OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ook al ontbreekt Danyels bloem, ik vind het er toch nog steeds erg verzorgd uitzien hoor Phluph, misschien anoniem qua gebrek aan naam/gedenkteken, maar het is wel duidelijk dat het het plekje is van iemand waar heel veel van gehouden wordt 
Maar hopelijk is het monumentje idd vlug weer terug op z'n plek 
Bar
Maar hopelijk is het monumentje idd vlug weer terug op z'n plek Bar
Thoughts arrive like butterflies.
Red de zeehond!
Red de zeehond!
Dit is niet de eerste keer dat je een onderwerp aanstipt wat heel erg "raak" is, jellyrose. Heel apart vind ik dat.quote:Op maandag 2 juni 2008 18:02 schreef jellyrose het volgende:
Ook al ontbreekt Danyels bloem, ik vind het er toch nog steeds erg verzorgd uitzien hoor Phluph, misschien anoniem qua gebrek aan naam/gedenkteken, maar het is wel duidelijk dat het het plekje is van iemand waar heel veel van gehouden wordt
Want dit speelt voor mij heel erg mee, de indruk die je wekt naar de buitenwereld. Ik vind niets zo troosteloos als een verwaarloosd graf. Ik zie ze regelmatig en vind dat heel rot om te zien. Zijn er dan geen nabestaanden die moeite willen doen voor de overledene, denk ik dan? Ik weet dat je hierover niet mag oordelen, want je kent de situatie natuurlijk niet. De nabestaanden wonen misschien wel in het buitenland, of zijn zelf ziek, of vinden het emotioneel te moeilijk. Maar toch.
(Ik zet overigens wel eens plantjes die over zijn, of nog net niet uitgebloeid, of stekjes, neer bij andere, kale, graven of gedenkstenen. Waarschijnlijk mag dit niet, maar ik kan het niet laten).
Maar dit is dus de reden waarom ik het zelf zo belangrijk om het grafje de tegenovergestelde uitstraling te laten hebben. Het moet niet 100% goed zijn, maar 200%. Daarom vind ik het ook zo'n rotgedachte dat het nu een tijdje "kalig" was. Maar dat is nu gelukkig voorbij, en over een paar weken is het weer helemaal perfect!
... ♥ ik mis je ♥
Sorry Phluphy dat ik reageer, maar mijn broertje is in '82 4 dagen voor zn 1e verjaardag overleden. Mijn ouders *kunnen* zelfs nu nog niet naar zn grafje toe, puur omdat ze het niet aankunnen.quote:Op maandag 2 juni 2008 18:19 schreef phluphy het volgende:
[..]
Want dit speelt voor mij heel erg mee, de indruk die je wekt naar de buitenwereld. Ik vind niets zo troosteloos als een verwaarloosd graf. Ik zie ze regelmatig en vind dat heel rot om te zien. Zijn er dan geen nabestaanden die moeite willen doen voor de overledene, denk ik dan?
Zijn steen zelf is ook heel simpel. Zijn naam, zn geboorte en sterf datum, namen van mn ouders en mn zus (ik was er toen nog niet) En meer niet. Ze hebben nooit planten kunnen planten of bloemen kunnen neerzetten..
Dat is tocht triest.. Ze kunnen er ook amper over praten...
Ik bedoel het absoluut niet bot of wat dan ook. Maar moest dit toch ff kwijt.
[ Bericht 43% gewijzigd door Vlinder op 02-06-2008 18:41:15 ]
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Dat is zeker heel triest, vlindur. En ik vind het ook rot als mijn berichtje je op één of andere manier gekwetst heeft. Zoals ik al schreef, is dit inderdaad een van de mogelijke verklaringen, en een heel begrijpelijke, absoluut. Ik weet van één van de kale graven die ik vaak zie, dat de moeder het ook om emotionele redenen niet kan, en haar zoontje overleed al in 1965, op 8 jarige leeftijd. Maar als ik het grafje zie, en ik heb zelf plantjes "over", dan zet ik ze er bij. En dat is niet als een verwijt richting de nabestaanden bedoeld, maar meer als geste voor de overledene, ook al is het een onbekende.quote:Op maandag 2 juni 2008 18:27 schreef Vlindur het volgende:
Sorry Phluphy dat ik reageer, maar mijn broertje is in '82 4 dagen voor zn 1e verjaardag overleden. Mijn ouders *kunnen* zelfs nu nog niet naar zn grafje toe, puur omdat ze het niet aankunnen.
