OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik wist niet zo goed wat ik wilde schrijven, maar een foto zegt soms meer dan duizend woorden.quote:Op donderdag 9 augustus 2007 21:40 schreef phluphy het volgende:
bl0emetjE, wat een prachtige foto.
Deze vond ik zelf ook zo prachtig,
voor iedereen, klein kadootje van de natuur.
quote:Op donderdag 9 augustus 2007 13:45 schreef Brighteyes het volgende:
Het is nog wat vroeg, maar dan wil ik toch ook Jamie van Bluezz maar meteen noemen...
Bluezzebeeb, ik zie je zaterdag, maar ga je dan toch nu alvast maar een dikke geven ook.
Erg lief
* Bluezz komt hier niet zo vaak meer, maar ik denk nog wel aan jullie !
[ Bericht 3% gewijzigd door Blues op 09-08-2007 22:23:38 ]
Bluezzje... Ik spreek je nooit meer, een voor je.
Bar, wat omschrijf je dat mooi. Ik heb zo eens van de andere kant zitten kijken naar een tafereeltje tussen een vader en zijn dochter. Mijn vader is overleden toen ik nog heel jong was. Heel, heel ontroerend. Fijn dat je je een trotse moeder voelde.
Moussy, jeetje, ik weet nog zo goed dat je een topic over Mink opende in R&P....
Bar, wat omschrijf je dat mooi. Ik heb zo eens van de andere kant zitten kijken naar een tafereeltje tussen een vader en zijn dochter. Mijn vader is overleden toen ik nog heel jong was. Heel, heel ontroerend. Fijn dat je je een trotse moeder voelde.
Moussy, jeetje, ik weet nog zo goed dat je een topic over Mink opende in R&P....
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Moussy en familie, veel sterkte vandaag.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Moussy, Peet en René, sterkte vandaag
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Ook vanuit hier veel sterkte. Zeker aan Mink denk ik nog vaak. Eerst al die onzekerheden tijdens de zwangerschap en dat zo snel. Maar dan denk ik ook aan die foto met grote zus.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
lief 5 jaar gewoon al, tis vandaag weer even alsof het gister was. Gek eigenlijk dat dat gevoel ook altijd terug blijft komen, tis alleen steeds minder heftig, dat is wel fijn.
Je zou er haast een boek over schrijven!
5 jaar... Ook hier is het alsof het de dag van gisteren was. Wat gaat dat toch ongelofelijk hard en wat gebeurd er veel in die tijd zeg. En ondanks dat is het zowel heel ver weg als vreselijk dichtbij.
***
Jeetje alweer 5 jaar. In die periode was ik zwanger van Bram en heb me een beetje afgesloten, kon dat zelf emotioneel niet aan. Een tijdje geleden heb ik nogmaals julie hele verhaal gelezen, wat heeft dat indruk gemaakt. Van echo naar echo en uiteindelijk de bevalling en overlijden. Ik wou je toen niet laten weten dat er aan Mink gedacht werd, bang dat het meer pijn dan goed zou doen.
Heel veel sterkte deze klotedagen.
Heel veel sterkte deze klotedagen.
Vanuit Terschelling wil ik moussy en haar fam laten weten dat ik aan ze denk, vanavond ga ik een extra kaarsje branden voor Mink
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Ik las nog niet mee toen Mink geboren werd, maar zijn verhaal ken ik en de foto met René kan ik me ook zo voor de geest halen. Zo mooi en triest tegelijk Heel veel sterkte op deze dag moussy en Black Crow
Heel veel sterkte op deze dag moussy en Black Crow
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Mous, Peet en kinderen, hier is aan jullie gedacht vandaag. Het is onvoorstelbaar dat er alweer 5 jaar voorbij is, voor mij is het als de dag van gisteren, zo levendig heb ik je verhalen en foto's nog voor me.
Dikke kus voor jullie
Bluezzje, voor jou morgen een moeilijke dag. Jouw verhaal over Jamie heeft indertijd diepe indruk op me gemaakt, en nog meer nog tijdens mijn eigen 2e bevalling die hetzelfde startte.
Je verteld vaak dat tijd niet alle wonden heelt en in dit soort gevallen geloof ik dat zeker, en ik wil je laten weten dat ik aan je denk. Heel veel sterkte morgen
Dikke kus voor jullie
Bluezzje, voor jou morgen een moeilijke dag. Jouw verhaal over Jamie heeft indertijd diepe indruk op me gemaakt, en nog meer nog tijdens mijn eigen 2e bevalling die hetzelfde startte.
