OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Natuurlijk mag dat! Succes met het nemen van een beslissing de voor jullie goed voelt.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:34 schreef Seven. het volgende:
[..]
Fijn om te horen en fijn voor jou! Als we deze weg inslaan, mag ik je dan eens een pb sturen als ik vragen heb? Mezelf kennende, ik zal er dan vast wel een topic over aanmaken.
Ik persoonlijk vind het een beetje naïef om te denken dat je dat niet zou projecteren. Ik snap het wel hoor, ik heb ook hele lange tijd geen vertrouwen gehad in mannen. Dat hing allemaal samen met slechte partnerkeuze, die weer voortkwam uit een laag zelfbeeld. Al met al is het resultaat dat ik financiële onafhankelijkheid enorm belangrijk vind, als gevolg daarvan ben ik een carrièrevrouw en bovendien ben ik een feminist. Geen activistisch feminist, maar wel zo één die haar kind het liefst 'geslachtsloos' op zou willen voeden, dus beperken van mannelijke/vrouwelijke rolpatroon (spelen met autootjes en poppen etc.). Dus in die zin, zal mijn verleden de toekomst van mijn kind vormen. Mijn feminist-zijn heeft ook gevolgen voor de relaties die ik aanga, zowel in de liefde als vriendschappelijk. Het botst vaak met traditioneel ingestelde mensen, dus buiten familie, zul je die in mijn kring niet treffen. En dat houdt in dat mijn partner ook een feminist moet zijn, anders kan ik geen harmonieuze relatie hebben.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 09:58 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
Projecteren op je kinderen....
Omdat ik ergens niet (meer) in geloof en/of vertrouwen heb projecteer ik dat op toekomstige kinderen? Dat is wel een enorm grote aanname...
Zelfs al breng je verbaal geen negativiteit over, door alleen al je eigenheid zal je kind beïnvloed worden. In jouw geval kan ik me voorstellen dat er überhaupt weinig contact zal zijn met mannen, als je ze niet vertrouwd. Met meisjes zoals BlackLady hoeft dat geen enorm probleem te zijn. Maar als je een zoontje krijgt, dan denk ik dat je je toch gedwongen ziet om een vaderfiguur toe te laten in je leven (al zul je er waarschijnlijk geen liefdesrelatie mee hebben). Snap je wat ik bedoel?
Resistance is futile.
Ik kan het helaas zo snel niet terugvinden, maar ik las recent dat het niet waar is dat het voor jongens belangrijker is om mannelijke rolpatronen te hebben. Jongens en meisjes hebben allemaal een breed palet een opvoeders/voorbeelden nodig, en pikken daaruit wat bij ze past.
edit: en we projecteren allemaal onze overtuigingen etc op onze kinderen. het enige wat je kan doen is je daarvan bewust zijn volgens mij.
edit: en we projecteren allemaal onze overtuigingen etc op onze kinderen. het enige wat je kan doen is je daarvan bewust zijn volgens mij.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Je doet nu wel veel aannames, alleen maar op de zin dat ik letterlijk zeg:quote:
[..]
Ik persoonlijk vind het een beetje naïef om te denken dat je dat niet zou projecteren. Ik snap het wel hoor, ik heb ook hele lange tijd geen vertrouwen gehad in mannen. Dat hing allemaal samen met slechte partnerkeuze, die weer voortkwam uit een laag zelfbeeld. Al met al is het resultaat dat ik financiële onafhankelijkheid enorm belangrijk vind, als gevolg daarvan ben ik een carrièrevrouw en bovendien ben ik een feminist. Geen activistisch feminist, maar wel zo één die haar kind het liefst 'geslachtsloos' op zou willen voeden, dus beperken van mannelijke/vrouwelijke rolpatroon (spelen met autootjes en poppen etc.). Dus in die zin, zal mijn verleden de toekomst van mijn kind vormen. Mijn feminist-zijn heeft ook gevolgen voor de relaties die ik aanga, zowel in de liefde als vriendschappelijk. Het botst vaak met traditioneel ingestelde mensen, dus buiten familie, zul je die in mijn kring niet treffen. En dat houdt in dat mijn partner ook een feminist moet zijn, anders kan ik geen harmonieuze relatie hebben.
Zelfs al breng je verbaal geen negativiteit over, door alleen al je eigenheid zal je kind beïnvloed worden. In jouw geval kan ik me voorstellen dat er überhaupt weinig contact zal zijn met mannen, als je ze niet vertrouwd. Met meisjes zoals BlackLady hoeft dat geen enorm probleem te zijn. Maar als je een zoontje krijgt, dan denk ik dat je je toch gedwongen ziet om een vaderfiguur toe te laten in je leven (al zul je er waarschijnlijk geen liefdesrelatie mee hebben). Snap je wat ik bedoel?
Alles wat je in je leven doet projecteer je op een ieder. Maar dat betekent niet dat je niet zelf de nuance eraan kunt geven door er bewust van te zijn dat iemand bepaalde gedachtes en gevoelens heeft.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 08:17 schreef MiNi1981 het volgende:
[..]
.....
Nou moet ik eerlijk toegeven dat die gedachte erg gestoeld is bij mij op het hebben van 0 vertrouwen in mannen. Sorry voor de mannelijke meelezer. En ja ik kan dit echt wel iets wat nuanceren voor mijzelf dat niet iedere man zo is. Maar dat gevoel is er nu wel.
...
Dat maakt ook dat, na mijn laatste 2 ervaringen (zonder daar verder diep op in te gaan) in relaties, ik de keuze om voor solomoederschap te willen gaan wel heel sterk is. Ook al gun ik mijzelf een partner ooit, nu voelt alles alsof ik dat niet wil. En heb ik altijd gezegd noot een partner te willen om kinderen mee te krijgen.
En om dan te lezen dat je ook een strijd zou kunnen krijgen met een bekende donor (zelf gevonden donor) kwam wel even binnen zeg maar.
Iedereen wordt gevormd door wat er in de wereld gebeurt, zolang je altijd maar zelf er bewust van bent hoe je er zelf naar kijkt is er mijn inziens niets mis mee met mijn uitspraak en bijbehorende gedachte die ik, zoals gezegd, meer dan prima kan nuanceren.
Maar je zegt in jouw bericht je wel voor te stellen dat ik weinig contact met mannen zou hebben omdat ik ze niet vertrouw. En dan lees je dus enorm over die nuance heen.
Want waarom zou ik weinig contacten met mannen hebben? Die begrijp ik niet.
Ja ik vertrouw mannen niet, in een relatie. Met mijn gevoel. Met mijn hart. En met de gedachte dat ik met zo een persoon een familie zou gaan creëren. Ongeacht of dit vanuit liefde of vanuit een bewuste rationele vriendschappelijke (of meer afstandelijke relatie) C-donor relatie is.
Want ik zeg ook letterlijk:
En dan bedoel ik met bekende donor de C-donor. Omdat dat juridisch niet waterdicht is.quote:
[..]
...
En om dan te lezen dat je ook een strijd zou kunnen krijgen met een bekende donor (zelf gevonden donor) kwam wel even binnen zeg maar.
Maar waarom zou ik daardoor weinig contact met mannen hebben? Ik heb meer dan genoeg mannelijke vrienden, ik heb meer dan genoeg broers en ik werk ook nog eens voor een organisatie waar 98% man is. Maar die hoef ik allemaal niet toe te vertrouwen met mijn gevoel, met mijn hart en met mijn persoonlijke keuzes en beslissingen die ik wil maken voor mijzelf.
En ja ook hier zit een nuance, want blijkbaar moet ik alles uitschrijven.... Natuurlijk zijn die mannen (en alle mensen in mijn directe omgeving) op een bepaalde manier van invloed op keuzes die ik maak. Maar daarin zullen ze veelal mijn keuzes respecteren of 'challengen' met wat ik zeg in de hoop dat ik goed nagedacht heb over elke keuze die ik maak. En zal dat nooit een strijd worden omdat er geen sprake is van een vaderlijke band met het kind of vanuit een liefdesrelatie met mij en men daardoor zich anders opstelt en anders met elkaar omga.
Daarnaast ben ik overigens van mening dat kinderen zich ook prima redden met alleen een moeder of alleen een vader. En dat het niet uitmaakt dat meisjes perse een moeder moeten hebben of jongetjes perse een vader. Omdat ook je omgeving waar je in zit en de kinderen in opgroeien genoeg vanuit die omgeving mee zullen krijgen met wat ze nodig hebben. Daarvoor hoef ik niet aan mijn beste vriend te vragen of hij een vaderrol wil pakken. Nee, de mannen in de omgeving die mijn kinderen tegen zullen komen zullen allen op hun eigen manier de mannelijke kanten van het leven meer dan genoeg belichten in mijn ogen.
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Leuk om ook die kant van het verhaal te kunnen lezen hier. Want dat is niet zo makkelijk. Zowel voor man als vrouw.quote:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Wat zou voor jou goed voelen daarin? Puur donor zijn? Of een soort co-ouderschap of iets wat ze donor+ noemen dus een soort vader op afstand met af en toe wel wat contact?
Daar zijn verschillende mogelijkheden in.
Je kunt natuurlijk een donor worden bij een spermabank (dan kan een evt kind pas op 16 jarige leeftijd contact met je zoeken, jij met het kind is nooit mogelijk).
Of zoeken naar een vrouw (of stel) en het onderling regelen.
Dit is even de korte versie.
Ben benieuwd naar je gedachtengang voor hoe een man het ziet en ervaart.
Meer dan gewenst.nl, doe gewoon een leuke oproep.quote:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Resistance is futile.
Niet bestaand.quote:
[..]
Spannend, tweede al onderweg. Gefeliciteerd! En hoe is het contact met de vader van je eerste kindje, als ik vragen mag?
Na glashard ontkennen van de mogelijkheid tot bedreigingen tijdens de zwangerschap, en ‘oh, misschien stikt het nog’ op mijn aangeven dat ze geboren was, heb ik besloten dat voorlopig zo te laten.
Meerdangewenst.nl of OneWish (daar komt ‘mijn’ donor vandaan) of natuurlijk gewoon via een kliniek.quote:
Ik zit hier als man op een andere manier in, ik heb een leuke vriendin, die heeft een leuke dochter en zij heeft geen kinderwens meer. Door haar en haar dochter ben ik mij gaan beseffen dat ik mij wel wil voortplanten en zou het liefst zaaddonor worden voor een stel, lesbisch koppel of een vrouw met een kinderwens.
Alleen.... hoe pak je dat aan?
Beter af zonder hem dusquote:
[..]
Niet bestaand.
Na glashard ontkennen van de mogelijkheid tot bedreigingen tijdens de zwangerschap, en ‘oh, misschien stikt het nog’ op mijn aangeven dat ze geboren was, heb ik besloten dat voorlopig zo te laten.
Resistance is futile.
Een paar weken contact via de mail, toen een ontmoeting en daarna nog eens afgesproken om samen het contract te tekenen. De keer daarop begonnen met de eerste ZI poging.quote:
[..]
Jij ook bedankt voor je verhaal! Wat fijn dat nr 2 nu onderweg is.
Hoe lang ben je met deze donor in contact geweest alvorens je tot de 'daad' van ZI? bent overgegaan?
OneWish ken ik wel, hoewel (nog) geen lidmaatschap weet ik van het bestaan af.
Wat ik tevens ook weer het 'nadeel' vind van een C-donor. Is dat je moet vertrouwen op hoeveel donaties hij doet bij andere vrouwen.
Maar ja dan kom ik weer even uit dat het vertrouwen in mannen (momenteel) dusdanig beschadigd is dat ik dat lastig vind om in te schatten.
nu echt haasten...
Wbt beschadigd vertrouwen in mannen, dat herken ik wel. Er zijn om die reden ook een hoop mannen afgevallen, maar eentje stak erboven uit. En daar wilde ik de gok (want dat blijft het) dan wel mee wagen.
Fijn dat het zo soepeltjes bij jou is verlopen!quote:
[..]
Een paar weken contact via de mail, toen een ontmoeting en daarna nog eens afgesproken om samen het contract te tekenen. De keer daarop begonnen met de eerste ZI poging.
Wbt beschadigd vertrouwen in mannen, dat herken ik wel. Er zijn om die reden ook een hoop mannen afgevallen, maar eentje stak erboven uit. En daar wilde ik de gok (want dat blijft het) dan wel mee wagen.
En dat klopt natuurlijk wel, een gok blijft het wel op een bepaalde manier.
Ik merk dat alles steeds meer handen en voeten krijgt en daardoor steeds beter begint te voelen qua wensen en gedachtes. Het proces an sich voor mijzelf voelt goed.
Soms voelt het in een keer van 'wauw waarom niet vandaag' en soms voelt het als 'jeetje wat eng'.
Dat laatste zal nooit echt verdwijnen denk ik. Maar als dat soms van 'wauw waarom niet vandaag' zich nog iets sterker ontwikkelt de komende tijd dan durf ik denk ik wel vervolg acties uit te zetten.
Het blijft idd eng.quote:
[..]
Fijn dat het zo soepeltjes bij jou is verlopen!
En dat klopt natuurlijk wel, een gok blijft het wel op een bepaalde manier.
Ik merk dat alles steeds meer handen en voeten krijgt en daardoor steeds beter begint te voelen qua wensen en gedachtes. Het proces an sich voor mijzelf voelt goed.
Soms voelt het in een keer van 'wauw waarom niet vandaag' en soms voelt het als 'jeetje wat eng'.
Dat laatste zal nooit echt verdwijnen denk ik. Maar als dat soms van 'wauw waarom niet vandaag' zich nog iets sterker ontwikkelt de komende tijd dan durf ik denk ik wel vervolg acties uit te zetten.
Sterker nog, de eerste twee inseminaties (ik wilde per se zonder ovulatietesten proberen), wist ik in mijn achterhoofd zeker dat ik op de afgesproken datum veel te vroeg was voor mijn eisprong om haalbaar te kunnen zijn. Die twee keer heb ik fluitend gedaan.
De derde keer stond de afspraak voor de 13e en de 14e zou mijn eisprong zijn (was volgens mijn huisarts de beste dag om te proberen). Ik heb op het punt gestaan om af te zeggen, ‘s ochtends vroeg nog, omdat ik het zo eng vond :’)
Uiteindelijk alleen maar niet gedaan omdat donor uit de andere kant van het land moest komen en dus al in de auto zat. Et voila! Zwanger.
Ow dat is wel bijzonder, juist dan is het raak.quote:
[..]
Het blijft idd eng.
Sterker nog, de eerste twee inseminaties (ik wilde per se zonder ovulatietesten proberen), wist ik in mijn achterhoofd zeker dat ik op de afgesproken datum veel te vroeg was voor mijn eisprong om haalbaar te kunnen zijn. Die twee keer heb ik fluitend gedaan.
De derde keer stond de afspraak voor de 13e en de 14e zou mijn eisprong zijn (was volgens mijn huisarts de beste dag om te proberen). Ik heb op het punt gestaan om af te zeggen, ‘s ochtends vroeg nog, omdat ik het zo eng vond :’)
Uiteindelijk alleen maar niet gedaan omdat donor uit de andere kant van het land moest komen en dus al in de auto zat. Et voila! Zwanger.
Wat maakte het op dat moment dan eng voor je? Het feit dat het nu gerichter zwanger raken is (meer kans op want meer gepland qua cyclus).
Wss het idee ‘dat het nu weleens raak zou kunnen zijn’. Zelfde gevoel had ik bij de positieve test xDquote:
[..]
Ow dat is wel bijzonder, juist dan is het raak.
Wat maakte het op dat moment dan eng voor je? Het feit dat het nu gerichter zwanger raken is (meer kans op want meer gepland qua cyclus).
Het is al best een tijdje geleden dat ik hier wat geschreven heb. Maar dacht dat zo in het een nieuwe jaar een update wel weer gepast is.
Na veel gesprekken voeren, informatieavonden bezoeken en ook met de omgeving er over praten/informeren ben ik tot het besluit gekomen om de volgende stap te gaan zetten als het aankomt op solomoederschap.
Ik wil dit jaar het traject gaan starten voor solomoederschap met behulp van een c-donor.
Ik wil Q1/2 gebruiken voor gesprekken met de kliniek en de onderzoeken die erbij horen om te kijken hoe mijn lichaam 'er aan toe is'. En vanuit daar verder.
Een spannend jaar dus waar veel kan gaan gebeuren, maar stel mij er tegelijk wel op in dat het niet snel raak zal zijn en het wel een aantal cycli kan duren.
Na veel gesprekken voeren, informatieavonden bezoeken en ook met de omgeving er over praten/informeren ben ik tot het besluit gekomen om de volgende stap te gaan zetten als het aankomt op solomoederschap.
Ik wil dit jaar het traject gaan starten voor solomoederschap met behulp van een c-donor.
Ik wil Q1/2 gebruiken voor gesprekken met de kliniek en de onderzoeken die erbij horen om te kijken hoe mijn lichaam 'er aan toe is'. En vanuit daar verder.
Een spannend jaar dus waar veel kan gaan gebeuren, maar stel mij er tegelijk wel op in dat het niet snel raak zal zijn en het wel een aantal cycli kan duren.
Spannend! Fingers crossed voor jequote:
Het is al best een tijdje geleden dat ik hier wat geschreven heb. Maar dacht dat zo in het een nieuwe jaar een update wel weer gepast is.
Na veel gesprekken voeren, informatieavonden bezoeken en ook met de omgeving er over praten/informeren ben ik tot het besluit gekomen om de volgende stap te gaan zetten als het aankomt op solomoederschap.
Ik wil dit jaar het traject gaan starten voor solomoederschap met behulp van een c-donor.
Ik wil Q1/2 gebruiken voor gesprekken met de kliniek en de onderzoeken die erbij horen om te kijken hoe mijn lichaam 'er aan toe is'. En vanuit daar verder.
Een spannend jaar dus waar veel kan gaan gebeuren, maar stel mij er tegelijk wel op in dat het niet snel raak zal zijn en het wel een aantal cycli kan duren.
.
Resistance is futile.
Spannend!! Mijn collega is ook bezig met zo'n traject.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Dankjewel allemaal! Ja heel spannend, maar soms kan ik de tijd ook wel vooruit kijken.
Merk dat het echt een traject is waar je naar toe moet groeien en dat de stappen die ik reeds gelopen heb passen bij de timing en het gevoel van alles daaromheen echt een plekje moet krijgen.
Merk dat het echt een traject is waar je naar toe moet groeien en dat de stappen die ik reeds gelopen heb passen bij de timing en het gevoel van alles daaromheen echt een plekje moet krijgen.
Ik vond destijds het allerspannendst om te bellen naar de kliniek. Dat leek voor mij de grootste stap. De rest zorgde ook wel voor spanning, maar die eerste stap was voor mij de grootste stap.
Ik had dat met de allereerste voorlichting bij de kliniek. Was ook wel even 'heftig' om in een omgeving te komen waar je mogelijk zwanger uit gaat komen.quote:
Ik vond destijds het allerspannendst om te bellen naar de kliniek. Dat leek voor mij de grootste stap. De rest zorgde ook wel voor spanning, maar die eerste stap was voor mij de grootste stap.
Maar bij een 2e bezoek was dat gevoel al niet meer aanwezig.
Ik denk ook wel dat de telefoon pakken en bellen voor een afspraak idd nog wel even een 'dingetje' gaat zijn. Want dan start er al een stukje van de rollercoaster.
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Dat lijkt mij nog een stuk lastiger dan voor een vrouw.quote:Op donderdag 3 januari 2019 12:58 schreef Kreator het volgende:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Het mentale stuk doen/niet doen en de keuze van bewust alleenstaand zal op bepaalde vlakken vast gelijkenis vertonen. Maar als man ben je natuurlijk afhankelijk van een draagmoeder of een keuze van co-ouderschap met een alleenstaande of lesbisch koppel om die wens in vervulling te kunnen laten gaan.
Oh echt?quote:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Wauw...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Echt? Of ben je aan het trollen?quote:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Resistance is futile.
Trouwens, wij hebben embryoselectie verder onderzocht, Six. zijn huisarts heeft op ons verzoek met een geneticus in het Radboud overlegd om de opties te checken, maar zijn foutje is nog nog niet met zekerheid op te sporen in zijn DNA. Wat dus wil zeggen dat wij weer terugvallen op plan A en dat is een Deense donor in Zwolle. Vandaag de doorverwijzing geregeld met mijn HA. Maandag afspraak maken .
.
Resistance is futile.
Echt??quote:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Als het echt is, dan zou ik Krea aanraden om zich als donor aan te melden bij meerdangewenst.nl en gewoon op speeddate te gaan. Er zijn ook single vrouwen die een co-ouder zoeken in plaats van een (bekende) donor.
Ik was ooit van plan om met een homo(stel) een kindje op de wereld te zetten, ik zie niet in waarom dat met een hetero man niet ook zou kunnen. Als je als ouders op één lijn ligt, why not? En ik denk dat er ongetwijfeld een vrouw is in zijn regio voor wie een co-ouderschap met Krea een geschenk uit de hemel is. Hij heeft een grote waffel (online) maar klein hartje, en volgens mij heeft hij ze wel aardig op een rijtje.
[ Bericht 27% gewijzigd door Seven. op 05-01-2019 15:56:00 ]
Ik was ooit van plan om met een homo(stel) een kindje op de wereld te zetten, ik zie niet in waarom dat met een hetero man niet ook zou kunnen. Als je als ouders op één lijn ligt, why not? En ik denk dat er ongetwijfeld een vrouw is in zijn regio voor wie een co-ouderschap met Krea een geschenk uit de hemel is. Hij heeft een grote waffel (online) maar klein hartje, en volgens mij heeft hij ze wel aardig op een rijtje.
[ Bericht 27% gewijzigd door Seven. op 05-01-2019 15:56:00 ]
Resistance is futile.
Hier thuis ook al over gehad. Mijn vrouw steunt mij als ik zou leveren als donor. Moet ik mij nog even goed over gaan inlezen maar als ik iemand kan helpen, graag!
Gek op mieren? Kijk eens op MierAlsHuisdier
Alleenstaande vader is wel iets anders dan co-ouder denk ik 
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Cool. Ik zou het niet willen.quote:
Hier thuis ook al over gehad. Mijn vrouw steunt mij als ik zou leveren als donor. Moet ik mij nog even goed over gaan inlezen maar als ik iemand kan helpen, graag!
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
ik ook nietquote:
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Mooi dat je het overweegt. Hebben jullie samen ook kinderen? En zou je dit niet liever via een donorbank regelen?quote:
Hier thuis ook al over gehad. Mijn vrouw steunt mij als ik zou leveren als donor. Moet ik mij nog even goed over gaan inlezen maar als ik iemand kan helpen, graag!
Resistance is futile.
Er is er nu 1 onderweg die volgende maand geboren wordt.quote:
[..]
Mooi dat je het overweegt. Hebben jullie samen ook kinderen? En zou je dit niet liever via een donorbank regelen?
Ik weet nog niet hoe of wat precies. Mort mij daar nog zeker meer in verdiepen.
Maar we kapen een topic. Zal er later wellicht een topic over openen
Gek op mieren? Kijk eens op MierAlsHuisdier
Ik denk dat er meer behoefte is aan dit topic dan alleen de TS.quote:
[..]
Er is er nu 1 onderweg die volgende maand geboren wordt.
Ik weet nog niet hoe of wat precies. Mort mij daar nog zeker meer in verdiepen.
Maar we kapen een topic. Zal er later wellicht een topic over openen
En ik zou ff wachten tot jullie kindje een jaar is, het is een enorme verandering in je leven om vader (en moeder) te worden. Mogelijk verander je erdoor van gedachten.
Resistance is futile.
Dat is ook zeker het plan hoor. Het is niet zo dat ik morgen al van plan was om wat af te leverenquote:
[..]
Ik denk dat er meer behoefte is aan dit topic dan alleen de TS.
En ik zou ff wachten tot jullie kindje een jaar is, het is een enorme verandering in je leven om vader (en moeder) te worden. Mogelijk verander je erdoor van gedachten.
Gek op mieren? Kijk eens op MierAlsHuisdier
Ik zou in ieder geval als donor willen weten waar ik aan toe ben. Dus wees selectief.quote:
[..]
Dat is ook zeker het plan hoor. Het is niet zo dat ik morgen al van plan was om wat af te leveren
Bij het ziekenhuis in Arnhem zijn echt grote fouten gemaakt, een kennis van me is zwanger geraakt van een Nederlandse donor via hun wachtlijst. Zij heeft de donor weten op te sporen naar aanleiding van vragen van haar zoontje. Daarna heeft ze buiten het ziekenhuis om nog een zusje verwekt via zelfinseminatie. Toen ze de zwangerschap meldde, bleek dat er al zeker 35 zwangerschappen waren, volgens mij is 25 de max. Na een beetje graven, bleek dat dit kon gebeuren omdat het ziekenhuis een bende had gemaakt van de administratie.
Resistance is futile.
Welke kliniek kies je? En ga je op de wachtlijst of ga je voor een Deense donor?quote:
[..]
Ik had dat met de allereerste voorlichting bij de kliniek. Was ook wel even 'heftig' om in een omgeving te komen waar je mogelijk zwanger uit gaat komen.
Maar bij een 2e bezoek was dat gevoel al niet meer aanwezig.
Ik denk ook wel dat de telefoon pakken en bellen voor een afspraak idd nog wel even een 'dingetje' gaat zijn. Want dan start er al een stukje van de rollercoaster.
Resistance is futile.
Ik liep bij de Isala Klinieken te Zwolle (niet alleenstaand, maar getrouwd met een vrouw en dus ook afhankelijk van donorzaad) en daar werd ons op een bepaald moment ook schoorvoetend medegedeeld dat hun administratie niet klopte. Toen wij zwanger raakten van onze oudste dochter is ons verzekerd dat de resterende cryo's van ons waren en te allen tijde 'gebruikt' konden worden als we door wilden gaan voor een tweede kindje. Na een strenge controle kwamen ze er echter achter dat kinderen geboren uit deze cryo's niet mee werden gerekend in het maximum aantal. Toen we ons meldden voor het 2e traject werd ons dan ook verteld dat als de donor aan zijn maximum zat (wat gelukkig niet het geval bleek) onze cryo's ook zouden worden vernietigd.quote:
[..]
Ik zou in ieder geval als donor willen weten waar ik aan toe ben. Dus wees selectief.
Bij het ziekenhuis in Arnhem zijn echt grote fouten gemaakt, een kennis van me is zwanger geraakt van een Nederlandse donor via hun wachtlijst. Zij heeft de donor weten op te sporen naar aanleiding van vragen van haar zoontje. Daarna heeft ze buiten het ziekenhuis om nog een zusje verwekt via zelfinseminatie. Toen ze de zwangerschap meldde, bleek dat er al zeker 35 zwangerschappen waren, volgens mij is 25 de max. Na een beetje graven, bleek dat dit kon gebeuren omdat het ziekenhuis een bende had gemaakt van de administratie.
Wat ik van de arts begreep, is dat ze goed uit de controle zijn gekomen en dat er (in hun geval) dus geen donoren waren die het maximum aantal geboren kinderen overschreven hadden. Maar dat had ook anders kunnen lopen gelet op de voormalige werkwijze, dat is misschien ook waar het bij andere ziekenhuizen mis is gegaan. Ik heb ook begrepen dat de controle hierop nu vele malen strenger is na een paar schandalen en dat het niet zo snel meer fout zou mogen gaan.
Verder voor wat betreft het alleenstaand ouderschap, ontzettend moedig en ik hoop dat eenieder die deze weg kiest er ook in zal slagen en er van kan genieten. Ik heb er zelf op een bepaald punt in mijn leven ook heel erg over nagedacht, alleen heb ik toen besloten dat ik over zou gaan op pleegouderschap als het zover zou komen. Zover is het uiteindelijk niet gekomen omdat ik kort daarop mijn vrouw ontmoette. Maar ik snap de keuze heel goed!
Thanks for sharing, schanu! Hebben jullie een Deense donor of Nederlandse donor? Helemaal met je eens trouwens, BAM worden vereist moed. Fijn dat jij je vrouw op tijd bent tegen gekomenquote:
[..]
Ik liep bij de Isala Klinieken te Zwolle (niet alleenstaand, maar getrouwd met een vrouw en dus ook afhankelijk van donorzaad) en daar werd ons op een bepaald moment ook schoorvoetend medegedeeld dat hun administratie niet klopte. Toen wij zwanger raakten van onze oudste dochter is ons verzekerd dat de resterende cryo's van ons waren en te allen tijde 'gebruikt' konden worden als we door wilden gaan voor een tweede kindje. Na een strenge controle kwamen ze er echter achter dat kinderen geboren uit deze cryo's niet mee werden gerekend in het maximum aantal. Toen we ons meldden voor het 2e traject werd ons dan ook verteld dat als de donor aan zijn maximum zat (wat gelukkig niet het geval bleek) onze cryo's ook zouden worden vernietigd.
Wat ik van de arts begreep, is dat ze goed uit de controle zijn gekomen en dat er (in hun geval) dus geen donoren waren die het maximum aantal geboren kinderen overschreven hadden. Maar dat had ook anders kunnen lopen gelet op de voormalige werkwijze, dat is misschien ook waar het bij andere ziekenhuizen mis is gegaan. Ik heb ook begrepen dat de controle hierop nu vele malen strenger is na een paar schandalen en dat het niet zo snel meer fout zou mogen gaan.
Verder voor wat betreft het alleenstaand ouderschap, ontzettend moedig en ik hoop dat eenieder die deze weg kiest er ook in zal slagen en er van kan genieten. Ik heb er zelf op een bepaald punt in mijn leven ook heel erg over nagedacht, alleen heb ik toen besloten dat ik over zou gaan op pleegouderschap als het zover zou komen. Zover is het uiteindelijk niet gekomen omdat ik kort daarop mijn vrouw ontmoette. Maar ik snap de keuze heel goed!
.
Resistance is futile.
Doe je het weer, Kreaquote:
Interessant. Dit volg ik even, want ik zit er de laatste jaren ernstig aan te denken om bewust alleenstaand vader te worden.
Maar ik moest wel grijnzen. Succes
Je hebt mijn zegen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het is bij ons nogal via een omweg verlopen, haha. We hadden eerst een bevriende donor, echter bleek zijn zaad na ontdooiing zo slecht dat ze voor de IUI's heel veel rietjes moesten gebruiken dus we waren snel door de voorraad heen. Achteraf bleek ik ook verminderd vruchtbaar, dus dat was eigenlijk al gedoemd te mislukken. We zijn toen overgestapt op de Deense donorbank, waar we 8 rietjes hebben ingekocht. Dit omdat we wel op de wachtlijst stonden voor de Nederlandse donorlijst, maar wij waren op dat moment nog niet aan de beurt en we wilden het traject graag voortzetten. Deze inseminaties hebben deels zonder en vervolgens met toediening van hormonen plaatsgevonden, maar ook daar kwam geen zwangerschap uit voort. We hebben de enorme mazzel gehad dat we toen we door onze voorraad heen waren al bijna bovenaan de wachtlijst stonden, en opeens ook aansluitend door konden met het traject (wat of toeval is geweest, of de arts heeft ons omhoog geplaatst gelet op het medisch traject waar we op dat moment in zaten). Uiteindelijk is het met IVF gelukt via een Nederlandse donor, onze beide dochters komen van diezelfde donor.quote:
[..]
Thanks for sharing, schanu! Hebben jullie een Deense donor of Nederlandse donor? Helemaal met je eens trouwens, BAM worden vereist moed. Fijn dat jij je vrouw op tijd bent tegen gekomen
Voor mensen die een Deense donor overwegen ben ik overigens wel benieuwd naar het volgende. Op de site kan je o.a. kiezen voor een anonieme donor van wie het kind met 16 (of 18?) jaar de contactgegevens op kan vragen. Voor iets minder geld kan je echter ook rietjes kopen van donoren die anoniem zijn en altijd zullen blijven. Dat druist tegen de Nederlandse wetgeving in, maar op die manier kan deze wetgeving dus wel omzeild worden. Ik ken via via een stel dat een kindje heeft gekregen middels een anonieme Deense donor die dus altijd anoniem zal blijven, ik merk van mijzelf dat ik dat niet kan begrijpen maar ben heel benieuwd naar beweegredenen hieromtrent. Zijn er hier mensen die open zouden staan voor een dergelijke anonieme donor en zo ja, wat is hier de reden van?
Dankjewel voor je verhaal Schanu. Zeker met betrekking hoe de zwangerschappen (helaas moeizamer dan je zou willen) dmv donorzaad tot stand zijn gekomen. Ik besef heel goed dat het niet zomaar de eerste keer (of snel) raak hoeft te zijn.quote:
[..]
Het is bij ons nogal via een omweg verlopen, haha. We hadden eerst een bevriende donor, echter bleek zijn zaad na ontdooiing zo slecht dat ze voor de IUI's heel veel rietjes moesten gebruiken dus we waren snel door de voorraad heen. Achteraf bleek ik ook verminderd vruchtbaar, dus dat was eigenlijk al gedoemd te mislukken. We zijn toen overgestapt op de Deense donorbank, waar we 8 rietjes hebben ingekocht. Dit omdat we wel op de wachtlijst stonden voor de Nederlandse donorlijst, maar wij waren op dat moment nog niet aan de beurt en we wilden het traject graag voortzetten. Deze inseminaties hebben deels zonder en vervolgens met toediening van hormonen plaatsgevonden, maar ook daar kwam geen zwangerschap uit voort. We hebben de enorme mazzel gehad dat we toen we door onze voorraad heen waren al bijna bovenaan de wachtlijst stonden, en opeens ook aansluitend door konden met het traject (wat of toeval is geweest, of de arts heeft ons omhoog geplaatst gelet op het medisch traject waar we op dat moment in zaten). Uiteindelijk is het met IVF gelukt via een Nederlandse donor, onze beide dochters komen van diezelfde donor.
Voor mensen die een Deense donor overwegen ben ik overigens wel benieuwd naar het volgende. Op de site kan je o.a. kiezen voor een anonieme donor van wie het kind met 16 (of 18?) jaar de contactgegevens op kan vragen. Voor iets minder geld kan je echter ook rietjes kopen van donoren die anoniem zijn en altijd zullen blijven. Dat druist tegen de Nederlandse wetgeving in, maar op die manier kan deze wetgeving dus wel omzeild worden. Ik ken via via een stel dat een kindje heeft gekregen middels een anonieme Deense donor die dus altijd anoniem zal blijven, ik merk van mijzelf dat ik dat niet kan begrijpen maar ben heel benieuwd naar beweegredenen hieromtrent. Zijn er hier mensen die open zouden staan voor een dergelijke anonieme donor en zo ja, wat is hier de reden van?
Nee in NL kun je dat niet omzeilen. Wil iemand donorzaad uit Denemarken naar Nederland transporteren dan mag dit niet anoniem zijn. Bij de aanvraag via de donorbank moet je namelijk je adres opgeven waar het naar toe gestuurd moet worden. En je krijgt de vraag in welk land je voor inseminatie gaat. Als je NL selecteert kun je geen anonieme donor krijgen en selecteren.
Zou je wel anoniem willen moet je dat dus via een ander land laten versturen (en insemineren).
Tegenwoordig versturen de banken ook nog alleen maar naar klinieken/ziekenhuizen en die moeten daar ook de dubbelcheck op doen.
Ah kijk dat laatste wist ik niet! Het kindje waar ik het over heb is ondertussen ook al ongeveer 1,5, dus destijds zullen de regels dan nog wat anders zijn geweest (voor zover ik weet hebben zij het ook middels zelf inseminatie gedaan namelijk). Ik vind het wel fijn om dit te weten, want ik vond het al vreemd en het voelde zo verkeerd.quote:
[..]
Dankjewel voor je verhaal Schanu. Zeker met betrekking hoe de zwangerschappen (helaas moeizamer dan je zou willen) dmv donorzaad tot stand zijn gekomen. Ik besef heel goed dat het niet zomaar de eerste keer (of snel) raak hoeft te zijn.
Nee in NL kun je dat niet omzeilen. Wil iemand donorzaad uit Denemarken naar Nederland transporteren dan mag dit niet anoniem zijn. Bij de aanvraag via de donorbank moet je namelijk je adres opgeven waar het naar toe gestuurd moet worden. En je krijgt de vraag in welk land je voor inseminatie gaat. Als je NL selecteert kun je geen anonieme donor krijgen en selecteren.
Zou je wel anoniem willen moet je dat dus via een ander land laten versturen (en insemineren).
Tegenwoordig versturen de banken ook nog alleen maar naar klinieken/ziekenhuizen en die moeten daar ook de dubbelcheck op doen.
Overigens, geen idee of dat nu nog zo is, maar toen wij rietjes bestelden van de Deense donorbank kregen we korting via de Isala klinieken (hoe bizar eigenlijk, maar op die bedragen wel mooi meegenomen
).En ja, helaas hoeft het niet de 1e keer raak te zijn. Het probleem met deze wijze van zwanger worden is dat je 1 kans per cyclus hebt. Ik heb meerdere malen het gevoel gehad dat ik te vroeg of juist de laat was geïnsemineerd, met de IUI werd deze nog bepaald aan de hand van ovulatietesten namelijk en dus niet middels echo's. De kans op een zwangerschap is via deze weg mijn inziens kleiner dan wanneer je kan klussen met je partner voor, tijdens en na de ovulatie. Dat is wel iets waar wij rekening mee hebben gehouden toen wij kozen voor 8 rietjes, maar zelfs dat bleek helaas niet voldoende. Hadden wij daarna opnieuw rietjes moeten kopen, dan hadden we ook opnieuw verzendkosten moeten betalen. Plus dat het dan de vraag is of er nog semen over is van die donor als je door wil gaan voor een tweede of misschien zelfs derder kind. Ook dat is dus wel iets om op voorhand rekening mee te houden, door bijvoorbeeld meer rietjes te kopen en deze door het ziekenhuis te laten bewaren (ervan uitgaande dat daarin niets is veranderd en dat dat dus nog steeds mogelijk is).
Daarentegen ken ik ook genoeg mensen uit mijn vriendenkring bij wie het wel binnen een paar keer lukte, dus het is heel moeilijk om dit vooraf in te schatten.
Die korting krijg je op meerdere plekken. Mee eens dat het apart is maar idd erg fijn op die bedragen.quote:
[..]
Ah kijk dat laatste wist ik niet! Het kindje waar ik het over heb is ondertussen ook al ongeveer 1,5, dus destijds zullen de regels dan nog wat anders zijn geweest (voor zover ik weet hebben zij het ook middels zelf inseminatie gedaan namelijk). Ik vind het wel fijn om dit te weten, want ik vond het al vreemd en het voelde zo verkeerd.
Overigens, geen idee of dat nu nog zo is, maar toen wij rietjes bestelden van de Deense donorbank kregen we korting via de Isala klinieken (hoe bizar eigenlijk, maar op die bedragen wel mooi meegenomen
En ja, helaas hoeft het niet de 1e keer raak te zijn. Het probleem met deze wijze van zwanger worden is dat je 1 kans per cyclus hebt. Ik heb meerdere malen het gevoel gehad dat ik te vroeg of juist de laat was geïnsemineerd, met de IUI werd deze nog bepaald aan de hand van ovulatietesten namelijk en dus niet middels echo's. De kans op een zwangerschap is via deze weg mijn inziens kleiner dan wanneer je kan klussen met je partner voor, tijdens en na de ovulatie. Dat is wel iets waar wij rekening mee hebben gehouden toen wij kozen voor 8 rietjes, maar zelfs dat bleek helaas niet voldoende. Hadden wij daarna opnieuw rietjes moeten kopen, dan hadden we ook opnieuw verzendkosten moeten betalen. Plus dat het dan de vraag is of er nog semen over is van die donor als je door wil gaan voor een tweede of misschien zelfs derder kind. Ook dat is dus wel iets om op voorhand rekening mee te houden, door bijvoorbeeld meer rietjes te kopen en deze door het ziekenhuis te laten bewaren (ervan uitgaande dat daarin niets is veranderd en dat dat dus nog steeds mogelijk is).
Daarentegen ken ik ook genoeg mensen uit mijn vriendenkring bij wie het wel binnen een paar keer lukte, dus het is heel moeilijk om dit vooraf in te schatten.
Je kunt tegenwoordig ook een reservering maken van de semen. Die blijven dan opgeslagen in Denemarken maar voor jou apart gehouden en kunnen dus door jou gebruikt blijven worden.
De regelgeving is daarin ook veranderd (heel recent of moet nog officieel goedgekeurd worden). En de wet/regelgeving wordt hierin ook steeds beter om het zowel voor de kinderen, als de wensouder(s) als de donoren meer inzichtelijk te maken wat je allemaal wel/niet kan en mag verwachten.
Want eerst mocht een donor iets van 25 kinderen hebben nu is het in NL zo dat een donor 12 gezinnen mag helpen. Zodat je als gezin iig wel voor een volgend kind dezelfde donor kunt blijven gebruiken.
Mocht je de reservering niet gebruiken meer kun je het (als het goed is) voor een schappelijke prijs terug verkopen aan de bank.
Handig, nachtdienst dus mijn maalmolentje loopt.
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Be happy with the little things in life
Ik heb je verhaal zijdelings gevolgd/gelezen in de andere topics. Spijtig dat je relatie uiteindelijk geeindigd is.quote:
Handig, nachtdienst dus mijn maalmolentje loopt.
Ik liep er van de week al mee en ik begin langzaam dingen voor mezelf helder te krijgen.
34 jaar bijna 35
Al sinds kleins af aan kinderwens, op 25e kwam ik mijn ex tegen en gooide de pil de deur uit.
Helaas bleek zwanger worden voor mij niet zo gemakkelijk, endometriose en flink wat verklevingen, dus operatie gehad waarbij mijn eileiders zijn verwijderd en ik dus aangewezen was op ivf. Hele ivf traject doorlopen en na 3 pogingen nog steeds lege handen (verhaal terug te vinden in als zwanger worden/blijven topic) waar ik mijn kinderwens bleef houden was het bij mijn ex klaar.
Inmiddels zijn we sinds november officieel gescheiden. Ik had al in het rammelaarstopic gepost dat de deur voor mij qua kinderen krijgen dus weer open staat.
Als ik ooit een nieuwe kerel ontmoet en hij is echt zo super leuk en geweldig en hij zou geen kinderen willen kan ik het waarschijnlijk wel laten varen.
Maar....... ik ben nu alleen, het rammelt aan alle kanten en ik merk dat ik toch echt neig naar alleenstaand moederschap. Ik heb voor mezelf daarin een uiterste leeftijd, ben ik 38 en nog altijd alleen ga ik die stap aan.
Maar ik wil goed voorbereid zijn. Waar begin ik? Terug naar de ivf afdeling of moet ik een ander traject gaan volgen en waar moet ik dan beginnen?
Dus eigenlijk een beetje een HELP wie heeft tips en tricks, do’s en don’t..
Ik zal de komende dagen even proberen het topic wat verder terug te lezen
Die kinderwens is een lastig 'dingetje' als het niet lukt of als je alleen bent en de wens erg groot is.
Ik heb er een paar jaar geleden al eens over nagedacht maar door omstandigheden niet doorgepakt en kwam toch nog een partner tegen (nu inmiddels ex-partner).
Ik word binnenkort 38 en ben vorig jaar serieus dit onderwerp gaan oppakken. Wat mij erg geholpen heeft is heel veel inlezen op sites zoals www.meerdangewenst.nl In eerste instantie meer gericht op ouderschap vanuit LHBTI maar de informatie is ook erg goed 'bruikbaar' voor alleenstaande vrouwen.
En ook veel in contact komen met vrouwen die hiermee zitten en er openlijk met hun over praten. hardop uitspreken of bespreken kun je dingen goed structureren in je eigen hoofd en steeds een stapje verder onderzoeken. Althans dat heeft mij heel goed geholpen.
Tevens vond ik het boek: Geen partner, wel een kinderwens heel verhelderend. Daarin worden eigenlijk ook veelal de vragen besproken waar je zelf mee zit.
Lezen, lezen, lezen en bespreken met mensen in hetzelfde traject kan echt zo enorm veel helpen om de chaos aan informatie wat te structureren.
Echte don'ts heb ik nog niet als je nog in de onderzoeksfase zit. Dan zou ik gewoon alles lezen en er een gevoel bij krijgen wat het voor jou kan betekenen. Maar volg vooral je gevoel in wat je leest en wat je als vervolgstappen wilt nemen ipv vlug vlug ergens in te springen zonder te weten wat de gevolgen kunnen zijn.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |