Ieder soort onderzoek is wetenschappelijk. .quote:Op vrijdag 11 februari 2011 16:28 schreef hessels het volgende:
Of er wel of niet een leerstoel voor is, onderzoek naar en speculatie over reïncarnatie is in principe niet onwetenschappelijk.
[quote]
Maar het aannemen van en serieus nemen zonder enige vorm van bewijs is dat niet, zeker niet met de richting die de neurologische en psychologische wetenschappen de laatste decennia opgaan die het bestaan van de ziel en de vrije wil ernstig doet betwijfelen.
Er is idd een hoogleraar met pensioen gegaan in Utrecht, maar iemand anders heeft in 2010 weer de draad opgepat zo te zien:quote:Op vrijdag 11 februari 2011 13:41 schreef speknek het volgende:
Ik meende dat die leerstoel was opgeheven wegens geen resultaat, maar er is weinig over te vinden.
Blijkbaar dus niet; en ze hebben daar aan de RUU al een meer dan 75 jaar lang durige traditie:quote:
Een universiteit is een universiteit, en dus wetenschap, nietwaar ?quote:Op maandag 14 februari 2011 20:23 schreef speknek het volgende:
Dat is de universiteit voor humanistiek en een leerstoel over zinsgeving, niet in een wetenschappelijke context, maar goed, beetje offtopic.
om een extreem voorbeeld te noemenquote:Op dinsdag 15 februari 2011 19:46 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Een universiteit is een universiteit, en dus wetenschap, nietwaar ?
Anders kun je dit subforum beter sluiten.
Correct. Dus dat gaat hem ook niet worden.quote:Op maandag 7 februari 2011 16:20 schreef ZureMelk het volgende:
Sowieso begrijp ik niet hoe ons universum uit een kwantumfluctuatie zou kunnen voortkomen want dan zou er al iets moeten zijn waar het in kan plaatsvinden. Logischerwijs een eerder universum. Maar dan heb je niets opgelost want dan houdt je een oneindige regressie waarbij er geen verklaring is voor het eerste universum.
interessant, wat zou je kunnen zeggen over de bijbehorende kansverdelingen ?quote:Op woensdag 16 februari 2011 12:08 schreef Hanoying het volgende:
Volgens mij zit het zo:
De kans dat niets zich splitst on - iets en + iets is verwaarloosbaar klein maar niet gelijk aan nul. Dat klinkt vreemd maar de hypothese dat de kans op spontane splitsing van niets in iets en - iets > 0 is, is ijzersterk. Waarom?
* kijk om je heen.
Op het moment dat er niets is, is de kans dat dit zich deelt logischerwijs gelijk aan 1.
Waarom?
* Omdat er in het niets geen tijd/ruimte bestaat en bij een kans > 0 op een splitsing van niets in - iets en + iets tijd en ruimte de twee beperkende factoren zijn.
* Bij de afwezigheid van de twee beperkende factoren vindt de splitsing dus direct plaats.
* Waaruit volgt dat "niets" niet kan bestaan.
Wat zien we als we om ons heen kijken? Ik zie in ieder geval geen spontane splitsing van niets naar iets. Wet van behoud van energie, massa en informatie spreekt dat ook tegen.quote:Op woensdag 16 februari 2011 12:08 schreef Hanoying het volgende:
Volgens mij zit het zo:
De kans dat niets zich splitst on - iets en + iets is verwaarloosbaar klein maar niet gelijk aan nul. Dat klinkt vreemd maar de hypothese dat de kans op spontane splitsing van niets in iets en - iets > 0 is, is ijzersterk. Waarom?
* kijk om je heen.
Op het moment dat er niets is, is de kans dat dit zich deelt logischerwijs gelijk aan 1.
Waarom?
* Omdat er in het niets geen tijd/ruimte bestaat en bij een kans > 0 op een splitsing van niets in - iets en + iets tijd en ruimte de twee beperkende factoren zijn.
* Bij de afwezigheid van de twee beperkende factoren vindt de splitsing dus direct plaats.
* Waaruit volgt dat "niets" niet kan bestaan.
Ik zie materie.quote:Op woensdag 16 februari 2011 19:09 schreef Montov het volgende:
[..]
Wat zien we als we om ons heen kijken? Ik zie in ieder geval geen spontane splitsing van niets naar iets. Wet van behoud van energie, massa en informatie spreekt dat ook tegen.
Niets kan logischerwijze niet bestaan inderdaad. Het bewijs hiervoor is het feit dat er iets is.quote:Je laatste conclusie spreekt ook je beginaanname tegen. Daarom is de conclusie eerder dat er nooit niets is geweest, of helderder gezegd: er is altijd wel iets geweest. En is er dus nooit een begin geweest, en is spontane creatie (door God of een natuurlijk proces) niet nodig om het universum te verklaren.
De kans dat er op een willekeurige plaats en tijd een "big bang" plaats heeft is erg klein. Als plaats of tijd echter geen beperking vormen dan is de kans 1.quote:Op woensdag 16 februari 2011 18:33 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
interessant, wat zou je kunnen zeggen over de bijbehorende kansverdelingen ?
Is hier misschien een extra uitspraak mogelijk over een verschil tussen een singuler niets dat dus iets is, een deterministisch niets dat dus ook iets is, en een onbepaald niets (ook iets) ?
Het is ook leuk om te filosoferen naar een convergerend iets uit alle soorten van filosofieen over "een iets uit het niets" ?
Geen spelt tussen te krijgenquote:Op woensdag 16 februari 2011 19:55 schreef Hanoying het volgende:
[..]
De kans dat er op een willekeurige plaats en tijd een "big bang" plaats heeft is erg klein. Als plaats of tijd echter geen beperking vormen dan is de kans 1.
Maar jij hebt het over de kans op spontane splitsing, of creatie. Dat zien we niet om ons heen gebeuren. We weten niet eens over het is gebeurd, dus kan je het niet aangrijpen om de kans op groter dan 0 te stellen. Anti-materie is in dat opzicht niets anders dan gewone materie.quote:Op woensdag 16 februari 2011 19:51 schreef Hanoying het volgende:
[..]
Ik zie materie.
Je hebt het zelf al over de wet van behoud van energie. Als er een niets was dan gaat dit logischerwijs niet op magische wijze over in energie (materie) maar moet er een tegenhanger zijn. Anti materie, negatieve energie.
Dat is ook niet logisch: iets sluit het bestaan van niets niet per definitie uit. Dat de kleur wit bestaat betekent niet dat er de kleur zwart niet bestaat. Het is mijn inziens meer de eerste wet van de thermodynamica waardoor er altijd al iets zijn moet geweest.quote:[..]
Niets kan logischerwijze niet bestaan inderdaad. Het bewijs hiervoor is het feit dat er iets is.
Waarom zou je er uberhaupt een tarwesoort tussen willen stoppen?quote:Op woensdag 16 februari 2011 19:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Geen spelt tussen te krijgen
...want...?quote:Op woensdag 16 februari 2011 21:19 schreef Montov het volgende:
Het is mijn inziens meer de eerste wet van de thermodynamica waardoor er altijd al iets zijn moet geweest.
Ik doelde op een gerenommeerd tijdschrift.quote:Op woensdag 16 februari 2011 21:21 schreef Montov het volgende:
[..]
Waarom zou je er uberhaupt een tarwesoort tussen willen stoppen?
Want het 'alles' (volledige universum of multiversum) is een gesloten systeem waar niet opeens extra energie toegevoegd kan worden, dus moet het er altijd al hebben bestaan. Het is niet een waterdichte redenering want het is niet uit te sluiten dat er tijdens de creatie toch andere natuurwetten golden of een alternatief, maar mijn inziens is de eerste hoofdwet wel een hele sterke indicatie voor de hypothese.quote:
spel dquote:Op woensdag 16 februari 2011 19:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Geen spelt tussen te krijgen
Hawking-straling komt toch op een bepaalde manier uit het niets van ons universum? Of mis ik hier iets?quote:Op woensdag 16 februari 2011 21:48 schreef Montov het volgende:
[..]
Want het 'alles' (volledige universum of multiversum) is een gesloten systeem waar niet opeens extra energie toegevoegd kan worden, dus moet het er altijd al hebben bestaan. Het is niet een waterdichte redenering want het is niet uit te sluiten dat er tijdens de creatie toch andere natuurwetten golden of een alternatief, maar mijn inziens is de eerste hoofdwet wel een hele sterke indicatie voor de hypothese.
Je mist het zwarte gat.quote:Op vrijdag 18 februari 2011 18:02 schreef Gray het volgende:
[..]
Hawking-straling komt toch op een bepaalde manier uit het niets van ons universum? Of mis ik hier iets?
Ah vandaar. Geldt dat voor alle zwarte gaten?quote:Op vrijdag 18 februari 2011 18:11 schreef Montov het volgende:
[..]
Je mist het zwarte gat.
De straling gaat ten koste van de massa van het zwarte gat. Een zwart gat wordt kleiner na verloop van tijd (als het geen nieuwe massa weet op te slokken).
Ja. En hoe kleiner hoe sneller het 'verdampt'.quote:Op vrijdag 18 februari 2011 18:35 schreef Gray het volgende:
[..]
Ah vandaar. Geldt dat voor alle zwarte gaten?
Wat bedoel je met embedden ? projecteren door 1 dimensie weg te nemen ?quote:Op zaterdag 19 februari 2011 10:07 schreef Haushofer het volgende:
Nee. De kromming van de ruimtetijd is intrinsiek gedefinieerd. Je hoeft de ruimtetijd dus niet te embedden in iets hoger dimensionaals.
Een simpel voorbeeld is een bol. Je hoeft een bol niet te embedden in de drie dimensionale Euclidische ruimte om de kromming van de bol te definieren.Hoe dat precies gaat is wat wiskundig, maar het heeft te maken met hoe je vectoren transporteert over je oppervlak; wanneer een dergelijk transport de orientatie van een vector verandert, is er kromming. Dat is ook de reden waarom 1-dimensionale variëteiten (een lijn of een cirkel) geen kromming hebben, ook al zou je intuïtief zeggen dat een cirkel gekromd is.
Op een zelfde manier is een torus (een donut) trouwens ook niet gekromd, ook al zou je naief zeggen van wel. Dat komt omdat je de donus imbed in een 3-dimensionale ruimte, maar dat kan dus verraderlijk zijn.
Hmmm ja, en nee. Ik bedoel het meer alsof uit een onafhankelijk iets een nieuw iets kan creëren, dat er eerst niet was. Als een mens waaruit een nieuw mens geboren word, om het even heel eenvoudig te stellen. Als integreren/differentiëren.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 01:30 schreef SingleCoil het volgende:
Als er iets anders was, dan was er toch niet niets?
Hoe is een mens onafhankelijk van het mens waaruit het geboren is?quote:Op vrijdag 25 februari 2011 01:34 schreef Gray het volgende:
[..]
Hmmm ja, en nee. Ik bedoel het meer alsof uit een onafhankelijk iets een nieuw iets kan creëren, dat er eerst niet was. Als een mens waaruit een nieuw mens geboren word, om het even heel eenvoudig te stellen. Als integreren/differentiëren.
Begrijp je waar ik naartoe wil?
Is een circel niet 2 dimensionaal?quote:Op donderdag 24 februari 2011 09:55 schreef Haushofer het volgende:
Ja, in mijn specifieke gevallen wel, maar dat kunnen er ook meer zijn. Zo kan ik ook een punt (0-dimensionaal) of cirkel (1-dimensionaal) embedden in de 3-dimensionale ruimte.
Ik begrijp het maar je moet je toch vergissen. Het universum omvat, per definitie, alles wat er is ("The universe is commonly defined as the totality of everything that exists" - Wikipedia). Uitgaande van die definitie kan er dus niets anders buiten het universum bestaan. Dat betekent dat voor het bestaan van het universum (wat mij betreft trouwens geen bestaand begrip, ik denk dat tijd een onderdeel is van het universum en dus ook niet bestond voordat het universum bestond, ergo, er is geen "voor het universum bestond") er dus niets was. En dus ook niet iets waar het universum uit ontstaan is.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 01:34 schreef Gray het volgende:
[..]
Hmmm ja, en nee. Ik bedoel het meer alsof uit een onafhankelijk iets een nieuw iets kan creëren, dat er eerst niet was. Als een mens waaruit een nieuw mens geboren word, om het even heel eenvoudig te stellen. Als integreren/differentiëren.
Begrijp je waar ik naartoe wil?
Nee. Je kunt namelijk met 1 getalletje, bv de hoek tussen 0 en 2 pi, aangeven waar je je op de cirkel bevindt. Je bent denk ik in de war met een schijf, waarvan de cirkel de rand isquote:Op vrijdag 25 februari 2011 05:06 schreef KoningStoma het volgende:
Is een circel niet 2 dimensionaal?
Beetje geintjes uithalen omdat een cirkel een uitzondering is. Raak je nu opgewonden?quote:Op vrijdag 25 februari 2011 09:59 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee. Je kunt namelijk met 1 getalletje, bv de hoek tussen 0 en 2 pi, aangeven waar je je op de cirkel bevindt. Je bent denk ik in de war met een schijf, waarvan de cirkel de rand is
De manier waarop hij het brengt, dat is mijn probleem. Zo'n 'oe kijk mij eens goed zijn en wat ben jij dom zeg, dat je dat niet weet' manier.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:32 schreef SingleCoil het volgende:
Stel je niet aan. Er is niets uitzonderlijks aan. Een cirkel is een denkbeeldige lijn van punten die op gelijke afstand van een vast-gekozen punt - het middelpunt - liggen. Het is een lijn, en lijnen zijn 1-dimensionaal.
Als hij iets wil uitleggen, weet hij zelf ook prima dat hij (zonder verdere uitleg) beter een punt en een lijn kan zeggen. Het troll gedeelte is dat hij een bijzondere lijn (een cirkel) er voor kiest, zonder daar verder achtergrond info bij te geven. Typisch 'kijk mij eens goed zijn' gedragquote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:40 schreef SingleCoil het volgende:
Je zegt het goed: het is jou probleem
Ik kan er niets trollerigs in ontdekken. Mss omdat ik een beetje geHaushoferd ben, dan ontwikkel je een zeker resistentie tegen zwans-in-de-hand
Voor minderwaardigheidscomplexen moet je in R&P zijn.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:36 schreef stbabylon het volgende:
[..]
De manier waarop hij het brengt, dat is mijn probleem. Zo'n 'oe kijk mij eens goed zijn en wat ben jij dom zeg, dat je dat niet weet' manier.
In zijn originele post had hij het best over een punt (0 dimensies) of een lijn (1 dimensie) kunnen hebben, maar nee, hij nam zijn swans in de hand en wie eine troll begint hij over een cirkel.
Ja, als je het zo beschrijft is het wel erg, he? Djeez. Ik ga er een feedback topic over openen want zomaar een cirkel als voorbeeld geven terwijl het ook met een lijn had gekund...Dat Dat Kan, In Nederland!quote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:43 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Als hij iets wil uitleggen, weet hij zelf ook prima dat hij (zonder verdere uitleg) beter een punt en een lijn kan zeggen. Het troll gedeelte is dat hij een bijzondere lijn (een cirkel) er voor kiest, zonder daar verder achtergrond info bij te geven. Typisch 'kijk mij eens goed zijn' gedrag
? Misschien is je trollradar wat te fijntjes afgesteld, maar ik heb werkelijk waar geen idee waar je het over hebt. Als het je hoog zit mag je het in het FB-topic aanstippen, maar graag niet hierquote:Op vrijdag 25 februari 2011 10:43 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Als hij iets wil uitleggen, weet hij zelf ook prima dat hij (zonder verdere uitleg) beter een punt en een lijn kan zeggen. Het troll gedeelte is dat hij een bijzondere lijn (een cirkel) er voor kiest, zonder daar verder achtergrond info bij te geven. Typisch 'kijk mij eens goed zijn' gedrag
Klopt, het aantal punten in een lijnstuk is om precies te zijn transeindig, alef-één. Dus meer dan alef-nul, het totale aantal natuurlijke of gehele getallen. Leuk onderwerp trouwensquote:Op vrijdag 25 februari 2011 13:42 schreef SingleCoil het volgende:
ab infinitum betekent "vanaf het oneindige". Da's best lastig
Waarom?quote:Op vrijdag 25 februari 2011 13:19 schreef Verrekijker het volgende:
Dus als mensen met meetkundige argumenten aankomen wat betreft dit vraagstuk zitten ze er waarschijnlijk behoorlijk naast.
Hij bereikte er niets meequote:Op vrijdag 25 februari 2011 14:04 schreef SingleCoil het volgende:
Hmmm...maar Cantor pleegde niet voor niets zelfmoord.
Je past dus gewoon functies toe van R(n) naar R(m) met dim( Range) < dim (Domein); d.w.z. m < n. Laat je surjectieve functies toe ? Laat je ook complexe functies toe ?quote:Op donderdag 24 februari 2011 09:55 schreef Haushofer het volgende:
Ja, in mijn specifieke gevallen wel, maar dat kunnen er ook meer zijn. Zo kan ik ook een punt (0-dimensionaal) of cirkel (1-dimensionaal) embedden in de 3-dimensionale ruimte.
Een cirkel is een in twee dimensies gekromde eendimensionale ruimte.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 09:59 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee. Je kunt namelijk met 1 getalletje, bv de hoek tussen 0 en 2 pi, aangeven waar je je op de cirkel bevindt. Je bent denk ik in de war met een schijf, waarvan de cirkel de rand is
Nee hoor. Een cirkel hoeft niet gedefinieerd te worden aan de hand van een twee-dimensionale ruimte. Een cirkel is topologisch gezien gewoon een lijn waarbij je de twee uiteinden identificeert.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 14:42 schreef Verrekijker het volgende:
[..]
Een cirkel is een in twee dimensies gekromde eendimensionale ruimte.
Nu heb je het denk ik over een lus. Inderdaad zijn alle lussen topologisch equivalent en kan je een cirkel als een bijzondere ellips (wat weer een bijzondere lus is) zien. Uiteraard kent een cirkel enkele bijzondere eigenschappen die deze onderscheiden van overige lussen, zoals het feit dat deze geheel in een Euclidisch (vlak) tweedimensionaal vlak past en er een punt M in dat vlak te vinden is waarop alle afstanden tussen punten van de cirkel en punt M gelijk zijn.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 14:53 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee hoor. Een cirkel hoeft niet gedefinieerd te worden aan de hand van een twee-dimensionale ruimte. Een cirkel is topologisch gezien gewoon een lijn waarbij je de twee uiteinden identificeert.
Ja idd, een projectie of in dit geval een bijectie van een lijnstuk in een 2-dim figuur op een lijnstuk in een 1-dim ruimte; of met cirkelcoordinaten (r, phi) met r constant en > 0 en phi tussen 0 en 2pi.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 14:53 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee hoor. Een cirkel hoeft niet gedefinieerd te worden aan de hand van een twee-dimensionale ruimte. Een cirkel is topologisch gezien gewoon een lijn waarbij je de twee uiteinden identificeert.
Om het oneindige Niets te bereiken, wellichtquote:Op vrijdag 25 februari 2011 15:39 schreef SingleCoil het volgende:
[..]
Dan pleegde hij dus wel voor niets zelfmoord. Of was dat onbedoeld?
De uiteindes van de lijn. Als je die identificeert, zijn het geen uiteindes meerquote:
Dat maakt niks uit; ik zeg nadrukkelijk topologisch gezien.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 15:14 schreef Verrekijker het volgende:
[..]
Nu heb je het denk ik over een lus.
Wat doet dat af aan mijn uitspraakquote:Inderdaad zijn alle lussen topologisch equivalent en kan je een cirkel als een bijzondere ellips (wat weer een bijzondere lus is) zien. Uiteraard kent een cirkel enkele bijzondere eigenschappen die deze onderscheiden van overige lussen, zoals het feit dat deze geheel in een Euclidisch (vlak) tweedimensionaal vlak past en er een punt M in dat vlak te vinden is waarop alle afstanden tussen punten van de cirkel en punt M gelijk zijn.
?quote:Op vrijdag 25 februari 2011 14:53 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee hoor. Een cirkel hoeft niet gedefinieerd te worden aan de hand van een twee-dimensionale ruimte. Een cirkel is topologisch gezien gewoon een lijn waarbij je de twee uiteinden identificeert.
Dat je een cirkel alleen kan definiëren als deze zich in een Euclidisch vlak (in een twee- of hogerdimensionele ruimte) bevindt. Waar je over spreekt is dus een lus (in zichzelf gesloten lijnstuk), geen cirkel.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 18:08 schreef Haushofer het volgende:
Wat doet dat af aan mijn uitspraak
Nee hoor. Een cirkel hoeft niet gedefinieerd te worden aan de hand van een twee-dimensionale ruimte. Een cirkel is topologisch gezien gewoon een lijn waarbij je de twee uiteinden identificeert.
?
Het is overigens in het Engels aangezien eht forum engels is. Maar aangezien de gemiddelde Nederlander dat wel kent...succes. (en ja, ik weet dat 'alpha particles' al een gebruikte naam is voor een ander deeltje; sue me)quote:-Meta Particles-
Or the influence of the smallest parts on the whole
What drives the universe, on what substance is everything build of. Where do we originate from and what links everything towards each other. In the past mankind searched for the ultimate answer in various directions. Gods and legends tried to struggle with the fundamental questions of existence. With the rise of science it became every clearer that the notion of ‘God’ got pushed back further and further. But we still need God however since even now we have events that we can’t explain.
I have so far refrained myself from revealing my own personal vision upon the fabric of space and its origins but recently revealed in another topic here on ATS my own thought about it. Seeing no further reason to keep this little theory from the board I decided to write a little piece so that other ATS member can do their very best to tear my theory to shreds.
Background
In this article I will try to explain the source of matter as well as the impact of that source upon our existence. I will try to back up my explanations with illustrations as well as video, but have to warn all of you that I am not a graphical expert.
I will handle the following subjects accordingly:
- Nothingness
- Law 0
- The first meta-particle
- Cascade effect
- The universal background
- Hypothetical situations
I have to admit that my theory is by no means proven; and judging by the nature of such a theory it might never truly be complete. Despite that I would still like to share my current view upon my theory, thou it might change over time as a result of new insights. Regardless, without further delay I will now continue on the subject at hand.
Nothingness
We can say that nothingness is most likely for humans the most difficult concept to picture. I will try to define nothingness in a way so that at the very least its nature can be grasped.
Nothingness is the existence of nothing in no-time and no-space.
From this definition it should be clear that nothingness as I am implying no longer exist. As long as there is something pure nothingness can’t exist since the concept is destroyed by the presents of ‘something’. Places with nothing may still exist but they would not be absolute and not undo the existence of space, time and matter elsewhere.
Perhaps biblically said; ‘in the beginning there was nothing’. The was no matter, no space and no time. This nothing is a non-existence that can only be noted as no-time in no-space and that it should not be viewed as anti-space or anti-time as opposed to anti-matter.
Law 0
With nothingness in place for no-space and no-time we have the very beginning of everything. We can deduce a crude law of physics however that must have been in place even thou there was nothing. This law can be called ‘law 0’. As we all know we’ve got various laws of physics that are in place in our universe. Just think of the law of general relativity for instance. We can deduce a crude and very basic law that can be applied on nothingness. To simplify matters a bit I will name it ‘law 0’ signifying it as the very first law of physics.
Law 0: Nothingness may not exist for no-time forever.
Essentially speaking the law means that nothingness may not exist forever. We know this law applies because we exist meaning that the law created itself and with that created indirectly all of us.
With the law in place nothingness effectively ended and since nothingness has no space and no time it can be said that its existence is not measurable. It would be a mistake however to say that nothingness never existed since that would imply that existence would have always existed. Therefore we should credit nothingness at the very least a non-existence at the immeasurable point in front of existence.
The first meta particle
With Law 0 in place there had to be something. Law 0 is much like the old symbol of infinity in which two snakes eat each other. The law can’t exist with its simultaneous result and the result can’t exist without the law. This means that if law 0 exists then its results exists and vice versa. Or in plain English; ‘Something’ must exist for a law stating it must exist to exist and the law stating that something must become to exist is needed for something to exist.
So we have something that exists, a form of meta particle. Let’s call that particle the ‘alpha particle’ to signify it as the first particle in existence. Important to understand is that this particle is so incredibly small that it can hardly be called existing at all when compared to something as a grain of sand. In fact, if we would make a comparison we can say that its size compared to an air molecule would be like our solar system compared to the whole universe.
Perhaps the most challenging part of my theory is exactly this part. The main reason is that it clashes with the law of energy. Science says that energy does not go lost and can’t be created out of thin air. But that law was not yet in place since the concept of energy was not in place either. The law of energy was only in place when Law 0 took place. In fact, the very second law 0 took place and thus matter existed a whole lot of laws started to exist, space and time came to be but it would not be solidified yet.
Cascade effect
So we have a particle that exists but one particle can’t explain a universe full of particles. So how did this particle multiply? Was there some female and male particle or perhaps a matter and anti-matter law?
For me personally, this part was the most hardest part to form. I could explain how one particle came to exist from nothingness easy enough, my mind hardly made corkscrews from that but how did it cause more to exist. If it would split in matter and anti-matter it would dissolve in a flash of energy and seize to exist. Law 0 would consequently form a new particle, but it would still be only one particle. Obviously that could not be the case. I figured that ‘nature’ had some kind of trick at hand, something that fooled law 0 into thinking that there was no matter and thus nothingness was back in place and matter should be made once more.
The alpha particle did have anti-matter but it switched between the state of matter and anti-matter and while in transition there would be a moment in which it would not be existing as it was neither in its matter or anti-matter state. Imagine the situation similar that of the earth circling the sun. An observer will see it as if the earth sometimes at the right of the sun and sometimes at the left, but when the Earth is behind the sun in its cycles it will appear not to exist. The same can be thought of from our alpha particle, as it changes from matter to anti-matter it has a singular moment of non-existence. At that moment Law 0 enforces itself and generates a new meta particle and then there will be two particles.
It is most likely that the shifting from matter to anti-matter and back goes so incredibly fast that any alpha particle generated anew does not collide with the other particle and dissolve into a matter and anti-matter collision. The charge between the alpha particles will cause them to synchronize out virtually immediately so that either all existing alpha particles are either exiting as matter or as anti-matter or appear as not existing during the transition. This caused ever more alpha particles to exist. This could not last forever thou.
I will give a little review before I continue with my story. So far we have nothingness that will end by law 0 that form the first particle called the ‘alpha particle’. This alpha particle switches between matter and anti-matter and while it does law 0 causes the existence of new alpha particles during the ‘null’ state of the first alpha particle. Since it happens so fast and since the charges of the existing alpha particles will draw the new alpha particle into the same state law 0 will continue to generate alpha particles.
As I state this could not last. After some time there are lots of alpha particles and they contain vast amounts of energy. In fact, at one moment they have so much energy that it is equal to the amount of energy in our entire universe. (just tossing a hint)
But a problem emerges. As more alpha particles start to exist the ‘field’ of those particles pulling the new particles into the right state starts to ‘drag’. The field becomes sluggish compared to the movement of the individual alpha particles. Initially this is not a problem as the particle will still be generated in the same state (matter or antimatter). Eventually however it will give a disastrous result; the field is still in its matter state while the alpha particles are already in its anti-matter state. At such a moment either a field exists or the alpha particle does so law 0 is not in place. But eventually there will be a moment in which the field is in an exact reverse cycle of the alpha particles. In essence you could say that the field will be in a co-sinus of the alpha particle that for a sinus between matter and anti-matter. Both the field as well as the alpha particles will reach a ‘null’ state thus triggering law 0 to make a new alpha particle BUT since the alpha particle polarity will follow the field it will have the exact opposite state from the other alpha particles. In other words, if the alpha particles are all in their matter state, this particle will be anti-matter.
The reverse polarized alpha particle will collide with its counterpart nullifying the two particles, upsetting the structure of the remaining alpha particles letting them crash violently into each other and forming the basis of a monumental cataclysmic event that will spread its energy out, this even is known as THE BIG BANG.
Okay, I think I have told a whole chunk of information most of it will probably even let Stephan Hawking’s head spin around so I will chill down a little bit and continue some other time with part two. I have already told a lot but I’m not through yet. Go ahead, shoot questions and kill me off.
Goed goed, maar daar valt makkelijker overheen te kijken.quote:Op zaterdag 26 februari 2011 16:31 schreef Verrekijker het volgende:
@pomtiedom
Kan je niet beter in plaats van zo'n enorme lap tekst, gewoon een linkje naar je artikel plaatsen?
Lijkt me ook een stuk prettiger voor lezers. Tenminste, ik vind het prettiger om een goed opgemaakt artikel te lezen dan een stuk dat is gehandicapt door die brakke opmaakmogelijkheden hier. maar goed, dat is persoonlijk. Nu krijg ik een muisarm van het scrollen
Een stuk leesbaarderquote:Op zaterdag 26 februari 2011 16:32 schreef pomtiedom het volgende:
[..]
Goed goed, maar daar valt makkelijker overheen te kijken.
http://www.abovetopsecret.com/forum/thread653361/pg1
Met die insteek kunnen we elk fundamenteel vraagstuk laten liggen.quote:Op maandag 6 februari 2012 14:01 schreef Beckspace het volgende:
We proberen een verklaring te vinden voor iets wat plaats had buiten ons domein, buiten ons fysieke universum. Deze vraag gaan we niet beantwoord krijgen met de wetenschap die we nu bezitten en de intelligentie die we nu hebben.
Hoe wil iets voor de "tijd" invloed hebben op ons universum?quote:Op maandag 6 februari 2012 21:05 schreef MAHL het volgende:
Heb niet het hele topic gelezen, maar volgens mij bedoel je hetzelfde als ik zit te denken. Heb de documentaire gezien, en ik 'snap' dat ze ermee willen zeggen dat het universum spontaan uit het niets kan ontstaan omdat dit niet in strijd is met de natuurwetten, sterker nog de natuurwetten moedigen het juist aan.
Maar voor mij beantwoord dit de vraag 'hoe is het universum ontstaan?' niet... Het verschuift het probleem gewoon weer. Dacht men eerst in de trant van
- God > Universum
en daarna
- ??? > Universum
nu lijkt het alsof Hawking aan wil geven dat het mysterie opgelost is met
- Natuurwetten > Universum
Echter, ik zie het als een
- ??? > Natuurwetten > Universum
Doordat het misschien wel de basis legt voor de vorming van tijd, bijv in de vorm van natuurwetten. Beetje moeilijk uit te leggen, maar hopelijk begrijp je wat ik bedoelquote:Op maandag 6 februari 2012 21:16 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Hoe wil iets voor de "tijd" invloed hebben op ons universum?
Wat je hier beschrijft is niets meer of minder dan de horizon van wetenschappelijke kennis.quote:Op maandag 6 februari 2012 21:05 schreef MAHL het volgende:
Heb niet het hele topic gelezen, maar volgens mij bedoel je hetzelfde als ik zit te denken. Heb de documentaire gezien, en ik 'snap' dat ze ermee willen zeggen dat het universum spontaan uit het niets kan ontstaan omdat dit niet in strijd is met de natuurwetten, sterker nog de natuurwetten moedigen het juist aan.
Maar voor mij beantwoord dit de vraag 'hoe is het universum ontstaan?' niet... Het verschuift het probleem gewoon weer. Dacht men eerst in de trant van
- God > Universum
en daarna
- ??? > Universum
nu lijkt het alsof Hawking aan wil geven dat het mysterie opgelost is met
- Natuurwetten > Universum
Echter, ik zie het als een
- ??? > Natuurwetten > Universum
Eigenlijk denk ik van niet. Het ontstaan (dus niet de ontwikkeling) van het leven zou nog wel kunnen, en alle geheimen van het menselijk brein en lichaam ook wel, maar het hoe en waarom van het universum... In het beste geval komt men terug op één oerwet die alle natuurwetten en het spontaan ontstaan van het universum verklaart, maar wat dan? Hoe komt het dat die ene oerwet er dan is?quote:Op maandag 6 februari 2012 22:13 schreef Molurus het volgende:
[..]
Ik betwijfel dan ook of het mysterie ooit kan worden opgelost.We zullen denk ik nooit tot een allesomvattend begrip van het bestaan komen.
De clue is dat wat wij zien als "iets" wetenschappelijk gezien neerkomt op "niets".quote:Op maandag 6 februari 2012 22:30 schreef MAHL het volgende:
Het klopt gewoon niet als je er over nadenkt. Waarom is er überhaupt iets in plaats van niets? Om hoofdpijn van te krijgen
Je bedoelt in de zin dat er evenveel positieve als negatieve energie is en dat elkaar opheft, wat leidt tot 'niets' in wetenschappelijke zin? Maar toch, het feit dat ik deze gedachtengang op een forum kan neerkwakken doet mij toch denken dat er wel sprake van een bepaald 'iets' moet zijnquote:Op maandag 6 februari 2012 22:47 schreef Molurus het volgende:
[..]
De clue is dat wat wij zien als "iets" wetenschappelijk gezien neerkomt op "niets".Niet dat dat een bevredigend antwoord is.
Heb de documentaire nog niet gezien, dus kan daar niet zoveel over zeggen.quote:Op maandag 6 februari 2012 10:26 schreef Haushofer het volgende:
Een schopje naar aanleiding van Did God create the Universe op disco.channel. Het verbaasde me met hoeveel zekerheid men meende dat "het vraagstuk hoe het universum kon ontstaan" was beantwoord. Ook snapte ik de redenatie
• Er is net zoveel "negatieve energie" als "positieve energie",
• Ruimtetijd ontstond bij de BB en hoeft dus geen causaal begin te hebben,
Ergo: er kan een universum uit het niets komen, omdat energiebehoud niet geschonden wordt en er geen oorzaak hoeft te/kan zijn voor de BB,
niet. Energiebehoud heeft normaliter te maken met symmetrieën in een tijdsrichting (technischer: je kunt behouden grootheden knutselen wanneer je Killing vectoren hebt; een behouden energie knutsel je uit een tijdachtige Killing vector). Als tijd nog niet bestond voor de oerknal, waarom zou de "totale energie dan 0 moeten zijn"? Je hebt immers nog geen tijd, dus energie hoeft helemaal niet behouden te zijn op de oerknal zelf.
Ik was van plan om binnenkort es Krauss' nieuwste boek hierover te lezen. Hebben mensen dit al gelezen, en zo ja, gaat hij ook in op bovenstaand punt?
Al met al had ik een nasmaak van misplaatste sensatie van deze docu. Hebben andere mensen deze docu ook gezien, en zo ja, wat vonden jullie er van?
Wat bedoel je met ''vaker en op meer plaatsen" ? Je gaat er kennelijk impliciet vanuit dat er voor de Big Bang als zoiets als ruimte en tijd bestonden. Dat is toch helemaal niet nodig?quote:Op dinsdag 7 februari 2012 21:39 schreef Schonedal het volgende:
Als de Big Bang spontaan en zonder aanleiding heeft plaats gevonden, zoals het hier ergens gesteld is, waarom gebeurt het dan niet vaker en op meer plaatsen?
De symmetrie wordt wel degelijk door iets gebroken, namelijk door de grondtoestand van de theorie. Dat is ook het idee achter het Higgsmechanisme: het Higgsveld zorgt ervoor dat de grondtoestand van het standaardmodel de ijksymmetrieën breekt, maar de theorie zelf niet.quote:Op dinsdag 7 februari 2012 20:58 schreef Agno het volgende:
De kernvraag blijft natuurlijk wat dan precies de symmetrie initieel doorbroken heeft en daarmee een Big Bang induceerde. Misschien wel helemaal niets, net zoals bijvoorbeeld in dit citaat over gauge fields:
"The symmetry of the field equations is not reflected by the individual solutions, but it is reflected by the range of solutions. An actual measurement reflects only one solution, representing a breakdown in the symmetry of the underlying theory. "Hidden" is perhaps a better term than "broken" because the symmetry is always there in the equations. This phenomenon is called spontaneous symmetry breaking because nothing (that we know) breaks the symmetry in the equation"
Was alle materie soms een enorm groot zwart gat dat explodeerde, dat was blijkbaar het "niets"?quote:Mijn vraag is dan ook: hoe kan nou "iets" uit "niets" ontstaan volgens deze redenatie, en hoe kijken jullie daar tegen aan?
In de achtertuin van jouw huis gelegen in dat waarschijnlijk zeer schone dal, bestaat de situatie 0 Ea+ - 0 Ez=0 niet en zal er dus ook niet elke dag een nieuwe Big Bang kunnen ontstaan. De ruimte-tijd is in dit model pas ontstaan toen Ea en Ez voor het eerst separaat als asymetrische vormen van energie ontstonden. Echter wel altijd complementair en met Etot =0.quote:Op woensdag 8 februari 2012 11:53 schreef Schonedal het volgende:
In antwoord op Agno:
Nou, in mijn achtertuin bijvoorbeeld en dan elke dag.
Je hebt (zoals gewoonlijkquote:Op woensdag 8 februari 2012 12:25 schreef Haushofer het volgende:
[..]
De symmetrie wordt wel degelijk door iets gebroken, namelijk door de grondtoestand van de theorie. Dat is ook het idee achter het Higgsmechanisme: het Higgsveld zorgt ervoor dat de grondtoestand van het standaardmodel de ijksymmetrieën breekt, maar de theorie zelf niet.
Hier een kritische maar gedetailleerde review van een Christen fundamentalistische fysicus:quote:Op maandag 6 februari 2012 10:26 schreef Haushofer het volgende:
Ik was van plan om binnenkort es Krauss' nieuwste boek hierover te lezen. Hebben mensen dit al gelezen, en zo ja, gaat hij ook in op bovenstaand punt?
Het probleem is dat het postuleren van een God als alternatief nog meer vragen oproept, minder bewijzen heeft, minder voorspellingen doet en nog minder falsifieerbaar is dan de diverse wetenschappelijke hypothesen.quote:Despite the fact that Stephen Hawking's book with Leonard Mlodinow, The Grand
Design, begins by intoning, "Philosophy is dead," many physicists recently, not
least Hawking himself, have ventured to make many controversial philosophical
speculations going far beyond the science that is presently well understood.
Lawrence Krauss's latest book, A Universe from Nothing: Why There Is Something
Rather than Nothing, falls into this category. Chapters 2-8 are a nice
popularization of much of what we have learned in cosmology (modulo a few
technical details) and are well worth reading. (I would have given four stars
if the book had just included these chapters and had a reasonable title.)
But in my mind as another physicist working in the same general area of cosmology
(and perhaps focusing deeper into the quantum aspects of cosmology),
its philosophical argumentations fall far wide of the mark of answering
the age-old question of why there is something rather than nothing.
Krauss essentially redefines the ancient difficult question into different forms
that science can address, discusses possible solutions to the restricted questions
(themselves highly speculative, as Krauss carefully recognizes), and then seems
to imply that these speculative answers to the restricted questions solve
the ancient difficult problem.
As I would put it, the question of why there is something rather than nothing is
the question of why there is anything not logically necessary (something) rather
than not anything not logically necessary (nothing). True theorems of
mathematics (the logical following of the conclusions from the axioms, not the
axioms or conclusions themselves, which might be neither true nor false, such as
the axiom of choice, which can consistently be either assumed or negated) seem
to be logically necessary, true in all logically possible worlds, so I am
excluding them from being counted as `something,' since otherwise it would seem
obvious that these supposed `somethings' must necessarily exist. However,
entities like elementary particles, atoms, molecules, sand grains, rocks, life,
sex, people, money, books, book reviews, memes, computers, internets,
universities, nations, continents, planets, stars, galaxies, electromagnetic
fields, space, time, quantum states, quantum operators, quantum probabilities,
particle masses, coupling constants, laws of physics, observations, conscious
perceptions (or sentient experiences), and even God in my view (though many
disagree) are not, so far as I can see, logically necessary, so they are
`somethings' in my sense. They are somethings whose existence has long been
mysterious. Why do any of these entities exist, if there is no logical
requirement that they must?
Krauss nicely tells how the laws of physics and the existence of a quantum state
with a region of space and time containing an electromagnetic field (or
containing the gravitational field of a black hole) can lead to the evolution of
the quantum state from having no particles at one time to a quantum state having
particles at another time. If only particles are counted as `something,' so
that the situation with `only' the laws of physics, space, time, and an
electromagnetic field or black hole but no particles counts as `nothing,' then
indeed these are cases in which we now understand scientifically how `something'
can arise from `nothing.' However, it is a very strong restriction of
`something' to exclude laws of physics, space, time, and electromagnetic and
gravitational fields.
Krauss goes on to discuss how it might be possible to obtain a scientific
understanding of how a situation even without space and time can lead to a
situation with space, time, fields, and particles, though again he implicitly
assumes some laws of physics and a suitable quantum state. This case has a
subtlety that Krauss does not discuss, in that if one considers a situation
without time, what is meant by saying that another situation with time arises
out of it? It can hardly be by the time evolution that was assumed in the case
of existing space and time with fields that produce particles at a later time
that may not exist at an earlier time.
One view of quantum gravity, particularly in what is called canonical quantum
gravity (though it has problems not fully understood), is that different times
are different components of the quantum state (which may also have components
with no time, and perhaps even with no time and no space). In this view in
which time is rather emergent (part of some components of the quantum state,
like wetness for water molecules that might not be considered to exhibit this
property when in isolation), time is not fundamental, so there is no evolution
from one component of the quantum state to another, and certainly not from a
component without time to a component with time. Then one would just say that
the full quantum state has some components without time, and other components
with time. So even if one chose not to count the quantum state as `something,'
one could hardly say that time arose in the sense of time evolution from
non-time, but rather simply that both components without time and components
with time exist within the full quantum state. Without time and time evolution,
it also appears to be an oxymoron to say, as the title of Chapter 10, that
"Nothing is Unstable."
Now it might be true (though we certainly do not know yet) that unknown laws of
physics, including both the dynamical laws (how things evolve with time if there
is time, or more generally in quantum theory, the algebra of quantum operators)
and the boundary conditions (which solution of the dynamical laws describes our
universe or multiverse, or which quantum state it has if quantum theory is
indeed correct), determine that parts (components) of the quantum state have no
time or space or particles, and that other parts do have time and space and
particles. Restricting `somethings' to, say, time, space, and particles, one
might say that the complete quantum state has both `nothing' and `something,'
but even with this restricted sense of `something,' it is rather a strained
interpretation to say that the `something' part arose out of the `nothing' part;
both simply exist within the total reality. In any case, the laws of physics
(both the dynamical laws and the quantum state) are here being implicitly
assumed to exist, and it certainly seems unfair to dismiss them as `nothing.'
Krauss goes on to speculate that "there may be no fundamental theory at all"
(page 177), perhaps that there are not even fundamental laws of physics, but
that the laws we deduce arise from a situation without laws. This is certainly
speculation (though I do not want to imply that Krauss is suggesting that it is
not speculation) going far beyond present science, since by what meta-laws or
processes could laws arise from non-laws? Krauss seems to have in mind current
ideas of the multiverse, in which the entirety of our physical reality (let me
call it the universe, even if it is a multiverse) has highly varied parts, say
with different particle content, particle masses, and coupling constants that
might be considered to be part of local `laws of physics' or `bylaws' for that
part of the universe. It is an interesting question, now being addressed within
superstring/M theory and its apparent string landscape, how an overall
superstring/M theory (not yet fully known) might lead to different parts of the
universe (pocket universes or sub-universes) having different local bylaws of
physics. In this way the local bylaws might indeed arise from the global laws
for the entire universe.
But so far there is no convincing evidence I am aware of that there are not
global laws for the entire universe or multiverse, even if these laws do not
lead to unique laws for the sub-universes. I see the scientific attractiveness
of the multiverse hypothesis as arising from the idea that the laws for the
entire multiverse might be simpler and more elegant than the laws for our
individual sub-universe, not that there are no laws at all for the entirety.
In his preface, Krauss admits that philosophers and theologians have objected to
his meaning of `nothing' and claim that he does not understand it. Krauss's
initial response is to make the gratuitous ad hominem reply, "I am tempted to
retort here that theologians are experts at nothing." He then says that for
them, "Nothing is `nonbeing,' in some vague and ill-defined sense." Well, even
though I am a scientist rather than a philosopher or theologian, on this issue I
agree with them and think that the idea of nothing as the absence of anything
not logically necessary is much more precise and well-defined than Krauss's
imprecise ideas of `nothing,' such as "the absence of space and time itself".
(If space and time are emergent properties, how does one define precisely their
absence? How can one define precisely the absence of emergent approximate
properties like wetness?)
Although I have focused on the philosophical ideas of nothingness that Krauss
does seems to engage with more by ridicule than by understanding, I also
disagree with his anti-theistic remarks, such as his referring on page 173 to "a
remarkable all-powerful entity for which there is simply no other evidence." In
contrast to this, the existence of an omnipotent God seems to me to be the
simplest explanation for the strong historical evidence for the resurrection of
Jesus, for example as recently summarized by the masterful historical treatment
by N. T. Wright in his 817-page analysis, The Resurrection of the Son of God.
So what Krauss wrote here is a gross overstatement.
Now my objection to this error should not be mis-interpreted to be an objection
to honest doubt and skepticism, which are indeed helpful in both science and
religion in getting closer to the truth, and I do appreciate other places in the
book where Krauss seems more honest in his skepticism and less dogmatic about
lack of contrary evidence. If the phrase I quoted had been written something
like the following, I would not have objected: "a remarkable all-powerful
entity for which I personally do not see convincing evidence." But to say, in
the face of the massive historical evidence that Jesus' disciples believed that
they had witnessed his empty tomb and personally had seen him resurrected from
death, that there is no other evidence for God, sounds woefully ignorant of the
facts. I personally would advocate skepticism toward unsubstantiated beliefs
that "there is simply no other evidence" for God.
In his final paragraph of his Afterward, Richard Dawkins makes the prematurely
triumphalist statement, "And now we can read Lawrence Krauss for what looks to
me like the knockout blow." To me as a fellow scientist, it appears Krauss has
instead swung far wide of the goal, striking only the air with his philosophical
speculations that do not address the truly deep questions of existence.
Don N. Page
Professor of (theoretical gravitational) Physics
University of Alberta
profdonpage@gmail.com
Per definitie zal er altijd een vraag blijven die weer vraagt waar het antwoord op de vorige vraag vandaan komt. Er is geen manier om daaraan te ontkomen. We zullen dus nooit alle antwoorden vinden.quote:Op maandag 6 februari 2012 21:05 schreef MAHL het volgende:
Heb niet het hele topic gelezen, maar volgens mij bedoel je hetzelfde als ik zit te denken. Heb de documentaire gezien, en ik 'snap' dat ze ermee willen zeggen dat het universum spontaan uit het niets kan ontstaan omdat dit niet in strijd is met de natuurwetten, sterker nog de natuurwetten moedigen het juist aan.
Maar voor mij beantwoord dit de vraag 'hoe is het universum ontstaan?' niet... Het verschuift het probleem gewoon weer. Dacht men eerst in de trant van
- God > Universum
en daarna
- ??? > Universum
nu lijkt het alsof Hawking aan wil geven dat het mysterie opgelost is met
- Natuurwetten > Universum
Echter, ik zie het als een
- ??? > Natuurwetten > Universum
Totale orde. Maar de theorie is dat die orde niet helemaal totaal kan zijn waardoor er toch een niet uniform universum uit kan ontstaan.quote:Op woensdag 8 februari 2012 00:47 schreef Beckspace het volgende:
Huist er in een singulariteit nu juist ongekende orde of juist totale wanorde?
Oneindige dichtheid, doet me denken aan zwarte gaten. Zouden we deze dan met een singulariteit kunnen vergelijken?
Ik heb nog zo veel vragen.
Als er een multiverse is dan gebeurt het juist wel vaker. De zeldzaamheid zou dan voorkomen dat er teveel botsingen voorkomen. Volgens sommigen zijn er in de cosmic microwave background (CMB) de littekens te zien van botsingen met andere universa.quote:Op dinsdag 7 februari 2012 21:39 schreef Schonedal het volgende:
Als de Big Bang spontaan en zonder aanleiding heeft plaats gevonden, zoals het hier ergens gesteld is, waarom gebeurt het dan niet vaker en op meer plaatsen?
Misschien gebeurt dat welquote:Op dinsdag 7 februari 2012 21:39 schreef Schonedal het volgende:
Als de Big Bang spontaan en zonder aanleiding heeft plaats gevonden, zoals het hier ergens gesteld is, waarom gebeurt het dan niet vaker en op meer plaatsen?
Krauss zegt hier zelf over:quote:Op dinsdag 14 februari 2012 03:03 schreef ZureMelk het volgende:
[..]
Per definitie zal er altijd een vraag blijven die weer vraagt waar het antwoord op de vorige vraag vandaan komt. Er is geen manier om daaraan te ontkomen. We zullen dus nooit alle antwoorden vinden.
Gek hé, als de wetenschappelijke methode per constructie geen bovennatuurlijk standpunt inneemt.quote:In it he joins a chorus of physicists and cosmologists who have been pushing into sacred ground, proclaiming more and more loudly in the last few years that science can explain how something — namely our star-spangled cosmos — could be born from, if not nothing, something very close to it. God, they argue, is not part of the equation.
Dit zal ongetwijfeld slaan op dat artikel van Hartle en Hawking, maar hier mag wel es wat dieper op ingegaan wordenquote:Second is nothing, without even space and time. Following a similar quantum logic, theorists have proposed that whole universes, little bubbles of space-time, could pop into existence, like bubbles in boiling water, out of this nothing.
Die heb ik wel beantwoord. Als er geen tijd bestaat, bestaat er ook niet zo iets als "wat was er voordat...".quote:Op dinsdag 21 februari 2012 18:37 schreef MAHL het volgende:
Maar met die ideeën verschuif je het probleem alleen maar. Ons universum is dan niet uit het niets ontstaan, maar weer uit een ander universum, etc. De echte vraag, waar dát dan weer vandaan komt, heb je niet beantwoord.
Het alles is oneindig. Niet ons universum bekeken vanuit de voor ons beschikbare dimensies. Dat heeft een begin, de veroorzaker van ons universum (of daar de veroorzaker van etc) niet.quote:Op dinsdag 21 februari 2012 18:37 schreef MAHL het volgende:
Maar met die ideeën verschuif je het probleem alleen maar. Ons universum is dan niet uit het niets ontstaan, maar weer uit een ander universum, etc. De echte vraag, waar dát dan weer vandaan komt, heb je niet beantwoord.
quote:Op woensdag 22 februari 2012 07:50 schreef SingleCoil het volgende:
[..]
Die heb ik wel beantwoord. Als er geen tijd bestaat, bestaat er ook niet zo iets als "wat was er voordat...".
De vraag die dan overblijft is: waarom bestaat er uberhaupt iets? Ik denk dat dat meer een filosofische vraag is: de natuurkundige zou tevreden kunnen zijn met "in den beginne was er een instabiele puntmassa".
Dat lijkt dan weer erg op een steady state model.... Maar ja, aan de andere kant, als de aanwijzingen in de CMBR zo'n model suggereren zal het daar wel bij ophouden, verder kunnen we immers niet kijken. De 'echte' vraag waar ik op doelde, 'waarom is er iets ipv niets' zal wel nooit bevredigend beantwoord kunnen worden. De enige redelijke poging daartoe, dat het 'niets' te instabiel is en daarom altijd zal uitmonden in een 'iets', is echter nog niet een echt antwoord omdat dat weer het bestaan van natuurwetten impliceert, zodat er van een echt 'niets' geen sprake is.quote:Op woensdag 22 februari 2012 08:08 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Het alles is oneindig. Niet ons universum bekeken vanuit de voor ons beschikbare dimensies. Dat heeft een begin, de veroorzaker van ons universum (of daar de veroorzaker van etc) niet.
Of, als je het iets in het extreme trekt (oneindig aantal dimensies, waarbij er altijd iets is), heb je niets niet nodig. Dan is iets de grondstaat.quote:Op woensdag 22 februari 2012 11:40 schreef MAHL het volgende:
[..]
[..]
Dat lijkt dan weer erg op een steady state model.... Maar ja, aan de andere kant, als de aanwijzingen in de CMBR zo'n model suggereren zal het daar wel bij ophouden, verder kunnen we immers niet kijken. De 'echte' vraag waar ik op doelde, 'waarom is er iets ipv niets' zal wel nooit bevredigend beantwoord kunnen worden. De enige redelijke poging daartoe, dat het 'niets' te instabiel is en daarom altijd zal uitmonden in een 'iets', is echter nog niet een echt antwoord omdat dat weer het bestaan van natuurwetten impliceert, zodat er van een echt 'niets' geen sprake is.
Hawking schrijft in een ouder boek (A brief history of time) - als ik het mij goed herinner - ook dat het er ook altijd al geweest had kunnen zijn. Mensen zoeken graag naar de reden waarom er iets uit niets is ontstaan, omdat het onvoorstelbaar is dat het er altijd had kunnen zijn.quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:21 schreef Haushofer het volgende:
Mijn vraag is dan ook: hoe kan nou "iets" uit "niets" ontstaan volgens deze redenatie, en hoe kijken jullie daar tegen aan?
Wat raar. Ik dacht juist dat de mens van oudsher het gevoel had dat alles eeuwig was, omdat een mensenleven zo kort is in vergelijking met geologische en astronomische tijdschalen. Dat het de gemiddelde mens enorm veel moeite kost om zich vboor te stellen dat grote zaken als de Aarde aan verandering onderhevig waren. En nu zeg je juist het tegenovergestelde.quote:Op zaterdag 25 februari 2012 09:38 schreef LostInSpace het volgende:
[..]
Hawking schrijft in een ouder boek (A brief history of time) - als ik het mij goed herinner - ook dat het er ook altijd al geweest had kunnen zijn. Mensen zoeken graag naar de reden waarom er iets uit niets is ontstaan, omdat het onvoorstelbaar is dat het er altijd had kunnen zijn.
Dat er theorieen zijn die het probleem toch proberen op te lossen, sluit niet uit dat het er misschien simpelweg was. Hoe moeilijk dat ook is voor te stellen met ons Aarde aangeleerde referentiekader waar alles een begin en een eind lijkt te hebben.
Dan geef je net het verkeerde voorbeeld. De waarde van pi is een definitie, geen verschijnsel.quote:Op woensdag 22 februari 2012 15:00 schreef SingleCoil het volgende:
De "waarom"-vraag is ook een filosofische.
... Waarom is Pi 3.1415....(etc) ?
Nee Hawking schrijft dat sommigen vroeger dachten dat het universum eeuwig zou kunnen zijn, niet dat dat nu nog als mogelijkheid wordt gezien. Verder spreekt hij in zijn boek over verschillende modellen van het universum maar sindsdien zijn ze veel dingen te weten gekomen. Ze weten nu met vrij grote zekerheid dat er bijv. geen big crunch gaat komen terwijl dat ten tijde van het optekenen van zijn boek nog niet duidelijk was.quote:Op zaterdag 25 februari 2012 09:38 schreef LostInSpace het volgende:
[..]
Hawking schrijft in een ouder boek (A brief history of time) - als ik het mij goed herinner - ook dat het er ook altijd al geweest had kunnen zijn. Mensen zoeken graag naar de reden waarom er iets uit niets is ontstaan, omdat het onvoorstelbaar is dat het er altijd had kunnen zijn.
Dat er theorieen zijn die het probleem toch proberen op te lossen, sluit niet uit dat het er misschien simpelweg was. Hoe moeilijk dat ook is voor te stellen met ons Aarde aangeleerde referentiekader waar alles een begin en een eind lijkt te hebben.
pi is de verhouding tussen de omtrek en de straal van een cirkel. Dat is een feit, geen definitie.quote:Op zaterdag 25 februari 2012 10:40 schreef ..-._---_-.- het volgende:
[..]
Dan geef je net het verkeerde voorbeeld. De waarde van pi is een definitie, geen verschijnsel.
Zwaartekrachtquote:Op zondag 26 februari 2012 02:10 schreef Beckspace het volgende:
Kan iemand mij uitleggen waarom alles is gaan draaien na de gesuggereerde big bang ?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |