Het grote "rammelaars"-topic deel 40

Leonieke, wat is jouw situatie toch ook kl&¤@te! Ik volg je (ik kijk regelmatig in 'als zwanger worden') al een tijdje en je verlangen is bijna tastbaar. Ik herken je gevoel pas na mijn eerste kind, en eigenlijk pas nadat ik tegenstand heb ondervonden, in mijn situatie van mijn man. Heel veel sterkte, geluk en wijsheid gewenst!

Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? _{Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten...}

Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen

Aventura, dat is gewoon ook moeilijk. Ik was veel eerder overstag voor een 2e dan P. en weet nog hoe vreselijk lastig ik het vond om hem te moeten overtuigen van iets wat voor mij zo natuurlijk was. Ik hoop dat je tenminste al op de lotto speelt

quote:

Op zondag 10 maart 2013 19:36 schreef Aventura het volgende:
Hier ook weer een opvlamming. Verdorie, ik wil echt nog een kind. Maar man wil nog steeds niet. Vind het heel moeilijk om alsmaar ouder te worden en te weten dat mijn kans op een zwangerschap steeds meer afneemt, en de kans op complicaties als er toch eentje komt, toeneemt. Ik ben nu net 35 geworden en ik ben er gewoon helemaal klaar voor. Man vindt het nu al erg druk met kind. Het gaat momenteel erg slecht met zijn bedrijf en daardoor ben ik kostwinner en werk ik fulltime. Die combi maakt zorgen voor een kind al lastig, laat staan 2. Oh, als ik straks toch 's de loterij win. Dan zou ik het meteen doen. Ander issue is ook wel mijn hoge bloeddruk, daardoor is de kans op complicaties veel groter. Maar daar had ik bij Ventje helemaal geen last van, ik had een perfecte zwangerschap. En ook nu ben ik gezonder dan ooit. Maar man wil het risico niet lopen

ohh wat klote aventura. Eigenlijk zijn t dan vooral de externe factoren die niet meezitten.

Ik herken me deels in je verhaal. Ik ben ook de kostwinner. En eigenlijk is 1kind al heel druk. Masr in mijn geval luister ik dan toch naar mijn hart.. Dan maar rondkomen met minder.
Zoek maar eens op youtube 'een huis vol'. Dat is een programma wat op ned 1 kwam. Daardoor heb ik zoiets.. Als zij het kunnen kan ik t ook.

Succes met het besluit. Wel lastig!

De trekking van de Nederlandse Staatsloterij is vanavond!

Te bedenken dat jullie voor een tweede zo'n traject in moeten. Dat lijkt me nóg moeilijker. Het frustreert mij eigenlijk ook des te meer. Ik hoef ' alleen maar' de pil in de prullenbak te dumpen en dan zou het al zo gelukt kunnen zijn (was de eerste keer ook snel zo ver). Oke, ervaring uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst, en kijkend naar mijn leeftijd...ik hoop dat mijn opmerking zo niet lomp overkomt, maar het voelt eigenlijk wel extra frustrerend. Het kán op alle fronten, en toch kan het weer heel erg niet. Omdat mijn man niet wil.

Oja, en ik vind geld zo'n jammere reden dat het niet zou kunnen. Als je naar gezinnen kijkt die met veel minder moeten rondkomen..daar kan 't ook. We zijn echt niet armlastig met ons 3x modale inkomen...het is meer de verdeling bij ons. Man en ik werken beiden fulltime, alleen genereer ik daarmee twee keer zoveel inkomen. Toch wil hij niet minder uren draaien, en zorguren zouden dan dus van mij moeten komen. Dat vind ik doodzonde, omdat ik dus vele malen meer verdien met evenveel uren. Maar dat is echt een issue. Op zich wel standvastig van mijn man. Je ziet in zulke situaties al heel vaak de vrouw rap haar uren minderen.

Aventura dat is moeilijk als je ineens rammelt maar je man wil nog niet

Wat is 'grappig' of apart vind is dat veel dames waarmee ik in z&g heb gepost zijn opnieuw zwanger of zijn aan het na denken over een tweede...Ik heb dat echt totaal niet
Ik kan me niet voorstellen weer zwanger te zijn zo snel (voor mijn gevoel). En met een dreumes die nog zo veel bij mij drinkt aan de borst kan ik me echt niet voorstellen om mijn aandacht te moeten verdelen

Komt weer even binnen schuivelen.

@leonieke

@bitterend ik vind het heel confronterend, heel veel die nu zwanger zijn van de 2e of voor een 2e bezig zijn zaten samen met mij in het wachten op topic en toen waren ze nog voor de eerste bezig en ik zit nog steeds met lege handen. Alsof iedereen door leeft en mijn leven stil staat.

Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben

droomvrouwtje Ik ken jou verhaal niet maar ik zie jou naam wel vaker voorbij komen en ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is. Ik heb een collega die na de zoveelste poging niet zwanger is geworden (al een mk gehad en iets anders heftig waarvan ik de naam niet weet), elke keer dat een andere net bevallen collega haar kersverse baby komt showen heeft ze echt extra zwaar ik gun het haar zo en het doet me echt veel verdriet haar zo verdrietig te zien

Ik lees vooral mee, maar ik hoop ook dat het jullie gegund is droomvrouwtje en leonieke! Ik lurk al zolang mee dat ik van sommige users al drie zwangerschappen heb meegelezen. En ik heb niet al die tijd enorm gerammeld, ik kan me niet voorstellen hoe het is als je ook al een tijd daadwerkelijk aan het proberen bent om een kind te krijgen of in de medische molen zit. Sterkte

Oh bah heftig en zeker confronterend. Zelf vind ik het met vlagen moeilijk, maar over het algemeen kan ik het goed handelen. Zo is vrijdag een vriendin bevallen, kan niet wachten tot ik mag gaan babyknuffelen. Ik kan daar ook echt van genieten Vind het ook bijzonder dat onze vrienden ons die ruimte geven.

Aventura..wil je man voorlopig geen tweede of helemaal niet meer? en denk je er vrede mee te kunnen hebben?

quote:

Op zondag 10 maart 2013 21:35 schreef droomvrouwtje het volgende:
Oh bah heftig en zeker confronterend. Zelf vind ik het met vlagen moeilijk, maar over het algemeen kan ik het goed handelen. Zo is vrijdag een vriendin bevallen, kan niet wachten tot ik mag gaan babyknuffelen. Ik kan daar ook echt van genieten Vind het ook bijzonder dat onze vrienden ons die ruimte geven.

Dat vind ik enorm dapper van je en heel fijn dat jullie de ruimte krijgen..

droomvrouwtje
Ik vind het zo knap hoe je er over praat.

Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden

Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..

quote:

Op zondag 10 maart 2013 14:53 schreef lily het volgende:
Dat kan ik me voorstellen, groofsken, helemaal met zoveel babygeluk in je omgeving.

Ik wil absoluut geen baby meer maar ik ben voor altijd verknocht aan dat prille begin, de test, de zwangerschap, de bevalling en eerste kennismaking, het voeden, dat kleine babylijfje in je bed.
Zalig!

Dat dus...
En eigenlijk wil ik best nog een baby, en een groter huis zodat alles past, maar geen bevalling en geen man!

quote:

Op zondag 10 maart 2013 21:42 schreef droomvrouwtje het volgende:
Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden

Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..

Er zijn er maar weinig die een kinderwens niet kunnen begrijpen

quote:

Op zondag 10 maart 2013 21:42 schreef droomvrouwtje het volgende:
Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden

Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..

En toch vind ik het heel erg knap..
Ik heb bij mijn jongste geen babytijd gehad 2 opnames ziekenhuis en vooral van de hersenvliesontsteking heel erg ziek geweest.. En te lang en te hard doorgewerkt tijdens alles

Als ik dan denk aan hoe klote ik dat al kan vinden en hoe ik het verlangen heb naar een keer echt genieten van de babytijd.. of eigenlijk gewoon zijn tijd over kunnen doen met wat ik nu weet
En als ik dan denk aan hoe het moet zijn om te rammelen en geen kind te hebben dan vind ik dat echt heel erg knap. Hoe jij dingen toch nog weet te relativeren en je richt op andere dingen.

quote:

Op zondag 10 maart 2013 21:37 schreef Pvoesss het volgende:
droomvrouwtje
Ik vind het zo knap hoe je er over praat.

+1


Lijkt me.heel lastig, zo graag te willen, maar dat je lichaam tegenwerkt!
Ik duim voor jullie! (dv en leonieke)

Aventura, ik,hoop,dat je man toch 'over te halen' is.

quote:

Op zondag 10 maart 2013 21:24 schreef droomvrouwtje het volgende:
Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben

DV, heb tranen in mijn ogen. Ik gun het jullie zo ontzettend! Al die tegenslagen, het wordt tijd dat met het aanbreken van de lente ook de zon in jullie leven wat extra gaat schijnen en je eindelijk eens een normale behandeling mag meemaken met positief resulaat.

En Leo, voor jullie ook. Het is allemaal gewoon enorm klote.

Lief van jullie

Ooh dames mijn hart verkrampt echt bij zoveel leed! Ik maak helaas van dichtbij mee hoe het is als een oerverlangen en allesoverheersend gevoel niet bevredigd wordt. En hoe lomp mensen dan kunnen reageren.
Een kinderwens kun je niet stopzetten als het niet uitkomt, een kinderwens is er altijd, het groeit in je hart, in de hoop uir te bloeien tot een prachtig wezen en hoe kut en oneerlijk is het dan als het niet zover komt!

Ik kan ook niet meer doen dan een dikke virtuele knuffel te geven en hopen op een aantal wonderen

Bitterend, mijn man wil écht niet meer. Hij heeft me lang aan het lijntje gehouden maar het lijkt nu echt definitief. Héel soms zegt hij iets als, zéker niet dit jaar. Maar veel vaker geeft hij aan dat hij het echt niet voor zich ziet. Ik kan dan niet aandringen, want hij klapt helemaal dicht. Hij betrekt het ook altijd op mij: ' wil je het dan nog drukker krijgen, je bent nu altijd al zo gespannen' en, ' wil je je gezondheid in het spel zetten' en ' ventje is gezond maar wil je het lot tarten' ? Ik vind dat allemaal heel makkelijk gezegd. Het komt op mij over als excuses. En 'zéker niet dit jaar' moet hij vooral blijven zeggen, dan komt vanzelf het moment dat het niet meer kan. Sowieso hoeft het voor mij niet meer na mijn 37ste.

Pfff aventura dat lijkt me ook niet makkelijk. Jij een kinderwens en hij eigenlijk al klaar met die wens.

Dv je weet wat ik van je vind

Leonieke , wat moeilijk allemaal voor je ik hoop toch nog voor je ..

Pvoesss ik herken heel sterk dat gevoel wat je hebt van missen van V zijn babytijd. Bij Arwen was dat continue zorgen en Zkh bezoekjes etc. Dat ik zoiets had bij ooit nog een kindje dan gebeurt me dat niet. Bij oliver is er ook veel gedoe en dan kan ik wel denken misschien nog ooit eens een derde en dan genieten , maar ik probeer en geniet nu van wat er is en hoe het gaat. Nog een kindje gaat dat gevoel niet weghalen en idealiseren wat ik deed viel nogal vies tegen ik vond dat best lastig in het begin.
Ik bedoel niet dat je niet mag rammelen maar niet om die redenen want terugkijkend zul je altijd dingen anders doen , en zijn er de had ik maar zus en zo gedaan . Ook bij een normale babytijd .

Dv en Leonieke wat een dapper stel zijn jullie toch. Ik gun jullie het allerbeste en hoop dat jullie wensen uitkomen!

Aventura ook een lastige situatie zeg

Ook de rest die g een kan gebruiken een

Sorry dat ik zo kom binnenvallen maar weet eigenlijk niet zo goed waar ik anders met mijn verhaal terecht kan. Mijn vriend en ik zijn nu 4,5 jaar samen en hebben twee jaar geleden een huis gekocht wat we nu nog steeds aan het verbouwen zijn. We worden 24 en 25 jaar in de zomer. In het begin van onze relatie hebben we het wel over kinderen gehad en bleek dat we beide kinderen wouden, alleen geen hele hoop maar 1 of maximum 2 kinderen. Nu is mijn ene schoonzus in november bevallen van een schat van een dochtertje Amélie en is mijn andere schoonzus zwanger en moet ze bevallen begin oktober. Dus automatisch komt het gesprek kinderen dan weer ter sprake. Wat blijkt nu, dat hij helemaal niet meer zo gek is van het idee om kinderen te hebben. Hij zit steeds alle voordelen te benadrukken waarom we geen kinderen zouden hebben, nieuwe auto, mooie reizen maken, alles kopen wat we willen,... Maar daardoor ben ik een beetje in de war. We gaan dus in de zomer samenwonen, maar ik weet niet of ik daar wel zin in heb om samen te wonen met iemand die niet hetzelfde toekomstbeeld heeft.
Mijn schoonmoeder zegt dat het gewoon een beetje koudwatervrees is en dat hij er vast anders over denkt als we samenwonen en hij ziet dat het goed gaat tussen ons.