PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 21

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 18:38 schreef Cassandra87 het volgende:
Afhandeling verschilt per uwv werkbedrijf geloof ik. Hier hebben ze de boel op de schop gegooit, compleet andere boeg, fuseringen etc. weet eigenlijk niet hoe het nu gaat.

Ok ik mag dan een positieve aardige meid zijn, het begint wel obsessieve vormen te krijgen haha.
Ik heb mijn hele leven gewijdt aan het 'zorgen' voor anderen, opkomen voor anderen.
Ik zou nooit een kutopmerking kunnen maken of iemand kunnen kwetsen, zit gewoon niet in mij.
Mijn ex heeft dat door en loopt me nu op te naaien, en juíst door te zeggen dat ik egoistisch ben en mensen alleen maar gebruik en nooit klaar sta voor een ander. Dat is compleet het tegenovergestelde van wie ik ben als persoon en behoorlijk kwetsend.
Serieus, alle meubels en witgoed heb ik bij hem achtergelaten zodat hij niet opnieuw moest beginnen, maar wel allemaal van mijn spaarcentjes. Egoistisch he??
Heb me de hele dag kut gevoelt omdat hij me zo ver kreeg hem terug te kwetsen. Kreeg 5 dagen om mn spullen op te halen of hij flikkerde het bij oud vuil. Kon t niet nalaten om te zeggen dat ie dan maar een nieuw bed, bankstel en wasmachine etc. moest aanschaffen dan was ie verder van huis.
Vervolgens de hele avond niet boos op hem maar boos op mezelf omdat ik t een kutstreek van mezelf vond.
Moet niet gekker worden..

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 18:54 schreef Cassandra87 het volgende:
Ik ben ook wel boos op hem. Heb nog een hele lange mail gestuurd die hij weigert te lezen. Goed, mij om het even.
Maar opzettelijk iemand kwetsen gaat zó tegen mijn natuur in. Zelfs als ik iemand écht niet mag, dan zou ik nog alles voor diegene doen. En dat is zo idioot aan mij Maar ik ben er tevreden mee hoor..
Alleen is het wel pijnlijk om af en toe terug te bijten, ben ik niet gewend, en zeker niet na bijna 5 jaar lief en leed.

Nee ik ben een loods aan t regelen, maar ben geneigd om de grote meubels enz. daar te laten staan omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen hem met niets achter te laten. Maf he.. Het kriebelt wel hoor.

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 18:58 schreef Cassandra87 het volgende:
Je bent zeker niet de eerste die t zegt. Weet ik ook.
Maar ik heb ruimte om iets te sparen en net een nieuwbouwwoning gekocht, voor mij is t makkelijker om nieuwe spullen te kopen..

Maar goed de ergste frustratie is 'eruit getypt' dus dat lucht wel weer op!

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2009 18:55 schreef Cassandra87 het volgende:
Zo wat een stilte hier..
Net even langs de bibliotheek geweest en heel wat leesvoer gehaald, 2 dikke pillen over asperger maar dan in verhaalvorm, en een informatief boek. Kijk er naar uit een weekendje niet druk doen en gewoon rustig lekker lezen.
Hebben jullie mijn idool trouwens al eens gezien?

The X Factor 2009 - Scott James - Auditions 6 (itv.com/xfactor)

Pijnlijk om te ondervinden dat zelfs in bootcamp amper iemand de moeite nam om met hem te spreken.
Hihi ik zal wel een rare smaak hebben maar dat vind ik dus echt een leuke jongen
Maar ik val juist weer op mannen die staan voor waar ze in geloven en niet bang zijn om zich zelf te zijn.
Hoop echt iets te kunnen bijdragen aan zijn droom, en niet alleen voor autisten maar voor iedereen die zich anders voelt en hierdoor niet voldoende mee kan komen in deze (achterlijke) stereotype maatschappij van tegenwoordig

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2009 19:13 schreef Cassandra87 het volgende:
stereotypen wel ergerlijk, een reactie van een vriendin van me: Nerds kunnen dus toch wel wat!
maar ik ben altijd lekker eigenwijs geweest.
Kan voor deze jongen echt respect op brengen.
You raise me up is ook niet mijn nummer 1 hit maar hij heeft een fantastische stem en kan praktisch alles zingen!

Dat ie eruit lag was ook wel sneu, hij was buiten aan t oefenen maar doordat het regende, hebben ze hem binnen gezet in de drukte alwaar hij een paniekaanval kreeg. Hierdoor heeft hij zijn 3e auditie verpest, en mocht deze later over doen vanwege zijn asperger, maar hij wilde niet anders behandeld worden dan de rest en heeft geweigerd.

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2009 19:16 schreef Labjas het volgende:
Ik heb een paar (licht) autistische vrienden... Echt leuke mensen, soms heb je wel geduld nodig met ze.

tvp

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2009 19:40 schreef Cassandra87 het volgende:
Nou zeg 'altijd geduld op brengen'??

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2009 19:57 schreef Cassandra87 het volgende:
Haha ik moet veel geduld opbrengen bij 'normale' mensen en bij mensen met een labeltje, en eigenlijk bij allen geen want ik heb gewoon vrij veel geduld. Alhoewel ik het niet kan uitstaan als iemand mij 10 x vraagt waar t knopje van de pc zit om m aan te doen.

Oh vraagje in zijn algemeenheid. Of eigenlijk een toelichting op mijn stelling wat betreft relaties. Ik vroeg me af of herhaaldelijk tegen een muur oplopen bijdroeg aan een reactie van een autist. Hoop dat het zo niet uit de context valt.
Voorbeeldje: In 2004/2005 zat ik op de avondschool. Heb daar een jongen leren kennen en ging vriendschappelijk met hem om. Had immers al een relatie. Nu bijna 5 jaar later is hij weer in contact met mij gekomen, en op mijn hyves stond dat ik inmiddels vrijgezel was. Begon met de vraag of ik zin had om eens wat te drinken (via msn overigens). Ja tuurlijk, waarom niet. Al gauw begonnen de gesprekken erover dat hij mij nooit is vergeten en wilt zien waar het op uit draait. Waarop ik heb verteld dat ik voorlopig geen relatie wilde, ik kwam net uit een en wilde ongebonden zijn. Ach hij kon wel 3 maanden of 6 of zelfs 12 wachten.
Eh
Dus maar weer gezegd dat ik geen interesse had en niet op zoek was naar een relatie. Werd niet gesnapt, ik had hem al jaren niet gezien dus hoe kon ik hem nog kennen, en ik moest hem maar de kans geven en hem leren kennen. Hele hoop gedram aan te pas gekomen. Nu krijg ik nog af en toe een opmerking dat ik oppervlakkig ben en niet open sta voor t leven want anders had ik m wel een kans gegeven.
Denk inmiddels ook zoek t maar uit.

Heeft ie later zijn excuses aangeboden en verteld dat hij de diagnose pdd-nos heeft gekregen en hierdoor moeite heeft met contact zoeken. Plus het feit dat hij vaker werd afgewezen zonder duidelijke reden (en dit was dus mijn hele punt) maakte dat hij zichzelf opdrong (en dan bedoel ik niet een moment, maar elke keer als we elkaar spraken, msn, telefoon, irl, en dat is dus de reden dat ik liever geen contact zoek)

Klinkt dit als een herkenbare situatie? Ik probeer echt begrip te tonen en mijzelf in te leven. Maar nee is voor mij nee, dat kan ik dan aardig vertellen of op een gegeven moment wat botter uit de hoek komen. Ik werd t een beetje zat om die jongen elke keer te kwetsen, maar toch kan ik mij in een dergelijke situatie niet echt goed inleven..