Zijn steen zelf is ook heel simpel. Zijn naam, zn geboorte en sterf datum, namen van mn ouders en mn zus (ik was er toen nog niet) En meer niet. Ze hebben nooit planten kunnen planten of bloemen kunnen neerzetten..
Dat is tocht triest.. Ze kunnen er ook amper over praten...
Moest dit toch ff kwijt.
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Nogmaals, mijn berichtje was niet als verwijt aan wie dan ook bedoeld. Ik vind het heel erg voor je ouders dat ze er nog steeds zo veel moeite mee hebben. Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
... ♥ ik mis je ♥
Ik denk dat als 'ik' Mink had begraven dat het geen mooi verzorgd grafje zou zijn. Ik kan nog altijd niets verdragen van foto's of wat dan ook. Nog altijd het ik stond er bij en keek er naar gebeuren.
De urn is ook een 'gewoon' iets hier in huis, dan staat ie op een stapeltje post, maar ook achter of tussen rommeltjes. Zaterdag was ik wel in shock, de plank waar de urn op stond had Cas omgetrokken, omdat hij ergens bij moest. De urn stond voor de zekerheid op een antislipmatje, ivm de katten. Ook al is ie zwaar, toch ben ik erg bang dat ie van de plank af geduwd wordt. Nu staat ie dus in de slaapkamer in mn kledingkast, omdat ik toch té bang ben dat ie valt, tot ik wat anders bedacht heb, want Peet vind het niets, mij maakt het niet zo uit waar de urn staat, als ie maar veilig staat.
De urn is ook een 'gewoon' iets hier in huis, dan staat ie op een stapeltje post, maar ook achter of tussen rommeltjes. Zaterdag was ik wel in shock, de plank waar de urn op stond had Cas omgetrokken, omdat hij ergens bij moest. De urn stond voor de zekerheid op een antislipmatje, ivm de katten. Ook al is ie zwaar, toch ben ik erg bang dat ie van de plank af geduwd wordt. Nu staat ie dus in de slaapkamer in mn kledingkast, omdat ik toch té bang ben dat ie valt, tot ik wat anders bedacht heb, want Peet vind het niets, mij maakt het niet zo uit waar de urn staat, als ie maar veilig staat.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Op het kerkhof waar mijn oma ligt, komen regelmatig vrijwilligers om bloemen te zetten bij kindergraven die 'leeg' zijn. Dat vind ik wel mooi. Al is het wel moeilijk dat die kindjes vlak bij de ingang liggen. Je moet er langs om bij de rest van het kerkhof te komen.
Ook al staat er geen bloem op, je ziet wel dat jullie er veel werk in hebben gestoken Fluf. En dat het netjes is.
Moussy, jullie hadden toch een film laten maken? Vraagt Rene daar wel eens om?
Ook al staat er geen bloem op, je ziet wel dat jullie er veel werk in hebben gestoken Fluf. En dat het netjes is.
Moussy, jullie hadden toch een film laten maken? Vraagt Rene daar wel eens om?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Frappant dat je dit zegt, want juist omdat ik het tegenovergestelde 'voel' bij alles wat je/jullie over Danyel vertellen en delen is het op de een of andere manier ook 'logischer' om meer te zeggen dan je alleen sterkte te wensen (ook al is dat absoluut niet minder gemeend!). De herinnering aan hem is zo springlevend dat het bijna onmogelijk is om daar aan voorbij te gaan, zelfs voor iemand zoals ik die hem nooit gekend heeftquote:Op maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
Ik kan me overigens ook heel goed voorstellen dat mensen na zo'n groot verlies daar zelfs jaren later niet 'open' over kunnen of willen vertellen. Ieder mens verwerkt en rouwt tenslotte op een andere manier.
