Ik begrijp wel wat je zegt. Ik heb zowel de positieve kanten als de minder positieve kanten van dichtbij gezien van gescheiden ouders icm co-ouderschap.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 20:48 schreef Ticootje het volgende:
Ik vind het kiezen voor bewust alleen ouderschap tot daar aan toe, maar bewust kiezen voor co ouderschap vind ik nig een stapje verder gaan.
Ervoor kiezen om met een kind te gaan slepen, nig voordat het geboren is. Ik vind dat wat.
Dankjewel voor je reactie. Fijn om een reactie te lezen van iemand die bewust het traject heeft doorlopen. En een 5-jarige al, wat leuk.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 21:29 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ben bewust alleenstaande moeder van een vijfjarig meisje.
Het moeilijkste van de keus vond ik dus het bewust ervoor kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien. Ik heb deze twijfels veel besproken met diverse mensen.
Nadat ik mijn keus gemaakt had en mijn wens was uitgekomen ben ik vanaf het begin af aan eerlijk geweest erover op haar niveau.
Ze lijkt geen vader te missen.
Dat is helemaal niet zo erg. De aanwezigheid van een vader is helemaal niet zo belangrijk als veel mensen denken.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 21:29 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ben bewust alleenstaande moeder van een vijfjarig meisje.
Het moeilijkste van de keus vond ik dus het bewust ervoor kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien.
Oneens, elk kind heeft mannelijke rolmodellen nodig, het liefst een liefdevolle vader. En vader is net zo belangrijk als een moeder, op een wat andere manier.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 22:25 schreef Harvest89 het volgende:
[..]
Dat is helemaal niet zo erg. De aanwezigheid van een vader is helemaal niet zo belangrijk als veel mensen denken.
Omgekeerd wordt het een ander verhaal. Een kind heeft wel een moeder nodig, dat is wel echte noodzaak.
Met dat rolmodel heb je inderdaad gelijk.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 22:34 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Oneens, elk kind heeft mannelijke rolmodellen nodig, het liefst een liefdevolle vader. En vader is net zo belangrijk als een moeder, op een wat andere manier.
Maar een liefdevolle moeder en geen vader is altijd nog beter dan al die kinderen die worden verwaarloosd of mishandeld.
Overigens weet ik niet zo goed wat ik van bewust alleenstaand moederschap vind. Het lijkt soms wel een beetje egocentrisch. Sowieso hoe sommige mensen met kinderen krijgen omgaan.
Maar als je een kind en goede plek, voldoende liefdevolle aandacht en opvoeding kunt geven komt het vast goed.
Als je het alleen soort om je eigen leegte te vullen, je eigen hormonen. Niet doen.
Een kind heeft liefdevolle aandacht nodig. Maakt niet uit van wie, zolang het maar oprecht, langdurig en onvoorwaardelijk is. Geen makkelijke opgave als het niet je eigen kind is. Maar zeker niet onmogelijk.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 23:01 schreef Harvest89 het volgende:
[..]
Met dat rolmodel heb je inderdaad gelijk.
Maar je kunt als kind beter een vader missen dan een moeder missen.
Dat komt omdat vaders/mannen over het algemeen wat afstandelijker zijn.
Ik denk dat je wel bijna een garantie hebt voor psychische problematiek op volwassen leeftijd als je als kind geen moeder en/of moederliefde hebt gehad.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 22% gewijzigd door Lemijn op 18-06-2018 12:39:39 ]Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Dit. Dan ''nemen'' ze doorgaans 3 chihuahua's.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:36 schreef Omentielvo het volgende:
Ik kan met zekerheid zeggen dat geen enkele bewust(e) (alleenstaande) ouder een kind neemt als modeaccesoire.
De basis moet zijn... oke.. dus wanneer iemand niet succesvol is in de liefde mag die persoon automatisch geen ouder worden omdat hij of zij dus alleen is?quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:22 schreef GereDathan het volgende:
Absurd dat vrouwen zo denken, een kind is geen mode accessoire wat je gewoon even neemt als het je uitkomt.
Een kind heeft een stabiele basis nodig, bestaande uit 2 ouders die elkaar goed kennen en aan kunnen vullen. Die zoals hierboven gezegd een duo vormen.
Natuurlijk kunnen situaties veranderen en kan je daardoor alleenstaande ouder worden, maar dat zijn onverwachte dingen die gebeuren (scheiding, overlijden, geestelijk gehandicapt raken van een ouder). De basis moet, mijn inziens, bestaan uit 2 ouders die 200 procent gaan voor hun gezamenlijke geluk en hun gezamenlijke kind.
quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:12 schreef klaprooss het volgende:
Hoe ziet het co ouderschap eruit in jouw ogen? Is dat met een bekende of een vreemde man met een kinderwens die de vaderrol ook op zich gaat nemen. Ik bedoel heb je al een persoon in beeld die de andere ouder zou zijn? Heb je daar al zelf een vertrouwingsband mee?
Voor co-ouderschap kiezen zonder dat je de andere ouder kent zou voor mij geen optie zijn. Ouderschap is zwaar, je moet op elkaar kunnen bouwen, in veel dingen hetzelfde denken om samen een goed duo te vormen voor je kind.
Als je dit samen doet, zou ik dit alleen doen met iemand waar je nu al een goede band mee hebt en waar je op kan bouwen. Je zit echt aan elkaar vast de rest van je leven ondanks dat je geen liefdesrelatie hebt met elkaar.
Samen een kind opvoeden is misschien op bepaalde vlakken nog wel meer een uitdaging dan als je het alleen doet. Hier in huis hebben we 2 visies, 2 meningen en moeten we samen op iets uitkomen.
Succes met het maken van je keuze!
Ik ben blij met je vragen hoor. Het zijn idd vragen waar ik al over nadenk. En ik zal om die reden ook nooit morgen zwanger willen raken van iemand. Nog los van het feit dat het niet praktisch is momenteel. Ik ben ook niet iemand die op dat vlak impulsieve beslissingen wil en kan nemen. Maar de kinderwens groeit wel.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 18:42 schreef klaprooss het volgende:
Ik wil nog even reageren op mijn vorige post. Ik heb helemaal niets tegen co of bewust alleenstaand ouderschap. En kan de keuze om de weg t bewandelen me goed voorstellen.
Persoonlijk zou een co ouderschap met een vreemde niet iets zijn wat ik aan zou durven.
Tevens zou je misschien dit traject redelijk snel op willen starten denk ik? Durf je het aan om dan kort de tijd te hebben om iemand te leren kennen als ouder van jullie kind of kan je het proces van starten uitstellen om deze persoon goed te leren kennen.
Dit zijn overigens alleen vragen hoor of eigenlijk dingen die mij te binnen schieten in deze situatie. Waarschijnlijk heb je daar zelf al over nagedacht.
Nogmaals veel succes!
Het is ook heel erg lastig. Ook het ideaalplaatje loslaten is daarin lastig. Want, zoals jij schreef, het liefst zou ik dat met een liefdevolle partner willen doen. Maar als dat er niet op tijd in zit om samen aan kinderen te beginnen dan wordt het nu tijd om andere keuzes af te gaan wegen. Want ik wil geen partner waarmee ik denk een liefdesrelatie aan te gaan omdat ik een kinderwens heb. Dat voelt nog minder goed.quote:Op zondag 17 juni 2018 11:31 schreef Moeraskat het volgende:
Wat een zoektocht Mini. Lijkt me erg lastig! Ik weet niet echt of ik iets voor je kan betekenen, mijn situatie is heel anders natuurlijk.
De befaamde kop in het zand methode, als je maar gewoon niet luistert en nadenkt dan bestaat er ook geen probleem. Ook veel gebruikt onder gelovigen.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:44 schreef Lemijn het volgende:
Als we nou met z'n allen gewoon niet op dat soort opmerkingen reageren, dan kunnen we het gewoon inhoudelijk over het onderwerp hebben .
Nog even los van het feit dat ik nooit een accessoire zou kiezen die je onderkwijlt, -plast en -spuugt, en je wakker houdt tot je scheel ziet, en die via je lichaam naar buiten komt.
Er is ongetwijfeld een reden waarom je niet succesvol bent in de liefde. Misschien moet je dat eerst op orde brengen in je leven.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:47 schreef Moeraskat het volgende:
[..]
De basis moet zijn... oke.. dus wanneer iemand niet succesvol is in de liefde mag die persoon automatisch geen ouder worden omdat hij of zij dus alleen is?
Behalve dat dit niet in dit topic hoort is het ook nog eens nonsens. Er zitten heel veel mensen te wachten op iemand anders zijn kind. Wie gaat er anders werken voor de AOW, pensioenen en het schrobben van je reet als je 85 bent en alles onder schijt?quote:Op zondag 17 juni 2018 20:27 schreef mspoez het volgende:
Een kind krijgen is sowieso egoistisch. Niemand zit te wachten op jouw kind.
oh ja dat lijkt mij inderdaad ook lastig. het is niet als of je even een vakantie uitkiest of zo. Maar aan de andere kant, ik ben ook zwanger geworden van iemand ... ja hoe zeg ik dat, ik had liever iemand anders uitgekozen? En dat is tot nu toe ook goed uitgepakt. Ik weet ook niet echt enorm veel van haar biologische vader. We waren amper een jaar samen.quote:Op zondag 17 juni 2018 12:00 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Het is ook heel erg lastig. Ook het ideaalplaatje loslaten is daarin lastig. Want, zoals jij schreef, het liefst zou ik dat met een liefdevolle partner willen doen. Maar als dat er niet op tijd in zit om samen aan kinderen te beginnen dan wordt het nu tijd om andere keuzes af te gaan wegen. Want ik wil geen partner waarmee ik denk een liefdesrelatie aan te gaan omdat ik een kinderwens heb. Dat voelt nog minder goed.
Wat mij overigens ook heel lastig lijkt in een keuze te maken om bewust alleenstaande moeder te worden is 'kiezen' op papier wie dan 'technisch' gezien vader van het kindje gaat worden. Als dit vanuit een donor(+) rol gaat zijn weet je nog minder van de persoon dan wanneer je dit met een co-ouder dit gaat doen. En wat geef je mee aan je kindje vanuit DNA/karakter.
Ben ik het niet helemaal mee eens, je kunt ook net de mensen tegenkomen die niet genoeg bij je passen. En als dat zo is, dan zou ik daar niet bewust zwanger van willen worden.quote:Op zondag 17 juni 2018 20:29 schreef GereDathan het volgende:
[..]
Er is ongetwijfeld een reden waarom je niet succesvol bent in de liefde. Misschien moet je dat eerst op orde brengen in je leven.
KDV's bezoeken hebben we samen gedaan. Dat zal met scholen straks ook zo gaan. Daar ben ik alleen maar blij mee, dat ik zulke beslissingen niet alleen hoef te nemen. Qua dagelijkse verzorging en ideeën over bijvoeden en veel andere kleine dingen ligt het accent wel bij mij, maar dat is in traditionele gezinnen toch ook vaak zo volgens mij. Dat een moeder meer aandraagt.quote:Op zondag 17 juni 2018 12:49 schreef Omentielvo het volgende:
Lemijn, vraag voor jou. Hoe doen jullie dat co-ouderschap? Is het echt 50/50? Hoe gaat het met afspraken op KDV/gastouder/school.
Je hoeft niet te antwoorden hoor. Het is vooral nieuwsgierigheid van mijn kant.
Ik had deze optie namelijk helemaal nooit overwogen en vind het mooi hoe jij deze keus hebt gemaakt met de afwegingen die daarbij horen.
\Nou daar ben ik het niet mee eens hoor. Een kind krijgen omdat je 'rammelt' is natuurlijk niet vanuit het kind gedacht en vooraf ingepland co-ouderschap al helemaal niet. Dat kind komt er dan alleen omdat moeder dat graag wil.quote:Op zondag 17 juni 2018 20:30 schreef GereDathan het volgende:
[..]
Behalve dat dit niet in dit topic hoort is het ook nog eens nonsens.
Minder jaloezie denk ik, omdat er geen liefdesgevoelens bij komen kijken van de co-ouder.quote:Op zondag 24 juni 2018 11:36 schreef littledrummergirl het volgende:
Wat ik me afvraag, hoe zou een situatie met co-ouderschap eruit zien als bijvoorbeeld de moeder een nieuwe relatie krijgt? Het lijkt me als nieuwe partner lastig dat je in een soort driehoek beland waarin al een andere co-ouder actief betrokken is bij het kind. Het lijkt me dat dat best "buitenspel" achtig kan voelen. Anders dan in bijv een scheidingssituatie.
Voortplanting is anders een vrij natuurlijk iets en kan een enorme drang / wens zijn. Of denk je soms dat ze 200 jaar geleden ook alle keuzes enorm aan het overwegen waren steeds. en ''vanuit het kind'' dachten.quote:Op dinsdag 19 juni 2018 20:36 schreef mspoez het volgende:
[..]
\Nou daar ben ik het niet mee eens hoor. Een kind krijgen omdat je 'rammelt' is natuurlijk niet vanuit het kind gedacht en vooraf ingepland co-ouderschap al helemaal niet. Dat kind komt er dan alleen omdat moeder dat graag wil.
Oh daar zat ik nog niet eens aan te denken . Meer dat je inbreng over bijvoorbeeld opvoeding van het kind van je vriendin niet/minder van jou hoeft te komen want er is tenslotte een betrokken biologische ouder in het spel. Lijkt me dat je je dan soort van toeschouwer kan voelen. Lijkt me ingewikkeld .quote:Op zondag 24 juni 2018 11:38 schreef Moeraskat het volgende:
[..]
Minder jaloezie denk ik, omdat er geen liefdesgevoelens bij komen kijken van de co-ouder.
Dat is toch met alle kinderen zo? De ouders kiezen ervoor om een kind te krijgen, puur en alleen omdat ze dat graag willen.quote:Op dinsdag 19 juni 2018 20:36 schreef mspoez het volgende:
[..]
\Nou daar ben ik het niet mee eens hoor. Een kind krijgen omdat je 'rammelt' is natuurlijk niet vanuit het kind gedacht en vooraf ingepland co-ouderschap al helemaal niet. Dat kind komt er dan alleen omdat moeder dat graag wil.
Is dat niet gewoon het zelfde principe wanneer mensen gaan scheiden en ze beiden voor het kind zorgen met een regeling? Ik denk dat de nieuwe ''ouder'' dan gewoon zo'n rol krijgt.quote:Op zondag 24 juni 2018 11:41 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
Oh daar zat ik nog niet eens aan te denken . Meer dat je inbreng over bijvoorbeeld opvoeding van het kind van je vriendin niet/minder van jou hoeft te komen want er is tenslotte een betrokken biologische ouder in het spel. Lijkt me dat je je dan soort van toeschouwer kan voelen. Lijkt me ingewikkeld .
Ik heb het al een paar keer overgelezen en ik snap het niet . Je bedoelt dat de nieuwe partner zich buitenspel voelt, of de co-ouder die geen nieuwe relatie aangaat? En waarom dan?quote:Op zondag 24 juni 2018 11:36 schreef littledrummergirl het volgende:
Wat ik me afvraag, hoe zou een situatie met co-ouderschap eruit zien als bijvoorbeeld de moeder een nieuwe relatie krijgt? Het lijkt me als nieuwe partner lastig dat je in een soort driehoek beland waarin al een andere co-ouder actief betrokken is bij het kind. Het lijkt me dat dat best "buitenspel" achtig kan voelen. Anders dan in bijv een scheidingssituatie.
Los van dat er genoeg kinderen worden geboren waarbij de ouders dat niet wilden is het ook bewezen dat kinderen met 2 ouders (welke bij elkaar blijven) nogal wat stappen voor hebben op kinderen met een enkele ouder. Dus in die zin in het zeker egoïstischer dan wanneer je dit als stel beslist.quote:Op zondag 24 juni 2018 11:42 schreef T-D het volgende:
[..]
Dat is toch met alle kinderen zo? De ouders kiezen ervoor om een kind te krijgen, puur en alleen omdat ze dat graag willen.
https://www.volkskrant.nl(...)k-ontstaan~b11cfc7d/quote:Op woensdag 27 juni 2018 14:09 schreef klaprooss het volgende:
Ik lees net een stuk in de Volkskrant magazine van afgelopen 23 juni. “Hoe dan ook een gezin” over singles met een kinderwens. Wie weet kan je het ergens vinden
Maar zit er dan een verschil tussen een bewust alleenstaande of een alleenstaande door een nare oorzaak?quote:Op woensdag 27 juni 2018 14:33 schreef shifto het volgende:
[..]
Los van dat er genoeg kinderen worden geboren waarbij de ouders dat niet wilden is het ook bewezen dat kinderen met 2 ouders (welke bij elkaar blijven) nogal wat stappen voor hebben op kinderen met een enkele ouder. Dus in die zin in het zeker egoïstischer dan wanneer je dit als stel beslist.
Dat zou opgaan als mensen in die toekomst konden kijken, dat kan helaas niet. Je kan met goede hoop en goed geweten met zijn 2 aan kinderen beginnen en dan kan er altijd iets gebeuren. Dat heeft dan ook altijd zijn weerslag op het kind. Echter omdat je dat van te voren niet kan weten begin je er dus minder egoïstisch aan dan dat je al op die voet begint (als enkele ouder).quote:Op woensdag 27 juni 2018 16:22 schreef Omentielvo het volgende:
[..]
Maar zit er dan een verschil tussen een bewust alleenstaande of een alleenstaande door een nare oorzaak?
Want ze maken dus wel onderscheid in wat voor twee oudergezinnen stappen voor hebben. (Ze moeten bij elkaar blijven).
Dus in die zin zijn alleen de ouders die bij elkaar blijven minder egoïstisch.
Klopt maar niemand kan in de toekomst kijken. Anders had ik waarschijnlijk ook andere keuzes gemaakt.quote:Op woensdag 27 juni 2018 14:33 schreef shifto het volgende:
[..]
Los van dat er genoeg kinderen worden geboren waarbij de ouders dat niet wilden is het ook bewezen dat kinderen met 2 ouders (welke bij elkaar blijven) nogal wat stappen voor hebben op kinderen met een enkele ouder. Dus in die zin in het zeker egoïstischer dan wanneer je dit als stel beslist.
Mee eens. Als die goede basis er maar is!quote:Op woensdag 27 juni 2018 16:54 schreef Omentielvo het volgende:
Dat laatste is de wens van elke ouder denk ik.
Wat betreft de goede basis. Dat is voor elke ouder weer anders. Er bestaat voor mij niet 1 goede basis.
Voor jou was dit het juiste moment. Voor een ander is het liefde en ruimte. Voor mij was de basis ook goed door weer andere redenen.
De basis is voor mij vooral een mening van de (toekomstige) ouder.
Spannend, tweede al onderweg. Gefeliciteerd! En hoe is het contact met de vader van je eerste kindje, als ik vragen mag?quote:Op zondag 5 augustus 2018 23:27 schreef Djoess het volgende:
Hi MiNi1981,
Ik ben al bijna vier jaar (on)bewust alleenstaande moeder en op dit moment 5 weken zwanger van de tweede.
Mijn oudste is geboren als ‘geluk bij een ongeluk’ so to speak, de tweede nu, is van een C-donor. Ik denk dat ik er ongeveer een jaar, anderhalf jaar over gedaan heb om hem te vinden. Inderdaad zijn er wat viezige en opdringerige types tussen, en mannen die vinden dat je op je knietjes dank moet zeggen omdat ze je willen helpen. Zo iemand komt natuurlijk wel dicht bij je (dwz bij je thuis of iig heb je een of meer keren face to face contact), dus ik vond het heel belangrijk dat ik me comfortabel voelde. Op een gegeven moment werd dàt belangrijker dan het uiterlijk.
Uiteindelijk heb ik ‘mijn’ donor (ook nog met de uiterlijke kenmerken die ik wilde) gevonden op OneWish, eerst afgesproken, toen een donorcontract opgesteld en uiteindelijk de eerste donatie.
In principe is er geen contact, behalve als het kind dat wil en we hebben afgesproken dat er een keer in het jaar een update met foto’s zijn kant opgaat.
Haha, herkenbaar. Vol goede moed aan het co-ouderschap idee beginnen en gaandeweg ontdekken dat het je minder en minder aanspreekt.quote:Op zondag 5 augustus 2018 21:24 schreef MiNi1981 het volgende:
Het is al weer even geleden dat ik hier gereageerd heb. Maar alle vragen, ervaringen en anderszins interessante bijdrages zijn erg waardevol in de brij aan gedachtes die er zijn als je heel bewust nadenkt over solomoederschap (vond ik wel een erg mooie term, aangezien bewust alleenstaand moederschap ook duidt op bewust alleenstaand. Dat is niet voor iedereen, en voor mij iig niet, het geval.).
Ik ben inmiddels een boek aan het lezen dat heet: Geen partner, wel een kinderwens
Een erg fijn boek waarin eigenlijk een hoop vragen, artikelen, onderzoeken maar ook quotes van solomoeders of kinderen van donoren benoemd worden. Ik heb het boek nog niet uit, maar het is nu al de moeite waard vind ik iig.
Ik ben inmiddels ook met wat andere vrouwen in gesprek die in dezelfde fase zitten van het maken van een keuze. En door het ook echt hardop te bespreken merk ik dat de brij aan informatie steeds meer geordend raakt en het ook steeds concreter wordt waar ik voor mijzelf naar toe wil.
Heb wel een poging gewaagd om met donoren in contact te komen maar dat heb ik voor nu weer even geschrapt. Er zaten een paar aparte contacten tussen, waar ik mij op geen enkele manier comfortabel bij voelde.
Wat mij de afgelopen tijd bij mijzelf is opgevallen is dat ik steeds meer merk dat de mogelijke keuze voor co-ouderschap met een wensvader steeds minder bij mij als persoon gaat passen. Ik heb de optie nog niet volledig 'afgeschreven' maar op de voorgrond is hij ook helemaal niet.
Dan blijft er nog de keuze tussen B-donor of C-donor over. B= een donor uit een kliniek waarbij het kindje vanaf zijn/haar 16e de gegevens kan opvragen om contact te leggen. En C= een donor die je zelf zoekt en je vooraf meer weet van je donor en daar in onderling contact afspraken kunt maken hoe je met de donor de toekomst ziet.
Het is een mooi en interessant onderwerp maar toch nog steeds wel erg onderbelicht. Je ziet en leest wel veel meer over de mogelijkheden, met name gericht op de LHBTI-groep. Maar toch minder op de wens van solomoeders die heteroseksueel zijn. In de basis, de keuze van het ouderschap dmv een donor, is het 'natuurlijk' het zelfde. Maar de buitenwereld lijkt het 'normaler' te vinden dat de groep LHBTI normaler is voor de keuze van ouderschap met een donor (want het is niet de standaard man/vrouw relatie) dan een alleenstaande vrouw die kiest voor solomoederschap (ongeacht de achterliggende reden).
ik dacht ik schrijf hier weer even wat weg. Voor mijzelf, voor eventueel meelezende andere vrouwen/mannen die met dezelfde gedachtes en keuzes maken zitten, voor andere geïnteresseerden.
Jij hebt toch een vriend?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:39 schreef Seven. het volgende:
[..]
Haha, herkenbaar. Vol goede moed aan het co-ouderschap idee beginnen en gaandeweg ontdekken dat het je minder en minder aanspreekt.
Heb je al eens op de website van Cryos gekeken? Ik heb dat een paar maanden geleden voor het eerst gedaan, mijn bek viel open. .
Een vriendin van me is ook via een (Nederlandse) donor in verwachting geraakt via het ziekenhuis in Arnhem. Dus zij mocht niet zelf kiezen, plus wachtlijst en naar nu blijkt: de administratie van dit ziekenhuis is een enorme puinhoop, dus daar wil ik zelf niet naartoe. Ze heeft de biologische vader zelf opgespoord en via zelf-inseminatie heeft ze een tweede kindje met hem gekregen. Ze hebben regelmatig contact met hem, de invulling die zij er aan geven is heel leuk (vind ik).
Dat klopt. Toen ik hem leerde kennen, had ik mijn leven net omgegooid omdat ik single moeder zou worden, maar daar kwam hij tussendoor fietsen.quote:
quote:Op vrijdag 15 juni 2018 21:46 schreef Omentielvo het volgende:
Maakt niet uit.
Co-ouderschap heb ik nooit aan gedacht
Dus de manier hoe was een vrij makkelijke keus.
Om echt de stap te nemen ben ik echt wel heel lang mee bezig geweest. Ik ging rammelen rond mijn dertigste. Maar in het begin meer als wens. Toen een nichtje van mij zwanger raakte wist ik echt dat ik het ook wilde en ben ik meer gaan denken over de manier waarop. Maar zelfs toen duurde het nog een jaar voordat ik de knoop doorhakte.
Het alleenstaand ouderschap en sowieso het moeder worden overviel me. Er waren achteraf zoveel dingen die ik gewoon niet voorzien had.
Maar elke dag ben ik nog zo blij met de gemaakte stap.
Oh zo. Ik snap dat hij zijn afwijking niet door wil geven.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:55 schreef Seven. het volgende:
[..]
Dat klopt. Toen ik hem leerde kennen, had ik mijn leven net omgegooid omdat ik single moeder zou worden, maar daar kwam hij tussendoor fietsen.
We willen graag samen een kindje, maar geen biologische omdat Six. een genetische afwijking heeft die hij niet door wil geven.
Dat is dé optie zelfs. Voordat hij in beeld was, neigde ik meer naar co-ouderschap. Maar natuurlijk wil ik mijn partner het liefst als vaderfiguur.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:59 schreef T-D het volgende:
[..]
Oh zo. Ik snap dat hij zijn afwijking niet door wil geven.
Denemarken nog een optie voor jou? Mijn buurvrouw is ook een BAM en die heeft het via een kliniek in Denemarken gedaan.
Ik vermoed dus dat thuisinseminatie niet meer tot de mogelijkheden hoort, maar ik wil er toch naar vragen tijdens mijn consult.quote:Verzendt u donorsperma wereldwijd aan particuliere cliënten voor thuisinseminatie?
Cryos International Denmark is een spermabank die valt onder de Deense wetgeving en mag per 1 juli 2018 niet meer leveren aan anderen dan goedgekeurde weefselcentra, vruchtbaarheidsklinieken, ziekenhuisafdelingen en geautoriseerde professionele zorgverleners.
Geen veranderingen voor bezorging aan vruchtbaarheidsklinieken en ziekenhuizen
Na 1 juli 2018 blijft het voor onze privé cliënten gelukkig nog steeds mogelijk om orders en reserveringen bij Cryos te maken om donorsperma te laten bezorgen bij goedgekeurde weefselcentra, vruchtbaarheidsklinieken, ziekenhuisafdelingen en geautoriseerde professionele gezondheidsverzorgers.
Ja dat van het ziekenhuis in Arnhem heb ik ook gelezen. Dat blijft natuurlijk altijd een risico.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:39 schreef Seven. het volgende:
[..]
Haha, herkenbaar. Vol goede moed aan het co-ouderschap idee beginnen en gaandeweg ontdekken dat het je minder en minder aanspreekt.
Heb je al eens op de website van Cryos gekeken? Ik heb dat een paar maanden geleden voor het eerst gedaan, mijn bek viel open. .
Een vriendin van me is ook via een (Nederlandse) donor in verwachting geraakt via het ziekenhuis in Arnhem. Dus zij mocht niet zelf kiezen, plus wachtlijst en naar nu blijkt: de administratie van dit ziekenhuis is een enorme puinhoop, dus daar wil ik zelf niet naartoe. Ze heeft de biologische vader zelf opgespoord en via zelf-inseminatie heeft ze een tweede kindje met hem gekregen. Ze hebben regelmatig contact met hem, de invulling die zij er aan geven is heel leuk (vind ik).
Uit nieuwsgierigheid: kan dat niet worden voorkomen met embryoselectie?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:55 schreef Seven. het volgende:
We willen graag samen een kindje, maar geen biologische omdat Six. een genetische afwijking heeft die hij niet door wil geven.
Als het moment daar is, dan weet je het wel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 18:21 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Ja dat van het ziekenhuis in Arnhem heb ik ook gelezen. Dat blijft natuurlijk altijd een risico.
Niet om het te bagatelliseren, maar het zal mij niets verbazen dat dit op meer plekken het geval zal zijn maar (nog) niet bekend. En dat is, en vind ik ook, een enorm risico.
Ja de Deense website ken ik. Bijzonder hoeveel je vooraf van die donoren kunt weten. Heb je voor je eigen gevoel het wel (iets) meer in de hand. Maar het prijskaartje is er ook naar (natuurlijk).
Ik moet de afspraak met de huisarts nog maken, maar soms voelt het ook wel een beetje als een soort van tikkende tijdbom. Vooral vanuit de gedachte dat het niet bij een eerste of tweede poging direct raak hoeft te zijn.
Maar ik merk ook dat de tijd die ik er voor neem, er over nadenk en er met mensen over praat het vooral steeds concreter wordt en dat is en voelt goed.
Dat weet ik niet. Ik zal het in ieder geval voorleggen bij de dokter.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 19:40 schreef Bleie het volgende:
[..]
Uit nieuwsgierigheid: kan dat niet worden voorkomen met embryoselectie?
Off topic, maar is embryoselectie oid niet mogelijk voor jullie? Of andere vormen van selectie?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 14:31 schreef Seven. het volgende:
Ik weet niet of mijn verhaal hier past.
Ik heb een paar keer samengewoond en steevast erg ongelukkig geweest in de liefde (dat lag deels aan mezelf). Ik twijfelde altijd aan mijn kinderwens. Ik schommelde tussen 'ik wil een groot gezin' naar 'niet mijn ding' en 'ik ben te jong om het uit te sluiten'.
2,5 jaar geleden ging er weer een relatie voorbij. En toen ontstond ook een nieuwe zelfverzekerdheid, ik voelde ineens dat ik helemaal niet hoefde te wachten op 'de juiste vent' en 'de juiste omstandigheden'. Ik was sowieso wel klaar met relaties, dus ik begon me voor te bereiden op mijn toekomst alleen, en daarin de omstandigheden creëren om zelf een gezinnetje te vormen. Ik heb met mezelf een pact gesloten om de omstandigheden er naar te maken, dus eerst settelen op 1 plek en huis kopen. De goeie baan was op dat moment al een feit. En daarna verder nadenken over de invulling, ik hinkte ook heel erg op twee gedachten tussen co-ouderschap en donor.
Ik ben in het jaar dat daarop volgde vanuit Engeland terug verhuisd naar Nederland, want ik heb hier een sterker vangnet. De baan die ik nu heb, is véél beter dan mijn vorige en deze werkgever is ook veel geschikter voor jonge ouders. Ik bleef wel daten maar alleen met de intentie om te scharrelen. En toen kwam ik mijn partner tegen. Binnen een week was het mij wel duidelijk dat ik met een fantastische kerel te maken heb. En sinds ik met hem ben, weet ik dus hoe een leuke gezonde relatie kan werken. Uiteindelijk dacht ik.. fuck it, ik ga gewoon eerst kijken hoe het voelt om contact te hebben met mogelijke co-ouders, en als dat niet goed voelt, dan kan ik alsnog terugvallen op het donor-plan. Ik heb na mijn terugkeer via meerdangewenst.nl oriënterend contact gehad met een homostel, waar geen klik mee bleek te zijn. Ik heb met een bevriende homo overlegd, zijn partner wilde echter liever een adoptiekind uit China (ook vanwege zijn Chinese afkomst). Ik heb een half jaartje nadat mijn partner en ik elkaar hebben leren kennen, een superleuk huis met 3 slaapkamers gekocht (dat worden er na verbouwing 4). We zijn nu 1,5 jaar samen, hij woont er gewoon bij in en zijn dochters van 10 en 13 hebben allebei hun eigen kamer. Ik heb vanaf het begin open kaart gespeeld, dat ik bezig ben met mijn kinderwens. Hij heeft mij vrij gelaten in de contacten met de eerder genoemde homostellen, en ik heb hem de keuze gelaten of en in hoeverre hij erbij betrokken wilde zijn.
Begin dit jaar gaf hij aan dat hij een 'gewoon' gezin wilde met mij, waarin hij de vaderrol voor zichzelf wil, ware het niet dat hij een genetische afwijking heeft die hij niet door wil geven. Hij is daar heel stellig in, als hij had geweten van zijn afwijking, dan waren zijn dochters er niet geweest. Hij geeft ook aan dat hij zonder genetische afwijking, een biologisch kindje samen met mij zou willen. Dus sindsdien zijn we een beetje aan het rondkijken voor een Deense donor. Ik heb aan hem gevraagd om na te denken over anoniem of niet-anoniem. Ik heb een voorkeur voor niet-anoniem. Hij heeft zelf ook wel eens aangegeven dat hij het liefst een B-donor wil, maar dat was zijn eerste gedachte en deze
Als mijn huisarts volgende week terug is, dan maak ik een afspraak voor een verwijzing naar de fertiliteitskliniek. Met een Deense donor, is er momenteel een wachtlijst van 9 weken (volgens mij 9 weken wachten voor het eerste consult, en dan 9 weken wachten voor de behandeling). Dus hopelijk eind oktober/begin november het eerste consult en dan rond de jaarwisseling beginnen met actief proberen..! Hopelijk gaat het allemaal een beetje volgens dat plan, dan zou ik binnen een jaar of 2 al moeder kunnen zijn. En tegen de verwachting in, samen met een geweldige partner/vader,
Ja, dat dus... Sorry, ik had niet alles gelezen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 19:40 schreef Bleie het volgende:
[..]
Uit nieuwsgierigheid: kan dat niet worden voorkomen met embryoselectie?
Hangt heel erg van de afwijking af. En het moet ook betaald worden door de verzekeraar, want het is duur.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 20:03 schreef Seven. het volgende:
Ik wist niet eens dat dit al kan, om heel eerlijk te zijn...! Maar eens bespreken met mijn vent.
Verzekering zoek ik uit. IVF wordt vergoed. Een intake in Maastricht, en dan zullen we het weten of dit mogelijk is voor ons.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 20:10 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Hangt heel erg van de afwijking af. En het moet ook betaald worden door de verzekeraar, want het is duur.
https://www.pgdnederland.nl
Ik heb dit traject 4 keer doorlopen. PGD wordt in principe net als IVF vergoed door de zorgverzekering. Wel met het max. van 3 pogingen per doorgaande zwangerschap van minimaal x weken.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 20:54 schreef Seven. het volgende:
[..]
Verzekering zoek ik uit. IVF wordt vergoed. Een intake in Maastricht, en dan zullen we het weten of dit mogelijk is voor ons.
En hopelijk ben je nu trotse moeder?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:24 schreef _NIKKI_ het volgende:
[..]
Ik heb dit traject 4 keer doorlopen. PGD wordt in principe net als IVF vergoed door de zorgverzekering. Wel met het max. van 3 pogingen per doorgaande zwangerschap van minimaal x weken.
Mocht jouw aandoening er nog niet bij staan, dan kan het ook dat ze een PGD test specifiek voor jou aandoening gaan ontwikkelen indien dat mogelijk is.
Dankjewel voor je verhaal LadyBlack! Fijn om te lezen hoe jij het als kind van een solomoeder (vind ik na het lezen van een boek hierover een fijner begrip, want idd veel vrouwen zijn niet bewust alleenstaand) hebt ervaren om zonder vaderfiguur op te groeien maar wel gedurende je opvoeding en het ouder worden proces te weten wie je biologische vader is zonder de daaraan hangende rol.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 21:29 schreef LadyBlack het volgende:
Ik zie nu pas dat dit topic er is.
TS, ik ben een kind van een alleenstaande moeder. Niet bewust alleenstaand, wel bewust moeder Toen zij na haar 30e nog geen goede partner had, wilde ze toch heel erg graag een kindje. Een vriend van een vriendin was al donor bij een kliniek en wilde in dit geval ook wel donor zijn. De afspraak was, geen rechten en geen plichten. Er is altijd contact geweest, al was het niet als vaderfiguur, maar meer als verre vriend.
Een vader in huis heb ik nooit gemist. Mijn moeder was gewoon mijn ouder, meer was ik niet gewend en was ook niet nodig. Een vaderfiguur / rolmodel zag ik wel bij vriendinnetjes thuis maar heb ik nooit gewenst. Ik ben altijd heel erg blij geweest dat ik gewoon weet wie mijn vader is. Ik lijk ook nog eens enorm op hem, en ik denk dat ik me anders altijd afgevraagd zou hebben van wie ik nou mijn genen zou hebben. Er was geen gehei, geen 'wachten tot je oud genoeg bent', er was gewoon altijd duidelijkheid.
Dit kan misschien nog helpen bij je keuze tussen donor B of C. Succes met alles!
Ohja, en my two cents over alleenstaand ouderschap: volgens mij is een kindje sowieso goed af als het heel gewenst is. In één of in twee gezinnen
Jij ook bedankt voor je verhaal! Wat fijn dat nr 2 nu onderweg is.quote:Op zondag 5 augustus 2018 23:27 schreef Djoess het volgende:
Hi MiNi1981,
Ik ben al bijna vier jaar (on)bewust alleenstaande moeder en op dit moment 5 weken zwanger van de tweede.
Mijn oudste is geboren als ‘geluk bij een ongeluk’ so to speak, de tweede nu, is van een C-donor. Ik denk dat ik er ongeveer een jaar, anderhalf jaar over gedaan heb om hem te vinden. Inderdaad zijn er wat viezige en opdringerige types tussen, en mannen die vinden dat je op je knietjes dank moet zeggen omdat ze je willen helpen. Zo iemand komt natuurlijk wel dicht bij je (dwz bij je thuis of iig heb je een of meer keren face to face contact), dus ik vond het heel belangrijk dat ik me comfortabel voelde. Op een gegeven moment werd dàt belangrijker dan het uiterlijk.
Uiteindelijk heb ik ‘mijn’ donor (ook nog met de uiterlijke kenmerken die ik wilde) gevonden op OneWish, eerst afgesproken, toen een donorcontract opgesteld en uiteindelijk de eerste donatie.
In principe is er geen contact, behalve als het kind dat wil en we hebben afgesproken dat er een keer in het jaar een update met foto’s zijn kant opgaat.
Haal je dan niet twee dingen voor elkaar in je vertrouwen in mannen?quote:Op donderdag 23 augustus 2018 08:20 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Jij ook bedankt voor je verhaal! Wat fijn dat nr 2 nu onderweg is.
Hoe lang ben je met deze donor in contact geweest alvorens je tot de 'daad' van ZI? bent overgegaan?
OneWish ken ik wel, hoewel (nog) geen lidmaatschap weet ik van het bestaan af.
Wat ik tevens ook weer het 'nadeel' vind van een C-donor. Is dat je moet vertrouwen op hoeveel donaties hij doet bij andere vrouwen.
Maar ja dan kom ik weer even uit dat het vertrouwen in mannen (momenteel) dusdanig beschadigd is dat ik dat lastig vind om in te schatten.
nu echt haasten...
Nee hoor, er is gewoon geen vertrouwen.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:05 schreef Seven. het volgende:
[..]
Haal je dan niet twee dingen voor elkaar in je vertrouwen in mannen?
In alle mannen? Wowquote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:18 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Nee hoor, er is gewoon geen vertrouwen.
Niet lullig bedoeld, maar denk je niet dat je daar eerst mee moet dealen, voor je zoiets op je kindje gaat projecteren?quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:18 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Nee hoor, er is gewoon geen vertrouwen.
Dan heb je niet goed gelezen. Want ik zeg letterlijk dat ik het gevoel van 0 vertrouwen in mannen prima kan nuanceren dat niet iedere man zo is.quote:
Ja van 3 zelfs. Best een aardig succesverhaal.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 22:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
En hopelijk ben je nu trotse moeder?
Bijzondere denkbeelden wel en ik geloof dat ik me niets kan voorstellen bij je beslissingen om die redenquote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:28 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Dan heb je niet goed gelezen. Want ik zeg letterlijk dat ik het gevoel van 0 vertrouwen in mannen prima kan nuanceren dat niet iedere man zo is.
Neemt niet weg dat het vertrouwen wat er nu niet is wel leidend is voor beslissingen die ik vandaag de dag neem passend bij waar je je nu bevindt qua gevoel en gedachtes zolang je alles daarin zelf goed kunt afwegen en nuanceren.
Fijn om te horen en fijn voor jou! Als we deze weg inslaan, mag ik je dan eens een pb sturen als ik vragen heb? Mezelf kennende, ik zal er dan vast wel een topic over aanmaken.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:29 schreef _NIKKI_ het volgende:
[..]
Ja van 3 zelfs. Best een aardig succesverhaal.
Projecteren op je kinderen....quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:27 schreef Seven. het volgende:
[..]
Niet lullig bedoeld, maar denk je niet dat je daar eerst mee moet dealen, voor je zoiets op je kindje gaat projecteren?
Ik ben van mening dat je wel twee dingen door elkaar haalt. Natuurlijk zijn er wel betrouwbare mannen, alleen in relaties lukt het voor jou niet. Maar met de biologische vader van jouw kindje, zul je dan ook geen liefdesrelatie hebben.
Natuurlijk mag dat! Succes met het nemen van een beslissing de voor jullie goed voelt.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:34 schreef Seven. het volgende:
[..]
Fijn om te horen en fijn voor jou! Als we deze weg inslaan, mag ik je dan eens een pb sturen als ik vragen heb? Mezelf kennende, ik zal er dan vast wel een topic over aanmaken.
Ik persoonlijk vind het een beetje naïef om te denken dat je dat niet zou projecteren. Ik snap het wel hoor, ik heb ook hele lange tijd geen vertrouwen gehad in mannen. Dat hing allemaal samen met slechte partnerkeuze, die weer voortkwam uit een laag zelfbeeld. Al met al is het resultaat dat ik financiële onafhankelijkheid enorm belangrijk vind, als gevolg daarvan ben ik een carrièrevrouw en bovendien ben ik een feminist. Geen activistisch feminist, maar wel zo één die haar kind het liefst 'geslachtsloos' op zou willen voeden, dus beperken van mannelijke/vrouwelijke rolpatroon (spelen met autootjes en poppen etc.). Dus in die zin, zal mijn verleden de toekomst van mijn kind vormen. Mijn feminist-zijn heeft ook gevolgen voor de relaties die ik aanga, zowel in de liefde als vriendschappelijk. Het botst vaak met traditioneel ingestelde mensen, dus buiten familie, zul je die in mijn kring niet treffen. En dat houdt in dat mijn partner ook een feminist moet zijn, anders kan ik geen harmonieuze relatie hebben.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:58 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Projecteren op je kinderen....
Omdat ik ergens niet (meer) in geloof en/of vertrouwen heb projecteer ik dat op toekomstige kinderen? Dat is wel een enorm grote aanname...
Je doet nu wel veel aannames, alleen maar op de zin dat ik letterlijk zeg:quote:Op donderdag 23 augustus 2018 10:33 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik persoonlijk vind het een beetje naïef om te denken dat je dat niet zou projecteren. Ik snap het wel hoor, ik heb ook hele lange tijd geen vertrouwen gehad in mannen. Dat hing allemaal samen met slechte partnerkeuze, die weer voortkwam uit een laag zelfbeeld. Al met al is het resultaat dat ik financiële onafhankelijkheid enorm belangrijk vind, als gevolg daarvan ben ik een carrièrevrouw en bovendien ben ik een feminist. Geen activistisch feminist, maar wel zo één die haar kind het liefst 'geslachtsloos' op zou willen voeden, dus beperken van mannelijke/vrouwelijke rolpatroon (spelen met autootjes en poppen etc.). Dus in die zin, zal mijn verleden de toekomst van mijn kind vormen. Mijn feminist-zijn heeft ook gevolgen voor de relaties die ik aanga, zowel in de liefde als vriendschappelijk. Het botst vaak met traditioneel ingestelde mensen, dus buiten familie, zul je die in mijn kring niet treffen. En dat houdt in dat mijn partner ook een feminist moet zijn, anders kan ik geen harmonieuze relatie hebben.
Zelfs al breng je verbaal geen negativiteit over, door alleen al je eigenheid zal je kind beïnvloed worden. In jouw geval kan ik me voorstellen dat er überhaupt weinig contact zal zijn met mannen, als je ze niet vertrouwd. Met meisjes zoals BlackLady hoeft dat geen enorm probleem te zijn. Maar als je een zoontje krijgt, dan denk ik dat je je toch gedwongen ziet om een vaderfiguur toe te laten in je leven (al zul je er waarschijnlijk geen liefdesrelatie mee hebben). Snap je wat ik bedoel?
Alles wat je in je leven doet projecteer je op een ieder. Maar dat betekent niet dat je niet zelf de nuance eraan kunt geven door er bewust van te zijn dat iemand bepaalde gedachtes en gevoelens heeft.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 08:17 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
.....
Nou moet ik eerlijk toegeven dat die gedachte erg gestoeld is bij mij op het hebben van 0 vertrouwen in mannen. Sorry voor de mannelijke meelezer. En ja ik kan dit echt wel iets wat nuanceren voor mijzelf dat niet iedere man zo is. Maar dat gevoel is er nu wel.
...
Dat maakt ook dat, na mijn laatste 2 ervaringen (zonder daar verder diep op in te gaan) in relaties, ik de keuze om voor solomoederschap te willen gaan wel heel sterk is. Ook al gun ik mijzelf een partner ooit, nu voelt alles alsof ik dat niet wil. En heb ik altijd gezegd noot een partner te willen om kinderen mee te krijgen.
En om dan te lezen dat je ook een strijd zou kunnen krijgen met een bekende donor (zelf gevonden donor) kwam wel even binnen zeg maar.
En dan bedoel ik met bekende donor de C-donor. Omdat dat juridisch niet waterdicht is.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 08:17 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
...
En om dan te lezen dat je ook een strijd zou kunnen krijgen met een bekende donor (zelf gevonden donor) kwam wel even binnen zeg maar.
Leuk om ook die kant van het verhaal te kunnen lezen hier. Want dat is niet zo makkelijk. Zowel voor man als vrouw.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 19:26 schreef MPC60 het volgende:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Meer dan gewenst.nl, doe gewoon een leuke oproep.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 19:26 schreef MPC60 het volgende:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Niet bestaand.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:51 schreef Seven. het volgende:
[..]
Spannend, tweede al onderweg. Gefeliciteerd! En hoe is het contact met de vader van je eerste kindje, als ik vragen mag?
Meerdangewenst.nl of OneWish (daar komt ‘mijn’ donor vandaan) of natuurlijk gewoon via een kliniek.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 19:26 schreef MPC60 het volgende:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Beter af zonder hem dusquote:Op maandag 27 augustus 2018 00:19 schreef Djoess het volgende:
[..]
Niet bestaand.
Na glashard ontkennen van de mogelijkheid tot bedreigingen tijdens de zwangerschap, en ‘oh, misschien stikt het nog’ op mijn aangeven dat ze geboren was, heb ik besloten dat voorlopig zo te laten.
Een paar weken contact via de mail, toen een ontmoeting en daarna nog eens afgesproken om samen het contract te tekenen. De keer daarop begonnen met de eerste ZI poging.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 08:20 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Jij ook bedankt voor je verhaal! Wat fijn dat nr 2 nu onderweg is.
Hoe lang ben je met deze donor in contact geweest alvorens je tot de 'daad' van ZI? bent overgegaan?
OneWish ken ik wel, hoewel (nog) geen lidmaatschap weet ik van het bestaan af.
Wat ik tevens ook weer het 'nadeel' vind van een C-donor. Is dat je moet vertrouwen op hoeveel donaties hij doet bij andere vrouwen.
Maar ja dan kom ik weer even uit dat het vertrouwen in mannen (momenteel) dusdanig beschadigd is dat ik dat lastig vind om in te schatten.
nu echt haasten...
Fijn dat het zo soepeltjes bij jou is verlopen!quote:Op maandag 27 augustus 2018 22:40 schreef Djoess het volgende:
[..]
Een paar weken contact via de mail, toen een ontmoeting en daarna nog eens afgesproken om samen het contract te tekenen. De keer daarop begonnen met de eerste ZI poging.
Wbt beschadigd vertrouwen in mannen, dat herken ik wel. Er zijn om die reden ook een hoop mannen afgevallen, maar eentje stak erboven uit. En daar wilde ik de gok (want dat blijft het) dan wel mee wagen.
Het blijft idd eng.quote:Op dinsdag 28 augustus 2018 20:38 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Fijn dat het zo soepeltjes bij jou is verlopen!
En dat klopt natuurlijk wel, een gok blijft het wel op een bepaalde manier.
Ik merk dat alles steeds meer handen en voeten krijgt en daardoor steeds beter begint te voelen qua wensen en gedachtes. Het proces an sich voor mijzelf voelt goed.
Soms voelt het in een keer van 'wauw waarom niet vandaag' en soms voelt het als 'jeetje wat eng'.
Dat laatste zal nooit echt verdwijnen denk ik. Maar als dat soms van 'wauw waarom niet vandaag' zich nog iets sterker ontwikkelt de komende tijd dan durf ik denk ik wel vervolg acties uit te zetten.
Ow dat is wel bijzonder, juist dan is het raak.quote:Op dinsdag 28 augustus 2018 21:34 schreef Djoess het volgende:
[..]
Het blijft idd eng.
Sterker nog, de eerste twee inseminaties (ik wilde per se zonder ovulatietesten proberen), wist ik in mijn achterhoofd zeker dat ik op de afgesproken datum veel te vroeg was voor mijn eisprong om haalbaar te kunnen zijn. Die twee keer heb ik fluitend gedaan.
De derde keer stond de afspraak voor de 13e en de 14e zou mijn eisprong zijn (was volgens mijn huisarts de beste dag om te proberen). Ik heb op het punt gestaan om af te zeggen, ‘s ochtends vroeg nog, omdat ik het zo eng vond :’)
Uiteindelijk alleen maar niet gedaan omdat donor uit de andere kant van het land moest komen en dus al in de auto zat. Et voila! Zwanger.
Wss het idee ‘dat het nu weleens raak zou kunnen zijn’. Zelfde gevoel had ik bij de positieve test xDquote:Op dinsdag 28 augustus 2018 21:44 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Ow dat is wel bijzonder, juist dan is het raak.
Wat maakte het op dat moment dan eng voor je? Het feit dat het nu gerichter zwanger raken is (meer kans op want meer gepland qua cyclus).
Spannend! Fingers crossed voor je .quote:Op woensdag 2 januari 2019 19:26 schreef MiNi1981 het volgende:
Het is al best een tijdje geleden dat ik hier wat geschreven heb. Maar dacht dat zo in het een nieuwe jaar een update wel weer gepast is.
Na veel gesprekken voeren, informatieavonden bezoeken en ook met de omgeving er over praten/informeren ben ik tot het besluit gekomen om de volgende stap te gaan zetten als het aankomt op solomoederschap.
Ik wil dit jaar het traject gaan starten voor solomoederschap met behulp van een c-donor.
Ik wil Q1/2 gebruiken voor gesprekken met de kliniek en de onderzoeken die erbij horen om te kijken hoe mijn lichaam 'er aan toe is'. En vanuit daar verder.
Een spannend jaar dus waar veel kan gaan gebeuren, maar stel mij er tegelijk wel op in dat het niet snel raak zal zijn en het wel een aantal cycli kan duren.
Ik had dat met de allereerste voorlichting bij de kliniek. Was ook wel even 'heftig' om in een omgeving te komen waar je mogelijk zwanger uit gaat komen.quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:10 schreef Omentielvo het volgende:
Ik vond destijds het allerspannendst om te bellen naar de kliniek. Dat leek voor mij de grootste stap. De rest zorgde ook wel voor spanning, maar die eerste stap was voor mij de grootste stap.
Dat lijkt mij nog een stuk lastiger dan voor een vrouw.quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Oh echt? Wauw...quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Echt? Of ben je aan het trollen?quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Echt??quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Cool. Ik zou het niet willen.quote:Op zaterdag 5 januari 2019 16:08 schreef Peejtur het volgende:
Hier thuis ook al over gehad. Mijn vrouw steunt mij als ik zou leveren als donor. Moet ik mij nog even goed over gaan inlezen maar als ik iemand kan helpen, graag!
ik ook nietquote:
Mooi dat je het overweegt. Hebben jullie samen ook kinderen? En zou je dit niet liever via een donorbank regelen?quote:Op zaterdag 5 januari 2019 16:08 schreef Peejtur het volgende:
Hier thuis ook al over gehad. Mijn vrouw steunt mij als ik zou leveren als donor. Moet ik mij nog even goed over gaan inlezen maar als ik iemand kan helpen, graag!
Er is er nu 1 onderweg die volgende maand geboren wordt.quote:Op zondag 6 januari 2019 00:08 schreef Seven. het volgende:
[..]
Mooi dat je het overweegt. Hebben jullie samen ook kinderen? En zou je dit niet liever via een donorbank regelen?
Ik denk dat er meer behoefte is aan dit topic dan alleen de TS.quote:Op zondag 6 januari 2019 08:23 schreef Peejtur het volgende:
[..]
Er is er nu 1 onderweg die volgende maand geboren wordt.
Ik weet nog niet hoe of wat precies. Mort mij daar nog zeker meer in verdiepen.
Maar we kapen een topic. Zal er later wellicht een topic over openen
Dat is ook zeker het plan hoor. Het is niet zo dat ik morgen al van plan was om wat af te leverenquote:Op zondag 6 januari 2019 08:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik denk dat er meer behoefte is aan dit topic dan alleen de TS.
En ik zou ff wachten tot jullie kindje een jaar is, het is een enorme verandering in je leven om vader (en moeder) te worden. Mogelijk verander je erdoor van gedachten.
Ik zou in ieder geval als donor willen weten waar ik aan toe ben. Dus wees selectief.quote:Op zondag 6 januari 2019 09:10 schreef Peejtur het volgende:
[..]
Dat is ook zeker het plan hoor. Het is niet zo dat ik morgen al van plan was om wat af te leveren
Welke kliniek kies je? En ga je op de wachtlijst of ga je voor een Deense donor?quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:54 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Ik had dat met de allereerste voorlichting bij de kliniek. Was ook wel even 'heftig' om in een omgeving te komen waar je mogelijk zwanger uit gaat komen.
Maar bij een 2e bezoek was dat gevoel al niet meer aanwezig.
Ik denk ook wel dat de telefoon pakken en bellen voor een afspraak idd nog wel even een 'dingetje' gaat zijn. Want dan start er al een stukje van de rollercoaster.
Ik liep bij de Isala Klinieken te Zwolle (niet alleenstaand, maar getrouwd met een vrouw en dus ook afhankelijk van donorzaad) en daar werd ons op een bepaald moment ook schoorvoetend medegedeeld dat hun administratie niet klopte. Toen wij zwanger raakten van onze oudste dochter is ons verzekerd dat de resterende cryo's van ons waren en te allen tijde 'gebruikt' konden worden als we door wilden gaan voor een tweede kindje. Na een strenge controle kwamen ze er echter achter dat kinderen geboren uit deze cryo's niet mee werden gerekend in het maximum aantal. Toen we ons meldden voor het 2e traject werd ons dan ook verteld dat als de donor aan zijn maximum zat (wat gelukkig niet het geval bleek) onze cryo's ook zouden worden vernietigd.quote:Op zondag 6 januari 2019 09:30 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik zou in ieder geval als donor willen weten waar ik aan toe ben. Dus wees selectief.
Bij het ziekenhuis in Arnhem zijn echt grote fouten gemaakt, een kennis van me is zwanger geraakt van een Nederlandse donor via hun wachtlijst. Zij heeft de donor weten op te sporen naar aanleiding van vragen van haar zoontje. Daarna heeft ze buiten het ziekenhuis om nog een zusje verwekt via zelfinseminatie. Toen ze de zwangerschap meldde, bleek dat er al zeker 35 zwangerschappen waren, volgens mij is 25 de max. Na een beetje graven, bleek dat dit kon gebeuren omdat het ziekenhuis een bende had gemaakt van de administratie.
Thanks for sharing, schanu! Hebben jullie een Deense donor of Nederlandse donor? Helemaal met je eens trouwens, BAM worden vereist moed. Fijn dat jij je vrouw op tijd bent tegen gekomen .quote:Op maandag 7 januari 2019 13:09 schreef Schanu het volgende:
[..]
Ik liep bij de Isala Klinieken te Zwolle (niet alleenstaand, maar getrouwd met een vrouw en dus ook afhankelijk van donorzaad) en daar werd ons op een bepaald moment ook schoorvoetend medegedeeld dat hun administratie niet klopte. Toen wij zwanger raakten van onze oudste dochter is ons verzekerd dat de resterende cryo's van ons waren en te allen tijde 'gebruikt' konden worden als we door wilden gaan voor een tweede kindje. Na een strenge controle kwamen ze er echter achter dat kinderen geboren uit deze cryo's niet mee werden gerekend in het maximum aantal. Toen we ons meldden voor het 2e traject werd ons dan ook verteld dat als de donor aan zijn maximum zat (wat gelukkig niet het geval bleek) onze cryo's ook zouden worden vernietigd.
Wat ik van de arts begreep, is dat ze goed uit de controle zijn gekomen en dat er (in hun geval) dus geen donoren waren die het maximum aantal geboren kinderen overschreven hadden. Maar dat had ook anders kunnen lopen gelet op de voormalige werkwijze, dat is misschien ook waar het bij andere ziekenhuizen mis is gegaan. Ik heb ook begrepen dat de controle hierop nu vele malen strenger is na een paar schandalen en dat het niet zo snel meer fout zou mogen gaan.
Verder voor wat betreft het alleenstaand ouderschap, ontzettend moedig en ik hoop dat eenieder die deze weg kiest er ook in zal slagen en er van kan genieten. Ik heb er zelf op een bepaald punt in mijn leven ook heel erg over nagedacht, alleen heb ik toen besloten dat ik over zou gaan op pleegouderschap als het zover zou komen. Zover is het uiteindelijk niet gekomen omdat ik kort daarop mijn vrouw ontmoette. Maar ik snap de keuze heel goed!
Doe je het weer, Kreaquote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Het is bij ons nogal via een omweg verlopen, haha. We hadden eerst een bevriende donor, echter bleek zijn zaad na ontdooiing zo slecht dat ze voor de IUI's heel veel rietjes moesten gebruiken dus we waren snel door de voorraad heen. Achteraf bleek ik ook verminderd vruchtbaar, dus dat was eigenlijk al gedoemd te mislukken. We zijn toen overgestapt op de Deense donorbank, waar we 8 rietjes hebben ingekocht. Dit omdat we wel op de wachtlijst stonden voor de Nederlandse donorlijst, maar wij waren op dat moment nog niet aan de beurt en we wilden het traject graag voortzetten. Deze inseminaties hebben deels zonder en vervolgens met toediening van hormonen plaatsgevonden, maar ook daar kwam geen zwangerschap uit voort. We hebben de enorme mazzel gehad dat we toen we door onze voorraad heen waren al bijna bovenaan de wachtlijst stonden, en opeens ook aansluitend door konden met het traject (wat of toeval is geweest, of de arts heeft ons omhoog geplaatst gelet op het medisch traject waar we op dat moment in zaten). Uiteindelijk is het met IVF gelukt via een Nederlandse donor, onze beide dochters komen van diezelfde donor.quote:Op maandag 7 januari 2019 18:09 schreef Seven. het volgende:
[..]
Thanks for sharing, schanu! Hebben jullie een Deense donor of Nederlandse donor? Helemaal met je eens trouwens, BAM worden vereist moed. Fijn dat jij je vrouw op tijd bent tegen gekomen .
Dankjewel voor je verhaal Schanu. Zeker met betrekking hoe de zwangerschappen (helaas moeizamer dan je zou willen) dmv donorzaad tot stand zijn gekomen. Ik besef heel goed dat het niet zomaar de eerste keer (of snel) raak hoeft te zijn.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 09:50 schreef Schanu het volgende:
[..]
Het is bij ons nogal via een omweg verlopen, haha. We hadden eerst een bevriende donor, echter bleek zijn zaad na ontdooiing zo slecht dat ze voor de IUI's heel veel rietjes moesten gebruiken dus we waren snel door de voorraad heen. Achteraf bleek ik ook verminderd vruchtbaar, dus dat was eigenlijk al gedoemd te mislukken. We zijn toen overgestapt op de Deense donorbank, waar we 8 rietjes hebben ingekocht. Dit omdat we wel op de wachtlijst stonden voor de Nederlandse donorlijst, maar wij waren op dat moment nog niet aan de beurt en we wilden het traject graag voortzetten. Deze inseminaties hebben deels zonder en vervolgens met toediening van hormonen plaatsgevonden, maar ook daar kwam geen zwangerschap uit voort. We hebben de enorme mazzel gehad dat we toen we door onze voorraad heen waren al bijna bovenaan de wachtlijst stonden, en opeens ook aansluitend door konden met het traject (wat of toeval is geweest, of de arts heeft ons omhoog geplaatst gelet op het medisch traject waar we op dat moment in zaten). Uiteindelijk is het met IVF gelukt via een Nederlandse donor, onze beide dochters komen van diezelfde donor.
Voor mensen die een Deense donor overwegen ben ik overigens wel benieuwd naar het volgende. Op de site kan je o.a. kiezen voor een anonieme donor van wie het kind met 16 (of 18?) jaar de contactgegevens op kan vragen. Voor iets minder geld kan je echter ook rietjes kopen van donoren die anoniem zijn en altijd zullen blijven. Dat druist tegen de Nederlandse wetgeving in, maar op die manier kan deze wetgeving dus wel omzeild worden. Ik ken via via een stel dat een kindje heeft gekregen middels een anonieme Deense donor die dus altijd anoniem zal blijven, ik merk van mijzelf dat ik dat niet kan begrijpen maar ben heel benieuwd naar beweegredenen hieromtrent. Zijn er hier mensen die open zouden staan voor een dergelijke anonieme donor en zo ja, wat is hier de reden van?
Ah kijk dat laatste wist ik niet! Het kindje waar ik het over heb is ondertussen ook al ongeveer 1,5, dus destijds zullen de regels dan nog wat anders zijn geweest (voor zover ik weet hebben zij het ook middels zelf inseminatie gedaan namelijk). Ik vind het wel fijn om dit te weten, want ik vond het al vreemd en het voelde zo verkeerd.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 10:27 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Dankjewel voor je verhaal Schanu. Zeker met betrekking hoe de zwangerschappen (helaas moeizamer dan je zou willen) dmv donorzaad tot stand zijn gekomen. Ik besef heel goed dat het niet zomaar de eerste keer (of snel) raak hoeft te zijn.
Nee in NL kun je dat niet omzeilen. Wil iemand donorzaad uit Denemarken naar Nederland transporteren dan mag dit niet anoniem zijn. Bij de aanvraag via de donorbank moet je namelijk je adres opgeven waar het naar toe gestuurd moet worden. En je krijgt de vraag in welk land je voor inseminatie gaat. Als je NL selecteert kun je geen anonieme donor krijgen en selecteren.
Zou je wel anoniem willen moet je dat dus via een ander land laten versturen (en insemineren).
Tegenwoordig versturen de banken ook nog alleen maar naar klinieken/ziekenhuizen en die moeten daar ook de dubbelcheck op doen.
Die korting krijg je op meerdere plekken. Mee eens dat het apart is maar idd erg fijn op die bedragen.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 10:39 schreef Schanu het volgende:
[..]
Ah kijk dat laatste wist ik niet! Het kindje waar ik het over heb is ondertussen ook al ongeveer 1,5, dus destijds zullen de regels dan nog wat anders zijn geweest (voor zover ik weet hebben zij het ook middels zelf inseminatie gedaan namelijk). Ik vind het wel fijn om dit te weten, want ik vond het al vreemd en het voelde zo verkeerd.
Overigens, geen idee of dat nu nog zo is, maar toen wij rietjes bestelden van de Deense donorbank kregen we korting via de Isala klinieken (hoe bizar eigenlijk, maar op die bedragen wel mooi meegenomen ).
En ja, helaas hoeft het niet de 1e keer raak te zijn. Het probleem met deze wijze van zwanger worden is dat je 1 kans per cyclus hebt. Ik heb meerdere malen het gevoel gehad dat ik te vroeg of juist de laat was geïnsemineerd, met de IUI werd deze nog bepaald aan de hand van ovulatietesten namelijk en dus niet middels echo's. De kans op een zwangerschap is via deze weg mijn inziens kleiner dan wanneer je kan klussen met je partner voor, tijdens en na de ovulatie. Dat is wel iets waar wij rekening mee hebben gehouden toen wij kozen voor 8 rietjes, maar zelfs dat bleek helaas niet voldoende. Hadden wij daarna opnieuw rietjes moeten kopen, dan hadden we ook opnieuw verzendkosten moeten betalen. Plus dat het dan de vraag is of er nog semen over is van die donor als je door wil gaan voor een tweede of misschien zelfs derder kind. Ook dat is dus wel iets om op voorhand rekening mee te houden, door bijvoorbeeld meer rietjes te kopen en deze door het ziekenhuis te laten bewaren (ervan uitgaande dat daarin niets is veranderd en dat dat dus nog steeds mogelijk is).
Daarentegen ken ik ook genoeg mensen uit mijn vriendenkring bij wie het wel binnen een paar keer lukte, dus het is heel moeilijk om dit vooraf in te schatten.
Ik heb je verhaal zijdelings gevolgd/gelezen in de andere topics. Spijtig dat je relatie uiteindelijk geeindigd is.quote:Op woensdag 23 januari 2019 01:27 schreef droomvrouwtje het volgende:
Handig, nachtdienst dus mijn maalmolentje loopt.
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Als je weet dat je het wil, waarom zou je dan wachten? Hangt dat samen met de hoop nog een leuke vent tegen te komen?quote:Op woensdag 23 januari 2019 01:27 schreef droomvrouwtje het volgende:
Handig, nachtdienst dus mijn maalmolentje loopt.
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Dit klinkt als een man die zijn macht en invloed ingeperkt ziet.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:22 schreef GereDathan het volgende:
Absurd dat vrouwen zo denken, een kind is geen mode accessoire wat je gewoon even neemt als het je uitkomt.
Een kind heeft een stabiele basis nodig, bestaande uit 2 ouders die elkaar goed kennen en aan kunnen vullen. Die zoals hierboven gezegd een duo vormen.
Natuurlijk kunnen situaties veranderen en kan je daardoor alleenstaande ouder worden, maar dat zijn onverwachte dingen die gebeuren (scheiding, overlijden, geestelijk gehandicapt raken van een ouder). De basis moet, mijn inziens, bestaan uit 2 ouders die 200 procent gaan voor hun gezamenlijke geluk en hun gezamenlijke kind.
Je quote een trollpost van ruim 6 maanden oud...quote:Op woensdag 23 januari 2019 16:41 schreef Mishu het volgende:
[..]
Dit klinkt als een man die zijn macht en invloed ingeperkt ziet.
Op het moment dat er geen goede geschikte leuke mannen met kinderwens zijn moet je wel wat. De meeste mannen willen geen kinderen of stellen het uit tot hun 50e. Tja.
Omdat misschien de wens om het met een partner te doen misschien nog groter is/voelt dan om het daadwerkelijk alleen te doen.quote:Op woensdag 23 januari 2019 16:31 schreef Seven. het volgende:
[..]
Als je weet dat je het wil, waarom zou je dan wachten? Hangt dat samen met de hoop nog een leuke vent tegen te komen?
Ik zou je allereerst al aanraden om je mindset om te draaien. Stel je in op alleenstaand moederschap zodra JIJ er klaar voor bent, niet zodra je de 38 aantikt. Als jij nu al financiële zekerheid hebt, en je hebt je vangnet in orde en je voelt dat je er klaar voor bent, ga er gewoon voor.
Welke macht en invloed? Je hebt een behoorlijk verknipte geest als je vindt dat 1 van de 2 geslachten meer of minder macht en invloed zou hebben.quote:Op woensdag 23 januari 2019 16:41 schreef Mishu het volgende:
[..]
Dit klinkt als een man die zijn macht en invloed ingeperkt ziet.
Op het moment dat er geen goede geschikte leuke mannen met kinderwens zijn moet je wel wat. De meeste mannen willen geen kinderen of stellen het uit tot hun 50e. Tja.
Past het niet in je straatje? Noem je het daarom een trollpost?quote:Op woensdag 23 januari 2019 16:43 schreef Seven. het volgende:
[..]
Je quote een trollpost van ruim 6 maanden oud...
Ik quote deze even en is meteen als antwoord op Seven. Ik ben nog niet zo ver dat ik het echt alleen wil doen. Het liefste gewoon met een partner, maar ik wil dus wel de optie openhouden mocht dit onverhoopt niet lukken en dan is alleenstaand moederschap echt een optie en heb ik daar alle ruimte en middelen voor. Vandaar de uiterste leeftijdsgrens.quote:Op woensdag 23 januari 2019 18:01 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Omdat misschien de wens om het met een partner te doen misschien nog groter is/voelt dan om het daadwerkelijk alleen te doen.
Het is niet zo dat als iemand er over nadenkt en meer info zoekt dat die gene er ook al klaar voor is ook al is er een (grote) kinderwens.
Er komt meer bij kijken dan alleen maar een donor zoeken en de inseminatie in gang zetten.
Er zit ook echt een mentaal aspect aan vast.
Dat geldt zowel voor vrouwen die alleenstaand moederschap overwegen als mannen die nadenken over doneren van zaad.
zonder het aanvallend te bedoelen lees ik hier al vaker posts van je die wat dwingender en actiegerichter overkomen terwijl er alleen maar een mededeling wordt gedaan of informatie wordt gevraagd. Terwijl mensen soms ook gewoon even na willen denken, willen klankborden of gewoon even zoekende zijn naar wat ze precies willen. Zoals hierboven ook al gezegd het is niet direct uitvoeren als je een gedachte hebt. Niet om sperma te doneren en niet om sperma te laten insemineren.
Ik moest het nu toch even kwijt omdat ik dit topic graag zie als informatiebron en delen van ervaringen in welke stap van het proces iemand ook mag zitten kijkend naar de mogelijkheden en vragen/gedachtes die iemand kan hebben die serieus nadenkt over alleenstaand ouderschap.
Doe wat goed voelt, je aanvliegroute klinkt heel logisch . Ikzelf denk er al zo'n 2,5 jaar over na dus het rustig aan doen is herkenbaar.quote:Op woensdag 23 januari 2019 19:32 schreef droomvrouwtje het volgende:
[..]
Ik quote deze even en is meteen als antwoord op Seven. Ik ben nog niet zo ver dat ik het echt alleen wil doen. Het liefste gewoon met een partner, maar ik wil dus wel de optie openhouden mocht dit onverhoopt niet lukken en dan is alleenstaand moederschap echt een optie en heb ik daar alle ruimte en middelen voor. Vandaar de uiterste leeftijdsgrens.
Dat geeft mij nu ook de tijd om dingen uit te zoeken, dingen helder krijgen.
Mini dankjewel voor je tips, daar kan ik wat mee. Ik zal
mij eens inlezen.
elk kind is er uit egoïsme gekomenquote:Op zaterdag 2 februari 2019 16:27 schreef Chan het volgende:
Een jaar of drie geleden heb ik een voorzichtig begin gemaakt met de overwegingen een tweede kindje te krijgen met behulp van een donor, maar toen kreeg ik een relatie. Die relatie zorgde ervoor dat ik totaal geen tweede kindje meer wilde, maar de relatie is voorbij en de wens in alle hevigheid terug. En nu kom ik toevallig weer eens op fok en zie ik dit topic... interessant dus, zoveel dingen om te overwegen. Ik loop op het moment vooral aan tegen mijn gevoel van oneerlijkheid tussen mijn oudste en de potentiële baby. Mijn oudste heeft van alles wel (een vader om maar iets te noemen), waarvan het maar de vraag is of ik dat de potentiële baby ook kan geven. En ook: ik heb er al een op de wereld gezet, waarom moet ik er zo nodig nog een? Het voelt egoïstisch. En dat is het natuurlijk ook.
quote:Op vrijdag 1 maart 2019 19:38 schreef vlindertje89 het volgende:
Hebben anderen dit artikel van de NOS over de vergoeding van inseminatie van alleenstaande of lesbisch vrouwen gelezen? Ik werd er zowel boos als verdrietig van.. ben noch alleenstaand nog lesbisch, maar ik begrijp niet hoe je met goed fatsoen deze beslissing kunt maken.
quote:Op vrijdag 1 maart 2019 20:01 schreef lunapuella het volgende:
Er is dus al een petitie voor: https://petities.nl/petit(...)LqW3w5SzdACnbpkhX6GQ
Ik vind het tegen discriminatie aan hangen om dit niet meer te vergoeden. Want inderdaad, of je nou geen kind kan krijgen omdat je partners ballen stuk zijn (sorry voor de botte formulering) of omdat je partner überhaupt geen ballen heeft, dat zou toch niet uit moeten maken? Zo riekt het toch naar dat m/v-stellen meer recht hebben op een kind dan v/v-stellen.
Ik had het gelezen en vind het onbegrijpelijk. Dan kies je voor een niet-anonieme donor en kan het op deze manier ongedaan worden gemaakt door de overheid. En dat terwijl de wet- en regelgeving juist is aangescherpt omdat kinderen verwekt met behulp van donorzaad standaard recht zouden moeten hebben om te weten wie de donor was. Dat laat zich toch volstrekt niet rijmen?quote:Op woensdag 6 maart 2019 14:15 schreef MiNi1981 het volgende:
En dan komt dit artikel ook nog voorbij:
https://www.nu.nl/politie(...)naar-anonimiteit.amp
En vraag ik mij echt af wat ze in Den Haag aan het doen zijn als het op officieel geregistreerde donoren aankomt.
Donoren van voor 2004 die dus al niet-anoniem waren mogen zich alsnog als anoniem aanmelden... Hoe raar is dat?
Ze maken de zorgen die het alleenstaand ouderschap met zich meebrengt zo alleen maar groter en groter.
Totaal irrelevante opmerking in dit topic. Je mag dit soort geblaat achterwege laten.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:44 schreef DoubleUU het volgende:
Jezus mensen, neem AUB geen kinderen geen van allen. Je hebt mensen die perfecte ouders zijn, en je hebt er ook veel die er geen kut van kunnen. Stop met het beschadigen van die kinderen. Iedereen die er niet geschikt voor is, moet er niet aan beginnen.
Een vrouw met een duidelijk "moeders" gevoel, die heeft haar toekomst al vast staan als ze 12 is. Dat was bij jou niet het geval? Waarom zou je perse kinderen willen? Kan je niet beter een hond nemen?quote:Op woensdag 23 januari 2019 01:27 schreef droomvrouwtje het volgende:
Handig, nachtdienst dus mijn maalmolentje loopt.
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Ja het is geen positieve verandering voor het donorschap en alle veranderingen die er de afgelopen jaren zijn gemaakt.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:38 schreef Chan het volgende:
Wat een erge verandering ineens, het alsnog anoniem kunnen blijven... Veel mensen maken toch een hele bewuste keuze voor een niet-anonieme donor... Ik zou absoluut geen anonieme donor willen, juist als je het nooit te weten kunt komen wordt de mogelijke vraag alleen maar sterker denk ik, als kind van een donor.
LOL nee jouw opmerking spreekt boekdelen. Dit is een topic totaal gevoerd op gevoel en niet op rationaliteit en niemand neemt het op voor de ongeborene die blijkbaar bij wens opgewekt worden. Bizarre shit. En dat nog verdedigen ook.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:50 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Totaal irrelevante opmerking in dit topic. Je mag dit soort geblaat achterwege laten.
Ja ik heb inmiddels iemand ontmoet en we zijn aan het onderzoeken of we een co-ouderschap willen aangaan.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:53 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Ja het is geen positieve verandering voor het donorschap en alle veranderingen die er de afgelopen jaren zijn gemaakt.
Ik zou persoonlijk nooit voor een anonieme donor willen kiezen. Dat is de keuze die mijn (hopelijk) toekomistige kind mag maken of hij/zij de donorgegevens en donorcontact zou willen hebben.
Er is nu zoveel gaande de laatste dagen...
Heb jij inmiddels al wat meer 'gevoel' bij wat je zou willen?
Je doet aannames over de geschiktheid van mensen als ouders op basis van het wel of niet hebben van een relatie? Schei toch uit. Prima als je zelf issues hebt, maar projecteer die niet op anderen.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:54 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
LOL nee jouw opmerking spreekt boekdelen. Dit is een topic totaal gevoerd op gevoel en niet op rationaliteit en niemand neemt het op voor de ongeborene die blijkbaar bij wens opgewekt worden. Bizarre shit. En dat nog verdedigen ook.
Beter een kind dat gewenst is dan jij die ongewenst op deze aarde rondloopt. Daar maak je de wereld niet beter mee met dat ongewenste tuig.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:54 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
LOL nee jouw opmerking spreekt boekdelen. Dit is een topic totaal gevoerd op gevoel en niet op rationaliteit en niemand neemt het op voor de ongeborene die blijkbaar bij wens opgewekt worden. Bizarre shit. En dat nog verdedigen ook.
Jullie zien kinderen als een accessoire, wie moet zich schamen?quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:55 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Je doet aannames over de geschiktheid van mensen als ouders op basis van het wel of niet hebben van een relatie? Schei toch uit. Prima als je zelf issues hebt, maar projecteer die niet op anderen.
"Wij" zien kinderen als een accessoire ja? Flinke aanname, waar is die dan op gebaseerd?quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:56 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Jullie zien kinderen als een accessoire, wie moet ik schamen?
Lees dit topic eens terug met die gedachte. Je zal versteld staan.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:57 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
"Wij" zien kinderen als een accessoire ja? Flinke aanname, waar is die dan op gebaseerd?
Wil je misschien een eigen topic openen over je issues? Dan hoef je deze niet te vervuilen.
Ik zie niet in waarom een kind voor een alleenstaande wel een accessoire zou zijn en voor iemand met een relatie niet. Als je een gesprek op een normaal niveau wil voeren vind ik dat prima. Als je hier alleen komt om mensen aan te vallen en hun keuzes af te keuren mag je wegblijven.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:58 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Lees dit topic eens terug met die gedachte. Je zal versteld staan.
Dat onderscheid wil ik ook niet maken. Er zijn ook meer dan genoeg ouderS die het verknallen. Het gaat erom dat we nu verder zouden moeten zijn dan vroeger, terwijl er eigenlijk weinig veranderd is. De rest van de wereld wel, de kwaliteit voor een kind nauwelijks.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:59 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Ik zie niet in waarom een kind voor een alleenstaande wel een accessoire zou zijn en voor iemand met een relatie niet. Als je een gesprek op een normaal niveau wil voeren vind ik dat prima. Als je hier alleen komt om mensen aan te vallen en hun keuzes af te keuren mag je wegblijven.
Oh fijn dat je iemand ontmoet hebt waarmee je co-ouderschap kunt onderzoeken.quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:55 schreef Chan het volgende:
[..]
Ja ik heb inmiddels iemand ontmoet en we zijn aan het onderzoeken of we een co-ouderschap willen aangaan.
In eerste instantie was ik me alleen aan het oriënteren op donorschap, maar ik wilde deze mogelijkheid ook onderzocht hebben. En toen ontmoette ik dus iemand waarmee het heel goed klikt.
Wil jij echt voor een donor gaan of kijk je ook naar andere opties?
Als je dat onderscheid toch niet maakt en het je puur gaat om het krijgen van kinderen in het algemeen mag je er inderdaad een eigen topic over openen. Hier is het offtopic.quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:01 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Dat onderscheid wil ik ook niet maken. Er zijn ook meer dan genoeg ouderS die het verknallen. Het gaat erom dat we nu verder zouden moeten zijn dan vroeger, terwijl er eigenlijk weinig veranderd is. De rest van de wereld wel, de kwaliteit voor een kind nauwelijks.
Dat mag jij vinden en het was eigenlijk ook een offtopic bericht, het was niet mijn bedoeling om te reageren. Maar ik wist ook wel dat dit reacties op zou roepen, dus dan loop ik ook niet weg Maar succesquote:Op woensdag 6 maart 2019 20:03 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Als je dat onderscheid toch niet maakt en het je puur gaat om het krijgen van kinderen in het algemeen mag je er inderdaad een eigen topic over openen. Hier is het offtopic.
😂😂😂 wat ben jij hilarisch zeg 😂😂😂quote:Op woensdag 6 maart 2019 19:50 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Een vrouw met een duidelijk "moeders" gevoel, die heeft haar toekomst al vast staan als ze 12 is. Dat was bij jou niet het geval? Waarom zou je perse kinderen willen? Kan je niet beter een hond nemen?
Hoe gaat het met jou droomvrouwtje? Ben je wat verder gekomen in je zoektocht?quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:15 schreef droomvrouwtje het volgende:
[..]
😂😂😂 wat ben jij hilarisch zeg 😂😂😂
Bedankt voor je zinloze bijdrage aan dit topic 😘
Meegemaakt. Overleef je gewoon hoor. Werkeloos zijn is niet leuk. Maar je hebt recht op ww of bijstand.quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:12 schreef DoubleUU het volgende:
Je brengt met alleenstaand ouderschap wel de gezondheid van je kind in gevaar...omdat je als tweeverdieners gewoon flexibeler kan zijn... of zeg ik nu iets heel ergs?
Wat als je ontslagen wordt ?
Ben ik ook benieuwd naar droomvrouwtje.quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:19 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Hoe gaat het met jou droomvrouwtje? Ben je wat verder gekomen in je zoektocht?
Ik dacht eigenlijk dat niet-anonieme donoren altijd de mogelijkheid hebben gehad om tzt niet mee te werken aan contact, als zij voor hunzelf zwaarwegende argumenten hebben om dat niet ter willen. Dus dat die 100% garantie er nooit is geweest, en er nu nog steeds niet is. Dat is voor mij altijd een argument geweest om niet voor een kliniekdonor te kiezen.quote:Op woensdag 6 maart 2019 14:15 schreef MiNi1981 het volgende:
En dan komt dit artikel ook nog voorbij:
https://www.nu.nl/politie(...)naar-anonimiteit.amp
En vraag ik mij echt af wat ze in Den Haag aan het doen zijn als het op officieel geregistreerde donoren aankomt.
Donoren van voor 2004 die dus al niet-anoniem waren mogen zich alsnog als anoniem aanmelden... Hoe raar is dat?
Ze maken de zorgen die het alleenstaand ouderschap met zich meebrengt zo alleen maar groter en groter.
Ja ik snap je zeker, thanks, voor het delen hoe dat voor jou voelt! Ik snap ook wat je zegt, maar die garantie heb je in een liefdesrelatie ook niet, of je met de wensen van je partner meegroeit. De posts heb ik gelezen, was zeker een goed idee, thanksquote:Op woensdag 6 maart 2019 20:02 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Oh fijn dat je iemand ontmoet hebt waarmee je co-ouderschap kunt onderzoeken.
Ik heb die 'afslag' in het begin wel afgewogen en voelde in het begin zeker wel als een optie. Maar naarmate de tijd vorderde kwam ik steeds dichter bij het gevoel dat ik dat niet wilde.
Met een totaal onbekende een co-ouderschap aangaan. En natuurlijk zou je daar dan eerst de tijd voor moeten nemen om iemand te leren kennen. Maar vanuit een relatie met elkaar meegroeien in veranderingen is vaak al een enorme uitdaging. Hoe lastig is dat dan niet vanuit een co-ouderschap. Je hebt 2 eigen levens en deelt alleen samen een kind die je natuurlijk in alles het allerbeste wilt geven. Maar niet wetende of dat op de lange termijn ook lukt.
En veranderen doen mensen allemaal maar verander je als co-ouder ook mee met de wensen van de andere co-ouder? Etc etc.
Ik kwam daarmee best met mijzelf in 'conflict' of dat haalbaar was. En heb de afslag dus gepasseerd. En daarmee blijft dan eigenlijk alleen nog donorschap over....
Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat er staat...staat een beetje warrig misschien...In het begin van het topic hebben een aantal andere users best goede doch kritische vragen gesteld. Handig om misschien even terug te lezen.
Ja dat is idd waar. Maar dan moet het een zwaarwegende reden zijn. En idd, wel lastig als je er voor kiest om een niet-anonieme donor te hebben dat het evt dus toch nog anoniem wordt.quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:56 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Ik dacht eigenlijk dat niet-anonieme donoren altijd de mogelijkheid hebben gehad om tzt niet mee te werken aan contact, als zij voor hunzelf zwaarwegende argumenten hebben om dat niet ter willen. Dus dat die 100% garantie er nooit is geweest, en er nu nog steeds niet is. Dat is voor mij altijd een argument geweest om niet voor een kliniekdonor te kiezen.
Nee mee eens.quote:Op woensdag 6 maart 2019 21:41 schreef Chan het volgende:
[..]
Ja ik snap je zeker, thanks, voor het delen hoe dat voor jou voelt! Ik snap ook wat je zegt, maar die garantie heb je in een liefdesrelatie ook niet, of je met de wensen van je partner meegroeit. De posts heb ik gelezen, was zeker een goed idee, thanks
Ik denk dat co-ouderschap me ook alleen past als het met iemand is waarmee ik echt het uitgebreid onderbouwde gevoel heb dat ik er met die persoon samen uitkom. Ik had in eerste instantie eigenlijk niet verwacht dat het onderzoeken van de optie iets concreets op zou leveren, maar dat lijkt het nu toch wel echt te doen. Ik heb daar wel heel veel voorwaarden aan gesteld, waarvan de eerste was dat de reisafstand zeer beperkt moet zijn. Anders zou ik het niet overwegen, het is voor mij heel belangrijk dat als er iets is, je heel snel bij je kind kunt zijn.
In mei een afspraak, spannend!
Ik kan die deur nog steeds niet sluiten.quote:Op woensdag 6 maart 2019 20:39 schreef MiNi1981 het volgende:
Staat die deur nog wel op een kier voor je Omen voor die tweede?
Is er een specifieke reden dat je die stap niet durft te nemen?quote:Op donderdag 7 maart 2019 12:33 schreef Omentielvo het volgende:
[..]
Ik kan die deur nog steeds niet sluiten.
Al weet ik ook dat de kans dat ik die stap durft te wagen gewoon heel klein is.
Ga je je afspraak in mei ook vervroegen?quote:Op woensdag 13 maart 2019 11:54 schreef MiNi1981 het volgende:
Ja ik las het! Heel fijn. Geeft even rust in die onzekere tijd.
Betekent ook wel dat ik mijn traject iets ga vervroegen maar dat is goed. Kijk er wel naar uit.
Nee dat is helaas niet mogelijk. Maar dat is prima.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 13:32 schreef Chan het volgende:
[..]
Ga je je afspraak in mei ook vervroegen?
Ja dat echt beginnen is nogal een stap, maar kan me goed voorstellen dat je graag meer tijd hebt in 2019 nog onder de huidige regels.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 14:22 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Nee dat is helaas niet mogelijk. Maar dat is prima.
Zelf dacht ik alleen in sept of okt te beginnen maar dat wordt nu mogelijk juli of aug. 2-3mnd eerder dan gedacht maar dat is goed. Keuze is toch al gemaakt in hoofd en hart. Maar probeer zelf te bepalen wanneer ik echt op die trein wil springen en mijn omgevingsfactoren ook stabiel zijn en blijven. Nu zit er iets meer ‘druk’ achter en wil ik ook voor de huidige regeling zo gunstig mogelijk in aanmerking komen. Vooral ook omdat er nog onbekend is hoe 2020 gaat zijn op het gebied van zorg.
Hoe gaat het met jou? Ben je van plan om met je eventuele donor het eerst via ZI te proberen? Of via een kliniek? Lopen de gesprekken nog goed?
Oh wat spannend. Iig al de pil de deur uit en kijken hoe je cyclus zich ontwikkeld is ook al een hele stap.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 16:18 schreef Chan het volgende:
[..]
Ja dat echt beginnen is nogal een stap, maar kan me goed voorstellen dat je graag meer tijd hebt in 2019 nog onder de huidige regels.
Hier gaat het erg voorspoedig, we spreken elkaar regelmatig en we hebben het nu ook wat uitgebreider gehad over alles wat we op papier willen zetten. Dat gaat allemaal heel prima, er zijn eigenlijk gewoon geen dingen waar we het niet eens over zijn. En ik ben gestopt met de pil nu net, om te zien hoe mijn lijf daarop reageert... Toen ik bij mijn oudste stopte met de pil was ik heel snel weer normaal ongesteld, maar dat is al ruim 10 jaar geleden dus ik ben benieuwd hoe het nu gaat.
Sowieso zullen we via ZI starten wel, als het niet nodig is ga ik liever niet naar het ziekenhuis ervoor.
Ja zeker spannend, ik ben nu al een paar dagen in verwarring omdat ik telkens denk dat ik de pil vergeten benquote:Op vrijdag 15 maart 2019 16:54 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Oh wat spannend. Iig al de pil de deur uit en kijken hoe je cyclus zich ontwikkeld is ook al een hele stap.
Ging de vorige keer zwanger worden relatief makkelijk?
En fijn dat de gesprekken zo soepel verlopen! Heb je een idee wanneer jullie zouden willen beginnen?
ik vind het nog wel een ding om voor een volledig anonieme donor te kiezen..quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:01 schreef Chan het volgende:
Oh en nog als toevoeging op die A-donor, in Nederland kan dat natuurlijk sowieso niet, maar ik weet eigenlijk niet of je zo'n behandeling dan wel in het buitenland zou kunnen ondergaan?
Wat spannend! Vastlegging is wel erg belangrijk idd. Dan heb je je best gedaan het maximale te regelen vooraf.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 16:59 schreef Chan het volgende:
[..]
Ja zeker spannend, ik ben nu al een paar dagen in verwarring omdat ik telkens denk dat ik de pil vergeten ben
De vorige keer was ik heel vlot zwanger, en geheel onterecht ga ik ervan uit dat dat nu ook wel weer zo zal zijn. Ik hoop dat ik een beetje zal kunnen relativeren als blijkt dat ik heel lang bezig ga zijn ermee. Ik zie ook best op tegen dat geïnsemineer, het lijkt me uiterst ongemakkelijk en een hele toestand. Maar ja, je moet er wat voor over hebben he
Ik wil hoe dan ook eerst ongesteld geworden zijn en alle zaken vastgelegd en ondertekend hebben. Vanaf dan kan het wel snel gaan denk ik.
Ik ken iemand die pas op haar 40+ leeftijd te horen heeft gekregen dat ze vanuit een donor is geboren en haar vader niet haar biologische vader was.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:04 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ik vind het nog wel een ding om voor een volledig anonieme donor te kiezen..
want wat als je kind het TOCH wil weten..
maar aan de andere kant ook wel lastig dat een kind opgroeit met een vader en daarvan weet dat het de vader niet is.. het lijkt me zo'n enorm dilemma.
iig bedankt voor de input tot zover!
Ja dat zou voor mij ook de reden zijn om nooit voor een A-donor te kiezen, ook niet als het ergens anders dan in NL wel zou kunnen... Het lijkt me zo onbevredigend als je niet weet waar je vandaan komt.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:09 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Ik ken iemand die pas op haar 40+ leeftijd te horen heeft gekregen dat ze vanuit een donor is geboren en haar vader niet haar biologische vader was.
Dat heeft ze altijd heel lastig gevonden. En dat is ook nog in de tijd geweest dat er wel A-donoren waren. Ze heeft haar biologische vader daardoor ook (nog steeds) niet gevonden maar is er wel naar op zoek.
Zijn er specifieke juridische dingen waardoor je besloot dat C-donoren geen optie voor je waren?quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:03 schreef MiNi1981 het volgende:
...
Ik heb aan het begin van mijn traject van serieus over alles nadenken heel serieus over de C-donor gedacht. Maar naar mate ik meer informatie kreeg ook over het juridische aspect wat er wel/niet is voor een C-donor besloten dat ik voor een B-donor wilde gaan.
...
Jij gaat voor co-ouderschap toch? Dan heb je er niet iets mee te maken want dan kies je voor samen opvoeden ed. Mag de co-ouder het kindje ook erkennen en voogdij en juridisch meebeslissen over alles van het kindje? Dan is er niets aan de hand bij jullie.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:16 schreef Chan het volgende:
[..]
Zijn er specifieke juridische dingen waardoor je besloot dat C-donoren geen optie voor je waren?
Ik ben wat bang dat ik dingen over het hoofd zie, omdat ik het gevoel heb dat het allemaal heel gemakkelijk gaat.
Ik lees wel vaker zulke topics mee, ook op andere fora, en wat me altijd een beetje steekt is dat sommige mensen zo makkelijk praten over anonieme donoren.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 14:50 schreef Barreltje het volgende:
ik volg dit topic al een tijdje en kom nu even binnen met een gerelateerde vraag.
helaas, lijkt het in ons traject een mogeljikheid te zijn om donorzaad te gebruiken. Ik ben daarnaast ook al 39 ( we zijn inmiddels 5 jaar bezig) dus een klein beetje haast is er wel. .
We (ik ) heb nog wel allerlei vragen over een evt pad.
De gedachten gaan toch snel naar anoniem donor-zaad, vanwege het feit dat de wachttijd voor dit zaad korter lijkt te zijn. ik wilde jullie graag vragen wat de overwegingen waren om de keus voor anoniem of niet-anoniem semen te gebruiken.
en, heb ik het goed begrepen dat niet-anoniem eigenlijk niet een optie is uit Nederland? of begrijp ik het juist dat het evt wel met een Deense donor kan, via een kliniek?
Hopelijk worden de vragen niet als vervelend gezien, maar ik vermoed dat hier wat meer ervarings deskundigen zitten mbt deze kwestie
Mei komt aardig in de buurt, ben je er voor je gevoel al helemaal klaar voor?quote:Op vrijdag 15 maart 2019 14:22 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Nee dat is helaas niet mogelijk. Maar dat is prima.
Zelf dacht ik alleen in sept of okt te beginnen maar dat wordt nu mogelijk juli of aug. 2-3mnd eerder dan gedacht maar dat is goed. Keuze is toch al gemaakt in hoofd en hart. Maar probeer zelf te bepalen wanneer ik echt op die trein wil springen en mijn omgevingsfactoren ook stabiel zijn en blijven. Nu zit er iets meer ‘druk’ achter en wil ik ook voor de huidige regeling zo gunstig mogelijk in aanmerking komen. Vooral ook omdat er nog onbekend is hoe 2020 gaat zijn op het gebied van zorg.
Hoe gaat het met jou? Ben je van plan om met je eventuele donor het eerst via ZI te proberen? Of via een kliniek? Lopen de gesprekken nog goed?
Hi,quote:Op zondag 21 april 2019 17:43 schreef Chan het volgende:
[..]
Mei komt aardig in de buurt, ben je er voor je gevoel al helemaal klaar voor?
Ik wilde het linkje net komen plakken, super goed nieuws!quote:Op zaterdag 27 april 2019 15:45 schreef MiNi1981 het volgende:
Begin vh jaar was er omdat de vergoeding voor lesbische stellen en alleenstaande mogelijk niet meer vergoed zouden worden.
Toen zou het voor 2019 iig vergoed blijven.
Maar inmiddels is er ook duidelijkheid na 2019 en blijft de vergoeding voor iedere vrouw!
Heel fijn en goed nieuws dus!
https://nos.nl/l/2282292
Maar het is toch geen medisch probleem?quote:Op zaterdag 27 april 2019 15:45 schreef MiNi1981 het volgende:
Begin vh jaar was er omdat de vergoeding voor lesbische stellen en alleenstaande mogelijk niet meer vergoed zouden worden.
Maar inmiddels is er ook duidelijkheid na 2019 en blijft de vergoeding voor iedere vrouw!
quote:Op vrijdag 15 maart 2019 16:59 schreef Chan het volgende:
[..]
De vorige keer was ik heel vlot zwanger, en geheel onterecht ga ik ervan uit dat dat nu ook wel weer zo zal zijn.
Precies, maarja in deze wereld is iedereen gelijk en hetzelfde maar toch ook heel divers.quote:Op zaterdag 27 april 2019 18:20 schreef mspoez het volgende:
[..]
Maar het is toch geen medisch probleem?
Was het de eerste ronde raak Chan? Wat een geluk joh! Ben heel benieuwd hoe het jullie verder vergaat.quote:
Ik ben ook benieuwd naar MiNi!quote:MiNi1981 hoop dat je afspraak in mei goed gaat/goed is gegaan, ben benieuwd!
Ik kan mij heugen dat jij nog een oudere zoon hebt, T. hoe oud is hij nu?quote:Op zondag 12 mei 2019 20:06 schreef Chan het volgende:
Ja in één keer... echt bizar hoe dingen dan ineens kunnen lopen, dat verwacht je gewoon niet. Het voelt haast te mooi om waar te zijn, zal wel spannend zijn de komende weken of het goed blijft gaan.
Ik heb in elk geval heel veel zin in het hele avontuur, in deze invulling van mijn leven, en de papa to be ook
Dat klopt Hij is alweer bijna 10.quote:Op zondag 12 mei 2019 20:47 schreef Rijstebuiltje het volgende:
[..]
Ik kan mij heugen dat jij nog een oudere zoon hebt, T. hoe oud is hij nu?
Oh wauw. Wat een gaaf nieuws! Van harte gefeliciteerd!quote:Op zondag 12 mei 2019 20:06 schreef Chan het volgende:
Ja in één keer... echt bizar hoe dingen dan ineens kunnen lopen, dat verwacht je gewoon niet. Het voelt haast te mooi om waar te zijn, zal wel spannend zijn de komende weken of het goed blijft gaan.
Ik heb in elk geval heel veel zin in het hele avontuur, in deze invulling van mijn leven, en de papa to be ook
Ik heb inmiddels mijn afspraak gehad. Ben iets te druk geweest om mijn verhaal al eerder te typen.quote:Op zondag 12 mei 2019 15:55 schreef Chan het volgende:
[..]
MiNi1981 hoop dat je afspraak in mei goed gaat/goed is gegaan, ben benieuwd!
Wat ontzettend leuk voor je! Gefeliciteerd! Wat fijn dat je een manier hebt gevonden die voor jou en voor de papa goed voelt!quote:Op zondag 12 mei 2019 20:06 schreef Chan het volgende:
Ja in één keer... echt bizar hoe dingen dan ineens kunnen lopen, dat verwacht je gewoon niet. Het voelt haast te mooi om waar te zijn, zal wel spannend zijn de komende weken of het goed blijft gaan.
Ik heb in elk geval heel veel zin in het hele avontuur, in deze invulling van mijn leven, en de papa to be ook
Eigenlijk is dat best gek toch? Dat je wel de behandelingen vergoed krijgt als je moeder wil worden zonder vader (= geen medisch maar een relationeel probleem) en dat je niet een beroep kan doen op de zorgverzekering als je een draagmoeder nodig hebt omdat je toevallig geen baarmoeder hebt.quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:05 schreef Stormqueen het volgende:
Nou ja, nee. Althans, die zullen een draagmoeder moeten vinden. En daarmee is het dus ook niet als optie aan te bieden, want je lichaam 9 maanden ter beschikking stellen is toch echt wel van een andere aard dan een kwakje in een potje spuiten
Dankjewel! Ja idd eigen tempo. Straks heb ik geen invloed meer op het tempo. To be continued!quote:Op zondag 4 augustus 2019 10:41 schreef Chan het volgende:
Spannend droomvrouwtje
Ohh wat een mooie ontwikkeling MiNi! Kan me goed voorstellen dat het plaatsen van zo'n bestelling vooral het gevoel van ENG opwekt! Rustig aan wennen Ik vond het ook heel prettig om eerst even een cyclus zelf te kijken wat er gebeurde met mn lichaam voordat ik echt begon met insemineren. Lekker in je eigen tempo En ik hoop ook dat je daarna maar snel mag doorschuiven naar Z&G
Nee, dat vind ik niet gek. Totdat ze kunstbaarmoeders uitvinden natuurlijk.quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:14 schreef mspoez het volgende:
[..]
Eigenlijk is dat best gek toch? Dat je wel de behandelingen vergoed krijgt als je moeder wil worden zonder vader (= geen medisch maar een relationeel probleem) en dat je niet een beroep kan doen op de zorgverzekering als je een draagmoeder nodig hebt omdat je toevallig geen baarmoeder hebt.
Nou ja wat ik er gek aan vind is dat een vrouw die in haar eentje natuurlijk geen kind kan krijgen eigenlijk net zo goed geen probleem heeft als een man die dat in zijn eentje niet kan, dus het is een beetje vreemd dat de zorgverzekering de behandelingen dan betaalt. Dat is niet helemaal eerlijk ,vind ik ergens.quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:18 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Nee, dat vind ik niet gek. Totdat ze kunstbaarmoeders uitvinden natuurlijk.
Als je als wensvader een draagmoeder kent dan worden dezelfde kosten vergoed als voor een alleenstaande moeder. De inseminatiekosten en onderzoekskosten als je het via een kliniek laat doen.quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:14 schreef mspoez het volgende:
[..]
Eigenlijk is dat best gek toch? Dat je wel de behandelingen vergoed krijgt als je moeder wil worden zonder vader (= geen medisch maar een relationeel probleem) en dat je niet een beroep kan doen op de zorgverzekering als je een draagmoeder nodig hebt omdat je toevallig geen baarmoeder hebt.
Ooh ja och, dat mag je vinden. Als ze voor mannen een alternatief zouden vinden waardoor je geen vrijwillige draagmoeder nodig hebt zou ik het ook geen probleem vinden als een zorgverzekering het zou vergoedenquote:Op zondag 4 augustus 2019 19:19 schreef mspoez het volgende:
[..]
Nou ja wat ik er gek aan vind is dat een vrouw die geen kind kan krijgen eigenlijk net zo goed geen probleem heeft, dus het is een beetje vreemd dat de zorgverzekering de behandelingen dan betaalt. Dat is niet helemaal eerlijk ,vind ik ergens.
Oh dat is mooi, dus als je zelf de 'baarmoeder' levert (klinkt minder lief dan ik het bedoel) dan kun je wel je eigen zorgverzekering aanspreken als man? Ik bedoel, worden dan de kosten voor de draagmoeders behandelingen gedeclareerd bij de verzekering van de man?quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:20 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Als je als wensvader een draagmoeder kent dan worden dezelfde kosten vergoed als voor een alleenstaande moeder. De inseminatiekosten en onderzoekskosten als je het via een kliniek laat doen.
Voor het zaad of voor een eventuele eicel zijn er wachttijden of mogelijkheden bij buitenlandse donorbanken maar daar zijn altijd kosten aan gebonden die door geen enkele verzekering vergoed worden.
Tis ook geen oordeel hoor, ik zat gewoon een beetje na te denken in de oer-Nederlandse trant van ; wie zal dat betalen'. Ik gun iedereen een kindje, als ie dat graag wil ( en als ie er goed voor gaat zijn).quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:20 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Ooh ja och, dat mag je vinden. Als ze voor mannen een alternatief zouden vinden waardoor je geen vrijwillige draagmoeder nodig hebt zou ik het ook geen probleem vinden als een zorgverzekering het zou vergoeden
Ah zo, dat weet ik niet of dat op die manier verrekend kan worden via de verzekering van de man. Ik vrees nog van niet...quote:Op zondag 4 augustus 2019 19:21 schreef mspoez het volgende:
[..]
Oh dat is mooi, dus als je zelf de 'baarmoeder' levert (klinkt minder lief dan ik het bedoel) dan kun je wel je eigen zorgverzekering aanspreken als man? Ik bedoel, worden dan de kosten voor de draagmoeders behandelingen gedeclareerd bij de verzekering van de man?
Dit dus. Alsof ze een hondje nemen. Ben er op tegen.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:22 schreef GereDathan het volgende:
Absurd dat vrouwen zo denken, een kind is geen mode accessoire wat je gewoon even neemt als het je uitkomt.
Een kind heeft een stabiele basis nodig, bestaande uit 2 ouders die elkaar goed kennen en aan kunnen vullen. Die zoals hierboven gezegd een duo vormen.
Natuurlijk kunnen situaties veranderen en kan je daardoor alleenstaande ouder worden, maar dat zijn onverwachte dingen die gebeuren (scheiding, overlijden, geestelijk gehandicapt raken van een ouder). De basis moet, mijn inziens, bestaan uit 2 ouders die 200 procent gaan voor hun gezamenlijke geluk en hun gezamenlijke kind.
Dit wat je omschrijft is exact het probleem. De hebberigheid van de volwassen persoon en niet over de beste situatie voor het kind. Puur vanwege hormonen die drang om een kind te willen hebben en de aandacht van de omgeving te krijgen.quote:Op zaterdag 16 juni 2018 15:47 schreef Moeraskat het volgende:
[..]
De basis moet zijn... oke.. dus wanneer iemand niet succesvol is in de liefde mag die persoon automatisch geen ouder worden omdat hij of zij dus alleen is?
Ik denk dat ik voor het grootste gedeelte van de alleenstaande ouder spreek wanneer ik zeg dat ieder het liefst zoiets met z'n tweeen had willen doen. Helaas is dat niet de realiteit. Je kunt prima 1 top ouder hebben die het kind alles geeft wat hij of zij nodig heeft, en al de liefde van de wereld te bieden heeft. En je kunt niet in de toekomst kijken, het hoeft niet permanent te zijn
Haha wat een mooi gesprek tussen 2 vriendinnetjes. Zo zie je ook maar hoe kinderen verbanden leggen tussen wat ze zien, horen en meekrijgen en daar eigen verhalen van maken. Mooi om te lezen!quote:Op zondag 13 oktober 2019 16:24 schreef Omentielvo het volgende:
Spannende tijd Mini. En inderdaad een uitdagend traject.
Als bewust alleenstaande moeder met een kind van zes hoorde ik net dit gesprek tussen dochter en een vriendinnetje.
Vriendinnetje vraagt naar R haar vader.
Dochter: “Ik heb geen vader.”
Vriendinnetje: “Is die dan dood gegaan?”
Dochter: “Nee. Mijn opa leeft nog hoor.”
Vriendinnetje: “nee. Je moet een vader hebben. Want je mama moet eerst getrouwd zijn en toen moest er een baby komen.”
Dochter: “Mama is de naar dokter gegaan.”
Vriendinnetje: “Is de dokter dan jouw papa.?”
Dochter: “Mama, is de dokter mijn papa?”
Mooi om te lezen?.. Ik zie letterlijk in de woorden van haar dat ze een vader wilt. Hoe kan dit alles zo verdraaid worden naar het oogpunt van de moeder? De uitdaging van de moeder.. De moeder dit de moeder dat..quote:Op zondag 13 oktober 2019 22:41 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Haha wat een mooi gesprek tussen 2 vriendinnetjes. Zo zie je ook maar hoe kinderen verbanden leggen tussen wat ze zien, horen en meekrijgen en daar eigen verhalen van maken. Mooi om te lezen!
Letterlijk nog wel. Ik heb het een paar keer gelezen maar haal het er niet uit hoor.quote:Op zondag 13 oktober 2019 22:50 schreef firefly3 het volgende:
[..]
Mooi om te lezen?.. Ik zie letterlijk in de woorden van haar dat ze een vader wilt.
Dank je wel. Dit was precies het mooie van het gesprek.quote:Op maandag 14 oktober 2019 06:58 schreef Samhain het volgende:
[..]
Letterlijk nog wel. Ik heb het een paar keer gelezen maar haal het er niet uit hoor.
Wat ik wel lees is een kind dat antwoord probeert te geven op de vragen van haar vriendinnetje.
Ze wilt het hier vast zelf ook weten. Als je denkt van niet en dat het haar totaal niet boeit dan heb je het denk ik mis. Kinderen zijn namelijk zeer nieuwsgierig:quote:Op maandag 14 oktober 2019 06:58 schreef Samhain het volgende:
[..]
Letterlijk nog wel. Ik heb het een paar keer gelezen maar haal het er niet uit hoor.
Wat ik wel lees is een kind dat antwoord probeert te geven op de vragen van haar vriendinnetje.
Als je haar ziet als doorgeefluik voor vragen is ook weer in jouw gedachtegang. Kinderen zijn zeer slim en willen vanalles ontdekken.quote:Dochter: “Mama, is de dokter mijn papa?”
Gelukkig, maar dan hoefde ze toch niet meer mama te roepen of de dokter de vader is?quote:Op maandag 14 oktober 2019 07:41 schreef Stormqueen het volgende:
Ik denk zomaar dat omentielvo hier wel eens met haar dochter over praat hoor.
Jij begrijpt niet zo veel van kleine kinderen denk ikquote:Op maandag 14 oktober 2019 07:47 schreef firefly3 het volgende:
[..]
Gelukkig, maar dan hoefde ze toch niet meer mama te roepen of de dokter de vader is?
Het is een beetje makkelijk om er vanuit te gaan dat het kind alleen maar even een doorgeefluik/copycat was voor haar vriendinnetje naar mijn mening. Zelfs dát had ik ook vuurvliegje laatst moeten uitleggen. Ja, de kids kopiëren dingen van hun leeftijdsgenootjes, maar als zij in hun bedje liggen komen de vragen en is het vragenuurtje alweer begonnen.quote:Op maandag 14 oktober 2019 07:53 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Jij begrijpt niet zo veel van kleine kinderen denk ik
Maar leg je dan ook uit hoe het normaal gesproken zou gaan?quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:04 schreef Omentielvo het volgende:
Firefly, ze was in deze echt een doorgeefluik. Voor mijn dochter is de uitleg dat ik een kindje wilde en daarom naar de dokter ging en ik prikjes kreeg (tot nu) voldoende.
Zij vroeg zich verder niet af wat er dan precies gebeurde.
Vriendinnetje dacht daar wel over naar en dat maakte dat mijn dochter het zich ook afvroeg.
Ik heb vanaf het begin haar uitleg gegeven (heel simpel) en ben en heel open over. Wat betreft vragen rn meer gedetailleerde uitleg volg ik haar.
mensen kijken me altijd vreemd aan als ik dat zeg.. maar ook hier een vader nooit gemist.quote:Op maandag 14 oktober 2019 07:44 schreef Panthera1984 het volgende:
Ik heb geen idee hoeveel van jullie zich bezig houden met de vraag 'zal mijn kindje willen weten wie de vader is', maar het leek me wel aardig om hier eens een geluid te laten horen van een kind van een alleenstaande moeder waarvan de vader onbekend is.
Ondertussen ben ik 35 en recent gesteriliseerd, heb zelf geen kinderwens. Door mijn hele leven heen kan ik me niet herinneren ooit behoefte te hebben gehad aan een vader en heb ook nooit willen weten waar de andere helft van mijn genetica vandaan komt.
Het valt me op in de programma's waarbij genetische banden worden gezocht dat mensen die het willen weten zelf ouder zijn, danwel een vaderfiguur in hun leven gehad hebben.
Kan mij dus voorstellen dat dit invloed heeft in de wens het te willen weten. Verder is het natuurlijk ook nog individueel wisselend. Het leek me gewoon goed om ook eens te laten horen dat niet alle kinderen sowieso altijd willen weten wie 'de vader' is.
Wat is normaal dan?quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:06 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Maar leg je dan ook uit hoe het normaal gesproken zou gaan?
Oh ja, je denkbeeldige vriendin met je denkbeeldige kinderen, die was ik even vergeten, my bad. Nee dan snap je er alles van uiteraard!quote:Op maandag 14 oktober 2019 08:46 schreef firefly3 het volgende:
[..]
Het is een beetje makkelijk om er vanuit te gaan dat het kind alleen maar even een doorgeefluik/copycat was voor haar vriendinnetje naar mijn mening. Zelfs dát had ik ook vuurvliegje laatst moeten uitleggen. Ja, de kids kopiëren dingen van hun leeftijdsgenootjes, maar als zij in hun bedje liggen komen de vragen en is het vragenuurtje alweer begonnen.
Twee mannen of twee vrouwen kunnen niet samen een kind krijgen. Dan is er sowieso een derde nodig. Een vrouw alleen mist ook een essentieel ingrediënt om een kind te krijgen. Of maak jij je kind wijs dat je hem in de boerenkool hebt gevonden ofzo?quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:15 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Wat is normaal dan?
Kinderen die een vader en een moeder hebben?Die helaas via het medische circuit kinderen hebben gekregen wat is daar normaal aan?
Of 2 lesbische dames die samen kinderen krijgen?
Of 2 homo mannen die via draagmoederschap kinderen krijgen?
Of een alleenstaande vrouw die graag kinderen krijgt?
Of een alleenstaande vrouw die in de kroeg een man strikt om via een one night stand zwanger raakt?
Het is toch niet meer van deze tijd dat normaal (en nu vul ik het voor je in wat ik denk dat normaal is bij dit soort vragen) alleen maar is vanuit een man en vrouw die kinderen krijgen.
Zoals Omentielvo al zegt, ze is er open over met haar dochter en beantwoord de vragen die ze heeft en legt aan haar dochter uit hoe het is op een simpele manier zodat ze het begrijpt. En naar mate kinderen ouder worden wordt dat steeds concreter, komen er meer vragen en daarmee ook steeds concretere antwoorden. En wordt het totaal plaatje vanzelf compleet.
Waarom zou een ouder niet uitleggen wat voor andere vormen er mogelijk zijn om kinderen te krijgen? Er is niet maar 1 goede manier om dat te doen.
Ook in mijn tekst lees je vanalles dat ik niet zeg.quote:Op maandag 14 oktober 2019 07:39 schreef firefly3 het volgende:
[..]
Ze wilt het hier vast zelf ook weten. Als je denkt van niet en dat het haar totaal niet boeit dan heb je het denk ik mis. Kinderen zijn namelijk zeer nieuwsgierig:
[..]
Als je haar ziet als doorgeefluik voor vragen is ook weer in jouw gedachtegang. Kinderen zijn zeer slim en willen vanalles ontdekken.
Er wordt toch duidelijk gezegd dat ze naar de dokter is geweest omdat ze graag een kindje wilde?quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:21 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Twee mannen of twee vrouwen kunnen niet samen een kind krijgen. Dan is er sowieso een derde nodig. Een vrouw alleen mist ook een essentieel ingrediënt om een kind te krijgen. Of maak jij je kind wijs dat je hem in de boerenkool hebt gevonden ofzo?
Zodat het kind denkt dat je bij de dokter een baby kunt kopen dus? Dat vind ik dus wel een hele vage uitleg. Dan zou een betere en eerlijker uitleg zijn dat mama graag een kindje wilde maar geen papa erbij hoefde en toen maar wat zaadjes heeft gekocht die de dokter in haar buik heeft gedaan en negen maanden later was jij er.quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:27 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Er wordt toch duidelijk gezegd dat ze naar de dokter is geweest omdat ze graag een kindje wilde?
De seksuele voorlichting die kinderen op een bepaalde leeftijd krijgen legt uit hoe je vanuit een seksuele relatie kinderen kunt krijgen en welke voorzichtigheid je moet nemen als je geen kinderen zou willen. Als dat is wat je met normaal bedoelt.
Waarom zou dat niet aan een kind verteld worden met 2 vaders, 2 moeders of een moeder of vader alleen?
Er staat toch nergens dat haar kind zo denkt. Of dat ze haar kind zo wil laten denken. Dat is jouw conclusie.quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:37 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Zodat het kind denkt dat je bij de dokter een baby kunt kopen dus? Dat vind ik dus wel een hele vage uitleg. Dan zou een betere en eerlijker uitleg zijn dat mama graag een kindje wilde maar geen papa erbij hoefde en toen maar wat zaadjes heeft gekocht die de dokter in haar buik heeft gedaan en negen maanden later was jij er.
Nee haar kind wilde alleen maar even weten of de dokter dan haar papa is. Dan zou eerlijk zijn toch makkelijker zijn denk ik. Nu wordt het kind door een vriendinnetje aan het denken gezet, waarom zou je trouwens niet gewoon vanaf het begin een eerlijke uitleg geven zodat ze het haar vriendinnetje zelf kan uitleggen hoe het zit.quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:42 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Er staat toch nergens dat haar kind zo denkt. Of dat ze haar kind zo wil laten denken. Dat is jouw conclusie.
Met jouw variant kan een kind net zo goed het gevoel ontwikkelen dat mama dan maar een kind gekocht heeft omdat ze geen papa wilde.
Misschien heeft ze dat ook uitgelegd in hun gesprekken maar is dit de logica van een kind. En blijf je daardoor steeds met elkaar in gesprek gaan. En zolang het kind tevreden is en denkt het op dat moment genoeg te begrijpen dan komt er een ander moment met steeds nieuwe vragen in de ontdekkingstocht die de wereld haar geeft.quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:47 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Nee haar kind wilde alleen maar even weten of de dokter dan haar papa is. Dan zou eerlijk zijn toch makkelijker zijn denk ik. Nu wordt het kind door een vriendinnetje aan het denken gezet, waarom zou je trouwens niet gewoon vanaf het begin een eerlijke uitleg geven zodat ze het haar vriendinnetje zelf kan uitleggen hoe het zit.
Als ze het had uitgelegd had ze haar moeder niet gevraagd of de dokter dan haar papa was lijkt mij. Dan had ze haar vriendinnetje meteen de mond gesnoerd.quote:Op maandag 14 oktober 2019 09:59 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Misschien heeft ze dat ook uitgelegd in hun gesprekken maar is dit de logica van een kind. En blijf je daardoor steeds met elkaar in gesprek gaan. En zolang het kind tevreden is en denkt het op dat moment genoeg te begrijpen dan komt er een ander moment met steeds nieuwe vragen in de ontdekkingstocht die de wereld haar geeft.
Ik zie het probleem nog steeds niet.
Onze dochter heeft heel lang wel geweten dat er voor een baby een zaadcel en eicel nodig was, en dat de baby dan bij de vrouw in de buik groeit, maar die heeft echt jaaaaren niet gevraagd hoe dan. En opeens was die vraag er wel, en kreeg ze uiteraard gewoon antwoord. Kinderen stellen de vragen ver de dingen waar ze op dat moment aan toe zijn. Het is zelfs zinloos om meer te vertellen, want dat slaan ze nog niet op.quote:Op maandag 14 oktober 2019 10:05 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Als ze het had uitgelegd had ze haar moeder niet gevraagd of de dokter dan haar papa was lijkt mij. Dan had ze haar vriendinnetje meteen de mond gesnoerd.
En waarom zo omslachtig allemaal? Het was een bewuste keuze om zonder vader in beeld een kind te krijgen, waarom zou je dat met omwegen gaan vertellen? Zou je het ook met omwegen gaan vertellen als er wel een vader was?
Je dochter wist dus al heel lang dat er twee ingrediënten nodig zijn om een kind te maken. Hoe precies was nog niet interessant genoeg om te vragen. Om je kind nou te vertellen dat mama heel graag een kindje wilde en toen naar de dokter ging vind ik raar, ben dan gewoon eerlijk.quote:Op maandag 14 oktober 2019 10:18 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Onze dochter heeft heel lang wel geweten dat er voor een baby een zaadcel en eicel nodig was, en dat de baby dan bij de vrouw in de buik groeit, maar die heeft echt jaaaaren niet gevraagd hoe dan. En opeens was die vraag er wel, en kreeg ze uiteraard gewoon antwoord. Kinderen stellen de vragen ver de dingen waar ze op dat moment aan toe zijn. Het is zelfs zinloos om meer te vertellen, want dat slaan ze nog niet op.
Omdat een kind niet meer informatie kan verwerken zoals volwassenen dat doen.quote:Op maandag 14 oktober 2019 10:05 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Als ze het had uitgelegd had ze haar moeder niet gevraagd of de dokter dan haar papa was lijkt mij. Dan had ze haar vriendinnetje meteen de mond gesnoerd.
En waarom zo omslachtig allemaal? Het was een bewuste keuze om zonder vader in beeld een kind te krijgen, waarom zou je dat met omwegen gaan vertellen? Zou je het ook met omwegen gaan vertellen als er wel een vader was?
Dat is ze toch? Je hebt geennidee hoe het gesprek precies is gegaan en wat er is verteld. Wij krijgen hier uiteraard een vereenvoudigde uitleg van de gesprekken en geen gedetailleerd gespreksverslag van alle gesprekken die ze met haar kind heeft gehad. Waarom ga jij ervan uit dat ze niet een heleboel besproken heeft?quote:Op maandag 14 oktober 2019 10:26 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Je dochter wist dus al heel lang dat er twee ingrediënten nodig zijn om een kind te maken. Hoe precies was nog niet interessant genoeg om te vragen. Om je kind nou te vertellen dat mama heel graag een kindje wilde en toen naar de dokter ging vind ik raar, ben dan gewoon eerlijk.
Uitleg op het niveau van het kind geven kan ook nog gewoon. Kinderen van 6 zijn niet dom ofzo.quote:Op maandag 14 oktober 2019 10:27 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Omdat een kind niet meer informatie kan verwerken zoals volwassenen dat doen.
Er is niets omslachtigs aan.
Je vindt dat kinderen van 6 elkaar de mond moeten snoeren...
kinderen gaan op ontdekkingstocht en hebben op dat moment informatie nodig die voldoende is om verder te spelen en doen. De rest komt later. Als er opnieuw vragen komen.
Wat MissSly ook zegt kinderen zijn er niet aan toe om het totale verhaal in detail te vertellen op jonge leeftijd. Dat begrijpen ze niet en slaan ze niet op.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |