ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #151 Autisme S*cks

quote:

Op dinsdag 2 april 2019 14:25 schreef naatje_1 het volgende:
Heh, jammer, geen autismedag TT

quote:

Op dinsdag 2 april 2019 08:45 schreef Koettie het volgende:

[..]

Ik lees soms mee en zag dit. Ik ervaar dat die combi hier heel lastig is. Vriend is meerdere keren kneiter depressief geweest, randje opname. Eerste ook in de kindertijd. Vorig jaar januari weer slechter dus meteen aan de bel getrokken. Doorverwezen maar nergens kon hij terecht. Hij had een pddnos diagnose. In Dec via psyq het traject in voor nieuwe diagnose want pddnos bestaat niet meer en ze wisten niet wat ze met hem aanmoeten qua behandeling. Uitkomst, autisme, add en begaafd maar geen stap dichter bij hulp, nu weer op een wachtlijst. Na 15 maanden. Gelukkig is de depressie weer geklaard maar als er niets veranderd blijft dat terugkeren natuurlijk.

Uiteindelijk heb ik zelf via de Wmo een soort levenscoach geregeld die ervaring heeft met autisme en dat is wel prettig. Ook omdat ze mij als partner een hoop dingen uit handen neemt.

Ik hoop dat jou ervaringen beter zijn! En hoor ze ook graag. Miss ook iets voor vriend.

quote:

Op dinsdag 2 april 2019 10:58 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ja, ervaring.
Ik kreeg mijn diagnose pas toen ik in de 30 was. De depressie was al veel eerder bekend (en ook nog wat andere niet kloppende diagnoses gehad onderweg). Ik denk dat ik vanaf een jaar of 16 in de hulpverlening heb gelopen.
Uiteindelijk zijn ze bij mij aan ass gaan denken, omdat mijn dochter die diagnose kreeg.

Er viel heel veel op zijn plek. Daar was mijn depressie niet mee weg. Dat is uiteindelijk (en na veel zoeken en proberen) met medicatie opgeklaard. (dit is een zeer korte versie van een heel lang verhaal )
En intussen doe ik het weer zonder medicatie.

Is Jonx/Lentis niet van Autisme Team Noord-Nederland?
Ik denk dat je daar dan prima op zijn plek zou zijn. Misschien staat de depressie op de voorgrond nu, maar dat zit toch verweven met je pdd-nos/ass. En ik denk dat het een voordeel kan zijn als het ass stukje ook in beeld is.

Als ik terugkijk dan denk ik dat ik oa depressief ben geworden door jarenlange overvraging.
En ik merk nog steeds dat ik in drukke perioden, veel wankeler ben qua stemming.
Maar als ik op tijd aan de rem trek, dan stabiliseert dat ook wel weer.

Ik vraag me af of je inzicht hebt in je pdd-nos. Wat betekent dat voor jou, waar loop je tegenaan?
Hoe gaat het, hoe functioneer je?
Want je kan het allemaal wel doen, maar als je daarvoor constant over je eigen grenzen gaat bijvoorbeeld, dan zou dat invloed kunnen hebben op je stemming. Waarmee ik niet wil zeggen dat het bij jou net zo werkt als bij mij hoor...
Weet je al wanneer je terecht kan?

Fijne autismedag allemaal!

quote:

Op woensdag 3 april 2019 12:29 schreef Dingest het volgende:

[..]

Dank Dit is wel een beetje waar ik bang voor ben en lang niet de noodzaak vond om hulp te vragen. Het ene komt (bij mij) voort uit het ander, en het voedt elkaar zodat het lastig is om tot een oplossing te komen als de hulpverlener zich vooral op één deel richt.
[..]

quote:

Op vrijdag 5 april 2019 12:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn moeder waarschijnlijk wel. Die adviseerde mij om dingen te tekenen als ik haar iets wil uitleggen.

Misschien kunnen jullie met dit advies ook je voordeel doen. Als het jezelf niet lukt om van alle gedachten en indrukken in je hoofd een geheel plaatje te maken, kunnen andere mensen jullie misschien helpen door het visueel te maken met bijvoorbeeld foto's en tekeningen.

quote:

Op vrijdag 5 april 2019 14:02 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

kan je hiermee ook zelf dingen visueel maken? Als je iets niet helemaal begrijpt, dat je dan foto's gaat zoeken of het probeert te tekenen en dat je zodoende het totaalplaatje wel in je hoofd kan zien?

quote:

Op zaterdag 13 april 2019 10:56 schreef Tele6 het volgende:
Ik probeer het als volgt te zien (sorry als ik het wat wazig uitleg):

quote:

Iedereen is een mengsel van karaktereigenschappen en gewoontes en dingen waarvan hij houdt en niet houdt enzovoort. Een deel daarvan komt door hoe je brein in elkaar zit. Een deel komt door wat je in je opvoeding hebt meegekregen en wat je in je leven meegemaakt hebt. Je opvoeding en ervaringen kunnen sommige karaktereigenschappen versterken of verzwakken, bijvoorbeeld ben ik extra gehecht aan planning omdat m'n moeder super-gepland is en ben ik door gepest te zijn wat voorzichtiger in de omgang.

Nou kunnen er dingen in je leven zijn waar je tegenaan loopt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je zoals ik heel bang wordt van als dingen niet volgens planning lopen. Je reactie is anders dan die van de gemiddelde mens, en je hebt er last van. Dan kan een psychiater naar al die dingen waar je last van hebt kijken, en proberen uit te vinden in welk plaatje die passen. Misschien komen ze vooral doordat wat je in je leven hebt meegemaakt je onhandige karaktereigenschappen heeft versterkt: dat is een persoonlijkheidsstoornis. Misschien komt het doordat je brein wat anders bedraad is waardoor sommige dingen gewoon minder goed lukken (en andere veel beter): dat is bijvoorbeeld autisme, of ADHD.

quote:

Zo'n diagnose is een verklaring voor wat er niet lekker loopt, en het is een handvat voor je behandelaars zodat ze weten waar te beginnen met helpen. Het is niet dat je nu een typische autist/ADHDer/borderliner/narcist/whatever bent ineens. Je bent altijd een uniek mengsel van karaktereigenschappen en opvoeding en ervaringen.

Het kan dat later tijdens de behandeling andere problemen naar boven komen die niet in je diagnose passen. Dan kunnen ze die diagnose altijd nog aanpassen. Bij mij werd bijvoorbeeld eerst gedacht aan autisme, toen aan een dwangstoornis, en nu weer aan autisme. De dwangstoornis-trekken bleken niet zo sterk, maar de autisme-trekken kregen ze er niet zomaar uit in therapie.

quote:

Dus wat ik wil zeggen: niet al je dingen zijn autistendingen. Wellicht worden niet al je struikelblokken verklaard door autisme. Dat is niet erg. De grootste struikelblokken zullen wel door autisme komen, dus dan kun je die nu gaan aanpakken. De andere komen later wel. En de dingen die geen probleem zijn: wat maakt het uit waardoor ze komen? Het zijn dingen die bij jou horen, prima toch? Iedereen is anders.

quote:

Andere mensen zien jou altijd anders dan je jezelf ziet. Ik zie mezelf bijvoorbeeld als lomp, terwijl andere mensen zeggen dat ik heel voorzichtig ben. Het is wel interessant om het er met mensen over te hebben hoe zij jou zien, zodat je kunt uitvinden of jouw zelfbeeld klopt.

Waarschijnlijk werkt jouw hoofd anders dan dat van andere mensen, maar dat heb je niet zomaar door, omdat je niet in het hoofd van andere mensen kunt kijken. Maar je kunt er wel naar vragen. Dan kun je erachter komen welke van jouw gedachtepatronen misschien afwijken van die van andere mensen. En je kunt zelf beslissen welke (die van hen of die van jou) beter is, en trainen om het op die manier te doen als dat nuttig lijkt.

quote:

Zo weet ik nu bijvoorbeeld dat niet iedereen 's nachts in bed gesprekken voor de volgende dag oefent, en ben ik aan het uitproberen of mijn dag net zo goed lukt als ik niet de halve avond met de gesprekken van morgen bezig ben

quote:

Hoop dat dit enigszins te volgen was. Het zal wel een enorme lap tekst zijn

quote:

Op zaterdag 13 april 2019 23:46 schreef Lunatiek het volgende:
-verhaal-

quote:

Op zondag 14 april 2019 20:35 schreef Tele6 het volgende:
@:ParelDuiker wat fijn dat je wat aan mijn verhaal had!

Over het aan mensen vragen: wat ik wel eens doe is mensen appen of mailen erover. Dan kan ik wat makkelijker formuleren wat ik bedoel. Bijvoorbeeld heb ik m'n stagebegeleider gemaild over wat ik zou kunnen veranderen aan de manier waarop ik mensen dingen uitleg, en wat er nu al goed aan is. Dan kon ik een tijd nadenken over wat ik precies wilde weten, en werd het geen drama van gemompel en gestamel.

quote:

Inderdaad brengt het me dan nogal van slag als het gesprek niet volgens verwachting gaat. M'n psycholoog vraagt inmiddels dus aan het begin van ieder gesprek wat ik vandaag verwacht te doen, en dan kan ze me op een iets kalmere manier naar een ander gespreksonderwerp krijgen als dat moet en ze vertelt vaak aan het eind van een afspraak over de plannen voor volgende keren. Superfijn het kan enorm helpen om dat soort dingen te durven uitspreken (heeft bij mij ook véél moeite gekost)

quote:

Op zondag 14 april 2019 21:34 schreef Dingest het volgende:
De praktijkondersteuner bij de huisarts heeft mij vrijdag maar doorverwezen naar Lentis; niet voor het autisme-deel, maar voor het depressie-deel (wachttijd is ook veel korter). De depressieklachten komen weliswaar voort uit (de beperkingen door) het ASS-deel, maar dat was wel altijd een niveau waar ik redelijk zelfstandig (binnen mijn eigen grenzen) op kon functioneren. En dat lukt nu niet meer. Er valt wat voor te zeggen dat het ook nuttig kan zijn om te kijken of het ASS-deel misschien toch eens behandeld moet worden - daar is alleen in mijn jeugd met matig succes wat aan gedaan - maar dat lijkt voor mij nu meer een 'rennen voordat je weer kunt lopen'-scenario.

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 20:21 schreef ParelDuiker het volgende:
Ik kan echt niet meer wachten tot ik met de psycho-educatie start, dus ik heb maar het volgende boek aangeschaft: Autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Het boek heeft veel positieve recensies en heeft een solide wetenschappelijke onderbouwing, dus ik verwacht er het nodige uit te leren.

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 21:43 schreef Tele6 het volgende:
Wanneer start jouw psycho-educatie?

quote:

Ik ben doorverwezen naar een plek waar ze dat ook doen, en heb over ruim een week daar de intake. (Net nu mijn huidige psycholoog en ik elkaar een beetje door beginnen te krijgen maar ja)

quote:

Op woensdag 17 april 2019 13:37 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Dat weet ik nog niet, ik heb nog geen datum doorgekregen. Vandaar ook dat ik dat boek maar gekocht heb. Maar ik neem aan dat ik daar binnenkort wel een brief over krijg.
[..]

Wel fijn dat je in ieder geval weet wanneer het gaat beginnen. Dan kan je er tenminste naar toe leven.

Wat betreft de wisselende hulpverleners, dat is denk ik iets waar je niet echt aan ontkomt. Iedere hulpverlener heeft weer zo zijn of haar specialisatie. Ik moet overigens zeggen dat ik daar nooit zo'n last van heb. Hulpverleners zijn voor mij mensen die ik een beetje op afstand weet te plaatsen; ik kan zelf bepalen wanneer ik afspreek en ik heb er verder geen echte persoonlijke band mee. Dat scheelt voor mij veel want dan durf ik veel meer te vertellen en te bespreken. Ik zie ze eigenlijk als een soort aanvulling op mijn eigen brein op terreinen waarop dat brein bij mij zelf niet helemaal goed functioneert. En tegen jezelf durf je natuurlijk wel veel te vertellen. Zo zie ik het een beetje.

Ik heb wel een eigen coach. Zij heeft mij in het verleden heel goed geholpen door bijvoorbeeld schema's te maken met hoe ik op mensen die zich wel in mijn eigen omgeving bevinden kan reageren. Haar eigen zoon is ook autistisch dus daarom wist ze ook veel praktische tips te geven. Zij was overigens ook de eerste met wie ik contact op heb durven nemen over de ASS-diagnose die ik vorige week had gekregen. Ik kan altijd bij haar terecht, dat is wel een fijn idee.

Dus misschien is dat een tip voor je? Dan ben je minder afhankelijk van de specialistische hulpverleners van de GGz-instelling. Als je haar naam wil hebben kan ik je die wel in een DM sturen.

quote:

Op woensdag 17 april 2019 14:57 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Het is vooral dat ik m'n eigen gebruiksaanwijzing slecht ken, en de psycholoog lijkt die wel wat door te gaan hebben. Te weten wat ze moet doen om te voorkomen dat ik de kluts kwijtraak in een gesprek, in te schatten wanneer ik me oprecht goed voel of wanneer ik me alleen heel graag goed wíl voelen. Met een nieuwe psych begint weer heel dat uitproberen, vastlopen, aftasten, gedoe met misverstanden, enzovoort.

quote:

Wat fijn van je coach!
Als het goed is krijg ik er binnenkort ook eentje, en ook een die raad weet met autisme dus dat is ook wel heel fijn.

quote:

Op donderdag 18 april 2019 14:25 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Hmmm, daar zeg je wat, zo had ik er nog niet naar gekeken. Ik vind het zelf nog wel eens lastig om mijn eigen gevoel te identificeren. Niet dat ik mijn gevoel niet opmerk, maar ik kan er soms geen woord aan vastkoppelen. Het helpt dan wel als de hulpverlener veel doorvraagt en stap voor stap duidelijk probeert te krijgen wat mijn gevoel écht is, bijvoorbeeld door het in een schema uit te tekenen. Helaas doet niet iedereen dat en zelf denk ik er vaak pas aan om dat te vertellen als de sessie al voorbij is ( ). Als de hulpverlener je beter kent kan hij of zij er aan denken om dat te doen al voor dat ik er zelf aan denk om het te zeggen.
[..]

Heel fijn! Hopelijk gaat hij of zij je goed bevallen.

quote:

Op maandag 15 april 2019 19:49 schreef Nijna het volgende:

[..]

En wellicht dat ze het ass-deel wel meenemen... misschien scheelt het wachttijd als je via deze kant binnenkomt.
Aan de ene kant goed denk ik om te kijken naar dat wat je nu belemmert, maar ik denk dat het ook goed is om te kijken of het een niet verband houdt met het ander.
Sterkte!

Soms realiseer je je ineens hoe ass je beperkt in bepaalde dingen... ik denk dat ik het me vorige week al realiseerde, maar dat vandaag iemand me heeft geholpen om de puzzelstukjes op zn plek te leggen. Ik snap nu waarom ik me zo verdrietig voelde vorige week en het was heel fijn dat iemand mij uit kon leggen waarom...

quote:

Op donderdag 18 april 2019 16:54 schreef Tele6 het volgende:
Oh dat klinkt wel interessant @:ParelDuiker

Erfelijkheid en omgeving zijn natuurlijk ook lastig te onderscheiden, want mensen met dezelfde genen als jij zijn vaak dichtbij je dus dan deel je ook de omgeving

quote:

[..]

Doen mensen dat echt, de hele dag bezig zijn met relaties? Wat zijn ze dan aan het proberen te doorgronden? Ik geloof dat ik alleen met relaties bezig ben als ik ofwel blij erover zit te wezen ofwel als ik denk dat ik het verkloot heb en zit te bedenken hoe ik dat repareer

quote:

Op donderdag 18 april 2019 20:55 schreef Duveldrinker het volgende:
Psycho educatie vond ik echt geniaal. Heb echt dubbel gelegen om de overeenkomsten tussen ons , terwijl iedereen zo anders was qua uiterlijk, interesse, positie in de samenleving, leeftijd.
We liepen allemaal tegen dezelfde dingen aan in het leven.

quote:

Op zondag 21 april 2019 13:39 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Dat klinkt wel als leuk en leerzaam. Ben wel benieuwd naar de strategieën die men heeft ontwikkeld om met sociale situaties om te gaan.

quote:

Op zondag 21 april 2019 23:38 schreef Duveldrinker het volgende:

[..]

Niet veel. Ik heb ook cursus plannen en organiseren gedaan. Daar val ik wel eens op terug wanneer grip op de realiteit kwijt raak. Door overmatig zuipen en dan ga ik overleven. Terug naar de basis met dag schema werken en weekplanning. Dat is mega zwaar maar na een week ben je weer terug op aarde. Sociaal zal ik nooit heel sterk worden. Dat heb ik geaccepteerd.

quote:

Op maandag 22 april 2019 01:48 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Aha, dat valt weer tegen dan. Ik had wel gedacht dat, zeker de meer succesvolle mensen met autistische trekjes, daar mooie strategieën voor zouden hebben ontwikkeld. Plannen en organiseren vind ik zelf ook erg lastig. Ik heb wel eens weekplanningen gewerkt, maar dat liep vaak binnen een dag alweer mis. Dat motiveert mij dan ook niet om met planningen te werken. Het helpt mij wel dat ik bij mijn moeder woon, zij kookt tenminste iedere dag op tijd.

quote:

Op maandag 22 april 2019 01:48 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Aha, dat valt weer tegen dan. Ik had wel gedacht dat, zeker de meer succesvolle mensen met autistische trekjes, daar mooie strategieën voor zouden hebben ontwikkeld. Plannen en organiseren vind ik zelf ook erg lastig. Ik heb wel eens met weekplanningen gewerkt, maar dat liep vaak binnen een dag alweer mis. Dat motiveert mij dan ook niet om met planningen te werken. Het helpt mij wel dat ik bij mijn moeder woon, zij kookt tenminste iedere dag op tijd.

quote:

Op maandag 22 april 2019 01:54 schreef Duveldrinker het volgende:

[..]

Ja dat is wel lekker , ik kook alles zelf. Ik vind komen ook heerlijk. Maar het kost wel veel geld en energie.

quote:

Op maandag 22 april 2019 12:12 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Realistische planningen maken is ook gewoon heel erg moeilijk. Ik maak m'n planningen telkens weer te vol en dan ben ik na een paar dagen uitgeput.
Ik hoop in m'n behandeling of van de begeleider die ik krijg nog te leren wat een goede planning is. Ik heb nu wel soort van geaccepteerd dat ik geen goede planningen maak, en dat het daardoor komt dat ik me er niet aan kan houden. Een goede planning geeft ook wat ruimte om rustiger aan te doen of om wat anders te gaan doen als dat beter uitkomt, en dan is het makkelijker om je aan de planning te houden.

quote:

Op maandag 22 april 2019 12:15 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Ja, koken is wel fijn om te doen. Ik vind vooral alles snijden fijn, alles klaarleggen voordat het in de pan gaat. Groenten in allemaal kleurtjes
Wat bij mij helpt is om voor tussen de middag te koken en dan 's avonds brood te eten. Helaas gaat dat niet echt met studie/werk, maar in vakanties en zo is dat wel mijn favoriete manier. Tussen de middag heb ik nog energie om lekker te koken, en je kunt vaak voor de middag ook wel een stevige maaltijd gebruiken.

quote:

Op woensdag 24 april 2019 14:57 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Ik vind het vooral lastig om mij aan de planning te houden. Ik weet inmiddels aardig in te schatten hoeveel tijd dagelijkse activiteiten mij kosten; boodschappen doen, eten koken, schoonmaken, douchen/tandenpoetsen, enzovoort. Dat is denk ik de basis van plannen, correct inschatten hoe lang activiteiten duren. Maar als ik dan een planning gemaakt heb en ik moet deze inpassen naast werk en hobby's gaat het meestal mis. Dan ben ik zo intensief met een vraagstuk dat mij bezig houdt bezig dat ik het moeilijk vind dat te onderbreken voor de toch saaie praktische (maar noodzakelijke) taken in mijn planning, als ik er al aan denk om dat te doen.
[..]

quote:

Op woensdag 24 april 2019 14:57 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Is in best veel landen heel gebruikelijk om dat zo te doen. Nederland is maar gek met 's avonds warm eten. Ik hou er ook van om te koken en ik ben sowieso dol op eten. Maar meestal eet ik gewoon brood en fruit als ik zelf voor mijn eten moet zorgen, dat is snel en makkelijk. En ik weet dan ook zeker dat ik er niet teveel tijd mee kwijt ben. Eigenlijk uit een soort zelfbescherming dus.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 18:30 schreef ParelDuiker het volgende:
Wat ik wel apart vind. Uit het boek van Annelies Spek begrijp dat ik dat autisme vermoedelijk deels voort komt uit een sterkere zintuiglijke prikkeling dan gemiddeld en doordat deze zintuiglijke informatie slechter gefilterd wordt. Doordat mensen met autisme dus meer informatie tot zich krijgen raken zij sneller overprikkeld waardoor bijvoorbeeld sociale situaties gedeeltelijk of geheel vermeden worden. Zo luidt de theorie.

Nu ben ik echter een best wel grote muziekfan. Ik kan de hele dag door muziek luisteren en luister ook graag naar muziek tijdens mijn werkzaamheden. Doorgaans is dat op laag volume, maar bij een goed nummer zet ik het volume ook graag hoger. Ik luister dan meestal naar elektronische muziek, en dat varieert dan van mainstream dancemuziek uit de jaren '90 tot aan de meer intense muziekstromingen als techno en gabber/hardcore. Ook lees ik op andere plekken op het internet dat heel wat mensen met autisme bijvoorbeeld naar stevige metalmuziek luisteren.

Hoe valt dat te rijmen met het verhaal van overprikkeling?

Ik ben overigens nooit naar een muziekevenement geweest, dat lijkt mij dan weer teveel drukte. Aan de andere kant voel ik mij af en toe wel eens eenzaam dat ik mijn muziek nooit met andere mensen kan delen. De mensen die ik ken vinden 'mijn muziek' niet leuk en de mensen die 'mijn muziek' wel leuk vinden ontmoet ik weer nooit omdat ik niet naar muziekevenementen ga.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 13:01 schreef ParelDuiker het volgende:
@:Tele6 , dat zijn goede tips en het laatste stukje komt natuurlijk aan op mijn zelfdiscipline. Dus niet de wekker uitzetten en weer verder gaan waar ik mee bezig was, maar ook werkelijk de taak op de planning uit gaan voeren.

Ik hoop dat de GGz alhier snel weer contact opneemt, want ik doe dat soort dingen wel graag in samenspraak met begeleiding. Ik had eind vorige week gebeld of er al schot in de zaak zit voor wat betreft het op het papier zetten van de diagnose en de planning van het vervolgtraject. Ze zijn er mee bezig, aldus de secretaresse. Hmmm. Ik merk ondertussen dat mijn perfectionisme en dwangmatige handelingen ook weer toenemen (eigenlijk heb ik daar nu meer last van dan van de typisch 'autistische dingen', als zal het daar wel mee samenhangen), dus hopelijk komt er toch snel een plekje in een behandeltraject beschikbaar komt. Ik heb niet voor de lol die diagnose aangevraagd.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 18:30 schreef ParelDuiker het volgende:
Wat ik wel apart vind. Uit het boek van Annelies Spek begrijp dat ik dat autisme vermoedelijk deels voort komt uit een sterkere zintuiglijke prikkeling dan gemiddeld en doordat deze zintuiglijke informatie slechter gefilterd wordt. Doordat mensen met autisme dus meer informatie tot zich krijgen raken zij sneller overprikkeld waardoor bijvoorbeeld sociale situaties gedeeltelijk of geheel vermeden worden. Zo luidt de theorie.

Nu ben ik echter een best wel grote muziekfan. Ik kan de hele dag door muziek luisteren en luister ook graag naar muziek tijdens mijn werkzaamheden. Doorgaans is dat op laag volume, maar bij een goed nummer zet ik het volume ook graag hoger. Ik luister dan meestal naar elektronische muziek, en dat varieert dan van mainstream dancemuziek uit de jaren '90 tot aan de meer intense muziekstromingen als techno en gabber/hardcore. Ook lees ik op andere plekken op het internet dat heel wat mensen met autisme bijvoorbeeld naar stevige metalmuziek luisteren.

Hoe valt dat te rijmen met het verhaal van overprikkeling?

Ik ben overigens nooit naar een muziekevenement geweest, dat lijkt mij dan weer teveel drukte. Aan de andere kant voel ik mij af en toe wel eens eenzaam dat ik mijn muziek nooit met andere mensen kan delen. De mensen die ik ken vinden 'mijn muziek' niet leuk en de mensen die 'mijn muziek' wel leuk vinden ontmoet ik weer nooit omdat ik niet naar muziekevenementen ga.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 18:30 schreef ParelDuiker het volgende:
Wat ik wel apart vind. Uit het boek van Annelies Spek begrijp dat ik dat autisme vermoedelijk deels voort komt uit een sterkere zintuiglijke prikkeling dan gemiddeld en doordat deze zintuiglijke informatie slechter gefilterd wordt. Doordat mensen met autisme dus meer informatie tot zich krijgen raken zij sneller overprikkeld waardoor bijvoorbeeld sociale situaties gedeeltelijk of geheel vermeden worden. Zo luidt de theorie.

Nu ben ik echter een best wel grote muziekfan. Ik kan de hele dag door muziek luisteren en luister ook graag naar muziek tijdens mijn werkzaamheden. Doorgaans is dat op laag volume, maar bij een goed nummer zet ik het volume ook graag hoger. Ik luister dan meestal naar elektronische muziek, en dat varieert dan van mainstream dancemuziek uit de jaren '90 tot aan de meer intense muziekstromingen als techno en gabber/hardcore. Ook lees ik op andere plekken op het internet dat heel wat mensen met autisme bijvoorbeeld naar stevige metalmuziek luisteren.

Hoe valt dat te rijmen met het verhaal van overprikkeling?

Ik ben overigens nooit naar een muziekevenement geweest, dat lijkt mij dan weer teveel drukte. Aan de andere kant voel ik mij af en toe wel eens eenzaam dat ik mijn muziek nooit met andere mensen kan delen. De mensen die ik ken vinden 'mijn muziek' niet leuk en de mensen die 'mijn muziek' wel leuk vinden ontmoet ik weer nooit omdat ik niet naar muziekevenementen ga.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 18:30 schreef ParelDuiker het volgende:
Wat ik wel apart vind. Uit het boek van Annelies Spek begrijp dat ik dat autisme vermoedelijk deels voort komt uit een sterkere zintuiglijke prikkeling dan gemiddeld en doordat deze zintuiglijke informatie slechter gefilterd wordt. Doordat mensen met autisme dus meer informatie tot zich krijgen raken zij sneller overprikkeld waardoor bijvoorbeeld sociale situaties gedeeltelijk of geheel vermeden worden. Zo luidt de theorie.

Nu ben ik echter een best wel grote muziekfan. Ik kan de hele dag door muziek luisteren en luister ook graag naar muziek tijdens mijn werkzaamheden. Doorgaans is dat op laag volume, maar bij een goed nummer zet ik het volume ook graag hoger. Ik luister dan meestal naar elektronische muziek, en dat varieert dan van mainstream dancemuziek uit de jaren '90 tot aan de meer intense muziekstromingen als techno en gabber/hardcore. Ook lees ik op andere plekken op het internet dat heel wat mensen met autisme bijvoorbeeld naar stevige metalmuziek luisteren.

Hoe valt dat te rijmen met het verhaal van overprikkeling?

Ik ben overigens nooit naar een muziekevenement geweest, dat lijkt mij dan weer teveel drukte. Aan de andere kant voel ik mij af en toe wel eens eenzaam dat ik mijn muziek nooit met andere mensen kan delen. De mensen die ik ken vinden 'mijn muziek' niet leuk en de mensen die 'mijn muziek' wel leuk vinden ontmoet ik weer nooit omdat ik niet naar muziekevenementen ga.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 20:00 schreef Koettie het volgende:
Haha, herkenbaar. Vriend, autistisch, luistert ook metal en prog rock. Zo progressief dat ik het af en toe niet aan te horen vind, zo zenuwachtig. Maar als ik dan een liedje aan zet dan is het vaak te hard of te druk. Denk dat kiezen key is met zulke dingen. Concerten doet hij alleen als hij het echt echt wil zien en liefst achteraan of zitten als het kan.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 20:01 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Hoe ik dat prikkelsgewijs volhoud is door alcohol (dat dempt zo lekker) en door in de rookruimte/buiten te vertoeven met enige regelmaat. Ook op feestjes bij vrienden is dat een geijkte methode. Als het dan buiten gezellig is blijf ik ook 10 keer liever daar dan dat ik weer naar binnen ga.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 22:51 schreef ParelDuiker het volgende:
@:Tele6, @:Vimbavimba, @:Nijnja, @:Koettie en @:Grrrrrrrr

Wat ik zelf altijd heel raar gevonden heb is dat ik een drukke omgeving mensen zo slecht kan verstaan terwijl zij mij wel goed verstaan. Ik herinner mij dat al van de schoolfeesten op de middelbare school en dat is eigenlijk altijd zo geweest. Ik moet soms drie keer vragen wat iemand zegt, en dan versta ik het vaak nog niet. Dus lach of knik dan maar in de hoop dat dat de juiste reactie is, levert soms rare blikken op . Ik heb vaak gedacht dat ik een of ander gehoorprobleem had ook al bleek daar bij gehooronderzoek niks van, maar nu begrijp ik dat dat met autisme te maken kan hebben omdat je geluiden minder goed kunt filteren.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 18:40 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Ik hoop het ook voor je. Sowieso mogen ze wel wat duidelijker communiceren over dat soort dingen, juist de mensen die naar de GGZ toekomen hebben dat nodig

Mag ik vragen wat voor dwangmatige handelingen jij hebt?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 22:51 schreef ParelDuiker het volgende:

Wat ik zelf altijd heel raar gevonden heb is dat ik een drukke omgeving mensen zo slecht kan verstaan terwijl zij mij wel goed verstaan.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 05:08 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Het zijn niet alleen autisten die daar last van kunnen hebben. Wist je dat er speciale hoortoestellen zijn voor dat soort situaties? Die werken met een soort richtmicrofoon, zodat het geluid van wie je aankijkt wordt versterkt en de rest niet. Op die manier kun je een redelijk gesprek voeren, wat natuurlijk vooral zakelijk belangrijk is (denk aan beurzen en netwerkborrels).

quote:

Op zondag 28 april 2019 00:34 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Wel een praktische tip in ieder geval. Maar ik denk niet dat het iets voor mij is. Ik heb er eigenlijk vooral last van bij drukke borrels/feesten/uitgaansgelegenheden, dus het belemmert mij niet zo zeer in een zakelijke omgeving. Ik vind het ook geen probleem eigenlijk, het valt mij alleen wel vaak op. En als ik echt een gesprek wil voeren vraag ik wel of iemand op een rustiger plek wel komen staan.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 02:25 schreef ParelDuiker het volgende:
Haha, dit is wel raar. Ik kan de slaap niet vatten, lag weer eens eindeloos na te denken, en nu kom ik dit testje voor kinderen tegen:
[ afbeelding ]

Wat is jullie antwoord hierop?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het juiste antwoord
#ziemijeensneurotypischzijn

Het plaatje staat ook in de OP.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:48 schreef Meridiaan het volgende:
Wat is SNR?

Je bedoelt zo'n noise canceller headphone?

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:30 schreef kuolema het volgende:
Ik wil een gehoorbeschermer kopen, van die oorkappen. Heb op internet gekeken maar nog geen keuze kunnen maken. Wie heeft er ervaring mee en tips? Welke SNR-waarde heb je minimaal nodig?

quote:

Ik wil het thuis gebruiken als ik behoefte heb aan stilte en mee kunnen nemen als noodhulpmiddel om altijd bij me te hebben. Maar ik ben bang dat een opvouwbare ten koste gaat van mijn eisen. Voor mij is comfort het belangrijkst maar ik wil er ook niet als een bouwvakker uitzien.

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het juiste antwoord
#ziemijeensneurotypischzijn

Het plaatje staat ook in de OP.

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:40 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Zowaar, ik ook, maar dat vond ik dan weer logisch.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:30 schreef kuolema het volgende:
Ik wil een gehoorbeschermer kopen, van die oorkappen. Heb op internet gekeken maar nog geen keuze kunnen maken. Wie heeft er ervaring mee en tips? Welke SNR-waarde heb je minimaal nodig?
Ik wil het thuis gebruiken als ik behoefte heb aan stilte en mee kunnen nemen als noodhulpmiddel om altijd bij me te hebben. Maar ik ben bang dat een opvouwbare ten koste gaat van mijn eisen. Voor mij is comfort het belangrijkst maar ik wil er ook niet als een bouwvakker uitzien.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 08:25 schreef Nijna het volgende:

[..]

Oordopjes op maat gemaakt misschien nog een optie? Dan zie je er niet uit als een bouwvakker... en ze zitten wel comfortabeler dan die universele dingen. Volgens mij ook in verschillende waarden verkrijgbaar.
Ik weet niet hoeveel db ik heb, ik hoor nog wel dingen, kan bv best een gesprek voeren, maar het is allemaal wat gedempt.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 09:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Op maat gemaakte oordoppen zijn wel duur. Helaas.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 09:41 schreef Koettie het volgende:
Zoiets?

Dempt alles net wat meer maar je kan wel gesprekken voeren.

https://www.alpine.nl/gehoorbescherming/partyplug-pro-natural/

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Die zijn dus totaal niet comfortabel, vind ik althans. Na een paar minuten doen mijn oren al flink pijn.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Die zijn dus totaal niet comfortabel, vind ik althans. Na een paar minuten doen mijn oren al flink pijn.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 20:56 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Heb je misschien kleine gehoorgangen? Waarschijnlijk zijn de dopjes dan te groot voor je oren geweest, waardoor ze niet pasten.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 21:04 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Geen idee. Alle 'over the counter' doppen die ik tot nu toe heb uitgetest (eigenlijk alle grote merken plus Hema en Kruidvat) doen pijn.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 21:26 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Ik heb wel eens oordoppen moeten verkopen en we raadden dan de kindervarianten aan als dames pijn hadden door oordoppen. Meestal was dat omdat het dus niet goed paste. Met de kleinere maat ging het dan vaak een pak beter.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 20:51 schreef ParelDuiker het volgende:
@:Tele6 , waarom wilde je meer weten over die dwangmatige handelingen van mij?

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 23:48 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Omdat er bij mij nog steeds twijfel is of ik autisme of een dwangstoornis heb, en daarom ben ik best wel geïnteresseerd geraakt in hoe dwang/autisme zich uit bij mensen.
Niet dat ik vervolgens dan iets wijzer word over hoe het zit met mijn belachelijke rituelen -- waarschijnlijk komen we er pas achter als m'n behandeling een eind onderweg is en ik wat stabieler ben en er minder verwarrende symptomen over zijn.

Edit:
Ik hoop dat dit het antwoord is op wat je vroeg. Zo niet, sorry en vraag gerust door. Hoe specifieker hoe beter.
Sorry dat ik niet gereageerd had op je post over de dwang. Ik ben weer eens nogal in de war en ik weet niet precies wat ik allemaal denk of wil zeggen allemaal. Sorry dus.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 03:30 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Geen probleem hoor! Ik was gewoon benieuwd waarom je er meer over wilde weten. Ik herken je twijfel over autisme (ASS) of een dwangstoornis (OCS). In mijn geval kan ik mij daarnaast ook nog redelijk herkennen in de kenmerken van een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPS). Welke rituelen heb jij dan? Als je dat wil vertellen.

quote:

Ik vermoed dat de diagnose ASS bij mij wel op zijn plaats is. Zo vertelde mijn moeder dat ik altijd een grote weerstand tegen veranderingen heb gehad. Het heeft bijvoorbeeld maanden gekost om mij in een groter bed te laten slapen terwijl mijn zus daar juist trots op was. Ook de overstap naar een andere slaapkamer heeft maanden gekost. Eveneens was dit het geval bij een andere leerkracht, een andere auto en het wisselen van vakantie naar school/werk. Om maar wat voorbeelden te noemen. De overstap van de middelbare school naar studeren vond ik ook helemaal niet leuk, terwijl mijn leeftijdsgenoten enthousiast waren om aan hun studie te beginnen.

quote:

Ook heb ik altijd weinig (vonden anderen ) interactie met andere mensen gehad. Niet zo zeer omdat ik dat niet durf omdat ik hen niet begrijp ofzo, maar gewoon omdat zij mij niet zo lijken te interesseren. Ik speelde vroeger het liefst alleen en leeftijdsgenoten mochten zich daar doorgaans niet mee bemoeien. Wederkerigheid is ook op andere terreinen niet zo aan mij besteed. Ik vertelde thuis bijvoorbeeld nooit iets over school, sport, werk of andere bezigheden. En pas sinds een paar jaar denk ik er aan om andere mensen ook te vragen hoe het met hen gaat als zij mij vragen hoe het met mij gaat. Ook al vind ik dat nog steeds moeilijk en vergeet ik het nog af en toe.

quote:

Verder ben ik doorgaans een langzame prater. In een gesprek luister ik vaak eerst geduldig naar wat alle andere deelnemers te vertellen hebben. Ik analyseer ondertussen wat zij zeggen en probeer alvast een theoretisch kader en conclusies die ik daaruit trek te formuleren. Nadat alle deelnemers hun zegje gedaan hebben neem ik vervolgens het woord en volgt een systematische uitleg van mijn visie op de kwestie die voor ligt. Gelukkig vinden de andere gespreksdeelnemers dat doorgaans wel interessant. Het gevolg is wel dat ik moeilijk een kort gesprek kan voeren en dat ik slecht een gesprek kan voeren met haastig ingesteld mensen. Dat soort gesprekken gaat simpelweg te snel voor mij.

Wat ik vanuit mijn ASS moeilijk vind zijn de vragen van mensen of ik wel gevoel heb en of ik niet eenzaam ben. Mijn vader vond wel eens dat ik geen gevoel had omdat ik altijd op een logische wijze redeneer, ook als het om kwesties gaat waarin mensen doorgaans hun gevoel laten spreken. Een meisje waarmee ik ooit twee maanden een relatie heb gehad vroeg zich dat ook af. Ik vind dat een vreselijke vraag, want ik heb het idee dat ik wel degelijk gevoel heb maar dat zich dat anders uit.

Ook heb ik een hekel aan de vragen over eenzaamheid. Ik vind het prettig en gezellig om per dag pakweg 2 tot 3 uur sociaal contact te hebben met andere mensen (en dan doel ik op andere mensen in mijn nabije omgeving hebben, samen eten, of het voeren van een gesprek). Daarna ben ik echter wel weer verzadigd en ben ik blij als ik weer alleen ben. Ik vermaak mijzelf dan uitstekend door encyclopedische lemma's, artikelen of leerboeken te lezen. Ook ga ik graag alleen fietsen om zodoende van het landschap en het weer te genieten. Maar dat lijkt voor andere mensen maar moeilijk te bevatten. Dát geeft overigens wel weer een gevoel van eenzaamheid.

Het gekke vind ik echter wel dat ik maar heel beperkt problemen lijk te ondervinden van mijn ASS. Toegegeven, in een werkomgeving waarin samenwerking gevraagd wordt of waarin het druk is heb ik er last van. Maar daarbuiten eigenlijk niet. Zo herken ik de problemen met zintuiglijke overprikkeling maar heel beperkt en heb ik het idee dat ik gezichten aardig goed kan lezen.

Wat ik vreemd vind van de dwanghandelingen die ik naar aanleiding van jouw vraag heb opgesomd is dat ik daar vroeger nooit last van had. Het is eigenlijk pas begonnen nadat ik ging studeren en werken. Dat vind ik juist kenmerkend voor OCS en niet voor ASS. Kijk ik weer vanuit ASS perspectief dan zou je het echter ook kunnen verklaren vanuit de toegenomen stress vanuit de omgeving. Tijdens studie en werk wordt er immers meer zelfstandigheid gevraagd dan op school. Dat is ook iets wat denk ik strookt met dat de dwanghandelingen bij mij toenemen als ik mij gestrest voel. Daar staat tegenover dat het ordenen van objecten en schoonmaken juist weer typisch OCS dingen zijn, maar ik heb wel weer het idee dat het bij mij niet voort komt uit angst. Het beeld is bij mij dus ambigue, al denk ik dat de ASS wel redelijk zeker is.

quote:

Wat ik vanuit OCPS herken is mijn perfectionisme, mijn vaak kritische houding en het niet kunnen delegeren van taken. Ik kan mijzelf echt uitputten met mijn perfectionisme, dan heb ik twee dagen nodig om te herstellen. Enerzijds werkt een geslaagd resultaat van mijn perfectionisme echt verslavend. Het geeft een euforisch gevoel als ik een taak, werkstuk of verslag tot in de puntjes perfect heb. Anderzijds kan ik kritisch zijn als het niet tot in de puntjes perfect is. Andere mensen zijn dan al ruim tevreden, ik som doorgaans nog wat verbeterpunten op. Het is ook een reden dat ik taken doorgaans slecht kan delegeren. Er zijn maar weinig mensen die aan mijn standaarden kunnen voldoen, en dan doe ik het liever zelf.

Wat overigens ook nog kan is dat er sprake is van comorbiditeit. ASS hoeft OCS en/of OCPS niet uit te sluiten. Sterker nog, het blijkt er vaak juist vaak samenhang mee te vertonen. Mensen met ASS hebben bovengemiddeld vaak last van OCS en/of OCPS. Ik vraag mij wel af in hoeverre het onderscheid nou echt relevant is voor een behandeling (dat was ook de reden dat ik met mijn klachten eerst naar een particuliere coach ben gestapt en niet naar een GGz-instelling). Vanuit klinisch perspectief snap ik dat men daar nieuwsgierig naar is, maar omdat fysiek meetbare criteria ontbreken is het denk ik soms lastig om onderscheid te maken.

Sorry voor de enorme lap tekst, de rust van de nachtelijke uren geeft mij nog wel eens inspiratie.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 10:40 schreef Tele6 het volgende:
Ik heb vooral veel rituelen als ik naar buiten ga. Dan moet ik op een bepaalde manier ergens heen wandelen. Ik denk goed na als ik voor de eerste keer ergens heenga, want de tweede keer moet het op dezelfde manier als de vorige keer. Ik kan het ook wel anders, maar dat kost heel veel moeite en het maakt me onrustig. Fietsroutes staan ook redelijk vast. Je kunt me wel overtuigen om een andere weg te nemen dan wat ik altijd doe, maar ik word er wederom onrustig en onzeker van. Kan deels in m'n opvoeding zitten, want mijn moeder is ook heel specifiek in de routes die ze loopt of fietst (denk deels trauma door aanrijdingen). Soms moet ik om ergens heen te gaan eerst naar huis fietsen en dan pas naar het andere ding toe, terwijl dat veel verder is.

quote:

Ik heb veel moeite met douchen. Ik kan het alleen zelf als het op een specifieke manier gaat en op mijn eigen plek (een douche waar ik gewend aan ben). Ik was mijn haar, dan was ik mijzelf met een washandje in een specifieke volgorde en sommige delen met zeep en sommige zonder, daarna spoel ik de zeep af, wring het washandje op een specifieke manier uit, dan doe ik de kraan uit en pak mijn handdoek. Ik gebruik een ruwe handdoek en droog mezelf in een specifieke volgorde af. Die volgorde is al zo lang ik weet hetzelfde en ik moet hem eigenlijk veranderen, want ik heb tegenwoordig een ander lijf dan toen ik klein was, en nu droog ik mezelf rond mijn borsten bijvoorbeeld niet fatsoenlijk af

quote:

Ik ben ontzettend precies met stofzuigen. Ik kan het zo opnieuw doen als ik een stukje ben vergeten en er zijn allerlei dingen waar ik op moet letten met stofzuigen.

quote:

[..]

Sorteren heb ik ook, maar dat heb ik nooit als een dwang/ritueel gezien, meer als een hobby. Ik heb op de middelbare school echt een paar maanden of zo besteed aan het op kleur sorteren van minuscule glazen kraaltjes. Ik bouwde niet met Lego, ik sorteerde het alleen.

quote:

Ja die overstap was naar hè? Ik keek er op zich wel naar uit omdat ik stiknieuwsgierig ben en nieuwe dingen op die manier wel interessant zijn, maar oh, wat was het moeilijk om te beginnen met studeren en wat was ik bang en in de war. En mijn ouders natuurlijk "Maar je was zo enthousiast, waarom ben je nu ineens bang en in de war?" Natuurlijk kun je enthousiast en bang tegelijk zijn

quote:

Daarom heb ik allemaal autistische vrienden. Die vertellen gewoon zelf als ze iets willen vertellen in plaats van dat je wordt geacht ernaar te vragen Geen vage hints enzo, heerlijk.

quote:

Dat is ook waarom ze bij mij twijfelen of het autisme is of dwang: dat de meeste handelingen ontstaan zijn later in m'n leven en dat wijst meer op OCS. Aan de andere kant was mijn opvoeding nogal fucked up en kun je niet echt zeggen dat m'n moeder autistisch gedrag kon herkennen van toen, dus tja, wie weet deed ik het wel maar kan niemand het vertellen. Óf andersom dat m'n rare opvoeding juist de dwanghandelingen heeft versterkt en het toch OCS of OCPS is. Ingewikkeld.

quote:

Het onderscheid tussen autisme en OCS/OCPS voor behandeling is belangrijk, omdat de behandeling van een ontwikkelingsstoornis (je bent ermee geboren) of een persoonlijkheidsstoornis (ermee opgevoed) heel verschillend is. In het eerste geval moet je ermee leren omgaan, in het tweede moet je nieuwe patronen aanleren zodat de oude verdwijnen.

quote:

Bij mij hebben ze nu geconcludeerd dat ik hoe dan ook baat kan hebben bij psycho-educatie voor autisme, omdat ook als ik OCS/OCPS zou hebben, ik een aantal vaardigheden mis zoals realistisch plannen en omgaan met spanning. Dus die vaardigheden ga ik oefenen met een coach en met educatie.

quote:

Ik vind het wel leuk dat je zo uitgebreid antwoordt -- dan schrijf ik lekker net zoiets terug, zonder me druk te maken of het te lang is. Ik vind het leuk om te merken dat jouw manier van doen best wel op de mijne lijkt.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:44 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

In het boek van Annelies Spek staat een soortgelijk voorbeeld. Een man ging verhuizen binnen de stad waar hij al woonde. Maar hij was zo gewend aan de oude fietsroute naar zijn werk, dat hij altijd eerst naar zijn oude huis fietste om vanaf daar de oorspronkelijke fietsroute naar zijn werk te kunnen oppakken. Bij hem kwam dat voort uit de onzekerheid die hij ervoer als hij een andere route fietste. Hij vroeg zich dan af of hij wel de juiste route fietste. Maar kennelijk vormde de extra route tussen zijn nieuwe huis en zijn oude huis dan weer geen probleem.
[..]

Nou heeft denk ik iedereen wel een bepaald ritueel onder de douche, gewoon omdat dat handig en snel werkt. Ik werk bijvoorbeeld altijd van boven naar beneden, om het zo maar te zeggen, zowel bij douchen als afdrogen. En ik heb ook favoriete handdoeken. Maar zo te lezen gaat het bij jou duidelijk een stuk verder, dan wordt het ritueel onpraktisch en werkt het belemmerend.

quote:

Dat herken ik wel. Ik heb sterk het vermoeden dat het bij mij voort komt uit mijn perfectionisme, want ik heb dat ook bij het uitvoeren van veel andere taken. Als ik half werk aflever heb ik het gevoel dat ik nutteloos bezig ben en dan kan ik het net zo goed niet doen vind ik. (Een belangrijke reden waarom ik mij in OCPS herken.)

quote:

Haha, dat is wel een aparte manier om met Lego te spelen. Ik weet ook niet of dwanghandeling wel een juiste term is voor mijn gedrag in dat opzicht, want het is eigenlijk niet zo zeer dwangmatig in de zin van dat ik het moet doen om iets te voorkomen. Ik zie echter wel in dat het niet zo zinvol is om alles perfect te sorteren.

Ik denk zelf dat ik wellicht een soort fascinatie heb voor voorraden. Denk aan net gespiegelde vakken in de supermarkt; een wand met schroeven, bouten en moeren gesorteerd op omvang, DIN-type en materiaalsoort bij de ijzerwarenhandel; of een goed geordende muziekcollectie. Prachtig! Een van de leukste baantjes die ik gehad heb vond ik ook order picken, hoewel dat toch vrij dom werk is. Lekker alleen door zo'n enorm magazijn lopen, en ontdekken welke ordeningssystemen er in dat magazijn zitten. Ik zou best mijn hele leven order picker willen zijn, maar ergens zou ik dat ook stom vinden want ik ben daar veel te slim en nieuwsgierig voor.
[..]

quote:

Wat mij betreft was er gewoon zoiets als VWO 7, 8, 9, 10 en 11 geweest na VWO 1 tot en met 6. Zelfde school, zelfde docenten, zelfde mensen, maar mét nieuwe, interessante leerstof.
[..]

Ik heb helemaal geen vrienden eigenlijk (ik vind dat zo stom om het zo te noemen, maar feitelijk is het wel zo). De mensen waar ik wel eens mee om ga ken ik van diverse internetfora, gericht op verschillende onderwerpen. Gemiddeld spreek ik zo eens in de twee maanden af. Een groot voordeel is dat er altijd gedeelde interesses zijn, waardoor inhoudelijke gespreksstof altijd voor handen is. Ik vind dat ik hierin een reuze prettig systeem heb ontwikkeld.

Er is hier in de stad een spellenwinkel (met bordspellen, niet met computerspellen), die ook af en toe speelavonden organiseert. Daar zou ik nog wel eens naar toe willen omdat ik bordspellen erg leuk vind (en doorgaans is het lastig om die alleen te spelen), maar helaas durf ik dat niet. Ik weet niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken.

quote:

Ik heb een hele stabiele opvoeding gehad, vader werkte, moeder was huisvrouw en verzorgde mij en mijn zus. Ook was er in die tijd nog niet zoveel aandacht voor ASS, dat is volgens mij pas iets wat in de jaren '00 is ontstaan, maar toen was ik al door de hele schoolperiode heen.

Mijn moeder heeft mij overigens wel eens willen laten onderzoeken, met name vanwege mijn moeite met schrijven en beperkte omgang met leeftijdsgenoten. Ook mijn mentor in de lagere klassen van de middelbare school heeft dat een keer aangeraden. Mijn vader zag daar echter helemaal niks in waardoor het er nooit van gekomen is. Nu vind ik dat wel jammer, want het had mij denk ik veel geholpen als ik eerder begeleiding had gekregen.

quote:

Maar waarom zou iemand met ASS bijvoorbeeld geen nieuwe patronen kunnen leren? Als je veel last hebt van ASS en een lage intelligentie hebt snap ik dat dat lastig is. Maar er zijn ook veel mensen met ASS die een normale of hoge intelligentie hebben. Die intelligentie kan je denk ik gebruiken om niet zinvolle patronen te herkennen en in te perken of zinvol te maken.

quote:

Bij mij heeft de GGz-instelling nog steeds niks van zich laten horen. Ze zijn er nog steeds mee bezig aldus de secretaresse. Als het nog veel langer duurt ga ik denk ik weer naar mijn particuliere coach, maar helaas wordt zij niet vergoed door de ziektekostenverzekering. Misschien zou ik eens met mijn ziektekostenverzekeraar contact op kunnen nemen om te kijken of er misschien toch iets mogelijk is want ik heb wel veel voordeel van mijn eigen coach gehad.

quote:

Dat vind ik ook wel leuk ja. Soms denk ik (half gekscherend, half serieus) wel eens dat ik rijp ben voor het gekkenhuis (er zit hier vlakbij een prachtige locatie wat dat betreft ), met name als ik wat somber ben, dus ik vind het leuk om te lezen dat er mensen zijn die met dezelfde kwesties worstelen als ik.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 15:20 schreef Tele6 het volgende:
Het is vooral belemmerend omdat ik alleen in bekende douches kan douchen. Het kost erg veel moeite om op vakantie vaak genoeg onder de douche te gaan. Afgelopen Pasen was ik vier dagen weg, en toen heeft mijn vriend me uiteindelijk maar soort van onder de douche gecommandeerd (als in: pak nu je handdoek, trek nu je kleren uit, hij zette het water aan, ...)

quote:

Ja precies. En als ik half werk doe, dan vallen me de stukjes die niet goed genoeg zijn ook extra erg op. Zoals dat als je slordig stofzuigt, je oog meteen valt op dat ene pluisje dat nog midden op de vloer ligt

quote:

Oh ja, dat is prachtig
Wat ik ook mooi vind (een beetje in dezelfde categorie) zijn dingen die op elkaar lijken, bijvoorbeeld wanneer een groep mensen dezelfde kleding aan heeft of wanneer mensen op dezelfde fietsen rijden. Ik ben dol op de Swapfietsen nu, want m'n halve stad rijdt nu op dezelfde fietsen en in andere steden ook ineens. Ik vind het bijvoorbeeld ook prachtig als er twee auto's met hetzelfde uiterlijk naast elkaar staan geparkeerd of voor een stoplicht. Bij de Batavierenrace allemaal dezelfde busjes.

quote:

Ah, wat jammer dat je niet durft! Misschien kunnen ze je daar bij de Ggz of bij de coach mee helpen, want ik denk dat het enorm mee zou vallen en heel leuk zou kunnen zijn. Zo'n speelavond kan vast superleuk worden.

quote:

Je zou je waarschijnlijk ook prima thuis voelen in mijn vriendengroep, want wij spelen ook veel spellen. Ik heb ze leren kennen door een nationaal evenement voor getalenteerde scholieren. Dat wordt georganiseerd door oud-deelnemers van hetzelfde evenement, en die mensen vormen allemaal een soort grote nerdy vriendengroep met elkaar. De meeste mensen ben ik niet heel close mee, maar ik kan ze wel mijn vrienden noemen. M'n vriend is ook deel van die groep (heb ik ook daar leren kennen) en sinds ik een relatie heb met hem zie ik de rest van de vriendengroep ook wat meer. Daarvoor vooral op een paar spelletjesdagen/feestjes gedurende het jaar.

quote:

Wat was je probleem met schrijven? Het handschrift bedoel je? Want ik heb de indruk dat het je prima lukt om van alles op papier te krijgen

quote:

Hmm, ik denk dat er een aantal dingen zijn die je toch nooit op dezelfde manier als de "neurotypische" mensen kunt doen als je ASS hebt. Je kan ze wel leren, maar dan kosten ze meer moeite.

Een voorbeeld is dat het me heel veel energie kost om met nieuwe mensen gesprekjes te voeren. Ik heb het gevoel dat ik tekort schiet, en ben dus enorm aan het opletten en mijn best aan het doen. Dat kost me bakken met energie en ik vind het helemaal niet leuk.
Dat kan komen omdat ik ASS heb en inderdaad gewoon moeilijk met mensen klets, omdat de signalen niet zo goed doorkomen en als ik niet goed oplet sla ik de plank mis. Ik kan een hoop dingen aanleren om niks van ASS te laten merken als ik met mensen klets, maar dat zal altijd veel energie kosten.
Aan de andere kant kan het ook komen doordat ik sociale angst heb en dus onterecht heel erg gespannen en op mijn hoede ben als ik met mensen klets. Als ik dat afleer, zouden gesprekjes heel ontspannen en simpel kunnen worden.

Volg je dit een beetje? Ik weet niet of ik het zo duidelijk uitleg en of het ergens op slaat

quote:

Oh suffe GGZ-instelling ik hoop dat ze opschieten. Wat jammer dat je coach niet vergoed wordt. Ik heb geen verstand van ziektekostenverzekeringen, maar je zou het altijd kunnen proberen. Misschien ook proberen of er een GGZ-instelling is die meer plek heeft? Ik weet niet waar je woont, maar mijn vriend kon bijvoorbeeld heel snel terecht bij Autisme Kenniscentrum in A.foort, maar niet in Utr.

quote:

DM me ook gerust!
Ik denk ook regelmatig "dit komt echt niet meer in orde met dat hoofd van mij", dus ik snap je gevoel. Goed om te horen inderdaad dat ik niet de enige ben (en dat jij niet de enige bent).

quote:

Op maandag 29 april 2019 23:08 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

[..]

Misschien ben ik gewoon dom.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 3 mei 2019 16:47 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Ik moet er om lachen, maar het is natuurlijk niet fijn dat je dat zo moeilijk af gaat! Hopelijk kan je geholpen worden om wat meer flexibiliteit daarin te ontwikkelen.

Zelf ben ik ook geen fan van een vreemde douche (en keuken, slaapkamer, toilet, etc.). Alles is dan anders ingedeeld waardoor ik mijn systemen van thuis niet meer kan gebruiken. Dat kan met name vooraf nog wel eens wat stress geven. Ik ben dan dagen van te voren al bezig om mij er in mijn gedachten op voor te bereiden dat ik mijn systemen van thuis niet meer kan gebruiken. Ik merk wel dat ik na pakweg vijf keer gebruik te hebben gemaakt van een nieuwe ruimte er aan begin te wennen en nieuwe systemen ga ontwikkelen. Maar ik ben weer blij als ik thuis ben na een aantal dagen weg te zijn geweest.
[..]

Ja, dat ene pluisje! Je blijft er aan denken.
[..]

Ik kwam deze foto laatst tegen :
[ afbeelding ]

Al had er nog wel wat beter gesorteerd kunnen worden, van groot naar klein bijvoorbeeld.
[..]

Wat ik het lastigst vind is het eerste contact. Hoe kan ik mij aanmelden? Hoe kom ik te weten hoeveel mensen er zijn? Wat ga ik zeggen als ik mij voorstel? Vinden ze het wel leuk dat ik mee wil doen? Vinden ze de spellen die ik leuk vind ook leuk? En is mijn speelniveau wel goed genoeg? Ik denk wel dat het heel leuk is, maar de stap zetten lukt niet. Het zou inderdaad fijn zijn als mijn coach en/of de GGz daar een schema van zou kunnen maken.

quote:

Dat heb je goed voor elkaar! Welke spellen spelen jullie zoal? En vind je het niet druk om met zo'n grote groep mensen te spelen?

quote:

Haha, als ik kan typen gaat het prima ja! Maar ik bedoel schrijven op papier, mijn handschrift dus. Mijn moeder was vroeger echt wanhopig over mijn handschrift. Ze kocht allerlei soorten pennen en hulpjes om pennen beter vast te kunnen houden. Ook kreeg ik vaak toetsen terug met de aanmoedigende tekst "Onleesbaar!".

Mijn letters zijn heel wisselend van grootte, soms staan ze andersom of ondersteboven, lijken heel soms heel erg op elkaar en ik gebruik blokletters en aan-elkaar-schrijfletters door elkaar. Tegenwoordig gaat het iets beter doordat ik alles in blokletters ben gaan schrijven, maar de problemen met letters die andersom of ondersteboven staan zijn gebleven. Ook druk ik heel hard op mijn pen (met een enkel vel papier kun je naderhand soms in het tafelblad lezen wat ik geschreven heb ). Dit heeft ook weer tot gevolg dat ik langzaam schrijf. En dat zorgt er weer voor dat er soms halve zinnen missen omdat ik in gedachten al meerdere zin verder ben. Ook krijg ik snel een pijnlijke hand.

Gelukkig zijn er nu toetsenborden. Ik schrijf alleen nog als ik korte aantekeningen maak als ik iets lees.
[..]

Ik vind het goed te volgen hoor. Ik vind dat je een goed punt maakt met je redenatie dat mensen met ASS dingen op een andere manier aangeleerd moeten krijgen en dat het daarom belangrijk is om die diagnose helder te krijgen. Daar had ik nog niet aan gedacht! Ik denk dat dat wel klopt.
[..]

Dat vind ik een goede. Er zijn hier in de buurt van oudsher veel GGz instellingen (omdat het hier een bosrijke omgeving is denk ik), dus als het nog langer gaat duren zou ik eens bij een ander kunnen gaan kijken.
[..]

De DM functie op FOK! is wel heel beperkt voor mensen die lang van stof zijn, ik stuur wel een PM. Ik weet overigens niet of ik perse af wil van mijn chaotische, wispelturige, rechtlijnige en soms bizarre gedachtegangen. Ik ben er inmiddels al zo aan gewend dat ik bang ben mijzelf niet meer te herkennen als dat heel erg gaat veranderen. Ik wil er vooral beter mee leren omgaan en dat mijn omgeving wat meer begrip voor mij krijgt.

quote:

Op vrijdag 3 mei 2019 22:05 schreef Tele6 het volgende:
Je bent wel heel onzeker over jezelf ook Dat helpt natuurlijk niet echt mee. Ik hoop dat je een begeleider vindt die je daarin kan steunen. Ik weet niet of je per se een schema nodig hebt, misschien vooral aanmoediging op de juiste punten.

quote:

Dit soort dingen gaan mij nog best redelijk af. Ik vind het wel eng, maar ik begin gewoon ergens. Mensen in winkels gaan vaak wel, want het is hun werk om je te helpen. Dus ik zou het waarschijnlijk (op een goede dag, dat wel) wel aankunnen om naar die spellenwinkel toe te gaan en aan de persoon achter de toonbank te vragen naar de spellenavond. Diegene weet wel hoe veel mensen er gewoonlijk komen en of je je moet aanmelden en wat er zoal gespeeld wordt. Kans is groot dat je zelf kunt kiezen welke spellen je gaat doen, dus dan kun je samen iets uitzoeken wat je leuk vindt en kunt. Kans is ook dat het een heel gemengd gezelschap is en dat ze niet opkijken van wat awkward types (die lopen er wel meer rond in spellenwinkels, geloof ik )

quote:

We spelen bijvoorbeeld Hanabi, Boonanza, klaverjassen, eenendertigen, Carcassonne, Concept, Code Names (die laatste twee zijn raadspelletjes).
Tussen kerst en oud en nieuw komen we echt met bijna veertig man samen, en dat is wel erg intens, maar we splitsen eigenlijk telkens op in kleinere clubjes en dan is het prima. Voordeel is dat bijna iedereen wel ergens op het autismespectrum zit, dus we gunnen elkaar onze rustmomenten en onze eigen dingetjes.
De andere dingen zijn vaak met minder mensen. Mijn directe vriendengroepje is denk ik maximaal acht man. Met oud en nieuw waren we met zijn zevenen en dat was niet te druk. Ik vind spelletjes spelen altijd veel minder druk dan wanneer je aan het kletsen of zo bent, want bij een spelletje hoef je niet zo na te denken over hoe je je moet gedragen.

quote:

Ik denk dat ik ook PM bedoelde inderdaad DM zou wel een uitdaging zijn.
Ik denk dat dat inderdaad niet de dingen zijn waar je vanaf zou moeten willen. Dat zijn dingen die jou jou maken. Maar ik denk dat dat soort gedachten ook niet verdwijnen. De manier waarop je met ze omgaat misschien wel. Maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat de manier waarop je denkt heel sterk te beïnvloeden is. (beetje wazig, maar okee. Ik bedoel bijvoorbeeld dat ik nog steeds op een rare manier mijn grapjes zal maken, maar me daar niet meer voor zal schamen. Dus de gedachtegang is nog hetzelfde, maar de gedachtegang die erop volgt zal ik afleren. Toch soort van andere paadjes maken door mijn hoofd heen...)

Ik denk dat als je jezelf goed begrijpt, en dat kan laten merken, dat dan je omgeving je ook makkelijker zal begrijpen.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2019 02:45 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Het is dan ook echt dramatisch gesteld met mijn zelfvertrouwen momenteel. Ik lig de afgelopen week zelfs bijna de hele dag op bed, zo enorm waardeloos voel ik mij.

