Hiergaanwedan | woensdag 29 mei 2013 @ 14:02 |
Originele OP:Korte omschrijving depressie: Korte uitleg van angststoornissen: Vorige delen: R&P / Depressie & Angst #1 R&P / Depressie & Angst #2 R&P / Depressie & Angst #3 R&P / Depressie & Angst #4 R&P / Depressie & Angst #5 R&P / Depressie & Angst #6 R&P / Depressie & Angst #7 R&P / Depressie & Angst #8 R&P / Depressie & Angst #9 R&P / Depressie & Angst #10 R&P / Depressie & Angst #11 R&P / Depressie & Angst #12 R&P / Depressie & Angst #13 R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen! R&P / Depressie & Angst #16 R&P / Depressie & Angst #17 | |
Comp_Lex | woensdag 29 mei 2013 @ 16:56 |
Ik kan er nu meer mee omgaan, maar de symptonen verdwijnen helaas niet. Door mijn verleden heb ik waarschijnlijk stoornissen ontwikkeld waarvoor ik gediagnosticeerd wil worden. | |
Gary_Oak | woensdag 29 mei 2013 @ 17:16 |
Ligt het aan mij of loopt deze reeks zelfs beter dan HVJJN? ![]() ![]() Het gaat wel beter de laatste dagen nu ik lekker druk bezig ben. ![]() | |
minthy | vrijdag 31 mei 2013 @ 01:14 |
En gelijk is iedereen er stil van! ![]() Er zijn hier veel positieve dingen gebeurd in de afgelopen dagen, dat zorgt voor een goede stemming. Fijn! Alleen dat slapen, hè... Blijft ruk, afgelopen nacht zelfs met medicatie maar een uurtje of twee geslapen ![]() | |
Royco1 | vrijdag 31 mei 2013 @ 01:17 |
Ja klote is dat he. Heeft bij mij ook heel lang geduurd. En nog steeds slaap ik niet geweldig. | |
Gary_Oak | vrijdag 31 mei 2013 @ 12:38 |
![]() Ik heb de nu afgelopen dagen juist weer alléén maar geslapen. ![]() | |
minthy | vrijdag 31 mei 2013 @ 13:03 |
Zwaar klote. Altijd al een slechte slaper geweest, maar de laatste maanden is het over het algemeen volkomen kut en mag ik vaak blij zijn als ik 5u per nacht haal ![]() Afgelopen nacht de klok zowat rondgeslapen, druk van de ketel, dat scheelt ![]() | |
minthy | vrijdag 31 mei 2013 @ 13:04 |
Precies het tegenovergestelde dus... Mooi balen! ![]() | |
Royco1 | vrijdag 31 mei 2013 @ 13:16 |
Ja ik ook, zeker op dagen dat ik er uit moet. Als ik kan blijven liggen dan pak ik nog wel wat uurtjes mee. Maar mooi dat er wat druk van de ketel is, en dan nu lekker genieten van het zonnetje ![]() | |
minthy | vrijdag 31 mei 2013 @ 15:56 |
Ja, dan ga je erop "liggen" dat je er op tijd uit moet ![]() En inderdaad, in de ochtenden blijf ik tegenwoordig mooi liggen en zet de wekker rond 9.30 zodat ik niet compleet uit m'n ritme schiet. | |
Royco1 | vrijdag 31 mei 2013 @ 15:58 |
Ja precies, en dan ga je echt op de klok kijken met het idee dat je nog maar een paar uur hebt. Of als ik dan een uur voor de wekker wakker word dan slaap ik niet meer, omdat ik weet dat ik er "zo" uit moet. | |
Nijna | vrijdag 31 mei 2013 @ 21:35 |
Vandaag afspraak psychiater gehad voor de medicatie. Voorlopig mee doorgaan! Misschien tzt afbouwen, maar conclusie is wel dat we eindelijk een middel hebben gevonden wat werkt! En dat het nu redelijk stabiel is, er blijven dingen die me aan het wankelen maken, maar ik donder niet gelijk om ![]() Als iemand me dat in januari had verteld, had ik het absoluut niet geloofd. | |
Murmeli | vrijdag 31 mei 2013 @ 21:40 |
Nog maar 5 mg citalopram ![]() Sinds 2 dagen nu pas hoor..... | |
peleetje | vrijdag 31 mei 2013 @ 21:42 |
Goed om te lezen! ![]() | |
Nijna | vrijdag 31 mei 2013 @ 22:00 |
Murmel, goed zeg! | |
Murmeli | vrijdag 31 mei 2013 @ 22:05 |
Thanks! Jij ook! Fijn dat het goed gaat. | |
sitting_elfling | zaterdag 1 juni 2013 @ 13:42 |
Ik zit op het moment voor een aantal dagen in Lloret de Mar, god almighty, ik heb mezelf nog nooit zo'n buitenstaander gevoeld ![]() Kwam er overigens 4 zwerfkittens tegen ![]() | |
seasushi | zaterdag 1 juni 2013 @ 13:46 |
![]() ![]() ![]() | |
Royco1 | zaterdag 1 juni 2013 @ 14:01 |
Ja dat gevoel ken ik in Lloret. We worden te oud voor die shit. | |
summer2bird | zaterdag 1 juni 2013 @ 14:46 |
Het gaat ook goed hier ![]() Op een kleine grote bui eergisteren na. Ik krijg een intake voor beschermd wonen. Mijn medicijnen werken goed. Ik ben chill, alles is goed ![]() Vanmiddag ga ik leuke dingen doen met vrienden! ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 1 juni 2013 @ 15:23 |
Niet alleen te oud, naja, misschien ook wel, want er vergaan hier een boel jongeren naar de tievus van de drugs en alochol, maar ik zie genoeg gelijk jarigen van boven de 25 en de 30 die zich ook aan de drank vergeven. Overigens is het zo makkelijk om hier aan de dames te geraken. Zo gewillig echt gatverdamme ![]() ![]() Ik geniet dan meer van een pilsje de zon zien onder gaan, binnen aantal dagen pakken we weer het vliegtuig en gaan we ergens anders naar toe. Je merkt ook dat slapen stukken beter gaat omdat je allerlei verschillende indrukken meepakt, thuis is dat continu hetzelfde en lig je tot 3 uur wakker ![]() | |
Senor__Chang | zaterdag 1 juni 2013 @ 15:48 |
Als je maar onthoudt dat er genoeg mensen zijn die dat niet zo zien. Ik zou dat ook niet kunnen uithouden zo tussen die gasten. Geef mij maar die mooie rots waarbij je dus wel kan genieten. ![]() Waar ga je nu trouwens naartoe? | |
sitting_elfling | zaterdag 1 juni 2013 @ 17:10 |
Het meerendeel ziet dat niet, Maar ook hier raak je weer met jan en alleman in gesprek .De locals hebben het toch wel erg pittig qua centen maar de domme toeristen vallen in bijna elke toeristen trap. Bijv. even 20 euro bijlappen als belasting bij binnenkomst in het hotel zonder dat het ook maar ergens op bonnetje te zien was ![]() Zit atm. in een hotelletje tot en met dinsdag, heb nog geen vervolg vlucht geboekt. | |
Senor__Chang | zaterdag 1 juni 2013 @ 17:24 |
Ik vroeg me trouwens nog iets af. Je zegt dat sinds je ex jouw perceptie over een vrouw, kinderen en dergelijke helemaal veranderd zijn. Heb je dat dan ook helemaal afgeschreven of houd je die optie open? | |
sitting_elfling | zondag 2 juni 2013 @ 14:56 |
Pak em beet een jaar geleden zat ik met een dame die huisje boompje beestje wou met kids, namen waren al ready, komende 5/10/15 jaar lagen al geschreven. Toen kwam het borderline verhaal om de hoek en *poef* iiiiits gone. Hierdoor ben ik inderdaad mijn perceptie van huisje boompje beestje niet alleen kwijt, nu ga ik dames met rikketikkende eierstokken enorm uit de weg, dames die een vent willen omdat ze iemand missen op de bank etc. Ren ik van weg, afhankelijke figuren, brrrr. Of van die figuren, moet wel kinderen hebben voor mijn 30e hoor! Brrrrrrrrrrrrrrrrrr... Huisje boompje beestje? Liefde? Echte liefde? Vertrouwen, empathie, kinderen? Alles is volledig over hoop gegooid. Echte liefde bestaat niet (heb er genoeg psychologisch materiaal over gelezen) geniet van de momenten die je hebt met je partner maar cling niet en ga zeker niet 35 jaar uit dokteren.. Echte empathie van iemand anders is een van de mooiste dingen die je kunt ontvangen. Wil ik ooit kinderen? Sure .. Huisje boompje beestje, hypotheek, gezinsauto 2 honden en 3 kinderen in hubbechubbekutteveen in Nederland? Vergeet het maar ![]() ![]() Het enige waar ik mee blijf klooien, wat voor zin heeft het allemaal? | |
GeneraalOnbenul | zondag 2 juni 2013 @ 15:43 |
Wekenlang geen last gehad van een paniekaanval. Genezen, hoera. Not. Bij het Lana Del Rey concert moest ik toch even grijpen naar mijn pammetje. Ik voelde me zwak, waarom overkomt mij dit nu weer en nog meer van dat gemiep. Dag erna toch nog vrij 'vlak' gevoeld door de medicatie, vind dat echt vreselijk. Nu hopen op wel weer naar iets druks kunnen gaan zonder meteen te paniekeren... | |
seasushi | zondag 2 juni 2013 @ 16:18 |
Geen..... Moet alles dan maar "zin" hebben? | |
Gray | zondag 2 juni 2013 @ 16:31 |
Wat voor zin heeft die vraag? ![]() Waarom komt de lotus tot bloei? ![]() | |
sitting_elfling | zondag 2 juni 2013 @ 17:41 |
Eens. Alles hoeft niet zin te hebben. Maar het zorgt er nog te vaak voor dat de motivatie verdwijnt en dan dus ook voor de dingen die wel moeten worden gedaan, school of werk bijv. Ik loop gewoon echt te kutten met te lang in dat gevoel blijven zitten dat iets geen zin heeft. Want dan stop ik er mee, en voel je jezelf naar beneden duikelen tot ik mezelf weer een schop onder mijn reet geef om ergens een tripje te pakken. Eerlijk antwoord? De zin is om voor mij gewoon een fake doekje voor mn ogen te spannen zodat ik mezelf voor de gek kan houden om bepaalde dingen te gaan doen in het leven met dan wel werkende motivatie. Ik heb tot dusverre me zelf leugens voor gehouden van dat fantastisch werk, centen of een relatie de drijfveren zijn in het leven maar nu ik daar geweest ben voelt dat toch niet helemaal lekker. Ik snap niet helemaal wat je bedoelt? Het doet me denken aan Watts die zegt dat alles een soort van continu proces is, waarbij bijv. als je je hand spant dat niet doet met je gedachten maar puur een proces is in je hersenen. Het gaat automatisch, same goes for the lotus. | |
seasushi | zondag 2 juni 2013 @ 17:53 |
Het is, zoals het is. | |
Senor__Chang | zondag 2 juni 2013 @ 20:58 |
S_E, ik denk dat jij verder moet gaan met nul verwachtingen, qua werk niet, qua relaties niet. Je moet het leven gaan zien als iets dat niet per se zin heeft. En dat betekent inderdaad dat je moet gaan werken, of voor anderen naar school gaan, terwijl je daar eigenlijk niet genoeg 'in leven' voor voelt. Maar dat betekent niet dat je leven altijd dul zal blijven. Als je een mooie relatie met iemand kan opbouwen, denk dan niet aan eerdere relaties, denk dan niet aan de toekomst. Denk aan het nu, je hebt een relatie, het voelt goed dus je gaat ermee door. En als kinderen ooit in de picture komen.. Why not? Misschien kan jij ze geven wat jij zelf denk te hebben gemist? Er is geen groter geheel, groter doel in ons leven. Het is wat wij ervan maken, of eerder hoe wij er tegen kijken. Ik ben op dit moment ook zeker niet blij of gelukkig, maar het is nu zoals het is. En hoe het verder gaat is voor mij een raadsel, maar ik wil wel even kijken. Ik hoop dat dat jou ook gaat lukken. | |
Gray | zondag 2 juni 2013 @ 21:49 |
Natuurlijk eerlijk! Waarom niet? ![]() Als je weet dat je tegen jezelf liegt, is de échte leugen dan eigenlijk niet dat je het eigenlijk wel prima vindt wat je nu doet? Is de leugen niet dat stemmetje in je dat zegt dat wat je nu doet anders moet? Dat 'stemmetje' is simpelweg een van die vele tegenstrijdige gedachten die dagelijks door het hoofd razen van (de meeste) mensen. De mystici G.I. Gurdjieff en Samael Aun Weor stelden dat onze gedachtenwereld, of eigenlijk ons ego, samengesteld is uit meerdere 'zelven': De optelsom, of het resultaat, van al die impulsen/gedachten/stemmetjes/zelven zou het individu opmaken dat je jezelf noemt. Wat je doet op dit moment zou niets anders zijn een logische uitkomst van alle factoren die op dit moment meespelen. Kortom, wat je nu doet is eigenlijk wat je nu voornamelijk wil. Waarom daar druk over maken? Watts liet zich erg inspireren door zenboeddhisme, dat de volgende uitdrukking heeft voortgebracht: En dat is waar ik op doel aan de hand van de lotusbloem, welk door zijn vorm de modder van waaruit deze groeit van zich af laat glijden en daarom in haar volle schoonheid bloeit. Onze vorm is dat gedachten en gevoelens komen en gaan; onze schoonheid bloeit wanneer deze van ons afglijden. ![]() Wauw, ik ben in een poëtische bui vandaag! ![]() | |
Senor__Chang | zondag 2 juni 2013 @ 22:48 |
Mooie tekst en vooral dat dik gedrukte. Ik heb ook maandenlang in jouw situatie gezeten S_E, dat ik niks deed. Dat was blijkbaar wat ik wou en misschien ook wel nodig had. Een halfjaar heeft het geduurd voordat ik weer een beetje positiviteit zag. En achteraf gezien, voelt die periode niet zo slecht aan, want het heeft me ook wel weer gevormd, nieuwe inzichten gegeven en ook kennis laten maken met die bodem die rust biedt. Als je er middenin zit klinkt het misschien als onzin, maar het zou mij niet verbazen als jij ook anders naar de periode waar je nu in zit gaat kijken, als je er eenmaal uit bent. | |
davo1979 | maandag 3 juni 2013 @ 17:58 |
Iemand nog goede tips over mediteren? | |
kingtoppie | maandag 3 juni 2013 @ 18:17 |
Lijkt mij persoonlijk erg individueel? Ik moet meer tijd uittrekken voor mezelf eigenlijk.. Rustig broodje eten.. Tandjes poetsen... Drinken pakken.... Koffie zetten.. Sportschool doen oid... Dat soort dingen. | |
kingtoppie | maandag 3 juni 2013 @ 18:20 |
Ik denk dat er een passief / negatieve ''ik'' is die mijn andere stemmetjes erg overheerst... Wordt dat ''ego'' niet steeds groter naarmate je er meer naar gaat handelen? | |
Gray | maandag 3 juni 2013 @ 19:44 |
Timer zetten, comfortabel zitten, laten gebeuren wat gebeurt tot de timer afgaat. Daarna ga je verder met je dag alsof het onderdeel is van de meditatie; alsof deze nooit geëindigd is. Je kan eventueel een 'ritueel' uitvoeren van tevoren. Dat kan je heel 'spiritueel' (lees: zweverig) maken met kaarsen en whatnot, maar een lekkere warme douche, een klein hapje of een kop thee (geen koffie) is al voldoende. Het kan helpen je in een zekere gemoedstoestand te brengen, als een activator voor het ego. Ik denk dat bijzonder veel mensen dat hebben. Persoonlijk denk ik dat het negatieve een intrinsiek onderdeel is van het ego, omdat het een goede motivator is. Denk maar aan wanneer je jezelf uit bed moet pushen want je moet werken; je gedachten zeggen dan dat je moet, want anders geen geld, geen eten, geen dak, geen leven etc. Het vooruitzicht op negatieve gevolgen is een sterke motivator. Een spier groeit naar mate je deze meer gebruikt, dus het zou goed kunnen. Veel mensen die mediteren geven aan dat ze 'meer rust in het hoofd' krijgen na verloop van tijd. Als een spier die krimpt wanneer je niet genoeg sport. | |
123dudeguys | maandag 3 juni 2013 @ 21:34 |
oei, ik heb dit vroeger ook eens gehad bij de treintunnel in blaak toen het licht uit viel. wat doe jij om dit te voorkomen? ik probeer de tactiek om adem in te houden en pas na enkel seconden weer uit te ademen, dan is mijn ademhaling vanzelf rustig. | |
Comp_Lex | maandag 3 juni 2013 @ 22:09 |
Ik wil graag gaan, maar ik ga niet. Het locomotiefje komt niet van zijn plek. | |
davo1979 | maandag 3 juni 2013 @ 22:53 |
Bedankt voor de tips maar ik was meer op zoek naar een boek of youtube filmpje, want ik heb echt geen flauw idee wat ik moet doen. | |
Gray | dinsdag 4 juni 2013 @ 01:59 |
Wie gaat er dan ook naar Lana Del Rey... Dat is vrágen om onpasselijk worden. | |
bedachtzaam | dinsdag 4 juni 2013 @ 02:05 |
Ik slik nu sertraline tegen depressie maar wat een bocht is dat zeg, flinke hoofdpijn krijg ik ervan. Davo, je kunt een park opzoeken en daar fijn wandelen terwijl je luistert naar het lied van de vogels. Voor meditatie hoef je niet in een houding te zitten of een doctrine te volgen. | |
-Strawberry- | dinsdag 4 juni 2013 @ 07:42 |
Achter zo'n hekje? Jaren terug heb ik daar ook zwerfkittens gezien. Ik herken het trouwens wel, ik vond Lloret ook deprimerend. En dan die vieze oudere mannen die je non stop aanspreken en mee willen nemen ![]() De eerste dag dat ik daar was, was een absoluut dieptepunt. Heel veel gehuild, het nut van het leven niet zien. Etc. Misschien is er een verband. Maar ik heb me uiteindelijk na een goede nachtrust nog best weten te vermaken. Tossa de mar is wel de moeite waard om ook even heen te gaan. | |
kingtoppie | dinsdag 4 juni 2013 @ 21:47 |
Bij mij is het alles behalve motiverend ![]() | |
Gray | dinsdag 4 juni 2013 @ 22:04 |
Voor herten in combinatie met naderende koplampen doet het ook geen wonderen. | |
minthy | dinsdag 4 juni 2013 @ 22:35 |
![]() Hier weer een paar mindere dagen (én nachten) gehad, balen. Wel een aantal belangrijke knopen doorgehakt die hopelijk wat meer rust geven ![]() | |
Seven. | woensdag 5 juni 2013 @ 00:00 |
Wij gaan een weekje weg, mijn lief is weer in alle staten. Nieuwe kleren gekocht: net 35 minuten moeten luisteren naar een rant over hoe vet hij is ![]() De honden zullen vast niet goed verzorgd worden, we hebben de dochter van zijn beste maat bereid gevonden om een week op de honden te passen maar 'niemand is zo gek met de honden als ik' en allerhande verhalen over hoe vreselijk ze het zullen hebben. Dan de vliegreis: laatste vlucht in januari was winderig met turbulentie en hij scheet zeven kleuren (schaamt hij zich voor). Sindsdien heeft hij tientallen youtube video's gekeken met zijwind landingen, air crashes en noem het maar op. We zouden bij een vriendin crashen maar hij heeft een hotel geboekt omdat hij rustig wil kunnen schijten ![]() Ik vind het knap dat hij de deur nog wel eens uitkomt!! Whaahah, nee, dat is een grapje natuurlijk maar ik blijf me erover verbazen dat iets simpels als een weekje op vakantie kan leiden tot zoveel stress. Als we eenmaal geland zijn, is er niks meer aan de hand en dan is samen met hem op reis echt superleuk ![]() | |
Nijna | woensdag 5 juni 2013 @ 10:49 |
Seven, een weekje vakantie, iets simpels? Ik vind het zo herkenbaar, die vakantiestress. Ik vraag me elk jaar dan ook weer af, waarom ik er weer ben ingetrapt, het hele op vakantie circus... Maar goed, ik doe het dan toch maar voor de rest van mn gezin, want die vinden het blijkbaar wel leuk... | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 11:07 |
Wat nou als je precies hetzelfde zou doen als anders, maar dan zonder stress? Of voegt het iets toe waar ik niet van op de hoogte ben? | |
Nijna | woensdag 5 juni 2013 @ 11:16 |
Is dat een vraag aan mij Gray? | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 11:28 |
Meer in het algemeen, maar ook voor jou. ![]() | |
Nijna | woensdag 5 juni 2013 @ 11:30 |
Ik snap de vraag geloof ik niet zo goed... | |
Comp_Lex | woensdag 5 juni 2013 @ 11:32 |
Zonder stress zou ik persoonlijk alles veel sneller gedaan hebben. Ik zou ook veel meer gedaan hebben. | |
Nijna | woensdag 5 juni 2013 @ 11:46 |
Oh ik denk dat het kwartje is gevallen ![]() Lijkt me wel lekker, minder stress. Het is al wel wat minder gelukkig. Maar dingen als vakantie... als dat toch kon zonder stress... Aan de andere kant, ik heb wel eens 2 uur achter elkaar kunnen autorijden op weg naar de vakantiebestemming, terwijl ik dat normaal gesproken niet volhoud ![]() En volgens mij heeft het met inpakken e.d. ook wel voordeel, dat alert zijn van de stress. Toch lijkt het me ook wel lekker om met een heel stuk minder spanning op vakantie te gaan. | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 12:59 |
![]() Uiteraard zit er ook een goede kant aan, net als dat een regenbui water verzorgt voor bloemen om te groeien. Maar bij aanhoudende regen spoelt de bodem weg, zoals teveel stress je rust, kalmte en focus kan ontnemen. Nou zijn voorbereidingen te doen zodat je minder zaken hebt om stress over te ontwikkelen; dat is één manier om ernaar te kijken. Maar wat als de zaken slechts een uitlaatklep zijn? Dat zou betekenen dat de stress al van tevoren aanwezig is. In dat geval maakt het weinig uit om voorbereidingen te treffen; de kern van het probleem schuilt ergens anders. Het hele probleem begrijpen maakt het niet langer een probleem. En wellicht levert het meer antwoorden dan die ene die je zocht. ![]() Hihi, zie al die knipoogjes! ![]() | |
Nijna | woensdag 5 juni 2013 @ 14:06 |
![]() ![]() | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 22:14 |
Die dikgedrukte zin, wat je nu doet is eigenlijk wat je wil was inderdaad een goede zin. Het was ff een home run die me goed raakte ![]() Dit gekke reisgedrag is blijkbaar wat ik wil. Voel ik me alweer wat beter? Moet wel zeggen dat al dat reis gedrag wel een goede shock therapie is. @gray dank voor je awesome reply. | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 22:16 |
Wat voor stress is er bij een vakantie? ![]() Of als ik toch nog ergens anders heen wil staan we binnen 24h weer op het vliegveld... | |
Royco1 | woensdag 5 juni 2013 @ 22:18 |
Zo makkelijk kun je natuurlijk alleen denken als je het geld er voor hebt om ergens anders heen te gaan als het niet bevalt. Voor veel mensen is de periode voor ze daadwerkelijk op de bestemming zijn best stressvol. Is alles goed geregeld, gaat de maatschappij niet opeens failliet, zal het er echt wel zo uitzien als op de foto's etc etc | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 22:18 |
Graag gedaan. ![]() Het is immers een speciale dag vandaag. | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 22:27 |
Nee, als je het strand oploopt en dan helemaal aan de rechterkant zo'n paadje gaat volgen om bij zo'n dame uit te komen is er bij die afgrond een aantal bosjes en daar zaten een aantal zwerfkatten. En ja, ik denk dat we niet de enige zijn die een bepaalde shock value daar meemaakten.. Maar de overdaad aan Russen en Nederlanders en kut winkels was ik na 4 uur al wel klaar mee ![]() ![]() ![]() ![]() | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 22:33 |
Wat voor dag is het dan vandaag? Ik loop echt al maanden achter qua tijd. Dagen, uren, perceptie van tijd ben ik volledig kwijt ![]() Moet wel zeggen dat toen ik s'nachts ging wandelen rondom het strand en de rotsen rondom die dame statue dat dat wel het dichtste moment bij rust in mijn hoofd is geweest sinds maanden. Pikke donker en je zit een beetje als een zombie voor je uit te staren genieten van het kletsen van het water ![]() | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 22:36 |
![]() Heerlijk. Mooi hoe je uit het donker zoveel energie kan halen, hm? ![]() | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 22:48 |
Eens. Maar als je op vakantie gaat neem je toch altijd wel een buffertje mee? Ik kies altijd(!) het beste prijs/kwaliteit hotel. Hou altijd een buffertje over en kijk altijd wat de goedkoopste opties zijn waar ik evt. heen kan. Dagdelen in plannen doe ik totaal niet aan. Wat komt dat komt. Er zijn altijd wel dingen die ik wil doen maar als dat er niet van komt. Geen probleem toch? Ik blijf overigens een enorme internet junkie tijdens mijn tripjes met als enig verschil dat de avonden met name kletsen met vreemden is, ipv op internet ![]() Qua stress? Goed voorbeeld. Ik kwam afgelopen Donderdag (rond 21.00) op Girona aan van een vlucht uit eelde en had verder geen benul van hoe ik in Lloret de Mar zou moeten aankomen. Ik zag mensen om me heen volledig rennend als dwazen omdat er net een bus weg reed en blijkbaar de volgende bus pas 1.5 uur later zou vertrekken. Toen kwamen er een aantal gasten die vroegen of ik naar Lloret de Mar moest en of ik een taxi wou delen. Dat was toevallig ![]() Of zit ik daar nu heel erg fout? ![]() ![]() | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 22:51 |
Een verwachting is garantie voor talloze teleurstellingen. | |
sitting_elfling | woensdag 5 juni 2013 @ 23:10 |
Eens. Ik ga alleen niet ten onder op basis van mijn eigen verwachtingen. Maar op basis van de verwachtingen die anderen over mij heen sprenkelen. Waarom zijn er verwachtingen? Waarom? Wat voor zin heeft een verwachting? Ik heb zo weinig "zin" dat mijn verwachtingen blijkbaar al zo laag zijn, dat de perceptie van een verwachting al zo vaag is bij mij dat ik daar niet meer (direct of indirect) over nadenk maar letterlijk op stap ga met het idee dat ik echt niet weet wat ik ga doen behalve de eerste 3/4 minuten. Ik loop ergens heen, dat is het plan. Na 3/4 minuten ben ik al zo in motie dat de rest 'vanzelf' gaat? Klinkt misschien echt te zweverig maar zo kom ik m'n dagen door ![]() | |
minthy | woensdag 5 juni 2013 @ 23:29 |
Dat klopt, maar als je geen verwachtingen hebt, wat heeft alles dan voor zin? Ik bedoel; ik ga regelmatig op m'n smoel qua verwachtingen, ze liggen soms te hoog maar ook vaak te laag. Daar haal je ook vaak succesjes uit. | |
Andromache | woensdag 5 juni 2013 @ 23:40 |
ik heb morgen gesprek bij psycholoog. ben ik depressief? ja, labiel sowieso... gisteren weer tijdens een supertof concert van Muse lopen piekeren, de godganse tijd. eergister nacht huilend in slaap.... wil dit niet. ik wil er af. | |
Gray | woensdag 5 juni 2013 @ 23:50 |
Zelfde ding eigenlijk. In het verleden was het wel handig om te verwachten dat wanneer je de liaan beetpakt midvlucht je niet een doodsmak maakt op de grond met hoofd eerst. ![]() Waarom moet toch alles altijd maar zin hebben? Heeft het zin dat het regent? Heeft het zin dat je oor jeukt? Heeft het zin dat de wereld rond is? Nee, maar het is wel zo. ![]() En ook zonder verwachtingen kan 'zin' bestaan. Wie weet heb je zelfs meer aandacht voor 'zin' wanneer je niet continu loopt te polsen of je verwachtingen wel waar worden. Heeft het zin om naar de grond te staren wanneer je loopt? Nope, want je wandelt zo tegen een lantaarnpaal aan. Aan de andere kant vind je nog wel eens een briefje van 50. True story. En een succesje. ![]() | |
minthy | donderdag 6 juni 2013 @ 00:03 |
Dat riep ik tot voor kort ook, volgens mij zelfs in dit topic ![]() Daar ben ik over aan het nadenken gegaan (niet voor niets een piekerstoornis) en heb nu zelf het idee dat alles zin/nut/functie heeft. Verwachtingen zijn hier alleen niet meer zo torenhoog, het lastige is dat ik juist voor anderen invul dat zij verwachtingen hebben. Dat maakt het zo verdomd lastig ![]() | |
Royco1 | donderdag 6 juni 2013 @ 00:09 |
Ik denk dat je altijd verwachtingen/ een doel in het leven nodig hebt, waarom zou je anders je bed uit komen? Als je geen ambities hebt, ook al zijn het misschien maar hele kleine, dan denk ik dat je stil staat in het leven en inderdaad je dagen maar slijt omdat je er nu eenmaal bent. Je zal zelf zin moeten geven aan je leven, waarmee ik niet wil zeggen dat alles wat je doet nuttig, of productief moet zijn. Maar ik denk dat je altijd een bepaald doel voor ogen moet houden. Iets om naar toe te leven. | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 00:25 |
Gray, even iets compleet anders. Zoals je weet zit ik te klooien met mijn PTSD. Ik heb Lloret net weer verlaten en daar kwam ook weer de perceptie van relaties, liefde en vertrouwen op een volledig ander perspectief te staan. Nu ik die heigende tiener dames en heren weer heb verlaten merk ik dat ik nu bijv. weer bizarre woede voel. Woede en frustratie omtrent mijn bitch-ex-gf. Ik zie dat ze me weer emailt nu ik haar volledig negeer nadat ze wat zei op FB. En haar berichten slaan nergens op. Echt nergens op.. Echt echt helemaal nergens op. Echt batsh!t crazy. Echt .. m'n oren tuiteren van d'r mails. Ik zou er een horror film van kunnen maken. ![]() Ik merk als ik het nu weer lees ik echt enorme woede en frustratie en misschien zelfs wel haat voel. Niet dat ik haar pijn wil doen maar dat ik haar niks gun, haar geen plezier gun. Dus de vraag hoe zie jij de perceptie van haat? Is het een simpel let it go verhaal? Is het een gevecht met je eigen ego? Dat een relatie niet werkte? En je eigen ego daar moeite mee heeft? Echt, die relatie gaat mij er echt nog een keer echt onder krijgen. Het idee dat ze rondloopt, is gewoon beangstigend. Ik wil niet op een aarde rondlopen waar er ook van dat soort figuren rondlopen. De mentale pijn gaat letterlijk door je hele lichaam. Ik wil dat in perspectief kunnen plaatsen maar dat lukt nog niet. | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 00:31 |
Eens, maar dit is zo godsgruwelijke moeilijk. Ik had doelen. Die heb ik bereikt. Ik voel serieus nu dat ik geen enkel doel meer heb(!). Ik reis een beetje door Europa heen, bekijk wat de financiele markten doen en zit wat rond te kijken voor een volgende sollicitaties. Doelen? Echt super klein. Bijv. die zwerf katten. Ik kwam ze tegen en toen was mijn doel naar de supermarkt om katvoedsel op te halen en het daar te legen in de hoop dat het de ochtend er op leeg zou zijn en dat was het! I know, triest ![]() Sociale contacten heb ik wel, reis een beetje rond met een leuke dame al hou ik de boot wat af qua relatie en kom her en der wat oude vrienden tegen. Voor de rest met wildvreemden eindigen in leuke gesprekjes. Je merkt gewoon dat heel veel mensen ook gewoon niet plezier in het leven hebben. En dan word je wakker, pak je een taxi en ga je weer richting het vliegveld en kijk je waar je dan weer heen zou gaan. Maw, wat is het doel van Royco? (En wil die van comp_lex, chang en gray eigenlijk ook wel weten ![]() | |
Royco1 | donderdag 6 juni 2013 @ 00:42 |
Dat is een hele goede vraag. Mijn doelen zijn niet zo heel spannend, op de korte termijn wat shit op orde krijgen, en op de lange termijn eigenlijk om een huisje, boompje beestje plaatje te krijgen, en werk te doen wat ik leuk vind. Elke morgen op staan om lekker te gaan knallen in iets wat je ontzettend leuk vind en wat je de financiële vrijheid geeft om lekker te leven. Om reizen te kunnen maken, en andere culturen te leren kennen. En om de rust in mijn hoofd te houden om van kleine dingetjes te kunnen genieten. En veel kleine dingetjes: Ooit nog een Honda CRX met mijn vader restaureren bijvoorbeeld | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 01:07 |
* jaloers * ![]() | |
Gray | donderdag 6 juni 2013 @ 01:12 |
Nou, jonge padawan: ![]()
![]() Het is makkelijker afstand nemen wanneer je kwaad bent. Het geeft meer energie dan verdriet en helpt vechten tegen pijn. Dat lijkt wel op iets van het ego, hm? Haar niets gunnen is vergelijkbaar met haar tot niets te reduceren. Op die manier is ze te vergeten. Ook je 'falen' voor het aangaan of volhouden of juist niet volhouden van de relatie vergaat op die manier. Vluchtgedrag is het eigenlijk. Maar jezelf willen ontdoen van dit vluchtgedrag is ook vluchten. Vluchten van wat speelt. Blijkbaar is dit momenteel nodig voor jou om je over voorgaande periode heen te zetten. Geen zorgen over maken, gaat vanzelf over. ![]() Liefde en relaties blijven lastige dingen, maar ze zijn ook heel leuk. Chocola is lekker, maar geeft wel gaatjes. Het is zoals het is. En mijn doel? Geen, behalve leven. En dat brengt wat het brengt. Maar als ik dan iets moet noemen dan is het wellicht om ooit een klein bungalowtje te hebben op het midden van de heide, omgeven door bomen en heuvels, met een klein beekje ernaast. En dan lekker zitten. Beetje houtwerken, tekenen of schilderen, schrijven en dromen. Eten planten, vangen en maken. Misschien een mini-retraite ervan maken, want gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Maar met een klein minimalistisch flatje zou ik ook al blij zijn. ![]() | |
seasushi | donderdag 6 juni 2013 @ 07:27 |
Mag ik bij je wonen? ![]() | |
Gray | donderdag 6 juni 2013 @ 11:02 |
Sure! Dan help ik je met je eigen hutje of slaapplek bouwen. ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 13:15 |
Toen ik dit las dacht ik inderdaad wel aan, dit is blijkbaar wat ik wil! ![]() Maar hoe zit het nou met die figuren zoals Krishnamurti en Watts e.a. hoe die daar over denken? Ik vind het Star Wars gegeven echt leuk gevonden en echt relevante quote. Wat Tolle er van denkt is minder relevant want dat is echt te zweverig. Ik heb er wel eens wat van een Argentijnse psycholoog over gelezen en die zei ook dat echte liefde niet bestaat en dat het normaal is dat je op een gegeven moment andere interesses zult krijgen in anderen, maar om ipv daar enorm angstig over te worden moet je juist elke dag genieten van je relatie. Hier komt in ieder geval niet uit dat je materialistisch bent. Ik ben het zelf ook niet maar wel veel meer ivg met jou. Geld brengt vrijheid. Bijv. 25k is een jaar niks doen. Vrijheid brengt rust. Ik vergelijk jouw doel met die van mezelf en dan zie ik het volgende, ik merk dat ik dat zelf niet zou kunnen. Ik zou dood ongelukkig worden. En dan twijfel ik, heb ik dan nog niet voldoende rust in mijn hoofd? Wat mijn doel is? Ik wil nog wel een aantal dingen zien in de wereld en wil nog wel een aantal mensen uit de brand helpen. Aantal familie leden helpen met een early retirement, maar ik blijf dat innerlijke gevoel hebben dat dat nog een aantal jaar gaat duren en dat we dan de stekker er maar uit kunnen trekken. | |
Gray | donderdag 6 juni 2013 @ 13:42 |
![]() Die zien het als een bloem die je niet plukt, omdat ie anders doodgaat. Ware liefde is het ander in zijn schoonheid laten leven en niet te plukken omdat je het graag wil hebben. Directer gezegd is dat je je geliefde neemt voor wie het is, die niet verplichtingen en verwachtingen oplegt, maar in totale vrijheid laat leven. Dit is echter niet zozeer de liefde die we doorgaans ervaren, welke meer op passie of affectie lijkt. Of misschien beter nog: obsessie. Zelf heb ik daar ook altijd moeite mee gehad. Welke Krishnamurti bedoel je overigens? Vrijheid brengt vrijheid. Geld brengt al het andere. En problemen. Jay-Z zegt het ook. ![]() Misschien ben jij de wind die waait waar het waait, waar ik de regen ben die landt waar het landt. ![]() Prima mooi. ![]() | |
Nijna | donderdag 6 juni 2013 @ 14:46 |
Super dat je er zo relaxed over kan denken. Dat kan ik dus niet. | |
Catnip | donderdag 6 juni 2013 @ 14:49 |
En dat hij het geld er voor heeft... | |
Nijna | donderdag 6 juni 2013 @ 14:52 |
Ik heb het niet eens over het geld, zelfs al zou ik al het geld van de wereld hebben, het zou een vakantie er niet makkelijker op maken voor me denk ik. Home sweet home, is absoluut op mij van toepassing. | |
Gray | donderdag 6 juni 2013 @ 14:54 |
Dat is ook mijn voorkeur, hoor. ![]() | |
Catnip | donderdag 6 juni 2013 @ 14:54 |
Ja maar ik wel. | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 15:44 |
Ik wil zelf ook wel wat meer vakantie stress voelen. Stress betekend dat je iets wil bereiken, een gevoel, een doel, een bepaald object of wat dan ook. Dat betekend dat je gedreven bent om dat te bereiken en dus dat continu in je hoofd hebt zitten en als er dus iets mis gaat, je mist een vlucht, of wat dan ook dat je dus gaat paniekeren. Hotelletje bellen? Camping bellen? Hoe gaan we de kids tevreden houden? Stel ik mis een vlucht, dan gaan we toch ergens anders heen? Stel ik wou naar Disney world of naar een strand of een musuem, dan gaan we toch ergens anders heen? Stel de camping is ruk, dan pak je je boeltje op en ga je toch ergens anders heen? Verwachtingen op een vakantie zorgen voor enorme kut gevoelens. Ik snap de vakantie stress echt niet ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 15:45 |
Geld speelt geen rol, je kunt echt rete goedkoop op vakantie naar de meest leuke plekjes op aarde. | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 15:46 |
Oe, kip ik heb je ![]() | |
Nijna | donderdag 6 juni 2013 @ 22:11 |
En dat heb ik dan gelukkig weer wel. ![]() Maar zonder dat gevoel lijkt het me ook minder lastig om je spullen te pakken en te gaan... | |
sitting_elfling | donderdag 6 juni 2013 @ 22:46 |
Jaloers .. Ik heb dat echt niet. Ik heb nergens nog nooit een thuis gevoel gehad. Niet tijdens een relatie, niet bij ouders, vrienden of pleegouders. Nog nooit. | |
Seven. | donderdag 6 juni 2013 @ 23:09 |
Ik begrijp niet zo goed waarom het stressvol is, om eerlijk te zijn. Bij mijn vriend heb ik vaak het gevoel dat hij excuses zoekt om maar NIET te kunnen genieten, dat komt vooral in de aanloop naar vakantie naar voren. Het is net alsof hij zichzelf geen leuke tijd gunt. Zijn zorgen zijn over the top. Maar goed, ik heb makkelijk praten, het enige waar ik wakker over lig is hoeveel vrachtwagens ik nog moet regelen en hoeveel van mijn wagens vast staan in het overstroomde gedeelte van Europa. Verder maak ik me zelden zorgen.. | |
Senor__Chang | donderdag 6 juni 2013 @ 23:18 |
Wat mijn zin of doel is? Ik heb er geen. Als ik mijn familie volledig buiten beschouwing zou laten, zou er een zeer grote kans zijn dat ik er helemaal mee kap. Maar omdat de gedachte dat ik ze veel pijn aandoe mij ervan weerhoudt, ga ik maar verder. Dat is niet zo erg, maar het wakker worden is wel verdomd moeilijk. Ik probeer de laatste tijd uit te zoeken wat ik wil, en dat hoeft niet per se een groot doel te zijn. Wil ik deze zomer op vakantie? Welke studie wil ik doen in september? Als ik het uberhaupt wel wil. En verder, wil ik me meer openstellen, een relatie aangaan misschien? Wil ik meer dan slechts overleven is wat me nu dagen bezig houdt. Ik weet het nog niet. Alles, maar dan ook echt alles voelt zo ontzettend nutteloos. En ja, waarom moet iets nut hebben? Misschien niet nut, maar plezier. Ik wil weer plezier beleven aan iets, vooral aan de kleine dingen. Een goede dag, niks speciaals, lijkt mij zo mooi. ![]() Ik weet het niet, maar ik ga wel door en ik zie wel waar ik eindig. | |
Senor__Chang | donderdag 6 juni 2013 @ 23:19 |
Overigens een aanrader voor velen hier denk ik. De documentaire Alone in the Wild. ![]() Dat zou ik nou wel eens willen proberen. | |
Seven. | donderdag 6 juni 2013 @ 23:21 |
Het is geen verrassing natuurlijk maar met kleine doelen en niet teveel doelen tegelijk, kun je jezelf veel makkelijker tevreden stellen. Als je dat rationeel bekijkt, dan is dat om de volgende redenen: -kleine doelen, kleine faalkans en hoge haalbaarheid -kleine doelen, snel afgewerkt en hoppa, volgend doel zoeken en afwerken -kleine doelen, sterke focus (wederom: snel afgewerkt) Dit zijn allemaal dingen die een angstig persoon enorm helpen. Als je jezelf doelen gaat stellen als 'ik wil miljonair zijn op mijn 35ste' of 'ik wil een rijke vriendenkring', dan kun je haast niet anders dan falen. Want 90% van de mensen is geen miljonair en de gemiddelde mens heeft een handjevol vrienden. Ik merk dat voor mijn vriend vooral zijn negatieve verwachtingspatroon hem in de weg zit. Ik stuur hem niet of zo, maar ik zorg dus wel dat ik hem geen torenhoge doelen meegeef. | |
kingtoppie | donderdag 6 juni 2013 @ 23:33 |
Doe je wel veel dingen in het leven? | |
Senor__Chang | donderdag 6 juni 2013 @ 23:44 |
Ik doe nu wel minder dan ik eerst deed. Verder ben ik weer begonnen met werken dus ja.. Nee, veel doe ik niet, maar ik voel jammer genoeg ook niet de behoefte er voor. Alles is grijs als je snapt wat ik bedoel. Ik wil graag weer kunnen genieten, maar het lijkt zo onhaalbaar. | |
kingtoppie | donderdag 6 juni 2013 @ 23:45 |
Ik zat op jouw punt nog geen maand geleden... Ik weet niet of je nog prof hulp hebt oid verder? | |
Senor__Chang | donderdag 6 juni 2013 @ 23:47 |
Jawel. | |
kingtoppie | donderdag 6 juni 2013 @ 23:51 |
En hoe gaat dat bij jou in zijn werk dan? Wat gebeurt daarmee allemaal? | |
Senor__Chang | vrijdag 7 juni 2013 @ 00:08 |
Ik heb 2-wekelijkse gesprekken met een psycholoog en dat gaat vooral over het verleden. De effecten daarvan zullen eerder op de lange termijn merkbaar zijn. | |
kingtoppie | vrijdag 7 juni 2013 @ 00:15 |
Oke maar dat is een concreet probleem? Heb je anti depressiva overwogen daarnaast? Wat ik voor mezelf kan zeggen... Ik neem nooit echt de tijd voor dingen... Ik moet als ik thuis ben bijvoorbeeld een beetje achter de pc zitten oid... Ik kan niet in de tuin een beetje zitten niks doen.. Maar wat ik merk is dat als ik rustig in de tuin even wat ga eten.. Of dat ik even wat ga bakken oid... Dat dat zo zijn positieve effecten heeft... Daarnaast ook dingen durven ondernemen scheelt wel denk ik.... Als je nergens zin in hebt gaat dat lastig, maar waarschijnlijk stomp je zelf ook semi onbewust een groot deel af... (denk ik) | |
Senor__Chang | vrijdag 7 juni 2013 @ 00:22 |
Het is een probleem in de zin dat het mijn gemoedsstemming nu al jaren naar beneden haalt. Anti-depressiva ben ik niet zo'n fan van. Ik slik wel medicatie, maar dat is meer om rust in mijn hoofd te bieden en om beter te slapen. Ja, ik zou het moeten en ga het misschien ook doen, dingen ondernemen. Maar ik weet niet.. het is zo lastig, want ik wil eigenlijk helemaal niks doen. Maar dat helpt mij ook niet echt. En als ik dan iets ga doen en ik merk dat ik er niks van voel, helpt het ook niet echt. Dus wat ik nu doe, is gaan werken en als ik de mogelijkheid heb om iets te doen, het ook te gaan doen. En dan merk ik vanzelf wel of het na een tijdje beter zal gaan of dat het hetzelfde blijft. En als het het zelfde blijft, ben ik terug bij af en dat hoeft niet zo erg te zijn. | |
kingtoppie | vrijdag 7 juni 2013 @ 00:33 |
Ja zo voelt dat voor mij ook wel een beetje... Maar ik ga nu bier halen in belgie... Ik spreek af met een meisje wat ik vorig jaar gezien had... Dat zijn toch dingen die ik eigenlijk wel ''wil'' doen, ook al denk je er niet bewust aan en heb je de indruk dat je niks wilt doen... En ergens bespaar je jezelf ook de pijn door de gedachte dat je niks wilt doen door ook lekker passief te blijven... Dat kost minder energie dus lekker weinig energie daaraan verspillen... Maar dat bedoel ik meer met dat je jezelf allicht onbewust een beetje afstompt... Het idee an sich om met iemand af te spreken kun je wel leuk / aardig vinden, maar dan denk je allicht nog ''dat kost mij teveel energie'' / je stompt dat dan af omdat het energie kost. Maar die dingen moet je dan allicht juist wel gaan doen... | |
Senor__Chang | vrijdag 7 juni 2013 @ 00:55 |
Ja, dat laatste klopt inderdaad wel. Het is een vorm van zelfverdediging. Maar helaas heel moeilijk om te rationaliseren en dus te veranderen. Maar ik vind het ook niet erg als het wat extra tijd kost, precies omdat ik nergens zin in heb. ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:30 |
Willen en doen. Ik weet niet wat ik wil, maar ik doe wel dingen. Blijkbaar is dat wat ik wil? Ik ben net weer terug uit Lloret wou eigenlijk nog even spanje door maar kon een goedkoop ticket fixen via Girona om weer in AMS uit te komen. Heb na lang aandringen weer benzo's gekregen van de huisarts en lig nu weer in bed inclusief de benzo's en voel me gelukkig weer gaar worden. Volgende week Woensdag gaan we weer op pad, richting Slowakije, heb een ontmoeting staan bij AquaPark Tatralandia. Ik merk overigens dat zaken zoals aandacht, sociale connecties, relaties, dames, etc. Allemaal om de hoek komen wanneer ik het niet verwacht en wanneer ik er niet op zoek naar ben. Ik ben er meer en meer van overtuigd dat als je het zoekt het je niet gaat vinden. What goes around comes around. Ben blij dat ik weer benzo's heb ![]() Alles voelt nog steeds nutteloos. Als ik die proppers in Lloret de Mar zag, werkloze studenten van 27/28 die jonge tieners proberen binnen te krijgen krijg ik 'im feeling sorry for them' gevoelens. Daar voel ik me dan kut over. Funny thing is, dat ik wel meerdere malen met van die gasten in gesprek ben gekomen. Qua sociale contacten daar is het ook allermaal erg makkelijk. En wanneer ik snacht's op de rotsen zat, luisterend naar het geluid van de oceaan tegen de rotsen. Dat gevoel van, je duikt er in, en men heeft geen idee waar je ooit bent gebleven was echt een aardig gevoel. | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:35 |
Het verschil met je nergens thuis voelen ligt bijzonder dicht bij je overal thuis voelen. Geen plek verschilt in betere of slechtere mate met een andere. De gemeenschappelijke factor tussen die twee ben jij, je mind, je beleving of hoe je het ook benoemen wil. ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:40 |
Dingen ondernemen is niet lastig. Je wordt wakker, je kijkt op skyscanner.nl of er een goedkope vlucht is naar een of ander land en binnen 12 uur zit je ergens in Polen, Frankrijk of Spanje in een goedkoop hostel en hotel. Je moet het niet misschien doen, je moet het over je heen laten komen. Je weet het, je bent welkom om eens een weekend met me mee te gaan naar een of ander land om daar eens 'echte shock value' te onder gaan. Ik wil ook niks. Toch kom ik gasten tegen, eindig ik in een borrel, kom ik een club met kutherrie, vraag ik me af wat ik er doe, niet veel later komt er een dame op me af en de volgende ochtend wordt ik wakker in een vreemd bed en heb ik geen idee wat de dagen er op ga doen. In dat soort gevallen heb ik ook nooit een ticket terug geboekt. Ik kijk niet naar mogelijkheden, ik 'doe' dingen. En daar komen weer andere zaken uitrollen. Zijn we het zat pak ik een vliegtuig terug. Ik heb het idee dat je te afwachtend bent. Maar kan het mis hebben. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:49 |
Eens. Maar er zit toch een perceptie van vlucht in. Ik heb denk ik bij een stuk of 8 pleegouders gezeten. Per schooljaar een ander. Heb 2 jaar bij mijn oom en tante gezeten en 3 jaar bij mijn opa en oma. Mijn ouders zijn jong gescheiden. Misschien is het hier ook wel door dat ik me juist erg gemakkelijk ergens anders kan nestelen. Ik kan absoluut niet ergens langer dan een aantal jaar wonen. Ik kan ook overal slapen. Harde grond, zachte grond. Bij compleet wildvreemden etc. Het gegeven dat je nergens thuis voelt. Of dat je nergens een idee hebt dat je ergens welkom bent geeft ook het gevoel dat een "einde" geen probleem is. En dus de perceptie van waarde van je eigen leven echt gewoon nul is. En je op die manier (je bent waardeloos) het leven ook gaat benaderen. | |
Senor__Chang | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:51 |
Je hebt gelijk hoor. Ik merk van mezelf ook dat ik weinig risico neem en dat ik sowieso ook een planner ben. Dus minder van dat 'vrije' wat mij zo erg bevrijdend lijkt. Dat zal vast ook wat te maken te hebben met mijn stemming van de afgelopen jaren.. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:52 |
Mijn beste Chang .. Wat voor risico? Wanneer ik ga reizen merk ik geen enkel risico. Wanneer ik een leuke dame ontmoet en zij wil meer voel ik geen risico. Wat voor risico? | |
Senor__Chang | vrijdag 7 juni 2013 @ 01:57 |
Risico om je bloot te geven. Ik ben iemand die zijn gevoelens erg onderdrukt, erg achterdochtig ook naar anderen toe. En als je dan meer moet doen dan gevoelloos ergens zitten (dus gaan feesten, concert bezoeken of een relatie aangaan) dan stopt het bij mij. Ik kan ook echt niet mijn emoties tonen bij anderen. En daar sta je dan.. | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 07:55 |
Jezelf kwetsen wegens de angst om gekwetst te worden... Ego, you're drunk. Go home. ![]() | |
Ambipur | vrijdag 7 juni 2013 @ 08:13 |
Ik ben ook een planner, leef met rare angsten en vermijd liever risico's. Toch doe ik dingen spontaan en impulsief. Omdat het moet, omdat ik mij niet wil laten leiden door die gedachten van binnen. Dit is een kwestie van doen, gewoon doen. Je kunt analyseren wat je wil, denkend en afwegend. Ain't gonna work. Just do it. | |
Comp_Lex | vrijdag 7 juni 2013 @ 09:40 |
Wat er werkelijk gebeurt is dat er een strijd optreedt tussen twee krachten: - De angst om jezelf te kwetsen - De angst om gekwetst te worden De conclusie is dan dat je je nooit geheel prettig voelt. Dat is het probleem wat ik heb. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:10 |
Ik ben ook achterdochtig naar anderen toe. Maar die risico's om je bloot te geven heb ik geen last van. Plus, je prikt echt razendsnel door de gedachten van anderen heen als je in een tent zit en anderen gaan met je praten. Al was dit voor mij ook wel een leer proces. Ik ga ook niet feesten, een feest komt puur op mijn pad terecht. Ik ga ook geen relatie's aan in de zin dat ik het zoek, ik heb zelfs nog nooit een relatie gezocht het is altijd op mijn pad gekomen. Ik bezoek ook geen concerts, ik krijg de mogelijkheid in mijn schoot geworpen om er eens heen te gaan en het dus te doen. Ik denk dat mijn mate van planning en gevoelens dusdanig zo harry in de warry is dat ik er bij voorbaat dus al egen gevoel bij heb en dus geen verwachting en ook geen teleurstelling. Ik kan mijn emoties makkelijk tonen bij een ander, zelfs een wereld vreemde. Soms heb ik het gevoel dat ik na 1 nacht kletsen met 1 figuur die persoon al jaren ken (en die blijven vrienden). Soms komt een gesprek niet van tafel en blijven we het puur over het financiele vak gebied hebben. Hoe dan ook. Ik voel geen verwachting, ik voel geen spanning. Als iemand mij in een club aankijkt met gast wat heb je aan, of waarom drink je dit of dat, dan denk ik " ![]() ![]() ![]() Wat heb je te verliezen wanneer je je bloot geeft? Serieus. Wat heb je te verliezen? Iemand vind je niet goed genoeg? Gaat je dat pijn leveren? Er zijn meer dan 5/6 biljoen mensen op deze wereld. Waarom zou 1 persoon je daar in kunnen krenken? Ik zeg niet dat men zich sletterig moet gedragen maar de verwachtingen zijn veel te hoog, wat jij verwacht van sociaal contact of hoe jij je in een groep moet gedragen. Dit zorgt er juist voor dat je net niet krijgt wat jij graag wilt. Wil jij je bloot geven? Wil jij een vriendin? Wil jij vrienden? Wil jij feesten? Of is er een bepaalde mate van jaloezie ten opzichte van anderen die met mooie dames aan de haal gaan? Wat is het? ![]() Weet je wat ook een mooi sociaal schouwspel is? Wanneer je in zo'n hippe club/op het strand/op de vereniging/supermarkt wherever de mooiboys hun best zien doen om met een dame te praten. Te dansen, te flirten etc. Alleen pik je het volk zonder ruggengraat er zo uit, wanneer er een mooie dame op die persoon af stapt en je ineens die gast met de mond vol tanden ziet staan. De natuur in practice, ik vind dat echt fantastisch! | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:15 |
Serieus, hoe kun je jezelf kwetsen? Hoe? Dit meen ik serieus want jezelf kwetsen klinkt mij als zelfkastijding in de oren. Is het zoiets als; "Je wou een 9, je kreeg een 8 en je gaat je de hele dag kut voelen" ?. Dat is toch dom? Dan moet je wat doen aan je verwachtingen. En waarom zou je angst hebben om gekwetst te worden? Waarom angst voor gekwetst te worden? Stel iemand scheld je uit. Of wil je kwetsen. So? Iemand maakt je belachelijk? Iemand die daad werkelijk om je geeft lacht zo'n figuur die je kwetst enorm uit. Diegene die jou kwetst heeft alleen maar zich zelf er mee. Blijkbaar is hij toch ergens onzeker over. Iemand anders kwetsen komt vaak voort uit onzekerheid van jezelf. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:15 |
Baas! | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:17 |
Hoe vaak heb je het ook echt gedaan en voelde je ook echt niks? Of is dit wat je denkt c.q. verwacht? | |
Comp_Lex | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:51 |
Nee, het is meer als je slecht voelen, omdat je niet eens het meest basale kan doen wat de rest gewoon doet, bijvoorbeeld uitgaan. Daar komt (bij mij in ieder geval) ook heel veel angst bij kijken. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 11:54 |
Maar hoe komt het dan dat heel veel mensen huisje boompje beestje willen? En willen settlen? ![]() | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 12:13 |
De afloop spreekt me niet zo aan. ![]() | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 12:17 |
Waar mijn voeten staan, waar mijn billen zitten en mijn hart klopt, dat is mijn home. Overal en nergens dus eigenlijk. En dat is helemaal okay. ![]() | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 12:19 |
Nature en nurture my friend. ![]() Maar wat wil jij? Ben jíj het wel die dat wil? En wil je dat wel willen? | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 13:02 |
Dit klinkt meer alsof je niet een bepaald 'thuis' zoekt. Je zoekt niet het 'ik heb een thuis gevoel'. Terwijl ik bij mij merk dat ik het gevoel wel zoek omdat ik wil weten hoe dat voelt.. Ik weet niet wat ik wil, maar blijkbaar is wat ik nu doe, hetgeen wat ik wil. Ik wil misschien wel dat bepaalde mensen weer gelukkig worden. Ik zie zoveel mensen om me heen die in allerlei problemen zitten of zich kut voelen waar ik dan 921412x methodes zie om dat soort mensen uit de put te sleuren. En dat het zo jammer is dat dat soort mensen zo zwaarmoedig zijn. Ik zie mogelijkheden, een comp_lex in dit topic is een goed voorbeeld. Het kutte is, ik zie die mogelijkheden bij mezelf dus niet. ![]() Ik blijf het fascinerend vinden (ik bedoel dit positief, niet negatief) hoe jij kijkt naar de grote groep en hoe jij daar eigenlijk ook onderdeel van wil zijn en dat je het als 'normaal ziet'. En dat je uitgaan, uit je dak gaan als een basaal iets ziet. | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 13:06 |
Om het toch weer even over verwachtingen te hebben; zo een gesprek met m'n werkgever. Schijnt verplicht te zijn na 8wk ziektewet. Man, wat zie ik er tegenop... Rationeel gezien weet ik gewoon dat werken niets wordt in m'n huidige staat, maar toch. Er spoken allerlei scenario's door m'n kop ![]() ![]() | |
Ambipur | vrijdag 7 juni 2013 @ 13:26 |
Je doet het zelf. Waarom doe je die dingen niet dan? | |
Gray | vrijdag 7 juni 2013 @ 14:24 |
Je hoeft niet te zoeken om iets te vinden. ![]() | |
Comp_Lex | vrijdag 7 juni 2013 @ 14:34 |
Dat komt door die angst. | |
Ambipur | vrijdag 7 juni 2013 @ 14:37 |
Die moet je negeren. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 14:49 |
Waar ben je echt bang voor? Ontslag? | |
Comp_Lex | vrijdag 7 juni 2013 @ 15:26 |
Als het onbewust is dan kan je het niet negeren. Ik heb echter al uitzonderlijke dingen gedaan, maar dat kwam door ergere dingen. | |
Ambipur | vrijdag 7 juni 2013 @ 15:29 |
Bij jou is het niet onbewust. | |
Comp_Lex | vrijdag 7 juni 2013 @ 15:38 |
Daar kom ik binnenkort zelf wel achter. | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 15:42 |
Even over nagedacht, maar geen idee eigenlijk... Ontslag in ieder geval niet, want ik heb een vast contract. | |
Royco1 | vrijdag 7 juni 2013 @ 16:08 |
Het zijn gewoon geen leuke gesprekken om te hebben. Ik sloeg helemaal dicht toen ik weer halve dagen moest gaan werken terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe was. Gelukkig dat ik van collega's heel veel steun kreeg en die me ook gewoon weer naar huis stuurde. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 16:17 |
Raar is dat? ![]() | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 22:35 |
Het scheelt denk ik aardig dat ik in de hulpverlening werk en dat m'n werkgever het er gewoon uittrekt. Soms lastig, maar vanmiddag legde hij een aantal vingers op zere plekken en doorzag wat er aan de hand is. Nog weer even over nagedacht, ik denk dat je het hele verhaal goed hebt ![]() | |
FAUSTI | vrijdag 7 juni 2013 @ 22:45 |
Wat dan ook weer meer dan logisch is. | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 22:49 |
Wat bedoel je, Faustje? | |
FAUSTI | vrijdag 7 juni 2013 @ 22:56 |
Stukje van S_E ![]() Krijg de afgelopen dagen steeds meer informatie over iets wat bij mij al heel lang speelt, verlies. En het maakt mij takke onzeker. Dus snap dat punt wel... | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 23:06 |
Ja, dat is kut en kan de boel weer "lekker" overhoop halen... | |
FAUSTI | vrijdag 7 juni 2013 @ 23:22 |
Haalt alles overhoop, maar dan ook alles. En het duurt maar voort, word je ook onzeker en moe van. Maar ja ben het type doorgaan tot het bittere eind en dan pas actie ondernemen. Weet niet of je dat laatste herkent in jezelf? Al spreek ik er nu nog steeds niet openlijk over, dat terzijde. | |
minthy | vrijdag 7 juni 2013 @ 23:47 |
Ja, loop al sinds de puberteit aan te modderen met m'n angsten. Soms zijn ze er als het slecht gaat en soms zijn ze ook volledig weg. Altijd voor anderen zorgen en niet voor mezelf. Zou je er überhaupt over kunnen praten? Geen idee of dat hier gaat lukken, tot nu toe weet niemand wat zich in m'n hoofd afspeelt of slechts fragmenten. Ik krijg het er niet uit ![]() | |
Royco1 | vrijdag 7 juni 2013 @ 23:50 |
Ik heb dat ook nog steeds. altijd voor anderen willen zorgen, voor andere dingen willen oplossen. Maar zelf om hulp vragen lukt eigenlijk nog steeds niet. En alles vertellen is heel moeilijk, er is er eigenlijk maar 1 die van mij alles weet. De rest weet inderdaad stukjes. | |
sitting_elfling | vrijdag 7 juni 2013 @ 23:55 |
Ik ben in die zin hetzelfde dat ik ook altijd voor anderen wilde zorgen, maar niet dat ik zelf geen hulp zocht, maar dat anderen (meesters en juffen etc.) op de basis/middelbare school hulp voor mij zochten omdat die dachten gezien mijn vage familie toestand dat S_E wsch. wel hulp nodig zou moeten hebben. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 00:02 |
Over de angsten daar loop ik al heel lang mee, veel voorgevallen in mijn jeugd. Dat werd allemaal goedgemaakt door mijn allergrootste liefde, en dat is van mij afgenomen geweest. Zorgen voor anderen doe ik niets liever. Ik krijg dat zo niet voor elkaar er over te spreken, toen wat er die nacht was gebeurd daar over spreken doe ik bijna nooit. Lukt mij ook niet... Ben ook nergens echt veilig voor mijn gevoel dat speelt ook mee hoor. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 00:28 |
Volgens mij lijken we sowieso wel aardig op elkaar ![]() | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 00:32 |
De meeste stoornissen ontwikkelen zich ook in de (vroege) jeugd en een stabiele factor kan je heel erg stabiel maken. Ik heb een jaar of 11 een relatie gehad en had in die periode verdomd weinig last van angsten. M'n ex weet nu pas dat er iets aan de hand is, zoveel verstopte ik m'n problemen (als ze er waren, al ben ik altijd onzeker geweest). Je nergens veilig voelen is volgens mij één van de meest nare dingen... ![]() | |
Senor__Chang | zaterdag 8 juni 2013 @ 00:45 |
Het is vooral een verwachting, zo erg in mijn gedachten geprent dat het voelt alsof ik het al een aantal keren heb gedaan. Onlogisch toch? Daarom dat ik 'iets gaan doen' niet meer gelijk uitsluit. Ik kan pas oordelen als ik het heb geprobeerd. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 00:56 |
Echt een stoornis heb ik niet, en wat men nu merkt is dat het nu zo complex is geworden dat men geen diagnose meer kan stellen. Heb altijd het gevoel dat niemand mij hoort vooral in de hulpverlening. vooral wanneer het over Konstant gaat, want dat is echt de enige waar ik gewoon de liefde kreeg wat ik nodig had. Hij ook van mij daar niet van... Als jongen van 15 werd ik niet gehoord en nu komt men er achter dat het een hele grote fout is geweest. En na mijn 15de verstopte ik alles heel diep weg pas recentelijk durf ik weer te spreken. Veiligheid heb ik nooit gehad, nergens en bij niemand enkel juist alleen bij Konstant. Ook lichamelijk heeft dit echt een neerslag op mij en dat word nu echt zichtbaar. En daar schrikt men van... Ik ook daar weer niet van. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 01:03 |
Konstant? Ik kan me slechts enigszins vinden in het verhaal hoe moeilijk het kan zijn om niet precies te weten wat er nu echt mankeert maar dat je wel weet dat er wat mis is, maar niet specifiek wat. Mijn moeder zit al meer dan 20 jaar opgesloten in een psychiatrische instelling, maar ze weten nog steeds niet wat ze precies heeft qua psychiatrische stoornis bijv. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 01:03 |
Ik herken het helaas volledig.. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 01:07 |
Klik even op het linkje in mijn sign, bij mij is wel duidelijk wat er aan de hand is maar ze kunne er niets meer mee. In zoverre de reguliere gezondheidszorg. Teveel schade opgelopen... | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 01:12 |
Ik vraag me oprecht af of je veel beter af gaat zijn met een diagnose/label, 50/50 hier... Aan de ene kant kan het helpen doordat je eindelijk weet wat er aan de hand is en je kan een zakje geld krijgen voor behandeling, aan de andere kant kan het je nog verder stigmatiseren. Daarbij zie je vaak dezelfde behandelingen voorbijkomen voor verschillende stoornissen en zie je mensen van CGT naar EMDR naar SOVA gaan. Lastige kwestie, maar wmb flikkeren ze de hele DSM overboord en kijken ze meer naar de mens. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 01:25 |
In mijn situatie is de hulpverlening enkel op de hoogte, van het feit dat Konstant om het leven is gekomen en daar dan bij was. Verder inhoudelijk weten ze over dat niets, omdat ik klem ermee zit. In mijn geval moeten ze echt naar mij kijken ook hoe ik reageer op bepaalde vragen. Op het moment is het een kastje muur verhaal helaas. Kwam bij het GGZ met de hulpvraag traumaverwerking en liep naar buiten met de diagnose, zwakbegaafd naar buiten, pas deze week gaven zij aan, we waren verkeerd en hebben de diagnose gesteld op basis van een onderzoek toen 4 was (dus even 22 jaar terug) Dat ik toen uit een verwaarloosde en mishandelende sitautie kwam hebben ze even niet opgelet. Het is best wel debiel als je het zo bekijkt... | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 02:26 |
Als je weet waarop de hulpverlener zou moeten doorvragen, zou je hem/haar dat niet kunnen melden? Je lijkt te weten waar je pijnpunt zit, maar je lijkt het ook te verbergen voor diegene. Dan moet er al een sterk en ervaren persoon tegenover je zitten om daar doorheen te kunnen prikken. Vertellen hoeft niet eens, misschien op schrift/mail oid? Debiel is je situatie wel te noemen ja, maar volgens mij heb ik je vaker gezegd dat, wanneer je hieruit wilt komen, je dit ook gaat lukken. Mét de juiste ondersteuning, mensen die je op waarde schatten. Wat je eerdee in je leven hebt bereikt, kan je later ook weer bereiken. Het scheelt dat de huidige manier van hulpverlenen een stuk minder wollig/knuffelig is dan een jaar of wat geleden. Het hele landschap is aan het veranderen geslagen, de hulpverleners die je vroeger hebben geholpen of zaken over het hoofd hebben gezien werken niet meer of niet meer op die manier (de grijze geitenwollensokken-figuren). Het nadeel is dat je zelf hard aan het werk gezet wordt en dat dit (in mijn beleving) niet voor iedereen werkt, sommige mensen zouden juist meer baat hebben bij meer sturing. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 03:26 |
Ik weet het, maar het blijft lastig. Zelfs mijn eigen ik is compleet weg, heb een alter ego aangemeten waar je eng van word. Dat maakt het lastig voor wie dan ook, heb het allemaal op schrift staan wat er is gebeurt. Maar mijn gevoel zegt dat het beter is om te zwijgen. Durf mijzelf niet eens te tonen hoe ik werkelijk ben, Konstant wist wel wat hoe ik was. Dat is ook al iets wat al vanaf mijn kind zijn speelt moest altijd maar doen wat anderen wensten. Konstant liet mij zijn zoals ik was. Wanneer ik met een Psychiater spreek, dan vertel ik geen waarheid maar een heel ander verhaal. Dat doe ik overal wel zo, want mijn angsten zijn heel groot. Dan word het lastig... Kan mijn gevoelens niet eens fatsoenlijk uiten loop dan volledig vast, want dat mocht voor zolang niet. En dat is met mijn verdriet eveneens hetzelfde. en er zijn pas 2 mensen die het weten wat er toen is gebeurd, loop gewoon finaal vast nu ook. | |
seasushi | zaterdag 8 juni 2013 @ 08:34 |
hmmmm. Altijd al in een yurt willen wonen | |
Murmeli | zaterdag 8 juni 2013 @ 10:17 |
Fausti, heb je angst dat de psychiater je hetzelfde aandoet als wat er in je jeugd is gebeurd? Want dat maakt het denk ik inderdaad moeilijk om je verhaal te doen. Misschien kan je hem allereerst vertwllen dat je die angst hebt, en hem bijv deze berichten hier laten lezen. En misschien kan je dan samen met hem kijken of er meer vertrouwen op te bouwen is, zodat je uiteindelijk toch je verhaal kan doen. Of als je bijv nu een man hebt en liever een vrouw wil, of andersom, dat mag je altijd vragen, want vertrouwen kunnen opbouwen met zo iemand is belangrijk. Ze zullen in ieder geval echt nieg snel schrikken van je verhal ofzo, die mensen horen zoveel verhalen.... Ik wens je veel sterkte en dat je er toch ooit over kunt praten. Het helpt hoor. Ik vertelde ook nooit wat, nu nog weinig, maar wel genoeg, en ik kan nu gewoon een fijn leven hebben, ben gelukkig enzo. Het leven voelt nu gewoon licht aan zeg maar. Tuurlijk zijn er dips en moeilijke dingen, maar in grote lijnen gaat het bij mij niet slechter dan bij een ander. Dat is echt in een half jaar tijd veranderd, doordat ik ging praten en mezelf liet zien, zoals ik echt ben en zoals ik me echt voelde. | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 10:40 |
Volgens mij ben jij een aardig en goed persoon dus dan zal ik dat maar als een compliment op vatten. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:23 |
Iets met 6 plankjes en het kappen met vervelend zijn ![]() Als je dat niet kan, ben je dan per definitie een stoornis cocktail mix? Gatverdamme ![]() Serieus, je maakt een fout, ten opzichte van een andere persoon. Specifiek, gericht. En je blijft het glashard ontkennen, je draait het om. Je doet alles om het te ontkennen. Dan is er toch iets mis met je? Ik snap het soms echt niet meer ![]() | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:26 |
Klinkt gewoon als onze huidige wereld dacht ik zo. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:32 |
* Gaat in hutje op de hei wonen ![]() en legt een internet verbinding aan .. | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:34 |
Haha, ach er zullen natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel zijn. (ik hoor daar niet bij, meegaan met de rest is makkelijker) | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:47 |
Meegaan met de rest is alleen maar deprimerend. Als je gare troep zoals Bourdieu, Maslow en Hofstede gaat lezen met de vraag, zijn wij kudde dieren etc. Dan kom je toch echt uit op gegevens dat in Westerse landen men zich juist wil distancieren en onderscheiden terwijl dat in minder rijke landen juist een sterker gevoel naar elkaar toe is. Alles heeft met cultuur te maken. | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:50 |
Als de hele wereldbevolking een ravijn zou inspringen zou ik waarschijnlijk volgen ja, wil niet alleen achter blijven + als iedereen er in duikt zal er wel een goede reden voor zijn. Maar door het toegeven een kuddedier te zijn distantieer ik mijzelf alsnog van anderen. ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:53 |
Maar zou je niet zeggen dat er per regio, en kleinere regio en nog kleinere regio er allemaal kleine cultuur groepen zijn? En als je bijv. een sociaal introverte autistische zolder nerd bent en je gaat verhuizen, en je wil daar nieuwe vrienden maken dat je dan bijv. al snel merkt.... Ik hoor hier niet thuis? En zij bijv. zaken doen wat jij totaal niet kan plaatsen, kan ik me bijv. voorstellen dat je er depri van zou worden. Maw; Als iemand ongelukkig is, en wil vrienden, relatie, wat dan ook, en je krijgt het niet in jouw regio! Dan ga je toch weg?. | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 15:56 |
ooh ik ben redelijk vergelijkbaar aan dat autische zolder-nerdje. Alleen absoluut niet depressief ook al paar jaar niet meer geweest. Punt is, hier weggaan ergens andes heen zou weinig nut hebben omdat het probleem/problemen voornamelijk bij mij liggen zoals irrationele angsten etc. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 16:01 |
![]() ![]() | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 16:05 |
is het toch ook. Maar dat betekent niet dat je je niet kunt vermaken. En je kan als doel stellen dat wanneer je de 75 bereikt hebt je herinneringen je weer goede gevoelens laten oproepen. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 16:06 |
Stel je bent 30 jaar, je hebt alleen nog maar in schubbekuttelubbeveen gewoont, je bent nooit verder wezen stappen (of pilsje drinken) dan de stad die 20 km verder lag, Zwolle, Enschede of wat dan ook. Je bent nog nooit verder geweest dan handje vasthouden van een dame, je hebt nog nooit samengewoont, je hebt nog nooit succes op school of op het werk gehad, je bent nog nooit Nederland uitgeweest en je bent nog een enorme maagd. Ook nooit succes in de sport en iedereen vind je een sukkel. Kijk, als ik zo'n figuur zou tegenkomen denk ik, die wil ik best helpen! Daar kan nog wat aan gedaan worden. Maar als ik bijv. de rustige staat van Gray zie in zijn posts denk ik, mja, rust in het hoofd. Tevreden. Maar kun je echt zo nog 50 jaar verder tikken? | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 16:07 |
Om dan toch on topic te blijven. Waar vermaak jij je dusdanig mee, dat dat een tip voor anderen hier zou kunnen zijn om bijv. van een irrationele angst af te komen of om te socializen? ![]() | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 16:13 |
Oh aantal zeer slechte jaren achter de rug gehad dat ik toen besloten heb dat het leven maar 1 grote grap is. Daarmee heb ik tot zover de afgelopen jaren depressie buiten gehouden. Helaas gaat dat 'leven is een grap' niet op voor mn sociale fobieën en pleinvrees. Al jaren bezig via de ggz met medicatie en therapieën maar niks wat langdurig heeft gewerkt totzover. Zit momenteel aan de paroxetine, helpt enigszins maar niet om naar buiten te gaan. Maar wanneer ik het probeer zonder medicatie compleet vermijd ik zelfs het internet.(fb/fok etc) Dus echt tips heb ik niet voor anderen, maar om van je angsten af te komen of ver genoeg terug te laten brengen moet je geduld opbrengen want kan veel tijd in gaan zitten. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:09 |
Kan het gewoon niet, wel in delen. En in raadsels... En de volledig waarheid lukt mij helemaal niet. Maar loop er wel de hele dag mee rond. Gewoon wederom lastig... Ben ook het type wat enorm moeilijk te doorgronden is. Heb het wel zoals al gezegd op schrift staan.. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:10 |
Als ik zou besluiten dat het leven een grote grap is, mja, waarom zou ik dan nog verder gaan? Ik ben altijd helaas van de directe approach en dat werkt niet bij mijn huidige probleem. Wil je een vriendin? Zoek je er een op. Ben je bang om voor veel mensen te praten? Ga voor veel mensen praten! Bang voor spinnen? Laat er eens 1 op je armen lopen. Wil je vrienden? Ga je naar buiten. Vind je je werk kut? Dan wissel je van je werk. Zijn er in je buurt geen vrienden of anderen maar is het werk wel leuk moet je de keuze maken, of vol voor het werk gaan maar dan niet klagen dat er sociaal niks te vinden is. Maarja, vind je het leven niet leuk? Maak het dan leuk! Kijk en dan stopt het bij mij ![]() | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:10 |
Zo is het altijd al geweest, in mijn opzicht maak ik een fout sorry en het gebeurt niet meer. Waar andere alles er aan doen om het maar te verdoezelen. Snap het wel... | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:13 |
Ik snap dat verdoezelen dus niet. Waarom? Serieus? Waarom dingen verdoelezen? Maak je een fout, face it, confronteer het en zeg het dan gewoon. Ik snap het echt(!) niet. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:17 |
Omdat mensen dat niet kunnen, gewoon niet kunnen. Want dan erkennen ze dat ze fout zijn geweest, dan ga je af zal de gedachte wel zijn. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:20 |
![]() | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:21 |
Wat? | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:23 |
Oh, dat ben ik zegmaar die emoticon. Keb wel vat over mijn gedachtes.. Ik zou kunnen sturen zogezegd.. Alleen ik weet niet welke kant op. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:24 |
Okies, excuses snap hem even niet. | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:31 |
Ik ben het leven als een grap gaan zien om toendertijd te kunnen dealen met de shit waar ik doorheen ging. Maar je moet het ook niet als een negatief iets zien, Wanneer je alles niet meer al te serieus neemt kun je stukken relaxter door het leven gaan en dus ook over algemeen relatief happy. die therapieën zelfs in combinatie met medicatie met het geleidelijk aan steeds meer en grotere dingen mijzelf mee laten confonteren hadden totaal geen baat bij me. maar ondanks die angsten dus vermaak ik mij best over het algemeen. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:39 |
Ik vermaak me ook prima hoor. Heb nu een leuke travel dame gevonden waar ik een beetje half Europa door reis. Best gezellig. Hier en daar flinke kroegentochten. Het is leuk, het is vrolijkheid. Maar dan denk ik daarna toch al weer, mja. Nou, leuke avond gehad of leuke nacht. Leuke nieuwe mensen leren kennen. En nu? En het ene moment zit je in Krakow, dan Barcelona, dan weer Parijs of Brussel of Luxemburg. En je ziet het gewone leventje aan de gang. Elke stad heeft wel zo van die oude opaatjes die nog keihard elke ochtend ploeteren om hun kleine bakkerij te laten werken. Best leuk gezicht hoor. Maar dan .. wat gaan we dan doen? Dan ga ik van die achterlijke dingen testen zoals dat ik in elke stad een Subway probeer en in sommige zijn ze NIET te vreten (zoals die in luxemburg stad ![]() ![]() Ik voel geen drive? Ik heb het idee dat ik maar wat doe .. en 'dat doen' voelt niet goed. Het is niet alleen zinloos. Het doet me niks. Dingen zoals mijn ex, die doen me dan wel weer wat maar in het negatieve ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:57 |
Toch lijkt me wat jij doet wel helemaal geweldig. Beetje reizen, nieuwe mensen leren kennen. De ene dag nog niet weten waar je de volgende dag wakker gaat worden. | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 17:59 |
'k snap je probleem wel, tenminste komt eigenlijk wat neer op 'de zin van het leven' toch? Waar leef je globaal naar toe. heeft mij tenminste in het verleden wel moeilijker gemaakt tijdens m'n depressie's. Maar nu leef van dag tot dag zonder mij druk te maken over waar we naartoe leven als individu maar ook als mensheid. Uiteraard denk ik wel na over doelen op kortere termijn zoals het verminderen van mijn angsten. Er was een tijd dat ik zelfs niet op fok forum durfde te posten uit angst voor de mogelijk reactie's of commentaar op mijn matige spelling. ![]() betreft je ex, tja 4 jaar geleden mijn relatie van 7 jaar ook op vervelende wijze kapot gegaan. Nu normaal gesproken geen probleem meer, maar zelfs nu nog komt ze mij af en toe lastig vallen in mn dromen waardoor ik dan wel weer een mindere dag heb. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 18:13 |
Als mijn gezondheid beter was, zou dan al reizend met het OV te voet naar Rusland willen ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 18:14 |
Dat is het ook wel. En zo merk ik dat ik bijv. meer fun in Polen heb gehad ivg met de trip in Spanje. Luxemburg en omstreken was nog veel erger. Zo heb ik eens uren gepraat met een long kanker patient in de trein rit van Brussel richting Luxemburg. Dat doet dan bijv. toch wel weer wat met je. Maar het probleem van dit gedrag is dat het je ook niet uitmaakt waar je terecht komt. Maw, die spanning, die stress. Die is er niet. Zo kwam ik tijdens het couch surfen in Polen een 23 jarige Amerikaan tegen die echt gewoon keiharde reis-adhd had. Even snel voor een dag het vliegtuig naar Lapland gepakt en stond hij daar op de latten in zijn eentje met een boer ![]() Het leven komt ook echt tot stilstand op deze manier. En je hoeft niet eens specifiek gericht op anderen af te stappen. Voor je het weet zit je met 3 dames en 4 andere kerels een bakkie vage bulgaarse shit te vreten en dan, echt zo'n kleine seconde of wat kruipt het in je hoofd. Jongen, waar ben je nu weer mee bezig ![]() ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 18:19 |
Ik maak me ook niet zo heel veel druk. Ik heb best een leuke geinige groep vrienden. Relatie hoef ik me ook niet zorgen over te maken. En dames vinden is ook geen moeite. Ik leef ook echt met de dag. Het is puur dat kut gevoel dat tergend in je hoofd zit van; "wat voor zin heeft het allemaal?". Beetje feesten, beetje gezellig doen, hier en daar spelletje spelen of sporten. Beetje reizen, beetje werken. Ja, nou .. leuk. Wat ik het liefste wil is gewoon een aantal doelen in ogenschouw krijgen. Gewoon een 5 jaren plan ofzo. Mja, mijn ex is echt een lang verhaal. High functionele borderline zegt voldoende. Ik kan er nog steeds niet bij dat ik me zo voor gek heb laten zetten. En helaas kom ik door mijn werk deze dame de komende jaren iig tot ik mijn sector ga verlaten voor de rest van mijn leven tegen. ![]() | |
Purplesparks | zaterdag 8 juni 2013 @ 18:38 |
Waarom ga je dan niet eens actief bezig met doelen voor jezelf te zetten. voor over een aantal maanden en als je dat lukt weer nieuwe doelen stellen daarna. mijn laatste ex, wat trouwens maar paar maanden geduurd heeft die relatie,ze had ook zwaar borderline. Extreme anorexia ontwikkeld en later overleden. Vond het vooral erg voor de ouders want het jaar daarvoor waren ze ook al een zoon van 21 jaar verloren aan een spontane hartaanval op zijn stage. Goede kerel was dat, daarnaast rookte/dronk of gebruikte hij geen enkele vorm van drugs. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 19:27 |
Ik doe mijn best. Doel is om van mijn PTSS af te komen en dat ik nergens meer getriggerd wordt. Mja, overlijden brengt een andere dimensie er aan. Het blijven helaas zieke mensen met een psychiatrische aandoening. Je mag er dus eigenlijk niet boos over zijn dat hij/zij je pijn doet. Maar toch, daar mee wordt je eigen pijn niet minder. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 20:20 |
Waarom doe jij dat eigenlijk niet? | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 20:29 |
Geen geld voor, en verplichtingen hier. | |
Comp_Lex | zaterdag 8 juni 2013 @ 20:50 |
Dat klinkt wat depressief-achtig (somber, neerslachtig, etc). | |
Re | zaterdag 8 juni 2013 @ 21:56 |
Het missen van een 'drive' is een van de kenmerken van een depressie. Je weet dus dat het niet aan jou ligt maar aan je 'ziekte'. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:01 |
Dat ben ik ook wel. Maar 'zin' of 'drive' tover je niet zo even terug ![]() | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:10 |
Als hij het antwoord zou geven, moet je alsnog de drive opbrengen om het in de praktijk te brengen. ![]() Sorry, flauw. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:14 |
Misschien werkt dat ook wel. Drive's werken bij mij blijkbaar alleen in shock therapie. Thuis zitten en niks doen wordt ik flauw van, thuis zitten en wel wat doen ook. Dat trek ik echt niet. Elke week zelfde kroeg of sport avond ook niet. Je kunt het leven eigenlijk in delen in relaties, werk, educatie en hobbies. In alle 4 heb ik plezier gehad, ben eigenlijk wel op zoek naar iets 'daarnaast'. Wat is er nog meer naast relaties, werk, educatie en hobbies? | |
Comp_Lex | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:14 |
Bij mij is het probleem dat ik, gezien de (nieuwe) omstandigheden, me heel lekker zou moeten voelen. Dat ben ik dus niet. Sociaal zijn raakt me niet en werken aan geweldige projecten raakt me ook niet, terwijl een ander in mijn positie heel gelukkig zou zijn. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:17 |
Maar gaat het over? Dat is meer de vraag... Voelt soms als een nogal uitzichtloze situatie. | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:23 |
Muziek. ![]() Goede doelen? Anderen helpen? Ik kan motivatie weinig uit mezelf halen, dus probeer ik tegenwoordig maar wat meer waarde te halen aan er zijn voor anderen. | |
Comp_Lex | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:26 |
Dat is momenteel ook mijn strategie, alleen moet het bij mij nog meer groeien. | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:28 |
Goed bezig! ![]() Als je jezelf belabberd voelt, dan maar een goed gevoel voor anderen realiseren (en wellicht dat je zelf ook nog wat eraan overhoudt ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:45 |
Zo was ik dus al, alleen kwam toen borderline om de hoek kijken. Die willen niet geholpen worden. | |
Comp_Lex | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:49 |
Dan laat je die borderline gewoon zitten en ga je door met anderen. Wat is voor jou momenteel de grootste struikelblok op het gebied van mensen? | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:52 |
Dat is inderdaad alsof je eigenhandig een beerput moet dreggen. Dat overleef je niet zonder schijt aan je handen (en dan kom je er relatief onschuldig vanaf!). | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 22:57 |
Toen ik er achter kwam dat er ook mensen zijn die onbewust andere mensen psychologisch pijn doen, zonder dat ze dat zelf door hebben terwijl ze wel in penibele situaties zitten. Met andere woorden, je voelt medelijden, wil ze helpen maar ze vallen je emotioneel en psychologisch alleen maar tot last. En stel dat je nu zo een persoon ontmoet en je raakt er verliefd op... mja, trek die doos van pijn en ellende maar open. De tering. Mijn grootste struikelblok is dat ik nu met name alles bekijk op basis van persoonlijkheids stoornissen. Ik wil deze ervaring nooit weer meemaken. Mijn leven is eigenlijk veranderd toen de introductie personality disorders om de hoek kwam kijken. Sinds dien is het vertrouwen minder, het plezier weg, een toekomst bouwen hoeft niet meer. Alles is weg. Nu? Nu doe ik maar wat. Toen? Toen zat alles vast, kids, huisje boompje beestje, namen voor de kids, hoe en wat qua werk en waar we wouden wonen. Toen ging het mis. Het was zo'n mentale fuck-up dat ik echt hoop dat jou 1e relatie nooit 1tje zal worden zoals mijn laatste is geweest. Dit dus ![]() ![]() ![]() | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:05 |
I feel you bro! Ik zeg: dit nooit weer! Dat jouw verhaal mag dienen voor allen die af willen rekenen met zo'n emotioneel parasiterende borderline-vriendin! | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:10 |
En tóch kan dat gevoel van je het mis hebben en is het juist verstandig om het op tafel te gooien. Dat verdoezelen van de waarheid herken ik maar al te goed, ik doe me altijd beter voor dan ik me voel. Niet handig... ![]() Ik probeer het ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:12 |
Hai.. Hoe groot is de kans dat zo een depressie gewoon levenslang is eigenlijk? | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:12 |
En volgens mij lukt het je aardig. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:13 |
Ik lees hier veel tips die betrekking hebben op het helpen van anderen. Dat is hier nu net hetgeen me compleet uitgeput heeft, altijd anderen helpen en nooit voor mezelf leren zorgen. Heeft iemand tips om dat wat meer aan te leren? | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:14 |
Ik kan niet omgaan met positiviteit, hou daar even rekening mee ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:15 |
Nee eigenlijk niet, ik doe dat ook nog steeds teveel. | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:16 |
Ok, ik vind je een heel naar persoon. Beter? | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:16 |
Ben ik ook wel benieuwd naar. ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:17 |
Ik merk bij mezelf dat ik.... Als ik mijn lijf zegmaar beter verzorg.. Daar tijd voor neem.... Ik beter voor ''mezelf'' zorg. Ik weet niet... Ik denk dat met jezelf bezig zijn op die manier ook zo zijn psychische invloeden heeft. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:17 |
Verdomd lastig als je daaruit altijd je voldoening uitgehaald hebt, eigenlijk draait m'n hele leven om anderen. Daar kom je achter als je werk wegvalt ![]() Dat trek ik beter, komt ook meer overeen met hoe ik mezelf zie ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:18 |
Maar ik meen het niet he ![]() | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:18 |
Ik doelde meer op een stuk voldoening dat je uit je leven kan halen, ik kom er nu pas achter hoe belangrijk ik m'n werk heb gemaakt in de laatste jaren. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:19 |
Verdomme... ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:20 |
Pfff, kan het ook nooit goed doen he | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:20 |
Dat idee had ik al. Je bent een voorbeeld voor me om iig niet de zorg in te gaan en anderen te gaan helpen. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:21 |
Oh, jawel hoor! Je hebt me vaak genoeg uit de spreekwoordelijke stront getrokken via dm ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:21 |
Op precies diezelfde manier, als jij meer met jezelf bezig bent qua fysiek zal dat dus ook zijn psychische effecten hebben denk ik.... Dus dan raak je constructiever van aard met je eigen gedachtes wat je zou willen doen... (dat gaat tamelijk onbewust langs je heen in ieder geval.. Bij mij is dat zo... Maar als ik een constructievere periode heb dan gaat dat een stuk beter) wat er dan voor zorgt dat je meer dingen doet die je ergens dus wel zou willen doen.. En ik denk dat dingen doen die je wilt doen voldoening geven.. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:21 |
Klopt maar het draait wel om heftige dingen voor mijzelf, echt niet makkelijk en tot heden zwijg ik al weer 10 jaar lang. En doe mij altijd beter voor natuurlijk, en nee niet zo handig ![]() Proberen af te stoten, dat probeer ik tenminste... | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:21 |
Je bent man, live with it. | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:23 |
Zo voelt het soms wel ja. Of je bent te lief, of je bent een klootzak. Meestal te lief. | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:23 |
Stront hebben we hier in die boerendorpen wel verstand van. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:24 |
Oh ik kom niet onder de vrouwen.. Het zal wel ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:24 |
Zelfs hier zie ik al borderline spoken ![]() ![]() | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:25 |
Als je het gewoon als werk kan zien, dan is het het mooiste werk wat er is én het levert je ontzettend veel voldoening op om iemand op persoonlijk vlak enorme sprongen te zien maken. Daartegenover staat dat ik erin doorsloeg en gemiddeld 40u overwerk had per maand, werd niet uitbetaald, ik moest het in tijd weer opnemen. Tja... Emotioneel teveel betrokken of zo, geen idee. Het lukt me nu na een maand of 2 thuiszitten nog steeds niet om het werk en bijhorende stress los te laten ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:25 |
| |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:25 |
Best wel een compliment ergens. | |
Detroit | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:27 |
Jij mag inderdaad wel wat meer voor jezelf kiezen nu, ja! Voor mezelf heb ik op gegeven moment besloten wat meer los te gaan laten over hoe ik me voel, voorheen deed ik dat helemaal niet. Dat was de start mijzelf te helpen, althans soms. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:27 |
Het nadeel is dat ik op het moment in een soort van zwart gat gedonderd ben en niks meer omhanden heb. M'n huis is netjes, loop er niet als een slons bij (ja, thuis ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:27 |
Ik heb er over nagedacht om mijn financiele werk achter me te laten en de zorg in te duiken maar reacties zoals deze van jou en ik ken mezelf, doe ik dat dus niet ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:27 |
Ik denk dat ik dat in jouw vakgebied ook heel erg zou hebben. Maar denk dat dat je ook juist zo geschikt er voor maakt. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:28 |
Ook altijd werk ging voor alles, en dat was wederom ook niet zo handig. En veel te veel verantwoordelijkheden gehad... Trek mij alles ook teveel aan en wil altijd zo goed mogelijk daar zijn voor iedereen. Beetje wegrennen voor jezelf kan je het zo zien. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:28 |
Dus je moet het buiten zelfdwang doen... Waarom kan je niet iets doen buiten zelfdwang? | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:29 |
Juist die heftige dingen zijn zo belangrijk om mee aan de slag te gaan. Het hoeft niet allemaal in één keer, maar je zal er iets mee moeten als het je leven zo beïnvloedt. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:29 |
Idem hier ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:29 |
Oe, nou dat weet ik niet. Misschien wel. Maar zo'n figuur kan binnen een uur switchen. Ik wens niemand een borderline relatie toe. Het breekt je mentaal echt tot de grond! Hoe sterk je ook in je schoenen staat. Borderliners, de high functioning ones vreten je met haar en huid op. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:30 |
Daar ben ik ook wel mee bezig, alleen er word veel aan mij getrokken. Zo was ik gisterennacht bezig om 2 partijen weer tot rust te manen. Dat werkt gewoon niet... | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:31 |
Same, easy >100u in de week gepakt voor jaren lang. Qua werk was ik dan alleen wel weer een botte (rechtvaardige) lul. Maar dat zal ook sector gevoelig zijn. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:32 |
Ik ken ze niet... Ik ken geen liefde ook niet... Dus ik kan er niet over meepraten sorry. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:33 |
Wees blij, je mist niks ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:33 |
Ik mis wel wat liefde hoor ![]() | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:33 |
Het is niet alleen werk, was dat het maar dan was het wel op te lossen ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:35 |
Kom jij ook uit het mooie land van Maas en Waal dan? | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:37 |
Kvind jou alleen wel een enorm persoon die veel plezier in het leven heeft eigenlijk. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:39 |
Het gekke is; ik lijk mezelf dat niet te gunnen. Daarbij is een heleboel druk weggevallen nu ik niet meer werk en m'n afstuderen even heb uitgesteld, "vandaag niet dan morgen wel" is hier het motto op het moment. En toch knaagt dat ook weer aan alle kanten want bij uitstelgedrag straf ik mezelf door me uit te sluiten van leuke dingen. Complex af en toe ![]() Wat je moeder betreft; mensen met ervaring binnen de GGZ (eerste- of tweedehands) hebben juist de voorkeur doordat je over het algemeen dan de ervaring hebt met stoornissen. Ook kunnen die mensen met ervaring meer empathie opbrengen, waar inderdaad ook een grote valkuil zit ![]() Voor het geld hoef je het niet te doen, dat is een schijntje. Je moet van mensen houden om het werk goed te kunnen doen. Daar heb je wel een punt ja ![]() Op het moment moet ik me ertoe zetten om iets te doen/ondernemen, anders gebeurt het niet. Ik schop mezelf naar de winkel, naar familie, die schop heb ik nodig, zonder lukt het op het moment niet. Gisteren bijvoorbeeld had ik een trouwerij waar ik niet onderuit kon, de rest die mee zou haakte af op het laatste moment. Hierdoor ben ik behoorlijk in paniek geraakt, want je krijgt me met geen stok in m'n uppie naar een bruiloftsfeest ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:41 |
Ik ben niet naar een vrijgezellenfeest geweest... Hmmm. ![]() | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:41 |
Oh maar dat heb ik ook wel. Ik kan tegenwoordig ontzettend genieten van kleine dingen in het leven. Ik ben gelukkig met het feit dat ik een aantal ontzettend goede vrienden heb van wie ik weet dat ze er altijd voor me zullen zijn. Zelfs sommige waarvan ik het niet had gedacht maar er laatst wel achter kwam. Dat ik een broertje heb met wie ik goed kan opschieten, 2 neven die als broers voor me zijn. Een aantal achterneefjes en nichtjes die ik mag verwennen als zijnde gewone neefjes en nichtjes etc. Ik heb nog wel eens wat dipjes, maar ik laat het niet meer zo ver komen als een aantal jaar geleden. Het leven is mooi, alleen soms heeft het wat mindere scenes. | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:42 |
Waarom ben jij diegene die die twee partijen tot rust moet manen? ![]() | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:42 |
Nope, de Kop van Overijssel. Ook mooi ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:43 |
* boks * ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:43 |
Misschien toch nog eens overwegen dan. Geld doe ik het ook niet voor, kan blijven beleggen via een telefoon. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:44 |
Maar ehm... Waar haal jij je kracht dan uit? Ik bedoel? Wat maakt het leven dan mooi? En die kleine dingen enzo.. Die ''fijne avonden''... Als ik daar dan aan terugdenk dan helpt dat mij nauwelijks? ''het zal wel'' denk ik dan... Raar eigenlijk? | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:46 |
Dit heb ik bijna al de mensen op mijn reis gevraagd. Wat is je drijfveer? Wat hoor ik? Familie Ouders Vrienden een dienst bewijzen Opa of oma terug betalen Een oom of een tante die ziek is geweest... Maw .. ik hoor continu, ik wil iemand anders bewijzen, terug betalen, schuldig voelen aan het feit dat de ouders 20 jaar iemand hebben geholpen etc. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:46 |
Dat is best een goede vraag ergens ![]() | |
minthy | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:48 |
![]() Misschien kan je het eens proberen op vrijwillige basis? | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:48 |
We zijn bijvoorbeeld afgelopen premier league darts begonnen met 4 vrienden om elke week bij iemand te kijken. Zo'n avondje bij elkaar, met echte vrienden, kan ik intens van genieten. Een goed boek, een mooie cd, nu met het mooie weer naar het water toe, dat soort dingetjes. Een goede vriend/vriendin helpen. Met mijn beste maat in de tuin zitten op een mooie avond met een koud biertje. Voetballen met het 2 jarige zoontje van een hele goede vriendin, dat zijn voor mij dingen waar ik van geniet. Maar ook kleine zakelijke succesjes bijvoorbeeld. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:48 |
Het zijn allemaal mensen... Mensen zeggen dat je niet naar liefde moet zoeken en je eerst jezelf op de rails moet zetten.. Maar liefde is in mijn hoofd juist een van de weinige dingen die ik echt zou willen. ![]() | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:48 |
Om te helpen, omdat zij mij helpen. Een van die partijen dan... | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:49 |
Maar krijg jij geen liefde van familie en vrienden dan? | |
Comp_Lex | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:49 |
Lol @ terugvallen. Ik voel me al jaren zo en sinds kort (op 27-jarige leeftijd) gaat het een beetje zoals ik het op mijn twaalfde het graag had willen zien ![]() | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:50 |
Denk dat dat niet opweegt tegen liefde. | |
sitting_elfling | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:50 |
Maar als je het wilt krijg je het toch niet? Liefde kan je 'chemisch' toch niet zoeken? Of heb ik het nu mis? Je kunt het immers niet forceren. | |
Royco1 | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:52 |
Misschien is het nog wel een meer pure vorm van liefde dan die een partner kan geven. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:52 |
Neeeeee... Chemisch gaat dat ook een stuk beter met een gezonde psyche... Je moet je immers open kunnen stellen en positief kunnen denken en wegdromen... Als jij constant met je eigen gedachten niet lekker in je vel zit dan gaat de aandacht gewoon naar iets anders uit... Dan werkt het simpelweg niet denk ik. Dus... Je kunt het niet forceren... En de kans dat je het gaat vinden is super klein als je depressief bent (denk ik zo, helemaal als man...) maar het blijft toch een ''magisch'' iets... Wat toch wel diepgeworteld zit in je systeem denk ik. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:53 |
Ik denk dat het gevoel dat er echt van je gehouden wordt door een persoon waar jij ook holsdol op bent iets heel exclusiefs is... Valt niet te vergelijken met vriendschappen / ouders. | |
FAUSTI | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:56 |
Kijk in mijn sitautie, heb geen familie en de vriendschappen welke ik heb zijn gebaseerd op dat hun mijn hulp nodig hebben. En heb trouwens ook bijna geen leeftijdsgenoten als vrienden, ook niet makkelijk altijd. | |
kingtoppie | zaterdag 8 juni 2013 @ 23:59 |
Find something to believe in........ | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:00 |
God is a DJ? | |
Royco1 | zondag 9 juni 2013 @ 00:00 |
Misschien is het voor iedereen verschillend. Ik weet wel dat ik makkelijker kan leven zonder een relatie en met hele goede vrienden dan andersom. | |
kingtoppie | zondag 9 juni 2013 @ 00:00 |
Come to my door... - jose james - acoustic version. | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:01 |
En in mijn geval heb maar een iemand nodig... om lief te hebben. | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:03 |
Same. Ik dacht alleen andersom toen ik mijn relatie had, dat ik dus niet zonder een relatie kon leven. | |
mootie | zondag 9 juni 2013 @ 00:10 |
Sta jij er eigenlijk voor open, vriendschappen die min of meer gebaseerd zijn op het feit dat jij hulp nodig hebt. Heel cru gezegd natuurlijk, een vriendschap kan heel goed én én zijn, vriendschap en hulp bieden. Ik bedoel eigenlijk meer of je die positie zou kunnen accepteren, jij als 'zwakke', niet als de 'helper'. | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:14 |
Absoluut niet, zou dat lastig vinden. | |
mootie | zondag 9 juni 2013 @ 00:17 |
Had ik dat goed ingeschat. ![]() Toch zou je het eens moeten proberen, die controle een beetje loslaten en een ander eens voor jou laten zorgen. | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:21 |
Ik kan me hierin wel vinden. Heb ook een aantal vrienden die mij in bescherming nemen wanneer de borderliner in zicht komt. Sinds ik in wezen ook geen familie heb moet ik het ook van mijn vrienden heb, en merk dat ik het niet altijd alleen af kan. Heb een handjevol mensen die mij onder hun hoede nemen. En dat stel ik dan zeer op prijs. Dat gebaar is echt wauw ![]() | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:21 |
Dat heb ik slechts eenmalig in mijn toegelaten, dat is onmogelijk. eerlijk... | |
Royco1 | zondag 9 juni 2013 @ 00:22 |
Niks is onmogelijk. | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:24 |
En .. helaas eindigt ook al het goede. Good things never last. | |
kingtoppie | zondag 9 juni 2013 @ 00:24 |
Ik heb dat eigenlijk op Fok een beetje nodig soms ![]() | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:26 |
Mweh, weer zo'n one-liner ![]() Dat valt wel mee, kijkt naar zijn klok uit 1920 ![]() | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:27 |
Ik ben op Fok zelfs dat soort figuren tegen gekomen ![]() ![]() | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:28 |
Het is helaas alleen wel zo. De one-liner werkt. Het is echt zo, en good things really never last. Ook die klok gaat er een keer aan. | |
kingtoppie | zondag 9 juni 2013 @ 00:29 |
Maar vooral ook veel negativiteit heerst hier.. Ik denk dat een groot deel van de Fokkers of uitgekotst wordt door de samenleving, of zich in de samenleving heel anders gedraagt als op fok. | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:29 |
Die klok gaat er niet aan... Net als andere zaken. | |
Royco1 | zondag 9 juni 2013 @ 00:30 |
Het is een oneliner maar het is wel zo. Al zijn er natuurlijk wel dingen echt onmogelijk. Maar jezelf openstellen voor vrienden is er niet 1 van. Alleen in jouw hoofd is dat onmogelijk. | |
mootie | zondag 9 juni 2013 @ 00:32 |
Maar het kan wel bizar moeilijk zijn als je verleden je nog altijd in de nek hijgt. | |
sitting_elfling | zondag 9 juni 2013 @ 00:33 |
Ik ken een aantal fokkers die exact hetzelfde zijn zoals ze hier posten en irl zijn. Maar ik weet (niet 100% zeker) dat er ook genoeg anderen zijn die zich heel anders gedragen. | |
FAUSTI | zondag 9 juni 2013 @ 00:34 |
Dank u ![]() | |
Royco1 | zondag 9 juni 2013 @ 00:34 |
Ik zeg ook niet dat het makkelijk is. | |
minthy | zondag 9 juni 2013 @ 00:35 |
Ik herken echter wél wat hij zegt, ik vraag ook nooit om hulp en ik accepteer het ook amper. M'n broer heeft hier eergisteren en gisteren geholpen in de tuin, daar kwam hij spontaan mee aanzetten. Daardoor kon ik er niet onderuit... ![]() | |
minthy | zondag 9 juni 2013 @ 00:36 |
Hoi ![]() Het enige wat ik in het echt anders doe dan op het forum is meer m'n wafel houden. Dit is een gemakkelijke uitlaatklep ![]() | |
Royco1 | zondag 9 juni 2013 @ 00:37 |
Ja dat heb ik ook wel. Maar ik denk dat het bij Fausti wel iets dieper gaat. Die laat volgens mij gewoon helemaal niemand toe in zijn leven. | |
minthy | zondag 9 juni 2013 @ 00:38 |
Dat zou best kunnen, ik ken hem alleen via hier. |