Post hier weer al je vragen, trauma's en andere dingen die je uit je slaap houden met betrekking tot de vakken:
Van MBO tot WO, hier is het topic wat antwoord kan geven op je vragen
Heb je een vraag die niet binnen het gebied 'Bèta' valt? Neem eens een kijkje in één van de volgende topics:
[Centraal] Gamma 'huiswerk en vragen topic'
[Centraal] Alfa 'huiswerk en vragen topic'
[ Bericht 1% gewijzigd door crossover op 10-04-2007 11:09:09 ]
Bewijs dat het beeld van een element g in G van orde k een product van n/k disjuncte
k-cykels in S(G) is.
De Cayley-afbeelding is een afbeelding R:G-->SG: g--> (x-->gx).
dus g in G wordt gestuurd naar " de permutatie linksvermenigvuldiging met g" van G.waardoor
G isomorf wordt met een deelgroep R(G) =im(R) van SG.
leuk geschreven, maar ik snap niet precies van de afbeelding doet.. en daarom vind ik t moeilijk om de vraag te beantwoorden! KAn iemand een beetje helpen?
alvast bedankt
Het is gewoon een groepsactie van G op een verzameling X, waarbij X in dit geval de onderliggende verzameling van G is.
via http://www.certicom.com/index.php?action=ecc_tutorial,ecc_tut_3_1
Zijn deze punten op een bepaalde manier berekend of is er gewoon proefsgewijs nagegaan of ze wel of niet op een bepaalde elliptische kromme liggen?
Was het E=-log(T) en T = 10^-E
Of nou net andersom
En een stof is optisch actief als hij assymetrisch koolstofatoom of atomen heeft ?
[ Bericht 16% gewijzigd door MaxC op 29-03-2007 16:41:38 ]
Een assymetrische koolstofatoom impliceert optische activiteit, meer algemeen heb je optische activiteit bij een asymmetrisch molecuul.
Een niet lineair stelsel van 4 vergelijkingen en 4 onbekenden, ik kom er niet uit,
met A1,A2,phi1 en phi 2 onbekend.
Wie helpt?
quote:Maar is het dan nog wel consistent?Op zaterdag 31 maart 2007 13:53 schreef thabit het volgende:
Dit lijkt me een beetje een vreemd stelsel. Als je phi_1=phi_2=0 stelt, houd de 2 laatste vergelijkingen over, die zijn dan lineair in A_1 en A_2. Dat kun je dan zo oplossen.
De pH van CH3COOH is 4,4. Nu heb ik geleerd dat als je 10-pH doet, dat je dan de concentratie berekent. Maar nu kwam ik een opgave tegen, en toen leek het er op dat op die manier de concentratie H3O+ berekent en dus niet de concentratie CH3COOH. Klopt dit ?
En datzelfde geldt dus voor de pOH, als je 10-pOH doet, dan krijg je de concentratie OH- in een oplossing ?
quote:Ja, de pH-waarde wil niets anders zeggen dan de negatieve logaritme van de H3O+-concentratie. Met de pOH geeft je dus de concentratie OH- aan.Op zaterdag 31 maart 2007 14:30 schreef MeScott het volgende:
Scheikundevraag van mijn kant:
De pH van CH3COOH is 4,4. Nu heb ik geleerd dat als je 10-pH doet, dat je dan de concentratie berekent. Maar nu kwam ik een opgave tegen, en toen leek het er op dat op die manier de concentratie H3O+ berekent en dus niet de concentratie CH3COOH. Klopt dit ?
En datzelfde geldt dus voor de pOH, als je 10-pOH doet, dan krijg je de concentratie OH- in een oplossing ?
Nu maakt het voor een sterk zuur als HCl niets uit, omdat een sterk zuur geheel oplost in water. Als je echter een zwak zuur als CH3COOH oplost in water, krijg je een evenwichtsreactie en dus is de H3O+-concentratie niet gelijk aan de CH3COOH-concentratie.
) vraag voor jullie :-)Hoe bereken je dit?
V4 (worteteken met 4 erop) 1,00 x 0,70 x 1,40 x 1,70 = 1,1361057
Ik kan maar niet aan die uitkomst komen :/
of je doet twee keer de "normale" wortel.
quote:Danku(Y)Op zaterdag 31 maart 2007 17:31 schreef Credence het volgende:
( 1* 0.7 * 1.4 * 1.7) ^(1/4)
Hoe doe je het met een Ti83 Plus dan ? (= grafisch rekenmachine)
quote:(1,00*0,70*1,40*1,70)^(1/4)Op zaterdag 31 maart 2007 17:35 schreef yup het volgende:
[..]
Danku(Y)
Hoe doe je het met een Ti83 Plus dan ? (= grafisch rekenmachine)
Of gewoon idd (1,00*0,70*1,40*1,70)^0,25
quote:Topic gemerged.Op zaterdag 31 maart 2007 17:30 schreef yup het volgende:
Ok alle slimme fokkers, hier een zeer moeilijke (
Hoe bereken je dit?
V4 (worteteken met 4 erop) 1,00 x 0,70 x 1,40 x 1,70 = 1,1361057
Ik kan maar niet aan die uitkomst komen :/
quote:Bedankt! Ik vergeet altijd een tvp in het bèta huiswerk topic te zetten. Vind 't best leuk om soms te antwoorden
quote:Ah ok, dus de berekeningen met de negatieve logaritmes hebben alleen zin als de beginstof (zuur danwel base) zwak is (maar niet zo zwak dat hij helemaal niet oplost) ?Op zaterdag 31 maart 2007 14:52 schreef freiss het volgende:
[..]
Ja, de pH-waarde wil niets anders zeggen dan de negatieve logaritme van de H3O+-concentratie. Met de pOH geeft je dus de concentratie OH- aan.
Nu maakt het voor een sterk zuur als HCl niets uit, omdat een sterk zuur geheel oplost in water. Als je echter een zwak zuur als CH3COOH oplost in water, krijg je een evenwichtsreactie en dus is de H3O+-concentratie niet gelijk aan de CH3COOH-concentratie.
Bedankt voor je antwoord
quote:Voor jou juist als het zuur of de base sterk is. Maar in het algemeen hebben de berekeningen altijd zin. Bij een zwak zuur/base heb je de concentratie H3O+, waarna je via de evenwichtsreactie de concentratie van de beginstof uit kunt rekenen. Dat laatste moet je misschien nog leren, maar dan weet je nu alvast dat berekenen van de concentratie H3O+ nooit kwaad kan.Op zaterdag 31 maart 2007 20:34 schreef MeScott het volgende:
[..]
Ah ok, dus de berekeningen met de negatieve logaritmes hebben alleen zin als de beginstof (zuur danwel base) zwak is (maar niet zo zwak dat hij helemaal niet oplost) ?
quote:Als het fysisch gezien niet kan, dan zit er denk ik een fout in je stelsel.Op zaterdag 31 maart 2007 14:11 schreef Schuifpui het volgende:
Ik vraag me af of het physisch gezien wel kan, dat die phi's 0 zijn. Het is vibratie opdracht van een two-degrees-of-freedom system, met een begin snelheid van een massa. En volgens mij als er een beginsnelheid is, heb je altijd een phaseshift en dus een phi.
quote:Dat laatste heb ik wel geleerd (als ik je goed begrijp), maar bij een sterk zuur is er geen evenwichtsreactie (beginstof lost dan volledig op in water)... Dus als je daarvan de pH weet, is de concentratie heel makkelijk te berekenen (10-pH), terwijl als de beginstof zwak is, moet eerst de concentratie van de beginstof nog worden berekend. Dus heeft de echte berekening inderdaad altijd wel zin, maar ik bedoelde meer dat de berekening langer wordt omdat je eerst de concentratie H3O+ uit moet rekenen en dan dmv verhoudingen uit moet gaan zoeken wat de concentratie van de beginstof was.Op zaterdag 31 maart 2007 21:39 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Voor jou juist als het zuur of de base sterk is. Maar in het algemeen hebben de berekeningen altijd zin. Bij een zwak zuur/base heb je de concentratie H3O+, waarna je via de evenwichtsreactie de concentratie van de beginstof uit kunt rekenen. Dat laatste moet je misschien nog leren, maar dan weet je nu alvast dat berekenen van de concentratie H3O+ nooit kwaad kan.
Toch ?
quote:ja
quote:Mooi, bevestiging van dat ik het goed begrijp
Bedankt voor de hulp wederom Btw Glowmouse, ik zie dat je veel vragen beantwoordt hier. Wat voor opleiding/studie doe je of heb je gedaan, waardoor je vrijwel alles weet wat hier gevraagd wordt ?
quote:Meestal gaat het om vragen van vwo-niveau of over vrij eenvoudige wiskunde. Vwo heb ik zelf gedaan, dus dat is niet zo'n probleem. Momenteel doe ik econometrie (en een juridische studie), dus eenvoudige wiskundige vragen zijn ook wel te beantwoorden. Vwo-kennis zakt vrij snel weg wanneer je er niet mee bezig bent, en dat is voor mij ook wel belangrijk om hier zo nu en dan wat te antwoorden.Op zaterdag 31 maart 2007 22:36 schreef MeScott het volgende:
[..]
Mooi, bevestiging van dat ik het goed begrijp
Btw Glowmouse, ik zie dat je veel vragen beantwoordt hier. Wat voor opleiding/studie doe je of heb je gedaan, waardoor je vrijwel alles weet wat hier gevraagd wordt ?
quote:Ik bedoelde dat die phi's niet 0 zouden moeten zijn, want in dat geval zit er wat fout. De formules komen direct uit het boek (Engineering Vibration) en zouden volgens mij moeten kloppen. De termen aan de linkerkant stellen de initial conditions van het two-degrees-of-freedom system. Dus twee massa aan elkaar verbonden dmv veren (althans, zo is dat gemodelleerd). Een van de massa's krijgt een impuls, de X3/M term, de rest van de initial conditions is nul, dus geen initiele verplaatsing van beide massa's en alleen massa 2 krijgt een snelheid. De oplossing van dit stelsel heb ik nodig om een plot van de functie van de plaats tegen de tijd te plotten voor beide massa's.Op zaterdag 31 maart 2007 21:47 schreef thabit het volgende:
[..]
Als het fysisch gezien niet kan, dan zit er denk ik een fout in je stelsel.
Ik krijg nu dat beide phi's 0 zijn en:
A1 = 6.0897e-12
A2 = -3.8094e-12
Voor de gegeven waarden.. wel erg klein. Ik denk dat ik het maar opgeef.
Edit:
Bij nader inzien zouden die phi's toch wel nul kunnen zijn. Blijft alleen het feit dat de waarden van A (de maximale uitwijking) erg klein zijn, maar ik denk dat ik het maar zo laat. Heb m'n tijd nu wel hard nodig voor het tentamen.
Bedankt voor je hulp, thabit!
[ Bericht 27% gewijzigd door Schuifpui op 01-04-2007 11:58:05 ]
3 * 52x-1 = 0.6
dat algabraisch oplossen...
ik weet wel hoe het normaal moet maar niet met die' Xwortel X' of met cijfers 8er de komma
De eerste:
24x = 1/81 * wortel3
24x = wortel(3/6561)
4x = 2log(wortel(1/2187))
x = 2log(wortel(1/2187))/4
tweede:
52x-1 = 0.6/3 = 0.2
2x-1 = 5log(0.2) = -1
x = 0
f(x) = p/x^2 als 1<(met = eronder) x <(met =) 9
f(x) = 0 elder
a)Bereken p
b) benader in 4 decimale de verwachting van deze stochast
Ik heb geeeen idee
quote:Een kenmerk van een kansdichtheidsfunctie is dat de integraal van - oneindig tot oneindig gelijk moet zijn aan 1, dus in dit geval moet de integraal van 1 tot 9 van p/x2 gelijk zijn aan 1.Op zondag 1 april 2007 20:02 schreef MaxC het volgende:
Een continue stochast X heeft de volgende kansdichtheidsfuncties
f(x) = p/x^2 als 1<(met = eronder) x <(met =) 9
f(x) = 0 elder
a)Bereken p
b) benader in 4 decimale de verwachting van deze stochast
Ik heb geeeen idee
de integraal van 1 tot 9 van p/x2 = [-p/x]91 = -p/9 + p = 1
-p +9p = 9
p = 1,125
De verwachting van een continue stochast is de integraal van - oneindig tot + oneindig van x maal de kansdichtheidsfunctie. In dit geval is dat dus de integraal van 1 tot 9 van 1,125/x = [1,125*ln(x)]91 = 1,125*ln(9)
Ik ben me aan het orienteren op de hypotheekmarkt en om de kosten van verschillende hypotheken te vergelijken is het handig om het echte rentepercentage te weten inclusief afsluitprovisiekosten.
Weet iemand hoe je die berekend?
Bijvoorbeeld een annuteitenhypotheek van 25 jaar
hoofdsom 300.000
annuniteit per jaar ¤ 24,028.39
eventuele per maand 2002.37
interest 6,25%
1% afsluitprovisie 3000,-
effectief rendement ?
Jij krijgt nu 300.000. De bank wil daarnaast 3000 euro. Wat jij geeft is gelijk aan wat je terugkrijgt, dus de vergelijking die je op moet lossen luidt
3000 + 24028,39 * (1/(1+r)^26 - 1) / (1/(1+r) - 1) = 300000
Hier komt een r uit van ongeveer 0,07285.
En dan voornamelijk de laatste regel. Het stukje (2n-1) moet toch (2n+1) zijn? En waarom is de reeks 2ncnxn van 0 tot oneindelijk gelijk aan dezelfde reeks maar dan van 1 tot oneindig? Voor mijn gevoel gaat dat tegen alle logica in.
quote:Dit ligt aan het feit dat er dus een - voor de haakjes staat. Als je -(2n+1) uitschrijft, wordt het -2n-2. Als je -(2n-1) uitschrijft krijg je wel het goede resultaat, namelijk -2n+1.Op dinsdag 3 april 2007 15:59 schreef Merkie het volgende:
Help. Ik snap de volgende som niet: klik.
En dan voornamelijk de laatste regel. Het stukje (2n-1) moet toch (2n+1) zijn?
quote:De reeks 2ncnxn van 0 tot oneindelijk is gelijk aan dezelfde reeks maar dan van 1 tot oneindig omdat de term voor n=0 gelijk is aan 0.En waarom is de reeks 2ncnxn van 0 tot oneindelijk gelijk aan dezelfde reeks maar dan van 1 tot oneindig? Voor mijn gevoel gaat dat tegen alle logica in.
(Ik weet niet of het klopt, dit is in principe boven mijn niveau
)quote:Och ja, inderdaad. Beetje domOp dinsdag 3 april 2007 16:07 schreef freiss het volgende:
[..]
Dit ligt aan het feit dat er dus een - voor de haakjes staat. Als je -(2n+1) uitschrijft, wordt het -2n-2. Als je -(2n-1) uitschrijft krijg je wel het goede resultaat, namelijk -2n+1.
.quote:Hmm, dat klinkt ook wel logisch[..]
De reeks 2ncnxn van 0 tot oneindelijk is gelijk aan dezelfde reeks maar dan van 1 tot oneindig omdat de term voor n=0 gelijk is aan 0.
. Bedankt! Je ziet het toch goed voor iemand voor wie dit boven z'n niveau is .| 1 2 | X 2 4 7 10 14 18 23 28 34 40 47 54 62 70 79 88 98 108 119 |
50 = 674
100 = 2599
199 = 10098
200 = 10199
Edit: Het mag ook met IF enzo zelfs als dat makkelijker is...als ik m in Excel maar voor elkaar kan krijgen (ik kan m niet reproduceren)
Maar het liefst in een formule omdat ik hem ook moet programmeren
waarin een combobox de N keuze is en X eruit moet komen.[ Bericht 30% gewijzigd door DaFan op 04-04-2007 09:58:05 ]
quote:0Op woensdag 4 april 2007 10:02 schreef MichielPH het volgende:
Heb je ook de waarde X bij N = 0?
1 is ook 0 trouwens
[ Bericht 18% gewijzigd door DaFan op 04-04-2007 10:15:12 ]
quote:Niet echt.Op woensdag 4 april 2007 10:14 schreef Marinus het volgende:
waarde bij N-1 + int( 1/2 N )
10 wordt 14, 50 wordt 74.
Toch bedankt voor de poging, tis beter dan ik voor elkaar heb gekregen
zoals je ziet begint de lijst bij 2 te lopen en de verschillen tussen opeenvolgende waardes zijn dan steeds:
2,2,3,3,4,4,5,5, etc.
Dus daar kun je een variabele voor instellen die elke twee stapjes van n een wordt opgehoogd. En elk stapje van n tel je die variabele bij je vorige waarde op. Dat kan ook
Dan laat ik m gewoon bij 2 starten en voeg ik bij 0 en 1 handmatig wel 0 in.Ga dr ff mee kloten, thanks
Met als formule:
X = C * NX
Waarbij:
C ≈ 0,6
X ≈ 1,8
Als je 2 waarden invult, moet je aan beide waarden kunnen komen. Dus zeg:
C * 20X = 119
C * 2X = 2
Dan kan je ze in elkaar invullen, en moet je iets goeds kunnen krijgen.
[ Bericht 16% gewijzigd door MichielPH op 04-04-2007 10:50:10 ]
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 | TotalSP = 0 Level = cmbLevel.Text If Level > 1 Then For i = 2 To Level TotalSP = Int(TotalSP + ExtraSP) ExtraSP = ExtraSP + 0.5 Next End If |
ExtraSP = het verschil wat er telkens bij komt
TotalSP = X
Level = N
For i = 2 to Level is zodat ie pas vanaf X = 2 gaat tellen, dan blijft 1 tenminste 0
Int() is om af te ronden naar beneden, Level wordt uit een dropdown gehaald.
(Het heeft idd te maken met een RPG ja
Probeer goed overzichte te krijgen hoeveel skillpunten je hebt op welk level Moet wat op stage)Bedankt Marinus
En MichielPH natuurlijk ook, stage SC mattie 
)Is de afgeleide van 3x(5x^3(6x2-2x))
3(5x^3(6x2*2x))*(90x2-30x)x^12x2-4x ?
Of zit ik er compleeeet naast?
(wat ik nog wel zie gebeuren..
)Nou wil ik dus de waarde van x weten, kan iemand me helpen?
P.S. Die wortel geldt alleen voor de eerste x
Bedenk wel: kwadreteren is controleren.
Oftewel: als je 2 oplossingen gevonden hebt, moet je ze nog even invullen om zeker te weten dat het oplossingen zijn. Die laatste oplossing komt dus te vervallen.
[ Bericht 29% gewijzigd door -J-D- op 04-04-2007 20:48:28 ]
quote:X=121Op woensdag 4 april 2007 20:26 schreef Mr-Sander het volgende:
√x-x=-110
Nou wil ik dus de waarde van x weten, kan iemand me helpen?
P.S. Die wortel geldt alleen voor de eerste x
quote:Dank jeOp woensdag 4 april 2007 20:38 schreef -J-D- het volgende:
[afbeelding]
Bedenk wel: kwadreteren is controleren.
Oftewel: als je 2 oplossingen gevonden hebt, moet je ze nog even invullen om zeker te weten dat het oplossingen zijn. Die laatste oplossing komt dus te vervallen.
quote:Ik zou de productregel gebruiken.Op woensdag 4 april 2007 20:24 schreef Roolio het volgende:
Omdat alles flink is weggezakt deze vraag: (
Is de afgeleide van 3x(5x^3(6x2-2x))
3(5x^3(6x2*2x))*(90x2-30x)x^12x2-4x ?
Of zit ik er compleeeet naast?
(wat ik nog wel zie gebeuren..
Het is te schrijven als f*g*h.
De afgeleide is dan f ' * g * h + f * g ' * h + f * g * h '
Dus:
3 (5x3(6x2-2x)) + 3x(15x2(6x2-2x)) + 3x(5x3(12x-2))
als ik het even snel doe.
quote:Maar het klopt wel 100% zeker?Op woensdag 4 april 2007 20:49 schreef -J-D- het volgende:
[..]
Ik zou de productregel gebruiken.
Het is te schrijven als f*g*h.
De afgeleide is dan f ' * g * h + f * g ' * h + f * g * h '
Dus:
3 (5x3(6x2-2x)) + 3x(15x2(6x2-2x)) + 3x(5x3(12x-2))
als ik het even snel doe.
quote:Tuurlijk
quote:
is dit goed:
als je een balletje wegschiet en het in een constante beweging horizontaal naar benede gaat (horizontale worp), er 'boven' een zwaarte- en kinetische energie is, en beneden alleen een kinetische energie. En als het midden in de beweging is, is er dan ook een zwaarte- en kinetische energie?
quote:Oke dankjewel -J-D-!
Als een abelse groep G eindig voorgebracht is en ieder element eindige orde heeft, dan is G ook eindig.
Is de eis dat G abels moet zijn echt noodzakelijk?
Ik denk dat het voldoende is als G eindig voortgebracht is en dat ieder element eindige orde heeft. Maar ik weet niet hoe ik het moet bewijzen voor G niet abels (als t waar is)..
enig idee?
ik had niet gedacht dat het probleem zo lastig kon zijn.echt bedriegelijk!
Je hebt een kracht met diagonale vector N,
De verhouding tussen de ontbonden X en Y vector zijn bekend:
in dit geval: 8 : 4 = X : Y
| 1 2 3 | X= (2/5)sqrt(5)*N Y=(1/5)sqrt(5)*N |
Hoe zijn ze hierop gekomen?
-->Oh ik had hem inmiddels al een tijdje opgelost kom ik achter. Geloofde niet dat 1/sqrt(5) hetzelfde is als 0,2*sqrt(5).
[ Bericht 18% gewijzigd door Fatality op 07-04-2007 20:10:14 ]
Voor x gaat het verhaal hetzelfde: x² + (x/2)² = 5x/4 = N². Dus x = wortel(4N²/5) = wortel(4/5) * N = 2 * wortel(1/5) * N = 2/5 * wortel(5) * N. Het op deze manier berekenen van x was hier trouwens niet nodig; je kon ook gebruiken dat x=2y.
quote:1 / sqrt(5) = sqrt(1/5) = sqrt(5/25) = sqrt(5) / sqrt(25) = 1/5 * sqrt(5).-->Oh ik had hem inmiddels al een tijdje opgelost kom ik achter. Geloofde niet dat 1/sqrt(5) hetzelfde is als 0,2*sqrt(5).
[ Bericht 14% gewijzigd door GlowMouse op 07-04-2007 20:48:14 ]
Met ons projectgroepje hebben we voor een liposoom gekozen. Om nu tot een ruw ontwerp te komen moeten we eerst een aantal eigenschappen enz. nader onderzoeken.
Ik ben na het lezen van een aantal artikels overtuigd van het nut van een inerte polymere buitenlaag, maar één ding werd me totaal niet duidelijk uit deze artikels:
wat is precies het effect van een 'pancake', een mushroom en een brushconformatie?
Misschien dat iemand me dat hier kan vertellen . Er wordt met name gesproken over een verandering in adsorptie en desorptie, maar ik als n00b weet zelfs niet precies wat ze daarmee bedoelen.
Kan iemand mij op een hele simpele manier uitleggen hoe ik het volume kan uitrekenen van 300 mol waterstof bij een temperatuur van 27 graden celcius en een druk van 1000hPa. Ik doe namelijk een cursus VAPRO en ik loop hier op vast omdat dit niet duidelijk staat uitgelegd in het boek. Ik weet dat het te maken heeft met de wet van Avogadro, maar de berekening snap ik niet. Dus het zou mij een heel eind op weg helpen als iemand dit vraagstuk voor kan doen zodat ik de rest van de opgaven ook kan maken.
quote:Gebruik de gaswet, pV= nRTOp dinsdag 10 april 2007 08:20 schreef druide10 het volgende:
Hoi
Kan iemand mij op een hele simpele manier uitleggen hoe ik het volume kan uitrekenen van 300 mol waterstof bij een temperatuur van 27 graden celcius en een druk van 1000hPa. Ik doe namelijk een cursus VAPRO en ik loop hier op vast omdat dit niet duidelijk staat uitgelegd in het boek. Ik weet dat het te maken heeft met de wet van Avogadro, maar de berekening snap ik niet. Dus het zou mij een heel eind op weg helpen als iemand dit vraagstuk voor kan doen zodat ik de rest van de opgaven ook kan maken.
T=temperatuur, druk je uit in Kelvin
p = druk, uitgedrukt in N m-2(oftewel in Pa)
n = aantal mol wat je hebt
R= constante, is in Binas terug te vinden en is 8.31 J mol-1 K-1
V = gevraagd..
Invullen geeft dus V, aangezien dat dan de enige onbekende is.
quote:Kijk hier loop ik dus op vast, aller eerst heb ik geen BINAS ( weet niet wat dat is ) maar een tabellenboekOp dinsdag 10 april 2007 08:35 schreef teigan het volgende:
[..]
Gebruik de gaswet, pV= nRT
T=temperatuur, druk je uit in Kelvin
p = druk, uitgedrukt in N m-2(oftewel in Pa)
n = aantal mol wat je hebt
R= constante, is in Binas terug te vinden en is 8.31 J mol-1 K-1
V = gevraagd..
Invullen geeft dus V, aangezien dat dan de enige onbekende is.
Ik heb zelf de volgende gegevens kunnen achterhalen
P = 100000Pa T
T = 300K
n = 300
R = die heb je gegeven
V = ?
maar wat ik niet snap is hoe ik dat allemaal in moet vullen. ( zal wel aan mijn leeftijd liggen denk ik ) Ben zelf nooit zo'n rekenwonder geweest. Als je deze voor mij als voorbeeld neer kan zetten kan ik zelf weer verder puzzelen.
Je hebt dus pV = nRT
Die ga je invullen met wat je hebt, de p, de T, de n, en de R... De V weet je nog niet, dus die laat je gewoon even zo staan.
100000*V = 8.31*300*300
100000*V = 747900
Nu zie je dus dat V de enige is die je nog niet weet.
Als je beide kanten deelt door 100000, hou je links V over, en rechts de waarde van V zeg maar.
V = 7,479. V is altijd in m3, dus het volume is hier 7,479 m3
Ennuh, leeftijd zal het niet zijn hoor, dat je het niet zomaar ziet. Dit moet je gewoon een aantal keer oefenen, en er zo handigheid inkrijgen... Mijn leerlingen doen het de eerste keren echt niet veel beter hoor.
quote:Bedankt, nu kan ik eens verder puzzelen, maar waar komt dat getal 8,31 vandaan, zelf kan ik dat nergens terug vinden in mijn tabellenboek. Ik heb gelukkig een antwoorden boekje erbij, en daar staat als oplossing 7500 l. Dus nu vermoed ik dat beide boeken ( BINAS/Tabellenboek ) toch wat verschillen van elkaarOp dinsdag 10 april 2007 09:05 schreef teigan het volgende:
BINAS is een soort van tabellenboek, die gebruik je op de middelbare school bij de exacte vakken..
Je hebt dus pV = nRT
Die ga je invullen met wat je hebt, de p, de T, de n, en de R... De V weet je nog niet, dus die laat je gewoon even zo staan.
100000*V = 8.31*300*300
100000*V = 747900
Nu zie je dus dat V de enige is die je nog niet weet.
Als je beide kanten deelt door 100000, hou je links V over, en rechts de waarde van V zeg maar.
V = 7,479. V is altijd in m3, dus het volume is hier 7,479 m3
Ennuh, leeftijd zal het niet zijn hoor, dat je het niet zomaar ziet. Dit moet je gewoon een aantal keer oefenen, en er zo handigheid inkrijgen... Mijn leerlingen doen het de eerste keren echt niet veel beter hoor.
Het kan zijn dat ze flink afronden bij jouw opgaven, als ik deze gebruik kom ik op 7483 liter uit.
Dus het zou wat kunnen verschillen..
quote:Bedankt, ik ga nu verder met de scheikunde. En ik zal daar a.s. donderdag wel eens vragen over gaan stellen als ik op school zit. Ik hou die 8,31 wel aan dan weet ik dat ik altijd in de buurt komt te zitten met de antwoordenOp dinsdag 10 april 2007 09:18 schreef teigan het volgende:
8,31 is de gasconstante, ik heb hem voor deze berekening even afgerond op 2 decimalen, in mijn BINAS staat hij als 8.3145. Als je erop googled kan je er wel meer informatie over vinden denk ik.
Het kan zijn dat ze flink afronden bij jouw opgaven, als ik deze gebruik kom ik op 7483 liter uit.
Dus het zou wat kunnen verschillen..
(ben LIO scheikunde, eerstegraads(dus t/m 6VWO).
quote:Ik heb tussendoor even gegoogeld en ben er achter dat binas werkt met de Boltzmannconstante en in mijn lessen werken ze met de constante van Avagardo en ik denk dat daar het probleem bij mij zit omdat ik niet zie hoe ik die 6*1023 in het geheel moet invullenOp dinsdag 10 april 2007 09:18 schreef teigan het volgende:
8,31 is de gasconstante, ik heb hem voor deze berekening even afgerond op 2 decimalen, in mijn BINAS staat hij als 8.3145. Als je erop googled kan je er wel meer informatie over vinden denk ik.
Het kan zijn dat ze flink afronden bij jouw opgaven, als ik deze gebruik kom ik op 7483 liter uit.
Dus het zou wat kunnen verschillen..
Voor de geinteresseerden. Het gaat om een z-transformatie van een digitaal filter, waarbij deze omrekening ertoe leidt dat je de filter niet-recursief kunt beschrijven.
Als je de z-transformatie laat staan in z'n 1e vorm (hierboven) en dan dus de polynomen gewoon uitschrijft, hou je het filter recursief en dit kost veel meer (computer) rekenwerk om er later mee te werken.
quote:Ik ben er intussen uit. Je wil (1-z) in de noemer wegwerken, dus kun je het best die of het kwadraat daarvan in de teller toevoegen en dan hetgeen dat al in de teller om schrijven zodat er hetzelfde in de teller blijft staan. Dan kun je uiteindelijk die (1-z) in de noemer wegstrepen.Op dinsdag 10 april 2007 10:55 schreef GlowMouse het volgende:
Ik zou het zelf iets anders aanpakken: (1-z³)² = 1-2z³+z6 = (1-z)(1+z+z²-z³-z4-z5). Dit kun je zelf ook eenvoudig construeren met een staartdeling. Verdere stappen zijn dan triviaal.
quote:De gaswet kun je op twee manieren formuleren: pV=nrT (zoals teigan) en als pV=NkT (zoals bij jouw lessen denk ik). Gebruik je in jouw lessen inderdaad de tweede formule, dan ziet de berekening er zo uit:Op dinsdag 10 april 2007 09:47 schreef druide10 het volgende:
[..]
Ik heb tussendoor even gegoogeld en ben er achter dat binas werkt met de Boltzmannconstante en in mijn lessen werken ze met de constante van Avagardo en ik denk dat daar het probleem bij mij zit omdat ik niet zie hoe ik die 6*1023 in het geheel moet invullen
pV = NkT (met N het aantal moleculen en k de Boltzmannconstante)
100000*V = [300*6,022*1023] * [1,38*10-23] * [300] (haakjes om N, k en T duidelijk te scheiden)
Je ziet dat je om van mol naar aantal moleculen te gaan, je het getal van Avogadro nodig hebt. Je mag de haakjes ook iets anders schrijven:
100000*V = [300] *[6,022*1023*1,38*10-23] * [300] (haakjes om n, r en T)
Je ziet dat je het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante samen kunt trekken om een nieuwe constante te vormen: de gasconstante. Er geldt inderdaad dat de gasconstante het product is van het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante. Je kunt dan direct rekenen met het aantal mol gas in plaats van het aantal moleculen. Het getal van Avogadro zit impliciet wel in de berekening verwerkt via de gasconstante.
[ Bericht 0% gewijzigd door GlowMouse op 10-04-2007 17:20:30 (kleine r) ]
quote:Kijk, dat is voor mij ook wel even handig om te weten, ik kende de tweede namelijk niet eerlijk gezegd. IkOp dinsdag 10 april 2007 16:12 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
De gaswet kun je op twee manieren formuleren: pV=nrT (zoals teigan) en als pV=NkT (zoals bij jouw lessen denk ik). Gebruik je in jouw lessen inderdaad de tweede formule, dan ziet de berekening er zo uit:
pV = NkT (met N het aantal moleculen en k de Boltzmannconstante)
100000*V = [300*6,022*1023] * [1,38*10-23] * [300] (haakjes om N, k en T duidelijk te scheiden)
Je ziet dat je om van mol naar aantal moleculen te gaan, je het getal van Avogadro nodig hebt. Je mag de haakjes ook iets anders schrijven:
100000*V = [300] *[6,022*1023*1,38*10-23] * [300] (haakjes om n, R en T)
Je ziet dat je het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante samen kunt trekken om een nieuwe constante te vormen: de gasconstante. Er geldt inderdaad dat de gasconstante het product is van het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante. Je kunt dan direct rekenen met het aantal mol gas in plaats van het aantal moleculen. Het getal van Avogadro zit impliciet wel in de berekening verwerkt via de gasconstante.
had al wel bedacht dat de gasconstante het product was van die twee, maar hoe dat dan in de formule moest had ik nog niet uitgepuzzeld. Goede aanvulling! Uiteindelijk doe je dus inderdaad gewoon hetzelfde..
Ik moet een aantal bodeplots tekenen. Bijvoorbeeld een amplitude bodeplot van een versterker (20x) en eerste orde laagdoorlaat met cut-off op 1kHz. (Dit is dus één systeem)
Nou weet ik wel hoe ik een bodeplot kan tekenen van een laagdoorlaat met een cut-off op 1kHz, maar wat is het effect van die versterker precies in het bodeplot? Wordt de standaard -3dB die je vindt bij de cut-off (Kantelfrequentie) dan opeens -60 dB?
Ook zou ik graag weten of ik de kantelfrequentie van een systeem met een spoel en een weerstand in serie geschakeld kan berekenen mbv 1/(RL) .
[ Bericht 13% gewijzigd door vliegtuigje op 10-04-2007 21:28:18 ]
quote:Ook bedankt, dus als ik het goed begrijp kan ik zowel de Avogdro of de Boltzmannconstante gebruiken. Om eerlijk te zijn vind ik die 8,31 wel makkelijker te onthoudenOp dinsdag 10 april 2007 16:12 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
De gaswet kun je op twee manieren formuleren: pV=nrT (zoals teigan) en als pV=NkT (zoals bij jouw lessen denk ik). Gebruik je in jouw lessen inderdaad de tweede formule, dan ziet de berekening er zo uit:
pV = NkT (met N het aantal moleculen en k de Boltzmannconstante)
100000*V = [300*6,022*1023] * [1,38*10-23] * [300] (haakjes om N, k en T duidelijk te scheiden)
Je ziet dat je om van mol naar aantal moleculen te gaan, je het getal van Avogadro nodig hebt. Je mag de haakjes ook iets anders schrijven:
100000*V = [300] *[6,022*1023*1,38*10-23] * [300] (haakjes om n, r en T)
Je ziet dat je het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante samen kunt trekken om een nieuwe constante te vormen: de gasconstante. Er geldt inderdaad dat de gasconstante het product is van het getal van Avogadro en de Boltzmannconstante. Je kunt dan direct rekenen met het aantal mol gas in plaats van het aantal moleculen. Het getal van Avogadro zit impliciet wel in de berekening verwerkt via de gasconstante.
thnx
quote:Nee, ik denk dat je een beetje in de war zit. Ik denk dat jij nu zegt: -3dB * 20 = -60dB. Maar je vergeet dan dat je in dB werkt en dus met een logaritmische schaal. Bovendien als je naar -60 zou gaat heb je een verzwakking en geen versterking.Op dinsdag 10 april 2007 20:27 schreef vliegtuigje het volgende:
Nou, daar ben ik helaas alweer.
Ik moet een aantal bodeplots tekenen. Bijvoorbeeld een amplitude bodeplot van een versterker (20x) en eerste orde laagdoorlaat met cut-off op 1kHz. (Dit is dus één systeem)
Nou weet ik wel hoe ik een bodeplot kan tekenen van een laagdoorlaat met een cut-off op 1kHz, maar wat is het effect van die versterker precies in het bodeplot? Wordt de standaard -3dB die je vindt bij de cut-off (Kantelfrequentie) dan opeens -60 dB?
Ook zou ik graag weten of ik de kantelfrequentie van een systeem met een spoel en een weerstand in serie geschakeld kan berekenen mbv 1/(RL) .
Dus 20 maal versterking in dB is 20 * log(versterking)=20*log(20)=26dB.
Logaritmen moet je optellen ipv vermenigvuldigen (je 2de fout
). Dus je afsnijfrequentie wordt -3db + 26dB = 23dB.Nu krijg natuurlijk wel nog een boel versterking na je cutoff, want je blijft nog meer als een ordegrootte boven de 0 dB hangen.
Voor je 2de vraag. Er is wel een laagdoorlaatsysteem met een spoel en 2 weerstanden. Zoiets ongeveer:
----------L-------R1----
| |
Vin R2 (Vout over R2)
| |
Je krijgt dan de volgende overdrachtsfunctie: Av = Av0 * 1/(1+j*f/fp) met Av0= R2/(R1+R2) , je versterking bij lage frequenties en fp= R1+R2/(2*Pi*L) , je cutt-off frequentie
Das dus een eerste orde systeem zoals je ziet en als je R2,R1 en L juist kiest dan kan je je versterking van 20 bekomen en je cutt-off van 1kHz. (Als dat de bedoeling is)
Hopelijk helpt dit een beetje
quote:Wat ik juist opmerk met deze schakeling kan je natuurlijk nooit een versterking hebben, enkel een verzwakking. Na een beetje opzoekwerk. De gewone LR-schakeling heeft een cutt-off frequentie: R/(2*Pi*L). Hier heb je natuurlijk wel nog altijd geen versterking. Denk niet dat dat mogelijk is met 1 spoel en 1 weerstand. Als je er een opamp inplaatst is dat natuurlijk wel allemaal mogelijk. Maar dat is al wat ingewikkelder dan.Op woensdag 11 april 2007 10:16 schreef furious_rage het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat je een beetje in de war zit. Ik denk dat jij nu zegt: -3dB * 20 = -60dB. Maar je vergeet dan dat je in dB werkt en dus met een logaritmische schaal. Bovendien als je naar -60 zou gaat heb je een verzwakking en geen versterking.
Dus 20 maal versterking in dB is 20 * log(versterking)=20*log(20)=26dB.
Logaritmen moet je optellen ipv vermenigvuldigen (je 2de fout
Nu krijg natuurlijk wel nog een boel versterking na je cutoff, want je blijft nog meer als een ordegrootte boven de 0 dB hangen.
Voor je 2de vraag. Er is wel een laagdoorlaatsysteem met een spoel en 2 weerstanden. Zoiets ongeveer:
-----L-------R1----
| |
Vin R2 (Vout over R2)
| |
Je krijgt dan de volgende overdrachtsfunctie: Av = Av0 * 1/(1+j*f/fp) met Av0= R2/(R1+R2) , je versterking bij lage frequenties en fp= R1+R2/(2*Pi*L) , je cutt-off frequentie
Das dus een eerste orde systeem zoals je ziet en als je R2,R1 en L juist kiest dan kan je je versterking van 20 bekomen en je cutt-off van 1kHz. (Als dat de bedoeling is)
Hopelijk helpt dit een beetje
[ Bericht 12% gewijzigd door furious_rage op 11-04-2007 10:29:34 ]
Maar nu stuit ik weer op de volgende problemen,( ik ben erg slecht in formules onthouden of begrijpen ). Nu zal voor de volgende 2 ook wel iets simpels zijn
de eerste is
3550 Kg N heeft een volume van ?? bij 27oC = 300K en 100000 Pa
en
700 cm3 F heeft bij 0oC = 273K en bij 1013hPa = 101300Pa een massa van ??
Zoals ik al zei, het zal wel iets zijn waar ik over heen kijk.
1 mol N2 weegt 2 * 14,01 = 28,02 gram. Je hebt echter geen 28,02 gram, maar 3550 kg. Je kan met deze gegevens uitrekenen hoeveel mol gas je hebt, en dat daarna omrekenen naar het volume.
Bij de F doe je het net omgekeerd. 1 mol gas is 22,5 dm3, je hebt echter niet die hoeveelheid, maar je hebt 700 cm3. Uitrekenen hoeveel mol dat is, en dan met de molaire massa weer omrekenen naar het aantal grammen.
Je kan voor jezelf hiervoor een blokschema maken.
Het is een rij van 4 blokken
volume ------- massa----------- chemische hoeveelheid ------------ volume gassen
Je kijkt dan wat je hebt, en welke je wilt weten. Dan zie je dus hoeveel stappen je berekening is, en waar je langs moet. tussen de blokken staat dan wat je nodig hebt
Bv. van volume naar massa heb je de dichtheid nodig.
Probeer de rest zelf eens in te vullen?
quote:Hartstikke bedanktOp woensdag 11 april 2007 10:16 schreef furious_rage het volgende:
[..]
Nee, ik denk dat je een beetje in de war zit. Ik denk dat jij nu zegt: -3dB * 20 = -60dB. Maar je vergeet dan dat je in dB werkt en dus met een logaritmische schaal. Bovendien als je naar -60 zou gaat heb je een verzwakking en geen versterking.
Dus 20 maal versterking in dB is 20 * log(versterking)=20*log(20)=26dB.
Logaritmen moet je optellen ipv vermenigvuldigen (je 2de fout
Nu krijg natuurlijk wel nog een boel versterking na je cutoff, want je blijft nog meer als een ordegrootte boven de 0 dB hangen.
Voor je 2de vraag. Er is wel een laagdoorlaatsysteem met een spoel en 2 weerstanden. Zoiets ongeveer:
----------L-------R1----
| |
Vin R2 (Vout over R2)
| |
Je krijgt dan de volgende overdrachtsfunctie: Av = Av0 * 1/(1+j*f/fp) met Av0= R2/(R1+R2) , je versterking bij lage frequenties en fp= R1+R2/(2*Pi*L) , je cutt-off frequentie
Das dus een eerste orde systeem zoals je ziet en als je R2,R1 en L juist kiest dan kan je je versterking van 20 bekomen en je cutt-off van 1kHz. (Als dat de bedoeling is)
Hopelijk helpt dit een beetje
Ik heb het nu even vlug doorgelezen en idd, met die logaritmische schaal zat ik opeens wel in de knoei. Ik kijk er thuis wat meer in detail na, maar ik denk dat ik er nu wel uit kom .Die tweede vraag stond ook een beetje los van de eerste. Daar hoef ik geen versterkend systeem te hebben. Dat kan idd niet met zo'n simpel eerste-ordesysteem.
Gegeven is de formule y=x²-2x-3
1b (a weet ik al):
Berken de snijpunten van de formule met de x-as
c. Bepaal van de grafiek de symmetrieas en de coördinaten van de top (dit mag niet met CALC INTERSEcT, TRACE of tabel van je grm).
d. Teken de grafiek bij deze formule. Zorg ervoor dat de snijpunten met de x-as en de top duidelijk zichtbaar zijn.
Dus als iemand het misschien snapt en mij (ons) kan uitleggen?
c. coordinaten top is de afgeleide gelijk gesteld aan 0 vervolgens de gevonden waarde (1) invullen in de oude formule.
d. Gewoon tabel maken en daarna overtekenen in een assenstelsel.
[quote]Uhm.. Kan je het misschien iets specifieker uitleggen?
We snappen het bijna 
En vergelijkingen oplossen snappen we ook al niet. Eigenlijk snappen we er niets van maar dat is niet zo heel gek. Aantal vergelijkingen:
x²-6x+8 = 0
x²+21=10x
½x²-2x+3=0
(x-1)² = 81
quote:Dit staat gewoon in je boek bij de uitleg.Op woensdag 11 april 2007 16:35 schreef Slammers het volgende:
Uhm.. Kan je het misschien iets specifieker uitleggen? :$ We snappen het bijna :p
Bereken f'(x) bij f', en dan daar nul voor pakken, dus f'(0), hier komt 1 uit en bereken dan f(1).
bij b je stelt de formule x²-2x-3=0 omda thet snijpunt met de x-as de y waarde 0 heeft. Met de abc formule of met een andere regel kan je vervolgens y uitrekenen. dan krijg je punt (x,0)
c. De afgeleide dus 2x-2=0 => x=1 dit vul je in in de formule x²-2x-3 dan krijg je er uit y= -1 dus de top ligt in het punt (1,-1) De symetrias weet ik niet dat weet iemand anders vast wel.
d. je maakt een tabel van x= -3 tot x= 3 met de bijbehorende waarden van y en dit teken je in een grafiek. daar geef je de top en snijpunten aan en klaar is kees.
1c: top is altijd waar de afgeleide 0 is, dan weet je coordinaten en symmetrieas.
1d. duh
onder voorbehoud
d. Kijk of je een dal/bergparabool hebt, teken de top en de nulpunten, en trek een mooi lijntje.
quote:De afgeleide in 0 is waardeloos hier.Op woensdag 11 april 2007 16:37 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Dit staat gewoon in je boek bij de uitleg.
Bereken f'(x) bij f', en dan daar nul voor pakken, dus f'(0), hier komt 1 uit en bereken dan f(1).
quote:Op woensdag 11 april 2007 16:35 schreef Slammers het volgende:
quote:ABC-formule is overkill. De laatste is het makkelijkst: je ziet direct dat x-1 = 9 of x-1 = -9.Uhm.. Kan je het misschien iets specifieker uitleggen?
En vergelijkingen oplossen snappen we ook al niet. Eigenlijk snappen we er niets van maar dat is niet zo heel gek. Aantal vergelijkingen:
x²-6x+8 = 0
x²+21=10x
½x²-2x+3=0
(x-1)² = 81
De eerste 3 doe je via ontbinden in factoren:
(x-4)(x-2)=0
tweede omschrijven naar x²-10x+21=0, dan ontbinden: (x-3)(x-7)=0
derde omschrijven naar x²-4x+6=0; je zult zien dat hij niet te ontbinden is (met het soort getallen dat jij kent althans; sta je meer 'soorten' getallen toe dan lukt zo'n ontbinding altijd, maar dat komt op de universiteit wel).
Bij nader inzien denk ik dat er bij de derde (½x)²-2x+3=0 moet staan. Deze kun je na omschrijven wel goed ontbinden.
[ Bericht 6% gewijzigd door GlowMouse op 11-04-2007 17:16:25 ]
voor alle uitleg allemaal , het begint allemaal duidelijker te worden. Ik heb in het begin veel te moeilijk zitten denken. Ik hoop dat het tijdens mjin tentamen maandag de 23ste vruchten afwerpt. De vorige keer haalde ik maar een 3.8 
voor chemie. Dus hoop toch iets beter te scoren.
Dit gaat voor mij even te snel, is er iemand die mij misschien kan vertellen wat ze doen en hoe ze bij de volgende stap in het antwoord (na de =>) komen?
daarna werken ze bij het stuk tussen de rechte haken de haakjes weg: 1-1-alpha+beta-beta+gamma*beta = - alpha + gamma*beta, schrijf je ook wel als gamma*beta - alpha.
Dan heb je dus [gamma*beta- alpha]*xevenwicht = u
En daaruit haal je dus de laatste stukje.
[ Bericht 4% gewijzigd door teigan op 16-04-2007 22:43:56 ]
Natriumfosfaat met Ba2+ -ionen. Het witte neerslag lost op in zoutzuur
Natriumsulfaat met Ba2+ -ionen. Het witte neerslag lost niet op in zoutzuur
De neerslagreactie kan ik wel, maar hoe schrijf je daarna de reactie op met zoutzuur? En waarom lost de ene op en de andere niet? Kan iemand mij dat uitleggen?
Als G een eindige groep is en H een ondergroep van G dan geldt #H | #G.
Bestaat er voor iedere positieve deler van #G een ondergroep?
Hier een vraagje: bestaat er een injectief homomorfisme D6 --> S5?
Ik weet niet of dit een goed argument is: neem een element x in S
Dan is er een injectief homomorfisme tussen D6 en <x> ((ondergroep voortgebracht door x)).
waarom is er geen injectief homomorfisme D6 --> A5?
Ik denk het niet, een eerst idee is: een samenstelling van twee homomorfismen:
D6 --> A5 --> <-1,1>
daarna een tegenspraak afleiden..maar dit komt wel goed, hoop ik..
In de literatuur vind ik zat informatie over zogenaamde pegylated liposomes, maar nergens lijken ze te vertellen hoe zo'n structuur nou in elkaar zit. Dat zal dan wel basiskennis zijn vrees ik :S
quote:Ah oke, zou je die laatste stap naar u/beta*gamma-alpha kunnen uitschrijven?Op maandag 16 april 2007 17:33 schreef teigan het volgende:
Wat ze doen is alles met xevenwicht naar 1 kant brengen.
daarna werken ze bij het stuk tussen de rechte haken de haakjes weg: 1-1+alpha-beta-beta-gammabeta = alpha- gamma*beta.
Dan heb je dus [alpha - gamma*beta]*xevenwicht = u
En daaruit haal je dus de laatste stukje
die bevat ik nog niet helemaal
quote:De laatste stap krijg je nu door beide kanten te delen door [gamma*beta-alpha]. Links valt die term dus weg, en houd je xevenwicht over, rechts krijg je dan dus u/(gamma*beta - alpha)Op maandag 16 april 2007 17:33 schreef teigan het volgende:
Wat ze doen is alles met xevenwicht naar 1 kant brengen.
daarna werken ze bij het stuk tussen de rechte haken de haakjes weg: 1-1-alpha+beta-beta+gamma*beta = - alpha + gamma*beta, schrijf je ook wel als gamma*beta - alpha.
Dan heb je dus [gamma*beta- alpha]*xevenwicht = u
En daaruit haal je dus de laatste stukje.
Sorry voor mijn eerdere fout
quote:Snelle reactie, dank je!Op maandag 16 april 2007 22:42 schreef teigan het volgende:
Ik zie dat ik een foutje in mijn eerste uitleg heb gemaakt, ik pas hem even aan...
Is het nu duidelijk?
quote:Ja, helemaal topOp maandag 16 april 2007 22:47 schreef teigan het volgende:
ik was toevallig in de buurt
Is het nu duidelijk?
quote:Nee, dit is in het algemeen zeker niet waar. Voor delers die priemmachten zijn is het wel altijd waar (Sylow), maar in jouw voorbeeld heeft D6 al geen elementen van orde 12, anders zou hij cyclisch zijn en dat is-ie zeker niet.Op maandag 16 april 2007 20:26 schreef teletubbies het volgende:
Heey:)
Als G een eindige groep is en H een ondergroep van G dan geldt #H | #G.
Bestaat er voor iedere positieve deler van #G een ondergroep?
Hoe schrijf je hem op als je A wilt berekenen, en hoe doe je dat over het algemeen deze formule omdraaien?
quote:Beide kanten vermenigvuldigen met A, en dan delen door R => A = p(rho) * L/ROp dinsdag 17 april 2007 22:27 schreef MaxC het volgende:
Ik zit steeds te kloten met de formule R=p(rho) * L/A
Hoe schrijf je hem op als je A wilt berekenen, en hoe doe je dat over het algemeen deze formule omdraaien?
mail:
quote:Gebruiken ze potdikkie wikipedia als bronUitzending Weekend Millionairs 14 april 2007
From: RTL
Sent:Tuesday, April 17, 2007 10:47:04 AM
To: VrAnKiE
Geachte heer VrAnKiE,
Hartelijk dank voor uw reactie op een vraag in ons programma Lotto Weekend Miljonairs van 14 april jl.
De vraag waarover u een opmerking had, luidde letterlijk:
Hoe heet een mengsel van een metaal met één of meer andere elementen?
A) Legering
B) Alchemie
C) Metallurgie
D) Cohesie
Laten we beginnen met de opmerking dat we altijd dankbaar zijn voor oplettende kijkers. Zij houden ons scherp en zorgen er daarmee ook voor dat Lotto Weekend Miljonairs een kwalitatief hoogstaand programma is en blijft. Nu is het zo dat elke vraag bij Weekend Miljonairs door de redacteur wordt voorzien van minimaal twee betrouwbare bronnen. Daarna wordt een en ander gecheckt door meerdere eindredacteuren van het programma. Dit alles om te voorkomen dat er fouten worden gemaakt.
U stelt dat een legering een mengsel is van meerdere metalen en niet van een metaal met een ander element. Dit baseert u op de Van Dale. Wat hierin vermeld staat, is echter niet compleet. Wij hebben juist voor bovenstaande, uitgebreidere formulering gekozen om de vraag volledig waterdicht te maken. De bronnen die wij hiervoor geraadpleegd hebben, spreken voor zich:
In de Encarta (de online Winkler Prins Encyclopedie) staat letterlijk het volgende:
legering (v. Lat. legare = binden) of alliage, een vaste oplossing van een metaal met andere metalen en/of elementen. (…) Zo is het gewone staal een legering van ijzer [chemie] en koolstof.
Zie: http://nl.encarta.msn.com/encyclopedia_1021524194/legering.html
Zoals u wellicht weet, is koolstof een chemisch element.
Daarnaast vermelden zowel de Nederlandse als de Engelse versie van Wikipedia dat een legering een mengsel van een of meerdere elementen (veelal metalen) is.
Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Alloy en http://nl.wikipedia.org/wiki/Legering
Wellicht ten overvloede nog een laatste bron:
http://www.online-jewelry-fashion.com/legeringen.html
De vraag en het bijbehorende antwoord kloppen dus wel degelijk.
Desondanks danken wij u hartelijk voor uw reactie en hopen wij dat u ons programma ook in de toekomst kritisch wilt blijven volgen.
Met vriendelijke groet,
r Lotto Weekend Miljonairs
-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: vrankie
Verzonden: za 14-04-07 22:21
Aan: Info
Onderwerp: Uitzending Weekend Millionairs 14 april 2007
Geachte Heer/Mevrouw,
Bij deze wil ik U erop attenderen dat in de uitzending van Weekend Millionairs van 14 april 2007 een grove fout werd gemaakt in een vraag over legeringen. De betreffende vraag was gesteld in de strekking van 'Hoe noemt men een verbinding van een metaal met een of m'e'er andere elementen'. De antwoorden waren A) Legering B) Alchemie C) Metaallurgie en D) Cohesie. Hier staat echter het correcte antwoord niet bij. Tot mijn verbazing werd antwoord A goedgeteld, terwijl de Van Dale hierover zegt:
le·ge·ring1 (de ~ (v.), ~en)
1 door legeren verkregen metaalmengsel => alligatie, metaallegering
le·ge·ring2 (de ~ (v.), ~en)
1 het gelegerd worden of zijn
Verder zeggen de lesboeken die ik er op na heb getrokken dat het bij een legering een mengsel van metalen (en dus niet een of meer andere elementen) betreft. Stel nu dat de persoon die deze vraag voorgeschoteld kreeg meer had geweten van scheikunde, had zij simpelweg geen correct antwoord kunnen geven. Dit vind ik zeer kwalijk. Ik stuur deze mail omdat ik hoop dat er beter gelet wordt op de vraagstelling danwel vragen die bij Weekend Millionairs gesteld worden.
Hoogachtend,
Vrankie
. maar ik weet nu dus nog steeds niet wat de officiele definitie is, want met staal heeft ze natuurlijk misschien wel een punt?We hebben een kar met daarop een losliggende steen met onbekende massa. op een bepaald moment wordt en een constante kracht op de kar uitegeoefend, de kar krijgt hierdoor een versnelling van 3,0 m/s^2
de statische wrijvingscoefficient tussen de kar en de steen is gelijk aan 0,35.
vraag is, blijft de steen op de kar liggen. of valt hij eraf?
De statische wrijvingskracht is Fw = 0,35*FN = 0,35*9,81*m = 3,4m.
Omdat de statische wrijvingskracht groter is dan de kracht die op de steen werkt, zal de steen blijven liggen.
Hier de opgave:
quote:P(A) is natuurlijk 30/36One throws with two fair dice denoted d1 and d2. Let A be the event that the number of eyes thrown with d1 is different from that thrown with d2. Let B be the event that the total numver of eyes is more than 10. The probability P(A U B) equals:30/36 31/36 32/36 33/36
P(B) is 3/36 (je kan op 2 manieren 11 gooien en op 1 manier 12)
Maar hoe bereken ik dan P(A U B)?
Het antwoord is 31/36, heb het heel flauw in een tabel gezet en geteld, maar er moet ook een formule voor zijn?
Verder de vraag waar ik de betekenis van de symbolen van kansrekeningen kan vinden, zoals U, ∩ en zo'n U 90 graden gedraaid (krijg het hier niet ingevoegd)
P(A∩B) = De kans op B terwijl A gegeven is. Oftewel de kans op meer dan 10 ogen, terwijl je weet dat beide aantallen ogen verschillend zijn. (A) Dus 6+6 vervalt dan, en dus alleen 5+6 en 6+5 en dus 2/36
30/36 + 3/36 - 2/36
33/36 - 2/36 = 31/36
Zo was het dacht ik.
quote:http://www.statistics.com/resources/statsymbols.pdfOp donderdag 19 april 2007 15:01 schreef Schuifpui het volgende:
Verder de vraag waar ik de betekenis van de symbolen van kansrekeningen kan vinden, zoals U, ∩ en zo'n U 90 graden gedraaid (krijg het hier niet ingevoegd)
Helemaal onderaan.
Wat heb ik toch een gruwelijke hekel aan kansrekenen, ik heb zo het idee dat ik hier binnenkort wel weer te vinden ben.
quote:De voorwaardelijke kans noteer je met P(A|B) (kans op A gegeven B). P(A∩B) is de kans dat zowel A als B optreden. De regel die je nu geeft is trouwens eenvoudig in te zien door een Venn-diagram te tekenen.Op donderdag 19 april 2007 15:29 schreef -J-D- het volgende:
P(A U B) = P(A) + P(B) - P(A∩B)
P(A∩B) = De kans op B terwijl A gegeven is.
Om deze opgave iets gestructureerder aan te pakken, zie de berekening van -J-D-, maar lees die P(A∩B) als 'zowel A als B treden op'. Dat is in precies 2 situaties: 5/6 en 6/5 ogen.
En kansrekenen is leuk
quote:Ik zit dit te lezen, maar vind het een heel vreemde uitleg. Je interpreteert de notatie verkeerd, gaat vervolgens met een voor die interpretatie verkeerde manier rekenen, en komt dan toch op een antwoord dat strookt met de notatie. De voorwaardelijke kans bereken je namelijk anders. Zou je weten dat beide aantallen ogen verschillend zijn, heb je nog 30 situaties over. In precies 2 van die situaties heb je een ogensom groter dan 10, dus zou de voorwaardelijke kans 2/30 zijn.P(A∩B) = De kans op B terwijl A gegeven is. Oftewel de kans op meer dan 10 ogen, terwijl je weet dat beide aantallen ogen verschillend zijn. (A) Dus 6+6 vervalt dan, en dus alleen 5+6 en 6+5 en dus 2/36
[ Bericht 5% gewijzigd door GlowMouse op 19-04-2007 16:00:10 ]
En ik heb er gelijk nog een.
quote:Ik heb hier dus al geen idee hoe ik moet beginnen, en met dat boek kom ik ook al niet echt verder. Ik gok zo dat het de oppervlakte is van het deel dat de normaal verdelings-grafieken elkaar overlappen? Hoe doe ik dit?Two aircraft fly at the same lateral position, but at different altitutes. The altitude of aircraft 1 is normally distributed with mean 7.0 km and standard deviation of 150m. The altitude of aircraft 2 is also normally distributed and h2 is independent of h1. The mean height of aircraft 2 is 8.0km and its standard deviation is again 150m. Find the probability that the two aircraft are within the adistance of 500m.
quote:Dank voor de opmerking.Op donderdag 19 april 2007 15:48 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
De voorwaardelijke kans noteer je met P(A|B) (kans op A gegeven B). P(A∩B) is de kans dat zowel A als B optreden. De regel die je nu geeft is trouwens eenvoudig in te zien door een Venn-diagram te tekenen.
Om deze opgave iets gestructureerder aan te pakken, zie de berekening van -J-D-, maar lees die P(A∩B) als 'zowel A als B treden op'. Dat is in precies 2 situaties: 5/6 en 6/5 ogen.
En kansrekenen is leuk
[..]
Ik zit dit te lezen, maar vind het een heel vreemde uitleg. Je interpreteert de notatie verkeerd, gaat vervolgens met een voor die interpretatie verkeerde manier rekenen, en komt dan toch op een antwoord dat strookt met de notatie. De voorwaardelijke kans bereken je namelijk anders. Zou je weten dat beide aantallen ogen verschillend zijn, heb je nog 30 situaties over. In precies 2 van die situaties heb je een ogensom groter dan 10, dus zou de voorwaardelijke kans 2/30 zijn.
Het zat nog redelijk in mn geheugen, maar niet compleet.
quote:Ehm ik geloof dat ik het nog niet echt snap. Het probleem is dat ik geen idee heb wat ik concreet moet berekenen. Over momentgenerende functies staat wel wat in het boek. Ik ben echt heel slecht in kansrekenen, geef mij maar mechanica vakken, veel leuker dan dit soort abstract gedoe.Op donderdag 19 april 2007 16:21 schreef GlowMouse het volgende:
Dit is gelijk een vraag van heel andere orde. Je hebt feitelijk twee stochasten: X ~ N(7000, 150²) en Y ~ N(8000, 150²) (parameters zijn de verwachting en variantie). De vraag is nu: wanneer is |X-Y|<500. Wanneer je de kansverdeling weet van X-Y, kun je de vraag dus beantwoorden. Lukt het zo? Mocht het niet lukken, geef dan even aan of je momentgenererende functies kent; dat zou uitleg begrijpelijker maken.
Bewijs:
Definieer Z = -Y ~ N(-8000, 150²) (verdeling volgt uit substitutie in de pdf)
Eet(X-Y) (mgf van X-Y)
= Eet(X+Z)
= EetX*EetZ (onafhankelijkheid)
= e7000t + 150²t²/2 * e-8000t+150²t²/2 (invullen mgf van normale verdeling)
= e-1000t + 150²t² (exponenten samennemen)
Dit is precies de mgf van de gezochte normale verdeling. Omdat de mgf een verdeling vastlegt, moet het dus wel gaan om de gezochte verdeling.
Nu de kansverdeling van X-Y bekend is, kun je bepalen wanneer X-Y tussen -500 en 500 ligt:
-500 < X-Y < 500
500 < X-Y+1000 < 1500
500/sqrt(2*150²) < (X-Y-1000)/sqrt(2*150²) < 1500/sqrt(2*150²)
500/sqrt(2*150²) < Z < 1500/sqrt(2*150²) (Z is de standaardnormaal verdeelde stochast, anders dan in het bewijs hierboven).
Het antwoord is dus FZ(1500/sqrt(2*150²)) - FZ(500/sqrt(2*150²)) (met F de cdf). Hier komt ongeveer 0,0092 uit.
[ Bericht 0% gewijzigd door GlowMouse op 19-04-2007 20:03:06 (oeps, minnetje blijven staan) ]
quote:WowOp donderdag 19 april 2007 17:21 schreef GlowMouse het volgende:
Stelling: de kansverdeling van X-Y is normaal met verwachting -1000 en variantie 2 * 150².
Bewijs:
Definieer Z = -Y ~ N(-8000, 150²) (verdeling volgt uit substitutie in de pdf)
Eet(X-Y) (mgf van X-Y)
= Eet(X+Z)
= EetX*Ee-tZ (onafhankelijkheid)
= e7000t + 150²t²/2 * e-8000t+150²t²/2 (invullen mgf van normale verdeling)
= e-1000t + 150²t² (exponenten samennemen)
Dit is precies de mgf van de gezochte normale verdeling. Omdat de mgf een verdeling vastlegt, moet het dus wel gaan om de gezochte verdeling.
Nu de kansverdeling van X-Y bekend is, kun je bepalen wanneer X-Y tussen -500 en 500 ligt:
-500 < X-Y < 500
-1500 < X-Y-1000 < -500
-1500/sqrt(2*150²) < (X-Y-1000)/sqrt(2*150²) < -500/sqrt(2*150²)
-1500/sqrt(2*150²) < Z < -500/sqrt(2*150²) (Z is de standaardnormaal verdeelde stochast, anders dan in het bewijs hierboven).
Het antwoord is dus FZ(-500/sqrt(2*150²)) - FZ(-1500/sqrt(2*150²)) (met F de cdf). Hier komt ongeveer 0,0092 uit.
helemaal goed, thanks. Eerst even eten en straks maar weer verder. Thanks again.
quote:Ik was een - vergeten, maar door symmetrie maakte dat niet uit voor het antwoord.Op donderdag 19 april 2007 17:38 schreef Schuifpui het volgende:
[..]
Wow
Eerst even eten en straks maar weer verder. Thanks again.
quote:Dat central limit theorem houdt dus in dat de PDF kan worden benaderd met een normaal verdeling. Volgens mij moet ik die normaal verdeling dan integreren van -∞ tot 99, klopt dat? Het probleem is dat ik niet weet hoe ik de variatie omzet. De variatie voor een enkel stuk pijp is (9.25-10.25)2/12 = 1/48 toch? Maar hoe zet ik dat om?A production line produces sections for a well pipe. The length of each section i is modeled by a random variable xi, which is uniformly distributed between 9.75 m en 10.25 m. A well pipe is made of 10 of these sections, the length of which is represented by the random variable z = ∑(i=1..10) xi. Assuming that the variable xi i = 1..10, are independent, the probability that the length of the well pipe is shorter than 99 m is:
[hint: use the central limit thearem for identically distributed random variables.]
[edit] heel veel typo's, sorry
[ Bericht 1% gewijzigd door Schuifpui op 19-04-2007 22:44:25 ]
Invullen: sqrt(10) * (lengte pijp/10 - 10) / sqrt(1/48) = sqrt(4,8) (lengte pijp - 100) ~ N(0,1)
Nu delen door sqrt(4,8) zodat de variantie 4,8 keer kleiner wordt:
lengte pijp - 100 ~ N(0,1/4.8)
zodat lengte pijp ~ N(100,1/4.8)
[ Bericht 2% gewijzigd door GlowMouse op 19-04-2007 23:24:02 ]
quote:Hmm deze zie ik niet echt. Ik vind je notatie eerlijk gezegd vrij ingewikkeld. Zou je het misschien in iets meer woorden kunnen uitleggen? Of wat preciezer de stappen beschrijven die ik moet doen om op het antwoord te komen? Sorry, ben er overduidelijk geen ster in.Op donderdag 19 april 2007 23:07 schreef GlowMouse het volgende:
De CLT zegt dat sqrt(n) * (x-streep - verwachting x) / stddev(x) -->d N(0,1).
Invullen: sqrt(10) * (lengte pijp/10 - 10) / sqrt(1/48) = sqrt(4,8) (lengte pijp - 100) ~ N(0,1)
Nu delen door sqrt(4,8) zodat de variantie 4,8 keer kleiner wordt:
lengte pijp - 100 ~ N(0,1/4.8)
zodat lengte pijp ~ N(100,1/4.8)
[edit]Is het dan zo dan ik die 4.8 als standaard deviatie kan gebruiken en vervolgens die normaal verdeling kan integreren zoals ik zei?
Die 100 als verwachting, die 1/4.8 als variantie.
quote:Zodra je die N(..,..) gebruikt, is dat de normalcdf oid?Op donderdag 19 april 2007 23:27 schreef GlowMouse het volgende:
waar haak je af?
quote:Ja dat had ik door, op die heb ik ook nog wel even moeten puzzelen voordat ik hem zag. Een momentje, probeer het even op een rijtje te krijgen.Op donderdag 19 april 2007 23:30 schreef GlowMouse het volgende:
Dat is de verdeling. X~N(mu,sigma²) wil zeggen dat de stochast X normaal verdeeld is met de gegeven parameters. Dezelfde notatie gebruikte ik om 17:21.
f = 1/(sqrt(2pi)*sigma)*e^(-1/2((x-xstreep)/sigma)^2)
voor xstreep zou ik 100 moeten gebruiken en sigma sqrt(1/4.8), klopt het dat dan de vergelijking is voor de normaalverdeling?
Bij verdelingen noteer je dat met een mu, omdat hij onafhankelijk is van de waarden van de stochasten. De invulling is verder juist.
Eigenlijk zou je hiervoor een vergoeding moeten vragen, dan was je allang rijk geweest.
quote:Uitleggen is ook vaak best leerzaam. Als ik wat uitleg heb ik bij bepaalde kleine puntjes in mijn uitleg soms wat twijfel, die zoek je dan nog even na en soms blijkt dan dat de zaak toch net wat anders zit dan je altijd dacht. Het gaat meestal om kleine nuances maar ook die zijn belangrijk.Op donderdag 19 april 2007 23:49 schreef Schuifpui het volgende:
Eigenlijk zou je hiervoor een vergoeding moeten vragen, dan was je allang rijk geweest.
Voor een vak moeten wij werken met microcontrollers. Echter, de uitleg die we kregen vond ik echt niet goed, zodat ik niet het gevoel heb echt goed te weten wat het nu juist inhoud en wat er nu juist van me verwacht wordt. Morgen moet ik in een labosessie volgende opdracht vervolledigen:
Opdracht:
De wobbel is een robot die zich voortbeweegt op wielen. De opdracht is gebaseerd op een bestaande robot die beschreven staat in het artikel getiteld ‘Wobbel’ in het tijdschrift Elektuur van oktober 2001. Hij is uiterst simpel van opzet, want veel meer dan een processor, twee sensoren en twee motortjes zit er niet in. De in het tijdschrift beschreven robot is in staat om obstakels te herkennen en deze te ontwijken. Ook het model in het labo is met deze mogelijkheid uitgerust door middel van twee zenders en twee ontvangers. Dit laatste model was echter wel voorzien van wielen in plaats van pootjes.
Onze opdracht bestaat er nu uit om een specifiek programma te schrijven voor het IC 89C2051 dat zich op de wobbel bevindt.
Elke groep krijgt een verschillende opdracht:
Het is ten sterkste aangeraden deze opdracht grondig voor te bereiden.
U krijgt 1 labo de tijd om tot een praktisch implementatie (edit: in assembler) te komen.
De robotjes zijn in het labo beschikbaar.
Laat de wobbel-robot in een vierkant rijden.
Concreet: De 2 motortjes zullen wel verbonden zijn met elk een wiel. Ik neem aan (maar ben bijgod niet zeker) dat de sensoren tellen hoeveel toeren een wiel al gemaakt heeft. Elk wiel moet eerst x aantal toeren draaien, waarna steeds hetzelfde wiel zoveel toeren draait dat er een kwartcirkel vervolmaakt wordt. Dat lijkt me de logische ruwe schets van het probleem. Echter, hoe je zoiets implementeert..
Hulp voor mij kan zijn:
-Een link naar een site met de nodige uitleg (maar dan niet van de orde wikipedia, die heb ik al bekeken uiteraard), liefst rond implementatie
-Uitleg in het algemeen (maar, ik moet het begrijpen(zie verder deze post) en wil niet gewoon klakkeloos kopiëren..
Bij voorbaat dank!
Het is belangrijk dat ik er iets van begrijp opdat ik het hoofdproject: ontwerp een windsnelheidsmeter adhv een microcontroller ook tot een goed einde moet brengen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Masanga op 22-04-2007 12:17:17 ]
Toon aan dat voor oneven priemdeler p van n geldt : p = 1 mod 4.
Ik zoek een hint om te beginnen, al mijn pogingen waren min of meer hopeloos!
alvast thanx
quote:Wat is de orde van x in (Z/pZ)*?Op maandag 23 april 2007 16:56 schreef teletubbies het volgende:
Zij x een geheel getal en n = x²+1.
Toon aan dat voor oneven priemdeler p van n geldt : p = 1 mod 4.
Ik zoek een hint om te beginnen, al mijn pogingen waren min of meer hopeloos!
alvast thanx
Bereken hoeveel ml 0,460M zoutzuur je moet toevoegen aan 3,75g NaF(s) om een buffer te krijgen
met pH = 3,00.
tot zover:
HCl (s) -> H3O+ en Cl-
NaF(s) -> Na+ en F-
uit 3,75g komt 8,9 x 10-2 mol
Als reactie van de buffer dacht ik aan:
H3O+ en F- <-> H2O en HF
maar hier loop ik dr op vast.
alvast bedankt
Bewijs dat G een normaaldeler N van eindige index [G:N] > 1 bevat.
Ik weet dat de grootste normaaldeler die in H is bevat is N' = doorsnede van alle xHx-1 (voor alle x in G). Ik kan niet de stelling van lagrange gebruiken omdat ik nog niet zeker weet dat index van N (of N') in G eindig is. Moeten G en H eindige orde hebben?!
Weer alvat bedankt!
[ Bericht 0% gewijzigd door teletubbies op 26-04-2007 20:05:56 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door teletubbies op 26-04-2007 20:06:18 (foutje) ]
quote:Als G en H eindige orde hebben is de opgave wel erg triviaal; het interessante is nu juist dat dit ook geldt voor G en H met oneindige orde.Op donderdag 26 april 2007 19:26 schreef teletubbies het volgende:
Zij G een groep en H een ondergroep met eindige index in G. dus [G:H] > 1.
Bewijs dat G een normaaldeler N van eindige index [G:N] > 1 bevat.
Ik weet dat de grootste normaaldeler die in H is bevat is N' = doorsnede van alle xHx-1 (voor alle x in G). Ik kan niet de stelling van lagrange gebruiken omdat ik nog niet zeker weet dat index van N (of N') in G eindig is. Moeten G en H eindige orde hebben?!
Weer alvat bedankt!
Gebruik dat in de doorsnede die N' definieert slechts eindig veel verschillende groepen voorkomen: als x en y in dezelfde nevenklasse van G/H zitten, dan is xHx-1 = yHy-1.
Hoe kom je van 2X^2 -3X -5 naar (2X +2)(X - 2,5) ?
Het klopt trouwens wel, maar ik snap niet hoe je die stap moet zetten..
quote:(x+1)*(2x-5) lijkt me veel logischer alleszins, en die vind je snel met Horner (ik neem aan dat je vertrouwd bent met die methode).Ik denk er eens over alleszins, maar ben zelf eerst even bezig met eigen schoolwerk..Op dinsdag 1 mei 2007 15:28 schreef SuperRogier het volgende:
Stomme vraag misschien, maar ik kom er ff niet uit
Hoe kom je van 2X^2 -3X -5 naar (2X +2)(X - 2,5) ?
Het klopt trouwens wel, maar ik snap niet hoe je die stap moet zetten..
quote:(x+1)*(2x-5) klopt inderdaad ook. Methode van Horner ben ik totaal niet mee bekend, en staat verder ook in geeneen boekOp dinsdag 1 mei 2007 18:04 schreef Masanga het volgende:
[..]
(x+1)*(2x-5) lijkt me veel logischer alleszins, en die vind je snel met Horner (ik neem aan dat je vertrouwd bent met die methode).Ik denk er eens over alleszins, maar ben zelf eerst even bezig met eigen schoolwerk..
Hoe kun je dat zo snel doen? Als er geen 2X^2 was dan kan ik het ook simpel, uitkomst moet keer elkaar C zijn en bij elkaar op geteld B, maar dat wil alleen toch als A = X^2?Daarom vroeg ik me af of iemand kan helpen met het opstellen van die differentiaalvergelijkingen..
Hier vind je de opgave:
Je hebt als input een uitwendige kracht f(t) en 2 outputs, nl. x1(t) en x2(t). Op die manier zou ik 2 differentiaalvergelijkingen moeten uitkomen ( 1 voor m1*d²(x1(t))/dt²=f(t)+k1*x1(t)-k1*x2(t)....
en als 2: m2*d²x2(t)/dt²=...)
--[ Bericht 24% gewijzigd door GlowMouse op 05-05-2007 20:47:40 ]
Controleer het maar wel even, ik ben heel erg goed in minnen en plussen vergeten of door elkaar halen, heb het erg snel gedaan, maar dit is iig de manier. De onderste zijn de twee diff vgl in matrix vorm.
quote:b1 en b2 zijn dempers.. de veer is gewoon: F=k*x(t)Op zaterdag 5 mei 2007 20:32 schreef GlowMouse het volgende:
Ik weet niet wat b1 en b2 zijn, maar als daar geen krachten worden uitgeoefend ziet je eerste dv er al goed uit; de tweede zou m2*d²x2(t)/dt² = k1*x1(t) + k2*x2(t) - k1*x2(t) worden. Denk ik met mijn middelbareschoolkennis.
hm wacht even, toch wat editen
demper: F=b*dx/dt en massa: F=m*d²x/dt²
quote:Dat wist ik alOp zaterdag 5 mei 2007 20:43 schreef Schuifpui het volgende:
De x met een puntje er boven is overigens de eerste afgeleide en met twee puntjes de tweede afgeleide naar de tijd.
Maar heel erg bedankt, ziet er mooi uit 
De weerstand van de draad is 30 Ohm
Vraag:
Tussen welke waarden kan de weerstand tussen de punten A en B varieren?
Snap er geen f*ck van
Heeft die ene schuifweerstand daarmee te maken?
En bestaat er een symbool voor een spanningsdeler?
wij moeten bij scheikunde een pH-schaal maken van de gemeten resultaten. Die metingen zijn van verschillende stoffen in combinatie met rodekoolsap. Dus hebben wij van elke stof 2 cm in een reageerbuis gedaan, en 1 cm rodekoolsap. Die hebben we weer met indicatorpapier in aanraking gebracht, en die vergeleken met de ph-schaal. Daar kwamen weer nummers uit, en die heb ik nu keurig in een tabelletje staan.
Nu moeten we een ph-schaal maken van die metingen, maar wat moet ik dan precies doen
?Wat je nu denk ik nog moet doen is een schaal van 1-14 maken, en daar dus je stoffen bij de juiste pH zetten.
Als het goed is zag je ook kleurverschillen bij de rodekoolsap. Die zou ik er dan ook nog bijzetten. Bij een lage pH is hij rood, en bij een hoge pH blauw, en onderweg van laag naar hoog is ie paars. Verwerk dat er ook in, en dan denk ik dat je een heel eind bent..
quote:thanxOp zondag 6 mei 2007 16:13 schreef teigan het volgende:
Je hebt de verschillende stoffen, en hun pH, dat zijn die nummertjes..
Wat je nu denk ik nog moet doen is een schaal van 1-14 maken, en daar dus je stoffen bij de juiste pH zetten.
Als het goed is zag je ook kleurverschillen bij de rodekoolsap. Die zou ik er dan ook nog bijzetten. Bij een lage pH is hij rood, en bij een hoge pH blauw, en onderweg van laag naar hoog is ie paars. Verwerk dat er ook in, en dan denk ik dat je een heel eind bent..
.ik heb de volgende ph-waardes (gemengd met rodekoolsap):
demiwater 9
zoutoplossing 8
sodaoplossing 7
7-up 1
azijnzuur 1
ammonia 7
zeep 7
citroensap 8
Die waardes zijn van zo'n kaartje gehaald.
Ik heb een vraagje over genererende functies in kansrekening.
Stel:
GX(s)=1/3+1/3s+1/3s2
Bepaal de genererende functies van U=X+1, V=3X en W=X2
De tweede V=3X is makkelijk, het antwoord moet zijn (GX(s)) 3 want V=X+X+X en ik hoef alleen de regels gebruiken.
Maar ik begrijp niet goed hoe ik de rest moet doen.....
?quote:Ik ga er even vanuit dat je de MGF bedoelt, en niet de FMGF.Op zondag 6 mei 2007 19:45 schreef teletubbies het volgende:
Heey:)
Ik heb een vraagje over genererende functies in kansrekening.
Stel:
GX(s)=1/3+1/3s+1/3s2
Bepaal de genererende functies van U=X+1, V=3X en W=X2
De tweede V=3X is makkelijk, het antwoord moet zijn (GX(s)) 3 want V=X+X+X en ik hoef alleen de regels gebruiken.
Maar ik begrijp niet goed hoe ik de rest moet doen.....
U=X+1 is ook makkelijk: GU(s) = Ee^(sU) = Ee^(s(X+1)) = e^s * Ee^(sX) = e^s * GX(s)
W = X2 zou je moeten kunnen bepalen, een MGF legt immers de verdeling vast, maar ik zie zo 1-2-3 niet hoe.
Zou dit goed zijn?
quote:MGF is moment generating functions? Ik bedoel de gewone generende functies en niet die waarbij je s=e^t moet subsitueren. Trouwens voor V=3X ik had het totaal fout.Op zondag 6 mei 2007 21:29 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Ik ga er even vanuit dat je de MGF bedoelt, en niet de FMGF.
U=X+1 is ook makkelijk: GU(s) = Ee^(sU) = Ee^(s(X+1)) = e^s * Ee^(sX) = e^s * GX(s)
W = X2 zou je moeten kunnen bepalen, een MGF legt immers de verdeling vast, maar ik zie zo 1-2-3 niet hoe.
voor U=X+1 het antwoord is : Gx(sx+1)=s Gx(s).
FMGF waaar staat het weer voor!?
De MGF n keer gedifferentieerd en geëvalueerd in 0 geeft E[Xn]
De FMGF n keer gedifferentieerd en geëvalueerd in 1 geeft E(pi[i van 0 t/m n-1](X-i))
'Gewone' genererende functies heb ik met kansrekening nog nooit van gehoord, en via Google word ik ook niet veel wijzer. Kun je de definitie geven?
quote:Weet je zeker dat het goed is? Ik zou demiwater neutraal verwachten, en citroensap zuurder.Op zondag 6 mei 2007 22:01 schreef hello_moto1992 het volgende:
zo heb ik het nu: [afbeelding]
Zou dit goed zijn?
De vraag is ik heb een aantal kansen (in dit geval 13, maar dat is denk ik niet van belang) en ik wil weten hoe groot de kans is dat precies 'n' van die kansen uitkomen. (n is in mijn geval 3 4 of 5, maar wederom lijkt me dat niet van belang).
Hoe ga je van graden naar radialen?
en eventueel weer terug pi = 180 graden.
Rest kan je zelf ook wel bedenken
.* graden = radialen * (360 / 2π)
quote:Kansen kunnen niet uitkomen, dus ik ga ervanuit dat je gebeurtenissen bedoelt. Je hebt 13 gebeurtenissen met daarop de kansen, en je wilt weten wanneer precies n van die gebeurtenissen optreden. Om hier wat zinnigs over te zeggen, is het allereerst van belang hoe de gebeurtenissen samenhangen. Zijn het bijvoorbeeld gebeurtenissen die optreden bij van elkaar onafhankelijke experimenten? Daarnaast is het voor de eenvoud van uitrekenen wel van belang of alle gebeurtenissen met dezelfde kans optreden.Op dinsdag 8 mei 2007 14:12 schreef Alfje het volgende:
Het is dan wel niet voor een schoolopdracht maar ik denk dat ik hier de meeste kans heb dat ik iemand tref die er verstand van heeft. Ik heb een vraag over kansberekening, niet mijn sterkste punt.
De vraag is ik heb een aantal kansen (in dit geval 13, maar dat is denk ik niet van belang) en ik wil weten hoe groot de kans is dat precies 'n' van die kansen uitkomen. (n is in mijn geval 3 4 of 5, maar wederom lijkt me dat niet van belang).
quote:Sja dat is het nouw, dat kon ik wel bedenken maar de rest volgde nietOp dinsdag 8 mei 2007 21:54 schreef Merkie het volgende:
2pi = 360 graden.
pi = 180 graden.
Rest kan je zelf ook wel bedenken
Maar ik snap het ineens weer, sinds de 2e klas niet meer gedaan ofzo dus vandaar dat het enigszins was weggezakt.. Maargoed dankjewel
quote:Hum van radialen naar graden is het radialen / (2π / 360 ) maar de rest klopt welOp dinsdag 8 mei 2007 21:55 schreef -J-D- het volgende:
* radialen = graden * (2π / 360)
* graden = radialen * (360 / 2π)
edit: typo
[ Bericht 18% gewijzigd door SuperRogier op 08-05-2007 22:20:26 ]
quote:Ja deze! Ik vind het soms lastig om te werken met stochasten (overgaan van de ene naar de andere variabele).Op maandag 7 mei 2007 22:42 schreef thabit het volgende:
Het zal wel voor een stochast gedefinieerd zijn die waarden aanneemt in Z>-N voor een N en dan gelijk zijn aan som P(X=n)s^n. Dan is G3X(s) natuurlijk gewoon GX(s3).
Nog een vraagje over de Euler functie ( ik noem die ff E(n)).
E(n) is dus de orde van (Z/nZ)*. Te bewijzen: als n naar oneindig gaat, dan gaat E(n) ook naar oneindig.
Ik had als idee een afschatting maken van E(n) en dan toon ik aan dat die afschatting naar oneindig gaat als n naar oneindig gaat.
Ik kwam op dit idee:
Stel je hebt een getal n. Ik definieer een functie O(n) als volgt:
O(n) is de eulerfunctie van het product van de eerste priemgetallen waarbij dit product kleiner of gelijk is aan n.
Dan moet gelden O(n) <= E(n) voor alle n > 0.
bijv: n=32. Dan geldt E(n)= E(32)=16 en O(2*3*5)=O(30)=8.
dus O(n) <= E(n).
Ik heb een sterk gevoel dat dit geldt voor alle andere waarden van n. Maar ik weet niet hoe ik dit moet bewijzen. Dat O(n) naar oneindig gaat is een makkie.
Enig idee?
Alvast bedankt
quote:Dat is toch hetzelfdeOp dinsdag 8 mei 2007 22:12 schreef SuperRogier het volgende:
[..]
Hum van radialen naar graden is het radialen / (2π / 360 ) maar de rest klopt wel
edit: typo
.quote:Ja
Vraag 1 van een tentamen:
Let A and B be two events in a sample space for which P(A) = 1/3 and P(B) = 1/2. Further P(A U B) = 3/4. The probability P(Ac U Bc) equals:
Hoe doe ik dit, iemand die dit in jip en janneke taal kan uitleggen?
Die U betekent toch min of meer "of"?
Begin behoorlijk wanhopig te worden, ik haal dit echt nooit.
Kijk eens welke dingen gegeven zijn, en wat je precies wilt weten. Van hele uitkomstenruimte weet je dat de oppervlakte 1 is, dat is daarna het enige dat je nog nodig hebt
Steekproef van 25 exemplaren, 3% defect, 8% 2e keus verdeeld. Hoe groot is de kans op minstens 22 goede exemplaren?
Ik heb heel veel geprobeerd, maar kom er simpelweg niet uit..
quote:3% is defect, en 8% is niet defect maar niet 100%. Zou je dus ook mee kunnen rekenen als defect, ik wist niet of dat ook nodig was dus ik dacht ik zet het er maar bij voor het geval dat..Op maandag 14 mei 2007 11:55 schreef GlowMouse het volgende:
Wat bedoel je precies met "8% 2e keus verdeeld"?
Het komt er in ieder geval op neer dat 89% goed is.
Gevraagd is nu P(X=22)+P(X=23)+P(X=24)+P(X=25). Lukt het zo?
quote:Nee, om eerlijk te zijn niet. Ik had exact hetzelfde in gedachten, en deed " 0.89^22 + 0,89^23 + 0,89^24 + 0,89^25 " en daar komt als antwoord uit 0.26085Op maandag 14 mei 2007 12:05 schreef GlowMouse het volgende:
De kans dat je een goed exemplaar treft is dus 0,89. Je hebt nu een binomiale verdeling nodig, want je herhaalt 25x een experiment waarbij de uitkomst steeds succes of niet succes is met dezelfde succeskans. Definieer X als een stochast die binomiaal verdeeld is met parameters n=25 en p=0,89.
Gevraagd is nu P(X=22)+P(X=23)+P(X=24)+P(X=25). Lukt het zo?
Het antwoord wat was gegeven was P > 22 => 1-P(Y </= 21) = 1 - 0,2934 = 0,7066
Wat de uitwerking doet, is een tabel raadplegen van de binomiale verdeling. Dat kan ook, en levert natuurlijk hetzelfde antwoord op.
quote:Okee, dat snap ik, maar de uitwerking wil nog steeds niet helemaal. Als je er 25 hebt en er zijn er 22 of meer goed, moet je dan ook gebruik maken van de 25 boven 22 oid?Op maandag 14 mei 2007 12:19 schreef GlowMouse het volgende:
Je berekent de kansen verkeerd. Wanneer er 22 goed zijn, moeten er ook 3 fout zijn. Je moet daarom nog vermenigvuldigen met 0,11^3. Die drie fouten kunnen op meerdere posities zitten, zodat je nog een extra factor 25-boven-3 krijgt. Dit gebeurt bij allevier je kansen. Zie ook het wikipedia artikel over de binomiale verdeling.
Wat de uitwerking doet, is een tabel raadplegen van de binomiale verdeling. Dat kan ook, en levert natuurlijk hetzelfde antwoord op.
Dus de kansen die ik had uitgerekend keer 25 boven 3 keer 0.11^3? Maar dan klopt het nog steeds niet..
Ik snap er ineens niks meer van
P(X=23) = 25-boven-23 * 0,89^23 * 0,11^2
etc.
Overigens zijn 25-boven-22 en 25-boven-3 hetzelfde.
quote:Het komt inderdaad zo uit, bedankt.Op maandag 14 mei 2007 12:37 schreef GlowMouse het volgende:
P(X=22) = 25-boven-22 * 0,89^22 * 0,11^3
P(X=23) = 25-boven-23 * 0,89^23 * 0,11^2
etc.
Overigens zijn 25-boven-22 en 25-boven-3 hetzelfde.
Hoe het wordt "uitgewerkt" geeft het als antwoord dat de kans dat er 22 of meer goed zijn gelijk is aan 1- ( tot en met 21) goed. Ze berekenen van 1 tot en met 21, dan 1 - die kans is hetzelfde, maar hoe bereken je dan van 1 tot 21? Als dat ook zo gaat lijkt dat me een stuk omslachtiger.
quote:Zo, dat gaat inderdaad een stuk sneller ja, als je het zo in je rekenmachine invoertOp maandag 14 mei 2007 12:56 schreef GlowMouse het volgende:
De cumulatieve kans (P(X<=c)) is vaak in tabellen te vinden, en ook met sommige rekenmachines snel te berekenen (bv binomcdf(25,0.89,21) op een Texas Instruments).
Bedankt, dat werkt een tikje makkelijker en sneller
En ook bedankt voor de overige uitleg
quote:Dat is omdat je met een GR makkelijk (op de TI-83 met binomcdf) binomiale kansen van P(X<22) kan uitrekenen.Op maandag 14 mei 2007 12:50 schreef titaan het volgende:
[..]
Het komt inderdaad zo uit, bedankt.
Hoe het wordt "uitgewerkt" geeft het als antwoord dat de kans dat er 22 of meer goed zijn gelijk is aan 1- ( tot en met 21) goed. Ze berekenen van 1 tot en met 21, dan 1 - die kans is hetzelfde, maar hoe bereken je dan van 1 tot 21? Als dat ook zo gaat lijkt dat me een stuk omslachtiger.
edit: Oh, eerst eens refreshen
En gelijk weer een nieuwe (jullie zullen wel het idee krijgen dat ik helemaal niets kan
):quote:Die x1 = 3 en x2 = 5 zijn overigens de verwachte waarden, de means dus.Gegeven zijn twee stochastische variabelen x1 en x2 met x1 = 3 en x2 = 5. Verder is de standaardafwijking van x1 gelijk aan sqrt(2). De verwachte waarde van de stochastische variabele 3x12 - 2x2 is dan gegeven als: ...
Ik heb zal al het e.e.a. geprobeerd maar ik kom er niet uit. Mijn eerste gedachte was simpel weg de means van x1 en x2 invullen, maar dat blijkt niet te kloppen. Het antwoord moet 23 zijn.
E[X] is de mean?
En E[X2] de mean van x2?
Dat betekend dat de mean van x2 = 11.
3*11-2*5 = 23. Dat klopt. Thanks again, en daar ben ik al 3/4 uur mee bezig, samen met nog wat huisgenoten
. Anyway ik kom er dus wéér niet uit. Ik heb het tentamen even geüpload. Klik
Dit keer vraag 4. Ik moet die normaal verdeelde random variables dus als het ware optellen. En daarna integreren van -12 tot 6, toch? Ik weet alleen niet hoe ik random variables moet optellen. Het boek is ook nog eens veel te dik en ik kan er niets in vinden.
Wanneer je 1 optelt bij een stochast, wordt de verwachting 1 hoger maar verandert de variantie niet. Dat is ook logisch, omdat je niet meer spreiding krijgt.
Bij de vorige som berekende je de variance door 2*1502, hoe bereken ik dan nu de variance?
misschien 2*5*9 =90, dus sigma=sqrt(90)?
VAR(3*X1 -2*X2 + 1)
= VAR(3*X1 -2*X2) [verschuiving]
= VAR(3*X1) + VAR(2*X2) + 2*COV(3*X1+2*X2) [uitschrijven som]
= VAR(3*X1) + VAR(2*X2) [vanwege onafhankelijkheid]
= 3²*VAR(X1) + 2²*VAR(X2) [want VAR(a*X) = a²*VAR(X)]
= 9*5 + 4*9 [invullen]
= 81.
Een lineaire combinatie van normaal verdeelde stochasten is ook normaal verdeeld, dus 3*X1-2*X2 ~ N(-3, 81).
Doe je al deze dingen uit je hoofd of gebruik je een boek? En zo ja welk boek? Met dat boek van mij schiet ik niet echt veel op. Die formules die je gebruikt kan ik niet vinden in het boek. Het is overigens een dictaat van de TU Delft zelf, vrij dik, hele kleine letters en veel symbolen e.d. Dat dictaat is speciaal gemaakt voor dit vak (probability and observation theory)
Heb je misschien verder nog tips om dit soort dingen goed onder de knie te krijgen, want ik bak er niet veel van, zoals je gemerkt hebt.
En ik vind het eigenlijk ook vervelend om het steeds hier te moeten vragen en voornamelijk jou er mee lastig te vallen.Verder ben ik ook wel benieuwd naar je opleiding, je weet ik elk geval heel veel.
Ik weet niet of je nog heel veel voorbereidingstijd hebt, maar het kost aardig wat tijd dit goed onder de knie te krijgen; zeker wanneer je ook precies wilt weten waarom iedere regel zo werkt. Het allerbelangrijkste is heel veel oefenen, zodat je precies weet welke rekenregels er zijn en wanneer je ze toepast.
Als je er niet uitkomt, verpak zoveel mogelijk vragen in een post en zie wat ik ervan bak. Het is tentamentijd, dus vrije tijd zat
waaaaaa bijna 25 posts achter elkaar over kansrekenen
Kan iemand mij vertellen hoe ik de (eerste de enkele en daarna de dubbele) primitieve van
300 * sin ((pi*x) / 4 )
kan vinden?
afgeleide: 300*sin(pi*x/4) * pi/4.
Nieuwe poging: -1200/pi * cos(pi*x/4)
De dubbele gaat vergelijkbaar.
[ Bericht 6% gewijzigd door GlowMouse op 15-05-2007 21:55:50 ]
Eerst gok je dus min of meer dat de prim. wel eens 300*cos(pi*x/4) zou kunnen zijn.
Dan bereken je daarvan de afgeleide en kom je uit op -300*cos(pi*x/4) * pi/4? Ik dacht dat dit -300 * sin(pi*x/4) * pi/4 moest zijn..?
quote:BedanktIn een theater zijn 69 rijen met zitplaatsen. Op de onderste rij zijn er 78 zitplaatsen en elke volgende rij heeft er twee meer dan de rij eronder. Dit gaat door tot en met de 45e rij. Vanaf rij 46 zijn er in totaal nog 3320 zitplaatsen.
De organisatie van een popconcert wil op een acond $ 100 000 incasseren. Wat betekend dit voor de prijs van een toegangskaatje?
n = 45 (45 rijen met stoelen)
t1 = 78 (op eerste rij 78 stoelen)
t45 = 78+44*2 (je hebt 44x 2 stoelen extra).
Voor het totaal aantal stoelen tel je er nog 3320 bij op, en daarna is de rest een eitje, aannemende dat alle kaartjes verkocht worden en je daar geen model voor op hoeft te stellen
[ Bericht 8% gewijzigd door GlowMouse op 17-05-2007 17:01:14 ]
Waarom moet je daar bij opg.4 combinaties gebruiken ipv permutaties?
De volgorde is toch van belang?
Alvast bedankt,
quote:ah ja bedanktOp donderdag 17 mei 2007 16:54 schreef GlowMouse het volgende:
Voor het aantal stoelen in rij 1 t/m 45 gebruik je een rekenkundige rij. Formule invullen voor het aantal: 1/2 * 45 * (78 + (78+44*2)). Hierbij heb ik genomen:
n = 45 (45 rijen met stoelen)
t1 = 78 (op eerste rij 78 stoelen)
t45 = 78+44*2 (je hebt 44x 2 stoelen extra).
Voor het totaal aantal stoelen tel je er nog 3320 bij op, en daarna is de rest een eitje, aannemende dat alle kaartjes verkocht worden en je daar geen model voor op hoeft te stellen
Men lost 0,1 mol H2SO4 op in 500 mL water. De molariteit van de H+ -ionen is dan:
Hoe moet dit berekend worden en wat is het antwoord. Bij voorbaat dank!
Geen idee of H2SO4 een sterk of zwak zuur is.
Sterk zuur: Het splitst in 2 H+ ionen.
H2SO4 --> 2 H+ + SO42-
Dus krijg je 2 * 0,1 (molverhoudingen ) = 0,2
Dan delen door het aantal liters = 0,2 / 0,5 = 0,4 M
Zwak zuur is stuk lastiger, dat doe ik wel andere keer
De uitkomst moet 927 bedragen
De database: http://oplaaien.mstr.nl/zooi/top2000_2005%20nieuw.mdb
928 komt eruit; plek 1046 is echter van een artiest zonder naam. Kun je wel omzeilen door te selecteren op artiestenveld ongelijk aan leeg in de subquery.
superkey, closure enzovoort? Om eerlijk te zijn, ik snap er niets en ik zou t moeten snappen
Andere misschien met beetje hulp van google.quote:Zou je in stappen willen uitleggen hoe dit wordt toegepast op dit schema:Op vrijdag 25 mei 2007 23:21 schreef GlowMouse het volgende:
Het zijn stapjes die je moet zetten om te zorgen dat je data nergens teveel opslaat, veel meer weet ik er ook niet van. Lukt er iets concreets niet?
CSJDPQV met key C.
verder zijn gegeven de volgende FD's: SD -> P, JP -> C, J -> S .
hoe krijg je BCNF en 3NF decompositie?alvast bedankt
Bijvoorbeeld bij IQ
quote:Twee keer de standaarddeviatie denk ik, dus de 5% aan de rechterkant?Op woensdag 30 mei 2007 18:56 schreef Koewam het volgende:
Hoi, waar zit "hooggemiddeld" op een normale verdeling?
Bijvoorbeeld bij IQ
quote:Dan is het altijd nog 2.5%Op woensdag 30 mei 2007 19:10 schreef crossover het volgende:
[..]
Twee keer de standaarddeviatie denk ik, dus de 5% aan de rechterkant?
quote:Oja
Long time ago
quote:Nee ik weet het niet zeker, maar ik zal het wat toelichten:Op woensdag 30 mei 2007 20:16 schreef Koewam het volgende:
Ik geloof er niks van. Weet je het zeker?
In het midden zit het gemiddelde van IQ=100. Hooggemiddeld zal dan wel rond een iq van 140 zijn, en dat is bij die 2% aan de rechterkant.
Ik kan dit echt niet uitleggen zeg
quote:Sja. Ik probeerde het te verklaren middels taal... gemiddeld is alles tot de eerste deviatie, en zal dus alles rechts van de rechterdeviatie wel hooggemiddeld liggen... maar je kunt ook stellen dat je alleen in het vak 'gemiddeld' kijkt (dus tot de eerste deviatie), en dat kleine beetje voor die deviatie als 'hooggemiddeld' bestempelt.Op woensdag 30 mei 2007 20:22 schreef GlowMouse het volgende:
Lekkere vraag! Wat vind jij hooggemiddeld? Is dat alles boven het 99ste percentiel, of het 80ste percentiel al een goede grens?
.Dus vandaar. Als zijnde Technisch Natuurkundige kan ik zo'n vage term niet verkroppen
Je hebt in ieder geval nog een aantal niveau's daarboven zitten.edit: Dit lijstje van Wikipedia lijkt er wel een beetje op, ik denk dat die 125-130 wel aardig in de richting is.
>140 Hoogbegaafd
121-140 Begaafd
111-120 Boven gemiddeld
90-110 Gemiddeld
80-89 Beneden gemiddeld
70-79 Zwakbegaafd
50-69 Lichte verstandelijke beperking
35-49 Matige verstandelijke beperking
20-34 Ernstige verstandelijke beperking
< 20 Diepe verstandelijke beperking
quote:Ik denk dat in de literatuur vast wel omschreven is over welke intervallen die categorieen gelden.Op woensdag 30 mei 2007 21:03 schreef Koewam het volgende:
De reden hiervan is dat mijn psychiater mij als hooggemiddeld intelligent bestempelde, maar... ik kan geenzins geloven dat ik bij de top 2% behoor
Dus vandaar. Als zijnde Technisch Natuurkundige kan ik zo'n vage term niet verkroppen
[ Bericht 10% gewijzigd door Bolkesteijn op 30-05-2007 22:02:04 ]
quote:Hoe zal dit naar de praktijk vertaald worden?
quote:Hersendood ofzo.Op woensdag 30 mei 2007 22:11 schreef crossover het volgende:
[..]
Hoe zal dit naar de praktijk vertaald worden?
Er zijn idd wel erg veel gradaties in handicap op deze schaal.Zucht. Ik ben echt kwaad aan het worden want ik snap helemaal niks van het volgende. Het moet morgen af zijn en telt 20% voor mijn examen, jippie.
Kunnen jullie me helpen
Heel snel?4.
Een oplossing van de vergelijking x³ + ax² + bx + c = 0 is
x = -1/3a + (3e wortel: 1/2q + (wortel: q²/4 + p³/27)) + (3e wortel: 1/2q
- (wortel: q²/4 + p³/27))
Hierbij is p = b - 1/3a² en q = -2/27a³ + 1/3ab - c.
Zo krijg je bij x³ + 3x² + 5x + 6 = 0
p = 5 - 1/3 × 3² = 2 en q = -2/27 × 3³ + 1/3 × 3 × 5 - 6 = -3, dus
x = -1/3 × 3 + (3e wortel: 1/2 × -3 + (wortel: (-3)²/4 + 2³/27)) + (3e
wortel: 1/2 × -3 - (wortel: (-3)²/4 + 2³/27)) = -2.
* Laat op de manier van opgave 2 zien dat de vergelijking x³ + 3x² + 5x +
6 = 0 geen andere oplossingen heeft.
* Bedenk zelf enkele derdegraadsvergelijkingen van het type x³ + ax² + bx
+ c = 0 met b > 1/3a² en bereken een oplossing met behulp van de gegeven
formule.
Ja, het is inderdaad nogal een hoop ofzo, maar ik snap er helemaal niks van.
[ Bericht 8% gewijzigd door GlowMouse op 31-05-2007 23:38:32 ]
p.a. als in "p.a. grade".
pro analysis dus
.CCL2F2 (Freon 12) is een koelmiddel dat men gebruikt in koelkasten en diepvriezers. Het wordt bereid volgens de reactie:
3 CCl4 + 2 SbF3 ----> 3 CCl2F2 + 2 SbCl3
Men mengt 2 mol CCl4 met 1,5 mol SbF3
Hoeveel gram CCl2F2 kan men maximum verkrijgen? (Oplossing = 242 gram)
M van CCl4 --> M = 153,8
M van SbF3 --> M = 178,75
M van CCl2F2 --> 121
Ik heb dus eerst berekend hoeveel gram CCl4 ik heb, dus 2 mol x 153,8 = 307,6
Daarna berekend hoeveel SbF3 ik heb, 1,5 mol x 178,75 = 268,125
Ik ging hier dan vanuit dat SbF3 de limiterende reagens is. Dus van hieruit moet ik de molvergelijking toepassen. 2 keer SbF3 en ik moet 3 keer CCl2F2 hebben. Dus (1,5 mol gedeeld door 2) maal 3 = 2,25 mol
2,25 mol x 121 --> 272,25 gram CCl2F2
.quote:Het is toch vanuit de reactie dat ik moet kijken welke de limiterende is, en kijkend naar de aantal mol, dan zou 1,5 toch de limiterende zijn. de molvgl toepassen geeft de 2,25 mol weer voor CCl2F2 en van daaruit werken. Ik snap niet hoe je eraan komt dat CCl4 de beperkende is.Op vrijdag 1 juni 2007 23:33 schreef teigan het volgende:
Maar, als je 2,25 mol CCl2F2 zou krijgen, betekend dat ook dat jij 2,25 mol CCl4 zou hebben(kijk maar naar de verhoudingen). CCl4 is de beperkende factor, en als je daar 2 mol van hebt, heb je dus 1,33 mol SbF3 nodig. En dat kan wel. En als je hiermee verder rekent komt je wel op het juiste antwoord uit..
Edit:
Het enige waar ik nu aan kan komen:
dus 2 mol CCl4
en 1,5 mol SbF3
Ik zet deze dan volgens de mol vergelijking even "gelijk"
Dus 2 mol CCl4 delen door de opgegeven coëfficiënt 3, geeft 0,666667
en 1,5 mol SbF3 delen door de opgegeven coëfficiënt 2 geeft 0,75
In vergelijking is dus eigenlijk CCl4 de limiterende reagens. En door de mol vergelijking is de aantal mol CCl4 gelijk aan aantal mol CCl2F2
Dus 2 x 121 = 242
Is dit een goede redenering?
[ Bericht 35% gewijzigd door ASSpirine op 01-06-2007 23:51:26 ]
Verhouding is 3 : 2
Ga je kijken, als je 2 mol CCl4 hebt, en je wil het volledig laten wegreageren, hoeveel heb je dan nodig van de SbF3.
Verhouding is 3:2, dus dan heb je 2/3 * 2 = 1,33 mol SbF3 nodig. Dit kan, je hebt immers 1,5 mol SbF3. Er blijft dus wat over.
Als je nu uitgaat van 1,5 mol SbF3, en je wil dat volledig laten wegreageren, dan is er 1,5/2 *3 = 2,25 mol CCl4 nodig. Dat heb je niet, je hebt maar 2 mol.
Dus je SbF3 zal niet volledig opreageren, en je moet uitgaan van de bovenste reactie.
er staat bij de opgave alleen bij dat ik zoveel mol van dit en zoveel mol van dat heb, je moet het allebei gebruiken. Tis niet, ik heb 2 mol van dit en zien hoeveel dit geeft bij de andere.
Het is, ik heb 2 mol van dit, en 1,5 mol van dat. Hetgene wat het eerst op is, is op. Dus dat is limiterend.
quote:Dat snap ik, maar wat ik nu dus gedaan heb, is voor allebei de gegeven hoeveelheden kijken hoeveel je van de ander nodig hebt, om zo te kijken welke van de twee stoffen het eerste op is.Op vrijdag 1 juni 2007 23:56 schreef ASSpirine het volgende:
kan je even kijken naar mijn redenering?
er staat bij de opgave alleen bij dat ik zoveel mol van dit en zoveel mol van dat heb, je moet het allebei gebruiken. Tis niet, ik heb 2 mol van dit en zien hoeveel dit geeft bij de andere.
Het is, ik heb 2 mol van dit, en 1,5 mol van dat. Hetgene wat het eerst op is, is op. Dus dat is limiterend.
Ik denk niet dat je de gegeven hoeveelheden door coefficienten moet gaan delen om zo te beslissen welke de beperkende factor is. Dat lijkt mij niet helemaal de goede manier om het op te lossen.
Het handigste is volgens mij om dus voor allebei de gegeven hoeveelheden uit te rekenen hoeveel je van de ander nodig zou hebben, en dan te kijken welke van de twee "kan". Dan kun je daarmee verder rekenen..
Dit is het trukje met rekenen aan overmaat.. Dat is als het goed is ergens in de derde klas behandeld. Eventueel heb ik nog wel een uitlegje daarvan voor je liggen..
quote:Ik snap hoe je werkt. Nu ik de gevraagde lees, hoeveel kan men maximum verkrijgen. Denk dat het hier ook iets mee te maken heeft...Op zaterdag 2 juni 2007 00:01 schreef teigan het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar wat ik nu dus gedaan heb, is voor allebei de gegeven hoeveelheden kijken hoeveel je van de ander nodig hebt, om zo te kijken welke van de twee stoffen het eerste op is.
Ik denk niet dat je de gegeven hoeveelheden door coefficienten moet gaan delen om zo te beslissen welke de beperkende factor is. Dat lijkt mij niet helemaal de goede manier om het op te lossen.
Het handigste is volgens mij om dus voor allebei de gegeven hoeveelheden uit te rekenen hoeveel je van de ander nodig zou hebben, en dan te kijken welke van de twee "kan". Dan kun je daarmee verder rekenen..
quote:Dus, stel als er 3 mol of 2,5 mol van CCl4 had gestaan, dan had ik wel verder moeten rekenen met 2,25 mol en zou dan de uitkomst wel die 272,25 gram zijn?Op zaterdag 2 juni 2007 00:07 schreef teigan het volgende:
Precies, dat heeft er ook mee te maken... Juist doordat dat woordje er staat, weet je dus dat er een van beide over zal blijven.... Dit zijn altijd van die leuke puzzelvragen waar je leerlingen enorm mee in de war kan brengen..
Want dan zou de 2,25 mol van CCl4 wel aanwezig zijn om mee op te lossen.
EDIT/
Eigenlijk is mijn manier van het delen door het aantal mol ook correct. Het is dezelfde methode, maar iets anders geschreven. Maar ook zo kijk ik welke limiterend is. En in dit geval is het echt CCl4 die limiterend is.
thanks, tis nu veel duidelijker geworden
[ Bericht 12% gewijzigd door ASSpirine op 02-06-2007 00:22:12 ]
ik worstel al een tijdje met deze vraag:
ik zou moeten achterhalen wat de maximale frequentie in een amplitude spectra gegenereerd door de fft zou zijn. Ik zíe dat het steeds de helft van de samplefrequentie van je signaal is, maar waarom is dat zo ? Heeft het iets met het nyquistcriterium te maken?
quote:Ja.Op zaterdag 2 juni 2007 16:42 schreef vliegtuigje het volgende:
Hey,
ik worstel al een tijdje met deze vraag:
ik zou moeten achterhalen wat de maximale frequentie in een amplitude spectra gegenereerd door de fft zou zijn. Ik zíe dat het steeds de helft van de samplefrequentie van je signaal is, maar waarom is dat zo ? Heeft het iets met het nyquistcriterium te maken?
Bij hogere frequenties dan de helft van de samplefrequentie krijg je aliasing.
Je kan het samplen zien als de vermenigvuldiging van je signaal met een aantal delta-pieken achter elkaar. Als je in je frequentiedomein uitwerkt wat er dan gebeurt dan wordt het vanzelf duidelijk.
quote:Ik begrijp dat je (meent) dat je geen hulp meer nodig hebt, maar ik ga er toch nog even op in omdat Glowmouse m.i. niet de juiste aanpak heeft aangegeven.Op donderdag 31 mei 2007 21:40 schreef Otmed het volgende:
Ik moet mezelf zelfs dwingen niet met hoofdletters te typen.
Zucht. Ik ben echt kwaad aan het worden want ik snap helemaal niks van het volgende. Het moet morgen af zijn en telt 20% voor mijn examen, jippie.
quote:Eerder beginnen met studeren, dan heb je ook meer tijd voor dit soort dingen.Kunnen jullie me helpen
quote:Dit is gewoon de formule van Cardano voor de oplossing van een derdemachtsvergelijking met één reële wortel.4.
Een oplossing van de vergelijking x³ + ax² + bx + c = 0 is
x = -1/3a + (3e wortel: 1/2q + (wortel: q²/4 + p³/27)) + (3e wortel: 1/2q
- (wortel: q²/4 + p³/27))
Hierbij is p = b - 1/3a² en q = -2/27a³ + 1/3ab - c.
quote:Je had er inderdaad wel even bij mogen zetten wat dan de manier van opgave 2 is. De eenvoudigste manier om aan te tonen dat de gegeven vergelijking geen andere reële wortels heeft is het ontbinden van de veelterm x3 + 3x2 + 5x + 6. Je weet immers dat er een nulpunt is voor x = -2, dus moet deze veelterm deelbaar zijn door (x+2). Door het uitvoeren van een staartdeling vind je dan dat geldt:Zo krijg je bij x³ + 3x² + 5x + 6 = 0
p = 5 - 1/3 × 3² = 2 en q = -2/27 × 3³ + 1/3 × 3 × 5 - 6 = -3, dus
x = -1/3 × 3 + (3e wortel: 1/2 × -3 + (wortel: (-3)²/4 + 2³/27)) + (3e
wortel: 1/2 × -3 - (wortel: (-3)²/4 + 2³/27)) = -2.
* Laat op de manier van opgave 2 zien dat de vergelijking x³ + 3x² + 5x +
6 = 0 geen andere oplossingen heeft.
x3 + 3x2 + 5x + 6 = (x + 2)(x2 + x + 3)
De veelterm kan alleen gelijk zijn aan 0 als (tenminste) één der factoren gelijk is aan 0, en dat is het geval als x + 2 = 0, dus x = -2, of als geldt:
x2 + x + 3 = 0
Maar de discriminant van deze vierkantsvergelijking is -11, dus negatief, en dus bezit deze vierkantsvergelijking geen reële wortels. Daarmee is aangetoond dat de veelterm x3 + 3x2 + 5x + 6 geen andere reële nulpunten heeft dan x = -2.
quote:Nu snap je het hopelijk wel, al is het dan te laat ...* Bedenk zelf enkele derdegraadsvergelijkingen van het type x³ + ax² + bx
+ c = 0 met b > 1/3a² en bereken een oplossing met behulp van de gegeven
formule.
Ja, het is inderdaad nogal een hoop ofzo, maar ik snap er helemaal niks van.
quote:Tuurlijk. Maar dan moet je alsnog via de discriminant laten zien dat de afgeleide functie geen nulpunten heeft en dan is het geen elementaire algebra meer terwijl ik dacht dat het daarmee aangepakt moest worden. Maar zolang Otmed geen uitsluitsel geeft over wat nou die 'methode van vraag 2' was blijft dat gissen uiteraard.Op maandag 4 juni 2007 15:50 schreef GlowMouse het volgende:
Ach, wat is de juiste aanpak. Wanneer je inziet dat de afgeleide naar x altijd positief is, heb je de oplossing sneller dan wanneer je eerst een polynoomdeling uitvoert.
Dit is de opgave:
Weet iemand hoe ik dit aan moet pakken?
[ Bericht 14% gewijzigd door da_rippah op 06-06-2007 16:14:36 ]
Een hoekverdraaing door een moment is toch TL/EI, en een door een kracht FL^2/2EI?
Moet je die hoekverdraaingen dan bij elkaar optellen? Ik weet ook niet precies hoe ik dan met de verplaatsing van punt B de verplaatsing van punt C kan achterhalen..
Die formules voor de hoeverdraaiing etc weet ik zo even niet uit m'n hoofd. Vaak staat dat achter in het boek wel ergens opgesomd, aangezien het vrij belangrijk is.
Hoekverdraaing door kracht:
150*(1.8^2)/40 = 12.15
Hoekverdraaing door moment:
150*1.8/20 = 13.5
Moet ik alles omschrijven naar N, m en Nm2?
quote:Zou je dat nog kunnen toelichten? Ik ben bang dat ik er niet uitkom. Is er een direct verband tussen hoekverdraaiing en verplaatsing? Is de verplaatsing gewoon de overstaande zijde van een rechthoekige driehoek?Op woensdag 6 juni 2007 19:39 schreef Schuifpui het volgende:
.... De verplaatsing in B is dus de hoekverdraaiing maal de lengte etc. Dus nu zou je het moeten kunnen oplossen.
Je kan het nu het beste even uittekenen, met een wat overdreven grote hoekverdraaiing, je ziet dan dat de horizontale balk naar beneden komt te staan. Je weet dan de hoek tov van de horizon en de lengte van de balk en daaruit volgt dat de verticale verplaatsing gelijk is aan:
uy = 0.5 sin θ
let x be a continious random variable, with PDF fx(x) = 3/4x(2-x) for 0 ≤ x ≤ 2 and zero otherwise. Consider the transformation y = √x.
Ik moet de PDF van de random variable y bereken. Na wat puzzelen lijkt het erop dat ik een manier gevonden heb. Nl: x=y2 in vullen in de formule fx(x) en dan vermenigvuldigen met de afgeleide daarvan, dus 2y.
De nieuwe grenzen worden 0 ≤ y ≤ √2
Inmiddels heb ik dit getest op 3 sommen en dat lijkt te kloppen. Heb ik dit goed, of is het pure toeval?
Een alternatieve methode is kijken naar de CDF. Zal hem 1x voordoen bij jouw opgave:
FX(x) = -(1/4)x²(x-3) voor x in [0,2].
FY(c) = P(Y<c) = P(X<c²) = Fx(c²) = -(1/4)c4(c²-3) voor c in [0,sqrt(2)]
fY(x) = d/dx FY(x) = -(3/2)x³(x²-2) voor x in [0,sqrt(2)]
In het multidimensionale geval gaat het trouwens ook goed. Je neemt dan de absolute waarde van de determinant van de jacobiaan van de inversen.
[ Bericht 5% gewijzigd door GlowMouse op 08-06-2007 16:11:21 ]
quote:Het grote voordeel van de CDF-manier is dat je hem minder makkelijk vergeet. Je moet alleen wel uitkijken dat wanneer je een kwadraat hebt, je ook rekening moet houden met negatieve getallen.Op vrijdag 8 juni 2007 16:28 schreef Schuifpui het volgende:
Thanks dat is idd ook wel een makkelijke manier.
quote:Ik had het wel op tijd gelezen, maar was even vergeten erop te reageren. Thx dusOp zaterdag 2 juni 2007 17:31 schreef Wackyduck het volgende:
[..]
Ja.
Bij hogere frequenties dan de helft van de samplefrequentie krijg je aliasing.
Je kan het samplen zien als de vermenigvuldiging van je signaal met een aantal delta-pieken achter elkaar. Als je in je frequentiedomein uitwerkt wat er dan gebeurt dan wordt het vanzelf duidelijk.
Ik liep later tegen een ander probleem m.b.t. die FFT aan. Ik wil mijn signaal in een steeds opnieuw te kiezen aantal delen verdelen (ik ben bezig met een m-file die de fft in goede banen zou moeten leiden
)en dáár het frequentiespectrum van berekenen.
Nou is het echter zo dat de fft functie in Matlab eigenlijk geschreven is voor datasets met een macht van 2 aan punten. Bij een zelf te kiezen verdeling krijg je natuurlijk nooit mooi een macht van 2 uit...
Is het slim om dan een macht van 2 hoger te nemen? Ik had begrepen dat het signaal aangevuld wordt met 0'en, maar dit heeft wel degelijk effect op het fourier spectrum dat ik krijg volgens mij...
Het toevoegen met nullen heeft natuurlijk wel invloed op je spectrum, maar voor grote datasets is de tijdwinst best wel groot.
Anders moet je een DFT nemen, dit is voor grote datasets alleen een stuk langzamer.
De functie zit zo te zien niet in Matlab, maar met help fft krijg je wel mooi de formule voor de dft uitgeschreven, die kan je dan zelf uit voeren.
quote:Voor zover ik begreep is de fft in matlab een functie die inderdaad gewoon fast is als je een dataset van 2^n punten aanbied, maar verder gewoon een dft is als je dat niet doet...kan dat?Op zaterdag 9 juni 2007 10:13 schreef Wackyduck het volgende:
In principe neem je daarom bij je meting 2n datapunten als het even kan. Want de FFT werkt juist vanwege het feit dat er 2n datapunten zijn.
Het toevoegen met nullen heeft natuurlijk wel invloed op je spectrum, maar voor grote datasets is de tijdwinst best wel groot.
Anders moet je een DFT nemen, dit is voor grote datasets alleen een stuk langzamer.
De functie zit zo te zien niet in Matlab, maar met help fft krijg je wel mooi de formule voor de dft uitgeschreven, die kan je dan zelf uit voeren.
En precies zo'n aantal punten nemen zou reuzehandig zijn, maar omdat ik vantevoren niet weet in hoeveel stukken de gebruiker zijn meetdata wilt verdelen is dat vrij lastig. Ik denk dat ik dan maar gewoon ga proberen de dft uit te voeren en kijken of dat een beetje haalbaar is
quote:Op zaterdag 9 juni 2007 14:49 schreef Wackyduck het volgende:
Dat zou kunnen, probeer het eens zou ik zeggen.
hij lijkt het net zo snel te doen. Ik heb nu ook maar een dataset van 300.000 punten, misschien is dat niet zo heel groot. Jammer dat de amplituden gigantisch te hoog liggen tic
...
toc
Om een schatting van de rekentijd te krijgen.
En voor een beetje toepassing is 1 minuut rekenen natuurlijk helemaal niets.
Rutherford leidt af dat verstrooiing van alfadeeltjes door een metalen dun folie ten gevolge van Coulomb-krachten gegeven wordt door:
Echter, als de hoek 0 is, geeft dit oneindig als oplossing. Nou kan ik natuurlijk niet oneindig veel deeltjes meten, en mijn waarnemingen geven een soort 'cut off' weer als de hoek zeer klein wordt.
Waarom geldt dit verband niet voor kleine hoeken?
quote:Ik dacht dus: h=0.5*e-0.5x integreren naar x van 15 tot oneindig. Daar komt uit 5.530844E-4 en dat vermenigvuldigen met het aantal dagen, 365. Dat levert 0.202. Maar helaas, het antwoord moet 0.183 zijn. Wat doe ik fout?Let the random variables x1, x2, . . . , x365 be the water level
of a river during the days of a year. Flooding occurs if the
level exceeds the height of the dikes. The random variables
x1, x2, . . . , x365 are all exponentially distributed with the
same parameter = 0.5 m−1 and may be considered independent.
The height of the dikes is 15 m. For this situation
one would like to predict the occurrence of flooding in the
future. The probability that the river floods during a year
is
a) 0.00055
b) 0.202
c) 0.183
d) 0.165
De kans dat de rivier 1x overstroomt is dus blijkbaar 5.530844E-4. Welke verdeling gebruik je wanneer je een reeks van onafhankelijke experimenten hebt met steeds dezelfde succeskans en je geïnteresseerd bent in het aantal successen?
[ Bericht 1% gewijzigd door GlowMouse op 10-06-2007 14:20:00 ]
edit, ik zie het al een normal distribution. Moet ik dan als mean 1/0.5 gebruiken en variance 1/0.52?
Dus P(max(X1,...,X365)< 15), oftwewel, elke Xn moet kleiner zijn dan 15: P(X1<15)*....*P(X365<15). En aangezien alle Xn op dezelfde manier verdeeld zijn: P(X<15)^365. Als je dan moet weten of de rivier overstroomt doe je: 1-P(X<15)^365
quote:Je kunt gewoon gebruiken dat P(overstroming) = P (min. 1 van de stochasten moet een waarde van >= 15 hebben) = 1-P(alle stochasten hebben een waarde <= 15) = 1 - P(x1 <= 15)365.Op zondag 10 juni 2007 13:31 schreef Schuifpui het volgende:
Gaan we weer, ik dacht toch echt dat ik het goed deed, maar het antwoord is fout.
[..]
Ik dacht dus: h=0.5*e-0.5x integreren naar x van 15 tot oneindig. Daar komt uit 5.530844E-4 en dat vermenigvuldigen met het aantal dagen, 365. Dat levert 0.202. Maar helaas, het antwoord moet 0.183 zijn. Wat doe ik fout?
. Vraag me inmiddels alleen af of het nog wel zin heeft om door te gaan. Ben al maanden zo aan het klungelen en kom toch niets verder. Schijtvak
Het tentamen komt inmiddels wel erg dichtbij.
quote:Nee dit heeft niets met een normale verdeling te maken. Je krijgt een Exp(n*l) verdeling. In dit geval dus een Exp(365*0.5) verdeling.Op zondag 10 juni 2007 14:23 schreef Schuifpui het volgende:
Das waar idd, ben dus alleen kwijt welke verdeling ik dan moet gebruiken. En het boek is zo ingericht dat ik er ook helemaal niets in kan vinden.
edit, ik zie het al een normal distribution. Moet ik dan als mean 1/0.5 gebruiken en variance 1/0.52?
Welk boek gebruik je trouwens? Want in mijn boek was dit een voorbeeld (A Modern Introduction to probability and statistics, Dekking et al.)
quote:Je moet je gewoon eerst eens rustig afvragen wat de filosofie achter kansrekening nou precies is, i.p.v. allerlei trucjes voor verschillende soorten sommen aan te leren. Dat laatste maakt het nl. erg lastig om het geheel te overzien en de juiste methode te gebruiken. In principe heb je echt maar een paar basisregels die je je eigen moet maken, als je die begrijpt en overziet kun je van daaruit verder werken.Op zondag 10 juni 2007 14:43 schreef Schuifpui het volgende:
Thanks dat klopt idd.
Vraag me inmiddels alleen af of het nog wel zin heeft om door te gaan. Ben al maanden zo aan het klungelen en kom toch niets verder. Schijtvak
Het tentamen komt inmiddels wel erg dichtbij.
quote:Op zondag 10 juni 2007 14:44 schreef Marinus het volgende:
[..]
Je krijgt een Exp(n*l) verdeling. In dit geval dus een Exp(365*0.5) verdeling.
quote:We gebruiken een dictaat van TU Delft, dus speciaal gemaakt voor dit vak. Het is ontzettend dik (350 pagina's) en in lettertype 8 geschreven.Op zondag 10 juni 2007 14:44 schreef Marinus het volgende:
[..]
Nee dit heeft niets met een normale verdeling te maken. Je krijgt een Exp(n*l) verdeling. In dit geval dus een Exp(365*0.5) verdeling.
Welk boek gebruik je trouwens? Want in mijn boek was dit een voorbeeld (A Modern Introduction to probability and statistics, Dekking et al.)
Het eerste hoofdstuk is over kansrekenen, daarna estimation en als laatste detection and validation.quote:Mja ik ben er zoals ik al eerder zei al maanden mee bezig, maar het ligt me totaal niet. Het is allemaal zo abstract e.d. Vakken als mechanica of analyse heb ik niet zo veel problemen mee, maar dit zie ik absoluut niet. En idd doe ik het nu door wat trucjes te leren, zodat ik bepaalde sommen op kan lossen. Niet de goede manier, dat besef ik ook, maar ik zie op dit moment niet een andere manier om het te halen.Op zondag 10 juni 2007 14:49 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Je moet je gewoon eerst eens rustig afvragen wat de filosofie achter kansrekening nou precies is, i.p.v. allerlei trucjes voor verschillende soorten sommen aan te leren. Dat laatste maakt het nl. erg lastig om het geheel te overzien en de juiste methode te gebruiken. In principe heb je echt maar een paar basisregels die je je eigen moet maken, als je die begrijpt en overziet kun je van daaruit verder werken.
Volgens mij gaat ie nu vol he?