abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_185989716







Hier verder... :)

Algemeen

http://www.ggz.nl - Algemene hulpverlening

• De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders.
Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl

• Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring.

In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl

• Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website
staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl

• MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl

• PAS Nederland is een belangenvereniging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl

• Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl

• Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl

• Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org

• Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism

• Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen:
http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html

Regionale sites/initiatieven

• De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd.
De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/

• REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl

• Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl

• Inhaut is een bedrijf gespecialiseerd in informatieverwerking bij mensen met autisme. Er is ook een forum waar mensen samen met anderen over van alles kunnen praten. Geschikt voor mensen met autisme, ouders met een kind met autisme, hulpverleners, kortom, voor iedereen die met autisme te maken heeft: http://forum.inhaut.nl

Een paar sites om eens te bekijken

http://www.autivision.nl

http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/

http://autisme.startpagina.nl/

http://www.pdd-nos.nl/

http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS

http://www.autismecentraal.nl

Wil je een site of iets plaatsen in de OP? Doe het door de OP via de wiki aan te passen.
Geen idee hoe dat moet, vragen mag altijd. En we helpen graag!

Geen zin om serieus te zijn en gewoon ff lekker te kletsen met lotgenoten ga dan naar ons IRC kanaal: http://irc.tweakers.net/pdd
Snap je niet hoe je erin komt..vraag maar raak!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



De Verenigde Naties hebben 2 april uitgeroepen tot Wereld Autisme Dag (World Autism Awareness Day), een dag waarop autisme wereldwijd in de schijnwerpers staat. Deze dag is bedoeld om iedereen bewust te maken van wat autisme eigenlijk is.

[ Bericht 2% gewijzigd door PabstBlueRibbon op 03-04-2019 10:07:19 ]
  Moderator dinsdag 2 april 2019 @ 14:25:59 #2
245701 crew  naatje_1
Naatzipiraat
pi_185989726
Heh, jammer, geen autismedag TT :+
Hier schreef Aoibhin het volgende: Beter autist in de kist dan een feestje gemist w/ *O*
pi_185989770
quote:
14s.gif Op dinsdag 2 april 2019 14:25 schreef naatje_1 het volgende:
Heh, jammer, geen autismedag TT :+
Oh, is het dat? Ga ik de OP aanpassen :)
pi_185989863
quote:
14s.gif Op dinsdag 2 april 2019 14:25 schreef naatje_1 het volgende:
Heh, jammer, geen autismedag TT :+
Ja gefeliciteerd nog!

Heb mezelf op een thuiswerkdag getracteerd, kan ik er tenminste van genieten :)
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
pi_186007436
quote:
0s.gif Op dinsdag 2 april 2019 08:45 schreef Koettie het volgende:

[..]

Ik lees soms mee en zag dit. Ik ervaar dat die combi hier heel lastig is. Vriend is meerdere keren kneiter depressief geweest, randje opname. Eerste ook in de kindertijd. Vorig jaar januari weer slechter dus meteen aan de bel getrokken. Doorverwezen maar nergens kon hij terecht. Hij had een pddnos diagnose. In Dec via psyq het traject in voor nieuwe diagnose want pddnos bestaat niet meer en ze wisten niet wat ze met hem aanmoeten qua behandeling. Uitkomst, autisme, add en begaafd maar geen stap dichter bij hulp, nu weer op een wachtlijst. Na 15 maanden. Gelukkig is de depressie weer geklaard maar als er niets veranderd blijft dat terugkeren natuurlijk.

Uiteindelijk heb ik zelf via de Wmo een soort levenscoach geregeld die ervaring heeft met autisme en dat is wel prettig. Ook omdat ze mij als partner een hoop dingen uit handen neemt.

Ik hoop dat jou ervaringen beter zijn! En hoor ze ook graag. Miss ook iets voor vriend.
Dank :) Dit is wel een beetje waar ik bang voor ben en lang niet de noodzaak vond om hulp te vragen. Het ene komt (bij mij) voort uit het ander, en het voedt elkaar zodat het lastig is om tot een oplossing te komen als de hulpverlener zich vooral op één deel richt.

quote:
0s.gif Op dinsdag 2 april 2019 10:58 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ja, ervaring.
Ik kreeg mijn diagnose pas toen ik in de 30 was. De depressie was al veel eerder bekend (en ook nog wat andere niet kloppende diagnoses gehad onderweg). Ik denk dat ik vanaf een jaar of 16 in de hulpverlening heb gelopen.
Uiteindelijk zijn ze bij mij aan ass gaan denken, omdat mijn dochter die diagnose kreeg.

Er viel heel veel op zijn plek. Daar was mijn depressie niet mee weg. Dat is uiteindelijk (en na veel zoeken en proberen) met medicatie opgeklaard. (dit is een zeer korte versie van een heel lang verhaal ;) )
En intussen doe ik het weer zonder medicatie.

Is Jonx/Lentis niet van Autisme Team Noord-Nederland?
Ik denk dat je daar dan prima op zijn plek zou zijn. Misschien staat de depressie op de voorgrond nu, maar dat zit toch verweven met je pdd-nos/ass. En ik denk dat het een voordeel kan zijn als het ass stukje ook in beeld is.

Als ik terugkijk dan denk ik dat ik oa depressief ben geworden door jarenlange overvraging.
En ik merk nog steeds dat ik in drukke perioden, veel wankeler ben qua stemming.
Maar als ik op tijd aan de rem trek, dan stabiliseert dat ook wel weer.

Ik vraag me af of je inzicht hebt in je pdd-nos. Wat betekent dat voor jou, waar loop je tegenaan?
Hoe gaat het, hoe functioneer je?
Want je kan het allemaal wel doen, maar als je daarvoor constant over je eigen grenzen gaat bijvoorbeeld, dan zou dat invloed kunnen hebben op je stemming. Waarmee ik niet wil zeggen dat het bij jou net zo werkt als bij mij hoor...
Weet je al wanneer je terecht kan?

Fijne autismedag allemaal!
Nou ja, ik ben er al ruim 20 jaar van bewust wat mijn beperkingen zijn, en daar leef ik ook naar. Ik kan in beperkte mate sociaal functioneren, maar niet 'fulltime' zodat ik maatschappelijk net niet mee kan draaien. Afgezien van het vrij typische niet goed om kunnen gaan met druk, onduidelijkheid en nieuwe situaties, ben ik ook heel slecht met emoties en andere mensen in het algemeen. Dat zorgt ervoor dat zodra ik veel sociaal moet functioneren, wat voor mij wezenlijk een constant spel is van omgaan met onduidelijkheden, ik snel door mijn energie en ook mijn vermogen om met mensen om te gaan heen ben. Dus het volgen van een opleiding lukte niet, het vinden van werk lukt niet (een cv-gat van zo'n 12 jaar en geen diploma helpt ook niet ;) ) en het vormen van relaties gaat ook niet.
In het begin was dit niet zo'n probleem (ik zit sinds 2006 of zo in de WAJONG en woon sinds 2007 alleen/zelfstandig), maar het gebrek aan (vermogen tot) die dingen is gaandeweg erg demotiverend gaan werken en leidt tot steeds lastiger wordende periodes van depressie en frustratie. Voor mijn gevoel is wat ik nu doe, mijn uiterste kunnen; daar kan ik in fluctueren maar dat kan ik zelf regelen omdat ik heel weinig verplichtingen heb. Dus zodra ik een poging tot werken doe, zit ik al heel snel aan die grens (en die komt dan heel abrupt) waardoor ik onderhand ook geen motivatie meer heb om opnieuw ergens proberen te beginnen. Om soortgelijke redenen zit ik ook niet bij een club of zo. Bijna alles doe ik (al jaren) alleen. Het probleem is dus dat mijn grenzen dusdanig laag zijn dat het botst met het hebben van een enigszins bevredigend bestaan; gaandeweg zijn mijn ambities en motivaties erdoor ook verdwenen. En als ik wel meer probeer te doen, loop ik inderdaad tegen 'overvraging' aan met hetzelfde effect.

Jonx/Lentis is inderdaad van Autisme Team Noord-nederland. Wachttijd is nu 230 dagen of zo :+
pi_186007826
quote:
0s.gif Op woensdag 3 april 2019 12:29 schreef Dingest het volgende:

[..]

Dank :) Dit is wel een beetje waar ik bang voor ben en lang niet de noodzaak vond om hulp te vragen. Het ene komt (bij mij) voort uit het ander, en het voedt elkaar zodat het lastig is om tot een oplossing te komen als de hulpverlener zich vooral op één deel richt.
[..]


Het is heel lastig. Het zou fijn zijn als de zorg wat holistischer was maarja. Helaas pindakaas. Het is ook ingewikkeld allemaal. Vriend heeft een enorm disharmonisch profiel. Hij wordt op het ene deel ondervraagt en tegelijk op een ander deel overvraagt. Daarnaast heeft hij zich sociaal gedrag heel goed aangeleerd dus mensen merken de moeite niet die hij moet doen om mee te komen, wat weer frustrerend is.