Thoughts arrive like butterflies.
Red de zeehond!
Red de zeehond!
Ik neem je niks kwalijk hoor, echt niet.quote:Op maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
[..]
Dat is zeker heel triest, vlindur. En ik vind het ook rot als mijn berichtje je op één of andere manier gekwetst heeft. Zoals ik al schreef, is dit inderdaad een van de mogelijke verklaringen, en een heel begrijpelijke, absoluut. Ik weet van één van de kale graven die ik vaak zie, dat de moeder het ook om emotionele redenen niet kan, en haar zoontje overleed al in 1965, op 8 jarige leeftijd. Maar als ik het grafje zie, en ik heb zelf plantjes "over", dan zet ik ze er bij. En dat is niet als een verwijt richting de nabestaanden bedoeld, maar meer als geste voor de overledene, ook al is het een onbekende.
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Nogmaals, mijn berichtje was niet als verwijt aan wie dan ook bedoeld. Ik vind het heel erg voor je ouders dat ze er nog steeds zo veel moeite mee hebben. Het lijkt me heel moeilijk om op die manier opgesloten te zitten in je eigen verdriet.
Ik weet dat een vroegere vriendin van mama het grafje van Johann bij houdt. Ze schildert de letters bij, maakt het schoon en laatst stonden er viooltjes toen ik er was. Mijn zus was bijna 2 toen hij overleed. (jan '80) en heeft van mn tantes en oma alles gehoord over zn dood en begravenis en waar zij toen was.
Papa en mama vertellen heel weinig, en al helemaal niet uit hun zelf. Mama verwijdt het haar zelf nameijk. Ze was wezen kijken en toen sliep hij nog. Dus had ze mn zus aangekleed en eten gegeven. En toen ze weer keek was hij overleden...... Diagnose: Kroep.
Mn tante is zuster, via haar weten we dat hij geen pijn heeft gehad. Gelukkig. Hij heeft het waarschijnlijk niet doorgehad ook. Ik heb hem dus niet gekend, maar voel wel een band. Vraag me ook continu af op wie hij had geleken.
Ik ben niet gelovig, maar vergaan in de grond vind ik een vreselijke gedachte. Dus voor mij is mn broer een ster. En als ik boos, gelukkig of verdrietig ben, deel ik dat voornamelijk met hem. En wens hem welterusten enzo.
Dus opgeloten zitten in je verdriet is hier zeer zeker wel van toepassing op mn ouders ja..
Ik denk btw wel, dat als ik er kom en er staat een plantje of bosje bloemen, dat ik me wel zou afvragen hoe het er komt. Zou een briefje of kaartje (aan het plantje) dan wel graag zien.
Aan jullie allemaal...
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Jeetje Mous, dat wist ik helemaal niet. Best bizar, en ogenschijnlijk onmogelijk, dat je aan de ene kant op "die" manier je leven leidt (deels), en tegelijkertijd gewoon verder leeft en "gewone" dingen doen. Het lijkt zo vreemd, dat die twee dingen samen gaan. Een lotgenote/vriendin die ik wel eens spreek hierover, zei laatst dat ze nog steeds bang is voor de man met de hamer. Alsof daarmee bewezen wordt dat het dus niet kan, dat samengaan.quote:Op maandag 2 juni 2008 18:52 schreef moussy het volgende:
Ik denk dat als 'ik' Mink had begraven dat het geen mooi verzorgd grafje zou zijn. Ik kan nog altijd niets verdragen van foto's of wat dan ook. Nog altijd het ik stond er bij en keek er naar gebeuren.
(Ik vond het heel moeilijk om uit te leggen wat ik bedoel, hopelijk komt het een beetje over).
... ♥ ik mis je ♥
Mooi zeg. Geweldig vind ik dat, aan zoiets zou ik ook wel mee willen doen. Misschien kan ik mijn 'illegale praktijken' op het kerkhofje bij Danyel wel legaliseren en uitbreiden. Ik zal wel eens een balletje opgooien.quote:Op maandag 2 juni 2008 19:37 schreef YPPY het volgende:
Op het kerkhof waar mijn oma ligt, komen regelmatig vrijwilligers om bloemen te zetten bij kindergraven die 'leeg' zijn. Dat vind ik wel mooi. Al is het wel moeilijk dat die kindjes vlak bij de ingang liggen. Je moet er langs om bij de rest van het kerkhof te komen.
... ♥ ik mis je ♥
Vlindur, wat een enorm triest verhaal en wat afschuwelijk voor je moeder zeg, dat schuldgevoel.
Voor jullie als gezin moet het ook niet altijd makkelijk zijn geweest, ook al hebben jullie, als kinderen, het niet eens of amper meegemaakt. Wel fijn om te lezen dat je toch iets van een band voelt, ook al maakt het natuurlijk maar een heel klein stukje goed van alles wat je moet missen.
Voor jullie als gezin moet het ook niet altijd makkelijk zijn geweest, ook al hebben jullie, als kinderen, het niet eens of amper meegemaakt. Wel fijn om te lezen dat je toch iets van een band voelt, ook al maakt het natuurlijk maar een heel klein stukje goed van alles wat je moet missen.
... ♥ ik mis je ♥
Heel af en toe, ze vroeg laatst of ze hem even mocht kijken samen met Cas. Maar onze videorecorder doet het niet meer. We laten hem nu omzetten op DVD. een vriendin van mij wil hem ook wel zien... dat mag, zolang ik niet mee hoef te kijken, ik ga wel in de tuin met de kineren spelen of zo. er over praten is absoluut geen probleem, iedereen mag vragen, maakt me ook niets uit, ik kan het alleen gewoon niet zien. Het is heel raar, maar ik ga mezelf ook niet dwingen. Het is wel veilig zo met mijn kop in het zand. De 'film' is ook gebruikt in delen voor een voorlichtingsfilm voor een verzorgende opleiding, die hoef ik ook niet te zien...quote:Op maandag 2 juni 2008 19:37 schreef YPPY het volgende:
Moussy, jullie hadden toch een film laten maken? Vraagt Rene daar wel eens om?
Je zou er haast een boek over schrijven!
a.s zondat zou er op het werk een babyborrel zijn, nu hebben ze mij dus pas in de avond ingepland, gewoon omdat ze zoiets hadden van er komen dan zoveel kinderen misschien is dat niet zo slim, en vooral niet met de aanloop naar 9 juni, vind ik toch wel weer heel erg fijn, niet moeilijk doen, gewoon mij in de avond inplannen en ik zou optijd naar huis mogen zodra ik het niet trekken zou.
Over de maandag tja, ik wil dus iets symbolisch gaan doen, vorig jaar nog ballonnen opgelaten met Sjeen en haar vriend voor Thijs.
Ik zat eraan te denken om naar Parijs te rijden en daar in de sacre ceur een kaarsje te laten branden en vanaf de eifeltoren 2 ballonnen de lucht inlaten.... maar is ook weer zoiets even op en neer.... al sta je er zo....
Jullie misschien nog mooie ideetjes?
Over de maandag tja, ik wil dus iets symbolisch gaan doen, vorig jaar nog ballonnen opgelaten met Sjeen en haar vriend voor Thijs.
Ik zat eraan te denken om naar Parijs te rijden en daar in de sacre ceur een kaarsje te laten branden en vanaf de eifeltoren 2 ballonnen de lucht inlaten.... maar is ook weer zoiets even op en neer.... al sta je er zo....
Jullie misschien nog mooie ideetjes?
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Nou, Bar, ik zou dat dóen. Is een prachtig idee en waarom die dag niet die tijd nemen ervoor? Het klinkt alsof het idee heel spontaan in je opkwam, dus lijkt het me echt een goed en mooi idee. Ik zou je gevoel dus volgen en dat gewoon doen!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik ook idd. Vind het een heel mooi idee, en als jullie er tijd voor en zin in hebben, doen hoor!
Vind het een heel mooi idee, en als jullie er tijd voor en zin in hebben, doen hoor!
***
Ik ben ook een groot voorstander van het uitvoeren van spontane ideeën.
Als het ook maar even kan, zou ik het echt doen, Bar!
Als het ook maar even kan, zou ik het echt doen, Bar!
... ♥ ik mis je ♥
Gewoon doen inderdaad... Het is een heel mooi idee
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Of een ballonvaart. Bar. Lijkt me ook wel iets voor je. Ietsje dichter bij hem <3
I'm so glamourous I piss glitter!
Dat is gaaf juist! Vanaf de Eifeltoren, of juist vanaf die megawolkenkrabber. En die kerk is zo mooi. Echt een goed plan, moet je gewoon doen als je dat zo voelt.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Zojuist marco gesproken, die zit voor het werk in Duitsland, en komt pas morgen terug naar nederland.Het idee voorgesteld en hij vind het ook wel een mooi bijzonder idee.
Ik ga eens kijken wat de mogelijkheden zijn of per auto of per trein, en wat ik kan doen voor de ballonnen die dan vanaf de eiifeltoren naar losgelaten worden
hmm eens babbelen met mijn baas erover die is jaren lang gids in Parijs geweest
Ik ga eens kijken wat de mogelijkheden zijn of per auto of per trein, en wat ik kan doen voor de ballonnen die dan vanaf de eiifeltoren naar losgelaten worden
hmm eens babbelen met mijn baas erover die is jaren lang gids in Parijs geweest
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Bar, mooi idee toch?
Wat fijn dat je werkgever zo stilstaat bij wat een babyborrel kan doen met jou, goed hoor!
Phluphy, ik lees net dat de chaos gelukkig mee is gevallen op het grafje, ik hoop in elk geval dat er vlug weer een compleet geheel is!
Wat fijn dat je werkgever zo stilstaat bij wat een babyborrel kan doen met jou, goed hoor!
Phluphy, ik lees net dat de chaos gelukkig mee is gevallen op het grafje, ik hoop in elk geval dat er vlug weer een compleet geheel is!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Naast mijn lieve zus ligt een mevrouw begraven, en die heeft een heel onverzorgd graf, er ligt gewoon helemaal niks. Geen steen, geen plantjes, geen naam, niksquote:Op maandag 2 juni 2008 18:44 schreef phluphy het volgende:
[..]
Ik vraag me wel eens af over de nabestaanden hier bezwaar tegen zouden hebben. Misschien kun jij me daar, vanuit jullie standpunt, wijzer over maken?
Alleen wat onkruid
Mijn moeder vond dat zo zielig dat ze een keer een boompje en weet ik wat had geplant, maar toen zei de begrafenisondernemer dat die vrouw het zou heeft gewild. Die wilde juist niks op het graf,
dus toen de boel er maar weer af gehaald.....
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Ik durfde het dus niet te zeggen, maar ik kan me idd ook voorstellen dat er mensen zijn die er geen prijs op stellen. Kan het niet goed uitleggen waarom.
***
Ik weet ook niet precies hoe ik het moest zeggen en durfde het ook niet.
Stel Maarten of mijn man ligt daar en een vreemde "bemoeid(t?)" zich zomaar met hun graf dan ben ik daar niet zo blij mee eigenlijk.
Vind het heel erg goed bedoeld maar ieder heeft zijn eigen wens hoe die begraven wil worden en ieder heeft weer zijn eigen manier om het graf van een geliefde te onderhouden.
Stel Maarten of mijn man ligt daar en een vreemde "bemoeid(t?)" zich zomaar met hun graf dan ben ik daar niet zo blij mee eigenlijk.
Vind het heel erg goed bedoeld maar ieder heeft zijn eigen wens hoe die begraven wil worden en ieder heeft weer zijn eigen manier om het graf van een geliefde te onderhouden.
Jullie hebben het over de graven, hier is het vaak dat ik degene ben die er plantjes bijzet, nieuwe knuffeltjes, nieuwe windmolentjes etc etc
Marco is daar heel anders in, voor hem hoefd het allemaal niet zo, nieuwe plantjes, knuffeltjes en windmolentjes, het hoeft toch helemaal niet zo vrolijk, het is toch ook niet vrolijk....
Wat het soms wel eens heel lastig maakt, omdat ik graag het vrolijk en mooi maak, gewoon omdat ik geen trieste bedoelingen wil daar waar onze zoon ligt.
Naast Thijs staat ook een grafje, wat al zo oud is dat het al niet meer te lezen is wie er ligt en hoe jong het kindje nog maar was, en die geniet nu mee met de plantjes knuffeltjes en dergelijke van Thijs.
Marco is daar heel anders in, voor hem hoefd het allemaal niet zo, nieuwe plantjes, knuffeltjes en windmolentjes, het hoeft toch helemaal niet zo vrolijk, het is toch ook niet vrolijk....
Wat het soms wel eens heel lastig maakt, omdat ik graag het vrolijk en mooi maak, gewoon omdat ik geen trieste bedoelingen wil daar waar onze zoon ligt.
Naast Thijs staat ook een grafje, wat al zo oud is dat het al niet meer te lezen is wie er ligt en hoe jong het kindje nog maar was, en die geniet nu mee met de plantjes knuffeltjes en dergelijke van Thijs.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Bar, gewoon doen als het kan! Ik vind het ook echt een super idee
Thoughts arrive like butterflies.
Red de zeehond!
Red de zeehond!
Ik ben het wel met jullie eens, wat de "bemoeizucht" met andere graven betreft.
In mijn geval zijn het graven cq. gedenkstenen van verstandelijk gehandicapten, die natuurlijk niet zelf een dergelijk bewuste keuze hebben gemaakt. Dit zou ik als "excuus" kunnen aanvoeren, maar in feite hebben jullie gelijk, ik heb er niets mee te maken.
Ik vind het wel een lastig iets hoor.
In mijn geval zijn het graven cq. gedenkstenen van verstandelijk gehandicapten, die natuurlijk niet zelf een dergelijk bewuste keuze hebben gemaakt. Dit zou ik als "excuus" kunnen aanvoeren, maar in feite hebben jullie gelijk, ik heb er niets mee te maken.
Ik vind het wel een lastig iets hoor.
... ♥ ik mis je ♥
Kan ik me voorstellen. Ik snap jouw gedachtegang heel goed, juist omdat jij het zelf zo heel anders ervaart. En wellicht zijn er idd graven bij waarbij het wel heel erg 'gewaardeerd wordt' omdat er bijv. verder niemand anders meer is die er voor kan zorgen.
Het is idd gewoon lastig.
Het is idd gewoon lastig.
***
Inderdaad erg lastig!
Ik heb al een paar keer een bericht getyped en toch delete ik hem weer omdat ik niet wil dat het verkeerd over komt omdat ik de andere kant ook heel goed snap.
Ik heb al een paar keer een bericht getyped en toch delete ik hem weer omdat ik niet wil dat het verkeerd over komt omdat ik de andere kant ook heel goed snap.
Zat een beetje tussen mijn muziekverzameling te bladeren, en toen kwam ik een nummer tegen, het origineel is van Liesbeth List en Rames Shaffy, en hier vond ik dan ook de songtekst van, de versie die ik thuis heb, is eentje met franse teksten erdoorheen en vind ik persoonlijk veel mooier overkomen. maar hierbij de tekst van de nederlandse versie:
Mijn hemel blauw met gouden hallen
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven
Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
Bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach
'k Hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief
Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verdroog de meren versteen de dalen en
Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt
Verberg je ogen in je hand
Voordat m'n glimlach ze verbrandt
Mijn vuur, mijn liefde, mijn gouden ogen
't Is beter als je nog wat wacht
Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan
De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar jouw hemelpaleis
Daar wil ik zijn alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief
Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in m'n armen
Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht
Maar soms ben ik als kolkend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M'n kind ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou
Nee nooit sta ik een seconde stil
'k Wil liever branden neem me mee
Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
Geen leven dat ik niet begon
En vliegen langs jouw hemelbaan
Je kunt niet houden van de zon
Ik wil nooit meer bij je vandaan
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Mijn hemel blauw met gouden hallen
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven
Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
Bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach
'k Hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief
Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verdroog de meren versteen de dalen en
Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt
Verberg je ogen in je hand
Voordat m'n glimlach ze verbrandt
Mijn vuur, mijn liefde, mijn gouden ogen
't Is beter als je nog wat wacht
Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan
De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar jouw hemelpaleis
Daar wil ik zijn alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief
Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in m'n armen
Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht
Maar soms ben ik als kolkend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M'n kind ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou
Nee nooit sta ik een seconde stil
'k Wil liever branden neem me mee
Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
Geen leven dat ik niet begon
En vliegen langs jouw hemelbaan
Je kunt niet houden van de zon
Ik wil nooit meer bij je vandaan
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Bar, ik denk aan je vandaag, heel veel sterkte op deze moeilijke dag
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Kaarsjes in de Notre Dame
Veel sterkte en kracht vandaag Bar.
Veel sterkte en kracht vandaag Bar.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Sterkte vandaag, Bar
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Lieve Bar,
eigenlijk weet ik niet wat ik moet zeggen, heb gewoon vandaag niet de juiste woorden.
sterkte weiffie ! We denken aan jou en Thijs.
Stout
eigenlijk weet ik niet wat ik moet zeggen, heb gewoon vandaag niet de juiste woorden.
sterkte weiffie ! We denken aan jou en Thijs.
Stout
Lieve Bar en Mar, ik denk aan jullie vandaag. Sterkte
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Lieve lieve Bar en lieve Mar, heeeel veel sterkte vandaag. Er wordt aan jullie gedacht
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Bar...
Toen ik Sasha nog niet had dacht ik al dat het verschrikkelijk zou moeten zijn, nu ik hem heb wéét ik dat het verschrikkelijk moet zijn...
Toen ik Sasha nog niet had dacht ik al dat het verschrikkelijk zou moeten zijn, nu ik hem heb wéét ik dat het verschrikkelijk moet zijn...
***
Bar en Mar, heel veel sterkte vandaag..
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Lieve Bar en Mar,
Ook hier wordt aan jullie en jullie prachtventje gedacht
Ook hier wordt aan jullie en jullie prachtventje gedacht
No farewell could be the last one.
If you long to meet again...
If you long to meet again...
Lieve Bar, ik denk aan jullie. Veel sterkte...
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Ontzettend veel sterkte, niet alleen voor vandaag.
Al ken ik je niet persoonlijk, ik vind je hier een enorm dapper mens, hoe open je er toen en nu mee omgaat en eerlijk bent in al je verdriet.
Ik weet nog bijna letterlijk je berichtje van die paar regels hier voor me halen van die ochtend...
Al ken ik je niet persoonlijk, ik vind je hier een enorm dapper mens, hoe open je er toen en nu mee omgaat en eerlijk bent in al je verdriet.
Ik weet nog bijna letterlijk je berichtje van die paar regels hier voor me halen van die ochtend...
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
.JPG)
Bar
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
