Er bestaan geen regeltjes, geen vastgestelde periode...
Er is geen medicijn, je moet er gewoon doorheen.
Dit topic heeft al vele Fok!kers geholpen door te dienen als uitlaatklep, uithuilschouder, en schop-onder-de-kont-krijg-plek.
Hier verder dus.
Ik voel me nog steeds klote. Het is nu al 2,5 maand uit, maar ik ben gewoon nog steeds zo verliefd op hem als toen we een relatie kregen. Ik heb de hele tijd vervelende dromen; soms droom ik dat hij het goed wil maken - dat is dus naar wakker worden. Andere keren droom ik dat hij een nieuwe vriendin heeft- dat is nog naarder wakker worden, want dat lijkt me echt het ergste wat zou kunnen gebeuren.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Het ergste is nog wel dat bijna niemand het doorheeft dat ik me zo rot voel. Er is niemand die me uit zichzelf vraagt hoe het met me gaat; als ik erover wil praten, moet ik zelf mensen opbellen. En dat doe ik dan maar liever niet, want als zij mij niet bellen, hebben ze kennelijk geen behoefte mijn verhaal aan te horen. Dus praat ik met niemand, terwijl ik dat toch wel graag wil. Ik heb niet eens zozeer behoefte aan 'een vriend', maar aan vrienden, die me kunnen helpen met alles.
Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Wat moet ik nu denken/doen? Ik ben al de hele tijd leuke dingen aan het doen, en aan het zorgen dat ik het druk heb, zodat ik maar niet alleen hoef te zijn. Maar dat kan ik toch niet altijd blijven doen!
Niemand kan in het hoofd van een ander kijken, en als jij een rookgordijn van 'het gaat goed, hoor' optrekt, is het schier onmogelijk om daar doorheen te prikken.
Toen een relatie van mij desastreus eindigde, heb ik me ook een tijdje heel alleen gevoeld. Totdat ik tot het besef kwam dat ik de enige ben die dat kan doorbreken. En dat daadwerkelijk doorbreken, luchtte enorm op.
En, geloof me, er komt een dag dat je het weer heerlijk vindt om niets te hoeven doen...
Sterkte!
Ik lees nu de dingen die ik bijna 3 weken geleden typte... ik zeg niet dat ik er doorheen ben... ik heb zo het vermoeden dat er vast nog wel een klap gaat komen... maar ik weet wel dat ik... sinds we vorige week donderdag de spullen uitgewisseld hebben... de dingen heb kunnen afsluiten... het is weer mijn domein hier. Af en toe kom ik nog wel wat prulletjes van haar tegen... dingen die we samen gekocht hebben of dingen waar zijn heel erg veel van houdt...
Ik leg ze nu echt heel wat gemakkelijker weg. Mijn gedachte dwaalt niet meer continue naar haar af. Ik heb er vrede mee. vind het wel best zo... ben mezelf weer aan het ontdekken... en man... wat hou ik eigenlijk van mezelf
scheelt misschien ook dat ik weer ben gaan zien dat er nog altijd meiden/vrouwen zijn die me wel leuk vinden... die misschien toch iets in me zien... ik ben de charmeur in mezelf weer gaan zien. en die is best leuk.
quote:Omdat jij niet laat merken dat je er nog steeds mee zit denken mensen dat het goed met je gaat...Op dinsdag 18 januari 2005 23:15 schreef SaskiaR het volgende:
Nog maar eens dan.
Ik voel me nog steeds klote. Het is nu al 2,5 maand uit, maar ik ben gewoon nog steeds zo verliefd op hem als toen we een relatie kregen. Ik heb de hele tijd vervelende dromen; soms droom ik dat hij het goed wil maken - dat is dus naar wakker worden. Andere keren droom ik dat hij een nieuwe vriendin heeft- dat is nog naarder wakker worden, want dat lijkt me echt het ergste wat zou kunnen gebeuren.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Het ergste is nog wel dat bijna niemand het doorheeft dat ik me zo rot voel. Er is niemand die me uit zichzelf vraagt hoe het met me gaat; als ik erover wil praten, moet ik zelf mensen opbellen. En dat doe ik dan maar liever niet, want als zij mij niet bellen, hebben ze kennelijk geen behoefte mijn verhaal aan te horen. Dus praat ik met niemand, terwijl ik dat toch wel graag wil. Ik heb niet eens zozeer behoefte aan 'een vriend', maar aan vrienden, die me kunnen helpen met alles.
Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Wat moet ik nu denken/doen? Ik ben al de hele tijd leuke dingen aan het doen, en aan het zorgen dat ik het druk heb, zodat ik maar niet alleen hoef te zijn. Maar dat kan ik toch niet altijd blijven doen!
Ik vind het niet gek dat mensen dan niet gaan vragen hoe het met je gaat...
Bel gewoon een vriendin op (oke is makkelijker gezegd dan gedaan) en begin er gewoon langzaam over.. Wanneer zij er geen zin in heeft weet je ook meteen waar je aan toe bent... Toch?
Maar ik denk niet eens dat het zover komt.. Vrienden heb je ook wanneer je niet zo lekker in je vel zit...
Laat hem los.. Ik weet niet wat de reden is geweest dat het uit is... Maar hoop er niet op dat het goed gaat komen, want dat gaat het niet.. Het duurt nu al 2,5 maand en wanneer hij je terug had gewild was hij al veel eerder gekomen...
Je betrekt alles op jezelf.. Doe het niet, vraag om duidelijkheid wanneer iemand kortaf is.. Of wanneer jij iets vekeerd opvat.. Over Msn kun je gauw misverstanden hebben...
Doe iets met die complimentjes, waarom zou iemand het niet menen?? Alleen maar om je beter te laten voelen? Nee, want je zegt zelf dat mensen denken dat het goed met je gaat...
We hadden het altijd echt super samen. Vooral in de weekenden en vakanties, maar ook zagen we elkaar bijna elke dag op msn. Ik mis haar heel erg.
Waar ze op kamers zit heeft ze ook heel veel andere vrienden. Toen ik met haar uitging zag ik vaak jongens die haar probeerden te versieren, en ik lachte ze toen allemaal kei hard uit bij wijze van spreken, ze was van mij. Ik daarentegen ben iemand die niet zo snel iemand kan versieren en ik heb ook niet heel veel vriendinnen gehad van langer dan een maand.
Sinds het uit is is ze echt heel anders, ze gaat heel vaak stappen en drinken, iets wat ze vroeger nooit deed. Ik denk er heel vaak aan dat ze over een tijdje met allerlei kerels ligt te kloten, omdat ze zo iemand kan krijgen. Ik word echt helemaal gek van deze gedachte! Ze was altijd zo'n lief meisje maar nu lijkt ze helemaal los te komen.
Wat moet ik doen? Ik wil haar helemaal niet loslaten, we hadden het zo goed samen. Ik hoop zo dat het nog goed komt ooit.
Zolang ik op school ben gaat het allemaal goed, dan heb ik genoeg afleiding. Maar dan kom ik thuis....en dan probeer ik te gaan leren voor mn testweek next week en dan blijven mn gedachten afdwalen. Dan ga ik iets anders doen, film kijken, even internetten, maar ik krijg hem gewoon niet uit mn gedachten.
Zo tegen 19.00 uur weet ik gewoon niet meer wat ik mezelf aanmoet. Normaal ging ik dan altijd naar hem toe of kwam hij naar mij. Ik probeer echt zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Ben zelfs van plan om te gaan sporten ook al heb ik daar een gruwelijke hekel aan.
Op sommige momenten voel ik me hardstikke goed, en op andere momenten, vooral savonds, dan voel ik me zo ontzettend waardeloos.
Ik heb al het een en ander meegemaakt (vader overleden, moeder nieuwe vriend waarmee ik niet overweg kon) en ik dacht dat ik me overal wel doorheen kon slaan, maar ik voel me zo ontzettend klote. En hij voelt zich goed, hij zei alleen dat hij zich vervelend voelde omdat ik me zo kut voel.
En het heeft tijd nodig, dat weet ik wel, maar die tijd heb ik niet. Ik heb volgende week een testweek die ik absoluut goed moet maken, is ook voor mn examen, en ik heb nog niets geleerd! Het lukt me gewoon niet. En elke keer blijf ik tegen mezelf zeggen dat ik normaal moet doen, het is niet het einde van de wereld...Maar ja, ik wil zo graag dat mn hart dat ook gaat geloven...
Ik heb goed nieuws gekregen waardoor ik een hele belangrijke beslissing moet nemen. En zij was de enige waarmee ik over dit onderwerp kon praten. Dus ik mis haar nou extra erg.
Ik dacht het uit gaan van mn relatie gebeurd nooit, maar ja het gebeurde toch. En net na nieuwjaar. We hadden een leuk weekend achter de rug (volgens mij dan) en hadden op zondag uitgebreid afscheid genomen op het station (Heerlen) IK ben toen de trein ingestapt en ik kon haar nog zien dus we belden mekaar dat we elkaar zo miste enzo. Toen de trein wegging hingen we weer op. Niks aan de hand dacht ik en ik ging naar de verjaardag van mn nichtje. Kreeg later nog een smsje dat ze van me hield enzo. s avonds belde ik haar altijd om welterusten te zeggen alleen nam ze deze keer niet op. Dat kan natuurlijk altijd. De maandag (3 januari) kreeg ik ineens een sms dat het gevoel weg was ik dacht dat mn leven instortte. Later belde ze nog een keer maar ik was zo van de kaart dat ik niet meer opgenomen heb. De hele week heb ik in de stress gezeten ik heb haar gemail en gemst maar ze reageerde nergens meer op. Bellen was ook een optie maar ik kon dat niet want durfde ik niet meer. In het volgende weekend besloot ik maar op woensdagmiddag (mijn vrije middag van mn werk) eens onaangekondigd bij haar langs te gaan. Haar vader maakt open en zegt meteen dat het UIT is. Ik vraag mijn sleutels terug en ze heeft verder helemaal niks tegen me gezegd ik heb alleen met die ouders in de gang staan praten. Hij zei zelfs dat haar nieuwe vriend al in de kamer zat en dat ze al iets van drie weken hadden. Ze had zelfs tegen haar ouders gelogen dat ze bij een vriendin was maar ze was bij hem en haar ouders waren al eens haar kwijt en toen belde ze in paniek naar mij maar ik wist dus van niks. Van de spanningen was ze al een paar keer flauw gevallen en dat was bij mij ook een paar keer gebeurd en toen kreeg ik nog het verwijt van dir moeder dat ik dat eerder had moeten zeggen. Ja daaaaag ik mankeer niks. Tot op de dag van vandaag heeft ze nog helemaal niks van zich laten horen behalve dat ze haar nieuwe vriend aanprijst op msn. Ik heb met haar nicht nog contact maar die denkt dat ze niks van zich durft te laten horen. Iedereen die dit verhaal hoort is boos op haar en dat sterkt me wel. Alleen had ik van haar zelf willen horen dat het over was en had ze meer initatief moeten nemen om iets van de relatie te maken. Ik wordt er af en toe helemaal gek van en weet met mezelf geen raad
Ik hou van je echt super veel . Wil je nooit meer kwijt. Wat een rekbaar begrip is dit nu zeg. En ze heeft geen respect. OMdat ik wel respectr naar de medemens wil tonen draag ik sinds vrijdag het Respect2All bandje. Dat geeft me enige kracht om verder te gaan.
[ Bericht 5% gewijzigd door navi op 20-01-2005 17:57:21 ]
Heeft iemand met wat meer 'ervaring' raad voor mij?
En Radjwantie... ik heb helaas geen raad voor je. Juist als je de ander nog vaak ziet is het moeilijker dan wanneer je hem niet zou zien. Mijn enige raad zou zijn 'probeer hem dus minder tegen te komen'.
quote:Ik zie die van mij ook nog iedere zaterdag de hele dag, op het werk... en 's avonds soms, met uitgaan.Op vrijdag 21 januari 2005 07:04 schreef Radjwantie het volgende:
Hoe vergeet je iemand die je nog wekelijks ziet? Ik zie mijn ex best regelmatig en kan daardoor ook niet over hem heen komen. Ook al heeft hij erge dingen gedaan en gezegd, ik kan hem niet loslaten. Ik word er helemaal gek van. Ik denk aan hem, wat doet hij, waar is hij? Mijn ex is gewoon verder gegaan met zijn leven, ik wou dat ik dat ook kon..
Heeft iemand met wat meer 'ervaring' raad voor mij?
Het word er alles behalve makkelijker op, en ik ben ook aan het kijken voor ander werk. Dit idee heb ik vaker gehad gedurende de jaren, en kreeg ik een paar maanden terug weer (nog voordat ik iets met haar kreeg) maar deze situatie heeft ervoor gezorgd dat ik het ook echt moet gaan doen, want op deze manier trek ik t niet...
Voor mij is het altijd beter geweest om die persoon nooit mee te zien
Wat ik nog wel wil proberen is aan haar nichtje vragen of zij misschien met haar wil gaan praten. Is dit verstandig of niet?
quote:Dat heb jij echt zelf gedaan hoor. Dat je dat gedaan hebt maakt echt niet dat jij nu ergens recht op hebt, hoe lullig dat ook is.Op vrijdag 21 januari 2005 12:58 schreef navi het volgende:
BrightEyes>Als je eens wist wat voor energie ik in haar gestoken heb om haar te ontwikkelen dan snap je dat ik hier heel erg kapot van ben.
quote:Ja, er zijn altijd uitzonderingen en ik kan het je ook niet kwalijk nemen dat je het geprobeerd hebt, maar 'mijn ervaring' leert me dat dit soort relaties vaak toch wel gedoemd zijn te mislukken.We hadden namelijk ook te maken met een groot leeftijdsverschil (ik 31,zij 18) maar het ging hartstikke goed. Nu hoor ik je misschien denken van ja maar dit gebeurd wel vaker op die leeftijd. Hiermee ben ik het absoluut niet mee eens want vreemdgaan in een relatie kan nou eenmaal niet.
Een relatie met een groot leeftijdsverschil werkt volgens mij toch echt pas als beiden een stuk ouder zijn...
quote:Goed dat je je dat bedenkt, want naar het klinkt wil zij ook geen relatie meer met jou.Ik heb voor mezelf besloten dat ik geen relatie meer met haar wil omdat ze me dus bedrogen heeft.
quote:Oh, dus je wil eigenlijk toch nog wel een relatie met haar?Of ze zou echt alles op alles moeten zetten.
quote:Dat snap ik, natuurlijk wil je wel eens van haar horen hoe ze erover denkt enzo.Wel hoop ik dat ik nog eens met haar kan praten over dit gebeuren want ik wil haar mening ook weleens horen. Helaas denk ik dat dit dan toch een ver-van-mn-bed show wordt.
quote:Nee, jij wil toch met haar praten? Waarom dan aan haar nichtje vragen.Wat ik nog wel wil proberen is aan haar nichtje vragen of zij misschien met haar wil gaan praten. Is dit verstandig of niet?
Zo, en dat was een zooite kort door de bocht reacties.
Als ik je verhaal zo lees is het onherroepelijk over en uit. Probeer verder te gaan en ga je niet vastklampen aan nog een keer een gesprek met haar, want zoals het eruit ziet ga je daar ook echt niet blijer van worden.
Dus als ik jou was zou ik nu gewoon met het verwerkingsgebeuren aan de slag gaan...
[ Bericht 1% gewijzigd door BE op 21-01-2005 13:24:15 ]
quote:Ik vind dat ze nu al alles op alles heeft gezet om jou te laten merken dat ze niet op een volwassen, respectvolle wijze een relatie kan beëindigen.Op vrijdag 21 januari 2005 12:58 schreef navi het volgende:
Of ze zou echt alles op alles moeten zetten.
Hoe moeilijk ook: probeer haar los te laten, ze is je niet waard.
quote:De reden waarom ik het aan aan nichtje wil vragen is om haar te laten merken dat anderen het ook niet eens zijn hoe zij gehandeld heeft. Daar leren sommigen nog weleens van en dan hoop ik dat ze gaat beseffen wat ze gedaan heeft.Nee, jij wil toch met haar praten? Waarom dan aan haar nichtje vragen.
quote:Maar wat zou je daar dan meer mee willen bereiken?Op vrijdag 21 januari 2005 14:04 schreef navi het volgende:
De reden waarom ik het aan aan nichtje wil vragen is om haar te laten merken dat anderen het ook niet eens zijn hoe zij gehandeld heeft. Daar leren sommigen nog weleens van en dan hoop ik dat ze gaat beseffen wat ze gedaan heeft.
En je hebt trouwens een goede kans dat dat averechts gaat werken. Beetje hakken in het zand principe. Hoe harder mensen roepen dat je fout bezig bent, des te meer jij jezelf ervan gaat overtuigen dat het wel goed. 'Zij zijn stom, en ik niet'.
Onthou wel, en dit zeg ik niet om je te pesten zij is nu verliefd op een ander en handelt vanuit dat gevoel... en dan lijkt dat vaak heel juist te zijn...
quote:Ik weet waarom je dit zegt, deze gedachten zijn wel normaal hoor, het komt omdat je in hetbegin van je verwerking zit... je wil nu nog het gevoel hebben dat jij er alles aan hebt gedaan om het weer goed te laten komen... voor je eigen gemoedsrust wil je niet het idee hebben dat je daarin een steekje hebt laten vallen, je zoekt bovendien naar bevestigingen. Ik begrijp het maar probeer zulke acties niet te doen, probeer jezelf er van te weerhouden.Op vrijdag 21 januari 2005 12:58 schreef navi het volgende:
BrightEyes>Als je eens wist wat voor energie ik in haar gestoken heb om haar te ontwikkelen dan snap je dat ik hier heel erg kapot van ben. We hadden namelijk ook te maken met een groot leeftijdsverschil (ik 31,zij 18) maar het ging hartstikke goed. Nu hoor ik je misschien denken van ja maar dit gebeurd wel vaker op die leeftijd. Hiermee ben ik het absoluut niet mee eens want vreemdgaan in een relatie kan nou eenmaal niet. Ik heb voor mezelf besloten dat ik geen relatie meer met haar wil omdat ze me dus bedrogen heeft.Of ze zou echt alles op alles moeten zetten. Wel hoop ik dat ik nog eens met haar kan praten over dit gebeuren want ik wil haar mening ook weleens horen. Helaas denk ik dat dit dan toch een ver-van-mn-bed show wordt.
Wat ik nog wel wil proberen is aan haar nichtje vragen of zij misschien met haar wil gaan praten. Is dit verstandig of niet?
Als er een kans is dat het goedkomt dan komt ze daar zelf mee als ze heeft ingezien dat ze je echt mist... dat kanze eventueel alleen inzien als jij even niet achter dr aan loopt... maar o zo moeilijk dit, sterkte
quote:Dat het een gok is weet ik. Het gaat me nu niet zo zeer om de relatie maar wel om dat ze voelt dat zo niet met mensen om mag omgaan. Het is me in het verleden al vaker overkomen dat ze bij me terugkwam nadat anderen haar op de feiten hadden gedrukt. Toen hadden we nog geen relatieproblemen ofzo. Het bleef toen bij dat ze vond dat ik teveel voor haar deed en dat wilde ze niet. Het is een heel verlegen meisje dat bijna niks wil en kan accepteren. Door mij is ze hierin wel wat sterker geworden.Op vrijdag 21 januari 2005 14:08 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar wat zou je daar dan meer mee willen bereiken?
En je hebt trouwens een goede kans dat dat averechts gaat werken. Beetje hakken in het zand principe. Hoe harder mensen roepen dat je fout bezig bent, des te meer jij jezelf ervan gaat overtuigen dat het wel goed. 'Zij zijn stom, en ik niet'.
Onthou wel, en dit zeg ik niet om je te pesten zij is nu verliefd op een ander en handelt vanuit dat gevoel... en dan lijkt dat vaak heel juist te zijn...
quote:Het lijkt me, dat als ze een paar keer bij je weg gegaan is dat je dan wel degelijk een probleem hebt...Op vrijdag 21 januari 2005 15:03 schreef navi het volgende:
Dat het een gok is weet ik. Het gaat me nu niet zo zeer om de relatie maar wel om dat ze voelt dat zo niet met mensen om mag omgaan. Het is me in het verleden al vaker overkomen dat ze bij me terugkwam nadat anderen haar op de feiten hadden gedrukt. Toen hadden we nog geen relatieproblemen ofzo.
quote:Ik krijg een heel eng en beklemmend gevoel bij alles wat je schrijft, dus ik kan me wel iets voorstellen bij wat je zegt dat zij toen zei...Het bleef toen bij dat ze vond dat ik teveel voor haar deed en dat wilde ze niet. Het is een heel verlegen meisje dat bijna niks wil en kan accepteren. Door mij is ze hierin wel wat sterker geworden.
Navi... je was haar vriend... niet haar opvoeder, en nu ben je haar ex, en dus al helemaal haar opvoeder niet meer...
Ik zou als je uberhaupt al enige kans wil maken een hele grote stap terug doen en haar even helemaal met rust laten, want als ik het zo lees zit zij gewoon niet meer op inmenging van jou te wachten.
Let go, let go! En move on! Of probeer dat althans... begin daarmee...
Eik wel het zelfde voelt, hehe.. maar dat is al een tijdje
Tnx to someone
sweet memory's *zucht*
[ Bericht 43% gewijzigd door Jumparound op 21-01-2005 16:16:24 ]
quote:Het woord opvoeden vind ik geen goed woord. Ik heb ook niet het gevoel dat het om die reden uit is gegaan. De hoofdreden blijft nog altijd dat ze een andere vriend heeft. Als je mn allereerste post goed had gelezen dan las je dat het op 2 januari nog hartstikke goed ging en een dag later helemaal niks meer voorstelde. Daar heb ik niet voor gekozen. Ik heb haar altijd met allerlei dingen geholpen, liefde gegeven en goed bedoeld adviezen gegeven. Nu wordt ik dus daarvoor gestraft als ik jouw post goed begrijp. Dat is gewoon erg oneerlijk vind je ook niet?Op vrijdag 21 januari 2005 15:11 schreef Brighteyes het volgende:
Navi... je was haar vriend... niet haar opvoeder, en nu ben je haar ex, en dus al helemaal haar opvoeder niet meer...
Ik zou als je uberhaupt al enige kans wil maken een hele grote stap terug doen en haar even helemaal met rust laten, want als ik het zo lees zit zij gewoon niet meer op inmenging van jou te wachten.
Let go, let go! En move on! Of probeer dat althans... begin daarmee...
Voor het opvoeden heb je ouders, ik ben geen ouder ik wil(de) alleen een vriend zijn.
Het omgaan met iemand waarbij je alles moet trekken om het leven voor haar zo mooi mogelijk te maken is geen eenvoudige klus maar ik had het voor haar over. Als je aan haar zou vragen wat heb je vandaag gedaan of wat ga je doen vandaag draait ze altijd een beetje om de hete brij heen. Uiteindelijk lukte het me om erachter te komen wat ze deed maar daar moest ik heel veel moeite doen voor iets simpels en dat heeft me veel onnodige kracht gekost. Het feit dat ze ook tegen haar bloedeigen ouders liegt over wat ze doet of wat ze niet doet zegt meer over haar dan over mij.
Ik blijf er dan ook bij dat ik dus gestraft ben voor mijn goede bedoelingen. Ik twijfel nu wel aan mezelf of ik ooit nog zo diep zou kunnen gaan in een relatie.
[ Bericht 1% gewijzigd door navi op 21-01-2005 16:58:37 ]
quote:Ik snap dit wel, maar dit heb jij zelf gedaan. Zij heeft het zich aan laten leunen, tuurlijk en dat ze nu zo bot van je af stapt is ook niet kosher.Op vrijdag 21 januari 2005 16:38 schreef navi het volgende:
Het omgaan met iemand waarbij je alles moet trekken om het leven voor haar zo mooi mogelijk te maken is geen eenvoudige klus maar ik had het voor haar over.
Maar ik krijg een beetje een 'voor wat, hoort wat' gevoel bij jouw verhaal en daar krijg ik een beetje een raar gevoel bij, maar mss lees ik het wel verkeerd.
quote:Ik denk dat dat wel mee valt. Ik denk dat het wat haar betreft gewoon over was. En dat heeft ze wel op een hele lulllige manier kenbaar gemaakt, maar of dat nou straffen voor je goede bedoelingen is... Denk het niet.Ik blijf er dan ook bij dat ik dus gestraft ben voor mijn goede bedoelingen.
Alleen kan ik me wel heel goed voorstellen dat jouw goede bedoelingen beklemmend over hebben kunnen komen op haar. Zeker als ik dan lees dat ze het daarom al eerder een paar keer (bijna) uitgemaakt heeft.
quote:Tsja, wat is diep gaan... Voor iemand willen zorgen, om iemand geven en alles voor iemand willen doen is toch heel normaal in een relatie waarin je van elkaar houdt. Dat is nou ook weer niet zo heel bijzonder... Hoe je dat brengt is weer een ander verhaal.Ik twijfel nu wel aan mezelf of ik ooit nog zo diep zou gaan in een relatie.
Je straft dan alleen maar jezelf als je je daarvan gaat weerhouden...
Maar goed, ik ga even stoppen met reageren op je, want nu krijg je alleen mijn mening op je verhaal en daar lijk je iig niet blijer van te worden, misschien zien anderen het anders. Sterkte ermee!
quote:Liefde is geven en nemen. Ik heb veel gegeven maar er dan toch te weinig voor teruggekregen denk ik Dat vind ik erg jammer want het had nooit zover hoeven komen als je samen knokt voor je relatie.Op vrijdag 21 januari 2005 17:01 schreef Brighteyes het volgende:
Ik snap dit wel, maar dit heb jij zelf gedaan. Zij heeft het zich aan laten leunen, tuurlijk en dat ze nu zo bot van je af stapt is ook niet kosher.
Maar ik krijg een beetje een 'voor wat, hoort wat' gevoel bij jouw verhaal en daar krijg ik een beetje een raar gevoel bij, maar mss lees ik het wel verkeerd.
quote:Als het een tijdje minder gaat in een relatie of alles wordt zo gewoon is dat een reden om er dan met een ander van door te gaan? Of zou je kiezen om de spanning weer terug te brengen? Ik zou voor het laatste gekozen hebben. Of dat lukt weet je natuurlijk nooit, maar je kunt er altijd op gokken.Ik denk dat dat wel mee valt. Ik denk dat het wat haar betreft gewoon over was. En dat heeft ze wel op een hele lulllige manier kenbaar gemaakt, maar of dat nou straffen voor je goede bedoelingen is... Denk het niet.
Alleen kan ik me wel heel goed voorstellen dat jouw goede bedoelingen beklemmend over hebben kunnen komen op haar. Zeker als ik dan lees dat ze het daarom al eerder een paar keer (bijna) uitgemaakt heeft.
quote:Met jouw mening ben ik erg blij en je mag altijd reageren op me. Ik heb al gemerkt dat we soms niet helemaal op een lijn zitten maar ik heb wel geleerd van je postings. Adviezen zijn dan ook meer dan welkom. Ik begrijp best dat het ook voor jou soms moeilijk in te schatten is hoe de situatie werkelijk is. Eigenlijk zou je dan echt heel de relatie op het forum moeten gaan zetten om een goed beeld te krijgen. Dit is niet te doen en er zitten natuurlijk ook dingen in waar niemand iets mee te maken heeft.]Maar goed, ik ga even stoppen met reageren op je, want nu krijg je alleen mijn mening op je verhaal en daar lijk je iig niet blijer van te worden, misschien zien anderen het anders. Sterkte ermee!
Dus blijf gewoon lekker reageren want ik vind het wel leuk hier ook al zijn dit geen makkelijke onderwerpen
quote:Ok dan! Ik kon het sowieso toch niet laten hoor!Op vrijdag 21 januari 2005 17:41 schreef navi het volgende:
Dus blijf gewoon lekker reageren want ik vind het wel leuk hier ook al zijn dit geen makkelijke onderwerpen
quote:Maar zou 'geven' in de liefde niet onbaatzuchtig moeten zijn?Liefde is geven en nemen. Ik heb veel gegeven maar er dan toch te weinig voor teruggekregen denk ik Dat vind ik erg jammer want het had nooit zover hoeven komen als je samen knokt voor je relatie.
Wat jij er nu voor teruggekregen hebt is een relatie, het enige dat jij zou willen is dat je er een langere relatie voor terug had gekregen...
quote:Maar... ehm... als zij al een paar keer eerder er mee heeft willen stoppen, denk je dan niet dat zij het die kans allang gegeven heeft? Nogmaals, dat zij er nu met een ander vandoor gaat zonder dat ze dit netjes afgerond heeft is niet kosher, maar als ik jouw stukjes naast elkaar leg heeft zij tijdens jullie relatie al een paar keer op het punt gestaan ermee te stoppen. Dat heeft ze teruggedraaid, geprobeerd er nog iets van te maken... En dat is dus blijkbaar niet gelukt.Als het een tijdje minder gaat in een relatie of alles wordt zo gewoon is dat een reden om er dan met een ander van door te gaan? Of zou je kiezen om de spanning weer terug te brengen? Ik zou voor het laatste gekozen hebben. Of dat lukt weet je natuurlijk nooit, maar je kunt er altijd op gokken.
Eens houdt het op, als de liefde over is dan kan je het blijven proberen, maar soms is het het gewoon niet...
En dan kan je een verliefdheidje op een ander aangrijpen als reden om alsnog die knoop door te hakken...
quote:Precies, zolang wij beiden (en anderen die mee lezen/posten) zich maar realiseren dat reacties hier gegeven worden op basis van het verhaal dat hier staat.Met jouw mening ben ik erg blij en je mag altijd reageren op me. Ik heb al gemerkt dat we soms niet helemaal op een lijn zitten maar ik heb wel geleerd van je postings. Adviezen zijn dan ook meer dan welkom. Ik begrijp best dat het ook voor jou soms moeilijk in te schatten is hoe de situatie werkelijk is. Eigenlijk zou je dan echt heel de relatie op het forum moeten gaan zetten om een goed beeld te krijgen. Dit is niet te doen en er zitten natuurlijk ook dingen in waar niemand iets mee te maken heeft.
quote:Op vrijdag 21 januari 2005 18:55 schreef Brighteyes het volgende:
[quote]Ok dan! Ik kon het sowieso toch niet laten hoor!
quote:Hoe lang de relatie duurt weegt niet af tegen hoe stabiel de relatie is. Dat is hij niet helemaal geweest omdat ik elke keer moest vechten tegen haar pet. Was ze het ene moment heel vrolijk was ze het andere moment heel afstandelijk en moest ze van niemand iets hebben. En ik maar praten als Brugman om haar weer uit die dip te halen. Steeds opnieuw lukte het weer. Zelfs anderen begrepen haar downs niet en gingen ook op haar inpraten omdat het mij niet lukte en steeds kwam er weer uit dat ik toch heel erg lief moest zijn.Maar zou 'geven' in de liefde niet onbaatzuchtig moeten zijn?
Wat jij er nu voor teruggekregen hebt is een relatie, het enige dat jij zou willen is dat je er een langere relatie voor terug had gekregen...
quote:Het antwoord wat ik hierop ga schrijven heeft de zelfde strekking als wat ik hier boven heb geschreven. Een papagaai ben ik niet dus herhalen doe ik niet aanMaar... ehm... als zij al een paar keer eerder er mee heeft willen stoppen, denk je dan niet dat zij het die kans allang gegeven heeft? Nogmaals, dat zij er nu met een ander vandoor gaat zonder dat ze dit netjes afgerond heeft is niet kosher, maar als ik jouw stukjes naast elkaar leg heeft zij tijdens jullie relatie al een paar keer op het punt gestaan ermee te stoppen. Dat heeft ze teruggedraaid, geprobeerd er nog iets van te maken... En dat is dus blijkbaar niet gelukt.
quote:Als de liefde er niet meer zou zijn had ik het moeten aan zien komen. Dat is niet gebeurd. Bestaat er eigenlijk ook een theorie dat als de een vreemdgaat dat ze erachter komen hoe erg ze de ex missen? En dan uiteindelijk terugkomen? Ik wil geen valse hoop bij mezelf los maken maar ik vind dat ik best realistisch kan denken en alle mogelijkheden niet uit mag sluiten. Of een hernieuwde relatie kans van slagen heeft kan niet gezegd worden. Voorlopig ben ik al blij als ze teminste iets tegen me wil zeggen.Eens houdt het op, als de liefde over is dan kan je het blijven proberen, maar soms is het het gewoon niet...
En dan kan je een verliefdheidje op een ander aangrijpen als reden om alsnog die knoop door te hakken...
quote:Precies, zolang wij beiden (en anderen die mee lezen/posten) zich maar realiseren dat reacties hier gegeven worden op basis van het verhaal dat hier staat.
quote:Op vrijdag 21 januari 2005 18:55 schreef Brighteyes het volgende:
Maar... ehm... als zij al een paar keer eerder er mee heeft willen stoppen, denk je dan niet dat zij het die kans allang gegeven heeft? Nogmaals, dat zij er nu met een ander vandoor gaat zonder dat ze dit netjes afgerond heeft is niet kosher, maar als ik jouw stukjes naast elkaar leg heeft zij tijdens jullie relatie al een paar keer op het punt gestaan ermee te stoppen. Dat heeft ze teruggedraaid, geprobeerd er nog iets van te maken... En dat is dus blijkbaar niet gelukt.
Eens houdt het op, als de liefde over is dan kan je het blijven proberen, maar soms is het het gewoon niet...
quote:Niet lullig bedoeld, maar misschien moet je toch even de schellen van je ogen halen, navi... Dit is tenslotte niet van de een op de andere dag gebeurd.Op vrijdag 21 januari 2005 20:09 schreef navi het volgende:
Het antwoord wat ik hierop ga schrijven heeft de zelfde strekking als wat ik hier boven heb geschreven. Een papagaai ben ik niet dus herhalen doe ik niet aan
(...)
Als de liefde er niet meer zou zijn had ik het moeten aan zien komen. Dat is niet gebeurd.
Is rot om te beseffen, maar lijkt mij overduidelijk.
Sterkte.
ik begrijp er allemaal niks meer van.
Wie legt me de taal van vrouwen uit???
quote:Sorry maar ik snap niet helemaal waar je dit vandaan haalt. Tijdens haar dips is er nooit sprake geweest van enige ruzie of wat dan ook.Op vrijdag 21 januari 2005 20:22 schreef Copycat het volgende:
Niet lullig bedoeld, maar misschien moet je toch even de schellen van je ogen halen, navi... Dit is tenslotte niet van de een op de andere dag gebeurd.
Is rot om te beseffen, maar lijkt mij overduidelijk.
Sterkte.
Ik wil best geloven als ze zou zeggen "van er is niks meer" maar je kunt niet van de een op de andere dag eerst fijn uitgebreid afscheid nemen op het station. en daarna is er niks meer. Dat kan er bij mij niet in.
Snap je t nog? Ik niet meer..
quote:Nee ik snap t ook allemaal niet meer. Daarom proberen we het hier een beetje gezellig te maken zodat je even je zorgen kunt vergeten door erover te praten wat je dwars zit. Pas als ik dit forum weer afsluit voel ik me dus weer k.t.Op vrijdag 21 januari 2005 21:16 schreef sir21 het volgende:
shit he ik voel me kut, waarom is liefde zo verwarrend. Tijdje terug aan een meisje verteld dat ik verliefd op haar was. resultaat: keiharde afwijzing. zegt ze later: ja ik weet niet wat ik voel, zullen we wat gaan drinken binnenkort? ik zo: oke... zij: we zien wel hoe het loopt. Ik ben in de war.
ik begrijp er allemaal niks meer van.
Wie legt me de taal van vrouwen uit???
quote:Goh leef je nog? Mail ontvangen?Op vrijdag 21 januari 2005 21:16 schreef sir21 het volgende:
shit he ik voel me kut, waarom is liefde zo verwarrend. Tijdje terug aan een meisje verteld dat ik verliefd op haar was. resultaat: keiharde afwijzing. zegt ze later: ja ik weet niet wat ik voel, zullen we wat gaan drinken binnenkort? ik zo: oke... zij: we zien wel hoe het loopt. Ik ben in de war.
ik begrijp er allemaal niks meer van.
Wie legt me de taal van vrouwen uit???
quote:Oh jawel hoor... dat kan wel... hoe hard het ook is. Zij heeft gewoon niet gedurfd om definitief de knoop door te hakken en is daarom doorgegaan zoals het was. Tot ze de uiteindelijke beslissing genomen had en het feit dat ze jou helemaal niet meer wilde spreken geeft volgens mij wel aan dat ze het niet echt makkelijk gevonden heeft.Op vrijdag 21 januari 2005 21:19 schreef navi het volgende:
[..]
Sorry maar ik snap niet helemaal waar je dit vandaan haalt. Tijdens haar dips is er nooit sprake geweest van enige ruzie of wat dan ook.
Ik wil best geloven als ze zou zeggen "van er is niks meer" maar je kunt niet van de een op de andere dag eerst fijn uitgebreid afscheid nemen op het station. en daarna is er niks meer. Dat kan er bij mij niet in.
Snap je t nog? Ik niet meer..
Maar ik vind je heel erg naief als je blijft vol houden dat dit 'van de ene op de andere dag is' als je zelf aan geeft dat ze eerder al een paar keer op het punt van verbreken gestaan heeft.
Sorry, I've tried it the nice way... Maar je bent echt jezelf voor de gek aan het houden...
Maar ben wel heel benieuwd naar je reply...
.quote:Zou ze dan 10 maanden een relatie met me hebben gehad zonder van me te houden? Ze zal het misschien niet makkelijk gevonden hebben, maar dit neemt niet weg dat je er niet over kunt praten. En dat is niet gebeurd. Verklaar me dan maar eens waarom ze dan van een mug een olifant kan maken en dat ik dit alleen zie. Zelfs haar ouders krijgen geen grip op haar want ze weet alles zo goed weg te stoppen en alles bij elkaar te liegen. Totdat ze dus een paar keer thuis flauw gevallen was. Zelfs daar wisten haar ouders niks vanaf dat ze dit mankeerde. Als ik iets heb dan bel ik mijn moeder en vraag ik om advies. Dat doet zij niet. Ze kropt alles op en accepteert geen hulp. Uiteindelijk na veel moeite kon ik haar er dan weer bovenop helpen (heel soms met hulp van anderen, maar het meeste deed ik alleen) En voor al die krachtsinspanningen krijg ik nu toch de rekening gepresenteerd. Dat is het oneerlijke.Op zaterdag 22 januari 2005 01:16 schreef Brighteyes het volgende:
Oh jawel hoor... dat kan wel... hoe hard het ook is. Zij heeft gewoon niet gedurfd om definitief de knoop door te hakken en is daarom doorgegaan zoals het was. Tot ze de uiteindelijke beslissing genomen had en het feit dat ze jou helemaal niet meer wilde spreken geeft volgens mij wel aan dat ze het niet echt makkelijk gevonden heeft.
quote:Ze heeft in 10 maanden tijd dit twee keer geroepen op msn. Ik denk dat dit in elke relatie wel een keertje voorkomt dus zo schokkend is dit niet.Maar ik vind je heel erg naief als je blijft vol houden dat dit 'van de ene op de andere dag is' als je zelf aan geeft dat ze eerder al een paar keer op het punt van verbreken gestaan heeft.
quote:Ik probeer de dingen realitisch te bekijken. Iedereen heeft zijn eigen mening, het is alleen triest als je geen eigen mening hebt. Ik probeer er achter te komen waarom deze dingen gebeurd zijn alleen dan heb ik wel haar verhaal nodig en dat zal ik waarschijnlijk nooit meer krijgen. Of ze moet wel in een heel diep gat storten. Dan mag ik weer haar problemen gaan oplossen en is het cirkeltje weer rond....Sorry, I've tried it the nice way... Maar je bent echt jezelf voor de gek aan het houden...
quote:Dank je wel, je had m kunnen laten staan maar ik ben voor een goed leesbare discussie. Heb al veel ervaring met het schrijven op forums dus vandaarOp zaterdag 22 januari 2005 11:19 schreef Copycat het volgende:
Heb je post op je verzoek verwijderd, navi.
Maar ben wel heel benieuwd naar je reply...
Alleen de quotes werkten even niet mee...
De reactie staat hierboven, en nu weer graag ontopic
wat dat betreft ben ik een sucker of love.
maar sommigen zijn gewoon niet goed voor me... het moment dat ik dat besef, heb ik zo'n ex al genoeg losgelaten om er geen last van te hebben
[ Bericht 8% gewijzigd door Salvad0R op 22-01-2005 11:55:22 ]
Ik zit trouwens ook op een ander forum en daar komt hij ook. Hij weet dat en hij post nu zulke gemene dingen. Ik vind het in ieder geval niet leuk. Zoals dit:
quote:Droomde over een meisje. Ik droom nooit over meisjes, droom altijd over rare dingen (avonturen) of voetbal. Maar meisjes?Nou, vandaag is daar dus voor eens en altijd verandering ingekomen.
ops: :blozen:
quote:Terwijl wij samen gingen badmintonnenBadminton, geen idee man. Nooit gedaan. Of ja, met gym ooit.
Echt van die kleine dingen, maar ze raken me wel!
quote:Ik weet hoe je je voelt... snap niet goed dat ze dat doen. Gewoon alles wat is gebeurd volledig ontkennen... Waarom toch?Op zaterdag 22 januari 2005 21:31 schreef Radjwantie het volgende:
Ik ben er ook achter gekomen dat mijn hele relatie 1 grote leugen was. En dat komt ook hard aan.
Ik zit trouwens ook op een ander forum en daar komt hij ook. Hij weet dat en hij post nu zulke gemene dingen. Ik vind het in ieder geval niet leuk. Zoals dit:
Terwijl wij samen gingen badmintonnen
Echt van die kleine dingen, maar ze raken me wel!
Liefde is soms onbegrijpelijk, en als je al zover bent dat je dat beseft probeer het dan ook niet te begrijpen maar leg je bij bepaalde dingen neer.
Schrijf het van je af, praat erover met vrienden, post het desnoods op een forum maar hoop putten uit iets wat dood lijkt te zijn ik zonde van je energie.
Het klinkt allemaal erg makkelijk als ik het zo zeg.... ik weet het.
Maar zet jezelf op nr. 1!!!!
morgen heb ik een afspraakje... ik heb geen idee wat het gaat worden... eigenlijk ben ik er nog niet aan toe... maar ik ben het er ook niet mee eens om kansen te laten liggen... en dit is een kans.
Ik ben er absoluut nog niet helemaal overheen... wel voor een groot deel... althans... dat denk ik... iedere dag is een stapje terug en twee vooruit... maar ook daar kom je er mee.... langzaam aan.
Ik zie wel wat er gaat gebeuren morgen.... Ik denk... weinig....
shall see...
maar ja verschilt per persoon denk ik. ik heb ook andere jongen ontmoet terwijl ik ook niet over mijn ex heen ben. en toch zit ik te twijfelen of ik nou wel toe ben aan een nieuwe relatie.
maar ik wacht gewoon even af, het voelt iig nog niet goed aan om met iemand anders te nemen.
sommige nemen het naar mijn idee heel snel met iemand , maar dat kan ik niet. ik kan niet zomaar iemand leuk vinden. heb nu wel iemand gevonden die ik erg leuk vind en dan nog af en toe denk ik aan mijn ex. kheb gewoon tijd nodig.
3 weken geleden heb ik het uit gemaakt met mijn vriendin, we hadden 9 maanden een relatie, maar eigenlijk speelde het een hele tijd daarvoor ook al. Het is een hele lieve meid maar op een gegeven moment trok ik het niet meer, ik ging me aandingen irriteren, had geen zin meer om bij haar te zijn.
Opzich heeft de relatie niet zo lang geduurd, we hebben echter wel een hele hoop meegemaakt. zo was zij een aantal maanden voor wij wat kregen aangerand, heeft haar zusje zelfmoord proberen te plegen, en heeft ze ook nog eens de eigenschap heel veel aan haar zelf te verwijten zonder dat ze ergens schuld aan heeft.
Ik was eigenlijk haar vertrouwens persoon, haar maatje waar ze alles aan kwijt kon, maar toen viel ik weg, en toen had ze niemand meer.
En dat is eigenlijk mijn probleem, een meisje waar ik echt veel van hou (maar niet verliefd op ben), het meisje dat mij volledig in vertrouwen heeft genomen. moet ik laten zitten. Ook al wil ik haar steunen, maar ik weet dat dat niet zo werkt.
Ik had haar vandaag even op de msn, haar oma was overleden, en moest het gewoon aan me kwijt. Maar het is zo moeilijk daar goed mee om te gaan. aan de ene kant wil je haar steunen en helpen, maar aan de andere kant weet je dat dit niet goed voor haar is, ze blijft om die manier afhankelijk van me.
misschien kan iemand me helpen hier het best mee om te gaan, hoe krijg ik haar het snelst op de rit. want dat zie ik het lieft, dat ze weer gelukkig is.
hoewel ik soms makkelijk doe... ben ik echt nog niet over mijn ex heen... kwam daar vandaag weer eens achter... heb mezelf in een friendszone gemanouvreerd... eentje die beter aanvoelt dan de quasi verliefdheid die ik soms denk te voelen...
eigenlijk ben ik heel erg verliefd op mezelf... ook dat weet ik... en dat voelt goed... ik ben verliefd op wie ik ben en leer mezelf weer kennen.... en dat voelt goed... ik heb nog altijd het gevoel een ander nodig te hebben.... maar ook dat zwakt af... ik heb mezelf en ben steeds gelukkiger met mezelf.... ik ben mezelf weer waard.... and that feels good.
Het is nu al bijna 2 jaar echt uit, en nog steeds ben ik nog niet helemaal over hem heen. Het gaat wel beter dan eerst, maartoch.. het blijft een beetje knagen. Ookal weet ik dat we nooit meer samen komen omdat het simpelweg niet werkt.
Hij is te belangrijk voor me om helemaal geen contact meer te hebben, zo denkt hij er ook over. Dus af en toe spreken/zien we elkaar, maar omdat we elkaar zo weinig zien heb ik nooit echt kunnen wennen aan het feit dat we nu alleen vrienden zijn. Ook heeft hij sinds een jaar een nieuwe vriendin.
De laatste tijd merk ik alleen dat hij afstand bewaard, hij gaat niet diep op dingen in, blijft oppervlakkig en verteld niet veel over zijn leven. Waarschijnlijk doet hij dit op me te beschermen want hij weet wel dat ik het er af en toe nog moeilijk mee heb.
Een paar weken geleden ging hij op vakantie, ik vroeg per sms of hij alleen ging of niet, omdat ik wou weten met wie hij ging, waarschijnlijk met zn vriendin wel, maar dat wist ik niet zeker.
Hij antwoorde met tuurlijk ga ik niet alleen, is niet gezellie!
Zó duidelijk dat hij niet wil zeggen dat hij met zn vriendin gaat. Dit vind ik heel jammer, hij is heel belangrijk voor me en we hebben samen veel meegemaakt en het doet me pijn dat hij nu steeds meer afstand schept.
Hij is inmiddels terug van vakantie en we zouden binnenkort afspreken zei hij, maar nog niks gehoord, ik mag van mezelf even niks van me laten horen omdat hij maar eens initiatief moet tonen vind ik.
Ik wil heel graag gewoon leuk contact met hem hebben, maar het wordt zo wel heel moeilijk. Moet ik hem vergeten en elkaar niet meer zien? Dat wil ik helemaal niet.. hoe moet ik dit aanpakken? Wat vinden jullie?
Ik sta dus in de schoenen van de ex die het uitgemaakt heeft, en ik weet dat mijn ex het er heel lang moeilijk mee gaat krijgen. Maar ik wl haar het liefst gelukkig zien, en als een nieuw vriendje krijgt dan benk ik helemaal gelukkig.
Maar hoe moet ik mij gedragen zodat zij het snelst over mij heen raakt.
Negeren?
Er voor haar blijven zijn?
Ik weet het niet?
Het moeilijke is dat we een aantal sociale activiteiten delen, ik zie haar dus bijna elke week. Voor mij is dat geen probleem maar ik vraag me af zij dat trekt.
Groeten Radeloos
Dus ik denk eigenlijk dat je helemaal geen keuze meer hebt, maar gewoon moet accepteren dat het helemaal over en uit is en dat jullie ook heel weinig contact zullen hebben...
Lullig en vervelend...
quote:Ja.. het begint er wel op te lijken he. Ik denk dat ik het nog maar even afwacht en dan gewoon dit verhaal aan hem vertel, ik heb toch niks meer te verliezen.Op donderdag 27 januari 2005 13:38 schreef Brighteyes het volgende:
Alsgeenander... als ik jouw verhaal zo lees, blijkt daar voor mij uit dat jouw ex langzaam maar zeker het contact het laten verwateren is. Het lijkt erop dat jij niet meer zo'n behoefte heeft aan de vriendschap of het contact.
Dus ik denk eigenlijk dat je helemaal geen keuze meer hebt, maar gewoon moet accepteren dat het helemaal over en uit is en dat jullie ook heel weinig contact zullen hebben...
Lullig en vervelend...
Als hij dan idd zegt dat hij wat meer afstand wil zal ik dat moeten accepteren, hoe moeilijk dat ook is..
Probeer dit haar duidelijk te maken... En probeer afstand te nemen.
Maar dat gaat echt moeilijk worden....
Probeer het anders af te bouwen.... Zo afkappen gaat ook niet werken, maar zoek niet het contact op en reageer niet gelijk op sms'jes e.d.
quote:Wat zijn dan de punten waar het niet goed op gaat en waar je tegenaan blijft lopen?Op donderdag 20 januari 2005 15:05 schreef Uiruru het volgende:
16 maanden is het nou al voorbij... en nog steeds een wrak.
Blijkbaar werkt de aanpak die je tot nu toe hebt gebruikt, niet. Tijd voor een andere aanpak dus.
quote:Kan ik me voorstellen. Als je goed/slecht nieuws krijgt dan is de eerste aan wie je het wilt vertellen, iemand van wie je houdt, die dicht bij je staat. Is er niet iemand anders met wie je dat kunt delen? Het contact met mijn ouders is bijvoorbeeld een stuk meer geworden. Als er nu iets is bel ik mijn moeder en 'vroeger' eerst mijn (ex-)vriend.Ik heb goed nieuws gekregen waardoor ik een hele belangrijke beslissing moet nemen. En zij was de enige waarmee ik over dit onderwerp kon praten. Dus ik mis haar nou extra erg.
Sterkte iig!
misschien is het slim als 1 van jullie dan met die activiteit gaat stoppen? als het om sport gaat ofzo..
op die manier voorkom je lastige situaties
Ik zit zelf ook een beetje in die situatie, mijn ex zit bij mij op school. Hte liefst zou ik met de opleiding stoppen maar ik hoef gelukkig nog maar 3 maandjes en dan ben ik klaar met die opleiding.
Misschien zou je aan haar moeten vragen wat zij wil ofzo.. wat het makkelijkst voor haar is. Aangezien jij er al duidelijk overheen bent zou ik ook een beetje om haar denken.
good luck
[ Bericht 70% gewijzigd door Radjwonkers op 30-01-2005 16:56:50 ]
Er komt vast wel weer een ander die dat bij me teweeg kan brengen, wat zij kan!
Wie dan leeft die dan zorgt! Niemand heeft er iets aan als ik blijf zwelgen in wat kon zijn. Ik ben er wat dat betreft uit, er had veel meer in gezeten maar mijn ex was gewoon op het gebied van de liefde nog te groen, te onvolwassen en helaas te jong.
Dat is dan gewoon erg jammer omdat ik het gevoel had dat ik er toch een beetje oud mee kon worden, al vind ik dat een enge gedachte. Zij had dat dus blijkbaar nooit echt bij mij, dus dan is het even slikken en weer doorgaan. Het is gewoon een hele jammere zaak dat het allemaal zo gelopen is, ook van mijn kant zijn er grote fouten gemaakt.
Maar goed, die pak je dan weer in je koffertje en neem je weer mee. Niemand heeft er iets aan als je blijft mokken en blijft denken aan wat had kunnen zijn. Je kunt beter je realiteit beinvloeden, dat is een stuk makkelijker. Daar ben ik in ieder geval hard mee bezig met de therapie die ik doe en de nieuwe openere, positievere instelling. Helaas zit het momenteel op ander, volkomen onverwacht, terrein nogal tegen en vraagt dat heel veel energie.
Kortom: het komt allemaal wel weer goed met me, het heeft even zijn tijd nodig.
quote:Als je het voor elkaar krijgt om haar los te laten, dan heb je blijkbaar het idee dat zij toch niet helemaal die persoon is die je zoekt. Het heeft ook met je levensinstelling te maken. Als jij denkt dat er iemand is die nog op die manier bij je past, dan zul je er wel sneller overheen komen.Op zondag 30 januari 2005 11:36 schreef Tranceptor het volgende:
Kwestie van oogkleppen op, niet meer naar achteren kijken en flink hard doorlopen. Nu ligt dat ook heel erg aan hoe je ex was,...
quote:Ik ben blij dat je er nog zo nuchter over kunt denken. Mijn probleem is dat ik tijdens deze relatie besefte dat het daarvoor nooit goed was geweest! Niet dat ik elke dag depressief ben, omdat ik heel heel zelfverzekerd ben van mijn kwaliteiten. Maar er heeft altijd iets gemist en ik ben nu weer terug bij af.Kortom: het komt allemaal wel weer goed met me, het heeft even zijn tijd nodig.
En nu ik dit besef zal geen enkele vrouw een kans krijgen bij mij, omdat ze gewoon niet aan dat perfecte beeld voldoet. En als er zo nu en dan ééntje komt, die een potentiele kanshebber kan zijn, schrik ik haar waarschijnlijk sterk af door het enorm hoge voetstuk waarop ik haar zal plaatsen.
Ik weet dat het ongezond is om zo te denken, maar het is sterker dan de ratio.
quote:Ik vind berusting in de gedachte dat we geestelijk heel goed bij elkaar passen, maar dat zij niet in staat was geestelijke vermogens te koppelen aan daadwerkelijk gedrag. Helaas was ze dus in dat opzicht er nog niet klaar voor, hoe hard ze dat ook riep. Ik had dat wellicht eerder onder ogen moeten zien, maar kon niet over mijn eigen verliefdheid/liefde voor haar heen kijken. Al met al is het voor mij iets wat ik weer mee heb in mijn koffertje. Ik had het gevoel dat we prima bij elkaar pasten, maar gewoon niet op dit moment in haar en mijn leven.Op zondag 30 januari 2005 12:07 schreef Tarot het volgende:
[..]
Als je het voor elkaar krijgt om haar los te laten, dan heb je blijkbaar het idee dat zij toch niet helemaal die persoon is die je zoekt. Het heeft ook met je levensinstelling te maken. Als jij denkt dat er iemand is die nog op die manier bij je past, dan zul je er wel sneller overheen komen.
[..]
Ik ben blij dat je er nog zo nuchter over kunt denken. Mijn probleem is dat ik tijdens deze relatie besefte dat het daarvoor nooit goed was geweest! Niet dat ik elke dag depressief ben, omdat ik heel heel zelfverzekerd ben van mijn kwaliteiten. Maar er heeft altijd iets gemist en ik ben nu weer terug bij af.
En nu ik dit besef zal geen enkele vrouw een kans krijgen bij mij, omdat ze gewoon niet aan dat perfecte beeld voldoet. En als er zo nu en dan ééntje komt, die een potentiele kanshebber kan zijn, schrik ik haar waarschijnlijk sterk af door het enorm hoge voetstuk waarop ik haar zal plaatsen.
Ik weet dat het ongezond is om zo te denken, maar het is sterker dan de ratio.
Ik denk dat de beste manier om ermee om te gaan is je niet afhankelijk stellen van dat er nog één moet komen, maar om voor jezelf te leven. Het heeft geen zin om telkens maar weer ervanuit te gaan hoe leuke eigenschappen die ene had voor jou op dat moment. Dan blijf je stilstaan en wachten op iemand die precies die capaciteiten heeft in plaats van zelf te groeien.
Ik weet het niet hoor, je leeft uiteindelijk maar voor één persoon en dat ben jezelf. Je leeft niet wachtend op een soort verlossing in die zin. Als je zelf weer groeit dan zul je zien dat er op den duur wellicht weer iemand anders komt met andere kwaliteiten die voor dit moment in jouw leven beter bij je passen. Als je er daarentegen voor kiest om stil te blijven staan in je eigen ontwikkeling, wachtend op een soort hernieuwde revolutie dan kun je lang wachten.
Ik heb wat dat betreft een misschien wat nuchtere kijk (al ben ik veel extremer dan sommigen in eerste dagen nadat iets stukgelopen is, dan ga ik echt een stukje dood van binnen) op dit soort dingen. Ik heb ook mijn ups en downs en voel me op sommige momenten zo ontzettend klote dat dat deel van mijn leven maar niet mee wil zitten. Aan de andere kant heb ik de afgelopen jaren zoveel pech in de liefde gehad dat het steeds weer waarschijnlijker word dat het een keer mee gaat zitten.
Ik weet het niet, ik doe mijn eigen ding. Ik werk momenteel aan dingen in mezelf waar ik en mijn omgeving het moeilijk mee hebben gehad en probeer dingen positiever te benaderen. Ik denk wel dat ik er kom en dan komt de 'liefde' vanzelf wel weer. Ik voel in ieder geval niet de neiging me te verliezen in allerlei escapades en onenightstands, dat lost namelijk helemaal niets op.
quote:Ik weet precies hoe je je voelt kerel, want ik heb precies hetzelfde. Als je ooit de oplossing voor dit probleem hebt gevonden hoor ik het van je...Op zondag 30 januari 2005 00:27 schreef Tarot het volgende:
meer dan 1 jaar en 3 maanden geleden ging het uit... en vanavond voel ik me weer even verschrikkelijk alleen en dan denk ik weer aan hoe zij als enige ooit in mijn leven dat gevoel van eenzaamheid wist op te lossen. Vind zoiets nog maar eens terug .....
---
Hoewel ik een ander goed kan aanvoelen en problemen graag probeer op te lossen heb ik er soms zelf moeite mee...
Even in het kort een beschrijving was er met mij gebeurt in de laatste jaren.
-Op het punt gestaan om te trouwen maar de relatie is op het laatste moment verbroken. Dit door schuld van ons beiden. Ik werkte te hard (60 uur per week was niet ongewoon), ex wou nooit spontaan iets geks doen.
-Baan verloren (failliiesement)
-Vrienden verloren (wanneer je niks meer hebt leer je je vrienden kennen)
-Door alle elende iets te veel van het leven genoten (en alles gedaan wat god verbood)
-Nieuwe relatie, ging perfect Tot vrijdag avond... Krijg een sms'je met de tekst dat ze me nooit weer wil zien. Ze reageert niet meer op email, telefoontjes of sms'jes. Gewoon van de wereld verdwenen.
Ok zul je zeggen. Even uithuilen en "NEXT!, maar zo gemakkelijk gaat dat niet, niet in mijn geval. Ik ben misschien wel iets te hard van stapel gelopen, had mijn levenspartner gevonden. Je kon ons vergelijken met magneten, over veel dingen dachten we het zelfde maar in sommige dingen stonden we recht tegenover elkaar. Dat maakt een relatie ook leuk. We deden alles samen, we konden gesprekken voeren zonder een woord te zeggen... En dan uit het niets "ik wil je nooit meer zien".
Tuurlijk, ze is niet de laatste vrouw die op deze aarde rondfietst, maar kloten voel ik me wel. Zeker omdat het zo'n perfect match was. Om niet weer terug te vallen in de wereld waar ik me met veel pijn en moeite uit heb weten te trekken pas ik nu technieken toe die ik voorheen gebruikte voor mijn clienten. Ik heb geen advies nodig eigenlijk toch wel, maar geen getrol en gegrap, gewoon iemand die dit wil lezen (een reactie mag natuurlijk altijd).
Zo, dat is er uit. Heeft me heel wat traantjes gekost maar het zal toch moeten.
Hoe moeilijk het is, wacht het even af. Als je nu haar continue "lastigvalt" maakt dat de situatie er niet beter op. Hopelijk beseft/bedenkt ze straks dat ze op zijn minst even het fatsoen op kan brengen om jou fatsoenlijk te woord te staan.Het lijkt me een ontzettende klotesituatie, sterkte!
quote:En je hebt werkelijk waar geen enkel idee waar dit vandaan komt?Op zondag 30 januari 2005 23:23 schreef Eenzaam het volgende:
Krijg een sms'je met de tekst dat ze me nooit weer wil zien.
Wanneer het duidelijk was dat er iets verkeerd ging had ik het kunnen begrijpen maar het is zo plotseling. We hadden allerlei plannen gemaakt. Vakantieplannen voor komende zomer, al een paar keer gesproken over samenwonen... en dan dit.
Ik baal er niet alleen van dat ik haar als "liefje" kwijt ben, ze heeft me ook enorm geholpen in de tijd dat ik het wat moeilijker had (heb noodgedwongen in een kraakpand gewoond, heb nogal wat pillen en poeders geprobeert). Andersom heb ik haar ook weer met veel dingen geholpen, we waren gewoon... Hoe zeg je dat, aan een half woord hadden we genoeg om elkaar te begrijpen.
Struikel niet over de schrijffouten, slapen doe ik niet meer sinds vrijdag.
quote:Wist ik het maar... Ik kan me niet herrinneren dat ik iets verkeerds heb gezegd waardoor ze dit zou doen. Tuurlijk, we hebben wel eens een meningsverschil maar dat is vaak binnen een half uurtje opgelost.Op zondag 30 januari 2005 23:33 schreef Copycat het volgende:
[..]
En je hebt werkelijk waar geen enkel idee waar dit vandaan komt?
Misschien dat ze later nog uitleg geeft... als de eerste woede gezakt is.
Hoe lang hadden jullie een relatie?
Wanneer we een meningsverschil hadden was het niet eens serieus... "Wat voor chips halen we", dat soort dingen.
14 feb. zou het 3 jaar "aan" zijn geweest.
Het liefst zou ik me nu helemaal klem willen zuipen en in de gracht willen springen. Het hoeft zo echt niet meer voor mij hoor. In A'dam was ik nog beter af, daar had ik in ieder geval de medebewoners nog.
.Viavia krijg je ook geen clue?
Ik zou niet weten hoe ik viavia kan uitvinden wat er aan de hand is. Haar vrienden willen me het niet vertellen en ouders heeft ze niet meer.
quote:Ja, zo zwartgallig ga je met zulke tegenslagen ook denken, terwijl je rationeel waarschijnlijk zelf uiteindelijk ook wel beter weet...Op maandag 31 januari 2005 00:11 schreef Eenzaam het volgende:
Maakt mij niet meer uit, alles beter dan dit... Ik heb toch niks meer te verliezen
Maar dat zijn op dit moment waarschijnlijk hele loze woorden...
Ik hoop iig dat het je vannacht lukt om een paar uurtjes slaap mee te pikken.
Sterkte!
Ze heeft nooit een probleem gemaakt van mijn verleden, andersom ook niet (ik zal niet in details gaan treden, ze is ook wel eens op FOK te vinden. Wie dit verhaal herkend zal weten om wie het gaat).
Wanneer je onze achtergrond en relatie niet kent is het moeilijk voor te stellen maar ik heb echt niks meer om voor te leven, behalve haar...
quote:Zolang je denkt dat zij de liefde van je leven is, lijkt het mij verstandig om niet op te geven: Blijf liefdes-brieven sturen, blijf berichten achterlaten op haar antwoordt apparaat dat je haar wil spreken, stuur veel bloemen.... hang een spandoek op aan de overkant van haar huis: "[.....] ik hou van je"Op maandag 31 januari 2005 00:23 schreef Eenzaam het volgende:
Wanneer je onze achtergrond en relatie niet kent is het moeilijk voor te stellen maar ik heb echt niks meer om voor te leven, behalve haar...
Voor hetzelfde geld heeft ze bindingsangst en raak je haar kwijt omdat je het nu opgeeft.
Er zijn niet plots oude skeletten uit je kast gevallen? Er is niemand die enig licht hierop kan werpen?
Normaal denk ik niet aan hem, en had net besloten dat ik hem niet meer zo vaak zou mailen, ik zou wel wachten tot hij weer eens voorstelde wat te gaan drinken.
En toen kwam er vandaag een mailtje: hij heeft weer een nieuwe vriendin, met kinderen dit keer.. en toch doet het me wat!! waarom wil hij mij dat zo graag vertellen? waarom ben ik zo jaloers dat hij wel zoveel vriendinnetjes heeft en ik geen vriendjes?
kortom, waarom doet hij dit en waarom doet zoiets me na zolang toch nog zoveel?
JJ
quote:Ga er dan heen en eis uitleg. Jezus man dit is toch niet normaal! En laat je niet als een dweil behandelen. Je hebt recht op een verklaring.Op maandag 31 januari 2005 17:00 schreef Eenzaam het volgende:
Vandaag nog een keer ingesproken op haar voicemail maar weer geen reactie, ze is wel thuis want ik zag licht branden in haar flatje. Het is zo deprimerend om te weten dat ze mijn berichtjes wel krijgt maar niets van zich laat horen.
quote:Makkelijker gezegd dan gedaan. Als ze niks van zich laat horen is er een groot probleem. En ik spreek uit ervaring....Op maandag 31 januari 2005 17:52 schreef Laton het volgende:
[..]
Ga er dan heen en eis uitleg. Jezus man dit is toch niet normaal! En laat je niet als een dweil behandelen. Je hebt recht op een verklaring.
quote:Als het licht brand dan weet je dat ze er is en kan je er toch heen? En anders die vrienden lastig gaan vallen.Op maandag 31 januari 2005 21:19 schreef navi het volgende:
[..]
Makkelijker gezegd dan gedaan. Als ze niks van zich laat horen is er een groot probleem. En ik spreek uit ervaring....
quote:Dan zijn het geen vrienden. En dan gewoon weigeren weg te gaan voor haar deur. Je hebt toch het recht te weten wat er aan de hand is?!Op maandag 31 januari 2005 23:30 schreef Eenzaam het volgende:
Ik heb al een paar keer bij haar aangebeld maar ze doet de deur niet open, onze vrienden (we hebben dezelfde vriendenkring) kunen/willen me niks vertellen.
Vandaag ben ik weer bij "mijn" psycholoog geweest. Hij adviseerde me ook om even rustig aan te doen en op te schrijven wat er allemaal aan de hand kon zijn. Zo kunnen we afstrepen wat het niet is.
quote:Ik begrijp je dillema..maar deze situatie is te zot voor woorden..ik zou toch nog eens bij die vrienden informeren,..Op maandag 31 januari 2005 23:56 schreef Eenzaam het volgende:
Iemand tegen me in het harnas jagen heb ik te vaak gedaan, ik kan wel een partij moeilijk gaan doen maar daar schiet ik niet veel mee op.
Vandaag ben ik weer bij "mijn" psycholoog geweest. Hij adviseerde me ook om even rustig aan te doen en op te schrijven wat er allemaal aan de hand kon zijn. Zo kunnen we afstrepen wat het niet is.
Uitmaken met sms is sowieso een ramp, ik heb het zelf meegemaakt (zie bladzijde 1). Het zit me nog steeds niet lekker en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Wel heb ik haar een aantal keren gesmst om dr even te laten merken dat het leven zeer oneerlijk is. Zo was ik afgelopen vrijdag vrij en had ik deze vrije dag geregeld op 31 december toen er nog niks aan de hand was. Dat doet pijn en dat laat ik haar ook weten ook. Natuurlijk krijg ik hierop geen antwoord dat was wel een beetje te verwachten. Waarschijnlijk omdat ze gewoon of niet durft of weet dat ze fout zit. Ik heb nu maar besloten om te proberen iets te maken van mn leven en ik verwacht wel dat ze wel contact opneemt over een paar maanden. Het cirkeltje is dan wel weer rond. Een nieuwe relatie is voor mij voorlopig niet mogelijk of er moet wel heel veel gebeuren.
Heb inmiddels ook wat dingen bedacht hoe ik ga reageren mocht ze ineens op de stoep staan. Zeg maar een zgn noodplan.
Ze moet van ver komen maar bij haar weet je maar nooit wat ze precies gaat doen dus moet ik me er goed op voorbereiden.quote:ze heeft een nieuwe vriend, waarom zou ze weer contact met je opnemen? En de botte manier waarop ze het uitgemaakt heeft, maakt wel duidelijk dat je niet bepaald nog nodig heeft als gewone vriend ook.Op dinsdag 1 februari 2005 09:24 schreef navi het volgende:
Eigenlijk had ik dit gisterenmiddag willen posten maar er ging wat fout met het forum en ik had de tekst alleen op mn werk in een tekstbestandje staan dus alsnog bij deze
Uitmaken met sms is sowieso een ramp, ik heb het zelf meegemaakt (zie bladzijde 1). Het zit me nog steeds niet lekker en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Wel heb ik haar een aantal keren gesmst om dr even te laten merken dat het leven zeer oneerlijk is. Zo was ik afgelopen vrijdag vrij en had ik deze vrije dag geregeld op 31 december toen er nog niks aan de hand was. Dat doet pijn en dat laat ik haar ook weten ook. Natuurlijk krijg ik hierop geen antwoord dat was wel een beetje te verwachten. Waarschijnlijk omdat ze gewoon of niet durft of weet dat ze fout zit. Ik heb nu maar besloten om te proberen iets te maken van mn leven en ik verwacht wel dat ze wel contact opneemt over een paar maanden. Het cirkeltje is dan wel weer rond. Een nieuwe relatie is voor mij voorlopig niet mogelijk of er moet wel heel veel gebeuren.
Heb inmiddels ook wat dingen bedacht hoe ik ga reageren mocht ze ineens op de stoep staan. Zeg maar een zgn noodplan.
ik weet dat jezelf weer opbouwen een kwestie is van twee stappen vooruit en één terug... en soms ééntje vooruit en een stuk of zes terug... op dat punt ben ik nu... ik voel me rot... depri... alleen... al die stompzinnige dingen... heb heel erg het gevoel alsof ik aan het vastklampen ben... terwijl er niks is om aan vast te klampen... heel erg het gevoel alsof ik de dingen die moeten gebeuren aan het ontwijken ben... en dat gevoel ken ik... ik werd vanochtend wakker en wist wat ik fout aan het doen was...
best goed wakker worden dus... nu alleen nog afhandelen.... en da's makkelijker gezegd dan gedaan.
Wat dat is zou ik nog steeds niet weten maar voor mij is het al heel belangrijk dat ze nog contact met me wil hebben.
quote:Als ik het lees heb ik zo'n idee wat er aan de hand isOp dinsdag 1 februari 2005 13:17 schreef Eenzaam het volgende:
Net een telefoontje gekregen, ze heeft mijn smsjes enz wel ontvangen maar wou even alleen zijn. Wel vroeg ze me of ik vanmiddag even langs wou komen omdat er iets belangrijks te bespreken is.
Wat dat is zou ik nog steeds niet weten maar voor mij is het al heel belangrijk dat ze nog contact met me wil hebben.
* Tranceptor heeft zo'n flauw vermoeden dat mevrouw verliefd is op een ander of wellicht al maanden haar mosterd elders zoek
*Tranceptor klopt af*
Succes man!
Na 2,5 maand een lieve vriendin gehad te hebben kreeg ik vanmorgen te horen dat ze dacht dat het geen zin maar had om samen verder te gaan. Heb geprobeerd haar nog over te halen, want wilde haar echt niet kwijt. Maar het had niet zo mogen zijn. Ze vond dat we te weinig tijd voor elkaar hadden.
Ik baal hier echt heel erg van. Maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik er alles aangedaan heb om haar te behouden. Zag het eerlijk gezegd al een beetje aankomen, dus de klap is niet zo heel erg groot.
Naja, wilde het ff kwijt
quote:Ik dacht eigenlijk meteen aan *zwanger*...Op dinsdag 1 februari 2005 13:43 schreef Tranceptor het volgende:
*gokje*
Maar goed, gissen en gokken zit Eenzaam niet op te wachten...
Heel veel succes! Ik hoop dat je iig hoe dan ook wat duidelijkheid krijgt!
En dan is er nog de optie om hem te verleiden tot ongedwongen sex - want damn, dat hakt er weer goed in.
-zucht-
Ondertussen gaat het op zich wel beter. Ik slaap beter, ik eet meer, ik heb een fijn nieuw kapsel (al mis ik mijn sex-appeal een beetje met mijn korte koppie) en ik pieker een stuk minder. Maar een deel van mij blijft er mee bezig - niet heel heftig, maar het blijft een beetje zeuren. En dan vraag ik me af: zou ik hem terug willen? Verwarrend...
quote:Zwanger van Eenzaam of van dat andere walletje?Op dinsdag 1 februari 2005 13:54 schreef Brighteyes het volgende:
Ik dacht eigenlijk meteen aan *zwanger*...
quote:N-Joy, jouw sex-appeal zit niet alleen maar in je haar hoor! (haar hoor ... hehe, leuke combinatie)Op dinsdag 1 februari 2005 16:34 schreef N-joy het volgende:
[....] Ik slaap beter, ik eet meer, ik heb een fijn nieuw kapsel (al mis ik mijn sex-appeal een beetje met mijn korte koppie) en ik pieker een stuk minder. [...]
Jouw hele profiel en manier van schrijven is leuk
quote:Op dinsdag 1 februari 2005 17:00 schreef Tarot het volgende:
[..]
N-Joy, jouw sex-appeal zit niet alleen maar in je haar hoor! (haar hoor ... hehe, leuke combinatie)
Jouw hele profiel en manier van schrijven is leuk
hou es snel op?Gekkie!
quote:Tja je hebt het maar te accepteren..je bent een gezellig sexy beest!
"Fijn", zullen jullie zeggen, "dat is geen reden om zo te doen". Normaal is dat waar maar we kunnen volgens de doktoren geen kinderen krijgen (ik door medicijngebruik en X door andere redenen). Nu hebben we beide dezelfde ideeen over kinderen, never nooit geen gejank bij ons. Emotioneel is X ook niet toe aan kinderen, ik ook niet maar da's een ander verhaal.
Haar huisarts heeft aangegeven dat we er eerst over moeten praten voordat we gaan denken over een abortus of opvoeden. Beide willen we er het liefste vandaag nog af maar dat kan helaas niet.
Ik hoop dat onze relatie dit overleeft, zoniet dan lezen jullie het snel genoeg.
Maar -ik dram misschien door hoor, vergeef me- toch snap ik nog steeds haar 'Ik wil je nooit meer zien' -sms-je... Paniekreactie?
Succes en sterkte met de beslissing!
Nee Eenzaam... ik weet geen dingen die jij niet weet. Ik zat me juist gisteren nog suf te piekeren wie jij nou toch kan zijn. * Brighteyes is heel nieuwsgierig
Maar iets gaf me het gevoel van 'ze is zwanger en wil het niet, of wil het niet in jullie huidige relatie' of wat dan ook.
Idd is haar reactie nogal vreemd, maar goed, ik kan me ook voorstellen dat het 'we willen ze never nooit niet' er toch best wel voor zorgt dat je enorm schrikt als je dan toch zwanger blijkt te zijn...
En nu? Is dit het enige waarom zij de relatie wilde verbreken? Dan zouden jullie toch, eventueel met kind, wel gewoon door kunnen gaan? Als jullie het daar eens over kunnen worden?
Probleem is nu dat ze door deze zwangerschap meer steun vraagt dan ik haar kan geven. Emotioneel zijn we beide nog niet zo sterk en willen nog wel eens terugvallen op oude gewoontes.
Jezus, ik wou dat deze elende nooit gebeurt was...
een ex waar ik nog wel om geef die me praktisch negeert, een onbeantwoorde liefde die een gozer aan de haak heeft geslagen die haar dezelfde vrijheden gunt als een Sharia-aanhangende moslimman zijn Burqa-dragende vrouw gunt.
en Mikey zit avond aan avond alleen thuis. Niet dat ik daar niets tegen kan doen, maar ik heb gewoon ff nergens zin in
quote:Oef... da's wel pittig dan... Want eigenlijk hebben jullie elkaars steun gewoon heel hard nodig in deze periode. Voor haar is het kut, maar voor jou ook...Op woensdag 2 februari 2005 09:57 schreef Eenzaam het volgende:
Omdat ze emotioneel nogal in een gat zit en bang was voor mijn reactie (ze is in het verleden mishandeld) wou ze het uit maken. Er zit nog meer achter maar dat zijn zaken die ik niet op FOK zal zetten. Ze wil anoniem blijven dus dat respecteer ik dan ook.
Probleem is nu dat ze door deze zwangerschap meer steun vraagt dan ik haar kan geven. Emotioneel zijn we beide nog niet zo sterk en willen nog wel eens terugvallen op oude gewoontes.
Jezus, ik wou dat deze elende nooit gebeurt was...
quote:Begin die gesprekken dan ook niet, waarom zoek je die 'kwelling' dan bewust op voor jezelf. Laat haar...Op woensdag 2 februari 2005 10:05 schreef MikeyMo het volgende:
Gesprekken op msn komen van mijn kant, zij beantwoord stelselmatig slechts met korte afkappende antwoorden als ze al antwoord. Ze mag me ook niet meer zien van haar moeder, want dat hoort niet
quote:Tsja... dat moet vanzelf weer komen... It ain't that simple...en Mikey zit avond aan avond alleen thuis. Niet dat ik daar niets tegen kan doen, maar ik heb gewoon ff nergens zin in
quote:Op zich mag dat best een keertje, nergens zin in hebben. En ik heb niet het idee dat dat komt door je 'exen' maar gewoon omdat je een baaldag hebt. Toch?! Een avondje zielige muziek luisteren met een flesje wijn kan helpen, misschien kan je dan zelfs om jezelf lachen.Op woensdag 2 februari 2005 10:05 schreef MikeyMo het volgende:
en Mikey zit avond aan avond alleen thuis. Niet dat ik daar niets tegen kan doen, maar ik heb gewoon ff nergens zin in
quote:het doet me een beetje pijn om te lezen hoe hier over een ongeboren kindje gesproken wordt ...Op woensdag 2 februari 2005 09:57 schreef Eenzaam het volgende:
.
Jezus, ik wou dat deze elende nooit gebeurt was...
"het liefst willen we er zo snel mogelijk vanaf" en dergelijke ...
voor de rest, sterkte gewenst ... en voor de rest begrijp ik het allemaal niet zo goed, is er nu nog sprake van een relatie of niet ?
quote:Tja, denkd at ik gewoon weer eens ouderwets met haar wil babbelen, voorheen lulde ze altijd de oren van me kop zelfs als ikd aar geen tijd voor had, nu mag ik blij zijn als ze wat tegen me zegt... en als je er naar vraagt heeft ze het zgn altijd druk met school terwijl ze kennelijk wel de tijd heeft om te chatten en af te spreken met een gozer uit Zeeland. Haar goed recht, maar zeg dat dan gewoon... ik hou er niet van als mensen liegen over dat soort dingen.Op woensdag 2 februari 2005 10:13 schreef Brighteyes het volgende:
Begin die gesprekken dan ook niet, waarom zoek je die 'kwelling' dan bewust op voor jezelf. Laat haar...
quote:Voorheen hadden jullie dan ook een relatie, MikeyMo, nu niet meer.Op woensdag 2 februari 2005 10:35 schreef MikeyMo het volgende:
Tja, denkd at ik gewoon weer eens ouderwets met haar wil babbelen, voorheen lulde ze altijd de oren van me kop zelfs als ikd aar geen tijd voor had, nu mag ik blij zijn als ze wat tegen me zegt...
Dat verandert de zaak natuurlijk nogal.
Ben het eens met BE dat je er slimmer aan doet jezelf niet te kwellen door contact te blijven zoeken terwijl overduidelijk blijkt dat ze daar niet (meer) op zit te wachten. Zij is zo te lezen verder gegaan met haar leven, tijd voor jou om dat ook te doen.
Ook zit er een hele grote kans in dat er wat mis mee zal zijn bij de geboorte.
Je vroeg je af of er een relatie is petitlapin. Die is er zeker, ik hoop alleen dat deze sterk genoeg is om dit te overleven.
Dat ze zwanger van mij is kan bijna niet(maar zal toch zo zijn) maar ik weet zeker dat ze niet buiten de deur snoept.
hier gaat het over andere zaken...
. Ik weiger te geloven dat dit zijn keuze is. Anders zou die me niet knuffen, zoenen, en zeggen dat ie van me houdt. Hij weigert verder met me te praten of wat dan ook. Dit is zoooo moeilijk
quote:Dat krijg je ervan als je alles voor iemand op geeft, naïef gaat denken dat jullie voor altijd samen zullen zijn (mens, je hebt nog een heel leven voor je.Op woensdag 2 februari 2005 11:44 schreef Qwea het volgende:
Ik voel me mega kut. Het is uit, en ik ben gewoon niet instaat wat te doen. Behalve me kapot te janken.Maandag bij hem geweest, hij me knuffelen, zoenen, zeggen " ik hou van je " afspraak gemaakt dat ie me diezelfde dag zou bellen, en de volgende dag zou langs komen te praten. Bellen heeft ie gedaan, volgende dag mail. Hij had dezelfde keuze gemaakt, het is uit
Dit is zoooo moeilijk
.) en helemaal afhankelijk van hem bent.Liefde hoort een aanvulling voor je te zijn, niet iets waar je hele leven om draait.
Ik heb het je vaak genoeg gezegd.. En dat weet je, het was aan jou de keus of je er iets mee zou doen. Je hebt je keuzes gemaakt en die brengen vanzelfsprekend ook gevolgen met zich mee.
Dit zijn daar dus de gevolgen van, je hebt geen andere keus nu dan het te accepteren en het los te laten. En sorry dat ik het zeg maar dit is imho meer een geval van ''eigen schuld, dikke bult''
.Je hád het aan kunnen zien komen, je hád het kunnen weten, mensen om je heen hebben je ervoor gewaarschuwd.. Jij zag het niet, verblind door de ''liefde''. Ws dacht hij dat het toch door zou gaan als ie het nog een keer probeerde en wou hij gewoon niet meer. Voor nu; sterkte en veel succes met het verwerken. Je hebt je lesje hopelijk geleerd. Voor de volgende keer: laat je partner even met rust als hij erom vraagt en dan bedoel ik dus niet met ''met rust laten'' topics e.d. dingen openen.
Good luck
.Ik had vorig jaar vanaf februari tot juli een relatie met een meid, alles liep gewoon zo lekker, het leek gewoon te perfekt..
Ergens in juli had zij even teveel problemen en dus wat tijd voor zichzelf nodig.. daarom wilde ze even rust..
Nog nooit heb ik me zo goed gevoeld bij een vrouw, meestal was alles na 2 weken uit, maar dit bleef gewoon goed voelen..
Na een paar weken was zij erachter gekomen dat als we nog eens opneiuw zouden beginnen zou ze dat eerder doen om mij blij te maken dan dat ze er zelf belang bij had..
Dus het was niets meer geworden, hebben besloten goeie vrienden te blijven..
Ik zit nog steeds sinds juli meerdere malen per dag met haar in mijn hoofd, ze is echt een verslaving ofzo :-S
Vorige weke zat ik met haar te praten, en zei ze opeens dat ze toch nog wel meer gevoelens voor me had als een vriendschap alleen,
maar nu heeft ze dus sinds vorig weekend opeens een nieuwe vriend, en dat doet me zo erg veel pijn, ik weet gewoon niet wat ik ermee aanmoet, het lijk alsof de gevoelens dubbel zo hard zijn teruggekomen..
Ik zoek al die tijd al iets om haar een beetje te vergeten, en misschien mijn geluk in een nieuwe relatie zoeken.. maar het lijkt voormij alsof ik zoiets geweldigs nooit meer kan vinden..
ben hier echt kapot van....
Heeft er iemand hier nog tips?
danku
Enige tip die ik je kan geven is zoek op waar het misging, neem het mee in je koffertje en begin opnieuw. Probeer gewoon lekker dingen te gaan ondernemen en niet te focussen op je ex. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan,...
Ga niet hopeloos een nieuwe liefde proberen te zoeken, je gevoel ligt nog bij haar en dat gaat slijten en je wil denk ik niet een derde 'duperen'. Het is altijd klote als je ex een nieuwe vriend heeft, wat er ook gebeurd is. Je voelt je natuurlijk toch 'vervangen' alsof je een onderdeel was wat net niet goed genoeg paste.
Enige tip die ik kan geven is van jezelf uit te gaan. Jij kan alleen die knop omzetten, leef lekker voor jezelf. Ga dingen doen die JIJ leuk vind met vrienden of desnoods alleen en doe dingen waarbij je niet de hele tijd afgeleid kunt zijn. Misschien kom je dan op den duur wel weer een leuk meisje tegen waardoor dit een heel ander plekje krijgt dan je nu verwacht.
P.S. Misschien is het ook niet zo wijs om vrienden te blijven of stelt die vriendschap verder niet veel voor? Bedoel je moet juist weer een open blik krijgen en door aan je ex te blijven hangen...kun je dat vergeten...mijns inziens.
Weetje, ik snap gewoon niet dat ze vorige week nog zei dat we zo'n mooie relatie hadden wat ze nog nooit had meegemaakt, zo goed dat we het samen hadden..
Ik zou dat gewoon niet meer bij iemand anders kunnen vinden.. en ik snap dan niet waarom zij dat wel kan...
En afleiding zoeken probeer ik de hele tidj al.. lekker met vrienden hangen, en weekenden is eht perfekt, maar is het effe geen lol trappen met hun, dan denk ik er gewoon aan.. ieder moment op school gaat het in mijn hoofd rond, ik had die zomer erna fulltime gewerkt, dat schoot niet op, ik kon gewoon nergens anders aan denken...
Dat is nu wel iets beter geworden, maar ik snap mezelf gewoon niet dat ik het nu nog zo erg heb..
Hij heeft me er over in vertrouwen genomen, maar ik voel me nu als het ware opgezadeld met zijn geheim. Ten eerste omdat ik weet wat hij doet (hij maakt ook nog altijd avances naar mij) en ten tweede omdat ik weet hoe hij in elkaar zit. Toen duidelijk werd dat zijn drang naar avontuurtjes de oorzaak was van alle onverklaarbare break-ups in onze relatie, was ik uiteindelijk degene die het uitmaakte. Hij heeft er toen ook openhartig met me over gepraat. Hij wilde me niet kwijt, maar zei ook dat hij die drang altijd al had gehad en bang was dat hij die altijd zou houden. Ik ben echt heel gek op hem geweest en gek genoeg heb ik er ook nooit aan getwijfeld dat het ook wederzijds was, maar ik wist dat ik met die constante onzekerheid niet kon leven.
Mijn gevoelens over de situatie nu slingeren heen en weer. Soms opluchting dat ik zelf het slachtoffer niet (meer) ben. Het volgende moment voel ik me daarover dan weer een bitch. Andere momenten voel ik alleen maar ergernis dat hij (weer) niet eerlijk is tegen iemand. Nog erger dan bij mij eigenlijk, want hij lijkt zich er nu niet eens meer schuldig over te voelen. Soms ook voel ik de neiging haar het te willen vertellen, maar ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien. Waarschijnlijk ben ik ook de laatste van wie ze zoiets wil horen. Toch? Ik ken haar verder niet, dus ik weet niet hoe ze over mij denkt en of ze misschien ooit vermoedens heeft, maar het lijkt me een aardig meisje dat haar vriend gewoon vertrouwt. Des te triester.
Ik probeer er mee om te gaan door (heel egoistisch) te denken aan de positieve kanten voor mezelf. Ondanks het feit dat ik er toen zelf mee gestopt ben miste ik de relatie nog wel eens. Dat gevoel is nu wel verdwenen. En dat het toen kennelijk toch niet aan mij lag dat hij behoefte had aan anderen. Hij zei altijd al dat dat niet zo was, maar toch twijfel je wel eens aan jezelf. Maar liever nog zou ik er helemaal niet meer aan willen denken, alleen is dat zo verdomde moeilijk.
quote:Probeer door te gaan, claim je vrienden, ga stappen. Huil uit door de weeks, maak lol in het weekend. Doe 's avonds wat je leuk vind, wat je bezig houd..Op vrijdag 21 januari 2005 07:04 schreef Radjwantie het volgende:
Hoe vergeet je iemand die je nog wekelijks ziet? Ik zie mijn ex best regelmatig en kan daardoor ook niet over hem heen komen. Ook al heeft hij erge dingen gedaan en gezegd, ik kan hem niet loslaten. Ik word er helemaal gek van. Ik denk aan hem, wat doet hij, waar is hij? Mijn ex is gewoon verder gegaan met zijn leven, ik wou dat ik dat ook kon..
Heeft iemand met wat meer 'ervaring' raad voor mij?
Dat klinkt makkelijk, maar is moeilijk.. Ik weet het, maar voor mij lijkt het nu te werken.. Misschien werkt het voor jou ook.
quote:Op donderdag 3 februari 2005 23:14 schreef freggeltje het volgende:
Dat klinkt makkelijk, maar is moeilijk.. Ik weet het, maar voor mij lijkt het nu te werken.. Misschien werkt het voor jou ook.
Ik ben inderdaad nieuwe doelen in mijn leven aan het zoeken en mezelf de hele tijd bezig te houden.Dit stukje tekst heb ik in een nieuw topic geplaats maar misschien hebben jullie er ook wat aan. Ik in ieder geval wel.
Haat is een bijzonder destructieve vibratie, zowel voor degene die gehaat wordt als vooral ook voor degene die de haatgevoelens in zich draagt. Daarom is het inderdaad belangrijk om haat te overstijgen en om te zetten in positieve gevoelens.
De essentie om haat om te zetten in positieve gevoelens is de liefde en de vreugde in je eigen hart te vinden. Jezelf als liefde kennen betekent ook de ander als liefde te kennen, en daarin is geen plaats voor haat.
Gemakkelijk gezegd natuurlijk, maar het kan een heel proces zijn om daar te komen.
Een aantal punten die ik in een proces van haat naar liefde zie zijn:
- Acceptatie. Er zijn nu eenmaal vervelende dingen gebeurd. Wat is gebeurd is gebeurd, daar kan niemand iets aan veranderen. Weet ook dat wat gebeurt, hoe pijnlijk dingen ook kunnen zijn, vaak een hele diepe betekenis kunnen hebben. Hoewel het voor ons vaak moeilijk is om verder te kijken dan onze pijn, is er achter een pijnlijke gebeurtenis vaak een enorme goddelijke genade werkzaam, die gebeurtenissen in ons leven aanbrengt om ons dichter bij onze liefde en onze vreugde te brengen. Dit door je pijn heen te beseffen, al is het maar met je verstand, kan helpen om dingen te accepteren zoals ze zich hebben voorgedaan. Jouw moeilijkheden hebben voor jou een diepe betekenis die je misschien pas achteraf volledig zal begrijpen.
- Objectief schouwen. Neem even afstand van jezelf en kijk als een derde persoon wat zich allemaal heeft afgespeeld. Wat deed de ander, wat deed jij. Wat was goed van jou en wat niet, en wat was goed van de ander en wat niet? Het zou kunnen dat niet al jou pijn veroorzaakt is door de ander, maar dat je zelf ook wel foutjes hebt gemaakt. Dan moet je jezelf daar ook niet om haten, maar moet je het wel erkennen om ervan proberen te leren.
- Vergeving en loslaten. Mensen maken fouten. Wij allemaal. Allemaal doen we wel eens iemand pijn, bewust danwel onbewust. Vaak zijn daders ook slachtoffers van andere daders. Mensen met een grote mond kunnen daarmee soms hun eigen verdriet proberen te verbergen. Eigenlijk omdat ze zelf niet zo goed weten hoe ze met hun pijn moeten omgaan. Slechte daden kunnen en mogen natuurlijk niet goed gepraat worden. Wat een foute daad was, was een foute daad. Dat moeten we scherp durven zien. We mogen zelfs boos worden. Maar we mogen niet boos blijven, en ook leren zien dat we allemaal mensen zijn die fouten maken. Wij zowel als de ander. Probeer ook het verschil te zien tussen de daden en de persoon. Jij bent niet je daden, de ander is niet zijn daden. Het mens zijn zit veel dieper dan dat. Vergeef, ga je eigen weg zoals jij het goed vind, en laat de ander zijn weg gaan zoals hij het wil.
- Alertheid. Probeer alert te zijn op je gedachten en gevoelens. Als je bemerkt dat je denken en je voelen in de richting van haat gaan, probeer dan meteen in de andere richting te denken. Uiteindelijk zal het voelen het denken daarheen gaan volgen.
De liefde en vreugde in je hart vinden. Dit is eigenlijk de kern. Als je de ware liefde en vreugde in je eigen hart vindt dan kun je jezelf laten doorstralen door die liefde en vreugde, en dan is er geen plekje in jezelf waar haat zich nog zou kunnen verschuilen. Dan kun je zien en voelen dat de liefde in jouw hart dezelfde liefde is die in het hart van de ander is, ondanks de foute daden van die persoon. Maakt iemand grote fouten die kwetsen dan kun je weten dat die persoon tijdens die daden de liefde in zijn eigen hart nog niet gevonden heeft. Maar als jij dat wel hebt dan kun je gewoon je eigen weg gaan zoals jij vind dat het goed is, en dan kun je de ander loslaten en zijn weg laten gaan zoals hij dat goeddunkt.
Het is een hele tekst geworden Sita. Hopelijk niet teveel. Maar neem eruit wat je aanspreekt. Ik hoop dat het je lukt om om uit de negatieve spiraal te breken, want haat houdt vooral jezelf in een negatieve vibratie. Tezelfdertijd mag je natuurlijk ook gerust de tijd nemen om processen door te maken. Er is natuurlijk veel gebeurd, en dat moet allemaal een plekje krijgen, daar gaat wat tijd in zitten.
quote:Kom er net via via achter dat ze een andere vriend had. Dat maakt het wel extra zuurOp dinsdag 1 februari 2005 13:51 schreef Silverado het volgende:
Zal ook ff reageren!
Na 2,5 maand een lieve vriendin gehad te hebben kreeg ik vanmorgen te horen dat ze dacht dat het geen zin maar had om samen verder te gaan. Heb geprobeerd haar nog over te halen, want wilde haar echt niet kwijt. Maar het had niet zo mogen zijn. Ze vond dat we te weinig tijd voor elkaar hadden.
Ik baal hier echt heel erg van. Maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik er alles aangedaan heb om haar te behouden. Zag het eerlijk gezegd al een beetje aankomen, dus de klap is niet zo heel erg groot.
Naja, wilde het ff kwijt
mijn beste vriendin. haar msn-en en bellen en zeggen dat ze altijd bij hem terecht kan komen,
proberen af te spreken en zeggen dat ik niet mee mag, zelfs tegen haar zeggen: ik hou van je.
ze gaat er niet op in ofzo maar toch ik moet het wel allemaal aanhoren. hij vraagt altijd wel naar mij, hoe ik erop reageer of hoe het gaat. maar ik zei ook : zeg niks tegen hem het gaat hem niks aan.
ik weet niet wat ik hiermee aanmoet allemaal, het zit me dwars dat is cker, ik kan ook moeilijk tegen haar zeggen dat ze hem moet negeren , ik hem ruzie met hem niet zij ze heeft er niks mee te maken.
ik snap hem niet hij heeft zijn eigen vrienden, waarom nou net mijn beste vriendin. plus hij zit in een ander land nog wel, en hij komt af en toe terug en als ie terug is lijkt het net of ie meteen zijn slag slaat. ik heb tot nu toen niks van me laten horen, het gezeik begon eigenlijk toen ik hem ging negeren. ik zit gewoon erover na te denken toch na hem toe te stappen en zeggen dat ie moet kappen. aan de andere kant hij wil gewoon aandacht en dat gun ik hem niet. maar elke keer als ik langs mijn beste vriendin ga dan hoor ik weer wat hij allemaal gezegd heeft enz. ik zei ook van dat ik niks over hem wil horen maar toch elke keer als ik haar zie dan weet ik dat ie weer contact heeft opgenomen. soms zeg ik afspraken met haar af omdat ik niets over hem wil horen. wat zouden jullie doen? aan de ene kant ben ik ook beetje boos op har, ze weet hoeveel hij mij gekwetst heeft en dan toch met hem praten, en zelfs haar msn gegeven.
quote:Komt op mij meer over alsof hij meer dan alleen vriendjes met haar wil worden.Op vrijdag 4 februari 2005 15:41 schreef sweety2 het volgende:
ik probeer mijn ex los te laten, maar het gaat moeizaam omdat hij probeert vrienden te worden met
mijn beste vriendin. haar msn-en en bellen en zeggen dat ze altijd bij hem terecht kan komen,
proberen af te spreken en zeggen dat ik niet mee mag, zelfs tegen haar zeggen: ik hou van je.
-bla-
En als zij daar op zo'n manier op reageert, dan zou ik wel héél snel heel veel afstand nemen.
quote:Wauw, dat is zo ongelovelijk waar.. Haat is destructief, ook voor jezelf... En liefde voor jezelf straal je uit. Sterkte meissie. Maar zo te lezen gaat het al ietsjes beter.
quote:Dat is zeker zuur..Op vrijdag 4 februari 2005 14:38 schreef Silverado het volgende:
[..]
Kom er net via via achter dat ze een andere vriend had. Dat maakt het wel extra zuur
Ik heb net mn ex gesproken via msn. Het was geen makkelijk gesprek en ik had even de hulp nodig van iemand anders om haar te spreken te krijgen (ze had me geblokt nl).
We hebben afgesproken om de komende maanden rustig aan te doen wat het contact betreft. Ik heb wel een aantal ideeen over hoe het zal gaan maar dat houd ik even voor me....
Verder hebben we gewoon gezellig bijgepraat. Wat wel grappig was, was dat ik destijds hem had aangespoord om ergens meer werk van te maken, en dat heeft hij nadat het uit was ook gedaan en dat hij daar heel lang profijt van heeft gehad, zelfs nu nog
Wat ik me wel afvraag is waarom iemand doelbewust na tien jaar weer contact opneemt. (Hij was mijn naam niet toevallig tegengekomen, want toen ik hem vroeg hoe hij aan mijn mailadres was gekomen zei hij dat hij lang en goed had moeten zoeken).
quote:Radjwantie, ik heb genoten van hetgeen je opgeschreven hebt. Het is een beetje zoals ik het ook bedoel als ik iemand op weg probeer te helpen. Haat leidt nergens naartoe en zal je alleen van binnenuit opvreten.Op vrijdag 4 februari 2005 11:52 schreef Radjwantie het volgende:
- Acceptatie.
- Objectief schouwen.
- Vergeving en loslaten. Mensen maken fouten.
- Alertheid. Probeer alert te zijn op je gedachten en gevoelens.
De andere dingen zijn herkenning en je omschrijft het heel erg goed en kernachtig.
Mijn complimenten!
heeft stille hoop dat dat niet gebeurd bij mn eerst ex
Ik zelf ben sinds november weer alleen, maar nogsteeds zit ik in de nasleep. Voel dan wel niets meer voor mijn ex, maar toch vind ik het wel jammer dat het uit gegaan is. Nu ben ik er heel erg blij mee, want ze deed me meer kwaad dan goed, want ik was mezelf uiteindelijk helemaal niet meer. Het heeft ook best wel even geduurt voordat ik weer mezelf was. In het begin mistte ik haar nog wel, vooral zo rond de kerst periode en oud en nieuw. Daar tussenin valt ook nog eens mijn verjaardag, dus dat valt ook weer helemaal kut. Heb toen echt een kut tijd gehad. Iedereen die gezellig bij elkaar kruipt enzo. Had dat graag zelf ook gedaan, maar helaas. Ze voelde niets meer voor me, dus ja. Kan het moeilijk blijven rekken. Misschien ook maar beter dat het afgelopen is, want ik hoor van iedereen dat ze me niet waard is, wat ik zelf ook geloof. Toch heeft ze me veel nieuwe dingen laten zien die je niet zomaar zal zien. Mis nu wel het handje vasthouden en dat soort kleine dinggetjes. Zou het graag weer willen beleven en ik ga maar weer eens opzoek. Het ergste heb ik iig al gehad, maar je hebt van die tijden dat je toch weer compleet in een dal valt. Dan wordt het weer duidelijk dat je alleen staat en je verhaal bij niemand kwijt kan, alleen over een toetsenbord en een beeldscherm luisteren mensen soms nog eens naar je, verder is iedereen dialoog vreemd geworden. Het verwerken blijft dus lastig. Als ik dan weer zo gelukkig zou mogen zijn met een nieuwe vriendin, zal dat wel een hele rare emotie wisseling worden. Van half gebroken naar een ik kan de hele wereld aan mentaliteit. Zou het goed kunnen gebruiken iig.Verder sterkte aan iedereen die het moeilijk heeft met relaties, jullie zijn niet de enige. En exen zijn kut
Maar wat nou het probleem is dat ik hem daarna nog wel heb gesproken en hij is ook nog langs geweest en we zijn met elkaar naar bed geweest..( in de anderhalve maand 3 keer) We houden nog zoveel van elkaar (dat zegt hij ook) maar het samenwonen gaat gewoon niet meer en dat maakt het zo moeilijk...
Iedereen bemoeit zich er ook mee zoals mijn ouders en zijn ouders het is nu gewoon echt een puinhoop..Hij woont weer bij zijn ouders en die hebben 3,5 jaar geprobeerd om ons uit elkaar te krijgen.. Dus ik weet dat hij thuis constant hoort dat ik een trut bent.... Ik weet ook niet wat ik nou moet doen.. Ik was zijn eerste en ik ben zo bang dat hij alleen daarom nog zo bij me hangt.. Hij zegt dat hij nog van me houdt en dat het voor mijn eigen bestwil is dat hij bij me weg is gegaan, maar echt beter word ik er zo niet van..
Ik zou zo graag willen dat het weer goed maar ja ik weet ook dat dat niet meer gaat.. Kijk hij is niet lelijk en hij zou zo een ander meisje kunnen krijgen, dus waarom komt hij dan nog steeds bij mij.. Ik snap er gewoon niets meer van.. gellukig hebben mijn vrienden mij goed opgevangen maar ja die kunnen dit niet neutraal bekijken dus in feite heb ik daar ook niets aan.. Nou ja ik weet het niet meer....Moet ik nou hopen op een goede afloop of moet ik me er maar bij neer leggen en de deur dicht doen??????
Waarom verneuk ik mijn leven keer op keer.... (ik weet niet niet hoe ik moet linken sorry..)
Gisteren ochtend hebben we het uitgemaakt meer van zijn kant, maar ik weet ook dat het zo niet echt meer gaat.
Vandaag ga ik of de grootste fout in mijn leven maken of de beste keuze ooit....
Ik probeer nu nog een cracker naar binnen te stoppen en daarna stap ik in de auto en ga langs...
Waarom??
Mijn verstand zegt dat ik mijn hart moet volgen....
Zijn telefoon neemt hij niet op maar ik zou het eerlijk gezegd ook niet leuk vinden om om kwart voor 8 al gebelt te worden als ik nog slaap hehe....Voicemail achtergelaten met sorry dat ik zo vroeg bel, maar ben al zo ontzettend lang wakker en wil even met je praten....bel me terug ajb
Hij belt niet terug maar is nu online, maar durf niks te zeggen....
Please laat het de beste keuze in mijn leven zijn....
quote:Op zondag 20 februari 2005 09:52 schreef MissPeppertje het volgende:
Het verhaal hoe ik me voel staat in het topic
Waarom verneuk ik mijn leven keer op keer.... (ik weet niet niet hoe ik moet linken sorry..)
Gisteren ochtend hebben we het uitgemaakt meer van zijn kant, maar ik weet ook dat het zo niet echt meer gaat.
Vandaag ga ik of de grootste fout in mijn leven maken of de beste keuze ooit....
Ik probeer nu nog een cracker naar binnen te stoppen en daarna stap ik in de auto en ga langs...
Waarom??
Mijn verstand zegt dat ik mijn hart moet volgen....
Zijn telefoon neemt hij niet op maar ik zou het eerlijk gezegd ook niet leuk vinden om om kwart voor 8 al gebelt te worden als ik nog slaap hehe....Voicemail achtergelaten met sorry dat ik zo vroeg bel, maar ben al zo ontzettend lang wakker en wil even met je praten....bel me terug ajb
Hij belt niet terug maar is nu online, maar durf niks te zeggen....
Please laat het de beste keuze in mijn leven zijn....
Jammer om te lezen dat je relatie is verbroken...
Weet je, misschien is het iets om nu nog niet te ver vooruit te denken. Eerst even rustig aan doen en proberen jezelf weer op het spoor te zetten. Ik ben zelf van mening dat je uit welke keuze dan ook (of je die zelf genomen hebt of iemand anders voor jou) het beste uit kunt halen. Sterkte!
Maar toen ik dat gister hoorde, nouja, het is gewoon een bevestiging dat het niet meer goed komt, en ik vind het raar om te zeggen, maar het voelt eigelijk goed
Zo van... nu komt het zeker niet meer goed
ik wilde eigenlijk alleen iedereen sterkte wensen en de kracht die je nodig hebt om hier doorheen te komen draag je al bij je.
(nou me eigen advies terharte nemen
)Ook ik zit sinds 2,5 maand in hetzelfde schuitje. Mijn vriendin was het na 6 jaar ineens beu ...
Ze heeft er een punt achter gezet en is direct met een andere kerel gegaan. Wat volgens haar niet serieus is maar meer een soort 'afleiding'
Heel veel verdriet, boosheid maar ook wederzijds begrip en nog aanwezige wederzijdse liefde, maakt het voor mij erg moeilijk om hiermee om te gaan. Voor haar trouwens ook. We zouden beiden het liefst leuk contact willen houden en de relatie in de toekomst misschien weer oppakken.
Dat ze afstand wil om tot haarzelf te kunnen komen en te voelen wat ze wil etc. kan ik heel goed begrijpen en respecteren. Maar ik kan het gewoon niet (meer) opbrengen haar met een ander te zien. Dus heb ik al het contact deze week verbroken.
Ik hoop dat ik de juiste keuze heb gemaakt, ben er zoveel mee bezig dat het allemaal niet zo helder is.
quote:Lekker van haar. Direct met een ander, en mooi makkelijk..even met een ander aan de gang voor de variatie en daarna met jou weer samen.."Ik had met hem niet wat ik met jou had...nu weet ik wat ik mis...ik heb zoveel spijt (voel me nu eenzaam en wil jouw geborgenheid weer tot ik weer "afleiding wil")."Op woensdag 23 februari 2005 13:51 schreef Mr_Lemon het volgende:
Mijn eerste post op dit forum
Ze heeft er een punt achter gezet en is direct met een andere kerel gegaan. Wat volgens haar niet serieus is maar meer een soort 'afleiding.' We zouden beiden het liefst leuk contact willen houden en de relatie in de toekomst misschien weer oppakken.
quote:Ik ook..maar dat ze dat doet door direct met anderen te gaan en jou dat blijkbaar nog half in te wrijven ook, is wat minder goed te respecteren. Vergeet voorlopig dat gelul over leuk contact en weer goed komen..geef jezelf de ruimte goed boos te worden en zet jezelf op de eerste plaats. Je hebt absoluut de goede keuze gemaakt. Als je haar continu ziet met die andere kerel wordt je er ook steeds mee geconfronteerd. Nu kun je de zaken eens op een rijtje zetten en voor jezelf nagaan wat je werkelijk voelt en wil.Dat ze afstand wil om tot haarzelf te kunnen komen en te voelen wat ze wil etc. kan ik heel goed begrijpen en respecteren.
quote:Dank voor de heldere verwoording !
Ik denk ook dat het de beste keus is, helaas erg moeilijk afstand nemen van liefde
quote:De definitie van het woord vreemdgaan uitgelegd in 60 woordjesOp woensdag 23 februari 2005 15:20 schreef Laton het volgende:
[..]
Lekker van haar. Direct met een ander, en mooi makkelijk..even met een ander aan de gang voor de variatie en daarna met jou weer samen.."Ik had met hem niet wat ik met jou had...nu weet ik wat ik mis...ik heb zoveel spijt (voel me nu eenzaam en wil jouw geborgenheid weer tot ik weer "afleiding wil")."
[..]
quote:Tja, het kan imho ook in een woord: "Hoer".Op woensdag 23 februari 2005 18:05 schreef navi het volgende:
[..]
De definitie van het woord vreemdgaan uitgelegd in 60 woordjes
Maar dat klinkt zo lullig voor Mr_Lemon.
Ik zou me goed genaaid voelen iig.. Laat haar maar ff gaar koken in haar eigen sop (in het geval je nog een berichtje krijgt van dat ze het moeilijk / zwaar heeft en of je mist)
*hevig ingekort, was toch iets te vrijpostig*
[ Bericht 80% gewijzigd door Quembel op 02-03-2005 11:48:03 ]
quote:Loslaten is ook niets wat je kan of wat van je verwacht wordt.Op dinsdag 1 maart 2005 01:27 schreef Tarot het volgende:
Ik mis haar nog steeds, maar het is nu zo lang geleden dat ik haar heb gezien... dat het is alsof ze niet meer bestaat, behalve in mijn herinnering. De persoon van wie ik hield is dood, en wat is achtergebleven is een vrouw die heel ver van me verwijderd is. De grootste liefde van mijn leven... ik zal d'r waarschijnlijk .... hopelijk nooit meer en kunnen loslaten.
Dat is iets wat ik laatste anderhalf jaar geleerd heb. Je moet niet proberen om een liefde los te laten en te vergeten, want dat lukt je toch niet. Je hebt een hele tijd lief en leed met elkaar gedeeld. Zij of Hij is een deel van je leven en je ervaringen geworden. Of je het nu wil of niet.
Het grootste proces is om alles een plaats te geven. De mooie dingen je te herinneren en te leren van al je ervaringen. Er is leven, er is leven na de dood zoals Freek de Jonge ooit in een quasi-humoristisch liedje zong.
Ga door met je leven, hoe lastig dat ook lijkt. Ga dingen tegen je zin in doen, laat je mee op sleeptouw nemen. Het heerlijkste verwerkmoment was voor mij de tweede avond dat we onze verloving verbraken. Ik had mijn vrienden gebeld. Twee kratten jup en 10 doosjes bitterballen laten hadden we een heerlijke avond gehad. Ik had zitten janken dat het niet mooi meer was. Veel gelachen en gedist.
En toen de grote leegte. Misschien duurt de verwerking wel tot je volgende liefde. Bij mij duurde het anderhalf jaar voordat ik weer verliefd werd. En toen besefte ik dat dit nog veel erger was dan mijn vorige relatie (waarmee ik verloofd en 2 maanden van een huwlijk afstond). Ik was en ben nog zwaarder verliefd dan toen.
Ik kan het nu allemaal veel beter plaatsen en veel beter relativeren.
Ik zag het destijds ook allemaal neit meer zitten. Maar ik had het geluk echte vrienden te bezitten die geen genoegen namen met nee ik heb geen zin of nee ik ben moe.... en desnoods een hele avond tegen m'n chagerijnige bakkes aan wilden kijken.
Inmiddels is mijn leven weer helemaal top. Ik heb sinds 2 maanden een nieuwe liefde.
het is een beetje bedoeld als steun in de rug voor Tarot.. en voor iedereen anders die hier misschien een glimlach aan overgehouden heeft.
Succes.. ik weet wat je doormaakt.
pick up the pieces and move on.
Geef het inderdaad een plekje... ik begin steeds beter te worden in het geven van dat plekje... en toch zijn er af en toe momenten dat het plekje er niet is... of dat ik er mee zit of zo... maar die worden minder, minder diep en minder hoekig.
Ik voel me weer lekker en veel dingen doen helpt daarbij... veel dingen met anderen doen... ook al heb je even geen zin... ga er uit... investeer en ontvang...
dat ist misschien... misschien ook niet.
Maar ik had een andere (gewone) vriend, die mij nogal pijn gedaan heeft, en die ik per direct uit mijn leven heb verbannen. En dat is ook al zoooo ontzettend moeilijk
Soms denk ik eraan wat voor gore klootzak hij is. Hoe hij tijdens ons laatste gesprek niet eens tijd nam om te stoppen met de dingen waar hij mee bezig was, en hoe hij me daarna gewoon zijn huis uit heeft gezet. Hoe hij mijn tranen negeerde, en nog vrolijk riep "we bellen". Hoe hij gelogen heeft over bepaalde dingen, tegen mij maar ook tegen zijn vriendin.
En op andere momenten denk ik eraan hoe lief hij voor me is geweest. Toen het met mijn eigen relatie even niet zo goed ging, kon ik gewoon bij hem terecht. No questions asked, kon ik gewoon bij hem overnachten, en heeft hij me de hele volgende dag in zijn appartement vertrouwd. Ik mis hem ook. De urenlange conversaties over diepzinnige onderwerpen, de zin van het leven, de gesprekken over niks, samen een film kijken met een biertje en een sigaretje...
En ik slaap er slecht van, al die herinneringen en gedachten. Maar ik kan ze niet uit zetten. Kon dat maar
ben blijkbaar niet de enigste die dit soort problemen heeft....
Ik kan mijn verhaal niet echt zo 1 2 3 kwijt
Maar weet wel dat ik van een droomwereld in een heel diep zwart gat aan vallen ben
mede omdat ik het niet los kan laten allemaal....
Hoop dat andere meer succes hebben
quote:Sterkte meidOp dinsdag 1 maart 2005 23:56 schreef Christine het volgende:
-knip-
Maar je hebt de juiste beslissing genomen hoe moeilijk het af en toe ook is, gelukkig weet je dat zelf ook
Ik heb ook een soortgelijk verhaal maar dat is nog best vers, dus ik post het hier nog even niet, maar misschien komt het er wel van. En hoe harder je het probeert, hoe meer je eraan blijft denken
Vandaag hoorde ik dat ik een 8 had gehaald voor een essay waarbij hij me geholpen heeft... dus dan krijg ik weer de neiging hem te mailen, bellen of op msn aan te spreken. Maar dat is ook niet de bedoeling, want ik wil hem vergeten.
En het ergste vind ik nog wel het idee dat het hem geen pijn doet.
Soms wil ik gewoon zijn leven kapot maken, zijn relatie kapot maken, alles kapot maken. En ik heb genoeg info om dat te doen... maar wraak is ook geen oplossing.
*zucht*
Vooral toen hij zei dat hij het Jammer vond dat het uit was, maar meer niet, en dat ik ziekelijk bezig ben omdat ik me er zo kut onder voel en heel mijn wereld leek stil te staan....
Ik denk ook nog vaak aan hem, maar zodra het weer te "leuk" word ik mijn gedachte, kom ik met de dingen die niet leuk waren.
bv:
- De ongelovelijke kut opmerkingen op het moment dat meneer god was
- Mij laten zitten als ik juist iemand nodig heb
- Niet eens vragen hoe het in het ziekenhuis ging
- Een smsje naar zijn ex met valentijn sturen en niet naar mij
- Ik op zijn werk niet bestond, zodra een vrouw intresse in hem toonde had hij geen vriendin...
enzovoort enzovoort....
Ik ben gewoon een veel beter iemand waard, en hij komt er misschien (aan de ene kant hoop ik het gewoon met heel mijn hart) er nog wel achter dat hij iemand kwijt is die onzettend veel voor hem overhad en waar hij heel gelukkig me had kunnen worden..
Pech voor hem, goed voor mij.....
En het mooiste is nog dat ik het meen
Het besef dat je beter af bent zonder hem!
quote:Easier said... maar ja, ik probeer ook op alle mogelijke manieren mijn aandacht af te leiden. Maar vooral op een "stil" moment dan denk ik weer aan hem. Het moet gewoon slijten.Op donderdag 3 maart 2005 13:48 schreef MissPeppertje het volgende:
Misschien moet je het niet proberen aan hem te denken?
quote:Ik ben gewoon een veel beter iemand waard, en hij komt er misschien (aan de ene kant hoop ik het gewoon met heel mijn hart) er nog wel achter dat hij iemand kwijt is die onzettend veel voor hem overhad en waar hij heel gelukkig me had kunnen worden..
Pech voor hem, goed voor mij.....
En het mooiste is nog dat ik het meen
Supergoede instelling En watch me, over een week hoop ik hetzelfde te kunnen zeggen
Ik dacht dat ik er overheen was, maar mijn knikkende knietjes vonden van niet. Helemaal toen hij me stevig vastgreep en zijn puppy-oogjes inzette. Ach, ik blijf er gewoon een beetje verdrietig om.
Nee, ik blijf er veel verdrietig om. Heb de rest van de nacht geen lol meer gehad.
quote:Dat is ook hartstikke normaal volgens mij, als zou ik nou mijn ex tegen komen (nu 2 weken uit) zou ik me weer een week ontzettend kut voelen denk ik....Vooral omdat hij helemaal geen contact meer opneemt en niks meer van zich laat horen, terwijl we toch een ontzettend leuke tijd hebben gehad....Op zaterdag 5 maart 2005 18:03 schreef N-joy het volgende:
Gister kwam ik mijn ex ineens (na een maand) in een willekeurig café tegen.
Ik dacht dat ik er overheen was, maar mijn knikkende knietjes vonden van niet. Helemaal toen hij me stevig vastgreep en zijn puppy-oogjes inzette. Ach, ik blijf er gewoon een beetje verdrietig om.
Nee, ik blijf er veel verdrietig om. Heb de rest van de nacht geen lol meer gehad.
Volgens mij zou ik zo naar huis zijn gemacheerd terwijl dat juist zo dom is om te doen.....
Tot ik ruim 3 maanden geleden haar ontmoette. Zij die door 4 muren heenbeukte en plaats nam in m'n hart. Ik leerde gevoelens kende, waar ik totaal geen ervaring mee had. Ze nam me op sleeptouw, want oh wat was ze sterk en snel. Jong, sociaal, een goede baan, leuke ouders, wilde weekenden.
Ik dacht dat ik nooit onder de indruk zou raken van een vrouw. Want voor mij was de lol d'r altijd zo snel weer vanaf. Behalve bij haar. Ik heb maanden in een roes geleefd. Vergat m'n gevoel te uiten. Ik deed alles voor d'r, om maar zo goed mogelijk te zijn. Ik heb haar een shitload aan cadeautjes gegeven, als teken van waardering. Misschien heb ik iets teveel m'n best gedaan, achteraf. Tenminste, dat is wat veel vrienden van me zeggen.
We hadden veel momenten samen, want ik zocht d'r altijd op. Gingen samen slapen, werden samen wakker. Vertelden elkaar onze diepste geheimen en wildste avonturen. We stonden open voor elkaar interesses, voor elkaars omgevingen, voor elkaars levens.
Fysiek vielen we direct voor elkaar. Maar we waren in veel andere opzichten heel verschillend. Zij, de werkende vrouw met een druk, snel leven en veel verantwoordelijkheden. Ik, de passieve student met veel vrije tijd en een wat nonchalante carpe-diem levenshouding. Ik, de Led Zeppelin luisteraar en Kubrick-fan. Waar zij genoegen nam met het huidige MTV-repertoire en een Top-15 film. Verschillend geintresseerd en ontwikkeld. Ik trok van stad naar stad en wilde m'n vrienden blijven zien. Zij wilde al haar vrije tijd met mij delen. Beiden concessies, stemde mij tevreden. Beetje 't typische Mars-Venus verhaal, om 't te typeren.
Ik stelde me volledig open voor haar leven en raakte geinspireerd en gemotiveerd. Ik heb m'n school weer opgepakt en besloten toch die stage te gaan plannen. Ze gaf me vertrouwen, daar waar ik het volledig kwijt was en bracht me een positief zelfbeeld.
Afgelopen woensdagavond hadden we weer afgesproken. Samen boodschappen, samen gegeten, samen op de bank een peukje. Ik bood haar aan een filmpje te gaan kijken, waar een verrassend antwoord op volgde. Ik vroeg wat er scheelde en de mededeling volgde kort en kil zakelijk. Een half uur heb ik haar gevraagd waarom, wat, hoe, waarom toch. Ze zei me niet meer verliefd te zijn. Beslissing gerespecteerd uiteraard. Maar het valt me verdomme zo hard. Ik zat midden in de bloei van onze relatie. Ik vertelde haar achteraf ook, dat ik pas iemand bij m'n ouders zou introduceren als ik er van overtuigd zou zijn. Had haar dus net 2 dagen voor die woensdag gevraagd mee te gaan naar m'n ouders. Ik was overtuigd.
Donderdag even snel contact gehad, ik zat vooral met heel veel vragen. Ze kon me nergens antwoord op geven en vroeg me haar maar niet meer te bellen of op te zoeken. Sindsdien hebben we geen enkel contact meer. Wel heb ik de vreemde zin "ik wil niet meer verliefd op je zijn" losgekregen, waar ik geen kant mee op kan. Ze nam vrij snel daarna afstand van die zin, maar ze heeft 't me wel recht in m'n gezicht gezegd.
Ik ga zo'n beetje door een hel nu en heb de obsessie allemaal trieste liedjes te beluisteren waarin ik m'n emoties kwijt kan.
Altijd zo stoer en cool en nu een klein jochie die tegen de tranen zit te knokken.
Wat is nou wijsheid in dit geval. Uiteraard wil ik haar heel graag zien, spreken, voelen etc. Het is zo tegen al m'n gevoelens in ineens alle contact te moeten verbreken.
Ik kom haar vroeg- of laat toch wel weer tegen in de kroeg of discotheek. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. Voor mij zal 't zeer pijnlijk zijn schat ik in, vooral als ze me negeert of afstandelijk gaat doen.
maar boeiend, alleen jij weet het Een paar weken en het word al snel minder! Ghehe, anders dan ik oooit had gedacht heb ik aan m'n ex een goede vriendin overgehouden, ik dacht altijd dat dat bullshit was, maar ook platonisch kunnen we gewoon goed overweg.
Best prettig iemand met wie je nog gewoon over nieuwe relaties ed. kan praten, en eigenlijk geen drempels want "je weet toch immers alles van elkaar".
Het heeft een half jaar geduurd, maar nu kan ik eindelijk zeggen dat ik er over heen ben, Hoewel het hier altijd als raar wordt afgeschilderd heb ik met haar de afgelopen maanden onze 'beef' uitgepraat, want was er niet goed, waar ging het mis, maar ook wat er wel leuk was en dat je het toch als een fijne tijd ziet. Uiteindelijk is het gewoon acceptatie. Dat het op een bepaald vlak uit is, en dat je moet accepteren dat iemand toch altijd deel van je zal blijven. Vergeten is onzin, dus dan kan je er maar beter het beste van maken. Proberen te verwoorden wat je dwarszit was voor mij echt een eye-opener en ik geloof dat ik -hoe stom dat ook klinkt- daar toch dit topic voor moet bedanken
Haar vorige relatie heeft ze maarliefst zes keer verbroken. Ik wist dat al vrij snel van d'r, een vrij ongezonde constatering waar ik toch wat van schrok. I should have known better, maar liefde maakt zo blind als de gitzwarte stiere-anus in een maanloze nacht.
Dan is het waarschijnlijk ook maar beter zonder. Hoe kut dat ook voelt in je hart.
quote:Ik houd er ook rekening mee, dat ze weer bij me aanklopt straks. Impulsief dat ze is, dat ik weet dat ze is, zou dat best eens kunnen gebeuren. Ik zit zo in de shit, dat ik geneigd ben alles te vergeten en vergeven. Maar ergens zou dat een hele slechte zaak zijn natuurlijk, want de volgende keer owned ze me nog veel harder.Op maandag 7 maart 2005 00:04 schreef Sjoewe het volgende:
Het is altijd moeilijk, zo niet onmogelijk, om iemands ware motief te vinden, en uiteindelijk is het ook zinsloos. Hoewel moeilijk te verteren, is en blijft het haar beslissing. Je zegt het zelf al. Je had beter moeten weten, en uit wat ik zo lees maak ik op dat er niet veel plaats bij haar is voor jouw gevoelens.
Dan is het waarschijnlijk ook maar beter zonder. Hoe kut dat ook voelt in je hart.
quote:Die rationele gedachten probeer ik ook steeds te hanteren. Maar je weet zelf ook, hoe onmogelijk het bijna ook is.Op maandag 7 maart 2005 00:15 schreef Sjoewe het volgende:
Ja, maar dat hoort er -voor mij in ieder geval- bij. Ik heb ook heel lang het gevoel gehad dat als m'n ex zou zeggen, sorry ik zat verkeerd, laten we het opnieuw proberen, dat ik meteen op de trein zou stappen en het zou doen. Na een tijdje komen de rationele gedachten boven en besef je al gauw dat je veel dingen aan haar hebt verheerlijkt, en dat hoe raar het ook klinkt uitmaken eigenlijk nooit vanuit één kant komt. Het is niet verkeerd om eventueel weer bij je ex te komen trouwens, maar dan moet het gewoon op een gelijkwaardige basis zijn en alle zooi moet aan de kant geruimd zijn. Dan pas zou je een eerlijke kans maken, in de huidige situatie zoals je zelf al zegt is het puur omdat je een (heerlijk) gevoel plotseling hebt verloren en "verslaafd" als je eraan bent het terug wil. Liefde is voor een deel ook gewoon iets chemisch en uitmaken is soms ook gewoon hetzelfde als afkicken.
Ik maak van m'n hart ook geen moordkuil, zoals je hier dus ook leest. Ik heb veel reflectie nodig in deze situatie, vooral van m'n dierbaren. Ik kan me daar goed aan vasthouden voorlopig en ik kom tot inzichten waar ikzelf niet aan gedacht had. Wat het allemaal dus ook iets draaglijker maakt.
Maar op platonische basis, lijkt me erg moeilijk. We zijn beide nogal handtastelijk naar elkaar ook, in de meest ruime zin des woords en kunnen elkaar goed in bepaalde behoeften voorzien.
Truzzel
quote:Misschien dat ik 't ooit te weten kom. Misschien niet. Ik zal d'r in ieder geval naar vissen, als de gelegenheid zich voordoet.Op maandag 7 maart 2005 00:31 schreef Sjoewe het volgende:
Dan begrijp ik wel waarom ze aan jou vraagt om uit de buurt te blijven
Truzzel
Trusten.
quote:Tis wel erg opvallend dat het opeens 2 dagen kwam nadat je haar had uitgenodigd voor een ontmoeting met je ouders. Als ze zoiets heeft als bindings-angst (en dat is helemaal niet vreemd bij iemand die in z'n of d'r eentje een heel succesvol leven heeft) zal dat haar wel aan het denken hebben gezet. En voelde ze benauwdheid omdat jij al aangaf hoeveel dat voor jou betekende.Op maandag 7 maart 2005 00:43 schreef Johnny_Footballhero het volgende:
[..]
Misschien dat ik 't ooit te weten kom. Misschien niet. Ik zal d'r in ieder geval naar vissen, als de gelegenheid zich voordoet.
Trusten.
Ze voelde zich misschien helemaal vrij bij jou ... en nu je ineens je ouders erbij betrekt, voelt het opeens aan als een een relatie met verplichtingen. En ze was niet verliefd genoeg om haar huidige leventje op te geven.
quote:Ze is zelf heel erg family-minded, ik integendeel. Ze wist ook wel van mij, dat een kennismaking geen gortdroge zondag zou betreffen 3 maaltijden incluis en een kruisverhoord van m'n ouders. Het zou meer een bevrediging zijn van de nieuwschierigheid van 2 kanten. De vanzelfsprekende, onvermijdelijke kennismaking. Zij ziet dan hoe wij 't thuis hebben en m'n ouwe lui weten met wie hun zoon het beddengoed vervuild.Op maandag 7 maart 2005 00:59 schreef Tarot het volgende:
[..]
Tis wel erg opvallend dat het opeens 2 dagen kwam nadat je haar had uitgenodigd voor een ontmoeting met je ouders. Als ze zoiets heeft als bindings-angst (en dat is helemaal niet vreemd bij iemand die in z'n of d'r eentje een heel succesvol leven heeft) zal dat haar wel aan het denken hebben gezet. En voelde ze benauwdheid omdat jij al aangaf hoeveel dat voor jou betekende.
Ze voelde zich misschien helemaal vrij bij jou ... en nu je ineens je ouders erbij betrekt, voelt het opeens aan als een een relatie met verplichtingen. En ze was niet verliefd genoeg om haar huidige leventje op te geven.
Ik ben niet de persoon die haar met verplichtingen opscheept. Ik ben juist zo'n figuur, dat een hekel heeft aan (familiaire) verplichtingen.
Haar leventje is nagenoeg perfect ja. Ik weet niet in hoeverre daar een bindingsangst bij komt kijken. In het begin heeft ze wel eens door laten schemeren dat ze mij juist een beetje verdacht van bindingsangst, waar ze gelijk in had overigens. Ik ben daar alleen goed doorheen gesleept door veel openheid en een voorzichtige start.
Oja ik mocht nog wel vriendjes zijn, fl*kk*r maar op met die onzin. Kan moeilijk vrienden zijn met iemand die vind dat ik irritant ben.
Zodoende heb ik vriendelijk (not) bedankt en ga ik weer wat zware weekjes tegemoet.
Relaties: BLERGHHHH. Bedenk mij wel een tweede keer voordat ik me weer eens tot iemand ga binden.
quote:Was het bij jou ook nog eens pot verwijt ketel-verhaal dat eigenlijk jij HAAR had willen veranderen? Dit doet me toch erg aan iemand denkenOp maandag 7 maart 2005 08:19 schreef Jed1Gam het volgende:
Zij dacht dat ze mij zogenaamd kon veranderen, maargoed ik heb al gelijk gezegd dat het onmogelijk is om mij te veranderen, ze moest me maar nemen hoe ik was.
Oja ik mocht nog wel vriendjes zijn, fl*kk*r maar op met die onzin. Kan moeilijk vrienden zijn met iemand die vind dat ik irritant ben.
Zodoende heb ik vriendelijk (not) bedankt en ga ik weer wat zware weekjes tegemoet.
Relaties: BLERGHHHH. Bedenk mij wel een tweede keer voordat ik me weer eens tot iemand ga binden.
(het zal toch niet 1 en dezelfde zijn he) quote:Nee hoor, heb haar niet willen veranderen. We zijn verschillend, maar ik benaderde dat meestal positief, zij negatief.Op maandag 7 maart 2005 09:28 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Was het bij jou ook nog eens pot verwijt ketel-verhaal dat eigenlijk jij HAAR had willen veranderen? Dit doet me toch erg aan iemand denken
quote:Dat was ook een beetje het probleem tussen mij en m'n -ex. Het type benadering van de verschillen.Op maandag 7 maart 2005 10:50 schreef Jed1Gam het volgende:
[..]
Nee hoor, heb haar niet willen veranderen. We zijn verschillend, maar ik benaderde dat meestal positief, zij negatief.
[ Bericht 100% gewijzigd door flat_erik op 10-03-2005 16:34:43 (edit) ]
Get over it....
Ik ben een anti-held, en ik wil hem terug. En hij is zó over mij heen, dat het hem niet boeit met wie ik in bed lig. De kunst van het loslaten van een ex, en hoe men daarbij héél snel héél diep kan zakken.
Dat is dus duidelijk de verkeerde manier, ik moet het gvd alleen doen, heb haar niet nodig. Waarom is het alleen zo moeilijk.
Edit: Zo, ik heb gezegd dat ik voor een tijd helemaal geen contact meer wil, nu is het alleen nog een kwestie van volhouden. (msn deleted/block om de verleiding te verkleinen). Komende weken ff druk inplannen. De momenten dat je thuis alleen zit zijn namelijk het moeilijkst bleh.
[ Bericht 17% gewijzigd door Jed1Gam op 18-03-2005 22:38:22 ]
Het is ook allemaal zoooo dubbel.
Officieel is het al bijna een week uit met m'n vriend, maar we wonen nog altijd samen. En vandaag had ik een verjaardag van m'n schoonvader, en dat was weer zo gezellig en vertrouwd... en we leken wel een jong verliefd tortelstelletje.
We passen niet bij elkaar, en dat is één van de redenen waarom het uit is gegaan. Maar als ik naar zijn broer + vrouw kijk, dan zie ik hoe het ook zou kunnen. Mijn vriend lijkt heel erg op zijn broer, en ik lijk heel erg op zijn vrouw. En ze zijn gelukkig samen. Dat ben ik ook geweest, en het zou terug kunnen komen... al voelt het op andere momenten alleen maar als een opluchting dat we uit elkaar zijn.
En dan mijn schoonfamilie... die mensen zijn zo ontzettend geweldig en lief. Met mijn eigen familie heb ik niet zulk goed contact, en ik voel me zo op hun gemak bij ze! Dat is de omgeving waar ik wil dat mijn kinderen zich thuis zullen voelen. Waar ik me geliefd voel en gelukkig. En mijn vriend houdt echt van me... Waarom zou ik dat alles zomaar opgeven voor een beetje vrijheid?
Ik ben er nog niet uit. Was het maar makkelijk
quote:Op vrijdag 18 maart 2005 23:19 schreef Christine het volgende:
Het is ook allemaal zoooo dubbel.
Officieel is het al bijna een week uit met m'n vriend, maar we wonen nog altijd samen. En vandaag had ik een verjaardag van m'n schoonvader, en dat was weer zo gezellig en vertrouwd... en we leken wel een jong verliefd tortelstelletje.
We passen niet bij elkaar, en dat is één van de redenen waarom het uit is gegaan. Maar als ik naar zijn broer + vrouw kijk, dan zie ik hoe het ook zou kunnen. Mijn vriend lijkt heel erg op zijn broer, en ik lijk heel erg op zijn vrouw. En ze zijn gelukkig samen. Dat ben ik ook geweest, en het zou terug kunnen komen... al voelt het op andere momenten alleen maar als een opluchting dat we uit elkaar zijn.
En dan mijn schoonfamilie... die mensen zijn zo ontzettend geweldig en lief. Met mijn eigen familie heb ik niet zulk goed contact, en ik voel me zo op hun gemak bij ze! Dat is de omgeving waar ik wil dat mijn kinderen zich thuis zullen voelen. Waar ik me geliefd voel en gelukkig. En mijn vriend houdt echt van me... Waarom zou ik dat alles zomaar opgeven voor een beetje vrijheid?
Ik ben er nog niet uit. Was het maar makkelijk
Dat komt toch niet doordat hij wat jij over mij zei te letterlijk heeft genomen of zo toch?Maar goed, even serieus. Zo te horen voel je nog ontzettend veel voor hem en wil je hem niet kwijt, maar jullie moeten gewoon elkaar wat meer vrijheid gunnen. Praat met elkaar en zeg tegen elkaar wat jullie wensen zijn. Je moet niet vergeten dat in een relatie alles draait om krijgen en geven. Dus als jij iets van hem wil, dan kan het zo zijn dat hij ook iets van jou wil. Praat erover en gun elkaar het een en ander.
Als jij meer vrijheid wil en hij jou niet kwijt wil, dan moet hij jou dat geven, want zo kan je wel zien of jij dat wel prettig vindt of niet. Het kan zijn dat jij opeens de vrijheid zat bent en liever iemand hebt die aan jou gaat trekken als het nodig is.
Succes
Glimlach doet wonderen... (?)quote:NeeOp vrijdag 18 maart 2005 23:49 schreef Dizer het volgende:
quote:Het gaat me ook vooral om de vrijheid om te ontdekken wat ik mis in onze relatie... en heel fout, ook om te ontdekken of iemand anders beter voor me zou kunnen zijn. We zijn alletwee nog jong, en waarom zou ik dan nu al kunnen weten of dit goed voor me is?Maar goed, even serieus. Zo te horen voel je nog ontzettend veel voor hem en wil je hem niet kwijt, maar jullie moeten gewoon elkaar wat meer vrijheid gunnen. Praat met elkaar en zeg tegen elkaar wat jullie wensen zijn. Je moet niet vergeten dat in een relatie alles draait om krijgen en geven. Dus als jij iets van hem wil, dan kan het zo zijn dat hij ook iets van jou wil. Praat erover en gun elkaar het een en ander.
Als jij meer vrijheid wil en hij jou niet kwijt wil, dan moet hij jou dat geven, want zo kan je wel zien of jij dat wel prettig vindt of niet. Het kan zijn dat jij opeens de vrijheid zat bent en liever iemand hebt die aan jou gaat trekken als het nodig is.
Succes
Soms ben ik er zo van overtuigd dat het allemaal beter kan dan ik het gehad heb. Maar ik heb ook zoveel goede herinneringen en momenten met hem. Hij is een ontzettend goede en lieve partner voor me, maar soms bekruipt me zo'n vaag "is dit alles"-gevoel. De laatste tijd dus nogal vaak.
En strijkplank: lachen kan ik gelukkig ook nog wel
het leven is niet één grote misère.quote:Christine, hou es op met dat gemekker. Maak een keuze en zet door, niet dit halfslachtige slachtoffergedrag.Op zaterdag 19 maart 2005 00:05 schreef Christine het volgende:
[..]
Nee
[..]
Het gaat me ook vooral om de vrijheid om te ontdekken wat ik mis in onze relatie... en heel fout, ook om te ontdekken of iemand anders beter voor me zou kunnen zijn. We zijn alletwee nog jong, en waarom zou ik dan nu al kunnen weten of dit goed voor me is?
Soms ben ik er zo van overtuigd dat het allemaal beter kan dan ik het gehad heb. Maar ik heb ook zoveel goede herinneringen en momenten met hem. Hij is een ontzettend goede en lieve partner voor me, maar soms bekruipt me zo'n vaag "is dit alles"-gevoel. De laatste tijd dus nogal vaak.
En strijkplank: lachen kan ik gelukkig ook nog wel
Je geeft duidelijk aan wat je mist bij je vriend en dat heeft geen plek binnen een gezonde relatie.
I was petrified
Kept thinking I could never live
without you by my side
But I spent so many nights
thinking how you did me wrong
I grew strong
I learned how to carry on
and so you're back
from outer space
I just walked in to find you here
with that sad look upon your face
I should have changed my stupid lock
I should have made you leave your key
If I had known for just one second
you'd be back to bother me
Go on now go walk out the door
just turn around now
'cause you're not welcome anymore
weren't you the one who tried to hurt me with goodbye
you think I'd crumble
you think I'd lay down and die
Oh no, not I
I will survive
as long as i know how to love
I know I will stay alive
I've got all my life to live
I've got all my love to give
and I'll survive
I will survive
It took all the strength I had
not to fall apart
kept trying hard to mend
the pieces of my broken heart
and I spent oh so many nights
just feeling sorry for myself
I used to cry
Now I hold my head up high
and you see me
somebody new
I'm not that chained up little person
still in love with you
and so you felt like dropping in
and just expect me to be free
now I'm saving all my loving
for someone who's loving me
deze heeeeeeeeel vaak doorlezen
quote:Jaja, jij doet het allemaal zo makkelijk klinken.Op zaterdag 19 maart 2005 18:04 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Christine, hou es op met dat gemekker. Maak een keuze en zet door, niet dit halfslachtige slachtoffergedrag.
Je geeft duidelijk aan wat je mist bij je vriend en dat heeft geen plek binnen een gezonde relatie.
Het is niet makkelijk als je innerlijke miss burgertrut en miss vrijevogel alletwee keihard aan je aan het trekken zijn.
Geen enkele keuze voelt juist nu
quote:Dat komt omdat je nog niet kiest en niet gekozen hebt.Op zaterdag 19 maart 2005 18:14 schreef Christine het volgende:
[..]
Jaja, jij doet het allemaal zo makkelijk klinken.
Het is niet makkelijk als je innerlijke miss burgertrut en miss vrijevogel alletwee keihard aan je aan het trekken zijn.
Geen enkele keuze voelt juist nu
Succes
quote:Iemand aan het lijntje houden lijkt me in elk geval niet de juiste optie. Die kun je dus alvast wegstrepenOp zaterdag 19 maart 2005 18:14 schreef Christine het volgende:
Jaja, jij doet het allemaal zo makkelijk klinken.
Het is niet makkelijk als je innerlijke miss burgertrut en miss vrijevogel alletwee keihard aan je aan het trekken zijn.
Geen enkele keuze voelt juist nu
quote:Je hebt gelijk, maar "zomaar" je vierjarige relatie opgeven lijkt me ook niet de juiste optie...Op zaterdag 19 maart 2005 18:19 schreef thaleia het volgende:
[..]
Iemand aan het lijntje houden lijkt me in elk geval niet de juiste optie. Die kun je dus alvast wegstrepen
quote:het is niet zomaar, want je hebt problemen met deze relatie, dus stoppen met zagen en beslissingen nemen waar je je aan houdtOp zaterdag 19 maart 2005 19:45 schreef Christine het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, maar "zomaar" je vierjarige relatie opgeven lijkt me ook niet de juiste optie...
quote:Tja.. aan de andere kant Christine.. als het gevoel eenmaal weg is, komt het niet meer terug..Op zaterdag 19 maart 2005 19:45 schreef Christine het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, maar "zomaar" je vierjarige relatie opgeven lijkt me ook niet de juiste optie...
En ben je nu al bereid je passie op te geven?
quote:Zou zoiets nooit meer terug komen? Ergens blijf ik hopen van wel... maar je hebt misschien wel gelijk. Op deze manier ben ik ook niet gelukkig.Op dinsdag 22 maart 2005 07:29 schreef avotar het volgende:
[..]
Tja.. aan de andere kant Christine.. als het gevoel eenmaal weg is, komt het niet meer terug..
En ben je nu al bereid je passie op te geven?
Het blijft gewoon allemaal een heel dubbel verhaal. Rationeel weet ik dat het over is, maar zodra de concrete verhuisplannen op tafel komen, dan zit ik te janken omdat ik het eigenlijk niet wil. Ik zal blij zijn als dit allemaal achter de rug is.
Bedankt voor het meedenken
En als je in de tussentijd een extra zakcentje ermee verdient, tant mieux toch?
Hoe kun je er het beste mee omgaan als je ex zegt dat jullie in de toekomst nog eens moeten bekijken of er opnieuw een relatie tussen jullie mogelijk is?
Het is niet iets waar je op gaat zitten wachten.
hoe moeilijk dat dan ook is
quote:Dan denk je: Ja, leuk voor je... Doei!Op woensdag 23 maart 2005 09:07 schreef Jeltje het volgende:
Ik heb eigenlijk even een vraag voor de mensen die in dit topic lezen/posten:
Hoe kun je er het beste mee omgaan als je ex zegt dat jullie in de toekomst nog eens moeten bekijken of er opnieuw een relatie tussen jullie mogelijk is?
En je gaat heeeeeeel hard verder met je eigen leven!
Niet over nadenken, niet aan denken, zeker niet op gaan hopen. Over het algemeen zijn dat zeer loze opmerkingen!
quote:Dat zie je dan wel weer, in die toekomst.Op woensdag 23 maart 2005 09:07 schreef Jeltje het volgende:
Ik heb eigenlijk even een vraag voor de mensen die in dit topic lezen/posten:
Hoe kun je er het beste mee omgaan als je ex zegt dat jullie in de toekomst nog eens moeten bekijken of er opnieuw een relatie tussen jullie mogelijk is?
Ik ben echt erg.
Ik kan dit niet... loslaten.
Wat ben ik toch een trut
Chin up..
quote:ligt eraan, of hij mij gedumpt heeft, of ik hem.Op woensdag 23 maart 2005 09:07 schreef Jeltje het volgende:
Ik heb eigenlijk even een vraag voor de mensen die in dit topic lezen/posten:
Hoe kun je er het beste mee omgaan als je ex zegt dat jullie in de toekomst nog eens moeten bekijken of er opnieuw een relatie tussen jullie mogelijk is?
hij mij dan krijgt ie een verbale knal voor zijn kop voor laffe arrogantie
ik hem dan is het antwoord : de toekomst is ook nu en het antwoord is nee.
quote:Nu niet.. dan straks ook niet..Op woensdag 23 maart 2005 11:28 schreef milagro het volgende:
[..]
ligt eraan, of hij mij gedumpt heeft, of ik hem.
hij mij dan krijgt ie een verbale knal voor zijn kop voor laffe arrogantie
ik hem dan is het antwoord : de toekomst is ook nu en het antwoord is nee.
quote:Ik vind het doodeng
quote:Is het ook, het eerste woord van de zin zeggen, dan kan je niet meer terug..
Het is puntje bij paaltje niet zelden minder eng dan je dacht, want even zo zeer niet zelden was de andere partij niet blind en zag hij of zij de bui wel hangen, ook al deed hij of zij alsof de zon scheen
quote:Soms zie ik het als zo'n opluchting dat hij dan eindelijk weg gaat... maar als het inderdaad concreet wordt, beklemt het me en wil ik het liefst dat alles over isOp woensdag 23 maart 2005 11:41 schreef milagro het volgende:
Is het ook, het eerste woord van de zin zeggen, dan kan je niet meer terug..
Het is puntje bij paaltje niet zelden minder eng dan je dacht, want even zo zeer niet zelden was de andere partij niet blind en zag hij of zij de bui wel hangen, ook al deed hij of zij alsof de zon scheen
En ik ben bang om alleen te zijn, ookal is het beter.
quote:alleen zijn is niet eng, het vooruitzicht er op wel en dat is dus onterecht en meestal een smoes : jij durft de confrontatie niet aan, met hem en ms ook niet met jezelf..Op woensdag 23 maart 2005 11:48 schreef Christine het volgende:
[..]
Soms zie ik het als zo'n opluchting dat hij dan eindelijk weg gaat... maar als het inderdaad concreet wordt, beklemt het me en wil ik het liefst dat alles over is
En ik ben bang om alleen te zijn, ookal is het beter.
als je opgelucht bent als iemand er even niet is, dan is het echt de hoogste tijd om er een punt achter te zetten en volwassen genoeg te zijn om je niet te verschuilen achter excuusjes als "ik ben bang voor het alleen zijn"
Je bent namelijk al halverwege, want je WEET dat het beter is om uit elkaar te zijn.
Je moet het misschien anders zo zien.. blijf je bij elkaar, gaat het elke keer vervelender worden. Blijf je niet bij elkaar, dan wordt het elke keer een beetje makkelijker.
Zorg dat je veel mensen om je heen houdt.. en iemand kan bellen of spreken als je het niet trekt.
Maar trust me... ik weet hoe het is.. heb mezelf ook 3 maanden onnodig gekweld. Zag ook op tegen het alleen zijn. En dat is ook heel klote in het begin.. Maar het is beter.. en zolang je je dat maar voor ogen kan houden... komt het echt goed.. niet vandaag.. niet morgen.. maar overmorgen toch zeker..
heel veel succes meissie..
Maar aan de andere kant, tijdens onzwe relatie is het ook vaak genoeg door mn hoofd geschoten dat hij niet de persoon is waarmee ik de rest van mn leven gelukkig ga zijn. Dat onze levens te verschillend waren enzo.
Maar op het moment overheerst heel erg die idealistische gedachte over dat alles goed was enzo.
Hebben jullie daar ook zo'n last van? en hoe gaan jullie hiermee om?
Was hard aan het werk aan mijn pws, zat keihard mee te zingen met mijn muziek, alles ging prachtig
Toen keek ik schuin omhoog naar mijn kast, tegen het hoesje van mijn favoriete film aan. De film die mijn ex van mij moest zien, omdat ik de hoofdpersonages op ons vond lijken. Zag ineens dat de ondertitel van die film al eeuwen zijn naam is op msn. Zo tof vond hij die film in eerste instantie niet.Moest toen meteen denken aan zijn avatar die hij een tijd terug had, een lelijke webcamfoto die hij ooit bij mij heeft gemaakt. Ik vroeg hem waarom hij die had en hij zei: mijn foto zegt genoeg..
Toen ik daaraan dacht moest ik ineens huilen
en kon me totaal niet meer concentreren. Wat wil die jongen toch! Hij heeft al een jaar een vaste vriendin, maar nog steeds doet en zegt hij allemaal dingen die naar mij verwijzen. Zo snel denk ik niet dat iemand bepaalde bedoelingen heeft.. zeker weer toeval.. Hij zou een voorbeeld aan zijn vriendin moeten nemen en zich alleen maar met haar bezig moeten houden. Een foto van hun samen in zijn avatar en in zijn naam dat hij zoveel van haar houdt.. ookal is het een leugen.
[ Bericht 5% gewijzigd door gekke_sandra op 24-03-2005 10:15:56 ]
quote:Als die gedachtes tijdens je relatie al vaak genoeg door je hoofd schoten, dan zijn de gedachtes die je nu hebt niet reeël.. Je mist liefde gewoon, niet per se hem.Op woensdag 23 maart 2005 21:51 schreef akkien het volgende:
ik heb zo'n dubbel gevoel...ik denk dat het te maken heeft met de verwerking. Maar aan de ene kant mis ik al die dingetjes die we samen deden, de leuke herinneringen enzo. En ik vind het nu dus echt niet eerlijk dat het uit is, en ik voel me super rot.
Maar aan de andere kant, tijdens onzwe relatie is het ook vaak genoeg door mn hoofd geschoten dat hij niet de persoon is waarmee ik de rest van mn leven gelukkig ga zijn. Dat onze levens te verschillend waren enzo.
Maar op het moment overheerst heel erg die idealistische gedachte over dat alles goed was enzo.
Hebben jullie daar ook zo'n last van? en hoe gaan jullie hiermee om?
Maar au!!!
quote:Ik heb precies hetzelfde, en ik kan er nog niet mee omgaan...Op woensdag 23 maart 2005 21:51 schreef akkien het volgende:
ik heb zo'n dubbel gevoel...ik denk dat het te maken heeft met de verwerking. Maar aan de ene kant mis ik al die dingetjes die we samen deden, de leuke herinneringen enzo. En ik vind het nu dus echt niet eerlijk dat het uit is, en ik voel me super rot.
Maar aan de andere kant, tijdens onzwe relatie is het ook vaak genoeg door mn hoofd geschoten dat hij niet de persoon is waarmee ik de rest van mn leven gelukkig ga zijn. Dat onze levens te verschillend waren enzo.
Maar op het moment overheerst heel erg die idealistische gedachte over dat alles goed was enzo.
Hebben jullie daar ook zo'n last van? en hoe gaan jullie hiermee om?
quote:Ik kan er echt niet meer mee omgaanOp donderdag 24 maart 2005 18:10 schreef Christine het volgende:
[..]
Ik heb precies hetzelfde, en ik kan er nog niet mee omgaan...
Ik zou wel willen smeken
Je op me knieen willen smeken
Als ik wist dat dat nog zin had
Maar de dagen worden weken
En de weken worden jaren
Dit gevecht kan ik niet winnen
Want jij zit veel te diep van binnen
Waarom nou jij
Waarom ben jij nu uit mijn leven
Waarom ben jij nou niet gebleven
Waarom wou jij me niets meer geven
Waarom ben jij vertrokken, zonder reden
Ik hou je vast in mijn gedachten
Ik zie nog hoe je naar me lachte
Ik mis je lippen op de mijne
Een beeld dat nooit meer zal verdwijnen
Jouw hand niet meer in de mijne
Ik wist dat ik de lege lange dagen
Die zonder jou voorbij gaan
Met geen enkele hoop op morgen
Geen hoop op wat dan ook
Ik tel gewoon de lange dagen
Ik tel gewoon de lege lange dagen
Ik... ik wil niet meer
Als er iemand bij me wegging
Even slikken en weer doorgaan
Even vallen en gewoon weer opstaan
Het deed me weinig
Maar om jou ben ik verdrietig
Zonder jou ontzettend nietig
Je stem die in m’n hoofd blijft zitten
Me geen moment met rust laat
En dat er mensen zijn die lachen
En dat er mensen zijn die dansen
En dat er mensen zijn die innig zoenen
Dat kan ik nu niet meer begrijpen
Ik voel alleen de pijn van god waar is
Ik voel alleen de pijn van jou hier bij me missen
En ik kan er niet mee omgaan
Ik kan er echt niet meer mee omgaan
Zoiets
Ik ben nu zo verward. Want tsja...ergens diep van binnen hoopte ik dat wij miss. weer...*zucht* Het is nu ECHT voorbij, ECHT! Ik kan dit mezelf niet steeds aan blijven doen!
Nu weet je dat je hoop ongegrond is. Dat 't echt voorbij is.
Ik sta met lege handen.
Dubbel ook, want dit wilde ik.
Het is beter voor ons alletwee.
Maar het doet pijn...
Want ik hou van hem en hij houdt van mij.
Wat doe je als "houden van" niet genoeg meer is?
Als je alletwee ruimte en afstand wil?
Als het vuur gedoofd is?
Ik ben sterk, ik kom er wel.
Over hem maak ik me ook geen zorgen.
Het is alleen zo anders dan ik had gedacht.
Vandaag is anders dan morgen... heel anders.
En het wordt nooit meer hetzelfde.
Het wordt beter, of slechter... het wordt anders.
Maar nooit meer hetzelfde.
Er zal vast ooit een ander komen.
Iemand met wie ik het allemaal wél mag delen.
Met wie het allemaal wél kan.
De toekomst...
Het was zo mooi, zo duidelijk.
Plannen hadden we, mooie plannen.
En nu?
Ik sta met lege handen...
Ineens is het echt over.
Dat moest ik ff kwijt.
quote:Op vrijdag 25 maart 2005 00:55 schreef Christine een heel lief een eerlijk gedichtje
Het klinkt wat cru, maar goed gedaan en mooi verwoord meid.
Sterkte alvast voor de komende nacht!
Een dikke
quote:DankjeOp vrijdag 25 maart 2005 01:04 schreef TopStyle het volgende:
[..]
Het klinkt wat cru, maar goed gedaan en mooi verwoord meid.
Sterkte alvast voor de komende nacht!
Een dikke
En ik ben niet eens echt verdrietig, meer verslagen.
kopje thee voor jezelf en lekker slapen Christine
vasthoudend zolang, aan
eindeloze veel jaren
dat tot ik je liet gaan.
Zoveel int verschiet,
dondersmooie dromen.
Gevult nu met verdriet,
laat tranen rijkelijk stromen.
We hebben het getracht
Herhaaldelijk gered
Geduld ondergebracht
in eindeloos gebed.
Het falen doet me pijn
en heeft je reeds gebroken,
doch alles wat we zijn
nog lange niet ontdoken.
Twee vrienden gaan nu door,
tesamen staan we sterk.
We staan er samen voor
al kost het wel wat werk.
Knuff mops
quote:ik heb van de week ook samen gegeten met mn ex. En idd herken ik die ongemakkelijke momenten wel, maar af en toe was t gewoon ook even net als vroeger zeg maar. Maar op de een of andere manier is t veel moeilijker om weer afscheid te nemen als ik m heb gezien. Als ik m niet zie is het makkelijker, hoewel t niet echt leuker is.Op donderdag 24 maart 2005 19:35 schreef DUSHI82 het volgende:
Ik kom net terug van een date met mijn ex. Iedereen zei me dat ik het niet had moeten doen...en ik moet ze gelijk vinden. Goh, wat was DAT raar,vervelend en ongemakkelijk. We hadden elkaar helemaal NIETS meer te zeggen, veel pijnlijke stiltes en onzinnige opmerkingen. In mijn herinneringen was ie stukken en stukken leuker.
Ik ben nu zo verward. Want tsja...ergens diep van binnen hoopte ik dat wij miss. weer...*zucht* Het is nu ECHT voorbij, ECHT! Ik kan dit mezelf niet steeds aan blijven doen!
Nog zoiets stoms, we zijn beide lid bij dezelfde studentenvereniging. En gister had ik een feest georganiseerd, en ik had gewoon zin om even echt te feesten. En hij was er ook. En ik heb gewoon voor zijn neus veel te veel lopen flirten met andere jongens. Er is verder niks gebeurd ofzo, maar ik zag wel dat ie dit echt niet leuk vond en ik heb er ook best spijt van.
[ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 25-03-2005 10:25:22 ]
als jij er niet bent,
'k voel me hopeloos,
tot niets in staat,
als jij niet bij mij bent.
Alles zonder jou,
is een weg die ik niet wou,
en de toekomst lijkt verdrietig grauw.............
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed
't Is een blik, een arm, een hand,
en de tranen in hun ogen,
medeleven troost van wie dan ook,
de warmte van hun mededogen
Je denkt even: dit kan nooit,
en m'n toekomst is vergooid,
in je eenzaamheid voorgoed gekooid.........
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed
geen ochtendhumeur in huis..
eigen muziek luisteren..
geen vieze sokken etc meer
lekker overdwars in bed liggen
scheelt een hoop troep
kan op de computer wanneer ik wil
kan weer lekker foute tv-programma's kijken zonder commentaar
kan in de kroeg blijven hangen als ik dat wil
geen mensen meer over de vloer die ik niet zo nodig hoef te zien
biervoorraad niet zomaar weg
eigenlijk zo slecht nog niet
Dubbel is het he?
Nadeel is op dat ik weet dat hij nu NU bij zijn nieuwe vriendin in Oostenrijk is..
Ik probeer het weg te drukken, ben gezellig uit geweest, probeer aan leuke dingen te denken.
Rationeel weet ik het, ik gun hem alle geluk, het kon toch niet meer goedkomen..
Maar ik hou nog wel van hem, ikzelf ben gewoon nog niet toe aan iets nieuws.. maar ik lig straks alleen in bed.. wetende dat....
Ik heb ook nooit ruzie gehad.. gelukkig is hij zo eerlijk geweest -hoe naar ook- om me wel zelf te vertellen dat hij iemand heeft ontmoet.. Het is altijd gezellig als we elkaar zien, maar ik twijfel er nu erg over!
Want is het 'vrienden blijven' gedoe nu echt goed voor mij , of is het voor hem juist wel makkelijk, dat hij zich daardoor minder schuldig voelt?
ik ben er nog niet uit..
Maar goed, kop op! Ik heb gelukkig veel leuke mensen om me heen, en mijn tijd komt ook wel weer!!!
Je hebt maar zoveel dagen in je leven, ga ze niet vergooien aan wat vroeger was of had kunnen zijn, maar probeer vandaag deze dag weer de moeite waard te maken.
quote:Dat wil ik ook, doe ik ook 99% van de tijd!Op zaterdag 26 maart 2005 10:38 schreef Tranceptor het volgende:
Eén advies voor jullie allen: throw away yesterday, today is a brand new day!
Je hebt maar zoveel dagen in je leven, ga ze niet vergooien aan wat vroeger was of had kunnen zijn, maar probeer vandaag deze dag weer de moeite waard te maken.
Maar ja, soms zijn gevoelens moeilijk te negeren Tranceptor!
Gelukkig heb ik al weer de lentekriebels, en ik vertrouw erop dat er weer hele leuke dingen komen!
quote:Ik ken het knagende gevoel vrij goed hoor, maar je moet jezelf gewoon blijven pushen om door te gaan en na een maandje of 3 is het een gewoonte geworden en kun je zaken in perspectief zien.Op zaterdag 26 maart 2005 11:51 schreef Ole het volgende:
[..]
Dat wil ik ook, doe ik ook 99% van de tijd!
Maar ja, soms zijn gevoelens moeilijk te negeren Tranceptor!
Gelukkig heb ik al weer de lentekriebels, en ik vertrouw erop dat er weer hele leuke dingen komen!
Er komen altijd weer nieuwe uitdagingen, al zie ik als een berg op tegen een paar uur vanaf nu als ik mn financiele probs misschien ga oplossen of dingen hopeloos uit de hand gaan lopen.
quote:Je weet van te voren niet hoe het gaat lopen he?Op zaterdag 26 maart 2005 12:36 schreef Tranceptor het volgende:
Er komen altijd weer nieuwe uitdagingen, al zie ik als een berg op tegen een paar uur vanaf nu als ik mn financiele probs misschien ga oplossen of dingen hopeloos uit de hand gaan lopen.
En je kunt er wel tegenop gaan zien, maar je schiet er niks mee op. Nu is het wachten tot m'n hersens dat ook door krijgen
quote:weet niet of t voor jullie ook werkt, maar ik zat gister een site te lezen over liefdesverdriet. Daarop stond dat er vaak 3 fasen zijn. En dat het begin van iedere fase heel erg moeilijk is, weer een soort terugval. Ik heb wel geconcludeerd dat ik me inmiddels in de laatste fase bevind, het loslaten. Zowel de herinneringen als mijn gevoelens voor hem. Ik vind het moeilijk. Vooral als er weer een leuke herinnering boven komt. Ik ben zo snel geneigd om te denken dat ik dit soort dingen nooit meer met iemand anders zal meemaken. En die gevoelens voor hem dat lukt wel.Op zaterdag 26 maart 2005 12:44 schreef Christine het volgende:
[..]
Je weet van te voren niet hoe het gaat lopen he?
En je kunt er wel tegenop gaan zien, maar je schiet er niks mee op. Nu is het wachten tot m'n hersens dat ook door krijgen
Ik heb dus eigenlijk gewoon behoefte aan vervanging
...maarja ik ben niet zo voor de rebound Was er zelf bijna overheen dacht ik.. maar ja, even dat nieuws over nieuwe liefde kwam hard aan. Ik laat het maar even toe, maar ga wel verder!
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.
hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.
zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.
ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!
Daarna ga ik die link van je bekijken, Ole
Hoe moeilijk ook
quote:Hoi Blinky,Op donderdag 24 maart 2005 20:41 schreef Blinky het volgende:
Mijn ex liet me daarstraks via msn weten dat hij en zijn vriendin weer uit elkaar zijn. Ik vind het heel sneu voor hem, want ik weet hoe dol hij op haar was, maar het deed mij persoonlijk helemaal niks. Hij schreef dat hij nog niet meteen definitief afscheid kon nemen van haar en zij ook niet van hem. Dus gaan ze verder in een soort vriendschap 'plus' waarin ze beiden waarschijnlijk nog wel een nachtje bij elkaar blijven slapen. Net zoals hij en ik dat ook deden vlak nadat het uit was. Alleen weet ik als geen ander uit ervaring hoe moeilijk dat wordt. Was wel apart toen ik dat als waarschuwing tegen hem zei.
Een tijd geleden volgde ik dit topic veel, en toen had jij erg veel moeite met het loslaten van je ex. Hoe zit dat nu eigenlijk. Heb je je eigen leven weer helemaal opgepakt en ben je uiteindelijk gelukkig geworden in het huisje waar je naartoe was verhuisd?
Nu het uit is tussen hun: zie je dan toch weer kansen voor jezelf of zou je hem ook nooit meer terug willen?
quote:Kijk het lekker even aan, probeer je er een beetje van te distancieren.Op zaterdag 26 maart 2005 18:12 schreef one-monkee het volgende:
pfff :S
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.
hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.
zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.
ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!
Als hij serieus is, gaat hij vanzelf moeite voor je doen.
Dat vertrouwen zal hij toch zelf weer moeten verdienen, en na zo'n lange relatie zou ik er als ik jou was zonder dat niet weer even inspringen.
Laat hem maar spreekwoordelijk 'kruipen'
quote:dat is de 1e faseOp zaterdag 26 maart 2005 18:14 schreef Christine het volgende:
Ik zit momenteel nog ff in de ontkennigsfase. Zolang hij nog niet weg is (lees: de komende week), kan ik nog even heel goed doen alsof er niks gaat veranderen.
Daarna ga ik die link van je bekijken, Ole
Daarna een fase van bewust worden, de moeilijkste fase volgens die site,
en vervolgens een fase van accepteren, ook moeilijk, maar wel een hele fijne fase.
Wonen jullie samen dan? omdat ie nog niet weg is? En is het niet een idee om te zorgen dat je gaatproberen t te accepteren nu hij er nog is. Dan kun je er vast met hem over praten enzo. Dan komt de klap straks niet zo hard...
quote:WIl je m terug???Op zaterdag 26 maart 2005 18:12 schreef one-monkee het volgende:
pfff :S
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.
hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.
zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.
ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!
JE houd van hem? maar was het leven met hem leuker dan het leven nu? En was je gelukkiger met hem samen dan dat je ooit gelukkig zal worden met iemand anders? (want tuurlijk vind je de perfecte persoon). Hij heeft tegen je gelogen, maar ik kan me voorstellen dat hij dat deed omdat hij het er ook moeilijk mee had. Maar is hij je waard? Dat moet je je goed afvragen....
sterkte....
Ik heb een net onzettend lang verhaal getypt wat echt wartaal is, ik weet niet hoe ik me moet voelen....
Gisteren zijn we samen naar de bios geweest, ik dacht onzettend veel aan hem, en hij aan mij.....
Het verliep stroef in het begin, tot hij een hand op mijn hand legte onder de film....toen kwam op een gegeven moment een spontane zoen op zijn wang waar ik nogal van schrok....en ja op een gegeven moment heel veel geknuffel en af en toe een zoen.....Na de film zijn we ergens wat gaan eten (was al rond half 1 snachts...) toen brak eindelijk het ijs, doordat ik zei dat ik me ongemakkelijk voelde in het begin en op een of andere manier stelde hij me ontzettend op me gemak (waar hij heel goed in is...) en verliep het gelijk een stuk lekkerder....
Hij vroeg of ik nog wat bij hem thuis wilde drinken, zodat we ook nog even goed konden praten. Dit was gelijk al knus op de bank en gelijk een onzettend goed gesprek.....
Het kwam er op neer dat hij nu geen relatie aankan doordat hij nu toch wel echt doorheeft dat hij onzettende last van bindingsangst....na veel veel veel praten en knuffelen kwam eruit dat hij nog verliefd is, en dat hij daar eigenlijk van schrok omdat hij dit had weggestopt.....Het was zo ontzettend gezellig, maar het voelde zo dubbel....
Het was half 5 s ochtens en nog steeds waren we aan het praten....(en zoenen en knuffelen en constant aan het twijfelen of we nou wel of geen seks zouden hebben..) toen na in bed te zijn beland en daarna nog meer te hebben gepraat en ik huilend op zijn schouder en niet naar huis willend ging ik dan toch naar de auto om half 6.....maar ik was dood op van al de spanning en belde hem eenmaal zittend in de auto op of ik ajb toch mocht blijven slapen want ik kon niet meer.....ik hing op omdat ik me schaamde omdat ik ook gewoon bij hem WILDE blijven slapen en niet alleen dat ik niet meer naar huis kon rijden....hij belde terug en zei kom op kom maar lekker naar boven ik maak het bedje klaar....eenmaal boven was hij zo ontzettend lief en zorgzaam....eenmaal in bed kwam hij tegen me aanliggen en het voelde zo ontzettend goed....
's Ochtens werd ik al heel vroeg wakker rond 9 uur al (was dus betekend amper 3 uur te hebben geslapen) en door mijn gewoel heb ik hem blijkbaar wakker gemaakt....we hebben toen heel veel weer gepraat en geknuffeld en uiteindelijk weer seks wat echt zo ontzettend fijn en lekker was.....we hebben nog samen ontbeten en toen ben ik om 1 uur s middags toch maar in de auto gestapt en dat we het de komende dagen even laten zakken, en dan kijken wat we doen....
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen....ik belde hem bijna gelijk toen ik thuis was omdat ik me opeens zo slecht voelde.....ik voel me er zo kut onder en toch heb ik het gisteren en vanmorgen heel fijn gehad.....
ik weet het echt niet meer.....
quote:Yup, we wonen al drie jaar samen. En ik weet dat ik het moet proberen te accepteren terwijl hij hier nog is, dat is ook de reden dat hij niet a.s. maandag al gaat verhuizen, maar een week later. Maar ik heb ook mijn ouders nog niet verteld dat hij definitief weg gaat, dus ik denk dat de klap wel komt zodra ik dat heb gedaan.Op zaterdag 26 maart 2005 20:21 schreef akkien het volgende:
dat is de 1e fase
Daarna een fase van bewust worden, de moeilijkste fase volgens die site,
en vervolgens een fase van accepteren, ook moeilijk, maar wel een hele fijne fase.
Wonen jullie samen dan? omdat ie nog niet weg is? En is het niet een idee om te zorgen dat je gaatproberen t te accepteren nu hij er nog is. Dan kun je er vast met hem over praten enzo. Dan komt de klap straks niet zo hard...
En dit zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen... maar ik denk dat de echte klap pas komt als ik straks alleen in een half leeg huis achter blijf. Ik zit ook te twijfelen of ik er wel of niet bij moet zijn als hij weggaat...
quote:Toen mijn ex aankondigde weg te gaan heb ik meteen zijn spullen gepakt (ik had vrij..)Op zaterdag 26 maart 2005 21:08 schreef Christine het volgende:
[..]
Yup, we wonen al drie jaar samen. En ik weet dat ik het moet proberen te accepteren terwijl hij hier nog is, dat is ook de reden dat hij niet a.s. maandag al gaat verhuizen, maar een week later. Maar ik heb ook mijn ouders nog niet verteld dat hij definitief weg gaat, dus ik denk dat de klap wel komt zodra ik dat heb gedaan.
En dit zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen... maar ik denk dat de echte klap pas komt als ik straks alleen in een half leeg huis achter blijf. Ik zit ook te twijfelen of ik er wel of niet bij moet zijn als hij weggaat...
Ik was er wel bij dat hij ze op kwam halen, maar dat duurde veel korter dan als ie ze zelf was komen inpakken.. Was niet echt een leuk moment moet ik zeggen, maar het was wel onderdeel van het afscheid nemen. Daarna heb ik met mensen afgesproken en ben ik flink aan het bier gegaan
Wel rot als je achterblijft in het huis waarin je samen hebt gewoond. Tip: zet je meubels anders, koop wat leuke spulletjes..
En waar dat studeerhoekje dan was, heb ik straks extra ruimte om de eettafel volledig uitgeklapt helemaal goed neer te zetten. En in de slaapkamer verdwijnt natuurlijk zijn kledingkast... dus op die manier wordt het toch anders. Maar wat dat betreft ben ik eigenlijk ook wel blij dat m'n huurcontract in oktober afloopt, en ik dan iets anders moet gaan zoeken voor mezelf.
Met mensen afspreken lijkt me inderdaad ook een goed plan, anders ga ik toch maar in m'n eentje achter mijn PC zitten janken.
Nog wel een praktisch vraagje... hoe hebben jullie het aan je omgeving verteld dat het uit was? Daar kan ik namelijk ook heel erg tegenop zien, vooral omdat we nooit echt hebben laten blijken dat het minder goed ging de laatste tijd. En we werden door velen gezien als "het ideale stelletje".
Edit: ik zit overigens wel te denken aan nieuwe dekbedovertrekken etc. te kopen.
Hij heeft het meteen verteld. Hij kwam met zijn vader zijn spullen ophalen.
Voor mij ging het toch wel onverwachts uit, ik wist wel dat het niet goed ging, maar dacht dat we er wel uit zouden komen..
Trouwens, ik wilde hier eigenlijk niet posten, zeker niet onder mijn eigen nick. Het is nu alweer'' 6 maanden geleden, maar soms lijkt het vorige week..
Toch helpt het posten wel, ik vind het wel een lekkere uitlaatklep! Ik wil zelf niet altijd met mijn omgeving erover praten, en dit is wel een fijn alternatief.. Af en toe gewoon even lekker van me af schrijven!
Oh ja: je hoeft geen dure spullen te kopen! gewoon kaarsen en dat soort dingetjes bij de Xenos doet het ook al leuk hoor!"
Ik heb hier eindelijk weer een lege eettafel.. heb plaids gekocht voor over de bank (paar euro bij Blokker} Andere gordijnen: douchegordijnen met van die klemmetjes aan een roe.. (bij IKEA voor ongeveer 7 euro per stuk
) Toch een ander sfeertje en niet veel geld uitgegeven! Ik ben van de week bij hem langs geweest om mijn overige spullen op te halen. Hij had ze al voor me ingepakt enzo, dus dat was wel erg handig. Ik heb ook t idee dat hij er veel minder moeite mee heeft dan ik. Hij heeft t natuurlijk wel uitgemaakt. Maar ik weet niet of ik daar nou blij mee moet zijn of niet na 2,5 jaar...dat hij er zo weinig moeite mee lijtk te hebben. Ik vraag me af of t echt zo is, of dat hij t mij niet wil laten zien omdat t dan voor mij nog moeilijker word.
Zo hadden wij onze vakantie al gepland enzo. En wil hij iig niet met iemand anders op dezelfde vakantie, hoe ontzettend geweldig die vakantie hem en mij ook leek. Het is namelijk een vakantie die wij samen bedacht hadden, zei ie.
En dat vertellen zag ik ook zo erg tegenop, maar ik heb me voorgenomen om het vooral zo snel mogelijk tegen iedereen te zeggen omdat ik er anders toch tegenaan zou gaan hikken enzo. Heb gelijk een vriendin opgebeld om langs te komen. En mijn ex heeft t tegen mijn huisgenoten verteld aangezien ik daar erg tegenop zag. Hij wilde ook mn ouders wel bellen, maar ik vond dat ik dat zelf moest doen. Dat heb ik toch ook 2 uur later gedaan op zijn aandringen. Hij vond dat ik bij hen het weekend even wat afleiding moest gaan zoeken. En ik heb t ze dus ook gelijk aan de telefoon verteld, zodat ze t al zouden weten als ik thuis kwam. Dan hoefde ik hun gezichten niet te zien
. Mn zusje heb ik t wel verteld en dat vond ik heel erg moeilijk. Mijn omgeving roddelt gelukkig zo snel dat na t weekend iedereen t zo'n beetje wist. En de mensen die erg dicht bij me staan had ik een mailtje gestuurd, zodat ze t wisten en ik geen reacties hoefde te zien. Omdat iedereen t wist leefden mensen erg mee. Iedereen komt steeds vragen hoe t gaat enzo, en dat vind ik erg fijn. Vooral omdat veel mensen ook bereid zijn om gewoon ff tijd voor me uit te trekken om te praten enzo...
Ik heb dat juist niet zo, dat anders inrichten...
Ik wil mn beddegoed niet eens wassen
...terwijl dat nu toch echt weer eens moet gebeuren. Maar t is t enige in mn kamer dat nog naar hem ruikt enzo . HEt idee is gewoon zo raar, dat als ik t was dat hij dan voorgoed uit mn kamer verdwenen is. Vonden jullie dat ook zo lastig? HEb zowieso heel erg zoiets van: de laatste keer dat ik dit deed was hij erbij. Maar ik moet mezelf afleren zo te denken, want dat doe ik mn hele leven al en t is niet echt opvrolijkend. Ik moet gaan denken: goh, wat leuk dat ik dit ook nog zonder hem blijf doen....
Maar t is zo verdomde moeilijk om altijd zo positief te denken.
Verder gaat t vandaag nog steeds erg goed met me, geen enkele dip gehad. Ik begin geloof ik langzaam weer omhoog te kruipen uit mn donkere dal enzo
. Ik ga steeds meer genieten van de dingen en merk dat ik steeds vaker weer loop te zingen enzo. Ga disndag een radio kopen zodat ik voortaan keihard mee kan zingen als ik me rot voel dat helpt heb ik gemerkt. misspeppertje, moeilijk he? die gemengde gevoelens...
Neem even een beetje afstand van alle dingen en van hem. PRobeer om even een tijdje t contact te verbreken en denk even goed na. Wil je t opnieuw proberen, of gaat t dan weer niet goed? Opzich hield/houd je niet voor niks van hem. HEt is logisch dat je in de war bent na zo'n avond. Daardoor ga je je kut voelen, aan de ene kant is hij die bijzondere persoon, maar toch is hij op dit moment niet meer de persoon met wie je je leven samen deelt. En als t dan ineens weer lijtk alsof...
succes
Heb hier ook nog steeds wat spullen, maar ik vind het nu eigenlijk wel tijd dat hij ze op komt halen.. Ik hoef ze nu niet meer te zien...
En dat positief denken is niet makkelijk maar het helpt wel! Denk maar aan de dingen die je niet van hem mist! >)
In elk geval voor de kennissen. Mijn ouders... sja die zal ik binnenkort moeten bellen, alhoewel ze de bui al zien hangen omdat ik ze er gisteren (toen we nog niet definitief een verhuisdatum hadden) al op had voorbereid.
quote:Ik heb inderdaad lang erover gedaan om me er weer een beetje bovenop te werken.Op zaterdag 26 maart 2005 19:35 schreef Saffron het volgende:
[..]
Hoi Blinky,
Een tijd geleden volgde ik dit topic veel, en toen had jij erg veel moeite met het loslaten van je ex. Hoe zit dat nu eigenlijk. Heb je je eigen leven weer helemaal opgepakt en ben je uiteindelijk gelukkig geworden in het huisje waar je naartoe was verhuisd?
Omdat ik vóór die ex niet op mezelf had gewoond, was het heel moeilijk. Normaal is op jezelf gaan wonen erg leuk en kun je je erop verheugen door spullen te kopen van tevoren. Omdat we samenwoonden en er dus gevoelsmatig snel iets moest gebeuren, is het allemaal heel snel gegaan. Ik verheugde me er natuurlij khelemaal niet op en heb het de eerste paar maanden echt als straf ervaren. Vaak heb ik me afgevraagd of ik er goed aan had gedaan of dat ik toch niet beter naar mijn ouders terug had moeten gaan. Extra moeilijk was het omdat de vrienden die ik had, ook zijn vrienden waren en het is logisch dat de oude vrienden bij je ex blijven. Feit was dus dat ik er alleen voor stond. In die tijd heb ik heel veel gehad aan mijn werk. Met mijn baas kon ik goed praten en hij accepteerde het als ik 's ochtends om 7h begon (in die tijd werd ik stelselmatig rond 5h wakker om niet meer te kunnen slapen) en als ik doorwerkte tot een uur of half 8. De vakantie heb ik doorgewerkt. Ik heb de vrije tijd toen niet gemist en was maar wat blij dat ik iets te doen had, aangezien ik toch geen geld had om op vakantie te gaan.
Door heel veel te werken en je op iets anders te concentreren, ga je dingen 'vergeten' op de duur (in mijn geval duurde het een paar maanden), hoewel ik sommige dingen me nog à la minute voor de geest kan halen.
Na ongeveer een half jaar ging het nog niet goed en ik heb een tijdje bij een maatschappelijk werkster doorgebracht. Achteraf gezien heeft dat niet zo heel veel verschil gemaakt, het was op dat moment heel fijn om er met iemand over te kunnen praten, die mijn ex niet kende en die mij niet veroordeelde. Ze gaf me de tip om uit te maken voor mezelf wat ik van mijn leven wilde maken. Ik ben toen begonnen met het maken van een lijstje, met dingen die ik nog wilde doen. Daarbij maakte ik ook een lijst met hoe ik mezelf zag en hoe ik eigenlijk zou willen zijn.
Mijn lijstje lag klaar. Klaar om aangestreept te worden door de wilde plannen die ik uit had gevoerd, maar ik DEED er niets mee. Het plan was er wel, maar ik durfde niet, en soms kon het me niet schelen. Net of ik niet wilde genieten, omdat ik voor mezelf vond dat ik niet mocht genieten.
Het breekpunt kwam eigenlijk door 2 dingen. In februari vorig jaar heb ik me aangemeld bij een scoutinggroep, als leiding. Ik had in de weekenden tijd genoeg over en wilde iets met oudere mensen doen of met jonge kinderen. Ik heb zelf niets met scouting, maar bij het doorzoeken van vrijwilligersbanen werd mij duidelijk dat ze daar mensen nodig hadden. ik heb een ochtend meegedraaid en ben er sindsdien een jaar bijgebleven. Het is daar een hechte club vrienden, die me zonder meer opnamen in de groep.
Ook was er een 2e punt en dat was zangles. Dat stond hoog op het 'to do' lijstje en op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt en mezelf aangemeld. Vanaf de eerste week voelde het heel goed. Tijdens de lessen werd er niet alleen aan je stem gewerkt, maar ook aan je houding en het gevoel. Daar leerde ik om mijn eigen gevoel voor mezelf 'onder woorden' te brengen zodat ik kon kijken waar een bepaald gevoel vandaan kwam. En als je weet waar iets vandaan komt, kun je er ook iets aan doen.
Mijn zelfvertrouwen heeft een enorme boost gekregen nu ik weet dat ik er zelf uit kan komen. Mijn vertrouwen in andere mensen is gedaald tot bijna 0. Vroeger (=vóórdat het uit was) was het precies andersom. Steeds weer zie ik dat mensen elkaar bedriegen, niet eerlijk zijn en niet goed met elkaar praten. En als jou dat stees overkomt, is dat zwaar, maar je went eraan. Ik weet in elk geval dat, als je op jezelf kunt vertrouwen, je daar zoveel meer aan hebt dan dat je je vertrouwen in iemand anders legt. De ervaring leert dat je uiteindelijk je beste vriend niet eens kunt vertrouwen.
Ondertussen weet ik ook wat ik in de toekomst wil en dat is iets wat écht bij de Blinky van 'nu' past. Met werk ook: ik heb dingen ontdekt wat ik eigenlijk al heel lang wilde maar nooit de 'guts' voor heb gehad.
Al met al ben ik veel meer blij. Gelukkig vind ik een woord dat nog net iets te ver gaat, daarvoor zijn er nog tevel dingen die momenteel nog niet goed gaan in mijn leventje. Maar de wetenschap dat ik eruit kom, geeft me wel het vertrouwen ertoe.
Laatst hoorde ik iemand zeggen dat gelukkig zijn inhield dat je meer leuke momenten mee maakt dan minder leuke. In dat opzicht ben ik zeker gelukkig.
quote:Ik zie geen kansen. Ik zou het ook niet meer willen. Niet alleen hém, maar ik besef me meer en meer dat ik in een relatie te snel naar de pijpen wil dansen van de ander. Als de ander dan niet helemaal eerlijk blijkt te zijn geweest komt dat dubbel zo hard aan en krijgt dat zelfvertrouwen weer een deuk. En eigenlijk gun ik dat plezier helemaal niemand.Nu het uit is tussen hun: zie je dan toch weer kansen voor jezelf of zou je hem ook nooit meer terug willen?
En ole, ik moet mezelf af en toe echt schoppen om niet in t verleden te blijven hangen. Zoals de gedachte aan vorig jaar pasen, toen hij wakker werd en vroeg hoelaat het paasontbijt zou beginnen bij mijn ouders
. Toen mistte ik m weer, maar dat mag niet. PAsen kan ook leuk zijn zonder hem. En ooit is er vast weer iemand die samen pasen met mij zal vieren. Ik merk dat dat positieve denken ook het piekeren kan stoppen. Voordat ik iets met hem had piekerde ik me rot. Toen we daarna altijd samen sliepen piekerde ik nooit meer, en nu begin ik weer. Maar ik kan het stopzetten, gewoon denken: 'dit mag ik niet denken, er is toch niks aan te doen' .
En een lijstje maken met slechte eigenschappen van m? Nou dat zit al een hele tijd in mn hoofd, maar ik kan mezelf wel voor mn kop slaan dat ik me daar ooit aan ergerde
quote:Ja... ik wil hem terug. Ik was ook niet degene die het uit had gemaakt 3 maanden terug.Op zaterdag 26 maart 2005 20:24 schreef akkien het volgende:
[..]
WIl je m terug???
JE houd van hem? maar was het leven met hem leuker dan het leven nu? En was je gelukkiger met hem samen dan dat je ooit gelukkig zal worden met iemand anders? (want tuurlijk vind je de perfecte persoon). Hij heeft tegen je gelogen, maar ik kan me voorstellen dat hij dat deed omdat hij het er ook moeilijk mee had. Maar is hij je waard? Dat moet je je goed afvragen....
sterkte....
Ik had er ontzettend veel moeite mee om hem van me af te zetten en hij bleef me maar vertellen dat het niet anders kon. Ik moest verder,.... op hem wachten had volgens hem ook totaaaaaal geen zin want het kon nooooit meer goed komen.
Met die gedachtes is hij dus ook verder gegaan,.. na een maand. Ze bleven zelfs bij elkaar slapen, hebben 5 keer sex gehad in 2 weken tijd. En zegt steeds maar dat het niets voorstelde,... ze hadden geen relatie zegt ie.
En nu... denkt hij dat het weer goed kan komen.
terwijl hij weken lang op me in heeft lopen praten dat dat echt niet meer kon!!
Hij zegt dat hij niet meer wist wat hij deed, had in die tijd teveel aan zijn hoofd en kon goed met dat meisje praten,.. en van het 1 kwam het ander. en bleef ze slapen.... in het bed waar wij 2 jaar lang sex in hadden... waar ik elk weekend sliep!!
En nu moet ik beslissen of ik me daar overheen kan zetten....
Hij doet erg zijn best om het goed te laten komen, kreeg een mooi kado van hem, lieve smsjes en mailtjes,.... veel aandacht. En hij verteld me keer op keer dat het niets voorstelde dat hij er verschrikkelijk veel spijt van heeft en dat als hij me hier door echt kwijtraakt dat hij weet dat dat zijn eigen schuld is.
Maar als het goed komt.... ben ik dan laf omdat ik de waarheid gewoon niet onder ogen kan zien...
of sterk.. omdat ik een goeie manier heb gevonden om hier mee om te gaan.
ik wil niet laf zijn...
gewoon om te bevestigen dat je nog aantrekkelijk bent of zo..
quote:dat laatste is dan best suf, oleOp zondag 27 maart 2005 11:44 schreef Ole het volgende:
En milagro... een vrouw kan dat ook hoor.. zeker als het net uit is met iemand om wie ze echt gegeven heeft..
gewoon om te bevestigen dat je nog aantrekkelijk bent of zo..
en ja een vrouw kan dat ook, maar dat doet er nu even niet toe , het betreft hier een man, immers
quote:Ik ook hoor! de paasbrunches bij zijn ouders waren altijd heel leuk!Op zondag 27 maart 2005 11:02 schreef akkien het volgende:
En ole, ik moet mezelf af en toe echt schoppen om niet in t verleden te blijven hangen. Zoals de gedachte aan vorig jaar pasen, toen hij wakker werd en vroeg hoelaat het paasontbijt zou beginnen bij mijn ouders
Ik merk dat dat positieve denken ook het piekeren kan stoppen. Voordat ik iets met hem had piekerde ik me rot. Toen we daarna altijd samen sliepen piekerde ik nooit meer, en nu begin ik weer. Maar ik kan het stopzetten, gewoon denken: 'dit mag ik niet denken, er is toch niks aan te doen' .
En een lijstje maken met slechte eigenschappen van m? Nou dat zit al een hele tijd in mn hoofd, maar ik kan mezelf wel voor mn kop slaan dat ik me daar ooit aan ergerde
Maar ja, ik heb vandaag lekker volgepland.. ga zo eerst even sporten, dan naar mijn ouders, en laat vanavond wellicht nog ff een drankje halen!
Slapen is idd ook bij mij een probleem. Zo erg geworden dat ik een tijdje niet meer kon werken (hier is meer aan de hand dan alleen relatiebreuk, maar daar wil ik verder niet over hebben..)
En niet alleen slechte eigenschappen hoor! Ook gewoon dingen voor jezelf, zoals vrijheid om te doen en laten wat je wil etc..
quote:heb ik nu niet gedaan hoor..
Heb totaal geen behoefte aan aan nu..
quote:tuurlijk ben je niet laf. T is niet leuk om te weten dat de persoon van wie jij houd dingen met andere vrouwen doet waar jij niet blij mee bent. HEb je t hem vertelt hoe jij erover denkt en hoe je je erover voelt...Misschien helpt dat?Op zondag 27 maart 2005 11:27 schreef one-monkee het volgende:
Maar als het goed komt.... ben ik dan laf omdat ik de waarheid gewoon niet onder ogen kan zien...
of sterk.. omdat ik een goeie manier heb gevonden om hier mee om te gaan.
ik wil niet laf zijn...
En denk je dat als je naar hem, terugggaat, dat t ooit zo word, zoals t was toen het nog goed was? Word jullie band hechter, of minder hecht door de dingen die er zijn gebeurt. Dat soort dingen moet je echt goed tegen elkaar afwegen. Maar echt heel erg moeilijk hoor, sterkte
quote:Ja ik had al in die 1,5 maand afstand genomen...alle foto's, kaartjes spulletjes opgeruimd....Op zaterdag 26 maart 2005 23:24 schreef akkien het volgende:
oe...vorige post is wel erg lang geworden....nou ben t in ieder geval weer kwijt
misspeppertje, moeilijk he? die gemengde gevoelens...
Neem even een beetje afstand van alle dingen en van hem. PRobeer om even een tijdje t contact te verbreken en denk even goed na. Wil je t opnieuw proberen, of gaat t dan weer niet goed? Opzich hield/houd je niet voor niks van hem. HEt is logisch dat je in de war bent na zo'n avond. Daardoor ga je je kut voelen, aan de ene kant is hij die bijzondere persoon, maar toch is hij op dit moment niet meer de persoon met wie je je leven samen deelt. En als t dan ineens weer lijtk alsof...
succes
Ik weet wel dat ik het weer opnieuw wil proberen, maar wel na een goed gesprek dat we wel duidelijk hebben waar we aan beginnen.....
Het probleem is alleen dat ik bang ben dat ik het weer allemaal mee moet maken, weer constant in onzekerheid te zitten, en dat het weer niet werkt....
Ik hou nog zo ontzettend veel van hem, en toen ik naast hem wakker werd en voelde dat hij helemaal tegen me aan was gekropen voelde dat zo goed....en dan weer het oude vertrouwde ontbijtje op bed....
Maar goed, het moet van 2 kanten komen het opnieuw willen proberen...dus voor ik allemaal plannen ga maken (waar ik dus nogal goed in ben hahaha) wacht ik eerst maar eens rustig af...vandaag moet ik hem even bellen omdat hij een applicatie die ik heb gemaakt zou testen voor me....en moet een beetje uitleg bij....ik vrees dat het gesprek begint met een bibber stem en dat ik elk moment ik huilen kan uitbarsten...
Ik voel me zo onzettend kut door de onzekerheid.....
quote:We besloten uit elkaar te gaan in de nacht van woensdag op donderdag, zijn beiden niet gaan werken. Hebben samen nog een dag gejankt en een paar buren van het hofje stomverbaasd gemaakt toen we samen half huildend koffie zaten te drinken buiten 'Jullie uit elkaar!Op zaterdag 26 maart 2005 21:52 schreef Christine het volgende:
Nog wel een praktisch vraagje... hoe hebben jullie het aan je omgeving verteld dat het uit was? Daar kan ik namelijk ook heel erg tegenop zien, vooral omdat we nooit echt hebben laten blijken dat het minder goed ging de laatste tijd. En we werden door velen gezien als "het ideale stelletje".
Nee! Dat kan niet!' Daarna zijn we samen eerst bij mijn ouders langs gegaan, laat in de middag, en toen door naar zijn ouders, en daar heb ik hem achtergelaten met een tas met een paar kleren en zijn tandenborstel. *slik*De volgende dag is hij terug gekomen om nog wat meer spullen te halen.
En anderhalve week later de rest. Er moest eerst wat plek gemaakt worden bij zijn ouders thuis. Een aantal dingen (TV, Droger) hebben nog anderhalf jaar bij mij gestaan tot hij een eigen huis gevonden had.
Wij wilden het meteen vertellen, vonden dat dat moest, het was over, het was allemaal anders etc. etc. En we wilden het wel graag samen vertellen, omdat ook dat uit elkaar gaan iets van ons samen was.
quote:Dit herken ik wel heel erg, ik blijf mezelf wel, maar beweeg hemel en aarde om de jongen in kwestie gelukkig te maken....Op zondag 27 maart 2005 06:03 schreef Blinky het volgende:
Niet alleen hém, maar ik besef me meer en meer dat ik in een relatie te snel naar de pijpen wil dansen van de ander. Als de ander dan niet helemaal eerlijk blijkt te zijn geweest komt dat dubbel zo hard aan en krijgt dat zelfvertrouwen weer een deuk.
Vinden ze helemaal geweldig, maar ja wat krijg je er zelf voor terug?
En op dat moment heb ik het helemaal niet door, meestal pas als het uit is zie je dat je jezelf in allemaal bochten hebt verwrongen wat je helemaal niet had moeten doen omdat diegene het gewoon niet waard was, en je jezelf gewoon op nummer 1 had moeten laten staan...
quote:Ik ben blij dat je iig weer je eigen leven hebt opgepakt en meer in jezelf bent gaan geloven. Ook goed dat je niet meer in dat opzicht met je ex bezig bent (met hoop ed).
Je had het over dat je jezelf nog niet gelukkig wilde noemen, maar geluk is iets wat je niet all over voelt, het zijn momenten. Net als vrolijk zijn, maar dan als je dat in een periode vaker bent.
quote:Ja, er zijn een aantal mensen die het weten. Een paar vriend(inn)en en mijn ouders weten er ook van.Op zondag 27 maart 2005 11:02 schreef akkien het volgende:
Christine?Is er nu zowieso al iemand die t weet? Je bent dit toch niet in je eentje aan t verwerken he? Of alleen met behulp van hem? Je moet echt andere mensen om hulp vragen, anders kom je dr echt niet uit....
En vanmorgen hebben we het in de kerk aan een aantal mensen verteld... ik was helemaal in tranen, en iedereen die het hoorde was geschokt. Dit is echt heel confronterend
Ik voel me zelfs een beetje schuldig erover, omdat het voelt of wij mensen met onze problemen opzadelen. Een vriendinnetje van me - aan wie ik het vanmorgen vertelde - heeft ook ooit een jarenlange relatie verbroken, en ik merkte aan haar dat het ook voor haar allemaal heel confronterend was. En niemand had het verwacht natuurlijk. Ik werd wel heel lief opgevangen trouwens
quote:Hij weet hoe ik erover denk, we praten er ook wel veel over.Op zondag 27 maart 2005 12:03 schreef akkien het volgende:
[..]
tuurlijk ben je niet laf. T is niet leuk om te weten dat de persoon van wie jij houd dingen met andere vrouwen doet waar jij niet blij mee bent. HEb je t hem vertelt hoe jij erover denkt en hoe je je erover voelt...Misschien helpt dat?
En denk je dat als je naar hem, terugggaat, dat t ooit zo word, zoals t was toen het nog goed was? Word jullie band hechter, of minder hecht door de dingen die er zijn gebeurt. Dat soort dingen moet je echt goed tegen elkaar afwegen. Maar echt heel erg moeilijk hoor, sterkte
Vind het alleen erg moeilijk allemaal, ik droom er zelfs over en wordt dan zwetend en huilend wakker omdat ik hem weer eens ergens betrapt hebt ofzo.
(mijn vorige ex heb ik in bed moeten betrappen met iemand anders,... ) daar ging ik helemaal aan onderdoor,... en ik had nooit verwacht dat ex nr2 (?) mij ook zoveel pijn kon doen. Wel op een iets andere manier... maar zeker niet minder erg!!!!
Kan je je dan zooooo erg in iemand vergissen dat ik dit niet van heb had verwacht.?
ja hij had het ook niet van zichzelf verwacht zegt ie dan,.. hij was zichzelf niet....
maar hij heeft wel lekker 5 keer kunnen neuken om vervolgens weer tegen mij te zeggen nou kom op Deb we proberen het weer...
Voel me als een afdankertje... alleen als ik dat woord tegen hem zeg wordt hij boos en begint ie te briezen en het schreeuwen dat daar niets van waar is!
moeilijk moeilijk....
Het heeft dan nog een maand of 2 goed gegaan, maar daarna ging het enkel bergaf. Ik heb haar totaal zien veranderen, tot zij iemand geworden was die ik helemaal niet meer kende. Ik kreeg steeds minder aandacht, enkel haar leven was nog belangrijk, ik kon gewoon niet meer tot haar doordringen. Er moest steeds meer en meer van mijn kant komen, ik bleef maar proberen, maar ik was mezelf totaal aan het verliezen. Tot de dag voor valentijn. Toen had ik er echt genoeg van, heb ik een reden gezocht om ruzie te maken en eindelijk eens tot de kern van de zaak door te dringen: kunnen we hier nog mee doorgaan. En toen kwam het er eindelijk uit bij haar, haar gevoelens voor mij waren weg, al enkele maanden. Iets wat ik al lang vermoedde, maar voor mijzelf niet wou toegeven.
Omdat ik haar eigelijk tijdens onze relatie al aan het verliezen was, ging het verwerken veel beter dan verwacht. Het was alsof er een enorme last van mijn schouders was gevallen, geen onzekerheid meer, enkel verdriet. Enkele dagen nadien heb ik dit forum gevonden, en ik moet zeggen dat dit mij enorm heeft geholpen, enkel door het te lezen en te merken dat je echt niet alleen staat. Ik heb er ook met zoveel mogelijk mensen over gepraat, vrienden van vroeger opgezocht, ...
Nu, 1,5 maand later, gaat het relatief goed met mij, ik besef volop dat ik met de persoon die zij geworden was niet verder wou, zelfs niet als vrienden, maar ik haar wel zoals ze vroeger was, een heel raar gevoel. Het is alsof ik rouw om iemand die gestorven is, iemand die niet meer bestaat. Maar er komen steeds meer momenten dat ik me goed voel, ik voel dat ik dit kan overwinnen. Enkel vandaag voel ik me triest, omdat we vandaag 2,5 jaar samen zouden geweest zijn, en dan haal je automatisch herinneringen op.
Mijn tips om je ex los te laten zijn:
- doe dingen die je al lang van plan was om te doen (ik heb bijvoorbeeld een ouwe jeep gekocht, het beste wat ik had kunnen doen).
- praat er met zoveel mogelijk mensen over
- gun jezelf je verdriet, goed uithuilen kan soms wonderen doen.
- stort je in je werk!
- zoek een lied waar geen herinneringen aan vasthangen, iets wat je kracht geeft, zet dat keihard wanneer je je slecht voelt en brul het mee. (Voor mij is dat "ik leef niet meer voor jou" van Marco Borsato).
Groetjes en sterkte,
mr-e
quote:kan ik me van hem ook wel voorstellen als jij erover blijft dooremmeren, wat op zich ook wel weer begrijpelijk is.Op zondag 27 maart 2005 13:11 schreef one-monkee het volgende:
[..]
Hij weet hoe ik erover denk, we praten er ook wel veel over.
Vind het alleen erg moeilijk allemaal, ik droom er zelfs over en wordt dan zwetend en huilend wakker omdat ik hem weer eens ergens betrapt hebt ofzo.
(mijn vorige ex heb ik in bed moeten betrappen met iemand anders,... ) daar ging ik helemaal aan onderdoor,... en ik had nooit verwacht dat ex nr2 (?) mij ook zoveel pijn kon doen. Wel op een iets andere manier... maar zeker niet minder erg!!!!
Kan je je dan zooooo erg in iemand vergissen dat ik dit niet van heb had verwacht.?
ja hij had het ook niet van zichzelf verwacht zegt ie dan,.. hij was zichzelf niet....
maar hij heeft wel lekker 5 keer kunnen neuken om vervolgens weer tegen mij te zeggen nou kom op Deb we proberen het weer...
Voel me als een afdankertje... alleen als ik dat woord tegen hem zeg wordt hij boos en begint ie te briezen en het schreeuwen dat daar niets van waar is!
moeilijk moeilijk....
quote:dat is idd een heerlijk nr.. ook al klopt de tekst niet op alle punten, de strekking natuurlijk wel!!!Op zondag 27 maart 2005 13:49 schreef mr-e het volgende:
-knip-
- zoek een lied waar geen herinneringen aan vasthangen, iets wat je kracht geeft, zet dat keihard wanneer je je slecht voelt en brul het mee. (Voor mij is dat "ik leef niet meer voor jou" van Marco Borsato).
Groetjes en sterkte,
mr-e
maar moet ff m'n (paas)ei kwijt
tis nu 9 maanden uit, na anderhalf jaar verkering.
En heb hem maanden niet meer gezien en maanden geen last meer gehad.
Tot gisteravond toen ik hem tegenkwam met uitgaan, we gaan meestal naar dezelfde kroeg (maar gaan beiden niet zo vaak meer uit, ik niet ieder geval)
Ik hoopte al dat hij er niet zou zijn
Beneden bij het jassen ophangen zag ik hem maar ik nergeerde hem. Later liepen we zeg maar langs elkaar heen, mijn vriendin liep voorop. En hij groette mijn vriendin heel uitgebreid. Dat vond ik al een kutactie. vervolgens loopt ie straal langs me heen . Ik denk Ok als jij dat wil. Tikt ie vervolgens op me schouder, ik draai me om, zeg hoi en loop door.
De rest van de avond hebben we praktisch naast elkaar gedanst maar geen stom woord tegen elkaar gezegd.
het liefst wou ik daar weg. waarom ik dat niet deed? Ik was met 1 vriendin die jarig was en haar vriendinnen (die ik allemaal wel ken, maar alleen spreek als ze bij die ene vriendin zijn) Ik vind het stom om te zeggen zullen we ergens anders heen gaan want ik irriteer me aan me ex.
Bovendien vind ik dat je niet moet weglopen voor elkaar.
We hebben eigenlijk totaal geen ruzie. Alleen hij wou nadat het uit ging geen contact meer met mij (niet afspreken) Alleen nog via msn.
Maar tis zo apart, ik dacht dat ik fucking over hem heen was. Maar ik zat me haast op te vreten toen hij naast me danste. Ook dat ie heel lang met een meisje stond te praten. Ik voelde me echt gefrustreerd.
Heb vandaag ff gejankt, heel apart.
Tis gewoon dat ik hem denk ik diep in me hart nog steeds een leuke jongen vindt.
Maar hert ergste was nog vandaag op msn.
Begint ie opeens heel uitvoerig tegen me te chatten. Ik zeg zo waarom zeg je gister niks tegen me en nu wel?
Omdat ik daar gister geen zin in had en nu wel was zn antwoord.
Nou toen kon ik hem helemaal gaan killen.
Het liefste gooi ik hem uit mn msn lijst en blokkeer hem. Maar op de 1 of andere manier kan ik dat niet
omdat je dan gwoon iemand waar je anderhalf jaar heel close mee was zomaar uit je leven bant zonder dat er ruzie is of iets. Maar misschien is dat idd het verstandigste
Hij probeert me namelijk nog steeds jaloers te maken met heel veel verhalen over andere meisjes. Dat is ongeveer het enige wat ie tegen me verteld, over zn meisjes. <Maar ondertussen is er niks vruchtbaars uitgekomen bij hem
En het allerergste was nog wel dat die vriendinnen van die vriendin die jarig was, mij niet meer gezien hadden sinds het uit was. Dus ze vroegen allemaal van heb je nog met hem?
En stomtoevallig kom ik hem dus die avond tegen.
Ze zeiden allemaal ja jullie waren zon leuk stelletje samen, zo schattig (echt iedereen zei dat)
nahja
het is een gigantisch lulverhaal geworden
maar ben het ieder geval kwijt
lief dat je het wilde lezen
en voel je vrij te reageren
Ow en christine, je zadelt mensen echt niet op met je problemen. Veel mensen vinden het fijn dat je naar hen toekomt met je problemen, het voelt voor hen alsof je vertrouwen in ze hebt. En jij kan je verhaal kwijt. Als mensen er echt niet op zitten te wachten of het zelf niet aankunnen dan moeten ze dat zelf maar aangeven hoor.
Heb pas 1 iemand meegemaakt die echt zei dat ze t niet aankon en dat ik maar ff met iemand anders moest gaan praten....
Overigens heb ik eindelijk met m'n ouders gesproken... ik voel me zo opgelucht nu!
quote:Van het Klein Orkest trouwensLaat mij maar alleen
Die ruzies over sex en zo, of over een verjaarscadeau
Of dat ik mee moet naar een feest, nou ik ben al geweest
Of dat ik te bezitterig ben, of in de kroeg te glitterig ben
Jij hebt zo'n hekel aan die show, nou ik ben nou eenmaal zo
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Oh, ben ik nou al weer te laat
Jij vindt dat ik altijd zoveel praat
Nou goed, zeg ik een avond niets dan vraag je: "Is er iets?"
Of dat ik je geen aandacht geef, alleen maar voor mezelf leef
Jij hebt gelijk het heeft geen zin, het zit er echt niet in
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid en niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan Niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan
Wat ben je stil waar denk je aan
quote:Ook een 'grab yourself together'-lied aan de tekst te zienOp zondag 27 maart 2005 21:49 schreef Ole het volgende:
Ik ga toch dit vrolijke liedje eens opzoeken!
...
Laat mij maar alleen ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid is soms erger met zijn twee
...
Van het Klein Orkest trouwens
Ik heb vandaag mijn lied weer nodig gehad, een en ander te horen gekregen over haar, volgens mij zit ze achter iemand anders aan... wat een rotdag.
Maar... ik ben volop bezig me der over te zetten! Morgen raap ik mezelf weer bijeen!
quote:yup! Beetje SKA-achtig, klinkt heel vrolijk!Op zondag 27 maart 2005 22:13 schreef mr-e het volgende:
[..]
Ook een 'grab yourself together'-lied aan de tekst te zien
quote:Kut voor je!Ik heb vandaag mijn lied weer nodig gehad, een en ander te horen gekregen over haar, volgens mij zit ze achter iemand anders aan... wat een rotdag.
Maar... ik ben volop bezig me der over te zetten! Morgen raap ik mezelf weer bijeen!
Maar ja, wel weer een reden erbij om af te sluiten. Morgen iets leuks doen is goed voor je!
Van de week plaatste iemand hier een gedicht/liedje, daar heb ik zoveel aan gehad...vooral die 2 zinnen: I'm saving all my loving, for someone who is loving me....
Dat is precies wat IK ga doen....
Ik ga niet triest meer proberen om mn ex terug te krijgen ofzo, ik hem niet eens terug als hij niet van mij houdt, dan heb ik toch niks aan hem. Genoeg leukere mannen op deze wereld. Heb net ER gekeken, dus ben er volledig van overtuigd
. Verder heeft mn ex vandaag dit topic gelezen en hij meldde me even doodleuk dat ie niet met 2 boodschappentassen vol spullen wegging maar met 8, dus dat jullie dat ook even weten :S
Ik voel mezelf echt steeds minder zielig. Ik kan me m'n eerste post in dit topic nog herinneren. Toen dacht ik dat de wereld verging enzo, en kon ik me niet voorstellen dat een topic als dit zou helpen. Maar het helpt
. En ik voel me gewoon bijna gelukkig. Ik mis m natuurlijk wel, maar ik mis vooral 2 losse componenten, aan de ene kant hem, om zn gezelligheid en leukheid, maar ik mis hem niet als mijn vriend. En ik mis een vriend, om gewoon al die kleine leuke dingetjes mee te doen waar een mens gelukkig van wordt. Ik merk, en dat had ik t afgelopen half jaar vaker gemerkt, maar was ik afgelopen weken weer ff vergeten, dat hij voor mij een soort broer was. Iemand met wie je ruzie maakt over de afwas en iemand die jou beschermt, en bij wie je je veilig voelt. Maar niet iemand van wie ik zoveel houd dat ik sex met m heb omdatik zoveel van m houd, om t maar ff bot te zeggen.
Voel mezelf zo dubbel, en bijna schuldig dat ik dit nooit tegen hem gezegd heb toen we nog iets hadden. Dat had de relatie kunnen redden, of had er eerder een einde aan gemaakt...Was allebeivast positiever geweest
. ow en mr-e, zet je lied hard aan, zing het 100 x keihard mee. Ga morgen iets leuks doen en post daarvoor dit topic nog ff vol met alles wat je kwijt wilt....
T helpt....voor mij helpt het in ieder geval...
quote:Ja, ik heb de hele dag vol gepland.Op zondag 27 maart 2005 23:24 schreef akkien het volgende:
dat is fijn, heb je een beetje steun aan ze? wanneer gaat je ex precies weg? En heb je al iets leuks gepland wat je die dag gaat doen? Afleiding zoeken he....
En mijn beste vriendinnetje heeft aangebonden om daarna een weekje te komen logeren hier... maar ik weet nog niet of ik misschien niet toch liever even alleen wil zijn.
quote:Ik vond het juist wel lekker vanmorgen, alleen ik krijg het in m'n eentje zo slecht warmOp maandag 28 maart 2005 10:37 schreef akkien het volgende:
aarghhh...ik word echt gek van die ochtenden, ik wil nooit meer alleen wakker worden
quote:Ken het helaas.. Zeker nu ik realiseer dat hij nu naast iemand wakker wordt ..Op maandag 28 maart 2005 10:37 schreef akkien het volgende:
aarghhh...ik word echt gek van die ochtenden, ik wil nooit meer alleen wakker worden
Heb ook nog eens een keer verschrikkelijk gedroomd. Dat hij heel gemeen deed.. heel raar.. :
quote:Daar heb ik dan weer katten voor!Op maandag 28 maart 2005 10:42 schreef Christine het volgende:
[..]
Ik vond het juist wel lekker vanmorgen, alleen ik krijg het in m'n eentje zo slecht warm
quote:Ik heb ook katten, maar niet op de slaapkamer
quote:Dat wordt bij mij lastig omdat mijn slaapkamer als enige aan de tuin grenst.. katten gaan dat niet goedvinden als ik dan slaapkamerdeur dichtdoeOp maandag 28 maart 2005 10:49 schreef Christine het volgende:
[..]
Ik heb ook katten, maar niet op de slaapkamer
Dat wordt dan voor mij helemaal niet meer slapen! Maar OT: ondanks mijn crazy slaap ga ik er een leuke dag van maken. Zo eerst ff alle spanning eruit sporten, en daarna ff borrelen. Heb gister ook een leuke dag gehad, en als het even meezit heb ik er binnenkort een nieuwe, leuke bezigheid bij!
Het leven kan nog steeds leuk zijn!
Ik heb ook ineens allemaal eet-uitnodigingen enzo, en mensen die langs willen komen.
Ik zou op weg kunnen zijn naar een kutdag vandaag, maar ik ga het gewoon niet accepteren! Dat sporten doet me trouwens ook beter voelen. Ze zeggen dat je dan op een natuurlijke manier stofjes aanmaakt die je beter doen voelen
.En dat warm krijgen, dan moet je gewoon 5 dekens over elkaar heen leggen, helpt
. Maar t is gewoon zo saai, ik keek altijd even hoe hij nog lag te slapen. Dan liet ik m even slapen om m vervolgens een beetje wakker te plagen. Zo heerlijk....maarja...nu kan ik 's ochtends alles maken en dat vind ik helemaal niet leuk. Ik word pas echt vrolijk als ik even heb gezien hoe chagerijnig hij 's ochtends was
. Ik ga vandaag weer terug naar mn kamer, (ben nu bij mn ouders). En dan is t toch anders. Moet ik 's ochtends weer alleen ontbijten enzo...En ik heb daar een 2 persoonsbed en dat is veel te groot voor mij alleen
quote:dat lijkt me idd nog veel vervelender, als je weet dat hij niet alleen wakker word...Op maandag 28 maart 2005 10:48 schreef Ole het volgende:
[..]
Ken het helaas.. Zeker nu ik realiseer dat hij nu naast iemand wakker wordt ..
Heb ook nog eens een keer verschrikkelijk gedroomd. Dat hij heel gemeen deed.. heel raar.. :
ik droomde van de week dat alles weer goed kwam
, we zagen elkaar, liepen naar elkaar toe, knuffelden elkaar heel erg en toen stonden we allebei heel erg te aarzelen en toen gingen we echt heel erg vertederend zoenen... jammer dat t een droom was, t was echt te mooi om waar te zijn Maarja, in t echt gaat dat toch niet gebeuren, ik weet niet eens of ik dat wel zou willen...
quote:Weet je dat ik dat (en dat is niet overdreven) dagelijks droom. En toch terwijl we toch al 2 of 3 maanden uit elkaar zijn en zij een andere vriend heeft. Om gek van te worden!!!Op maandag 28 maart 2005 11:18 schreef akkien het volgende:
[..]
dat lijkt me idd nog veel vervelender, als je weet dat hij niet alleen wakker word...
ik droomde van de week dat alles weer goed kwam
Maarja, in t echt gaat dat toch niet gebeuren, ik weet niet eens of ik dat wel zou willen...
, derest van de foto's op mn computer laat ik van de week bij de kruidvat afdrukken , en gedichtjes schreef ie toch niet. Z'n smsjes en mailtjes daarintegen heb ik wel bewaard.quote:Ik heb een paar leuke foto's gehouden, hem er een paar gegeven en de rest heb ik weggegooid.Op maandag 28 maart 2005 12:32 schreef Christine het volgende:
Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?
Na een paar weken geloof ik.
quote:ik heb t deze week 2 of 3 keer gedroomd ofzo, en t is zo'n leuke droom. Maarja als ik dan wakker word ben ik niet blij, dus ik droom liever iets anders...Dat ik een andere leuke man vind ofzoOp maandag 28 maart 2005 12:35 schreef tropix het volgende:
[..]
Weet je dat ik dat (en dat is niet overdreven) dagelijks droom. En toch terwijl we toch al 2 of 3 maanden uit elkaar zijn en zij een andere vriend heeft. Om gek van te worden!!!
quote:ik vind al die foto's zulke leuke herinneringen, die ga ik echt niet wegstoppen. En een ring ofzo hadden wij niet samen. Ik heb wel een kettinkje en een armbandje van m gekregen, maar zonder zn naam ofzo. Dus die draag ik gewoon nog wel.Op maandag 28 maart 2005 12:37 schreef Christine het volgende:
Ik denk dat ik alles in een doos gooi... alleen m'n ring mis ik soms wel eens, maar ik ga gewoon een hele mooie nieuwe kopen
quote:Ik heb in een kwade bui al mijn kaartjes/cadeautjes/fotos van haar verscheurd en de prullenbak ingepleurd. En elke dag sla ik me weer over voor mijn kop dat ik dat gedaan heb. Enigste wat ik nog bewaard heb is mijn ring. (omdat die gewoon te duur was om weg te gooien)Op maandag 28 maart 2005 12:32 schreef Christine het volgende:
Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?
quote:je hebt je op dat moment wel goed kunnen afreageren....Ik denk dat dingen die je in een opwelling doet niet altijd even slecht zijn. Je wordt op die manier niet door al die dingen steeds aan haar herinnert, maar tsja...toch wel jammer natuurlijk...Op maandag 28 maart 2005 12:39 schreef tropix het volgende:
[..]
Ik heb in een kwade bui al mijn kaartjes/cadeautjes/fotos van haar verscheurd en de prullenbak ingepleurd. En elke dag sla ik me weer over voor mijn kop dat ik dat gedaan heb. Enigste wat ik nog bewaard heb is mijn ring. (omdat die gewoon te duur was om weg te gooien)
Ik kan t niet, maar misschien zou t wel 100x beter zijn voor me