OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja maar anticonceptie die niet goed zit en zo laten is net zo erg er voor kiezen als anticonceptie weghalen..quote:Op woensdag 6 maart 2013 19:28 schreef Cassandra87 het volgende:
We zijn niet bewust bezig. Tot nu toe deed het wel zijn werking,
Das wel een goeie 
Die testen kosten niets.
Alleen waar te beginnen.. geen idee waar ik zit in mijn cyclus. Of is tempen een idee?
Die testen kosten niets. Alleen waar te beginnen.. geen idee waar ik zit in mijn cyclus. Of is tempen een idee?
Tempen doe ik ook. Elke ochtend als ik wakker ben eventjes. En dan draai ik me weer voor 10 min om. Weinig moeite dus. Ben er pas net mee begonnen, dus nog niet echt een patroon te zien. Wel steeds laag tussen de 36,1 en 36,4.
Ben wel benieuwd.
Gewoonmezelf, eindelijk je beide beentjes maar in WOHTS gezet? Fijn gevoel lijkt me dat. Hopelijk volgen de streepjes ook snel!
Ben wel benieuwd.
Gewoonmezelf, eindelijk je beide beentjes maar in WOHTS gezet? Fijn gevoel lijkt me dat. Hopelijk volgen de streepjes ook snel!
Deze maand iig niet!quote:
Tempen doe ik ook. Elke ochtend als ik wakker ben eventjes. En dan draai ik me weer voor 10 min om. Weinig moeite dus. Ben er pas net mee begonnen, dus nog niet echt een patroon te zien. Wel steeds laag tussen de 36,1 en 36,4.
Ben wel benieuwd.
Gewoonmezelf, eindelijk je beide beentjes maar in WOHTS gezet? Fijn gevoel lijkt me dat. Hopelijk volgen de streepjes ook snel!
Mijn lijf hft wel de cyclus gelijk opgepakt dus dat geeft goede hoop
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Vandaag kreeg ik te horen dat een goede vriendin zwanger is van de vierde. Een andere goede vriendin gaat voor de derde en weer een andere is gisteren bevallen van de tweede. 
Voorlopig zit ik dus hoe dan ook nog tussen de baby's en daarom moet ik het dan toch stiekem weer even heroverwegen, wel of geen derde ;-). Oh, kwam ik nog maar de ware tegen...
Voorlopig zit ik dus hoe dan ook nog tussen de baby's en daarom moet ik het dan toch stiekem weer even heroverwegen, wel of geen derde ;-). Oh, kwam ik nog maar de ware tegen...
Dat kan ik me voorstellen, groofsken, helemaal met zoveel babygeluk in je omgeving.
Ik wil absoluut geen baby meer maar ik ben voor altijd verknocht aan dat prille begin, de test, de zwangerschap, de bevalling en eerste kennismaking, het voeden, dat kleine babylijfje in je bed.
Zalig!
Ik wil absoluut geen baby meer maar ik ben voor altijd verknocht aan dat prille begin, de test, de zwangerschap, de bevalling en eerste kennismaking, het voeden, dat kleine babylijfje in je bed.
Zalig!
Ik voel dat net zo Lily. Dat dat heerlijk was en weer zal zijn. Zwanger niet eens persé, maar wel de hele babytijd, sowieso totdat ze lopen zeg maar. En nu nog geniet ik erg van mijn duo.
Maar ik kan het zo moeilijk naar mezelf verantwoorden, bijna niet eigenlijk. Voor mijn gevoel zou ik de oudste twee er mee afremmen. Ik zou de veiligheid voor de baby kiezen boven het avontuur voor de oudste twee. Voorbeeldje: Stel de oudsten willen dat ik iets met hen onderneem, maar de baby is eenkennig en laat zich niet afgeven, dan zou ik voor de baby kiezen, denk ik, en de oudste twee tekort doen.
En financieel trek ik het niet. En ik wil ook niet meer werken, want ik wil ook graag zoveel mogelijk bij ze zijn. Zo klaar als een klontje hè, dan kan het dus niet.
En hoewel ik ook helemaal niet ongelukkig word bij het idee dat er nooit een derde meer zal komen, is het ook niet helemaal afgesloten nog.
Ik kan nog iemand tegenkomen, waardoor de situatie volkomen op z'n kop zou staan. Ik heb een kamertje extra over, het kan nog kwa leeftijd, het kan nog...
Maar ik kan het zo moeilijk naar mezelf verantwoorden, bijna niet eigenlijk. Voor mijn gevoel zou ik de oudste twee er mee afremmen. Ik zou de veiligheid voor de baby kiezen boven het avontuur voor de oudste twee. Voorbeeldje: Stel de oudsten willen dat ik iets met hen onderneem, maar de baby is eenkennig en laat zich niet afgeven, dan zou ik voor de baby kiezen, denk ik, en de oudste twee tekort doen.
En financieel trek ik het niet. En ik wil ook niet meer werken, want ik wil ook graag zoveel mogelijk bij ze zijn. Zo klaar als een klontje hè, dan kan het dus niet.
En hoewel ik ook helemaal niet ongelukkig word bij het idee dat er nooit een derde meer zal komen, is het ook niet helemaal afgesloten nog.
Ik kan nog iemand tegenkomen, waardoor de situatie volkomen op z'n kop zou staan. Ik heb een kamertje extra over, het kan nog kwa leeftijd, het kan nog...
Konden ze maar een stop-met-rammelen-knop ingebouwd hebben bij ons toen we geboren werden. Kwestie van alles wat onder controle te kunnen houden 
Ik heb hem gevonden hoor, leonieke, die knop.
Maar goed, makkelijk praten met 3 kinderen en een leeftijd van bijna 42
Maar goed, makkelijk praten met 3 kinderen en een leeftijd van bijna 42
De situatie hier, wat ik dus hierboven beschreef, is ook een hele goede knop hoor.
Ik bedenk me ook regelmatig hoe heerlijk ik het vind dat ze al zo groot worden, dat ik aan het einde van dit kalenderjaar zelfs al twee schoolgaande kinderen heb. En dan moet ik echt niet denken aan nog een baby erbij.
Het wisselt elkaar een beetje af. Alles even opnieuw overwegen, en dan toch weer tot de conclusie komen dat het goed is zo.
Maar als er toch nog een partner zou komen in de nabije toekomst, dat zou alles voor mij veranderen. Maar dan zou het wel echt binnen nu en twee jaar ofzo zo moeten zijn. Anders zou ik wel echt te oud worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 10-03-2013 15:37:44 ]
Ik bedenk me ook regelmatig hoe heerlijk ik het vind dat ze al zo groot worden, dat ik aan het einde van dit kalenderjaar zelfs al twee schoolgaande kinderen heb. En dan moet ik echt niet denken aan nog een baby erbij.
Het wisselt elkaar een beetje af. Alles even opnieuw overwegen, en dan toch weer tot de conclusie komen dat het goed is zo.
Maar als er toch nog een partner zou komen in de nabije toekomst, dat zou alles voor mij veranderen. Maar dan zou het wel echt binnen nu en twee jaar ofzo zo moeten zijn. Anders zou ik wel echt te oud worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 10-03-2013 15:37:44 ]
Ik vind het ook heerlijk, zo met Thomas. Hij gaat graag naar school, is (meestal ) een gelukkige jongen, het is zo makkelijk sinds hij effectief kan uitleggen wat hij wil of hoe hij zich voelt, we gaan en staan waar we willen, moeten geen inpaksessie meer houden als we ergens naartoe gaan, ...
Maar het verlangen naar een tweede is vaak nog zo groot. Dinsdag is hij 3 jaar geworden en hoe leuk dat ook is, toen ik alleen in de auto zat, heb ik zitten wenen. Toen we vorig jaar in januari terug de stap hebben gezet naar het ziekenhuis was ik er eigenlijk van overtuigd dat ik nu toch zeker zwanger ging zijn van een tweede (zelfs de dokter zag het toen nog heel rooskleurig in). Er zijn al zoveel momenten geweest waarop ik had gedacht dat we het zouden kunnen vertellen aan de familie: moederdag, mijn verjaardag, P.'s verjaardag, kerst of nieuwjaar, Thomas zijn verjaardag, ... En in tegenstelling tot dit goede nieuws brengen, zullen we eind deze maand waarschijnlijk een heel zware knoop moeten doorhakken en ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik dat zal moeten doen
Misschien zal het gesprek bij de dokter wel helpen. Welke beslissing we ook zullen moeten nemen.
) een gelukkige jongen, het is zo makkelijk sinds hij effectief kan uitleggen wat hij wil of hoe hij zich voelt, we gaan en staan waar we willen, moeten geen inpaksessie meer houden als we ergens naartoe gaan, ... Maar het verlangen naar een tweede is vaak nog zo groot. Dinsdag is hij 3 jaar geworden en hoe leuk dat ook is, toen ik alleen in de auto zat, heb ik zitten wenen. Toen we vorig jaar in januari terug de stap hebben gezet naar het ziekenhuis was ik er eigenlijk van overtuigd dat ik nu toch zeker zwanger ging zijn van een tweede (zelfs de dokter zag het toen nog heel rooskleurig in). Er zijn al zoveel momenten geweest waarop ik had gedacht dat we het zouden kunnen vertellen aan de familie: moederdag, mijn verjaardag, P.'s verjaardag, kerst of nieuwjaar, Thomas zijn verjaardag, ... En in tegenstelling tot dit goede nieuws brengen, zullen we eind deze maand waarschijnlijk een heel zware knoop moeten doorhakken en ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik dat zal moeten doen
Misschien zal het gesprek bij de dokter wel helpen. Welke beslissing we ook zullen moeten nemen.
Leonieke, het lijkt me heel erg moeilijk. Als je verlangen zo sterk is en je er zo'n zware weg voor moet bewandelen en het dan ook nog eens niet lijkt te lukken... Het lijkt me erg verdrietig en zwaar en moeilijk. 
Nee toch? het rammeltopic zit vol met mensen die rammelen. Maar mensen die bv nog erg jong zijn en om bepaalde redenen nog willen wachten, dat vind ik dan toch echt anders dan jouw rammelsituatie hoor.
Het is misschien wel anders als je dichter bij het eindstation zit, maar ik weet ook nog hoe ik me voelde toen ik rammelde en we toch nog even wilden wachten omdat de situatie nog niet ideaal was. Ik vond het toen ook echt niet leuk.
Ah, er zijn dagen waar ik er minder mee bezig ben, al is er in de laatste weken nog geen dag voorbij gegaan waar ik er niet mee bezig ben geweest
(wat ik zou geven voor eens een gewone nachtrust... en niet 's nachts om 2u moeten opstaan om tv te kijken of te lezen om aan iets anders te kunnen denken), maar er zijn ook dagen waarop het eigenlijk echt niet gaat. En het ergste is dat je dan nog altijd moet blijven functioneren. Want er is vanalles te doen en je moet altijd wel ergens de schijn voor ophouden (al ben ik écht oprecht blij dat mijn baas op de hoogte is van de situatie zodat hij het ook wel kan inschatten als het niet goed gaat). En al maanden vraagt Thomas me, als we hem bij mijn schoonouders afzetten, of ik niet ga wenen vandaag... En elke keer breekt mijn hart als hij het vraagt. Dat verdriet moet zo'n indruk op hem gemaakt hebben
Ah, er zijn dagen waar ik er minder mee bezig ben, al is er in de laatste weken nog geen dag voorbij gegaan waar ik er niet mee bezig ben geweest
(wat ik zou geven voor eens een gewone nachtrust... en niet 's nachts om 2u moeten opstaan om tv te kijken of te lezen om aan iets anders te kunnen denken), maar er zijn ook dagen waarop het eigenlijk echt niet gaat. En het ergste is dat je dan nog altijd moet blijven functioneren. Want er is vanalles te doen en je moet altijd wel ergens de schijn voor ophouden (al ben ik écht oprecht blij dat mijn baas op de hoogte is van de situatie zodat hij het ook wel kan inschatten als het niet goed gaat). En al maanden vraagt Thomas me, als we hem bij mijn schoonouders afzetten, of ik niet ga wenen vandaag... En elke keer breekt mijn hart als hij het vraagt. Dat verdriet moet zo'n indruk op hem gemaakt hebben
Leonieke 
Het lijkt me ontzettend moeilijk om zo te verlangen en teleurgesteld te worden. Ik gun je echt een tweede kindje, ondanks dat ik je eigenlijk helemaal niet ken.
Het lijkt me ontzettend moeilijk om zo te verlangen en teleurgesteld te worden. Ik gun je echt een tweede kindje, ondanks dat ik je eigenlijk helemaal niet ken.
Het klinkt echt heel moeilijk.quote:
Het is misschien wel anders als je dichter bij het eindstation zit, maar ik weet ook nog hoe ik me voelde toen ik rammelde en we toch nog even wilden wachten omdat de situatie nog niet ideaal was. Ik vond het toen ook echt niet leuk.
Ah, er zijn dagen waar ik er minder mee bezig ben, al is er in de laatste weken nog geen dag voorbij gegaan waar ik er niet mee bezig ben geweest
Thxquote:
Leonieke
Raar hé, hoe je iemand die je niet kent, iets zo belangrijks kunt gunnen via het internet. Ik hoop dat het na de afspraak met de dokter zal beteren, duidelijker zal zijn en makkelijker zal worden om een beslissing te nemen. En ondertussen probeer ik te genieten van elk moment dat we hebben met ons wonderquote:
[..]
Het klinkt echt heel moeilijk.
Want daarvoor hebben we de vorige keer toch al die behandelingen gedaan
Ik hoop ook dat je wensen vervult zullen worden, leonieke. Ik kan me echt voorstellen dat zoiets allesoverheersend wordt.
Hier ook weer een opvlamming. Verdorie, ik wil echt nog een kind. Maar man wil nog steeds niet. Vind het heel moeilijk om alsmaar ouder te worden en te weten dat mijn kans op een zwangerschap steeds meer afneemt, en de kans op complicaties als er toch eentje komt, toeneemt. Ik ben nu net 35 geworden en ik ben er gewoon helemaal klaar voor. Man vindt het nu al erg druk met kind. Het gaat momenteel erg slecht met zijn bedrijf en daardoor ben ik kostwinner en werk ik fulltime. Die combi maakt zorgen voor een kind al lastig, laat staan 2. Oh, als ik straks toch 's de loterij win. Dan zou ik het meteen doen. Ander issue is ook wel mijn hoge bloeddruk, daardoor is de kans op complicaties veel groter. Maar daar had ik bij Ventje helemaal geen last van, ik had een perfecte zwangerschap. En ook nu ben ik gezonder dan ooit. Maar man wil het risico niet lopen
Leonieke, wat is jouw situatie toch ook kl&¤@te! Ik volg je (ik kijk regelmatig in 'als zwanger worden') al een tijdje en je verlangen is bijna tastbaar. Ik herken je gevoel pas na mijn eerste kind, en eigenlijk pas nadat ik tegenstand heb ondervonden, in mijn situatie van mijn man. Heel veel sterkte, geluk en wijsheid gewenst!
Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten... 
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Aventura, dat is gewoon ook moeilijk. Ik was veel eerder overstag voor een 2e dan P. en weet nog hoe vreselijk lastig ik het vond om hem te moeten overtuigen van iets wat voor mij zo natuurlijk was. Ik hoop dat je tenminste al op de lotto speelt
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Aventura, dat is gewoon ook moeilijk. Ik was veel eerder overstag voor een 2e dan P. en weet nog hoe vreselijk lastig ik het vond om hem te moeten overtuigen van iets wat voor mij zo natuurlijk was. Ik hoop dat je tenminste al op de lotto speelt
ohh wat klote aventura. Eigenlijk zijn t dan vooral de externe factoren die niet meezitten.quote:
Hier ook weer een opvlamming. Verdorie, ik wil echt nog een kind. Maar man wil nog steeds niet. Vind het heel moeilijk om alsmaar ouder te worden en te weten dat mijn kans op een zwangerschap steeds meer afneemt, en de kans op complicaties als er toch eentje komt, toeneemt. Ik ben nu net 35 geworden en ik ben er gewoon helemaal klaar voor. Man vindt het nu al erg druk met kind. Het gaat momenteel erg slecht met zijn bedrijf en daardoor ben ik kostwinner en werk ik fulltime. Die combi maakt zorgen voor een kind al lastig, laat staan 2. Oh, als ik straks toch 's de loterij win. Dan zou ik het meteen doen. Ander issue is ook wel mijn hoge bloeddruk, daardoor is de kans op complicaties veel groter. Maar daar had ik bij Ventje helemaal geen last van, ik had een perfecte zwangerschap. En ook nu ben ik gezonder dan ooit. Maar man wil het risico niet lopen
Ik herken me deels in je verhaal. Ik ben ook de kostwinner. En eigenlijk is 1kind al heel druk. Masr in mijn geval luister ik dan toch naar mijn hart.. Dan maar rondkomen met minder.
Zoek maar eens op youtube 'een huis vol'. Dat is een programma wat op ned 1 kwam. Daardoor heb ik zoiets.. Als zij het kunnen kan ik t ook.
Succes met het besluit. Wel lastig!
De trekking van de Nederlandse Staatsloterij is vanavond!
Te bedenken dat jullie voor een tweede zo'n traject in moeten. Dat lijkt me nóg moeilijker. Het frustreert mij eigenlijk ook des te meer. Ik hoef ' alleen maar' de pil in de prullenbak te dumpen en dan zou het al zo gelukt kunnen zijn (was de eerste keer ook snel zo ver). Oke, ervaring uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst, en kijkend naar mijn leeftijd...ik hoop dat mijn opmerking zo niet lomp overkomt, maar het voelt eigenlijk wel extra frustrerend. Het kán op alle fronten, en toch kan het weer heel erg niet. Omdat mijn man niet wil.
Oja, en ik vind geld zo'n jammere reden dat het niet zou kunnen. Als je naar gezinnen kijkt die met veel minder moeten rondkomen..daar kan 't ook. We zijn echt niet armlastig met ons 3x modale inkomen...het is meer de verdeling bij ons. Man en ik werken beiden fulltime, alleen genereer ik daarmee twee keer zoveel inkomen. Toch wil hij niet minder uren draaien, en zorguren zouden dan dus van mij moeten komen. Dat vind ik doodzonde, omdat ik dus vele malen meer verdien met evenveel uren. Maar dat is echt een issue. Op zich wel standvastig van mijn man. Je ziet in zulke situaties al heel vaak de vrouw rap haar uren minderen.
Te bedenken dat jullie voor een tweede zo'n traject in moeten. Dat lijkt me nóg moeilijker. Het frustreert mij eigenlijk ook des te meer. Ik hoef ' alleen maar' de pil in de prullenbak te dumpen en dan zou het al zo gelukt kunnen zijn (was de eerste keer ook snel zo ver). Oke, ervaring uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst, en kijkend naar mijn leeftijd...ik hoop dat mijn opmerking zo niet lomp overkomt, maar het voelt eigenlijk wel extra frustrerend. Het kán op alle fronten, en toch kan het weer heel erg niet. Omdat mijn man niet wil.
Oja, en ik vind geld zo'n jammere reden dat het niet zou kunnen. Als je naar gezinnen kijkt die met veel minder moeten rondkomen..daar kan 't ook. We zijn echt niet armlastig met ons 3x modale inkomen...het is meer de verdeling bij ons. Man en ik werken beiden fulltime, alleen genereer ik daarmee twee keer zoveel inkomen. Toch wil hij niet minder uren draaien, en zorguren zouden dan dus van mij moeten komen. Dat vind ik doodzonde, omdat ik dus vele malen meer verdien met evenveel uren. Maar dat is echt een issue. Op zich wel standvastig van mijn man. Je ziet in zulke situaties al heel vaak de vrouw rap haar uren minderen.
Aventura dat is moeilijk als je ineens rammelt maar je man wil nog niet
Wat is 'grappig' of apart vind is dat veel dames waarmee ik in z&g heb gepost zijn opnieuw zwanger of zijn aan het na denken over een tweede...Ik heb dat echt totaal niet
Ik kan me niet voorstellen weer zwanger te zijn zo snel (voor mijn gevoel). En met een dreumes die nog zo veel bij mij drinkt aan de borst kan ik me echt niet voorstellen om mijn aandacht te moeten verdelen
dat is moeilijk als je ineens rammelt maar je man wil nog niet Wat is 'grappig' of apart vind is dat veel dames waarmee ik in z&g heb gepost zijn opnieuw zwanger of zijn aan het na denken over een tweede...Ik heb dat echt totaal niet
Ik kan me niet voorstellen weer zwanger te zijn zo snel (voor mijn gevoel). En met een dreumes die nog zo veel bij mij drinkt aan de borst kan ik me echt niet voorstellen om mijn aandacht te moeten verdelen
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Komt weer even binnen schuivelen.
@leonieke
@bitterend ik vind het heel confronterend, heel veel die nu zwanger zijn van de 2e of voor een 2e bezig zijn zaten samen met mij in het wachten op topic en toen waren ze nog voor de eerste bezig en ik zit nog steeds met lege handen. Alsof iedereen door leeft en mijn leven stil staat.
Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben
@leonieke
@bitterend ik vind het heel confronterend, heel veel die nu zwanger zijn van de 2e of voor een 2e bezig zijn zaten samen met mij in het wachten op topic en toen waren ze nog voor de eerste bezig en ik zit nog steeds met lege handen. Alsof iedereen door leeft en mijn leven stil staat.
Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben
Be happy with the little things in life
droomvrouwtje Ik ken jou verhaal niet maar ik zie jou naam wel vaker voorbij komen en ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is. Ik heb een collega die na de zoveelste poging niet zwanger is geworden (al een mk gehad en iets anders heftig waarvan ik de naam niet weet), elke keer dat een andere net bevallen collega haar kersverse baby komt showen heeft ze echt extra zwaar ik gun het haar zo en het doet me echt veel verdriet haar zo verdrietig te zien
Ik ken jou verhaal niet maar ik zie jou naam wel vaker voorbij komen en ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is. Ik heb een collega die na de zoveelste poging niet zwanger is geworden (al een mk gehad en iets anders heftig waarvan ik de naam niet weet), elke keer dat een andere net bevallen collega haar kersverse baby komt showen heeft ze echt extra zwaar ik gun het haar zo en het doet me echt veel verdriet haar zo verdrietig te zien
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Ik lees vooral mee, maar ik hoop ook dat het jullie gegund is droomvrouwtje en leonieke! Ik lurk al zolang mee dat ik van sommige users al drie zwangerschappen heb meegelezen. En ik heb niet al die tijd enorm gerammeld, ik kan me niet voorstellen hoe het is als je ook al een tijd daadwerkelijk aan het proberen bent om een kind te krijgen of in de medische molen zit. Sterkte
freedom is just another word for nothing left to lose
Oh bah heftig en zeker confronterend. Zelf vind ik het met vlagen moeilijk, maar over het algemeen kan ik het goed handelen. Zo is vrijdag een vriendin bevallen, kan niet wachten tot ik mag gaan babyknuffelen. Ik kan daar ook echt van genieten Vind het ook bijzonder dat onze vrienden ons die ruimte geven.
en zeker confronterend. Zelf vind ik het met vlagen moeilijk, maar over het algemeen kan ik het goed handelen. Zo is vrijdag een vriendin bevallen, kan niet wachten tot ik mag gaan babyknuffelen. Ik kan daar ook echt van genieten Vind het ook bijzonder dat onze vrienden ons die ruimte geven.
Be happy with the little things in life
Aventura..wil je man voorlopig geen tweede of helemaal niet meer? en denk je er vrede mee te kunnen hebben?
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Dat vind ik enorm dapper van jequote:Op zondag 10 maart 2013 21:35 schreef droomvrouwtje het volgende:
Oh bah heftig
en heel fijn dat jullie de ruimte krijgen..
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Thanks de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden
Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
de laatste jaren heb ik geleerd om te genieten van dingen die wel kunnen. En ja die kinderwens is alles overheersend en ik wil echt gewoon nu nu nu. Maar ik heb geleerd tevreden te zijn. Alhoewel ik het met vlagen echt wel moeilijk vind, maar toch probeer ik het. Ik wil graag positief blijven hoe zwaar het soms ook is, anders is het echt niet vol te houden Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
Be happy with the little things in life
Dat dus...quote:
Dat kan ik me voorstellen, groofsken, helemaal met zoveel babygeluk in je omgeving.
Ik wil absoluut geen baby meer maar ik ben voor altijd verknocht aan dat prille begin, de test, de zwangerschap, de bevalling en eerste kennismaking, het voeden, dat kleine babylijfje in je bed.
Zalig!
En eigenlijk wil ik best nog een baby, en een groter huis zodat alles past, maar geen bevalling en geen man!
I'm so glamourous I piss glitter!
Er zijn er maar weinig die een kinderwens niet kunnen begrijpenquote:
Thanks
Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
I'm so glamourous I piss glitter!
En toch vind ik het heel erg knap..quote:
Thanks
Maar dat rammelen he... Ik heb vanmiddag even zitten kwijlen op Pinterest op leuke kinderkamer ideeën. Zag het al helemaal voor me. Heb volgens mij het eventuele kinderkamertje als 100x ingericht voor zowel een jongetje of meisje..
Ik heb bij mijn jongste geen babytijd gehad 2 opnames ziekenhuis en vooral van de hersenvliesontsteking heel erg ziek geweest.. En te lang en te hard doorgewerkt tijdens alles
Als ik dan denk aan hoe klote ik dat al kan vinden en hoe ik het verlangen heb naar een keer echt genieten van de babytijd.. of eigenlijk gewoon zijn tijd over kunnen doen met wat ik nu weet
En als ik dan denk aan hoe het moet zijn om te rammelen en geen kind te hebben dan vind ik dat echt heel erg knap. Hoe jij dingen toch nog weet te relativeren en je richt op andere dingen.
+1quote:Op zondag 10 maart 2013 21:37 schreef Pvoesss het volgende:
Ik vind het zo knap hoe je er over praat.
Lijkt me.heel lastig, zo graag te willen, maar dat je lichaam tegenwerkt!
Ik duim voor jullie! (dv en leonieke)
Aventura, ik,hoop,dat je man toch 'over te halen' is.
DV, heb tranen in mijn ogen. Ik gun het jullie zo ontzettend! Al die tegenslagen, het wordt tijd dat met het aanbreken van de lente ook de zon in jullie leven wat extra gaat schijnen en je eindelijk eens een normale behandeling mag meemaken met positief resulaat.quote:
Ik rammel echt de pan uit. Gisteren verjaardagsfeestje van dochter van vrienden. Ze werd 2 en zat op een gegeven moment zat ze bij man op schoot. Dat onderonsje wat ze samen hadden
Echt ik hoop dat het ons gegund is en hij met zijn eigen dochter/zoon zo'n onderonsje kan hebben
En Leo, voor jullie ook. Het is allemaal gewoon enorm klote.
Ooh dames mijn hart verkrampt echt bij zoveel leed! Ik maak helaas van dichtbij mee hoe het is als een oerverlangen en allesoverheersend gevoel niet bevredigd wordt. En hoe lomp mensen dan kunnen reageren.
Een kinderwens kun je niet stopzetten als het niet uitkomt, een kinderwens is er altijd, het groeit in je hart, in de hoop uir te bloeien tot een prachtig wezen en hoe kut en oneerlijk is het dan als het niet zover komt!
Ik kan ook niet meer doen dan een dikke virtuele knuffel te geven en hopen op een aantal wonderen
Een kinderwens kun je niet stopzetten als het niet uitkomt, een kinderwens is er altijd, het groeit in je hart, in de hoop uir te bloeien tot een prachtig wezen en hoe kut en oneerlijk is het dan als het niet zover komt!
Ik kan ook niet meer doen dan een dikke virtuele knuffel te geven en hopen op een aantal wonderen
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Bitterend, mijn man wil écht niet meer. Hij heeft me lang aan het lijntje gehouden maar het lijkt nu echt definitief. Héel soms zegt hij iets als, zéker niet dit jaar. Maar veel vaker geeft hij aan dat hij het echt niet voor zich ziet. Ik kan dan niet aandringen, want hij klapt helemaal dicht. Hij betrekt het ook altijd op mij: ' wil je het dan nog drukker krijgen, je bent nu altijd al zo gespannen' en, ' wil je je gezondheid in het spel zetten' en ' ventje is gezond maar wil je het lot tarten' ? Ik vind dat allemaal heel makkelijk gezegd. Het komt op mij over als excuses. En 'zéker niet dit jaar' moet hij vooral blijven zeggen, dan komt vanzelf het moment dat het niet meer kan. Sowieso hoeft het voor mij niet meer na mijn 37ste.
Pfff aventura dat lijkt me ook niet makkelijk. Jij een kinderwens en hij eigenlijk al klaar met die wens.
Be happy with the little things in life
Dv je weet wat ik van je vind
Leonieke , wat moeilijk allemaal voor je ik hoop toch nog voor je ..
Pvoesss ik herken heel sterk dat gevoel wat je hebt van missen van V zijn babytijd. Bij Arwen was dat continue zorgen en Zkh bezoekjes etc. Dat ik zoiets had bij ooit nog een kindje dan gebeurt me dat niet. Bij oliver is er ook veel gedoe en dan kan ik wel denken misschien nog ooit eens een derde en dan genieten , maar ik probeer en geniet nu van wat er is en hoe het gaat. Nog een kindje gaat dat gevoel niet weghalen en idealiseren wat ik deed viel nogal vies tegen ik vond dat best lastig in het begin.
Ik bedoel niet dat je niet mag rammelen maar niet om die redenen want terugkijkend zul je altijd dingen anders doen , en zijn er de had ik maar zus en zo gedaan . Ook bij een normale babytijd .
Leonieke , wat moeilijk allemaal voor je ik hoop toch nog voor je ..
Pvoesss ik herken heel sterk dat gevoel wat je hebt van missen van V zijn babytijd. Bij Arwen was dat continue zorgen en Zkh bezoekjes etc. Dat ik zoiets had bij ooit nog een kindje dan gebeurt me dat niet. Bij oliver is er ook veel gedoe en dan kan ik wel denken misschien nog ooit eens een derde en dan genieten , maar ik probeer en geniet nu van wat er is en hoe het gaat. Nog een kindje gaat dat gevoel niet weghalen en idealiseren wat ik deed viel nogal vies tegen
ik vond dat best lastig in het begin. Ik bedoel niet dat je niet mag rammelen maar niet om die redenen
want terugkijkend zul je altijd dingen anders doen , en zijn er de had ik maar zus en zo gedaan . Ook bij een normale babytijd .
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dv en Leonieke wat een dapper stel zijn jullie toch. Ik gun jullie het allerbeste en hoop dat jullie wensen uitkomen!
Aventura ook een lastige situatie zeg
Ook de rest die g een kan gebruiken een
Aventura ook een lastige situatie zeg
Ook de rest die g een kan gebruiken een
Sorry dat ik zo kom binnenvallen maar weet eigenlijk niet zo goed waar ik anders met mijn verhaal terecht kan. Mijn vriend en ik zijn nu 4,5 jaar samen en hebben twee jaar geleden een huis gekocht wat we nu nog steeds aan het verbouwen zijn. We worden 24 en 25 jaar in de zomer. In het begin van onze relatie hebben we het wel over kinderen gehad en bleek dat we beide kinderen wouden, alleen geen hele hoop maar 1 of maximum 2 kinderen. Nu is mijn ene schoonzus in november bevallen van een schat van een dochtertje Amélie en is mijn andere schoonzus zwanger en moet ze bevallen begin oktober. Dus automatisch komt het gesprek kinderen dan weer ter sprake. Wat blijkt nu, dat hij helemaal niet meer zo gek is van het idee om kinderen te hebben. Hij zit steeds alle voordelen te benadrukken waarom we geen kinderen zouden hebben, nieuwe auto, mooie reizen maken, alles kopen wat we willen,... Maar daardoor ben ik een beetje in de war. We gaan dus in de zomer samenwonen, maar ik weet niet of ik daar wel zin in heb om samen te wonen met iemand die niet hetzelfde toekomstbeeld heeft.
Mijn schoonmoeder zegt dat het gewoon een beetje koudwatervrees is en dat hij er vast anders over denkt als we samenwonen en hij ziet dat het goed gaat tussen ons.
Mijn schoonmoeder zegt dat het gewoon een beetje koudwatervrees is en dat hij er vast anders over denkt als we samenwonen en hij ziet dat het goed gaat tussen ons.
Droomvrouwtje, Aventura en Leonieke, het lijkt me zo lastig om in jullie situatie te zitten. Ook ik wens jullie alle geluk van de wereld toe, mét een kindje (erbij).
Lessien01, heb je deze angst ook al echt kunnen delen met je vriend? Misschien zou een goed gesprek waarbij jouw sterke kinderwens duidelijker wordt wel verhelderend zijn voor hem, het is wel een vent he. Die heeft dat misschien toch minder goed door.
Ik rammel zo nu en dan ook nog steeds de pan uit, gelukkig wel echt bij vlagen. We werden ook niet echt vrolijk van een gesprek over ons huidige huis en hypotheek. Verhuizen zit er voorlopig niet in zeg maar. En we zouden echt het liefst eerst verhuizen. Maar wat nou als het allemaal niet zo makkelijk gaat? Het wel jaren kan duren voor je überhaupt zwanger raakt..en mijn vader is ziek en ik wil zo graag dat hij het ook nog mee maakt.. Maar voorlopig blijft het nog bij rammelen hier.
Lessien01, heb je deze angst ook al echt kunnen delen met je vriend? Misschien zou een goed gesprek waarbij jouw sterke kinderwens duidelijker wordt wel verhelderend zijn voor hem, het is wel een vent he. Die heeft dat misschien toch minder goed door.
Ik rammel zo nu en dan ook nog steeds de pan uit, gelukkig wel echt bij vlagen. We werden ook niet echt vrolijk van een gesprek over ons huidige huis en hypotheek. Verhuizen zit er voorlopig niet in zeg maar
. En we zouden echt het liefst eerst verhuizen. Maar wat nou als het allemaal niet zo makkelijk gaat? Het wel jaren kan duren voor je überhaupt zwanger raakt..en mijn vader is ziek en ik wil zo graag dat hij het ook nog mee maakt.. Maar voorlopig blijft het nog bij rammelen hier.
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
Lessien: het lijkt me tijd voor een open, goed gesprek met je vriend. Misschien wil hij 'ooit' wel kinderen maar is hij er nu nog niet aan toe. Jullie zijn ook nog jong. Mijn man (30) is de afgelopen jaren steeds meer gewend geraakt aan het idee om ooit vader te worden. Eerder leek het hem eigenlijk niets, en nu denkt hij dat hij er over een aantal jaar wel aan toe is.
freedom is just another word for nothing left to lose
Maar dan nog is er de onzekerheid dat dit nooit het geval zal zijn.
Dat uiteindelijk die wens er niet zal komen en dat is het lastige.
Dan moet je kiezen wat er belangrijker is je relatie of je kinderwens.
Dat uiteindelijk die wens er niet zal komen en dat is het lastige.
Dan moet je kiezen wat er belangrijker is je relatie of je kinderwens.
Ik denk dat het tijd wordt voor een goed gesprek met jouw vriend! En voor jezelf zul je moeten bepalen hoe jij erin staat.
Ik hou knetterveel van mn vriend maar als hij geen kinderen zou willen dan zouden wij geen toekomst gehad hebben! Mijn kinderwens is gewoon heel groot!
Let wel: niet willen is wat anders dan wanneer het niet zou lukken...
Ik hou knetterveel van mn vriend maar als hij geen kinderen zou willen dan zouden wij geen toekomst gehad hebben! Mijn kinderwens is gewoon heel groot!
Let wel: niet willen is wat anders dan wanneer het niet zou lukken...
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Lieve Leonieke.. Belachelijk herkenbaar hoor, veel mensen kunnen niet vatten dat ook de wens voor een kind erbij heel diep kan zitten. Welbeschouwd vind ik het woord kinderwens ook echt een grote understatement. Een wens is een mooie grote auto in de carport, een reis naar Nieuw Zeeland, genoeg geld om zonder zorgen te leven. Fijne dingen, maar niets waarvoor je je in slaap huilt als het niet zo mag zijn. Hier was ook veel onbegrip vanuit de omgeving toen ik weer zwanger bleek na Gabriël, en dat hoorden we dan vooral indirectquote:
Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten...
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Aventura, dat is gewoon ook moeilijk. Ik was veel eerder overstag voor een 2e dan P. en weet nog hoe vreselijk lastig ik het vond om hem te moeten overtuigen van iets wat voor mij zo natuurlijk was. Ik hoop dat je tenminste al op de lotto speelt
Ironisch genoeg is iedereen nu immens verbaasd dat we niet nóg een kind willen
maar echt, ik rammel nu alweer, maar mijn maag draait zich om bij de gedachte aan herhaling van het verdriet dat we hadden en nog regelmatig hebben ook, en ook de impact daarvan op ons gezin (wat jij schrijft over je ventje.. Ook zo hartverscheurend herkenbaar )Maar ik dwaal af, ik wilde eigenlijk gewoon zeggen dat ik je gevoel herken en dat heel erg voor jou vind. Sterkte met beslissen lieverd
3!
Die wens voor een 2e of zelfs 3e of meerdere kinderen kan zo diep zitten. Ik denk zelfs dieper dan een wens voor een 1e kindje. Juist omdat je weet hoe het is om zwanger te zijn, een kindje voor het eerst te ontmoeten, al die eerste keren. Ik vind het niet raar dat je wens zo groot is en dat je er alles aan hebt willen doen om die wens te vervullen. Dat je ook voor jezelf kunt zeggen we hebben het geprobeerd, wat de uitkomst ook zal zijn.quote:
Thx ladies. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe geruststellend het is om aan jullie reacties te merken dat ik geen onnozel mens ben. Sommige mensen in mijn omgeving die weet hebben van onze wens voor een 2e verklaren me eigenlijk gewoon gek, begrijpen het niet en vinden vooral dat ik het mezelf aandoe nu Thomas er al is door de wens "levend" te houden (echt, wat ik niet zo geven om de wens te kunnen opgeven!). Want waarom zouden we nog maar overwegen om dit traject nog eens te volgen? Ze zouden eens moeten weten hoe erg we er al in zitten...
Het doet echt deugd om jullie reacties te lezen
Ik duim en hoop voor je dat die wens in vervulling zal gaan
Be happy with the little things in life
Ik denk dat het gewoon anders is..quote:
Die wens voor een 2e of zelfs 3e of meerdere kinderen kan zo diep zitten. Ik denk zelfs dieper dan een wens voor een 1e kindje.
Maar in alle gevallen gewoon heel pijnlijk en zwaar kan zijn
We wonen nu in een klein appartementje in de binnenstad aan een markt. Vinden wij niet ideaal. En ik weet dat we lang kunnen wachten als we op ideaal wachten. En als het nog jaaaaren gaat duren voor we kunnen verhuizen dan zal het hier wel gaan gebeuren (hoop ik!). Maar voor nu zou ik toch liever eerst verhuizen.quote:
Waarom willen jullie zo graag eerst verhuizen? past het niet?
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
@pvoesss daar heb je wel gelijk in. Vooral omdat die kinderwens zo alles omvattend is. Zoals inca het beschrijft het is veel meer dan dat.
Be happy with the little things in life
We hebben er wel al over gepraat, maar ik denk niet dat hij echt weet hoe diep het ook zit bij mij. Heb ook altijd gezegd dat ik nog ongeveer 4 jaar wil wachten met kinderen, maar dan wil ik ze dus ZEKER wel. Doordat het nog "zo ver weg is" denk ik dat mijn vriend niet beseft dat het voor mij wel een ernstige zaak is. Want als hij nu zou zeggen dat hij echt nooit kinderen wilt zou dat voor mij wel voldoende reden zijn om de relatie af te breken, wat mij kapot zou maken van verdriet, want ik hou ongelooflijk veel van hem, maar mijn kinderwens zou ik nooit kunnen opgeven. Echter zegt mijn schoonmoeder dus dat ik hem nog niet voor zo'n dilemma mag zetten omdat zij denkt dat hij gewoon er nog niet klaar voor is. Maar wat als ik dan 4 jaar van mijn leven verspil?quote:
Lessien01, heb je deze angst ook al echt kunnen delen met je vriend? Misschien zou een goed gesprek waarbij jouw sterke kinderwens duidelijker wordt wel verhelderend zijn voor hem, het is wel een vent he. Die heeft dat misschien toch minder goed door.
Ben blij om te lezen dat jouw man toch ook een beetje aan het veranderen is. Wat waren dan de argumenten van jouw man om niet aan kinderen te beginnen? Dat hij er nog niet aan toe was, of had hij helemaal niets met kinderen?quote:
Lessien: het lijkt me tijd voor een open, goed gesprek met je vriend. Misschien wil hij 'ooit' wel kinderen maar is hij er nu nog niet aan toe. Jullie zijn ook nog jong. Mijn man (30) is de afgelopen jaren steeds meer gewend geraakt aan het idee om ooit vader te worden. Eerder leek het hem eigenlijk niets, en nu denkt hij dat hij er over een aantal jaar wel aan toe is.
Mijn man vond het verlies van vrijheid eng, en hij vond/vind het een heel zware verantwoordelijkheid. Ook leek het hem niet echt leuk. En we hebben in onze omgeving een paar kinderen met problemen: ontwikkelingsachterstanden, autisme, enz. We zien dat dat best een zware last is voor de ouders. Dat helpt niet mee.
Maar als hij aan de toekomst dacht, zag hij ons wel voor zich met een gezin. Ook veel later, als familie met kleinkinderen enzo, net als onze ouders ook hebben nu. En hij wist dat het voor mij wel belangrijk was, dus hij heeft altijd gezegd dat als ik er echt helemaal klaar voor zou zijn, hij wel overstag zou gaan.
Ik ben wel heel blij dat hij er langzaam naar toe groeit hoor. Want hij kan wel zo'n belofte doen - het lijkt mij vreselijk om de enige te zijn met een echte kinderwens. Alle voorpret en al het gedroom over je toekomstige kindje kun je dan niet echt delen. En ik zou ook bang zijn dat hij niet omslaat als het kind er is en dus geen betrokken vader wordt. En wat als het dan niet lukt, is hij dan ook bereid om de medische molen in te gaan?
Gelukkig zijn dat soort twijfels inmiddels voorbij. We hebben afgelopen week nagedacht over de eventuele namen die we mooi vinden voor ons kind, en gelukkig vond hij de meisjesnaam die ik al heel lang in mijn hoofd heb zitten, ook mooi. En dat was best belangrijk voor me, aangezien het een vernoeming is naar iemand die heel belangrijk voor me is. Zo'n gesprek kon ik eerder echt niet met hem voeren, dus wie weet waar wij over een paar jaar zijn
Maar als hij aan de toekomst dacht, zag hij ons wel voor zich met een gezin. Ook veel later, als familie met kleinkinderen enzo, net als onze ouders ook hebben nu. En hij wist dat het voor mij wel belangrijk was, dus hij heeft altijd gezegd dat als ik er echt helemaal klaar voor zou zijn, hij wel overstag zou gaan.
Ik ben wel heel blij dat hij er langzaam naar toe groeit hoor. Want hij kan wel zo'n belofte doen - het lijkt mij vreselijk om de enige te zijn met een echte kinderwens. Alle voorpret en al het gedroom over je toekomstige kindje kun je dan niet echt delen. En ik zou ook bang zijn dat hij niet omslaat als het kind er is en dus geen betrokken vader wordt. En wat als het dan niet lukt, is hij dan ook bereid om de medische molen in te gaan?
Gelukkig zijn dat soort twijfels inmiddels voorbij. We hebben afgelopen week nagedacht over de eventuele namen die we mooi vinden voor ons kind, en gelukkig vond hij de meisjesnaam die ik al heel lang in mijn hoofd heb zitten, ook mooi. En dat was best belangrijk voor me, aangezien het een vernoeming is naar iemand die heel belangrijk voor me is. Zo'n gesprek kon ik eerder echt niet met hem voeren, dus wie weet waar wij over een paar jaar zijn
freedom is just another word for nothing left to lose
Heel herkenbaar, mijn vriend wilde ook geen kinderen. Na toch veel erover gepraat te hebben bleek gelukkig dat hij er gewoon nu nog niet klaar voor was, maar het in de toekomst wel wilde.quote:
Mijn man vond het verlies van vrijheid eng, en hij vond/vind het een heel zware verantwoordelijkheid.
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
Is hij er niet gek van of nóg niet zo gek van? Ik rammel ook harder dan mijn vriend, want hij denkt ook vooral praktisch. Eerst alles in huis af, minstens een reis maken, en dan verder zien. Dat is de ideaal situatie.quote:
Sorry dat ik zo kom binnenvallen maar weet eigenlijk niet zo goed waar ik anders met mijn verhaal terecht kan. Mijn vriend en ik zijn nu 4,5 jaar samen en hebben twee jaar geleden een huis gekocht wat we nu nog steeds aan het verbouwen zijn. We worden 24 en 25 jaar in de zomer. In het begin van onze relatie hebben we het wel over kinderen gehad en bleek dat we beide kinderen wouden, alleen geen hele hoop maar 1 of maximum 2 kinderen. Nu is mijn ene schoonzus in november bevallen van een schat van een dochtertje Amélie en is mijn andere schoonzus zwanger en moet ze bevallen begin oktober. Dus automatisch komt het gesprek kinderen dan weer ter sprake. Wat blijkt nu, dat hij helemaal niet meer zo gek is van het idee om kinderen te hebben. Hij zit steeds alle voordelen te benadrukken waarom we geen kinderen zouden hebben, nieuwe auto, mooie reizen maken, alles kopen wat we willen,... Maar daardoor ben ik een beetje in de war. We gaan dus in de zomer samenwonen, maar ik weet niet of ik daar wel zin in heb om samen te wonen met iemand die niet hetzelfde toekomstbeeld heeft.
Mijn schoonmoeder zegt dat het gewoon een beetje koudwatervrees is en dat hij er vast anders over denkt als we samenwonen en hij ziet dat het goed gaat tussen ons.
Ik ben bij mijn ex weg gegaan omdat hij (onder andere dan) absoluut geen kinderen wilde. Misschien, als dan, maar toen was ik inmiddels 25 en had geen zin om op die misschien te wachten. Ben ik heel duidelijk in geweest, en zelfs dan nog 3 jaar gezegd, ach dan maar niet. Toen de knoop doorgehakt.
Mijn huidige vriend wilt wel heel graag kinderen, maar hij is lang alleen geweest en heeft nog niet zoveel van de wereld gezien, dus ik gun hem die reis ook, en even genieten met zijn twee. Maar een relatie waarin kinderen een twijfelpunt was, zou ik echt niet meer zo snel aangaan op deze leeftijd (dan ligt 30 nog mooi binnen handbereik
)Oftewel, gewoon echt duidelijk zijn, voor jezelf en voor hem..
Het perfecte moment bestaat niet, maar je moet er natuurlijk wel allebei klaar voor zijn. Wij wonen in een appartement in een stadscentrum op 60 m² met 1 slaapkamer. Het is krap, maar tot nu toe past het allemaalquote:
[..]
We wonen nu in een klein appartementje in de binnenstad aan een markt. Vinden wij niet ideaal. En ik weet dat we lang kunnen wachten als we op ideaal wachten. En als het nog jaaaaren gaat duren voor we kunnen verhuizen dan zal het hier wel gaan gebeuren (hoop ik!). Maar voor nu zou ik toch liever eerst verhuizen.
Het is ook net wat je er zelf van maakt.
Sarcasme. Herken het.
En als iemand die al twee jaar met kind op 60m2 woont met 1 slaapkamer zeg ik dat iets wat nu prima te doen lijkt soms je na een tijdje best gaat tegen staan. Dit is niet voor iedereen zo maar als je allebei nog niet doodongelukkig wordt door de onvervulde kinderwens dan is er niks mis met het pad volgen dat je voor ogen hebt en dus eerst te verhuizen.
Achteraf gezien had ik dat echt liever eerst gedaan, verhuizen.
Ik wil ZO graag een tuin en een kamertje voor mijn kruimel maken. Omdat hij last heeft van het later naar bed gaan van ons, omdat we maar beperkt ruimte hebben voor zijn spulletjes en speelgoed, omdat hij nu de haldeur en de voordeur open kan maken en zo op de brandtrap staat , omdat het een hele onderneming is om even met hem naar buiten te gaan vanaf vier hoog etc etc
Ik weet dat er hier ook zijn die het allemaal prima trekken op zo'n kleine ruimte en dat vooral benadrukken naar de mensen die eerst willen verhuizen maar er is soms niks mis met die gedachte van eerst verhuizen probeer ik maar te zeggen.
Achteraf gezien had ik dat echt liever eerst gedaan, verhuizen.
Ik wil ZO graag een tuin en een kamertje voor mijn kruimel maken. Omdat hij last heeft van het later naar bed gaan van ons, omdat we maar beperkt ruimte hebben voor zijn spulletjes en speelgoed, omdat hij nu de haldeur en de voordeur open kan maken en zo op de brandtrap staat
, omdat het een hele onderneming is om even met hem naar buiten te gaan vanaf vier hoog etc etcIk weet dat er hier ook zijn die het allemaal prima trekken op zo'n kleine ruimte en dat vooral benadrukken naar de mensen die eerst willen verhuizen maar er is soms niks mis met die gedachte van eerst verhuizen probeer ik maar te zeggen.
Ik heb je lief mijn hele leven
Je hebt absoluut gelijk laziness, maar soms heb je de keuze niet en ik vind niet dat je je daardoor perse moet laten tegenhouden. En als je 25 bent is het verhaal anders als dat je 30 bent
Sarcasme. Herken het.
Hoezo?quote:
En als je 25 bent is het verhaal anders als dat je 30 bent
Nou biologische klok enzo als je nog enkele jaren op een huis moet wachten? De wens en het verlangen even achterwege gelaten...quote:
Sarcasme. Herken het.
Ja maar die wens kan wel heel sterk zijn, ookal heb je nog heel wat biologisch vruchtbare jaren te gaan. Of bedoelde je dat niet Pvoesss?
Ik vind het verschil 25 of 30 gewoon een hele kleine marge.
En niet iedereen van 25 kan wachten of iedereen van 30 heeft haast.
En het hangt er maar net vanaf hoe je leven is of het een issue is. leeftijd zegt zo weinig. Ik zelf zou er overigens niet aan moeten denken om met een kind te wonen zonder eigen slaapkamer/ slaapruimte.
Mijn kinderen hebben nu beide een eigen slaapkamer.
Dat vind ik dan wel weer veel minder belangrijk
En niet iedereen van 25 kan wachten of iedereen van 30 heeft haast.
En het hangt er maar net vanaf hoe je leven is of het een issue is. leeftijd zegt zo weinig. Ik zelf zou er overigens niet aan moeten denken om met een kind te wonen zonder eigen slaapkamer/ slaapruimte.
Mijn kinderen hebben nu beide een eigen slaapkamer.
Dat vind ik dan wel weer veel minder belangrijk
ach jah leeftijd..
hier is het rammelen wel hard aan de gang.. en ik kan niet wachten op 1 september
maar gosh.. ik zou er niet aan moeten denken dat ik op mijn 25ste al een kind kreeg.. vooral omdat ikzelf er toen nog helemaaaaal niet aan toe was...
dat een ander dat wel graag wil op haar/zijn 25ate.. moet ie zelf weten..
wij ( 33 en 36) hebben inmiddels wel het huis ( alhoewel we liever een groter huis willen ) een mooie auto, de reis naar australie staat geplanned.. en we hebben dit "jaar"nog om er alles uit te halen wat maar kan zonder kinderen..
en dat.. doen wij het "ideaal"?? ik ben er nog niet over uit.. maar het voelt goed op deze manier
hier is het rammelen wel hard aan de gang.. en ik kan niet wachten op 1 september
maar gosh.. ik zou er niet aan moeten denken dat ik op mijn 25ste al een kind kreeg.. vooral omdat ikzelf er toen nog helemaaaaal niet aan toe was...
dat een ander dat wel graag wil op haar/zijn 25ate.. moet ie zelf weten..
wij ( 33 en 36) hebben inmiddels wel het huis ( alhoewel we liever een groter huis willen
) een mooie auto, de reis naar australie staat geplanned.. en we hebben dit "jaar"nog om er alles uit te halen wat maar kan zonder kinderen.. en dat.. doen wij het "ideaal"?? ik ben er nog niet over uit.. maar het voelt goed op deze manier
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Ik ben nu 25, en mede daarom wil ik toch graag eerst verhuizen (hopelijk over een jaar of 3). We moeten behoorlijk gaan sparen om te kunnen verhuizen, en als we dan toch een kindje krijgen in dit huis dan gaat het sparen natuurlijk ook wat lastiger/langzamer. Als ik nu 30 was geweest had het voor mij gevoelsmatig toch anders gelegen denk ik. Gewoon omdat je niet weet of het allemaal makkelijk gaat en met mijn 25 heb ik dan toch het idee dat ik nog wat meer "tijd" heb. En inderdaad Laziness, het verlangen is nu nog niet zó groot dan we er ongelukkig van worden om nog even te wachten.
Ik ben al lang blij dat hij überhaupt kinderen wil.
Barreltje 1 september gaan jullie ervoor? Veel succes en plezier dan!
Ik ben al lang blij dat hij überhaupt kinderen wil
.Barreltje 1 september gaan jullie ervoor? Veel succes en plezier dan!
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
Domper op mijn gerammel: Ik zie heel erg tegen de opvang op. En dan bedoel ik qua kosten.
Stel, ik blijf werken zoals ik nu werk (36 uur) of ik ga een dag minder werken, en ik heb voor alle dagen opvang nodig. Betaal ik gewoon om en nabij de 500/550 per maand aan opvang.
Dat is ongeveer alles wat ik zelf over houd op dit moment.
Ik kan minder gaan werken, maar door mijn vriends salaris blijft de eigen bijdrage hoog, we hebben dan alleen maar minder bestedingsruimte.
Hoe zien anderen dit, op dit moment en in de toekomst?
Stel, ik blijf werken zoals ik nu werk (36 uur) of ik ga een dag minder werken, en ik heb voor alle dagen opvang nodig. Betaal ik gewoon om en nabij de 500/550 per maand aan opvang.
Dat is ongeveer alles wat ik zelf over houd op dit moment.
Ik kan minder gaan werken, maar door mijn vriends salaris blijft de eigen bijdrage hoog, we hebben dan alleen maar minder bestedingsruimte.
Hoe zien anderen dit, op dit moment en in de toekomst?
Zuiniger aan doen, Dingen schrappen, oma's inschakelen etc?
Ja kinderopvang is veel geld en in sommige gevallen loont het ook niet echt om te werken wat betreft inkomsten en uitgaves en werk je alleen voor je pensioen en het voorkomen van cv-gat etc dat is imho ook wel iets waard.
Maar kinderopvang is heel duur inderdaad het duurste aan kinderen hebben
Maar de minder bestedingsruimte is toch ook logisch als je 1 iemand extra hebt.
Ja kinderopvang is veel geld en in sommige gevallen loont het ook niet echt om te werken wat betreft inkomsten en uitgaves en werk je alleen voor je pensioen en het voorkomen van cv-gat etc dat is imho ook wel iets waard.
Maar kinderopvang is heel duur inderdaad het duurste aan kinderen hebben
Maar de minder bestedingsruimte is toch ook logisch als je 1 iemand extra hebt.
Dat extra geld is al door dingen te schrappen. Misschien zie ik wel beren.. Maar liever zo dan in het diepe te springen en niet alles te hebben uitgedacht. zegt dat het wel in orde komt, hij zal wel gelijk hebben, heeft hij tot nu toe altijd gehad. En het is maar voor de eerste 4 jaar Daarna kan ik naar 30 uur onder schooltijd. Ohja, en het bij een kind houden
Oma inschakelen is een optie. Maar ik ben huiverig door mijn eigen verleden met haar, en een opmerking die ze maakte laatst, 'Als ik straks jouw kinderen opvoedt..'
zegt dat het wel in orde komt, hij zal wel gelijk hebben, heeft hij tot nu toe altijd gehad. En het is maar voor de eerste 4 jaar Daarna kan ik naar 30 uur onder schooltijd. Ohja, en het bij een kind houden Oma inschakelen is een optie. Maar ik ben huiverig door mijn eigen verleden met haar, en een opmerking die ze maakte laatst, 'Als ik straks jouw kinderen opvoedt..'
Een gastouder is vaak ook goedkoper dan de opvang.
Een aupair kan ook nog een optie zijn die zijn als er ruimte voor is waar de au-pair kan slapen en absoluut goedkoper dan opvang zeker met meerdere kinderen .
Een aupair kan ook nog een optie zijn die zijn als er ruimte voor is waar de au-pair kan slapen en absoluut goedkoper dan opvang zeker met meerdere kinderen .
Mijn berekening was op basis van GOB en helaas geen ruimte voor een aupair 
Nouja weet je tegen de tijd dat we eraan denken zijn we een jaar, anderhalf verder, daar nog eens een jaar bij voor de opvang daadwerkelijk nodig is. Wie weet wat er over 2,5 jaar is veranderd, misschien is de opvang dan wel weer goedkoop Al heb ik er een hard hoofd in. Maar het benauwd me wel een beetje..
Nouja weet je tegen de tijd dat we eraan denken zijn we een jaar, anderhalf verder, daar nog eens een jaar bij voor de opvang daadwerkelijk nodig is. Wie weet wat er over 2,5 jaar is veranderd, misschien is de opvang dan wel weer goedkoop Al heb ik er een hard hoofd in. Maar het benauwd me wel een beetje..
Cassandra, je partner houdt ook niet over nu?
Ik hou in mijn eentje ook na aftrek lasten over wat wij betalen aan kinderopvang maar aangezien dit een gezamenlijke last is delen we dus ook de opvangkosten.
Hebben jullie een koophuis? De toeslag is op basis van verzamelinkomen uit je IB aangifte. Wij hebben maar een kleine hypotheek en toch scheelt het zo 5000 euro op het inkomen door de aftrek.
Ik hou in mijn eentje ook na aftrek lasten over wat wij betalen aan kinderopvang maar aangezien dit een gezamenlijke last is delen we dus ook de opvangkosten.
Hebben jullie een koophuis? De toeslag is op basis van verzamelinkomen uit je IB aangifte. Wij hebben maar een kleine hypotheek en toch scheelt het zo 5000 euro op het inkomen door de aftrek.
Ik heb je lief mijn hele leven
Anders ga ik wel gewoon een fok! Opvang starten Ik heb mijn papieren en de kunde, nu de ruimte nog...
Ik heb mijn papieren en de kunde, nu de ruimte nog...
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Moet je het wel voor een appel en een ei doen want de kosten zijn het probleem
Ik heb je lief mijn hele leven
Nou kinderdagverblijf kost gemiddeld volgens mij tussen de 6,15 en 6,75 per uur en betaal je per dagdeel. Bij een gastouder betaal je ongeveer 4,50 - 5,00 per uur en reken je per uur af.
Vooral mensen die in het onderwijs werken of in de zorg maken daarom gebruik van een gastouder, veel voordeliger.
Vooral mensen die in het onderwijs werken of in de zorg maken daarom gebruik van een gastouder, veel voordeliger.
Hij houdt wel wat over maar gemiddeld zitten we toch krap na opvang. Wie weet hoe dat tegen die tijd is, we stijgen beiden nog. Ik ben uit gegaan van mijn bruto salaris dus wie weet is de eigen bijdrage wel in het slechtste geval, hypotheek aftrek waas Nog niet meegenomen
ik heb hier eigenlijk nooit last van; maar kan iedere ouder met kleine kindjes zijn kindjes binnen houden tot het weer winter is ofzo
Overal kleine cute kindjes
Ik ga wel weer een paar maanden onder een steen liggen ofzo
Overal
kleine cute kindjes Ik ga wel weer een paar maanden onder een steen liggen ofzo
Be ready when opportunity comes...Luck is the time when preparation and opportunity meet
uhm ja hoor.....vriendin van me/ons ligt te bevallen en ik kwam gisteren DE kinderkamer tegen (qua behang en aankleding enzo) en ik moet NU!!! alleen dat afstuderen he....en die baan 
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet rammel.
Een hele tijd geleden heb ik hier wel eens meegepost. Nog steeds babyloos, en dat blijven we zeker tot minimaal laatste kwartaal van 2014. Als in januari de bloeduitslagen en scan goed zijn dan krijgen we groen licht voor het proberen.
Momenteel is het weer zo'n periode dat ik gemiddeld 3x per week van bekenden te horen krijg dat ze zwanger zijn... Niet altijd even leuk om te horen!
Een hele tijd geleden heb ik hier wel eens meegepost. Nog steeds babyloos, en dat blijven we zeker tot minimaal laatste kwartaal van 2014. Als in januari de bloeduitslagen en scan goed zijn dan krijgen we groen licht voor het proberen.
Momenteel is het weer zo'n periode dat ik gemiddeld 3x per week van bekenden te horen krijg dat ze zwanger zijn... Niet altijd even leuk om te horen!
Tyler-Girl, hoe lang moet je nog wachten tot je eindelijk aan die rammels mag toegeven?
rammeltje, poeh hey dat is nog een flinke zit.
Ik moet me nog vier maanden inhouden. en ik rammel nu een half jaar. ik wist voor ik het voelde niet dat het rammelen een echt , hormonaal, iets is. en het is zo moeilijk! merk aan mezelf dat ik steeds bezig ben om mijn man te overtuigen om het een maandje te vervroegen. maar alles is baby. de reclame die bij de post zit, alles om je heen. en ik ben er zo klaar voor!
hoe gaan jullie daar mee om in het dagelijks leven?
rammeltje, poeh hey dat is nog een flinke zit.
Ik moet me nog vier maanden inhouden. en ik rammel nu een half jaar. ik wist voor ik het voelde niet dat het rammelen een echt , hormonaal, iets is. en het is zo moeilijk! merk aan mezelf dat ik steeds bezig ben om mijn man te overtuigen om het een maandje te vervroegen. maar alles is baby. de reclame die bij de post zit, alles om je heen. en ik ben er zo klaar voor!
hoe gaan jullie daar mee om in het dagelijks leven?
ow rammeltje, dat klinkt wel heel heftig en duurt nog lang. maar ook die tijd komt en die van jou ook zeker wel!
ik heb geen idee hoe lang we nog wachten. sowieso tot na ik afgestudeerd ben (als het goed is, juni) en dan nog een baan en vriendlief wil eigenlijk ook nog wachten op een vast contract.
sidenote: vriendlief rammelt harder dan mij. hij smelt echt bij alles, baby gerelateerd! maar hij staat iets steviger in zn schoenen denk ik.
ik heb geen idee hoe lang we nog wachten. sowieso tot na ik afgestudeerd ben (als het goed is, juni) en dan nog een baan en vriendlief wil eigenlijk ook nog wachten op een vast contract.
sidenote: vriendlief rammelt harder dan mij. hij smelt echt bij alles, baby gerelateerd! maar hij staat iets steviger in zn schoenen denk ik.
dat is fijn tyler-girl. dat je vriend zo enthousiast is. mijn man wil ook wel maar vind het allemaal wel snel gaan. hij wil het liefst nog meer sparen, en een vakantie met z'n tweeen. mij boeit dat eerlijk gezegd helemaal niets
dus waarschijnlijk gaat het me niet lukken om het eerder te gaan proberen. en dat terwijl ons leven, naar mijn mening, er helemaal klaar voor is.
dus waarschijnlijk gaat het me niet lukken om het eerder te gaan proberen. en dat terwijl ons leven, naar mijn mening, er helemaal klaar voor is.
Ik heb even je verhaal teruggelezen rammeltje. Heb je inmiddels de operatie gehad waar je vorig jaar over sprak? Hoop dat alles snel goed is, maar in januari pas zekerheid klinkt nog wel heel lang!
Ik had verwacht dat het sneller zou gaan als we eenmaal een groter huis hadden. Maar we wonen hier nu drie weken en ik ben nog steeds niet zwanger.
.
Ik had verwacht dat het sneller zou gaan als we eenmaal een groter huis hadden. Maar we wonen hier nu drie weken en ik ben nog steeds niet zwanger.
.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Het is in ieder geval de bedoeling om uiterlijk juni 2014 te gaan beginnen met proberen. Duurt me nog veel te lang. .
.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Op het moment van afspreken wel, inmiddels mag het wat mij betreft wel wat eerder. Toen we het zo besloten hadden we bijvoorbeeld nog niet eens zicht op een groter huis, maar dat is ineens allemaal heel snel gegaan.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Staat er dan nog meer in de weg om te gaan beginnen?
ik ken dat gevoel wel. het is heel logisch wat mijn man zegt en vooral de waarom... maar zodra de hormonen weer opkomen doet het er allemaal niet meer toe. hoezo meer sparen, we moeten eerst nog maar zwanger zien te worden, dat kan een paar maanden duren. en dan hebben we nog 9 maanden om te sparen. niet dat ik het nut van sparen niet zie maar ik vind het een rot excuus
ik ken dat gevoel wel. het is heel logisch wat mijn man zegt en vooral de waarom... maar zodra de hormonen weer opkomen doet het er allemaal niet meer toe. hoezo meer sparen, we moeten eerst nog maar zwanger zien te worden, dat kan een paar maanden duren. en dan hebben we nog 9 maanden om te sparen. niet dat ik het nut van sparen niet zie maar ik vind het een rot excuus
Hier ben ik het zo mee eens! Na 1,5 jaar op 56 m² 3hoog sinds een week een huis met een tuintje en ik voel nu nog meer hoe onze woonruimte ons lange tijd beperkt heeft!quote:
En als iemand die al twee jaar met kind op 60m2 woont met 1 slaapkamer zeg ik dat iets wat nu prima te doen lijkt soms je na een tijdje best gaat tegen staan. Dit is niet voor iedereen zo maar als je allebei nog niet doodongelukkig wordt door de onvervulde kinderwens dan is er niks mis met het pad volgen dat je voor ogen hebt en dus eerst te verhuizen.
Achteraf gezien had ik dat echt liever eerst gedaan, verhuizen.
Ik wil ZO graag een tuin en een kamertje voor mijn kruimel maken. Omdat hij last heeft van het later naar bed gaan van ons, omdat we maar beperkt ruimte hebben voor zijn spulletjes en speelgoed, omdat hij nu de haldeur en de voordeur open kan maken en zo op de brandtrap staat
Ik weet dat er hier ook zijn die het allemaal prima trekken op zo'n kleine ruimte en dat vooral benadrukken naar de mensen die eerst willen verhuizen maar er is soms niks mis met die gedachte van eerst verhuizen probeer ik maar te zeggen.
Ik ben toch wel een beetje teruggekomen op de gedachte dat de omstandigheden niet perfect hoeven te zijn om een kind te krijgen en "als andere mensen met een kind op 56 m² kunnen leven, kunnen wij dat ook". Dat het kan betekent niet dat het makkelijk is
Oude (on)bekende.
Dat verbaast me toch wel, mevr. Mus. Ik kan me het wel voorstellen van Laziness, maar die heeft een koopappartement (toch?) en haar kind is ook wat ouder. Ik kan me dan voorstellen dat je je opgesloten voelt en dat het je niet lukt om je kind fysiek de ruimte te geven die het eigenlijk nodig heeft. Maar een kind van 1,5 heeft toch nog niet zoveel ruimte nodig om te rennen enzovoorts? En als je huurt kun je toch vrij gemakkelijk verhuizen mocht het niet bevallen?
freedom is just another word for nothing left to lose
