[JAP]Dagboek van een crewlid in Japan!

Je stokjes niet in de rijst laten staan bijvoorbeeld? Want dat doen ze bij overleden mensen, dus staat niet echt gepast als je normaal aan het eten bent Niet wijzen met stokjes, eerst je handen met de doekjes die je krijgt schoonmaken, noedelsoep mag je gerust slurpen.

quote:

Op maandag 13 september 2010 14:09 schreef Afwazig het volgende:
Pheno ben je toevallig met Kevin mee?

Is mijn beste vriend, die zit ook in Tokio op het moment, ook voor de TGS.

Ik ben hier alleen met mijn vrouw op het moment, dus nee, ik ben niet met hem mee. Wie is het, kan ik hem kennen?

Vandaag is het weer een hete dag. Je komt buiten en er valt een deken van warmte over je heen. Vreemd genoeg raak je daar aan gewend en zelfs het zweten is tot een minimum gereduceerd. Als een echte Japanner heb ik een handdoekje om het voorhoofd de deppen. Handig op mijn tas gefrommeld, in een handvat, dan raak ik die niet kwijt.

Nog een flesje drinken voor onderweg, een blijk op de treinkaart en hup op weg.


Na een broodje zijn we van plan naar de Tsukiji vismarkt te gaan. Hiervoor komen we bij Akihabara per trein, om daar verder te gaan met de metro. Maar ja, Akihabara lonkt.



Akihabara is een walhalla voor elektronicafreaks. Heb je iets nodig? Daar is het te koop! Is het nog niet uit? Daar is het toch te koop! Komt er een nieuwer model? Dan is het daar goedkoper. Naast de apparaten, die een de helft van het stroomverbruik van Tokio op zich nemen, zijn japanners ook gek op animeer, manga en games. En alles wat daar bij hoort. Popjes, sleutelhangers, knuffels, boeken. Ook dat is overvloedig te vinden in dit district.

Een greep uit de niet elektronische zaken.

Games:


Boeken over games:


Knuffels:


En natuurlijk mijn favoriete Ghibli-karakter, Totoro:


We gaan maar eens naar Yodobashi, aan de andere kant van Akihabara. Dit is een grote keten, met vrij veel warenhuizen door het land. Bekend om de enorme verscheidenheid aan cameraspullen, maar tegenwoordig hebben ze alles. Games, tv’s, wasmachines, toiletten die nog net niet de bladzijde van je lectuur omslaan en natuurlijk hun enorme cameradivisie. Wil je een 3D-videocamera hebben? 3500 euro, dan heb je een van de eerste modellen. Overigens vind ik het er nog niet echt heel mooi uitzien, maar de techniek zal niet stilstaan. Over een paar jaar, als alle stof om die stomme brilletjes is neergedaald, is 3D-tv gemeengoed.

Driepoot nodig?


Op de bovenste verdieping hebben we prima gegeten. En nu heb ik koopzin, maar ik heb me nog redelijk kunnen weerhouden van impulsaankopen. Een Famitsu en wat Mario sleutelhangers, omdat er een sleutelhanger van pinguïn-mario in een set zit. Nu nog een fatsoenlijk koptelefoon uit zien te zoeken, maar dat is geen makkelijke opgave. Ik lieg niet als er een stuk of duizend verschillende te vinden zijn. In allerlei kleuren, maten, en prijzen. Lang leve internet, dan zoeken we het op het web wel wat. Daarna ren ik met het serienummer naar de winkel. Daar hebben ze het vast en zeker.

quote:

Op maandag 13 september 2010 14:33 schreef speknek het volgende:
Yodobashi .

BIKKUBIKKBIKKUBIKKU KAMERA

Tss, Yodobashi heeft tenminste nog een vliegje op zijn neus (dat melodietje hoor je constant ). Iets erger dan die van Bic Camera

quote:

Op maandag 13 september 2010 14:34 schreef speknek het volgende:
En Akihabara is alleen zieke porno, die anime/games dingen zijn er voor de sier. Neem maar eens de lift naar een andere verdieping . Toch nog steeds wel een toffe wijk.

