Op maandag 5 april 2010 23:20 schreef Hank- het volgende:
Iedereen succes met het verwerken van deze onplezierige nieuwe levenservaringen!! Ik volg dit forum nu ook al een poosje omdat ik een 2 maanden geleden ook een relatiebreuk heb meegemaakt ... nu krijg ik toch ook langzaam de behoefte om wat dingen van me af te schrijven...
Na anderhalf jaar waarvan de laatste 3 maanden samenwonend waren schenen een aantal negatieve kanten van mij bij m'n ex toch diep te zitten waardoor het voor haar niet langer mogelijk was om samen te blijven,.. althans, ze had wat tijd nodig voor haarzelf. Dit vertelde ze me toen ik haar weer voor het eerst dit jaar zag (ik was bij familie rond oud en nieuw, en zij bij die van haar). Omdat ik al aanvoelde dat er de afgelopen weken ervoor dingen niet lekker liepen van mij als zowel haar kant kwamen er bij mij niet direct emoties los, en bij haar wel ... ik vertelde haar dat ik beloofde mezelf te beteren omdat ik haar gewoonweg niet kwijt wilde.
De paar dagen die erop volgde kreeg ik langzaam de emotionele klap te verwerken, ik bleef maar denken aan wat ze tegen mij vertelde, en ik kon me gewoon nergens meer op concentreren op school/werk, en dus kon ik haar ook niet in korte tijd laten zien wat ik voor iemand ik wél kon zijn voor haar.
Nog geen 2 weken na oud en nieuw wist ze me te vertellen dat ze voorlopig onze relatie wilde stopzetten, maar ik hoefde niet perse op zoek te gaan naar een andere woning, ze wilde haar school en gedachten even op een rijtje zetten ... begrijpelijk. Hoewel het de periode erna als vanouds leek te worden, bleef het aan me vreten dat we eigenlijk 'geen' relatie hadden met elkaar. Toen kreeg ik op een dag de genadeklap in m'n gezicht toen ik zag dat zij met schijnbaar 'onbekenden' op MSN zat te flikflooien, voor het eerst schoot ik gewoon uit m'n slof tegen haar. Ze schrok er zelf ook van en vroeg me wat ze kon doen om het goed te maken, maar ik kon het haar niet vertellen :S... De dagen erna was ik echt compleet van slag, ik leefde in een droomwereld leek het.
Vanaf toen ben ik me onbewust wat gaan afzonderen om mezelf wat tijd te gunnen, maar helaas deed zij hetzelfde. Ik ben een aantal weekenden terug naar huis gegaan en heb mezelf bedenktijd gegeven over alles. Eenmaal teruggekomen bij haar thuis werd zij ook steeds afstandelijker tegenover mij, ze wist me ook te vertellen of ik niet eens naar een andere woonplaats zou gaan zoeken... Haar hele gedrag tegenover mij was gewoon 180 graden omgeslagen
, niks meer emoties, geen enkel gevoel van haat of missen ... ik was met stomheid geslagen en het heeft me heel veel verdriet gedaan. Een aantal dagen later wist ze me te melden dat ze een ander leuk vond ... en ironisch genoeg kregen zij rond mijn verjaardag 'officieel' wat. Mijn hele leven in 1 maand volledig naar de klote, en zij heeft binnen no-time een nieuwe gozer,... en ik woonde notabene nog gewoon bij haar in huis! Ik kan het zelf nog steeds niet bevatten..
Die hele periode is gaande gegaan met heel veel emotionele stress, huilen, boos zijn, proberen het te vergeten, en mezelf groot houden. Sindsdien zit ik met dezelfde symptonen als die jullie allemaal hier hebben beschreven. Ik heb nog af en toe contact met haar gehad, ik heb nadat het uit was mailtjes gestuurd, gesms't, tegen haar gepraat maar ik kon maar geen emoties te zien krijgen van haar, hoe kan dat in godsnaam na anderhalf jaar? Ik heb ook weken gehad dat ik alsmaar haar Hyves bleef checken, maar inmiddels heb ik me daar ook van afgezonderd, nooit meer doen! Het ergste was nog dat ik in deze hele fase haar e-mailtjes heb lopen lezen tussen haar en haar nieuwe vriend. Kan het nu nog steeds doen, maar de drang is weg gelukkig ..
Inmiddels heb ik al 2 maanden een nieuwe verblijfplaats voor de tijd dat ik hier nog moet zijn voor m'n opleiding. Ik heb haar slechts een paar keer gezien sindsdien maar het gaat steeds beter gelukkig, ze heeft me in de tijd nog wel een paar keer laten weten dat ze me soms wel mist, en dat als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen ... maarja wat schiet je daar nou mee op, het geeft me alleen maar valse hoop. Daarnaast is het ook bizar om te wachten totdat het misschien op korte termijn over zou gaan tussen hun 2
. Verleden week nodigde ze me uit om bij haar even wat te komen eten, leek mij wel oké. Ik merkte gelukkig dat ik deze keer veel minder gevoelens over had dan de vorige keer dat ik haar zag, maar op de terugweg naar huis heb ik toch lopen janken ... Waarom besef ik het nog niet wat zij mij heeft aangedaan! Ik miste haar zo vreselijk veel, en doe dat nog steeds een beetje, zelfs weer over haar gedroomd een aantal keer... Zo toch weer een aardig verhaal, meerendeel van m'n emoties heb ik al verwerkt gelukkig vandaar dat het een wat droge lap text is misschien, maar ik ben even m'n ei kwijt op deze manier
! Ik hoef haar gelukkig nog maar 1 keer te zien (wat spulletjes nog ophalen). Maar mijngod, wat een kut begin van 2010 was dit ... Dat je ziet hoe ze verder gaat met haar leven zonder jou als of het haar niks doet. Het is zo gemeen maar wat doe je er tegen. Dan is het inderdaad maar afwachten tot je zelf weer tot rust gekomen ben, kan je later nog eens kijken wat ze uitspookt. Maar nu heb je er niks aan en doet het pijn.
Maar wat is dat voor een opmerking? "als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen" Ik zou keihard de deur dicht smijten en haar vertellen dat ze het maar moet laten weten als het er op aankomt. En dan is het nog maar de vraag of ik er zelf op zou wachten. Het zou voor mij slechts een dooddoener zijn. Als of je op de tweede plaats komt.
Maar ja ik schuif dat gedrag altijd maar af op de manier waarop zij met haar emoties om gaat. Er is geen goede weg om te laten weten dat je niet meer verliefd bent. Het blijft altijd een bitch.
Nog even blijven volhouden en het komt wel weer goed..
quote:gaat hard he.. raak niet uitgesproken over dit onderwerp...Op dinsdag 6 april 2010 00:26 schreef Tegan het volgende:
Oh, ik had niet door dat hij bijna vol was.
quote:Dan kon ze er van mij blijven. Nadat je jaren op de eerste plaats staat en alles voor haar doet ben je nu iemand die maar even moet wachten tot de ander uitgespeeld is. Ben je gek, denk aan je eigenwaarde! Met zo iemand ga je jezelf meer pijn doen dan waar je nu even door heen moet.Op dinsdag 6 april 2010 00:28 schreef MOD het volgende:
Maar wat is dat voor een opmerking? "als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen" Ik zou keihard de deur dicht smijten en haar vertellen dat ze het maar moet laten weten als het er op aankomt. En dan is het nog maar de vraag of ik er zelf op zou wachten. Het zou voor mij slechts een dooddoener zijn. Als of je op de tweede plaats komt.
De ontkenning, onderhandelingen, smeekbedes, symbolisme, boosheid, furie, wanhoop, etc. zijn min of meer op zijn eind. Ik kan geen actie bedenken waarbij ik haar duidelijk kan maken en over de streep kan trekken om toch weer bij mij te komen en tevens is dat voor mijn gevoel ook niet meer nodig of heb ik er geen gevoel van genoegdoening bij.
Ik weet dat ik met dit meisje leuk en gelukkig kan zijn, maar voor als nog kan ik niets anders dan verder leven door het me zelf naar mijn zin te maken zonder haar aanwezigheid.
Ik lees mailtjes van toen en bekijk foto's en zie wel degelijk het zelfde meisje dat ik altijd al zag en nu nog steeds zie. Het gevoel van blijdschap is er maar ik kan er niks mee, het zijn slechts herinneringen en ze zijn mooi.
Het enige waar ik nu mee zit is de leegte. Het is niet anders. Ik heb het geaccepteerd en kan niet langer mijn gevoelens, ervaringen en andere dingen met haar delen.
Het is niet dat ik haar persé terug wil als mijn partner. Ik merk gewoon dat er slechts een paar mensen op aarde zijn bij wie ik het gevoel heb dat ik daar terecht kan, mij op mijn gemak voel en waar het gevoel van saamhorigheid bevestigd wordt zonder het letterlijk uit te spreken.
En dat was tussen mij en mijn ex meer dan aanwezig en wederzijds. Uiteindelijk heb ik het kapot gemaakt door bepaalde acties. Waardoor zij nu een metershoge muur gebouwd heeft tegen mij. En dat is de rede dat ze afstand wilt. Afstand zo ver mogelijk van mij vandaan, Afkeer en kattig doen, laten zien dat ze het met andere beter kan hebben en zich zelf vooral niet kwetsbaar opstellen. Want alleen dan voelt ze zich weer veilig met mij in haar omgeving.
Ik verwacht dat ik dit topic binnenkort niet meer hoef te bezoeken omdat ik merk dat ik het meer en meer aan het afsluiten ben. Ik dacht dat ik er al was, maar voor het eerst heb ik ook het gevoel dat het echt klaar is. Ik mis haar nog enorm, maar daar doe ik niks tegen.
Ik hoop dat ik in de toekomst een goede vriendschap met haar kan opbouwen.
Ik zit nu in het zonnetje in het vondelpark. Nu mis ik mijn ex pas. Samen op het gras, vorige zomer nog de grootste lol. Ik weet dat het nooit meer goed komt, maar zo alleen in de zon voelt gewoon bagger.
quote:Hier heb je inderdaad meer kapot meegemaakt dan je lief is. Je kan namelijk niet iemand overtuigen om van je te houden. Dat moet diegene uit zichzelf doen. Een relatie die meer van 1 kant komt is trouwens ook niets aan hoor, dan kan je nog beter alleen af zijn. Vroeg of laat zou dat toch stuk lopen met veel verdriet en frustratie als gevolg.Op dinsdag 6 april 2010 15:35 schreef MOD het volgende:
De ontkenning, onderhandelingen, smeekbedes, symbolisme, boosheid, furie, wanhoop, etc. zijn min of meer op zijn eind. Ik kan geen actie bedenken waarbij ik haar duidelijk kan maken en over de streep kan trekken om toch weer bij mij te komen en tevens is dat voor mijn gevoel ook niet meer nodig of heb ik er geen gevoel van genoegdoening bij.
Je had haar gewoon volledig met rust moeten laten zoals ik nu ook al 5 weken doe en als ze dan uit zichzelf bij je terugkomt is dat mooi. Maar probeer haar zeker niet over te halen.
Ik heb nadat het uit ging ook nog 2 maanden contact met haar gehad. Dit kwam van 2 kanten en ik heb me totaal niet aan haar opgedrongen. Altijd gezegd dat ze moet doen waar ze zich goed bij voelt en dat ik het wel jammer vind maar dat het haar eigen keuze is. Dat werkt veel beter dan jouw gevoel aan haar opdringen.
"Dus ik kan wel stellen dat ik me als een aars gedragen heb en een complete lul van me zelf gemaakt heb, ik weet dat ik op meerdere vlakken enorm fout bezig ben geweest, maar het is niet altijd mijn "schuld" geweest. Het is gegaan zoals het is gegaan. Door haar gedrag heeft ze min of meer bevestigd dat ik wel degelijk enorm belangrijk voor haar ben.
Ik heb ook geen zin meer om mijn acties te analyseren of ergens een rede toe te schuiven. Het is gegaan zoals het is gegaan en ja, ik kan zelf wel stellen dat ik haar terug wil en de wereld met haar wil delen, maar ze moet het zelf ook willen en dat laten blijken. Ik weet waar mijn fouten liggen, het is aan haar om in te zien dat ik dat besef heb en daar naast ook dat zij de stap zet om een goede vriendschappelijke relatie met mij aan te gaan.
Zoals het nu is slaat het kant noch wal en dat weet ze zelf ook, het is alleen dat ze waarschijnlijk genoeg vrienden, werk, hobby's, school en ander afleiding heeft waarbij ze niet het gevoel, de behoefte of drang heeft contact met mij op te nemen en het te laten voor wat het is. Ze is veilig en hecht daar waarde aan, meer dan aan de persoon die haar veilige wereldje om zeep heeft geholpen.
Treffen doe ik haar binnenkort sowieso en ik zie wel hoe het gaat. Ik hoop dat we weer samen kunnen lachen en dat er geen sprake is van aanstellerij en dat er weer oude koeien uit de sloot gehaald worden. Want waar het uiteindelijk op neer komt is dat er naast een hoop drama, ook enorm veel leuke dingen gebeurd zijn en er dus ook de wetenschap zit dat je met elkaar kan lachen.
Maar dat is mijn kant van het verhaal en ik weet niet op wat voor manier zij er tegen aan kijkt, dus ja, ik zie het wel.
Achteraf heb ik me druk gemaakt om niets.
Ik heb een heel goed gesprek gehad over vanalles en nog wat.
Er is mijn leven de afgelopen 6 maand heel veel gebeurt en helaas loop ik elke dag wel weer ergens tegen aan.
Echter heb ik nu wel dingen aangereikt gekregen waar ik iets mee kan.
Ik weet waar ik nu sta en nog belangerijker ... waar ik naartoe wil (of moet).
Er is ook meer inzicht gekomen in het feit waarom mijn relatie op de klippen is gelopen, want dat snapte ik ook nog niet allemaal.
Nu is het zaak mezelf op pad te tillen dat ik voor me hebben en daar van te gaan genieten.
Ik heb een oude jeugdvriend weer terug gevonden en we hebben vrijdag afgesproken.
Zelf probeer ik leuke dingnen te doen en ik leef van leuke dingen, naar leuke dingen (athans probeer ik).
Wel loop ik nog een poosje in dit topic rond denk ik zomaar, want ergens heb ik het gevoel (idee) dat mijn relatie gestopt is, omdat mijn ex het traject dat ze koos alleen wou doen (ze vond al jaren dat ze een blok was aan mijn been).
Nu kijk ik met andere ogen naar haar.
Ik sta nu open voor alles, zowel voor haar, maar ook voor anderen.
En dat voelt erg goed!
(pfff volgens mij ben ik weer eens onsamenhangend?)
Denk dat het voor iedereen geldt dat er wel dingen zijn die moeten veranderen aan de eigen persoon (bedoel ik niet specifiek zaken waarop de relatie stuk is gegaan) maar je leert gewoon veel over jezelf, anderen en het hebben van een relatie. Dit geeft simpelweg inzichten die je anders niet tegen was gekomen of in had gezien.
Aan iedereen die dit leest, put hoop en rust uit het feit dat je hier sterker uit zult gaan komen! Je zult het nu nog niet zo zien maar uiteindelijk zul je een sterker persoon zijn die juist door dit soort ongelukkige zaken meer van het leven zal kunnen genieten.
Ik voel mij goed, vandaar mijn inspiratie hierboven. Het is nu denk ik bijna 3 week uit maar ben een echte doorzetter en probeer te gaan genieten. Ben echt iemand die uit praktijk ervaringen leert. Zowel als het werk als persoon en sta altijd open om mijzelf te ontwikkelen. Zie dat zelf ook als uitgangspunt waarbij ik mijzelf in de toekomst kan zien als iemand die nog meer liefde te geven heeft en ontvangen kan door gebeurtenissen als dit.
Zo! Voelt goed om met zo'n insteek te kijken. Natuurlijk heeft mijn hart momenten dat het minder zal gaan.. Heb net nog lopen janken door een goed gesprek met de moeder van mijn ex via msn, heb daar nog enigszins contact mee omdat het zulke fijne mensen zijn. Maar begin toch het gevoel te krijgen dat het niet lang meer gaat duren dat ik mij vaker gelukkig zal voelen dan verdrietig, in de war of vermoeid door de tweestrijd.
Trouwens, mocht je je echt heerlijk relaxed voelen ga dan onder de zonnebank. Dubbel en dwars het geld waard, je ontspant nog meer en je krijgt de geweldige vitamine D'tjes binnen. Ook voel ik mij nu helemaal in de zomer fibe door dit heerlijke weer van vandaag en de heerlijke zomerse muziek die ik draai.
Zo sorry voor het offtopic gaan maar deze gevoelens moest ik ook gewoon delen.
Bla. Ik zie het een beetje als of al die afleiding nep is met het doel je ex te vergeten maar het werkt niet, maar wat moet je anders. Was ik vanmiddag nog op en top blij en had ik hoop dat het wel goed zou komen tussen ons qua vriendschap en dergelijk, ben ik nu weer depri dat ik haar mis en bemerk dat ik steeds minder het gevoel begin te krijgen dat ik boeiende dingen aan haar te melden heb. Ik haat het maar het moet maar. Fucking downers.
Met mijn ex kan het nog niet ivm haar behandeling, maar ik krijg gewoon de signalen dat ook dat weer gaat komen.
Het zou me goed als we gewoon weer als goede vrienden over straat kunnen.
Voor de rest geniet ik van het contact met leden van haar familie en zolang dat haar niet stoort spreek ik af wanneer het mij uitkomt.
Het is ook een soort van therapie, want de meesten (zo niet allemaal) kennen mijn situatie heel goed en dat praat makkelijk(er).
Mijn eigen moeder weet het ook wel, maar echt snappen kan ze het gewoon niet.
Heeft niet het contact gehad met die familie als ik.
Zodoende staat ze er veel negatiever in als ik.
Ik wordt er nu heel sterk van en contact verbreken zou meer kwaad doen dan goed.
Ik heb ook het idee dat alles naar mij toe en mijn kant zeg maar wordt genegeerd en de laatste tijd ook niet echt gewaardeerd.Ik zit ook erg in dubio over de volgende situatie; ons vorige huis was deels gemeubileerd en we hebben er deels gebruik van gemaakt. Er stonden bijvoorbeeld 2 banken ( hele oude en slechtzittende ) waarvan we er 1 in gebruik hebben genomen en de ander op zolder hebben gezet. We hebben 1 ( geen nieuwe ) bank van haar in gebruik genomen om op te zitten en 1 bank van haar gestalt bij een oom van mij die 3 straten verder woont en tevens een tv uit 1970 ofzo. Heel veel ander oud prut hebben we allemaal op zolder gezet. Nu is zij iets meer dan een week eerder verhuist dan ik en heeft verder in het huis niks gedaan behalve 1 bank van het zolder gehaald zodat ik er op kon gaan zitten en haar eigen bank meegenomen. Schoonmaken e.d deed ze al een maand niet meer en nadat ik eruit ging heb ik alles zelf kunnen schoonmaken en de spullen weer terug kunnen zetten van de zolder.
Goed, punt is nu dat zij haar oude bank en tv niet meer op wilt ruimen bij mijn oom en zegt dat ik dat maar moet doen...nu vind ik dat niet echt fair. Dat ding pas zeker niet in een auto en moet naar de stort wat ook weer geld kost.Zij schuift het gewoon af op mij terwijl ik vind dat of zij dat moet of wij dat moeten doen. Mocht ze het alsnog niet doen dat zit ik dus met dat ding wat weg MOET. Enige voorwaarde dat ik het wel wil doen is dat ik dan de kat terug neem die zij meegenomen heeft. Dat tolereert ze niet dat weet ik nu al.Op die manier zal de onderlinge relatie in ieder geval niet beter worden terwijl ik juist nog met die gevoelens zit. Allemaal erg dubbel en moeilijk. Wat vinden jullie of zouden jullie doen...
Zo spraken wij vrijdag af geen contact meer te hebben voor onbepaalde tijd waarbij ik zaterdag ging mailen om een stompzinnige reden als het overmaken van 5 euro. Het slaat nergens op maar ik snap je idee.
Maar zo herken ik ook weer dingen in jouw post. Het is raar maar ik heb het al eerder aangegeven. Iedere relatie is anders, maar de gevoelens die er bij komen kijken zijn het zelfde. Het is universeel en iedereen praat over precies het zelfde alleen dan met andere woorden. Sommige zitten verder in het proces en daar putten "beginnelingen" weer hoop uit.
Maar ja. Ik had vandaag dus een openbaring. Of zo.
Ik heb me de laatste tijd als een malloot gestort op dingen ondernemen, plannetjes maken en dergelijk. En het helpt om mijn ex uit mijn hoofd te krijgen. Maar mijn gevoel en de verlangens blijven het zelfde. En dat moet ik ook kwijt. Maar dat gaat niet gebeuren en dat wil ik niet.
Ik wil niet vergeten, niet ontnemen, niets laten verwateren of niks meer voelen voor mijn ex. Ik ben verliefd op haar. Ik voel compassie en heb interesse in haar. Mijn gevoel voor haar is meer dan positief en ik hou echt van dat mens. De mooie herinneringen en ervaringen. Het is er niet meer, niet meer wederzijds. Maar het is wel mijn gevoel. Ik voel me lekker met mijn ex in mijn gedachte, dan heb ik iets waar ik warm van wordt. Zij was mijn alles en ik ben haar dankbaar voor alles. Maar het is niet meer. Dus verder leven.
Dat mijn liefde voor haar niet wordt beantwoord.. Jammer dan, maar ik voel wat ik voel en ik blijf voelen wat ik voel en dat hou ik bij mij zelf. Ze mag het hebben, maar wilt ze het niet, dan krijgt ze het niet. Ik ben er blij mee dat ik in ieder geval uberhaupt zo iets voor iemand kan voelen.
Ik ga ook niks meer ondernemen om haar uit mijn hoofd te zetten, het zit er en zolang als dat het er zit zit het er. Dus ik leef verder en ik zie het wel.
Doe het op je eigen manier, daar leer je het meeste van!
Zij is weggegaan met de kat en denkt volgens mij een beetje van zo ik zit hier lekker en niet helemaal alleen en spreek hem over een tijd wel weer is. Ik zit er gewoon over te denken om haar maar is te vragen wanneer ze die bank en tv bij mijn oom gaat ophalen en daar wil ik haar best bij helpen.Het is nou eenmaal een beetje de nasleep die je hebt. Anders werk ik het weg en neem ik dat beesje gelijk mee.. ( kan daar best over doorgaan want die mis ik ook
) Goed, het is natuurlijk ook zo dat ik geen mot wil en zij ook nog steeds in m'n hoofd zit en dat gaat er ook echt de komende tijd nog niet uit. Hoe moeilijk dat ook allemaal is maar vind wel dat het fair moet...
Maar that's just me
quote:Dat klopt ook wel...zo zit ik eigenlijk ook niet in elkaar maar wil haar wel even wijzen op het feit dat ze dat allemaal maar even van zich afschuift en nergens rekening mee houdt.Op dinsdag 6 april 2010 22:47 schreef Lallend het volgende:
Heel kort door de bocht zou ik persoonlijk zoiets hebben van: het is het niet waard om ruzie over te maken, deal with it en zie verder maar. Je moet er voor jezelf ook geen probleem van maken want dan blijf je er alleen maar langer in hangen. Ik zou die paar euro's wel overhebben om rust te hebben in plaats van er over een bitchfight te houden.
Maar that's just me
Ik wil haar ook graag te vriend houden en vooral geen mot krijgen ook met die gevoelens die ik nu nog heb want dan kan ik dat helemaal uit m'n hoofd gaan zetten
Toch nog wel vaak de neiging om haar aan te spreken als ik weet dat ze online is.Tot nu toe nog niet gedaan in ieder geval dus dat is al heel wat Dus heb er totaal geen spijt van, vond het allemaal wel positief. Ook totaal geen gevoelens gehad vond het gewoon leuk om haar weer eens te zien. En ik denk dat we ook wel zonder problemen als vrienden kunnen blijven afspreken. Ik had me al over de relatie heen gezet maar het heeft ook wel geholpen dat ik sinds vorige week weet dat zei het er ook niet makkelijk mee heeft gehad, dat is iets wat me toch wel dwars heeft gezeten dat zei mij het idee gaf (of dat maakte ik mijzelf wijs) dat het haar niks deed en gewoon vrolijk verder ging met haar leven.
Al met al ben ik tevreden en kan ik weer rustig verder leven en daarbij, ga ik van uit iig, gewoon weer vrienden met haar kan zijn
quote:Nee hoor...Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
Ik wist wel dat het niets meer zou worden maar onbewust blijft het toch in je achterhoofd hangen. Nu kan ik verder.
quote:Overheen wel, over, nee!Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
quote:Wel goed, beetje koetjes en kalfjes..hoe het is enzo... Toen het net uit was, twijfelde ze nog of het in de toekomst nog wat zou worden, maar ze was er nu wel uit dat ze zich beter voelde nu en dat het voor later geen toekomst meer heeft. Ik heb haar gezegd dat ik blij voor haar ben dat ze zich nu beter voelt.
Toch wel raar om te beseffen dat je altijd je best hebt gedaan om het haar naar haar zin te maken en dat ze dan nu nog gelukkiger is
. Maar iemand zijn geluk heb je geen controle op.Ik merk dat het me nu rust geeft en dat ik niet meer hoef te denken over hoe zij zich zal voelen.
quote:Klinkt tot mij als juist echt een klotegesprekOp donderdag 8 april 2010 22:15 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel goed, beetje koetjes en kalfjes..hoe het is enzo... Toen het net uit was, twijfelde ze nog of het in de toekomst nog wat zou worden, maar ze was er nu wel uit dat ze zich beter voelde nu en dat het voor later geen toekomst meer heeft. Ik heb haar gezegd dat ik blij voor haar ben dat ze zich nu beter voelt.
Toch wel raar om te beseffen dat je altijd je best hebt gedaan om het haar naar haar zin te maken en dat ze dan nu nog gelukkiger is
Ik merk dat het me nu rust geeft en dat ik niet meer hoef te denken over hoe zij zich zal voelen.
.Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
.quote:Virtuele knufffel!Op donderdag 8 april 2010 22:19 schreef Tegan het volgende:
Ik heb echt een raar/klote gevoel momenteel. Ik mis de persoon die me altijd kan opvrolijken.
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
quote:Ik heb eindelijk voldoende afleiding. Ik ben niet over haar heen, maar ben lekker druk bezig. Helaas schijnt ze het niet te begrijpen: geen contact is voor haar weer willen praten met mij. Ik vraag me af waarom ze mij niet los kan/wil laten.Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
quote:Thanks
. Niet genoeg, maar toch, fijn . Hoe is het met jou? *virtuele knuffel terug*quote:Ik ben toe aan een echte knuffel ... een oprechte, maargoed.Op donderdag 8 april 2010 22:35 schreef Tegan het volgende:
[..]
Thanks
Voor de rest aardig (denk ik).
Met jou voor de rest?
quote:Valt mee. Ik heb er begrip voor en weet nu waar ik aan toe ben. Kan en wil niemand iets verplichten. Steek mijn energie liever in een meisje die het wel kan waarderen dat ik voor haar door het vuur ga en leuke/lieve dingen voor terug krijgOp donderdag 8 april 2010 22:17 schreef Tegan het volgende:
[..]
Klinkt tot mij als juist echt een klotegesprek
Het gemis wat er nu nog is, is het leuke dingen doen en de familie/zaken er om heen. Dat krijg ik bij een ander meisje ook wel terug, daar heb ik haar niet persé voor nodig.
Welterusten allemaal.
quote:Jep ik ben er over heenOp donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
. Andersom nog niet helemaal het geval. Komende donderdag nog weer een babbel met een ex-vriendin na 6 maand met haar te hebben gesproken. Nu ik er zo over na denk heb ik nog met alle exen wel contact op 1tje na. Ook geen problemen, geen gezeik. Ik hoop nooit in 1 van de situaties die hier wel eens gepost worden terecht te komen. Ook al heb ik daar niet echt het karakter voor. Uit is uit bijv. 
Ik wil ook graag aanschuiven.....
in 't kort... ong. 5 weken geleden ging het uit (was bijna 7 jaar)
Daar ik ongeveer twee jaar geleden al heb aangegeven dat ik somige dingen zo zat was... heb ik het toen gelaten voor wat het was... toen " 't gesprek " eenmaal kwam, bleef ik rustig maar nu heb ik zo'n onbestemd gevoel....net of er iets niet klopt...
Wat ik het meeste mis ....is het feit dat ik niet zo ff kan bellen... om mijn blunders van de dag te vertellen....dat we niet meer automatisch met een groep richting stad ofzo gaan...en vooral de knuffels is wat ik nu mis....
quote:Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.Op donderdag 8 april 2010 22:19 schreef Tegan het volgende:
Ik heb echt een raar/klote gevoel momenteel. Ik mis de persoon die me altijd kan opvrolijken.
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
quote:Dat is altijd zo misselijk he. Wel er niet voor mij willen zijn als ik je nodig heb, en niet teveel contact willen hebben omdat hij ook wat ademruimte wil nu het uit is, maar dan zegt hij er wel even bij dat hij niet wil dat je een ander hebt. Verwachten ze dan echt dat je als een hondje achter ze aan blijft gaan, en nu gewoon ff rustig aan doet
[..]
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
? voor jou. Ik weet niet of je er behoefte aan hebt, maar als je ooit iets kwijt wilt kan je me altijd PMen .quote:Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomt
[..]
Ik ben toe aan een echte knuffel ... een oprechte, maargoed.
Voor de rest aardig (denk ik).
Met jou voor de rest?
.quote:Dat vraag ik me dus ook af. Wilde hem net bellen om te vragen of we even konden praten, maar toen bedacht ik me dat als hij echt om me gaf hij ondanks onze ruzie nu BIJ MIJ zou zijn aangezien hij wéét dat ik er doorheen zit na dat slechte nieuws en het lichamelijk ook niet goed met me gaat. Nouja ik zoek gewoon redenen om mezelf tegen te houden hem te SMSen want ik weet dat het uiteindelijk beter gaat worden.Op vrijdag 9 april 2010 18:43 schreef Tegan het volgende:
[..]
Dat is altijd zo misselijk he. Wel er niet voor mij willen zijn als ik je nodig heb, en niet teveel contact willen hebben omdat hij ook wat ademruimte wil nu het uit is, maar dan zegt hij er wel even bij dat hij niet wil dat je een ander hebt. Verwachten ze dan echt dat je als een hondje achter ze aan blijft gaan, en nu gewoon ff rustig aan doet
Je bent een lieverd Tegan! Dankjewel!
quote:Ja, heel herkenbaar. Kun je nagaan hoe triest m'n dagen momenteel zijn.Op vrijdag 9 april 2010 18:44 schreef Tegan het volgende:
[..]
Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomt
quote:Ik weet dat ik het in die situatie zo hard nodig had, maar er nooit iemand was, dus nu probeer ik anderen te helpen
[..]
Dat vraag ik me dus ook af. Wilde hem net bellen om te vragen of we even konden praten, maar toen bedacht ik me dat als hij echt om me gaf hij ondanks onze ruzie nu BIJ MIJ zou zijn aangezien hij wéét dat ik er doorheen zit na dat slechte nieuws en het lichamelijk ook niet goed met me gaat. Nouja ik zoek gewoon redenen om mezelf tegen te houden hem te SMSen want ik weet dat het uiteindelijk beter gaat worden.
Je bent een lieverd Tegan! Dankjewel!
.quote:Ja, en vooral omdat het contact met mijn ex al zo weinig is momenteel, ik leef toch nog naar de momenten toe dat ik hem zie. Gelukkig nog geen ruzie gehad.[..]
Ja, heel herkenbaar. Kun je nagaan hoe triest m'n dagen momenteel zijn.
SPOILERIk wil hem zien.
quote:Bij mij niet.Op vrijdag 9 april 2010 18:44 schreef Tegan het volgende:
[..]
Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomt
Maar ik weet dat ze me nodig heeft, maar het simpelweg niet kan.
Dus ik zorg dat ik op een vriendschappelijke manier "beschikbaar" ben.
Mocht voor haar de tijd rijp zijn, dan weet ze mij echt wel te vinden.
Maar ze kan momenteel met niemand spreken.
Zelfs haar zus en haar vader is al teveel.
Ergens vind ik het dan logisch dat ook ik nog buitenspel sta.
Dat deel vind ik persoonlijk erg moeilijk, maar weer op een andere manier dan in/uit de relatie.
quote:Dat heb ik met haar exact hetzelfde...:P gelukkig is het weer weekend dat wel. Dat is altijd beter dan alleen doordeweeks. In het weekend is het ook soms erg dubbel maar dan is er meer afleiding. Morgen maar is naar Tivoli..Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
quote:Wel erg herkenbaar en heb ik de afgelopen 4 maanden ook regelmatig gehad. Gelukkig heeft ze nu aangegeven dat het niets meer zal worden in de toekomst en kan ik mij weer richten op mezelf. Ongewild blijf je anders toch een beetje hoop houden en blijft de ander in je hoofd.Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
"Tot ziens... We nemen afscheid zoals wij zijn"
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 09-04-2010 23:48:49 ]
quote:Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....Op vrijdag 9 april 2010 18:38 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Nou is het zo dat ik een aantal, niet echt noodzakelijke maar wel bruikbare, spullen miste bij de dingen die ze me terug heeft gegeven. Die wil ik toch ooit wel eens terug, maar niet per sé gelijk nu meteen.
Ik wil haar eigenlijk morgen wel sms-en om haar succes te wensen met haar verhuizing, en voor die laatste spullen die ze met het inpakken toch wel is tegengekomen. Misschien kan ik het beter niet doen, maar ik heb het in m'n hoofd gehaald en dan breng ik mezelf er moeilijk meer vanaf.
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
quote:Mijn ex weet inderdaad wat mij drijft, wat ik voel, en ik weet dat ook van hem. Dat is 't probleem juist en dat is wat 't moeilijk maakt. De relatie is nooit helemaal over geweest, dat heb ik ook beschreven in eerdere posts en topics van deze topic-reeks.Op vrijdag 9 april 2010 23:50 schreef Rahtel het volgende:
[..]
Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Casanova zet overval in scène
De Grote Markt in Den Haag, vorige week dinsdag. Een man met een witte bivakmuts bedreigt een 17-jarig meisje met een mes en eist haar tas op. Uit het niets komt een 18-jarige jongen tevoorschijn die de achtervolging inzet op de overvaller en het tasje terug pakt. De redder in nood blijkt heel toevallig de ex-vriend van het meisje te zijn.
Maar goed, toeval bestaat niet. Het meisje deed aangifte en de politie startte een onderzoek. Camerabeelden werden bestudeerd en daaruit bleek dat de jongen en de man met de bivakmuts de overval in scène hadden gezet. De bedoeling van het improv straattheater was om het meisje terug te winnen.
Zonder succes. Een politiewoordvoerder liet weten dat de actie niet het beoogde effect had.
Bron
quote:Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.Op zaterdag 10 april 2010 02:11 schreef SRF het volgende:
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
quote:dit klinkt zo herkenbaar....Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
wat ik mis, zijn vooral de knuffelmomenten
quote:het onderstreepte is precies wat ik nu al doe...Op vrijdag 9 april 2010 21:16 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel erg herkenbaar en heb ik de afgelopen 4 maanden ook regelmatig gehad. Gelukkig heeft ze nu aangegeven dat het niets meer zal worden in de toekomst en kan ik mij weer richten op mezelf. Ongewild blijf je anders toch een beetje hoop houden en blijft de ander in je hoofd.
Je moet eigenlijk altijd bij jezelf blijven (maar soms is dat echt moeilijk)
quote:Ja, ik denk dat het wel klopt... (als ik kijk naar wat voor jongens ik nu wel interessant vind en welke niet)Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen.
Het kan ook slechts een fase zijn (maar hoe kom je daar dan achter)
quote:Dat was het eerste wat een vriendin tegen mij zei... meid weet gewoon dat je beter bent...Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
(hmm klinkt nu toch iets anders enfin "alles komt goed" klopt nog altijd wel
quote:In tranen uitbarsten heb ik niet meer gedaan sinds de eerste week dat het uit is. Ik denk niet eens aan haar als ik aan het werk ben, in de kroeg sta of met vrienden wat doe. Als ik het aantal vrijgezelle vrouwen ga tellen waarmee ik een afspraak heb gehad sinds het uit is kom ik op een stuk of 7. Kortom wat is er mis.Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
[..]
Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
Ik heb m'n ex vandaag overigens gesmst, geen reactie gehad en daar ben ik vooralsnog blij mee. M'n smsje was ook oppervlakkig eigenlijk.
Mijn hele probleem is dat ik er nog echt niet klaar mee was toen het uitging. Bij vorige relaties was ik dat wel, me eroverheen zetten was dan ook geen probleem. Maar nu, ik voel me na 2 maanden nog steeds rot over alles wat er gebeurd is. Zij gaat verder, waarschijnlijk zelfs met een ander. Ik ga ook verder, maar nog steeds met haar in m'n achterhoofd. Het ging heel slecht tussen ons, maar ik heb ook genoeg harde signalen gekregen dat ze er juist nog wel toekomst in zag. Kortom ik heb het in een heel korte tijd wel erg verneukt. Kon ik dat maar terugdraaien.
En nou ga ik tukken. Nog een wonder dat ik dit redelijk foutloos kon typen!
quote:vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
quote:Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.Op zondag 11 april 2010 10:11 schreef -Engel- het volgende:
[..]
vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)
quote:ben ik met je eens.. maar ja wat dan....Op zondag 11 april 2010 10:17 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
quote:Het enige wat ik hierop kan zeggen is dat knuffelen erg fijn is.Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
En dat het wel 6 maanden vol te houden is, maar veel liever niet, natuurlijk. Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien 
Iedereen is verschillend. Ik zou het ook niet kunnen om snel na een break-up een relatie te beginnen, omdat ik daar te emotioneel voor ben. Maar als jij het wel kan, dan is dat toch goed. Ik zou het ergens ook wel willen om weer met beide benen p de grond te staan zodat ik weer een relatie aan kan
quote:dank je wel.. die had ik hard nodig...
quote:nee... dus....Op zondag 11 april 2010 10:38 schreef EviL_AleX het volgende:
Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien
erom vragen is ook niet hetzelfde... en spontane knuffels krijg ik zelden (ik woon op mijzelf enzo)
Ik zou een huisdier kunnen lenen of met mijn kleine nichtjes gaan spelen... maar dat is ook al niet hetzelfde
quote:Dat noemen ze een rebounder.Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
quote:Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me pastOp zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
quote:In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.Op zondag 11 april 2010 10:55 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me past
quote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
Knuffel geeft... Dit ervaar ik precies zo...
quote:Ik vind dat ook vroeg, maar je ziet het in de praktijk toch wel echt vaker gebeuren. Zo heb ik het vermoeden dat mijn ex na een week of 2-3 al iets met haar nieuwe vlam begonnen is.Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Achja, ik vind het dan maar van een stukje ruggengraat getuigen dat ik niemand nodig heb om mezelf erbovenop te helpen. Niet dat ik over haar heen ben, maar ik zit nu beter in m'n vel dan op het einde in mijn relatie. Maar dat heeft dan weer met andere factoren te maken...quote:LustOp zondag 11 april 2010 11:00 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.
quote:Hi CyntiaaOp zondag 11 april 2010 11:04 schreef Cyntiaa het volgende:
[..]
Dit ervaar ik precies zo...
* -Engel- geeft een stevige knuffel terug
quote:ik kan het hier niet met je eens zijn...het is niet verboden om hulp te vragen bij iets wat moeilijk is...Je moet alleen wel eerlijk blijven...Op zondag 11 april 2010 11:10 schreef SRF het volgende:
van een stukje ruggengraat getuigen dat ik niemand nodig heb om mezelf erbovenop te helpen.
quote:Zie ik als een hele fijne edoch lage behoefte. Dus ik laat me er niet door leiden...
quote:Lol ben jij een man en is het niet toevallig je geaardheid waar je mee in de knoop zit?Op zondag 11 april 2010 12:11 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Zie ik als een hele fijne edoch lage behoefte. Dus ik laat me er niet door leiden...
quote:nee, ik ook niet....Op zondag 11 april 2010 12:11 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Zie ik als een hele fijne edoch lage behoefte. Dus ik laat me er niet door leiden...
Heb gisteravond een tijdje staan "kijken"of er wat was.... maar uiteindelijk was de muziek die er voor zorgde dat ik op het feest wilde blijven...
Gewoon dansen deed me echt goed....
Het feit dat andere mensen het ook nog stoer vonden (was ook wel goed voor mijn ego... )Maar wat ik gisteravond het leukste vond, was gewoon het keten met mijn familie....en toen moest het echte feest igg nog beginnen.
Ik ben jong , dit was mijn eerste lange relatie ...maar god allemachtig wat voel ik me klote...6 maanden lang lief en leed gedeeld, zij stond altijd voor mij klaar en ik voor haar. We waren hondsverlieft alles ging goed todat ik merkte dat ik me niet meer tot haar aangetrokken voelde. Ik vond haar gewoon niet meer ...mooi , heel apart, maar het kwam als een soort openbaring (ben niet gelovig ofzo) .
Mijn hoofd wou bij haar zijn , maar mijn hart vertelde mij wat anders..Zoo klote , ik hou van haar , maar niet op de manier waarop zij van mij houd.
Dus tijd voor eerlijkheid, naar haar toe gegaan, mezelf nader verklaard en gezecht dat ik niet meer het gevoel van eerst bij haar he. Waarop zij huilend in men armen viel, zo cliché, maar ik volgde zonder moeite en tranen vloeiden rijkelijk. Ze ging er echt aan onder door , en mij vertellen dat dit pijn deed , en dat ze het zo erg vind. Jezus ik voelde me boodschapper van de dood ofzo, ze kon me niet loslaten, bleef me knijpen,knuffelen en aan me trekken.
Toen dacht ik ik moet hier niet langer blijven, heb haar mobiel gepakt een vriendin gebeld en gezecht dat die moest komen. Alla,die kwam en ik ben weggegaan...
Ik voel me leeg,schuldig en klote...Ik ging echt kapot en heb nu alweer tranen in men doppen godverdegodver...maja ...ik wil eerlijk zijn ook tegen overhaar....Als ik weer aan haar denk en hoe ze naar me keek...zo breekbaar en lief ...
pff moeilijke tijd ...maar ik ben blij dat ik het heb gedaan..
quote:Als je lul acherna lopen (figuurlijk, letterlijk kan dat alleen achteruit lopend) MOET om een man te zijn dan ben ik maar geen man...Op zondag 11 april 2010 12:14 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Lol ben jij een man en is het niet toevallig je geaardheid waar je mee in de knoop zit?
Ik wil mijn leuter alleen inbrengen in een meid die intelligenter is dan mijn hand(en mooier, maar dat is vrij makkelijk)...
[ Bericht 99% gewijzigd door 82Sander op 11-04-2010 19:12:41 ]
quote:Genoeg wijven (en ja, ik zeg wijven. Ik vind dit zo'n asociaal woord, maar een vrouw die alleen haar kut achterna loopt vind ik geen echte vrouw, maar een wijf) die dat ook doen hoor.Op zondag 11 april 2010 12:43 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Als je lul acherna lopen (figuurlijk, letterlijk kan dat alleen achteruit lopend) MOET om een man te zijn dan ben ik maar geen man...
Ik wil mijn leuter alleen inbrengen in een meid die intelligenter is dan mijn hand(en mooier, maar dat is vrij makkelijk)...
Ben goed te spreken en heb lol in de dingen die ik doe.
Wil er nog iets meer uit, maar er is een begin!
quote:Sterk!Op zondag 11 april 2010 21:10 schreef Tegan het volgende:
Hier gaat het ook wel goed. Gisteren een verjaardag waar hij ook was. Hij had me vrijdag al gevraagd via een smsje of ik ook ging (duh, ik ken haar acht jaar langer dan jij, en ze is mijn oudste/beste vriendin), en hij zou zelf later komen omdat hij nog iets anders te doen had, zei hij. Maar goed, er was bij mij iets tussengekomen (familie van een goede vriend overleden), dus ik was zelf heel erg laat. Ik kwam daar aan en er stond iemand in de gang die open deed, dus niet aangebeld. Ik deed zo de kamerdeur open en keek hem meteen recht in zijn ogen aan. Toen de jarige gezocht en toen ik uiteindelijk bij een staantafel kwam te staan in de buurt van hem keek hij echt om de zoveel tijd naar me, zoekend. Ik durfde niet echt met hem te gaan praten daar, het is toch raar zo met al die ogen op je, terwijl een op een contact al wel goed ging. Toen tegen het eind van de avond nog wel even met hem gepraat, hij kwam naar mij toe, en hij raakte me ook steeds aan toen hij naast me stond, beetje raar. Maar viel me heel erg mee, gelukkig. Eerste echte ding waar we beide voor waren uitgenodigd.
Klasse meid!@
AAAARGRRRGHHHH!!!!!!!!!
!Tekst en uitleg is veel te veel om de situatie te beschrijven, dus die aarrgh dekt de lading aardig
quote:Oehh, dat gevoel ken ik helaasOp maandag 12 april 2010 00:42 schreef vosss het volgende:
Ik wil eik alleen maar even het volgende zeggen:
AAAARGRRRGHHHH!!!!!!!!!
Tekst en uitleg is veel te veel om de situatie te beschrijven, dus die aarrgh dekt de lading aardig
quote:ik zou zeggen ....vertel..... wat dat lucht ontzettend opOp maandag 12 april 2010 00:58 schreef vosss het volgende:
Ik loop er al weken mee en telkens als ik denk dat het wel weer een beetje okay gaat word ik weer finaal de grond in getrapt. Ik trek het niet meer
Niet relaxt om je ex zo erg te missen.@friekin_
Dat is wel vaker het geval dat mensen iemand zoeken die precies het tegenovergestelde is van hun ex.
quote:Bah heb nu soms van die momenten dat ik denk "het is helemaal over, het zal noooiitt meer wat worden" Dat besef komt nu echt en voelt soms echt heel naar en onwerkelijk...Op donderdag 8 april 2010 22:15 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel goed, beetje koetjes en kalfjes..hoe het is enzo... Toen het net uit was, twijfelde ze nog of het in de toekomst nog wat zou worden, maar ze was er nu wel uit dat ze zich beter voelde nu en dat het voor later geen toekomst meer heeft. Ik heb haar gezegd dat ik blij voor haar ben dat ze zich nu beter voelt.
Toch wel raar om te beseffen dat je altijd je best hebt gedaan om het haar naar haar zin te maken en dat ze dan nu nog gelukkiger is
Ik merk dat het me nu rust geeft en dat ik niet meer hoef te denken over hoe zij zich zal voelen.
Ik heb al de foto's van ons en haar in een aparte map gedaan op de computer...nooit meer samen
quote:Heb ik ook. Kutzooi.Op maandag 12 april 2010 15:56 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Bah heb nu soms van die momenten dat ik denk "het is helemaal over, het zal noooiitt meer wat worden" Dat besef komt nu echt en voelt soms echt heel naar en onwerkelijk...
Ik heb al de foto's van ons en haar in een aparte map gedaan op de computer...nooit meer samen
Het is een beetje vaag , maar ook wel weer leuk omdat ik hem nu heel anders leer kennen dan eerst.
Ik sprak hem er ook op aan dat die heel anders is in vergelijking met eerst en hij zei nu ook dat klopt ik word ook ouder.
Hij is nu 25 ook , maar toch een vage uitspraak van iemand die je eerst een half jaar niet ziet en dan in eens volwassener word en ook opener.
Ineens bespreekt die dingen zoals voetbal met me , terwijl die eerst gesloten was, noemt me ineens schatje wat ook niets voor hem is.
Het is leuk dat wel maar ik snap het niet. Voor mezelf laat ik het ook lekker op zijn beloop want ik zie het wel.
Het scheelt wel dat er nu geen ruzie is, maar snap de ommezwaai niet helemaal en vond het antwoord ik word ook ouder vaag.
Voor nu is motto maar even take it easy , take it as it comes en zie wel waar het schip strand.
quote:Daar ken ik meer gegadigden voorOp maandag 12 april 2010 19:36 schreef Miesjel het volgende:
Is er ook een "ik ben een kansloze lul, omdat ik na een jaar nog steeds niet inzie dat ze echt slecht voor me is en nooit meer mijn vriendin gaat worden" topic?
quote:Nou ja, ik zoek juist niets. Ik loop tegen iemand aan, blijkt dat ineens iemand te zijn zonder overdreven narcistische inslag. Een sociaal persoon die goed kan luisteren en geduld heeft. Een veilige haven, soort vanOp maandag 12 april 2010 15:51 schreef Mint_Clansell het volgende:
Bah, ik heb even een dipje.
@friekin_
Dat is wel vaker het geval dat mensen iemand zoeken die precies het tegenovergestelde is van hun ex.
quote:Slecht in welke zin?Op maandag 12 april 2010 19:36 schreef Miesjel het volgende:
Is er ook een "ik ben een kansloze lul, omdat ik na een jaar nog steeds niet inzie dat ze echt slecht voor me is en nooit meer mijn vriendin gaat worden" topic?
Ik dub nog steeds over bepaalde dingen en snap er ook niet altijd wat van...wel het gevoel dat ik altijd moet klaarstaan maar als ik wat wil of vraag staat de negeermodus weer aan.
Afgelopen zaterdag sprak ze me aan op msn maar ik was er even niet en was ze offline toen ik er weer was. Ze vroeg of alles goed was en of ik nog post had voor haar en die dan even door de bus wou doen...Dus ik stuurde s'middags een sms dat dat er nog is en vroeg ook hoe het is en tevens dat ik nog 5 kledingstukken, een jas en 2 jurken heb. Wat daar de bedoeling van is.... en dan ook nog is die bank en tv wat ik al eerder zei in dit topic, wat ik overigens niet in het smsje heb gezet. Goed, geen reactie gehad. dus zoiets van speel jij even postbode en aju.
Daar krijg ik toch vaak dubbele gevoelens bij.. soms kan ik er wel boos om worden maar eigenlijk wil ik dat niet. Maar echt fair vind ik het niet en soms ook een beetje respectloos aangezien we aardig goed uit elkaar zijn dus het ook samen kunnen oplossen met al die dingen groot of klein. Denk er met vlagen nog veel aan terug..pfffff alle foto's e.d staan op de computer maar gebruik nu nieuwe laptop
quote:Slecht als in rondje bezoeken aan een psycholoog. Daar zat ook een veel verwerking van mijn pa in.. maar toch. Ik ben vooral heel erg teleurgesteld in mezelf dat ik er nu nog niet echt over heen ben. Al gaat het wel een heel stuk beter en sneller weer goed. Maar dipjes blijven er dus.
quote:Misschien>>>Op maandag 12 april 2010 22:42 schreef MOD het volgende:
Ik heb sterk het idee dat ik er in blijf hangen. Hoe herken je dat? Iemand een idee?
Als je er steeds aan blijft denken... ook op momenten die niks te maken kunnen hebben met je ex...
bijvoorbeeld onbekend terrein, andere mensen (ander type ook) kortom geheel nieuwe ervaringen....
quote:Is ook wel afhankelijk van de fase waar je in bent denk ik. Ik denk dat wat je beschrijft iets is wat bij de verwerking hoort. Uiteraard moet dat na verloop van tijd wel minder worden, anders blijf je er dus wel in hangen
[..]
Misschien>>>
Als je er steeds aan blijft denken... ook op momenten die niks te maken kunnen hebben met je ex...
bijvoorbeeld onbekend terrein, andere mensen (ander type ook) kortom geheel nieuwe ervaringen....
heb ook nog gereageerd domme doos:dank je dat had je me al duidelijk gemaakt. you're always on my back
i'm never alone
everytime that i wake up
your fucken home
what started out as love
soon turned to hate
can't save it now girl
it's to fucken late
i can't take it anymore
your just a fucken whore
all these voices in my head
get out now before your dead
x2
so just pack your bags
and get your shit
it's finally over
i fucken quit
i've should've known
you'd be a front
i should've known
you were a cunt
i can't take it anymore
your just a fucken whore
all these voices in my head
get out now before your dead
x2
there's just one more chance
that i'll give you
stay out of my face
and away from my crew
so don't talk no shit
or come around
cause if you do bitch
you won't be found
word er bijna bang vanIndien ja dan zou ik die iig niet in je eentje gaan ophalen.
quote:nee doe ik ook niet maar leuk om te lezen is het ook nietOp dinsdag 13 april 2010 17:01 schreef vosss het volgende:
Dan niet te veel aandacht aan schenken lijkt me
quote:Misschien een idee om gewoon niet meer zn hyves te lezen.Op dinsdag 13 april 2010 17:02 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
nee doe ik ook niet maar leuk om te lezen is het ook niet
Voor hetzelfde geld lees je daar dat hij met een of ander grietje van alles uit spookt, dat lijkt me ook niet leuk om te lezen voor jou wel?
Dus gewoon niet meer lezen. Ik doe dat bij mijn ex ook niet meer
quote:haha ja dat lijkt me idd niet zo leuk maar maakt t misschien juist wel makkelijker om los te laten
[..]
Misschien een idee om gewoon niet meer zn hyves te lezen.
Voor hetzelfde geld lees je daar dat hij met een of ander grietje van alles uit spookt, dat lijkt me ook niet leuk om te lezen voor jou wel?
Dus gewoon niet meer lezen. Ik doe dat bij mijn ex ook niet meer
kijk er ook maar zelden op maar vandaag dus wel, stom idd...zie hem ook hele tijd bij mij kijken, misschien maar helemaal ermee stoppen zelfkwelling Ik zit zelf ook nogal met de handen in het haar hier
quote:
Dat lijkt me wel het beste. Maargoed, van de zijlijn is het makkelijk lullen en zeker over iemand anders zijn of haar situatie.
Ik zit zelf ook nogal met de handen in het haar hier
Ze wil geen contact meer omdat ik hier mijn verhaal heb gehouden over onze break-up. Dat heeft ze vernomen van een 'vriend' van haar die zelf overduidelijk een oogje heeft op haar en mij in de gaten houdt over wat ik hier, op mijn hyves en twitter allemaal schrijf, zodat hij er zelf beter van kan worden dmv het doorspelen van de sappigste details en er een eigen draai aan te geven.
Het ergste is nog wel dat ze die zielepiet gelooft.
quote:wil best een beetje lawaai voor je maken hoor, maar ik snap wat je bedoeldOp dinsdag 13 april 2010 14:43 schreef Mint_Clansell het volgende:
Ik raak zo langzamerhand weer een beetje gewend aan de stilte, maar toch heb ik nog momenten dat ik 's ochtends wakker word en denk: ' kut.'
Lezen, lopen en lijstjes maken. Dat helpt tegen depressies. Het is dan wel handig een boek te hebben wat echt meteen pakt. Anders is lezen moeilijk vol te houden.
.Dagen zonder mijn ex in mijn hoofd ben ik eindelijk weer gelukkig, maar helaas kom ik haar nu de laatste tijd weer heel vaak tegen. En dan kan ik bijna een hele dag afschrijven als verloren. Ik baal er zo van dat ik nu niemand heb om mijn emoties bij te uiten. Ik moet nog twee maanden volhouden, dan heb ik enigszins vakantie. Helaas alleen.....
.Waarom zou jij dat doen, doe je jezelf alleen pijn mee.
quote:Tja, dat zeggen de geleerden. Ik denk lijstjes met waarom hij/zij zo'n trut/eikel is, of wat je moet doen qua schoonmaken. Je zet even de dingen op een rijtje.
quote:Maar dat lost toch niet het gemis op? (Niets aanvallend bedoeld oid)Op dinsdag 13 april 2010 19:13 schreef Miesjel het volgende:
[..]
Tja, dat zeggen de geleerden. Ik denk lijstjes met waarom hij/zij zo'n trut/eikel is, of wat je moet doen qua schoonmaken. Je zet even de dingen op een rijtje.
quote:Nee, het gemis niet, maar ik verwacht dat het helpt in het verwerken van het verdriet. Het werkt bij mij wel en het wordt op mijn werk ook vaak tegen leerlingen verteld. Het is natuurlijk per persoon verschillend of het werkt.Op dinsdag 13 april 2010 19:38 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Maar dat lost toch niet het gemis op? (Niets aanvallend bedoeld oid)
quote:Je mag altijd pm-en hoor... ik kan heel goed luisterenOp dinsdag 13 april 2010 18:41 schreef Xanthas het volgende:
Ik ben een boek gaan lezen over waarom mensen tot de keuzes komen die ze maken. Ik wil graag weten waarom ik deed wat ik heb gedaan in de relatie.
Dagen zonder mijn ex in mijn hoofd ben ik eindelijk weer gelukkig, maar helaas kom ik haar nu de laatste tijd weer heel vaak tegen. En dan kan ik bijna een hele dag afschrijven als verloren. Ik baal er zo van dat ik nu niemand heb om mijn emoties bij te uiten. Ik moet nog twee maanden volhouden, dan heb ik enigszins vakantie. Helaas alleen.....
Nu paar weken uit, ik zag niks aankomen en vind het mooi kut. Vooral 's nachts, eerst sliep ik bijna gelijk, nu lig ik minimaal 1,5 uur wakker. Hopelijk gaat dat snel over, want ik word gek van dat getob. 3 jaar wat gehad en dan ineens alleen is zo alleen.quote:hoi 64bitOp dinsdag 13 april 2010 22:36 schreef 64bit het volgende:
Hallo! Mag ik ook meedoen
Ja...3 jaar...tsjonge en waarom ging het uit?
quote:Sterkte!Op dinsdag 13 april 2010 22:36 schreef 64bit het volgende:
Hallo! Mag ik ook meedoen
quote:nee er tussen de 5 en bijna 7 jaar ging dat gevoel wel weg...Op dinsdag 13 april 2010 23:46 schreef Mint_Clansell het volgende:
Ik denk dat de meesten wel zoiets hadden die hier reageren, dat samen oud worden...
maar niet te min ben ik toch verdrietig
. Heb er voor de rest van de dag niet aan gedacht dus dat is wel lekker. Als het al zo is word dat wel de test van onze vriendschap.Het gemis is nog niet eens zo erg. Dat vul je wel op met nieuwe dingen. De onmacht die je hebt tegen over de persoon waar je zo enorm veel van houdt is het naarste denk ik.
En nog steeds ligt mijn hart bij haar. Ondanks dat ik weet dat het nooit meer wat zal worden of misschien dat ze wel alweer aan het daten is.
Ik vind het gewoon fijn om aan haar te denken, maar ik ga wel verder. Waar ik heen ga weet ik niet. maar het gaat steeds beter.
quote:Wat lost het gemis wel op dan? Dan kan je inderdaad gewoon lijstjes maken en gewoon bezig blijven met de dingen die je doet. Plannetjes en uitvoeren. Desnoods een stuk wandelen. Nieuwe waardes hechten. Het missen blijf je toch wel doen, maar na een tijdje raak je ook daar gewend aan.. Eenmaal terug in de oude routine kom je wel weer een ander tegen die het gemis een beetje doet wegvagen. Nieuwe mensen leren kennen is denk ik wel de beste remedieOp dinsdag 13 april 2010 19:38 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Maar dat lost toch niet het gemis op? (Niets aanvallend bedoeld oid)
. Toen het net uit was heb ik ontiegelijk veel gelopen daarna heb ik een lijstje gemaakt van dingen die ik moet of wil doen en die ben ik gaan afwerken. Het heeft mij wel geholpen quote:Ja, niet echt alleen zijn.....Op woensdag 14 april 2010 01:28 schreef MOD het volgende:
[..]
Wat lost het gemis wel op dan? Dan kan je inderdaad gewoon lijstjes maken en gewoon bezig blijven met de dingen die je doet. Plannetjes en uitvoeren. Desnoods een stuk wandelen. Nieuwe waardes hechten. Het missen blijf je toch wel doen, maar na een tijdje raak je ook daar gewend aan.. Eenmaal terug in de oude routine kom je wel weer een ander tegen die het gemis een beetje doet wegvagen. Nieuwe mensen leren kennen is denk ik wel de beste remedie
maar toch voel me alleen/eenzaam vooral als ik andere mensen zie die het allemaal helemaal gezellig hebben.
quote:dat neem ik terug
[..]
haha ja dat lijkt me idd niet zo leuk maar maakt t misschien juist wel makkelijker om los te laten
Mn ex zit ook op fok en eik heeft niemand er wat mee te maken over hoe en wat, maar kut is het wel.
Nog altijd wel moeite met het overlijden van haar moeder (ex), maar zo langzaam aan kijk ik lekker vooruit.
Helaas staat het contact met mijn ex door omstandigheden om een heel laag pitje, maar ook als ik wel ff wat van haar moet horen (reden doen niet ter zake) blijft het stil, daar heb ik toch meer moeite mee dan ik van te voren had gedacht.
Ook dit komt en gaat.
Wat er voor mij nu bijkomt is dat ik me moet oriënteren op de toekomst.
Mijn huidige contract is maar verlengd tot 1 jan ivm een aanstaande fusie.
Daarna wordt ik feitelijk bedankt .......
In mijn vakgebied ligt het werk niet voor het oprapen, dus naar alle waarschijnlijkheid wordt dat op mijn 30ste fulltime school
Wat voor werk doe je als ik vragen mag dat je nu al denkt om het niet voor elkaar te krijgen om over driekwart jaar een andere baan te vinden?
quote:1. Blijf je vrienden met je ex?Op woensdag 14 april 2010 10:33 schreef vosss het volgende:
Ik weet niet zo goed of ik mijn hele verhaal hier neer moet zetten.
Mn ex zit ook op fok en eik heeft niemand er wat mee te maken over hoe en wat, maar kut is het wel.
2. Denk je dat jullie ooit nog wel eens bij elkaar komen?
Zo nee, dan maakt 't niks uit. En als jij je er beter door voelt om je verhaal te doen, wie is zij dan?
quote:Paramedisch job (ziekenhuis).Op woensdag 14 april 2010 10:43 schreef vosss het volgende:
Nouja 1 januari is natuurlijk nog ver weg, dus je kan in principe nu al je ogen open houden toch?
Wat voor werk doe je als ik vragen mag dat je nu al denkt om het niet voor elkaar te krijgen om over driekwart jaar een andere baan te vinden?
Aangezien de overheid 18 miljard wil bezuinigen en de wachttijden wil verlengen moeten er op alle afdelingen mensen uit.
Worden zelfs doktoren ontslagen
Straks komt er weer meer geld en kunnen we allemaal weer terug, soms snap je er ook geen zak van.
1 jan is ver weg op zich, maar ik zal wel actief aan de bak moeten.
Want ik ben niet de enige met mijn achtergrond die in dit schuitje zit.
quote:Nouja het is nogal gecompliceerd. Ik was vrienden met mn ex, totdat mijn beste kameraad die dat al een jaar of 15 ofzo is het nodig vond om wat te rotzooien met haar en daarna niets meer van zich liet horen. Die vriendschap is dus mede door mijn ex naar de klote geholpen.Op woensdag 14 april 2010 10:46 schreef Mint_Clansell het volgende:
1. Blijf je vrienden met je ex?
2. Denk je dat jullie ooit nog wel eens bij elkaar komen?
Zo nee, dan maakt 't niks uit. En als jij je er beter door voelt om je verhaal te doen, wie is zij dan?
Ex heeft later spijt betuigd etc en langzaamaan zo nu en dan contact weer opgebouwd.
Ik ben iemand die heel simpel in elkaar steekt. Zwart en wit. Vergeven? Prima! Vergeten? No fucking way!
Maargoed, door dubieuze signalen dacht ik dat er wellicht weer wat zou kunnen opbloeien.
Daar heb ik me kennelijk in vergist en dat was niet het geval. Ok, kan gebeuren, dan blijven we gewoon vrienden.
Harstikke mooi, maar als ik je dan meeneem naar het casino voor je verjaardag, dan moet je me daar niet 4 en een half uur alleen laten staan omdat je zo nodig wilt pokeren.
Tevens is dat geen uitnodiging om openlijk te gaan staan flirten met iemand, om er vervolgens ook vrolijk mee af te spreken en ergens te gaan eten en drinken en daarover glashard te liegen tegen mij.
Afgelopen week zijn we samen op stap geweest. De avond was afgelopen en we komen bij mijn huis aan en ik vraag of ze nog wat wilt drinken, maar ze was moe en ging naar huis.
Ok, prima, geen probleem. Ware het niet dat ik mijn huissleutel kwijt was en noodgedwongen naar mn moeder moest lopen om de reservesleutel te halen. En toen zag ik dat ze helemaal niet thuis was. En drie kwartier nadien toen ik terug kwam lopen ook niet.
Daags erna haar gevraagd van goh, hoe laat waren we eik thuis? Ja eehmz, jij stuurde me om 3 uur nog een sms, dus ik denk dat ik om 5 over 3 thuis was.
Ehmz, hele normale en eerlijke vraag. Hoe laat was JIJ thuis gister? Ja om 5 over 3 hoezo?
Ja niet dus. Je was niet thuis en om kwart voor 4 ook niet.
Bleek dat ze thuis een fles wijn was gaan halen en naar mn broer gegaan was om die daar op te zuipen.
Ja leuk, maar ik voel me wel danig aan de kant geschoven. Dat je bij mn broer langs gaat moet je allemaal zelf weten, maar zeg dat dan gewoon. Ik geef aan nog een afzakkertje te willen doen en dan ben je moe. Om vervolgens 10 minuten later bij mn broer te zitten. Als wij vrienden zijn dan zeg je zullen we nog een afzakkertje doen bij je broer. Of je geeft te kennen dat je mn broer al lang niet meer gesproken hebt en dat je even met hem wilt kletsen. Voor mijn part geef je aan dat je dat liever alleen doet, omdat je het ook over onze situatie wilt hebben. Allemaal geen probleem, maar schuif mij niet als oud vuil aan de kant. Bedankt voor de leuke avond, ik ga nu vrolijk ergens anders verder en daar heb ik jou niet bij nodig en ik lieg je glashard voor!
Sjiek is miech dat.
En vervolgens krijg ik verwijten naar mn hoofd dat ze niet alles verteld omdat ze dan gezeik krijgt.
Ik krijg het niet aan haar verstand dat ik alleen maar zeik omdat ze me gewoon glashard voorliegt en niet eerlijk is naar mij toe. Zonder eerlijkheid is een vriendschap nergens op gebouwd imo.
Maar ondertussen word ik wel gebeld als mevrouw ergens mee zit of haar ei kwijt moet of een filmpje wilt kijken of weet ik wat al dies meer. Ik wil het zo graag gewoon vrienden blijven met haar, maar ze maakt het me zo fucking moeilijk. Hoe kan ik in godsnaam vrienden zijn met iemand die me keeer op keer keihard in mn gezicht staat te liegen?
Ik weet het niet meer.
ps: dit is een hele korte en hele beknopte versie van het verhaal die in werkelijkheid veel ingewikkelder in elkaar steekt en waarbij veel meer voorgevallen is.
quote:Al sla je me dood. Dat heeft ze me nooit duidelijk kunnen maken.Op woensdag 14 april 2010 11:20 schreef Mint_Clansell het volgende:
Wat was de reden dat het uitging tussen jullie?
Ik ben het overigens eens met je dat ze wel eerlijk moet zijn tegen je. Deed ze dat ook al tijdens jullie relatie?
Het enige wat ik vraag is dat ze eerlijk is
Ik ben ook eerlijk naar haar toe wat betreft andere vrouwen
quote:En dat heb ik nou ook.Op woensdag 14 april 2010 11:37 schreef vosss het volgende:
Ik heb geen verwachtingen van haar. Die had ik wel, maar inmiddels niet meer.
Het enige wat ik vraag is dat ze eerlijk is
Ik ben ook eerlijk naar haar toe wat betreft andere vrouwen
Al spelen er bij mij absoluut geen andere vrouwen.
Ben er niet aan toe op dit moment.
Kan het ook niet opbrengen.
Al heeft mijn ex mij nooit belazerd of negatief geweest what so ever.
Wij zijn gewoon gedurende onze relatie uit elkaar gegroeid, al hebben we nog altijd een sterke band.
quote:Maar je hebt er duidelijk moeite mee wanneer zij in jouw bijzijn flirt met andere mannen (en daar later ook mee afspreekt). Nou lijkt me dat ook niet echt fijn als mijn ex me dat zou flikken, maar goed... Wij zijn over, dus dan wil ik haar geluk niet in de weg liggen. Maar zij heeft het dus uitgemaakt?Op woensdag 14 april 2010 11:37 schreef vosss het volgende:
Ik heb geen verwachtingen van haar. Die had ik wel, maar inmiddels niet meer.
Het enige wat ik vraag is dat ze eerlijk is
Ik ben ook eerlijk naar haar toe wat betreft andere vrouwen
Of ging dat meer over dat zij tegen jou naderhand had gelogen?
Lijkt me trouwens best kut om niet te weten wat de reden is geweest waardoor het uit is gegaan.
Dat meiske ken ik ook nog van vroeger, dus een keer erna zei ik van goh, hoe was het eik met haar?
Ja goed zei ze, terwijl ik zag dat ze loog.
Vervolgens moest ik eruit trekken dat ze helemaal niet met haar was gaan eten, maar met die kerel van het casino afgesproken had en mee was gaan uit eten en daarna op stap was gegaan.
De manier erop was ook gewoon niet tof.
Ze moest nog even naar de wc toen het casino sloot om 3 uur. Of ik even haar chips in wilde ruilen voor geld. Prima, geen probleem.
Bijna 20 minuten later komt mevrouw ineens terug terwijl ik al bijna het casino uitgetieft was.
Ja ze was iemand tegen gekomen en daar had ze "even mee staan te kletsen."
Ja mooi, maar dan laat je mij daar niet in mn eentje staan. Ze had geen telefoon bij dus ik kon haar ook niet bellen en we moesten nog met een taxi weg zegmaar.
Vervolgens stuurt die kerel haar om half 5 sochtends een sms over dat ze niet vergeet wat ze afgesproken hadden voor dinsdag om samen wat te gaan doen.
Prima dat je dat vervolgens doet, maar laat mij daar niet als oud vuil staan. Wij zijn samen ergens en als iemand dan zo gezellig is om mee te praten dan neem je hem maar even mee terug naar waar ik op je sta te wachten
Buiten dat loog ze er van te voren ook over dat ze zeker niet met hem ging afspreken etc etc en dat ze niet meer gesmst hadden en weet ik het.
Leugens leugens leugens. Keer op keer.
quote:Op woensdag 14 april 2010 11:59 schreef vosss het volgende:
Nogmaals, dát ze afspreekt met zo iemand, prima. Vind ik dat leuk? Nee. Is dat haar probleem? Nee. Dat is mijn probleem en dat moet (en kan) ik zelf handelen. Moet je daarom maar glashard liegen tegen mij? Mij lijkt van niet.
Ik zou afstand nemen van haar. Wat heb je nou aan een vriendschap met haar? Blijkbaar doet zij lekker wat ze wil zonder ook maar iets van rekening te houden met jou. Het levert jou alleen maar frustratie en ergernis op.
quote:Op woensdag 14 april 2010 15:54 schreef Mint_Clansell het volgende:
Meh, net m'n ex een emotioneel mailtje gestuurd en nu voel ik me een slappe zak en vraag ik me af waarom ik geen voet bij stuk kan houden, zoals mijn ex dat wel schijnbaar kan.
Ik weet niet waar je beter mee bent, een ex die voet bij stuk houdt en jou dus geen valse hoop meer geeft of een ex die qua gevoel zo schommelt dat ze het ene moment zegt dat het niet meer goedkomt en verder wil met dr leven, en een paar weken later weer aangeeft dat ze het toch nog steeds niet zeker weet.
Mijn ex en ik zijn inmiddels al 8 maanden uit elkaar maar nog steeds weet ze nog niet zeker wat ze wil.
We hebben samen een huis wat we moeten verkopen maar dat staat dus nog steeds niet te koop. Is wel al getaxeerd maar vervolgafspraak met de makelaar is nog steeds niet gemaakt.
quote:sorry Vosss, de volgende keer zal ik eerst de rest lezen....Op woensdag 14 april 2010 10:46 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
1. Blijf je vrienden met je ex?
2. Denk je dat jullie ooit nog wel eens bij elkaar komen?
Zo nee, dan maakt 't niks uit. En als jij je er beter door voelt om je verhaal te doen, wie is zij dan?
ik vind eerlijkheid belangrijk... en ook dat als men elkaar respecteert dat ook hoort te doen
...en ik begrijp je woede
Ik zou ook supernijdig zijn
[ Bericht 21% gewijzigd door -Engel- op 14-04-2010 17:35:58 ]
quote:wat was de aanleiding om het mailtje te versturen?Op woensdag 14 april 2010 15:54 schreef Mint_Clansell het volgende:
Meh, net m'n ex een emotioneel mailtje gestuurd en nu voel ik me een slappe zak en vraag ik me af waarom ik geen voet bij stuk kan houden, zoals mijn ex dat wel schijnbaar kan.
(ik ken het hoor... ik moet mezelf heel erg inhouden om niet te reageren op de msn-tags naast iemands naam- maar ik heb beloofd drie maanden lang geen contact meer op te nemen en die zijn nog niet voorbij)
quote:nee maar dat t makkelijker zou zijn om t los te laten als ik zou lezen dat hij met iemand anders bezig is. Dat zou t niet makkelijker maken, dan zou ik eerder nog een x instorten, zoiets.Op woensdag 14 april 2010 10:24 schreef vosss het volgende:
Hoezo neem je dat terug? Wil je zeggen dat je het wel leuk vind om zn hyves te lezen?
. Ben dan zo bang dat hij denkt dat ik voor hem online kwam, maar dat was helemaal niet... Ook zo met uitgaan, ik vermijd zijn vaste kroeg altijd omdat ik dan het idee heb dat ik voor hem kom, en ik niet wil dat hij dat denkt .quote:lieve Tegan,Op woensdag 14 april 2010 19:45 schreef Tegan het volgende:
Kut, ik kwam net online echt tegelijk met mijn ex
Ik durf wel te denken dat hij sommige dingen van jouw verhaal ook denkt...
(en ja ik ben ook hopeloos... ik vul ook voor anderman zijn gedachten in)
.quote:Onbeantwoorde vragen. En een moment van zwakheid.Op woensdag 14 april 2010 17:37 schreef -Engel- het volgende:
[..]
wat was de aanleiding om het mailtje te versturen?
(ik ken het hoor... ik moet mezelf heel erg inhouden om niet te reageren op de msn-tags naast iemands naam- maar ik heb beloofd drie maanden lang geen contact meer op te nemen en die zijn nog niet voorbij)
Ik heb nog steeds mijn mail niet bekeken. Ik voel me net weer een beetje okee.
quote:hmmm weggooien zonder kijken gaat ook niet lukken he....en je moet toch een keer weer gaan mailen....Op woensdag 14 april 2010 20:49 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Onbeantwoorde vragen. En een moment van zwakheid.
Ik heb nog steeds mijn mail niet bekeken. Ik voel me net weer een beetje okee.
*knuffel geef* voel met je mee
quote:Waarom moet je toch weer een keer gaan mailen?Op woensdag 14 april 2010 21:24 schreef -Engel- het volgende:
[..]
hmmm weggooien zonder kijken gaat ook niet lukken he....en je moet toch een keer weer gaan mailen....
*knuffel geef* voel met je mee
Bij mijn ex heb ik de indruk dat het contact voor eeuwig en altijd afgekapt zal zijn. Weet niet wat de toekomst gaat brengen maar naar aanleiding van wat ik op haar blog heb gelezen heb ik het idee dat ik er sneller overheen ben zij ondanks dat ik de klap tien maanden later te pakken had..
quote:wat ik bedoel is dat je niet voor altijd weg kan blijven uit je eigen mailprogrammaOp woensdag 14 april 2010 22:04 schreef MOD het volgende:
[..]
Waarom moet je toch weer een keer gaan mailen?
Bij mijn ex heb ik de indruk dat het contact voor eeuwig en altijd afgekapt zal zijn. Weet niet wat de toekomst gaat brengen maar naar aanleiding van wat ik op haar blog heb gelezen heb ik het idee dat ik er sneller overheen ben zij ondanks dat ik de klap tien maanden later te pakken had..
je moet toch ooit weer gewoon mailen (met andere woorden dan zie je ook alles wat je wel of juist niet van iemand gehad hebt)
Kutzooi, niets gaat op dit moment zoals het zou moeten gaan. Ik voel me zoals Tom uit (500) Days of Summer. (Ook zo'n fijne film ook te kijken wanneer het uit is)
quote:Herkenbaar
Na wat ik vanavond heb gelezen is het misschien maar het beste dat ik doe alsof ze nooit heeft bestaan. Gaat alleen moeilijk als je nog steeds, ondanks alles wat er gezegd en geschreven is, van iemand houdt.
Kutzooi, niets gaat op dit moment zoals het zou moeten gaan. Ik voel me zoals Tom uit (500) Days of Summer. (Ook zo'n fijne film ook te kijken wanneer het uit is)
Ik voelde me ook precies zo en ik hoorde het van meer mensen quote:Ja, heb een niet al te positieve reactie gehad. Was ook wel te verwachten eigenlijk. Vind het alleen zo jammer dat ze zich niet in mijn gevoelens lijkt te kunnen verplaatsen. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken.Op donderdag 15 april 2010 01:58 schreef MOD het volgende:
Heb je een reactie terug gehad op je mail of bedoel je lezen uit het forum?
En ze heeft er nogal moeite mee dat ik sommige dingen hier deel. Tja, ik ben niet iemand die alles opkropt, en als je dingen deelt kan dat ook weer leiden tot nieuwe inzichten. Zo kijk ik er tenminste tegenaan.
Maar ik werd een beetje boos/emotioneel en toen zei ze iets wat me toch wel erg heeft geraakt. Dus vandaar dat ik maar gewoon moet doen alsof het allemaal niks heeft betekend, ook al is dat natuurlijk niet zo. Daar doe ik haar ook een plezier mee. Nou ja, voor mij heeft het wel wat betekend.
Maar goed, morgen weer een dag (zonder haar)...
Soms denk ik dat het beter zou zijn geweest dat ze me toen nooit had benaderd. Hoewel die tijd wel weer leuk was... Zo jammer dat we daar niet naar terug kunnen. Maar dat wil ze niet. Ik besta niet meer.
[ Bericht 10% gewijzigd door Mint_Clansell op 15-04-2010 02:20:16 ]
Ik hoop ook dat als ik haar mail met "heb je zin om ..." of "kijk deze foto die ik gemaakt heb..." dat ik dan een leuke reactie terug krijg, maar waarschijnlijk alleen maar boosheid of zo ik weet het niet.
Dus waarom dan nog mailen of contact zoeken. Kan je beter van haar kant laten komen, maar vooral ook niet meer met drama komen als het er dan toch van komt. Heb wel gemerkt wat het doet door constant drama te schoppen. Hou het luchtig en leuk als je persé wat te melden hebt..
Misschien denkt zij dan wel "oh, hij is weer leuk misschien kan ik ook leuk doen" tenzij ze je voor eens en voor altijd kwijt wilt.
Nochtans is het, waarom weet ik niet, bevredigend om sowieso een mail terug te krijgen, ongeacht de inhoud, omdat voor mijn gevoel, zelfs ruzie beter is dan helemaal geen contact.
Maar zoals vanmidag word je opeens overmand door negatieve gedachten en neem je een impulsief besluit, waarvan je weet dat het niet positief zal uitpakken nadat je op 'send' hebt gedrukt.
Ik denk overigens niet dat het ooit nog leuk wordt tussen ons, na wat ze me vanavond heeft medegedeeld. Zit er nu nog mee in m'n maag. Maar het zal haar worst wezen hoe ik me voel heb ik al gemerkt. Zo stom dat we nu niet meer normaal met elkaar kunnen praten. Voorheen zaten we echt uren over van alles te lullen met elkaar. Dat soort dingen mis ik.
[ Bericht 7% gewijzigd door Mint_Clansell op 15-04-2010 02:36:28 ]
Het is gewoon kut om iemand te missen waarbij je eerst zo veel lol heb beleefd. En je kan er niet in blijven hangen met de hoop dat het weer goed komt. Hoogstens je zelf boven alles plaatsen en verder gaan met je leven. Dat is wat je ex waarschijnlijk ook aan het doen is.
Ik denk ook nog vaak terug aan de tijd dat het leuk was en dan kan ik ook niet begrijpen dat het nu zo moet met ruzie en such. Maar je doet er geen flikker tegen. De hele tijd anekdotes aanhalen en maar maar maar roepen is vechten tegen de bierkaai.
Wat heeft het dan nog voor zin om naar haar toe te gaan als je toch alleen maar weet dat het negatief uitpakt. Zeker als je een mail stuurt dat bedekt is met een lading emotie en alles.
Op die manier melk je het alleen maar verder uit tot dat je straks helemaal niks meer te vertellen hebt en je elkaar gewoon uitkotst. Dan kan je beter alle goede gevoelens proberen te behouden en misschien dat dat later nog tot uiting kan komen tegen over haar als je haar weer een keer ziet.
Want zelf denk ik bijna zeker te weten, maar dat is slechts mijn mening, dat je het echt wel weer leuk kan hebben met elkaar. Maar dan moet dit alles eerst achter de rug zijn waarbij je beide een stabiele ondergrond hebben om niet weer in een neerwaartse spiraal te geraken.
Spanningen zijn nog te groot, emoties te veel. Laat maar eerst bezinken, en dat kan nog wel een jaar duren. Maar zolang jij je zelf voorop blijf houden gaat het sneller en sneller.
Misschien idealiseer ik de relatie wel teveel, terwijl er eigenlijk op het laatst behoorlijk wat scheurtjes in het beton en de fundering zaten. Maar soms zie je dat even niet meer. (500) Days of Summer all over.
Ik denk dat ik die computer gewoon wat minder vaak aan moet zetten en vaker de bloemetjes buiten moet zetten. Het is ook niet gezond en sociaal om elke avond achter de pc te zitten. Heb gisteren sinds lange tijd ook weer aan hardlopen gedaan, dus dat ga ik vanavond weer doen.
Ik ben mezelf, mede dankzij die instabiele relatie, een beetje uit het oog verloren heb ik het idee.
Ik ga straks die andere meid die ik een paar weken terug heb ontmoet maar eens bellen of ze iets af wil spreken dit weekend. En de banden die ik had met enkele vriendinnen weer wat verstevigen, want die ben ik een beetje uit het oog verloren omdat mijn ex er nogal een probleem van maakte.
Toch een stuk beter (en echter) dan wachten op een stomme mail.
Toch moet ik erbij zeggen dat ik blij ben dat dit topic bestaat. Het praat toch een stuk fijner met mensen die in hetzelfde schuitje verkeren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 15-04-2010 10:54:36 ]
Iemand tips?
quote:Je avond niet laten verpesten en met een paar vrienden naar een ander feestje gaan.Op donderdag 15 april 2010 11:06 schreef maniack28 het volgende:
Ik heb er meestal niet zoveel problemen mee, totdat ik op het punt kom dat mijn ex een ander heeft en ik niet en we in dezelfde ruimte zijn en er een feestje is.
Iemand tips?
Dat zou ik doen iig
=edit=
Ik heb het zelf dan niet meegemaakt, maar ik ga er voor het gemak even van uit dat mijn vrienden dondersgoed in de gaten zullen hebben als ik dat niet tof vind en dat ze het zelf al voorstellen om ergens anders heen te gaan.
Jaren geleden ook met een vriend meegemaakt, dat werd exht heel lelijk tussen die ex en hem en die kwamen we ook regelmatig tegen met stappen en dan was de hele sfeer verziekt, dus als wij zagen dat zij daar was dan draaiden we ons al meteen om en gingen ergens anders gezellig een biertje doen.
Eigenlijk moet je niet ergens wegblijven omdat je ex daar ook is, maar als je het (nog) niet kan handelen lijkt me dat een vele betere optie dan dat je gewoon blijft en je hele avond naar de klote is
[ Bericht 36% gewijzigd door vosss op 15-04-2010 11:46:54 ]
quote:Sorry hoor, maar dit is echt een kutreactie
[..]
lieve Tegan,
Ik durf wel te denken dat hij sommige dingen van jouw verhaal ook denkt...
(en ja ik ben ook hopeloos... ik vul ook voor anderman zijn gedachten in)
.Ik begrijp niet helemaal wat het probleem is als iemand zegt dat je ex er wellicht hetzelfde over denkt. Je hebt op MSN trouwens ook zo'n handige blokkeerfunctie.
Anyway, even een halfuur uitwaaien buiten!
quote:Ik heb geen moeite met meisj
es vinden, het gaat alleen om die specifieke situatie quote:Tsja, mn vrienden zijn ook goed bevriend met mn ex. Over 1,5 maand is er weer een feestje daar met bandjes en alles. Ik ga dr altijd heen dus ik wil nu ook.Op donderdag 15 april 2010 11:38 schreef vosss het volgende:
[..]
Je avond niet laten verpesten en met een paar vrienden naar een ander feestje gaan.
Dat zou ik doen iig
quote:Yupz... maar daarom, die combo alcohol + iets zien wat je niet leuk vindt is dodelijk=edit=
Ik heb het zelf dan niet meegemaakt, maar ik ga er voor het gemak even van uit dat mijn vrienden dondersgoed in de gaten zullen hebben als ik dat niet tof vind en dat ze het zelf al voorstellen om ergens anders heen te gaan.
Jaren geleden ook met een vriend meegemaakt, dat werd exht heel lelijk tussen die ex en hem en die kwamen we ook regelmatig tegen met stappen en dan was de hele sfeer verziekt, dus als wij zagen dat zij daar was dan draaiden we ons al meteen om en gingen ergens anders gezellig een biertje doen.
Eigenlijk moet je niet ergens wegblijven omdat je ex daar ook is, maar als je het (nog) niet kan handelen lijkt me dat een vele betere optie dan dat je gewoon blijft en je hele avond naar de klote is
Ik probeer me zelf er ook maar overheen te zetten met de gedachte dat er leuke meisjes rondlopen, maar ik zie het nog niet. Ergens heb ik nog hoop. Terwijl ik donders goed weet dat het niet meer goed komt. Daar heeft ze me al 1000 signalen voor gegeven, ondanks dat ze nog altijd heel lief voor me was.
Maar ja. Ik ken het, dronken zijn en je ex met een ander zien. Ik heb het in het verleden gedaan en weet tenminste nu hoe het niet moet. Ik ga er boven staan. Het interesseert me helemaal geen moer wat zij doet. Ze mag iedereen nemen die ze wilt. Ik zet gewoon mijn masker op en leef verder. Als of haar het nog wat boeit.
quote:Mijn ex had zelfs tijdens onze relatie genoeg jongens om haar heen dwalen die allemaal wel een beschuitje met haar wilde eten (en sommigen vielen mij zelfs lastig omdat ik met haar had), dus ik verwacht niet dat ze lang zonder zal zitten, als ze niet al iemand heeft. Maar dat heeft toch wel bij mij tot enige onzekerheid/jaloezie geleid tijdens onze relatie.Op donderdag 15 april 2010 15:42 schreef MOD het volgende:
En dan te bedenken dat zij op dit moment een veel leuker leven heeft dan ik met genoeg afleiding, leuke vrienden en dito jongens om haar heen.
Voordeel is wel dat ik haar niet snel zal tegenkomen bij het stappen, aangezien ze een heel eind uit de buurt woont. Moet er niet aan denken dat ik haar tegenkom volgende week zaterdag tijdens mijn date.
quote:niet zo bedoeld...Op donderdag 15 april 2010 11:43 schreef Tegan het volgende:
[..]
Sorry hoor, maar dit is echt een kutreactie
Aan de andere kant blijf ik hoop houden en denken "maar.. maar.. het was toch leuk samen??" en.. Naja het zwarte gat waar iedereen in terecht is gekomen eigenlijk.
Het is de hele tijd een beetje van beide. Het niet boeien dat zij misschien een ander heeft waarna ik me zelf wel wat kan aan doen als blijkt dat het echt zo is.
Tevens blijf ik het irritant vinden dat ik haar niet gewoon kan bellen en vragen of ze zin heeft om langs te komen gewóón om te chillen, of om leuk te kletsen. Die logica ontbreekt bij mij compleet. Dan denk ik, is het omdat de afstand nodig is om over je gevoel heen te komen, of omdat ze afstand wilt omdat ze me haat.
Ik heb trouwens die film nog gekeken. Ik zie het echt voor me. Die parallel montage van het feest van Summer zodra hij de trap op loopt en dan die ontmoeting komt (de verwachting en de werkelijkheid) (En zo nog meer elementen uit de film trouwens.)
Ik heb binnenkort een dik feest met haar en nog wat mensen waarbij ik de zelfde voorstelling heb in mijn hoofd over hoe het zal gaan lopen. Ik denk alleen niet dat dit gaat gebeuren.
Goede eye-opener is die film denk ik wel voor als je nog in die bepaalde waan zit.
Zoals dat wijze zusje van Tom ook zegt:
Als je de volgende keer weer terugdenkt aan je relatie, kijk dan nog eens goed. Dan zul je zien dat het niet alleen maar mooi weer was. En daar heeft ze gelijk in.
Ik heb zo het idee dat zij weet dat zij jou in haar macht heeft dus kan doen wat ze wilt.
Niet dat ik er zo veel van af weet, maar toch, sta er boven en laat je niet kennen.
quote:Ik heb me gewoon te erg te grazen laten nemen door haar in de relatie. Aan wat ik las in jouw verhalen, sta jij steviger.Op donderdag 15 april 2010 17:32 schreef MOD het volgende:
Dude, ik hoop dat jouw situatie geen garantie is voor wat mij te wachten staat.
Ik wil ook niets meer (mijn hoofd dan), maar ik kan haar niet negeren.
Denk aan het goede, geloof er in en je zal er naar gaan handelen en je beter voelen.
Iets met self-fullfilling prophecy.
Onze relatie was zoals een wegwerpaansteker of wegwerpcamera. Het is leuk zolang het ding het doet maar wanneer het op is hoef je het ook niet meer te zien en flikker je het weg, om er nooit meer naar om te kijken of aan te denken.
Aangezien al haar vorige relaties met fikse ruzies zijn uitgegaan (en waarbij de mannelijke helft compleet werd genegeerd) had ik beter moeten weten dat ik wellicht het verschil kon maken. Dat ons ' samenzijn' wel iets had betekend. Maar er is altijd wel een drogreden te vinden om niet meer met diegene te hoeven praten. Kun je makkelijker naar het volgende 'slachtoffer'. Ik wens haar veel succes daarmee.
Gelukkig is mijn date niet zo jaloers en onzeker aangelegd. Scheelt een hoop gezeik.
[ Bericht 2% gewijzigd door Mint_Clansell op 15-04-2010 17:55:21 ]
quote:Ik weet het niet. Dat merken we snel genoeg. We hebben wel veel gemeenschappelijke interesses en ik kijk er ook echt naar uit om haar te zien, dus wat dat betreft... Maar ik denk dat het nog te vroeg is om te spreken over 'the real deal'.Op donderdag 15 april 2010 17:55 schreef Xanthas het volgende:
Is je date een rebound of the real deal?
quote:ik durf bijna niks meer te typen... maar is best verwarrend tochOp donderdag 15 april 2010 19:51 schreef zwartedoos het volgende:
Bah heb echt n dipje sinds dat smsje, ik hou van je, ik haat je, natuurlijk haat ik je niet ik hou van je, en nu weer ik haat je
quote:jah
[..]
ik durf bijna niks meer te typen... maar is best verwarrend toch
en kwetsend quote:Laat die kerel lekker opbokken dan... sorrie hoor maar daar heb ik echt geen respect voor. Hij probeert jou moedwillig te kwetsen en aan het lijntje te houden. Laat je daar toch alsjeblieft niet mee in... Geef dan tenminste bij hem aan dat hij te ver gaat en dat hij dit niet moet zeggen/doen. En wees daar ook consequent in want blijkbaar is hij erg aan het aftasten wat hij wel of niet kan doen.
quote:Ook hier heel herkenbaar. En ook al is het einde ontzettend Hollywood, er zit een kern in. Die film heeft me stiekem best geholpenOp donderdag 15 april 2010 01:23 schreef Mint_Clansell het volgende:
Na wat ik vanavond heb gelezen is het misschien maar het beste dat ik doe alsof ze nooit heeft bestaan. Gaat alleen moeilijk als je nog steeds, ondanks alles wat er gezegd en geschreven is, van iemand houdt.
Kutzooi, niets gaat op dit moment zoals het zou moeten gaan. Ik voel me zoals Tom uit (500) Days of Summer. (Ook zo'n fijne film ook te kijken wanneer het uit is)
. Nadat vorig jaar mijn relatie na 6 jaar uitging, ben ik sinds kort weer aan het daten geslagen. Via via een heel leuke jongen leren kennen, waarmee ik nu zo'n 4 maanden 'iets' heb. Alleen dat 'iets', dat is nogal vaag. Hij heeft namelijk vrijwel nooit tijd. Hij is pas voor zichzelf begonnen, en is erg ambitieus. Wat ik op zich prima vind, maar het komt er wel op neer dat ik hem maar 1 keer in de twee weken zie ofzo. Dit vreet een beetje aan me, want eigenlijk vind ik dit veel te weinig. Zo kun je toch niks opbouwen? Dat vind ik meer iets voor een scharrel ofzo. Wanneer we elkaar dan wel zien is het super, hij is heel knuffelig en van het handje vasthouden enzo. Dat maakt het voor mij verwarrend, want dat doe je niet met een scharrel waar je eigenlijk niet zo gek op bent lijkt me.
Maarrrr... gisteren trok ik het niet meer. Ik kreeg het zoveelste smsje waarin een hoop klets staat, maar niks over wanneer we elkaar weer zouden zien (is inmiddels alweer een week geleden) of iets dergelijks. Toen heb ik hem gebeld, en uitgelegd hoe de situatie er voor mij uitziet. Ik was eigenlijk erop voorbereid dat dit 'het' gesprek zou worden, waarna ik in ieder geval zou weten of hij er of wel brood in ziet, of er geen zin in heeft. Alleen dat is dus niet gebeurd. Hij zei dat ik hem ermee overviel en dat hij erover na moest denken. En dat hij me morgen terug zou bellen. Doe je dat ook als je eigenlijk van iemand af wil? Want ik heb hem in principe een open deur gegeven door te bellen en te zeggen dat het wat mij betreft niet goed zat. Alles wat hij had hoeven doen, was dat beamen...
En nu zit ik dus op mijn werk, waar ik me uiteraard niet kan concentreren en de klok een beetje vooruit aan het kijken ben. Maar ik vrees wel dat ik vanavond officieel weer bij de exen-club hoor, hoewel ik ergens toch wel, misschien stom, een beetje hoop heb. Dit even van me af schrijven lucht in ieder geval wel op
Liefs en sterkte voor jullie ook allemaal!
quote:Als hij het alleen beaamt had dat het niet goed zat was het toch ook niet opgelost?Alles wat hij had hoeven doen, was dat beamen...
Misschien had hij het wel beaamt en direct gezegd, inderdaad, dan lijkt het me beter dat we er een punt achter zetten.
Mij klinkt het in de oren dat die knakker gewoon eik helemaal niet op zoek is naar een vaste relatie eerlijk gezegd.
Maargoed, hij zou nog bellen, dus wacht dat eerst maar eens af
quote:Klinkt net of hij niet zit te wachten op een relatie.
Het is helemaal het omgekeerde van mij destijds.
Ik bestede al mijn vrije tijd aan mijn (nu ex) vriendin, dat ging ten koste van alles er omheen!
Sterkte!
Maar goed, hij moet dus eerst inderdaad maar eens bellen. Ik houd jullie op de hoogte!
quote:Precies! Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat het zou werken mocht hij nu toch ineens besluiten er wel voor te gaan. Het is eigenlijk gewoon nu al stuk.Op vrijdag 16 april 2010 10:58 schreef Mint_Clansell het volgende:
Een beetje een verkeerde periode voor hem om te gaan daten, maar hij kan natuurlijk niet verwachten van jou dat je er braaf achteraan blijft lopen en wachten. Als hij zou willen dat het gaat werken dan moet hij er rekening mee houden en er tijd voor vrijmaken, en eens in de twee weken..? Zoals je zelf al zegt: dat gaat dus niet lukken. Ik zou het niet van hem af laten hangen en de eer aan jezelf laten. Die drukte kan je niet als excuus gebruiken.
quote:Niet over nagedacht dat jij misschien heel anders tegen de situatie aankijkt als hij?Wat ik wel echt vervelend vindt, is dat hij dat niet aangegeven heeft. En gisteren dus ook niet, terwijl ik het hem recht op de man af vroeg, dat vind ik gewoon lafjes.
Hij zit volgens mij zoals gezegd helemaal niet op een relatie te wachten en jij overvalt hem daarmee.
Dat heeft niks te maken met niet eerlijk of lafjes reageren. Sterker nog, hij is gewoon eerlijk en geeft aan er even over te willen nadenken. Dus waarom jij het als lafjes afschildert is mij eik een raadsel
quote:
Klopt, ik denk ook dat hij er niet op zit te wachten. Wat op zich ok is, dat is natuurlijk zijn beslissing. Wat ik wel echt vervelend vindt, is dat hij dat niet aangegeven heeft. En gisteren dus ook niet, terwijl ik het hem recht op de man af vroeg, dat vind ik gewoon lafjes.
Maar goed, hij moet dus eerst inderdaad maar eens bellen. Ik houd jullie op de hoogte!
quote:Ik denk dat dat een goede conclusie is.
[..]
Precies! Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat het zou werken mocht hij nu toch ineens besluiten er wel voor te gaan. Het is eigenlijk gewoon nu al stuk.
Het lijkt al over voordat het goed en wel begonnen is ....
quote:Bel hem nu op met die mededeling. Bespaar je hem ook weer denkwerk en gepieker of hij zich op dit moment wel in een relatie wil storten.Precies! Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat het zou werken mocht hij nu toch ineens besluiten er wel voor te gaan. Het is eigenlijk gewoon nu al stuk.
Als je dat nu al weet moet je hem nu bellen, anders is het niet eerlijk en nogal lafjes van je
quote:Inderdaad. Jammer wel, ik krijg steeds meer het idee dat mensen dingen te snel opgeven. Voor mij is het best zeldzaam dat ik iemand vind waar het mee klikt, voor iedereen wel trouwens denk ik. Als dan door de ander al heel snel de handdoek in de ring wordt gegooid, is dat pijnlijk. En zonde, want wie weet hoe leuk je het had kunnen hebben als je er wel wat meer tijd in geinvesteerd had.Op vrijdag 16 april 2010 11:06 schreef Sjechov het volgende:
[..]
[..]
Ik denk dat dat een goede conclusie is.
Het lijkt al over voordat het goed en wel begonnen is ....
quote:Haha oh nee! En ik vond mezelf gisterenavond al zo dapperOp vrijdag 16 april 2010 11:07 schreef vosss het volgende:
[..]
Bel hem nu op met die mededeling. Bespaar je hem ook weer denkwerk en gepieker of hij zich op dit moment wel in een relatie wil storten.
Als je dat nu al weet moet je hem nu bellen, anders is het niet eerlijk en nogal lafjes van je
. Maar goed, ik weet het gewoon nog niet 100 procent zeker. Ik wil graag nog horen wat hij erover te zeggen heeft.quote:Ja vertel mij wat. Als mn ex de handdoek niet in de ring gegooid had dan hadden we het ook zeker nog heel leuk gehad.Als dan door de ander al heel snel de handdoek in de ring wordt gegooid, is dat pijnlijk. En zonde, want wie weet hoe leuk je het had kunnen hebben als je er wel wat meer tijd in geinvesteerd had.
En dat hele vrienden blijven daarna snap ik eik ook niet echt.
Wel de lasten, maar niet de lusten.
Met andere woorden, ik vind je wel aardig, maar tegenwoordig laat ik me liever volblaffen door iemand anders, loser dat je er bent.
quote:Vrienden blijven geloof ik ook niet echt in, althans, niet direct na de relatie. Dat zou pas weer heel voorzichtig kunnen na een lange tijd denk ik. Degene die het uitgemaakt heeft, heeft in die zogenaamde vriendschap namelijk altijd de overhand, en de ander raakt gekwetst. Hoe hard je ook probeert je gevoelens uit te schakelen omdat je hem/haar nou eenmaal nog wil zien, dat gaat nooit lukken.Op vrijdag 16 april 2010 11:20 schreef vosss het volgende:
[..]
Ja vertel mij wat. Als mn ex de handdoek niet in de ring gegooid had dan hadden we het ook zeker nog heel leuk gehad.
En dat hele vrienden blijven daarna snap ik eik ook niet echt.
Wel de lasten, maar niet de lusten.
Met andere woorden, ik vind je wel aardig, maar tegenwoordig laat ik me liever volblaffen door iemand anders, loser dat je er bent.
quote:Dat gevoel heb ik met mijn ex ook.Op vrijdag 16 april 2010 11:14 schreef Laulilar het volgende:
[..]
Inderdaad. Jammer wel, ik krijg steeds meer het idee dat mensen dingen te snel opgeven. Voor mij is het best zeldzaam dat ik iemand vind waar het mee klikt, voor iedereen wel trouwens denk ik. Als dan door de ander al heel snel de handdoek in de ring wordt gegooid, is dat pijnlijk. En zonde, want wie weet hoe leuk je het had kunnen hebben als je er wel wat meer tijd in geinvesteerd had.
Zij gaf het op (probleem lag ook aan haar kant) terwijl ik ervoor wou gaan.
Raakt je diep zoiets!
quote:Ja. Eigenlijk gaat het steeds een stukje beter met me, maar dat weekend-dipje blijft er een beetje inzitten.Op vrijdag 16 april 2010 15:35 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hebben jullie nou ook dat naarmate het weekend dichterbij komt je je wat slechter gaat voelen?
quote:ja tenzij ik echt wat gepland heb (en ik hoop zo dat het niet wordt afgezegd...want dat ga ik zo niet trekken)Op vrijdag 16 april 2010 15:35 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hebben jullie nou ook dat naarmate het weekend dichterbij komt je je wat slechter gaat voelen?
Voor mij is het echt vreselijk dat ze zich helemaal voor me afsluit en zich er zo makkelijk overheen lijkt te kunnen zetten, alsof het allemaal niets heeft betekend. Dat al die lieve dingen die we tegen elkaar hebben gezegd en voor elkaar hebben gedaan slechts flauwekul waren. Het feit dat ze zo koud doet naar me en flipt wanneer ik haar een mail stuur (alleen omdat ik haar mis) doet me meer pijn dan dat ze een nieuwe kerel zou hebben.
Onze relatie heeft niet gewerkt en dat is voor allebei kut, maar moet je elkaar daarom maar vergeten? Ik wil haar helemaal niet vergeten.
[ Bericht 5% gewijzigd door Mint_Clansell op 16-04-2010 17:18:44 ]
quote:vanuit mijn gevoel.... nee... je hebt toch wel iets met elkaar gedeeld...Op vrijdag 16 april 2010 16:26 schreef Mint_Clansell het volgende:
Onze relatie heeft niet gewerkt en dat is kut, maar moet je elkaar daarom maar vergeten?
SPOILERmaar ik heb met mijn ex afgesproken er tijd tussen te laten...en hopelijk werkt dat... de pijn/verdriet eraf en just the good moments over....
quote:Nee juist niet eigenlijk. Misschien is het uit zelfbescherming, maar ik plan mijn weekenden eigenlijk ruim van te voren bomvol met alleen maar leuke dingen. Dit wordt mijn eerste weekend waarin ik niet alle dagen iets te doen heb dus ben benieuwd hoe dat me afgaat. Misschien post ik nog wel een leuk verhaaltje hier over m'n ex...Op vrijdag 16 april 2010 15:35 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hebben jullie nou ook dat naarmate het weekend dichterbij komt je je wat slechter gaat voelen?
quote:dat ruim van te voren...gaat meestal een beetje fout bij mij.....Op vrijdag 16 april 2010 17:36 schreef SRF het volgende:
[..]
Nee juist niet eigenlijk. Misschien is het uit zelfbescherming, maar ik plan mijn weekenden eigenlijk ruim van te voren bomvol met alleen maar leuke dingen. Dit wordt mijn eerste weekend waarin ik niet alle dagen iets te doen heb dus ben benieuwd hoe dat me afgaat. Misschien post ik nog wel een leuk verhaaltje hier over m'n ex...
quote:Dat dus. Maar voor mij zou dat naarmate het contact weer terug komt misschien weer valse hoop maken of zo.Op vrijdag 16 april 2010 16:48 schreef -Engel- het volgende:
[..]
vanuit mijn gevoel.... nee... je hebt toch wel iets met elkaar gedeeld...SPOILERmaar ik heb met mijn ex afgesproken er tijd tussen te laten...en hopelijk werkt dat... de pijn/verdriet eraf en just the good moments over....
Nu zou ik haar ook dolgraag willen bellen om af te spreken, alleen maar omdat dat leuk is. Maar zij maakt een afstand en sluit me buiten, wat me inderdaad meer lijkt te doen dan dat ze een ander heeft.
Ik vind trouwens die film van 500 days of summer wel een hele goede weerspiegeling over hoe het zou gaan, maar het is in mijn inzien nogal gedramatiseerd. Niet dat het hoeft te spreken over elk willekeurig geval, maar waar handel je uit als je nog hoop hebt dat het goed komt zeg maar.
[ Bericht 15% gewijzigd door Mint_Clansell op 16-04-2010 18:31:53 ]
tjeemie dan gaat mijn date Lola heten
ik heb het vast verkeerd begrepen dat moet wel
quote:Ik wilde hier eigenlijk een reactie plaatsen op de vele geplaatste berichten maar omdat ik bijna weg moet en zin heb in bier wacht ik daar maar mee....Op vrijdag 16 april 2010 18:25 schreef Mint_Clansell het volgende:
De hoop dat het nog goed komt qua relatie heb ik al laten varen, dat wil ik ook niet eens gezien onze historie. Het interesseert me verder ook niet als ze zich elke dag door iemand anders zou laten uitwonen, om het maar grof te zeggen. Maar dat ze mij nu helemaal uit haar leven wil hebben, alsof er niets is gebeurd en terwijl we altijd zo goed met elkaar konden opschieten, dat stuit me nogal tegen de borst. Dat is voor mij onbegrijpelijk.
De quote staat er omdat ik onwijs hard moest lachen om wat je zegt met het uitwonen... ghahaha
quote:Eigenlijk maakt dit voor mij niet uit.Op vrijdag 16 april 2010 15:56 schreef Laulilar het volgende:
Yup, maar het scheelt wel dat het mooi weer is. Ik moet er niet aan denken dat het nu ook nog grijs en regenachtig weer zou zijn *brrr*
Bij mij maakt alleen uit wat er rond die tijd gebeurt is.
Heb ik contact gehad met iemand specifiek.
Kwam ze veel ten sprake, dat soort zaken meer.
Soms lijk ik m'n ex wel uit te kunnen zetten maar soms ook helemaal niet en juist op dat moment zoals vanavond kom je haar tegen in de kroeg. Nou, even een hoi kon eraf in het begin maar hoe later het werd hoe beroerder ik me ging voelen. Niet echt spraakzaam en toen ze wegging kon er geen gedag vanaf...
Ik weet niet wat er nu in me omgaat maar ff douchen en dan lekker slapen is denk ik verstandig. Veel gevoelens botsen nu tegen elkaar. Heb haar nog wel een sms gestuurd net en ben beniewd of er nog reactie komt.
Ik bedoel je moet het toch overal zelf gezellig maken, dus de ene kroeg voor de andere moet dan niet uit maken.
Nu heb je je de halve avond kut gevoeld en met een beetje pech slaap je er ook nog slecht van
Ik weet niet waarom. Dat denk ik gewoon. Je stelt je dan onderdanig op of zo.
Als je je op stelt met een houding van "I don't give a shit" dan kunnen er twee dingen gebeuren.. Of zij denkt het zelfde, of het wekt een bepaalde interesse..
Ik wist bij voorbaat niet dat zij daar zou zijn en zou zelf eigenlijk niet gaan maar toch gedaan...De eerste 15 tot 20 minuten was het wel ok en even gedag gezegd maar daarna werd het voor mij niet beter in de zin van dat ik me gewoon minder op m'n gemak voelde. Ze was niet ver bij me vandaan want die kroeg is niet zo gek groot en ze was met de vriendin van een vriend van mij. Ik had een beetje het idee dat bij haar daarna de negeermodus weer aanging en ik dus als het ware buiten een bepaalde cirkel stond..
Met mijn ex en mij, het gaat goed. We zijn een soort van vrienden aan het worden, zie hem de afgelopen tijd wel zeker eens in de week, soms meer, soms minder. Fijn, dat we nu weer samen kunnen praten en lachen, misschien wel beter dan toendertijd
.Ik heb wel een ander probleem nog. Ik vind momenteel niemand goed genoeg om mee te gaan daten. Het enige wat echt in mijn hoofd spookt is dat ik helemaal geen ander wil. Ik bedoel, dat ik en mijn ex nu enkel vrienden zijn vind ik prima en leuk, maar dat stukje meer, daar heb ik gewoon totaal geen enkele behoefte aan. Tja, klinkt voor mij niet echt gezond. Wat doe ik eraan? Ik geef me niet meer zo graag bloot (emotioneel, letterlijk ook niet, maar dat bedoel ik nu ff niet) om weer zoveel pijn te hebben als het misgaat, wat altijd gebeurd. Kost dat gewoon nog tijd?
[ Bericht 0% gewijzigd door Tegan op 17-04-2010 18:50:31 ]
Het enige dat me opviel was dat we nogal in herhaling vielen en dat ik me soms veel te meegaand heb opgesteld toen ik weer eens onterecht werd beschuldigd van vreemdgaan. Dus effe zippen die handel en op mijn externe harddisk zetten en nooit meer naar omkijken.
I'm over you.
quote:In hoeverre is iemand ooit goed genoeg?Op zaterdag 17 april 2010 17:23 schreef Tegan het volgende:
Ik heb wel een ander probleem nog. Ik vind momenteel niemand goed genoeg om mee te gaan daten. Het enige wat echt in mijn hoofd spookt is dat ik helemaal geen ander wil. Ik bedoel, dat ik en mijn ex nu enkel vrienden zijn vind ik prima en leuk, maar dat stukje meer, daar heb ik gewoon totaal geen enkele behoefte aan. Tja, klinkt voor mij niet echt gezond. Wat doe ik eraan? Ik geef me niet meer zo graag bloot (emotioneel, letterlijk ook niet, maar dat bedoel ik nu ff niet) om weer zoveel pijn te hebben als het misgaat, wat altijd gebeurd. Kost dat gewoon nog tijd?
Ik kan me momenteel geen andere vriendin voorstellen.
Niet dat ik haar terug wil, maar ik moet eerst mezelf weer helemaal terug vinden.
Pas dan .....
Mijn volgende vriendin moet zelfverzekerd zijn, goed in haar vel zitten en van katten houden, want mijn ex was ziekelijk onzeker, had moeite met zichzelf te waarderen (en projecteerde haar eigen onzekerheid op de relatie en mij) en hield niet van katten. Aangezien ik nu twee lieve katten heb, zet een kattenhaatster geen voet over mijn drempel!
Mijn ex en ik zijn ongeveer 8 maand geleden uit elkaar gegaan. We hebben ongeveer 4 jaar iets gehad, waarvan de eerste 2 jaar een 'lange afstandsrelatie' en de laatste 2 jaar in de zelfde stad als waar we nu nog wonen.
Ik heb het in het begin erg moeilijk gehad met het verwerken van de break. Ik moet zeggen dat het me langzamerhand steeds beter af gaat. Zij heeft het uitgemaakt omdat ze het allemaal niet meer wist. Op het laatst liep het niet lekker meer tussen ons, en dat had veel kapot gemaakt volgens haar. Ik weet via via dat ze achteraf een jongen leuk vond op haar werk..
We hebben in principe al die 8 maand dat het uit was bijna geen contact meer gehad. Zij is daar keihard in, ik wat minder, maar het contact was nihil. Hoogstens een keer een mailtje van hoe is het, en hoe gaat het met je studie.
Nu is zij een week geleden weer eens begonnen met mailen naar mij, dit keer met veel meer vragen. Ook iets meer persoonlijke vragen etc. Echter raak ik hiervan behoorlijk in de war. Ik zie haar weer voor me in de tijd dat ik verliefd op haar werd etc... Ik mis haar weer, en begin het weer moeilijk te krijgen met de break en bouw weer ergens hoop op dat ik haar ooit weer terug krijg.. Ik heb de laatste nachten zelfs weer over haar gedroomd!
Ik weet alleen niet of ik haar weer terug wil of niet. Ene kant wel graag, andere kant ook niet. Vaak is het een cadeautje dat je opnieuw uitpakt.. Maar terwijl ik haar leuk terug mail durf ik niet te vragen of ze nu met die jongen heeft of niet. Ik ben zo bang voor het antwoord ( terwijl ik die allang weet in mn achterhoofd
) Als ze niet met die jongen heeft, en mij mailt omdat ze misschien weer geïnteresseerd in me is, weet ik niet hoe ik het nu moet aanpakken? Samenvattend: Moet ik haar nu terug mailen om te vragen of ze iets met die jongen heeft? Zoniet er werk van maken om het weer opnieuw te proberen? En hoe dan? We hebben het altijd super leuk samen gehad, en het is de 1e break na 4 jaar.. Of moet ik het mail contact weer verbreken, want ik raak er behoorlijk door in de war..( en daarmee ook de vraag open houden waar ik het antwoord niet van wil weten)
Alvast bedankt voor het lezen en het (serieus) reageren!
(onze leeftijden: 22 en 23)
Lijkt mij dat ze weinig vrienden/vriendinnen heeft, haar relatie wellicht uit is gegaan en ze nu weer terugvalt op jou, totdat ze iemand anders aan de haak heeft geslagen. Oppassen met dit soort vrouwen hoor.
En als het dan niets is met hem verder er niet meer opnieuw energie in steken. Als zij je zo graag weer terugwil moet zij achter jou aan gaan. Zij was degene met een ander... Anders houd je jezelf voor de gek, en gaf je haar gewoon ff een neuk-met-de-hele-wereld-pauze van jullie relatie
.quote:Dat heb ik ook nog wel af en toe na bijna een jaar en een lang verhaal verderIk zie haar weer voor me in de tijd dat ik verliefd op haar werd etc... Ik mis haar weer, en begin het weer moeilijk te krijgen met de break en bouw weer ergens hoop op dat ik haar ooit weer terug krijg.
Ik heb geen tips voor je behalve maak plezier en zie maar
Misschien wilt ze wel weten hoe het met je gaat en laat ze gewoon weer wat van zich horen.
Zie het van de positieve kant en als ze echt nog wat met je wilt laat haar maar door het stof gaan dan.
Maar goed, ik moet er maar vrede mee hebben dat volgens haar ik het allemaal heb gedaan. Net zoals dat al haar exen haar vertrouwen ook hebben misbruikt, al ben ik daar nu niet meer zo zeker van. Ze heeft wat foute lui gekend, maar ik geloof niet meer dat het alleen maar aan hun lag. Mijn pa zei het al: dat soort vrouwen zullen nooit de schuld bij zichzelf leggen, want in hun gedachten hebben ze niks fouts gedaan.
En ook al hoop ik ten zeerste dat ze haar volgende vriend anders zal behandelen, ben ik toch bang dat ze weer in haar oude patroon zal vervallen. Zoiets los je namelijk niet één twee drie op. Maar dat is (gelukkig) niet mijn zaak meer. Ik hoop alleen dat haar nieuwe vlam net zoveel geduld zal hebben als ik had en deze wel om kan gaan met alle verdachtmakingen en jaloezie die ik toendertijd naar mijn hoofd kreeg geslingerd.
quote:Dit klinkt wel heel herkenbaar, een goed gesprek met mijn ouders heeft mij een paar weken geleden wat dat betreft ook goed gedaan.Op maandag 19 april 2010 00:52 schreef Mint_Clansell het volgende:
Heb het er vandaag eens even met mijn pa over gehad, het hele gebeuren met mijn ex en dat ze geen contact meer wil en zo. Heeft me wel goed gedaan, ook al is 't nog steeds moelijk te accepteren. Maar ik weet dat het niet aan mij ligt en dat je weinig kunt doen als partner tegen extreme jaloezie en onzekerheid.
Maar goed, ik moet er maar vrede mee hebben dat volgens haar ik het allemaal heb gedaan. Net zoals dat al haar exen haar vertrouwen ook hebben misbruikt, al ben ik daar nu niet meer zo zeker van. Ze heeft wat foute lui gekend, maar ik geloof niet meer dat het alleen maar aan hun lag. Mijn pa zei het al: dat soort vrouwen zullen nooit de schuld bij zichzelf leggen, want in hun gedachten hebben ze niks fouts gedaan.
En ook al hoop ik ten zeerste dat ze haar volgende vriend anders zal behandelen, ben ik toch bang dat ze weer in haar oude patroon zal vervallen. Zoiets los je namelijk niet één twee drie op. Maar dat is (gelukkig) niet mijn zaak meer. Ik hoop alleen dat haar nieuwe vlam net zoveel geduld zal hebben als ik had en deze wel om kan gaan met alle verdachtmakingen en jaloezie die ik toendertijd naar mijn hoofd kreeg geslingerd.
Ik ben m'n weekend weer goed doorgekomen. Had eindelijk eens niet het hele weekend volgepland staan, maar heb uiteindelijk niet teveel tijd gehad om te piekeren. Gistermiddag wel even een zwak momentje gehad, even de tijd genomen om de situatie te overdenken. En daar werd ik toch even minder vrolijk van. Sinds dat ik m'n ex gebeld heb over m'n spullen, heb ik niks meer van haar gehoord. Vorige week had ik haar nog gesmst dat ik wat spullen miste, en om haar succes te wensen met haar verhuizing. Hierop heb ik nog steeds geen reactie gehad. Heb ik niet teveel bij stil gestaan tot gistermiddag.
Het is wel heel vreemd. Bij ons allebei hebben er sinds dat het uitging toch best ingrijpende veranderingen plaatsgevonden. Ik heb een baan na lang werkloos thuis te hebben gezeten, zij is verhuisd naar de stad waar ze nu studeert. Dat laatste weet ik meer via-via, dat ik een baan heb wist ze al toen het uitging maar daarna heeft ze me nooit uit zichzelf gevraagd hoe het eigenlijk op m'n nieuwe werk is. Elkaar tegenkomen zullen we niet meer zoals het er nu naar uitziet. En om dan eens contact te hebben zal een van de twee daar echt initiatief voor moeten nemen. Ik heb dat heel mondjesmaat gedaan, maar daar kwam niks uit voort. Kennelijk schrapt ze mij liever uit haar leven, en dat is best hard vind ik eigenlijk. Het duidt er wel op dat ze misschien al wel een ander heeft, dat zou me niks verbazen. Toen ze iets met mij kreeg brak ze ook volledig het contact met haar vorige ex af, terwijl ze daar nog wel contact mee had tot een paar maanden na hun break-up.
Ik wil er niet teveel over nadenken, maar zij zal zich niet meer zo met mij bezig houden als ik af en toe nog wel doe met haar. Het idiote is dat wanneer ik de kans zou krijgen haar terug te nemen, dit waarschijnlijk nog zou doen ook. Ondanks alles wat er gebeurd is. Onze relatie was op het einde echt zuur, ging echt nergens meer over. Maar de leuke herinneringen overheersen soms zo gigantisch erg, en zelfs mezelf ertoe aanzetten om eens terug te denken aan alle ellende die het met zich meebracht helpt dan niet echt. Bah, exen...
Zij wilde ' cold turkey' gaan, ik wilde antwoorden. Kennelijk heb ik haar daarin teveel gepushed (dwz, teveel contact opgenomen) want nu is ze boos op me. Ik zou haar keuze niet respecteren.
Maar verdomme, een relatie draait niet alleen maar om haar! Ik kan niet, na een periode waar je elke dag lief en leed deelt met elkaar, zomaar een radiostilte inlassen. Dan word ik gek.
Ik heb haar in die periode een aantal mails gestuurd over hoe ik me voelde en dacht wat er aan de hand was, maar dat heeft alleen maar een averechts effect gehad. Ik heb er nu spijt van dat ik het heb gedaan, maar ik wilde gewoon 'iets' horen van haar, zelfs al was het negatief.
Als ik nu kijk naar haar 'online-activiteiten' (wat ik niet zou moeten doen, maar ja) krijg ik het gevoel dat zij het wel best vindt. Ze is zelfs weer actief op bepaalde websites waar ze tijdens ons samenzijn een hekel aan had. Maar misschien overanalyseer ik het wel. Dat heb je als je geen rust in je kop hebt.
Het verbaast me enigszins hoe snel sommige vrouwen die knop kunnen omzetten. Of misschien ligt het aan mij en heb ik altijd de verkeerde vrouwen gekozen om iets mee te beginnen. Nou ja, nu snap ik wel beter wat haar exen bezielden om haar na de relatie nog steeds te benaderen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 19-04-2010 10:32:26 ]
Hebben jullie ervaring met zo'n eerste 'afspraak'? Het is inmiddels 2.5 maand geleden dat ik haar voor het laatst gezien en/of gesproken had en ik heb echt geen gevoelens meer voor haar, anders had ik haar ook niet gebeld. Ik ben benieuwd.
quote:Ja ik heb haar gebeld
quote:Zij wilde toen al wel praten, ik heb echter gezegd dat ik daar niet klaar voor was en contact op zou nemen wanneer ik dat wel was. Ze zei ook gelijk leuk dat je belt en fijn om te horen dat het weer goed met je gaat. Ze was zich er van bewust dat ze mij heel erg gekwetst heeft en heeft mij gerespecteerd in alle beslissingen die ik daarna heb genomen. Moet zeggen dat ze dat heel goed gedaan heeft en dat ik daarom ook wel weer respect voor haar op kan brengen.Op maandag 19 april 2010 16:29 schreef Mint_Clansell het volgende:
Je moet je afvragen of zij het wel wil, niet of jij het wil. Vraag je af: zou zij me (op den duur) hebben gebeld voor een afspraak? Zo ja, dan heeft de vriendschap tenminste nog een basis. Als het voor een van de twee niet zo nodig hoeft, dan heb je in feite nog niks en zal je weer teleurgesteld worden. Just a hint.
En eerlijk gezegd kan mijn ex de hoogste boom in van me, met d'r issues. Er zijn zat leukere meiden op de wereld. Dat ze maar heel gelukkig met een andere sukkel mag worden. Deze sukkel heeft zich lang genoeg aan het lijntje laten houden.
Zo, dat is eruit.
Edit:
En ik hoef ook geen contact meer met haar. Ik ga me volledig richten op mijn date en die ontzettend leuke meid op mijn werk. Mijn ex heeft van haar issues mijn issues gemaakt. Stom dat ik er nu pas achter kom. Dat ze maar lekker gelukkig mag worden met al die losers die al jaren (op MSN notabene) om haar heen lopen te dwalen. Fucking pathetic eigenlijk.
En ik stop ook met dit topic, want hier posten rakelt alles maar steeds weer op. Kan mijn tijd wel beter besteden dan steeds maar lullen over mijn ex en een relatie die gedoemd was om te mislukken.
[ Bericht 22% gewijzigd door Mint_Clansell op 19-04-2010 18:01:27 ]
quote:Nee ze was niet gewoon beleefd, ik wil ook niet persé vrienden met haar zijn maar meer het hoofdstuk wil afsluiten. Het is dus niet zo dat ik hier mijn zinnen op zet. Verder hoop ik er gewoon wat gezelligs van te maken, en ik hoop dat dat wel gaat lukken gezien alle gevoelens nu wel weggeëbd zijn. Het is wel fijn dat ze er volwassen en aardig mee om gaat, maar tegelijkertijd een beetje vreemd omdat ze zoiets stoms heeft gedaan haha.Op maandag 19 april 2010 16:44 schreef Mint_Clansell het volgende:
Dat is allemaal heel leuk, maar was ze gewoon beleefd naar je of wil ze echt vrienden zijn? Kan me trouwens wel voorstellen dat zoiets nu lastig te peilen is...
quote:Inderdaad lekker met andere dames afsprekenOp maandag 19 april 2010 17:13 schreef Mint_Clansell het volgende:
Eigenlijk mis ik mijn ex niet eens zozeer, maar meer het sociale aspect. Ik heb gewoon iets nodig om de onstane leegte op te vullen. Ik ga maar wat hobbies van lang geleden afstoffen. Een beetje weg van die computer.
En eerlijk gezegd kan mijn ex de hoogste boom in van me, met d'r issues. Er zijn zat leukere meiden op de wereld. Dat ze maar heel gelukkig met een andere sukkel mag worden. Deze sukkel heeft zich lang genoeg aan het lijntje laten houden.
Zo, dat is eruit.
Edit:
En ik hoef ook geen contact meer met haar. Ik ga me volledig richten op mijn date en die ontzettend leuke meid op mijn werk. Mijn ex heeft van haar issues mijn issues gemaakt. Stom dat ik er nu pas achter kom. Dat ze maar lekker gelukkig mag worden met al die losers die al jaren (op MSN notabene) om haar heen lopen te dwalen. Fucking pathetic eigenlijk.
En ik stop ook met dit topic, want hier posten rakelt alles maar steeds weer op. Kan mijn tijd wel beter besteden dan steeds maar lullen over mijn ex en een relatie die gedoemd was om te mislukken.
Ben ook alweer een tijdje met een nieuw scharrel aan het daten, wel op de hoogte gebracht van wat ik wel en niet wil maar het is gewoon leuk Zulke dingen doe je toch altijd als je vrijgezel bent? Zie het dus niet als het 'opvullen' van die leegte, maar meer als opnieuw gelukkig zijn maar dan als vrijgezel. Dit is wel waar:Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,
In haar ogen was geen wanhoop, ze bleef onaangedaan,
Terwijl ik over de vloer kroop, haar smeekte niet te gaan,
Haar smeekte niet te gaan, ik over de vloer kroop,
Smeekte niet te gaan, haar smeekte niet te gaan,
Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,
En mij heeft het gebroken, en mij heeft het genekt,
Ik werd koud tot in mijn knoken, maar zij bleef opgewekt,
Maar zij bleef opgewekt,
Ik werd koud tot in mijn knoken, maar zij bleef opgewekt
Zij bleef opgewekt...
Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,
Ik bleef wanhopig achter, maar zij is opgeleefd,
De klap is altijd zachter, voor de degene die hem geeft,
Degene die hem geeft,
De klap is altijd zachter, voor de degene die hem geeft,
Degene die hem geeft,
Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet
Hans Dorrestijn
"Verlatingsdwang"
Wel grappig; ik kwam dit verhaal tegen van de week toen ik wat ouwe relatietopics aan het doornemen was. Het is bijna precies hetzelfde als mijn verhaal:
quote:En voor nu zeg ik: tabee en succes iedereen met de verwerking! Ik blijf voorlopig even weg hier.Op zondag 30 september 2007 13:23 schreef sprunky het volgende:
Dit is idd een heel breed onderwerp
Ik heb 1,5 jaar met mijn ex gehad. We gingen er vanuit dat we elkaar goed kende. we bouwden constant op en we dachten al goed na over later. en ik was voor 100% open en eerlijk tegen haar. dat kon ik ook gewoon voor mijn gevoel tegen haar.
Op een gegeven kwam uit het niets dat zei het uitmaakte. zonder dat we ooit over schijnbare problemen gesproken hebben of gevraagd hebben iets anders te doen. binnen 3minuten ging er voor mij iets verloren wat ik toch heel lang had willen bewaren en waar ik heel veel voor over had.
In het begin was ik er kapot van maar had wel de gedachten van die draait warschijnlijk wel bij dit zit gewoon ergens mee. maar na een periode dat ze me ging negeren, en rare argumenten gaf begon ik boos te worden. op de persoon waar ik al die tijd zoveel van hield. Ik wist ook niet echt wat ik moest denken, want ik kreeg mijn antwoorden niet.
Voor mij was het idee heel raar. ik miste iemand heel veel terwijl die ander gewoon doorgaat zonder een gevoel van leegte. terwijl ik toch 1,5 jaar alles met haar deelde. alles met haar plande en waar ik alles voor haar was of wilde zijn.
Ik wist niet echt wat ik moest, we wonen niet bij elkaar in de buurt. dus elkaar tegen komen zal niet gebeuren. zal je elkaar dan nooit meer zien? terwijl je toch zo intiem en altijd bij elkaar was.
Mischien heb ik dat geforceerd omdat ik woede had. de manier van uitmaken was niet normaal, plus dat ze de gedachtes nooit met mij deelde of besproken heeft.. en het voor haar gewoon pijnloos over kwam terwijl ze wist dat ik verdriet en moeite had. daarbij kwam niet alle woede vanuit mij maar heeft zei ook hele rare beslissingen genomen.
Het hoeft geen spel te zijn van wie begon er eerst?
Ik zou eerder het verleden "vergeten" om alsnog nog normaal met elkaar om tegaan. dat zal alleen voor haar tegen haar eigen principes in zijn. Helaas dat het zo gelopen is dus.
Achteraf moet ik maar denken nog genoeg andere leuke meiden op de wereld wat ik toen opgebouwd had, kan ik absoluut ook met iemand anders opbouwen. je leert ervan en je weet het voor de volgende relatie.
maar mijn standpunt is wel dat mensen/vrouwen in mijn geval onvoorspelbaar zijn.
Mijmeren en mijmeren over hoe nu verder, maar we gaan al.
De tijd staat niet stil, alleen ik zelf als ik er aan denk.
Maar waar kan je je aan vast houden als er niks meer is.
Ik hou nog van haar, hoewel de liefde afzwakt en het hunkeren er naar steeds minder wordt, is het wel zo dat het gemis blijft.
Maar ik kan niet wachten op haar, want zij gaat ook gewoon door. Misschien heeft ze al iemand anders, of huilt ze nog elke dag. Ik weet het niet en ik zal het ook niet te weten krijgen.
Maar het maakt niet uit. Ik kan alleen maar voor me zelf zorgen en hopen.
Maar waar hoop ik nog op. Een vriendschap met mijn ex is slechts bitter na de maaltijd. Of is dat een illusie die ik hoog hou om niet weer gekwetst te raken?
Ik zie in dat andere meisjes leuk zijn en misschien wel leuker, maar ik kan het me niet voorstellen dat ik binnen nu en een jaar met een ander rond loop. Ik wil het niet. Mijn liefde is bestemd voor mijn ex of anders niemand. Voorlopig.
Maar misschien loop ik zo wel iemand beters mis. Ik heb geen zin meer om er over te mijmeren.
Ze zit nog in mijn hoofd terwijl ze weg raakt uit mijn hart. Was het maar andersom.
Van ik hou van je naar "Ik niks je" tot ze in de vergetenheid raakt en het ooit mijn lieve vriendinnetje was. Een tijd waarop ik kan terug kijken naar leuk en aardig, maar niks meer.
Bagetalliseren tot een gebeurtenis dat niet echt belangrijk was. Niet bijzonder meer en eigenlijk niet speciaal. Gewoon een moment in het leven waar je gevoelens even heel anders waren tegen over die persoon. Maar dat is het niet. Het was wél speciaal en het was wél belangrijk en het was wél bijzonder. Niet zomaar iets maar het meest dierbare in mijn leven tot nu toe.
Hobbies beginnen weer leuk te worden en nieuwe contacten worden steeds interessanter. Nochtans zou ik graag met mijn ex nieuwe dingen doen. Maar dat gaat niet meer.
Want wat is los laten? Het gevoel laten verwelken tot een dorre geurloze putpurri waarin behoeftes geen rol meer spelen en het slechts de zoveelste episode is in je leven? Totaal geen interesse meer een geen speciaal gevoel? Geen gedachtes meer van "hee laten we weer eens wat doen?" Niet belangrijk genoeg om nog contact te onderhouden, ondanks dat gene wat je hebt mee gemaakt?
Ben ik niet meer welkom? Ik weet het niet. Het maakt me ook allemaal niet meer uit. In mijn hoofd blijft ze zitten en in mijn hart heeft ze een heel speciaal plekje. Waar ook ter wereld ze is en met wie ze ook ooit zal trouwen. Hoe erg ze me haat en hoe boos ze ook op me is, ze zal altijd het meisje zijn en blijven waar ik een heel bijzondere tijd, band en relatie mee heb gehad.
Ik hoop dat het goed met haar gaat en dat ze zelf ook nog eens terug kan kijken naar een goede tijd. Niks romantiseren, niks dramatiseren. Het is zoals het is en het was zoals het was.
Ja ik hou van je, nog steeds.
quote:Mooi geschreven MOD, ik denk dat je de gevoelens van velen hier bij de horens pakt. De mijne wel in ieder geval...Op dinsdag 20 april 2010 05:38 schreef MOD het volgende:
Gewoon maar door gaan.
Mijmeren en mijmeren over hoe nu verder, maar we gaan al.
De tijd staat niet stil, alleen ik zelf als ik er aan denk.
Maar waar kan je je aan vast houden als er niks meer is.
Ik hou nog van haar, hoewel de liefde afzwakt en het hunkeren er naar steeds minder wordt, is het wel zo dat het gemis blijft.
Maar ik kan niet wachten op haar, want zij gaat ook gewoon door. Misschien heeft ze al iemand anders, of huilt ze nog elke dag. Ik weet het niet en ik zal het ook niet te weten krijgen.
Maar het maakt niet uit. Ik kan alleen maar voor me zelf zorgen en hopen.
Maar waar hoop ik nog op. Een vriendschap met mijn ex is slechts bitter na de maaltijd. Of is dat een illusie die ik hoog hou om niet weer gekwetst te raken?
Ik zie in dat andere meisjes leuk zijn en misschien wel leuker, maar ik kan het me niet voorstellen dat ik binnen nu en een jaar met een ander rond loop. Ik wil het niet. Mijn liefde is bestemd voor mijn ex of anders niemand. Voorlopig.
Maar misschien loop ik zo wel iemand beters mis. Ik heb geen zin meer om er over te mijmeren.
Ze zit nog in mijn hoofd terwijl ze weg raakt uit mijn hart. Was het maar andersom.
Van ik hou van je naar "Ik niks je" tot ze in de vergetenheid raakt en het ooit mijn lieve vriendinnetje was. Een tijd waarop ik kan terug kijken naar leuk en aardig, maar niks meer.
Bagetalliseren tot een gebeurtenis dat niet echt belangrijk was. Niet bijzonder meer en eigenlijk niet speciaal. Gewoon een moment in het leven waar je gevoelens even heel anders waren tegen over die persoon. Maar dat is het niet. Het was wél speciaal en het was wél belangrijk en het was wél bijzonder. Niet zomaar iets maar het meest dierbare in mijn leven tot nu toe.
Hobbies beginnen weer leuk te worden en nieuwe contacten worden steeds interessanter. Nochtans zou ik graag met mijn ex nieuwe dingen doen. Maar dat gaat niet meer.
Want wat is los laten? Het gevoel laten verwelken tot een dorre geurloze putpurri waarin behoeftes geen rol meer spelen en het slechts de zoveelste episode is in je leven? Totaal geen interesse meer een geen speciaal gevoel? Geen gedachtes meer van "hee laten we weer eens wat doen?" Niet belangrijk genoeg om nog contact te onderhouden, ondanks dat gene wat je hebt mee gemaakt?
Ben ik niet meer welkom? Ik weet het niet. Het maakt me ook allemaal niet meer uit. In mijn hoofd blijft ze zitten en in mijn hart heeft ze een heel speciaal plekje. Waar ook ter wereld ze is en met wie ze ook ooit zal trouwen. Hoe erg ze me haat en hoe boos ze ook op me is, ze zal altijd het meisje zijn en blijven waar ik een heel bijzondere tijd, band en relatie mee heb gehad.
Ik hoop dat het goed met haar gaat en dat ze zelf ook nog eens terug kan kijken naar een goede tijd. Niks romantiseren, niks dramatiseren. Het is zoals het is en het was zoals het was.
Ja ik hou van je, nog steeds.
quote:MOD, mooi geschreven ...vooral dit laatste stukjeOp dinsdag 20 april 2010 05:38 schreef MOD het volgende:
Ik hoop dat het goed met haar gaat en dat ze zelf ook nog eens terug kan kijken naar een goede tijd. Niks romantiseren, niks dramatiseren. Het is zoals het is en het was zoals het was.
Ja ik hou van je, nog steeds.
quote:
Gewoon maar door gaan.
Mijmeren en mijmeren over hoe nu verder, maar we gaan al.
De tijd staat niet stil, alleen ik zelf als ik er aan denk.
Maar waar kan je je aan vast houden als er niks meer is.
Ik hou nog van haar, hoewel de liefde afzwakt en het hunkeren er naar steeds minder wordt, is het wel zo dat het gemis blijft.
Maar ik kan niet wachten op haar, want zij gaat ook gewoon door. Misschien heeft ze al iemand anders, of huilt ze nog elke dag. Ik weet het niet en ik zal het ook niet te weten krijgen.
Maar het maakt niet uit. Ik kan alleen maar voor me zelf zorgen en hopen.
Maar waar hoop ik nog op. Een vriendschap met mijn ex is slechts bitter na de maaltijd. Of is dat een illusie die ik hoog hou om niet weer gekwetst te raken?
Ik zie in dat andere meisjes leuk zijn en misschien wel leuker, maar ik kan het me niet voorstellen dat ik binnen nu en een jaar met een ander rond loop. Ik wil het niet. Mijn liefde is bestemd voor mijn ex of anders niemand. Voorlopig.
Maar misschien loop ik zo wel iemand beters mis. Ik heb geen zin meer om er over te mijmeren.
Ze zit nog in mijn hoofd terwijl ze weg raakt uit mijn hart. Was het maar andersom.
Van ik hou van je naar "Ik niks je" tot ze in de vergetenheid raakt en het ooit mijn lieve vriendinnetje was. Een tijd waarop ik kan terug kijken naar leuk en aardig, maar niks meer.
Bagetalliseren tot een gebeurtenis dat niet echt belangrijk was. Niet bijzonder meer en eigenlijk niet speciaal. Gewoon een moment in het leven waar je gevoelens even heel anders waren tegen over die persoon. Maar dat is het niet. Het was wél speciaal en het was wél belangrijk en het was wél bijzonder. Niet zomaar iets maar het meest dierbare in mijn leven tot nu toe.
Hobbies beginnen weer leuk te worden en nieuwe contacten worden steeds interessanter. Nochtans zou ik graag met mijn ex nieuwe dingen doen. Maar dat gaat niet meer.
Want wat is los laten? Het gevoel laten verwelken tot een dorre geurloze putpurri waarin behoeftes geen rol meer spelen en het slechts de zoveelste episode is in je leven? Totaal geen interesse meer een geen speciaal gevoel? Geen gedachtes meer van "hee laten we weer eens wat doen?" Niet belangrijk genoeg om nog contact te onderhouden, ondanks dat gene wat je hebt mee gemaakt?
Ben ik niet meer welkom? Ik weet het niet. Het maakt me ook allemaal niet meer uit. In mijn hoofd blijft ze zitten en in mijn hart heeft ze een heel speciaal plekje. Waar ook ter wereld ze is en met wie ze ook ooit zal trouwen. Hoe erg ze me haat en hoe boos ze ook op me is, ze zal altijd het meisje zijn en blijven waar ik een heel bijzondere tijd, band en relatie mee heb gehad.
Ik hoop dat het goed met haar gaat en dat ze zelf ook nog eens terug kan kijken naar een goede tijd. Niks romantiseren, niks dramatiseren. Het is zoals het is en het was zoals het was.
Ja ik hou van je, nog steeds.
Ziek van liefdesverdriet: serieus probleem
Hevige verliefdheid is fatastisch. Ze geeft gelukzalige gevoelens, maar kan bij een verbroken relatie ook heftige ontwenningsverschijnselen veroorzaken. Wat er dan gebeurt, is te vergelijken met het plotseling en zonder hulpmiddelen moeten afkicken van een ernstige verslaving.
Door José van der Sman
Wat is liefde? Dat lijkt een gemakkelijke vraag voor wie het geluk heeft in zijn leven liefde te mogen geven en ontvangen. Maar bedenk maar eens een definitie. De dichters onder ons doen niet anders dan moedige pogingen, maar blijven toch vaak steken in vage omschrijvingen.
Met poëten schieten we niet veel op als we de werkelijke essentie van liefde proberen te vinden, zo constateert de Australische filosoof John Armstrong in zijn boek De filosofie van de liefde. En evenmin hebben we iets aan de cynici die beweren dat liefde niet meer is dan een illusie, of een combinatie van vriendschap en seks. Die zijn duidelijk nooit verliefd geweest.
Antwoord
Misschien moeten we eens kijken of wetenschappers een antwoord hebben? Per slot van rekening doen ze al jaren onderzoek naar de dwingende vraag ‘wat is liefde?’
Welnu, ze nemen met een grote mate van stelligheid aan dat liefde een kwestie van vlees en bloed is. Hoewel er veel sciencefictionfilms zijn gemaakt waarin robots plotseling emoties beginnen te vertonen, vinden veel wetenschappers het een bespottelijk idee dat machines ooit gevoelens zouden kunnen ontwikkelen.
Hart
Wat gebeurt er met dat vlees en bloed als iemand verliefd wordt? Veel. Vooral in het begin, als de passie nog groot is, begint bij elke ontmoeting met de geliefde het hart sneller te kloppen, de ademhaling en de doorbloeding van het lichaam te verbeteren.
De zweet- en talgklieren gaan feromonen afscheiden. Dit zijn geurstoffen die de seksuele gevoelens en verlangens van de ander stimuleren zonder dat hij of zij zich ervan bewust is. De zaadballen en eierstokken gaan meer testosteron produceren. Ook hierdoor nemen de lustgevoelens toe.
In de hersenen komt een chemisch proces op gang dat waarschijnlijk begint met het aanmaken van extra fenylthylamine (afgekort: PEA). De uitwerking van deze stof is te vergelijken met die van amfetamine: het geeft ons een buitengewone energie en uithoudingsvermogen. Verder stimuleert verliefdheid de aanmaak van noradrenaline, een signaalstof in de hersenen die aanzet tot de productie van adrenaline. Dit verhoogt de alertheid en concentratie.
Dopamine
In de kern van de hersenen wordt bij verliefdheid de productie van dopamine aangejaagd. Deze neurotransmitter speelt een belangrijke rol bij gevoelens van welbevinden. Veel dopamine zorgt voor euforie, passie en intens geluk.
Ook in de hormoonhuishouding verandert van alles. Bij verliefdheid worden twee stoffen aangemaakt die de behoefte aanjagen om te knuffelen en je te hechten aan een ander: vasopressine en oxytoxine. Ook het endorfinegehalte in het lichaam stijgt. Dit is een lichaamseigen hormoon dat te vergelijken is met morfine: het bestrijdt pijn en ontspant. Al met al zorgen deze hormonen voor een heerlijk ontspannen en rustig gevoel.
Al deze biochemische veranderingen in het lichaam geven een enorme kick, die volgens sommige wetenschappers te vergelijken is met de kick van harddrugs. Hoe intenser de verliefdheid, hoe groter de ‘verslaving’ aan het heerlijke gevoel. En hoe harder de klap aankomt als de ander het uitmaakt.
Afkicken
Wat er dan gebeurt, is te vergelijken met het plotseling en zonder hulpmiddelen moeten afkicken van een ernstige verslaving. Want zo mag liefdesverdriet wel worden beschouwd, volgens de onderzoekers die verstand hebben van de fysieke onthoudingsverschijnselen van een verloren liefde.
Niet het hart breekt, maar de hersenen slagen er maar moeilijk in om terug te schakelen naar een evenwichtige biochemische toestand. Dezelfde stoffen die al die plezierige lichamelijke en geestelijke reacties en gevoelens veroorzaakten, kunnen met evenveel overmacht het omgekeerde bewerkstelligen: heftige gevoelens van woede, wraakzucht, verdriet, neerslachtigheid, vermoeidheid, onveiligheid, angst, afkeer.
Vooral in het begin zijn die gevoelens ook nog vermengd met de oude emoties van de liefde: verlangen, behoefte aan fysiek contact, aan gehechtheid. En juist dat maakt liefdesverdriet zo verwarrend en moeilijk voor het verstand om greep op te krijgen.
Aanpassen
Wat is eraan te doen? Niet zo veel, is de mistroostige boodschap van de kenners. Er zit niets anders op dan de rit in de emotionele achtbaan uit te zitten. Want het lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen.
Ga in elk geval niet met jezelf in gevecht door de gevoelens te bestrijden. Laat ze komen, praat erover, schrijf erover, schreeuw het uit. Probeer wel afleiding te zoeken om de getormenteerde geest rust te gunnen. Leef gezond. Wees bedacht op een depressie en zoek zo nodig professionele hulp. En ga vooral niet onmiddellijk een nieuwe relatie aan om de gevoelens van angst en verlies te compenseren. Die is gedoemd te mislukken.
Bron
wil zo graag dingen aan hem vertellen, lekker gek doen, festivals, knuffelen quote:jah
alles laat me aan hem denken quote:Op dinsdag 20 april 2010 11:31 schreef Mint_Clansell het volgende:
Misschien leuk om te weten:
Ziek van liefdesverdriet: serieus probleem
Hevige verliefdheid is fatastisch. Ze geeft gelukzalige gevoelens, maar kan bij een verbroken relatie ook heftige ontwenningsverschijnselen veroorzaken. Wat er dan gebeurt, is te vergelijken met het plotseling en zonder hulpmiddelen moeten afkicken van een ernstige verslaving.
Door José van der Sman
Wat is liefde? Dat lijkt een gemakkelijke vraag voor wie het geluk heeft in zijn leven liefde te mogen geven en ontvangen. Maar bedenk maar eens een definitie. De dichters onder ons doen niet anders dan moedige pogingen, maar blijven toch vaak steken in vage omschrijvingen.
Met poëten schieten we niet veel op als we de werkelijke essentie van liefde proberen te vinden, zo constateert de Australische filosoof John Armstrong in zijn boek De filosofie van de liefde. En evenmin hebben we iets aan de cynici die beweren dat liefde niet meer is dan een illusie, of een combinatie van vriendschap en seks. Die zijn duidelijk nooit verliefd geweest.
Antwoord
Misschien moeten we eens kijken of wetenschappers een antwoord hebben? Per slot van rekening doen ze al jaren onderzoek naar de dwingende vraag ‘wat is liefde?’
Welnu, ze nemen met een grote mate van stelligheid aan dat liefde een kwestie van vlees en bloed is. Hoewel er veel sciencefictionfilms zijn gemaakt waarin robots plotseling emoties beginnen te vertonen, vinden veel wetenschappers het een bespottelijk idee dat machines ooit gevoelens zouden kunnen ontwikkelen.
Hart
Wat gebeurt er met dat vlees en bloed als iemand verliefd wordt? Veel. Vooral in het begin, als de passie nog groot is, begint bij elke ontmoeting met de geliefde het hart sneller te kloppen, de ademhaling en de doorbloeding van het lichaam te verbeteren.
De zweet- en talgklieren gaan feromonen afscheiden. Dit zijn geurstoffen die de seksuele gevoelens en verlangens van de ander stimuleren zonder dat hij of zij zich ervan bewust is. De zaadballen en eierstokken gaan meer testosteron produceren. Ook hierdoor nemen de lustgevoelens toe.
In de hersenen komt een chemisch proces op gang dat waarschijnlijk begint met het aanmaken van extra fenylthylamine (afgekort: PEA). De uitwerking van deze stof is te vergelijken met die van amfetamine: het geeft ons een buitengewone energie en uithoudingsvermogen. Verder stimuleert verliefdheid de aanmaak van noradrenaline, een signaalstof in de hersenen die aanzet tot de productie van adrenaline. Dit verhoogt de alertheid en concentratie.
Dopamine
In de kern van de hersenen wordt bij verliefdheid de productie van dopamine aangejaagd. Deze neurotransmitter speelt een belangrijke rol bij gevoelens van welbevinden. Veel dopamine zorgt voor euforie, passie en intens geluk.
Ook in de hormoonhuishouding verandert van alles. Bij verliefdheid worden twee stoffen aangemaakt die de behoefte aanjagen om te knuffelen en je te hechten aan een ander: vasopressine en oxytoxine. Ook het endorfinegehalte in het lichaam stijgt. Dit is een lichaamseigen hormoon dat te vergelijken is met morfine: het bestrijdt pijn en ontspant. Al met al zorgen deze hormonen voor een heerlijk ontspannen en rustig gevoel.
Al deze biochemische veranderingen in het lichaam geven een enorme kick, die volgens sommige wetenschappers te vergelijken is met de kick van harddrugs. Hoe intenser de verliefdheid, hoe groter de ‘verslaving’ aan het heerlijke gevoel. En hoe harder de klap aankomt als de ander het uitmaakt.
Afkicken
Wat er dan gebeurt, is te vergelijken met het plotseling en zonder hulpmiddelen moeten afkicken van een ernstige verslaving. Want zo mag liefdesverdriet wel worden beschouwd, volgens de onderzoekers die verstand hebben van de fysieke onthoudingsverschijnselen van een verloren liefde.
Niet het hart breekt, maar de hersenen slagen er maar moeilijk in om terug te schakelen naar een evenwichtige biochemische toestand. Dezelfde stoffen die al die plezierige lichamelijke en geestelijke reacties en gevoelens veroorzaakten, kunnen met evenveel overmacht het omgekeerde bewerkstelligen: heftige gevoelens van woede, wraakzucht, verdriet, neerslachtigheid, vermoeidheid, onveiligheid, angst, afkeer.
Vooral in het begin zijn die gevoelens ook nog vermengd met de oude emoties van de liefde: verlangen, behoefte aan fysiek contact, aan gehechtheid. En juist dat maakt liefdesverdriet zo verwarrend en moeilijk voor het verstand om greep op te krijgen.
Aanpassen
Wat is eraan te doen? Niet zo veel, is de mistroostige boodschap van de kenners. Er zit niets anders op dan de rit in de emotionele achtbaan uit te zitten. Want het lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen.
Ga in elk geval niet met jezelf in gevecht door de gevoelens te bestrijden. Laat ze komen, praat erover, schrijf erover, schreeuw het uit. Probeer wel afleiding te zoeken om de getormenteerde geest rust te gunnen. Leef gezond. Wees bedacht op een depressie en zoek zo nodig professionele hulp. En ga vooral niet onmiddellijk een nieuwe relatie aan om de gevoelens van angst en verlies te compenseren. Die is gedoemd te mislukken.
Bron
quote:misschien wel ja
Even de frisse lucht in misschien een idee?
eerst maar eens even n uur onder de douche en hopen dat mn gezwollen kikkerogen wat wegtrekken Toen ik mijn ex nog in de gaten hield online, zat ze, sinds het over is tussen ons, weer elke dag van vroeg tot laat op de sites waar ze claimde zo'n hekel aan te hebben. Ieder zijn eigen ding natuurlijk, maar het laat me wel zien dat ze eigenlijk verder geen leven heeft naast haar computer.
Maar ik heb ook geen behoefte meer aan de rest van mijn MSN-contacten. Bel maar als je me wil spreken. Vind het anders zo onpersoonlijk. Op de een of andere manier heb ik er niks aan: lullen tegen een schermpje.
[ Bericht 16% gewijzigd door Mint_Clansell op 20-04-2010 13:12:22 ]
quote:Ja hoor, vind ik heel herkenbaar. Voor mijn werk zit ik ook 8 uur per dag achter de pc, maar dan ga ik niet op Fok zitten, dan werk ik. Nu neem ik even een kijkje hier na m'n werkdag, straks even koken en dan vanavond maar weer m'n eigen sociale leven opzoeken. Merk ook wel dat ik heel erg de drang had om hier van alles te posten toen het allemaal nog vers was. Nu valt die drang wel mee, op een enkel zwak moment 's ochtends vroeg na dan. Het leven gaat door en zij maakt er geen deel meer van uit. Dat is jammer, dat doet pijn. Maar ik ben altijd goed geweest in het zélf leuke dingen opzoeken, daar heb ik niemand voor nodig.Op dinsdag 20 april 2010 13:04 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hebben jullie nou ook niet dat je even weg wil van de computer? Het is dat ik er voor mijn werk 8 uur per dag achter moet zitten, maar sinds mijn relatie over is heb ik eigenlijk totaal geen sjoege om 's avonds ook achter dat ding te kruipen.
Toen ik mijn ex nog in de gaten hield online, zat ze, sinds het over is tussen ons, weer elke dag van vroeg tot laat op de sites waar ze claimde zo'n hekel aan te hebben. Ieder zijn eigen ding natuurlijk, maar het laat me wel zien dat ze eigenlijk verder geen leven heeft naast haar computer.
Maar ik heb ook geen behoefte meer aan de rest van mijn MSN-contacten. Bel maar als je me wil spreken. Vind het anders zo onpersoonlijk. Op de een of andere manier heb ik er niks aan: lullen tegen een schermpje.
quote:Zeg zd, je staat toch niet nog steeds onder de douche wel?Op dinsdag 20 april 2010 12:59 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
misschien wel ja
[ Bericht 13% gewijzigd door Mint_Clansell op 20-04-2010 19:53:56 ]
quote:nee hoor hahaOp dinsdag 20 april 2010 19:11 schreef vosss het volgende:
[..]
Zeg zd, je staat toch niet nog steeds onder de douche wel?
msn heeft kuren kan ook aan die laptop liggen Ze heeft me geblokkeerd (en ws verwijderd op MSN), ik zie vrolijke reacties van haar op een ander forum.. Het maakt haar gewoon helemaal geen zak uit volgens mij dat ze me niet meer spreekt. In één van haar laatste mails zei ze zelfs dat ze onze relatie als een negatief ding uit het verleden beschouwd. Dat doet echt pijn. Vooral na alles wat er is gezegd tussen ons.
En soms denk ik helemaal niet aan haar en voel ik me top en kan ik de hele wereld aan en kan ze de hoogste boom in, maar als ik dat wel doe lijkt alles meteen zo uitzichtloos. Dan voel ik me zo stom dat ik aan haar denk.
En het bizarre is dat ik bij mijn voorgaande exen helemaal niet zulke gevoelens had. Daar zat ik helemaal niet in een emotionele achtbaanrit. Maar nu is het anders. En dat uitgerekend degene waar ik het meeste van hield zo op mijn ziel is gaan staan door dat soort opmerkingen te maken...
'S ochtends als ik net wakker ben voel ik me echt depri, maar als ik op m'n werk ben gaat het wel. Maar als je 's avonds thuiskomt en je kunt aan niemand vertellen hoe je dag was, of vragen hoe haar dag was... Bah, wanneer houdt dit gezeik eens op?
Zodra jij blij bent met dat gene wat je opnieuw hebt opgebouwd, dwz, een nieuwe invulling in je leven, en daar ook echt meer waarde aan hecht dan aan je ex is het denk ik wel klaar. Maar desalniettemin blijf je altijd wel een zwak houden voor haar en aan haar denken.
Mijn eerste echte vriendinnetje toen ik nog op de middelbare zat, dat is inmiddels zowat negen jaar geleden, maar ik denk er nog bijna elke dag aan. Dat dat totaal wat anders was, oke, maar zo ook aan andere vriendinnetjes waar ik iets "serieus" mee gehad heb. Die spoken ook nog dikwijls door mijn hoofd.
Maar ja. Het is ook echt hoe blij je je zelf voelt. Ik heb het ook, dat ik me te veel vast blijf grijpen aan haar. Mijn gevoelens zitten er ook nog steeds. En er is nog heel veel hoop en bedenk me alle mogelijke scenario's waarin het weer goed zou kunnen komen. En dan zie ik dat tweeluik voor me uit de film waar je het laatst over had. Dat is iets dat blijf komen. Het is niet meer zoals vroeger. De chemie is weg.
Maar bij mij komt het omdat ik erg weinig sociaal contact heb en er ook niet open voor sta. Sinds ik klaar ben met mijn vorige opleiding zijn al mijn vrienden richting alle windstreken vertrokken en ik maak nu eenmaal niet snel nieuwe vrienden. En dat maakt het des te specialer en minder vanzelfsprekender dat ik wél iemand gehad heb die verder ging dan een doorsnee vriend.
Maar ja. Voor mij is het, hoe raar ook, nog te pijnlijk om nieuwe dingen te beleven. Als ik de stap zet om met vrienden iets te gaan doen, ga ik in werkelijkheid niet iets met haar doen, en kan ik er later niet over praten met haar. En daar kan ik geen afstand van doen. Maar het is er al.
Ik weet ook werkelijk niet wat ik tegen haar moet zeggen als ik haar weer zie. Ik kan niet meer smeken. Gewoon me zelf blijven. Op afstand houd ze me toch wel en als ik eenmaal begin over "maar gaan we dan nooit meer *uit eten/lowlands/kanovaren/whatever je met je ex deed*" dan kijkt ze me zo zwaar denigerend aan. En dat wil nogmaals zeggen dat ze verder is dan mij, een andere invulling heeft en mij simpelweg ergens helemaal onderaan de ladder staan.
Dus ja. Zeg maar dag tegen je oude leventje waar je zo enorm aan gehecht was en ga nieuwe waardes op zoeken. Zij wilt je niet meer dus als je er aan vast blijft houden blijf je voor altijd in het nieuwe isolement hangen. Het is ook heel simpel. Je wilt dingen met háár delen omdat zíj de gene was waarmee je dat altijd deed. Maar dat kan niet meer.
Ik mis de intimiteit. Ik ben zelfs sterk geneigd door mijn gemis een ander meisje te zoeken waarmee ik mijn zieligheid en eenzaamheid weg kan knuffelen. Maar dat zou slechts een rebound zijn, hoe lekker het ook kan wezen, maar ik wil dat niet. Ik wil liefde uitdelen met die gene waar ik echt keihard verliefd op ben.
Lang verhaal weer. Bla.
Edit: na een uurtje slapen voelt het alsof er een hele last van mijn schouders afgegleden is. Argh, ups & downs.....
[ Bericht 10% gewijzigd door Xanthas op 21-04-2010 06:59:01 ]
Voor m'n gevoel ben ik goed bezig met stapjes maken naar een gelukkig leven als vrijgezel. En dat zonder rebound, ik neem het er gewoon lekker zelf van, grijp alle kansen aan in het leven om er wat leuks van te maken. Ik denk nog elke dag aan mijn ex, maar elke dag waarop ik iets leuks beleef zorgt ervoor dat het gevoel van een gebroken hart een stukje minder wordt. De drang om dingen met haar te willen delen wordt ook minder. Het zal vast nog wel een keer als een boemerang terugkomen, maar dan weet ik tenminste het medicijn om me snel wat beter te voelen. En dat is afleiding zoeken, dingen doen die ik leuk vind of nog graag had willen doen, wat ondernemen, het liefst met vrienden. Dat is dan ook de enige tip die ik mee kan geven.
quote:Dit is zo herkenbaar ... en het ergste is dat ik vooral een maatje mis.....zou natuurlijk nu elke dag mijn ouders kunnen bellen, maar dat is toch anders.....Op woensdag 21 april 2010 02:06 schreef Mint_Clansell het volgende:
'S ochtends als ik net wakker ben voel ik me echt depri, maar als ik op m'n werk ben gaat het wel. Maar als je 's avonds thuiskomt en je kunt aan niemand vertellen hoe je dag was, of vragen hoe haar dag was... Bah, wanneer houdt dit gezeik eens op?
quote:Daar heb ik ook zo ongeveer last van. Ik ben nu 30. Ik heb redelijk wat vrienden, maar die wonen allemaal niet echt in de buurt en moeten bovendien doordeweeks gewoon werken, net zoals ik. De meesten hebben ook een relatie, een kind, wonen samen of zijn getrouwd. Dus mensen die roepen: ' Ga lekker in het weekend stappen met je vrienden!' snappen mijn situatie niet echt. Tuurlijk ga ik wel eens terrassen en stappen, maar dat moet in het weekend en zoiets moet ook worden gepland. Spontaan gaat gewoon niet meer. Het kutte voor mij is dat ik dus doordeweeks ('s ochtends/'s avonds) in een soort van gat val. In het weekend vermaak ik me wel.Op woensdag 21 april 2010 03:05 schreef MOD het volgende:
Maar bij mij komt het omdat ik erg weinig sociaal contact heb en er ook niet open voor sta. Sinds ik klaar ben met mijn vorige opleiding zijn al mijn vrienden richting alle windstreken vertrokken en ik maak nu eenmaal niet snel nieuwe vrienden. En dat maakt het des te specialer en minder vanzelfsprekender dat ik wél iemand gehad heb die verder ging dan een doorsnee vriend.
quote:Sommige vrouwen zijn echt onmogelijk, onbegrijpelijk en irritant..Behoorlijk vals/kinderachtig om dit zo te doen als je het mij vraagt.
Ik laat me iedere keer weer in de val lokken door mijn ex.... Nu wilde ze met me praten over het contact, dus ik een beetje blij. Stuurt ze vannacht weer een k*t mailtje dat ik haar genoeg "gemanipuleerd" heb en dat ze hierbij al het contact verbreekt.... Neem dan ook geen contact op. Of zou ze mij juist lekker de grond in willen boren? Hopelijk houdt ze zich dan eens aan haar afspraken. Egoïst. Kan er nu helaas niet meer van slapen
Edit: na een uurtje slapen voelt het alsof er een hele last van mijn schouders afgegleden is. Argh, ups & downs.....
Had het maar gelegen aan dat 1 van ons niet meer van de ander hield dan was het allemaal zoveel makkelijker geweest. Nu moeten we ons er gewoon bij neerleggen dat we er een puinhoop van gemaakt hebben en t zover hebben laten komen dat we gewoon ronduit gemeen zijn geworden tegen elkaar soms uit frustratie
en ondanks alles, de ellende, het verdriet, is er nog nooit iemand geweest waar ik zoveel van gehouden heb. Ik zie het zwaar in voor een toekomstige partner 