R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hopelijk kan mijn ex ditmaal wel zich houden aan het geen contact. Ik vind het ergens wel jammer, contact met haar was wel leuk vandaag, maar ze is zo onbeschoft door constant weg te lopen. Er is zo niet mee te praten. Het klinkt hard, maar dan heeft contact met haar houden ook geen nut, want ze kan niets meer betekenen voor mij. Enkel een last dus. Nu even weer genieten, gelukkig zitten dit soort momenten me steeds minder dwars. Al mis ik nog steeds het intieme.
"Tot ziens... We nemen afscheid zoals wij zijn"
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 09-04-2010 23:48:49 ]
"Tot ziens... We nemen afscheid zoals wij zijn"
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 09-04-2010 23:48:49 ]
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....quote:Op vrijdag 9 april 2010 18:38 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Morgen (of eigenlijk vandaag) gaat mijn ex verhuizen naar de stad waar ze nu studeert. Maandag heb ik de spullen van mij die nog bij haar lagen terug gekregen via een wederzijdse vriendin, mijn ex heb ik al bijna 2 maanden niet gezien, alleen gesproken toen ik haar belde om af te spreken dat ik die spullen eens terug zou krijgen. Nou ja daar kwam dus uit dat ik ze via die vriendin terug zou krijgen.
Nou is het zo dat ik een aantal, niet echt noodzakelijke maar wel bruikbare, spullen miste bij de dingen die ze me terug heeft gegeven. Die wil ik toch ooit wel eens terug, maar niet per sé gelijk nu meteen.
Ik wil haar eigenlijk morgen wel sms-en om haar succes te wensen met haar verhuizing, en voor die laatste spullen die ze met het inpakken toch wel is tegengekomen. Misschien kan ik het beter niet doen, maar ik heb het in m'n hoofd gehaald en dan breng ik mezelf er moeilijk meer vanaf.
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
Nou is het zo dat ik een aantal, niet echt noodzakelijke maar wel bruikbare, spullen miste bij de dingen die ze me terug heeft gegeven. Die wil ik toch ooit wel eens terug, maar niet per sé gelijk nu meteen.
Ik wil haar eigenlijk morgen wel sms-en om haar succes te wensen met haar verhuizing, en voor die laatste spullen die ze met het inpakken toch wel is tegengekomen. Misschien kan ik het beter niet doen, maar ik heb het in m'n hoofd gehaald en dan breng ik mezelf er moeilijk meer vanaf.
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Mijn ex weet inderdaad wat mij drijft, wat ik voel, en ik weet dat ook van hem. Dat is 't probleem juist en dat is wat 't moeilijk maakt. De relatie is nooit helemaal over geweest, dat heb ik ook beschreven in eerdere posts en topics van deze topic-reeks.quote:Op vrijdag 9 april 2010 23:50 schreef Rahtel het volgende:
[..]
Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Wie is dit geweest? 
Casanova zet overval in scène
De Grote Markt in Den Haag, vorige week dinsdag. Een man met een witte bivakmuts bedreigt een 17-jarig meisje met een mes en eist haar tas op. Uit het niets komt een 18-jarige jongen tevoorschijn die de achtervolging inzet op de overvaller en het tasje terug pakt. De redder in nood blijkt heel toevallig de ex-vriend van het meisje te zijn.
Maar goed, toeval bestaat niet. Het meisje deed aangifte en de politie startte een onderzoek. Camerabeelden werden bestudeerd en daaruit bleek dat de jongen en de man met de bivakmuts de overval in scène hadden gezet. De bedoeling van het improv straattheater was om het meisje terug te winnen.
Zonder succes. Een politiewoordvoerder liet weten dat de actie niet het beoogde effect had.
Bron
Casanova zet overval in scène
De Grote Markt in Den Haag, vorige week dinsdag. Een man met een witte bivakmuts bedreigt een 17-jarig meisje met een mes en eist haar tas op. Uit het niets komt een 18-jarige jongen tevoorschijn die de achtervolging inzet op de overvaller en het tasje terug pakt. De redder in nood blijkt heel toevallig de ex-vriend van het meisje te zijn.
Maar goed, toeval bestaat niet. Het meisje deed aangifte en de politie startte een onderzoek. Camerabeelden werden bestudeerd en daaruit bleek dat de jongen en de man met de bivakmuts de overval in scène hadden gezet. De bedoeling van het improv straattheater was om het meisje terug te winnen.
Zonder succes. Een politiewoordvoerder liet weten dat de actie niet het beoogde effect had.
Bron
Nope, het enige wat ik gedaan heb is natuurlijk de toevallige ontmoeting (omlopen om haar van de andere kant te benaderen) en het volgen van een extra college om met haar te kunnen praten. Maar daar hield ik ook na twee weken mee op. Het is voorbij, ik ontloop haar volledig op de uni, ze maakt me me zo rot voelen. I wanted more and ended up with nothing.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.quote:Op zaterdag 10 april 2010 02:11 schreef SRF het volgende:
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
dit klinkt zo herkenbaar....quote:Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
wat ik mis, zijn vooral de knuffelmomenten
het onderstreepte is precies wat ik nu al doe...quote:Op vrijdag 9 april 2010 21:16 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel erg herkenbaar en heb ik de afgelopen 4 maanden ook regelmatig gehad. Gelukkig heeft ze nu aangegeven dat het niets meer zal worden in de toekomst en kan ik mij weer richten op mezelf. Ongewild blijf je anders toch een beetje hoop houden en blijft de ander in je hoofd.
Je moet eigenlijk altijd bij jezelf blijven (maar soms is dat echt moeilijk)
Ja, ik denk dat het wel klopt... (als ik kijk naar wat voor jongens ik nu wel interessant vind en welke niet)quote:Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen.
Het kan ook slechts een fase zijn (maar hoe kom je daar dan achter)
Dat was het eerste wat een vriendin tegen mij zei... meid weet gewoon dat je beter bent...quote:Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
(hmm klinkt nu toch iets anders enfin "alles komt goed" klopt nog altijd wel
In tranen uitbarsten heb ik niet meer gedaan sinds de eerste week dat het uit is. Ik denk niet eens aan haar als ik aan het werk ben, in de kroeg sta of met vrienden wat doe. Als ik het aantal vrijgezelle vrouwen ga tellen waarmee ik een afspraak heb gehad sinds het uit is kom ik op een stuk of 7. Kortom wat is er mis.quote:Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
[..]
Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
Ik heb m'n ex vandaag overigens gesmst, geen reactie gehad en daar ben ik vooralsnog blij mee. M'n smsje was ook oppervlakkig eigenlijk.
Mijn hele probleem is dat ik er nog echt niet klaar mee was toen het uitging. Bij vorige relaties was ik dat wel, me eroverheen zetten was dan ook geen probleem. Maar nu, ik voel me na 2 maanden nog steeds rot over alles wat er gebeurd is. Zij gaat verder, waarschijnlijk zelfs met een ander. Ik ga ook verder, maar nog steeds met haar in m'n achterhoofd. Het ging heel slecht tussen ons, maar ik heb ook genoeg harde signalen gekregen dat ze er juist nog wel toekomst in zag. Kortom ik heb het in een heel korte tijd wel erg verneukt. Kon ik dat maar terugdraaien.
En nou ga ik tukken. Nog een wonder dat ik dit redelijk foutloos kon typen!
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.quote:Op zondag 11 april 2010 10:11 schreef -Engel- het volgende:
[..]
vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....quote:Op zondag 11 april 2010 10:17 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
Het enige wat ik hierop kan zeggen is dat knuffelen erg fijn is.quote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
En dat het wel 6 maanden vol te houden is, maar veel liever niet, natuurlijk. Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien 
* Xanthas geeft -Engel- een knuffel
Iedereen is verschillend. Ik zou het ook niet kunnen om snel na een break-up een relatie te beginnen, omdat ik daar te emotioneel voor ben. Maar als jij het wel kan, dan is dat toch goed. Ik zou het ergens ook wel willen om weer met beide benen p de grond te staan zodat ik weer een relatie aan kan
Iedereen is verschillend. Ik zou het ook niet kunnen om snel na een break-up een relatie te beginnen, omdat ik daar te emotioneel voor ben. Maar als jij het wel kan, dan is dat toch goed. Ik zou het ergens ook wel willen om weer met beide benen p de grond te staan zodat ik weer een relatie aan kan
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
nee... dus....quote:Op zondag 11 april 2010 10:38 schreef EviL_AleX het volgende:
Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien
erom vragen is ook niet hetzelfde... en spontane knuffels krijg ik zelden (ik woon op mijzelf enzo)
Ik zou een huisdier kunnen lenen of met mijn kleine nichtjes gaan spelen... maar dat is ook al niet hetzelfde
Dat noemen ze een rebounder.quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me pastquote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.quote:Op zondag 11 april 2010 10:55 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me past
quote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
Knuffel geeft... Dit ervaar ik precies zo...
Ik vind dat ook vroeg, maar je ziet het in de praktijk toch wel echt vaker gebeuren. Zo heb ik het vermoeden dat mijn ex na een week of 2-3 al iets met haar nieuwe vlam begonnen is.quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Achja, ik vind het dan maar van een stukje ruggengraat getuigen dat ik niemand nodig heb om mezelf erbovenop te helpen. Niet dat ik over haar heen ben, maar ik zit nu beter in m'n vel dan op het einde in mijn relatie. Maar dat heeft dan weer met andere factoren te maken...
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Lustquote:Op zondag 11 april 2010 11:00 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.