Je verteld vaak dat tijd niet alle wonden heelt en in dit soort gevallen geloof ik dat zeker, en ik wil je laten weten dat ik aan je denk. Heel veel sterkte morgen
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Dank jullie wel dat jullie aan ons dachten.
Max zijn geboortedag ging eigenlijk best relaxt.
M`n familieleden (beste vriendin valt ook onder familie ) kwamen lekker koffie drinken met een stukje taart erbij.
We hebben mooie bloemen uitgekozen en naar Max gebracht en s`avonds gezellig met zn allen een broodje gegeten.
Het was niet afgesproken en toch bleek het een soort mijlpaal gevoel bij iedereen.
Iedereen was ineens bezig met het idee dat hij nu twaalf jaar geweest zou zijn en onze fantasie sloeg behoorlijk op hol.
Alles kwam aan bod, schoolkeuze, hobby`s, zelfs de bekende puber perikelen kwamen voorbij.
Gewoon het idee dat het nu een knul was geweest die tegen scheren aan zou zitten en regelmatig de baard in de keel zou voelen misschien....echt wazig gewoon.
Voelde niet naar of zo hoor, komt ook misschien omdat ik me vanaf begin af aan eigenlijk nooit heb bezig gehouden met; nu was hij 2 geworden en nu 2.5 en nu 3 enz enz.
Ik heb mezelf er zeg maar nooit echt gek mee gemaakt en nu ineens bedachten we van: "heey! 12 zou hij geworden zijn toch!?" en sloegen we met zn allen aan het fantaseren.
Al met al geen vreselijk akelige dag geweest vond ik zelf.
Moussy en bluezz, heel veel sterkte de komende dagen.
Max zijn geboortedag ging eigenlijk best relaxt.
M`n familieleden (beste vriendin valt ook onder familie ) kwamen lekker koffie drinken met een stukje taart erbij.
) kwamen lekker koffie drinken met een stukje taart erbij.We hebben mooie bloemen uitgekozen en naar Max gebracht en s`avonds gezellig met zn allen een broodje gegeten.
Het was niet afgesproken en toch bleek het een soort mijlpaal gevoel bij iedereen.
Iedereen was ineens bezig met het idee dat hij nu twaalf jaar geweest zou zijn en onze fantasie sloeg behoorlijk op hol.
Alles kwam aan bod, schoolkeuze, hobby`s, zelfs de bekende puber perikelen kwamen voorbij.
Gewoon het idee dat het nu een knul was geweest die tegen scheren aan zou zitten en regelmatig de baard in de keel zou voelen misschien....echt wazig gewoon.
Voelde niet naar of zo hoor, komt ook misschien omdat ik me vanaf begin af aan eigenlijk nooit heb bezig gehouden met; nu was hij 2 geworden en nu 2.5 en nu 3 enz enz.
Ik heb mezelf er zeg maar nooit echt gek mee gemaakt en nu ineens bedachten we van: "heey! 12 zou hij geworden zijn toch!?" en sloegen we met zn allen aan het fantaseren.
Al met al geen vreselijk akelige dag geweest vond ik zelf.
Moussy en bluezz, heel veel sterkte de komende dagen.
The waves you made will always be
Het klinkt in ieder geval wel heel warm en liefdevol Pepper, zoals jullie over Max hebben kunnen fantaseren. Fijn!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Vandaag is er een klein Hoolsje geboren (in vbl) alles goed en gezond, en dan denk ik wel meteen 'mooie datum'
voor iedereen die het nodig heeft!
voor iedereen die het nodig heeft!
Dat geeft inderdaad een bijzonder "tintje" aan deze dag, Bluezz. Wat mooi toch weer.
Sterkte vandaag. Er wordt straks een kaarsje aangestoken voor Jamie.
Pepper, bedankt voor je uitgebreide verslag. Ik vind het zo fijn te lezen hoe het nu voor jullie is en hoe jullie ermee omgaan. Dat is toch wel iets om ons aan vast te houden, in mindere tijden.
Sterkte vandaag. Er wordt straks een kaarsje aangestoken voor Jamie.
Pepper, bedankt voor je uitgebreide verslag. Ik vind het zo fijn te lezen hoe het nu voor jullie is en hoe jullie ermee omgaan. Dat is toch wel iets om ons aan vast te houden, in mindere tijden.
... ♥ ik mis je ♥
Pepper, wat mooi zeg... Fijn dat jullie het zo samen konden beleven.
Bluezz... het lijkt me vreemd als er een kindje op die datum wordt geboren. Maar fijn dat je er een goed gevoel (toch?) bij hebt.
Bluezz... het lijkt me vreemd als er een kindje op die datum wordt geboren. Maar fijn dat je er een goed gevoel (toch?) bij hebt.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
en Mink.
Moussy en Bluezz sterkte vandaag.
En ook een voor alle andere mama's en papa's van engeltjes.
En ook een voor alle andere mama's en papa's van engeltjes.
Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Lieve Moussy en bleuzz,
Ik hoop dat jullie ook "goed" door die toch wel beladen gedenkdag(en) zijn gekomen.
Wij hebben hier de laatste tijd af en toe een discussie met onze Teddie over wie er nou grote broer of zus is.
Zij vindt dat zij grote zus is en Max is haar kleine broertje.
Wij zeggen dan; ja, maar eigenlijk is Max jouw grote broer en jij bent zijn zusje. Max zat eerder in mama`s buik en is dus ook eerder geboren dan jij. Zij vind dat Max nog steeds klein is en zij is al groot en dus is Max haar kleine broertje.
Ik probeer nu een compromis te sluiten dat Max haar 'kleine grote broer' is maar ik heb de discussie voorlopig nog niet gewonnen.
Zij probeert er nu door te drukken dat ze samen met Max in mn buik heeft gezeten en dus is ze ouder dan Max.
Ergens wel grappig natuurlijk maar ook ingewikkeld want ergens heeft ze wel een beetje gelijk met dat klein en groot verhaal.
Max is(nog steeds en voor altijd) klein en zij is wel groot dus zij is zijn grote zus, alleen hij was er eerder en ...... uhm oke ben de kluts al kwijt! whahaha. Pffff hoe peuter je het een 6 jarige aan dr verstand dat zij toch echt Max kleine zusje is!
Ik hoop dat jullie ook "goed" door die toch wel beladen gedenkdag(en) zijn gekomen.
Wij hebben hier de laatste tijd af en toe een discussie met onze Teddie over wie er nou grote broer of zus is.
Zij vindt dat zij grote zus is en Max is haar kleine broertje.
Wij zeggen dan; ja, maar eigenlijk is Max jouw grote broer en jij bent zijn zusje. Max zat eerder in mama`s buik en is dus ook eerder geboren dan jij. Zij vind dat Max nog steeds klein is en zij is al groot en dus is Max haar kleine broertje.
Ik probeer nu een compromis te sluiten dat Max haar 'kleine grote broer' is maar ik heb de discussie voorlopig nog niet gewonnen.
Zij probeert er nu door te drukken dat ze samen met Max in mn buik heeft gezeten en dus is ze ouder dan Max.
Ergens wel grappig natuurlijk maar ook ingewikkeld want ergens heeft ze wel een beetje gelijk met dat klein en groot verhaal.
Max is(nog steeds en voor altijd) klein en zij is wel groot dus zij is zijn grote zus, alleen hij was er eerder en ...... uhm oke ben de kluts al kwijt! whahaha. Pffff hoe peuter je het een 6 jarige aan dr verstand dat zij toch echt Max kleine zusje is!
The waves you made will always be
Vorige week heb ik een heftige dip weer gehad na een avondje in het bos film gekeken te hebben, liepen we met zijn 4en terug naar het hotel, en ineens viel het bovenop me...
Bleef huilen, bleef thijs missen voelde me zo ver van hem verwijderd, het huilen leek niet te stoppen, en het gemis werd niet minder eigenlijk naar mijn gevoel alleen maar heftiger.
Het punt wat er door mijn hoofd achterbleef was,hoe leg je uit hoe je je voelt hoe kun je onder woorden brengen dat je een bepaald persoon zo missen kunt hoe moeten mensen je kunnen begrijpen als je zelf al niet goed weet hoe je het onder woorden moet brengen...
Na een huilerige nacht, stond ik de andere ochtend op met een gevoel van, opluchting ik had weer even goed verdrietig kunnen zijn, en nu is het weer voorbij.
Pepper
Bleef huilen, bleef thijs missen voelde me zo ver van hem verwijderd, het huilen leek niet te stoppen, en het gemis werd niet minder eigenlijk naar mijn gevoel alleen maar heftiger.
Het punt wat er door mijn hoofd achterbleef was,hoe leg je uit hoe je je voelt hoe kun je onder woorden brengen dat je een bepaald persoon zo missen kunt hoe moeten mensen je kunnen begrijpen als je zelf al niet goed weet hoe je het onder woorden moet brengen...
Na een huilerige nacht, stond ik de andere ochtend op met een gevoel van, opluchting ik had weer even goed verdrietig kunnen zijn, en nu is het weer voorbij.
Pepper
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Pepper, prachtige compromis lijkt me dat, je grote kleine broer
Bar, het gemis en verdriet kan je raken als een enorme donderslag, als een vlijmscherpe zware pijn.
En aan niemand is dat uit te leggen hoe dat voelt... gelukkig kom je er wel weer van bij maar het blijft nasudderen, het heeft zo heel veel tijd nodig
Ja die 11e augustus... lief dat jullie ook aan mij dachten trouwens , was en is altijd een rare dag.
De dag ervoor is ook een lastige (want... die datum kom er weer aan).... zaterdagochtend zat ik op een honkbaltoernooi samen met Brighteyes en het voelde heel goed om het nog maar eens te vertellen hoe het nou ook alweer begon en de rol/houding van bijv. de verloskundige op die dag..
Ik ervaar dat, hoelang het ook geleden is (ze had alweer 22 geweest, echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en hoe kort het nog maar geleden lijkt) hoe meer het innesteld in je 'ziel'. Hoe het steeds meer en meer verweven raakt met jezelf.
Jamie, die er lijfelijk niet is, maar altijd aanwezig is , er altijd zal zijn en zo echt bij me hoort.
Bar, het gemis en verdriet kan je raken als een enorme donderslag, als een vlijmscherpe zware pijn.
En aan niemand is dat uit te leggen hoe dat voelt... gelukkig kom je er wel weer van bij maar het blijft nasudderen, het heeft zo heel veel tijd nodig
Ja die 11e augustus... lief dat jullie ook aan mij dachten trouwens , was en is altijd een rare dag.
De dag ervoor is ook een lastige (want... die datum kom er weer aan).... zaterdagochtend zat ik op een honkbaltoernooi samen met Brighteyes en het voelde heel goed om het nog maar eens te vertellen hoe het nou ook alweer begon en de rol/houding van bijv. de verloskundige op die dag..
Ik ervaar dat, hoelang het ook geleden is (ze had alweer 22 geweest, echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en hoe kort het nog maar geleden lijkt) hoe meer het innesteld in je 'ziel'. Hoe het steeds meer en meer verweven raakt met jezelf.
Jamie, die er lijfelijk niet is, maar altijd aanwezig is , er altijd zal zijn en zo echt bij me hoort.
Pepper wat een goede oplossing. Nu maar hopen dat je dochter het ook goed vind.
Bar. Mijn keel werd even dichtgeknepen bij het lezen je verhaal. Zo'n intens verdriet.
Bluezz..... gewoon een
en alle andere ouders van engeltjes natuurlijk ook.
Bar. Mijn keel werd even dichtgeknepen bij het lezen je verhaal. Zo'n intens verdriet.
Bluezz..... gewoon een
en alle andere ouders van engeltjes natuurlijk ook.
Pepper, het lijkt me ook erg lastig te bevatten voor een grietje van 6 jaar. Voor volwassenen is het al zo moeilijk... Je kleine grote broer klinkt wel erg lief.
Bar, wat pijnlijk/heftig/hoe moet ik het zeggen. Ik huilde met je mee toen ik zojuist je bericht las. gelukkig voelde je de ochtend erna wel opluchting...
En Bluezz, jeutje, een dochter van 22 jaar...
Ik ken je verhaal verder niet, ik dacht eerst dat Jamie een jongen was, maar ik vind het voor een meisje ook een prachtnaam.
Meiden...
Bar, wat pijnlijk/heftig/hoe moet ik het zeggen. Ik huilde met je mee toen ik zojuist je bericht las. gelukkig voelde je de ochtend erna wel opluchting...
En Bluezz, jeutje, een dochter van 22 jaar...
Ik ken je verhaal verder niet, ik dacht eerst dat Jamie een jongen was, maar ik vind het voor een meisje ook een prachtnaam.
Meiden...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Mijn bevallingsverhaal van Jamie staat hierquote:Op woensdag 15 augustus 2007 20:17 schreef Moonah het volgende:
En Bluezz, jeutje, een dochter van 22 jaar...
Ik ken je verhaal verder niet, ik dacht eerst dat Jamie een jongen was, maar ik vind het voor een meisje ook een prachtnaam.
(Jamie is idd een meisje en zit tussen mijn 2 zonen in )
Ik lees het weer eens door en zie ineens dat je het topic wel kent Moonah
(Het is al wel 4 jaar geleden dat ik het heb gepost, ik kan me heel goed voorstellen dat je het niet meer weet hoor )
[ Bericht 13% gewijzigd door Blues op 15-08-2007 20:55:58 ]
Bluezz...
Lief dat je zegt dat je het je kunt voorstellen dat ik je verhaal ben vergeten, maar ik vind het heel genant.
Het spijt me werkelijk...
Toen ik het net herlas (met tranen dus...) herinnerde ik het me weer. Ik vind het heel vreemd dat ik zoiets heftigs ben vergeten. Sorry.
En natuurlijk is het feit dat ík het ben vergeten relatief, dat realiseer ik me ook. Als jíj je meisje maar niet vergeet, en dat zal nooit gebeuren.
Lief dat je zegt dat je het je kunt voorstellen dat ik je verhaal ben vergeten, maar ik vind het heel genant.
Het spijt me werkelijk...
Toen ik het net herlas (met tranen dus...) herinnerde ik het me weer. Ik vind het heel vreemd dat ik zoiets heftigs ben vergeten. Sorry.
En natuurlijk is het feit dat ík het ben vergeten relatief, dat realiseer ik me ook. Als jíj je meisje maar niet vergeet, en dat zal nooit gebeuren.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
@Bar:
Och meis, alsof het niet meer stoppen zal he die huilbui.
Ik wou dat ik kon zeggen dat dit de laatste huilbui voor je was maar , wel kan ik zeggen dat het daarna altijd weer (even) oplucht, even die druk/steen op je borst weg.
@Bluezz:
Ik vond het ook een mooi compromis.... alleen zij vindt het kul.
Ach ik laat haar maar denk ik, als zij grote zus wil zijn mag ze dat zijn van mij hoor.
Hoe gaat jouw jongste zoon om met het overlijden van Jamie? Hij heeft z`n zusje ook nooit gekend, is hij met haar bezig geweest of juist helemaal niet??
Het blijft inderdaad vreemd die dagen.
Je weet dat het allemaal echt gebeurt is, dat hij/zij er ècht is geweest en toch voelt het nog steeds onwerkelijk, zelfs na zoveel jaren.
@chacama:
Nee hoor, ze is het er niet mee eens.
Het moet ook voor haar vreemd en niet te bevatten zijn denk ik.
Iedereen kent Max behalve zij.
Ze ziet ons met Max op foto`s en ze heeft ons ook samen op video`s gezien en zij was er niet bij.
Misschien geeft haar dat toch een buitengesloten gevoel en fantaseert ze zichzelf er gewoon in die tijd bij?
@Moonah:
Ik vond het ook een mooie omschrijving ja. Mooi en lief tegelijk.
allemaal.
Och meis, alsof het niet meer stoppen zal he die huilbui.
Ik wou dat ik kon zeggen dat dit de laatste huilbui voor je was maar , wel kan ik zeggen dat het daarna altijd weer (even) oplucht, even die druk/steen op je borst weg.
, wel kan ik zeggen dat het daarna altijd weer (even) oplucht, even die druk/steen op je borst weg. @Bluezz:
Ik vond het ook een mooi compromis.... alleen zij vindt het kul.
Ach ik laat haar maar denk ik, als zij grote zus wil zijn mag ze dat zijn van mij hoor.
Hoe gaat jouw jongste zoon om met het overlijden van Jamie? Hij heeft z`n zusje ook nooit gekend, is hij met haar bezig geweest of juist helemaal niet??
Het blijft inderdaad vreemd die dagen.
Je weet dat het allemaal echt gebeurt is, dat hij/zij er ècht is geweest en toch voelt het nog steeds onwerkelijk, zelfs na zoveel jaren.
@chacama:
Nee hoor, ze is het er niet mee eens.
Het moet ook voor haar vreemd en niet te bevatten zijn denk ik.
Iedereen kent Max behalve zij.
Ze ziet ons met Max op foto`s en ze heeft ons ook samen op video`s gezien en zij was er niet bij.
Misschien geeft haar dat toch een buitengesloten gevoel en fantaseert ze zichzelf er gewoon in die tijd bij?
@Moonah:
Ik vond het ook een mooie omschrijving ja. Mooi en lief tegelijk.
allemaal.
The waves you made will always be
Dat fantaseren kan ik me goed voorstellen. Kinderen proberen toch op hun hele eigen wijze met voor hun 'vreemde situaties' om te gaan.
Fleur is er namelijk ook heilig van overtuigd dat ze d'r oma kent en regelmatig spreekt. Ze herkent haar natuurlijk wel van foto's, omdat wij dat uitleggen, maar mijn moeder was allang overleden voordat Fleur op de wereld kwam. Toch vind ze dat je met Oma kunt praten (via haar neptelefoon), je kunt alleen niet meer met d'r kroelen.
Fleur is er namelijk ook heilig van overtuigd dat ze d'r oma kent en regelmatig spreekt. Ze herkent haar natuurlijk wel van foto's, omdat wij dat uitleggen, maar mijn moeder was allang overleden voordat Fleur op de wereld kwam. Toch vind ze dat je met Oma kunt praten (via haar neptelefoon), je kunt alleen niet meer met d'r kroelen.
Ik vond het ook heel fijn en bijzonder dat we er daar samen in het zonnetje zo vrij over praatten.quote:Op woensdag 15 augustus 2007 19:32 schreef Bluezz het volgende:
Pepper, prachtige compromis lijkt me dat, je grote kleine broer
Bar, het gemis en verdriet kan je raken als een enorme donderslag, als een vlijmscherpe zware pijn.
En aan niemand is dat uit te leggen hoe dat voelt... gelukkig kom je er wel weer van bij maar het blijft nasudderen, het heeft zo heel veel tijd nodig
Ja die 11e augustus... lief dat jullie ook aan mij dachten trouwens , was en is altijd een rare dag.
De dag ervoor is ook een lastige (want... die datum kom er weer aan).... zaterdagochtend zat ik op een honkbaltoernooi samen met Brighteyes en het voelde heel goed om het nog maar eens te vertellen hoe het nou ook alweer begon en de rol/houding van bijv. de verloskundige op die dag..
Ik ervaar dat, hoelang het ook geleden is (ze had alweer 22 geweest, echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat en hoe kort het nog maar geleden lijkt) hoe meer het innesteld in je 'ziel'. Hoe het steeds meer en meer verweven raakt met jezelf.
Jamie, die er lijfelijk niet is, maar altijd aanwezig is , er altijd zal zijn en zo echt bij me hoort.
***
Puur en ver weg
Een echo in een droom
Als water en zand weggeglipt in de tijd
Warm en koud
Een zoute rivier naar beneden
Als vuur en ijs in een voortdurende strijd
edit: ik moest weer even aan de engeltjes denken....
Een echo in een droom
Als water en zand weggeglipt in de tijd
Warm en koud
Een zoute rivier naar beneden
Als vuur en ijs in een voortdurende strijd
edit: ik moest weer even aan de engeltjes denken....
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Eergisteren een zogenaamde Jacobsladder gezien, gewoon vanuit onze tuin:
Mooi hé?! Inderdaad net een trapje om op naar boven te lopen (of naar beneden). (De stralen die naar beneden schenen waren op deze foto niet zo goed te zien.)
Ik vond het heel indrukwekkend!
Gisteren even seizoensplantjes naar het grafje gebracht. Ik had oranje bolchrysanten gescoord. Danyel droeg vaak kleertjes in deze kleur, dus ik ben er heel blij mee.
En de magnolia doet het heel goed, het wordt al een hele "boom". Nog wel mini, maar hij oogt krachtig.
Bar: Thijs' (en Danyel's) verjaardag gaan er al weer snel aan komen. Veel sterkte voor jullie de komende weken.
Mooi hé?! Inderdaad net een trapje om op naar boven te lopen (of naar beneden). (De stralen die naar beneden schenen waren op deze foto niet zo goed te zien.)
Ik vond het heel indrukwekkend!
Gisteren even seizoensplantjes naar het grafje gebracht. Ik had oranje bolchrysanten gescoord. Danyel droeg vaak kleertjes in deze kleur, dus ik ben er heel blij mee.
En de magnolia doet het heel goed, het wordt al een hele "boom". Nog wel mini, maar hij oogt krachtig.
Bar: Thijs' (en Danyel's) verjaardag gaan er al weer snel aan komen. Veel sterkte voor jullie de komende weken.
... ♥ ik mis je ♥
Mooi Fluf, zowel de Jacobsladder (ik had er nooit van gehoord!) als het grafje met de oranje bloemen. Heel erg mooi is het, vind ik.
En ik ben blij dat de magnolia een dappere blijkt.
En ik ben blij dat de magnolia een dappere blijkt.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Fluf, wat een prachtige foto's!
Dat 'kijkje naar boven' blijf ik elke keer weer zo'n enorm wonder vinden. Zo'n heerlijk wondertje voor boven en beneden.
Wat staan de bolchrysanten mooi bij 't kunstwerkje! Mooi evenwicht tussen natuur en gedenken. (vind ik)
Dat 'kijkje naar boven' blijf ik elke keer weer zo'n enorm wonder vinden. Zo'n heerlijk wondertje voor boven en beneden.
Wat staan de bolchrysanten mooi bij 't kunstwerkje! Mooi evenwicht tussen natuur en gedenken. (vind ik)
Die glazen bloem staat zo mooi omhoog in het licht gericht
Heel bijzonder die jacobsladder!
Ik keek net even een programma op uitzending gemist, het ging over mensen die waren geëmigreerd naar eerst Australië (het land blijft toch bijzonder omdat Q. daar nu woont) daarna naar N.Zeeland, en nu na 35 jaar of zo terugkwamen en een sentimental journey deden.
Nietsvermoedend zit ik te kijken, tot er wordt verteld dat ze in Callantsoog hebben gewoond en daar een baby hebben gekregen wat voor of tijdens de geboorte is overleden.
Zo lang geleden en zoveel verdriet kwam er vrij, het sloeg bij mij ook weer in als een bom.
Zij heeft het kindje dan ook niet mogen zien zag alleen nog net die kleine, kleine voetjes... en ze zeiden tegen haar precies hetzelfde wat ze toen ook tegen mijn moeder zeiden. Vergeet het nou maar en krijg maar een nieuw kind
Wat ben ik toch weer ontzettend 'blij' (raar woord in dit verband) dat er toch zo anders mee wordt omgegaan de laatste jaren!
Heel bijzonder die jacobsladder!
Ik keek net even een programma op uitzending gemist, het ging over mensen die waren geëmigreerd naar eerst Australië (het land blijft toch bijzonder omdat Q. daar nu woont) daarna naar N.Zeeland, en nu na 35 jaar of zo terugkwamen en een sentimental journey deden.
Nietsvermoedend zit ik te kijken, tot er wordt verteld dat ze in Callantsoog hebben gewoond en daar een baby hebben gekregen wat voor of tijdens de geboorte is overleden.
Zo lang geleden en zoveel verdriet kwam er vrij, het sloeg bij mij ook weer in als een bom.
Zij heeft het kindje dan ook niet mogen zien zag alleen nog net die kleine, kleine voetjes... en ze zeiden tegen haar precies hetzelfde wat ze toen ook tegen mijn moeder zeiden. Vergeet het nou maar en krijg maar een nieuw kind
zag alleen nog net die kleine, kleine voetjes... en ze zeiden tegen haar precies hetzelfde wat ze toen ook tegen mijn moeder zeiden. Vergeet het nou maar en krijg maar een nieuw kind Wat ben ik toch weer ontzettend 'blij' (raar woord in dit verband) dat er toch zo anders mee wordt omgegaan de laatste jaren!
Phluphy wat ligt Danyel toch op een mooie plek. Het straalt zó'n rust en harmonie uit. De jacobsladder vind ik heel bijzonder, heb nooit geweten dat dat zo heet.
Bluezz logisch dat het je dan (weer) aangrijpt, vooral als het zo herkenbaar is. 'Blij' vind ik, in deze, het juiste woord.
Bar, ik brand een kaarsje voor Thijs.
Wat een moeilijk topic is dit toch, ik lees vaak mee en denk aan jullie allemaal, maar weet nooit woorden te vinden.
Bluezz logisch dat het je dan (weer) aangrijpt, vooral als het zo herkenbaar is. 'Blij' vind ik, in deze, het juiste woord.
Bar, ik brand een kaarsje voor Thijs.
Wat een moeilijk topic is dit toch, ik lees vaak mee en denk aan jullie allemaal, maar weet nooit woorden te vinden.
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
Phluphy ik moet gelijk deken aan dat kinderliedje: we are climbing Jacobs ladder, (dat 30x) higher and higher enz... Bruce heeft het nummer vorig jaar omgezet in een country/rock versie vandaar dat k hem ken
He is heel erg mooi het grafje!
Thijs speelt heel veel hier. We gaan volgend jaar op vakantie, waarshijnlijk naa Hongarije en we kwamen het huisje tegen waar we toen zaten. Het was zo'n mooie vakantie, zo gaaf en de jongens met zijn 2-en heelijk aan het spelen en spetteren, samen met de bloem (muziekdoosje) spelen en al ik nu Djulia iedere avond alleen op bed zie liggen met die bloem, dan weet ik dat Thijs er ook is. Damn wa mis ik dat jochie zeg. Ze hadden gewoon met zijn 2-en door de tuin moeten crossen op de fiets nu.
Bar een hele dikke kus!!!!!
He is heel erg mooi het grafje!
Thijs speelt heel veel hier. We gaan volgend jaar op vakantie, waarshijnlijk naa Hongarije en we kwamen het huisje tegen waar we toen zaten. Het was zo'n mooie vakantie, zo gaaf en de jongens met zijn 2-en heelijk aan het spelen en spetteren, samen met de bloem (muziekdoosje) spelen en al ik nu Djulia iedere avond alleen op bed zie liggen met die bloem, dan weet ik dat Thijs er ook is. Damn wa mis ik dat jochie zeg. Ze hadden gewoon met zijn 2-en door de tuin moeten crossen op de fiets nu.
Bar een hele dikke kus!!!!!
wat ziet het er prachtig uit zeg!
en sterkte in de komende periode rond de verjaardagen
en sterkte in de komende periode rond de verjaardagen
stormy waters...
sailin'
sailin'
Thanks allen.
Het ergert me alleen een beetje dat de linker bolchrysant al meer bloemen heeft dan de rechter.
Ik zou het liefst erheen rijden om te kijken hoe het nu is, maar aangezien het in totaal 3 uur reizen is...
Het ergert me alleen een beetje dat de linker bolchrysant al meer bloemen heeft dan de rechter.
Ik zou het liefst erheen rijden om te kijken hoe het nu is, maar aangezien het in totaal 3 uur reizen is...
... ♥ ik mis je ♥
Wat lijkt me dat naar om niet zomaar even langs het grafje te kunnen gaan Fluf.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Die vraag krijg ik wel vaker Bluezz, misschien wel handig het (nog) een keer in het topic uit te leggen:
Toen indertijd (medio 2005) bleek dat Danyel langdurig/semi-definitief op Kempenhaeghe in Heeze NB zou moeten verblijven, hebben we besloten te verhuizen. Ons huis in Apeldoorn hebben we te koop gezet, maar nog voor het verkocht was hebben we al een huis gekocht in Weert.
Een paar dagen nadat we de handtekening bij de notaris hebben gezet, werd Danyel voor de laatste maal ziek. Het huis in Weert was nog niet eens ingericht. We hadden geen reden (meer) om in Weert te gaan wonen, en wilden ook niet terug naar Apeldoorn. We zouden zolang in een recreatiewoning/chaletje gaan wonen totdat we besloten hadden waar we ons wilden gaan vestigen.
Ondertussen moesten we beslissen waar Danyel begraven zou moeten worden. Kempenhaeghe/ Providentia heeft een eigen begraafplaats, en daar hadden we beide een goed gevoel bij. Het is een prachtig plekje, hij is er omringd door lotgenootjes, nonnen en broeders (uit de tijd dat Providentia nog een klooster, later Lazaret was) en het ligt naast een begraafplaats voor WOII-slachtoffers van de Gemenebest landen.
Kempenhaege was ook de plek waar Danyel het langst is geweest, en vanuit dat oogpunt gezien was het meer een "thuis" dan ons eigen huis. In zelf was ook al 1,5 jaar niet thuis geweest, ik verbleef altijd in de buurt van Danyel (kamers, camper, etc.)
Momenteel "wonen" we dus nog in de recreatiewoning, maar waarschijnlijk gaan we volgend jaar verhuizen naar (Zuid) Limburg, dichter bij Danyel.
Toen indertijd (medio 2005) bleek dat Danyel langdurig/semi-definitief op Kempenhaeghe in Heeze NB zou moeten verblijven, hebben we besloten te verhuizen. Ons huis in Apeldoorn hebben we te koop gezet, maar nog voor het verkocht was hebben we al een huis gekocht in Weert.
Een paar dagen nadat we de handtekening bij de notaris hebben gezet, werd Danyel voor de laatste maal ziek. Het huis in Weert was nog niet eens ingericht. We hadden geen reden (meer) om in Weert te gaan wonen, en wilden ook niet terug naar Apeldoorn. We zouden zolang in een recreatiewoning/chaletje gaan wonen totdat we besloten hadden waar we ons wilden gaan vestigen.
Ondertussen moesten we beslissen waar Danyel begraven zou moeten worden. Kempenhaeghe/ Providentia heeft een eigen begraafplaats, en daar hadden we beide een goed gevoel bij. Het is een prachtig plekje, hij is er omringd door lotgenootjes, nonnen en broeders (uit de tijd dat Providentia nog een klooster, later Lazaret was) en het ligt naast een begraafplaats voor WOII-slachtoffers van de Gemenebest landen.
Kempenhaege was ook de plek waar Danyel het langst is geweest, en vanuit dat oogpunt gezien was het meer een "thuis" dan ons eigen huis. In zelf was ook al 1,5 jaar niet thuis geweest, ik verbleef altijd in de buurt van Danyel (kamers, camper, etc.)
Momenteel "wonen" we dus nog in de recreatiewoning, maar waarschijnlijk gaan we volgend jaar verhuizen naar (Zuid) Limburg, dichter bij Danyel.
... ♥ ik mis je ♥