Sinds mijn masterscriptie 7 jaar terug de mist in is gegaan en ik niet meer werk bij de universiteit is het eigenlijk permanent bergafwaarts gegaan met mijn zelfvertrouwen. Mijn vader is 5 jaar terug overleden na een naar ziekbed. Een stage die ik 2 jaar terug heb gedaan is mislukt doordat ik enorme paniekaanvallen kreeg in het weekend. Het werk dat ik verleden jaar deed bij een huiswerkinstituut is op ontslag uitgelopen omdat ik als gevolg van een bedrijfsovername ruzie kreeg met mijn leidinggevende. En nu gaat het ook al mis met de GGz en zie ik als een berg op tegen het leer-werktraject dat in september start.

Wat ik persoonlijk nog het aller ergste vind is dat ik de laatste jaren, en zeker de laatste tijd, geen plezier meer kan vinden in de interesses die ik altijd heb gehad en de hobbyprojecten waar ik altijd mee bezig was. En ondertussen worden mijn moeder en zus boos op mij omdat ze vinden dat ik niet goed bezig ben. En ze hebben nog gelijk ook vind ik, maar ik weet echt niet meer hoe ik de problemen op moet lossen. Ik durf echter ook niet weg te gaan uit de omgeving van mijn moeder en zus omdat ik serieus bang ben dan dakloos te worden of dat ik mijzelf iets aan doe. Zij zijn de enige twee personen die nog een beetje zicht op mij hebben.

Sorry dat ik dit allemaal opschrijf, maar ik word momenteel helemaal gek van mijzelf. Schrijven geeft nu tenminste nog wat verlichting. Ik schrik er eigenlijk van wat ik nu allemaal opschrijf, de situatie is ernstiger dan ik zelf overzie denk ik. Ik vind het ook heel erg moeilijk andere mensen met mijn problemen te belasten. Er zijn nog zoveel lieve mensen die om mijn geven, maar ik kan niet met deze mensen over mijn gevoel praten. Zelfs met mijn eigen coach heb ik nooit alles kunnen bespreken omdat ik dan volledig blokkeer.

quote:

5 jaar geleden had ik er ook nog zo over gedacht. Nu zie ik er als een berg tegenop, ook al zegt mijn verstand dat het mij juist nu veel zou kunnen brengen om vaker onder de mensen te komen.

quote:

Leuk hoor! Carcassonne en Code Names, dat vind ik heel erg leuke spellen. Spelen jullie dan ook toernooitjes?

quote:

Ik weet nu eigenlijk niet meer wat ik hierop moet schrijven. Er razen zoveel gedachten door mijn hoofd. Maar ik vind het hele zinnige woorden. Het is niet omdat mijn antwoorden nu wat summier zijn, dat ik je antwoorden niet waardeer.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2019 09:26 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Allereerst: je hoeft geen sorry te zeggen dat je dit allemaal opschrijft. Ik ben trots dat je het durft op te schrijven!

Ik denk dat het een heel goede stap van je is om nu hulp te zoeken. Dat had je al veel eerder mogen doen, maar dat is achteraf gezegd

quote:

Bijna alle mensen die ik ken die ergens op het autismespectrum zitten, liepen enorm vast op hun scriptie trouwens. Ik ken iemand die uiteindelijk 10 jaar gestudeerd heeft, een ander die een half jaar op bed heeft gelegen tijdens zijn masterscriptie, en mijn vriend is nu gestrand in zijn bachelorscriptie... Ik ben nu ook tegen een gigantische muur opgelopen tijdens mijn masterscriptie. Het zijn nare dingen, want je moet ineens veel zelfstandiger dingen doen en het is veel minder duidelijk wat je dan moet doen, en het is helemaal niet duidelijk hoe veel hulp je mag verwachten en van wie.

quote:

Schrijven is ook een prima manier om te laten weten wat er met je aan de hand is. Je kunt dit verhaal printen en meenemen naar de mensen die je kunnen helpen. Ik heb woensdag een afspraak waar ik enorm tegenop zie, en dan schrijf ik ook van tevoren op wat ik moet zeggen en als ik blokkeer zal ik dat aan die psychiater laten lezen.

Zou het je lukken om je moeder en zus deze post te laten lezen? Ik denk dat ze dan een stuk beter begrijpen waar je mee worstelt

quote:

Neem het jezelf niet te veel kwalijk dat je er zo tegenop kijkt. Dat mag nu. Er zijn grotere dingen die je in de weg zitten dan het niet zo veel meer onder de mensen komen, en dat betekent dat je het onder de mensen komen best even mag laten zitten om die grotere dingen op te lossen. Zo kijk ik nu in ieder geval tegen veel dingen aan. Ik ben gestopt om me schuldig te voelen omdat ik nauwelijks meer naar mijn familie ga, omdat naar hen gaan geen oplossing is voor hoe ik me nu voel en ik moet me eerst beter voelen om op een prettige manier met familie te kunnen zijn.

quote:

[..]

Lastig hè, als je hoofd zo vol zit met gedachten. Ik ken het. Het is niet erg. Ik weet vaak ook niet goed wat ik moet schrijven -- er zullen ook dingen van jou zijn waar ik heel summier op reageer. Als ik iets echt oversla, kunnen we het er altijd later weer over hebben

quote:

Op zaterdag 4 mei 2019 14:53 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Dat heeft te maken met dat ik heel streng en hard voor mijzelf ben. Ik weet niet waar dat vandaan komt, maar het vormt altijd een groot probleem bij het zoeken van hulp. Ik zoek pas hulp als het echt niet meer anders kan en de problemen al enorm zijn.

quote:

Hmmm, dat heb ik nooit geweten, dat zoveel mensen met autisme vastlopen in een scriptie. Ik wist uberhaupt niet eens dat ik autisme had, maar dat verklaard wel waarom het een en ander zo gelopen is. Ik hoop dat jij en je vriend jullie scripties wél goed weten af te ronden.

quote:

Het is een goed idee, maar ik zie daar erg tegenop. De band met hen is te sterk en heeft teveel historie. Ik bedoel daarmee dat er de afgelopen jaren vrijwel ieder half jaar wel een moment was waarop mijn moeder en zus mijn problemen met het vinden van werk en zelfstandig wonen aangekaart hebben. Ik heb het idee dat professionele hulpverlening mij nu beter kan helpen omdat ik geen relatiebagage met hen heb en omdat zij geheimhoudingsplicht hebben.

quote:

Wat ik zo raar vind is dat het zo grillig is. Vannacht was ik zeer somber. Nu ben ik een uurtje wakker en voel ik mij weer veel sterker. Ook mede omdat het nu mijn favoriete weertype is (koud, veel wind en buien afgewisseld met felle zonneschijn). Het weer heeft altijd grote invloed op mijn gemoedstoestand. Echter, over een paar uur of een paar dagen kan ik weer moedeloos en somber zijn. Ook kleine dingen, die op zich helemaal niet op mij slaan (denk aan een kamerplant die doodgegaan is bijvoorbeeld), kunnen weer een aanleiding vormen voor somber en uitzichtloze gedachten. Nadat ik geslapen heb knapt mijn gemoedstoestand dan vaak weer op. Die onvoorspelbaarheid vind ik een lastig gegeven. Ik herinner mij dat ik dit als kind ook al had, dus eigenlijk heb ik dat altijd al gehad.
[..]

Ja, dat is waar!

quote:

Op zondag 5 mei 2019 10:09 schreef Tele6 het volgende:
@:ParelDuiker
Ik heb een mooi plaatje voor je opgezocht. Het heet The art of clean-up:
[ afbeelding ]

quote:

Op zondag 5 mei 2019 10:25 schreef Tele6 het volgende:
Dat heb ik ook, en ik ben aan het proberen om dat af te leren. Het grootste deel van de tijd bij mijn psycholoog besteed ik aan het maken van lijstjes met "als ... gebeurt, mag ik hulp vragen". (Komt erop neer: ik mag eigenlijk praktisch altijd hulp vragen. Vaak heb ik niet eens echt hulp nodig, maar gewoon iemand om tegenaan te praten, en dat is ook goed! Ik denk dat het bij mij deels in mijn karakter zit en deels door mijn opvoeding komt. Maar hoe dan ook is het mogelijk om te leren er beter mee om te gaan. Jij leert dat ook nog wel

quote:

Ik kan niet voor mijn vriend spreken, maar van mezelf denk ik dat het wel in orde komt met die scriptie. Ik ben echt al bijna bijna klaar: ik moet alleen nog wat taalfouten eruit halen (ik weet welke: ik heb feedback gehad) en dan kan ik het verslag inleveren. Dat is eng (is het goed genoeg? dat weet je nooit), maar ik denk dat ik mezelf wel een schop onder de kont kan geven en het doen.

quote:

Dan wacht je daarmee tot je hulp hebt Je behandelaar kan je dan helpen met hoe je het het beste met je moeder en zus kunt bespreken. Ik denk wel dat het belangrijk is dat ze uiteindelijk weten wat er in je omgaat. Je zegt zelf dat je pas heel erg laat hulp vraagt en het zelf wilt oplossen -- ik kan me voorstellen dat je zus en moeder niet genoeg informatie hebben en daarom moeilijk doen. Dat ze je beter met rust kunnen laten als ze weten wat er aan de hand is en dat je ermee aan de slag gaat. Maar ik weet natuurlijk niet hoe ze zijn, dus ik kan ernaast zitten.

quote:

Ik denk dat de meeste mensen dat hebben, en dat de meeste mensen het minder ingewikkeld vinden om ermee om te gaan. Ik vind het ook heel lastig om te begrijpen dat mijn emoties heel erg kunnen fluctueren. Toen ik in de puberteit was, was dat nog erger, en dat was al helemaal ingewikkeld. Toen loste ik het op door maar gewoon alles te bedekken onder een laag kwaadheid, want ik wist niet wat ik aanmoest met verdriet of angst. Nu wil en kan ik niet meer zo kwaad zijn, en moet ik iets met verdriet of angst die ineens op komen zetten met een voor mij onduidelijke reden. [..]

quote:

[..] Er zitten wel wat patronen in: net zoals jij ben ik 's ochtends beter en 's nachts voel ik me het rotst. Als ik moe ben, word ik eerder overweldigd door verdriet of angst. Als ik samen ben met mensen die ik vertrouw, zijn de angst en verdriet minder sterk. [..]

quote:

[..] Ik ben met mijn psycholoog aan het oefenen om kleine dingen die "mis gaan" niet meer te zien als een falen van mijn kant. Ik heb een hele tijd geen plantjes durven kweken, ondanks dat ik daar heel veel van houd, omdat ik het niet kon aanzien als het niet zo goed met ze ging, en dat gebeurt gewoon soms. Nu weet ik dat het niet mijn schuld is, dat ik het gewoon opnieuw kan proberen, en dat niemand het me kwalijk neemt of teleurgesteld in me is. Zo voelt het nog niet, maar rationeel is het nu wel op orde.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 23:07 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Ik heb geen idee. Maar ik denk dat dat een kwestie van proberen is. Koop gehoorbescherming met demping van een gemiddeld niveau, daarna kun je altijd nog een model met lichtere of sterkere demping kopen.
[..]

Ik heb wel ervaring met koptelefoons. Wat naar mijn mening van belang is is de klemkracht op je hoofd en de verstelbaarheid. De klemkracht moet goed zijn maar zeker niet te hoog omdat je oren andere zeer gaan doen na verloop van tijd. De verstelbaarheid is belang omdat goed gepositioneerde oorschelpen geluid beter isoleren. Ik heb bij koptelefoon verder nooit gemerkt dat een opvouwbaar model minder is dan een niet opvouwbaar model, ik denk niet dat het wat uit maakt.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 08:25 schreef Nijna het volgende:

[..]

Oordopjes op maat gemaakt misschien nog een optie? Dan zie je er niet uit als een bouwvakker... en ze zitten wel comfortabeler dan die universele dingen. Volgens mij ook in verschillende waarden verkrijgbaar.
Ik weet niet hoeveel db ik heb, ik hoor nog wel dingen, kan bv best een gesprek voeren, maar het is allemaal wat gedempt.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 21:23 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Klinkt als een goede aanpak. Vind je het niet lastig dat je de controle verliest als je hulp vraagt? Dat is iets wat mij er vaak van weerhoudt om hulp te vragen. Wat betreft praktische problemen, bijvoorbeeld een wiskundig vraagstuk, vind ik het vaak ook gewoon fijn om door te worstelen totdat ik een oplossing gevonden heb. Ik leer daar zo enorm veel van.

quote:

Oh, dan ben je al een heel stuk verder dan ik ooit gekomen ben. Ik had een prachtig databestand, zelf gebouwd op basis van eigen veldonderzoek. De wiskundige en statistische analysemethoden uitgewerkt. En alle analyses uitgevoerd. Maar een voor mijzelf acceptabel verhaal op papier krijgen lukte steeds niet. Dat kwam denk ik deels ook omdat het in Engels moest, terwijl ik mijn bachelorscriptie nog in het Nederlands mocht schrijven. En talen zijn niet mijn sterke kant.
[..]

Deze vetgemaakte zin is helemaal waar! Door mijn verhaal eerst aan een professionele hulpverlener te vertellen kan ik alvast oefenen en hoop ik dat het mij vervolgens ook makkelijker af gaat om tegen mijn moeder en zus hetzelfde verhaal te vertellen. Ik hoef dan immers alleen maar hetzelfde verhaal te vertellen in plaats van het verhaal nog te bedenken.
[..]

Ik heb daar een theorie over. Ik heb denk ik helemaal nooit een puberteit gehad zoals mensen zonder ASS dat wel hebben. Wel in fysiologische zin natuurlijk, maar niet in psychologische zin. Tijdens het ASS-diagnosetraject vertelde mijn moeder dat ook, dus dat is niet alleen mijn eigen observatie.

Een psychiater waar ik pakweg vijf jaar terug twee keer ben geweest vertelde dat vermoedelijk de hersenen bij mensen met ASS zich heel anders ontwikkelen dan bij mensen zonder ASS. Bij mensen met ASS ontwikkelen de hersenen zich nog tot hun veertigste, terwijl dat bij mensen zonder ASS al rond hun vijfentwintigste al helemaal afgerond is. Dat strookt ook met mijn gevoel dat ik altijd 10 tot 15 jaar achterloop op andere mensen. Dus wellicht dat mensen met ASS juist heel lang in hun puberteit zitten en dat daar ook de wispelturige gedachtegangen mee samenhangen. Om maar eens een hypothese op te werpen.

quote:

Ik ben juist echt een avond/nachtmens hoor. Ik vind de rust van de avond en de nacht erg prettig. Er zijn minder mensen op straat, er is minder verkeerslawaai en het licht is 's avonds meer gedempt. 's Ochtends vind ik het licht vaak te fel (tenzij het bewolkt is of zelfs regent, drie keer raden wat mijn favoriete weer is 's ochtends ) en het verkeerslawaai veel te luid. Vaak voel ik mij 's avonds en 's nachts het sterkst, maar ook dan kan de somberheid zomaar intreden. Wat betreft het samenzijn met anderen kan ik ook dan naar aanleiding van iets kleins zomaar somber worden. Ik weet dat doorgaans wel goed te verbergen en ik hou het voor mij tot ik weer alleen ben.

quote:

Geef jij je planten ook namen? En begroet je ze? Knap in ieder geval dat je rationeel al zover bent dat is al een mooie stap vooruit.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 03:22 schreef Michie_ het volgende:
Lange geleden dat ik hier gepost heb. Zowel geestelijk als fysiek ging het niet goed.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 03:22 schreef Michie_ het volgende:
Lange geleden dat ik hier gepost heb. Zowel geestelijk als fysiek ging het niet goed.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 16:26 schreef Tele6 het volgende:
[..] Maar er zijn dingen in je leven waar je niet doorheen geworsteld komt, en dan mag iemand je wel een duwtje geven. En eerlijk gezegd is het niet echt dat m'n psycholoog me dingen voorzegt -- het is heel erg hard werken voor mij.

quote:

[..] Nee, maar ik ken ze wel heel goed. Ik weet bijvoorbeeld precies van al mijn planten en die van mijn ouders welke plant een stekje is van welke, en van wie we ze hebben gekregen, en van die ene keer dat mijn broertje alle blaadjes van mijn plant af plukte en dat de plant het alsnog overleefd heeft
Jij wel?