Er is ook een trap En ja, er is genoeg andere zooi te zien. Maar ik ken de jongste lezer hier niet, dus die post ik hier niet

quote:

Op maandag 13 september 2010 14:39 schreef speknek het volgende:
Yodobashi is natuurlijk the battle hymn of the republic.
Hier in swingende Jazz versie

Yodobashi Camera Song

Bic Camera:

Bic Camera Song!!!!!!

Die liedjes blijven me tot aan mijn doodskist bij me. Sinds 2007...

Tegen de twintig euro volgens mij. De sleutelhanger ligt nog netjes ingepakt in mijn bagage, daar laat ik het nog even liggen

In Japan hebben ze iets met fantasiefiguren. En idolaat zijn van bekende anime-, manga- of gamefiguren. Gisteren zag ik in een flits een Shinkansen, een hoge snelheidstrein, voorbij vliegen met de nieuwe pokemon op de zijkanten. Drie jaar geleden mocht ik een vliegtuig met eenzelfde bewerking op de luchthaven zien staan. Helaas ging deze Shinkansen iets te snel om mijn camera te pakken en op de gevoelige plaat vast te leggen.

Vandaag willen we eens naar Yokohama. Nee, niet per lama. Natuurlijk met het uitstekende OV, dat nog punctueler rijdt dan een Zwitsers klokje de tijd aangeeft.

Eenmaal aangekomen weet je meteen wat ik met idolaat bedoel:



Hello Kitty is de nummer 1 als het om verering gaat. Vergeet Elvis, de Beatles of Lady Gaga, Hello Kitty is het symbool in Japan. Hangertjes, dekens, naaimachines, tosti-ijzers, colaflesjes, je komt haar overal tegen. Dus ook in Chinatown in Yokohama.

Daarnaast zijn er ook andere figuren natuurlijk, voor ieder wat wils.



Over Pokemon gesproken, zoals in de tekenfilm en games is er ook een Pokemon center. Altijd handig als je eigen pokemon ziek, flauwgevallen of verlamd is! Denk ik.



Natuurlijk spam ik mijn favoriete Ghibli-figuur weer, dit keer met bushalte. Ken je de film niet? Het heet ‘Tonari no Totoro’, of in de vertaalde versie ‘My Neighbour Totoro’, dus mocht je die tegen komen, kijken, het is de moeite waard!



Na wat verder rondgeslenterd te hebben zijn we nog naar Cosmo World gegaan, een kermis vlakbij, met een reuzenrad dat om het kwartier weer een kleurenshowtje maakt, een achtbaan dat door een gat in een vijver gaat en een arcadehal, want dat kan nergens ontbreken.



Nou ja, er staat nog net geen Pachinkohal, de verslaving van Japan. Een soort flipperkast, maar dan met tig balletjes. Je moet zorgen dat er balletjes in een bepaald punt vallen, door de snelheid van het afschieten te regelen. Ingewikkeld? Ja. Maar bovendien een herrie waar je u tegen zegt. Je ziet een schuifdeur met pachinko erboven, nog niets aan de hand. De deur gaat open, en hopla, opeens heb je een gehoorbeschadiging.

Morgen is het eindelijk zover: de TGS gaat dan langzamerhand beginnen. Normaal gesproken zijn er altijd wel wat uitgevers die voor de beurs al een eigen show geven. Zo’n pre-event geeft ze net wat extra aandacht, en wij van de pers gaan er graag naar toe omdat je een goed overzicht krijgt van de spellen die komen gaan. Morgen geven EA en Capcom in ieder geval zo’n show. EA is tegen de avond bij het hotel om de hoek, dat is lekker makkelijk. En met een half uur met de metro is Capcom in Roppongi te vinden. Volgens hun planning tot middernacht, dus dat klinkt als een afterparty!

Iets later dan normaal, maar dat heeft dan ook een reden. Ik kan wel een heel lang verhaal houden over de vismarkt Tsujiki, maar zo spannend is het niet. Als toerist kun je over de markt lopen, omver gereden worden door de karretjes die er racen om de vis zo snel mogelijk weg te brengen en nog levende vissen, kreeften, garnalen en andere zeedieren in emmers hun laatste uur zien beleven.



Tja, ik heb die poespas maar overgeslagen en meteen de koe bij de horens gevat. Of de vis bij de schubben. Sushi. De enige geldige reden om in de buurt van de markt te komen. En als brunch gaat dat er in, je mag me er ook 's nachts voor wakker maken. Ik heb de chef des huizes maar meteen aan het werk gezet met een 'creative sushi set', dan heeft die man ook eens wat meer te doen dan de zoveelste tonijnset. Dat mocht hij daarna nog doen



Een FOK!meet in Japan, twee uur, bij de Starbucks. Shiznuts is vandaag in Tokio, dus even elkaar zien en spreken is wel handig. Tijdens de ochtendspits iemand die je niet van gezicht kent vinden is namelijk onmogelijk. Dat is het al als je iemand wel kent... Dus een dag daar voor even hoi zeggen en daarna naar EA gaan is zeker niet verkeerd. EA zit in het sjieke Keio Plaza hotel niet ver van ons vandaan.



Om 16:00 mag de pers naar binnen, naampje noemen en een USB stick in ontvangst nemen. En dan kan het wachten tot 17:00 beginnen. Gelukkig is er even draadloos internet, totdat alle camera's van andere pers achter ons ook gaan streamen. Dag internet, nou ja, een voordeel, je let tenminste op als de presentatie begint.

EA begint met MyGarden, een Nintendo 3DS spel. De handheld is nog niet uit, maar ontwikkelaars zijn er volop mee bezig, dus dat is een goed teken. Maar een tuinierspel, nou ja, ik dnek dat het meer voor de Japanse markt is. Tanuki , een ja, wat is het eigenlijk, helpt je bij de opdrachten. Het figuurtje zie je heel vaak in Japan, dus de game zal pluspunten hierdoor verdienen in Japan.


My Garden

Voor de rest zie ik weer FIFA 11 (ik kan de presentatie bijna dromen), Dead Space 2 met een Dead Space Extraction Move Edition en nog wat creativiteit in Create.


Create

De combinatie van Japanse producers en een tolk is even wennen voor me, maar wel grappig bij een bekende ontwikkelaar: Suda51. Die man is een beetje, mja, raar, maar krijgt het publiek in ieder geval wel aan het lachen. Shadows .... of the daaaaaaamned. Er zullen vast al youtube filmpjes zijn met zijn uitspraak. Niet zo legendarisch als Konami's persconferentie waar dronken producers nog wat proberen, tot hilariteit van de aanwezige mensen en meekijkend internet.


Suda51

Mooi, na een uur is het afgelopen en mogen we gamen, wat eten en interviewen. Shiznuts en zijn maat zijn doodop van de reis, dus die gaan slapen. Ik ga nog even kijken of er wat te drinken, te eten en te interviewen valt. Dat is er, dus mooi, interview tijdens het gamen tegen de producer van MMA, een free fighting game, dus ook gamen kon nog in een half uur.

Want ik moet me gaan haasten naar Capcom, in Roppongi. Metro, wandelingetje en miezerige regen. Wat wil je nog meer? Nou, nog meer events als die van Capcom. Die Japanners weten hoe ze mensen moeten entertainen. Het event zelf is in het gebouw waar ook een scene van Kill Bill is opgenomen.



De ledematen zijn ondertussen opgeruimd, een vrouwelijke DJ staat te draaien, bier, fris of water en snacks worden gevbracht door knappe Japanse vrouwen. Het kan slechter. Capcom kondigt een Dead Rising: Case West, Asura's Wrath en een game die al langer in de geruchtenmolen hing, Devil May Cry. Bij het laatste gaat het publiek los. Het is een populaire serie, dus veel mensen wachten met ongeduld op een nieuw deel.




Na deze aankondiging gaan alle kraampjes, barretjes etc, open. Bier, sake, een sushibar, een vegetarisch buffet, en allerlei dingen te zien en te doen. Je zelf in Japanse kledij p de foto zetten, je naam in het Japans, een man die voor je ogen van suiker bekende Capcomfiguren als Mega Man maakt, een man die karikaturen schetst, een DJ met een gasmasker op. Heel wat anders dan het 'sjieke' gedoe bij EA.





It's a dirty job...

Het soya pannenkoekje was wel nieuw voor me. En tja, het gaat om d evormgeving, er zwemmen niet opeens andere vis in de zee

Zo, dag 1 van Tokyo Game Show. Het begint slecht: het regent alsof de zee watervrees heeft. Dit is de natste dag die ik hier ooit meegemaakt heb. Nou ja, op de beurs zit je vooral droog, dus dan gaan we daar naar toe. We? Mijn vrouw, shiznuts en een vriend van hem. Ze zijn toch net in Tokyo en zoals je weet mag FOK!crew nooit vakantie hebben, dus ik heb er een werkvakantie voor hem van gemaakt. Dat zal hem leren!

Chuo Line, overstap bij Toyo Station naar Keijo Line. Klinkt simpel en dat is het ook. Als je de weg in het station in Tokyo weet. Gelukkig hebben ik en mijn vrouw voorkennis, dus dat gaat in 1x goed. Nou ja, twijfel bij de laatste trein, maar ach, we hebben een Hollandse mond. Oh wacht, dat verstaan ze niet, dan maar gebrekkig Japans/Engrish.



We moeten ons registreren, maar gelukkig gaat dat ook simpel en binnen een minuut zijn we vier perspassen rijker. 8 hallen, 1 conventiehal en weinig drukte. Oh yeah! Oh, wacht, Monster Hunter 3 als eerste. De game doet in het Westen niet zo veel als in Japan. De vorige delen zijn daar een regelrechte hype. En ja hoor, als een Japanner een rij ziet, dan moet hij daar dwangmatig bij aansluiten.



Ikzelf heb nog wat afspraken met Sony en Namco Bandai in de middag, dus spelen zal voor mij vandaag tot het minimum blijven. Maar twee spellen wil ik vandaag zeker mee pakken. Ni No Kuni en Last Guardian. De laatste blijkt niet speelbaar te zijn, al had ik dat ook niet echt meer verwacht na alle lijstjes te hebben nagekeken. Maar ja, hoop doet zotten in vreugde leven. Ik heb in de middag toch een presentatie over de game, dus zien doe ik het toch wel.

Ni No Kuni dan. Uitgever Level 5 heeft een kasteel uit het spel nagebootst. Er staat al een kleine rij, ondanks dat het rustig is. Ik mag de game zelf niet filmen, maar ach, ze hebben het niet over de televisies die buiten hangen... Waarom ben ik geïnteresseerd in een spel dat tot nu toe alleen in het Japans is? Het is van studio Ghibli. Ja, die van Totoro. Zij werken mee aan deze game en aan alles is dat te zien en te horen. De beelden, alsof je in een tekenfilm zit, de figuurtjes, de sfeer, de muziek. Dit is Ghibli. Yes!

Ni no kuni:



Omdat ik een buitenlander ben (een van de weinigen daar) hebben ze wat medelijden met me, dus ik kan wat langer spelen. Prima, ben ik blij mee. Ik speel het spel waar ik al in 2007 van hoorde, op diezelfde Tokyo Game Show, alleen toen was er alleen een trailer van de DS versie. Nu speel ik de PlayStation 3 versie. Mijn dag kan nu niet meer stuk. En dan nog een Ghibli goodie bag. Zwijmel. Meer over de game in een preview, dit is een dagboek. En morgen ga ik gewoon weer spelen Maar nu even wat anders spelen.

Patapon 3 op de PSP. Mijn vrouw kan beamen dat ik de vorige twee delen in een ruk heb uitgespeeld, de verslaving, hoezo? Deel drie komt weer in mijn collectie, dat weet ik zeker na het spelen. Weinig veranderingen, op de toevoeging van helden na. Maar de gameplay is zo verslavend, je neuriet zo weer Patapatapatapon.

Daarnaast staat The 3rd Birthday. Babe with gun. De eerste PSP krijg ik in een memorydump. Hele vroege versie van het spel dus. Maar dan nog, het ziet er fantastisch uit. Poging twee op een andere PSP. Het speelt super, en deze PSP is aangesloten op het grote scherm. Dus ik mag niet afgaan voor het kijkende publiek. Wees gerust, ik ben op mijn best onder druk Hoe groter de monsters zijn, hoe minder ik hoef te richten. Going down! Ha, dat hadden ze niet verwacht!

Mijn eerste afspraak achter de schermen is met Namco Bandai. Enige informatie dat ik kreeg per mail; het gaat om Time Crisis 4: Razing storm. Oke, uh, ken ik niet Lang leve wiki. Wat blijkt, het gaat om de Sony Move versie, waar je 3 arcadegames bij krijgt. Misschien ken je de soort arcadespellen wel: er komen drommen zombies, soldaatjes, spookjes, you name it, op je af en je moet ze met een plastic geweer finaal aan gort knallen door goed te richten. Nu Sony een pistoolaccessoire heeft... enfin, je snapt het al. Arcade in je eigen huis.

Ik was wat vroeg, maar ze lieten me alvast wat spelen. Top, ik speel liever dan een alleen maar verhaal af te luisteren. Richten, trekker indrukken en knallen maar. Ik vind het leuk. Simpel, lekker knallen, geen zware hersenactiviteiten nodig. Soms heb je dat ook even nodig.

Deadstorm Pirates:


Time Crisis 4:


Na dit heerlijke zinloze geweld en toch een praatje met een alleraardigste producer en tolk kan ik nog even wat naar binnen snacken en een paar games spelen. Dragon ball Z deel 573, Dragon Ball Z tag voor PSP, Naruto deel iets minder dan Dragon Ball Z. Vechtspellen, die naar Japanse gewoonte niet geschikt zijn voor mensen met verhoogde kans op epileptische aanvallen. Toch weer zinloos geweld. Sorry mam

Dan loop ik nog naar de Tales-serie. Populair in Japan, en bij mij. Anime-achtige poppetjes, in teamverband op avontuur, gevechten en puzzels op lossen. In Tales of Graces zit het er allemaal weer in. Niets nieuws onder de zon, maar soms hoeft dat ook niet perse.



Weer rennen naar de twee laatste afspraken met twee bekende personen in de gamewereld: Fumito Ueda voor Last Guardian, ICO en Shadow of the Colloseus:


En de man die nog steeds moet zeggen dat Gran Turismo 5 echt uitkomt in november, Hirisho Yamauchi. En voor de kenners: translator guy!


Daarna was er nog een borrel van Microsoft. Dat viel subtiel gezegd erg tegen. Ik heb de moeite maar niet genomen er een foto van te maken. Winnaar persconferenties TGS 2010: Capcom, hands down.

Morgen weer een dag TGS, om dan veel meer tijd te hebben games te gaan spelen. Dus hopelijk ook de meer wazige handel, want daar ben ik nog niet echt aan toegekomen. Maar ik heb nog drie dagen, dus dat gaat allemaal goed komen. Dan kan ik ook kijken of er nog toffe goodies te vinden zijn, want de oogst is mager. Op Ghibli na natuurlijk

quote:

Op donderdag 16 september 2010 14:26 schreef Nebo het volgende:
Dude, dat ben jij in een Ninja-pak of niet?

Het pak was wel verdomd klein Maar dat kon ik van te voren wel weten

quote:

Op donderdag 16 september 2010 15:33 schreef Netsplitter het volgende:
Die Ghibli game is echt Ghibli.
Komt die hier heen toevallig dat je weet?

Die komt hier heen. Alleen was er nog steeds geen datum bekend, ik heb het nog gevraagd.