R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij en houden veel van elkaar. We hebben ontzettend veel contact. We hebben het erover gehad om samen verder te gaan, maar ik heb wel alles opgebouwd met iemand anders en twee kinderen.
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Ingbabe
Scheiden en netjes een regeling treffen met je man en kinderen.
Je man geen schuld geven van alles. Alles netjes opbiechten en verder gaan met je vriendje.
Een simpele oplossing lijkt het maar ik denk dat het niet zo makkelijk is..
Succes..
Waar ken je die nieuwe vriend van eigenlijk??
Je man geen schuld geven van alles. Alles netjes opbiechten en verder gaan met je vriendje.
Een simpele oplossing lijkt het maar ik denk dat het niet zo makkelijk is..
Succes..
Waar ken je die nieuwe vriend van eigenlijk??
Hobby's:
Bitterbal Dansen, Keukenkastjes Klieven...
Vulva Vijlen, Golfbal Gorgelen...
Bitterbal Dansen, Keukenkastjes Klieven...
Vulva Vijlen, Golfbal Gorgelen...
Hmmm ik zou het iig zeggen tegen je huidige man. Maar maak geen gehaaste besluiten. Wie weet is die vriend over een jaartje wel helemaal niet meer zo aardig.. je kent hem immers nog geen 2 maanden
He Who Controls The Present Commands The Future. He Who Commands The Future Conquers The Past
Ik heb min of meer hetzelfde gedaan. Was ook getrouwd met 2 kids (6 en 3) Verliefd geworden op een ander en daarmee verdergegaan. Het lijkt makkelijker dan het is, ben nu een jaar later heb ik weer alles een beetje onder controle. Er komt wel veel bij kijken dat ik van te voren niet had kunnen inschatten, emontioneel gezien dan. Het is zeker niet zo dat als ik het had geweten het niet gedaan had, want nu weet ik dat mijn keuze de goede is geweest. Hou je nog wel van je man? Ik wens je veel succes en wees vooral eerlijk, tegenover jezelf, je man, kids, familie enz....
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Dat is wel een lullige opmerking!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:06 schreef N.icka het volgende:
Je bent een volwasse vrouw en dan registreer je je hier op Fok om zo'n eerste post ???
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Ik heb mijn man alles verteld! Ik heb het er met wat collega's over gehad en zelfs zover gegaan om mijn ouders het te vertellen (die natuurlijk direct uit hun ketel gingen omwille van de kinderen en dat ik was gek geworden).
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
Ingbabe
happy_sonic
super om iemand tegen te komen die hetzelfde heeft meegemaakt. Het lijkt me ook heel moeilijk, maar als ik het niet doe, blijf ik me misschien altijd afvragen of ik mijn "dekseltje" ben misgelopen..
super om iemand tegen te komen die hetzelfde heeft meegemaakt. Het lijkt me ook heel moeilijk, maar als ik het niet doe, blijf ik me misschien altijd afvragen of ik mijn "dekseltje" ben misgelopen..
Ingbabe
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Ik meen hem toch echt , gaat ze hier een beetje vragen wat ze moet , mens denk toch zelf eens na.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:10 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Dat is wel een lullige opmerking!
Als het nu een puber meisje is , nou ok , maar een volwassen vrouw die een maandje een ander kent en dan hier komt vragen wat ze moet vind ik totaal belachelijk
Hoe reageerde je man? En wat voel jij voor je man? Heb je overduidelijk het gevoel dat hij je dekseltje niet is? Want dan lijkt het me sowieso een logisch idee om bij je man weg te gaan, ongeacht of je met je spinningleraar door wilt gaan.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?
Deze post wordt U aangeboden door: Audi, Bosch, Corel, Davilex, Eneco, Friki, G-Star, Hak, Intertoys, Johma, Kia, Lada, McDonalds, Nike, Ohra, Pepsi, Quantum, Radio 3FM, Sony, Toyota, Uncle Ben's, V&D, Wasa, Xerox, Yokohama, Zeeman
ja hallo zeg, alsof ik alles in de waagschaal stel van wie ik even geil wordt (zo lees ik je bericht)
We kennen elkaar inmiddels heel goed en hebben het overal over. Het is niet zo dat dit even een verliefdheidje is... Dit gaat echt wel even wat verder dan dat...
We kennen elkaar inmiddels heel goed en hebben het overal over. Het is niet zo dat dit even een verliefdheidje is... Dit gaat echt wel even wat verder dan dat...