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 22:53 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Kerel die ik ken die ook autisme heeft is sinds 1987 niet naar de tandarts geweest.

Moet er niet aan denken.

quote:

Op zondag 12 mei 2019 22:07 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Dat is wel heel lang geleden. Ben zelf ook al jaren niet naar de tandarts geweest vanwege tandartsangst en ook een beetje vanwege de kosten. En tegen het trekken van mijn verstandskiezen zie ik al helemaal op.

quote:

Op woensdag 14 augustus 2019 12:16 schreef bloempjuh het volgende:
mirtazapine

quote:

Op woensdag 14 augustus 2019 12:50 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Als het 'draagbaar' is zou ik het eventjes aankijken. Meestal wordt het na een tijdje minder met bijwerkingen. Aanpassen van de dosering kan ook nog (bij voorkeur in overleg met de voorschrijvende arts ).

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 18:53 schreef Meridiaan het volgende:
Kick. Ik ben maar weer eens moed aan het verzamelen om naar een autismemeeting te gaan. Ik denk er ook over om naar het NVA-congres te gaan volgende maand.

Ondanks dat ik gerust mensen om mij heen heb in het dagelijks leven, is dat gevoel van niet aan kunnen sluiten en eenzaamheid verrekte overheersend.

Hoe is het met iedereen?

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 19:03 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Lees ik het goed eb kost dat 175 euro aan entree?

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 19:03 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Lees ik het goed eb kost dat 175 euro aan entree?

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 19:07 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Dat lees jij goed. Absurd hoge prijs.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 19:08 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Dat is idd wel een 'beetje' te hoog om te zeggen:"Kom, ik ga eens kijken!" ja.

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 19:14 schreef bloempjuh het volgende:
X
[..]

Zeker ook omdat ik na een uurtje workshop twee uur moet bijkomen. Dan wordt het wel een heel duur uurtje.
Voor 175 euro kun je bijna een Lowlandsticket voor drie dagen (210 euro) kopen!

quote:

Op woensdag 23 oktober 2019 18:53 schreef Meridiaan het volgende:
Kick. Ik ben maar weer eens moed aan het verzamelen om naar een autismemeeting te gaan. Ik denk er ook over om naar het NVA-congres te gaan volgende maand.

Ondanks dat ik gerust mensen om mij heen heb in het dagelijks leven, is dat gevoel van niet aan kunnen sluiten en eenzaamheid verrekte overheersend.

Hoe is het met iedereen?

quote:

Op zaterdag 23 november 2019 18:44 schreef naatje_1 het volgende:
Vuilnisman vindt brief aan Sint: 'Zou graag hebben dat je autisme wegtovert'

@:heywoodu misschien ook leuk voor FP?

quote:

Op zaterdag 23 november 2019 18:49 schreef heywoodu het volgende:

[..]



Die vuilnisman gaat zeker gelijk uitleggen dat de Sint niet bestaat, autist dat het is.

quote:

Op zaterdag 23 november 2019 18:55 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Hé, wat zeg je me nou Wie komt er dan alle jaren, weer uit Spanje gevaren

quote:

Op zaterdag 7 december 2019 15:33 schreef Kokoswater het volgende:
Hallo, ik ben een man van 28 met Asperger. Pas sinds mijn 20e ben ik mezelf echt aan het ontdekken en inmiddels ben ik zo sociaal dat mensen mij nooit zouden aanzien als iemand met autisme.

Wat niet betekent dat ik er geen last van heb. Ik heb een enorme achterstand met vrouwen. Ooit leren zoenen met behulp van een prostituee, dus die handeling opzich is niet eng meer voor me.

Ik ben nog een jaar student wat betekent dat ik tot september bij een studentenvereniging zit (niks groots, kleine hobbyvereniging voor studenten). Nu zijn er twee meisjes waarvan ik twijfel of ze me leuk vinden. Een meisje ken ik echt nog maar net maar blijf ik de komende weken wel wekelijks zien. Zij begon tegen me te praten bij een borrel en was opeens heel open en stond wel dicht tegen me aan, kon wel met haar lachen.

Nu moet ik altijd op volle toeren draaien tijdens zulke gesprekken, alles gaat niet zo vlot als normale personen. Mijn probleem is dat zulke situaties me angstig maken. Ik heb geen ervaring met vrouwen. Vind ze me echt leuk? Wat moet ik doen? Wanneer kan ik haar aanraken? En wat daarna? Dit is allemaal zo nieuw voor me en hierdoor slaat mijn hart behoorlijk op hol waardoor ik tot niks kom.

Wat moet ik doen? Hoe lossen jullie dit op? Grootste probleem is dus de angst, ik kan niet ontspannen en mezelf zijn als dit gebeurt.

quote:

Op zaterdag 7 december 2019 16:54 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Ik heb zelf ook veel moeite op dit vlak, dus weet niet of mijn antwoord veel gaat helpen, maar ik leg vrij snel op tafel dat ik autisme heb. Als het echt iemand is die ik leuk vind en er is de kans dat het wederzijds is, dan is autisme gewoon een onderdeel van mijn persoonlijkheid waar die ander ook mee te maken zal krijgen.

Of ze je echt leuk vindt, daar kom je alleen maar achter op het moment dat je haar een keer op de koffie vraagt ofzo. Qua fysieke aanrakingen heb ik echt geen flauw idee, ik doe maar wat maar laat meestal de ander op dat vlak het initiatief nemen (dat werkt niet per se in mijn voordeel volgens mij).

quote:

Op vrijdag 3 januari 2020 22:16 schreef lunko1979 het volgende:
Goed, ik heb in een eerder topic al aangegeven dat ik struggle met een stiefzoon die PDDNOS heeft.

Hij is net 18, en weigert baantjes omdat hij niks 'leuk' vindt. Hij krijgt dan ook geld van zijn vader die hem in sigaretten voorziet. Iets wat ik totaal geschift vind overigens.

Na enige "akkefietjes" met dreigende situaties, schelden met enge ziektes icm een oud beroep (naar zijn moeder) in een gezin waar nog 2 kinderen van onder de 10 rondlopen. En het naar beneden gooien van zware spullen terwijl er iemand op de trap loopt. En dus het bewust in gevaar brengen van in dit geval zijn moeder.

Doodwensen van het gehele overige gezin, en het 2 jaar op rij niet halen van zijn school, en nu op een bedenkelijk niveau (1), terwijl dat 2 niveaus lager is dan hij daadwerkelijk aankan.

De crisishulp wordt ingeroepen, waar hoe bewonderingswaardig na bijna 5 weken eindelijk gaat aanvangen.

Wordt zoonlief omdat hij zich verveelde(geen baan dus/ kijkt wel 60 uur Netflix per maand), vanwege kerst een PS4 cadeau gedaan. Vervolgens is hij enkele dagen later jarig, krijgt hij zijn rijbewijs. En geeft zijn moeder hem een tatoeage.

Ik ben echt flabbergasted, we verfoeien zijn vader al heel lang dat hij hem altijd maar van alles geeft, en nu gaat zijn moeder, na zijn totale debiele wangedrag, dezelfde streken uithalen.

Ik begrijp hier echt niks van, sigaretten aan je kinderen geven, een tattoo voor zijn 18de verjaardag. Waarom zetten we hem niet bij de hoeren af?

Ben ik nou gek of zijn hun het?

quote:

Op dinsdag 17 maart 2020 23:03 schreef kuolema het volgende:

Dit is ook weer een moment waarop ik mezelf afvraag waarom ik al deze niet-noodzakelijke activiteiten moet doen van mezelf, terwijl het me zoveel stress oplevert dat ik enorm opgelucht ben dat het niet doorgaat ondanks het feit dat het mijn routine compleet door de war gooit.
Mezelf wel of niet dwingen om activiteiten te doen blijft een dilemma.

Vinden jullie het ook zo moeilijk om te bepalen wat goed voor je is? Hoe je weet of je iets juist wel moet doen omdat je anders alles gaat vermijden en daardoor ook potentieel leuke ervaringen misloopt, of juist niet omdat het veel stress oplevert?

quote:

Op dinsdag 17 maart 2020 23:03 schreef kuolema het volgende:
Ik ben op dit moment opgenomen maar vind het juist een geruststelling dat er ineens veel minder 'verplichtingen' zullen zijn als ik weer thuis ben. Als intrinsiek kluizenaar ben ik opgelucht dat ik straks thuis door kan gaan met mezelf isoleren zonder dat ik me schuldig hoef te voelen over het missen van vaste afspraken en afwijzen van mensen die contact willen.
Dagbesteding, koorrepetities- en optredens, sport, sociale afspraken zijn allemaal van de baan. Wat mij betreft mogen die maatregelen nog wel wat langer duren . Voordat deze maatregelen er waren maakte ik me druk om de chaos thuis en hoe alles meteen weer overweldigend zou zijn als ik met ontslag zou gaan, omdat ik heb gemerkt dat ik tijdens deze opname over het algemeen wel tot rust ben gekomen door het wegvallen van veel dagelijkse stressoren. Thuis heb ik wel nog steeds het probleem dat ik samenwoon met mensen waarvan alleen al het idee van hun nabijheid ergernis opwekt.

Dit is ook weer een moment waarop ik mezelf afvraag waarom ik al deze niet-noodzakelijke activiteiten moet doen van mezelf, terwijl het me zoveel stress oplevert dat ik enorm opgelucht ben dat het niet doorgaat ondanks het feit dat het mijn routine compleet door de war gooit.
Mezelf wel of niet dwingen om activiteiten te doen blijft een dilemma.

Vinden jullie het ook zo moeilijk om te bepalen wat goed voor je is? Hoe je weet of je iets juist wel moet doen omdat je anders alles gaat vermijden en daardoor ook potentieel leuke ervaringen misloopt, of juist niet omdat het veel stress oplevert?

quote:

Op zaterdag 30 mei 2020 15:16 schreef Eightyone het volgende:
Een vraagje over ouderen en eventueel autisme.

Een oudere in de omgeving (een jaar of 70, al een paar decennia weduwnaar, zo'n 10 jaar gepensioneerd, ik ken hem ook al heel lang) zie ik verstarren. Hele verhalen kunnen verteld worden over de bloemen in zijn tuin, de vissen in zijn vijver, enzovoort. Dat neemt steeds meer toe. Ondertussen moet het in zijn wereld vooral gaan zoals híj dat wil, en wordt een bepaalde manier om iets op te lossen ook aan zijn inmiddels ruim volwassen zoon opgedrongen. Heeft de zoon daar heel andere ideeën over, dan kan een nogal verongelijkste reactie volgen in de trant van 'ik zeg al niks meer, jij doet maar wat je zelf wil. Je luistert toch niet naar me. Reken niet meer op mijn hulp.' Of 'reken er maar op dat ik veel slimmer bent dan jij denkt.'

Een zelfde soort reactie kan volgen bij discussies over politiek/stemgedrag. Er is maar één goede route.

Is dit standaard verstarring die bij ouderen past? Of moet ik hier meer achter zoeken, zoals een eventuele autistische stoornis, die zich jaren na pensionering opeens openbaart door een semi-kluizenaarsbestaan? Vroeger was er nog input van collega's. En door in een groot gezin opgevoed te zijn, zijn mogelijk op jonge leeftijd vaardigheden aangeleerd, die eventueel autisme wegmoffelden. Nu is het wereldje heel klein.

Een gesprek wordt iig weleens wat lastig.

quote:

Op maandag 3 augustus 2020 13:20 schreef 01100101 het volgende:
Iemand hier ook Love on te Spectrum gezien ? Dat was aardig teleurstellend. Ik vond dat er nogal een behoorlijk cliché beeld werd neergezet van de autist die helemaal opgaat in zijn eigen wereldje/obsessies en het gedateerde woordgebruik van sommige mensen in de serie. Daarnaast hadden ze bijna allemaal stereotype interesses zoals anime, treintjes en games. Geen wonder dat mensen dat rainmenbeeld blijven houden.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2020 16:29 schreef Sneakie het volgende:
Na een tijdje rondkijken ook maar besloten om een post de maken.

Sinds de diagnose (ASS/ADHD) van mijn zoontje is bij mijzelf ook het balletje gaan rollen. Hierdoor heb ik op 32 jarige leeftijd (nu bijna 35) de diagnose ASS gekregen. Uiteraard heb ik altijd 'gemerkt' dat ik buiten de boot viel en 'anders' was. Altijd heb ik mijzelf goed kunnen redden (zelfstandigheid, hoog opgeleid, redelijk sociaal leven) tot nu.

Ik werk nu bijna 4 jaar fulltime als software engineer en ben 5 jaar geleden vader geworden van een tweeling. Het afgelopen jaar is er ontzettend veel gebeurd. Mijn vrouw met bipolaire stoornis maakte een behoorlijke manische episode door (waardoor ze voor de derde keer in onze relatie een affaire had) , kort daarna mijn zoontje 2 weken in het ziekenhuis met een heftige longontsteking rond de kerst, 2 maanden later een verhuizing..

Dit terwijl het op het werk ook behoorlijk aanpoten is en zaken gigantisch ad-hoc en ongestructureerd gepland worden. Uiteindelijk heeft deze opeenstapeling ervoor gezorgd dat ik helemaal op ben en voor een gedeelte thuis zit.

En ik kan je vertellen dat dat zwaar weegt. Zeker omdat ik altijd sterk ben gebleven en mij altijd wel door tegenslagen heen heb kunnen slaan. Momenteel kan ik erg weinig verdragen en heb ik bij het minste geringste het gevoel dat ik op ontploffen sta (vooral hard geluid, drukke kinderen, onverwachte gebeurtenissen). Gelukkig heb ik wel sinds kort weer een therapeut maar het voelt nog niet alsof het beter gaat .

Ik weet niet of er mensen zijn met een soortgelijke ervaring maar graag wilde ik mijn verhaal delen en wellicht zijn er mensen die tips hebben?

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2020 08:32 schreef Nijna het volgende:

[..]

Grappig dat je erover begint, ik heb gisteren zitten kijken, bijna af.
Ik ben het helemaal met je eens. Ze hebben weer de mensen uitgekozen waar het autisme vrij uitgesproken is.
Niks mis mee, maar houdt wel het beeld in stand dat mensen toch al hebben van ass na rainman.
En dan laten ze al die mensen daten met mensen met ass...
Ik snap wel dat je iets wilt laten zien en hier is het ass wel zichtbaar, vrij duidelijk.
Ik vind dat de nadruk wel erg ligt op de beperkingen zeg maar.

Misschien is het minder interessant om er een documentaire over te maken als het minder zichtbaar is.
Ik zou het interessant vinden als ze zouden kunnen laten zien hoe het er dan van binnen uitziet, een beetje als die korte film: mind my mind. Daar zouden ze wel een serie van mogen maken .

quote:

Op woensdag 5 augustus 2020 20:29 schreef Nijna het volgende:

[..]

Allereerst welkom!
Een heleboel gebeurd zo het afgelopen jaar. Niet heel vreemd dat je op bent. En dan lijkt het me niet zo vreemd dat je weinig kan hebben.
Ik herken het wel, dat weinig kunnen hebben.
Echt tips heb ik niet nog, ik ben met mijn therapeut bezig om een signaleringsplan te maken en nu is het zaak om te herkennen waar ik zit en dan is vast de volgende stap om daar ook naar te handelen...

Ik merk dat ik vrij weinig reserve heb, ik ben fulltime moeder, gelukkig zijn de kinderen intussen wel wat groter (de jongste is 11), maar ik vind het een hele klus.

Misschien moet je ook niet te snel willen... je schrijft dat je sinds kort een therapeut hebt, je kan niet verwachten dat die even hupsakee alles oplost. Dat zal tijd kosten, net zoals je niet ineens op was, maar dat geleidelijk is gegaan...
Is je vrouw weer stabiel(er) inmiddels?

Misschien kan je kijken wat jou rust/energie geeft, een dutje of sporten, een boek lezen, ik noem maar wat. Heb je een idee wat prettig is voor jou en heb je tijd/ruimte om zoiets voor jezelf te doen of is dat te organiseren?

Sterkte, ik heb het ei van columbus nog niet gevonden helaas...

quote:

Op woensdag 5 augustus 2020 16:29 schreef Sneakie het volgende:
Na een tijdje rondkijken ook maar besloten om een post de maken.

Sinds de diagnose (ASS/ADHD) van mijn zoontje is bij mijzelf ook het balletje gaan rollen. Hierdoor heb ik op 32 jarige leeftijd (nu bijna 35) de diagnose ASS gekregen. Uiteraard heb ik altijd 'gemerkt' dat ik buiten de boot viel en 'anders' was. Altijd heb ik mijzelf goed kunnen redden (zelfstandigheid, hoog opgeleid, redelijk sociaal leven) tot nu.

Ik werk nu bijna 4 jaar fulltime als software engineer en ben 5 jaar geleden vader geworden van een tweeling. Het afgelopen jaar is er ontzettend veel gebeurd. Mijn vrouw met bipolaire stoornis maakte een behoorlijke manische episode door (waardoor ze voor de derde keer in onze relatie een affaire had) , kort daarna mijn zoontje 2 weken in het ziekenhuis met een heftige longontsteking rond de kerst, 2 maanden later een verhuizing..

Dit terwijl het op het werk ook behoorlijk aanpoten is en zaken gigantisch ad-hoc en ongestructureerd gepland worden. Uiteindelijk heeft deze opeenstapeling ervoor gezorgd dat ik helemaal op ben en voor een gedeelte thuis zit.

En ik kan je vertellen dat dat zwaar weegt. Zeker omdat ik altijd sterk ben gebleven en mij altijd wel door tegenslagen heen heb kunnen slaan. Momenteel kan ik erg weinig verdragen en heb ik bij het minste geringste het gevoel dat ik op ontploffen sta (vooral hard geluid, drukke kinderen, onverwachte gebeurtenissen). Gelukkig heb ik wel sinds kort weer een therapeut maar het voelt nog niet alsof het beter gaat .

Ik weet niet of er mensen zijn met een soortgelijke ervaring maar graag wilde ik mijn verhaal delen en wellicht zijn er mensen die tips hebben?

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 02:40 schreef ChevyCaprice het volgende:
Blijkbaar vinden veel mensen het geluid van regen rustgevend aan dit soort filmpjes te zien. Ik zelf word er juist zenuwachtig van. Zou dat met overprikkeldheid te maken hebben?

3 HOURS of Gentle Night RAIN, Rain Sounds for Relaxing Sleep, insomnia, Meditation, Study,PTSD. Rain

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 08:15 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Verschrikkelijk! Ik háát ASMR. Maar vind 'live' regen wel fijn klinken, gek genoeg.

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 08:15 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Verschrikkelijk! Ik háát ASMR. Maar vind 'live' regen wel fijn klinken, gek genoeg.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 02:11 schreef steelhead het volgende:
Ik vind dat soort filmpjes met openhaard, regen of bosgeluiden, wel rustgevend. Zeker tijdens het lezen.

Eerder moeite met 'menselijk' lawaai.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:50 schreef Tele6 het volgende:
Ik houd niet zo van subtiele geluiden. Ofwel het moet stil zijn ofwel ik luister metal.

Al weet ik nog steeds niet zeker of ik hier wel hoor. Ze zijn het al zolang als ik bij een psycholoog loop oneens over mijn diagnose. Officieel heb ik nu autisme en ik ben nu afgewezen voor een behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis die ik ook heb omdat ik eerst voor dat autisme behandeld moet worden, terwijl ik zelf de meeste last heb van de symptomen/eigenschappen die bij de persoonlijkheidsstoornis horen (zo weinig last van autismekenmerken dat het dus maar de vraag is of ik het heb). Leuk joh, de GGZ.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:45 schreef Natalie het volgende:

[..]

Same her.
Geritsel van papier vind ik ook fijn.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 16:33 schreef Nijna het volgende:

[..]

Oh lekker dan, zo ertussenin zeg maar...
Maar waarom willen ze het autisme behandelen als je daar weinig last van hebt (als ik het goed lees).

Ik heb sinds kort gesprekken, was lang wachten maar ik heb het idee dat ik een goede getroffen heb...

quote:

Op donderdag 10 september 2020 16:37 schreef heywoodu het volgende:

[..]

Dit vind ik zo walgelijk irritant, vooral als ik iets aan het kijken ben en iemand zit om de haverklap een pagina van een folder ofzo om te slaan

quote:

Op donderdag 10 september 2020 16:41 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Omdat ze denken dat ik niet voor de persoonlijkheidsstoornis behandeld kan worden vanwege het autisme. Sommige behandelingen werken minder goed als je autistisch bent en nog weinig daarvoor geholpen bent, kennelijk. Bijvoorbeeld als je slecht bent in het verwoorden van emoties in psychotherapie. Een eerdere behandeling lukte niet goed, en mijn behandelaar van toen wijt dat aan mijn autisme. Maar ik wijt het aan dat ik hem eng vond - het is heel moeilijk om je open te stellen bij iemand die je eng vindt.

quote:

Ik heb ook al PMT gehad voor het uiten van emoties en ik heb met mijn ambulante begeleiders psycho-educatie gedaan. Mijn begeleiders zien ook dat ik al best wat van die vaardigheden geleerd heb inmiddels. Dus zou ik nu willen werken aan de persoonlijkheidsstoornis, want op dat gebied (bv zelfbeeld) heb ik nog niks gedaan en ik denk wel dat ik in staat zou zijn om bijvoorbeeld schematherapie te doen. Maar de plek waar ik schematherapie zou kunnen krijgen, ziet dat niet zitten.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:14 schreef Nijna het volgende:

[..]

ASMR, gruwelijk. Dat regenfilmpje kan me ook niet bekoren, hoewel ik live regen prima vindt (behalve als ik erin loop of fiets...).
Maar eetgeluiden... ik zou voor minder iemand zn nek om kunnen draaien bij wijze van spreken.

Rustgevend, doe me dan maar muziek, liefst instrumentaal. Op het moment heb ik een voorkeur voor de pianoguys

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:45 schreef Natalie het volgende:

[..]

Same her.
Geritsel van papier vind ik ook fijn.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:50 schreef Tele6 het volgende:
Ik houd niet zo van subtiele geluiden. Ofwel het moet stil zijn ofwel ik luister metal.

Al weet ik nog steeds niet zeker of ik hier wel hoor. Ze zijn het al zolang als ik bij een psycholoog loop oneens over mijn diagnose. Officieel heb ik nu autisme en ik ben nu afgewezen voor een behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis die ik ook heb omdat ik eerst voor dat autisme behandeld moet worden, terwijl ik zelf de meeste last heb van de symptomen/eigenschappen die bij de persoonlijkheidsstoornis horen (zo weinig last van autismekenmerken dat het dus maar de vraag is of ik het heb). Leuk joh, de GGZ.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 16:37 schreef heywoodu het volgende:

[..]

Dit vind ik zo walgelijk irritant, vooral als ik iets aan het kijken ben en iemand zit om de haverklap een pagina van een folder ofzo om te slaan

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 01:05 schreef steelhead het volgende:

[..]

Metal is ook goed zo nu en dan. Bepaalde genre?

quote:

Vroeger wel meer in de metal. Nu meer van de Grunge bands uit de jaren 90.

En tja de GGZ...., het is goed dat het er is, maar het kan wel beter.

quote:

Op donderdag 10 september 2020 15:50 schreef Tele6 het volgende:
Ik houd niet zo van subtiele geluiden. Ofwel het moet stil zijn ofwel ik luister metal.

Al weet ik nog steeds niet zeker of ik hier wel hoor. Ze zijn het al zolang als ik bij een psycholoog loop oneens over mijn diagnose. Officieel heb ik nu autisme en ik ben nu afgewezen voor een behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis die ik ook heb omdat ik eerst voor dat autisme behandeld moet worden, terwijl ik zelf de meeste last heb van de symptomen/eigenschappen die bij de persoonlijkheidsstoornis horen (zo weinig last van autismekenmerken dat het dus maar de vraag is of ik het heb). Leuk joh, de GGZ.

quote:

Sommige behandelingen werken minder goed als je autistisch bent en nog weinig daarvoor geholpen bent, kennelijk. Bijvoorbeeld als je slecht bent in het verwoorden van emoties in psychotherapie. Een eerdere behandeling lukte niet goed, en mijn behandelaar van toen wijt dat aan mijn autisme. Maar ik wijt het aan dat ik hem eng vond - het is heel moeilijk om je open te stellen bij iemand die je eng vindt.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 01:13 schreef steelhead het volgende:
Toch allemaal iets anders waar we geprikkeld door raken.

Heb dat wel met mensen die in een chipszak aan het graaien zijn.

Of Motor rijders die vol gas langs komen met een bak herrie. Snap niet echt waarom iemand zoveel lawaai moet maken.

Of volk dat muziek op stand 100 hebben in de auto. Vaak ook best wel van die bonk muziek.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 00:59 schreef steelhead het volgende:

[..]

Wel lastig als je naar een restaurant gaat.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 01:13 schreef steelhead het volgende:

[..]

Toch allemaal iets anders waar we geprikkeld door raken.

Heb dat wel met mensen die in een chipszak aan het graaien zijn.

Of Motor rijders die vol gas langs komen met een bak herrie. Snap niet echt waarom iemand zoveel lawaai moet maken.

Of volk dat muziek op stand 100 hebben in de auto. Vaak ook best wel van die bonk muziek.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 08:24 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Metalcore (Bullet for my Valentine, Sleeping with Sirens) / heavy metal (Sabaton, Volbeat) / glam metal (Black Veil Brides) / power metal (Visions of Atlantis, Dragonforce)

Ik heb de genres ook maar een beetje bij elkaar gegoogeld, want ik houd me weinig bezig met welk genre het is en luister over het algemeen playlists van van alles door elkaar heen. Bijvoorbeeld deze playlist.

Ik ben naar concerten geweest van Bullet for my Valentine en Black Veil Brides, en ik zou in april naar een concert van Visions of Atlantis gaan maar dat wordt 2021 nu.
[..]

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 19:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat laatste heb ik dus ook gehad. Had zelf last van problemen die leken op een persoonlijkheidsstoornis, maar alleen autisme mocht serieus onderzocht worden, de rest concludeerden ze al van dat ik niet genoeg in die categorie viel. Maar autisme had ik uiteindelijk ook niet , of iig uit alle tests die zij konden doen bleek dat ik dat niet had maar die uitslag geloofden zij niet maar ik kon dus uiteindelijk geen individuele behandeling krijgen bij hen voor een persoonlijkheidsstoornis maar ook niet voor autisme.
Ik vond het inderdaad heel erg frustrerend, maar zodra ik dat hier uit word ik afgezeken dus verder schrijf ik er niets meer over.
[..]

Waarom vond je hem eng? Wat voor dingen deed/zei hij die hem eng maakten?
[..]

Ja dat van die motorrijders herken ik

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

.
Heb er niet heel veel last van maar ik denk wel altijd waarom moeten ze zoveel lawaai maken. Maar op gegeven moment raak je eraan gewend.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 19:37 schreef Nijna het volgende:

[..]

In een restaurant is er vaak wel wat omgevingsgeluid, dan hoor je anderen minder kauwen. En zolang ik zelf kauw, hoor ik anderen ook minder goed kauwen, dat scheelt ook.
[..]

We zijn ook allemaal anders, dus dat is niet zo gek .

Oh ja muziek op stand 100 in de auto (genre is ook vaak niet mijn favoriet, ik moet toegeven dat ik op de snelweg wel eens heel hard mee heb zitten zingen met een cd, ook standje veel... ik denk dat er weinig mensen zijn die dat gehoord hebben...).
Of zo'n boxje in je krat voorop je fiets zodat de hele wereld kan meegenieten van jouw herrie

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 20:47 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Wat ik echt gekmakend vind: mensen die filmpjes op hun telefoon met geluid af gaan zitten spelen. Daar raak ik echt helemaal getriggered van dus.

quote:

Op vrijdag 11 september 2020 23:56 schreef steelhead het volgende:
Veel bands op deze playlist live gezien. Was wel vet, concerten afgaan en veel festivals bezocht.

Bullet for my valentine gezien als voorprogramma van Metallica in de Gelderdome in 2006.

Nu wat minder naar concerten dan toen.

Corona is wel vervelend. Hoop dat het medio 2021 toch wel opgelost is. Zou veel schelen.

Bij mijn vriendin willen ze nu voornamelijk op de ADD focussen inplaats van op haar angsten, terwijl ze van dat laatste veel meer last heeft. Al is dat via PsyQ en niet de GGZ.

Wat ik lastig vond was dat je bij de ggz een intake persoon had en tegen de tijd dat ik aan die persoon gewend was, kreeg je iemand anders voor de rest van de behandeling.

Is het nu wel meer duidelijk wat je nu precies hebt? Lijkt me helemaal lastig.

Ik woon ook langs een drukke weg en het meeste hoor ik ook niet. Maar in de zomer met de deur van het balkon open, valt juist de meest extreme herry op.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 00:11 schreef steelhead het volgende:

[..]

Het valt dus meer op als iemand naast je zit te kauwen?

quote:

Op de snelweg zal iemand het niet snel horen. Goede zang kwaliteiten?

quote:

Nooit meegemaakt dat iemand Mozart heeft opstaan en dat je dat 2 straten verder al hoort aankomen.

Dat op de fiets is ook irritant. Droeg altijd oordopjes. Eerst met de walkman, daarna discman, waarbij de cd oversloeg bij iedere hobbel. Anti shock was daarna erg nice. Maar nooit anderen mee laten genieten iig.

Een keer wel een box in de fiets, dat was een speciaal georganiseerde fietstocht, waar de fietsen vol met lampjes zaten.

Gaven ze mij een fiets met een box in de mand. En ik ben zo iemand, dat alstie knopjes ziet....

Mevrouw van de organisatie helemaal boos.

Voor de rest was het wel leuk.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 17:19 schreef Koettie het volgende:
Ja, overal die rottige lijsten. Het is nu een goed moment omdat het nu wel oké gaat. Maar gezien de winter er weer aan komt en hij binnenkort stage moet gaan lopen is dat weer een spannend moment qua depressie en merk dat ik me alweer schrap aan het zetten ben. Zodra de depressie op de voorgrond staat gaan ze zeggen dat hij geen ondersteuning kan krijgen voor ass omdat hij depressief ik. Word er zoo moe van. Al jaren bezig voor hulp maar grootste deel is idd wachten en behandelaars zonder kennis van ass, wat het vaak erger maakt. Dan komen ze met dingen als hij doet z'n best niet, hij werkt niet mee, hij doet z'n huiswerk niet enz terwijl dat het punt niet is. Hij verwerkt dingen gewoon anders en huiswerk/faalangst is een van de grootste struikelpunten.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 17:19 schreef Koettie het volgende:
Ja, overal die rottige lijsten. Het is nu een goed moment omdat het nu wel oké gaat. Maar gezien de winter er weer aan komt en hij binnenkort stage moet gaan lopen is dat weer een spannend moment qua depressie en merk dat ik me alweer schrap aan het zetten ben. Zodra de depressie op de voorgrond staat gaan ze zeggen dat hij geen ondersteuning kan krijgen voor ass omdat hij depressief ik. Word er zoo moe van. Al jaren bezig voor hulp maar grootste deel is idd wachten en behandelaars zonder kennis van ass, wat het vaak erger maakt. Dan komen ze met dingen als hij doet z'n best niet, hij werkt niet mee, hij doet z'n huiswerk niet enz terwijl dat het punt niet is. Hij verwerkt dingen gewoon anders en huiswerk/faalangst is een van de grootste struikelpunten.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 17:58 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja het op zich al apart dat mensen die zich bezighouden met het verminderen van psychologische tekortkomingen mensen op het hebben van psychologische tekortkomingen gaan afrekenen.
Ook vind ik het vrij bizar dat ze geen kennis hebben van ASS. ASS staat gewoon in de DSM, wat hebben ze dan geleerd tijdens hun opleiding als ze daar niet eens kennis van hebben? Dat het geen Specialisatie is oke, maar als je er zonder specialisatie echt helemaal nul komma niks of iig niet genoeg vanaf weet om iemand vooruit in plaats van achteruit te helpen dat klopt er naar mijn mening iets niet met of je gevolgde opleiding of je werkhouding.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 17:58 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja het op zich al apart dat mensen die zich bezighouden met het verminderen van psychologische tekortkomingen mensen op het hebben van psychologische tekortkomingen gaan afrekenen.
Ook vind ik het vrij bizar dat ze geen kennis hebben van ASS. ASS staat gewoon in de DSM, wat hebben ze dan geleerd tijdens hun opleiding als ze daar niet eens kennis van hebben? Dat het geen Specialisatie is oke, maar als je er zonder specialisatie echt helemaal nul komma niks of iig niet genoeg vanaf weet om iemand vooruit in plaats van achteruit te helpen dat klopt er naar mijn mening iets niet met of je gevolgde opleiding of je werkhouding.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 19:52 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Eigenlijk gek... Mij konden ze wel helpen toen ik zwaar depressief was en net een diagnose ASS had. Wat betreft Leo Kannerhuis: indirect wel goede verhalen gehoord, ik ben er zelf niet geweest. Wel inderdaad wachtlijsten...

Is misschien een levenscoachingsidee iets? Ik ben niet goed op de hoogte van de huidige status, maar er wordt voor gepleit om bij mensen met autisme een soort levenscoachplan op te zetten. Zodat je elke keer bij grote veranderingen (school, studie, verhuizen, ziekte etc.) je aantal keer met een coach hierover kan praten.
Je komt alleen als je het nodig hebt en je blijft ondertussen wel in hun dossiers staan, zodat je niet steeds opnieuw kennis hoeft te maken. Meer info: https://www.autisme.nl/ov(...)vensloopbegeleiding/

Klinkt heel ideaal in de perfecte wereld, daar
[..]

Naja, je kan er globaal wel weet van hebben, maar dat betekent nog niet dat je direct alle omgangsvormen en juiste benaderingen aanvoel. In de somatische zorg heb ik ook liever geen traumachirurg die mijn longprobleem behandelt, ook al heeft hij dat tijdens zijn studie behandeld gekregen.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 19:52 schreef Meridiaan het volgende:
Eigenlijk gek... Mij konden ze wel helpen toen ik zwaar depressief was en net een diagnose ASS had. Wat betreft Leo Kannerhuis: indirect wel goede verhalen gehoord, ik ben er zelf niet geweest. Wel inderdaad wachtlijsten...

Is misschien een levenscoachingsidee iets? Ik ben niet goed op de hoogte van de huidige status, maar er wordt voor gepleit om bij mensen met autisme een soort levenscoachplan op te zetten. Zodat je elke keer bij grote veranderingen (school, studie, verhuizen, ziekte etc.) je aantal keer met een coach hierover kan praten.
Je komt alleen als je het nodig hebt en je blijft ondertussen wel in hun dossiers staan, zodat je niet steeds opnieuw kennis hoeft te maken. Meer info: https://www.autisme.nl/ov(...)vensloopbegeleiding/

Klinkt heel ideaal in de perfecte wereld, daar

Naja, je kan er globaal wel weet van hebben, maar dat betekent nog niet dat je direct alle omgangsvormen en juiste benaderingen aanvoel. In de somatische zorg heb ik ook liever geen traumachirurg die mijn longprobleem behandelt, ook al heeft hij dat tijdens zijn studie behandeld gekregen.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 20:17 schreef Koettie het volgende:

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 20:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Met als verschil in deze vergelijking dat 1. Een traumachirurg snel en concreet een probleem oplost (als het goed is ten minste, maar voor iedereen is het in ieder geval WEL duidelijk wanneer de traumachirurg zijn werk goed heeft gedaan en wanneer hij het probleem erger heeft gemaakt) 2. Koettie niet schreef dat het een kwestie was van globaal weet van hebben-gespecialiseerd zijn, maar van helemaal geen weet van hebben-gespecialiseerd zijn.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 17:19 schreef Koettie het volgende:
Ja, overal die rottige lijsten. Het is nu een goed moment omdat het nu wel oké gaat. Maar gezien de winter er weer aan komt en hij binnenkort stage moet gaan lopen is dat weer een spannend moment qua depressie en merk dat ik me alweer schrap aan het zetten ben. Zodra de depressie op de voorgrond staat gaan ze zeggen dat hij geen ondersteuning kan krijgen voor ass omdat hij depressief ik. Word er zoo moe van. Al jaren bezig voor hulp maar grootste deel is idd wachten en behandelaars zonder kennis van ass, wat het vaak erger maakt. Dan komen ze met dingen als hij doet z'n best niet, hij werkt niet mee, hij doet z'n huiswerk niet enz terwijl dat het punt niet is. Hij verwerkt dingen gewoon anders en huiswerk/faalangst is een van de grootste struikelpunten.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 19:52 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Eigenlijk gek... Mij konden ze wel helpen toen ik zwaar depressief was en net een diagnose ASS had. Wat betreft Leo Kannerhuis: indirect wel goede verhalen gehoord, ik ben er zelf niet geweest. Wel inderdaad wachtlijsten...

Is misschien een levenscoachingsidee iets? Ik ben niet goed op de hoogte van de huidige status, maar er wordt voor gepleit om bij mensen met autisme een soort levenscoachplan op te zetten. Zodat je elke keer bij grote veranderingen (school, studie, verhuizen, ziekte etc.) je aantal keer met een coach hierover kan praten.
Je komt alleen als je het nodig hebt en je blijft ondertussen wel in hun dossiers staan, zodat je niet steeds opnieuw kennis hoeft te maken. Meer info: https://www.autisme.nl/ov(...)vensloopbegeleiding/

Klinkt heel ideaal in de perfecte wereld, daar
[..]

Naja, je kan er globaal wel weet van hebben, maar dat betekent nog niet dat je direct alle omgangsvormen en juiste benaderingen aanvoel. In de somatische zorg heb ik ook liever geen traumachirurg die mijn longprobleem behandelt, ook al heeft hij dat tijdens zijn studie behandeld gekregen.

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 01:30 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja, dat toont aan dat hetgeen wat er op nr1 gezet wordt niet de client is. Maar ja. De heersende mening in de maatschappij en op fok is toch: clienten hebben niets in te brengen, ze hebben een probleem dus ze hebben niets te willen behalve alles opvolgen wat de psychiater/psycholoog zegt.
Wisseling van mensen heb ik gelukkig nooit gehad, maar ik heb idd van anderen gehoord dat dit vaker voorkomt. Tot de inzet van stagiairs aan toe.
Nee, niks was duidelijk, behalve dat ik van alle kenmerken niet (meer) genoeg had voor een stoornis. Dus het was uiteindelijk gewoon doei veel succes ermee. Aan de ene kant ben ik daar blij mee, want het is ook niks om afhankelijk te zijn van de GGz. Aan de andere kant baal ik ervan dat ik nu al jaren probeer om mijn psychologische problemen zelf op te lossen, zonder veel succes. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het uiteindelijk gaat lukken en anders heb ik pech, deels verspild leven maar niemands leven is nou eenmaal zo goed als het in theorie had kunnen zijn thats life.
Haha ja dan valt de herry op 🤪kun je geen oordoppen indoen of is het nog wel te verdragen?

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 08:08 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ik heb er veel meer last van thuis aan tafel (met zn 4-en is stiller dan in een restaurant door alle omgevingsgeluid). Soms is omgevingsgeluid zo slecht nog niet.
Het hangt er overigens ook erg vanaf hoe geprikkeld ik ben, hoe overprikkelder, hoe meer last, maar dat lijkt mij wel logisch.
[..]

Nee, ik kan niet goed zingen, maar vindt het soms wel leuk (als niemand het hoort).
[..]

Mozart heb ik ook nog nooit uit een auto horen komen .
Hahaha, ik zie het voor me, jij op die fiets
[ afbeelding ]

quote:

Op zaterdag 12 september 2020 10:25 schreef Koettie het volgende:
Is er iemand met ervaring bij het Leo Kannerhuis? Vriend heeft autisme, is begaafd en heeft een disharmonisch profiel en regelmatig terugkerende depressies. Tot nu toe was er steeds pleister-plak-hulpverlening na een lange wachttijd, alleen gericht op huidige depressie. Maar dat is geen lange termijn oplossing. Hij is zo leuk en die onzekerheid en depressies steeds zijn zo naar en staan hem zo in de weg. Dus wederom op zoek naar hulp, nu voor het grote plaatje en niet enkel de zaken op de voorgrond.

Iemand enig idee in welke richting we dan moeten?

quote:

Op zondag 13 september 2020 08:19 schreef Nijna het volgende:

[..]

Die wachtlijsten zijn lang, helaas.
Voor mijn oudste hadden we een beetje in het vooruit aangemeld, maar daar ben ik nu wel blij mee.
9 mnd wachtlijst. Voor mijzelf was er een wachtlijst van 12 maanden, zelfde plek alleen dan niet jeugd.

Dat ze met een depressie op de voorgrond zeggen dat ze niks met de ass kunnen heb ik vaker gehoord.
Eigenlijk raar...
Ik denk dat je het meeste hebt aan een behandelaar met echt ervaring met ass.
En ik denk dat je daarop de meeste kans hebt bij een plek die ass als specialiteit heeft en niet geen random algemene ggz.
[..]

Die levensloopbegeleiding zouden ze echt wel meer mogen inzetten bij mensen met ass.
Intenser in periodes dat het nodig is en heel laag frequent als het wel loopt. Maar niet zo dat je steeds weer opnieuw de hele molen door moet met wachtlijsten enzovoort.
Ik denk dat dat uiteindelijk mogelijk duurdere behandeling kan schelen, maar dat is langetermijndenken en de mensen die over de centen gaan die denken alleen aan de korte termijn en dat moet zo goedkoop mogelijk.

Daar kan echt nog wel een slag in denken gemaakt worden denk ik.
Maar goed, er lopen wel proeven met levensloopbegeleiding... hopen dat de uitkomst daarvan meer duidelijkheid geeft.

quote:

Op maandag 14 september 2020 01:37 schreef steelhead het volgende:

[..]

Ken de naam wel maar nooit geweest. Ook met de andere berichten die je schreef lijkt het een erg van het kastje naar de muur en terug.

Af en toe wel het idee dat je echt op je strepen moet staan om ergens te komen hier. De grap dat de huisarts je overal paracetamol voor geeft en na 3 dagen terug komen is natuurlijk overdreven, met een soort van waarheid erin.

Die lijsten zijn er ook niet beter op geworden met allerlei bezuinigingen op de geestelijke gezondheids zorg.

Gebruikt je vriend ook medicatie? Ik moest er zelf achteraan om van 20 mg naar 30 mg te gaan. Dat helpt enigzins.

En dan nog een POH, die denkt dat ze zelf alles kan oplossen. Dus mindfullnes gehad en licht therapie met een een tablet met fel led licht erin. Deed allebei dus niks. Ja het licht gaf me hoofdpijn.

Dus ga er echt voor knokken. Alsvast veel sterkte, hoop dat er snel iets gebeurd voor je vriend.

quote:

Op maandag 14 september 2020 01:09 schreef steelhead het volgende:
Dat met dingen zoals ringen en bandjes vervelend vinden, hebben andere dat ook?

Kleding ook het liefst baggy en los. Geen skinny jeans voor mij.

Zojuist ook een dufflecoat gekocht. Zit lekker ruim.

quote:

Op maandag 14 september 2020 06:52 schreef Koettie het volgende:

[..]

Thanks. LKhuis heeft ook lange wachtlijst maarja, dat is overal zo nu dus dat is dan maar zo. Alvast aanmelden kan geen kwaad.
[..]

Ja, moet zeggen dat we een prima huisarts hebben maar die snapt de kern ook niet helemaal. Vrijdag weer afspraak en nu is er geen depressie dus kunnen we hopelijk duidelijk op tafel leggen hoe ingewikkeld het allemaal is. Hij had medicatie voor zn add maar blijkbaar is daar allemaal ingewikkelde post over geweest wat ik niet wist en moest hij wat doen om het te behouden. Te ingewikkeld dus kop in het zand methode en nu is 't op (en de brieven lang gone). Ook voor op het lijstje vrijdag, hij had er wel baat bij namelijk.

quote:

Op maandag 14 september 2020 11:33 schreef Nijna het volgende:

[..]

Enigzins herkenbaar, sokkennaadjes en schoenen moeten gelijk goed zitten en dingen die wat strakker zitten vind ik ook niet fijn. Al draag ik inmiddels wel iets aansluitendere kleding dan alleen maar flodderspul

quote:

Op maandag 14 september 2020 22:35 schreef steelhead het volgende:

[..]

Helaas wel herkenbaar wat je schrijft. Kop in het zand enz.

De kennis van een huisarts is ook vrij algemeen. Dat gaat nooit echt de diepte in. Al is een goede huisarts wel fijn natuurlijk.

Je vriend heeft ASS en ADD?

quote:

Op maandag 14 september 2020 22:38 schreef steelhead het volgende:

[..]

Natuurlijk ook wel meer dan flodder spul. Moet er wel enigzins toonbaar eruit zien. Anders krijg ik klachten van mijn wederhelft.

Of een telefoontje van het jaar 2000, dat ze hun Overzeas broek terug willen.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 06:41 schreef Koettie het volgende:

[..]

Dat is ook weer zo. Lijkt me een vreselijke baan

En yes

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 18:31 schreef Tele6 het volgende:

[..]



Ik vind het juist weer fijn als broeken strak zitten en stevig zijn. Vroeger meerdere riemen gesloopt door ze te strak te doen en ik heb het liefst stof die geen stretch heeft.
Shirts dan weer wel los, maar vooral omdat ik het nog steeds lastig vind dat ik het een en ander aan uitsteeksels en rondingen en zo heb gekregen in de puberteit
Ik herken je armbandjes/oordoppen/etc verhaal wel. Ik heb dat ook met haar in m'n gezicht, superirritant. Horloges snoer ik zo strak aan dat ze kapot gaan, of ik friemel er continu aan en dan gaan ze kapot

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 18:57 schreef steelhead het volgende:

[..]

In sommige opzichten lijkt het me wel een leuke baan met voldoening. Aan de andere kant komen er ook veel schrijnende dingen langs, waar ze ook mee om moeten kunnen gaan. Ik zou het niet kunnen, mensen moeten teleustellen of slecht nieuws brengen.

Wat bedoel je eigenlijk met ? Gaat compleet over me heen.

Een vriend van me heeft ook beiden. Aardige jongen, die na redelijk wat problemen nu een baan heeft waar hij zich thuis voelt. Dat was financieel, een vriendin die hem misbruikte en psychisch. Ben blij dat het goed gaat met hem nu.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 18:31 schreef Tele6 het volgende:

omdat ik het nog steeds lastig vind dat ik het een en ander aan uitsteeksels en rondingen en zo heb gekregen in de puberteit

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 19:39 schreef Koettie het volgende:

[..]

Veel schrijnende dingen maar ook veel dingen waar je net niet echt wat aan kan doen. Je bent vooral de doorverwijzer en voor veel dingen mis je de specialiteit. Lijkt me echt heel moeilijk, juist omdat je niet altijd zoveel kan als je zou willen.

En die uitleg moet ik je schuldig blijven, ik krijg die emoticon niet uitgelegd in woorden

quote:

Op woensdag 16 september 2020 10:18 schreef Nijna het volgende:

[..]

Herkenbaar, ik vond het vreselijk toen ik borsten kreeg en toen bleek ik ook nog eens niet al te zuinig bedeeld . Paar jaar geleden heb ik ze laten verkleinen, nog meer dan genoeg over, maar dit is beter.
En mijn oudste heeft er ook erg veel moeite mee dat er van alles begint te groeien

Friemelen doen ik ook, papieren zakdoekjes als ik ze in handen heb, ik stop vaak een klein stekelballetje in mn zak als ik een gesprek heb, dan kan ik daarmee friemelen. Theezakjeshoesjes , soort origami wordt dat dan en ze eindigen altijd in kleine snippertjes... maar echt dingen slopen met mn gefriemel valt nog wel mee.