Eensch.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:06 schreef mignonne het volgende:
Ja echt
En over mn zusje en mijzelf, nou ja dan ga je toch haast denken dat er iets niet goed is gegaan in hoe je ouders dat begeleid hebben.
Ja ik denk dat dat het is
Wat buuf zegt vind ik wel een goede, aardig doen tegen elkaar maar je hoeft elkaar niet aardig te vinden, ofzoiets. Gewoon normale beschavingsvormen zeg maar Ik vind wel dat je als ouders ook weer niet hoeft te tolereren dat het spul elkaar iedere dag de hersens inslaat omdat ze elkaar niet kunnen luchten.
Nee, precies! Je mag van je kinderen verwachten dat ze elkaar op een normale manier verdragen en behandelen, en verder houdt het op, denk ik.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:06 schreef mignonne het volgende:
Ja echt
En over mn zusje en mijzelf, nou ja dan ga je toch haast denken dat er iets niet goed is gegaan in hoe je ouders dat begeleid hebben.
Ja ik denk dat dat het is
Wat buuf zegt vind ik wel een goede, aardig doen tegen elkaar maar je hoeft elkaar niet aardig te vinden, ofzoiets. Gewoon normale beschavingsvormen zeg maar Ik vind wel dat je als ouders ook weer niet hoeft te tolereren dat het spul elkaar iedere dag de hersens inslaat omdat ze elkaar niet kunnen luchten.
Ik zou, als de mogelijkheid er is, wel gaan voor eigen kamers, maar ook de knusse samen-momenten dan inbouwen. Dan is er de keuze of ze dat wel of niet willen.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:10 schreef mignonne het volgende:
B. had het gister ineens over de meiden toch samen 1 kamer geven ik vond het zo'n knus idee ik ben er nog niet over uit, wie weet, maar ik neig nu toch naar eigen kamers. Ik weet niet waarom eigk.
Goede vraag. Al moet ik eerst zeggen dat het bij mij vooral gaat om het verlangen dat ik heb om alles nog een keer mee te maken en om de ervaring te hebben van kinderen die je zwangerschap en de geboorte van hun broertje of zusje min of meer bewust meemaken. Maar ik ben de enige die daarnaar verlangt. Mijn lief vindt het leven met twee kinderen al druk en voor hem zou een leven met drie kinderen onoverzichtelijk worden. Zijn gevoel daarbij weegt heel zwaar voor mij, misschien wel zwaarder dan mijn eigen verlangen. Ik wil dat hij zich gelukkig voelt in zijn vaderrol, want het belangrijkste is dat wij een stabiel en gelukkig gezin vormen.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:01 schreef Lot_1 het volgende:
Hoe is dat zo veranderd Claudia? Je bent nu ook bezig met nadenken over een derde, terwijl je nog niet heel lang geleden best stellig was over het 'af' zijn van je gezin.
Mijn vriend heeft nooit gerammeld. Hij is wel vrij snel ingestemd met proberen een kind te krijgen, gezien mijn leeftijd en het feit dat het zonder hulp niet zou kunnen. Voor hij mij kende, wilde hij geen kinderen, maar samen leek het hem niet vreselijk ofzo En nu is hij dolblij met onze meiskequote:Op woensdag 16 januari 2013 15:16 schreef Lot_1 het volgende:
Grappig buuv, mijn moeder heeft mijn broers zelden laten oppassen. Ze zag aan mijn neef dat die op gegeven moment het echt niet tof vond dat hij een jonger zusje en broertje had, en dat wilde ze niet bij mijn broers.
Een andere vraag: zijn hier ook mensen wiens partner helemaal niet zo enthousiast over kinderen krijgen was en die toch kinderen gekregen hebben? Die dus nooit echt 'rammelden' maar maar uiteindelijk wel overstag gingen?
Grappig. Hier heb ík eigenlijk nooit echt gerammeld. Proberen een kindje te krijgen was voor mij een heel rationele beslissing.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:21 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mijn vriend heeft nooit gerammeld. Hij is wel vrij snel ingestemd met proberen een kind te krijgen, gezien mijn leeftijd en het feit dat het zonder hulp niet zou kunnen. Voor hij mij kende, wilde hij geen kinderen, maar samen leek het hem niet vreselijk ofzo En nu is hij dolblij met onze meiske
Haha, ja, alleen trapt B daar niet in. Dus gaan we maar proberen te verhuizen...je moet toch ietsquote:Op woensdag 16 januari 2013 15:24 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Dat laatste herken ik Claudia. Je voelt dat het weer tijd is voor wat nieuws/ anders en een logische gedachte is dan 'nog een kindje'.
Dat begrijp ik heel goed. In mijn jeugd liep ook het één en ander scheef (al komt het in de verste verte niet in de buurt van wat jij hebt meegemaakt ) en het is fijn om een zusje te hebben met dezelfde herinneringen, dat bepaalde allergieën of irrationele reacties snapt. Maar wat je zegt, ook dat is geen garantie, mijn oudere zussen kunnen geen woord van kritiek op hun vader verdragen en onze jeugd is dus gewoon geen onderwerp van gesprek.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:20 schreef -Spring het volgende:
Ik romantiseer een broer of zus ook heel erg. Dat besef ik best. Dat het zo fijn was geweest als iemand dezelfde herinneren aan ons gezin en jeugd had als ik bijv. Als een soort bevestiging of zo. En dat er dan iemand was geweest om samen sterk mee te staan. Nu was het altijd 'ik tegen m'n ouders'.
Maar voor hetzelfde geld had ik een broer gekregen die net zo'n tiran was geweest als m'n vader. Of een zus die haar frustraties om mij gebotvierd had.
Toch is ze er wel, die zus. Ze heeft alleen de bevalling niet overleefd.
Maar goed, het is eigenlijk maar goed dat ik alleen was. Ik gun niemand mijn jeugd.
Jep, twee keer.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:16 schreef Lot_1 het volgende:
Een andere vraag: zijn hier ook mensen wiens partner helemaal niet zo enthousiast over kinderen krijgen was en die toch kinderen gekregen hebben? Die dus nooit echt 'rammelden' maar maar uiteindelijk wel overstag gingen?
ja, verhuizen, daar moet ik ook eens in de zoveel tijd naar verlangenquote:Op woensdag 16 januari 2013 15:25 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Haha, ja, alleen trapt B daar niet in. Dus gaan we maar proberen te verhuizen...je moet toch iets
Ja, precies dat. We hadden vroeger veel ruzie en we hebben nu nog nauwelijks contact, maar we hebben een band die voortvloeit uit het met elkaar opgegroeid zijn en ik vind dat heel bijzonder. Ik ben blij dat ik een broertje heb.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:18 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Weet je, mijn broer en ik hebben ieder ons eigen leven, maar zijn toch ook heel hecht, ofzo. Ik zou altijd bij hem kunnen aankloppen. En dat gevoel vind ik heel erg prettig. Dàt geeft me een familiegevoel. Niet of we nou de beste vrienden zouden zijn (als puber leefden we totaal langs elkaar heen; net als wat buuf beschrijft, het gaat ook in fases).
Ik ben blij dat ik een zusje heb, maar ik ben niet blij dat ik een broertje heb. En die hele historie van samen opgroeien verandert daar helemaal niets aan.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, precies dat. We hadden vroeger veel ruzie en we hebben nu nog nauwelijks contact, maar we hebben een band die voortvloeit uit het met elkaar opgegroeid zijn en ik vind dat heel bijzonder. Ik ben blij dat ik een broertje heb.
En ik ben ook een familiemens.
Hoe bedoel je dat, groofsken?quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:25 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik geloof nooit zo in de scheiding rationeel/ emotioneel.
Maar dat terzijde...
Bij mij is dat in elk geval volledig met elkaar verweven.
Dat is B ook nooit mee opgehouden, geloof ikquote:Op woensdag 16 januari 2013 15:30 schreef Claudia_x het volgende:
Ik kijk ook nog steeds naar nieuwe huizen, hoor.
Ik ging over kinderen nadenken omdat mijn beste vriendin en nog een aantal mensen in onze omgeving kinderen kregen. 'Uit mezelf' had ik er nog nooit aan gedacht. Maarhierdoor ging ik me bedenken dat ik ook 'al' 27 was en dat áls ik ooit kinderen wilde, dit dan wel de ideale leeftijd was. Hiernaast was ik klaar met m'n opleiding en had ik net een vast contract.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:25 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik geloof nooit zo in de scheiding rationeel/ emotioneel.
Maar dat terzijde...
Bij mij is dat in elk geval volledig met elkaar verweven.
Ja, dat snap ik wel hoor.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:34 schreef -Spring het volgende:
[..]
Ik ging over kinderen nadenken omdat mijn beste vriendin en nog een aantal mensen in onze omgeving kinderen kregen. 'Uit mezelf' had ik er nog nooit aan gedacht. Maarhierdoor ging ik me bedenken dat ik ook 'al' 27 was en dat áls ik ooit kinderen wilde, dit dan wel de ideale leeftijd was. Hiernaast was ik klaar met m'n opleiding en had ik net een vast contract.
Ik was vooral bang dat ik ooit spijt zou krijgen als ik géén kinderen had 'genomen'. Dat ik dat dan op m'n sterfbed zou zeggen of zo. Met kinderen had ik toen nog helemaal niets, maar ik vermoedde al wel dat ik die van mezelf wél leuk zou vinden.
Geleidelijk zijn we gewoon heel anders gaan leven, van vijf dagen werken naar vier dagen werken, van appartement naar een 'echt' huis op de begane grond. Straks gaat school een grotere rol spelen in het leven van de kinderen en ik wil daar ook bij betrokken zijn. Vroeger was ik bang dat kinderen je leven 'overnemen' en er geen ruimte meer is voor jezelf en je ambities. Nu zijn de kinderen onderdeel van mijn ambities.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:32 schreef Lot_1 het volgende:
@Claudia: duidelijk verhaal! Ik kan me wel voorstellen dat het zo groeit. Jullie huis is nu ook zo'n heerlijk gezinshuis, ik begrijp wel dat dat ook wat toevoegt.
Wat leuk en lief!quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:37 schreef DevilsAndDust het volgende:
Hier zijn we bezig met het kopen van een huis. Ik merk aan mijn vriend dat hij er ook in alles rekening mee houdt dat één van de kamers (we weten al welke) een kinderkamer zal worden. Van de week kwam 'ie er zelfs mee hoe we de slaapkamer in kunnen richten op zo'n manier dat er nog een co-sleeper naast het bed past. .
En ik snap jou ook, hoor. Kusjekroel.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:35 schreef groofskendezoveelste het volgende:
[..]
Ja, dat snap ik wel hoor.
Ik heb het de afgelopen tijd al een paar keer aangekaart bij mijn vriend, omdat ik er zelf steeds meer over nadenk en mee bezig ben. Mijn vriend geeft ook wel aan dat hij er soms over nadenkt, maar zegt ook eerlijk dat hij er nog niet echt 'klaar' voor is en dat dat misschien wel nooit echt komt; hij voelt dat gewoon niet zo, dat rammel-gevoel. Dus als wij er aan beginnen is het niet zozeer dat hij 'overstag' gaat, maar hij rammelt ook niet echt nee.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:16 schreef Lot_1 het volgende:
Een andere vraag: zijn hier ook mensen wiens partner helemaal niet zo enthousiast over kinderen krijgen was en die toch kinderen gekregen hebben? Die dus nooit echt 'rammelden' maar maar uiteindelijk wel overstag gingen?
quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:25 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik geloof nooit zo in de scheiding rationeel/ emotioneel.
Maar dat terzijde...
Bij mij is dat in elk geval volledig met elkaar verweven.
Maar dat laatste is bij bijna iedereen wel denk ik; ik kan ook niet één van de twee uitzetten ofzo. Maar ik kan wel degelijk 'meer rationeel' naar een beslissing kijken bijvoorbeeld.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:35 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Ik bedoel dat mijn emotionele kant mijn rationele kant beïnvloedt en andersom ook. Ik geloof niet ik ze echt los kan koppelen van elkaar.
lief! Dank jequote:Op woensdag 16 januari 2013 15:35 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Geleidelijk zijn we gewoon heel anders gaan leven, van vijf dagen werken naar vier dagen werken, van appartement naar een 'echt' huis op de begane grond. Straks gaat school een grotere rol spelen in het leven van de kinderen en ik wil daar ook bij betrokken zijn. Vroeger was ik bang dat kinderen je leven 'overnemen' en er geen ruimte meer is voor jezelf en je ambities. Nu zijn de kinderen onderdeel van mijn ambities.
En écht, de impact die andermans kinderen hebben op hun leven is onvergelijkbaar met de impact die je eigen kind heeft op jouw leven. Het komt vast goed met je lief en zijn vadergevoelens.
Dat merk in nu ook erg bij mijn moeder. Die heeft een totáál andere beleving van haar jeugd dan haar broer en zus. Het is voor hun dus ook zinloos om erover te praten. Sterker nog, ze krijgen er alleen maar bonje over.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:25 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Dat begrijp ik heel goed. In mijn jeugd liep ook het één en ander scheef (al komt het in de verste verte niet in de buurt van wat jij hebt meegemaakt ) en het is fijn om een zusje te hebben met dezelfde herinneringen, dat bepaalde allergieën of irrationele reacties snapt. Maar wat je zegt, ook dat is geen garantie, mijn oudere zussen kunnen geen woord van kritiek op hun vader verdragen en onze jeugd is dus gewoon geen onderwerp van gesprek.
Maar het is wel één van dingen waar ik het nu voor mijn zoon moeilijk mee heb. Hij krijgt ook een anders-dan-anders-jeugd en ik had hem erg een partner in crime gegund.
Ik heb vroeger regelmatig voor mijn zusje gezorgd, maar vooral omdat ik het wilde en leuk vond. Mijn oudere zussen kwamen toen ze het huis al uit waren wel eens oppassen, maar kregen door gewoon voor betaald.
Nou dat heb ik dus ook met mijn broertje. Beetje een haat/liefde relatie toen we opgroeide, maar nu is hij echt een maatje een beetje. Jammer dat ik hem zo weinig zie. (beetje eigen schuld, ik moest zo nodig een heel end verderop gaan wonen)quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, precies dat. We hadden vroeger veel ruzie en we hebben nu nog nauwelijks contact, maar we hebben een band die voortvloeit uit het met elkaar opgegroeid zijn en ik vind dat heel bijzonder. Ik ben blij dat ik een broertje heb.
En ik ben ook een familiemens.
De oplossing is dan natuurlijk om vrij dicht op de derde nog voor een vierde te gaan.quote:Op woensdag 16 januari 2013 13:27 schreef Claudia_x het volgende:
Maar onze twee zitten wel heel dicht op elkaar, en een derde zou minstens 4 jaar jonger zijn dan Lena. En dus groeien ze heel anders met elkaar op. Lena en Ivan zitten samen op de peutergroep en er is een grote kans dat ze op op school in dezelfde stamgroep terechtkomen. Ik vraag me af wat dat verschil doet met de onderlinge band en of een derde kindje zich niet juist wat eenzaam zou voelen.
bij ons juist andersom: onze extra kamer is studeerkamer (inmiddels nog steeds rommelhok) maar werd gekscherend direct door 2/3e van de bezoekers als "aaah, de kinderkamer " aangeduid. Toch denk ik dat ze best verrast zouden zijn als ik ineens echt in verwachting zou zijn.quote:Op woensdag 16 januari 2013 15:40 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wat leuk en lief!
Wij hadden in ons nieuwe appartement één kamer als kinderkamer bedacht. Het was ook een kamer die we 'over' hadden. En niemand in onze familie- en vriendenkring stond erbij stil dat het wel eens een kinderkamer zou kunnen worden. Het was zo grappig om te zien dat het als een enorme verrassing kwam dat er een kind bij ons op komst was!
Ik heb dat, zeker toen ik iets ouder werd, toch heel anders ervaren.quote:Op woensdag 16 januari 2013 20:55 schreef Kyara het volgende:
Je weet niet wat je mist dus dat doe je dan ook niet.
Ja echt? Meeste enig kinderen die ik ken denken er nl net zo over. Wat heb je dan gemist?quote:Op woensdag 16 januari 2013 22:30 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Ik heb dat, zeker toen ik iets ouder werd, toch heel anders ervaren.
En stiekem rammel ik alweer een beetje
quote:Op woensdag 16 januari 2013 22:30 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
En stiekem rammel ik alweer een beetje
je ziet toch bij vrienden/vriendinnen hoe 't daar thuis gaat? ik wilde vroeger altijd graag een zusje (en dat lijkt me nog steeds leuk). maar helaas, dat is er nooit van gekomen. wel een jonger broertje, ik was al bijna 9 toen hij kwam. dat voelde echt als een geweldig 'cadeau', ik ben vanaf 't begin stapelgek op hem geweest. ik heb een goede band met 'm, zou het vreselijk vinden als hem iets overkwam. met m'n twee (ook veel oudere) halfbroers heb ik ook best een goede band maar die woonden bij hun moeder, dat maakt het toch anders dan het samen in een gezin opgegroeid zijn.quote:Op woensdag 16 januari 2013 20:55 schreef Kyara het volgende:
Je weet niet wat je mist dus dat doe je dan ook niet.
Ik heb daar eigenlijk nooit zo opgelet. Ja, vervelende broertjes die aan je spullen zaten of kleine zusjes die per se mee wilden spelen. (ik geloof dat mijn vriendinnetjes eigenlijk allemaal de oudste thuis waren bedenk ik mij nu).quote:Op donderdag 17 januari 2013 08:45 schreef trui het volgende:
[..]
je ziet toch bij vrienden/vriendinnen hoe 't daar thuis gaat? ik wilde vroeger altijd graag een zusje (en dat lijkt me nog steeds leuk). maar helaas, dat is er nooit van gekomen. wel een jonger broertje, ik was al bijna 9 toen hij kwam. dat voelde echt als een geweldig 'cadeau', ik ben vanaf 't begin stapelgek op hem geweest. ik heb een goede band met 'm, zou het vreselijk vinden als hem iets overkwam. met m'n twee (ook veel oudere) halfbroers heb ik ook best een goede band maar die woonden bij hun moeder, dat maakt het toch anders dan het samen in een gezin opgegroeid zijn.
natuurlijk is dat wat anders. maar ik vond het wel een mooi voorbeeld van 'je weet niet wat je mist maar je mist 't toch!'quote:Op donderdag 17 januari 2013 09:59 schreef Kyara het volgende:
Ja, daar heb je gelijk in. Ik had het inderdaad beter kunnen omschrijven dat het zo specifiek voor mij geldt inderdaad.
Overigens vind ik een zoektocht naar biologische ouders weer iets anders. Dat is meer een zoektocht naar je roots. Maar dat terzijde.
dat had ik ook heel leuk gevonden, een zus(je)quote:Op donderdag 17 januari 2013 08:45 schreef trui het volgende:
ik wilde vroeger altijd graag een zusje (en dat lijkt me nog steeds leuk).
Ik juist wel, een vader miste ik al heel jong, daar was ik na het puberen weer aardig overheen. De behoefte een broertje of een zusje kwam wat later, rond een jaar of tien denk ik, en ik zou nu nog steeds graag een broer of zus willen hebben.quote:Op donderdag 17 januari 2013 10:34 schreef LadyBlack het volgende:
Ik heb nooit gedacht: had ik ook maar een vader en een broertje. Een vriendinnetje dat in dezelfde situatie zat overigens wel, dus het is vast per persoon verschillend.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Met zulke vragen zitten we hier ook. We hebben met z'n drieën nu een mooi evenwicht gevonden. Als er een tweede kindje bij zal komen wordt dat evenwicht verstoord en dan is het de vraag hoe en wanneer we weer een balans hebben gevonden met z'n allen. Wat voor impact gaat een tweede hebben op ieder van ons en ook op onze relatie(s) onderling? Ik vind het heel spannend.quote:Op woensdag 16 januari 2013 13:44 schreef Claudia_x het volgende:
Haha. Ik denk dat het ergens eenzelfde soort 'angst' is als je met een tweede kindje kunt hebben. De eerste is zo leuk, kan een ander kindje even leuk zijn, en wat verandert er allemaal aan de dynamiek? We hebben het fijn zo, het is prima. Waarom wil ik er een onzekere factor in gooien en hoe gaat dat uitpakken?
Het valt allemaal ook niet te voorspellen natuurlijk. Oh, en Ivan zou nog een broertje of zusje geweldig vinden, denk ik. En Lena was helemaal gebiologeerd door Lizzie pas, m'n poppenmoedertje. <3
quote:Op donderdag 17 januari 2013 13:33 schreef Soempie het volgende:
En ik kan hier melden dat m'n man en ik gisteravond lang met elkaar hebben gesproken en dat de uitkomst is dat ik een topic op ga schuiven.
dan kom ik wel lurken hoor.quote:Op donderdag 17 januari 2013 19:15 schreef Soempie het volgende:
Leuk, gaaf, spannend en nog heel onwerkelijk!
Wie weet Kyara, maar ik denk dat de kans groter is dat Fee en ik nog samen in zwanger en geboorte posten.
quote:Op donderdag 17 januari 2013 11:29 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Ik juist wel, een vader miste ik al heel jong, daar was ik na het puberen weer aardig overheen. De behoefte een broertje of een zusje kwam wat later, rond een jaar of tien denk ik, en ik zou nu nog steeds graag een broer of zus willen hebben.Dat is wel bijzonder ja! En ik ben ook benieuwd naar het antwoord op Trui's vraagSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
wat leuk!! Spannend!quote:Op donderdag 17 januari 2013 13:33 schreef Soempie het volgende:
[..]
Met zulke vragen zitten we hier ook. We hebben met z'n drieën nu een mooi evenwicht gevonden. Als er een tweede kindje bij zal komen wordt dat evenwicht verstoord en dan is het de vraag hoe en wanneer we weer een balans hebben gevonden met z'n allen. Wat voor impact gaat een tweede hebben op ieder van ons en ook op onze relatie(s) onderling? Ik vind het heel spannend.
En dat het zo goed gaat tussen Ivan en Lena, daar hebben jullie opvoedkundige kwaliteiten/ eigenschappen denk ik ook deel aan? Als een derde buiten de boot dreigt te vallen, dan schat ik zo in dat je dat eventueel wel wat bij kunt sturen.
Clubsoda, ik wil me graag bij de woorden van Claudia aansluiten. Wie weet denken jullie over een tijdje anders over die kunstgrepen. En zo niet, dan heeft M. het ook hartstikke goed en fijn zonder broertje of zusje.
En ik kan hier melden dat m'n man en ik gisteravond lang met elkaar hebben gesproken en dat de uitkomst is dat ik een topic op ga schuiven.
quote:Op donderdag 17 januari 2013 11:40 schreef trui het volgende:
ophelia, dat is bijzonder zeg. weet je ook zijn naam, zodat je 'm ooit eens op zou kunnen zoeken?
Geef je kinderwens maar vast opquote:Op zaterdag 19 januari 2013 11:02 schreef Cassandra87 het volgende:
Mag ik mij hier ook melden als rammelaar Even getwijfeld of ik mee wilde posten maar vind ik toch wel leuk
Even over mij, in mijn eerste relatie waren we bezig voor een kleintje, ik heb drie vroege miskramen gehad, o.a. door dat verdriet en meer dingen erg gaan twijfelen aan die relatie. Weggegaan, later iemand anders leren kennen, doordat ik een kinderwens had en hij niet, is dat stukgelopen.. Nu alweer een half jaar gelukkig met mijn huidige vriend en dat voelt dusdanig goed dat we wel heel zeker van elkaar zijn Grote hamvraag was natuurlijk.. Wil hij kinderen? Want ik word ook alweer 26.. En ja, hij wil ze ook Ze zijn ook vaak genoeg gesprek van de dag, hoe richten we de logeerkamer in, welke namen vinden we mooi.. Maar eerst nog drie doelen: van elkaar genieten , reizen en de badkamer verbouwen.
