De Kunst van het loslaten van een ex - deel 15

Morgen is geen morgen meer,
als jij er niet bent,
'k voel me hopeloos,
tot niets in staat,
als jij niet bij mij bent.
Alles zonder jou,
is een weg die ik niet wou,
en de toekomst lijkt verdrietig grauw.............
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed
't Is een blik, een arm, een hand,
en de tranen in hun ogen,
medeleven troost van wie dan ook,
de warmte van hun mededogen
Je denkt even: dit kan nooit,
en m'n toekomst is vergooid,
in je eenzaamheid voorgoed gekooid.........
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed
Maar zeg nooit: ik ben alleen,
zoveel vrienden om je heen,
die begrijpen wat je voelt,
en precies wat je bedoelt.
Ik ken ze heus niet allemaal,
en ik spreek niet eens hun taal,
maar ze komen heel de stoet ,
en dan weet ik, het is goed

Even wat voordelen, om de pijn te verzachten:

geen ochtendhumeur in huis..
eigen muziek luisteren..
geen vieze sokken etc meer
lekker overdwars in bed liggen
scheelt een hoop troep
kan op de computer wanneer ik wil
kan weer lekker foute tv-programma's kijken zonder commentaar
kan in de kroeg blijven hangen als ik dat wil
geen mensen meer over de vloer die ik niet zo nodig hoef te zien
biervoorraad niet zomaar weg

eigenlijk zo slecht nog niet

Mooi verwoord, Ole
Dubbel is het he?

Ontzettend dubbel...
Nadeel is op dat ik weet dat hij nu NU bij zijn nieuwe vriendin in Oostenrijk is..
Ik probeer het weg te drukken, ben gezellig uit geweest, probeer aan leuke dingen te denken.
Rationeel weet ik het, ik gun hem alle geluk, het kon toch niet meer goedkomen..

Maar ik hou nog wel van hem, ikzelf ben gewoon nog niet toe aan iets nieuws.. maar ik lig straks alleen in bed.. wetende dat....

Ik heb ook nooit ruzie gehad.. gelukkig is hij zo eerlijk geweest -hoe naar ook- om me wel zelf te vertellen dat hij iemand heeft ontmoet.. Het is altijd gezellig als we elkaar zien, maar ik twijfel er nu erg over!
Want is het 'vrienden blijven' gedoe nu echt goed voor mij , of is het voor hem juist wel makkelijk, dat hij zich daardoor minder schuldig voelt?
ik ben er nog niet uit..


Maar goed, kop op! Ik heb gelukkig veel leuke mensen om me heen, en mijn tijd komt ook wel weer!!!

Eén advies voor jullie allen: throw away yesterday, today is a brand new day!

Je hebt maar zoveel dagen in je leven, ga ze niet vergooien aan wat vroeger was of had kunnen zijn, maar probeer vandaag deze dag weer de moeite waard te maken.

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 10:38 schreef Tranceptor het volgende:
Eén advies voor jullie allen: throw away yesterday, today is a brand new day!

Je hebt maar zoveel dagen in je leven, ga ze niet vergooien aan wat vroeger was of had kunnen zijn, maar probeer vandaag deze dag weer de moeite waard te maken.

Dat wil ik ook, doe ik ook 99% van de tijd!
Maar ja, soms zijn gevoelens moeilijk te negeren Tranceptor!

Gelukkig heb ik al weer de lentekriebels, en ik vertrouw erop dat er weer hele leuke dingen komen!

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 11:51 schreef Ole het volgende:

[..]

Dat wil ik ook, doe ik ook 99% van de tijd!
Maar ja, soms zijn gevoelens moeilijk te negeren Tranceptor!

Gelukkig heb ik al weer de lentekriebels, en ik vertrouw erop dat er weer hele leuke dingen komen!

Ik ken het knagende gevoel vrij goed hoor, maar je moet jezelf gewoon blijven pushen om door te gaan en na een maandje of 3 is het een gewoonte geworden en kun je zaken in perspectief zien.

Er komen altijd weer nieuwe uitdagingen, al zie ik als een berg op tegen een paar uur vanaf nu als ik mn financiele probs misschien ga oplossen of dingen hopeloos uit de hand gaan lopen.

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 12:36 schreef Tranceptor het volgende:
Er komen altijd weer nieuwe uitdagingen, al zie ik als een berg op tegen een paar uur vanaf nu als ik mn financiele probs misschien ga oplossen of dingen hopeloos uit de hand gaan lopen.

Je weet van te voren niet hoe het gaat lopen he?
En je kunt er wel tegenop gaan zien, maar je schiet er niks mee op. Nu is het wachten tot m'n hersens dat ook door krijgen

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 12:44 schreef Christine het volgende:

[..]

Je weet van te voren niet hoe het gaat lopen he?
En je kunt er wel tegenop gaan zien, maar je schiet er niks mee op. Nu is het wachten tot m'n hersens dat ook door krijgen

weet niet of t voor jullie ook werkt, maar ik zat gister een site te lezen over liefdesverdriet. Daarop stond dat er vaak 3 fasen zijn. En dat het begin van iedere fase heel erg moeilijk is, weer een soort terugval. Ik heb wel geconcludeerd dat ik me inmiddels in de laatste fase bevind, het loslaten. Zowel de herinneringen als mijn gevoelens voor hem. Ik vind het moeilijk. Vooral als er weer een leuke herinnering boven komt. Ik ben zo snel geneigd om te denken dat ik dit soort dingen nooit meer met iemand anders zal meemaken. En die gevoelens voor hem dat lukt wel.
Ik heb dus eigenlijk gewoon behoefte aan vervanging ...maarja ik ben niet zo voor de rebound

deze site is wel met humor geschreven! http://www.liefdescursus.nl/verdriet

Was er zelf bijna overheen dacht ik.. maar ja, even dat nieuws over nieuwe liefde kwam hard aan. Ik laat het maar even toe, maar ga wel verder!

pfff :S
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.

hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.

zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.

ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!

Ik zit momenteel nog ff in de ontkennigsfase. Zolang hij nog niet weg is (lees: de komende week), kan ik nog even heel goed doen alsof er niks gaat veranderen.
Daarna ga ik die link van je bekijken, Ole

Negeren en doorgaan met je eigen leven, one-monkee
Hoe moeilijk ook

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:41 schreef Blinky het volgende:
Mijn ex liet me daarstraks via msn weten dat hij en zijn vriendin weer uit elkaar zijn. Ik vind het heel sneu voor hem, want ik weet hoe dol hij op haar was, maar het deed mij persoonlijk helemaal niks. Hij schreef dat hij nog niet meteen definitief afscheid kon nemen van haar en zij ook niet van hem. Dus gaan ze verder in een soort vriendschap 'plus' waarin ze beiden waarschijnlijk nog wel een nachtje bij elkaar blijven slapen. Net zoals hij en ik dat ook deden vlak nadat het uit was. Alleen weet ik als geen ander uit ervaring hoe moeilijk dat wordt. Was wel apart toen ik dat als waarschuwing tegen hem zei.

Hoi Blinky,

Een tijd geleden volgde ik dit topic veel, en toen had jij erg veel moeite met het loslaten van je ex. Hoe zit dat nu eigenlijk. Heb je je eigen leven weer helemaal opgepakt en ben je uiteindelijk gelukkig geworden in het huisje waar je naartoe was verhuisd?

Nu het uit is tussen hun: zie je dan toch weer kansen voor jezelf of zou je hem ook nooit meer terug willen?

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 18:12 schreef one-monkee het volgende:
pfff :S
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.

hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.

zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.

ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!

Kijk het lekker even aan, probeer je er een beetje van te distancieren.
Als hij serieus is, gaat hij vanzelf moeite voor je doen.
Dat vertrouwen zal hij toch zelf weer moeten verdienen, en na zo'n lange relatie zou ik er als ik jou was zonder dat niet weer even inspringen.

Laat hem maar spreekwoordelijk 'kruipen'

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 18:14 schreef Christine het volgende:
Ik zit momenteel nog ff in de ontkennigsfase. Zolang hij nog niet weg is (lees: de komende week), kan ik nog even heel goed doen alsof er niks gaat veranderen.
Daarna ga ik die link van je bekijken, Ole

dat is de 1e fase
Daarna een fase van bewust worden, de moeilijkste fase volgens die site,
en vervolgens een fase van accepteren, ook moeilijk, maar wel een hele fijne fase.
Wonen jullie samen dan? omdat ie nog niet weg is? En is het niet een idee om te zorgen dat je gaatproberen t te accepteren nu hij er nog is. Dan kun je er vast met hem over praten enzo. Dan komt de klap straks niet zo hard...

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 18:12 schreef one-monkee het volgende:
pfff :S
Ik weet het even niet meer...
Het is al bijna 3 maanden uit met mijn ex, maar nu wil hij me terug.
Na een hoop vragen die ik gesteld had kwam ik erachter dat hij na een maand al met een ander naar bed is geweest. Hij heeft er over gelogen want ik moest uiteindelijk van het meisje in kwestie horen dat het om 5 keer ging.
We hadden 2 jaar wat met elkaar!! en na 1 maand kan hij al met een ander wippen... en niet 1 keer maar vijf keer!!
Hij heeft ook gelogen over het feit of het veilig was gegaan of niet, hij zei van wel.
later bleek van niet, hij heeft er nog een soa aan overgehouden ook.

hij zegt dat hij me dit niet vertelde om mij te beschermen in eerste instantie. maar hij kon het niet voor zich houden, hij wou mij terug en kon niet met de gedachten leven dat wij weer een relatie zouden aangaan en dat ik dit niet zou weten. en het dus een geheim zou zijn.

zo... zijn geweten is weer schoon..
en ik weet niet wat ik hier mee aan moet.

ik hou nog steeds van hem,... het vertrouwen is nu helaas weg...
wat moet ik hier in godsnaam mee!!

WIl je m terug???
JE houd van hem? maar was het leven met hem leuker dan het leven nu? En was je gelukkiger met hem samen dan dat je ooit gelukkig zal worden met iemand anders? (want tuurlijk vind je de perfecte persoon). Hij heeft tegen je gelogen, maar ik kan me voorstellen dat hij dat deed omdat hij het er ook moeilijk mee had. Maar is hij je waard? Dat moet je je goed afvragen....

sterkte....

1,5 maand terug heb ik een topic gemaakt over dat mijn ex en ik het die dag samen hadden uitgemaakt.

Ik heb een net onzettend lang verhaal getypt wat echt wartaal is, ik weet niet hoe ik me moet voelen....

Gisteren zijn we samen naar de bios geweest, ik dacht onzettend veel aan hem, en hij aan mij.....

Het verliep stroef in het begin, tot hij een hand op mijn hand legte onder de film....toen kwam op een gegeven moment een spontane zoen op zijn wang waar ik nogal van schrok....en ja op een gegeven moment heel veel geknuffel en af en toe een zoen.....Na de film zijn we ergens wat gaan eten (was al rond half 1 snachts...) toen brak eindelijk het ijs, doordat ik zei dat ik me ongemakkelijk voelde in het begin en op een of andere manier stelde hij me ontzettend op me gemak (waar hij heel goed in is...) en verliep het gelijk een stuk lekkerder....

Hij vroeg of ik nog wat bij hem thuis wilde drinken, zodat we ook nog even goed konden praten. Dit was gelijk al knus op de bank en gelijk een onzettend goed gesprek.....
Het kwam er op neer dat hij nu geen relatie aankan doordat hij nu toch wel echt doorheeft dat hij onzettende last van bindingsangst....na veel veel veel praten en knuffelen kwam eruit dat hij nog verliefd is, en dat hij daar eigenlijk van schrok omdat hij dit had weggestopt.....Het was zo ontzettend gezellig, maar het voelde zo dubbel....

Het was half 5 s ochtens en nog steeds waren we aan het praten....(en zoenen en knuffelen en constant aan het twijfelen of we nou wel of geen seks zouden hebben..) toen na in bed te zijn beland en daarna nog meer te hebben gepraat en ik huilend op zijn schouder en niet naar huis willend ging ik dan toch naar de auto om half 6.....maar ik was dood op van al de spanning en belde hem eenmaal zittend in de auto op of ik ajb toch mocht blijven slapen want ik kon niet meer.....ik hing op omdat ik me schaamde omdat ik ook gewoon bij hem WILDE blijven slapen en niet alleen dat ik niet meer naar huis kon rijden....hij belde terug en zei kom op kom maar lekker naar boven ik maak het bedje klaar....eenmaal boven was hij zo ontzettend lief en zorgzaam....eenmaal in bed kwam hij tegen me aanliggen en het voelde zo ontzettend goed....

's Ochtens werd ik al heel vroeg wakker rond 9 uur al (was dus betekend amper 3 uur te hebben geslapen) en door mijn gewoel heb ik hem blijkbaar wakker gemaakt....we hebben toen heel veel weer gepraat en geknuffeld en uiteindelijk weer seks wat echt zo ontzettend fijn en lekker was.....we hebben nog samen ontbeten en toen ben ik om 1 uur s middags toch maar in de auto gestapt en dat we het de komende dagen even laten zakken, en dan kijken wat we doen....

Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen....ik belde hem bijna gelijk toen ik thuis was omdat ik me opeens zo slecht voelde.....ik voel me er zo kut onder en toch heb ik het gisteren en vanmorgen heel fijn gehad.....

ik weet het echt niet meer.....

dubbel :S

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 20:21 schreef akkien het volgende:
dat is de 1e fase
Daarna een fase van bewust worden, de moeilijkste fase volgens die site,
en vervolgens een fase van accepteren, ook moeilijk, maar wel een hele fijne fase.
Wonen jullie samen dan? omdat ie nog niet weg is? En is het niet een idee om te zorgen dat je gaatproberen t te accepteren nu hij er nog is. Dan kun je er vast met hem over praten enzo. Dan komt de klap straks niet zo hard...

Yup, we wonen al drie jaar samen. En ik weet dat ik het moet proberen te accepteren terwijl hij hier nog is, dat is ook de reden dat hij niet a.s. maandag al gaat verhuizen, maar een week later. Maar ik heb ook mijn ouders nog niet verteld dat hij definitief weg gaat, dus ik denk dat de klap wel komt zodra ik dat heb gedaan.
En dit zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen... maar ik denk dat de echte klap pas komt als ik straks alleen in een half leeg huis achter blijf. Ik zit ook te twijfelen of ik er wel of niet bij moet zijn als hij weggaat...

quote:

Op zaterdag 26 maart 2005 21:08 schreef Christine het volgende:

[..]

Yup, we wonen al drie jaar samen. En ik weet dat ik het moet proberen te accepteren terwijl hij hier nog is, dat is ook de reden dat hij niet a.s. maandag al gaat verhuizen, maar een week later. Maar ik heb ook mijn ouders nog niet verteld dat hij definitief weg gaat, dus ik denk dat de klap wel komt zodra ik dat heb gedaan.
En dit zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen... maar ik denk dat de echte klap pas komt als ik straks alleen in een half leeg huis achter blijf. Ik zit ook te twijfelen of ik er wel of niet bij moet zijn als hij weggaat...

Toen mijn ex aankondigde weg te gaan heb ik meteen zijn spullen gepakt (ik had vrij..)
Ik was er wel bij dat hij ze op kwam halen, maar dat duurde veel korter dan als ie ze zelf was komen inpakken.. Was niet echt een leuk moment moet ik zeggen, maar het was wel onderdeel van het afscheid nemen. Daarna heb ik met mensen afgesproken en ben ik flink aan het bier gegaan


Wel rot als je achterblijft in het huis waarin je samen hebt gewoond. Tip: zet je meubels anders, koop wat leuke spulletjes..

Voor nieuwe spulletjes heb ik geen geld, maar ik ga de boel wel anders neerzetten. Zo heb ik dadelijk bijvoorbeeld een stuk meer ruimte... dus een eigen studeerkamer ipv een studeerhoekje in de woonkamer En waar dat studeerhoekje dan was, heb ik straks extra ruimte om de eettafel volledig uitgeklapt helemaal goed neer te zetten. En in de slaapkamer verdwijnt natuurlijk zijn kledingkast... dus op die manier wordt het toch anders.

Maar wat dat betreft ben ik eigenlijk ook wel blij dat m'n huurcontract in oktober afloopt, en ik dan iets anders moet gaan zoeken voor mezelf.

Met mensen afspreken lijkt me inderdaad ook een goed plan, anders ga ik toch maar in m'n eentje achter mijn PC zitten janken.

Nog wel een praktisch vraagje... hoe hebben jullie het aan je omgeving verteld dat het uit was? Daar kan ik namelijk ook heel erg tegenop zien, vooral omdat we nooit echt hebben laten blijken dat het minder goed ging de laatste tijd. En we werden door velen gezien als "het ideale stelletje".

Edit: ik zit overigens wel te denken aan nieuwe dekbedovertrekken etc. te kopen.

Ik kon het moeilijk voor me houden richting mijn dichtbije vrienden en keninssen. Maar ik heb wel een tijdje gewacht voor ik het mijn ouders vertelde! Ik heb geen idee meer hoe dat ging. Ik denk gewoon een keer door de telefoon.
Hij heeft het meteen verteld. Hij kwam met zijn vader zijn spullen ophalen.

Voor mij ging het toch wel onverwachts uit, ik wist wel dat het niet goed ging, maar dacht dat we er wel uit zouden komen..

Trouwens, ik wilde hier eigenlijk niet posten, zeker niet onder mijn eigen nick. Het is nu alweer'' 6 maanden geleden, maar soms lijkt het vorige week..
Toch helpt het posten wel, ik vind het wel een lekkere uitlaatklep! Ik wil zelf niet altijd met mijn omgeving erover praten, en dit is wel een fijn alternatief.. Af en toe gewoon even lekker van me af schrijven!


Oh ja: je hoeft geen dure spullen te kopen! gewoon kaarsen en dat soort dingetjes bij de Xenos doet het ook al leuk hoor!"

Ik heb hier eindelijk weer een lege eettafel.. heb plaids gekocht voor over de bank (paar euro bij Blokker} Andere gordijnen: douchegordijnen met van die klemmetjes aan een roe.. (bij IKEA voor ongeveer 7 euro per stuk ) Toch een ander sfeertje en niet veel geld uitgegeven!

wij woonden nog niet samen...nouja officieel niet. Praktisch gezien woonde hij bij mij. Zijn spullen lagen daar dus ook allemaal. Ik had hem gevraagd zijn spullen weg te halen als ik erbij was. Hij heeft ze echter weggehaald toen ik bij mn ouders was en mij dat achteraf verteld. Daar ben ik nu erg blij om. Ik had t echt niet getrokken als ik hem met 2 volle boodschappentassen weg had zien gaan. (mijn huisgenoten vonden het al moeilijk om te zien). Hij is echter wel wat spullen vergeten. Deze stop ik ook nog niet in tasjes en laat ik ff lekker liggen. Hij krijgt ze nog welleens terug, maar ik wil ze nu nog ff bewaren.
Ik ben van de week bij hem langs geweest om mijn overige spullen op te halen. Hij had ze al voor me ingepakt enzo, dus dat was wel erg handig. Ik heb ook t idee dat hij er veel minder moeite mee heeft dan ik. Hij heeft t natuurlijk wel uitgemaakt. Maar ik weet niet of ik daar nou blij mee moet zijn of niet na 2,5 jaar...dat hij er zo weinig moeite mee lijtk te hebben. Ik vraag me af of t echt zo is, of dat hij t mij niet wil laten zien omdat t dan voor mij nog moeilijker word.
Zo hadden wij onze vakantie al gepland enzo. En wil hij iig niet met iemand anders op dezelfde vakantie, hoe ontzettend geweldig die vakantie hem en mij ook leek. Het is namelijk een vakantie die wij samen bedacht hadden, zei ie.

En dat vertellen zag ik ook zo erg tegenop, maar ik heb me voorgenomen om het vooral zo snel mogelijk tegen iedereen te zeggen omdat ik er anders toch tegenaan zou gaan hikken enzo. Heb gelijk een vriendin opgebeld om langs te komen. En mijn ex heeft t tegen mijn huisgenoten verteld aangezien ik daar erg tegenop zag. Hij wilde ook mn ouders wel bellen, maar ik vond dat ik dat zelf moest doen. Dat heb ik toch ook 2 uur later gedaan op zijn aandringen. Hij vond dat ik bij hen het weekend even wat afleiding moest gaan zoeken. En ik heb t ze dus ook gelijk aan de telefoon verteld, zodat ze t al zouden weten als ik thuis kwam. Dan hoefde ik hun gezichten niet te zien . Mn zusje heb ik t wel verteld en dat vond ik heel erg moeilijk. Mijn omgeving roddelt gelukkig zo snel dat na t weekend iedereen t zo'n beetje wist. En de mensen die erg dicht bij me staan had ik een mailtje gestuurd, zodat ze t wisten en ik geen reacties hoefde te zien.
Omdat iedereen t wist leefden mensen erg mee. Iedereen komt steeds vragen hoe t gaat enzo, en dat vind ik erg fijn. Vooral omdat veel mensen ook bereid zijn om gewoon ff tijd voor me uit te trekken om te praten enzo...

Ik heb dat juist niet zo, dat anders inrichten...
Ik wil mn beddegoed niet eens wassen ...terwijl dat nu toch echt weer eens moet gebeuren. Maar t is t enige in mn kamer dat nog naar hem ruikt enzo . HEt idee is gewoon zo raar, dat als ik t was dat hij dan voorgoed uit mn kamer verdwenen is. Vonden jullie dat ook zo lastig? HEb zowieso heel erg zoiets van: de laatste keer dat ik dit deed was hij erbij. Maar ik moet mezelf afleren zo te denken, want dat doe ik mn hele leven al en t is niet echt opvrolijkend.
Ik moet gaan denken: goh, wat leuk dat ik dit ook nog zonder hem blijf doen....
Maar t is zo verdomde moeilijk om altijd zo positief te denken.
Verder gaat t vandaag nog steeds erg goed met me, geen enkele dip gehad. Ik begin geloof ik langzaam weer omhoog te kruipen uit mn donkere dal enzo . Ik ga steeds meer genieten van de dingen en merk dat ik steeds vaker weer loop te zingen enzo. Ga disndag een radio kopen zodat ik voortaan keihard mee kan zingen als ik me rot voel dat helpt heb ik gemerkt.

oe...vorige post is wel erg lang geworden....nou ben t in ieder geval weer kwijt

misspeppertje, moeilijk he? die gemengde gevoelens...
Neem even een beetje afstand van alle dingen en van hem. PRobeer om even een tijdje t contact te verbreken en denk even goed na. Wil je t opnieuw proberen, of gaat t dan weer niet goed? Opzich hield/houd je niet voor niks van hem. HEt is logisch dat je in de war bent na zo'n avond. Daardoor ga je je kut voelen, aan de ene kant is hij die bijzondere persoon, maar toch is hij op dit moment niet meer de persoon met wie je je leven samen deelt. En als t dan ineens weer lijtk alsof...
succes