Depressie & Angst #120 Met anti-zelfmoordpillen

quote:

Op maandag 2 maart 2015 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen.
(tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hoe kan dat nou stom zijn als dat de dingen zijn die je leuk of fijn vindt. Zijn er dingen die je spaart en uit kunt breiden? En als het nog te moeilijk vindt om je zelf te belonen is dan elke keer een euro in een spaarpotje niet iets? Misschien is dat te vermijdend maar misschien wel een tijdelijke oplossing.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:22 schreef Elvi het volgende:

[..]

Misschien kun je bedenken wat een vooruitgang voor jou is en of je deze klein of groot vind. Als je alles al te klein vind voor een beloning dan helpt een beloningssysteem ook niet echt denk ik

Of juist als je jezelf wilt straffen ipv straf een beloning geven... Ik denk dat de neiging om jezelf te straffen juist vaker bij jou voorkomt dan de gedachte 'wow ik ben lekker bezig'?

Fout gezegd door mij, alles te groot bedoel ik "waarom zou ik mezelf iets gunnen, want toen en toen... " Zoals ik al zei, een doosje thee is al teveel, dat mag niet, want anderen mensen kunnen ook gewoon functioneren, dus dat moet ik ook gewoon doen

En inderdaad, ik zit continu op het strafbankje, daarom dus ook het leren belonen

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:24 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Fout gezegd door mij, alles te groot bedoel ik "waarom zou ik mezelf iets gunnen, want toen en toen... " Zoals ik al zei, een doosje thee is al teveel, dat mag niet, want anderen mensen kunnen ook gewoon functioneren, dus dat moet ik ook gewoon doen

En inderdaad, ik zit continu op het strafbankje, daarom dus ook het leren belonen

"Gewoon" functioneren...daar hoort ook wat ontspanning/hobby/lanterfanteren bij he?
Of dacht je dat "iedereen" er een spartaanse levensstijl op nahoudt?

Edit: Of ik heb iets even niet begrepen, kan ook

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

"Gewoon" functioneren...daar hoort ook wat ontspanning/hobby/lanterfanteren bij he?
Of dacht je dat "iedereen" er een spartaanse levensstijl op nahoudt?

Je weet toch dat mijn standaarden het gemiddelde zijn

Edit ivm jouw edit: ach, het is nu iig duidelijk al kunnen we nu een robbertje doen over "wiens schuld het is"

^{(ik moet zo naar bed toe, ik word een beetje ongecontroleerd/melig merk ik )}

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:27 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Je weet toch dat mijn standaarden het gemiddelde zijn

Het ding is, al die mensen hebben -zelf- hun -eigen- standaard, niemand is hetzelfde.

En gewoonlijk bepalen -die- mensen hun eigen standaard (natuurlijk mede bepaald door opvoeding en levenswijsheid etc enz) dus jij de jouwe ook, toch?
Zijn al die mensen ook zo streng voor zichzelf?

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:27 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Edit ivm jouw edit: ach, het is nu iig duidelijk al kunnen we nu een robbertje doen over "wiens schuld het is"

^{(ik moet zo naar bed toe, ik word een beetje ongecontroleerd/melig merk ik )}

Het is denk ik nu niet relevant wiens schuld het is, het doel blijft uiteindelijk dat jij beter gaat functioneren en je beter in je vel zit (die 2 dingen zijn best wel onlosmaakbaar van elkaar enzo).

Anyway, slaap ze

quote:

Op maandag 2 maart 2015 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een positieve ego-vraag: Kunnen jullie meedenken in beloningen? Ik vind dat echt extreem moeilijk om dingen te verzinnen. Er zijn twee categorieën nodig: grote beloningen en kleine beloning voor kortere periodes. Alleen ik vind volgens mij alles te belachelijk groot en teveel moeite en teveel verwennerij. Dit is echt extreem moeilijk en ik zit serieus erover te denken om de psych te mailen erover, maar dat voelt als falen.
(tevens vind ik de beloonkaderstellen ook wel lastig, wanneer bestempel ik iets als goed gaan, maar goed... daar denken ze over mee).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik vind het erg lastig om hierin mee te denken. Je gaf zelf al wel een paar goede dingen aan trouwens!!

Kun je toevallig iets met de volgende link? (ik googelde op 'jezelf belonen grote en kleine dingen')

http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Jezelf_belonen

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:11 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Snel maar quoten voor als ik morgen een lach kan gebruiken..denk ik?

I had a bad day. Collega heeft ontslag genomen. De ontslag procedure is normaliter 4 week. De baas heeft gezegd, oh? Ontslag? Flikker dan maar op. Zij was de project manager en nu zitten we zonder PM op een klus . Teringzooi.

Het klinkt misschien gek, maar ik ben het liegen en bedriegen als consultant zijnde soms best zat. Er wordt me vaak verweten of ik uberhaupt wel empatische vermogens heb. Misschien heb ik ze niet, maar dat wil niet zeggen dat sommige dingen me niks doen.

Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is.

Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren.

Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is.

Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit.

Trusten iedereen.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 01:42 schreef duracellkonijntje het volgende:
Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is.

Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren.

Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is.

Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit.

Trusten iedereen.

Gast, ik zeg maar even dat dit niet normaal is. Ik ben verre van normaal, en in mijn diepste dalen deed ik dit ook. En dat zegt voldoende .

Ik zeg alleen maar, dit heeft echt geen nut. Die zorgen nergens voor nodig. Je doet het jezelf aan.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 02:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Gast, ik zeg maar even dat dit niet normaal is. Ik ben verre van normaal, en in mijn diepste dalen deed ik dit ook. En dat zegt voldoende .

Ik zeg alleen maar, dit heeft echt geen nut. Die zorgen nergens voor nodig. Je doet het jezelf aan.

En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer...

Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 02:09 schreef minthy het volgende:

[..]

En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer...

Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen

Ook hier wel hoor. Het blijft dezelfde kutstreken in je hoofd. Of je nu 20/30/40 bent, of je nu in Tokio, Assen of Dokkum woont. Het komt continu weer bovendrijven. Soms duurt het wat langer, soms wat korter. Maar het is er continu. En dat is kut.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 02:09 schreef minthy het volgende:

[..]

En toch; heel af en toe komt dat soort shit hier ook weer bovendrijven. Zeer irrationeel, maar het is er wél. Ik zit niet in een diep dal, een klein kuiltje misschien (zeker vergeleken met een jaar geleden) maar toch lukt het mij om af en toe compleet de put in te duiken en lukt het relativeren gewoon voor geen meter meer...

Je weet ergens ook wel dat je gedachten irrationeel kúnnen zijn maar dat ene kleine kutstemmetje zegt het tegendeel en laat je afdalen

Ja echt heel naar. Ook al wijzen de wijzers voor 90% naar rechts, die overige 10% overheerst compleet. Alleen zo heftig als dit heb ik het in een hele poos niet gehad.

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:29 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het ding is, al die mensen hebben -zelf- hun -eigen- standaard, niemand is hetzelfde.

En gewoonlijk bepalen -die- mensen hun eigen standaard (natuurlijk mede bepaald door opvoeding en levenswijsheid etc enz) dus jij de jouwe ook, toch?
Zijn al die mensen ook zo streng voor zichzelf?

[..]

Het is denk ik nu niet relevant wiens schuld het is, het doel blijft uiteindelijk dat jij beter gaat functioneren en je beter in je vel zit (die 2 dingen zijn best wel onlosmaakbaar van elkaar enzo).

Anyway, slaap ze

Het klopt zeker wat je zeg. Het is mijn standaart-vluchtgrapje wanneer iemand me aanspreekt op me niet werkende systemen (gelukkig zijn de mensen die ik ken allemaal een stuk minder streng voor zichzelf, anders zou ik het echt sneu voor ze vinden. Bij mij is het oké, maar voor anderen niet. Een mens moet wel met dubbele maten meten ).

Dank je wel!

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 00:17 schreef RBWO het volgende:

[..]

Ik vind het erg lastig om hierin mee te denken. Je gaf zelf al wel een paar goede dingen aan trouwens!!

Kun je toevallig iets met de volgende link? (ik googelde op 'jezelf belonen grote en kleine dingen')

http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Jezelf_belonen

Dank je wel Die website ken ik, maar dat arikel had ik gemist en sluit goed aan
Ik denk dat ik dadelijk mijn psych mail (als je wakker ligt omdat je het wel perfect moet doen, schiet iets zijn doel voorbij), dus ik hoop dat zij me kan helpen Bedankt!

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 00:49 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

I had a bad day. Collega heeft ontslag genomen. De ontslag procedure is normaliter 4 week. De baas heeft gezegd, oh? Ontslag? Flikker dan maar op. Zij was de project manager en nu zitten we zonder PM op een klus . Teringzooi.

Het klinkt misschien gek, maar ik ben het liegen en bedriegen als consultant zijnde soms best zat. Er wordt me vaak verweten of ik uberhaupt wel empatische vermogens heb. Misschien heb ik ze niet, maar dat wil niet zeggen dat sommige dingen me niks doen.

Dat is een best nare situatie... Zoiets deugt gewoon niet. En ik denk dat het gebrek aan empathie wel mee valt hoor, gok ik, als ik zo de eerste zin van je tweede alinea lees. Ik hoop dat dit beter voor je gaat worden!

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 01:42 schreef duracellkonijntje het volgende:
Godverdomme, ik lig nu al 3 uur wakker. Dit hele relatiegebeuren Is leuk, maar godejezus wat is dit moeilijk. Ik merk dat ik echt iets van serieuze verlatingsangst heb opgebouwde de laatste jaren. Ik ervaar nu voor het eerst in jaren emotionele pieken en het enige wat dat k*tbrein van mij doet is me gek maken met allerlei doemscenario's over hoe ze me gaat dumpen bij elke kleine mogelijkheid die er is.

Ze is dus afgelopen week naar Portugal geweest met die vriend van haar en die hele aanloop er naartoe, de week zelf en nu de nasleep is zo hoerenmoeilijk voor me. Ik heb haar wel laten merken dat ik het niet heel relaxed vond, maar haar wel gewoon laten gaan. Toch is het deel van me dat net hersteld is van een emotionele veldslag boos, waarom de fuck doe je me nou zoiets aan, je hebt geen idee hoe moeilijk dat voor me is na de laatste jaren.

Nu heeft ze gezegd dat er niks gebeurd is daar en dat hij ooit gevoelens voor haar had, maar zij niks met hem wilde, maar toch, het kan mijn irrationele argwaan zijn, of daadwerkelijk iets, maar ik heb gewoon het idee dat ze iets niet vertelt aan me. Ik wil er alleen ook weer niet te veel over beginnen, want dan lijk ik weer zo'n claimerege gek. Die vent zat haar 2 dagen nadat ze terug was nogsteeds continu te appen. Dan is ze vanavond continu online op whatsapp en het enige waar mijn kkbrein aan denkt is dat ze met die vent aan het appen is.

Ook al is ze super lief voor me en dat laat ze in alle vormen zien, maar een deel van me zit er toch zo mee dat ze nu schijnbaar contact kan hebben met die gozer en omdat ze elkaar al zo lang kennen, er toch meer speelt. Daarentegen, hoe ze echter met me is wijst compleet de andere kant op. Aaargh, echt die kutangst is gewoon sterker dan allee logica en positiviteit. Ik word er zo knettergek van soms. Wanneer is het nou eens gedaan met deze ellende. Ik weet dat een relatie ook weer iets is wat ik opnieuw moet 'leren', maar ik wil gewoon godverdomme zonder die kankerzooi in m'n hoofd leven, ook al gaat het veel beter, ik wil er gewoon eens definitief vanaf. Getver.

Om heel eerlijk te zijn is het volgens mij heel erg normaal dat je dit moeilijk vindt hoor! Dit soort dingen zijn moeilijk en ik denk dat iedere partner, wie ook maar een beetje iets voelt voor zijn geliefde, dit soort dingen voelt. Dit hoef je niet weg te stoppen, te bagatelliseren. Ik vind je heel erg hard en streng en boos naar jezelf, terwijl dat echt niet nodig is. Je straft jezelf voor normale mensenlijke gevoelens. Buiten dat het gemeen is, help je jezelf er ook niet mee.

Kun je er niet gewoon met haar over praten. Een relatie is ook kunnen praten over je gevoelens en angsten. Het hoeft heus niet in de verwijtende zin, een conflict te worden, maar gewoon vertellen wat je dwars zit, vanuit de ik-boodschap. Hier kunnen jullie beiden niks mee en dat maakt het voor jullie allebei naar. Ik hoop voor je dat je dit kan oplossen...

quote:

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik zie de komende tijd vanzelf wel of ze nog dagelijks contact hebben en als dit nog weken doorzet, confronteer ik haar er dan wel mee. Hopelijk slaap ik tot die tijd enigszins. Ging nu net weer beetje beter, is ze ineens continu online (voor het zelfde geld praat ze met haar moeder of wie dan ook), spuwt mijn brein weer al deze onzin uit en ik slaap gvd niet. Is me al heel lang niet gebeurd. Morgen maar weer bezig met afstuderen. Hopelijk kan ik nog wat en heb ik snel duidelijkheid met deze shit, want de laatste weken putten me emotioneel echt uit.

Trusten iedereen.

Die sorry negeer ik... ik dacht dat in dit topic mensen mogen posten die het moeilijk hebben. Volgens mij ben jij een mens en heb je het moeilijk, dus je bericht past hier perfect. En al was het niet gepast (wat niet het geval is) je zit ermee en anderen willen je daar mee helpen en steunen (ik iig wel).
En ik vraag me af waarom je weken zou afwachten en daarmee je eigen psychische gezondheid schaden. Trouwens, dat merkt ze heus wel als ze ook maar een beetje naar je kijkt. En je zei dat ze lief naar je deed: als dat meer is dan anders zal ze ook wel door hebben dat iets je niet lekker zit.

Heel veel sterkte ermee... dit is echt naar


------------------------------

pfffft... vannacht geen oog dicht gedaan, nog steeds koorts en dadelijk weer therapie, naar school, sporten en vanavond visite... Geen flauw idee hoe ik dat moet gaan doen. Grafstemming negeren en gaan met de banaan

[ Bericht 1% gewijzigd door ChildoftheStars op 03-03-2015 09:04:27 ]

quote:

Op maandag 2 maart 2015 23:16 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Op dit moment heb ik met mijn psych afgesproken om een beloningssysteem op te zetten omdat ik in een heel negatief spiraal beland ben waarin ik mezelf alleen maar aan het straffen ben en haat (komt erop neer dat ik niet perfect kan zijn, dus altijd moet lijden. Al klinkt dat behoorlijk melodramatisch). Het is een tijdelijk middel om mezelf van andere mogelijkheden bewust te maken en leren tevreden te zijn met de vooruitgangen die ik maak, want op dit moment zie ik mezelf als een grote fout. Het is een interessant experiment/oefening om even iets te doorbreken en zeker geen gewoonte.

Ik vind het juist erg goed, ik ken dat ook dat 'jezelf nooit goed genoeg vinden' En dat helpt je niet vooruit.

Je beloningen zijn prima. Je kan nog aanvullen met: een bosje bloemen voor in huis, een leuk kledingstuk kopen, enz. Vooral juist doen!

Bij de dokter geweest. Moest wel bij een nieuwe co-assistent, maar die was wel heel grondig en nam ruim de tijd (45 minuten). Uiteindelijk in overleg met huisarts doorverwijzing gekregen naar de psycholoog. Straks maar een afspraak maken.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 09:05 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik vind het juist erg goed, ik ken dat ook dat 'jezelf nooit goed genoeg vinden' En dat helpt je niet vooruit.

Je beloningen zijn prima. Je kan nog aanvullen met: een bosje bloemen voor in huis, een leuk kledingstuk kopen, enz. Vooral juist doen!

Dank je wel Dat is inderdaad precies de reden waarom ik het doe. En dat zijn leuke dingen, die komen op de lijst!

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 09:09 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Bij de dokter geweest. Moest wel bij een nieuwe co-assistent, maar die was wel heel grondig en nam ruim de tijd (45 minuten). Uiteindelijk in overleg met huisarts doorverwijzing gekregen naar de psycholoog. Straks maar een afspraak maken.

Wat fijn dat zij/hij de tijd voor je nam (die tijd verdien je ook). Spannend dat je naar een psych gaat, hoe voel je je daarover?
Veel succes

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 08:20 schreef ChildoftheStars het volgende:

pfffft... vannacht geen oog dicht gedaan, nog steeds koorts en dadelijk weer therapie, naar school, sporten en vanavond visite... Geen flauw idee hoe ik dat moet gaan doen. Grafstemming negeren en gaan met de banaan

Met koorts moet je niet gaan sporten! Dat mag niet eens. Dit hoort trouwens ook bij goed voor jezelf zorgen, net als het belonen

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 08:20 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Het klopt zeker wat je zeg. Het is mijn standaart-vluchtgrapje wanneer iemand me aanspreekt op me niet werkende systemen (gelukkig zijn de mensen die ik ken allemaal een stuk minder streng voor zichzelf, anders zou ik het echt sneu voor ze vinden. Bij mij is het oké, maar voor anderen niet. Een mens moet wel met dubbele maten meten ).

Dank je wel!

Vetgedrukte snap ik alleen niet zo en als dat al zo zou zijn, je hebt nu wel gemerkt dat je huidige systeem niet zo best werkt (dat gaat later, als je op dezelfde voet door blijft gaan, alleen maar nog lastiger worden en wellicht dat meer mensen jouw last zelf ook gaan voelen), anders zat je nu hier niet

Edit: Ik doel dan vooral op de dubbele standaard die voor jouzelf spartaans te noemen is

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 09:12 schreef ChildoftheStars het volgende:


Wat fijn dat zij/hij de tijd voor je nam (die tijd verdien je ook). Spannend dat je naar een psych gaat, hoe voel je je daarover?
Veel succes

Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst.

Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 10:27 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst.

Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen.

Wat ik altijd deed was zo blanco mogelijk daarheen gaan. Desnoods maak ik een (kort) lijstje van dingen die ik sowieso wil bespreken omdat (als ik daar eenmaal zit) ik het op dat moment niet meer naar boven kan halen en het moment dat ik daar de deur uit loop is het van "owja! shit "

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 09:12 schreef zomertje het volgende:

[..]

Met koorts moet je niet gaan sporten! Dat mag niet eens. Dit hoort trouwens ook bij goed voor jezelf zorgen, net als het belonen

Ik ben gisteren ook al niet geweest en ik mag maar zes uur in de week, dus dat maakt het een beetje ingewikkeld, maar ik zal er even over nadenken. Sowieso dadelijk een dutje

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 09:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte snap ik alleen niet zo en als dat al zo zou zijn, je hebt nu wel gemerkt dat je huidige systeem niet zo best werkt (dat gaat later, als je op dezelfde voet door blijft gaan, alleen maar nog lastiger worden en wellicht dat meer mensen jouw last zelf ook gaan voelen), anders zat je nu hier niet

Edit: Ik doel dan vooral op de dubbele standaard die voor jouzelf spartaans te noemen is

Voor anderen houd ik er altijd andere standaarden op na en ben ik heel veel softer. Ik kan mensen gemakkelijk een "preekje" geven dat ze niet zo gemeen naar zichzelf moeten zijn, wat best hypocriet is uit mijn mond Het niet Spartaans zijn, moet ik nu echt gaan proberen op cognitief niveau en de emoties erbij vergeten, misschien gaat het werken
(naja... een last zijn voor mijn omgeving probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Ze weten dat ik in behandeling ben en welke DSM-woorden erop geplakt zijn, maar bij de rest betrek ik ze express niet. Ook al zijn ze daar niet altijd even blij mee).

Dank je wel voor je lieve berichtjes

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 10:27 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Ik ben nu heel blij dat ik naar psycholoog ga. Voelt alsof ik nu eerlijk ben tegen mezelf dat ik niet oké ben momenteel en dat ik hulp nodig heb. Ik durf nu ook gewoon tegen andere te zeggen dat ik last heb van angst.

Zodra ik naar de psycholoog ga zou ik best zenuwachtig zijn denk ik, maar daar kom ik ook doorheen.

Wat fijn dat je die houding hier tegenover hebt en je weet dat het goed gaat komen (tenminste, hier heeft er iemand er de volste vertrouwen in). Heel veel succes!
Weet je al hoelang dde wachtlijsten zijn e.d?

--------------------------------------

Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven...

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 12:42 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Voor anderen houd ik er altijd andere standaarden op na en ben ik heel veel softer. Ik kan mensen gemakkelijk een "preekje" geven dat ze niet zo gemeen naar zichzelf moeten zijn, wat best hypocriet is uit mijn mond Het niet Spartaans zijn, moet ik nu echt gaan proberen op cognitief niveau en de emoties erbij vergeten, misschien gaat het werken
(naja... een last zijn voor mijn omgeving probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Ze weten dat ik in behandeling ben en welke DSM-woorden erop geplakt zijn, maar bij de rest betrek ik ze express niet. Ook al zijn ze daar niet altijd even blij mee).

Dank je wel voor je lieve berichtjes

Geen dank, ik doe het graag!

quote:

Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven...

Ik vind echt dat je (opvallend) goed bezig bent! Proficiat!
Prijs jezelf ook gelukkig met de hulp die je nu krijgt, je moet tegenwoordig wat hulpverlening betreft nou net met de neus in de boter vallen

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 12:42 schreef ChildoftheStars het volgende:

Wat fijn dat je die houding hier tegenover hebt en je weet dat het goed gaat komen (tenminste, hier heeft er iemand er de volste vertrouwen in). Heel veel succes!
Weet je al hoelang dde wachtlijsten zijn e.d?

--------------------------------------

Poeh... net een heftige sessie gehad en ik vond het heel erg lastig. Het ging over mijn verkeerde copingen en dat zij eigenlijk niet mijn veiligheid durfde te waarborgen (ik kan er niet tegen als zij hun zorgen uiten). Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Wel heb ik meer zicht gekregen vandaag op wat mijn behoeften zijn achter het destructieve gedrag, dus dan kan ik ook andere invullingen verzinnen. Ik moet maar een nieuw plan gaan schrijven...

Wachtlijst is 2-3 weken, dus dat valt nog mee. Ik herken dat een klein beetje, als mensen zeggen dat ze zich zorgen maken. Toen een collega zei dat ze zich zorgde om me maakte moest ik ook m'n tranen binnen houden. Het is gewoon ook een soort spiegel voor je neus.

Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart of dat jij het juist niet kan hebben als mensen om jou bekommeren?

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 13:43 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Geen dank, ik doe het graag!

[..]

Ik vind echt dat je (opvallend) goed bezig bent! Proficiat!
Prijs jezelf ook gelukkig met de hulp die je nu krijgt, je moet tegenwoordig wat hulpverlening betreft nou net met de neus in de boter vallen

Dank je wel, dit maakt me erg verlegen Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 13:47 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Wachtlijst is 2-3 weken, dus dat valt nog mee. Ik herken dat een klein beetje, als mensen zeggen dat ze zich zorgen maken. Toen een collega zei dat ze zich zorgde om me maakte moest ik ook m'n tranen binnen houden. Het is gewoon ook een soort spiegel voor je neus.

Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart of dat jij het juist niet kan hebben als mensen om jou bekommeren?

Dat gaat rap, moet je na de intake nog lang wachten?

Mensen die zich zorgen maken zie ik niet als een soort spiegel. Ik ga me dan erg schuldig voelen omdat ik me geuit heb en hun zich rot heb laten voelen. Daarnaast vind ik eigenlijk dat het anderen niet mag schelen hoe het met me gaat; het wringt met mijn wereldbeeld. Die aandacht ben ik niet waard.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 17:52 schreef ChildoftheStars het volgende:

Dat gaat rap, moet je na de intake nog lang wachten?

Mensen die zich zorgen maken zie ik niet als een soort spiegel. Ik ga me dan erg schuldig voelen omdat ik me geuit heb en hun zich rot heb laten voelen. Daarnaast vind ik eigenlijk dat het anderen niet mag schelen hoe het met me gaat; het wringt met mijn wereldbeeld. Die aandacht ben ik niet waard.

Weet ik niet, ik krijg nu gewoon de basic behandeling om het zomaar te zeggen. Eerste gesprek wordt er inderdaad één waar ik dus hoogstwaarschijnlijk het label 'Paniek en angststoornis' op m'n kop geplakt krijg. Dan krijg ik verdere behandelingen en worden er eventuele medicatie voorgeschreven.

Ik ben niet de enige bij ons thuis die klachten heeft, dus er ligt al een 'familie recept' voor oxazepam. Verwacht ook niet dat ik nog andere medicatie krijg voorgeschreven.

@dat je niet wilt dat mensen zich zorgen maken om je. Mensen willen je alleen maar helpen, maar ik snap dat als dat zo in jouw beeld geprent zit je dat er niet zomaar uit krijgt.

Ik kan wel zeggen dat je er toe doet (wat zo is), maar waarschijnlijk heb je dat al tig keer gehoord. Ik hoop gewoon dat je ooit kan in zien dat het oké is om aandacht te krijgen van anderen.