SPOILER

Bekijk deze YouTube-video
Bekijk deze YouTube-video

HJM heeft wel een mededeling voor iedereen die op Claudia wil stemmen:
Bekijk deze YouTube-video

Hilarisch photoshopje uit 2022, wat ArnieAlberts ruim een jaar later in zijn archief terugvond en chaos in de reeks mee veroorzaakte:

SPOILER: NSFW!

SPOILER: PippenScottie

[
Bekijk deze YouTube-video

SPOILER: Dagoduck

SPOILER: ArnieAlberts

[ afbeelding ]
Bekijk deze YouTube-video

SPOILER: Gretzl

SPOILER: overzichtje met toepasselijke smileys

En de verzameling van @Berkery staat hier: https://www.berkery.nl/fok/00smile/top2000/

SPOILER: gifjes en afbeeldingen

Meer Borsatan: https://tenor.com/nl/search/marco-borsato-stickers

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 10:39 schreef Tussle266 het volgende:
Laat mij jullie eens vragen: de top 2000 keuzelijst is een beetje te ruim. Maar die van de Rob 3000 dat zijn er minder dan 6000, dat is best weinig als er 3000 mogen komen meedoen, toch? Wat zou eigenlijk de ideale verhouding zijn. 200%, 300%?

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:32 schreef peaceman het volgende:

[..]
Ik ben helemaal niet voor een keuzelijst. Gewoon vrije keuzes, maar dat is praktisch onhaalbaar.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:41 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Natuurlijk, maar keuzelijsten zijn gewoon een noodzakelijk kwaad. Maar voor mijn gevoel is 3000 op 5400 wel wat minder aantrekkelijk dan 2000 op 10840.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:32 schreef peaceman het volgende:

[..]
Ik ben helemaal niet voor een keuzelijst. Gewoon vrije keuzes, maar dat is praktisch onhaalbaar.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:57 schreef Cassa95 het volgende:

[..]
De horror met wat mensen allemaal voor rotzooi vol typfouten kunnen produceren, andere volgordes van artiesten, etc. Dat zie je nu bij nummers uit hetzelfde jaar, die niet op een keuzelijst staan, al behoorlijk vaak en veel.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:58 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Dit is eventueel iets waar AI wel goed voor is.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 11:58 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Dit is eventueel iets waar AI wel goed voor is.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:03 schreef Eightyone het volgende:
Ik heb het alleen over het corrigeren van tikfouten en dergelijke van de inzenders.

Over de gehele linie blijft AI wat mij betreft lekker ver van muziek vandaan (alleen is de geest al lang uit de fles).

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:20 schreef Ozewiezewozewalla het volgende:

[..]
Ja, dat snap ik. Dat zou ook goed kunnen.
De tweede optie is de volgende stap...

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 12:52 schreef Ozewiezewozewalla het volgende:

[..]
Ik moest even denken wie Al was (Paul Simon of Chevy Chase?), maar ja, mogelijk wel.
We kunnen natuurlijk ook gewoon de hele lijst door AI laten genereren, op basis van een algoritme dat weet wat de meeste mensen leuk vinden.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:30 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Dan komt Joan Jett bovenaan, weten we sinds december.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:36 schreef Cassa95 het volgende:

[..]
"Maak een lijst van 1000 nummers die níét in de Top 2000 staan en wél het Veronica-DNA ademen. Daarmee bedoelen we bijvoorbeeld dat er voldoende Rock 'n Roll in moet staan"

AI: "sure thing!"

1 I Love Rock 'N Roll
41 It's Only Rock 'n' Roll
163 Rock This Town
176 Rock Your Baby
216 Rock Your Body
283 Rocks
341 Rock The Boat
376 Sex & Drugs & Rock & Roll
467 Rock DJ
495 Rock Around The Clock
510 Hail Hail Rock 'N' Roll
554 Rock 'n' Roll High School
632 Rock And Roll
737 Rock The Casbah
759 I Am A Rock
821 Rock Steady (Live)
868 Crocodile Rock
893 Rock And A Hard Place

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:29 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Ik probeer algoritmes te mijden bij m'n muziekliefhebberij, maar het gaat niet altijd.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:52 schreef Ozewiezewozewalla het volgende:

[..]
Tja, zolang "Dutch" als genre gezien wordt, en je dus André Hazes of Guus Meeuwis aangeboden kunt krijgen als je naar the Ex, Buffelkut of Martin Garrix luistert, schiet het niet op.

Bovendien speelt de commercie ook nogal mee bij Spotify bijvoorbeeld.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 14:58 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Als er een algoritme is dat iets kan maken van m'n voorkeuren qua NL muziek, is het een hele goeie.

Op Vrienden van Amstel Live of het Muziekfeest op het Plein gaan ze me iig niet zien.

SPOILER: 972-951

972 10cc - The Wall Street Shuffle

Het meest klassieke rocknummer van 10cc in dit lijstje, met een degelijke, ietwat bluesy riff en veel elementen uit de 70´s softrock die worden meegenomen. Indertijd was de economische situatie natuurlijk niet geweldig en daargaat het liedje enigszins over, al blijven de echte duidelijke protesten wat beperkt. Dat is jammer, maar muzikaal is het sterk genoeg voor een mooie beoordeling. Van 1999 tot 2009 stond dit heel hoog, plek 120 in 2001 bijvoorbeeld en altijd bij de beste 400. Maar in 2010 zakte het ineens naar 1112. In 2011 was er herstel, maar dat was tijdelijk, snel daarna zakte het lied opnieuw weg, om in 2021 voor de laatste keer deel te nemen.

971 Anne-Marie David - Tu te reconnaîtras

Een van mijn ESF-favorieten is deze Luxemburgse deelname. Ik hou van dat hele volle geluid in het refrein en het intro. Kitsch? Ja, maar dit soort ouderwetse kitsch kan mij soms heel goed bekoren als het geluid vol is en de snik niet te groot. Het waren gouden tijden voor Luxemburg, het jaar ervoor werd ook al gewonnen door Vicky Leandros. Alleen Spanje, Israël en Ierland deden dat na, die 4x in 5 jaar van Ierland was natuurlijk fenomenaal. Al vond ik dat muzikaal een hele armzalige ESF-tijd. In 1999 op 1233, daarna ook in 2001, 2002 en 2005 lager in de lijst.

970 Empire Of The Sun - Walking On A Dream

De laatste Extra 500-debutant uit het lijstje. Voor mij was dit ook een van de grootste positieve verrassingen van die lijst. Mandinka had ik ergens wel verwacht, en Station to Station en Salva Mea stonden ook wel enigszins op mijn radar. Don't Panic niet, maar met 40 miljoen keer Coldplay mag je dat geen verrassing noemen. Ja, dan heb je nog Someday, Closer, Spoonman, dat verraste me ook nog wel. Maar dat zijn buiten The Strokes ook wel gewoon artiesten die al iets in de Top 2000 hadden. Empire of the Sun was dat niet. Dit leek mij eigenlijk gewoon een vergeten liedje uit de festivalzomers van rond 2010. Ja, het zat in een reclame en volgens mij ook in FIFA, dat helpt voor je populariteit, maar ik zag geen reden dat dit ineens de Extra 500 zou halen en zelfs op de drempel zou staan van de 2000. Ja, daar moest ik dit jaar even een zetje aan geven. Bleek een succes. Ik denk dat er wel meer mensen verrast waren en dat dat wel heeft geholpen. Volgens mij was het ook de beste niet 2023-plaat die binnenkwam vanuit de Extra 500. En terecht. Goed meegelift op de MGMT-hype, al is het latere Alive de betere song. De plek van binnenkomst was 1732.

969 Hermans Hermits - No Milk Today

Nogmaals reclamemuziek en nogmaals Graham Gouldman: De 10cc-man schreef het eigenlijk voor de Hollies, maar uiteindelijk was de hit voor Herman's Hermits, hun mooiste. Een simpele boodschap, maar daarachter gaat een groot verdriet schuil. Zo gaat het wel vaker met ons alles: Kleine signalen kunnen duiden op grotere problemen. Met een mooi strijkerarrangement is dit echt wel de prijsplaat van de beatgroep, die ook een grote hit werd. Van 1999 tot 2013 stond dit in de lijst: Plek 733 in 2004 bleek de beste prestatie.

968 Aerosmith - Dream On

In mijn hoofd had ik deze al gehad toen ik de crossover met Run DMC besprak, maar ik vergeet altijd dat dit ook Aerosmith is, want dit is zoveel beter dan alles uit hun tweede leven. Dat tweede leven was vermakelijke proletenrock, dit is een prachtig nummer met, jawel, mijn favoriet de klavecimbel als belangrijk instrument. Ik moet ruiterlijk toegeven dat ik het lied voor het eerst leerde kennen door het Amerikaanse equivalent van Slimme Schemer, maar ik vond dat stuk in Sing For The Moment altijd al beter dan de raps. Ik was blij toen ik er achter kwam dat er ook een versie was waar Eminem niet doorheen zat te lullen en waar Steven Tyler lekker losgaat bij het herhalen van Dream On. Wat een klepper, die in 2006 binnenkwam op 1632 en een jaar later op 133. Nooit kwam het hoger, vanaf 2009 stond dit eigenlijk altijd in de laatste nacht. De laatste jaren staat het wel hoger, geen idee waarom ik hem de laatste 3 jaar eindelijk weer hoor in de lijst. Al zou dit ook moeiteloos op 1 kunnen, om dezelfde reden als The Turn of a Friendly Card. Nog 2 van dat soort liedjes te gaan.

967 Everything But The Girl - Missing

Het origineel van Missing haalde de lijst, dus niet de remixversie van Todd Terry die volgens mij het bekendst is. Dat zijn wel twee volledig andere nummers als je het mij vraagt. Ik snap wel waarom de remix in de tijdsgeest goed scoorde, daarin zijn de essentiële elementen van de plaat goed aangedikt. Maar ik mis daarin dat mooie gitaarloopje in het refrein, een sowieso erg mooi gezongen refrein. Een beetje het triphopgevoel voor de band die nog begon als artpopband in de jaren 80, maar daarmee niet het succes haalde zoals die remix van Missing. Maar ja, die remix was niet Top 2000-fähig anno 2006 en 2007, toen dit er in stond. Ik vind dat eigenlijk wel een opvallende periode voor deze song. In 2006 stond dit op 1822, een jaar later op 1907. Daar bleef het bij.

