Fractie PVV wil bommen op Iran

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:35 schreef __Saviour__ het volgende:
Whehe. Ik zie het al gebeuren. De Zeven Provinciën ernaartoe er met raketten Iran aanvallen

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:35 schreef __Saviour__ het volgende:
Whehe. Ik zie het al gebeuren. De Zeven Provinciën ernaartoe en met raketten Iran aanvallen

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:31 schreef sturky100 het volgende:
Op zijn vraag wanneer het geduld met
Iran op is,antwoordde minister Verhagen
dat hij daarvoor geen datum wil noemen

bron

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:45 schreef Lyrebird het volgende:
Iran destabiliseert Irak, steunt Hezbollah in Libanon en werkt aan een atoombom. Wat mij betreft mag er best een bom vallen, maar er zijn andere optie's die veel effectiever kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:46 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Welke raketten
De tomahawks gaan niet door.

Overigens zou het wel de stunt van de eeuw zijn, dat de VS of israel iran niet bombadeerd maar Nederland

quote:

Als dat niet gebeurt,gaat Iran volgens
Wilders kernwapens maken en dat is een
bedreiging voor het Midden-Oosten en
Europa.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:45 schreef Lyrebird het volgende:
Iran destabiliseert Irak, steunt Hezbollah in Libanon en werkt aan een atoombom. Wat mij betreft mag er best een bom vallen, maar er zijn andere optie's die veel effectiever kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:45 schreef Lyrebird het volgende:
Iran destabiliseert Irak, steunt Hezbollah in Libanon en werkt aan een atoombom. Wat mij betreft mag er best een bom vallen, maar er zijn andere optie's die veel effectiever kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:49 schreef Isdatzo het volgende:

[..]

sinds wanneer maakt wilders het iets uit wat er in het midden-oosten gebeurt?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:12 schreef Floripas het volgende:

[..]

Mijn gok is dat hij alleen iets geeft om Israeliers. Joodse en christelijke Israeliers.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:32 schreef SCH het volgende:


Iran siddert om onze gekke Geert

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:07 schreef pberends het volgende:
Grappig dat hij geen steun krijgt. CDA en VVD steunden Amerika anders wel maar al te graag in de Irak-oorlog met een nog veel dubieuzere reden.

quote:

Iran bombaderen is een reëele optie. Het gaat hier uiteraard niet om een massale aanval, maar tactische locaties worden dan gebombadeerd.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:55 schreef franske19 het volgende:
Gooi maar een bom om die radicale geestelijken die zijn veel gevaarlijker dan de nucleaire faciliteiten.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:41 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Irak is een zandbak voor peuters vergeleken met de weerstand die Iran zou bieden. Die hebben in tegenstelling tot wat Irak had een goed functionerend leger. Bovendien zullen alle mensen die nu tegen de regering in Iran zijn meevechten die wie ze dan ook aanvalt. Het land zal als een blok achter de leiders staan .
[..]

All hell will break loose.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 19:46 schreef King_of_cubes het volgende:
Overigens vraag ik me dan wel weer af wanneer de wereld eindelijk iets gaat doen aan het probleem Iran.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 19:45 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Wilders' lijfspreuk zou moeten zijn: "Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig, broem broem".

Wat moet je in dit land eigenlijk doen om handelingsonbekwaam te worden verklaard als volksvertegenwoordiger?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:38 schreef Ronaldsen het volgende:
Het zou onvoorstelbaar idioot zijn om Iran te gaan bombarderen, je moet er toch gewoon niet aan denken.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:22 schreef DrWolffenstein het volgende:
Mijn stem is goed terecht gekomen.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:41 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Irak is een zandbak voor peuters vergeleken met de weerstand die Iran zou bieden. Die hebben in tegenstelling tot wat Irak had een goed functionerend leger. Bovendien zullen alle mensen die nu tegen de regering in Iran zijn meevechten die wie ze dan ook aanvalt. Het land zal als een blok achter de leiders staan .
[..]

All hell will break loose.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:23 schreef Napalm het volgende:

[..]

CLinton deed exact hetzelfde, om dezelfde redenen, met Irak in 2000 geloof ik.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:06 schreef Ronaldsen het volgende:
Ik denk dat een bombardement op Iran door een groot deel van de moslims uitgelegd gaat worden als een openlijke oorlogsverklaring van het 'Westen' aan de 'Islam'

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:45 schreef Lyrebird het volgende:
Iran destabiliseert Irak, steunt Hezbollah in Libanon en werkt aan een atoombom. Wat mij betreft mag er best een bom vallen, maar er zijn andere optie's die veel effectiever kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 19:46 schreef King_of_cubes het volgende:
Ik ben het met veel eens wat Wilders zegt maar dat Nederland Iran zou moeten aanvallen zou ik om het nog maar voorzichtig uit te drukken niet slim vinden. Overigens vraag ik me dan wel weer af wanneer de wereld eindelijk iets gaat doen aan het probleem Iran.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:29 schreef sigme het volgende:
Maar dat de USA zich wel eens een bom op een buitenland permiteert betekent nog niet dat Nederland zich dat ook kan permiteren .

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:40 schreef du_ke het volgende:

[..]

In welke gevallen is met geweld ergens een nieuw bewind installeren een doorslaand succes gebleken?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:42 schreef Napalm het volgende:

[..]

Duitsland en Japan in 1945?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:35 schreef du_ke het volgende:

[..]

het erge is dat het een van de meest stabiele en minst achterlijke landen van de regio is. Niet dat dat nu direct tot de aanbeveling strekt .

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:42 schreef Napalm het volgende:

[..]

Duitsland en Japan in 1945?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:46 schreef franske19 het volgende:

[..]

Minst achterlijke? De Ayatollah en regeringsleiders doen niet onder voor Hitler in hen retoriek. Het volk zwicht onder islamitische terreur sinds de islamitische revolutie daar.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:47 schreef du_ke het volgende:

[..]

Kijk naar de andere landen daar in de buurt. Saoudie-Arabië, Irak, Libanon, Israel, pakistan etc. Allemaal grotere ruziezoekers dan Iran. Niet dat Iran niet achterlijk is hoor.

En over de retoriek, blaffende honden bijten (vaak) niet.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:44 schreef Floripas het volgende:

[..]

Die hadden al een niet-dictatuurtraditie.
Nu eentje met een dictatuutraditie?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:57 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Duitsland en Japan kenden voor 1945 geen democratie voor zover ik weet.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:55 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Maar door het blaffen kunnen de kinders niet slapen

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:57 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Duitsland en Japan kenden voor 1945 geen democratie voor zover ik weet.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:57 schreef du_ke het volgende:

[..]

De regimechange aldaar was echter geheel anders dan men in b.v. Irak nu probeert. Dat snap je toch wel?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:00 schreef Floripas het volgende:

[..]

Duitsland was een democratie en Japan had geen fascistisch regime.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:01 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Ook pas 10 jaar
En japan is altijd een dictatuur geweest met koning als semi god

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:00 schreef Floripas het volgende:

[..]

Duitsland was een democratie en Japan had geen fascistisch regime.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:01 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Ook pas 10 jaar

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:02 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Wow, de Weimarrepubliek, wat een succes. Daarvoor waren het allemaal koningen die Duitsland overheersden, geheel volgens de leer van Maarten Luther.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:01 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ik zie het verschil wel tussen moffenDuitsers en Arabieren maar ik zie niet in waarom een succesvolle regimechange niet in Irak of Iran zou kunnen. Wat maakt Japan en Duitsland zo anders dat het daar wel kan en in Irak/Iran niet?

Dat is niet vanwege het ontbreken van democratische tradities want die kende Duitsland tot voor kort ook niet (samen met de meeste Westerse landen).

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:44 schreef Floripas het volgende:

[..]

Die hadden al een niet-dictatuurtraditie.
Nu eentje met een dictatuutraditie?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:03 schreef du_ke het volgende:

[..]

De uitgangssituatie is geheel anders. Duitsland en Japan werden na een lange uitputtende door hen gestarte oorlog veroverd, capituleerden en waren geheel gebroken. Daarna kon er een wederopbouw beginnen. Dat is nogal anders dan de situatie in Irak of evt Iran.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:07 schreef Napalm het volgende:

[..]

Is Iran een democratische vrije staat?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:08 schreef Klopkoek het volgende:
Tijd voor een frisse wind in Teheran (en Khartoum, Pyongjang, Tripoli, Havana, Myanmar etc.)

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:08 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Irak was onder Saddam zo goed als uitgeput en gezien de protesten in Iran gisteren valt over dat regime hetzelfde te zeggen. Langdurige economische sancties hebben ongeveer hetzelfde effect, dat breekt een bevolking net zo goed.

Tijd voor een frisse wind in Teheran (en Khartoum, Pyongjang, Tripoli, Havana, Myanmar etc.)

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:09 schreef Heerlijkheid het volgende:
Mijn hekel aan linkse partijen valt in het niet bij de diepe, diepe verachting die ik heb voor de manier waarop de PVV politiek bedrijft. Walgelijk.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:03 schreef Floripas het volgende:

[..]

Vanaf 1918, maar in ieder geval was de wil er al wel.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:09 schreef du_ke het volgende:

[..]

Tja als ze ooit gaan regeren zal dat met je geliefde CDA zijn .

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:57 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Duitsland en Japan kenden voor 1945 geen democratie voor zover ik weet.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:01 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ik zie het verschil wel tussen moffenDuitsers en Arabieren maar ik zie niet in waarom een succesvolle regimechange niet in Irak of Iran zou kunnen. Wat maakt Japan en Duitsland zo anders dat het daar wel kan en in Irak/Iran niet?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:19 schreef Ronaldsen het volgende:

[..]

Het verschil is de islam

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:19 schreef Ronaldsen het volgende:

[..]

Het verschil is de islam

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:29 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

het verschil is 1953

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:26 schreef raaretsalsdoG het volgende:
de voorspelling dat de hel losbreekt horen we al decennia, merk er weinig van. Iran bestaat voorts voor mischien 50% uit Perzen, de rest zijn minderheden die niets van Teheran moeten hebben.

quote:

Wat is wél een probleem? Die bommen! Die zijn duur, en wie gaat dat betalen? Wilders & co? Dan vind ik het best.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:49 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Dat de hel losbarst is natuurlijk ook niet met zekerheid te zeggen, maar de kans dat Iran iets effectiefs kan doen tegen Israel, want daar zal het waarschijnlijk op neer komen als iemand bommen gooit op Iran, is heel veel groter dan Irak ooit kon met die paar scuds die ze hadden.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:49 schreef Boze_Appel het volgende:

Buiten dat heeft Iran meer vriendjes in de buurt zitten dan Irak ooit had.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:49 schreef Boze_Appel het volgende:Daarbuiten is het leger met accesoires op een stuk hoger pijl dan dat van Irak was ten tijde van GO 1.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:49 schreef Boze_Appel het volgende:
GO 1 in Irak heeft ook weinig voor elkaar gekregen, behalve de Irakezen uit Koeweit krijgen, waarom zouden wat bommen op wat centrigues dat in Iran wel doen?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 22:32 schreef Napalm het volgende:

[..]

Ondanks het embargo? Bron?
[..]

bron?
[..]

bron?
[..]

Heel Sadams leger verwoest (stond in de wereldwijde top 10) noem ik niet niets.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:11 schreef Heerlijkheid het volgende:

[..]

Ik weet zeker dat het CDA dat nooit zal doen, echt niet.

En als het wel gebeurt vlucht ik naar Pyongyang.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 22:34 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
En er is toen uit politieke redenen niet doorgestoten als de VS coalitie het had gewild had het hele MO geen leger meer gehad.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 21:49 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Dat de hel losbarst is natuurlijk ook niet met zekerheid te zeggen, maar de kans dat Iran iets effectiefs kan doen tegen Israel, want daar zal het waarschijnlijk op neer komen als iemand bommen gooit op Iran, is heel veel groter dan Irak ooit kon met die paar scuds die ze hadden.

Buiten dat heeft Iran meer vriendjes in de buurt zitten dan Irak ooit had. Daarbuiten is het leger met accesoires op een stuk hoger pijl dan dat van Irak was ten tijde van GO 1.
[..]

GO 1 in Irak heeft ook weinig voor elkaar gekregen, behalve de Irakezen uit Koeweit krijgen, waarom zouden wat bommen op wat centrigues dat in Iran wel doen?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:12 schreef Boze_Appel het volgende:
Ik snap al die oorlogzucht hier niet zo. Ik dacht dat we in een beschaafd land woonde met beschaafde mensen die dus geen oorlog starten tegen een souverein land.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:31 schreef sturky100 het volgende:

Denkbaar scenario over een paar jaar? kabinet SP/PVV, uit de EU, en zelfstandig bommen gooien op Iran

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:20 schreef sneakypete het volgende:
De SP zou nooit welke oorlog dan ook beginnen en is al jaren het felst gekant tegen de oorlogen waar we ons nu mee bemoeien.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 22:34 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Plek 5 zelfs

En er is toen uit politieke redenen niet doorgestoten als de VS coalitie het had gewild had het hele MO geen leger meer gehad.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:29 schreef sneakypete het volgende:
Ooit al een debat over de missie in Irak en Afghanistan gezien op tv??

Waar haal je dit vandaan?

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:49 schreef sneakypete het volgende:
Accoord, de SP steunt deze missies dus ergens heb je gelijk,
toch moet je het met me eens zijn dat een oorlog tegen Iran onder SP bewind zeer onwaarschijnlijk is.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:52 schreef Zwansen het volgende:
Ik ben het voor een gedeelte met Geert eens. Alleen zou het woord Iran in de TT moeten worden vervangen door het hele Middenoosten. Inclusief Israël.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:55 schreef sneakypete het volgende:

[..]

ja inderdaad, het probleem is te complex voor onze welvarende hersentjes dus laten we al die mensen lekker uitroeien dan hebben wij er geen last meer van

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 00:15 schreef sneakypete het volgende:
gezwans

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 01:10 schreef Schepseltje het volgende:
Geert heeft wederom gelijk, maar de vraag is of nu het juist moment is om een bombardement in te zetten. In de huidige situatie zijn er een aantal strategieën denkbaar 1) niets doen met het risico dat Iran kernwapens krijgt en een bedreiging vormt. 2) diplomatieke maatregelen en boycots, die waarschijnlijk weinig uithalen. 3) grootschalige invasie zoals in Irak, slecht idee. 4) precisie bombardement op nucleaire installaties en daarmee de angel eruit halen

Israel heeft dit al eerder gedaan in 1981 en lijkt het opnieuw te willen doen. Maar eigenlijk zou de europese gemeenschap degene moeten zijn die deze taak op zich neemt. Helaas is de taktiek van europa altijd geweest: amerika de hete kolen uit het vuur laten halen en zelf schone handen houden, vervolgens amerika uitmaken voor agressor en ondertussen profiteren van de vrijheid die dankzij de VS is gewaarborgd

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 01:51 schreef Commensaal het volgende:

Bijna helemaal mee eens, waarom vind je dit een taak voor de Europese gemeenschap?

quote:

........ In 1990 it was the turn of Iraq to be hugely overestimated as a military power. Saddam Hussein had more equipment than Nasser ever accumulated, and could boast of having defeated much more populous Iran after eight years of war. In the months before the Gulf war, there was much anxious speculation about the size of the Iraqi army—again, the divisions and regiments were dutifully counted as if they were German divisions on the eve of D-day, with a separate count of the "elite" Republican Guards, not to mention the "super-elite" Special Republican Guards—and it was feared that Iraq's bombproof aircraft shelters and deep bunkers would survive any air attack.

That much of this was believed at some level we know from the magnitude of the coalition armies that were laboriously assembled, including 575,000 US troops, 43,000 British, 14,663 French and 4,500 Canadian, and which incidentally constituted the sacrilegious infidel presence on Arabian soil that set off Osama bin Laden on his quest for revenge. In the event, two weeks of precision bombing were enough to paralyse Saddam's entire war machine, which scarcely tried to resist the ponderous ground offensive when it came. At no point did the Iraqi air force try to fight, and all those tanks that were painstakingly counted served mostly for target practice. A real army would have continued to resist for weeks or months in the dug-in positions in Kuwait, even without air cover, but Saddam's army was the usual middle eastern façade without fighting substance.

Now the Mussolini syndrome is at work over Iran. All the symptoms are present, including tabulated lists of Iran's warships, despite the fact that most are over 30 years old; of combat aircraft, many of which (F-4s, Mirages, F-5s, F-14s) have not flown in years for lack of spare parts; and of divisions and brigades that are so only in name. There are awed descriptions of the Pasdaran revolutionary guards, inevitably described as "elite," who do indeed strut around as if they have won many a war, but who have actually fought only one—against Iraq, which they lost. As for Iran's claim to have defeated Israel by Hizbullah proxy in last year's affray, the publicity was excellent but the substance went the other way, with roughly 25 per cent of the best-trained men dead, which explains the tomb-like silence and immobility of the once rumbustious Hizbullah ever since the ceasefire.

Then there is the new light cavalry of Iranian terrorism that is invoked to frighten us if all else fails. The usual middle east experts now explain that if we annoy the ayatollahs, they will unleash terrorists who will devastate our lives, even though 30 years of "death to America" invocations and vast sums spent on maintaining a special international terrorism department have produced only one major bombing in Saudi Arabia, in 1996, and two in the most permissive environment of Buenos Aires, in 1992 and 1994, along with some assassinations of exiles in Europe.

