R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
het gaat niet om troostprijs, het gaat om aangeven wat er allemaal bij die man staat te gebeuren zoquote:Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Angeles het volgende:
ik weet ook wel dat rechters kijken naar wie er het best ervoor kan zorgen...
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ja goed, dat is rot voor die man, maar daar wordt dus niet naar gekeken.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ik snap jullie punt en denk er ook echt wel over na.. Het is niet zo dat ik al een definitief besluit heb genomen. Het is volgens veel mensen "not done" om te scheiden als je kinderen hebt. Tenzij je bijvoorbeeld mishandeld wordt ofzo. Dat is bij mij niet het geval. Maar moet je accepteren dat dit het is, terwijl je echt het gevoel hebt dat je geluk elders ligt?? Ik weet dat niet en kom daar niet uit..
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.
Ik voel het zelf ook wel eens zo dat ik alles stukmaak wat me lief is alleen omdat ik geluk zoek, maar door hier volwassen in te staan kan ik toch een heleboel problemen oplossen en ondervangen??
R. geeft aan dat hij er voor mij is, ook als ik voor mijn man kies zal hij er voor mij zijn. Ik heb nu gewoon geen rek meer in mijn huwelijk. Het is een hele lieve man, maar er is geen gevoel meer.
Het is ook niet zo dat ik de kinderen meeneem en mijn man ze nooit meer ziet. Hij mag ze altijd zien als hij dat wil en als de kinderen naar hem willen (welke dag ook) zal ik hem bellen om te vragen of dat ok is.. Ik zal niet lullig over hem doen of wat.
Ik voel het zelf ook wel eens zo dat ik alles stukmaak wat me lief is alleen omdat ik geluk zoek, maar door hier volwassen in te staan kan ik toch een heleboel problemen oplossen en ondervangen??
R. geeft aan dat hij er voor mij is, ook als ik voor mijn man kies zal hij er voor mij zijn. Ik heb nu gewoon geen rek meer in mijn huwelijk. Het is een hele lieve man, maar er is geen gevoel meer.
Ingbabe
het gaat mij niet om not done want dat is onzin, waar het mij om gaat (en waarom ik reageer) is dat een relatie van tien jaar een gevecht verdiend en dat lees ik nergens terug. En dat alles voor een "fling" van net twee maanden ...
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
En je geeft al weer dat je d'r dus vanuit gaat ook dat je de kinderen gewoon meeneemt, dus verhuizen en alles, hele wereld van die kinderen overhoop dus, alle zekerheid die ze hadden.....
en natuurlijk kan dat het waard zijn als je echt een probleemhuwelijk hebt, maar om zoiets nou op te geven voor zo'n 'bevlieging', want dat is het toch echt na 2 maanden nog.
en natuurlijk kan dat het waard zijn als je echt een probleemhuwelijk hebt, maar om zoiets nou op te geven voor zo'n 'bevlieging', want dat is het toch echt na 2 maanden nog.
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Mijn ex-vriend is ook een hele lieve vent, maar ik ben dus niet gelukkig met hem.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:24 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Ik heb dat idee wel, als ik eerlijk ben. Je beschrijft je man aan het begin van het topic als een lieve vent. Daaruit concludeer ik dat je niet ongelukkig met hem bent en aangezien je je kinderen mee wilt nemen ben je ook niet ongelukkig met hen.
Er is een moment is het leven dat je tevreden moet zijn met wat je hebt. Je moet niet altijd proberen om gelukkiger te worden. Zeker niet in dit geval. Ten eerste maak je je kinderen ongelukkig (een scheiding is NOOIT leuk, ook al krijgen ze een ander 'vader') en ten tweede maak je je man ongelukkig.
Als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik nooit mijn gezin opofferen en/of kwetsen alleen om er zelf beter van te worden.
Zo lang ik niet echt ongelukkig ben met mijn vrouw dan blijf ik gewoon bij haar, ook al ben ik er van overtuigd dat ik veel gelukkiger kan worden met iemand anders. En als er kinderen in het spel waren zou ik er niet eens van dromen omdat te doen. Gezinsbelang gaat boven eigenbelang!
Dus je conclusie is onjuist.
Als jij ervoor kiest om je leven te slijten als een 'niet echt ongelukkige' maar tevreden man, dan is dat jouw keuze, maar verdient je vrouw geen gelukkige man dan?
Ik ben het met je eens wat betreft gezinsbelang boven eigenbelang. Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Is het niet zo dat die spinningleraar toch best veel druk uitoefent, ook al probeert hij dat misschien te maskeren door te zeggen dat hij er voor je zal zijn en dat soort dingen? Ik bedoel, als hij nu al hele scenario's schetst dat hij met jullie drieën verder wil, na twee maanden, dan loopt hij toch best hard van stapel en dat lijkt me ook wel een manier van druk uitoefenen.
Daarbij, je bent gewoon verliefd en daardoor heb je een soort rode peper in je reet, het moet snel, je moet bij die ander zijn, de rust en gewenning in je relatie die je eerder heel normaal vond is opeens 'de rek is eruit'. Ben het ook wel met DarkElf eens, het gaat wel heel snel. Natuurlijk kunnen wij niet voor een ander beslissen 'nu mag je scheiden' maar toch. 't Komt wel heel impulsief over. Zowel van jou als van dat vriendje.
Daarbij, je bent gewoon verliefd en daardoor heb je een soort rode peper in je reet, het moet snel, je moet bij die ander zijn, de rust en gewenning in je relatie die je eerder heel normaal vond is opeens 'de rek is eruit'. Ben het ook wel met DarkElf eens, het gaat wel heel snel. Natuurlijk kunnen wij niet voor een ander beslissen 'nu mag je scheiden' maar toch. 't Komt wel heel impulsief over. Zowel van jou als van dat vriendje.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Eens is met DarkElf.
Op mij komt het ook over alsof je met -relatief- groot gemak je huidige relatie weg wilt gooien voor iemand die je -laten we wel wezen- nog niet echt kent. In net twee maanden tijd kun je iemand niet kennen.
Pas na verloop van tijd komen de mindere kanten aan het licht. Laat je niet tezeer misleiden door je rozewolk-gevoel, maar geef je echtgenoot het respect dat ie verdient door je huwelijk een faire kans te geven.
Het komt nu een beetje over alsof je die optie hoe dan ook overboord hebt gegooid. En dat zou wel eens eeuwig zonde kunnen blijken.
Op mij komt het ook over alsof je met -relatief- groot gemak je huidige relatie weg wilt gooien voor iemand die je -laten we wel wezen- nog niet echt kent. In net twee maanden tijd kun je iemand niet kennen.
Pas na verloop van tijd komen de mindere kanten aan het licht. Laat je niet tezeer misleiden door je rozewolk-gevoel, maar geef je echtgenoot het respect dat ie verdient door je huwelijk een faire kans te geven.
Het komt nu een beetje over alsof je die optie hoe dan ook overboord hebt gegooid. En dat zou wel eens eeuwig zonde kunnen blijken.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
of wat dacht je van
Een ongelukkige Ma die al zoveel relaties geprobeerd heeft maar steeds maar voor een jaartje of 2, waarna het toch weer niet goed blijkt, met elke paar jaar dus een nieuwe stiefpa.
Wat zal ik hier nou eens van maken?
En dus ontneem je je man het plezier van elke dag jullie (!!) kinderen te zien? Je doet net alsof je gewoon je biezen pakt met kindertjes naar die nieuwe kerel toerent. Hoe voelt je man zich daaronder? Wil hij de kinderen niet houden?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Wauw, supergaaf deze reacties van jullie! Mijn man had hem twee keer gezien toen er nog niets speelde tusen ons en toen ik het hem een aantal weken geleden vertelde, schrok hij natuurlijk heel erg en hij wilde verder met mij. Hij dacht dat het allemaal wel zou overwaaien. Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdiend.
Mod @ #1337peeps
Ik ga er ff van uit dat TS niet loopt te bullshitten en dus gewoon doet wat ze zegt.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:40 schreef Ecaz het volgende:
[..]
of wat dacht je van
Een ongelukkige Ma die al zoveel relaties geprobeerd heeft maar steeds maar voor een jaartje of 2, waarna het toch weer niet goed blijkt, met elke paar jaar dus een nieuwe stiefpa.
Oftewel: niet meteen in een nieuwe relatie storten.
In dat geval staat de keuze om bij haar man weg te gaan los van die spinning instructeur.
Dat is tenminste wat ik eruit haal.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
* Chevalric snapt waarom Copycat & DarkElf de mods van R&P zijn... Jullie weten het prima te verwoorden.
Het is precies wat ik ook probeerde duidelijk te maken. Je bent met je man getrouwd en hebt er voor gekozen om met hem kinderen te krijgen. Dat doe je niet omdat "hij wel lief is", maar omdat je van 'm houdt. Het feit dat je nu hoteldebotel bent van een vent een strakke broek (sorry, vooroordeel ) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
Het is precies wat ik ook probeerde duidelijk te maken. Je bent met je man getrouwd en hebt er voor gekozen om met hem kinderen te krijgen. Dat doe je niet omdat "hij wel lief is", maar omdat je van 'm houdt. Het feit dat je nu hoteldebotel bent van een vent een strakke broek (sorry, vooroordeel ) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
) betekent niet dat je een relatie van 10 jaar maar even aan de kant moet schuiven. Ik kan je anders nu al beloven dat het over 10 jaar met de spinning leraar net zo saai zal zijn...
Ok, da's heel simpel te verifieren: hoe vaak heeft de TS er over gedacht om de relatie met haar man te verbreken VOORDAT ze de spinning instructeur leerde kennen?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:43 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Ik ga er ff van uit dat TS niet loopt te bullshitten en dus gewoon doet wat ze zegt.
Oftewel: niet meteen in een nieuwe relatie storten.
In dat geval staat de keuze om bij haar man weg te gaan los van die spinning instructeur.
Dat is tenminste wat ik eruit haal.
Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen. Mijn ziet geen problemen en is niet echt een prater, dus daar ben ik op gestrand. Die "fling" is voor mij ontzettend belangrijk. Het voelt goed en echt.. We zijn veel samen geweest en voelen elkaar goed aan..
Ingbabe
Gelukkig dan maar dat jij daar niet over gaat, maar iemand die in het belang van de kinderen beslist en zich niet bemoeit met de relatie an sich.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:42 schreef DGTL_Magician het volgende:
* DGTL_Magician vindt dat als jij weggaat jij de bezoekregeling maar moet krijgen en dat je man hiermee jullie kinderen verdiend.
Begrijp je kwaadheid hoor, maar dat is geen basis om de voogdij over twee kinderen toe te wijzen. Het kan zomaar gebeuren dat het in het belang van die kinderen is om bij de moeder te blijven, ook al is zij verantwoordelijk voor het stuklopen van de relatie.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Je hebt het over keihard vechten voor je relatie, mee eens zou ik zeggen in de eerste instantie, als je allebei maar wilt!! Maar toen ik aangaf dat ik het niet mee zo zag zitten op de manier waarop we op dat moment met elkaar omgingen (als huisgenoten) heeft mijn ex ook niet 1 poging ondernomen om het dan wel naar mijn zin te maken maar had er zich meteen bij neergelegd en had binnen 5 weken een andere vriendin.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef DarkElf het volgende:
twee maanden is idd kort,ook al heb je langer het gevoel dat je iets mist, dan nog is het kort.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Waar het bij mij om gaat is dat je je niet voortdurend moet bezig houden met je eigen geluk, maar ook moet denken aan het geluk van een ander. Bovendien kun je een relatie van 2 maanden niet vergelijken met een relatie van 10 jaar. Misschien is ze volgend jaar veel ongelukkiger met die vriend van haar. Dan denk je misschien, nou ja, eigen schuld. Maar dan zijn haar huidige man plus haar kinderen ook zwaar getroffen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:36 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Mijn ex-vriend is ook een hele lieve vent, maar ik ben dus niet gelukkig met hem.
Dus je conclusie is onjuist.
Als jij ervoor kiest om je leven te slijten als een 'niet echt ongelukkige' maar tevreden man, dan is dat jouw keuze, maar verdient je vrouw geen gelukkige man dan?
Ik ben het met je eens wat betreft gezinsbelang boven eigenbelang. Welk beeld van relaties wil je je kinderen meegeven? Een tevreden pa en ma die als broer en zus leven (en op den duur ws met ruzie vanwege steeds kleiner wordende tevredenheid)?
Of een gelukkige pa met stiefma en gelukkige ma met stiefpa?
Jij hebt wellicht nooit een scheiding meegemaakt, vandaar dat je zo lichtzinnig doet in je tweede stukje tekst. Maar ik kan je wel vertellen dat je geen garantie hebt een gelukkige ma en stiefpa over een aantal jaar. Een kind is veel liever bij zijn eigen ouders en willen na een scheiding voortdurend dat hun ouders weer bijelkaar komen, ook al waren ze niet al te gelukkig.
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Als mijn vrouw voor een verliefdheid van 2 maanden de stabiliteit van het gezin wil opgeven, dan zorg ik ervoor dat ze mijn kinderen niet van me af kan pakken. Als mijn vrouw niet meer met mij kan samen leven... tja dat is dan jammer, maar ik zie mijzelf op zo'n moment als hoofdverantwoordelijke voor mijn kinderen.
Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.
Het is toch het ergste wat mij als man zou kunnen overkomen dat mijn gezin kapot gemaakt wordt door iets lulligs als een verliefdheid van 2 maanden in verhouding met een stabiele relatie van 10 jaar.
Doe eens wild ....
kijk mensen tegenwoordig zijn sneller ontevreden en op dingen uitgekeken, ze zijn te wijs en zien te veel, allemaal impulsen en dingetjes om je heen, het werkt als een domino effect en iedereen doet er aan mee, of ie het wil of niet, het heerst en om het te vergelijken met vroeger kan niet de tijden waren anders, veel mensen jaren lang ongelukkig met elkaar maar voor de schijn bij elkaar, tegenwoordig is het makkelijker, maar of dit goed is weet ik niet, met de wegwerpmaatschapij, lijkt dit onoverkomelijk, succes ts, geen makkelijke keuzes, slaap er nog ns overquote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Hm, een scheiding levert meestal meer problemen op dan van te voren gedacht, ook als jullie 'als vrienden' uit elkaar zouden gaan. Jij gaat er namelijk toch gewoon met een ander vandoor, dus komt er vaak narigheid bij in de vorm van bijvoorbeeld jaloezie. En dan?
Dan vind je het opeens niet meer zo leuk dat je kinderen naar die man gaan, of je man vindt het maar niets dat je kinderen naar jou en die flierefluiter gaan, dus komt er toch oorlog. En wie zijn de dupe? Take a guess...
Ik ben heel blij dat mijn ouders destijds hebben besloten wel bij elkaar te blijven, ondanks een affaire. Het kostte moeite, maar ze zijn nu nog steeds gelukkig en de kinderen ook.
Advies: een relatietherapeut inschakelen kan nooit kwaad...
Dan vind je het opeens niet meer zo leuk dat je kinderen naar die man gaan, of je man vindt het maar niets dat je kinderen naar jou en die flierefluiter gaan, dus komt er toch oorlog. En wie zijn de dupe? Take a guess...
Ik ben heel blij dat mijn ouders destijds hebben besloten wel bij elkaar te blijven, ondanks een affaire. Het kostte moeite, maar ze zijn nu nog steeds gelukkig en de kinderen ook.
Advies: een relatietherapeut inschakelen kan nooit kwaad...
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
"Ik heb wel willen vechten ervoor maar kon het nooit echt opbrengen.."...
en daarna:
"Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen."..
ik ben verward wat is het nu?
en daarna:
"Ik heb geprobeerd vorig jaar al te vechten om het gevoel terug te krijgen en om onze relatie weer op de rails te krijgen."..
ik ben verward wat is het nu?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
mijn post was dan ook gericht aan de TSquote:Op dinsdag 21 december 2004 15:47 schreef Happy_Sonic het volgende:
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Mijn ex was geen prater, zeker niet wanneer er problemen waren. Ik had er nog nooit ruzie meegehad. Me altijd overal bij neergelegdasl ik het ergens over oneens was en tegen een muur stond te praten. Toen er dus echte problemen waren stelde hij de zondag op als praatdag!quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Ik heb er nooit heel erg concreet over gedacht om hem te verlaten. Ik dacht meer :"dit zal het wel zijn"... nu voel ik bij een ander, andere dingen (enne, niet alleen in die strakke broek hoor!!) die ik echt heb gemist. Ik heb het met mijn man over de kinderen gehad en hij vindt dat als wij uit elkaar gaan, de kinderen bij mij blijven..
Ik ga niet direct een nieuw huisje boompje beestje opbouwen met R, maar eerst de boel op poten krijgen voor onszelf. Hij zet me helemaal niet onder druk omdat hij de keus bij mij laat. Ik heb hem zelf gevraagd hoe hij het zag: gescheiden vrouw met twee kinderen kan afschrikken toch?? Daar heeft hij dus wel goed over nagedacht en staat er voor zichzelf achter. Betekend niogmaals niet dat ik van het ene bed het andere inhobbel....
Ik ga niet direct een nieuw huisje boompje beestje opbouwen met R, maar eerst de boel op poten krijgen voor onszelf. Hij zet me helemaal niet onder druk omdat hij de keus bij mij laat. Ik heb hem zelf gevraagd hoe hij het zag: gescheiden vrouw met twee kinderen kan afschrikken toch?? Daar heeft hij dus wel goed over nagedacht en staat er voor zichzelf achter. Betekend niogmaals niet dat ik van het ene bed het andere inhobbel....
Ingbabe
Die mag ze zelf beantwoorden.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:45 schreef Chevalric het volgende:
[..]
Ok, da's heel simpel te verifieren: hoe vaak heeft de TS er over gedacht om de relatie met haar man te verbreken VOORDAT ze de spinning instructeur leerde kennen?
Maar als ik naar mezelf kijk dan liep ik al een klein jaar met een niet duidelijk definieerbaar gevoel rond. Achteraf bleek het dus het gemis aan gevoelens te zijn. Een half jaar geleden ben ik begonnen met erover te praten en praten en praten en praten. Op een verkeerde manier? Misschien. Te laat? Zeker weten.
Maar ik ben er wel achter dat praten niet helpt als de gevoelens weg zijn.
Misschien verergert het zelfs, omdat praten vaak ook betekent verwachtingen bij de ander neerleggen over diens persoonlijkheid.
En het scheppen van (wederzijdse) verwachtingen resulteert in proberen iemand te worden die je niet bent of wilt zijn. Dat geeft ook wrijving en verlies van contact met jezelf.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
|
|
