Een "gevoelig" onderwerp, een onderwerp wat je geen enkele andere ouder toewenst.
Een topic waarin je misschien wel steun vindt met elkaar, door je verhalen, herinneringen en gedachten neer te zetten.
Mooie linkjes:
http://lichtwerker.web-log.nl/
http://www.angelsymbols.nl/
http://www.regenboogboom.nl/
Engeltjes:
Max: 7 augustus 1995-
9 juni 1997 (zoon van pepper_961)Mink: 10 augustus 2002-
11 augustus 2002 (zoon van moussy en BlackCrow)Pepijn: 23 februari 2004 -
5 maart 2005 (zoon van mama_van_pepijn)Stan: 28 oktober 2005 -
20 december 2005 (zoon van irule25)Esmée: 1 mei 2003 -
20 februari 2006 (dochter van humpeltje)Danyel: 11 september 2004 -
21 maart 2006 (zoon van Phluphy)Thijs: 6 september 2004 -
9 juni 2006 (zoon van _Bar_ & SoaringCondor)Estee: 4 april 2006 -
6 april 2006 (dochter van dayves)Ayden: 08 januari 2008-
08 januari 2008(zoon van Tan)Ouders van Prachtige Engeltjes...
Ouders van Prachtige Engeltjes (2)
Ouders van Prachtige Engeltjes (3)
Ouders van Prachtige Engeltjes (4)
Ouders van Prachtige Engeltjes (5)
Ouders van Prachtige Engeltjes (6)
Ouders van Prachtige Engeltjes (7)
Ouders van Prachtige Engeltjes (8)
Ouders van Prachtige Engeltjes (9)
Ouders van Prachtige Engeltjes (10)
Ouders van Prachtige Engeltjes (11)
Ik heb hetzelfde als jij, pepper. Danyel wordt in mijn gedachten nooit ouder, daarom heb ik ook alleen moeite met die hele kleintjes.
Afgelopen donderdag was ik eindelijk weer eens bij het grafje. Tot mijn ontzetting zag ik dat het magnoliaboompje (dat Danyel gekregen had van Sugar, Snoopy, Luchtbel, Merisse en Piglet) opeens weg was.
Theoretisch is het mogelijk dat een dier (ree) dit heeft gedaan, het was natuurlijk nog maar een klein boompje. Maar we vermoeden eigenlijk dat het gestolen is. Het boompje stond net achter het heggetje in een stukje grond dat niet officieel bij het kerkhof hoort. Misschien dat iemand dacht dat het daarom maar meegenomen mocht worden.
Ik vind het echt afschuwelijk.
quote:Op zaterdag 26 april 2008 17:48 schreef phluphy het volgende:
Ik heb hetzelfde als jij, pepper. Danyel wordt in mijn gedachten nooit ouder, daarom heb ik ook alleen moeite met die hele kleintjes.
Afgelopen donderdag was ik eindelijk weer eens bij het grafje. Tot mijn ontzetting zag ik dat het magnoliaboompje (dat Danyel gekregen had van Sugar, Snoopy, Luchtbel, Merisse en Piglet) opeens weg was.
Theoretisch is het mogelijk dat een dier (ree) dit heeft gedaan, het was natuurlijk nog maar een klein boompje. Maar we vermoeden eigenlijk dat het gestolen is. Het boompje stond net achter het heggetje in een stukje grond dat niet officieel bij het kerkhof hoort. Misschien dat iemand dacht dat het daarom maar meegenomen mocht worden.
Ik vind het echt afschuwelijk.
Phluphy wat afschuwelijk 
das echt naar 
Op een avond zaten de eekhoorn en de mier naast elkaar op de bovenste tak van de beuk. Het was warm en stil en zij keken naar de toppen van de bomen en naar de sterren.
Zij hadden honing gegeten en gepraat over de zon, de oever van de rivier, brieven en vermoedens.
‘Ik ga deze avond bewaren’, zei de mier. ‘Vind je dat goed?’
De eekhoorn keek hem verbaasd aan.
De mier haalde een klein zwart doosje te voorschijn.
‘Hier zit ook al de verjaardag van de lijster in’, zei hij.
‘De verjaardag van de lijster?’, vroeg de eekhoorn.
‘Ja’, zei de mier en hij pakte die verjaardag uit het doosje.
En zij aten weer zoete kastanjetaart met vlierbessenroom, en ze dansten weer terwijl de nachtegaal zong en het vuurvliegje aan- en uitging, en ze zagen de snavel van de lijster weer glimmen van plezier. Het was de mooiste verjaardag die zij zich konden herinneren.
De mier stopte hem weer in het doosje.
‘Daar stop ik deze avond bij’, zei hij. ‘Er zit al heel veel in.’
Hij deed het doosje dicht, groette de eekhoorn en ging naar huis.
De eekhoorn bleef nog lang op de tak voor zijn deur zitten en dacht aan dat doosje.
Hoe zou die avond daar nu inzitten?
Zou hij niet verkreukelen of verbleken?
Zou de smaak van honing er ook inzitten?
En zou je hem er altijd weer in kunnen krijgen als je hem eruit haalde?
Zou hij niet kunnen vallen en breken, of wegrollen?
Wat zou er trouwens nog meer in dat doosje zitten?
Avonturen die de mier alleen had beleefd?
Ochtenden in het gras aan de oever van de rivier, als de golven glinsterden?
Brieven van verre dieren?
En zou het ooit vol zijn, zodat er niets meer bij kon?
En zouden er ook andere doosjes bestaan, voor treurige dagen?
Zijn hoofd duizelde. Hij ging zijn huis in en stapte in bed.
De mier lag toen al lang te slapen, in zijn huis onder de struik. Het doosje lag boven zijn hoofd, op een plank. Maar hij had het niet stevig genoeg dicht gedaan. Midden in de nacht schoot het plotseling open en een oude verjaardag schoot met grote snelheid naar buiten, de kamer in. En plotseling danste de mier met de olifant, in het maanlicht, onder de linde.
‘Maar ik slaap!’ riep de mier.
‘O dat geeft niets,’ zei de olifant en hij zwierde met de mier in het rond. Hij zwaaide met zijn oren en zijn slurf en zei:’Wat dansen wij goed, hé?’ en ‘O pardon’ als hij op de tenen van de mier trapte. En hij zei dat de mier ook best op zijn tenen mocht trappen.
De gloeiworm glom in de rozenstruik en de eekhoorn zat op de onderste tak van de linde en wuifde naar de mier.
Plotseling glipte de verjaardag het doosje weer in en even later werd de mier wakker.
Hij wreef zijn ogen uit en keek om zich heen. De maan scheen naar binnen en viel op het doosje op de plank. De mier stond op en duwde het deksel stevig dicht. Maar hij hield zijn oor nog wel even tegen het doosje en hoorde muziek en geritsel en gekabbel van golven.
En hij dacht zelfs even dat hij de smaak van honing hoorde, maar hij wist niet zeker of dat wel kon.
Hij fronste zijn voorhoofd en stapte weer in bed.
Uit:"Misschien wisten zij alles" van Toon Tellegen
Al die verhaaltjes zijn zo fijn!
Ook een dikke
voor Phluphy, wat naar nu dat het boompje weg is....... zoveel mooie gedichten en verhaaltjes.'Ik ga voor geruime tijd op reis,' zei hij, 'maar ik weet niet voor hoe lang. Ik neem dus maar zo afscheid dat het ook voor heel lang kan zijn.
Zij schudden elkaar vijf keer de hand en omhelsden elkaar ook zoals het bij een afscheid voor lange tijd hoort.
'Laat je nog iets van je horen?' vroeg de eekhoorn.
De mier had zich al omgedraaid en riep, terwijl hij langs het bospad liep: 'Ja!
Even later was hij uit het gezicht verdwenen en bleef de eekhoorn alleen achter. Wat zou het voor reis zijn? dacht hij. Maar hij wist hoe weinig je kon zeggen van rei zen die nog moesten beginnen.Niet lang daarna ontving de eekhoorn een brief:
Beste Eekhoorn,
Ik ben nu volledig op reis. Ik heb je beloofd dat ik iets van mij zou laten horen.
Als je straks een uitroepteken leest laat ik iets van mij horen.
Lees je goed? Let op!
Op dat moment klonk er een zacht gefluit dat onmiskenbaar het gefluit van de mier was.
'Mier!' riep de eekhoorn opgetogen. Hij draaide de brief om en om, keek tussen alle letters en toen in de envelop en op de grond, maar er was geen spoor van de mier te bekennen. Hij begon opnieuw te lezen, en weer hoorde hij, toen hij het uitroepteken las, hetzelfde zachte gefluit. Als hij lang naar het uitroepteken keek kon hij zelfs een liedje herkennen dat de mier dikwijls floot.Hij deed de brief in de envelop en legde hem op de tafel naast zijn bed.
Hij moet heel ver weg zijn, dacht de eekhoorn. Maar hij denkt aan mij!
De zon scheen en de eekhoorn ging op de tak voor zijn deur zitten. Maar telkens stond hij op en ging hij naar binnen om de brief opnieuw te lezen, en telkens als hij bij het uitroepteken kwam hoorde hij weer het zachte fluiten van de mier die van ver weg iets van zich liet horen.
En telkens schudde de eekhoorn zijn hoofd, glinsterden zijn ogen en dacht hij: mier, mier!
quote:Op zaterdag 26 april 2008 18:15 schreef phluphy het volgende:
Laatste post in het vorige topic:
Ik heb hetzelfde als jij, pepper. Danyel wordt in mijn gedachten nooit ouder, daarom heb ik ook alleen moeite met die hele kleintjes.
Afgelopen donderdag was ik eindelijk weer eens bij het grafje. Tot mijn ontzetting zag ik dat het magnoliaboompje (dat Danyel gekregen had van Sugar, Snoopy, Luchtbel, Merisse en Piglet) opeens weg was.
Theoretisch is het mogelijk dat een dier (ree) dit heeft gedaan, het was natuurlijk nog maar een klein boompje. Maar we vermoeden eigenlijk dat het gestolen is. Het boompje stond net achter het heggetje in een stukje grond dat niet officieel bij het kerkhof hoort. Misschien dat iemand dacht dat het daarom maar meegenomen mocht worden.
Ik vind het echt afschuwelijk.
Ah phluphy wat vreselijk min van die mensen om zomaar iets zo kostbaars even zomaar weg te halen.
Of het was een hongerig hert.....maar toch, hoe dan ook een flinke domper meid.
google maar en je komt genoeg tegen
Daarom voor alle ouders van kindjes die er niet meer zijn: heel veel liefs van mij gewoon even.
Winnares Dichter bij 4 mei 2007
Hoop verbrokkelde,
Tot het puin in de straten,
Dat de getuige onderwierp,
Aan zijn laatste verhoor.
Zijn zwijgen overstemde,
Wat hij niet had willen horen,
Wat hij niet had willen zien,
Maar wat deel was van hemzelf.
Een laatste zucht,
Werd door het stof geblazen.
Om dat wat was verbrokkeld,
Hoog op te laten waaien.
En zich - opnieuw - te laten opbouwen,
In de harten van de mensen.
Een gedicht wat mij enorm ontroerde gisteren
voor jullie.Ik moest vanmorgen echt even zuchten toen ik aan jullie dacht bij het zien van al die moederdag-reclames overal...
Zondag gaan we op visite en dan is het mijn aller1ste mama-dag!
Ik baalde er een beetje van dat we dan niet thuis zijn en nu zie ik dit topic en heb ik zoiets van mens waar zeik je nou over!!
Hele dikke
voor jullie en onwijs veel sterkte! Onvermijdelijk, vrees ik.Idd hebben sommigen van jullie zelf nog wel moeders en/of schoonmoeders... Lijkt mij dat je daar niet echt op zit te wachten nee. Ik zou geloof ik ook een donker hol in willen kruipen.
Dem, kon je maar even onder een steen die dagen.... Bah.en we zitten nu al volgereserveerd....
Sinds mijn vriendin overleed weet ik hoe moelijk moederdag is als je moeder er niet meer is....haar zoontje maakt elk jaar iets voor haar wat geschikt is voor haar eigen plekje... (gelukkig houden de juffen er rekening mee), haar dochter weet wel wie Mamma is maar heeft haar niet gekend.
Ik hoop dat jullie Moederdag niet vergeten wordt ,moeder ben je hoe dan ook.. Dat jullie moeders één keer voor jullie zorgen op deze dag...als teken van moederliefde...dat wens ik...
Liefs, Stout
Kun je het niet uitleggen en vragen of er wat te regelen is?
Inderdaad wat Phluphy zei...kan je die dag niet vrijnemen Bar?
Sterkte!quote:Ik zie dit jaar ook op tegen moederdag, en ik snap erg goed dat het voor jullie een moeilijke dag is. Ik heb het zelf dit jaar zo geregeld dat schaap en ik ook geen moederdag met de eigen moeders vieren. Dit jaar even niet. Voor jullie kan dat niet, een jaar overslaan, want volgend jaar is diezelfde leegte er nog steeds. Ik kan me niet voorstellen hoe jullie je moeten voelen, maar juist daarom toch maar een keer een post in dit topic om te laten weten dat ook ik aan jullie denkOp woensdag 7 mei 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
Het is fijn dat er mensen zijn die snappen dat het een moeilijke dag is. Ik bedoel, die het echt snappen, en niet alleen zeggen dat ze het snappen. Het is zo'n dag die ik het liefst oversla, maar ja, mijn eigen moeder en schoonmoeder vieren toch ook moederdag, dus wordt er min of meer toch verwacht dat je "gewoon" acte de présence geeft.
Ik zet wel weer een masker op,maar ik weet wel dat als ik iets wil het echt wel lukken gaat....
Allemaal veel sterkte de komende dagen!
Degene die het verhaal hebben gevolgd van het kleinzoontje van mijn zus, Siem...die feb vorig jaar op 2 jarige leeftijd is overleden aan leukemie? Er is op 1 mei een nieuw extra speciaal kindje daar geboren, een zoontje, Kick!
In het geboortekaartje zit o.a. een tekening van Siem
En een tekening van Siem op het geboortekaartje... Wat mooi. Zo is hij echt betrokken, niet alleen door hem te noemen, maar zelfs door als grote broer een tekening gemaakt te hebben. Mooi, vind ik.
Heb haar gisteren 2 keer bedankt en vind het zo fijn.
Bluezz
gefeliciteerdKan jij gewoon even de tijd voor jezelf nemen zonder dat je nog eens speciale acties moet gaan uithalen.
Bluezz, dat is prachtig nieuws. En heel mooi dat ze ook een tekening van Siem gebruikt hebben voor het geboortekaartje.
Gefeliciteerd Bar wat goed geregeld zo
beefcake hier, sorry
[ Bericht 3% gewijzigd door ShaoliN op 11-05-2008 13:09:01 ]
Bluezz, wat fijn dat er een kindje is geboren en dat alles goed is! En wat mooi zo, een tekening, vind ik echt een heel mooi idee...
Ik wil iedereen een dikke zoen geven, voor morgen...
Bar, fijn dat het zo opgelost is. Wat klinkt je werk toch goed, fijne collega heb je!
En iedereen hier, heel, heel veel sterkte morgen. Een hele zware dag, ik zal aan jullie denken.
voor alle mama's hier.Ik wilde zeggen 'hopelijk is het een beetje meegevallen', maar dat leek me eigenlijk een hele stomme opmerking, natuurlijk valt het niet mee...
quote:Ik heb een heerlijke middag in sluis doorgebracht, heerlijk op een terras gezeten, en nog wat leuke nieuwe kleren gekochtOp zondag 11 mei 2008 22:01 schreef Brighteyes het volgende:
Meiden, hier nog een kus aan het eind van de dag...
Ik wilde zeggen 'hopelijk is het een beetje meegevallen', maar dat leek me eigenlijk een hele stomme opmerking, natuurlijk valt het niet mee...
En 2 kaarsjes laten branden in een kerkje
En vanmorgen heb ik liggen zonnebaden in de tuin, en mandjes met bloemen gemaakt.
Wij hebben, op enkele moeilijke momenten na, toch ook best een gezellige dag gehad. Het halve land doorkruist om beide moeders te zien en natuurlijk bij Danyel geweest. Binnenkort nog een keertje vaderdag, en dan hebben we het voorlopig weer gehad.
365 dagen en een jaar is weer voorbij gevlogen, al zijn we nog niet zover dat dat ene jaar voorbij is, die 365 dagen zal pas ingaan op 9 juni, wat neerkomt op alweer 2 hele jaren zonder Thijs.
En dan heb ik het nog niet over de veranderingen die in die 2 jaren ontstaan zijn.
Het eerste jaar was voornamelijk een jaar van Rouw, en stilstaan bij iets wat ineens voorbij was.
En als we dan nadenken is het nu ook zo dat de tijd langer geworden is dan dat Thijs jong was, eigenlijk een krom idee.
Maar toch Thijs heeft geleefd,welliswaar een kort leventje, maar hij was er wel, en in de 21 maandjes heeft hij veel mogen meemaken.
En dat hij iets achtergelaten heeft wat van onschatbare waarde was, staat vast.
Nu bijna 2 jaar later, kan ik dan ook eindelijk terug denken aan die tijd met een smile, een smile die vooral trots laat zien, Trots op dat ik die moeder was!!!
Ik heb mijn leventje weer helemaal opgepakt, het verdriet neemt een steeds kleinere plaats in mijn leven toe. De terug vallen zijn stukken minder, en buiten dat alles kan ik weer genieten.
En nu blik ik terug, terug op 2 jaar geleden toen alles nog bij het oude was, vlak voordat het noodlot toesloeg...
Thijs knul het gaat je goed daarboven.
-x- mama
We denken aan je! quote:Zo is dat Bar!Op maandag 26 mei 2008 14:54 schreef _Bar_ het volgende:
En dat hij iets achtergelaten heeft wat van onschatbare waarde was, staat vast.
-x- mama
Mooi stukje heb je geschreven. Ik vind dat je je er geweldig doorheen slaat.
Bij ons gebeurde weer iets ...
We hadden doorgegeven aan de makers van het grafmonumentje dat de letters lelijk werden. Via de contctpersoon van de begraafplaats hoorden we dat ze het monumentje en de glasplaat met tekst een keertje zouden gaan ophalen, om het te verbeteren.
Ik dacht dat ze alleen de tekstplaat zouden halen, die los staat.
Vandaag belde Jeroen om te vragen hoe het ervoor stond. Hij kreeg te horen dat het al was opgehaald, niet alleen de tekstplaat, maar ook het monumentje zelf (de glazen groene bloem).
Zomaar weggehaald, ik vraag me af HOE? Want het zit vast aan een betonnen plaat, waarover heen allemaal beplanting was aangelegd.
En nog erger: tijdens het transport is het monumentje stuk gegaan.
Op 2 plaatsen iets afgebroken. Ik begreep dat ze een hele nieuwe moeten maken.... Ik vind het echt zo k*t, zo ontzettend ontzettend zwaar kl*te... de gedachte dat het graf er nu totaal verwoest bij ligt, geen idee hoe het met de planten gaat. En ik kan er pas in het weekend heen om de schade te proberen te herstellen en een tijdelijk oplossing te bedenken voor het ontbreken van een monumentje.Hoe bestaat het... een paar weken geleden was de magnolia verdwenen, nu dit. Ben het zat.
He bah, wat rot. Ook het idee dat het oorspronkelijke monument vervangen moet worden, dat zou mij ook erg zwaar vallen denk ik.
Laat je het weten als je zou willen dat ik ga kijken?
Maar ik heb toch geen rust in mijn hoofd totdat ik het met eigen ogen gezien heb. Morgen ga ik na werktijd naar Intratuin, en dan donderdag vanuit het werk naar Sterksel.
En wat vreselijk zonde dat het monumentje dan ook nog eens beschadigd is tijdens het transport...
belachelijk! en verschrikkelijk dat 't monument zelf inderdaad ook nog beschadigd is geraakt. wat erg. wat ontzettend triest men ik zou zo kwaad zijn....Bar, ik denk vaak aan je
Ik heb Andreas, de pastor, gebeld en die is even gaan kijken. Hij vond het er in het geheel niet schokkend uitzien. Ze hebben de betonplaat er niet uit hoeven halen, dus de beplanting is nagenoeg in tact gebleven. Daar waar het monumentje stond is nu wel een klein stukje van het beton te zien, maar niets schokkends.
Ik hoef dus niet halsoverkop 's avonds erheen, maar kan het nu "gewoon" in het weekend gaan opknappen.
Verder heb ik gebeld met het bedrijf dat het monumentje gemaakt heeft (en nu weer een nieuwe aan het maken is). Door een combinatie van factoren (interne miscommunicatie en onze verhuizing) is verzuimd om ons te informeren. Ze vonden het zelf ook heel erg vervelend allemaal, en we hebben heldere nieuwe afspraken gemaakt om herhaling te voorkomen.
Succes het weekend...!
Bar, wat je schrijft is zo goed omschreven, de liefde voor je zoon spat van het scherm af. Dikke kus.
wat jammer dat het zo moet gaan Fluf. Gelukkig maar dat de pastor kon gaan kijken, maar dat het dan zo moet. Bluezz, las ik nou in de krant dat er een broertje/zusje (weet het niet meer) geboren was?
Phluphy
En Bar, je stukje raakt me erg.
quote:Ja, een broertje, KickOp woensdag 28 mei 2008 21:36 schreef YPPY het volgende:
Bluezz, las ik nou in de krant dat er een broertje/zusje (weet het niet meer) geboren was?
Fluf, jezus
Wat ik met name heel rot vond, is dat het nu een "anoniem graf" is. Er staat geen naam, er is geen identiteit, geen herkenning, niets. Geeft een beetje het gevoel alsof het om een onbelangrijk iemand gaat.
Zo was het:
En zo hebben we het maar voor zolang opge"leukt".
Oh verdorie, ik zie nu pas op de foto dat ik vergeten ben het kaartje uit de voorste bloempot te halen.
Nog maximaal een week of 3, en dan is hopelijk het monumentje weer terug.
Maar het groene bloemetje hoort gewoon bij Danyel. Nog even geduld dus
weet even niks origineels te zeggenLag te dromen over Thijs, hij riep me maar ik kon hem nergens vinden... heel akelig, en dan word je wakker helemaal snikkend en hem zo intens missend....
En nu terug mijn bedje in
Fluf, goed opgeleukt vind ik!
Fluf, ziet er toch nog lieflijk uit zo. Mooie zomerse bloemetjes, bij het mooie weer.
Maar ik hoop wel dat het monumetje gauw terug is.
Bar, gelukkig dat het niet de hele tijd is blijven hangen, dat gevoel. Naar zijn die dromen he.
Ik hoop niet dat het de komende dagen nog vaker gaat gebeuren.
Maar hopelijk is het monumentje idd vlug weer terug op z'n plek Bar
quote:Dit is niet de eerste keer dat je een onderwerp aanstipt wat heel erg "raak" is, jellyrose. Heel apart vind ik dat.Op maandag 2 juni 2008 18:02 schreef jellyrose het volgende:
Ook al ontbreekt Danyels bloem, ik vind het er toch nog steeds erg verzorgd uitzien hoor Phluph, misschien anoniem qua gebrek aan naam/gedenkteken, maar het is wel duidelijk dat het het plekje is van iemand waar heel veel van gehouden wordt
Want dit speelt voor mij heel erg mee, de indruk die je wekt naar de buitenwereld. Ik vind niets zo troosteloos als een verwaarloosd graf. Ik zie ze regelmatig en vind dat heel rot om te zien. Zijn er dan geen nabestaanden die moeite willen doen voor de overledene, denk ik dan? Ik weet dat je hierover niet mag oordelen, want je kent de situatie natuurlijk niet. De nabestaanden wonen misschien wel in het buitenland, of zijn zelf ziek, of vinden het emotioneel te moeilijk. Maar toch.
(Ik zet overigens wel eens plantjes die over zijn, of nog net niet uitgebloeid, of stekjes, neer bij andere, kale, graven of gedenkstenen. Waarschijnlijk mag dit niet, maar ik kan het niet laten).
