Zo, dag 1 van Tokyo Game Show. Het begint slecht: het regent alsof de zee watervrees heeft. Dit is de natste dag die ik hier ooit meegemaakt heb. Nou ja, op de beurs zit je vooral droog, dus dan gaan we daar naar toe. We? Mijn vrouw, shiznuts en een vriend van hem. Ze zijn toch net in Tokyo en zoals je weet mag FOK!crew nooit vakantie hebben, dus ik heb er een werkvakantie voor hem van gemaakt. Dat zal hem leren!
Chuo Line, overstap bij Toyo Station naar Keijo Line. Klinkt simpel en dat is het ook. Als je de weg in het station in Tokyo weet. Gelukkig hebben ik en mijn vrouw voorkennis, dus dat gaat in 1x goed. Nou ja, twijfel bij de laatste trein, maar ach, we hebben een Hollandse mond. Oh wacht, dat verstaan ze niet, dan maar gebrekkig Japans/Engrish.

We moeten ons registreren, maar gelukkig gaat dat ook simpel en binnen een minuut zijn we vier perspassen rijker. 8 hallen, 1 conventiehal en weinig drukte. Oh yeah! Oh, wacht, Monster Hunter 3 als eerste. De game doet in het Westen niet zo veel als in Japan. De vorige delen zijn daar een regelrechte hype. En ja hoor, als een Japanner een rij ziet, dan moet hij daar dwangmatig bij aansluiten.

Ikzelf heb nog wat afspraken met Sony en Namco Bandai in de middag, dus spelen zal voor mij vandaag tot het minimum blijven. Maar twee spellen wil ik vandaag zeker mee pakken. Ni No Kuni en Last Guardian. De laatste blijkt niet speelbaar te zijn, al had ik dat ook niet echt meer verwacht na alle lijstjes te hebben nagekeken. Maar ja, hoop doet zotten in vreugde leven. Ik heb in de middag toch een presentatie over de game, dus zien doe ik het toch wel.
Ni No Kuni dan. Uitgever Level 5 heeft een kasteel uit het spel nagebootst. Er staat al een kleine rij, ondanks dat het rustig is. Ik mag de game zelf niet filmen, maar ach, ze hebben het niet over de televisies die buiten hangen... Waarom ben ik geïnteresseerd in een spel dat tot nu toe alleen in het Japans is? Het is van studio Ghibli. Ja, die van Totoro. Zij werken mee aan deze game en aan alles is dat te zien en te horen. De beelden, alsof je in een tekenfilm zit, de figuurtjes, de sfeer, de muziek. Dit is Ghibli. Yes!
Ni no kuni:


Omdat ik een buitenlander ben (een van de weinigen daar) hebben ze wat medelijden met me, dus ik kan wat langer spelen. Prima, ben ik blij mee. Ik speel het spel waar ik al in 2007 van hoorde, op diezelfde Tokyo Game Show, alleen toen was er alleen een trailer van de DS versie. Nu speel ik de PlayStation 3 versie. Mijn dag kan nu niet meer stuk. En dan nog een Ghibli goodie bag. Zwijmel. Meer over de game in een preview, dit is een dagboek. En morgen ga ik gewoon weer spelen

Maar nu even wat anders spelen.
Patapon 3 op de PSP. Mijn vrouw kan beamen dat ik de vorige twee delen in een ruk heb uitgespeeld, de verslaving, hoezo? Deel drie komt weer in mijn collectie, dat weet ik zeker na het spelen. Weinig veranderingen, op de toevoeging van helden na. Maar de gameplay is zo verslavend, je neuriet zo weer Patapatapatapon.
Daarnaast staat The 3rd Birthday. Babe with gun. De eerste PSP krijg ik in een memorydump. Hele vroege versie van het spel dus. Maar dan nog, het ziet er fantastisch uit. Poging twee op een andere PSP. Het speelt super, en deze PSP is aangesloten op het grote scherm. Dus ik mag niet afgaan voor het kijkende publiek. Wees gerust, ik ben op mijn best onder druk

Hoe groter de monsters zijn, hoe minder ik hoef te richten. Going down! Ha, dat hadden ze niet verwacht!
Mijn eerste afspraak achter de schermen is met Namco Bandai. Enige informatie dat ik kreeg per mail; het gaat om Time Crisis 4: Razing storm. Oke, uh, ken ik niet

Lang leve wiki. Wat blijkt, het gaat om de Sony Move versie, waar je 3 arcadegames bij krijgt. Misschien ken je de soort arcadespellen wel: er komen drommen zombies, soldaatjes, spookjes, you name it, op je af en je moet ze met een plastic geweer finaal aan gort knallen door goed te richten. Nu Sony een pistoolaccessoire heeft... enfin, je snapt het al. Arcade in je eigen huis.
Ik was wat vroeg, maar ze lieten me alvast wat spelen. Top, ik speel liever dan een alleen maar verhaal af te luisteren. Richten, trekker indrukken en knallen maar. Ik vind het leuk. Simpel, lekker knallen, geen zware hersenactiviteiten nodig. Soms heb je dat ook even nodig.
Deadstorm Pirates:

Time Crisis 4:

Na dit heerlijke zinloze geweld en toch een praatje met een alleraardigste producer en tolk kan ik nog even wat naar binnen snacken en een paar games spelen. Dragon ball Z deel 573, Dragon Ball Z tag voor PSP, Naruto deel iets minder dan Dragon Ball Z. Vechtspellen, die naar Japanse gewoonte niet geschikt zijn voor mensen met verhoogde kans op epileptische aanvallen. Toch weer zinloos geweld. Sorry mam

Dan loop ik nog naar de Tales-serie. Populair in Japan, en bij mij. Anime-achtige poppetjes, in teamverband op avontuur, gevechten en puzzels op lossen. In Tales of Graces zit het er allemaal weer in. Niets nieuws onder de zon, maar soms hoeft dat ook niet perse.

Weer rennen naar de twee laatste afspraken met twee bekende personen in de gamewereld: Fumito Ueda voor Last Guardian, ICO en Shadow of the Colloseus:

En de man die nog steeds moet zeggen dat Gran Turismo 5 echt uitkomt in november, Hirisho Yamauchi. En voor de kenners: translator guy!

Daarna was er nog een borrel van Microsoft. Dat viel subtiel gezegd erg tegen. Ik heb de moeite maar niet genomen er een foto van te maken. Winnaar persconferenties TGS 2010: Capcom, hands down.
Morgen weer een dag TGS, om dan veel meer tijd te hebben games te gaan spelen. Dus hopelijk ook de meer wazige handel, want daar ben ik nog niet echt aan toegekomen. Maar ik heb nog drie dagen, dus dat gaat allemaal goed komen. Dan kan ik ook kijken of er nog toffe goodies te vinden zijn, want de oogst is mager. Op Ghibli na natuurlijk