[Centraal] Bèta huiswerk en vragen topic

Ik denk dat de lol er dan voor iedereen snel af zou gaan, en zelf post ik ook af en toe een vraag

quote:

Op donderdag 19 april 2007 23:49 schreef Schuifpui het volgende:
Eigenlijk zou je hiervoor een vergoeding moeten vragen, dan was je allang rijk geweest.

Uitleggen is ook vaak best leerzaam. Als ik wat uitleg heb ik bij bepaalde kleine puntjes in mijn uitleg soms wat twijfel, die zoek je dan nog even na en soms blijkt dan dat de zaak toch net wat anders zit dan je altijd dacht. Het gaat meestal om kleine nuances maar ook die zijn belangrijk.

Aangezien ik niet weet of ik het best hier post, of best bij DIG, post ik het aangezien het een schoolopdracht betreft, maar hier.
Voor een vak moeten wij werken met microcontrollers. Echter, de uitleg die we kregen vond ik echt niet goed, zodat ik niet het gevoel heb echt goed te weten wat het nu juist inhoud en wat er nu juist van me verwacht wordt. Morgen moet ik in een labosessie volgende opdracht vervolledigen:

Opdracht:

De wobbel is een robot die zich voortbeweegt op wielen. De opdracht is gebaseerd op een bestaande robot die beschreven staat in het artikel getiteld ‘Wobbel’ in het tijdschrift Elektuur van oktober 2001. Hij is uiterst simpel van opzet, want veel meer dan een processor, twee sensoren en twee motortjes zit er niet in. De in het tijdschrift beschreven robot is in staat om obstakels te herkennen en deze te ontwijken. Ook het model in het labo is met deze mogelijkheid uitgerust door middel van twee zenders en twee ontvangers. Dit laatste model was echter wel voorzien van wielen in plaats van pootjes.
Onze opdracht bestaat er nu uit om een specifiek programma te schrijven voor het IC 89C2051 dat zich op de wobbel bevindt.

Elke groep krijgt een verschillende opdracht:
Het is ten sterkste aangeraden deze opdracht grondig voor te bereiden.
U krijgt 1 labo de tijd om tot een praktisch implementatie (edit: in assembler) te komen.
De robotjes zijn in het labo beschikbaar.

Laat de wobbel-robot in een vierkant rijden.

Concreet: De 2 motortjes zullen wel verbonden zijn met elk een wiel. Ik neem aan (maar ben bijgod niet zeker) dat de sensoren tellen hoeveel toeren een wiel al gemaakt heeft. Elk wiel moet eerst x aantal toeren draaien, waarna steeds hetzelfde wiel zoveel toeren draait dat er een kwartcirkel vervolmaakt wordt. Dat lijkt me de logische ruwe schets van het probleem. Echter, hoe je zoiets implementeert..
Hulp voor mij kan zijn:
-Een link naar een site met de nodige uitleg (maar dan niet van de orde wikipedia, die heb ik al bekeken uiteraard), liefst rond implementatie
-Uitleg in het algemeen (maar, ik moet het begrijpen(zie verder deze post) en wil niet gewoon klakkeloos kopiëren..

Bij voorbaat dank!


Het is belangrijk dat ik er iets van begrijp opdat ik het hoofdproject: ontwerp een windsnelheidsmeter adhv een microcontroller ook tot een goed einde moet brengen.



[ Bericht 0% gewijzigd door Masanga op 22-04-2007 12:17:17 ]

Zij x een geheel getal en n = x²+1.
Toon aan dat voor oneven priemdeler p van n geldt : p = 1 mod 4.
Ik zoek een hint om te beginnen, al mijn pogingen waren min of meer hopeloos!
alvast thanx

quote:

Op maandag 23 april 2007 16:56 schreef teletubbies het volgende:
Zij x een geheel getal en n = x²+1.
Toon aan dat voor oneven priemdeler p van n geldt : p = 1 mod 4.
Ik zoek een hint om te beginnen, al mijn pogingen waren min of meer hopeloos!
alvast thanx

Wat is de orde van x in (Z/pZ)*?

daar heb ik aangedacht okee!

Ik was net ff bezig met een vraagje over buffers.

Bereken hoeveel ml 0,460M zoutzuur je moet toevoegen aan 3,75g NaF(s) om een buffer te krijgen
met pH = 3,00.

tot zover:
HCl (s) -> H3O+ en Cl-

NaF(s) -> Na+ en F-
uit 3,75g komt 8,9 x 10-2 mol

Als reactie van de buffer dacht ik aan:
H3O+ en F- <-> H2O en HF

maar hier loop ik dr op vast.
alvast bedankt

lal, uitwerking op internet gevonden, lukt al wel

Zij G een groep en H een ondergroep met eindige index in G. dus [G:H] > 1.
Bewijs dat G een normaaldeler N van eindige index [G:N] > 1 bevat.

Ik weet dat de grootste normaaldeler die in H is bevat is N' = doorsnede van alle xHx^-1 (voor alle x in G). Ik kan niet de stelling van lagrange gebruiken omdat ik nog niet zeker weet dat index van N (of N') in G eindig is. Moeten G en H eindige orde hebben?!


Weer alvat bedankt!

[ Bericht 0% gewijzigd door teletubbies op 26-04-2007 20:05:56 ]

----

[ Bericht 99% gewijzigd door teletubbies op 26-04-2007 20:06:18 (foutje) ]

Zal ik hem ook nog even quoten?

ik wou aanpassen: ooei

quote:

Op donderdag 26 april 2007 19:26 schreef teletubbies het volgende:
Zij G een groep en H een ondergroep met eindige index in G. dus [G:H] > 1.
Bewijs dat G een normaaldeler N van eindige index [G:N] > 1 bevat.

Ik weet dat de grootste normaaldeler die in H is bevat is N' = doorsnede van alle xHx^-1 (voor alle x in G). Ik kan niet de stelling van lagrange gebruiken omdat ik nog niet zeker weet dat index van N (of N') in G eindig is. Moeten G en H eindige orde hebben?!


Weer alvat bedankt!

Als G en H eindige orde hebben is de opgave wel erg triviaal; het interessante is nu juist dat dit ook geldt voor G en H met oneindige orde.

Gebruik dat in de doorsnede die N' definieert slechts eindig veel verschillende groepen voorkomen: als x en y in dezelfde nevenklasse van G/H zitten, dan is xHx^-1 = yHy^-1.

Stomme vraag misschien, maar ik kom er ff niet uit

Hoe kom je van 2X^2 -3X -5 naar (2X +2)(X - 2,5) ?

Het klopt trouwens wel, maar ik snap niet hoe je die stap moet zetten..

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 15:28 schreef SuperRogier het volgende:
Stomme vraag misschien, maar ik kom er ff niet uit

Hoe kom je van 2X^2 -3X -5 naar (2X +2)(X - 2,5) ?

Het klopt trouwens wel, maar ik snap niet hoe je die stap moet zetten..

(x+1)*(2x-5) lijkt me veel logischer alleszins, en die vind je snel met Horner (ik neem aan dat je vertrouwd bent met die methode).Ik denk er eens over alleszins, maar ben zelf eerst even bezig met eigen schoolwerk..

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 18:04 schreef Masanga het volgende:

[..]

(x+1)*(2x-5) lijkt me veel logischer alleszins, en die vind je snel met Horner (ik neem aan dat je vertrouwd bent met die methode).Ik denk er eens over alleszins, maar ben zelf eerst even bezig met eigen schoolwerk..

(x+1)*(2x-5) klopt inderdaad ook. Methode van Horner ben ik totaal niet mee bekend, en staat verder ook in geeneen boek Hoe kun je dat zo snel doen? Als er geen 2X^2 was dan kan ik het ook simpel, uitkomst moet keer elkaar C zijn en bij elkaar op geteld B, maar dat wil alleen toch als A = X^2?

Je kunt dan toch eerst het polynoom door twee delen: 2 * (x²-1.5x-2.5) = 2 * (x+1)(x-2.5). Daarna kun je die 2 weer bij de laatste term voegen.

Ik heb een opgave voor een taak over toestandsruimteanalyse. Al bij al valt het wel mee, alleen start de taak met het omzetten van een bepaalde massa-veer-demper-systeem in een differentiaalvergelijking. En dat is alweer een poos geleden dat ik dat gedaan heb: ik vind nergens die cursussen van vroeger terug en vind niet zoveel op het net.
Daarom vroeg ik me af of iemand kan helpen met het opstellen van die differentiaalvergelijkingen..

Hier vind je de opgave:


Je hebt als input een uitwendige kracht f(t) en 2 outputs, nl. x1(t) en x2(t). Op die manier zou ik 2 differentiaalvergelijkingen moeten uitkomen ( 1 voor m1*d²(x1(t))/dt²=f(t)+k1*x1(t)-k1*x2(t)....
en als 2: m2*d²x2(t)/dt²=...)