Maar dit is dus de reden waarom ik het zelf zo belangrijk om het grafje de tegenovergestelde uitstraling te laten hebben. Het moet niet 100% goed zijn, maar 200%. Daarom vind ik het ook zo'n rotgedachte dat het nu een tijdje "kalig" was. Maar dat is nu gelukkig voorbij, en over een paar weken is het weer helemaal perfect!
quote:Sorry Phluphy dat ik reageer, maar mijn broertje is in '82 4 dagen voor zn 1e verjaardag overleden. Mijn ouders *kunnen* zelfs nu nog niet naar zn grafje toe, puur omdat ze het niet aankunnen.Op maandag 2 juni 2008 18:19 schreef phluphy het volgende:
[..]
Want dit speelt voor mij heel erg mee, de indruk die je wekt naar de buitenwereld. Ik vind niets zo troosteloos als een verwaarloosd graf. Ik zie ze regelmatig en vind dat heel rot om te zien. Zijn er dan geen nabestaanden die moeite willen doen voor de overledene, denk ik dan?
Zijn steen zelf is ook heel simpel. Zijn naam, zn geboorte en sterf datum, namen van mn ouders en mn zus (ik was er toen nog niet) En meer niet. Ze hebben nooit planten kunnen planten of bloemen kunnen neerzetten..
Dat is tocht triest.. Ze kunnen er ook amper over praten...
Ik bedoel het absoluut niet bot of wat dan ook. Maar moest dit toch ff kwijt.
[ Bericht 43% gewijzigd door Vlinder op 02-06-2008 18:41:15 ]
quote:Dat is zeker heel triest, vlindur. En ik vind het ook rot als mijn berichtje je op één of andere manier gekwetst heeft. Zoals ik al schreef, is dit inderdaad een van de mogelijke verklaringen, en een heel begrijpelijke, absoluut. Ik weet van één van de kale graven die ik vaak zie, dat de moeder het ook om emotionele redenen niet kan, en haar zoontje overleed al in 1965, op 8 jarige leeftijd. Maar als ik het grafje zie, en ik heb zelf plantjes "over", dan zet ik ze er bij. En dat is niet als een verwijt richting de nabestaanden bedoeld, maar meer als geste voor de overledene, ook al is het een onbekende.Op maandag 2 juni 2008 18:27 schreef Vlindur het volgende:
Sorry Phluphy dat ik reageer, maar mijn broertje is in '82 4 dagen voor zn 1e verjaardag overleden. Mijn ouders *kunnen* zelfs nu nog niet naar zn grafje toe, puur omdat ze het niet aankunnen.
Zijn steen zelf is ook heel simpel. Zijn naam, zn geboorte en sterf datum, namen van mn ouders en mn zus (ik was er toen nog niet) En meer niet. Ze hebben nooit planten kunnen planten of bloemen kunnen neerzetten..
Dat is tocht triest.. Ze kunnen er ook amper over praten...
Moest dit toch ff kwijt.
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Nogmaals, mijn berichtje was niet als verwijt aan wie dan ook bedoeld. Ik vind het heel erg voor je ouders dat ze er nog steeds zo veel moeite mee hebben. Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
De urn is ook een 'gewoon' iets hier in huis, dan staat ie op een stapeltje post, maar ook achter of tussen rommeltjes. Zaterdag was ik wel in shock, de plank waar de urn op stond had Cas omgetrokken, omdat hij ergens bij moest. De urn stond voor de zekerheid op een antislipmatje, ivm de katten. Ook al is ie zwaar, toch ben ik erg bang dat ie van de plank af geduwd wordt. Nu staat ie dus in de slaapkamer in mn kledingkast, omdat ik toch té bang ben dat ie valt, tot ik wat anders bedacht heb, want Peet vind het niets, mij maakt het niet zo uit waar de urn staat, als ie maar veilig staat.
Ook al staat er geen bloem op, je ziet wel dat jullie er veel werk in hebben gestoken Fluf. En dat het netjes is.
Moussy, jullie hadden toch een film laten maken? Vraagt Rene daar wel eens om?
quote:Frappant dat je dit zegt, want juist omdat ik het tegenovergestelde 'voel' bij alles wat je/jullie over Danyel vertellen en delen is het op de een of andere manier ook 'logischer' om meer te zeggen dan je alleen sterkte te wensen (ook al is dat absoluut niet minder gemeend!). De herinnering aan hem is zo springlevend dat het bijna onmogelijk is om daar aan voorbij te gaan, zelfs voor iemand zoals ik die hem nooit gekend heeftOp maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
Ik kan me overigens ook heel goed voorstellen dat mensen na zo'n groot verlies daar zelfs jaren later niet 'open' over kunnen of willen vertellen. Ieder mens verwerkt en rouwt tenslotte op een andere manier.
quote:Ik neem je niks kwalijk hoor, echt niet.Op maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
[..]
Dat is zeker heel triest, vlindur. En ik vind het ook rot als mijn berichtje je op één of andere manier gekwetst heeft. Zoals ik al schreef, is dit inderdaad een van de mogelijke verklaringen, en een heel begrijpelijke, absoluut. Ik weet van één van de kale graven die ik vaak zie, dat de moeder het ook om emotionele redenen niet kan, en haar zoontje overleed al in 1965, op 8 jarige leeftijd. Maar als ik het grafje zie, en ik heb zelf plantjes "over", dan zet ik ze er bij. En dat is niet als een verwijt richting de nabestaanden bedoeld, maar meer als geste voor de overledene, ook al is het een onbekende.
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Nogmaals, mijn berichtje was niet als verwijt aan wie dan ook bedoeld. Ik vind het heel erg voor je ouders dat ze er nog steeds zo veel moeite mee hebben. Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
Ik weet dat een vroegere vriendin van mama het grafje van Johann bij houdt. Ze schildert de letters bij, maakt het schoon en laatst stonden er viooltjes toen ik er was. Mijn zus was bijna 2 toen hij overleed. (jan '80) en heeft van mn tantes en oma alles gehoord over zn dood en begravenis en waar zij toen was.
Papa en mama vertellen heel weinig, en al helemaal niet uit hun zelf. Mama verwijdt het haar zelf nameijk. Ze was wezen kijken en toen sliep hij nog. Dus had ze mn zus aangekleed en eten gegeven. En toen ze weer keek was hij overleden...... Diagnose: Kroep.
Mn tante is zuster, via haar weten we dat hij geen pijn heeft gehad. Gelukkig. Hij heeft het waarschijnlijk niet doorgehad ook. Ik heb hem dus niet gekend, maar voel wel een band. Vraag me ook continu af op wie hij had geleken.
Ik ben niet gelovig, maar vergaan in de grond vind ik een vreselijke gedachte. Dus voor mij is mn broer een ster. En als ik boos, gelukkig of verdrietig ben, deel ik dat voornamelijk met hem. En wens hem welterusten enzo.
Dus opgeloten zitten in je verdriet is hier zeer zeker wel van toepassing op mn ouders ja..
Ik denk btw wel, dat als ik er kom en er staat een plantje of bosje bloemen, dat ik me wel zou afvragen hoe het er komt. Zou een briefje of kaartje (aan het plantje) dan wel graag zien.
Aan jullie allemaal...quote:Jeetje Mous, dat wist ik helemaal niet. Best bizar, en ogenschijnlijk onmogelijk, dat je aan de ene kant op "die" manier je leven leidt (deels), en tegelijkertijd gewoon verder leeft en "gewone" dingen doen. Het lijkt zo vreemd, dat die twee dingen samen gaan. Een lotgenote/vriendin die ik wel eens spreek hierover, zei laatst dat ze nog steeds bang is voor de man met de hamer. Alsof daarmee bewezen wordt dat het dus niet kan, dat samengaan.Op maandag 2 juni 2008 18:52 schreef moussy het volgende:
Ik denk dat als 'ik' Mink had begraven dat het geen mooi verzorgd grafje zou zijn. Ik kan nog altijd niets verdragen van foto's of wat dan ook. Nog altijd het ik stond er bij en keek er naar gebeuren.
(Ik vond het heel moeilijk om uit te leggen wat ik bedoel, hopelijk komt het een beetje over).
quote:Mooi zeg. Geweldig vind ik dat, aan zoiets zou ik ook wel mee willen doen. Misschien kan ik mijn 'illegale praktijken' op het kerkhofje bij Danyel wel legaliseren en uitbreiden. Ik zal wel eens een balletje opgooien.Op maandag 2 juni 2008 19:37 schreef YPPY het volgende:
Op het kerkhof waar mijn oma ligt, komen regelmatig vrijwilligers om bloemen te zetten bij kindergraven die 'leeg' zijn. Dat vind ik wel mooi. Al is het wel moeilijk dat die kindjes vlak bij de ingang liggen. Je moet er langs om bij de rest van het kerkhof te komen.
Voor jullie als gezin moet het ook niet altijd makkelijk zijn geweest, ook al hebben jullie, als kinderen, het niet eens of amper meegemaakt. Wel fijn om te lezen dat je toch iets van een band voelt, ook al maakt het natuurlijk maar een heel klein stukje goed van alles wat je moet missen.
quote:Heel af en toe, ze vroeg laatst of ze hem even mocht kijken samen met Cas. Maar onze videorecorder doet het niet meer. We laten hem nu omzetten op DVD. een vriendin van mij wil hem ook wel zien... dat mag, zolang ik niet mee hoef te kijken, ik ga wel in de tuin met de kineren spelen of zo. er over praten is absoluut geen probleem, iedereen mag vragen, maakt me ook niets uit, ik kan het alleen gewoon niet zien. Het is heel raar, maar ik ga mezelf ook niet dwingen. Het is wel veilig zo met mijn kop in het zand. De 'film' is ook gebruikt in delen voor een voorlichtingsfilm voor een verzorgende opleiding, die hoef ik ook niet te zien...Op maandag 2 juni 2008 19:37 schreef YPPY het volgende:
Moussy, jullie hadden toch een film laten maken? Vraagt Rene daar wel eens om?
Over de maandag tja, ik wil dus iets symbolisch gaan doen, vorig jaar nog ballonnen opgelaten met Sjeen en haar vriend voor Thijs.
Ik zat eraan te denken om naar Parijs te rijden en daar in de sacre ceur een kaarsje te laten branden en vanaf de eifeltoren 2 ballonnen de lucht inlaten.... maar is ook weer zoiets even op en neer.... al sta je er zo....
Jullie misschien nog mooie ideetjes?
Vind het een heel mooi idee, en als jullie er tijd voor en zin in hebben, doen hoor! Als het ook maar even kan, zou ik het echt doen, Bar!
Ik ga eens kijken wat de mogelijkheden zijn of per auto of per trein, en wat ik kan doen voor de ballonnen die dan vanaf de eiifeltoren naar losgelaten worden
hmm eens babbelen met mijn baas erover die is jaren lang gids in Parijs geweest
Wat fijn dat je werkgever zo stilstaat bij wat een babyborrel kan doen met jou, goed hoor!
Phluphy, ik lees net dat de chaos gelukkig mee is gevallen op het grafje, ik hoop in elk geval dat er vlug weer een compleet geheel is!
quote:Naast mijn lieve zus ligt een mevrouw begraven, en die heeft een heel onverzorgd graf, er ligt gewoon helemaal niks. Geen steen, geen plantjes, geen naam, niksOp maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
[..]
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Alleen wat onkruid
Mijn moeder vond dat zo zielig dat ze een keer een boompje en weet ik wat had geplant, maar toen zei de begrafenisondernemer dat die vrouw het zou heeft gewild. Die wilde juist niks op het graf,
dus toen de boel er maar weer af gehaald.....
Stel Maarten of mijn man ligt daar en een vreemde "bemoeid(t?)" zich zomaar met hun graf dan ben ik daar niet zo blij mee eigenlijk.
Vind het heel erg goed bedoeld maar ieder heeft zijn eigen wens hoe die begraven wil worden en ieder heeft weer zijn eigen manier om het graf van een geliefde te onderhouden.
Marco is daar heel anders in, voor hem hoefd het allemaal niet zo, nieuwe plantjes, knuffeltjes en windmolentjes, het hoeft toch helemaal niet zo vrolijk, het is toch ook niet vrolijk....
Wat het soms wel eens heel lastig maakt, omdat ik graag het vrolijk en mooi maak, gewoon omdat ik geen trieste bedoelingen wil daar waar onze zoon ligt.
Naast Thijs staat ook een grafje, wat al zo oud is dat het al niet meer te lezen is wie er ligt en hoe jong het kindje nog maar was, en die geniet nu mee met de plantjes knuffeltjes en dergelijke van Thijs.
In mijn geval zijn het graven cq. gedenkstenen van verstandelijk gehandicapten, die natuurlijk niet zelf een dergelijk bewuste keuze hebben gemaakt. Dit zou ik als "excuus" kunnen aanvoeren, maar in feite hebben jullie gelijk, ik heb er niets mee te maken.
Ik vind het wel een lastig iets hoor.
Het is idd gewoon lastig.
Ik heb al een paar keer een bericht getyped en toch delete ik hem weer omdat ik niet wil dat het verkeerd over komt omdat ik de andere kant ook heel goed snap.
Mijn hemel blauw met gouden hallen
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven
Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
Bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach
'k Hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief
Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verdroog de meren versteen de dalen en
Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt
Verberg je ogen in je hand
Voordat m'n glimlach ze verbrandt
Mijn vuur, mijn liefde, mijn gouden ogen
't Is beter als je nog wat wacht
Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan
De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar jouw hemelpaleis
Daar wil ik zijn alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief
Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in m'n armen
Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht
Maar soms ben ik als kolkend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M'n kind ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou
Nee nooit sta ik een seconde stil
'k Wil liever branden neem me mee
Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
Geen leven dat ik niet begon
En vliegen langs jouw hemelbaan
Je kunt niet houden van de zon
Ik wil nooit meer bij je vandaan
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Veel sterkte en kracht vandaag Bar.
eigenlijk weet ik niet wat ik moet zeggen, heb gewoon vandaag niet de juiste woorden.
sterkte weiffie ! We denken aan jou en Thijs.
Stout
Toen ik Sasha nog niet had dacht ik al dat het verschrikkelijk zou moeten zijn, nu ik hem heb wéét ik dat het verschrikkelijk moet zijn...
Ook hier wordt aan jullie en jullie prachtventje gedacht
en aan thijs natuurlijk! Al ken ik je niet persoonlijk, ik vind je hier een enorm dapper mens, hoe open je er toen en nu mee omgaat en eerlijk bent in al je verdriet.
Ik weet nog bijna letterlijk je berichtje van die paar regels hier voor me halen van die ochtend...
.JPG)
Bar
dat mij ook lijkt te zien
zeg schitterend klein sterretje
straal jij voor mij misschien?
Bar en Mar, veel sterkte vandaag, ik hoop dat jullie samen het verdriet over jullie kleine zoon Thijs kunnen delen.
Zijn niet naar Parijs gegaan, we hadden even wat anders aan ons hoofd, we gaan zo naar belgie even naar het strand.
Huilen is zo een beetje hetgeen wat er momenteel alsmaar gebeurd, stilstaan, en hele moeilijke gesprekken gehad.
en bar, sterkte met de moeilijke gesprekken. ik vind 't dapper dat jullie ze in ieder geval wel voeren.
Ik heb er ook niet meer aan gedacht... Pepper, uiteraard voor jou ook heel veel sterkte op deze dag.
En hoewel het vast een onvoorstelbaar moeilijke beladen en verdrietige dag is,
maar zo'n enorm verdriet kan je je niet voorstellen als het niet jezelf betreft denk ik,
is het ook een mooie dag vandaag: de zon schijnt voor jullie kereltjes. Warme herinneringen.
Pepper, jij ook veel sterkte gewenst.
En Pepper natuurlijk ook veel sterkte gewenst
Pepper, voor jullie ook veel sterkte gewenst.
Heel veel sterkte!
Pepper, jij ook veel sterkte deze dag
Bar en Mar
Pepper
Pepper:
Bar en Mar:
Weer een jaar voorbij... veel sterkte.
Ondanks de zware gesprekken viel het al met al wel weer mee, aan de kust hebben Marco en ik eigenlijk erg genoten van de rust die er was, de rust van alleen het geluid van het water en de meeuwen die herrie maakten.
Hebben samen wat afgehuild, maar was wel fijn om weer even die band te voelen samen van verdriet rondom Thijs
Nu wel.
quote:Op dinsdag 10 juni 2008 14:16 schreef Moonah het volgende:
Och Bar... Ik heb gisteren niet aan jou en Thijs gedacht.