Die coach doet dat wel trouwens, die gaat gewoon met hem mee ipv een plan op te leggen oid.
pi_186047698
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn moeder waarschijnlijk wel. Die adviseerde mij om dingen te tekenen als ik haar iets wil uitleggen.

Misschien kunnen jullie met dit advies ook je voordeel doen. Als het jezelf niet lukt om van alle gedachten en indrukken in je hoofd een geheel plaatje te maken, kunnen andere mensen jullie misschien helpen door het visueel te maken met bijvoorbeeld foto's en tekeningen.
pi_186048757
quote:
0s.gif Op vrijdag 5 april 2019 12:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn moeder waarschijnlijk wel. Die adviseerde mij om dingen te tekenen als ik haar iets wil uitleggen.

Misschien kunnen jullie met dit advies ook je voordeel doen. Als het jezelf niet lukt om van alle gedachten en indrukken in je hoofd een geheel plaatje te maken, kunnen andere mensen jullie misschien helpen door het visueel te maken met bijvoorbeeld foto's en tekeningen.
Dat doe ik zeker. Voordeel van deze aanpak is ook dat je dan op het papier kan richten en geen oogcontact hoeft te maken :Y
Mon 'en!
pi_186049017
quote:
0s.gif Op vrijdag 5 april 2019 13:44 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Dat doe ik zeker. Voordeel van deze aanpak is ook dat je dan op het papier kan richten en geen oogcontact hoeft te maken :Y
kan je hiermee ook zelf dingen visueel maken? Als je iets niet helemaal begrijpt, dat je dan foto's gaat zoeken of het probeert te tekenen en dat je zodoende het totaalplaatje wel in je hoofd kan zien?
pi_186050143
quote:
0s.gif Op vrijdag 5 april 2019 14:02 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

kan je hiermee ook zelf dingen visueel maken? Als je iets niet helemaal begrijpt, dat je dan foto's gaat zoeken of het probeert te tekenen en dat je zodoende het totaalplaatje wel in je hoofd kan zien?
Ik gebruik het in gesprekken. Schemaatjes, veel pijlen en tekeningetjes.. en dan: "klopt het als ik denk dat A hier is, dan B daar..?" etc

:Y
Mon 'en!
pi_186144614
Op aandringen van mijn omgeving ben ik vorig jaar oktober naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar een diagnostisch traject betreffende ASS. Na een lange wachtijd ben ik in februari aan een reeks gesprekken begonnen, over mijzelf van kindertijd tot het heden. Daaruit is deze week de conclusie getrokken dat ik inderdaad ASS heb. Ik was zelf best wel verrast door deze conclusie. Ik herken in de omschrijving van ASS een aantal punten, maar een aantal punten ook niet. De GZ-psycholoog geeft echter aan dat er in mijn geval duidelijk sprake is van ASS.

Ik ben 35 jaar, woon bij mijn moeder, altijd al gedaan, en sinds enige jaren probeer ik aan een vaste baan te komen. Dat lukt helaas steeds maar niet. :{ Mijn ASS belemmert mij daar behoorlijk in.

Al vanaf de kleutertijd ben ik erg op mijzelf gericht. Zo vertelde mijn moeder dat ik op de kleuterschool altijd alleen zat te spelen achter de stoel van de juf, en dat ik nooit met andere kinderen speelde. In de rest van mijn schooltijd heeft zich dat voortgezet. Niet dat ik nooit met leeftijdsgenoten omging, maar ik ontwikkelde geen vriendschapsband zoals NT mensen die wel schijnen te hebben. Uit de verhalen van mijn moeder begrijp ik dat leeftijdsgenoten wel geprobeerd hebben mij tot vriend te maken, maar ik heb die signalen simpelweg zelden opgepikt. En pikte ik die signalen wel op, dan wist ik niet wat ik er mee moest doen.

Dan zijn er mijn fascinaties. Al sinds mijn kindertijd kan ik uren bezig zijn met het bestuderen van landkaarten, encyclopedieen en meteorologische fenomenen. Uit mijn hoofd kan ik het volledige Nederlandse spoorwegen- en snelwegennetwerk uittekenen, vaak inclusief stations en knooppunten. Ik graas stelselmatig Wikipedia af. En van meteorologische fenomenen als stormen, onweerssituaties en vorstperiodes weet ik vaak precies wanneer en met welke karakteristieken deze in de afgelopen eeuw plaats hebben gevonden. Als het even kan vertel ik daar aan andere mensen enthousiast over, ook als deze mensen daar eigenlijk helemaal niet naar luisteren of impliciete signalen afgeven dat zij daar geen behoefte aan hebben.

Om terug te komen op mijn zoektocht naar een vaste baan. Na het VWO heb ik een aantal studies gevolgd. Ik heb daar een niet-afgeronde bachelorstudie, een afgeronde bachelorstudie en een niet-afgeronde masterstudie aan overgehouden. Bij mijn masterstudie heb ik alle vakken afgerond met een 8,7 gemiddeld, maar het is mij nooit gelukt de scriptie af te ronden. Ik kan intensief met de details bezig zijn maar daardoor het bredere doel uit het oog verliezen. Ook lukt het mij niet om zelfstandig en gestructureerd te werken. Beide punten hebben er voor gezorgd dat ik jarenlang met mijn scriptie bezig ben geweest zonder eindresultaat.

Het zijn deze punten die mij ook belemmeren in het vinden van een vaste baan. Ik heb een werkgever nodig die veel structuur biedt, maar waarbij het werk intellectueel uitdagend genoeg is om mij te blijven boeien. Veel organisaties zijn hier helaas niet op ingericht. Zo heb ik bij een vrij grote werkgever, met zo'n 3000 personen aan personeel, een stage gedaan als data-analist. De stage paste inhoudelijk erg goed bij mij, maar vanwege de flexibele werkplekken (Wie heeft dat bedacht? ;( ), de onduidelijke stageopdacht en de grote organisatie, is het toch helemaal mis gegaan. Ik vermoed dat dit een gevolg is van mijn ASS.

Ik heb mij nu aangemeld bij een stichting die zich specifiek richt op mensen met ASS. Het idee is dat ik bij deze stichting een opleiding ga volgen als ICT'er en datawetenschapper. Na het afronden van deze opleiding word ik gedetacheerd bij werkgevers die zich bij de stichting hebben aangemeld. Ik hoef dan nooit meer zelf te solliciteren, de stichting geeft begeleiding aan de werkgever over hoe om te gaan met mensen met ASS en ik krijg van de stichting begeleiding over hoe om te gaan met ASS in een werksituatie. Ik ben benieuwd. :)
pi_186145069
Nog een toevoeging. Ik heb tot halverwege vorig jaar ongeveer 1,5 jaar lang een coach gehad, nog voordat ik dus de diagnose ASS had. Zij kon mij veel uitleggen over hoe NT mensen functioneren. Ze heeft mij bijvoorbeeld uitgelegd wat mensen zoeken in een vriendschap, waarom mensen praten over hun gevoelens, hoe ik kan reageren op mensen als zij een vraag stellen waar ik geen antwoord op wil geven of als mensen bijvoorbeeld boos op mij worden. Voor al deze situaties heeft zij schema's uitgetekend waardoor er mij veel dingen duidelijk zijn geworden over NT mensen. Voordat ik deze schema's had kon ik in huilen uitbarsten of zomaar weglopen als mensen boos op mij werden of vragen wilden stellen waar ik geen antwoord op wilde geven. Het gaat nu steeds iets beter om daar mee om te gaan omdat ik op die schema's terug kan vallen. ^O^
pi_186153241
Welkom ParelDuiker!
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_186155191
Dankjewel, Nijnja.
pi_186155372
Nu, een paar dagen na de diagnose ASS, begin ik steeds meer aan mijzelf te twijfelen. Ik vraag mij af of ik bepaalde kenmerken van ASS niet zie bij mijzelf terwijl andere mensen die wel bij mij zien. Dat vind ik een beangstigende gedachte. Binnenkort krijg ik nog een verslag van de GZ-psycholoog waarin ze gedetailleerder uitlegt hoe zij in het team tot hun conclusies gekomen zijn. Hopelijk levert dat meer duidelijkheid op.
pi_186186091
Ik kan niet slapen en zit nu over ASS te lezen. Ik heb wat vragen waar ik geen antwoord op kan vinden. Ik wil ze daarom even hier stellen:

• Ik fotografeer graag. Ik maak dan graag foto’s van industriële objecten, vervoersmiddelen, meteorologische fenomenen, steden en architectuur. Mensen aan wie ik de foto’s laat zien valt het dan wel eens op dat er bijna nooit mensen op mijn foto’s staan. Ook op mijn vakantiefoto’s staan bijna nooit mensen. Ik zie mensen als storende factoren in mijn foto’s, al komt misschien ook door de onderwerpen die ik doorgaans fotografeer.

• Een ander punt is mijn taalgebruik. In gesprekken met andere mensen, of als ik weet dat er andere mensen in de buurt zijn, gebruik ik altijd nette en correcte woorden. Als ik alleen ben kan ik soms echter flinke scheldbuien hebben. Dat geeft dan een gevoel van opluchting, ook al weet ik dat het niet netjes is. Bijvoorbeeld als er iets mis gaat tijdens activiteiten die ik verricht, als ik in de auto zit en iemand gebruikt geen richtingaanwijzer, of als sommige spullen op een andere plek staan dan waar ik ze eerder had gezet.

Herkennen jullie of enkelen van jullie zich hierin?
pi_186188709
@ParelDuiker
Niet al je karaktereigenschappen en je hobby's komen door ASS hè. Ook niet-ASS mensen kunnen van het fotograferen van objecten houden, en ik denk dat niet schelden in het openbaar iets is wat veel mensen er in hun opvoeding wel ingeramd krijgen ;)

Ik probeer het als volgt te zien (sorry als ik het wat wazig uitleg):

Iedereen is een mengsel van karaktereigenschappen en gewoontes en dingen waarvan hij houdt en niet houdt enzovoort. Een deel daarvan komt door hoe je brein in elkaar zit. Een deel komt door wat je in je opvoeding hebt meegekregen en wat je in je leven meegemaakt hebt. Je opvoeding en ervaringen kunnen sommige karaktereigenschappen versterken of verzwakken, bijvoorbeeld ben ik extra gehecht aan planning omdat m'n moeder super-gepland is en ben ik door gepest te zijn wat voorzichtiger in de omgang.

Nou kunnen er dingen in je leven zijn waar je tegenaan loopt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je zoals ik heel bang wordt van als dingen niet volgens planning lopen. Je reactie is anders dan die van de gemiddelde mens, en je hebt er last van. Dan kan een psychiater naar al die dingen waar je last van hebt kijken, en proberen uit te vinden in welk plaatje die passen. Misschien komen ze vooral doordat wat je in je leven hebt meegemaakt je onhandige karaktereigenschappen heeft versterkt: dat is een persoonlijkheidsstoornis. Misschien komt het doordat je brein wat anders bedraad is waardoor sommige dingen gewoon minder goed lukken (en andere veel beter): dat is bijvoorbeeld autisme, of ADHD.

Zo'n diagnose is een verklaring voor wat er niet lekker loopt, en het is een handvat voor je behandelaars zodat ze weten waar te beginnen met helpen. Het is niet dat je nu een typische autist/ADHDer/borderliner/narcist/whatever bent ineens. Je bent altijd een uniek mengsel van karaktereigenschappen en opvoeding en ervaringen.

Het kan dat later tijdens de behandeling andere problemen naar boven komen die niet in je diagnose passen. Dan kunnen ze die diagnose altijd nog aanpassen. Bij mij werd bijvoorbeeld eerst gedacht aan autisme, toen aan een dwangstoornis, en nu weer aan autisme. De dwangstoornis-trekken bleken niet zo sterk, maar de autisme-trekken kregen ze er niet zomaar uit in therapie.

Dus wat ik wil zeggen: niet al je dingen zijn autistendingen. Wellicht worden niet al je struikelblokken verklaard door autisme. Dat is niet erg. De grootste struikelblokken zullen wel door autisme komen, dus dan kun je die nu gaan aanpakken. De andere komen later wel. En de dingen die geen probleem zijn: wat maakt het uit waardoor ze komen? Het zijn dingen die bij jou horen, prima toch? Iedereen is anders.

Andere mensen zien jou altijd anders dan je jezelf ziet. Ik zie mezelf bijvoorbeeld als lomp, terwijl andere mensen zeggen dat ik heel voorzichtig ben. Het is wel interessant om het er met mensen over te hebben hoe zij jou zien, zodat je kunt uitvinden of jouw zelfbeeld klopt.

Waarschijnlijk werkt jouw hoofd anders dan dat van andere mensen, maar dat heb je niet zomaar door, omdat je niet in het hoofd van andere mensen kunt kijken. Maar je kunt er wel naar vragen. Dan kun je erachter komen welke van jouw gedachtepatronen misschien afwijken van die van andere mensen. En je kunt zelf beslissen welke (die van hen of die van jou) beter is, en trainen om het op die manier te doen als dat nuttig lijkt. Zo weet ik nu bijvoorbeeld dat niet iedereen 's nachts in bed gesprekken voor de volgende dag oefent, en ben ik aan het uitproberen of mijn dag net zo goed lukt als ik niet de halve avond met de gesprekken van morgen bezig ben ;)

Hoop dat dit enigszins te volgen was. Het zal wel een enorme lap tekst zijn :')
pi_186200608
quote:
1s.gif Op zaterdag 13 april 2019 10:56 schreef Tele6 het volgende:
Ik probeer het als volgt te zien (sorry als ik het wat wazig uitleg):
Ik vind het een duidelijk en interessant verhaal. Dankjewel!

quote:
Iedereen is een mengsel van karaktereigenschappen en gewoontes en dingen waarvan hij houdt en niet houdt enzovoort. Een deel daarvan komt door hoe je brein in elkaar zit. Een deel komt door wat je in je opvoeding hebt meegekregen en wat je in je leven meegemaakt hebt. Je opvoeding en ervaringen kunnen sommige karaktereigenschappen versterken of verzwakken, bijvoorbeeld ben ik extra gehecht aan planning omdat m'n moeder super-gepland is en ben ik door gepest te zijn wat voorzichtiger in de omgang.

Nou kunnen er dingen in je leven zijn waar je tegenaan loopt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je zoals ik heel bang wordt van als dingen niet volgens planning lopen. Je reactie is anders dan die van de gemiddelde mens, en je hebt er last van. Dan kan een psychiater naar al die dingen waar je last van hebt kijken, en proberen uit te vinden in welk plaatje die passen. Misschien komen ze vooral doordat wat je in je leven hebt meegemaakt je onhandige karaktereigenschappen heeft versterkt: dat is een persoonlijkheidsstoornis. Misschien komt het doordat je brein wat anders bedraad is waardoor sommige dingen gewoon minder goed lukken (en andere veel beter): dat is bijvoorbeeld autisme, of ADHD.
Aha, dat vind ik een interessant onderscheid. Ik merk dat ik daar de laatste dagen veel over heb nagedacht zonder dat ik eigenlijk wist dat je dit onderscheid kon maken. Ik vraag mij dan af of bepaald gedragskenmerk er altijd al was, of dat ik dat gedragskenmerk pas later ontwikkeld heb. Dat haakt dus eigenlijk aan op het onderscheid dat je beschrijft.

quote:
Zo'n diagnose is een verklaring voor wat er niet lekker loopt, en het is een handvat voor je behandelaars zodat ze weten waar te beginnen met helpen. Het is niet dat je nu een typische autist/ADHDer/borderliner/narcist/whatever bent ineens. Je bent altijd een uniek mengsel van karaktereigenschappen en opvoeding en ervaringen.

Het kan dat later tijdens de behandeling andere problemen naar boven komen die niet in je diagnose passen. Dan kunnen ze die diagnose altijd nog aanpassen. Bij mij werd bijvoorbeeld eerst gedacht aan autisme, toen aan een dwangstoornis, en nu weer aan autisme. De dwangstoornis-trekken bleken niet zo sterk, maar de autisme-trekken kregen ze er niet zomaar uit in therapie.
Dus ik moet de huidige diagnose dan eigenlijk als een soort startpunt zien. Het is een soort best guess op basis van de gesprekken die tot nu toe met mij en met mensen uit mijn omgeving over mij gevoerd zijn. Echter, men kan later tijdens de behandeling nog tot andere inzichten komen waardoor de eerder getrokken conclusie weer kan worden aangepast of juist beter onderbouwd kan worden. Daar zit wat in, de psychologen en psychiaters zijn ook niet alziend en alwetend natuurlijk. Ik zou dat denk ik wel erg verwarrend vinden, want ik kan doorgaans niet zo goed met veranderende inzichten omgaan.

quote:
Dus wat ik wil zeggen: niet al je dingen zijn autistendingen. Wellicht worden niet al je struikelblokken verklaard door autisme. Dat is niet erg. De grootste struikelblokken zullen wel door autisme komen, dus dan kun je die nu gaan aanpakken. De andere komen later wel. En de dingen die geen probleem zijn: wat maakt het uit waardoor ze komen? Het zijn dingen die bij jou horen, prima toch? Iedereen is anders.
Dat is wel een pragmatische kijk op de zaak ja. Ik ga dat ook maar eens proberen. Rustig blijven en gewoon kijk naar de dingen die nu niet goed gaan en hoe die verbeterd kunnen worden.

quote:
Andere mensen zien jou altijd anders dan je jezelf ziet. Ik zie mezelf bijvoorbeeld als lomp, terwijl andere mensen zeggen dat ik heel voorzichtig ben. Het is wel interessant om het er met mensen over te hebben hoe zij jou zien, zodat je kunt uitvinden of jouw zelfbeeld klopt.

Waarschijnlijk werkt jouw hoofd anders dan dat van andere mensen, maar dat heb je niet zomaar door, omdat je niet in het hoofd van andere mensen kunt kijken. Maar je kunt er wel naar vragen. Dan kun je erachter komen welke van jouw gedachtepatronen misschien afwijken van die van andere mensen. En je kunt zelf beslissen welke (die van hen of die van jou) beter is, en trainen om het op die manier te doen als dat nuttig lijkt.
Ik vind dat echt heel erg moeilijk. Ik heb wel eens geprobeerd om anderen te vragen hoe zij naar mij kijken of hoe zij met problemen om gaan, maar dan klap ik helemaal dicht. Het is nog nooit gelukt. Ik raak helemaal in paniek, kan geen samenhangende zinnen meer formuleren en kan alleen nog maar voor mij uit staren. In het stukje hierboven had je het over struikelblokken, dit is er duidelijk een.

quote:
Zo weet ik nu bijvoorbeeld dat niet iedereen 's nachts in bed gesprekken voor de volgende dag oefent, en ben ik aan het uitproberen of mijn dag net zo goed lukt als ik niet de halve avond met de gesprekken van morgen bezig ben ;)
Aha, dat is wel heel herkenbaar, en het is dan vast ook verwarrend als het gesprek anders gaat dan je de avond van te voren had ingeschat?

quote:
Hoop dat dit enigszins te volgen was. Het zal wel een enorme lap tekst zijn :')
Ging prima. ^O^
  zaterdag 13 april 2019 @ 23:46:38 #19
423997 Lunatiek
RadicaalFilosoof
pi_186201044
@ParelDuiker je zit in die onderzoeken omdat je een probleem hebt dat je graag opgelost wilt hebben, niet om te checken of je een voorbeeldige autist bent. Die diagnose is niet voor jóu bedoelt, maar voor degenen die gaan helpen. Die moeten immers zo goed mogelijk weten hoe jij in elkaar zit, alleen dan kunnen ze je het beste helpen.

Bij de chirurg krijg je ook een diagnose en ook die kan bijgesteld worden na nauwkeurig onderzoek en zelfs na de operatie (denk aan "een tumor" en na onderzoek "een goedardige tumor - u heeft geen kanker".)

Het idee is dat autisten gewone mensen zijn die gewoon hun ding kunnen blijven doen na de diagnose, maar op bepaalde punten bijgestuurd worden zodat hun problemen verminderen. En voor dat bijsturen is het handig te weten of het stuur links of rechts zit bij jou, zeg maar.
pi_186219440
@ParelDuiker wat fijn dat je wat aan mijn verhaal had!

Over het aan mensen vragen: wat ik wel eens doe is mensen appen of mailen erover. Dan kan ik wat makkelijker formuleren wat ik bedoel. Bijvoorbeeld heb ik m'n stagebegeleider gemaild over wat ik zou kunnen veranderen aan de manier waarop ik mensen dingen uitleg, en wat er nu al goed aan is. Dan kon ik een tijd nadenken over wat ik precies wilde weten, en werd het geen drama van gemompel en gestamel.

Inderdaad brengt het me dan nogal van slag als het gesprek niet volgens verwachting gaat. M'n psycholoog vraagt inmiddels dus aan het begin van ieder gesprek wat ik vandaag verwacht te doen, en dan kan ze me op een iets kalmere manier naar een ander gespreksonderwerp krijgen als dat moet :D en ze vertelt vaak aan het eind van een afspraak over de plannen voor volgende keren. Superfijn O+ het kan enorm helpen om dat soort dingen te durven uitspreken (heeft bij mij ook véél moeite gekost)
pi_186221026
De praktijkondersteuner bij de huisarts heeft mij vrijdag maar doorverwezen naar Lentis; niet voor het autisme-deel, maar voor het depressie-deel (wachttijd is ook veel korter). De depressieklachten komen weliswaar voort uit (de beperkingen door) het ASS-deel, maar dat was wel altijd een niveau waar ik redelijk zelfstandig (binnen mijn eigen grenzen) op kon functioneren. En dat lukt nu niet meer. Er valt wat voor te zeggen dat het ook nuttig kan zijn om te kijken of het ASS-deel misschien toch eens behandeld moet worden - daar is alleen in mijn jeugd met matig succes wat aan gedaan - maar dat lijkt voor mij nu meer een 'rennen voordat je weer kunt lopen'-scenario.
pi_186224937
quote:
1s.gif Op zaterdag 13 april 2019 23:46 schreef Lunatiek het volgende:
-verhaal-
Dankjewel! Dat is denk ik inderdaad de manier hoe je tegenaan moet kijken. Ik merk dat dit al een stuk beter gaat nu ik van de eerste schrik bekomen ben.

quote:
0s.gif Op zondag 14 april 2019 20:35 schreef Tele6 het volgende:
@:ParelDuiker wat fijn dat je wat aan mijn verhaal had!

Over het aan mensen vragen: wat ik wel eens doe is mensen appen of mailen erover. Dan kan ik wat makkelijker formuleren wat ik bedoel. Bijvoorbeeld heb ik m'n stagebegeleider gemaild over wat ik zou kunnen veranderen aan de manier waarop ik mensen dingen uitleg, en wat er nu al goed aan is. Dan kon ik een tijd nadenken over wat ik precies wilde weten, en werd het geen drama van gemompel en gestamel.
Schrijven geeft inderdaad prettig veel tijd om na te denken en om zinnen te formuleren. Geen mensen om je heen die je verwachtingsvol aankijken in aanloop naar het antwoord dat komen gaat, maar je kunt rustig de tijd nemen om je gedachten tot een coherente vorm te gieten. Internetforums zijn echt een uitvinding wat dat betreft. :D

Ik vind het wel wat raar om in brieven en mails met mijn nabije omgeving te communiceren over mijn gevoel en persoon. Andere mensen kunnen dat zo makkelijk, gewoon in een gesprek. ;( Aan de andere kant, beter iets dan helemaal niets natuurlijk. Ik ga het proberen.

quote:
Inderdaad brengt het me dan nogal van slag als het gesprek niet volgens verwachting gaat. M'n psycholoog vraagt inmiddels dus aan het begin van ieder gesprek wat ik vandaag verwacht te doen, en dan kan ze me op een iets kalmere manier naar een ander gespreksonderwerp krijgen als dat moet :D en ze vertelt vaak aan het eind van een afspraak over de plannen voor volgende keren. Superfijn O+ het kan enorm helpen om dat soort dingen te durven uitspreken (heeft bij mij ook véél moeite gekost)
Dat is een hele prettige afspraak. Dat was ook ongeveer de aanpak van mijn coach toen ik daar nog bij liep.
pi_186237365
quote:
0s.gif Op zondag 14 april 2019 21:34 schreef Dingest het volgende:
De praktijkondersteuner bij de huisarts heeft mij vrijdag maar doorverwezen naar Lentis; niet voor het autisme-deel, maar voor het depressie-deel (wachttijd is ook veel korter). De depressieklachten komen weliswaar voort uit (de beperkingen door) het ASS-deel, maar dat was wel altijd een niveau waar ik redelijk zelfstandig (binnen mijn eigen grenzen) op kon functioneren. En dat lukt nu niet meer. Er valt wat voor te zeggen dat het ook nuttig kan zijn om te kijken of het ASS-deel misschien toch eens behandeld moet worden - daar is alleen in mijn jeugd met matig succes wat aan gedaan - maar dat lijkt voor mij nu meer een 'rennen voordat je weer kunt lopen'-scenario.
En wellicht dat ze het ass-deel wel meenemen... misschien scheelt het wachttijd als je via deze kant binnenkomt.
Aan de ene kant goed denk ik om te kijken naar dat wat je nu belemmert, maar ik denk dat het ook goed is om te kijken of het een niet verband houdt met het ander.
Sterkte!

Soms realiseer je je ineens hoe ass je beperkt in bepaalde dingen... ik denk dat ik het me vorige week al realiseerde, maar dat vandaag iemand me heeft geholpen om de puzzelstukjes op zn plek te leggen. Ik snap nu waarom ik me zo verdrietig voelde vorige week en het was heel fijn dat iemand mij uit kon leggen waarom...
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_186257046
Ik kan echt niet meer wachten tot ik met de psycho-educatie start, dus ik heb maar het volgende boek aangeschaft: Autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Het boek heeft veel positieve recensies en heeft een solide wetenschappelijke onderbouwing, dus ik verwacht er het nodige uit te leren.

[ Bericht 0% gewijzigd door ParelDuiker op 16-04-2019 20:28:42 ]
pi_186259905
quote:
7s.gif Op dinsdag 16 april 2019 20:21 schreef ParelDuiker het volgende:
Ik kan echt niet meer wachten tot ik met de psycho-educatie start, dus ik heb maar het volgende boek aangeschaft: Autismespectrumstoornissen bij volwassenen. Het boek heeft veel positieve recensies en heeft een solide wetenschappelijke onderbouwing, dus ik verwacht er het nodige uit te leren.
Ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Misschien koop ik het dan ook wel.

Wanneer start jouw psycho-educatie?

Ik ben doorverwezen naar een plek waar ze dat ook doen, en heb over ruim een week daar de intake. (Net nu mijn huidige psycholoog en ik elkaar een beetje door beginnen te krijgen ;( maar ja)
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')