De kunst van het loslaten van je ex - deel #113

Interesse naar elkaar bedoel je?

Ik wist bij voorbaat niet dat zij daar zou zijn en zou zelf eigenlijk niet gaan maar toch gedaan...De eerste 15 tot 20 minuten was het wel ok en even gedag gezegd maar daarna werd het voor mij niet beter in de zin van dat ik me gewoon minder op m'n gemak voelde. Ze was niet ver bij me vandaan want die kroeg is niet zo gek groot en ze was met de vriendin van een vriend van mij. Ik had een beetje het idee dat bij haar daarna de negeermodus weer aanging en ik dus als het ware buiten een bepaalde cirkel stond..

Had je verwacht dat jullie de hele avond gezellig met elkaar in gesprek zouden zijn dan?

Ik ben volgens mij wel over het feit dat het uit is heen.

Met mijn ex en mij, het gaat goed. We zijn een soort van vrienden aan het worden, zie hem de afgelopen tijd wel zeker eens in de week, soms meer, soms minder. Fijn, dat we nu weer samen kunnen praten en lachen, misschien wel beter dan toendertijd .

Ik heb wel een ander probleem nog. Ik vind momenteel niemand goed genoeg om mee te gaan daten. Het enige wat echt in mijn hoofd spookt is dat ik helemaal geen ander wil. Ik bedoel, dat ik en mijn ex nu enkel vrienden zijn vind ik prima en leuk, maar dat stukje meer, daar heb ik gewoon totaal geen enkele behoefte aan. Tja, klinkt voor mij niet echt gezond. Wat doe ik eraan? Ik geef me niet meer zo graag bloot (emotioneel, letterlijk ook niet, maar dat bedoel ik nu ff niet) om weer zoveel pijn te hebben als het misgaat, wat altijd gebeurd. Kost dat gewoon nog tijd?

[ Bericht 0% gewijzigd door Tegan op 17-04-2010 18:50:31 ]

Denkt het wel.

Dat heeft waarschijnlijk met vertrouwen te maken. Ik dacht ook me niet open te kunnen geven, maar heb nu wel een meisje ontmoet waar ik edelijk open bij durf te zijn. Ik ben niet zo bang om gekwetst te worden, eerder om zelf te kwetsen.

Ik heb net oude msn gesprekken door zitten nemen en gek genoeg deed het me helemaal niks meer. Ik kan het me nog goed voor de geest halen maar ik voel er niks meer bij. Ben ik wel blij om. Een maand geleden zou ik in huilen zijn uitgebarsten.

Het enige dat me opviel was dat we nogal in herhaling vielen en dat ik me soms veel te meegaand heb opgesteld toen ik weer eens onterecht werd beschuldigd van vreemdgaan. Dus effe zippen die handel en op mijn externe harddisk zetten en nooit meer naar omkijken.

I'm over you.

quote:

Op zaterdag 17 april 2010 17:23 schreef Tegan het volgende:
Ik heb wel een ander probleem nog. Ik vind momenteel niemand goed genoeg om mee te gaan daten. Het enige wat echt in mijn hoofd spookt is dat ik helemaal geen ander wil. Ik bedoel, dat ik en mijn ex nu enkel vrienden zijn vind ik prima en leuk, maar dat stukje meer, daar heb ik gewoon totaal geen enkele behoefte aan. Tja, klinkt voor mij niet echt gezond. Wat doe ik eraan? Ik geef me niet meer zo graag bloot (emotioneel, letterlijk ook niet, maar dat bedoel ik nu ff niet) om weer zoveel pijn te hebben als het misgaat, wat altijd gebeurd. Kost dat gewoon nog tijd?

In hoeverre is iemand ooit goed genoeg?
Ik kan me momenteel geen andere vriendin voorstellen.
Niet dat ik haar terug wil, maar ik moet eerst mezelf weer helemaal terug vinden.
Pas dan .....

Ik wilde ook geen ander, kon me niet voorstellen om zonder haar verder te moeten, maar er is iets veranderd bij me. Ik kan me op dit moment genoeg andere meiden voorstellen die leuker/liever/mooier/zelfverzekerder zijn en beter bij mij passen. Misschien dat ik nu wel die Aziatische schone tegenkom.

Mijn volgende vriendin moet zelfverzekerd zijn, goed in haar vel zitten en van katten houden, want mijn ex was ziekelijk onzeker, had moeite met zichzelf te waarderen (en projecteerde haar eigen onzekerheid op de relatie en mij) en hield niet van katten. Aangezien ik nu twee lieve katten heb, zet een kattenhaatster geen voet over mijn drempel!

Hoi, ik meld me hier ook even weer! Ik wil graag jullie mening horen over het volgende:

Mijn ex en ik zijn ongeveer 8 maand geleden uit elkaar gegaan. We hebben ongeveer 4 jaar iets gehad, waarvan de eerste 2 jaar een 'lange afstandsrelatie' en de laatste 2 jaar in de zelfde stad als waar we nu nog wonen.
Ik heb het in het begin erg moeilijk gehad met het verwerken van de break. Ik moet zeggen dat het me langzamerhand steeds beter af gaat. Zij heeft het uitgemaakt omdat ze het allemaal niet meer wist. Op het laatst liep het niet lekker meer tussen ons, en dat had veel kapot gemaakt volgens haar. Ik weet via via dat ze achteraf een jongen leuk vond op haar werk..

We hebben in principe al die 8 maand dat het uit was bijna geen contact meer gehad. Zij is daar keihard in, ik wat minder, maar het contact was nihil. Hoogstens een keer een mailtje van hoe is het, en hoe gaat het met je studie.

Nu is zij een week geleden weer eens begonnen met mailen naar mij, dit keer met veel meer vragen. Ook iets meer persoonlijke vragen etc. Echter raak ik hiervan behoorlijk in de war. Ik zie haar weer voor me in de tijd dat ik verliefd op haar werd etc... Ik mis haar weer, en begin het weer moeilijk te krijgen met de break en bouw weer ergens hoop op dat ik haar ooit weer terug krijg.. Ik heb de laatste nachten zelfs weer over haar gedroomd!

Ik weet alleen niet of ik haar weer terug wil of niet. Ene kant wel graag, andere kant ook niet. Vaak is het een cadeautje dat je opnieuw uitpakt.. Maar terwijl ik haar leuk terug mail durf ik niet te vragen of ze nu met die jongen heeft of niet. Ik ben zo bang voor het antwoord ( terwijl ik die allang weet in mn achterhoofd ) Als ze niet met die jongen heeft, en mij mailt omdat ze misschien weer geïnteresseerd in me is, weet ik niet hoe ik het nu moet aanpakken?

Samenvattend: Moet ik haar nu terug mailen om te vragen of ze iets met die jongen heeft? Zoniet er werk van maken om het weer opnieuw te proberen? En hoe dan? We hebben het altijd super leuk samen gehad, en het is de 1e break na 4 jaar.. Of moet ik het mail contact weer verbreken, want ik raak er behoorlijk door in de war..( en daarmee ook de vraag open houden waar ik het antwoord niet van wil weten)

Alvast bedankt voor het lezen en het (serieus) reageren!

(onze leeftijden: 22 en 23)

Vraag anders eens wat de reden is waarom ze je nu opeens mailt, na 8 maanden radiostilte?

Lijkt mij dat ze weinig vrienden/vriendinnen heeft, haar relatie wellicht uit is gegaan en ze nu weer terugvalt op jou, totdat ze iemand anders aan de haak heeft geslagen. Oppassen met dit soort vrouwen hoor.

Ik zou sowieso wel vragen hoe het nu zit met die ene jongen.

En als het dan niets is met hem verder er niet meer opnieuw energie in steken. Als zij je zo graag weer terugwil moet zij achter jou aan gaan. Zij was degene met een ander... Anders houd je jezelf voor de gek, en gaf je haar gewoon ff een neuk-met-de-hele-wereld-pauze van jullie relatie .

quote:

Ik zie haar weer voor me in de tijd dat ik verliefd op haar werd etc... Ik mis haar weer, en begin het weer moeilijk te krijgen met de break en bouw weer ergens hoop op dat ik haar ooit weer terug krijg.

Dat heb ik ook nog wel af en toe na bijna een jaar en een lang verhaal verder

Ik heb geen tips voor je behalve maak plezier en zie maar

Heb het er vandaag eens even met mijn pa over gehad, het hele gebeuren met mijn ex en dat ze geen contact meer wil en zo. Heeft me wel goed gedaan, ook al is 't nog steeds moelijk te accepteren. Maar ik weet dat het niet aan mij ligt en dat je weinig kunt doen als partner tegen extreme jaloezie en onzekerheid.

Maar goed, ik moet er maar vrede mee hebben dat volgens haar ik het allemaal heb gedaan. Net zoals dat al haar exen haar vertrouwen ook hebben misbruikt, al ben ik daar nu niet meer zo zeker van. Ze heeft wat foute lui gekend, maar ik geloof niet meer dat het alleen maar aan hun lag. Mijn pa zei het al: dat soort vrouwen zullen nooit de schuld bij zichzelf leggen, want in hun gedachten hebben ze niks fouts gedaan.

En ook al hoop ik ten zeerste dat ze haar volgende vriend anders zal behandelen, ben ik toch bang dat ze weer in haar oude patroon zal vervallen. Zoiets los je namelijk niet één twee drie op. Maar dat is (gelukkig) niet mijn zaak meer. Ik hoop alleen dat haar nieuwe vlam net zoveel geduld zal hebben als ik had en deze wel om kan gaan met alle verdachtmakingen en jaloezie die ik toendertijd naar mijn hoofd kreeg geslingerd.

quote:

Op maandag 19 april 2010 00:52 schreef Mint_Clansell het volgende:
Heb het er vandaag eens even met mijn pa over gehad, het hele gebeuren met mijn ex en dat ze geen contact meer wil en zo. Heeft me wel goed gedaan, ook al is 't nog steeds moelijk te accepteren. Maar ik weet dat het niet aan mij ligt en dat je weinig kunt doen als partner tegen extreme jaloezie en onzekerheid.

Maar goed, ik moet er maar vrede mee hebben dat volgens haar ik het allemaal heb gedaan. Net zoals dat al haar exen haar vertrouwen ook hebben misbruikt, al ben ik daar nu niet meer zo zeker van. Ze heeft wat foute lui gekend, maar ik geloof niet meer dat het alleen maar aan hun lag. Mijn pa zei het al: dat soort vrouwen zullen nooit de schuld bij zichzelf leggen, want in hun gedachten hebben ze niks fouts gedaan.

En ook al hoop ik ten zeerste dat ze haar volgende vriend anders zal behandelen, ben ik toch bang dat ze weer in haar oude patroon zal vervallen. Zoiets los je namelijk niet één twee drie op. Maar dat is (gelukkig) niet mijn zaak meer. Ik hoop alleen dat haar nieuwe vlam net zoveel geduld zal hebben als ik had en deze wel om kan gaan met alle verdachtmakingen en jaloezie die ik toendertijd naar mijn hoofd kreeg geslingerd.

Dit klinkt wel heel herkenbaar, een goed gesprek met mijn ouders heeft mij een paar weken geleden wat dat betreft ook goed gedaan.

Ik ben m'n weekend weer goed doorgekomen. Had eindelijk eens niet het hele weekend volgepland staan, maar heb uiteindelijk niet teveel tijd gehad om te piekeren. Gistermiddag wel even een zwak momentje gehad, even de tijd genomen om de situatie te overdenken. En daar werd ik toch even minder vrolijk van. Sinds dat ik m'n ex gebeld heb over m'n spullen, heb ik niks meer van haar gehoord. Vorige week had ik haar nog gesmst dat ik wat spullen miste, en om haar succes te wensen met haar verhuizing. Hierop heb ik nog steeds geen reactie gehad. Heb ik niet teveel bij stil gestaan tot gistermiddag.

Het is wel heel vreemd. Bij ons allebei hebben er sinds dat het uitging toch best ingrijpende veranderingen plaatsgevonden. Ik heb een baan na lang werkloos thuis te hebben gezeten, zij is verhuisd naar de stad waar ze nu studeert. Dat laatste weet ik meer via-via, dat ik een baan heb wist ze al toen het uitging maar daarna heeft ze me nooit uit zichzelf gevraagd hoe het eigenlijk op m'n nieuwe werk is. Elkaar tegenkomen zullen we niet meer zoals het er nu naar uitziet. En om dan eens contact te hebben zal een van de twee daar echt initiatief voor moeten nemen. Ik heb dat heel mondjesmaat gedaan, maar daar kwam niks uit voort. Kennelijk schrapt ze mij liever uit haar leven, en dat is best hard vind ik eigenlijk. Het duidt er wel op dat ze misschien al wel een ander heeft, dat zou me niks verbazen. Toen ze iets met mij kreeg brak ze ook volledig het contact met haar vorige ex af, terwijl ze daar nog wel contact mee had tot een paar maanden na hun break-up.

Ik wil er niet teveel over nadenken, maar zij zal zich niet meer zo met mij bezig houden als ik af en toe nog wel doe met haar. Het idiote is dat wanneer ik de kans zou krijgen haar terug te nemen, dit waarschijnlijk nog zou doen ook. Ondanks alles wat er gebeurd is. Onze relatie was op het einde echt zuur, ging echt nergens meer over. Maar de leuke herinneringen overheersen soms zo gigantisch erg, en zelfs mezelf ertoe aanzetten om eens terug te denken aan alle ellende die het met zich meebracht helpt dan niet echt. Bah, exen...

Waar ik nogal moeite mee heb om te accepteren is dat ik van het ene moment van alllerliefste naar boeman ben gedegradeerd.

Zij wilde ' cold turkey' gaan, ik wilde antwoorden. Kennelijk heb ik haar daarin teveel gepushed (dwz, teveel contact opgenomen) want nu is ze boos op me. Ik zou haar keuze niet respecteren.

Maar verdomme, een relatie draait niet alleen maar om haar! Ik kan niet, na een periode waar je elke dag lief en leed deelt met elkaar, zomaar een radiostilte inlassen. Dan word ik gek.

Ik heb haar in die periode een aantal mails gestuurd over hoe ik me voelde en dacht wat er aan de hand was, maar dat heeft alleen maar een averechts effect gehad. Ik heb er nu spijt van dat ik het heb gedaan, maar ik wilde gewoon 'iets' horen van haar, zelfs al was het negatief.

Als ik nu kijk naar haar 'online-activiteiten' (wat ik niet zou moeten doen, maar ja) krijg ik het gevoel dat zij het wel best vindt. Ze is zelfs weer actief op bepaalde websites waar ze tijdens ons samenzijn een hekel aan had. Maar misschien overanalyseer ik het wel. Dat heb je als je geen rust in je kop hebt.

Het verbaast me enigszins hoe snel sommige vrouwen die knop kunnen omzetten. Of misschien ligt het aan mij en heb ik altijd de verkeerde vrouwen gekozen om iets mee te beginnen. Nou ja, nu snap ik wel beter wat haar exen bezielden om haar na de relatie nog steeds te benaderen.

[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 19-04-2010 10:32:26 ]

Vandaag mijn ex gebeld om een keer wat te gaan doen.. Ik heb geen gevoelens (dus geen liefde en/of woede) meer voor haar. Toch voelt het na dit gesprek wel een beetje spannend haar weer te zien (deze week afgesproken), het telefoongesprek verliep verder prima.. Nu zal ik echt niet weer verliefd op haar worden of wat dan ook maar ik wil wel gewoon weer met haar omgaan. Ik zal haar nog vaak tegenkomen op verjaardagen / feesten / uitgaan maar het voelt wel tja 'vreemd'. Ik hou gewoon niet van een open einde en dat is het nu een beetje gebleven, ik moet dingen gewoon uitpraten.

Hebben jullie ervaring met zo'n eerste 'afspraak'? Het is inmiddels 2.5 maand geleden dat ik haar voor het laatst gezien en/of gesproken had en ik heb echt geen gevoelens meer voor haar, anders had ik haar ook niet gebeld. Ik ben benieuwd.

Het was op jouw initiatief?

quote:

Op maandag 19 april 2010 16:20 schreef Mint_Clansell het volgende:
Het was op jouw initiatief?

Ja ik heb haar gebeld

Je moet je afvragen of zij het wel wil, niet of jij het wil. Vraag je af: zou zij me (op den duur) hebben gebeld voor een afspraak? Zo ja, dan heeft de vriendschap tenminste nog een basis. Als het voor een van de twee niet zo nodig hoeft, dan heb je in feite nog niks en zal je weer teleurgesteld worden. Just a hint.

quote:

Op maandag 19 april 2010 16:29 schreef Mint_Clansell het volgende:
Je moet je afvragen of zij het wel wil, niet of jij het wil. Vraag je af: zou zij me (op den duur) hebben gebeld voor een afspraak? Zo ja, dan heeft de vriendschap tenminste nog een basis. Als het voor een van de twee niet zo nodig hoeft, dan heb je in feite nog niks en zal je weer teleurgesteld worden. Just a hint.

Zij wilde toen al wel praten, ik heb echter gezegd dat ik daar niet klaar voor was en contact op zou nemen wanneer ik dat wel was. Ze zei ook gelijk leuk dat je belt en fijn om te horen dat het weer goed met je gaat. Ze was zich er van bewust dat ze mij heel erg gekwetst heeft en heeft mij gerespecteerd in alle beslissingen die ik daarna heb genomen. Moet zeggen dat ze dat heel goed gedaan heeft en dat ik daarom ook wel weer respect voor haar op kan brengen.

Dat is allemaal heel leuk, maar was ze gewoon beleefd naar je of wil ze echt vrienden zijn? Kan me trouwens wel voorstellen dat zoiets nu lastig te peilen is...

Eigenlijk mis ik mijn ex niet eens zozeer, maar meer het sociale aspect. Ik heb gewoon iets nodig om de onstane leegte op te vullen. Ik ga maar wat hobbies van lang geleden afstoffen. Een beetje weg van die computer.

En eerlijk gezegd kan mijn ex de hoogste boom in van me, met d'r issues. Er zijn zat leukere meiden op de wereld. Dat ze maar heel gelukkig met een andere sukkel mag worden. Deze sukkel heeft zich lang genoeg aan het lijntje laten houden.

Zo, dat is eruit.

Edit:

En ik hoef ook geen contact meer met haar. Ik ga me volledig richten op mijn date en die ontzettend leuke meid op mijn werk. Mijn ex heeft van haar issues mijn issues gemaakt. Stom dat ik er nu pas achter kom. Dat ze maar lekker gelukkig mag worden met al die losers die al jaren (op MSN notabene) om haar heen lopen te dwalen. Fucking pathetic eigenlijk.

En ik stop ook met dit topic, want hier posten rakelt alles maar steeds weer op. Kan mijn tijd wel beter besteden dan steeds maar lullen over mijn ex en een relatie die gedoemd was om te mislukken.

[ Bericht 22% gewijzigd door Mint_Clansell op 19-04-2010 18:01:27 ]

quote:

Op maandag 19 april 2010 16:44 schreef Mint_Clansell het volgende:
Dat is allemaal heel leuk, maar was ze gewoon beleefd naar je of wil ze echt vrienden zijn? Kan me trouwens wel voorstellen dat zoiets nu lastig te peilen is...

Nee ze was niet gewoon beleefd, ik wil ook niet persé vrienden met haar zijn maar meer het hoofdstuk wil afsluiten. Het is dus niet zo dat ik hier mijn zinnen op zet. Verder hoop ik er gewoon wat gezelligs van te maken, en ik hoop dat dat wel gaat lukken gezien alle gevoelens nu wel weggeëbd zijn. Het is wel fijn dat ze er volwassen en aardig mee om gaat, maar tegelijkertijd een beetje vreemd omdat ze zoiets stoms heeft gedaan haha.

quote:

Op maandag 19 april 2010 17:13 schreef Mint_Clansell het volgende:
Eigenlijk mis ik mijn ex niet eens zozeer, maar meer het sociale aspect. Ik heb gewoon iets nodig om de onstane leegte op te vullen. Ik ga maar wat hobbies van lang geleden afstoffen. Een beetje weg van die computer.

En eerlijk gezegd kan mijn ex de hoogste boom in van me, met d'r issues. Er zijn zat leukere meiden op de wereld. Dat ze maar heel gelukkig met een andere sukkel mag worden. Deze sukkel heeft zich lang genoeg aan het lijntje laten houden.

Zo, dat is eruit.

Edit:

En ik hoef ook geen contact meer met haar. Ik ga me volledig richten op mijn date en die ontzettend leuke meid op mijn werk. Mijn ex heeft van haar issues mijn issues gemaakt. Stom dat ik er nu pas achter kom. Dat ze maar lekker gelukkig mag worden met al die losers die al jaren (op MSN notabene) om haar heen lopen te dwalen. Fucking pathetic eigenlijk.

En ik stop ook met dit topic, want hier posten rakelt alles maar steeds weer op. Kan mijn tijd wel beter besteden dan steeds maar lullen over mijn ex en een relatie die gedoemd was om te mislukken.

Inderdaad lekker met andere dames afspreken Ben ook alweer een tijdje met een nieuw scharrel aan het daten, wel op de hoogte gebracht van wat ik wel en niet wil maar het is gewoon leuk Zulke dingen doe je toch altijd als je vrijgezel bent? Zie het dus niet als het 'opvullen' van die leegte, maar meer als opnieuw gelukkig zijn maar dan als vrijgezel.

Nog ééntje dan. Dit is wel waar:

Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,

In haar ogen was geen wanhoop, ze bleef onaangedaan,
Terwijl ik over de vloer kroop, haar smeekte niet te gaan,
Haar smeekte niet te gaan, ik over de vloer kroop,
Smeekte niet te gaan, haar smeekte niet te gaan,

Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,

En mij heeft het gebroken, en mij heeft het genekt,
Ik werd koud tot in mijn knoken, maar zij bleef opgewekt,
Maar zij bleef opgewekt,
Ik werd koud tot in mijn knoken, maar zij bleef opgewekt
Zij bleef opgewekt...

Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet,

Ik bleef wanhopig achter, maar zij is opgeleefd,
De klap is altijd zachter, voor de degene die hem geeft,
Degene die hem geeft,
De klap is altijd zachter, voor de degene die hem geeft,
Degene die hem geeft,

Had ik je maar verlaten, voordat je mij verliet,
Degene die verlaten wordt, die heeft het meest verdriet

Hans Dorrestijn
"Verlatingsdwang"