man of vriendje

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:12 schreef Copycat het volgende:

[..]

Na nog geen twee maanden tijd is het volgens mij schier onmogelijk te spreken van echte liefde... Verliefdheid ja, maar echte liefde... geloof ik niet.
Je hebt nog een roze bril op. Pas als die wordt afgezet (wat na verloop van tijd nu eenmaal gebeurt) en je neemt de tekortkomingen van het object van jouw affectie nog steeds voor lief, dan is er sprake van liefde.
In deze fase ben je daar mi nog stekeblind voor.

Sowieso geloof ik niet zo in onvoorwaardelijke liefde. Tenzij je het over de liefde van een hond voor zijn baasje hebt .

Inderdaad. Zoals ik van de week hier op het forum las: "Je houdt van de ander niet vanwege de positieve karaktereigenschappen, maar ondanks de negatieve". Ik denk dat als je dat eerlijk tegen elkaar kunt zeggen, dat je kunt spreken van echte liefde.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 17:57 schreef Jed1Gam het volgende:
Ik snap eigenlijk niet dat die R. nu al samen met jou en je kinderen een gezinnetje wilt stichten na twee maanden!

Die man wil gewoon graag met Ing. spelen tijdens de kerstdagen. Maar gelukkig mag haar man de kinderen wel zien, vooral tijdens de kerstdagen als zij met R aan het spelen is.

Veel plezier Ing. en fijne kerstdagen.

Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?

Ga eerst eens praten met je eigen gezin voordat je al met zijn ouders gaat bespreken hoe alles in elkaar zit. Zij zijn vreemden voor je!

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:25 schreef MUUS het volgende:
Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?

ah ik was dus niet de enige die dat heel vreemd vond

lijkt me idd dat echtgenoot voorrang heeft op een stel vreemden.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:25 schreef MUUS het volgende:
Je hebt ook al met de ouders van je 'vriendje' over dit gesproken? Waarom in godsnaam?

Deze zin is voor mij een groot vraagteken.

TS lijkt mij meer op iemand van 16. Ze wil gewoon der zin en praat het liefst met alleen mensen die haar mening delen. Volgensmij kickt ze op de aandacht die ze nou krijgt, omdat het bij der man misschien iets verwatert is.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:39 schreef Bakura007 het volgende:

[..]

Deze zin is voor mij een groot vraagteken.

TS lijkt mij meer op iemand van 16. Ze wil gewoon der zin en praat het liefst met alleen mensen die haar mening delen. Volgensmij kickt ze op de aandacht die ze nou krijgt, omdat het bij der man misschien iets verwatert is.

en dit is in een notedop, de essentie van het hele topic. TS vind dat ze in een sleur zit, krijgt even aandacht van een (getrainde) gozer, heel wat anders dan haar eigen hubbie met kids die al gesettled is, praat daar een maand mee en is overtuigd dat ze in hem het Utopia heeft gevonden.

Ik heb dit topic met stijgende verbazing gelezen en heb me ondertussen kwaad gemaakt om de naieve manier van denken van de TS, alsmede de manier waarop ze hier post. Als ik je in de eerste post hoor zeggen dat je "al lang" het stadium van de roze wolk voorbij bent, om in een latere post te lezen dat je nog wel op de roze wolk zit, dan vraag ik me af waar je nou mee bezig bent. Ben je nou bezig om hier je verhaal aan te passen omdat je anders niet kunt reageren op mensen die het niet met je eens zijn, of heb je er gewoon echt nog niet over nagedacht (wat het openen van een topic als dit nog naiever en impulsiever maakt dan het nu al is).

In welk geval dan ook. Ik maak uit jouw posts op dat je je keuze eigenlijk al lang gemaakt hebt, maar dat je de ballen niet hebt om de knoop door te hakken. Als je zo zeker was van je zaak dan had je dat ook wel gedaan. En na 1,5 maand weet jij dat je je soulmate hebt gevonden ? Dat denkt iedereen die verliefd is, maar niet iedereen gooit vanwege die verliefdheid een relatie van 10 jaar met bijbehorende kids weg, iets wat jij wel wil doen.

Als ik je dan ook nog zie posten dat je ook nog serieus bent in dat het "niet zomaar een verliefdheid" is, en dat ook serieus objectief denkt te kunnen beoordelen terwijl je volgens je eigen woorden nog steeds op een roze wolk zit (of was het nou niet ?) dan vraag ik me af of ik nu een vrouw van 32 voor me heb, of een naief klein meiske van 15 jaar, die denkt dat haar vriendje God is, en dat dat nooit meer over zal gaan.

Ik kan je na het lezen van dit hele topic niet meer serieus nemen. Dit omdat je denkt een hele relatie te kunnen verbreken voor iemand die je 45 -VIJFENFUCKINGVEERTIG- dagen kent. Daarnaast omdat je ook al met de ouders van die gozer hierover gepraat hebt (wat de fuck hebben die er mee te maken) en als laatste (voor nu) maar niet minst-belangrijke reden omdat je je registreert op dit forum waar je deze vraag stelt omdat je blijkbaar niet voor jezelf kunt vertellen of dit nou normaal en gezond is of niet. Dat moeten wij voor je doen. En dan is dat nog niet het eigenlijke doel, nee nee, dat is wat jij wil doen voorkomen dat het doel van dit topic is. De eigenlijke reden is volgens mij omdat jij niet durft te beslissen, je alleen voelt (tov van je vrienden en kennissen en familie) in deze situatie en hier medestanders wil krijgen. Dit blijkt ook uit het feit dat je hier alleen reageert op mensen die het met je eens zijn, terwijl je de unanieme mening van het merendeel van de mensen die in dit topic gepost hebben links laat liggen.

Ik heb medelijden met je man en met je kinderen, waarbij je voor die laatste ook nog de enorme arrogantie bezit om te concluderen dat het "voor hen wel moeilijk wordt, maar ze blijven wel gewoon thuis wonen dus dat scheelt al". Denk je dat het hun ene flikker boeit waar ze wonen ? Wat telt is dat hun vader en moeder uit elkaar gaan, dat die niet meer bij elkaar wonen. Dat ze wel nog in hetzelfde vertrouwde huis wonen intereseert geen ene flikker. Het is ook niet meer vertrouwd want de enige reden dat het dat was is omdat jullie die creeerden. Met het weggaan van jou of je man verbreek je dat.

Maar nee, geloof jij maar lekker in de wereld zoals jij die zit door die roze bril van je, verbreek je huwelijk en maak daarmee je man en kinderen kapot, want heej, jij hebt 45 dagen gepraat met iemand, zelfs met zn ouders, en jij kunt nu beslissen dat dat meer waard is dan de wereld die je hebt opgebouwd de afgelopen 10 jaar, terwijl je zelf verdomde goed weet dat je dat niet kunt weten omdat je ook van jezelf weet dat je nog steeds op een roze wolk zit.

Jij weet dat je naief bent en je weet ook dat je daar in dit geval voor kiest. Wat jij wil is gewoon die andere vent. Kom daar dan ook eerlijk voor uit, ga niet op fora in onbekenden medestanders zoeken en ga weg bij je man. Heel simpel. Wat jij had moeten doen is nooit trouwen en kinderen krijgen, want dit wat jij doet is wat onzekere meisjes van 15 doen die een paar weken achter elkaar een knipoog krijgen van die ene leuke jongen in de kroeg. Ze gaan weg bij hun huidige vriendje omdat die jongen van die knipoog zo lief is en omdat ze er zo goed mee kunnen praten. Bij hun is het begrijpelijk, bij jou is het walgelijk.

Dat iemand van 23 je dit moet vertellen vind ik belachelijk.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:42 schreef Ing het volgende:
Ik heb het er met R gisterenavond over gehad om een paar maanden afstand te nemen en te kijken wat er met mijn huwelijk nog mogelijk is. Het idee kwam min of meer van hem omdat hij ziet dat ik er niet echt uitkom..
We zijn nog niet met elkaar naar bed geweest, dat heeft te maken met het respect dat ik voor mijn man heb..R. wil dat ook niet op dit moment omdat ik er dan ook niet echt achter zou staan..
het blijft moeilijk, maar voor mijn huwelijk en de kinderen zou het inderdaad beter zijn om eerst te kijken of het echt over is, of dat we er nog kunnen uitkomen. Die afstand met R hoeft niet te betekenen dat ik hem helemaal niet meer tegen het lijf loop, want dat kan gebeuren. R. wil wachten en geeft aan dat wat mijn beslissing ook zal zijn het echt de mijne moet zijn. Dan maak ik de keus en kan ik niemand wat gaan verwijten als dingen niet blijken te werken... Voor mezelf is het heel belangrijk dat ik de rust terugvind in mezelf en kan daarna pas met energie naar mezelf en mijn huwelijk gaan kijken. Het kan best dat het niet blijkt te werken en dan moeten we daar mee omgaan..

Het lijkt me een hele verstandige beslissing om eerst met je man proberen er uit te komen. Heel verstandig om je relatie niet gelijk aan de kant te zetten.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:45 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

sterk verhaal...

Verstandig, en de kans dat je hem tegenkomt is toch niet zo groot? Tenzij je gewoon naar spinningles blijft gaan in die paar maanden, maar dat lijkt me toch even niet het geval?

Je zegt wel veel tegenstrijdige dingen he? Eerst heb je al geprobeerd om het te verbeteren. Nu ga je er weer wel aan werken? Wat ga je nu doen?
En die R gast manipuleert je goed, doe hem de groeten van me
Btw je hebt ook nog geen negatieve punten van R genoemd zijn die er niet? of heb je toevallig over die vraag heen gelezen?

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:51 schreef Angeles het volgende:
Verstandig, en de kans dat je hem tegenkomt is toch niet zo groot? Tenzij je gewoon naar spinningles blijft gaan in die paar maanden, maar dat lijkt me toch even niet het geval?

En natuurlijk gaat ze wel naar spinning want dat is spannend **WHOOOEIII** en aandacht...

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:50 schreef MikeyMan het volgende:

[..]

Jongen das al de 2e keer in korte tijd he. Heb vorige week ook in een topic gereageerd over het hebben van relaties, en daar had je ook al die smilies bij mijn naam

@ Coolguy:

Dat is een mooie samenvatting van de voorgaande 3 pagina's.

En wat mij betreft kan dit topic nou dicht, want ik begin bepaalde dingen voor een tweede of zelfs derde keer te lezen. Volgens mij is alles wel gezegd..

CoolGuy zegt precies wat ik dacht. Hoop voor man en kinderen dat dit een fase is waar TS uitgroeit.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 11:45 schreef CoolGuy het volgende:

[..]
-heel verhaal-

Hulde!

Zelden zoveel pretentieuze onzin in één post gezien.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 12:14 schreef Ing het volgende:
Ik ga NIET naar zijn spinninglessen dan.. Er zijn nog genoeg andere lessen te volgen en dat ik hem niet zie, wil niet zeggen dat ik direct mijn sport moet opgeven. Ik spin regelmatig marathons en ga daarmee door, dus zal dingen anders moeten gaan indelen...
Ik heb nagedacht over negatieve kanten van R en vind dat heel moeilijk. Je hebt gelijk als je stelt dat je in het begin alleen de positieve dingen ziet en laat zien aan elkaar. Vandaar dat ik er nog mee bezig ben. Het is nu niet zo dat 1,2,3, allemaal mindere punten van hem in mijn hoofd schieten. Tot nu toe is hij superlief geweest en heb ik alleen zijn goede kanten leren kennen. Wat ik altijd heb geleerd is dat minder sterken punten van iemand het "teveel" van een goed punt kunnen zijn (bijvoorbeeld nauwkeurig is een sterk punt, maar doorschieten levert op dat iemand een pietlut is).

Het gaat mij niet om de spanning en aandacht tijdens mijn spinninglessen. Als je ooit aan spinning gedaan hebt, weet je dat je 45 minuten zo extreem zwaar bezig bent, dat je echt geen tijd hebt om op je omgeving te letten. Heb je dat wel, ben je niet diep genoeg gegaan..naar mijn mening.
Het gaat mij niet om mensen op dit forum die mijn mening delen en ook niet om mensen die op me gaan zitten kankeren. Ik hoor graag inzichten en ervaringen waardoor mijn beeld misschien wat helde kan worden. Als ik hier wordt afgekraakt zonder feedback (waar ik dus niets positief mee kan) heb ik er niets aan. Krijg ik tips of eye openers (die er echt heel goed tussen staan) die neem ik mee en daar doe ik wat mee.... Krijg ik alleen maar meegelul met mij, heb ik er misschien ook niets aan. De spiegel die voorgehouden wordt is belangrijk. Tuurlijk heb ik oogkleppen op, dat heeft ieder mens (johari blinde vlek!!). Door feedback te vragen en mensen te vragen om je inzicht te geven, kun je die blinde vlek verkleinen en heb je meer om mee te werken.
Dit is mijn insteek en niet om mensen te irriteren of om als 16 jarig meisje over te komen. Ik ben me bewust van het feit dat de situatie waarin ik zit, door mezelf komt en dat IK ook degene ben die er alles aan moet doen om uit deze situatie te komen en een keus moet maken. Ieder inzicht, iedere tip of "spiegel" is daarom welkom voor mij

nee ik doe niet aan spinning. Ik ga vaak genoeg diep genoeg (want ik train wel, alleen dan krachttraining), en als t aan je spinning leraar ligt, jij zo snel mogelijk ook Je bent echt ontzettend naief of je doet maar alsof. Wat de neuk heeft het ermee te maken dat je TIJDENS de lessen aandacht en spanning al dan niet krijgt. Het gaat er om dat je hem BUITEN die lessen spreekt. Ik snap echt niet waarom je dat er nou bij haalt. Ik zeg het iig niet. Ik heb het over de spanning van HEM, niet de spanning van hem TIJDENS lessen. Jezus.

Ik kraak je niet af zonder feedback. De post is redelijk sarcastisch, maar tussen de regels door en zelfs gewoon de regels zelf geven voldoende onderbouwing en feedback. Een goede lezer heeft maar een halve regel nodig. Jij duidelijk niet. Jij moet pagina's aan posts hebben voor het eens tot je doordringt, maar jij wil niet door laten dringen wat je al lang weet. Jij bent gewoon selectief naief.

Nee, je hoeft je sport niet op te geven, maar er is wel een verschil of je een heel andere sport gaat doen of iets wat één lokaaltje verderop gegeven wordt. Je kunt de dingen onbewust wel opzoeken en jezelf wijsmaken dat je het echt uit de weg bent gegaan terwijl je best wel heel goed wist dat de kans groot zou zijn dat je hem tegen het lijf zou lopen.

Ik zeg niet dat je dat allemaal gaat doen. Maar ik zou er wel echt voor gaan nu, en als je bepaalde dingen moet opgeven die betekenen dat je R tegen het lijf loopt dan moet dat maar even. En dat gaat dan wel wat verder dan die ene spinningles.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:12 schreef Copycat het volgende:

[..]

Na nog geen twee maanden tijd is het volgens mij schier onmogelijk te spreken van echte liefde... Verliefdheid ja, maar echte liefde... geloof ik niet.
Je hebt nog een roze bril op. Pas als die wordt afgezet (wat na verloop van tijd nu eenmaal gebeurt) en je neemt de tekortkomingen van het object van jouw affectie nog steeds voor lief, dan is er sprake van liefde.
[q]

Toppie. Tot zover zijn we het eens.

[q]In deze fase ben je daar mi nog stekeblind voor.

Sowieso geloof ik niet zo in onvoorwaardelijke liefde. Tenzij je het over de liefde van een hond voor zijn baasje hebt .

Ja, je kunt een hond compleet mishandelen. _{niet denken dat ik dat ooit gedaan heb, want ik heb geen hond en wil er ook geen).}
Dat is geen liefde, maar onvoorwaardelijke trouw.
Of domheid, dat kan ook.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 12:10 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Jongen das al de 2e keer in korte tijd he. Heb vorige week ook in een topic gereageerd over het hebben van relaties, en daar had je ook al die smilies bij mijn naam

jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...

quote:

Mikeyman

ROFL


Maar ehmmm los van wat ik van dit gedrag vindt

Wat ga je nu aan het probleem doen?
Wat heeft je man aangegeven ervoor te willen doen?

quote:

Op woensdag 22 december 2004 12:38 schreef MikeyMan het volgende:

[..]

jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...

!

maar natuurlijk mag je dat. Ik regel dat wel. Doe ik allemaal voor jou. Oh, en denk rustig na he. Ik wil wel dat het JOUW beslissing is, die je voor jezelf maakt, niet voor mij

*nog meer zoete broodjes bakt*

_{heeft wel als voordeel, dat of je die beslissing nou voor jezelf of voor mij neemt, neuken kan ik je.}

quote:

Op woensdag 22 december 2004 12:38 schreef MikeyMan het volgende:

[..]

jahaa... Ik begin geloof ik een beetje verliefd op je te worden... Heb wel een relatie van twee jaar... Maar ik heb al twee goede reakties van je gezien... Dus ik denk dat ik die maar beëindig... Zou ik eens met je ouders kunnen praten? Dan weet ik het namelijk zeker of ik wel met jou verder wil...

Ik krijg het helemaal warm van binnen door jullie

Beste TS, een verhaal....

Er was eens.... een stel met een zoontje van 2.5 die het eigenlijk altijd erg goed hadden al was de spanning wel een beetje uit hun huwelijk. Dit geconcludeerd gingen ze er wat aan doen, tenslotte konden ze elkaar niet missen en wilden ze niet zonder elkaar.

Totdat.... vrouwlief een "leuke" kerel tegenkwam die echt alles had wat ze zocht, ze besefte nu pas wat ze tekort was gekomen en bloeide helemaal op. Het was geen kalverliefde, geen roze wolk... hij was het helemaal voor haar.

Op een avond, zo'n twee weken na de kennismaking, zei ze tegen haar man: "Sorry, ik kan er niet meer tegen, ik vertrek hier uit huis. Ik heb tijdelijk onderdak bij een kennis en wil kijken hoe ik verder ga". Die kennis was naar nieuwe vlam, ze vertrok die avond zonder haar zoontje want daar was nog even geen "plaats" voor. Manlief bleef achter, samen met zijn zoontje. Natuurlijk hoorde het kind bij de moeder, een algemeen bekend feit volgens haar. Dus het zoontje mocht na twee weken ook vertrekken naar de nieuwe bestemming. Want moeder leefde alweer twee weken samen met haar nieuwe vlam!

Gelukkig werd een "goede" omgangsregeling getroffen en mocht het zoontje iedere week twee dagen naar de vader toe. Het kind mocht er natuurlijk niet de dupe van worden, dat sprak voor zich!

Inmiddels is het zoontje 10, komt nog iedere week bij zijn vader en samen zijn ze een onafscheidelijk stel. Inmiddels is de vader ook niet meer alleen heeft hij zijn leven weer op peil en staat met beide benen op de grond.

Hoe is de situatie met de moeder.... och ze is nog steeds bij haar vlam van toen. Dat is logisch want ze heeft zeer kort na elkaar twee kids met hem gekregen en is nogal afhankelijk van hem. Alleen die vlam is nu wat minder geworden... de liefde is weg, irritaties iedere dag. Met het zoontje gaat het niet zo best, buro Jeugdzorg is geen onbekende. Haar "vlam" en zoontje kunnen nu, na 7 jaar nog niet door 1 deur en dat geeft problemen en frustraties. Moeder beschermt haar zoontje tegen hem, en geloof me dat is ook nodig. Moeder weet voor zichzelf dat ze destijds geen goede beslissing heeft gemaakt, heeft dit zelfs gezegd tegen haar ex man. Want samen zijn ze nog verantwoordelijk voor hun kind.

De vader heeft een ander leven als toen, en telt samen met z'n zoon de dagen tot er mogelijkheden zijn dat hij bij hem en zijn nieuwe gezin komt wonen. Of die mogelijkheid er ooit komt weten ze niet. Moeder houdt natuurlijk ook van haar kind en van het alimentatiegeld wat bitter hard nodig is om te overleven. De vader is blij met z'n leven van nu maar van echt geluk is nooit geen sprake meer, iets mist hij bij al zijn doen en laten.... zijn zoontje is altijd in zijn gedachten samen met de angst dat hem iets overkomt in de omgeving waarin hij moet vertoeven.

===============================================================================

TS,

Ik hoop van ganser harte voor jezelf, je man maar vooral voor je kinderen dat je lering uit dit verhaal kan trekken en uit de adviesen die je hier op FOK gegeven worden. Het doet me goed om te zien dat er zo'n jonge mensen zijn van rond de 20 die zo'n kijk op het leven hebben (TOP! Innnovative en Coolguy om er maar even twee te noemen). Neem hier een voorbeeld aan en probeer eens te relativeren! Probeer nu eens niet alleen voor jezelf te beslissen maar ook voor die twee kanjers die je samen met je man op de wereld hebt gezet. Als die je meer waard zijn als je nieuwe vlam lijkt mij de keuze voor de hand te liggen....

In ieder geval succes ermee!


(Enne.... voor degenen die het echt willen weten, die vader uit het verhaal was ik)

[ Bericht 0% gewijzigd door pirke64 op 22-12-2004 15:28:29 ]

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 13:58 schreef Ing het volgende:
Ik ben 10 jaar samen en 4 jaar daarvan getrouwd met een hele lieve vent. we hebben twee kinderen (3 jaar en 2 jaar oud). Nu ben ik 6 november onwijs verliefd geworden op iemand anders en dat is absoluut wederzijds. We zijn het stadium "roze wolk" al voorbij

Ik mag hopen dat je bedoelt 6 november vorig jaar?

Anders komt het op mij behoorlijk vreemd over om je man en en je kids te verlaten vanwege een vent die je net een dikke maand kent en met wie je nu al het stadium roze wolk voorbij bent.

_EDIT met andere woorden, denk er even over na

[ Bericht 4% gewijzigd door Manono op 22-12-2004 19:05:55 ]