De Kunst van het loslaten van een ex - deel 15

Goh... wat een vooruitziende blik van BE.

Maar -ik dram misschien door hoor, vergeef me- toch snap ik nog steeds haar 'Ik wil je nooit meer zien' -sms-je... Paniekreactie?

Succes en sterkte met de beslissing!

Omdat ze emotioneel nogal in een gat zit en bang was voor mijn reactie (ze is in het verleden mishandeld) wou ze het uit maken. Er zit nog meer achter maar dat zijn zaken die ik niet op FOK zal zetten. Ze wil anoniem blijven dus dat respecteer ik dan ook.

Probleem is nu dat ze door deze zwangerschap meer steun vraagt dan ik haar kan geven. Emotioneel zijn we beide nog niet zo sterk en willen nog wel eens terugvallen op oude gewoontes.

Jezus, ik wou dat deze elende nooit gebeurt was...

In september uitgegaan, ik dacht dat ik er over heen was. In november kwam ze in ene met opmerkingen als "je bent veranderd, misschien komt het wel weer goed tussen ons, ik hou nog steeds van je" Kort daarop kreeg ze met een jongen die haar als stront behandelde. Haar openheid over die relatie (met name bepaalde erotische handelingen die ze met hem had ondernomen) sneden mij door mijn ziel. Nu is ze alweer met een nieuwe jongen bezig, ik ben enkel een onbeantwoorde liefde de afgelopen maanden tegengekomen. De laatste tijd denk ik elke dag aan mijn ex, zij niet aan mij. Gesprekken op msn komen van mijn kant, zij beantwoord stelselmatig slechts met korte afkappende antwoorden als ze al antwoord. Ze mag me ook niet meer zien van haar moeder, want dat hoort niet

een ex waar ik nog wel om geef die me praktisch negeert, een onbeantwoorde liefde die een gozer aan de haak heeft geslagen die haar dezelfde vrijheden gunt als een Sharia-aanhangende moslimman zijn Burqa-dragende vrouw gunt.

en Mikey zit avond aan avond alleen thuis. Niet dat ik daar niets tegen kan doen, maar ik heb gewoon ff nergens zin in

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 10:05 schreef MikeyMo het volgende:

en Mikey zit avond aan avond alleen thuis. Niet dat ik daar niets tegen kan doen, maar ik heb gewoon ff nergens zin in

Op zich mag dat best een keertje, nergens zin in hebben. En ik heb niet het idee dat dat komt door je 'exen' maar gewoon omdat je een baaldag hebt. Toch?! Een avondje zielige muziek luisteren met een flesje wijn kan helpen, misschien kan je dan zelfs om jezelf lachen.

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 09:57 schreef Eenzaam het volgende:
.

Jezus, ik wou dat deze elende nooit gebeurt was...

het doet me een beetje pijn om te lezen hoe hier over een ongeboren kindje gesproken wordt ...
"het liefst willen we er zo snel mogelijk vanaf" en dergelijke ...

voor de rest, sterkte gewenst ... en voor de rest begrijp ik het allemaal niet zo goed, is er nu nog sprake van een relatie of niet ?

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 10:13 schreef Brighteyes het volgende:
Begin die gesprekken dan ook niet, waarom zoek je die 'kwelling' dan bewust op voor jezelf. Laat haar...

Tja, denkd at ik gewoon weer eens ouderwets met haar wil babbelen, voorheen lulde ze altijd de oren van me kop zelfs als ikd aar geen tijd voor had, nu mag ik blij zijn als ze wat tegen me zegt... en als je er naar vraagt heeft ze het zgn altijd druk met school terwijl ze kennelijk wel de tijd heeft om te chatten en af te spreken met een gozer uit Zeeland. Haar goed recht, maar zeg dat dan gewoon... ik hou er niet van als mensen liegen over dat soort dingen.

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 10:35 schreef MikeyMo het volgende:

Tja, denkd at ik gewoon weer eens ouderwets met haar wil babbelen, voorheen lulde ze altijd de oren van me kop zelfs als ikd aar geen tijd voor had, nu mag ik blij zijn als ze wat tegen me zegt...

Voorheen hadden jullie dan ook een relatie, MikeyMo, nu niet meer.
Dat verandert de zaak natuurlijk nogal.
Ben het eens met BE dat je er slimmer aan doet jezelf niet te kwellen door contact te blijven zoeken terwijl overduidelijk blijkt dat ze daar niet (meer) op zit te wachten. Zij is zo te lezen verder gegaan met haar leven, tijd voor jou om dat ook te doen.

Eenzaam, ik hoop dat het kind ook daadwerkelijk van jou blijkt te zijn, meer heb ik dr niet op te zeggen. Sterkte!

Het mag voor een buitenstaander nogal koud klinken, maar zolang het ongeboren kind nog niet meer is dan een klein hoopje cellen zien we het beide niet als een denkend levend iets. Waarom zouden we het laten ontwikkelen en op een wereld zetten die niets dan ellende geeft?
Ook zit er een hele grote kans in dat er wat mis mee zal zijn bij de geboorte.

Je vroeg je af of er een relatie is petitlapin. Die is er zeker, ik hoop alleen dat deze sterk genoeg is om dit te overleven.

Dat ze zwanger van mij is kan bijna niet(maar zal toch zo zijn) maar ik weet zeker dat ze niet buiten de deur snoept.