Ingbabe
Nu is alles nieuw, je kent elkaars onvolmaaktheden nog niet. Je bent nu, na 2 kleine maandjes, al van je roze wolk af? Dat is toch wel vlug. En alle negativiteit die je krijgt van je naaste omgeving zal je sterk beïnvloeden als je daar een goede band mee hebt. Het kan allemaal wel goed komen maar je zal erdoorheen moeten als je echt weet wat je wilt, en zeker geen overhaaste beslissingen nemen. De kinderen lijden eronder, hoe jong of oud ze ook zijn. Geef je nog om je man? Hou je van hem? Denk je dat er met hem geen toekomst meer inzit, verstandelijk gezien? Denk dan even niet met je hart maar met je verstand. Als je echt niet meer van hem houdt, en de relatie een sleur is geworden dan is een verliefdheid het beste wat je kan overkomen en wil je dat gevoel koesteren. Moeilijk, maar het gaat best lukken om een juiste keuze te maken.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:12 schreef Ing het volgende:
Ik heb mijn man alles verteld! Ik heb het er met wat collega's over gehad en zelfs zover gegaan om mijn ouders het te vertellen (die natuurlijk direct uit hun ketel gingen omwille van de kinderen en dat ik was gek geworden).
Ik krijg van veel mensen die ons kennen de reactie dat ik hier wel overheen kom en gewoon lekker thuie moet blijven. Vandaar dat ik het hier neergooi om reacties en tips (feedback) te krijgen van mensen die ik totaal niet ken.
Hij was mijn spinning leraar en ik ken hem sinds juli. Tot 6 november had ik misschien 10 woorden met hem gewisseld. 6 november hadden we een spinmarathon en zijn we 's-avonds met een groepje weggegaan waar hij ook bij was. Zonder nog erg in de rest te hebben, hebben we van 18.30 tot 2.30 non stop zitten praten. helemaal top, maar nog niets aan de hand Echt het idee dat dit weleens een vriendschap zou kunnen worden. Fout! stapelgek werden we op elkaar.
Hij staat er voor me en wil verder met mij EN kinderen..
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
Ingbabe
Owkee, kinderen krijgen en zeker iets van mee, maar het hoeft niet met een berg ruzie gepaard te gaan. Ik heb het zelf heel netjes op kunnen lossen. De kids hebben erg moeten wennen, maar met genoeg aandacht en liefde komt het echt allemaal wel goed. Maar oordeel niet te snel over een situatie die je niet kent.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:15 schreef Ecaz het volgende:
Kom op zeg!!!!, je hebt een relatie van 10 jaar....., ongetwijfeld met pieken en dalen, en nu kom je zo iemand tegen op wie je gewoon een lichamelijk reactie hebt, (die is namelijk NIET weg na 2 maanden), en daarvoor ga je je huwelijk in de waagschaal zetten, alsmede je kinderen een moeilijke tijd geven. Denk eens gewoon na ofzo!
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Waarom zou ik me terug trekken? Omdat jij het niet wilt horen? Moet je niet op een openbaar forum posten maar in je dagboek .quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
wees iig eerlijk idd naar je man en kinderen. Blijf niet bij ze uit schuldgevoel,
ga niet weg als je heel erg twijfelt.
ga niet weg als je heel erg twijfelt.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
wat mij betreft hoef je je niet terug te trekken maar je punt is duidelijk, daar steedsquote:Op dinsdag 21 december 2004 14:26 schreef N.icka het volgende:
[..]
Waarom zou ik me terug trekken? Omdat jij het niet wilt horen? Moet je niet op een openbaar forum posten maar in je dagboek .
op terug komen is nergens voor nodig denk ik .
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Oh, neem mij ook niet kwalijk, ik wist niet dat Fok een forum was voor kinderen. Volwassenen mogen hier dus niet komen met hun problemen?quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:18 schreef N.icka het volgende:
[..]
Ik meen hem toch echt , gaat ze hier een beetje vragen wat ze moet , mens denk toch zelf eens na.
Als het nu een puber meisje is , nou ok , maar een volwassen vrouw die een maandje een ander kent en dan hier komt vragen wat ze moet vind ik totaal belachelijk
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:22 schreef Ing het volgende:
N. icka, als je het zo belachelijk vindt, trek je dan terug uit de discussie.
Ik ben bijna 32 (30 dec). Heb altijd veel van mijn man gehouden, maar wel bepaalde zaken gemist en het voelde nooit echt volledig.. tuurlijk probeer je samen er het alerbeste van te maken, zeker als je de keuze voor kinderen hebt gemaakt.
Ik heb een goede relatie met mijn man: we hebben geen ruzie etc., maar ik zie het nu gewoon heel anders. Als ik R misschien niet was tegengekomen, wie weet. Hadden we het nergens over gehad en had ik niet beter geweten. Nu voelt het zo goed en tof...
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Als je alles goed hebt afgewogen, als je zeker weet dat het geen bevlieging is, geen vlucht omdat R je iets geeft wat je in je huidige relatie mist en wellicht opnieuw zou kunnen creëren, dan is mijn mening het volgende.quote:Op dinsdag 21 december 2004 13:58 schreef Ing het volgende:
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij en houden veel van elkaar. We hebben ontzettend veel contact. We hebben het erover gehad om samen verder te gaan, maar ik heb wel alles opgebouwd met iemand anders en twee kinderen.
Ik heb echt een soul-mates gevoel... Supergelukkig etc, maar voel me een grote egoist omdat ik mijn man kwets, kids, ouders,vrienden etc. Als ik thuis zou blijven kwets ik mezelf omdat ik heel graag bij R ben....
en nu??
Het klinkt misschien lullig, maar in het kader van kwetsen maakt het voor anderen niet zo veel uit wat je doet.
Als je weg gaat, kwets je je man. Punt.
Je kunt om die reden bij je man blijven, omdat 'dat zo hoort', maar daar wordt hij op langere termijn ook niet vrolijk van. Jij bent namelijk liever bij R en dat gaat je partner absoluut merken.
De kinderen gaan de wrijving tussen jullie merken en dan is iedereen ongelukkig.
En als je je man verlaat kwets je hem ook. Je kids zullen alleen worden gekwetst als jij en je man geen goede regeling kunnen treffen.
En wat je ouders en vrienden ervan vinden is niet belangrijk. Ze zouden falikant achter je moeten staan. Wat je ook beslist.
Het gaat om jou, om jouw ziel.
Succes en veel geluk iig!
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Zeg ik dat ze hier niet mag komen???quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:28 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Oh, neem mij ook niet kwalijk, ik wist niet dat Fok een forum was voor kinderen. Volwassenen mogen hier dus niet komen met hun problemen?
Maar ik zal er verder niet op ingaan want dan worden de tere zieltjes boos.
Op het moment dat ik mensen hun mening vraag die ik ken, kennen ze vaak mijn man en kinderen ook. Hierdoor wordt de situatie gekleurd en durven ze niet vaak hun echte mening te geven. Vandaar dat ik het hier neerleg. Ik ga me hier verder niet voor vededigen en iedereen kan zijn mening geven. Voor mij is het alleen goed om te kijken of daar dingen bij zitten die ik kan gebruiken, waardoor ik het in een goed perspectief kan zien. Het is niet zo dat ik met niemand kan praten, alleen worden mensen in mijn omgeving er nu vooral door gekwetst.
Ik ben natuurlijk nog niet van mijn roze wolk af, maar het gevoel gaat veel verder dan dat..
Mijn man daar ben ik eerlijk tegen geweest en die heeft heel veel pijn en verdriet. Hij is wel heel lief voor me en geeft me de ruimte om na te denken wat ik nou echt wil..
De weg van de minste weerstand is thuisblijven bij hem en de kinderen, maar ....
Tuurlijk zal het heel zwaar worden om overnieuw te beginnen. Naar materialistische dingen kijk ik dan al niet eens..
Ik ben natuurlijk nog niet van mijn roze wolk af, maar het gevoel gaat veel verder dan dat..
Mijn man daar ben ik eerlijk tegen geweest en die heeft heel veel pijn en verdriet. Hij is wel heel lief voor me en geeft me de ruimte om na te denken wat ik nou echt wil..
De weg van de minste weerstand is thuisblijven bij hem en de kinderen, maar ....
Tuurlijk zal het heel zwaar worden om overnieuw te beginnen. Naar materialistische dingen kijk ik dan al niet eens..
Ingbabe
Ik zou het als ik jou was nog een tijdje aankijken, want twee maanden is toch wel erg kort. Wat zei je man eigenlijk toen je het hem vertelde?
Ik zou vreselijk van zoiets schrikken, het is toch wel een relatie van tien jaar en je zal wel niet voor niets met hem getrouwd zijn.
Ik zou vreselijk van zoiets schrikken, het is toch wel een relatie van tien jaar en je zal wel niet voor niets met hem getrouwd zijn.
Sterker nog: die fase kan ook komen zonder kinderen en zonder iemand anders tegen het lijf te lopen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:31 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Het lijkt wel of je een verhaal overmij verteld. Ik ben 33 en misschien is het wel de fase van je leven waarin je ontdekt dat je ook nog een vrouw bent ipv moeder. Je relatie is saai geworden en er wordt van beide kanten weinig aan gedaan om de jus erin te houden en je loopt iemand tegen het lijf. Weet je meid, als je nog iets van je leven wilt maken en je denkt dat met je nieuwe vriend te kunnen, dan moet je er gewoon voor gaan!!!
Ik ben ook 33 en heb een maand of twee geleden een punt achter m'n relatie van 9 jaar gezet.
Om verschillende redenen zijn de gevoelens helemaal verdwenen.
Ja, vriendschap is er wel, maar meer niet.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
Zou dat misschien een aantal zijn waarbij iedereen zijn relatie even op een kritiek punt komt? Ik was ook 9 jaar samen en TS 10 jaar. Toeval?quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:40 schreef Sapphire het volgende:
[..]
Sterker nog: die fase kan ook komen zonder kinderen en zonder iemand anders tegen het lijf te lopen.
Ik ben ook 33 en heb een maand of twee geleden een punt achter m'n relatie van 9 jaar gezet.
Om verschillende redenen zijn de gevoelens helemaal verdwenen.
Ja, vriendschap is er wel, maar meer niet.
dussss.....een kip is geen mus, een mens is geen aardappel maar toch rolt hij wel eens graag!!!
Toeval bestaat niet.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:44 schreef Happy_Sonic het volgende:
[..]
Zou dat misschien een aantal zijn waarbij iedereen zijn relatie even op een kritiek punt komt? Ik was ook 9 jaar samen en TS 10 jaar. Toeval?
Ik hoor iig van veel mensen dat dertigers uit hun directe omgeving de relatie hebben beëindigd.
Het heerst gewoon.
Dát is het!
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
2 maanden is wel erg kort.
in feite weet je dan nog heel weinig van degene.
Zou het niet eerlijker zijn als je er nog een paar nachten over slaapt ( als in weken).
Dat heeft je man na 10 jaar wel verdiend lijkt me?
Maar waarschijnlijk loop je al veel langer met het idee dat het niet meer goed gaat.
Dan is zo'n verliefd gevoel de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
in feite weet je dan nog heel weinig van degene.
Zou het niet eerlijker zijn als je er nog een paar nachten over slaapt ( als in weken).
Dat heeft je man na 10 jaar wel verdiend lijkt me?
Maar waarschijnlijk loop je al veel langer met het idee dat het niet meer goed gaat.
Dan is zo'n verliefd gevoel de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
Te audire non possum. Musa sapientum fixa est in aure.
Dat zei mijn inmiddels ex ook, maar blijven is dus de weg van de minste weerstand.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:52 schreef Overlast het volgende:
Knippie.
Ik heb alleen het gevoel dat je er veel te makkelijk over denkt, volgens mij neem je nu juist de weg van de minste weerstand.
Aangezien je nogal wat over jezelf afroept bij het beëindigen van een relatie.
"Here we gooooo!", "I'ma tired...", "Letsa go!", "I'ma the Partystar!", "Mamma Mia!", "Woohoo" en natuurlijk het meest gebruikte "WAAAAAAAHHHHH!!!!!!"
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Wat zal ik hier nou eens van maken?
twee maanden is idd kort,ook al heb je langer het gevoel dat je iets mist, dan nog is het kort.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
ik heb godzijdank nog nooit in zo'n situatie gezeten maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat iemand serieus overweegt om vanwege een verliefdheid een relatie van tien jaar op te geven, en dan zijn er ook nog kinderen in het spel.
iemand die tien jaar je partner is geweest verdient in iig dat er keihard gevochten gaat worden... daarna pas kun je voor mijn gevoel een beslissing nemen
maar ja, wie ben ik.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Inderdaad. Je hebt helemaal geen problemen in je relatie met hem, je hebt gewoon een verliefdheid te pakken, ik zie dat als een bevlieging. Als je nou ongelukkig was bij je man... maar daar is duidelijk geen reden toe en je zegt ook dat het een heel lieve man is, waar je bovendien mee getrouwd bent. Dat is nogal wat, je hebt beloofd bij hem te blijven tot de dood jullie scheidt, en niet de spinning-instructeur.quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
*ook mee eens is*quote:Op dinsdag 21 december 2004 14:59 schreef Ecaz het volgende:
whew, ik dacht al dat ik helemaal alleen stond met m'n mening.
Verliefdheid is een zaak van hormonen, van je lichaam, je kan wel zeggen dat dat niet zo is, maar dat is je ogen sluiten voor de werkelijkheid. Als jij op basis van dit gevoel een relatie afbreekt die zo seerieus was dat je aan kinderen bent begonnen samen, dan ben je of echt fout bezig geweest, of je denkt er toch wel heel kort over na.
Het valt me echt tegen dat mensen zo makkelijk reageren van ga je gevoel achterna, is een relatie tegenwoordig dan echt zo weinig waard?, en over 10 jaar weer een ander, en daarna weer???
Lekker lullig voor partner en kinderen.
2005: de ommekeer?
En Ecaz, wat zou daar het probleem mee zijn?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Wauw, supergaaf deze reacties van jullie! Mijn man had hem twee keer gezien toen er nog niets speelde tusen ons en toen ik het hem een aantal weken geleden vertelde, schrok hij natuurlijk heel erg en hij wilde verder met mij. Hij dacht dat het allemaal wel zou overwaaien. Het is inderdaad zo, dat ik de afgelopen jaren een goede echtgenote, moeder, dochter, collega, werkneemster, vriendin etc ben geweest, maar dat ik zelf steeds meer naar de achtergrond ging.
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste in mijn leven en dat weet R. Hij kiest er toch bewust voor om met ons 3 verder te willen gaan.. Dat vind ik heel knap. Het is niet niks in 1 keer een heel gezin op je dak...
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Soms ook wel vaag om daar na 7 weken mee te komen, maar dan gooi ik het maar op ware liefde.
Ik ben alleen bang voor alles wat geregld moet worden en hoe de kinderen hieruit zullen komen. Gelukkig zijn ze nog heel jong..
Ingbabe
jonge kinderen kunnen dan misschien zich woordelijk niet uiten maar die registeren heel erg goed verdriet, woede, veranderingen etc... en slaan dat heus ook wel op.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Hoe keek je tegen je huidige man aan toen je hem net kende?quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef Ing het volgende:
Het is niet zo dat ijn huwelijk slecht was , maar meer het gevoel dat dit 'm wel is...
Ik ben het met Ecaz eens.
Verder wilde ik zelf nog toevoegen dat het niet eerlijk is om zo snel uit elkaar te gaan.
Als je iemand 2 maanden kent zegt dat nog niets. Natuurlijk is het leuk om verliefd te zijn. Maar verliefdheid verandert na een tijd in houden van. En na wat dan? Je bent dan weer terug bij af.
Ik vind het niet netjes om je man zo te behandelen. Sorry, maar aan jou verhaal maak ik op dat je dit niet eens goed met je man hebt besproken. Het lijkt wel alsof je het niet eens wil proberen. Ik vind je een egoist!
Verder wilde ik zelf nog toevoegen dat het niet eerlijk is om zo snel uit elkaar te gaan.
Als je iemand 2 maanden kent zegt dat nog niets. Natuurlijk is het leuk om verliefd te zijn. Maar verliefdheid verandert na een tijd in houden van. En na wat dan? Je bent dan weer terug bij af.
Ik vind het niet netjes om je man zo te behandelen. Sorry, maar aan jou verhaal maak ik op dat je dit niet eens goed met je man hebt besproken. Het lijkt wel alsof je het niet eens wil proberen. Ik vind je een egoist!
Always bloom twice...
Bij hem had ik niet dit gevoel. Ik had toen een slechte periode uit mijn leven achter de rug en voelde me veilig. Niet zozeer dat het 'hem' was..Hij is 11 jaar ouder dan ik ben en we hebben verder niet echt ruzie, maar het is langzaam doodgebloed. Ik heb wel willen vechten ervoor maar kon het nooit echt opbrengen..
Petra: inderdaad hoe klein de kinderen nu ook nog zijn, ze registreren inderdaad verdriet! Ze merken nu ook dat er problemen zijn, maar als ik niet gelukkig ben en niet goed in een relatie zit, kan ik hen ook minder geluk geven. Dit is nu geen stabiele omgeving meer...
Het is echt balen en soms zou ik willen dat het allemaal niet was gebeurd, maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. Pak je kansen of laat je ze liggen...
Petra: inderdaad hoe klein de kinderen nu ook nog zijn, ze registreren inderdaad verdriet! Ze merken nu ook dat er problemen zijn, maar als ik niet gelukkig ben en niet goed in een relatie zit, kan ik hen ook minder geluk geven. Dit is nu geen stabiele omgeving meer...
Het is echt balen en soms zou ik willen dat het allemaal niet was gebeurd, maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. Pak je kansen of laat je ze liggen...
Ingbabe
Nou noem mij een romanticus, maar ik geloof toch nog een beetje in trouw. Waarom begin je in een 'matige' relatie aan trouwen en kinderen???quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:04 schreef DancingPhoebe het volgende:
En Ecaz, wat zou daar het probleem mee zijn?
Kleine kinderen gaan dit echt ook wel merken, die voelen zoiets best aan.
Misschien een idee voor mensen met dit soort ideeën om de belofte bij het huwelijk ook wat aan te passen: niet trouw tot in den dood, maar trouw tot ik weer verliefd wordt en je bij grof vuil zet.
Guess i'm just old-fashioned......
Wat zal ik hier nou eens van maken?
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
Ingbabe
Je schrijft dat hij verder wil met jou en je kinderen. Heel mooi en nobel allemaal, maar ik zou het behoorlijk onverstandig en ook egoïstisch van je vinden als je je kinderen zonder pardon meesleurt in die relatie. Als ze binnen een paar maanden tijd moeten wennen aan het feit dat hun ouders uit elkaar gaan, ook meteen maar een nieuwe stiefvader moeten slikken. Straks is het over twee maanden weer uit met het supervriendje en dan moeten ze weer aan een nieuwe situatie wennen.
Het is aan jou om te kiezen voor je man of voor die ander, maar draag de consequentie dan en doe het eerst een tijdje alleen, tot je kinderen wat meer gewend zijn aan de situatie, tot de relatie tussen jou en die ander wat stabieler is, tot alles weer een beetje tot rust is gekomen. Bedenk ook dat je man ook gewoon hun vader is en blijft, ook al zijn jullie gescheiden.
Hoe je het nu wil aanpakken komt het over of je even hun vader wil uitgummen en die andere vent ervoor in de plaats wil plakken, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Het is aan jou om te kiezen voor je man of voor die ander, maar draag de consequentie dan en doe het eerst een tijdje alleen, tot je kinderen wat meer gewend zijn aan de situatie, tot de relatie tussen jou en die ander wat stabieler is, tot alles weer een beetje tot rust is gekomen. Bedenk ook dat je man ook gewoon hun vader is en blijft, ook al zijn jullie gescheiden.
Hoe je het nu wil aanpakken komt het over of je even hun vader wil uitgummen en die andere vent ervoor in de plaats wil plakken, maar zo werkt het natuurlijk niet.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
met zijn drietjes? kan ik hieruit opmaken dat jij de kinderen mee zou willen nemen?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Angeles, dat is mijn bedoeling ook niet. Als mijn man en ik uit elkaar gaan, wil ik zelf eerst stabiliteit voor mijn kinderen en mezelf. Daarna kunnen ze langzaam wennen aan R en kijken hoe dat gaat.. Ik wil met mijn man duidelijke afspraken over de kinderen maken. Hij is en blijft altijd hun vader en dat neemt niemand ze af. Ik zie het niet zitten: de een eruit en de ander erin.. Misschien werkt het op termijn niet voor mij en R, maar dat weet je nooit van tevoren...
Het is voor mij ook goed om een periode ertussen te hebben en te zien hoe alles gaat..
Het is voor mij ook goed om een periode ertussen te hebben en te zien hoe alles gaat..
Ingbabe
Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt...quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:03 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Inderdaad. Je hebt helemaal geen problemen in je relatie met hem, je hebt gewoon een verliefdheid te pakken, ik zie dat als een bevlieging. Als je nou ongelukkig was bij je man... maar daar is duidelijk geen reden toe en je zegt ook dat het een heel lieve man is, waar je bovendien mee getrouwd bent. Dat is nogal wat, je hebt beloofd bij hem te blijven tot de dood jullie scheidt, en niet de spinning-instructeur.
Het gemak waarmee de TS een relatie van 10 jaar aan de kant schuift voor iets wat vooralsnog niet meer dan een bevlieging is + direct de bevestiging van 2 andere vrouwen die hetzelfde gedaan hebben, vind ik wel heel erg. Ja, een relatie blijft niet altijd even spannend, maar een relatie zit je met z'n tweeen in. Ik zou dit als een signaal zien dat je echt aan je eigen relatie moet gaan werken, in plaats van te vluchten naar een nieuwe relatie.
Je geeft zelf aan dat er eigenlijk niks mis is met je man, maar dat je jezelf door de omstandigheden te veel hebt weggecijferd. Aangezien zoiets niet van de ene op de andere dag gebeurt, valt het je man ook niet op (die zit er gewoon te dicht op om het verschil te merken). Waarom zou je dan niet de energie in je huidige relatie steken? Gewoon weer eens veel met je man praten, echt communiceren en niet over de kinderen en de koetjes&kalfjes. Ervoor zorgen dat jullie van elkaar weten wat er nou echt in dat hoofd (en hart) van de ander omgaat, en daar ook daadwerkelijk iets mee doen.
Ik vind het heel goed dat je eerlijk ben geweest. Maar is het niet beter om even te wachten en even alleen probeer te wonen? Lijkt me stug dat je van de ene relatie zo de andere kan induiken.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
"maar ja, dingen gebeuren en het gaat erom wat je ermee doet. "
Vind ik ook zo bot klinken. Dat je je verhaal kwijt wil ok, maar je hebt toch al je besluit genomen en dat is in jou ogen de beste beslissing. Waarom zou je jezelf dan nog verdedigen? Ik heb het gevoel dat je een vorm van goedkeuring wil om jezelf beter te laten voelen
Always bloom twice...
Het gaat om het belang van de kinderen, volgens mij wordt er bij toewijzing niet zozeer gekeken wie de verantwoordelijke is voor de scheiding, maar meer wie het meeste voor ze zorgt (en nog wel wat factoren).quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:15 schreef DarkElf het volgende:
met zijn drietjes? kan ik hieruit opmaken dat jij de kinderen mee zou willen nemen?
dus buiten dat je man zijn vrouw aan het kwijt raken is wil je zijn kinderen ook nog meenemen ?
Kinderen zijn natuurlijk geen troostprijs, het is niet zo dat zij bij de vader moeten blijven omdat het anders helemaal zo zielig voor hem is.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ik heb dat idee wel, als ik eerlijk ben. Je beschrijft je man aan het begin van het topic als een lieve vent. Daaruit concludeer ik dat je niet ongelukkig met hem bent en aangezien je je kinderen mee wilt nemen ben je ook niet ongelukkig met hen.quote:Op dinsdag 21 december 2004 15:13 schreef Ing het volgende:
Ik heb niet het idee dat ik een egoist ben! wat moet ik dan? blijven in een huwelijki waar voor mij de rek uit is? Ik heb het er iedere dag een paar uur met mijn man over. We praten heel veel om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil het gwoon begrijpen. Ik ben vanaf het eerste begin eerlijk tegen hem geweest..
Er is een moment is het leven dat je tevreden moet zijn met wat je hebt. Je moet niet altijd proberen om gelukkiger te worden. Zeker niet in dit geval. Ten eerste maak je je kinderen ongelukkig (een scheiding is NOOIT leuk, ook al krijgen ze een ander 'vader') en ten tweede maak je je man ongelukkig.
Als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik nooit mijn gezin opofferen en/of kwetsen alleen om er zelf beter van te worden.
Zo lang ik niet echt ongelukkig ben met mijn vrouw dan blijf ik gewoon bij haar, ook al ben ik er van overtuigd dat ik veel gelukkiger kan worden met iemand anders. En als er kinderen in het spel waren zou ik er niet eens van dromen omdat te doen. Gezinsbelang gaat boven eigenbelang!
Op vrijdag 15 januari 2016 23:58 schreef Ajacied422 het volgende:
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
Feitelijk heeft Shreyas gewoon gelijk.
|
|