It is true enough that if Iran's nuclear installations are bombed in some overnight raid, there is likely to be some retaliation, but we live in fortunate times in which we have only the irritant of terrorism instead of world wars to worry about—and Iran's added contribution is not likely to leave much of an impression. There may be good reasons for not attacking Iran's nuclear sites—including the very slow and uncertain progress of its uranium enrichment effort—but its ability to strike back is not one of them. Even the seemingly fragile tanker traffic down the Gulf and through the straits of Hormuz is not as vulnerable as it seems—Iran and Iraq have both tried to attack it many times without much success, and this time the US navy stands ready to destroy any airstrip or jetty from which attacks are launched.

As for the claim that the "Iranians" are united in patriotic support for the nuclear programme, no such nationality even exists. Out of Iran's population of 70m or so, 51 per cent are ethnically Persian, 24 per cent are Turks ("Azeris" is the regime's term), with other minorities comprising the remaining quarter. Many of Iran's 16-17m Turks are in revolt against Persian cultural imperialism; its 5-6m Kurds have started a serious insurgency; the Arab minority detonates bombs in Ahvaz; and Baluch tribesmen attack gendarmes and revolutionary guards. If some 40 per cent of the British population were engaged in separatist struggles of varying intensity, nobody would claim that it was firmly united around the London government. On top of this, many of the Persian majority oppose the theocratic regime, either because they have become post-Islamic in reaction to its many prohibitions, or because they are Sufis, whom the regime now persecutes almost as much as the small Baha'i minority. So let us have no more reports from Tehran stressing the country's national unity. Persian nationalism is a minority position in a country where half the population is not even Persian. In our times, multinational states either decentralise or break up more or less violently; Iran is not decentralising, so its future seems highly predictable, while in the present not much cohesion under attack is to be expected.....

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:39 schreef Ronaldsen het volgende:

[..]

Inderdaad de VOC mentaliteit, tijd voor wat nieuwe kolonieen

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 09:53 schreef Elfletterig het volgende:
Vanuit het westen hebben we heel makkelijk lullen om te zeggen dat we onze vingers niet moeten branden aan Iran. Zo zijn er ook hele volksstammen die het geen goed idee vonden om Irak te ontdoen van Saddam Hoessein. Het vergt moed om in te grijpen en om veranderingen aan te brengen in een dictatuur als Iran. Toch breekt vroeger of later het moment aan dat ingrijpen noodzakelijk wordt. Precisiebombardementen op militaire doelen in Iran vind ik dus beslist geen slecht idee.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:05 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

En als Iran nou zo over Nederland denkt en bommen gaat gooien op ons? Dan is dat ook een goed idee?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 09:53 schreef Elfletterig het volgende:
Iran wordt in een wurggreep gehouden door een streng-islamitisch schrikbewind. Conservatieve geestelijken houden elke vorm van hervorming stelselmatig tegen. Iran noemt zichzelf een democratisch land, maar is feitelijk net zo'n dicatuur als wat Irak tot voor kort was.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:27 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Dat is niet waar. (bijna) Elke vredesmissie staat de SP te springen om mee te doen.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:55 schreef sneakypete het volgende:
en daarom zouden ze nooit met de PVV kunnen regeren

het lijkt wel of die gast zelf een soort omgekeerde Jihad aan het voeren is.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 01:10 schreef Schepseltje het volgende:
Geert heeft wederom gelijk, maar de vraag is of nu het juist moment is om een bombardement in te zetten. In de huidige situatie zijn er een aantal strategieën denkbaar 1) niets doen met het risico dat Iran kernwapens krijgt en een bedreiging vormt. 2) diplomatieke maatregelen en boycots, die waarschijnlijk weinig uithalen. 3) grootschalige invasie zoals in Irak, slecht idee. 4) precisie bombardement op nucleaire installaties en daarmee de angel eruit halen

quote:

Israel heeft dit al eerder gedaan in 1981 en lijkt het opnieuw te willen doen. Maar eigenlijk zou de europese gemeenschap degene moeten zijn die deze taak op zich neemt. Helaas is de taktiek van europa altijd geweest: amerika de hete kolen uit het vuur laten halen en zelf schone handen houden, vervolgens amerika uitmaken voor agressor en ondertussen profiteren van de vrijheid die dankzij de VS is gewaarborgd

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 09:42 schreef nonzz het volgende:
Geert wil het regime in Iran dus vooral in het zadel houden door een gemeenschappelijke vijand voor de gehele bevolking te creëren. Na de bombardementen kan Ahmadinejad weer zeggen: "Zie je dat ze slecht zijn, hiervoor hebben we nu kernwapens nodig". Dictatoriale regimes willen altijd ruzie met het buitenland om de verschillen en problemen in het binnenland te verdoezelen. Het is altijd zo jammer dat Bush en nu dus ook Wilders daar met open ogen intrappen. Met bombarderen geef je Iran gewoon d'r zin: Eenheid in de arabische wereld (die er nu vaak niet is) en de mensen hebben weer wat anders om op te zeiken dat de benzine quota.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:08 schreef Frutsel het volgende:

[..]

Nederland roept niet op tot de vernietiging van een ander land

quote:

Nederland lapt de VN regels en resoluties niet aan zijn laars

quote:

Nederland steunt openlijk geen terrorisme

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:48 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik vind 'nuanceverschillen' niet meer nodig bij Iran. Het is een vaststaand FEIT dat de geestelijke 'raad van hoeders' feitelijk de touwtjes in handen heeft. De politici niet veel meer dan marionetten.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:48 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik vind 'nuanceverschillen' niet meer nodig bij Iran. Het is een vaststaand FEIT dat de geestelijke 'raad van hoeders' feitelijk de touwtjes in handen heeft. De politici niet veel meer dan marionetten. Het is ook een simpel FEIT dat mensenrechten grof worden geschonden in Iran. Ga anders even de wikipedia-pagina over Iran lezen, of zoek even op wat Amnesty over Iran rapporteert. We zien Iran als een dictatuur omdat het dat eigenlijk gewoon IS. Voor de vorm zijn er verkiezingen, maar die zijn een schijnvertoning. Alle hervormingsgezinde kandidaten worden namelijk stelselmatig van de kieslijsten geweerd. Zo houdt de Raad van Hoeders de touwtjes in handen en de bevolking onder de duim.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:56 schreef NorthernStar het volgende:

[..]

Iran ook niet.
[..]

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 10:48 schreef sturky100 het volgende:

[..]

Wij hebben het maar makkelijk in Nederland, met dank aan Amerika. Wij hoeven die moeilijke beslissingen niet te nemen, wij hoeven ons niet zo schuldig te voelen als Amerikanen, wij kunnen altijd kankeren op de Amerikanen als ze het fout doen.

In Nederland zijn we mazzelpikken en kunnen ons een houding aannemen van een kind, terwijl Amerika al ruim een halve eeuw lang de verantwoordelijkheid neemt voor onze veiligheid.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:05 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik heb hier maar twee woorden op te zeggen: veel leesplezier
http://nl.wikipedia.org/wiki/Politiek_van_Iran

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:05 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik heb hier maar twee woorden op te zeggen: veel leesplezier
http://nl.wikipedia.org/wiki/Politiek_van_Iran

quote:

De heer Wilders (VVD) deelde de mening van de regering dat in Iran zowel sprake is van positieve als negatieve ontwikkelingen: het is positief dat er sprake was van relatief vrije en eerlijke parlementsverkiezingen en dat de hervormingsgezinden rond Khatami in het parlement een grote meerderheid hebben behaald

quote:

Verslag algemeen overleg inzake iran

Gemaakt: 16-6-2000 tijd: 14:43

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 23:03 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]



Ze kunnen niet eens dat stukje Irak handhaven.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:09 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Er is een groot verschil tussen bezetten en legers vernietiggen. Daar vergissen meer mensen zich wel in.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:05 schreef Floripas het volgende:

[..]

Oh jawel: Israel.

quote:

Maar goed, Geert Wilders roept ook op tot de vernietiging van een ander land.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:09 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Er is een groot verschil tussen bezetten en legers vernietiggen. Daar vergissen meer mensen zich wel in.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:13 schreef NorthernStar het volgende:

[..]

Nee dat is een leugen.

In de toespraken heeft Ahmadinejad het over dat het Zionistisch regime gaat verdwijnen, net zoals de Sovjets en de Sjah zijn verdwenen. Een regime-change dus. Met daarbij nergens een oproep oid of zelfs maar hint naar geweld.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 06:54 schreef Human_Patris het volgende:
deze artikel is gewoon bull-shit...

ik weet niet wie dat geschreven heeft , maar klopt geen meter..

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:13 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ahmadinejad is niet meer dan een marionet van de geestelijke leiders. Niet Ahmadinejad, maar die geestelijke leiders zijn de feitelijke dictators van Iran. Wat ik al zei: ze houden Iran in een wurggreep. En met diplomatie breng je geen eind aan die situatie. Soms is er gewoon geen andere weg dan geweld. Je mag het primitief noemen, maar in dit geval is het waarschijnlijk stukken effectiever. Tegenover Iran wordt al jaaaaren diplomatie gebruikt en het schiet geen meter op. Wil je mensen in Iran - en met name de jongeren in het land - ECHT een toekomst geven, dan zul je het huidige regime omver moeten werpen.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:12 schreef Floripas het volgende:

[..]

Klopt, maar het is hier geen America-fuck-yeah-realiteit. Je kunt vernietigen wat je wil, maar of je daar nou de Iraniers en de wereld mee helpt...

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:13 schreef NorthernStar het volgende:

[..]

Nee dat is een leugen.

In de toespraken heeft Ahmadinejad het over dat het Zionistisch regime gaat verdwijnen, net zoals de Sovjets en de Sjah zijn verdwenen. Een regime-change dus. Met daarbij nergens een oproep oid of zelfs maar hint naar geweld.

Als je het niet gelooft kun je het zelf nalezen.
[..]

Geert drumt lekker mee met de oorlogstroms van de neocons.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:13 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

het Iraakse leger is uit elkaar gevallen en deels ondergronds verder gegaan met vechten

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:22 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Nee, dat is de werkelijkheid (met uitzondering van de laatste zin over het omverwerpen, want dat is een mening) En tja, het is natuurlijk best mogelijk dat Aspin Ellian ook wel eens dingen zegt die WAAR zijn.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:18 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

dat zeg ik ook niet, ik zeg alleen dat de mensen iran nogal overschatten en de VS nogal onderschatten militair gezien

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:23 schreef Floripas het volgende:

[..]

Nee, hoe kom je daabij? Het Iraakse leger is grotendeels weer geincorporeerd in het huidige leger.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:25 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik zie het wel verschijnen. Tot die tijd neem ik informatie op Wikipedia EN gegevens van Amnesty over massale mensenrechtenschendingen in Iran als betrouwbaar en WAAR aan.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:20 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Oud nieuws, uit 2000. Khatami stond inderdaad als hervormingsgezind te boek, dus is het ook begrijpelijk dat democratische politici in Europa zulke ontwikkelingen toejuichen. MAAR..... nu de praktijk:
[..]

Bron: Engelstalige Wikipedia over Khatami.

Kort samengevat: de geestelijken hebben Khatami vleugellam gemaakt, hij kon niks van zijn hervormingsagenda waarmaken en zijn volgelingen bleven gedesillusioneerd achter! Nogmaals,wat ik al zei: politici zijn niet meer dan marionetten van de geestelijk leiders.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:23 schreef Floripas het volgende:

[..]

Nee, hoe kom je daabij? Het Iraakse leger is grotendeels weer geincorporeerd in het huidige leger.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:32 schreef sturky100 het volgende:

[..]

Ik ben niet naief. Ook jij zou het eens van een andere kant kunnen bekijken. Het is gewoon een FEIT dat jij en ik het goed hebben in Nederland, met dank aan Amerika. We hebben in Europa zelfs nog een socialistisch sausje kunnen gooien in het kapitalistische systeem zodat bij ons ook de zwakkeren nog een redelijk bestaan hebben.

quote:

Het woord ordinair had je beter kunnen weglaten, je wordt dan minder serieus genomen. Ik denk dan gelijk aan een fanaat die niet objectief wil en kan zijn.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:28 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Uhmm, je hoeft me niet te overtuigen hoor. Ik zie Iran niet als het toonbeeld van democratie, simpelweg omdat Wilders zich hier positief over uitsprak. Andere politici waren in dat verslag een stuk kritischer ten aanzien van die vermeende positieve ontwikkelingen. GroenLinks bijvoorbeeld. Het ging mij meer om de omslag die Wilders schijnbaar gemaakt heeft.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:32 schreef sturky100 het volgende:

[..]

Ik ben niet naief. Ook jij zou het eens van een andere kant kunnen bekijken. Het is gewoon een FEIT dat jij en ik het goed hebben in Nederland, met dank aan Amerika. We hebben in Europa zelfs nog een socialistisch sausje kunnen gooien in het kapitalistische systeem zodat bij ons ook de zwakkeren nog een redelijk bestaan hebben.

Het woord ordinair had je beter kunnen weglaten, je wordt dan minder serieus genomen. Ik denk dan gelijk aan een fanaat die niet objectief wil en kan zijn.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:25 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik zie het wel verschijnen. Tot die tijd neem ik informatie op Wikipedia EN gegevens van Amnesty over massale mensenrechtenschendingen in Iran als betrouwbaar en WAAR aan.

Wat probeer je precies te ontkennen, eigenlijk? Welke misverstanden zijn er? Die kun je dan toch ook wel in je eigen woorden vertellen? Lees anders even de Wikipedia-tekst over politiek in Iran en vertel mij welke onwaarheden daar in staan.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:37 schreef damian5700 het volgende:

[..]

Dat politici draaien hoeft toch niet als opzienbarends worden gemeld? Genoeg voorbeelden in politiek Den Haag...

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:42 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Jouw commentaar hierop is echter wel vermeldingswaardig nietwaar?

Daarbij lijkt me zo'n "draai" van een iets andere orde, aangezien men hier voorstaat een andere land te bombarderen. Dat ben ik in politiek Den Haag nog niet erg veel tegengekomen.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:46 schreef damian5700 het volgende:

[..]

Kom op zeg! De uitspraken waaraan jij refereert zijn niet vorige week geuit waarop Wilders gisteren zich ineens bedacht heeft.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:46 schreef damian5700 het volgende:

[..]

Kom op zeg! De uitspraken waaraan jij refereert zijn niet vorige week geuit waarop Wilders gisteren zich ineens bedacht heeft.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:51 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

Voortschrijdend inzicht, bedoel je?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:53 schreef damian5700 het volgende:

[..]

Zoiets, hoewel het gooien van bommen verraadt dat er nog grote vorderingen zijn te maken.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:58 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:
Wilders denkt dat het een videospelletje is.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:52 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Hopeloze discussie. Je begon zelf over draaien, waar ik op reageer, om vervolgens geconfronteerd te worden met jouw gewijzigde mening dat van draaien geen sprake zou zijn.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:53 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Dat weet ik niet. Maar zeker is wel dat diplomatie tot dusver geen bal heeft geholpen en dat sancties vooral de (onschuldige) bevolking treffen; misschien nog wel harder dan bommen. We zijn het er volgens mij wel over eens dat die geestelijken uit hun macht ontzet moeten worden. En ik denk dat dat niet zonder slag of stoot zal gaan. Wellicht is geweld daarom noodzakelijk.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:57 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

Nuken?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:59 schreef damian5700 het volgende:

[..]

Die mening is ongewijzigd. Ik zeg alleen dat het draaien niet van gisteren op vandaag is gebeurd.
Iran onder Mohammed Khatami is een ander Iran dan onder Mahmoud Ahmadinejad. Zo vreemd is het niet gedurende de jaren te draaien en helemaal niet als de leiding in Iran van redelijk gematigd naar ultraconservatief met heftige anti-Israëlische retoriek opschuift.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:58 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Niet dat ik Wilders persé wil verdedigen, maar hij zat toen in een ander keurslijf dan nu het geval is. Hij had zich toen te houden aan de VVD-opvatting. Hij is niet voor niets uit die partij gestapt, om een radicaler, rechts broertje te beginnen. Ik vind het overigens niet verkeerd dat politici een omslag maken. Het toont aan dat ze voor rede vatbaar zijn. Politici die nooit van standpunt veranderen, vind ik geen knip voor de neus waard.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:01 schreef Floripas het volgende:

[..]

Klopt, maar het probleem is van voorbijgaande aard. De nieuwe generatie wil een verschuiving van macht.
Als je bombardeert help je de kleine revolutie in eigen land ook om zeep.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 11:58 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Niet dat ik Wilders persé wil verdedigen, maar hij zat toen in een ander keurslijf dan nu het geval is. Hij had zich toen te houden aan de VVD-opvatting. Hij is niet voor niets uit die partij gestapt, om een radicaler, rechts broertje te beginnen. Ik vind het overigens niet verkeerd dat politici een omslag maken. Het toont aan dat ze voor rede vatbaar zijn. Politici die nooit van standpunt veranderen, vind ik geen knip voor de neus waard.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:00 schreef Verbal het volgende:
Wat een stompzinnige lui

V.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:03 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Vertel mij dan eens WIE er op dit moment met de geestelijk leiders strijdt om de macht in Iran? De geestelijk leiders hebben toch de alleenheerschappij over het land? Ze hebben toch gewoon de mogelijkheid om bij verkiezingen alle kandidaten te schrappen die hen niet zinnen? Er waren in 2005 bij de verkiezingen meer dan 1000 kandidaten. Daar zijn er na selectie door de geestelijken maar 8 van overgebleven.

