man of vriendje

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:06 schreef N.icka het volgende:
Je bent een volwasse vrouw en dan registreer je je hier op Fok om zo'n eerste post ???

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:10 schreef Happy_Sonic het volgende:

[..]

Dat is wel een lullige opmerking!

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:12 schreef Ing het volgende:
Ik heb mijn man alles verteld! Ik heb het er met wat collega's over gehad en zelfs zover gegaan om mijn ouders het te vertellen (die natuurlijk direct uit hun ketel gingen omwille van de kinderen en dat ik was gek geworden).

Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.

Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:15 schreef Ecaz het volgende:
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:26 schreef N.icka het volgende:

[..]

Waarom zou ik me terug trekken? Omdat jij het niet wilt horen? Moet je niet op een openbaar forum posten maar in je dagboek .

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:18 schreef N.icka het volgende:

[..]

Ik meen hem toch echt , gaat ze hier een beetje vragen wat ze moet , mens denk toch zelf eens na.

Als het nu een puber meisje is , nou ok , maar een volwassen vrouw die een maandje een ander kent en dan hier komt vragen wat ze moet vind ik totaal belachelijk

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 13:58 schreef Ing het volgende:
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij en houden veel van elkaar. We hebben ontzettend veel contact. We hebben het erover gehad om samen verder te gaan, maar ik heb wel alles opgebouwd met iemand anders en twee kinderen.
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:28 schreef Happy_Sonic het volgende:

[..]

Oh, neem mij ook niet kwalijk, ik wist niet dat Fok een forum was voor kinderen. Volwassenen mogen hier dus niet komen met hun problemen?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Happy_Sonic het volgende:

[..]

Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:40 schreef Sapphire het volgende:

[..]

Sterker nog: die fase kan ook komen zonder kinderen en zonder iemand anders tegen het lijf te lopen.
Ik ben ook 33 en heb een maand of twee geleden een punt achter m'n relatie van 9 jaar gezet.
Om verschillende redenen zijn de gevoelens helemaal verdwenen.
Ja, vriendschap is er wel, maar meer niet.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:44 schreef Happy_Sonic het volgende:

[..]

Zou dat misschien een aantal zijn waarbij iedereen zijn relatie even op een kritiek punt komt? Ik was ook 9 jaar samen en TS 10 jaar. Toeval?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:52 schreef Overlast het volgende:
Knippie.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef DancingPhoebe het volgende:
En Ecaz, wat zou daar het probleem mee zijn?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

Inderdaad. Je hebt helemaal geen problemen in je relatie met hem, je hebt gewoon een verliefdheid te pakken, ik zie dat als een bevlieging. Als je nou ongelukkig was bij je man... maar daar is duidelijk geen reden toe en je zegt ook dat het een heel lieve man is, waar je bovendien mee getrouwd bent. Dat is nogal wat, je hebt beloofd bij hem te blijven tot de dood jullie scheidt, en niet de spinning-instructeur.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:15 schreef DarkElf het volgende:
met zijn drietjes? kan ik hieruit opmaken dat jij de kinderen mee zou willen nemen?

dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Angeles het volgende:

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Shreyas het volgende:

[..]

Ik heb dat idee wel, als ik eerlijk ben. Je beschrijft je man aan het begin van het topic als een lieve vent. Daaruit concludeer ik dat je niet ongelukkig met hem bent en aangezien je je kinderen mee wilt nemen ben je ook niet ongelukkig met hen.
Er is een moment is het leven dat je tevreden moet zijn met wat je hebt. Je moet niet altijd proberen om gelukkiger te worden. Zeker niet in dit geval. Ten eerste maak je je kinderen ongelukkig (een scheiding is NOOIT leuk, ook al krijgen ze een ander 'vader') en ten tweede maak je je man ongelukkig.

Als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik nooit mijn gezin opofferen en/of kwetsen alleen om er zelf beter van te worden.
Zo lang ik niet echt ongelukkig ben met mijn vrouw dan blijf ik gewoon bij haar, ook al ben ik er van overtuigd dat ik veel gelukkiger kan worden met iemand anders. En als er kinderen in het spel waren zou ik er niet eens van dromen omdat te doen. Gezinsbelang gaat boven eigenbelang!

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:

[..]
Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Wauw, supergaaf deze reacties van jullie! Mijn man had hem twee keer gezien toen er nog niets speelde tusen ons en toen ik het hem een aantal weken geleden vertelde, schrok hij natuurlijk heel erg en hij wilde verder met mij. Hij dacht dat het allemaal wel zou overwaaien. Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:40 schreef Ecaz het volgende:

[..]


of wat dacht je van

Een ongelukkige Ma die al zoveel relaties geprobeerd heeft maar steeds maar voor een jaartje of 2, waarna het toch weer niet goed blijkt, met elke paar jaar dus een nieuwe stiefpa.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:43 schreef Sapphire het volgende:

[..]

Ik ga er ff van uit dat TS niet loopt te bullshitten en dus gewoon doet wat ze zegt.
Oftewel: niet meteen in een nieuwe relatie storten.
In dat geval staat de keuze om bij haar man weg te gaan los van die spinning instructeur.
Dat is tenminste wat ik eruit haal.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:42 schreef DGTL_Magician het volgende:


* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdiend.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef DarkElf het volgende:
twee maanden is idd kort,ook al heb je langer het gevoel dat je iets mist, dan nog is het kort.

ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.

iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen

maar ja, wie ben ik.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:

[..]

Mijn ex-vriend is ook een hele lieve vent, maar ik ben dus niet gelukkig met hem.
Dus je conclusie is onjuist.
Als jij ervoor kiest om je leven te slijten als een 'niet echt ongelukkige' maar tevreden man, dan is dat jouw keuze, maar verdient je vrouw geen gelukkige man dan?

Ik ben het met je eens wat betreft gezinsbelang boven eigenbelang. Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:47 schreef Happy_Sonic het volgende:

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:45 schreef Chevalric het volgende:

[..]

Ok, da's heel simpel te verifieren: hoe vaak heeft de TS er over gedacht om de relatie met haar man te verbreken VOORDAT ze de spinning instructeur leerde kennen?

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:42 schreef DGTL_Magician het volgende:
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdient.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:25 schreef DarkElf het volgende:
ik weet ook wel dat rechters kijken naar wie er het best ervoor kan zorgen...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:53 schreef FritsVanEgters het volgende:

[..]


Tuurlijk, bel gelijk een advocaat.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:49 schreef Tarot het volgende:
Als mijn vrouw voor een verliefdheid van 2 maanden de stabiliteit van het gezin wil opgeven, dan zorg ik ervoor dat ze mijn kinderen niet van me af kan pakken. Als mijn vrouw niet meer met mij kan samen leven... tja dat is dan jammer, maar ik zie mijzelf op zo'n moment als hoofdverantwoordelijke voor mijn kinderen.

Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:55 schreef DarkElf het volgende:

[..]

ik denk dat je mijn post helemaal niet snapt, ik heb het niet over advocaten, ik heb het over dat rechters kijken naar wie er het best voor zorgt, en dat was een reactie op iemand anders verder niets.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:56 schreef Ing het volgende:
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:46 schreef Angeles het volgende:

[..]

Gelukkig dan maar dat jij daar niet over gaat, maar iemand die in het belang van de kinderen beslist en zich niet bemoeit met de relatie an sich.

Begrijp je kwaadheid hoor, maar dat is geen basis om de voogdij over twee kinderen toe te wijzen. Het kan zomaar gebeuren dat het in het belang van die kinderen is om bij de moeder te blijven, ook al is zij verantwoordelijk voor het stuklopen van de relatie.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:31 schreef Ing het volgende:
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:56 schreef Ing het volgende:
Het is bij ons ook verergert, omdat ik ineens met mijn man aan het parten was over mijn (gebrek aan )gevoelens en aan wat ik nodig heb. Het is niet gezond om mezelf weg te cijferen, omwille van rekening houden met alle anderen in mijn omgeving, behalve met mezelf. Zie de reactie van mijn moeder:"je kunt toch wel een beetje rekening met je vader en mij houden??". Als of ik dus thuis moet blijven omdat dat m,ijn moeder happy maakt! it klopt niet. Tuurlijk zal het een hele moeilijke tijd zijn, maar dat is het ook als ik thuis blijf. Daar is nu ook veel beschadigd.... Ik huil heel veel en voel me echt rot, terwijl ik aan de andere kant heel gelukkig ben...

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:00 schreef Ing het volgende:
nogmaals: voordat iedereen advocaten gaat inschakelen: mijn man is van mening dat de kinderen bij mij het beste afzijn.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 15:47 schreef Shreyas het volgende:

[..]

Waar het bij mij om gaat is dat je je niet voortdurend moet bezig houden met je eigen geluk, maar ook moet denken aan het geluk van een ander.

quote:

Bovendien kun je een relatie van 2 maanden niet vergelijken met een relatie van 10 jaar.

quote:

Misschien is ze volgend jaar veel ongelukkiger met die vriend van haar. Dan denk je misschien, nou ja, eigen schuld. Maar dan zijn haar huidige man plus haar kinderen ook zwaar getroffen.

Jij hebt wellicht nooit een scheiding meegemaakt, vandaar dat je zo lichtzinnig doet in je tweede stukje tekst. Maar ik kan je wel vertellen dat je geen garantie hebt een gelukkige ma en stiefpa over een aantal jaar. Een kind is veel liever bij zijn eigen ouders en willen na een scheiding voortdurend dat hun ouders weer bijelkaar komen, ook al waren ze niet al te gelukkig.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:06 schreef DGTL_Magician het volgende:

Dat zou dus zomaar zo kunnen zijn. Maar ik weet wel wat ik er van zou vinden in mijn eigen relatie. Ik lees dat de TS haar man het niet erg vindt.
Ik vind dat een man net zoveel recht heeft op de kinderen dan de vrouw. Dat een rechter daar anders over kan denken spreekt vanzelf.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:17 schreef Angeles het volgende:

[..]

Dat begrijp ik. Maar in de praktijk kan het meestal niet 50/50 verdeeld worden en moet er toch een keuze worden gemaakt. Veel mensen reageren vanuit hun kwaadheid op de persoon die de echtscheiding in werking heeft gezet, zeker als die verliefd is op een ander, en vinden dan dus dat de kinderen daardoor automatisch aan de ander moet worden toegewezen. Maar dat is niet altijd in het belang van de kinderen, en dat weegt zwaarder dan de schuldvraag wat betreft de scheiding. Degene die de minste schuld heeft aan de scheiding, is niet daardoor de meest geschikte ouder om de voogdij te hebben.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Sapphire het volgende:

[..]

Als je alles goed hebt afgewogen, als je zeker weet dat het geen bevlieging is, geen vlucht omdat R je iets geeft wat je in je huidige relatie mist en wellicht opnieuw zou kunnen creëren, dan is mijn mening het volgende.

Het klinkt misschien lullig, maar in het kader van kwetsen maakt het voor anderen niet zo veel uit wat je doet.

Als je weg gaat, kwets je je man. Punt.
Je kunt om die reden bij je man blijven, omdat 'dat zo hoort', maar daar wordt hij op langere termijn ook niet vrolijk van. Jij bent namelijk liever bij R en dat gaat je partner absoluut merken.
De kinderen gaan de wrijving tussen jullie merken en dan is iedereen ongelukkig.

En als je je man verlaat kwets je hem ook. Je kids zullen alleen worden gekwetst als jij en je man geen goede regeling kunnen treffen.

En wat je ouders en vrienden ervan vinden is niet belangrijk. Ze zouden falikant achter je moeten staan. Wat je ook beslist.
Het gaat om jou, om jouw ziel.

Succes en veel geluk iig!

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:11 schreef innovative het volgende:

[..]
[..]

quote:

Ja sorry hoor, maar ik ben van mening dat de mensheid tegenwoordig te snel een huwelijk opbreekt, dat men alleen aan zichzelf denkt en niet van plan is nog te strijden voor een langdurige relatie, alleen om de spanning van een (wie weet) kortstondige verliefdheid. Ik heb daar zo'n hekel aan. Je belooft eeuwige trouw. Natuurlijk kan het fout gaan, natuurlijk kun je scheiden, maar om nu na 45 dagen (7 weken, welgeteld) te besluiten om je hele huwelijk maar weg te gooien, nee, dat gaat er bij mij niet in.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:20 schreef AgLarrr het volgende:
Vraag jezelf eens af: waarom zou je je bij deze "R" vent over 10 jaar niet net zo voelen, als je je nu voelt bij je huidige man?

Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?

Wat mij betreft heb je de keuze gemaakt om bij je man te blijven op het moment dat het eerste kind van jullie samen ter aarde kwam. En tenzij samenleven met je man een hel wordt, zie ik geen reden om je man te verlaten. Verliefdheid is ook maar tijdelijk, dat is wel gebleken. En het gras bij de buren? Dat blijft altijd groener..

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 16:20 schreef AgLarrr het volgende:
Vraag jezelf eens af: waarom zou je je bij deze "R" vent over 10 jaar niet net zo voelen, als je je nu voelt bij je huidige man?

Nieuw en anders is altijd spannend en leuk. Maar opgegeven moment verdwijnt het vlindergevoel nou eenmaal, dat zul jezelf beter weten dan ik. OOK bij deze "R". Je zult ook zijn tekortkomingen gaan inzien. En misschien komt er een dag dat je je realiseert dat je weer precies in hetzelfde schuitje zit. En dan? Weer een ander?