Ik voel me mega kut. Het is uit, en ik ben gewoon niet instaat wat te doen. Behalve me kapot te janken.Maandag bij hem geweest, hij me knuffelen, zoenen, zeggen " ik hou van je " afspraak gemaakt dat ie me diezelfde dag zou bellen, en de volgende dag zou langs komen te praten. Bellen heeft ie gedaan, volgende dag mail. Hij had dezelfde keuze gemaakt, het is uit . Ik weiger te geloven dat dit zijn keuze is. Anders zou die me niet knuffen, zoenen, en zeggen dat ie van me houdt. Hij weigert verder met me te praten of wat dan ook.

Dit is zoooo moeilijk

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 11:44 schreef Qwea het volgende:
Ik voel me mega kut. Het is uit, en ik ben gewoon niet instaat wat te doen. Behalve me kapot te janken.Maandag bij hem geweest, hij me knuffelen, zoenen, zeggen " ik hou van je " afspraak gemaakt dat ie me diezelfde dag zou bellen, en de volgende dag zou langs komen te praten. Bellen heeft ie gedaan, volgende dag mail. Hij had dezelfde keuze gemaakt, het is uit . Ik weiger te geloven dat dit zijn keuze is. Anders zou die me niet knuffen, zoenen, en zeggen dat ie van me houdt. Hij weigert verder met me te praten of wat dan ook.

Dit is zoooo moeilijk

Dat krijg je ervan als je alles voor iemand op geeft, naïef gaat denken dat jullie voor altijd samen zullen zijn (mens, je hebt nog een heel leven voor je. .) en helemaal afhankelijk van hem bent.
Liefde hoort een aanvulling voor je te zijn, niet iets waar je hele leven om draait.
Ik heb het je vaak genoeg gezegd.. En dat weet je, het was aan jou de keus of je er iets mee zou doen. Je hebt je keuzes gemaakt en die brengen vanzelfsprekend ook gevolgen met zich mee.
Dit zijn daar dus de gevolgen van, je hebt geen andere keus nu dan het te accepteren en het los te laten. En sorry dat ik het zeg maar dit is imho meer een geval van ''eigen schuld, dikke bult'' .
Je hád het aan kunnen zien komen, je hád het kunnen weten, mensen om je heen hebben je ervoor gewaarschuwd.. Jij zag het niet, verblind door de ''liefde''. Ws dacht hij dat het toch door zou gaan als ie het nog een keer probeerde en wou hij gewoon niet meer. Voor nu; sterkte en veel succes met het verwerken. Je hebt je lesje hopelijk geleerd. Voor de volgende keer: laat je partner even met rust als hij erom vraagt en dan bedoel ik dus niet met ''met rust laten'' topics e.d. dingen openen.

Good luck .

Hallo,

Ik had vorig jaar vanaf februari tot juli een relatie met een meid, alles liep gewoon zo lekker, het leek gewoon te perfekt..
Ergens in juli had zij even teveel problemen en dus wat tijd voor zichzelf nodig.. daarom wilde ze even rust..
Nog nooit heb ik me zo goed gevoeld bij een vrouw, meestal was alles na 2 weken uit, maar dit bleef gewoon goed voelen..
Na een paar weken was zij erachter gekomen dat als we nog eens opneiuw zouden beginnen zou ze dat eerder doen om mij blij te maken dan dat ze er zelf belang bij had..
Dus het was niets meer geworden, hebben besloten goeie vrienden te blijven..

Ik zit nog steeds sinds juli meerdere malen per dag met haar in mijn hoofd, ze is echt een verslaving ofzo :-S

Vorige weke zat ik met haar te praten, en zei ze opeens dat ze toch nog wel meer gevoelens voor me had als een vriendschap alleen,
maar nu heeft ze dus sinds vorig weekend opeens een nieuwe vriend, en dat doet me zo erg veel pijn, ik weet gewoon niet wat ik ermee aanmoet, het lijk alsof de gevoelens dubbel zo hard zijn teruggekomen..

Ik zoek al die tijd al iets om haar een beetje te vergeten, en misschien mijn geluk in een nieuwe relatie zoeken.. maar het lijkt voormij alsof ik zoiets geweldigs nooit meer kan vinden..
ben hier echt kapot van....

Heeft er iemand hier nog tips?

danku

Pr8, wilde al reageren op je eigen topic, maar die was snel weg.

Enige tip die ik je kan geven is zoek op waar het misging, neem het mee in je koffertje en begin opnieuw. Probeer gewoon lekker dingen te gaan ondernemen en niet te focussen op je ex. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan,...

Ga niet hopeloos een nieuwe liefde proberen te zoeken, je gevoel ligt nog bij haar en dat gaat slijten en je wil denk ik niet een derde 'duperen'. Het is altijd klote als je ex een nieuwe vriend heeft, wat er ook gebeurd is. Je voelt je natuurlijk toch 'vervangen' alsof je een onderdeel was wat net niet goed genoeg paste.

Enige tip die ik kan geven is van jezelf uit te gaan. Jij kan alleen die knop omzetten, leef lekker voor jezelf. Ga dingen doen die JIJ leuk vind met vrienden of desnoods alleen en doe dingen waarbij je niet de hele tijd afgeleid kunt zijn. Misschien kom je dan op den duur wel weer een leuk meisje tegen waardoor dit een heel ander plekje krijgt dan je nu verwacht.

P.S. Misschien is het ook niet zo wijs om vrienden te blijven of stelt die vriendschap verder niet veel voor? Bedoel je moet juist weer een open blik krijgen en door aan je ex te blijven hangen...kun je dat vergeten...mijns inziens.

