Gary_Oak | donderdag 26 februari 2015 @ 04:56 |

Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".

quote: DepressieIemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid. Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan. Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie

quote: Angststoornissen Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie Sociale fobie of angststoornis Specifieke of enkelvoudige fobie Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis Hypochondrie Angststoornis door een lichamelijke aandoening Acute stressstoornis Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie Sociale fobie Specifieke fobie Obsessief-compulsieve stoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis

quote: FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben. Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link: http://irc.fok.nl/En dan in principe /join #dna Heb je vragen omtrent IRC? PM de volgende users: zomertjeRBWO

quote:
 
 
[ Bericht 23% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2015 19:05:07 ] |
Gary_Oak | donderdag 26 februari 2015 @ 04:56 |
Laatste post:
quote:
|
Gary_Oak | donderdag 26 februari 2015 @ 04:58 |
Wie slikt hier nog meer Lexapro? Ik ga er ontzettend van nachtzweten soms, maar voor de rest heb ik geen bijwerkingen. Ok, een lagere libido misschien, maar die was al laag door die depressie. Alles doet het trouwens nog.  |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 07:45 |
Van mijn psych moet ik nu visolie slikken, want ik iets anders weiger en er eventueel invloed op stemming kan zijn |
Fievel | donderdag 26 februari 2015 @ 10:10 |
Jezelf diagnosticeren met hypochondrie en gelijk krijgen. Best wel grappig, eigenlijk...Althans, hè?
Heb nu deze gekregen: http://www.apotheek.nl/Me(...)x?mId=10704&rId=1871
Eenmaaldaags zo'n tablet nemen en na 3 á 4 weken evalueren. Optie tot cognitieve therapie ook gekregen, daar wilde ik nog even over nadenken. Heb in het verleden eens zoiets geprobeerd, maar dat was geen groot succes, maar dat kon ook aan de persoon gelegen hebben met wie ik toen sprak (en de persoon die ik toen was). Ben wat geruster.. hoop dat de verbeteringen snel merkbaar zijn....! |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 10:38 |
quote: Het past wel een beetje in de lijn der verwachting dan  Wel vervelend om te hebben, ga je er wat mee doen? |
RBWO | donderdag 26 februari 2015 @ 11:41 |
Kleine voorzichtige egopost : Antidepressiva begint denk ik wat meer te werken. Word wat minder somber, nog niet heel veel interesse in dingen.. Maar de 'mist' die ik meedroeg in mijn hoofd begint langzaam op te klaren. Denk dat ik somber ben door het kleine stukje angst wat ik nog meedraag en wat steeds 'roept' 'oei, als je (bv) naar de stad gaat, lukt dat wel? ' krijg wel steeds meer vertrouwen..
*dit alles roep ik voorzichtig.. Want het is pas sinds twee dagen* |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 11:53 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 11:41 schreef RBWO het volgende:Kleine voorzichtige egopost : Antidepressiva begint denk ik wat meer te werken. Word wat minder somber, nog niet heel veel interesse in dingen.. Maar de 'mist' die ik meedroeg in mijn hoofd begint langzaam op te klaren. Denk dat ik somber ben door het kleine stukje angst wat ik nog meedraag en wat steeds 'roept' 'oei, als je (bv) naar de stad gaat, lukt dat wel? ' krijg wel steeds meer vertrouwen.. *dit alles roep ik voorzichtig.. Want het is pas sinds twee dagen* Dit klinkt toch positief! Ik hoop voor je dat dit doorzet  |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 14:36 |
Even ego: Nogal last van een opspelende eetstoornis. Ik heb weer gewoon nachtmerries over dat ik dingen eet (ik deed een dutje en droomde dat ik chocola at, gewoon een blokje, en werd met hardkloppingen en paniek wakker). Om vervolgens na zo'n droom alle voorraden af te gaan of ze nog kloppen (en suprise, alles was nog in dezelfde hoeveelheden aanwezig). Op zulke momenten kan ik zo kwaad op mezelf worden |
Gary_Oak | donderdag 26 februari 2015 @ 16:59 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 11:41 schreef RBWO het volgende:Kleine voorzichtige egopost : Antidepressiva begint denk ik wat meer te werken. Word wat minder somber, nog niet heel veel interesse in dingen.. Maar de 'mist' die ik meedroeg in mijn hoofd begint langzaam op te klaren. Denk dat ik somber ben door het kleine stukje angst wat ik nog meedraag en wat steeds 'roept' 'oei, als je (bv) naar de stad gaat, lukt dat wel? ' krijg wel steeds meer vertrouwen.. *dit alles roep ik voorzichtig.. Want het is pas sinds twee dagen* Wat slik je? En ook al bijwerkingen? Ik had dat ook de eerste paar dagen, maar daarna werd ik extreem somber (voor een week), om vervolgens langzaam de maanden daarna weer op te knappen.  |
AdoraBelle | donderdag 26 februari 2015 @ 17:19 |
Doe mij maar een paar van die pillen uit de topictitel .
De reden dat jullie niet zoveel van me gehoord hebben is een positieve. Het ging eigenlijk wel goed met me, en ik vond het dan een beetje raar om hier te komen posten terwijl er hier mensen zitten die wel problemen hebben. Oké, misschien cijfer ik mezelf dan een beetje weg. Maar ik bedoel dat ik hier eerder geneigd ben om te posten wanneer ik wel problemen heb, dan wanneer ik geen problemen heb.
Ik weet inmiddels wel hoe het is om weer bij te komen in het ziekenhuis. En ik kan je vertellen dat ik dat echt niet weer wil. Ik heb sindsdien ook alle medicijnen die ik niet meer nodig heb weggedaan, zodat ik niet nog een keer in de verleiding kan komen. Ik ben blij met de vriendinnen die ik heb die om me geven, en die ervoor gezorgd hebben dat ik in het ziekenhuis kwam. Alleen voel ik me er nu wel heel rot over dat ik hun ermee geconfronteerd heb enzo. Valt daar iets aan te doen volgens jullie? |
RBWO | donderdag 26 februari 2015 @ 17:19 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 16:59 schreef Gary_Oak het volgende:[..] Wat slik je? En ook al bijwerkingen?  Ik had dat ook de eerste paar dagen, maar daarna werd ik extreem somber (voor een week), om vervolgens langzaam de maanden daarna weer op te knappen.  Citalopram 20mg, 6 weken op dit moment. Bijwerkingen eigenlijk bijna geen last (meer) van. Merk dat ik langzaam begin op te knappen ja! |
Gary_Oak | donderdag 26 februari 2015 @ 17:22 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 17:19 schreef RBWO het volgende:[..] Citalopram 20mg, 6 weken op dit moment. Bijwerkingen eigenlijk bijna geen last (meer) van. Merk dat ik langzaam begin op te knappen ja! Oh, ik dacht dat je het twee dagen slikte. Ja, je moet eens bij je vrienden eens rondvragen of ze verschil zien, want je omgeving ziet het veel sneller dan jij. |
zomertje | donderdag 26 februari 2015 @ 17:26 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 17:19 schreef RBWO het volgende:[..] Citalopram 20mg, 6 weken op dit moment. Bijwerkingen eigenlijk bijna geen last (meer) van. Merk dat ik langzaam begin op te knappen ja! Fijn dat ook de zin weer terugkomt. Dat heb ik inmiddels ook Alleen moet ik er 30mg voor nemen haha (hardleers type ) |
RBWO | donderdag 26 februari 2015 @ 17:39 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 17:22 schreef Gary_Oak het volgende:[..] Oh, ik dacht dat je het twee dagen slikte.  Ja, je moet eens bij je vrienden eens rondvragen of ze verschil zien, want je omgeving ziet het veel sneller dan jij. Vrienden en familie vinden dat ik enorm opgeknapt ben. Begrijpen het ook niet dat ik niet helemaal de oude ben omdat ik wel zo 'lijk'.
Moet zeggen, ik heb wel het idee dat ik tegen het 'goed' zijn aanhik.. Het lijkt eraan te komen in ieder geval. Het is meer 'spannend' ofzo.. Weer een hele dag de stad in, hele avond bij vrienden. Dat is de afgelopen paar weken namelijk niet voorgekomen.. En nu begint dat weer en is het even 'wennen' ofzo.. Geen idee.
@zomertje Dankje! hoop dat het ook bij jou zo blijft aanhouden! |
kvd | donderdag 26 februari 2015 @ 18:50 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 11:41 schreef RBWO het volgende:Kleine voorzichtige egopost : Antidepressiva begint denk ik wat meer te werken. Word wat minder somber, nog niet heel veel interesse in dingen.. Maar de 'mist' die ik meedroeg in mijn hoofd begint langzaam op te klaren. Denk dat ik somber ben door het kleine stukje angst wat ik nog meedraag en wat steeds 'roept' 'oei, als je (bv) naar de stad gaat, lukt dat wel? ' krijg wel steeds meer vertrouwen.. *dit alles roep ik voorzichtig.. Want het is pas sinds twee dagen* Ik word wel eens jaloers op jouw vooruitgang Niet verkeerd bedoeld ofzo, ben blij voor je dat je die vooruitgangen boekt! |
zomertje | donderdag 26 februari 2015 @ 21:38 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 17:39 schreef RBWO het volgende:[..] Vrienden en familie vinden dat ik enorm opgeknapt ben. Begrijpen het ook niet dat ik niet helemaal de oude ben omdat ik wel zo 'lijk'. Moet zeggen, ik heb wel het idee dat ik tegen het 'goed' zijn aanhik.. Het lijkt eraan te komen in ieder geval. Het is meer 'spannend' ofzo.. Weer een hele dag de stad in, hele avond bij vrienden. Dat is de afgelopen paar weken namelijk niet voorgekomen.. En nu begint dat weer en is het even 'wennen' ofzo.. Geen idee. @zomertje Dankje!  hoop dat het ook bij jou zo blijft aanhouden! Het vertrouwen terugkrijgen heeft ook tijd nodig is mijn ervaring. Ik vind het ook spannend nu ik 6 weken op deze dosis zit en t regelmatig heel goed gaat. Blijf toch bang voor een terugval. Maar op dit moment kan ik alleen klagen over migraine  |
kuolema | donderdag 26 februari 2015 @ 21:47 |
Hoe neemt men een beslissing, hoe hakt men een knoop door? |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 22:04 |
quote: Ik ben verschrikkelijk impulsief. Ik voel altijd gelijk wat ik wil en doe dat. En wanneer ik de tijd neem erover na te denken, volg ik alsnog mijn gevoel. Een beetje kansloos dus |
kuolema | donderdag 26 februari 2015 @ 22:14 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 22:04 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ik ben verschrikkelijk impulsief. Ik voel altijd gelijk wat ik wil en doe dat. En wanneer ik de tijd neem erover na te denken, volg ik alsnog mijn gevoel. Een beetje kansloos dus Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kan geen beslissingen nemen, stel ze uit, vergelijk opties, keer op keer, maar kom er niet uit, wat gepaard gaat met veel stress en er vaak in eindigt dat ik geen besluit neem en alles maar laat lopen zoals het gaat (wat dus eigenlijk ook een beslissing is). Ik wil leren te kiezen. |
RBWO | donderdag 26 februari 2015 @ 22:18 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 18:50 schreef kvd het volgende:[..] Ik word wel eens jaloers op jouw vooruitgang  Niet verkeerd bedoeld ofzo, ben blij voor je dat je die vooruitgangen boekt! Ik snap dat ik zeker in mijn handjes mag knijpen dat het zo 'snel' gaat voor mij. Dat zei de psycholoog en huisarts tenminste tegen mij. |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 22:19 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 22:14 schreef kuolema het volgende:[..] Ik heb juist het tegenovergestelde, ik kan geen beslissingen nemen, stel ze uit, vergelijk opties, keer op keer, maar kom er niet uit, wat gepaard gaat met veel stress en er vaak in eindigt dat ik geen besluit neem en alles maar laat lopen zoals het gaat (wat dus eigenlijk ook een beslissing is). Ik wil leren te kiezen. Ik zou soms dat willen, hierdoor maak ik soms behoorlijke fouten in mijn leven en maak ik mezelf ongelukkig. En de enkele keer dat ik niet kan kiezen (er is nu 1 item in mijn leven waar ik dat bij heb), kies ik maar niet en hoop ik dat een conflict oid de oplossing biedt (yeah voor borderline). Misschien moeten we een klein beetje ruilen |
RBWO | donderdag 26 februari 2015 @ 22:20 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 21:38 schreef zomertje het volgende:[..] Het vertrouwen terugkrijgen heeft ook tijd nodig is mijn ervaring. Ik vind het ook spannend nu ik 6 weken op deze dosis zit en t regelmatig heel goed gaat. Blijf toch bang voor een terugval. Maar op dit moment kan ik alleen klagen over migraine  Vertrouwen terugkrijgen in mezelf Is het voornamelijk nu voor mij. Omdat ik zo'n tijd in angst en paniekaanvallen heb gezeten 'vertrouw' ik mezelf nog niet dat het 'goed' komt/zit. Want ben ook bang dat het weer gebeurd. Herkenbaar dus. |
kuolema | donderdag 26 februari 2015 @ 22:24 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 22:19 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ik zou soms dat willen, hierdoor maak ik soms behoorlijke fouten in mijn leven en maak ik mezelf ongelukkig. En de enkele keer dat ik niet kan kiezen (er is nu 1 item in mijn leven waar ik dat bij heb), kies ik maar niet en hoop ik dat een conflict oid de oplossing biedt (yeah voor borderline). Misschien moeten we een klein beetje ruilen Het zijn twee uitersten die beide niet functioneel zijn. Een beetje ruilen, dat zou goed zijn ja. |
ChildoftheStars | donderdag 26 februari 2015 @ 22:32 |
quote: Ik heb ook vaak hysterische schoonmaakbuien, omdat ik weer eens vind dat alles anders moet en dan werk ik me compleet uit de naad, gooi ontzettend veel weg en ben later compleet verbijsterd over wat er is gebeurd |
Mika-Mika | donderdag 26 februari 2015 @ 22:41 |
God wat herken ik veel in al die series op RTL5 de laatste tijd. Jaren met zulke figuren te maken gehad  |
Gary_Oak | vrijdag 27 februari 2015 @ 01:00 |
quote: Op donderdag 26 februari 2015 17:39 schreef RBWO het volgende:[..] Vrienden en familie vinden dat ik enorm opgeknapt ben. Begrijpen het ook niet dat ik niet helemaal de oude ben omdat ik wel zo 'lijk'. Moet zeggen, ik heb wel het idee dat ik tegen het 'goed' zijn aanhik.. Het lijkt eraan te komen in ieder geval. Het is meer 'spannend' ofzo.. Weer een hele dag de stad in, hele avond bij vrienden. Dat is de afgelopen paar weken namelijk niet voorgekomen.. En nu begint dat weer en is het even 'wennen' ofzo.. Geen idee. @zomertje Dankje!  hoop dat het ook bij jou zo blijft aanhouden! Herkenbaar!  |
RBWO | vrijdag 27 februari 2015 @ 21:33 |
Vandaag vanaf 14:30 tot 21:00 gezellig met een vriend van mij wezen 'chillen'. En dat ging helemaal goed! Niets aan de hand! Yes! Geluksmomentje! |
ChildoftheStars | vrijdag 27 februari 2015 @ 22:23 |
quote: Op vrijdag 27 februari 2015 21:33 schreef RBWO het volgende:Vandaag vanaf 14:30 tot 21:00 gezellig met een vriend van mij wezen 'chillen'. En dat ging helemaal goed! Niets aan de hand! Yes! Geluksmomentje! Super Nice! |
ChildoftheStars | vrijdag 27 februari 2015 @ 22:26 |
Vandaag voor het eerst sinds december weer AM en ik ben er absoluut niet blij mee. Ik had al dagen last van zm-gedachten en -neigingen, met daarnaast paniekaanvallen. Nu ben ik gelukkig weer rustig en heb ik kunnen genieten van contact met mensen. Ik hoop dat dit doorzet.
Ik hoop op De dag dat ik me red zonder destructief gedrag en tegen de leegte in mijn leven kan. |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 00:00 |
quote: Op vrijdag 27 februari 2015 22:26 schreef ChildoftheStars het volgende:Vandaag voor het eerst sinds december weer AM en ik ben er absoluut niet blij mee. Ik had al dagen last van zm-gedachten en -neigingen, met daarnaast paniekaanvallen. Nu ben ik gelukkig weer rustig en heb ik kunnen genieten van contact met mensen. Ik hoop dat dit doorzet. Ik hoop op De dag dat ik me red zonder destructief gedrag en tegen de leegte in mijn leven kan. Ik ben niet helemaal bij qua afkortingen. AM? ZM? Excuus voor de domme vraag.
Ben wel blij te horen dat je weer rustig bent en kunt genieten van contact met mensen!! |
Elvi | zaterdag 28 februari 2015 @ 00:27 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 00:00 schreef RBWO het volgende:Ik ben niet helemaal bij qua afkortingen. AM? ZM? Excuus voor de domme vraag. Ben wel blij te horen dat je weer rustig bent en kunt genieten van contact met mensen!! AM = Automutilatie (ook wel ZB genoemd: zelfbeschadiging) ZM = zelfmoord |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 00:47 |
quote: Nu voel ik me al helemaal een idioot om te vragen wat het betekende.. . Bedankt voor het uitleggen Elvi. |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 07:37 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 00:00 schreef RBWO het volgende:[..] Ik ben niet helemaal bij qua afkortingen. AM? ZM? Excuus voor de domme vraag. Ben wel blij te horen dat je weer rustig bent en kunt genieten van contact met mensen!! Ik ben wel weer echt geland op het moment, dat is wel fijn. Weer eens goed geslapen en zin in een nieuwe dag (mijn psyche kan ik soms echt niet volgen) |
zomertje | zaterdag 28 februari 2015 @ 08:50 |
quote: Mijn maandelijkse cyclus beïnvloed altijd erg mijn stemming. Heb je daar misschien ook last van? Daarnaast merk ik vaak dat als ik ga analyseren dat er een berg dingen zijn gebeurd die ff teveel zijn geweest bij elkaar. En ik merk ook dat mn stemming naar de haaien gaat als ik niet eet... Misschien heb je er wat aan.
Ego post: het gaat erg goed de laatste tijd vergeleken met de maanden hiervoor. Ik denk dat de fluoxetine eindelijk zn werk goed doet (en 3kg afgevallen in een paar maanden tijd ) |
Donnie-Brasco | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:12 |
Terug bij af en eigenlijk nog erger. Zit weer aan oxazepam en van de week naar dokter om afspraak te regelen voor psycholoog. |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:17 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 08:50 schreef zomertje het volgende:[..] Mijn maandelijkse cyclus beïnvloed altijd erg mijn stemming. Heb je daar misschien ook last van? Daarnaast merk ik vaak dat als ik ga analyseren dat er een berg dingen zijn gebeurd die ff teveel zijn geweest bij elkaar. En ik merk ook dat mn stemming naar de haaien gaat als ik niet eet... Misschien heb je er wat aan. Ego post: het gaat erg goed de laatste tijd vergeleken met de maanden hiervoor. Ik denk dat de fluoxetine eindelijk zn werk goed doet  (en 3kg afgevallen in een paar maanden tijd  ) Mijn maandelijkse cyclus is nog niet op orde, dus daar merk ik weinig van. Alleen er is wel vrij veel gebeurt (naja...kleine dingen hoor: tussen twee therapieën hangen, waardoor ik nu niks heb. O... Ja en de therapeut die ik dacht te vertrouwen, staakte ineens de therapie. Met goede reden, alleen vergeten mij te vertellen. Een studie afgerond, waardoor ik er nog maar een heb en dat is te weinig en te rustig. Stress van familie en lichaam dat weigert aan te komen. Kleine dingen dus, maar wel veel). Eten let ik inderdaad wel weer op, dat scheelt.
Prettig dat je medicatie zijn werk doet en van zulke kilo's wordt elke vrouw blij: goed bezig! ! |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:18 |
quote: Gastje wat vervelend Weet je waardoor het komt? Zo te zien heb je wel goede stappen gezet, daar mag je trots op zijn. Sterkte |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:30 |
quote: Goed om te horen dat je zin hebt in een nieuwe dag! Top!  |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:30 |
quote: Wat is er gebeurd?  |
Elvi | zaterdag 28 februari 2015 @ 11:36 |
quote: Maar goed dat je de tekst voor mn edit dan niet zag Er ging iets mis met het quoten zodat er alleen het woord "stomme" werd gequote  |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 12:07 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 11:36 schreef Elvi het volgende:[..] Maar goed dat je de tekst voor mn edit dan niet zag  Er ging iets mis met het quoten zodat er alleen het woord "stomme" werd gequote 
haha |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 12:08 |
quote: Dank je wel Gelijk begonnen met drie uurtjes in de sportschool en nu lekker zin in borduren, haken en kleuren. Dus het gaat helemaal goed komen !
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 11:36 schreef Elvi het volgende:[..] Maar goed dat je de tekst voor mn edit dan niet zag  Er ging iets mis met het quoten zodat er alleen het woord "stomme" werd gequote  Da's niet lief  |
negenhonderdtwaalf | zaterdag 28 februari 2015 @ 12:15 |
Childofthestars, hoe strookt 3 uur in de sportschool, in jouw situatie, met "helemaal goed komen"?
Ik lurk hier nog steeds mee, maar niet zo veel behoefte om te reageren vaak. Vind het wel prettig hier te lezen en ervaringen van anderen te lezen, maar (nog) niet heel veel behoefte mijn eigen situatie uit de doeken te doen. Mn omdat door de dysthymie het allemaal zo veel minder groots lijkt dan wat ik hier verder lees. |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 13:02 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 12:15 schreef negenhonderdtwaalf het volgende:Childofthestars, hoe strookt 3 uur in de sportschool, in jouw situatie, met "helemaal goed komen"? Ik lurk hier nog steeds mee, maar niet zo veel behoefte om te reageren vaak. Vind het wel prettig hier te lezen en ervaringen van anderen te lezen, maar (nog) niet heel veel behoefte mijn eigen situatie uit de doeken te doen. Mn omdat door de dysthymie het allemaal zo veel minder groots lijkt dan wat ik hier verder lees. Sporten is gewoon fijn om te doen. Dat vond ik ook al voordat ik "ziek" werd. Er zijn afspraken over met de diëtist en daar houd ik me aan 
Ik denk dat het nooit verstandig is om jezelf te meten met anderen.Het gaat er niet om wie "het zieligste" is, of "het ergste eraan toe". Het gaat erom dat je het moeilijk hebt en lijdt aan je situatie. Zulke dingen zijn niet vergelijkbaar en te objectiviseren. De behoefte niet hebben om je te uiten, is prima, maar ik zou het erg jammer vinden als je het liet ivm vergelijkingen die niet gemaakt kunnen worden. Veel sterkte  |
RBWO | zaterdag 28 februari 2015 @ 13:14 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 13:02 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Sporten is gewoon fijn om te doen. Dat vond ik ook al voordat ik "ziek" werd. Er zijn afspraken over met de diëtist en daar houd ik me aan  Ik denk dat het nooit verstandig is om jezelf te meten met anderen.Het gaat er niet om wie "het zieligste" is, of "het ergste eraan toe". Het gaat erom dat je het moeilijk hebt en lijdt aan je situatie. Zulke dingen zijn niet vergelijkbaar en te objectiviseren. De behoefte niet hebben om je te uiten, is prima, maar ik zou het erg jammer vinden als je het liet ivm vergelijkingen die niet gemaakt kunnen worden. Veel sterkte  Prachtig verwoord! Helemaal mee eens! Had het niet beter kunnen zeggen!  |
Donnie-Brasco | zaterdag 28 februari 2015 @ 16:13 |
quote: Dinsdag deadline gehad voor opdracht, teammaten lieten het een beetje afweten waardoor ik dus 's nachts non-stop dingen heb moeten doen. Toen 's middags gesprek gehad met studieadviseur en daardoor heel onrustig geworden. Die had het allemaal over wat ik volgend jaar kon gaan doen en wat voor Master en wat voor werk ik wil gaan doen.
Momenteel kan ik dat niet handelen, ik moet alles gewoon week voor week bekijken, ga ik over een langere periode kijken dan wordt alles een onneembare berg voor me. Ik was daar eindelijk vanaf, maar zij heeft die denkwijze mijn hoofd weten in te praten.
Sindsdien slaap ik slecht en zijn de paniek en angstaanvallen weer helemaal terug. Had er van de week 1 doe zo erg was dat ik moest overgeven. |
ChildoftheStars | zaterdag 28 februari 2015 @ 16:25 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 16:13 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Dinsdag deadline gehad voor opdracht, teammaten lieten het een beetje afweten waardoor ik dus 's nachts non-stop dingen heb moeten doen. Toen 's middags gesprek gehad met studieadviseur en daardoor heel onrustig geworden. Die had het allemaal over wat ik volgend jaar kon gaan doen en wat voor Master en wat voor werk ik wil gaan doen. Momenteel kan ik dat niet handelen, ik moet alles gewoon week voor week bekijken, ga ik over een langere periode kijken dan wordt alles een onneembare berg voor me. Ik was daar eindelijk vanaf, maar zij heeft die denkwijze mijn hoofd weten in te praten. Sindsdien slaap ik slecht en zijn de paniek en angstaanvallen weer helemaal terug. Had er van de week 1 doe zo erg was dat ik moest overgeven. Wat ontzettend naar voor je... Dat zijn ook stressvolle dingen. Is er niet iemand die met je mee kan denken en plannen en die het allemaal een beetje kan relativeren voor je?
Ik hoop voor je dat het snel een beetje voor je opknapt en dat je geholpen kan worden hiermee... |
Gary_Oak | zondag 1 maart 2015 @ 07:04 |
Help, vrije val terug in een depressie hier. |
zomertje | zondag 1 maart 2015 @ 10:52 |
quote: Op zaterdag 28 februari 2015 13:02 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Sporten is gewoon fijn om te doen. Dat vond ik ook al voordat ik "ziek" werd. Er zijn afspraken over met de diëtist en daar houd ik me aan  Ik denk dat het nooit verstandig is om jezelf te meten met anderen.Het gaat er niet om wie "het zieligste" is, of "het ergste eraan toe". Het gaat erom dat je het moeilijk hebt en lijdt aan je situatie. Zulke dingen zijn niet vergelijkbaar en te objectiviseren. De behoefte niet hebben om je te uiten, is prima, maar ik zou het erg jammer vinden als je het liet ivm vergelijkingen die niet gemaakt kunnen worden. Veel sterkte  Bij mij gaat t ook een stuk beter op dit moment. En dan probeer ik hier ook nog te posten, al is het alleen maar om een opbeurend woord of te laten zien dat t ook beter kan gaan. Als ik iemand even wat steun kan geven op die manier dan vind ik dat erg fijn. Soms kan je dat echt hard nodig hebben  |
RBWO | zondag 1 maart 2015 @ 11:36 |
quote: Wat is er gebeurd?  |
sitting_elfling | zondag 1 maart 2015 @ 12:23 |
quote: Door niet na te denken.
Wat is je 1e gevoel? En daar ga ik voor...
Denken zorgt voor zorgen en stress. Die 2 hebben weer involved op je gedachten. |
Gray | zondag 1 maart 2015 @ 12:25 |
quote: Z'n ex van 4 maanden terug heeft een nieuwe vriend... |
ChildoftheStars | zondag 1 maart 2015 @ 13:07 |
Oei... dat is een heel vervelende situatie :S |
Gray | zondag 1 maart 2015 @ 14:23 |
quote: Eigenlijk niet, tenzij je niet loslaten wil dat jou heeft losgelaten. |
ChocolateJesus. | zondag 1 maart 2015 @ 14:43 |
Afgelopen maandag eindelijk mijn valkparkiet vriendin opgehaald en het klinkt misschien heel raar... maar ik heb sinds ik haar heb eindelijk het gevoel dat ik iedere dag een reden heb om op te staan. Ik heb er nu ineens echt helemaal geen moeite mee. Hopelijk blijft het zo.
Ze is hier nog nieuw dus ze is af en toe snel bang, maar ze is heel lief en gisteren was ze zelfs al dapper genoeg om voor het eerst uit haar kooi te komen. Ik had al veel eerder een huisdier moeten nemen.
Zelda terwijl ze gaapt:
 |
ChildoftheStars | zondag 1 maart 2015 @ 14:55 |
quote: Dat is zeker waar |
kuolema | zondag 1 maart 2015 @ 15:06 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 12:23 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Door niet na te denken. Wat is je 1e gevoel? En daar ga ik voor... Denken zorgt voor zorgen en stress. Die 2 hebben weer involved op je gedachten. Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt.
Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan. Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten. Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is? |
RBWO | zondag 1 maart 2015 @ 16:02 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 15:06 schreef kuolema het volgende:[..] Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt. Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan. Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten. Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is? Wanneer ik een beslissing neem doe ik het eigenlijk zo :
1) wat zegt mijn gevoel/intuïtie 2) Wat zijn de voor en nadelen
En daarna neem ik de 'gok' en zie ik wel waar het schip strand. Je leert van elke beslissing en keuze. |
Gray | zondag 1 maart 2015 @ 16:15 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 15:06 schreef kuolema het volgende:[..] Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt. Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan. Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten. Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is? In dat geval probeer ik een verstandige keuze te maken en me daar volledig aan te wijden. Dan weet ik dat, mocht er iets fout gaan, de keuze fout was en het niet lag aan mijn inzet. Gevolgen kan je nooit geheel overzien, en dus hebben we ons er bij neer te leggen dat we in ieder geval op het beste kunnen hopen. |
Elvi | zondag 1 maart 2015 @ 16:23 |
quote: Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is  En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan.
Over welke beslissing twijfel je? |
kuolema | zondag 1 maart 2015 @ 20:47 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 16:15 schreef Gray het volgende:[..] In dat geval probeer ik een verstandige keuze te maken en me daar volledig aan te wijden. Dan weet ik dat, mocht er iets fout gaan, de keuze fout was en het niet lag aan mijn inzet. Gevolgen kan je nooit geheel overzien, en dus hebben we ons er bij neer te leggen dat we in ieder geval op het beste kunnen hopen. Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt ). Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt.quote: Op zondag 1 maart 2015 16:23 schreef Elvi het volgende:[..] Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is  En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan. Over welke beslissing twijfel je? Dat helpt mij soms ook, het met anderen bespreken Maar dan doordat zij merken aan de manier waarop ik het erover heb dat ik eigenlijk al weet wat ik wil en daar wijzen ze me dan op.
Het gaat nu over beslissingen in het algemeen en daarmee heb ik elke dag wel meerdere issues. Maar ik begon erover vanwege dood versus leven. Als ik dacht zoals s_e was ik er dus allang niet meer geweest. |
Luchtbel | zondag 1 maart 2015 @ 21:15 |
SPOILER Sorry. Ik ga even dwars door jullie heen. Na bijna 5 jaar aan opname, ben ik sinds vrijdag in een huis voor voortgezette behandeling. Ik ´woon´ hier met vier andere patiënten., twee of drie keer per dag komt er verpleging Ik ga meerdere malen per week naar een kliniek in een andere stad voor behandeling.
En ik weet dat dit een vooruitgang is. Maar ik ben bang. En alleen.
Verval ook direct in gedrag waarvan het zo veel moeite heeft gekost om er een beetje verbetering in te brengen. En ik weet het en ik probeer het te voorkomen maar ik ben na twee dagen echt al kapot,.
|
magnetronkoffie | zondag 1 maart 2015 @ 22:33 |
quote: Jezus, wat een verhaal 
Dat je na 2 dagen al kapot bent, kan ook zijn dat je moet wennen (ik wil niet betuttelend overkomen of iets in die zin btw).
Ik weet niet echt veel van jouw achtergrond behalve in jouw laatste post, maar er moet toch wel het 1 en ander misgegaan zijn wil het zover gekomen zijn...quote: Op zondag 1 maart 2015 20:47 schreef kuolema het volgende:[..] Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt  ). Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt. Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis. 't klinkt alleen wat ontmoedigend, maar ik ben best wel brak en kan niet zo goed denken, ik weet even niet hoe ik het beter kan formuleren.
Ben t overigens eens w.b. je opmerking over s_e: Wat voor de 1 werkt, werkt niet automatisch voor de ander.
Ik laat soms dingen min of meer op hun beloop, maar houd het proces wel in de gaten (en grijp dan pas in op t moment dat het naar mijn idee het juiste moment is).
Ik stop wel even met typen want steeds als ik teruglees, dan blijkt het heel anders uit mn hoofd gekomen te zijn dan ik eigenlijk bedoeld had 
Edit: Overigens vind ik wel dat Gray gelijk heeft
quote: Op zondag 1 maart 2015 16:02 schreef RBWO het volgende:[..] Wanneer ik een beslissing neem doe ik het eigenlijk zo : 1) wat zegt mijn gevoel/intuïtie 2) Wat zijn de voor en nadelen En daarna neem ik de 'gok' en zie ik wel waar het schip strand. Je leert van elke beslissing en keuze. Dit vind ik wel een mooie post!
Ik vergelijk dit een beetje met dat jin-jang gebeuren, waarbij mn gevoel de ene helft is en mn verstand de andere helft.
Omdat ik vroeger geen rekening hield met mn gevoel, heb ik geleerd om naar mn verstand te luisteren. Later heb ik geleerd dat ook ik gevoelens had en ben een aantal jaren bezig geweest mn gevoel in mn persoonlijkheid te incorporeren. Tegenwoordig ga ik in 1e instantie altijd op mn gevoel af, maar mn verstand kijkt altijd (passief) mee en grijpt in zodra ik het gevoel heb dat mn gevoel het even niet meer kan handelen. Zoiets
Edit2: Ik ben trouwens echt superbrak nu, verbaast me wel een beetje dat ik dit nog heb neer kunnen kalken 
[ Bericht 25% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-03-2015 22:43:29 ] |
Gray | zondag 1 maart 2015 @ 23:03 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 20:47 schreef kuolema het volgende:[..] Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt  ). Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt. Dat is niet onmenselijk, joh. Jij voelt dat, en je bent toch ook een mens? 
quote: Het gaat nu over beslissingen in het algemeen en daarmee heb ik elke dag wel meerdere issues. Maar ik begon erover vanwege dood versus leven. Als ik dacht zoals s_e was ik er dus allang niet meer geweest.
quote: Op zondag 1 maart 2015 16:23 schreef Elvi het volgende:[..] Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is  En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan. Over welke beslissing twijfel je? Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.  |
magnetronkoffie | zondag 1 maart 2015 @ 23:15 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 23:03 schreef Gray het volgende:[..] [..] Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.  Truuk is om erachter te komen wat voor jou werkt  |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 08:13 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis. Als het over leven versus dood gaat is iets half doen sowieso niet effectief. Half levend verschilt niet veel van half dood ;-) Ik kan je geen enkel nuttig advies geven. Als ik echt niet weet wat ik doen moet kies ik soms maar wat mijn zus zou doen.quote: Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Jezus, wat een verhaal  Dat je na 2 dagen al kapot bent, kan ook zijn dat je moet wennen (ik wil niet betuttelend overkomen of iets in die zin btw). Ik weet niet echt veel van jouw achtergrond behalve in jouw laatste post, maar er moet toch wel het 1 en ander misgegaan zijn wil het zover gekomen zijn... Ja het is ook wennen. Misschien is dat het wel vooral. Ik hoop het.
[ Bericht 18% gewijzigd door Luchtbel op 02-03-2015 08:18:11 ] |
Donnie-Brasco | maandag 2 maart 2015 @ 08:39 |
Pfff, wat kan je toch duf worden van medicijnen. |
zomertje | maandag 2 maart 2015 @ 08:44 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:SPOILER Sorry. Ik ga even dwars door jullie heen. Na bijna 5 jaar aan opname, ben ik sinds vrijdag in een huis voor voortgezette behandeling. Ik ´woon´ hier met vier andere patiënten., twee of drie keer per dag komt er verpleging Ik ga meerdere malen per week naar een kliniek in een andere stad voor behandeling.
En ik weet dat dit een vooruitgang is. Maar ik ben bang. En alleen.
Verval ook direct in gedrag waarvan het zo veel moeite heeft gekost om er een beetje verbetering in te brengen. En ik weet het en ik probeer het te voorkomen maar ik ben na twee dagen echt al kapot,.
Ik kan alleen maar een virtuele knuffel geven. Misschien wat kalmerends om te kunnen rusten/slapen vragen? |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 08:59 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:SPOILER Sorry. Ik ga even dwars door jullie heen. Na bijna 5 jaar aan opname, ben ik sinds vrijdag in een huis voor voortgezette behandeling. Ik ´woon´ hier met vier andere patiënten., twee of drie keer per dag komt er verpleging Ik ga meerdere malen per week naar een kliniek in een andere stad voor behandeling.
En ik weet dat dit een vooruitgang is. Maar ik ben bang. En alleen.
Verval ook direct in gedrag waarvan het zo veel moeite heeft gekost om er een beetje verbetering in te brengen. En ik weet het en ik probeer het te voorkomen maar ik ben na twee dagen echt al kapot,.
Gatsie, dat is naar... maar ik denk en hoop voor je dat dit vooral een kwestie van wennen is. Ineens buiten zijn is zo anders, zo nieuw, het is niet gek dat dit in het begin heel erg moeilijk is. Je moet een heel leven gaan opbouwen. Ik hoop dat dit je gaat lukken en geef deze moeite ook aan in je behandelingen.
Heel veel sterkte  |
Donnie-Brasco | maandag 2 maart 2015 @ 09:47 |
Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen.
Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e. |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 09:50 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen. Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e. Goed dat je morgen naar je huisarts gaat! Dappere en verstandige beslissing. Evenals dat je het probleem met anderen gedeeld hebt. Het is echt heel erg goed van je! Naar de uni gaan is waarschijnlijk wel verstandig en het komt vast ook goed
Ondanks dat het heel moeilijk is, neem je wel heel goede stappen! Daar mag je trots op zijn |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 09:54 |
Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter) |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 09:56 |
Dank jullie wel. Extra medicatie slikken wil ik niet, ik slik al ongezond veel. En ik moet niet vergeten dat ik elders ook max drie uur (en dat ook nog onderbroken) sliep per nacht, het is alleen enger op een onbekende plek. Het heeft een lange tijd geduurd voor ik überhaupt weer in een bed kon liggen dus eigenlijk mag ik opgelucht zijn dat ik nog in huis gebleven ben s nachts. Ik ben ook verder weg van mijn dochter, dat voelt naar. Heel naar.
SPOILER Mijn laatste opname is gestart in augustus 2011 en afgelopen vrijdag dus beëindigd. Ik wit pas een week dat dit door zou gaan, bij 3 andere woonvormen ben ik afgewezen dus ik had niet verwacht dat er iets zou lukken. En toen ineens heel snel. overigens heeft de arts van de vorige afdeling niet de moeite genomen om mijn tweede behandelplek op de hoogte stellen van deze verandering of ook maar iets van een ontslaggesprek met mij te houden  Losse eindjes enzo.
|
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 09:58 |
Als je zo ziek bent dan kun je de psych ook afbellen toch? Ik vind griep wel een gewone reden om af te zeggen. |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 10:00 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:56 schreef Luchtbel het volgende:Dank jullie wel. Extra medicatie slikken wil ik niet, ik slik al ongezond veel. En ik moet niet vergeten dat ik elders ook max drie uur (en dat ook nog onderbroken) sliep per nacht, het is alleen enger op een onbekende plek. Het heeft een lange tijd geduurd voor ik überhaupt weer in een bed kon liggen dus eigenlijk mag ik opgelucht zijn dat ik nog in huis gebleven ben s nachts. Ik ben ook verder weg van mijn dochter, dat voelt naar. Heel naar. SPOILER Mijn laatste opname is gestart in augustus 2011 en afgelopen vrijdag dus beëindigd. Ik wit pas een week dat dit door zou gaan, bij 3 andere woonvormen ben ik afgewezen dus ik had niet verwacht dat er iets zou lukken. En toen ineens heel snel. overigens heeft de arts van de vorige afdeling niet de moeite genomen om mijn tweede behandelplek op de hoogte stellen van deze verandering of ook maar iets van een ontslaggesprek met mij te houden  Losse eindjes enzo.
Het is echt irritant dat zulke dingen zo slecht geregeld worden (dat heb ik ook gehad met mijn opnames: o... je gaat met drie dagen weg, zorg wel dat je niet alleen thuis bent dan). Volgens mij kan je hier gewoon een klacht over indienen, zeker bij een zo'n langdurige opname. Dat is bijna vragen om problemen bij patiënten. Ik hoop dat je hierin assertief kunt en gaat zijn...
Het is goed dat je in het huis gebleven bent en je weet dat elke vreemde plek op den duur een vertrouwde en bekende plek kan worden... gun jezelf die tijd! Je mag echt wel trots op jezelf zijn hoe je het nu doet.
Lukt het je om (goed) contact te onderhouden met je dochter? Kun je afspraken maken rondom contact, ook al is het verder weg? |
Donnie-Brasco | maandag 2 maart 2015 @ 10:08 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:54 schreef ChildoftheStars het volgende:Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter) Beterschap  |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 10:43 |
Ging wat mis.
[ Bericht 98% gewijzigd door Luchtbel op 02-03-2015 10:55:19 ] |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 10:54 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 10:43 schreef Luchtbel het volgende:[..] Weet je, assertiviteit wel of niet aanwezig weet ik niet. Het is meer energie dat een probleem is hierin. Maar dat iemand geen tijd wil maken om een gesprek met mij aan te gaan, is niet oké maar daar kan ik mee leven. Al ontneem je iemand nu ook de mogelijkheid om te bedanken. Maar echt irritant vind ik wel dat er geen contact is opgenomen met de kliniek waar ik in behandeling ben. Dat zijn dingen die afgesproken zijn maar dat liep steeds al niet. Maar nu het over ontslag gaat was het gewoon wel handiger geweest. Ik kan het wel vertellen enzo, maar mijn verhaal is hoe dan ook gekleurd. Mijn dochter woont bij vrienden en er zijn afspraken over het contact. De komende tijd wel wat minder afspraken ivm de nieuwe situatie. We sturen wel vrijwel dagelijks een mailtje naar elkaar. Haar school zit naast mijn oude plek dus ik zwaaide weleens extra en ik weet het is geen ramp. Maar ze is ook ver weg. En als ik de vraag ´Hoe gaat het met je?´ naar mijn dochter van tien mail dan voel ik alle rottigheid van nu in één keer. Alles is zo beladen dat alles leeg is.
|
kuolema | maandag 2 maart 2015 @ 11:58 |
quote: Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:SPOILER Sorry. Ik ga even dwars door jullie heen. Na bijna 5 jaar aan opname, ben ik sinds vrijdag in een huis voor voortgezette behandeling. Ik ´woon´ hier met vier andere patiënten., twee of drie keer per dag komt er verpleging Ik ga meerdere malen per week naar een kliniek in een andere stad voor behandeling.
En ik weet dat dit een vooruitgang is. Maar ik ben bang. En alleen.
Verval ook direct in gedrag waarvan het zo veel moeite heeft gekost om er een beetje verbetering in te brengen. En ik weet het en ik probeer het te voorkomen maar ik ben na twee dagen echt al kapot,.
Jeetje, dat is een flinke verandering. Geen wonder dat je kapot bent en terugvalt - ik weet niet om wat voor soort gedrag het gaat maar misschien kun je het een beetje laten gaan deze eerste dagen om het daarna weer op te pakken? Wat vind je van de andere patiënten? Ik wens je veel sterkte en succes
quote: Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis. 't klinkt alleen wat ontmoedigend, maar ik ben best wel brak en kan niet zo goed denken, ik weet even niet hoe ik het beter kan formuleren. Ben t overigens eens w.b. je opmerking over s_e: Wat voor de 1 werkt, werkt niet automatisch voor de ander. Ik laat soms dingen min of meer op hun beloop, maar houd het proces wel in de gaten (en grijp dan pas in op t moment dat het naar mijn idee het juiste moment is). Ik stop wel even met typen want steeds als ik teruglees, dan blijkt het heel anders uit mn hoofd gekomen te zijn dan ik eigenlijk bedoeld had  Edit: Overigens vind ik wel dat Gray gelijk heeft Ik kan je wel redelijk volgen hoor Wat heb je gedaan waardoor je zo brak was?quote: Misschien ben ik helemaal geen mens Ik denk een alien of een halfdemon.
quote: [..] [..] Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.  Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken.quote: Op maandag 2 maart 2015 08:13 schreef Luchtbel het volgende:[..] Als het over leven versus dood gaat is iets half doen sowieso niet effectief. Half levend verschilt niet veel van half dood ;-) Ik kan je geen enkel nuttig advies geven. Als ik echt niet weet wat ik doen moet kies ik soms maar wat mijn zus zou doen. [..] Ja het is ook wennen. Misschien is dat het wel vooral. Ik hoop het. Klopt. Ik ga juist vooral niet uit van wat een ander zou doen.
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen. Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e. Dat is op zich wel een begripvolle reactie van je collega's gelukkig. Moedig van je dat je een afspraak hebt gemaakt. Succes morgen!
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:54 schreef ChildoftheStars het volgende:Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter) Blijf maar lekker thuis vandaag, dat zal je genezing ten goede komen.  |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 12:02 |
quote: Je kan ook een brief schrijven of iets dergelijks he? Instellingen behoren een klachtencommisie te hebben en als ik het zo lees ben je gewoon in je ontslag heel onbehoorlijk behandeld. Het hoeft niet gelijk een hele grote procedure te worden, maar zoiets melden heeft ook waarde. Maar het moet natuurlijk wel je energie waard zijn, als het je meer energie kost dan het voldoening oplevert, heeft het geen zin. Misschien reageer ik wat heftig, omdat ik geshockeerd ben over je verhaal.
Ah... bah... ik kan me voorstellen dat het met je dochter dwars zit, ik wist niet dat ze nog zo jong is. Natuurlijk wil je haar dan zien en gelukkig hebben jullie wel contact met elkaar. Ik hoop voor je dat dit weer opgebouwd kan worden. Wat een moeilijke tijd moet dit voor jou en jullie zijn. Heel veel sterkte  quote: Thnx 
quote: Op maandag 2 maart 2015 09:58 schreef Luchtbel het volgende:Als je zo ziek bent dan kun je de psych ook afbellen toch? Ik vind griep wel een gewone reden om af te zeggen. Ja... vinden zij misschien ook wel, maar ik heb een nogal zware week gehad en het ziet erna uit dat de komende even moeilijk of met een beetje pech lastiger wordt. Ik voel me compleet ontspoort. |
Nijna | maandag 2 maart 2015 @ 14:56 |
Luchtbel, gewoon even een . Ik heb niet helemaal bijgelezen, maar zie ineens je naam voorbij komen. |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 15:05 |
Poeh...interessant gesprek gehad net. Ik had verwacht enorm op mijn flikker te krijgen (echt alle afspraken waren in de soep gelopen, 2,7kg lichter/geen hulp gezocht in crisis/slecht eten/teveel sporten) en dat is niet gebeurt. Sterker nog, waar ik normaal gesproken mezelf enorm kan "straffen" in zulke situaties, hebben we een beloningssysteem opgezet. Volgens haar had ik alles gedaan wat ik kon doen (wat ook wel klopt), dus dan zij het zo. Dit vind ik een lastige manier om er tegenaan te kijken. Zeker omdat in de kliniek een straf gebonden was aan afvallen.
Ik heb ook eindelijk een startdatum voor schematherapie. Hier ben ik heel erg angstig voor. |
Gray | maandag 2 maart 2015 @ 15:13 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 11:58 schreef kuolema het volgende:Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken. Weet dat hoop er is, zelfs als je het niet ziet. Onze gedachten liegen soms tegen ons, met name wanneer we met depressie stoeien.
Van de week kwam ik dit tegen: Een luchtige lezing over een serieus onderwerp, Informatief voor de buitenstaander, herkenbaar voor de medestander. Het filmpje is al enige tijd te bezichtingen, dus wellicht heb je het al gezien. Zo niet, dan raad ik aan het eens te kijken, bijvoorbeeld tijdens een gezond maal.  |
Donnie-Brasco | maandag 2 maart 2015 @ 15:28 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:13 schreef Gray het volgende:[..] Weet dat hoop er is, zelfs als je het niet ziet. Onze gedachten liegen soms tegen ons, met name wanneer we met depressie stoeien. Van de week kwam ik dit tegen: Een luchtige lezing over een serieus onderwerp, Informatief voor de buitenstaander, herkenbaar voor de medestander. Het filmpje is al enige tijd te bezichtingen, dus wellicht heb je het al gezien. Zo niet, dan raad ik aan het eens te kijken, bijvoorbeeld tijdens een gezond maal.  Laat dit soort dingen zien op middelbare scholen of iets dergelijks. Depressie is iets waar ik zelf 5 jaar geleden niks over wist en af deed als zwakte, totdat mijn moeder het kreeg en nu ik zelf gevoel heb dat ik moet oppassen dat een depressie niet toe slaat weet ik wel beter.
Toch zie ik zoveel mensen om mijn heen (bijna 90%) die het afdoen als zwakte. Ik blame ze niet, want ik dacht er ook zo over 5 jaar geleden. Toch vind ik dat er wat gedaan moet worden aan het beeld van depressie, want ik voel dat er in Nederland er nog een taboe over heerst. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 15:37 |
quote: Elvi was op bezoek  Lekker Harry Potter gekeken en geshopt (ik had o.a. nieuwe schoenen nodig), maar we moeten nog wel het laatste HP deel nog zien  Sowieso ben ik altijd moe/uitgeput als ik iemand op bezoek heb gehad, ik heb dan ook lekker 10 uur geslapen maar dat heeft wel geholpen 
quote: [..] Misschien ben ik helemaal geen mens  Ik denk een alien of een halfdemon. [..] Voor een halfdemon toon je anders veel te veel inzet in dit topic en daarbuiten 
quote: Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken.
Dit is een hele lastige. Wat ik deed was (eigenlijk gemotiveerd vanuit een soort wanhoop) rare sprongen maken die trouwens wel deels doordacht en/of met iemand besproken waren. Ik weet niet zo goed of mijn oplossingen voor jou zouden werken (mede omdat jouw situatie deels anders is (jij hebt een grotere vriendenkring dan ik toen had)), jouw depressie is niet getriggered door iets? Bij mij bleek overprikkeling een rol te spelen, maar ook angsten en de daaruitvoortkomende zorgen/gepieker
Dat twijfelen is ook een lastige.
Wat mij er doorheen gesleept heeft waren denk ik toch de goeie momenten, dat waren toch wel kleine eilanden van geluk(smomenten) in een zee van shit. Ik kan namelijk heel erg genieten van dingen die me -wel- lukken, dat ik iets voor elkaar krijg of iets presteer.
Ik heb ooit (heel lang geleden) een Ghanees kind bijles gegeven voor iets van 3 a 4 maanden, ze had een rekenachterstand en zou gaan blijven zitten.
Ze bleek ook nog eens "best wel" snel afgeleid te zijn 
Ik heb haar mn eigen rekenmethodes aangeleerd en na afloop van het schooljaar was ze zo sterk verbeterd dat zelfs de docent mij nog een compliment gaf (en haar moeder ook ), ze is lekker overgegaan, nou -dat- was echt een egoboost voor mij! Ik had iemand -echt- en -aantoonbaar- geholpen! Dat gaf mij een supergoed gevoel en zelfs nu nog denk ik er met plezier aan terug, ik was dus toch niet waardeloos 
Edit: Wat ik eigenlijk deed was dingen met galgenhumor zien.
Ik voelde me wel kut, maar ik kon mn depressie op goeie momenten even los zien van mezelf (door bijvoorbeeld erover te grappen met iemand die depressie zelf ook kende)
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:28 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Laat dit soort dingen zien op middelbare scholen of iets dergelijks. Depressie is iets waar ik zelf 5 jaar geleden niks over wist en af deed als zwakte, totdat mijn moeder het kreeg en nu ik zelf gevoel heb dat ik moet oppassen dat een depressie niet toe slaat weet ik wel beter. Toch zie ik zoveel mensen om mijn heen (bijna 90%) die het afdoen als zwakte. Ik blame ze niet, want ik dacht er ook zo over 5 jaar geleden. Toch vind ik dat er wat gedaan moet worden aan het beeld van depressie, want ik voel dat er in Nederland er nog een taboe over heerst. Eens.
Ik heb dit zelf ook gehad met burnout. Ik geloofde het voor geen meter en dacht dat het aanstellerij was...want hoe kon iets psychisch nou voor lichamelijke klachten zorgen??? ...totdat ik die klachten zelf begon te krijgen/bleek te hebben. Maar er heerst nog heel veel misverstand over.
Ik kan het ook begrijpen waarom mensen het afdoen als zwakte (of als aanstellerij), daar ik het zelf ook gedaan heb.
Dingen als depressie -kan- je ook moeilijk begrijpen, totdat je het zelf een keer ervaren hebt.
M.i. is iemand meemaken die -zwaar- depressief is al ernstig, maar niet te vergelijken met het zelf depressief zijn. Het is zo lastig uit te leggen, mensen kunnen zich er geen voorstelling van maken.
[ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-03-2015 15:43:48 ] |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 15:45 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:05 schreef ChildoftheStars het volgende:Poeh...interessant gesprek gehad net. Ik had verwacht enorm op mijn flikker te krijgen (echt alle afspraken waren in de soep gelopen, 2,7kg lichter/geen hulp gezocht in crisis/slecht eten/teveel sporten) en dat is niet gebeurt. Sterker nog, waar ik normaal gesproken mezelf enorm kan "straffen" in zulke situaties, hebben we een beloningssysteem opgezet. Volgens haar had ik alles gedaan wat ik kon doen (wat ook wel klopt), dus dan zij het zo. Dit vind ik een lastige manier om er tegenaan te kijken. Zeker omdat in de kliniek een straf gebonden was aan afvallen.Ik heb ook eindelijk een startdatum voor schematherapie. Hier ben ik heel erg angstig voor. Je moet ook niet vergeten dat wat jij hier beschrijft, overmacht was. Wat had je op die momenten beter kunnen doen? |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 15:54 |
quote: Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren). |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 16:10 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren). Sowieso, al zou je helemaal genezen zijn (whatever that means), je verleden blijft deel van jouzelf. Dus maak er maar het beste van  En je hebt je best gedaan, dus dat kunnen ze jou ook niet kwalijk nemen toch? Dat zou niet fair geweest zijn. |
Miniem | maandag 2 maart 2015 @ 16:18 |
Anti? Doe mij maar het tegenovergestelde. |
zomertje | maandag 2 maart 2015 @ 16:25 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren). Ik vind dit een veel betere aanpak dan straffen. Hiermee kun je verder komen  |
RBWO | maandag 2 maart 2015 @ 16:53 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren). Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van?
@egopost, Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden..
Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op! |
Mord_Sith | maandag 2 maart 2015 @ 16:55 |
quote: Waarom? |
Elvi | maandag 2 maart 2015 @ 17:17 |
quote: Volgens mij hebben we het al vaker gezegd, maar we kunnen niks met dit soort uitspraken. Je komt binnenwaaien, zegt iets wat best wel heftig is, en je verdwijnt weer. Hoe moeten wij hier mee omgaan? |
Miniem | maandag 2 maart 2015 @ 17:25 |
quote: Ben je snel en pijnvrij van alles af. |
Miniem | maandag 2 maart 2015 @ 17:25 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 17:17 schreef Elvi het volgende:[..] Volgens mij hebben we het al vaker gezegd, maar we kunnen niks met dit soort uitspraken. Je komt binnenwaaien, zegt iets wat best wel heftig is, en je verdwijnt weer. Hoe moeten wij hier mee omgaan? Niet, gewoon lekker laten. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 17:32 |
quote: Dagboek? Edit: Gezien je in je posts met rust gelaten wilt worden en toch je gal wilt spuwen, dit topic is speciaal daarvoor gemaakt  R&P / Hoe voel je je nu? #885
[ Bericht 26% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-03-2015 17:38:35 ] |
Elvi | maandag 2 maart 2015 @ 17:37 |
quote: Maar nogmaals: dat is dus heel lastig als iemand zoiets heftigs zegt. Snap je hoe het is voor ons als je alleen hier komt om te zeggen dat je dood wilt? Als je nou wat meer verteld over jezelf dan kunnen we nog wat adviseren of steunen maar die ruimte geef je niet.
Dit is geen aanval, maar begrijp je wat jouw uitspraken met ons kan doen? |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 17:42 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 16:53 schreef RBWO het volgende:[..] Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van? @egopost, Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden.. Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op! Dank je wel Het is een interessante gedachte voor mij. Alle onaardige dingen die ik naar mezelf toe doe, is omdat ik niet goed genoeg ben, het dient als een straf. Het is daarom heel apart om mezelf te gaan belonen voor het niet straffen, ook al ben ik (in mijn ogen) een heel erg slecht persoon. Al moet ik zeggen, het is fijner 
En jij mag je niet schuldig voelen! Waarom zou je! Het is heerlijk dat het beter gaat, daar moet je gewoon ronduit blij mee zijn *kijkt je streng toe* Het klinkt fantastisch en ik hoop dat je deze week met de volle 100% gaat genieten (en ik word blij van je bericht).
quote: Het is een heel goede tegen mijn normale cognities in, het is heel bewust een knop omzetten en dat is goed voor me. |
RBWO | maandag 2 maart 2015 @ 17:48 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 17:42 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Dank je wel  Het is een interessante gedachte voor mij. Alle onaardige dingen die ik naar mezelf toe doe, is omdat ik niet goed genoeg ben, het dient als een straf. Het is daarom heel apart om mezelf te gaan belonen voor het niet straffen, ook al ben ik (in mijn ogen) een heel erg slecht persoon. Al moet ik zeggen, het is fijner  En jij mag je niet schuldig voelen! Waarom zou je! Het is heerlijk dat het beter gaat, daar moet je gewoon ronduit blij mee zijn *kijkt je streng toe* Het klinkt fantastisch en ik hoop dat je deze week met de volle 100% gaat genieten  (en ik word blij van je bericht). [..] Het is een heel goede tegen mijn normale cognities in, het is heel bewust een knop omzetten en dat is goed voor me. Ik had het ook nooit kunnen bedenken, jezelf belonen als je je niet straft. Het klinkt ook een stuk vriendelijker!! Ben benieuwd!
Haha. Bedankt, je bent een schat . Ik zal er van genieten! Ook leuk om te lezen dat je (al Is het maar een beetje!) blij wordt van mijn bericht! |
Donnie-Brasco | maandag 2 maart 2015 @ 18:51 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 16:53 schreef RBWO het volgende:[..] Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van? @egopost, Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden.. Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op! Top! Gewoon lekker genieten, zullen inderdaad was nog wel momentjes komen waar het weer zwaarder is, maar alle goede weken en dagen zijn mooi mee genomen. |
Mord_Sith | maandag 2 maart 2015 @ 18:57 |
quote: ik vind ditronduit onbeschoft. Koop dan een dagboek. Niemand kan hier wat mee, en er zitten hier allemaal mensen die door van alles getriggerd kunnen worden. |
RBWO | maandag 2 maart 2015 @ 19:29 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 18:51 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Top! Gewoon lekker genieten, zullen inderdaad was nog wel momentjes komen waar het weer zwaarder is, maar alle goede weken en dagen zijn mooi mee genomen. Zo denk ik ook. Ik denk ook ietsje positiever. Mocht het toch zwaar worden, dan gebeurd dat maar, ik probeer er niet meer vanuit te gaan (wat verrot moeilijk Is soms) dat het 'zwaar' gaat worden. Anders blijf ik namelijk wachten op het moment dat het weer 'zwaar' word. Ik ga gewoon wat dingen ondernemen, ik zie wel waar het schip strand.
Oftewel een mooie quote van mezelf (lekker narcistisch ) 'Surf maar gewoon op de golf mee, ga er niet meer tegen in, je ziet wel waar het eindigt '
Wat trouwens moeilijk is, en het mij ook niet altijd lukt.. Maar blijf dat proberen. |
sitting_elfling | maandag 2 maart 2015 @ 21:03 |
quote: Dan loop ik naar buiten en ga ik ff wandelen. Ga ik diertjes voederen. Kop moet leeg, daarna weer terug.
Ik moet vaak 1 slag terug. Na denken waar ik mee bezig ben. Wat wil ik... Niet alleen maar korte termijn. Ik verlies vaak mn oog op de toekomst.
En daar baal ik verdomme wel van. Ik ben niet intelligent, maar net intelligent genoeg om overal mee weg te komen. Helaas. |
Miniem | maandag 2 maart 2015 @ 21:15 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 18:57 schreef Mord_Sith het volgende:[..] ik vind ditronduit onbeschoft. Koop dan een dagboek. Niemand kan hier wat mee, en er zitten hier allemaal mensen die door van alles getriggerd kunnen worden. Wat jij wil. Moet het soms gewoon ergens kwijt. Ik hoef geen reacties. En ik kan alles online gaan zetten maar dat doe ik niet zomaar op een openbaar forum. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 21:26 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 21:15 schreef Miniem het volgende:[..] Wat jij wil. Moet het soms gewoon ergens kwijt. Ik hoef geen reacties.En ik kan alles online gaan zetten maar dat doe ik niet zomaar op een openbaar forum. En daar is dus het "Hoe voel je je nu"-topic voor 
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-03-2015 21:41:09 ] |
Elvi | maandag 2 maart 2015 @ 21:58 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 21:15 schreef Miniem het volgende:[..] Wat jij wil. Moet het soms gewoon ergens kwijt. Ik hoef geen reacties. En ik kan alles online gaan zetten maar dat doe ik niet zomaar op een openbaar forum. Dan schrijf je het in je dagboek of het 'hoe voel je je nu'-topic of in een email aan je psych. Maar niet hier. Ik vind het ongepast. |
RBWO | maandag 2 maart 2015 @ 22:25 |
Ik ben best benieuwd hoe Miniem zich voelt en waarom ze zich zo voelt. Ik begrijp de reacties van andere wel.
Men kan dit topic meer zien als een 'praatgroep' met mensen die graag met elkaar willen praten omdat We allemaal wel in hetzelfde 'schuitje' zitten.
Ook begrijpelijk als men hier zijn/haar verhaal niet kwijt wilt maar dan kun je naar mijn mening in een ander topic beter je ei kwijt (zoals magnetronkoffie aangaf). |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 22:37 |
Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen. (tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee).
SPOILER Mijn ideeën tot nog toe zijn voor de grote beloningen wandelen in het bos of plaatselijk natuurgebied, een middagje in de bieb om tijdschriften door te bladeren (maar dat is waarschijnlijk zonde van de tijd en ja... ik vind stomme dingen leuk), naar de bios met een vriend (maar ik weet niet of ik mezelf dat geld waard vind), filmmarathon met vrienden, spelletjesmiddag met vrienden. En de kleine beloningen (die ik persoonlijk iets meer onzinnig vindt, want het is ook maar een kleine daad, maar alles voor genezing) half uurtje gamen (mag nu nooit van mezelf), overdag een halve aflevering van een serie kijken, doosje thee bij De Tuinen halen (maar misschien is dat stom)... Met andere woorden, ik kom er niet uit
|
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 22:42 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 19:29 schreef RBWO het volgende:[..] Zo denk ik ook. Ik denk ook ietsje positiever. Mocht het toch zwaar worden, dan gebeurd dat maar, ik probeer er niet meer vanuit te gaan (wat verrot moeilijk Is soms) dat het 'zwaar' gaat worden. Anders blijf ik namelijk wachten op het moment dat het weer 'zwaar' word. Ik ga gewoon wat dingen ondernemen, ik zie wel waar het schip strand. Oftewel een mooie quote van mezelf (lekker narcistisch  ) 'Surf maar gewoon op de golf mee, ga er niet meer tegen in, je ziet wel waar het eindigt ' Wat trouwens moeilijk is, en het mij ook niet altijd lukt.. Maar blijf dat proberen. Het er vanuit gaan dat het weer slechter kan gaan is volgens mij ook het op je af roepen. Volgens mij zorgt genieten er ook voor dat je beter echt in de prettige stemming kan blijven en je ook weerbaarder bent voor slechtere tijden. Mocht het weer mis gaan, dan zie je het dan wel weer. Met andere woorden, je stelling klinkt erg gezond (in mijn bescheiden opinie).
(eigen quotes gebruiken is niet narcistisch, met taal laat je je cognitie zien aan de buitenwereld. Dus een eigen quote is in zo'n situatie alleen maar sterker).
Zet hem op  |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 22:48 |
Ergens vind ik het wel heftig dat er zo gereageert wordt op Miniem (al ben ik het er ook wel weer mee eens, denk ik) , om zo maar even de ruimte te nemen hierin mijn mening te uiten (sorry dat ik zo overgevoelig doe, wordt altijd een beetje nerveus van dit soort dingen). Mocht het zo zijn dat iemand zich suïcidaal voelt, dan kan het soms lastig zijn om je constructief en adequaat te uiten, waarbij dergelijke weerstand heftig kan zijn. Mocht het trollen zijn, dan is het jammer dat er aandacht voor komt.
Daarnaast vind ik de uitingen van Miniem wel onhandig, omdat ze door de negatieve en gesloten toon weerstand oproepen... En dit is inderdaad een topic dat niet zo geschikt is voor dergelijke uitroepen. Wel hoop ik dat hij/zij de steun en hulp kan vinden die nodig is...
Sorry voor dit vage bericht, het zat me een beetje dwarsig of zo. Mijn excuses daarvoor. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 22:57 |
Miniem komt altijd vanuit het niets met een opmerking waarvan iedereen wel zou schrikken, maar als je vervolgens vraagt of er wat is of of ie erover wilt praten (per dm/pm), dan reageert ie bot, waardoor de andere posters hier zich dubbel voor het blok gezet voelen. Hij doet dit al een jaar of 2.
Dus vandaar de reacties van een aantal van de wat ouder gedienden hier.
Hij wil geeneens hulp, hij wil (blijkbaar) alleen maar shockeren en daar is dit topic niet voor bedoeld (kijk maar in de OP, daar staat duidelijk dat dit topic vooral bedoeld is om elkaar van steun te kunnen zijn, niet om elkaar voor het blok te zetten, iets wat miniem al jaren doet).
Dus ben ik op een gegeven moment maar opgehouden pogingen te ondernemen met hem te praten, want in ruil voor mijn begrip en pogingen hem te helpen krijg ik toch alleen maar een pets in mn gezicht terug...no thanks! |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 22:59 |
O... die informatie miste ik :S... Ik dacht dat dit korter was (bewijzen van spreken nu en twee weken terug oid), I'm getting the point. En sorry voor mijn bericht, dat was dan fout en niet kloppend (ik had me dus beter moeten informeren voordat ik een oordeel had, excuses daarvoor).
En ik ben zo koos kansloos, voordat ik wegging zag ik het gebeuren en het zat me toen dwars en toen ik thuis kwam had ik mijn moed bijeen geraapt om erop te reageren  |
Mika-Mika | maandag 2 maart 2015 @ 23:00 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 22:57 schreef magnetronkoffie het volgende:Miniem komt altijd vanuit het niets met een opmerking waarvan iedereen wel zou schrikken, maar als je vervolgens vraagt of er wat is of of ie erover wilt praten (per dm/pm), dan reageert ie bot, waardoor de andere posters hier zich dubbel voor het blok gezet voelen. Hij doet dit al een jaar of 2. Dus vandaar de reacties van een aantal van de wat ouder gedienden hier. Hij wil geeneens hulp, hij wil (blijkbaar) alleen maar shockeren en daar is dit topic niet voor bedoeld (kijk maar in de OP, daar staat duidelijk dat dit topic vooral bedoeld is om elkaar van steun te kunnen zijn, niet om elkaar voor het blok te zetten, iets wat miniem al jaren doet). Dus ben ik op een gegeven moment maar opgehouden pogingen te ondernemen met hem te praten, want in ruil voor mijn begrip en pogingen hem te helpen krijg ik toch alleen maar een pets in mn gezicht terug...no thanks! Hij wil zijn ei kwijt meer niet. Dan kan je dat na verloop van tijd gewoon negeren in plaats van met zijn alle op de knul springen. Soms kan dat eitje een verschil zijn van leven en dood. Snap jou kant zeker wel.. Maar dit is openbaar forum en meer niet. |
Elvi | maandag 2 maart 2015 @ 23:01 |
Nou dit ei vind ik behoorlijk groot en ik wil dat ei niet dragen. Dus hij mag m kwijt, maar niet hier. |
sitting_elfling | maandag 2 maart 2015 @ 23:08 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen. (tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee). SPOILER Mijn ideeën tot nog toe zijn voor de grote beloningen wandelen in het bos of plaatselijk natuurgebied, een middagje in de bieb om tijdschriften door te bladeren (maar dat is waarschijnlijk zonde van de tijd en ja... ik vind stomme dingen leuk), naar de bios met een vriend (maar ik weet niet of ik mezelf dat geld waard vind), filmmarathon met vrienden, spelletjesmiddag met vrienden. En de kleine beloningen (die ik persoonlijk iets meer onzinnig vindt, want het is ook maar een kleine daad, maar alles voor genezing) half uurtje gamen (mag nu nooit van mezelf), overdag een halve aflevering van een serie kijken, doosje thee bij De Tuinen halen (maar misschien is dat stom)... Met andere woorden, ik kom er niet uit
Beloningen werken tegendraads.
Ik ga mezelf belonen voor slecht werk. Slecht als in, goed genoeg voor een voldoende, maar niet voldoende genoeg om echt tevreden met je zelf te zijn. Daar ik er mee weg kon komen koop ik iets voor mezelf of laat ik iets toe.
Het is een vicieuze kut cirkel. Best jammer dat ik in een sector zit qua werk waar iedereen eerst grijpt naar de pillen of de drank voor dat men begint te kletsen over 'misschien moet ik een psych' opzoeken. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:08 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:00 schreef Mika-Mika het volgende:[..] Hij wil zijn ei kwijt meer niet. Dan kan je dat na verloop van tijd gewoon negeren in plaats van met zijn alle op de knul springen. Soms kan dat eitje een verschil zijn van leven en dood. Snap jou kant zeker wel.. Maar dit is openbaar forum en meer niet. Begrijp me niet verkeerd, ik begrijp jouw punt ook wel.
Maar het is belangrijk dat dit topic goed blijft lopen voor diegenen die wel hulp willen hebben -en- geven (en een lullige opmerking terug nadat je hem de helpende hand geeft, is nou ook niet bepaald motiverend voor de anderen hier (in elk geval voor een aantal)) Miniem was de laatste tijd wat meer afwezig dus ik was hem eigenlijk al min of meer vergeten. Er was een tijd dat hij dagelijks hiermee kwam (ook in tijden dat dit topic voor de rest soms dagenlang stil bleef) en afbeet naar diegenen die hem probeerden te helpen (waaronder ikzelf dus) en dat liep gewoon niet lekker.
En nogmaals, als hij zich alleen maar wil uiten, daar is het "Hoe voel je je nu" topic specifiek voor uitgevonden, ik denk dat hij daar meer op zn plek is. Waarom ie dat perse -hier- wil doen, geen idee. |
sitting_elfling | maandag 2 maart 2015 @ 23:08 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:01 schreef Elvi het volgende:Nou dit ei vind ik behoorlijk groot en ik wil dat ei niet dragen. Dus hij mag m kwijt, maar niet hier. Jij bent vrij goed in slaan. Ik zie een groot ei wat in de weg staat en jij die goed kunt meppen.
1 + 1 = 2? |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:11 |
quote: Snel maar quoten voor als ik morgen een lach kan gebruiken..denk ik? |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:14 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 22:59 schreef ChildoftheStars het volgende:O... die informatie miste ik :S... Ik dacht dat dit korter was (bewijzen van spreken nu en twee weken terug oid), I'm getting the point. En sorry voor mijn bericht, dat was dan fout en niet kloppend (ik had me dus beter moeten informeren voordat ik een oordeel had, excuses daarvoor). En ik ben zo koos kansloos, voordat ik wegging zag ik het gebeuren en het zat me toen dwars en toen ik thuis kwam had ik mijn moed bijeen geraapt om erop te reageren  Snap ik, het lijkt allemaal heel heftig enzo, maar dit loopt al een jaar of 2 zo (eigenlijk is miniem in de loop der tijd zelfs steeds minder vaak met dit soort berichten gekomen, wat op zich alleen maar een positief effect had op dit topic).
Excuses is niet nodig, jij deed wat jij vond dat juist was 
Edit: Anyway, eerlijk gezegd vind ik dit niet eens alle aandacht waard die het nu gegeven wordt, dus ik heb t er voor nu even niet meer over  Als ie hulp wil, prima, hij weet me wel te vinden (zou niet de 1e keer zijn btw) maar persoonlijk vind ik gewoon dat je niet anderen kunt gaan afsnauwen alleen maar omdat ze je proberen te helpen, dat is..."lullig" en soms kwetsend. |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 23:15 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 12:02 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Je kan ook een brief schrijven of iets dergelijks he? Instellingen behoren een klachtencommisie te hebben en als ik het zo lees ben je gewoon in je ontslag heel onbehoorlijk behandeld. Het hoeft niet gelijk een hele grote procedure te worden, maar zoiets melden heeft ook waarde. Maar het moet natuurlijk wel je energie waard zijn, als het je meer energie kost dan het voldoening oplevert, heeft het geen zin. Misschien reageer ik wat heftig, omdat ik geshockeerd ben over je verhaal. Ah... bah... ik kan me voorstellen dat het met je dochter dwars zit, ik wist niet dat ze nog zo jong is. Natuurlijk wil je haar dan zien en gelukkig hebben jullie wel contact met elkaar. Ik hoop voor je dat dit weer opgebouwd kan worden. Wat een moeilijke tijd moet dit voor jou en jullie zijn. Heel veel sterkte  Ik ben vanmiddag een tijdje bij mijn andere behandelaar geweest en die gaat contact opnemen over de gang van zaken. Gewoon neutraal om te kijken wat er gebeurd is. Dan kan ik daarna nog kijken of ik er iets aan wil doen.
quote: Op maandag 2 maart 2015 11:58 schreef kuolema het volgende:[..] Jeetje, dat is een flinke verandering. Geen wonder dat je kapot bent en terugvalt - ik weet niet om wat voor soort gedrag het gaat maar misschien kun je het een beetje laten gaan deze eerste dagen om het daarna weer op te pakken? Wat vind je van de andere patiënten? Ik wens je veel sterkte en succes  Het is geen gedrag dat ik even een paar dagen kan doen en dan weer kan stoppen zeg maar. Wat ik van de andere patiënten vind dat weet ik nog niet. Ik ben ook wel wat gewend na de afgelopen jaren en ik ben nogal slecht met mensen.. Ik vind het wel vervelend dat ik er eentje niet gezien heb. We bevinden ons al dagen in hetzelfde huis maar ik heb geen idee hoe of wat.
Dankjulliewel voor de reacties.
[ Bericht 0% gewijzigd door Luchtbel op 02-03-2015 23:30:14 ] |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 23:16 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:08 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Beloningen werken tegendraads. Ik ga mezelf belonen voor slecht werk. Slecht als in, goed genoeg voor een voldoende, maar niet voldoende genoeg om echt tevreden met je zelf te zijn. Daar ik er mee weg kon komen koop ik iets voor mezelf of laat ik iets toe. Het is een vicieuze kut cirkel. Best jammer dat ik in een sector zit qua werk waar iedereen eerst grijpt naar de pillen of de drank voor dat men begint te kletsen over 'misschien moet ik een psych' opzoeken. Op dit moment heb ik met mijn psych afgesproken om een beloningssysteem op te zetten omdat ik in een heel negatief spiraal beland ben waarin ik mezelf alleen maar aan het straffen ben en haat (komt erop neer dat ik niet perfect kan zijn, dus altijd moet lijden. Al klinkt dat behoorlijk melodramatisch). Het is een tijdelijk middel om mezelf van andere mogelijkheden bewust te maken en leren tevreden te zijn met de vooruitgangen die ik maak, want op dit moment zie ik mezelf als een grote fout. Het is een interessant experiment/oefening om even iets te doorbreken en zeker geen gewoonte. |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:17 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:16 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Op dit moment heb ik met mijn psych afgesproken om een beloningssysteem op te zetten omdat ik in een heel negatief spiraal beland ben waarin ik mezelf alleen maar aan het straffen ben en haat (komt erop neer dat ik niet perfect kan zijn, dus altijd moet lijden. Al klinkt dat behoorlijk melodramatisch). Het is een tijdelijk middel om mezelf van andere mogelijkheden bewust te maken en leren tevreden te zijn met de vooruitgangen die ik maak, want op dit moment zie ik mezelf als een grote fout. Het is een interessant experiment/oefening om even iets te doorbreken en zeker geen gewoonte. Vind het trouwens super dat je zo objectief naar jezelf kunt kijken en jezelf kunt behandelen! Zo rationeel, das niet iets wat veel mensen goed kunnen  |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 23:21 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:17 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Vind het trouwens super dat je zo objectief naar jezelf kunt kijken en jezelf kunt behandelen! Zo rationeel, das niet iets wat veel mensen goed kunnen  Dank je Soms erg handig, soms erg lastig, maar ik ben eenmaal iemand die erg cognitief is ingesteld  |
Elvi | maandag 2 maart 2015 @ 23:22 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:16 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Op dit moment heb ik met mijn psych afgesproken om een beloningssysteem op te zetten omdat ik in een heel negatief spiraal beland ben waarin ik mezelf alleen maar aan het straffen ben en haat (komt erop neer dat ik niet perfect kan zijn, dus altijd moet lijden. Al klinkt dat behoorlijk melodramatisch). Het is een tijdelijk middel om mezelf van andere mogelijkheden bewust te maken en leren tevreden te zijn met de vooruitgangen die ik maak, want op dit moment zie ik mezelf als een grote fout. Het is een interessant experiment/oefening om even iets te doorbreken en zeker geen gewoonte. Misschien kun je bedenken wat een vooruitgang voor jou is en of je deze klein of groot vind. Als je alles al te klein vind voor een beloning dan helpt een beloningssysteem ook niet echt denk ik 
Of juist als je jezelf wilt straffen ipv straf een beloning geven... Ik denk dat de neiging om jezelf te straffen juist vaker bij jou voorkomt dan de gedachte 'wow ik ben lekker bezig'? |
Luchtbel | maandag 2 maart 2015 @ 23:23 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen. (tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee). SPOILER Mijn ideeën tot nog toe zijn voor de grote beloningen wandelen in het bos of plaatselijk natuurgebied, een middagje in de bieb om tijdschriften door te bladeren (maar dat is waarschijnlijk zonde van de tijd en ja... ik vind stomme dingen leuk), naar de bios met een vriend (maar ik weet niet of ik mezelf dat geld waard vind), filmmarathon met vrienden, spelletjesmiddag met vrienden. En de kleine beloningen (die ik persoonlijk iets meer onzinnig vindt, want het is ook maar een kleine daad, maar alles voor genezing) half uurtje gamen (mag nu nooit van mezelf), overdag een halve aflevering van een serie kijken, doosje thee bij De Tuinen halen (maar misschien is dat stom)... Met andere woorden, ik kom er niet uit
Hoe kan dat nou stom zijn als dat de dingen zijn die je leuk of fijn vindt. Zijn er dingen die je spaart en uit kunt breiden? En als het nog te moeilijk vindt om je zelf te belonen is dan elke keer een euro in een spaarpotje niet iets? Misschien is dat te vermijdend maar misschien wel een tijdelijke oplossing. |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 23:24 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:22 schreef Elvi het volgende:[..] Misschien kun je bedenken wat een vooruitgang voor jou is en of je deze klein of groot vind. Als je alles al te klein vind voor een beloning dan helpt een beloningssysteem ook niet echt denk ik  Of juist als je jezelf wilt straffen ipv straf een beloning geven... Ik denk dat de neiging om jezelf te straffen juist vaker bij jou voorkomt dan de gedachte 'wow ik ben lekker bezig'? Fout gezegd door mij, alles te groot bedoel ik "waarom zou ik mezelf iets gunnen, want toen en toen... " Zoals ik al zei, een doosje thee is al teveel, dat mag niet, want anderen mensen kunnen ook gewoon functioneren, dus dat moet ik ook gewoon doen
En inderdaad, ik zit continu op het strafbankje, daarom dus ook het leren belonen |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:26 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:24 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Fout gezegd door mij, alles te groot bedoel ik  "waarom zou ik mezelf iets gunnen, want toen en toen... " Zoals ik al zei, een doosje thee is al teveel, dat mag niet, want anderen mensen kunnen ook gewoon functioneren, dus dat moet ik ook gewoon doen En inderdaad, ik zit continu op het strafbankje, daarom dus ook het leren belonen "Gewoon" functioneren...daar hoort ook wat ontspanning/hobby/lanterfanteren bij he?  Of dacht je dat "iedereen" er een spartaanse levensstijl op nahoudt? 
Edit: Of ik heb iets even niet begrepen, kan ook  |
ChildoftheStars | maandag 2 maart 2015 @ 23:27 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:26 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] "Gewoon" functioneren...daar hoort ook wat ontspanning/hobby/lanterfanteren bij he?  Of dacht je dat "iedereen" er een spartaanse levensstijl op nahoudt?  Je weet toch dat mijn standaarden het gemiddelde zijn 
Edit ivm jouw edit: ach, het is nu iig duidelijk al kunnen we nu een robbertje doen over "wiens schuld het is"
(ik moet zo naar bed toe, ik word een beetje ongecontroleerd/melig merk ik ) |
magnetronkoffie | maandag 2 maart 2015 @ 23:29 |
quote: Het ding is, al die mensen hebben -zelf- hun -eigen- standaard, niemand is hetzelfde.
En gewoonlijk bepalen -die- mensen hun eigen standaard (natuurlijk mede bepaald door opvoeding en levenswijsheid etc enz) dus jij de jouwe ook, toch?  Zijn al die mensen ook zo streng voor zichzelf?
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:27 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Edit ivm jouw edit: ach, het is nu iig duidelijk  al kunnen we nu een robbertje doen over "wiens schuld het is" (ik moet zo naar bed toe, ik word een beetje ongecontroleerd/melig merk ik ) Het is denk ik nu niet relevant wiens schuld het is, het doel blijft uiteindelijk dat jij beter gaat functioneren en je beter in je vel zit (die 2 dingen zijn best wel onlosmaakbaar van elkaar enzo).
Anyway, slaap ze  |
RBWO | dinsdag 3 maart 2015 @ 00:17 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen. (tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee). SPOILER Mijn ideeën tot nog toe zijn voor de grote beloningen wandelen in het bos of plaatselijk natuurgebied, een middagje in de bieb om tijdschriften door te bladeren (maar dat is waarschijnlijk zonde van de tijd en ja... ik vind stomme dingen leuk), naar de bios met een vriend (maar ik weet niet of ik mezelf dat geld waard vind), filmmarathon met vrienden, spelletjesmiddag met vrienden. En de kleine beloningen (die ik persoonlijk iets meer onzinnig vindt, want het is ook maar een kleine daad, maar alles voor genezing) half uurtje gamen (mag nu nooit van mezelf), overdag een halve aflevering van een serie kijken, doosje thee bij De Tuinen halen (maar misschien is dat stom)... Met andere woorden, ik kom er niet uit
Ik vind het erg lastig om hierin mee te denken. Je gaf zelf al wel een paar goede dingen aan trouwens!!
Kun je toevallig iets met de volgende link? (ik googelde op 'jezelf belonen grote en kleine dingen')
http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Jezelf_belonen |
sitting_elfling | dinsdag 3 maart 2015 @ 00:49 |
quote: I had a bad day. Collega heeft ontslag genomen. De ontslag procedure is normaliter 4 week. De baas heeft gezegd, oh? Ontslag? Flikker dan maar op. Zij was de project manager en nu zitten we zonder PM op een klus . Teringzooi.
Het klinkt misschien gek, maar ik ben het liegen en bedriegen als consultant zijnde soms best zat. Er wordt me vaak verweten of ik uberhaupt wel empatische vermogens heb. Misschien heb ik ze niet, maar dat wil niet zeggen dat sommige dingen me niks doen. |
duracellkonijntje | dinsdag 3 maart 2015 @ 01:42 |
Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is.
Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren.
Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is.
Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit.
Trusten iedereen. |
sitting_elfling | dinsdag 3 maart 2015 @ 02:00 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 01:42 schreef duracellkonijntje het volgende:Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is. Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren. Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is. Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver. Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit. Trusten iedereen. Gast, ik zeg maar even dat dit niet normaal is. Ik ben verre van normaal, en in mijn diepste dalen deed ik dit ook. En dat zegt voldoende .
Ik zeg alleen maar, dit heeft echt geen nut. Die zorgen nergens voor nodig. Je doet het jezelf aan. |
minthy | dinsdag 3 maart 2015 @ 02:09 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 02:00 schreef sitting_elfling het volgende:[..] Gast, ik zeg maar even dat dit niet normaal is. Ik ben verre van normaal, en in mijn diepste dalen deed ik dit ook. En dat zegt voldoende  . Ik zeg alleen maar, dit heeft echt geen nut. Die zorgen nergens voor nodig. Je doet het jezelf aan. En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer...
Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen  |
sitting_elfling | dinsdag 3 maart 2015 @ 02:17 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 02:09 schreef minthy het volgende:[..] En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer... Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen  Ook hier wel hoor. Het blijft dezelfde kutstreken in je hoofd. Of je nu 20/30/40 bent, of je nu in Tokio, Assen of Dokkum woont. Het komt continu weer bovendrijven. Soms duurt het wat langer, soms wat korter. Maar het is er continu. En dat is kut. |
duracellkonijntje | dinsdag 3 maart 2015 @ 07:38 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 02:09 schreef minthy het volgende:[..] En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer... Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen  Ja echt heel naar. Ook al wijzen de wijzers voor 90% naar rechts, die overige 10% overheerst compleet. Alleen zo heftig als dit heb ik het in een hele poos niet gehad. |
ChildoftheStars | dinsdag 3 maart 2015 @ 08:20 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:29 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Het ding is, al die mensen hebben -zelf- hun -eigen- standaard, niemand is hetzelfde. En gewoonlijk bepalen -die- mensen hun eigen standaard (natuurlijk mede bepaald door opvoeding en levenswijsheid etc enz) dus jij de jouwe ook, toch?  Zijn al die mensen ook zo streng voor zichzelf? [..] Het is denk ik nu niet relevant wiens schuld het is, het doel blijft uiteindelijk dat jij beter gaat functioneren en je beter in je vel zit (die 2 dingen zijn best wel onlosmaakbaar van elkaar enzo). Anyway, slaap ze  Het klopt zeker wat je zeg. Het is mijn standaart-vluchtgrapje wanneer iemand me aanspreekt op me niet werkende systemen (gelukkig zijn de mensen die ik ken allemaal een stuk minder streng voor zichzelf, anders zou ik het echt sneu voor ze vinden. Bij mij is het oké, maar voor anderen niet. Een mens moet wel met dubbele maten meten ).
Dank je wel! 
quote: Dank je wel Die website ken ik, maar dat arikel had ik gemist en sluit goed aan  Ik denk dat ik dadelijk mijn psych mail (als je wakker ligt omdat je het wel perfect moet doen, schiet iets zijn doel voorbij), dus ik hoop dat zij me kan helpen Bedankt!
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 00:49 schreef sitting_elfling het volgende:[..] I had a bad day. Collega heeft ontslag genomen. De ontslag procedure is normaliter 4 week. De baas heeft gezegd, oh? Ontslag? Flikker dan maar op. Zij was de project manager en nu zitten we zonder PM op een klus  . Teringzooi. Het klinkt misschien gek, maar ik ben het liegen en bedriegen als consultant zijnde soms best zat. Er wordt me vaak verweten of ik uberhaupt wel empatische vermogens heb. Misschien heb ik ze niet, maar dat wil niet zeggen dat sommige dingen me niks doen. Dat is een best nare situatie... Zoiets deugt gewoon niet. En ik denk dat het gebrek aan empathie wel mee valt hoor, gok ik, als ik zo de eerste zin van je tweede alinea lees. Ik hoop dat dit beter voor je gaat worden!
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 01:42 schreef duracellkonijntje het volgende:Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is. Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren. Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is. Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver. Om heel eerlijk te zijn is het volgens mij heel erg normaal dat je dit moeilijk vindt hoor! Dit soort dingen zijn moeilijk en ik denk dat iedere partner, wie ook maar een beetje iets voelt voor zijn geliefde, dit soort dingen voelt. Dit hoef je niet weg te stoppen, te bagatelliseren. Ik vind je heel erg hard en streng en boos naar jezelf, terwijl dat echt niet nodig is. Je straft jezelf voor normale mensenlijke gevoelens. Buiten dat het gemeen is, help je jezelf er ook niet mee.
Kun je er niet gewoon met haar over praten. Een relatie is ook kunnen praten over je gevoelens en angsten. Het hoeft heus niet in de verwijtende zin, een conflict te worden, maar gewoon vertellen wat je dwars zit, vanuit de ik-boodschap. Hier kunnen jullie beiden niks mee en dat maakt het voor jullie allebei naar. Ik hoop voor je dat je dit kan oplossen...
quote: Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit.
Trusten iedereen.
Die sorry negeer ik... ik dacht dat in dit topic mensen mogen posten die het moeilijk hebben. Volgens mij ben jij een mens en heb je het moeilijk, dus je bericht past hier perfect. En al was het niet gepast (wat niet het geval is) je zit ermee en anderen willen je daar mee helpen en steunen (ik iig wel). En ik vraag me af waarom je weken zou afwachten en daarmee je eigen psychische gezondheid schaden. Trouwens, dat merkt ze heus wel als ze ook maar een beetje naar je kijkt. En je zei dat ze lief naar je deed: als dat meer is dan anders zal ze ook wel door hebben dat iets je niet lekker zit.
Heel veel sterkte ermee... dit is echt naar 
------------------------------
pfffft... vannacht geen oog dicht gedaan, nog steeds koorts en dadelijk weer therapie, naar school, sporten en vanavond visite... Geen flauw idee hoe ik dat moet gaan doen. Grafstemming negeren en gaan met de banaan 
[ Bericht 1% gewijzigd door ChildoftheStars op 03-03-2015 09:04:27 ] |
zomertje | dinsdag 3 maart 2015 @ 09:05 |
quote: Op maandag 2 maart 2015 23:16 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Op dit moment heb ik met mijn psych afgesproken om een beloningssysteem op te zetten omdat ik in een heel negatief spiraal beland ben waarin ik mezelf alleen maar aan het straffen ben en haat (komt erop neer dat ik niet perfect kan zijn, dus altijd moet lijden. Al klinkt dat behoorlijk melodramatisch). Het is een tijdelijk middel om mezelf van andere mogelijkheden bewust te maken en leren tevreden te zijn met de vooruitgangen die ik maak, want op dit moment zie ik mezelf als een grote fout. Het is een interessant experiment/oefening om even iets te doorbreken en zeker geen gewoonte. Ik vind het juist erg goed, ik ken dat ook dat 'jezelf nooit goed genoeg vinden' En dat helpt je niet vooruit.
Je beloningen zijn prima. Je kan nog aanvullen met: een bosje bloemen voor in huis, een leuk kledingstuk kopen, enz. Vooral juist doen! |
Donnie-Brasco | dinsdag 3 maart 2015 @ 09:09 |
Bij de dokter geweest. Moest wel bij een nieuwe co-assistent, maar die was wel heel grondig en nam ruim de tijd (45 minuten). Uiteindelijk in overleg met huisarts doorverwijzing gekregen naar de psycholoog. Straks maar een afspraak maken. |
ChildoftheStars | dinsdag 3 maart 2015 @ 09:12 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 09:05 schreef zomertje het volgende:[..] Ik vind het juist erg goed, ik ken dat ook dat 'jezelf nooit goed genoeg vinden' En dat helpt je niet vooruit. Je beloningen zijn prima. Je kan nog aanvullen met: een bosje bloemen voor in huis, een leuk kledingstuk kopen, enz. Vooral juist doen! Dank je wel Dat is inderdaad precies de reden waarom ik het doe. En dat zijn leuke dingen, die komen op de lijst!
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 09:09 schreef Donnie-Brasco het volgende:Bij de dokter geweest. Moest wel bij een nieuwe co-assistent, maar die was wel heel grondig en nam ruim de tijd (45 minuten). Uiteindelijk in overleg met huisarts doorverwijzing gekregen naar de psycholoog. Straks maar een afspraak maken. Wat fijn dat zij/hij de tijd voor je nam (die tijd verdien je ook). Spannend dat je naar een psych gaat, hoe voel je je daarover? Veel succes |
zomertje | dinsdag 3 maart 2015 @ 09:12 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 08:20 schreef ChildoftheStars het volgende:pfffft... vannacht geen oog dicht gedaan, nog steeds koorts en dadelijk weer therapie, naar school, sporten en vanavond visite... Geen flauw idee hoe ik dat moet gaan doen. Grafstemming negeren en gaan met de banaan Met koorts moet je niet gaan sporten! Dat mag niet eens. Dit hoort trouwens ook bij goed voor jezelf zorgen, net als het belonen  |
magnetronkoffie | dinsdag 3 maart 2015 @ 09:13 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 08:20 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Het klopt zeker wat je zeg. Het is mijn standaart-vluchtgrapje wanneer iemand me aanspreekt op me niet werkende systemen  (gelukkig zijn de mensen die ik ken allemaal een stuk minder streng voor zichzelf, anders zou ik het echt sneu voor ze vinden. Bij mij is het oké, maar voor anderen niet. Een mens moet wel met dubbele maten meten  ). Dank je wel!  Vetgedrukte snap ik alleen niet zo en als dat al zo zou zijn, je hebt nu wel gemerkt dat je huidige systeem niet zo best werkt (dat gaat later, als je op dezelfde voet door blijft gaan, alleen maar nog lastiger worden en wellicht dat meer mensen jouw last zelf ook gaan voelen), anders zat je nu hier niet 
Edit: Ik doel dan vooral op de dubbele standaard die voor jouzelf spartaans te noemen is  |
Donnie-Brasco | dinsdag 3 maart 2015 @ 10:27 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 09:12 schreef ChildoftheStars het volgende:Wat fijn dat zij/hij de tijd voor je nam (die tijd verdien je ook). Spannend dat je naar een psych gaat, hoe voel je je daarover? Veel succes Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst.
Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen. |
magnetronkoffie | dinsdag 3 maart 2015 @ 10:55 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 10:27 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst. Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen. Wat ik altijd deed was zo blanco mogelijk daarheen gaan. Desnoods maak ik een (kort) lijstje van dingen die ik sowieso wil bespreken omdat (als ik daar eenmaal zit) ik het op dat moment niet meer naar boven kan halen en het moment dat ik daar de deur uit loop is het van "owja! shit "  |
ChildoftheStars | dinsdag 3 maart 2015 @ 12:42 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 09:12 schreef zomertje het volgende:[..] Met koorts moet je niet gaan sporten! Dat mag niet eens. Dit hoort trouwens ook bij goed voor jezelf zorgen, net als het belonen  Ik ben gisteren ook al niet geweest en ik mag maar zes uur in de week, dus dat maakt het een beetje ingewikkeld, maar ik zal er even over nadenken. Sowieso dadelijk een dutje
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 09:13 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Vetgedrukte snap ik alleen niet zo en als dat al zo zou zijn, je hebt nu wel gemerkt dat je huidige systeem niet zo best werkt (dat gaat later, als je op dezelfde voet door blijft gaan, alleen maar nog lastiger worden en wellicht dat meer mensen jouw last zelf ook gaan voelen), anders zat je nu hier niet  Edit: Ik doel dan vooral op de dubbele standaard die voor jouzelf spartaans te noemen is  Voor anderen houd ik er altijd andere standaarden op na en ben ik heel veel softer. Ik kan mensen gemakkelijk een "preekje" geven dat ze niet zo gemeen naar zichzelf moeten zijn, wat best hypocriet is uit mijn mond Het niet Spartaans zijn, moet ik nu echt gaan proberen op cognitief niveau en de emoties erbij vergeten, misschien gaat het werken  (naja... een last zijn voor mijn omgeving probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Ze weten dat ik in behandeling ben en welke DSM-woorden erop geplakt zijn, maar bij de rest betrek ik ze express niet. Ook al zijn ze daar niet altijd even blij mee).
Dank je wel voor je lieve berichtjes 
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 10:27 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst. Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen. Wat fijn dat je die houding hier tegenover hebt en je weet dat het goed gaat komen (tenminste, hier heeft er iemand er de volste vertrouwen in). Heel veel succes! Weet je al hoelang dde wachtlijsten zijn e.d?
--------------------------------------
Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven... |
magnetronkoffie | dinsdag 3 maart 2015 @ 13:43 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 12:42 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Voor anderen houd ik er altijd andere standaarden op na en ben ik heel veel softer. Ik kan mensen gemakkelijk een "preekje" geven dat ze niet zo gemeen naar zichzelf moeten zijn, wat best hypocriet is uit mijn mond  Het niet Spartaans zijn, moet ik nu echt gaan proberen op cognitief niveau en de emoties erbij vergeten, misschien gaat het werken  (naja... een last zijn voor mijn omgeving probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Ze weten dat ik in behandeling ben en welke DSM-woorden erop geplakt zijn, maar bij de rest betrek ik ze express niet. Ook al zijn ze daar niet altijd even blij mee). Dank je wel voor je lieve berichtjes  Geen dank, ik doe het graag! 
quote: Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven...
Ik vind echt dat je (opvallend) goed bezig bent! Proficiat!  Prijs jezelf ook gelukkig met de hulp die je nu krijgt, je moet tegenwoordig wat hulpverlening betreft nou net met de neus in de boter vallen |
Donnie-Brasco | dinsdag 3 maart 2015 @ 13:47 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 12:42 schreef ChildoftheStars het volgende:Wat fijn dat je die houding hier tegenover hebt en je weet dat het goed gaat komen (tenminste, hier heeft er iemand er de volste vertrouwen in). Heel veel succes! Weet je al hoelang dde wachtlijsten zijn e.d? -------------------------------------- Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven... Wachtlijst is 2-3 weken, dus dat valt nog mee. Ik herken dat een klein beetje, als mensen zeggen dat ze zich zorgen maken. Toen een collega zei dat ze zich zorgde om me maakte moest ik ook m'n tranen binnen houden. Het is gewoon ook een soort spiegel voor je neus.
Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart of dat jij het juist niet kan hebben als mensen om jou bekommeren? |
ChildoftheStars | dinsdag 3 maart 2015 @ 17:52 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 13:43 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Geen dank, ik doe het graag!  [..] Ik vind echt dat je (opvallend) goed bezig bent! Proficiat!  Prijs jezelf ook gelukkig met de hulp die je nu krijgt, je moet tegenwoordig wat hulpverlening betreft nou net met de neus in de boter vallen Dank je wel, dit maakt me erg verlegen Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen 
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 13:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Wachtlijst is 2-3 weken, dus dat valt nog mee. Ik herken dat een klein beetje, als mensen zeggen dat ze zich zorgen maken. Toen een collega zei dat ze zich zorgde om me maakte moest ik ook m'n tranen binnen houden. Het is gewoon ook een soort spiegel voor je neus. Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart of dat jij het juist niet kan hebben als mensen om jou bekommeren? Dat gaat rap, moet je na de intake nog lang wachten?
Mensen die zich zorgen maken zie ik niet als een soort spiegel. Ik ga me dan erg schuldig voelen omdat ik me geuit heb en hun zich rot heb laten voelen. Daarnaast vind ik eigenlijk dat het anderen niet mag schelen hoe het met me gaat; het wringt met mijn wereldbeeld. Die aandacht ben ik niet waard. |
Donnie-Brasco | dinsdag 3 maart 2015 @ 23:24 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 17:52 schreef ChildoftheStars het volgende:Dat gaat rap, moet je na de intake nog lang wachten? Mensen die zich zorgen maken zie ik niet als een soort spiegel. Ik ga me dan erg schuldig voelen omdat ik me geuit heb en hun zich rot heb laten voelen. Daarnaast vind ik eigenlijk dat het anderen niet mag schelen hoe het met me gaat; het wringt met mijn wereldbeeld. Die aandacht ben ik niet waard. Weet ik niet, ik krijg nu gewoon de basic behandeling om het zomaar te zeggen. Eerste gesprek wordt er inderdaad één waar ik dus hoogstwaarschijnlijk het label 'Paniek en angststoornis' op m'n kop geplakt krijg. Dan krijg ik verdere behandelingen en worden er eventuele medicatie voorgeschreven.
Ik ben niet de enige bij ons thuis die klachten heeft, dus er ligt al een 'familie recept' voor oxazepam. Verwacht ook niet dat ik nog andere medicatie krijg voorgeschreven.
@dat je niet wilt dat mensen zich zorgen maken om je. Mensen willen je alleen maar helpen, maar ik snap dat als dat zo in jouw beeld geprent zit je dat er niet zomaar uit krijgt.
Ik kan wel zeggen dat je er toe doet (wat zo is), maar waarschijnlijk heb je dat al tig keer gehoord. Ik hoop gewoon dat je ooit kan in zien dat het oké is om aandacht te krijgen van anderen. |
Donnie-Brasco | dinsdag 3 maart 2015 @ 23:29 |
Vanavond trouwens weer na 5 nachten weer eens au naturel proberen te slapen. Dus geen pillen, heb wel wat naast m'n bed liggen just in case. |
kuolema | dinsdag 3 maart 2015 @ 23:55 |
Wat is het druk in dit topic. |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 06:44 |
quote: Tijd van het jaar 
Eerste nacht zonder oxazepam of slaappil was geen succes. Meerdere keren half in paniek wakker geworden en nu bonkende hoofdpijn. Vanavond gewoon weer oxazepam nemen.
[ Bericht 14% gewijzigd door Donnie-Brasco op 04-03-2015 08:14:03 ] |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 10:21 |
quote: Op dinsdag 3 maart 2015 23:24 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Weet ik niet, ik krijg nu gewoon de basic behandeling om het zomaar te zeggen. Eerste gesprek wordt er inderdaad één waar ik dus hoogstwaarschijnlijk het label 'Paniek en angststoornis' op m'n kop geplakt krijg. Dan krijg ik verdere behandelingen en worden er eventuele medicatie voorgeschreven. Ik ben niet de enige bij ons thuis die klachten heeft, dus er ligt al een 'familie recept' voor oxazepam. Verwacht ook niet dat ik nog andere medicatie krijg voorgeschreven. Dat klinkt wel als een goede weg. Wat vervelend dat het een familieding is :S veel sterkte em succes ermee!
quote: @dat je niet wilt dat mensen zich zorgen maken om je. Mensen willen je alleen maar helpen, maar ik snap dat als dat zo in jouw beeld geprent zit je dat er niet zomaar uit krijgt.
Ik kan wel zeggen dat je er toe doet (wat zo is), maar waarschijnlijk heb je dat al tig keer gehoord. Ik hoop gewoon dat je ooit kan in zien dat het oké is om aandacht te krijgen van anderen.
Lief dat je het zegt en dank je wel Het is iets dat eenmaal vastgeroest zit in mijn cognities en daar wordt over twee weken aan geknutseld in schema |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 10:23 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 06:44 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Tijd van het jaar  Eerste nacht zonder oxazepam of slaappil was geen succes. Meerdere keren half in paniek wakker geworden en nu bonkende hoofdpijn. Vanavond gewoon weer oxazepam nemen. Als je het niet probeert weet je het niet. Misschien lukt het je over een week oid wel weer. Goed dat je het geprobeerd hebt en naar dat je zo'n nacht hebt gehad, heb je een beetje de mogelijkheid om vandaag bij te komen? |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 10:29 |
Vandaag heb ik het exact 30minuten volgehouden op school. Wat twaalf uur zou moeten zijn. Toen kwam de docent tot de conclusie dat ik naar huis moest ivm bleekheid, rillen en zweten. Helaas heb ik ook een wisselvallige emo-dagje, waardoor ik mezelf met zwakte en tranen voor paal zette. Dus ik ga maar met een pak dekens op mijn bank liggen (en natuurlijk voel ik me niet schuldig over de complete nutteloosheid).
Laat ik het leven weer eens moeilijk maken voor mezelf  |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 10:33 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 10:29 schreef ChildoftheStars het volgende:Vandaag heb ik het exact 30minuten volgehouden op school. Wat twaalf uur zou moeten zijn. Toen kwam de docent tot de conclusie dat ik naar huis moest ivm bleekheid, rillen en zweten. Helaas heb ik ook een wisselvallige emo-dagje, waardoor ik mezelf met zwakte en tranen voor paal zette. Dus ik ga maar met een pak dekens op mijn bank liggen (en natuurlijk voel ik me niet schuldig over de complete nutteloosheid). Laat ik het leven weer eens moeilijk maken voor mezelf  Je hebt het tenminste geprobeerd, als het niet gaat dan gaat het niet. Soms heb je gewoon van die dagen. Ik ben nu ook op weg naar uni, zag het echt niet zitten, maar ben toch maar gewoon gegaan. Kijken hoe lang ik het volhoud. |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 12:00 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 06:44 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Tijd van het jaar  Eerste nacht zonder oxazepam of slaappil was geen succes. Meerdere keren half in paniek wakker geworden en nu bonkende hoofdpijn. Vanavond gewoon weer oxazepam nemen. Hoe lang slik je oxazepam? Zomaar 'niet' innemen is juist slecht(er) . Kunt beter afbouwen als je het langer dan 2-3 maanden slikt. 
Let op: ik zeg niet dat je af moet gaan bouwen (weet niet of dat mag van de huisarts?) maar als je dat wilt gaat doen zou ik niet 'zomaar' stoppen. |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 12:01 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 10:29 schreef ChildoftheStars het volgende:Vandaag heb ik het exact 30minuten volgehouden op school. Wat twaalf uur zou moeten zijn. Toen kwam de docent tot de conclusie dat ik naar huis moest ivm bleekheid, rillen en zweten. Helaas heb ik ook een wisselvallige emo-dagje, waardoor ik mezelf met zwakte en tranen voor paal zette. Dus ik ga maar met een pak dekens op mijn bank liggen (en natuurlijk voel ik me niet schuldig over de complete nutteloosheid). Laat ik het leven weer eens moeilijk maken voor mezelf  Je moet jezelf juist belonen .
Je hebt het 30 minuten uitgehouden!! Top!
Geniet er maar even van, lekker op de bank liggen! |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 12:21 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 12:00 schreef RBWO het volgende:[..] Hoe lang slik je oxazepam? Zomaar 'niet' innemen is juist slecht(er) . Kunt beter afbouwen als je het langer dan 2-3 maanden slikt.  Let op: ik zeg niet dat je af moet gaan bouwen (weet niet of dat mag van de huisarts?) maar als je dat wilt gaat doen zou ik niet 'zomaar' stoppen. Alleen incidenteel, afgelopen week alleen, maar 2x. |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 12:33 |
quote: Ah oké. Ik slikte voor 2-3 maanden 30mg per dag. Dus vandaar dat ik het vroeg . |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 12:50 |
quote: Ik slik incidenteel 10mg, ik voel meestal wel als ik onrustiger wordt. Dan neem ik er 1 om een paniekaanval te onderdrukken. |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 13:19 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 10:33 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Je hebt het tenminste geprobeerd, als het niet gaat dan gaat het niet. Soms heb je gewoon van die dagen. Ik ben nu ook op weg naar uni, zag het echt niet zitten, maar ben toch maar gewoon gegaan. Kijken hoe lang ik het volhoud. Het is gewoon een beetje vervelend dat ze een strenge aanwezigheidsplicht hebben en ik niet in de problemen wil komen (anderzijds, als ik dit niet haal, heb ik genoeg punten), en ik kan slecht tegen dit soort stress maar vandaag slaat echt gewoon eventjes nergens op
Goed dat je naar de uni bent gegaan. Misschien doet een beetje afleiding en bezig zijn je juist eventjes. Goed luister goed naar wat je aankan. ('k Vind het echt zo ontzettend knap hoe jij bezig bent, zit het echt met bewondering te volgen).
quote: Op woensdag 4 maart 2015 12:01 schreef RBWO het volgende:[..] Je moet jezelf juist belonen  . Je hebt het 30 minuten uitgehouden!! Top! Geniet er maar even van, lekker op de bank liggen! Dank je wel en inderdaad toch wel geweest
O.O ben deze week dat hele beloningssysteem vergeten. Wel gemaakt, niet bijgehouden. Gelukkig weet ik van gisteren nog hoe het is gegaan (moet je nagaan hoe dit niet in mijn systeem zit )
Ik lig het er nu echt lui uit te zweten en te slapen. Twee dagen ziek genegeerd en nu krijg ik hem vol terug 
quote: Ik ga even dom doen, maar bij mij werkt het om paniek weg te ademen en met mantra's weg te denken (heb ik mezelf vrij jong aangeleerd, heb om de halverklap voor de domste dingen de neiging om paniek aanvallen te krijgen). Het wegademen is twee tellen in en drie tellen uit (en dan echt rustige tellen), om hyperventilatie te voorkomen langer uit dan in. En mantra's zijn vaak in de trant "dit komt goed". Ook als ik de spanning voel opkomen verzin oplossingen om rustig te blijven (ik ben vaak panisch in drukke bussen, maar dan bedenk ik "dan vraag ik aan die meneer of ik er langs mag en aan die meneer. En dan doe ik direct bij de halte voor de mijne, zodat ik op tijd bij de deur sta"). Zijn zulke trucjes niks voor jou? |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:18 |
Ik weet niet hoe ik het uit moet houden ... help? |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:21 |
Poeh... de afkickverschijnselen van het stoppen met fluoxetine hakken er nu toch wel in. Daar ik vorige week nog afwisselend goed en slecht gehumeurd was, heb ik nu toch erge last van depressieve gevoelens, angst en andere onaangename dingen. Schijnt er allemaal bij te horen, maar fijn is het op het moment niet. En mijn therapeute is nu op vakantie. Grmbl. Ik hoop dat het zooitje daar in mijn hoofd zich weer stabiliseren kan, want voelt het zich allemaal zo chaotisch aan. O Serotonine, where art thou . |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:21 |
quote: Wat is er aan de hand? |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:25 |
quote: Ik trek het gewoon niet ... weet niet wat ik er verder over moet zeggen. Weet niet wat ik moet doen, probeer mezelf continu tegen te houden om een overdosis pillen te nemen - wat tot nu toe lukt omdat ik toch niks heb waarvan ik zou kunnen slapen. |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:29 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:25 schreef kuolema het volgende:[..] Ik trek het gewoon niet ... weet niet wat ik er verder over moet zeggen. Weet niet wat ik moet doen, probeer mezelf continu tegen te houden om een overdosis pillen te nemen - wat tot nu toe lukt omdat ik toch niks heb waarvan ik zou kunnen slapen. Heb je de mogelijkheid een vertrouwenspersoon te kunnen bellen / zien op dit moment? Dit klinkt echt niet goed kuolema en ik vind dat je op dit moment nu het zo erg en heftig is, niet alleen zou moeten zijn. Heb je die mogelijkheid nu niet, dan kun je mij ook PM'en. Of je mag mij ook bellen of wat dan ook. Doe jezelf niets aan. |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:31 |
Ik weet het niet  Weet niet wie of wat ik kan bellen en durf dat ook niet. |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:37 |
Ik ken het goed wanneer het zo slecht met me gaat en ik niet meer weet hoe het verder moet (acute crisis), ik er toe neig alleen te blijven, met mezelf en al mijn erge gevoelens en gedachtes. Ik weet nu ook uit ervaring dat dit er alleen mee blijven het alleen maar erger maakt.
Vandaar deze ideeën. Wanneer het te hoogdrempelig voor jou is een IRL persoon te bellen / op te zoeken mag je mij gerust alles zeggen wat je wilt. Ik heb waarschijnlijk geen oplossing voor je, maar je mag hier niet alleen mee blijven . |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 14:37 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:25 schreef kuolema het volgende:[..] Ik trek het gewoon niet ... weet niet wat ik er verder over moet zeggen. Weet niet wat ik moet doen, probeer mezelf continu tegen te houden om een overdosis pillen te nemen - wat tot nu toe lukt omdat ik toch niks heb waarvan ik zou kunnen slapen. Ah... bah... Als het te eng wordt, moet je gewoon de crisisdienst bellen en als je daar geen beschikking toe heb de huisarts. Stel eerst jezelf veilig, dat is het belangrijkste, ook al voelt het misschien niet zo.
Verder, probeer wat afleiding te zoeken. Contact met mensen (vrienden willen je heus helpen en je bent dat ook waard) en ga anders wat simpels doen. Desnoods boen je keukenkastjes uit, iets waarbij niet na hoeft te denken, misschien kan zoiets actiefs je rustiger maken. De energie kanaliseren.
Wees alsjeblieft voorzichtig...  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 14:39 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:21 schreef rainbowwarrior het volgende:Poeh... de afkickverschijnselen van het stoppen met fluoxetine hakken er nu toch wel in. Daar ik vorige week nog afwisselend goed en slecht gehumeurd was, heb ik nu toch erge last van depressieve gevoelens, angst en andere onaangename dingen. Schijnt er allemaal bij te horen, maar fijn is het op het moment niet. En mijn therapeute is nu op vakantie. Grmbl. Ik hoop dat het zooitje daar in mijn hoofd zich weer stabiliseren kan, want voelt het zich allemaal zo chaotisch aan. O Serotonine, where art thou  . Dit is vervelend... Misschien een dom idee, maar is even hardlopen/sporten geen idee? Daarvan maak je gelukshormonen aan en misschien voel je, je dan wat beter? Is er geen vervanger die je kunt bellen of mailen? Of vrienden?
En voor de chaos, misschien helpt het maken van lijstjes en planningen? In de grootste chaos kan ik zo iets van orde maken...
Sterkte! |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:39 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:37 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ah... bah... Als het te eng wordt, moet je gewoon de crisisdienst bellen en als je daar geen beschikking toe heb de huisarts. Stel eerst jezelf veilig, dat is het belangrijkste, ook al voelt het misschien niet zo. Verder, probeer wat afleiding te zoeken. Contact met mensen (vrienden willen je heus helpen en je bent dat ook waard) en ga anders wat simpels doen. Desnoods boen je keukenkastjes uit, iets waarbij niet na hoeft te denken, misschien kan zoiets actiefs je rustiger maken. De energie kanaliseren. Wees alsjeblieft voorzichtig...  Hele nuttige en belangrijke dingen schrijf je! |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:43 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:39 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Dit is vervelend... Misschien een dom idee, maar is even hardlopen/sporten geen idee? Daarvan maak je gelukshormonen aan en misschien voel je, je dan wat beter? Is er geen vervanger die je kunt bellen of mailen? Of vrienden? En voor de chaos, misschien helpt het maken van lijstjes en planningen? In de grootste chaos kan ik zo iets van orde maken... Sterkte! Ja, als het stopt met regenen wil ik later in ieder geval nog naar buiten gaan en me bewegen. Ik zie mijn therapeute volgende week weer, dus ik denk dat het nog wel zonder haar lukt. Met een goede vriendin heb ik ook al gesproken en nu gaat het wel weer iets beter. Nu ik weet dat het ook deels ontwenningsverschijnselen zijn, kan ik alles weer een beetje helderder zien. Dat ging daarvoor niet, omdat ik alweer zo opgesloten in mijn depressieve gevoelens zat.
Qua planning zit het hier op zich wel goed. Met chaos bedoelde ik vooral de emotionale chaos. Dat ben ik niet meer zo gewend.
Dank je wel voor je tips! |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:46 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:37 schreef rainbowwarrior het volgende:Ik ken het goed wanneer het zo slecht met me gaat en ik niet meer weet hoe het verder moet (acute crisis), ik er toe neig alleen te blijven, met mezelf en al mijn erge gevoelens en gedachtes. Ik weet nu ook uit ervaring dat dit er alleen mee blijven het alleen maar erger maakt. Vandaar deze ideeën. Wanneer het te hoogdrempelig voor jou is een IRL persoon te bellen / op te zoeken mag je mij gerust alles zeggen wat je wilt. Ik heb waarschijnlijk geen oplossing voor je, maar je mag hier niet alleen mee blijven  . Dat heb ik ook. Helaas is fok wel laagdrempelig en durf ik hier wel te zeiken. Ik heb niets te zeggen dus dat schiet ook niet op. Wil alleen niet meer wakker zijn.quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:37 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ah... bah... Als het te eng wordt, moet je gewoon de crisisdienst bellen en als je daar geen beschikking toe heb de huisarts. Stel eerst jezelf veilig, dat is het belangrijkste, ook al voelt het misschien niet zo. Verder, probeer wat afleiding te zoeken. Contact met mensen (vrienden willen je heus helpen en je bent dat ook waard) en ga anders wat simpels doen. Desnoods boen je keukenkastjes uit, iets waarbij niet na hoeft te denken, misschien kan zoiets actiefs je rustiger maken. De energie kanaliseren. Wees alsjeblieft voorzichtig...  Ik heb het nummer van de crisisdienst maar weet nooit wanneer het erg genoeg is. En of het kan helpen. En ik woon bij mijn vader die daar dan achter zou komen terwijl ik mijn best doe verborgen te houden hoe slecht het gaat, al heeft hij de laatste tijd vaker gezegd dat hij aan me ziet dat het niet goed gaat (waarop ik zeg dat ik gewoon moe ben - wat geen leugen is). Ik weet dat vrienden wel willen helpen maar dat heeft geen zin.
Moet nog naar de apotheek dus naar buiten straks. Verder probeer ik al dagen wanhopig afleiding te zoeken maar op een gegeven moment is dat gewoon op of zo. Ik heb geen energie meer. |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:47 |
Oh ja bedankt  |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 14:52 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:46 schreef kuolema het volgende:[..] Dat heb ik ook. Helaas is fok wel laagdrempelig en durf ik hier wel te zeiken. Ik heb niets te zeggen dus dat schiet ook niet op. Wil alleen niet meer wakker zijn. [..] Ik heb het nummer van de crisisdienst maar weet nooit wanneer het erg genoeg is. En of het kan helpen. En ik woon bij mijn vader die daar dan achter zou komen terwijl ik mijn best doe verborgen te houden hoe slecht het gaat, al heeft hij de laatste tijd vaker gezegd dat hij aan me ziet dat het niet goed gaat (waarop ik zeg dat ik gewoon moe ben - wat geen leugen is). Ik weet dat vrienden wel willen helpen maar dat heeft geen zin. Moet nog naar de apotheek dus naar buiten straks. Verder probeer ik al dagen wanhopig afleiding te zoeken maar op een gegeven moment is dat gewoon op of zo. Ik heb geen energie meer. Ik ga nu even boos doen, omdat mijn moeder ook zo precies was: kom potjandorrie er voor uit dat je er helemaal doorheen zit. Stop met het verbergen. Dat lucht echt op, geloof me. Daarnaast kan je dan de hulp krijgen die je nodig hebt. |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:53 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:46 schreef kuolema het volgende:[..] Dat heb ik ook. Helaas is fok wel laagdrempelig en durf ik hier wel te zeiken. Ik heb niets te zeggen dus dat schiet ook niet op. Wil alleen niet meer wakker zijn. [..] Ik heb het nummer van de crisisdienst maar weet nooit wanneer het erg genoeg is. En of het kan helpen. En ik woon bij mijn vader die daar dan achter zou komen terwijl ik mijn best doe verborgen te houden hoe slecht het gaat, al heeft hij de laatste tijd vaker gezegd dat hij aan me ziet dat het niet goed gaat (waarop ik zeg dat ik gewoon moe ben - wat geen leugen is). Ik weet dat vrienden wel willen helpen maar dat heeft geen zin. Moet nog naar de apotheek dus naar buiten straks. Verder probeer ik al dagen wanhopig afleiding te zoeken maar op een gegeven moment is dat gewoon op of zo. Ik heb geen energie meer. Tja dat met de situatie met je vader is natuurlijk zeer ongunstig en maakt het waarschijnlijk alleen maar erger omdat je nu ook nog je gevoelens onderdrukt. Ik vind dat hoe jij op dit moment beschrijft hoe het met je gaat dat meer dan genoeg redenen zijn om wel die crisisdienst te bellen. Je weet nooit of iets "echt" gaat helpen, maar deze situatie is toch eigenlijk onhoudbaar?
Wat ik in hele erge situaties heb gedaan, is bijna per uur kijken hoe het met me ging. Echt bijna van uur tot uur leven zeg maar en daar heb ik geprobeerd per nieuw uur te kijken hoe het met me ging. Goed ging het nooit maar ik heb wel gemerkt dat het soms iets minder slecht ging als in de uren daarvoor bijvoorbeeld. Ik heb me daar in ieder geval goed aan kunnen vasthouden.
Wanneer heb je weer een afspraak met een arts, therapeut, psycholoog, psychiater? |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:56 |
En ja, of je het nu gelooft of niet. Het blijft niet zoals het nu is. Het wordt beter. Maar zoek hulp!!! |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 14:57 |
quote: Graag gedaan meis! |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 14:58 |
\quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:52 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Ik ga nu even boos doen, omdat mijn moeder ook zo precies was: kom potjandorrie er voor uit dat je er helemaal doorheen zit. Stop met het verbergen. Dat lucht echt op, geloof me. Daarnaast kan je dan de hulp krijgen die je nodig hebt. Ik verberg het niet voor mijn hulpverleners en op dit moment ook niet voor mijn 3 beste vriendinnen. Ik kan er niet tegen als mijn ouders ongerust gaan doen en ik wil ze gewoon echt niet betrekken bij mijn problemen. Dat is niet in eerste instantie omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maken, maar vooral omdat ik gewoon nooit zo close ben geweest met ze, dat voelt gewoon niet goed. Ik wil niet dat ze zich met mij bemoeien.quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:53 schreef rainbowwarrior het volgende:[..] Tja dat met de situatie met je vader is natuurlijk zeer ongunstig en maakt het waarschijnlijk alleen maar erger omdat je nu ook nog je gevoelens onderdrukt. Ik vind dat hoe jij op dit moment beschrijft hoe het met je gaat dat meer dan genoeg redenen zijn om wel die crisisdienst te bellen. Je weet nooit of iets "echt" gaat helpen, maar deze situatie is toch eigenlijk onhoudbaar? Wat ik in hele erge situaties heb gedaan, is bijna per uur kijken hoe het met me ging. Echt bijna van uur tot uur leven zeg maar en daar heb ik geprobeerd per nieuw uur te kijken hoe het met me ging. Goed ging het nooit maar ik heb wel gemerkt dat het soms iets minder slecht ging als in de uren daarvoor bijvoorbeeld. Ik heb me daar in ieder geval goed aan kunnen vasthouden. Wanneer heb je weer een afspraak met een arts, therapeut, psycholoog, psychiater? Ik ben bang dat ze vinden dat ik me aanstel of zo. Ik zit wel steeds op de klok te kijken hoe lang de dag nog gaat duren want ik wil dat hij voorbij gaat. Het duurt nog zo lang ...
Morgenmiddag heb ik een afspraak met de psycholoog. |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 14:59 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:46 schreef kuolema het volgende:[..] Dat heb ik ook. Helaas is fok wel laagdrempelig en durf ik hier wel te zeiken. Ik heb niets te zeggen dus dat schiet ook niet op. Wil alleen niet meer wakker zijn. [..] Ik heb het nummer van de crisisdienst maar weet nooit wanneer het erg genoeg is. En of het kan helpen. En ik woon bij mijn vader die daar dan achter zou komen terwijl ik mijn best doe verborgen te houden hoe slecht het gaat, al heeft hij de laatste tijd vaker gezegd dat hij aan me ziet dat het niet goed gaat (waarop ik zeg dat ik gewoon moe ben - wat geen leugen is). Ik weet dat vrienden wel willen helpen maar dat heeft geen zin. Moet nog naar de apotheek dus naar buiten straks. Verder probeer ik al dagen wanhopig afleiding te zoeken maar op een gegeven moment is dat gewoon op of zo. Ik heb geen energie meer. Op het moment dat je dit soort twijfels hebt, ben je al drie stappen voorbij erg genoeg. En of het gaat helpen kom je alleen achter wanneer je het probeert toch. Dus kom op en zorg voor jezelf, ik maak me zorgen om je! En waarom hebben vrienden geen zin. Nee ze kunnen het lijden niet bij je wegnemen, maar steun laat je minder alleen staan en minder alleen voelen. Er is geen kant en klare oplossing, alleen dit moet je ook niet alleen dragen om die reden. Het is zo jammer dat je jezelf zo afsluit.
Geen energie hebben hoort bij een depressie, dingen doen kan ervoor zorgen dat je weer meer gaat voelen, dat je een beetje je hoofd kan verlaten. Het is moeilijk, maar geeft wel winst.
Wees een beetje lief voor jezelf, je hoeft dit niet alleen te doen. Knuffel  |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:00 |
Lees het net pas bij 
quote: Je weet me te vinden he? Als je afleiding nodig hebt (ik sta op rood maar dat mag je negeren) Zou anders een groepsgesprek voor genoeg afleiding kunnen zorgen?? Geen idee of er anderen hier daarvoor te porren zijn, maar ik doe maar een gooi  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 15:01 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:43 schreef rainbowwarrior het volgende:[..] Ja, als het stopt met regenen wil ik later in ieder geval nog naar buiten gaan en me bewegen. Ik zie mijn therapeute volgende week weer, dus ik denk dat het nog wel zonder haar lukt. Met een goede vriendin heb ik ook al gesproken en nu gaat het wel weer iets beter. Nu ik weet dat het ook deels ontwenningsverschijnselen zijn, kan ik alles weer een beetje helderder zien. Dat ging daarvoor niet, omdat ik alweer zo opgesloten in mijn depressieve gevoelens zat. Qua planning zit het hier op zich wel goed. Met chaos bedoelde ik vooral de emotionale chaos. Dat ben ik niet meer zo gewend. Dank je wel voor je tips! Ik snap dat je emotionele chaos bedoelt, maar letterlijke rust kan ook voor rust in je hoofd zorgen. Het is ook wennen natuurlijk...
Zo te zien ben je heel constructief bezig, dat is goed. Ik hoop dat je snel ontwend bent  |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:03 |
Kuo, ik heb een beetje het idee dat je vader je wel zal begrijpen als je zegt dat het eeecht niet meer gaat. Waarom vertel je het -hem- niet gewoon? (naast de crisisdienst bellen uiteraard)
Het is een grote stap (heeele grote!) maar misschien schiet je er wat mee op? In elk geval zal je vader je (denk ik) wel begrijpen en wie weet kan hij je geruststellen. Ten slotte is het je pa enzo  |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 15:05 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:58 schreef kuolema het volgende:\ [..] Ik verberg het niet voor mijn hulpverleners en op dit moment ook niet voor mijn 3 beste vriendinnen. Ik kan er niet tegen als mijn ouders ongerust gaan doen en ik wil ze gewoon echt niet betrekken bij mijn problemen. Dat is niet in eerste instantie omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maken, maar vooral omdat ik gewoon nooit zo close ben geweest met ze, dat voelt gewoon niet goed. Ik wil niet dat ze zich met mij bemoeien. [..] Ik ben bang dat ze vinden dat ik me aanstel of zo. Ik zit wel steeds op de klok te kijken hoe lang de dag nog gaat duren want ik wil dat hij voorbij gaat. Het duurt nog zo lang ... Morgenmiddag heb ik een afspraak met de psycholoog. Die mensen die bij de crisisdienst werken vinden niet je je aanstelt. Ze zullen je problemen en klachten serieus nemen.
Deze dag gaat voorbij en morgen is er weer een nieuwe dag. Heel goed dat je morgenmiddag een afspraak hebt bij je psycholoog. Dat duurt gelukkig niet meer lang.
Ga straks nog langs de apotheek, loop nog een rondje, ga dan wat goeds eten. Dan misschien nog wat TV kijken? Het is natuurlijk niets bijzonders, maar tot morgenmiddag kom je de tijd zeker door. Ik heb nog wel een tip voor een goede serie, mocht je zoiets willen. |
Lastpost | woensdag 4 maart 2015 @ 15:06 |
Wat 'triest' als ik sommige verhalen hier lees, voel ik me bijna bezwaard om zelf even te klagen over m'n eigen leventje. Maar inderdaad, wat de regenboogjongen hierboven ook zegt, uiteindelijk wordt het echt wel beter hoor, alleen de weg erna toe duurt altijd zolang en helaas gevoelsmatig met meer downs dan ups maar dat ligt meer aan je gemoedstoestand op dat moment natuurlijk.
Ik probeer altijd maar te zoeken naar die kleine dingen die me op dat moment de meeste blijdschap geven en de zaken die teveel druk geven op een laag pitje te zetten, voor zover mogelijk natuurlijk. En ik had ook nooit een 'echte' band met m'n moeder en stiefvader, gewoon 'oke' zou ik eerder zeggen, maar geloof me dat het beter is wanneer zij ook gewoon weten wat je voelt, wat je denkt en waar je tegenaan loopt, maar wat bij mij erg hielp was duidelijk zeggen dat ik niet als patient/probleemgeval gezien wilde worden maar gewoon als zoon en wel de aandacht wilde, maar niet constant het 'hoe gaat het' verhaaltje wilde horen.
Koste hier ook nogal wat moeite, onze gesprekken waren nooit veel dieper dan over de games die ik speelde, voetbal, school (indien van toepassing) en sporadisch de vraag of het beter gaat of nog steeds dramatisch, waar ik liever niet over praatte omdat het altijd al oppervlakkig geouwehoer was waardoor het enkel bleef bij wat ja/nee/oke antwoorden. Heeft mij in ieder geval geholpen om eens duidelijk en oprecht/eerlijk te zeggen wat er bij mij speelde en dat ik het gevoel had eigenlijk geen band te hebben met m'n ouders terwijl zij het idee hadden dat het gewoon bij de leeftijd hoorde en dat ik die behoefte niet had om te praten/serieuze onderwerpen aan te snijden. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:06 |
quote: Dat 1e snap ik wel (ik kon niet wachten tot ik uit huis kon), dat 2e kan natuurlijk, maar is slechts 1 van de mogelijkheden en sowieso, als ze echt vinden dat je je aanstelt, dan weet je dat ook weer (dan is de waarheid boven tafel en kan jij wat dat betreft weer verder ipv naar hun reacties te moeten gissen) |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:08 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:05 schreef rainbowwarrior het volgende:[..] Die mensen die bij de crisisdienst werken vinden niet je je aanstelt. Ze zullen je problemen en klachten serieus nemen. Deze dag gaat voorbij en morgen is er weer een nieuwe dag. Heel goed dat je morgenmiddag een afspraak hebt bij je psycholoog. Dat duurt gelukkig niet meer lang. Ga straks nog langs de apotheek, loop nog een rondje, ga dan wat goeds eten. Dan misschien nog wat TV kijken? Het is natuurlijk niets bijzonders, maar tot morgenmiddag kom je de tijd zeker door. Ik heb nog wel een tip voor een goede serie, mocht je zoiets willen. Ik weet niet of het een goed idee is om in zo'n staat alleen over straat te gaan? (ik ben geen expert enzo, dus vergeef me als ik er naast zit ).
Als ze het haar pa vertelt (of desnoods een smoesje dat ze graag heeft dat hij mee gaat) dan is ze niet alleen onderweg en het ijs is dan misschien een beetje gebroken  |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 15:09 |
Ik reageer straks. |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 15:09 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:08 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik weet niet of het een goed idee is om in zo'n staat alleen over straat te gaan? (ik ben geen expert enzo, dus vergeef me als ik er naast zit  ). Als ze het haar pa vertelt (of desnoods een smoesje dat ze graag heeft dat hij mee gaat) dan is ze niet alleen onderweg en het ijs is dan misschien een beetje gebroken  Dat is een heel verstandige inderdaad |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:12 |
quote: Ja, ik weet. Heb zelf in zo'n staat over straat gezworven en het deed me niet veel goeds (ik zat links en rechts naar een uitweg te zoeken en te overwegen (je snapt het wel denk ik))
quote: Is goed  |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 15:13 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:08 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik weet niet of het een goed idee is om in zo'n staat alleen over straat te gaan? (ik ben geen expert enzo, dus vergeef me als ik er naast zit  ). Als ze het haar pa vertelt (of desnoods een smoesje dat ze graag heeft dat hij mee gaat) dan is ze niet alleen onderweg en het ijs is dan misschien een beetje gebroken  Ja waarschijnlijk heb je wel gelijk... Ik dacht vanwege hoe meer afleiding hoe beter en dan is deze dag een keer voorbij en morgen is er een nieuwe dag of zo... |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:14 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:13 schreef rainbowwarrior het volgende:[..] Ja waarschijnlijk heb je wel gelijk... Ik dacht vanwege hoe meer afleiding hoe beter en dan is deze dag een keer voorbij en morgen is er een nieuwe dag of zo... Je bedoeling was goed en dat telt altijd voor iets  |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 15:17 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:01 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ik snap dat je emotionele chaos bedoelt, maar letterlijke rust kan ook voor rust in je hoofd zorgen. Het is ook wennen natuurlijk... Zo te zien ben je heel constructief bezig, dat is goed. Ik hoop dat je snel ontwend bent  Dank je . Ik hoop het ook.
Ik vind het nu alleen wel weer even kut. Ik heb de indruk dat ik nu weer heel wat tandjes omlaag moet schroeven qua activiteiten en weer veel meer en beter op mezelf moet gaan letten. Het voelt als een terugslag ook al weet ik rationeel dat dat niet zo is. |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 15:17 |
quote: Ik quote dit bericht maar omdat de andere nogal lang zijn en ik mobiel zit.
Ik heb mijn angst en paniekaanvallen ook verborgen proberen te houden voor mijn moeder. Helemaal omdat ze kwamen door een bad-trip op xtc.
Tip: vooral niet voor je houden! Ik vond het lastig om mijn ma dit te vertellen maar er viel wel een last van mijn schouders. Had dat veel eerder moeten doen! Lucht echt op!
@egopost Net even twee uurtjes de stad in geweest! 'Spannend' omdat ik door de angstaanvallen toch 2 maanden heb binnen gezeten. In de stad zelf kreeg ik het wel even warm maar dat was omdat ik teveel met mezelf bezig was (hoe ik me voel) toen ik dat los liet was er helemaal geen spanning meer. Zelfs nog even broodje wezen eten in een restaurantje  |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 15:19 |
Maar hoe tof is dat dan: al die hulpbrigades hier hee!
. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:21 |
quote:
|
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 15:22 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:00 schreef magnetronkoffie het volgende:Lees het net pas bij  [..] Je weet me te vinden he? Als je afleiding nodig hebt (ik sta op rood maar dat mag je negeren) Zou anders een groepsgesprek voor genoeg afleiding kunnen zorgen?? Geen idee of er anderen hier daarvoor te porren zijn, maar ik doe maar een gooi  Ik gok dat je het over Skype hebt? Lijkt me gezellig een beetje slap ouwehoeren! Of een whatsapp groepje  |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:24 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:22 schreef RBWO het volgende:[..] Ik gok dat je het over Skype hebt? Lijkt me gezellig een beetje slap ouwehoeren! Of een whatsapp groepje  Skype ja  Whatsapp heb ik niet 
Ik dacht, misschien kunnen we dan even als groepje babbelen of chatten ofzo (voor de geinteresseerden ), lijkt mij een prima afleiding toch?  Ik doe ook maar wat 
Edit: Voor zo'n goed doel ben ik best bereid mn anonimiteit op te geven in elk geval, prioriteiten dit dat  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 15:26 |
Stiekem lijkt me het me ook wel gezellig, als het gewoon chatten is En geen webcam Maar ik snap het als het alleen de oud-gedienden zijn |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 15:28 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:24 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Skype ja  Whatsapp heb ik niet  Ik dacht, misschien kunnen we dan even als groepje babbelen of chatten ofzo (voor de geinteresseerden  ), lijkt mij een prima afleiding toch?  Ik doe ook maar wat  Edit: Voor zo'n goed doel ben ik best bereid mn anonimiteit op te geven in elk geval, prioriteiten dit dat  Oh dat is waar. Niet iedereen heeft inderdaad whatsapp. Mochten mensen toch slap willen ouwehoeren via WhatsApp. Gooi me een PM en ik stuur me nummer wel .
Als groepje babbelen is ook prima! Als meer mensen dat willen!
Anonimiteit maakt mij niet heel veel uit in zo'n geval inderdaad. Wat je zelf aangaf, prioriteiten :-). |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:28 |
quote: Nee natuurlijk niet! 
Tis eigenlijk gewoon dat we vorig jaar een paar keer gemeet hebben en wat gegevens hebben uitgewisseld 
Tis ook meer bedoeld voor diegenen voor wie het bedoeld is (dus niet KLB spammers e.d.), zoiets, dus we laten hier niet een soort kliekjes-zooi van maken 
Edit: Ik heb t niet zo op kliekjes, bah 
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:28 schreef RBWO het volgende:[..] Oh dat is waar. Niet iedereen heeft inderdaad whatsapp. Mochten mensen toch slap willen ouwehoeren via WhatsApp. Gooi me een PM en ik stuur me nummer wel  . Als groepje babbelen is ook prima! Als meer mensen dat willen! Anonimiteit maakt mij niet heel veel uit in zo'n geval inderdaad. Wat je zelf aangaf, prioriteiten :-). Ik heb alleen geen wa  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 15:32 |
Een iemand om de skypenamen bij de dumpen en die zoekt het zooitje bijeen? |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 15:32 |
Daarom kunnen we best Skypen met een groepje. Maar als iemand anders zo af en toe wilt appen Is dat mij ook prima. Dat bedoelde ik. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 15:35 |
quote: Anders doe ik dat wel, stuur me maar een DM met je/jullie skype gegevens (uiteraard zullen die gegevens over mijn lijk pas openbaar worden (oftewel nooit als het aan mij ligt )) Edit: Als er nog mensen bij willen, stuur mij dan even een DM met je skypegegevens zodat ik je kan toevoegen 
[ Bericht 12% gewijzigd door magnetronkoffie op 04-03-2015 15:49:26 ] |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 16:17 |
Heb geen skype en geen whatsapp. Maar dat maakt niet uit. Chatten jullie er maar lekker op los . |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 16:19 |
quote: We hebben het er maar druk mee  |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:30 |
Ik heb ooit eens een kanaal aangemaakt via de fok chat. Ik zit al tijden op die server en kan makkelijke een kanaal aanmaken. Ik weet niet of dat via mobiel ook werkt maar via de pc gaat t wel.
Laat maar weten of ik zoiets moet doen? Het is dan een alleen tekst chatkanaal, soort whatsapp zonder dat je je telefoonnummer of naam hoeft te geven. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 16:32 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 16:30 schreef zomertje het volgende:Ik heb ooit eens een kanaal aangemaakt via de fok chat. Ik zit al tijden op die server en kan makkelijke een kanaal aanmaken. Ik weet niet of dat via mobiel ook werkt maar via de pc gaat t wel. Laat maar weten of ik zoiets moet doen? Het is dan een alleen tekst chatkanaal, soort whatsapp zonder dat je je telefoonnummer of naam hoeft te geven. Dat is wel een laagdrempelig idee idd, was ik zelf niet op gekomen. Kan er dan wel een ww op of kan die chatroom anderzijds op slot? |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:33 |
quote: Ja, er kan een wachtwoord op, of het kanaal kan private, zodat je het alleen kent als je hier komt. Kunnen we in de openingspost wat zetten ofzo. En de mods die er zijn kunnen anderen eruitschoppen  |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 16:34 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 16:33 schreef zomertje het volgende:[..] Ja, er kan een wachtwoord op, of het kanaal kan private, zodat je het alleen kent als je hier komt. Kunnen we in de openingspost wat zetten ofzo. En de mods die er zijn kunnen anderen eruitschoppen  Nice!
Ik zit nu met 2 andere d&a-ers te chatten opskype, zal het even doorgeven  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 16:34 |
Klinkt erg handig ! |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:34 |
quote: Hoe willen we het kanaal noemen? |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 16:36 |
quote: Melancholie en Moed (oftewel M&M ) Is zomaar een ideetjeimpulsieve ingeving hoor 
Edit: Heb je hem al aangemaakt?  |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:39 |
quote: Het is handig als het een simpele korte naam is, je moet die soms intypen namelijk.
Zoiets als 'NietDepri'? |
Fievel | woensdag 4 maart 2015 @ 16:40 |
#dna
? |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:41 |
quote: ja, handig en kort ff proberen of die nog vrij is. |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:42 |
#dna is het Ik vind hem ook leuk vanwege de verwijzing naar 'dna' wat soms van invloed kan zijn op je depri stemming of angst |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 16:43 |
Voor wie al op de chatserver zit:
/join #dna |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 16:46 |
Omdat ik dom ben: hoe doe je dat? |
Fievel | woensdag 4 maart 2015 @ 16:48 |
quote: http://irc.fok.nl/ |
Fievel | woensdag 4 maart 2015 @ 16:50 |
En dan
/join #dna <wachtwoord>
intikken (copy paste) daar, en dan opent er een nieuw tabje met dat kanaal.
[ Bericht 8% gewijzigd door Fievel op 04-03-2015 17:12:58 ] |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 18:32 |
SPOILER Update: Ik ben net thuis. Ik had toch maar de GGZ gebeld (niet de crisisdienst), maar werd steeds doorverwezen want de psycholoog en psychiater waarbij ik in behandeling ben waren er allebei niet. Uiteindelijk iemand aan de telefoon gehad en die wilde dat ik nog even langskwam (dat of crisisdienst maar die wilde ik niet in huis vanwege mijn vader) dus dat deed ik. Er was ook iemand van de crisisdienst bij en ze wilden me niet met de trein alleen naar huis laten gaan (omdat ik te veel pillen genomen had) maar dat iemand me kwam ophalen, maar ik wilde niet dat mijn ouders ervan weten. Dus dat was heel naar, want ze zouden hoe dan ook mijn vader informeren vanwege mijn veiligheid (dan geldt de geheimhoudingsplicht blijkbaar niet meer). Uiteindelijk heeft die psycholoog (?) mijn vader gebeld en mocht ik wel alleen naar huis. Ik voel me nog steeds slecht maar wel wat rustiger.
|
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 18:41 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 18:32 schreef kuolema het volgende:SPOILER Update: Ik ben net thuis. Ik had toch maar de GGZ gebeld (niet de crisisdienst), maar werd steeds doorverwezen want de psycholoog en psychiater waarbij ik in behandeling ben waren er allebei niet. Uiteindelijk iemand aan de telefoon gehad en die wilde dat ik nog even langskwam (dat of crisisdienst maar die wilde ik niet in huis vanwege mijn vader) dus dat deed ik. Er was ook iemand van de crisisdienst bij en ze wilden me niet met de trein alleen naar huis laten gaan (omdat ik te veel pillen genomen had) maar dat iemand me kwam ophalen, maar ik wilde niet dat mijn ouders ervan weten. Dus dat was heel naar, want ze zouden hoe dan ook mijn vader informeren vanwege mijn veiligheid (dan geldt de geheimhoudingsplicht blijkbaar niet meer). Uiteindelijk heeft die psycholoog (?) mijn vader gebeld en mocht ik wel alleen naar huis. Ik voel me nog steeds slecht maar wel wat rustiger.
Rustiger is altijd goed Veiligheid gaat wel voor, maar t is lastig he. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 18:42 |
quote: Dat is op zich goed nieuws, blij weer van je te horen 
Het kan wel zijn dat je vader boos op je zal zijn, maar dat zal maar tijdelijk zijn.
En sowieso, je veiligheid gaat voor alles (of in elk geval voor het gros ) |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 18:43 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 18:42 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Dat is op zich goed nieuws, blij weer van je te horen  Het kan wel zijn dat je vader boos op je zal zijn, maar dat zal maar tijdelijk zijn. En sowieso, je veiligheid gaat voor alles (of in elk geval voor het gros  ) Hij is niet boos, alleen blij dat ik weer thuis ben. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 18:44 |
quote: Nog beter 
Mocht je interesse hebben, we zitten in het pas opgerichte D&A chatkanaal, je bent van harte welkom ons te joinen  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 18:54 |
quote: Ik ben ook blij dat je weer veilig thuis bent
Wat een heftige dag heb jij gehad zeg, ik heb het echt heel erg met je te doen. Gelukkig is hij niet boos op je en ik hoop dat je een beetje liefde kunt krijgen van hem, het maakt misschien niet je rot gevoel weg, maar kan wel wat waard zijn.
*knuffel* Zet hem op he  |
kuolema | woensdag 4 maart 2015 @ 19:02 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 18:54 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Ik ben ook blij dat je weer veilig thuis bent Wat een heftige dag heb jij gehad zeg, ik heb het echt heel erg met je te doen. Gelukkig is hij niet boos op je en ik hoop dat je een beetje liefde kunt krijgen van hem, het maakt misschien niet je rot gevoel weg, maar kan wel wat waard zijn. *knuffel* Zet hem op he  Dank je en sorry. Ik krijg liefde in de vorm van pizza straks
Knuffel terug  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 19:07 |
quote: Die sorry is absoluut niet nodig! Je zat/zit verdorie in crisis, daar kun je helemaal niks aan doen en ik verwijt je niks. Op zulke momenten hoef jij je echt niet druk te maken om het zieltje van een vreemde achter een laptopje ergens ver weg. Daarnaast: dat mensen zich misschien zorgen maken is geen verkeerde zaak, zulke dingen gebeuren en dat hoort bij het leven. Ik ben alleen maar blij dat je nu rustiger bent geworden.
En pizza is ook een goede liefde Geniet ervan |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 19:30 |
Nieuwe OP  |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 19:34 |
quote: Ja, netjes!  Dat plaatje vind ik wel passend  |
rainbowwarrior | woensdag 4 maart 2015 @ 20:22 |
Hey kuo, super dat je de ggz gebeld hebt en ik ben blij dat je weer iets rustiger bent. |
zomertje | woensdag 4 maart 2015 @ 20:50 |
Mooie openingspost  |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 21:47 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 18:32 schreef kuolema het volgende:SPOILER Update: Ik ben net thuis. Ik had toch maar de GGZ gebeld (niet de crisisdienst), maar werd steeds doorverwezen want de psycholoog en psychiater waarbij ik in behandeling ben waren er allebei niet. Uiteindelijk iemand aan de telefoon gehad en die wilde dat ik nog even langskwam (dat of crisisdienst maar die wilde ik niet in huis vanwege mijn vader) dus dat deed ik. Er was ook iemand van de crisisdienst bij en ze wilden me niet met de trein alleen naar huis laten gaan (omdat ik te veel pillen genomen had) maar dat iemand me kwam ophalen, maar ik wilde niet dat mijn ouders ervan weten. Dus dat was heel naar, want ze zouden hoe dan ook mijn vader informeren vanwege mijn veiligheid (dan geldt de geheimhoudingsplicht blijkbaar niet meer). Uiteindelijk heeft die psycholoog (?) mijn vader gebeld en mocht ik wel alleen naar huis. Ik voel me nog steeds slecht maar wel wat rustiger.
Goed dat je gebeld hebt, hoop dat je vannacht gewoon rustig kan slapen. |
Detroit | woensdag 4 maart 2015 @ 21:54 |
Nette OP jongens. .
OT: ik kom hier weer eens meelezen. . |
Elvi | woensdag 4 maart 2015 @ 21:57 |
Goed gedaan Kuo  Ik ben trots op je  |
Donnie-Brasco | woensdag 4 maart 2015 @ 21:58 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 13:19 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Het is gewoon een beetje vervelend dat ze een strenge aanwezigheidsplicht hebben en ik niet in de problemen wil komen (anderzijds, als ik dit niet haal, heb ik genoeg punten), en ik kan slecht tegen dit soort stress  maar vandaag slaat echt gewoon eventjes nergens op Je hebt toch ook wel met studieadviseurs overlegt? In situaties zoals wij die zitten wordt je vaak ontzien, of zijn de regeltjes iets minder streng. Heeft mij toen erg geholpen.
quote: Goed dat je naar de uni bent gegaan. Misschien doet een beetje afleiding en bezig zijn je juist eventjes. Goed luister goed naar wat je aankan. ('k Vind het echt zo ontzettend knap hoe jij bezig bent, zit het echt met bewondering te volgen).
Uiteindelijk tot half 3 gebleven, ben toen maar naar huis gegaan. Ging wel redelijk vandaag na zo'n k*t ochtend. Nu weer wat onrustiger, maar vanavond gewoon maar een oxazepam voor het slapen gaan. En zo knap hoef je het niet te vinden, als ik lees wat sommige hier hebben stelt wat ik heb niet heel veel voor. Heb meer respect voor jou en een aantal andere users , als ik lees wat jullie meemaken weet ik nog net zo niet of ik dat aan zou kunnen.
quote: Ik ga even dom doen, maar bij mij werkt het om paniek weg te ademen en met mantra's weg te denken (heb ik mezelf vrij jong aangeleerd, heb om de halverklap voor de domste dingen de neiging om paniek aanvallen te krijgen). Het wegademen is twee tellen in en drie tellen uit (en dan echt rustige tellen), om hyperventilatie te voorkomen langer uit dan in. En mantra's zijn vaak in de trant "dit komt goed". Ook als ik de spanning voel opkomen verzin oplossingen om rustig te blijven (ik ben vaak panisch in drukke bussen, maar dan bedenk ik "dan vraag ik aan die meneer of ik er langs mag en aan die meneer. En dan doe ik direct bij de halte voor de mijne, zodat ik op tijd bij de deur sta"). Zijn zulke trucjes niks voor jou?
Ik had al ademhalings oefeningen gekregen van de huisarts! Zeker niet dom, vanavond ga ik ze uit proberen. Kijken of het helpt, maar bedankt voor de tip!  |
ChildoftheStars | woensdag 4 maart 2015 @ 22:14 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 21:58 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Je hebt toch ook wel met studieadviseurs overlegt? In situaties zoals wij die zitten wordt je vaak ontzien, of zijn de regeltjes iets minder streng. Heeft mij toen erg geholpen. Het is nog geen probleem. Daarnaast hebben ze daar zoiets van "je hebt pech", dus tja... Gelukkig hoef ik die punten niet perse te halen. Het gaat meer over niet zwak willen zijn en niet willen falen. Ik vind het alleen vervelend dat ik ook momenteel heel slecht in mijn vel zit en dat ik dus heel gênant een jankbui kreeg Maar goed... gezien door de rust van vandaag de griep ineens vol doorzet, vrees ik morgen nog een dagje thuis te moeten blijven. Het komt wel goed uiteindelijk
quote: [..] Uiteindelijk tot half 3 gebleven, ben toen maar naar huis gegaan. Ging wel redelijk vandaag na zo'n k*t ochtend. Nu weer wat onrustiger, maar vanavond gewoon maar een oxazepam voor het slapen gaan. En zo knap hoef je het niet te vinden, als ik lees wat sommige hier hebben stelt wat ik heb niet heel veel voor. Heb meer respect voor jou en een aantal andere users  , als ik lees wat jullie meemaken weet ik nog net zo niet of ik dat aan zou kunnen. Super goed dat het wel beter ging vandaag en goede keus dat je wel naar je studie bent geweest. En tsss... niet vergelijken, je lijdt, je doet je best en neemt hele dappere keuzes. Als het je overkomt, kun je het aan, want je hebt geen keuze erin. Alleen hoe je ermee omgaat is een keuze en jij maakt daar hele goede keuzes in en daar mag je trots op zijn. Ziek zijn is niet objectief met elkaar te vergelijken, die vergelijking doet er ook niet toe. Het gaat erom dat mensen lijden en dat het naar is.
quote: [..] Ik had al ademhalings oefeningen gekregen van de huisarts! Zeker niet dom, vanavond ga ik ze uit proberen. Kijken of het helpt, maar bedankt voor de tip!  Veel succes met proberen. Misschien nog een tip: begin met die oefeningen voordat je in een volledige paniekaanval zit! Het helpt in rustig blijven en paniek is paniek.
Veel sterkte (en sorry voor het preekje... ) |
RBWO | woensdag 4 maart 2015 @ 23:04 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 22:14 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Het is nog geen probleem. Daarnaast hebben ze daar zoiets van "je hebt pech", dus tja... Gelukkig hoef ik die punten niet perse te halen. Het gaat meer over niet zwak willen zijn en niet willen falen. Ik vind het alleen vervelend dat ik ook momenteel heel slecht in mijn vel zit en dat ik dus heel gênant een jankbui kreeg  Maar goed... gezien door de rust van vandaag de griep ineens vol doorzet, vrees ik morgen nog een dagje thuis te moeten blijven. Het komt wel goed uiteindelijk [..] Super goed dat het wel beter ging vandaag en goede keus dat je wel naar je studie bent geweest. En tsss... niet vergelijken, je lijdt, je doet je best en neemt hele dappere keuzes. Als het je overkomt, kun je het aan, want je hebt geen keuze erin. Alleen hoe je ermee omgaat is een keuze en jij maakt daar hele goede keuzes in en daar mag je trots op zijn. Ziek zijn is niet objectief met elkaar te vergelijken, die vergelijking doet er ook niet toe. Het gaat erom dat mensen lijden en dat het naar is. [..] Veel succes met proberen. Misschien nog een tip: begin met die oefeningen voordat je in een volledige paniekaanval zit! Het helpt in rustig blijven en paniek is paniek. Veel sterkte (en sorry voor het preekje...  ) Moest meteen aan ons Skype chat denken  |
Droopie | woensdag 4 maart 2015 @ 23:34 |
Hallo, Zijn er mensen die een overlijdensverzekering moesten aanvragen voor hun hypotheek en door hun medische geschiedenis 3 bijlagen aan aandoeningen moesten invullen . Hierdoor heb ik eigenlijk wel een tikkie gekregen en nu twijfel ik al een week of ik toch wel het huis wilt kopen of eigenlijk mijn leven (weer) drastisch moet veranderen om mijn geluk te vinden. |
magnetronkoffie | woensdag 4 maart 2015 @ 23:57 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 23:34 schreef Droopie het volgende:Hallo, Zijn er mensen die een overlijdensverzekering moesten aanvragen voor hun hypotheek en door hun medische geschiedenis 3 bijlagen aan aandoeningen moesten invullen  . Hierdoor heb ik eigenlijk wel een tikkie gekregen en nu twijfel ik al een week of ik toch wel het huis wilt kopen of eigenlijk mijn leven (weer) drastisch moet veranderen om mijn geluk te vinden. Denk dat je voor dit soort vragen beter in WGR kunt zijn?
Ik heb echt totaal geen verstand van woningen kopen, wel van depressie en angst  |
Lienekien | donderdag 5 maart 2015 @ 00:04 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 23:34 schreef Droopie het volgende:Hallo, Zijn er mensen die een overlijdensverzekering moesten aanvragen voor hun hypotheek en door hun medische geschiedenis 3 bijlagen aan aandoeningen moesten invullen  . Hierdoor heb ik eigenlijk wel een tikkie gekregen en nu twijfel ik al een week of ik toch wel het huis wilt kopen of eigenlijk mijn leven (weer) drastisch moet veranderen om mijn geluk te vinden. Na het lezen van zo'n formulier besloot ik dat ik die weg niet wilde gaan. Doordat we zelf geld konden inbrengen hadden we geen 100% hypotheek nodig en vroeg de bank niet om een ORV.
Ik werd ook niet vrolijk van die formulieren. Je moest zo'n beetje elk bloedonderzoek met datum en uitslag vermelden, om maar eens iets te noemen.  |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 02:36 |
Voor de tweede keer wakker sinds 20.00 dus dan nog maar even op alles reageren. Bedankt allemaal, ik voel me echt gesteund hier quote: Op woensdag 4 maart 2015 14:59 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Op het moment dat je dit soort twijfels hebt, ben je al drie stappen voorbij erg genoeg. En of het gaat helpen kom je alleen achter wanneer je het probeert toch. Dus kom op en zorg voor jezelf, ik maak me zorgen om je! En waarom hebben vrienden geen zin. Nee ze kunnen het lijden niet bij je wegnemen, maar steun laat je minder alleen staan en minder alleen voelen. Er is geen kant en klare oplossing, alleen dit moet je ook niet alleen dragen om die reden. Het is zo jammer dat je jezelf zo afsluit. Geen energie hebben hoort bij een depressie, dingen doen kan ervoor zorgen dat je weer meer gaat voelen, dat je een beetje je hoofd kan verlaten. Het is moeilijk, maar geeft wel winst. Wees een beetje lief voor jezelf, je hoeft dit niet alleen te doen. Knuffel  De vrouw die ik aan de telefoon had vond het blijkbaar ook erg genoeg. Al had ik het idee dat de vrouw van de crisisdienst me zo snel mogelijk weg wilde hebben en me irritant vond. Want terwijl die ander met mijn vader aan de telefoon zat zei ze tegen mij dat ik maar gauw de trein moest gaan halen, zo van 'rot maar gauw op', maar het was toen ook al half 6.
Wat je zegt over vrienden klopt. Ik neem al meer contact met ze op dan vroeger en merkt dat dat soms wel kan helpen. Maar als het heel slecht gaat heb ik niets te zeggen dus dan zie ik er het nut niet van in (ook al is dat er waarschijnlijk wel). Toch dingen doen kan inderdaad juist meer energie opleveren, maar bij mij moet het dan wel iets echt actiefs zijn, anders is het alleen maar frustrerend. Naar buiten gaan werkt vaak wel. Maar dan moet ik maar net de kracht vinden om dat te doen.
Knuffel terug
quote: Op woensdag 4 maart 2015 19:07 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Die sorry is absoluut niet nodig! Je zat/zit verdorie in crisis, daar kun je helemaal niks aan doen en ik verwijt je niks. Op zulke momenten hoef jij je echt niet druk te maken om het zieltje van een vreemde achter een laptopje ergens ver weg. Daarnaast: dat mensen zich misschien zorgen maken is geen verkeerde zaak, zulke dingen gebeuren en dat hoort bij het leven. Ik ben alleen maar blij dat je nu rustiger bent geworden. En pizza is ook een goede liefde  Geniet ervan De meesten hier hebben zelf genoeg problemen dus ik voel me wel een beetje schuldig, maar besef me ook dat ik het zelf ook niet erg vind om me zorgen te maken over een ander. Ik heb zeker genoten van mijn pizza  [quotequote: Thanks, slapen lukt helaas niet zo goed. Straks maar weer proberen.
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:05 schreef rainbowwarrior het volgende:[..] Die mensen die bij de crisisdienst werken vinden niet je je aanstelt. Ze zullen je problemen en klachten serieus nemen. Deze dag gaat voorbij en morgen is er weer een nieuwe dag. Heel goed dat je morgenmiddag een afspraak hebt bij je psycholoog. Dat duurt gelukkig niet meer lang. Ga straks nog langs de apotheek, loop nog een rondje, ga dan wat goeds eten. Dan misschien nog wat TV kijken? Het is natuurlijk niets bijzonders, maar tot morgenmiddag kom je de tijd zeker door. Ik heb nog wel een tip voor een goede serie, mocht je zoiets willen. Ik ben wel blij dat ik morgen weer naar een bekende hulpverlener kan. Het is raar om bij vreemden te zitten die je helemaal niet kennen, echt niet leuk. Ze begrepen me ook niet helemaal. Ik ging gister dus wel naar buiten om naar de apotheek te gaan maar besloot toen om eerst te bellen, wat bijna een half uur duurde inclusief in de wacht staan tijdens het doorverbonden worden, ik was helemaal verkleumd dus dat was ook geen succes. Ik heb een lange lijst met films en series die ik nog wil gaan zien dus dat zit wel goed, maar bedankt. Gebruik dat ook als afleiding maar ik kan me moeilijk concentreren dus dat werkt niet altijd.
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:08 schreef magnetronkoffie het volgende:[..] Ik weet niet of het een goed idee is om in zo'n staat alleen over straat te gaan? (ik ben geen expert enzo, dus vergeef me als ik er naast zit  ). Als ze het haar pa vertelt (of desnoods een smoesje dat ze graag heeft dat hij mee gaat) dan is ze niet alleen onderweg en het ijs is dan misschien een beetje gebroken  Never Maar wat het over straat gaan betreft, het was vooral gevaarlijk vanwege de pillen die ik op had maar dat viel mee. Ik heb inderdaad ook wel dat ik overal een verleidelijke uitweg zie op straat maar nu was ik zo bezig met dat bellen dat ik daar niet aan dacht.
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:17 schreef RBWO het volgende:[..] Ik quote dit bericht maar omdat de andere nogal lang zijn en ik mobiel zit. Ik heb mijn angst en paniekaanvallen ook verborgen proberen te houden voor mijn moeder. Helemaal omdat ze kwamen door een bad-trip op xtc. Tip: vooral niet voor je houden! Ik vond het lastig om mijn ma dit te vertellen maar er viel wel een last van mijn schouders. Had dat veel eerder moeten doen! Lucht echt op! @egopost Net even twee uurtjes de stad in geweest! 'Spannend' omdat ik door de angstaanvallen toch 2 maanden heb binnen gezeten. In de stad zelf kreeg ik het wel even warm maar dat was omdat ik teveel met mezelf bezig was (hoe ik me voel) toen ik dat los liet was er helemaal geen spanning meer. Zelfs nog even broodje wezen eten in een restaurantje  Bij mij viel er niet echt een last van mijn schouders, er komt juist meer last bij. Gelukkig hoefde ik het niet zelf te vertellen. Heb jij een goede band met je ouders? Ik krijg trek van het woord 'broodje' 
quote: Ja
quote: Dank je.
quote: Thanks Ik weet zelf nog niet of ik tevreden ben met mijn beslissing om te bellen. |
magnetronkoffie | donderdag 5 maart 2015 @ 02:40 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 02:36 schreef kuolema het volgende:Voor de tweede keer wakker sinds 20.00 dus dan nog maar even op alles reageren. Bedankt allemaal, ik voel me echt gesteund hier  Ik denk dat ik namens diegenen allemaal wel kan zeggen "graag gedaan" 
Als we niet een beetje steun aan elkaar hadden, dan had dit topic sowieso niet zoveel nut  |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 02:47 |
quote: Op woensdag 4 maart 2015 15:06 schreef Lastpost het volgende:Wat 'triest' als ik sommige verhalen hier lees, voel ik me bijna bezwaard om zelf even te klagen over m'n eigen leventje. Maar inderdaad, wat de regenboogjongen hierboven ook zegt, uiteindelijk wordt het echt wel beter hoor, alleen de weg erna toe duurt altijd zolang en helaas gevoelsmatig met meer downs dan ups maar dat ligt meer aan je gemoedstoestand op dat moment natuurlijk. Dat is geen garantie en geldt helaas niet voor iedereen ... maar vaak wel.
quote: Ik probeer altijd maar te zoeken naar die kleine dingen die me op dat moment de meeste blijdschap geven en de zaken die teveel druk geven op een laag pitje te zetten, voor zover mogelijk natuurlijk. En ik had ook nooit een 'echte' band met m'n moeder en stiefvader, gewoon 'oke' zou ik eerder zeggen, maar geloof me dat het beter is wanneer zij ook gewoon weten wat je voelt, wat je denkt en waar je tegenaan loopt, maar wat bij mij erg hielp was duidelijk zeggen dat ik niet als patient/probleemgeval gezien wilde worden maar gewoon als zoon en wel de aandacht wilde, maar niet constant het 'hoe gaat het' verhaaltje wilde horen. Koste hier ook nogal wat moeite, onze gesprekken waren nooit veel dieper dan over de games die ik speelde, voetbal, school (indien van toepassing) en sporadisch de vraag of het beter gaat of nog steeds dramatisch, waar ik liever niet over praatte omdat het altijd al oppervlakkig geouwehoer was waardoor het enkel bleef bij wat ja/nee/oke antwoorden. Heeft mij in ieder geval geholpen om eens duidelijk en oprecht/eerlijk te zeggen wat er bij mij speelde en dat ik het gevoel had eigenlijk geen band te hebben met m'n ouders terwijl zij het idee hadden dat het gewoon bij de leeftijd hoorde en dat ik die behoefte niet had om te praten/serieuze onderwerpen aan te snijden. Dat klinkt verstandig, ik vind het tweede punt altijd heel lastig. Het betekent dat je je grenzen moet kunnen aangeven. Voor de ouders zelf is het ook beter als ze een beetje weten wat er speelt. De hulpverlener van gister zei ook al dat ze echt wel wat doorhebben en het dan fijner voor ze is als ze er wat meer over weten. Mijn vader zei de laatste weken meerdere keren 'Wat is er aan de hand? Ik zie aan je dat het niet goed gaat', wat ik echt ontzettend irritant en naar vind. Ik zie mezelf niet ineens open zijn naar mijn ouders, maar misschien is het beter om dan eerlijk te zeggen dat het inderdaad niet goed gaat zonder in details te hoeven treden (het vervelende is dat er dan wel over doorgevraagd zal worden maar daar zijn natuurlijk afspraken over te maken). Hoeveel vertel jij je ouders? Heb je het ook over waarom je je niet goed voelt? Ik zie mezelf dat echt nooit doen, wil dat gewoon niet. |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 08:30 |
O...jee... Ik voel een enorme AM-drang en ik weet niet hoe ik die langer moet uitstellen :S En ik moet nu ook echt minder gaan sporten, maar het lukt me niet om daar keuzes in te maken, waardoor ik alsnog dezelfde uren ga.
Het is zo irritant, ik weet precies waarom ik die copingen heb, welke behoefte erachter zit, maar ik kan het gewoon niet ombuigen. Het enige nare is dat die boosheid de vicieuze cirkel sterker maakt. |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 09:00 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 08:30 schreef ChildoftheStars het volgende:O...jee... Ik voel een enorme AM-drang en ik weet niet hoe ik die langer moet uitstellen :S En ik moet nu ook echt minder gaan sporten, maar het lukt me niet om daar keuzes in te maken, waardoor ik alsnog dezelfde uren ga. Het is zo irritant, ik weet precies waarom ik die copingen heb, welke behoefte erachter zit, maar ik kan het gewoon niet ombuigen. Het enige nare is dat die boosheid de vicieuze cirkel sterker maakt. Ik wilde juist zeggen 'ga sporten' maar dat is dus ook niet zo'n goed idee ... Denk je dat je er spijt van gaat krijgen als je automutileert? Misschien is dat dan iets om je tegen te houden. En dan per uur uitstellen. Of per half uur. |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 09:04 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 09:00 schreef kuolema het volgende:[..] Ik wilde juist zeggen 'ga sporten' maar dat is dus ook niet zo'n goed idee ... Denk je dat je er spijt van gaat krijgen als je automutileert? Misschien is dat dan iets om je tegen te houden. En dan per uur uitstellen. Of per half uur. Ik zit nog boven de max die gesteld is, maar sporten ga ik wel vandaag, donderdag was zo'n dag waarop ik officieel mag.
Achteraf heb ik altijd spijt en ik durf, ongeacht wat ik heb gedaan, er nooit een arts naar laten kijken. Het is dan heel naar. Uitstellen is nu inderdaad het plan. Ik ben een beetje kriegel en gespannen. Maar ach, het maakt niet veel uit  |
Donnie-Brasco | donderdag 5 maart 2015 @ 09:31 |
Don't do it! Je staat er boven childofdstars, ik weet dat en jij weet dat.Probeer afleiding te zoeken. |
Lastpost | donderdag 5 maart 2015 @ 10:31 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 02:47 schreef kuolema het volgende:[..] Dat is geen garantie en geldt helaas niet voor iedereen ... maar vaak wel. [..] Dat klinkt verstandig, ik vind het tweede punt altijd heel lastig. Het betekent dat je je grenzen moet kunnen aangeven. Voor de ouders zelf is het ook beter als ze een beetje weten wat er speelt. De hulpverlener van gister zei ook al dat ze echt wel wat doorhebben en het dan fijner voor ze is als ze er wat meer over weten. Mijn vader zei de laatste weken meerdere keren 'Wat is er aan de hand? Ik zie aan je dat het niet goed gaat', wat ik echt ontzettend irritant en naar vind. Ik zie mezelf niet ineens open zijn naar mijn ouders, maar misschien is het beter om dan eerlijk te zeggen dat het inderdaad niet goed gaat zonder in details te hoeven treden (het vervelende is dat er dan wel over doorgevraagd zal worden maar daar zijn natuurlijk afspraken over te maken). Hoeveel vertel jij je ouders? Heb je het ook over waarom je je niet goed voelt? Ik zie mezelf dat echt nooit doen, wil dat gewoon niet. Beetje te lange tekst geworden, spoiler dan maar.
SPOILER Natuurlijk, er zijn ook 'gevallen' waarbij het helemaal niet beter komt. Maar momenteel zit ik gelukkig nog wel in een fase waarbij ik de boel nog positief wil en kan benaderen en dan is het glas toch echt halfvol.  Voor iedere situatie waarin het niet beter wordt zijn er ook tal van pracht voorbeelden van jonge mensen die weer uit het dal kruipen en weer kunnen genieten van het leven, ben zelf ook aardig op weg ondanks de sporadische gigantische downs die helaas onvermijdbaar lijken. Dus ik hou me maar vast aan de wetenschap dat het bij meer mensen beter gaat dan juist slechter en ik heb m'n dosis wel gehad vind ik zelf, dus tijd voor wat meer positieve momenten in m'n leven. En m'n grenzen heb ik helaas al te vaak flink overschreden, zowel fysiek in de periode dat ik echt amper iets kon (CVS/ME kant) als mentaal/psychisch. Maar dat is ook niet altijd erg, ja tijdelijk omdat je teleurgesteld raakt etc. maar achteraf was ik vaak toch blij dat ik het gewoon geprobeerd had. Liever eerder moeten kappen of diep in het rood gaan dan altijd maar veilig binnen de lijntjes blijven die ik mezelf heb ingeprent of heb laten aanpraten door anderen. Makkelijk gezegd natuurlijk en zal echt niet voor iedereen zo zijn maar ik ben blij dat ik geregeld eigenwijs tóch maar gewoon dat geen ben gaan doen dat ik eigenlijk niet had moeten/kunnen doen op dat moment. En wat betreft de ouder kwestie, woon inmiddels alweer de nodige jaren op mezelf, maar in de periode dat het echt slecht ging woonde ik nog wel thuis bij m'n ouders en toen vertelde ik eigenlijk te weinig. Kwam ook doordat m'n ouders wat sceptisch waren richting m'n spontaan opgekomen ziekte, dat namen ze niet echt serieus waardoor ik ze eigenlijk buitensloot en amper toeliet om écht contact te maken omdat ik toch al het idee had dat ze me niet geloofden. Ik praat nog steeds niet graag over de dingen waar ik moeite mee heb, de problemen waar ik mee loop en/of de ongemakken die het met zich meebrengt. Maar merk wel dat het helpt als je directe omgeving écht weet wat er speelt, hoe je je voelt, hoe je dagindeling is en waarom het zo klote gaat. Te lang maar gewoon steeds 'het gaat wel', 'kan slechter' e.d zaken gezegd tegen m'n ouders zodat ik weer van ze af was en ze niet bleven klagen/zeiken. Sinds ik echt open kaart heb gespeeld en gezegd waar ik eigenlijk al jaren mee liep is ons contact van 'zakelijk' (weet even geen betere term) echt veranderd in het positieve. Ze praten ineens echt mét me i.p.v tegen me, waren oprecht geïnteresseerd en keken met mij naar oplossingen en gaven me anderzijds meer ruimte en deden niet zo moeilijk als ik aangaf dat ik ergens geen zin in had of gewoon even rust nodig had. En het is logisch dat ouders doorvragen naar je problemen en waarom het niet goed gaat natuurlijk, niet altijd fijn maar wel begrijpelijk. Ik heb gewoon een aantal dingen op papier gezet waarvan ik vond dat ze het moesten weten en we zijn daarna rustig gaan praten over het hoe en wat. Heb er toen ook ingezet dat ik het al moeilijk genoeg vond om de boel op papier te zetten, laat staan praten en dat ik hoopte dat ze er begrip voor hadden als ik nog niet direct alles wilde zeggen. Uiteindelijk moet je natuurlijk zelf kijken hoe je de dingen wilt aanpakken, iedereen is anders, steekt anders in elkaar en gaat anders met dingen om dus wat voor mij werkt(e) hoeft bij jou natuurlijk niet succesvol te zijn. Wat ik wel weet is dat begrip voor je situatie en liefde van de mensen om je heen écht veel helpt en daarbij helpt openheid en transparantie zeker bij omdat je dan echt laat zien wat er speelt, hoe je je voelt en wat je wilt.
|
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 13:37 |
Nou sinds lange tijd zelf een uurtje onderweg naar de kapper (normaal nam ik iemand mee, of reed die persoon) . Zit nu te wachten en voel me *klopt af* wel prima. Het gaat gewoon nog eens goedkomen met die angst en depressie  |
RipMcPants | donderdag 5 maart 2015 @ 14:07 |
Wow, wat schiet het op met dit topic! 
Ik zit inmiddels zo'n 3 weken aan de Citalopram 20mg. Misschien zit het tussen mijn oren (hihaho, woordspeling! ) maar ik heb het idee dat het wat begint te doen. Alleen gek genoeg heb ik sinds ik de medicatie slik soms vanuit het niets ineens (kleine) 'paniekaanvallen' of zo Ik ben normaal juist ontzettend, of wellicht zelfs té relaxed en ik herken die gejaagdheid en nervositeit dus eigenlijk niet. Het kan zomaar ineens opzetten als ik ergens heen moet, zoals bijv. boodschappen doen, naar de sportschool of zo. Dus ook in relatief 'vertrouwde' omgeving. Het wordt juist heftiger als ik naar een nieuwe locatie ga. Ik had vorige week eigenlijk de opening van een expositie van een vriend van me, maar ik kreeg een nervositeit die zich opbouwde tot een paniekaanval, dus ik durfde het toch helaas niet aan om te gaan 
Herkent iemand dit? Het klinkt nogal tegenstrijdig, omdat Citalopram onder andere wordt voorgeschreven aan mensen die last hebben van paniekaanvallen. Mijn huisarts wil nu de dosis opschroeven naar 30mg, om te kijken of dat iets helpt. Ik weet niet precies wat ik hier nou van moet vinden  |
kvd | donderdag 5 maart 2015 @ 14:09 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 14:07 schreef RipMcPants het volgende:Wow, wat schiet het op met dit topic!  Ik zit inmiddels zo'n 3 weken aan de Citalopram 20mg. Misschien zit het tussen mijn oren (hihaho, woordspeling!  ) maar ik heb het idee dat het wat begint te doen. Alleen gek genoeg heb ik sinds ik de medicatie slik soms vanuit het niets ineens (kleine) 'paniekaanvallen' of zo  Ik ben normaal juist ontzettend, of wellicht zelfs té relaxed en ik herken die gejaagdheid en nervositeit dus eigenlijk niet. Het kan zomaar ineens opzetten als ik ergens heen moet, zoals bijv. boodschappen doen, naar de sportschool of zo. Dus ook in relatief 'vertrouwde' omgeving. Het wordt juist heftiger als ik naar een nieuwe locatie ga. Ik had vorige week eigenlijk de opening van een expositie van een vriend van me, maar ik kreeg een nervositeit die zich opbouwde tot een paniekaanval, dus ik durfde het toch helaas niet aan om te gaan  Herkent iemand dit? Het klinkt nogal tegenstrijdig, omdat Citalopram onder andere wordt voorgeschreven aan mensen die last hebben van paniekaanvallen. Mijn huisarts wil nu de dosis opschroeven naar 30mg, om te kijken of dat iets helpt. Ik weet niet precies wat ik hier nou van moet vinden  In het begin kunnen alle 'kwalen' toenemen. Mensen worden eerst vaak angstiger, wat kan leiden tot paniek |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 14:40 |
quote: Ik word een beetje gek van de frustratie... Lekker dwangmatig weer vandaag  |
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 14:47 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 14:07 schreef RipMcPants het volgende:Wow, wat schiet het op met dit topic!  Ik zit inmiddels zo'n 3 weken aan de Citalopram 20mg. Misschien zit het tussen mijn oren (hihaho, woordspeling!  ) maar ik heb het idee dat het wat begint te doen. Alleen gek genoeg heb ik sinds ik de medicatie slik soms vanuit het niets ineens (kleine) 'paniekaanvallen' of zo  Ik ben normaal juist ontzettend, of wellicht zelfs té relaxed en ik herken die gejaagdheid en nervositeit dus eigenlijk niet. Het kan zomaar ineens opzetten als ik ergens heen moet, zoals bijv. boodschappen doen, naar de sportschool of zo. Dus ook in relatief 'vertrouwde' omgeving. Het wordt juist heftiger als ik naar een nieuwe locatie ga. Ik had vorige week eigenlijk de opening van een expositie van een vriend van me, maar ik kreeg een nervositeit die zich opbouwde tot een paniekaanval, dus ik durfde het toch helaas niet aan om te gaan  Herkent iemand dit? Het klinkt nogal tegenstrijdig, omdat Citalopram onder andere wordt voorgeschreven aan mensen die last hebben van paniekaanvallen. Mijn huisarts wil nu de dosis opschroeven naar 30mg, om te kijken of dat iets helpt. Ik weet niet precies wat ik hier nou van moet vinden  Herkenbaar! Ik zit ook op citalopram 20mg en de eerste paar weken was ik juist angstiger en meer nerveus. Na 3-4 weken merkte ik dat het iets begon te doen. En nu na 7-8 weken werkt het.
Ik ging net als jou vragen of ik moest opschroeven naar 30mg. Maar als het begint te werken (zegt mijn huisarts!) hoef je niet op te schroeven. Ik moest het sowieso 10 weken afwachten. Als het dan nog niet goed werkt / goed genoeg werkt kunnen We altijd opschroeven. |
zomertje | donderdag 5 maart 2015 @ 15:42 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 14:47 schreef RBWO het volgende:[..] Herkenbaar! Ik zit ook op citalopram 20mg en de eerste paar weken was ik juist angstiger en meer nerveus. Na 3-4 weken merkte ik dat het iets begon te doen. En nu na 7-8 weken werkt het. Ik ging net als jou vragen of ik moest opschroeven naar 30mg. Maar als het begint te werken (zegt mijn huisarts!) hoef je niet op te schroeven. Ik moest het sowieso 10 weken afwachten. Als het dan nog niet goed werkt / goed genoeg werkt kunnen We altijd opschroeven. Precies, wachten.... na 3 weken is het bij mij ook een puinhoop, daarna wordt t beter.... ik spreek uit ervaring na ophogingen, afbouwpogingen en overstapacties  |
SaturdayNightWrist | donderdag 5 maart 2015 @ 16:56 |
Enorme egopost hier maar zo gaat dat nou eenmaal wanneer je je plots in een discussie gaat mengen en niemand je nog kent. Ik lees deze topics al regelmatig mee en vond het ook eens tijd om mij aan te melden en mee te doen. Wellicht heb ik er wat aan en kan ik er ook anderen mee helpen.
Ik zit inmiddels al een tijdje in een depressie, een maand of 3 nu, al was het waarschijnlijk al veel langer in de achtergrond aan het borrelen. Mijn werk levert mij veel druk en stress op, om nog maar te zwijgen over het feit dat ik dagelijks een flink eind moet reizen om er te komen, en na jaren heeft mij dit toch onderuit gehaald.
Punt is, ik dacht het allemaal wel aan te kunnen zolang ik in een relatie zat. Ik gebruikte de relatie als een soort van 'kruk', een psychologische steun om gewoon door te gaan met het leven alsof er niets aan de hand is, altijd 200 procent te geven. Het grote probleem was echter dat deze relatie nooit gezond was. In 4,5 jaar zijn we tien keer uit elkaar gegaan, hadden we constant ruzies, werd ik constant op alles wat ik deed gecorrigeerd, was nooit iets goed genoeg. Natuurlijk heb ik hier zelf ook een aandeel in, ik had mij niet zo moeten laten meeslepen en al zeker niet moeten gaan samenwonen met haar, maar toch gedaan. Sinds 3 maanden is deze relatie echt definitief over en toen kwam de man met de hamer dus.
Inmiddels ga ik al een kleine maand niet meer naar werk, omdat ik mijzelf vaak niet eens uit bed kon hijsen, laat staan een paar uur naar werk reizen en daar doen alsof alles koek en ei is. Ziektewet dus, maar gelukkig is mijn manager wat dat betreft heel meegaand en toont hij de volle begrip (hij heeft zelf in zijn leven vaker met mensen te maken gehad die een depressie hadden). Ik heb dus gelukkig alle tijd om aan mijzelf te werken en mij uit deze situatie proberen te tillen.
Ik slik nu 3 weken een vrij nieuwe anti depressiva genaamd Brintellix, als hier vragen over zijn beantwoordt ik die graag. Ook ga ik één keer in de week naar een psychiater (jaren bij een psycholoog gelopen maar die mag niet diagnoseren en geen pillen voorschrijven dus dat schoot niet meer op). Hij vind het het beste idee om EERST uit deze depressie te komen, en dan een traject op te starten om te zien waar de onderliggende problemen liggen. Hoe dat traject er uit gaat zien, weet ik dus nog niet, omdat we er eerst achter moeten komen wat het probleem precies is nadat de depressie gezakt is. Ik dacht eerst aan borderline, ook omdat mijn ex (die in de zorg werkt) mij daar vaak van beschuldigde, maar mijn psychiater denkt eerder dat dat projectie van haar kant was, en dat ik wellicht te afhankelijk ben van iemand anders (bijv. mijn ex toen der tijd) om gelukkig met mijzelf te zijn. Maar goed, dat is voor latere zorg.
De afgelopen weken pak ik het stapje voor stapje aan, elke dag is er weer één en ik ben al lang blij dat gedachten over zelfmoord weggezakt zijn. Ik maak elke dag een lijstje voor de volgende dag, met wat doelen om te doen. Naar de stad fietsen en daar een leuke film kopen, naar de sportschool gaan of het huis schoonmaken, dat zijn al hele stappen voor mij. Die lukken mij inmiddels, maar eigenlijk bizar dat dat zoveel moeite kost hé?
Ik had nooit verwacht in zo'n situatie te zitten. Ben een 30 jarige man met een carriere en dacht dat ik mijn leven wel goed op de rit had. Nou, vergeet het maar.
Ik praat graag met jullie verder over depressie, hoe jullie er mee omgaan en deel graag ervaringen! Thanks voor het lezen!! |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 17:05 |
Ik wil even dit nummer met jullie delen. Gaat over bipolaire stoornis (06:50 en 31:58), ptss (12:41), schizofrenie (14:49), post-partum depressie (19:52), autisme (26:10) en dissociatieve stoornis (36:03).
Dream Theater  |
Detroit | donderdag 5 maart 2015 @ 17:59 |
quote: Welkom! Maar al te bekend verhaal, dat met die man met de hamer. Op gegeven moment knak je en begint het psychisch circus. . Hopelijk betert het snel!
Van jouw AD had ik nog nooit gehoord trouwens, grappig. Werkt het voor je? |
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 18:27 |
quote: Allereerst "Welkom!" en ik vind het erg tof dat je besloten hebt mee te gaan posten.
Ten tweede enorm herkenbaar je verhaal. Zal even in het kort uitleggen wat ik herkenbaar vind:
- Relatie hield mij ook op de been - Relatie was ook niet prima maar "ach.. het zal wel" - Werk deed ik ook niet meer. - Kon me bed niet meer uitkomen, alles kost teveel moeite. - Probeer ook leuke dingen te doen, maar mén dat kost moeite.
Bovenstaande is trouwens al wel een stuk beter voor mij. Maar dan begrijp je dat ik je sowieso begrijp.
Brintellix ken ik niet. Wat zijn je bijwerkingen? En merk je dat het al begint te werken?
Met de depressie ga ik eigenlijk als volgt om: Alles rustig aan doen, niet meer haasten en stressen. Probeer elke dag een beetje te genieten van de dingen die je doet. Al lijkt het niet veel, je doet ze toch maar!
En het beste medicijn is naar mijn mening, tijd, tijd om alles rustig te verwerken en weer jezelf proberen te worden. Forceer het vooral niet, elk klein stapje de goede richting op is toch weer een klein stapje de goede richting op!
In het begin wilde ik "snel" dat het weer goed zou worden. Nu heb ik maar geaccepteerd dat het gewoon wat tijd nodig heeft. En doordat ik dit geaccepteerd hebt gaat mijn herstel een stuk sneller. |
SaturdayNightWrist | donderdag 5 maart 2015 @ 18:49 |
@ Detroit en RBWO: thanks voor het warme welkom. Fijn om te horen dat het herkenbaar is. Dat mis ik een beetje bij de therapie (nu het vooralsnog 1 op 1 is); lotgenoten.
Om maar meteen over Brentallix te beginnen: Is een jaar of 2 uit in de VS, en sinds een maand of twee in NL. Over het algemeen zijn er veel goede verhalen over, al vind je natuurlijk altijd negatieve verhalen als je op internet gaat zoeken. Je hebt dosissen van 5, 10 en 20 mlg. Ik zit op 10 nu.
Ik slik het nu iets meer dan drie weken. Eerste twee dagen waren hemels, omdat een bij-effect was dat ik er behoorlijk wazig van werd. En in die drugsroes voelde ik mij gewoon heerlijk, omdat ik even niet bezig was met al die negativiteit. Daarna kwam de klap pas echt, eerste anderhalve week was verschrikkelijk, depressiever dan ooit. Daarbij maakt het je ook een beetje misselijk in het begin.
Na ong. 2 weken begon ik het langzaam te merken, voelde mij iets gelukkiger, al is gelukkig een groot woord. Inmiddels gaat het met ups en downs, maar volgens de therapeut duurt het toch echt wel een maandje voordat je echt zeker kan zijn of het werkt of niet. Daarbij kan ik altijd nog naar 20 mlg. Bijwerkingen als misselijkheid en duizeligheid zijn ook nagenoeg weg (af en toe nog het eerste half uur na inname), al lijk ik er ook zweetvoeten van te krijgen, haha. Maarja, dat is een kleine prijs om te betalen. Het zijn vrij prijzige pillen maar alles wordt vergoed gelukkig, behalve je eigen risico natuurlijk.
Rustig aan doen is ook precies wat ik nu doe! Ik vind het al fijn dat ik vandaag mijn huis uit ben gegaan om te sporten, en vanavond komen wat vrienden langs om een film te kijken. Dat is al een 'drukke dag' voor mij tegenwoordig. Morgen weer met de manager bellen (doen we elke vrijdag) en daarna zien we wel weer.
Het is vreemd dat ik door o.a. de relatiebreuk zo erg er aan toe ben. Ik heb vanaf mijn 16e ook een relatie van 9 jaar gehad, en toen die voorbij was, had ik het niet zo erg als nu na een relatie van 4 jaar. Het zou te maken kunnen hebben met de intensiteit van de relatie en het feit dat ik er een soort van 'getraind' in werd. Als een hond, die bang wordt wanneer baasje boos op hem wordt, maar heel blij is wanneer hij weer een aai over zijn bol krijgt. Vijf jaar geleden was ik een super zelfverzekerde kerel met een actief sociaal leven, veel vrienden én vriendinnen... nu is dat er allemaal uitgesloopt. Correctie: dat heb ik er allemaal uit láten slopen. Eigen schuld. |
jodelahity | donderdag 5 maart 2015 @ 20:16 |
De chat is nog niet superdruk |
Donnie-Brasco | donderdag 5 maart 2015 @ 20:17 |
Godver wat voel ik me momenteel kut en weet niet waarom  |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 20:25 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 17:05 schreef kuolema het volgende:Ik wil even dit nummer met jullie delen. Gaat over bipolaire stoornis (06:50 en 31:58), ptss (12:41), schizofrenie (14:49), post-partum depressie (19:52), autisme (26:10) en dissociatieve stoornis (36:03). Dream Theater  Jaaa! Dream Theater  Ik zal eens luisteren dan naar de cd. Heb hem wel maar nooit naar de teksten geluisterd. En ik vind Metropolis pt 2 nog steeds het beste van ze  Ik werd er echt een beetje bang van, alleen thuis.... 
(Sorry voor offtopic reactie, qua depressie weinig nieuws, die is alweer een klein jaartje over ) |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 20:54 |
Kom chatten mensen, ik heb afleiding nodig. |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 20:58 |
quote:
 Kuo  |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 20:59 |
quote: Murm  |
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 21:00 |
Ik kom ook zo wel even op de chat  |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 21:01 |
quote: Gaat t vandaag iets beter dan gister? Ik las net ff terug, stoer geweest jij 👍 |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 21:02 |
quote: Het gaat wel ietsje beter maar niet goed. Ben nu ook mijn best aan het doen, kijk naar de lijst van Linehan met activiteiten of er wat tussen zit dat nu handig is om te doen. |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 21:10 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 20:25 schreef Murmeli het volgende:[..] Jaaa! Dream Theater  Ik zal eens luisteren dan naar de cd. Heb hem wel maar nooit naar de teksten geluisterd. En ik vind Metropolis pt 2 nog steeds het beste van ze Ik werd er echt een beetje bang van, alleen thuis....  (Sorry voor offtopic reactie, qua depressie weinig nieuws, die is alweer een klein jaartje over  ) Ben nu aan het luisteren en nu snap ik het  |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 21:51 |
Het is hier helemaal mis gegaan En dan bel je crisis en dan krijg je te horen "ja... maar dat moet je ook niet doen he"  |
Mord_Sith | donderdag 5 maart 2015 @ 21:51 |
quote: afhankelijk van wat. Je gedaan hebt, kunnen ze daar toch, objectief gezien, gelijk in hebben?
 |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 21:52 |
quote: Ja... dat klopt wel... Alleen het gesprek daarna aangaan is misschien wel leuk  |
Mord_Sith | donderdag 5 maart 2015 @ 21:54 |
quote: ja, ok, maar dat zei je er niet bij  Daarmee afgescheept worden is inderdaad gewoon ruk. |
kuolema | donderdag 5 maart 2015 @ 21:55 |
quote: En dat was dan het gesprek? Lekker dan ... |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 21:56 |
Dat was het gesprek. Het heeft twee minuten geduurd |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 22:25 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 21:02 schreef kuolema het volgende:[..] Het gaat wel ietsje beter maar niet goed. Ben nu ook mijn best aan het doen, kijk naar de lijst van Linehan met activiteiten of er wat tussen zit dat nu handig is om te doen. Youtube op zentangle..... Super makkelijk en de tijd vliegt
Is misschien een wat oppervlakkige reactie, maar toch is mijn ervaring: iets willekeurigs gaan doen kan helpen. Had ik vroeger nooit hobbies of interesses, nu heb ik er bijna teveel.
Hoest met je medicatie experimenten? Werkt er al iets? |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 22:27 |
quote: Wat een eikels Ze zullen idd best gelijk hebben maar ze moeten daarna wel even naar je luisteren lijkt me. 
@kuo: ja, enge cd he? Brrrr! |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 22:27 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:25 schreef Murmeli het volgende:[..] Youtube op zentangle..... Super makkelijk en de tijd vliegt
Is misschien een wat oppervlakkige reactie, maar toch is mijn ervaring: iets willekeurigs gaan doen kan helpen. Had ik vroeger nooit hobbies of interesses, nu heb ik er bijna teveel. Hoest met je medicatie experimenten? Werkt er al iets? (nou... oppervlakkig is dat niet... zoiets kan heel erg spanningverlagend zijn) |
Murmeli | donderdag 5 maart 2015 @ 22:30 |
quote: Dat weet ik. Het leidt echt heel erg lekker af. Op pinterest is er ook veel over te vinden.
Ik bedoelde meer te zeggen dat het wat oppervlakkig over kan komen dat ik begin over maken van stomme tekeningetjes, als reactie op een uitleg van kuo dat het nog niet echt super gaat. |
Donnie-Brasco | donderdag 5 maart 2015 @ 22:31 |
Vanavond naar familie geweest, ging redelijk tot de terug weg. Moesten richting huis met de auto door een heel donker gebied met bossen. Ik weet niet waarom maar werd er heel naar door. Gevolg: paniekaanval. |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 22:33 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:30 schreef Murmeli het volgende:[..] Dat weet ik. Het leidt echt heel erg lekker af. Op pinterest is er ook veel over te vinden. Ik bedoelde meer te zeggen dat het wat oppervlakkig over kan komen dat ik begin over maken van stomme tekeningetjes, als reactie op een uitleg van kuo dat het nog niet echt super gaat.
Ik ben het daarin niet met je eens 
(Pinterest is ook mijn afleidverslaving, meestal helpt me dat goed in het hier en nu blijven en daar zal ik niet de enige in zijn) |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 22:34 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:31 schreef Donnie-Brasco het volgende:Vanavond naar familie geweest, ging redelijk tot de terug weg. Moesten richting huis met de auto door een heel donker gebied met bossen. Ik weet niet waarom maar werd er heel naar door. Gevolg: paniekaanval. Jammer die paniekaanval :S Maar je bent zo te zien wel veilig thuis gekomen? Was je alleen?
Probeer je een beetje te richten op wat wel goed ging he? Die paniekaanval was jammer, maar dat je naar je familie ging, is goed 
Veel sterkte  |
zomertje | donderdag 5 maart 2015 @ 22:45 |
quote: Volgende keer bellen voordat t misgaat? En t dan uitspreken dat je op een grens zit? Dan kunnen ze je er misschien wel uit praten, soms helpt praten best goed  |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 22:47 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:45 schreef zomertje het volgende:[..] Volgende keer bellen voordat t misgaat? En t dan uitspreken dat je op een grens zit? Dan kunnen ze je er misschien wel uit praten, soms helpt praten best goed  Klopt... ik was het al de hele dag aan het ophouden, alleen ik durfde het niet echt wilde Lentis niet storen Ik ga maandag even zeuren over de vraag hoe ik beter zelf de spanning kan verlagen op lastige momentjes, want dit gaat niet geheel lekker |
Donnie-Brasco | donderdag 5 maart 2015 @ 22:48 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:34 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Jammer die paniekaanval :S Maar je bent zo te zien wel veilig thuis gekomen? Was je alleen? Probeer je een beetje te richten op wat wel goed ging he? Die paniekaanval was jammer, maar dat je naar je familie ging, is goed  Veel sterkte  Wel veilig thuisgekomen, was met zus en vader. Ben nu gewoon verdrietig en boos, op zulk soort momenten ga ik ook veel nadenken en kom ik gewoon tot de conclusie dat het de afgelopen 3 jaar gewoon allemaal tegen zit. Als ik dan vrienden en studiegenoten gewoon leuke dingen zie doen en genieten kan ik daar zelfs jaloers op worden, waardoor uiteindelijk de situatie er alleen maar erger op wordt. |
ChildoftheStars | donderdag 5 maart 2015 @ 22:51 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:48 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Wel veilig thuisgekomen, was met zus en vader. Ben nu gewoon verdrietig en boos, op zulk soort momenten ga ik ook veel nadenken en kom ik gewoon tot de conclusie dat het de afgelopen 3 jaar gewoon allemaal tegen zit. Als ik dan vrienden en studiegenoten gewoon leuke dingen zie doen en genieten kan ik daar zelfs jaloers op worden, waardoor uiteindelijk de situatie er alleen maar erger op wordt. Het scheelt dat je boos bent op de situatie en niet op jezelf. Je werkt nu hard aan jezelf en van je studiegenoten zie je ook maar een deel van het leven, die zullen ook hun tegenslagen hebben (en anders vanzelf krijgen). Je werkt aan jezelf en het gaat verbeteren.
en dat je jaloers wordt is begrijpelijk. Dat betekent dat je jezelf een beter leven gunt en die mag je ook hebben. Het is een rot situatie en ik hoop dat je je snel beter gaat voelen  |
Donnie-Brasco | donderdag 5 maart 2015 @ 23:00 |
Herkend iemand dit? Ik heb de laatste tijd behoorlijk wat momenten dat ik moet huilen, maar ik kan het gewoon niet. Hoogstens een paar tranen als ik alleen ben. Het lijkt me best een keer lekker om even alles van me af te janken, maar het lukt gewoon niet. |
Cue_ | donderdag 5 maart 2015 @ 23:03 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 23:00 schreef Donnie-Brasco het volgende:Herkend iemand dit? Ik heb de laatste tijd behoorlijk wat momenten dat ik moet huilen, maar ik kan het gewoon niet. Hoogstens een paar tranen als ik alleen ben. Het lijkt me best een keer lekker om even alles van me af te janken, maar het lukt gewoon niet. Dat herken ik wel heel erg eig. Heeft ook te maken dat ik t vaak zonde vind om te doen of juist nutteloos. Maar zou wel eens goed voor me zijn om t gewoon eens te laten gaan. Lukt alleen niet |
Elvi | donderdag 5 maart 2015 @ 23:07 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:48 schreef Donnie-Brasco het volgende:[..] Wel veilig thuisgekomen, was met zus en vader. Ben nu gewoon verdrietig en boos, op zulk soort momenten ga ik ook veel nadenken en kom ik gewoon tot de conclusie dat het de afgelopen 3 jaar gewoon allemaal tegen zit. Als ik dan vrienden en studiegenoten gewoon leuke dingen zie doen en genieten kan ik daar zelfs jaloers op worden, waardoor uiteindelijk de situatie er alleen maar erger op wordt. Klinkt misschien raar, maar ga gewoon die dingen doen. Dat genieten en het leuk vinden komt later wel (hoe maf dat ook klinkt ). Dwing jezelf of de dingen te doen die je vroeger leuk vond, of om juist hele andere dingen te doen. Je hebt niks te verliezen en misschien komt er wel iets moois uit. |
magnetronkoffie | donderdag 5 maart 2015 @ 23:08 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 23:00 schreef Donnie-Brasco het volgende:Herkend iemand dit? Ik heb de laatste tijd behoorlijk wat momenten dat ik moet huilen, maar ik kan het gewoon niet. Hoogstens een paar tranen als ik alleen ben. Het lijkt me best een keer lekker om even alles van me af te janken, maar het lukt gewoon niet. Mij lukte dat eigenlijk nooit. Niet dat je daar wat aan hebt, maar dan weet je dat je niet de enige bent met die ervaring  |
Elvi | donderdag 5 maart 2015 @ 23:10 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 22:47 schreef ChildoftheStars het volgende:[..] Klopt... ik was het al de hele dag aan het ophouden, alleen ik durfde het niet echt  wilde Lentis niet storen Ik ga maandag even zeuren over de vraag hoe ik beter zelf de spanning kan verlagen op lastige momentjes, want dit gaat niet geheel lekker De spanning kan je verlagen door te bedenken wat je gaat doen voordat de spanning er is. Ga op een ontspannen moment bedenken welke dingen je kan doen en ondernemen om de spanning te verlagen. Voorbeeld: - AMdrang is laag: wat kan je doen om het zo te houden? (ontspannende thee drinken) -AMdrang is hoog: wat kan je doen om dit te verlagen? (gaan hardlopen met een vriendin) - AMdrang is onhoudbaar: wat kan je doen om AM te voorkomen? (bijvoorbeeld iemand bellen of op Sensoor chatten)
Als je van te voren je fases bijhoudt en wat je kan ondernemen in welke fase dan ben je al een heel eind. Dan hoef je niet in paniek te denken "fuck ik weet het allemaal niet meer!" nee, dan sla je gewoon je boekje of map of whatever open en je eigen bedachte oplossing staat er al in. |
Elvi | donderdag 5 maart 2015 @ 23:13 |
Tss kom ik helemaal naar de IRC-channel, is er dus niemand Wat maken jullie me nou!?  |
magnetronkoffie | donderdag 5 maart 2015 @ 23:15 |
Ik zit er nu ook, samen met mn kleurtjes  |
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 23:17 |
quote: Haha sorry. Ik ging net weg. Zat daar met zomertje en Child of the stars maar die gingen beiden slapen  |
magnetronkoffie | donderdag 5 maart 2015 @ 23:20 |
quote: Op donderdag 5 maart 2015 23:17 schreef RBWO het volgende:[..] Haha sorry. Ik ging net weg. Zat daar met zomertje en Child of the stars maar die gingen beiden slapen  Kom erbij dan  |
RBWO | donderdag 5 maart 2015 @ 23:26 |
Morgen weer! Lig nu ook in bed, alles afgesloten.  |
Elvi | donderdag 5 maart 2015 @ 23:33 |
Dan gooi ik m dicht ook! |