quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Het zal niet altijd accuraat zijn want niet elke familie kan altijd goed met elkaar overweg, maar ach. Positief kijken is belangrijk.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 12:39 schreef Fripsel het volgende:
Je advies over familie vond ik echt heel sterk Aeque.
Mijn familie is zo'n familie die het niet zo oppakt helaas. Maar het kost me zoveel om te doen alsof.. het haalt me zelfs in, in mijn slaap.. Ik probeer me echt zoveel mogelijk in te houden, en me dom te houden, en niet logisch na te denken over hoe het contact zou moeten zijn en het dus bij het hier en nu en bij oppervlakkig contact te houden zoals een klusje hier, of tuincentrumpje daar met mijn moeder..quote:Op woensdag 25 oktober 2017 12:47 schreef aeque het volgende:
[..]
Het zal niet altijd accuraat zijn want niet elke familie kan altijd goed met elkaar overweg, maar ach. Positief kijken is belangrijk.
Dat zijn de lastige situaties ja. Weet ook niet zo goed wat je daarmee aan moet want je kunt mensen niet dwingen. Het lijkt wel alsof het besef er niet is bij ze met hoe het momenteel met jou gaat.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 12:50 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Mijn familie is zo'n familie die het niet zo oppakt helaas. Maar het kost me zoveel om te doen alsof.. het haalt me zelfs in, in mijn slaap.. Ik probeer me echt zoveel mogelijk in te houden, en me dom te houden, en niet logisch na te denken over hoe het contact zou moeten zijn en het dus bij het hier en nu en bij oppervlakkig contact te houden zoals een klusje hier, of tuincentrumpje daar met mijn moeder..
Maar er komt altijd weer zo'n moment dat ze over mijn grens gaan en ik voel me dan op zo'n kut plek gezet, en ik heb gewoon zo niet de handvaten om er mee om te gaan dat ik begin te denken.. hallo.. ik ben wel jullie dochter he.. dan maar niet. Heb ze nu 3 weken niet gesproken en ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet.
Weglopen is altijd makkelijker maar wat heb je eraan?quote:Op woensdag 25 oktober 2017 12:51 schreef Quotidien het volgende:
Ik heb uit schaamte al lange tijd geen contact meer met de familie. Maakt dingen wel zo makkelijk. Alle neven zijn volop aan de studie of begonnen met werk, allemaal vrij succesvol. Dus ik heb 0 behoefte om daar dan als zwarte schaap tussen te gaan zitten.
Zegt de persoon die onder een kloon post.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:24 schreef aeque het volgende:
[..]
Weglopen is altijd makkelijker maar wat heb je eraan?
Adem in, adem uit. Hij zegt dat niet om je te pesten maar om je te helpen he.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:26 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Zegt de persoon die onder een kloon post.
En doe ik dat nu nog? Nee. Weet je wat mij dat heeft opgeleverd? Al 2 whatsapp contacten waar het gezellig mee is, mensen die mij kennen die ineens begrip hebben, mensen op een forum die het ineens beter snappen en het fijn vinden dat je weer gezelliger mee post maar boven alles voel ik mij sinds gisteren goed.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:26 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Zegt de persoon die onder een kloon post.
En dit sowieso, maar ik voelde mij ook niet aangevallen verder hoor.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:28 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Adem in, adem uit. Hij zegt dat niet om je te pesten maar om je te helpen he.
Ik ben gewoon rustig hoor. Alleen een persoon die zelfs online (anoniem) een kloon aanmaakt kan iemand anders niet verwijten voor z'n problemen weg te lopen natuurlijk. Pot ketel enzo.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:28 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Adem in, adem uit. Hij zegt dat niet om je te pesten maar om je te helpen he.
Ik verwijt je helemaal niks. Juist daardoor dat ik het zelf doe/deed weet ik heel goed hoe het werkt. Met name omdat dit account verre van anoniem is omdat ik meerdere mensen van fok al vaker heb ontmoet.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:35 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ik ben gewoon rustig hoor. Alleen een persoon die zelfs online (anoniem) een kloon aanmaakt kan iemand anders niet verwijten voor z'n problemen weg te lopen natuurlijk. Pot ketel enzo.
Nu niet meer.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:26 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Zegt de persoon die onder een kloon post.
Ja jij bent sowieso alleen maar een ramptoerist. Je post nooit wat, behalve om mij even aan te pakken.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:55 schreef Elvi het volgende:
[..]
Nu niet meer.
Ik vind je trouwens heel naar overkomen in dit topic waar anderen je proberen te helpen. Vervelend dat je je zo rot voelt, maar reageer dat alsjeblieft niet af op ons. Al zijn we vreemden op het internet voor je; het is echt not done.
Hij wijst je ergens op. Misschien is het handig voor jezelf dat je aangeeft wanneer je alleen wilt luchten en dus meer een virtuele knuffel nodig hebt, en wanneer je ook daadwerkelijk feedback kan gebruiken?quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:35 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ik ben gewoon rustig hoor. Alleen een persoon die zelfs online (anoniem) een kloon aanmaakt kan iemand anders niet verwijten voor z'n problemen weg te lopen natuurlijk. Pot ketel enzo.
quote:Op woensdag 25 oktober 2017 13:56 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ja jij bent sowieso alleen maar een ramptoerist. Je post nooit wat, behalve om mij even aan te pakken.
Het is goed met je. Ga maar over iemand anders heen baggeren. Paar topics terug was het ook al raak met allerlei persoonlijke beledigingen.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:08 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik heb hier genoeg gepost maar als er mensen zijn die zich opstellen zoals jij dat doet dan heb ik er geen behoefte aan om mijn verhaal hier neer te zetten
Dat is echt onzin. Je lokt het zelf uit. Maar ik neem wel contact op met de mods want je bent nu aan het uitdagen zodat je je kunt afreageren op anderenquote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:23 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Het is goed met je. Ga maar over iemand anders heen baggeren. Paar topics terug was het ook al raak met allerlei persoonlijke beledigingen.
Ik begin nu echt pissig te worden. Met je afreageren. Ik heb niks verkeerd gezegd in dit topic.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:27 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dat is echt onzin. Je lokt het zelf uit. Maar ik neem wel contact op met de mods want je bent nu aan het uitdagen zodat je je kunt afreageren op anderen
Ho, hu. Rustig. Ik stel voor dat je even een adempauze pakt, en als je weer rustig bent e.e.a. nog eens terug leest.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:23 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Het is goed met je. Ga maar over iemand anders heen baggeren. Paar topics terug was het ook al raak met allerlei persoonlijke beledigingen.
lief van jequote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:50 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Wilde er eigenlijk op gaan reageren als ik klaar was met mijn badkamer poetsen
Enige dat ik fout heb gedaan is op een felle manier ergernis uiten. Met als reactie dingen als flapdrop met issues, nobody, kreekreey, eikel, en kotssmileys en dat ik maar op moet rotten.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 14:33 schreef Samzz het volgende:
Als je alleen kunt schoppen, dan blijf maar even weg.
Niet om een zinnetje van 8 woorden, meer omdat je al eens eerder aangesproken bent op je manier van reageren. Probeer je niet zo fel uit te drukken, tel tot tien voor je reageert en blijf netjes. Op die manier gaan andere users je ook anders benaderen.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 15:04 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Enige dat ik fout heb gedaan is op een felle manier ergernis uiten. Met als reactie dingen als flapdrop met issues, nobody, kreekreey, eikel, en kotssmileys en dat ik maar op moet rotten.
Ik moet er wel om lachen dat nu de brandweer komt uitrukken om een zinnetje van 8 woorden.
Dan maak je er 99% water van.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 15:08 schreef Quotidien het volgende:
Voor mij is dit al minder fel. Wat ik zeg is al voor 90% met water aangelengd.
Denk je dat er een aanleiding is dat je je zo voelt? Is er misschien iets heel kleins wat je kan doen om jezelf iets beter te voelen? Uitgebreid douchen? Je favoriete thee zetten? Je favoriete chill outfit aan?quote:Op woensdag 25 oktober 2017 17:23 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,
Ik dacht ik post weer even iets, en het gaat super slecht. Ik ben moe. Slaap het liefste de hele dag (is niet goed, weet ik) Ben klaar met alles.
Je staat er nog niet natuurlijk. Waarmee ik niet wil zeggen dat het juist is wat ze doet hoor. Maar ik denk dat je het vervolg gesprek beter in persoon aan kan gaan en daar je bezwaren uit kan leggen. Bij de sociale werkplaats zelf hebben ze ook niks aan iemand die het niet aan kan zeg maar. Ik ben bang dat het telefonisch echt een drama word. Maar misschien heeft iemand anders wel een beter advies.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 17:35 schreef bloempjuh het volgende:
Meldt. Compleet over de zeik na afspraak met WerkConsulent van Sociale Dienst. Ze wil me de Sociaal Werkplaats in hebben.
Teveel prikkels, teveel druk... Bang dat ik gek word.
Kan ik dit met goed fatsoen afbellen, met als reden "Ik trek dit niet"?
Voel me echt een loser!
Thanks, Fripselquote:Op woensdag 25 oktober 2017 17:57 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Je staat er nog niet natuurlijk. Waarmee ik niet wil zeggen dat het juist is wat ze doet hoor. Maar ik denk dat je het vervolg gesprek beter in persoon aan kan gaan en daar je bezwaren uit kan leggen. Bij de sociale werkplaats zelf hebben ze ook niks aan iemand die het niet aan kan zeg maar. Ik ben bang dat het telefonisch echt een drama word. Maar misschien heeft iemand anders wel een beter advies.
Dikke knuffel in ieder geval.
Ik snap helemaal dat ze mensen op een gegeven moment weer aan het werk willen zien, is niet gek. We zijn een maatschappij waarbij in principe iedereen zijn steentje moet bijdragen. Maar dat gepush gaat toch nergens over. Ik ken natuurlijk jouw situatie niet, maar er kan zoveel verholpen worden door met jou en je behandelaar om tafel te gaan zitten en te kijken naar een plan van aanpak.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 17:35 schreef bloempjuh het volgende:
Meldt. Compleet over de zeik na afspraak met WerkConsulent van Sociale Dienst. Ze wil me de Sociaal Werkplaats in hebben.
Teveel prikkels, teveel druk... Bang dat ik gek word.
Kan ik dit met goed fatsoen afbellen, met als reden "Ik trek dit niet"?
Voel me echt een loser!
Ze weten bij Soc.Dienst dat ik op zoek ben naar een geschikte vrijwilligersbaan. Ze weten dat ik echt kapot ga van de stress, als ik naar buiten moet. En dan nóg tot de conclusie 'sociaal werkplaats' komen...quote:Op woensdag 25 oktober 2017 18:51 schreef aeque het volgende:
[..]
Ik snap helemaal dat ze mensen op een gegeven moment weer aan het werk willen zien, is niet gek. We zijn een maatschappij waarbij in principe iedereen zijn steentje moet bijdragen. Maar dat gepush gaat toch nergens over. Ik ken natuurlijk jouw situatie niet, maar er kan zoveel verholpen worden door met jou en je behandelaar om tafel te gaan zitten en te kijken naar een plan van aanpak.
Dan is het voor jou duidelijk wat een hoop stress wegneemt en voor de socialedienst wat ze te wachten staat. Nee laten we mensen ergens heen duwenn waar het duidelijk weer misgaat en je weer terug bij af bent. Gekke instanties.
Met de werkconsulent bedoel je dan de jobcoach van de bijstand? Ik val in de jongeren categorie, dus ik weet sowieso niet of het hetzelfde is.. maar ik weet dat als je jobcoach je niet geloofd er nog een soort van "keuringsarts" is waar je mee in gesprek kan. Heb je die al gezien? Misschien heb je dat wel al verteld hoor, maar ben ik dat vergeten. Mijn jobcoach vertelde me dat de gemeente je daar naartoe kan sturen als ze het nodig vinden, maar ze geloofde me op mijn woord gelukkig. Kon ik je die van mij maar geven.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 18:56 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ze weten bij Soc.Dienst dat ik op zoek ben naar een geschikte vrijwilligersbaan. Ze weten dat ik echt kapot ga van de stress, als ik naar buiten moet. En dan nóg tot de conclusie 'sociaal werkplaats' komen...
For the record: HBO'er, burn-out, management-ervaring... Én ik kan niet tegen drukte en herrie.
Bleuh.
Volgens mij is de JobCoach wéér iemand anders. De JobCoach zit op de werkvloer en kan je helpen bij het sorteren van spijkers. De WerkConsulent helpt bij het uitzoeken van een werkplek en hij/zij komt daar eens in de zoveel tijd kijken of je nog leeft. En ja, dat heb ik een beetje gedramatiseerd: bij de Sociaal Werkplaats in Den Bosch worden geen spijkers gesorteerd, maar bierflesjes in dozen gedaan en folders gevouwen.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 20:13 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Met de werkconsulent bedoel je dan de jobcoach van de bijstand? Ik val in de jongeren categorie, dus ik weet sowieso niet of het hetzelfde is.. maar ik weet dat als je jobcoach je niet geloofd er nog een soort van "keuringsarts" is waar je mee in gesprek kan. Heb je die al gezien? Misschien heb je dat wel al verteld hoor, maar ben ik dat vergeten. Mijn jobcoach vertelde me dat de gemeente je daar naartoe kan sturen als ze het nodig vinden, maar ze geloofde me op mijn woord gelukkig. Kon ik je die van mij maar geven.
- Je wilt ook altijd gelijk hebben!quote:Op dinsdag 24 oktober 2017 22:34 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Mooi zo'n sneer achter je rug
Ook wel komisch dat mensen altijd zeggen "je moet eens naar jezelf kijken en niet anderen de schuld geven" en tegelijkertijd "je moet je niet zo schuldig voelen".
Wat voegt dit nou nog toe als die storm al is gaan liggen magnetronkoffie?quote:Op woensdag 25 oktober 2017 21:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
- Je wilt ook altijd gelijk hebben!
- Je moet niet denken in problemen, maar in oplossingen!
- Je moet niet altijd zo negatief zijn! / Denk toch eens aan positieve dingen!
- Maak je maar geen zorgen, morgen wordt alles weer beter! / Het zal echt wel weer goed komen hoor!
- Ach, ik heb ook weleens een dipje gehad.
De lijst is best eindeloos. Het helpt wel als je duidelijk aangeeft wat je wilt, maar 't is me al opgevallen dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan.
Doet me denken aan die keer dat de gemeente mij aan het werk wilde helpen. Maar moest dan eerst een sollicitatiecursus doen.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 17:35 schreef bloempjuh het volgende:
Meldt. Compleet over de zeik na afspraak met WerkConsulent van Sociale Dienst. Ze wil me de Sociaal Werkplaats in hebben.
Teveel prikkels, teveel druk... Bang dat ik gek word.
Kan ik dit met goed fatsoen afbellen, met als reden "Ik trek dit niet"?
Voel me echt een loser!
Dit was nog uit het vorige deel, ik had een quote alert en daarop geklikt en vervolgens doorgelezen, deze tegengekomen en was me er niet van bewust dat deze van zo lang terug was al.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 21:16 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Wat voegt dit nou nog toe als die storm al is gaan liggen magnetronkoffie?
Ik weet dat er in de sociale werkplaats in de plaats waar ik woon verschillende ruimtes zijn. Waarvan één "rustige" ruimte, waarbij het plafond laag is, ieder een een eigen tafel heeft, geen radio aan staat en mensen niet met elkaar praten of het toegestaan is oordoppen te dragen wat in de andere ruimte niet kan ivm gevaar.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 20:21 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Volgens mij is de JobCoach wéér iemand anders. De JobCoach zit op de werkvloer en kan je helpen bij het sorteren van spijkers. De WerkConsulent helpt bij het uitzoeken van een werkplek en hij/zij komt daar eens in de zoveel tijd kijken of je nog leeft. En ja, dat heb ik een beetje gedramatiseerd: bij de Sociaal Werkplaats in Den Bosch worden geen spijkers gesorteerd, maar bierflesjes in dozen gedaan en folders gevouwen.
Ik kan wel janken.
Ik heb daar naar gevraagd, maar er is eigenlijk maar een grote, rechthoekige ruimte. Er zijn natuurlijk wel hoeken, maar er is geen rustige plek. Misschien toch maar een dagje gaan en dan met goede onderbouwing ("ik heb het geprobeerd en het was écht niet tof") óf misschien keiveel enthousiasme ( ) feedback kunnen geven?quote:Op woensdag 25 oktober 2017 22:32 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik weet dat er in de sociale werkplaats in de plaats waar ik woon verschillende ruimtes zijn. Waarvan één "rustige" ruimte, waarbij het plafond laag is, ieder een een eigen tafel heeft, geen radio aan staat en mensen niet met elkaar praten of het toegestaan is oordoppen te dragen wat in de andere ruimte niet kan ivm gevaar.
Ik weet niet of die opties er zijn daar maar je kunt er allicht maar vragen, dan leg je ook vast een beetje uit wat je klachten zijn. Ik begrijp wel dat het maar nauwelijks verschil maakt in zo'n kut situatie maar als je toch echt daar geen moet zou ik zeker navragen of er zulke opties zijn. Sterkte
Hmm stom.quote:Op woensdag 25 oktober 2017 22:59 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik heb daar naar gevraagd, maar er is eigenlijk maar een grote, rechthoekige ruimte. Er zijn natuurlijk wel hoeken, maar er is geen rustige plek. Misschien toch maar een dagje gaan en dan met goede onderbouwing ("ik heb het geprobeerd en het was écht niet tof") óf misschien keiveel enthousiasme ( ) feedback kunnen geven?
Man oh man, ik vind dit echt vreselijk... nu al.
Haha, ja, wie weet ben ik na volgende week vrijdag compleet niet meer paniekerig en straatvrezerig!quote:Op woensdag 25 oktober 2017 23:29 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hmm stom.
Hier was dat wel.
Ik ben alleen wezen kijken, het wordt vanuit "hier" ook ingezet als dagbesteding voor cliënten... Maar aangezien ik in behandeling en geheel afgekeurd ben, had ik de mogelijkheid om op zoek te gaan naar ander vrijwilligerswerk.
Als je het op kunt brengen, hoe vreselijk ook, ja toch maar proberen. Als het een ramp is, kan in elk geval niemand mieren over dat je het niet geprobeerd hebt. En misschien wordt je er wel wil enthousiast van ja ik heb me laten vertellen dat repeterende bewegingen maken heel rustgevend kan werken dus misschien is het super relaxt en verdwijnen al je problemen als sneeuw voor de zon!!!
Hang in there. Xquote:Op woensdag 25 oktober 2017 23:33 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Haha, ja, wie weet ben ik na volgende week vrijdag compleet niet meer paniekerig en straatvrezerig!
Net zoals de rest aangeeft zou ik het proberen. Als het niet gaat dan heb je het in ieder geval geprobeerd en dat ook laten zien!quote:Op woensdag 25 oktober 2017 23:33 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Haha, ja, wie weet ben ik na volgende week vrijdag compleet niet meer paniekerig en straatvrezerig!
Ik wil me natuurlijk liever afmelden, maar als ik dat doe schuif ik 't eigenlijk alleen maar voor me uit. Liever nu een dagje afzien, dan over een maand wanneer mijn planning alleen maar nóg voller zit met stressvolle dingen (psychische onderzoeken, juridische stressdingen, verandering van hulpverleners etc).quote:Op donderdag 26 oktober 2017 08:05 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Net zoals de rest aangeeft zou ik het proberen. Als het niet gaat dan heb je het in ieder geval geprobeerd en dat ook laten zien!
Heel veel sterkte.
Snap ik volledig. Heb ik ook vaak. Dan is "gewoon" doen vaak minder belastend. (Al heb ik niets te maken met het UWV e.d.). Maar de stress van afmelden + daarna niet weten wat er komen gaat en verantwoording af moeten leggen.. brr.quote:Op donderdag 26 oktober 2017 09:54 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik wil me natuurlijk liever afmelden, maar als ik dat doe schuif ik 't eigenlijk alleen maar voor me uit. Liever nu een dagje afzien, dan over een maand wanneer mijn planning alleen maar nóg voller zit met stressvolle dingen (psychische onderzoeken, juridische stressdingen, verandering van hulpverleners etc).
Misschien staat een dagje spijkers sorteren wel heel mooi op mijn CV óf in mijn UWV-dossier.. Het getuigt in ieder geval van 'niet lui zijn', I guess...
^Dat, precies. Liever jankend op een afspraak (of meestal: paniekaanvallen voor en na, maar dan 'niet zichtbaar beperkt' tijdens afspraak, da's eigenlijk nog erger), dan af moeten bellen/zeggen.quote:Op donderdag 26 oktober 2017 10:24 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Snap ik volledig. Heb ik ook vaak. Dan is "gewoon" doen vaak minder belastend. (Al heb ik niets te maken met het UWV e.d.). Maar de stress van afmelden + daarna niet weten wat er komen gaat en verantwoording af moeten leggen.. brr.
Je doet het voor een goed doel. Verder: zou het helpen om te benoemen dat je het heel eng vindt omdat je hem niet kent?quote:Op donderdag 26 oktober 2017 10:37 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
^Dat, precies. Liever jankend op een afspraak (of meestal: paniekaanvallen voor en na, maar dan 'niet zichtbaar beperkt' tijdens afspraak, da's eigenlijk nog erger), dan af moeten bellen/zeggen.
Nu bij de tandarts voor tandsteen-afspraak. Mijn maag zit in een achtbaan: tandarts die ik niet ken die mijn hoofd gaat aanraken, bah! Tranen staan in mijn ogen.
Goddamn.
Ze is lief en heeft een goed gevoel voor humor.quote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:30 schreef Melancholia_war het volgende:
@bloempjuh, hoe was het bij de tandarts?
Wat goed!quote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:50 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ze is lief en heeft een goed gevoel voor humor.
Ik kwam hyperventilerend en bijna huilend binnen. Ze vroeg of ze me moest afleiden en laten lachen. Dat heeft ze gedaan door het dansen van de Macarena.
Tien minuten later lag ik weer te trillen en merkte ze heel droog op dat "Ik harder tril dan de gemiddelde vibrator".
Met een half uur uitloop ("dan moet de volgende maar even wachten") en bérgen geduld van haar kant, is het goedgekomen. Over twee weken mag ik weer, voor de andere helft van mijn 'grote schoonmaak'.
Mijn mondhygiëniste is top!
quote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:50 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Tien minuten later lag ik weer te trillen en merkte ze heel droog op dat "Ik harder tril dan de gemiddelde vibrator".
Oeh nice!quote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:50 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ze is lief en heeft een goed gevoel voor humor.
Ik kwam hyperventilerend en bijna huilend binnen. Ze vroeg of ze me moest afleiden en laten lachen. Dat heeft ze gedaan door het dansen van de Macarena.
Tien minuten later lag ik weer te trillen en merkte ze heel droog op dat "Ik harder tril dan de gemiddelde vibrator".
Met een half uur uitloop ("dan moet de volgende maar even wachten") en bérgen geduld van haar kant, is het goedgekomen. Over twee weken mag ik weer, voor de andere helft van mijn 'grote schoonmaak'.
Mijn mondhygiëniste is top!
Lolquote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:57 schreef bloempjuh het volgende:
Was volgens mij wel de aller-hyperste mondhygiëniste die ik ooit heb meegemaakt, ze zat ook keihard (en licht vals) mee te zingen met de radio ("want jij kan toch niet terugpraten, of klagen, met al die instrumenten in je mond!")
Wat fijn dat je zo iemand hebt getroffen! Ik zou het ook wel kunnen waarderen.quote:Op donderdag 26 oktober 2017 22:50 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ze is lief en heeft een goed gevoel voor humor.
Ik kwam hyperventilerend en bijna huilend binnen. Ze vroeg of ze me moest afleiden en laten lachen. Dat heeft ze gedaan door het dansen van de Macarena.
Tien minuten later lag ik weer te trillen en merkte ze heel droog op dat "Ik harder tril dan de gemiddelde vibrator".
Met een half uur uitloop ("dan moet de volgende maar even wachten") en bérgen geduld van haar kant, is het goedgekomen. Over twee weken mag ik weer, voor de andere helft van mijn 'grote schoonmaak'.
Mijn mondhygiëniste is top!
Ik heb maar heel even AD's gebruikt en was daardoor extra misselijk (misselijkheid is een van mijn 24/7-klachten, samen met hoofdpijn en trillen: ik ben er bijna aan gewend)...quote:Op vrijdag 27 oktober 2017 11:06 schreef Melancholia_war het volgende:
Wat doen jullie tegen evt maagklachten (misselijkheid ed) bij gebruik van AD's?
Oeh, heb vanochtend reisziekte-pilletjes aangeschaft. Nog niet geprobeerd. De medewerker gaf aan dat het beter is om het niet op een lege maag te gebruiken.quote:Op vrijdag 27 oktober 2017 13:53 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik heb maar heel even AD's gebruikt en was daardoor extra misselijk (misselijkheid is een van mijn 24/7-klachten, samen met hoofdpijn en trillen: ik ben er bijna aan gewend)...
Domperidom van huisarts gekregen en even reisziekte-pilletjes geprobeerd. Beiden maakten de misselijkheid dermate doable dat ik in ieder geval kon eten/drinken en het binnen kon houden. Én ze zijn beiden behoorlijk onschadelijk. Maar het ging niet over. Misschien zijn er dus nog betere alternatieven.
Geen ervaring met AD's, maar toen mn vader chemo had, at hij zuurtjes tegen de misselijkheid. Zuurtjes en laurierdrop.quote:Op vrijdag 27 oktober 2017 11:06 schreef Melancholia_war het volgende:
Wat doen jullie tegen evt maagklachten (misselijkheid ed) bij gebruik van AD's?
Zuurtjes . Bedankt voor de tip!quote:Op vrijdag 27 oktober 2017 13:59 schreef Elvi het volgende:
[..]
Geen ervaring met AD's, maar toen mn vader chemo had, at hij zuurtjes tegen de misselijkheid. Zuurtjes en laurierdrop.
Wat een heftige en verschrikkelijke ervaring om dat zo mee te maken!quote:Op zaterdag 28 oktober 2017 01:46 schreef duracellkonijntje het volgende:
Afgelopen zondag heeft mijn moeder weer geprobeerd zelfmoord te plegen. Wegens hernieuwde druk van de sociale dienst steeg haar ellende en slapeloosheid tot een hoogtepunt en probeerde ze haar polsen door tr snijden. Gelukkig had ze daarvoor in hysterie mijn vader al opgebeld. Hij vond haar knock out in de tuin. Ze wilde het huis niet onderbloeden.
Nu is het vaker gebeurd, maar toch slaat het weer in als een bom. Ik houd zo veel van mijn ouders maar ze maken het me niet makkelijker. Ik wil bij ze zijn, maar kan het tegelijkertijd ook niet. Ik trek gewoon de ellende niet meer. In mijn kindertijd kon ik op ze leunen, maar nu ik zelf ouder ben en ook zie dat ze gewoon mensen zijn, kan ik niet meer leunen, het is vooral met mijn moeder hard bergafwaarts gegaan.
Het is moeilijk te bevatten dat ik misschien wel verder ben in mijn ontwikkeling dan mijn ouders. Ik wil dit helemaal niet. Ik heb zelf zo veel strijd, ook gedeeltelijk dankzij hun, en ik heb ouders nodig op wiens schouder ik uit kan rusten. Van mijn moeder durf ik het echter al jaren niet meer, met mijn vader is mijn band nog niet helemaal daar. En ook hij is zoekende.
Het vliegt me na zondag gewoon weer even allemaal aan. De situatie waar ik soms in zit, realiseer ik me dan. Jezus man. Toch tracht ik de mens van het probleem gescheiden te houden. Ik probeer waar ik kan te leunen en mijn ouders actief in m’n leven te houden. Ik heb ze gewoon nodig. Hopelijk kan ik dit doen zonder grotendeels hun problemen te adopteren.
Ik weet het allemaal niet precies, maar ik doe mijn best om overal mee om te gaan. Gezien mijn leven tot zo ver doe ik dat goed, dus ik ga door. Gelukkig ken ik ook genoeg positiviteit, maar man, soms..
Ik heb wel een paar keer bij psychologen gelopen in het verleden, voornamelijk vanwege mijn burnout en de gevolgen die deze had. Nu echter niet meer.quote:Op zaterdag 28 oktober 2017 08:39 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Wat een heftige en verschrikkelijke ervaring om dat zo mee te maken!
Daarnaast begrijp ik heel goed hoe het is om niet op je ouders terug te kunnen vallen omdat ze dat niet aankunnen.
Heb jij zelf verder hulp?
Heel veel sterkte.
Fijn dat je steun hebt aan je familie en vrienden.quote:Op zondag 29 oktober 2017 00:44 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik heb wel een paar keer bij psychologen gelopen in het verleden, voornamelijk vanwege mijn burnout en de gevolgen die deze had. Nu echter niet meer.
Ik heb gelukkig wel familieleden en vrienden waar ik mijn ei bij kwijt kan en ook mijn vader probeert er nu te zijn. Ook voor mijn moeder, wat ik erg fijn vind.
Ik heb altijd geprobeerd voor mijn moeder te zorgen tot ik er achter kwam hoe ongezond dit was. Nu ik dit tracht niet meer te doen ontstaat er soms meer afstand, wat zij op haar beurt moeilijk kan verwerken. Ze is in haar leven als zo vaak verraden, nu is ze bang ook nog haar kinderen te verliezen. Die verlatingsangst lijkt zich te uiten in claimerig gedrag richting mij en m’n zusje.
Ik zet mezelf nu op plek 1 en handel daar naar, hoe moeilijk ik dit ook vind. Ik probeer de balans te houden tussen contact en contact vanwege zorg- of schuldgevoelens. Ik hoop gewoon dat ze in de toekomst geluk gaat vinden en zich beter voelt. Ze is zo’n lieve vrouw en heeft zichzelf echt weggecijferd om mij en mijn zusje een normale jeugd te geven. Ze verdient dit allemaal niet.
Bedankt voor je reactie
Ten eerste, wat ontzettend naar. Verschrikkelijk als zoiets gebeurd.quote:Op zaterdag 28 oktober 2017 01:46 schreef duracellkonijntje het volgende:
Afgelopen zondag heeft mijn moeder weer geprobeerd zelfmoord te plegen. Wegens hernieuwde druk van de sociale dienst steeg haar ellende en slapeloosheid tot een hoogtepunt en probeerde ze haar polsen door tr snijden. Gelukkig had ze daarvoor in hysterie mijn vader al opgebeld. Hij vond haar knock out in de tuin. Ze wilde het huis niet onderbloeden.
Nu is het vaker gebeurd, maar toch slaat het weer in als een bom. Ik houd zo veel van mijn ouders maar ze maken het me niet makkelijker. Ik wil bij ze zijn, maar kan het tegelijkertijd ook niet. Ik trek gewoon de ellende niet meer. In mijn kindertijd kon ik op ze leunen, maar nu ik zelf ouder ben en ook zie dat ze gewoon mensen zijn, kan ik niet meer leunen, het is vooral met mijn moeder hard bergafwaarts gegaan.
Het is moeilijk te bevatten dat ik misschien wel verder ben in mijn ontwikkeling dan mijn ouders. Ik wil dit helemaal niet. Ik heb zelf zo veel strijd, ook gedeeltelijk dankzij hun, en ik heb ouders nodig op wiens schouder ik uit kan rusten. Van mijn moeder durf ik het echter al jaren niet meer, met mijn vader is mijn band nog niet helemaal daar. En ook hij is zoekende.
Het vliegt me na zondag gewoon weer even allemaal aan. De situatie waar ik soms in zit, realiseer ik me dan. Jezus man. Toch tracht ik de mens van het probleem gescheiden te houden. Ik probeer waar ik kan te leunen en mijn ouders actief in m’n leven te houden. Ik heb ze gewoon nodig. Hopelijk kan ik dit doen zonder grotendeels hun problemen te adopteren.
Ik weet het allemaal niet precies, maar ik doe mijn best om overal mee om te gaan. Gezien mijn leven tot zo ver doe ik dat goed, dus ik ga door. Gelukkig ken ik ook genoeg positiviteit, maar man, soms..
Hij heeft in dit topic wel dermate veel gedeeld over die situatie dat zijn standpunt niet alleen te begrijpen maar mi zelfs gezond/verstandig is.quote:Op zondag 29 oktober 2017 01:32 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ten eerste, wat ontzettend naar. Verschrikkelijk als zoiets gebeurd.
Oke, dit gaat misschien heel hard klinken. Je moeder is er dermate slecht aan toe dat ze zichzelf iets aan wilt doen, en uit je post komt alleen naar voren hoe erg dit voor jóú is. Hoe kun je nou zo met jezelf bezig zijn terwijl zij in deze toestand zit? Hoe moeilijk het ook is, ze heeft nu even heel hard je steun nodig. Probeer sterk te zijn voor d'r. Als ze dan weer een beetje hersteld is komt ook het moment weer afstand te nemen en jezelf weer op 1 te zetten.
Sterkte.
Duracel heeft een best lange periode geprobeerd voor zijn ouders te zorgen, maar hij heeft ook genoeg shit van zichzelf aan z'n hoofd. Op een gegeven moment komt er het moment dat iemand meer voor zichzelf moet gaan zorgen en dan is even wat meer afstand nemen best noodzakelijk.quote:Op zondag 29 oktober 2017 01:32 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ten eerste, wat ontzettend naar. Verschrikkelijk als zoiets gebeurd.
Oke, dit gaat misschien heel hard klinken. Je moeder is er dermate slecht aan toe dat ze zichzelf iets aan wilt doen, en uit je post komt alleen naar voren hoe erg dit voor jóú is. Hoe kun je nou zo met jezelf bezig zijn terwijl zij in deze toestand zit? Hoe moeilijk het ook is, ze heeft nu even heel hard je steun nodig. Probeer sterk te zijn voor d'r. Als ze dan weer een beetje hersteld is komt ook het moment weer afstand te nemen en jezelf weer op 1 te zetten.
Sterkte.
Ik vroeg het me al af, maar wat voor hulpverlening hebben je ouders eigenlijk (gehad)?quote:Op zaterdag 28 oktober 2017 01:46 schreef duracellkonijntje het volgende:
Afgelopen zondag heeft mijn moeder weer geprobeerd zelfmoord te plegen. Wegens hernieuwde druk van de sociale dienst steeg haar ellende en slapeloosheid tot een hoogtepunt en probeerde ze haar polsen door tr snijden. Gelukkig had ze daarvoor in hysterie mijn vader al opgebeld. Hij vond haar knock out in de tuin. Ze wilde het huis niet onderbloeden.
Nu is het vaker gebeurd, maar toch slaat het weer in als een bom. Ik houd zo veel van mijn ouders maar ze maken het me niet makkelijker. Ik wil bij ze zijn, maar kan het tegelijkertijd ook niet. Ik trek gewoon de ellende niet meer. In mijn kindertijd kon ik op ze leunen, maar nu ik zelf ouder ben en ook zie dat ze gewoon mensen zijn, kan ik niet meer leunen, het is vooral met mijn moeder hard bergafwaarts gegaan.
Het is moeilijk te bevatten dat ik misschien wel verder ben in mijn ontwikkeling dan mijn ouders. Ik wil dit helemaal niet. Ik heb zelf zo veel strijd, ook gedeeltelijk dankzij hun, en ik heb ouders nodig op wiens schouder ik uit kan rusten. Van mijn moeder durf ik het echter al jaren niet meer, met mijn vader is mijn band nog niet helemaal daar. En ook hij is zoekende.
Het vliegt me na zondag gewoon weer even allemaal aan. De situatie waar ik soms in zit, realiseer ik me dan. Jezus man. Toch tracht ik de mens van het probleem gescheiden te houden. Ik probeer waar ik kan te leunen en mijn ouders actief in m’n leven te houden. Ik heb ze gewoon nodig. Hopelijk kan ik dit doen zonder grotendeels hun problemen te adopteren.
Ik weet het allemaal niet precies, maar ik doe mijn best om overal mee om te gaan. Gezien mijn leven tot zo ver doe ik dat goed, dus ik ga door. Gelukkig ken ik ook genoeg positiviteit, maar man, soms..
Dit komt elk jaar terug?quote:Op maandag 30 oktober 2017 09:58 schreef summer2bird het volgende:
Hoi. Het gaan niet goed hier.
Mijn depressie is zeker met een opmars bezig.
Het is zo moeilijk dat dit elk jaar weer opnieuw komt.
Ik voel me zo alleen en zo verdrietig.
Bij mij lijkt vitamine D tabletjes slikken het beste gewerkt te hebben voor wat betreft de (lange termijn) dysthymie. Over z'n geheel is de depressie het hele jaar nu minder (wat trouwens niet garandeert dat ik me nooit meer kut voel, maar het zijn nu meer de stressmomenten/stressperiodes waar ik last van heb).quote:Op maandag 30 oktober 2017 11:46 schreef Nijna het volgende:
Wat vervelend Summer2bird... seizoensgebonden? Misschien kan je dan nog wat uithalen met lichttherapie?
Geen ervaring mee zelf.
Elk jaar rond de winter.quote:Op maandag 30 oktober 2017 10:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dit komt elk jaar terug?
Geldt voor jou ook het spreekwoord "Winter...de ellende beginter"?
Ik vind zelf winter echt helemaal niks (behalve dan geen vliegjes en muggen overal). Vooral het koude en het donkere denk ik.
Hoe is je sociale kring eigenlijk?
Ik vond vroeger zelf de zomers een heel stuk minder erg, zelfs als ik me wel eenzaam voelde, misschien dat dit bij jou ook een beetje zo is?
Seizoensgebonden ja. Lichttherapie werkt alleen maar een klein beetje. Ze gaan nu kijken of mijn medicatie wat opgekrikt kan wordenquote:Op maandag 30 oktober 2017 11:46 schreef Nijna het volgende:
Wat vervelend Summer2bird... seizoensgebonden? Misschien kan je dan nog wat uithalen met lichttherapie?
Geen ervaring mee zelf.
Vetgedrukte herken ik wel en is iets waar ik jarenlang tegenaan bleef lopen en goed over na moest denken.quote:Op maandag 30 oktober 2017 15:32 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Elk jaar rond de winter.
Sociale kring bestaat uit familie en begeleiding. Ik heb wel eens vrienden gehad, maar vind ze meer stressvol en moeilijk te onderhouden dan plezierig is.
Wat je beschrijft, lijkt wel aardig veel op hoe ik het zelf ervaren heb. Eigenlijk ging dit pas weg nadat ik abilify ging gebruiken en het is daarna ook niet meer teruggekomen (nu ruim 2 jaar gestopt). Zelf heb ik echter het idee dat het met de vitamine D te maken heeft, maar dit weet ik uiteraard niet helemaal zeker. Ook spelen m'n trauma's een belangrijke rol en nu ik daarvoor correcte behandeling heb en de belangrijkste triggers er nauwelijks meer zijn, gaat 't psychisch ook weer een stuk beter met mequote:Elke zomer denk ik dat het fantastisch gaat en er echt 0.0% kans is dat de depressie terug komt en elke winter loop ik weer met een depressie. Het is een uitzichtloze situatie waar ik elk jaar intrap.
Ik hoop voor je dat het gaat werkenquote:[..]
Seizoensgebonden ja. Lichttherapie werkt alleen maar een klein beetje. Ze gaan nu kijken of mijn medicatie wat opgekrikt kan worden
Vetgedrukte is bij mij ook zo. Sterker nog, mijn behandelingen zijn meer voor het complexe gedeelte (waarvan een deel trouwens ook redelijk recent is, voornamelijk doordat ik steeds herhaaldelijk getriggerd werd) omdat dat al langer aan de gang was en iedereen in m'n eigen omgeving er ook last van had.quote:Op maandag 30 oktober 2017 17:39 schreef Fripsel het volgende:
Ben vanmiddag bij de psycholoog geweest. Vanaf eind november ga ik over op een nieuwe therapeut zodat we over kunnen gaan op meer trauma gerichtere onderwerpen.
Conclusie is ook getrokken dat het toch wel meer complexe ptss is dan gewone ptss. Ga de komende sessies met haar nog werken aan wat handvaten aan meer met de trauma specifieke klachten om te gaan.
No pun intended, maar heb nu niet de energie om dat hele verhaal uit te gaan leggen en ik ken ook geen link waar vergelijkbaars uitgelegd staat.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:17 schreef Fripsel het volgende:
Op wat voor manier kost het dan zoveel energie dat het jullie niet waard is zeg maar? Ik moet ook flink bij komen van sociale activiteiten, soms wel dagen. Maar ik vind het het echt heel erg waard. Misschien heb ik wel wat tips wanneer jullie dat uitleggen.
Je geeft al antwoord op je eigen vraag.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:17 schreef Fripsel het volgende:
Op wat voor manier kost het dan zoveel energie dat het jullie niet waard is zeg maar? Ik moet ook flink bij komen van sociale activiteiten, soms wel dagen. Maar ik vind het het echt heel erg waard. Misschien heb ik wel wat tips wanneer jullie dat uitleggen.
Het verschil is dat jij die vermoeidheid het waard vind en hij niet.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:17 schreef Fripsel het volgende:
Op wat voor manier kost het dan zoveel energie dat het jullie niet waard is zeg maar? Ik moet ook flink bij komen van sociale activiteiten, soms wel dagen. Maar ik vind het het echt heel erg waard. Misschien heb ik wel wat tips wanneer jullie dat uitleggen.
Zolang het de vermoeidheid waard is, zijn het volgens mij prima sociale activiteiten.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:17 schreef Fripsel het volgende:
Op wat voor manier kost het dan zoveel energie dat het jullie niet waard is zeg maar? Ik moet ook flink bij komen van sociale activiteiten, soms wel dagen. Maar ik vind het het echt heel erg waard. Misschien heb ik wel wat tips wanneer jullie dat uitleggen.
Maar dat kan ook aan de vorm van contact liggen. Want zoals hij het al zegt, het ligt aan een bepaald soort mens. Ik kan het ook niet met iedereen vinden, en bepaald soort gedrag triggert me ook echt, (en laten we er nu ajb geen ergste van spelletje van maken maar kijken of er handige tips zijn die we kunnen wisselen en zeg anders gewoon inderdaad, nee Dankje ), maar er zijn wel dingen/trucjes om daar mee om te gaan.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:30 schreef Elvi het volgende:
[..]
Het verschil is dat jij die vermoeidheid het waard vind en hij niet.
Vind het zelf dus heel moeilijk om het uit te leggen: https://www.dimence.nl/psychische-problemen/complex-traumaquote:Op maandag 30 oktober 2017 20:50 schreef Quotidien het volgende:
Ik ben niet zo thuis in wat complexe ptss precies inhoudt. Kun je misschien kort (of lang als je wil) toelichten wat dit voor jou betekent?
Die pagina had ik toevallig ook gevonden en gelezen, de symptomen leken me alleen redelijk algemeen en met best veel raakvlakken met andere stoornissen.quote:Op maandag 30 oktober 2017 20:54 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Vind het zelf dus heel moeilijk om het uit te leggen: https://www.dimence.nl/psychische-problemen/complex-trauma
En heel moeilijk om te zeggen dat de dingen waar ik last van heb daadwerkelijk erg genoeg zijn om ze traumatiserend te noemen omdat er altijd erger is. En ik denk dat mijn opvoeding ook een hele belangrijke factor is geweest bij mij.
Ze vallen ook gewoon onder de noemer trauma. Als je er meer over gaat lezen, dan schijnt dat een heel normaal iets te zijn. Er zijn ook NPO afleveringen over seksueel misbruik geweest en een meisje had ook heel erg last van het de schuld bij zichzelf leggen. En Mja, dit is dus wel een heel typerend iets voor mij.. rationeel kan ik het allemaal weten. Emotioneel doet het dus niet mee. Ik voel me slecht omdat ik er vanmiddag over gepraat heb, slecht dat ik er aan toegegeven heb dat ik het niet gewoon weg kan stoppen. Dat al die emoties er zijn. Dat het er nog steeds is..quote:Op maandag 30 oktober 2017 20:57 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Die pagina had ik toevallig ook gevonden en gelezen, de symptomen leken me alleen redelijk algemeen en met best veel raakvlakken met andere stoornissen.
Als het voor jou een trauma is maakt het niet uit of het "erg genoeg" is natuurlijk.
Verstand en gevoel gaan zelden in hand heb ik ook al gemerkt. Ik snap dat je baalt dat het trauma er nog steeds zit maar daar hoef je je niet schuldig over te voelen.quote:Op maandag 30 oktober 2017 20:59 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ze vallen ook gewoon onder de noemer trauma. Als je er meer over gaat lezen, dan schijnt dat een heel normaal iets te zijn. Er zijn ook NPO afleveringen over seksueel misbruik geweest en een meisje had ook heel erg last van het de schuld bij zichzelf leggen. En Mja, dit is dus wel een heel typerend iets voor mij.. rationeel kan ik het allemaal weten. Emotioneel doet het dus niet mee. Ik voel me slecht omdat ik er vanmiddag over gepraat heb, slecht dat ik er aan toegegeven heb dat ik het niet gewoon weg kan stoppen. Dat al die emoties er zijn. Dat het er nog steeds is..
Ik wou dat er een uit knop was. Er is bij mij zou er in gehamerd om "gewoon door te gaan" en dat heb ik dus altijd ook "gewoon" gedaan..quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:11 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Verstand en gevoel gaan zelden in hand heb ik ook al gemerkt. Ik snap dat je baalt dat het trauma er nog steeds zit maar daar hoef je je niet schuldig over te voelen.
Dat had ik ook ja. Uitknop zou ik ook wel willen ja.quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:14 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik wou dat er een uit knop was. Er is bij mij zou er in gehamerd om "gewoon door te gaan" en dat heb ik dus altijd ook "gewoon" gedaan..
We hadden vroeger de leesmap thuis.. en ik weet nog dat ik als 14/15 jarig meisje dan de Yes of de vriendin las en dan stonden van de psychologische stukjes in over hoe een vrouw bijvoorbeeld met een depressie omging, of inderdaad met misbruik of mishandeling, en therapie, en dat vond ik dan zulke aanstelleritis. Zo werd ik echt niet.. De ironie.
Dat is vrij veel voorkomend hoor. Ik heb in meerdere groepen gezeten met mensen met complexe ptss en ik denk dat 80 procent zulke gedachtes had/ zei te hebben. Gewoon doorgaan, eigen schuld, falen, nooit gedacht zo vast te lopen, nooit gedacht zo te worden et cetera.quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:14 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik wou dat er een uit knop was. Er is bij mij zou er in gehamerd om "gewoon door te gaan" en dat heb ik dus altijd ook "gewoon" gedaan..
We hadden vroeger de leesmap thuis.. en ik weet nog dat ik als 14/15 jarig meisje dan de Yes of de vriendin las en dan stonden van de psychologische stukjes in over hoe een vrouw bijvoorbeeld met een depressie omging, of inderdaad met misbruik of mishandeling, en therapie, en dat vond ik dan zulke aanstelleritis. Zo werd ik echt niet.. De ironie.
Zei ik ook in de post ervoor.quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:31 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Dat is vrij veel voorkomend hoor. Ik heb in meerdere groepen gezeten met mensen met complexe ptss en ik denk dat 80 procent zulke gedachtes had/ zei te hebben. Gewoon doorgaan, eigen schuld, falen, nooit gedacht zo vast te lopen, nooit gedacht zo te worden et cetera.
Ooh hoef je geen sorry voor te zeggen. Maar dat is dus juist het "gekke" er aan. Vind ik dan. Dat je al die dingen dus wel een soort van kan weten en horen. Maar zodra ik het dus uitspreek alsof het over mezelf gaat voelt het zo alsof ik iets fout doe.quote:
Dat is volgens mij niet gek maar inherent aan hetgeen je hierboven beschreven is.quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:54 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ooh hoef je geen sorry voor te zeggen. Maar dat is dus juist het "gekke" er aan. Vind ik dan. Dat je al die dingen dus wel een soort van kan weten en horen. Maar zodra ik het dus uitspreek alsof het over mezelf gaat voelt het zo alsof ik iets fout doe.
Daarom stond het al tussen aanhalingstekens. Dit is wel een mooie versimpelde weergave zo tussen ons twee van wat er in mijn hoofd gebeurd. Van ratio en emo. "Ik voel dit". "Ja dat is normaal. "Ja maar ik voel het toch" "ja dat is dus normaal" HET VOELT NIET NORMAAL.quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:04 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Dat is volgens mij niet gek maar inherent aan hetgeen je hierboven beschreven is.
Dan zit het nog wat te gevoelig. Ik had pasgeleden ook nog iets en heb dat specifiek niet benoemd toen, omdat ik daar denk ik gewoon nog niet klaar voor ben .quote:Op maandag 30 oktober 2017 20:44 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Maar dat kan ook aan de vorm van contact liggen. Want zoals hij het al zegt, het ligt aan een bepaald soort mens. Ik kan het ook niet met iedereen vinden, en bepaald soort gedrag triggert me ook echt, (en laten we er nu ajb geen ergste van spelletje van maken maar kijken of er handige tips zijn die we kunnen wisselen en zeg anders gewoon inderdaad, nee Dankje ), maar er zijn wel dingen/trucjes om daar mee om te gaan.
Ik heb ook echt even een gigantische knoop in mijn maag nu. Over die g schema's praten enzo gaat wel. Maar vandaag hebben we het specifiek over de meer trauma dingen gehad, en ik voel me er zo naar van. Gewoon alleen bespreken dat het complexe ptss is.. wakkert weer zo dat "aansteller" gevoel aan terwijl ik hier nota bene papieren op mijn neus heb waarop het bevestigd staat met slaap tips die specifiek bedoelt zijn voor mensen met complexe ptss dus ik moet gewoon niet zo dom doen. Maar terwijl ik dat zeg word ik er misselijk van.
Bijna alle punten die daar staan zijn herkenbaarquote:Op maandag 30 oktober 2017 20:54 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Vind het zelf dus heel moeilijk om het uit te leggen: https://www.dimence.nl/psychische-problemen/complex-trauma
idem.quote:En heel moeilijk om te zeggen dat de dingen waar ik last van heb daadwerkelijk erg genoeg zijn om ze traumatiserend te noemen omdat er altijd erger is. En ik denk dat mijn opvoeding ook een hele belangrijke factor is geweest bij mij.
wow....ja herkenbaar, laat ik het maar daarop houdenquote:Op maandag 30 oktober 2017 21:14 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik wou dat er een uit knop was. Er is bij mij zou er in gehamerd om "gewoon door te gaan" en dat heb ik dus altijd ook "gewoon" gedaan..
We hadden vroeger de leesmap thuis.. en ik weet nog dat ik als 14/15 jarig meisje dan de Yes of de vriendin las en dan stonden van de psychologische stukjes in over hoe een vrouw bijvoorbeeld met een depressie omging, of inderdaad met misbruik of mishandeling, en therapie, en dat vond ik dan zulke aanstelleritis. Zo werd ik echt niet.. De ironie.
En op die momenten kwam er bij jouw geen flardjes van je eigen weggstopte trauma naar boven?quote:Op maandag 30 oktober 2017 21:14 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik wou dat er een uit knop was. Er is bij mij zou er in gehamerd om "gewoon door te gaan" en dat heb ik dus altijd ook "gewoon" gedaan..
We hadden vroeger de leesmap thuis.. en ik weet nog dat ik als 14/15 jarig meisje dan de Yes of de vriendin las en dan stonden van de psychologische stukjes in over hoe een vrouw bijvoorbeeld met een depressie omging, of inderdaad met misbruik of mishandeling, en therapie, en dat vond ik dan zulke aanstelleritis. Zo werd ik echt niet.. De ironie.
Ik denk dat ik je niet echt begrijp mocht je hierop een antwoord verwachten.quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:12 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Daarom stond het al tussen aanhalingstekens. Dit is wel een mooie versimpelde weergave zo tussen ons twee van wat er in mijn hoofd gebeurd. Van ratio en emo. "Ik voel dit". "Ja dat is normaal. "Ja maar ik voel het toch" "ja dat is dus normaal" HET VOELT NIET NORMAAL.
Stemmetjes.
quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:26 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
En op die momenten kwam er bij jouw geen flardjes van je eigen weggstopte trauma naar boven?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik verwacht niet echt een antwoord, als je maar weet dat het een post met een vriendelijke toon is.quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:30 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik denk dat ik je niet echt begrijp mocht je hierop een antwoord verwachten.
quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:44 schreef Fripsel het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik had er in mijn hoofd van gemaakt dat jij het gebeurde eigenlijk nooit goed hebt kunnen herinneren, totdat het bij jou dus ineens allemaal tegelijk terugkwam. Gek eigenlijk zeg hoe je het verteld, de gekke dingen die je brein doet om jezelf te beschermen in panieksituaties, en hoe het bewustere deel van je hersens daar dan mee doorgaat wanneer je al lang uit de gevarenzone bent en je zo eigenlijk nog meer problemen bezorgtSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:50 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Ik had er in mijn hoofd van gemaakt dat jij het gebeurde eigenlijk nooit goed hebt kunnen herinneren, totdat het bij jou dus ineens allemaal tegelijk terugkwam. Gek eigenlijk zeg hoe je het verteld, de gekke dingen die je brein doet om jezelf te beschermen in panieksituaties, en hoe het bewustere deel van je hersens daar dan mee doorgaat wanneer je al lang uit de gevarenzone bent en je zo eigenlijk nog meer problemen bezorgtNouja op het moment dat het zo terugkwam waren al die momenten van mijn puberteit er dus ook niet meer. Ik wist bijvoorbeeld ook niet meer dat ik het tegen mijn ex verteld had. Dat vertelde hij aan mijn en toen kwam het terug. Ik kan nu soms nog vergeten hoe erg ik er soms tegen vecht. Dan ben ik moe, en dan snap ik niet waarom ik zo moe ben. En dat is inderdaad een onbegrijpelijk iets, misschien hangt dat wel samen met het gebrek aan zelfvertrouwen. Ik vertrouw mijn hoofd niet echt zeg maar. Want het kan dus dit ofzo.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En weet je, stiekem is dat soms ook gewoon heerlijk om te horen. Want dat betekent dat je het "zo goed kan begrijpen als je het kan begrijpen" als je snapt wat ik bedoel.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 30-10-2017 22:55:06 ]
quote:Op maandag 30 oktober 2017 22:54 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nouja op het moment dat het zo terugkwam waren al die momenten van mijn puberteit er dus ook niet meer. Ik wist bijvoorbeeld ook niet meer dat ik het tegen mijn ex verteld had. Dat vertelde hij aan mijn en toen kwam het terug. Ik kan nu soms nog vergeten hoe erg ik er soms tegen vecht. Dan ben ik moe, en dan snap ik niet waarom ik zo moe ben.
En weet je, stiekem is dat soms ook gewoon heerlijk om te horen. Want dat betekent dat je het "zo goed kan begrijpen als je het kan begrijpen" als je snapt wat ik bedoel.
Ik heb hier nu even over nagedacht, maar eigenlijk heeft het weinig nut om het uit te gaan leggen, mede gezien het principe heel eenvoudig is.quote:Op maandag 30 oktober 2017 18:17 schreef Fripsel het volgende:
Op wat voor manier kost het dan zoveel energie dat het jullie niet waard is zeg maar? Ik moet ook flink bij komen van sociale activiteiten, soms wel dagen. Maar ik vind het het echt heel erg waard. Misschien heb ik wel wat tips wanneer jullie dat uitleggen.
Poging 1, zo beter?quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 12:42 schreef Quotidien het volgende:
@magnetronkoffie, probeer aub alinea's in je posts aan te brengen. Dat maakt die muren tekst wat leesbaarder.
Zo is het een stuk beter te doen.quote:
Confronterend he. Ik heb hier ook zo'n verslag van 7 pagina's, daar word je ook niet vrolijk van.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 13:09 schreef Fripsel het volgende:
Shit je kan denken dat je iets hebt. Je kan lezen op het internet en je er in herkennen. Maar papieren van een psycholoog krijgen waar het op staat en. Shit shit shit. Sorry. Shit. Ik moet het even ergens kwijt.
Wat maakt dat je er iets over moet voelen?quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 13:06 schreef Fripsel het volgende:
Ik blader nu door die papieren heen van de psycholoog en ik zie dat het iets meer is dan alleen over het slapen..
Het is de hele groepscursus voor complexe ptss.. en er is een blad met symptomen. En ik kan er geen een over slaan. En nu weet ik niet hoe ik me moet voelen.
Mijn emoties die op en neer stuiteren?quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 13:21 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat maakt dat je er iets over moet voelen?
Mooi zoquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 13:19 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Zo is het een stuk beter te doen.
Doe je dat toch lekker hier?quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 13:09 schreef Fripsel het volgende:
Shit je kan denken dat je iets hebt. Je kan lezen op het internet en je er in herkennen. Maar papieren van een psycholoog krijgen waar het op staat en. Shit shit shit. Sorry. Shit. Ik moet het even ergens kwijt.
Dat denk ik. Nu zit ik denk ik nog iets teveel met alle kwartjes die vallen te hannessen.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 20:49 schreef DancingPhoebe het volgende:
Nu beter leren omgaan met de bescherming die je he daar hebt aangeleerd waarschijnlijk
Eerder gebeurd?quote:Op woensdag 1 november 2017 14:33 schreef Fripsel het volgende:
dafuck. Liggen er bij de apotheek zonder heads up 10 pillen voor je klaar ipv 30.
Leuk psychiater maar je gaat me ook vandaag nog vertellen waarom. Ben hier klaar mee.
Tjeez, lekker bezig idd.quote:Op woensdag 1 november 2017 14:33 schreef Fripsel het volgende:
dafuck. Liggen er bij de apotheek zonder heads up 10 pillen voor je klaar ipv 30.
Leuk psychiater maar je gaat me ook vandaag nog vertellen waarom. Ben hier klaar mee.
Oh ik ben heel blij met mn toegenome assertiviteit al schaam ik me wel dood dat ik er zo emotioneel van was. Maar ik heb een verleden met medicijnen..quote:Op woensdag 1 november 2017 14:37 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Eerder gebeurd?
Ik heb veel te veel pillen juist steeds heb nog een hele lading die ik nog naar de apotheek moet brengen
quote:Op woensdag 1 november 2017 14:33 schreef Fripsel het volgende:
dafuck. Liggen er bij de apotheek zonder heads up 10 pillen voor je klaar ipv 30.
Leuk psychiater maar je gaat me ook vandaag nog vertellen waarom. Ben hier klaar mee.
Ik moest vorige week voor het eerst een herhaalrecept ophalen. Dus ik vraag of dat de volgende keer weer exact zo gaat. Waarbij ze aangeeft: "oh er staat nergens dat je ze nog een keer krijgt". Nou heb ik volgende week een afspraak en nog genoeg in huis tot dan, maar toch. Hadden ze wel even kunnen vertellen, antidepressiva is niet iets wat je even een maandje slikt en daarna klaar.quote:Op woensdag 1 november 2017 14:37 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Eerder gebeurd?
Ik heb veel te veel pillen juist steeds heb nog een hele lading die ik nog naar de apotheek moet brengen
Volgens mij kan dat dan weer wel omdat je er net mee bent begonnen. De huisarts kijkt dan of je er goed op reageert en bepaalt op basis daarvan of je dat middel mag houden.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:10 schreef aeque het volgende:
[..]
[..]
Ik moest vorige week voor het eerst een herhaalrecept ophalen. Dus ik vraag of dat de volgende keer weer exact zo gaat. Waarbij ze aangeeft: "oh er staat nergens dat je ze nog een keer krijgt". Nou heb ik volgende week een afspraak en nog genoeg in huis tot dan, maar toch. Hadden ze wel even kunnen vertellen, antidepressiva is niet iets wat je even een maandje slikt en daarna klaar.
Huisarts? Ik heb mijn huisarts al maanden niet gezien.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:20 schreef Elvi het volgende:
[..]
Volgens mij kan dat dan weer wel omdat je er net mee bent begonnen. De huisarts kijkt dan of je er goed op reageert en bepaalt op basis daarvan of je dat middel mag houden.
Zo legde mijn huisarts het ooit aan mij uit alleen heb ik toen besloten niet aan de antidepressiva te gaan.
Als het goed is zou dat wel vanzelf over moeten gaan op een vast herhaal recept ja. Of dat het dan 6x herhaalt word en dat je dan weer even moet komen evalueren.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:20 schreef Elvi het volgende:
[..]
Volgens mij kan dat dan weer wel omdat je er net mee bent begonnen. De huisarts kijkt dan of je er goed op reageert en bepaalt op basis daarvan of je dat middel mag houden.
Zo legde mijn huisarts het ooit aan mij uit alleen heb ik toen besloten niet aan de antidepressiva te gaan.
Psychiater neem ik aan?quote:Op woensdag 1 november 2017 15:21 schreef aeque het volgende:
[..]
Huisarts? Ik heb mijn huisarts al maanden niet gezien.
Yep.quote:
Maar goed het ging mij er ook om dat dat mij dan weer niet is uitgelegd. Zou wel zo handig zijn geweest.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:20 schreef Elvi het volgende:
[..]
Volgens mij kan dat dan weer wel omdat je er net mee bent begonnen. De huisarts kijkt dan of je er goed op reageert en bepaalt op basis daarvan of je dat middel mag houden.
Zo legde mijn huisarts het ooit aan mij uit alleen heb ik toen besloten niet aan de antidepressiva te gaan.
Ja op zich wel. Ik had toen een oriënterend gesprek over medicatie bij m'n huisarts. Ik weet ook niet wie het zou hebben voorgeschreven als ik had besloten om het wel te nemen.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:25 schreef aeque het volgende:
[..]
Yep.
[..]
Maar goed het ging mij er ook om dat dat mij dan weer niet is uitgelegd. Zou wel zo handig zijn geweest.
Oh jemig. Dat klinkt wel heel stressvol en naar inderdaadquote:Op woensdag 1 november 2017 15:02 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Oh ik ben heel blij met mn toegenome assertiviteit al schaam ik me wel dood dat ik er zo emotioneel van was. Maar ik heb een verleden met medicijnen..
Ik heb een tijdje begeleiding aan huis gehad.. en daar hebben ze een vast regelement mbt medicijnen. Je kreeg voor max 1 week geloof ik . Omdat er veel patiënten zijn die een zelfmoord risico hebben, maar er gaat wel eens iets mis met recepten doorsturen, of het is niet op voorraad dus als je angstpatient bent, of Nouja voor andere patiënten ook niet, is dat geen feestje. Heb echt regelmatig met lege handen gestaan weer van kastjes naar muren kunnen bellen etc.
Daarnaast was mijn overdracht van de thuisbegeleiding thuis ook kut. Waardoor ik zonder psychiater zat en het laatste recept was niet aangekomen dus toen zat ik ook opeens zonder medicijnen. Ik heb wel eens de verkeerde dosis gehad, of ben gedwongen op medicijnen, zo van je gaat eerst 2 weken dit proberen anders mag je sowieso niks anders.. terwijl ik gewoon tevreden was met wat ik had.. Maarja nieuwe arts nieuwe mening..
Kort om.. medicijnen zijn voor mij ontzettend trigger gevoelig. Ik heb zelf nooit gesjoemeld met medicijnen of wat dan ook en heb er dus wel al een hoop gezeik mee gehad. En deze week ging het al slecht met me, had ik juist netjes op tijd mijn herhaal recept aangevraagd, en dan halen ze weer zo'n grapje uit.
Heb ondertussen de psychiater gesproken. "Ja we hebben binnenkort toch een afspraak. Misschien wil je wel stoppen met dit middel". "NEEE IK WIL NIET STOPPEN, Ik word moe van dat gerommel". Oeps sorry, wel goed gesprek gehad daarna.
Ik ben wel van het idee af dat ik bijna aan EMDR toe ben als ik zie in wat voor achtbaan ik beland ben na het lezen van die papieren over complexe ptss gisteren.quote:Op woensdag 1 november 2017 15:39 schreef Melancholia_war het volgende:
Ik hoop zo dat ik snel van mijn klachten af kom en niet meer EMDR hoef te volgen of iig iets te maken hoef te hebben met hulpverleners.
Neem je tijd.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 23:22 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dat denk ik. Nu zit ik denk ik nog iets teveel met alle kwartjes die vallen te hannessen.
T blijft apart en ook wel n beetje lastig. Misschien omdat ik mn ouders ineens als mensen ga zien?
Mijn ervaring is dat het best vaak gebeurt dat er dan niet teruggebeld wordt. Moet je er weer zelf achteraan. En uiteraard zijn ze dan weer net op vakantiequote:Op woensdag 1 november 2017 15:29 schreef Quotidien het volgende:
Ik moet steeds de huisarts bellen voor een vervolgrecept, daar heeft de psychiater echt lak aan. Echt zo'n type "ik bel je over 2 weken" en dan na 2 maanden heb je er nog niks van gehoord en is ie weer op vakantie.
Ik ben zelf ook absoluut niet perfect. Het is ook heel naar voor d’r, naar drukt het denk ik niet eens uit. Het is gewoon verschrikkelijk. Ik wil ook niet dat ze zich zo voelt en ik voel me nog kutter over het feit dat ik als zoon daar schijnbaar niet goed mee om ga.quote:Op zondag 29 oktober 2017 01:32 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ten eerste, wat ontzettend naar. Verschrikkelijk als zoiets gebeurd.
Oke, dit gaat misschien heel hard klinken. Je moeder is er dermate slecht aan toe dat ze zichzelf iets aan wilt doen, en uit je post komt alleen naar voren hoe erg dit voor jóú is. Hoe kun je nou zo met jezelf bezig zijn terwijl zij in deze toestand zit? Hoe moeilijk het ook is, ze heeft nu even heel hard je steun nodig. Probeer sterk te zijn voor d'r. Als ze dan weer een beetje hersteld is komt ook het moment weer afstand te nemen en jezelf weer op 1 te zetten.
Sterkte.
Ze snapt het wel, maar wij zijn een van de weinige naasten die ze nog heeft. Ik voel me gewoon vreselijk schuldig over wat ik haar aandoe, maar moet ook hard voor mezelf zijn.quote:Op zondag 29 oktober 2017 00:49 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Fijn dat je steun hebt aan je familie en vrienden.
Het is soms lastig (voor beide partijen) een balans te vinden daar waar er vaak jarenlang een patroon ingeslopen is. Weet en begrijpt zij ook waarom je soms wat meer afstand neemt?
Sterkte nogmaals
Ja dit is eigenlijk de (onbewust) rode draad door m’n leven de laatste 6 jaar, alleen wordt het plaatje nu langzaamaan duidelijk.quote:Op zondag 29 oktober 2017 10:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik vroeg het me al af, maar wat voor hulpverlening hebben je ouders eigenlijk (gehad)?
Je loopt hier al lang mee rond, toch?
Zijn je ouders ook zelf bezig met hulp zoeken? Hebben ze de afgelopen jaren al hulp gehad?
Ik kan me niet meer herinneren of je dit wellicht al eens genoemd had.
Heel veel sterkte. En denk alsjeblieft niet dat je er niet genoeg voor haar bent. Als ik je zo hoor doe je alles wat je kunt. Ik vond de opmerking die naar je toe gemaakt werd eigenlijk al niet terecht.quote:Op woensdag 1 november 2017 21:33 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik ben zelf ook absoluut niet perfect. Het is ook heel naar voor d’r, naar drukt het denk ik niet eens uit. Het is gewoon verschrikkelijk. Ik wil ook niet dat ze zich zo voelt en ik voel me nog kutter over het feit dat ik als zoon daar schijnbaar niet goed mee om ga.
Toen ze zondag in het ziekenhuis lag, ben ik uiteraard meteen gegaan. De volgende dag heb ik haar opgehaald in de ochtend en thuis gebracht. Ik heb de sociale dienst opgebeld en de situatie heel helder aan ze uitgelegd, haar werk afgebeld. Woensdag weer gebeld, donderdag een bericht via facebook. Zondag weer gebeld (geen antwoord) en elkaar gisteren weer telefonisch gesproken. Toen wilde ik haar uitnodigen dit weekend samen iets te doen, als afleiding.
Het enige wat ik gisteren kreeg was een preek over hoe kut ik met de situatie omga. Hoe weinig ik contact opneem, hoe veel afstand er is, dat we er meer voor haar moeten zijn. Godverdomme man dit is al de 3e zelfmoordpoging die ik meemaak en al 6 jaar zitten ik en m’n zusje in dezelfde depressieve beerput. Vind je het gek dat de afstand er is.
Je hebt ook gewoon gelijk, ik moet er meer voor haar zijn. Maar ik kan het na zo’n lange tijd niet meer. Ik ving altijd iedereen op, ging er kapot aan. Ik wil dichterbij komen, maar dat lukt niet zo lang er van haar kant geen verbetering is. Elke ontmoeting dezelfde verhalen, alles wordt negatief opgevat. Haar borderline speelt echt heel erg op.
Ik houd zo veel van haar en wil haar niet op deze manier verliezen. Ze moet gewoon beter worden, maar het lukt maar niet en dat is hopeloos om mee te maken. We zitten gewoon op zo’n dood punt en we zijn allemaal boos, verdrietig en gefrustreerd. Ze is zo’n goed persoon en vangt haar hele leven al schijt. Nu komt dit met haar kinderen er ook nog bij, dat verdient ze echt niet.
Ik hoop dat ze me volgende week wil zien om verder te praten na ons emotionele gesprek van gisteren. Wie weet is er een oplossing... Ik word er echt gestoord van dit.
Jongen, dit advies wil je vast niet maar echt, gun jezelf wat meer hulp in deze. Zodat je een keer echt leert grenzen bewaken en omgaan met dat jij niet het soort familie hebt waar je op kunt bouwen. Elke keer weer in deze shit gezogen worden terwijl je heel hard roept dat je het niet meer zo ver laat komen, kost je volgens mij zo veel te veel...quote:Op woensdag 1 november 2017 21:33 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik ben zelf ook absoluut niet perfect. Het is ook heel naar voor d’r, naar drukt het denk ik niet eens uit. Het is gewoon verschrikkelijk. Ik wil ook niet dat ze zich zo voelt en ik voel me nog kutter over het feit dat ik als zoon daar schijnbaar niet goed mee om ga.
Toen ze zondag in het ziekenhuis lag, ben ik uiteraard meteen gegaan. De volgende dag heb ik haar opgehaald in de ochtend en thuis gebracht. Ik heb de sociale dienst opgebeld en de situatie heel helder aan ze uitgelegd, haar werk afgebeld. Woensdag weer gebeld, donderdag een bericht via facebook. Zondag weer gebeld (geen antwoord) en elkaar gisteren weer telefonisch gesproken. Toen wilde ik haar uitnodigen dit weekend samen iets te doen, als afleiding.
Het enige wat ik gisteren kreeg was een preek over hoe kut ik met de situatie omga. Hoe weinig ik contact opneem, hoe veel afstand er is, dat we er meer voor haar moeten zijn. Godverdomme man dit is al de 3e zelfmoordpoging die ik meemaak en al 6 jaar zitten ik en m’n zusje in dezelfde depressieve beerput. Vind je het gek dat de afstand er is.
Je hebt ook gewoon gelijk, ik moet er meer voor haar zijn. Maar ik kan het na zo’n lange tijd niet meer. Ik ving altijd iedereen op, ging er kapot aan. Ik wil dichterbij komen, maar dat lukt niet zo lang er van haar kant geen verbetering is. Elke ontmoeting dezelfde verhalen, alles wordt negatief opgevat. Haar borderline speelt echt heel erg op.
Ik houd zo veel van haar en wil haar niet op deze manier verliezen. Ze moet gewoon beter worden, maar het lukt maar niet en dat is hopeloos om mee te maken. We zitten gewoon op zo’n dood punt en we zijn allemaal boos, verdrietig en gefrustreerd. Ze is zo’n goed persoon en vangt haar hele leven al schijt. Nu komt dit met haar kinderen er ook nog bij, dat verdient ze echt niet.
Ik hoop dat ze me volgende week wil zien om verder te praten na ons emotionele gesprek van gisteren. Wie weet is er een oplossing... Ik word er echt gestoord van dit.
Men zegt dat het begint bij acceptatie en compassie voor jezelf.quote:Op woensdag 1 november 2017 22:02 schreef Fripsel het volgende:
Hebben jullie wel eens het gevoel dat je nooit hard genoeg je best kan doen om normaal genoeg te zijn om een beetje fatsoenlijk mee te kunnen functioneren hoe zorg je dat dat gevoel niet de overhand neemt.
Hey, jij kunt niets doen om haar ziekte af te nemen hè? Vergeet niet dat jij háár kind bent.quote:Op woensdag 1 november 2017 21:35 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ze snapt het wel, maar wij zijn een van de weinige naasten die ze nog heeft. Ik voel me gewoon vreselijk schuldig over wat ik haar aandoe, maar moet ook hard voor mezelf zijn.
Ik hoop volgende week haar te kunnen zien. Ik wil echt dichterbij haar komen en meer initiatief tonen, maar daar moet ook verbetering aan haar kant tegenover staan, anders zie ik niet hoe de situatie verbeterd.
Het is ook altijd zo'n gevecht tussen erover willen praten en de schaamte, van niet de dramatisch of te emotioneel over willen komen.quote:Op woensdag 1 november 2017 22:19 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Men zegt dat het begint bij acceptatie en compassie voor jezelf.
Ik ben er nog niet.
Dat is herkenbaar. Ik denk dat je jezelf niet heel erg hoeft te verklaren, op het moment dat die acceptatie er is. Uitleg geven om anderen de kans te geven beter met je om te gaan, is goed voor iedereen (ook voor degenen zonder ziekte). Echter is uitleg geven iets anders dan een verklaring geven. En ik proef dat je naar dat tweede neigt vooral?quote:Op woensdag 1 november 2017 22:48 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Het is ook altijd zo'n gevecht tussen erover willen praten en de schaamte, van niet de dramatisch of te emotioneel over willen komen.
De eenzaamheid er in begint me ook steeds meer op te eten omdat. Het valt ook gewoon niet zo goed uit te leggen wat er in me zit.
Kom je bij me in bed liggen?quote:Op donderdag 2 november 2017 17:29 schreef Elvi het volgende:
Elke boom ziet eruit om mezelf in op te hangen en ik weet niet of het 'normale' depressie is, winterdepressie, hormonen, burn-out, of gewoon een kutbui
Tot zover mijn perikelen. Over 2 weken heb ik een gesprek met m'n psycholoog (ik zie die man 1 keer per jaar bij dit soort gesprekken ) en m'n spv wilde er ook graag bij zijn. Dus ik ben benieuwd wat we gaan bespreken en vooral waarom zij er graag bij wil zijn.
Ik heb even meegelezen over wat je hebt meegemaakt, en wat lijkt me dat heftig. En dan ook nog je eugen sores erbij.quote:Op woensdag 1 november 2017 21:35 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ze snapt het wel, maar wij zijn een van de weinige naasten die ze nog heeft. Ik voel me gewoon vreselijk schuldig over wat ik haar aandoe, maar moet ook hard voor mezelf zijn.
Ik hoop volgende week haar te kunnen zien. Ik wil echt dichterbij haar komen en meer initiatief tonen, maar daar moet ook verbetering aan haar kant tegenover staan, anders zie ik niet hoe de situatie verbeterd.
*knuffel*quote:Op donderdag 2 november 2017 17:29 schreef Elvi het volgende:
Elke boom ziet eruit om mezelf in op te hangen en ik weet niet of het 'normale' depressie is, winterdepressie, hormonen, burn-out, of gewoon een kutbui
Tot zover mijn perikelen. Over 2 weken heb ik een gesprek met m'n psycholoog (ik zie die man 1 keer per jaar bij dit soort gesprekken ) en m'n spv wilde er ook graag bij zijn. Dus ik ben benieuwd wat we gaan bespreken en vooral waarom zij er graag bij wil zijn.
Mja ik hoor het dan wel. Ik ben niet meer zo invested in mn behandeling geloof ik Het duurt mij allemaal te lang en ik heb niet het idee dat we ergens naar toe werken. Het is meer dat ik dan elke 3/4 weken wat vertel en zij vertelt haar visie erop en dan is het weer klaar.quote:Op donderdag 2 november 2017 19:53 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
*knuffel*
Vraag t je spv anders?
Ik vind t buiten de laatste dagen zo grauw, echt van dat saaie droevige novemberweer. Tijd voor warme chocomel.
Zouden meer afspraken in jouw geval niet beter zijn? Het lijkt me ook heel moeilijk om er betrokken bij te zijn als je zo weinig contact momenten hebt. Ik zou in ieder geval je gevoel erover uit proberen te spreken ook al is dat moeilijk. Want het klinkt zo niet echt alsof je er iets aan hebt.quote:Op donderdag 2 november 2017 22:30 schreef Elvi het volgende:
[..]
Mja ik hoor het dan wel. Ik ben niet meer zo invested in mn behandeling geloof ik Het duurt mij allemaal te lang en ik heb niet het idee dat we ergens naar toe werken. Het is meer dat ik dan elke 3/4 weken wat vertel en zij vertelt haar visie erop en dan is het weer klaar.
Knuffels.quote:Op vrijdag 3 november 2017 09:16 schreef Fripsel het volgende:
Altijd fijn die goede telefonische bereikbaarheid, heb om kwart voor 10 die afspraak. Ze zouden vanaf 9 uur bereikbaar moeten zijn.. mooi niet.
Was om 5 uur vannochtend al wakker. Maar mijn poezel heeft heel lief naast me liggen purren dus heb af en aan nog wat liggen doezelen. De topiramaat maakt me wel echt rustiger s nachts gelukkig.quote:Op vrijdag 3 november 2017 09:22 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Knuffels.
Ik las je verhaal gisteren en hoop dat t niet al te spannend is geweest vannacht.
Ik hoop dat je ze snel bereikt en je n telefonisch consult kan hebben, en vooral dat het je wat oplevert. T is toch niks als die stress steeds.
Ik weet juist niet of ik meer afspraken nodig heb. Misschien wel geen of andere hulp. Maar dit is nu op dit moment zonde van m'n geld.quote:Op donderdag 2 november 2017 22:44 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Zouden meer afspraken in jouw geval niet beter zijn? Het lijkt me ook heel moeilijk om er betrokken bij te zijn als je zo weinig contact momenten hebt. Ik zou in ieder geval je gevoel erover uit proberen te spreken ook al is dat moeilijk. Want het klinkt zo niet echt alsof je er iets aan hebt.
Heb je met je svp'er wel fijn contact als in, vertrouw je hem een beetje of dat ook niet? Mij helpt het om van te voren op te schrijven waar ik tegen aan loop en wat ik verwacht merk ik.
Dankjewel voor je bericht , maar ik heb me eergisteren toch maar afgemeld. WerkConsulent was relatief begripvol, maar wil wel in gesprek over 'hoe nu verder'.quote:
Huhquote:Op vrijdag 3 november 2017 09:42 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Was om 5 uur vannochtend al wakker. Maar mijn poezel heeft heel lief naast me liggen purren dus heb af en aan nog wat liggen doezelen. De topiramaat maakt me wel echt rustiger s nachts gelukkig.
Kreeg net gelukkig de landelijke telefooncentrale aan de telefoon. Wat blijkt nou. Ze hadden een overleg van 8 tot 10 waardoor er niemand aan de telefoon zat. Ik uitgelegd waarom ik belde, ging ze kijken of ze me door kon verbinden. Abrupt de psychiater aan de lijn. Alles uitgelegd. Krijg oxazepam voor het weekend..
Ik opgelucht. Eindigt hij het gesprek "maar je krijgt nu wel een no show". "SORRY! Ik heb woensdag al af proberen te zeggen bij u"..
En nu heb ik vooral echt even die oxazepam nodig want mijn hoofd moet zijn kop houden.
Ik ook. Maar ik heb wel helaas vergelijkbare ervaringen.quote:Op vrijdag 3 november 2017 10:06 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Huh
Ik vind die "no show" wel erg raar
Mijn psych zit ook in een andere stad en snapt gelukkig dat de reis stressvol is en dat ik soms op de dag van een afspraak kapot van de angst aan huis gekluisterd ben. Ik mag van haar last-minute afspraken ombuigen naar 'een afspraak op afstand'. Meestal komt dit neer op een paar mailtjes heen en weer en uiteindelijk een telefoongesprekje van een minuut ofzo.quote:Op vrijdag 3 november 2017 10:34 schreef Fripsel het volgende:
Komt door de zorgverzekeraar jongens. Die willen de tijd niet vergoeden wanneer je niet op komt dagen. Valt opzich wel wat voor te zeggen maar ik kom alleen als het echt niet gaat. Ik moet naar een andere stad fietsen. Of een uur met OV. Dus mja..
En dan hangt het een beetje van de specifieke therapeut af of dat hij dan daarover wil liegen in het systeem.
Heb mijn medicijnen in huis nu gelukkig.
Ja heb hem nu dus niet gehad hoor, maar alleen omdat ik assertief genoeg was om hem er op te wijzen dat ik woensdag al af wilde zeggen en hij twijfelde heel erg. En dit gaat er dus voor zorgen dat ik in de toekomst eerder te snel af zeg dan het aankijk want ik heb helemaal geen 65 euro over voor zulke dingen. Dan moet ik of bij geliefde aankloppen of ik mieter de schulden in om zoiets.. maarja je kan er maar beter niet te veel over nadenken allemaal.quote:Op vrijdag 3 november 2017 10:44 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Mijn psych zit ook in een andere stad en snapt gelukkig dat de reis stressvol is en dat ik soms op de dag van een afspraak kapot van de angst aan huis gekluisterd ben. Ik mag van haar last-minute afspraken ombuigen naar 'een afspraak op afstand'. Meestal komt dit neer op een paar mailtjes heen en weer en uiteindelijk een telefoongesprekje van een minuut ofzo.
Een 'No show' krijgen omdat je je te rot voelt om naar een hulpverlener te gaan, absurd!
Het viel voor een groot deel dus gelukkig wel mee zo te lezen. Alleen die no show is raar inderdaad. Ik snap best dat ze die regel in het leven hebben geroepen zodat mensen niet even snel een afspraak 10 minuten van te voren afzeggen of dat mensen niet op komen dagen. Maar als je gewoon uitlegt wat er aan de hand is en zelfs extra medicatie krijgt daarvoor dan is het een beetje kansloos en je regels iets te strikt naleven.quote:Op vrijdag 3 november 2017 09:42 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Was om 5 uur vannochtend al wakker. Maar mijn poezel heeft heel lief naast me liggen purren dus heb af en aan nog wat liggen doezelen. De topiramaat maakt me wel echt rustiger s nachts gelukkig.
Kreeg net gelukkig de landelijke telefooncentrale aan de telefoon. Wat blijkt nou. Ze hadden een overleg van 8 tot 10 waardoor er niemand aan de telefoon zat. Ik uitgelegd waarom ik belde, ging ze kijken of ze me door kon verbinden. Abrupt de psychiater aan de lijn. Alles uitgelegd. Krijg oxazepam voor het weekend..
Ik opgelucht. Eindigt hij het gesprek "maar je krijgt nu wel een no show". "SORRY! Ik heb woensdag al af proberen te zeggen bij u"..
En nu heb ik vooral echt even die oxazepam nodig want mijn hoofd moet zijn kop houden.
En dat inderdaad. Zeker bij mensen die last hebben van angstklachten die zich vooral richten op de boze buitenwereld moet zoiets gewoon kunnen. Een telefonische afspraak is vaak net zo zinvol.quote:Op vrijdag 3 november 2017 10:44 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Mijn psych zit ook in een andere stad en snapt gelukkig dat de reis stressvol is en dat ik soms op de dag van een afspraak kapot van de angst aan huis gekluisterd ben. Ik mag van haar last-minute afspraken ombuigen naar 'een afspraak op afstand'. Meestal komt dit neer op een paar mailtjes heen en weer en uiteindelijk een telefoongesprekje van een minuut ofzo.
Een 'No show' krijgen omdat je je te rot voelt om naar een hulpverlener te gaan, absurd!
Ik hoop dat je iemand vindt die met je mee kan gaan over twee weken. Ik weet niet of je verkeerde dingen zegt, misschien begrijpen ze het niet. Sterkte.quote:Op vrijdag 3 november 2017 10:00 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Dankjewel voor je bericht , maar ik heb me eergisteren toch maar afgemeld. WerkConsulent was relatief begripvol, maar wil wel in gesprek over 'hoe nu verder'.
Dat gesprek is over twee weken en ik ga kijken of ik er iemand van stichting MEE mee naartoe kan nemen. Want ik blijf maar verkeerde dingen zeggen bij de Sociale Dienst, lijkt het.
Ik zit me al vanaf 8.00 op te naaien over het feit dat ik naar de markt moet voor boodschappen. Buiten is stom.
Ik denk dat Fripsel meer sterkte nodig heeft vandaag.
Nee daar zou de zorgverzekering voor moeten zijn, om zulke risicio's in te dekken. Want het is dus onderdeel van mijn ziektebeeld en hun straffen me er op af terwijl ik juist hulp zoek. Maar goed. Zinloze discussies.quote:Op vrijdag 3 november 2017 13:49 schreef DancingPhoebe het volgende:
Zo gek is die noshow regel niet. Het kost de hulpverlener gewoon direct geld en dat proberen ze in elk beroep dicht te timmeren. Die vrouw/man kan niks meer met de tijd, iig niet iets declarabels. Ik vond 24 uur heel schappelijk. Tuurlijk is he no-show gerelateerd aan je klachten, maar moet die vrouw/man dan maar 80 piek aan je cadeau geven? Want dat is waar het op neer komt. Die vrouw/man zit daar niet als vrijwilliger of als hobbyist, maar zit daar in eerste instantie om inkomen te generen.
Dat kun je kut vinden en vervelend wanneer jij er de dupe van bent, maar ik zou het raar vinden wanneer je werkelijk niet begrijpt dat het zo in elkaar zit, toch?
Wel absoluut goed gehandeld om voor je recht op te komen in dit geval Fripsel! Zal ook wel eng geweest zijn,maar toch maar mooi geflikt en je gelijk gehaald kun jij trouwens niet mailen? Moet alles per telefoon?
Ik snap de gedachtengang ook wel dat je zelf verantwoordelijkheid moet nemen JIJ (niet jij fripsel, men in het algemeen) maakt een afspraak dus JIJ bent medeverantwoordelijk. Je weet dat er soms complicaties zijn, dus probeer die zelf in te dekken door iemand in te schakelen of godweetwat. Gaat het toch niet lukken mag je een dag van te voren nog annuleren. Als het nog vrijer is, is het voor de pro niet werkbaar.quote:Op vrijdag 3 november 2017 14:24 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nee daar zou de zorgverzekering voor moeten zijn, om zulke risicio's in te dekken. Want het is dus onderdeel van mijn ziektebeeld en hun straffen me er op af terwijl ik juist hulp zoek. Maar goed. Zinloze discussies.
En mailen vind ik zelf niet zo prettig als ik om kwart voor 10 ergens verwacht word. Ik wil zeker weten dat ik dan in ieder geval gebeld word.
Ik ben al de hele week in contact met ze omdat het heel slecht met me gaat, en daarom heb ik woensdag ook al af willen zeggen. Maar hij vond dat ik moest proberen. En dat is het lastige met mijn ziektebeeld, en iets wat dus eigenlijk niet samengaat met die 24/uurs regeling. En bij mensen die uit gemakzucht makkelijk af zeggen heb je helemaal gelijk maar ik ben permanent de dupe van mensen zonder plichtsgevoel met dit soort regeltjes. En soms ben ik dat wel eens beu, en ik ben vast niet de enige.quote:Op vrijdag 3 november 2017 14:41 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Ik snap de gedachtengang ook wel dat je zelf verantwoordelijkheid moet nemen JIJ (niet jij fripsel, men in het algemeen) maakt een afspraak dus JIJ bent medeverantwoordelijk. Je weet dat er soms complicaties zijn, dus probeer die zelf in te dekken door iemand in te schakelen of godweetwat. Gaat het toch niet lukken mag je een dag van te voren nog annuleren. Als het nog vrijer is, is het voor de pro niet werkbaar.
Ik dacht dat jij al langer bezig was ze te pakken te krijgen? Of haal ik 2 dingen door elkaar? Dan zou ik lekker mailen om er van af te zijn en te voldoen aan mijn 24 uursplicht. Is het daarna lekker hun probleem
Ja dit dus. Maar ik ga maandag met de psycholoog even bespreken wat dit met me doet.quote:Op vrijdag 3 november 2017 15:38 schreef Melancholia_war het volgende:
Bij ons maken ze onderscheid tussen wie "beboet" wordt en wie niet.
Maar goed.. blij dat Fripsel geen no show krijgt
Een Bloempjuh oplossing is toch een prima middenweg? Dat je het tot op het laatste moment om mag zetten in een belafspraak zeg maar...quote:Op vrijdag 3 november 2017 17:57 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik ben al de hele week in contact met ze omdat het heel slecht met me gaat, en daarom heb ik woensdag ook al af willen zeggen. Maar hij vond dat ik moest proberen. En dat is het lastige met mijn ziektebeeld, en iets wat dus eigenlijk niet samengaat met die 24/uurs regeling. En bij mensen die uit gemakzucht makkelijk af zeggen heb je helemaal gelijk maar ik ben permanent de dupe van mensen zonder plichtsgevoel met dit soort regeltjes. En soms ben ik dat wel eens beu, en ik ben vast niet de enige.
En het zou voor een pro dus prima werkbaar kunnen zijn, als een zorgverzekeraar dat als een acceptabel risico zou aanvaarden en de psychiater meer vrijheid zou geven in een terechte of onterechte no show ipv weer beknibbelen op de centjes en het bij de patient wegleggen.
Zo ok. En nu moet ik er echt over ophouden.
Nou er is in de twee jaar dat ik zulke hulpverlening heb dus twee keer zoiets voorgekomen. Een keer met de psychiater nu dan. En met de psycholoog En de eerste keer heb ik ruzie gehad met de assistente omdat ze het niet om wilde zetten in een belafspraak. En ze maken je het ook ontzettend moeilijk wanneer je af wil bellen. Want je moet maar gewoon proberen te komen.quote:Op vrijdag 3 november 2017 18:03 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Een Bloempjuh oplossing is toch een prima middenweg? Dat je het tot op het laatste moment om mag zetten in een belafspraak zeg maar...
Sowieso heb jij heel duidelijk gecommuniceerd, ruim van te voren, dus in jouw geval vind ik het sowieso terecht dat je geen no-show doorbelast krijgt.
Ik vind het wel spoed want zij kunnen besloissen of je gerust nog meer kan nemen of juist niet. Dus blijf hangen.quote:Op vrijdag 3 november 2017 19:04 schreef Fripsel het volgende:
Als ik me zo onrustig voel dat ik liever meer oxazepam neem, mag ik dan de huisartsenpost bellen om dat te overleggen? Ik belde maar toen zeiden ze dat je in geval van spoed moest blijven hangen en ik mep mijn hoofd nog niet tegen de muur maar ik voel me ook niet erg goed.
Wat Elvi zegt, dit is wel spoed. Om te voorkomen dat je met je hoofd tegen de muur gaat slaan.quote:Op vrijdag 3 november 2017 19:12 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik vind het wel spoed want zij kunnen besloissen of je gerust nog meer kan nemen of juist niet. Dus blijf hangen.
Goed dat je het gaat bespreken, ieder mens is anders en bij sommige mensen zal het wellicht helpen om even aan te dringen maar bij jou niet. Maak daar goede afspraken over zodat je ook een volgende keer als het nodig is kan afbellen zonder dat het je zoveel stress oplevert.quote:Op vrijdag 3 november 2017 18:10 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nou er is in de twee jaar dat ik zulke hulpverlening heb dus twee keer zoiets voorgekomen. Een keer met de psychiater nu dan. En met de psycholoog En de eerste keer heb ik ruzie gehad met de assistente omdat ze het niet om wilde zetten in een belafspraak. En ze maken je het ook ontzettend moeilijk wanneer je af wil bellen. Want je moet maar gewoon proberen te komen.
Maar ik ben dus niet iemand die dat nodig heeft, als ik durf te zeggen dat ik aan mijn max zit, zit ik echt aan mijn max. Misschien dat daar wel een aantekening over gemaakt kan worden want ze vragen altijd om je geboortedatum.
Ik ga het in ieder geval bij mijn volgnde afspraak bespreken.
Dat is voor later zorg Frips. Eerst even met het nu dealen. Positieve vibes je kant opquote:Op vrijdag 3 november 2017 19:43 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb maar gebeld want het ging niet. Werd afgepoeierd dat ik het nog maar aan moest kijken. Begon paar minuten later al te beven en te huilen. Teruggebeld.
Er is toen toch maar met een arts overlegd. Die vond de oxazepam geen goed idee maar ik mocht wel extra quatiapine nemen, tot max 3 op een dag. Ik vind het helemaal prima op dit moment maar heb wel gevraagd of ik dat zwart op wit kan krijgen want mijn eigen psychiater wil niet dat ik dat overdag slik.
Dikke knuffel meid.quote:Op vrijdag 3 november 2017 19:43 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb maar gebeld want het ging niet. Werd afgepoeierd dat ik het nog maar aan moest kijken. Begon paar minuten later al te beven en te huilen. Teruggebeld.
Er is toen toch maar met een arts overlegd. Die vond de oxazepam geen goed idee maar ik mocht wel extra quatiapine nemen, tot max 3 op een dag. Ik vind het helemaal prima op dit moment maar heb wel gevraagd of ik dat zwart op wit kan krijgen want mijn eigen psychiater wil niet dat ik dat overdag slik.
Goed dat je hebt doorgezet!quote:Op vrijdag 3 november 2017 19:43 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb maar gebeld want het ging niet. Werd afgepoeierd dat ik het nog maar aan moest kijken. Begon paar minuten later al te beven en te huilen. Teruggebeld.
Er is toen toch maar met een arts overlegd. Die vond de oxazepam geen goed idee maar ik mocht wel extra quatiapine nemen, tot max 3 op een dag. Ik vind het helemaal prima op dit moment maar heb wel gevraagd of ik dat zwart op wit kan krijgen want mijn eigen psychiater wil niet dat ik dat overdag slik.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zaterdag 4 november 2017 14:23 schreef Fripsel het volgende:
Wow.Van een betoverende botheid... Is het niet ook een soort wanhopigheid van haar kant?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik zou zeggen, doe wat voor jou goed voelt. Als je ziet wat je al bereikt hebt, dan wérkt wat je nu doet gewoon. Punt.“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
^Dat!quote:Op zaterdag 4 november 2017 14:35 schreef Samzz het volgende:
[..]
Van een betoverende botheid... Is het niet ook een soort wanhopigheid van haar kant?
Ik zou zeggen, doe wat voor jou goed voelt. Als je ziet wat je al bereikt hebt, dan wérkt wat je nu doet gewoon. Punt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Mon 'en!
Het is gewoon een lastige situatie. Het is voor anderen die geen last hebben van jouw problemen soms ook gewoon lastig om ermee om te gaan, maar van je ouders verwacht je wel wat meer steun alsin gewoon open en eerlijk met elkaar praten maar ook vooral dat ze jou gewoon je weg laten vinden daarin, hoe bezorgd ze ook zijn. Als het echt fout dreigt te gaan zijn er nog genoeg momenten om in te grijpen.quote:Op zaterdag 4 november 2017 16:01 schreef Fripsel het volgende:
Het klinkt misschien een beetje gek, maar ergens is het ook wel een opluchting. Ze ontkennen altijd dat dit hun manier van omgaan met is. En ik wil er zeg maar best begrip voor hebben dat dat voor hun werkt, alleen het werkt voor mij niet. En dat probeer ik ze al heel lang uit te leggen. En dan ontkennen ze eigenlijk altijd dat ze dit doen en dat ze van mij verwachten dat ik het ook zo doe.
Dus hoe kut het ook is.. dat ze dit nu zo letterlijk tegen mijn vriend gezegd heeft. Ik ben niet gek. Ze walst echt gewoon heen over wat ik nodig heb. En ik heb er heel lang begrip voor willen hebben dat het haar onvermogen is.. maar het belemmerd me zo ontzettend. En ik ben er zelf nog lang niet. Dus zolang ik zelf nog niet de handvaten heb die ik nodig heb kan ik op dit moment beter echt even de conclusie trekken dat ik netjes iedere maand de huur na ze over maak en dat ik het daarbij laat. Hoeveel pijn het ook doet.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
quote:Op zaterdag 4 november 2017 17:53 schreef Quotidien het volgende:
Dus daarom zijn de wachtlijsten altijd zo lang.Goeden garp.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik zou dat wel graag willen. Alleen mijn moeder heeft zelf een trauma verleden met veel misbruik. En ik denk zelf dat daar het probleem zit, en ik vind dat een te groot iets om nu bij mijn therapie op te willen pakken. Op het moment dat ze van mij erkent dat het me zoveel pijn en verdriet oplevert, moet ze toegeven dat haar negeer techniek misschien toch niet de beste is.quote:Op zaterdag 4 november 2017 17:31 schreef Samzz het volgende:
Is het geen optie om eens samen met je ouders en je psycholoog te gaan praten, Fripsel? (Als je dat niet al geprobeerd hebt, that is.)
Het is inderdaad zoals aeque zegt, lastig een voorstelling te maken en/of om te gaan met bepaalde problemen, wanneer je zelf nergens last van hebt(/denkt te hebben) of die problemen gewoonweg niet begrijpt.
Mijn vader heeft ook om de zoveel tijd gesprekken met de psycholoog/psychiater van mijn mama, puur om te leren hoe hij om moet gaan met haar situatie, maar ook om zelf zijn hart te luchten. Ik heb binnenkort ook een gesprek met diezelfde psycholoog, om diezelfe reden.
En een ultimatum geven? Dat als ze nog 1 keer commentaar op jouw aanpak heeft dat je dan al het contact afkapt?quote:Op zaterdag 4 november 2017 17:59 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik zou dat wel graag willen. Alleen mijn moeder heeft zelf een trauma verleden met veel misbruik. En ik denk zelf dat daar het probleem zit, en ik vind dat een te groot iets om nu bij mijn therapie op te willen pakken. Op het moment dat ze van mij erkent dat het me zoveel pijn en verdriet oplevert, moet ze toegeven dat haar negeer techniek misschien toch niet de beste is.
En ik snap dat niet makkelijk is, en dat dat moeilijk is en dat pijn doet. Maar ik snap niet dat je dat ten koste kan laten gaan van je dochter, en ik vind dat het eigenlijk ook allemaal al veel te veel van me gevraagd heeft ondertussen. Misschien dat ik later als ik zelf wat sterker ben, wel een nieuwe poging waag.
Maar een van de lastigste/typischr dingen aan m cptss vind ik de zelfhaat en zelftwijfel. En als er nou een stel mensen is waarvan je zou verwachten dat ze achter je staan, zijn het je ouders wel. Dus iedere keer als ze weer zo beginnen, al weet ik rationeel nog zoveel beter, dan krijgt dat weer kracht van binnen. En al het andere goed doen, met therapie, en het vrijwilligerswerk etc, kost me al zoveel moeite. Ik kan het er gewoon niet meer bij hebben.
Die ultimatum heeft ze al gehad. Heb haar ook eerder al een tijd niet gesproken. Heb een tijdje terug aangegeven dat ik het toch wel belangrijk vond dat ze het allemaal op een andere manier ging bekijken en dat ik het anders bij een oppervlakkig kopje koffie wil houden. Het heeft allemaal geen zin.quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:07 schreef Elvi het volgende:
[..]
En een ultimatum geven? Dat als ze nog 1 keer commentaar op jouw aanpak heeft dat je dan al het contact afkapt?
Het is rot dat zij ook een trauma heeft, maar dat betekent niet dat je daarom alles maar hoeft te pikken.
Wat zei je vriend eigenlijk als reactie?
Ik heb haar "gedwongen" met de huisarts te gaan praten. Toen heeft ze een aantal keer met de POH gesproken maar ze was tot de conclusie gekomen dat ze geen problemen had. Dus Mja. Heb ook aangegeven dat ik heel graag met haar met mijn psycholoog wil praten maar dan wel vanuit een bepaald perspectief. Dan word ze weer boos en snapt ze het weer allemaal niet en is ze vooral heel zielig.quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:01 schreef Samzz het volgende:
Is je moeder überhaupt al eens bij de psycholoog geweest? Gediagnosticeerd?
Want als zij zelf kampt met een vergelijkbare aandoening en deze wegstopt dan snap ik haar gedrag een heel eind beter (niet dat het goed te praten is).
Snap ook dat jij dat nu niet op jouw bordje wilt. Eerst aan jezelf denken, niemand anders doet dat voor je.
Niemand is 'gewoon' een zuur persoon. Hoe je doet heeft altijd een onderliggende redenen en je vertellen dat je 'gewoon' zuur bent gaat voorbij aan die redenen.quote:Op zaterdag 4 november 2017 17:04 schreef aeque het volgende:
[..]
Het is gewoon een lastige situatie. Het is voor anderen die geen last hebben van jouw problemen soms ook gewoon lastig om ermee om te gaan, maar van je ouders verwacht je wel wat meer steun alsin gewoon open en eerlijk met elkaar praten maar ook vooral dat ze jou gewoon je weg laten vinden daarin, hoe bezorgd ze ook zijn. Als het echt fout dreigt te gaan zijn er nog genoeg momenten om in te grijpen.
Onbegrip is soms ook niet erg, ik maak het zelf ook mee. Alleen voor mij hoeven mensen het niet eens te begrijpen, ze hoeven er ook niet bij te helpen. Maar er gewoon voor je zijn door even langs te komen of iets in die richting. Alleen dat is zelfs al teveel gevraagd. Maar goed ik ben er sinds gisteren na een gesprek met iemand weer achter dat ik gewoon een zuur persoon ben en het allemaal aan mij ligt. Weten we dat ook weer.
Ja, dat is het lastige, dwingen lukt niet. Je mama moet ook echt willen en vooral ook erkennen, en zover lijkt ze, helaas, niet te zijn. Ik neem aan dat je wel een beetje snapt hoe je moeder werkt aangezien jullie beide een trauma hebben, jij hebt geleerd hoe je moet praten, zij niet. Dus ze heeft twee manieren van reageren, flippen of negeren. Beide hebben hetzelfde resultaat: er niet over hoeven praten. Ik kan me daar iets bij voorstellen, van haar kant. Dat ze jou daar pijn mee doet, heeft ze dat überhaupt wel door?quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:16 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik heb haar "gedwongen" met de huisarts te gaan praten. Toen heeft ze een aantal keer met de POH gesproken maar ze was tot de conclusie gekomen dat ze geen problemen had. Dus Mja. Heb ook aangegeven dat ik heel graag met haar met mijn psycholoog wil praten maar dan wel vanuit een bepaald perspectief. Dan word ze weer boos en snapt ze het weer allemaal niet en is ze vooral heel zielig.
Ik kan zelf ook flippen en onredelijk zijn als ik getriggerd word, maar ik kan inbetween tenminste een normaal gesprek erover voeren. Zij flipt hem vaak helemaal de pan uit als het daarover gaat of er is niks aan de hand. Dus daar is door een hulpverlener ook niet doorheen te prikken denk ik.
Het was ook mijn eigen conclusie hoor.quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:19 schreef Elvi het volgende:
[..]
Niemand is 'gewoon' een zuur persoon. Hoe je doet heeft altijd een onderliggende redenen en je vertellen dat je 'gewoon' zuur bent gaat voorbij aan die redenen.
Je eigen conclusie klopt niet .quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:46 schreef aeque het volgende:
[..]
Het was ook mijn eigen conclusie hoor.
Dan klopt de conclusie nog steeds nietquote:Op zaterdag 4 november 2017 18:46 schreef aeque het volgende:
[..]
Het was ook mijn eigen conclusie hoor.
Ik geloof niet dat jij zuur bent.quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:48 schreef aeque het volgende:
[..]
Jij kent mij dan ook niet in het echt.
quote:Op zaterdag 4 november 2017 18:49 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dan klopt de conclusie nog steeds niet
Jullie leven dan ook niet 24/7 met mij en mijn gedachtegang samen.quote:
Okay .quote:Op zaterdag 4 november 2017 19:01 schreef aeque het volgende:
[..]
[..]
Jullie leven dan ook niet 24/7 met mij en mijn gedachtegang samen.
Maar dit is slowchat en dat mag hier niet.
quote:Op zaterdag 4 november 2017 19:02 schreef Samzz het volgende:
[..]
Okay .
Maar dat zegt alsnog niks. Iedereen is wel eens zuur.
Nou ik vond je vorige week niet zuur, dus 24/7 zuur ben je niet. Of ik ben ook zuur dat het me dan niet opvaltquote:Op zaterdag 4 november 2017 19:01 schreef aeque het volgende:
[..]
[..]
Jullie leven dan ook niet 24/7 met mij en mijn gedachtegang samen.
Maar dit is slowchat en dat mag hier niet.
Het is misschien je coopingsmechanisme omdat je op langere termijn jezelf hebt aangeleerd dat dat de beste manier is. En dat doe je nu misschien dan al wel zo lang dat je ook echt denkt dat je zo bent. Maar ik geloof dat er heel veel meer onder zit.quote:
Dat kan maar het is wel lekker makkelijk en aangezien ik geen zin meer heb in gedoe ga ik wel lekker door met de makkelijke manier. Net zoals niks meer uitvoeren en in bed liggen en daarom bij mijn volgende afspraak bij de psych ook aangeven dat ik geen zin meer heb in therapie.quote:Op zaterdag 4 november 2017 19:58 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Het is misschien je coopingsmechanisme omdat je op langere termijn jezelf hebt aangeleerd dat dat de beste manier is. En dat doe je nu misschien dan al wel zo lang dat je ook echt denkt dat je zo bent. Maar ik geloof dat er heel veel meer onder zit.
Het lijkt nu makkelijk, maar volgens mij is er op de lange termijn niks makkelijk aan helemaal alleen in je bed liggen. Er is een reden dat je hier überhaupt meepost. En dat je dit hier zegt, ik geloof niet dat je echt zo wil zijn. Je weet alleen niet hoe het dan wel moet. En dat is niet erg. Ik hoop dat je een fatsoenlijke hulpverlener hebt die daar doorheen prikt.quote:Op zaterdag 4 november 2017 20:33 schreef aeque het volgende:
[..]
Dat kan maar het is wel lekker makkelijk en aangezien ik geen zin meer heb in gedoe ga ik wel lekker door met de makkelijke manier. Net zoals niks meer uitvoeren en in bed liggen en daarom bij mijn volgende afspraak bij de psych ook aangeven dat ik geen zin meer heb in therapie.
Maar welk gedoe is dat dan Want van negeren gaat het niet weg en wordt het alleen maar erger.quote:Op zaterdag 4 november 2017 20:33 schreef aeque het volgende:
[..]
Dat kan maar het is wel lekker makkelijk en aangezien ik geen zin meer heb in gedoe ga ik wel lekker door met de makkelijke manier. Net zoals niks meer uitvoeren en in bed liggen en daarom bij mijn volgende afspraak bij de psych ook aangeven dat ik geen zin meer heb in therapie.
Lijkt me goed om dat ook aan te geven in therapie.quote:Op zaterdag 4 november 2017 22:26 schreef Fripsel het volgende:
En veel op "pauze" gedrukt. En mijn pauze knopt voelt stuk.
Het ligt voor de hand dat je klachten dan weer even wat erger worden (lijkt me dat je dat ook gehoord had bij aanvang van je behandeling?) en dat je dan wat gevoeliger bent voor dit soort situaties. Ook kan je wat makkelijker getriggerd worden, maar die ervaringen neem ik vervolgens weer mee naar m'n behandelaars.quote:Op zaterdag 4 november 2017 22:26 schreef Fripsel het volgende:
En dat nu het begonnen zijn met therapie, en alle veranderingen met medicijnen het misschien wel weer los maakt. Maar ik neem aan dat ze dan handvaten hebben die ze je aanleren zodat je stapsgewijs de medicijnen af kan bouwen en het echt aan kan gaan want voor alsnog hebben we alleen nog maar cognitieve gedrags therapie gedaan. En veel op "pauze" gedrukt. En mijn pauze knopt voelt stuk.
En dit idd.quote:Op zondag 5 november 2017 12:34 schreef Nijna het volgende:
[..]
Lijkt me goed om dat ook aan te geven in therapie.
Nee dat is niet besproken want we zijn eerst met cognitieve gedrags therapie aan de slag gegaan en nog niet met de specifieke trauma therapie.quote:Op zondag 5 november 2017 13:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het ligt voor de hand dat je klachten dan weer even wat erger worden (lijkt me dat je dat ook gehoord had bij aanvang van je behandeling?) en dat je dan wat gevoeliger bent voor dit soort situaties. Ook kan je wat makkelijker getriggerd worden, maar die ervaringen neem ik vervolgens weer mee naar m'n behandelaars.
Wat bedoel je met "op pauze gedrukt"? Bedoel je dat je tijdens je behandelingen dan herbelevingen krijgt/je weer net zo voelt als toen?
Of bedoel je een pauze knop voor als je bijvoorbeeld thuis zit? Want in dat geval heb ik volgens mij nooit echt een pauze knop gehad (en dan greep ik naar een roesmiddel (waarbij roesmiddel breed opgevat kan worden en niet alleen een pilletje hoeft te zijn)).
[..]
En dit idd.
Niet om je weg te jagen, maar er is een centraal PTSS topic:quote:Op maandag 6 november 2017 08:49 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,
Ben laatst dus naar de psycholoog geweest, en ze denkt aan een post traumatische stressstoornis, (vanwege een vervelende thuissituatie, en wat gebeurtenissen in klinieken, etc) Is eigenlijk al vastgesteld. Ze denkt dat cognitieve gedragstherapie wel wat is, en EMDR. Beide nog niet gedaan Dus hoop dat het gaat helpen, heb er ergens wel vertrouwen in.
Maar ik ben wel heel erg bang dat anderen die diagnose niet begrijpen. Soms zou ik heel graag willen dat mensen even in mijn hoofd konden kijken.
Dankje! Ja, ik post hier ook omdat ik gediagnostiseerd ben met een depressie. Vandaar,quote:Op maandag 6 november 2017 08:53 schreef Samzz het volgende:
[..]
Niet om je weg te jagen, maar er is een centraal PTSS topic:
R&P / [Centraal] PTSS en Traumaverwerking
Ik denk dat je daar meer gelijkgestemden gaat vinden.
Hopelijk heb je er wat aan .quote:Op maandag 6 november 2017 08:57 schreef Catnip het volgende:
[..]
Dankje! Ja, ik post hier ook omdat ik gediagnostiseerd ben met een depressie. Vandaar,
Lopen hier nog een paar mensen met trauma's rond (waaronder ikzelf dus), daar hoef je in elk geval niet bang voor te zijnquote:Op maandag 6 november 2017 08:49 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,
Ben laatst dus naar de psycholoog geweest, en ze denkt aan een post traumatische stressstoornis, (vanwege een vervelende thuissituatie, en wat gebeurtenissen in klinieken, etc) Is eigenlijk al vastgesteld. Ze denkt dat cognitieve gedragstherapie wel wat is, en EMDR. Beide nog niet gedaan Dus hoop dat het gaat helpen, heb er ergens wel vertrouwen in.
Maar ik ben wel heel erg bang dat anderen die diagnose niet begrijpen. Soms zou ik heel graag willen dat mensen even in mijn hoofd konden kijken.
"Enjoy your stay "quote:Op maandag 6 november 2017 08:57 schreef Catnip het volgende:
[..]
Dankje! Ja, ik post hier ook omdat ik gediagnostiseerd ben met een depressie. Vandaar,
Bedoel je dan dat je als het ware dat ene gedeelte soort van negeert?quote:Op zondag 5 november 2017 20:45 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nee dat is niet besproken want we zijn eerst met cognitieve gedrags therapie aan de slag gegaan en nog niet met de specifieke trauma therapie.
En met pauze bedoel ik dat ik redelijk goed een overleef modus had waarbij ik redelijk door kan gaan met positieve dingen, als ik maar niet stil sta bij hoe het komt waar ik nu ben, niet teveel aan de toekomst denk en niet te veel niks doe. Anders zijn kalmeringspillen of een jointje erg welkom(hier zijn mijn behandelaren allemaal van op de hoogte en ik weet dat er nogal veel uiteenlopende meningen over zijn en ik heb er niet zo zeer zin in om hier een discussie punt van te maken. ). Daarom voelt het soms ook als een onmogelijke cirkel met de fibromyalgie. Want je kan niet altijd bezig zijn en fibromyalgie maakt je belastbaarheid nog minder.
Krijg je die bewust niet? Wel gevraagd/besproken?quote:Op maandag 6 november 2017 13:11 schreef Quotidien het volgende:
Ben ik de enige hier die niet van die kalmeringspilletjes krijgt? Zou wel fijn zijn voor de moeilijke momenten.
Ik heb een doosje met 10 Oxazepam liggen, gewoon via huisarts gekregen. Slik ze eigenlijk alleen als ik al drie nachten niet slaap, of paniekaanvallen heb die langer duren dan een uur.quote:Op maandag 6 november 2017 13:11 schreef Quotidien het volgende:
Ben ik de enige hier die niet van die kalmeringspilletjes krijgt? Zou wel fijn zijn voor de moeilijke momenten.
Nooit over gehad, misschien omdat het ook meer is gericht op angsten en niet zozeer depressief zijn. Al zou het misschien wel kunnen helpen als je echt heel diep zit.quote:Op maandag 6 november 2017 13:13 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Krijg je die bewust niet? Wel gevraagd/besproken?
Ik slik ze ook niet, maar ik heb ze ook nooit nodig gehad eigenlijk. Mijn depressie gaat nog echt gepaard met angsten of onrust, of het moet de angst zijn dat het dit keer echt niet over gaat, maar dat is alleen maar meer deprimerend dan echt beangstigend.
Ik slik ze ook niet.quote:Op maandag 6 november 2017 13:11 schreef Quotidien het volgende:
Ben ik de enige hier die niet van die kalmeringspilletjes krijgt? Zou wel fijn zijn voor de moeilijke momenten.
Ik krijg ze nu ook niet meer. Ik ga er niet achteraan omdat ik ze nauwelijks nog gebruik en omdat ik voldoende heb liggen hierquote:Op maandag 6 november 2017 13:11 schreef Quotidien het volgende:
Ben ik de enige hier die niet van die kalmeringspilletjes krijgt? Zou wel fijn zijn voor de moeilijke momenten.
Goed van je!! Ik ken het maar al te goed, moet die stap ook nog een keer maken. Zeker aangezien ik dit jaar nog dik betaal ervoor ook.quote:Op maandag 6 november 2017 12:32 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zo, vandaag een kleine overwinning en nu durf ik het ook te zeggen.
Ik ben sinds mijn burnout in 2015 niet meer naar de tandarts geweest maar vandaag moest ik toch bij t gezondheidscentrum zijn om medicatie op te halen en vond ik de moed weer een afspraak te maken.
Toen ik een burnout kreeg is het denk ik een half jaar gewoon niet in me opgekomen om een afspraak te maken, mijn geheugen was best een puinzooi toen. Maar daarna durfde ik niet meer binnen te stappen of te bellen omdat ik bang was dat hij en de assistente een hekel aan me zouden hebben omdat ik al zolang niet geweest was.
Stond ik daar superzenuwachtig te wriemelen maar de assistente was heel aardig en ik kan woensdag al terecht. Ik vind t best spannend. En stom dat ik dat vind. Pff. Maar ik ga wel hoor.
Ik heb ze alleen tijdelijk gehad als tussenoplossing voordat ik specialistische hulp kreeg. En alleen gebruikt als een soort noodoplossing als het echt niet anders ging. Ze zijn ook meer bedoeld voor angsten/paniek dan bij een depressie.quote:Op maandag 6 november 2017 13:11 schreef Quotidien het volgende:
Ben ik de enige hier die niet van die kalmeringspilletjes krijgt? Zou wel fijn zijn voor de moeilijke momenten.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op maandag 6 november 2017 21:03 schreef Luchtbel het volgende:Hopelijk krijg je het.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Herkenbaar wel.quote:Op maandag 6 november 2017 21:38 schreef Luchtbel het volgende:
Ik reken er niet op hoor. Gewoon een antwoord is al oké inmiddels.
Sorry, wat?quote:Op maandag 6 november 2017 21:41 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Herkenbaar wel.
Vraag me af hoe lang het duurt voordat ik die mindset tegen over mijn ouders heb.
Had mijn vader toch wel iets intelligenter ingeschat over de hele situatie.
Ik ben ondertussen een expert geworden in het (zo onnutteloos mogelijk) opvullen van lege dagen. Ik bouw zoveel tijdrovende plannen in dat er altijd wel iets is waar ik nog wel fut voor heb.quote:Op dinsdag 7 november 2017 13:16 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb moeite om om te gaan met de lege dagen op het moment.
Heb je er moeite mee om "nee" te zeggen? Of is er een andere reden waarom je je dagen zo vol bouwt?quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:20 schreef Lonaa het volgende:
Vandaag is niet een goede dag, verdriet zit hoog en ik weet niet waarom. Volgens mij als iemand BOE zegt ga ik huilen
En ik moet straks sociaal doen.
Nee zeggen is het probleem niet, sommige dagen zijn gewoon zo, onder sommige dingen kan je niet uit.quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb je er moeite mee om "nee" te zeggen? Of is er een andere reden waarom je je dagen zo vol bouwt?
BOE!quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:20 schreef Lonaa het volgende:
Vandaag is niet een goede dag, verdriet zit hoog en ik weet niet waarom. Volgens mij als iemand BOE zegt ga ik huilen
En ik moet straks sociaal doen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Je hebt teveel verplichtingen en/of "verplichtingen"?quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:23 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Nee zeggen is het probleem niet, sommige dagen zijn gewoon zo, onder sommige dingen kan je niet uit.
quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:24 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
BOE!Willik wel.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sterkheidsbaas van alles.
Zoetmastilmashoeshmakompwelgoedsgatje.quote:
Ik weet dat ik de neiging heb te veel te willen, omdat ik ind dat het moet kunnen. Gezien ik weet dat dat mijn valkuil is, hou ik daar rekening mee.quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:24 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je hebt teveel verplichtingen en/of "verplichtingen"?
Zou je een willekeurige dag kunnen beschrijven en wat zo'n dag zo druk maakt?
Nou ja jarig zijn terwijl je depressief bent, stemt vaak verdrietig denk ik. Sterkte vandaag.quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:34 schreef Lonaa het volgende:
Ergo ik ben moe, heb pijn, ben verdrietig en moet straks weg. Shit happens, maar wel naar. Dus.
Mja, denk het. Sowieso dan wel de realisatie 'oh jippie, 27 en nog niks bereikt'quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:54 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Nou ja jarig zijn terwijl je depressief bent, stemt vaak verdrietig denk ik. Sterkte vandaag.
Sommige mensen -we noemen geen namen- zijn zo'n 10 jaar ouder en hebben nog minder bereikt. #teamkanaltijdergerquote:Op dinsdag 7 november 2017 15:06 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Mja, denk het. Sowieso dan wel de realisatie 'oh jippie, 27 en nog niks bereikt'
quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:09 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Sommige mensen -we noemen geen namen- zijn zo'n 10 jaar ouder en hebben nog minder bereikt. #teamkanaltijderger
Ik ben 20 en heb de middelbare school nog niet eens af.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:06 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Mja, denk het. Sowieso dan wel de realisatie 'oh jippie, 27 en nog niks bereikt'
Deze snap ik niet helemaal? Jij hebt toch juist nog alle opties open?quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:12 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ik ben 20 en heb de middelbare school nog niet eens af.
Leuk voor je zelfbeeld is dat.
Als je dat voor je 27e redt ben je sneller dan ik.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:12 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ik ben 20 en heb de middelbare school nog niet eens af.
Leuk voor je zelfbeeld is dat.
en toch gefeliciteerdquote:Op dinsdag 7 november 2017 14:34 schreef Lonaa het volgende:
Ergo ik ben moe, heb pijn, ben verdrietig en moet straks weg. Shit happens, maar wel naar. Dus.
Ik ook, maar ik heb meer last van depressieve gedachtes waardoor het lastig is om vol te houden. Ik weet ook niet zo goed of ik te streng ben voor mezelf. Dus of dat ik mezelf af en toe misschien wat meer hang momentjes moet gunnen zonder me daar meteen rot om te voelen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 14:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik ben ondertussen een expert geworden in het (zo onnutteloos mogelijk) opvullen van lege dagen. Ik bouw zoveel tijdrovende plannen in dat er altijd wel iets is waar ik nog wel fut voor heb.
[..]
Heb je er moeite mee om "nee" te zeggen? Of is er een andere reden waarom je je dagen zo vol bouwt?
Dat wel, maar de meesten hebben hun papiertje rond de 16-17. Mijn kleinere broertje heeft inmiddels zijn diploma al, en vrienden studeren allemaal allang. En ik heb alleen een zwemdiploma.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:13 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Deze snap ik niet helemaal? Jij hebt toch juist nog alle opties open?
Daag me niet uitquote:Op dinsdag 7 november 2017 15:09 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Sommige mensen -we noemen geen namen- zijn zo'n 10 jaar ouder en hebben nog minder bereikt. #teamkanaltijderger
quote:
Dat valt allemaal echt wel mee. Ik kwam zelf dan wel met 17 van de Havo, maar was de jongste van mijn klas. Als je met je 25e op een HBO studie komt binnenrollen zul je hoogstens de vraag krijgen wat je hier voor gedaan hebt maar niemand zal het vreemd vinden.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:16 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Dat wel, maar de meesten hebben hun papiertje rond de 16-17. Mijn kleinere broertje heeft inmiddels zijn diploma al, en vrienden studeren allemaal allang. En ik heb alleen een zwemdiploma.
Hopelijk aan het eind van het jaar wel.
Ik begrijp het gevoel heel goed, het is net of je een paar jaar achterloopt. En sommige mensen proberen dan door heel hard te werken weer in de pas te komen met de rest. Is een bijzonder vermoeiend iets. Ik heb dat zo'n 10 jaar volgehouden, toen kreeg ik een burnout.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:16 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Dat wel, maar de meesten hebben hun papiertje rond de 16-17. Mijn kleinere broertje heeft inmiddels zijn diploma al, en vrienden studeren allemaal allang. En ik heb alleen een zwemdiploma.
Hopelijk aan het eind van het jaar wel.
Ik hoef niet getroost te worden hoor. Maar het is wel klote. Al moet het wel gaan lukken in september te starten, dan ben ik 21 en kan ik een colloquium doctum doen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 15:39 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Misschien kun je je ermee troosten dat t altijd erger kan? Ik studeerde op mn 31e af aan t HBO.
Doen! Ik vind 'niet slapen' een prima reden om een dagje rust te nemen!quote:Op woensdag 8 november 2017 10:01 schreef iPancakeMix het volgende:
In hoeverre is het slecht om soms gewoon even een dag te zeggen: ''oke, ik ben nu helemaal gesloopt. ik ga heel de dag niks doen en op bed liggen''?
Afgelopen weken m'n best gedaan om actief te blijven ondanks m'n depressieve klachten, geprobeerd iedere dag buiten het huis te zijn, maar vannacht stortte ik helemaal in en heb ik tot half 5 wakker gelegen. Gelukkig nog 3 uurtjes slaap gekregen maar ik ben nu dus echt helemaal kapot. De neiging is groot om me er nu even een dagje bij neer te leggen en lekker op bed te liggen, maar ik weet niet of het me goed zal doen.
Niet iedereen is goed in Engels .quote:Op dinsdag 7 november 2017 18:15 schreef bloempjuh het volgende:
OMG. Ik had (in het Engels) gepost op FB dat ik paniekaanval had voordat ik de deur uit moest vandaag. En iets als "Do you think the driver will mind if I throw up on the train?".
Krijg ik net een app'je van mijn mama, compleet over de floss:
"Ik was even op Facebook en las jou berichtje en ik schrok me dood,je denkt er aan om voor de trein te springen????ben je nou helemaal van de pot gerukt!!!!!!doe nou niet zo idioot en ga nou eens fatsoenlijke hulp halen en geef toe dat je het niet meer aan kan.zelfmoord lost niets op!!!!!!"
Ik had het over "throwing up", niet over "throwing myself in front of the train"...
Damn.
Ik ben er van overtuigd dat je in 99% van de gevallen zelf weet of iets goed voor je is, mits je oprecht durft te kijken en te luisteren naar je lijf en hoofd. Kun je er gewoon een dagje tussenuit stappen? Of weet je zeker dat je dan morgen ook maar even meepakt? En overmorgen? Volgens mij weet je ergens diep van binnen het eerlijke antwoord op dit soort vragen en is het verstandig daar naar te handelen.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:01 schreef iPancakeMix het volgende:
In hoeverre is het slecht om soms gewoon even een dag te zeggen: ''oke, ik ben nu helemaal gesloopt. ik ga heel de dag niks doen en op bed liggen''?
Afgelopen weken m'n best gedaan om actief te blijven ondanks m'n depressieve klachten, geprobeerd iedere dag buiten het huis te zijn, maar vannacht stortte ik helemaal in en heb ik tot half 5 wakker gelegen. Gelukkig nog 3 uurtjes slaap gekregen maar ik ben nu dus echt helemaal kapot. De neiging is groot om me er nu even een dagje bij neer te leggen en lekker op bed te liggen, maar ik weet niet of het me goed zal doen.
Ik ben best open over mijn paniekklachten op FB, omdat het alleen (Engelssprekende) vrienden zijn die het zien. En dus ook mijn moeder, die steenkolen-Engels spreekt.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:18 schreef DancingPhoebe het volgende:
Sowieso, wat is het nut van zo'n post? Facebook is niet het medium voor zulke boodschappen en volgens mij bezorg je jezelf een hoop negatieve energie door dat soort dingen te posten?
Wat haal je daar uit?
Hmm, misschien las ik het te negatief, als een soort negatieve aandachtvragerij, waar je volgens mij alleen teleurstellende reacties op krijgt. Misschien zit jouw facebookvriendenmix wat anders in elkaar dan de mijne.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:26 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik ben best open over mijn paniekklachten op FB, omdat het alleen (Engelssprekende) vrienden zijn die het zien. En dus ook mijn moeder, die steenkolen-Engels spreekt.
Ik ben een eikel. En ga straks koffie met haar drinken om het goed te maken. Voel me echt mega-schuldig.
Ik vind dat het er heel erg vanaf hangt hoe mensen het doen. Dat eeuwige "Oeeeeh kijk mij happy pappy een perfect leventje hebben" komt me ook mijn neus wel uit op social media. Maar je hebt er ook die het andere uiterste op gaan en nergens anders meer over posten.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Hmm, misschien las ik het te negatief, als een soort negatieve aandachtvragerij, waar je volgens mij alleen teleurstellende reacties op krijgt. Misschien zit jouw facebookvriendenmix wat anders in elkaar dan de mijne.
Niet al te schuldig voelen naar je moeder he? Het is een simpel misverstand
Ik krijg over het algemeen juist lieve reacties. Ik ken eigenlijk best veel mensen met verschillende vormen van anxiety en meestal komen er juist dingen als: "On messenger NOW if you need to talk" enzo.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Hmm, misschien las ik het te negatief, als een soort negatieve aandachtvragerij, waar je volgens mij alleen teleurstellende reacties op krijgt. Misschien zit jouw facebookvriendenmix wat anders in elkaar dan de mijne.
Niet al te schuldig voelen naar je moeder he? Het is een simpel misverstand
Ik zou het wel graag willen proberen een keer eigenlijk. Alleen tot nu is de enige manier dat ik het hier in de buurt ben tegen gekomen meteen groepstherapie. En dat lijkt me veel te heftig op dit moment.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:44 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik krijg over het algemeen juist lieve reacties. Ik ken eigenlijk best veel mensen met verschillende vormen van anxiety en meestal komen er juist dingen als: "On messenger NOW if you need to talk" enzo.
Heb het bewuste bericht wel weggehaald. En wil de koffie-date het liefst afzeggen omdat dit juist mijn rustdag was en ik misschien twee uurtjes geslapen heb... maar okee. Let's go.
Vraagje: Gaan jullie naar lotgenotengroepen enzo?
Zo ja: mening?
Zo nee: mening?
Ik ga niet maar zou dat welnietwelnietwelnietwel willen.quote:Op woensdag 8 november 2017 10:44 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik krijg over het algemeen juist lieve reacties. Ik ken eigenlijk best veel mensen met verschillende vormen van anxiety en meestal komen er juist dingen als: "On messenger NOW if you need to talk" enzo.
Heb het bewuste bericht wel weggehaald. En wil de koffie-date het liefst afzeggen omdat dit juist mijn rustdag was en ik misschien twee uurtjes geslapen heb... maar okee. Let's go.
Vraagje: Gaan jullie naar lotgenotengroepen enzo?
Zo ja: mening?
Zo nee: mening?
Damn. Nou, gefeliciteerd dan maarquote:Op dinsdag 7 november 2017 14:30 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Ik weet dat ik de neiging heb te veel te willen, omdat ik ind dat het moet kunnen. Gezien ik weet dat dat mijn valkuil is, hou ik daar rekening mee.
De afgelopen dagen waren vrij druk met goede dingen. Vakantie van donderdag tot zondag. Lekker wandelen, spelletjes doen, relaxt. Wel slecht slapen. Zondag naar huis, vakantiezooi opruimen, weer slecht slapen. Maandag huis schoonmaken, sporten, boodschappen want koelkast leeg, om 4 uur richting station omdat ik om half 8 een concert had in Paradiso. Om half 1 weer thuis, slecht slapen. Vanochtend even verkeerde maat BH naar de winkel brengen, 10 nieuwe passen, niks dat past, snel naar de fysio die me mishandelde en er achter kwam dat ik nog meer issues heb die hartnekkiger zijn dan de rest. Snel naar huis, hond uitlaten, even lunch naar binnenwerken. Zo richting familie want opa is jarig vandaag en wordt 92 en gaat waarschijnlijk wel dood komend jaar.
Tevens ben ik ook nog zelf jarig, vandaag. Wat ik niet vier.
Ergo, vanavond weer laat thuis, waarshcijnlijk weer slecht slapen want blijkbaar is dat een ding. Morgen opnieuw naar de fysio, eigenlijk wil ik graag voorzichtig wel wat sporten morgen. De bloedbank had ik ook gepland voor morgen, maar dat doe ik niet.
Oh, en ik zou eigenlijk ook gewoon wel moeten studeren. Wat ik niet doe, want geen energie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |