quote:Op maandag 21 september 2009 18:11 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Ik heb geen hoop meer, absoluut nul komma nul. Ze heeft vanaf het begin gezegd dat ze er helemaal klaar mee is, en niks meer voor mij voelt. Nu, twee maanden later behandelt ze me een beetje zoals je iemand van marktplaats behandelt waar je net een 2e hands stoel ofzo van hebt gekocht. Zakelijk, afstandelijk en kortaf.
Compleet bizar.... maar helaas realiteit voor mij. Dus ja, zo zal ze dan uit mijn leven verdwijnen, van het een op het andere moment.... klik, licht uit, klaar.
Naja het positieve wat ik hier iig uit kan halen is dat het qua verwerking wel gewoon duidelijk is. Ik zit niet met hoop of wat dan ook voor verwarrende gevoelens.
quote:Op maandag 21 september 2009 17:58 schreef Qwuartz het volgende:
Hebben mensen nog steeds hoop terwijl het duidelijk is dat het nooit meer goed komt?
Ik weet namelijk niet hoe ik dat uit mijn kop kan rammen, want zo kom ik natuurlijk nooit los van hem.
[ Bericht 17% gewijzigd door Mordreth op 21-09-2009 22:28:59 ]
Praat nu met haar op msn, heel oppervlakkig gesprek. Voel me zo opgelaten dat ik iig weer wat van haar heb gehoord (ik weet het, zal voor jullie moeilijk te begrijpen zijn) maar ik ben toch bijna over haar heen voor mn gevoel. Dan kan je het contact toch weer oppakken?
quote:Lijkt mij op zich geen probleem, maar waak ervoor dat je niet opnieuw gevoelens of zo gaat krijgen voor d'r.Op maandag 21 september 2009 20:51 schreef dreamzk het volgende:
TVP.
Praat nu met haar op msn, heel oppervlakkig gesprek. Voel me zo opgelaten dat ik iig weer wat van haar heb gehoord (ik weet het, zal voor jullie moeilijk te begrijpen zijn) maar ik ben toch bijna over haar heen voor mn gevoel. Dan kan je het contact toch weer oppakken?
quote:Haha ik zal mn best doenOp maandag 21 september 2009 21:26 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Lijkt mij op zich geen probleem, maar waak ervoor dat je niet opnieuw gevoelens of zo gaat krijgen voor d'r.
Nee ik wil haar graag laten zien dat hoe laag ze mij ook heeft geholpen dat ik er als een sterker man ben uitgekomen, dat ik nu weer wat van mn leven maak en dat allemaal zonder haar. Klinkt logisch voor mij, mischien minder voor jullie. Doet mij iig weer goed dat ik wat contact van haar kant krijg. Mischien is dit het begin van het opnieuw opbouwen van een VRIENDschappelijke relatie, we will see. Ik overhaast niks iig 
quote:Ik proef toch een snufje wraakgevoelens voor iemand die een vriendschappelijke relatie voorstaat.Op maandag 21 september 2009 21:32 schreef dreamzk het volgende:
[..]
Haha ik zal mn best doen
No pun intended. quote:inderdaad...... gevaarlijk. Pas op dat je niet valse hoop/verwachtingen krijgtOp maandag 21 september 2009 21:26 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Lijkt mij op zich geen probleem, maar waak ervoor dat je niet opnieuw gevoelens of zo gaat krijgen voor d'r.
Ik ben eerst aan de beurt, dan m'n zoontje, en dan zie ik wel of zij weer eens aan de beurt komt. (no pun intendended ofc)
Me niet lekker voelen in m'n werk vandaag (ik moet juist datgene doen waardoor het helemaal misgegaan is met me, maar het kan even niet anders) helpt ook niet echt om het goede gevoel van voor het weekend weer te pakken te krijgen. Door stress koppijn gekregen en dat veroorzaakt dan weer een kort lontje. Ben bek af maar bang nog niet te kunnen slapen.
quote:Ik ga zo een wandelingetje maken. Meestal krijg ik daar wel een leeg hoofd van.Op maandag 21 september 2009 21:46 schreef JoeBravo het volgende:
In het belang van ons zoontje wil ik ook wel weer een vriendshappelijke band met m'n ex opbouwen, maar ik weet dat het daar nu in ieder geval nog veel te vroeg voor is. Ik mag alle verwijten, woede en frustratie dan wel in de ijskast gezet hebben, daarmee zijn ze nog niet verdwenen.
Ik ben eerst aan de beurt, dan m'n zoontje, en dan zie ik wel of zij weer eens aan de beurt komt. (no pun intendended ofc)
Me niet lekker voelen in m'n werk vandaag (ik moet juist datgene doen waardoor het helemaal misgegaan is met me, maar het kan even niet anders) helpt ook niet echt om het goede gevoel van voor het weekend weer te pakken te krijgen. Door stress koppijn gekregen en dat veroorzaakt dan weer een kort lontje. Ben bek af maar bang nog niet te kunnen slapen.
quote:zo lang je je maar goed voelt heOp maandag 21 september 2009 22:15 schreef dreamzk het volgende:
Zo gesprek is klaar, beetje praten over de koetjes en kalfjes. Voelde wel weer goed. Merk wel dat ik nu weer aan haar denk, dus ik moet het echt rustig aanpakken voordat gevoelens weer boven komen drijven. Maar ik voel me goed
quote:Klinkt wel logisch! Kun je als wraak opvatten, maar met dit soort wraak is niks mis mee. Gewoon laten zien dat je nog steeds sterk bent, dat je doorgaat met je leven en dat je ook gelukkig kunt zijn zonder haar. Is ook een lekkere boost voor je zelfvertrouwen!Op maandag 21 september 2009 21:32 schreef dreamzk het volgende:
[..]
Haha ik zal mn best doen
quote:Inderdaad. Als je maar zorgt dat je niet nog een keer voor d'r valt, en dat het contact goed is kan alleen maar lekker voelen!Op maandag 21 september 2009 22:30 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Klinkt wel logisch! Kun je als wraak opvatten, maar met dit soort wraak is niks mis mee. Gewoon laten zien dat je nog steeds sterk bent, dat je doorgaat met je leven en dat je ook gelukkig kunt zijn zonder haar. Is ook een lekkere boost voor je zelfvertrouwen!
En dit:
quote:is natuurlijk ook helemaal waar! Alhoewel ik eigenlijk nog wel graag m'n ex wil zieken...Op maandag 21 september 2009 22:24 schreef Chev het volgende:
Heb ooit iemand horen zeggen: De beste wraak die je kan nemen is door te laten zien dat je je leven goed leid en gelukkig ben met alleen jezelf
quote:Hear hear.Op maandag 21 september 2009 22:35 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Alhoewel ik eigenlijk nog wel graag m'n ex wil zieken...
quote:Wat we dus ook met volle overtuiging gaan doen!
quote:Dat heb ik ook al heel lang gedaan.Op maandag 21 september 2009 22:47 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Wat we dus ook met volle overtuiging gaan doen!
quote:Mja, ik heb ook al genoeg wraak gedachten gehad.... maar ik heb er niks mee gedaan, en ik ga er niks mee doen. Je komt namelijk altijd als sukkel uit de verf als je gaat lopen zieken.
We houden de eer aan ons zelf! jawohl!
die mag van mij apart , in een rolstoel belanden!!en toch bekijk ik elke dag zijn profiel ... dan voel ik me daarna een loser
Ik vraag me af , wanneer ik genezen ben van deze Obsessie!!
En dan heb je snel een oorlog, ook niet echt wat je wilt toch?
quote:In het geval van Barbusse is het de ex die begon met compleet irrationele acties. Dat Barbusse haar terug wil/gaat zieken heeft ze zelf opgezocht en ik geef hem groot gelijk. Soms is het geoorloofdOp maandag 21 september 2009 23:02 schreef Chev het volgende:
Als je je ex loopt te sarren sta dan niet verbaast als hij/zji dat terug doet.
En dan heb je snel een oorlog, ook niet echt wat je wilt toch?
quote:Hmm....Op maandag 21 september 2009 23:20 schreef dreamzk het volgende:
[..]
In het geval van Barbusse is het de ex die begon met compleet irrationele acties. Dat Barbusse haar terug wil/gaat zieken heeft ze zelf opgezocht en ik geef hem groot gelijk. Soms is het geoorloofd
Ik denk niet dat we in termen moeten denken van 'wel of niet geoorloofd'
Je moet eerder bij jezelf denken van, wat bereik ik er mee? Wat bereik je met zieken en kutten met je ex....
Word je er vrolijker van? I don't think so. Vervolgens gaar zij (of hij) weer terug lopen kutten... en dan word het een soort van war of the roses.
Heeft totaal geen nut... niemand wint namelijk...
quote:In in dit geval ook nog eens juridisch interessant.Op maandag 21 september 2009 23:20 schreef dreamzk het volgende:
[..]
In het geval van Barbusse is het de ex die begon met compleet irrationele acties. Dat Barbusse haar terug wil/gaat zieken heeft ze zelf opgezocht en ik geef hem groot gelijk. Soms is het geoorloofd
quote:Je hebt een voordeel ten opzichte van ons.Op maandag 21 september 2009 23:25 schreef Barbusse het volgende:
[..]
In in dit geval ook nog eens juridisch interessant.
quote:Ik geloof het ja. Maar ik heb een nog groter voordeel tegenover haar. En dat zal ik inderdaad uitbuiten als een piraat met een fles rum!Op maandag 21 september 2009 23:29 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Je hebt een voordeel ten opzichte van ons.
Ik heb simpelweg geen zin meer en de energie niet meer om voor haar de lieve jongen uit te hangen. 
quote:En je hebt hier dan wel gelijk in, maar ik ga haar niet zwart lopen maken, of haar Hyves volgooien met scheldtirades of zoeken naar pikante foto's die ik op internet ga zetten hoor. Ik ga slechts datgene halen waar ik recht op heb. En dat ik daar toevallig ook nog eens plezier in heb zie ik niet als een moreel probleem en mezelf verlagen.Op maandag 21 september 2009 23:24 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Hmm....
Ik denk niet dat we in termen moeten denken van 'wel of niet geoorloofd'
Je moet eerder bij jezelf denken van, wat bereik ik er mee? Wat bereik je met zieken en kutten met je ex....
Word je er vrolijker van? I don't think so. Vervolgens gaar zij (of hij) weer terug lopen kutten... en dan word het een soort van war of the roses.
Heeft totaal geen nut... niemand wint namelijk...
quote:Nee moet je idd ook niet doen.Op maandag 21 september 2009 23:31 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik geloof het ja. Maar ik heb een nog groter voordeel tegenover haar. En dat zal ik inderdaad uitbuiten als een piraat met een fles rum!
nou, rellen dan maar!
quote:Gaat goed komen!Op maandag 21 september 2009 23:35 schreef dick_laurent het volgende:
ok ok... you've made up your mind I see
nou, rellen dan maar!
En zoals uit mijn kleine edit blijkt, dat doe ik echt niet omdat ik mezelf beter zal voelen als zij zich klote voelt. Zo volwassen ben ik dan ook wel weer. Nog net dan hè? 
Weinig nieuws, gelukkig slaap ik wel weer redelijk, 1 week lang 3-4 uur slaap per nacht begon me echt op te breken.
Het enige gare is, is dat er nog steeds hoop is dat het goed komt, dat heeft ze aangegeven, het kan nog steeds. Maar ik mag er niet vanuit gaan. Het kan ook anders lopen. Dat idee houdt me enerzijds op de been, aan de andere kant baal ik er van, geen idee wat me te doen staat.
quote:Op dinsdag 22 september 2009 11:41 schreef Black_Rainbow het volgende:
tvp'tje
Weinig nieuws, gelukkig slaap ik wel weer redelijk, 1 week lang 3-4 uur slaap per nacht begon me echt op te breken.
Het enige gare is, is dat er nog steeds hoop is dat het goed komt, dat heeft ze aangegeven, het kan nog steeds. Maar ik mag er niet vanuit gaan. Het kan ook anders lopen. Dat idee houdt me enerzijds op de been, aan de andere kant baal ik er van, geen idee wat me te doen staat.
Zeer herkenbaar. Ook hier nog heel veel hoop dat het goedkomt en ergens is dit ook wel op iets gebaseerd.
Zo merk ik dat zij mij ook absoluut niet kan loslaten. Ineens zondagavond een smsje of ik zin heb om te kletsen. Dan belt ze en vraag ik waarom ze behoefte heeft om te bellen en geeft ze aan dat ze ons naambordje op het huis zag en het ineens zo moeilijk kreeg. Dat ze toch wel haar twijfels bij alles heeft en de hoop nu wel uitspreekt dat het na enige tijd weer terug opbloeit.
Gister had ze de hele dag een moeilijke dag en ben ik 's avonds naar haar toe geweest. Gewoon om er voor haar te zijn.
We liggen dan heel de avond bij elkaar en knuffelen heel veel en kusjes geven. Ook spreekt ze meerdere malen uit dat "als je terug komt dan....."
het voelt dan allemaal zo fijn en vertrouwd, en ook zij heeft dit gevoel meerdere malen bevestigd. Maar toch heeft ze wel zoiets dat het nu nog te vroeg is. Toen we even echt zoende, had ze zoiets van wow hier is het toch nog te vroeg voor.....
En tuurlijk is het na 4 weken al te vroeg om te zeggen, we gaan er weer voor.... maar misschien als we het nog wat langer geven.... de tijd zal het leren.
Echter het leven met het verlangen naar haar en de onzekerheid en hoop is erg zwaar....
Maar aan de andere kant, 4 weken geleden was er geen enkele kans meer, niks, het gevoel was weg zei ze...., nu 4 weken verder is er nog wel een kans en spreekt zij zelf de hoop uit dat het toch weer goedkomt.... beter iets dan niets...
quote:What he saidOp maandag 21 september 2009 23:24 schreef dick_laurent het volgende:
[knip]... en dan word het een soort van war of the roses.
Heeft totaal geen nut... niemand wint namelijk...
soms kan je het beter laten gaan en de betere man/vrouw zijn, betekend overigens niet dat je over je heen moet laten lopen hè quote:Op dinsdag 22 september 2009 14:37 schreef Chev het volgende:
[..]
What he said
Als je nou eens mijn posts leest zul je tot de conclusie komen dat niet meer dan een sarcastisch grapje was en dat ik slechts mijn juridische recht ga halen. Zij zal dat niet leuk vinden, maar ik geniet er ook niet bepaald van hoor.quote:Ja, dat kan natuurlijk ook nog. Bij mij is er totaal geen hoop, ook ik kreeg te horen "het gevoel is weg" er is niks meer van haar kant.... ik besta eigenlijk gewoon niet meer, en ze vind het wel best zo lijkt het.Op dinsdag 22 september 2009 14:19 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Zeer herkenbaar. Ook hier nog heel veel hoop dat het goedkomt en ergens is dit ook wel op iets gebaseerd.
Zo merk ik dat zij mij ook absoluut niet kan loslaten. Ineens zondagavond een smsje of ik zin heb om te kletsen. Dan belt ze en vraag ik waarom ze behoefte heeft om te bellen en geeft ze aan dat ze ons naambordje op het huis zag en het ineens zo moeilijk kreeg. Dat ze toch wel haar twijfels bij alles heeft en de hoop nu wel uitspreekt dat het na enige tijd weer terug opbloeit.
Gister had ze de hele dag een moeilijke dag en ben ik 's avonds naar haar toe geweest. Gewoon om er voor haar te zijn.
We liggen dan heel de avond bij elkaar en knuffelen heel veel en kusjes geven. Ook spreekt ze meerdere malen uit dat "als je terug komt dan....."
het voelt dan allemaal zo fijn en vertrouwd, en ook zij heeft dit gevoel meerdere malen bevestigd. Maar toch heeft ze wel zoiets dat het nu nog te vroeg is. Toen we even echt zoende, had ze zoiets van wow hier is het toch nog te vroeg voor.....
En tuurlijk is het na 4 weken al te vroeg om te zeggen, we gaan er weer voor.... maar misschien als we het nog wat langer geven.... de tijd zal het leren.
Echter het leven met het verlangen naar haar en de onzekerheid en hoop is erg zwaar....
Maar aan de andere kant, 4 weken geleden was er geen enkele kans meer, niks, het gevoel was weg zei ze...., nu 4 weken verder is er nog wel een kans en spreekt zij zelf de hoop uit dat het toch weer goedkomt.... beter iets dan niets...
Twee maanden geleden was ze er 100% klaar mee, en nu nog steeds, helemaal geen verandering.
Ergens kan ik me het nog steeds niet voorstellen dat er opeens nul komma nul gevoel meer is van haar kant.... bedoel ze is van het ene op het andere moment gestopt met om mij te geven. Dat kan toch niet zo makkelijk???
Naja wie weet krijg ik straks ook opeens smsjes ofzo van haar (al kan ik me dat op dit moment eigenlijk niet voorstellen)
Geeeeeeen idee hoe ik er dan op zou reageren
kan ik echt niet van tevoren inbeelden.quote:Euh...wat dacht je van direct deleten?Op dinsdag 22 september 2009 16:59 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Ja, dat kan natuurlijk ook nog. Bij mij is er totaal geen hoop, ook ik kreeg te horen "het gevoel is weg" er is niks meer van haar kant.... ik besta eigenlijk gewoon niet meer, en ze vind het wel best zo lijkt het.
Twee maanden geleden was ze er 100% klaar mee, en nu nog steeds, helemaal geen verandering.
Ergens kan ik me het nog steeds niet voorstellen dat er opeens nul komma nul gevoel meer is van haar kant.... bedoel ze is van het ene op het andere moment gestopt met om mij te geven. Dat kan toch niet zo makkelijk???
Naja wie weet krijg ik straks ook opeens smsjes ofzo van haar (al kan ik me dat op dit moment eigenlijk niet voorstellen)
Geeeeeeen idee hoe ik er dan op zou reageren
quote:dat zou ik eigenlijk dan wel moeten doen jaOp dinsdag 22 september 2009 17:13 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Euh...wat dacht je van direct deleten?
maar ik weet het niet... ik geef wel nog om haar. Ik kan niet de kille robot zijn die zij is... al zou ik het stiekem graag wel willen, had me een hele hoop shit bespaard. Maar zo zit ik nou eenmaal niet in elkaar
quote:Je moet ook niet de kille robot uithangen. Dat je er moeite mee hebt is logisch, maar dat aan haar te laten merken...ik heb het idee dat zij dat nog wel eens leuk zou kunnen vinden...Op dinsdag 22 september 2009 17:16 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
dat zou ik eigenlijk dan wel moeten doen ja
maar ik weet het niet... ik geef wel nog om haar. Ik kan niet de kille robot zijn die zij is... al zou ik het stiekem graag wel willen, had me een hele hoop shit bespaard. Maar zo zit ik nou eenmaal niet in elkaar
quote:Als zij er "plezier" in heeft om mij te zien lijden, dan is ze wat mij betreft echt compleet ziek in dr bolletje... en ergens kan (en wil) ik niet geloven dat ze zo zou zijn... ik ben toch 6,5 jaar met haar samen geweest en zo heb ik haar nooit ervaren.Op dinsdag 22 september 2009 17:35 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Je moet ook niet de kille robot uithangen. Dat je er moeite mee hebt is logisch, maar dat aan haar te laten merken...ik heb het idee dat zij dat nog wel eens leuk zou kunnen vinden...
Maar goed, ik ben er gewoon heel simple in... ik neem geen contact met haar op. Ik wil haar niet spreken of zien. Tot nu toe vindt zij het allemaal prima en hoeft ze mij ook niet te zien/spreken.
Natuurlijk wil ik haar eigenlijk WEL spreken en contact met haar, maar dat heeft voor mij geen zin... het zal me alleen maar pijn doen. Dus daarom vermijd ik het noodgedwongen.
Drama he
quote:
quote:Nou ik had eigenlijk niet verwacht dat ik ook in dit topic zou posten, maar doe het toch maar, is misschien wel relaxed om eruit te gooien. Pas op, het is een beetje een rommelig verhaal!Op dinsdag 22 september 2009 17:46 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Natuurlijk wil ik haar eigenlijk WEL spreken en contact met haar, maar dat heeft voor mij geen zin... het zal me alleen maar pijn doen. Dus daarom vermijd ik het noodgedwongen.
Drama he
Relatie beeindigd na ongeveer 8,5 jaar, waarvan de laatste jaren het meer aanmodderen was en het knipperlicht vormen aan begon te nemen (we zagen elkaar wel gewoon een aantal keer per week). Uiteindelijk kon ik geen keuze maken over hoe nu verder en dat heeft zij een paar weken terug nu gedaan.
Ze was verliefd geworden op iemand anders.
Omdat het al zo lang zo rommelig en onduidelijk was tussen ons neem ik het haar eigenlijk ook niet kwalijk. Ik gun haar al het geluk en dat kon ik haar niet geven. Terugkijkend is dat ook hetgeen waar ik het meest van baal, dat ik haar niet echt gelukkig heb kunnen maken.
Het is nu een paar weken over en ik heb ook niet veel meer van haar gehoord. Logisch natuurlijk, ze focust zich op een nieuw leven..Toch doet het wel ontzettend pijn.
Ik heb in de aanmodder jaren ook wel eens gevoelens gekregen voor andere meiden, maar kon haar nooit echt loslaten.
In die zin doet het pijn dat zij het wel kan nu.
Ook al wisten we allebei dat we in een situatie zaten waar niemand echt gelukkig van werd..het daadwerkelijk verbreken ervan is toch een stuk harder aangekomen dan ik had verwacht.
Ik blame haar echt niets en hoop dat ze gelukkig wordt..maar god..ik wou dat iemand me had gewaarschuwd voor de pijn die je daarna voelt..
Daarom ook de quote..ik snap precies hoe je je voelt. Ergens wil ik ook zo graag contact met haar, maar ik weet dat het niets op zal leveren en dat het ook gewoon niet meer zo moet zijn..
Maar man..zeg dat maar tegen je gebroken hart..
quote:Precies..... verstand en gevoel "hart" staan compleet los van elkaar in een situatie als deze.Op dinsdag 22 september 2009 18:49 schreef Untouchables het volgende:
[..]
Nou ik had eigenlijk niet verwacht dat ik ook in dit topic zou posten, maar doe het toch maar, is misschien wel relaxed om eruit te gooien. Pas op, het is een beetje een rommelig verhaal!
Relatie beeindigd na ongeveer 8,5 jaar, waarvan de laatste jaren het meer aanmodderen was en het knipperlicht vormen aan begon te nemen (we zagen elkaar wel gewoon een aantal keer per week). Uiteindelijk kon ik geen keuze maken over hoe nu verder en dat heeft zij een paar weken terug nu gedaan.
Ze was verliefd geworden op iemand anders.
Omdat het al zo lang zo rommelig en onduidelijk was tussen ons neem ik het haar eigenlijk ook niet kwalijk. Ik gun haar al het geluk en dat kon ik haar niet geven. Terugkijkend is dat ook hetgeen waar ik het meest van baal, dat ik haar niet echt gelukkig heb kunnen maken.
Het is nu een paar weken over en ik heb ook niet veel meer van haar gehoord. Logisch natuurlijk, ze focust zich op een nieuw leven..Toch doet het wel ontzettend pijn.
Ik heb in de aanmodder jaren ook wel eens gevoelens gekregen voor andere meiden, maar kon haar nooit echt loslaten.
In die zin doet het pijn dat zij het wel kan nu.
Ook al wisten we allebei dat we in een situatie zaten waar niemand echt gelukkig van werd..het daadwerkelijk verbreken ervan is toch een stuk harder aangekomen dan ik had verwacht.
Ik blame haar echt niets en hoop dat ze gelukkig wordt..maar god..ik wou dat iemand me had gewaarschuwd voor de pijn die je daarna voelt..
Daarom ook de quote..ik snap precies hoe je je voelt. Ergens wil ik ook zo graag contact met haar, maar ik weet dat het niets op zal leveren en dat het ook gewoon niet meer zo moet zijn..
Maar man..zeg dat maar tegen je gebroken hart..
Je weet in je kop dat je geen contact kan maken, dat dat alleen maar klote gaat worden en pijn zal doen.... maar je hart schreeuwt het uit: IK MIS HAAR!!!!!!!!!
Het is een innerlijke strijd, ik voer hem ook.... maar ik ga er van uit dat het beetje bij beetje zal afzwakken... tot ik op een gegeven moment oprecht kan zeggen dat ik haar niet mis.
quote:Welkom in dit topic, en sterkte. Je ziet dat er meer mensen zijn die zich voelen zoals jij je voelt. Wat je nu niet moet doen is depressief in je eentje zitten maar erop uitgaan met je vrienden, hobby's zoeken en gewoon bezig blijven. Als je alleen bent maak je jezelf gek (of iig in mijn geval)Op dinsdag 22 september 2009 18:49 schreef Untouchables het volgende:
[..]
Nou ik had eigenlijk niet verwacht dat ik ook in dit topic zou posten, maar doe het toch maar, is misschien wel relaxed om eruit te gooien. Pas op, het is een beetje een rommelig verhaal!
Relatie beeindigd na ongeveer 8,5 jaar, waarvan de laatste jaren het meer aanmodderen was en het knipperlicht vormen aan begon te nemen (we zagen elkaar wel gewoon een aantal keer per week). Uiteindelijk kon ik geen keuze maken over hoe nu verder en dat heeft zij een paar weken terug nu gedaan.
Ze was verliefd geworden op iemand anders.
Omdat het al zo lang zo rommelig en onduidelijk was tussen ons neem ik het haar eigenlijk ook niet kwalijk. Ik gun haar al het geluk en dat kon ik haar niet geven. Terugkijkend is dat ook hetgeen waar ik het meest van baal, dat ik haar niet echt gelukkig heb kunnen maken.
Het is nu een paar weken over en ik heb ook niet veel meer van haar gehoord. Logisch natuurlijk, ze focust zich op een nieuw leven..Toch doet het wel ontzettend pijn.
Ik heb in de aanmodder jaren ook wel eens gevoelens gekregen voor andere meiden, maar kon haar nooit echt loslaten.
In die zin doet het pijn dat zij het wel kan nu.
Ook al wisten we allebei dat we in een situatie zaten waar niemand echt gelukkig van werd..het daadwerkelijk verbreken ervan is toch een stuk harder aangekomen dan ik had verwacht.
Ik blame haar echt niets en hoop dat ze gelukkig wordt..maar god..ik wou dat iemand me had gewaarschuwd voor de pijn die je daarna voelt..
Daarom ook de quote..ik snap precies hoe je je voelt. Ergens wil ik ook zo graag contact met haar, maar ik weet dat het niets op zal leveren en dat het ook gewoon niet meer zo moet zijn..
Maar man..zeg dat maar tegen je gebroken hart..
Sterkte!!
Het grappige is, ik heb er ook veel met vrienden etcetera over gepraat, maar omdat zij nog nooit uit een langdurige relatie zijn gekomen, is het toch moeilijker om echt uiting te geven aan de pijn die je voelt.
Ik zie in dit topic mensen met dezelfde gevoelens en hoe lullig het ook voor iedereen is, dat voelt ergens toch wel ok. Je bent, ook al voel je dat op de een of andere manier wel, niet alleen.
Een voordeel is dat we niet met ruzie uit elkaar zijn gegaan. Ik was ook totaal niet boos toen ze me vertelde dat ze verliefd was op een ander en dat verbaasde haar.
Wel deed het (en doet het) vreselijk veel pijn..maar ja..tegenhouden had ook geen zin.
Ik gun haar het geluk gewoon echt en als ze dat niet bij mij vind, moet ze dat gewoon ergens anders zoeken.
Ik zet ook niet bij de pakken neer en begin weer gezellig uit te gaan en ben mijn leven een beetje aan het opschonen. Prioriteiten aan het stellen, m'n studie net afgerond en straks (hopelijk) beginnen aan een toffe baan.
Zoals zovelen het zeggen, het is goed om ook te leren weer op je eigen benen te staan.
(En toch blijft er die eeuwige struggle tussen je rationele kant en je emoties..Waarom staan niet gewoon alle neuzen in dezelfde richting?)
quote:Alleen maar een goede zaak dat jullie zonder ruzie uit elkaar zijn gegaan en dat je haar alle geluk wenst met haar nieuwe vriend. Zijn niet veel die dat kunnen zeggen in dit topic vrees ik. Hopelijk zorgt in jou geval dat er ook voor dat het helingsproces een stuk sneller gaatOp dinsdag 22 september 2009 19:27 schreef Untouchables het volgende:
Kijk, daarom is dit gewoon zo'n lekker topic, iedereen hier weet waar je het over hebt.
Het grappige is, ik heb er ook veel met vrienden etcetera over gepraat, maar omdat zij nog nooit uit een langdurige relatie zijn gekomen, is het toch moeilijker om echt uiting te geven aan de pijn die je voelt.
Ik zie in dit topic mensen met dezelfde gevoelens en hoe lullig het ook voor iedereen is, dat voelt ergens toch wel ok. Je bent, ook al voel je dat op de een of andere manier wel, niet alleen.
Een voordeel is dat we niet met ruzie uit elkaar zijn gegaan. Ik was ook totaal niet boos toen ze me vertelde dat ze verliefd was op een ander en dat verbaasde haar.
Wel deed het (en doet het) vreselijk veel pijn..maar ja..tegenhouden had ook geen zin.
Ik gun haar het geluk gewoon echt en als ze dat niet bij mij vind, moet ze dat gewoon ergens anders zoeken.
Ik zet ook niet bij de pakken neer en begin weer gezellig uit te gaan en ben mijn leven een beetje aan het opschonen. Prioriteiten aan het stellen, m'n studie net afgerond en straks (hopelijk) beginnen aan een toffe baan.
Zoals zovelen het zeggen, het is goed om ook te leren weer op je eigen benen te staan.
(En toch blijft er die eeuwige struggle tussen je rationele kant en je emoties..Waarom staan niet gewoon alle neuzen in dezelfde richting?)
quote:Toch nog even reageren hierop, ja ik geloof wel dat dat afzwakt..Op dinsdag 22 september 2009 18:57 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Het is een innerlijke strijd, ik voer hem ook.... maar ik ga er van uit dat het beetje bij beetje zal afzwakken... tot ik op een gegeven moment oprecht kan zeggen dat ik haar niet mis.
Zolang je gewoon maar geen contact hebt, want dat doet volgens mij echt nul goed.
(Ik wil niet weten hoe ik me ga voelen als ik haar daadwerkelijk met haar nieuwe vriend zie..)
Jij ook sterkte trouwens, na 6,5 jaar zoiets onverwachts te horen te krijgen is brutal.
@ dreamzk
Ik hoop het wel..het blijft gewoon dubbel.
Ik praat er opzich wel redelijk relaxed over..maar er zijn genoeg momenten dat ik echt kapot ga en het is juist dan frustrerend omdat je op niemand echt boos kan worden en haar eigenlijk ook niet echt keihard terug wil.
Tsja, ik weet gewoon niet wat ik wil..
quote:Ik zou er bijna zelf hoop van krijgen, serieus. In het begin had ik niet echt de hoop dat het goed zou komen, hij bleef keihard 'nee' zeggen, maar ik probeerde het gewoon. Steeds maar laten zien dat ik het kan, dat ik veranderd ben (klinkt allemaal heel cliché, maar ik heb er wel een hoop van geleerd) maar het mocht niet baten. Er waren wel 'duizend redenen' waarom het niet meer zou gaan. De voornaamste was mijn twijfels, maar die heb ik nu niet meer. Ik weet waarom ik twijfelde, ik ben gewoon een enorme piekeraar en ging piekeren over mijn toekomst. Ik zag in dat dit overdreven was, ik heb mezelf alleen de put in geholpen. Maar hij maar niet geloven dat ik het niet meer zal doen. Natuurlijk, ik zal altijd wel blijven twijfelen, maar niet over mijn relatie met hem.Op dinsdag 22 september 2009 14:19 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Zeer herkenbaar. Ook hier nog heel veel hoop dat het goedkomt en ergens is dit ook wel op iets gebaseerd.
Zo merk ik dat zij mij ook absoluut niet kan loslaten. Ineens zondagavond een smsje of ik zin heb om te kletsen. Dan belt ze en vraag ik waarom ze behoefte heeft om te bellen en geeft ze aan dat ze ons naambordje op het huis zag en het ineens zo moeilijk kreeg. Dat ze toch wel haar twijfels bij alles heeft en de hoop nu wel uitspreekt dat het na enige tijd weer terug opbloeit.
Gister had ze de hele dag een moeilijke dag en ben ik 's avonds naar haar toe geweest. Gewoon om er voor haar te zijn.
We liggen dan heel de avond bij elkaar en knuffelen heel veel en kusjes geven. Ook spreekt ze meerdere malen uit dat "als je terug komt dan....."
het voelt dan allemaal zo fijn en vertrouwd, en ook zij heeft dit gevoel meerdere malen bevestigd. Maar toch heeft ze wel zoiets dat het nu nog te vroeg is. Toen we even echt zoende, had ze zoiets van wow hier is het toch nog te vroeg voor.....
En tuurlijk is het na 4 weken al te vroeg om te zeggen, we gaan er weer voor.... maar misschien als we het nog wat langer geven.... de tijd zal het leren.
Echter het leven met het verlangen naar haar en de onzekerheid en hoop is erg zwaar....
Maar aan de andere kant, 4 weken geleden was er geen enkele kans meer, niks, het gevoel was weg zei ze...., nu 4 weken verder is er nog wel een kans en spreekt zij zelf de hoop uit dat het toch weer goedkomt.... beter iets dan niets...
Toch vond hij het tijdens Appelpop wel leuk als ik zaterdagavond even langskwam om iets te drinken, helaas kon ik toen niet. We smsen en mailen toch wel regelmatig en we spreken ook af. Vorige week woensdag was ik bij hem en zag ik dat hij onze gala foto gewoon nog bij zijn bed heeft staan... Ook de pen met inscriptie die ik hem cadeau gaf, heeft hij nog steeds. Zulke kleine dingetjes, zoals zo'n foto... ik ga er op letten en koester stiekem een beetje hoop. Zucht... Ik weet dat het fout is, maar toch.
Het is nu ruim drie weken geleden en nog steeds kan ik de gedachte van een hereniging niet uit mijn hoofd krijgen. Ik denk er niet constant aan, maar vaak als ik alleen ben wel. Of als ik iets zie wat me aan hem doet denken.
Weet je, ookal zegt hij dat het honderd procent over is en accepteer ik dat, ergens geloof ik hem niet. Ik ken hem, hij is niet iemand die terugkrabbelt, maar puur uit principe. Een van de 'duizend' redenen was dan ook 'omdat hij het respect van iedereen uit zijn omgeving zou verliezen' als hij terug zou komen. Maar dat is slechts in zijn hoofd, heb ik het gevoel. Niemand die kiest voor echte liefde zou mijn respect verliezen, dus ik snap niet waarom hij dat überhaupt denkt.
Ik weet het niet. Ik blijf maar tegen mezelf zeggen dat hij waarschijnlijk NOOIT meer terug komt bij mij en ik probeer die gedachte zoveel mogelijk in mijn achterhoofd te houden en geen hoop te koesteren. Heb mezelf ook beloofd om geen 'moves' te maken. Tenminste, tot een bepaalde datum.
Willekeurig heb ik 5 november (Guy Fawkes Night) geprikt als datum waarop ik hem mee uit ga vragen. Ik ga niet vragen 'wil je weer met me', maar hem uitvragen op een date. Iets wat toch wat vrijer voelt en ook vriendschappelijk kan eindigen. Tot die datum zal ik niks bij hem proberen en me gewoon focussen op het verwerkingsproces. Ben ik voor 5 november over hem heen en wil ik niets meer met hem, dan zal er ook niets gebeuren. Krijgt hij voor 5 november een nieuwe vriendin of wordt verliefd, zal er niets gebeuren. Maar voor mij is het een win-win situatie: Of ik mag hem dan uitvragen en heb het tot die tijd uitgehouden, of ik ben dan over hem heen en ga verder.
quote:Welkom en sterkte kerel. Na zo'n lange relatie gaat dit je niet in de koude kleren zitten. Het zal misschien even duren, maar het zal wel overgaan. Velen in dit topic zijn je voorgegaan.Op dinsdag 22 september 2009 18:49 schreef Untouchables het volgende:
- knip - lang tragisch verhaal
Maar man..zeg dat maar tegen je gebroken hart..
Wel goed dat jullie in goed overleg (voor zover dat mogelijk is) uit elkaar zijn gegaan. Na een relatie van ruim 10 jaar zou ik dat ook wel willen...
Oh, en @ Snowcold: Waarom Guy Fawkes night?
quote:Ik kan hier de romantiek niet echt van inzien, behalve dan de romantiek van herdenken...Remember, remember the Fifth of November,
The Gunpowder Treason and Plot,
I know of* no reason
Why the Gunpowder Treason
Should ever be forgot.
Guy Fawkes, Guy Fawkes, t'was his intent
To blow up the King and Parli'ment.
Three-score barrels of powder below
To prove old England's overthrow;
By God's providence he was catch'd (or by God's mercy*)
With a dark lantern and burning match.
Holloa boys, holloa boys, let the bells ring. (Holla*)
Holloa boys, holloa boys, God save the King!
quote:Ja ik weet het niet, het is een lastige situatie... omdat je toch door vrij veel in contact met hem te blijven het verwerkingsproces misschien bemoeilijkt en vertraagd. Maar ja, aan de andere kant accepteert hij jou ook in zijn leven.... als in, hij stuurt je niet weg. Hij gaat er ook nog mee akkoord om met je af te spreken etc... dus ja, dat zegt misschien ook wel wat.Op dinsdag 22 september 2009 19:53 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Ik zou er bijna zelf hoop van krijgen, serieus. In het begin had ik niet echt de hoop dat het goed zou komen, hij bleef keihard 'nee' zeggen, maar ik probeerde het gewoon. Steeds maar laten zien dat ik het kan, dat ik veranderd ben (klinkt allemaal heel cliché, maar ik heb er wel een hoop van geleerd) maar het mocht niet baten. Er waren wel 'duizend redenen' waarom het niet meer zou gaan. De voornaamste was mijn twijfels, maar die heb ik nu niet meer. Ik weet waarom ik twijfelde, ik ben gewoon een enorme piekeraar en ging piekeren over mijn toekomst. Ik zag in dat dit overdreven was, ik heb mezelf alleen de put in geholpen. Maar hij maar niet geloven dat ik het niet meer zal doen. Natuurlijk, ik zal altijd wel blijven twijfelen, maar niet over mijn relatie met hem.
Toch vond hij het tijdens Appelpop wel leuk als ik zaterdagavond even langskwam om iets te drinken, helaas kon ik toen niet. We smsen en mailen toch wel regelmatig en we spreken ook af. Vorige week woensdag was ik bij hem en zag ik dat hij onze gala foto gewoon nog bij zijn bed heeft staan... Ook de pen met inscriptie die ik hem cadeau gaf, heeft hij nog steeds. Zulke kleine dingetjes, zoals zo'n foto... ik ga er op letten en koester stiekem een beetje hoop. Zucht... Ik weet dat het fout is, maar toch.
Het is nu ruim drie weken geleden en nog steeds kan ik de gedachte van een hereniging niet uit mijn hoofd krijgen. Ik denk er niet constant aan, maar vaak als ik alleen ben wel. Of als ik iets zie wat me aan hem doet denken.
Weet je, ookal zegt hij dat het honderd procent over is en accepteer ik dat, ergens geloof ik hem niet. Ik ken hem, hij is niet iemand die terugkrabbelt, maar puur uit principe. Een van de 'duizend' redenen was dan ook 'omdat hij het respect van iedereen uit zijn omgeving zou verliezen' als hij terug zou komen. Maar dat is slechts in zijn hoofd, heb ik het gevoel. Niemand die kiest voor echte liefde zou mijn respect verliezen, dus ik snap niet waarom hij dat überhaupt denkt.
Ik weet het niet. Ik blijf maar tegen mezelf zeggen dat hij waarschijnlijk NOOIT meer terug komt bij mij en ik probeer die gedachte zoveel mogelijk in mijn achterhoofd te houden en geen hoop te koesteren. Heb mezelf ook beloofd om geen 'moves' te maken. Tenminste, tot een bepaalde datum.
Willekeurig heb ik 5 november (Guy Fawkes Night) geprikt als datum waarop ik hem mee uit ga vragen. Ik ga niet vragen 'wil je weer met me', maar hem uitvragen op een date. Iets wat toch wat vrijer voelt en ook vriendschappelijk kan eindigen. Tot die datum zal ik niks bij hem proberen en me gewoon focussen op het verwerkingsproces. Ben ik voor 5 november over hem heen en wil ik niets meer met hem, dan zal er ook niets gebeuren. Krijgt hij voor 5 november een nieuwe vriendin of wordt verliefd, zal er niets gebeuren. Maar voor mij is het een win-win situatie: Of ik mag hem dan uitvragen en heb het tot die tijd uitgehouden, of ik ben dan over hem heen en ga verder.
Effe vraag aan iedereen hier, maar ben ik nou de enige die van het een op het andere moment nul komma nul contact meer met zijn ex heeft??
quote:*steekt vinger op*Op dinsdag 22 september 2009 20:27 schreef dick_laurent het volgende:
Effe vraag aan iedereen hier, maar ben ik nou de enige die van het een op het andere moment nul komma nul contact meer met zijn ex heeft??
nou, niet echt eigenlijk, er moet daarvoor nog teveel geregeld worden. Maar ze zou het wel zó graag willen, dat ik het maar moet regelen.
quote:we hebben een kind samen, dus dat zit er voor mij niet in, maar beperk het voor nu wel tot het absolute minimum.Op dinsdag 22 september 2009 20:27 schreef dick_laurent het volgende:
Effe vraag aan iedereen hier, maar ben ik nou de enige die van het een op het andere moment nul komma nul contact meer met zijn ex heeft??
quote:Denk dat het heel wisselend is. Mijn ex belt/smsed elke 2 dagen wel over kleine dingentjes(ligt me mp3 speler nog bij jouw, ik zag je neef net op tv, maar hoe gaat het durf ze niet te vragen). Waarom ze dat doet? Geen flauw benul. Vind het aan ene kant fijn om iets van haar te horen, maar zorgt er wel weer voor dat ik weer meer aan haar moet denken en is minder prettig.Op dinsdag 22 september 2009 20:27 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Effe vraag aan iedereen hier, maar ben ik nou de enige die van het een op het andere moment nul komma nul contact meer met zijn ex heeft??
Ik denk dat ene heel blij is geen contact meer te hebben en andere heeft liever nog wel wat contact om het te verwerken. Wat jij prettig vind hangt natuurlijk geheel van jouw af.
Aan de andere kant gaat het leven voor beiden gewoon door, en je komt ongetwijfeld wel weer nieuwe uitdagingen tegen die je gedachten van hem/haar afhouden, maar als het uit elkaar gaan echt onder bizarre en/of verwarrende omstandigheden is gebeurd, dan vergeet je hem/haar waarschijnlijk nooit meer.
quote:Waarom vraag je dat dan niet.Op dinsdag 22 september 2009 23:09 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Denk dat het heel wisselend is. Mijn ex belt/smsed elke 2 dagen wel over kleine dingentjes(ligt me mp3 speler nog bij jouw, ik zag je neef net op tv, maar hoe gaat het durf ze niet te vragen). Waarom ze dat doet? Geen flauw benul. Vind het aan ene kant fijn om iets van haar te horen, maar zorgt er wel weer voor dat ik weer meer aan haar moet denken en is minder prettig.
Ik denk dat ene heel blij is geen contact meer te hebben en andere heeft liever nog wel wat contact om het te verwerken. Wat jij prettig vind hangt natuurlijk geheel van jouw af.
Ik kom vanavond terug van sporten en fiets in het donker zo'n 20 min, en begon te denken aan m'n ex, dat het kapot is, en dacht meteen aan haar vader, en wat ik zou zeggen als ik hem ooit nog tegen kwam.
Het raakt me dat ik er nog steeds zo boos om word.. omdat ik hem vertrouwde, ik kwam er ruim 4 jaar over de vloer, en had nooit had verwacht van zo'n kalme man dat....
- Hij mijn vader in het laatste half jaar heeft opgebeld dat hij het zijn zoon nooit zou aandoen om een huis te kopen (wat ik wel had gedaan)
- Mij, waar m'n ex bij zat bang maken over de (extra) kosten van een koophuis (ik onervaren daarin kon er niet op reageren)
- Slechts 160 euro van de 800 euro heeft teruggegeven, voor de al door mij aanbetaalde vakantie(zijn reden toen ik hem belde: Anders word de vakantie te duur, mijn rede: Ik heb het niet uitgemaakt, zij heeft dat gedaan)
- 2 dagen na de vakantie zeggen de bonnetjes verscheurt te hebben (hij als boekhouder), en dat het indienen bij de vakantie annulering verzekering toch geen nut had
- Liegen tegen zijn eigen dochter dat hij mij betrapt zou hebben dat ik vreemd gegaan was achter de pc toen ik samen met haar ongeveer 1 jaar had (van de totaal 4 jaar).
Haar broer, uit hetzelfde hout gesneden, heeft ook al over me gelogen tegenover haar, terwijl ik hem 4x uit had gelegd dat ik haar even een poosje niet wou zien om tot rust te komen, hij zei tegen haar (diezelfde dag) dat ik haar nooit meer wou zien.
Al zou het contact ooit herstellen tussen mij en m'n ex ik zou die 2 nooit meer kunnen vertrouwen
En blijkbaar, wat uit hetzelfde nest komt, veranderd niet.
Dus weer een stukje zelf reflectie kwa vertrouwen in mensen, soms zijn ze anders dan je denkt
en spelen ze gewoon een poppenkast recht voor je ogen totdat je niet meer belangrijk genoeg bent, dan mag je wegrotten.Heb mezelf voorgenomen niet meer zomaar iemand meer te vertrouwen, al ben ik wel nog steeds een beetje goedgelovig
maarja ik wil toch het goede in mensen zien en niet alleen het (potentiële) slechte.[ Bericht 0% gewijzigd door Chev op 22-09-2009 23:46:52 ]
quote:Damn zeg, dat is ook zware shit die je over je heen hebt gekregen inderdaad!Op dinsdag 22 september 2009 23:32 schreef Chev het volgende:
Ik wil even mijn gedachten kwijt voor het slapen gaan hoor..
Ik kom vanavond terug van sporten en fiets in het donker zo'n 20 min, en begon te denken aan m'n ex, dat het kapot is, en dacht meteen aan haar vader, en wat ik zou zeggen als ik hem ooit nog tegen kwam.
Het raakt me dat ik er nog steeds zo boos om word.. omdat ik hem vertrouwde, ik kwam er ruim 4 jaar over de vloer, en had nooit had verwacht van zo'n kalme man dat....
- Hij mijn vader in het laatste half jaar heeft opgebeld dat hij het zijn zoon nooit zou aandoen om een huis te kopen (wat ik wel had gedaan)
- Mij, waar m'n ex bij zat bang maken over de (extra) kosten van een koophuis (ik onervaren daarin kon er niet op reageren)
- Slechts 160 euro van de 800 euro heeft teruggegeven, voor de al door mij aanbetaalde vakantie(zijn reden toen ik hem belde: Anders word de vakantie te duur, mijn rede: Ik heb het niet uitgemaakt, zij heeft dat gedaan)
- 2 dagen na de vakantie zeggen de bonnetjes verscheurt te hebben (hij als boekhouder), en dat het indienen bij de vakantie annulering verzekering toch geen nut had
- Liegen tegen zijn eigen dochter dat hij mij betrapt zou hebben dat ik vreemd gegaan was achter de pc toen ik samen met haar ongeveer 1 jaar had (van de totaal 4 jaar).
Haar broer, uit hetzelfde hout gesneden, heeft ook al over me gelogen tegenover haar, terwijl ik hem 4x uit had gelegd dat ik haar even een poosje niet wou zien om tot rust te komen, hij zei tegen haar (diezelfde dag) dat ik haar nooit meer wou zien.
Al zou het contact ooit herstellen tussen mij en m'n ex ik zou die 2 nooit meer kunnen vertrouwen
En blijkbaar, wat uit hetzelfde nest komt, veranderd niet.
Dus weer een stukje zelf reflectie kwa vertrouwen in mensen, soms zijn ze anders dan je denkt
Heb mezelf voorgenomen niet meer zomaar iemand meer te vertrouwen, al ben ik wel nog steeds een beetje goedgelovig
Wat je zegt over dat vertrouwen.... daar zit ik nu ook steeds mee in mn kop!
Mn ex heeft tot aan haar vertrek naar de USA helemaal niets laten merken. Er is geen enkel serieus gesprek geweest in de trant van 'het gaat niet goed, ik heb twijfels' compleet NIKS!
We waren gewoon samen zoals we dat altijd waren. Sure, onze relatie was niet heel spannend meer, daar hadden we wat aan moeten doen (daar geeft zij mij trouwens achteraf de schuld van, wat bullshit is want beide partijen hebben hier schuld vind ik) maar we hadden het gewoon leuk en vertrouwd samen.
Zelfs in haar eerste twee weken Amerika kreeg ik nog gewoon mailtjes waarin ze me zei dat ze van me hield en me heel erg miste en wou dat ik daar bij haar was.
En opeens, sloeg ze om..... ik kreeg bijna geen mailtjes van haar... en na een paar keer aandringen van mijn kant, want ik werd ongerust en vond het vreemd dat ik opeens zo weinig van dr hoorde, kwamen de mailtjes. "Ik twijfel"
Een paar dagen later werd dat "Ik denk niet dat dit nog goed komt" en weer een paar dagen later was het "Mijn gevoel is volledig weg, je kan er niks meer aan doen"
Dan denk ik bij mezelf: Wie de fuck ben jij al die tijd geweest dan??? Hoe kan het dat ik gvd nog een foto van ons heb, drie dagen voordat ze naar Amerika ging waar we lachend en gelukkig samen op staan? Hoe kan het dat ze me zelfs in Amerika nog mailde van 'ik hou van je en ik mis je' terwijl nog geen maand later alle liefde, al het gevoel COMPLEET weg is.
Hoe kan dat????
En ja, mensen die nu denken van, ze heeft daar een ander, mjah.... kan, maar lijkt me vrij onwaarschijnlijk aangezien ze daar tijdelijk zat en over een paar dagen weer in NL landt.Dus die eventuele relatie daar had sowieso geen toekomst.
Wij hadden die wel....
En daarom, inderdaad Chev, er wordt gewoon een poppenkast recht voor je ogen gespeeld... je denkt dat alles wel okay gaat... en opeens, gaat het masker af en BOING... weg ben je.
ongeloofelijk....
Om een paar weken/maanden door te kwakkelen als je de touwtjes in heb terwijl je zoekt naar iets anders, en zoveel mogelijk vragen te ontwijken of af te ketsen is mogelijk.. want je problemen onder ogen zien is altijd moeilijker dan er voor weg lopen/vliegen.
(Ach, ik stel me aan. Ik moet zeggen dat jullie net zo zwaar, zo niet erger, door de shit gehaald worden/zijn gehaald. Maar ja, het zorgt er inderdaad voor dat ik me niet geheel alleen voel in mijn gevoelens. Dank daarvoor. Ook al komt het ramptoeristerig over.)
quote:Jep, vrouwen zijn daar blijkbaar een meester in om ons een toneelstukje te geven en hun gevoelens te veinzen. Dat terwijl ze alleen maar twijfelen en zichzelf helemaal gek maken, wat resulteert in dat het gevoel verdwijnt.Op woensdag 23 september 2009 00:06 schreef Chev het volgende:
Dick ze twijfelde al langer dan je denkt waarschijnlijk, mijn ex twijfelde al 3 maanden voordat ze het uitmaakte voor een ander waarop ze verlieft was geworden.
Om een paar weken/maanden door te kwakkelen als je de touwtjes in heb terwijl je zoekt naar iets anders, en zoveel mogelijk vragen te ontwijken of af te ketsen is mogelijk.. want je problemen onder ogen zien is altijd moeilijker dan er voor weg lopen/vliegen.
Jou is het overkomen, mij is het overkomen en het grootste gedeelte in dit topic is dat het overkomen. Vrouwen blijven onbegrijpelijk....
quote:Nu niet alle vrouwen er op aanvallen hè? Er posten hier ook vrouwen die hetzelfde is overkomen.Op woensdag 23 september 2009 00:10 schreef dreamzk het volgende:
[..]
Jep, vrouwen zijn daar blijkbaar een meester in om ons een toneelstukje te geven en hun gevoelens te veinzen. Dat terwijl ze alleen maar twijfelen en zichzelf helemaal gek maken, wat resulteert in dat het gevoel verdwijnt.
Jou is het overkomen, mij is het overkomen en het grootste gedeelte in dit topic is dat het overkomen. Vrouwen blijven onbegrijpelijk....
quote:Ja ho wacht ff, mannen kunnen dat net zo goed.Op woensdag 23 september 2009 00:10 schreef dreamzk het volgende:
[..]
Jep, vrouwen zijn daar blijkbaar een meester in om ons een toneelstukje te geven en hun gevoelens te veinzen. Dat terwijl ze alleen maar twijfelen en zichzelf helemaal gek maken, wat resulteert in dat het gevoel verdwijnt.
Jou is het overkomen, mij is het overkomen en het grootste gedeelte in dit topic is dat het overkomen. Vrouwen blijven onbegrijpelijk....
quote:I already came to your rescue.Op woensdag 23 september 2009 00:13 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Ja ho wacht ff, mannen kunnen dat net zo goed.
quote:En eentje ervan is diegene waar mijn ex nu zoveel plezier mee heeft. Maar ik voel me eerlijk gezegd niet echt verplicht haar te waarschuwen....Op woensdag 23 september 2009 00:14 schreef Chev het volgende:
Klopt Barbusse er zijn ook mannen die exact dezelfde dingen doen
quote:Ja ik zag het later.Op woensdag 23 september 2009 00:15 schreef Barbusse het volgende:
[..]
I already came to your rescue.
quote:
quote:
zo maar lekker slapen... en hopen dat ze uit mijn dromen blijft
away, foul beast!!!!
quote:LOL, herkenbaar! Er zijn hier wel eens complete slowchats ontstaan, en volgens mij hielp bier daar wel bij.Op woensdag 23 september 2009 00:23 schreef dick_laurent het volgende:
ja ik heb een paar biertjes op, dan word ik emotioneler
zo maar lekker slapen... en hopen dat ze uit mijn dromen blijft
away, foul beast!!!!
Maar serieus, vind het wel fijn om hier verhalen te horen en ervaringen uit te wissen!
Is ergens ook lekker makkelijk omdat het vrij anoniem is, en je daardoor gewoon vrijuit kan praten (zo voelt het in ieder geval voor mij wel... tegen vrienden van me hou ik me toch op de een of andere manier in).quote:yep.... en kan ik ze ergens ook niet kwalijk nemen...Op woensdag 23 september 2009 00:32 schreef Chev het volgende:
Omdat die het verhaal waarschijnlijk ook niet al te vaak aan willen horen
quote:Das heel verstandig, want ik deed dat niet. Ennn...weg vrienden. "Sorry, je bent momenteel niet zo prettig in de omgang".Op woensdag 23 september 2009 00:29 schreef dick_laurent het volgende:
haha lachen!
Maar serieus, vind het wel fijn om hier verhalen te horen en ervaringen uit te wissen!
Maar ik reageer nu een beetje te fel. Ook zat mensen die wel steun hebben aan vrienden. En het is ook weer niet zo dat ik helemaal alleen ben natuurlijk. Alleen is een forum wel een lekkere uitlaatklep soms.
quote:Soms willen ze het gewoon helemaal niet horen.Op woensdag 23 september 2009 00:32 schreef Chev het volgende:
Omdat die het verhaal waarschijnlijk ook niet al te vaak aan willen horen
quote:Een paar jaar geleden bleef ik praten over een andere ex tegen een vriend van me en die zei op een gegeven moment: "nu moet je echt ophouden hoor"Op woensdag 23 september 2009 00:34 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Soms willen ze het gewoon helemaal niet horen.
Maat van me is op een of andere manier, ondanks dat hij het allang zat was (en zijn vriendin ook) geduldig gebleven totdat ik aangaf dat ik er niet meer over wou praten.
Daarna ben ik verder gegaan op het forum in stilzwijgen :p
quote:En das niet leuk om te horen!Op woensdag 23 september 2009 00:37 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Een paar jaar geleden bleef ik praten over een andere ex tegen een vriend van me en die zei op een gegeven moment: "nu moet je echt ophouden hoor"
Kijk, als je niet op kunt houden kan ik me er op een geven momet wel wat bij voorstellen. Maar om dat te horen voordat je ook maar iets gezegd hebt...
quote:Ik hou het dus maar bij het forum.Op woensdag 23 september 2009 00:38 schreef Chev het volgende:
M'n ouders en broer wouden het op een gegeven moment niet meer horen.
Maat van me is op een of andere manier, ondanks dat hij het allang zat was (en zijn vriendin ook) geduldig gebleven totdat ik aangaf dat ik er niet meer over wou praten.
Daarna ben ik verder gegaan op het forum in stilzwijgen :p
Wanneer gaan jullie zeggen dat ik echt op moet houden?
quote:Nee dat was idd niet leuk.Op woensdag 23 september 2009 00:42 schreef Barbusse het volgende:
[..]
En das niet leuk om te horen!
Kijk, als je niet op kunt houden kan ik me er op een geven momet wel wat bij voorstellen. Maar om dat te horen voordat je ook maar iets gezegd hebt...
Maar wat bedoel je met het laatste, voordat je ook maar iets gezegd hebt? quote:Je moet nu echt eens een keer ophouden hoor.Op woensdag 23 september 2009 00:43 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik hou het dus maar bij het forum.
Wanneer gaan jullie zeggen dat ik echt op moet houden?
quote:Nou, dat kreeg ik te horen voordat ik ook maar een beetje een gesprek erover kon beginnen. "Ja, we weten dat het uit is. Niet bij ons uithuilen." Bleek dat mijn lieftallige ex dus al wekenlang bij hen aan het uihuilen was, zonder ook maar iets tegen mij te zeggen. En zij vertelden mij ook niks en vonden zo'n gang van zaken allemaal erg logisch.Op woensdag 23 september 2009 00:45 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Nee dat was idd niet leuk.
quote:Ik hou nu op, oké?Op woensdag 23 september 2009 00:46 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Je moet nu echt eens een keer ophouden hoor.
quote:WTFOp woensdag 23 september 2009 00:55 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nou, dat kreeg ik te horen voordat ik ook maar een beetje een gesprek erover kon beginnen. "Ja, we weten dat het uit is. Niet bij ons uithuilen." Bleek dat mijn lieftallige ex dus al wekenlang bij hen aan het uihuilen was, zonder ook maar iets tegen mij te zeggen. En zij vertelden mij ook niks en vonden zo'n gang van zaken allemaal erg logisch.
quote:Lukt je toch niet.[..]
Ik hou nu op, oké?
Ik kan nu wel een heel verhaal gaan typen, maar feit is dat ik ondanks alles nogsteeds gek op hem ben. En het is over 2 weken al een jaar uit.
quote:Ja, dat was ook een beetje mijn reactie. Dat en héél boos worden. Wat ik al zei; dat de relatie over is, is klote, maar ik kan haar beslissing nog wel begrijpen. Maar dit niet. En zij vind het heerlijk! Gaat lekker met haar vrienden uit, heeft lol, gaat met ze op vakantie.... Ze heeft geen idee wat ze heeft aangericht, en ze wil het ook geeneens zien.
quote:Oké, ik blijf nog even.Lukt je toch niet.
Ik kan nu wel een heel verhaal gaan typen, maar feit is dat ik ondanks alles nogsteeds gek op hem ben. En het is over 2 weken al een jaar uit.
Als jij hier na een jaar nog steeds zit mag ik dat ook wel toch? Ik hoop alleen wel dat het geen jaar gaat duren... 
quote:Herkenbaar.Op woensdag 23 september 2009 01:04 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ja, dat was ook een beetje mijn reactie. Dat en héél boos worden. Wat ik al zei; dat de relatie over is, is klote, maar ik kan haar beslissing nog wel begrijpen. Maar dit niet. En zij vind het heerlijk! Gaat lekker met haar vrienden uit, heeft lol, gaat met ze op vakantie.... Ze heeft geen idee wat ze heeft aangericht, en ze wil het ook geeneens zien.
quote:Ja hoor dat mag wel.
[..]
Oké, ik blijf nog even.
Maar zoals ik al eerder zei, ok dat hij mij niet meer wil is kut, maar de manier waarop blijft aan me vreten. En ik wil daar vanaf maar ik weet niet hoe.
quote:Op woensdag 23 september 2009 01:07 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Herkenbaar.
[..]
Ja hoor dat mag wel.
Maar zoals ik al eerder zei, ok dat hij mij niet meer wil is kut, maar de manier waarop blijft aan me vreten. En ik wil daar vanaf maar ik weet niet hoe.
Ik weet ook niet hoe precies, maar ik doe m'n best.
Maar nu ga ik wel slapen, ben een beetje moe...
Tot den volgenden keer!
quote:Truste.Op woensdag 23 september 2009 01:12 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik weet ook niet hoe precies, maar ik doe m'n best.
Maar nu ga ik wel slapen, ben een beetje moe...
Tot den volgenden keer!
Je zou zeggen dat de 'uitmaker' van beide het makkelijker heeft in het verwerkingsproces. Dat is ook zo, maar slechts ten dele. Het is deels waar omdat in de zin dat de uitmaker al verder in het verwerkingsproces is, maar het is niet waar omdat diegene ook vaak gewild had dat het zou kunnen werken. Nu zit hij enkel opgescheept met een desillusie wat ooit een prachtige relatie had kunnen zijn.
Ik weet dat ik slechts 22 jaar oud ben en eigenlijk nog niet hoor te beginnen aan serieuze relaties. Mijn studententijd is er immers; ik moet gewoon de 'markt verkennen' en na zoveel jaar uiteindelijk uitkomen bij een willekeurige dame. Ik wilde dat niet. Ik dacht dat ik de dame te pakken had die ik zocht. Maar blijkbaar zat ik ernaast.
De reden dat ik het uitmaakte was niet echt eenvoudig. Eerder was het een opstapeling van redenen: ik had een behoorlijk negatief beeld over haar, ze was vrij verstikkend/benauwend, ze had issues, ze loog maar bovenal; ik was niet meer seksueel bezitterig. Ze had het zo ver weten te schoppen dat me het geen bal meer uitmaakte of ze nu morgen met een andere vent lag te neuken of niet, terwijl ik toch zeker een seksueel monogaam persoon ben. Door haar leugens geloofde ik dat, ze overigens net als elke vrouw, onderhand elke vent wel zou neuken die haar daardoor enigszins het gevoel zou geven dat ze er mocht zijn. Een teken van bevestiging in haar ziekelijke onzekerheid.
Vaak vroeg ze ook of ik 'nog een bietje van d'r hield' op een grappende toon (terwijl ik beter wist). Of ging ze enorm lopen kleffen en om de 30 minuten zeggen dat ze me leuk vond en meer. Of wanneer ik drie biertjes op had ging zeuren dat ze de oude 'DavidBrent' weer terugwilde want deze begon al te jolig te worden in haar ogen.
Het geklef, het benauwende en het gezeur zorgden ervoor dat ik nogal genoeg van haar kreeg.Maar toch. Iets knaagt er wel. Niet zozeer dat ik twijfel, maar wel het gegeven dat zij de eerste persoon was die oprecht iets om me gaf. Me bij haar wilde hebben. Me met haar wilde laten samenwonen. Dat gevoel heb ik nog nooit van iemand gekregen. Uiteraard is dat niet een reden om bij iemand te blijven. Je wilt niet uit medelijden of zelfverheerlijking bij de ander blijven; maar uit wederzijdse liefde en compassie.
Wat ik er nu mee aan moet ik weet ik nog niet. Het beste lijkt me zoals ik het altijd doe: volledig uit mijn leven verwijderen. Dat betekent telefoonnummers wissen, emails wissen, foto's wissen, nul contact en zoveel mogelijk afleiding en ontlading (muziek, kunst, etc.) zoeken.
quote:wat niet fijn ...Op woensdag 23 september 2009 03:06 schreef DavidBrent het volgende:
Zo, ik kan er vanaf vandaag ook hierbij. Ik, een 22-jarige vent, heb het met mijn vriendin, een 22-jarige dame, uitgemaakt na zoveel maanden een relatie te hebben gehad.
quote:says who? de uitmaakpolitie?Je zou zeggen dat de 'uitmaker' van beide het makkelijker heeft in het verwerkingsproces. Dat is ook zo, maar slechts ten dele. Het is deels waar omdat in de zin dat de uitmaker al verder in het verwerkingsproces is, maar het is niet waar omdat diegene ook vaak gewild had dat het zou kunnen werken. Nu zit hij enkel opgescheept met een desillusie wat ooit een prachtige relatie had kunnen zijn.
quote:en wie zegt dat jij op je 22e moet rondndeuken soas op moet lopen en de markt verkennen?Ik weet dat ik slechts 22 jaar oud ben en eigenlijk nog niet hoor te beginnen aan serieuze relaties. Mijn studententijd is er immers; ik moet gewoon de 'markt verkennen' en na zoveel jaar uiteindelijk uitkomen bij een willekeurige dame. Ik wilde dat niet. Ik dacht dat ik de dame te pakken had die ik zocht. Maar blijkbaar zat ik ernaast.
quote:kutterugcorpsgedrag. gleufdier ten top. ik zeg, bah.De reden dat ik het uitmaakte was niet echt eenvoudig. Eerder was het een opstapeling van redenen: ik had een behoorlijk negatief beeld over haar, ze was vrij verstikkend/benauwend, ze had issues, ze loog maar bovenal; ik was niet meer seksueel bezitterig. Ze had het zo ver weten te schoppen dat me het geen bal meer uitmaakte of ze nu morgen met een andere vent lag te neuken of niet, terwijl ik toch zeker een seksueel monogaam persoon ben. Door haar leugens geloofde ik dat, ze overigens net als elke vrouw, onderhand elke vent wel zou neuken die haar daardoor enigszins het gevoel zou geven dat ze er mocht zijn. Een teken van bevestiging in haar ziekelijke onzekerheid.
Vaak vroeg ze ook of ik 'nog een bietje van d'r hield' op een grappende toon (terwijl ik beter wist). Of ging ze enorm lopen kleffen en om de 30 minuten zeggen dat ze me leuk vond en meer. Of wanneer ik drie biertjes op had ging zeuren dat ze de oude 'DavidBrent' weer terugwilde want deze begon al te jolig te worden in haar ogen.
quote:ik zeg DOEN!Maar toch. Iets knaagt er wel. Niet zozeer dat ik twijfel, maar wel het gegeven dat zij de eerste persoon was die oprecht iets om me gaf. Me bij haar wilde hebben. Me met haar wilde laten samenwonen. Dat gevoel heb ik nog nooit van iemand gekregen. Uiteraard is dat niet een reden om bij iemand te blijven. Je wilt niet uit medelijden of zelfverheerlijking bij de ander blijven; maar uit wederzijdse liefde en compassie.
Wat ik er nu mee aan moet ik weet ik nog niet. Het beste lijkt me zoals ik het altijd doe: volledig uit mijn leven verwijderen. Dat betekent telefoonnummers wissen, emails wissen, foto's wissen, nul contact en zoveel mogelijk afleiding en ontlading (muziek, kunst, etc.) zoeken.
.Zit zo'n 5 weken zonder vriendin
Ik weet zelf wel dat het beter is zo, maar ik blijf haar missen :c
Nou ik kwam dus gisteren mijn ex tegen op straat terwijl hij gezellig zat te borelen met zijn studiematen en we hebben leuk gepraat en hij gaat me bellen wat hij natuurlijk niet gaat doen.
Vandaag landt het "spook" weer op vaderlandse bodem.
Drie maanden in Amerika was genoeg voor haar om mij volledig te verwijderen uit haar leven. Drie maanden had ze nodig om het via de email met mij uit te maken, na een relatie van bijna 7 jaar....
Drie maanden had ze nodig om compleet te stoppen met om mij te geven.
Nu zal ik een dezer dagen wel een emailtje van haar krijgen (ik ben benieuwd of ze uberhaupt de balls heeft om me te bellen...probably not) waarin ze koel, kortaf en zakelijk alle spullen en andere zaken wil afhandelen. Alsof ik een vreemde ben, waar ze zo snel mogelijk van af wilt.
Ik heb haar gisternacht (kon weer eens niet slapen) een brief geschreven. Wanneer ik die aan haar ga geven weet ik niet, ik stel het nog even uit... maar in die brief heb ik al mijn emoties en gevoelens geuit...wel op een nette en kalme manier, het is geen schreeuw 'ik ben boos' brief geworden, want dat komt toch niet aan.
Wil gewoon dat ze leest hoe het allemaal voor mij is geweest. Dan weet ze dat in ieder geval, dat ze er vrijwel niets mee zal doen weet ik ook wel... maar het is meer voor mijn eigen 'peace of mind'.
Ik voelde me bij vlagen best goed in de laatste twee weken moet ik zeggen. Misschien ook omdat het allemaal ver weg was, tenminste zij was ver weg... en ik wist dat ik haar niet zou gaan tegenkomen ofzo. Zodoende kon ik dingen wel een beetje loslaten. Nu is ze weer terug en aangezien de stad waar we wonen ook weer niet zo groot is, gaat het absoluut een keer gebeuren dat ik haar ga tegen komen. Ik word er nu weer mee geconfronteerd en dat is KUT. Bah, ik wil verder... ik wil niet terug vallen...en nu voelt het wel alsof ik een beetje terug val
Pffff.... dit gaan even een paar moeilijke dagen voor me worden... reken maar op een paar emotionele posts in de komende week
quote:Op woensdag 23 september 2009 12:25 schreef dick_laurent het volgende:
Nou lieve mensen.....
Vandaag landt het "spook" weer op vaderlandse bodem.
Drie maanden in Amerika was genoeg voor haar om mij volledig te verwijderen uit haar leven. Drie maanden had ze nodig om het via de email met mij uit te maken, na een relatie van bijna 7 jaar....
Drie maanden had ze nodig om compleet te stoppen met om mij te geven.
Nu zal ik een dezer dagen wel een emailtje van haar krijgen (ik ben benieuwd of ze uberhaupt de balls heeft om me te bellen...probably not) waarin ze koel, kortaf en zakelijk alle spullen en andere zaken wil afhandelen. Alsof ik een vreemde ben, waar ze zo snel mogelijk van af wilt.
Ik heb haar gisternacht (kon weer eens niet slapen) een brief geschreven. Wanneer ik die aan haar ga geven weet ik niet, ik stel het nog even uit... maar in die brief heb ik al mijn emoties en gevoelens geuit...wel op een nette en kalme manier, het is geen schreeuw 'ik ben boos' brief geworden, want dat komt toch niet aan.
Wil gewoon dat ze leest hoe het allemaal voor mij is geweest. Dan weet ze dat in ieder geval, dat ze er vrijwel niets mee zal doen weet ik ook wel... maar het is meer voor mijn eigen 'peace of mind'.
Ik voelde me bij vlagen best goed in de laatste twee weken moet ik zeggen. Misschien ook omdat het allemaal ver weg was, tenminste zij was ver weg... en ik wist dat ik haar niet zou gaan tegenkomen ofzo. Zodoende kon ik dingen wel een beetje loslaten. Nu is ze weer terug en aangezien de stad waar we wonen ook weer niet zo groot is, gaat het absoluut een keer gebeuren dat ik haar ga tegen komen. Ik word er nu weer mee geconfronteerd en dat is KUT. Bah, ik wil verder... ik wil niet terug vallen...en nu voelt het wel alsof ik een beetje terug val
Pffff.... dit gaan even een paar moeilijke dagen voor me worden... reken maar op een paar emotionele posts in de komende week
Heel veel sterkte de komende tijd kerel. Kan me voorstellen dat je geen zin hebt in een confrontatie. Wel goed dat je die brief geschreven hebt. Zou ik eigenlijk ook moeten doen, maar ik weet nu al dat het alleen maar een kinderachtige scheldtirade zal worden. En als je er zo zeker van bent dat ze er toch niks mee doet hoef je die brief niet te geven. Je hebt het van je af geschreven in ieder geval.En mocht het inderdaad teveel worden de komende tijd; dit topic is er voor je!
Sterkte, je gaat het wel halen hoor
quote:Ik zit qua komende confrontatie een beetje in hetzelfde schuitje, dus ik weet wel hoe je je voelt. En lekker is het niet. Vandaar dat je wel wat steun kunt gebruiken toch? Alle hulp is welkom.
Zo debiel, alles loopt voor het eerst in jaren eindelijk eens op rolletjes, werk, financieen, liefde, vrienden enz. en toch kan ik wel janken en waarom weet ik eigenlijk niet en ergens toch ook wel weer wel.
Hoe meer het hier allemaal goed gaat, hoe meer rust ik in mijn bovenkamer heb en des te meer tijd ik heb om na te denken en gek genoeg denk ik dan vrijwel altijd aan mijn vorige vriendinnetje.
Eigenlijk moet het gewoon níet goed gaan, dan heb ik teveel om me druk over te maken en geen energie meer om te piekeren, haha.
Merk de laatste tijd ook dat ik op emotioneel vlak niet bepaald meer snel geprikkeld raakt, gebeurtenissen waar ik voorheen echt wel mee zat schuif ik nu zo opzij en ik heb sterk het gevoel dat ik dingen al snel laat lopen, ook zaken waar ik dus voorheen echt wel voor zou vechten.
Voorbeeld: Een vriendin die hier vroeger altijd over de vloer kwam heeft overduidelijk minder tijd, allemaal begrijpelijke redenen en ik heb laatst een keer gevraagd of ze snel een keertje langs wilde komen en dat is nu 3 maanden geleden en ik 'wil' niet eens meer moeite doen om het contact weer sterker te krijgen, geen idee waarom maar ik bel/sms niet meer en een kaartje met een verjaardag volgt ook niet meer.
Ik probeer dan voor mezelf er achter te komen waar dat nou in zit, dat ik geen moeite meer wil doen voor zaken en omdat het antwoord achter blijft raak ik nogal geirriteerd daardoor.
Ben echt rijp voor de psych geloof ik haha.
quote:Mwa, dat valt wel mee denk ik. Je hebt je zaken op orde, en hoeft niet veel extra's te doen om dat zo te houden (tenminste, daar ga ik vanuit). Kortom, tijd en energie over voor andere dingen. Als je die geen invulling geeft ga je je vervelen, en dat is nooit leuk.Op woensdag 23 september 2009 12:55 schreef Lastpost het volgende:
Ik tvp ook maar even.
Zo debiel, alles loopt voor het eerst in jaren eindelijk eens op rolletjes, werk, financieen, liefde, vrienden enz. en toch kan ik wel janken en waarom weet ik eigenlijk niet en ergens toch ook wel weer wel.
Hoe meer het hier allemaal goed gaat, hoe meer rust ik in mijn bovenkamer heb en des te meer tijd ik heb om na te denken en gek genoeg denk ik dan vrijwel altijd aan mijn vorige vriendinnetje.
Eigenlijk moet het gewoon níet goed gaan, dan heb ik teveel om me druk over te maken en geen energie meer om te piekeren, haha.
Merk de laatste tijd ook dat ik op emotioneel vlak niet bepaald meer snel geprikkeld raakt, gebeurtenissen waar ik voorheen echt wel mee zat schuif ik nu zo opzij en ik heb sterk het gevoel dat ik dingen al snel laat lopen, ook zaken waar ik dus voorheen echt wel voor zou vechten.
Voorbeeld: Een vriendin die hier vroeger altijd over de vloer kwam heeft overduidelijk minder tijd, allemaal begrijpelijke redenen en ik heb laatst een keer gevraagd of ze snel een keertje langs wilde komen en dat is nu 3 maanden geleden en ik 'wil' niet eens meer moeite doen om het contact weer sterker te krijgen, geen idee waarom maar ik bel/sms niet meer en een kaartje met een verjaardag volgt ook niet meer.
Ik probeer dan voor mezelf er achter te komen waar dat nou in zit, dat ik geen moeite meer wil doen voor zaken en omdat het antwoord achter blijft raak ik nogal geirriteerd daardoor.
Ben echt rijp voor de psych geloof ik haha.
Dat die vriendin niets meer van zich laat horen en dat jij dat dan eigenlijk een beetje zat bent is ook wel begrijpelijk. Ook wel goed denk ik, als ze zo'n goede vriendin was geweest had ze wel wat van zich laten horen, ook al had ze geen tijd om langs te komen. Even een belletje is zo gedaan. Als het van haar kant niet meer komt, dan ben jij niet verplicht om de vriendschap voort te trekken.
Het is echter wel iets waar je op moet letten. Ik merk zelf ook dat ik veel dingen gewoon accepteer als ze gebeuren, zonder er iets aan te doen. Die passiviteit kan wel doorslaan en daar moet je voor waken.
Hierover praten met een psych kan natuurlijk nooit kwaad, maar of het echt noodzakelijk is? Ik denk van niet.
Ik las in je fotoboek over je vorige vriendin. Ik neem aan dat je het verlies ondertussen wel aardig verwerkt hebt, maar dat je haar niet uit je hoofd kan krijgen. Ik denk dat dat ook vrij normaal is en dat je er mee zal moeten leren leven. Haar vergeten is iets wat je ook niet perse zou moeten doen, of willen. Je zal het uiteindelijk een plaats moeten geven op een manier dat er nog wel ruimte is voor iemand anders. Misschien dat je daarvoor naar een psych zou kunnen gaan, het lijkt me dat dat een moeilijkere opgave is.
quote:Op woensdag 23 september 2009 14:29 schreef Barbusse het volgende:
Ik begin geloof ik een beetje in een dipje te geraken....
Als je er niet tegen kan, zoek de confrontatie op. Het is ff niet leuk, maar als het vroeg of laat toch gebeurt, kan je het maar beter gehad hebben. Weet je gelijk hoe zij erop reageert, misschien helpt het. Vrouwen kunnen die show zeer goed ophouden via mail/sms/telefoon, als je ze er ineens mee confronteert in het echte leven kunnen ze wel is anders piepen. Ik weet niet of je daar wat aan zal hebben, maar meer antwoorden op je vragen is uiteindelijk altijd beter.
quote:De confrontatie aangaan? Dat zal binnenkort wel moeten gebeuren. En leuk zal het niet worden inderdaad, maar het kan even niet anders. Meer antwoorden op m'n vragen hoef ik niet en ik krijg ze toch niet. Alleen zal er materieel nog wel het een en ander geregeld moeten worden.Maar ja, ze wilt in het geheel geen contact meer, dus ik moet wel.Op woensdag 23 september 2009 14:33 schreef Black_Rainbow het volgende:
[..]
Als je er niet tegen kan, zoek de confrontatie op. Het is ff niet leuk, maar als het vroeg of laat toch gebeurt, kan je het maar beter gehad hebben. Weet je gelijk hoe zij erop reageert, misschien helpt het. Vrouwen kunnen die show zeer goed ophouden via mail/sms/telefoon, als je ze er ineens mee confronteert in het echte leven kunnen ze wel is anders piepen. Ik weet niet of je daar wat aan zal hebben, maar meer antwoorden op je vragen is uiteindelijk altijd beter.
quote:En het ging zo goed.Op woensdag 23 september 2009 14:29 schreef Barbusse het volgende:
Ik begin geloof ik een beetje in een dipje te geraken....
quote:tip: lees je eigen posts terug, heb ik ook een hoop aan gehadOp woensdag 23 september 2009 14:29 schreef Barbusse het volgende:
Ik begin geloof ik een beetje in een dipje te geraken....
Maar sterkte kerel, ook al weer ik dat je hem prima aan kunt.
Interesse in het hele verhaal?
quote:Tuurlijk! Alle verhalen zijn hier welkom!Op woensdag 23 september 2009 15:19 schreef Metalfreak het volgende:
Ook maar eens posten in dit topic. Moet er ook maar aan geloven, ze maakt het me wel vrij makkelijk na afgelopen weekend. Maar ik heb altijd nogal moeite met zo'n dingen...
Interesse in het hele verhaal?
Als ik dit forum toch niet had...
quote:Maar alleen als je het wilt natuurlijk. Ik kan je wel vertellen dat het vaak oplucht.Op woensdag 23 september 2009 15:34 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Tuurlijk! Alle verhalen zijn hier welkom!
Inmiddels msn't mijn ex mij bijna dagelijks omdat ze zich verveelt af en toe. Vindt ik prima heb nergens last van. Sterker nog we gamen 's avonds regelmatig online met de voice etc. ook geen probleem. Ik heb een ijzeren wil wat dat betreft, altijd al gehad met alles. En een stuk of zes relaties gehad hebben helpt ook
Afcourse heb ik ook wel is een klein dipje maar dat is meer sexueel getint naar haar toe
Ook ben ik ondertussen gezellig aan het babbelen met andere 'leukere' vrouwen dus dat gaat ook goed. Ik blijf zeker wel dit topic volgen de komende tijd omdat ik graag een paar mensen wil blijven steunen, al dan niet moreel, die het nog steeds heel moeilijke hebben of het nog moeilijk gaan krijgen de komende tijd. Ik voel toch een soort band met mijn lotgenoten alhier.
Ik wil jullie allen toch wel alvast bedanken voor de openheid en steun in de vorm van leesvoer, gedachtes en adviezen. Ga vooral door met je eigen ding maar bedenk wel alstublieft dat je en keer door moet met je eigen leven...
quote:Nou ok, komt 'ie dan:Op woensdag 23 september 2009 15:34 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Tuurlijk! Alle verhalen zijn hier welkom!
In het begin van het jaar echt een superleuke meid ontmoet, ideale leeftijd, woont in hetzelfde dorp, veel gemeenschappelijke interesses, op sommige punten verschillen we dan wel weer, maar dat vulde elkaar heel mooi aan. Daar toen even heel kort maar heftig iets mee gehad, maar ze was nog niet over haar toenmalige ex heen en vond hem toen ineens interessanter dan mij... Maar goed, heb wel contact gehouden en dat contact werd ook met de tijd beter, ondanks dat ze toch weer terug bij haar ex was. Ik kon het niet aanzien hoe hij met haar omging en ik besteedde meer en meer tijd aan haar, ze was toen ook vaker bij mij dan bij haar vriend en die kwam alleen als het hem uitkwam (en dat was dus niet vaak). Dat heeft ze uiteindelijk ook wel ingezien en ze was het dan ook nu echt helemaal zat met hem. Vanaf dat moment ging het met mij ook steeds meer de goeie kant op, deden veel dingen samen, samen eten, samen gaan zwemmen, gingen samen naar feestjes en zo. Maar wilde natuurlijk ook niet meteen iets forceren omdat ze ook net uit een relatie van (in totaal dan) 5 jaar kwam. Maar goed, alles ging goed, mijn lichte gevoelens voor haar die ik had toen ik haar net had leren kennen waren echt gegroeid tot een flinke verliefdheid, tot afgelopen zaterdag.....
Wij met vrienden (mijn beste vriend heeft nu een relatie met een van haar beste vriendinnen, ook dankzij mij hebben ze elkaar ontmoet
) dus naar een feestje en voor ik het weet staat ze recht voor m'n neus met een andere jongen te zoenen! En dat terwijl het juist de goeie kant op ging, wij hadden ook alweer uitgebreid liggen zoenen toen we met elkaar afspraken. Ben dus boos weggelopen daar op dat feest, die vriendin van haar is ook uitgeflipt tegen haar om wat ze mij aandeed (zij zag wél de pijn in mijn ogen toen ik haar zo zag) Erna toch nog met haar kunnen praten en ze zei dat zij er verder niets mee bedoelde en dat ze vrijheid wilde nu haar relatie net uit was en dat ik maar moest beslissen wat ik ermee deed. Lastige beslissing, wist echt niet wat ik ermee aanmoest, een nuchter persoon zou zeggen: laat vallen (en dat zou ik als nuchtere buitenstaander ook meteen hebben gezegd) maar als je zoveel om iemand geeft, kun je mensen wel eens stomme dingen vergeven en zo stond ik dus ineens weer met haar te zoenen midden op straat... In de auto zaten we alweer aan elkaar te friemelen en uiteindelijk is ze ook die avond weer bij mij in bed beland en is ze daarna nog blijven slapen... Erna dus meteen alweer van "tja, ik hoop niet dat je nu weer iets van me verwacht" en we waren het erover eens dat het misschien niet het verstandigste was geweest om met elkaar weer het bed in te duiken.Er was dus kermis in het dorp, dus wij daar zondagavond naartoe met wat vrienden en zij ging dus ook. Nou ja, haar die avond niet heel veel gezien, maar de dag erna vertelt ze me doodleuk dat ze weer met een andere jongen had staan zoenen (een enorme eikel ook nog), maar dat ze het zag als "gewoon wat lol maken" Ik dus weer helemaal teleurgesteld en dit keer al het gevoel dat ik haar niet echt meer kan vergeven omdat ze schijnbaar geen rekening houdt met mijn gevoelens... En maandagavond werd het alleen maar duidelijker, toen heb ik haar dus wel met die jongen gezien en het zag er al uit als meer dan een "toevallige ontmoeting", kon wel door de grond gaan... Ben toen ook naar huis gegaan zonder haar iets te zeggen, maar wel achteraf nog een heel erg lullig smsje gestuurd dat het duidelijk was dat het haar niets maar dan ook niets kon interesseren hoe ik me voelde. Beetje pissige reactie kreeg ik terug, maar straks op msn vertelt ze me vol enthousiasme hoe leuk ze die jongen wel niet vindt en dat ze toch het gevoel heeft dat er meer in zit met hem
(en dan eerst maar zeggen: "nee, die jongen wil ook geen relatie" en "ik maak alleen wat lol") Ik heb dus blijkbaar weer helemaal niets betekend voor haar, ondanks dat ik echt zo goed voor haar ben geweest tot de tijd voor dit weekend. Bah bah bah, ben echt zo pissed op haar nu he.... Ze beweert zelf dat ze me altijd gewaarschuwd heeft, maar ja, het gevoel zat anders. Voor mijn gevoel ging het echt helemaal de goeie kant op, buitenstaanders dachten dat ook allemaal, maar dan komt er zo'n weekend. Ben nu ook wel helemaal klaar met haar, maar ja, ze zat de laatste tijd zo in mijn leven. Ben gewoon bang dat ik echt in een grote leegte val nu... Maar ik laat me in elk geval niet nog een keer voor de gek houden. Het stomme is ook dat me iets soortgelijks met iemand anders al eens eerder is overkomen, alleen zat ik er toen nog niet zo diep in als nu. (dat is overigens helemaal goedgekomen, dat wel)Pff, heel verhaal, maar moest het gewoon ff kwijt
quote:Het is niet per se als romantisch bedoeld, ik heb gewoon een datum uitgekozen en het zinnetje 'Remember, remember the fifth of november...' zat in mijn hoofd. Dus ik dacht, nou dan wordt het vijf november. Is verder ook makkelijk te onthouden en als ik een blauwtje loop dan blaas ik de boel gewoon op ter ere van Guy Fawkes.Op dinsdag 22 september 2009 20:05 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Welkom en sterkte kerel. Na zo'n lange relatie gaat dit je niet in de koude kleren zitten. Het zal misschien even duren, maar het zal wel overgaan. Velen in dit topic zijn je voorgegaan.
Wel goed dat jullie in goed overleg (voor zover dat mogelijk is) uit elkaar zijn gegaan. Na een relatie van ruim 10 jaar zou ik dat ook wel willen...
Oh, en @ Snowcold: Waarom Guy Fawkes night?
[..]
Ik kan hier de romantiek niet echt van inzien, behalve dan de romantiek van herdenken...
Verder: Vandaag hadden we weer afgesproken, superveel gelachen samen en veel gepraat. Ook over hoe het vroeger was. Had een zak van zijn lievelingssnoepjes meegenomen, omdat ik het zo aardig vond dat hij mij heel gastvrij ontving in zijn huis en mij cola en pannekoekjes aanbood. Hij was heel erg dankbaar, hij zei het zelfs nog toen hij me terug naar huis bracht...
Maar verder, het vermoeilijkt het proces niet echt. Ik vind juist dat het makkelijk word, want ik zie hem nu op een andere manier en beschouw hem als een vriend waar ik heel erg close mee ben. Eigenlijk zoals het was vóór dat we iets kregen. De 'klik' is er nog gewoon, we lachen om elkaar, voelen ons niet nerveus in elkaars gezelschap en kunnen nog goed kletsen. Hij leert me zelfs een paar kleine Krav Maga techniekjes, omdat ik in het donker nogal bang ben alleen over het bedrijventerrein (waar niemand komt) te fietsen.
Dus wat dat betreft zou het zonde zijn deze vriendschap op te geven, hij is me heel veel waard.Zelf lijkt hij vandaag 'liefkozender' dan anders en kijken we elkaar soms heel even langdurig aan. Maar ach, ik zie het wel tegen die tijd. Ik streef naar vijf november en zie tegen die tijd wel wat er is gebeurd!
quote:Sorry hoor, maar mag ik haar even heel onbeleeft een kutwijf noemen? Bah, ze houd totaal geen rekening met andermans (jouw!) gevoelens en denkt alleen maar aan haar eigen pleziertjes. Als je ronduit enthousiast gaat vertellen over hoe leuk je een of andere jongen vindt, dan kun je godverdomme toch wel nadenken dat je daarmee iemand heel erg kunt kwetsen?!Op woensdag 23 september 2009 16:47 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Nou ok, komt 'ie dan:
In het begin van het jaar echt een superleuke meid ontmoet, ideale leeftijd, woont in hetzelfde dorp, veel gemeenschappelijke interesses, op sommige punten verschillen we dan wel weer, maar dat vulde elkaar heel mooi aan. Daar toen even heel kort maar heftig iets mee gehad, maar ze was nog niet over haar toenmalige ex heen en vond hem toen ineens interessanter dan mij... Maar goed, heb wel contact gehouden en dat contact werd ook met de tijd beter, ondanks dat ze toch weer terug bij haar ex was. Ik kon het niet aanzien hoe hij met haar omging en ik besteedde meer en meer tijd aan haar, ze was toen ook vaker bij mij dan bij haar vriend en die kwam alleen als het hem uitkwam (en dat was dus niet vaak). Dat heeft ze uiteindelijk ook wel ingezien en ze was het dan ook nu echt helemaal zat met hem. Vanaf dat moment ging het met mij ook steeds meer de goeie kant op, deden veel dingen samen, samen eten, samen gaan zwemmen, gingen samen naar feestjes en zo. Maar wilde natuurlijk ook niet meteen iets forceren omdat ze ook net uit een relatie van (in totaal dan) 5 jaar kwam. Maar goed, alles ging goed, mijn lichte gevoelens voor haar die ik had toen ik haar net had leren kennen waren echt gegroeid tot een flinke verliefdheid, tot afgelopen zaterdag.....
Wij met vrienden (mijn beste vriend heeft nu een relatie met een van haar beste vriendinnen, ook dankzij mij hebben ze elkaar ontmoet
Er was dus kermis in het dorp, dus wij daar zondagavond naartoe met wat vrienden en zij ging dus ook. Nou ja, haar die avond niet heel veel gezien, maar de dag erna vertelt ze me doodleuk dat ze weer met een andere jongen had staan zoenen (een enorme eikel ook nog), maar dat ze het zag als "gewoon wat lol maken" Ik dus weer helemaal teleurgesteld en dit keer al het gevoel dat ik haar niet echt meer kan vergeven omdat ze schijnbaar geen rekening houdt met mijn gevoelens... En maandagavond werd het alleen maar duidelijker, toen heb ik haar dus wel met die jongen gezien en het zag er al uit als meer dan een "toevallige ontmoeting", kon wel door de grond gaan... Ben toen ook naar huis gegaan zonder haar iets te zeggen, maar wel achteraf nog een heel erg lullig smsje gestuurd dat het duidelijk was dat het haar niets maar dan ook niets kon interesseren hoe ik me voelde. Beetje pissige reactie kreeg ik terug, maar straks op msn vertelt ze me vol enthousiasme hoe leuk ze die jongen wel niet vindt en dat ze toch het gevoel heeft dat er meer in zit met hem
Pff, heel verhaal, maar moest het gewoon ff kwijt
Zij is het naar mijn mening echt niet waard om mee verder te gaan. Het is kut, maar ik weet wel zeker dat je je hier over heen zet!
quote:Dat mag jij, dat is wat al mijn vrienden ook zeggen (inclusief ikzelf) maar het maakt het inderdaad wat makkelijker om er overheen te komen. Ze weet ook dat ze mij ermee kwetst, ben altijd heel open en eerlijk geweest wat betreft mijn gevoelens voor haar. Ik had ook meer verantwoordlelijkheidsgevoel verwacht van iemand van 24 eigenlijk... Het voelde bij mij een beetje als me in de rug steken en dan het mes nog een keer omdraaien. Ik ben vooral heel erg boos, maar ook ergens wel een beetje verdrietig dat het allemaal zo heeft moeten lopen. Maar zij ziet het totaal anders, zij vindt omdat ze me gewaarschuwd had dat ik er niet teveel van mocht verwachten, dat ze mij daarom dus niet kwetst... Bah, had ik me toch zo lang in haar vergist...Op woensdag 23 september 2009 17:08 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Sorry hoor, maar mag ik haar even heel onbeleeft een kutwijf noemen? Bah, ze houd totaal geen rekening met andermans (jouw!) gevoelens en denkt alleen maar aan haar eigen pleziertjes. Als je ronduit enthousiast gaat vertellen over hoe leuk je een of andere jongen vindt, dan kun je godverdomme toch wel nadenken dat je daarmee iemand heel erg kunt kwetsen?!
Zij is het naar mijn mening echt niet waard om mee verder te gaan. Het is kut, maar ik weet wel zeker dat je je hier over heen zet!
Het probleem is dus wel dat ik nog regelmatig met haar geconfronteerd ga worden waarschijnlijk omdat die vriendin van haar iets met mijn beste vriend heeft. Maar goed, ook zij steunen mij allebei, dus daar wordt wel wat op gevonden hoop ik.
quote:Ahhh, de "nice guy"... daar ging je de mist in. Als je nu slecht voor haar was geweest dan was nu alles in kannen en kruiken geweest.Op woensdag 23 september 2009 16:47 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik heb dus blijkbaar weer helemaal niets betekend voor haar, ondanks dat ik echt zo goed voor haar ben geweest tot de tijd voor dit weekend.
quote:Mwah nee, dan had ik haar nu al lang nooit meer gezien, en daar hebben we het ook al eens over gehad.Toen ze me net had leren kennen had ze wel een beetje die indruk dat ik te meegaand was, maar laatst zei ze nog dat nu ze me beter had leren kennen dat wel mee bleek te vallen. En al zou dat nog zo zijn, dat is nog altijd geen reden om me zo hard te kwetsen... En zoals ik ook al zei: ik ben nooit geheimzinnig geweest over mijn gevoelens voor haar en dat directe waardeerde zij wel...Op woensdag 23 september 2009 18:25 schreef DigitalGirl het volgende:
[..]
Ahhh, de "nice guy"... daar ging je de mist in. Als je nu slecht voor haar was geweest dan was nu alles in kannen en kruiken geweest.
Is ze 24? Eerlijk gezegd had ik haar jonger geschat, had namelijk niet gezien (als je het eerder gepost had) hoe oud ze was en ging uit van iets onder de 20. Is ze dus niet erg volwassen voor haar leeftijd. Tsja, ze zeggen wel eens: Nice guys finish last. (But I think they finish best!)
Uiteindelijk ben je als lieve jongen toch het gene wat vrouwen zoeken. Wat zij nu doet, daar heeft ze in haar latere leven eigenlijk geen flikker aan. Ze zal er nog wel achterkomen...
quote:Hahaha, for real ... nah, op het moment dat een vrouw zoiets zegt moet je haar nooit geloven de werkelijkheid is namelijk totaal anders.Op woensdag 23 september 2009 20:27 schreef Snowcold het volgende:
Tsja, ze zeggen wel eens: Nice guys finish last. (But I think they finish best!)
Uiteindelijk ben je als lieve jongen toch het gene wat vrouwen zoeken. Wat zij nu doet, daar heeft ze in haar latere leven eigenlijk geen flikker aan. Ze zal er nog wel achterkomen...
Deze jongen leerde het ...
quote:Tja, zij is ook heel erg direct. Daar moest ik in het begin ook wel aan wennen, ik was dat ook echt niet gewend. Maar dat is ook wat mannen vaak aantrekt, ze is bijvoorbeeld heel open over seks en zo en tja, dan trek je de aandacht van mannen natuurlijk ook al gauw. Zo ook die van mij, maar ik zag veel meer in haar dan alleen maar een neukertje, ik was ook echt graag bij haar en zij ook bij mij (leek het)Op woensdag 23 september 2009 20:27 schreef Snowcold het volgende:
Mijn ex is ook altijd zeer direct, maar ik heb dat leren waarderen. In het begin was het even wennen, ben nogal gevoelig en vat dingen persoonlijk op. Maar dankzij hem heb ik me wel weten ontwikkelen op dat gebied en kan ik iets beter tegen kritiek. Dat hij open en direct is over zijn gevoel is dus iets wat ik heel erg op prijs stel!
quote:Ja, en het erge is gewoon dat ze zich echt niet lijkt te beseffen dat ze zo fout bezig is. Ik weet ook wel dat ze zichzelf wel een keer tegen gaat komen, maar daardoor doet het nu niet minder pijn. Voor een hogeropgeleid persoon van 24 vind ik dat ook wel erg raar, op andere gebieden is ze juist wel volwassen, maar ze is echt te impulsief en denkt niet na over de gevolgens van haar acties.Is ze 24? Eerlijk gezegd had ik haar jonger geschat, had namelijk niet gezien (als je het eerder gepost had) hoe oud ze was en ging uit van iets onder de 20. Is ze dus niet erg volwassen voor haar leeftijd. Tsja, ze zeggen wel eens: Nice guys finish last. (But I think they finish best!)
Uiteindelijk ben je als lieve jongen toch het gene wat vrouwen zoeken. Wat zij nu doet, daar heeft ze in haar latere leven eigenlijk geen flikker aan. Ze zal er nog wel achterkomen...
En dat nice guys finish last: daar ben ik nu inmiddels wel achter, maar moet ik me nu echt met opzet als een enorme klootzak gaan gedragen? Oftewel: moet ik me anders gaan voordoen als ik ben? Ik ben gewoon zorgzaam voor iemand waar ik echt om geef, aan de andere kant: voor mensen die ik niet ken en waarom ik niets geef, zal ik echt niet meer doen dat absoluut noodzakelijk en zelfs dat liever niet.
quote:Zoals ik al zei: To me they finish best! Daarmee bedoel ik dat jij uiteindelijk wel een lieve meid tegenkomt waarmee je gelukkig wordt. Verander jezelf alsjeblieft niet, want ik (en ik denk ook het gros van de vrouwen) heeft liever een leuke, lieve, zorgzame man dan een klootzak. Dat vrouwen vaker op 'foute' mannen vallen vind ik sowiezo onzin. Ik voel me totaal niet aangetrokken tot popi-jopi achtige klootzakken. Tot nu toe alleen nog maar lieve vriendjes gehad! Ofcourse waren ze niet perfect, maar dan ben ik zelf ook geen lieverdje.Op woensdag 23 september 2009 22:28 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Tja, zij is ook heel erg direct. Daar moest ik in het begin ook wel aan wennen, ik was dat ook echt niet gewend. Maar dat is ook wat mannen vaak aantrekt, ze is bijvoorbeeld heel open over seks en zo en tja, dan trek je de aandacht van mannen natuurlijk ook al gauw. Zo ook die van mij, maar ik zag veel meer in haar dan alleen maar een neukertje, ik was ook echt graag bij haar en zij ook bij mij (leek het)
[..]
Ja, en het erge is gewoon dat ze zich echt niet lijkt te beseffen dat ze zo fout bezig is. Ik weet ook wel dat ze zichzelf wel een keer tegen gaat komen, maar daardoor doet het nu niet minder pijn. Voor een hogeropgeleid persoon van 24 vind ik dat ook wel erg raar, op andere gebieden is ze juist wel volwassen, maar ze is echt te impulsief en denkt niet na over de gevolgens van haar acties.
En dat nice guys finish last: daar ben ik nu inmiddels wel achter, maar moet ik me nu echt met opzet als een enorme klootzak gaan gedragen? Oftewel: moet ik me anders gaan voordoen als ik ben? Ik ben gewoon zorgzaam voor iemand waar ik echt om geef, aan de andere kant: voor mensen die ik niet ken en waarom ik niets geef, zal ik echt niet meer doen dat absoluut noodzakelijk en zelfs dat liever niet.
quote:Hij heeft wel een mooi verhaal, ben nu bij deel 2Op woensdag 23 september 2009 20:52 schreef DigitalGirl het volgende:
[knip]
Deze jongen leerde het ...
Nee?
Dan doe ik het toch
Ik ben heel hard op zoek naar tips om mijn ex los te laten... En dan vooral tips om je eigen karakter te omzeilen...
Voorbeeld: ik check geregeld even zijn webmail om te zien wat hij momenteel aan het doen is. Ik wil dit helemaal niet doen, en tóch doe ik het. Het punt is dat ik me alleen maar slechter voel als ik het gedaan heb. Ik moet het loslaten, maar diep van binnen wil ik dat dus niet. Anders zou ik namelijk ook niet profielen van zijn familie obsessief lopen checken op diverse sites.
Hoe kan ik hiermee stoppen? Ik sta er niet achter dat ik het doe, maar dat is blijkbaar niet genoeg om het dan ook echt niet meer te doen....
Ik word hier heeeeel verdrietig van. Zo zie ik bijvoorbeeld dat ie een bevestigingsmailtje krijgt van een of andere wedstrijd waar hij zich voor ingeschreven heeft. En dan denk ik: stomme zak, ik zit hier te huilen en jij gaat gewoon verder met je leven.
Dat is nog het ergste: dat ik weet dat zijn leven niet "on hold" staat, au contraire.
Als hij zich ook rot zou voelen, dan zou ik me een stuk minder rot voelen. Hoe meer hij met allerlei dingen bezig is, hoe meer ik gefrustreerd raak. Herkenbaar?
By the way: ik heb zelf de relatie beëindigd, ik stond er helemaal niet achter, maar het kón gewoon niet anders.
Herken het wel hoor en met mij waarschijnlijk nog menig ander, de hyves bekijken, eventuele sites waarvan je weet dat ie ze bezoekt, ondertussen via via bekenden van hem polsen om te kijken hoe het er voor staat en dat alles in de hoop dat je iets leest zoals "mwah ik zou gaan [...] maar ik voel me gewoon te kut ...", gek genoeg 'gun' je dat die ander dan ook, terwijl diegene er ook niets aan kan doen, laat staan dat jij bepaald hoe diegene zijn gevoelens dient te uiten.
Misschien is ie dwangmatig bezig, puur om het bezig zijn omdat ie anders óok gek wordt van alle vragen, de herinneringen, de bagger YT muziek met zielige melodietjes, de foto's en de kaartjes die her en der liggen óf hij realiseerd het zich, weet dat ie er verder niets meer aan kan doen en gaat gewoon verder, iets wat zó moeilijk is, maar wel het prettigst.
Uiteindelijk doet het hem ook een boel, dat kan niet anders, alleen gaat hij anders om met de situatie of houdt de schijn op naar andere toe en breekt ie ondertussen in tranen uit als ie thuis zit.
Maar het is zeker herkenbaar hoor, je zit gewoon met alle gevoelens die versterkt worden op dat moment en je wilt dan niet het gevoel hebben dat hij er al klaar mee is doodleuk qua emoties, gevoel en beleving gewoon weer op normale waarden hangt terwijl je zelf in zak en as zit.
Volkomen begrijpelijk, uiteindelijk moet je alleen maar blij zijn als blijkt dat ie het echt gewoon goed verwerkt en verder kan, of dat écht zo is, is natuurlijk giswerk.
Hoelang is het inmiddels uit trouwens? dat bepaald ook wel het een en ander logischerwijs.
quote:Hmm, ja, maar het typische is wel dat ik dus zelf ook wel op zo'n soort vrouwen val. Ik ben van mezelf nogal rustig, daarom val ik juist op de wat wildere vrouwen, maar dan wil ik er wel eentje die me met respect behandelt. En ik dacht ook echt dat zij dat wel deed. Ze weet iets wat ik in een half jaar heb opgebouwd in 3 dagen volledig te verneuken, doet ze echt goed...Op woensdag 23 september 2009 22:36 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Zoals ik al zei: To me they finish best! Daarmee bedoel ik dat jij uiteindelijk wel een lieve meid tegenkomt waarmee je gelukkig wordt. Verander jezelf alsjeblieft niet, want ik (en ik denk ook het gros van de vrouwen) heeft liever een leuke, lieve, zorgzame man dan een klootzak. Dat vrouwen vaker op 'foute' mannen vallen vind ik sowiezo onzin. Ik voel me totaal niet aangetrokken tot popi-jopi achtige klootzakken. Tot nu toe alleen nog maar lieve vriendjes gehad! Ofcourse waren ze niet perfect, maar dan ben ik zelf ook geen lieverdje.
Als ik er geen goed gevoel over had gehad, was ik al véél eerder afgehaakt, maar ik bleef volhouden omdat het meer dan goed voelde van mijn kant. En van haar kant uit leken er ook wel degelijk gevoelens te zijn, dat idee had ook iedereen om ons heen. De blik in haar ogen als we afscheid namen zei me soms bijvoorbeeld al heel veel. We konden echt over alles praten en onze meningen over punten die ik bijvoorbeeld belangrijk vind in een relatie kwamen wel heel vaak overeen... Maar ook echt iedereen die ik dit verhaal vertel vindt het onbegrijpelijk wat ze me nu geflikt heeft, de enige die niet in wil zien dat ze fout bezig is geweest is zijzelf.Maar hoe gaan jullie eigenlijk om met die leegte na zoiets? Ik weet gewoon soms 's avonds niet waar ik me op moet houden omdat ik dan toch weer ga piekeren. Vrienden hebben ook niet altijd tijd voor me omdat die ook hun eigen leven nog hebben en sommigen wonen ook te ver weg om ff snel langs te gaan. Maar heb ook nergens zin in bijvoorbeeld, probeerde gisteren wat gitaar te spelen, maar kon me niet concentreren. Ga ik internetten, zit ik de hele tijd te kijken of er niet iemand online is waarmee ik kan msnen en dan zie ik haar weer online en wil ik haar niet aanspreken, maar zo zijn we hiervoor wel hele avonden doorgekomen samen. Heb haar sinds ik haar heb leren kennen eigenlijk wel dagelijks gesproken, behalve toen we op vakantie waren. Dat voelt soms erg ongemakkelijk.
quote:Ik denk dat dat voor iedereen verschillend is. Maar ik herken zeker wat je bedoeld. Als ik niet aan het werk of aan het sporten ben, weet ik geen raad met mezelf. Heb totaal nergens zin in en het leven komt me nu zo doelloos voor. Ik probeer ook zoveel mogelijk met vrienden af te spreken, maar zoals jij ook al aangeeft deze hebben ook hun eigen leven.Op donderdag 24 september 2009 09:27 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Maar hoe gaan jullie eigenlijk om met die leegte na zoiets? Ik weet gewoon soms 's avonds niet waar ik me op moet houden omdat ik dan toch weer ga piekeren. Vrienden hebben ook niet altijd tijd voor me omdat die ook hun eigen leven nog hebben en sommigen wonen ook te ver weg om ff snel langs te gaan. Maar heb ook nergens zin in bijvoorbeeld, probeerde gisteren wat gitaar te spelen, maar kon me niet concentreren. Ga ik internetten, zit ik de hele tijd te kijken of er niet iemand online is waarmee ik kan msnen en dan zie ik haar weer online en wil ik haar niet aanspreken, maar zo zijn we hiervoor wel hele avonden doorgekomen samen. Heb haar sinds ik haar heb leren kennen eigenlijk wel dagelijks gesproken, behalve toen we op vakantie waren. Dat voelt soms erg ongemakkelijk.
En om nu elke dag te gaan sporten, dat is ook een beetje veel van het goede.
Ik ben altijd blij als de dag om is en ik weer naar bed kan. Alleen ook in bed lig ik vaak nog uren wakker en als ik dan eindelijk slaap word ik om de zoveel tijd wakker....
quote:Hmmm, in mijn geval wel herkenbaar jaOp donderdag 24 september 2009 03:20 schreef lariss het volgende:
Mag ik zeggen dat ik de titel van dit topic enigszins misleidend vind?
Nee?
Dan doe ik het toch
Ik ben heel hard op zoek naar tips om mijn ex los te laten... En dan vooral tips om je eigen karakter te omzeilen...
Voorbeeld: ik check geregeld even zijn webmail om te zien wat hij momenteel aan het doen is. Ik wil dit helemaal niet doen, en tóch doe ik het. Het punt is dat ik me alleen maar slechter voel als ik het gedaan heb. Ik moet het loslaten, maar diep van binnen wil ik dat dus niet. Anders zou ik namelijk ook niet profielen van zijn familie obsessief lopen checken op diverse sites.
Hoe kan ik hiermee stoppen? Ik sta er niet achter dat ik het doe, maar dat is blijkbaar niet genoeg om het dan ook echt niet meer te doen....
Ik word hier heeeeel verdrietig van. Zo zie ik bijvoorbeeld dat ie een bevestigingsmailtje krijgt van een of andere wedstrijd waar hij zich voor ingeschreven heeft. En dan denk ik: stomme zak, ik zit hier te huilen en jij gaat gewoon verder met je leven.
Dat is nog het ergste: dat ik weet dat zijn leven niet "on hold" staat, au contraire.
Als hij zich ook rot zou voelen, dan zou ik me een stuk minder rot voelen. Hoe meer hij met allerlei dingen bezig is, hoe meer ik gefrustreerd raak. Herkenbaar?
By the way: ik heb zelf de relatie beëindigd, ik stond er helemaal niet achter, maar het kón gewoon niet anders.
Zoals het met mijn ex gaat lijkt het net als of ze blij is dat ze van me af is >_>
Zal ze wel onbewust doen, maarja ze zei een week na het uitmaken op MSN dat het "best goed" met haar ging, geeft me echt het gevoel dat ik al die tijd niets voor haar had betekend
quote:Veel muziek luisteren, veel gitaar spelen (werkte wel bij mij in ieder geval, niet echt nummers meespelen maar meer solo improviseren), heb me een avond lam gezopen en mijn verhaal (misschien iets te gedetailleerdOp donderdag 24 september 2009 09:27 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Maar hoe gaan jullie eigenlijk om met die leegte na zoiets? Ik weet gewoon soms 's avonds niet waar ik me op moet houden omdat ik dan toch weer ga piekeren. Vrienden hebben ook niet altijd tijd voor me omdat die ook hun eigen leven nog hebben en sommigen wonen ook te ver weg om ff snel langs te gaan. Maar heb ook nergens zin in bijvoorbeeld, probeerde gisteren wat gitaar te spelen, maar kon me niet concentreren. Ga ik internetten, zit ik de hele tijd te kijken of er niet iemand online is waarmee ik kan msnen en dan zie ik haar weer online en wil ik haar niet aanspreken, maar zo zijn we hiervoor wel hele avonden doorgekomen samen. Heb haar sinds ik haar heb leren kennen eigenlijk wel dagelijks gesproken, behalve toen we op vakantie waren. Dat voelt soms erg ongemakkelijk.
) uitgestort op 2 goeie vrienden betreft mijn ex... Luchtte wel op though De eerste paar weken zijn altijd het ergst, inmiddels heb ik mijn draai weer gevonden en heb ik nieuwe ambities gekregen. Waar ik nog het meeste moeite mee heb is in slaap komen, de gedachte van "Ze had nu naast me kunnen liggen" doet me nog steeds veel pijn, en soms blijf ik mezelf de schuld geven dat het uit is gegaan... Hoewel ik weet dat dat niet zo is.
Nouja zoals ze zeggen: tijd heelt alle wonden
[ Bericht 13% gewijzigd door J0ttem op 24-09-2009 10:15:35 ]
quote:Dat hebben we allemaal wel 's gedaan heheOp donderdag 24 september 2009 09:53 schreef J0ttem het volgende:
heb me een avond lam gezopen en mijn verhaal (misschien iets te gedetailleerd
quote:Mijn ex en ik zijn nog steeds 'best friends' als ik het zo mag zeggen en op zich helpt dat wel. Ik hoef me niet continue af te vragen wat hij doet en hoe hij zich voelt, want daar praten we gewoon over. Ik spreek nog wel eens met hem af en dat vind ik erg fijn. Gisteren bijvoorbeeld was ik bij hem en hebben we ook nog goed gepraat enz, wat heel erg oplucht. Vooral als je ziet dat hij begrip toont en rekening houdt met mijn gevoelens. Hij blijft gewoon hartstikke lief en ik doe graag dingen voor hem. Ik probeer nu gewoon zoveel mogelijk te investeren in de vri endschap die we nu hebben, niet per sé in de hoop hem terug te krijgen maar gewoon laten zien dat ik bereid ben moeite te doen. Ik geef nog steeds heel erg veel om hem en ik wil hem laten merken dat hij gewoon altijd bij mij terecht kan. En dat gevoel is wederzijds, ik kan hem ook alles vertellen.Op donderdag 24 september 2009 09:27 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Maar hoe gaan jullie eigenlijk om met die leegte na zoiets? Ik weet gewoon soms 's avonds niet waar ik me op moet houden omdat ik dan toch weer ga piekeren. Vrienden hebben ook niet altijd tijd voor me omdat die ook hun eigen leven nog hebben en sommigen wonen ook te ver weg om ff snel langs te gaan. Maar heb ook nergens zin in bijvoorbeeld, probeerde gisteren wat gitaar te spelen, maar kon me niet concentreren. Ga ik internetten, zit ik de hele tijd te kijken of er niet iemand online is waarmee ik kan msnen en dan zie ik haar weer online en wil ik haar niet aanspreken, maar zo zijn we hiervoor wel hele avonden doorgekomen samen. Heb haar sinds ik haar heb leren kennen eigenlijk wel dagelijks gesproken, behalve toen we op vakantie waren. Dat voelt soms erg ongemakkelijk.
Ik merk wel dat ik, op de dag dat we afspreken, 's avonds laat wel even een paar tranen laat als ik in bed lig. Maar daar knap ik heel snel weer van op en ik weet mijn gedachten vaak op iets anders te zetten. De volgende morgen is het al weg!
Maar toch. Ergens zit er iets niet in de haak. Ik heb het gevoel alsof hij niet helemaal eerlijk tegen mij is, over zijn eigen gevoel. Ik ken hem, dat doet hij vaker en vooral uit zelfbescherming. Ik vang wel signalen op, zoals die galafoto van ons die naast zijn bed staat, de liefdesring (die we beiden droegen) die hij nog niet weggedaan heeft, het langdurige naar elkaar kijken en soms een erg liefdevolle knuffel krijgen... Ik zou hem dit willen vragen, maar ik denk toch dat ik een ontkennend antwoord krijg, waarheid of niet. Hij zal er zelf mee moeten komen als hij het kwijt moet of er iets mee wil doen. Tot die tijd geloof ik hem gewoon op zijn woord, dat het over is tussen ons.
Maarja, ik heb afgesproken tot vijf november te wachten en dat ga ik doen!
quote:Ik snap wel dat het helpt om die leegte om te vullen, maar ik denk niet dat het helpt om over de relatie heen te komen. Heb het al vaker gezien bij mensen en dan gaat het fout zodra één van de twee toch een ander tegenkomt of ze blijven toch net zoveel om elkaar heen draaien zodat ze toch weer bij elkaar uitkomen. Vaak komen daar ook van die knipperlichtrelaties uit voort, dan is het weer aan, dan toch weer uit. Als de relatie over is kun je m.i. het beste even afstand nemen, anders krijg je toch weer valse hoop. En dat zie ik ook in je volgende stukje:Op donderdag 24 september 2009 16:12 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Mijn ex en ik zijn nog steeds 'best friends' als ik het zo mag zeggen en op zich helpt dat wel. Ik hoef me niet continue af te vragen wat hij doet en hoe hij zich voelt, want daar praten we gewoon over. Ik spreek nog wel eens met hem af en dat vind ik erg fijn. Gisteren bijvoorbeeld was ik bij hem en hebben we ook nog goed gepraat enz, wat heel erg oplucht. Vooral als je ziet dat hij begrip toont en rekening houdt met mijn gevoelens. Hij blijft gewoon hartstikke lief en ik doe graag dingen voor hem. Ik probeer nu gewoon zoveel mogelijk te investeren in de vri endschap die we nu hebben, niet per sé in de hoop hem terug te krijgen maar gewoon laten zien dat ik bereid ben moeite te doen. Ik geef nog steeds heel erg veel om hem en ik wil hem laten merken dat hij gewoon altijd bij mij terecht kan. En dat gevoel is wederzijds, ik kan hem ook alles vertellen.
Ik merk wel dat ik, op de dag dat we afspreken, 's avonds laat wel even een paar tranen laat als ik in bed lig. Maar daar knap ik heel snel weer van op en ik weet mijn gedachten vaak op iets anders te zetten. De volgende morgen is het al weg!
quote:Volgens mij hoop jij stiekem nog héél hard dat het goedkomt. Zolang je dat blijft doen, kom je er niet overheen.Maar toch. Ergens zit er iets niet in de haak. Ik heb het gevoel alsof hij niet helemaal eerlijk tegen mij is, over zijn eigen gevoel. Ik ken hem, dat doet hij vaker en vooral uit zelfbescherming. Ik vang wel signalen op, zoals die galafoto van ons die naast zijn bed staat, de liefdesring (die we beiden droegen) die hij nog niet weggedaan heeft, het langdurige naar elkaar kijken en soms een erg liefdevolle knuffel krijgen... Ik zou hem dit willen vragen, maar ik denk toch dat ik een ontkennend antwoord krijg, waarheid of niet. Hij zal er zelf mee moeten komen als hij het kwijt moet of er iets mee wil doen. Tot die tijd geloof ik hem gewoon op zijn woord, dat het over is tussen ons.
Maarja, ik heb afgesproken tot vijf november te wachten en dat ga ik doen!
Bij mij zit die optie van elkaar vaak opzoeken er echt niet in nu. De hele verhouding zit nu compleet scheef en wil haar ook echt even niet zien omdat het me gewoon teveel pijn doet. En ja, ook ik denk wel eens: het was zo geweldig leuk van tevoren, kon dat nu nog maar eens zo zijn en dan toch weer de gedachten om bij haar te willen zijn. Maar dan denk ik ook weer aan de pijn die ze me heeft bezorgd en dat ik ook voor mezelf moet opkomen.
quote:Die avond lam zuipen heb ik ook wel eens zin in eigenlijkOp donderdag 24 september 2009 09:53 schreef J0ttem het volgende:
[..]
Veel muziek luisteren, veel gitaar spelen (werkte wel bij mij in ieder geval, niet echt nummers meespelen maar meer solo improviseren), heb me een avond lam gezopen en mijn verhaal (misschien iets te gedetailleerd
De eerste paar weken zijn altijd het ergst, inmiddels heb ik mijn draai weer gevonden en heb ik nieuwe ambities gekregen. Waar ik nog het meeste moeite mee heb is in slaap komen, de gedachte van "Ze had nu naast me kunnen liggen" doet me nog steeds veel pijn, en soms blijf ik mezelf de schuld geven dat het uit is gegaan... Hoewel ik weet dat dat niet zo is.
Nouja zoals ze zeggen: tijd heelt alle wonden
Maar heb er nu nog geen in het vooruitzicht helaas, het verhaal heb ik wel al uitgestort aan vriendinnen van me en ik krijg ook verder hele lieve steun, daar ben ik ze ook heeeeeel erg dankbaar voor. In slaap vallen lukt me vreemd genoeg meestal wel, maar ik word 's nachts nu regelmatig wakker met een enorme frustratie en ook jaloezie ten op zichte van die andere kerel (waarom hij wel? en waarom nu ook juist die enorme eikel?) Overigens ben ik het met die stelling van "tijd heelt alle wonden" niet helemaal eens. Het heeft namelijk allemaal te maken met acceptatie, maar die acceptatie wil nu niet lukken, gewoon omdat ik het onbegrijpelijk vind wat ze me geflikt heeft en dat ik dit niet van haar had verwacht. Maar die acceptatie hangt niet vast aan tijd. Het is niet zo dat je ineens zegt over een maand: zo, en nu ben ik er overheen. Waarom dan ineens wel en niet al over een week? Wat is er precies anders aan dat tijdstip behalve dat het langer geleden is?
quote:Ik herken het wel, die aantrekking die tussen jouw en je ex blijft bestaan. De 2 keer dat ik mn ex heb gezien sinds het uit was, waren er langdurig naar elkaar kijken, wel knuffels en elkaar een beetje plagen (zoals in de relatie). Ik heb me erbij neergelegd dat dat altijd wel zo zal blijven.Op donderdag 24 september 2009 16:12 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Mijn ex en ik zijn nog steeds 'best friends' als ik het zo mag zeggen en op zich helpt dat wel. Ik hoef me niet continue af te vragen wat hij doet en hoe hij zich voelt, want daar praten we gewoon over. Ik spreek nog wel eens met hem af en dat vind ik erg fijn. Gisteren bijvoorbeeld was ik bij hem en hebben we ook nog goed gepraat enz, wat heel erg oplucht. Vooral als je ziet dat hij begrip toont en rekening houdt met mijn gevoelens. Hij blijft gewoon hartstikke lief en ik doe graag dingen voor hem. Ik probeer nu gewoon zoveel mogelijk te investeren in de vri endschap die we nu hebben, niet per sé in de hoop hem terug te krijgen maar gewoon laten zien dat ik bereid ben moeite te doen. Ik geef nog steeds heel erg veel om hem en ik wil hem laten merken dat hij gewoon altijd bij mij terecht kan. En dat gevoel is wederzijds, ik kan hem ook alles vertellen.
Ik merk wel dat ik, op de dag dat we afspreken, 's avonds laat wel even een paar tranen laat als ik in bed lig. Maar daar knap ik heel snel weer van op en ik weet mijn gedachten vaak op iets anders te zetten. De volgende morgen is het al weg!
Maar toch. Ergens zit er iets niet in de haak. Ik heb het gevoel alsof hij niet helemaal eerlijk tegen mij is, over zijn eigen gevoel. Ik ken hem, dat doet hij vaker en vooral uit zelfbescherming. Ik vang wel signalen op, zoals die galafoto van ons die naast zijn bed staat, de liefdesring (die we beiden droegen) die hij nog niet weggedaan heeft, het langdurige naar elkaar kijken en soms een erg liefdevolle knuffel krijgen... Ik zou hem dit willen vragen, maar ik denk toch dat ik een ontkennend antwoord krijg, waarheid of niet. Hij zal er zelf mee moeten komen als hij het kwijt moet of er iets mee wil doen. Tot die tijd geloof ik hem gewoon op zijn woord, dat het over is tussen ons.
Maarja, ik heb afgesproken tot vijf november te wachten en dat ga ik doen!
Maar wat mischien beter is voor jou, is om afstand te nemen. Zo kan je nooit afscheid nemen van de relatie als jullie elkaar nog zoveel zien en zo tegen elkaar doen. Daar ga je uiteindelijk aan onderdoor vrees ik. Als tip geef ik je dus, beperk het contact een beetje.
Het is inmiddels 4 maanden uit (10 maanden knipperlicht en 2 jaar samengewoond).
Muziek luisteren doe ik niet meer. Dacht eerst dat het misschien therapeutisch kon werken, maar dat vond ik niet het geval. Dan kwam echt álles eruit en dan zat ik serieus een uur te janken en dan nog 2 uur na te snikken. Na een aantal weken iedere dag muziek luisteren werd het niet minder, maar juist erger. Nu zap ik weg als ik muziek hoor.
Drinken doe ik niet (ben ik hier zeker de uitzondering?!) want ik hou niet van alcohol.
Verder heb ik psychische problemen en een van de meest kenmerkende is dat ik me mee laat voeren in een neerwaartse spiraal en me er niet tegen kan verzetten. En telkens als ik ergens achter kom (bijvoorbeeld dat hij met een aantal collega's is gaan eten) glij ik verder af. Om dat te voorkomen moet ik nergens meer achterkomen, ik zoek immers zelf die informatie op. Ik weet dat het slecht is om te doen en wil er daarom mee stoppen. Maar hoe??!! Mijn onbewuste is gewoon de baas over mij, want ik (de ik die dit nu schrijft) vind het helemaal niet tof om buikpijn te krijgen van al die nieuwe info, maar mijn andere ik (onbewustzijn) zorgt ervoor dat ik toch obsessief dingen ga doen.
En wat het nog moeilijker maakt is dat ik weet dat hij er al lang overheen is. Dat weet ik omdat er iets met hem aan de hand is, en als ik diagnoses zou mogen stellen dan zou ik hem de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis geven.
Hij heeft nog nooit gehuild, hij is niet in staat om verdriet te voelen. Het enige wat hij kan voelen zijn gekrenkte egogevoelens, als iemand een opmerking maakt over zijn uiterlijk. Behalve dat hij niet kan huilen (dat kunnen wel meer mensen niet) kan hij gewoon écht niet verdrietig zijn. Hij gaat met het grootste gemak naar zijn werk, met collega's uit eten, naar verjaardagen, enzovoort, zonder aan mij te denken. Dat weet ik ook omdat het al eens is uitgeweest tussen ons en hij me toen ook heeft verteld dat het zo voor hem werkte.
En ach ja, ik weet dat ik me om zo'n type niet rot moet voelen, en dat het maar beter is zo (want het is echt absoluut beter, ik verdien heus wel beter dan zo'n eikel), maar toch..... Als ie morgen voor de deur zou staan....
Ook heb ik vaak op internet als ik in een forum zijn naam zie staan, of een stuk tekst zie dat overeenkomsten heeft met hem, dat mijn hart dan altijd overslaat, omdat ik hoop dat hij het op een wonderbaarlijke wijze er toch moeilijk mee blijkt te hebben en het van zich afschrijft. Ook al weet ik dat hij niet in staat is om meer dan 2 regels tekst te typen.
Ik vind 4 maanden meer dan genoeg hoor, om zo'n persoon zou je nog niet eens een dag moeten rouwen...Dus vandaar mijn vraag; hoe laat ik het in godsnaam los? Verstand en gevoel op een lijn krijgen, hoe moet dat?
Voor jullie ook allemaal veel sterkte. Voor de mensen die nog contact met hun ex hebben lijkt het me helemaal een crime. Want je weet met je verstand dat het niet goed is, maar je gevoel wil dat contact. Wellicht in de hoop op...
[ Bericht 0% gewijzigd door lariss op 24-09-2009 20:22:18 ]
quote:Bedankt voor je advies, maar voorlopig laat ik het zo. We zien elkaar maar één keer per week en we nemen verder alleen contact op als we iets te praten hebben. Ik heb niet constant de behoefte om hem te bellen en ik kan mijn aandacht goed focussen op school en andere hobby's/mensen. Ik ondervind er nauwelijks problemen van. Ik denk dat meer afstand nemen alleen maar moeilijker zou zijn.Op donderdag 24 september 2009 17:37 schreef dreamzk het volgende:
[..]
Ik herken het wel, die aantrekking die tussen jouw en je ex blijft bestaan. De 2 keer dat ik mn ex heb gezien sinds het uit was, waren er langdurig naar elkaar kijken, wel knuffels en elkaar een beetje plagen (zoals in de relatie). Ik heb me erbij neergelegd dat dat altijd wel zo zal blijven.
Maar wat mischien beter is voor jou, is om afstand te nemen. Zo kan je nooit afscheid nemen van de relatie als jullie elkaar nog zoveel zien en zo tegen elkaar doen. Daar ga je uiteindelijk aan onderdoor vrees ik. Als tip geef ik je dus, beperk het contact een beetje.
Maar zodra ik er moeite mee krijg zal ik zeker je advies in mijn achterhoofd houden!
Verd****, ik was al aan het vechten tegen een flinke dip en nu heb ik mezelf er eigenhandig helemaal in geholpen.
Wat heb je gedaan dan? Misschien helpt het om het even van je af te schrijven?
Ik voelde me ook niet echt enthousiast, gewoon neutraal ofzo. En ik mailde en smste ineens teveel, alleen omdat ik even wat duidelijkheid over iets wilde. Hij leek ook erg opgefokt door iets aan de telefoon (haastig praten, onrustige en zware ademhaling) maar zei dat er niks aan de hand was. Heb voor mezelf besloten om niks meer van me te laten horen tot dinsdagavond. Hopelijk weet ik dat vol te houden.
quote:Knap van 'mOp donderdag 24 september 2009 22:50 schreef Snowcold het volgende:
Hij leek ook erg opgefokt door iets aan de telefoon (haastig praten, onrustige en zware ademhaling) maar zei dat er niks aan de hand was.
toen ik mijn ex de eerste weken aan de lijn had stokte mijn adem continu ademde ik zwaar en was ik zo opgefokt als de pest en stond ik met tranen in mijn ogen mijn emotie in bedwang te houden 
quote:och, een paar posts van haar en haar nieuwe vriend lezen op een ander forum was genoeg, maar ik wist vantevoren al dat ik dat niet aan zou kunnen en toch doen...Op donderdag 24 september 2009 22:44 schreef lariss het volgende:
@JoeBravo,
Wat heb je gedaan dan? Misschien helpt het om het even van je af te schrijven?
Eerst lopen zeggen dat hij ook wel eens twee keer in de week wilde afspreken omdat mijn en zijn vrije dagen toevallig samen vielen. Nou, leek mij wel een keer leuk dus hebben we het over gehad. Tijdens dat gesprek was het eerst: 'Tsja, dan zit ik met mn nachtdienst op maandag.'
Dus ik: 'Okay, doen we het toch niet? Kun jij slapen enz.'
Hij: 'Ja maar het zou eventueel lukken, dan slaap ik gewoon niet, is toch de laatste nachtdienst en anders kan ik die nacht niet slapen.'
En daarna weer: 'Ik denk niet dat ik je nog naar huis kan brengen als ik geen slaap heb gehad, daarna met je afspreek en ook nog eens heen en weer moet rijden.'
Ik heb geen ENKELE keer gezegd 'Ah kom op, laten we het toch doen.' ofzo. En toch wisselt ie steeds van mening, make up your fuckin' mind.
Het is niet alsof ik het erg vind, maar vervolgens krijg ik de schuld dat ik 'zo enthousiast' was over twee keer die week afspreken terwijl hij de eerste was die hiermee kwam, maar dat ontkent hij heftig. What the fuck man, alleen omdat ik nog gevoelens heb krijg ik alle schuld op me afgeschoven. Lekker makkelijk vriend.Ik baal echt dat ik er toen niet iets van gezegd heb.
quote:Kerel, het is je al vaker verteld geloof ik, maar kijk niet meer op dat forum dan! Blokkeer de toegang desnoods....Op vrijdag 25 september 2009 08:02 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
och, een paar posts van haar en haar nieuwe vriend lezen op een ander forum was genoeg, maar ik wist vantevoren al dat ik dat niet aan zou kunnen en toch doen...
Als ik zou weten dat m'n ex met d'r nieuwe vriendje op een ander forum de verliefde tortelduifjes uit zouden hangen ga ik daar echt niet kijken hoor.
quote:tja, een week geleden kon ik het wel hebbenOp vrijdag 25 september 2009 11:31 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Kerel, het is je al vaker verteld geloof ik, maar kijk niet meer op dat forum dan! Blokkeer de toegang desnoods....
Als ik zou weten dat m'n ex met d'r nieuwe vriendje op een ander forum de verliefde tortelduifjes uit zouden hangen ga ik daar echt niet kijken hoor.
Ik wil gewoon op dat forum terecht kunnen, ik kom er al bijna 10 jaar en ken er een aantal mensen erg goed. En het stomme is, ze hangen er niet de tortelduifjes uit, maar ik heb blijkbaar op het moment aan een halve hint al genoeg om me op te winden.... zucht, hoe krijg ik het gevoel van vorige week nou weer terug?!
Nou ja, ik ga me dit weekend weer vermaken met m'n zoontje, daarna zie ik wel weer verder.
quote:Vermaken met je zoon is altijd goed!Op vrijdag 25 september 2009 11:38 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
tja, een week geleden kon ik het wel hebben
Ik wil gewoon op dat forum terecht kunnen, ik kom er al bijna 10 jaar en ken er een aantal mensen erg goed. En het stomme is, ze hangen er niet de tortelduifjes uit, maar ik heb blijkbaar op het moment aan een halve hint al genoeg om me op te winden.... zucht, hoe krijg ik het gevoel van vorige week nou weer terug?!
Nou ja, ik ga me dit weekend weer vermaken met m'n zoontje, daarna zie ik wel weer verder.
En misschien moet je eens denken aan meditatie en/of ademhalingstechnieken leren. Dat kan ervoor zorgen dat je je de volgende keer minder op zal winden. Leuk zal het nog steeds niet zijn als je iets leest wat van hen is, maar dan werk je jezelf niet meer zo de put in.
Toch 'raakt' het me nog steeds als ex dingen zegt over zijn nieuwe vriendin. Terwijl het al 'eeuwen' uit is.
Snap van mezelf ook niet helemaal waar het vandaan komt maar goed. Gewoon dat gevoel maar beetje negeren ofzo. Heb soms moeite dingen geheel en 100 % los te laten, sowieso. Ook in andere situaties.
Hoop wel dat het spoedig helemaal over gaat. Misschien als de date slaagt want sta wel geheel open voor anderen etc.
quote:In de films hebben ze dan meestal seks op dat moment.Op donderdag 24 september 2009 22:50 schreef Snowcold het volgende:
Hij leek ook erg opgefokt door iets aan de telefoon (haastig praten, onrustige en zware ademhaling) maar zei dat er niks aan de hand was.
quote:Op vrijdag 25 september 2009 12:47 schreef Lastpost het volgende:
[..]
In de films hebben ze dan meestal seks op dat moment.
Het is nu iets meer als 2 weken uit. Heb paar dagen geleden een brief naar haar geschreven. Ik kreeg een redelijk open antwoord terug dus daar was ik wel blij mee. Gisteren samen wat gegeten en over koetjes en kalfjes gepraat, maar niet echt over onze gevoelens daar voelde het te vroeg voor.
Komt er op neer dat we beide nog van elkaar houden, maar ook alle 2 het gevoel hebben dat het nu niet samen gaat. Mijn hart wil haar graag terug, maar mijn verstand zegt dat het zo beter is. We hebben nu eerst onze eigen dingen uit te zoeken. Eeuwige strijd tussen hart en verstand. Dat we nu redelijk goed met elkaar omgaan maakt het ook niet makkelijker. Binnenkort maar eens kijken of een echt open gesprek mogelijk is...
Mn soon-to-be zegt dat hij me nog doodgraag ziet en dat hij heel erg graag bij mij is, dat hij iemand gelijk mij nodig heeft om zn (nu moeilijke door werk) leven op te bouwen maar toch mist hij iets. En hij weet niet of hij ons gelukkige leven kan of wil accepteren. Ik zie hem doodgraag en zou alle doen voor hem maar als hij niet weet wat hij wil, gaat het niet meer zeker?
Ik word er zo verdrietig van. Ook al omdat ik hem niet kan bereiken aangezien hij op dit moment in het buitenland zit. Ik heb zin om mn kop tegen alle muren te slaan die ik tegen kom!
quote:WEER een knipperlichtrelatie? Alsof ik die ooit heb gehad, maak alsjeblieft geen beweringen die niet waar zijn. Bovendien ben ik gewoon boos omdat hij zo 'hot 'n cold' is en mij daar de schuld van geeft. Ik wil best bevriend met hem blijven, maar dan moet ie niet zo vaag doen.Op vrijdag 25 september 2009 09:21 schreef usrfobiwan het volgende:
Let him go snowcold. Schijnbaar lukt dat je niet. be aman. woman. Of wil je weer een knipperlicht relatie. Dat is toch niet vol te houden.
Trouwens, over dat opgefokt zijn. Hij is de gene die het uit heeft gemaakt, niet ik. Dus ik zie niet in waarom dat 'knap van hem' zou zijn. Vooral als ie de dag ervoor nog zo liefkozend en knuffelig doet.
Ach anyway, zoals ik zei: Laat in ieder geval niks meer van me horen tot dinsdagavond. Dan is er trouwens kermis in Weert, ga ik lekker naartoe met een groep vriendinnen.
Ik heb soms nog steeds dat ik een liedje luister die ik ooit 's samen met mijn ex heb gehoord bijvoorbeeld:
Geen idee waarom, vind het gewoon een heel mooi liedje uit een mooie tijd..
Geen illusie ofzo hoor, maar heb dan toch zoiets van
humpf.Maargoed daar gaan we weer, geef mezelf nu een schop onder m'n kont en ga bij een maat eten en fitnissen
vanavond denk maar even de stad in met m'n broer ofzo, ga toch echt niet op de tv romantische comedies zitten kijken Want het leven gaat door, en geluk kan je vinden in een oogwenk, maar vooral in jezelf.
Fijne avond/weekend mensen!
Nu hij lekker ligt te slapen komt het nare gevoel wel weer wat terug, maar nog niet zo erg als het was gelukkig.
quote:Dat wil ik ook.Op vrijdag 25 september 2009 19:27 schreef JoeBravo het volgende:
toen ik in de auto van m'n werk naar huis zat, had ik het ook ff helemaal niet meer, maar toen ik het vrolijke koppie van m'n zoontje zag toen ik thuis kwam, was het meeste leed weer vergeten
Nu hij lekker ligt te slapen komt het nare gevoel wel weer wat terug, maar nog niet zo erg als het was gelukkig.
En laat ik dan ook maar het betere origineel plaatsen dan:
Godver...waarom nu opeens zo'n pijn?
quote:oef, daar maak je het jezelf niet makkelijk mee nee.Op vrijdag 25 september 2009 19:31 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Dat wil ik ook.
En laat ik dan ook maar het betere origineel plaatsen dan:
Godver...waarom nu opeens zo'n pijn?
* JoeBravo zet Snow Patrol op
quote:Ik wil het mezelf ook niet makkelijk maken, ik wil ervan af.Op vrijdag 25 september 2009 19:40 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
oef, daar maak je het jezelf niet makkelijk mee nee.
* JoeBravo zet Snow Patrol op
Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.quote:Nou ik zit momenteel ook weer in een GRUWELIJKE dip.Op vrijdag 25 september 2009 19:45 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik wil het mezelf ook niet makkelijk maken, ik wil ervan af.
Gister is ze al haar spullen komen halen. Ik was (heel bewust) niet thuis.
Vervolgens mailt ze me savonds, "bedankt voor het inpakken van mn spullen nog. mvg ...."
Echt er zit NUL KOMMA NUL emotie of gevoel in. Ze heeft me niet eens gevraagd hoe het met me gaat!!! Of laten weten hoe zij dingen ervaart nu ze weer terug in NL is, hoe ze dit alles ervaart? Compleet zakelijk... alsof ik werkelijk NIKS voor haar voorstel. Geen enkele toenadering. Ziek vind ik het!!! Vandaag uren lopen janken... nu gaat het wel weer ff, maar er hoeft maar dit *knipt met vingers* te gebeuren en ik stort weer in.
Goed, ik moet gewoon weer helemaal mezelf uit deze dip krabbelen. Hoe weet ik momenteel niet....
Ik heb haar inmiddels een brief geschreven, waarin ik helemaal uitleg hoe ik me voel, en hoe BIZAR en grof ik deze break-up vind...en dat ik hoop dat ik nooit meer zo iets zal mee maken, want dit is niet gezond voor een mens....echt niet. Not like this. Kouder en killer kan haast niet. Wanneer ik hem post weet ik nog niet, soon probably.
Hoe kan ze zo zijn? Na al die jaren van 'ik hou van je' 'ik wil nooit meer bij je weg' 'jij bent alles voor me'
Niet te geloven zeg.....
......
...............
*klik*
quote:Huil hier met mij mee.Op vrijdag 25 september 2009 20:00 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Nou ik zit momenteel ook weer in een GRUWELIJKE dip.
Gister is ze al haar spullen komen halen. Ik was (heel bewust) niet thuis.
Vervolgens mailt ze me savonds, "bedankt voor het inpakken van mn spullen nog. mvg ...."
Echt er zit NUL KOMMA NUL emotie of gevoel in. Ze heeft me niet eens gevraagd hoe het met me gaat!!! Of laten weten hoe zij dingen ervaart nu ze weer terug in NL is, hoe ze dit alles ervaart? Compleet zakelijk... alsof ik werkelijk NIKS voor haar voorstel. Geen enkele toenadering. Ziek vind ik het!!! Vandaag uren lopen janken... nu gaat het wel weer ff, maar er hoeft maar dit *knipt met vingers* te gebeuren en ik stort weer in.
Goed, ik moet gewoon weer helemaal mezelf uit deze dip krabbelen. Hoe weet ik momenteel niet....
Ik heb haar inmiddels een brief geschreven, waarin ik helemaal uitleg hoe ik me voel, en hoe BIZAR en grof ik deze break-up vind...en dat ik hoop dat ik nooit meer zo iets zal mee maken, want dit is niet gezond voor een mens....echt niet. Not like this. Kouder en killer kan haast niet. Wanneer ik hem post weet ik nog niet, soon probably.
Hoe kan ze zo zijn? Na al die jaren van 'ik hou van je' 'ik wil nooit meer bij je weg' 'jij bent alles voor me'
Niet te geloven zeg.....
......
...............
*klik*
Oh, en ik raad je aan mijn linkjes dan maar niet aan te klikken...vooral de laatste niet...
quote:Dat is dan mooi k..Op vrijdag 25 september 2009 08:02 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
och, een paar posts van haar en haar nieuwe vriend lezen op een ander forum was genoeg, maar ik wist vantevoren al dat ik dat niet aan zou kunnen en toch doen...
Ik herken het in ieder geval: je wíl het niet doen en tóch ga je het doen. Nou sterkte dan maar.
quote:Herkenbaar. Weten dat je iets niet aankan en toch doen.Op vrijdag 25 september 2009 08:02 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
och, een paar posts van haar en haar nieuwe vriend lezen op een ander forum was genoeg, maar ik wist vantevoren al dat ik dat niet aan zou kunnen en toch doen...
quote:Klote man. Vooral dat ze zo zakelijk doet, dat maakt alles extra pijnlijk... Misschien dat ze het doet om het makkelijker voor haarzelf te maken, maar ze had tenminste wel iets meer interesse/gevoel kunnen tonen. Het is toch wel iemand waar je heel erg van gehouden hebt...Op vrijdag 25 september 2009 20:00 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Nou ik zit momenteel ook weer in een GRUWELIJKE dip.
Gister is ze al haar spullen komen halen. Ik was (heel bewust) niet thuis.
Vervolgens mailt ze me savonds, "bedankt voor het inpakken van mn spullen nog. mvg ...."
Echt er zit NUL KOMMA NUL emotie of gevoel in. Ze heeft me niet eens gevraagd hoe het met me gaat!!! Of laten weten hoe zij dingen ervaart nu ze weer terug in NL is, hoe ze dit alles ervaart? Compleet zakelijk... alsof ik werkelijk NIKS voor haar voorstel. Geen enkele toenadering. Ziek vind ik het!!! Vandaag uren lopen janken... nu gaat het wel weer ff, maar er hoeft maar dit *knipt met vingers* te gebeuren en ik stort weer in.
Goed, ik moet gewoon weer helemaal mezelf uit deze dip krabbelen. Hoe weet ik momenteel niet....
Ik heb haar inmiddels een brief geschreven, waarin ik helemaal uitleg hoe ik me voel, en hoe BIZAR en grof ik deze break-up vind...en dat ik hoop dat ik nooit meer zo iets zal mee maken, want dit is niet gezond voor een mens....echt niet. Not like this. Kouder en killer kan haast niet. Wanneer ik hem post weet ik nog niet, soon probably.
Hoe kan ze zo zijn? Na al die jaren van 'ik hou van je' 'ik wil nooit meer bij je weg' 'jij bent alles voor me'
Niet te geloven zeg.....
......
...............
*klik*
Ik hoop dat het nu beter met je gaat, je komt er echt wel bovenop. Ik heb zelf ervaren dat de eerste week het allermoeilijkst is (ik weet niet hoe ver jij nu bent...) en de eerste keer na de break-up hem zien was echt heel erg pijnlijk...
Maar 9 daagjes later begon mijn nieuwe studie, hoop leuke mensen leren kennen en heb mijn hoofd 9 van de 10 keer bij andere dingen! Ik denk nog wel eens aan hem, vooral als ik alleen in bed lig, maar ik merk dat deze gedachten niet de overhand nemen en dat ik ze ook vrij snel weer ongedaan kan maken. Zorg gewoon voor genoeg afleiding in je leven, het helpt echt!
........
Wie heeft de tip, nee DE oplossing om daar dan mee te kappen? Ik denk dat heel veel van ons zulke stomme dingen lopen te doen terwijl we dat helemaal niet willen.
Tot iemand met andere ideeën komt, geloof ik dat échte vrije wil niet bestaat.
Immers, mensen met de verschrikkelijke psychische aandoening OCS bijvoorbeeld, willen die handelingen ook niet uitvoeren.
http://www.kennislink.nl/publicaties/vrije-wil-bestaat-niet-echt
quote:Ik herken het ook wel. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat de mens graag bevestiging heeft van zijn eigen gedachtes. Als je weet dat het ook nog écht klopt, weet je ook dat je die gedachtes niet voor niets hebt Het klinkt heel raar dan, maar blijkt het dan niet waar te zijn, volgt er toch een soort van teleurstelling omdat je dan tot de conclusie komt dat je je gek aan het maken bent met gedachtes die nergens op gebaseerd zijn. Je maakt je liever druk over gedachtes die wel ergens op gebaseerd zijn, hoe stom dat ook klinkt.Op vrijdag 25 september 2009 23:35 schreef lariss het volgende:
[..]
Dat is dan mooi k..
Ik herken het in ieder geval: je wíl het niet doen en tóch ga je het doen. Nou sterkte dan maar.
Ik had dat zelf ook, zag donderdag iets in haar Hyves staan en toen knapte er bij mij ook wel iets, was echt woedend op dat moment (en ik ben niet het type om snel kwaad te worden, in tegendeel zelfs) Heb haar op MSN toen een berichtje achtergelaten waaruit duidelijk bleek dat ik pissed off was (en dan heb ik de helft ook nog weggelaten, had een heel verhaal getypt, maar toch maar niet gestuurd) en waarin ik me afvroeg waar ze het lef vandaan haalde om te denken dat ik nu ineens weer kon doen alsof er niets aan de hand was. Kom ik gisteren thuis, zie ik op MSN wat offline berichten staan van haar dat ze vindt dat ik me als een klein kind gedraag die zijn zin niet krijgt en of ik het niet kan verkroppen dat zij nu gelukkig is met iemand anders... En weer verschuilde ze zich achter haar altijd makkelijke uitspraak "ik heb je toch van tevoren gezegd dat je niets moest verwachten van me". Heb haar duidelijk gemaakt dat ik inderdaad haar enthousiasme niet deel over haar nieuwe lover en dat er een groot verschil zit tussen je als een klein kind gedragen en met respect behandeld willen worden, maar dat ziet ze toch niet in.... Vervolgens toch maar geblokkeerd op MSN, meer woorden wil ik er ook niet meer vuil aan maken. Tijd voor wat anders!
quote:zo te lezen voor meer mensen dan alleen jij en ikOp zaterdag 26 september 2009 13:17 schreef Barbusse het volgende:
Het gaat een lang, hééél lang weekend worden vrees ik....
Buurvrouw van m'n ouders vroeg naar mijn situatie, kon me maar met grote moeite goed houden.
quote:Ik blijf ook maar binnen denk ik. Geen zin om mensen te ontmoeten, laat staan bekenden...Op zaterdag 26 september 2009 13:24 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
zo te lezen voor meer mensen dan alleen jij en ik
Buurvrouw van m'n ouders vroeg naar mijn situatie, kon me maar met grote moeite goed houden.
Ach, volgens mij had niemand het door...
Jezus hey, wat is dit ZWAAR. Echt, de klap lijkt nu pas echt op zijn hardst te zijn voor mij, terwijl het toch al bijna 2 maanden uit is. Maar het is wel zo dat ik haar nog steeds niet heb gezien, niet gesproken sinds ze het heeft uitgemaakt. Het enige contact wat ik heb gehad zijn emailtjes. Emotieloze emailtjes....
Kunnen jullie je dat voorstellen? Dat een relatie van bijna 7 jaar van het een op het andere moment volledig via de email wordt afgekapt?
Waar haalt dat gestoorde wijf het gore lef vandaan ook zeg.... om na 6,5 jaar lief en leed op zo'n manier het uit te maken. Na zo veel dat we hebben meegemaakt! Hoe fucking ziek ben je!!!??
I'm afraid I'll never be able to love again..... scarred for life
We hebben 3,5 jaar een zeer goede relatie gehad totdat zij december vorig jaar verliefd werd op iemand anders.
Pas 1,5 maand geleden hoorde ik van haar dat ze verliefd is op een leraar van 52! (ze is zelf 20) en dan ook nog het lef hebben om aan mij te vragen hoe je iemand kan vinden op internet om te checken of hij getrouwd is.
Nu had ze zich ingeschreven op een datingsite om die vent te proberen te vinden en nu komt ze aan met iemand van 45.
Ze vertelde me toen het uit ging dat gedeelde interesses de reden was. Zij is overtuigd heiden en erg fylosofisch ingesteld en ik heb daar niets mee, ik respecteerde haar meningen wel.
Nu ben ik net terug van een tour door zuid-Amerika en hoor ik van haar dat ze dus wat met die vent van 45 heeft, de gedachte alleen al vind ik smerig.
Ik heb al die tijd geprobeerd om normaal met haar om te kunnen gaan en haar als goede vriend te zien maar ik ga er dan zelf aan onderdoor...
Eergisteren heb ik het contact totaal met haar verbroken omdat ik het gewoon niet meer trok.
zo... dit moest ik even kwijt.
quote:Nu ben ik net terug van een tour door zuid-Amerika en hoor ik van haar dat ze dus wat met die vent van 45 heeft, de gedachte alleen al vind ik smerig.
Srry moest k ff kwijt, wat een raar verhaal en nogmaals sorry maar wat een raar meisje. Kan me wel voorstellen dat je hier van in de war ben.quote:Wow... ik weet niet zo goed wat ik daar op moet zeggen. In ieder geval, heel veel sterkte ermee!Op zaterdag 26 september 2009 14:53 schreef Grimbert het volgende:
Blegh, ik ben nu van m'n ex af.
We hebben 3,5 jaar een zeer goede relatie gehad totdat zij december vorig jaar verliefd werd op iemand anders.
Pas 1,5 maand geleden hoorde ik van haar dat ze verliefd is op een leraar van 52! (ze is zelf 20) en dan ook nog het lef hebben om aan mij te vragen hoe je iemand kan vinden op internet om te checken of hij getrouwd is.
Nu had ze zich ingeschreven op een datingsite om die vent te proberen te vinden en nu komt ze aan met iemand van 45.
Ze vertelde me toen het uit ging dat gedeelde interesses de reden was. Zij is overtuigd heiden en erg fylosofisch ingesteld en ik heb daar niets mee, ik respecteerde haar meningen wel.
Nu ben ik net terug van een tour door zuid-Amerika en hoor ik van haar dat ze dus wat met die vent van 45 heeft, de gedachte alleen al vind ik smerig.
Ik heb al die tijd geprobeerd om normaal met haar om te kunnen gaan en haar als goede vriend te zien maar ik ga er dan zelf aan onderdoor...
Eergisteren heb ik het contact totaal met haar verbroken omdat ik het gewoon niet meer trok.
zo... dit moest ik even kwijt.
Met mij gaat het verder goed. Ik houd me tot nu toe aan mn afspraak om niets van me te laten horen tot dinsdagavond, hoewel het misschien toch maandag wordt omdat ik dinsdag naar die kermis ben en dan geen zin heb om te bellen enz.
Hij smste me gisteravond en stuurde vanmorgen een mailtje. En ik heb niks teruggestuurd!
(ben een beetje trots op die zelfbeheersing van mij)
quote:Inderdaad, contact verbreken.... is het beste. Ook al is het niet wat je hart wilt... Trust me, we all know the feeling. Gewoon sterk blijven, en veel afleiding zoeken! Spreek met vrienden af, ga sporten, zoek een hobby, of als je al een leuke hobby hebt, stop er meer tijd in...etc etc...Op zaterdag 26 september 2009 14:53 schreef Grimbert het volgende:
Blegh, ik ben nu van m'n ex af.
We hebben 3,5 jaar een zeer goede relatie gehad totdat zij december vorig jaar verliefd werd op iemand anders.
Pas 1,5 maand geleden hoorde ik van haar dat ze verliefd is op een leraar van 52! (ze is zelf 20) en dan ook nog het lef hebben om aan mij te vragen hoe je iemand kan vinden op internet om te checken of hij getrouwd is.
Nu had ze zich ingeschreven op een datingsite om die vent te proberen te vinden en nu komt ze aan met iemand van 45.
Ze vertelde me toen het uit ging dat gedeelde interesses de reden was. Zij is overtuigd heiden en erg fylosofisch ingesteld en ik heb daar niets mee, ik respecteerde haar meningen wel.
Nu ben ik net terug van een tour door zuid-Amerika en hoor ik van haar dat ze dus wat met die vent van 45 heeft, de gedachte alleen al vind ik smerig.
Ik heb al die tijd geprobeerd om normaal met haar om te kunnen gaan en haar als goede vriend te zien maar ik ga er dan zelf aan onderdoor...
Eergisteren heb ik het contact totaal met haar verbroken omdat ik het gewoon niet meer trok.
zo... dit moest ik even kwijt.
Ik heb wel heel erg zitten worstelen toen ik in zo'n dip zat. Ik probeer altijd betekenissen uit gebeurtenissen te halen en ik zat me af te vragen wat ik hier nou van moest leren. Ik weet sowieso iets duidelijker wat ik wil in een relatie, en dat ik moet oppassen dat ik niet te afhankelijk word van één persoon. Dat is natuurlijk verstikkend en het is ongezond als je partner buiten jou geen leven heeft. Ik vind het jammer dat ik mijn ex heb blootgesteld aan mijn onzekerheden en dat hij middenin mijn leerproces zat. Hij heeft heel veel gezeur aan moeten horen en het is spijtig dat ik hem niet meer van de 'leuke ik' heb kunnen geven. Hij gunt mij het beste en ik vind dat wel fijn want dat geeft mij extra motivatie om wat te doen met m'n leven, alsof ik hem dat verschuldigd ben. Ik ben ergens ook wel blij dat we straks even geen contact hebben, anders blijf ik mijn leven om hem heen inrichten.
Het is wel wat voorbarig om te zeggen dat het goed gaat trouwens, want ik zie hem de komende paar dagen nog (daarna is het echt afgelopen-lang verhaal). En hoewel ik al flink bezig ben met het verwerken weet ik niet hoe het zal zijn als ik echt geen contact meer met hem kan opnemen. Dat het gewoon echt geen optie meer is, terwijl hij juist de degene was die er altijd voor me is geweest, die ik om 4 uur 's nachts nog even kon bellen. Geen nachtelijke sms-sessies meer..het begint een beetje door te dringen nu
Maargoed, ik blijf bij het motto 'it's better to have loved and lost, than to never have loved at all'.
quote:Ik ben het met dat motto eens. Verder herken ik, zoals bij iedereen eigenlijk (logisch), veel in jouw situatie. Maar ik ben blij dat je gemotiveerd bent om je leven weer zodanig op te pakken. Veel sterkte en succes, in the end it all works out!Op zaterdag 26 september 2009 16:15 schreef Kieswiel het volgende:
Het gaat weer redelijk goed. Heb wat inzinkingen gehad, gevreesd dat ik in de dip zou blijven, angst voor de toekomst (zou ik ooit weer iemand vinden?!) maar dat bang zijn maakte me kapot, dus ik probeer daar niet meer aan te denken. Dat ik hem als partner niet meer terug krijg heb ik vrede mee, ik wist van begin af aan dat we niet altijd bij elkaar zouden blijven en ik ben hem in ieder geval dankbaar voor twee (grotendeels) fantastische jaren. Het kutste vind ik de totale afkapping van contact. Maar ook daar zit verbetering in, eerst was het 5 jaar geen contact, toen 1 jaar, en nu zei die een paar maanden. Dat geeft hoop want dan ben ik hem tenminste niet voor altijd kwijt, hij was echt m'n maatje.
Ik heb wel heel erg zitten worstelen toen ik in zo'n dip zat. Ik probeer altijd betekenissen uit gebeurtenissen te halen en ik zat me af te vragen wat ik hier nou van moest leren. Ik weet sowieso iets duidelijker wat ik wil in een relatie, en dat ik moet oppassen dat ik niet te afhankelijk word van één persoon. Dat is natuurlijk verstikkend en het is ongezond als je partner buiten jou geen leven heeft. Ik vind het jammer dat ik mijn ex heb blootgesteld aan mijn onzekerheden en dat hij middenin mijn leerproces zat. Hij heeft heel veel gezeur aan moeten horen en het is spijtig dat ik hem niet meer van de 'leuke ik' heb kunnen geven. Hij gunt mij het beste en ik vind dat wel fijn want dat geeft mij extra motivatie om wat te doen met m'n leven, alsof ik hem dat verschuldigd ben. Ik ben ergens ook wel blij dat we straks even geen contact hebben, anders blijf ik mijn leven om hem heen inrichten.
Het is wel wat voorbarig om te zeggen dat het goed gaat trouwens, want ik zie hem de komende paar dagen nog (daarna is het echt afgelopen-lang verhaal). En hoewel ik al flink bezig ben met het verwerken weet ik niet hoe het zal zijn als ik echt geen contact meer met hem kan opnemen. Dat het gewoon echt geen optie meer is, terwijl hij juist de degene was die er altijd voor me is geweest, die ik om 4 uur 's nachts nog even kon bellen. Geen nachtelijke sms-sessies meer..het begint een beetje door te dringen nu
Maargoed, ik blijf bij het motto 'it's better to have loved and lost, than to never have loved at all'.
Ik heb gelukkig heel veel aan m'n vrienden die me steunen.
Hobby's zoeken is inderdaad een goed idee, ik deed al wat aan hardlopen en dat ga ik nu ook meer doen en ik denk erover om wekelijks op de maandagavond na werk lekker te gaan zwemmen.
Ik had 3,5 jaar toen ze van de middelbare school naar de universiteit ging. Ik was echt blij voor haar, mede omdat ze vroeger een beetje werd gepest. Nu kon ze gewoon opnieuw beginnen. En gelukkig ging dat goed. Ze had veel vrienden en bleef vaak ook vrijwillig op school. Ze had het opeens ontzettend druk. Ik merkte ook dat ze aan het veranderen was. Ze maakte geen tijd meer voor mij vrij. Ze kwam toen op het idee om samen te gaan wonen. Uiteindelijk ging dat niet door. Later bleek dat er veel meer achter zat en haar gedachtegang snap ik niet helemaal...
Ze zei dus dat ze een soort van bindingsangst had. Ze houdt ontzettend veel van mij, maar op de een of andere manier voelde het slecht voor haar om samen met mij te gaan wonen. Ik vond dat opzich geen probleem, zolang ze maar tijd vrijhield voor mij. In een relatie geef je en neem je. Ze zei dat ze geen tijd kon vrijmaken en dat ze problemen had met lange relaties. Opeens zei ze dat ze het knap vond dat ze al zo lang had. Ze zei dat ze erg onstabiel was en dat het beter was voor ons om uit elkaar te gaan. Ze wist niet meer wat ze wou. Ook was ze onzeker over onze relatie later. Mede daarom wilde ze niet gaan samenwonen met mij. Uiteindelijk hebben "we" het uit gemaakt. Eigenlijk had ik geen keus. Ze komt met irrationele argumenten, over haar gevoelens, iets waar ik haar niet mee kan helpen. Het afscheid was ook zoals in een soap volgens mij. "Ik hou van je en ik hoop dat we vrienden kunnen blijven." Ze zegt dat ze misschien later, als ze stabieler is, ze wel weer een relatie met mij kan hebben. Uiteindelijk wou ze nog een knuffel ook...
Aan de ene kant ben ik boos en aan de andere kant verdrietig. Het is voor mij echt moeilijk te begrijpen wat er nou in haar om gaat. Ze geeft me nu ook het idee dat ik maar gewoon moet wachten en dat we dan later verder kunnen. Ik betrap mezelf er nu ook op dat ik daarin mijn hoop vestig. Maar hoe groot is de kans nou dat het uiteindelijk goed komt. Komt het vaak voor dat twee ex-en die niet echt ruzie hebben gehad, maar besluiten om uit elkaar te gaan, uiteindelijk toch weer besluiten om het nog eens te proberen?
Ik weet niet of ik het nou maar moet vergeten en door moet gaan met mijn leven of.. tja. Kut hersenen, ben nu helemaal in de war en van slag.
Het was het moeilijkste om te doen, maar ook het beste (voor mijzelf)
quote:Zojuist? Ocherme...Op zaterdag 26 september 2009 17:16 schreef Chung het volgende:
Nou.. hier is mijn verhaal van. Dit is zonet gebeurd in de middag. Op dit moment krijg ik weer tranen, als ik denk over hoe het deze middag is verlopen.
Ik had 3,5 jaar toen ze van de middelbare school naar de universiteit ging. Ik was echt blij voor haar, mede omdat ze vroeger een beetje werd gepest. Nu kon ze gewoon opnieuw beginnen. En gelukkig ging dat goed. Ze had veel vrienden en bleef vaak ook vrijwillig op school. Ze had het opeens ontzettend druk. Ik merkte ook dat ze aan het veranderen was. Ze maakte geen tijd meer voor mij vrij. Ze kwam toen op het idee om samen te gaan wonen. Uiteindelijk ging dat niet door. Later bleek dat er veel meer achter zat en haar gedachtegang snap ik niet helemaal...
Ze zei dus dat ze een soort van bindingsangst had. Ze houdt ontzettend veel van mij, maar op de een of andere manier voelde het slecht voor haar om samen met mij te gaan wonen. Ik vond dat opzich geen probleem, zolang ze maar tijd vrijhield voor mij. In een relatie geef je en neem je. Ze zei dat ze geen tijd kon vrijmaken en dat ze problemen had met lange relaties. Opeens zei ze dat ze het knap vond dat ze al zo lang had. Ze zei dat ze erg onstabiel was en dat het beter was voor ons om uit elkaar te gaan. Ze wist niet meer wat ze wou. Ook was ze onzeker over onze relatie later. Mede daarom wilde ze niet gaan samenwonen met mij. Uiteindelijk hebben "we" het uit gemaakt. Eigenlijk had ik geen keus. Ze komt met irrationele argumenten, over haar gevoelens, iets waar ik haar niet mee kan helpen. Het afscheid was ook zoals in een soap volgens mij. "Ik hou van je en ik hoop dat we vrienden kunnen blijven." Ze zegt dat ze misschien later, als ze stabieler is, ze wel weer een relatie met mij kan hebben. Uiteindelijk wou ze nog een knuffel ook...
Aan de ene kant ben ik boos en aan de andere kant verdrietig. Het is voor mij echt moeilijk te begrijpen wat er nou in haar om gaat. Ze geeft me nu ook het idee dat ik maar gewoon moet wachten en dat we dan later verder kunnen. Ik betrap mezelf er nu ook op dat ik daarin mijn hoop vestig. Maar hoe groot is de kans nou dat het uiteindelijk goed komt. Komt het vaak voor dat twee ex-en die niet echt ruzie hebben gehad, maar besluiten om uit elkaar te gaan, uiteindelijk toch weer besluiten om het nog eens te proberen?
Ik weet niet of ik het nou maar moet vergeten en door moet gaan met mijn leven of.. tja. Kut hersenen, ben nu helemaal in de war en van slag.
Ik zou mijn hoop er niet op gaan vestigen, al zal dat in het begin automatisch gebeuren. Dat deed ik namelijk ook en dat was een ontzettend grote fout. Verder vind ik dat ze maar vage dingen zegt, misschien komt ze er nog op terug maar reken er niet op. Er bestaat altijd kans dat twee exen het weer gaan proberen. Soms na een dag, soms na een week, soms na een aantal maanden en soms zelfs na jaren. Maar ik kan je natuurlijk niks garanderen en je moet je leven hier ook niet op afstemmen.
Veel sterkte in ieder geval!
Ik snap er niks van. Zeggen dat je van iemand houdt en het toch uitmaken. Het was alsof we het samen uitmaakte, maar eigenlijk krijg ik nu het gevoel dat ik gedumpt ben door "haar verwarde gevoelens".
Arghhh, de laatste keer dat ik zo emo was, dat was 4,5 jaar geleden ofzo.
Vergeten, niet hopen, vergeten, niet hopen, vergeten..
Wachten op iemand is zodanig kut dat ik je dat niet aanraad, dat staat alleen je eigen leven in de weg. Het is nog vers dus geef jezelf de tijd om het te verwerken en misschien duidelijkheid te vragen. In ieder geval succes.
komop mensen!Laat niet je hele leven, je weekend of slechts maar een minuut van je leven naar de klote helpen doordat iemand jou niet meer wil!!!
Potverdorie.. ik heb ook gejankt als een klein kind toen het uit ging, en JA ik denk nog geregeld aan haar, waarom? Geen idee misschien omdat ze ruim 4 jaar met mij het leven heeft gedeeld, omdat ik van haar hielt, en nog steeds liefdevol terugdenk aan de mooie tijd die we samen hebben gehad.
Maar die is voorbij, face it.. misschien heb je nog hoop, dat mag, maar wees niet wanhopig want dat helpt echt niet.
Maar verdomme zeg.. ze heeft me een kutstreek geleverd, net als jullie ex-en waarschijnlijk ook bij jullie gedaan hebben, of misschien is de vlam gewoon uitgegaan, en dat is alleen al genoeg om niet langer stil te blijven staan 'EN DOORGAAN' met je leven.
Laat zien dat je het waard ben van jezelf te houden en onderneem wat, verban een deel van je onzekerheden door ervoor te zorgen dat ze niet meer bestaan, per slot.. je hebt nu een zee van tijd.
In de tussentijd kan je hier terecht met je verdriet, maar besteed niet je hele bewustzijn hier zoals ik gedaan heb, ga wat doen
sinds ik dit ben gaan doen gaat het 10x beter met me... Zij nam wat dat betreft geen enkel initiatief, het moest altijd van mijn kant komen...
Het is waarschijnlijk ook wel beter zo, maar ik voelde me daardoor ook gedumpt, het probleem lag duidelijk bij haar maar ze maakte het maar uit omdat ze het blijkbaar niet op kon lossen >_> (bovendien hebben we van alles geprobeerd om het te verbeteren).
Soms vraag ik me echt af of ik nog gewoon met haar moet omgaan (we hebben besloten contact te houden via MSN) of dat ik er schijt aan moet krijgen en enorm pissig op haar moet zijn...
Zat gister avond weer ff in een dipje en had het er na 5 weken weer eens over gehad met haar... Toch blijft ze kil overkomen, ook al voelt ze zich schuldig dat het met haar na 2 weken al "goed" ging en mij de indruk gaf alsof het haar niets kon schelen...
Achjah, laat ik het maar positief bekijken... Heb nu wel tijd om eens in een band te spelen, aangezien wij elkaar bijna elk weekend zagen, bovendien wonen wij 180km van elkaar af, wat ook nog wat complicaties opleverde... Het is toch wel weer fijn om een stukje vrijheid terug te hebben en ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker...
quote:Chev onze motivator.Op zaterdag 26 september 2009 18:20 schreef Chev het volgende:
Arg...
Laat niet je hele leven, je weekend of slechts maar een minuut van je leven naar de klote helpen doordat iemand jou niet meer wil!!!
Potverdorie.. ik heb ook gejankt als een klein kind toen het uit ging, en JA ik denk nog geregeld aan haar, waarom? Geen idee misschien omdat ze ruim 4 jaar met mij het leven heeft gedeeld, omdat ik van haar hielt, en nog steeds liefdevol terugdenk aan de mooie tijd die we samen hebben gehad.
Maar die is voorbij, face it.. misschien heb je nog hoop, dat mag, maar wees niet wanhopig want dat helpt echt niet.
Maar verdomme zeg.. ze heeft me een kutstreek geleverd, net als jullie ex-en waarschijnlijk ook bij jullie gedaan hebben, of misschien is de vlam gewoon uitgegaan, en dat is alleen al genoeg om niet langer stil te blijven staan 'EN DOORGAAN' met je leven.
Laat zien dat je het waard ben van jezelf te houden en onderneem wat, verban een deel van je onzekerheden door ervoor te zorgen dat ze niet meer bestaan, per slot.. je hebt nu een zee van tijd.
In de tussentijd kan je hier terecht met je verdriet, maar besteed niet je hele bewustzijn hier zoals ik gedaan heb, ga wat doen
quote:Hehe ja, maar hij heeft wel gelijk!
Je moet niet je eigen geluk laten afhangen van iemand anders, je bent zelf nog altijd verantwoordelijk voor je eigen geluk. Maar goed, andere mensen kunnen je er wel bij helpen. Wat mij helpt is de enorm lieve reacties van vrienden en die klaar voor je staan als je het nodig hebt. Maar goed, dat doet niks af aan het feit dat ik haar nu ineens ontzettend mis, ondanks mijn boosheid van de afgelopen dagen. Heb vanmiddag een feestje gehad van een vriendin van me en daar zou zij ook heen meegaan in eerste instantie en hoewel de vrienden allemaal gezellig waren en ik zelf ook heel vrolijk deed, heb ik toch ineens het gevoel dat ik haar mis, ondanks de dingen die ze me geflikt heeft. Twee vrienden hebben ook al los van elkaar tegen me gezegd: "ik ben bang dat je binnenkort toch weer met haar rondloopt" en hoewel ik dit ontken tegenover hen, kunnen ze daar nog wel eens gelijk in hebben ook...
quote:Helaas niet. Maximale wat er vaak inzit is een knipperlicht relatie, maar daar zit je waarschijnlijk ook niet op te wachten. Zit zelf in ongeveer dezelfde situatie, maar alleen dan dat ik het ook niet lekker vond gaan. Maar ook zij zegt van ik hou nog van je, maar weer meer vrijheid voor mezelf.Op zaterdag 26 september 2009 17:16 schreef Chung het volgende:
Komt het vaak voor dat twee ex-en die niet echt ruzie hebben gehad, maar besluiten om uit elkaar te gaan, uiteindelijk toch weer besluiten om het nog eens te proberen?
Ergens blijf je hopen, maar je kan veel beter doorgaan met je leven zoals Chev zegt. En ja dat is makkelijker gezegt dan gedaan.
quote:tja, zo denk ik er nu ook over.. Nu het verleden tijd is. Toch heeft die periode dat ik totaal van de kaart was wel een functie gehad. Je moet er doorheen, het wegstoppen is ook niet goed.
Maar je moet er idd. ook weer een keer uitkomen..
quote:Soms blijft zo'n relatie dan nog wat doorsudderen omdat je elkaar nog niet kunt of wilt loslaten..Op zaterdag 26 september 2009 20:32 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Helaas niet. Maximale wat er vaak inzit is een knipperlicht relatie, maar daar zit je waarschijnlijk ook niet op te wachten. Zit zelf in ongeveer dezelfde situatie, maar alleen dan dat ik het ook niet lekker vond gaan. Maar ook zij zegt van ik hou nog van je, maar weer meer vrijheid voor mezelf.
Ergens blijf je hopen, maar je kan veel beter doorgaan met je leven zoals Chev zegt. En ja dat is makkelijker gezegt dan gedaan.
En heel soms komen mensen ook duurzaam weer bij elkaar..
Maar daar is het ook mee gezegd.
quote:Been their done that. This eerder een maand uit geweest. Na veel gezeur zijn we toch weer bij elkaar gekomen(nu bijna een jaar geleden). Daar doel ik dus ook op met knipperlicht relatie. Vandaar dat mijn geloof dat het ooit echt goed komt niet erg groot isOp zaterdag 26 september 2009 20:47 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Soms blijft zo'n relatie dan nog wat doorsudderen omdat je elkaar nog niet kunt of wilt loslaten..
En heel soms komen mensen ook duurzaam weer bij elkaar..
(verkapte tvp)
Ik vind het zo moeilijk om dit los te maken. De meeste mensen gaan uit elkaar vanwege een ruzie, vanwege vreemdgaan of omdat je uit elkaar groeit ofzo. In mijn geval voelt het alsof het goed gaat komen.
quote:Bedankt voor de reactie! Dit is precies wat ik nodig heb... Voor nu probeer ik mijn gedachten op een rijtje te zetten en ik probeer het allemaal te verwerken. Ik ga er binnenkort nog een keer serieus over praten met haar en daarna neem ik misschien het besluit om het achter me te laten en verder te gaan. Op deze manier weet ik tenminste zeker dat ik de juiste beslissing heb genomen.Op zaterdag 26 september 2009 18:18 schreef Kieswiel het volgende:
@ Chung; Ik denk dat ze meer vrijheid wil. Zo'n stap naar de universiteit brengt heel veel met zich mee, ze is zichzelf aan het ontdekken en wil misschien loskomen van het verleden dat ze had. Misschien hoor jij bij dat verleden. Het kan zo zijn dat als ze alles uitgevogeld heeft, beseft dat jij de ware voor haar bent. Maar de kans is volgens mij groter dat ze zich zodanig ontwikkeld dat jullie uiteindelijk niet meer bij elkaar passen.
Wachten op iemand is zodanig kut dat ik je dat niet aanraad, dat staat alleen je eigen leven in de weg. Het is nog vers dus geef jezelf de tijd om het te verwerken en misschien duidelijkheid te vragen. In ieder geval succes.
quote:Mja, denk dat je dan jezelf probeert te testen, je eigen harder wilt maken ofzo. Juist lezen, juist jezelf ermee confronteren ofzo om het misschien beter te accepteren.Op vrijdag 25 september 2009 23:38 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Herkenbaar. Weten dat je iets niet aankan en toch doen.
Het frappante is dat ik haar ook echt net op het juiste moment ontmoet had, want ik zat er een paar dagen geleden echt even weer helemaal doorheen.
Op de een of andere manier begon ik steeds meer het idee te krijgen dat ik mijn ex weer terug wilde wilde en alleen door constant voor mezelf te rationaliseren waarom bellen een slecht idee zou zijn, kon ik het laten.
Toen ik echter dat meisje ontmoette verdween de gedachte en het verlangen als sneeuw voor de zon.
Eindigt het in een rebound? Altijd mogelijk, hoewel ik daar eigenlijk niet eens vanuit wil gaan, omdat ik echt een leuke klik had met het "nieuwe" meisje.
Het belangrijkste punt wat ik heb geleerd is dat er echt wel veel meer leuke andere meiden zijn dan je ex.
En ja, ook al weet je dat bewust gezien sowieso wel, je moet het ook even emotioneel zien te snappen.
Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en het grappige is, op dit moment hoop ik echt gewoon dat m'n ex net zo blij is als dat ik nu ben.
Dus mensen (zeker ook voor jou, Dick_Laurent)..er is zeker weten hoop..een hoop andere leuke mensen die je zomaar kan ontmoeten!
(Overigens, mocht het helemaal niets worden en ik beland weer in een dip, dan kom ik uiteraard weer terug!
)quote:En als het goed gaat, zou ik het leuk vinden als je dat toch even meld. Is altijd leuk om te horen en voor ons misschien ook wel hoopgevend!Op zondag 27 september 2009 13:59 schreef Untouchables het volgende:
Ik wilde toch even een positief iets melden hier, heb namelijk binnenkort een date met een leuk meisje!
Het frappante is dat ik haar ook echt net op het juiste moment ontmoet had, want ik zat er een paar dagen geleden echt even weer helemaal doorheen.
Op de een of andere manier begon ik steeds meer het idee te krijgen dat ik mijn ex weer terug wilde wilde en alleen door constant voor mezelf te rationaliseren waarom bellen een slecht idee zou zijn, kon ik het laten.
Toen ik echter dat meisje ontmoette verdween de gedachte en het verlangen als sneeuw voor de zon.
Eindigt het in een rebound? Altijd mogelijk, hoewel ik daar eigenlijk niet eens vanuit wil gaan, omdat ik echt een leuke klik had met het "nieuwe" meisje.
Het belangrijkste punt wat ik heb geleerd is dat er echt wel veel meer leuke andere meiden zijn dan je ex.
En ja, ook al weet je dat bewust gezien sowieso wel, je moet het ook even emotioneel zien te snappen.
Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en het grappige is, op dit moment hoop ik echt gewoon dat m'n ex net zo blij is als dat ik nu ben.
Dus mensen (zeker ook voor jou, Dick_Laurent)..er is zeker weten hoop..een hoop andere leuke mensen die je zomaar kan ontmoeten!
(Overigens, mocht het helemaal niets worden en ik beland weer in een dip, dan kom ik uiteraard weer terug!
Ik denk soms nog eens: Wat als hij me weer terug wilt? In de eerste paar weken zou mijn antwoord 'JAAAAAA JIPPIE' zijn geweest, maar ik merk dat ik toch steeds meer afstand neem van het idee. Als ik er aan denk dan spoken dit soort vragen door mijn hoofd: Zou ik wel ja zeggen? Wat zou zijn motivatie zijn? Kan ik hem nog wel vertrouwen? Etc.
Dat soort dingen, heeft iemand anders dat ooit zo gedacht? En is het iets positiefs of iets negatiefs?
quote:Haha, thanks voor de opbeurende woorden.Op zondag 27 september 2009 13:59 schreef Untouchables het volgende:
Ik wilde toch even een positief iets melden hier, heb namelijk binnenkort een date met een leuk meisje!
Het frappante is dat ik haar ook echt net op het juiste moment ontmoet had, want ik zat er een paar dagen geleden echt even weer helemaal doorheen.
Op de een of andere manier begon ik steeds meer het idee te krijgen dat ik mijn ex weer terug wilde wilde en alleen door constant voor mezelf te rationaliseren waarom bellen een slecht idee zou zijn, kon ik het laten.
Toen ik echter dat meisje ontmoette verdween de gedachte en het verlangen als sneeuw voor de zon.
Eindigt het in een rebound? Altijd mogelijk, hoewel ik daar eigenlijk niet eens vanuit wil gaan, omdat ik echt een leuke klik had met het "nieuwe" meisje.
Het belangrijkste punt wat ik heb geleerd is dat er echt wel veel meer leuke andere meiden zijn dan je ex.
En ja, ook al weet je dat bewust gezien sowieso wel, je moet het ook even emotioneel zien te snappen.
Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en het grappige is, op dit moment hoop ik echt gewoon dat m'n ex net zo blij is als dat ik nu ben.
Dus mensen (zeker ook voor jou, Dick_Laurent)..er is zeker weten hoop..een hoop andere leuke mensen die je zomaar kan ontmoeten!
(Overigens, mocht het helemaal niets worden en ik beland weer in een dip, dan kom ik uiteraard weer terug!
Gister weer met vrienden uitgeweest (pfff ben echt teveel uit geweest dit weekend, ook niet zo goed voor de portemonnee
)Ik ben bij het uitgaan niet wanhopig op zoek naar een chick... ook niet voor one night stand. Ik zal eerlijk toegeven dat als ik een lekker wijf tegen kom dat er overduidelijk zin in heeft, ik het niet uit de weg zou gaan. Aan de andere kant ben ik gewoon niet zo'n flirterig typ. Ik straal dat ook gewoon niet uit...en zodoende kom ik ook niet overmatig in aanraking met meisjes, zelfs niet bij het uitgaan. Soms baal ik daar wel van, want ik ben wel een spontaan iemand, ben echt geen nerd die niks te melden heeft.
Zag bijvoorbeeld op gegeven moment een gast op de dansvloer staan, echt FOUT (vond ik dan) Heel strak wit shirtje aan, om te laten zien hoe gespierd hij (niet) was. En dan vervolgens met zn tong half uit zn bek steeds dansen alsof ie aan het neuqen is... met van die stotende heup bewegingen. Echt, het zag er niet uit gewoon.... maarrrrrrr, na een tijdje stond deze meneer tegen een andere meid aan te rijden. Deze meid zag er echt niet dom uit... bedoel het was geen breezer sletje (sowieso, naar dat soort clubs ga ik niet
)Maar wat zag mijn verbaasde oog, binnen no time draaide deze dame zich om naar hem en deed haar armen om hem heen en begon heel hitsig tegen hem aan te dansen. De motherfucker had gewoon succes met zijn vieze gore lelijke rotkop en tong die hij niet binnenboord kon houden.
WTF!
Sorry hoor, maar ja... dit bewijst maar weer dat ik vrouwen gewoon niet snap
Oh, een andere fijne update, ik kreeg gister te horen dat mijn ex, de 'robot' moet ik haar maar gaan noemen, over een klein jaar voorgoed naar de states vertrekt. Jawel, naar dezelfde plek als waar ze nu net 3 manden heeft gezeten. Dezelfde plek waar ze besloot niet meer de persoon te zijn die ik bijna 7 jaar gekend heb. Dezelfde plek waar ze mij via de email vertelde dat het voorgoed klaar was. Ze wil daar gaan promoveren. Nou, dan zit een vriendschap (die zij zelf zo graag met me zou willen, waren haar woorden) er dus niet in he??? Wat een fucking TONEELSTUK heeft ze lopen houden. Ze wist alles gewoon compleet uit.
Bah... echt walgelijk dat mens. Ga haar in ieder geval een brief sturen waarin ik alles los laat en alles er uit gooi. En dan is het maar klaar.... meer kan ik niet doen, en meer wil ik ook niet meer doen.
By the way, dit is een mooi liedje voor de zondag middag mensen:
Es geht vorbei......
(Ik heb een jaar in Berlijn gewoond, vandaar het Duits)
quote:mijn gevoel zegt nog steeds JAAAAAAA!!!!11!!!!, maar m'n verstand weet dat ik het grenzeloze vertrouwen dat ik in haar had kwijt ben. Maar het is nutteloos om er over na te denken, want het gebeurt niet. Nu zeker niet, en later? Ook dat kan ik me nu niet voorstellen.Op zondag 27 september 2009 14:08 schreef Snowcold het volgende:
[..]
En als het goed gaat, zou ik het leuk vinden als je dat toch even meld. Is altijd leuk om te horen en voor ons misschien ook wel hoopgevend!
Ik denk soms nog eens: Wat als hij me weer terug wilt? In de eerste paar weken zou mijn antwoord 'JAAAAAA JIPPIE' zijn geweest, maar ik merk dat ik toch steeds meer afstand neem van het idee. Als ik er aan denk dan spoken dit soort vragen door mijn hoofd: Zou ik wel ja zeggen? Wat zou zijn motivatie zijn? Kan ik hem nog wel vertrouwen? Etc.
Dat soort dingen, heeft iemand anders dat ooit zo gedacht? En is het iets positiefs of iets negatiefs?
Maarja, m'n verstand kan het, op een helder moment een week geleden na, nog niet winnen van m'n gevoel.
Maar ik weet nu in ieder geval dat ik het wel kan, en dat ik me daar zeer happy bij zal voelen en dat op zich is iets waar ik me nu aan vast probeer te houden door alle in-de-afgelopen-2-maanden-verzamelde-en-nu-terugkerende-emoties heen. :|
quote:Ik zal inderdaad sowieso laten weten hoe het gaat, om hopelijk, mocht het goed gaan, de joy te verspreiden!Op zondag 27 september 2009 14:08 schreef Snowcold het volgende:
[..]
En als het goed gaat, zou ik het leuk vinden als je dat toch even meld. Is altijd leuk om te horen en voor ons misschien ook wel hoopgevend!
Dat terug willen heb ik dus ook heel erg gehad, maar, ook al zit ik dan nu in een vrolijke high, ik denk dat dat vooral ook was omdat ik iemand wilde.
Natuurlijk is dat per situatie verschillend en bij ons was het zo dat we al jaren aan het aanmodderen waren en ik theoretisch gezien al veel eerder had kunnen proberen om onze relatie weer te verbeteren.
Voor mij is het echt duidelijk aan het worden dat ik wel van haar hield, maar gewoon niet meer bij haar wilde zijn..Echter, ik was te laf om haar te laten gaan en weer alleen te zijn.
Dick_laurent, ik heb echt serieus met je te doen man, maar geloof me, dat zij naar de States gaat is het beste wat je kan gebeuren.
Fuck vriendschap en laat haar voor wat ze is!
Toevallig heb ik dit meisje ook niet in de uitgaanssfeer ontmoet en konden we daadwerkelijk een leuk gesprek voeren, alvorens de date te plannen. Wanhopig gaan zoeken in discotheken of kroegen wordt niemand (en zeker niet een pas "gedumpte) gelukkig van.
Echt waar jongen, je gelooft er nu geen zak van waarschijnlijk en zo zat ik letterlijk een week geleden ook in de kroeg, maar het echt op elk moment omslaan.
Wordt het niets met de nieuwe persoon, soit, maar je beseft je in ieder geval wel dat het verbreken van de relatie absoluut niet het einde is.
Nu maar hopen dat zodra de kater verdwijnt de dip niet terug komt.En ik wil ook graag m'n gedachten verzetten, maakt niet uit waarnaar. Maar als je hele dagen thuis zit, wetende dat zij met "onze" vrienden lol heeft helpt niet echt. Ik heb er enorme moeite mee dat ze allemaal zo makkelijk iemand aan de kant kunnen schuiven. Het blijkt dus gewoon dat zij niet alleen "goede gesprekken" met hen heeft gehad, ze is ook maanden aan het lobbieën geweest voor sympathie voor haar. En die heeft ze gekregen. Geloof me, ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld als nu.
Verder zal het allemaal wel weer verdwijnen hoor. Zodra je wat te doen hebt, of iemand ontmoet ben je al veel verder. Dus veel plezier met het daten allemaal!
quote:Shiiiiiit man, ik heb met je te doen! Ik ken het gevoel maar al te goed. Toch, begint er voor mij langzaam een soort 'acceptatie' te ontstaan, ondanks dat ik het nog steeds heel erg vind wat er is gebeurd.Op zondag 27 september 2009 15:16 schreef Barbusse het volgende:
M'n dipje heeft gelukkig plaats gemaakt voor een ferme kater.
En ik wil ook graag m'n gedachten verzetten, maakt niet uit waarnaar. Maar als je hele dagen thuis zit, wetende dat zij met "onze" vrienden lol heeft helpt niet echt. Ik heb er enorme moeite mee dat ze allemaal zo makkelijk iemand aan de kant kunnen schuiven. Het blijkt dus gewoon dat zij niet alleen "goede gesprekken" met hen heeft gehad, ze is ook maanden aan het lobbieën geweest voor sympathie voor haar. En die heeft ze gekregen. Geloof me, ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld als nu.
Verder zal het allemaal wel weer verdwijnen hoor. Zodra je wat te doen hebt, of iemand ontmoet ben je al veel verder. Dus veel plezier met het daten allemaal!
Probeer er uit te komen! Probeer het los te laten, maar gun jezelf ook je verdriet... als je je kut voelt, laat dat gewoon toe, maar wees aan de andere kant ook sterk genoeg om op een gegeven moment te zeggen GENOEG NU
Es geht vorbei....
quote:Oh, je hebt gelijk hoor. En ik had de afgelopen dagen ook slechts een dipje, vorige week was het stukken beter. Maar het feit dat ik alleen, echt helemaal alleen bent, maakt het gewoon wat moeilijker. Jullie kunnen bij vrienden terecht, ik niet.Op zondag 27 september 2009 15:21 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Shiiiiiit man, ik heb met je te doen! Ik ken het gevoel maar al te goed. Toch, begint er voor mij langzaam een soort 'acceptatie' te ontstaan, ondanks dat ik het nog steeds heel erg vind wat er is gebeurd.
Probeer er uit te komen! Probeer het los te laten, maar gun jezelf ook je verdriet... als je je kut voelt, laat dat gewoon toe, maar wees aan de andere kant ook sterk genoeg om op een gegeven moment te zeggen GENOEG NU
Es geht vorbei....
Aber Es geht mit sicherheit vorbei... Grappig dat je het zo zegt, ik zit er namelijk aan te denken om m'n spullen te pakken en in het buitenland werk te zoeken. Duitsland lijkt me wel wat.
quote:Dude, ga naar Berlijn. Ik heb er een jaar gezeten en ik mis het!!! Berlijn is wel een harde stad, zeker in de winter. Donker en grijs... maar kerel, als die zon gaat schijnen in de lenteOp zondag 27 september 2009 15:34 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Oh, je hebt gelijk hoor. En ik had de afgelopen dagen ook slechts een dipje, vorige week was het stukken beter. Maar het feit dat ik alleen, echt helemaal alleen bent, maakt het gewoon wat moeilijker. Jullie kunnen bij vrienden terecht, ik niet.
Aber Es geht mit sicherheit vorbei... Grappig dat je het zo zegt, ik zit er namelijk aan te denken om m'n spullen te pakken en in het buitenland werk te zoeken. Duitsland lijkt me wel wat.
pure heaven!
Berlijn is rauw.... Berlijn is echt. Berlijn is leven!
quote:Dude, dit klinkt zeker messed up. Alleen al om deze reden ben ik altijd wel voorzichtig geweest met het fenomeen vrienden en je vriendin. Om dit soort volstrekt oneerlijke situaties zoveel mogelijk te vermijden!Op zondag 27 september 2009 15:16 schreef Barbusse het volgende:
M'n dipje heeft gelukkig plaats gemaakt voor een ferme kater.
En ik wil ook graag m'n gedachten verzetten, maakt niet uit waarnaar. Maar als je hele dagen thuis zit, wetende dat zij met "onze" vrienden lol heeft helpt niet echt. Ik heb er enorme moeite mee dat ze allemaal zo makkelijk iemand aan de kant kunnen schuiven. Het blijkt dus gewoon dat zij niet alleen "goede gesprekken" met hen heeft gehad, ze is ook maanden aan het lobbieën geweest voor sympathie voor haar. En die heeft ze gekregen. Geloof me, ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld als nu.
Verder zal het allemaal wel weer verdwijnen hoor. Zodra je wat te doen hebt, of iemand ontmoet ben je al veel verder. Dus veel plezier met het daten allemaal!
Inderdaad, thuis zitten is afschuwelijk en hels, ik moet ook toegeven dat ik de laatste weken heel veel bij vrienden heb gezeten.
Als ik alleen thuis zat, zat ik mezelf ook alleen maar op te vreten.
Maar inderdaad, zoals ik al even poste, je gaat hier zeker doorheen komen.
Ook al weet ik dat je geluk niet van een meid af moet hangen, het ontmoeten van iemand doet wonderen.
Ik geef dat in jouw situatie het absoluut bemoeilijkt wordt door de vriendengroep, maar echt..fuck haar man.
quote:Kijk, en dat zal me dus goed doen!Op zondag 27 september 2009 15:40 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Dude, ga naar Berlijn. Ik heb er een jaar gezeten en ik mis het!!! Berlijn is wel een harde stad, zeker in de winter. Donker en grijs... maar kerel, als die zon gaat schijnen in de lente
pure heaven!
Berlijn is rauw.... Berlijn is echt. Berlijn is leven!
Sowieso vind ik Duitsland een mooi land, vooral de Eiffel en het gebied rond de Moezel. Maar ik moet daar dan wel werk hebben. Heb je nog tips en/of linkjes? Het soort werk maakt me niet zoveel uit, voor mijn part ga ik van alles aanpakken op een wijnboerderij zoals druiven plukken of flessen in dozen stouwen. (heel graag zelfs!)Nog nooit in Berlijn geweest, lijkt me ook geweldig btw.
[ Bericht 2% gewijzigd door Barbusse op 27-09-2009 15:49:28 ]
quote:Ach, beter dat ik het nu weet, zeg ik dan maar. In dit soort situaties weet je wie je vrienden zijn en wie niet. En ja, ze kan de ***** krijgen. Ik moet d'r niet meer en heb medelijden met haar nieuw vriendje, als die er is. Alhoewel, ik heb een idee wie dat nieuwe vriendje is, dus nee, toch maar geen medelijden. Ze verdienen elkaar en zullen elkaar op den duur hetzelfde aandoen wat ze mij hebben aangedaan. Ben benieuwd wie van de twee er mee gaat beginnen.Op zondag 27 september 2009 15:41 schreef Untouchables het volgende:
[..]
Dude, dit klinkt zeker messed up. Alleen al om deze reden ben ik altijd wel voorzichtig geweest met het fenomeen vrienden en je vriendin. Om dit soort volstrekt oneerlijke situaties zoveel mogelijk te vermijden!
Inderdaad, thuis zitten is afschuwelijk en hels, ik moet ook toegeven dat ik de laatste weken heel veel bij vrienden heb gezeten.
Als ik alleen thuis zat, zat ik mezelf ook alleen maar op te vreten.
Maar inderdaad, zoals ik al even poste, je gaat hier zeker doorheen komen.
Ook al weet ik dat je geluk niet van een meid af moet hangen, het ontmoeten van iemand doet wonderen.
Ik geef dat in jouw situatie het absoluut bemoeilijkt wordt door de vriendengroep, maar echt..fuck haar man.
quote:Tja, ik heb in Berlijn gewoond dus over de eiffel etc kan ik je niet veel vertellenOp zondag 27 september 2009 15:43 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Kijk, en dat zal me dus goed doen!
In Duitsland moet je echtwel werk kunnen vinden hoor! Kweenie wat voor opleiding je hebt gedaan?
Nu is het zo dat in Berlijn helaas een flinke werkeloosheid heerst. De stad is arm...(en daarom ook heel tof, omdat iedereen een attitude heeft van, fuck it...alles kan)
Maar je kan er werk vinden, het is mij ook gelukt. Je moet er wel je best voor doen, maar dan lukt het echt. Sure, het was niet bepaald spannend werk, maar het was werk.
Bijvoorbeeld in callcenters. Daar zoeken ze regelmatig mensen die een andere taal spreken. Zo heb ik op een Nederlandse afdeling gewerkt bij de klantenservice van Expedia.
Niet goed voor mijn Duits, want ik zat daar tussen alleen maar Nederlanders haha...
Dit is trouwens een goeie site. Is voor heel duitsland, ik keek eigenlijk alleen maar op het "Berlin" forum, maar je hebt dus voor alle grote steden in Duitsland een forum hier.
Is voor expats (internationals) en alles gaat wel in het Engels.
But aai tink joe ken spiek English...... of nie dan?
Trotzdem, Deutsch ist ganz einfach... und wenn du es nie mehr weißt, sprechts du Höllandisch mit ein Deutsches akzent und manchmal verstehen die Deutschen das auch!
http://www.toytowngermany.com/forum/
Seize the day man!
quote:Op zondag 27 september 2009 15:54 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Tja, ik heb in Berlijn gewoond dus over de eiffel etc kan ik je niet veel vertellen
In Duitsland moet je echtwel werk kunnen vinden hoor! Kweenie wat voor opleiding je hebt gedaan?
Nu is het zo dat in Berlijn helaas een flinke werkeloosheid heerst. De stad is arm...(en daarom ook heel tof, omdat iedereen een attitude heeft van, fuck it...alles kan)
Maar je kan er werk vinden, het is mij ook gelukt. Je moet er wel je best voor doen, maar dan lukt het echt. Sure, het was niet bepaald spannend werk, maar het was werk.
Bijvoorbeeld in callcenters. Daar zoeken ze regelmatig mensen die een andere taal spreken. Zo heb ik op een Nederlandse afdeling gewerkt bij de klantenservice van Expedia.
Niet goed voor mijn Duits, want ik zat daar tussen alleen maar Nederlanders haha...
Ik zal eens op zoek gaan dan! Niet geschoten is altijd mis, en een complete verandering van omgeving zal me goed doen. Ik heb een financiële achtergrond, daarin werk vinden in het buitenland zal moeilijk worden. Maar het gaat me meer om weg zijn en nieuwe mensen kennen dan dat ik een perfecte baan moet hebben. Dus callcenter zou wel eens kunnen.quote:Dit is trouwens een goeie site. Is voor heel duitsland, ik keek eigenlijk alleen maar op het "Berlin" forum, maar je hebt dus voor alle grote steden in Duitsland een forum hier.
Is voor expats (internationals) en alles gaat wel in het Engels.
But aai tink joe ken spiek English...... of nie dan?
Trotzdem, Deutsch ist ganz einfach... und wenn du es nie mehr weißt, sprechts du Höllandisch mit ein Deutsches akzent und manchmal verstehen die Deutschen das auch!
http://www.toytowngermany.com/forum/
Seize the day man!
Jez, ai spiek verrie wel enklisj. Duits is ook niet zo'n probleem voor me, dus ook dat komt goed. Bovendien leer je een taal nooit zo snel als dan dat je er woont. Die site zal ik zeker even uit gaan pluizen. En daarna dromen over hübsche Deutsche Mädchen! Dank kerel!
Go for it
quote:Ze zoeken een handyman voor licht werk in een kunstgalerie in Berlijn...
Mijn dipje is nu zeker voorbij!
quote:haha ben blij je uit je dip te kunnen helpen man!Op zondag 27 september 2009 16:12 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ze zoeken een handyman voor licht werk in een kunstgalerie in Berlijn...
Mijn dipje is nu zeker voorbij!
en fuck, ik ga Berlijn echt weer missen op deze manier! Misschien ga ik wel met je mee
quote:Je bent van harte welkom! First we take Manhattan, then we take Berlin!Op zondag 27 september 2009 16:15 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
haha ben blij je uit je dip te kunnen helpen man!
en fuck, ik ga Berlijn echt weer missen op deze manier! Misschien ga ik wel met je mee
Als je er serieus over denkt moet je maar even pmmen. Gezelschap op zo'n avontuur zou leuk zijn, en bovendien denk ik dat ik je hulp wel kan gebruiken aangezien jij er al eens gewoond hebt.
quote:Tja, ik ben net begonnen aan een 2 jarige opleiding hier in NLOp zondag 27 september 2009 16:18 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Je bent van harte welkom! First we take Manhattan, then we take Berlin!
Als je er serieus over denkt moet je maar even pmmen. Gezelschap op zo'n avontuur zou leuk zijn, en bovendien denk ik dat ik je hulp wel kan gebruiken aangezien jij er al eens gewoond hebt.
Die kan ik natuurlijk elk moment stop zetten, ergens wil ik ook het liefste nu gewoon WEG ... maar het zou niet slim zijn, I need to make a plan... kan niet zomaar weg gaan.
Ik ga in November trouwens wel een paar dagen weer naar Berlin. Het is dit jaar namelijk op 9 November precies 20 jaar na de val van de muur. Dikke party dus! Moet je ook gaan!
quote:En die opleiding in Duitsland voortzetten kan niet? Want ik kan me wel voorstellen dat je weg wilt namelijk.Op zondag 27 september 2009 16:33 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Tja, ik ben net begonnen aan een 2 jarige opleiding hier in NL
Die kan ik natuurlijk elk moment stop zetten, ergens wil ik ook het liefste nu gewoon WEG ... maar het zou niet slim zijn, I need to make a plan... kan niet zomaar weg gaan.
Ik ga in November trouwens wel een paar dagen weer naar Berlin. Het is dit jaar namelijk op 9 November precies 20 jaar na de val van de muur. Dikke party dus! Moet je ook gaan!
In november feesten in Berlijn lijkt me geweldig! Misschien wel leuk om dan te gaan ja. Maar misschien ben ik er dan al....
quote:Hmm, is interessant idee. Zou ik eens naar kunnen kijken (al ben ik bang van niet)Op zondag 27 september 2009 16:37 schreef Barbusse het volgende:
[..]
En die opleiding in Duitsland voortzetten kan niet? Want ik kan me wel voorstellen dat je weg wilt namelijk.
In november feesten in Berlijn lijkt me geweldig! Misschien wel leuk om dan te gaan ja. Maar misschien ben ik er dan al....
Haha ik vind het wel dapper als je zomaar gaat. Maar ik zou van tevoren wel een plan maken. Schrijf voor jezelf op wat je wilt, hoe je dingen wil gaan aanpakken etc... Maak een account aan op het toytown forum en ga praten met mensen die daar al zitten. Hoe zij het gedaan hebben, wat je het beste wel/niet kan doen.
That's the way to get where you wanna be....
quote:Ik ben dat forum al aan het doorspitten. En een plan maken zal wel moeten, maar ik was altijd al van het plannen, and look where that's got me.... Dus eigenlijk ben ik van mening dat ik moet doen wat ik in mijn relatie eigenlijk zelden deed, just do things.Op zondag 27 september 2009 16:41 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Hmm, is interessant idee. Zou ik eens naar kunnen kijken (al ben ik bang van niet)
Haha ik vind het wel dapper als je zomaar gaat. Maar ik zou van tevoren wel een plan maken. Schrijf voor jezelf op wat je wilt, hoe je dingen wil gaan aanpakken etc... Maak een account aan op het toytown forum en ga praten met mensen die daar al zitten. Hoe zij het gedaan hebben, wat je het beste wel/niet kan doen.
That's the way to get where you wanna be....
En dapper? Ach, ik heb niks meer te verliezen, dus dat valt wel mee....
En als je echt zo graag weg wilt is het natuurlijk altijd interessant om te zien of je die opleiding elders kunt volgen.
quote:Ow dat heb ik ook altijd. Maar ik vind het dan ook kansloos om met die reden op stap te gaan. Ik ga uit om een leuke avond te hebben, niet om per se iemand te versieren. Als het gebeurt, gebeurt het, maar ik ga er niet naar op zoek als een wanhopige... Tijdens het uitgaan ben ik ook niet zo'n prater, maar als ik met iemand alleen ben is het allemaal geen probleem.Op zondag 27 september 2009 14:33 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Haha, thanks voor de opbeurende woorden.
Gister weer met vrienden uitgeweest (pfff ben echt teveel uit geweest dit weekend, ook niet zo goed voor de portemonnee
Ik ben bij het uitgaan niet wanhopig op zoek naar een chick... ook niet voor one night stand. Ik zal eerlijk toegeven dat als ik een lekker wijf tegen kom dat er overduidelijk zin in heeft, ik het niet uit de weg zou gaan. Aan de andere kant ben ik gewoon niet zo'n flirterig typ. Ik straal dat ook gewoon niet uit...en zodoende kom ik ook niet overmatig in aanraking met meisjes, zelfs niet bij het uitgaan. Soms baal ik daar wel van, want ik ben wel een spontaan iemand, ben echt geen nerd die niks te melden heeft.
Gisteravond had ik ook een enorm dipje, zat alleen op zaterdagavond en was gewend de afgelopen zaterdagavonden met dat meisje ergens naartoe te gaan (gek eigenlijk wat ze bij me losmaakte terwijl we niet eens officiëel iets met elkaar hadden) Totdat een echt héél leuk meisje (ken ik al lang, maar altijd al meer dan geïnteresseerd in geweest) ineens online kwam die me vroeg hoe het was, ze had ook iets opgevangen dat het niet zo goed ging. Heb het haar ook beetje uitgelegd en ze vrolijkte me op dat ze mijn "ex" (om het zo maar even te noemen) vrijdag nog gezien had (ze had haar herkend van mijn Hyves) met die nieuwe kerel en dat ze die nog belachelijk had staan maken omdat die schijnbaar belachelijk puberaal klef aan het doen waren geweest. (en toen wist ze nog niet hoe de vork in de steel zat) Ergens werd ik er wel heel vrolijk van, hoe kinderachtig het misschien ook is...
Zij scoorde echt pluspunten bij me quote:haha wees blij dat je uberhaupt leuke meisjes kent...Op zondag 27 september 2009 18:15 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ow dat heb ik ook altijd. Maar ik vind het dan ook kansloos om met die reden op stap te gaan. Ik ga uit om een leuke avond te hebben, niet om per se iemand te versieren. Als het gebeurt, gebeurt het, maar ik ga er niet naar op zoek als een wanhopige... Tijdens het uitgaan ben ik ook niet zo'n prater, maar als ik met iemand alleen ben is het allemaal geen probleem.
Gisteravond had ik ook een enorm dipje, zat alleen op zaterdagavond en was gewend de afgelopen zaterdagavonden met dat meisje ergens naartoe te gaan (gek eigenlijk wat ze bij me losmaakte terwijl we niet eens officiëel iets met elkaar hadden) Totdat een echt héél leuk meisje (ken ik al lang, maar altijd al meer dan geïnteresseerd in geweest) ineens online kwam die me vroeg hoe het was, ze had ook iets opgevangen dat het niet zo goed ging. Heb het haar ook beetje uitgelegd en ze vrolijkte me op dat ze mijn "ex" (om het zo maar even te noemen) vrijdag nog gezien had (ze had haar herkend van mijn Hyves) met die nieuwe kerel en dat ze die nog belachelijk had staan maken omdat die schijnbaar belachelijk puberaal klef aan het doen waren geweest. (en toen wist ze nog niet hoe de vork in de steel zat) Ergens werd ik er wel heel vrolijk van, hoe kinderachtig het misschien ook is...
Ik ken dr helemaal geen
(behalve de vriendinnen van mijn vrienden, maar dat is natuurlijk geen optie)
zucht...
quote:Ik ken er teveel, maar daarbij was ik juist altijd de nice guy, dus dan kom je in de friendszone terecht... Bij dat ene meisje twijfel ik daar nog over of ik daar al in zit, maar ja, ze zegt zelf al dat ze erg kieskeurig is, heb haar al eens eerder gezegd dat ik niet snapte dat zij nog steeds vrijgezel was...Op zondag 27 september 2009 19:02 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
haha wees blij dat je uberhaupt leuke meisjes kent...
Ik ken dr helemaal geen
(behalve de vriendinnen van mijn vrienden, maar dat is natuurlijk geen optie)
zucht...
Op de een of andere manier mis ik haar 's avonds het meest. Nu weet ik ook precies wat ik mis... Vroeger kon ik haar 's avonds bellen, dan gingen we praten over van alles en nog wat. Nu heb ik zo wat niemand waarmee ik het erover kan hebben. Ik voel me zo alleen... Zucht, ik wou dat ik het kon vergeten. Het blijft in mijn hoofd hangen. Ik wil haar zo graag terug dat ik soms de neiging heb om haar te bellen. Uiteindelijk doe ik dat niet, omdat ik weet dat het niets gaat helpen. Ik moet proberen afstand te nemen. Maar mede door de manier waarop het uit is gegaan blijf ik maar vasthouden aan de gedachte dat het later misschien goed gaat komen. Dit maakt het zoveel moeilijker voor mij. Ik heb me nog nooit zo kut gevoeld.
it's cold, aint it....
Maar alles went, I suppose....
quote:Ik heb er ook voornamelijk last van 's nachts, als ik in bed lig. Vooral ook omdat ik in een bed lig wat uitgeschoven kan worden tot een tweepersoons. Dat heeft mijn vader speciaal zo gekocht zodat hij kon blijven slapen. Maar hij heeft er nooit in geslapen..Op zondag 27 september 2009 21:48 schreef Chung het volgende:
Ik kan niet slapen..
Op de een of andere manier mis ik haar 's avonds het meest. Nu weet ik ook precies wat ik mis... Vroeger kon ik haar 's avonds bellen, dan gingen we praten over van alles en nog wat. Nu heb ik zo wat niemand waarmee ik het erover kan hebben. Ik voel me zo alleen... Zucht, ik wou dat ik het kon vergeten. Het blijft in mijn hoofd hangen. Ik wil haar zo graag terug dat ik soms de neiging heb om haar te bellen. Uiteindelijk doe ik dat niet, omdat ik weet dat het niets gaat helpen. Ik moet proberen afstand te nemen. Maar mede door de manier waarop het uit is gegaan blijf ik maar vasthouden aan de gedachte dat het later misschien goed gaat komen. Dit maakt het zoveel moeilijker voor mij. Ik heb me nog nooit zo kut gevoeld.
quote:Gelukkig kan je jezelf tegenhouden, want bellen blijft een no no in deze situaties, ook al schreeuwt elke vezel in je lichaam dat je haar stem wilt horen..Op zondag 27 september 2009 21:48 schreef Chung het volgende:
Ik kan niet slapen..
Op de een of andere manier mis ik haar 's avonds het meest. Nu weet ik ook precies wat ik mis... Vroeger kon ik haar 's avonds bellen, dan gingen we praten over van alles en nog wat. Nu heb ik zo wat niemand waarmee ik het erover kan hebben. Ik voel me zo alleen... Zucht, ik wou dat ik het kon vergeten. Het blijft in mijn hoofd hangen. Ik wil haar zo graag terug dat ik soms de neiging heb om haar te bellen. Uiteindelijk doe ik dat niet, omdat ik weet dat het niets gaat helpen. Ik moet proberen afstand te nemen. Maar mede door de manier waarop het uit is gegaan blijf ik maar vasthouden aan de gedachte dat het later misschien goed gaat komen. Dit maakt het zoveel moeilijker voor mij. Ik heb me nog nooit zo kut gevoeld.
Ik heb het ook heel erg gehad en daarom begon ik op een gegeven moment te mediteren. Het is best wel lastig, maar het is me een paar keer gelukt om echt een tijdje gedachteloos te zijn en haar te vergeten. Als ik daarna dan ging slapen, merkte ik dat het wat beter ging.
Misschien dat dat een beetje kan helpen.
Het is nu duidelijk voor mij dat ze zichzelf nu nog te jong vind. Ze wil graag nog leven, nieuwe vriendjes uitproberen, uitgaan etc. Daar komt waarschijnlijk ook de bindingsangst van. Ze is bang dat mocht onze relatie uitgaan, dat ze dan haar leukste tijd heeft gemist. Daarom zegt ze dat deze relatie niet verder kan. Hoe ongelooflijk veel ze nu ook van me houdt...
Ik heb gezegd dat ik haar ontwikkeling niet in de weg wilt staan. Een relatie waarbij ze zich niet voelt goed, zal vroeg of laat toch vergaan. Ik sta machteloos en ik voel me onwijs kut. Ik ben niet boos op haar... maar verdrietig. We weten niet hoe lang haar periode van vrijheid gaat duren. Misschien zegt ze na een maand al genoeg te hebben, misschien ook wel pas na een paar jaren. Hoe dan ook, we hebben de belofte aan elkaar gemaakt om contact op te nemen, mocht ze dat ooit wel weer willen. Ik sloot het gesprek af met: "Ik hou van je en ik hoop dat je gelukkig wordt...". Zucht...
Naast verdriet weet ik nu wel beter waar ik aan toe ben. Ik ben niet meer onzeker over de relatie dus ik kan het, mede door de belofte, nu makkelijker loslaten. Dat betekent niet dat het veel makkelijker gaat worden. Ik weet niet hoe ik het moet doen.. De laatste 2,5 jaar heb ik zo ongelooflijk veel tijd met haar doorgebracht en ik heb er zoveel mooie herinneringen aan over gehouden. Ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen. Vreemdgaan of een vlam die langzaam uit gaat...
Zucht.. nou hier zit ik dan. Op de een of andere manier moet ik toch mijn eigen geluk zien te vinden. Ik zou graag nieuwe mensen willen ontmoeten maar ik weet niet waar en hoe. Ik woon in omgeving Amsterdam. Gelukkig ga ik aanstaande vrijdag wel met een goed vriendin winkelen en de vrijdag daarna heb ik een feestje van vrijdag op zaterdag. Nu naar school en proberen de dag door te komen.. Zit tot 6 uur gelukkig, dus thuis heb ik niet veel tijd om te gaan piekeren, totdat ik moet gaan slapen. Kan niet wachten.. not. Echt bedankt voor de mensen die dit verhaal uberhaupt willen lezen!
Overdag gaat het prima, maar 's avonds inderdaad, blegh. Ik mis het simpele bankhangen. Het zodanig kennen van iemand dat je je bij elkaar op je gemak voelt, en weinig woorden nodig hebt om iets duidelijk te maken. Ergens wil ik me zo snel mogelijk in een nieuwe relatie storten, om dat gevoel weer te hebben, maar ik moet m'n geluk niet laten afhangen van iemand anders, dan zit ik over een tijdje met hetzelfde probleem als dat ook uitgaat. Ik zie het nu als een kans om nieuwe dingen te ontdekken, mezelf te herontdekken. Ik had eigenlijk mijn leven op een laag pitje staan omdat ik elke seconde bij hem wou zijn, en ik merk dat ik mijn passies heb verwaarloosd. Ik begin eigenlijk wel weer een beetje zin te krijgen in dit nieuwe leven, maar ik weet dat als ik hoor dat hij een nieuw vriendinnetje heeft ofzo, ik net zo hard weer terugdonder in een dip, daar moet ik echt niet aan denken. Ik kijk ook niet op z'n hyves, ik wil er voorlopig niks van weten.
quote:Wat zij heeft dat herken ik heel erg. Dat had ik zelf namelijk ook. Ik ben nog geen 18 en had al een relatie van twee jaar en acht maanden met hem achter de rug toen hij het uitmaakte. Ik heb daarvoor ook aardig wat getwijfelt over: 'Is dit het wel?' 'Zit ik hier nu aan vast?' enz. Ik heb daar heel erg mee gezeten, ik dacht ook dat ik iets zou missen als ik met hem door wilde gaan. Hij wilde al samenwonen en ik was daar echt nog niet klaar voor. Dat begreep hij toen wel, maar toch had ik nog een angstig gevoel. Maar vaak praat ik mezelf dat aan en werk ik mezelf de put in, door maar te blijven piekeren en piekeren.Op maandag 28 september 2009 07:05 schreef Chung het volgende:
Nou.. Gisteren smste ze mij nog om 10 uur en daarna hebben we nog gebeld.. voor de allerlaatste keer.
Het is nu duidelijk voor mij dat ze zichzelf nu nog te jong vind. Ze wil graag nog leven, nieuwe vriendjes uitproberen, uitgaan etc. Daar komt waarschijnlijk ook de bindingsangst van. Ze is bang dat mocht onze relatie uitgaan, dat ze dan haar leukste tijd heeft gemist. Daarom zegt ze dat deze relatie niet verder kan. Hoe ongelooflijk veel ze nu ook van me houdt...
Ik heb gezegd dat ik haar ontwikkeling niet in de weg wilt staan. Een relatie waarbij ze zich niet voelt goed, zal vroeg of laat toch vergaan. Ik sta machteloos en ik voel me onwijs kut. Ik ben niet boos op haar... maar verdrietig. We weten niet hoe lang haar periode van vrijheid gaat duren. Misschien zegt ze na een maand al genoeg te hebben, misschien ook wel pas na een paar jaren. Hoe dan ook, we hebben de belofte aan elkaar gemaakt om contact op te nemen, mocht ze dat ooit wel weer willen. Ik sloot het gesprek af met: "Ik hou van je en ik hoop dat je gelukkig wordt...". Zucht...
Naast verdriet weet ik nu wel beter waar ik aan toe ben. Ik ben niet meer onzeker over de relatie dus ik kan het, mede door de belofte, nu makkelijker loslaten. Dat betekent niet dat het veel makkelijker gaat worden. Ik weet niet hoe ik het moet doen.. De laatste 2,5 jaar heb ik zo ongelooflijk veel tijd met haar doorgebracht en ik heb er zoveel mooie herinneringen aan over gehouden. Ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen. Vreemdgaan of een vlam die langzaam uit gaat...
Zucht.. nou hier zit ik dan. Op de een of andere manier moet ik toch mijn eigen geluk zien te vinden. Ik zou graag nieuwe mensen willen ontmoeten maar ik weet niet waar en hoe. Ik woon in omgeving Amsterdam. Gelukkig ga ik aanstaande vrijdag wel met een goed vriendin winkelen en de vrijdag daarna heb ik een feestje van vrijdag op zaterdag. Nu naar school en proberen de dag door te komen.. Zit tot 6 uur gelukkig, dus thuis heb ik niet veel tijd om te gaan piekeren, totdat ik moet gaan slapen. Kan niet wachten.. not. Echt bedankt voor de mensen die dit verhaal uberhaupt willen lezen!
Dat is de reden waarom hij het uit heeft gemaakt, hij kon niet meer tegen dat getwijfel. Voor hem voelde het alsof hij me ieder moment kwijt kon raken en zijn zekerheid was weg. Dus dan maar liever zelf het uitmaken dan wachten tot ik het doe. Ik wilde dat helemaal niet, ik wilde erover praten. Ik wilde een oplossing zoeken. Mijn fout was dat ik alle schuld bij hem neer had gelegd, dat het aan hem lag dat ik me zo voelde. Maar dat is niet zo, het lag aan mij. Ik twijfelde en piekerde mezelf onnodig de put in en voelde me ellendiger dan eigenlijk nodig was. Laatst heb ik een boekje gelezen (Kernkwaliteiten van het Enneagram) en daaruit veel geleerd over mijn persoonlijkheid. Ik zou hem dit zo graag willen zeggen, maar volgens hem zijn er nog 'duizend andere redenen' waarom hij me niet terug zou willen. Dus gebruik ik dat leermoment en de ervaring om het beter te doen in een nieuwe relatie.
Ik hoop dat je hierdoor iets meer begrijpt van je vriendin. Ikzelf wilde geen nieuwe vriendjes uitproberen, maar toch had ik het gevoel een beetje vast te zitten. Voelde me als het ware een vogeltje in een kooitje.
Ik heb me ex gisteren wel gesproken. We zouden vanavond eigenlijk gaan bijpraten, maar ze smsde 's middags dat ze andere afspraak had. Lekker dan voor 2de keer in paar dagen tijd deze afspraak afzeggen. Dus heb der 's avonds gebeld om erover te praten. Bleek ze me toch een kut humeur te hebben dat ze op mij ging afreageren. Ging slecht met haar(zoals altijd) en ik was volgens haar alleen maar lastig. Kreeg daarna nog paar kut opmerken over me heen voordat we ophingen.
Daarna nog sms verkeer, maar ze bleef zich opstellen als een klein kind. Daar heb ik dus echt geen zin in en dat heb ik haar dan ook gezegt. Ik behandel haar met respect, maar als ze dan niet eens normaal tegen me kan doen is het voor mij snel over. Heb der gezegt als ze niet normaal kan doen dat ik geen contact meer wil en ze me kwijt is(zij wilde vrienden blijven). Heb der tot zaterdag gegeven om normaal te doen en anders kan ze optieven.
Echt viel me zo tegen had totaal iets anders verwacht toen ik gisteren opstond... Maarja ga nu wel op me strepen staan. Nu alleen zelf volhouden om geen contact met haar op te nemen...
heavy...erg heavy
Maar ja, nog steeds nul contact met haar gehad. Een dezer dagen ga ik haar de brief geven die ik heb geschreven, waar ik al mijn emoties de vrije loop laat.
Wordt pijnlijk om haar te zien, maar ik moet er toch doorheen. Ik kan het niet afsluiten door haar gewoon nooit meer te zien en niks van me te laten horen (al zou zij dat volgens mij wel willen....)
Nee, ik vind dat echt ziek... ik vind haar in dat opzicht ook gewoon echt niet normaal. Hoe kan je een relatie van bijna 7 jaar opeens afbreken, zonder dat je de ander uberhaupt gezien hebt... Hoe kan dat je volledig koud laten? Dat klopt toch niet?
Echt niet normaal, en dat heb ik ook flink duidelijk gemaakt in mijn brief.
Haar reactie is niet eens zo belangrijk voor me, ben bang dat ze op de helft wat ik zeg toch niet zal in gaan.... haar zwakte. Als ik het maar kwijt ben. Ik spreek vanuit mijn hart, iets dat zij niet durft... of niet kan. I don't know.
quote:Hmm hier herken ik mijzelf ook wel in. Mijn ex was nogal dromerig en had het al over samenwonen enzo, t was mijne 1e serieuze relatie dus vond dat al best wel ver gaan, we waren immers nog maar 18 & 20.Op maandag 28 september 2009 10:54 schreef Snowcold het volgende:
[..]
Wat zij heeft dat herken ik heel erg. Dat had ik zelf namelijk ook. Ik ben nog geen 18 en had al een relatie van twee jaar en acht maanden met hem achter de rug toen hij het uitmaakte. Ik heb daarvoor ook aardig wat getwijfelt over: 'Is dit het wel?' 'Zit ik hier nu aan vast?' enz. Ik heb daar heel erg mee gezeten, ik dacht ook dat ik iets zou missen als ik met hem door wilde gaan. Hij wilde al samenwonen en ik was daar echt nog niet klaar voor. Dat begreep hij toen wel, maar toch had ik nog een angstig gevoel. Maar vaak praat ik mezelf dat aan en werk ik mezelf de put in, door maar te blijven piekeren en piekeren.
Dat is de reden waarom hij het uit heeft gemaakt, hij kon niet meer tegen dat getwijfel. Voor hem voelde het alsof hij me ieder moment kwijt kon raken en zijn zekerheid was weg. Dus dan maar liever zelf het uitmaken dan wachten tot ik het doe. Ik wilde dat helemaal niet, ik wilde erover praten. Ik wilde een oplossing zoeken. Mijn fout was dat ik alle schuld bij hem neer had gelegd, dat het aan hem lag dat ik me zo voelde. Maar dat is niet zo, het lag aan mij. Ik twijfelde en piekerde mezelf onnodig de put in en voelde me ellendiger dan eigenlijk nodig was. Laatst heb ik een boekje gelezen (Kernkwaliteiten van het Enneagram) en daaruit veel geleerd over mijn persoonlijkheid. Ik zou hem dit zo graag willen zeggen, maar volgens hem zijn er nog 'duizend andere redenen' waarom hij me niet terug zou willen. Dus gebruik ik dat leermoment en de ervaring om het beter te doen in een nieuwe relatie.
Ik hoop dat je hierdoor iets meer begrijpt van je vriendin. Ikzelf wilde geen nieuwe vriendjes uitproberen, maar toch had ik het gevoel een beetje vast te zitten. Voelde me als het ware een vogeltje in een kooitje.
Het is natuurlijk wel goed om over de toekomst na te denken, maar soms deed ze dat echt te veel, terwijl ik juist wou genieten van de tijd die we samen doorbrachten. Maar het idee dat ik de rest van mij leven aan haar vast zou zitten deed mij best twijfelen
). De eerste ontmoeting was op mijn verjaardag, we hebben wat gesproken en alles was goed. Ze was nog steeds erg mooi en het ging goed met haar studie, koetjes en kalfjes dus.
De tweede ontmoeting, was minder aangenaam. Ik haalde haar 's nachts op van het station samen met mijn zus. Er reed nog wel openbaar vervoer, maar ik heb liever dat ze veilig thuis komen. Ze deed niet erg aardig, en toen begon me weer te dagen waarom ik het in het verleden meerdere keren heb willen uitmaken (dit durfde ik toen echter niet omdat ze niet de meest stabiele persoon is die ik ken en ik bang was dat ze zichzelf wat zou aandoen.)
De derde ontmoeting; beschamend hoe ze sprak over haar werk en de mensen die ze zou moeten helpen. Ze werkt (parttime) in een bejaardentehuis waar ze een erg goed salaris krijgt voor de verantwoordelijkheden en taken die ze heeft. Er is werkelijk geen positief woord gevallen en ze was bijzonder star (dit was ze vroeger ook). Ik was even weggegaan omdat ik wat dingen moest regelen voor het feest na de bruiloft (feest begon in 30 min tijd) en probeerde in contact te komen met mijn zus die nog wel aanwezig was daar waar mijn ex zich bevond. Het wat nogal belangrijk maar mijn ex liep net weg naar het parkeerterrein want ze had ook nog een ander feestje, nee die 2 min teruglopen om even wat te vragen en door te geven dat kon echt niet. (Oh ja dat was waar ook, ik hielp je met engels brieven, projecten, Nederlands, stond om 3 's nachts bij het station enz. maar 5 min vertraging om een bruiloft tot een succes te maken is net iets te veel gevraag).
4e ontmoeting; ik was op haar afscheidsfeestje en heb daar voor het eerst haar nieuwe vriend ontmoet waar ze zo vertelde ze me erg gelukkig mee was, hij had alle tijd voor haar. Dat ze hem niet een spuitje hebben gegeven toen die uit de baarmoeder van zijn moeder kwam dat snap ik nog steeds niet, een vriend van me heeft een neuscorrectie laten uitvoeren en zijn neus was bij lange na niet zo verschrikkelijk groot en haaks als de zijne. Maar het is fantastisch dat hij alle tijd heeft voor haar, dat mag ook wel wanneer je (fulltime dus niet duaal) 9e jaars bent aan de universiteit en de leeftijd van 31 nadert.
We hebben weinig gesproken op 2 gesprekken na.
Eerste gesprek ging over een bijna in originele staat verkerende Mustang (oldtimer) waaraan hij en een vriend hadden gewerkt. Hij hoorde mij namelijk praten over een mustang met de vader van mijn ex.
SPOILERTweede gesprek ging over het feit dat we samen met een groepje vrienden wat leuks zouden moeten doen, ik beaamde dat en vond het een goed idee. Toen begon hij meteen over snowboarden, ik gaf aan dat niet al die vrienden konden snowboarden of skiën maar hij zou het ze wel leren want hij kon goed snowboarden hij was namelijk al 3 keer op wintersport geweest. Toen vond hij het nodig om mij zijn diensten aan te bieden omdat ik er niet uitzag als een snowboarder maar hij het mij ook vast wel kon leren, dit zei hij nogal hard zodat iedereen het kon horen en met een grote grimas. Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat dat niet nodig was, dat ik mijn diensten aan hem aanbood omdat je na 3 weken echt niet goed kan snowboarden. En dat ik er misschien niet mag uitzien als een snowboarder, ik wel over mijn instructeurs papieren beschik en vroeger ook heb lesgegeven. De grimas verdween vrij snel van zijn gezicht.Hij vertelde dat hij een vriend had geholpen het chassis te verwijderen onder een mustangbody vandaan. Ik zei dat hij waarschijnlijk de wielophanging en dergelijke bedoelde maar dat was volgens hem echt niet zo. Het was echt een stalen frame wat geheel los was van de body, hij wist heus wel waar hij het over had het was namelijk een bijna originele mustang en hij had verstand van auto's. Klein detail, de body is het chassis, er zit geen frame onder zoals dat gewoonlijk is bij oudere auto's. Dat weet ik omdat ik het over mijn mustang had met haar vader omdat hij ook een oldtimer heeft. Ik heb niet veel verstand van auto's maar dat weet ik dan weer wel.
Ik ben niet lang daarna huiswaarts gekeerd ik kreeg een ongemakkelijk gevoel van haar nieuwe vriendje en ben lekker naar bed gegaan, ik werd wakker en twee van mijn favoriete nummers kwamen langs voor na break ups namelijk; Barenakede ladies - one week en Foo fighters - Break out.
Ik vroeg mezelf af of ik daadwerkelijk de juiste keuze had gemaakt, de afgelopen 4 ontmoetingen waren een bevestiging van wel. Sinds 3 maanden voel ik me elke dag beter, beter dan ik me in jaren heb gevoeld. We hebben leuke tijden gehad maar nu ik achteraf rationeel naar de relatie en naar haar kijk dan kan ik niet anders zeggen dat dit de enige juiste beslissing was.
I dodged a bullet
Samenvatting: Wanneer je niet meer verliefd bent, vallen ook de negatieve dingen op van je relatie en je ex.
Edit: Kleine aanpassingen want het was practisch onleesbaar.
[ Bericht 1% gewijzigd door ArcticBlizzard op 28-09-2009 12:32:28 ]
quote:Dat had ik ook wel snel door bij mijn ex toen ik haar vorige maand zag op mijn verjaardag. Haar inbreng en opmerkingen tijdens gesprekken waren zo vervelend, door de verliefdheid had ik dat niet gezien. Ik vond haar nog steeds knap, en ja er was nog wel wat gevoelens maar ik besefte me ook dat de tijd die ik heb gehad met haar leuk was maar dat het gedoemd was ooit te eindigen. Zulke verschillen in levenstijlen was niet overbrugbaar en dat bleek ook uiteindelijk.
Voor mij was ook een eye-opener en het deed me wel goed om te dat te kunnen beseffen. Wou toen niet zeggen dat ik direct over haar heen was, maar wel een grote stap voorwaarts was
Dan gaat het een hele tijd goed, je kan je groot houden tegenover anderen en dan ineens.. Zakt de grond weer onder je voeten weg.. Komt het besef weer terug dat je de liefde van je leven kwijt bent...
Alle herinneringen, de leuke tijden die je samen hebt gehad.. Ik mis heel erg wat we samen hadden.. Ik mis z'n knappe koppie, z'n lieve lach en lieve woordjes... Waarom werkte het nu niet meer voor hem...
Constant waarom nu, waarom ik... Ach iedereen kent dat wel... Onzinnige gedachtes..
Pppfff, ik word er zo moe van.. Dat liefdesverdriet... Werd het maar wat makkelijker..
quote:*hugs*Op maandag 28 september 2009 17:30 schreef Fbabe het volgende:
Moet heel even mijn hart luchten hoor..
Dan gaat het een hele tijd goed, je kan je groot houden tegenover anderen en dan ineens.. Zakt de grond weer onder je voeten weg.. Komt het besef weer terug dat je de liefde van je leven kwijt bent...
Alle herinneringen, de leuke tijden die je samen hebt gehad.. Ik mis heel erg wat we samen hadden.. Ik mis z'n knappe koppie, z'n lieve lach en lieve woordjes... Waarom werkte het nu niet meer voor hem...
Constant waarom nu, waarom ik... Ach iedereen kent dat wel... Onzinnige gedachtes..
Pppfff, ik word er zo moe van.. Dat liefdesverdriet... Werd het maar wat makkelijker..
I know the feeling...
quote:Ja he.. Eenzaamheid.. Reddeloos.. En nergens zin meer in.. Ik weet dat ik gewoon moet opstaan en iets gaan doen.. Maar ik heb er echt ff de kracht niet voor... MIsschien morgen weer..
Ik vind het kut dat anderen zich ook beroerd voelen.. Maar wel enigzins fijn dat ik niet de enige ben..
Maar jij hebt het ook wat moeilijker maak ik hieruit op? Want het leek je zo goed af te gaan!?
Of werkte het toch niet om contact te houden?
En het gaat met vallen en opstaan, maar het wordt wel minder erg op den duur. Ik ben van 't weekend ook even door de grond gegaan, maar nu gaat het wel weer.
quote:Dat is goed om te horen (Natuurlijk niet dat het niet goed gingOp maandag 28 september 2009 17:41 schreef Barbusse het volgende:
Sterkte dames...
En het gaat met vallen en opstaan, maar het wordt wel minder erg op den duur. Ik ben van 't weekend ook even door de grond gegaan, maar nu gaat het wel weer.
) Maar dat het weer gaat.. Jij ook sterkte! Ik word wel een beetje bang van de TS-sers die ik hier zie die na jaren nog steeds niet over een relatie heen zijn.. Ik hoop niet dat ik er zo lang over doe!Wel ben ik de laatste weken meer wezen stappen dan ooit.. (afleiding) En probeer m'n gedachten te verzetten op een jongen die ik altijd wel leuk vind, en hij mij.. Maar we zijn nooit tegelijk single. (hij nu ook niet, maar t'is altijd goed om aan iemand anders te denken dan aan m'n ex)
Dus misschien als hij ooit weer 'ns single is gaan we wat leuks doen, voor de lol.. I know.. alles schreeuwt rebound, maar ja.. Ik voel me gewoon erg eenzaam.. Ondanks dat ik lieve mensen om me heen heb..
Ik wil eigenlijk gewoon iemand die me vasthoudt..
OMG, als ik het zo teruglees vind ik mezelf echt pathetic klinken...
quote:Nee, je klinkt niet pathetic! Eigenlijk, slaat alles wat je zegt zo'n beetje precies op mij, dus ik vind het wel grappigOp maandag 28 september 2009 17:47 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Dat is goed om te horen (Natuurlijk niet dat het niet goed ging
Wel ben ik de laatste weken meer wezen stappen dan ooit.. (afleiding) En probeer m'n gedachten te verzetten op een jongen die ik altijd wel leuk vind, en hij mij.. Maar we zijn nooit tegelijk single. (hij nu ook niet, maar t'is altijd goed om aan iemand anders te denken dan aan m'n ex)
Dus misschien als hij ooit weer 'ns single is gaan we wat leuks doen, voor de lol.. I know.. alles schreeuwt rebound, maar ja.. Ik voel me gewoon erg eenzaam.. Ondanks dat ik lieve mensen om me heen heb..
Ik wil eigenlijk gewoon iemand die me vasthoudt..
OMG, als ik het zo teruglees vind ik mezelf echt pathetic klinken...
Ook ik kan me nergens op concentreren, heb nergens zin in.
Ook ik lees de verhalen hier van mensen die na 2 jaar nog steeds met een gebroken hart zitten, en denk dan bij mezelf OMG, als dat mij maar niet gebeurt!!!
Ook ik ga de laatste weken heel veel uit (niet met het idee om een chick te scoren, maar puur om afgeleid te zijn)
en ja ook ik, zou het liefst gewoon tegen iemand aankruipen en het weer "warm" hebben
PS- Barbusse, ben je nog aan het nadenken over een avontuur in Duitsland?
quote:Jammer dat je zo ver weg woont, anders konden we als newly singles elkaar gezelschap houdenOp maandag 28 september 2009 17:53 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Nee, je klinkt niet pathetic! Eigenlijk, slaat alles wat je zegt zo'n beetje precies op mij, dus ik vind het wel grappig
...
en ja ook ik, zou het liefst gewoon tegen iemand aankruipen en het weer "warm" hebben
Hihiquote:Niks pathetics aan hoor.Op maandag 28 september 2009 17:47 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Dat is goed om te horen (Natuurlijk niet dat het niet goed ging
Wel ben ik de laatste weken meer wezen stappen dan ooit.. (afleiding) En probeer m'n gedachten te verzetten op een jongen die ik altijd wel leuk vind, en hij mij.. Maar we zijn nooit tegelijk single. (hij nu ook niet, maar t'is altijd goed om aan iemand anders te denken dan aan m'n ex)
Dus misschien als hij ooit weer 'ns single is gaan we wat leuks doen, voor de lol.. I know.. alles schreeuwt rebound, maar ja.. Ik voel me gewoon erg eenzaam.. Ondanks dat ik lieve mensen om me heen heb..
Ik wil eigenlijk gewoon iemand die me vasthoudt..
OMG, als ik het zo teruglees vind ik mezelf echt pathetic klinken...
iedereen gaat er op zijn of haar eigen manier mee om. En hoe lang het duurt hangt volgens mij ook veel van jezelf af. Wil je verder of stil blijven staan bij iets dat er niet meer is? Uitgaan en een rebound kunnen zeker helpen. Maar ja, wil je dat die jongen slechts een rebound is?
En ongetwijfeld barst het hier op dit forum van de jongens die jou wel vast willen houden hoor.
@dick_laurent: Ik heb wat gevonden en verdere info opgevraagd. Heb alleen de fout gemaakt al naar woningen daar te kijken. Wil nu direct gaan.
quote:Nou, het zou misschien ooit best wat kunnen worden, maar daar ben ik totaal niet naar opzoek..Op maandag 28 september 2009 18:00 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Maar ja, wil je dat die jongen slechts een rebound is?
En ongetwijfeld barst het hier op dit forum van de jongens die jou wel vast willen houden hoor.
Ook heb ik wijze adviezen gehad van vriendinnen, dat het verstandig is om ook eens jezelf te leren kennen.. Ben namelijk vanaf mijn 14/15e geen single meer geweest dus dat is al best wel vroeg.. Dus daar hebben ze ook wel gelijk in!
En als er leuke jongens in Zeeland wonen
quote:Sorry snap het nog niet allemaal zo!Op maandag 28 september 2009 18:05 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Nou, het zou misschien ooit best wat kunnen worden, maar daar ben ik totaal niet naar opzoek..
Ook heb ik wijze adviezen gehad van vriendinnen, dat het verstandig is om ook eens jezelf te leren kennen.. Ben namelijk vanaf mijn 14/15e geen single meer geweest dus dat is al best wel vroeg.. Dus daar hebben ze ook wel gelijk in!
En als er leuke jongens in Zeeland wonen
Hoe haal je een fout berichtje weg???
quote:Wat is er fout aan dit bericht?Op maandag 28 september 2009 18:05 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Sorry snap het nog niet allemaal zo!
Hoe haal je een fout berichtje weg???
En ik woon nog niet eens in de buurt van Zeeland.
quote:Omdat ik hem dubbel hebOp maandag 28 september 2009 18:08 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Wat is er fout aan dit bericht?
En ik woon nog niet eens in de buurt van Zeeland.
quote:haha...ehh ik heb volgens mij in mijn profiel helemaal niet ingevuld waar ik woon... of wel?Op maandag 28 september 2009 17:59 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Jammer dat je zo ver weg woont, anders konden we als newly singles elkaar gezelschap houden
*twijfelt nu*(niet dat het perse een geheim is hoor
)en Barbusse, ja man... ik ken het gevoel van "Ik wil NUUUUUU weg" maar al te goed.
Ga gewoon eens een weekendje er heen, boek goedkoop hotel/hostel en check de city. Kijk wat het met je doet, hoe je je voelt.... Is heel belangrijk. Ik ben een maand voordat ik naar Berlijn ging (samen met mijn ex dus) nog een weekend daar geweest, om echt effe de buurten te checken... er rond te lopen, voelen hoe de stad op je over komt, wat het met je doet. And I loved it!
Daarna kan je verder gaan nadenken over eventuele serieuze verhuis plannen.
quote:De knop direct links van de quotetoets.
quote:Whehehe...even daarnaar toe gaan zou misschien wel fijn en handig zijn. Maar ik vond dus een vacature en heb gevraagd om meer info en m'n CV achtergelaten. Eens zien wat daar uit komt.Op maandag 28 september 2009 18:12 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
haha...ehh ik heb volgens mij in mijn profiel helemaal niet ingevuld waar ik woon... of wel?
(niet dat het perse een geheim is hoor
en Barbusse, ja man... ik ken het gevoel van "Ik wil NUUUUUU weg" maar al te goed.
Ga gewoon eens een weekendje er heen, boek goedkoop hotel/hostel en check de city. Kijk wat het met je doet, hoe je je voelt.... Is heel belangrijk. Ik ben een maand voordat ik naar Berlijn ging (samen met mijn ex dus) nog een weekend daar geweest, om echt effe de buurten te checken... er rond te lopen, voelen hoe de stad op je over komt, wat het met je doet. And I loved it!
Daarna kan je verder gaan nadenken over eventuele serieuze verhuis plannen.
Ze hadden ook nog vacatures in andere landen btw.Godskolere, als het zou lukken hoef ik denk ik heel snel niet meer in dit topic te posten.
quote:Nee, idd, maar ik ben altijd nieuwsgierig in mensen en heb daarom natuurlijk de site ff bekeken die bij je profiel staatOp maandag 28 september 2009 18:12 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
haha...ehh ik heb volgens mij in mijn profiel helemaal niet ingevuld waar ik woon... of wel?
(niet dat het perse een geheim is hoor
Daar stond een plaatsnaam Vandaar
quote:
Tuxxx! Hoest nu met u?quote:Nou ik zal wel weer zo een typisch a-technisch wijf zijnOp maandag 28 september 2009 18:12 schreef Barbusse het volgende:
[..]
De knop direct links van de quotetoets.
(alhoewel ze me in het ziekenhuis 'de techneut' noemen ) Maar ik kan mijn berichtje op het eerste en tweede zicht alleen wijzigen?
quote:Ups en downs, het blijft nogsteeds vallen en weer opstaan.
quote:Klopt. Helemaal verwijderen kunnen alleen mods.Op maandag 28 september 2009 18:22 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Nou ik zal wel weer zo een typisch a-technisch wijf zijn
Maar ik kan mijn berichtje op het eerste en tweede zicht alleen wijzigen?
quote:Je kan het idd alleen wijzigen, dus alles weghalen. Niet helemaal verwijderen.Op maandag 28 september 2009 18:22 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Nou ik zal wel weer zo een typisch a-technisch wijf zijn
Maar ik kan mijn berichtje op het eerste en tweede zicht alleen wijzigen?
quote:Nee ok.. Dan ben ik toch niet helemaal gekOp maandag 28 september 2009 18:23 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Klopt. Helemaal verwijderen kunnen alleen mods.
quote:Nou, sluit je dan maar aan bij de rest. En als we nu eens allemaal tegelijkertijd vallen en opstaan hebben we een wave.Op maandag 28 september 2009 18:23 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Ups en downs, het blijft nogsteeds vallen en weer opstaan.
quote:Gaaf!Op maandag 28 september 2009 18:25 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nou, sluit je dan maar aan bij de rest. En als we nu eens allemaal tegelijkertijd vallen en opstaan hebben we een wave.
quote:Hey, ik heb je hier nog niet eerder gezien.. Maar welcome to the club, we hadden het net idd ook over onze ups en downs.. Lang geleden voor jou dat je vriendin (neem ik aan) ermee gekapt is? (neem ik aan)Op maandag 28 september 2009 18:23 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Ups en downs, het blijft nogsteeds vallen en weer opstaan.
quote:Tuxxx is hier al langer hoor. Te lang naar mijn mening helaas.Op maandag 28 september 2009 18:26 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Hey, ik heb je hier nog niet eerder gezien.. Maar welcome to the club, we hadden het net idd ook over onze ups en downs.. Lang geleden voor jou dat je vriendin (neem ik aan) ermee gekapt is? (neem ik aan)
Ze post alleen niet zo regelmatig hier.quote:Geeft niet.Op maandag 28 september 2009 18:27 schreef Fbabe het volgende:
Pardon, ik zie nu ineens queen staan!! Dus dan zal het je vriend geweest zijn, sorry
quote:Ja tis erg lang, ik weet het.Op maandag 28 september 2009 18:28 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Tuxxx is hier al langer hoor. Te lang naar mijn mening helaas.
En ik kom af en toe eens aanwaaien idd.quote:Ok, ik was ook alweer een tijdje niet geweest, druk gehad met stappen enzo.. En zit voornamelijk alleen op relaties en liefde, vrijwel nooit op andere subs..Op maandag 28 september 2009 18:28 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Tuxxx is hier al langer hoor. Te lang naar mijn mening helaas.
@ Tuxxx: Hopelijk gaat het met jou ook snel wat beter...
quote:Dank je.Op maandag 28 september 2009 18:31 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Ok, ik was ook alweer een tijdje niet geweest, druk gehad met stappen enzo.. En zit voornamelijk alleen op relaties en liefde, vrijwel nooit op andere subs..
@ Tuxxx: Hopelijk gaat het met jou ook snel wat beter...
Het is iig al een stuk beter dan in het begin, dus er is vooruitgang, alleen niet zo snel. quote:Lang geleden al?Op maandag 28 september 2009 18:32 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Dank je.
quote:Komend weekend een jaar. Ja tis triest ik weet het.
quote:Triest wil ik het niet noemen... Wel heel erg kut voor je.... Als je nu terugkijkt.. Zou je dan nog steeds terug willen? Of kan je het zo relativeren dat je zegt van.. Wat is gebeurd is gebeurd.. Maar uiteindelijk is het wel beter zo?Op maandag 28 september 2009 18:34 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Komend weekend een jaar. Ja tis triest ik weet het.
Ik vind het gewoon heel erg zonde voor je.. Je bent zoveel meer waard dan zolang om iemand te blijven rouwen.. Ik weet zeker dat er veel meer lieve jongens voor jou zijn..
En ik weet ook dat ik geen recht van spreken heb, omdat ik in hetzelfde schuitje zit, met hoogstwaarschijnlijk een hoop van dezelfde gevoelens.. Maar ik weet wel dat er ergens nog wel iemand voor mij rondloopt..
Of ik daar net zo gelukkig mee zou worden weet ik natuurlijk ook niet... Dat zien we dan wel...
Heb jij geeneen vriendje meer gehad in de tussentijd, of was het allemaal niks omdat je teveel vergeleek?
Anyway, ja ik woon in Utrecht, geen geheim verder
en ik moet zo eens gaan koken... lekker kip madras maken (food makes me very happy, but don't worry... I have the body of a greek god
)quote:Eet ze. Ik begin nu aan m'n lasagna met zalm.Op maandag 28 september 2009 18:43 schreef dick_laurent het volgende:
Sow hee, zit effe kwartiertje met mn pa aan de telefoon en gelijk 100 posts er bij
Anyway, ja ik woon in Utrecht, geen geheim verder
en ik moet zo eens gaan koken... lekker kip madras maken (food makes me very happy, but don't worry... I have the body of a greek god
Vraagje: mocht dit hele Berlijnse avontuur doorgaan, kan ik dan eventueel jou een pm sturen om wat info mbt wonen en uitgaan? Want ik was van plan om daar niet alleen te gaan werken, ik had ook het idee om die heks van een ex achter te laten.
Je eerdere linkje had al veel info, maar toch...
quote:Whaha, ik ben net op sites aan het kijken waar ik zin in heb om te eten! Geen idee nog! Maar het moet wel een beetje gezond zijn, want ik zou eigenlijk sporten om 18.30 maar wat ik al eerder typte, heb totaal geen fut.. Zit zelfs nog in m'n badjasOp maandag 28 september 2009 18:43 schreef dick_laurent het volgende:
Sow hee, zit effe kwartiertje met mn pa aan de telefoon en gelijk 100 posts er bij
Anyway, ja ik woon in Utrecht, geen geheim verder
en ik moet zo eens gaan koken... lekker kip madras maken (food makes me very happy, but don't worry... I have the body of a greek god
haha...Nou Zeus, je maakt me wel nieuwsgierig hoor
quote:Het is wel zonde ja en ik probeer er ook gewoon vanaf te komen, maar het mislukt steeds.Op maandag 28 september 2009 18:42 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Triest wil ik het niet noemen... Wel heel erg kut voor je.... Als je nu terugkijkt.. Zou je dan nog steeds terug willen? Of kan je het zo relativeren dat je zegt van.. Wat is gebeurd is gebeurd.. Maar uiteindelijk is het wel beter zo?
Ik vind het gewoon heel erg zonde voor je.. Je bent zoveel meer waard dan zolang om iemand te blijven rouwen.. Ik weet zeker dat er veel meer lieve jongens voor jou zijn..
En ik weet ook dat ik geen recht van spreken heb, omdat ik in hetzelfde schuitje zit, met hoogstwaarschijnlijk een hoop van dezelfde gevoelens.. Maar ik weet wel dat er ergens nog wel iemand voor mij rondloopt..
Of ik daar net zo gelukkig mee zou worden weet ik natuurlijk ook niet... Dat zien we dan wel...
Heb jij geeneen vriendje meer gehad in de tussentijd, of was het allemaal niks omdat je teveel vergeleek?
Terugwillen weet ik niet. Als hij heel veel moeite zou doen zou ik er misschien nog eens over nadenken. Heb een paar scharrels gehad, maar geen relatie. En ik vergelijk nog regelmatig ja, dus dat schiet niet op. Ik zie nu ook nog niet dat er iemand anders voor mij rondloopt.quote:Ik heb eigenlijk geen zin in eten, maar ik probeer er zometeen toch maar wat in te proppen.Op maandag 28 september 2009 18:43 schreef dick_laurent het volgende:
Sow hee, zit effe kwartiertje met mn pa aan de telefoon en gelijk 100 posts er bij
Anyway, ja ik woon in Utrecht, geen geheim verder
en ik moet zo eens gaan koken... lekker kip madras maken (food makes me very happy, but don't worry... I have the body of a greek god
quote:Precies, we hebben er allemaal last van... Het is zeker volle maan geweestOp maandag 28 september 2009 18:50 schreef JoeBravo het volgende:
als ik het zo lees hier ben ik niet de enige die na z'n val in het weekend ook weer opgestuiterd is (die wave hier wordt waarheid!)
quote:Op maandag 28 september 2009 18:50 schreef JoeBravo het volgende:
als ik het zo lees hier ben ik niet de enige die na z'n val in het weekend ook weer opgestuiterd is (die wave hier wordt waarheid!)
quote:Moeilijk hoor.. Wat mijn pa laatst tegen me zei vond ik wel mooi..Op maandag 28 september 2009 18:51 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Het is wel zonde ja en ik probeer er ook gewoon vanaf te komen, maar het mislukt steeds.
Het is een lul om je zo te laten vallen.. En ik denk dat dat voor alle exen hier geldt...
We zijn allemaal meer waard... Ik hoop dat het je lukt om wat 'beter' te worden...
Ja je hoort vaak dat liefdes verdriet zich uit in slechte/geen eetlust. Vreemd genoeg is dat bij mij niet zo, ook geen enkele keer geweest. Voel me regelmatig super verdrietig... but i'm always hungry
@ Barbusse
Natuurlijk wil ik je helpen met info etc über Berlin
Vraag maar wat je wil vragen, dan zal ik mijn best doen om antwoord te geven
@ Fbabe
Hihi, ja ik ga geen foto's van mezelf posten hier, daar ben ik net te bescheiden voor
en bovendien woon ik toch te ver weg om je te knuffelen
quote:Oké, maar eerst maar eens zien wat voor antwoord ik krijg natuurlijk. In ieder geval dank!Op maandag 28 september 2009 18:57 schreef dick_laurent het volgende:
@ SuperrrTuxxx:
Ja je hoort vaak dat liefdes verdriet zich uit in slechte/geen eetlust. Vreemd genoeg is dat bij mij niet zo, ook geen enkele keer geweest. Voel me regelmatig super verdrietig... but i'm always hungry
@ Barbusse
Natuurlijk wil ik je helpen met info etc über Berlin
Vraag maar wat je wil vragen, dan zal ik mijn best doen om antwoord te geven
@ Fbabe
Hihi, ja ik ga geen foto's van mezelf posten hier, daar ben ik net te bescheiden voor
en bovendien woon ik toch te ver weg om je te knuffelen
En mijn eetlust was ook in z'n geheel weg. Begint nu pas terug te komen. Dus mijn lichaam is nu meer kampslachtoffer dan Griekse god. Toch maar weer wat meer gaan eten en sporten.
quote:Whahaha! Gelukkig wel weer ff lol gehad vandaag!Op maandag 28 september 2009 18:57 schreef dick_laurent het volgende:
@ Fbabe
Hihi, ja ik ga geen foto's van mezelf posten hier, daar ben ik net te bescheiden voor
en bovendien woon ik toch te ver weg om je te knuffelen
Maar goed, de avonden zijn het ergst, dus wie weet komt het nog. ^_^
quote:Ik ben ook behoorlijk wat afgevallen.. Maar je weet hoe dat bij vrouwen gaat he, ik vind dat gedeelte helemaal niet zo heel erg!Op maandag 28 september 2009 19:00 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Oké, maar eerst maar eens zien wat voor antwoord ik krijg natuurlijk. In ieder geval dank!
En mijn eetlust was ook in z'n geheel weg. Begint nu pas terug te komen. Dus mijn lichaam is nu meer kampslachtoffer dan Griekse god. Toch maar weer wat meer gaan eten en sporten.
Nu maar zorgen dat het er ook afblijft! Maar dat gaat vast wel lukken! Lekker veel sporten, alleen deze week niet
quote:nou, ben blij dat ik je een mooie 'smile' heb kunnen gevenOp maandag 28 september 2009 19:00 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Whahaha! Gelukkig wel weer ff lol gehad vandaag!
quote:Dan ga je toch lekker stappen met oud en nieuw? Misschien zijn er op je nieuwe(?) school wel leuke mensen die ook iets leuks willen doen met de jaarwisseling?Op maandag 28 september 2009 19:01 schreef Chung het volgende:
Nou, de eerste schooldag na die verschrikkelijke zaterdag valt reuze mee. In de ochtend had ik er ontzettend veel moeite mee, maar naarmate de dag vorderde werd ik steeds vrolijker. Op dit moment heb ik zelfs het gevoel dat ik minder mee zit dan in de ochtend. Hopelijk blijft dat zo. Ik vind het erg spijtig wat er is gebeurd, stiekem hoop je natuurlijk dat het ooit weer goed komt. Maar de kans is klein en ik richt me nu alweer op de toekomst. Helaas had ik een paar weken besloten toen ik nog had met haar, dat ik tijdens oud en nieuw alleen thuis zou blijven, terwijl mijn zusje en ouders in Londen zijn. Ouch.. Dat gaat waarschijnlijk pijnlijk worden..
Maar goed, de avonden zijn het ergst, dus wie weet komt het nog. ^_^
quote:Zie PMOp maandag 28 september 2009 19:03 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
nou, ben blij dat ik je een mooie 'smile' heb kunnen geven
quote:
quote:Whahaa, niks raars hoor, gewoon ff wat off-topic
quote:Nou, dan verzin ik zelf wel wat je gepmmed hebt.Op maandag 28 september 2009 19:16 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Whahaa, niks raars hoor, gewoon ff wat off-topic
quote:Haha, nieuwsgierigerd!Op maandag 28 september 2009 19:19 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nou, dan verzin ik zelf wel wat je gepmmed hebt.
Anywho, ik ga even boodschappen doen, zal toch een keer van m'n kont af moeten komen! Tot straks allemaal
quote:Ik ben nogal dirty-minded aangelegd.Op maandag 28 september 2009 19:19 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nou, dan verzin ik zelf wel wat je gepmmed hebt.
quote:hehe, was lief berichtje, idd niks raars hoorOp maandag 28 september 2009 19:22 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Haha, nieuwsgierigerd!
Anywho, ik ga even boodschappen doen, zal toch een keer van m'n kont af moeten komen! Tot straks allemaal
Ik ga eens even mijn chicken madras naar binnen werken
Bis bald!
quote:mijn fantasie laat me ff in de steek, kun je de jouwe met me delen?Op maandag 28 september 2009 19:19 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nou, dan verzin ik zelf wel wat je gepmmed hebt.
quote:Nee. Dan krijg ik een ban.Op maandag 28 september 2009 19:26 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
mijn fantasie laat me ff in de steek, kun je de jouwe met me delen?
Ik ga d'r ook vandoor, even wandelen. Bis später!
We zullen zien of de pro's ook nog goeie adviezen hebben
quote:Mja, het hangt er ook heel erg vanaf hoe het is uit gegaan he... kwa verwerking en acceptatie.Op maandag 28 september 2009 20:04 schreef Fbabe het volgende:
Haha, ben net in de winkel, denk goh laat ik eens een magazine meenemen.. 1e topic wat ik zie in de cosmopolitan: 'Ik kan hem maar niet loslaten' Waarom je blijft fantaseren over die ex
We zullen zien of de pro's ook nog goeie adviezen hebben
Bij mij was het van het een op het andere moment over....en nog via de email ook! Na fucking 6,5 jaar. Een dezer dagen ga ik bij haar langs om mijn "brief" aan haar te geven. Ik heb haar nog steeds niet gezien sinds ze het heeft uitgemaakt.... bizar
quote:True, het is ook niet normaal wat ze jou geflikt heeft..! Mag ik vragen of je brief meer een liefdesbrief is of een papier met heel veel woede en verwijten erin? Dit vraag ik omdat als het een liefdesbrief zou zijn, je jezelf zou kunnen afvragen of je zou willen dat zij weet dat je nog van haar houdt ed..Op maandag 28 september 2009 20:21 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Mja, het hangt er ook heel erg vanaf hoe het is uit gegaan he... kwa verwerking en acceptatie.
Bij mij was het van het een op het andere moment over....en nog via de email ook! Na fucking 6,5 jaar. Een dezer dagen ga ik bij haar langs om mijn "brief" aan haar te geven. Ik heb haar nog steeds niet gezien sinds ze het heeft uitgemaakt.... bizar
Dat je de eer aan jezelf houdt zeg maar.. ?
quote:Nee is niet een liefdesbrief. Ik geef gewoon héél duidelijk aan, dat wat er zo abrupt is gebeurd, voor mij onbegrijpelijk is...en dat ik het te kil en te grof voor woorden vind. Ja ik zeg wel dat ik haar enorm mis... dat is ook zo, hoef ik niet over te liegen.Op maandag 28 september 2009 20:25 schreef Fbabe het volgende:
[..]
True, het is ook niet normaal wat ze jou geflikt heeft..! Mag ik vragen of je brief meer een liefdesbrief is of een papier met heel veel woede en verwijten erin? Dit vraag ik omdat als het een liefdesbrief zou zijn, je jezelf zou kunnen afvragen of je zou willen dat zij weet dat je nog van haar houdt ed..
Dat je de eer aan jezelf houdt zeg maar.. ?
Maar dat ze het op zo'n bizarre manier na 6,5 jaar heeft uitgemaakt, is gewoon emotioneel niet in orde vind ik... en dan heb ik ook (zei het op een beschaafde manier) heel duidelijk gemaakt in mijn brief.
quote:Ok, dat snap ik wel, dat je dat wilt aangeven, zeker omdat je helemaal geen contact meer met haar hebt gehad sindsdien. Ik heb nog een paar keer met mijn ex gepraat en alles eruit gegooid, goed en slecht.Op maandag 28 september 2009 20:31 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Nee is niet een liefdesbrief. Ik geef gewoon héél duidelijk aan, dat wat er zo abrupt is gebeurd, voor mij onbegrijpelijk is...en dat ik het te kil en te grof voor woorden vind. Ja ik zeg wel dat ik haar enorm mis... dat is ook zo, hoef ik niet over te liegen.
Maar dat ze het op zo'n bizarre manier na 6,5 jaar heeft uitgemaakt, is gewoon emotioneel niet in orde vind ik... en dan heb ik ook (zei het op een beschaafde manier) heel duidelijk gemaakt in mijn brief.
Ik hoop dat je jezelf iets beter voelt als je de brief hebt gegeven en dat je het voor jezelf een beetje kan afsluiten.. Let us know!
quote:En wat hebben de pro's voor adviezen?Op maandag 28 september 2009 20:04 schreef Fbabe het volgende:
Haha, ben net in de winkel, denk goh laat ik eens een magazine meenemen.. 1e topic wat ik zie in de cosmopolitan: 'Ik kan hem maar niet loslaten' Waarom je blijft fantaseren over die ex
We zullen zien of de pro's ook nog goeie adviezen hebben
Als hun a zeggen doe ik b. Tegendraads werkt vaak het beste voor mij
quote:Whaha, als je een paar minuutjes geduld heb, dan zal ik ze eens gaan overtypenOp maandag 28 september 2009 20:55 schreef Swatfire het volgende:
[..]
En wat hebben de pro's voor adviezen?
Als hun a zeggen doe ik b. Tegendraads werkt vaak het beste voor mij
Hoe sneller ze me vergeet, hoe eerder ze een nieuw bestaan kan opbouwen. Zo kan ze genieten van haar vrijheid en als het moment daar is dan spreken we elkaar weer.
Helaas betrap ik mezelf nog steeds op hoop op een nieuwe tweede kans. Echter, door zo te denken kan het veel makkelijker van me af zetten. Over een paar maanden ken ik vast al heel wat andere mensen, dus tegen die tijd kan er van alles veranderd zijn. Only time can tell.. Daarom wil ik zo snel mogelijk verder met mijn leven.
quote:De adviezen van CosmopolitanOp maandag 28 september 2009 21:08 schreef Fbabe het volgende:
[..]
Whaha, als je een paar minuutjes geduld heb, dan zal ik ze eens gaan overtypen
Ik heb het iets aangepast om het in te korten en ook zo te draaien dat de mannen onder ons zich er ook in kunnen vinden. 1. Speel open kaart met jezelf; wees eerlijk tegenover jezelf over je motieven
2. Erken dat je jezelf verraden en verdrietig voelt
3. Ontdek waar je op wacht; je mag een tijdje hoop houden maar op een gegeven moment moet je inzien dat het voorbij is
4. Doe de reality check; naam afstand door je te realiseren hoe je relatie zou zijn als je doorgaat met iemand die of niet te vertrouwen is, of waar je te veel meningsverschillen mee hebt. Hoe vaak zou je dan door een emotioneel dal gaan.
5. Accepteer dat je iets in hem/ haar blijft zien; je hebt toch ooit iets in je ex gezien, door genuanceerd terug te denken aan de tijd dat je samen was zul je uiteindelijk rustiger terugkijken op je ex.
6. Koester je supporters; geef wel aan de mensen die je steunen aan wat je wilt, want zij weten niet altijd wat je nodig hebt (bv. ik wil alleen even 10 minuten klagen).
7. Probeer ook iets anders dan praten; vrouwen willen vaak alleen maar praten, maar je kan ook je verdriet naar buiten brengen door sporten, tekenen of schrijven.
8. Doorzie patronen; doe zelfonderzoek om te zien of je in een bepaald patroon zit mbt relaties (bv waarom val ik op egocentrische types of waarom ga ik alleen maar korte relaties aan). Dit zal je iets leren voor toekomstige relaties.
9. Zoek niet eeuwig naar een kopie van je ex.
Dat waren de tips.. Volgens mij niet echt iets nieuws ofzo.. Maar goed, altijd handig, alles zo op een rijtje!
quote:Ik woon in UtrechtOp maandag 28 september 2009 18:57 schreef dick_laurent het volgende:
...
en bovendien woon ik toch te ver weg om je te knuffelen
Treed je weleens op? ik vind je muziek namelijk wel echt geweldig
quote:Dat is wat makkelijker te lezenOp maandag 28 september 2009 21:34 schreef Fbabe het volgende:
[..]
De adviezen van Cosmopolitan
1. Speel open kaart met jezelf; wees eerlijk tegenover jezelf over je motieven
2. Erken dat je jezelf verraden en verdrietig voelt
3. Ontdek waar je op wacht; je mag een tijdje hoop houden maar op een gegeven moment moet je inzien dat het voorbij is
4. Doe de reality check; naam afstand door je te realiseren hoe je relatie zou zijn als je doorgaat met iemand die of niet te vertrouwen is, of waar je te veel meningsverschillen mee hebt. Hoe vaak zou je dan door een emotioneel dal gaan.
5. Accepteer dat je iets in hem/ haar blijft zien; je hebt toch ooit iets in je ex gezien, door genuanceerd terug te denken aan de tijd dat je samen was zul je uiteindelijk rustiger terugkijken op je ex.
6. Koester je supporters; geef wel aan de mensen die je steunen aan wat je wilt, want zij weten niet altijd wat je nodig hebt (bv. ik wil alleen even 10 minuten klagen).
7. Probeer ook iets anders dan praten; vrouwen willen vaak alleen maar praten, maar je kan ook je verdriet naar buiten brengen door sporten, tekenen of schrijven.
8. Doorzie patronen; doe zelfonderzoek om te zien of je in een bepaald patroon zit mbt relaties (bv waarom val ik op egocentrische types of waarom ga ik alleen maar korte relaties aan). Dit zal je iets leren voor toekomstige relaties.
9. Zoek niet eeuwig naar een kopie van je ex.
Dat waren de tips.. Volgens mij niet echt iets nieuws ofzo.. Maar goed, altijd handig, alles zo op een rijtje!