De geschiedenis van Iran neem ik voor kennisgeving aan; dit topic gaat over het heden. Iran is een islamitische staat. De staatsvorm van het huidige land hangt één-op-één samen met de religie. De religie is er ook tot wet verheven.

Ik heb trouwens geen abonnement op NRC, dus ik kan dat bericht niet lezen.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:09 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

Wie?
PV.V.?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:14 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

De huidige staat van Iran, zelfs Osama Bin Ladens activiteiten, is niet geheel te begrijpen zonder de geschiedenis van Iran, vrees ik. Ik heb zelf geschiedenis gestudeerd (1977-1984) en ben ervan overtuigd dat het heden wat dit soort landen betreft niet te begrijpen is zonder het verleden er in te betrekken. Geldt voor Iran voor vooral de recente geschiedenis.

Heeft iemand anders abonne op NRC digitaal?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:14 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

De huidige staat van Iran, zelfs Osama Bin Ladens activiteiten, is niet geheel te begrijpen zonder de geschiedenis van Iran, vrees ik. Ik heb zelf geschiedenis gestudeerd (1977-1984) en ben ervan overtuigd dat het heden wat dit soort landen betreft niet te begrijpen is zonder het verleden er in te betrekken. Geldt voor Iran voor vooral de recente geschiedenis.

Heeft iemand anders abonne op NRC digitaal?

quote:

Vier misvattingen over Iran
Fundamentalisme, kernwapens en de opstand die niet komt: vier misvattingen over Iran

Shervin Nekuee en Behnam Taebi

Bron: NRC 26-05-2007 katern Opinie&Debat

Het conflict over Irans nucleaire programma dreigt te escaleren nu Teheran sneller over hoogverrijkt uranium kan beschikken dan eerder werd aangenomen. De VS zinnen op nieuwe sancties. Toch is dit niet de manier om met Iran om te gaan. Het westerse Iranbeleid moet drastisch om.

Het Iranbeleid van de Verenigde Staten en zijn Europese bondgenoten stoelt op een achterhaald en vertroebeld beeld van de Islamitische Republiek. Het huidige Iran wordt begrepen in de termen van 1979, het bewogen jaar van de revolutie en de gijzeling van het Amerikaanse ambassadepersoneel. Het wordt gezien als het land van bebaarde ayatollahs dat niets moet hebben van het Westen en dat een acute dreiging vormt voor het Westen. Blijven vastklampen aan dit historische beeld, leidt tot gevaarlijke misvattingen. Deze staan een nuchter en doeltreffend beleid in de weg. Dat zou erop gericht moeten zijn de rol van de Islamitische Republiek Iran binnen de internationale politiek te neutraliseren en het op gang gekomen democratiseringsproces te stimuleren.

Vier hardnekkige en fundamentele misvattingen moeten uit de wereld worden geholpen.
In het Westen staart men zich graag blind op de religieuze en antisemitische retoriek van Ahmadinejad en de zijnen en de daaraan gekoppelde, geritualiseerde uitingen zoals het vrijdagsgebed en de anti-Amerikaanse en anti-Israëlische leuzen. Wie in deze propagandaval trapt, ziet niet meer dan wat er in Iran aan de oppervlakte borrelt.

Schijn bedriegt. De Iraanse hardliners à la Ahmadinejad zetten de oude retoriek tegen Israël en Amerika vooral in om onder de moslimbevolking in het Midden-Oosten sympathie te winnen. Maar deze hardliners zijn tegelijkertijd uiterst pragmatisch in hun handelen: ze weten zonder gezichtsverlies en op tijd soepel terug te schakelen. Zie de geraffineerde publiciteitscampagne van Ahmadinejad bij de recente vrijlating van de Britse soldaten. De combinatie van harde taal en het flexibel en strategisch handelen van Iran brengt menig Westerse politicus tot wanhoop.
Een onpartijdige waarnemer moet wel tot de conclusie komen dat Ahmadinejad weliswaar een provocateur is, maar bovenal een sluwe machtspoliticus. In plaats daarvan wordt er krampachtig vastgehouden aan het beeld van een godsdienstwaanzinnige, wat goed rijmt met de achterhaalde opvattingen over Iran.

De oorzaak daarvan is dat in de meeste westerse analyses over Iran, het accent ligt op het islamitische karakter van de republiek. Er is weinig aandacht voor het feit dat de Islamitische Republiek het product is van een modernistische en utopische revolutie, die verloopt volgens dezelfde logica als die van ander moderne revoluties.

Net zoals bij de Franse en de Russische revoluties is bij de Iraanse revolutie in de loop van jaren de gepassioneerde expansiedrift ingeruild voor pragmatisme. In plaats van de belangen van de Umma (de wereldwijde moslimgemeenschap) te behartigen, zoals gebeurde in de beginjaren, kreeg het versterken van de eigen positie op het wereldtoneel voorrang.

Het eerste decennium van de Iraanse revolutie, 1979-1989, was een tijd van ideologische en utopische toestanden onder het onbetwiste leiderschap van de charismatische Ayatollah Khomeiny. Het was de tijd van het uitroeien van alle binnenlandse politieke tegenstanders en de massale vlucht van linkse intelligentsia en jongeren. Het was ook de tijd van oorlog met Saddam en zijn westerse patronen. Men droomde van het bevrijden van alle moslimlanden uit de macht van tirannen: de export van de Islamitische Revolutie stond hoog op de agenda.

Maar de oorlog tegen Irak eindigde zonder overwinning. Met het accepteren van het staakt-het-vuren aanvaardde Khomeiny, in eigen woorden, de gifbeker. Ironisch genoeg overleed hij niet lang daarna. Een bescheidener en pragmatischer opstelling was geboden. Het was de tijd van wederopbouw en het likken van de diepe wonden van de oorlog. Uitgerekend in deze tijd begon de interne concurrentie tussen de politieke groeperingen in het machtscentrum zich uit te kristalliseren.

Het tegendeel is waar: Iran wordt bestuurd door elkaar beconcurrerende politieke elites. De fragmentatie begon na het overlijden van Khomeiny in 1989 en is in die vorm nog altijd actueel. Khamenei ruilde de presidentszetel voor de veel machtigere positie van geestelijke leider en Rafsanjani promoveerde van parlementsvoorzitter tot president. In de daarop volgende jaren zijn twee gematigde stromingen achtereenvolgens aan de macht geweest: het economisch liberalisme van Rafsanjani en het sociaal liberalisme van Khatami.

In zijn presidentiële tijdperk (1989-1997) zag Rafsanjani de economie als het koninklijke pad naar normalisering. Intern betekende het dat de staat ondernemerschap onder burgers moest stimuleren om zo de economische overmacht van de staat te verminderen. Op internationaal terrein geloofde Rafsanjani in het binnenhalen van multinationals en het opengooien van de Iraanse markten voor buitenlandse producten. Dit moest ook voorkomen dat het Westen Iran bleef behandelen als de dolle hond in de wereldgemeenschap.

Maar de economische strategie van Rafsanjani stuitte op Amerikaanse sancties en maatregelen tegen multinationals die zaken wilden doen met Iran. Een andere oorzaak voor het uitblijven van grootschalige buitenlandse investeringen was de interne politieke onveiligheid. Het systematisch elimineren van zelfbewuste intellectuelen beleefde een nieuw dieptepunt. Schrijvers, dichters, journalisten en overige criticasters van de staat verdwenen en werden dood teruggevonden.
Khatami (1997-2005) koos voor het normaliseren van het land de weg van een breed opgezette dialoog. Er werd geïnvesteerd in een stevige civil society die opgewassen zou zijn tegen de macht van de staat. Een voortdurend kritisch debat met de staat zou ruimte creëren voor het individu. Op internationaal terrein was het motto de dialoog der beschavingen, als antwoord op Huntingtons botsing der beschavingen.

Khatamis verzoende toon naar het Westen kreeg geen gehoor. Sterker nog, president Bush wees de opening resoluut af in zijn beruchte State of the Union in 2002, waarin Iran, Noord Korea en Irak werden bestempeld als As van het kwaad.

Tekenend voor de pogingen tot normalisering van de internationale positie is het door Teheran aan Washington gerichte onderhandelingsdocument uit 2003, dat kortgeleden in de VS is gepubliceerd. Hierin verklaart Iran bereid te zijn openheid te geven over zijn nucleaire activiteiten, mee te werken aan een tweestatenoplossing in het Israëlisch-Palestijnse conflict, te stoppen met steun aan militaire activiteiten van Hamas en te helpen bij het stabiliseren van Irak. Vanzelfsprekend had het ook eisen: wederzijdse respect; toegang tot vreedzame nucleaire technologie en het opheffen van de sancties tegen Iran. De onderhandelingen tussen de toenmalige Iraanse ambassadeur bij de VN en Amerikaanse diplomaten werden door Washington gestaakt, waarmee de verzoeningspogingen van de gematigden met Amerika definitief mislukt waren.

Ook de veranderde politieke situatie in het Midden-Oosten door de grootschalige militaire aanwezigheid van Amerika in Irak en Afghanistan en het uitbreken van burgeroorlog in Irak deden het tij voor de gematigde stromingen in Iran keren. De weg was vrij voor een generatie Iraanse politici die gelooft in een sterke en centralistische staat en die confrontatie- en spierballenpolitiek prefereert boven verzoening.

Met tirades tegen de Westerse inmenging in het Midden-Oosten en de populistische belofte om armoede en corruptie te bestrijden greep nieuw rechts de macht bij de presidentsverkiezingen van 2005. Het gaat om een generatie politici die tijdens de oorlog tussen Iran en Irak jonge commandanten en revolutionaire bestuurders waren. Het zijn inmiddels veertigers en vijftigers die in eigen perceptie het volk en de revolutie hebben gediend en er nu aan toe zijn het roer over te nemen. Ze delen een wantrouwen jegens het Westen, omdat ze Saddam Husseins aanval op Iran - terecht - als een door het Westen aangestoken vuur zien.

Maar deze stroming is niet eensgezind: er is een radicale en een pragmatische tak. Men kan spreken over de haviken en de vossen, waarbij die laatsten minder provocatieve taal gebruiken en zich meer richten op sluwe diplomatie. De haviken, met Ahmadinejad aan kop, hergebruiken met hun spierballenpolitiek de oude revolutionaire leuzen tegen Amerika en Israël. Zij geloven dat een agressieve pressiepolitiek hun de beste positie oplevert om zaken te doen met de Amerikanen, direct of indirect, publiekelijk maar nog liever in het geheim. Binnenlands zetten zij de civil society op allerlei manieren onder druk. Van economische wetmatigheden hebben ze geen kaas gegeten; de olieopbrengsten zouden ze het liefst als snoep of improductieve subsidies onder hun arme en gelovige aanhang uitdelen.

De pragmatici willen graag onderhandelen met het Westen maar vanuit een gelijkwaardige positie en op een zakelijke toon - zonder glimlach en vriendelijke gebaren à la Khatami. Ze beroepen zich op het internationaal recht en ze beheersen de diplomatie uitstekend. De Iraanse hoofdonderhandelaar in het nucleaire dossier, Ali Larijani, is een van deze pragmatici. In de nationale politiek staan zij net als de hardliners voor een sterke en desnoods onderdrukkende staat.

Ondanks hun verdeeldheid sluiten beide nieuw rechtse kampen de rijen zodra het voortbestaan van de Republiek wordt bedreigd, van binnen of van buiten. Dat geldt evenzeer voor de belangrijkste kopstukken van de gematigde tak, Rafsanjani en Khatami.

In de discussie rondom Iraanse nucleaire activiteiten is het onderscheid tussen nucleaire energie en nucleaire wapens ernstig vertroebeld. Iran beroept zich op het Non-proliferatieverdrag (NPV) en zijn verplichting geen kernwapens te produceren in ruil voor technologie voor kernenergie. Strikt genomen is dat een valide argument, en dat is dan ook de wapenkreet van Teheran: kernenergie is ons onvervreemdbare recht. Maar de zorgen van het Westen gaan over de potentiële gevaren van de nucleaire technologie. Wat als een land besluit toch nucleaire wapens te produceren? Hoe reëel is dit in het geval van Iran?

De bottleneck van de nucleaire discussie rondom Iran is verrijking van uranium. Verrijkt uranium tot circa 3 à 5 procent wordt gebruikt om splijtstof te maken voor energiewinning. Het voortzetten van dit verrijkingsproces tot boven de 70 procent maakt hoogverrijkt uranium dat geschikt is voor militaire doeleinden. Maar heeft een land daarmee een kernbom? Neen, want dan zijn er ontstekingsmechanismes en dragers van deze bom nodig en het is zeer de vraag of Iran daarover kan beschikken. De Shahab-raketten waarmee Iran herhaaldelijk pronkt, zijn beslist geen geschikte dragers voor een kernkop.

Ahmadinejad kondigde onlangs op de eerste nationale dag van de nucleaire technologie aan dat Iran zich bij de nucleaire club had gevoegd: het zou in staat zijn nucleaire brandstof op industriële schaal te produceren. Deze grootspraak werd daags erna door IAEA-inspecteurs in Iran tegengesproken. Vermoed wordt dat Iran met serieuze technische problemen kampt. De aanwezige centrifuges betreffen verouderde modellen die dankzij de Pakistaanse atoomgeleerde Khan en via Pakistan aan Iran zijn doorverkocht.

De prominente militaire aanwezigheid van de Verenigde Staten rond Iran - aan de oost- en westkant, maar ook in de kleine Golfstaten en de voormalige Sovjetstaten - verschaft Iran een serieuze reden tot zorg.

De Israëlische militaire historicus Martin van Creveld zei na de Amerikaanse invasie in Irak: Iraniërs zullen gek zijn als ze niet proberen kernwapens te maken. Er is dus wel degelijk een motief, maar is dat hetzelfde als politieke wil?

Velen dichten Iran en zijn president irrationaliteit toe, verwijzend naar zijn uitspraken over het van de kaart vegen van Israël. Maar het levende organisme van de Iraanse politiek is bovenal begaan met zijn eigen voortbestaan. Niemand gaat een nucleaire mogendheid - en dat is Israël wél - aanvallen. De onsmakelijke retoriek over Israël dient andere doelen - zie misvatting 1. Overigens is de kans groter dat Israël Iran aanvalt: in 1981 heeft Israël al de Iraakse kerncentrale in Osirak gebombardeerd.

In de nucleaire discussie blijven opmerkelijk genoeg andere kernwapenbezitters - Israël, Pakistan en India - geheel buiten schot. Geen van deze drie landen heeft het NPV ondertekend en hoeft de IAEA-inspecteurs toegang te geven tot nucleaire militaire installaties. Deze dubbele standaard is in Iran koren op de molen van de hardliners die - helaas met succes - van kerntechnologie een zaak van nationale trots hebben gemaakt.

Dat genoemde landen kernwapens bezitten is natuurlijk geen rechtvaardiging voor Iraanse kernwapens, noch een pleidooi voor een wapenwedloop. Maar het is wrang dat juist een land als Pakistan - onder militaire dictatuur - geheel buiten de discussie blijft, louter wegens het feit dat het een bevriende staat is in de oorlog tegen het terrorisme.

De wens is de vader van de gedachte. Al 28 jaar is deze verwachting de motor achter de onverzoenlijke Amerikaanse strategie tegen de Islamitische Republiek. De VS hebben op allerlei manieren geprobeerd om Iran het juiste duwtje richting een regime change te geven.
Waarom bleef die begerig verwachte opstand van het volk en regime change uit? De Iraanse revolutie van 1979 was een volksopstand, een reactie op een halve eeuw tirannie van de Pahlavi-dynastie, die op de onvoorwaardelijke steun van het Westen mocht rekenen. Maar de politieke turbulente jaren na de revolutie, het ontaarden van die revolutie in louter islamisme en natuurlijk de oorlog die volgde, heeft bij veel Iraniërs scepsis veroorzaakt over grote veranderingen. Er is onverkort een hang naar verandering, maar dan liever langzaam en duurzaam.

Die uit zich in de groei van sociale bewegingen, zoals vakbonden en in het bijzonder de vrouwenbeweging. Deze laatste is een bewijs van een springlevende civil society in Iran. Ondanks of misschien zelfs dankzij het religieuze bewind van Teheran wordt de noodzaak van activisme gevoeld onder de vrouwelijke deel van de bevolking. Hun betogingen zijn vreedzaam en hun eisen gestoeld op sociale en juridische rechten.

Het gevaar dreigt nu ook dat de VS met oude en verkeerde veronderstellingen een oorlog beginnen met Iran: de eerste bom op Iran brengt het volk in opstand en de rest gaat vanzelf. Allereerst wordt daarmee de afkeer van Iraniërs tegen een militair ingrijpen onderschat. De herinnering van acht jaar oorlog met Irak staat Iraniërs pijnlijk diep in het geheugen gegrift.
Daar komt bij dat het Amerikaanse debacle in Irak mensen in het Midden-Oosten uiterst sceptisch heeft gemaakt over buitenlandse (militaire) inmenging en de zogenoemde democratisering die die moet brengen. In Iran manifesteert dat zich in toenemende cynisme tegen het Amerikaanse democratiseringsproject voor het Midden-Oosten. Saillant detail is dat zelfs de meest geharnaste tegenstanders van de huidige machthebbers zich eensgezind tegen een oorlog keren. Twee vooraanstaande voorbeelden zijn Akbar Ganji - een van de belangrijkste Iraanse dissidenten - en de Nobelprijswinnares voor de Vrede in 2003, Shirin Ebadi.

Iran anno 2007 is niet in de ban van het exporteren van zijn ideologie. De huidige machthebbers zijn beslist strijdlustig, maar ze willen niet meer hun religieuze dogmas aan de rest van de wereld opleggen. Waar ze wel op uit zijn, is erkenning voor de Islamitische Republiek als een regionale macht. Zij willen uit de As van het Kwaad herrijzen en op gelijke voet aan de onderhandelingstafel zitten. Ze willen een genormaliseerde band met het Westen, waarin voldoen aan de Westerse eisen in de nucleaire kwestie geen voorwaarde maar een uitvloeisel is van een wederzijdse verplichting tot duurzame samenwerking.

Iran voelt zich gesterkt in de regio. Zowel het feit dat Amerikanen tot hun knieën gestrand zijn in Irak, als de sterke positie van bondgenoten Hamas en Hezbollah in respectievelijk Palestina en Libanon geeft Iran meer zelfvertrouwen dan ooit.

Het Westen, en Amerikanen in het bijzonder, moet onder ogen zien dat zijn beleid jarenlang gestoeld is geweest op een achterhaald beeld van Iran en op de daarmee samenhangende grove misvattingen die tot nu toe enkel de Iraanse haviken in de kaart hebben gespeeld. Het is hoogste tijd voor een nieuw model om Iran beter te begrijpen en er adequaat naar te handelen. Sancties en stoere taal halen niets uit . In dat laatste is de Iraanse president zelf een grootmeester. En sancties zijn een veelbeproefde methode die al twee decennialang niets heeft opgeleverd.

Directe diplomatie zonder voorwaarden vooraf is de beste manier om Iraanse hardliners langzaam maar zeker, te temmen en ruimte te creëren in Iran voor de vitale sociale bewegingen en de in de hoek gedreven intellectuelen. Iran is in het Midden-Oosten het land met potentieel voor een duurzame democratisering, maar dan in eigen tempo en op eigen kracht.

Democratisering is enkel mogelijk als de Iraanse politieke machthebbers uit de verdediging gelokt kunnen worden. Het voortduren van de internationale crisis is hun politieke zuurstof.
Iraanse revolutie heeft expansiedrift ingeruild voor pragmatisme

Tem hardliners in Teheran
met directe diplomatie, zonder voorwaarden vooraf

De 77-jarige Norman Podhoretz wordt wel beschouwd als de aartsvader van de Amerikaanse neoconservatieven. Hij roept sinds 9/11 dat de vierde wereldoorlog is begonnen (de derde was de Koude Oorlog). Iran is daarin potentieel de gevaarlijkste tegenstander, schrijft hij in een nieuw essay, waarin hij tot heel andere conclusies komt dan de auteurs van bovenstaand artikel. Ahmedinejad wil Israël vernietigen, waarschuwt Podhoretz, hij wil de controle krijgen over het Midden-Oosten en de macht en invloed van de islam in Europa vergroten - op basis van de angst dat verzet tegen Iran zou leiden tot een kernoorlog.

Onderhandelingen hebben Iran alleen maar meer tijd gegeven, beperkte sancties werken niet, en de stelling dat verandering van binnenuit zal komen omdat jongeren in opstand zullen komen tegen het bewind van de mullahs is de afgelopen jaren door de feiten gelogenstraft, schrijft Podhoretz. De simpele en harde waarheid is dat als voorkomen moet worden Iran een kernarsenaal ontwikkelt, er geen alternatief is voor het gebruik van militair geweld - zoals er ook geen alternatief was voor geweld om Hitler in 1938 te stoppen. Natuurlijk kan de zaak uit de hand lopen, erkent Podhoretz. Maar: het enige dat erger is dan bombarderen is Iran toestaan de bom te krijgen. En volgens hem is de tijd op. Misschien is Iran nog lang niet zover, zoals wel wordt gesuggereerd. Maar niemand weet dat zeker. Daarom is de enige verstandige - zelfs de enige verantwoordelijke - koers om aan te nemen dat Ahmadinejad niet bluft, of slechts een klein beetje overdrijft, en zo snel als logistiek mogelijk is de aanval te openen.

Info: Shervin Nekuee is socioloog en publicist; hij is de auteur van de Perzische paradox (2006). Behnam Taebi is publicist en docent techniekfilosofie aan de TU Delft.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:21 schreef Floripas het volgende:

[..]

Je kunt het stuk anders zelf copy-pasten?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:27 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Dit moet hem zijn lijkt me...
[..]

quote:

Ik ontken niet dat er mensenrechtenschendingen worden gepleegd in Iran, ik ontken het monolithische karakter dat jij schetst van Iran. Een karakter dat volgens jou alleen harde maatregelen verdient, van ons Verlichte Westen.
Voordat Ayatollah Chomeiny aan de macht kwam, waren in het door de VS tot het allerlaatste moment (door Jimmy Carter) gesteunde regime van de Sjah net zulke of misschien veel ergere schendingen van de mensenrechten aanwezig.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:42 schreef Human_Patris het volgende:

[..]

niet de feiten draaien aub. en geen verglijking tussen shah en khomeini.

wil jij hier vertellen dat in de shah tijd mensenrechtenshcnedingen meer plaats vonden dan nu?

voor je informatie :
voor de rovoluite was er 1 iraanse vluchteling op de hele wereld en dat was Ayatollah Khomeini.
na de revolutie zijn dat 5 millioen geworden. en jij bestempelt de regering van shah als erger dan die van Khomeini.

En ja , was dat niet die jimmy Carter die het steeds over mensenrechten in iran had in de tijd toen shah nog regeerde?
Waarom heeft hij dan zijn mond na de revolutie nooit meer open gedaan en mensenrechten waren opeens geen thema meer?
Waren dat niet de democraten van America samen met Engeland en frankrijk en hun propoganda machine die Khomeini gesteund hebben?
Jimmy Carter was diegene die de shah weg wilde hebben. en dat heeft die ook gedaan. En dat was het begin van al dit Ellende in middle-east...
hij heeft al in begin jaren 70 gewaarschuwd voor islam fundamentalisme...
en hij had gelijk, blouwogige mensen moeten wakker worden en minder slaaptabletten nemen...

http://youtube.com/watch?v=DKYlvyZwHHU

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 12:48 schreef Burgemeesterinoorlogstijd het volgende:

[..]

Nee, Jimmy Carter steunde de Sjah tot op het laatste moment.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 13:21 schreef Human_Patris het volgende:

[..]

nee, carter had geen flauwe idee wat ie moest doen. Brzezinski adviseerde hem om shah te blijven steunen.
maar hij wou niet. hij heeft shah gewoon latenvallen.
het gaat niet om woorden maar om daden. Vanaf het begin wilden ze shah weg hebben. niet alleen america maar ook europa.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 13:59 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ja hoor, daarom hadden ze pas daarvoor even 80 F-14 Tomcats cadeau gedaan en daarom was Mossadeq ook vermoord.... Daarom had de VS ook in de jaren '70 kerntechnologie gedeeld met Iran...

Geef me eens een goede reden waarom de Sjah en Amerika geen goede vrienden waren... Vertel...

quote:

FATHER OF THE IRANIAN REVOLUTION - JIMMY CARTER!

Father of the Iranian revolution - Jimmy Carter!


Michael D. Evans,

THE JERUSALEM POST

June 20, 2007

We just don't get it. The Left in America is screaming to high heaven that the mess we are in in Iraq and the war on terrorism has been caused by the right-wing and that George W. Bush, the so-called "dim-witted cowboy," has created the entire mess.

The truth is the entire nightmare can be traced back to the liberal democratic policies of the leftist Jimmy Carter, who created a firestorm that destabilized our greatest ally in the Muslim world, the shah of Iran, in favor of a religious fanatic, the ayatollah Khomeini.

Carter viewed Khomeini as more of a religious holy man in a grassroots revolution than a founding father of modern terrorism. Carter's ambassador to the UN, Andrew Young, said "Khomeini will eventually be hailed as a saint." Carter's Iranian ambassador, William Sullivan, said, "Khomeini is a Gandhi-like figure." Carter adviser James Bill proclaimed in a Newsweek interview on February 12, 1979 that Khomeini was not a mad mujahid, but a man of "impeccable integrity and honesty."

The shah was terrified of Carter. He told his personal confidant, "Who knows what sort of calamity he [Carter] may unleash on the world?"


JPost BlogCentral: A personal note from Carter
Let's look at the results of Carter's misguided liberal policies: the Islamic Revolution in Iran; the Soviet invasion of Afghanistan (Carter's response was to boycott the 1980 Moscow Olympics); the birth of Osama bin Laden's terrorist organization; the Iran-Iraq War, which cost the lives of millions dead and wounded; and yes, the present war on terrorism and the wars in Afghanistan and Iraq.

WHEN CARTER entered the political fray in 1976, America was still riding the liberal wave of anti-Vietnam War emotion. Carter asked for an in-depth report on Iran even before he assumed the reins of government and was persuaded that the shah was not fit to rule Iran. 1976 was a banner year for pacifism: Carter was elected president, Bill Clinton became attorney-general of Arkansas, and Albert Gore won a place in the Tennessee House of Representatives.

In his anti-war pacifism, Carter never got it that Khomeini, a cleric exiled to Najaf in Iraq from 1965-1978, was preparing Iran for revolution. Proclaiming "the West killed God and wants us to bury him," Khomeini's weapon of choice was not the sword but the media. Using tape cassettes smuggled by Iranian pilgrims returning from the holy city of Najaf, he fueled disdain for what he called gharbzadegi ("the plague of Western culture").

Carter pressured the shah to make what he termed human rights concessions by releasing political prisoners and relaxing press censorship. Khomeini could never have succeeded without Carter. The Islamic Revolution would have been stillborn.

Gen. Robert Huyser, Carter's military liaison to Iran, once told me in tears: "The president could have publicly condemned Khomeini and even kidnapped him and then bartered for an exchange with the [American Embassy] hostages, but the president was indignant. 'One cannot do that to a holy man,' he said."

Iranian President Mahmoud Ahmadinejad has donned the mantle of Ayatollah Khomeini, taken up bin Laden's call, and is fostering an Islamic apocalyptic revolution in Iraq with the intent of taking over the Middle East and the world.

Jimmy Carter became the poster boy for the ideological revolution of the 1960s in the West, hell bent on killing the soul of America. The bottom line: Carter believed then and still does now is that evil really does not exist; people are basically good; America should embrace the perpetrators and castigate the victims.

IN THE '60S it was mass rebellion after the assassinations of Robert Kennedy and Martin Luther King. When humanity confronts eternity, the response is always rebellion or repentance. The same ideologues who fought to destroy the soul of America with the "God is dead" movement in the 1960s are now running the arts, the universities, the media, the State Department, Congress, and Senate, determined more then ever to kill the soul of America while the East attempts to kill the body. Carter's world view defines the core ideology of the Democratic Party.

What is going on in Iraq is no mystery to those of us who have had our fingers on the pulse of both Iran and Iraq for decades. The Iran-Iraq war was a war of ideologies. Saddam Hussein saw himself as an Arab leader who would defeat the non-Arab Persians. Khomeini saw it as an opportunity to export his Islamic Revolution across the borders to the Shi'ites in Iraq and then beyond to the Arab countries.

Throughout the war both leaders did everything possible to incite the inhabitants of each country to rebel - precisely what Iran is doing in Iraq today. Khomeini encouraged the Shi'ites across the border to remove Saddam from power and establish an Islamic republic like in Iran.

Carter's belief that every crisis can be resolved with diplomacy - and nothing but diplomacy - now permeates the Democratic Party. Unfortunately, Carter is wrong.

There are times when evil must be openly confronted and defeated.

KHOMEINI HAD the help of the PLO in Iran. They supplied weapons and terrorists to murder Iranians and incite mobs in the streets. No wonder Yasser Arafat was hailed as a friend of Khomeini after he seized control of Iran and was given the Israeli Embassy in Teheran with the PLO flag flying overhead.

The Carter administration scrambled to assure the new regime that the United States would maintain diplomatic ties with Iran. But on April 1, 1979 the greatest April Fools' joke of all time was played, as Khomeini proclaimed it the first day of the government of God.

In February 1979 Khomeini had boarded an Air France flight to return to Teheran with the blessing of Jimmy Carter. The moment he arrived, he proclaimed: "I will kick his teeth in" - referring to then prime minister Shapour Bakhtiar, who was left in power with a US pledge of support. He was assassinated in Paris by Iranian agents in 1991.

I sat in the home of Gen. Huyser, who told me the shah feared he would lose the country if he implemented Carter's polices. Carter had no desire to see the shah remain in power. He really believed that a cleric - whose Islamist fanaticism he did not understand in the least - would be better for human rights and Iran.

He could have changed history by condemning Khomeini and getting the support of our allies to keep him out of Iran.


http://www.strangepolitics.com/content/item/126883.html

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 13:59 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ja hoor, daarom hadden ze pas daarvoor even 80 F-14 Tomcats cadeau gedaan en daarom was Mossadeq ook vermoord.... Daarom had de VS ook in de jaren '70 kerntechnologie gedeeld met Iran...

Geef me eens een goede reden waarom de Sjah en Amerika geen goede vrienden waren... Vertel...

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 15:28 schreef Human_Patris het volgende:

[..]

Dat de democraten de shah nooit zagen zitten weten we al.
maar toch Shah was een americaanse bondgenoot...en carter heeft hem kunnen helpen. maar dat deed ie gewoon niet.
hij liet shah in allerlaatste moment vallen.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 20:47 schreef du_ke het volgende:

[..]

Kijk naar de andere landen daar in de buurt. Saoudie-Arabië, Irak, Libanon, Israel, pakistan etc. Allemaal grotere ruziezoekers dan Iran. Niet dat Iran niet achterlijk is hoor.

En over de retoriek, blaffende honden bijten (vaak) niet.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 15:28 schreef Human_Patris het volgende:

[..]

Dat de democraten de shah nooit zagen zitten weten we al.
maar toch Shah was een americaanse bondgenoot...en carter heeft hem kunnen helpen. maar dat deed ie gewoon niet.
hij liet shah in allerlaatste moment vallen.
[..]

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 22:16 schreef henkway het volgende:

[..]

Heel juist, laat er eerst maar eens concrete aanleiding zijn, alvorens met kernbommen te gaan smijten, echte wereldleiders begonnen NOOIT zelf met bombarderen.

Dat wil niet zeggen dat die zaak niet goed bekeken moet worden door satelietten en de GPS controle in handen van de USA blijft

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 23:16 schreef Mr_Memory het volgende:

[..]

Laat nu de USA het enige land zijn die de atoombom ooit heeft ingezet.

quote:

De Tweede Kamerfractie van de PVV wil
dat Iran wordt gebombardeerd.In een
commissievergadering zei PVV-leider
Wilders dat Iran VN-resoluties negeert
en dat er nu moet worden ingegrepen.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 23:05 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

Jimmy Carter zag in Khomeini misschien ook een eventuele bondgenoot tegen de communisten, hij is ook begonnen later met het geven van steun aan de fundamentalisten in Afghanistan tegen de Russische bezetters daar

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 15:28 schreef Human_Patris het volgende:

[..]

Dat de democraten de shah nooit zagen zitten weten we al.
maar toch Shah was een americaanse bondgenoot...en carter heeft hem kunnen helpen. maar dat deed ie gewoon niet.
hij liet shah in allerlaatste moment vallen.
[..]

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 18:07 schreef pberends het volgende:
Grappig dat hij geen steun krijgt. CDA en VVD steunden Amerika anders wel maar al te graag in de Irak-oorlog met een nog veel dubieuzere reden.

Iran bombaderen is een reëele optie. Het gaat hier uiteraard niet om een massale aanval, maar tactische locaties worden dan gebombadeerd.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 12:16 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Op plekken waar bijvoorbeeld op powellpointpresentaties te zien is waar WMD's liggen bedoel je?

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 13:17 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

nee gemaakt worden

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 23:35 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De shah was net zo goed anti-communistisch. Carter heeft inderdaad niet erg daadkrachtig opgetreden maar het gaat te ver om hem af te schilderen als een loophondje van Khomeini.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 13:19 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Nee, die worden gemaakt in rijdende laboratoria die dan onder het zand worden verstopt...

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 13:24 schreef Human_Patris het volgende:

[..]
En hetzelfde is nu ook gebeurd. Bush moet de poep van Clinton weer gaan poetsen.
Democraten kunnen mooi lullen....maar ze ziijn medeschuldig aan alles, zelfs aan 11 september.
in dit geval ben ik het helemaal eens met wilders. bommen gooien en zo snel mogelijk alle kerncentrales vernietigen.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 13:50 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

zover ik weet ondergronds
Geeft iran ook gewoon toe

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 15:50 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Abudhimmi wil mij iets te graag aangevallen worden / provoceren. Ik ben benieuwd waarom eigenlijk.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 15:50 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Abudhimmi wil mij iets te graag aangevallen worden / provoceren. Ik ben benieuwd waarom eigenlijk.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 15:50 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Abudhimmi wil mij iets te graag aangevallen worden / provoceren. Ik ben benieuwd waarom eigenlijk.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 19:01 schreef Floripas het volgende:
Als Amerika blijft dreigen met aanval, wordt het impopulair om dissident te zijn.