OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Droomvrouwtje. Wat verdrietig om te lezen. Ik lurkte destijds zo af en toe in dit topic. 
Mini. Spannend allemaal.
Hier was het destijds twijfelen in mijn hoofd. Toen ik eenmaal de keus genomen had ging het in sneltreinvaart.
Ik had (en heb) ook een wens naar een tweede. Maar de stap om daar aan te beginnen heb ik nooit durven te maken.
Mini. Spannend allemaal.
Hier was het destijds twijfelen in mijn hoofd. Toen ik eenmaal de keus genomen had ging het in sneltreinvaart.
Ik had (en heb) ook een wens naar een tweede. Maar de stap om daar aan te beginnen heb ik nooit durven te maken.
Ik dacht eigenlijk dat niet-anonieme donoren altijd de mogelijkheid hebben gehad om tzt niet mee te werken aan contact, als zij voor hunzelf zwaarwegende argumenten hebben om dat niet ter willen. Dus dat die 100% garantie er nooit is geweest, en er nu nog steeds niet is. Dat is voor mij altijd een argument geweest om niet voor een kliniekdonor te kiezen.quote:Op woensdag 6 maart 2019 14:15 schreef MiNi1981 het volgende:
En dan komt dit artikel ook nog voorbij:
https://www.nu.nl/politie(...)naar-anonimiteit.amp
En vraag ik mij echt af wat ze in Den Haag aan het doen zijn als het op officieel geregistreerde donoren aankomt.
Donoren van voor 2004 die dus al niet-anoniem waren mogen zich alsnog als anoniem aanmelden... Hoe raar is dat?
Ze maken de zorgen die het alleenstaand ouderschap met zich meebrengt zo alleen maar groter en groter.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ja ik snap je zeker, thanks, voor het delen hoe dat voor jou voelt! Ik snap ook wat je zegt, maar die garantie heb je in een liefdesrelatie ook niet, of je met de wensen van je partner meegroeit. De posts heb ik gelezen, was zeker een goed idee, thanksquote:
[..]
Oh fijn dat je iemand ontmoet hebt waarmee je co-ouderschap kunt onderzoeken.
Ik heb die 'afslag' in het begin wel afgewogen en voelde in het begin zeker wel als een optie. Maar naarmate de tijd vorderde kwam ik steeds dichter bij het gevoel dat ik dat niet wilde.
Met een totaal onbekende een co-ouderschap aangaan. En natuurlijk zou je daar dan eerst de tijd voor moeten nemen om iemand te leren kennen. Maar vanuit een relatie met elkaar meegroeien in veranderingen is vaak al een enorme uitdaging. Hoe lastig is dat dan niet vanuit een co-ouderschap. Je hebt 2 eigen levens en deelt alleen samen een kind die je natuurlijk in alles het allerbeste wilt geven. Maar niet wetende of dat op de lange termijn ook lukt.
En veranderen doen mensen allemaal maar verander je als co-ouder ook mee met de wensen van de andere co-ouder? Etc etc.
Ik kwam daarmee best met mijzelf in 'conflict' of dat haalbaar was. En heb de afslag dus gepasseerd. En daarmee blijft dan eigenlijk alleen nog donorschap over....
Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat er staat...staat een beetje warrig misschien...In het begin van het topic hebben een aantal andere users best goede doch kritische vragen gesteld. Handig om misschien even terug te lezen.
Ik denk dat co-ouderschap me ook alleen past als het met iemand is waarmee ik echt het uitgebreid onderbouwde gevoel heb dat ik er met die persoon samen uitkom. Ik had in eerste instantie eigenlijk niet verwacht dat het onderzoeken van de optie iets concreets op zou leveren, maar dat lijkt het nu toch wel echt te doen. Ik heb daar wel heel veel voorwaarden aan gesteld, waarvan de eerste was dat de reisafstand zeer beperkt moet zijn. Anders zou ik het niet overwegen, het is voor mij heel belangrijk dat als er iets is, je heel snel bij je kind kunt zijn.
In mei een afspraak, spannend!
Ja dat is idd waar. Maar dan moet het een zwaarwegende reden zijn. En idd, wel lastig als je er voor kiest om een niet-anonieme donor te hebben dat het evt dus toch nog anoniem wordt.quote:
[..]
Ik dacht eigenlijk dat niet-anonieme donoren altijd de mogelijkheid hebben gehad om tzt niet mee te werken aan contact, als zij voor hunzelf zwaarwegende argumenten hebben om dat niet ter willen. Dus dat die 100% garantie er nooit is geweest, en er nu nog steeds niet is. Dat is voor mij altijd een argument geweest om niet voor een kliniekdonor te kiezen.
Zoals het artikel nu geschreven is, was het nog een 'vrijbrief' om te switchen' zonder geldige reden omdat dat voor 2004 ook kon...
Nee mee eens.quote:
[..]
Ja ik snap je zeker, thanks, voor het delen hoe dat voor jou voelt! Ik snap ook wat je zegt, maar die garantie heb je in een liefdesrelatie ook niet, of je met de wensen van je partner meegroeit. De posts heb ik gelezen, was zeker een goed idee, thanks
Ik denk dat co-ouderschap me ook alleen past als het met iemand is waarmee ik echt het uitgebreid onderbouwde gevoel heb dat ik er met die persoon samen uitkom. Ik had in eerste instantie eigenlijk niet verwacht dat het onderzoeken van de optie iets concreets op zou leveren, maar dat lijkt het nu toch wel echt te doen. Ik heb daar wel heel veel voorwaarden aan gesteld, waarvan de eerste was dat de reisafstand zeer beperkt moet zijn. Anders zou ik het niet overwegen, het is voor mij heel belangrijk dat als er iets is, je heel snel bij je kind kunt zijn.
In mei een afspraak, spannend!
Ik hoop dat de gesprekken tot een mooi resultaat leiden. Heb je een tijdspad voor jezelf in gedachten wanneer je wat zou willen doen?
Ja afspraak vind ik ook nog wel spannend. Benieuwd of mijn lichaam het nog wel doet (ben geen 25 meer, maar ook nog geen 40). En daarna maar op de sneltrein springen om tot echte actie over te gaan. Dat zal na de zomer worden. Vanaf sept verwacht ik.
Ik kan die deur nog steeds niet sluiten.quote:
Staat die deur nog wel op een kier voor je Omen voor die tweede?
Al weet ik ook dat de kans dat ik die stap durft te wagen gewoon heel klein is.
Is er een specifieke reden dat je die stap niet durft te nemen?quote:
[..]
Ik kan die deur nog steeds niet sluiten.
Al weet ik ook dat de kans dat ik die stap durft te wagen gewoon heel klein is.
Ik heb er erg lang over gedaan om het te durven, maar uiteindelijk is de wens wel zo enorm groot dat ik mijn angst voor alles wat er mis kan gaan nu toch aan de kant zet. Want dat was de reden bij mij, wat nou als er wat mis gaat tijdens de zwangerschap waardoor ik in het ziekenhuis kom te liggen, hoe moet het dan met de zorg voor mn oudste? Of als het kindje heel erg veel zorg nodig heeft, meer dan gebruikelijk, hoe verdeel ik dan mijn aandacht? Mijn oudste gaat gewoon regelmatig naar zijn vader, maar het grootste deel van de zorg doe ik, dus dat is best wel iets waar ik heel lang over getwijfeld heb...
Ja ik las het! Heel fijn. Geeft even rust in die onzekere tijd.
Betekent ook wel dat ik mijn traject iets ga vervroegen maar dat is goed. Kijk er wel naar uit.
Betekent ook wel dat ik mijn traject iets ga vervroegen maar dat is goed. Kijk er wel naar uit.
Ga je je afspraak in mei ook vervroegen?quote:
Ja ik las het! Heel fijn. Geeft even rust in die onzekere tijd.
Betekent ook wel dat ik mijn traject iets ga vervroegen maar dat is goed. Kijk er wel naar uit.
Nee dat is helaas niet mogelijk. Maar dat is prima.quote:
[..]
Ga je je afspraak in mei ook vervroegen?
Zelf dacht ik alleen in sept of okt te beginnen maar dat wordt nu mogelijk juli of aug. 2-3mnd eerder dan gedacht maar dat is goed. Keuze is toch al gemaakt in hoofd en hart. Maar probeer zelf te bepalen wanneer ik echt op die trein wil springen en mijn omgevingsfactoren ook stabiel zijn en blijven. Nu zit er iets meer ‘druk’ achter en wil ik ook voor de huidige regeling zo gunstig mogelijk in aanmerking komen. Vooral ook omdat er nog onbekend is hoe 2020 gaat zijn op het gebied van zorg.
Hoe gaat het met jou? Ben je van plan om met je eventuele donor het eerst via ZI te proberen? Of via een kliniek? Lopen de gesprekken nog goed?
ik volg dit topic al een tijdje en kom nu even binnen met een gerelateerde vraag.
helaas, lijkt het in ons traject een mogeljikheid te zijn om donorzaad te gebruiken. Ik ben daarnaast ook al 39 ( we zijn inmiddels 5 jaar bezig) dus een klein beetje haast is er wel. .
We (ik ) heb nog wel allerlei vragen over een evt pad.
De gedachten gaan toch snel naar anoniem donor-zaad, vanwege het feit dat de wachttijd voor dit zaad korter lijkt te zijn. ik wilde jullie graag vragen wat de overwegingen waren om de keus voor anoniem of niet-anoniem semen te gebruiken.
en, heb ik het goed begrepen dat niet-anoniem eigenlijk niet een optie is uit Nederland? of begrijp ik het juist dat het evt wel met een Deense donor kan, via een kliniek?
Hopelijk worden de vragen niet als vervelend gezien, maar ik vermoed dat hier wat meer ervarings deskundigen zitten mbt deze kwestie
helaas, lijkt het in ons traject een mogeljikheid te zijn om donorzaad te gebruiken. Ik ben daarnaast ook al 39 ( we zijn inmiddels 5 jaar bezig) dus een klein beetje haast is er wel. .
We (ik ) heb nog wel allerlei vragen over een evt pad.
De gedachten gaan toch snel naar anoniem donor-zaad, vanwege het feit dat de wachttijd voor dit zaad korter lijkt te zijn. ik wilde jullie graag vragen wat de overwegingen waren om de keus voor anoniem of niet-anoniem semen te gebruiken.
en, heb ik het goed begrepen dat niet-anoniem eigenlijk niet een optie is uit Nederland? of begrijp ik het juist dat het evt wel met een Deense donor kan, via een kliniek?
Hopelijk worden de vragen niet als vervelend gezien, maar ik vermoed dat hier wat meer ervarings deskundigen zitten mbt deze kwestie
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
@Barreltje, even kijken of ik je vraag kan beantwoorden. En ik vind het zelf geen vervelende vraag.
Er zijn 3 type donoren. A, B en C donoren. Ik leg hieronder straks wat beter uit wat het verschil is
A= een volledig anonieme donor
B= een donor die onder de wetgeving van Donorgegevens valt.
C= een eigen gevonden donor.
Een A donor is in Nederland niet mogelijk. Volledig anoniem is sinds 2004 uitgesloten vanuit de wetgeving omdat de overheid heeft gezegd dat kinderen geboren vanuit donorzaad vanaf hun 16e het recht moeten hebben om meer over hun donor te weten te komen.
Een B donor wordt vanuit een kliniek geregeld waardoor deze onder 'strenge' regels vallen maar je ook zelf vanuit de wetgeving beschermd bent. Een donor kan vanuit een B status geen contact met jou en je kind zoeken of aanspraak maken op welke vorm van contact dan ook. Er is dus altijd bij de kliniek 'iets' bekend zodat het kind daar later mee op onderzoek uit kan.
Het is vanuit de kliniek mogelijk dat jij als ouder zo min mogelijk weet en er gematcht wordt op de aspecten: kleur ogen, kleur haar, kleur gelaat en postuur.
Of je kunt zelf opzoek gaan naar een B-donor vanuit de donorbanken zoals in Denemarken en dan kun je een nog meer nauwkeurige match zoeken wat bij jou/jullie past. En weet je dus ook veel meer van zo een donor. Maar nooit een naam of adres oid.
En vanuit een B-donor zal ook nooit te weten komen waar en wanneer er een kind is geboren. Hij kan alleen opvragen hoeveel kinderen er reeds zijn geboren. Maar locatie en leeftijden zijn voor de donor altijd onbekend.
Vanuit een Deense donor kan een kind vanaf hun 18e contact proberen te zoeken (als ik het goed heb). Dat is dus 2 jaar later dan vanuit een Nederlandse donor.
Bij een C-donor ga je zelf op zoek via je eigen netwerk of internet. Vanuit een C-donor word je niet beschermd vanuit de donorwetgeving maar zul je zelf zoveel mogelijk verantwoordelijkheid en regels moeten opstellen via een donor contract. Deze is wettelijk nooit waterdicht en zitten meer haken en ogen aan dan soms wordt verteld.
Hier kun je nog wat meer lezen: https://www.alleenmetkinderwens.nl/donoren/31-donoren-abc
Hier staat overigens in aangegeven dat je in het buitenland wel een A-donor kunt krijgen. Klopt. Maar de spermabank in Denemarken verstuurd geen A-donoren naar Nederland omdat dat dus niet meer mag.
Tevens verstuurd Denemarken geen donorzaad meer naar particulieren in Nederland alleen maar naar instanties die een medisch label hebben (en dat kan breed geïnterpreteerd worden)
Ik hoop dat ik je vraag een beetje heb kunnen beantwoorden. Anders vraag vooral door en probeer ik nog meer info te geven van wat ik weet.
ps. Ik lees af en toe ook mee in het topic over moeilijk zwanger worden. Een pittige tijd en moeilijk traject voor jullie.
Er zijn 3 type donoren. A, B en C donoren. Ik leg hieronder straks wat beter uit wat het verschil is
A= een volledig anonieme donor
B= een donor die onder de wetgeving van Donorgegevens valt.
C= een eigen gevonden donor.
Een A donor is in Nederland niet mogelijk. Volledig anoniem is sinds 2004 uitgesloten vanuit de wetgeving omdat de overheid heeft gezegd dat kinderen geboren vanuit donorzaad vanaf hun 16e het recht moeten hebben om meer over hun donor te weten te komen.
Een B donor wordt vanuit een kliniek geregeld waardoor deze onder 'strenge' regels vallen maar je ook zelf vanuit de wetgeving beschermd bent. Een donor kan vanuit een B status geen contact met jou en je kind zoeken of aanspraak maken op welke vorm van contact dan ook. Er is dus altijd bij de kliniek 'iets' bekend zodat het kind daar later mee op onderzoek uit kan.
Het is vanuit de kliniek mogelijk dat jij als ouder zo min mogelijk weet en er gematcht wordt op de aspecten: kleur ogen, kleur haar, kleur gelaat en postuur.
Of je kunt zelf opzoek gaan naar een B-donor vanuit de donorbanken zoals in Denemarken en dan kun je een nog meer nauwkeurige match zoeken wat bij jou/jullie past. En weet je dus ook veel meer van zo een donor. Maar nooit een naam of adres oid.
En vanuit een B-donor zal ook nooit te weten komen waar en wanneer er een kind is geboren. Hij kan alleen opvragen hoeveel kinderen er reeds zijn geboren. Maar locatie en leeftijden zijn voor de donor altijd onbekend.
Vanuit een Deense donor kan een kind vanaf hun 18e contact proberen te zoeken (als ik het goed heb). Dat is dus 2 jaar later dan vanuit een Nederlandse donor.
Bij een C-donor ga je zelf op zoek via je eigen netwerk of internet. Vanuit een C-donor word je niet beschermd vanuit de donorwetgeving maar zul je zelf zoveel mogelijk verantwoordelijkheid en regels moeten opstellen via een donor contract. Deze is wettelijk nooit waterdicht en zitten meer haken en ogen aan dan soms wordt verteld.
Hier kun je nog wat meer lezen: https://www.alleenmetkinderwens.nl/donoren/31-donoren-abc
Hier staat overigens in aangegeven dat je in het buitenland wel een A-donor kunt krijgen. Klopt. Maar de spermabank in Denemarken verstuurd geen A-donoren naar Nederland omdat dat dus niet meer mag.
Tevens verstuurd Denemarken geen donorzaad meer naar particulieren in Nederland alleen maar naar instanties die een medisch label hebben (en dat kan breed geïnterpreteerd worden)
Ik hoop dat ik je vraag een beetje heb kunnen beantwoorden. Anders vraag vooral door en probeer ik nog meer info te geven van wat ik weet.
ps. Ik lees af en toe ook mee in het topic over moeilijk zwanger worden. Een pittige tijd en moeilijk traject voor jullie.
Als aanvulling nog op bovenstaande.
Nederlandse B-donoren hebben een lange wachtlijst. Dit kan tussen de 6 maanden en 2 jaar duren. Dit komt omdat er een tekort is aan Nederlandse B-donoren.
De B-donoren vanuit de Deense spermabank zijn 'per direct' beschikbaar.
Nederlandse B-donoren hebben een lange wachtlijst. Dit kan tussen de 6 maanden en 2 jaar duren. Dit komt omdat er een tekort is aan Nederlandse B-donoren.
De B-donoren vanuit de Deense spermabank zijn 'per direct' beschikbaar.
Ja dat echt beginnen is nogal een stap, maar kan me goed voorstellen dat je graag meer tijd hebt in 2019 nog onder de huidige regels.quote:
[..]
Nee dat is helaas niet mogelijk. Maar dat is prima.
Zelf dacht ik alleen in sept of okt te beginnen maar dat wordt nu mogelijk juli of aug. 2-3mnd eerder dan gedacht maar dat is goed. Keuze is toch al gemaakt in hoofd en hart. Maar probeer zelf te bepalen wanneer ik echt op die trein wil springen en mijn omgevingsfactoren ook stabiel zijn en blijven. Nu zit er iets meer ‘druk’ achter en wil ik ook voor de huidige regeling zo gunstig mogelijk in aanmerking komen. Vooral ook omdat er nog onbekend is hoe 2020 gaat zijn op het gebied van zorg.
Hoe gaat het met jou? Ben je van plan om met je eventuele donor het eerst via ZI te proberen? Of via een kliniek? Lopen de gesprekken nog goed?
Hier gaat het erg voorspoedig, we spreken elkaar regelmatig en we hebben het nu ook wat uitgebreider gehad over alles wat we op papier willen zetten. Dat gaat allemaal heel prima, er zijn eigenlijk gewoon geen dingen waar we het niet eens over zijn. En ik ben gestopt met de pil nu net, om te zien hoe mijn lijf daarop reageert... Toen ik bij mijn oudste stopte met de pil was ik heel snel weer normaal ongesteld, maar dat is al ruim 10 jaar geleden dus ik ben benieuwd hoe het nu gaat.
Sowieso zullen we via ZI starten wel, als het niet nodig is ga ik liever niet naar het ziekenhuis ervoor.
mini, bedankt voor je antwoord.
het is dus niet persee een keuze voor niet anoniem of anoniem, maar meer een keuze van waar de rietjes vandaan komen?
ik heb begrepen dat jij een C donor hebt gezocht, kan je uitleggen wat daar de reden voor is geweest?
Daarnaast ben ik benieuwd naar hoe iedereen er dan mee omgaat,tov het kind met het feit dat de vader een ( onbekende) donor is.. alhoewel dat in bewust alleenstaand ouderschap misschien ook wel iets minder een " ding" is.. bij ons is er natuurlijk wel een vader in het spel ( al dan niet biologisch)
het is dus niet persee een keuze voor niet anoniem of anoniem, maar meer een keuze van waar de rietjes vandaan komen?
ik heb begrepen dat jij een C donor hebt gezocht, kan je uitleggen wat daar de reden voor is geweest?
Daarnaast ben ik benieuwd naar hoe iedereen er dan mee omgaat,tov het kind met het feit dat de vader een ( onbekende) donor is.. alhoewel dat in bewust alleenstaand ouderschap misschien ook wel iets minder een " ding" is.. bij ons is er natuurlijk wel een vader in het spel ( al dan niet biologisch)
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Oh wat spannend. Iig al de pil de deur uit en kijken hoe je cyclus zich ontwikkeld is ook al een hele stap.quote:
[..]
Ja dat echt beginnen is nogal een stap, maar kan me goed voorstellen dat je graag meer tijd hebt in 2019 nog onder de huidige regels.
Hier gaat het erg voorspoedig, we spreken elkaar regelmatig en we hebben het nu ook wat uitgebreider gehad over alles wat we op papier willen zetten. Dat gaat allemaal heel prima, er zijn eigenlijk gewoon geen dingen waar we het niet eens over zijn. En ik ben gestopt met de pil nu net, om te zien hoe mijn lijf daarop reageert... Toen ik bij mijn oudste stopte met de pil was ik heel snel weer normaal ongesteld, maar dat is al ruim 10 jaar geleden dus ik ben benieuwd hoe het nu gaat.
Sowieso zullen we via ZI starten wel, als het niet nodig is ga ik liever niet naar het ziekenhuis ervoor.
Ging de vorige keer zwanger worden relatief makkelijk?
En fijn dat de gesprekken zo soepel verlopen! Heb je een idee wanneer jullie zouden willen beginnen?
Barretje voor mij was het echt een probleem dat ik een kind zou krijgen die dan geen vader zou hebben, ik heb me daar heel schuldig over gevoeld en dat was voor mij de reden om te gaan zoeken naar een donor die ook een bijdrage wil leveren als vader. Een co-ouderschap dus met een C-donor. En anders was het dus een B-donor geweest, omdat er als alleenstaande moeder in principe dus geen vader is en ik het sowieso belangrijk vindt dat een kind dan kan achterhalen wie de biologische vader is.
Ik kan me voorstellen dat het in jouw geval ook een A-donor zou kunnen zijn, want er is gewoon een vader als ik het goed begrijp toch? Maar persoonlijk zou ik nog steeds wel voor een B-donor kiezen denk ik in die situatie, want je weet vooraf niet welke vragen je toekomstige kind zal hebben over zijn of haar afkomst... Maar in eerste instantie zou ik het kind daar niet mee "vermoeien", tenzij het erg opvalt of zoiets.
Ik vond die Deense website best een optie op zich, je krijgt veel informatie over de B-donoren.
Ik kan me voorstellen dat het in jouw geval ook een A-donor zou kunnen zijn, want er is gewoon een vader als ik het goed begrijp toch? Maar persoonlijk zou ik nog steeds wel voor een B-donor kiezen denk ik in die situatie, want je weet vooraf niet welke vragen je toekomstige kind zal hebben over zijn of haar afkomst... Maar in eerste instantie zou ik het kind daar niet mee "vermoeien", tenzij het erg opvalt of zoiets.
Ik vond die Deense website best een optie op zich, je krijgt veel informatie over de B-donoren.
Ja zeker spannend, ik ben nu al een paar dagen in verwarring omdat ik telkens denk dat ik de pil vergeten benquote:
[..]
Oh wat spannend. Iig al de pil de deur uit en kijken hoe je cyclus zich ontwikkeld is ook al een hele stap.
Ging de vorige keer zwanger worden relatief makkelijk?
En fijn dat de gesprekken zo soepel verlopen! Heb je een idee wanneer jullie zouden willen beginnen?
De vorige keer was ik heel vlot zwanger, en geheel onterecht ga ik ervan uit dat dat nu ook wel weer zo zal zijn. Ik hoop dat ik een beetje zal kunnen relativeren als blijkt dat ik heel lang bezig ga zijn ermee. Ik zie ook best op tegen dat geïnsemineer, het lijkt me uiterst ongemakkelijk en een hele toestand. Maar ja, je moet er wat voor over hebben he
Ik wil hoe dan ook eerst ongesteld geworden zijn en alle zaken vastgelegd en ondertekend hebben. Vanaf dan kan het wel snel gaan denk ik.
Oh en nog als toevoeging op die A-donor, in Nederland kan dat natuurlijk sowieso niet, maar ik weet eigenlijk niet of je zo'n behandeling dan wel in het buitenland zou kunnen ondergaan?
Ja klopt. En dan is waar nog 'vrij' interpreteerbaar. Via een kliniek/bank of zelf gevonden. Maar echt anoniem is het niet meer.
Ik heb aan het begin van mijn traject van serieus over alles nadenken heel serieus over de C-donor gedacht. Maar naar mate ik meer informatie kreeg ook over het juridische aspect wat er wel/niet is voor een C-donor besloten dat ik voor een B-donor wilde gaan.
Ik wilde ook zelf niet meer het traject in, in het zoeken van een eigen donor, vertrouwen van de donor qua hoeveelheid inseminaties en kinderen en dus ook het juridische aspect wat niet waterdicht is.
Dus ik heb nu een definitieve beslissing gemaakt voor een B-donor. Welke weet ik nog niet. Ik kijk wel op de beschikbare websites maar echt tot een beslissing komen is er nog niet. Een aantal 'favorieten' zijn er wel.
Naar het kind toe is het denke ik ook afhankelijk of je het idd alleen doet of met een partner die wel de papa is maar niet de biologische vader.
Ik wil daar vanaf het eerste moment, als solomoeder, eerlijk en open over zijn na mijn kindje toe. En hoe dat ingekleed gaat worden dat kan ik nog niet zeggen. Dat is van zoveel factoren afhankelijk dat daar nu niets over te zeggen is vind ik. Maar gaande weg als er een kindje mag komen zal dat wel duidelijk worden hoe en wat.
Vanuit solomoederschap weet jezelf en je omgeving natuurlijk hoe de zwangerschap tot stand komt. Vanuit een relatie waarin er uit eindelijk sprake is van pogen met donorzaad kan dat natuurlijk anders liggen.
Wat sowieso 'geadviseerd' wordt is om de omgeving niet veel meer te vertellen dan jezelf wilt. En natuurlijk ook uitkijkend naar wat er mogelijk per ongeluk via anderen bij je kindje terecht kan komen qua informatie. Dus wel iets om bewust van te zijn in hoe je dat zou willen aanvliegen.
Maar daarin vooral je eigen gevoel en hart volgen.
Ik heb aan het begin van mijn traject van serieus over alles nadenken heel serieus over de C-donor gedacht. Maar naar mate ik meer informatie kreeg ook over het juridische aspect wat er wel/niet is voor een C-donor besloten dat ik voor een B-donor wilde gaan.
Ik wilde ook zelf niet meer het traject in, in het zoeken van een eigen donor, vertrouwen van de donor qua hoeveelheid inseminaties en kinderen en dus ook het juridische aspect wat niet waterdicht is.
Dus ik heb nu een definitieve beslissing gemaakt voor een B-donor. Welke weet ik nog niet. Ik kijk wel op de beschikbare websites maar echt tot een beslissing komen is er nog niet. Een aantal 'favorieten' zijn er wel.
Naar het kind toe is het denke ik ook afhankelijk of je het idd alleen doet of met een partner die wel de papa is maar niet de biologische vader.
Ik wil daar vanaf het eerste moment, als solomoeder, eerlijk en open over zijn na mijn kindje toe. En hoe dat ingekleed gaat worden dat kan ik nog niet zeggen. Dat is van zoveel factoren afhankelijk dat daar nu niets over te zeggen is vind ik. Maar gaande weg als er een kindje mag komen zal dat wel duidelijk worden hoe en wat.
Vanuit solomoederschap weet jezelf en je omgeving natuurlijk hoe de zwangerschap tot stand komt. Vanuit een relatie waarin er uit eindelijk sprake is van pogen met donorzaad kan dat natuurlijk anders liggen.
Wat sowieso 'geadviseerd' wordt is om de omgeving niet veel meer te vertellen dan jezelf wilt. En natuurlijk ook uitkijkend naar wat er mogelijk per ongeluk via anderen bij je kindje terecht kan komen qua informatie. Dus wel iets om bewust van te zijn in hoe je dat zou willen aanvliegen.
Maar daarin vooral je eigen gevoel en hart volgen.
ik vind het nog wel een ding om voor een volledig anonieme donor te kiezen..quote:
Oh en nog als toevoeging op die A-donor, in Nederland kan dat natuurlijk sowieso niet, maar ik weet eigenlijk niet of je zo'n behandeling dan wel in het buitenland zou kunnen ondergaan?
want wat als je kind het TOCH wil weten..
maar aan de andere kant ook wel lastig dat een kind opgroeit met een vader en daarvan weet dat het de vader niet is.. het lijkt me zo'n enorm dilemma.
iig bedankt voor de input tot zover!
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Wat spannend! Vastlegging is wel erg belangrijk idd. Dan heb je je best gedaan het maximale te regelen vooraf.quote:
[..]
Ja zeker spannend, ik ben nu al een paar dagen in verwarring omdat ik telkens denk dat ik de pil vergeten ben
De vorige keer was ik heel vlot zwanger, en geheel onterecht ga ik ervan uit dat dat nu ook wel weer zo zal zijn. Ik hoop dat ik een beetje zal kunnen relativeren als blijkt dat ik heel lang bezig ga zijn ermee. Ik zie ook best op tegen dat geïnsemineer, het lijkt me uiterst ongemakkelijk en een hele toestand. Maar ja, je moet er wat voor over hebben he
Ik wil hoe dan ook eerst ongesteld geworden zijn en alle zaken vastgelegd en ondertekend hebben. Vanaf dan kan het wel snel gaan denk ik.
Haha, ja ongemakkelijk geloof ik wel. Lijkt me ook al erg ongemakkelijk in een kliniek hoor maar daar is het toch net weer anders als wanneer je weet dat je een potje verse sperma krijgt aangereikt van de C-donor en zelf moet inbrengen.
Ik ken iemand die pas op haar 40+ leeftijd te horen heeft gekregen dat ze vanuit een donor is geboren en haar vader niet haar biologische vader was.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 17:04 schreef Barreltje het volgende:
[..]
ik vind het nog wel een ding om voor een volledig anonieme donor te kiezen..
want wat als je kind het TOCH wil weten..
maar aan de andere kant ook wel lastig dat een kind opgroeit met een vader en daarvan weet dat het de vader niet is.. het lijkt me zo'n enorm dilemma.
iig bedankt voor de input tot zover!
Dat heeft ze altijd heel lastig gevonden. En dat is ook nog in de tijd geweest dat er wel A-donoren waren. Ze heeft haar biologische vader daardoor ook (nog steeds) niet gevonden maar is er wel naar op zoek.
