FOK!forum / Relaties & Psychologie / PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 21
tijnbreinmaandag 7 september 2009 @ 22:11
Vervolg van PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 19




Algemeen


  • > http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening


  • > De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders.
    Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl


  • > Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring.

    In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl

  • > Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website
    staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl


  • > MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl

  • > PAS nederland is een belangenverenging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl


  • > Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl


  • > Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl

  • > Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org

  • > Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism

    Regionale sites/initiatieven

  • >De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd.
    De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/


  • > REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl


  • > Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl

    Een paar sites om eens te bekijken

    http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/

    http://autisme.startpagina.nl/

    http://www.pdd-nos.nl/

    http://autisme-pdd-nos-adhd.hyves.nl

    http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS

    http://ongeschikt.punt.nl Website van onze user Logician

    Wil je een site toevoegen laat het maar weten

    [ Bericht 1% gewijzigd door Mordreth op 07-09-2009 22:15:27 (OP fixed) ]
  • F04maandag 7 september 2009 @ 22:11
    PDDTVP
    tijnbreinmaandag 7 september 2009 @ 22:12
    Zo weer een nieuw deel.
    sander-3maandag 7 september 2009 @ 22:13
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 21:08 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ik denk dat ik de 25ste naar die soos ga. Het is wel een interresant onderwerp.
    Ik zou ten eerste eerst een half jaar nodig hebben om lef te verzamelen om daarheen te gaan. En ten tweede zou ik daar niet heen willen, omdat ik toch niks uit mezelf zeg, alleen als me iets gevraagd wordt. En ook omdat ik zeer slechte ervaringen heb met zulk soort instanties/groepsdingen.
    tijnbreinmaandag 7 september 2009 @ 22:16
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 22:13 schreef sander-3 het volgende:

    [..]

    Ik zou ten eerste eerst een half jaar nodig hebben om lef te verzamelen om daarheen te gaan. En ten tweede zou ik daar niet heen willen, omdat ik toch niks uit mezelf zeg, alleen als me iets gevraagd wordt. En ook omdat ik zeer slechte ervaringen heb met zulk soort instanties/groepsdingen.
    Ik ga eens een keer kijken. Als het niks is dan merk ik dat snel genoeg en dan is het eens en nooit weer. Maar daar reken ik niet op dat dit gebeurd.
    EchtGaafmaandag 7 september 2009 @ 22:21
    Dank Tijnbrein voor het openen van dit nieuwe deel .
    Stupendous76maandag 7 september 2009 @ 22:41
    KingOfMysterymaandag 7 september 2009 @ 22:47
    tvp
    Jotchamaandag 7 september 2009 @ 22:49
    Ik geloof dat we 3 pagina's verder zijn voor we klaar zijn met TVP's. Hierbij mijne.
    Jotchamaandag 7 september 2009 @ 22:52
    En linkje in OP klopt niet. Zou deeltje 20 moeten zijn
    DeepChordmaandag 7 september 2009 @ 23:34
    *doet ook een duit in het zakje qua TVP's.
    sempron2400dinsdag 8 september 2009 @ 07:03
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 22:13 schreef sander-3 het volgende:

    [..]

    Ik zou ten eerste eerst een half jaar nodig hebben om lef te verzamelen om daarheen te gaan. En ten tweede zou ik daar niet heen willen, omdat ik toch niks uit mezelf zeg, alleen als me iets gevraagd wordt. En ook omdat ik zeer slechte ervaringen heb met zulk soort instanties/groepsdingen.
    .

    Dat is juist het voordeel van zo’n soos. Er zitten allemaal mensen met autisme, er is begeleiding aanwezig. Je hoeft dus op sociaal-communicatief gebied niet zoveel te kunnen om serieus te worden genomen
    Thrackandinsdag 8 september 2009 @ 13:20
    Ik zit ook wel te denken om eens bij die soos binnen te lopen. Misschien is het totaal niks, misschien pik je er nog wat handige dingetjes op en misschien is het wel gewoon gezellig!

    Heb overigens net een telefoontje terug gehad van de PsyQ. Ze hebben nog geen definitieve conclusie kunnen trekken, maar of ik volgende week nog even een persoonlijkheidstest van 3 uur wil doen.


    ...vind ik best, 3 uurtjes niet werken


    Ik zal ze alleen nog wel even uit moeten leggen dat er misschien een vertekend beeld kan ontstaan in vergelijking met eerdere onderzoeken, juist omdat ik me de laatste maand voor een groot deel totaal anders voel dan daarvoor. Ik heb ook het vermoeden dat de conclusie Dysthymie ondertussen eigenlijk totaal niet meer van toepassing is, aangezien ik juist uit een sleur ben gekomen en me tegenwoordig een stuk beter voel.
    tijnbreindinsdag 8 september 2009 @ 18:52
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 22:21 schreef EchtGaaf het volgende:
    Dank Tijnbrein voor het openen van dit nieuwe deel .
    Ach de laatste paar delen heb ik ook al geopend. Dus dan open ik het nieuwe deel ook maar.
    Je zou bijna gaan denken dat het mijn topic is dit topic.
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 22:52 schreef Jotcha het volgende:
    En linkje in OP klopt niet. Zou deeltje 20 moeten zijn
    Je hebt gelijk
    EchtGaafdinsdag 8 september 2009 @ 19:56
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 18:52 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ach de laatste paar delen heb ik ook al geopend. Dus dan open ik het nieuwe deel ook maar.
    Je zou bijna gaan denken dat het mijn topic is dit topic.
    [..]
    Het is je gegund Je draagt zo ongeveer het meeste aan bij


    [/quote]
    tijnbreindinsdag 8 september 2009 @ 19:59
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 19:56 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Het is je gegund Je draagt zo ongeveer het meeste aan bij


    Ja
    Mijn dag is weer goed

    Ik heb een eigendraadje op FOK!
    EchtGaafdinsdag 8 september 2009 @ 20:04
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 19:59 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ja
    Mijn dag is weer goed

    Ik heb een eigendraadje op FOK!
    Het kietelt wel als iemand iets positiefs over je zegt...Tenminste zo ervaar ik dat... iedereen heeft denk ik wel de behoefte om erkend te worden


    En zo ben ik overtuigd dat iedereen een zeker talent in huis heeft. Het is jammer dat talenten iha zo verschillend maatschappelijk worden gewaardeerd
    tijnbreindinsdag 8 september 2009 @ 20:11
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:04 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Het kietelt wel als iemand iets positiefs over je zegt...Tenminste zo ervaar ik dat... iedereen heeft denk ik wel de behoefte om erkend te worden


    En zo ben ik overtuigd dat iedereen een zeker talent in huis heeft. Het is jammer dat talenten iha zo verschillend maatschappelijk worden gewaardeerd
    Ja inderdaad. iedereen heeft af en toe een schouderklopje nodig.

    Helaas ontkom je daar niet aan.
    EchtGaafdinsdag 8 september 2009 @ 20:25
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:11 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ja inderdaad. iedereen heeft af en toe een schouderklopje nodig.

    Helaas ontkom je daar niet aan.
    Helaas leven we in een tijd waarin het lijkt dat er een taboe op complimenten geven rust...

    Als ik manager (wat een rotwoord ) zou moeten zijn zijn , dan zou ik welgemeende complimenten geven...

    Goede managers zijn met een bijzonder lantaarntje te vinden...

    Dit gezegd hebbende: het is en blijft belangrijk om je eigen kracht te blijven zien en in jezelf te blijven geloven
    tijnbreindinsdag 8 september 2009 @ 20:30
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:25 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Helaas leven we in een tijd waarin het lijkt dat er een taboe op complimenten geven rust...

    Als ik manager (wat een rotwoord ) zou moeten zijn zijn , dan zou ik welgemeende complimenten geven...

    Goede managers zijn erg met een bijzonder lantaarntje te zoeken.

    dit gezegd hebbende: het is en blijft belangrijk om je eigen kracht te blijven zien en in jezelf te blijven geloven
    Dat valt best wel mee volgens mij. Althans in de meeste gevallen. Er worden nog wel complimentjes geven. Alleen niet overal meer. Op de werkvloer krijg je vaak geen complimentjes.

    Een compliment ontvangen vind ik nog best moeilijk eigenlijk Ik weet mij dan vaak geen raad en weet niet wat ik moet zeggen enzo. Complimenten geven is ook erg moeilijk.

    Dat laatste is zeker belangrijk
    EchtGaafdinsdag 8 september 2009 @ 20:42
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:30 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Dat valt best wel mee volgens mij. Althans in de meeste gevallen. Er worden nog wel complimentjes geven. Alleen niet overal meer. Op de werkvloer krijg je vaak geen complimentjes.
    Ik bedoel dan ook op de werkvloer. Voor mij volstrekt onbegrijpelijk.
    quote:
    Een compliment ontvangen vind ik nog best moeilijk eigenlijk Ik weet mij dan vaak geen raad en weet niet wat ik moet zeggen enzo.
    Troost je met het gegeven dat velen het moeilijk vinden om complimenten te ontvangen...Toch denk dat een compliment wel zal beklijven.
    quote:
    Complimenten geven is ook erg moeilijk.

    Dat laatste is zeker belangrijk
    Daar heb ik geen moeite mee.
    tijnbreindinsdag 8 september 2009 @ 21:53
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:42 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Ik bedoel dan ook op de werkvloer. Voor mij volstrekt onbegrijpelijk.
    Het meeste is voor mij ook moeilijk op de werkvloer
    quote:
    [..]

    Troost je met het gegeven dat velen het moeilijk vinden om complimenten te ontvangen...Toch denk dat een compliment wel zal beklijven.
    Ik kan er steeds beter mee omgaan het krijgen van complimentjes.
    quote:
    [..]

    Daar heb ik geen moeite mee.
    Gelukkig ik ook niet althans het gaat steeds beter
    robuust89woensdag 9 september 2009 @ 09:36
    even een rare vraag: kan autisme in het algemeen gelinkt zijn aan stemmingswisselingen? of ben ik gewoon een oude puber? (ben 19)
    (kan ook komen doordat je loopt te piekeren, maar kan je daar wat aan doen?)
    sempron2400woensdag 9 september 2009 @ 10:24
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 09:36 schreef robuust89 het volgende:
    even een rare vraag: kan autisme in het algemeen gelinkt zijn aan stemmingswisselingen? of ben ik gewoon een oude puber? (ben 19)
    (kan ook komen doordat je loopt te piekeren, maar kan je daar wat aan doen?)
    Medisch (DSM-IV) gezien dacht ik niet, maar in de praktijk wel. Hoogtepunten maken we allemaal wel mee, maar de dieptepunten van mensen met autisme zijn vaak sterker dan van niet-autistische mensen:
    - meer eenzaamheid
    - vaak onbegrip
    - overprikkeling
    - vaker afwijzing

    Let op: het omgekeerde gaat zeker niet op: dat veel stemmingswisselingen betekent dat je een grote kans hebt om autistisch te zijn.

    [ Bericht 7% gewijzigd door sempron2400 op 09-09-2009 10:32:39 ]
    Thrackanwoensdag 9 september 2009 @ 10:53
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 09:36 schreef robuust89 het volgende:
    even een rare vraag: kan autisme in het algemeen gelinkt zijn aan stemmingswisselingen? of ben ik gewoon een oude puber? (ben 19)
    (kan ook komen doordat je loopt te piekeren, maar kan je daar wat aan doen?)
    19 schaar ik niet onder "oude" puber, maar gewoon onder puber
    robuust89woensdag 9 september 2009 @ 11:31
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 10:24 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Medisch (DSM-IV) gezien dacht ik niet, maar in de praktijk wel. Hoogtepunten maken we allemaal wel mee, maar de dieptepunten van mensen met autisme zijn vaak sterker dan van niet-autistische mensen:
    - meer eenzaamheid
    - vaak onbegrip
    - overprikkeling
    - vaker afwijzing

    Let op: het omgekeerde gaat zeker niet op: dat veel stemmingswisselingen betekent dat je een grote kans hebt om autistisch te zijn.
    aha, vandaar!
    danku


    haha oke, ik dacht altijd dat het puber zijn afgelopen was als je 18 was ofzo natuurlijk verschilt dat bij iedereen, magoed, weer wat geleerd :p
    Viking84woensdag 9 september 2009 @ 11:53
    TVP. Ik heb jaren geleden een diagnose PDD gekregen van een psycholoog. Een paar jaar later meldde ik me aan bij het autismeteam, want ik wilde wel eens een formele diagnose, maar het team zag er onvoldoende aanleiding toe, hoewel ze moesten toegeven dat ik zeker bepaalde trekjes had. Ik heb het verder laten zitten: m'n leventje liep wel lekker. Nu wil ik me echter toch weer gaan aanmelden bij het team. Heb nu wel meer 'bewijsmateriaal' .
    Thrackanwoensdag 9 september 2009 @ 13:30
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 11:31 schreef robuust89 het volgende:

    [..]

    aha, vandaar!
    danku


    haha oke, ik dacht altijd dat het puber zijn afgelopen was als je 18 was ofzo natuurlijk verschilt dat bij iedereen, magoed, weer wat geleerd :p
    Och, sommige mensen blijven hun hele leven puberig
    Ik heb van mezelf gemerkt dat ik pas een jaar of 2 geleden wat "volwassener" ben geworden (@23) dus wat mij betreft doet leeftijd er niet zoveel toe.
    Oxymoronwoensdag 9 september 2009 @ 16:27
    tvpdd'er
    sempron2400woensdag 9 september 2009 @ 16:44
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 20:04 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Het kietelt wel als iemand iets positiefs over je zegt...Tenminste zo ervaar ik dat... iedereen heeft denk ik wel de behoefte om erkend te worden


    En zo ben ik overtuigd dat iedereen een zeker talent in huis heeft. Het is jammer dat talenten iha zo verschillend maatschappelijk worden gewaardeerd
    Autistisch talent komt er heel bekaaid van af idd.

    Wij kunnen ons bijvoorbeeld heel sterk op een ding richten, in 99 procent van de functies op MBO+ niveau moet je juist het grotere geheel kunnen inzien.

    Flexibiliteit, uitstekende communicatieve vaardigheden, sociale intuïtie... dit hebben we meestal nauwelijks
    wahtwoensdag 9 september 2009 @ 16:46
    quote:
    Op maandag 7 september 2009 22:11 schreef tijnbrein het volgende:
    [ afbeelding ]

    [ afbeelding ]
    Zou iemand zo vriendelijk willen zijn om uit te leggen hoe deze plaatjes betrekking hebben op het onderwerp van deze topicreeks?

    Dank.
    lyolyrcwoensdag 9 september 2009 @ 16:51
    Deze is veel leuker:

    (verkapte tvp)
    Viking84woensdag 9 september 2009 @ 16:57
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:46 schreef waht het volgende:

    [..]

    Zou iemand zo vriendelijk willen zijn om uit te leggen hoe deze plaatjes betrekking hebben op het onderwerp van deze topicreeks?

    Dank.
    De eerste snap ik niet zo. De tweede is ws een plaatje dat door psychologen gebruikt wordt om te kijken of het kind dat onderzocht wordt op ASS in staat is aan te geven wat Sally denkt (onderzoek naar Theory of Mind).
    sander-3woensdag 9 september 2009 @ 17:01
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:46 schreef waht het volgende:

    [..]

    Zou iemand zo vriendelijk willen zijn om uit te leggen hoe deze plaatjes betrekking hebben op het onderwerp van deze topicreeks?

    Dank.
    Ik begrijp ook niet op welke manier ze met dit topic te maken hebben.
    sander-3woensdag 9 september 2009 @ 17:02
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:51 schreef lyolyrc het volgende:
    Deze is veel leuker:
    [ afbeelding ]
    (verkapte tvp)
    Hij vergeet er een paar..
    Stupendous76woensdag 9 september 2009 @ 17:18
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:46 schreef waht het volgende:

    [..]

    Zou iemand zo vriendelijk willen zijn om uit te leggen hoe deze plaatjes betrekking hebben op het onderwerp van deze topicreeks?

    Dank.
    Dat zou wel mooi zijn, dan snap ik ze misschien ook
    Stupendous76woensdag 9 september 2009 @ 17:22
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 11:53 schreef Viking84 het volgende:
    TVP. Ik heb jaren geleden een diagnose PDD gekregen van een psycholoog. Een paar jaar later meldde ik me aan bij het autismeteam, want ik wilde wel eens een formele diagnose, maar het team zag er onvoldoende aanleiding toe, hoewel ze moesten toegeven dat ik zeker bepaalde trekjes had. Ik heb het verder laten zitten: m'n leventje liep wel lekker. Nu wil ik me echter toch weer gaan aanmelden bij het team. Heb nu wel meer 'bewijsmateriaal' .
    Als je verstandelijk normaal bent (of meer) dan wordt het steeds moeilijker om op latere leeftijd een diagnose vast te stellen. Voornamelijk omdat je leert om te gaan met je autisme, je kan het camoufleren, je hebt geleerd (door schade en schande) wat je wel en wat je niet moet doen. Ook een iq-test zal je wel eens gezien hebben of je begrijpt de test, waardoor zo'n test ook niet zo heel veel meer zegt.
    wahtwoensdag 9 september 2009 @ 17:24
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:57 schreef Viking84 het volgende:
    De tweede is ws een plaatje dat door psychologen gebruikt wordt om te kijken of het kind dat onderzocht wordt op ASS in staat is aan te geven wat Sally denkt (onderzoek naar Theory of Mind).
    Zoiets vermoedde ik al, maar de redenatie erachter is mij nog steeds niet duidelijk.
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 19:02
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 09:36 schreef robuust89 het volgende:
    even een rare vraag: kan autisme in het algemeen gelinkt zijn aan stemmingswisselingen? of ben ik gewoon een oude puber? (ben 19)
    (kan ook komen doordat je loopt te piekeren, maar kan je daar wat aan doen?)
    Stemmingswisselingen horen niet perse bij autisme volgens mij. Misschien als je uit de pubertijd komt verdwijnen die stemmingenswisselingen vanzelf wel.
    Piekeren kan je niet veel aan doen. Je kan proberen die negatvieve gedachtenspiraal te doorbreken door te focussen op dingen die je wel kan.
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 19:05
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 17:18 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Dat zou wel mooi zijn, dan snap ik ze misschien ook
    Ik krijg een deja vu dit is toch al eens langsgekomen
    EchtGaafwoensdag 9 september 2009 @ 19:07
    quote:
    Op dinsdag 8 september 2009 21:53 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Het meeste is voor mij ook moeilijk op de werkvloer

    [..]

    Ik kan er steeds beter mee omgaan het krijgen van complimentjes.
    [..]

    Gelukkig ik ook niet althans het gaat steeds beter
    Geef het een plek, dat is de kunst...

    Ik geef graag complimenten, maar nooit ten onrechte.

    Ik wil graag oprecht zijn.

    Ik ben van overtuigd, dat ik mensen veel meer kan laten doen, als je ze goed bejegend. Je kan dat echt sturen.

    Maar ik het het gevoel dat in onze calvinistische cultuur het not done lijkt.
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 19:10
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:07 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Geef het een plek, dat is de kunst...

    Ik geef graag complimenten, maar nooit ten onrechte.

    Ik wil graag oprecht zijn.

    Ik ben van overtuigd, dat ik mensen veel meer kan laten doen, als je ze goed bejegend. Je kan dat echt sturen.

    Maar ik het het gevoel dat in onze calvinistische cultuur het not done lijkt.
    Ik ben het met je eens
    EchtGaafwoensdag 9 september 2009 @ 19:15
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 16:44 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Autistisch talent komt er heel bekaaid van af idd.

    Wij kunnen ons bijvoorbeeld heel sterk op een ding richten, in 99 procent van de functies op MBO+ niveau moet je juist het grotere geheel kunnen inzien.

    Flexibiliteit, uitstekende communicatieve vaardigheden, sociale intuïtie... dit hebben we meestal nauwelijks
    Klopt helemaal. Ik herken dit helemaal....

    Ik blijf van mening dat de maatschappij , met het bedrijfsleven voorop, vlostrekt stompzinnig met het fenomeen omspringen. Of liever gezegd enorm talent laten liggen....

    Volstrekt onbegrijpelijk in een maatschappij waarin automatisering/informatisering/kennis een steeds belangrijke rol gaat spelen.

    Een achterlijke/achterlopende cultuur van het zuiverste water wat mij betreft...
    EchtGaafwoensdag 9 september 2009 @ 19:19
    Je zal het misschien niet geloven, maar ik ben zo ongeveer letterlijk mijn huis uit geslagen door getimmer van de buren...

    Het is binnen niet banken van het kabaal. Ik ben dus naar buiten gevlucht en zit nu in de tuin met een jas aan achter mijn laptop...

    Ik probeer postief te denken door mij in te prenten dat ik campeer Maar wel koud buiten.

    Ik ben extreem overgevoelig voor geluid
    sander-3woensdag 9 september 2009 @ 19:22
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:19 schreef EchtGaaf het volgende:
    Je zal het misschien niet geloven, maar ik ben zo ongeveer letterlijk mijn huis uit geslagen door getimmer van de buren...

    Het is binnen niet banken van het kabaal. Ik ben dus naar buiten gevlucht en zit nu in de tuin met een jas aan achter mijn laptop...

    Ik probeer postief te denken door mij in te prenten dat ik campeer Maar wel koud buiten.

    Ik ben extreem overgevoelig voor geluid
    Hoe herkenbaar..
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 19:34
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:19 schreef EchtGaaf het volgende:
    Je zal het misschien niet geloven, maar ik ben zo ongeveer letterlijk mijn huis uit geslagen door getimmer van de buren...

    Het is binnen niet banken van het kabaal. Ik ben dus naar buiten gevlucht en zit nu in de tuin met een jas aan achter mijn laptop...

    Ik probeer postief te denken door mij in te prenten dat ik campeer Maar wel koud buiten.

    Ik ben extreem overgevoelig voor geluid
    Ik heb er wel last van maar overgevoelig ben ik niet. Als ik moe of geconcentreerd bezig ben heb ik er wel meer last van. Soms zo erg dat ik mijn concentratie verlies.
    EchtGaafwoensdag 9 september 2009 @ 19:52
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:34 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ik heb er wel last van maar overgevoelig ben ik niet. Als ik moe of geconcentreerd bezig ben heb ik er wel meer last van. Soms zo erg dat ik mijn concentratie verlies.
    Dat klopt. Vermoeidheid verergert het zeker
    sempron2400woensdag 9 september 2009 @ 20:04
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:19 schreef EchtGaaf het volgende:
    Je zal het misschien niet geloven, maar ik ben zo ongeveer letterlijk mijn huis uit geslagen door getimmer van de buren...

    Het is binnen niet banken van het kabaal. Ik ben dus naar buiten gevlucht en zit nu in de tuin met een jas aan achter mijn laptop...

    Ik probeer postief te denken door mij in te prenten dat ik campeer Maar wel koud buiten.

    Ik ben extreem overgevoelig voor geluid
    Mensen met autisme worden voortdurend met zichzelf geconfronteerd door overprikkeling. Een kennis van mij heeft precies, maar dan ook precies hetzelfde. Hij hoort geluiden ook als eerst, en kan niet veel verdragen. We hebben het moeilijk, maar helaas zullen we het er ons leven lang mee moeten doen.
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 20:42
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:52 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Dat klopt. Vermoeidheid verergert het zeker
    Dat verergert al onze klachten
    Stupendous76woensdag 9 september 2009 @ 21:35
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:05 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ik krijg een deja vu dit is toch al eens langsgekomen
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 21:36
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 21:35 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]


    Hahaha nog steeds geen antwoord dus
    Stupendous76woensdag 9 september 2009 @ 21:36
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 20:04 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Mensen met autisme worden voortdurend met zichzelf geconfronteerd door overprikkeling. Een kennis van mij heeft precies, maar dan ook precies hetzelfde. Hij hoort geluiden ook als eerst, en kan niet veel verdragen. We hebben het moeilijk, maar helaas zullen we het er ons leven lang mee moeten doen.
    inderdaad
    Op mijn werk zit ik met mijn rug naar de gang toe, maar omdat ik haast alles hoor draai ik mij constant om. Sinds een jaar heeft een collega een spiegel gekocht zodat ik mij niet meer hoef om draaien, daar werd ie nog al gek van...
    .Kenwoensdag 9 september 2009 @ 21:50
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 21:36 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    inderdaad
    Op mijn werk zit ik met mijn rug naar de gang toe, maar omdat ik haast alles hoor draai ik mij constant om. Sinds een jaar heeft een collega een spiegel gekocht zodat ik mij niet meer hoef om draaien, daar werd ie nog al gek van...
    ik zit lekker in een hoek

    kon naar een groter bureau enzo verhuizen, maarja vind mn plekje wel fijn
    lyolyrcwoensdag 9 september 2009 @ 22:00
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:07 schreef EchtGaaf het volgende:
    Ik ben van overtuigd, dat ik mensen veel meer kan laten doen, als je ze goed bejegend. Je kan dat echt sturen.

    Maar ik het het gevoel dat in onze calvinistische cultuur het not done lijkt.
    Je kunt inderdaad dingen sturen door je manier van bejegening. Het boek 'Mens erger je niet' geschreven door Eric Berne heeft me daarover veel geleerd. Hij onderscheidt drie rollen die mensen kunnen aannemen in hun omgang met anderen: de rol van het kind, die van de volwassene en die van de ouder. De rol die de ene persoon aanneemt kan gevolgen hebben voor de reactie van de ander. Een voorbeeld is een simpel conflict waarbij de een de ouderrol aanneemt en zegt: "jij moet dit doen", waarop de ander opstandig reageert en daarmee in de kindrol kruipt. Het analyseren van interacties van mensen op deze manier heet transactionele analyse.

    Naast uitleg over wat transactionele analyse is, worden er in het boek ook een hoop interacties (spelen noemt Berne ze) beschreven en geanalyseerd. Een erg leerzaam boek!
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 22:22
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:00 schreef lyolyrc het volgende:

    [..]

    Je kunt inderdaad dingen sturen door je manier van bejegening. Het boek 'Mens erger je niet' geschreven door Eric Berne heeft me daarover veel geleerd. Hij onderscheidt drie rollen die mensen kunnen aannemen in hun omgang met anderen: de rol van het kind, die van de volwassene en die van de ouder. De rol die de ene persoon aanneemt kan gevolgen hebben voor de reactie van de ander. Een voorbeeld is een simpel conflict waarbij de een de ouderrol aanneemt en zegt: "jij moet dit doen", waarop de ander opstandig reageert en daarmee in de kindrol kruipt. Het analyseren van interacties van mensen op deze manier heet transactionele analyse.

    Naast uitleg over wat transactionele analyse is, worden er in het boek ook een hoop interacties (spelen noemt Berne ze) beschreven en geanalyseerd. Een erg leerzaam boek!
    Dat klinkt interresant.
    En ik herken er dingen van een cursus(opkomen voor jezelf) die ik heb gevolgt.
    sempron2400woensdag 9 september 2009 @ 22:28
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 19:15 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Klopt helemaal. Ik herken dit helemaal....

    Ik blijf van mening dat de maatschappij , met het bedrijfsleven voorop, vlostrekt stompzinnig met het fenomeen omspringen. Of liever gezegd enorm talent laten liggen....

    Volstrekt onbegrijpelijk in een maatschappij waarin automatisering/informatisering/kennis een steeds belangrijke rol gaat spelen.

    Een achterlijke/achterlopende cultuur van het zuiverste water wat mij betreft...
    Je ziet wel dat werkgevers meer openstaan voor mensen met een arbeidsbeperking (Wajong).
    Ik ben benieuwd wat dit gaat opleveren voor mensen met autisme. Een feit blijft dat wij bepaalde competenties missen die in een werkomgeving van belang zijn. Omdat een lichamelijke beperking en normale begaafdheid veel minder invloed op je persoonlijkheid heeft, denk ik dat die groep gemakkelijker aan het werk komt.

    Op mijn werk op het ministerie gaat het nog steeds meer dan prima, maar ik zal nooit vergeten dat mensen met autisme voortdurend aan het strijden zijn.

    Maar dit heb ik al zo vaak genoemd
    lyolyrcwoensdag 9 september 2009 @ 22:31
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:22 schreef tijnbrein het volgende:
    Dat klinkt interresant.
    En ik herken er dingen van een cursus(opkomen voor jezelf) die ik heb gevolgt.
    Ik probeer het zelf ook toe te passen in mijn werk. Een vraag als: "Wil je dit even doen?" heeft veel sneller een positieve uitkomst dan "Ga jij dit eens even doen! " Veel conflicten waar mijn collega's mee kampen vinden hun oorsprong in dit verschil.
    tijnbreinwoensdag 9 september 2009 @ 22:38
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:31 schreef lyolyrc het volgende:

    [..]

    Ik probeer het zelf ook toe te passen in mijn werk. Een vraag als: "Wil je dit even doen?" heeft veel sneller een positieve uitkomst dan "Ga jij dit eens even doen! " Veel conflicten waar mijn collega's mee kampen vinden hun oorsprong in dit verschil.
    Inderdaad, maar zelfs al vraag je het vriendelijk kan dat nog verkeerd vallen.
    sempron2400woensdag 9 september 2009 @ 22:44
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:38 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Inderdaad, maar zelfs al vraag je het vriendelijk kan dat nog verkeerd vallen.
    Hoe indirecter, hoe beter. Ik pas het zelf ook vaak toe. Op mijn werk is het wel gebruikelijk om duidelijk te zeggen als iets niet gaat lukken binnen de gestelde tijd.

    De NT-gedragscode schrijft voor dat je moet zeggen: ik ga mijn best doen. Van de opdrachtgever wordt verwacht dat hij tussen de regels doorleest en incalculeert dat de opdracht misschien niet af komt. Mensen teleurstellen wordt als een faux-pas gezien.
    lyolyrcwoensdag 9 september 2009 @ 22:47
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:38 schreef tijnbrein het volgende:
    Inderdaad, maar zelfs al vraag je het vriendelijk kan dat nog verkeerd vallen.
    Dat ligt aan het feit dat de vraagstelling op zich niet het enige is wat de uitkomst beïnvloedt. Iemand kan net een slecht humeur hebben, er kan zich iets vervelends hebben voorgedaan, er komt bij iemand een vervelende herinnering boven; zomaar een paar dingen die de uitkomst van je vraag kunnen beïnvloeden. Je houding en vraagstelling bieden dus geen 100% kans op succes, maar ze kunnen die wel flink vergroten.
    Jotchawoensdag 9 september 2009 @ 23:00
    Ik vind dat "ik zal kijken", met het idee dat het toch niet lukt nogal nep, en ik krijg het niet voor elkaar om dat mensen te zeggen. Nee is gewoon nee, maar dan wel op een nette manier verpakt
    Thrackanwoensdag 9 september 2009 @ 23:11
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:28 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Je ziet wel dat werkgevers meer openstaan voor mensen met een arbeidsbeperking (Wajong).
    Ik ben benieuwd wat dit gaat opleveren voor mensen met autisme. Een feit blijft dat wij bepaalde competenties missen die in een werkomgeving van belang zijn. Omdat een lichamelijke beperking en normale begaafdheid veel minder invloed op je persoonlijkheid heeft, denk ik dat die groep gemakkelijker aan het werk komt.

    Op mijn werk op het ministerie gaat het nog steeds meer dan prima, maar ik zal nooit vergeten dat mensen met autisme voortdurend aan het strijden zijn.

    Maar dit heb ik al zo vaak genoemd
    Ken ook mensen met psychische klachten die in de Wajong zitten in plaats van alleen maar lichamelijk, of doelde je daar niet op?
    Stupendous76donderdag 10 september 2009 @ 00:14
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 23:00 schreef Jotcha het volgende:
    Ik vind dat "ik zal kijken", met het idee dat het toch niet lukt nogal nep, en ik krijg het niet voor elkaar om dat mensen te zeggen. Nee is gewoon nee, maar dan wel op een nette manier verpakt
    Als ik ja zou moeten zeggen terwijl ik weet dat het waarschijnlijk nee zal worden, ga ik aparte constructies bedenken om maar geen ja te hoeven zeggen...
    tijnbreindonderdag 10 september 2009 @ 21:50
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:44 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Hoe indirecter, hoe beter. Ik pas het zelf ook vaak toe. Op mijn werk is het wel gebruikelijk om duidelijk te zeggen als iets niet gaat lukken binnen de gestelde tijd.

    De NT-gedragscode schrijft voor dat je moet zeggen: ik ga mijn best doen. Van de opdrachtgever wordt verwacht dat hij tussen de regels doorleest en incalculeert dat de opdracht misschien niet af komt. Mensen teleurstellen wordt als een faux-pas gezien.
    Inderdaad zo werkt het overal.
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 22:47 schreef lyolyrc het volgende:

    [..]

    Dat ligt aan het feit dat de vraagstelling op zich niet het enige is wat de uitkomst beïnvloedt. Iemand kan net een slecht humeur hebben, er kan zich iets vervelends hebben voorgedaan, er komt bij iemand een vervelende herinnering boven; zomaar een paar dingen die de uitkomst van je vraag kunnen beïnvloeden. Je houding en vraagstelling bieden dus geen 100% kans op succes, maar ze kunnen die wel flink vergroten.
    Ja dat is vaak het probleem dat iets wel goed bedoeld maar verkeerd valt.
    sempron2400donderdag 10 september 2009 @ 23:16
    quote:
    Op woensdag 9 september 2009 23:11 schreef Thrackan het volgende:

    [..]

    Ken ook mensen met psychische klachten die in de Wajong zitten in plaats van alleen maar lichamelijk, of doelde je daar niet op?
    Ik ken er een (autisme met bijkomende klacht: krijgt veel prikkels binnen). Zelf heb ik ook Wajong, maar werk nu regulier (zonder loondispensatie) dus mijn uitkering is een slapend recht.

    Is er trouwens niet ergens een filter te koop, zodat je minder prikkels binnenkrijgt?
    Thrackanvrijdag 11 september 2009 @ 08:53
    quote:
    Op donderdag 10 september 2009 23:16 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Ik ken er een (autisme met bijkomende klacht: krijgt veel prikkels binnen). Zelf heb ik ook Wajong, maar werk nu regulier (zonder loondispensatie) dus mijn uitkering is een slapend recht.

    Is er trouwens niet ergens een filter te koop, zodat je minder prikkels binnenkrijgt?
    Oordoppen en oogkleppen
    sweetlady-ovrijdag 11 september 2009 @ 13:16
    Vandaag weer naar mijn stage waar ik werk met......mensen met autisme. Eigenlijk zou ik werken met meervoudig gehandicapten maar daar zat het vol. Dus nu werk ik met autisten mijn eerste week was relaxt omdat de twee drukste mensen op vakantie waren maar vandaag zijn ze terug en ik ben een beetje bang. Ik ben namelijk een verandering in hun omgeving en straks worden ze boos op me. Vorige week kon ik het met 5 van de 6 goed vinden maar 1 kon gewoon niet tegen mij, elke keer als hij mijn stem hoorde keek hij meteen kwaad. Ben echt benieuwd hoe ik het zo met die twee voor mij nieuwelingen ga doen. Hele leuke doelgroep trouwens, al met al viel het wel mee mijn eerste week
    Thrackanvrijdag 11 september 2009 @ 14:18
    quote:
    Op vrijdag 11 september 2009 13:16 schreef sweetlady-o het volgende:
    Vandaag weer naar mijn stage waar ik werk met......mensen met autisme. Eigenlijk zou ik werken met meervoudig gehandicapten maar daar zat het vol. Dus nu werk ik met autisten mijn eerste week was relaxt omdat de twee drukste mensen op vakantie waren maar vandaag zijn ze terug en ik ben een beetje bang. Ik ben namelijk een verandering in hun omgeving en straks worden ze boos op me. Vorige week kon ik het met 5 van de 6 goed vinden maar 1 kon gewoon niet tegen mij, elke keer als hij mijn stem hoorde keek hij meteen kwaad. Ben echt benieuwd hoe ik het zo met die twee voor mij nieuwelingen ga doen. Hele leuke doelgroep trouwens, al met al viel het wel mee mijn eerste week
    Ik ben niet echt op de hoogte van wat je precies doet, maar het kan waarschijnlijk helpen als je duidelijk laat merken dat je er niet bent om hen dwars te zitten, maar om ze te begeleiden/helpen/whatever.

    Neem trouwens aan dat je met klassieke autisten werkt als ik het zo hoor, niet echt met ASS/PDD lui die nog aardig kunnen functioneren met hun beperking.
    Oxymoronvrijdag 11 september 2009 @ 14:22
    quote:
    Op vrijdag 11 september 2009 13:16 schreef sweetlady-o het volgende:
    maar vandaag zijn ze terug en ik ben een beetje bang. Ik ben namelijk een verandering in hun omgeving en straks worden ze boos op me. Vorige week kon ik het met 5 van de 6 goed vinden maar 1 kon gewoon niet tegen mij, elke keer als hij mijn stem hoorde keek hij meteen kwaad.
    Ik woon in een instelling, en wij hebben ook soms invallers of stagaires. Daar ben ik, in het begin ook heel boos tegen, inderdaad vanwege de verandering.
    Het is gewoon moeilijk voor mensen die niet in een instelling wonen, om te begrijpen hoe dat voor ''ons'' is. Dat er steeds vreemde mensen je veilige (of wat veilig moet zijn) wereld binnenkomen.
    En dan sneuvelt er soms wat. (Kun je ook symbolisch opvatten).
    sempron2400vrijdag 11 september 2009 @ 15:53
    Moeilijk, moeilijk... dat lijkt me onnoemelijk zwaar als je zo’n verandering (aanvankelijk) niet goed kunt verdragen.

    Het idee van veilige en niet-veilige wereld herken ik wel. Wat nieuwe mensen betreft, mocht er op mijn werk nog eens een nieuw afdelingshoofd komen (die niet van mijn problematiek af weet), dan zal ik geen moeite met die verandering hebben. Verandering hoort bij het leven.
    Stupendous76vrijdag 11 september 2009 @ 16:38
    quote:
    Op vrijdag 11 september 2009 15:53 schreef sempron2400 het volgende:
    Moeilijk, moeilijk... dat lijkt me onnoemelijk zwaar als je zo’n verandering (aanvankelijk) niet goed kunt verdragen.

    Het idee van veilige en niet-veilige wereld herken ik wel. Wat nieuwe mensen betreft, mocht er op mijn werk nog eens een nieuw afdelingshoofd komen (die niet van mijn problematiek af weet), dan zal ik geen moeite met die verandering hebben. Verandering hoort bij het leven.
    Dat klopt, maar jij zit net als velen hier in de groep 'normaal-functionerende ass'ers'.
    tijnbreinvrijdag 11 september 2009 @ 21:41
    quote:
    Op vrijdag 11 september 2009 13:16 schreef sweetlady-o het volgende:
    Vandaag weer naar mijn stage waar ik werk met......mensen met autisme. Eigenlijk zou ik werken met meervoudig gehandicapten maar daar zat het vol. Dus nu werk ik met autisten mijn eerste week was relaxt omdat de twee drukste mensen op vakantie waren maar vandaag zijn ze terug en ik ben een beetje bang. Ik ben namelijk een verandering in hun omgeving en straks worden ze boos op me. Vorige week kon ik het met 5 van de 6 goed vinden maar 1 kon gewoon niet tegen mij, elke keer als hij mijn stem hoorde keek hij meteen kwaad. Ben echt benieuwd hoe ik het zo met die twee voor mij nieuwelingen ga doen. Hele leuke doelgroep trouwens, al met al viel het wel mee mijn eerste week
    Herken je dingen van het gedrag clienten in jezelf?
    sweetlady-ozaterdag 12 september 2009 @ 01:39
    Ja en nee, zo hoeven ze zelf die stoelen niet meer recht te houden omdat ik het al doe en ruim ik net zo graag als zij zo snel mogelijk de keuken weer op ( thuis heb ik dat niet daar ben ik gewend aan troep maar daar begon de keukenbank leeg dus zal het leeg blijven. ) Maar zij hebben alles veel extremer, zo heeft de booskijker het idee dat een pen naast een computer hoort en heeft hij weleens iemand gebeten die naast hem met een pen zat te schrijven omdat een pen dus naast de computer hoort en niet in je hand. En als iets stuk gaat is iedereen onrustig en kun je er vergif op innemen dat er iemand uit zijn dak gaat. Vandaag ontdekte ik trouwens dat ze allemaal ongeveer het ontwikkeling niveau hebben van een kind dat tussen de 2 en 4 jaar is. Je zou het echt niet denken, ze praten gewoon goed en lijken heel volwassen. De booskijker gaf me vandaag trouwens een hand daar was ik wel blij mee En de nieuwkomer zie ik pas vanaf morgen ze was namelijk te moe om wakker te blijven en de andere nieuwkomer komt na het weekend.
    tijnbreinzaterdag 12 september 2009 @ 12:13
    quote:
    Op zaterdag 12 september 2009 01:39 schreef sweetlady-o het volgende:
    Ja en nee, zo hoeven ze zelf die stoelen niet meer recht te houden omdat ik het al doe en ruim ik net zo graag als zij zo snel mogelijk de keuken weer op ( thuis heb ik dat niet daar ben ik gewend aan troep maar daar begon de keukenbank leeg dus zal het leeg blijven. ) Maar zij hebben alles veel extremer, zo heeft de booskijker het idee dat een pen naast een computer hoort en heeft hij weleens iemand gebeten die naast hem met een pen zat te schrijven omdat een pen dus naast de computer hoort en niet in je hand. En als iets stuk gaat is iedereen onrustig en kun je er vergif op innemen dat er iemand uit zijn dak gaat. Vandaag ontdekte ik trouwens dat ze allemaal ongeveer het ontwikkeling niveau hebben van een kind dat tussen de 2 en 4 jaar is. Je zou het echt niet denken, ze praten gewoon goed en lijken heel volwassen. De booskijker gaf me vandaag trouwens een hand daar was ik wel blij mee En de nieuwkomer zie ik pas vanaf morgen ze was namelijk te moe om wakker te blijven en de andere nieuwkomer komt na het weekend.
    Het klinkt in ieder geval dat jij het naar je zin hebt daar.
    Zulke dingen kunnen je wel beter inzicht geven in jezelf denk ik?
    robuust89zaterdag 12 september 2009 @ 14:11
    hi!

    vraag: welke beroepen zijn nou "ideaal" voor autisten, en welke niet?

    nog een: het schijnt dat visolie helpt, je wordt dan rustiger en kan beter relativeren dacht ik. iemand hier ervaring mee?
    sempron2400zaterdag 12 september 2009 @ 14:37
    quote:
    Op zaterdag 12 september 2009 14:11 schreef robuust89 het volgende:
    hi!

    vraag: welke beroepen zijn nou "ideaal" voor autisten, en welke niet?

    nog een: het schijnt dat visolie helpt, je wordt dan rustiger en kan beter relativeren dacht ik. iemand hier ervaring mee?
    Wel: Programmeur, software tester, statistisch analyst, productiewerk
    Niet: beleidsmedewerker (daar heb je sociale intuitie voor nodig)
    krakkemiekezaterdag 12 september 2009 @ 19:42
    quote:
    Op vrijdag 11 september 2009 14:22 schreef Oxymoron het volgende:

    [..]

    Ik woon in een instelling, en wij hebben ook soms invallers of stagaires. Daar ben ik, in het begin ook heel boos tegen, inderdaad vanwege de verandering.
    Het is gewoon moeilijk voor mensen die niet in een instelling wonen, om te begrijpen hoe dat voor ''ons'' is. Dat er steeds vreemde mensen je veilige (of wat veilig moet zijn) wereld binnenkomen.
    En dan sneuvelt er soms wat. (Kun je ook symbolisch opvatten).
    Ik ben niet autistisch maar ik heb het afgelopen jaar huishoudelijke hulp gehad. En ik heb heel veel verschillende hulpen gehad. Ook voor mij betekende het dat ik steeds andere mensen in mijn huis had. Ook voor mij is mijn huis 'mijn veilige plek'.
    Ik denk dat ik dus wel een beetje snap hoe moeilijk het is voor mensen.
    Stupendous76zaterdag 12 september 2009 @ 21:29
    quote:
    Op zaterdag 12 september 2009 14:37 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Wel: Programmeur, software tester, statistisch analyst, productiewerk
    Niet: beleidsmedewerker (daar heb je sociale intuitie voor nodig)
    Nou, als ik zie wat onze beleidsmedewerkers soms afleveren...
    Uiteindelijk is het voor ieder persoon verschillend, repeterend werk en/of werk waarbij je 'exact' moet denken scoren vaak hoog voor autisten. Maar combinaties zijn ook goed mogelijk (persoonlijk word ik na verloop van tijd depressief van repeterend werk), je kan een kijken of een beroepentest o.i.d. iets voor je is.
    tijnbreinzaterdag 12 september 2009 @ 23:18
    quote:
    Op zaterdag 12 september 2009 19:42 schreef krakkemieke het volgende:

    [..]

    Ik ben niet autistisch maar ik heb het afgelopen jaar huishoudelijke hulp gehad. En ik heb heel veel verschillende hulpen gehad. Ook voor mij betekende het dat ik steeds andere mensen in mijn huis had. Ook voor mij is mijn huis 'mijn veilige plek'.
    Ik denk dat ik dus wel een beetje snap hoe moeilijk het is voor mensen.
    Inderdaad telkens weer een je verhaal vertellen en een vertrouwensband opbouwen is voor de meeste normale mensen al moeilijk laat staan voor autisten. Voor de een is dit makkelijker dan de ander.
    sempron2400maandag 14 september 2009 @ 21:40
    Het was weer een stressvolle dag...

    omhoog
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 21:41
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:40 schreef sempron2400 het volgende:
    Het was weer een stressvolle dag...

    omhoog
    Als je wil mag je wel spuien hoor.
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 21:42
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:40 schreef sempron2400 het volgende:
    Het was weer een stressvolle dag...

    omhoog
    Nieuwe buren = enorme stress
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 21:44
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:42 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Nieuwe buren = enorme stress
    Wel leuke buren?
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 21:46
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:44 schreef krakkemieke het volgende:

    [..]

    Wel leuke buren?
    Ze hebben niet eens kennisgemaakt

    Dat is zeker weer iets nieuws
    tijnbreinmaandag 14 september 2009 @ 21:46
    Gisteren een goed gesprek met mijn ouders gehad Ze zeiden dat ik met vragen naar mijn psycholoog moest.
    Het is in ieder geval een stap vooruit dan het helemaal doodzwijgen
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 21:48
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:46 schreef tijnbrein het volgende:
    Gisteren een goed gesprek met mijn ouders gehad Ze zeiden dat ik met vragen naar mijn psycholoog moest.


    Het is in ieder geval een stap vooruit dan het helemaal doodzwijgen
    Dat is een goed teken.

    1 Ze erkennen een probleem
    2 Ze accepteren kennelijk dat je bij psy loopt

    tijnbreinmaandag 14 september 2009 @ 21:54
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:48 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Dat is een goed teken.

    1 Ze erkennen een probleem
    2 Ze accepteren kennelijk dat je bij psy loopt


    Dat klopt
    En mijn moeder zei ook nog dat ik dingen ook op een positieve manier kan zien. Want daar heb ik nog wel eens moeite mee. Verder zei dat ik het vaak moeilijk had gehad.
    Dus het gaat de goede kant op.
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 21:59
    Mooi Tijn!
    Denk je dat je later ook dingen tegen je ouders kan zeggen?
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 21:59
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:54 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Dat klopt
    En mijn moeder zei ook nog dat ik dingen ook op een positieve manier kan zien. Want daar heb ik nog wel eens moeite mee. Verder zei dat ik het vaak moeilijk had gehad.
    Dus het gaat de goede kant op.
    Wat is er bij jullie gebeurd?

    Hoe doe je dit??????

    Erkenning!!!!! Nieuwe tijd.....Misschien dat zaaien ook oogsten betekent...
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:00
    Ik kon dat wel en dat was heel fijn. Jandorie, ik ben niet eens autistisch....
    tijnbreinmaandag 14 september 2009 @ 22:04
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:59 schreef krakkemieke het volgende:
    Mooi Tijn!
    Denk je dat je later ook dingen tegen je ouders kan zeggen?
    Misschien, ik hoop van wel.
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 21:59 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Wat is er bij jullie gebeurd?

    Hoe doe je dit??????

    Erkenning!!!!! Nieuwe tijd.....Misschien dat zaaien ook oogsten betekent...
    Genoeg, maar het is vooral het verleden dat ik nog niet heb afgesloten.
    Geen idee
    Gelukkig komt de erkenning
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:24
    EchtGaaf, ik ben geen autist. Maar ik heb mijn ouders verteld waar ik het moeilijk mee had, toen ik eraan toe was. Ze wisten dat niet en ze hebben me altijd gesteund.
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 22:31
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:00 schreef krakkemieke het volgende:
    Ik kon dat wel en dat was heel fijn. Jandorie, ik ben niet eens autistisch....
    Dat scheelt
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 22:31
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:04 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Misschien, ik hoop van wel.
    [..]

    Genoeg, maar het is vooral het verleden dat ik nog niet heb afgesloten.
    Geen idee
    Gelukkig komt de erkenning
    Het kan verkeren, zo blijkt nu....
    tijnbreinmaandag 14 september 2009 @ 22:34
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:31 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Het kan verkeren, zo blijkt nu....
    Tsja het komt goed dat weet ik zeker. Het heeft alleen nog wat tijd nodig
    EchtGaafmaandag 14 september 2009 @ 22:35
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:34 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Tsja het komt goed dat weet ik zeker. Het heeft alleen nog wat tijd nodig
    Zeker. Alles heeft jid nodig, vooral dit soort dingen.
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:35
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:31 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Dat scheelt
    Ik weet niet of dat scheelt. Ik durfde het mijn ouders pas te vertellen toen ik op mezelf woonde.
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:36
    en ja, tijd is belangrijk.
    KingOfMysterymaandag 14 september 2009 @ 22:41
    Er is komende vrijdag en zaterdag een of ander popconcert en heel veel van m'n klasgenoten gaan er naar toe. Mij is al 2 keer gevraagd of ik ook zou gaan. Elke keer praat ik eromheen van "Ik heb niemand om mee te gaan, dus het heeft niet veel zin om te gaan.", maar de reden is dat ik het gewoon niet durf. Ook durf ik niet iemand mee te vragen. Op zich zou ik het best wel willen, ook vooral omdat ik momenteel compleet levenloos ben en nooit uitga, terwijl ik in de klas wel weer goed met m'n klasgenoten om kan gaan.
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:51
    Je hoeft niemand te vragen. Je zegt gewoon tegen de mensen die je gevraagd hebben: ik wil graag mee. Je kan toch van gedachten veranderen?
    Doen wat ik doe: gewoon gaan. Als het niet leuk is, kan je gewoon weg gaan!
    Stupendous76maandag 14 september 2009 @ 22:51
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:41 schreef KingOfMystery het volgende:
    Er is komende vrijdag en zaterdag een of ander popconcert en heel veel van m'n klasgenoten gaan er naar toe. Mij is al 2 keer gevraagd of ik ook zou gaan. Elke keer praat ik eromheen van "Ik heb niemand om mee te gaan, dus het heeft niet veel zin om te gaan.", maar de reden is dat ik het gewoon niet durf. Ook durf ik niet iemand mee te vragen. Op zich zou ik het best wel willen, ook vooral omdat ik momenteel compleet levenloos ben en nooit uitga, terwijl ik in de klas wel weer goed met m'n klasgenoten om kan gaan.
    Gewoon gaan. Tips: geef een tijdstip wanneer je weer weg moet (als het tegenvalt kan je gaan, als het meevalt kan je blijven), probeer toch met iemand te gaan of laat een paar bekenden weten dat je er bent (die je ongetwijfeld zal verliezen of niet meer zien tijdens het concert, maar het kan jou helpen toch te gaan), oh ja: gewoon gaan
    tijnbreinmaandag 14 september 2009 @ 22:53
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:51 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Gewoon gaan. Tips: geef een tijdstip wanneer je weer weg moet (als het tegenvalt kan je gaan, als het meevalt kan je blijven), probeer toch met iemand te gaan of laat een paar bekenden weten dat je er bent (die je ongetwijfeld zal verliezen of niet meer zien tijdens het concert, maar het kan jou helpen toch te gaan), oh ja: gewoon gaan
    Wat hij zegt
    krakkemiekemaandag 14 september 2009 @ 22:57
    Veel plezier King!
    Mrwinedinsdag 15 september 2009 @ 18:55
    edit; heb me bedacht en plaats hier een aparte topic voor omdat het niet direct te maken heeft met deze topic.

    [ Bericht 48% gewijzigd door Mrwine op 15-09-2009 19:05:23 ]
    KingOfMysterydinsdag 15 september 2009 @ 19:16
    Bedankt voor de tips iedereen, maar ik denk dat ik achteraf toch niet ga. Het is momenteel toch een te grote stap, omdat het daar echt heel druk zal zijn.
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 18:55 schreef Mrwine het volgende:
    Ik weet niet als ik enige vorm van autisme heb of niet maar dit is mijn probleem ( ik vat het even kort samen omdat ik niet al te veel tijd heb):

    -Ik ben onzeker tegenover mensen die ik niet ken of als ik in een groep sta van 5 personen of meer. In deze situaties ben ik onzeker, ben ik te vaak stil of praat ik ergens over floept er iets uit zonder dat ik erbij nadenk. Ik kan meepraten met onderwerpen maar ben ik toch in mijn mening vaak stil en erg onzeker wat door anderen zeker op wordt gemerkt.

    -Ik ben perfectionistisch, helaas ben ik ook lui en heb ik niet veel discipline. Doordat ik perfectionistisch ben, ben ik vaak negatief en heb ik bij mezelf een laag zelfbeeld ontwikkeld ( mede door pesterijen, waar ik niks aan heb gedaan). Een voorbeeld bijvoorbeeld is als ik een meisje zie, denk ik direct al dat ik misschien geen kans maak, dat ik er niet goed uitzie ( te lelijk ben maar vrienden zeggen van niet en dat is ook wel waar hoor), dat ik verkeerd loop, dat ik verkeerd kan praten, dat ik niet weet wat ik moet zeggen etc. Dit zijn allemaal onzekerheid/karakter fouten en dit ergert me enorm. Ik wil met bepaalde dingen graag perfectie zien ( sport) en als ik fouten maak wordt ik erg agressief. Ook een probleem wat ik wil oplossen. Ik ben erg agressief met bepaalde situaties ( sport). Dit komt waarschijnlijk omdat ik iets in mijn leven goed wil doen en ik vaak een soort van pechvogel ben ( zo zie ik mezelf).

    Verder heb ik niet veel discipline. Dingen zoals: uitstel en niet altijd afspraken nakomen is bij mij een veel voorkomende situatie.

    -Ik klap dicht tegen jongens en meisjes ( vooral). die ik niet ken. Simpel gezegd, ik kan niet ouwehoeren en mezelf niet zijn. . Ik wil graag ouwehoeren en leuk met mensen praten en niet langer de pispaal zijn. Ik wil gerespecteerd worden en ik zou graag wat meer vrienden willen hebben. Vaak zijn de meeste mensen wel vriendelijk maar plagen mij vaak, ouwehoeren met mij en soms pesten ze me.

    Ik ben gepest vanaf groep 7/8 tot en met klas 4 van de middelbare school. Sindsdien is het niet meer pesten gelukkig maar helaas is het nu vooral plagerij, ouwehoeren en opmerkingen waar ik niet altijd van gewenst ben.

    Het zijn problemen waar ik helaas veel last van heb. Ik ben in het algemeen een aardig persoon, haat arrogantie, pestkoppen en mensen die niet om anderen geven. Gelukkig ben ik niet perfect en ben ik natuurlijk zelf ook wel eens arrogant, niet altijd aardig en dergelijke. Ik ben lang niet altijd een lieverdje en zo wil ik mezelf ook niet afstempelen.

    Ik wil gelukkig zijn, dat ik is mijn belangrijkste doel. Ik houd ervan om veel vrienden te hebben en ik houd er niet van om te vaak alleen te zijn. Ik houd van diversiteit en dus wil ik afwisseling in me leven.

    Helaas krijg ik dit niet want ik heb niet zoveel vrienden ( 2 echte vrienden, ik heb ook maten maar dat zijn geen vrienden). Ik heb op het moment ook nog geen vriendin en heb er eigenlijk nog nooit 1 gehad.

    Ik denk dat de reden dat ik nog geen vriendin heb, mijn gedrag is. Ik heb het nog niet geprobeerd omdat ik simpel gezegd nog te onzeker ben. Ik ben ook onzeker over mijn uiterlijk maar ik ben niet lelijk ( zijn paar dingetjes die ik kan verbeteren, dus dit is geen echt probleem). Wel maakt het me natuurlijk onzekerder, alhoewel gedrag Nr 1 probleem is.

    Als laatste praat ik graag over mijn interesses. Eerlijk gezegd vind ik alles interessant, de meesten dingen vind ik wel leuk. Het rare is dat ik niet direct weet waar ik over moet praten als ik met een onbekende zit want die ken ik niet en dus klap ik dicht, houd ik me stil en kom ik over als een saai persoon terwijl ik dat denk ik niet ben.

    Heb ik autistische trekjes of lijdt ik aan depressie? Heb ik een negatief zelfbeeld of ben ik gewoon extreem onzeker en negatief?

    Als je nog wat meer informatie wil, mag je het gerust vragen. Ben als een persoon heel eerlijk en erg serieus wat negatief uitpakt voor mij want zelfs tegen pestkoppen heb ik aardig gedaan ( erg achterlijk van mij)

    Hoop dat iemand raad weet.

    Mrwine.
    Je bent idd autistisch. Ik herken dan ook heel veel kenmerken in mijzelf. Ik klap ook dicht in gesprekken met grote groepen en/of gesprekken met onbekende mensen. Ik was ook zeer perfectionistisch, alleen dat heb ik afgeleerd, omdat ik door perfectionisme teveel van mezelf vroeg en daar ging ik dan aan onderdoor.
    Mrwinedinsdag 15 september 2009 @ 19:27
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 19:16 schreef KingOfMystery het volgende:
    Bedankt voor de tips iedereen, maar ik denk dat ik achteraf toch niet ga. Het is momenteel toch een te grote stap, omdat het daar echt heel druk zal zijn.
    [..]

    Je bent idd autistisch. Ik herken dan ook heel veel kenmerken in mijzelf. Ik klap ook dicht in gesprekken met grote groepen en/of gesprekken met onbekende mensen. Ik was ook zeer perfectionistisch, alleen dat heb ik afgeleerd, omdat ik door perfectionisme teveel van mezelf vroeg en daar ging ik dan aan onderdoor.
    Ik wil me wel graag zelf verdedigen omdat ik niet graag natuurlijk autistisch zou willen zijn. Lichtelijk of extreem? Er is nog nooit een diagnose gesteld bij mij. Ik had vroeger even kijken, ongeveer 5/6 vrienden. Ga ook uit/op stap, alleen laatste keer was ik extreem verlegen. Hierop zeg ik dan dat dit geen autisme is maar verlegenheid ( wel erge maar dan nog ).

    Ik was vergeten erbij te zetten dat ik MEZELF ben wanneer ik met me vrienden praat of als ik me mensen omga die ik ken.

    PS: Wil iemand die autistisch is niet graag alleen zijn? Ik heb namelijk het tegenovergestelde.

    [ Bericht 0% gewijzigd door Mrwine op 15-09-2009 19:38:21 ]
    KingOfMysterydinsdag 15 september 2009 @ 19:54
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 19:27 schreef Mrwine het volgende:

    [..]

    Ik wil me wel graag zelf verdedigen omdat ik niet graag natuurlijk autistisch zou willen zijn. Lichtelijk of extreem? Er is nog nooit een diagnose gesteld bij mij. Ik had vroeger even kijken, ongeveer 5/6 vrienden. Ga ook uit/op stap, alleen laatste keer was ik extreem verlegen. Hierop zeg ik dan dat dit geen autisme is maar verlegenheid ( wel erge maar dan nog ).

    Ik was vergeten erbij te zetten dat ik MEZELF ben wanneer ik met me vrienden praat of als ik me mensen omga die ik ken.

    PS: Wil iemand die autistisch is niet graag alleen zijn? Ik heb namelijk het tegenovergestelde.
    Er zijn autisten die niet graag alleen willen zijn, maar ook autisten die wel graag alleen willen zijn. Autisten kunnen trouwens ook hunzelf zijn bij mensen die ze goed kennen.

    Maar als je het zeker wilt weten, moet je deze test maken.
    http://www.wired.com/wired/archive/9.12/aqtest.html
    Mrwinedinsdag 15 september 2009 @ 20:06
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 19:54 schreef KingOfMystery het volgende:

    [..]

    Er zijn autisten die niet graag alleen willen zijn, maar ook autisten die wel graag alleen willen zijn. Autisten kunnen trouwens ook hunzelf zijn bij mensen die ze goed kennen.

    Maar als je het zeker wilt weten, moet je deze test maken.
    http://www.wired.com/wired/archive/9.12/aqtest.html
    Ik zal de test eens doen. Ik wil nog even zeggen dat ik beter kan zeggen dat ik erg serieus ben. Ik ben alleen met 1 bepaalde sport erg perfectionistisch. Werk en school ben ik serieus mee, alhoewel ik dat nu zeg, toch erg lui ben en vaak niet altijd dingen afmaa. Verder reageer ik te serieus ( met ouwehoeren) en ben ik zoals ik al zei erg verlegen/onzeker met bepaalde dingen.

    Dit zijn:
    1. Uiterlijk ( bepaalde dingen )
    2. Dicht klappen met praten tegen een lekker wijf of nieuwe mensen.
    3. In een groep niet altijd me praatje gereed hebben

    Mijn trainer heeft eens tegen me gezegd dat ik me makkelijk laat afleiden en dat ik al snel weer op iets nieuws focus. Ik kijk ook vaak naar het resultaat en werk op het moment eraan om daar niet altijd op te letten en meer op de techniek van het spel.

    Ik kijk ook graag ver vooruit en houd ervan om te fantaseren ( veel bla bla bla maar weinig daden). Wil ik hier natuurlijk wel wat aan doen en is mogelijk als ik waarschijnlijk mezelf meer discipline aanleer.

    Je bent er zeker van dat ik gedeeltelijk of volop autistisch ben ?
    krakkemiekedinsdag 15 september 2009 @ 20:18
    Ik ben niet autistisch, ik score iets boven het gemiddelde van de controle groep, lol!

    Mrwine, die test zegt niet alles.
    sander-3dinsdag 15 september 2009 @ 20:23
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 20:06 schreef Mrwine het volgende:

    [..]

    Ik zal de test eens doen. Ik wil nog even zeggen dat ik beter kan zeggen dat ik erg serieus ben. Ik ben alleen met 1 bepaalde sport erg perfectionistisch. Werk en school ben ik serieus mee, alhoewel ik dat nu zeg, toch erg lui ben en vaak niet altijd dingen afmaa. Verder reageer ik te serieus ( met ouwehoeren) en ben ik zoals ik al zei erg verlegen/onzeker met bepaalde dingen.

    Dit zijn:
    1. Uiterlijk ( bepaalde dingen )
    2. Dicht klappen met praten tegen een lekker wijf of nieuwe mensen.
    3. In een groep niet altijd me praatje gereed hebben

    Mijn trainer heeft eens tegen me gezegd dat ik me makkelijk laat afleiden en dat ik al snel weer op iets nieuws focus. Ik kijk ook vaak naar het resultaat en werk op het moment eraan om daar niet altijd op te letten en meer op de techniek van het spel.

    Ik kijk ook graag ver vooruit en houd ervan om te fantaseren ( veel bla bla bla maar weinig daden). Wil ik hier natuurlijk wel wat aan doen en is mogelijk als ik waarschijnlijk mezelf meer discipline aanleer.

    Je bent er zeker van dat ik gedeeltelijk of volop autistisch ben ?
    Neem dat aub niet serieus man.. iemand kan jou niet op basis van een verhaal op internet vertellen of je wel of niet autistisch bent. Daarvoor moet je naar een arts..
    KingOfMysterydinsdag 15 september 2009 @ 20:46
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 20:06 schreef Mrwine het volgende:

    [..]

    Ik zal de test eens doen. Ik wil nog even zeggen dat ik beter kan zeggen dat ik erg serieus ben. Ik ben alleen met 1 bepaalde sport erg perfectionistisch. Werk en school ben ik serieus mee, alhoewel ik dat nu zeg, toch erg lui ben en vaak niet altijd dingen afmaa. Verder reageer ik te serieus ( met ouwehoeren) en ben ik zoals ik al zei erg verlegen/onzeker met bepaalde dingen.

    Dit zijn:
    1. Uiterlijk ( bepaalde dingen )
    2. Dicht klappen met praten tegen een lekker wijf of nieuwe mensen.
    3. In een groep niet altijd me praatje gereed hebben

    Mijn trainer heeft eens tegen me gezegd dat ik me makkelijk laat afleiden en dat ik al snel weer op iets nieuws focus. Ik kijk ook vaak naar het resultaat en werk op het moment eraan om daar niet altijd op te letten en meer op de techniek van het spel.

    Ik kijk ook graag ver vooruit en houd ervan om te fantaseren ( veel bla bla bla maar weinig daden). Wil ik hier natuurlijk wel wat aan doen en is mogelijk als ik waarschijnlijk mezelf meer discipline aanleer.

    Je bent er zeker van dat ik gedeeltelijk of volop autistisch ben ?
    Nou, ik had het idee dat je gedeeltelijk autistisch bent, maar een arts weet dat beter dan ik. Dus als je een officiele diagnose wil, dan moet je dat niet aan mij vragen.

    Maar ik fantaseer ook graag vooruit (al is dat voor zover ik weet niet echt een autistische kenmerk.)
    Mrwinedinsdag 15 september 2009 @ 21:19
    quote:
    Op dinsdag 15 september 2009 20:23 schreef sander-3 het volgende:

    [..]

    Neem dat aub niet serieus man.. iemand kan jou niet op basis van een verhaal op internet vertellen of je wel of niet autistisch bent. Daarvoor moet je naar een arts..
    Dat doe ik niet , had het een beetje verkeerd getyped.

    Ik had een score van 15. Cker omdat ik het wel wil, niet tegen objecten praat maar toch moeilijk vrienden maakt. Dan toch een score van 15 wtf.
    DeHovenierdinsdag 15 september 2009 @ 22:43
    Hier had ik nog niet gepost volgens mij
    Pericowoensdag 16 september 2009 @ 03:16
    Ik heb het Asperger syndroom en woon in een apartementencomplex. Een paar weken geleden had ik nietsvermoedend een man (65) geholpen met wat spullen naar huis dragen die hij uit het containerhok had gegrist.

    Hij nodigde me daarop uit naar binnen, waar zijn chronisch dikke vrouw ook was en omdat ik slecht nee kan zeggen in zulk soort situaties, ging ik er op in. Toen zat ik daar anderhalf uur, terwijl ik me erop in had gesteld even een minuutje het vuilnis weg te gooien.

    Merkte toen al dat het een vasthoudende man was. Hij zette cd na cd op van zijn zoon die in een bruiloft en partijen bandje speelt en ontstak een politieke tirade. Ik was blij weer naar huis te kunnen, met een smoes ten langen leste.

    Maar 2 dagen later belde hij bij me aan, of ik gereedschap voor hem had. Omdat ik niet graag spullen uitleen en alweer geen nee kon zeggen, bood ik aan om even mee te gaan om te zien of ik iets kreeg doorgezaagd met mijn Dremel.

    Dat lukte niet, waardoor dit heerschap ook nog eens ontstemd raakte. Ik ervaarde het als zeer onprettig, waarop mijn moeder (die even verderop woont) hem met klem heeft gemaand mij met rust te laten toen ze hem aan de deur had omdat hij naar mij op zoek was.

    En dat doet hij nog steeds. Ik doe niet meer open, maar die stalker blijft maar volhouden. Vandaag zie ik weer zijn tronie op de camera nadat de bel ging. Ik word er echt niet goed van. De laatste keer dat ik hem te woord stond was ik kortaf en zei ik overal nee op. Maar ook het feit dat ik nooit meer open doe schrikt hem dus niet af.

    Tijd dus om boos te worden in een confrontatie, omdat ik nu al schrik van de bel en schichtig door het gebouw loop. Maar dat zit niet in me.
    DeHovenierwoensdag 16 september 2009 @ 08:19
    Misschien heeft hij behoefte aan contact met andere mensen dan alleen z'n vrouw
    Wel vervelend voor je. Ik kan ook niet boos worden
    DeHovenierwoensdag 16 september 2009 @ 08:26
    quote:
    Op maandag 14 september 2009 22:41 schreef KingOfMystery het volgende:
    Er is komende vrijdag en zaterdag een of ander popconcert en heel veel van m'n klasgenoten gaan er naar toe. Mij is al 2 keer gevraagd of ik ook zou gaan. Elke keer praat ik eromheen van "Ik heb niemand om mee te gaan, dus het heeft niet veel zin om te gaan.", maar de reden is dat ik het gewoon niet durf. Ook durf ik niet iemand mee te vragen. Op zich zou ik het best wel willen, ook vooral omdat ik momenteel compleet levenloos ben en nooit uitga, terwijl ik in de klas wel weer goed met m'n klasgenoten om kan gaan.
    Je hebt niemand om mee te gaan Er gaan zat klasgenoten mee, en je kan goed met ze omgaan zeg je zelf. DIt is juist een mooie situatie om die stap te zetten!
    EchtGaafwoensdag 16 september 2009 @ 10:11
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 03:16 schreef Perico het volgende:
    Ik heb het Asperger syndroom en woon in een apartementencomplex. Een paar weken geleden had ik nietsvermoedend een man (65) geholpen met wat spullen naar huis dragen die hij uit het containerhok had gegrist.

    Hij nodigde me daarop uit naar binnen, waar zijn chronisch dikke vrouw ook was en omdat ik slecht nee kan zeggen in zulk soort situaties, ging ik er op in. Toen zat ik daar anderhalf uur, terwijl ik me erop in had gesteld even een minuutje het vuilnis weg te gooien.

    Merkte toen al dat het een vasthoudende man was. Hij zette cd na cd op van zijn zoon die in een bruiloft en partijen bandje speelt en ontstak een politieke tirade. Ik was blij weer naar huis te kunnen, met een smoes ten langen leste.

    Maar 2 dagen later belde hij bij me aan, of ik gereedschap voor hem had. Omdat ik niet graag spullen uitleen en alweer geen nee kon zeggen, bood ik aan om even mee te gaan om te zien of ik iets kreeg doorgezaagd met mijn Dremel.

    Dat lukte niet, waardoor dit heerschap ook nog eens ontstemd raakte. Ik ervaarde het als zeer onprettig, waarop mijn moeder (die even verderop woont) hem met klem heeft gemaand mij met rust te laten toen ze hem aan de deur had omdat hij naar mij op zoek was.

    En dat doet hij nog steeds. Ik doe niet meer open, maar die stalker blijft maar volhouden. Vandaag zie ik weer zijn tronie op de camera nadat de bel ging. Ik word er echt niet goed van. De laatste keer dat ik hem te woord stond was ik kortaf en zei ik overal nee op. Maar ook het feit dat ik nooit meer open doe schrikt hem dus niet af.

    Tijd dus om boos te worden in een confrontatie, omdat ik nu al schrik van de bel en schichtig door het gebouw loop. Maar dat zit niet in me.


    Leer "nee" zeggen.

    [ Bericht 2% gewijzigd door EchtGaaf op 16-09-2009 10:41:46 ]
    Thrackanwoensdag 16 september 2009 @ 10:22
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 03:16 schreef Perico het volgende:
    Ik heb het Asperger syndroom en woon in een apartementencomplex. Een paar weken geleden had ik nietsvermoedend een man (65) geholpen met wat spullen naar huis dragen die hij uit het containerhok had gegrist.

    Hij nodigde me daarop uit naar binnen, waar zijn chronisch dikke vrouw ook was en omdat ik slecht nee kan zeggen in zulk soort situaties, ging ik er op in. Toen zat ik daar anderhalf uur, terwijl ik me erop in had gesteld even een minuutje het vuilnis weg te gooien.

    Merkte toen al dat het een vasthoudende man was. Hij zette cd na cd op van zijn zoon die in een bruiloft en partijen bandje speelt en ontstak een politieke tirade. Ik was blij weer naar huis te kunnen, met een smoes ten langen leste.

    Maar 2 dagen later belde hij bij me aan, of ik gereedschap voor hem had. Omdat ik niet graag spullen uitleen en alweer geen nee kon zeggen, bood ik aan om even mee te gaan om te zien of ik iets kreeg doorgezaagd met mijn Dremel.

    Dat lukte niet, waardoor dit heerschap ook nog eens ontstemd raakte. Ik ervaarde het als zeer onprettig, waarop mijn moeder (die even verderop woont) hem met klem heeft gemaand mij met rust te laten toen ze hem aan de deur had omdat hij naar mij op zoek was.

    En dat doet hij nog steeds. Ik doe niet meer open, maar die stalker blijft maar volhouden. Vandaag zie ik weer zijn tronie op de camera nadat de bel ging. Ik word er echt niet goed van. De laatste keer dat ik hem te woord stond was ik kortaf en zei ik overal nee op. Maar ook het feit dat ik nooit meer open doe schrikt hem dus niet af.

    Tijd dus om boos te worden in een confrontatie, omdat ik nu al schrik van de bel en schichtig door het gebouw loop. Maar dat zit niet in me.
    De vraag borrelt in mij op: Wie is nu degene met het probleem in de sociale vaardigheden?
    Weliswaar verschillend in uiting vertonen zowel jij als het oudere heerschap tekenen van "onaangepast" gedrag

    Maar goed, ik zou ook serieus nerveus worden van zo'n situatie, hoewel ik wat makkelijker "nee" zeg als ik iets niet wil. Brr...
    Pericowoensdag 16 september 2009 @ 15:39
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 10:22 schreef Thrackan het volgende:


    De vraag borrelt in mij op: Wie is nu degene met het probleem in de sociale vaardigheden?

    Haha ja, terechte constatering. Het is zo iemand die je altijd tracht klem te praten, als je zegt: "nee daar heb ik geen zin in", dan zal hij zeggen: "waarom niet, wat heb je dan anders te doen" etc.

    Net zoals colporteurs aan de deur, die ook getruct zijn met allerhande scripts om een voet tussen de deur te krijgen. Ik moet inderdaad verbaal veel meer grenzen aangeven nog. Bij mensen die je telefonisch iets proberen te verkopen hanteer ik maar een paardenmiddel, gewoon ophangen. Voordat ik ergens aan vastzit, wat me in het verleden wel eens is overkomen.
    sander-3woensdag 16 september 2009 @ 17:10
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 15:39 schreef Perico het volgende:

    [..]

    Haha ja, terechte constatering. Het is zo iemand die je altijd tracht klem te praten, als je zegt: "nee daar heb ik geen zin in", dan zal hij zeggen: "waarom niet, wat heb je dan anders te doen" etc.

    Net zoals colporteurs aan de deur, die ook getruct zijn met allerhande scripts om een voet tussen de deur te krijgen. Ik moet inderdaad verbaal veel meer grenzen aangeven nog. Bij mensen die je telefonisch iets proberen te verkopen hanteer ik maar een paardenmiddel, gewoon ophangen. Voordat ik ergens aan vastzit, wat me in het verleden wel eens is overkomen.
    Dan zeg je toch 'nee, ik heb niks anders te doen, ik heb er gewoon geen zin in'. Of 'ja, ik moet nog iets doen...' klaar..
    krakkemiekewoensdag 16 september 2009 @ 17:57
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 15:39 schreef Perico het volgende:

    [..]

    Haha ja, terechte constatering. Het is zo iemand die je altijd tracht klem te praten, als je zegt: "nee daar heb ik geen zin in", dan zal hij zeggen: "waarom niet, wat heb je dan anders te doen" etc.

    Net zoals colporteurs aan de deur, die ook getruct zijn met allerhande scripts om een voet tussen de deur te krijgen. Ik moet inderdaad verbaal veel meer grenzen aangeven nog. Bij mensen die je telefonisch iets proberen te verkopen hanteer ik maar een paardenmiddel, gewoon ophangen. Voordat ik ergens aan vastzit, wat me in het verleden wel eens is overkomen.
    Gewoon de grammofoonplaat-die blijft-hangen-methode:
    Nee, daar heb ik geen zin in
    Waarom niet?
    Nee, ik heb daar geen zin in
    Jamaar....
    Nee, daar heb ik geen zin in.
    Kan je niet even......
    Welk stuk van nee begrijp je niet?
    Thrackanwoensdag 16 september 2009 @ 19:31
    quote:
    Op woensdag 16 september 2009 17:10 schreef sander-3 het volgende:

    [..]

    Dan zeg je toch 'nee, ik heb niks anders te doen, ik heb er gewoon geen zin in'. Of 'ja, ik moet nog iets doen...' klaar..
    De pest is dat je dat niet zo makkelijk zegt. Soms omdat je anderen niet tegen de tenen wil stoten, soms omdat je iemand niet teleur wil stellen, soms omdat je denkt dat ja zeggen het makkelijkst is...
    robuust89donderdag 17 september 2009 @ 12:05
    arg, net nog..

    "meneer, kan ik u wat vragen?"

    ik zo: ja, dat kan
    ...
    SHIT, weer zo;n verkoper, of ik wat geld over had voor een goed doel -_- de meeste mensen lopen gewoon door, maar dat vind ik dan weer zo onbeleefd en dan stel je die mensen "teleur" door te zeggen, mag ik bedanken? o well...
    Thrackandonderdag 17 september 2009 @ 13:03
    quote:
    Op donderdag 17 september 2009 12:05 schreef robuust89 het volgende:
    arg, net nog..

    "meneer, kan ik u wat vragen?"

    ik zo: ja, dat kan
    ...
    SHIT, weer zo;n verkoper, of ik wat geld over had voor een goed doel -_- de meeste mensen lopen gewoon door, maar dat vind ik dan weer zo onbeleefd en dan stel je die mensen "teleur" door te zeggen, mag ik bedanken? o well...
    Tsja, ik geef ze meestal eerlijk antwoord in dat geval.
    "Nee, ik heb geen geld over voor <doel X>. Ik heb er geen feeling mee en ik heb totaal geen garantie dat mijn geld goed terecht komt."

    Vinden ze ook niet leuk, maar dan hadden ze maar een vak moeten leren of zo.
    Stupendous76donderdag 17 september 2009 @ 21:33
    quote:
    Op donderdag 17 september 2009 12:05 schreef robuust89 het volgende:
    arg, net nog..

    "meneer, kan ik u wat vragen?"

    ik zo: ja, dat kan
    ...
    SHIT, weer zo;n verkoper, of ik wat geld over had voor een goed doel -_- de meeste mensen lopen gewoon door, maar dat vind ik dan weer zo onbeleefd en dan stel je die mensen "teleur" door te zeggen, mag ik bedanken? o well...
    Heb ik inmiddels wel geleerd, staan hier regelmatig van die studenten in de stad. Ook gratis kranten enzo steevast weigeren (doet bijna iedereen trouwens) Jammer voor hen of het bedrijf, maar ze zoeken maar een andere malloot.
    Troelmaandag 21 september 2009 @ 01:04
    Ik werd gisteren aangeklampt door iemand van AzG. Ondanks dat ik hem aangaf dat ik niet geinteresseerd was en ook geen tijd had om naar zijn verhaal te luisteren, begon hij toch te vertellen. Tja, dan zeg ik sorry en loop ik gewoon weg, die jongen helemaal gepikeerd. Luister dan naar wat ik zeg
    Klopkoekmaandag 21 september 2009 @ 10:41
    Zag gisteren een programma waarin kinderen met psychiatrische problemen werden gevolg. Een paar daarvan waren autistisch.

    [url]http://zembla.vara.nl/Afleveringen.1973.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=16707&tx_ttnews[backPid]=1974&cHash=1044d4a5be[/url]

    Niet zo scherp en geengageerd als de meeste andere Zembla-afleveringen weleens zijn (soms tegen het drammerige aan) maar als je op de details let dan ben ik alleen maar blij dat ik nooit naar zoiets ben toegestuurd. Het is niet de eerste keer dat ik verhalen hoor, zie en lees over instellingen die waken over zware en minder zware gevallen. Wat een prusters die begeleiders. Gaan echt als amateurs om met dat autistisch kindje maar wat wil je ook als je VMBO'ers de verantwoordelijkheid geeft.
    sander-3maandag 21 september 2009 @ 13:42
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 10:41 schreef Klopkoek het volgende:
    Zag gisteren een programma waarin kinderen met psychiatrische problemen werden gevolg. Een paar daarvan waren autistisch.

    [url]http://zembla.vara.nl/Afleveringen.1973.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=16707&tx_ttnews[backPid]=1974&cHash=1044d4a5be[/url]

    Niet zo scherp en geengageerd als de meeste andere Zembla-afleveringen weleens zijn (soms tegen het drammerige aan) maar als je op de details let dan ben ik alleen maar blij dat ik nooit naar zoiets ben toegestuurd. Het is niet de eerste keer dat ik verhalen hoor, zie en lees over instellingen die waken over zware en minder zware gevallen. Wat een prusters die begeleiders. Gaan echt als amateurs om met dat autistisch kindje maar wat wil je ook als je VMBO'ers de verantwoordelijkheid geeft.
    http://tinyurl.com/makzpw klikbaar
    quote:
    ben ik alleen maar blij dat ik nooit naar zoiets ben toegestuurd
    Omfg.. ja. Ik zou me er echt uit vechten..

    [ Bericht 9% gewijzigd door sander-3 op 21-09-2009 13:49:06 ]
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 19:20
    Zaterdag mijn CIZ-aanvraag binnengekregen. Ik krijg die hulp die ik heb aangevraagd. Dus binnenkort gaat mijn traject bij het reïntergratiebureau beginnen.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:04
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 19:20 schreef tijnbrein het volgende:
    Zaterdag mijn CIZ-aanvraag binnengekregen. Ik krijg die hulp die ik heb aangevraagd. Dus binnenkort gaat mijn traject bij het reïntergratiebureau beginnen.
    Hopelijk dat je er baat bij hebt.
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 21:07
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:04 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Hopelijk dat je er baat bij hebt.
    Tuurlijk heb ik daar baat bij.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:09
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:07 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Tuurlijk heb ik daar baat bij.
    Garanties zijn er niet. Wees realistisch in je verwachtingen.
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 21:13
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:09 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Garanties zijn er niet. Wees realistisch in je verwachtingen.
    Dat ben ik ook.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:17
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:13 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Dat ben ik ook.
    Goedzo!
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 21:18
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:17 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Goedzo!
    Om iets te bereiken zal ik toch zelf ook hard moeten werken. Dus het gaat ook niet vanzelf zo'n traject. En dat is soms best moeilijk om zelf hard aan jezelf te werken.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:28
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:18 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Om iets te bereiken zal ik toch zelf ook hard moeten werken. Dus het gaat ook niet vanzelf zo'n traject. En dat is soms best moeilijk om zelf hard aan jezelf te werken.
    Zeker. Wat zou ik daar nog aan kunnen toevoegen? Uiteraard mag je rekenen op een zeer deskundige begeleiding.
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 21:33
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:28 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Zeker. Wat zou ik daar nog aan kunnen toevoegen? Uiteraard mag je rekenen op een zeer deskundige begeleiding.
    Inderdaad, en ik kan hier op Fok! ook altijd nog terecht
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:49
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:33 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Inderdaad, en ik kan hier op Fok! ook altijd nog terecht
    Zeker. Dit is een zeer nuttig topic

    Heb je nog lang werk?
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 21:50
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:49 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Zeker. Dit is een zeer nuttig topic

    Heb je nog lang werk?
    Niet alleen dit topic.
    Een paar weken en daarna is het allemaal vaag.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 21:56
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:50 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Niet alleen dit topic.
    Ach POL is ook leuk. Maar wel snoeihard
    quote:
    Een paar weken en daarna is het allemaal vaag.
    Vervelend, hoe ga je daar mee om?
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 22:00
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 21:56 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Ach POL is ook leuk. Maar wel snoeihard
    Daar kom ik nooit. Eigenlijk alleen in R&P en muz en seks
    quote:
    [..]

    Vervelend, hoe ga je daar mee om?
    Ik accepteer gewoon dat het zo is.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 22:05
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:00 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Daar kom ik nooit. Eigenlijk alleen in R&P en muz en seks
    [..]
    Seks?
    quote:
    Ik accepteer gewoon dat het zo is.
    Dat is knap. Ik kan niet tegen onzekerheid
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 22:08
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:05 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Seks?
    Euh ja seks dat is soms best interresant.
    quote:
    [..]

    Dat is knap. Ik kan niet tegen onzekerheid
    Ik ook niet maar ik kan er steeds beter omgaan.
    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 22:14
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:08 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]


    Ik ook niet maar ik kan er steeds beter omgaan.
    Hoe doe je dat ?
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 22:15
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:14 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Hoe doe je dat ?
    Door het te accepteren zoals het is en ik kan steeds beter relativeren
    Juup©maandag 21 september 2009 @ 22:17
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 01:04 schreef Troel het volgende:
    Ik werd gisteren aangeklampt door iemand van AzG. Ondanks dat ik hem aangaf dat ik niet geinteresseerd was en ook geen tijd had om naar zijn verhaal te luisteren, begon hij toch te vertellen. Tja, dan zeg ik sorry en loop ik gewoon weg, die jongen helemaal gepikeerd. Luister dan naar wat ik zeg


    EchtGaafmaandag 21 september 2009 @ 22:17
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:15 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Door het te accepteren zoals het is en ik kan steeds beter relativeren
    Knap, als je dit zo kunt
    tijnbreinmaandag 21 september 2009 @ 22:18
    quote:
    Op maandag 21 september 2009 22:17 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Knap, als je dit zo kunt
    Dankje
    Fok_Fokdinsdag 22 september 2009 @ 02:48
    is autisme de volgende stap in de evolutie?


    Could Autism Be the Next Stage of Human Evolution?

    In the play “Lucy,” an emotionally distant anthropologist (Lisa Emery) decides that her severely autistic daughter Lucy (Lucy DeVito) is not sick. Instead, says the hermit scientist, she is the future: Lucy’s lack of connection to other human beings is actually an evolutionary leap forward. The rest of us? Obsolete—mental health fossils.

    Our anthropologist supposes that hypersociality has created a poisonous overgrowth of society curable only by turning inward, and that autism (the diagnosis of which has increased tenfold) arose to accomplish that.

    Thanks for the science, but she’s wrong.

    Even if the assumptions are correct, her evolutionary hypothesis doesn’t work: Mutations don’t have a purpose; natural selection works on individuals and not whole species; the rise in autism, if it’s even real, has happened in just the last 20 years. Unlike the evolutionary “leaps” the anthropologist cites, autism involves many genes, and would take even more generations to spread if it were advantageous. And most of all, there’s the sex. As one character actually points out, it’s only an adaptation if it makes you have more kids, so a literal human connection is essential.

    While science-based theater is potentially more profound and illuminating than, say, science-based cosmetics, Damien Atkins’s “Lucy” doesn’t get much past putting on scienceface. Even so, the basic idea is great. It IS possible that autism could be the next stage in evolution. As long as there is variation, it’s heritable, and it leads to differential reproductive success—that is to say, if slightly-autistic geeks get more play—then natural selection may increase the frequency of autism in the future.

    And I’m not only saying this because DISCOVER is a prop on the scientist’s coffee table.
    Thrackandinsdag 22 september 2009 @ 09:07
    Hoewel ik me niet in het idee van Autisme als een volgende stap in de evolutie kan vinden, vind ik onderstaand wel heel erg zelfingenomen beargumenteerd...
    quote:
    Op dinsdag 22 september 2009 02:48
    schreef Fok_Fok het volgende:


    Thanks for the science, but she’s wrong.
    quote:
    Even if the assumptions are correct, her evolutionary hypothesis doesn’t work: Mutations don’t have a purpose; natural selection works on individuals and not whole species;
    Gebrek aan bronverwijzing, wordt als een feit opgelepeld zonder onderbouwing (en ik twijfel aan dat "feit" als lezer zijnde)
    quote:
    the rise in autism, if it’s even real, has happened in just the last 20 years.
    Er zijn veel meer diagnoses, maar als je terugkijkt naar de jaren '50 werden zware autisten als "gestoord" beschouwd en in een gesticht gedonderd, en lichte autisten waren maar gewoon simpel en moesten simpel werk doen. Ik betwijfel zijn standpunt ten zeerste.
    quote:
    Unlike the evolutionary “leaps” the anthropologist cites, autism involves many genes, and would take even more generations to spread if it were advantageous. And most of all, there’s the sex. As one character actually points out, it’s only an adaptation if it makes you have more kids, so a literal human connection is essential.
    Naast reproductie is zelfinstandhouding ook een belangrijk onderdeel van de evolutietheorie. Als de mensheid zichzelf niet meer in stand kan houden door overpopulatie en oversocialisatie, wat mij niet geheel onaannemelijk lijkt, dan is het juist wél een logische stap.
    quote:
    While science-based theater is potentially more profound and illuminating than, say, science-based cosmetics, Damien Atkins’s “Lucy” doesn’t get much past putting on scienceface. Even so, the basic idea is great. It IS possible that autism could be the next stage in evolution. As long as there is variation, it’s heritable, and it leads to differential reproductive success—that is to say, if slightly-autistic geeks get more play—then natural selection may increase the frequency of autism in the future.

    And I’m not only saying this because DISCOVER is a prop on the scientist’s coffee table.
    En afsluitend spreekt de schrijver zichzelf tegen door te zeggen dat het wel kan, geeft een bevooroordeeld beeld prijs en als klap op de vuurpijl komt er nog het "zelfbeschermende" laatste zinnetje.

    Walgelijk geschreven.
    BONG4002woensdag 23 september 2009 @ 18:15
    Ik heb mogelijk wel wat nuttige info weten te vergaren, namelijk de folder "Autismevriendelijk":



    Deze is oorspronkelijk afkomstig van de site www.autismevriendelijk.nl, maar niet te downloaden helaas, vandaar dat ik er zelf een PDF'je van heb gemaakt ter inzage en informatie

    autismevriendelijk.pdf (3,10 MB)

    Wellicht dat deze folder bij velen al bekend is en gelezen maar wie weet zijn er nog mensen die het nog niet hebben gelezen dus vandaar even deze bijdrage
    Autidudedonderdag 24 september 2009 @ 10:45
    Hallo, ik heb mij hier aangemeld om misschien wat beter te leren omgaan met mijn diagnoses en voor misschien adviezen.

    Ik ben een jongen van 29 jaar en ik heb PDD-NOS, ADHD gecombineerde type, Dysthymie en BPS
    Ik heb nog niet zo lang die diagnose, nadat het vorig jaar weer eens helemaal fout is gegaan heb ik dit jaar hulp gezocht. Ik heb wel eerder bij het GGZ gelopen maar dat had ik elke keer weer afgekapt.

    Nu heb ik wel een goede psych en heb ik ook eindelijk een diagnose. Alleen heb ik er wel veel moeite mee. Ik wist natuurlijk altijd wel dat er iets niet klopte en dat ik anders ben, en nu vallen ook wel heel veel
    puzzelstukjes inelkaar, maar toch voelt het ook als een grote klap of shock.
    Ongeveer zoals in de film sixth sence, dat die man er achterkomt dat hij al die tijd al dood is.

    Ik ben nu aan het proberen om een WIA uitkering te krijgen, maar die doen een beetje raar en ik ben
    heel erg bang dat ik er geen recht op heb.
    Thrackandonderdag 24 september 2009 @ 11:30
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 10:45 schreef Autidude het volgende:
    Hallo, ik heb mij hier aangemeld om misschien wat beter te leren omgaan met mijn diagnoses en voor misschien adviezen.

    Ik ben een jongen van 29 jaar en ik heb PDD-NOS, ADHD gecombineerde type, Dysthymie en BPS
    Ik heb nog niet zo lang die diagnose, nadat het vorig jaar weer eens helemaal fout is gegaan heb ik dit jaar hulp gezocht. Ik heb wel eerder bij het GGZ gelopen maar dat had ik elke keer weer afgekapt.

    Nu heb ik wel een goede psych en heb ik ook eindelijk een diagnose. Alleen heb ik er wel veel moeite mee. Ik wist natuurlijk altijd wel dat er iets niet klopte en dat ik anders ben, en nu vallen ook wel heel veel
    puzzelstukjes inelkaar, maar toch voelt het ook als een grote klap of shock.
    Ongeveer zoals in de film sixth sence, dat die man er achterkomt dat hij al die tijd al dood is.

    Ik ben nu aan het proberen om een WIA uitkering te krijgen, maar die doen een beetje raar en ik ben
    heel erg bang dat ik er geen recht op heb.
    Hi en welkom!

    Het accepteren van je diagnose is een moeilijke stap.
    Misschien helpt het om te zien dat er met zoveel mensen "iets mis" is en dat het helemaal zo'n ramp nog niet is. Maar dat is uiteraard niet zo makkelijk om te doen als je je heel erg met je eigen probleem bezighoudt.

    Als het je helpt: erkennen dat er iets "mis" met je is is een hele grote stap voorwaarts, zonder die erkenning kun je er amper wat mee doen ook, dus je zit nu waarschijnlijk gewoon even in een proces.
    Autidudedonderdag 24 september 2009 @ 11:52
    Ja, ik weet wel dat ik niet de enige ben, maar toch.

    Ik kan het niet uitleggen, ik wil heel erg graag normaal zijn. En ik heb heel erg behoefte aan een "leven"
    gewoon een beetje huisje boompje beestje en dat soort zaken. Er is natuurlijk van alles mogelijk en zeg nooit nooit, maar ik ben bang dat ik altijd alleen zal blijven en steeds buiten de boot zal vallen.

    En juist nu wil ik zo graag weten hoe normale mensen dan denken en hoe dat werkt, maar dat zal ik nooit
    te weten komen of begrijpen. En ik ben ook helemaal uitgeblust om nog mee te spelen of om een maskertje te dragen en zo goed mogelijk proberen mee te doen. Ik trek dat ook echt niet meer en ben nu op een leeftijd en situatie waarin ik mezelf niet meer goed kan verbloemen.
    robuust89donderdag 24 september 2009 @ 13:18
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 11:52 schreef Autidude het volgende:
    Ja, ik weet wel dat ik niet de enige ben, maar toch.

    Ik kan het niet uitleggen, ik wil heel erg graag normaal zijn. En ik heb heel erg behoefte aan een "leven"
    gewoon een beetje huisje boompje beestje en dat soort zaken. Er is natuurlijk van alles mogelijk en zeg nooit nooit, maar ik ben bang dat ik altijd alleen zal blijven en steeds buiten de boot zal vallen.

    En juist nu wil ik zo graag weten hoe normale mensen dan denken en hoe dat werkt, maar dat zal ik nooit
    te weten komen of begrijpen. En ik ben ook helemaal uitgeblust om nog mee te spelen of om een maskertje te dragen en zo goed mogelijk proberen mee te doen. Ik trek dat ook echt niet meer en ben nu op een leeftijd en situatie waarin ik mezelf niet meer goed kan verbloemen.
    ook welkom!

    nee helaas, je bent niet de enige
    het is inderdaad soms heel vermoeiend om "normaal" doen, dan je aan het eind van de dag uitgeput op de bank ploft. hoe ziet jouw sociale situatie er nu uit dan?
    enne, hoe oud ben je?
    Thrackandonderdag 24 september 2009 @ 13:24
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 11:52 schreef Autidude het volgende:
    Ja, ik weet wel dat ik niet de enige ben, maar toch.

    Ik kan het niet uitleggen, ik wil heel erg graag normaal zijn. En ik heb heel erg behoefte aan een "leven"
    gewoon een beetje huisje boompje beestje en dat soort zaken. Er is natuurlijk van alles mogelijk en zeg nooit nooit, maar ik ben bang dat ik altijd alleen zal blijven en steeds buiten de boot zal vallen.

    En juist nu wil ik zo graag weten hoe normale mensen dan denken en hoe dat werkt, maar dat zal ik nooit
    te weten komen of begrijpen. En ik ben ook helemaal uitgeblust om nog mee te spelen of om een maskertje te dragen en zo goed mogelijk proberen mee te doen. Ik trek dat ook echt niet meer en ben nu op een leeftijd en situatie waarin ik mezelf niet meer goed kan verbloemen.
    Dat is grotendeels herkenbare kost voor mij Ik ga even wat dingen schrijven die misschien betweterig overkomen, maar lees het zoals je wilt:

    Zolang je jezelf niet accepteert zoals je bent zul je je zo in bochten moeten wringen om anders over te komen op andere mensen dat je daar moe van wordt. Een relatie gaat op die manier ook geen stand houden.

    Je zegt dat je graag "normaal" wilt zijn. Ik heb er mijn best voor gedaan om "normaal" te zijn en het beviel me voor geen meter. Constant in je achterhoofd hebben dat dit niet is zoals voor jezelf gewoon is vreet energie en wekt frustratie, miscommunicatie en van alles en nog wat op.

    Huisje boompje beestje? Leuk, maar dan wel met iemand die mij neemt zoals ik ben. Tot die tijd woon ik lekker thuis of ga ik misschien nog wel een keertje op mezelf wonen, en dat laatste hoeft van mij niet eens zo nodig.

    Verbloemen? Word je doodmoe van. Zonde van je energie. Plus dat hoe meer je verbloemt, hoe minder mensen je echt kunnen leren kennen zoals je bent. Val je dan tegen? Kan. Er zijn zat mensen die mij sowieso tegenvallen, of ze nu iets verbloemen of niet. Ik hoef niet zonodig door iedereen leuk gevonden te worden.

    Het leven wordt niet onmogelijk als je jezelf niet meer voordoet als iemand anders. Ook al zie je de mogelijkheden (nog) niet, hoeveel mogelijkheden heb je nu, terwijl je je anders voordoet, die een daadwerkelijke kans van slagen hebben? Puntje bij paaltje zal iemand je toch moeten leren kennen op een gegeven moment.

    Ik heb een relatie van 3 1/2 jaar achter de rug met iemand waartegen ik me eigenlijk altijd anders heb gedragen dan dat ik ben. Dat vreet zo ontieglijk veel energie en heeft, zeker achteraf gezien, op de langere termijn zo ontieglijk weinig kans van slagen dat ik dat nooit meer wil doen.
    En dan was zij nog bereid om te leren gaan met hoe ik eigenlijk ben, ik kon gewoon die omschakeling niet meer maken. Zo'n situatie wens ik niemand toe.

    Dus ja, ik kom vast wel op sommige mensen over als een apart persoon, iemand waarbij het leven iets anders in elkaar steekt dan bij anderen, maar ik kom (tegenwoordig) ook over als iemand die daar tevreden mee kan zijn.
    Autidudedonderdag 24 september 2009 @ 13:40
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 13:18 schreef robuust89 het volgende:

    [..]

    ook welkom!

    nee helaas, je bent niet de enige
    het is inderdaad soms heel vermoeiend om "normaal" doen, dan je aan het eind van de dag uitgeput op de bank ploft. hoe ziet jouw sociale situatie er nu uit dan?
    enne, hoe oud ben je?
    Nou, ik heb niet echt een sociaal leven. Ik ben 29 jaar oud en woon nog bij mijn ouders, ik heb geen vrienden, geen werk, geen goede diploma's en geen geld om de dingen te doen waar ik mijn plezier uit kan halen. Ik heb wel heel veel dromen en wensen, maar veel daarvan zal er niet van komen of anders is het iets voor op de langere termijn. Ik heb veel schulden en dat moet eerst opgelost worden.

    Maar ik kan ook niet goed omgaan met mensen, ik heb niet zo heel erg veel normale interesses en ik hou ook echt niet van uitgaan, dat vind ik echt vreselijk verschrikkelijk en totaal niet leuk. Ik kan ook niet dansen en dat soort gedoe, dus ik heb ook helemaal niet de behoefte om uit te gaan.
    Ik heb ook nog nooit een vriendin gehad en niet zo heel erg veel ervaring met intimiteit en seks, dat is echt op 1 hand te tellen en dan nog stelde het niet zo uitgebreid veel voor, dus een vrouw kan van mij niet verwachten wat ze normaal hoort te verwachten bij iemand van mijn leeftijd.

    Een heleboel vanzelfsprekende zaken zijn voor mij helemaal niet vanzelfsprekend, en ik begin nu op een leeftijd te komen dat het dat wel hoort te zijn voor de normale wereld.
    Autidudedonderdag 24 september 2009 @ 13:46
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 13:24 schreef Thrackan het volgende:

    [..]

    Dat is grotendeels herkenbare kost voor mij Ik ga even wat dingen schrijven die misschien betweterig overkomen, maar lees het zoals je wilt:

    Zolang je jezelf niet accepteert zoals je bent zul je je zo in bochten moeten wringen om anders over te komen op andere mensen dat je daar moe van wordt. Een relatie gaat op die manier ook geen stand houden.

    Je zegt dat je graag "normaal" wilt zijn. Ik heb er mijn best voor gedaan om "normaal" te zijn en het beviel me voor geen meter. Constant in je achterhoofd hebben dat dit niet is zoals voor jezelf gewoon is vreet energie en wekt frustratie, miscommunicatie en van alles en nog wat op.

    Huisje boompje beestje? Leuk, maar dan wel met iemand die mij neemt zoals ik ben. Tot die tijd woon ik lekker thuis of ga ik misschien nog wel een keertje op mezelf wonen, en dat laatste hoeft van mij niet eens zo nodig.

    Verbloemen? Word je doodmoe van. Zonde van je energie. Plus dat hoe meer je verbloemt, hoe minder mensen je echt kunnen leren kennen zoals je bent. Val je dan tegen? Kan. Er zijn zat mensen die mij sowieso tegenvallen, of ze nu iets verbloemen of niet. Ik hoef niet zonodig door iedereen leuk gevonden te worden.

    Het leven wordt niet onmogelijk als je jezelf niet meer voordoet als iemand anders. Ook al zie je de mogelijkheden (nog) niet, hoeveel mogelijkheden heb je nu, terwijl je je anders voordoet, die een daadwerkelijke kans van slagen hebben? Puntje bij paaltje zal iemand je toch moeten leren kennen op een gegeven moment.

    Ik heb een relatie van 3 1/2 jaar achter de rug met iemand waartegen ik me eigenlijk altijd anders heb gedragen dan dat ik ben. Dat vreet zo ontieglijk veel energie en heeft, zeker achteraf gezien, op de langere termijn zo ontieglijk weinig kans van slagen dat ik dat nooit meer wil doen.
    En dan was zij nog bereid om te leren gaan met hoe ik eigenlijk ben, ik kon gewoon die omschakeling niet meer maken. Zo'n situatie wens ik niemand toe.

    Dus ja, ik kom vast wel op sommige mensen over als een apart persoon, iemand waarbij het leven iets anders in elkaar steekt dan bij anderen, maar ik kom (tegenwoordig) ook over als iemand die daar tevreden mee kan zijn.
    Dat zijn mooie woorden
    Ik accepteer nu ook dat ik ben wie ik ben, voor zover ik dat nu kan.. Maar ik heb nog niet mijn plekje en mijn structuur gevonden en ik weet ook niet wat er nu allemaal voor mij in het verschied ligt.

    Ik ben er zojuist achter gekomen dat ik waarschijnlijk de verkeerde uitkering heb aangevraagd en dat ik misschien toch de WAjong moet hebben, en dat duurt allemaal heel lang en brengt heel veel met zich mee. Als ik dat gedeelte rond heb en ik betaalafspraken kan maken en een totaalplaatje dan kom ik wel verder denk ik. Maar voor nu heb ik alleen maar erg veel onzekerheid.

    En ik ben best wel teleurgesteld en een beetje kwaad op het feit dat het nooit eerder dusmatig is opgevallen dat er daadwerkelijk iets mee gedaan is. Dat had mij een hoop problemen bespaard denk ik. Tegenwoordig hebben ze voor kids veel meer hulp dan dat ze in mijn tijd hadden. Nu ik terug denk met wat ik nu weet, lag het er zó dik op.. en niemand heeft wat gedaan. Ik moet altijd alles zelf doen
    Thrackandonderdag 24 september 2009 @ 13:52
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 13:46 schreef Autidude het volgende:

    [..]

    Dat zijn mooie woorden
    Ik accepteer nu ook dat ik ben wie ik ben, voor zover ik dat nu kan.. Maar ik heb nog niet mijn plekje en mijn structuur gevonden en ik weet ook niet wat er nu allemaal voor mij in het verschied ligt.

    Ik ben er zojuist achter gekomen dat ik waarschijnlijk de verkeerde uitkering heb aangevraagd en dat ik misschien toch de WAjong moet hebben, en dat duurt allemaal heel lang en brengt heel veel met zich mee. Als ik dat gedeelte rond heb en ik betaalafspraken kan maken en een totaalplaatje dan kom ik wel verder denk ik. Maar voor nu heb ik alleen maar erg veel onzekerheid.

    En ik ben best wel teleurgesteld en een beetje kwaad op het feit dat het nooit eerder dusmatig is opgevallen dat er daadwerkelijk iets mee gedaan is. Dat had mij een hoop problemen bespaard denk ik. Tegenwoordig hebben ze voor kids veel meer hulp dan dat ze in mijn tijd hadden. Nu ik terug denk met wat ik nu weet, lag het er zó dik op.. en niemand heeft wat gedaan. Ik moet altijd alles zelf doen
    "Had ik dat eerder geweten" heb ik ook gehad (ik ben 25) maar mijn vader kreeg dat gevoel nog op zijn 58e... Dus dat is ook wel weer te relativeren

    Het trucje wat ik de laatste tijd regelmatig gebruik om mijn gedachten te ordenen is:

    - Gedachte komt binnen
    - Ik vraag me af of ik daar nu, op dit moment, iets mee kan
    - Zo niet heeft het geen zin om er over na te blijven denken
    - Zo wel, dan doe ik dat

    Constant malen over een WAjong uitkering is net zo zonde van je tijd als de hele dag nadenken wat er op het 8-uur journaal gezegd zou kunnen gaan worden. Dat merk je om 8 uur wel, het enige dat je hoeft te doen is de TV aanzetten

    Wat betreft je zelfbeeld: je noemt eigenlijk voornamelijk dingen op die je niet hebt of bent. Dat is niet wat je wel bent. Twee kanten van de medaille bekijken kan heel verhelderend werken.
    Autidudedonderdag 24 september 2009 @ 14:05
    Ja, positieve kanten bekijken.. Ik kan wel heel hard gaan roepen dat ik heel goed ben, want dat ben ik eigenlijk ook.

    -Ik heb een nogal bovengemiddeld IQ (lekker arrogant)
    -Ik ben in principe heel lief
    -Zorgzaam, luisterend oor, innovatief/problem solver
    -200% inzet
    -etc

    Maar tegelijkertijd iemand met een heel kort lontje en iemand die vrij snel "op slot gaat".
    Zeer prikkelbaar en snel overprikkeld, continue bezig met "wat als, waarom, hoe kan ik het het beste doen, etc"
    Thrackandonderdag 24 september 2009 @ 14:40
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 14:05 schreef Autidude het volgende:
    Ja, positieve kanten bekijken.. Ik kan wel heel hard gaan roepen dat ik heel goed ben, want dat ben ik eigenlijk ook.

    -Ik heb een nogal bovengemiddeld IQ (lekker arrogant)
    -Ik ben in principe heel lief
    -Zorgzaam, luisterend oor, innovatief/problem solver
    -200% inzet
    -etc

    Maar tegelijkertijd iemand met een heel kort lontje en iemand die vrij snel "op slot gaat".
    Zeer prikkelbaar en snel overprikkeld, continue bezig met "wat als, waarom, hoe kan ik het het beste doen, etc"
    Je hoeft het niet te roepen en je hoeft ook niet de illusie te hebben dat je alleen maar goed bent, zolang je zelf maar beseft dat je goede punten hebt naast de punten die je tegenstaan
    sempron2400donderdag 24 september 2009 @ 19:24
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 10:45 schreef Autidude het volgende:
    Hallo, ik heb mij hier aangemeld om misschien wat beter te leren omgaan met mijn diagnoses en voor misschien adviezen.

    Ik ben een jongen van 29 jaar en ik heb PDD-NOS, ADHD gecombineerde type, Dysthymie en BPS
    Ik heb nog niet zo lang die diagnose, nadat het vorig jaar weer eens helemaal fout is gegaan heb ik dit jaar hulp gezocht. Ik heb wel eerder bij het GGZ gelopen maar dat had ik elke keer weer afgekapt.

    Nu heb ik wel een goede psych en heb ik ook eindelijk een diagnose. Alleen heb ik er wel veel moeite mee. Ik wist natuurlijk altijd wel dat er iets niet klopte en dat ik anders ben, en nu vallen ook wel heel veel
    puzzelstukjes inelkaar, maar toch voelt het ook als een grote klap of shock.
    Ongeveer zoals in de film sixth sence, dat die man er achterkomt dat hij al die tijd al dood is.

    Ik ben nu aan het proberen om een WIA uitkering te krijgen, maar die doen een beetje raar en ik ben
    heel erg bang dat ik er geen recht op heb.
    Dat is vreemd, geen recht op WIA. Met alle mogelijke diagnoses op zak zal je daar toch recht op moeten hebben. Ik neem aan dat je altijd al hebt gewerkt. Anders heb je mogelijk recht op een Wajong-uitkering.
    Ik heb ook pas laat een diagnose gekregen (Asperger).

    Op zich is de diagnose Asperger weinig waard; je hebt er bij die 40 uur per week moeilijk werk verrichten, al jaren een partner en kinderen hebben en verre reizen maken.
    Heel veel sterkte!

    En... niets is minder leuk dan een bedrijfsuitje vermoeiend vinden omdat je autisme hebt. Want voor 99% van de medewerkers is het juist een hoogtepunt.

    [ Bericht 4% gewijzigd door sempron2400 op 24-09-2009 19:30:35 ]
    sempron2400donderdag 24 september 2009 @ 19:37
    En wat jezelf zijn betreft (dus auti) en proberen met de groep mee te doen: hier zul je een balans in moeten vinden. En nee, autisme is echt niet leuk, zeker niet omdat je noemt dat je al veel reserves hebt verbruikt terwijl je pas 29 bent. Autisme kan zelfs een sluipmoordenaar zijn: sommige mensen raken na 10 of 15 jaar werken overspannen en krijgen dan pas een diagnose Asperger of pdd-nos.

    Er is in deze maatschappij voor geen enkele aandoening zo weinig onbegrip als voor autisme. Mensen met autisme worden voortdurend overvraagd. Bereid je voor op een moeilijke periode.
    tijnbreindonderdag 24 september 2009 @ 20:21
    Deze week heeft een collega van mij bij zijn functioneringsgesprek te horen gekregen dat als zijn contract begin volgend jaar afloopt weg moet. Hij heeft een handicap(licht spastisch) en hij heeft nooit een eerlijke kans gehad om in zijn functie te groeien. Zijn beperkingen werden tegen hem gebruikt.
    Dit is echt erg. Dat er zo met mensen om wordt gegaan. Vooral mijn leidinggevende heeft hier een hand in gehad. Hij heeft mijn collega nooit een eerlijke kans gegeven.
    EchtGaafvrijdag 25 september 2009 @ 10:26
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 20:21 schreef tijnbrein het volgende:
    Deze week heeft een collega van mij bij zijn functioneringsgesprek te horen gekregen dat als zijn contract begin volgend jaar afloopt weg moet. Hij heeft een handicap(licht spastisch) en hij heeft nooit een eerlijke kans gehad om in zijn functie te groeien. Zijn beperkingen werden tegen hem gebruikt.
    Dit is echt erg. Dat er zo met mensen om wordt gegaan. Vooral mijn leidinggevende heeft hier een hand in gehad. Hij heeft mijn collega nooit een eerlijke kans gegeven.
    Het bedrijfsleven is dan ook KNETTERHARD Ik weet er alles van. Alles voor de winst, de menselijke maat telt geenszins meer mee. Ziekelijk, een mammonverering ten top. Dit wordt nog eens een keer goed afgestraft.
    EchtGaafvrijdag 25 september 2009 @ 10:30
    quote:
    Op donderdag 24 september 2009 19:37 schreef sempron2400 het volgende:

    Er is in deze maatschappij voor geen enkele aandoening zo weinig onbegrip als voor autisme. Mensen met autisme worden voortdurend overvraagd. Bereid je voor op een moeilijke periode.
    Ik vind de maatschappij sowieso erg kortzichtig en bovenal te simpel gemanierd. Mensen zijn vaak niet eens meer in elkaar geïnteresseerd. In werksituaties gaat het nog alleen maar om geld, voor de rest is geen ruimte.
    Thrackanvrijdag 25 september 2009 @ 11:04
    Je kan het treffen of niet treffen wat dat betreft. Ik ben nog steeds blij dat ik een werkgever heb die van al dit soort problemen geen punt maakt, en die me vrij laat om daar een oplossing voor te zoeken.
    tijnbreinzaterdag 26 september 2009 @ 11:04
    quote:
    Op vrijdag 25 september 2009 10:26 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Het bedrijfsleven is dan ook KNETTERHARD Ik weet er alles van. Alles voor de winst, de menselijke maat telt geenszins meer mee. Ziekelijk, een mammonverering ten top. Dit wordt nog eens een keer goed afgestraft.
    Er zijn genoeg mensen die er wel mee kunnen omgaan maar hij blijkbaar niet. En hij hoeft bij mij niet hetzelfde te proberen want dan heeft hij een probleem.


    Gisteren ben ik naar de Autisten soos in Rotterdam geweest. Ik vond het wel interresant. Alleen het enige stoorende vond ik dat er erg veel mensen waren met een vrij laag niveau. Die mensen kunnen daar ook niets aan doen. Maar mij stoorde het.
    EchtGaafzaterdag 26 september 2009 @ 12:24
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 11:04 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Er zijn genoeg mensen die er wel mee kunnen omgaan maar hij blijkbaar niet. En hij hoeft bij mij niet hetzelfde te proberen want dan heeft hij een probleem.
    Veel incapabele die omhoogvallen als leidinggevenden. Je zult zo'n onbenul maar eens treffen.
    quote:
    Gisteren ben ik naar de Autisten soos in Rotterdam geweest.
    Ik blijf me verwonderen hoe makkelijk jij stappen op dit punt kan zetten.
    quote:
    Ik vond het wel interresant. Alleen het enige stoorende vond ik dat er erg veel mensen waren met een vrij laag niveau. Die mensen kunnen daar ook niets aan doen. Maar mij stoorde het.
    Dat kan ik mij indenken... Misschien een Asperger café opzoeken
    tijnbreinzaterdag 26 september 2009 @ 12:34
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:24 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Veel incapabele die omhoogvallen als leidinggevenden. Je zult zo'n onbenul maar eens treffen.
    [..]
    Daarom zijn zij ook leidinggevenden. Dat staat in in de taakomschrijving om incapabel te zijn. Het is een selectie critirium Misschien kunnen wij dan ook wel leidinggevende worden
    quote:
    Ik blijf me verwonderen hoe makkelijk jij stappen op dit punt kan zetten.
    [..]
    Ik laat mijn beperking mijn leven niet bepalen. Ik wil veranderen en een leuke leven hebben en daar horen ook dit soort dingen bij. Maar het is niet altijd makkelijk om zulke dingen te doen. Maar toch doe ik het telkens weer. Elke keer is het weer een overwinning om zoiets te doen. Naar een FOK!meet gaan. Naar die autisme soos gaan. Etc.
    quote:
    Dat kan ik mij indenken... Misschien een Asperger café opzoeken
    Dat is misschien een goed idee. Waar zit dat?
    EchtGaafzaterdag 26 september 2009 @ 12:46
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:34 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Daarom zijn zij ook leidinggevenden. Dat staat in in de taakomschrijving om incapabel te zijn. Het is een selectie critirium Misschien kunnen wij dan ook wel leidinggevende worden
    [..]
    Vreselijk dominant, vaak op macht belust, inhoudelijk slap, geen inlevingsvermogen. Etc.
    quote:
    Ik laat mijn beperking mijn leven niet bepalen. Ik wil veranderen en een leuke leven hebben en daar horen ook dit soort dingen bij. Maar het is niet altijd makkelijk om zulke dingen te doen. Maar toch doe ik het telkens weer. Elke keer is het weer een overwinning om zoiets te doen. Naar een FOK!meet gaan. Naar die autisme soos gaan. Etc.
    [..]
    Wel goed natuurlijk
    quote:
    Dat is misschien een goed idee. Waar zit dat?
    Weet ik niet, ik zal ook ff zoeken.
    tijnbreinzaterdag 26 september 2009 @ 13:04
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:46 schreef EchtGaaf het volgende:

    [..]

    Vreselijk dominant, vaak op macht belust, inhoudelijk slap, geen inlevingsvermogen. Etc.
    Prefect voor ons autisten dus Ik kan niet wachten om de macht over te nemen.
    quote:
    [..]

    Wel goed natuurlijk

    Dankje
    quote:
    [..]

    Weet ik niet, ik zal ook ff zoeken.
    Oke
    Stupendous76maandag 28 september 2009 @ 00:17
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:24 schreef EchtGaaf het volgende:
    [..]
    Veel incapabele die omhoogvallen als leidinggevenden. Je zult zo'n onbenul maar eens treffen.
    [..]
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:34 schreef tijnbrein het volgende:
    [..]
    Daarom zijn zij ook leidinggevenden. Dat staat in in de taakomschrijving om incapabel te zijn. Het is een selectie critirium Misschien kunnen wij dan ook wel leidinggevende worden
    [..]
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 12:46 schreef EchtGaaf het volgende:
    [..]
    Vreselijk dominant, vaak op macht belust, inhoudelijk slap, geen inlevingsvermogen. Etc.
    [..]
    Dat klopt, de meeste leidinggevenden zijn niet leidinggevend omdat ze leiding kunnen geven, maar omdat ze volgzaam zijn naar hun baas. Want die zoekt, bij gebrek aan leidinggevende capaciteiten, volgelingen in plaats van mensen die (ook) leiding kunnen geven. Moet je maar eens op letten, zo zit echt het grootste deel van de maatschappij in elkaar: op televisie, de politiek, de overheid, het bedrijfsleven, overal. In de meeste gevallen gaat dat redelijk goed, vooral omdat veel mensen wel voelen dat het niet lekker zit, maar ze zelf niet zien wat (en in bijna alle gevallen zelf ook dat zouden doen)
    En dan kom je daar als autist, je ziet eigenlijk direct het probleem, het irriteert je mateloos (want je bent voor rechtvaardigheid en eerlijkheid) Tel uit je winst...
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 13:04 schreef tijnbrein het volgende:
    [..]
    Prefect voor ons autisten dus Ik kan niet wachten om de macht over te nemen.
    Oh, ik ben al zo lang bezig met voorbereiden
    (Heb je interesse in een ministerspost )
    Thrackanmaandag 28 september 2009 @ 13:21
    De autistenpartij! Voor mensen die écht een eigen visie hebben
    Stupendous76maandag 28 september 2009 @ 13:29
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 13:21 schreef Thrackan het volgende:
    De autistenpartij! Voor mensen die écht een eigen visie hebben
    Hmmm, iets zegt me dat zo'n titel weinig succes zal hebben
    Thrackanmaandag 28 september 2009 @ 13:42
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 13:29 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Hmmm, iets zegt me dat zo'n titel weinig succes zal hebben
    De naam niet nee, de slogan vind ik dan wel weer erg goed (al zeg ik het zelf)
    Stupendous76maandag 28 september 2009 @ 15:32
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 13:42 schreef Thrackan het volgende:

    [..]

    De naam niet nee, de slogan vind ik dan wel weer erg goed (al zeg ik het zelf)
    Dat dan weer wel.
    tijnbreinmaandag 28 september 2009 @ 18:53
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 00:17 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]


    [..]


    [..]

    Dat klopt, de meeste leidinggevenden zijn niet leidinggevend omdat ze leiding kunnen geven, maar omdat ze volgzaam zijn naar hun baas. Want die zoekt, bij gebrek aan leidinggevende capaciteiten, volgelingen in plaats van mensen die (ook) leiding kunnen geven. Moet je maar eens op letten, zo zit echt het grootste deel van de maatschappij in elkaar: op televisie, de politiek, de overheid, het bedrijfsleven, overal. In de meeste gevallen gaat dat redelijk goed, vooral omdat veel mensen wel voelen dat het niet lekker zit, maar ze zelf niet zien wat (en in bijna alle gevallen zelf ook dat zouden doen)
    En dan kom je daar als autist, je ziet eigenlijk direct het probleem, het irriteert je mateloos (want je bent voor rechtvaardigheid en eerlijkheid) Tel uit je winst...
    [..]

    Oh, ik ben al zo lang bezig met voorbereiden
    (Heb je interesse in een ministerspost )
    Ja ik heb wel interrese
    Wanneer kan ik beginnen
    tijnbreinmaandag 28 september 2009 @ 18:53
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 15:32 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Dat dan weer wel.
    Er is in ieder geval al een begin
    Robbiejmaandag 28 september 2009 @ 22:23
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 13:29 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Hmmm, iets zegt me dat zo'n titel weinig succes zal hebben
    joh?

    [ Bericht 17% gewijzigd door Robbiej op 28-09-2009 22:43:09 ]
    undefined-crowmaandag 28 september 2009 @ 22:42
    Wat een herkenning in dit topic...

    Ik ben vroeger gediagnosticeerd met ADHD. Nu kloppen een hoop dingen ook wel wat de symptomen betreffen. Maar ik heb het gevoel dat er meer is.. Ik heb ook de test gedaan die in dit topic genoemd wordt en ik scoor 28. zegt dat wat?

    Ook heb ik een gesloten persoonlijkheid die naar buiten een heel ander persoon is. Zelfs tegen mijn familie ben ik vaak heel anders dan wie ik echt ben lijkt het wel.

    Ik probeer voor mijn gevoel mezelf aan te passen aan iets waar ik mezelf niet aan kan meten. Ik ben sociaal gezien een wrak (lees: oogcontact heb ik ontzettend moeite mee, gesprek op gang houden vind ik vaak onmogelijk bij mensen die ik niet ken. Ik ben ontzettend verlegen en durf mezelf niet te uitten / te laten zien. en de confrontatie op zoeken is al helemaal een crime!

    Dit in combinatie met een laag zelfbeeld is het voor mij dus heel moeilijk om zomaar op iemand af te stappen, laat staan een mooie vrouw. Ik ben nu 21 jaar en ik woon op mezelf sinds begin dit jaar. Ik heb al wel eens een relatie gehad (waarvan 1 relatie een jaar duurde) Ik merk ook van mezelf dat ik heel overgevoelig ben voor bepaalde prikkels. Ik woon bijvoorbeeld in een buurt die heel erg leeft (lees: veel geluid, feestjes, kampvuren in achtertuinen etc) En ik merk gewoon dat ik hier heel snel weer weg moet voordat ik helemaal gek wordt, ik voel me op zo'n manier erg gestrest en kan m'n plekje en rust niet vinden. Een gesprek voeren met mij is (of schijnt) lastig te zijn omdat ik moeilijk kan toegeven en mensen niet uit laat spreken.

    Ook ben ik heel perfectionistisch / pessimistisch ingesteld. Ik klaag veel, zeik veel dingen af volgens mij omgeving.

    Vooral op werkgerelateerde dingen heb ik het erg zwaar, ik kan een bepaald beroep/activiteit niet lang uitvoeren voordat ik weer erg depri en zwaar gedemotiveerd ben.(vandaar dat ik zo'n 14 bijbaantjes gehad heb vroeger). En dan kijk er ook zo ontzettend tegen op en ben ik bot tegen anderen omdat ik gewoon erg verdrietig ben op dat ogenblik omdat ik mezelf niet kan zijn en m'n eigen "ding" niet kan doen.. ik voel me niet vertrouwd en wil dan graag naar huis..

    Ik zit nu bij een detacheerder en onbewust merk ik gewoon dat ik het liefst weg wil.. welke klant ik ook zit. na een tijdje is dat gevoel weer terug. Voor de buitenwereld komt dit over als luiigheid en onwil terwijl ik dit helemaal niet zo bedoel. Ik zit altijd vol met plannen en ambities.. totdat het uitgevoerd moet worden dan klap ik dicht en ben ik heel snel overspannen.. Ik zit vanaf a.s. woensdag op de bank als ik voor die tijd nog geen project heb en dat voelt zo ontzettend bevrijdend dat ik dan een aantal dagen vrij heb weer! dat ik er helemaal van opbloei en er helemaal naar toe leef! ondanks dat ik vorige maand nog 3 weken vakantie gehad heb...

    Ook voel ik me zwaar ongelukkig in nieuwe situaties als een nieuwe baan of afdeling.. voel me bekeken, op de proef gesteld en ondergewaardeerd, Constant het gevoel te moeten presteren en mezelf moeten bewijzen.

    Qua routine ben ik heel strikt, als er iets van afwijkt ben ik meteen uit m'n element. (tijdbesteding avond, na douchen dweilen, s'avonds eten maken etc) Het lijken allemaal simpele dingen maar wijkt het af van het reguliere patroon ben ik meteen het overzicht kwijt en wordt het een chaos.

    Ik voel me eenzaam, opgesloten in een cirkel en overspannen... en ik ben pas 21.. dit is toch niet normaal? herkennen jullie wellicht iets in mij wat kan duiden op autisme of iets anders?

    Ik ben ongetwijfeld een hoop vergeten (verhalen schrijven en over mezelf praten is niet mijn sterkste kant op z'n lichtst uitgedrukt, ik ben vaak ineens alles vergeten / kan het niet opgraven wat er nou precies speelt met mij op het ogenblik dat ik wat over mezelf moet vertellen)

    Dus vragen stellen staat uiteraard vrij!

    alvast bedankt voor een antwoord....
    sempron2400maandag 28 september 2009 @ 23:14
    quote:
    Op zaterdag 26 september 2009 11:04 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Er zijn genoeg mensen die er wel mee kunnen omgaan maar hij blijkbaar niet. En hij hoeft bij mij niet hetzelfde te proberen want dan heeft hij een probleem.


    Gisteren ben ik naar de Autisten soos in Rotterdam geweest. Ik vond het wel interresant. Alleen het enige stoorende vond ik dat er erg veel mensen waren met een vrij laag niveau. Die mensen kunnen daar ook niets aan doen. Maar mij stoorde het.
    Wat goed hey, dat je echt bent geweest
    Hoe was de bespreking van het onderwerp ‘Omgaan met autisme’?
    Was er veel autistisch gedrag?
    Hadden mensen gauw last van prikkels?

    Of het een moeilijke stap is om te zetten (was EchtGaaf schrijft), je moet maar denken: zoals er in een standaard disco weinig mensen goed kunnen dansen, zijn er in een autismesoos waarschijnlijk weinig mensen die vlot kunnen communiceren...

    Het is dat ik die avond op weg was naar Parijs (prikkel, prikkel, prikkel ), ik had serieus overwogen eens een kijkje te nemen in de autistische wereld. Wellicht een volgende keer.

    [ Bericht 4% gewijzigd door sempron2400 op 28-09-2009 23:20:12 ]
    Thrackandinsdag 29 september 2009 @ 08:59
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 22:42 schreef undefined-crow het volgende:
    -knip-
    Heel groot verhaal, héél veel bekende dingen zoals je zelf al zegt.

    Ik ben geen diagnost, maar het gros van de dingen die je zegt ligt in het straatje van de autistische buurt. Aangezien je er echt last van zegt te hebben is het waarschijnlijk verstandig er een psych voor te raadplegen.
    sempron2400dinsdag 29 september 2009 @ 23:31
    undefined-crow,

    Wat je schrijft past naar mijn idee behoorlijk bij autisme. Om maar met de deur in huis te vallen: het leven met autisme is relatief zwaar. Onbegrip, verkeerde verwachtingen en pijnlijke confrontaties zal bijna iedereen met autisme ten deel vallen. Je noemt zelf al dat werk je moeilijk afgaat. En mijn ervaring is: werken gaat mij wat moeilijker af dan normale mensen. Sociale interactie zal altijd een rol spelen, al is het subtiel. Dat sociale kost gewoon meer energie. Al is het gewoon niet eerlijk, het is de harde waarheid.

    Prikkels: typerend voor autisme. Een buitengewoon onbegrepen fenomeen. Ik ken iemand die daar last van heeft, en het is heel pijnlijk. Als je de drukte inloopt, raakt je hoofd heel erg vol met prikkels. Dat beperkt je mogelijkheden aanzienlijk. Normale dingen als een weekendje Parijs: vergeet het maar. Zo’n stad in één grote prikkel.

    Wil je 99 procent zekerheid, dan kun je het laten testen. Maar bedenk wel dat autisme een zwaar stempel is. Eenmaal een diagnose, dan ben je voor het leven officieel autistisch. Als je bijvoorbeeld nog van plan bent je rijbewijs te gaan halen, dan zul je met allerlei vervelende procedures te maken zult krijgen.
    undefined-crowwoensdag 30 september 2009 @ 00:00
    quote:
    Op dinsdag 29 september 2009 23:31 schreef sempron2400 het volgende:
    undefined-crow,

    Wat je schrijft past naar mijn idee behoorlijk bij autisme. Om maar met de deur in huis te vallen: het leven met autisme is relatief zwaar. Onbegrip, verkeerde verwachtingen en pijnlijke confrontaties zal bijna iedereen met autisme ten deel vallen. Je noemt zelf al dat werk je moeilijk afgaat. En mijn ervaring is: werken gaat mij wat moeilijker af dan normale mensen. Sociale interactie zal altijd een rol spelen, al is het subtiel. Dat sociale kost gewoon meer energie. Al is het gewoon niet eerlijk, het is de harde waarheid.

    Prikkels: typerend voor autisme. Een buitengewoon onbegrepen fenomeen. Ik ken iemand die daar last van heeft, en het is heel pijnlijk. Als je de drukte inloopt, raakt je hoofd heel erg vol met prikkels. Dat beperkt je mogelijkheden aanzienlijk. Normale dingen als een weekendje Parijs: vergeet het maar. Zo’n stad in één grote prikkel.

    Wil je 99 procent zekerheid, dan kun je het laten testen. Maar bedenk wel dat autisme een zwaar stempel is. Eenmaal een diagnose, dan ben je voor het leven officieel autistisch. Als je bijvoorbeeld nog van plan bent je rijbewijs te gaan halen, dan zul je met allerlei vervelende procedures te maken zult krijgen.
    Allereerst bedankt voor je reactie.
    Het is een hele stap om te zetten om het te laten onderzoeken.. Maar wat jij beschrijft zoals bijv een weekend parijs, daar zou ik dan geen probleem mee hebben. Dat lijkt me weer erg tof. En mijn rijbewijs heb ik al vanaf m'n 18e.

    Ik vraag me alleen af of ik het inderdaad laat onderzoeken.

    Aan de ene kant geeft het toch een stukje zekerheid maar aan de andere kant krijg je inderdaad te maken met een hoop gedoe en een grote dikke stempel op je hoofd.
    Zolang ik zelf maar kan plaatsen in welk hoekje ik val geeft dat al een grote steun denk ik.
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 00:14
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 00:00 schreef undefined-crow het volgende:

    [..]

    Allereerst bedankt voor je reactie.
    Het is een hele stap om te zetten om het te laten onderzoeken.. Maar wat jij beschrijft zoals bijv een weekend parijs, daar zou ik dan geen probleem mee hebben. Dat lijkt me weer erg tof. En mijn rijbewijs heb ik al vanaf m'n 18e.

    Ik vraag me alleen af of ik het inderdaad laat onderzoeken.

    Aan de ene kant geeft het toch een stukje zekerheid maar aan de andere kant krijg je inderdaad te maken met een hoop gedoe en een grote dikke stempel op je hoofd.
    Zolang ik zelf maar kan plaatsen in welk hoekje ik val geeft dat al een grote steun denk ik.
    Kijk eens, dat klinkt positief. Als je je rijbewijs hebt gehaald, kun je toch aardig met prikkeltjes omgaan. Ik zeg altijd maar, een zelfdiagnose geeft 80 procent zekerheid. Een officiële diagnose geeft veel ballast:
    - ga ik het mijn collega’s wel of niet vertellen
    - wil ik wel of geen contact met lotgenoten
    - tientallen andere dilemma’s
    - heel veel zelfonderzoek

    Ik heb dus dat ‘grote dikke stempel’ en kan het niet echt accepteren. Autisme is heel diep doordringend. Als je een ziekte hebt, is er ‘slechts’ iets met je lichaam. Aaar als je autisme hebt, is er iets aan de hand met je persoonlijkheid, met wie je bent.
    undefined-crowwoensdag 30 september 2009 @ 00:21
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 00:14 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Kijk eens, dat klinkt positief. Als je je rijbewijs hebt gehaald, kun je toch aardig met prikkeltjes omgaan. Ik zeg altijd maar, een zelfdiagnose geeft 80 procent zekerheid. Een officiële diagnose geeft veel ballast:
    - ga ik het mijn collega’s wel of niet vertellen
    - wil ik wel of geen contact met lotgenoten
    - tientallen andere dilemma’s
    - heel veel zelfonderzoek

    Ik heb dus dat ‘grote dikke stempel’ en kan het niet echt accepteren. Autisme is heel diep doordringend. Als je een ziekte hebt, is er ‘slechts’ iets met je lichaam. Aaar als je autisme hebt, is er iets aan de hand met je persoonlijkheid, met wie je bent.
    Precies wat jij zegt. En ik weet niet of ik dat kan of zelfs aan toe ben.. Wellicht is het een stukje ontkenning.. mischien wel de angst dat alles eindelijk op z'n plek valt? Ik weet niet of het in werkelijkheid ook zo is, maar ik wil niet anders behandeld worden omdat ik toevallig iets anders ben. Ook met een evt toekomstige relatie zou het een grote rol spelen (voor mij althans) zolang de "stempel" niet gezet houd je ook niks achter als je niks zegt...

    Wat is het toch ingewikkeld allemaal...

    Sinds wanneer kwam jij er achter dat je autisme o.i.d. had? En hoe is het diagnosticeren gegaan?
    Thrackanwoensdag 30 september 2009 @ 09:29
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 00:00 schreef undefined-crow het volgende:

    [..]

    Allereerst bedankt voor je reactie.
    Het is een hele stap om te zetten om het te laten onderzoeken.. Maar wat jij beschrijft zoals bijv een weekend parijs, daar zou ik dan geen probleem mee hebben. Dat lijkt me weer erg tof. En mijn rijbewijs heb ik al vanaf m'n 18e.

    Ik vraag me alleen af of ik het inderdaad laat onderzoeken.

    Aan de ene kant geeft het toch een stukje zekerheid maar aan de andere kant krijg je inderdaad te maken met een hoop gedoe en een grote dikke stempel op je hoofd.
    Zolang ik zelf maar kan plaatsen in welk hoekje ik val geeft dat al een grote steun denk ik.
    Met een weekendje weg heb ik ook geen enkel probleem, maar dan moet ik niet moe zijn en moet ik me er van tevoren op ingesteld hebben dat ik wegga en dat ik wel eens in de drukte terecht kan komen.

    Als ik moe ben, slecht geslapen heb of gewoon al de hele dag teveel gezeik aan mn kop heb gehad dan kan ik echt gillend gek worden in een drukke menigte. Of zelfs op een rustige verjaardag...
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 10:06
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 00:21 schreef undefined-crow het volgende:

    [..]

    Precies wat jij zegt. En ik weet niet of ik dat kan of zelfs aan toe ben.. Wellicht is het een stukje ontkenning.. mischien wel de angst dat alles eindelijk op z'n plek valt? Ik weet niet of het in werkelijkheid ook zo is, maar ik wil niet anders behandeld worden omdat ik toevallig iets anders ben. Ook met een evt toekomstige relatie zou het een grote rol spelen (voor mij althans) zolang de "stempel" niet gezet houd je ook niks achter als je niks zegt...

    Wat is het toch ingewikkeld allemaal...

    Sinds wanneer kwam jij er achter dat je autisme o.i.d. had? En hoe is het diagnosticeren gegaan?
    De angst dat alles op zijn plaats valt, bedoel je daarmee dat autisme mogelijk heel veel verklaart van wat je meemaakt en waar je tegenaan loopt?

    Ik had mijn diagnose op 26 jaar. Je krijgt dan een aantal gesprekken en heel veel meerkeuzevragen. Op basis daarvan wordt een diagnose vastgesteld. Ik had nog geen vermoeden van autisme (dacht aan iets anders).

    Autisme is ingewikkeld. Mensen met autisme kunnen heel berekenend zijn terwijl ze op andere vlakken heel veel moeite hebben. Zo kwam mijn autistische kennis erachter dat ik op dit forum zit, terwijl hij maar heel weinig met internet doet. Hoe hij er achter kwam dat ik autisme heb? Omdat iemand hem vertelde dat ik bij het gemeentelijk re-integratiebureau liep. Ik vertelde hem dat dat betekende dat ik een bijstandsuitkering had. Toen, vorig jaar zomer, was ik nog helemaal in de wolken (ik had voor het eerst het initiatief tot contact genomen), maar ik had verwacht dat hij sociaal wel wat meer in staat was.
    EchtGaafwoensdag 30 september 2009 @ 10:16
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 00:14 schreef sempron2400 het volgende:


    Autisme is heel diep doordringend. Als je een ziekte hebt, is er ‘slechts’ iets met je lichaam. Aaar als je autisme hebt, is er iets aan de hand met je persoonlijkheid, met wie je bent.
    Sterk.
    EchtGaafwoensdag 30 september 2009 @ 10:22
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 22:42 schreef undefined-crow het volgende:
    Wat een herkenning in dit topic...

    Ik ben vroeger gediagnosticeerd met ADHD. Nu kloppen een hoop dingen ook wel wat de symptomen betreffen. Maar ik heb het gevoel dat er meer is.. Ik heb ook de test gedaan die in dit topic genoemd wordt en ik scoor 28. zegt dat wat?

    Ook heb ik een gesloten persoonlijkheid die naar buiten een heel ander persoon is. Zelfs tegen mijn familie ben ik vaak heel anders dan wie ik echt ben lijkt het wel.

    Ik probeer voor mijn gevoel mezelf aan te passen aan iets waar ik mezelf niet aan kan meten. Ik ben sociaal gezien een wrak (lees: oogcontact heb ik ontzettend moeite mee, gesprek op gang houden vind ik vaak onmogelijk bij mensen die ik niet ken. Ik ben ontzettend verlegen en durf mezelf niet te uitten / te laten zien. en de confrontatie op zoeken is al helemaal een crime!

    Dit in combinatie met een laag zelfbeeld is het voor mij dus heel moeilijk om zomaar op iemand af te stappen, laat staan een mooie vrouw. Ik ben nu 21 jaar en ik woon op mezelf sinds begin dit jaar. Ik heb al wel eens een relatie gehad (waarvan 1 relatie een jaar duurde) Ik merk ook van mezelf dat ik heel overgevoelig ben voor bepaalde prikkels. Ik woon bijvoorbeeld in een buurt die heel erg leeft (lees: veel geluid, feestjes, kampvuren in achtertuinen etc) En ik merk gewoon dat ik hier heel snel weer weg moet voordat ik helemaal gek wordt, ik voel me op zo'n manier erg gestrest en kan m'n plekje en rust niet vinden. Een gesprek voeren met mij is (of schijnt) lastig te zijn omdat ik moeilijk kan toegeven en mensen niet uit laat spreken.

    Ook ben ik heel perfectionistisch / pessimistisch ingesteld. Ik klaag veel, zeik veel dingen af volgens mij omgeving.

    Vooral op werkgerelateerde dingen heb ik het erg zwaar, ik kan een bepaald beroep/activiteit niet lang uitvoeren voordat ik weer erg depri en zwaar gedemotiveerd ben.(vandaar dat ik zo'n 14 bijbaantjes gehad heb vroeger). En dan kijk er ook zo ontzettend tegen op en ben ik bot tegen anderen omdat ik gewoon erg verdrietig ben op dat ogenblik omdat ik mezelf niet kan zijn en m'n eigen "ding" niet kan doen.. ik voel me niet vertrouwd en wil dan graag naar huis..

    Ik zit nu bij een detacheerder en onbewust merk ik gewoon dat ik het liefst weg wil.. welke klant ik ook zit. na een tijdje is dat gevoel weer terug. Voor de buitenwereld komt dit over als luiigheid en onwil terwijl ik dit helemaal niet zo bedoel. Ik zit altijd vol met plannen en ambities.. totdat het uitgevoerd moet worden dan klap ik dicht en ben ik heel snel overspannen.. Ik zit vanaf a.s. woensdag op de bank als ik voor die tijd nog geen project heb en dat voelt zo ontzettend bevrijdend dat ik dan een aantal dagen vrij heb weer! dat ik er helemaal van opbloei en er helemaal naar toe leef! ondanks dat ik vorige maand nog 3 weken vakantie gehad heb...

    Ook voel ik me zwaar ongelukkig in nieuwe situaties als een nieuwe baan of afdeling.. voel me bekeken, op de proef gesteld en ondergewaardeerd, Constant het gevoel te moeten presteren en mezelf moeten bewijzen.

    Qua routine ben ik heel strikt, als er iets van afwijkt ben ik meteen uit m'n element. (tijdbesteding avond, na douchen dweilen, s'avonds eten maken etc) Het lijken allemaal simpele dingen maar wijkt het af van het reguliere patroon ben ik meteen het overzicht kwijt en wordt het een chaos.

    Ik voel me eenzaam, opgesloten in een cirkel en overspannen... en ik ben pas 21.. dit is toch niet normaal? herkennen jullie wellicht iets in mij wat kan duiden op autisme of iets anders?

    Ik ben ongetwijfeld een hoop vergeten (verhalen schrijven en over mezelf praten is niet mijn sterkste kant op z'n lichtst uitgedrukt, ik ben vaak ineens alles vergeten / kan het niet opgraven wat er nou precies speelt met mij op het ogenblik dat ik wat over mezelf moet vertellen)

    Dus vragen stellen staat uiteraard vrij!

    alvast bedankt voor een antwoord....
    Dit kan inderdaad als autisme betekenen. Voor jezelf moet je afwegen of je een officiële diagnose wilt. Wat Sempron2400 zegt.
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 10:34
    Bij heel wat volwassenen met (een vermoeden van) autisme gaat het trouwens zo: na jaren ploeteren lezen ze een artikel in een tijdschrift of op internet en dan bedenken ze zich: hey, dat stukje gaat gewoon over mij! Dan vallen van het ene op het andere moment alle puzzelstukjes op hun plaats.

    De ‘bekering’ naar autisme is dan niet ver weg meer. Sommigen spreken zelfs van een nieuwe identiteit en gaan naarstig op zoek naar bevestiging.
    tijnbreinwoensdag 30 september 2009 @ 17:30
    quote:
    Op maandag 28 september 2009 23:14 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Wat goed hey, dat je echt bent geweest
    Hoe was de bespreking van het onderwerp ‘Omgaan met autisme’?
    Was er veel autistisch gedrag?
    Hadden mensen gauw last van prikkels?

    Of het een moeilijke stap is om te zetten (was EchtGaaf schrijft), je moet maar denken: zoals er in een standaard disco weinig mensen goed kunnen dansen, zijn er in een autismesoos waarschijnlijk weinig mensen die vlot kunnen communiceren...

    Het is dat ik die avond op weg was naar Parijs (prikkel, prikkel, prikkel ), ik had serieus overwogen eens een kijkje te nemen in de autistische wereld. Wellicht een volgende keer.
    Het is zeker aan te raden om een keer te gaan. Al is het maar om een keer met lotgenoten te kunnen praten.
    Het ging eigenlijk vooral over verjaardagen en feestjes en autistisch zijn. De regels op een feestjes. Opzich best interresant alleen het was wel bedoeld voor mensen die zwaarder autistisch zijn dan ik.
    Dat stoorde mij een beetje. Maar dat neemt niet weg dat ik vaker ga.
    Ja, de manier van reageren was erg herkenbaar voor mij en prikkels zijn overal
    sander-3woensdag 30 september 2009 @ 17:48
    Wat wens ik dit soort gasten toch op een verschrikkelijke manier allerlei erge ziektes toe. Inclusief autisme.
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 14:14 schreef wakajawaka het volgende:
    Willen alle zielige autisten die over boetes begin op tyfen uit dit topic.
    tijnbreinwoensdag 30 september 2009 @ 19:24
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 17:48 schreef sander-3 het volgende:
    Wat wens ik dit soort gasten toch op een verschrikkelijke manier allerlei erge ziektes toe. Inclusief autisme.
    [..]


    Hij bedoeld echt niet dat autisten zielig zijn. Maar mensen die zeuren over boetes wel.
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 20:29
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 17:30 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Het is zeker aan te raden om een keer te gaan. Al is het maar om een keer met lotgenoten te kunnen praten.
    Het ging eigenlijk vooral over verjaardagen en feestjes en autistisch zijn. De regels op een feestjes. Opzich best interresant alleen het was wel bedoeld voor mensen die zwaarder autistisch zijn dan ik.
    Dat stoorde mij een beetje. Maar dat neemt niet weg dat ik vaker ga.
    Ja, de manier van reageren was erg herkenbaar voor mij en prikkels zijn overal
    Aha, zwaarder autistisch, dan denk ik aan veel wereldvreemd gedrag dus, ben toch wel nieuwsgierig. Autistië blijft toch het land van mijn roots. Van sommige situaties, vooral met autistisch denken, zou je trouwens zo een film kunnen maken.

    En contact met mensen die zwaarder autistisch zijn is nog altijd beter dan helemaal niets
    tijnbreinwoensdag 30 september 2009 @ 20:31
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 20:29 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Aha, zwaarder autistisch, dan denk ik aan veel wereldvreemd gedrag dus, ben toch wel nieuwsgierig. Autistië blijft toch het land van mijn roots. Van sommige situaties, vooral met autistisch denken, zou je trouwens zo een film kunnen maken.
    Voor mij is het wel interresant om te zien hoe zij(die autisten) reageren. Nu begrijp ik hoe andere mensen mij soms zien.
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 20:46
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 20:31 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Voor mij is het wel interresant om te zien hoe zij(die autisten) reageren. Nu begrijp ik hoe andere mensen mij soms zien.
    Ik snap hem! Je ziet waarschijnlijk dat zij bepaalde dingen niet begrijpen die voor jou gesneden koek zijn.
    Had je het idee dat de mensen daar een beetje konden meekomen in het normale sociale verkeer? Bij een autismesoos stel ik me toch een beetje voor dat de mensen die er komen echt zijn aangewezen op een ‘veilige omgeving’ met gelijkgestemden.
    tijnbreinwoensdag 30 september 2009 @ 20:52
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 20:46 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Ik snap hem! Je ziet waarschijnlijk dat zij bepaalde dingen niet begrijpen die voor jou gesneden koek zijn.
    Had je het idee dat de mensen daar een beetje konden meekomen in het normale sociale verkeer? Bij een autismesoos stel ik me toch een beetje voor dat de mensen die er komen echt zijn aangewezen op een ‘veilige omgeving’ met gelijkgestemden.
    Waarschijnlijk is de autisme soos voor de meeste een plek waar zij in een veilige omgeving sociaal contact kunnen hebben. Er zullen er zeker een paar tussen zitten die gewoon een "normaal" leven hebben.
    In ieder geval dat idee kreeg ik toen ik daar was.
    De meeste wonen begeleid en werken op een sociale werkplaats als ze al kunnen werken. Dus sociaal verkeer is voor hun erg lastig. Voor mij ook maar ik kan er tot op een zekere hoogte mee omgaan.
    sempron2400woensdag 30 september 2009 @ 21:19
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 20:52 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Waarschijnlijk is de autisme soos voor de meeste een plek waar zij in een veilige omgeving sociaal contact kunnen hebben. Er zullen er zeker een paar tussen zitten die gewoon een "normaal" leven hebben.
    In ieder geval dat idee kreeg ik toen ik daar was.
    De meeste wonen begeleid en werken op een sociale werkplaats als ze al kunnen werken. Dus sociaal verkeer is voor hun erg lastig. Voor mij ook maar ik kan er tot op een zekere hoogte mee omgaan.
    Zo’n bezoek lijkt me emotioneel wel vrij zwaar. Er komen dan blijkbaar toch mensen die zich in de maatschappij heel onbegrepen voelen, vaak worden geconfronteerd met zichzelf en verlangen naar herkenning. Het moeilijke is dat ze weten dat ze anders zijn. Niet kunnen werken door het sociale aspect is wel sneu. Zo ingrijpend kan autisme dus zijn.
    tijnbreinwoensdag 30 september 2009 @ 21:21
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 21:19 schreef sempron2400 het volgende:

    [..]

    Zo’n bezoek lijkt me emotioneel wel vrij zwaar. Er komen dan blijkbaar toch mensen die zich in de maatschappij heel onbegrepen voelen, vaak worden geconfronteerd met zichzelf en verlangen naar herkenning. Het moeilijke is dat ze weten dat ze anders zijn. Niet kunnen werken door het sociale aspect is wel sneu. Zo ingrijpend kan autisme dus zijn.
    Ja inderdaad. Helaas is elke handicap/ziekte/beperking dat.
    Thrackandonderdag 1 oktober 2009 @ 09:51
    quote:
    Op woensdag 30 september 2009 17:48 schreef sander-3 het volgende:
    Wat wens ik dit soort gasten toch op een verschrikkelijke manier allerlei erge ziektes toe. Inclusief autisme.
    [..]
    Ach, dat is vergelijkbaar met mensen die "kankerhomo" roepen en zo... Die snappen ook niet wat ze zeggen maar gooien er maar eens een random woord doorheen om hun uitspraken kracht bij te zetten.

    Ik denk altijd maar zo: als iemand zulke woorden nodig heeft, zal zijn normale woordenschat wel niet toereikend zijn. Best zielig eigenlijk als je zo bent
    Juup©donderdag 1 oktober 2009 @ 12:09
    Voor mensen die interesse hebben:
    quote:
    Autisme vriendelijk 3 tot en met 10 oktober 2009

    Iemand met autisme bekijkt de wereld anders dan u of ik.
    Dat kan eenvoudige dingen als een gesprek voeren en begrip voor elkaar opbrengen lastig maken. Autisme is onzichtbaar. Er is niks te zien aan de mensen die dagelijks moeten leven met hun handicap. Wie het heeft, wordt nooit meer beter. En ondanks dat men zich anders gedraagt, iemand met autisme heeft hetzelfde gevoelsleven als alle andere mensen. Het onbegrip waarmee zij dagelijks te maken hebben levert frustratie en onzekerheid op. En dat kan veranderen.

    Jaarlijks wordt wereldwijd op 10 oktober aandacht besteedt aan psychische problemen. In Nederland worden op deze Landelijke Dag Psychische Gezondheid in het gehele land activiteiten georganiseerd die dit jaar allen te maken hebben met het thema ´autisme vriendelijk´.

    GGzE heeft in samenwerking met veel organisaties een weekprogramma samengesteld over autisme.

    Het programma is bedoeld voor een breed publiek. U bent van harte welkom om aan deze activiteiten deel te nemen. Bekijk het volledige programma hier.

    Praktische gegevens Autisme vriendelijk 3 t/n 10 oktober 2009
    Alle activiteiten zijn gratis toegankelijk. Meld u snel aan: vol = vol.

    Informatie en aanmelding
    afdeling Preventie GGzE (040) 297 09 10 of preventie@ggze.nl

    GGzE Eindhoven

    Overigens worden er op meer plekken in heet land van die bijeenkomsten gehouden. http://www.autismevriendelijk.nl

    [ Bericht 3% gewijzigd door Juup© op 01-10-2009 12:19:14 ]
    Stupendous76donderdag 1 oktober 2009 @ 12:24
    quote:
    Op donderdag 1 oktober 2009 12:09 schreef Juup© het volgende:
    Voor mensen die interesse hebben:
    [..]

    Overigens worden er op meer plekken in heet land van die bijeenkomsten gehouden. http://www.autismevriendelijk.nl
    Hier staan de activiteiten per provincie: klik
    VeraJdonderdag 1 oktober 2009 @ 14:19
    Hey dat is wel heel erg leuk, en vooral handig, als ik bekenden meeneem naar iets leuks dan kunnen ze het misschien beter begrijpen!
    En er zijn een hoop leuke dingen te doen zo te zien
    sempron2400vrijdag 2 oktober 2009 @ 23:25
    Interessant dat er meer komt over autisme, zeker leerzaam. Er is nog zoveel onduidelijkheid over, ook bij de ‘tistjes’ zelf.

    Ook ik zou wel meer willen leren over hoe mensen met autisme denken. Of het echt mensen zijn die sociaal contact vooral op hun eigen manier willen doen, en daarin steevast doorzetten, of dat ze nog behoorlijk flexibel zijn. Ik heb wel graag de touwtjes in handen, maar ga niet van een mug een olifant maken.

    Ik heb autisme, maar herken sommige dingen niet. Zo heb ik niet zo veel stemmingswisselingen. Bij autisme is de stemming toch net zo variabel als de AEX?

    [ Bericht 49% gewijzigd door sempron2400 op 02-10-2009 23:31:51 ]
    NiceThingsAddictzaterdag 3 oktober 2009 @ 05:33
    Sempron, dat is ook de versie die ik heb

    beetje grip op dingen willen hebben, maar tegelijkertijd ook zeer flexibel en nonchalant over een hoop zaken. stemmingswisselingen ken ik ook niet echt (hoogtens als ik honger heb ).

    Het geinige is wel dat ik het vaak 'zie' in anderen, maar anderen niet in mij. achja, de ervaring van 5 jaar internaat zeker. wat dat soort dingen betreft is autisme - asperger (de nonchalante variant) best fijn
    nouja, relatief dan. mensen inschatten, situaties pijlen, samen werken in kleine groepen... *ril*, gaat niet altijd lekker...
    sempron2400zaterdag 3 oktober 2009 @ 09:27
    quote:
    Op zaterdag 3 oktober 2009 05:33 schreef NiceThingsAddict het volgende:
    Sempron, dat is ook de versie die ik heb

    beetje grip op dingen willen hebben, maar tegelijkertijd ook zeer flexibel en nonchalant over een hoop zaken. stemmingswisselingen ken ik ook niet echt (hoogtens als ik honger heb ).

    Het geinige is wel dat ik het vaak 'zie' in anderen, maar anderen niet in mij. achja, de ervaring van 5 jaar internaat zeker. wat dat soort dingen betreft is autisme - asperger (de nonchalante variant) best fijn
    nouja, relatief dan. mensen inschatten, situaties pijlen, samen werken in kleine groepen... *ril*, gaat niet altijd lekker...
    Dan zit je goed! Heel star zijn naar anderen toe lijkt me ook niet verstandig bij autisme. Of bij de kleinste dingen er iets persoonlijks achter zoeken. Dan zou ik tenminste juist de boot afhouden. Een flexibele instelling komt positief over, sluit beter aan bij de maatschappij en sommige minder prettige dingen kun je ook van de grappige kant bekijken
    Just_some_random_dudezaterdag 3 oktober 2009 @ 10:38
    Dit topic vind ik wel interessant aangezien ik mezelf ook wel in wat dingen herken maar ook in veel dingen niet. en voordat jullie het zeggen nee ik ben geen kloon . nou jullie weten beetje wat de kenmerken zijn en ik wil beetje beoordeling van jullie (gewoon om te checken), ik heb soms moeite om te praten met mensen die ik niet ken, soms heb ik moeite om een gesprek op gang te houden, en oog contact ook soms, voor de rest kan ik wel gewoon in groepjes werken, ik heb geen routine nodig, geen overbelastende prikkels, alleen wel vaak dat ik over levensvragen en zo ga nadenken dingen waar je toch nooit een antwoord op hebt, verder als ik mensen leer kennen kan ik het nooit opbrengen om bijvoorbeeld 1uur te reizen om naar diegene toe te gaan (wel naar me vriendin), als ik in een groep ben met mensen die ik niet helemaal ken ga ik meestal serieus doen (oftewel geen grappen maken omdat ik denk dat hun het misschien dom vinden, heel soms als het ijs wat meer gebroken is dan wel) jah verder ik had redelijk veel vrienden maar hun zijn allemaal aan de drugs gegaan en het had ook invloed op mij dus heb ik het maar achterwege gelaten om me to focussen op mijn studie. als jullie nog iets willen weten gerust vragen!.

    greetz
    sempron2400zaterdag 3 oktober 2009 @ 18:26
    Het is stil bij de vaste kern...
    Stupendous76zaterdag 3 oktober 2009 @ 20:47
    quote:
    Op zaterdag 3 oktober 2009 18:26 schreef sempron2400 het volgende:
    Het is stil bij de vaste kern...
    Sorry.
    Fragile.zaterdag 3 oktober 2009 @ 21:01
    PDD'nosser meld zich
    Thrackanzondag 4 oktober 2009 @ 13:24
    quote:
    Op zaterdag 3 oktober 2009 18:26 schreef sempron2400 het volgende:
    Het is stil bij de vaste kern...
    Weekend he, dan ben ik niet zo druk bezig met afleiding zoeken van mijn werk
    Cassandra87maandag 5 oktober 2009 @ 18:17
    Mag ik mij hier ook even melden?
    Ben zelf niet autistisch of iets dergelijks, gewoon erg geinteresseerd.

    Even in het kort over mijzelf (al wil ik wel proberen anoniem te blijven, ondanks t feit dat ik een echte flapuit ben) 22 jaar, woonachtig in Flevoland, via een omweg werkzaam bij de Sociale Dienst wat mij het best ligt.
    Ik ben een van de weinige, naieve mensen, met de instelling, wees de verandering die je wilt zien, behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden. Altijd al gehad.
    Was in mijn klas de beschermende factor voor de klasgenoten die moesten lijden onder de pestkoppen.

    Maar goed, hoe kom ik hier terecht? Zag een tijdje geleden een geweldige persoonlijkheid op tv, autistisch, had het aspergersyndroom. Wilde in contact komen, kreeg waarempel een mailtje terug, helemaal lief en vriendelijk en we zijn, voor zover daar tijd voor is, mailvriendjes geworden Maar ik was wel nieuwsgierig wat het AS nu precies inhield. Zo ben ik ook hier terecht gekomen. Ik heb een hekel aan vooroordelen, wil graag weten wat ik voor me heb, wat iets precies inhoudt, juist om te voorkomen dat ik (onbedoeld) ook vooroordelen creeer.

    Maar wat mij nog het meest verbaasd is hoeveel er eigenlijk gemeenschappelijk is tussen een 'normaal functionerend persoon' (Ik zet m even tussen haakjes, ben t er namelijk niet mee eens) en iemand met AS.
    Zelfs de meest knappe koppen, de popi jopi's, zullen bijv. moeite hebben met mensen benaderen en zich prettig voelen in een grote groep. Ik denk dat uiterlijk vertoon het meest van toepassing is.

    Om mijzelf even als voorbeeld te nemen. Ik ben erg sociaal, altijd vrolijk en maak anderen ook vrolijk. Om de een of andere reden zal ik nooit alleen zijn en zijn anderen graag bij me. Ik heb een erg druk leven, weinig rust, een goede baan, eigen woning, oftewel, alles goed voor elkaar.
    Zou je denken.
    Ik kan niet tegen drukte, groepen vermijd ik, oogcontact vermijd ik, ik vind het moeilijk om contact te leggen bijv. Maar niemand zou dit verwachten. E.e.a. heeft ook wel te maken met mijn jeugd overigens.

    Ok, lang verhaal kort, ik wil me graag meer verdiepen in AS en autisme op zich. wellicht kies ik er alsnog wel voor om op het Wajong-stukje te gaan werken bij de sociale dienst.
    Ik wil nog veel meer kwijt maar ben allereerst nieuwsgierig hoe jullie tegenover een 'buitenstaander'' staan in jullie topic.
    DeHoveniermaandag 5 oktober 2009 @ 19:00
    Welkom
    quote:
    behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden
    Da's een goede houding

    Wie was die persoonlijkheid p tv?

    Ik ben niet erg sociaal, meestal niet vrolijk en ik maak anderen niet vrolijk. Ik kan goed alleen zijn, maar niet al te lang. Wat ik met je gemeen heb is dat ik me niet prettig voel in grote groepen en dat ik moeilijk contact leg.

    En afgaande op je laatste punt; iedereen is welkom in dit topic en je kan vanalles vragen

    Ik heb trouwens Asperger, en dat is dit jaar vastgesteld.
    Cassandra87maandag 5 oktober 2009 @ 23:13
    Van de engelse x factor, Scott James. Hij is zo'n onwijze inspiratie, heb echt bewondering voor hem.

    Maar over het niet sociaal zijn in combinatie met asperger, ik ben echt benieuwd of dit nu grotendeels een symptoom is (onvermijdelijk), of een kwestie van buiten de maatschappij vallen of een combinatie hiervan.
    Oftewel, is het iets wat overwonnen kan worden, met de juiste mensen om je heen, en dus dieper kan gaan dan 'aangeleerd gedrag?'
    Ik heb globaal diverse topics doorgelezen en hier en daar is wat blijven hangen.
    Maar het wekt zeer zeker mijn interesse, wat ik scott bijv. ook heb gevraagd, ik heb gelezen over het feit dat mensen met AS behoefte hebben aan structuur. Die jongen is na zijn auditie bij x factor door verschillende mensen enz. benaderd om op te treden en heeft t razend druk. 'Life's a rollercoaster', weg structuur. Hoe gaat zo iemand daar dan mee om?

    Nogmaals, ik ben er nieuwsgierig van nature, absoluut niet bedoeld om mensen te kwetsen, meer om dingen beter te begrijpen.

    Ik ben altijd op de hogere school de vreemde eend in de bijt geweest door met íedereen om te gaan en niets aan te trekken van stereotypen. In mijn schooljaren heeft dit alleen maar heel veel voordeel opgeleverd, de grootste etterbak van de klas respecteerde mij omdat ik niet naar m op keek of op m neerkeek, waardoor hij automatisch de pispaaltjes in de klas met rust liet omdat ik dat wilde.
    Daar komt die instelling ook vandaan, behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden.

    Maar, mensen met een 'beperking' of die anders zijn dan de maatschappelijke standaard, worden helaas in een hoekje gedrukt, terwijl ze zóveel te bieden hebben, elk op je eigen manier. En ik vind dat echt fantastisch gewoon om mee te kunnen maken of beleven. Gewoon door open te staan. En er zijn wel mensen die dezelfde instelling hebben maar helaas nog te weinig en zeker tijdens schooltijd

    Overigens ben ik in mijn jeugd ook getest op autisme omdat mijn ouders het idee hadden dat er iets niet goed zat bij me. Testen waren negatief maar ik heb toch nog steeds lichte trekjes. Motoriek, in een eigen wereldje leven, problemen met contacten. Mijn projectleider merkte afgelopen week nog op, of ik niet autistisch was (hij bedoelde t een beetje als grap) ik kende het hele klantenbestand van een paar 100 klanten nl. uit mijn hoofd, wie hadden we wel gesproken en wie niet?
    Thrackandinsdag 6 oktober 2009 @ 10:19
    quote:
    Op maandag 5 oktober 2009 23:13 schreef Cassandra87 het volgende:
    Van de engelse x factor, Scott James. Hij is zo'n onwijze inspiratie, heb echt bewondering voor hem.

    Maar over het niet sociaal zijn in combinatie met asperger, ik ben echt benieuwd of dit nu grotendeels een symptoom is (onvermijdelijk), of een kwestie van buiten de maatschappij vallen of een combinatie hiervan.
    Oftewel, is het iets wat overwonnen kan worden, met de juiste mensen om je heen, en dus dieper kan gaan dan 'aangeleerd gedrag?'
    Ik heb globaal diverse topics doorgelezen en hier en daar is wat blijven hangen.
    Maar het wekt zeer zeker mijn interesse, wat ik scott bijv. ook heb gevraagd, ik heb gelezen over het feit dat mensen met AS behoefte hebben aan structuur. Die jongen is na zijn auditie bij x factor door verschillende mensen enz. benaderd om op te treden en heeft t razend druk. 'Life's a rollercoaster', weg structuur. Hoe gaat zo iemand daar dan mee om?
    Tenzij hij sterk in zijn schoenen staat en/of goed begeleid wordt kan dit enorm over z'n hoofd gaan groeien. Hoop het niet voor hem, want als er één ding vervelend is, is het wel als dingen over je hoofd groeien en zo groot worden dat je niet meer weet waar je ze beet kan pakken.
    Zolang hij oprecht blij is met dit leven zie ik er geen problemen in en zoals ik al zei, ik hoop het ook wel voor hem.
    quote:
    Nogmaals, ik ben er nieuwsgierig van nature, absoluut niet bedoeld om mensen te kwetsen, meer om dingen beter te begrijpen.

    Ik ben altijd op de hogere school de vreemde eend in de bijt geweest door met íedereen om te gaan en niets aan te trekken van stereotypen. In mijn schooljaren heeft dit alleen maar heel veel voordeel opgeleverd, de grootste etterbak van de klas respecteerde mij omdat ik niet naar m op keek of op m neerkeek, waardoor hij automatisch de pispaaltjes in de klas met rust liet omdat ik dat wilde.
    Daar komt die instelling ook vandaan, behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden.
    Interessante instelling Ik ben vroeger nog wel eens het mikpunt geweest van dat soort etterbakjes dus ik kan daar de nodige waardering voor opbrengen
    quote:
    Maar, mensen met een 'beperking' of die anders zijn dan de maatschappelijke standaard, worden helaas in een hoekje gedrukt, terwijl ze zóveel te bieden hebben, elk op je eigen manier. En ik vind dat echt fantastisch gewoon om mee te kunnen maken of beleven. Gewoon door open te staan. En er zijn wel mensen die dezelfde instelling hebben maar helaas nog te weinig en zeker tijdens schooltijd
    Gelukkig is het acceptatieniveau in de afgelopen eeuw enórm gegroeid. Mag nog wel een stuk hoger hoor, maar als "beperkt" persoon zit je tegenwoordig een stuk beter dan vroegâh. Toen moest je maar gewoon als simpele ziel op het land of in de bouw gaan werken omdat niemand wist hoe ze met je om moesten gaan.
    quote:
    Overigens ben ik in mijn jeugd ook getest op autisme omdat mijn ouders het idee hadden dat er iets niet goed zat bij me. Testen waren negatief maar ik heb toch nog steeds lichte trekjes. Motoriek, in een eigen wereldje leven, problemen met contacten. Mijn projectleider merkte afgelopen week nog op, of ik niet autistisch was (hij bedoelde t een beetje als grap) ik kende het hele klantenbestand van een paar 100 klanten nl. uit mijn hoofd, wie hadden we wel gesproken en wie niet?
    Dat hoeft niks met autistiforme stoornissen te maken te hebben, kan ook een gevalletje hoogbegaafdheid zijn of iets dergelijks. Je hebt blijkbaar een bepaalde soort data die je goed kan verwerken.

    Ik wacht momenteel op een afspraak voor een teruggavegesprek van PsyQ. Ben daar binnengelopen met concentratieproblemen, maar het onderzoek heeft zich ondertussen gericht op ADD, het autistische spectrum, hoogbegaafdheid en een dysthieme stoornis, dus ik ben benieuwd wat ze er uiteindelijk van kunnen bakken
    Dr.Mikeydinsdag 6 oktober 2009 @ 13:29
    Ik ben nu 21.
    Ik heb asperger en ik zat te twijfelen of ik een topic over vergane glorie zou openen tot ik dit topic zag.
    Het kan hier ook plus dan vestig ik minder de aandacht op mezelf.
    Ik voel me alsof ik al geleefd heb en alles wat ik nu doe wachten is tot het ooit weer anders wordt.

    Van de liefde heb ik mogen genieten.
    Vreemde liefdes dat wel al mijn exen hadden dan wel of borderline of ook asperger.
    Oke niet helemaal maar een stuk of 4 zeker wel.

    En ik mis het gewoon aan een kant heb ik weer zo behoefte aan een vrouw.
    Maar aan de andere kant omdat ik Asperger heb en dus dingen uit het verleden niet snel vergeet.
    Is er ook een stemmetje dat mede omdat ik veel blow. De overhand neemt.

    En dat stemmetje zegt eigenlijk waar doe je het nog voor ?
    De vorige keer toen je je best deed had je ook een tijdje een leuke relatie die vervolgens ook op niets uitdraaide. Waarom zou je nu dan nog moeite doen ?

    Er zijn altijd wel mensen die tegen je aan zeuren dat je iets niet goed doet.
    Waarom zou ik dan nog de moeite nemen om een vrouw te versieren. Iets wat mij al veel meer moeite kost dan elke gewone man . En dan is het eindelijk zo ver dan moet je geluk hebben dat de vrouw snel sex wil.

    Want als Asperger zijnde heb ik tenminste wel het idee dat sex zo snel mogelijk in een relatie moet omdat ik uit ervaring weet dat een relatie voor mensen als ik nooit stand houdt. Daarom is dat wachten dus een vreselijk iets.

    En intussen zit ik maar thuis en bestaat mijn dag uit werken Eten koken een paar uur thuis zitten en weer naar bed. Dag in dag uit. Ik denk dat ik mijn kansen heb gehad toen ik nog student was.

    Die kansen heb ik gepakt en verprutst en nu bestaat het leven voortaan uit grote grijze massa eenzaamheid.
    Oxymorondinsdag 6 oktober 2009 @ 14:38
    @Cassandra: het is echt heel verschillend per autist. Ik heb bijv. klassiek autisme, en een groepsgenoot van mij ook, maar we hebben allebei andere stoornis-details. Zo is hij van een, cognitief lager niveau dan ik, en waar hij, fantasie-betekenissen, aan woorden geeft en een soort echolalie heeft, heb ik altijd de letterlijke woordenboek betekenis, en aan mijn taal is niet te merken dat ik grote moeite heb met taal verwerken. Toch hebben we allebei, hetzelfe label.

    Daarnaast vind ik wel, dat er mensen zijn met een ASS-diagnose, die heel erg afwijken van het ''standaard autisme''. Het spectrum is heel erg, breedt geworden, en ik vraag me af of dat positief is?!
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 18:12
    Van de FP:
    quote:
    1% Amerikaanse kinderen autistisch
    In de Verenigde Staten heeft 1 op de 100 kinderen autisme. Dat blijkt uit twee grote onderzoeken van de Amerikaanse overheid. Dit is fors meer dan vorige inzichten, toen nog uitgegaan werd van 1 op de 150 kinderen die met autisme te maken hebben.

    Bij het nieuwe onderzoek zijn 17.000 ouders betrokken geweest en zijn gezondheidsonderzoeken in verschillende steden naast elkaar gelegd. Onderzoekers stellen dat de gevallen van autisme toenemen door meer kennis over het onderwerp, maar zij sluiten ook niet uit dat er steeds meer autisten geboren worden.
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 18:20
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 14:38 schreef Oxymoron het volgende:
    [..]
    Daarnaast vind ik wel, dat er mensen zijn met een ASS-diagnose, die heel erg afwijken van het ''standaard autisme''. Het spectrum is heel erg, breedt geworden, en ik vraag me af of dat positief is?!
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 @ 13:25 schreef Yi-Long het volgende:
    Komt misschien vooral omdat we steeds meer weten over autisme,en het dus steeds vaker en eerder herkennen.

    20-30 jaar geleden noemden we alleen kinderen die het overduidelijk hadden, autistisch, en al die anderen waarbij het minder duidelijk was, noemen we dom, moeilijk, druk, etc etc.
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 18:43


    Voor wie de uitleg graag nog eens wil krijgen:
    Dit plaatje is gebruikt door Simon Baron-Cohen, een Britse wetenschapper die zo'n beetje achter "theory of mind" zit.
    Theory of mind wil zoveel zeggen als het vermogen je in te leven in de gedachten van een ander.
    De test waar dit plaatje bij gebruikt werd, werd gehouden bij een stel kinderen. Deze kregen het plaatje te zien en moesten toen aangeven waar Sally de bal zou gaan zoeken. 'Normale' kinderen kozen voor de mand, omdat zij er van uitgingen dat Sally daar het eerste zou kijken, omdat ze daar die bal ook had achter gelaten. Autistische kinderen kiezen meestal voor de doos, omdat ze dat op het plaatje zien; ze gaan er aan voorbij dat dat wel klopt (dat zie je), maar dat was de vraag niet, die was namelijk "waar Sally de bal zou gaan zoeken", dát konden ze zich dus niet indenken.

    Ik heb van dit plaatje nooit echt begrepen wat de bedoeling was, totdat ik er vanmiddag uitleg over kreeg
    DeHovenierdinsdag 6 oktober 2009 @ 19:17
    Ik begreep dat plaatje ook nooit, tot nu

    Ik had ook voor de mand gekozen. Wat ik niet snapte is waarom die Anne die bal in de doos doet

    @Dr.Mikey: welkom! Ik heb gen ervaring in de liefde dus op dat gebied kan ik je niet helpen
    Wat voor werk doe je? Welke opleiding heb je gedaan? Heb je hobby's? Je kan je leven zo interessant maken als je zelf wil.
    quote:
    Die kansen heb ik gepakt en verprutst en nu bestaat het leven voortaan uit grote grijze massa eenzaamheid.
    Dat bepaal je zelf toch?
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 19:22
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 19:17 schreef DeHovenier het volgende:
    Ik begreep dat plaatje ook nooit, tot nu

    Ik had ook voor de mand gekozen. Wat ik niet snapte is waarom die Anne die bal in de doos doet

    @Dr.Mikey: welkom! Ik heb gen ervaring in de liefde dus op dat gebied kan ik je niet helpen
    Wat voor werk doe je? Welke opleiding heb je gedaan? Heb je hobby's? Je kan je leven zo interessant maken als je zelf wil.
    [..]

    Dat bepaal je zelf toch?
    Niemand kan je helpen op het gebied van liefde dat zal je toch helemaal zelf moeten doen.

    En welkom trouwens Dr.Mikey
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 20:02
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 19:22 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Niemand kan je helpen op het gebied van liefde dat zal je toch helemaal zelf moeten doen.

    En welkom trouwens Dr.Mikey
    Klopt.

    Maar gewone mensen snappen er al niets van, hoe moet dat dan met autisten die helemaal buiten 'de normalen' staan?
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 20:06
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:02 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Klopt.

    Maar gewone mensen snappen er al niets van, hoe moet dat dan met autisten die helemaal buiten 'de normalen' staan?
    Gewoon iemand zoeken die jou wel snapt
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 20:10
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:06 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Gewoon iemand zoeken die jou wel snapt
    Ik snap mijzelf al niet eens

    Plus: dat zoeken, tja. Zoeken dus? Hmmm...
    DeHovenierdinsdag 6 oktober 2009 @ 20:11
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:10 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Ik snap mijzelf al niet eens

    Plus: dat zoeken, tja. Zoeken dus? Hmmm...
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 20:12
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:10 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Ik snap mijzelf al niet eens

    Plus: dat zoeken, tja. Zoeken dus? Hmmm...
    Dat doe ik ook niet
    Niet zoeken gewoon gevonden worden.
    En misschien heb ik diegene gevonden
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 20:23
    WTF
    Mijn moeder wist niet eens dat ik een diagnose PDD-NOS heb.
    Volgende week is een informatie avond over autisme voor familieleden. Dus ik vroeg of mijn ouders interrese zouden hebben om naar die avond te gaan.
    DeHovenierdinsdag 6 oktober 2009 @ 20:27
    Heb je haar dat dan niet verteld dan

    Je bent niet erg close met je ouders volgens mij, of wel?
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 20:29
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:27 schreef DeHovenier het volgende:
    Heb je haar dat dan niet verteld dan

    Je bent niet erg close met je ouders volgens mij, of wel?
    Nee, want ik nam aan dat mijn vader dat wel gedaan zou hebben zeker omdat hij ook terughoudend reageerde op de onderzoeken en diagnose.
    Dat klopt.
    Howldinsdag 6 oktober 2009 @ 21:22
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 20:29 schreef tijnbrein het volgende:
    Nee, want ik nam aan dat mijn vader dat wel gedaan zou hebben zeker omdat hij ook terughoudend reageerde op de onderzoeken en diagnose.
    Dat klopt.
    Misschien heb je jouw autisme niet van een vreemde. Heb je daar wel eens aan gedacht?
    DeHovenierdinsdag 6 oktober 2009 @ 21:22
    Dat is balen dan

    Ik heb een goede band met m'n ouders, en het was m'n moeder die wilde dat ik me zou laten testen

    Mijn vader herkent veel dingen van zichzelf in mij, dus ik heb het niet van een vreemde. M'n vader ook niet trouwens, want die lijkt kwa karakter ook heel veel op zijn vader
    tijnbreindinsdag 6 oktober 2009 @ 21:25
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 21:22 schreef Howl het volgende:

    [..]

    Misschien heb je jouw autisme niet van een vreemde. Heb je daar wel eens aan gedacht?
    In ieder geval niet mijn moeder want die heeft Bordeline maar het zit wel in de familie autistische trekjes. Mijn moeder broers hebben beide die trekjes.
    En wat mijn vader betreft geen idee
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 21:22 schreef DeHovenier het volgende:
    Dat is balen dan

    Ik heb een goede band met m'n ouders, en het was m'n moeder die wilde dat ik me zou laten testen

    Mijn vader herkent veel dingen van zichzelf in mij, dus ik heb het niet van een vreemde. M'n vader ook niet trouwens, want die lijkt kwa karakter ook heel veel op zijn vader
    Ach het went zo'n familie
    Cassandra87dinsdag 6 oktober 2009 @ 21:53
    Hai dr. Mikey, ook welkom!

    Mag ik even een hele stomme vraag stellen gelijk? Je valt hier binnen met een bericht over dat je meerdere stukgelopen relaties hebt en dat je nu niet meer weet waar je het voor doet?
    Zijn relaties zo belangrijk? Ik bedoel.. Ik ben een leuke meid van 22 en ik heb een vaste relatie gehad die ik na 5 jaar zelf heb verbroken. Maal er ook niet om, maar wat ik wil zeggen, dat je op je 21e meer ervaring hebt dan de meeste mensen (die hun leuter niet volgen dan) en vervolgens dat je kans is verkeken, stukje kan ik niet rijmen..

    Wat ik ook niet kan rijmen, als ik je goed begrijp, ga je puur voor de sex en niets meer, kun je dat wel een relatie noemen? Als je echt voor de relatie gaat, dus dat stukje warmte en liefde en geborgenheid, gooi dat dan niet weg omdat je zo snel mogelijk sex wilt in een relatie.. Want degene die bij je weg loopt omdat ze er niet mee om kan gaan is je niet waard..

    Thrackan, voorbeeld met scott was echt puur een voorbeeld. Ik besef dat de ene autist niet de andere is en dat het voor iedereen verschilt. Maar ik ben gewoon sowieso benieuwd hoe een ieder in t leven staat. Zoals mijn projectleider doodleuk zegt, als ik weer enthousiast opveer op mn werk, jij bent áltijd nieuwsgierig.
    Overigens verdenk ik hem ervan last te hebben van AS. Ik kon hem eerst niet plaatsen, hij had moeite met sommige opmerkingen (sarcasme), altijd heel erg met zijn eigen ding bezig en dat voor een projectleider, heel driftig worden met geroezemoes. Klinkt heel bot en globaal maar sinds ik meer inlees kan ik mij meer plaatsen in een ander. Of hij nu AS heeft of niet. Mijn collega;s en overige teamleiders moeten niets van hem hebben en zijn blij als het project afloopt. Ik kan het gelukkig erg goed met hem vinden, maar mijn empatisch vermogen is dan weer heel groot vergeleken bij veel mensen.

    Ok ik dwaal weer af. Nieuwsgierigheid blijft bij globale dingen en hoe het per persoon verschilt. Zoals behoefte aan structuur en vervolgens her en der optreden. Hij lijkt mij er goed mee om te gaan en neemt gas terug als t nodig is (helaas want nu hoor ik al een week niets omdat ie een break heeft, begrijpelijk) maar ik vind het toch bewonderingswaardig.
    Maar ik probeer me gewoon in t algemeen in een andere gedachtengang te plaatsen.
    Toen ik 15 was werkte ik in een rozenkwekerij, en daar werkte een autistische jongen. En dan moet ik eerlijk toegeven, ik ben altijd heel spontaan en probeer anderen een goed gevoel te geven en daar houd ik ook in vol. Dus ik probeerde iedere keer een gesprek aan te knopen (die jongen was ook t pispaaltje daar helaas) maar hoewel t volgens mij wel gewaardeerd werd kreeg ik korte antwoorden terug en als ik niets meer zei was t stil. En toen had ik ook zoiets van, bekijk t maar.
    Pas later kreeg ik te horen dat hij autistisch was en viel er een kwartje. Ik wil gewoon niet dat er eerst een kwartje moet vallen, ik wil gewoon dat ik een ieder, 'normaal', autistisch of invalide of noem maar op.. normaal kan benaderen zonder vooroordelen en enkel begrip en wederzijds respect.
    Of klink ik dan heel raar..

    Het is wel moeilijk hoor. In mijn klas zat een jongen in een rolstoel, had de ziekte van duchenne. Als de bel ging haaste iedereen zich naar de pauze of volgende les en hij moest blijven zitten tot iemand door had dat zijn boeken nog op tafel lagen. Ik bleef dus altijd om zijn boeken in zijn tas te doen. Tot ik een keer een onvoldoende kreeg voor een toets en hij zei, mag ik eens kijken? Kan ik ook een keertje lachen.
    Heb hem nog wel altijd geholpen maar heb een hele tijd niets meer gezegd, was zooo boos!

    Komen die zelfde labels, niet voort uit het feit dat er simpelweg bij de meeste mensen geen andere labels bekend zijn?

    Ik vind de uitleg bij het plaatje (die ik ook niet 1,2,3 snapte ) wel erg goed in elkaar zitten.

    quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 19:22 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Niemand kan je helpen op het gebied van liefde dat zal je toch helemaal zelf moeten doen.

    En welkom trouwens Dr.Mikey

    Klopt.

    Maar gewone mensen snappen er al niets van, hoe moet dat dan met autisten die helemaal buiten 'de normalen' staan?

    Mag ik wat opmerken? Ik heb globaal een aantal topics doorgelezen en wat ik als rode draad tegen kom is toch wel de (angst voor gebrek aan) acceptatie van een 'normaal' persoon en een autist. Is dat niet iets wat alleen maar blijft groeien? Waardoor het voor een autistisch persoon alleen al moeilijker maakt om een ander te benaderen? Want wat als je dit verkeerd doet of dat verkeerd zegt..
    Het heeft dan niets meer met snappen te maken, maar een stereotype.
    En dan wil ik er nog even heel rationeel aan toevoegen.. Liefde is geen kwestie van snappen, maar van voelen..

    Lastig tijnbrein. Waarom liet je het vertellen aan je vader over?

    [ Bericht 0% gewijzigd door Cassandra87 op 06-10-2009 22:07:23 ]
    Stupendous76dinsdag 6 oktober 2009 @ 22:13
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 21:53 schreef Cassandra87 het volgende:
    [..]
    Mag ik wat opmerken? Ik heb globaal een aantal topics doorgelezen en wat ik als rode draad tegen kom is toch wel de (angst voor gebrek aan) acceptatie van een 'normaal' persoon en een autist. Is dat niet iets wat alleen maar blijft groeien? Waardoor het voor een autistisch persoon alleen al moeilijker maakt om een ander te benaderen? Want wat als je dit verkeerd doet of dat verkeerd zegt..
    Het heeft dan niets meer met snappen te maken, maar een stereotype.
    En dan wil ik er nog even heel rationeel aan toevoegen.. Liefde is geen kwestie van snappen, maar van voelen..
    [..]
    Autisten voelen, denken en ervaren net als gewone mensen.
    Alleen wel op een compleet andere manier.
    Aanpassen? Graag, naar wat? Hoe?

    En vooral, waarom?
    Als autist ben je nu eenmaal anders, je ervaart het meeste letterlijk anders. NT'ers kunnen zich dat niet voorstellen, maar van een autist wordt wel verwacht dat die zich kan voorstellen hoe nt'ers zijn (terwijl dat nu juist het autisme bepaalt...)
    Tja, dan kom je heel snel op angst uit, op dat kleine donkere stukje wat ook bij de menselijke ziel hoort, waar trouwens ook een enorme grote berg nt'ers zit. Als het al angst is, want er zijn veel autisten die gewoon doen, doen (her)kennen geen angst.

    Overigens, ik ben op veel gebieden best wel tevreden met mijn a.s.s.: het is voor mij zo ontspannend om naar mensen te kijken, te zien wat ze doen, waarom ze het doen. Net als je naar een mierennest kijkt.
    Of te genieten van de meest simpele dingen, waarvan nt'ers vragen wat je doet en als je het uitlegt ze het pas snappen en mee kunnen genieten.
    Alleen het constante alert moeten zijn, na moeten denken, proberen te begrijpen wat er gebeurd, zo ontzettend veel moeite moeten doen om gewoon mee te kunnen doen (want je moet natuurlijk wel werken om brood te kunnen kopen) Terwijl je/ik er zo weinig voor terug krijg voor mijn gevoel.

    edit: typo

    [ Bericht 8% gewijzigd door Stupendous76 op 07-10-2009 01:27:21 ]
    Cassandra87dinsdag 6 oktober 2009 @ 22:19
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 22:13 schreef Stupendous76 het volgende:

    [..]

    Autisten voelen, denken en ervaren net als gewone mensen.
    Alleen wel op een compleet andere manier.
    Aanpassen? Graag, naar wat? Hoe?

    En vooral, waarom?
    Als autist ben je nu eenmaal anders, je ervaart het meeste letterlijk anders. NT'ers kunnen zich dat niet voorstellen, maar van een autist wordt wel verwacht dat die zich kan voorstellen hoe nt'ers zijn (terwijl dat nu juist het autisme bepaalt...)
    Tja, dan kom je heel snel op angst uit, op dat kleine donkere stukje wat ook bij de menselijke ziel hoort, waar trouwens ook een enorme grote berg nt'ers zit. Als het al angst is, want er zijn veel autisten die gewoon doen, doen (her)kennen geen angst.
    Wat is een nt-er?
    Ehm volgens mij heb ik het niet over aanpassen, en dat is in ieder geval niet wat ik bedoel. Wat ik in mijn hele stukje wil zeggen is juist níet aanpassen. Autist of niet, degene die je niet neemt zoals je bent, is je niet waard.
    En ik verwacht niet dat de een zich kan voorstellen hoe de ander zich voelt.
    Absoluut niet.
    Ik verwacht alleen van mezelf dat ik open sta voor anderen en mij zo goed mogelijk kan inleven, en verder is dat voor ieder verschillend.

    Maar ik was er gewoon nieuwsgierig naar. Angst is niet het goede woord, maar snap je wat ik bedoel? Als je leeft met een verwachting, ga je op den duur de verwachting leven.
    Autidudedinsdag 6 oktober 2009 @ 23:16
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 22:19 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Wat is een nt-er?
    NeuroTypisch, dus niet autistisch.

    Ik word knettergek van het UWV, kan er over uitwijden maar heb daar nu ff helemaal geen zin in.
    Het komt er op neer dat de afgelopen 2 maanden (!!) al mijn inzet en moeite en gedoe allemaal voor
    niets is geweest en dat het UWV ook niets maar dan ook echt niets met mijn WIA aanvraag heeft
    gedaan. Toen bleek dat ik toch WAjong moest aanvragen en daar waarschijnlijk, ondanks mijn leeftijd,
    toch echt wel recht op heb, heb ik de aanvraag opgestuurd en 10dgn later is die nog steeds niet
    ontvangen.

    Heb gister een nieuwe aanvraag persoonlijk afgeleverd en nu gaat het hele circus weer opnieuw beginnen ofzo. Ik wordt er helemaal knettergek van en vreselijk moe en gefrustreerd. Ik kreeg ook elke keer iemand anders aan de lijn, elke keer andere verhalen te horen.. zelfs leugens.. onbeschoft te woord gestaan etc.
    Heb ook een klacht ingediend en dát wordt wel goed opgepakt.. Maar wat een ramp!

    Krijg sinds vandaag Zyprexa om het allemaal een beetje rustig te houden in mijn koppie.

    Hebben mensen hier ervaring met hulp vanuit Stichting MEE? Zijn die goed en kunnen ze ook echt wat
    betekenen?
    Stupendous76woensdag 7 oktober 2009 @ 01:26
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 23:16 schreef Autidude het volgende:

    [..]

    NeuroTypisch, dus niet autistisch.

    Ik word knettergek van het UWV, kan er over uitwijden maar heb daar nu ff helemaal geen zin in.
    Het komt er op neer dat de afgelopen 2 maanden (!!) al mijn inzet en moeite en gedoe allemaal voor
    niets is geweest en dat het UWV ook niets maar dan ook echt niets met mijn WIA aanvraag heeft
    gedaan. Toen bleek dat ik toch WAjong moest aanvragen en daar waarschijnlijk, ondanks mijn leeftijd,
    toch echt wel recht op heb, heb ik de aanvraag opgestuurd en 10dgn later is die nog steeds niet
    ontvangen.

    Heb gister een nieuwe aanvraag persoonlijk afgeleverd en nu gaat het hele circus weer opnieuw beginnen ofzo. Ik wordt er helemaal knettergek van en vreselijk moe en gefrustreerd. Ik kreeg ook elke keer iemand anders aan de lijn, elke keer andere verhalen te horen.. zelfs leugens.. onbeschoft te woord gestaan etc.
    Heb ook een klacht ingediend en dát wordt wel goed opgepakt.. Maar wat een ramp!

    Krijg sinds vandaag Zyprexa om het allemaal een beetje rustig te houden in mijn koppie.
    Een kleine geruststelling: het UWV is er om iedereen gek te maken, afgezien van de ergernis en frustatie hoef je je dat echt niet aan te rekenen
    quote:
    Hebben mensen hier ervaring met hulp vanuit Stichting MEE? Zijn die goed en kunnen ze ook echt wat
    betekenen?
    Ervaring: ja.
    Kunnen ze wat: in mijn geval dus niets, maar in andere gevallen willen ze nogal eens goed kunnen helpen.
    Stupendous76woensdag 7 oktober 2009 @ 01:31
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 22:19 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Wat is een nt-er?
    Ehm volgens mij heb ik het niet over aanpassen, en dat is in ieder geval niet wat ik bedoel. Wat ik in mijn hele stukje wil zeggen is juist níet aanpassen. Autist of niet, degene die je niet neemt zoals je bent, is je niet waard.
    En ik verwacht niet dat de een zich kan voorstellen hoe de ander zich voelt.
    Absoluut niet.
    Ik verwacht alleen van mezelf dat ik open sta voor anderen en mij zo goed mogelijk kan inleven, en verder is dat voor ieder verschillend.

    Maar ik was er gewoon nieuwsgierig naar. Angst is niet het goede woord, maar snap je wat ik bedoel? Als je leeft met een verwachting, ga je op den duur de verwachting leven.
    Had mijn post aangepast voor je reactie.

    Hmm, mjin stukje kan misschien wat zwart overkomen zie ik nu.
    Maar goed, af en toe is het dat ook wel.

    En ja, of je wilt of niet, je moet wel veranderen. Dat is nu eenmaal het nadeel van een minderheid vormen. Plus dat, hoewel autisten het vaak voor hen wel goed hebben (en als je het zou vertalen naar 'normaal' ook) ze omdat ze het op een andere manier doen niet geaccepteerd worden, dat maakt je wel moedeloos. Als iedereen zich meer open zou stellen, wat inlevingsvermogen of acceptatievermogen zou hebben, dan werd de wereld al een stuk beter
    sempron2400woensdag 7 oktober 2009 @ 08:46
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 21:53 schreef Cassandra87 het volgende:

    Mag ik wat opmerken? Ik heb globaal een aantal topics doorgelezen en wat ik als rode draad tegen kom is toch wel de (angst voor gebrek aan) acceptatie van een 'normaal' persoon en een autist. Is dat niet iets wat alleen maar blijft groeien? Waardoor het voor een autistisch persoon alleen al moeilijker maakt om een ander te benaderen? Want wat als je dit verkeerd doet of dat verkeerd zegt..
    Het heeft dan niets meer met snappen te maken, maar een stereotype.
    En dan wil ik er nog even heel rationeel aan toevoegen.. Liefde is geen kwestie van snappen, maar van voelen..
    Het anders zijn is de kern van autisme. Wij doen vrijwel alles anders, en soms ontbreekt het daarbij aan tact. Soms weten we niet hoe we de ander moeten benaderen. Mensen met autisme kunnen letterlijk vragen: ‘Wil je contact met mij?’. Terwijl dat al een beetje uit de context blijkt (bijvoorbeeld als ik vraag of hij een Hyves-pagina heeft).

    Het anders-zijn maakt het over het algemeen moeilijker om gelukkig in het leven te staan. Sociaal contact is de basis van het leven. Het anders zijn uit zich in het ergste geval in autistisch denken. Van de maatschappij kun je mijns inziens niet verwachten dat ze, met betrekking tot autisme, overal rekening mee houdt. Bijvoorbeeld met de overdreven behoefte aan structuur. Het moet wel leuk blijven. Uit herhaald het gevoel hebben niet opgenomen te worden in de groep, kan een sociale angst ontstaan.

    Vrijwel iedereen met autisme heeft een acceptatieproces te doorlopen. Sommige mensen krijgen pas op latere leeftijd een diagnose. Pas later dringt het door dat je altijd al anders bent geweest. Een diagnose kan ook een ‘bevrijding’ zijn, dan vallen alle puzzelstukjes op hun plaats.
    Thrackanwoensdag 7 oktober 2009 @ 09:26
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 22:19 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Wat is een nt-er?
    Ehm volgens mij heb ik het niet over aanpassen, en dat is in ieder geval niet wat ik bedoel. Wat ik in mijn hele stukje wil zeggen is juist níet aanpassen. Autist of niet, degene die je niet neemt zoals je bent, is je niet waard.
    En ik verwacht niet dat de een zich kan voorstellen hoe de ander zich voelt.
    Absoluut niet.
    Ik verwacht alleen van mezelf dat ik open sta voor anderen en mij zo goed mogelijk kan inleven, en verder is dat voor ieder verschillend.

    Maar ik was er gewoon nieuwsgierig naar. Angst is niet het goede woord, maar snap je wat ik bedoel? Als je leeft met een verwachting, ga je op den duur de verwachting leven.
    Leuk om te zien dat je je echt probeert te verdiepen en open te staan
    Als er meer mensen zo'n instelling zouden hebben zou dat toch een verbetering zijn voor de autisten onder ons (ik heb nog geen diagnose).

    Wel aanpassen, niet aanpassen, ik denk dat het, zoals je zelf ook zegt, een gevoelskwestie is.
    Als jij bereid bent om je aan te passen aan je partner, en je voelt je daar happy bij, dan is er met aanpassen niks mis. Maar als je gaat forceren met aanpassen terwijl je daar zelf doodongelukkig van wordt schiet dat inderdaad voor geen meter op. Dat kan je, met een beetje pech, jaren volhouden totdat je het echt doorhebt.

    Er zijn een hoop mensen geweest die zich afvroegen waarom ik zo luchtig met het aflopen van mijn relatie omging, het was tenslotte al 3,5 jaar een relatie.
    Maar die relatie is stukgegaan op aanpassingsvermogen. Ik paste me zoveel aan dat ik me er ongelukkig bij voelde, en zij kon amper iets aanpassen omdat ze geen idee had hoe ik in elkaar stak.

    Wat mij betreft is liefde iets wat je voelt, en niet alleen in je onderste regionen. Ik ben nu weer iemand tegengekomen waar ik zo'n enorme click mee heb, zowel bij "koetjes en kalfjes" omgang als met wat serieuzere gesprekken. We voelen elkaar aan, en toch ook weer net niet, maar dat maakt het juist leuk.
    sempron2400woensdag 7 oktober 2009 @ 09:40
    quote:
    Op maandag 5 oktober 2009 18:17 schreef Cassandra87 het volgende:
    Mag ik mij hier ook even melden?
    Ben zelf niet autistisch of iets dergelijks, gewoon erg geinteresseerd.

    Even in het kort over mijzelf (al wil ik wel proberen anoniem te blijven, ondanks t feit dat ik een echte flapuit ben) 22 jaar, woonachtig in Flevoland, via een omweg werkzaam bij de Sociale Dienst wat mij het best ligt.
    Ik ben een van de weinige, naieve mensen, met de instelling, wees de verandering die je wilt zien, behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden. Altijd al gehad.
    Was in mijn klas de beschermende factor voor de klasgenoten die moesten lijden onder de pestkoppen.
    ...

    Ok, lang verhaal kort, ik wil me graag meer verdiepen in AS en autisme op zich. wellicht kies ik er alsnog wel voor om op het Wajong-stukje te gaan werken bij de sociale dienst.
    Ik wil nog veel meer kwijt maar ben allereerst nieuwsgierig hoe jullie tegenover een 'buitenstaander'' staan in jullie topic.
    Dat klinkt interessant, bij de Sociale Dienst werken
    Dan sta je aan de goede kant van de uitkeringen. Werk je in de communicatie, verricht je onderzoek?

    Hebben zij wel een afdeling Wajong? Aangezien de Sociale Dienst verantwoordelijk is voor de uitvoering van de WWB. Wel is het bekend dat gemeenten op het inkomensdeel kunnen besparen door mensen met een Bijstandsuitkering naar de Wajong over te hevelen.
    Cassandra87woensdag 7 oktober 2009 @ 10:51
    Zo, hele tekst kwijt omdat ik niet was ingelogd *blond*

    Die eerlijkheid en recht voor zn raap (letterlijkheid) vind ik juist geweldig.
    Voorbeeld, als een meisje aan een jongen vraagt, vind je me dik geworden? En die jongen antwoord, ja je bent wel wat aangekomen. Dat zij vervolgens boos wordt om zijn eerlijkheid. Maar waarom vraagt ze er dan om?
    Nee hoor, liever dat dan kromme 'logica' en gedachtenkronkels.

    Dat stukje over sociale angst, en moedeloosheid is overigens precies waar ik op doelde. Sociaal gebrek als gevolg van autisme is een ding, maar vaak tegen een muur oplopen is een tweede en niet onbelangrijke factor.

    Aanpassingen maken, is voor iedereen lastig. Autist of niet autist. Dit is de reden dat ik mijn relatie na 5 jaar heb verbroken. Ik heb altijd veel voor anderen gegeven, en gedaan. Ik zeg altijd, ook al ken ik je niet, ik doe alles voor je. Geef ik om je, ga ik door t vuur.
    Dat zei ik al eerder, ik ben een erg empatisch persoon. Maar ik kom uit een moeilijke jeugd en vervolgens een moeilijke relatie in waarin ik bleef aanpassen en niks terug kreeg. En eens is de druppel, k had geen energie meer.
    Dus nu ben ik op een punt dat ik zeg, neem me zoals je bent, en anders flikker je maar op Even bot gezegd.

    Wajong gebeurd via het jongerenloket, cwi. Ik zit nu totaal ergens anders nl. de inburgering, maar ik zit te overwegen om scholing te volgen en in de toekomst met (probleem)jongeren te werken.
    Thrackanwoensdag 7 oktober 2009 @ 11:55
    quote:
    Op woensdag 7 oktober 2009 10:51 schreef Cassandra87 het volgende:
    Zo, hele tekst kwijt omdat ik niet was ingelogd *blond*

    Die eerlijkheid en recht voor zn raap (letterlijkheid) vind ik juist geweldig.
    Voorbeeld, als een meisje aan een jongen vraagt, vind je me dik geworden? En die jongen antwoord, ja je bent wel wat aangekomen. Dat zij vervolgens boos wordt om zijn eerlijkheid. Maar waarom vraagt ze er dan om?
    Nee hoor, liever dat dan kromme 'logica' en gedachtenkronkels.

    Dat stukje over sociale angst, en moedeloosheid is overigens precies waar ik op doelde. Sociaal gebrek als gevolg van autisme is een ding, maar vaak tegen een muur oplopen is een tweede en niet onbelangrijke factor.

    Aanpassingen maken, is voor iedereen lastig. Autist of niet autist. Dit is de reden dat ik mijn relatie na 5 jaar heb verbroken. Ik heb altijd veel voor anderen gegeven, en gedaan. Ik zeg altijd, ook al ken ik je niet, ik doe alles voor je. Geef ik om je, ga ik door t vuur.
    Dat zei ik al eerder, ik ben een erg empatisch persoon. Maar ik kom uit een moeilijke jeugd en vervolgens een moeilijke relatie in waarin ik bleef aanpassen en niks terug kreeg. En eens is de druppel, k had geen energie meer.
    Dus nu ben ik op een punt dat ik zeg, neem me zoals je bent, en anders flikker je maar op Even bot gezegd.

    Wajong gebeurd via het jongerenloket, cwi. Ik zit nu totaal ergens anders nl. de inburgering, maar ik zit te overwegen om scholing te volgen en in de toekomst met (probleem)jongeren te werken.
    Veel geven en (voor je gevoel) niks terugkrijgen kan inderdaad zeer frustrerend werken. Tenzij je ook echt om iemand geeft valt dat ook niet echt lang uit te houden. Jammer dat het zo gelopen is maar als het op deze manier beter gaat, dan maar op deze manier.
    sempron2400woensdag 7 oktober 2009 @ 11:58
    quote:
    Op woensdag 7 oktober 2009 10:51 schreef Cassandra87 het volgende:
    Zo, hele tekst kwijt omdat ik niet was ingelogd *blond*

    Die eerlijkheid en recht voor zn raap (letterlijkheid) vind ik juist geweldig.
    Voorbeeld, als een meisje aan een jongen vraagt, vind je me dik geworden? En die jongen antwoord, ja je bent wel wat aangekomen. Dat zij vervolgens boos wordt om zijn eerlijkheid. Maar waarom vraagt ze er dan om?
    Nee hoor, liever dat dan kromme 'logica' en gedachtenkronkels.
    Veel mensen met autisme zijn ook altijd eerlijk en direct. Wat dat laatste betreft zal ik wel een uitzondering zijn dan. Direct zijn wordt in Nederland erg gewaardeerd, maar wordt in andere landen zoals Frankrijk als onbeleefd ervaren.
    Cassandra87woensdag 7 oktober 2009 @ 12:00
    Ook als je echt om iemand geeft is het zwaar. Het is samenwerken, continu, compromissen maken samen.
    Maar hoe toegeeflijk en meedenkend ik ook ben, ook ik heb mijn grenzen.

    Sempran ik moet toegeven dat ik af en toe moeite heb met directe eerlijkheid en me ook af en toe gekwetst kan voelen. Maar ik heb geleerd om door de scherpte heen te kijken en te begrijpen wat er bedoeld wordt, en anders hierom vragen.
    Pericowoensdag 7 oktober 2009 @ 15:14
    quote:
    Op dinsdag 6 oktober 2009 23:16 schreef Autidude het volgende:

    Ik word knettergek van het UWV, kan er over uitwijden maar heb daar nu ff helemaal geen zin in.
    Erg voor je! Ik moet zeggen dat ik misschien wel een uitzondering ben, maar bij het UWV in Heerlen was en is altijd alles prima verlopen. Had binnen de gestelde termijn na aanvraag de keuring, de mensen waren aardig, en daarna heb ik ook nooit problemen gehad
    DeHovenierwoensdag 7 oktober 2009 @ 16:57
    quote:
    Op woensdag 7 oktober 2009 12:00 schreef Cassandra87 het volgende:
    Ook als je echt om iemand geeft is het zwaar. Het is samenwerken, continu, compromissen maken samen.
    Maar hoe toegeeflijk en meedenkend ik ook ben, ook ik heb mijn grenzen.

    [...]
    Kan ik me voorstellen ja!
    tijnbreindonderdag 8 oktober 2009 @ 12:57
    @ Cassandra87:
    Mijn moeder geloofd niet in labeltjes en psychologen vanwege haar verleden met die mensen. Zij heeft zelf bordeline. Mijn vader zei toen die onderzoeken waren al dat mijn moeder er liever niets mee te maken wilde hebben. Dus ik nam aan dat hij wel zou vertellen wat er speelde. Blijkbaar niet dus.
    Cassandra87donderdag 8 oktober 2009 @ 18:38
    Afhandeling verschilt per uwv werkbedrijf geloof ik. Hier hebben ze de boel op de schop gegooit, compleet andere boeg, fuseringen etc. weet eigenlijk niet hoe het nu gaat.

    Ok ik mag dan een positieve aardige meid zijn, het begint wel obsessieve vormen te krijgen haha.
    Ik heb mijn hele leven gewijdt aan het 'zorgen' voor anderen, opkomen voor anderen.
    Ik zou nooit een kutopmerking kunnen maken of iemand kunnen kwetsen, zit gewoon niet in mij.
    Mijn ex heeft dat door en loopt me nu op te naaien, en juíst door te zeggen dat ik egoistisch ben en mensen alleen maar gebruik en nooit klaar sta voor een ander. Dat is compleet het tegenovergestelde van wie ik ben als persoon en behoorlijk kwetsend.
    Serieus, alle meubels en witgoed heb ik bij hem achtergelaten zodat hij niet opnieuw moest beginnen, maar wel allemaal van mijn spaarcentjes. Egoistisch he??
    Heb me de hele dag kut gevoelt omdat hij me zo ver kreeg hem terug te kwetsen. Kreeg 5 dagen om mn spullen op te halen of hij flikkerde het bij oud vuil. Kon t niet nalaten om te zeggen dat ie dan maar een nieuw bed, bankstel en wasmachine etc. moest aanschaffen dan was ie verder van huis.
    Vervolgens de hele avond niet boos op hem maar boos op mezelf omdat ik t een kutstreek van mezelf vond.
    Moet niet gekker worden..
    tijnbreindonderdag 8 oktober 2009 @ 18:43
    quote:
    Op donderdag 8 oktober 2009 18:38 schreef Cassandra87 het volgende:
    Afhandeling verschilt per uwv werkbedrijf geloof ik. Hier hebben ze de boel op de schop gegooit, compleet andere boeg, fuseringen etc. weet eigenlijk niet hoe het nu gaat.

    Ok ik mag dan een positieve aardige meid zijn, het begint wel obsessieve vormen te krijgen haha.
    Ik heb mijn hele leven gewijdt aan het 'zorgen' voor anderen, opkomen voor anderen.
    Ik zou nooit een kutopmerking kunnen maken of iemand kunnen kwetsen, zit gewoon niet in mij.
    Mijn ex heeft dat door en loopt me nu op te naaien, en juíst door te zeggen dat ik egoistisch ben en mensen alleen maar gebruik en nooit klaar sta voor een ander. Dat is compleet het tegenovergestelde van wie ik ben als persoon en behoorlijk kwetsend.
    Serieus, alle meubels en witgoed heb ik bij hem achtergelaten zodat hij niet opnieuw moest beginnen, maar wel allemaal van mijn spaarcentjes. Egoistisch he??
    Heb me de hele dag kut gevoelt omdat hij me zo ver kreeg hem terug te kwetsen. Kreeg 5 dagen om mn spullen op te halen of hij flikkerde het bij oud vuil. Kon t niet nalaten om te zeggen dat ie dan maar een nieuw bed, bankstel en wasmachine etc. moest aanschaffen dan was ie verder van huis.
    Vervolgens de hele avond niet boos op hem maar boos op mezelf omdat ik t een kutstreek van mezelf vond.
    Moet niet gekker worden..
    Wat een lul is die ex van jou
    Je moet boos op hem zijn en niet jezelf
    Heb je die spullen nu wel of niet meegenomen?
    Cassandra87donderdag 8 oktober 2009 @ 18:54
    Ik ben ook wel boos op hem. Heb nog een hele lange mail gestuurd die hij weigert te lezen. Goed, mij om het even.
    Maar opzettelijk iemand kwetsen gaat zó tegen mijn natuur in. Zelfs als ik iemand écht niet mag, dan zou ik nog alles voor diegene doen. En dat is zo idioot aan mij Maar ik ben er tevreden mee hoor..
    Alleen is het wel pijnlijk om af en toe terug te bijten, ben ik niet gewend, en zeker niet na bijna 5 jaar lief en leed.

    Nee ik ben een loods aan t regelen, maar ben geneigd om de grote meubels enz. daar te laten staan omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen hem met niets achter te laten. Maf he.. Het kriebelt wel hoor.
    tijnbreindonderdag 8 oktober 2009 @ 18:56
    quote:
    Op donderdag 8 oktober 2009 18:54 schreef Cassandra87 het volgende:
    Ik ben ook wel boos op hem. Heb nog een hele lange mail gestuurd die hij weigert te lezen. Goed, mij om het even.
    Maar opzettelijk iemand kwetsen gaat zó tegen mijn natuur in. Zelfs als ik iemand écht niet mag, dan zou ik nog alles voor diegene doen. En dat is zo idioot aan mij Maar ik ben er tevreden mee hoor..
    Alleen is het wel pijnlijk om af en toe terug te bijten, ben ik niet gewend, en zeker niet na bijna 5 jaar lief en leed.

    Nee ik ben een loods aan t regelen, maar ben geneigd om de grote meubels enz. daar te laten staan omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen hem met niets achter te laten. Maf he.. Het kriebelt wel hoor.
    Als jij die meubels enzo betaald heb zou ik ze meenemen. Ze zijn tenslotte van jou.
    Cassandra87donderdag 8 oktober 2009 @ 18:58
    Je bent zeker niet de eerste die t zegt. Weet ik ook.
    Maar ik heb ruimte om iets te sparen en net een nieuwbouwwoning gekocht, voor mij is t makkelijker om nieuwe spullen te kopen..

    Maar goed de ergste frustratie is 'eruit getypt' dus dat lucht wel weer op!
    tijnbreindonderdag 8 oktober 2009 @ 19:04
    quote:
    Op donderdag 8 oktober 2009 18:58 schreef Cassandra87 het volgende:
    Je bent zeker niet de eerste die t zegt. Weet ik ook.
    Maar ik heb ruimte om iets te sparen en net een nieuwbouwwoning gekocht, voor mij is t makkelijker om nieuwe spullen te kopen..

    Maar goed de ergste frustratie is 'eruit getypt' dus dat lucht wel weer op!
    Tsja dan moet je vooral doen wat jij denkt dat het beste is.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 18:55
    Zo wat een stilte hier..
    Net even langs de bibliotheek geweest en heel wat leesvoer gehaald, 2 dikke pillen over asperger maar dan in verhaalvorm, en een informatief boek. Kijk er naar uit een weekendje niet druk doen en gewoon rustig lekker lezen.
    Hebben jullie mijn idool trouwens al eens gezien?

    Pijnlijk om te ondervinden dat zelfs in bootcamp amper iemand de moeite nam om met hem te spreken.
    Hihi ik zal wel een rare smaak hebben maar dat vind ik dus echt een leuke jongen
    Maar ik val juist weer op mannen die staan voor waar ze in geloven en niet bang zijn om zich zelf te zijn.
    Hoop echt iets te kunnen bijdragen aan zijn droom, en niet alleen voor autisten maar voor iedereen die zich anders voelt en hierdoor niet voldoende mee kan komen in deze (achterlijke) stereotype maatschappij van tegenwoordig
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:08
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 18:55 schreef Cassandra87 het volgende:
    Zo wat een stilte hier..
    Net even langs de bibliotheek geweest en heel wat leesvoer gehaald, 2 dikke pillen over asperger maar dan in verhaalvorm, en een informatief boek. Kijk er naar uit een weekendje niet druk doen en gewoon rustig lekker lezen.
    Hebben jullie mijn idool trouwens al eens gezien?

    Pijnlijk om te ondervinden dat zelfs in bootcamp amper iemand de moeite nam om met hem te spreken.
    Hihi ik zal wel een rare smaak hebben maar dat vind ik dus echt een leuke jongen
    Maar ik val juist weer op mannen die staan voor waar ze in geloven en niet bang zijn om zich zelf te zijn.
    Hoop echt iets te kunnen bijdragen aan zijn droom, en niet alleen voor autisten maar voor iedereen die zich anders voelt en hierdoor niet voldoende mee kan komen in deze (achterlijke) stereotype maatschappij van tegenwoordig
    Die gast kan echt goed zingen. Alhoewel het niet mijn smaak is kan ik wel horen dat hij talent heeft.
    Waarom is dat raar dat je zo'n leuk vindt? Niks mis mee.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 19:13
    stereotypen wel ergerlijk, een reactie van een vriendin van me: Nerds kunnen dus toch wel wat!
    maar ik ben altijd lekker eigenwijs geweest.
    Kan voor deze jongen echt respect op brengen.
    You raise me up is ook niet mijn nummer 1 hit maar hij heeft een fantastische stem en kan praktisch alles zingen!

    Dat ie eruit lag was ook wel sneu, hij was buiten aan t oefenen maar doordat het regende, hebben ze hem binnen gezet in de drukte alwaar hij een paniekaanval kreeg. Hierdoor heeft hij zijn 3e auditie verpest, en mocht deze later over doen vanwege zijn asperger, maar hij wilde niet anders behandeld worden dan de rest en heeft geweigerd.
    Labjasvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:16
    Ik heb een paar (licht) autistische vrienden... Echt leuke mensen, soms heb je wel geduld nodig met ze.

    tvp
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:16
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:13 schreef Cassandra87 het volgende:
    stereotypen wel ergerlijk, een reactie van een vriendin van me: Nerds kunnen dus toch wel wat!
    maar ik ben altijd lekker eigenwijs geweest.
    Kan voor deze jongen echt respect op brengen.
    You raise me up is ook niet mijn nummer 1 hit maar hij heeft een fantastische stem en kan praktisch alles zingen!

    Dat ie eruit lag was ook wel sneu, hij was buiten aan t oefenen maar doordat het regende, hebben ze hem binnen gezet in de drukte alwaar hij een paniekaanval kreeg. Hierdoor heeft hij zijn 3e auditie verpest, en mocht deze later over doen vanwege zijn asperger, maar hij wilde niet anders behandeld worden dan de rest en heeft geweigerd.
    Waarschijnlijk komt hij er ook wel zonder de X-factor. Aangezien hij talent heeft.

    Stereotypen zal je altijd blijven houden.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 19:33
    hai welkom labjas

    Hij is hard op weg, bezig met een cd-tje Ben benieuwd
    De stereotype man vind ik dan weer 3 keer niks
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:38
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:16 schreef Labjas het volgende:
    Ik heb een paar (licht) autistische vrienden... Echt leuke mensen, soms heb je wel geduld nodig met ze.

    tvp
    Ik heb moet altijd geduld opbrengen met normale mensen.

    Welkom trouwens
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 19:40
    Nou zeg 'altijd geduld op brengen'??
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:43
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:40 schreef Cassandra87 het volgende:
    Nou zeg 'altijd geduld op brengen'??
    Oke ik overdrijf bij sommige mensen. De meeste mensen daar kan ik goed mee omgaan als ze mij maar snappen
    Labjasvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:47
    Wat een warm welkom van de autisten
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 19:56
    *heet Labjas van harte welkom!

    de ene autist is de andere niet
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 19:57
    Haha ik moet veel geduld opbrengen bij 'normale' mensen en bij mensen met een labeltje, en eigenlijk bij allen geen want ik heb gewoon vrij veel geduld. Alhoewel ik het niet kan uitstaan als iemand mij 10 x vraagt waar t knopje van de pc zit om m aan te doen.

    Oh vraagje in zijn algemeenheid. Of eigenlijk een toelichting op mijn stelling wat betreft relaties. Ik vroeg me af of herhaaldelijk tegen een muur oplopen bijdroeg aan een reactie van een autist. Hoop dat het zo niet uit de context valt.
    Voorbeeldje: In 2004/2005 zat ik op de avondschool. Heb daar een jongen leren kennen en ging vriendschappelijk met hem om. Had immers al een relatie. Nu bijna 5 jaar later is hij weer in contact met mij gekomen, en op mijn hyves stond dat ik inmiddels vrijgezel was. Begon met de vraag of ik zin had om eens wat te drinken (via msn overigens). Ja tuurlijk, waarom niet. Al gauw begonnen de gesprekken erover dat hij mij nooit is vergeten en wilt zien waar het op uit draait. Waarop ik heb verteld dat ik voorlopig geen relatie wilde, ik kwam net uit een en wilde ongebonden zijn. Ach hij kon wel 3 maanden of 6 of zelfs 12 wachten.
    Eh
    Dus maar weer gezegd dat ik geen interesse had en niet op zoek was naar een relatie. Werd niet gesnapt, ik had hem al jaren niet gezien dus hoe kon ik hem nog kennen, en ik moest hem maar de kans geven en hem leren kennen. Hele hoop gedram aan te pas gekomen. Nu krijg ik nog af en toe een opmerking dat ik oppervlakkig ben en niet open sta voor t leven want anders had ik m wel een kans gegeven.
    Denk inmiddels ook zoek t maar uit.

    Heeft ie later zijn excuses aangeboden en verteld dat hij de diagnose pdd-nos heeft gekregen en hierdoor moeite heeft met contact zoeken. Plus het feit dat hij vaker werd afgewezen zonder duidelijke reden (en dit was dus mijn hele punt) maakte dat hij zichzelf opdrong (en dan bedoel ik niet een moment, maar elke keer als we elkaar spraken, msn, telefoon, irl, en dat is dus de reden dat ik liever geen contact zoek)

    Klinkt dit als een herkenbare situatie? Ik probeer echt begrip te tonen en mijzelf in te leven. Maar nee is voor mij nee, dat kan ik dan aardig vertellen of op een gegeven moment wat botter uit de hoek komen. Ik werd t een beetje zat om die jongen elke keer te kwetsen, maar toch kan ik mij in een dergelijke situatie niet echt goed inleven..
    Labjasvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:01
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:56 schreef DeepChord het volgende:
    *heet Labjas van harte welkom!

    de ene autist is de andere niet

    (ik ben ook een beetje raar trouwens, maar dat is elke fokker!)
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:10
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:57 schreef Cassandra87 het volgende:

    Klinkt dit als een herkenbare situatie? Ik probeer echt begrip te tonen en mijzelf in te leven. Maar nee is voor mij nee, dat kan ik dan aardig vertellen of op een gegeven moment wat botter uit de hoek komen. Ik werd t een beetje zat om die jongen elke keer te kwetsen, maar toch kan ik mij in een dergelijke situatie niet echt goed inleven..
    Dit heeft volgens mij niets met autisme te maken, maar meer met een wanhopige jongen die alle kansen aangrijpt om een relatie te krijgen. Volgens mij wil hij het zo graag dat hij niet meer openstaat voor jouw hints dat jij het óók na 12 maanden wachten niet ziet zitten.
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:11
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 19:57 schreef Cassandra87 het volgende:
    Haha ik moet veel geduld opbrengen bij 'normale' mensen en bij mensen met een labeltje, en eigenlijk bij allen geen want ik heb gewoon vrij veel geduld. Alhoewel ik het niet kan uitstaan als iemand mij 10 x vraagt waar t knopje van de pc zit om m aan te doen.

    Oh vraagje in zijn algemeenheid. Of eigenlijk een toelichting op mijn stelling wat betreft relaties. Ik vroeg me af of herhaaldelijk tegen een muur oplopen bijdroeg aan een reactie van een autist. Hoop dat het zo niet uit de context valt.
    Voorbeeldje: In 2004/2005 zat ik op de avondschool. Heb daar een jongen leren kennen en ging vriendschappelijk met hem om. Had immers al een relatie. Nu bijna 5 jaar later is hij weer in contact met mij gekomen, en op mijn hyves stond dat ik inmiddels vrijgezel was. Begon met de vraag of ik zin had om eens wat te drinken (via msn overigens). Ja tuurlijk, waarom niet. Al gauw begonnen de gesprekken erover dat hij mij nooit is vergeten en wilt zien waar het op uit draait. Waarop ik heb verteld dat ik voorlopig geen relatie wilde, ik kwam net uit een en wilde ongebonden zijn. Ach hij kon wel 3 maanden of 6 of zelfs 12 wachten.
    Eh
    Dus maar weer gezegd dat ik geen interesse had en niet op zoek was naar een relatie. Werd niet gesnapt, ik had hem al jaren niet gezien dus hoe kon ik hem nog kennen, en ik moest hem maar de kans geven en hem leren kennen. Hele hoop gedram aan te pas gekomen. Nu krijg ik nog af en toe een opmerking dat ik oppervlakkig ben en niet open sta voor t leven want anders had ik m wel een kans gegeven.
    Denk inmiddels ook zoek t maar uit.

    Heeft ie later zijn excuses aangeboden en verteld dat hij de diagnose pdd-nos heeft gekregen en hierdoor moeite heeft met contact zoeken. Plus het feit dat hij vaker werd afgewezen zonder duidelijke reden (en dit was dus mijn hele punt) maakte dat hij zichzelf opdrong (en dan bedoel ik niet een moment, maar elke keer als we elkaar spraken, msn, telefoon, irl, en dat is dus de reden dat ik liever geen contact zoek)

    Klinkt dit als een herkenbare situatie? Ik probeer echt begrip te tonen en mijzelf in te leven. Maar nee is voor mij nee, dat kan ik dan aardig vertellen of op een gegeven moment wat botter uit de hoek komen. Ik werd t een beetje zat om die jongen elke keer te kwetsen, maar toch kan ik mij in een dergelijke situatie niet echt goed inleven..
    Dit klinkt ergens wel herkenbaar . Wat het bij mij vaak is dat als vrouwen in contact kom ik denk dat zij in mij geïnterreseerd is. Maar dan wel op romantisch vlak. En dit is bijna altijd misplaats. Meestal is dat gewoon vriendschappenlijk. Daardoor onstaan spanningen. Aangezien ik verkeerde signalen krijg. Als zij in dit geval duidelijk is zal dit niet leiden tot spanningen. Zeker nu ik dit soort dingen steeds beter begrijp.
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:12
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:01 schreef Labjas het volgende:

    [..]


    (ik ben ook een beetje raar trouwens, maar dat is elke fokker!)
    Volgens mij is dat raar zijn in jouw geval niet vervelend, als je zelfs klaar staat voor autistjes en ze met geduld benaderd. . En dat is goed!
    Raar én vervelend, dat zou dan weer minder zijn.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:18
    Deepchord het ging mij er niet om dat dit typisch een geval van autisme was Zou een beetje sneu zijn.
    Maar het omgaan en benaderen met en van dingen. Moeilijk contact leggen en er op een desperate manier (in dit geval) mee omgaan, maar voornamelijk het oppakken van hints en reactie na (herhaaldelijke) afwijzing. Dat laatste is waar mijn stelling namelijk over ging.

    Tijnbrein hoe werkte dat voor jou? Is dat dat stukje lichaamstaal verkeerd interpreteren? Meestal denken de écht leuke jongens juist dat meiden niet geinteresseerd zijn hihi wat ook niet altijd handig is. Hoe heb je dat beter leren begrijpen? Of is dat hetzelfde als een vogel vragen hoe hij heeft leren vliegen..

    Ik ben ook raar overigens maar noem t liever prettig gestoord
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:19
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:18 schreef Cassandra87 het volgende:
    Deepchord het ging mij er niet om dat dit typisch een geval van autisme was
    Ik begrijp het ook altijd verkeerd. .

    Laat staan als ik signalen van vrouwen zou moeten interpreteren: recipe for disaster!
    Labjasvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:23
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:18 schreef Cassandra87 het volgende:
    Deepchord het ging mij er niet om dat dit typisch een geval van autisme was Zou een beetje sneu zijn.
    Maar het omgaan en benaderen met en van dingen. Moeilijk contact leggen en er op een desperate manier (in dit geval) mee omgaan, maar voornamelijk het oppakken van hints en reactie na (herhaaldelijke) afwijzing. Dat laatste is waar mijn stelling namelijk over ging.

    Tijnbrein hoe werkte dat voor jou? Is dat dat stukje lichaamstaal verkeerd interpreteren? Meestal denken de écht leuke jongens juist dat meiden niet geinteresseerd zijn hihi wat ook niet altijd handig is. Hoe heb je dat beter leren begrijpen? Of is dat hetzelfde als een vogel vragen hoe hij heeft leren vliegen..

    Ik ben ook raar overigens maar noem t liever prettig gestoord
    Ik kan me er alles bij voorstellen.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:24
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:19 schreef DeepChord het volgende:

    [..]

    Ik begrijp het ook altijd verkeerd. .

    Laat staan als ik signalen van vrouwen zou moeten interpreteren: recipe for disaster!
    Joh dat is pas iets waar je je zorgen om moet maken als er geen ruimte voor interpretatie is
    Ik stel de dingen misschien ook ietwat omhandig, kan ook.
    Maar disaster, hieruit maak ik op dat jij nog vrijgezel bent?
    Misschien toch maar eens een handleiding 'omgaan met vrouwen' schrijven dat is een gat in de markt! Alhoewel ik de slechtst denkbare auteur ooit zou zijn
    matthijs..vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:24
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 18:55 schreef Cassandra87 het volgende:
    Hebben jullie mijn idool trouwens al eens gezien?

    Pijnlijk om te ondervinden dat zelfs in bootcamp amper iemand de moeite nam om met hem te spreken.
    Hihi ik zal wel een rare smaak hebben maar dat vind ik dus echt een leuke jongen
    Maar ik val juist weer op mannen die staan voor waar ze in geloven en niet bang zijn om zich zelf te zijn.
    Hoop echt iets te kunnen bijdragen aan zijn droom, en niet alleen voor autisten maar voor iedereen die zich anders voelt en hierdoor niet voldoende mee kan komen in deze (achterlijke) stereotype maatschappij van tegenwoordig
    Normaal hou ik niet zo van programma's als x factor en popstars en hoe het allemaal heet.
    Mij heeft het wel getroffen dat deze jongen jarenlang in een isolement heeft gezeten en hij vertelde
    dat hij het te danken had aan de zanglerares dat hij eruit kwam.Er vanuit gaande dat de lerares echt begaan was met scott, zijn er in deze ijskoude wereld toch nog mensen met andere begaan. Mensen die omzien naar andere die hulp nodig hebben en het zo niet redden, dat doet me enorm goed.
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:27
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:18 schreef Cassandra87 het volgende:
    Deepchord het ging mij er niet om dat dit typisch een geval van autisme was Zou een beetje sneu zijn.
    Maar het omgaan en benaderen met en van dingen. Moeilijk contact leggen en er op een desperate manier (in dit geval) mee omgaan, maar voornamelijk het oppakken van hints en reactie na (herhaaldelijke) afwijzing. Dat laatste is waar mijn stelling namelijk over ging.

    Tijnbrein hoe werkte dat voor jou? Is dat dat stukje lichaamstaal verkeerd interpreteren? Meestal denken de écht leuke jongens juist dat meiden niet geinteresseerd zijn hihi wat ook niet altijd handig is. Hoe heb je dat beter leren begrijpen? Of is dat hetzelfde als een vogel vragen hoe hij heeft leren vliegen..

    Ik ben ook raar overigens maar noem t liever prettig gestoord
    Lichaamstaal begrijp ik totaal niet. Dus daar kijk ik ook niet naar. Ik kan er niets mee. Maar ik snap nu steeds beter dat als ik in contact met iemand kom dat dit meestal gewoon vriendschappenlijk is. Hoe ik dat weet geen idee. Ik denk dat ik andere gewoon steeds beter begin te begrijpen.
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:29
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:24 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Joh dat is pas iets waar je je zorgen om moet maken als er geen ruimte voor interpretatie is
    Ik stel de dingen misschien ook ietwat omhandig, kan ook.
    Maar disaster, hieruit maak ik op dat jij nog vrijgezel bent?
    Misschien toch maar eens een handleiding 'omgaan met vrouwen' schrijven dat is een gat in de markt! Alhoewel ik de slechtst denkbare auteur ooit zou zijn
    Ik zou zeggen begin hier met tips geven en zoek iemand die je kan helpen met het schrijven van dat boek
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:32
    Ik heb hetzelfde gehad als scott met zijn docente. Mijn vroegere beste vriend was zoals hem, en die heb ik ook uit zijn isolement kunnen trekken. Daarom vind ik scott zo leuk, denk ik, hij doet mij aan hem denken. Die jongen heeft me na 2 jaar wel keihard laten vallen maar ik heb veel geleerd van hem en met name mijn beeld ten opzichte van anderen, hoe ik in het leven sta.
    Dus ja, dat er mensen in deze koude wereld nog wel met anderen begaan zijn geloof ik zeker ik ben (probeer) er zelf ook een.

    Tijnbrein ben er toch nav mijn stelling nieuwsgierig naar of dat echt begrijpen of ervaring is. Wel apart. Maar je hebt gewoon lekker veel zelfvertrouwen als je denkt dat je leuk gevonden wordt
    Het schrijven kan ik overigens wel, de tips geven juist niet Ik ben compleet anders dan de gemiddelde vrouw.
    Troelvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:33
    Heren, maak je niet druk. Zelfs de gemiddelde vrouw weet zelf niet hoe ze in elkaar steekt
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:35
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:24 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Joh dat is pas iets waar je je zorgen om moet maken als er geen ruimte voor interpretatie is
    Ik stel de dingen misschien ook ietwat omhandig, kan ook.
    Maar disaster, hieruit maak ik op dat jij nog vrijgezel bent?
    Misschien toch maar eens een handleiding 'omgaan met vrouwen' schrijven dat is een gat in de markt! Alhoewel ik de slechtst denkbare auteur ooit zou zijn
    Gelukkig dat jij die ruimte voor interpretatie laat, dan kan ik toch nog de hoop blijven koesteren dat het misschien niet helemaal aan mij ligt. .

    Ik ben inderdaad nog vrijgezel ja. Ik geef grif toe dat ik het moeilijk vind. In eerste instantie durfde ik niet op meisjes af te stappen, en nu ik die verlegenheid/schrik van mij afgeworpen heb kom ik ineens tot de conclusie dat het misschien wel een goede reden heeft dat ik zo'n moeite heb om contacten met meisjes aan te gaan. An sich wel jammer, een beetje flirten lijkt me gigantisch leuk, maar dan moet je de "spelregels" (namelijk de signalen die over en weer verstuurd worden) wel naleven en snappen. En wie weet waar dat toe geleid had. Anyway, we blijven oefenen, en misschien wordt het ooit nog wel eens iets.

    Maar jouw stelling is volgens mij voor het grootste deel wel een mannending hoor. Volgens mij zijn die veel wanhopiger en meer van het met oogkleppen op doorgaan totdat het vrouwelijke slachtoffer niets anders meer dan "ja" kan zeggen. .
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:37
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:33 schreef Troel het volgende:
    Heren, maak je niet druk. Zelfs de gemiddelde vrouw weet zelf niet hoe ze in elkaar steekt
    Nog een extra complicerende factor. .
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:41
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:32 schreef Cassandra87 het volgende:
    Ik heb hetzelfde gehad als scott met zijn docente. Mijn vroegere beste vriend was zoals hem, en die heb ik ook uit zijn isolement kunnen trekken. Daarom vind ik scott zo leuk, denk ik, hij doet mij aan hem denken. Die jongen heeft me na 2 jaar wel keihard laten vallen maar ik heb veel geleerd van hem en met name mijn beeld ten opzichte van anderen, hoe ik in het leven sta.
    Dus ja, dat er mensen in deze koude wereld nog wel met anderen begaan zijn geloof ik zeker ik ben (probeer) er zelf ook een.

    Tijnbrein ben er toch nav mijn stelling nieuwsgierig naar of dat echt begrijpen of ervaring is. Wel apart. Maar je hebt gewoon lekker veel zelfvertrouwen als je denkt dat je leuk gevonden wordt
    Het schrijven kan ik overigens wel, de tips geven juist niet Ik ben compleet anders dan de gemiddelde vrouw.
    Ik denk een beetje van beide. Mijn zelfvertrouwen is best wel laag eigenlijk ik vraag mijzelf wel af wat andere in mij zien eigenlijk. Dat begrijp ik nooit.
    Overigens heb ik sinds kort contact met een leuke vrouw . Volgende week hebben wij weer wat afgesproken Hoe mij dat gelukt is weet ik eigenlijk ook niet. Het ging gewoon vanzelf.

    Overingens is toch elke vrouw anders En wat Troel zegt klopt ook
    Troelvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:42
    Ja tuurlijk, dat is nou een van de dingen die ik wel zeker weet
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:42
    Haha troel ik weet dondersgoed hoe ik in elkaar steek hoor Daar niet van

    Mmm ben het niet met je eens wat betreft flirten. Ik houd er niet van, omdat ik óók niet weet hoe ik ze moet interpreteren. Is het gemeent, is er echte interesse of zien jongens een lekker ding die ze op hun lijstje willen zetten? En als de interesse echt is, is dit langdurig of tot ze een ander leuk koppie tegen komen? Nee, ik heb liever recht voor zijn raap eerlijkheid. Zo heb ik mijn ex leren kennen, heb hem bij de eerste ontmoeting verteld dat ik m leuk vond en of ie wat wilde drinken.

    Je begrijpt mijn stelling toch iets verkeerd vrees ik. Wellicht heb ik m door m niet opnieuw aan te halen, in de verkeerde context geplaatst. Ik vroeg mij in zijn algemeenheid af of het probleem met contacten leggen, relationeel of anderszijds, vooral aan autisme lag of voor een deel aan autisme en voor een deel aan nare ervaringen. Geldt dus zowel voor mannen als voor vrouwen, wanhopig of niet, in diverse situaties
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:43
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:35 schreef DeepChord het volgende:

    [..]

    Gelukkig dat jij die ruimte voor interpretatie laat, dan kan ik toch nog de hoop blijven koesteren dat het misschien niet helemaal aan mij ligt. .

    Ik ben inderdaad nog vrijgezel ja. Ik geef grif toe dat ik het moeilijk vind. In eerste instantie durfde ik niet op meisjes af te stappen, en nu ik die verlegenheid/schrik van mij afgeworpen heb kom ik ineens tot de conclusie dat het misschien wel een goede reden heeft dat ik zo'n moeite heb om contacten met meisjes aan te gaan. An sich wel jammer, een beetje flirten lijkt me gigantisch leuk, maar dan moet je de "spelregels" (namelijk de signalen die over en weer verstuurd worden) wel naleven en snappen. En wie weet waar dat toe geleid had. Anyway, we blijven oefenen, en misschien wordt het ooit nog wel eens iets.

    Maar jouw stelling is volgens mij voor het grootste deel wel een mannending hoor. Volgens mij zijn die veel wanhopiger en meer van het met oogkleppen op doorgaan totdat het vrouwelijke slachtoffer niets anders meer dan "ja" kan zeggen. .
    Herkenbaar

    Flirten enzo is ook niet aan mij besteed.
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:44
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:41 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ik denk een beetje van beide. Mijn zelfvertrouwen is best wel laag eigenlijk ik vraag mijzelf wel af wat andere in mij zien eigenlijk. Dat begrijp ik nooit.
    Overigens heb ik sinds kort contact met een leuke vrouw . Volgende week hebben wij weer wat afgesproken Hoe mij dat gelukt is weet ik eigenlijk ook niet. Het ging gewoon vanzelf.

    Overingens is toch elke vrouw anders En wat Troel zegt klopt ook
    Vanzelf? Vanzelf als in iemand bij de supermarkt tegenkomen bij de koffieautomaat en die je vraagt of ze nog eens ergens anders wat met je wilt drinken? . Ofzo?
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:44
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:42 schreef Troel het volgende:
    Ja tuurlijk, dat is nou een van de dingen die ik wel zeker weet
    Gelukkig geeft een vrouw dat nu eindelijk een keer toe
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:45
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:41 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Ik denk een beetje van beide. Mijn zelfvertrouwen is best wel laag eigenlijk ik vraag mijzelf wel af wat andere in mij zien eigenlijk. Dat begrijp ik nooit.
    Overigens heb ik sinds kort contact met een leuke vrouw . Volgende week hebben wij weer wat afgesproken Hoe mij dat gelukt is weet ik eigenlijk ook niet. Het ging gewoon vanzelf.

    Overingens is toch elke vrouw anders En wat Troel zegt klopt ook
    Hey joh helemaal top! En dat soort dingen moeten ook vanzelf gaan, niet te geforceerd, lekker spontaan.
    Je hoeft dingen ook niet altijd te begrijpen, het zal je verbazen wat wij vrouwen denken en vinden en dus ook aantrekkelijk vinden.

    Nou.. ik heb het hier wel naar mijn zin, gezellige gesprekken! Maar ik moet jullie helaas verlaten voor vanavond, want ik ga naar de bioscoop. Dus ik hoop vanavond weer interessante berichtjes te lezen, en een fijne avond allemaal!
    Troelvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:45
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:42 schreef Cassandra87 het volgende:
    Haha troel ik weet dondersgoed hoe ik in elkaar steek hoor Daar niet van


    Dan ben jij de uitzondering die de regel ....

    Ik merk in mijn omgeving dat de dames net als ik zelf regelmatig ja zeggen en eigenlijk toch nee bedoelen.

    Nee hoor, je hoeft voor valentijnsdag niets te doen (maar o wee als de heer in kwestie dan niets doet )
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:47
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:44 schreef DeepChord het volgende:

    [..]

    Vanzelf? Vanzelf als in iemand bij de supermarkt tegenkomen bij de koffieautomaat en die je vraagt of ze nog eens ergens anders wat met je wilt drinken? . Ofzo?
    Ja het ging vanzelf. Nee via het internet en in eerste instantie reageerde zij op mij en zodoende is het contact tot stand gekomen. En er was klik. Het klopte gewoon.
    Cassandra87vrijdag 9 oktober 2009 @ 20:49
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:45 schreef Troel het volgende:

    [..]

    Dan ben jij de uitzondering die de regel ....

    Ik merk in mijn omgeving dat de dames net als ik zelf regelmatig ja zeggen en eigenlijk toch nee bedoelen.

    Nee hoor, je hoeft voor valentijnsdag niets te doen (maar o wee als de heer in kwestie dan niets doet )
    Nog even dit haha. Heeft een hele hoop pijnlijke ervaringen gekost maar ik ben zooo blij dat ik er met mijn 22e achter ben gekomen en niet 10 jaar later.
    En juist om niet voor pijnlijke teleurstellingen komen te staan zeg ik nu gewoon dat ik íets verwacht voor valentijnsdag Het leverde niets op om stille hints uit te delen en vervolgens niet te krijgen wat je wilt.

    Doet me denken aan die scene van mr bean dat zijn vriendin een ring ziet, en hij denkt dat ze een schilderij wilt dat achter de ring ligt. Kennen jullie die?
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:50
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:45 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]

    Hey joh helemaal top! En dat soort dingen moeten ook vanzelf gaan, niet te geforceerd, lekker spontaan.
    Je hoeft dingen ook niet altijd te begrijpen, het zal je verbazen wat wij vrouwen denken en vinden en dus ook aantrekkelijk vinden.

    Nou.. ik heb het hier wel naar mijn zin, gezellige gesprekken! Maar ik moet jullie helaas verlaten voor vanavond, want ik ga naar de bioscoop. Dus ik hoop vanavond weer interessante berichtjes te lezen, en een fijne avond allemaal!
    Ik wil er eigenlijk ook niet over nadenken en gewoon zien wat er komen gaat

    Have fun
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:51
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:49 schreef Cassandra87 het volgende:

    [..]
    En juist om niet voor pijnlijke teleurstellingen komen te staan zeg ik nu gewoon dat ik íets verwacht voor valentijnsdag Het leverde niets op om stille hints uit te delen en vervolgens niet te krijgen wat je wilt.

    Pas op dat je over een paar maanden niet ineens 6 kaartjes van Fok!-autisten krijgt. .
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:54
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:51 schreef DeepChord het volgende:

    [..]

    Pas op dat je over een paar maanden niet ineens 6 kaartjes van Fok!-autisten krijgt. .
    Hahaha goed plan
    DeepChordvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:55
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:54 schreef tijnbrein het volgende:

    [..]

    Hahaha goed plan
    Tja, als iemand zúlke duidelijke signalen geeft dan wil ik wel. .
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 20:59
    quote:
    Op vrijdag 9 oktober 2009 20:55 schreef DeepChord het volgende:

    [..]

    Tja, als iemand zúlke duidelijke signalen geeft dan wil ik wel. .
    Voor ons autisten is dat wel handig inderdaad
    matthijs..vrijdag 9 oktober 2009 @ 21:14
    quote:
    [b]Dus ja, dat er mensen in deze koude wereld nog wel met anderen begaan zijn geloof ik zeker ik ben (probeer) er zelf ook een.

    Hoewel ik je niet ken, misschien zie je mensen met pdd-nos of een zwaardere vorm van autisme
    als volwaardige mensen.
    tijnbreinvrijdag 9 oktober 2009 @ 21:18
    vol