--laat maar, dempers ken ik niet --

[ Bericht 24% gewijzigd door GlowMouse op 05-05-2007 20:47:40 ]

Laat ik ook eens iemand helpen.



Controleer het maar wel even, ik ben heel erg goed in minnen en plussen vergeten of door elkaar halen, heb het erg snel gedaan, maar dit is iig de manier. De onderste zijn de twee diff vgl in matrix vorm.

quote:

Op zaterdag 5 mei 2007 20:32 schreef GlowMouse het volgende:
Ik weet niet wat b1 en b2 zijn, maar als daar geen krachten worden uitgeoefend ziet je eerste dv er al goed uit; de tweede zou m2*d²x2(t)/dt² = k1*x1(t) + k2*x2(t) - k1*x2(t) worden. Denk ik met mijn middelbareschoolkennis.
hm wacht even, toch wat editen

b1 en b2 zijn dempers.. de veer is gewoon: F=k*x(t)
demper: F=b*dx/dt en massa: F=m*d²x/dt²

De x met een puntje er boven is overigens de eerste afgeleide en met twee puntjes de tweede afgeleide naar de tijd.

quote:

Op zaterdag 5 mei 2007 20:43 schreef Schuifpui het volgende:
De x met een puntje er boven is overigens de eerste afgeleide en met twee puntjes de tweede afgeleide naar de tijd.

Dat wist ik al Maar heel erg bedankt, ziet er mooi uit

De weerstand van de draad is 30 Ohm

Vraag:
Tussen welke waarden kan de weerstand tussen de punten A en B varieren?
Snap er geen f*ck van

Heeft die ene schuifweerstand daarmee te maken?

En bestaat er een symbool voor een spanningsdeler?

ik heb een vraagje waar ik even niet uitkom:

wij moeten bij scheikunde een pH-schaal maken van de gemeten resultaten. Die metingen zijn van verschillende stoffen in combinatie met rodekoolsap. Dus hebben wij van elke stof 2 cm in een reageerbuis gedaan, en 1 cm rodekoolsap. Die hebben we weer met indicatorpapier in aanraking gebracht, en die vergeleken met de ph-schaal. Daar kwamen weer nummers uit, en die heb ik nu keurig in een tabelletje staan.

Nu moeten we een ph-schaal maken van die metingen, maar wat moet ik dan precies doen ?

Je hebt de verschillende stoffen, en hun pH, dat zijn die nummertjes..

Wat je nu denk ik nog moet doen is een schaal van 1-14 maken, en daar dus je stoffen bij de juiste pH zetten.
Als het goed is zag je ook kleurverschillen bij de rodekoolsap. Die zou ik er dan ook nog bijzetten. Bij een lage pH is hij rood, en bij een hoge pH blauw, en onderweg van laag naar hoog is ie paars. Verwerk dat er ook in, en dan denk ik dat je een heel eind bent..

quote:

Op zondag 6 mei 2007 16:13 schreef teigan het volgende:
Je hebt de verschillende stoffen, en hun pH, dat zijn die nummertjes..

Wat je nu denk ik nog moet doen is een schaal van 1-14 maken, en daar dus je stoffen bij de juiste pH zetten.
Als het goed is zag je ook kleurverschillen bij de rodekoolsap. Die zou ik er dan ook nog bijzetten. Bij een lage pH is hij rood, en bij een hoge pH blauw, en onderweg van laag naar hoog is ie paars. Verwerk dat er ook in, en dan denk ik dat je een heel eind bent..

thanx .

ik heb de volgende ph-waardes (gemengd met rodekoolsap):

demiwater 9
zoutoplossing 8
sodaoplossing 7
7-up 1
azijnzuur 1
ammonia 7
zeep 7
citroensap 8

Die waardes zijn van zo'n kaartje gehaald.

Heey:)
Ik heb een vraagje over genererende functies in kansrekening.
Stel:
G_X(s)=1/3+1/3s+1/3s²
Bepaal de genererende functies van U=X+1, V=3X en W=X²
De tweede V=3X is makkelijk, het antwoord moet zijn (G_X(s)) ³ want V=X+X+X en ik hoef alleen de regels gebruiken.
Maar ik begrijp niet goed hoe ik de rest moet doen.....

Iemand nog een idee ?

quote:

Op zondag 6 mei 2007 19:45 schreef teletubbies het volgende:
Heey:)
Ik heb een vraagje over genererende functies in kansrekening.
Stel:
G_X(s)=1/3+1/3s+1/3s²
Bepaal de genererende functies van U=X+1, V=3X en W=X²
De tweede V=3X is makkelijk, het antwoord moet zijn (G_X(s)) ³ want V=X+X+X en ik hoef alleen de regels gebruiken.
Maar ik begrijp niet goed hoe ik de rest moet doen.....

Ik ga er even vanuit dat je de MGF bedoelt, en niet de FMGF.
U=X+1 is ook makkelijk: G_U(s) = Ee^(sU) = Ee^(s(X+1)) = e^s * Ee^(sX) = e^s * G_X(s)
W = X² zou je moeten kunnen bepalen, een MGF legt immers de verdeling vast, maar ik zie zo 1-2-3 niet hoe.

zo heb ik het nu:

Zou dit goed zijn?

quote:

Op zondag 6 mei 2007 21:29 schreef GlowMouse het volgende:

[..]

Ik ga er even vanuit dat je de MGF bedoelt, en niet de FMGF.
U=X+1 is ook makkelijk: G_U(s) = Ee^(sU) = Ee^(s(X+1)) = e^s * Ee^(sX) = e^s * G_X(s)
W = X² zou je moeten kunnen bepalen, een MGF legt immers de verdeling vast, maar ik zie zo 1-2-3 niet hoe.

MGF is moment generating functions? Ik bedoel de gewone generende functies en niet die waarbij je s=e^t moet subsitueren. Trouwens voor V=3X ik had het totaal fout.
voor U=X+1 het antwoord is : G_x(s^x+1)=s G_x(s).
FMGF waaar staat het weer voor!?

MGF is inderdaad momentgenererende functie; FMGF is factorieel momentgenererende functie (E(t^X)). Met de MGF was je antwoord voor V=3X wel goed geweest.
De MGF n keer gedifferentieerd en geëvalueerd in 0 geeft E[Xⁿ]
De FMGF n keer gedifferentieerd en geëvalueerd in 1 geeft E(pi[i van 0 t/m n-1](X-i))
'Gewone' genererende functies heb ik met kansrekening nog nooit van gehoord, en via Google word ik ook niet veel wijzer. Kun je de definitie geven?

Het zal wel voor een stochast gedefinieerd zijn die waarden aanneemt in Z_>-N voor een N en dan gelijk zijn aan som P(X=n)s^n. Dan is G_3X(s) natuurlijk gewoon G_X(s³).

quote:

Op zondag 6 mei 2007 22:01 schreef hello_moto1992 het volgende:
zo heb ik het nu: [afbeelding]

Zou dit goed zijn?

Weet je zeker dat het goed is? Ik zou demiwater neutraal verwachten, en citroensap zuurder.

Het is dan wel niet voor een schoolopdracht maar ik denk dat ik hier de meeste kans heb dat ik iemand tref die er verstand van heeft. Ik heb een vraag over kansberekening, niet mijn sterkste punt.
De vraag is ik heb een aantal kansen (in dit geval 13, maar dat is denk ik niet van belang) en ik wil weten hoe groot de kans is dat precies 'n' van die kansen uitkomen. (n is in mijn geval 3 4 of 5, maar wederom lijkt me dat niet van belang).

Stomme vraag, maar het lukt me weer ff niet

Hoe ga je van graden naar radialen? _{en eventueel weer terug}

2pi = 360 graden.
pi = 180 graden.

Rest kan je zelf ook wel bedenken .

* radialen = graden * (2π / 360)
* graden = radialen * (360 / 2π)

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 14:12 schreef Alfje het volgende:
Het is dan wel niet voor een schoolopdracht maar ik denk dat ik hier de meeste kans heb dat ik iemand tref die er verstand van heeft. Ik heb een vraag over kansberekening, niet mijn sterkste punt.
De vraag is ik heb een aantal kansen (in dit geval 13, maar dat is denk ik niet van belang) en ik wil weten hoe groot de kans is dat precies 'n' van die kansen uitkomen. (n is in mijn geval 3 4 of 5, maar wederom lijkt me dat niet van belang).

Kansen kunnen niet uitkomen, dus ik ga ervanuit dat je gebeurtenissen bedoelt. Je hebt 13 gebeurtenissen met daarop de kansen, en je wilt weten wanneer precies n van die gebeurtenissen optreden. Om hier wat zinnigs over te zeggen, is het allereerst van belang hoe de gebeurtenissen samenhangen. Zijn het bijvoorbeeld gebeurtenissen die optreden bij van elkaar onafhankelijke experimenten? Daarnaast is het voor de eenvoud van uitrekenen wel van belang of alle gebeurtenissen met dezelfde kans optreden.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 21:54 schreef Merkie het volgende:
2pi = 360 graden.
pi = 180 graden.

Rest kan je zelf ook wel bedenken .

Sja dat is het nouw, dat kon ik wel bedenken maar de rest volgde niet Maar ik snap het ineens weer, sinds de 2e klas niet meer gedaan ofzo dus vandaar dat het enigszins was weggezakt..

Maargoed dankjewel

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 21:55 schreef -J-D- het volgende:
* radialen = graden * (2π / 360)
* graden = radialen * (360 / 2π)

Hum van radialen naar graden is het radialen / (2π / 360 ) maar de rest klopt wel

edit: typo

[ Bericht 18% gewijzigd door SuperRogier op 08-05-2007 22:20:26 ]

quote:

Op maandag 7 mei 2007 22:42 schreef thabit het volgende:
Het zal wel voor een stochast gedefinieerd zijn die waarden aanneemt in Z_>-N voor een N en dan gelijk zijn aan som P(X=n)s^n. Dan is G_3X(s) natuurlijk gewoon G_X(s³).

Ja deze! Ik vind het soms lastig om te werken met stochasten (overgaan van de ene naar de andere variabele).
Nog een vraagje over de Euler functie ( ik noem die ff E(n)).
E(n) is dus de orde van (Z/nZ)*. Te bewijzen: als n naar oneindig gaat, dan gaat E(n) ook naar oneindig.
Ik had als idee een afschatting maken van E(n) en dan toon ik aan dat die afschatting naar oneindig gaat als n naar oneindig gaat.
Ik kwam op dit idee:
Stel je hebt een getal n. Ik definieer een functie O(n) als volgt:
O(n) is de eulerfunctie van het product van de eerste priemgetallen waarbij dit product kleiner of gelijk is aan n.
Dan moet gelden O(n) <= E(n) voor alle n > 0.
bijv: n=32. Dan geldt E(n)= E(32)=16 en O(2*3*5)=O(30)=8.
dus O(n) <= E(n).
Ik heb een sterk gevoel dat dit geldt voor alle andere waarden van n. Maar ik weet niet hoe ik dit moet bewijzen. Dat O(n) naar oneindig gaat is een makkie.
Enig idee?
Alvast bedankt

gebruik dat E(n)=n*product_p|n(1-1/p), waarbij het product over de priemdelers van n loopt.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 22:12 schreef SuperRogier het volgende:

[..]

Hum van radialen naar graden is het radialen / (2π / 360 ) maar de rest klopt wel

edit: typo

Dat is toch hetzelfde .

quote:

Op woensdag 9 mei 2007 23:37 schreef Merkie het volgende:

[..]

Dat is toch hetzelfde .

Ja

Weer een poging kansrekenen, maar ik snap er echt werkelijk geen hol van.

Vraag 1 van een tentamen:

Let A and B be two events in a sample space for which P(A) = 1/3 and P(B) = 1/2. Further P(A U B) = 3/4. The probability P(A^c U B^c) equals:

Hoe doe ik dit, iemand die dit in jip en janneke taal kan uitleggen?
Die U betekent toch min of meer "of"?

Begin behoorlijk wanhopig te worden, ik haal dit echt nooit.

Die U betekent inderdaad een soort 'of': P(A U B) is de kans dat A, B, of A en B tegelijk optreden. Het beste kun je gewoon een Venn-diagram tekenen als je het niet direct ziet:

Kijk eens welke dingen gegeven zijn, en wat je precies wilt weten. Van hele uitkomstenruimte weet je dat de oppervlakte 1 is, dat is daarna het enige dat je nog nodig hebt

Heb hier een vraagje waar ik het antwoord van weet, maar hoe ze eraan komen lijkt me belangrijker om te weten. De situatie:

Steekproef van 25 exemplaren, 3% defect, 8% 2e keus verdeeld. Hoe groot is de kans op minstens 22 goede exemplaren?

Ik heb heel veel geprobeerd, maar kom er simpelweg niet uit..

Wat bedoel je precies met "8% 2e keus verdeeld"?