R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij en houden veel van elkaar. We hebben ontzettend veel contact. We hebben het erover gehad om samen verder te gaan, maar ik heb wel alles opgebouwd met iemand anders en twee kinderen.
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Ingbabe
Scheiden en netjes een regeling treffen met je man en kinderen.
Je man geen schuld geven van alles. Alles netjes opbiechten en verder gaan met je vriendje.
Een simpele oplossing lijkt het maar ik denk dat het niet zo makkelijk is..
Succes..
Waar ken je die nieuwe vriend van eigenlijk??
Je man geen schuld geven van alles. Alles netjes opbiechten en verder gaan met je vriendje.
Een simpele oplossing lijkt het maar ik denk dat het niet zo makkelijk is..
Succes..
Waar ken je die nieuwe vriend van eigenlijk??
Hobby's:
Bitterbal Dansen, Keukenkastjes Klieven...
Vulva Vijlen, Golfbal Gorgelen...
Bitterbal Dansen, Keukenkastjes Klieven...
Vulva Vijlen, Golfbal Gorgelen...
Hmmm ik zou het iig zeggen tegen je huidige man. Maar maak geen gehaaste besluiten. Wie weet is die vriend over een jaartje wel helemaal niet meer zo aardig.. je kent hem immers nog geen 2 maanden
He Who Controls The Present Commands The Future. He Who Commands The Future Conquers The Past
Ik heb min of meer hetzelfde gedaan. Was ook getrouwd met 2 kids (6 en 3) Verliefd geworden op een ander en daarmee verdergegaan. Het lijkt makkelijker dan het is, ben nu een jaar later heb ik weer alles een beetje onder controle. Er komt wel veel bij kijken dat ik van te voren niet had kunnen inschatten, emontioneel gezien dan. Het is zeker niet zo dat als ik het had geweten het niet gedaan had, want nu weet ik dat mijn keuze de goede is geweest. Hou je nog wel van je man? Ik wens je veel succes en wees vooral eerlijk, tegenover jezelf, je man, kids, familie enz....
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Dat is wel een lullige opmerking!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:06 schreef N.icka het volgende:
Je bent een volwasse vrouw en dan registreer je je hier op Fok om zo'n eerste post ???
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Ik heb mijn man alles verteld! Ik heb het er met wat collega's over gehad en zelfs zover gegaan om mijn ouders het te vertellen (die natuurlijk direct uit hun ketel gingen omwille van de kinderen en dat ik was gek geworden).
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
Ingbabe
happy_sonic
super om iemand tegen te komen die hetzelfde heeft meegemaakt. Het lijkt me ook heel moeilijk, maar als ik het niet doe, blijf ik me misschien altijd afvragen of ik mijn "dekseltje" ben misgelopen..
super om iemand tegen te komen die hetzelfde heeft meegemaakt. Het lijkt me ook heel moeilijk, maar als ik het niet doe, blijf ik me misschien altijd afvragen of ik mijn "dekseltje" ben misgelopen..
Ingbabe
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Ik meen hem toch echt , gaat ze hier een beetje vragen wat ze moet , mens denk toch zelf eens na.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:10 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Dat is wel een lullige opmerking!
Als het nu een puber meisje is , nou ok , maar een volwassen vrouw die een maandje een ander kent en dan hier komt vragen wat ze moet vind ik totaal belachelijk
Hoe reageerde je man? En wat voel jij voor je man? Heb je overduidelijk het gevoel dat hij je dekseltje niet is? Want dan lijkt het me sowieso een logisch idee om bij je man weg te gaan, ongeacht of je met je spinningleraar door wilt gaan.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?
Deze post wordt U aangeboden door: Audi, Bosch, Corel, Davilex, Eneco, Friki, G-Star, Hak, Intertoys, Johma, Kia, Lada, McDonalds, Nike, Ohra, Pepsi, Quantum, Radio 3FM, Sony, Toyota, Uncle Ben's, V&D, Wasa, Xerox, Yokohama, Zeeman
ja hallo zeg, alsof ik alles in de waagschaal stel van wie ik even geil wordt (zo lees ik je bericht)
We kennen elkaar inmiddels heel goed en hebben het overal over. Het is niet zo dat dit even een verliefdheidje is... Dit gaat echt wel even wat verder dan dat...
We kennen elkaar inmiddels heel goed en hebben het overal over. Het is niet zo dat dit even een verliefdheidje is... Dit gaat echt wel even wat verder dan dat...
Ingbabe
Nu is alles nieuw, je kent elkaars onvolmaaktheden nog niet. Je bent nu, na 2 kleine maandjes, al van je roze wolk af? Dat is toch wel vlug. En alle negativiteit die je krijgt van je naaste omgeving zal je sterk beïnvloeden als je daar een goede band mee hebt. Het kan allemaal wel goed komen maar je zal erdoorheen moeten als je echt weet wat je wilt, en zeker geen overhaaste beslissingen nemen. De kinderen lijden eronder, hoe jong of oud ze ook zijn. Geef je nog om je man? Hou je van hem? Denk je dat er met hem geen toekomst meer inzit, verstandelijk gezien? Denk dan even niet met je hart maar met je verstand. Als je echt niet meer van hem houdt, en de relatie een sleur is geworden dan is een verliefdheid het beste wat je kan overkomen en wil je dat gevoel koesteren. Moeilijk, maar het gaat best lukken om een juiste keuze te maken.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:12 schreef Ing het volgende:
Ik heb mijn man alles verteld! Ik heb het er met wat collega's over gehad en zelfs zover gegaan om mijn ouders het te vertellen (die natuurlijk direct uit hun ketel gingen omwille van de kinderen en dat ik was gek geworden).
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
Ingbabe
Owkee, kinderen krijgen en zeker iets van mee, maar het hoeft niet met een berg ruzie gepaard te gaan. Ik heb het zelf heel netjes op kunnen lossen. De kids hebben erg moeten wennen, maar met genoeg aandacht en liefde komt het echt allemaal wel goed. Maar oordeel niet te snel over een situatie die je niet kent.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:15 schreef Ecaz het volgende:
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Waarom zou ik me terug trekken? Omdat jij het niet wilt horen? Moet je niet op een openbaar forum posten maar in je dagboek .quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
wees iig eerlijk idd naar je man en kinderen. Blijf niet bij ze uit schuldgevoel,
ga niet weg als je heel erg twijfelt.
ga niet weg als je heel erg twijfelt.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
wat mij betreft hoef je je niet terug te trekken maar je punt is duidelijk, daar steedsquote:Op dinsdag 21 december 2004 14:26 schreef N.icka het volgende:
[..]
Waarom zou ik me terug trekken? Omdat jij het niet wilt horen? Moet je niet op een openbaar forum posten maar in je dagboek .
op terug komen is nergens voor nodig denk ik .
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Oh, neem mij ook niet kwalijk, ik wist niet dat Fok een forum was voor kinderen. Volwassenen mogen hier dus niet komen met hun problemen?quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:18 schreef N.icka het volgende:
[..]
Ik meen hem toch echt , gaat ze hier een beetje vragen wat ze moet , mens denk toch zelf eens na.
Als het nu een puber meisje is , nou ok , maar een volwassen vrouw die een maandje een ander kent en dan hier komt vragen wat ze moet vind ik totaal belachelijk
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Als je alles goed hebt afgewogen, als je zeker weet dat het geen bevlieging is, geen vlucht omdat R je iets geeft wat je in je huidige relatie mist en wellicht opnieuw zou kunnen creëren, dan is mijn mening het volgende.quote:Op dinsdag 21 december 2004 13:58 schreef Ing het volgende:
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij en houden veel van elkaar. We hebben ontzettend veel contact. We hebben het erover gehad om samen verder te gaan, maar ik heb wel alles opgebouwd met iemand anders en twee kinderen.
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Het klinkt misschien lullig, maar in het kader van kwetsen maakt het voor anderen niet zo veel uit wat je doet.
Als je weg gaat, kwets je je man. Punt.
Je kunt om die reden bij je man blijven, omdat 'dat zo hoort', maar daar wordt hij op langere termijn ook niet vrolijk van. Jij bent namelijk liever bij R en dat gaat je partner absoluut merken.
De kinderen gaan de wrijving tussen jullie merken en dan is iedereen ongelukkig.
En als je je man verlaat kwets je hem ook. Je kids zullen alleen worden gekwetst als jij en je man geen goede regeling kunnen treffen.
En wat je ouders en vrienden ervan vinden is niet belangrijk. Ze zouden falikant achter je moeten staan. Wat je ook beslist.
Het gaat om jou, om jouw ziel.
Succes en veel geluk iig!
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Zeg ik dat ze hier niet mag komen???quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:28 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Oh, neem mij ook niet kwalijk, ik wist niet dat Fok een forum was voor kinderen. Volwassenen mogen hier dus niet komen met hun problemen?
Maar ik zal er verder niet op ingaan want dan worden de tere zieltjes boos.
Op het moment dat ik mensen hun mening vraag die ik ken, kennen ze vaak mijn man en kinderen ook. Hierdoor wordt de situatie gekleurd en durven ze niet vaak hun echte mening te geven. Vandaar dat ik het hier neerleg. Ik ga me hier verder niet voor vededigen en iedereen kan zijn mening geven. Voor mij is het alleen goed om te kijken of daar dingen bij zitten die ik kan gebruiken, waardoor ik het in een goed perspectief kan zien. Het is niet zo dat ik met niemand kan praten, alleen worden mensen in mijn omgeving er nu vooral door gekwetst.
Ik ben natuurlijk nog niet van mijn roze wolk af, maar het gevoel gaat veel verder dan dat..
Mijn man daar ben ik eerlijk tegen geweest en die heeft heel veel pijn en verdriet. Hij is wel heel lief voor me en geeft me de ruimte om na te denken wat ik nou echt wil..
De weg van de minste weerstand is thuisblijven bij hem en de kinderen, maar ....
Tuurlijk zal het heel zwaar worden om overnieuw te beginnen. Naar materialistische dingen kijk ik dan al niet eens..
Ik ben natuurlijk nog niet van mijn roze wolk af, maar het gevoel gaat veel verder dan dat..
Mijn man daar ben ik eerlijk tegen geweest en die heeft heel veel pijn en verdriet. Hij is wel heel lief voor me en geeft me de ruimte om na te denken wat ik nou echt wil..
De weg van de minste weerstand is thuisblijven bij hem en de kinderen, maar ....
Tuurlijk zal het heel zwaar worden om overnieuw te beginnen. Naar materialistische dingen kijk ik dan al niet eens..
Ingbabe
Ik zou het als ik jou was nog een tijdje aankijken, want twee maanden is toch wel erg kort. Wat zei je man eigenlijk toen je het hem vertelde?
Ik zou vreselijk van zoiets schrikken, het is toch wel een relatie van tien jaar en je zal wel niet voor niets met hem getrouwd zijn.
Ik zou vreselijk van zoiets schrikken, het is toch wel een relatie van tien jaar en je zal wel niet voor niets met hem getrouwd zijn.
Sterker nog: die fase kan ook komen zonder kinderen en zonder iemand anders tegen het lijf te lopen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!
Ik ben ook 33 en heb een maand of twee geleden een punt achter m'n relatie van 9 jaar gezet.
Om verschillende redenen zijn de gevoelens helemaal verdwenen.
Ja, vriendschap is er wel, maar meer niet.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Zou dat misschien een aantal zijn waarbij iedereen zijn relatie even op een kritiek punt komt? Ik was ook 9 jaar samen en TS 10 jaar. Toeval?quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:40 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Sterker nog: die fase kan ook komen zonder kinderen en zonder iemand anders tegen het lijf te lopen.
Ik ben ook 33 en heb een maand of twee geleden een punt achter m'n relatie van 9 jaar gezet.
Om verschillende redenen zijn de gevoelens helemaal verdwenen.
Ja, vriendschap is er wel, maar meer niet.
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Toeval bestaat niet.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:44 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Zou dat misschien een aantal zijn waarbij iedereen zijn relatie even op een kritiek punt komt? Ik was ook 9 jaar samen en TS 10 jaar. Toeval?
Ik hoor iig van veel mensen dat dertigers uit hun directe omgeving de relatie hebben beëindigd.
Het heerst gewoon.
Dát is het!
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
2 maanden is wel erg kort.
in feite weet je dan nog heel weinig van degene.
Zou het niet eerlijker zijn als je er nog een paar nachten over slaapt ( als in weken).
Dat heeft je man na 10 jaar wel verdiend lijkt me?
Maar waarschijnlijk loop je al veel langer met het idee dat het niet meer goed gaat.
Dan is zo'n verliefd gevoel de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
in feite weet je dan nog heel weinig van degene.
Zou het niet eerlijker zijn als je er nog een paar nachten over slaapt ( als in weken).
Dat heeft je man na 10 jaar wel verdiend lijkt me?
Maar waarschijnlijk loop je al veel langer met het idee dat het niet meer goed gaat.
Dan is zo'n verliefd gevoel de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
Te audire non possum. Musa sapientum fixa est in aure.
Dat zei mijn inmiddels ex ook, maar blijven is dus de weg van de minste weerstand.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:52 schreef Overlast het volgende:
Knippie.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
Aangezien je nogal wat over jezelf afroept bij het beëindigen van een relatie.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Wat zal ik hier nou eens van maken?
twee maanden is idd kort,ook al heb je langer het gevoel dat je iets mist, dan nog is het kort.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Inderdaad. Je hebt helemaal geen problemen in je relatie met hem, je hebt gewoon een verliefdheid te pakken, ik zie dat als een bevlieging. Als je nou ongelukkig was bij je man... maar daar is duidelijk geen reden toe en je zegt ook dat het een heel lieve man is, waar je bovendien mee getrouwd bent. Dat is nogal wat, je hebt beloofd bij hem te blijven tot de dood jullie scheidt, en niet de spinning-instructeur.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
*ook mee eens is*quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Lekker lullig voor partner en kinderen.
2005: de ommekeer?
En Ecaz, wat zou daar het probleem mee zijn?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Wauw, supergaaf deze reacties van jullie! Mijn man had hem twee keer gezien toen er nog niets speelde tusen ons en toen ik het hem een aantal weken geleden vertelde, schrok hij natuurlijk heel erg en hij wilde verder met mij. Hij dacht dat het allemaal wel zou overwaaien. Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
Ingbabe
jonge kinderen kunnen dan misschien zich woordelijk niet uiten maar die registeren heel erg goed verdriet, woede, veranderingen etc... en slaan dat heus ook wel op.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Hoe keek je tegen je huidige man aan toen je hem net kende?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Ik ben het met Ecaz eens.
Verder wilde ik zelf nog toevoegen dat het niet eerlijk is om zo snel uit elkaar te gaan.
Als je iemand 2 maanden kent zegt dat nog niets. Natuurlijk is het leuk om verliefd te zijn. Maar verliefdheid verandert na een tijd in houden van. En na wat dan? Je bent dan weer terug bij af.
Ik vind het niet netjes om je man zo te behandelen. Sorry, maar aan jou verhaal maak ik op dat je dit niet eens goed met je man hebt besproken. Het lijkt wel alsof je het niet eens wil proberen. Ik vind je een egoist!
Verder wilde ik zelf nog toevoegen dat het niet eerlijk is om zo snel uit elkaar te gaan.
Als je iemand 2 maanden kent zegt dat nog niets. Natuurlijk is het leuk om verliefd te zijn. Maar verliefdheid verandert na een tijd in houden van. En na wat dan? Je bent dan weer terug bij af.
Ik vind het niet netjes om je man zo te behandelen. Sorry, maar aan jou verhaal maak ik op dat je dit niet eens goed met je man hebt besproken. Het lijkt wel alsof je het niet eens wil proberen. Ik vind je een egoist!
Always bloom twice...
Bij hem had ik niet dit gevoel. Ik had toen een slechte periode uit mijn leven achter de rug en voelde me veilig. Niet zozeer dat het 'hem' was..Hij is 11 jaar ouder dan ik ben en we hebben verder niet echt ruzie, maar het is langzaam doodgebloed. Ik heb wel willen vechten ervoor maar kon het nooit echt opbrengen..
Petra: inderdaad hoe klein de kinderen nu ook nog zijn, ze registreren inderdaad verdriet! Ze merken nu ook dat er problemen zijn, maar als ik niet gelukkig ben en niet goed in een relatie zit, kan ik hen ook minder geluk geven. Dit is nu geen stabiele omgeving meer...
Het is echt balen en soms zou ik willen dat het allemaal niet was gebeurd, maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. Pak je kansen of laat je ze liggen...
Petra: inderdaad hoe klein de kinderen nu ook nog zijn, ze registreren inderdaad verdriet! Ze merken nu ook dat er problemen zijn, maar als ik niet gelukkig ben en niet goed in een relatie zit, kan ik hen ook minder geluk geven. Dit is nu geen stabiele omgeving meer...
Het is echt balen en soms zou ik willen dat het allemaal niet was gebeurd, maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. Pak je kansen of laat je ze liggen...
Ingbabe
Nou noem mij een romanticus, maar ik geloof toch nog een beetje in trouw. Waarom begin je in een 'matige' relatie aan trouwen en kinderen???quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef DancingPhoebe het volgende:
En Ecaz, wat zou daar het probleem mee zijn?
Kleine kinderen gaan dit echt ook wel merken, die voelen zoiets best aan.
Misschien een idee voor mensen met dit soort ideeën om de belofte bij het huwelijk ook wat aan te passen: niet trouw tot in den dood, maar trouw tot ik weer verliefd wordt en je bij grof vuil zet.
Guess i'm just old-fashioned......
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
Ingbabe
Je schrijft dat hij verder wil met jou en je kinderen. Heel mooi en nobel allemaal, maar ik zou het behoorlijk onverstandig en ook egoïstisch van je vinden als je je kinderen zonder pardon meesleurt in die relatie. Als ze binnen een paar maanden tijd moeten wennen aan het feit dat hun ouders uit elkaar gaan, ook meteen maar een nieuwe stiefvader moeten slikken. Straks is het over twee maanden weer uit met het supervriendje en dan moeten ze weer aan een nieuwe situatie wennen.
Het is aan jou om te kiezen voor je man of voor die ander, maar draag de consequentie dan en doe het eerst een tijdje alleen, tot je kinderen wat meer gewend zijn aan de situatie, tot de relatie tussen jou en die ander wat stabieler is, tot alles weer een beetje tot rust is gekomen. Bedenk ook dat je man ook gewoon hun vader is en blijft, ook al zijn jullie gescheiden.
Hoe je het nu wil aanpakken komt het over of je even hun vader wil uitgummen en die andere vent ervoor in de plaats wil plakken, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Het is aan jou om te kiezen voor je man of voor die ander, maar draag de consequentie dan en doe het eerst een tijdje alleen, tot je kinderen wat meer gewend zijn aan de situatie, tot de relatie tussen jou en die ander wat stabieler is, tot alles weer een beetje tot rust is gekomen. Bedenk ook dat je man ook gewoon hun vader is en blijft, ook al zijn jullie gescheiden.
Hoe je het nu wil aanpakken komt het over of je even hun vader wil uitgummen en die andere vent ervoor in de plaats wil plakken, maar zo werkt het natuurlijk niet.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
met zijn drietjes? kan ik hieruit opmaken dat jij de kinderen mee zou willen nemen?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Angeles, dat is mijn bedoeling ook niet. Als mijn man en ik uit elkaar gaan, wil ik zelf eerst stabiliteit voor mijn kinderen en mezelf. Daarna kunnen ze langzaam wennen aan R en kijken hoe dat gaat.. Ik wil met mijn man duidelijke afspraken over de kinderen maken. Hij is en blijft altijd hun vader en dat neemt niemand ze af. Ik zie het niet zitten: de een eruit en de ander erin.. Misschien werkt het op termijn niet voor mij en R, maar dat weet je nooit van tevoren...
Het is voor mij ook goed om een periode ertussen te hebben en te zien hoe alles gaat..
Het is voor mij ook goed om een periode ertussen te hebben en te zien hoe alles gaat..
Ingbabe
Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt...quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Inderdaad. Je hebt helemaal geen problemen in je relatie met hem, je hebt gewoon een verliefdheid te pakken, ik zie dat als een bevlieging. Als je nou ongelukkig was bij je man... maar daar is duidelijk geen reden toe en je zegt ook dat het een heel lieve man is, waar je bovendien mee getrouwd bent. Dat is nogal wat, je hebt beloofd bij hem te blijven tot de dood jullie scheidt, en niet de spinning-instructeur.
Het gemak waarmee de TS een relatie van 10 jaar aan de kant schuift voor iets wat vooralsnog niet meer dan een bevlieging is + direct de bevestiging van 2 andere vrouwen die hetzelfde gedaan hebben, vind ik wel heel erg. Ja, een relatie blijft niet altijd even spannend, maar een relatie zit je met z'n tweeen in. Ik zou dit als een signaal zien dat je echt aan je eigen relatie moet gaan werken, in plaats van te vluchten naar een nieuwe relatie.
Je geeft zelf aan dat er eigenlijk niks mis is met je man, maar dat je jezelf door de omstandigheden te veel hebt weggecijferd. Aangezien zoiets niet van de ene op de andere dag gebeurt, valt het je man ook niet op (die zit er gewoon te dicht op om het verschil te merken). Waarom zou je dan niet de energie in je huidige relatie steken? Gewoon weer eens veel met je man praten, echt communiceren en niet over de kinderen en de koetjes&kalfjes. Ervoor zorgen dat jullie van elkaar weten wat er nou echt in dat hoofd (en hart) van de ander omgaat, en daar ook daadwerkelijk iets mee doen.
Ik vind het heel goed dat je eerlijk ben geweest. Maar is het niet beter om even te wachten en even alleen probeer te wonen? Lijkt me stug dat je van de ene relatie zo de andere kan induiken.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
"maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. "
Vind ik ook zo bot klinken. Dat je je verhaal kwijt wil ok, maar je hebt toch al je besluit genomen en dat is in jou ogen de beste beslissing. Waarom zou je jezelf dan nog verdedigen? Ik heb het gevoel dat je een vorm van goedkeuring wil om jezelf beter te laten voelen
Always bloom twice...
Het gaat om het belang van de kinderen, volgens mij wordt er bij toewijzing niet zozeer gekeken wie de verantwoordelijke is voor de scheiding, maar meer wie het meeste voor ze zorgt (en nog wel wat factoren).quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:15 schreef DarkElf het volgende:
met zijn drietjes? kan ik hieruit opmaken dat jij de kinderen mee zou willen nemen?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
Kinderen zijn natuurlijk geen troostprijs, het is niet zo dat zij bij de vader moeten blijven omdat het anders helemaal zo zielig voor hem is.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ik heb dat idee wel, als ik eerlijk ben. Je beschrijft je man aan het begin van het topic als een lieve vent. Daaruit concludeer ik dat je niet ongelukkig met hem bent en aangezien je je kinderen mee wilt nemen ben je ook niet ongelukkig met hen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
Er is een moment is het leven dat je tevreden moet zijn met wat je hebt. Je moet niet altijd proberen om gelukkiger te worden. Zeker niet in dit geval. Ten eerste maak je je kinderen ongelukkig (een scheiding is NOOIT leuk, ook al krijgen ze een ander 'vader') en ten tweede maak je je man ongelukkig.
Als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik nooit mijn gezin opofferen en/of kwetsen alleen om er zelf beter van te worden.
Zo lang ik niet echt ongelukkig ben met mijn vrouw dan blijf ik gewoon bij haar, ook al ben ik er van overtuigd dat ik veel gelukkiger kan worden met iemand anders. En als er kinderen in het spel waren zou ik er niet eens van dromen omdat te doen. Gezinsbelang gaat boven eigenbelang!
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
het gaat niet om troostprijs, het gaat om aangeven wat er allemaal bij die man staat te gebeuren zoquote:Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Angeles het volgende:
ik weet ook wel dat rechters kijken naar wie er het best ervoor kan zorgen...
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ja goed, dat is rot voor die man, maar daar wordt dus niet naar gekeken.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ik snap jullie punt en denk er ook echt wel over na.. Het is niet zo dat ik al een definitief besluit heb genomen. Het is volgens veel mensen "not done" om te scheiden als je kinderen hebt. Tenzij je bijvoorbeeld mishandeld wordt ofzo. Dat is bij mij niet het geval. Maar moet je accepteren dat dit het is, terwijl je echt het gevoel hebt dat je geluk elders ligt?? Ik weet dat niet en kom daar niet uit..
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.
Ik voel het zelf ook wel eens zo dat ik alles stukmaak wat me lief is alleen omdat ik geluk zoek, maar door hier volwassen in te staan kan ik toch een heleboel problemen oplossen en ondervangen??
R. geeft aan dat hij er voor mij is, ook als ik voor mijn man kies zal hij er voor mij zijn. Ik heb nu gewoon geen rek meer in mijn huwelijk. Het is een hele lieve man, maar er is geen gevoel meer.
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.
Ik voel het zelf ook wel eens zo dat ik alles stukmaak wat me lief is alleen omdat ik geluk zoek, maar door hier volwassen in te staan kan ik toch een heleboel problemen oplossen en ondervangen??
R. geeft aan dat hij er voor mij is, ook als ik voor mijn man kies zal hij er voor mij zijn. Ik heb nu gewoon geen rek meer in mijn huwelijk. Het is een hele lieve man, maar er is geen gevoel meer.
Ingbabe
het gaat mij niet om not done want dat is onzin, waar het mij om gaat (en waarom ik reageer) is dat een relatie van tien jaar een gevecht verdiend en dat lees ik nergens terug. En dat alles voor een "fling" van net twee maanden ...
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
En je geeft al weer dat je d'r dus vanuit gaat ook dat je de kinderen gewoon meeneemt, dus verhuizen en alles, hele wereld van die kinderen overhoop dus, alle zekerheid die ze hadden.....
en natuurlijk kan dat het waard zijn als je echt een probleemhuwelijk hebt, maar om zoiets nou op te geven voor zo'n 'bevlieging', want dat is het toch echt na 2 maanden nog.
en natuurlijk kan dat het waard zijn als je echt een probleemhuwelijk hebt, maar om zoiets nou op te geven voor zo'n 'bevlieging', want dat is het toch echt na 2 maanden nog.
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Mijn ex-vriend is ook een hele lieve vent, maar ik ben dus niet gelukkig met hem.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Ik heb dat idee wel, als ik eerlijk ben. Je beschrijft je man aan het begin van het topic als een lieve vent. Daaruit concludeer ik dat je niet ongelukkig met hem bent en aangezien je je kinderen mee wilt nemen ben je ook niet ongelukkig met hen.
Er is een moment is het leven dat je tevreden moet zijn met wat je hebt. Je moet niet altijd proberen om gelukkiger te worden. Zeker niet in dit geval. Ten eerste maak je je kinderen ongelukkig (een scheiding is NOOIT leuk, ook al krijgen ze een ander 'vader') en ten tweede maak je je man ongelukkig.
Als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik nooit mijn gezin opofferen en/of kwetsen alleen om er zelf beter van te worden.
Zo lang ik niet echt ongelukkig ben met mijn vrouw dan blijf ik gewoon bij haar, ook al ben ik er van overtuigd dat ik veel gelukkiger kan worden met iemand anders. En als er kinderen in het spel waren zou ik er niet eens van dromen omdat te doen. Gezinsbelang gaat boven eigenbelang!
Dus je conclusie is onjuist.
Als jij ervoor kiest om je leven te slijten als een 'niet echt ongelukkige' maar tevreden man, dan is dat jouw keuze, maar verdient je vrouw geen gelukkige man dan?
Ik ben het met je eens wat betreft gezinsbelang boven eigenbelang. Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Is het niet zo dat die spinningleraar toch best veel druk uitoefent, ook al probeert hij dat misschien te maskeren door te zeggen dat hij er voor je zal zijn en dat soort dingen? Ik bedoel, als hij nu al hele scenario's schetst dat hij met jullie drieën verder wil, na twee maanden, dan loopt hij toch best hard van stapel en dat lijkt me ook wel een manier van druk uitoefenen.
Daarbij, je bent gewoon verliefd en daardoor heb je een soort rode peper in je reet, het moet snel, je moet bij die ander zijn, de rust en gewenning in je relatie die je eerder heel normaal vond is opeens 'de rek is eruit'. Ben het ook wel met DarkElf eens, het gaat wel heel snel. Natuurlijk kunnen wij niet voor een ander beslissen 'nu mag je scheiden' maar toch. 't Komt wel heel impulsief over. Zowel van jou als van dat vriendje.
Daarbij, je bent gewoon verliefd en daardoor heb je een soort rode peper in je reet, het moet snel, je moet bij die ander zijn, de rust en gewenning in je relatie die je eerder heel normaal vond is opeens 'de rek is eruit'. Ben het ook wel met DarkElf eens, het gaat wel heel snel. Natuurlijk kunnen wij niet voor een ander beslissen 'nu mag je scheiden' maar toch. 't Komt wel heel impulsief over. Zowel van jou als van dat vriendje.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Eens is met DarkElf.
Op mij komt het ook over alsof je met -relatief- groot gemak je huidige relatie weg wilt gooien voor iemand die je -laten we wel wezen- nog niet echt kent. In net twee maanden tijd kun je iemand niet kennen.
Pas na verloop van tijd komen de mindere kanten aan het licht. Laat je niet tezeer misleiden door je rozewolk-gevoel, maar geef je echtgenoot het respect dat ie verdient door je huwelijk een faire kans te geven.
Het komt nu een beetje over alsof je die optie hoe dan ook overboord hebt gegooid. En dat zou wel eens eeuwig zonde kunnen blijken.
Op mij komt het ook over alsof je met -relatief- groot gemak je huidige relatie weg wilt gooien voor iemand die je -laten we wel wezen- nog niet echt kent. In net twee maanden tijd kun je iemand niet kennen.
Pas na verloop van tijd komen de mindere kanten aan het licht. Laat je niet tezeer misleiden door je rozewolk-gevoel, maar geef je echtgenoot het respect dat ie verdient door je huwelijk een faire kans te geven.
Het komt nu een beetje over alsof je die optie hoe dan ook overboord hebt gegooid. En dat zou wel eens eeuwig zonde kunnen blijken.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
of wat dacht je van
Een ongelukkige Ma die al zoveel relaties geprobeerd heeft maar steeds maar voor een jaartje of 2, waarna het toch weer niet goed blijkt, met elke paar jaar dus een nieuwe stiefpa.
Wat zal ik hier nou eens van maken?
En dus ontneem je je man het plezier van elke dag jullie (!!) kinderen te zien? Je doet net alsof je gewoon je biezen pakt met kindertjes naar die nieuwe kerel toerent. Hoe voelt je man zich daaronder? Wil hij de kinderen niet houden?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Wauw, supergaaf deze reacties van jullie! Mijn man had hem twee keer gezien toen er nog niets speelde tusen ons en toen ik het hem een aantal weken geleden vertelde, schrok hij natuurlijk heel erg en hij wilde verder met mij. Hij dacht dat het allemaal wel zou overwaaien. Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdiend.
Mod @ #1337peeps
Ik ga er ff van uit dat TS niet loopt te bullshitten en dus gewoon doet wat ze zegt.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:40 schreef Ecaz het volgende:
[..]
of wat dacht je van
Een ongelukkige Ma die al zoveel relaties geprobeerd heeft maar steeds maar voor een jaartje of 2, waarna het toch weer niet goed blijkt, met elke paar jaar dus een nieuwe stiefpa.
Oftewel: niet meteen in een nieuwe relatie storten.
In dat geval staat de keuze om bij haar man weg te gaan los van die spinning instructeur.
Dat is tenminste wat ik eruit haal.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
* Chevalric snapt waarom Copycat & DarkElf de mods van R&P zijn... Jullie weten het prima te verwoorden.
Het is precies wat ik ook probeerde duidelijk te maken. Je bent met je man getrouwd en hebt er voor gekozen om met hem kinderen te krijgen. Dat doe je niet omdat "hij wel lief is", maar omdat je van 'm houdt. Het feit dat je nu hoteldebotel bent van een vent een strakke broek (sorry, vooroordeel ) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
Het is precies wat ik ook probeerde duidelijk te maken. Je bent met je man getrouwd en hebt er voor gekozen om met hem kinderen te krijgen. Dat doe je niet omdat "hij wel lief is", maar omdat je van 'm houdt. Het feit dat je nu hoteldebotel bent van een vent een strakke broek (sorry, vooroordeel ) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
Ok, da's heel simpel te verifieren: hoe vaak heeft de TS er over gedacht om de relatie met haar man te verbreken VOORDAT ze de spinning instructeur leerde kennen?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:43 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Ik ga er ff van uit dat TS niet loopt te bullshitten en dus gewoon doet wat ze zegt.
Oftewel: niet meteen in een nieuwe relatie storten.
In dat geval staat de keuze om bij haar man weg te gaan los van die spinning instructeur.
Dat is tenminste wat ik eruit haal.
Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen. Mijn ziet geen problemen en is niet echt een prater, dus daar ben ik op gestrand. Die "fling" is voor mij ontzettend belangrijk. Het voelt goed en echt.. We zijn veel samen geweest en voelen elkaar goed aan..
Ingbabe
Gelukkig dan maar dat jij daar niet over gaat, maar iemand die in het belang van de kinderen beslist en zich niet bemoeit met de relatie an sich.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:42 schreef DGTL_Magician het volgende:
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdiend.
Begrijp je kwaadheid hoor, maar dat is geen basis om de voogdij over twee kinderen toe te wijzen. Het kan zomaar gebeuren dat het in het belang van die kinderen is om bij de moeder te blijven, ook al is zij verantwoordelijk voor het stuklopen van de relatie.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Je hebt het over keihard vechten voor je relatie, mee eens zou ik zeggen in de eerste instantie, als je allebei maar wilt!! Maar toen ik aangaf dat ik het niet mee zo zag zitten op de manier waarop we op dat moment met elkaar omgingen (als huisgenoten) heeft mijn ex ook niet 1 poging ondernomen om het dan wel naar mijn zin te maken maar had er zich meteen bij neergelegd en had binnen 5 weken een andere vriendin.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef DarkElf het volgende:
twee maanden is idd kort,ook al heb je langer het gevoel dat je iets mist, dan nog is het kort.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Waar het bij mij om gaat is dat je je niet voortdurend moet bezig houden met je eigen geluk, maar ook moet denken aan het geluk van een ander. Bovendien kun je een relatie van 2 maanden niet vergelijken met een relatie van 10 jaar. Misschien is ze volgend jaar veel ongelukkiger met die vriend van haar. Dan denk je misschien, nou ja, eigen schuld. Maar dan zijn haar huidige man plus haar kinderen ook zwaar getroffen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Mijn ex-vriend is ook een hele lieve vent, maar ik ben dus niet gelukkig met hem.
Dus je conclusie is onjuist.
Als jij ervoor kiest om je leven te slijten als een 'niet echt ongelukkige' maar tevreden man, dan is dat jouw keuze, maar verdient je vrouw geen gelukkige man dan?
Ik ben het met je eens wat betreft gezinsbelang boven eigenbelang. Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
Jij hebt wellicht nooit een scheiding meegemaakt, vandaar dat je zo lichtzinnig doet in je tweede stukje tekst. Maar ik kan je wel vertellen dat je geen garantie hebt een gelukkige ma en stiefpa over een aantal jaar. Een kind is veel liever bij zijn eigen ouders en willen na een scheiding voortdurend dat hun ouders weer bijelkaar komen, ook al waren ze niet al te gelukkig.
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Als mijn vrouw voor een verliefdheid van 2 maanden de stabiliteit van het gezin wil opgeven, dan zorg ik ervoor dat ze mijn kinderen niet van me af kan pakken. Als mijn vrouw niet meer met mij kan samen leven... tja dat is dan jammer, maar ik zie mijzelf op zo'n moment als hoofdverantwoordelijke voor mijn kinderen.
Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.
Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.
Doe eens wild ....
kijk mensen tegenwoordig zijn sneller ontevreden en op dingen uitgekeken, ze zijn te wijs en zien te veel, allemaal impulsen en dingetjes om je heen, het werkt als een domino effect en iedereen doet er aan mee, of ie het wil of niet, het heerst en om het te vergelijken met vroeger kan niet de tijden waren anders, veel mensen jaren lang ongelukkig met elkaar maar voor de schijn bij elkaar, tegenwoordig is het makkelijker, maar of dit goed is weet ik niet, met de wegwerpmaatschapij, lijkt dit onoverkomelijk, succes ts, geen makkelijke keuzes, slaap er nog ns overquote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Hm, een scheiding levert meestal meer problemen op dan van te voren gedacht, ook als jullie 'als vrienden' uit elkaar zouden gaan. Jij gaat er namelijk toch gewoon met een ander vandoor, dus komt er vaak narigheid bij in de vorm van bijvoorbeeld jaloezie. En dan?
Dan vind je het opeens niet meer zo leuk dat je kinderen naar die man gaan, of je man vindt het maar niets dat je kinderen naar jou en die flierefluiter gaan, dus komt er toch oorlog. En wie zijn de dupe? Take a guess...
Ik ben heel blij dat mijn ouders destijds hebben besloten wel bij elkaar te blijven, ondanks een affaire. Het kostte moeite, maar ze zijn nu nog steeds gelukkig en de kinderen ook.
Advies: een relatietherapeut inschakelen kan nooit kwaad...
Dan vind je het opeens niet meer zo leuk dat je kinderen naar die man gaan, of je man vindt het maar niets dat je kinderen naar jou en die flierefluiter gaan, dus komt er toch oorlog. En wie zijn de dupe? Take a guess...
Ik ben heel blij dat mijn ouders destijds hebben besloten wel bij elkaar te blijven, ondanks een affaire. Het kostte moeite, maar ze zijn nu nog steeds gelukkig en de kinderen ook.
Advies: een relatietherapeut inschakelen kan nooit kwaad...
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
"Ik heb wel willen vechten ervoor maar kon het nooit echt opbrengen.."...
en daarna:
"Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen."..
ik ben verward wat is het nu?
en daarna:
"Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen."..
ik ben verward wat is het nu?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
mijn post was dan ook gericht aan de TSquote:Op dinsdag 21 december 2004 15:47 schreef Happy_Sonic het volgende:
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Mijn ex was geen prater, zeker niet wanneer er problemen waren. Ik had er nog nooit ruzie meegehad. Me altijd overal bij neergelegdasl ik het ergens over oneens was en tegen een muur stond te praten. Toen er dus echte problemen waren stelde hij de zondag op als praatdag!quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Ik heb er nooit heel erg concreet over gedacht om hem te verlaten. Ik dacht meer :"dit zal het wel zijn"... nu voel ik bij een ander, andere dingen (enne, niet alleen in die strakke broek hoor!!) die ik echt heb gemist. Ik heb het met mijn man over de kinderen gehad en hij vindt dat als wij uit elkaar gaan, de kinderen bij mij blijven..
Ik ga niet direct een nieuw huisje boompje beestje opbouwen met R, maar eerst de boel op poten krijgen voor onszelf. Hij zet me helemaal niet onder druk omdat hij de keus bij mij laat. Ik heb hem zelf gevraagd hoe hij het zag: gescheiden vrouw met twee kinderen kan afschrikken toch?? Daar heeft hij dus wel goed over nagedacht en staat er voor zichzelf achter. Betekend niogmaals niet dat ik van het ene bed het andere inhobbel....
Ik ga niet direct een nieuw huisje boompje beestje opbouwen met R, maar eerst de boel op poten krijgen voor onszelf. Hij zet me helemaal niet onder druk omdat hij de keus bij mij laat. Ik heb hem zelf gevraagd hoe hij het zag: gescheiden vrouw met twee kinderen kan afschrikken toch?? Daar heeft hij dus wel goed over nagedacht en staat er voor zichzelf achter. Betekend niogmaals niet dat ik van het ene bed het andere inhobbel....
Ingbabe
Die mag ze zelf beantwoorden.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:45 schreef Chevalric het volgende:
[..]
Ok, da's heel simpel te verifieren: hoe vaak heeft de TS er over gedacht om de relatie met haar man te verbreken VOORDAT ze de spinning instructeur leerde kennen?
Maar als ik naar mezelf kijk dan liep ik al een klein jaar met een niet duidelijk definieerbaar gevoel rond. Achteraf bleek het dus het gemis aan gevoelens te zijn. Een half jaar geleden ben ik begonnen met erover te praten en praten en praten en praten. Op een verkeerde manier? Misschien. Te laat? Zeker weten.
Maar ik ben er wel achter dat praten niet helpt als de gevoelens weg zijn.
Misschien verergert het zelfs, omdat praten vaak ook betekent verwachtingen bij de ander neerleggen over diens persoonlijkheid.
En het scheppen van (wederzijdse) verwachtingen resulteert in proberen iemand te worden die je niet bent of wilt zijn. Dat geeft ook wrijving en verlies van contact met jezelf.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
* FritsVanEgters is het er hartgrondig mee eens.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:42 schreef DGTL_Magician het volgende:
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdient.
Tuurlijk, bel gelijk een advocaat.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:25 schreef DarkElf het volgende:
ik weet ook wel dat rechters kijken naar wie er het best ervoor kan zorgen...
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
ik denk dat je mijn post helemaal niet snapt, ik heb het niet over advocaten, ik heb het over dat rechters kijken naar wie er het best voor zorgt, en dat was een reactie op iemand anders verder niets.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:53 schreef FritsVanEgters het volgende:
[..]
Tuurlijk, bel gelijk een advocaat.
(en die reageerde op mijn post die voor mij alleen over die vader ging, om zijn situatie te benadrukken)
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Helemaal mee eens. Als mijn (egoistische) vrouw een scheiding veroorzaakt dat voortkomt uit een verliefdheid van 2 maanden zou het niet eerlijk zijn als zij dan ook nog de kinderen mag hebben. Helaas gebeurt dat vaak wel en sta je als nobele man machteloos te kijken hoe je vrouw je leven kapot heeft gemaakt vanwege een verliefheidje.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:49 schreef Tarot het volgende:
Als mijn vrouw voor een verliefdheid van 2 maanden de stabiliteit van het gezin wil opgeven, dan zorg ik ervoor dat ze mijn kinderen niet van me af kan pakken. Als mijn vrouw niet meer met mij kan samen leven... tja dat is dan jammer, maar ik zie mijzelf op zo'n moment als hoofdverantwoordelijke voor mijn kinderen.
Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...
Ingbabe
Ik begreep je post wel maar gebruikte hem als handvat om te zeggen dat een rechter er pas iets over zegt als je hem dat vraagt.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:55 schreef DarkElf het volgende:
[..]
ik denk dat je mijn post helemaal niet snapt, ik heb het niet over advocaten, ik heb het over dat rechters kijken naar wie er het best voor zorgt, en dat was een reactie op iemand anders verder niets.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
nogmaals: voordat iedereen advocaten gaat inschakelen: mijn man is van mening dat de kinderen bij mij het beste afzijn. Hij weet dat ik nooit iemand zou uitzoeken om mee verder te gaan, die niet goed voor kinderen zou zijn..
Ingbabe
De moeders die in ken hebben in ieder geval alles over voor hun kinderen. Sterker nog, vaak zijn ze alleen gelukkig als hun kinderen ook gelukkig zijn. Heel mooi dat je gelukkig bent met je nieuwe vriend, maar hoe gelukkig ben je straks, als je je man en kinderen diep ongelukkig hebt gemaakt en meer (onherstelbare) schade hebt achtergelaten dan je lief is?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:56 schreef Ing het volgende:
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Dat zou dus zomaar zo kunnen zijn. Maar ik weet wel wat ik er van zou vinden in mijn eigen relatie. Ik lees dat de TS haar man het niet erg vindt.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:46 schreef Angeles het volgende:
[..]
Gelukkig dan maar dat jij daar niet over gaat, maar iemand die in het belang van de kinderen beslist en zich niet bemoeit met de relatie an sich.
Begrijp je kwaadheid hoor, maar dat is geen basis om de voogdij over twee kinderen toe te wijzen. Het kan zomaar gebeuren dat het in het belang van die kinderen is om bij de moeder te blijven, ook al is zij verantwoordelijk voor het stuklopen van de relatie.
Ik vind dat een man net zoveel recht heeft op de kinderen dan de vrouw. Dat een rechter daar anders over kan denken spreekt vanzelf.
Mod @ #1337peeps
Toch, los van dat het hier wel om een behoorlijk impulsieve actie gaat. Echtscheidingen komen toch behoorlijk veel voor in gezinnen. Zijn dat dan allemaal nietsontziende egoïsten, is het anders als het initiatief voor de echtscheiding bij de vader ligt of is het alleen goed te keuren als de ouders het er samen over eens zijn dat het beter is? Of is het hier anders omdat er een ander in het spel is?
Ik ben het ermee eens dat het voor kinderen niet leuk is, maar soms ontkom je toch niet aan een scheiding? Als een moeder heel erg ongelukkig is met de vader dan voelen de kinderen dat echt wel, zeker als ze wat ouder worden.
Ik ben het ermee eens dat het voor kinderen niet leuk is, maar soms ontkom je toch niet aan een scheiding? Als een moeder heel erg ongelukkig is met de vader dan voelen de kinderen dat echt wel, zeker als ze wat ouder worden.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
"hij mag ze altijd zien als hij dat wil", ach, wat nobel van je. Wat geweldig lief en prijzenswaardig dat je man aan jou mag vragen of hij zijn kinderen mag zien. Super dat je altijd ja zegt.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:31 schreef Ing het volgende:
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.
Jij maakt zíjn huwelijk, zijn héle leven kapot, je breekt zijn gezin in stukken en dan ga je ook nog zo nobel zitten doen dat je niet lullig over hem gaat doen, of tegen hem???
Mijn God, wat egoistisch. Waarom ga je er om te beginnen al van uit dat de kinderen met jou mee gaan? Jij gaat nota bene weg, en besluit maar meteen dat de kinderen bij jou horen, máár je huidige man mag ze nog wel zien hoor. Jij gaat weg, waarom dan de kinderen niet bij hem laten?
Jij gaat weg, en post hier dat je vriendje er zal zijn voor jou en je kinderen. Waarom hebben je kinderen iemand nodig die er voor hen zal zijn? Ze hébben toch een vader? En dan nog zoiets, je hebt het over een "vriendje"! Van een volwassen persoon zou je toch wat meer verwachten...
Evenals de opmerking dat je tussen 6 november en vandaag (even rekenen, 45 dagen dus!!!) van iemand bent gaan houden en daar je hele leven (Dat moet je verder zelf weten) én dat van je kinderen en man wilt gaan opbreken. Kom op zeg, 45 dagen? Je klinkt als een puber, alleen verwacht je daar nog van dat ze het onderscheid tussen verliefdheid en houden van nog niet kunnen maken.
Ja sorry hoor, maar ik ben van mening dat de mensheid tegenwoordig te snel een huwelijk opbreekt, dat men alleen aan zichzelf denkt en niet van plan is nog te strijden voor een langdurige relatie, alleen om de spanning van een (wie weet) kortstondige verliefdheid. Ik heb daar zo'n hekel aan. Je belooft eeuwige trouw. Natuurlijk kan het fout gaan, natuurlijk kun je scheiden, maar om nu na 45 dagen (7 weken, welgeteld) te besluiten om je hele huwelijk maar weg te gooien, nee, dat gaat er bij mij niet in.
en mocht je nu vertellen "als je het niet met me eens bent, blijf dan weg uit dit topic", nee dat doe ik niet, jij vraagt om raad en om opinies, dan zal ik de mijne geven ook
Misschien moet jij gewoon eens een goede psycholoog bezoeken en aan jezelf gaan werken. Volgens mij ben je eerder ontevreden met je eigen gebrek aan assertiviteit, dan met je relatie. Je laat het zelf zover komen dat je je moet wegcijferen, denk je nou werkelijk dat dat in een andere relatie anders is? Dan heb je nog steeds kinderen, ouders, vrienden, werk, en een partner die na verloop van tijd ook zo attent niet meer is... Dan moet je ook werken, lief zijn voor je kinderen, dingen in het huishouden doen, er zijn nog steeds mensen die een beroep op je doen om ze te helpen of naar ze te luisteren... Daar verandert een partner niks aan. De enige die dingen kan veranderen aan jouw manier om daarmee om te gaan, ben jij zelf... Niet een man.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:56 schreef Ing het volgende:
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...
Jij zoekt opvulling voor je leven in je partner. Dom. Je partner kan hooguit een aanvulling op jezelf zijn... Op deze manier word je nooit gelukkig. Maar je moet het zelf maar weten, als jij het liever zo oplost en anderen meesleept in je problemen is dat vást de beste oplossing...
[ Bericht 0% gewijzigd door innovative op 21-12-2004 16:17:20 ]
De mening van je man is voor mij niet het belangrijkste. Zijn mening is niet automatisch de beste oplossing. De (ongemanipuleerde) wens van de kinderen speelt o.a. een rol, en hun belang is niet alleen gediend door meningen maar ook door logica.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:00 schreef Ing het volgende:
nogmaals: voordat iedereen advocaten gaat inschakelen: mijn man is van mening dat de kinderen bij mij het beste afzijn.
Mamma gaat weg en ik moet mee valt niet te begrijpen, net als pappa moet weg of hoe je dat ook in de praktijk brengt. Jij wilt weg uit het gezin, zo moet het dan ook gebeuren. Een situatie waarin de kinderen bij jou blijven of meegaan is krom imo.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Wat iedereen voor het gemak maar schijnt te vergeten is dat het geluk van een ander voor een groot deel afhankelijk is van jouw geluk.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:47 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Waar het bij mij om gaat is dat je je niet voortdurend moet bezig houden met je eigen geluk, maar ook moet denken aan het geluk van een ander.
Daar heb je gelijk in. Maar los van elkaar kun je het wel bekijken.quote:Bovendien kun je een relatie van 2 maanden niet vergelijken met een relatie van 10 jaar.
Je wordt niet voor niets verliefd op een ander. Er is iets mis in de huidige relatie. Als je daar samen naar kijkt en praat en praat en nog eens praat en er verandert in de loop van al dat gepraat helemaal niets in de relatie, wil je dat dan tot je dood doorzetten?
Ze is f*cking 32!! Met een beetje mazzel wordt ze 100. Da's nog 68 jaar 'tevreden' zijn...
Of mag ze wel bij hem weg als de kids wat ouder zijn?
En zo ja: hoe oud moeten ze dan zijn?
Koffiedik kijken kunnen we gelukkig geen van allen en garanties heb je nooit. In niks.quote:Misschien is ze volgend jaar veel ongelukkiger met die vriend van haar. Dan denk je misschien, nou ja, eigen schuld. Maar dan zijn haar huidige man plus haar kinderen ook zwaar getroffen.
Jij hebt wellicht nooit een scheiding meegemaakt, vandaar dat je zo lichtzinnig doet in je tweede stukje tekst. Maar ik kan je wel vertellen dat je geen garantie hebt een gelukkige ma en stiefpa over een aantal jaar. Een kind is veel liever bij zijn eigen ouders en willen na een scheiding voortdurend dat hun ouders weer bijelkaar komen, ook al waren ze niet al te gelukkig.
Dat kinderen willen dat hun ouders bij elkaar zijn is logisch.
Ze houden van allebei en pa en ma samen zijn hun stabiliteit.
Dat is dus een van die consequenties waar TS mee te maken krijgt.
Maar dat wil niet zeggen dat je voor de kinderen bij elkaar moet blijven.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Harde woorden van innovative, maar wel heel ware woorden...
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Dat begrijp ik. Maar in de praktijk kan het meestal niet 50/50 verdeeld worden en moet er toch een keuze worden gemaakt. Veel mensen reageren vanuit hun kwaadheid op de persoon die de echtscheiding in werking heeft gezet, zeker als die verliefd is op een ander, en vinden dan dus dat de kinderen daardoor automatisch aan de ander moet worden toegewezen. Maar dat is niet altijd in het belang van de kinderen, en dat weegt zwaarder dan de schuldvraag wat betreft de scheiding. Degene die de minste schuld heeft aan de scheiding, is niet daardoor de meest geschikte ouder om de voogdij te hebben.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:06 schreef DGTL_Magician het volgende:
Dat zou dus zomaar zo kunnen zijn. Maar ik weet wel wat ik er van zou vinden in mijn eigen relatie. Ik lees dat de TS haar man het niet erg vindt.
Ik vind dat een man net zoveel recht heeft op de kinderen dan de vrouw. Dat een rechter daar anders over kan denken spreekt vanzelf.
Overigens ligt dat in de meeste gevallen toch niet zo glashelder en zijn er twee kanten aan het verhaal, waar twee vechten hebben twee schuld, dus behoudens hele extreme gevallen (mishandeling of zoiets) kun je daar toch erg weinig mee.
Ik ben vaak wel een beetje allergisch voor moeders (of vaders, zal ook wel gebeuren) die hun kind te snel een stiefvader door de strot willen drukken en ook weinig begrip kunnen opbrengen als dat niet direct zo goed botert. Je kinderen gaan dan wel voor, al betekent dat dat jouw relatie een beetje naar het tweede plan verdwijnt en je in het begin niet vrijelijk je nieuwe partner over de vloer kunt halen. Als ik soms lees hoe onverantwoordelijk sommige gescheiden ouders daarmee omgaan dan ben ik wel eens voor herziening van zo'n toewijzing.
Ik vind zo'n verandering ook vaak zo radicaal, van 'je vader elke dag zien' naar 'een weekendje in de twee weken'. Daar zou ik ook moeite mee hebben. Co-ouderschap is dan een optie, maar dat werkt ook alleen als je in redelijke harmonie uit elkaar bent gegaan en er zitten ook weer allerlei haken en ogen aan.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
maar TS er vroeg iemand naar wat jij vindt van de houding van je vriendje die na 45 dagen jullie alle drie wil verwelkomen etc en ik geloof niet dat je geantwoord hebt? of ik heb er over heen gelezen dat kan ook maar ben er benieuwd naar.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Vraag jezelf eens af: waarom zou je je bij deze "R" vent over 10 jaar niet net zo voelen, als je je nu voelt bij je huidige man?
Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?
Wat mij betreft heb je de keuze gemaakt om bij je man te blijven op het moment dat het eerste kind van jullie samen ter aarde kwam. En tenzij samenleven met je man een hel wordt, zie ik geen reden om je man te verlaten. Verliefdheid is ook maar tijdelijk, dat is wel gebleken. En het gras bij de buren? Dat blijft altijd groener..
Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?
Wat mij betreft heb je de keuze gemaakt om bij je man te blijven op het moment dat het eerste kind van jullie samen ter aarde kwam. En tenzij samenleven met je man een hel wordt, zie ik geen reden om je man te verlaten. Verliefdheid is ook maar tijdelijk, dat is wel gebleken. En het gras bij de buren? Dat blijft altijd groener..
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Het gaat mij om het rechtsvaardigheidsgevoel van de kinderen. Zij kunnen zich het best schikken in verminderd contact met de ouder die daar zelf schuld aan heeft.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:17 schreef Angeles het volgende:
[..]
Dat begrijp ik. Maar in de praktijk kan het meestal niet 50/50 verdeeld worden en moet er toch een keuze worden gemaakt. Veel mensen reageren vanuit hun kwaadheid op de persoon die de echtscheiding in werking heeft gezet, zeker als die verliefd is op een ander, en vinden dan dus dat de kinderen daardoor automatisch aan de ander moet worden toegewezen. Maar dat is niet altijd in het belang van de kinderen, en dat weegt zwaarder dan de schuldvraag wat betreft de scheiding. Degene die de minste schuld heeft aan de scheiding, is niet daardoor de meest geschikte ouder om de voogdij te hebben.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Okee, dat mag jij vinden.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Als je alles goed hebt afgewogen, als je zeker weet dat het geen bevlieging is, geen vlucht omdat R je iets geeft wat je in je huidige relatie mist en wellicht opnieuw zou kunnen creëren, dan is mijn mening het volgende.
Het klinkt misschien lullig, maar in het kader van kwetsen maakt het voor anderen niet zo veel uit wat je doet.
Als je weg gaat, kwets je je man. Punt.
Je kunt om die reden bij je man blijven, omdat 'dat zo hoort', maar daar wordt hij op langere termijn ook niet vrolijk van. Jij bent namelijk liever bij R en dat gaat je partner absoluut merken.
De kinderen gaan de wrijving tussen jullie merken en dan is iedereen ongelukkig.
En als je je man verlaat kwets je hem ook. Je kids zullen alleen worden gekwetst als jij en je man geen goede regeling kunnen treffen.
En wat je ouders en vrienden ervan vinden is niet belangrijk. Ze zouden falikant achter je moeten staan. Wat je ook beslist.
Het gaat om jou, om jouw ziel.
Succes en veel geluk iig!
Maar wat ik vetgedrukt hebt is een beetje kort door de bocht. Als jij denkt dat je kinderen niet kwetst met een goede regeling als hun ouders gaan scheiden dan zit jij er echt falikant naast. En daar gaat het vooral om. De aanwezigheid van de kinderen maakt deze situatie gecompliceerder. Misschien moet je het maar eens vanuit het oogpunt van hun bekijken, of van haar man.
Daar komt bij dat je net doet of de verliefdheid van de TS voor altijd en eeuwig blijft. Dat lijkt me sterk van verliefdheid gaat bijna altijd over. Dus dat haar echtgenoot er op langere termijn niet vrolijk van wordt en dat de kinderen de wrijving gaan merken hoeft helemaal niet zo te zijn.
Ik ben het eens met je uitspraak dat je je niets hoeft aan te trekken van wat je ouders/vrienden vinden, maar ik zie niet in waarom ze falikant achter haar keuze moeten staan
Sta jij altijd achter de keuzes van jou ouders en vrienden. Ik zeker niet.
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Amen!quote:Ja sorry hoor, maar ik ben van mening dat de mensheid tegenwoordig te snel een huwelijk opbreekt, dat men alleen aan zichzelf denkt en niet van plan is nog te strijden voor een langdurige relatie, alleen om de spanning van een (wie weet) kortstondige verliefdheid. Ik heb daar zo'n hekel aan. Je belooft eeuwige trouw. Natuurlijk kan het fout gaan, natuurlijk kun je scheiden, maar om nu na 45 dagen (7 weken, welgeteld) te besluiten om je hele huwelijk maar weg te gooien, nee, dat gaat er bij mij niet in.
When the going gets tough, the tough gets going.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Helemaal mee eens.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:20 schreef AgLarrr het volgende:
Vraag jezelf eens af: waarom zou je je bij deze "R" vent over 10 jaar niet net zo voelen, als je je nu voelt bij je huidige man?
Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?
Wat mij betreft heb je de keuze gemaakt om bij je man te blijven op het moment dat het eerste kind van jullie samen ter aarde kwam. En tenzij samenleven met je man een hel wordt, zie ik geen reden om je man te verlaten. Verliefdheid is ook maar tijdelijk, dat is wel gebleken. En het gras bij de buren? Dat blijft altijd groener..
Zo zie ik het nou ook!
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Het is absoluut niet zo dat ik mensen weg wil houden van de discussie omdat het antwoord me niet bevalt. Jullie zetten me gewoon aan het denken en dat is goed. Ik heb over een heleboel dingen het afgelopen jaar nagedacht en denk dat we misschien binnen 2-3 jaar uit elkaar gegaan waren omdat het niet zou werken. Het is nu doordat ik R ben tegengekomen allemaal in een stroomversnelling geraakt. De bslissing dat de kinderen bij mij zouden blijven is niet iets dat ik heb geroepen. Dit heb ikn eerder aangegeven, maar we hebben het erover gehad dat het voor hen het beste is om in hun eigen omgeving te blijven (school, huis etc).
We hebben het er altijd over gehad dat mocht het fout gaan ik in het huis zou blijven, omdat het huis al van mij was voordat wij elkaar leerden kennen. Voor de kinderen is dit goed omdat er in ieder gevla op dat gebied niets veranderd. Het is toch belangrijk dat R aangeeft dat hij er ook voor mij kinderen zal zijn. Wat dan?? Ik zal nooit voor iemand kiezen die er niet voor mij kinderen zal zijn, maar alleen voor mij kiest. Het is niet zwart-wit en ik weet dat er mensen gekwetst gaan worden. Mijn prioriteit ligt bij de kinderen en als wij het samen niet redden, zal ik er altijd voor zorgen dat ze het goed krijgen. Mijn man heeft ook zij verantwoordelijkheden hoor! Het zou wel makkelijk zijn om te zeggen" zij rot op dus laat ze alles mbt de kids ook maar zelf oplossen". Hierbij denk ik aan scholen kiezen, vrienden etc.. nee, dat doe je samen en daar heb je contact over...
Lijkt mij tenminste logisch en zo ziet mijn man dat gelukkig ook..
wel een eye opener dit forum en ik neem absoluut dingen mee hieruit om goed over na te denken...
We hebben het er altijd over gehad dat mocht het fout gaan ik in het huis zou blijven, omdat het huis al van mij was voordat wij elkaar leerden kennen. Voor de kinderen is dit goed omdat er in ieder gevla op dat gebied niets veranderd. Het is toch belangrijk dat R aangeeft dat hij er ook voor mij kinderen zal zijn. Wat dan?? Ik zal nooit voor iemand kiezen die er niet voor mij kinderen zal zijn, maar alleen voor mij kiest. Het is niet zwart-wit en ik weet dat er mensen gekwetst gaan worden. Mijn prioriteit ligt bij de kinderen en als wij het samen niet redden, zal ik er altijd voor zorgen dat ze het goed krijgen. Mijn man heeft ook zij verantwoordelijkheden hoor! Het zou wel makkelijk zijn om te zeggen" zij rot op dus laat ze alles mbt de kids ook maar zelf oplossen". Hierbij denk ik aan scholen kiezen, vrienden etc.. nee, dat doe je samen en daar heb je contact over...
Lijkt mij tenminste logisch en zo ziet mijn man dat gelukkig ook..
wel een eye opener dit forum en ik neem absoluut dingen mee hieruit om goed over na te denken...
Ingbabe
Tekortkomingen hebben niets met gevoelens te maken.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:20 schreef AgLarrr het volgende:
Vraag jezelf eens af: waarom zou je je bij deze "R" vent over 10 jaar niet net zo voelen, als je je nu voelt bij je huidige man?
Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Dat weet ik zo net nog niet. Dat hangt helemaal af van de band die de kinderen hebben met de beide ouders. Sowieso vind ik dat hele jonge kinderen niet belast moeten worden daarmee. Van jonge kinderen mag je nog geen solidariteit verwachten op dat gebied. In dit geval snappen ze waarschijnlijk helemaal nog niet waar het om gaat, het zijn peuters.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:21 schreef FritsVanEgters het volgende:
Het gaat mij om het rechtsvaardigheidsgevoel van de kinderen. Zij kunnen zich het best schikken in verminderd contact met de ouder die daar zelf schuld aan heeft.
Kinderen vanaf twaalf jaar worden gehoord in de voogdijzaak en als het dan een rol voor ze speelt zullen ze dat zelf wel aangeven.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Zeggen is één, dingen nakomen is een tweede... Dat geldt voor iedereen en ook voor R die bij zijn vriendin toch plots twee kinderen cadeau krijgt...
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Weet je wat jij eens moet doen.
Ga een paar weken bij je moeder/vriendin wonen. Iemand die het liefste geen reet op je inpraat, over die situatie dan. Ga dan maar eens goed nadenken wat jij je kinderen gaat aandoen, hoe belachelijk het is dat je na twee maanden spanning als zogenaamd volwassen vrouw een relatie van 10 jaar wilt beëindigen.
Je hebt een grote kans dat je kinderen gaan haten. Geloof me. Ik heb het zelf ook meegemaakt.
Ga een paar weken bij je moeder/vriendin wonen. Iemand die het liefste geen reet op je inpraat, over die situatie dan. Ga dan maar eens goed nadenken wat jij je kinderen gaat aandoen, hoe belachelijk het is dat je na twee maanden spanning als zogenaamd volwassen vrouw een relatie van 10 jaar wilt beëindigen.
Je hebt een grote kans dat je kinderen gaan haten. Geloof me. Ik heb het zelf ook meegemaakt.
We'll keep on whispering our mantras.
Bepaalde gevoelens kunnen je er toe aanzetten bepaalde tekortkomingen niet te zien.quote:Tekortkomingen hebben niets met gevoelens te maken.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Je klinkt als een vrouw die eindelijk aandacht voor haar persoonlijke zelf krijgt. Niet gek dat je dan op diegene die je dat geeft verliefd wordt.
Je zegt dat je man geen prater is en je met R. onafgebroken uren hebt zitten praten met bijbehorende fijne gevoel. Niet gek dat je verliefd wordt op iets dat je bij je eigen man mist.
Hoewel ik me kan voorstellen dat je het op dit moment erg moeilijk hebt vindt ik, net als vele andere posters, dat je heel erg kort door de bocht gaat.
Oh ja, heb het ook meegemaakt hoor en had dezelfde leeftijd als jij nu. Uiteindelijk ben ik niet vreemd gegaan en heb geprobeerd om het niet te 'voeden' door elkaars gezelschap veel op te zoeken.
(Helemaal geen contact meer kan ook een obsessie geven trouwens).
Wat ik wel gedaan heb is voor de relatie met mijn man te gaan vechten. Mezelf dwingen om allerlei leuke dingen van hem naar voren te schuiven, en de zgn. leuke kanten van de nieuwe vlam te bagataliseren. Het hielp ook nog. Gewoon erin pompen.
Ook veel met elkaar praten en leuke dingen met elkaar doen hielp.
Het kost wat tijd, maar uiteindelijk is het weer helemaal goed gekomen. We zijn nu 10 jaar verder dan toen en het gaat nog steeds prima.
Wat ben ik blij dat ik voor mijn gezin heb gekozen.
Het hoeft niet goed te gaan, maar geef je man en gezin op zijn minst een kans en zet het contact met R. op een heel laag pitje en die met je man op een heel hoog pitje.
En niet (een beetje proberen), maar er helemaal voor gaan.
Dat is toch het minste wat een relatie van 10 jaar met kinderen verdiend.
Sterkte want dit is wel een emotioneel heel moeilijke situatie.
Je zegt dat je man geen prater is en je met R. onafgebroken uren hebt zitten praten met bijbehorende fijne gevoel. Niet gek dat je verliefd wordt op iets dat je bij je eigen man mist.
Hoewel ik me kan voorstellen dat je het op dit moment erg moeilijk hebt vindt ik, net als vele andere posters, dat je heel erg kort door de bocht gaat.
Oh ja, heb het ook meegemaakt hoor en had dezelfde leeftijd als jij nu. Uiteindelijk ben ik niet vreemd gegaan en heb geprobeerd om het niet te 'voeden' door elkaars gezelschap veel op te zoeken.
(Helemaal geen contact meer kan ook een obsessie geven trouwens).
Wat ik wel gedaan heb is voor de relatie met mijn man te gaan vechten. Mezelf dwingen om allerlei leuke dingen van hem naar voren te schuiven, en de zgn. leuke kanten van de nieuwe vlam te bagataliseren. Het hielp ook nog. Gewoon erin pompen.
Ook veel met elkaar praten en leuke dingen met elkaar doen hielp.
Het kost wat tijd, maar uiteindelijk is het weer helemaal goed gekomen. We zijn nu 10 jaar verder dan toen en het gaat nog steeds prima.
Wat ben ik blij dat ik voor mijn gezin heb gekozen.
Het hoeft niet goed te gaan, maar geef je man en gezin op zijn minst een kans en zet het contact met R. op een heel laag pitje en die met je man op een heel hoog pitje.
En niet (een beetje proberen), maar er helemaal voor gaan.
Dat is toch het minste wat een relatie van 10 jaar met kinderen verdiend.
Sterkte want dit is wel een emotioneel heel moeilijke situatie.
Tiki tokt en tikt als een Tokkie zonder tattoo
Tiki
Zoals jij het aangeeft vind ik heel goed.. Misschien moet ik het contat met R op een laag pitje zetten (net als roken: af-en toe 1 is niet slecht, maar direct stoppen frustreert enorm) en thuis gaan kijken wat er nog te doen valt aan ons samen. Misschien dat het lukt, misschien niet, maar de tijd zal het leren. Het is in ieder geval de moeite waard om over na te denken.
Zoals jij het aangeeft vind ik heel goed.. Misschien moet ik het contat met R op een laag pitje zetten (net als roken: af-en toe 1 is niet slecht, maar direct stoppen frustreert enorm) en thuis gaan kijken wat er nog te doen valt aan ons samen. Misschien dat het lukt, misschien niet, maar de tijd zal het leren. Het is in ieder geval de moeite waard om over na te denken.
Ingbabe
[quote]Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
quote]
sorry hoor maar volgens mij heeft iedereen ,als oude zijnde, een fase dat ie denkt dat ie op de achtergrond beland en dat alles belangrijker is vooral met kinderen.
Jeweet dat als je kinderen krijgt je prioriteiten anders komen te liggen en de taak is dan om zelf die spanning te houden in je relatie.Schijnbaar is dat bij jullie mislukt en dan is zo'n andere man heel verleidelijk en lijkt alles perfect maar ook daar komt op een gegeven moment een sleur geloof me.Ik zou maar eens heel goed nadenken wat je op gaat geven.
Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
quote]
sorry hoor maar volgens mij heeft iedereen ,als oude zijnde, een fase dat ie denkt dat ie op de achtergrond beland en dat alles belangrijker is vooral met kinderen.
Jeweet dat als je kinderen krijgt je prioriteiten anders komen te liggen en de taak is dan om zelf die spanning te houden in je relatie.Schijnbaar is dat bij jullie mislukt en dan is zo'n andere man heel verleidelijk en lijkt alles perfect maar ook daar komt op een gegeven moment een sleur geloof me.Ik zou maar eens heel goed nadenken wat je op gaat geven.
Extra wrang juist. Hun leven ligt overhoop maar het lijkt net alsof alles gewoon z'n gangetje gaat, hetzelfde terwijl vader min of meer weg moet. Veel eerlijker zou zijn (tov de kinderen dus) als je staat voor je besluit en weg gaat.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:25 schreef Ing het volgende:
De bslissing dat de kinderen bij mij zouden blijven is niet iets dat ik heb geroepen. Dit heb ikn eerder aangegeven, maar we hebben het erover gehad dat het voor hen het beste is om in hun eigen omgeving te blijven (school, huis etc).
We hebben het er altijd over gehad dat mocht het fout gaan ik in het huis zou blijven, omdat het huis al van mij was voordat wij elkaar leerden kennen. Voor de kinderen is dit goed omdat er in ieder gevla op dat gebied niets veranderd.
Ik waarschuw maar vast, ik denk dat je kinderen het je nog heel lang kwalijk zullen nemen.
Nee, totaal onbelangrijk, aangezien hij (=persoon) de verkeerde reden is voor een scheiding.quote:Het is toch belangrijk dat R aangeeft dat hij er ook voor mij kinderen zal zijn.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Ik denk dat je, zoals andere mensen ook al hebben gezegd, voornamelijk met jezelf in de knoop zit. Als ik jou was, zou ik geen overhaaste beslissingen nemen, en eens goed gaan nadenken over wat je nu eigenlijk dwars zit in je huidige relatie, waardoor je vatbaar bent geworden voor zo'n fitness-leraar, die je in feite alleen dat beloofd wat je al hebt, met je huidige man.
Ga eens na, wat je vervelend vindt aan je huidige leven, ga zelf in therapie, of in relatie-therapie met je huidige man.Maar geef niet zomaar op wat je hebt.
Ga eens na, wat je vervelend vindt aan je huidige leven, ga zelf in therapie, of in relatie-therapie met je huidige man.Maar geef niet zomaar op wat je hebt.
Ananassen
Stofzuigerzakken
Printerinkt
Wormgaten
Stofzuigerzakken
Printerinkt
Wormgaten
Je kent die kerel net een maand!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:19 schreef Ing het volgende:
ja hallo zeg, alsof ik alles in de waagschaal stel van wie ik even geil wordt (zo lees ik je bericht)
We kennen elkaar inmiddels heel goed en hebben het overal over. Het is niet zo dat dit even een verliefdheidje is... Dit gaat echt wel even wat verder dan dat...
Je kent die kerel net een maand! 
Sorry hoor, maar wat ben jij DOM!
Ik vind het zielig voor je man en je kinderen.
Dat het de situatie gecompliceerder maakt, ben ik het helemaal mee eens.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:21 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Okee, dat mag jij vinden.
Maar wat ik vetgedrukt hebt is een beetje kort door de bocht. Als jij denkt dat je kinderen niet kwetst met een goede regeling als hun ouders gaan scheiden dan zit jij er echt falikant naast. En daar gaat het vooral om. De aanwezigheid van de kinderen maakt deze situatie gecompliceerder. Misschien moet je het maar eens vanuit het oogpunt van hun bekijken, of van haar man.
Maar het is zeker niet uitzichtloos.
Wat ik bedoel met niet kwetsen bij een goede regeling is dat kinderen niet doodongelukkig hoeven te zijn met de situatie. Ik ken ouders die elkaar continu lopen af te katten om de kinderen partij te laten kiezen. Dat gebeurt veel te vaak. Ik ken ook situaties die wel goed verlopen omdat de ouders gewoon goed met elkaar omgaan.
Ze zegt dat ze het verliefdheidsstadium voorbij zijn en veel van elkaar houden.quote:Daar komt bij dat je net doet of de verliefdheid van de TS voor altijd en eeuwig blijft. Dat lijkt me sterk van verliefdheid gaat bijna altijd over. Dus dat haar echtgenoot er op langere termijn niet vrolijk van wordt en dat de kinderen de wrijving gaan merken hoeft helemaal niet zo te zijn.
En ja, sommige mensen treffen nou eenmaal hun zielsverwant.
Als je gelukkig bent met je huidige partner, ga je de gezinssituatie daarvoor niet op het spel zetten.
Maar nogmaals: tevreden is niet gelukkig.
Als ze er goed over nagedacht hebben? Ja.quote:Ik ben het eens met je uitspraak dat je je niets hoeft aan te trekken van wat je ouders/vrienden vinden, maar ik zie niet in waarom ze falikant achter haar keuze moeten staan
Sta jij altijd achter de keuzes van jou ouders en vrienden. Ik zeker niet.
Het is hun leven. Mijn mening doet er niet toe, tenzij ze er expliciet om vragen.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Lezen Roellio.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:36 schreef Roellio het volgende:
[..]
Je kent die kerel net een maand!
Sorry hoor, maar wat ben jij DOM!
Ik vind het zielig voor je man en je kinderen.
Ze kent hem een half jaar.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Min zes woorden ruim 1 maand.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:41 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Lezen Roellio.
Ze kent hem een half jaar.
En dan nog "na een tijdje eventueel over een bezoekregeling voor de vader willen nadenken".
Bah!
Dat is precies wat ik bedoel.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:30 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Bepaalde gevoelens kunnen je er toe aanzetten bepaalde tekortkomingen niet te zien.
Als de gevoelens goed zijn, is elke 'tekortkoming' overwinbaar.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Maar die tekortkomingen komen weer luid en duidelijk naar boven zodra de eerste vlinders gevlogen zijn... Facts of life.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:44 schreef Sapphire het volgende:
Als de gevoelens goed zijn, is elke 'tekortkoming' overwinbaar.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Lezen Sapphire, tot 6 november heeft ze "misschien tien" woorden met hem gewisseld... Dan ken ik óók wel een hele hoop mensen al héél lang hoor... De buschauffeur, de juffrouw achter de kassa, de congierge op mijn faculteit die ik elke avond een fijne avond wens...quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:41 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Lezen Roellio.
Ze kent hem een half jaar.
Op 6 november heeft ze voor het eerst met hem gepraat... Welgeteld 45 dagen geleden...
Maar wat ik bedoel: gevoelens blijven niet altijd goed en dus komen die tekortkomingen vanzelf een keer bovendrijven. Tekortkomingen die je eerst niet kon of wilde zien.quote:Dat is precies wat ik bedoel.
Als de gevoelens goed zijn, is elke 'tekortkoming' overwinbaar.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Lieve allemaal:
Ik ga zo sluiten (kerst op kantoor..). Ik denk niet na over een bezoekregeling voor de vader. We hebben het daarover gehad en voeden ze samen op. Ze blijven bij mij wonen, dat is besproken en vindt mijn man het beste voor hen.. Dus die discussie kan de lucht uit.
Ik ga vanavond nog een hierop kijken en hoop dingen mee te kunnen nemen. Tot nu toe is mijn beeld een stuk helderder geworden en kijkt ik anders tegen de situatie aan. Misschien moet ik inderdaad even bij een vriendin of iets en met wat afstand (fysiek) eens kijken wat mijn man en ik nog (kunnen) hebben. Wordt dat niets, dan verder.