Maar daarna.. Kom maar op!
hier was dat ook een voorwaarde!quote:Op zondag 20 januari 2013 11:52 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Geef je kinderwens maar vast op
Waarom? wij wonen op een salaris, en houden nog een riant salaris over. Al gaat het tegelijkertijdquote:Op zondag 20 januari 2013 11:52 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Geef je kinderwens maar vast op
heel herkenbaar. Idd ook in de eerste maanden na de geboortes. Ik vind/vond zwanger zijn echt heel leuk en de kraamtijd is zo bijzonder, zo intens, fantastisch!quote:Op zondag 20 januari 2013 11:56 schreef Kwisted het volgende:
Ik ben aan het rammelen, en het is eigenlijk belachelijk. Ik heb namelijk een dochter van 4 maanden Ik kan er niks aan doen.. maar ik mis het zwanger zijn super erg. Ik ben hartstikke jaloers op mooie dikke buiken.
Eigenlijk zou ik helemaal nog geen 2e kindje willen hoor. Daar wacht ik denk ik nog wel een 1/2-1 jaar mee. Maar zwanger zijn vond ik echt héél erg fijn. Ik weet dus niet of dit echt onder rammelen valt. Ik zou gewoon graag weer zwanger zijn
Nee dat is aan de hand van je contracturen dus hoe meer je werkt voor je verlof hoe meer recht je hebt.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:25 schreef Tyler-Girl het volgende:
Daar heb je ook een punt. Heb alleen geen idee hoe dat geregeld is met ouderschapsverlof. Dat moet je opbouwen toch?
Scheelt dat ik nog ff de tijd heb
Ik ben tijdens mijn studie parttime gaan werken en heb die uren aangehouden omdat er op korte termijn kinderen in de planning stonden. Gewoon doen wat bij jullie pastquote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:15 schreef Tyler-Girl het volgende:
Ik vertelde laatst tegen een vriendin van me dat ik wel graag zou willen beginnen met bijv. 4 dagen werken....dan hoef ik, mocht er een kindje komen, niet direct heel veelt terug in de uren/dagen. maar toen kreeg ik me toch de wind van voren!! wat haalde ik me in mijn hoofd?! en ik moest maar eerst fulltime gaan werken, vast contract en sparen....
Nu weet ik wel dat zij daar niets over te zeggen heeft..maar schrok wel van haar reactie. Had ik dan zoiets raars gezegd.
De werkgever kan zelf ook nog regels stellen aan het ouderschapsverlof!quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:31 schreef laziness het volgende:
[..]
Nee dat is aan de hand van je contracturen dus hoe meer je werkt voor je verlof hoe meer recht je hebt.
De enige regel is dat je minimaal een jaar in dienst moet zijn.
Tot je kind 8 jaar is mag je het opnemen.
Stel jij werkt 40 uur voor je bevalling. Dan heb je recht op 26 x 40uur aan verlof. Is 1040 uur.
Jij wilt daarna 24 uur werken. Dan neem je 16 uur verlof per week op. Dan is je verlof na 65 weken op.
Daarna bestaat je contract van 40 uur nog steeds. Dan kan je dan altijd nog je contracturen verlagen en minder blijven werken maar wil je dat niet dan heb je gewoon dat contract van 40 uur nog.
Bij een directe verlaging van je contracturen en je wilt dat daarna weer opschroeven heb je kans dat je werkgever zegt dat hij daar geen plek meer voor heeft bijvoorbeeld.
Dit verlof hoef je niet direct na de bevalling op te nemen. Ergens voordat je kind 8 is kan je het gebruiken. Op basis van het aantal contracturen dat je hebt op het moment dat je het verlof aanvraagt bij je werkgever.
Als je het goed plant met twee kinderen kan je op ouderschapsverlof minder werken tot je kinderen 4 zijn en dan als ze naar school zijn weer meer gaan werken zonder je contract aan te passen Just saying
Er is een wetsvoorstel om dit versoepelen.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:39 schreef miss_sly het volgende:
[..]
De werkgever kan zelf ook nog regels stellen aan het ouderschapsverlof!
B kreeg bijvoorbeeld zijn verlof vanaf het moment dat het inging maar maximaal een jaar. Hij nam 8 uur per week op (vrijdags vrij) en kon dit maar maximaal een jaar doen, ook al had hij in principe op basis van zijn 40-urige werkweek eigenlijk recht op meer.
Ja, dan hebben wij dus vette pech. B had best wel langer op vrijdag thuis willen zijn met S, maar dat ging gewoon niet. En het zal wel niet met terugwerkende kracht zijn, he?quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:49 schreef laziness het volgende:
[..]
Er is een wetsvoorstel om dit versoepelen.
Ook dat je gewoon tijdens het opnemen van je verlof gewoon van werkgever kan wisselen. Nu vervalt het dan.
Maar die wet is er nog niet door.
Neequote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:50 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ja, dan hebben wij dus vette pech. B had best wel langer op vrijdag thuis willen zijn met S, maar dat ging gewoon niet. En het zal wel niet met terugwerkende kracht zijn, he?
Mijn werkgever heeft me gewoon de periode gegeven waar ik volgens het simpele rekensommetje recht op had. In dit geval anderhalf jaar. Zo jammer dat B niet minstens nog een jaar het had kunnen laten doorlopen.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:53 schreef laziness het volgende:
[..]
Nee
Balen dat zijn werkgever daar zo strikt in is.
Het is meestal bij de mannen waar de werkgever er niet zo happig op is om het te lang door te laten lopen.
Het enige wat zou kunnen is dat B. als de wet versoepelt bij een nieuwe werkgever recht heeft op het restant maar dan moet je weer van werkgever wisselen. Is ook zo'n gedoequote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:55 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mijn werkgever heeft me gewoon de periode gegeven waar ik volgens het simpele rekensommetje recht op had. In dit geval anderhalf jaar. Zo jammer dat B niet minstens nog een jaar het had kunnen laten doorlopen.
Gedoe en ontzettend onnodig, want verder heeft hij namelijk een fijne werkgever met een fijn salaris enzoquote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:58 schreef laziness het volgende:
[..]
Het enige wat zou kunnen is dat B. als de wet versoepelt bij een nieuwe werkgever recht heeft op het restant maar dan moet je weer van werkgever wisselen. Is ook zo'n gedoe
Dat ligt maar net aan je branche... Ik kan in mijn vakgebied juist amper fulltime vacatures vinden, het meeste is voor de 20-32 uur. Ik werk nu ook maar 20 uur terwijl ik erg graag meer zou werken.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 12:21 schreef laziness het volgende:
Als je een geweldige vacature tegen komt voor toevallig 32 uur kan je dat natuurlijk altijd doen maar de fulltime vacatures zijn nog steeds in de meerderheid.
Ja dat is erg jammer....ik zit in de economie/marketing en ga er eigenlijk vanuit dat dat een vrij fulltime banen branche is maar er moet natuurlijk maar net werk te vinden zijn....quote:Op dinsdag 22 januari 2013 13:24 schreef lunapuella het volgende:
[..]
Dat ligt maar net aan je branche... Ik kan in mijn vakgebied juist amper fulltime vacatures vinden, het meeste is voor de 20-32 uur. Ik werk nu ook maar 20 uur terwijl ik erg graag meer zou werken.
Dan zou ik toch echt eerst ft of36 uur gaan werken anders kom je er echt niet meer tussen. Heb je iig wat werkervaring. Maar goed dat is mijn ervaring in hetzelfde vakgebied.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 13:42 schreef Tyler-Girl het volgende:
[..]
Ja dat is erg jammer....ik zit in de economie/marketing en ga er eigenlijk vanuit dat dat een vrij fulltime banen branche is maar er moet natuurlijk maar net werk te vinden zijn....
Wat bedoel je precies met "anders kom je er echt niet meer tussen"? dat er dan niets te vinden is??quote:Op dinsdag 22 januari 2013 14:49 schreef Kyara het volgende:
[..]
Dan zou ik toch echt eerst ft of36 uur gaan werken anders kom je er echt niet meer tussen. Heb je iig wat werkervaring. Maar goed dat is mijn ervaring in hetzelfde vakgebied.
Dat soort berichtjes hebben ook veel impact!quote:Op dinsdag 22 januari 2013 14:46 schreef DevilsAndDust het volgende:
Echt hè... Mezelf vanochtend nog bedacht dat het tegenwoordig even best wel meevalt met mijn gerammel, en als ik het al doe dan op een blije, verwachtingsvolle manier. Tot ik net een berichtje van m'n vriend kreeg dat goede vrienden van ons zwanger zijn. Sindsdien zit ik hier te huilen en rammel ik alleen nog maar weer op de pijnlijke manier.
.
Ja, mijn ervaring met marketingfuncties is dat er sowieso niet heel veel functies zijn (en dan bedoel ik de echte marketingfuncties en niet de salesgerelateerde functies). Als je er een tijdje uit bent geweest zonder eerst ervaring op te doen dan is het lastiger om een baan te vinden.quote:Op dinsdag 22 januari 2013 14:54 schreef Tyler-Girl het volgende:
[..]
Wat bedoel je precies met "anders kom je er echt niet meer tussen"? dat er dan niets te vinden is??
hmm....sales trekt mij totaal niet, dus zal mijn voorkeur niet hebben.....en ik woon niet in de randstad (limburg)....quote:Op dinsdag 22 januari 2013 15:12 schreef Kyara het volgende:
[..]
Ja, mijn ervaring met marketingfuncties is dat er sowieso niet heel veel functies zijn (en dan bedoel ik de echte marketingfuncties en niet de salesgerelateerde functies). Als je er een tijdje uit bent geweest zonder eerst ervaring op te doen dan is het lastiger om een baan te vinden.
In de Randstad is het trouwens wel iets beter dan elders in het land.
Kwis! Ik ook En Saartje is pas 11 wekenquote:Op zondag 20 januari 2013 11:56 schreef Kwisted het volgende:
Ik ben aan het rammelen, en het is eigenlijk belachelijk. Ik heb namelijk een dochter van 4 maanden Ik kan er niks aan doen.. maar ik mis het zwanger zijn super erg. Ik ben hartstikke jaloers op mooie dikke buiken.
Eigenlijk zou ik helemaal nog geen 2e kindje willen hoor. Daar wacht ik denk ik nog wel een 1/2-1 jaar mee. Maar zwanger zijn vond ik echt héél erg fijn. Ik weet dus niet of dit echt onder rammelen valt. Ik zou gewoon graag weer zwanger zijn
Uit nieuwsgierigheid: welke opleiding doe je? Ik kom zelf ook uit die hoek namelijkquote:Op dinsdag 22 januari 2013 13:42 schreef Tyler-Girl het volgende:
[..]
Ja dat is erg jammer....ik zit in de economie/marketing en ga er eigenlijk vanuit dat dat een vrij fulltime banen branche is maar er moet natuurlijk maar net werk te vinden zijn....
quote:Op dinsdag 22 januari 2013 14:46 schreef DevilsAndDust het volgende:
Echt hè... Mezelf vanochtend nog bedacht dat het tegenwoordig even best wel meevalt met mijn gerammel, en als ik het al doe dan op een blije, verwachtingsvolle manier. Tot ik net een berichtje van m'n vriend kreeg dat goede vrienden van ons zwanger zijn. Sindsdien zit ik hier te huilen en rammel ik alleen nog maar weer op de pijnlijke manier.
.
Ik heb commerciële economie gedaan, en daarna nog een master gehaald in International Business.quote:Op woensdag 23 januari 2013 19:27 schreef Tyler-Girl het volgende:
ik doe commerciele economie.....hoe doe jij dat?werkte je fulltime en blijf je dat doen? of ga je het anders aanpakken.
ik vind het wel grappig om te zien dat diegene die net bevallen zijn, weer zo hard rammelen had ik niet verwacht, kan me er wel iets bij voorstellen hoor....
spannend zeg!quote:Op zaterdag 9 februari 2013 10:50 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
De pil ligt in de kliko
Ik werd er zo hormonaal en beroerd van, dat as m weg heeft gegooid!
Nu we even extra voorzichtig maar weer n stap dichterbij!
En met n beste vriendin die zwangr is van een tweeling wordt het rammelen ook niet echt minder
Leuk is dat hé!!quote:Op zaterdag 9 februari 2013 13:32 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
spannend zeg!
Wij hebben de hele ochtend babynamen bedacht. Voor later als we groot zijn
Yay! Weg met die pil! Ga je met mij mee?quote:Op zaterdag 9 februari 2013 10:50 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
De pil ligt in de kliko
Ik werd er zo hormonaal en beroerd van, dat as m weg heeft gegooid!
Nu we even extra voorzichtig maar weer n stap dichterbij!
En met n beste vriendin die zwangr is van een tweeling wordt het rammelen ook niet echt minder
Yep!! Hier het zelfde verhaal! Maar jij trouwt ook in mei toch? we zijn nu zover dat we ons er niet meer hysterisch druk over maken.. Maar spannend is het welquote:Op zaterdag 9 februari 2013 15:55 schreef Risu het volgende:
[..]
Yay! Weg met die pil! Ga je met mij mee?
Wij gaan hoogstwaarschijnlijk toch eind maart al beginnen. Liefst nu al, maar dan pas ik niet meer in m'n trouwjurk mocht het ineens lukken. Dus nog even doorrammelen en dan douw ik in WOHTS al die wachtende dames van het bankje door naar Z&G en maak ik lekker veel ruimte voor ons.
Heeft je vriend alweer een baan?quote:Op zaterdag 9 februari 2013 15:55 schreef Risu het volgende:
[..]
Yay! Weg met die pil! Ga je met mij mee?
Wij gaan hoogstwaarschijnlijk toch eind maart al beginnen. Liefst nu al, maar dan pas ik niet meer in m'n trouwjurk mocht het ineens lukken. Dus nog even doorrammelen en dan douw ik in WOHTS al die wachtende dames van het bankje door naar Z&G en maak ik lekker veel ruimte voor ons.
De laatste x dat ik een lading ging halen, was op zich een heel bijzonder gevoel, je weet dat ie eruit gaat...quote:Op woensdag 13 februari 2013 20:31 schreef Nolita het volgende:
oow wat spannend hier allemaal!!
Gewoonmezelf van de pil af! En er gewoon al bijna voor gaan net als Risu!
Hier mezelf ook voorgenomen niet al te strikte eisen te gaan stellen voordat we voor een kindje gaan. Er kan altijd vanalles gebeuren en een kindje is nu eenmaal een grote wens. Als we op dat moment zonder zorgen rondkomen zal dat met een kindje ook wel lukken. Maar voordat we de knoop doorhakken zullen we daar vast nog wat beter naar kijken. Ik moet binnenkort weer een lading pil halen...spookt stiekem door mijn hoofd hoe vaak ik dat nog zal moeten doen voor we ervoor gaan.
ha! ik heb vandaag 4 kinders onder de 3,5 onder mijn hoede, geen rammel te bespeuren hier hoor Ik snuif heel veel heerlijke versheid bij mijn 2 wkn oude nichtje opquote:Op donderdag 14 februari 2013 14:55 schreef groofskendezoveelste het volgende:
En Poppedein zelf, geen rammels?
Wat zeg je dat lief. In m'm omgeving krijg ik alleen maar het advies om niet zo lang te wachten. Met alle argumenten van dien.quote:Op donderdag 14 februari 2013 14:00 schreef Risu het volgende:
Wat een leuk nieuws Spring. Goed gevoel geeft dat straks als je de laatste lading gaat halen. En dan een tweede kindje. Dat lijkt me straks helemaal gaaf, gewoon een broertje of zusje voor de eerste. Dan kan je er met z'n 3en van genieten
Haha, dat herken ik wel. Ik heb een immere droomrammel, maar als puntje bij paaltje komt dan blijk ik in de realiteit van alledag toch echt niet te rammelen.quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:19 schreef Poppedein het volgende:
[..]
ha! ik heb vandaag 4 kinders onder de 3,5 onder mijn hoede, geen rammel te bespeuren hier hoor Ik snuif heel veel heerlijke versheid bij mijn 2 wkn oude nichtje op
Ja heerlijk die mensen uit je omgeving...quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:21 schreef -Spring het volgende:
[..]
Wat zeg je dat lief. In m'm omgeving krijg ik alleen maar het advies om niet zo lang te wachten. Met alle argumenten van dien.
hier kregen we pas te horen,dat we toch maar voor een broertje of zusje moeten gaan.quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:31 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
[..]
Ja heerlijk die mensen uit je omgeving...
Hier kreeg ik zelfs nar mn kop gesmeten dat het zielig was voor dana als er mischien wel nooit een 2e bij kwam
boeiuh!
sommige mensen....vraag me soms uberhaupt af waar mensen zich mee bemoeien hoor, waarom ze menen een mening te moeten geven over dit soort dingen.quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:33 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
hier kregen we pas te horen,dat we toch maar voor een broertje of zusje moeten gaan.
Want Roy zou niet voor ons kunnen zorgen als we oud zijn,en dan staan we er alleen voor.
Een gezond broertje of zusje kan dan voor ons en voor roy zorgen.
Ik heb me in kunnen houden,maar wat was ik kwaad
quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:53 schreef -Spring het volgende:
Oh, nou, dat zou ook wel handig zijn, toch, Bar?
Ik heb geen broers en zussen maar als ik kijk naar hoe het gaat tussen sommige broers en zussen in mijn omgeving ben ik daar zo erg blij mee. Als ik kijk naar hoe mijn kleintjes nu met elkaar om gaan dan denk ik wel eens ja jammer dat ik dat niet heb gehad..quote:Op donderdag 14 februari 2013 15:31 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
[..]
Ja heerlijk die mensen uit je omgeving...
Hier kreeg ik zelfs nar mn kop gesmeten dat het zielig was voor dana als er mischien wel nooit een 2e bij kwam
boeiuh!
Tof voor je/jullie! Een broertje of zusje voor je meisje. .quote:Op woensdag 13 februari 2013 21:04 schreef -Spring het volgende:
Whoop, het staat vast. 1 juni 2014 gaat hier de pil de prullenbak in.
een datum!!quote:Op donderdag 14 februari 2013 20:11 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Tof voor je/jullie! Een broertje of zusje voor je meisje. .
En we gaan dan tegelijk! .
nee, dat was voor DaD! ik heb geen echte datum (misschien wel oktober dit jaar al )quote:Op donderdag 14 februari 2013 21:32 schreef Cocotrimonium het volgende:
[..]
Had ik overheen gelezen kwak!
Hoe gaaf!
Tweelingquote:Op donderdag 14 februari 2013 15:25 schreef -Spring het volgende:
Ik rammel al voor een derde, maar dat ga ik er echt niet doorkrijgen. Ik heb er ook niets meer tegenover te zetten. Trouwen gaan we al.
OMG OMG!quote:Op donderdag 14 februari 2013 21:38 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
nee, dat was voor DaD! ik heb geen echte datum (misschien wel oktober dit jaar al )
Ik moest giechelen als een oversekst schoolmeisje bij dat stukjequote:Op donderdag 14 februari 2013 21:51 schreef kwakz0r het volgende:
nou ja, eerst maar eens zien of puntje bij paaltje komt (maar als ik een vast contract krijg 1 augustus - dat is bijna zeker) en vriendje studeert gewoon af en heeft zicht op werk... dan denk ik dat we gaan proberen. tenzij ik t ineens in mn kop krijg dat ik eerst wil trouwen of meer wil afvallen
Geen idee. In eerste instantie zou ik een jaar 'moeten' wachten ivm de keizersnede. Maar had na een overleg met gyn al voor mezelf besloten dat het al zou mogen als Saartje een maand of 9 is.quote:Op donderdag 14 februari 2013 21:50 schreef _Ophelia_ het volgende:
Coco weet jij op wat voor termijn jij weer zou "mogen"?
Oh, dan zijn jullie er idd al wat eerder 'klaar' voor dan verwacht, in ieder geval in dat opzichtquote:Op donderdag 14 februari 2013 22:07 schreef DevilsAndDust het volgende:
Kwak! .
En ik had onze datum hier wel al eens gepost, hoor! Paar maand geleden hebben we die afgesproken. Ik hoop alleen dat het wat eerder wordt nog, nu met het nieuwe huis. .
Hopelijk heb je snel duidelijkheid!quote:Op donderdag 14 februari 2013 21:56 schreef Cocotrimonium het volgende:
Geen idee. In eerste instantie zou ik een jaar 'moeten' wachten ivm de keizersnede. Maar had na een overleg met gyn al voor mezelf besloten dat het al zou mogen als Saartje een maand of 9 is.
Alleen, nu ik net de longembolie heb gehad, en ik sowieso een half jaar bloedverdunners krijg (en misschien langer), weet ik het niet. Morgen intake/infogesprek bij de trombosedienst, ga het dan een navragen. En over 2 weken afspraak met de longarts, dan meteen ook even checken of dit nog invloed gaat hebben daarop. Ze linken op dit moment de longembolie toch vooral aan de zwangerschap icm keizersnede, maar weten het ook niet zeker.
Tot nu toe ben ik 2x vrij snel zwanger geworden (1e keer een miskraam), maar ja, het blijft de vraag of dat een volgende keer ook weer zo is. Vandaar dat ik idd al rond de 9mnd wilde beginnen (M ook hoor, overigens ). Je weet nooit hoe lang het gaat duren. Maar ja, eerst maar even navragen morgen.quote:Op donderdag 14 februari 2013 22:24 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Hopelijk heb je snel duidelijkheid!
Wanneer Otje een maand of 9 is lijkt me ook ideaal, maar goed Otje is een IUI'tje, we doen voorlopig gewoon niet aan anticonceptie en zien wel waar het schip strandt.
Oh, vanmorgen voor de eerste keer bij de trombosedienst geweest. Zolang ik deze medicatie slik (minimaal een half jaar), mag ik absoluut niet zwanger worden. Drijft de vrucht af, blijkbaar. Idd geen goed plan dan....quote:Op donderdag 14 februari 2013 22:24 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Hopelijk heb je snel duidelijkheid!
Wanneer Otje een maand of 9 is lijkt me ook ideaal, maar goed Otje is een IUI'tje, we doen voorlopig gewoon niet aan anticonceptie en zien wel waar het schip strandt.
quote:Op donderdag 14 februari 2013 23:25 schreef Clubsoda het volgende:
Spannend dames met een datum! Bijzonder moment, als het concreet wordt.
Zei ik een maand geleden nog dat een tweede er hoogstwaarschijnlijk niet van ging komen, hebben mijn lief en ik vandaag aan elkaar opgebiecht dat we best samen een kindje zouden willen Om de rest van de middag namen heen en weer te mailen Het gaat allemaal nog best een flink tijdje duren en of we het ook echt gaan doorzetten weet ik niet, maar de wens is er, de intentie ook en we gaan het maar rustig vormgeven. Dus wow, ik rammel zomaar weer Ook al gaat het niet 1-2-3 gebeuren, het voelt heel fijn, er samen over te fantaseren en na te denken. En lukt het niet, dan is het niet erg, ik heb een prachtig mannetje, maar ik zou het heel graag nog eens meemaken.
Verpleegkundige op ob/gynquote:
En terecht je hebt in dit topilang genoeg gezeten het is nu wel tijd om weg te wezenquote:Op woensdag 6 maart 2013 17:04 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
jeej Risu
ik kom gelijk even zwaaien, ikben een topic opgeschoven, twijfelde nog een beetje maar omdat de anticonceptie eruit is is het eigenlijk wachten op...
hopenlijk tot snel
quote:Op woensdag 6 maart 2013 18:10 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
En terecht je hebt in dit topilang genoeg gezeten het is nu wel tijd om weg te wezen
KSSSSTTTTT WEG!
Ja maar anticonceptie die niet goed zit en zo laten is net zo erg er voor kiezen als anticonceptie weghalen..quote:Op woensdag 6 maart 2013 19:28 schreef Cassandra87 het volgende:
We zijn niet bewust bezig. Tot nu toe deed het wel zijn werking,
Deze maand iig niet!quote:Op vrijdag 8 maart 2013 09:14 schreef Risu het volgende:
Tempen doe ik ook. Elke ochtend als ik wakker ben eventjes. En dan draai ik me weer voor 10 min om. Weinig moeite dus. Ben er pas net mee begonnen, dus nog niet echt een patroon te zien. Wel steeds laag tussen de 36,1 en 36,4.
Ben wel benieuwd.
Gewoonmezelf, eindelijk je beide beentjes maar in WOHTS gezet? Fijn gevoel lijkt me dat. Hopelijk volgen de streepjes ook snel!
Het klinkt echt heel moeilijk.quote:Op zondag 10 maart 2013 15:46 schreef leonieke het volgende:
Het is misschien wel anders als je dichter bij het eindstation zit, maar ik weet ook nog hoe ik me voelde toen ik rammelde en we toch nog even wilden wachten omdat de situatie nog niet ideaal was. Ik vond het toen ook echt niet leuk.
Ah, er zijn dagen waar ik er minder mee bezig ben, al is er in de laatste weken nog geen dag voorbij gegaan waar ik er niet mee bezig ben geweest (wat ik zou geven voor eens een gewone nachtrust... en niet 's nachts om 2u moeten opstaan om tv te kijken of te lezen om aan iets anders te kunnen denken), maar er zijn ook dagen waarop het eigenlijk echt niet gaat. En het ergste is dat je dan nog altijd moet blijven functioneren. Want er is vanalles te doen en je moet altijd wel ergens de schijn voor ophouden (al ben ik écht oprecht blij dat mijn baas op de hoogte is van de situatie zodat hij het ook wel kan inschatten als het niet goed gaat). En al maanden vraagt Thomas me, als we hem bij mijn schoonouders afzetten, of ik niet ga wenen vandaag... En elke keer breekt mijn hart als hij het vraagt. Dat verdriet moet zo'n indruk op hem gemaakt hebben
Thx Raar hé, hoe je iemand die je niet kent, iets zo belangrijks kunt gunnen via het internet.quote:Op zondag 10 maart 2013 15:47 schreef KapiteinCupcake het volgende:
Leonieke Het lijkt me ontzettend moeilijk om zo te verlangen en teleurgesteld te worden. Ik gun je echt een tweede kindje, ondanks dat ik je eigenlijk helemaal niet ken.
Ik hoop dat het na de afspraak met de dokter zal beteren, duidelijker zal zijn en makkelijker zal worden om een beslissing te nemen. En ondertussen probeer ik te genieten van elk moment dat we hebben met ons wonder Want daarvoor hebben we de vorige keer toch al die behandelingen gedaanquote:Op zondag 10 maart 2013 15:49 schreef groofskendezoveelste het volgende:
[..]
Het klinkt echt heel moeilijk.
ohh wat klote aventura. Eigenlijk zijn t dan vooral de externe factoren die niet meezitten.quote:Op zondag 10 maart 2013 19:36 schreef Aventura het volgende:
Hier ook weer een opvlamming. Verdorie, ik wil echt nog een kind. Maar man wil nog steeds niet. Vind het heel moeilijk om alsmaar ouder te worden en te weten dat mijn kans op een zwangerschap steeds meer afneemt, en de kans op complicaties als er toch eentje komt, toeneemt. Ik ben nu net 35 geworden en ik ben er gewoon helemaal klaar voor. Man vindt het nu al erg druk met kind. Het gaat momenteel erg slecht met zijn bedrijf en daardoor ben ik kostwinner en werk ik fulltime. Die combi maakt zorgen voor een kind al lastig, laat staan 2. Oh, als ik straks toch 's de loterij win. Dan zou ik het meteen doen. Ander issue is ook wel mijn hoge bloeddruk, daardoor is de kans op complicaties veel groter. Maar daar had ik bij Ventje helemaal geen last van, ik had een perfecte zwangerschap. En ook nu ben ik gezonder dan ooit. Maar man wil het risico niet lopen
Dat vind ik enorm dapper van je en heel fijn dat jullie de ruimte krijgen..quote:Op zondag 10 maart 2013 21:35 schreef droomvrouwtje het volgende:
Oh bah heftig en zeker confronterend. Zelf vind ik het met vlagen moeilijk, maar over het algemeen kan ik het goed handelen. Zo is vrijdag een vriendin bevallen, kan niet wachten tot ik mag gaan babyknuffelen. Ik kan daar ook echt van genieten Vind het ook bijzonder dat onze vrienden ons die ruimte geven.
Dat dus...quote:Op zondag 10 maart 2013 14:53 schreef lily het volgende:
Dat kan ik me voorstellen, groofsken, helemaal met zoveel babygeluk in je omgeving.
Ik wil absoluut geen baby meer maar ik ben voor altijd verknocht aan dat prille begin, de test, de zwangerschap, de bevalling en eerste kennismaking, het voeden, dat kleine babylijfje in je bed.
Zalig!
Er zijn er maar weinig die een kinderwens niet kunnen begrijpenquote:Op zondag 10 maart 2013 21:42 schreef droomvrouwtje het volgende:
Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden
Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
En toch vind ik het heel erg knap..quote:Op zondag 10 maart 2013 21:42 schreef droomvrouwtje het volgende:
Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden
Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
+1quote:Op zondag 10 maart 2013 21:37 schreef Pvoesss het volgende:
droomvrouwtje
Ik vind het zo knap hoe je er over praat.
DV, heb tranen in mijn ogen. Ik gun het jullie zo ontzettend! Al die tegenslagen, het wordt tijd dat met het aanbreken van de lente ook de zon in jullie leven wat extra gaat schijnen en je eindelijk eens een normale behandeling mag meemaken met positief resulaat.quote:Op zondag 10 maart 2013 21:24 schreef droomvrouwtje het volgende:
Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben
Lieve Leonieke.. Belachelijk herkenbaar hoor, veel mensen kunnen niet vatten dat ook de wens voor een kind erbij heel diep kan zitten. Welbeschouwd vind ik het woord kinderwens ook echt een grote understatement. Een wens is een mooie grote auto in de carport, een reis naar Nieuw Zeeland, genoeg geld om zonder zorgen te leven. Fijne dingen, maar niets waarvoor je je in slaap huilt als het niet zo mag zijn. Hier was ook veel onbegrip vanuit de omgeving toen ik weer zwanger bleek na Gabriël, en dat hoorden we dan vooral indirectquote:Op zondag 10 maart 2013 20:07 schreef leonieke het volgende:
Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten...
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Aventura, dat is gewoon ook moeilijk. Ik was veel eerder overstag voor een 2e dan P. en weet nog hoe vreselijk lastig ik het vond om hem te moeten overtuigen van iets wat voor mij zo natuurlijk was. Ik hoop dat je tenminste al op de lotto speelt
Die wens voor een 2e of zelfs 3e of meerdere kinderen kan zo diep zitten. Ik denk zelfs dieper dan een wens voor een 1e kindje. Juist omdat je weet hoe het is om zwanger te zijn, een kindje voor het eerst te ontmoeten, al die eerste keren. Ik vind het niet raar dat je wens zo groot is en dat je er alles aan hebt willen doen om die wens te vervullen. Dat je ook voor jezelf kunt zeggen we hebben het geprobeerd, wat de uitkomst ook zal zijn.quote:Op zondag 10 maart 2013 20:07 schreef leonieke het volgende:
Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten...
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Ik denk dat het gewoon anders is..quote:Op maandag 11 maart 2013 20:03 schreef droomvrouwtje het volgende:
Die wens voor een 2e of zelfs 3e of meerdere kinderen kan zo diep zitten. Ik denk zelfs dieper dan een wens voor een 1e kindje.
We wonen nu in een klein appartementje in de binnenstad aan een markt. Vinden wij niet ideaal. En ik weet dat we lang kunnen wachten als we op ideaal wachten. En als het nog jaaaaren gaat duren voor we kunnen verhuizen dan zal het hier wel gaan gebeuren (hoop ik!). Maar voor nu zou ik toch liever eerst verhuizen.quote:Op maandag 11 maart 2013 16:53 schreef Pvoesss het volgende:
Waarom willen jullie zo graag eerst verhuizen? past het niet?
We hebben er wel al over gepraat, maar ik denk niet dat hij echt weet hoe diep het ook zit bij mij. Heb ook altijd gezegd dat ik nog ongeveer 4 jaar wil wachten met kinderen, maar dan wil ik ze dus ZEKER wel. Doordat het nog "zo ver weg is" denk ik dat mijn vriend niet beseft dat het voor mij wel een ernstige zaak is. Want als hij nu zou zeggen dat hij echt nooit kinderen wilt zou dat voor mij wel voldoende reden zijn om de relatie af te breken, wat mij kapot zou maken van verdriet, want ik hou ongelooflijk veel van hem, maar mijn kinderwens zou ik nooit kunnen opgeven. Echter zegt mijn schoonmoeder dus dat ik hem nog niet voor zo'n dilemma mag zetten omdat zij denkt dat hij gewoon er nog niet klaar voor is. Maar wat als ik dan 4 jaar van mijn leven verspil?quote:Op maandag 11 maart 2013 16:43 schreef Kirb het volgende:
Lessien01, heb je deze angst ook al echt kunnen delen met je vriend? Misschien zou een goed gesprek waarbij jouw sterke kinderwens duidelijker wordt wel verhelderend zijn voor hem, het is wel een vent he. Die heeft dat misschien toch minder goed door.
Ben blij om te lezen dat jouw man toch ook een beetje aan het veranderen is. Wat waren dan de argumenten van jouw man om niet aan kinderen te beginnen? Dat hij er nog niet aan toe was, of had hij helemaal niets met kinderen?quote:Op maandag 11 maart 2013 17:02 schreef Lot_1 het volgende:
Lessien: het lijkt me tijd voor een open, goed gesprek met je vriend. Misschien wil hij 'ooit' wel kinderen maar is hij er nu nog niet aan toe. Jullie zijn ook nog jong. Mijn man (30) is de afgelopen jaren steeds meer gewend geraakt aan het idee om ooit vader te worden. Eerder leek het hem eigenlijk niets, en nu denkt hij dat hij er over een aantal jaar wel aan toe is.
Heel herkenbaar, mijn vriend wilde ook geen kinderen. Na toch veel erover gepraat te hebben bleek gelukkig dat hij er gewoon nu nog niet klaar voor was, maar het in de toekomst wel wilde.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 09:13 schreef Lot_1 het volgende:
Mijn man vond het verlies van vrijheid eng, en hij vond/vind het een heel zware verantwoordelijkheid.
Is hij er niet gek van of nóg niet zo gek van? Ik rammel ook harder dan mijn vriend, want hij denkt ook vooral praktisch. Eerst alles in huis af, minstens een reis maken, en dan verder zien. Dat is de ideaal situatie.quote:Op maandag 11 maart 2013 16:05 schreef Lessien01 het volgende:
Sorry dat ik zo kom binnenvallen maar weet eigenlijk niet zo goed waar ik anders met mijn verhaal terecht kan. Mijn vriend en ik zijn nu 4,5 jaar samen en hebben twee jaar geleden een huis gekocht wat we nu nog steeds aan het verbouwen zijn. We worden 24 en 25 jaar in de zomer. In het begin van onze relatie hebben we het wel over kinderen gehad en bleek dat we beide kinderen wouden, alleen geen hele hoop maar 1 of maximum 2 kinderen. Nu is mijn ene schoonzus in november bevallen van een schat van een dochtertje Amélie en is mijn andere schoonzus zwanger en moet ze bevallen begin oktober. Dus automatisch komt het gesprek kinderen dan weer ter sprake. Wat blijkt nu, dat hij helemaal niet meer zo gek is van het idee om kinderen te hebben. Hij zit steeds alle voordelen te benadrukken waarom we geen kinderen zouden hebben, nieuwe auto, mooie reizen maken, alles kopen wat we willen,... Maar daardoor ben ik een beetje in de war. We gaan dus in de zomer samenwonen, maar ik weet niet of ik daar wel zin in heb om samen te wonen met iemand die niet hetzelfde toekomstbeeld heeft.
Mijn schoonmoeder zegt dat het gewoon een beetje koudwatervrees is en dat hij er vast anders over denkt als we samenwonen en hij ziet dat het goed gaat tussen ons.
Het perfecte moment bestaat niet, maar je moet er natuurlijk wel allebei klaar voor zijn. Wij wonen in een appartement in een stadscentrum op 60 m² met 1 slaapkamer. Het is krap, maar tot nu toe past het allemaal Het is ook net wat je er zelf van maakt.quote:Op maandag 11 maart 2013 20:57 schreef Kirb het volgende:
[..]
We wonen nu in een klein appartementje in de binnenstad aan een markt. Vinden wij niet ideaal. En ik weet dat we lang kunnen wachten als we op ideaal wachten. En als het nog jaaaaren gaat duren voor we kunnen verhuizen dan zal het hier wel gaan gebeuren (hoop ik!). Maar voor nu zou ik toch liever eerst verhuizen.
Hoezo?quote:Op dinsdag 12 maart 2013 18:41 schreef Spirit82 het volgende:
En als je 25 bent is het verhaal anders als dat je 30 bent
Nou biologische klok enzo als je nog enkele jaren op een huis moet wachten? De wens en het verlangen even achterwege gelaten...quote:
Hier ben ik het zo mee eens! Na 1,5 jaar op 56 m² 3hoog sinds een week een huis met een tuintje en ik voel nu nog meer hoe onze woonruimte ons lange tijd beperkt heeft!quote:Op dinsdag 12 maart 2013 17:49 schreef laziness het volgende:
En als iemand die al twee jaar met kind op 60m2 woont met 1 slaapkamer zeg ik dat iets wat nu prima te doen lijkt soms je na een tijdje best gaat tegen staan. Dit is niet voor iedereen zo maar als je allebei nog niet doodongelukkig wordt door de onvervulde kinderwens dan is er niks mis met het pad volgen dat je voor ogen hebt en dus eerst te verhuizen.
Achteraf gezien had ik dat echt liever eerst gedaan, verhuizen.
Ik wil ZO graag een tuin en een kamertje voor mijn kruimel maken. Omdat hij last heeft van het later naar bed gaan van ons, omdat we maar beperkt ruimte hebben voor zijn spulletjes en speelgoed, omdat hij nu de haldeur en de voordeur open kan maken en zo op de brandtrap staat , omdat het een hele onderneming is om even met hem naar buiten te gaan vanaf vier hoog etc etc
Ik weet dat er hier ook zijn die het allemaal prima trekken op zo'n kleine ruimte en dat vooral benadrukken naar de mensen die eerst willen verhuizen maar er is soms niks mis met die gedachte van eerst verhuizen probeer ik maar te zeggen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |