Depressie & Angst #120 Met anti-zelfmoordpillen

quote:

Op donderdag 26 februari 2015 21:47 schreef kuolema het volgende:
Hoe neemt men een beslissing, hoe hakt men een knoop door?

Door niet na te denken.

Wat is je 1e gevoel? En daar ga ik voor...

Denken zorgt voor zorgen en stress. Die 2 hebben weer involved op je gedachten.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 11:36 schreef RBWO het volgende:

[..]

Wat is er gebeurd?

Z'n ex van 4 maanden terug heeft een nieuwe vriend...

Oei... dat is een heel vervelende situatie :S

quote:

Op zondag 1 maart 2015 13:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
Oei... dat is een heel vervelende situatie :S

Eigenlijk niet, tenzij je niet loslaten wil dat jou heeft losgelaten.

Afgelopen maandag eindelijk mijn valkparkiet vriendin opgehaald en het klinkt misschien heel raar... maar ik heb sinds ik haar heb eindelijk het gevoel dat ik iedere dag een reden heb om op te staan. Ik heb er nu ineens echt helemaal geen moeite mee. Hopelijk blijft het zo.

Ze is hier nog nieuw dus ze is af en toe snel bang, maar ze is heel lief en gisteren was ze zelfs al dapper genoeg om voor het eerst uit haar kooi te komen.
Ik had al veel eerder een huisdier moeten nemen.

Zelda terwijl ze gaapt:

quote:

Op zondag 1 maart 2015 14:23 schreef Gray het volgende:

[..]

Eigenlijk niet, tenzij je niet loslaten wil dat jou heeft losgelaten.

Dat is zeker waar

quote:

Op zondag 1 maart 2015 12:23 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Door niet na te denken.

Wat is je 1e gevoel? En daar ga ik voor...

Denken zorgt voor zorgen en stress. Die 2 hebben weer involved op je gedachten.

Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt.

Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan.
Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten.

Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 15:06 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt.

Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan.
Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten.

Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is?

Wanneer ik een beslissing neem doe ik het eigenlijk zo :

1) wat zegt mijn gevoel/intuïtie
2) Wat zijn de voor en nadelen

En daarna neem ik de 'gok' en zie ik wel waar het schip strand. Je leert van elke beslissing en keuze.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 15:06 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat werkt misschien voor kleine dingen die (waarschijnlijk) geen grote gevolgen zullen hebben, wat je ook kiest. Zoals welke koekjes je meeneemt uit de supermarkt. Maar zelfs dan werkt het bij mij zo dat ik al begin te twijfelen voordat er een 'eerste gevoel' komt.

Dat eerste gevoel (dat ik bijna nooit heb) geeft lang niet altijd de juiste oplossing als het gaat om grote beslissingen, ik vind het belangrijk om er wel over na te denken. 'Luister naar je gevoel' vind ik sowieso onzin, supervaag is dat, ik geloof niet dat gevoel en rede volledig los van elkaar staan.
Denken/in conflict zijn zorgt inderdaad voor stress, maar een overhaaste beslissing nemen kan zorgen voor stress achteraf - en dan is het al te laat. Nadenken en afwegen zorgt ook voor rust en veiligheid omdat je een beeld hebt van wat je kunt verwachten.

Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is?

In dat geval probeer ik een verstandige keuze te maken en me daar volledig aan te wijden. Dan weet ik dat, mocht er iets fout gaan, de keuze fout was en het niet lag aan mijn inzet. Gevolgen kan je nooit geheel overzien, en dus hebben we ons er bij neer te leggen dat we in ieder geval op het beste kunnen hopen.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 15:06 schreef kuolema het volgende:


Hoe neem jij een beslissing nadat je al in conflict bent? Als dat eerste gevoel er niet is?

Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is
En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan.

Over welke beslissing twijfel je?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 16:15 schreef Gray het volgende:

[..]

In dat geval probeer ik een verstandige keuze te maken en me daar volledig aan te wijden. Dan weet ik dat, mocht er iets fout gaan, de keuze fout was en het niet lag aan mijn inzet. Gevolgen kan je nooit geheel overzien, en dus hebben we ons er bij neer te leggen dat we in ieder geval op het beste kunnen hopen.

Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt ).
Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 16:23 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is
En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan.

Over welke beslissing twijfel je?

Dat helpt mij soms ook, het met anderen bespreken Maar dan doordat zij merken aan de manier waarop ik het erover heb dat ik eigenlijk al weet wat ik wil en daar wijzen ze me dan op.

Het gaat nu over beslissingen in het algemeen en daarmee heb ik elke dag wel meerdere issues.
Maar ik begon erover vanwege dood versus leven. Als ik dacht zoals s_e was ik er dus allang niet meer geweest.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Jezus, wat een verhaal

Dat je na 2 dagen al kapot bent, kan ook zijn dat je moet wennen (ik wil niet betuttelend overkomen of iets in die zin btw).

Ik weet niet echt veel van jouw achtergrond behalve in jouw laatste post, maar er moet toch wel het 1 en ander misgegaan zijn wil het zover gekomen zijn...

quote:

Op zondag 1 maart 2015 20:47 schreef kuolema het volgende:

[..]

Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt ).
Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt.

Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis.
't klinkt alleen wat ontmoedigend, maar ik ben best wel brak en kan niet zo goed denken, ik weet even niet hoe ik het beter kan formuleren.

Ben t overigens eens w.b. je opmerking over s_e: Wat voor de 1 werkt, werkt niet automatisch voor de ander.

Ik laat soms dingen min of meer op hun beloop, maar houd het proces wel in de gaten (en grijp dan pas in op t moment dat het naar mijn idee het juiste moment is).

Ik stop wel even met typen want steeds als ik teruglees, dan blijkt het heel anders uit mn hoofd gekomen te zijn dan ik eigenlijk bedoeld had

Edit: Overigens vind ik wel dat Gray gelijk heeft

quote:

Op zondag 1 maart 2015 16:02 schreef RBWO het volgende:

[..]

Wanneer ik een beslissing neem doe ik het eigenlijk zo :

1) wat zegt mijn gevoel/intuïtie
2) Wat zijn de voor en nadelen

En daarna neem ik de 'gok' en zie ik wel waar het schip strand. Je leert van elke beslissing en keuze.

Dit vind ik wel een mooie post!

Ik vergelijk dit een beetje met dat jin-jang gebeuren, waarbij mn gevoel de ene helft is en mn verstand de andere helft.

Omdat ik vroeger geen rekening hield met mn gevoel, heb ik geleerd om naar mn verstand te luisteren. Later heb ik geleerd dat ook ik gevoelens had en ben een aantal jaren bezig geweest mn gevoel in mn persoonlijkheid te incorporeren. Tegenwoordig ga ik in 1e instantie altijd op mn gevoel af, maar mn verstand kijkt altijd (passief) mee en grijpt in zodra ik het gevoel heb dat mn gevoel het even niet meer kan handelen.
Zoiets

Edit2: Ik ben trouwens echt superbrak nu, verbaast me wel een beetje dat ik dit nog heb neer kunnen kalken

[ Bericht 25% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-03-2015 22:43:29 ]

quote:

Op zondag 1 maart 2015 20:47 schreef kuolema het volgende:

[..]

Oh ja, dat vind ik dan ook moeilijk, omdat ik blijf twijfelen, ook nadat ik een keuze heb gemaakt (wat onmenselijk is, meestal worden mensen nog zekerder van hun keuze nadat ze die hebben gemaakt ).
Het is wel belangrijk inderdaad om er dan niet maar half voor te gaan waardoor het uiteindelijk toch niets wordt.

Dat is niet onmenselijk, joh. Jij voelt dat, en je bent toch ook een mens?

quote:

Het gaat nu over beslissingen in het algemeen en daarmee heb ik elke dag wel meerdere issues.
Maar ik begon erover vanwege dood versus leven. Als ik dacht zoals s_e was ik er dus allang niet meer geweest.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 16:23 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik bespreek het met anderen. Helpt ook wel om mn gevoel helder te krijgen. Als hun advies mij 'fout' in de oren klinkt dan weet ik dat de andere keuze de goede keuze voor mij is
En bij twijfel doe ik niks of zoek ik naar een optie C als A en B me beide niet aanstaan.

Over welke beslissing twijfel je?

Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 23:03 schreef Gray het volgende:

[..]

[..]

Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.

Truuk is om erachter te komen wat voor jou werkt

quote:

Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:

Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis.

Als het over leven versus dood gaat is iets half doen sowieso niet effectief. Half levend verschilt niet veel van half dood ;-) Ik kan je geen enkel nuttig advies geven. Als ik echt niet weet wat ik doen moet kies ik soms maar wat mijn zus zou doen.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Jezus, wat een verhaal

Dat je na 2 dagen al kapot bent, kan ook zijn dat je moet wennen (ik wil niet betuttelend overkomen of iets in die zin btw).

Ik weet niet echt veel van jouw achtergrond behalve in jouw laatste post, maar er moet toch wel het 1 en ander misgegaan zijn wil het zover gekomen zijn...

Ja het is ook wennen. Misschien is dat het wel vooral. Ik hoop het.

[ Bericht 18% gewijzigd door Luchtbel op 02-03-2015 08:18:11 ]

Pfff, wat kan je toch duf worden van medicijnen.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik kan alleen maar een virtuele knuffel geven. Misschien wat kalmerends om te kunnen rusten/slapen vragen?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gatsie, dat is naar... maar ik denk en hoop voor je dat dit vooral een kwestie van wennen is. Ineens buiten zijn is zo anders, zo nieuw, het is niet gek dat dit in het begin heel erg moeilijk is. Je moet een heel leven gaan opbouwen. Ik hoop dat dit je gaat lukken en geef deze moeite ook aan in je behandelingen.

Heel veel sterkte

Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen.

Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen.

Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e.

Goed dat je morgen naar je huisarts gaat! Dappere en verstandige beslissing. Evenals dat je het probleem met anderen gedeeld hebt. Het is echt heel erg goed van je!
Naar de uni gaan is waarschijnlijk wel verstandig en het komt vast ook goed

Ondanks dat het heel moeilijk is, neem je wel heel goede stappen! Daar mag je trots op zijn

Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter)

Dank jullie wel. Extra medicatie slikken wil ik niet, ik slik al ongezond veel. En ik moet niet vergeten dat ik elders ook max drie uur (en dat ook nog onderbroken) sliep per nacht, het is alleen enger op een onbekende plek. Het heeft een lange tijd geduurd voor ik überhaupt weer in een bed kon liggen dus eigenlijk mag ik opgelucht zijn dat ik nog in huis gebleven ben s nachts. Ik ben ook verder weg van mijn dochter, dat voelt naar. Heel naar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Als je zo ziek bent dan kun je de psych ook afbellen toch? Ik vind griep wel een gewone reden om af te zeggen.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:56 schreef Luchtbel het volgende:
Dank jullie wel. Extra medicatie slikken wil ik niet, ik slik al ongezond veel. En ik moet niet vergeten dat ik elders ook max drie uur (en dat ook nog onderbroken) sliep per nacht, het is alleen enger op een onbekende plek. Het heeft een lange tijd geduurd voor ik überhaupt weer in een bed kon liggen dus eigenlijk mag ik opgelucht zijn dat ik nog in huis gebleven ben s nachts. Ik ben ook verder weg van mijn dochter, dat voelt naar. Heel naar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het is echt irritant dat zulke dingen zo slecht geregeld worden (dat heb ik ook gehad met mijn opnames: o... je gaat met drie dagen weg, zorg wel dat je niet alleen thuis bent dan). Volgens mij kan je hier gewoon een klacht over indienen, zeker bij een zo'n langdurige opname. Dat is bijna vragen om problemen bij patiënten. Ik hoop dat je hierin assertief kunt en gaat zijn...

Het is goed dat je in het huis gebleven bent en je weet dat elke vreemde plek op den duur een vertrouwde en bekende plek kan worden... gun jezelf die tijd! Je mag echt wel trots op jezelf zijn hoe je het nu doet.

Lukt het je om (goed) contact te onderhouden met je dochter? Kun je afspraken maken rondom contact, ook al is het verder weg?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter)

Beterschap

Ging wat mis.

[ Bericht 98% gewijzigd door Luchtbel op 02-03-2015 10:55:19 ]

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:43 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Weet je, assertiviteit wel of niet aanwezig weet ik niet. Het is meer energie dat een probleem is hierin. Maar dat iemand geen tijd wil maken om een gesprek met mij aan te gaan, is niet oké maar daar kan ik mee leven. Al ontneem je iemand nu ook de mogelijkheid om te bedanken. Maar echt irritant vind ik wel dat er geen contact is opgenomen met de kliniek waar ik in behandeling ben. Dat zijn dingen die afgesproken zijn maar dat liep steeds al niet. Maar nu het over ontslag gaat was het gewoon wel handiger geweest. Ik kan het wel vertellen enzo, maar mijn verhaal is hoe dan ook gekleurd.

Mijn dochter woont bij vrienden en er zijn afspraken over het contact. De komende tijd wel wat minder afspraken ivm de nieuwe situatie. We sturen wel vrijwel dagelijks een mailtje naar elkaar. Haar school zit naast mijn oude plek dus ik zwaaide weleens extra en ik weet het is geen ramp. Maar ze is ook ver weg. En als ik de vraag ´Hoe gaat het met je?´ naar mijn dochter van tien mail dan voel ik alle rottigheid van nu in één keer. Alles is zo beladen dat alles leeg is.

quote:

Op zondag 1 maart 2015 21:15 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Jeetje, dat is een flinke verandering. Geen wonder dat je kapot bent en terugvalt - ik weet niet om wat voor soort gedrag het gaat maar misschien kun je het een beetje laten gaan deze eerste dagen om het daarna weer op te pakken?
Wat vind je van de andere patiënten?
Ik wens je veel sterkte en succes

quote:

Op zondag 1 maart 2015 22:33 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Iets half doen hoeft niet persé slecht te zijn. Als je al op je tandvlees loopt en je gaat ergens voor en het loopt compleet verkeerd, dan ben je nog verder van huis.
't klinkt alleen wat ontmoedigend, maar ik ben best wel brak en kan niet zo goed denken, ik weet even niet hoe ik het beter kan formuleren.

Ben t overigens eens w.b. je opmerking over s_e: Wat voor de 1 werkt, werkt niet automatisch voor de ander.

Ik laat soms dingen min of meer op hun beloop, maar houd het proces wel in de gaten (en grijp dan pas in op t moment dat het naar mijn idee het juiste moment is).

Ik stop wel even met typen want steeds als ik teruglees, dan blijkt het heel anders uit mn hoofd gekomen te zijn dan ik eigenlijk bedoeld had

Edit: Overigens vind ik wel dat Gray gelijk heeft

Ik kan je wel redelijk volgen hoor Wat heb je gedaan waardoor je zo brak was?

quote:

Op zondag 1 maart 2015 23:03 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat is niet onmenselijk, joh. Jij voelt dat, en je bent toch ook een mens?

Misschien ben ik helemaal geen mens Ik denk een alien of een halfdemon.

quote:

[..]

[..]

Ook voor die kwestie is een optie C, namelijk je leven overgeven aan het uitbannen van de pijn die je beleeft, op een manier die voor jou werkt.

Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 08:13 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Als het over leven versus dood gaat is iets half doen sowieso niet effectief. Half levend verschilt niet veel van half dood ;-) Ik kan je geen enkel nuttig advies geven. Als ik echt niet weet wat ik doen moet kies ik soms maar wat mijn zus zou doen.

[..]

Ja het is ook wennen. Misschien is dat het wel vooral. Ik hoop het.

Klopt.
Ik ga juist vooral niet uit van wat een ander zou doen.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Morgen ga ik naar de dokter, kijken of ik eventueel wat krijg en vragen of ik naar psycholoog kan. Daarna hele dag naar universiteit en ben daar erg bang voor. Thuis blijven ook geen optie want daar ben ik dan alleen.

Afgemeld op het werk en eindelijk verteld waar ik mee kamp. Collega's zeiden dat ze al zo'n vermoeden hadden. Ze gaven aan niks meer van de vrolijke en spontane jongen die een paar jaar geleden begon te herkennen. En dat laatste doet me erg zeer om te horen. Doet me realiseren dat ik de afgelopen 2,5 jaar gewoon diep ongelukkig ben, wat niet normaal is, vooral niet rond je 22e.

Dat is op zich wel een begripvolle reactie van je collega's gelukkig. Moedig van je dat je een afspraak hebt gemaakt.
Succes morgen!

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even ego: hier heeft er iemand griep gekregen (lig nu op de bank onder een stapel dekens te rillen, alles doet zeer en heb me zelfs ziek gemeld voor mijn studie, dat is voor het eerst). Ik moet straks naar de psych toe en ik heb er echt geen zin in (a. ik voel me niet lekker, b. ik ben waarschijnlijk afgevallen, c. afspraak rondom bellen in crisis gebroken, wat een voorwaarde voor niet opgenomen zijn is). Plus dat ik aan het eind van de middag een sportafspraak heb en ik echt niet weet hoe ik mij van de bank af moet hijsen (pijnstillers werken op het moment ook voor geen meter)

Blijf maar lekker thuis vandaag, dat zal je genezing ten goede komen.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:54 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Je kan ook een brief schrijven of iets dergelijks he? Instellingen behoren een klachtencommisie te hebben en als ik het zo lees ben je gewoon in je ontslag heel onbehoorlijk behandeld. Het hoeft niet gelijk een hele grote procedure te worden, maar zoiets melden heeft ook waarde. Maar het moet natuurlijk wel je energie waard zijn, als het je meer energie kost dan het voldoening oplevert, heeft het geen zin. Misschien reageer ik wat heftig, omdat ik geshockeerd ben over je verhaal.

Ah... bah... ik kan me voorstellen dat het met je dochter dwars zit, ik wist niet dat ze nog zo jong is. Natuurlijk wil je haar dan zien en gelukkig hebben jullie wel contact met elkaar. Ik hoop voor je dat dit weer opgebouwd kan worden.
Wat een moeilijke tijd moet dit voor jou en jullie zijn. Heel veel sterkte

quote:

Op maandag 2 maart 2015 10:08 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Beterschap

Thnx

quote:

Op maandag 2 maart 2015 09:58 schreef Luchtbel het volgende:
Als je zo ziek bent dan kun je de psych ook afbellen toch? Ik vind griep wel een gewone reden om af te zeggen.

Ja... vinden zij misschien ook wel, maar ik heb een nogal zware week gehad en het ziet erna uit dat de komende even moeilijk of met een beetje pech lastiger wordt. Ik voel me compleet ontspoort.

Luchtbel, gewoon even een . Ik heb niet helemaal bijgelezen, maar zie ineens je naam voorbij komen.

Poeh...interessant gesprek gehad net. Ik had verwacht enorm op mijn flikker te krijgen (echt alle afspraken waren in de soep gelopen, 2,7kg lichter/geen hulp gezocht in crisis/slecht eten/teveel sporten) en dat is niet gebeurt. Sterker nog, waar ik normaal gesproken mezelf enorm kan "straffen" in zulke situaties, hebben we een beloningssysteem opgezet. Volgens haar had ik alles gedaan wat ik kon doen (wat ook wel klopt), dus dan zij het zo. Dit vind ik een lastige manier om er tegenaan te kijken. Zeker omdat in de kliniek een straf gebonden was aan afvallen.

Ik heb ook eindelijk een startdatum voor schematherapie. Hier ben ik heel erg angstig voor.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 11:58 schreef kuolema het volgende:
Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken.

Weet dat hoop er is, zelfs als je het niet ziet. Onze gedachten liegen soms tegen ons, met name wanneer we met depressie stoeien.

Van de week kwam ik dit tegen:
Een luchtige lezing over een serieus onderwerp, Informatief voor de buitenstaander, herkenbaar voor de medestander. Het filmpje is al enige tijd te bezichtingen, dus wellicht heb je het al gezien. Zo niet, dan raad ik aan het eens te kijken, bijvoorbeeld tijdens een gezond maal.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:13 schreef Gray het volgende:

[..]

Weet dat hoop er is, zelfs als je het niet ziet. Onze gedachten liegen soms tegen ons, met name wanneer we met depressie stoeien.

Van de week kwam ik dit tegen:

Andrew Solomon: Depression, the secret we share

Een luchtige lezing over een serieus onderwerp, Informatief voor de buitenstaander, herkenbaar voor de medestander. Het filmpje is al enige tijd te bezichtingen, dus wellicht heb je het al gezien. Zo niet, dan raad ik aan het eens te kijken, bijvoorbeeld tijdens een gezond maal.

Laat dit soort dingen zien op middelbare scholen of iets dergelijks. Depressie is iets waar ik zelf 5 jaar geleden niks over wist en af deed als zwakte, totdat mijn moeder het kreeg en nu ik zelf gevoel heb dat ik moet oppassen dat een depressie niet toe slaat weet ik wel beter.

Toch zie ik zoveel mensen om mijn heen (bijna 90%) die het afdoen als zwakte. Ik blame ze niet, want ik dacht er ook zo over 5 jaar geleden. Toch vind ik dat er wat gedaan moet worden aan het beeld van depressie, want ik voel dat er in Nederland er nog een taboe over heerst.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 11:58 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik kan je wel redelijk volgen hoor Wat heb je gedaan waardoor je zo brak was?

Elvi was op bezoek
Lekker Harry Potter gekeken en geshopt (ik had o.a. nieuwe schoenen nodig), maar we moeten nog wel het laatste HP deel nog zien
Sowieso ben ik altijd moe/uitgeput als ik iemand op bezoek heb gehad, ik heb dan ook lekker 10 uur geslapen maar dat heeft wel geholpen

quote:

[..]

Misschien ben ik helemaal geen mens Ik denk een alien of een halfdemon.

[..]

Voor een halfdemon toon je anders veel te veel inzet in dit topic en daarbuiten

quote:

Het probleem is dat ik dat niet kan omdat ik er geen vertrouwen in heb. Ik wil er ook of helemaal voor gaan en werken aan verbetering, of ermee kappen. Niet zoals de afgelopen 8 jaar half doorgaan en continu twijfelen, tot wanhoop aan toe. Maar het lukt me gewoon niet om ervoor te gaan, door mijn ervaringen heb ik nauwelijks hoop en ik kan die omslag niet maken.

Dit is een hele lastige.
Wat ik deed was (eigenlijk gemotiveerd vanuit een soort wanhoop) rare sprongen maken die trouwens wel deels doordacht en/of met iemand besproken waren.
Ik weet niet zo goed of mijn oplossingen voor jou zouden werken (mede omdat jouw situatie deels anders is (jij hebt een grotere vriendenkring dan ik toen had)), jouw depressie is niet getriggered door iets? Bij mij bleek overprikkeling een rol te spelen, maar ook angsten en de daaruitvoortkomende zorgen/gepieker

Dat twijfelen is ook een lastige.

Wat mij er doorheen gesleept heeft waren denk ik toch de goeie momenten, dat waren toch wel kleine eilanden van geluk(smomenten) in een zee van shit.
Ik kan namelijk heel erg genieten van dingen die me -wel- lukken, dat ik iets voor elkaar krijg of iets presteer.

Ik heb ooit (heel lang geleden) een Ghanees kind bijles gegeven voor iets van 3 a 4 maanden, ze had een rekenachterstand en zou gaan blijven zitten.

Ze bleek ook nog eens "best wel" snel afgeleid te zijn

Ik heb haar mn eigen rekenmethodes aangeleerd en na afloop van het schooljaar was ze zo sterk verbeterd dat zelfs de docent mij nog een compliment gaf (en haar moeder ook ), ze is lekker overgegaan, nou -dat- was echt een egoboost voor mij!
Ik had iemand -echt- en -aantoonbaar- geholpen! Dat gaf mij een supergoed gevoel en zelfs nu nog denk ik er met plezier aan terug, ik was dus toch niet waardeloos

Edit: Wat ik eigenlijk deed was dingen met galgenhumor zien.

Ik voelde me wel kut, maar ik kon mn depressie op goeie momenten even los zien van mezelf (door bijvoorbeeld erover te grappen met iemand die depressie zelf ook kende)

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:28 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Laat dit soort dingen zien op middelbare scholen of iets dergelijks. Depressie is iets waar ik zelf 5 jaar geleden niks over wist en af deed als zwakte, totdat mijn moeder het kreeg en nu ik zelf gevoel heb dat ik moet oppassen dat een depressie niet toe slaat weet ik wel beter.

Toch zie ik zoveel mensen om mijn heen (bijna 90%) die het afdoen als zwakte. Ik blame ze niet, want ik dacht er ook zo over 5 jaar geleden. Toch vind ik dat er wat gedaan moet worden aan het beeld van depressie, want ik voel dat er in Nederland er nog een taboe over heerst.

Eens.

Ik heb dit zelf ook gehad met burnout. Ik geloofde het voor geen meter en dacht dat het aanstellerij was...want hoe kon iets psychisch nou voor lichamelijke klachten zorgen???
...totdat ik die klachten zelf begon te krijgen/bleek te hebben. Maar er heerst nog heel veel misverstand over.

Ik kan het ook begrijpen waarom mensen het afdoen als zwakte (of als aanstellerij), daar ik het zelf ook gedaan heb.

Dingen als depressie -kan- je ook moeilijk begrijpen, totdat je het zelf een keer ervaren hebt.

M.i. is iemand meemaken die -zwaar- depressief is al ernstig, maar niet te vergelijken met het zelf depressief zijn. Het is zo lastig uit te leggen, mensen kunnen zich er geen voorstelling van maken.

[ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-03-2015 15:43:48 ]

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:05 schreef ChildoftheStars het volgende:
Poeh...interessant gesprek gehad net. Ik had verwacht enorm op mijn flikker te krijgen (echt alle afspraken waren in de soep gelopen, 2,7kg lichter/geen hulp gezocht in crisis/slecht eten/teveel sporten) en dat is niet gebeurt. Sterker nog, waar ik normaal gesproken mezelf enorm kan "straffen" in zulke situaties, hebben we een beloningssysteem opgezet. Volgens haar had ik alles gedaan wat ik kon doen (wat ook wel klopt), dus dan zij het zo. Dit vind ik een lastige manier om er tegenaan te kijken. Zeker omdat in de kliniek een straf gebonden was aan afvallen.

Ik heb ook eindelijk een startdatum voor schematherapie. Hier ben ik heel erg angstig voor.

Je moet ook niet vergeten dat wat jij hier beschrijft, overmacht was.
Wat had je op die momenten beter kunnen doen?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Je moet ook niet vergeten dat wat jij hier beschrijft, overmacht was.
Wat had je op die momenten beter kunnen doen?

Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren).

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren).

Sowieso, al zou je helemaal genezen zijn (whatever that means), je verleden blijft deel van jouzelf. Dus maak er maar het beste van
En je hebt je best gedaan, dus dat kunnen ze jou ook niet kwalijk nemen toch? Dat zou niet fair geweest zijn.

Anti? Doe mij maar het tegenovergestelde.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren).

Ik vind dit een veel betere aanpak dan straffen. Hiermee kun je verder komen

quote:

Op maandag 2 maart 2015 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan wat ik kon, alleen toch gefaald. Ze vindt dat ik de kaders van wat acceptabel gedrag is, moet verkleinen. Dus niet van mezelf moet verwachten dat alle slechte gedragen in een keer afgeleerd zijn en dat genezen ook met terugvallen gepaard gaan (al vind ik dat nogal lastig te accepteren).

Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van?

@egopost,
Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden..

Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op!

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:18 schreef Miniem het volgende:
Anti? Doe mij maar het tegenovergestelde.

Waarom?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:18 schreef Miniem het volgende:
Anti? Doe mij maar het tegenovergestelde.

Volgens mij hebben we het al vaker gezegd, maar we kunnen niks met dit soort uitspraken. Je komt binnenwaaien, zegt iets wat best wel heftig is, en je verdwijnt weer. Hoe moeten wij hier mee omgaan?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:55 schreef Mord_Sith het volgende:

[..]

Waarom?

Ben je snel en pijnvrij van alles af.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 17:17 schreef Elvi het volgende:

[..]

Volgens mij hebben we het al vaker gezegd, maar we kunnen niks met dit soort uitspraken. Je komt binnenwaaien, zegt iets wat best wel heftig is, en je verdwijnt weer. Hoe moeten wij hier mee omgaan?

Niet, gewoon lekker laten.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 17:25 schreef Miniem het volgende:

[..]

Niet, gewoon lekker laten.

Dagboek?
Edit: Gezien je in je posts met rust gelaten wilt worden en toch je gal wilt spuwen, dit topic is speciaal daarvoor gemaakt
R&P / Hoe voel je je nu? #885

[ Bericht 26% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-03-2015 17:38:35 ]

quote:

Op maandag 2 maart 2015 17:25 schreef Miniem het volgende:

[..]

Ben je snel en pijnvrij van alles af.

Maar nogmaals: dat is dus heel lastig als iemand zoiets heftigs zegt. Snap je hoe het is voor ons als je alleen hier komt om te zeggen dat je dood wilt? Als je nou wat meer verteld over jezelf dan kunnen we nog wat adviseren of steunen maar die ruimte geef je niet.

Dit is geen aanval, maar begrijp je wat jouw uitspraken met ons kan doen?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:53 schreef RBWO het volgende:

[..]

Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van?

@egopost,
Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden..

Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op!

Dank je wel Het is een interessante gedachte voor mij. Alle onaardige dingen die ik naar mezelf toe doe, is omdat ik niet goed genoeg ben, het dient als een straf. Het is daarom heel apart om mezelf te gaan belonen voor het niet straffen, ook al ben ik (in mijn ogen) een heel erg slecht persoon. Al moet ik zeggen, het is fijner

En jij mag je niet schuldig voelen! Waarom zou je! Het is heerlijk dat het beter gaat, daar moet je gewoon ronduit blij mee zijn *kijkt je streng toe* Het klinkt fantastisch en ik hoop dat je deze week met de volle 100% gaat genieten (en ik word blij van je bericht).

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:25 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik vind dit een veel betere aanpak dan straffen. Hiermee kun je verder komen

Het is een heel goede tegen mijn normale cognities in, het is heel bewust een knop omzetten en dat is goed voor me.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 17:42 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dank je wel Het is een interessante gedachte voor mij. Alle onaardige dingen die ik naar mezelf toe doe, is omdat ik niet goed genoeg ben, het dient als een straf. Het is daarom heel apart om mezelf te gaan belonen voor het niet straffen, ook al ben ik (in mijn ogen) een heel erg slecht persoon. Al moet ik zeggen, het is fijner

En jij mag je niet schuldig voelen! Waarom zou je! Het is heerlijk dat het beter gaat, daar moet je gewoon ronduit blij mee zijn *kijkt je streng toe* Het klinkt fantastisch en ik hoop dat je deze week met de volle 100% gaat genieten (en ik word blij van je bericht).

[..]

Het is een heel goede tegen mijn normale cognities in, het is heel bewust een knop omzetten en dat is goed voor me.

Ik had het ook nooit kunnen bedenken, jezelf belonen als je je niet straft. Het klinkt ook een stuk vriendelijker!! Ben benieuwd!

Haha. Bedankt, je bent een schat . Ik zal er van genieten! Ook leuk om te lezen dat je (al Is het maar een beetje!) blij wordt van mijn bericht!

quote:

Op maandag 2 maart 2015 16:53 schreef RBWO het volgende:

[..]

Positieve instelling dat! Wat vindt je er zelf van?

@egopost,
Ik voel me bijna schuldig om te roepen.. Maar het gaat een stuk beter. De hele week plannen gemaakt waar ik gek genoeg best zin in heb. (geen lange dagen.. Even de stad in, oogmeting, voor de pup die er over 6 weken is spullen kopen). Vrijdag uiteten en zaterdag bowlen met vrienden..

Had dit echt nooit verwacht een paar weken terug.. Krabbel op, ben er nog niet, maar het gaat de goede richting op!

Top! Gewoon lekker genieten, zullen inderdaad was nog wel momentjes komen waar het weer zwaarder is, maar alle goede weken en dagen zijn mooi mee genomen.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 17:25 schreef Miniem het volgende:

[..]

Niet, gewoon lekker laten.

ik vind ditronduit onbeschoft. Koop dan een dagboek.
Niemand kan hier wat mee, en er zitten hier allemaal mensen die door van alles getriggerd kunnen worden.