Misschien met R, want mijn liefde voor hem is (ontdanks die nauwkeurig uitgetelde 45 dagen )is er gewoon.. Ik ga niet op een impuls of een verliefdheid af, maar denk echt wel na...
Tot later
Ik ga zo sluiten (kerst op kantoor..). Ik denk niet na over een bezoekregeling voor de vader. We hebben het daarover gehad en voeden ze samen op. Ze blijven bij mij wonen, dat is besproken en vindt mijn man het beste voor hen.. Dus die discussie kan de lucht uit.
Ik ga vanavond nog een hierop kijken en hoop dingen mee te kunnen nemen. Tot nu toe is mijn beeld een stuk helderder geworden en kijkt ik anders tegen de situatie aan. Misschien moet ik inderdaad even bij een vriendin of iets en met wat afstand (fysiek) eens kijken wat mijn man en ik nog (kunnen) hebben. Wordt dat niets, dan verder.
Misschien met R, want mijn liefde voor hem is (ontdanks die nauwkeurig uitgetelde 45 dagen )is er gewoon.. Ik ga niet op een impuls of een verliefdheid af, maar denk echt wel na...
Tot later
Ingbabe
Het gras bij de buren is altijd groener, ook als je bij de buren gaat wonen.
Je zou toch mogen veronderstellen dat als ik dat weet jij dat inmiddels ook wel doorhebt .
Ik wordt er serieus moedeloos van. Helemaal door al dat overgeanalyseer van een volledig ongecompliceerd probleem. 45 dagen...
[ Bericht 2% gewijzigd door kingmob op 21-12-2004 17:25:48 ]
Je zou toch mogen veronderstellen dat als ik dat weet jij dat inmiddels ook wel doorhebt .
Ik wordt er serieus moedeloos van. Helemaal door al dat overgeanalyseer van een volledig ongecompliceerd probleem. 45 dagen...
[ Bericht 2% gewijzigd door kingmob op 21-12-2004 17:25:48 ]
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Ik vind dat je trouwens wel heel erg veel waarde al hecht aan het woord van die "R". Je kent hem 45 dagen en zegt dat hij voor jou en de kinderen wil gaan. Wat denk je echt zelf? Dat een man die verliefd is en single en al in de 40 is daar serieus over nadenkt? Tuurlijk niet, die wil gewoon dat jij deze kerst al in zijn bed ligt en over 6 maanden denkt hij: godver zit ik met die 2 schreeuwers die niet van mij zijn en alle tering zooi.
Ga een tijdje apart wonen des noods en praat veel met je man over wat jij miste in je relatie. Ook een paar weken niet gaan spinnen lijkt mij goed en niet bellen met ome R.
Ps: Bij de buren is het gras altijd groener en mooier.
Maak van je tegeltuintje gewoon weer lekker een plantsoentje.
Ga een tijdje apart wonen des noods en praat veel met je man over wat jij miste in je relatie. Ook een paar weken niet gaan spinnen lijkt mij goed en niet bellen met ome R.
Ps: Bij de buren is het gras altijd groener en mooier.
Maak van je tegeltuintje gewoon weer lekker een plantsoentje.
Dat je dat zegt, is al tekenend genoeg... Dat ik met mijn 19 jaar volwassener en verstandiger ben dan jij, zegt zo mogelijk nog meer... Dat jij denkt dat iets na 45 dagen een volwaardige relatie is die representatief is voor de verre toekomst, zegt alles...quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:56 schreef Ing het volgende:
Misschien met R, want mijn liefde voor hem is (ontdanks die nauwkeurig uitgetelde 45 dagen )is er gewoon.. Ik ga niet op een impuls of een verliefdheid af, maar denk echt wel na...
Zoek het maar uit, maak je fouten maar, kijk vooral niet naar jezelf en hoe jíj nou precies in het leven staat. Je zoekt iets in een ander wat je alleen jezelf maar kunt geven, namelijk onafhankelijkheid en assertiviteit. Een onafhankelijk iemand heeft geen ander nodig om het lef te hebben een relatie te verbreken, een assertief iemand gaat hier niet lopen miepen dat ze "altijd alles voor anderen doet". Denk maar niet dat die dingen veranderen door een andere man... De enige die ze kan veranderen ben jij zelf, maar ja, kennelijk durf je dat niet, en kies je voor de simpele weg, namelijk reageren op impulsen...
Ik hoop alleen van ganser harte dat de kinderen er niks van meekrijgen... Maar helaas is dat onmogelijk, en dat je daar niet bij nadenkt ("het is nou eenmaal zo", "ik heb vorig jaar al gevochten" ed) vind ik ontzettend fout.
Als ze te jong zijn om zelf hun mening te geven verandert niks aan mijn mening. Degene die de relatie verbreekt heeft niet het recht daar gevolgen aan te verbinden voor de relatie tussen kinderen en de andere ouder.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:25 schreef Angeles het volgende:
[..]
Dat weet ik zo net nog niet. Dat hangt helemaal af van de band die de kinderen hebben met de beide ouders. Sowieso vind ik dat hele jonge kinderen niet belast moeten worden daarmee. Van jonge kinderen mag je nog geen solidariteit verwachten op dat gebied. In dit geval snappen ze waarschijnlijk helemaal nog niet waar het om gaat, het zijn peuters.
Ik heb het niet over een voogdijzaak, zou heel slecht zijn. TS doet er imo gewoon het beste aan de kinderen aan vader te laten. Zo kan ze de gevolgen van haar keuze goed ondervinden en is het voor de kinderen het beste te begrijpen.quote:Kinderen vanaf twaalf jaar worden gehoord in de voogdijzaak en als het dan een rol voor ze speelt zullen ze dat zelf wel aangeven.
Zelfs 12-jarigen zijn zeer beperkt in het aangeven van hun mening/gevoelens in dit soort zeer emotionele zaken. De invloeden die de scheiding van mijn ouders op mij heeft gehad heb ik tot lang na m'n 12e niet onderkend of gezien.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
En ik vind dat je dat zo niet zo rechtlijnig kunt beoordelen en dat daar heel veel factoren in meespelen, maar goed, die voogdij is in deze situatie duidelijk al geregeld, dus we hoeven er niet al te lang op door te gaan.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
* Freeflyer sluit zich aan bij roellio en innovative
waar ik me verder over verbaas is het volgende; je zegt dat je op dit moment in de achtergrond bent beland, hoe lang denk je dat het gaat duren voordat het nieuwe eraf is bij je vriendje en je wederom in de achtergrond aanbeland ?
waarom wil je trouwens je huwelijk (en indirect het geluk van je kinderen) op het spel zetten door toe te geven aan een verliefdheid van 45 dagen ?
wat ik verder nog kwijt wil is dat ik het netjes van je vind hoe je over je man praat, toch ben ik wel benieuwd naar zijn mening. ik krijg nl het idee dat jij de verbaal sterke thuis bent en niet echt open staat voor de mening van manlief. resultaat is dat manlief zijn mening op een gegeven moment voor zichzelf houdt omdat hij denkt dat het toch geen zin heeft om te reageren.
eerst maar eens vechten voor je relatie, als je over 2,5 tot 3 maanden nog steeds het idee hebt dat het anders moet dan praten we weer! ik kan me tot op heden niet aan de indruk onttrekken dat je de weg van de minste weerstand zoekt nl.
succes!
waar ik me verder over verbaas is het volgende; je zegt dat je op dit moment in de achtergrond bent beland, hoe lang denk je dat het gaat duren voordat het nieuwe eraf is bij je vriendje en je wederom in de achtergrond aanbeland ?
waarom wil je trouwens je huwelijk (en indirect het geluk van je kinderen) op het spel zetten door toe te geven aan een verliefdheid van 45 dagen ?
wat ik verder nog kwijt wil is dat ik het netjes van je vind hoe je over je man praat, toch ben ik wel benieuwd naar zijn mening. ik krijg nl het idee dat jij de verbaal sterke thuis bent en niet echt open staat voor de mening van manlief. resultaat is dat manlief zijn mening op een gegeven moment voor zichzelf houdt omdat hij denkt dat het toch geen zin heeft om te reageren.
eerst maar eens vechten voor je relatie, als je over 2,5 tot 3 maanden nog steeds het idee hebt dat het anders moet dan praten we weer! ik kan me tot op heden niet aan de indruk onttrekken dat je de weg van de minste weerstand zoekt nl.
succes!
Neerkomen wel!
Ik snap eigenlijk niet dat die R. nu al samen met jou en je kinderen een gezinnetje wilt stichten na twee maanden!
De bedoeling is natuurlijk dat Ing uiteindelijk gelukkig is.... daarom heeft zij de topic geplaatst. We hoeven dus niet de man of de kinderen te verdedigen. En op korte termijn is zij absoluut gelukkiger als ze een affaire met R mag krijgen..... maar dan:
- Ze geeft om haar kinderen en wil dus een balans vinden tussen haar eigen geluk en die van haar kinderen
- Ze wil geen spijt krijgen van haar beslissing, dus moet heel goed de betrouwbaarheid van haar eigen gevoel en dat van R kunnen inschatten
- Ze moet heel goed inschatten dat ze het risico loopt om uiteindelijk alleen te eindigen.
Bij absolute twijfel (zelfs na het informeren) kies ik altijd voor mijn sterkste gevoel. En leg mijn vertrouwen niet in de handen van de meerderheid. Dan kun je altijd alleen jezelf verantwoordelijk stellen.
- Ze geeft om haar kinderen en wil dus een balans vinden tussen haar eigen geluk en die van haar kinderen
- Ze wil geen spijt krijgen van haar beslissing, dus moet heel goed de betrouwbaarheid van haar eigen gevoel en dat van R kunnen inschatten
- Ze moet heel goed inschatten dat ze het risico loopt om uiteindelijk alleen te eindigen.
Bij absolute twijfel (zelfs na het informeren) kies ik altijd voor mijn sterkste gevoel. En leg mijn vertrouwen niet in de handen van de meerderheid. Dan kun je altijd alleen jezelf verantwoordelijk stellen.
Doe eens wild ....
Uit dit topic blijkt toch meer dat je man zichzelf wegcijferd, dan dat jij dat doet....quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:56 schreef Ing het volgende:
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...
Power perceived is power achieved.
Damn straight... Je kinderen zullen zo trots op je zijn, als ze het verhaal horen & begrijpen...quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:15 schreef Ecaz het volgende:
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!
Dat je verliefd op iemand anders bent... Ok
Dat je je huidige kerel in mindere mate ziet zitten... Ok
Dat je gaat scheiden om wat voor reden dan ook... Ok
Maar dat je na een paar maanden al denkt dat je een soulmate gevonden hebt & daar "verder" mee wilt... Nou ja, laten we maar zeggen dat wijsheid schijnbaar niet met de jaren komt.
When I die, I want to die like my grandfather - peacefully asleep - and not screaming like the passengers in his car...
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Waarom ben je dan in godsnaam getrouwd en heb je kinderen met elkaar gekregen?!!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig..
Als het niet volledig voelt begin je daar toch niet aan?
En het is nu natuurlijk allemaal nog erg spannend etc. met je nieuwe vlam, maar of dat zo blijft? Het is pas 2 maand..
quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!
@TS én Happy_Sonic
Ow ja natuurlijk... omdat je toch ook nog een "vrouw bent" moet je je huidige man en je kinderen dan maar achter je laten, tuurlijk; wat kan jou het verrotten hoe je man en kinderen zich daaronder zullen voelen, zolang jíj maar lol hebt en je nog even "vrouw" kan voelen. Nou, beste "meid", waarom ga je niet achter een raam? heb je elke dag wat nieuws én je hoeft je niet rot te voelen over de mannen die je achter je laat, een stuk beter voor iedereen dus...
Ik kots echt op al die mensen die maar relaties aangaan en denken dat het verliefdheidsgevoel eeuwig zal blijven, en hun partner/kinderen uiteindelijk maar de rug toekeren als de realiteit tot ze doordringt.
Ronduit belachelijk dat je het zover laat komen zonder het aan je man te vertellen (die nog wel zo'n lieve man is volgens jou).
Zodra je merkt dat je gevoelens hebt voor een ander moet je het daar over hebben... Nu krijgt die arme goedzak (gokje) alles koud op zijn dak. Zal hij blij mee zijn.
Zodra je merkt dat je gevoelens hebt voor een ander moet je het daar over hebben... Nu krijgt die arme goedzak (gokje) alles koud op zijn dak. Zal hij blij mee zijn.
Midden in dat bos woont een kleine, rode aap.
Kijk daar zit 'ie, in die boom. Hij doet een reuzegrote gaap.
http://www.chrishantzen.nl
http://www.onbeschreven.nl
Kijk daar zit 'ie, in die boom. Hij doet een reuzegrote gaap.
http://www.chrishantzen.nl
http://www.onbeschreven.nl
Kotst ook op TS
Ik snap best dat je na tien jaar uit elkaar kan gaan. Maar niet voor een gozer die je net kent. Volgens mij heb jij gewoon een deel van je jeugd gemist en heb je verliefdheid nooit echt meegemaakt. Je bent niet rationeel als je verliefd bent...
Ik snap best dat je na tien jaar uit elkaar kan gaan. Maar niet voor een gozer die je net kent. Volgens mij heb jij gewoon een deel van je jeugd gemist en heb je verliefdheid nooit echt meegemaakt. Je bent niet rationeel als je verliefd bent...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Vooral het laatste stuk van innovative's post vond ik erg treffend.
Je zegt dat je jezelf hebt weggecijferd. Dat is mogelijk, maar wie zegt dat dat over een tijd niet zo zal zijn bij
je nieuwe vlam? Als je moeite hebt met assertiviteit zal je daar sowieso aan moeten werken (als je dat wil),
het is geen oplossing om dan maar weg te lopen. Je zegt ook dat je bepaalde dingen mist bij je man.
Dat is misschien niet echt iets waar jullie iets aan kunnen doen samen.
Maar denk je niet dat je bij iedereen wel iets is dat je mist of niet perfect is?
Die dingen ken je bij de spinningdocent nog niet, maar die zijn er ongetwijfeld ook.
Kan je niet in ieder geval even een weekje ofzo ergens anders heen, zodat jij rustig over alles na kan denken
zonder geconfronteerd te worden met beide kanten?
Je zegt dat je jezelf hebt weggecijferd. Dat is mogelijk, maar wie zegt dat dat over een tijd niet zo zal zijn bij
je nieuwe vlam? Als je moeite hebt met assertiviteit zal je daar sowieso aan moeten werken (als je dat wil),
het is geen oplossing om dan maar weg te lopen. Je zegt ook dat je bepaalde dingen mist bij je man.
Dat is misschien niet echt iets waar jullie iets aan kunnen doen samen.
Maar denk je niet dat je bij iedereen wel iets is dat je mist of niet perfect is?
Die dingen ken je bij de spinningdocent nog niet, maar die zijn er ongetwijfeld ook.
Kan je niet in ieder geval even een weekje ofzo ergens anders heen, zodat jij rustig over alles na kan denken
zonder geconfronteerd te worden met beide kanten?
lezen is best moeilijk he?quote:Op dinsdag 21 december 2004 19:12 schreef deGVR het volgende:
Ronduit belachelijk dat je het zover laat komen zonder het aan je man te vertellen (die nog wel zo'n lieve man is volgens jou).
Zodra je merkt dat je gevoelens hebt voor een ander moet je het daar over hebben... Nu krijgt die arme goedzak (gokje) alles koud op zijn dak. Zal hij blij mee zijn.
Precies... ik zal wel spookbeelden zien hoor, maare:quote:Op dinsdag 21 december 2004 17:57 schreef Jed1Gam het volgende:
Ik snap eigenlijk niet dat die R. nu al samen met jou en je kinderen een gezinnetje wilt stichten na twee maanden!
- Ik vind TS naief op het gebied van de liefde. Een relatie van 10 jaar weggooien, dat kan. Maar niet voor iemand die je 6 weken echt kent! Nu is alles nog ja en amen, maar TS heeft nog helemaal geen kans gekregen om zijn mindere kanten te zien (en vice versa!)
- TS is zelf niet erg assertief. Dit is niet alleen haar nadeel, maar zal ws. na een tijdje ook op de zenuwen van R gaan werken. Met mensen die niks zeggen en automatisch geneigd zijn de schuld op zich te nemen is het lastig om een relatie 'soepel' te houden. Volgens mij is haar man ook zelf niet zo assertief (wat ik zo over hem lees), wat een reden kan zijn dat het goed is gegaan tussen hun.
- Waarom zou 'R' al na 6 weken zich opwerpen om voor haar en de kinderen te zorgen?! Ik zou dat echt voor geen meter vertrouwen, misschien heeft hij schulden, misschien heeft hij al een andere relatie, ik weet het niet. Met mensen die zo snel hun leven op presenteerblaadje geven, daar 9 van de 10 keer gewoon iets niet mee in de haak, imho...
- 'R' is een spinning-leraar, en komt dagelijks in contact met hele horden vrouwen. In zijn plaats zou ik persoonlijk niet voor een vrouw met kinderen en een relatie gaan als ik dagelijks vrouwen tegen zou komen die geen kinderen en een relatie hebben. Goed, that's just me en hij heeft blijkbaar wel voor jou gekozen. Maar kan je hem ook houden? Zeker als de verliefdheid tussen jullie verdwijnt, de spanningen die een scheiding met zich meebrengt en de kinderomgangsregeling hun tol eisen op jullie relatie en hij dagelijks andere vrouwen ziet? Het is niet te hopen dat hij zijn beloftes net zo snel weer intrekt als hij ze maakt...
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Ik snap niet hoe je met iemand kunt trouwen, laat staan kinderen krijgen, waar je je niet volledig bij voelt?quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
Als dat destijds wel het geval was, zou ik heel erg oppassen voor herhaling (ondanks het nu misschien anders voelt)
Daarbij komt dat "chemische"liefde pas na 9 maanden over gaat...
Het is denk ik niet verwonderlijk dat er een lichte (misschien wel zware) vorm van verveling ontstaat in jullie huwelijk, en dan is een nieuwe vonk natuurlijk 'het paradijs' en DÁT is wat je wil...
geef het de tijd... wees niet overhaast... ga ook weer wat meer plezier met je man zoeken... gelijke kans is op z'n minst even eerlijk...
succes, sterkte!
Volgens mij proberen we, praktisch unaniem, hetzelfde punt te maken. Ik hoop dat dat TS ook duidelijk is. Of die zich er vervolgens wat van aatrekt, het lijkt er niet op...
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
vol verbazing zitten lezen hoe bepaalde teksten van mij een eigen leven gaan leiden..Zo lees ik dat R. in de 40 is.. Hij is 29.. Niet dat het allemaal zo belangrijk is, maar toch. Als er met het lezen van teksten dingen verkeerd gaan, gaat op gegeven moment de hele discussie over een ander onderwerp.. Zoals het deel over wie voor de kinderen gaat zorgen is een eigen leven gaan leiden..
Tuurlijk komt het vreemd over als iemand al na zo'n korte tijd zegt dat hij voor je kinderen wil zorgen, maar het is wel gemeend. Ik heb ook een gesprek met z'n ouders gehad en die geven ook aan dat het hem ernst is.. Bedankt in ieder geval; voor het mij wensen van succes en sterkte... En ik hoop zeker vandaag wat van jullie te horen....
Tuurlijk komt het vreemd over als iemand al na zo'n korte tijd zegt dat hij voor je kinderen wil zorgen, maar het is wel gemeend. Ik heb ook een gesprek met z'n ouders gehad en die geven ook aan dat het hem ernst is.. Bedankt in ieder geval; voor het mij wensen van succes en sterkte... En ik hoop zeker vandaag wat van jullie te horen....
Ingbabe
Waarom krijg ik steeds meer het idee uit je reacties dat je helemaal niks uitmaakt wat hier gezegd wordt? Toch zeker 80% van de reacties verklaren je min of meer voor gek dat je een relatie van 10 jaar met bijbehorende kinderen op de tocht zet voor een "fling" van 2 maanden. Zoals al gezegd is, neem even een of twee weken afstand van alles (desnoods ga je in een hutje op de hei zitten) en vraag je eens goed af waar je mee bezig bent. Probeer eens te benoemen wat je zo mist bij je man en kijk eens verder dan het gevoel dat "R" het helemaal is. Ik lees alleen maar dat je "R" helemaal de hemel in prijst; kun je ook twee slechte eigenschappen van 'm noemen? En dan dingen die je zelf al zijn opgevallen, niet de slechte eigenschappen die hij zelf genoemd heeft. Als "R" echt je soulmate is, dan kan hij ook nog wel een paar maanden op je wachten en gunt hij je de tijd om te bepalen of je de juiste keuzes maakt.
Je huwelijk is over, je kan beter nu van je man scheiden ipv voor de kinderen bij elkaar te blijven, dan dat je er over een paar jaar acherkomt dat je de foute keus heb gemaakt.
nee dat lijkt me niet waar als je dit hele topic doorspit. iedereen gaat in op wat jij schrijft en als een klein detail toevallig verkeerd gelezen wordt zegt dat niets over de gehele discussie.quote:"Als er met het lezen van teksten dingen verkeerd gaan, gaat op gegeven moment de hele discussie over een ander onderwerp.. "...
Maar goed, succes ermee en ik hoop dat je in wijsheid kan beslissen, als vrouw,, echtgenote en niet vergeten moeder.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Met gevoelens bedoel ik liefde. Niet vlinders.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:47 schreef Copycat het volgende:
[..]
Maar die tekortkomingen komen weer luid en duidelijk naar boven zodra de eerste vlinders gevlogen zijn... Facts of life.
Vlinders zijn zwaar verneukeratief.
'Tekortkomingen' zie je alleen als je verwachtingen hebt van iemand.
Is een verwachtingspatroon niet het tegenovergestelde van (onvoorwaardelijke) liefde?
Ik zet onvoorwaardelijk ff tussen haakjes, omdat liefde in mijn ogen altijd onvoorwaardelijk is.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Ja, je hebt gelijk.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:49 schreef innovative het volgende:
[..]
Lezen Sapphire, tot 6 november heeft ze "misschien tien" woorden met hem gewisseld... Dan ken ik óók wel een hele hoop mensen al héél lang hoor... De buschauffeur, de juffrouw achter de kassa, de congierge op mijn faculteit die ik elke avond een fijne avond wens...
Op 6 november heeft ze voor het eerst met hem gepraat... Welgeteld 45 dagen geleden...
Ik reageerde te snel.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Als gevoelens 'niet altijd goed' blijven, is het geen liefde.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:49 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Maar wat ik bedoel: gevoelens blijven niet altijd goed en dus komen die tekortkomingen vanzelf een keer bovendrijven. Tekortkomingen die je eerst niet kon of wilde zien.
Als het geen liefde is, zit je in de verkeerde relatie, lijkt mij.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
* pmponer pakt de popcorn erbij
Heb je het bed al gedeeld met R? Want daar is het hem om te doen namelijk
het is en blijft een man
Heb je het bed al gedeeld met R? Want daar is het hem om te doen namelijk
het is en blijft een man
Drop you like an ill, bad habit
Of ze gaat scheiden en uiteindelijk met R samenwonen/trouwen en komt er dan achter dat ze over 10 jaar weer in exact hetzelfde schuitje zit... De toekomst voorspellen blijft nog steeds niet mogelijk voor de gewone stervelingen onder ons. Daarnaast vind ik het te gemakkelijk om na 10 jaar het bijltje er bij neer te gooien en door te gaan naar de volgende.quote:Op woensdag 22 december 2004 09:58 schreef Darius1 het volgende:
Je huwelijk is over, je kan beter nu van je man scheiden ipv voor de kinderen bij elkaar te blijven, dan dat je er over een paar jaar acherkomt dat je de foute keus heb gemaakt.
Misschien zit er inderdaad iets niet goed in haar huwelijk, maar je zou er ook aan kunnen werken. Nu is haar man geen prater, maar dan is het aan haar om duidelijk te maken dat hij dat maar eens leert. (De meeste mannen zijn volgens mij ook geen praters, zeker als het over diepste gevoelens gaat). Als er over een paar maanden nog geen verbetering zichtbaar is, dan kan ze nog altijd naar R gaan, mits hij dan nog steeds haar "soulmate" is.
Ik blijf erbij dat de TS (en andere mensen ook) te snel een relatie beeindigen, zonder er daadwerkelijk voor gevochten te hebben. Als je bepaalde verwachtingen van je partner hebt en vice versa, moet je daar samen over praten. Blijkt dan uiteindelijk dat jij of je partner niet aan die wensen wil of kan voldoen, dan is de tijd rijp om toe te geven dat de relatie voorbij is. Net zoals de meeste mensen niet na 2 maanden al trouwen, moet je ook niet te snel besluiten om uit elkaar te gaan.
Na nog geen twee maanden tijd is het volgens mij schier onmogelijk te spreken van echte liefde... Verliefdheid ja, maar echte liefde... geloof ik niet.quote:Op woensdag 22 december 2004 10:00 schreef Sapphire het volgende:
Met gevoelens bedoel ik liefde. Niet vlinders.
Vlinders zijn zwaar verneukeratief.
'Tekortkomingen' zie je alleen als je verwachtingen hebt van iemand.
Is een verwachtingspatroon niet het tegenovergestelde van (onvoorwaardelijke) liefde?
Je hebt nog een roze bril op. Pas als die wordt afgezet (wat na verloop van tijd nu eenmaal gebeurt) en je neemt de tekortkomingen van het object van jouw affectie nog steeds voor lief, dan is er sprake van liefde.
In deze fase ben je daar mi nog stekeblind voor.
Sowieso geloof ik niet zo in onvoorwaardelijke liefde. Tenzij je het over de liefde van een hond voor zijn baasje hebt .
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Inderdaad. Zoals ik van de week hier op het forum las: "Je houdt van de ander niet vanwege de positieve karaktereigenschappen, maar ondanks de negatieve". Ik denk dat als je dat eerlijk tegen elkaar kunt zeggen, dat je kunt spreken van echte liefde.quote:Op woensdag 22 december 2004 10:12 schreef Copycat het volgende:
[..]
Na nog geen twee maanden tijd is het volgens mij schier onmogelijk te spreken van echte liefde... Verliefdheid ja, maar echte liefde... geloof ik niet.
Je hebt nog een roze bril op. Pas als die wordt afgezet (wat na verloop van tijd nu eenmaal gebeurt) en je neemt de tekortkomingen van het object van jouw affectie nog steeds voor lief, dan is er sprake van liefde.
In deze fase ben je daar mi nog stekeblind voor.
Sowieso geloof ik niet zo in onvoorwaardelijke liefde. Tenzij je het over de liefde van een hond voor zijn baasje hebt .
Die man wil gewoon graag met Ing. spelen tijdens de kerstdagen. Maar gelukkig mag haar man de kinderen wel zien, vooral tijdens de kerstdagen als zij met R aan het spelen is.quote:Op dinsdag 21 december 2004 17:57 schreef Jed1Gam het volgende:
Ik snap eigenlijk niet dat die R. nu al samen met jou en je kinderen een gezinnetje wilt stichten na twee maanden!
Veel plezier Ing. en fijne kerstdagen.
Mod @ #1337peeps
Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?
Ga eerst eens praten met je eigen gezin voordat je al met zijn ouders gaat bespreken hoe alles in elkaar zit. Zij zijn vreemden voor je!
Ga eerst eens praten met je eigen gezin voordat je al met zijn ouders gaat bespreken hoe alles in elkaar zit. Zij zijn vreemden voor je!
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
ah ik was dus niet de enige die dat heel vreemd vondquote:Op woensdag 22 december 2004 10:25 schreef MUUS het volgende:
Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?
lijkt me idd dat echtgenoot voorrang heeft op een stel vreemden.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Deze zin is voor mij een groot vraagteken.quote:Op woensdag 22 december 2004 10:25 schreef MUUS het volgende:
Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?
TS lijkt mij meer op iemand van 16. Ze wil gewoon der zin en praat het liefst met alleen mensen die haar mening delen. Volgensmij kickt ze op de aandacht die ze nou krijgt, omdat het bij der man misschien iets verwatert is.
Always bloom twice...
Ik heb het er met R gisterenavond over gehad om een paar maanden afstand te nemen en te kijken wat er met mijn huwelijk nog mogelijk is. Het idee kwam min of meer van hem omdat hij ziet dat ik er niet echt uitkom..
We zijn nog niet met elkaar naar bed geweest, dat heeft te maken met het respect dat ik voor mijn man heb..R. wil dat ook niet op dit moment omdat ik er dan ook niet echt achter zou staan..
het blijft moeilijk, maar voor mijn huwelijk en de kinderen zou het inderdaad beter zijn om eerst te kijken of het echt over is, of dat we er nog kunnen uitkomen. Die afstand met R hoeft niet te betekenen dat ik hem helemaal niet meer tegen het lijf loop, want dat kan gebeuren. R. wil wachten en geeft aan dat wat mijn beslissing ook zal zijn het echt de mijne moet zijn. Dan maak ik de keus en kan ik niemand wat gaan verwijten als dingen niet blijken te werken... Voor mezelf is het heel belangrijk dat ik de rust terugvind in mezelf en kan daarna pas met energie naar mezelf en mijn huwelijk gaan kijken. Het kan best dat het niet blijkt te werken en dan moeten we daar mee omgaan..
We zijn nog niet met elkaar naar bed geweest, dat heeft te maken met het respect dat ik voor mijn man heb..R. wil dat ook niet op dit moment omdat ik er dan ook niet echt achter zou staan..
het blijft moeilijk, maar voor mijn huwelijk en de kinderen zou het inderdaad beter zijn om eerst te kijken of het echt over is, of dat we er nog kunnen uitkomen. Die afstand met R hoeft niet te betekenen dat ik hem helemaal niet meer tegen het lijf loop, want dat kan gebeuren. R. wil wachten en geeft aan dat wat mijn beslissing ook zal zijn het echt de mijne moet zijn. Dan maak ik de keus en kan ik niemand wat gaan verwijten als dingen niet blijken te werken... Voor mezelf is het heel belangrijk dat ik de rust terugvind in mezelf en kan daarna pas met energie naar mezelf en mijn huwelijk gaan kijken. Het kan best dat het niet blijkt te werken en dan moeten we daar mee omgaan..
Ingbabe
en dit is in een notedop, de essentie van het hele topic. TS vind dat ze in een sleur zit, krijgt even aandacht van een (getrainde) gozer, heel wat anders dan haar eigen hubbie met kids die al gesettled is, praat daar een maand mee en is overtuigd dat ze in hem het Utopia heeft gevonden.quote:Op woensdag 22 december 2004 10:39 schreef Bakura007 het volgende:
[..]
Deze zin is voor mij een groot vraagteken.
TS lijkt mij meer op iemand van 16. Ze wil gewoon der zin en praat het liefst met alleen mensen die haar mening delen. Volgensmij kickt ze op de aandacht die ze nou krijgt, omdat het bij der man misschien iets verwatert is.
Ik heb dit topic met stijgende verbazing gelezen en heb me ondertussen kwaad gemaakt om de naieve manier van denken van de TS, alsmede de manier waarop ze hier post. Als ik je in de eerste post hoor zeggen dat je "al lang" het stadium van de roze wolk voorbij bent, om in een latere post te lezen dat je nog wel op de roze wolk zit, dan vraag ik me af waar je nou mee bezig bent. Ben je nou bezig om hier je verhaal aan te passen omdat je anders niet kunt reageren op mensen die het niet met je eens zijn, of heb je er gewoon echt nog niet over nagedacht (wat het openen van een topic als dit nog naiever en impulsiever maakt dan het nu al is).
In welk geval dan ook. Ik maak uit jouw posts op dat je je keuze eigenlijk al lang gemaakt hebt, maar dat je de ballen niet hebt om de knoop door te hakken. Als je zo zeker was van je zaak dan had je dat ook wel gedaan. En na 1,5 maand weet jij dat je je soulmate hebt gevonden ? Dat denkt iedereen die verliefd is, maar niet iedereen gooit vanwege die verliefdheid een relatie van 10 jaar met bijbehorende kids weg, iets wat jij wel wil doen.
Als ik je dan ook nog zie posten dat je ook nog serieus bent in dat het "niet zomaar een verliefdheid" is, en dat ook serieus objectief denkt te kunnen beoordelen terwijl je volgens je eigen woorden nog steeds op een roze wolk zit (of was het nou niet ?) dan vraag ik me af of ik nu een vrouw van 32 voor me heb, of een naief klein meiske van 15 jaar, die denkt dat haar vriendje God is, en dat dat nooit meer over zal gaan.
Ik kan je na het lezen van dit hele topic niet meer serieus nemen. Dit omdat je denkt een hele relatie te kunnen verbreken voor iemand die je 45 -VIJFENFUCKINGVEERTIG- dagen kent. Daarnaast omdat je ook al met de ouders van die gozer hierover gepraat hebt (wat de fuck hebben die er mee te maken) en als laatste (voor nu) maar niet minst-belangrijke reden omdat je je registreert op dit forum waar je deze vraag stelt omdat je blijkbaar niet voor jezelf kunt vertellen of dit nou normaal en gezond is of niet. Dat moeten wij voor je doen. En dan is dat nog niet het eigenlijke doel, nee nee, dat is wat jij wil doen voorkomen dat het doel van dit topic is. De eigenlijke reden is volgens mij omdat jij niet durft te beslissen, je alleen voelt (tov van je vrienden en kennissen en familie) in deze situatie en hier medestanders wil krijgen. Dit blijkt ook uit het feit dat je hier alleen reageert op mensen die het met je eens zijn, terwijl je de unanieme mening van het merendeel van de mensen die in dit topic gepost hebben links laat liggen.
Ik heb medelijden met je man en met je kinderen, waarbij je voor die laatste ook nog de enorme arrogantie bezit om te concluderen dat het "voor hen wel moeilijk wordt, maar ze blijven wel gewoon thuis wonen dus dat scheelt al". Denk je dat het hun ene flikker boeit waar ze wonen ? Wat telt is dat hun vader en moeder uit elkaar gaan, dat die niet meer bij elkaar wonen. Dat ze wel nog in hetzelfde vertrouwde huis wonen intereseert geen ene flikker. Het is ook niet meer vertrouwd want de enige reden dat het dat was is omdat jullie die creeerden. Met het weggaan van jou of je man verbreek je dat.
Maar nee, geloof jij maar lekker in de wereld zoals jij die zit door die roze bril van je, verbreek je huwelijk en maak daarmee je man en kinderen kapot, want heej, jij hebt 45 dagen gepraat met iemand, zelfs met zn ouders, en jij kunt nu beslissen dat dat meer waard is dan de wereld die je hebt opgebouwd de afgelopen 10 jaar, terwijl je zelf verdomde goed weet dat je dat niet kunt weten omdat je ook van jezelf weet dat je nog steeds op een roze wolk zit.
Jij weet dat je naief bent en je weet ook dat je daar in dit geval voor kiest. Wat jij wil is gewoon die andere vent. Kom daar dan ook eerlijk voor uit, ga niet op fora in onbekenden medestanders zoeken en ga weg bij je man. Heel simpel. Wat jij had moeten doen is nooit trouwen en kinderen krijgen, want dit wat jij doet is wat onzekere meisjes van 15 doen die een paar weken achter elkaar een knipoog krijgen van die ene leuke jongen in de kroeg. Ze gaan weg bij hun huidige vriendje omdat die jongen van die knipoog zo lief is en omdat ze er zo goed mee kunnen praten. Bij hun is het begrijpelijk, bij jou is het walgelijk.
Dat iemand van 23 je dit moet vertellen vind ik belachelijk.
Breitling - Instruments for Professionals
Het lijkt me een hele verstandige beslissing om eerst met je man proberen er uit te komen. Heel verstandig om je relatie niet gelijk aan de kant te zetten.quote:Op woensdag 22 december 2004 11:42 schreef Ing het volgende:
Ik heb het er met R gisterenavond over gehad om een paar maanden afstand te nemen en te kijken wat er met mijn huwelijk nog mogelijk is. Het idee kwam min of meer van hem omdat hij ziet dat ik er niet echt uitkom..
We zijn nog niet met elkaar naar bed geweest, dat heeft te maken met het respect dat ik voor mijn man heb..R. wil dat ook niet op dit moment omdat ik er dan ook niet echt achter zou staan..
het blijft moeilijk, maar voor mijn huwelijk en de kinderen zou het inderdaad beter zijn om eerst te kijken of het echt over is, of dat we er nog kunnen uitkomen. Die afstand met R hoeft niet te betekenen dat ik hem helemaal niet meer tegen het lijf loop, want dat kan gebeuren. R. wil wachten en geeft aan dat wat mijn beslissing ook zal zijn het echt de mijne moet zijn. Dan maak ik de keus en kan ik niemand wat gaan verwijten als dingen niet blijken te werken... Voor mezelf is het heel belangrijk dat ik de rust terugvind in mezelf en kan daarna pas met energie naar mezelf en mijn huwelijk gaan kijken. Het kan best dat het niet blijkt te werken en dan moeten we daar mee omgaan..
Mod @ #1337peeps
Verstandig, en de kans dat je hem tegenkomt is toch niet zo groot? Tenzij je gewoon naar spinningles blijft gaan in die paar maanden, maar dat lijkt me toch even niet het geval?
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Je zegt wel veel tegenstrijdige dingen he? Eerst heb je al geprobeerd om het te verbeteren. Nu ga je er weer wel aan werken? Wat ga je nu doen?
En die R gast manipuleert je goed, doe hem de groeten van me
Btw je hebt ook nog geen negatieve punten van R genoemd zijn die er niet? of heb je toevallig over die vraag heen gelezen?
En die R gast manipuleert je goed, doe hem de groeten van me
Btw je hebt ook nog geen negatieve punten van R genoemd zijn die er niet? of heb je toevallig over die vraag heen gelezen?
En natuurlijk gaat ze wel naar spinning want dat is spannend **WHOOOEIII** en aandacht...quote:Op woensdag 22 december 2004 11:51 schreef Angeles het volgende:
Verstandig, en de kans dat je hem tegenkomt is toch niet zo groot? Tenzij je gewoon naar spinningles blijft gaan in die paar maanden, maar dat lijkt me toch even niet het geval?
Drop you like an ill, bad habit
Jongen das al de 2e keer in korte tijd he. Heb vorige week ook in een topic gereageerd over het hebben van relaties, en daar had je ook al die smilies bij mijn naamquote:
Breitling - Instruments for Professionals
Ik ga NIET naar zijn spinninglessen dan.. Er zijn nog genoeg andere lessen te volgen en dat ik hem niet zie, wil niet zeggen dat ik direct mijn sport moet opgeven. Ik spin regelmatig marathons en ga daarmee door, dus zal dingen anders moeten gaan indelen...
Ik heb nagedacht over negatieve kanten van R en vind dat heel moeilijk. Je hebt gelijk als je stelt dat je in het begin alleen de positieve dingen ziet en laat zien aan elkaar. Vandaar dat ik er nog mee bezig ben. Het is nu niet zo dat 1,2,3, allemaal mindere punten van hem in mijn hoofd schieten. Tot nu toe is hij superlief geweest en heb ik alleen zijn goede kanten leren kennen. Wat ik altijd heb geleerd is dat minder sterken punten van iemand het "teveel" van een goed punt kunnen zijn (bijvoorbeeld nauwkeurig is een sterk punt, maar doorschieten levert op dat iemand een pietlut is).
Het gaat mij niet om de spanning en aandacht tijdens mijn spinninglessen. Als je ooit aan spinning gedaan hebt, weet je dat je 45 minuten zo extreem zwaar bezig bent, dat je echt geen tijd hebt om op je omgeving te letten. Heb je dat wel, ben je niet diep genoeg gegaan..naar mijn mening.
Het gaat mij niet om mensen op dit forum die mijn mening delen en ook niet om mensen die op me gaan zitten kankeren. Ik hoor graag inzichten en ervaringen waardoor mijn beeld misschien wat helde kan worden. Als ik hier wordt afgekraakt zonder feedback (waar ik dus niets positief mee kan) heb ik er niets aan. Krijg ik tips of eye openers (die er echt heel goed tussen staan) die neem ik mee en daar doe ik wat mee.... Krijg ik alleen maar meegelul met mij, heb ik er misschien ook niets aan. De spiegel die voorgehouden wordt is belangrijk. Tuurlijk heb ik oogkleppen op, dat heeft ieder mens (johari blinde vlek!!). Door feedback te vragen en mensen te vragen om je inzicht te geven, kun je die blinde vlek verkleinen en heb je meer om mee te werken.
Dit is mijn insteek en niet om mensen te irriteren of om als 16 jarig meisje over te komen. Ik ben me bewust van het feit dat de situatie waarin ik zit, door mezelf komt en dat IK ook degene ben die er alles aan moet doen om uit deze situatie te komen en een keus moet maken. Ieder inzicht, iedere tip of "spiegel" is daarom welkom voor mij
Ik heb nagedacht over negatieve kanten van R en vind dat heel moeilijk. Je hebt gelijk als je stelt dat je in het begin alleen de positieve dingen ziet en laat zien aan elkaar. Vandaar dat ik er nog mee bezig ben. Het is nu niet zo dat 1,2,3, allemaal mindere punten van hem in mijn hoofd schieten. Tot nu toe is hij superlief geweest en heb ik alleen zijn goede kanten leren kennen. Wat ik altijd heb geleerd is dat minder sterken punten van iemand het "teveel" van een goed punt kunnen zijn (bijvoorbeeld nauwkeurig is een sterk punt, maar doorschieten levert op dat iemand een pietlut is).
Het gaat mij niet om de spanning en aandacht tijdens mijn spinninglessen. Als je ooit aan spinning gedaan hebt, weet je dat je 45 minuten zo extreem zwaar bezig bent, dat je echt geen tijd hebt om op je omgeving te letten. Heb je dat wel, ben je niet diep genoeg gegaan..naar mijn mening.
Het gaat mij niet om mensen op dit forum die mijn mening delen en ook niet om mensen die op me gaan zitten kankeren. Ik hoor graag inzichten en ervaringen waardoor mijn beeld misschien wat helde kan worden. Als ik hier wordt afgekraakt zonder feedback (waar ik dus niets positief mee kan) heb ik er niets aan. Krijg ik tips of eye openers (die er echt heel goed tussen staan) die neem ik mee en daar doe ik wat mee.... Krijg ik alleen maar meegelul met mij, heb ik er misschien ook niets aan. De spiegel die voorgehouden wordt is belangrijk. Tuurlijk heb ik oogkleppen op, dat heeft ieder mens (johari blinde vlek!!). Door feedback te vragen en mensen te vragen om je inzicht te geven, kun je die blinde vlek verkleinen en heb je meer om mee te werken.
Dit is mijn insteek en niet om mensen te irriteren of om als 16 jarig meisje over te komen. Ik ben me bewust van het feit dat de situatie waarin ik zit, door mezelf komt en dat IK ook degene ben die er alles aan moet doen om uit deze situatie te komen en een keus moet maken. Ieder inzicht, iedere tip of "spiegel" is daarom welkom voor mij
Ingbabe
@ Coolguy:
Dat is een mooie samenvatting van de voorgaande 3 pagina's.
En wat mij betreft kan dit topic nou dicht, want ik begin bepaalde dingen voor een tweede of zelfs derde keer te lezen. Volgens mij is alles wel gezegd..
Dat is een mooie samenvatting van de voorgaande 3 pagina's.
En wat mij betreft kan dit topic nou dicht, want ik begin bepaalde dingen voor een tweede of zelfs derde keer te lezen. Volgens mij is alles wel gezegd..
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
CoolGuy zegt precies wat ik dacht. Hoop voor man en kinderen dat dit een fase is waar TS uitgroeit.
Mod @ #1337peeps
quote:
Hulde!
Zelden zoveel pretentieuze onzin in één post gezien.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
nee ik doe niet aan spinning. Ik ga vaak genoeg diep genoeg (want ik train wel, alleen dan krachttraining), en als t aan je spinning leraar ligt, jij zo snel mogelijk ook Je bent echt ontzettend naief of je doet maar alsof. Wat de neuk heeft het ermee te maken dat je TIJDENS de lessen aandacht en spanning al dan niet krijgt. Het gaat er om dat je hem BUITEN die lessen spreekt. Ik snap echt niet waarom je dat er nou bij haalt. Ik zeg het iig niet. Ik heb het over de spanning van HEM, niet de spanning van hem TIJDENS lessen. Jezus.quote:Op woensdag 22 december 2004 12:14 schreef Ing het volgende:
Ik ga NIET naar zijn spinninglessen dan.. Er zijn nog genoeg andere lessen te volgen en dat ik hem niet zie, wil niet zeggen dat ik direct mijn sport moet opgeven. Ik spin regelmatig marathons en ga daarmee door, dus zal dingen anders moeten gaan indelen...
Ik heb nagedacht over negatieve kanten van R en vind dat heel moeilijk. Je hebt gelijk als je stelt dat je in het begin alleen de positieve dingen ziet en laat zien aan elkaar. Vandaar dat ik er nog mee bezig ben. Het is nu niet zo dat 1,2,3, allemaal mindere punten van hem in mijn hoofd schieten. Tot nu toe is hij superlief geweest en heb ik alleen zijn goede kanten leren kennen. Wat ik altijd heb geleerd is dat minder sterken punten van iemand het "teveel" van een goed punt kunnen zijn (bijvoorbeeld nauwkeurig is een sterk punt, maar doorschieten levert op dat iemand een pietlut is).
Het gaat mij niet om de spanning en aandacht tijdens mijn spinninglessen. Als je ooit aan spinning gedaan hebt, weet je dat je 45 minuten zo extreem zwaar bezig bent, dat je echt geen tijd hebt om op je omgeving te letten. Heb je dat wel, ben je niet diep genoeg gegaan..naar mijn mening.
Het gaat mij niet om mensen op dit forum die mijn mening delen en ook niet om mensen die op me gaan zitten kankeren. Ik hoor graag inzichten en ervaringen waardoor mijn beeld misschien wat helde kan worden. Als ik hier wordt afgekraakt zonder feedback (waar ik dus niets positief mee kan) heb ik er niets aan. Krijg ik tips of eye openers (die er echt heel goed tussen staan) die neem ik mee en daar doe ik wat mee.... Krijg ik alleen maar meegelul met mij, heb ik er misschien ook niets aan. De spiegel die voorgehouden wordt is belangrijk. Tuurlijk heb ik oogkleppen op, dat heeft ieder mens (johari blinde vlek!!). Door feedback te vragen en mensen te vragen om je inzicht te geven, kun je die blinde vlek verkleinen en heb je meer om mee te werken.
Dit is mijn insteek en niet om mensen te irriteren of om als 16 jarig meisje over te komen. Ik ben me bewust van het feit dat de situatie waarin ik zit, door mezelf komt en dat IK ook degene ben die er alles aan moet doen om uit deze situatie te komen en een keus moet maken. Ieder inzicht, iedere tip of "spiegel" is daarom welkom voor mij
Je bent echt ontzettend naief of je doet maar alsof. Wat de neuk heeft het ermee te maken dat je TIJDENS de lessen aandacht en spanning al dan niet krijgt. Het gaat er om dat je hem BUITEN die lessen spreekt. Ik snap echt niet waarom je dat er nou bij haalt. Ik zeg het iig niet. Ik heb het over de spanning van HEM, niet de spanning van hem TIJDENS lessen. Jezus. Ik kraak je niet af zonder feedback. De post is redelijk sarcastisch, maar tussen de regels door en zelfs gewoon de regels zelf geven voldoende onderbouwing en feedback. Een goede lezer heeft maar een halve regel nodig. Jij duidelijk niet. Jij moet pagina's aan posts hebben voor het eens tot je doordringt, maar jij wil niet door laten dringen wat je al lang weet. Jij bent gewoon selectief naief.
Breitling - Instruments for Professionals
Nee, je hoeft je sport niet op te geven, maar er is wel een verschil of je een heel andere sport gaat doen of iets wat één lokaaltje verderop gegeven wordt. Je kunt de dingen onbewust wel opzoeken en jezelf wijsmaken dat je het echt uit de weg bent gegaan terwijl je best wel heel goed wist dat de kans groot zou zijn dat je hem tegen het lijf zou lopen.
Ik zeg niet dat je dat allemaal gaat doen. Maar ik zou er wel echt voor gaan nu, en als je bepaalde dingen moet opgeven die betekenen dat je R tegen het lijf loopt dan moet dat maar even. En dat gaat dan wel wat verder dan die ene spinningles.
Ik zeg niet dat je dat allemaal gaat doen. Maar ik zou er wel echt voor gaan nu, en als je bepaalde dingen moet opgeven die betekenen dat je R tegen het lijf loopt dan moet dat maar even. En dat gaat dan wel wat verder dan die ene spinningles.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ja, je kunt een hond compleet mishandelen. niet denken dat ik dat ooit gedaan heb, want ik heb geen hond en wil er ook geen).quote:Op woensdag 22 december 2004 10:12 schreef Copycat het volgende:
[..]
Na nog geen twee maanden tijd is het volgens mij schier onmogelijk te spreken van echte liefde... Verliefdheid ja, maar echte liefde... geloof ik niet.
Je hebt nog een roze bril op. Pas als die wordt afgezet (wat na verloop van tijd nu eenmaal gebeurt) en je neemt de tekortkomingen van het object van jouw affectie nog steeds voor lief, dan is er sprake van liefde.
[q]
Toppie. Tot zover zijn we het eens.
[q]In deze fase ben je daar mi nog stekeblind voor.
Sowieso geloof ik niet zo in onvoorwaardelijke liefde. Tenzij je het over de liefde van een hond voor zijn baasje hebt .
Dat is geen liefde, maar onvoorwaardelijke trouw.
Of domheid, dat kan ook.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...quote:Op woensdag 22 december 2004 12:10 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Jongen das al de 2e keer in korte tijd he. Heb vorige week ook in een topic gereageerd over het hebben van relaties, en daar had je ook al die smilies bij mijn naam
Don't put something in your mouth unless you're happy to swallow...
©DiscoveryChannel
©DiscoveryChannel
ROFLquote:Mikeyman
Maar ehmmm los van wat ik van dit gedrag vindt
Wat ga je nu aan het probleem doen?
Wat heeft je man aangegeven ervoor te willen doen?
Drop you like an ill, bad habit
!quote:Op woensdag 22 december 2004 12:38 schreef MikeyMan het volgende:
[..]
jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...
maar natuurlijk mag je dat. Ik regel dat wel. Doe ik allemaal voor jou. Oh, en denk rustig na he. Ik wil wel dat het JOUW beslissing is, die je voor jezelf maakt, niet voor mij
*nog meer zoete broodjes bakt*
heeft wel als voordeel, dat of je die beslissing nou voor jezelf of voor mij neemt, neuken kan ik je.
Breitling - Instruments for Professionals
quote:Op woensdag 22 december 2004 12:38 schreef MikeyMan het volgende:
[..]
jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...
Ik krijg het helemaal warm van binnen door jullie
Always bloom twice...
Beste TS, een verhaal....
Er was eens.... een stel met een zoontje van 2.5 die het eigenlijk altijd erg goed hadden al was de spanning wel een beetje uit hun huwelijk. Dit geconcludeerd gingen ze er wat aan doen, tenslotte konden ze elkaar niet missen en wilden ze niet zonder elkaar.
Totdat.... vrouwlief een "leuke" kerel tegenkwam die echt alles had wat ze zocht, ze besefte nu pas wat ze tekort was gekomen en bloeide helemaal op. Het was geen kalverliefde, geen roze wolk... hij was het helemaal voor haar.
Op een avond, zo'n twee weken na de kennismaking, zei ze tegen haar man: "Sorry, ik kan er niet meer tegen, ik vertrek hier uit huis. Ik heb tijdelijk onderdak bij een kennis en wil kijken hoe ik verder ga". Die kennis was naar nieuwe vlam, ze vertrok die avond zonder haar zoontje want daar was nog even geen "plaats" voor. Manlief bleef achter, samen met zijn zoontje. Natuurlijk hoorde het kind bij de moeder, een algemeen bekend feit volgens haar. Dus het zoontje mocht na twee weken ook vertrekken naar de nieuwe bestemming. Want moeder leefde alweer twee weken samen met haar nieuwe vlam!
Gelukkig werd een "goede" omgangsregeling getroffen en mocht het zoontje iedere week twee dagen naar de vader toe. Het kind mocht er natuurlijk niet de dupe van worden, dat sprak voor zich!
Inmiddels is het zoontje 10, komt nog iedere week bij zijn vader en samen zijn ze een onafscheidelijk stel. Inmiddels is de vader ook niet meer alleen heeft hij zijn leven weer op peil en staat met beide benen op de grond.
Hoe is de situatie met de moeder.... och ze is nog steeds bij haar vlam van toen. Dat is logisch want ze heeft zeer kort na elkaar twee kids met hem gekregen en is nogal afhankelijk van hem. Alleen die vlam is nu wat minder geworden... de liefde is weg, irritaties iedere dag. Met het zoontje gaat het niet zo best, buro Jeugdzorg is geen onbekende. Haar "vlam" en zoontje kunnen nu, na 7 jaar nog niet door 1 deur en dat geeft problemen en frustraties. Moeder beschermt haar zoontje tegen hem, en geloof me dat is ook nodig. Moeder weet voor zichzelf dat ze destijds geen goede beslissing heeft gemaakt, heeft dit zelfs gezegd tegen haar ex man. Want samen zijn ze nog verantwoordelijk voor hun kind.
De vader heeft een ander leven als toen, en telt samen met z'n zoon de dagen tot er mogelijkheden zijn dat hij bij hem en zijn nieuwe gezin komt wonen. Of die mogelijkheid er ooit komt weten ze niet. Moeder houdt natuurlijk ook van haar kind en van het alimentatiegeld wat bitter hard nodig is om te overleven. De vader is blij met z'n leven van nu maar van echt geluk is nooit geen sprake meer, iets mist hij bij al zijn doen en laten.... zijn zoontje is altijd in zijn gedachten samen met de angst dat hem iets overkomt in de omgeving waarin hij moet vertoeven.
===============================================================================
TS,
Ik hoop van ganser harte voor jezelf, je man maar vooral voor je kinderen dat je lering uit dit verhaal kan trekken en uit de adviesen die je hier op FOK gegeven worden. Het doet me goed om te zien dat er zo'n jonge mensen zijn van rond de 20 die zo'n kijk op het leven hebben (TOP! Innnovative en Coolguy om er maar even twee te noemen). Neem hier een voorbeeld aan en probeer eens te relativeren! Probeer nu eens niet alleen voor jezelf te beslissen maar ook voor die twee kanjers die je samen met je man op de wereld hebt gezet. Als die je meer waard zijn als je nieuwe vlam lijkt mij de keuze voor de hand te liggen....
In ieder geval succes ermee!
(Enne.... voor degenen die het echt willen weten, die vader uit het verhaal was ik)
[ Bericht 0% gewijzigd door pirke64 op 22-12-2004 15:28:29 ]
Er was eens.... een stel met een zoontje van 2.5 die het eigenlijk altijd erg goed hadden al was de spanning wel een beetje uit hun huwelijk. Dit geconcludeerd gingen ze er wat aan doen, tenslotte konden ze elkaar niet missen en wilden ze niet zonder elkaar.
Totdat.... vrouwlief een "leuke" kerel tegenkwam die echt alles had wat ze zocht, ze besefte nu pas wat ze tekort was gekomen en bloeide helemaal op. Het was geen kalverliefde, geen roze wolk... hij was het helemaal voor haar.
Op een avond, zo'n twee weken na de kennismaking, zei ze tegen haar man: "Sorry, ik kan er niet meer tegen, ik vertrek hier uit huis. Ik heb tijdelijk onderdak bij een kennis en wil kijken hoe ik verder ga". Die kennis was naar nieuwe vlam, ze vertrok die avond zonder haar zoontje want daar was nog even geen "plaats" voor. Manlief bleef achter, samen met zijn zoontje. Natuurlijk hoorde het kind bij de moeder, een algemeen bekend feit volgens haar. Dus het zoontje mocht na twee weken ook vertrekken naar de nieuwe bestemming. Want moeder leefde alweer twee weken samen met haar nieuwe vlam!
Gelukkig werd een "goede" omgangsregeling getroffen en mocht het zoontje iedere week twee dagen naar de vader toe. Het kind mocht er natuurlijk niet de dupe van worden, dat sprak voor zich!
Inmiddels is het zoontje 10, komt nog iedere week bij zijn vader en samen zijn ze een onafscheidelijk stel. Inmiddels is de vader ook niet meer alleen heeft hij zijn leven weer op peil en staat met beide benen op de grond.
Hoe is de situatie met de moeder.... och ze is nog steeds bij haar vlam van toen. Dat is logisch want ze heeft zeer kort na elkaar twee kids met hem gekregen en is nogal afhankelijk van hem. Alleen die vlam is nu wat minder geworden... de liefde is weg, irritaties iedere dag. Met het zoontje gaat het niet zo best, buro Jeugdzorg is geen onbekende. Haar "vlam" en zoontje kunnen nu, na 7 jaar nog niet door 1 deur en dat geeft problemen en frustraties. Moeder beschermt haar zoontje tegen hem, en geloof me dat is ook nodig. Moeder weet voor zichzelf dat ze destijds geen goede beslissing heeft gemaakt, heeft dit zelfs gezegd tegen haar ex man. Want samen zijn ze nog verantwoordelijk voor hun kind.
De vader heeft een ander leven als toen, en telt samen met z'n zoon de dagen tot er mogelijkheden zijn dat hij bij hem en zijn nieuwe gezin komt wonen. Of die mogelijkheid er ooit komt weten ze niet. Moeder houdt natuurlijk ook van haar kind en van het alimentatiegeld wat bitter hard nodig is om te overleven. De vader is blij met z'n leven van nu maar van echt geluk is nooit geen sprake meer, iets mist hij bij al zijn doen en laten.... zijn zoontje is altijd in zijn gedachten samen met de angst dat hem iets overkomt in de omgeving waarin hij moet vertoeven.
===============================================================================
TS,
Ik hoop van ganser harte voor jezelf, je man maar vooral voor je kinderen dat je lering uit dit verhaal kan trekken en uit de adviesen die je hier op FOK gegeven worden. Het doet me goed om te zien dat er zo'n jonge mensen zijn van rond de 20 die zo'n kijk op het leven hebben (TOP! Innnovative en Coolguy om er maar even twee te noemen). Neem hier een voorbeeld aan en probeer eens te relativeren! Probeer nu eens niet alleen voor jezelf te beslissen maar ook voor die twee kanjers die je samen met je man op de wereld hebt gezet. Als die je meer waard zijn als je nieuwe vlam lijkt mij de keuze voor de hand te liggen....
In ieder geval succes ermee!
(Enne.... voor degenen die het echt willen weten, die vader uit het verhaal was ik)
[ Bericht 0% gewijzigd door pirke64 op 22-12-2004 15:28:29 ]
Ik mag hopen dat je bedoelt 6 november vorig jaar?quote:Op dinsdag 21 december 2004 13:58 schreef Ing het volgende:
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij
Anders komt het op mij behoorlijk vreemd over om je man en en je kids te verlaten vanwege een vent die je net een dikke maand kent en met wie je nu al het stadium roze wolk voorbij bent.
_EDIT met andere woorden, denk er even over na
[ Bericht 4% gewijzigd door Manono op 22-12-2004 19:05:55 ]
Jusqu'ici tout va bien...
was eigenlijk van plan om te gaan posten wat 80% van de mensen al gepost heeft.. maar laat ik dat maar niet doen.. dat lijkt me allemaal wel duidelijk.
maar waarom ga je niet samen met je man leuke dingen doen.. weekendje weg ect. dat je heel even geen moeder bent maar voornamelijk vrouw..
want je kan er wel zelf over na gaan denken, maar als ik mezelf zou inschatten zou ik alleen maar zwijmelen over me 'fling' van 45 dagen.. en dat is nou net niet de bedoeling.
maar waarom ga je niet samen met je man leuke dingen doen.. weekendje weg ect. dat je heel even geen moeder bent maar voornamelijk vrouw..
want je kan er wel zelf over na gaan denken, maar als ik mezelf zou inschatten zou ik alleen maar zwijmelen over me 'fling' van 45 dagen.. en dat is nou net niet de bedoeling.
* leonieke telt even terugquote:Op woensdag 22 december 2004 15:21 schreef Manono het volgende:
[..]
Ik mag hopen dat je bedoelt 6 november vorig jaar?
Anders komt het op mij behoorlijk vreemd over om je man en en je kids te verlaten vanwege een vent die je net een dikke maand kent en met wie je nu al het stadium roze wolk voorbij bent.
21 december 2004 - 45 dagen = +/- 6 november 2004
Neenee, voor alle duidelijkheid, het gaat echt wel over 6 november 2004
En echt, volgens TS zijn ze het roze wolk-stadium echt wel voorbij ... of toch net niet?
na het lezen van het verhaal van coolgay en pirke64 hoop ik dat het voor de TS duidelijk wordt waar ze staat en wat voor consequenties haar keuze kan hebben.
al eerder gezegd maar zorg ervoor dat de kids een lang weekend bij je ouders of schoonouders kunnen blijven en ga er eens op uit met je man. in dat lange weekend kun je tijd aan elkaar besteden en nadenken over een toekomst samen of gescheiden van elkaar.
als je dit gaat doen moet je er echter wel zonder vooroordelen in stappen, doe je dat niet dan heeft het hele weekend samen weg geen nut.
fijne feestdagen (ja ook zeker sarcastisch bedoeld)
al eerder gezegd maar zorg ervoor dat de kids een lang weekend bij je ouders of schoonouders kunnen blijven en ga er eens op uit met je man. in dat lange weekend kun je tijd aan elkaar besteden en nadenken over een toekomst samen of gescheiden van elkaar.
als je dit gaat doen moet je er echter wel zonder vooroordelen in stappen, doe je dat niet dan heeft het hele weekend samen weg geen nut.
fijne feestdagen (ja ook zeker sarcastisch bedoeld)
Neerkomen wel!
Ik ben de andere kant van het verhaal, mijn ex ging er van de een op de andere dag vandoor omdat hij hét gevonden had. Hij ging zo op in zijn nieuwe liefde dat hij alles rondom mij (huis, dieren, inboedel, financien etc) compleet 'vergat' Gelukkig hadden we geen kinderen, maar de huwelijksdatum stond al wél gepland. Ik heb alles zélf af kunnen zeggen. Meneer had het namelijk te druk met zijn nieuwe liefde, waar hij maar meteen bij was gaan wonen.
Ik heb nooit begrepen waarom hij niet wilde vechten voor onze relatie, we zouden verdorie gaan trouwen, dan was er toch wel degelijk iets goed aan mij... toch?
Inmiddels zijn we 6 jaar verder en ik ben harstikke gelukkig getrouwd. (met een ander dus )
Nog steeds begrijp ik niet waarom mijn ex onze relatie niet de moeite waard vond om voor te vechten. Mensen gooien zo gemakkelijk iets weg omdat het inmiddels bekend is.
et is net zoals met de schoenen van vorig seizoen. Ze zijn inmiddels ingelopen en zitten lekker. Okay, ze zijn wat saai en passen niet meer zo goed in het huidige seizoen, maar er is niets mis mee... Tót je langs die ene etalage loopt en daar spiksplinternieuwe schoenen van dit seizoen ziet staan. Je loopt langs, loopt nog eens terug en besluit ze dan toch maar mee te nemen. Ze zijn spannend, ze zijn nieuw en zolang je niet té lang aanhebt zitten ze nog prima ook... Je oude schoenen verdwijnen in de kast. Jammer maar helaas denk je. Misschien lopen de nieuwe schoenen na een poos wel net zo lekker als de oude, misschien ook niet. Misschien blijkt na een week dat je fikse blaren krijgt als je ze langer dan een paar uur draagt. Misschien grijp je dan weer terug naar die heerlijke vertrouwde ingelopen schoenen van vorig jaar. Als die tenminste nog beschikbaar zijn.
Lieve TS, uit alles wat je schrijft maak ik op dat je je keus al gemaakt hebt. Je zult deze gevoelens gaan onderzoeken en er aan toegeven. Ik vind dat je man het verdient om de relatie nog een keer een herstart te geven. Je weet na 6 weken niet of iemand de 'ware' voor je is.
"Vechten' is blijkbaar niet meer van deze tijd.
Ik heb nooit begrepen waarom hij niet wilde vechten voor onze relatie, we zouden verdorie gaan trouwen, dan was er toch wel degelijk iets goed aan mij... toch?
Inmiddels zijn we 6 jaar verder en ik ben harstikke gelukkig getrouwd. (met een ander dus )
Nog steeds begrijp ik niet waarom mijn ex onze relatie niet de moeite waard vond om voor te vechten. Mensen gooien zo gemakkelijk iets weg omdat het inmiddels bekend is.
et is net zoals met de schoenen van vorig seizoen. Ze zijn inmiddels ingelopen en zitten lekker. Okay, ze zijn wat saai en passen niet meer zo goed in het huidige seizoen, maar er is niets mis mee... Tót je langs die ene etalage loopt en daar spiksplinternieuwe schoenen van dit seizoen ziet staan. Je loopt langs, loopt nog eens terug en besluit ze dan toch maar mee te nemen. Ze zijn spannend, ze zijn nieuw en zolang je niet té lang aanhebt zitten ze nog prima ook... Je oude schoenen verdwijnen in de kast. Jammer maar helaas denk je. Misschien lopen de nieuwe schoenen na een poos wel net zo lekker als de oude, misschien ook niet. Misschien blijkt na een week dat je fikse blaren krijgt als je ze langer dan een paar uur draagt. Misschien grijp je dan weer terug naar die heerlijke vertrouwde ingelopen schoenen van vorig jaar. Als die tenminste nog beschikbaar zijn.
Lieve TS, uit alles wat je schrijft maak ik op dat je je keus al gemaakt hebt. Je zult deze gevoelens gaan onderzoeken en er aan toegeven. Ik vind dat je man het verdient om de relatie nog een keer een herstart te geven. Je weet na 6 weken niet of iemand de 'ware' voor je is.
"Vechten' is blijkbaar niet meer van deze tijd.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Flugeltje, en zovele anderen hier, ik snap ook niet wat mensen bezield tegenwoordig...
Ik ben eind vorige maand, na 5 jaar, ook m'n vriendin kwijtgeraakt omdat ze sinds 1,5 maand verliefd was op iemand op haar werk...
Nu, na een relatie van 5 jaar gingen we eindelijk samenwonen, huurcontract getekend in september, spulletjes gekocht... 1 januari gingen we intrekken, maar het mag helaas niet zijn, zij gaat in januari samenwonen met die kerel vanop haar werk...
O.K. onze relatie ging vaak met ups en downs (wat bij iedereen wel zo zal zijn) maar we waren heel erg verbonden met elkaar.
Zij heeft 5 jaar lang problemen gehad, eerst 2 jaar met school (verkeerde richtingen, problemen met mede-studenten), daarna met werk (vaak geen werk, dan weer werk waar ze haar niet goed voelde). We hebben daar zoveel discussies over gehad, maar ik heb altijd geluisterd en gepraat met haar, het was me nooit geen seconde teveel. En nu ze fijn werk heeft gebeurt dit, om kapot van te gaan !
O.K. ja, na 5 jaar kan je toch stellen dat die zware verliefdheid lang niet meer zo is als in het begin. Maar ik HIELD (en hou) nog verschrikkelijk van haar, en zij ook van mij (heeft ze me de laatste dagen dat we samenwaren nog wel 100x gezegd), maar ze zei dat de verliefdheid weg was.
Zoals hier al gezegd, als je eens na een aantal maanden van je roze wolkje afvalt ga je toch beseffen dat hevige verliefdheid ook over gaat.
Houden van en verliefheid zijn 2 verschillende aspecten, maar als je mij vraagt weet ik echt wel wat het belangrijkste is. Ik was zelfs van plan haar ten huwelijk te vragen. De laatstte jaren drong ze er zelf op aan, maar toen kon dat niet omdat zijn geen vaste baan had. Ik wou haar, als we in ons nieuwe huisje woonden op 1februari ten huwelijk vragen. Had alles zo mooi geregeld hé... LIFE IS SUCH A BITCH !!!!!!!!!
Ik weet ook wel dat zij met haar kop tegen de muur gaat lopen, want meteen gaan samenwonen met iemand die je nog maar pas kent, dat gaat toch niet zomaar... Ach ze moet het zelf maar weten.
It's a free world, maar mijn leven is (voorlopig) helemaak gecrasht. Al m'n toekomstplannen naar de vaantjes en geloof me, in deze tijd van het jaar wordt je daar echt niet vrolijk van. Ik kom er wel bovenop, maar het zal lang duren. Dat weet ik en voel ik
[ Bericht 4% gewijzigd door DaFunLovinCriminal op 22-12-2004 23:42:00 ]
Ik ben eind vorige maand, na 5 jaar, ook m'n vriendin kwijtgeraakt omdat ze sinds 1,5 maand verliefd was op iemand op haar werk...
Nu, na een relatie van 5 jaar gingen we eindelijk samenwonen, huurcontract getekend in september, spulletjes gekocht... 1 januari gingen we intrekken, maar het mag helaas niet zijn, zij gaat in januari samenwonen met die kerel vanop haar werk...
O.K. onze relatie ging vaak met ups en downs (wat bij iedereen wel zo zal zijn) maar we waren heel erg verbonden met elkaar.
Zij heeft 5 jaar lang problemen gehad, eerst 2 jaar met school (verkeerde richtingen, problemen met mede-studenten), daarna met werk (vaak geen werk, dan weer werk waar ze haar niet goed voelde). We hebben daar zoveel discussies over gehad, maar ik heb altijd geluisterd en gepraat met haar, het was me nooit geen seconde teveel. En nu ze fijn werk heeft gebeurt dit, om kapot van te gaan !
O.K. ja, na 5 jaar kan je toch stellen dat die zware verliefdheid lang niet meer zo is als in het begin. Maar ik HIELD (en hou) nog verschrikkelijk van haar, en zij ook van mij (heeft ze me de laatste dagen dat we samenwaren nog wel 100x gezegd), maar ze zei dat de verliefdheid weg was.
Zoals hier al gezegd, als je eens na een aantal maanden van je roze wolkje afvalt ga je toch beseffen dat hevige verliefdheid ook over gaat.
Houden van en verliefheid zijn 2 verschillende aspecten, maar als je mij vraagt weet ik echt wel wat het belangrijkste is. Ik was zelfs van plan haar ten huwelijk te vragen. De laatstte jaren drong ze er zelf op aan, maar toen kon dat niet omdat zijn geen vaste baan had. Ik wou haar, als we in ons nieuwe huisje woonden op 1februari ten huwelijk vragen. Had alles zo mooi geregeld hé... LIFE IS SUCH A BITCH !!!!!!!!!
Ik weet ook wel dat zij met haar kop tegen de muur gaat lopen, want meteen gaan samenwonen met iemand die je nog maar pas kent, dat gaat toch niet zomaar... Ach ze moet het zelf maar weten.
It's a free world, maar mijn leven is (voorlopig) helemaak gecrasht. Al m'n toekomstplannen naar de vaantjes en geloof me, in deze tijd van het jaar wordt je daar echt niet vrolijk van. Ik kom er wel bovenop, maar het zal lang duren. Dat weet ik en voel ik
[ Bericht 4% gewijzigd door DaFunLovinCriminal op 22-12-2004 23:42:00 ]
Zulke wijven moet je inderdaad hard schoppen. Ze verdienen het niet eens om gelukkig te zijn.quote:Op woensdag 22 december 2004 23:16 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Flugeltje, en zovele anderen hier, ik snap ook niet wat mensen bezield tegenwoordig...
Ik ben eind vorige maand, na 5 jaar, ook m'n vriendin kwijtgeraakt omdat ze sinds 1,5 maand verliefd was op iemand op haar werk...
Nu, na een relatie van 5 jaar gingen we eindelijk samenwonen, huurcontract getekend in september, spulletjes gekocht... 1 januari gingen we intrekken, maar het mag helaas niet zijn, zij gaat in januari samenwonen met die kerel vanop haar werk...
Om kapot van te gaan. O.K. onze relatie ging vaak met ups en downs (wat bij iedereen wel zo zal zijn) maar we waren heel erg verbonden met elkaar.
Zij heeft 5 jaar lang problemen gehad, eerst 2 jaar met school (verkeerde richtingen, problemen met mede-studenten), daarna met werk (vaak geen werk, dan weer werk waar ze haar niet goed voelde). We hebben daar zoveel discussies over gehad, maar ik heb altijd geluisterd en gepraat met haar, het was me nooit geen seconde teveel. En nu ze fijn werk heeft gebeurt dit, om kapot van te gaan !
O.K. ja, na 5 jaar kan je toch stellen dat die zware verliefdheid lang niet meer zo is als in het begin. Maar ik HIELD (en hou) nog verschrikkelijk van haar, en zij ook van mij (heeft ze me de laatste dagen dat we samenwaren nog wel 100x gezegd), maar ze zei dat de verliefdheid weg was.
Zoals hier al gezegd, als je eens na een aantal maanden van je roze wolkje afvalt ga je toch beseffen dat hevige verliefdheid ook over gaat.
Houden van en verliefheid zijn 2 verschillende aspecten, maar als je mij vraagt weet ik echt wel wat het belangrijkste is. Ik was zelfs van plan haar ten huwelijk te vragen. De laatstte jaren drong ze er zelf op aan, maar toen kon dat niet omdat zijn geen vaste baan had. Ik wou haar, als we in ons nieuwe huisje woonden op 1februari ten huwelijk vragen. Had alles zo mooi geregeld hé... LIFE IS SUCH A BITCH !!!!!!!!!
Ik weet ook wel dat zij met haar kop tegen de muur gaat lopen, want meteen gaan samenwonen met iemand die je nog maar pas kent, dat gaat toch niet zomaar... Ach ze moet het zelf maar weten.
It's a free world, maar mijn leven is (voorlopig) helemaak gecrasht. Al m'n toekomstplannen naar de vaantjes en geloof me, in deze tijd van het jaar wordt je daar echt niet vrolijk van. Ik kom er wel bovenop, maar het zal lang duren. Dat weet ik en voel ik
Egoistische sloeries...........
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
dat mag ik niet zeggen, want ze heeft in 5 jaar héél véél dingen voor me gedaan, wat anderen misschien nooit zouden doen. ze was er ALTIJD voor me! Deze zomer nog heeft ze een mega-verjaardagsfeest voor me georganiseerd met 50 mensen, een optreden, alles erop en eraan, kosten nog moeite gespaard voor me, en nu dit ik snap het cht niet hoorquote:Op woensdag 22 december 2004 23:30 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Zulke wijven moet je inderdaad hard schoppen. Ze verdienen het niet eens om gelukkig te zijn.
Egoistische sloeries...........
Dit, en zo veel andere verhalen, vind ik zo verschrikkelijk naar voor jullie. Ik moet er echt niet aan denken om zoiets mee te maken en al helemaal niet om het iemand aan te doen...quote:Op woensdag 22 december 2004 23:16 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
-verhaal-
TS, alsjeblieft, blijf bij je man. Als hij je al vergeeft dat je überhaupt hebt overwogen bij hem weg te gaan is hij al meer dan je verdient, maar dat doet hij omdat hij van je houdt. En jij houdt toch ook van hem?
Geloof me, je komt er wel doorheen hoor...quote:
Je blijft er alleen (heel) erg lang een nare bijsmaak van houden. Ik kan inmiddels ook weer vertrouwen, maar dat heeft lang geduurd. Toen mijn huidige man me ten huwelijk vroeg wilde ik ook zo snel mogelijk trouwen... Ik wilde niet weer een keer het hele ritueel doorlopen en dan ineens alleen achterblijven. We zijn dus ook binnen vijf maanden getrouwd En gestressed dat ik was door het vele regelen in een relatief korte tijd...
Uiteindelijk wordt je wel weer gelukkig, alleen de periode er naartoe kan behoorlijk klote zijn.
Ik heb mijn ex sindsdien nooit meer gezien en eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik zal reageren als ik hem tegenkom. Hoewel ik nu erg gelukkig ben met mijn hubbie voelt mijn vorige relatie nog zo 'onaf'
Daarom ook mijn verzoek aan TS. Als je er écht mee stopt zorg dan in ieder geval dat je met je man nog alles netjes regelt. Hij blijft tenslotte 'achter'.
[ Bericht 4% gewijzigd door flugeltje op 22-12-2004 23:57:31 ]
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Onvolwassen mensen kunnen moeilijk volwassen besluiten nemen
1) Je roept na 1,5 maand dat je "van iemand houdt"
2) Je trouwt op je 22ste met een vent van 34
3) Daar was je kennelijk ook niet echt enorm verliefd op (en als je toen vond van wel: hoe weet je dan dat je niet nog verliefder op iemand kan worden dan je op R bent)
4) Je luistert alleen naar mensen die met je meepraten en de rest is gek.
En toch beweer je dat je in dit geval zonder twijfel een verstandige beslissing kunt maken.
Ik vind het *walgelijk* stom van je dat je je alleen door je gevoel laat leiden in deze situatie. Je kunt er niets aan doen dat je nogal naief bent maar op jouw leeftijd is wat zelfkennis ook wel vrij normaal. En die zelfkennis kun je gebruiken om in besluiten mee te wegen dat je er mogelijk wat naief tegenaan kijkt.
Overigens, het komt op me over dat je bijzonder weinig respect voor je man hebt. Met je mond idd wel, maar met je gevoel niet. Volgens mij vind je hem onbewust een mietje en vind je het wel makkelijk dat hij zo mee probeert te denken voor een oplossing die voor jou het makkelijkst is.
in dat kader is het trouwens ook frappant dat je nu net op een sportleraar valt
1) Je roept na 1,5 maand dat je "van iemand houdt"
2) Je trouwt op je 22ste met een vent van 34
3) Daar was je kennelijk ook niet echt enorm verliefd op (en als je toen vond van wel: hoe weet je dan dat je niet nog verliefder op iemand kan worden dan je op R bent)
4) Je luistert alleen naar mensen die met je meepraten en de rest is gek.
En toch beweer je dat je in dit geval zonder twijfel een verstandige beslissing kunt maken.
Ik vind het *walgelijk* stom van je dat je je alleen door je gevoel laat leiden in deze situatie. Je kunt er niets aan doen dat je nogal naief bent maar op jouw leeftijd is wat zelfkennis ook wel vrij normaal. En die zelfkennis kun je gebruiken om in besluiten mee te wegen dat je er mogelijk wat naief tegenaan kijkt.
Overigens, het komt op me over dat je bijzonder weinig respect voor je man hebt. Met je mond idd wel, maar met je gevoel niet. Volgens mij vind je hem onbewust een mietje en vind je het wel makkelijk dat hij zo mee probeert te denken voor een oplossing die voor jou het makkelijkst is.
in dat kader is het trouwens ook frappant dat je nu net op een sportleraar valt
Vampire Romance O+
voor de TS: Liefde, trouw en commitment zijn dingen die jouw man van jou iig niet kan verwachten meer. Verliefd worden is geen kunst, zoek een leuke kerel/vrouw, knipper een keer met je ogen en voila. Liefde bestaat eruit dat je op alle andere impulsen niet ingaat. Daaruit volgt trouw en commitment.
Je hebt met het huwelijk eeuwige trouw beloofd, en nu pleeg je contractbreuk. In mijn ogen is dat heiligschennis. Of je moet niet zo zwaar tillen aan het huwelijk, en eeuwige trouw, en tot de dood ons scheidt enzo. In dat geval heb je (sorry als ik het zeg) hier niet zo veel te zoeken. Ben je dan op zoek naar iemand die je gelijk geeft?
En misschien is dit sexistisch en een flame, maargoed, dan zijn we d'r weer, vrouwen willen eerlijkheid, zolang die niet in hun nadeel is.
[ Bericht 0% gewijzigd door hefaistos op 23-12-2004 06:29:02 (typo) ]
Je hebt met het huwelijk eeuwige trouw beloofd, en nu pleeg je contractbreuk. In mijn ogen is dat heiligschennis. Of je moet niet zo zwaar tillen aan het huwelijk, en eeuwige trouw, en tot de dood ons scheidt enzo. In dat geval heb je (sorry als ik het zeg) hier niet zo veel te zoeken. Ben je dan op zoek naar iemand die je gelijk geeft?
En misschien is dit sexistisch en een flame, maargoed, dan zijn we d'r weer, vrouwen willen eerlijkheid, zolang die niet in hun nadeel is.
[ Bericht 0% gewijzigd door hefaistos op 23-12-2004 06:29:02 (typo) ]
Wanted: Meaningful, overnight relationship
Van deze kant ook sterkte DaFunLovinCriminal, voel met je mee. Het gevoel wordt echt weer beter met de tijd, dat is een feit, maar een feit is ook dat je daar NU op dit moment nog niets aan hebt.
Ik sta er steeds weer van versteld wat sommige mensen, zowel mannen als vrouwen hun partner / gezin aan kunnen doen door strompzinnige kortzichtigheid.
Ik sta er steeds weer van versteld wat sommige mensen, zowel mannen als vrouwen hun partner / gezin aan kunnen doen door strompzinnige kortzichtigheid.
Weet niet of het kortzichtigheid is. Ik ben nl van mening dat ze het heus wel zien wat ze doen/aanrichten. Ze trekken zich er echter niets (iig zeker niet genoeg) van aan.quote:Op donderdag 23 december 2004 08:17 schreef pirke64 het volgende:
Van deze kant ook sterkte DaFunLovinCriminal, voel met je mee. Het gevoel wordt echt weer beter met de tijd, dat is een feit, maar een feit is ook dat je daar NU op dit moment nog niets aan hebt.
Ik sta er steeds weer van versteld wat sommige mensen, zowel mannen als vrouwen hun partner / gezin aan kunnen doen door strompzinnige kortzichtigheid.
Breitling - Instruments for Professionals
Dit vind ik dan weer iets te kort door de bocht. Ik ben het helemaal met je eens dat mensen tegenwoordig een relatie te snel in de vuilbak gooien, zonder ervoor te vechten. Maar als je er voor gevochten hebt en het blijkt gewoon niet te werken, dan moet je voor jezelf kiezen. Op de lange termijn is dat, in mijn optiek, beter voor iedereen. Maar voor de duidelijkheid: volgens mij is de TS nog niet bij dat punt aangekomenquote:Op donderdag 23 december 2004 08:40 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Weet niet of het kortzichtigheid is. Ik ben nl van mening dat ze het heus wel zien wat ze doen/aanrichten. Ze trekken zich er echter niets (iig zeker niet genoeg) van aan.
Gevolg van de huidige samenleving, de individualisering. Mensen houden steeds minder rekening met elkaar, denken alleen nog aan zichzelf, zonder de gevolgen voor de personen van wie ze claimen te houden in het achterhoofd te houden.quote:Op donderdag 23 december 2004 08:40 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Weet niet of het kortzichtigheid is. Ik ben nl van mening dat ze het heus wel zien wat ze doen/aanrichten. Ze trekken zich er echter niets (iig zeker niet genoeg) van aan.
"De mens" wil alles. Een leuke baan, een groter huis dan de rest van de kennissenkring, een paar mooie auto's, veel vrienden, daarnaast ook nog sporten voor een goed figuur. Natuurlijk mogen ook de -inmiddels bejaarde- ouders niet vergeten worden, daar gaan we op zondagmiddag even langs. Ow, en het gezin niet te vergeten, man, hond, en twee perfecte kinderen die nooit stout zijn en altijd minimaal een 8 halen. De relatie met de kinderen moet natuurlijk goed zijn, de relatie met de man hollywoodwaardig. Na tien jaar nog steeds vlinders in je buik en nog net zo gepassioneerd als de eerste paar maanden. Natuurlijk ben je nooit te moe om seks te hebben en heb je hele avonden de tijd om met elkaar te praten...
Ben ik nou de enige die inziet dat dit Utopia is, dát dit niet bestaat? Dat het daadwerkelijk alleen in Hollywood voorkomt, op het witte doek? En ben ik nou de enige die inziet dat er maar 24 uur in een dag zitten, dat je dus dingen moet doen en laten en dat daarbij soms je relatie in de knel komt, zeker als er kinderen zijn? Dat het totaal geen zin heeft om er vandoor te gaan, aangezien je binnen de kortste tijd weer in hetzelfde schuitje beland? Weer geen tijd, weer de verliefdheid die over gaat (en dat zal die gaan, geloof het maar, dat is wetenschappelijk bewezen...), weer de spanning die verdwijnt na een x aantal maanden/jaar.
Toch zijn er mensen die het nastreven. Die álles willen en daarbij over lijken -of over het geluk van hun partner en kinderen- gaan. Mensen die niet hun "loved ones" een kans geven, die niet willen vechten "want het is toch wel over". Ik vraag me dan altijd af wat het hele huwelijk nog inhoudt. Een formaliteit om alles netjes op papier te hebben? Waarom dan geen geregistreerd partnerschap? Een reden voor een leuk feest? Iets wat je doet omdat iedereen het doet? Je belooft elkaar voor de wet eeuwige trouw, je belooft elkáár eeuwige trouw...
Ja, natuurlijk kan dat fout gaan, natuurlijk kun je minder gaan voelen of ongelukkig zijn. Maar om dan maar meteen de handdoek in de ring te gooien... Eén op de drie huwelijken strand, en volgens mij in de meeste gevallen omdat mensen "op elkaar uitgekeken zijn". Ja, logisch, als je er niet je best voor wilt doen.
Kijk maar naar de TS, die murmelt nog wat over vechten en een kans geven, maar de rest van de tijd gooit ze gewoon de handdoek in de ring. Ja, rot voor de kinderen dat het "een moeilijke tijd" wordt, maar ze wil zichzelf niet wegcijferen. Is achter je belofte blijven staan jezelf wegcijferen? Is je best doen om het gevoel wat je jaren geleden had terug te halen, jezelf wegcijferen? Of is dat juist een stukje terughalen van wie jij bent en wat jou gemaakt heeft tot wie je nu bent? Want face it, Ing, jouw man en kinderen zijn verweven met je leven, met je persoonlijkheid, met jou... Ze zíjn jou... En dat ben je heel hard aan het wegcijferen nu...
Maar ach, inmiddels ken je "R" al wel 47 dagen, twéé hele dagen meer, dus ik zou maar haast maken want stel je toch eens voor dat je nóg een paar dagen moet wachten. Niet te doen, zou ik haast zeggen! Daar ga je dood aan hoor, pas maar op.
Och, ik ben denk ik een beetje mild... 't is bijna Kerstmis
Innovative... wederom de spijker op z'n kop! Sluit me er helemaal bij aan.
TS, het is bijna Kerst, tijd voor bezinning (of voor jou... gezond verstand).... heb je nu nog niet genoeg hulp gehad hier? Het is toch prachtig om het begin van het nieuwe jaar samen met je gezin de draad op te pikken, banden te verstevigen en van 2005 het jaar van de liefde en respect te maken voor jullie samen. Geef het een eerlijke kans, en sta open voor elkaar. Geloof me, je weet ECHT NIET want je je man maar vooral je kinderen aan doet door het zo maar op te geven.
Innovative... wederom de spijker op z'n kop! Sluit me er helemaal bij aan.
TS, het is bijna Kerst, tijd voor bezinning (of voor jou... gezond verstand).... heb je nu nog niet genoeg hulp gehad hier? Het is toch prachtig om het begin van het nieuwe jaar samen met je gezin de draad op te pikken, banden te verstevigen en van 2005 het jaar van de liefde en respect te maken voor jullie samen. Geef het een eerlijke kans, en sta open voor elkaar. Geloof me, je weet ECHT NIET want je je man maar vooral je kinderen aan doet door het zo maar op te geven.
Ik ben het roerend met Innovative eens, en herhaal vervolgens wat ik al gezegd heb maar verwoord het even wat anders:
Als TS het nou nóg niet begrepen heeft, wíl ze het niet begrijpen en zijn verdere efforts om haar te overtuigen zinloos...ignorance is bliss. En volgens mij is echt alles wel gezegd nu..
Als TS het nou nóg niet begrepen heeft, wíl ze het niet begrijpen en zijn verdere efforts om haar te overtuigen zinloos...ignorance is bliss. En volgens mij is echt alles wel gezegd nu..
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Jullie hebben ook makkelijk praten...
jullie weten niet hoe echt het gevoel van Ing is!
jullie weten niet hoe echt het gevoel van Ing is!
Drop you like an ill, bad habit
Wow, wat kun jij het goed beschrijven!!!quote:Op donderdag 23 december 2004 08:58 schreef innovative het volgende:
[..]
Gevolg van de huidige samenleving, de individualisering. Mensen houden steeds minder rekening met elkaar, denken alleen nog aan zichzelf, zonder de gevolgen voor de personen van wie ze claimen te houden in het achterhoofd te houden.
"De mens" wil alles. Een leuke baan, een groter huis dan de rest van de kennissenkring, een paar mooie auto's, veel vrienden, daarnaast ook nog sporten voor een goed figuur. Natuurlijk mogen ook de -inmiddels bejaarde- ouders niet vergeten worden, daar gaan we op zondagmiddag even langs. Ow, en het gezin niet te vergeten, man, hond, en twee perfecte kinderen die nooit stout zijn en altijd minimaal een 8 halen. De relatie met de kinderen moet natuurlijk goed zijn, de relatie met de man hollywoodwaardig. Na tien jaar nog steeds vlinders in je buik en nog net zo gepassioneerd als de eerste paar maanden. Natuurlijk ben je nooit te moe om seks te hebben en heb je hele avonden de tijd om met elkaar te praten...
Ben ik nou de enige die inziet dat dit Utopia is, dát dit niet bestaat? Dat het daadwerkelijk alleen in Hollywood voorkomt, op het witte doek? En ben ik nou de enige die inziet dat er maar 24 uur in een dag zitten, dat je dus dingen moet doen en laten en dat daarbij soms je relatie in de knel komt, zeker als er kinderen zijn? Dat het totaal geen zin heeft om er vandoor te gaan, aangezien je binnen de kortste tijd weer in hetzelfde schuitje beland? Weer geen tijd, weer de verliefdheid die over gaat (en dat zal die gaan, geloof het maar, dat is wetenschappelijk bewezen...), weer de spanning die verdwijnt na een x aantal maanden/jaar.
Toch zijn er mensen die het nastreven. Die álles willen en daarbij over lijken -of over het geluk van hun partner en kinderen- gaan. Mensen die niet hun "loved ones" een kans geven, die niet willen vechten "want het is toch wel over". Ik vraag me dan altijd af wat het hele huwelijk nog inhoudt. Een formaliteit om alles netjes op papier te hebben? Waarom dan geen geregistreerd partnerschap? Een reden voor een leuk feest? Iets wat je doet omdat iedereen het doet? Je belooft elkaar voor de wet eeuwige trouw, je belooft elkáár eeuwige trouw...
Ja, natuurlijk kan dat fout gaan, natuurlijk kun je minder gaan voelen of ongelukkig zijn. Maar om dan maar meteen de handdoek in de ring te gooien... Eén op de drie huwelijken strand, en volgens mij in de meeste gevallen omdat mensen "op elkaar uitgekeken zijn". Ja, logisch, als je er niet je best voor wilt doen.
Kijk maar naar de TS, die murmelt nog wat over vechten en een kans geven, maar de rest van de tijd gooit ze gewoon de handdoek in de ring. Ja, rot voor de kinderen dat het "een moeilijke tijd" wordt, maar ze wil zichzelf niet wegcijferen. Is achter je belofte blijven staan jezelf wegcijferen? Is je best doen om het gevoel wat je jaren geleden had terug te halen, jezelf wegcijferen? Of is dat juist een stukje terughalen van wie jij bent en wat jou gemaakt heeft tot wie je nu bent? Want face it, Ing, jouw man en kinderen zijn verweven met je leven, met je persoonlijkheid, met jou... Ze zíjn jou... En dat ben je heel hard aan het wegcijferen nu...
Maar ach, inmiddels ken je "R" al wel 47 dagen, twéé hele dagen meer, dus ik zou maar haast maken want stel je toch eens voor dat je nóg een paar dagen moet wachten. Niet te doen, zou ik haast zeggen! Daar ga je dood aan hoor, pas maar op.
Helemaal mee eens!
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Die laatste zin ben ik het niet mee eens, maar voor de restquote:Op donderdag 23 december 2004 02:17 schreef MouseOver het volgende:
Onvolwassen mensen kunnen moeilijk volwassen besluiten nemen
1) Je roept na 1,5 maand dat je "van iemand houdt"
2) Je trouwt op je 22ste met een vent van 34
3) Daar was je kennelijk ook niet echt enorm verliefd op (en als je toen vond van wel: hoe weet je dan dat je niet nog verliefder op iemand kan worden dan je op R bent)
4) Je luistert alleen naar mensen die met je meepraten en de rest is gek.
En toch beweer je dat je in dit geval zonder twijfel een verstandige beslissing kunt maken.
Ik vind het *walgelijk* stom van je dat je je alleen door je gevoel laat leiden in deze situatie. Je kunt er niets aan doen dat je nogal naief bent maar op jouw leeftijd is wat zelfkennis ook wel vrij normaal. En die zelfkennis kun je gebruiken om in besluiten mee te wegen dat je er mogelijk wat naief tegenaan kijkt.
Overigens, het komt op me over dat je bijzonder weinig respect voor je man hebt. Met je mond idd wel, maar met je gevoel niet. Volgens mij vind je hem onbewust een mietje en vind je het wel makkelijk dat hij zo mee probeert te denken voor een oplossing die voor jou het makkelijkst is.
in dat kader is het trouwens ook frappant dat je nu net op een sportleraar valt
Je bent getrouwd, je hebt een man en twee kinderen: je hebt een verantwoordelijkheid. Die kun je niet zomaar even aan de kant schuiven omdat je (na 6 weken!) een 'gevoel' hebt.
Dat kan jij misschien anders zien, maar reken maar dat alle familie en vrienden je hierop afrekenen.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Het lijkt mij een lastige 2strijd waar ing inzit, zelf sluit ik mij ook aan bij de rest, denk eerst goed na over de consequenties welke keuze je ook maakt, het zal altijd effect hebben op je leven en dat van je omgeving.
2 maanden is erg kort om echt te kunnen zeggen ik hou van die persoon. door de roze bril zie je vaak de realiteit niet meer.
Als je een keuze hebt gemaakt moet je er echt 200% achterstaan, dan pas ben je ook sterk genoeg om de consequenties aan te kunnen, heb je hier een twijfel over, zou ik zeggen zeker niet doen.
Ik wens je heel veel sterkte in de toekomst, ongeacht wat je keuze is.
2 maanden is erg kort om echt te kunnen zeggen ik hou van die persoon. door de roze bril zie je vaak de realiteit niet meer.
Als je een keuze hebt gemaakt moet je er echt 200% achterstaan, dan pas ben je ook sterk genoeg om de consequenties aan te kunnen, heb je hier een twijfel over, zou ik zeggen zeker niet doen.
Ik wens je heel veel sterkte in de toekomst, ongeacht wat je keuze is.
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
En het is ook prima om eens voor jezelf te kiezen, maar kies dan ook echt voor jezelf en laat je niet bedoezelen door een fling die je hebt met een scharrel. Je had toch ook bij je man weg kunnen gaan, zonder dat er een ander in het spel was?
Ik denk dat je je nu laat leiden door het gevoel van verliefdheid die je denkt te ervaren met die leraar en dat je inderdaad een keuze maakt, maar ik denk niet dat die keuze is gebaseerd op rationeel denken.
Ik denk dat je je nu laat leiden door het gevoel van verliefdheid die je denkt te ervaren met die leraar en dat je inderdaad een keuze maakt, maar ik denk niet dat die keuze is gebaseerd op rationeel denken.
ik dacht al, voordat ik bij de 4e pagina kwam op deze foktopic,
ben ik nou de enige die ziet dat ze der besluit al genomen heeft?
Ik had dan ook een heel verhaal willen houden, tot ik las dat coolguy het al op had geschreven.
Ik ga hier verder ook niet meer doorlezen, of verder doorreageren, want zoals het er naar uitziet wordt ik toch alleen maar gefrustreerder door de eenzijdigheid van TS, en aangezien ik mijn eigen leventje heb, wil ik graag nog even blij blijven.
Desalniettemin, sterkte.
ohja:
er stond ergens iets:
ik zal wel goede vrienden blijven met mijn man als ik bij mijn vriendje ga,
en goede vrienden met vriendje als ik voor mijn man kies.
VOUT! Als je voor je man kiest, moet dat vriendje maar opzouten. anders blijft die spanning maar
ennem.... als er nou wéér reacties via mijn avatar komen in de trant van: ja maar jij bent ook maar 13 of 14, want jij kijkt spongebob......... dan........ SPONGEBOB IS OOK VOOR NIET-KINDERS.
zo. 8)
[ Bericht 13% gewijzigd door de_priester op 23-12-2004 11:59:20 ]
ben ik nou de enige die ziet dat ze der besluit al genomen heeft?
Ik had dan ook een heel verhaal willen houden, tot ik las dat coolguy het al op had geschreven.
Ik ga hier verder ook niet meer doorlezen, of verder doorreageren, want zoals het er naar uitziet wordt ik toch alleen maar gefrustreerder door de eenzijdigheid van TS, en aangezien ik mijn eigen leventje heb, wil ik graag nog even blij blijven.
Desalniettemin, sterkte.
ohja:
er stond ergens iets:
ik zal wel goede vrienden blijven met mijn man als ik bij mijn vriendje ga,
en goede vrienden met vriendje als ik voor mijn man kies.
VOUT! Als je voor je man kiest, moet dat vriendje maar opzouten. anders blijft die spanning maar
ennem.... als er nou wéér reacties via mijn avatar komen in de trant van: ja maar jij bent ook maar 13 of 14, want jij kijkt spongebob......... dan........ SPONGEBOB IS OOK VOOR NIET-KINDERS.
zo. 8)
[ Bericht 13% gewijzigd door de_priester op 23-12-2004 11:59:20 ]
Imperare sibi maximum imperium est
Ing, je hebt je besluit al genomen, en aangezien je je eigen tekortkomingen toch niet wilt zien, kun je maar beter gauw scheiden en met R verder gaan. Als jij mijn moeder was geweest, had ik niet eens meer bij je willen wonen, jammer dat je kinderen nog zo jong zijn en ze hier geen mening over hebben. Jij bent een verbinding voor het leven aangegaan met je man door te trouwen en hij is niet in een of ander monster veranderd, dus je moet wel beseffen dat JIJ fout zit, punt uit.
Mensen, wees niet verbaast over de leeftijd van TS, ik heb mensen van 80+ meegemaakt die zo ongelofelijk dom en asociaal waren dat ik ze wat aan had willen doen. Sommige mensen hebben niet de hersenen om "wijzer" te worden met de jaren, kunnen ze zelf ook niks aan doen.
Mensen, wees niet verbaast over de leeftijd van TS, ik heb mensen van 80+ meegemaakt die zo ongelofelijk dom en asociaal waren dat ik ze wat aan had willen doen. Sommige mensen hebben niet de hersenen om "wijzer" te worden met de jaren, kunnen ze zelf ook niks aan doen.
nou ehm... nature. het mag ook iets minder.
kameraad janmaat.... tsss
kameraad janmaat.... tsss
Imperare sibi maximum imperium est
Ik ben graag direct, sorry als dat te hard over komt.
Janmaat had in de jaren '90 ideeen die nu zeer sterk leven onder de Nederlandse bevolking, al had de man soms gestoorde uitspraken, hij is door de media veel "zwarter" gemaakt dan hij was. Al had Janmaat meer politieke invloed gehad dan was dit land er nu beter aan toe geweest. Als je hier verder over wilt discussieren moet je er maar een topic over openen.quote:kameraad janmaat.... tsss
Dit topic geeft perfect de reden weer waarom ik vrouwen nooit helemaal vertrouw. Het gedrag van de TS is helaas eerder regel dan uitzondering.
I say we let the whole thing blow, come back later, then rob everybody.
Volgens mij leg je de prioriteit bij jezelf.quote:Op dinsdag 21 december 2004 16:25 schreef Ing het volgende:
Ik zal nooit voor iemand kiezen die er niet voor mij kinderen zal zijn, maar alleen voor mij kiest. Het is niet zwart-wit en ik weet dat er mensen gekwetst gaan worden. Mijn prioriteit ligt bij de kinderen en als wij het samen niet redden, zal ik er altijd voor zorgen dat ze het goed krijgen. Mijn man heeft ook zij verantwoordelijkheden hoor!
Denk je nou echt dat je kinderen gelukkiger worden als je doorgaat met wat je van plan bent?
Werk aan jezelf, probeer of het nog goed kan komen, dan kan je altijd nog kiezen voor R.
Het betreft hier of/of en niet en/en. Of je kiest voor jezelf, of voor je kinderen. Ook al zijn ze jong, als ze er later achterkomen wat er is gebeurd kan het best zijn dat je spijt krijgt.
Natuurlijk kan je ook spijt krijgen als je bij je huidige man blijft, maar dat is het risico.
Maar ga niet zeggen dat de prioriteit bij de kinderen ligt, want dat is tegen beter weten in.
Die van de stagiairs :')
Dit topic geeft legio meningen weer van vrouwen die dit gedrag afkeuren. Als je zo hier kijkt, is dat eerder regel dan uitzondering... Je leest wat je wilt lezen, maar ik heb hier vooral vrouwen gezien die ageren tegen het gedrag van de TS.quote:Op donderdag 23 december 2004 14:50 schreef Mirion het volgende:
Dit topic geeft perfect de reden weer waarom ik vrouwen nooit helemaal vertrouw. Het gedrag van de TS is helaas eerder regel dan uitzondering.
Het feit nog daargelaten dat uit onderzoeken is gebleken dat er meer mannen vreemdgaan dan vrouwen
enneh... heb je daar ook een bronvermelding van?quote:Op donderdag 23 december 2004 15:12 schreef innovative het volgende:
[..]
Het feit nog daargelaten dat uit onderzoeken is gebleken dat er meer mannen vreemdgaan dan vrouwen
Drop you like an ill, bad habit
Ik zie hier anders ook genoeg mannen afkeurend reagerenquote:Op donderdag 23 december 2004 15:12 schreef innovative het volgende:
[..]
Dit topic geeft legio meningen weer van vrouwen die dit gedrag afkeuren. Als je zo hier kijkt, is dat eerder regel dan uitzondering... Je leest wat je wilt lezen, maar ik heb hier vooral vrouwen gezien die ageren tegen het gedrag van de TS.
Het feit nog daargelaten dat uit onderzoeken is gebleken dat er meer mannen vreemdgaan dan vrouwen
Dat ze er tegen zijn betekent niet dat ze niet (mogelijkerwijs) precies hetzelfde doen in een vergelijkbare situatie, en het dan vervolgens tegenover zichzelf rechtlullen met een paar flutargumenten.quote:Op donderdag 23 december 2004 15:12 schreef innovative het volgende:
[..]
Dit topic geeft legio meningen weer van vrouwen die dit gedrag afkeuren. Als je zo hier kijkt, is dat eerder regel dan uitzondering... Je leest wat je wilt lezen, maar ik heb hier vooral vrouwen gezien die ageren tegen het gedrag van de TS.
Het feit nog daargelaten dat uit onderzoeken is gebleken dat er meer mannen vreemdgaan dan vrouwen
Buiten de deur neuken is iets anders dan met een roze brilletje op je levenspartner en gezin aan de kant zetten voor een lekker ding dat je vertelt wat je wilt horen. Mannen neuken buiten de deur en gaan daarna terug naar het daily life van het werken en ondersteunen hun vrouw en gezin, vrouwen verlaten hun gezin en man voor een beetje aandacht en hollywood romantiek om het maar even grof generaliserend te zeggen.
I say we let the whole thing blow, come back later, then rob everybody.
Ik keur vreemdgaan altijd af, ongeacht of het mannen of vrouwen zijn... Maar als er dan iemand gaat zeggen dat "vrouwen" niet te vertrouwen zijn, geef ik daar een tegenreactie op. Ik geloof helemaal niet dat je wat dat betreft mensen over één kam kunt scheren. Ik scheer ook niet alle mannen over één kam, maar onder andere Durex en het AD hebben enkele jaren geleden gepubliceerd dat mannen procentueel (het scheelt maar een paar procent, maar goed) meer vreemdgaan dan vrouwen. De mannen die hier reageren vallen dus duidelijk onder de grote groep die niet vreemdgaat... Die bestaat ook en mag zeker niet vergeten worden. Zoals ook de vrouwen die gewoon trouw en eerlijk zijn niet vergeten dienen te worden.quote:Op donderdag 23 december 2004 15:19 schreef Chevalric het volgende:
[..]
Ik zie hier anders ook genoeg mannen afkeurend reageren
Volgens mij leef jij in een grotje, want er zijn ook meer dan genoeg vrouwen die verlaten worden als hun man een jongere minnaar heeft. Maar dat ligt allemaal anders, natuurlijk!quote:Op donderdag 23 december 2004 15:28 schreef Mirion het volgende:
[..]
Dat ze er tegen zijn betekent niet dat ze niet (mogelijkerwijs) precies hetzelfde doen in een vergelijkbare situatie, en het dan vervolgens tegenover zichzelf rechtlullen met een paar flutargumenten.
Buiten de deur neuken is iets anders dan met een roze brilletje op je levenspartner en gezin aan de kant zetten voor een lekker ding dat je vertelt wat je wilt horen. Mannen neuken buiten de deur en gaan daarna terug naar het daily life van het werken en ondersteunen hun vrouw en gezin, vrouwen verlaten hun gezin en man voor een beetje aandacht en hollywood romantiek om het maar even grof generaliserend te zeggen.
Vreemdgaan is vreemdgaan, je partner bedriegen is nooit goed voor je relatie. Ik weet niet wat ik persoonlijk erger zou vinden: Een partner als de TS die heel egoistisch is, maar wél eerlijk is geweest tegenover haar man én nog niet met de nieuwe vriend in bed heeft gelegen, of een man die maanden, soms zelfs jaren achter mijn rug neukt en in de tussen tijd de schijn op houdt dat alles goed is tussen ons. Ik vind dat eigenlijk nog erger, een dolk in mijn rug. Wát nou mij ondersteunen, wát nou je gezin steunen, gewoon gaan voor je eigen genot en niet verder nadenken dan dat. Niet erbij nadenken dat je liegt en bedriegt, niet erbij nadenken dat je trouw hebt beloofd... Trouw aan je partner, ten overstaan van anderen, sterker nog, je hebt er voor getekend. Ik geloof niet dat ik een man die zijn lul in anderen steekt echt een steun vind, ik vind dat eerder iemand die mijn ego en mijn vertrouwen in mensen afbreekt.
Als je jouw lijn doortrekt, zijn vrouwen tenminste eerlijk en kiezen mannen de weg van de minste weerstand...
en nee, ik sta niet achter die bewering, maar aangezien Mirion het zo ontzettend zwart-wit stelt reageer ik ook maar even zo. Want het slaat echt hélemaal nergens op om te zeggen dat "alle vrouwen" niet te vertrouwen zijn en hun man verlaten... Er zijn genoeg mensen (mannen én vrouwen) die trouw zijn, er zijn genoeg mensen (mannen én vrouwen) die buiten de deur neuken en terug keren naar de gewoonte van alledag én er zijn genoeg mensen (mannen en vrouwen) die van de één op de andere dag gewoon met de noorderzon vertrekken, egoistisch en alleen aan zichzelf denkend. Ik persoonlijk wens alleen een relatie te hebben met het eerste soort mens, het trouwe soort, en ik reken mijzelf daar ook onder.
Tjongejongejonge, de moraalridders zijn weer met z'n allen paraat hoor! TS wordt afgeschilderd als een vreselijke feeks die geen zier geeft om het geluk van haar kinderen of haar man. De calvinistische moraal van Nederland komt weer bovendrijven.
Gatverdamme.
Natuurlijk is het een idioot van de TS om te overwegen haar relatie te beeindigen voor een fling van 6 weken, maar geef de vrouw wat credit zeg. Onschuldig tot schuldig bevonden, was het niet? TS heeft eerder aangegeven niet gelukkig te zijn geweest in haar relatie, nog voordat ze de befaamde R met z'n strakke broekje tegen was gekomen. En dan komt er een koekenbakker hier even vertellen, dat geluk een illusie is, slechts in een Hollywoord film te erven recht is! COME! ON! Er wordt hier gewoon geschreven dat TS maar tevreden moet zijn, en dat je nou eenmaal niet altijd hoteldebotel kan zijn.. Dit klinkt me zo bekend in de oren... het is een verkapt : Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg - opmerking.
Na 7 jaar van oppervlakkigheid, zonder diepgang, niet ongelukkig, maar zeker niet gelukkig, heb ik mijn relatie beeindigd. Goed ik was niet getrouwd, ook geen kinderen, maar mijn omgeving reageerde geschokt. Want wij waren toch het gouden koppel? En wat een rotwijf was ik, dat ik hem dat aandeed! Wat een vreselijk egoist, dat ik mijn eigen geluk achterna ging! Laat ze lekker lullen, TS. Want je mag best gelukkig zijn hoor. En als je dat niet bent, dan moet je er voor zorgen dat je het wel wordt. Want daar hebben je kinderen namelijk pas echt wat aan. Een gelukkige moeder ipv een gefrustreerd wijf.
R is m.i. een vlucht voor jou. Je bent niet gelukkig met je man, en denkt het met R wel te worden. Bullshit. Zie R als teken aan de wand, dat er iets tussen jou en je man moet gebeuren, voordat het echt te laat is.
Maar laat NIEMAND je ooit zeggen dat geluk voor jou niet weggelegd is. Ik wens je veel succes en sterkte.
Gatverdamme.
Natuurlijk is het een idioot van de TS om te overwegen haar relatie te beeindigen voor een fling van 6 weken, maar geef de vrouw wat credit zeg. Onschuldig tot schuldig bevonden, was het niet? TS heeft eerder aangegeven niet gelukkig te zijn geweest in haar relatie, nog voordat ze de befaamde R met z'n strakke broekje tegen was gekomen. En dan komt er een koekenbakker hier even vertellen, dat geluk een illusie is, slechts in een Hollywoord film te erven recht is! COME! ON! Er wordt hier gewoon geschreven dat TS maar tevreden moet zijn, en dat je nou eenmaal niet altijd hoteldebotel kan zijn.. Dit klinkt me zo bekend in de oren... het is een verkapt : Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg - opmerking.
Na 7 jaar van oppervlakkigheid, zonder diepgang, niet ongelukkig, maar zeker niet gelukkig, heb ik mijn relatie beeindigd. Goed ik was niet getrouwd, ook geen kinderen, maar mijn omgeving reageerde geschokt. Want wij waren toch het gouden koppel? En wat een rotwijf was ik, dat ik hem dat aandeed! Wat een vreselijk egoist, dat ik mijn eigen geluk achterna ging! Laat ze lekker lullen, TS. Want je mag best gelukkig zijn hoor. En als je dat niet bent, dan moet je er voor zorgen dat je het wel wordt. Want daar hebben je kinderen namelijk pas echt wat aan. Een gelukkige moeder ipv een gefrustreerd wijf.
R is m.i. een vlucht voor jou. Je bent niet gelukkig met je man, en denkt het met R wel te worden. Bullshit. Zie R als teken aan de wand, dat er iets tussen jou en je man moet gebeuren, voordat het echt te laat is.
Maar laat NIEMAND je ooit zeggen dat geluk voor jou niet weggelegd is. Ik wens je veel succes en sterkte.
Money talks, Bullshit walks!
Ten eerste, ik heb ook gelijk gezegd dat het grof generaliserend is, het wat alleen maar om het punt over te brengen. Verder beweer ik zeker niet dat vrouwen niet te vertrouwen zijn, alleen dat ik er niet meer in slaag, omdat het (voor mij) niet in te schatten is of ze betrouwbaar zijn, of dat ze na jaren quasi gelukkig getrouwd te zijn acties zoals de TS gaan ondernemen.quote:Op donderdag 23 december 2004 16:17 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik keur vreemdgaan altijd af, ongeacht of het mannen of vrouwen zijn... Maar als er dan iemand gaat zeggen dat "vrouwen" niet te vertrouwen zijn, geef ik daar een tegenreactie op. Ik geloof helemaal niet dat je wat dat betreft mensen over één kam kunt scheren. Ik scheer ook niet alle mannen over één kam, maar onder andere Durex en het AD hebben enkele jaren geleden gepubliceerd dat mannen procentueel (het scheelt maar een paar procent, maar goed) meer vreemdgaan dan vrouwen. De mannen die hier reageren vallen dus duidelijk onder de grote groep die niet vreemdgaat... Die bestaat ook en mag zeker niet vergeten worden. Zoals ook de vrouwen die gewoon trouw en eerlijk zijn niet vergeten dienen te worden.
[..]
Volgens mij leef jij in een grotje, want er zijn ook meer dan genoeg vrouwen die verlaten worden als hun man een jongere minnaar heeft. Maar dat ligt allemaal anders, natuurlijk!
Vreemdgaan is vreemdgaan, je partner bedriegen is nooit goed voor je relatie. Ik weet niet wat ik persoonlijk erger zou vinden: Een partner als de TS die heel egoistisch is, maar wél eerlijk is geweest tegenover haar man én nog niet met de nieuwe vriend in bed heeft gelegen, of een man die maanden, soms zelfs jaren achter mijn rug neukt en in de tussen tijd de schijn op houdt dat alles goed is tussen ons. Ik vind dat eigenlijk nog erger, een dolk in mijn rug. Wát nou mij ondersteunen, wát nou je gezin steunen, gewoon gaan voor je eigen genot en niet verder nadenken dan dat. Niet erbij nadenken dat je liegt en bedriegt, niet erbij nadenken dat je trouw hebt beloofd... Trouw aan je partner, ten overstaan van anderen, sterker nog, je hebt er voor getekend. Ik geloof niet dat ik een man die zijn lul in anderen steekt echt een steun vind, ik vind dat eerder iemand die mijn ego en mijn vertrouwen in mensen afbreekt.
Als je jouw lijn doortrekt, zijn vrouwen tenminste eerlijk en kiezen mannen de weg van de minste weerstand...
en nee, ik sta niet achter die bewering, maar aangezien Mirion het zo ontzettend zwart-wit stelt reageer ik ook maar even zo. Want het slaat echt hélemaal nergens op om te zeggen dat "alle vrouwen" niet te vertrouwen zijn en hun man verlaten... Er zijn genoeg mensen (mannen én vrouwen) die trouw zijn, er zijn genoeg mensen (mannen én vrouwen) die buiten de deur neuken en terug keren naar de gewoonte van alledag én er zijn genoeg mensen (mannen en vrouwen) die van de één op de andere dag gewoon met de noorderzon vertrekken, egoistisch en alleen aan zichzelf denkend. Ik persoonlijk wens alleen een relatie te hebben met het eerste soort mens, het trouwe soort, en ik reken mijzelf daar ook onder.
Verder is her weliswaar zo dat mannen vaker fysiek vreemdgaan, maar dat relaties en huwelijken vaker door vrouwen beeindigd worden. Nu weet ik niet hoe dat in procentuele verdeling ligt m.b.t. nieuwe vlammen, maar in mijn eigen omgeving komt het stukken vaker voor dat vrouw man wegdoet voor iets nieuws dan omgekeerd. Als een man trouwens jarenlang vreemdgaat, en telkens met dezelfde is er van simpel buiten de deur neuken geen sprake meer, en is dit natuurlijk in alle opzichten verschrikkelijk.
Ik ben het niet met je eens dat indien die lijn doorgetrokken wordt (wat geen goede zaak is, en niet mijn intentie) vrouwen dan eerlijker zijn. Ze zijn namelijk vooral niet eerlijk tegen zichzelf, omdat ze zich van alles wijsmaken over hoe geweldig hun leven wel niet zal zijn met vriendje i.p.v. man.
Het is trouwens vrij typisch dat je pijn post onmiddelijk verbindt met vreemdgaan, hetgeen waarover ik val bij de TS is niet dat ze een andere gozer heeft leren kennen en daar verliefd op wordt (en zelfs evt. daarmee neukt), ik val erover dat ze zichzelf wijsmaakt dat het met R allemaal geweldig wordt en haar eeuwig geluk ende blijheid gaat opleveren zonder eventjes een beetje afstand te nemen van de eigen situatie, en dmv. een beetje zelfkennis en inschattingsvermogen eens semi-rationeel te kijken naar wat ze aan het doen is en wat dat voor effecten heeft op de betrokkenen over een paar jaar.
I say we let the whole thing blow, come back later, then rob everybody.
Het kan ook zijn dat vrouwen er minder snel voor uit komen Zoveel waarde moet je niet hechten aan zulke onderzoekjes. --nogal offtopicquote:Op donderdag 23 december 2004 16:17 schreef innovative het volgende:
Ik scheer ook niet alle mannen over één kam, maar onder andere Durex en het AD hebben enkele jaren geleden gepubliceerd dat mannen procentueel (het scheelt maar een paar procent, maar goed) meer vreemdgaan dan vrouwen. De mannen die hier reageren vallen dus duidelijk onder de grote groep die niet vreemdgaat... Die bestaat ook en mag zeker niet vergeten worden. Zoals ook de vrouwen die gewoon trouw en eerlijk zijn niet vergeten dienen te worden.
Dat was dus ook mijn eerste gedachte ja.quote:Op donderdag 23 december 2004 19:20 schreef Jed1Gam het volgende:
[..]
Het kan ook zijn dat vrouwen er minder snel voor uit komen Zoveel waarde moet je niet hechten aan zulke onderzoekjes. --nogal offtopic
Bovendien is bijna iedereen al bevooroordeeld op dit onderwerp, simpelweg vanwege hun geslacht.
Als je man bent, en je hoort over een vrouw die vreemdgaat, dan ben je sneller geneigd om jezelf in de rol van het mannelijke slachtoffer te plaatsen en raakt het je eerder. Als je als man hoort dat een andere man vreemd is gegaan, dan denk je hooguit "dat had ik nooit gedaan", maar het raakt je niet zo erg, en dus zal het je ook minder bijblijven. Gevolg is dat je het idee hebt dat vrouwen veel vaker vreemd gaan dan mannen.
En voor vrouwen vice versa.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Volgens mij lees je dingen die er niet staan... Niemand zegt dat de TS niet voor haar eigen geluk mag opkomen, in tegendeel zelfs. Het punt dat door iedereen aangedragen wordt, is dat een relatie van 10 jaar (en 2 kinderen) niet beeindigd mag worden vanwege een "fling" van 1,5 maand.quote:Op donderdag 23 december 2004 16:27 schreef Kiki het volgende:
- rant -
En wat die illusie betreft, volgens mij stond er dat de eeuwige romantiek die er leeft als je verliefd bent op elkaar niet eeuwig door blijft gaan. Dat was de Hollywood illusie. Dat betekent niet dat je niet nog jaren gelukkig kunt zijn met elkaar!
Ik ben het wel met je eens dat R een vlucht is voor de TS en er moet zeker iets gebeuren tussen de TS en haar man, maar dat hoeft niet een echtscheiding te zijn (liever niet zelfs). Maar dat vereist een gevecht, zowel van haar kant als van haar man. Veel praten met elkaar en proberen of je de zere plek in de relatie kunt benoemen en er dan aan kunt gaan werken.
Ten slotte, ik denk dat je jouw situatie niet helemaal kunt vergelijken met die van de TS. Je was niet getrouwd, geen kinderen en voor zover ik uit je woorden kan afleiden, liep je niet in de armen van iemand anders, om het hele verhaal weer van voor af aan te beginnen. Als de relatie niet werkt, is het je goed recht om je heil elders te zoeken. Ik zou mezelf echter niet recht in de ogen kunnen kijken als ik niet eerst alles geprobeerd had om de relatie terug in de rails te krijgen. Zolang je dat gedaan hebt (en dat kunnen alleen jij en je ex-partner beoordelen), heeft niemand het recht om dat te veroordelen, vind ik.
Bedankt voor jullie medeleven pirke64, Bakura007 en anderen...
Tijd heelt alle wonden, ik weet het, maar na amper 3 weken dat ze van me weg is, doet het nog allemaal verschrikkelijk pijn, het is nog zo vers. Vandaag had ik het even moeilijk op m'n werk. Moest even buiten gaan om een luchtje te scheppen, en net toevallig komt er in het bedrijf t.o.v. ons een vrachtwagen leveren van de transportfirma waar ze werkt. Da's ff slikken. Time is the healer, het zal wel hé...
Ik kan het gewoon niet begrijpen dat ze 5 jaar vergooid voor iemand die ze anderhalve maand kent en er dan nog meteen mee gaat samenhokken ook...
Weet je ik vertrouwde haar zo hé, ze was m'n alles m'n vriendin, soulmate en m'n beste "vriend".
Ik ben m'n vertrouwen in alles en iedereen kwijt en dat doet pijn, heel erg pijn !!!
Tijd heelt alle wonden, ik weet het, maar na amper 3 weken dat ze van me weg is, doet het nog allemaal verschrikkelijk pijn, het is nog zo vers. Vandaag had ik het even moeilijk op m'n werk. Moest even buiten gaan om een luchtje te scheppen, en net toevallig komt er in het bedrijf t.o.v. ons een vrachtwagen leveren van de transportfirma waar ze werkt. Da's ff slikken. Time is the healer, het zal wel hé...
Ik kan het gewoon niet begrijpen dat ze 5 jaar vergooid voor iemand die ze anderhalve maand kent en er dan nog meteen mee gaat samenhokken ook...
Weet je ik vertrouwde haar zo hé, ze was m'n alles m'n vriendin, soulmate en m'n beste "vriend".
Ik ben m'n vertrouwen in alles en iedereen kwijt en dat doet pijn, heel erg pijn !!!
Know the feeling... helaas...
Tijd heelt inderdaad de wonden maar sommige dingen kan je nooit begrijpen, ook niet jaren later.
Weet dat niet iedereen zo is, dat zie je hier al aan de reacties waarvan er zeker velen oprecht zijn. Het vertrouwen komt terug, maar wel merk ik zelf dat je steeds voorzichtiger wordt en dat is soms goed, maar staat je soms ook in de weg. Deze dingen veranderen een mens, jammer dat daar zo weinig rekening mee wordt gehouden.
Oprecht sterkte de komende dagen en tijd...
Tijd heelt inderdaad de wonden maar sommige dingen kan je nooit begrijpen, ook niet jaren later.
Weet dat niet iedereen zo is, dat zie je hier al aan de reacties waarvan er zeker velen oprecht zijn. Het vertrouwen komt terug, maar wel merk ik zelf dat je steeds voorzichtiger wordt en dat is soms goed, maar staat je soms ook in de weg. Deze dingen veranderen een mens, jammer dat daar zo weinig rekening mee wordt gehouden.
Oprecht sterkte de komende dagen en tijd...
tijd heelt idd alle wonden, maar het kan heel wat tijd kosten.
en vooral zo voor de feestdagen is het extra hard
ze komt er wel achter als die scharrel liefde voorbij is, dan komt ze op hangende pootjes terug, maar dan is het te laat, dan is er al teveel kapot gemaakt
vertrouwen zal er niet meer zijn.
ik blijf er bij dat het een opwelling is. je kan noit zeggen na 2 maande dat je echt van iemand houdt.
je kent diegene amper
en vooral zo voor de feestdagen is het extra hard
ze komt er wel achter als die scharrel liefde voorbij is, dan komt ze op hangende pootjes terug, maar dan is het te laat, dan is er al teveel kapot gemaakt
vertrouwen zal er niet meer zijn.
ik blijf er bij dat het een opwelling is. je kan noit zeggen na 2 maande dat je echt van iemand houdt.
je kent diegene amper
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
moeilijk... het lijkt me dat je je huidige man goed genoeg kent om te bedenken hoe de rest van je leven met hem er uit gaat zien... en dat kan best verontrustend zijn... Aan de andere kant ken je die andere man helemaal nog niet. Je hebt veel raak vlakken met elkaar, maar je weet eigenlijk niet hoe die persoon is in een relatie... kan wel net zo saai zijn of worden....
uiteindelijk blijft het gras altijd groener bij de buren
uiteindelijk blijft het gras altijd groener bij de buren
Als ik jouw zo lees wordt ik ook bang hoor! Het klinkt zo onvoorstelbaar?? Hoe wispelturig kun je zijn?? Ik snap dat sommige relaties gewoon niet werken maar als ik jouw hoor was er geen vuiltje aan de lucht en dan toch ineens?! Was er echt geen enkel signaal waardoor je merkte dat er wat speelde??quote:Op donderdag 23 december 2004 20:37 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Bedankt voor jullie medeleven pirke64, Bakura007 en anderen...
Weet je ik vertrouwde haar zo hé, ze was m'n alles m'n vriendin, soulmate en m'n beste "vriend".
Ik ben m'n vertrouwen in alles en iedereen kwijt en dat doet pijn, heel erg pijn !!!
It's not about East or West, It's about niggaz and bitches, power and money, riders and punks. Which side are you on?
Ons leven was na 5 jaar op bepaalde momenten wel een "sleur" en dat kwam omdat we beiden nog thuis woonden. Als je vader en moeder (aan beide kanten) overal in de weg lopen is de romantiek vaak zoek. Het kwam ook omdat zij steeds problemen had met werk, anders woonden we nu mss al 3 jaar samen. Ze had me al vaker gezegd dat ze het beu was, maar ik weet dat dat voor het grootste deel bij haar lag. Dan werkte ze een maandje hier dan 2 maanden daar, maar als je een huis wil gaan huren moet je t.ov. het immo-kantoor garanties hebben dat je je huisje kan blijven betalen. We hadden NU de toekomst voor ons open staan.quote:Als ik jouw zo lees wordt ik ook bang hoor! Het klinkt zo onvoorstelbaar?? Hoe wispelturig kun je zijn?? Ik snap dat sommige relaties gewoon niet werken maar als ik jouw hoor was er geen vuiltje aan de lucht en dan toch ineens?! Was er echt geen enkel signaal waardoor je merkte dat er wat speelde??
Eigen huisje, hondje, eigen spulletjes, het was bijna allemaal in orde, maar ze kon niet w8en, die kerel op haar werk heeft haar wellicht de hemel op aarde beloofd en wou z'n huurhuisje nl liefst niet alleen afbetalen. Die gast had een huis gehuurd op amper 5 minuten van hun gezamelijk werk, en ze trapt erin... Ach ze doen maar... Ik mis haar verschrikkelijk, zeker vandaag, en weet niet of het ooit nog goed zou kunnen komen, als ze ineens weer voor me staat. Weet het echt niet. De pijn zit heel diep en het vertrrouwen is vrees ik (voorgoed) weg...
Mensen beseffen echt niet wat voor een pijn ze anderen kunnen aanrichten. Er is een hemelsbreed verschil tussen een vluchtige verliefdheid en HOUDEN VAN, en zolang sommigen dat niet snappen zullen er nog veel meer levens naar de kloten gaan, that's my opinion... Feel F**KiNG BAD...
Jezus, als je het zo gaat bekijken wordt ieder huwelijk saai natuurlijk.quote:Op vrijdag 24 december 2004 08:31 schreef killerkef het volgende:
moeilijk... het lijkt me dat je je huidige man goed genoeg kent om te bedenken hoe de rest van je leven met hem er uit gaat zien...
Jusqu'ici tout va bien...
Nee! Wat doe je!?quote:Op zaterdag 25 december 2004 19:34 schreef Cruoninga het volgende:
'for better or for worse....'
Weet je wel het vervolg van die zin?!
"...'till death do us part"
Straks vermoordt ze haar man eerst voordat ze naar 'R' gaat!
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
|
|
