Een "gevoelig" onderwerp, een onderwerp wat je geen enkele andere ouder toewenst.
Een topic waarin je misschien wel steun vindt met elkaar, door je verhalen, herinneringen en gedachten neer te zetten.
Mooie linkjes:
http://lichtwerker.web-log.nl/
http://www.angelsymbols.nl/
http://www.regenboogboom.nl/
Engeltjes:
Max: 7 augustus 1995 -
9 juni 1997 (zoon van pepper_961)Mink: 10 augustus 2002 -
11 augustus 2002 (zoon van moussy en BlackCrow)Pepijn: 23 februari 2004 -
5 maart 2005 (zoon van mama_van_pepijn)Stan: 28 oktober 2005 -
20 december 2005 (zoon van irule25)Esmée: 1 mei 2003 -
20 februari 2006 (dochter van humpeltje)Danyel: 11 september 2004 -
21 maart 2006 (zoon van Phluphy)Thijs: 6 september 2004 -
9 juni 2006 (zoon van Bar_en_Mar)Estee: 4 april 2006 -
6 april 2006 (dochter van dayves)Ouders van Prachtige Engeltjes...
Ouders van Prachtige Engeltjes (2)
Ouders van Prachtige Engeltjes (3)
Ouders van Prachtige Engeltjes (4)
Ouders van Prachtige Engeltjes (5)
Ouders van Prachtige Engeltjes (6)
Ouders van Prachtige Engeltjes (7)
Ouders van Prachtige Engeltjes (8)
quote:Op donderdag 26 juli 2007 08:06 schreef Sugar het volgende:
jij blijft
jij blijft wie je bent
baby
engel
ster
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde kent geen ver
jij blijft wat je bent
broertje
zoontje van
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde kent geen plan
jij blijft waar je bent
in ons hart
en hoofd
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde is beloofd
jij blijft hoe je bent
zonder pijn
of spijt
zomaar weg maar zo dichtbij
liefde voor altijd
jij blijft
voor altijd
jij blijft.
Van Dolf Jansen
Vond het wel een beetje 'raar' om dit topic te openen, maar ik wilde het dan ook wel goed doen.Zeker rond deze tijd zie ik wat voor een verdriet mijn ouders hebben...
Ik heb het allemaal wel een plekje gegeven, zeker ook omdat ik mijn ouders tot steun wil zijn.
Wat verdrietig zeg. Is dit de tijd wanneer hij/zij geboren werd?
quote:Rond deze tijd is hij overleden, op de verjaardag van mijn moeder is hij begraven. Hij is precies 4 maanden geworden.Op zaterdag 28 juli 2007 09:19 schreef Brighteyes het volgende:
SoL, tuurlijk mag je hier posten. Het gaat om engeltjes toch?
Wat verdrietig zeg. Is dit de tijd wanneer hij/zij geboren werd?
Ik heb het allemaal wel een plekje gegeven, het is nu 4 jaar geleden.
Maar soms het ik het er toch best moeilijk mee. Zeker als ik zijn tweelingbroertje zie, dan denk je toch van: hier hadden twee knulletjes moeten spelen met mijn dochter.
Mijn zusje is trouwens weer zwanger van een jongetje en over een week of twee uitgerekend.
Dat gedicht in de
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 28-07-2007 09:28:19 ]
quote:Is best wel raar idd, mijn moeder viert haar verjaardag ook niet meer.Op zaterdag 28 juli 2007 09:34 schreef Brighteyes het volgende:
Oef, dat is best een moeilijk situatie idd, als er nog en tweelingbroertje is, lijkt me. En dan je moeders verjaardag voor de begrafenis, dat maakt het nog dubbel beladen.
Het was toen best ook wel een heftige periode, mijn dochter was net weer thuis vanuit het Brandwondencentrum in Beverwijk (ze had een kopje soep over haar heen gekregen en heeft uiteindelijk op 5 plekken een huidtransplantatie gehad) en we dachten dat we alle ellende wel gehad hadden voor dat jaar, en nog geen twee maanden later overleed mijn neefje
Hoe oud was je neefje, als ik mag vragen?
quote:Hij is precies 4 maanden gewordenOp zaterdag 28 juli 2007 09:41 schreef Brighteyes het volgende:
Jeumig, dat is ook niet niks, van je dochterje.
Hoe oud was je neefje, als ik mag vragen?
Sterkte dan maar deze dagen. Kan me voorstellen dat je er toch steeds nog even aan denkt hoor.
quote:TnxOp zaterdag 28 juli 2007 09:45 schreef Brighteyes het volgende:
Oh sorry, ik zie nu dat je dat al zei. Tsjonge zeg...
Sterkte dan maar deze dagen. Kan me voorstellen dat je er toch steeds nog even aan denkt hoor.
Had weleens eerder al willen posten in dit topic, maar vind het best wel heftig enzo. Maar nu ik merk dat ik mijn ei in mijn directe omgeving niet kwijt kan toch maar de stap genomen
quote:Ik ben inderdaad ook blij dat die tweede droom niet al te lang op die eerste volgde, enkele dagen of hooguit 2 a 3 weken. Dat maakte toch dat ik me snel over die akelige eerste droom kon zetten.Pepper, wat fijn dat die tweede droom 'goed' was.Het zou natuurlijk naar zijn als je alleen maar van die rottige dromen zou hebben.
@ Phluphy:
quote:Oeh ik moet daarvoor heel erg in mn herinnering graven.pepper, wanneer had jij je eerste droom? En je tweede/laatste? Is dat al lang geleden?
Vind je het zelf niet jammer dat het maar bij 2 dromen gebleven is in al die jaren?
Volgens mij òf 2 maanden na z`n dood of ongeveer een half jaartje.
Ik het had het sowieso over die nare droom bij m`n ouders thuis en ik denk dat òf m`n zusje jarig was (1 augustus) òf m`n zwagertje( 20 Januari) want m`n zwagertjes moeder was er en zij zei dat het een droom was die over mijn schuldgevoel naar Max toe ging en niet dat Max echt boos op me was.
Eigenlijk alleen 97/98 over hem gedroomd dus daarna geen echte dromen meer.
Wel had ik regelmatig, en dat gaat vast spooky klinken, op momenten dat ik even heel diep ging in m`n verdriet momenten, dat ik Max om me heen voelde. Ik kreeg dan zo`n tril oog en dat had ik dan voor dagen of weken tot de bom barstte en ik een mega huilbui kreeg. Zoeen waardoor je amper nog adem kon halen zo heftig en benauwend. En rond die tijd voelde ik dan een soort wind pufje in m`n gezicht dan kreeg ik een rilling en dan voelde ik me van binnen warm worden. Een beetje dat effect van op een koude winter dag een grote warme beker chocomelk drinken. Zo voelde dat ongeveer. Echt heel wazig was dat. Maar wel heel heel fijn!
Ik heb buiten die twee dromen om ook nog wel een paar keertjes vlak voor het wakker worden heel vluchtig z`n gezichtje gezien. Maar dat was echt heel wazig en ook echt seconden werk.
@PM-girl:
quote:Dat kan soms best hard aankomen ja, want door die eerste droom was ik echt nog wel dagen later aan het nadenken.Pepper, wat dromen met je kunnen doen he, zowel positief als negatief.
Die tweede droom werd ik juist heel blij van.
allemaal. voor iedereen die het kan gebruiken...En die terugslagmomenten, ook heel herkenbaar. Wat moet een mens dan diep gaan he.
quote:Dat gevoel ken ik ook nog wel ja.Op dinsdag 31 juli 2007 18:53 schreef phluphy het volgende:
Het klinkt inderdaad spooky, pepper, maar ik weet uit eigen ervaring wat voor "vreemde dingen" er kunnen gebeuren en ik vind het inmiddels helemaal niet spooky meer. Integendeel. Wat ik wel jammer vind is dat er soms zoveel tijd kan zitten tussen de dagen/perioden dat hij zo "dichtbij" is. Soms duurt het me te lang. Dat is meestal in periodes waarin je druk bent vanalles en nog wat.
En die terugslagmomenten, ook heel herkenbaar. Wat moet een mens dan diep gaan he.
Aan de ene kant wist je dan, dat het eventjes niet helemaal lekker met je ging, maar aan de andere kant had je dan wel dat troostende fijne warme gevoel van; "hij is hier bij me,... even."
Dat warme close gevoel wilde ik dan liever niet loslaten, maar ik voelde ook dat het samen ging met; 'het me ontzettend diep zwaar klote voelen' en dat wilde ik dan weer liever niet te lang.
(snap je me een beetje?!
Is een beetje warrig omschreven maar ik kan het even niet beter uitleggen 
)Die lange pozen ertussen hangen dus gewoon samen met de bergen en dalen waar je doorheen gaat. Op een gegeven moment worden die periodes nòg langer, maar dan is het oke tegen die tijd.
Gelukkig komen dan ook die huilbuien minder vaak en dat is dan wel weer fijn.
Herken je die vreselijke huilbuien?
Dan hoeft er maar dìt te gebeuren en je gaat, je staat al een poos op springen, want dat voel je dan al een tijdje aankomen, ik had dan bv. een irritant tril-oogje als voorbode, en dan voelde die huilbui bijna als overgeven.
Echt vreselijk vond ik dat, je zat dan gewoon letterlijk naar adem te snakken van ellende, met als resultaat dat ik wel eens màànden met dat irritante zenuwachtige tril-oog heb rond gelopen omdat ik tegen weer zo`n jankbui vocht.
Moet er wel bij zeggen dat ik er wel altijd van opknapte van die huilbui.
Die druk op mn borst (hartzeer) en die spanning in mn lijf was daarna wel altijd even weg.
Ik verbaas me altijd over de flexibiliteit van de mens, want het wordt toch altijd weer licht....
En ik vond je verhaal niet te warrig hoor
quote:Ik verbaas me er ook over, die flexibiliteit. En het voelt 'goed' dat het niet altijd zo naar en zwart is voor jullieOp vrijdag 3 augustus 2007 15:40 schreef phluphy het volgende:
Oh ja, die huilbuien herken ik helaas maar al te goed. Ze nemen in frequentie wel af, maar kunnen nog steeds erg heftig zijn. Dan lijkt alles om je heen zwart en kun je je maar moeilijk voorstellen dat je ooit weer zult kunnen lachen.
Ik verbaas me altijd over de flexibiliteit van de mens, want het wordt toch altijd weer licht....
voor de mensen hier, om te laten weten dat ik meegelezen heb.En die huilbuien... Ik krijg het al benauwd als ik het lees en me er ook maar een ietsiepietsie bij probeer voor te stellen.
Dus dan iig maar een hele dikke
[ Bericht 99% gewijzigd door mama_van_pepijn op 04-08-2007 19:19:21 ]
Verder een
voor jou, en voor iedereen hier.Wat is het geval... Vanwege lange wachtlijsten stond Pepijn al vrij jong bij een paar scholen ingeschreven zodat er iets te kiezen zou zijn tegen die tijd. Krijg ik vlak voor de vakantie een brief dat ie voor volgend schooljaar als ie 4 wordt geplaatst is. Nou was dat op zich al best heftig. Ik zag spontaan mijn ventje met een rugzakje op naar school gaan e.d.
Maar ik dus maar opbellen om het uit te leggen. De persoon aan de andere kant zegt ik ga even het formulier erbij pakken en het noteren. Wat is de geboortedatum? Dus ik dat opnoemen. Komt na 15 seconden de vraag geboren op de 23ste Pepijn ........ of Pepijn ....... ?
Ik zat daar echt En sindsdien denk ik na over het feit dat hier in de stad nog een Pepijn rond loopt die op dezelfde dag geboren is, even oud is, gelukkig wel groot mag worden. Waarschijnlijk zijn er nog wel meer Pepijns op dezelfde dag geboren maar dit kwam opeens zo dichtbij.
edit// er stond van de week maar dit moet uiteraard zo'n 2 weken terug zijn. De scholen zijn gesloten, doh.
Pepper en Phluphy, wat geweldig dat jullie kinderen laten merken dat ze bij jullie zijn. Heel bijzonder!
Ik vind het iig niet vreemd dat zoiets enorm confronterend is...
Sterkte.
Het lijkt me moeilijk en zwaar en vooral heel verschrikkelijk hard, net als je "geaccepteerd"hebt of in elk geval aan het idee "gewend"dat je zoontje niet meer naar school toe zal gaan, krijg je ineens vanuit het niets weer post.
Waardoor je weer herrinerd word aan dat gene wat je dierbaarste is
Daarom een dikke knuffel vanuit Terschelling van mij
Deze titel tja ik hoor jullie denken, maar toch hij hoort bij deze dag toen ik daarnet even een stukje plaatste op de weblog, dacht ik ineens terug aan hoe deze dag geweest was.
In de bus op de terugweg zat schuin naast me een man met een jongetje in zijn armen, ik schat het kindje een maandje of 6 a 7...
Een rustig kindje dat zich stevig vasthield in de stevige omhelzing van zijn vader, wat telkens even voorover boog om de wel herkende kwijlkusjes te geven, de blik van de vader zo trots, de moeder die voor me zat op het andere bankje hoe ze verliefd keek naar haar rijkdom, en dan keek ik naar het kindje en daar zag je hoe veilig die zich voelde in de armen van zijn papa.
Ik zwaaide en toen kwam die big smile de twinkelende oogjes, even kraaien
Zo bijzonder zo gewoon zoiets wat nu ineens van zoveel waarde is.Ik pakte m'n portomonee erbij en keek vol trots naar de 3 pasfoto's van Thijs dat is mijn kindje, ik voelde me trots en ik glom en was "gelukkig"gelukkig om hier mama van te zijn.
De herrineringen van het knuffelen de veilige gelukkig gezichtje van Thijs.
Het was ontroerend maar ook heel fijn om hier van getuige te mogen zijn.
En ook heel fijn dat je je weer even trotse moeder voelde.
De komende dagen zal ik extra kaarsjes branden, voor Mink.
Tot mijn spijt en schaamte zie ik dat ik de geboortedag van Max over het hoofd gezien had.
Sorry, pepper.
Hoe is de dag voor je geweest?
Ik denk aan jullie.En natuurlijk aan Pepper en Moussy
Bluezzebeeb, ik zie je zaterdag, maar ga je dan toch nu alvast maar een dikke
geven ook. En uiteraard ook voor Pepper en Moussy.
voor Pepper en Moussy (en Peet natuurlijk ook)En MamavanPepijn. Wat een moeilijke en dubbele tijd zo. Sterkte en ik hoop dat je je ook mag verheugen. Op dat kleine brusje
. Jullie zijn regelmatig in mijn gedachten.
quote:Ik wist niet zo goed wat ik wilde schrijven, maar een foto zegt soms meer dan duizend woorden.
Deze vond ik zelf ook zo prachtig,
voor iedereen, klein kadootje van de natuur.
quote:Op donderdag 9 augustus 2007 13:45 schreef Brighteyes het volgende:
Het is nog wat vroeg, maar dan wil ik toch ook Jamie van Bluezz maar meteen noemen...
Bluezzebeeb, ik zie je zaterdag, maar ga je dan toch nu alvast maar een dikke
Erg lief
* Bluezz komt hier niet zo vaak meer, maar ik denk nog wel aan jullie
![ Bericht 3% gewijzigd door Blues op 09-08-2007 22:23:38 ]
voor je.Bar, wat omschrijf je dat mooi. Ik heb zo eens van de andere kant zitten kijken naar een tafereeltje tussen een vader en zijn dochter. Mijn vader is overleden toen ik nog heel jong was. Heel, heel ontroerend. Fijn dat je je een trotse moeder voelde.
Moussy, jeetje, ik weet nog zo goed dat je een topic over Mink opende in R&P....
voor iedereen die hem kan gebruiken Mink en jullie zijn deze dagen extra vaak in mijn gedachten.
Zeker aan Mink denk ik nog vaak. Eerst al die onzekerheden tijdens de zwangerschap en dat zo snel. Maar dan denk ik ook aan die foto met grote zus. 5 jaar gewoon al, tis vandaag weer even alsof het gister was. Gek eigenlijk dat dat gevoel ook altijd terug blijft komen, tis alleen steeds minder heftig, dat is wel fijn. Heel veel sterkte deze klotedagen. 
Heel veel sterkte op deze dag moussy en Black Crow Dikke kus voor jullie
Bluezzje, voor jou morgen een moeilijke dag. Jouw verhaal over Jamie heeft indertijd diepe indruk op me gemaakt, en nog meer nog tijdens mijn eigen 2e bevalling die hetzelfde startte.
Je verteld vaak dat tijd niet alle wonden heelt en in dit soort gevallen geloof ik dat zeker, en ik wil je laten weten dat ik aan je denk. Heel veel sterkte morgen
Max zijn geboortedag ging eigenlijk best relaxt.
M`n familieleden (beste vriendin valt ook onder familie
) kwamen lekker koffie drinken met een stukje taart erbij.We hebben mooie bloemen uitgekozen en naar Max gebracht en s`avonds gezellig met zn allen een broodje gegeten.
Het was niet afgesproken en toch bleek het een soort mijlpaal gevoel bij iedereen.
Iedereen was ineens bezig met het idee dat hij nu twaalf jaar geweest zou zijn en onze fantasie sloeg behoorlijk op hol.
Alles kwam aan bod, schoolkeuze, hobby`s, zelfs de bekende puber perikelen kwamen voorbij.
Gewoon het idee dat het nu een knul was geweest die tegen scheren aan zou zitten en regelmatig de baard in de keel zou voelen misschien....echt wazig gewoon.
Voelde niet naar of zo hoor, komt ook misschien omdat ik me vanaf begin af aan eigenlijk nooit heb bezig gehouden met; nu was hij 2 geworden en nu 2.5 en nu 3 enz enz.
Ik heb mezelf er zeg maar nooit echt gek mee gemaakt en nu ineens bedachten we van: "heey! 12 zou hij geworden zijn toch!?" en sloegen we met zn allen aan het fantaseren.
Al met al geen vreselijk akelige dag geweest vond ik zelf.
Moussy en bluezz, heel veel sterkte de komende dagen.
Hele dikke
voor jullie vandaag!Uiteraard ook voor Peet, René.
voor iedereen die het nodig heeft! Sterkte vandaag. Er wordt straks een kaarsje aangestoken voor Jamie.
Pepper, bedankt voor je uitgebreide verslag. Ik vind het zo fijn te lezen hoe het nu voor jullie is en hoe jullie ermee omgaan. Dat is toch wel iets om ons aan vast te houden, in mindere tijden.
Bluezz... het lijkt me vreemd als er een kindje op die datum wordt geboren. Maar fijn dat je er een goed gevoel (toch?) bij hebt.
En een kaarsje voor Jamie
en Mink. En ook een
voor alle andere mama's en papa's van engeltjes.Ik hoop dat jullie ook "goed" door die toch wel beladen gedenkdag(en) zijn gekomen.
Wij hebben hier de laatste tijd af en toe een discussie met onze Teddie over wie er nou grote broer of zus is.
Zij vindt dat zij grote zus is en Max is haar kleine broertje.
Wij zeggen dan; ja, maar eigenlijk is Max jouw grote broer en jij bent zijn zusje. Max zat eerder in mama`s buik en is dus ook eerder geboren dan jij. Zij vind dat Max nog steeds klein is en zij is al groot en dus is Max haar kleine broertje.
Ik probeer nu een compromis te sluiten dat Max haar 'kleine grote broer' is maar ik heb de discussie voorlopig nog niet gewonnen.
Zij probeert er nu door te drukken dat ze samen met Max in mn buik heeft gezeten en dus is ze ouder dan Max.
Ergens wel grappig natuurlijk maar ook ingewikkeld want ergens heeft ze wel een beetje gelijk met dat klein en groot verhaal.
Max is(nog steeds en voor altijd) klein en zij is wel groot dus zij is zijn grote zus, alleen hij was er eerder en ...... uhm oke ben de kluts al kwijt! whahaha. Pffff hoe peuter je het een 6 jarige aan dr verstand dat zij toch echt Max kleine zusje is!
Bleef huilen, bleef thijs missen voelde me zo ver van hem verwijderd, het huilen leek niet te stoppen, en het gemis werd niet minder eigenlijk naar mijn gevoel alleen maar heftiger.
Het punt wat er door mijn hoofd achterbleef was,hoe leg je uit hoe je je voelt hoe kun je onder woorden brengen dat je een bepaald persoon zo missen kunt hoe moeten mensen je kunnen begrijpen als je zelf al niet goed weet hoe je het onder woorden moet brengen...
Na een huilerige nacht, stond ik de andere ochtend op met een gevoel van, opluchting ik had weer even goed verdrietig kunnen zijn, en nu is het weer voorbij.
Pepper
Bar, het gemis en verdriet kan je raken als een enorme donderslag, als een vlijmscherpe zware pijn.
En aan niemand is dat uit te leggen hoe dat voelt... gelukkig kom je er wel weer van bij maar het blijft nasudderen, het heeft zo heel veel tijd nodig
Ja die 11e augustus... lief dat jullie ook aan mij dachten trouwens
, was en is altijd een rare dag.De dag ervoor is ook een lastige (want... die datum kom er weer aan).... zaterdagochtend zat ik op een honkbaltoernooi samen met Brighteyes en het voelde heel goed om het nog maar eens te vertellen hoe het nou ook alweer begon en de rol/houding van bijv. de verloskundige op die dag..
Ik ervaar dat, hoelang het ook geleden is (ze had alweer 22 geweest, echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en hoe kort het nog maar geleden lijkt) hoe meer het innesteld in je 'ziel'. Hoe het steeds meer en meer verweven raakt met jezelf.
Jamie, die er lijfelijk niet is, maar altijd aanwezig is , er altijd zal zijn en zo echt bij me hoort.
Bar. Mijn keel werd even dichtgeknepen bij het lezen je verhaal. Zo'n intens verdriet.
Bluezz..... gewoon een
en alle andere ouders van engeltjes natuurlijk ook.
Bar, wat pijnlijk/heftig/hoe moet ik het zeggen. Ik huilde met je mee toen ik zojuist je bericht las. gelukkig voelde je de ochtend erna wel opluchting...
En Bluezz, jeutje, een dochter van 22 jaar...
Ik ken je verhaal verder niet, ik dacht eerst dat Jamie een jongen was, maar ik vind het voor een meisje ook een prachtnaam.
Meiden...
quote:Mijn bevallingsverhaal van Jamie staat hierOp woensdag 15 augustus 2007 20:17 schreef Moonah het volgende:
En Bluezz, jeutje, een dochter van 22 jaar...
Ik ken je verhaal verder niet, ik dacht eerst dat Jamie een jongen was, maar ik vind het voor een meisje ook een prachtnaam.
(Jamie is idd een meisje en zit tussen mijn 2 zonen in
)Ik lees het weer eens door en zie ineens dat je het topic wel kent Moonah
(Het is al wel 4 jaar geleden dat ik het heb gepost, ik kan me heel goed voorstellen dat je het niet meer weet hoor
)[ Bericht 13% gewijzigd door Blues op 15-08-2007 20:55:58 ]
Lief dat je zegt dat je het je kunt voorstellen dat ik je verhaal ben vergeten, maar ik vind het heel genant.
Het spijt me werkelijk...
Toen ik het net herlas (met tranen dus...) herinnerde ik het me weer. Ik vind het heel vreemd dat ik zoiets heftigs ben vergeten. Sorry.
En natuurlijk is het feit dat ík het ben vergeten relatief, dat realiseer ik me ook. Als jíj je meisje maar niet vergeet, en dat zal nooit gebeuren.
Och meis, alsof het niet meer stoppen zal he die huilbui.
Ik wou dat ik kon zeggen dat dit de laatste huilbui voor je was maar
, wel kan ik zeggen dat het daarna altijd weer (even) oplucht, even die druk/steen op je borst weg. @Bluezz:
Ik vond het ook een mooi compromis.... alleen zij vindt het kul.
Ach ik laat haar maar denk ik, als zij grote zus wil zijn mag ze dat zijn van mij hoor.
Hoe gaat jouw jongste zoon om met het overlijden van Jamie? Hij heeft z`n zusje ook nooit gekend, is hij met haar bezig geweest of juist helemaal niet??
Het blijft inderdaad vreemd die dagen.
Je weet dat het allemaal echt gebeurt is, dat hij/zij er ècht is geweest en toch voelt het nog steeds onwerkelijk, zelfs na zoveel jaren.
@chacama:
Nee hoor, ze is het er niet mee eens.
Het moet ook voor haar vreemd en niet te bevatten zijn denk ik.
Iedereen kent Max behalve zij.
Ze ziet ons met Max op foto`s en ze heeft ons ook samen op video`s gezien en zij was er niet bij.
Misschien geeft haar dat toch een buitengesloten gevoel en fantaseert ze zichzelf er gewoon in die tijd bij?
@Moonah:
Ik vond het ook een mooie omschrijving ja.
Mooi en lief tegelijk. allemaal.Fleur is er namelijk ook heilig van overtuigd dat ze d'r oma kent en regelmatig spreekt. Ze herkent haar natuurlijk wel van foto's, omdat wij dat uitleggen, maar mijn moeder was allang overleden voordat Fleur op de wereld kwam. Toch vind ze dat je met Oma kunt praten (via haar neptelefoon), je kunt alleen niet meer met d'r kroelen.
quote:Ik vond het ook heel fijn en bijzonder dat we er daar samen in het zonnetje zo vrij over praatten.Op woensdag 15 augustus 2007 19:32 schreef Bluezz het volgende:
Pepper, prachtige compromis lijkt me dat, je grote kleine broer
Bar, het gemis en verdriet kan je raken als een enorme donderslag, als een vlijmscherpe zware pijn.
En aan niemand is dat uit te leggen hoe dat voelt... gelukkig kom je er wel weer van bij maar het blijft nasudderen, het heeft zo heel veel tijd nodig
Ja die 11e augustus... lief dat jullie ook aan mij dachten trouwens
De dag ervoor is ook een lastige (want... die datum kom er weer aan).... zaterdagochtend zat ik op een honkbaltoernooi samen met Brighteyes en het voelde heel goed om het nog maar eens te vertellen hoe het nou ook alweer begon en de rol/houding van bijv. de verloskundige op die dag..
Ik ervaar dat, hoelang het ook geleden is (ze had alweer 22 geweest, echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en hoe kort het nog maar geleden lijkt) hoe meer het innesteld in je 'ziel'. Hoe het steeds meer en meer verweven raakt met jezelf.
Jamie, die er lijfelijk niet is, maar altijd aanwezig is , er altijd zal zijn en zo echt bij me hoort.
Een echo in een droom
Als water en zand weggeglipt in de tijd
Warm en koud
Een zoute rivier naar beneden
Als vuur en ijs in een voortdurende strijd
edit: ik moest weer even aan de engeltjes denken....
Mooi hé?! Inderdaad net een trapje om op naar boven te lopen (of naar beneden).
(De stralen die naar beneden schenen waren op deze foto niet zo goed te zien.)Ik vond het heel indrukwekkend!
Gisteren even seizoensplantjes naar het grafje gebracht. Ik had oranje bolchrysanten gescoord. Danyel droeg vaak kleertjes in deze kleur, dus ik ben er heel blij mee.
En de magnolia doet het heel goed, het wordt al een hele "boom". Nog wel mini, maar hij oogt krachtig.
Bar: Thijs' (en Danyel's) verjaardag gaan er al weer snel aan komen. Veel sterkte voor jullie de komende weken.
En ik ben blij dat de magnolia een dappere blijkt.
Dat 'kijkje naar boven' blijf ik elke keer weer zo'n enorm wonder vinden. Zo'n heerlijk wondertje voor boven en beneden.
Wat staan de bolchrysanten mooi bij 't kunstwerkje! Mooi evenwicht tussen natuur en gedenken. (vind ik)
Heel bijzonder die jacobsladder!
Ik keek net even een programma op uitzending gemist, het ging over mensen die waren geëmigreerd naar eerst Australië (het land blijft toch bijzonder omdat Q. daar nu woont) daarna naar N.Zeeland, en nu na 35 jaar of zo terugkwamen en een sentimental journey deden.
Nietsvermoedend zit ik te kijken, tot er wordt verteld dat ze in Callantsoog hebben gewoond en daar een baby hebben gekregen wat voor of tijdens de geboorte is overleden.
Zo lang geleden en zoveel verdriet kwam er vrij, het sloeg bij mij ook weer in als een bom.
Zij heeft het kindje dan ook niet mogen zien
zag alleen nog net die kleine, kleine voetjes... en ze zeiden tegen haar precies hetzelfde wat ze toen ook tegen mijn moeder zeiden. Vergeet het nou maar en krijg maar een nieuw kind Wat ben ik toch weer ontzettend 'blij' (raar woord in dit verband) dat er toch zo anders mee wordt omgegaan de laatste jaren!
Bluezz logisch dat het je dan (weer) aangrijpt, vooral als het zo herkenbaar is. 'Blij' vind ik, in deze, het juiste woord.
Bar, ik brand een kaarsje voor Thijs.
Wat een moeilijk topic is dit toch, ik lees vaak mee en denk aan jullie allemaal, maar weet nooit woorden te vinden.
He is heel erg mooi het grafje!
Thijs speelt heel veel hier. We gaan volgend jaar op vakantie, waarshijnlijk naa Hongarije en we kwamen het huisje tegen waar we toen zaten. Het was zo'n mooie vakantie, zo gaaf en de jongens met zijn 2-en heelijk aan het spelen en spetteren, samen met de bloem (muziekdoosje) spelen en al ik nu Djulia iedere avond alleen op bed zie liggen met die bloem, dan weet ik dat Thijs er ook is. Damn wa mis ik dat jochie zeg. Ze hadden gewoon met zijn 2-en door de tuin moeten crossen op de fiets nu.
Bar een hele dikke kus!!!!!
Helemaal als je de omgeving eromheen er bij denkt! En die foto van de Jacobsladder is schitterend!en sterkte in de komende periode rond de verjaardagen
Het ergert me alleen een beetje dat de linker bolchrysant al meer bloemen heeft dan de rechter.
Ik zou het liefst erheen rijden om te kijken hoe het nu is, maar aangezien het in totaal 3 uur reizen is...
Toen indertijd (medio 2005) bleek dat Danyel langdurig/semi-definitief op Kempenhaeghe in Heeze NB zou moeten verblijven, hebben we besloten te verhuizen. Ons huis in Apeldoorn hebben we te koop gezet, maar nog voor het verkocht was hebben we al een huis gekocht in Weert.
Een paar dagen nadat we de handtekening bij de notaris hebben gezet, werd Danyel voor de laatste maal ziek. Het huis in Weert was nog niet eens ingericht. We hadden geen reden (meer) om in Weert te gaan wonen, en wilden ook niet terug naar Apeldoorn. We zouden zolang in een recreatiewoning/chaletje gaan wonen totdat we besloten hadden waar we ons wilden gaan vestigen.
Ondertussen moesten we beslissen waar Danyel begraven zou moeten worden. Kempenhaeghe/ Providentia heeft een eigen begraafplaats, en daar hadden we beide een goed gevoel bij. Het is een prachtig plekje, hij is er omringd door lotgenootjes, nonnen en broeders (uit de tijd dat Providentia nog een klooster, later Lazaret was) en het ligt naast een begraafplaats voor WOII-slachtoffers van de Gemenebest landen.
Kempenhaege was ook de plek waar Danyel het langst is geweest, en vanuit dat oogpunt gezien was het meer een "thuis" dan ons eigen huis. In zelf was ook al 1,5 jaar niet thuis geweest, ik verbleef altijd in de buurt van Danyel (kamers, camper, etc.)
Momenteel "wonen" we dus nog in de recreatiewoning, maar waarschijnlijk gaan we volgend jaar verhuizen naar (Zuid) Limburg, dichter bij Danyel.
quote:Oh maar dat doe ik wel "gewoon" hoor. Ik rij vaak zat op en neer. Soms combineer ik het met een bezoekje aan mijn familie in het Zuiden, maar meestal ga ik in het weekend op en neer (vroeg vertrekken, koffie en broodjes mee, grafje verzorgen, koffie drinken op ons bankje, en weer naar huis).Op dinsdag 28 augustus 2007 09:54 schreef m@x het volgende:
Wat lijkt me dat naar om niet zomaar even langs het grafje te kunnen gaan Fluf.
Het klinkt bizar, maar voor mij is dat een heerlijk dagje uit...
quote:Ik probeer me er iets bij voor te stellen...Op dinsdag 28 augustus 2007 10:06 schreef phluphy het volgende:
Oh maar dat doe ik wel "gewoon" hoor. Ik rij vaak zat op en neer. Soms combineer ik het met een bezoekje aan mijn familie in het Zuiden, maar meestal ga ik in het weekend op en neer (vroeg vertrekken, koffie en broodjes mee, grafje verzorgen, koffie drinken op ons bankje, en weer naar huis).
Het klinkt bizar, maar voor mij is dat een heerlijk dagje uit...
Dat lukt niet.
Al snap ik je wel hoor.
Het grafje staat er prachtig bij...
Bluezz, wat klinkt dat afschuwelijk zeg, wat je op TV hebt gezien. Dat zou míj al aangrijpen...
quote:Mij ook. Vroeger was het ook heel "gewoon" om wanneer je een kindje had verloren om dan de volgende dezelfde naam te geven. Lijkt mij heel ongepast!Op dinsdag 28 augustus 2007 11:20 schreef Moonah het volgende:
Bluezz, wat klinkt dat afschuwelijk zeg, wat je op TV hebt gezien. Dat zou míj al aangrijpen...
Ik kan me zo goed voorstellen dat het soms een dagje uit is voor je, ik ben er 1 keer geweest en bijzonder geraakt door de sfeer van dat plekje. Zo mooi, zo liefdevol en zo vol van rust. Het was een hele bijzondere dag, en ik koester hem nog steeds.
Lois, het plekje is inderdaad bijzonder. Die dag was ook bijzonder. Telkens weer bijzonder, zoveel was bijzonder, zoveel vanaf Danyel's geboorte. Danyel was en is bijzonder.
Als andere mensen dit ook zien, zoals jij nu, wordt dit gevoel, die wetenschap, weer eens bevestigd. Fijn!
Fijn he om daar zomaar naartoe te gaan, in gedachten lekker dicht bij je zoon Zojuist kwam ik dit gedichtje ergens tegen. Zo lief.
's avonds worden alle wolken
een voor een netjes geklopt
en de lange zonnestralen
in een regenbad gestopt
Alle scherpe bliksemflitsen
worden in de kast gezet
en de sterretjes geroepen
uit hun warme sterrenbed
Weggedreven schapenwolkjes
worden ook nog thuis gebracht
en de maan glanzend gewreven
om te schijnen in de nacht
Al dat werk doen wolkenmeisjes
heel gezellig met elkaar
pas als alle sterren schijnen
zijn de wolkenmeisjes klaar
En dan kijken ze naar beneden
zien de mensen groot en klein
En ze fluisteren heel zachtjes
dat ze toch dicht bij ons zijn.
quote:Ik pak er een stukje bij, wat ik daar opgeschreven had ten tijde dat ik het heel moeilijk hadOp vrijdag 31 augustus 2007 16:26 schreef phluphy het volgende:
Hoe ging jij daar mee om in je tijd op de eilanden, Bar? Vond je het niet rot dat je niet naar het grafje kon?
Het was niet makkelijk om idd niet zomaar even naar het grafje te kunnen gaan, maar Thijs leeft voort in mijn hart, meestal ging ik dan naar buiten en staarde ik naar de sterren.
Stukje uit mijn gevoelsboek
Huilbui
Vandaag voel ik me goed, zeker in vergelijking met de vorige avond, Een gemis een dip om mijn zoontje mijn verdriet,
Een verdriet wat moeilijk te delen is, wat moeilijk onder woorden te brengen is
Niet zomaar nu even naar hem toe kunnen gaan,niet even bij Thijs zitten, maar in gedachten is hij bij me elke dag weer
Starend naar de sterren zoek ik Thijs op, ik zwaai en spreek hem toe.
Zijn beertje heb ik bij me en pak ik stevig vast, een knuffel voor Thijs, zo ver weg en toch zo voelbaar dichtbij.
Deze brief heb ik em toen geschreven
Lieve Thijs
Hoe is het met je?
Hoe is het daar waar je nu bent?
Mama vraagt zich wel af hoe het er daar uit ziet
Vast heel mooi, en genoeg speelgoed en vriendjes om je heen
Gisteren zag mama een heleboel sterren en zwaaide ernaar
Een fijne gedachte die mij ook aan het huilen bracht
Heb beer helemaal platgeknuffeld en even was je weer bij me
Lieve thijs, voor mij heel bijzonder, mijn kleine jochie, jij maakte mij tot moeder
Ik mis je nog steeds elke dag
dikke knuffel en een lieve kus
-mama-
Lieve Bar, ik wilde dat ik alles beter kon maken. Ik ken iemand die heeft een stevig plastic mapje bij het grafje neergezet, waar men briefjes, gedichtjes en zo in kan stoppen. Ze noemen het "het postbakje". Dat vond ik eigenlijk wel een mooie gedachte, ook al maakt het voor het gevoel natuurlijk niet echt uit, want gelezen wordt het toch wel.
quote:hier heb ik zo een mooi gevoelens dagboek schrift, schrijf er ook niet elke dag in, meer als ik wat kwijt wil of iets niet goed zeggen kan.Op vrijdag 31 augustus 2007 17:00 schreef phluphy het volgende:
Ik ken iemand die heeft een stevig plastic mapje bij het grafje neergezet, waar men briefjes, gedichtjes en zo in kan stoppen. Ze noemen het "het postbakje". Dat vond ik eigenlijk wel een mooie gedachte, ook al maakt het voor het gevoel natuurlijk niet echt uit, want gelezen wordt het toch wel.
Bij jouw gedicht Phluph schoot ik al vol, en na jouw woorden Bar zit ik mee te huilen...
Dikke
voor jullie beiden. voor allemaal"Hoe gaat het met je?", schrijf je. Aan je zoon. Ik stel me voor dat ik dat aan Maria of Storm zou vragen. Maar ik ben zo dicht bij ze, elke dag, elk uur, dat ik dat nooit hóef te vragen. Gelukkig, godzijdank. Maar wat verdrietig dat jij je betrokkenheid als moeder alleen kunt uiten in zo'n vraag in een dagboek. Er klinkt zoveel noodgedwongen afstand in door, hoewel ik wéét dat Thijs juist dichtbij je is natuurlijk, in je hart en je hele zijn.
Kon ik maar even heel erg stevig een arm om je heen slaan. Phluphy, ik vind dat postvakjes idee heel mooi. Voor als er behoefte is iets achter te laten af en toe.
De foto's van Danyel's plekje zien er prachtig uit. Zo zorgvuldig en vol liefde.
@GWS, wat toevallig, zo'n toertocht was hier ook afgelopen zaterdag. Ik vind het altijd zo geweldig, hoe ze zoiets organiseren en al die vrachtwagens/chauffeurs die erbij betrokken zijn.
Ik had er niet eens bij stil gestaan dat we hier een engeltje hebben van wie de vader vrachtwagenchauffeur is... ik meen me te herinneren dat het de man van pepper is?
Bar, de 6e komt er al snel aan. Ik denk veel aan jullie. Sterkte.
Fluisterende bloemen
Vannacht hoorde ik de(ze) bloemen over jou fluisteren
En nieuwsgierig legde ik mijn oren te luisteren
Één bloem vertelde over hoe bijzonder jij voor ons/mij was
Een andere bloem fluisterde over de glimlach als je dit las
De bloemen waren blij terecht te komen bij een van de fijnste mensen
Ja, de bloemen konden zich geen ander en liever mens bedenken
De bloemen wilde daarom met zichzelf jou feliciteren met je verjaardag
Hoe moeten jullie je dan niet voelen.
het enige wat ik kan doen is jullie heel veel sterkte en liefde wensen. En een knuffel geven ook al is dat via het forum.
Alvast gefeliciteerd met je driejarig moederschap.
hoe had je er nu uitgezien?
Kindje van drie
had je al kunnen fietsen misschien?
Kindje van drie
zou je donkere haartjes hebben gekregen?
Kindje van drie
hoeveel had je nu moeten wegen?
Kindje van drie
we houden zoveel van jou
Het doet dan ook verschrikkelijk veel pijn
dat jij nooit een kindje van drie zult zijn
Het gedicht is niet van mij maar ik weet niet wie de auteur is.
Ik zal aan jullie denken, morgen en een ballonnetje omhoog laten gaan voor Thijs.
Een glimlach kwam voorbij
Spiegeling in 't stille water
Te mooi om waar te zijn
Een glimlach kwam voorbij...
Dansend
daar waar de zon
in de zee verdwijnt
dansen wij engelen
op mijn verjaarsfeest
Zie mijn spiegeling
leef, dan geniet ik het meest.
Het zal een enorm moeilijke dag voor jullie zijn,
veel sterkte
Ik denk aan je
edit: ik zit onder het verkeerde account, nebelung dus.
Als een wolkje op de wind
Mee naar het onbekende
Wij bleven en keken,
Sprakeloos,
We hebben het niet begrepen
Het verdriet, lief kind
Zal ooit wel slijten
Maar we zullen altijd
Naar jouw wolkje blijven kijken.
Bar
[ Bericht 35% gewijzigd door Sugar op 06-09-2007 08:17:13 ]
Veel sterkte.
3 jaar geleden werd je geboren
Een mooi zomersedag
Vandaag zal het regenen
mdat je niet meer bij je paa en mama bent
en ze je enorm missen
Vandaag laten wij een balon op
want je bent toch jarig
en ook omdat we je geboortedag nooit zullen vergeten
Vandaag willen wij je ouders laten weten
dat we nog elke dag aan jou en hun denken
want vandaag ben jij jarig en jullie hebben n speciaa plekje in ons hart.
Lieve Bar en Mar,
Nooit zullen we vergeten hoe mooi het was. Altijd zullen we aan jullie, aan jullie familie en aan iedereen denken die dit verdriet moet dragen.
Dikke knuffel en kus
Rick en Anitra
ik denk ook aan jullie vandaag!
Al drie jaar mama en papa. Ik denk aan jullie vandaag
[ Bericht 5% gewijzigd door m@x op 06-09-2007 10:59:01 ]
Gefeliciteerd toch met drie jaar mama en papa zijn. En ontzettend veel sterkte op een dag dat je er extra mee geconfronteerd wordt dat Thijs geen drie mocht worden.
Veel sterkte allebei
Lieve Barbara, gefeliciteerd met drie-jarig moederschap
Op deze dag hoor je blij te zijn, vreugdekreten in huis te horen. Niet zoals jij de verjaardag van je kind moet vieren, dat hoort niet Daarom, veel sterkte vandaag, voor jou en Marco. Heel veel sterkte vandaag...
Ik wens jullie heel veel kracht toe voor alle dagen die nog volgen, maar vooral toch ook voor vandaag.
Ook van Isa quote:
En niet alleen vandaag Heel veel sterkte vandaag!!
Vandaag hadden jullie een verjaardag zullen vieren maar in plaats daarvan "vieren' jullie zijn geboortedag.
Vandaag 3 jaar geleden maakte Thijs jullie 'papa' en 'mama' en dat mag best geviert blijven worden!
Ook al is Thijs er maar even geweest, het waren wel een heleboel geweldige maandjes met Thijs, maanden om nooit te vergeten. Ook al was het dan maar kort, het feit dat hij bij jullie is geweest is iets om altijd blij om te zijn.
Ik wens jullie, ondanks die sluier van verdriet om wat had kunnen zijn, toch een hele mooie dag vol prachtige momenten en herinneringen.
liefs en dikke kus van Pep
quote:Volgens mij hebben die diepvriestassen van de supermarkt zo`n dicht druk sluiting.Op maandag 3 september 2007 17:58 schreef phluphy het volgende:
Dat idee van het postbakje ga ik zeker een keer uitvoeren. Creatieve en praktische ideeën zijn welkom. Ik zit zelf te denken aan een hele stevige showtas, al dan niet op een stevige achtergrond vastgemaakt. Maar hoe ik die dan waterdicht krijg, terwijl hij toch open blijft om er iets in te stoppen...?
Een soort mes en groef die je in elkaar drukt.
Als je dan zo`n zak, maar dan effen of transparant, te pakken zou kunnen krijgen en je versiert hem bijvoorbeeld met groene bloemetjes van stof en je hangt hem ook nog eens met de sluiting opzij dan zou het redelijk waterdicht kunnen zijn, hoop ik.
quote:Klopt. Mijn man was inderdaad vrachtwagenchauffeur, Max is ook met de vrachtwagen naar de begraafplaats gebracht.@GWS, wat toevallig, zo'n toertocht was hier ook afgelopen zaterdag. Ik vind het altijd zo geweldig, hoe ze zoiets organiseren en al die vrachtwagens/chauffeurs die erbij betrokken zijn.
Ik had er niet eens bij stil gestaan dat we hier een engeltje hebben van wie de vader vrachtwagenchauffeur is... ik meen me te herinneren dat het de man van pepper is?
Bar, de 6e komt er al snel aan. Ik denk veel aan jullie. Sterkte.
Toen we voor ons huis stonden te wachten tot de rij auto`s compleet was heeft m`n man even aan z`n luchthoorn gehangen. Heel heftig en indrukwekkend was dat moment en helemaal indrukwekkend werd het, toen de boot die in het haventje naast ons huis aan wal lag antwoord gaf met ook een hele lange toet.
Veel mensen hebben het later nog best moeilijk gehad als ze ergens een vrachtwagen hoorde toeteren.
quote:En zoiets?Op maandag 3 september 2007 17:58 schreef phluphy het volgende:
Dat idee van het postbakje ga ik zeker een keer uitvoeren. Creatieve en praktische ideeën zijn welkom. Ik zit zelf te denken aan een hele stevige showtas, al dan niet op een stevige achtergrond vastgemaakt. Maar hoe ik die dan waterdicht krijg, terwijl hij toch open blijft om er iets in te stoppen...?
-knip-
Een latje aan een zijkant maken, dat dan uitsteekt. Zodat je de map met de rug naar boven neer kunt zetten. De briefjes/tekeningen kunnen in de plastic mappen geschoven worden. Op de kant die naar voren staat iets met bloemetjes maken (zoals pepper als voorstelde). En als je de post wilt kijken, dan sla je de map gewoon open...
Vandaag 3 jr papa en mama zijn
Vanmorgen eerst uitgeslapen, gewekt worden door mijn vader die opbelde en me sterkte toewenste en vanavond nog even terug belt
Daarna naar het grafje gegaan, daar de oude kapotte beren,speeltjes,windmolentjes eraf gehaald, en een mandje met 3 witte rozen en 2 vogeltjes neergezet
En vervolgens bij een vriendin en de oppas koffie gaan drinken.
En nu aan de soesjes
Daarna bellen naar een toekomstige werkgever en te horen krijgen dat ik door ben voor de volgende ronde
Morgenochtend mag ik weer babbelen
Het voelt niet echt heel zwaar, eigenlijk voelt het wel ergens fijn.
Hiep hiep Hoeraa....
Ik wou dat ik het hoorde, dat er kadootjes zouden zijn,
Maar niets van dit alles...
Alles bleef stil,
Vandaag "vieren"we dat we 3 jaar ouders zijn geworden
Een Zoontje het was zo mooi, zo bijzonder, zo iets nieuws, maar ergens toch vertrouwd (l)
En nu op deze zonnige dag, staan we stil bij hoe alles begon, en denken we aan *Thijs, ons kindje wat nu ergens tussen de wolkjes speelt...
Thijs je bent in onze gedachten
3 ben je geworden daar zo bij de engeltjes
Maak er een leuke plezierige dag van
Papa en Mama kijken vanaf beneden mee
En stralen onze liefde naar je uit
-x- papa en mama
Hoe gaat het eigenlijk met de opa's en oma's?
Wat marco zijn ouders betrefd, naar omstandigheden wel goed geloof ik, al zijn die er echt kapot van geweest
Maar hun hebben daarna nog best wel het een en ander op hun bordje gekregen, waardoor het allemaal nog moeilijker werd enzo...
Fijn dat je vader belde en straks nog 's belt.
quote:Er bestaan ook plastic insteekhoezen met een soort zip-dingetje aan de openkant. Hiermee zip je het als het ware dicht als een soort ritsje. Ik weet niet of deze moeilijk te vinden/krijgen zijn, maar misschien is dat een idee?Op maandag 3 september 2007 17:58 schreef phluphy het volgende:
Dat idee van het postbakje ga ik zeker een keer uitvoeren. Creatieve en praktische ideeën zijn welkom. Ik zit zelf te denken aan een hele stevige showtas, al dan niet op een stevige achtergrond vastgemaakt. Maar hoe ik die dan waterdicht krijg, terwijl hij toch open blijft om er iets in te stoppen...?
@GWS, wat toevallig, zo'n toertocht was hier ook afgelopen zaterdag. Ik vind het altijd zo geweldig, hoe ze zoiets organiseren en al die vrachtwagens/chauffeurs die erbij betrokken zijn.
Ik had er niet eens bij stil gestaan dat we hier een engeltje hebben van wie de vader vrachtwagenchauffeur is... ik meen me te herinneren dat het de man van pepper is?
Bar, de 6e komt er al snel aan. Ik denk veel aan jullie. Sterkte.
Of anders misschien een doos(je) maken. Een soort schatkist die je zelf kunt verven/ beplakken en dan aflakken met doorzichtige watervaste lak. Als voorbeeld zie je wel eens kisten waar je buiten bijvoorbeeld tuinspullen/kussens in kunt bewaren. Deze zijn dan erg groot, maar zoiets in het klein. Eventueel zelf maken van hout. (?)
-edit-
Er bestaan ook zakjes/zakken/doosjes die je mee kunt nemen op de boot, deze zijn waterdicht. Eventueel een map die je in zo'n waterdichte zak bewaard?
Hier zijn we trouwens al een tijdje opzoek naar een leuke lamp ofzo voor bij Thijs, eentje op zonneengergie
Uit limburg hadden we al een vllinder meegenomen, maar willen er nog een extra lamp, bij de gamma heb ik al een lief hondje gezien, maar volgens mij zijn er elders nog wel vele leuke lampen te vinden
iemand enig idee?
Ik moest gelijk aan jullie en aan Thijs denken!
dikke knuffel van ons
Mooi stukje heb je geschreven wat een bijzondere dag moet dit voor jullie zijn. 3 jaar mama en papa, wat goed dat jullie dat hebben kunnen vieren. Maar wat is het toch wreed dat dat niet met veel lachen en zingen gebeurt. Heel veel knuffels van mij! Voor papa en mama was het een vreemde lege dag zonder jou. Een dag die eigenlijk feestelijk had moeten zijn. Maar ze zijn blij dat je daar nog ergens bent. Vandaag heb jij in de wolken gefeest, slaap nu zacht.
voor alle pappa's en mamma's!quote:Ik vlieg even met je mee....Op zaterdag 8 september 2007 23:40 schreef Cat22 het volgende:
Ik vlieg nog eens binnen in dit mooie, moeilijke, dappere topic. Dikke
Het verhaal van Thijs staat me nog zo op het netvlies...
Echt hulde voor de manier waarop jullie ermee omgaan.
En als ik mijn grote engel een beetje ken, zal ze vast heel goed op jullie kleine engeltjes passen daarboven
quote:Lief..Op zondag 9 september 2007 00:07 schreef buzzer het volgende:
[..]
Ik vlieg even met je mee....
Het verhaal van Thijs staat me nog zo op het netvlies...
Echt hulde voor de manier waarop jullie ermee omgaan.
En als ik mijn grote engel een beetje ken, zal ze vast heel goed op jullie kleine engeltjes passen daarboven
en ontzettend lief 
Heel veel sterkte vandaag...
Phluf en Jeroen, vandaag zijn jullie in onze gedachten
Drie jaar alweer....
Héél veel sterkte vandaag!
Phluph en Jeroen heel veel sterkte vandaag..
voor phluphy en JeroenIk zal die ochtend nooit meer vergeten...
'Die bevalling die zo lang duurde... dat is niet helemaal goed gegaan, je moet maar even lezen' kreeg ik te horen...
[ Bericht 4% gewijzigd door BE op 11-09-2007 10:17:24 ]
We denken vandaag aan jullie.
Papa en Mama voor altijd. En zo is het!
Af en toe piept er een zonnestraaltje door het wolkendek vandaag...
Sterkte, het is zo dubbel.
Sterkte
Gortozet m eus, gortozet pell I was waiting, waiting for a long time
E skeud tenval an touriou gell In the dark shadow of grey towers
E skeud tenval an touriou gell In the dark shadow of grey towers
E skeud tenval an touriou glav In the dark shadow of rain towers
C hwi am gwelo c hortoz atav You will see me waiting forever
C hwi am gwelo c hortoz atav You will see me waiting forever
D am laerezh war an treujou To steal me on the trunks
Teuio en-dro karget a fru It will come back full of spray
E skeud tenval an touriou du In the dark shadow of the black towers
Un deiz a vo teuio en-dro One day it will come back
Dreist ar maeziou, dreist ar moriou Over the lands, over the seas
Teuio en-dro an avel c hlas Will come back the blue wind
Da analan va c halon c hloaz t To breathe my wounded heart
Teuio en-dro an avel c hlas Will come back the blue wind
Da analan va c halon c hloaz t To breathe my wounded heart
Kaset e vin diouzh e anal I will be pulled away by its blow
Un deiz a vo teuio en-dro One day it will come back
Dreist ar moriou, dreist ar maeziou Over the seas, over the lands
Pell gant ar red en ur vro all Far away by its stream to another land
Kaset e vin diouzh e alan I will be pulled away by its breath
Pell gant ar red, hervez deus c hoant Far away by its stream, wherever it wants
Hervez deus c hoant pell deus ar bed Wherever it wants, far away from this world
Etre ar mor hag ar stered. Between the sea and the stars
Phluphy en man.
Toen Danyel net geboren was en ik alle berichten las bij Fok!, hoorde ik dit liedje.
'Toevallig' begon het liedje telkens weer te spelen als ik een volgende up-date las.
Voor mij is dit dus een beetje een 'Danyel-liedje' geworden.
Ik ben slechts een lurker en ondanks dat ik het bijna 'ongepast' vind om hier zo'n hele lap tekst neer te zetten, wil ik jullie wel laten weten wat voor indruk Danyel op mij heeft gemaakt. En nog doet.
Heel veel sterkte deze dag en verder volgende.
Boterbloemetje
voor phluphy en jeroen. Ook jullie zijn vandaag 3 jaar papa en mama geworden, en dat mag best een beetje gevierd worden
Denk aan jullie
ook voor jullie een manneke dat de kaarsjes van zijn 3e verjaardag vandaag mag uitblazen.
ondanks dat Danyel niet meer hier is, is hij er wel.
Voor Danyel en iedereen die hem heeft gekend en van hem houdt.
in de lengte
of zwaarte van tijd
of iets
je lief en dierbaar is
Het ligt
in de diepte
van het verlangen
in de liefde
waarmee
je lief hebt
In de liefde
ligt
het verdriet
als je verliest
En je huilt
omdat
in je tranen
je liefde ligt
[ Bericht 11% gewijzigd door Blues op 11-09-2007 15:16:06 ]
ik denk aan jullie.
Ik vind al die groene bloemetjes hier zo mooi, dus hier nog eentje.
Lieve mensen, we kwamen vanavond thuis na een lang weekend weg, waarin veel emoties de revue passeerden; mijn emigrerende pa uitgezwaaid, op ziekenhuisbezoek bij een vriendje van Danyel en vandaag Danyel's verjaardag. We waren doodop, bekaf, leeg, uitgeput.
Ik had me geen warmere thuiskomst kunnen voorstellen of wensen dan jullie lieve berichtjes.
En al die groene bloemen, zo prachtig, ik kreeg er kippenvel van.
Heel erg dank jullie wel.
Een verslagje van vandaag houden jullie nog even tegoed. Net als de foto van het uiteindelijke "postbakje" dat sinds vandaag bij het grafje staat.
Nogmaals bedankt, jullie hebben deze bijzondere dag een heel mooi gouden randje gegeven.
en bar, veel te laat maar voor jullie ook een paar mooie blommen:
bijzonder nummer
De tekst:
PRECIOUS CHILD"
Words and Music by Karen Taylor-Good
In my dreams, you are alive and well
Precious child, precious child
In my mind, I see you clear as a bell
Precious child, precious child
In my soul, there is a hole
That can never be filled
But in my heart, there is hope
'Cause you are with me still
In my heart, you live on
Always there never gone
Precious child, you left too soon
Tho' it may be true that we're apart
You will live forever... in my heart
In my plans, I was the first to leave
Precious child, precious child
But in this world, I was left here to grieve
Precious child, my precious child
In my soul, there is a hole
That can never be filled
But in my heart there is hope
And you are with me still
In my heart you live on
Always there, never gone
Precious child, you left too soon,
Tho' it may be true that we're apart
You will live forever... in my heart
God knows I want to hold you,
See you, touch you
And maybe there's a heaven
And someday I will again
Please know you are not forgotten until then
In my heart you live on
Always there never gone
Precious child, you left too soon
Tho' it may be true that we're apart
You will live forever... in my heart
Ik ben echt behoorlijk te laat, sorry!!
Ook van mij een lief groen bloemetje voor Danyel, want ook al ben ik met m`n reactie wat laat, helemaal vergeten doe ik hem nooit!!
Dat vind ik lastig..
Geloven jullie nog steeds, ook al is dit jullie je overkomen?
[ Bericht 42% gewijzigd door Blues op 13-09-2007 02:22:07 ]
quote:Jawel, ik durf wel te zeggen dat ik nog steeds geloof.Op donderdag 13 september 2007 02:14 schreef Bluezz het volgende:
In teksten in dit topic, zie ik regelmatig 'god' voorbij komen.
Dat vind ik lastig..
Geloven jullie nog steeds, ook al is dit jullie je overkomen?
De tijd gaat ook zo enorm hard.
Lieve Phluphy en Jeroen, ik vind het mooi dat jullie die berusting kunnen vinden. Hoe hard jullie dat ook 'opgedwongen' is eigenlijk door de situatie. Mooi ook dat jullie steun kunnen vinden in jullie geloof, net als Bar. Ik heb dat nooit gekund, maar ik bewonder mensen die dat wel kunnen. Volgens mij geeft dat een troostend gevoel.
quote:Op vrijdag 14 september 2007 13:47 schreef buzzer het volgende:
"groene bloemen verwelken nooit"
[afbeelding]
Inderdaad.We zijn nog steeds heel blij met het ontstaan van de "groene bloem" als Danyel's symbool. Ik heb inmiddels ook het domein groenebloem (punt nl) geclaimd, om er in de toekomst nog wat mee te gaan doen.
Zoals beloofd nog even de foto's van het voorlopige "postbakje" op Danyel's grafje. Het is een tussen-oplossing, want datgene wat ik wil (een echt brievenbus-idee) heb ik nog nergens kunnen vinden.
Ik ben voor deze gezwicht toen ik de groene bloemetjes erop zag.
Hij zal wel snel gaan roesten en zo, maar voorlopig volstaat het prima. Het was echt fijn om een kaartje voor Danyel's verjaardag te kunnen kopen, schrijven en in zijn bakje te doen. Een aanrader! Als jij iets zoekt wat nog niet bestaat, maar waar je wel een idee voor hebt dan wil mijn Jeroen eventueel best helpen om het te maken hoor. Hij is heel handig, en zou het heel fijn vinden om te kunnen helpen.
Daar had ik nog niet eens bij stilgestaan Sjak. Zouden mensen zoiets doen? Nou ja, als ze die behoefte hebben, dan doen ze dat maar. Het kan me eigenlijk niet veel schelen.
Ik vind het echt een heel mooi idee
Er zijn volgens mij ook andere antiroest spullen, ik vind haarlak wel een erg slim idee. Ik wist niet eens dat dat helpt tegen het roesten, dat moet ik dus gebruiken als ik mijn hersens een tijdje niet gebruik
En het lijkt me idd fijn om iets te kunnen schrijven en dat ook daadwerkelijk ergens af te leveren. Lois, ik moest een beetje grinniken om je 'mijn Jeroen'. Je lijkt Mien Dobbelsteen wel.
Maar wel heel lief van hem! quote:hahaha het was meer om onderscheid te maken tussen Flufs Jeroen en mijn Jeroen, anders wordt het zo babylonisch..Op zaterdag 15 september 2007 21:05 schreef Brighteyes het volgende:
Lois, ik moest een beetje grinniken om je 'mijn Jeroen'. Je lijkt Mien Dobbelsteen wel.
quote:Nu jij het woord "kistje" gebruikt (ik gebruikte "koffertje") moet ik opeens denken aan een "schatkistje".Op zaterdag 15 september 2007 21:09 schreef YPPY het volgende:
Wat een ontzettend mooi kistje, en met die groene bloemetjes.
(anders krijg je het toch ook niet uit je haar?)
gewoon blanke lak, zou dat niet beter gaan?
Prachtig klein schatkistje! Bijzonder hoe je opeens over en nergens groene bloemetjes kunt vinden.
en wat bijzonder Brieven en kaarten aan je zoontje, moet toch een wel heel fijn gevoel geven, kan het anders niet onder woorden brengen.
hoe is het nu met jullie?Wat een mooi bakje!! Ik vind het er super mooi uitzien!
Maar nu ik daar je verhaaltje zo bij lees komt er ineens iets bij me op!
Kun je niet een echte brievenbus nemen en die zelf mooi verven/ versieren?
Op deze manier kun je ' echte' post sturen en alles blijft mooi droog!
bijvoorbeeld zoiets:
http://www.allesamerika.com/amerikaanse-brievenbus.html
http://www.brievenbuswinkel.nl/
http://www.debrievenbus.be/
[ Bericht 10% gewijzigd door bl0emetjE op 16-09-2007 20:48:19 ]
Dankje blOemetjE, er zitten hele mooie brievenbussen bij, maar ik vind ze geen van allen kinderlijk genoeg. Zelf versieren is wel een optie inderdaad. Zo'n Amerikaanse is daar wel geschikt voor, maar ik vind 'm wat aan de grote kant. Het zou mooi zijn als ze er ook wat kleiner zijn. We blijven zoeken!
Het gaat best goed Bar. We zijn heel erg toe aan een volgende stap (verhuizen, ander werk) maar moeten nog een paar maandjes geduld hebben. Komt goed.
quote:Hier hebben de andere aankomende nieuwe baan, even weg uit omgeving, andere bezigheden, mij een heel tevreden gevoel gegeven, een gevoel alsof dit de nieuwe bezigheden zijn, waar ik aan toe was.Op zondag 16 september 2007 21:17 schreef phluphy het volgende:
Het gaat best goed Bar. We zijn heel erg toe aan een volgende stap (verhuizen, ander werk) maar moeten nog een paar maandjes geduld hebben. Komt goed.
Het heeft er in elk geval echt voorgezorgd dat ik me gewoon zo lekker voel, en niet meer teveel bezig zijn met het aldoor gemis hebben van, me afvragend wat is er toch gebeurd...
Ik heb het nog wel hoor, maar niet meer zo heftig op de voorgrond aanwezig.
Vrijdagavond ben ik langs mijn toekomstige werkplek gegaan, gezellig wat gedronken met de toekomstige baas, en zijn vrouw, nog even naar de vorderingen gekeken en het word zo
Nog even wachten op de nieuwe meubels, de vernieuwde bar, en dan workingtime for me
Kijk er zo erg naar uit...
Maar het huidige kistje vind ik ook heel mooi, dus ik zou ook in plaats van hout, glas of plexiglas kunnen gebruiken. Dat past dan weer mooi bij de bloem.
We nemen het mee! Thanks!
Ik zou het zelf nooit doen trouwens, is toch erg persoonlijk en daar hoor je vanaf te blijven. Die plaatjes met groene bloemen vond ik wel geweldig mooi en warm om langs te zien komen. Tjee Danyel, het staat mij ook nog zo vers in het geheugen.
En dan ook Thijs, die ongeloveljik maar waar er ook niet meer is en ook een tijdje geleden alweer 3 jaar had geweest. Je wordt dan wel weer heel hard als ouder zijnde op de feiten gedrukt. Dikke knuffel voor jullie allemaal
Jouw afwezigheid is zo tastbaar
Het voelt als zoutzuur in mijn hart
Elke keer is jouw ontbreken
die pijn die ik niet verdragen kan
Die wond blijft voelbaar bij elke beweging
Ook al sta ik dagen stil
Het verhindert mij te leven
omdat ik eigenlijk (zonder jou) niet leven wil!
Maar ik ga door,
want de zon blijft schijnen
Er komt steeds weer een nieuwe dag
Ik ontdek dat ik ondanks pijn
soms ook weer even lachen mag
Pijn is pijn, het wordt een gewoonte
Een litteken dwars door mijn lijf
Jouw gemis zal ik moedig dragen
En mijn liefde voor jou, die blijft!
Bron: http://www.troostgeschenk.nl
Kwam ik tegen en dacht laat ik em hier ook maar plaatsen.
Zijn we allemaal zo druk met onze eigen dingen, waardoor we hier zo stil zijn?
Of hebben we gewoon even geen behoefte om hier te posten?
Hoe is het met jullie?
Wat een stilte in dit topic...
Zijn we allemaal zo druk met onze eigen dingen, waardoor we hier zo stil zijn?
Of hebben we gewoon even geen behoefte om hier te posten?
Hoe is het met jullie?
[/quot]
Ik heb hier gisteravond wel even gekeken maar het was laat en ik wist niks te zeggen. :S
Toevallig vandaag weer even wat traantjes gelaten, best vreemd hoe het je, na zoveel jaar, af en toe nog zo overvallen kan.
Of nouja.......overvallen....kwam door een nummer van evanescence "my immortal" raak ik altijd een beetje emotie kipje van.
My Immortal lyrics
I'm so tired of being here
Suppressed by all my childish fears
And if you have to leave
I wish that you would just leave
'Cause your presence still lingers here
And it won't leave me alone
These wounds won't seem to heal
This pain is just too real
There's just too much that time cannot erase
[Chorus:]
When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have
All of me
You used to captivate me
By your resonating light
Now I'm bound by the life you left behind
Your face it haunts
My once pleasant dreams
Your voice it chased away
All the sanity in me
These wounds won't seem to heal
This pain is just too real
There's just too much that time cannot erase
[Chorus]
I've tried so hard to tell myself that you're gone
But though you're still with me
I've been alone all along
Er was ook een onbekend bandje uit Leiden met een album: The Enigma of Reign. Jammer genoeg nergens teksten van te vinden. Nummers als: When a child dies en The grief of loss. Ging ook over een jong ventje.
bar, ik moest erg slikken bij die lieve foto's die je vandaag weer van thijs liet zien. wat een heerlijk menneke toch, en wat blijft het verschrikkelijk dat je hem niet verder kunt zien opgroeien.
quote:Hier precies hetzelfde...Op maandag 1 oktober 2007 21:22 schreef bixister het volgende:
bar, ik moest erg slikken bij die lieve foto's die je vandaag weer van thijs liet zien. wat een heerlijk menneke toch, en wat blijft het verschrikkelijk dat je hem niet verder kunt zien opgroeien.
Gisteren stuitte ik ineens weer op een boekje van Thijs, een boekje waaruit ik wilde beginnen met voorlezen, maar nooit heeft mogen gebeuren...
Gedachten vlogen dus weer door me heen, gewoon normale gedachten als hoe zou thijs dat boekje gevonden hebben...
In gedachten zag ik Thijs helemaal bij me op schoot zitten, zijn duimpje in zijn mond tegen me aan geleund en genietend van de tekst...
Het voelde goed die gedachtes, en heb me voorgenomen dat zodra het weer het toelaat ik het verhaaltje voor ga lezen aan het grafje
pepper, ik kende dat liedje al wel, maar ik had eigenlijk nog nooit echt naar de tekst geluisterd. Het is inderdaad prachtig. Raar hoe teksten soms zo treffend kunnen zijn.
Ik post hier momenteel weinig omdat ik niets "geschikts" te melden heb. De dingen die spelen zijn soms zo gecompliceerd dat ik ze zelf amper snap. En overigens ook te persoonlijk voor een forum.
quote:Tuurlijk mag je dat idee lenenOp woensdag 3 oktober 2007 13:42 schreef phluphy het volgende:
Wat een goed idee Bar, volgens mij kan dat inderdaad heel prettig zijn. Mag ik het idee eens van je lenen?
quote:Sterkte met dat gecompliceerde.Op woensdag 3 oktober 2007 13:42 schreef phluphy het volgende:
Ik post hier momenteel weinig omdat ik niets "geschikts" te melden heb. De dingen die spelen zijn soms zo gecompliceerd dat ik ze zelf amper snap. En overigens ook te persoonlijk voor een forum.
Staat mss een beetje raar, maar bedoel het goed!
quote:Oh zou ik wel graag willen horen!!Op maandag 1 oktober 2007 15:53 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ja, dat is een toepasselijk liedje....
Er was ook een onbekend bandje uit Leiden met een album: The Enigma of Reign. Jammer genoeg nergens teksten van te vinden. Nummers als: When a child dies en The grief of loss. Ging ook over een jong ventje.
quote:Mooi he?! Sommige nummers pakken je gewoon gelijk bij de strot.Op maandag 1 oktober 2007 21:22 schreef bixister het volgende:
ooh pepper wat een prachtige maar ook erg rake tekst. daar word zelfs ik meteen een emotiekipje van...
bar, ik moest erg slikken bij die lieve foto's die je vandaag weer van thijs liet zien. wat een heerlijk menneke toch, en wat blijft het verschrikkelijk dat je hem niet verder kunt zien opgroeien.
Ik heb ook even gekeken natuurlijk.
Thijsje had gewoon zo`n heerlijk guitig bekkie, lekker apie om te zien was het.
quote:Zo heb ik nog een paar nummers die erg bij me klikken zeg maar.Op woensdag 3 oktober 2007 13:42 schreef phluphy het volgende:
Wat een goed idee Bar, volgens mij kan dat inderdaad heel prettig zijn. Mag ik het idee eens van je lenen?
pepper, ik kende dat liedje al wel, maar ik had eigenlijk nog nooit echt naar de tekst geluisterd. Het is inderdaad prachtig. Raar hoe teksten soms zo treffend kunnen zijn.
Ik post hier momenteel weinig omdat ik niets "geschikts" te melden heb. De dingen die spelen zijn soms zo gecompliceerd dat ik ze zelf amper snap. En overigens ook te persoonlijk voor een forum.
(Hebben niet allemaal met overlijden en missen te maken hoor kunnen ook ruige rock nummers zijn, bv; "Forest" van System of a down
)Maar van de emo nummers had ik bv. gelijk een klik met: "tears in heaven" (reageerde er gelijk emotiekipje op en bleek achteraf gezien toen al zwanger van Max), "My Immortal" en bv ook "Elisabeth slaap zacht"
allemaal!! ik weet niet hoe het is om een kindje te verliezen, maar toch heb ik een beetje steun aan dit topic...
Mijn broer is vorige maand onverwachts overleden en heb het daar heel zwaar mee.. dan denk ik aan mn moeder die haar oudste zoon is verloren en zoveel verdriet heeft. Hij was dan natuurlijk wel een stuk ouder dan jullie kids, maar toch.. een kind verliezen is echt het ergste wat iemand kan overkomen..
Daarom bij deze, een hele dikke kus en knuffel voor jullie!
phluphy, jij ook weer sterkte, ik vond 't brievenbus idee erg ontroerend. en bar, dat voorlezen vind ik ook een mooi idee.
Een dag die in het teken staat van het verlies van kinderen maar ook het verlies van zwangerschappen, doodgeboren kinderen, wiegendood, ...
Reeds in 1988 erkende President Ronald Reagan oktober als de "National Pregnancy and Infantloss Awareness Month": "Als een kind zijn ouders verliest is hij een wees. Als men zijn echtgenoot verliest is men een weduwe of weduwnaar. Als een ouder zijn kind verliest zijn er geen woorden voor."
over de hele wereld een kaarsje laten ouders een kaarsje branden voor hun overleden kindjes. Een klein symbolisch gebaar dat enorm veel troost kan geven...
Maar eigelijk mag iedereen een kaarsje branden.
Hoe meer kaarsjes..... hoe meer licht.
Laat de wereld even stralen!!!!!!
Ik zal straks een kaarsje branden voor jullie engeltjes...
Crazymoon, gecondoleerd...
quote:Ik heb em zelf niet verzonnen hoor MoonahOp maandag 15 oktober 2007 17:38 schreef Moonah het volgende:
*brrr, ik krijg er kippenvel van Bar.
Ik zal straks een kaarsje branden voor jullie engeltjes...
Crazymoon, gecondoleerd...
Ik werd erop getipt en d8 laat ik het maar even melden
We branden zoiezo altijd wel een kaarsje als we stil willen staan rondom Thijs, maar opzich vind ik het wel een mooi initiatief al zou het voor mij niet eens zo "commercieël"hoeven hoor
CRazymoon ook gecondoleerd lees het echt nu pas, kom hier eigenlijk ook niet echt veel meer
Sterkte! Bar, ik ga meteen een kaarsje aansteken.
Ik moet vaak aan jullie denken als ik mijn kinderen vastheb. Als ik hun lijfjes voel, hun ademhaling hoor en hun gezichtjes aai. Wat een vreselijk gemis moeten jullie voelen, nu jullie die ongemerkte momenten samen niet meer zo kunnen beleven.
Dat van die "National Pregnancy and Infantloss Awareness Month" heb ik nooit geweten. Wat mooi en bijzonder.
Hier brandt 24/7 minimaal één kaars eigenlijk, maar ik zal er één extra branden voor alle kinderzieltjes.
[ Bericht 10% gewijzigd door phluphy op 16-10-2007 18:24:55 (Periode verkeerd begrepen.) ]
Wat erg! Gecondoleerd en heel veel sterkte! Wat ís het toch een vreselijk, afschuwelijk gemis!!! Een dikke voor jullie allen!Ik vind trouwens die speciale dag heel erg mooi. Het is jammer dat ik dat maandag niet gezien heb.
Lieve mama's hier, ik denk aan jullie en aan jullie kindjes
quote:Ik lees hier veel, maar weet nooit wat te zeggen, al dat verdriet.Op maandag 15 oktober 2007 17:35 schreef _Bar_ het volgende:
Vandaag 15 oktober is een dag die in de wereld geroepen is als de "Pregnancy and Infantloss Remembrance Day"
Een dag die in het teken staat van het verlies van kinderen maar ook het verlies van zwangerschappen, doodgeboren kinderen, wiegendood, ...
Reeds in 1988 erkende President Ronald Reagan oktober als de "National Pregnancy and Infantloss Awareness Month": "Als een kind zijn ouders verliest is hij een wees. Als men zijn echtgenoot verliest is men een weduwe of weduwnaar. Als een ouder zijn kind verliest zijn er geen woorden voor."
over de hele wereld een kaarsje laten ouders een kaarsje branden voor hun overleden kindjes. Een klein symbolisch gebaar dat enorm veel troost kan geven...
Maar eigelijk mag iedereen een kaarsje branden.
Hoe meer kaarsjes..... hoe meer licht.
Laat de wereld even stralen!!!!!!
Dit vind ik echter wel een heel mooi iets, jammer dat ik het gisteren niet gelezen heb.
http://www.october15th.com/
Beter één schelp...
Boudewijn de Groot
zoek ik de rust,
voel ik het land
zie ik de zee,
voel ik het zand
ben ik alleen,
voel ik jouw hand
beter één schelp…
zoek ik de dag,
vind ik de nacht
voel ik de zon,
niemand die lacht
wil ik naar jou,
mis ik de kracht
beter één schelp…
wil ik terug
weet ik niet hoe
wil ik vooruit
ben ik te moe
maar kijk ik naar jou
dan lach jij me toe
beter één schelp…
zoek ik de rust,
voel ik het land
zie ik de zee,
voel ik het zand
ben ik alleen,
voel ik jouw hand
beter één schelp
in de hand
dan niets…
Er hangt hier in de woonkamer een grote foto van Thijs waarop hij idd lacht, waardoor ik ergens kracht en moed vind om door te gaan
zo af en toe laat ik hier mijn neus even zien, puur om te laten weten dat jullie in mijn gedachten zijn en blijven...
liefs, Suus
De ouders van klein Siem, die dec. vorig jaar overleed, zijn zwanger van hun derde kindje.
Heel dubbel allemaal natuurlijk.
Zegt Joep vorige week, zullen we hem ook Siem noemen?
Wat is het toch nog heerlijk eenvoudig als je zo klein bent.
bluezz, toch wel voornamelijk heel mooi nieuws vind ik. gefeliciteerd!
Bar, wat een mooie tekst is dat.
Ik heb ook altijd geroepen ik wil snel terug zwanger zijn, terug een kindje in mijn leven, maar naarmate de tijd verstreek, werd ik dus angstig en bang.
Na vele gesprekken met de psycholoog gehad te hebben, hoefde het voor mij steeds minder snel allemaal te gaan.
Toen ben ik van het voorjaar in de mei vakantie een weekje wezen werken op Terschelling, en genoot ik steeds meer terug van mijn eigen leventje, met ups en downs doorging ik het hele vorige jaar...
Van de zomer ben ik langere tijd op het eiland geweest, en toen ontdekte ik wat ik echt wilde, en dat is nog een aantal jaar heerlijk werken, genieten, proberen alles terug op te bouwen, en om te gaan met het grote verlies.
En merk ontzettend hoezeer ik terug mezelf geworden ben sinds mijn uitstapje naar het eiland in de verte, weg van mijn omgeving, weg de plek waar alle ellende ontstond, rust aan mijn hoofd, gewoon Barbara zijn,
En dat lukte daar, ik was daar niet de moeder die een kindje verloren had, nee ik was daar Barbara, ben daar op stap geweest, plezier gemaakt, en keihard gewerkt.
Eenmaal terug ben ik gaan solliciteren een open sollicitatie en daaruit kwam de baan gerold waar ik nu werkzaam ben, een baan waar ik ergens alleen maar van kon dromen en nu heb ik die gewoon, en echt hoor de eigenaren ik zou me geen betere kunnen wensen.
En als ik dan zie hoe ik nu met alles omga, mag ik alleen maar in mijn handjes klappen en weet zeker heel zeker dat Thijs alleen maar trots op zijn mama kan zijn.
Overgens op zijn vader ook, want die vertrekt binnenkort naar het buitenland om zijn werkgebied uit te breiden...
iets wat hij al langer wilde en nu er gewoon voor gaat.
Genieten is ons motto want voor je weet is al het geluk weg gevaagd in 1 enkele donderslag
[ Bericht 91% gewijzigd door _Bar_ op 23-10-2007 21:04:53 ]
lijkt me wel extra moeilijk als je elkaar daardoor ook veel minder zult zien (of lees ik dat verkeerd?) maar dat kan misschien juist ook goed/nodig zijn. fijn dat je zo blij bent met je nieuwe werk! ik hoop dat het je zal helpen om je goede gevoel vast te blijven houden. 2 november is het allerzielen. Dan ga ik niet alleen kaars branden voor mijn Engel, maar ook voor al jullie engeltjes..
Hoe moeilijk moet het voor jou zijn, elke dag opnieuw, je ziet jullie kinderen. Je ziet haar in de ogen van jullie kinderen.
En elke keer als ik jou zie posten, heb ik het opnieuw
!quote:Lurkertje is het hier zo mee eens.Op woensdag 24 oktober 2007 01:47 schreef Bluezz het volgende:
Lieve, lieve Buzzer, ik heb niks met allerzielen of andere data waarop het gedenken 'extra' zou kunnen gebeuren, maar ik schiet meteen overvol van jouw post op zich.
Hoe moeilijk moet het voor jou zijn, elke dag opnieuw, je ziet jullie kinderen. Je ziet haar in de ogen van jullie kinderen.
En elke keer als ik jou zie posten, heb ik het opnieuw
Buzzer
Ik doe zeker met je mee op Allerzielen. Ik vind het fijn om er even extra bij stil te staan. Ik ben het ook wel met Bluezz eens dat het eigenlijk niet nodig is dat hier speciale data voor zijn, maar aan de andere kant weet je dat er op die dag vele mensen denken aan degene die ze verloren zijn, en dit geeft een bijzonder gevoel van saamhorigheid. quote:Goed verwoord....Op woensdag 24 oktober 2007 01:47 schreef Bluezz het volgende:
Lieve, lieve Buzzer, ik heb niks met allerzielen of andere data waarop het gedenken 'extra' zou kunnen gebeuren, maar ik schiet meteen overvol van jouw post op zich.
Hoe moeilijk moet het voor jou zijn, elke dag opnieuw, je ziet jullie kinderen. Je ziet haar in de ogen van jullie kinderen.
En elke keer als ik jou zie posten, heb ik het opnieuw
bedankt
quote:En dat was ik nog vergeten te zeggen idd.Op woensdag 24 oktober 2007 07:09 schreef phluphy het volgende:
Wat fijn Bar, dat jullie beide zo'n duidelijk beeld hebben van je wensen, en het vervolgens ook uitvoeren. Ik gun het jullie heel erg dat alle dromen in de komende jaren gaan uitkomen.
Bar
Phluph ook
Buzzer, ik doe ook aan Allerzielen. Dit jaar zal ik ook voor jouw Engel een kaarsje branden.
Het overlijden van je vrouw heeft me erg geraakt. Ik ben zelf als meisje van 3 mijn vader verloren. Ik hoop zo dat het goed gaat met je meiden.
quote:het gaat redelijk.. de begrafenis van mn broer en de weken erna gingen niet zoals het bij de meeste andere families gaat. En nog steeds is het heel zwaar.. het is te moeilijk om het allemaal uit te leggen, dan ben ik wel 10 pagina's nodig. Op dit moment zijn we druk bezig met de erfenis. Verder ook met de steen, we hopen dat wij straks met een gerust gevoel naar zijn graf kunnen gaan. Zijn (ex-) vriendin heeft het grafrecht en we hebben geen contact met haar. (we hadden 2,5 jaar geen contact met mijn broer en zijn vriendin gehad). dus ja, het gaat niet zoals het zou moeten..Op dinsdag 16 oktober 2007 05:59 schreef phluphy het volgende:
Crazymoon, gecondoleerd. Trek je het allemaal een beetje, nu de eerste weken van roes voorbij zijn? Sterkte!
en bedankt allemaal
Bij deze
omdat het al erg genoeg is dat je broer er niet meer is...ontzettend veel sterkte, en als je erover wilt praten pm me maar
quote:SterkteOp vrijdag 26 oktober 2007 13:39 schreef CrazyMoon het volgende:
[..]
het gaat redelijk.. de begrafenis van mn broer en de weken erna gingen niet zoals het bij de meeste andere families gaat. En nog steeds is het heel zwaar.. het is te moeilijk om het allemaal uit te leggen, dan ben ik wel 10 pagina's nodig. Op dit moment zijn we druk bezig met de erfenis. Verder ook met de steen, we hopen dat wij straks met een gerust gevoel naar zijn graf kunnen gaan. Zijn (ex-) vriendin heeft het grafrecht en we hebben geen contact met haar. (we hadden 2,5 jaar geen contact met mijn broer en zijn vriendin gehad). dus ja, het gaat niet zoals het zou moeten..
en bedankt allemaal
Het is zo verdrietig dat je je broer moet begraven (ik leef met je mee, mijn broer heb ik in 1995 begraven) en dan zijn de omstandigheden er omheen ook nog zo stekelig.. Ik kan me goed voorstelen dat dat allemaal erg rauw op je dak komt. Echt heelveel sterkte de komende tijd
Over een Tijdje komt het monumentje, het zal ook glas worden, we hadden er in preciepe al 1 echt op hoog en al bijna in bestelling, tot we eens gingen praten over het plekje en wat we nu eigenlijk echt willen voor Thijs, dus we stellen de bestelling nog even uit, omdat het waarschijnlijk nog veranderd gaat worden, 1 ding is wel zeker het word glas, maar met de teksten en de omlijsting daar zijn we nog over in overleg, het is namelijk voor altijd en dan moet het naar onze ogen gewoon "perfect"zijn en helemaal naar onze zin, en naar hoe Thijs is...
We hebben ook al geinformeerd naar wat onze mogelijkeheden zijn tot het aanleggen van een pas en het stukje ernaast en die mogen we dus gewoon gebruiken, dus opzich mogelijkheden genoeg