IK ben ook niet zo iemand die gelijk een ander wil... en voorqal nu niet, mijn vertrouwen is gewoon zwaar beschadigd, omdat het allemaal zo lekker ging en in een keer is alles kapot..
Weetje, ik snap gewoon niet dat ze vorige week nog zei dat we zo'n mooie relatie hadden wat ze nog nooit had meegemaakt, zo goed dat we het samen hadden..

Ik zou dat gewoon niet meer bij iemand anders kunnen vinden.. en ik snap dan niet waarom zij dat wel kan...

En afleiding zoeken probeer ik de hele tidj al.. lekker met vrienden hangen, en weekenden is eht perfekt, maar is het effe geen lol trappen met hun, dan denk ik er gewoon aan.. ieder moment op school gaat het in mijn hoofd rond, ik had die zomer erna fulltime gewerkt, dat schoot niet op, ik kon gewoon nergens anders aan denken...
Dat is nu wel iets beter geworden, maar ik snap mezelf gewoon niet dat ik het nu nog zo erg heb..

Mijn probleem is dat duidelijk is geworden dat mijn ex vreemd gaat in zijn nieuwe relatie. Het zit anders dan je misschien op het eerste oog denkt. Ik heb steeds geweten dat hij er na onze relatie meedere 'vriendinnetjes' op nahield en zelf heb ik ook nog regelmatig met hem in bed gelegen (altijd op zijn initiatief overigens). Niet verstandig misschien, maar ook niet verboden. Dacht ik tenminste. Maar nu blijkt dat degene waarvan hij steeds beweerde dat hij er alleen een soort sexrelatie mee had ('niet verliefd, wel gezellig, duidelijke afspraken' enz.) al een hele tijd in de veronderstelling verkeert dat ze inmiddels wel een 'gewone', exclusieve relatie hebben. Dat heeft ze hem ook verteld, alleen is hij toen even vergeten te zeggen dat hij daar andere ideeen over had.

Hij heeft me er over in vertrouwen genomen, maar ik voel me nu als het ware opgezadeld met zijn geheim. Ten eerste omdat ik weet wat hij doet (hij maakt ook nog altijd avances naar mij) en ten tweede omdat ik weet hoe hij in elkaar zit. Toen duidelijk werd dat zijn drang naar avontuurtjes de oorzaak was van alle onverklaarbare break-ups in onze relatie, was ik uiteindelijk degene die het uitmaakte. Hij heeft er toen ook openhartig met me over gepraat. Hij wilde me niet kwijt, maar zei ook dat hij die drang altijd al had gehad en bang was dat hij die altijd zou houden. Ik ben echt heel gek op hem geweest en gek genoeg heb ik er ook nooit aan getwijfeld dat het ook wederzijds was, maar ik wist dat ik met die constante onzekerheid niet kon leven.

Mijn gevoelens over de situatie nu slingeren heen en weer. Soms opluchting dat ik zelf het slachtoffer niet (meer) ben. Het volgende moment voel ik me daarover dan weer een bitch. Andere momenten voel ik alleen maar ergernis dat hij (weer) niet eerlijk is tegen iemand. Nog erger dan bij mij eigenlijk, want hij lijkt zich er nu niet eens meer schuldig over te voelen. Soms ook voel ik de neiging haar het te willen vertellen, maar ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien. Waarschijnlijk ben ik ook de laatste van wie ze zoiets wil horen. Toch? Ik ken haar verder niet, dus ik weet niet hoe ze over mij denkt en of ze misschien ooit vermoedens heeft, maar het lijkt me een aardig meisje dat haar vriend gewoon vertrouwt. Des te triester.

Ik probeer er mee om te gaan door (heel egoistisch) te denken aan de positieve kanten voor mezelf. Ondanks het feit dat ik er toen zelf mee gestopt ben miste ik de relatie nog wel eens. Dat gevoel is nu wel verdwenen. En dat het toen kennelijk toch niet aan mij lag dat hij behoefte had aan anderen. Hij zei altijd al dat dat niet zo was, maar toch twijfel je wel eens aan jezelf. Maar liever nog zou ik er helemaal niet meer aan willen denken, alleen is dat zo verdomde moeilijk.

quote:

Op vrijdag 21 januari 2005 07:04 schreef Radjwantie het volgende:
Hoe vergeet je iemand die je nog wekelijks ziet? Ik zie mijn ex best regelmatig en kan daardoor ook niet over hem heen komen. Ook al heeft hij erge dingen gedaan en gezegd, ik kan hem niet loslaten. Ik word er helemaal gek van. Ik denk aan hem, wat doet hij, waar is hij? Mijn ex is gewoon verder gegaan met zijn leven, ik wou dat ik dat ook kon..

Heeft iemand met wat meer 'ervaring' raad voor mij?

Probeer door te gaan, claim je vrienden, ga stappen. Huil uit door de weeks, maak lol in het weekend. Doe 's avonds wat je leuk vind, wat je bezig houd..

Dat klinkt makkelijk, maar is moeilijk.. Ik weet het, maar voor mij lijkt het nu te werken.. Misschien werkt het voor jou ook.

Nieuwe hobby's zoeken, nieuwe doelen in je leven zoeken...

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 23:14 schreef freggeltje het volgende:

Dat klinkt makkelijk, maar is moeilijk.. Ik weet het, maar voor mij lijkt het nu te werken.. Misschien werkt het voor jou ook.

Bedankt freggeltje en Un-X-PecteD. Ik ben inderdaad nieuwe doelen in mijn leven aan het zoeken en mezelf de hele tijd bezig te houden.

Dit stukje tekst heb ik in een nieuw topic geplaats maar misschien hebben jullie er ook wat aan. Ik in ieder geval wel.

Haat is een bijzonder destructieve vibratie, zowel voor degene die gehaat wordt als vooral ook voor degene die de haatgevoelens in zich draagt. Daarom is het inderdaad belangrijk om haat te overstijgen en om te zetten in positieve gevoelens.

De essentie om haat om te zetten in positieve gevoelens is de liefde en de vreugde in je eigen hart te vinden. Jezelf als liefde kennen betekent ook de ander als liefde te kennen, en daarin is geen plaats voor haat.
Gemakkelijk gezegd natuurlijk, maar het kan een heel proces zijn om daar te komen.

Een aantal punten die ik in een proces van haat naar liefde zie zijn:

- Acceptatie. Er zijn nu eenmaal vervelende dingen gebeurd. Wat is gebeurd is gebeurd, daar kan niemand iets aan veranderen. Weet ook dat wat gebeurt, hoe pijnlijk dingen ook kunnen zijn, vaak een hele diepe betekenis kunnen hebben. Hoewel het voor ons vaak moeilijk is om verder te kijken dan onze pijn, is er achter een pijnlijke gebeurtenis vaak een enorme goddelijke genade werkzaam, die gebeurtenissen in ons leven aanbrengt om ons dichter bij onze liefde en onze vreugde te brengen. Dit door je pijn heen te beseffen, al is het maar met je verstand, kan helpen om dingen te accepteren zoals ze zich hebben voorgedaan. Jouw moeilijkheden hebben voor jou een diepe betekenis die je misschien pas achteraf volledig zal begrijpen.

- Objectief schouwen. Neem even afstand van jezelf en kijk als een derde persoon wat zich allemaal heeft afgespeeld. Wat deed de ander, wat deed jij. Wat was goed van jou en wat niet, en wat was goed van de ander en wat niet? Het zou kunnen dat niet al jou pijn veroorzaakt is door de ander, maar dat je zelf ook wel foutjes hebt gemaakt. Dan moet je jezelf daar ook niet om haten, maar moet je het wel erkennen om ervan proberen te leren.

- Vergeving en loslaten. Mensen maken fouten. Wij allemaal. Allemaal doen we wel eens iemand pijn, bewust danwel onbewust. Vaak zijn daders ook slachtoffers van andere daders. Mensen met een grote mond kunnen daarmee soms hun eigen verdriet proberen te verbergen. Eigenlijk omdat ze zelf niet zo goed weten hoe ze met hun pijn moeten omgaan. Slechte daden kunnen en mogen natuurlijk niet goed gepraat worden. Wat een foute daad was, was een foute daad. Dat moeten we scherp durven zien. We mogen zelfs boos worden. Maar we mogen niet boos blijven, en ook leren zien dat we allemaal mensen zijn die fouten maken. Wij zowel als de ander. Probeer ook het verschil te zien tussen de daden en de persoon. Jij bent niet je daden, de ander is niet zijn daden. Het mens zijn zit veel dieper dan dat. Vergeef, ga je eigen weg zoals jij het goed vind, en laat de ander zijn weg gaan zoals hij het wil.

- Alertheid. Probeer alert te zijn op je gedachten en gevoelens. Als je bemerkt dat je denken en je voelen in de richting van haat gaan, probeer dan meteen in de andere richting te denken. Uiteindelijk zal het voelen het denken daarheen gaan volgen.

De liefde en vreugde in je hart vinden. Dit is eigenlijk de kern. Als je de ware liefde en vreugde in je eigen hart vindt dan kun je jezelf laten doorstralen door die liefde en vreugde, en dan is er geen plekje in jezelf waar haat zich nog zou kunnen verschuilen. Dan kun je zien en voelen dat de liefde in jouw hart dezelfde liefde is die in het hart van de ander is, ondanks de foute daden van die persoon. Maakt iemand grote fouten die kwetsen dan kun je weten dat die persoon tijdens die daden de liefde in zijn eigen hart nog niet gevonden heeft. Maar als jij dat wel hebt dan kun je gewoon je eigen weg gaan zoals jij vind dat het goed is, en dan kun je de ander loslaten en zijn weg laten gaan zoals hij dat goeddunkt.

Het is een hele tekst geworden Sita. Hopelijk niet teveel. Maar neem eruit wat je aanspreekt. Ik hoop dat het je lukt om om uit de negatieve spiraal te breken, want haat houdt vooral jezelf in een negatieve vibratie. Tezelfdertijd mag je natuurlijk ook gerust de tijd nemen om processen door te maken. Er is natuurlijk veel gebeurd, en dat moet allemaal een plekje krijgen, daar gaat wat tijd in zitten.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2005 13:51 schreef Silverado het volgende:
Zal ook ff reageren!

Na 2,5 maand een lieve vriendin gehad te hebben kreeg ik vanmorgen te horen dat ze dacht dat het geen zin maar had om samen verder te gaan. Heb geprobeerd haar nog over te halen, want wilde haar echt niet kwijt. Maar het had niet zo mogen zijn. Ze vond dat we te weinig tijd voor elkaar hadden.

Ik baal hier echt heel erg van. Maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik er alles aangedaan heb om haar te behouden. Zag het eerlijk gezegd al een beetje aankomen, dus de klap is niet zo heel erg groot.

Naja, wilde het ff kwijt

Kom er net via via achter dat ze een andere vriend had. Dat maakt het wel extra zuur

ik probeer mijn ex los te laten, maar het gaat moeizaam omdat hij probeert vrienden te worden met
mijn beste vriendin. haar msn-en en bellen en zeggen dat ze altijd bij hem terecht kan komen,
proberen af te spreken en zeggen dat ik niet mee mag, zelfs tegen haar zeggen: ik hou van je.
ze gaat er niet op in ofzo maar toch ik moet het wel allemaal aanhoren. hij vraagt altijd wel naar mij, hoe ik erop reageer of hoe het gaat. maar ik zei ook : zeg niks tegen hem het gaat hem niks aan.
ik weet niet wat ik hiermee aanmoet allemaal, het zit me dwars dat is cker, ik kan ook moeilijk tegen haar zeggen dat ze hem moet negeren , ik hem ruzie met hem niet zij ze heeft er niks mee te maken.
ik snap hem niet hij heeft zijn eigen vrienden, waarom nou net mijn beste vriendin. plus hij zit in een ander land nog wel, en hij komt af en toe terug en als ie terug is lijkt het net of ie meteen zijn slag slaat. ik heb tot nu toen niks van me laten horen, het gezeik begon eigenlijk toen ik hem ging negeren. ik zit gewoon erover na te denken toch na hem toe te stappen en zeggen dat ie moet kappen. aan de andere kant hij wil gewoon aandacht en dat gun ik hem niet. maar elke keer als ik langs mijn beste vriendin ga dan hoor ik weer wat hij allemaal gezegd heeft enz. ik zei ook van dat ik niks over hem wil horen maar toch elke keer als ik haar zie dan weet ik dat ie weer contact heeft opgenomen. soms zeg ik afspraken met haar af omdat ik niets over hem wil horen. wat zouden jullie doen? aan de ene kant ben ik ook beetje boos op har, ze weet hoeveel hij mij gekwetst heeft en dan toch met hem praten, en zelfs haar msn gegeven.

quote:

Op vrijdag 4 februari 2005 15:41 schreef sweety2 het volgende:
ik probeer mijn ex los te laten, maar het gaat moeizaam omdat hij probeert vrienden te worden met
mijn beste vriendin. haar msn-en en bellen en zeggen dat ze altijd bij hem terecht kan komen,
proberen af te spreken en zeggen dat ik niet mee mag, zelfs tegen haar zeggen: ik hou van je.
-bla-

Komt op mij meer over alsof hij meer dan alleen vriendjes met haar wil worden.
En als zij daar op zo'n manier op reageert, dan zou ik wel héél snel heel veel afstand nemen.

quote:

Op vrijdag 4 februari 2005 11:52 schreef Radjwantie het volgende:

[*knip*]

Wauw, dat is zo ongelovelijk waar.. Haat is destructief, ook voor jezelf... En liefde voor jezelf straal je uit. Sterkte meissie. Maar zo te lezen gaat het al ietsjes beter.

quote:

Op vrijdag 4 februari 2005 14:38 schreef Silverado het volgende:

[..]

Kom er net via via achter dat ze een andere vriend had. Dat maakt het wel extra zuur

Dat is zeker zuur..

Kleine update:

Ik heb net mn ex gesproken via msn. Het was geen makkelijk gesprek en ik had even de hulp nodig van iemand anders om haar te spreken te krijgen (ze had me geblokt nl).
We hebben afgesproken om de komende maanden rustig aan te doen wat het contact betreft. Ik heb wel een aantal ideeen over hoe het zal gaan maar dat houd ik even voor me....

Heel raar. Gisteren stond opeens de naam van een ex van letterlijk 10 jaar geleden voor mijn neus op mijn beeldscherm. Hij had via-via mijn mailadres achterhaald en had mij toegevoegd aan de contactenlijst. Het was wel tof om hem even te spreken. Ik was destijds 16/17 hij 20/21. Ondertussen is hij getrouwd en heeft 3 kinderen. Ik voel verder niets meer voor hem, maar als je herinneringen aan het ophalen bent is het op zich wel even slikken.
Verder hebben we gewoon gezellig bijgepraat. Wat wel grappig was, was dat ik destijds hem had aangespoord om ergens meer werk van te maken, en dat heeft hij nadat het uit was ook gedaan en dat hij daar heel lang profijt van heeft gehad, zelfs nu nog
Wat ik me wel afvraag is waarom iemand doelbewust na tien jaar weer contact opneemt. (Hij was mijn naam niet toevallig tegengekomen, want toen ik hem vroeg hoe hij aan mijn mailadres was gekomen zei hij dat hij lang en goed had moeten zoeken).

quote:

Op vrijdag 4 februari 2005 11:52 schreef Radjwantie het volgende:
- Acceptatie.
- Objectief schouwen.
- Vergeving en loslaten. Mensen maken fouten.
- Alertheid. Probeer alert te zijn op je gedachten en gevoelens.

Radjwantie, ik heb genoten van hetgeen je opgeschreven hebt. Het is een beetje zoals ik het ook bedoel als ik iemand op weg probeer te helpen. Haat leidt nergens naartoe en zal je alleen van binnenuit opvreten.

De andere dingen zijn herkenning en je omschrijft het heel erg goed en kernachtig.

Mijn complimenten!

Soms voor old times sake.. en what happend to....
_{heeft stille hoop dat dat niet gebeurd bij mn eerst ex}

Sommige dingen klinken echt zo bekend en het lijkt net alsof het de liefde het gewoon niet meer waard is Ik zelf ben sinds november weer alleen, maar nogsteeds zit ik in de nasleep. Voel dan wel niets meer voor mijn ex, maar toch vind ik het wel jammer dat het uit gegaan is. Nu ben ik er heel erg blij mee, want ze deed me meer kwaad dan goed, want ik was mezelf uiteindelijk helemaal niet meer. Het heeft ook best wel even geduurt voordat ik weer mezelf was. In het begin mistte ik haar nog wel, vooral zo rond de kerst periode en oud en nieuw. Daar tussenin valt ook nog eens mijn verjaardag, dus dat valt ook weer helemaal kut. Heb toen echt een kut tijd gehad. Iedereen die gezellig bij elkaar kruipt enzo. Had dat graag zelf ook gedaan, maar helaas. Ze voelde niets meer voor me, dus ja. Kan het moeilijk blijven rekken. Misschien ook maar beter dat het afgelopen is, want ik hoor van iedereen dat ze me niet waard is, wat ik zelf ook geloof. Toch heeft ze me veel nieuwe dingen laten zien die je niet zomaar zal zien. Mis nu wel het handje vasthouden en dat soort kleine dinggetjes. Zou het graag weer willen beleven en ik ga maar weer eens opzoek. Het ergste heb ik iig al gehad, maar je hebt van die tijden dat je toch weer compleet in een dal valt. Dan wordt het weer duidelijk dat je alleen staat en je verhaal bij niemand kwijt kan, alleen over een toetsenbord en een beeldscherm luisteren mensen soms nog eens naar je, verder is iedereen dialoog vreemd geworden. Het verwerken blijft dus lastig. Als ik dan weer zo gelukkig zou mogen zijn met een nieuwe vriendin, zal dat wel een hele rare emotie wisseling worden. Van half gebroken naar een ik kan de hele wereld aan mentaliteit. Zou het goed kunnen gebruiken iig.

Verder sterkte aan iedereen die het moeilijk heeft met relaties, jullie zijn niet de enige. En exen zijn kut

Nou ik ga dan het dan toch maar eens van me afschrijven.. Ik mis mijn ex echt heel erg...We hebben 3,5 jaar samengewoond en hij is 1,5 maand geleden van de een op de andere dag weggegaan en mij met alles laten zitten... Omdat het volgens hem niet meer ging.. Hij had daar op zich ook wel gelijk in hoor..

Maar wat nou het probleem is dat ik hem daarna nog wel heb gesproken en hij is ook nog langs geweest en we zijn met elkaar naar bed geweest..( in de anderhalve maand 3 keer) We houden nog zoveel van elkaar (dat zegt hij ook) maar het samenwonen gaat gewoon niet meer en dat maakt het zo moeilijk...
Iedereen bemoeit zich er ook mee zoals mijn ouders en zijn ouders het is nu gewoon echt een puinhoop..Hij woont weer bij zijn ouders en die hebben 3,5 jaar geprobeerd om ons uit elkaar te krijgen.. Dus ik weet dat hij thuis constant hoort dat ik een trut bent.... Ik weet ook niet wat ik nou moet doen.. Ik was zijn eerste en ik ben zo bang dat hij alleen daarom nog zo bij me hangt.. Hij zegt dat hij nog van me houdt en dat het voor mijn eigen bestwil is dat hij bij me weg is gegaan, maar echt beter word ik er zo niet van..

Ik zou zo graag willen dat het weer goed maar ja ik weet ook dat dat niet meer gaat.. Kijk hij is niet lelijk en hij zou zo een ander meisje kunnen krijgen, dus waarom komt hij dan nog steeds bij mij.. Ik snap er gewoon niets meer van.. gellukig hebben mijn vrienden mij goed opgevangen maar ja die kunnen dit niet neutraal bekijken dus in feite heb ik daar ook niets aan.. Nou ja ik weet het niet meer....Moet ik nou hopen op een goede afloop of moet ik me er maar bij neer leggen en de deur dicht doen??????

Het verhaal hoe ik me voel staat in het topic

Waarom verneuk ik mijn leven keer op keer.... (ik weet niet niet hoe ik moet linken sorry..)

Gisteren ochtend hebben we het uitgemaakt meer van zijn kant, maar ik weet ook dat het zo niet echt meer gaat.

Vandaag ga ik of de grootste fout in mijn leven maken of de beste keuze ooit....

Ik probeer nu nog een cracker naar binnen te stoppen en daarna stap ik in de auto en ga langs...
Waarom??

Mijn verstand zegt dat ik mijn hart moet volgen....

Zijn telefoon neemt hij niet op maar ik zou het eerlijk gezegd ook niet leuk vinden om om kwart voor 8 al gebelt te worden als ik nog slaap hehe....Voicemail achtergelaten met sorry dat ik zo vroeg bel, maar ben al zo ontzettend lang wakker en wil even met je praten....bel me terug ajb

Hij belt niet terug maar is nu online, maar durf niks te zeggen....

Please laat het de beste keuze in mijn leven zijn....

quote:

Op zondag 20 februari 2005 09:52 schreef MissPeppertje het volgende:
Het verhaal hoe ik me voel staat in het topic

Waarom verneuk ik mijn leven keer op keer.... (ik weet niet niet hoe ik moet linken sorry..)

Gisteren ochtend hebben we het uitgemaakt meer van zijn kant, maar ik weet ook dat het zo niet echt meer gaat.

Vandaag ga ik of de grootste fout in mijn leven maken of de beste keuze ooit....

Ik probeer nu nog een cracker naar binnen te stoppen en daarna stap ik in de auto en ga langs...
Waarom??

Mijn verstand zegt dat ik mijn hart moet volgen....

Zijn telefoon neemt hij niet op maar ik zou het eerlijk gezegd ook niet leuk vinden om om kwart voor 8 al gebelt te worden als ik nog slaap hehe....Voicemail achtergelaten met sorry dat ik zo vroeg bel, maar ben al zo ontzettend lang wakker en wil even met je praten....bel me terug ajb

Hij belt niet terug maar is nu online, maar durf niks te zeggen....

Please laat het de beste keuze in mijn leven zijn....

Jammer om te lezen dat je relatie is verbroken...
Weet je, misschien is het iets om nu nog niet te ver vooruit te denken. Eerst even rustig aan doen en proberen jezelf weer op het spoor te zetten. Ik ben zelf van mening dat je uit welke keuze dan ook (of je die zelf genomen hebt of iemand anders voor jou) het beste uit kunt halen. Sterkte!

Je kunt niet verder zien dan de keuzes die je begrijpt...

Gister te horen gekregen van een vriend dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. Het is alweer 3 maanden geleden dat we wat hadden, en ik had mn leven verder weer goed opgepakt en ik wist dat het voorbij was, maar heel af en toe had je toch nog wat hoop dat het goed zou komen.

Maar toen ik dat gister hoorde, nouja, het is gewoon een bevestiging dat het niet meer goed komt, en ik vind het raar om te zeggen, maar het voelt eigelijk goed

klopt Un-X-PecteD. het is een soort van afsluiting
Zo van... nu komt het zeker niet meer goed

Ja idd. Niet dat dat nou zo'n fijne gedachte is, want ik vind het nog steeds jammer, we paste goed bij elkaar etc. Maar het is inderdaad een afsluiting, een onzekerheid (terwijl het meestal zowiezo al zeker is dat het niet meer goedkomt) die nu toch eindelijk weg is...

Zit zelf ook weer in deze situatie dus ik heb veel aan de dingen die hier geschreven worden van hoe ermee om te gaan...

ik wilde eigenlijk alleen iedereen sterkte wensen en de kracht die je nodig hebt om hier doorheen te komen draag je al bij je.

(nou me eigen advies terharte nemen )

Mijn eerste post op dit forum

Ook ik zit sinds 2,5 maand in hetzelfde schuitje. Mijn vriendin was het na 6 jaar ineens beu ...
Ze heeft er een punt achter gezet en is direct met een andere kerel gegaan. Wat volgens haar niet serieus is maar meer een soort 'afleiding'

Heel veel verdriet, boosheid maar ook wederzijds begrip en nog aanwezige wederzijdse liefde, maakt het voor mij erg moeilijk om hiermee om te gaan. Voor haar trouwens ook. We zouden beiden het liefst leuk contact willen houden en de relatie in de toekomst misschien weer oppakken.

Dat ze afstand wil om tot haarzelf te kunnen komen en te voelen wat ze wil etc. kan ik heel goed begrijpen en respecteren. Maar ik kan het gewoon niet (meer) opbrengen haar met een ander te zien. Dus heb ik al het contact deze week verbroken.

Ik hoop dat ik de juiste keuze heb gemaakt, ben er zoveel mee bezig dat het allemaal niet zo helder is.

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 13:51 schreef Mr_Lemon het volgende:
Mijn eerste post op dit forum


Ze heeft er een punt achter gezet en is direct met een andere kerel gegaan. Wat volgens haar niet serieus is maar meer een soort 'afleiding.' We zouden beiden het liefst leuk contact willen houden en de relatie in de toekomst misschien weer oppakken.

Lekker van haar. Direct met een ander, en mooi makkelijk..even met een ander aan de gang voor de variatie en daarna met jou weer samen.."Ik had met hem niet wat ik met jou had...nu weet ik wat ik mis...ik heb zoveel spijt (voel me nu eenzaam en wil jouw geborgenheid weer tot ik weer "afleiding wil")."

quote:

Dat ze afstand wil om tot haarzelf te kunnen komen en te voelen wat ze wil etc. kan ik heel goed begrijpen en respecteren.

Ik ook..maar dat ze dat doet door direct met anderen te gaan en jou dat blijkbaar nog half in te wrijven ook, is wat minder goed te respecteren. Vergeet voorlopig dat gelul over leuk contact en weer goed komen..geef jezelf de ruimte goed boos te worden en zet jezelf op de eerste plaats. Je hebt absoluut de goede keuze gemaakt. Als je haar continu ziet met die andere kerel wordt je er ook steeds mee geconfronteerd. Nu kun je de zaken eens op een rijtje zetten en voor jezelf nagaan wat je werkelijk voelt en wil.

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 15:20 schreef Laton het volgende:

[..]

Dank voor de heldere verwoording !
Ik denk ook dat het de beste keus is, helaas erg moeilijk afstand nemen van liefde

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 15:20 schreef Laton het volgende:

[..]

Lekker van haar. Direct met een ander, en mooi makkelijk..even met een ander aan de gang voor de variatie en daarna met jou weer samen.."Ik had met hem niet wat ik met jou had...nu weet ik wat ik mis...ik heb zoveel spijt (voel me nu eenzaam en wil jouw geborgenheid weer tot ik weer "afleiding wil")."
[..]

De definitie van het woord vreemdgaan uitgelegd in 60 woordjes

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 18:05 schreef navi het volgende:

[..]

De definitie van het woord vreemdgaan uitgelegd in 60 woordjes

Tja, het kan imho ook in een woord: "Hoer".
Maar dat klinkt zo lullig voor Mr_Lemon.

Ik zou me goed genaaid voelen iig.. Laat haar maar ff gaar koken in haar eigen sop (in het geval je nog een berichtje krijgt van dat ze het moeilijk / zwaar heeft en of je mist)

Ik mis haar nog steeds, maar het is nu zo lang geleden dat ik haar heb gezien... dat het is alsof ze niet meer bestaat, behalve in mijn herinnering. De persoon van wie ik hield is dood, en wat is achtergebleven is een vrouw die heel ver van me verwijderd is. De grootste liefde van mijn leven... ik zal d'r waarschijnlijk .... hopelijk nooit meer en kunnen loslaten.

Hoe laat je je ex los terwijl het niet eens een ex is omdat jullie nooit iets wezenlijks samen gehad hebben behalve veertien maanden dromen en beloftes en verlangens en een enkele keer een moment dat je samen mocht beleven.

*hevig ingekort, was toch iets te vrijpostig*

[ Bericht 80% gewijzigd door Quembel op 02-03-2005 11:48:03 ]

quote:

Op dinsdag 1 maart 2005 01:27 schreef Tarot het volgende:
Ik mis haar nog steeds, maar het is nu zo lang geleden dat ik haar heb gezien... dat het is alsof ze niet meer bestaat, behalve in mijn herinnering. De persoon van wie ik hield is dood, en wat is achtergebleven is een vrouw die heel ver van me verwijderd is. De grootste liefde van mijn leven... ik zal d'r waarschijnlijk .... hopelijk nooit meer en kunnen loslaten.

Loslaten is ook niets wat je kan of wat van je verwacht wordt.

Dat is iets wat ik laatste anderhalf jaar geleerd heb. Je moet niet proberen om een liefde los te laten en te vergeten, want dat lukt je toch niet. Je hebt een hele tijd lief en leed met elkaar gedeeld. Zij of Hij is een deel van je leven en je ervaringen geworden. Of je het nu wil of niet.

Het grootste proces is om alles een plaats te geven. De mooie dingen je te herinneren en te leren van al je ervaringen. Er is leven, er is leven na de dood zoals Freek de Jonge ooit in een quasi-humoristisch liedje zong.

Ga door met je leven, hoe lastig dat ook lijkt. Ga dingen tegen je zin in doen, laat je mee op sleeptouw nemen. Het heerlijkste verwerkmoment was voor mij de tweede avond dat we onze verloving verbraken. Ik had mijn vrienden gebeld. Twee kratten jup en 10 doosjes bitterballen laten hadden we een heerlijke avond gehad. Ik had zitten janken dat het niet mooi meer was. Veel gelachen en gedist.

En toen de grote leegte. Misschien duurt de verwerking wel tot je volgende liefde. Bij mij duurde het anderhalf jaar voordat ik weer verliefd werd. En toen besefte ik dat dit nog veel erger was dan mijn vorige relatie (waarmee ik verloofd en 2 maanden van een huwlijk afstond). Ik was en ben nog zwaarder verliefd dan toen.

Ik kan het nu allemaal veel beter plaatsen en veel beter relativeren.

Ik zag het destijds ook allemaal neit meer zitten. Maar ik had het geluk echte vrienden te bezitten die geen genoegen namen met nee ik heb geen zin of nee ik ben moe.... en desnoods een hele avond tegen m'n chagerijnige bakkes aan wilden kijken.

Inmiddels is mijn leven weer helemaal top. Ik heb sinds 2 maanden een nieuwe liefde.


het is een beetje bedoeld als steun in de rug voor Tarot.. en voor iedereen anders die hier misschien een glimlach aan overgehouden heeft.
Succes.. ik weet wat je doormaakt.

een waarheid als een koe van avator

pick up the pieces and move on.

Geef het inderdaad een plekje... ik begin steeds beter te worden in het geven van dat plekje... en toch zijn er af en toe momenten dat het plekje er niet is... of dat ik er mee zit of zo... maar die worden minder, minder diep en minder hoekig.

Ik voel me weer lekker en veel dingen doen helpt daarbij... veel dingen met anderen doen... ook al heb je even geen zin... ga er uit... investeer en ontvang...

dat ist misschien... misschien ook niet.

Ik meld me hier ook even, al heb ik geen ex om los te laten; met mij en mijn vriend gaat het redelijk goed.
Maar ik had een andere (gewone) vriend, die mij nogal pijn gedaan heeft, en die ik per direct uit mijn leven heb verbannen. En dat is ook al zoooo ontzettend moeilijk
Soms denk ik eraan wat voor gore klootzak hij is. Hoe hij tijdens ons laatste gesprek niet eens tijd nam om te stoppen met de dingen waar hij mee bezig was, en hoe hij me daarna gewoon zijn huis uit heeft gezet. Hoe hij mijn tranen negeerde, en nog vrolijk riep "we bellen". Hoe hij gelogen heeft over bepaalde dingen, tegen mij maar ook tegen zijn vriendin.
En op andere momenten denk ik eraan hoe lief hij voor me is geweest. Toen het met mijn eigen relatie even niet zo goed ging, kon ik gewoon bij hem terecht. No questions asked, kon ik gewoon bij hem overnachten, en heeft hij me de hele volgende dag in zijn appartement vertrouwd. Ik mis hem ook. De urenlange conversaties over diepzinnige onderwerpen, de zin van het leven, de gesprekken over niks, samen een film kijken met een biertje en een sigaretje...
En ik slaap er slecht van, al die herinneringen en gedachten. Maar ik kan ze niet uit zetten. Kon dat maar