Nu wel.
En nu....Lieve Lieve Moonah, weet je dat ik daar nu echt om lachen moet
Niemand zal Thijs ooit vergeten, die indruk die hij hier achtergelaten heeft net zoals alle anderen engeltjes hier, er zal geen dag vergeten worden dat Thijs er was.
Dat je eens niet op de overlijdensdag aan Thijs gedacht heb, vind ik echt niet erg.
Dat je er aan denkt vind ik superlief
En kijk nou toch die jongen is toch ook niet om te vergeten:
voor Pepper en Bar.Weet niet meer te zeggen. Als ik eraan denk dat Maarten er niet meer is dan jank ik al...laat staan dat het echt zou gebeuren......
Dat blije mannetje
!!quote:Lieve BluezzOp dinsdag 10 juni 2008 14:48 schreef Bluezz het volgende:
Pfoe, Bar ik zit hier gewoon onbedaarlijk om te janken
Dat blije mannetje
Vooral op die 2e foto, daar vind ik het echt 2 druppels water.Ik heb gisteren ook nog even terug zitten lezen in de topics van toen en zo ook nog flink wat foto's tegen gekomen. Even slikken weer hoor... Mooi klein ventje!
en dit blijf ik een hele mooie foto vinden:
[ Bericht 41% gewijzigd door _Bar_ op 10-06-2008 15:47:14 ]
Wat hangt daarachter voor iets
de foto is gemaakt bij mijn opa en oma in de woonkamerSorry gister niet gedacht aan jullie maar vandaag bij het lezen van het topic komen de gedachten van toen weer boven.
De dag dat je kwam vertellen dat Thijs was overleden. Het enige wat ik kon was huilen. Ik heb zelfs huilend mijn moeder gebeld die er niets van snapte en er geen touw aan vast kon knopen door het huilen heen.
Regelmatig zitten jullie in mijn gedachten en denk zo vaak aan die geweldige foto van Thijs in de modder.
Lieverd heel veel sterkte.
knuf
klein_spookje
Nog een hele dikke knuffel voor jullie..
En Pepper.. ook voor jou!
quote:Wat is het toch een zegen dat je zo goed kunt relativeren.Op dinsdag 10 juni 2008 14:37 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
Lieve Lieve Moonah, weet je dat ik daar nu echt om lachen moet
En weet je, ik sta de laatste tijd 's avonds vaak bij Thies zijn bedje als hij slaapt en dan denk ik aan Thijs. Ze zijn nu ongeveer even oud... On-voor-stel-baar.
Het spijt me dat ik jullie ben vegeten, ik ben niet zo'n datummens en ik ben ook al even niet op OUD/FoK geweest. Geen onwil maar het zijn vreselijk hectische drukke tijden hier (doe veel voor school /musical/schooltuin en de eigen tuin vergt veel tijd), zo druk dat de computer er bij inschiet.
Maar ik moest wel even wat wegslikken bij die prachtige foto's van Thijs.
Achteraf-sterktewensen zijn nu niet echt op zijn plaats en helpen ook niet echt maar wel voor jullie een dikke
quote:Dankjewel nog meis.Op maandag 9 juni 2008 13:20 schreef _Bar_ het volgende:
Pepper ook ik wil jullie sterkte toewensen vandaag
Zijn niet naar Parijs gegaan, we hadden even wat anders aan ons hoofd, we gaan zo naar belgie even naar het strand.
Huilen is zo een beetje hetgeen wat er momenteel alsmaar gebeurd, stilstaan, en hele moeilijke gesprekken gehad.
Jullie waren ook bij mij in m`n gedachten de 9e.
Even uitwaaien op het strand is ook een heel goed idee hoor.
Parijs kan vast nog wel een andere keer.
Gewoon weer even diep gaan nu he? Het is even heel heel zwaar meis, maar ook wel nodig hoor.
Maar na een dal komt altijd ook wel weer die piek en dan kun je weer even verder.
Maar nu even pas op de plaats, toegeven aan dat diepe verdriet.
Net als dat je recht hebt op lachen en blij zijn, heb je ook recht om je gewoon even een periode goed klote te voelen.
(En dat is eigenlijk nog een understatement ) Hou je taai meid.
We kwamen "die dag" nog best goed door ook. Ook al liep het dan behoorlijk in de soep allemaal vond ik het toch nog een best wel goed verlopen gedenkdag.
Ik kijk er misschien zelfs met een glimlach op terug, juist omdat het zo in de soep liep.
We moesten nog de plantjes kopen èn planten, maar dat kon niet want er was een betalingsstoring geweest bij de bank.
Meestal blijft de familie een broodje mee eten, maar ook dat hadden we natuurlijk nog niet!
Om 1 uur ging de bank pas open, dus dan konden we pas spaargeld opnemen en dan zou het krap worden met de tijd. (Waren er tien voor half 2.)
Ook al lijkt het allemaal niet zo groot toch gaat er veel tijd in het beplanten en mooi maken zitten hoor.
Je mag dan sowieso wel rekenen op minimaal 1 uur werk!
Bij de bank was een klaagstel die de boel ophield en dan had ik nòg twee mensen voor me, uiteindelijk had ik pas kwart voor 2 geld.
Toen met een noodvaart de planten uitzoeken! Kwart voor 3 komt onze dochter uit school en dat redde we gelukkig net.
Toen naar huis om de planten uit de auto te halen want we waren bang dat ze het in die hitte niet zouden overleven in de auto en we moesten nog met Tedje naar zwemles!
(intensief) Zwemles ging onwijs goed en we kregen eindelijk te horen dat ze nu, na 2 jaar bijna elke week huilen , dan eindelijk toch klaar is om haar A-diploma te gaan halen!
Yes!!Toen terug naar huis, plantjes halen en naar de begraafplaats waar we met z`n drietjes er weer een heel mooi grafje van gemaakt hebben.
Man en dochter gauw naar huis om de overgebleven plantjes dan maar thuis een plekje te geven en ik ging om 18.00!!! nog de boodschappen voor eten halen.
Onverwacht bleven er toch meer mee eten dan gedacht maar ik had gelukkig ruim bakbroodjes ingeslagen dus niemand kwam tekort.
Al met al, hectisch.....mjah, best wel! Maar toch ook mooi, de zon scheen de geur van bloemen die over de hele begraafplaats hing. Onze blonde grietje dat continue kwebbelend om ons heen dartelde en waar we ook zo ongelooflijk trots op zijn.
.......ja......het was een mooie dag.
Kus allemaal
:*Ik wil iedereen een hele dikke knuffel geven en veel sterkte wensen en zeggen dat ik vaak aan jullie en jullie engeltjes denk
gewoon zomaarGeur van de lente...
Birgite Schenk-van Steen, Mei 2008
Wat zou ik dít graag samen delen...
De geur van de lente, de warme bries
de kleurige vlinders die vrolijk fladderen,
zich niet bewust van ons verlies
Vogels fluiten lieve liedjes,
in het zonnetje schittert ochtenddauw
De bloemen verspreiden trots hun geuren
We genieten intens, maar missen jou...
Gedachten aan hoe het had kunnen zijn
Een warme traan kust zacht mijn wang
Alsof je even héél dicht bij me bent
We koesteren jou, ons leven lang...
Ik zat zonet op de vorige bladzijde de foto's van Thijs te bekijken en de tranen sprongen in mijn ogen. Tristan zit tegenover me aan de tafel en vraagt waarom ik moet huilen. En ik vertel van Thijs. Hij kijkt naar de foto's en schiet in de lach van dat stralende koppie van Thijs. En dan het besef bij hem dat dat jongetje er nu niet meer is. Bezorgd vraagt ie of Thijs er ook iets van gemerkt heeft. En hij zegt dat hij er ook eigenlijk een beetje om moet huilen.
Omdat Sasha zo anders is dan wij met zijn blauwe ogen en blonde haren schieten mij heel vaak de eerste regels van 'Even aan m'n moeder vragen' te binnen. En tegelijkertijd moet ik dan denken aan dat jij het een tijd in je sig had staan...
Blonde haren, blauwe ogen... uit een sprookjesboek gevlogen...
Een moeilijke dag, je bent Pappa maar niet zichtbaar.
Even laten weten dat wij hier aan jullie denken..
quote:Zo ervaar ik het eigenlijk nog steeds...Op vrijdag 13 juni 2008 19:14 schreef Brighteyes het volgende:
Mooi gedicht Bar!
Omdat Sasha zo anders is dan wij met zijn blauwe ogen en blonde haren schieten mij heel vaak de eerste regels van 'Even aan m'n moeder vragen' te binnen. En tegelijkertijd moet ik dan denken aan dat jij het een tijd in je sig had staan...
Blonde haren, blauwe ogen... uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren blauwe ogen, zomaar uit een sprookjesboek gevlogen..... geen happyend alleen
quote:Thijs heeft er waarschijnlijk niks van gemerkt en is Thijs gestorven in zijn slaap, op zijn buik liggend knietjes opgetrokken en beer zijn beer onder zijn armpjes geklemd zoals hij eigenlijk altijd sliep...Op vrijdag 13 juni 2008 14:15 schreef Spuuglokje het volgende:
Wat een mooi gedicht Bar!
Ik zat zonet op de vorige bladzijde de foto's van Thijs te bekijken en de tranen sprongen in mijn ogen. Tristan zit tegenover me aan de tafel en vraagt waarom ik moet huilen. En ik vertel van Thijs. Hij kijkt naar de foto's en schiet in de lach van dat stralende koppie van Thijs. En dan het besef bij hem dat dat jongetje er nu niet meer is. Bezorgd vraagt ie of Thijs er ook iets van gemerkt heeft. En hij zegt dat hij er ook eigenlijk een beetje om moet huilen.
Ik moet huilen van het gedichtje. De momenten die je opslaat als herinnering, die eigenlijk je leven het mooist maken, niet kunen delen met degene die je het liefst hebt. Ik denk aan je! Kus.
quote:Ik had Tristan tijdens het gesprekje al uitgelegd dat hij in zijn slaap was overleden. Het beeld wat je nu weer schetst... hartverscheurend...Op zaterdag 14 juni 2008 13:38 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
Thijs heeft er waarschijnlijk niks van gemerkt en is Thijs gestorven in zijn slaap, op zijn buik liggend knietjes opgetrokken en beer zijn beer onder zijn armpjes geklemd zoals hij eigenlijk altijd sliep...
Ook hier even een soort van vaderdagknuffel voor iedereen..
Een dikke
voor alle vaders vandaag!Een dikke kus
voor de papa's en de mama's op deze rare dag! De hele week is Thijs vaak door mijn hoofd gefloept, nu zie ik ook waarom
En nu ik hier weer kijk snap ik het ook.
Kwam vrijdag ook nog zijn kaartje tegen. Ookal heb ik hem nooit gekend, je staat er toch even bij stil.
Lieve Bar, dikke
Helemaal speciaal voor jou
Er zit een geschreven briefje aan
Met wat ik al die tijd al zeggen wou
Een briefje met wat zinnen
Van grote betekenis voor mij
Ik wil je nu eindelijk eens zeggen
Wat jij al talloze keren tegen me zei
Ik heb het nooit uit kunnen spreken
en daarvoor is het nu te laat
Dan toch maar via dit briefje
En hopen dat de ballon de goede kant uitgaat
De ballon is al onderweg
Dus lees het briefje maar gauw
Dan zul je eindelijk weten
Hoeveel ik eigenlijk van je hou !
kwam dit gedicht net tegen en vond hem hier ook weer erg toepasselijk.
http://www.ikmisjezo.info
[ Bericht 46% gewijzigd door _Bar_ op 18-06-2008 19:03:44 ]
Bewegende beelden vind ik nog moeilijker om naar te kijken dan foto's.
Heb jij dat ook? Het is dan zó echt en daardoor onvoorstelbaar dat het weg is.
quote:uhuh dit doet mij momenteel zeer zeer veel en dan deze muziek... ik houd het hierbij niet echt droog zeg maar.Op woensdag 18 juni 2008 18:58 schreef phluphy het volgende:
Het werkt, Bar.
Bewegende beelden vind ik nog moeilijker om naar te kijken dan foto's.
Heb jij dat ook? Het is dan zó echt en daardoor onvoorstelbaar dat het weg is.
Komt ook omdat je hier toch een levende kruipende Thijs en tussen de benende kijkende Thijs hebt.
En dan is het besef des te groter dat het er niet meer is
[ Bericht 17% gewijzigd door _Bar_ op 18-06-2008 19:25:55 ]
Men denkt heel erg aan een vorm van Epilepsie,voor de rest is er niks uitgekomen zeg maar, en is het dus giswerk.
Maar juist dat giswerk proberen wij zoveel mogelijk uit de weg te gaan, puur omdat je jezelf dan alleen maar knettergek maakt met Wat nou als....
En dat is ook niet echt bepaald gezond voor verdere verwerking
Maar wel mooi filmpjeEen hele dikke
voor iedereen hier!(En een
voor iedereen die het jullie nog extra moeilijk maakt)quote:
Ik kon het filmpje gewoon niet uitkijken en kan me niet voorstellen hoe moeilijk dit voor jullie moet zijn... Jullie zijn zo sterk.
Jullie kindjes hebben er weer een nieuw engeltje bij om mee te spelen, dit keer een beroemd engeltje, naja, haar vader dan.
Het dochtertje van Khalid Boulahrouz die gisteren veel te vroeg is geboren en vandaag is overleden
Speel je een grandioos EK, en dan word je onder politie-begeleiding van de training weggevoerd vanwege zo'n vreselijk bericht
Ik zat echt met tranen in mn ogen toen ik het hoorde, moest meteen aan jullie denken.
Lieve Janneke, ik hoop dat mijn denkbeeld werkelijkheid mag worden, de gedachte dat jij bij mijn Danyel bent vind ik erg fijn.
Heb toen ik hier net kwam een half jaartje terug ongeveer veel zitten lezen, ook van ''vroeger''
Ik hou het net als vele hier ook niet droog bij het zien van al die afschuwelijke dingen. Ieder kindje dat sterft is er eentje teveel
quote:Een mooie wensOp donderdag 19 juni 2008 22:55 schreef RockabeIIa het volgende:
Phluphy, dat je gedachten over haar en Danyel je mogen troosten
Ik hoop dat ook, veel sterkte Phluphy (en Jeroen natuurlijk ook!) sterkte, en ik vind de gedachte dat zei nu bij Danyel is wel heel mooi Zo ben ik ook nog steeds erg blij dat ik weet dat mijn moeder ook bij Thijs is
Ik vind het een prachtige gedachte dat ze nu bij Danyel en Thijs zijn.
en een mooie gedachte inderdaad, ik hoop met je mee dat ze elkaar 'daar' op de een of andere manier vinden.bar, ontroerend filmpje.
Vanochtend vroeg belden ze op met de mededeling dat, reeds bij het opladen, het nieuwe monumentje weer stuk is gegaan.
Ik ben sprakeloos, flabbergasted, woest. Ik stap zometeen in de auto en rij erheen en zal die mensen eens even heel duidelijk maken dat dit niet kan. En als ze geen Nederlands begrijpen zal ik het in licht dreigende gebarentaal doen. Stelletje prutsers.
Of ik word dalijk wakker en het was maar een -slecht bedachte- droom. Ik post hier nooit maar lees nog steeds mee om te weten hoe t met jou en de anderen hier gaat!
Maar dit is toch gewoon te erg voor woorden...
Gooien ze met die monumentjes ofzo.
Als je van een bedrijf zou verwachten dat ze zorgvuldig met andermans spullen omgaan zijn het wel zulke bedrijven!
Ik zou ze idd eens even goed de waarheid vertellen!
Sterkte!
Phluph, succes met afreageren daar. Bah. Sterkte, ook voor je man natuurlijk. Echt vreselijk vind ik het. Ik hoop dat je goed duidelijk kunt maken hoe naar dit voor jullie is. De wagen werd pas om 11.00 uur terug verwacht. Verder vertelde hij dat ze weer een heel nieuw monumentje gaan maken, waar onmiddellijk mee begonnen gaat worden en vanaf nu non stop aan gewerkt gaat worden, ook in het weekend. Zonder verdere tegenslagen -right- kan het dan misschien woensdag geplaatst worden.
Verder rijden en wachten op die wagen, om te kijken naar een stuk monument, leek me zinloos, dus ben ik weer naar huis gereden. En het nieuwe plan geeft wel aan dat ze inzien dat ze nu alles uit de kast moeten halen om het alsnog zo snel mogelijk geregeld te hebben.
Hoe zoiets tot 2 keer toe kan gebeuren, dat begrijp ik ook niet. We waren erbij toen het eerste monumentje geplaatst werd. Die man was uiterst professioneel en capabel. Wellicht doen ze nu zaken met een ander bedrijf, of het is een kwestie van bizar noodlot of zo.
En nu ga ik ramen wassen om me af te reageren....
Maar het lijkt er op dat ze zich nu wel realiseren hoe hard dit soort dingen neerkomen op het hart en de ziel van nabestaanden. Ik hoop dan ook dat ze echt hun uiterste best doen om alles zo snel en goed mogelijk te herstellen voor jullie dan ga ik nu gewoon duimen dat het woensdag echt echt echt goed is. en ongelooflijk, wat een horken! ze mogen wel héél erg extra hun best doen nu om hun lompigheid goed te maken.Hier een opnieuw drama in de fam....
Gisteren is mijn nichtje van 17 verongelukt.....
Ben beetje van slag.
Kom er later uitgebreider op terug
Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken van deze nieuwe klap
pluph, hopelijk is het woensdag klaar, wat een prusters! Ik kan me indenken dat het ontzettend pijnlijk is
En Phluph eveneens.
sterkte, ook voor je familie natuurlijk.Wat erg Bar, zo jong nog.
Sterkte voor jou en je familie.
quote:Op maandag 7 juli 2008 10:58 schreef _Bar_ het volgende:
Pluphy sterkte
Hier een opnieuw drama in de fam....
Gisteren is mijn nichtje van 17 verongelukt.....
Ben beetje van slag.
Kom er later uitgebreider op terug
daar zag iets over in de krant. Wat vreselijk Sterkte...
Bar wat erg Gecondoleerd en heel veel sterkte Bar, heel veel sterkte
Bar, ..... liefs.....
quote:Ik vloekte ook ff in stilte, zeg! Jemigggg! Hoe kan iemand twee keer dezelfde blunder begaan??Op maandag 7 juli 2008 22:57 schreef Jelief het volgende:
Ik hou niet van vloeken maar toen ik over het monumentje las dacht ik toch echt even 'godsgloeiende wat een eikels!'
Bar, ..... liefs.....
fluffie, ik hoop dat het gauw klaar is!
Bar, gecondoleerd meid... wat vreselijk...
Ik heb gisteren nog niets gehoord over het monumentje, ze hadden gezegd "maandag of dinsdag" wat te laten weten. Als ik vanmiddag rond 16.00 uur nog niets gehoord hebt, raad ik iedereen in de omgeving van Voorthuizen binnen te blijven en de ramen en deuren te sluiten.
Bar, wat afschuwelijk. Ontzettend veel sterkte.
Phluph, ik voel het volgens mij nu al knetteren dwars door het scherm heen. Terecht hoor! Bar, wat verschrikkelijk... Is dat dat meisje dat achterop de brommer zat?
Sterte in iedergeval, en ik hoop dat ze je vandaag bellen om alles definitief af te spreken.
veel sterkte gewenst Phluph, ik hoop zo dat je toch nog snel iets hoort zonder dat je er zelf achteraan moet gaan
Ik zou het zelf echt zo erg vinden als anderen blijkbaar zo nonchalant met zoiets emotioneel waardevols om zouden gaan dat ze niet eens de moeite nemen je op de hoogte te stellen, dat verwacht je ook eigenlijk niet van een dergelijk bedrijf Bar.... Ben er weer stil van... Heel veel sterkte
quote:Het was wel meer dan knetteren alleen hoor.Op dinsdag 8 juli 2008 08:47 schreef Brighteyes het volgende:
Maar.... ze hebben gebeld, het monumentje is klaar. Plaatsing staat gepland voor morgenochtend. Weer door hetzelfde bedrijf.
Natuurlijk heb ik me hardop afgevraagd of dit nu wel zo slim is. Maar ja, ze hebben volgens mij geen alternatief of zo. Zodra het geplaatst is, bellen ze op. Ik ben geneigd te zeggen "of zodra het weer stuk gegaan is".
quote:Dat hopen we dan maar...Op dinsdag 8 juli 2008 14:16 schreef snoopy het volgende:
Nou Phluph, ze zijn stom, maar zo stom zullen ze toch niet zijn?
En een
voor Tan en fam. vandaag "halfjaartijd" van Ayden quote:Ja zei zat achterop, en is gelanceerd zeg maar, in 1 klap overleden.....Op dinsdag 8 juli 2008 08:47 schreef Brighteyes het volgende:
Bar, wat verschrikkelijk... Is dat dat meisje dat achterop de brommer zat?
En voor Tan en haar familie een dikke
ook.Een half jaar alweer... jeetje wat gaat dat hard...
quote:Lief om daar even bij stil te staanOp dinsdag 8 juli 2008 22:48 schreef DaviniaHR het volgende:
En een
quote:Netjes van je DaviniaHR!Op dinsdag 8 juli 2008 22:48 schreef DaviniaHR het volgende:
Phluphy en Bar, heel veel sterkte.
En een
quote:Phluphy, hebben ze inmiddels al gebeld dat het monumentje er staat?Op dinsdag 8 juli 2008 13:37 schreef phluphy het volgende:
[..]
Het was wel meer dan knetteren alleen hoor.
Maar.... ze hebben gebeld, het monumentje is klaar. Plaatsing staat gepland voor morgenochtend. Weer door hetzelfde bedrijf.
Zodra het geplaatst is, bellen ze op. Ik ben geneigd te zeggen "of zodra het weer stuk gegaan is".
quote:Ja, 5 minuten nadat jij dit berichtje plaatste.Op woensdag 9 juli 2008 13:16 schreef Raissa het volgende:
Phluphy, hebben ze inmiddels al gebeld dat het monumentje er staat?
Het monumentje staat weer, alles is goed gegaan!
Tan, ik wilde eerst schrijven: is het al een half jaar geleden? Maar ik zou net zo goed kunnen zeggen: is het pas een half jaar geleden? Het lijkt aan de ene kant alsof het gisteren was.
Heel veel liefs voor jullie deze dag.
quote:Op woensdag 9 juli 2008 13:37 schreef phluphy het volgende:
[..]
Ja, 5 minuten nadat jij dit berichtje plaatste.
Het monumentje staat weer, alles is goed gegaan!
dat is goed nieuws fluff, fijn dat het nu allemaal weer klopt
quote:Gelukkig maar!Op woensdag 9 juli 2008 13:37 schreef phluphy het volgende:
[..]
Ja, 5 minuten nadat jij dit berichtje plaatste.
Het monumentje staat weer, alles is goed gegaan!
quote:Ik moest werken, en het is 1,5 uur x 2 (heen/terug) reizen.Op woensdag 9 juli 2008 18:34 schreef beefcake het volgende:
Heel fijn Phluphy! Ben je meteen gaan kijken voor de zekerheid?
Maar vrijdag ben ik vrij, dus dan kan ik gaan kijken, en alles weer netjes maken.
Het klinkt stom, maar toen ik wakker werd wist ik dat het goed ging komen. Ik heb mijn groene-bloemen truitje aangetrokken (dat ik samen met snoopy heb gekocht
) en had de hele dag een goed gevoel. * insert jompelmeisje in veelvoud*
quote:Oei dat is wel erg lang om even langs te wippen jaOp woensdag 9 juli 2008 20:35 schreef phluphy het volgende:
Ik moest werken, en het is 1,5 uur x 2 (heen/terug) reizen.
quote:Maar vrijdag ben ik vrij, dus dan kan ik gaan kijken, en alles weer netjes maken.
Het klinkt stom, maar toen ik wakker werd wist ik dat het goed ging komen. Ik heb mijn groene-bloemen truitje aangetrokken (dat ik samen met snoopy heb gekocht
* insert jompelmeisje in veelvoud*
Heel fijn En wat mooi, een groene-bloemen truitje
Tan, een half jaar al weer,