966 Otis Redding - (Sittin' on) The Dock of the Bay

Het is logisch dat er in deze regionen elk blokje wel 1 of 2 klassiekers bij zitten. Ik bedoel, die zijn er zo'n 200 a 300 en daarvan hebben we er misschien een stuk of 50 gehad. En ze staan niet allemaal bij de bovenste 100. Begrijp me namelijk niet verkeerd, in deze regionen staan zonder meer hele goeie platen. Nummers die ik graag hoor. Nummers die ik best zelf op zou kunnen zetten. Dit is ook gewoon dé klassieker van Redding, kort voor zijn overlijden opgenomen en nooit helemaal afgemaakt - daarom dat gefluit, wat later vervangen zou moeten worden door tekst. Maar helaas, het mocht niet zo zijn. Hij zou daags na het ongeluk met een vliegtuig crashen. Misschien maakt dat de plaat juist wel extra herkenbaar, al is het ook jammer dat we een stukje van de geweldige stem van Otis missen. Maar goed, met andermaal uitmuntende begeleiding van Booker T en zijn MG's is dit toch prima. In de beginjaren stond dit vaak rond 30 december, maar in 2009 werd de nacht van de 31e gehaald. Met dank aan Leo en Matthijs steeg de plaat naar 31 in 2012. Maar sindsdien is hij weer zakkende en inmiddels vinden we hem terug op 163.

965 The Connells - 74-75

Dit heeft ook in de Top 2000 gestaan ja, en nog best hoog ook. Deze notering is zo bijzonder dat ik er even mee af moet trappen: In 2012 kwam dit ineens binnen op 886, om een jaar later op 1630 te staan en in 2014 er uit te liggen. ik moet zeggen dat ik dit toen ook wel heel vaak hoorde op de radio, maar hoe dit ineens zo populair was en daarna weer niet vind ik toch wonderlijk. Fijne poprock, vooral door het koortje en het toch wel wat intrigerende gitaarwerk. Een beetje de Crash Test Dummies voordat de ballen bij de zanger waren ingedaald. En ook hiervan durf ik wel te zeggen dat het een one hit wonder is. Maar wel een met een heel fraai sfeertje, in de tijd dat dit niet van de radio af te slaan was (bij Sky, 3fm, waar dan ook) was ik ook echt blij als het langskwam.

964 Unit Gloria - The Last Seven Days

Hoogtepunt uit de vaderlandse popmuziek, geschreven en gezongen door Robert Long. Die kennen we van zijn Nederlandse luisterliedjes, maar deze psychedelische popsong vind ik nog een stukje mooier. En dat in het Engels. Mooie tekst ook, over de terugdraaiing van de schepping (en dus een apocalyps) nadat de mensen zich niet hadden gedragen. Typisch in die tijdgeest en ook een tekst die zich goed leent voor de opbouw naar steeds iets zwaarders. Hierdoor werd de groep gezien als relipopgroep. Wie Robert Long een beetje kent weet dat hij daar niet blij mee zal zijn geweest. Ik weet ook niet of ik dit wel echt reli-muziek vind. Misschien wel een beetje, dat apocalyptische sfeertje en het 'God straft onmiddelijk' gevoel heerst in sommige streng-religieuze kringen wel voor mijn gevoel. Maar dat boeit me verder niet, ook dat kan gewoon mooi zijn als het goed in elkaar zit. En dat is hier zeker het geval. Van 1999 tot 2012 in de lijst, met plek 948 in 2005 als beste prestatie.

963 Golden Earring - Radar Love

Van een hoogtepunt uit de Nederlandse popgeschiedenis naar een band met vele hoogtepunten. UIk kan er niet omheen dat de Earrings gewoon een van de betere rockbands zijn uit Nederland. En dat Radar Love hun absolute klassieker is, ook dat staat buiten kijf. Tijdens concerten altijd goed voor een flinke solo van Cesar Zuiderwijk in dat middenstuk en natuurlijk gewoon een echte car classic. Het is echt een heel Amerikaans geluid, niet voor niets dat dit ook daar behoorlijk goed scoorde. Zo vaak gebeurt dat niet met Nederlands product. Toch vind ik dat middenstuk op plaat wat te lang duren. Ja, die blazers zijn wel lekker, maar het duurt me wat te lang. Live was het altijd wel leuk met die ellenlange solo, al duurde die ook wel wat te lang. De rest van de song is wel heel goed. Dit is een van de meest constante platen uit de lijst, er zijn niet veel platen die nooit onder plek 33 stonden en elk jaar in de lijst stonden. Sterker nog, ik denk alleen de Grote 4 en Brothers in Arms. Die plek 33 kwam in 2020, maar daarna werd George ziek en was plaats 6 het gevolg. Inmiddels is de plaat weer iets gezakt naar plek 20, maar die stijging zal er wel weer komen. Daarvoor was de plaat altijd vrij consistent: Voor 2021 nooit in de top 10 en ook maar 2x buiten de top 30.

962 Katrina & the Waves - Walking on Sunshine

Dit was dus geen hit in Nederland, laat dat even op je inwerken. Het herkenbare ritme, de vrolijke zonnige tekst en de fijne blazers waren onvoldoende. Ik vind dat bijzonder, dit lijkt mij nou zo'n nummer dat iemand van 6 en iemand van 60 nog leuk kan vinden. Later zijn WE het wel op waarde gaan schatten, want je hoort dit nog altijd veel op de radio. Het is misschien een beetje kleuterpop of bubblegum, maar er zitten ook wel gewoon lekkere jangle-elementen in en dat doet het bij mij ook nu nog goed. Als kind bleef deze wel aardig bij mij hangen, dit is een van mijn eerste herinneringen aan oude platen die ik echt leuk vond, dus de positie hier is ook wel een beetje jeugdsentiment.
In de Top 2000 scoorde het lied ook wat minder: 1205 in 2004 als beste notering voor het lied dat van 1999 tot 2010 en 2013 tot 2015 in de lijst stond.

961 Simple Minds - Promised You a Miracle

De Simple Minds hadden wat personele problemen, op meerdere fronten. Problemen met het platenlabel door hoge kosten en beperkt succes. Problemen met de drummer, die een gezinsleven verkoos boven het bandleven. Uiteindelijk werden drie drummers gebruikt voor het album New Gold Dream, waarbij Kenny Hyslop alleen deze inspeelde, geïnspireerd door een funkritme. Een wat meer poppy geluid voor de new wave band, die daardoor ook een klein hitje wisten te scoren. Het is zeker niet het beste nummer op die plaat, maar die plaat is ook wel uitzonderlijk goed. Al met al was het wel de plaat die voor de successen erna zorgde, al moet ik zeggen dat ik die tijd daarna muzikaal wat minder interessant vind. Van 2000 tot 2015 stond dit erin, daarna werd het stokje overgenomen door andere nummers van de LP. Plek 866 in 2003 was de hoogste notering.

960 The Rolling Stones - Get Off of My Cloud

Ouderwetse bluesrock van de Stones, waarbij ik vooral de intonatie in het refrein heel lekker vind. Verder is het gewoon een bluessong, maar wel een heel energieke song. Je kunt er zo Twist and Shout overheen zingen, dat vind ik soms wel een probleem bij bluessongs, alles is zo inwisselbaar. Het refrein moet deze plaat dus 'redden', voor zover je daarover kan spreken bij een plaat die op 960 staat. Ik denk dat dit wel een van de laatste echte klassieke bluesschemaplaten is die we nog tegenkomen, dus in dat genre is dit een van de beste. Van 2003 tot 2008, in 2010 en in 2012 stond dit in de lijst, waarbij plek 1424 in de eerste editie het beste was.

959 Jimi Hendrix Experience - Voodoo Child (Slight Return)

Niet te verwarren met het 14 minuten durende Voodoo Chile, dit is de kortere versie van die jamsessie, met een wat meer singlefähig arrangement. Voor de singleversie werd echter de titel Voodoo Chile gebruikt, dus op zich is de verwarring wel te begrijpen. Maar ik vind dit arrangement eigenlijk beter dan dat van die 14 minuten durende versie. Helderder, de gitaar klinkt smeriger en Jimi is lekker aan het schreeuwen. Dit is wel pure blues op zijn best, niet mijn meest favoriete genre maar wel gewoon een goeie plaat. In 2015 kwam dit binnen op 533, maar daarna zakte het overwegend. In 2024 stond het lied nog op 1250, maar het is te hopen dat de daling een beetje stopt.

958 Elbow - One Day Like This

De plotselinge doorbraak van 'undergrondband' Elbow kwam voor mij echt uit het niets. Ik kende de groep al wel, mede omdat ik in 2008 nogal weg was van Editors en die noemden Elbow als een van hun belangrijkste inspiratiebronnen. Vocaal en qua strijkergebruik kan ik die gelijkenis ergens wel begrijpen, al vind ik dit toch wel van een andere orde, lichter, minder neerslachtig, meer artpop dat new wave. Al zijn dat genres die ook in de jaren 80 wel dicht tegen elkaar aan lagen. Het is meestal de afsluiter van de concerten van de band, waarin het publiek maar graag mee mag zingen. Het blijft een goede band, maar ik betrap me bij hun nummers er op dat ik ze niet te vaak moet horen. Zeker bij deze, die in 2011 binnen kwam op 228, daarna in de laatste nacht bleef hangen, maar van 2014 tot 2017 de top 200 haalde met plek 139 in 2017. Daarna zakte het door de laatste nacht heen richting de laatste avond met plek 322 in 2023 en afgelopen editie iets hoger: 285.

957 F.R. David - Words

Drie keer Words in de Top 2000, dit is pas de eerste die langskomt. Het zijn allemaal geen gevalletje woorden zonder woorden, want de titel wordt veelvuldig bezongen. In deze het meest, met de hese stem van de Franse zanger FR David. Een beetje Italo-achtig. Het is natuurlijk niet vreemd dat een Fransman muziek uit die regio kent. Heerlijk jaren 80-gevoel in dit nummertje dat van 1999 tot 2002 en in 2004 in de lijst stond, met plek 1420 in de eerste editie als hoogste positie.

956 Sting - Fragile

Police-zanger Sting scoorde solo toch wel het beste met zijn ballads. Ik vind dat ook wel twee van zijn mooiste nummers, al is er eentje die ik nog wat iconischer vind. Dit nummer was altijd al wel populair, maar in 2001 kreeg het nog een extra lading. Sting nam toen een liveversie op die eind 2001 werd uitgegeven. Sowieso gaat het over de pijn en problemen van de mensheid, het is vaker bij geweld en rampen gebruikt. Maakt het ook wel een beetje effectbejag, maar ik wil het daar toch graag los van zien, want het is gewoon een mooi liedje met een fraaie gitaarpartij. Altijd stond dit in de lijst en geregeld werd de top 100 behaald: 2001, 2003, 2005, 2006, 2008 en van 2012 tot 2015. Plek 74 in 2013 was het beste eindstation. De laatste jaren zakt het langzaam weg en met plek 176 in 2024 stond het voor het eerst sinds die ene lage notering in 2000 echt in de laatste nacht.

955 Martin Garrix - Animals

De debuutsingle van Martin Garrix vind ik een van de beste EDM-platen uit de jaren 10. Alles klopt aan de opbouw: Een voorzichtig begin, waarin de tijd wordt genomen om de boel op te bouwen, een loopje dat origineel klinkt en in meerdere lagen wordt gepresenteerd en de juiste clichés worden ook niet vermeden. Het beste vind ik denk ik het stukje na de drop, daar gebeurt iets anders wat je misschien zou verwachten. Vind ik altijd leuk. Niet alles is heel origineel, maar alle elementen komen hier goed bij elkaar. In 2016 kwam het lied binnen op 962, maar door de jaren heen zakte het wel vooral. Inmiddels vinden we het lied nog in de lijst terug op 1716, maar ik denk dat dat niet eeuwig meer duurt.

954 Billie Eilish - when the party's over

Volle asbak, lege glazen. Oh nee, dat is een ander nummer. Wel een soortgelijke boodschap. Een lied waarin het einde van een feest meer is dan het einde van een feestje zelf, maar het verdriet uit een verlopen relatie betekent. Een van de mooiste van Billie, die zorgde voor haar doorbraak. Die was nog voorzichtig, dit is natuurlijk ook niet een simpele pophit. Daarom extra leuk dat dit toch werd gewaardeerd. Een beetje Lana del Rey vibes, dat zijn voor mij goeie vibes. In 2023 binnen op 1363 en inmiddels gestegen naar 1016.

953 Tom Jones - It's Not Unusual

Lekker vrolijk nummertje, geschreven door Les Reed. Had voor Sandie Shaw moeten zijn, maar uiteindelijk werd het voor Tom Jones, die het lied als demo mocht inzingen om aan Shaw te laten horen. Die vond het nummer geschikter voor hem dan voor haar. Lang is het niet, net 2 minuten, maar dat is precies genoeg. Lekker vlammen met het simpele maar doeltreffende loopje en wat blazers. Wel jammer van de fadeout, maar ik word wel instant vrolijk als ik dit hoor. Van 1999 tot 2024 stond dit in de lijst, met plek 1109 in 2000 als hoogste notering. In 2021 was daar ineens een terugkeer op 1976, maar die was eenmalig.

952 The Black Keys - Lonely Boy

Er zijn flink wat alternativebands die al tijden aan de weg timmerden voordat ze echt een keer succes hadden. The National moest toch zeker 3 platen wachten, die krijgen we nog een keer. Elbow had er ook al wel een aantal voor One Day Like This en Kings of Leon was ook al een aantal jaar bezig. Bij de Black Keys zou je Tighten Up als omslagpunt kunnen zien. Dat was op de plaat voor deze al een clip die flink scoorde, met vechtende ouders in een plaatselijke speeltuin. Maar de clip van Lonely Boy ging ook behoorlijk viral. Muzikaal is het ook wel lekker, dat smerige gitaargeluid en vooral dat loopje in de intro is heerlijk. Ik vind niet alles van de band raak, maar dit is wel gewoon een toplied. Sinds 2015 staat het lied in de lijst, inmiddels vinden we het terug op 912.

951 10cc - I'm Not in Love

Warm bad van de heren van 10cc, met een beetje dezelfde boodschap als mijn favoriete liefdesliedje. Iets minder mooi gebracht, maar de strekking is dat Stewart zegt dat hij niet van zijn vrouw houdt, maar dat de rest van het lied aangeeft dat hij dat wel doet. Alle pingeltjes en geluideffecten maken van dit nummer een warm bad en een van mijn favorieten van de band. Al komt er nog eentje die ik ook heel mooi vind. In de eerste 10 jaar stond dit in de top 100, met plek 27 in 2001 als beste notering. Maar ja, zoals steeds bij 10cc zakte de band in 2010 helemaal weg, en na even een kleine terugkeer in 2011 zakte het nummer daarna definitief weg. Zelfs even naar plaats 767, maar inmiddels vinden we het lied weer terug op plek 521.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 20:29 schreef Fred_B het volgende:
Leen Huijzer heeft (met Exposure) trouwens nog een Top 40-hit gescoord met I’m Walking On Sunshine. En het vermoedelijk ook als eerste geschreven.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 20:28 schreef Fred_B het volgende:
Hiervan mag bijna alles wel hoger of überhaupt in de echte Top 2000 eigenlijk. Sowieso vind ik het discussiewaardig dat er 962 betere platen dan Radar Love in de lijst hebben gestaan. Maar Jimi (en dan bij voorkeur de lange versie), de 10CC’s, Empire Of The Sun, Martin Garrix en The Connells mogen hier ook wel een paar honderd plekken omhoog.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 20:38 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Ik ben eigenlijk wel blij dat de volgorde van de Earring klopt. Ed op de Harley, Dick Maas en dat liedje over die TV serie zouden bij mij ook allemaal boven deze staan. Snap eigenlijk niet waarom dat bij de rest van Nederland niet zo is.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 00:12 schreef Mexicanobakker het volgende:
Unit Gloria niet bij je bottom 3, jeetje

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 22:08 schreef DecoAoreste het volgende:
Favoriete nummers uit dit blokje (975-951):

965 The Connells – 74-75: Tweemaal slechts genoteerd, schandalig. Voor mij heeft-ie zeker wel eeuwigheidswaarde, voor de rest van Nederland kennelijk een stuk minder. Het concept van 'sorry ever after' als tegenhanger van 'happily ever after' is droevig op een poëtische manier, daar kan ik wel iets bij voelen.
952 The Black Keys - Lonely Boy: Deze heb ik ooit leren kennen via een mix-cd die bij mij in de auto is achtergelaten. Stond wel meer toffe muziek op trouwens, maar dit is wel een van de weinige nummers die wat bekender is geworden daarna en ook ineens in de Top 2000 opdook. Ik vind vooral het gitaarwerk hier echt heel lekker, typisch zo'n festivalrockplaatje.
956 Sting – Fragile: Ja, die Sting kon er ook wel wat van. Eigenlijk vind ik zijn solowerk in de regel nog net iets sterker dan dat van The Police, al was ik laatst natuurlijk ook vol lof over Message In A Bottle. Deze gevoelige ballade over onze kwetsbaarheid staat altijd lekker hoog in de Top 2000, heel begrijpelijk, hoewel hij de laatste jaren mijn eigen top 1000 steeds net mist.

Minst favoriete nummers uit dit blokje (975-951):

960 The Rolling Stones - Get Off of My Cloud: We komen inmiddels wel in de regionen dat de Stones bij mij uitgespeeld zouden zijn, volgens mij zijn ze dat bij Mex nog lang niet als er nog steeds dit soort relatief obscure en vrij middelmatige tracks van ze opduiken. Ik zit even te denken wat mijn favoriet van de Stones is, want ik vind ze niet altijd kut, mocht ik die indruk hebben gewekt – en ik denk dat ik uitkom op Satisfaction of anders You Can't Always Get What You Want. Die zouden ongeveer hier uitkomen, best een respectabele plek dus. Maar goed, deze dus zeer zeker niet.
970 Empire Of The Sun - Walking On A Dream: Na een typische nu juist een atypische keuze voor mij, een moderne EDM-plaat met een duidelijke festivalinslag in het rechterrijtje. Wat mij betreft had je deze best mogen omwisselen met Faded, hoewel, dan had hij wel weer erg laag gestaan. Niettemin vind ik deze binnen het genre net wat aan de magere kant.
961 Simple Minds - Promised You a Miracle: Het is wel echt te merken dat we in de top 1000 zitten, want dit vind ik dus echt prima muziek, maar wel net wat minder sterk dan de rest. Ik zou het niet saai durven noemen, maar ja, wie had ik hier dán moeten neerzetten? Het beginnen allemaal van die herkenbare klassiekers te worden. Ach ja.

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 22:08 schreef DecoAoreste het volgende:
Eigenlijk vind ik zijn solowerk in de regel nog net iets sterker dan dat van The Police

quote:

Op maandag 25 augustus 2025 20:38 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Ik ben eigenlijk wel blij dat de volgorde van de Earring klopt. Ed op de Harley, Dick Maas en dat liedje over die TV serie zouden bij mij ook allemaal boven deze staan. Snap eigenlijk niet waarom dat bij de rest van Nederland niet zo is.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 10:11 schreef Scorpion_17 het volgende:

[..]
Ik hoorde Radar Love laatst ineens weer op een plek waar ik het niet verwachte - en dus niet zelf opzette - en ik was weer verbaasd hoe hoed het allemaal is. Zit zo goed in elkaar en je gaat er standaard harder van bewegen. Wat dat betreft vind ik When the lady smiles veel meer een inwisselbaar muziekje waarvan er zoveel zijn gemaakt in dat genre in de VS in de jaren 70 en 80.

SPOILER: 947-926

947 Stevie Wonder - I Wish

Ik heb op de een of andere manier moeite om Superstition en I Wish uit elkaar te halen. Ja, ze steunen beide op eenzelfde soort basloopje, maar het zijn totaal andere nummers. Als ik dan toch moet vergelijken vind ik de manier waarop die bas extra is aangezet in Superstition beter, maar ook dit zijn goeie vibes. Stevie Wonder op zijn best, gelukkig staat over het algemeen zijn beste werk er nog in. Ja, dat overgewaardeerde As en z'n kleuter hebben we nog, maar daarvoor knijp ik even een oogje dicht. In 1999 was 711 meteen de beste notering, maar verder wel altijd genoteerd en nog een hele tijd rond die regio. Inmiddels vinden we hem terug op 1431.

946 The Beatles - I Should Have Known Better

Eerder hadden we het melodrama van Jim Diamond met dezelfde titel, dit is een stuk vrolijker qua sound. Dat komt natuurlijk mede door de Dylanesque mondharmonica. Een soort Dylannummer, maar dan beter gezongen. De tekst is een licht liefdesliedje, maar ik vind de combinatie van mondharmonica en dat gitaargeluid van de vroege Beatles zo lekker dat dit een van mijn vroege favorieten is van de groep. Volgens mij komen ze nog drie keer met een nummer dat ik als 'vroege Beatles' zie, maar we hebben het gros al gehad. In de Top 2000 deed deze het dan weer wat minder: Alleen in de eerste 10 in de lijst, behalve in 2007. In 2005 was het de opener van de mooiste week van het jaar en alleen in 1999 stond het hoger dan de laatste 500 en ruim ook: 834.

945 Froukje - Ik wil dansen

Ik zei het bij Soldier on ook al: Timing kan alles zijn. Dat was ook bij de carrière van Froukje, een artiest waarvan ik het ook begrijp dat een hoop van jullie haar gemiddeld het liefst 3000 plaatsen lager zouden zien: Niet de allerslechtste muziek uit de lijst, maar tekstueel te veel ge'ik' en zangtechnisch niet bijzonder sterk. Maar ik heb een zwak voor haar al vanaf dag 1. Dat was bij Groter dan ik, wat echt perfect uitkwam: Een liedje over de klimaatcrisis dat zo rond het begin van de coronacrisis uitkwam en zo een extra vlucht nam. En vermoedelijk had ze dit ook al ten dele op de plank liggen, want de wereld zat tussen maart en mei 2020 nogal op slot. Toen kwam dit uit, over een onderwerp dat toen voor liefhebbers van festivalmuziek moeilijk lag: De wereld vergeten en lekker op je favoriete muziek dansen. Een absolute toevalstreffer, maar het kwam perfect uit en bleef daardoor eigenlijk gedurende die hele periode een soort van anthem voor de vrijheid die men terug wilde in de creatieve sector. En het werd song van het jaar en veelgedraaid. Ik heb het idee dat daarna de Froukje-hype wel weer wat is gaan liggen, maar deze doet het nog altijd goed. Voor mij niet de favoriet, maar wel waar het allemaal echt groot werd. In 2022 binnen op 397 en daarna licht gezakt: 461 en 456 in de afgelopen 2 edities.

944 Johan - Tumble and Fall

De enige notering van de band rondom Jacob de Greeuw, die vooral populariteit geniet in het Nederlandse alternatieve bandjescircuit. Het bleef qua airplay dan ook beperkt tot 3fm, maar daar werd dit ook anno 2007, 2008 nog veel gedraaid. Excelsior had natuurlijk een aardige vinger in de pap bij het leven van 3voor12 (of omgekeerd?) en Venema, die daar draaide op de tijd dat ik veel luisterde, is natuurlijk groot fan. Dit was het nummer dat voor mij ook wel gewoon het meest herkenbaar is, die clip kwam ook wel veel voorbij op 3voor12 en die vallende kabouters vielen natuurlijk wel op. Bij het meeste andere materiaal heeft het langer geduurd voordat het viel, al denk ik dat ik tegenwoordig Oceans boven deze verkies. Maar Tumble and Fall voelde meteen al als gewenning met dat gitaarloopje. Toch vind ik het wel opvallend hoe goed het lied in de Top 2000 scoort, ondanks 8 noteringen bij de onderste 200. Alleen in 2018 en afgelopen editie stond het hoger, met 1377 in 2024 dan ook als beste positie. Maar ja, wel alweer 10 jaar in de lijst. Da's logisch.

943 Korn - Freak on a Leash

Na kapotte kabouters nog een clipklassieker waarin alles kapot moet. Niet omdat ze gitaren slopen of omdat ze de boel afbreken, maar als je een kogel met oneindige snelheid afschiet, dan sloopt ie alles in zijn pad. Nouja, alles behalve Jonathan Davis. Die zegt 'fuck you' en stuurt die kogel gewoon terug. Heerlijke clipklassieker met ook gewoon een fijn nummer erbij. Ik heb verder niet veel met KoRn, ik vind het nogal veel geschreeuw en weinig melodie, een kwaal die nu-metal wel vaker heeft, maar dit is gewoon een hele goeie, wat meer melodieuze song. Sorry aan alle fans die ik hiermee afval, maar ik had toch liever Muse op Pinkpop. Gelukkig staat dit er al jaren in: In 2018 op 1204 binnen en steeds stijgende, zo staat het lied inmiddels al op 606. En met de livebonus kan dat vast nog hoger.

942 Madness - Embarrassment

Voor dit heerlijke nummer hoeft Madness zich allerminst te schamen. Iets minder ska en iets meer dat beïnvloed door de new wave en het artrockgeluid van eind jaren 70, al blijft de ska nog wel duidelijk aanwezig met veel toeters en bellen en ook wel in mindere mate in het ritme met die typische afterbeats Van 2000 tot 2005, in 2009/2010 en van 2012 tot 2015 stond het lied in 3 periodes in de lijst, maar nu is het voorbij. In 2002 was 1218 de beste positie.

941 The Cure - Boys Don't Cry

the Cure in hun vroege periode, toen ze nog iets meer het klassieke postpunk-geluid van Joy Division probeerden na te bootsen. Wel op hun eigen manier natuurlijk, het gitaargeluid was al wat lichter en sowieso klinkt de muziek op dit nummer net iets minder weemoedig. Al is zwaarder dan Joy Division bijna onmogelijk. Niet dat de tekst echt vrolijk is, het gaat over het feit dat mannen die fouten maken alsnog hun emoties niet zouden mogen tonen, omdat ze een man zijn. Die ouderwetse kijk op de zaak wordt duidelijk bekritiseerd. In 2009 voor het eerst in de lijst op 1146, daarna sinds 2011 een vaste waarde. Net als bijna alles van The Cure zijn de laatste paar jaren de echte prijsjaren: In 2022 op 702 als hoogste notering na jaren rond zaagmans en in 2024 op 729 te vinden.

940 Carly Simon - You're So Vain

Er is veel gezegd en geschreven over dit nummer van Carly Simon. You probably think this song is about you heeft natuurlijk veel speculaties opgeleverd. Wie is die 'you' waar ze over spreekt nu werkelijk. Je hoort de gekste namen. Zelfs de deelnemende Mick Jagger, die de achtergrondvocalen verzorgt. Maar wie is dan de clown in de koffie? Warren Beatty is misschien wel de meest logische naam die genoemd wordt. Die kun je blijkbaar horen als je de plaat achterstevoren afspeelt. Hopelijk leeft ie nog. Ondanks alle speculaties wel gewoon een leuk nummer, waarbij ik eerst het intro nog wel door elkaar haalde met een nummer dat mijn top 25 gaat halen. Als je het weet, dan is het verschil wel herkenbaar. Maar toen ik dat nummer net leerde kennen lag dat toch anders. Deze was er altijd bij, met zelfs een aantal jaren op 30 december, zoals in 2001 op 365. Al valt het echte zakken nog hard mee, ook nu nog staat het lied in de top 1000 met plek 852.

939 Pixies - Monkey Gone to Heaven

De eerder genoemde Froukje had in 2020 wat klimaatkritiek, maar de Pixies hadden dat al in 1989. De tekst is vrij simpel, met veel herhaling, maar de stukjes waar Black Francis niet in herhaling valt zijn tekstueel wel ijzersterk. Wat dat betreft zijn de Pixies bijzonder. Soms is het tekstueel onnavolgbaar, soms is het tekstueel de Amerikaanse Bløf, soms is het steengoed, soms is het gewoonweg bizar. Maar de muzikale omlijsting is bijna altijd juist. Zolang er maar niet meegezongen wordt tijdens liveshows, dat wil Frank absoluut niet. En toch zijn al die klassieke alternatieve rocksongs van ze genieten. Al speelden ze afgelopen april Motorway to Roswell niet, dat was jammer. Deze natuurlijk wel, ze kunnen niet al hun topsongs overslaan. Dat wordt in de Top 2000 wel gedaan. Dit was lang hun enige. Maar toen kon je stemmen op Where is my Mind, en dat deden fans massaal. Wordt toch beter gewaardeerd dan deze, die er sindsdien uit lag. Van 2016 tot 2022 haalde dit wel de lijst, met plek 1498 in 2016 als beste notering.

938 Nelly Furtado - All Good Things (Come to an End)

Nelly Furtado is toch een klap minder dan de Pixies, en toch ben ik fan. En vooral, toch staat dit hoger. Fijne stem en mooie popliedjes. Soms iets te zoet, zeker op die eerste twee platen. Nelly moest laten zien dat ze geen meisje was, en daar kwam Timbaland bij kijken. Nummer als Maneater en Promiscuous werden ineens dancefloor fillers, zonder dat het aan haar eigen kracht inboette. Al vond ik het indertijd wel jammer, want die muziek lag mij anno 2006 niet zo. Ben ik later meer gaan waarderen. Gelukkig was er ook nog een liedje in oude stijl, dit All Good Things. Kon ik toch weer mijn waardering uiten voor de Canadees-Portugese zangeres. Het lied werd mede geschreven door Chris Martin, die eigenlijk ook mee zou zingen. Dat werd niet gedaan. Jammer, ik vermoed dat het anders wel nog hoger had kunnen komen. En in de Top 2000 waarschijnlijk ook, want nu is iedereen Nelly vergeten. Toch maar de vrouw die in de Top 40 tussen Anubis Nienke en de Kapotte Kontjes op 1 mocht plaatsnemen. Maar in de Top 2000 bleef het bij 979 in 2007 en 2 lage noteringen in 2009 en 2010.

937 Nirvana - Smells Like Teen Spirit

Twee nummers geleden hadden we de Pixies, dynamiek staat wel aardig in het woordenboek van die band. Rustige coupletten en harde, ruwere refreintjes, dat is hun merk. Kurt Cobain dacht daar anders over, hij herkende die dynamiek voor zijn eigen grungesongs. Misschien was het leuk om die dynamiek extra duidelijk toe te passen op een song als More than a Feeling. Uiteindelijk leidde die combinatie in een grungesong tot Smells Like Teen Spirit. Teen Spirit is een merknaam van een deodorant, dat Kurt overigens helemaal niet kende. Het was een bekende die een keer 'Kurt smells like teen spirit' op de muur schreef, waarna dat een goeie titel bleek voor de plaat. Die verder niet gezongen wordt, maar wel de vibe weergeeft. Recalcitrante jongeren die iets nieuws willen. Vrijheid. Nieuwe energie. Dit nummer bracht die energie. Het hoogtepunt van het grungetijdperk. Een absoluut stijlicoon. Daardoor echt wel wat te vaak gehoord, maar het blijft een uitmuntende klassieker die de status op oudjaar verdient. In 2005 binnen op 105 en daarna een aantal jaar nog zoekende naar een topnotering. Ja, de top 100 werd op 2008 na bereikt. Maar pas vanaf 2011 werd die positie rond plek 30 ingenomen. Een positie waar de plaat heel stabiel staat. In 2020 op 25 als hoogste notering, 2024 was met plek 38 het zwakste Nirvana-jaar sinds 2010. En dan te bedenken dat dit een van de mindere nummers van Nevermind is. Die plaat staat volgens mij met een volle bingokaart in de Kink 1500 en daarvan zouden er zeker 6 ook mijn Top 2000 moeten halen. Daar hoort deze niet bij. Zo goed is die plaat dus.

936 The Rolling Stones - Sympathy for the Devil

We gaan nog even door in de klassiekermodus, met een van de grootste klassieker van de Stones. Niet met een thema zonder controverse, aangezien vanuit naam van de duivel religieus geweld wordt bekritiseerd. Ik vind het wel interessante ironie, een soort vuur met vuur bestrijden. Maar het maakt ook dat de boodschap slecht overkom, omdat gelovigen zich dan misschien juist gesterkt voelen in het rechtvaardigen van conflicten in naam van de religie zelf. Genoeg over geweld, nu gewoon door met deze geweldige plaat, waarin iets opvalt. Keith Richards speelt namelijk op de basgitaar. Sowieso is het wel interessant instrumentengebruik, het is de eerste succesvolle Stonesplaat die wel echt dat gospelgevoel heeft, door het hoor-en-wederhoor effect met de wohoo's. Daarin horen we niet alleen de andere Stones, maar ook Marianne Faithfull, een bekende. En Bill Wyman heeft zo toch wat te doen, al was hij ook lekker aan het rommelen met wat percussie. Dit stond tot 2024 altijd in de top 100, maar afgelopen editie was het plek 110. In 2003 was plek 14 de beste notering en een tijdje is dit ook de hoogstgenoteerde van de Stones geweest, volgens mij zo rond 2013. De jaren daarna was het Paint it Black en toch weer Angie. Als ik tussen die 3 moet kiezen vind ik dat jammer.

935 Coldplay - Trouble

Een oudje van Coldplay, dus die wordt meestal wel gewaardeerd. Hier ga ik geen gezeik mee krijgen zou ik zeggen. Van de oude Coldplaynummers niet de allerbeste, maar een stuk beter dan het toch wat minder spannende Yellow. Dit is mooier, wat gelaagder en een beetje zweverig. Het moge bekend zijn dat ik van zweverig houd. De vergelijking met Radiohead vind ik al vanaf de tweede plaat niet meer op gaan, maar bij deze en Don't Panic snap ik hem wel. En Radiohead is een topband, dus een Coldplay-versie ervan ook. In 2011 kwam dit binnen op 381 en een jaar later stond het op 297, maar daarna is het nummer alleen in 2022 wat plekken gestegen. Dat hakt er natuurlijk in en nu vinden we hem terug op 1224.

934 The Beatles - I Am the Walrus

Van een dromerige popsong van Coldplay naar een dromerige popsongvan Lennon. Ja, die term past bij allebei, maar toch zijn de liederen totaal onvergelijkbaar. Coldplay schetst een landschap en probeert daarbij zijn beste Radiohead/Mazzy Star-interpretatie uit te voeren. De Beatles dromen van chaos. Dat is wat LSD met je doet. De tekst slaat dan ook totaal nergens op, het is pure flauwekul. Daar compenseert de muziek gelukkig ruimschoots voor, met allerlei opbouweffectjes in de strijkerpartijen die het geheel moeten dragen en allerlei malle special effects, die steeds meer de overhand in het nummer nemen totdat het reikt tot een hele bijzondere climax. Het is jammer dat die climax ontaardt in een wisseling waar de muziek iets te veel weg wordt gedraaid voordat het met die special effects loskomt, dat had net iets mooier gekund. Maar over het algemeen gebeurt er zoveel en vind ik die strijkereffecten echt fijn. En de stemvervorming past ook bij zo'n nonsenstekst. Daar wordt je stem eigenlijk gewoon een instrument in het geheel van, want de boodschap boeit toch niet. Hoogtepunt van de psychedelische Beatles toch wel. Zelfs over onzin kan trouwens gespeculeerd worden, want men denkt dat Eric Burdon de 'Eggman' is. Die scheen graag eieren uit te smeren over vrouwen. YKINMKBYKIOK zullen we maar zeggen. Mits ze toestemming hebben gegeven. Altijd stond dit in de Top 2000, met plek 265 in 2000 als hoogste notering. Maar de laatste jaren heeft dit het wel echt moeilijk, het lied staat inmiddels op 1821. Zou toch een miskleun zijn om deze te moeten missen.

933 Earth & Fire - Maybe Tomorrow Maybe Tonight

Earth and Fire is een van de allerbeste bands van Nederland, of in ieder geval toch in hun prime. Gedurfd qua muziek, Jerney heeft een uniek stemgeluid en er komt toch elke keer weer iets anders uit. Soms iets heel donkers, maar hier iets vrolijks en kleurrijks. Een beetje hoempapa, maar dan op de progrockmanier.
Dat ritme wat er in zit maakt hem in ieder geval heel aanstekelijk. Ik denk dat dit het eerste nummer was waarmee ik in aanraking kwam tijdens de Top 2000. Ja, Weekend kende ik al, dat telt niet. Ik moest een paar keer luisteren, maar wist snel dat ik wel meer van de band wilde weten. Inmiddels heb ik vooral Song of the Marching Children heel vaak gehoord. Maar dit ook nog wel een heel aantal keer, anders haal je deze positie niet. In de Top 2000 was de bovenste helft ook de uitzondering. In 2001, na een jaartje afwezigheid in 2000, en de 2 jaar erna lukte dat. 772 was bij die terugkeer de beste notering. Net als in 1999 werd van 2004 tot en met 2014 de onderste helft bereikt.

932 Duncan Laurence - Arcade

Door de 'vrouw met de baard', die trouwens ontzettend goed zingen kan, lukte het in 2014 niet om de winst te behalen op het bekendste liedjesfestijn. Maar in 2019 kregen we nogmaals een serieuze kans. Ilse had protege Duncan Laurence aangedragen bij de commissie. Goedlachse jongen met een prima stem. En hij had een aardige pianosong, zoals we ze de laatste tijd wel vaker horen bij het ESF. Beatje zoals in de triphop, pianogeluid er overheen en een mannenstem met een flinke uithaal. Liefst nog een beetje opera anno 2025, Duncan deed het wat dat betreft rustig aan. Wel een mooie mix ingetogen/uithaal, een beetje in de stijl van Haevn, maar wel met een beter stemgeluid. We danken Duncan voor mijn aanwezigheid in Ahoy in 2021, al heb ik daarvoor wel een paar wattenstaafjes door mijn neus moeten laten jassen. Wel fijn dat ze dat als testevent lieten doorgaan. Jammer dat Duncan zelf toen verstek liet gaan, podiumvrees. Zijn carrière is nooit echt van de grond gekomen na deze uitstekende song, al had hij in 2019 nog wel een grote hit met Love Don't Hate It. Betere nummers dan Arcade heb ik ook niet gehoord van hem. In 2019 op 160, inmiddels op plek 666 terug te vinden. En ik denk niet dat ie nog gaat stijgen komende jaren.

931 Gilbert O'Sullivan - Nothing Rhymed

Ieren hebben nogal wat met liefdadigheid, kijk maar naar Bono en Bob Geldwolf. Gilbert schreef Nothing Rhymed ook naar aanleiding van honger in Afrika. Wat moet ik zeggen? Gewoon een mooi nummer met een behoorlijk lang opbouwend refrein. Die strijkers, genieten. Echt klassiek Top 2000. Gelukkig vindt de luisteraar dat ook, want dit staat al sinds 2016 zo rond plek 700. Een stuk lager dan de 220 in 2001, maar dat het na 26 deelnames nog altijd op 846 staat vind ik best een prettig fenomeen.

930 The Sweet - Block Buster!

Oeps, bij mijn review van Fox on the Run ging ik even nat. Ik dacht dat ik alles van The Sweet had gehad, op 1 na. Blijken dat er gewoon 2 te zijn. Deze is wel van Chinn/Chapman en lijkt wat mij betreft erg op Jean Genie, een plaat van Bowie in zijn glamtijd. De sirene is natuurlijk een verwijzing naar de tweede wereldoorlog, toen een blockbuster een waarschuwingssignaal was vanwege bommenwerpers. Al gaat de rest van het lied daar niet over. Van 2000 tot 2010 en in 2012 in de lijst, en zoals zo veel van The Sweet was de fanclub zeer actief in de beginjaren: In 2001 werd 199 behaald en in 2000 289. Daarna ging de plaat naar logischere posities.

929 White Lies - Farewell to the Fairground

In 2007 was ik ondersteboven van het geluid van Editors. Meer dan van Interpol, het kan verkeren. Ik kende die eerste plaat van ze dan ook niet. Interpol had een wat geslotener geluid, iets meer zoals Joy Division, terwijl Editors wat meer de jaren 80 in keek. Doe dat keer 3, en je hebt White Lies. Toen ik Death voor de eerste keer hoorde was ik verkocht. Met To Lose My Life evenzeer. Die plaat had me vervolgens ook binnen no time binnen, alle 10 gewoon fantastisch. Live was het in 2009 ook fenomenaal. Later kregen ze een wat twijfelachtige reputatie, maar ze hadden voor mij de beste show van Pinkpop. Op dat moment was Farewell to the Fairground al uit als single, die kreeg ook wat airplay op 3fm. Niet de beste van de plaat, maar uiteindelijk toch wel gaan waarderen. Daarna zakte de band helaas ver weg. Niet alleen de livereputatie was niet best, het duurde twee album voordat ze weer met iets goeds kwamen. Heeft die eerste plaat voor mij niet kunnen schaden. Dat sfeertje, heerlijk. Ik zie dit nummer ook echt als onderdeel van een album dat mij in die tijd naar de 80s-muziek heeft gelokt. Wat een ultieme 80s sound, meer nog dan de Editors ooit hadden durven dromen. Die drums maken het ook een heel lekker nummer. Sinds 2016 staat het lied erin en de laatste jaren doet ie het steeds beter. In 2022 stond ie al op 1059. Maar ja, het is niet de hoogste, ook niet in deze lijst.

928 ABBA - Head over Heels

The Visitors is het hoogtepunt van de creatieve tijd van ABBA. Het was misschien minder commercieel, leende veel van de synthpop en new wave. Misschien zelfs wel van de Italo. Dat hoor je ook wel in dit Head over Heels. Ja, het is absoluut de popvariant met een ABBA-sausje. Maar wat zit dit toch weer goed in elkaar. Die samenzang en dat synthgeluid. Wat mij betreft echt wel een klapper van ABBA, maar ik ben daar relatief alleen in. De nieuwe ABBA-golf heeft deze plaat helaas niet bereikt. Van 2004 tot 2009 in de lijst, met plek 1478 in 2007 als beste.

927 Buffalo Springfield - Expecting to Fly

The Mynah Birds met Rick James leverde weinig succes op voor Neil Young en Bruce Palmer, maar nadat die band uit elkaar viel kwam Buffalo Springfield. Die band had ook niet bijzonder veel succes, maar heeft wel meer eeuwigheidswaarde gekregen. Het fraaie Expecting To Fly, met een fikse wall of sound, is een van hun bekendste nummers geworden. Ja, dit was er weer echt zo eentje die je alleen in de Top 2000 hoorde. Te snob voor de Evergreen (net als For What It's Worth) en wie draait dit nog op de radio. Het klinkt ook wat te gedateerd voor een random draaibeurt op radio 2. Maar de manier hoe dat intro zich langzaam opbouwt, dat is toch ontzettend mooi? In de beginjaren was dit ook de hoogste notering, met 324 in 1999 en ook bij terugkeer in 2002 een aantal jaar de hoogste. Dat wisselde pas om vanaf 2012, omdat For What It's Worth een toch iets algemenere blues/folkrocksound heeft. Na 2014 viel het doek en moet je het doen met Spotify als je dit wil horen.

926 Robbie Williams - Come Undone

Als ik goed heb geteld is dit mijn favoriet van Robbie Williams in dit lijstje. Kids vind ik leuker, maar is afwezig. Bodies en Trippin' eveneens, al twijfel ik of ik die beter vind. Dit is in ieder geval zijn mooiste ballad. Robbie is voor mij meer van de feestelijke uptempo nummers, maar hier stelt hij zich mooi kwetsbaar op. Tijdens Pinkpop was dit ook wel het hoogtepunt 2 jaar terug. Robbie kon eigenlijk niet, zong weinig zelf, maar probeerde zich wel kwetsbaar te tonen, die hele show. Dat paste het beste in dit nummer. Het enige wat ik jammer vind is dat hij eigenlijk gewoon de bridge van Angels nog een keer heeft gepoogd te gebruiken. Wel met een betere solo daarna. Vijf keer stond dit in de lijst, logischerwijs in 2023 het hoogste. Ook anderen hadden Come Undone als zijn finest moment gezien en dat bracht hem op 1527. Ook het jaar daarvoor en van 2018 tot 2020 stond hij in de lijst.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 11:53 schreef Tussle266 het volgende:
Een plaat van Froukje die met Ik begint. Wie rekent daar nu op? Er zijn er trouwens nog 3 die met Ik beginnen in dit blokje. Was dat een verzachtende omstandigheid Mex?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 12:36 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Ja mooi nummer For No One maar blijft jammer dat je twee keer met je ogen knippert en ie dan al voorbij is. Doe mij dan maar de Walrus met dat uitgesponnen absurde outro en aardbeiensaus over Paul

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 12:39 schreef Ozewiezewozewalla het volgende:

[..]
Veenbessensaus was het toch? Of haal ik weer wat door elkaar?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 12:42 schreef Gale_Boetticher het volgende:

[..]
Ohja cranberry inderdaad

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 15:54 schreef Tussle266 het volgende:
Even terug naar de belangrijke zaken op deze plek. Ik had eroverheen gelezen, maar vind je Sim Only de beste van The Police in deze verzameling, of in het algemeen. Met dat eerste kan ik het wel eens zijn, over dat tweede valt wel serieus te twisten.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 15:59 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
In deze verzameling, maar ik moet zeggen dat ik niet heel veel meer ken. Ja, het nietszeggende King of Pain. Het mwah Do Do Do Da Da Da. En het op zich fijne Spirits in the Material World. Dat zou wel rond deze plek komen.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 15:59 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
In deze verzameling, maar ik moet zeggen dat ik niet heel veel meer ken. Ja, het nietszeggende King of Pain. Het mwah Do Do Do Da Da Da. En het op zich fijne Spirits in the Material World. Dat zou wel rond deze plek komen.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 18:03 schreef peaceman het volgende:

[..]
Ik vind My bed's too big without you erg fijn, maar dat vindt bijna niemand (of niemand kent het).

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
2. Within Temptation – Ice Queen
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
4. Led Zeppelin – Stairway to Heaven
7. Tame Impala – Let It Happen
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
14. Editors – Papillon
15. Foo Fighters – Everlong
16. The War on Drugs – Thinking Of a Place
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
24. Nightwish – Ghost Love Score
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
34. Dire Straits – Sultans of Swing
36. Mark Knopfler – What It Is
38. Coldplay – Trouble
39. Tori Amos – Winter
44. Gorki – Mia
45. The War on Drugs – Under the Pressure
46. Cyndi Lauper – True Colors
48. Keane – Sovereign Light Café
51. Steve Harley & Cockney Rebel – Sebastian
53. Deep Purple – Child in Time
56. Lana del Rey – Video Games
58. Blur – Song 2
59. R.E.M. – Drive
61. Nirvana – Smells Like Teen Spirit
63. Sinéad O’Connor – Troy
65. Alphaville – Big in Japan
68. The Cure – A Forest
69. Arctic Monkeys – I Bet You Look Good On The Dancefloor
71. Green Day – Boulevard of Broken Dreams
72. System of a Down – Chop Suey
77. Editors – The Racing Rats
79. ABBA – The Day Before You Came
81. My Chemical Romance – Welcome To The Black Parade
84. The National – I Need My Girl
86. Arcade Fire – Reflektor
88. Golden Earring – Twilight Zone
95. The National – Bloodbuzz Ohio
97. Green Day – Holiday
99. Toto – Africa

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 16:06 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
King of Pain en Spirits in the Material World zou ik ook genoemd hebben. En Wrapped Around Your Finger en Bring On the Night. En Sim Only staat daar dan ergens tussen, want de volgorde van die 5 verandert nog wel eens in mijn hoofd.

Het typische is wel dat die dus allemaal gewoon op de keuzelijst staan. Vaak heb je dat ze er niet aan te pas komen omdat ze er niet bij staan, maar dat is hier niet aan de orde.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 20:26 schreef Tussle266 het volgende:
Zou die openlijke echtscheiding die ze nu doormaken nu ook tot een bonus kunnen leiden?

quote:

Op woensdag 27 augustus 2025 15:29 schreef Tussle266 het volgende:
Hoi Tim, ik wil best op UK stemmen, maar kunnen we het FOK! Wenslijstje ook even langslopen dan?

quote:

Op woensdag 27 augustus 2025 15:29 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Ik heb zojuist mijn stem op UK al toegezegd.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2025 20:26 schreef Tussle266 het volgende:
Zou die openlijke echtscheiding die ze nu doormaken nu ook tot een bonus kunnen leiden?

quote:

Op woensdag 27 augustus 2025 15:49 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Wie wat hoe waar.
De Kazannetjes en Every Little Thing..?

SPOILER: 922-901

922 Fatboy Slim - Praise You

Alweer een clipklassieker met een filmpje van een flashmob, die op de een of andere manier toch heel populair werd. Het is tevens goed voor zijn enige Top 2000-deelname, ik vind dat toch wel een opvallende keus. Ik zou eerder Weapon of Choice verwachten, daarvan hoor je tenslotte elke maand weer een kopie van op TV onder het mom 'de tiende kan het gebeuren'. Nee, we moeten het met dit nummer doen. Heeft wel een beetje alle elementen van nummers van Norman. De kracht van herhaling, de dansbaarheid, een beetje dat nu-discogevoel in een housejasje. Keurig gedaan. In 2014 dook dit ineens op in de Top 2000 aldus Wikipedia. Wij weten wel beter, dat is geen toevalligheid. In 2016 stond het hoger dan ooit op 1397 en in 2023 was het lied 'ineens' verdwenen. Toen ging er nogal veel 90s edm uit. Maar deze mocht afgelopen editie weer meedoen, op 1941.

921 Eagles - Witchy Woman

We zijn bijna door het oeuvre van de Eagles heen, met Witchy Woman hebben we wel een van mijn favorieten. Die riff is lekker, het is wel softrock maar toch met een beetje een andere insteek. De nadruk op die riff gemengd met de samenzang in het refrein geven dit nummer voor mij meer body dan andere songs van de band. Hij valt op tussen alle grijze muizen. Het was de doorbraak van Don Henley als liedjesschrijver, al werd het hier geen grote hit. Wel haalde het van 2003 tot 2019 de Top 2000. Ook dat nog, heb je zo veel van de Eagles in die lijst, staat hun op 1 na beste er niet in. In 2009 was plek 1200 de beste notering, echt hoog stond het lied dus ook nooit.

920 Golden Earring - Going to the Run

Met dit blokje beginnen we in Mex2000 regio te komen. Alles hier haalt minimaal de bubbling under en vrij veel heeft wel eens de lijst behaald of stond daar afgelopen editie onderin. Bedenk wel dat die lijst niet helemaal hetzelfde werkt als deze, ook al heb ik geprobeerd wel puur naar favorieten te kijken: In zo'n Top 2000-lijst komt ook het top 2000-gevoel er bij kijken. Dan ben ik blij dat een VU of Fatboy die in ieder geval ooit heeft gehaald, terwijl die toch meer bubbling under-klanten zijn. Zo'n Going to the Run heeft dan minder dat voordeeltje, de Earring hebben we meer dan genoeg in de Top 2000. Nouja, ik zou niet veel van hun noteringen willen lozen en dit Going to the Run zeker niet. Dat lozen gaat ook niet gebeuren, zeker niet bij dit lied. Deze is nota benen uit de jaren 90, prijsjaren als het om de Top 2000 gaat. Een mooi gitaarintro leidt een fijne, dynamische plaat in. Guus Meeuwis zag dat het goed was en leende dat intro, maar dit is wel een beter gebruik ervan. Een mooie rockballad waarin de clichés niet vermeden worden, maar wel met akkoordenopvolgingen die perfect passen bij zo'n song. Het lied moest tot 2007 wachten tot een entree, maar vanaf 2009 was het een vaste waarde. In 2021 kwam het met 283 nabij de laatste nacht, maar inmiddels is de plaat weer richting 672 gezakt.

919 Chic - Good Times

Kritiek op de economische situatie in de VS verpakt in een van e meest herkenbare basloopjes allertijden, gebruikt om reclame te maken voor Holiday Inn, wereldwijd. En vergeet Queen, de Wham Rap, Captain Sensible en Rapture niet. Van die 4 haalde dan weer enkel Queen de Top 2000. Maar goed, de basis zijn voor niet 1, maar 4 top 2000 nummer is fenomenaal. Ik vermoed dat de economische situatie van Nile en Bernie niet zo slecht was. De Top 2000-situatie bleef wel karig: 1934 in 2000 en verder niet.

918 The O'Jays - Back Stabbers

Nog zo'n bekend gesampled nummer, hier was Cece Peniston met Finally de schuldige. Minder dik er bovenop wellicht, maar daar wordt deze song uit de Gamble/Huff stal niet minder van. The O'Jays waarschuwen je hier voor andere mannen die proberen overspel te plegen met jouw vrouw of vriendin. Best vriendelijk, maar je moet er niet té paranoia van worden. Ook echt zo'n nummer dat door de Top 2000 op mijn radar is gekomen, deze stond net van 2012 tot 2014 in de lijst en beviel mij toen heel goed, zeker in een genre dat niet altijd mijn ding is. Kwam daarna ook nog wel eens bij de nacht van de popmuziek langs in een uitstekende versie. Van 1999 tot 2003 en in 2005 deed ie ook al mee. Plek 1559 in 2001 was de beste positie.

917 Coldplay - Charlie Brown

Wie dacht dat de Top 1000 redelijk Coldplayvrij zou zijn nadat we het laatste nummer van de eerste plaat hadden gehad, komt bedrogen uit. Wel komen bijna alle nummers vanaf nu van de tweede en de vierde plaat. We hebben er nog twee af te strepen waarvoor dat niet geldt. De eerste is Charlie Brown, het enige 'Coldplay nieuwe stijl'-nummer wat ik echt kan waarderen. Tenminste, als je het album Viva la Vida niet meerekent als nieuwe stijl. Ik vind op zich het idee van die Brian Eno-sound best goed. Het komt er alleen niet altijd helemaal uit. Maar in deze wel, de opgetrokken muur en geluideffectjes doen het hier voor mij heel goed. Het loopje is poppy, maar toch best wel mooi gedaan. Het is ergens vergelijkbaar met Little Man, vanwege die piano waarbij je de hamertjes echt ongebruikelijk goed hoor. Dat vind ik eigenlijk wel een mooi effect. En ik hou van de opbouw en afbouw in deze plaat. Nee, ik kan vaak genoeg kritiek op Coldplay geven, maar bij deze plaat vind ik alle kritiek ten onrechte, dit zit gewoon goed in elkaar. Alleen alle mislukte nummers uit die tijd er omheen hebben dit laten ondersneeuwen. In 2012 kwam dit binnen op 631, maar na 2019 leek het voorbij voor de plaat. In 2022 kwam het lied terug op 1996 en inmiddels staat het er weer best ruim in, op 1622. De komende jaren weer aanwezig, dat moet peanuts zijn voor deze plaat.

916 The Beatles - A Hard Day's Night

Alweer het antieke Beatlegeluid, in een vorm die eigenlijk pas recent bij mij is gevallen. Toen in dit voorjaar PSV zich in de KNVB beker liet inmaken door Go Ahead liet ik me lekker vermaken door een coverbandje. Die deden dit nummer heel lekker en sindsdien kwam ik tot de conclusie dat dit een serieus goeie plaat is. Lekker energiek, dat gitaartje is heel fijn en geeft een fijn intro en outro in de plaat mee. Dat starten met dat ene akkoord is heel lekker, vraag het aan de Pixies. Dat einde met die ietwat jengelende gitaar is ook heel prettig. De gitaarsolo scheen ook vrij lastig te zijn en is vertraagd opgenomen en daarna versneld. Een hele fijne Lennon-compositie, en dat allemaal met dank aan Ringo Starr die zich ooit versprak door te zeggen 'It's a hard day... ...night'. Van 1999 tot 2022 stond dit in de lijst, in 2023 stond ie er net niet in maar afgelopen editie lukte een terugkeer niet. In 1999 stond dit op 502 als beste positie.

915 Talk Talk - It's My Life

De band van Mark Hollis, die hadden we ook nog niet gehad he? Met dank aan No Doubt was dit mijn eerste kennismaking met de groep. Ik vind die versie van No Doubt niet heel slecht, maar hij voegt vooral heel weinig toe. No Doubt geeft er geen eigen toets aan, maar het is gewoon het liedje van Talk Talk met andere zang. Overbodig, dat is het juiste woord. Gelukkig staat die niet in de Top 2000, want Mark Hollis kan beter zingen en zijn stem past ook bij dit arrangement. De 'Funny how I find myself in love with you' komt zo mooi uit zijn mond. En dan is dit achteraf nog het minst boeiende nummer van ze in de lijst. Moet je nagaan. Altijd stond dit er in, in de beginjaren zo rond plaats 600 met plek 534 in 2001 als beste prestatie. Inmiddels staat ie op 978.

914 The Weather Girls - It's Raining Men

Nog zo'n nummer wat ik eerder kende door de cover. Die cover kwam van Spice Girl Geri Haliwell en zelfs die kan het nummer niet verpesten. Ik vond het toen al een leuk, dansbaar nummertje. En dan is die versie echt vele malen minder dan de versie van de Weather Girls. Die kregen het nummer nadat vele topzangeressen het aangeboden kregen, wat zullen die spijt hebben gehad. Dit is een anthem in de LHBT-wereld geworden door het ietwat musicaleske en de ietwat foute tekst. En het is vooral gewoon heerlijke gospel in deze versie. Ik wil er best eerlijk voor uitkomen dat dit gewoon echt een goeie plaat is, als je dit hoort wil je meteen dansen en meezingen, toch? In 1999 stond dit op plek 376, een van de 4 keer dat het lied hoger stond dan de 914 van vandaag. Niet getreurd, we wachten nog altijd op het lied dat 26 edities lang lager stond dan in dit lijstje. Hier blijft het dus bij 22, want het staat er nog altijd in ondanks twee deelnames bij de onderste 100. Inmiddels staat het op 1724.

913 Pearl Jam - Even Flow

Deze zat ook in Guitar Hero III, net als bijvoorbeeld Barracuda. Soms heb ik daar hele sterke Guitar Hero-herinneringen bij, bij Even Flow zijn die beperkter. Ja, ik heb de plaat daar leren kennen, maar ik kende toen nummers als Alive en Jeremy al en de meeschrijver leert dat ik die ook anno 2025 beter vind. Het was dus indertijd niet een van mijn favorieten, maar ik heb Ten zodanig grijgedraaid dat ik op een gegeven moment meer en meer waardering kreeg voor het gros van het materiaal. Behalve Oceans dus, die we veel eerder al hebben gehad. Maar Even Flow is gewoon een liedje op die uitstekende plaat. In de Top 2000 staat het lied steevast zo rond 400 a 500, sinds de binnenkomer in 2018 in ieder geval. 400 in 2022 was de beste notering, inmiddels staat het lied op 452.

912 The Troggs - With a Girl Like You

In deze regio van de lijst minder echt vergeten platen, maar ik denk dat dit nummer van The Troggs niet bepaald bekend is bij de dagjesmensen. Daar is het lied van de beatgroep simpelweg te oud voor. The Troggs hebben op Wild Thing echt een bluesgeluid, maar dit is meer een klassieke beatgroepsong met iets minder ruwe gitaren en van die typische vrolijke Britse zang van midden jaren 60. Popopompompom. We moeten het met 2 minuten van dit liedje doen, dat is eigenlijk het enige wat jammer is. Al zou het bij langer dan dat misschien te veel herhaling zijn, dat dat vermeden wordt is geen ramp. In de eerste 5 jaar deed dit lied mee, waarbij plek 1658 in 2001 het maximaal haalbare was.

911 Buena Vista Social Club - Chan Chan

Dit lied is origineel van de Cubaanse muzikant Compay Segundo, maar wij kennen het vooral door de door Ry Cooder bij elkaar gebrachte pensionados uit Cuba. Leuk projectje, maar toch is het wel bijzonder dat dit sindsdien zo in ons collectieve geheugen zit. Ik vind het wel leuk omdat het ook eens wat anders is, en misschien helpen mijn Iberische roots hier weer eens bij. Alles wat Spaans en Portugees klinkt scoort bij mij beter dan bij de meesten hier. Alleen in 2000 was dit afwezig, maar verder scoort dit nog altijd heel goed. 30 december wordt inmiddels niet meer gehaald, maar 29 december lukt makkelijk met plek 604. In 2004 was 375 de beste notering.

910 The Three Degrees - The Runner

Leuk dat The Three Degrees ook echt 3 keer in de Top 2000 hebben gestaan. Dat geldt bijvoorbeeld niet voor The Four Tops of de Dave Clark Five. Het leuke is dat de drie nummers echt totaal anders zijn. When Will I See You Again is een zoete soulsong, Dirty Ol' Man is een fijne vlotte plaat met meer een soulinslag, maar dit is pure disco en met dank aan Moroder ook gewoon echt een hele goeie plaat. Dat loopje grijpt je en laat je nooit meer los. Niks meer aan doen. Jammer dat het bij plek 1747 in 2000 bleef.

909 Joy Division - Love Will Tear Us Apart

Dat Atmosphere zo laag stond was denk ik een verrassing, dat dit ook maar op plek 909 staat zal ook wel een tegenvaller zijn. Alles duidt er namelijk op dat ik Joy Division unaniem geweldig zou moeten vinden. Ik hou van een beetje weemoedige muziek. Ik hou van de sound van eind jaren 70. Ik vind Interpol een geweldige band. En ja, Disorder had, net als het eerder dit blokje genoemde Heroin, mooi op P4 gestaan in dit lijstje bij deelname. Ze hebben nog meer goeie songs. Maar ik heb het al eerder benoemd. Closer is te beklemmend. Weemoed is het mooist als er ook hoop uit straalt, maar bij Joy Division lijkt soms alle hoop vervlogen. Dat was natuurlijk ook gewoon de wereld volgens Ian Curtis, dus zo gek is het niet. Ook dat heeft zijn charme, maar maakt de muziek wel erg zwaar. Love Will Tear Us Apart staat wel echt symbool voor dat zwartgallige Joy Division-geluid. Aardedonker, qua titel een antwoord op Love Will Keep Us Together van Neil Sedaka, qua tekst een reactie op het naderende einde van zijn huwelijk met Deborah, wat een belangrijke drijfveer voor zijn zelfmoord was. En pas na die zelfmoord werd het een hit, pijnlijk genoeg. Uit pijn worden de beste liedjes geboren, zullen we maar zeggen, maar we hadden het toch allemaal liever anders gezien. Gelukkig bestaat de muziek nog steeds. In 2007 kwam het lied binnen op 1424 en sinds 2009 is het lied een vaste waarde. In 2013 werd de laatste nacht behaald met plek 221, in 2024 was het lied voor het eerst op 538 te horen.

908 Bastille - World Gone Mad

Pijn is een goede drijfveer voor de muziek. In het geval van Ian was dat persoonlijke pijn, Bastille zag de pijn van de wereld als drijfveer. Dat maakt een nummer wel minder persoonlijk, Love Will Tear Us Apart snijdt door je ziel, dit iets minder. Maar toch voel ik deze ook wel. Er is veel wat mis kan gaan en zo weinig waar je dan zelf invloed op hebt. In 2018 stond het lied op 1484, een jaar later op 1777. Daar bleef het bij, deze kreeg gek genoeg geen coronabonus. Had prima gekund.

907 Led Zeppelin - Dazed and Confused

Van de vier opeenvolgende Led Zep-platen luister ik II-IV geregeld, maar die eerste staat eigenlijk nauwelijks op mijn persoonlijke radar. Dit hoor ik dus alleen in de laatste week van het jaar. Dan hoor ik elk jaar dat dit toch wel heel goed is. Heerlijke scheurende gitaren. Geweldig gejengel van Robert Palm... euh, Plant. Ik haal op de een of andere manier die twee namen altijd door elkaar. En geweldige versnellingen in dit door Jake Holmes geschreven nummer, dat ook The Yardbirds wel eens live speelden. Jimmy Page ging dan het liefst helemaal los
Op de plaat valt het nog mee. Dit is echt zo'n nummer waarvan ik den dat als je er een beetje LSD bij pakt, je een hele lekkere avond kunt hebben, maar je er ook helemaal in kunt verliezen door alle chaos en versnellingen en vertragingen. En natuurlijk het fenomenale gitaarwerk. Misschien dat deze door de jaren heen nog wel hoger gaat scoren, maar voor nu staat ie hier. In 2016 op 1076 en in de eerste 4 jaar daarna wel wat gezakt, maar nu een stabiele notering: 1496 in 2024.

906 Bruce Springsteen - Bobby Jean

Nog meer fake nieuws van mij bij mijn review van Empire of the Sun, dit was natuurlijk ook nieuw afgelopen editie. Was ik alweer vergeten. Bruce staat er ook zo vaak in dat je eentje meer of minder niet echt herinnert. Dit is een nummer in de vorm van de goede Bruce-sound. Denk aan Thunder Road of Born to Run. Maar dan een keer de revivalversie van het album Born in the USA. Misschien niet origineel, maar ik vind die sound heel lekker en Clarence mag hier weer flink losgaan. Met de fadeout is dit wel een klap minder dan die nummers, maar alsnog wel een leuke toevoeging. Al is het eigenlijk wel weer te veel Bruce. Kwam ook maar binnen op 1997, had wel 4 plekken lager mogen zijn, ondanks deze plek 906.

905 Lou Reed - Intro/Sweet Jane

Deze hebben we al gehad. Nu met het minder goeie naampje, maar wel met een lekkere solo vooraf. Intro is eigenlijk het betere deel van dit nummer, voor Sweet Jane grijp ik liever naar de VU-versie. Lou is live eenmaal niet de allerbeste zanger, het is ook wel logisch. Het beste zou die Sweet Jane zijn met dit heerlijke gitaarintro ervoor. In 2000 voor het eerst in de lijst en daarna van 2002 tot 2021 in de lijst, met 731 als hoogste notering. Alleen in 2009 en 2010 stond de VU-notering hoger.

904 Nazareth - Love Hurts

Dit blokje is geen reclame voor de liefde. Het drijft ons uit elkaar en het doet pijn. Dat deed het al bij Don en Phil, de eerste vertolkers van dit lied. Nazareth scoorde uiteindelijk een grote hit met deze Everly-cover. De enige Top 2000-notering voor een band die wat dat betreft perfect in het rijtje van Extreme, Therapy? en weetikwat kan. Love Hurts is namelijk niet heel representatief voor de band en bovendien een cover uit een rijtje van velen. Zo is er ook een vrij bekende versie van Gram en Emmylou. Het countrygevoel blijft aanwezig in deze plaat, maar dan wel met een rockstem. Moet je nagaan dat ze zelf het origineel eigenlijk maar niks vonden, het was dus eigenlijk een soort van grap. Maar wel best een goeie grap, het is toch een van de ultieme rockballads voor mij. In 1999 stond dit op 210 en dat was de beste van 26 noteringen, de meest recente op 1120 was de slechtste en de allereerste buiten de top 1000.

903 Mott the Hoople - All the Young Dudes

Bowie-song voor Mott the Hoople. Hij wilde eerst Suffragette City aan ze geven, maar dat wilde de band niet. Onbegrijpelijk, dat lied is toch fenomenaal? Uiteindelijk werd het deze, speciaal voor de band geschreven plaat. Gaat over een naderende apocalyps. De apocalyps uit Ziggy Stardust-song Five Years, om precies te zijn. Het past dus eigenlijk naadloos bij zijn Ziggy-materiaal, maar dan gezongen door deze andere band. Ook muzikaal is het gewoon een Bowie-lied, maar dan met een andere vertolker. Maakt het misschien marginaal minder, maar het is gewoon een hele puike song. Bowie is een fenomeen. In de eerste 10 jaar miste het lied alleen in 2000 en 2007. Plek 1445 in 2001 was de beste positie voor het lied.

902 Hozier - Too Sweet

Soms heb je comebacks die je wel een beetje aan ziet komen. Zo'n comeback waar een hoop hype aan vooraf gaat. Dat men al maanden roept dat er nieuw Beatlemateriaal uit gaat komen, zeg maar. En soms had je iets totaal niet verwacht. Ik bedoel, Hozier bracht in 2019 en 2023 een nieuw album uit. Hij had die ene hit gehad met Take me toe Church, maar daarna bleef het stil. Voor de niet-liefhebbers dan, want liefhebbers waren al geraakt door songs als Nina Cried Power en Francesca. Maar na zijn derde album kwam er nog een single uit van het materiaal dat die plaat niet had gehaald. Dat was Too Sweet. Ineens, eigenlijk uit het niets, werd dat weer een hit. Het zal ook niet echt de bedoeling zijn geweest van Hozier om weer een hit te scoren, anders breng je dit wel als lead single uit van je derde album of zet je het er in ieder geval op. Pure toevalstreffer, maar wel een fijne soulsong en voor mij minder kapotgedraaid dan die andere grote hit. Het debuut was op 1765, ik ben benieuwd of het lied nog flink kan stijgen of weer een beetje vergeten is.

901 Muse - Psycho

Als we op de Top 2000 afgaan is Muse vooral een zeroes-band. Slechts 3 noteringen zijn van na 2010 (en 1 notering uit 1999), en dat terwijl de band in die periode toch meerdere albums heeft uitgebracht. En dan vind ik ook veel van dat materiaal wisselvallig, inclusief de andere 2 noteringen uit die tijd. Mercy en Madness scoorden samen het slechtst in dit lijstje. Maar er zijn ook goeie songs. Reapers is mijn favoriet, maar Psycho zit ook goed in elkaar. Een beetje Personal Jesus, een beetje Beautiful People, een beetje een riff die ze al op concerten rond 2002 speelden, een beetje schreeuwende drill sergeant en een beetje de ex van Shania Twain en je hebt een hit. Die dook zelfs bij Muse als producer op, wat een veelzijdige man. Het is misschien niet radiofähig qua tekst, maar toch was het de nieuwe Muse en een beetje een terugkeer naar de sound van de eerste 3 platen, dat moesten mensen horen. En zo is het Top 2000-technisch toch ook een van de favorieten. Eerlijk is eerlijk, dit had ook niet misstaan op de beste platen van Muse, maar in het nieuwere werk springt het er natuurlijk nog positiever uit. In 2015 kwam het lied gelijk binnen en een jaar later stond het op 185. Daarna zakte het iets, maar nog altijd vinden we het lied op 278. Die hoge notering was dus wel aardig terecht.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2025 16:56 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Bekijk deze YouTube-video