Niet alleen vermakelijk, maar ook verwarrend. Ik weet niet hoe goed jijzelf en je gesprekspartners waren ingevoerd, maar het idiote is dat de uitkomst vroeger anders was dan nu, als gevolg van andere regels.quote:Op donderdag 19 november 2009 18:29 schreef -J-D- het volgende:
Gisteravond tijdens een personeelsfeest urenlang naar een discussie geluisterd wat de uitkomst moest zijn van 10 : 2 x 5
Erg vermakelijk.
(tvp)
25 lijkt mij conceptueel gezien het beste antwoord.quote:Op donderdag 19 november 2009 18:29 schreef -J-D- het volgende:
Gisteravond tijdens een personeelsfeest urenlang naar een discussie geluisterd wat de uitkomst moest zijn van 10 : 2 x 5
Erg vermakelijk.
(tvp)
Tot zover mijn boerenverstand.quote:Op donderdag 19 november 2009 18:43 schreef thabit het volgende:
[..]
25 lijkt mij conceptueel gezien het beste antwoord.
Niet iedereen was ervan overtuigd dat de uitkomst vroeger anders was dan nuquote:Op donderdag 19 november 2009 18:38 schreef Riparius het volgende:
[..]
Niet alleen vermakelijk, maar ook verwarrend. Ik weet niet hoe goed jijzelf en je gesprekspartners waren ingevoerd, maar het idiote is dat de uitkomst vroeger anders was dan nu, als gevolg van andere regels.
Delen is het "omgekeerde" van vermenigvuldigen, daarom zijn ze gelijkwaardig.quote:Op donderdag 19 november 2009 19:01 schreef Renesite het volgende:
[..]
Tot zover mijn boerenverstand.
10 : (2x5) = 1
Ja, 25. Dat weet ik, maar zoals hij er bij mij staat had anders ook nog GEKUND... Want als je hem noemt: '10 gedeeld door 2 maal 5' dan noem je woordelijk de haken niet, maar zo kan je hem wel invullen.quote:Op donderdag 19 november 2009 19:02 schreef Q.E.D. het volgende:
[..]
Delen is het "omgekeerde" van vermenigvuldigen, daarom zijn ze gelijkwaardig.![]()
Van links naar rechts dus uitvoeren, dus 25.
waar komt die "=" vandaan?quote:Op donderdag 19 november 2009 12:19 schreef Siddartha het volgende:
[..]
Maar dat doe ik toch?
2^k x 2 = (k+2)!
Rechterkant wordt dan: (k+2)((k+1)!
En dan hoef ik alleen te bewijzen dat 2 kleiner gelijk (k+2)
die doe je niet algebraïsch.quote:Op donderdag 19 november 2009 15:34 schreef sefer het volgende:
Ik word helemaal gek.. hoe kan ik deze vergelijking oplossen, weet iemand dat??
x0.5 - 0.75(x + 720)0.5 = 9
heb de wortels voor het gemak even vervangen door een 0.5de macht. Ik heb echt al van alles geprobeerd, maar ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken
numeriek, elke gekke methode voldoet welquote:
Dat weet je toch wel ?? (wat heb je anders gedaan als voorbereiding).quote:Op donderdag 19 november 2009 22:44 schreef marleenhoofd- het volgende:
hoe?
Dankjewel, als voorbereiding heb ik het dictaat doorgespit, maar dat laat nogal de wensen aan zich over. Ik weet bijna niks van differentiaal vergelijkingen. Je snappen zijn echter simpel, hier kom ik uiteraard wel uit.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:48 schreef Riparius het volgende:
[..]
Dat weet je toch wel ?? (wat heb je anders gedaan als voorbereiding).
Je hebt:
u' = 2t/(u-1)
Hiervoor is te schrijven:
du/dt = 2t/(u-1)
En dus ook:
(u-1)du = 2tdt
Nu beide leden integreren en je krijgt:
½u2 - u = t2 + c
Nu wil je u uitdrukken als functie van t, dus moet je hieruit u oplossen. Nu jij weer.
Ik neem aan dat a en b hier constanten zijn. Nee, die ab mag er niet 'zomaar' bij want dan is het geen Bernoulli dv meer. Simple as that. Je moet dus iets anders verzinnen, en het wordt ook gesuggereerd wat. Je moet de dv eerst transformeren door een geschikte substitutie toe te passen, zodat ie wel de gewenste vorm krijgt.quote:Op donderdag 19 november 2009 23:03 schreef marleenhoofd- het volgende:
Nog een wellicht simpele vraag waar ik niet uitkom:
Exercise 1.5. Find explicit solutions of u'=(u-a)(u-b), by transforming it to a Bernoulli type equation.
Ik denk dat dit de Bernoulli type is (gewoon haakjes uitsschrijven) u'=p(t)u + q(t)u2 + ab
met p(t)=-a-b q(t)=1, maar mag die +ab er zomaar bij?
en hoe los je dit dan op??
Gewoon een beetje creatief zijn.quote:Ik verwacht overigens niet dat jullie hier veel tijd in gaan stoppen want dat heb ik zelf nog niet genoeg gedaan. Maar mocht t ook weer zo simpel zijn:O
hij is uiteindelijk toch algebraisch opgelostquote:Op donderdag 19 november 2009 19:41 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
waar komt die "=" vandaan?
[..]
die doe je niet algebraïsch.
Van Wikipedia:quote:Op donderdag 19 november 2009 16:36 schreef GoodGawd het volgende:
[ afbeelding ]
Vraag:
De 4e regel zie je dat -y'' (0)
Waarom is dat?
Voor zover ik weet niet, maar als je negatieve lengtes hebt of een korste pad wilt weten van elk punt naar elk ander punt dan is Dijkstra niet te gebruiken of niet het snelste.quote:Op vrijdag 20 november 2009 17:59 schreef Hap_Slik het volgende:
Zijn er eigenlijk efficiëntere kortstepad-algoritmen dan het kortstepad-algoritme van Dijkstra? Google geeft in dit geval weinig tot geen uitsluitsel.
- de mediaan hoeft niet te bestaanquote:Op vrijdag 20 november 2009 21:55 schreef mrbombastic het volgende:
Kan iemand mij uitleggen waarom de steekproefmediaan niet precies [ afbeelding ] is, met [ afbeelding ] de empirische verdelingsfunctie?
[ afbeelding ]
Dit is precies het probleem van de Zeven bruggen van Koningsbergen.quote:Op vrijdag 20 november 2009 22:03 schreef beertenderrr het volgende:
Ik zat vandaag op school wiskunde sommen te maken en was op een gegeven moment dergelijke huisjes aan het tekenen:
[ afbeelding ]
De kunst van deze huisjes is dat ze op een paar manieren getekend kunnen worden zonder je pen van het papier te halen. Hierover heb ik twee vraagjes waar jullie misschien wel antwoord op hebben:
1) Hoe heet een dergelijk huisje? Dan kan ik het tenminste googlen![]()
2) Is dit ooit al eens wiskundig vraagstuk geweest van een bekende wiskundige? Ik moet een PO maken die ik hier eventueel over kan houden. Ik weet dat Euler wel een dergelijk vraagstuk heeft opgelost met bruggen in Kralinigrad, maar of dat onder dezelfde noemer valt, weet ik niet.
Alvast thnx voor jullie antwoord
p.s. Don't mention mijn teken skillz0rz
Waarom tel ik dan vijf hoekpuntenquote:Op vrijdag 20 november 2009 23:03 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Dit is precies het probleem van de Zeven bruggen van Koningsbergen.
Dat het probleem hetzelfde is, betekent toch niet dat de instance ook hetzelfde is?quote:
Dat is een semantisch probleem.quote:Op vrijdag 20 november 2009 23:09 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Dat het probleem hetzelfde is, betekent toch niet dat de instance ook hetzelfde is?
Ok, dan neem ik dat mee voor mijn opdrachtquote:Op vrijdag 20 november 2009 23:03 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Dit is precies het probleem van de Zeven bruggen van Koningsbergen.
1) Wanneer bestaat de mediaan dan niet?quote:Op vrijdag 20 november 2009 23:01 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
1) de mediaan hoeft niet te bestaan
2) F is niet strict stijgend, hoe definieer de inverse?
Sowieso zijn elementen van deze vectorruimte polynomen en geen kolomvector oid. Een kolomvector wordt het pas als je een basis hebt gekozen.quote:Op zondag 22 november 2009 17:36 schreef Hanneke12345 het volgende:
Ik krijg dan dus [ afbeelding ] en de tweede is hetzelfde maar dan met -wortel(0,5)?
Ik vind een ééndimensionale basis nog een beetje gek. Hoewel een basis voor de nullspace vaak ook ééndimensionaal was natuurlijk.
google op eulergrafen ofzo. Het heeft te maken met het aantal wegen dat bij elk kruispunt bij elkaar komt, ik heb nu even geen tijd maar met simpele grafentheorie is dit wel op te lossen.quote:Op vrijdag 20 november 2009 22:03 schreef beertenderrr het volgende:
Ik zat vandaag op school wiskunde sommen te maken en was op een gegeven moment dergelijke huisjes aan het tekenen:
[ afbeelding ]
De kunst van deze huisjes is dat ze op een paar manieren getekend kunnen worden zonder je pen van het papier te halen. Hierover heb ik twee vraagjes waar jullie misschien wel antwoord op hebben:
1) Hoe heet een dergelijk huisje? Dan kan ik het tenminste googlen![]()
2) Is dit ooit al eens wiskundig vraagstuk geweest van een bekende wiskundige? Ik moet een PO maken die ik hier eventueel over kan houden. Ik weet dat Euler wel een dergelijk vraagstuk heeft opgelost met bruggen in Kralinigrad, maar of dat onder dezelfde noemer valt, weet ik niet.
Alvast thnx voor jullie antwoord
p.s. Don't mention mijn teken skillz0rz
De functie die je moet integreren over het interval [0, ∞) is t2∙e-st, waarbij de t de onafhankelijke variabele is. Een primitieve van deze functie is:quote:Op zondag 22 november 2009 19:22 schreef Burakius het volgende:
Ik kom er even niet uit, zal waarschijn ergens iets simpels over het hoofd zien.
Vind de Laplace transformatie van de functie: f(t) = t2
1. Ten eerste vraag ik me af of ik dan met een onbepaalde integraal moet gaan rekenen, of zoals letterlijk elk voorbeeld uit mijn schrift en uit het boek met een integraal van 0 tot oneindig?
2.
Ik heb basically het volgende gedaan: integraal teken = $ hahaha
$ t2 * e-st
En die heb ik lopen integreren (Wat me niet helemaal lukte moet ik zeggen, want ik ging twee keer integreren etc. werd moeilijker dan dat het zou moeten zijn denk ik. En hij staat ook niet in een standaardtabel (voor zover ik kan zien).
Tja, oefening baart kunst. Partieel integreren inderdaad, maar je kunt ook uitgaan van het het product van een algemeen kwadratisch polynoom in t en e-st en dan door differentiëren de juiste coëfficiënten van het polynoom bepalen.quote:Op zondag 22 november 2009 20:43 schreef Burakius het volgende:
Je beseft dat dat niet zo makkelijk te primitiveren is he? Je schudt het nu wel even uit je mouw
Geloof me ik kan goed partieel integreren, maar deze kwam ik toch niet uit....quote:Op zondag 22 november 2009 21:10 schreef Riparius het volgende:
[..]
Tja, oefening baart kunst. Partieel integreren inderdaad, maar je kunt ook uitgaan van het het product van een algemeen kwadratisch polynoom in t en e-st en dan door differentiëren de juiste coëfficiënten van het polynoom bepalen.
Je moet hier herhaald partieel integeren. Kijk even hier voor een voorbeeld waarbij x3∙e-x wordt geïntegreerd.quote:Op zondag 22 november 2009 21:12 schreef Burakius het volgende:
[..]
Geloof me ik kan goed partieel integreren, maar deze kwam ik toch niet uit....
ik bleef bij: t^2* -1/s * e^-st - 2 $ t*-1/s *e^-st dt
Ja dat kan ik ook. Ik geef het op. Dit is echt mijn anti-wiskunde dag. Niets lukt.quote:Op zondag 22 november 2009 21:16 schreef Riparius het volgende:
[..]
Je moet hier herhaald partieel integeren. Kijk even hier voor een voorbeeld waarbij x3∙e-x wordt geïntegreerd.
Nee, hij staat niet stil. Het gaat er meer om dat je waarschijnlijk de formule van de eerste oscillatie (de linker) in de tweede oscillatie moet gaan zetten. Maar ik heb geen idee hoe dit in zijn werk gaat. (evenals de differentiaalvergelijking overigens). Kun je een duwtje in de richting geven?quote:Op zondag 22 november 2009 23:15 schreef GlowMouse het volgende:
staat dat rechterblok stil ofzo? En waardoor zou het gaan bewegen?
Ik zou beginnen met het opstellen van een differentiaalvergelijking.
Een beetje googelen (en kennis van het Engels) kan geen kwaad. Zoek even op coupled spring-mass system, dan vind je (bijvoorbeeld) dit, waar alles zo'n beetje wordt voorgekauwd.quote:Op zondag 22 november 2009 23:13 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
Kan iemand mij helpen met het volgende? Het gaat over oscillatie.
Stel je hebt het volgende:
Je hebt een muur met een veer eraan (k1), aan die veer zit een massa (m1). Aan deze massa zit weer een veer (k2) met een massa (m2). Elke vorm van wrijving is verwaarloosbaar klein.
(alles is horizontaal, alsof er een tafel onder staat).
|---@----@ (muur->veer->blok->veer->blok)
Zoek nu een berekening om de beweging van beide te berekenen.
Is er iemand in de zaal die natuurkunde of wiskunde heeft gestudeerd/studeert en die een idee heeft hoe we dit kunnen doen?
ik vind jou best een toffe kerelquote:Op maandag 23 november 2009 00:45 schreef Riparius het volgende:
[..]
Een beetje googelen (en kennis van het Engels) kan geen kwaad. Zoek even op coupled spring-mass system, dan vind je (bijvoorbeeld) dit, waar alles zo'n beetje wordt voorgekauwd.
quote:Op maandag 9 november 2009 00:54 schreef sitting_elfling het volgende:
Kan iemand me hier helpen met een opstapje? Heb een vaag idee waar ik ong. moet uitkomen in de stappen die ik moet doen, maar weet absoluut niet hoe ik moet beginnen. Hoe turn ik het zo om dat het berekend kan worden door de LSR?
[]
Ik vraag me af of ik in de juiste richting zit te denken?quote:
ja, je bewijs klopt, maar je zou t een stuk eenvoudiger en overzichtelijker op kunnen schrijven.quote:Op vrijdag 20 november 2009 19:46 schreef Siddartha het volgende:
Nieuwe rondes, nieuwe kansen!
Het bewijs, voor x>-1 en n bestaat uit alleen uit natuurlijke getallen, dat
[ afbeelding ]
We nemen aan dat P(k) waar is (vervang n door k).
Dan kijken we of het ook voor elk volgende k waar is, dus voor P(k+1).
Als we P(k+1) in de linkerkant invullen, zien we dat we het ook anders kunnen schrijven:
[ afbeelding ]
De factor om k+1 te krijgen is (1+x), dus kunnen we de rechterkant daarmee ook vermenigvuldigen en als het bewijs klopt, kan je de rechterkant tot deze vorm omschrijven (wanneer je gewoon (k+1) had ingevuld):
[ afbeelding ]
Of de uitkomst die je dan krijgt moet groter zijn dat bovenstaande vergelijking, omdat we niet willen weten of ze gelijk aan elkaar zijn maar groter/gelijk.
Dus:
[ afbeelding ]
Dat kun je zo opschrijven:
[ afbeelding ]
Dan zie je dat het eerste deel gelijk is aan gewoon p(k+1) invullen, maar dan staat er nog kx^2 achter.
En omdat kx^2 in dit geval altijd groter/gelijk is aan 0, moet deze verandering dus groter/gelijk zijn aan
[ afbeelding ]
Dan volgt alleen nog P(k) te controleren voor een willekeurig getal, P(1) klopt.
Dus, het bewijs klopt.
( Sorry dat ik zo langdradig/uitgebreid schrijf, maar ik wil graag weten of de stappen die ik neem kloppen.)
+1 for stupidquote:Op maandag 23 november 2009 22:10 schreef GlowMouse het volgende:
log is ln.
Waarom kun je de standard error niet meer bepalen? Kun je niet gewoon zeggen dat Ln Alpha de standard error is?quote:De standard error in het normale model kun je niet meer bepalen.
LS is b0 + b1x1 + b2x2 + ... + bnxn. Mogen best veel x'en in terugkomen, mits allemaal lineair.
En de logaritme werkt bij functies die eruit zien zoals de jouwe.
Ja uiteraard, maar met normaal bedoel ik het oorspronkelijke model.quote:Op maandag 23 november 2009 22:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom kun je de standard error niet meer bepalen? Kun je niet gewoon zeggen dat Ln Alpha de standard error is?
Inderdaad. En laat ik dat nu allemaal al voor hem gedaan hebben ook, dus ik begrijp de behoefte van Siddhartha aan een nieuwe ronde niet zo.quote:Op maandag 23 november 2009 22:26 schreef marleenhoofd- het volgende:
[..]
ja, je bewijs klopt, maar je zou t een stuk eenvoudiger en overzichtelijker op kunnen schrijven.
Begin even met het doornemen van deze uitwerking. Niet helemaal hetzelfde type opgave als jouw opgave, maar je kunt er wel ideeën uit opdoen over manieren waarop je te werk kunt gaan.quote:Op maandag 23 november 2009 22:41 schreef Babbbe het volgende:
Ik doe een HBO opleiding en daar wordt alle stof nog eens behandeld van het voortgezet onderwijs. Nu zit ik mijn hersenen al de hele avond te pijnigen op iets wat ik altijd behoorlijk simpel vond, wie kan deze vraag uitleggen?
Het volgende wordt gevraagd: Bepaal de vergelijking y = ax^2 + bx + c van de parabool
Gegeven zijn de top (2,-1) en het punt waar de grafiek doorheen gaat (1,1).
Wie kan dit uitleggen?
quote:Op maandag 23 november 2009 20:46 schreef Borizzz het volgende:
Je moet niet meteen jouw rekenmachine pakken. Op papier uitwerken dan weet je tenminste wat je aan het doen bent.
Afijn, x=19/16 had jij als oplossing.
Jouw stelsel:
5x=y=7
2x+6y=-4
Neem bv de bovenste en vul daar x=19/16 in. Dit levert op:
5*(19/16) -y =7
naar de andere kant brengen
y=5*(19/16)-7
Uitwerken met breuken levert dan y=-17/16.
De gevonden waarden x=19/16 en y=-17/16 kun je invullen in de tweede vergelijking van het stelsel om te zien of jouw oplossingen kloppen. En inderdaad dit klopt.
Mocht het breuken uitwerken niet lukken laat het dan nog even weten.
Ja klopt maar dit begrijp ik juist niet:
y=5*(19/16)-7
Uitwerken met breuken levert dan y=-17/16.
Wat doet u precies om op 17/16 uit te komen ? 19-7+5 ofzo ?
Dit is echt gewoon lagere school werk (rekenen met breuken). Ik zie trouwens dat je meer dan twee maanden geleden ook al vragen had over precies dezelfde opgave en ook toen kon je al niet overweg met breuken. Dat betekent dus dat je al die tijd geen enkele vordering hebt gemaakt. Dat is vrij treurig, en dan druk ik me nog eufemistisch uit. Hoeveel uren heb je de afgelopen 2½ maand aan wiskunde besteed?quote:Op dinsdag 24 november 2009 00:49 schreef CRONALDO7 het volgende:
Ja klopt maar dit begrijp ik juist niet:
y=5*(19/16)-7
Uitwerken met breuken levert dan y=-17/16.
Wat doet u precies om op 17/16 uit te komen ? 19-7+5 ofzo ?
Excuses daarvoor, maar ik probeerde puur voor mezelf de logica achter de stappen te zien. En wilde graag weten of die logica goed was. Ik had misschien beter een ander bewijs kunnen nemen, maar omdat ik toch al een hele tijd met dat bezig was...quote:Op maandag 23 november 2009 22:46 schreef Riparius het volgende:
[..]
Inderdaad. En laat ik dat nu allemaal al voor hem gedaan hebben ook, dus ik begrijp de behoefte van Siddhartha aan een nieuwe ronde niet zo.
Dank!quote:Op maandag 23 november 2009 22:34 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Ja uiteraard, maar met normaal bedoel ik het oorspronkelijke model.
Ja, daar had iemand het over. Die twijfelde over of je nu een 2d of 3d model moest toepassen. Ik was niet eens bekend met die termenquote:
Dankjewel Riparius!quote:Begin even met het doornemen van deze uitwerking. Niet helemaal hetzelfde type opgave als jouw opgave, maar je kunt er wel ideeën uit opdoen over manieren waarop je te werk kunt gaan.
Je hebt:quote:Op woensdag 25 november 2009 17:09 schreef poesemuis het volgende:
(1/3)^x . (1/3)^(-2) = 1/ (3^x) . 9
zou iemand deze stap voor me op kunnen helderen? alvast bedankt
Begin even met hiervoor te schrijven:quote:Op woensdag 25 november 2009 18:11 schreef Burakius het volgende:
differentieer : 1/ x(ln x) ^p
Ah, zo. Ik vermoedde al dat je het tentamen waar die lineaire vergelijkingen bij te pas komen moest herkansen. Maar het heeft weinig zin om steeds dezelfde paar opgaven te blijven herkauwen. Probeer wat meer oude tentamens te pakken te krijgen en ga daarmee oefenen. Of verzin zelf wat stelsels van lineaire vergelijkingen en probeer die dan op te lossen. Lees ook even dit artikel door (hoewel dat veel te ver gaat voor jouw doeleinden). Als je wil controleren of je de juiste oplossing hebt gevonden kun je een stelsel lineaire vergelijkingen ook hier invoeren. En ja, of het nou zo verstandig is om een studie met economie erin te kiezen als je meer van de letteren bent ... Dan lijkt me een typische α-studie toch een stuk bevredigender.quote:Op donderdag 26 november 2009 01:11 schreef CRONALDO7 het volgende:
Hey Riparius,
Hartelijk bedankt voor je uitgebreide hulp !!![]()
En om even terug te komen op je vraag:
Het ligt allemaal vrij gecompliceerd, ik studeer namelijk Management, Economie en Recht, ik zit nu in jaar 2 maar ik heb een tentamen uit jaar 1 niet gehaald en dat vak heet Kwantitatieve Methoden waar al mijn vragen dus op gebasseerd zijn, aan het eind van deze periode heb ik een herkansing van dit vak mocht ik hem dan nog niet halen dan heb ik nog een kans maar als die 2e kans dan onvoldoende is, dan krijg ik een SBA ( Studie Bindend Advies) in dit geval moet ik van school af.
Daarom is het voor mij zaak om alle details te weten over die sommen, en ik heb geen les meer in dit vak dus daarom heb ik er niet veel tijd aan besteed in de door jou genoemde intervalperiode, mede doordat ik ook gewoon tentamens en projecten in het 2e jaar moet leren/maken. En breuken heb ik nooit goed onder de knie gehad, maar dat was je vast al duidelijk: ik ben meer van de ''letters''![]()
Dus dat is eigenlijk de situatie in een notendop, ik hoop dat je het een beetje begrijpt.![]()
Met vriendelijke groet,
Mitch.
nee dat stond er niet, geen haakjes in de originele formule. dus altijd als je een formule hebt met e en een x en een +(normaal getal) kun je dat gewoon buiten beschouwing laten (aangezien de afgeleide daarvan altijd 0 is) en hoef je die niet te betrekken in f(x) of g(x)? want als je de productregel toepast op een formule zonder e doe je dat wel toch?quote:Op donderdag 26 november 2009 21:45 schreef GlowMouse het volgende:
Als er x(e^x + 4) stond, had je gelijk. Nu heb je f(x)g(x)+4 met f(x)=x en g(x)=e^x. De afgeleide is dus de afgeleide van f(x)g(x) plus de afgeleide van 4.
dat doe je snelquote:Op donderdag 26 november 2009 21:58 schreef GlowMouse het volgende:
dat is 3x^5 + 4 en heeft afgeleide 15x^4.
Je doet het verkeerd. De kans dat je 2x blauw achter elkaar trekt is 1/2 * 2/3. 3x blauw achter elkaar gaat met kans 1/2*2/3*3/4.quote:Op donderdag 26 november 2009 22:01 schreef Dzy het volgende:
Kansrekeningvraagje, nouja een klein onderdeel ervan...
Je hebt een vaas met een rode en een blauwe knikker, als je rood pakt ben je klaar, als je blauw pakt moet je hem terugleggen met nog een blauwe erbij. De kans dat je na 1 keer trekken klaar bent is dus 1/2, dat je met precies 2 keer trekken klaar bent (1-1/2)*(1/3) = 1/6, de kans dat je na 3 keer trekken klaar bent is (1-(1/2+1/6))*(1/4) enzovoorts. Nu moet ik aantonen dat de kans dat je in n keer klaar bent gelijk is aan 1/(n(n+1)). Die 1/(n+1) is logisch, dat is de kans dat je als je in die positie bent beland je een rode bal trekt. Die 1/n is de kans dat je nog niet klaar was bij de eerste n-1 trekkingen, dit is opgebouwd uit:
1 - (1/2 + 1/6 + 1/10 ...) = 1 - Som van i=1 tot n ( 1 / (4i - 2 ) ) en dit moet dus gelijk zijn aan 1/n, maar hier kom ik niet uit. Hoe kan ik dit aantonen?
Oja, ja, ik denk dat ik het wel begrijp nu, en dat je een normaal getal alleen hoeft op te nemen in de afgeleide als hij tussen haakjes staat. en bij bvquote:Op donderdag 26 november 2009 22:16 schreef GlowMouse het volgende:
Niet echt, je kunt gewoon alles doen zolang het logisch isBijvoorbeeld
x^2 . 3x^3 + 4
kan ook met de productregel:
2x * 3x^3 + x^2 * 9x^2
= 6x^4 + 9x^4
= 15x^4.
ja, daar staat ie. oke bedankt voor je hulpquote:Op donderdag 26 november 2009 22:24 schreef GlowMouse het volgende:
als die +2 onder de deelstreep staat wel ja.
Het is inderdaad zo triviaal als je hier beweert.quote:Op vrijdag 27 november 2009 22:38 schreef Hanneke12345 het volgende:
Ik heb een inproductruimte en een lineaire afbeelding. Vraag is "laat zien dat een zelfgeadjungeerde afbeelding normaal is", kan ik dit doen met representatieve matrix? Dus L=L* en LL*=L*L? Het wordt nogal triviaal op die manier, geloof ik. Of moet ik dit doen met de inproductruimte dat L<x,y>=<x,Ly>? `
Hetgeen wat ik tot nu toe heb gedaan was..quote:Op zondag 29 november 2009 01:53 schreef GlowMouse het volgende:
Kun je onder estimate niet direct LOG(Y) = b0 + b1*LOG(X1) + ... invullen?
1 2 3 4 5 6 7 | ========================= LS LNY C LNK LNL Estimation Equation: ========================= LNY = C(1) + C(2)*LNK + C(3)*LNL |
Dan houd ik het maar zo. Wij hebben tot nu toe alleen nog gewerkt met EViews(nog niet met spss). Het knaagt alleen ontzettend dat ik geen log voor alpha kan zetten omdat hij die natuurlijk niet ondersteunt. Dan maar een goede onderbouwing geven dat het voor de significantie van het toepasbare model niet uitmaakt, immers de vraag was dat het moest voldoen aan lineaire regressie, en dan moet het wel op deze logaritmische manier.quote:Op zondag 29 november 2009 02:03 schreef GlowMouse het volgende:
Dit gaat toch helemaal goed? Die vriend van je heeft half gelijk, met de errorterm gebeuren vreemde dingen (in je logmodel is de errorterm normaal verdeeld, in je CD-model vermenigvuldig je met de logaritme daarvan). Dat kun je niet rechtpraten met een lineair regressiemodel, maar dit is voor zover ik weet wel de standaard schatmethode.
L is een lineaire afbeelding, dus L(x)=Ax=(Ax)*=A*x*quote:Op vrijdag 27 november 2009 22:38 schreef Hanneke12345 het volgende:
Ik heb een inproductruimte en een lineaire afbeelding. Vraag is "laat zien dat een zelfgeadjungeerde afbeelding normaal is", kan ik dit doen met representatieve matrix? Dus L=L* en LL*=L*L? Het wordt nogal triviaal op die manier, geloof ik. Of moet ik dit doen met de inproductruimte dat L<x,y>=<x,Ly>? `
Vanwege sinus/cosinus/tangens. Er is bekend dat b.v. sin(30°) = 1/2 en cos(30°) = √3/2, en zo heb je met een driehoek met zijden 1/2 en √3 en de stelling van Pythagoras dat deze schuine zijde 2 heeft.quote:Op maandag 30 november 2009 20:47 schreef poesemuis het volgende:
Hoe zit het met vaste verhoudingen in driehoeken? Hoe weet je bv dat van een bepaalde driehoek de verhoudingen van de zijdes 1:2:wortel 3 zijn?
nou, ik zal het proberen, maar meetkunde vind ik echt een hocus pocus.quote:Op maandag 30 november 2009 20:56 schreef thabit het volgende:
Kun je iets concreter zijn met je vraagstelling?
oke ik heb het getekend en begrijp het nu wat meer, maar.. moet zijde c dan niet ipv wortel 3 wortel 5 zijn?quote:Op maandag 30 november 2009 21:15 schreef thabit het volgende:
Stel hoek A is de hoek van 60 graden en zijde a is de zijde tegenover hoek A (of als je een Belg bent: hoek a en zijde A). Laten we meteen ook maar de hoek van 30 graden B noemen en de hoek van 90 graden C (met tegenoverliggende zijdes b en c respectievelijk).
Als je nu de driehoek spiegelt in zijde a, dan krijg je een gelijkzijdige driehoek (teken maar eens). Nu is a een zijde hiervan, maar ook 2b. Dus zijde a is tweemaal zo groot als zijde b. De wortel 3 krijg je nu met Pythagoras.
ja kloptquote:Op maandag 30 november 2009 22:01 schreef poesemuis het volgende:
Ohnee foutje, AM moet 2 zijn en MP 'wortel 3?'
jawel toch,quote:Op maandag 30 november 2009 22:02 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
AM is 2 inderdaad, maar dan krijg je geen wortel3.
1-2-wortel3 is wel bekend, en 1-1-wortel2 ook wel. En het karweitje kost steeds minder tijd als je het vaak doet.quote:Op maandag 30 november 2009 22:07 schreef poesemuis het volgende:
maar is het iedere keer zo'n karweitje om de verhoudingen te berekenen of zijn er vaste verhoudingen bekend bij bepaalde driehoeken?
Dat antwoord klopt, dus je bent er wel degelijk uitgekomen!quote:Op dinsdag 1 december 2009 11:15 schreef Ethanolic het volgende:
ik kom niet uit bij de d/dx 2x(^3)√x , ik voel me echt een aap
het antwoord moet zijn 7x^2,5
stond in het antwoordenboek, maar ik heb niets aan overschrijven.quote:Op dinsdag 1 december 2009 11:17 schreef thabit het volgende:
[..]
Dat antwoord klopt, dus je bent er wel degelijk uitgekomen!
ja dat snap ikquote:
dankjewel, ik gebruikte de product regel vanaf x3wortel(x)quote:Op dinsdag 1 december 2009 11:43 schreef thabit het volgende:
Je kunt x3wortel(x) dan schrijven als x7/2
Had ook gekund, maar vereist wat extra stappen.quote:Op dinsdag 1 december 2009 11:55 schreef Ethanolic het volgende:
[..]
dankjewel, ik gebruikte de product regel vanaf x3wortel(x)
Het klopt wel. Ik moet het ook met de quotientregel doen om er mee te oefenen.quote:Op dinsdag 1 december 2009 12:17 schreef Iblis het volgende:
Ik heb zo m’n twijfels over de uitwerking, en je hoeft ook de quotientregel niet te gebruiken: weten dat 1/xn = x-n helpt je al een stuk verder.
Oké, je hebt dus expres de berekening beperkt tot de eerste term en van dat antwoord alleen de teller opgeschreven?quote:Op dinsdag 1 december 2009 12:20 schreef Ethanolic het volgende:
[..]
Het klopt wel. Ik moet het ook met de quotientregel doen om er mee te oefenen.
Het zit zo dat ik bij dequote:Op dinsdag 1 december 2009 12:26 schreef Iblis het volgende:
[..]
Oké, je hebt dus expres de berekening beperkt tot de eerste term en van dat antwoord alleen de teller opgeschreven?
Oké, dan gaat er inderdaad niets mis, maar dat had ik even niet door.quote:Op dinsdag 1 december 2009 12:29 schreef Ethanolic het volgende:
[..]
Het zit zo dat ik bij de
- (-6/x4)
de voorste min had weggelaten in mn schrift
daar kwam ik dus achter terwijl ik het hier uittypte.
antwoord op je vraag, ja dus
Maak vooral domme foutjes, over dingen heenlezen enzo.quote:Op dinsdag 1 december 2009 12:30 schreef Iblis het volgende:
[..]
Oké, dan gaat er inderdaad niets mis, maar dat had ik even niet door.
Ik volg niet direct wat je wilt doen. Zijn dit alle gegevens die je hebt?quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:28 schreef poesemuis het volgende:
[ afbeelding ]
om DC te berekenen moet je eerst AE en FB berekenen en dat getal van 10 aftrekken.
maar waarom kun je niet gewoon direct DC uitrekenen, DCE is toch ook een verhoudingsdriehoek waarvan je weet dat de lange zijde 4 is?
Vermenigvuldig teller en noemer met √3:quote:oja en nog een klein vraagje erbij: kan iemand me misschien uitleggen waarom je x/wortel 3 ook kunt schrijven als 1/3 . x . wortel 3
Nu is het een paint-topic!!!quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:28 schreef poesemuis het volgende:
[ afbeelding ]
om DC te berekenen moet je eerst AE en FB berekenen en dat getal van 10 aftrekken.
maar waarom kun je niet gewoon direct DC uitrekenen, DCE is toch ook een verhoudingsdriehoek waarvan je weet dat de lange zijde 4 is?
oja en nog een klein vraagje erbij: kan iemand me misschien uitleggen waarom je x/wortel 3 ook kunt schrijven als 1/3 . x . wortel 3
oja, ik snap hetquote:Op dinsdag 1 december 2009 16:37 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik volg niet direct wat je wilt doen. Zijn dit alle gegevens die je hebt?
[..]
Vermenigvuldig teller en noemer met √3:
[ afbeelding ]
Waar zou je dat uit op willen maken?quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:42 schreef poesemuis het volgende:
[..]
oja, ik snap het![]()
ik wil de opp van de trapezium berekenen en daarvoor heb ik DC nodig. sorry de rest van de gegevens: AB=10 en hoek A = 60 en hoek B = 45. en wat ik me afvraag is of DCE ook niet een verhoudingsdriehoek is met 1:2:wortel 3, want dan zou je DC toch in 1x kunnen berekenen?
Dat ∫ln(x) niet 1/x is.quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:33 schreef andrew.16 het volgende:
Dat partieel integeren...
Intergreer ln(x)2.
ln(x) * (x ln(x) - x) ∫ 1/x * (x ln x -x) dx
= x ln(x)2 - x ln(x) - ∫ ln(x) - 1 dx
= x ln(x)2 - x ln(x) - 1/x + x
Wat doe ik fout?
ik weet het niet, ik dacht dat een rechthoekige driehoek altijd zulke verhoudingen heeft? volgens mijn antwoorden heeft AED wel zulke verhoudingen, 1:2:wortel 3 en dan DCE blijkbaar niet, maar waarom niet?quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:45 schreef Iblis het volgende:
[..]
Waar zou je dat uit op willen maken?
Omdat dat van de precieze hoek afhangt. /_ CED kan natuurlijk vanalles zijn afhankelijk van hoe breed DC is. Je kunt het denk ik zo zien: als de breedte van het trapezium 9,5 was, dan had je de som ook kunnen oplossen (probeer maar). Je kunt dat middenstuk veranderen zonder dat je die driehoeken aan de zijkant verandert, en dan veranderen natuurlijk ook hoek /_ CED en /_ ECD mee.quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:50 schreef poesemuis het volgende:
[..]
ik weet het niet, ik dacht dat een rechthoekige driehoek altijd zulke verhoudingen heeft? volgens mijn antwoorden heeft AED wel zulke verhoudingen, 1:2:wortel 3 en dan DCE blijkbaar niet, maar waarom niet?
aha, en is het dan een regel dat een rechthoekige driehoek een hoek van 60 (en 30) graden moet hebben om de verhoudingen 1:2:wortel 3 te hebben?quote:Op dinsdag 1 december 2009 16:53 schreef Iblis het volgende:
[..]
Omdat dat van de precieze hoek afhangt. /_ CED kan natuurlijk vanalles zijn afhankelijk van hoe breed DC is. Je kunt het denk ik zo zien: als de breedte van het trapezium 9,5 was, dan had je de som ook kunnen oplossen (probeer maar). Je kunt dat middenstuk veranderen zonder dat je die driehoeken aan de zijkant verandert, en dan veranderen natuurlijk ook hoek /_ CED en /_ ECD mee.
Laten we voor de gein eens n=3 invullen. 36-1 = 26 * 28 = 23 * 7 * 13 is niet deelbaar door 25. Waarschijnlijk bedoel je dan ook 32^n - 1 in plaats van 32n - 1.quote:Op woensdag 2 december 2009 12:01 schreef Dzy het volgende:
Vraagje over inductie, ik moet bewijzen dat 32n - 1 deelbaar is door 2n+2. Voor n=1 klopt het, en als we even stellen: an = 32n - 1 dan kom ik na invullen van n+1 met wat klooien op het volgende:
32(n+1) - 1 is deelbaar door 2n+3 = 2 * 2n+2
32 * 32n - 1
32n - 1 + 8 * 32n
an + 8 * 32n
Hierna kom ik niet verder (ik weet uberhaubt niet of ik wel de goede richting op ga) wie kan mij verder helpen?
Rechts staat een verschil van 2 kwadraten. Doe daar wat mee.quote:Op woensdag 2 december 2009 12:30 schreef Dzy het volgende:
Ik heb volgens mij nu net bewezen dat het niet kan kloppen, maar ik moet bewijzen dat het wel klopt dus er moet ergens een foutje zitten:
We stellen an = 3n^2 - 1 dit moet dus deelbaar zijn door 2n+2
We vullen in n+1:
32^(n+1) - 1 moet deelbaar zijn door 2n+3 = 2 * 2n+2
32^n * 2 - 1 = 32^n * 32^n - 1
Je hebt niets fout gedaan, behalve concluderen dat je iets fout hebt gedaan. De conclusie had moeten zijn dat het stelsel dus geen oplossingen heeft.quote:Op woensdag 2 december 2009 16:08 schreef Siddartha het volgende:
Ik moet het volgende lineare systeem oplossen:
2x-3y=-2
2x+y= 1
3x+2y=1
Ik kwam zelf uit op:
1 0 1/8
0 1 3/4
0 0 1
Dus, x=1/8 en y=3/4.
Maar dit klopt niet, alleen voor de eerste 2 regels. Wat heb ik fout gedaan?
Ah natuurlijk!quote:Op woensdag 2 december 2009 16:13 schreef thabit het volgende:
[..]
Je hebt niets fout gedaan, behalve concluderen dat je iets fout hebt gedaan. De conclusie had moeten zijn dat het stelsel dus geen oplossingen heeft.
Het zal er wel mee te maken hebben dat ik vandaag al veel te lang bezig ben en ik ziek aan het worden ben maar wat bedoel je precies?quote:Op woensdag 2 december 2009 14:27 schreef thabit het volgende:
[..]
Rechts staat een verschil van 2 kwadraten. Doe daar wat mee.
(a - b)(a + b) = a2 - b2, als je nu eens 1 als 12 opvat.quote:Op woensdag 2 december 2009 18:07 schreef Dzy het volgende:
[..]
Het zal er wel mee te maken hebben dat ik vandaag al veel te lang bezig ben en ik ziek aan het worden ben maar wat bedoel je precies?
Alle vragen zijn welkom hoor (tenzij mensen echt geen moeite doen om zelf een vinger uit te steken).quote:Op woensdag 2 december 2009 18:46 schreef Siddartha het volgende:
Als dit 'niveau' van vragen niet gewenst is, hoor ik het graag.
Jawel, dit zegt dat x=y=z=0 de enige oplossing x. Je kiest x zo dat 1*x = 0. 0 dus.quote:Dan kom ik uiteindelijk uit op:
1 0 0 0
0 1 0 0
0 0 1 0
Wat nergens op slaat....
Ik zie inderdaad net dat ik een aantal stappen heb overgeslagen,quote:Op woensdag 2 december 2009 23:15 schreef GlowMouse het volgende:
Ln Y = Ln α + K^β1 + L^β2
vandaar kom ik al niet op Y = L * K^β1 * L^β2 zoals je op de eerste regel zegt.
Ik weet niet hoe je het wilt doen, maar het antwoord is nee.quote:Op donderdag 3 december 2009 14:29 schreef poesemuis het volgende:
als je hebt
e^(-x+1) = ln e^2
mag je deze e's dan tegen elkaar wegstrepen?
In het algemeen mag dat niet (al komt er hier toevallig wel het goede antwoord uit).quote:Op donderdag 3 december 2009 14:29 schreef poesemuis het volgende:
als je hebt
e^(-x+1) = ln e^2
mag je deze e's dan tegen elkaar wegstrepen?
ja daaromquote:Op donderdag 3 december 2009 14:44 schreef thabit het volgende:
[..]
In het algemeen mag dat niet (al komt er hier toevallig wel het goede antwoord uit).
Er geldt ln ea = a, dus er staat, als je dat meeneemt: e-x+1 = 2, dat los je op door links en rechts de logaritme te nemen, en dan krijg je -x + 1 = ln 2.quote:Op donderdag 3 december 2009 14:47 schreef poesemuis het volgende:
[..]
ja daarommijn wiskundeleraar deed het op deze manier, ik vond het al vreemd
Probeer eens u = v2 + 1 te substitueren (dan gaat in elk geval de wortel weg).quote:Op donderdag 3 december 2009 16:35 schreef andrew.16 het volgende:
Kan iemand mij misschien helpen met het berekenen van deze integraal: ∫ sqrt(ex-1) dx (van 0 --> ln2)
Ik heb dit geprobeerd maar is denk ik fout:
∫ sqrt(ex-1) dx | Substitutie met u = ex --> dx = du/ex
∫ sqrt((u -1))/u du
Klopt dit tot nu toe of moet ik het anders aanpakken?
Ik heb nu namelijk geeeeen idee wat ik verder moet doen
Je moet natuurlijk die wortel zien kwijt te raken, en daarvoor moet je een geschiktere substitutie bedenken. Wat we willen is de uitdrukking onder het wortelteken omvormen tot een kwadraat, omdat de wortel uit het kwadraat van een grootheid die grootheid zelf is, of het tegendeel daarvan. Dus willen we een substitutie zodanig dat:quote:Op donderdag 3 december 2009 16:35 schreef andrew.16 het volgende:
Kan iemand mij misschien helpen met het berekenen van deze integraal: ∫ sqrt(ex-1) dx (van 0 --> ln2)
Ik heb dit geprobeerd maar is denk ik fout:
∫ sqrt(ex-1) dx | Substitutie met u = ex --> dx = du/ex
∫ sqrt((u -1))/u du
Klopt dit tot nu toe of moet ik het anders aanpakken?
Ik heb nu namelijk geeeeen idee wat ik verder moet doen
Bedankt! Was er nooit zelf op gekomen om u2 te doen.quote:Op donderdag 3 december 2009 21:19 schreef Riparius het volgende:
-Knip-
quote:Op donderdag 3 december 2009 16:35 schreef andrew.16 het volgende:
Kan iemand mij misschien helpen met het berekenen van deze integraal: ∫ sqrt(ex-1) dx (van 0 --> ln2)
Ik heb dit geprobeerd maar is denk ik fout:
∫ sqrt(ex-1) dx | Substitutie met u = ex --> dx = du/ex
∫ sqrt((u -1))/u du
Klopt dit tot nu toe of moet ik het anders aanpakken?
Ik heb nu namelijk geeeeen idee wat ik verder moet doen
quote:Op zaterdag 5 december 2009 21:30 schreef Illuminator het volgende:
Met behulp van jullie antwoorden en wat gepuzzel van mijn kant ben ik tot het volgende resultaat gekomen. Volgens mij klopt dit en is het ook de beoogde rekenwijze van het boek.
[ afbeelding ]
Opmerkingen?
---
@GlowMouse: de eerste helft van je uitleg snap ik, maar vanaf het onderstaande stuk volg ik het niet meer:
[ afbeelding ]
Hoe kom je van het linker resultaat bij het rechter resultaat? En waarom gebruik je 6/4 in plaats van 3/2? Het antwoord lijkt ook niet helemaal te kloppen, maar misschien zie ik iets over het hoofd.
@Iblis: die methode maakt de som drastisch eenvoudiger. Erg leuk. Jammer genoeg niet altijd toepasbaar bij soortgelijke sommen.
---
In ieder geval erg bedankt voor de uitleg..
Ik zou het niet echt een methode willen noemen, het is gewoon opmerken dat als de teller x bevat en de noemer √x dat je dan in feite gewoon √x in de teller hebt staan. Dat zie je inderdaad niet altijd, maar vaak wel.quote:Op zaterdag 5 december 2009 21:30 schreef Illuminator het volgende:
@Iblis: die methode maakt de som drastisch eenvoudiger. Erg leuk. Jammer genoeg niet altijd toepasbaar bij soortgelijke sommen.
Oeps, sorry. Ik bedoelde niet kleiner dan 1 maar gelijk aan 1.quote:Op maandag 7 december 2009 00:58 schreef GlowMouse het volgende:
je hypothesen sluiten elkaar niet uit?
Bij gelijkblijvende vrijheidsgraden is er gewoon een vaste relatie tussen de P-waarde en de waarde die uit de F-toets naar voren komt. Het maakt dus niet uit of je op basis van een kritische waarde van de F-toets de nulhypothese verwerpt of op basis van de P-waarde. Enige verschil is dat de P-waarde een gemakkelijker inzicht geeft in de significantie van de verwerping van de nulhypohese (bij een kritische P-waarde van 0,05 en een gevonden P-waarde van 0,0499 is de verwerping minder krachtig dan bij een gevonden P-waarde 0,0001).quote:Op maandag 7 december 2009 01:01 schreef sitting_elfling het volgende:
Met een hoge waarde op een F-test en een lage P waarde (onder 5%) is het toch rejecten van h0 en acceptatie van h1?
Ik hoop toch dat je het significantieniveau vantevoren kiest; de p-waarde zegt helemaal niks over de significantie van de verwerping, alleen over de kans op een type-2 fout.quote:Op maandag 7 december 2009 01:16 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Enige verschil is dat de P-waarde een gemakkelijker inzicht geeft in de significantie van de verwerping van de nulhypohese.
Hij komt inderdaad van een regressie model. Je doet de calculaties, krijgt een hoge F waarde, alleen moet je de mate van kans significantie zelf kiezen. En dan is er de vraag of je de null hypothese verwerpt of niet. Maar sinds P miniem laag is, wordt hij dus verworpen.quote:Op maandag 7 december 2009 01:03 schreef GlowMouse het volgende:
Bij een lage p-waarde verwerp je de nulhypothese ja. De F-test komt van een regressiemodel? Dan krijg je bij een hoge F-waarde een lage p-waarde.
Maar het is toch zo uitgaande van een regressie model dat bij hoge F er dus een kleine P is, en als die kleine P < 0.05 is h0 wordt verworpen, en vice versa. Dus bij lage F sowieso een hoge p zit?quote:Op maandag 7 december 2009 01:16 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Bij gelijkblijvende vrijheidsgraden is er gewoon een vaste relatie tussen de P-waarde en de waarde die uit de F-toets naar voren komt. Het maakt dus niet uit of je op basis van een kritische waarde van de F-toets de nulhypothese verwerpt of op basis van de P-waarde. Enige verschil is dat de P-waarde een gemakkelijker inzicht geeft in de significantie van de verwerping van de nulhypohese (bij een kritische P-waarde van 0,05 en een gevonden P-waarde van 0,0499 is de verwerping minder krachtig dan bij een gevonden P-waarde 0,0001).
Het significantieniveau hangt toch gewoon af van de betrouwbaarheid die je wenselijk acht? Wat heeft de volgorde er mee te maken? Indien je gevonden P-waarde maar minimaal onder de kritische P-waarde zit is er sprake van een minder krachtige verwerping van H0, dan als de gevonden P-waarde vrijwel gelijk is aan nul en dus ruim onder de kritische P-waarde zit. Zo heb ik het tenminste altijd geinterpreteerd, immers dan zou je ook in het geval van een nog lagere kritische P-waarde H0 verwerpen.quote:Op maandag 7 december 2009 01:18 schreef GlowMouse het volgende:
Ik hoop toch dat je het significantieniveau vantevoren kiest; de p-waarde zegt helemaal niks over de significantie van de verwerping, alleen over de kans op een type-2 fout.
juistquote:Op maandag 7 december 2009 01:31 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Het significantieniveau hangt toch gewoon af van de betrouwbaarheid die je wenselijk acht?
Je moet niet je significantieniveau kiezen op basis van je data, anders krijg je gekke dingen.quote:Wat heeft de volgorde er mee te maken?
Oh, zo, ja dat snap ik. Dan ga je jezelf 'rijk rekenen'.quote:Op maandag 7 december 2009 01:35 schreef GlowMouse het volgende:
Je moet niet je significantieniveau kiezen op basis van je data, anders krijg je gekke dingen.
Ik ga d'r vanuit dat die prima is, dus zal hem aanschaffen voor mn examens later in Januari.quote:Op maandag 7 december 2009 01:28 schreef GlowMouse het volgende:
Begin met Bain & Engelhardt, Introduction to Probability and Mathematical Statistics; staat genoeg in over kansrekening en standaard toetstheorie.
Oke, dat was echt helemaal fout, na vandaag weer ploeteren kom ik op het volgende uit. Maakt het nu wel sense?quote:Op woensdag 2 december 2009 23:15 schreef GlowMouse het volgende:
Ln Y = Ln α + K^β1 + L^β2
vandaar kom ik al niet op Y = L * K^β1 * L^β2 zoals je op de eerste regel zegt.
kun je niet zeggenquote:Op maandag 7 december 2009 18:52 schreef Hap_Slik het volgende:
Bij kansrekening een tijd gediscussieerd over het volgende vraagstuk. Hoe stom ook, maar wij kwamen er niet uit. Kan iemand mij een beetje de goede kant opsturen? Alvast bedankt.
Voor een bepaalde plaats en tijd doen 2 weerstations, I en II, een weersvoorspelling: regen of zon.
Bekend is dat I in 9 van de 10 gevallen goed voorspelt, en II in 4 van de 5 gevallen.
Vraag: Als I regen voorspelt en II zon, wat is dan de kans op regen?
De rol van u_i in regel 1 is twijfelachtig, verder ziet het er goed uit.quote:Op maandag 7 december 2009 18:20 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Oke, dat was echt helemaal fout, na vandaag weer ploeteren kom ik op het volgende uit. Maakt het nu wel sense?
Is het stap per stap nu wel goed? Dus de stappen uitleggen van het initiele Cobb Douglas model naar log Y/L = log K/L
[ afbeelding ]
omdat afhankelijkheid een grote rol speelt.quote:
Zal je dat nader kunnen toelichten, denk dat ik het niet helemaal volgquote:Op maandag 7 december 2009 18:58 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
omdat afhankelijkheid een grote rol speelt.
Als die twee weerstations in dezelfde plek staan (wat ze doen) dan hebben ze hetzelfde weer. Het is waarschijnlijk dat alleen in twijfelgevallen een fout gemaakt wordt. Station II doet het vaker fout dan Station I, dus het zou best kunnen dat als Station I het fout heeft, II het ook zeker fout heeft, en II ook soms anders afwijkt.quote:Op maandag 7 december 2009 19:05 schreef Hap_Slik het volgende:
[..]
Zal je dat nader kunnen toelichten, denk dat ik het niet helemaal volg
Wat ' ze' bedoelen was nou net de vraag. Oorspronkelijk was het een hoogleraar wiskunde die ermee kwam en toen is een professor kansrekening een beetje uit zijn slof geschoten. De vraag was waarom. En dit is het antwoord dus. Bedankt!quote:Op maandag 7 december 2009 19:18 schreef Iblis het volgende:
[..]
Als die twee weerstations in dezelfde plek staan (wat ze doen) dan hebben ze hetzelfde weer. Het is waarschijnlijk dat alleen in twijfelgevallen een fout gemaakt wordt. Station II doet het vaker fout dan Station I, dus het zou best kunnen dat als Station I het fout heeft, II het ook zeker fout heeft, en II ook soms anders afwijkt.
Met die logica is station I dus ‘leidinggevend’ en zou je die gewoon altijd moeten volgen en is het 9/10 keer correct.
Maar dat is waarschijnlijk niet wat ze bedoelen, ze bedoelen waarschijnlijk dat er helemaal geen verband zit tussen de momenten waarop ze het fout doen. Dat ze het onafhankelijk van elkaar fout doen. Maar je moet je ernstig afvragen of dat wel een realistische situatie is.
Tja, met de extra aanname van onafhankelijkheid is de som wel op te lossen op zich. Maar dan moet je dat even melden. Zo gegeven is er geen oplossing om bovenstaande dus.quote:Op maandag 7 december 2009 19:29 schreef Hap_Slik het volgende:
[..]
Wat ' ze' bedoelen was nou net de vraag. Oorspronkelijk was het een hoogleraar wiskunde die ermee kwam en toen is een professor kansrekening een beetje uit zijn slof geschoten. De vraag was waarom. En dit is het antwoord dus. Bedankt!
Nee het ging puur om dit vraagstuk(letterlijk). Want als ze wel onderling afhankelijk zijn met elkaar, wat zal het dan worden ?quote:Op maandag 7 december 2009 19:32 schreef Iblis het volgende:
[..]
Tja, met de extra aanname van onafhankelijkheid is de som wel op te lossen op zich. Maar dan moet je dat even melden. Zo gegeven is er geen oplossing om bovenstaande dus.
Er kan echt vanalles uitkomen, je hebt de simultane kansverdeling nodig. En dat wist die professor ook best.quote:Op maandag 7 december 2009 19:40 schreef Hap_Slik het volgende:
[..]
Nee het ging puur om dit vraagstuk(letterlijk). Want als ze wel onderling afhankelijk zijn met elkaar, wat zal het dan worden ?
Niemand hier nog een antwoord op?quote:Op zondag 6 december 2009 23:40 schreef Burakius het volgende:
[ afbeelding ]
Heren , waarom wordt die cost niet meegenomen in de Laplace transformatie (die cost, waar die dirac functie in het begin mee wordt vermenigvuldigd). Dank u wel.
1 2 3 | -------- - ---------------------------------------------- 2^16 2^I |
Een e-macht? Ik snap hem niet volgens mij.quote:Op dinsdag 8 december 2009 14:49 schreef MichielPH het volgende:
[ code verwijderd ]
Hoe zou je bovenstaande kunnen vereenvoudigen tot een enkele formule? Als ik het plot is het bijna een e-macht, afgezien dat de uitkomst bij I > 16 natuurlijk 0 is. Oftewel: is afkappen wiskundig te benaderen?
Hmm das lekkerquote:Op dinsdag 8 december 2009 17:19 schreef Iblis het volgende:
Veel van die trucs van dy/dx zijn algebraïsch van aard inderdaad en volgen uit Leibniz’ dy/dx notatie. Die ‘werken’, maar er is soms moeilijk een interpretatie aan te geven, daarom houdt ook niet iedereen ervan.
Het is m.i een beetje een notatietruc (maar wel een handige). In principe kan het ook zonder, maar dat is vaak wel omslachtiger noteren.
Stom van me, het grondtal is natuurlijk gewoon 2:quote:Op dinsdag 8 december 2009 17:23 schreef Iblis het volgende:
[..]
Een e-macht? Ik snap hem niet volgens mij.
1 2 3 | -------- - ---------------------------------------------- 2^16 2^I |
1 2 3 | --------------- = 2^(-i) - 2^-16 2^16 |
Het is een traditionele notatie die teruggaat op Leibniz en dateert uit de tijd dat men nog geen streng limietbegrip had. Omdat men met dx, dy, althans oorspronkelijk, 'oneindig kleine' grootheden bedoelde aan te geven sprak men dan ook van infinitesimaalrekening.quote:Op dinsdag 8 december 2009 16:28 schreef synthesix het volgende:
Ik besef me net dat ik eigenlijk geen fuck snap van de letter 'd' in de differentiaalrekening. Het is echt een chinees voor mij die notaties. Heeft iemand toevallig een duidelijke uitleg wat die letter nou in alle gevallen betekent? De andere notaties van functies en afgeleiden etc. snap ik eigenlijk ook niet goed.
Over welk boek heb je het hier?quote:Wat ik nu weet:
d betekent soms dat het gaat om een oneindig klein interval. Dus als je dan dy/dx hebt, geeft je daarmee de exacte richtingscoefficient op een bepaalde plek aan, of de functie van alle richtingscoefficienten -> de afgeleide.
Volgens mijn boek is dit dan weer uit te leggen doordat je dx als een 'independent variable' neemt en dy als een 'dependent variable' afhankelijk van dx als volgt: dy = dy/dx * dx = f'(x) * dx
De notaties van Leibniz zijn om allerlei redenen erg nuttig, denk alleen maar aan de kettingregel of de substitutiemethode in de integraalrekening. De notatie ∫f(x)dx is trouwens ook van Leibniz afkomstig. Hij correspondeerde veel met de broers Jacob en Johann Bernoulli, die zijn notatie overnamen. Johann Bernoulli gaf Leonard Euler les in zijn jonge jaren, zodat Euler de notatie ook overnam. And the rest, as they say, is history ...quote:Wat ik nou niet begrijp is waar die dy nou voor staat. Ik kan me er geen beeld bij vormen, algebraisch is het wel logisch, maar wat is nou het nu van het aangeven een 'dy' dan uberhaupt?
Je kunt bij dx en dy het best de overeenkomst met Δx en Δy in gedachten houden. Als x je onafhankelijke variabele is en y de daarvan afhankelijke variabele, dan is Δy dus het increment van de afhankelijke variabele y als gevolg van het increment Δx in de onafhankelijke variabele x. Evenzo voor dy en dx, zij het dat men zich oorspronkelijk voorstelde dat het hier ging om 'oneindig kleine' (infinitesimale) grootheden.quote:
En dan beginnen ze vervolgens ook nog die d voor allemaal verschillende soorten elementen te zetten.
Bijv. U = lnx , dU = dx/x
Dat klopt algebraisch, maar wat is die dU dan uberhaupt? De afgeleide van U? Dat kan weer niet want dat is dU/dx al right? De richtingscoefficient van U bij x misschien? En wat is het verschil dan tussen U en U(x)?
Ga eens even lekker grasduinen in Wikipedia. De raison d'être van de diverse notaties wordt je dan wel duidelijk.quote:Ik ben echt totaal het overzicht kwijt
Thanks ^^ het begon al een beetje duidelijker te worden onderhand, ik snap het idee van de notatie nu wel ongeveer. Het gaat trouwens om "Calculus: A complete course van Robert Adams, Christopher Essex (et al. ?)"quote:Op dinsdag 8 december 2009 18:15 schreef Riparius het volgende:
[..]
Het is een traditionele notatie die teruggaat op Leibniz en dateert uit de tijd dat men nog geen streng limietbegrip had. Omdat men met dx, dy, althans oorspronkelijk, 'oneindig kleine' grootheden bedoelde aan te geven sprak men dan ook van infinitesimaalrekening.
[..]
Over welk boek heb je het hier?
[..]
De notaties van Leibniz zijn om allerlei redenen erg nuttig, denk alleen maar aan de kettingregel of de substitutiemethode in de integraalrekening. De notatie ∫f(x)dx is trouwens ook van Leibniz afkomstig. Hij correspondeerde veel met de broers Jacob en Johann Bernoulli, die zijn notatie overnamen. Johann Bernoulli gaf Leonard Euler les in zijn jonge jaren, zodat Euler de notatie ook overnam. And the rest, as they say, is history ...
In Engeland bleven ze overigens nog een eeuw doorprutsen met de onhandige notatie van Newton, dit als gevolg van de grote controverse rond de ontdekking van de infinitesimaalrekening. Maar het resultaat daarvan was dat de Britse wiskunde enorm achterop raakte.
[..]
Je kunt bij dx en dy het best de overeenkomst met Δx en Δy in gedachten houden. Als x je onafhankelijke variabele is en y de daarvan afhankelijke variabele, dan is Δy dus het increment van de afhankelijke variabele y als gevolg van het increment Δx in de onafhankelijke variabele x. Evenzo voor dy en dx, zij het dat men zich oorspronkelijk voorstelde dat het hier ging om 'oneindig kleine' (infinitesimale) grootheden.
De notatie U(x) geeft alleen expliciet aan dat een variabele U afhangt van (dus een functie is van ) een variabele x. We noemen x dan de onafhankelijke variabele en U de (daarvan) afhankelijke variabele. Niettemin is hier sprake van een conceptuele verwarring tussen de naam van een functie en de naam van de afhankelijke variabele van die functie, dat is immers niet hetzelfde: je kunt een functie f hebben met als functievoorschrift y = f(x). Dan is y de afhankelijke variabele, maar de functie zelf wordt toch echt aangeduid met f, niet met y.
[..]
Ga eens even lekker grasduinen in Wikipedia. De raison d'être van de diverse notaties wordt je dan wel duidelijk.
Ja zolang hij niet rijen verwisseld of vermenigvuldigd, veranderd er toch niks als het goed is? Zoiets was het.quote:Op woensdag 9 december 2009 15:48 schreef Iblis het volgende:
Je kunt ook met rijoperaties de matrix in driehoeksvorm brengen, als je bijhoudt hoe de determinant dan verandert.
zou je dat misschien uit kunnen leggen?quote:Op woensdag 9 december 2009 15:48 schreef Iblis het volgende:
Je kunt ook met rijoperaties de matrix in driehoeksvorm brengen, als je bijhoudt hoe de determinant dan verandert.
Ja, maar ook al doet hij dat wel, dan kan het nog.quote:Op woensdag 9 december 2009 15:53 schreef Burakius het volgende:
[..]
Ja zolang hij niet rijen verwisseld of vermenigvuldigd, veranderd er toch niks als het goed is? Zoiets was het.
ok, thx. Ik zal even uit gaan zoeken hoe ik aan een driehoeksmatrix kom.quote:Op woensdag 9 december 2009 15:59 schreef Burakius het volgende:
Kloontje, mijn uitleg is niet super ik weet het. Het is echter een dermate grote matrix, dat ik je aanraad om gewoon een driehoeksvorm matrix te krijgen. En zoals Ibo zegt, als je tijdens dat proces vermenigvuldigd met c, dan moet je de determinant daarna ook met c delen. En als je twee rijen verwisselt, moet je met -1 vermenigvuldigen.
Ik weet niet wat je allemaal als voorkennis hebt, je kunt natuurlijk ook beide combineren. B.v. eerst één kolom allemaal 0-en maken op 1 na, en dan de cofactoren van Burakus kiezen. En zo voort.quote:Op woensdag 9 december 2009 16:01 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
[..]
ok, thx. Ik zal even uit gaan zoeken hoe ik aan een driehoeksmatrix kom.
Gewoon haakjes uitwerken (zoals hier boven al staat), dan lost het zichzelf op. Ik denk alleen wel dat je een foutje hebt gemaakt met de 0'en in je berekening?quote:Op woensdag 9 december 2009 17:38 schreef Snuf. het volgende:
a = 40+0,1 x (50 + 0,05a + 0,05 x (60 + 0,05a)) + 0,05 x (60 + 0,05a)
a = 48,7
Kan iemand mij vertellen hoe men a berekent? Zonder GR dan.
Ik zie geen =-teken meer in je uitwerking, dus nee, dit is zeker niet goed. Komop, iets beter je best doen. Nu lijkt het er teveel op dat je maar iets opschrijft in de hoop dat een ander zegt nee, dit is niet goed en je dan alles gaat voorkauwen.quote:Op woensdag 9 december 2009 18:26 schreef Snuf. het volgende:
Ik ben echt vet slecht in Wiskunde, maar is dit de uitwerking na de haakjes?
2000 x 0,1 + 2a + 120 + 0.1a
Ik denk het niet eigenlijk
Of bedoel je dat ik maar in de boeken van andere vakken moet gaan zoeken?quote:Op donderdag 10 december 2009 16:37 schreef Tegan het volgende:
Iemand die me een een duwtje in de goede richting kan geven?
Nee, nou, tja, ik vind het wat lastig om echt wat aan te raden omdat ik niet weet welke vakken je gehad hebt. Ik zou beginnen met een soort coördinatensysteem te maken voor de locaties en de centra, en dan b.v. een formule te bedenken die aanrijdtijd geeft voor een centra-locatie en een ongevallocatie.quote:Op donderdag 10 december 2009 19:11 schreef Tegan het volgende:
[..]
Of bedoel je dat ik maar in de boeken van andere vakken moet gaan zoeken?
Oftwel -4-+x-4x-x^2 - (-6)quote:Op donderdag 10 december 2009 20:32 schreef Hanneke12345 het volgende:
Eigenwaarden bereken je door de determinant van
[ afbeelding ]
gelijk te stellen aan nul. Determinant bereken je door x11x22-x21x12. In dit geval dus (-1-x)(4-x)-(6*-1)
Ik zou gewoon een tegenspraak afleiden, lijkt me wel het makkelijkst. Als een formule tot een tegenspraak leidt, heeft-ie ook geen modellen.quote:Op donderdag 10 december 2009 19:36 schreef Diabox het volgende:
Ja ik weet dat 'n model bestaat uit een domein en een interpretatiefunctie. Maar ik snap niet wat ze hiermee precies willen met deze vraag. Ik heb echt geen idee hoe ik moet aantonen dat iets geen modellen heeft.
Ik vertypte me, ik bedoelde voorbeeld 7.13, mijn excuses. Ik heb het even uit Google books gepikt:quote:Op donderdag 10 december 2009 19:36 schreef Diabox het volgende:
Ja ik weet dat 'n model bestaat uit een domein en een interpretatiefunctie. Maar ik snap niet wat ze hiermee precies willen met deze vraag. Ik heb echt geen idee hoe ik moet aantonen dat iets geen modellen heeft.
Ik volg het voorbeeld, ik snap nu ook wat beter wat ze met de vraag willen/bedoelen, maar;quote:Op donderdag 10 december 2009 22:11 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik vertypte me, ik bedoelde voorbeeld 7.13, mijn excuses. Ik heb het even uit Google books gepikt:
[ afbeelding ]
Dat is een belangrijke aanwijzing, ik weet niet of je dat volgt?
Het dikgedrukte snap ik niet helemaal.quote:Toon aan dat de volgende Quine-variant van de Russell-formule geen modellen heeft:
∃x ∀y (Rxy ↔ ¬R2yy)
met R2uv ↔ ∃s (Rus ∧ Rsv).
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Edit:
Oke hier even 'n uitwerking van zo'n semantisch tableau met cijfertjes toegevoegd op de punten waar ik niet snap wat er nu precies gebeurt:
http://i45.tinypic.com/2yuc9pc.jpg
1. Waarom kennen ze d1 ook toe aan y?
2. Waarom kennen ze d1 ook toe aan z?
3. Waarom kennen ze hier dan weer d2 toe aan z?
4. Waarom laten ze eerst dit zien en dan pas 5? Andersom mag ook? En hoezo is die <-> er weer?
5. Zie 4.
6. Wat gebeurt hier, 4x R(domein, domein), met verschillende combinaties van domeinen zeg maar![]()
[ Bericht 9% gewijzigd door Diabox op 10-12-2009 23:16:18 ]
Om het eenvoudig te houden:quote:Op zaterdag 12 december 2009 20:13 schreef thabit het volgende:
De j-invariant van een elliptische kromme bepaalt z'n isomorfieklasse slechts over een algebraisch afgesloten lichaam. Het zou kunnen dat je nog een twist moet toepassen op de verkregen kromme om het gewenste resultaat te krijgen. Maar goed, dat verklaart verder niet wat er misgaat met H_D.
Kun je posten wat je allemaal hebt (dus N, p, D H_D etc?) want ik kan niet zo een twee drie ruiken wat er aan de hand is.
Nee, is niet goed. Je hebt de volgorde van twee bewerkingen omgekeerd.quote:Op zondag 13 december 2009 17:36 schreef beertenderrr het volgende:
Even een vraagje of ik de volgende formule zo goed heb omgezet. Ik wil n weten.
[ afbeelding ]
wordt
[ afbeelding ]
Ik twijfel nogalen weet ook niet of het in 1 stap kan. Ik hoop van wel, dan kan ik die methode gewoon aanhouden. Anders zal ik wel via die formule (buiten het delen door 2 en het aftrekken van 1) het antwoord gelijk kunnen stellen aan 2n-1 en dan eerst die 1 aan de andere kant erbij tellen, om vervolgens door 2 te delen, toch?
Alvast bedankt voor de replies
welke precies en hoe zou het dan moeten zijn?quote:Op zondag 13 december 2009 17:39 schreef Riparius het volgende:
[..]
Nee, is niet goed. Je hebt de volgorde van twee bewerkingen omgekeerd.
Je hebt:quote:Op zondag 13 december 2009 17:42 schreef beertenderrr het volgende:
[..]
welke precies en hoe zou het dan moeten zijn?
ahh oke, duidelijk, thnxquote:Op zondag 13 december 2009 17:56 schreef Riparius het volgende:
[..]
Je hebt:
f = (2n - 1)v/4l
Beide leden met 4l/v vermenigvuldigen geeft:
4fl/v = 2n - 1
Bij beide leden 1 optellen geeft:
4fl/v + 1 = 2n
En dus krijgen we na beide leden door 2 te delen:
n = (4fl/v + 1)/2
Wat is dQ/dP? En wat krijg je als je dat *P/Q doet?quote:Op dinsdag 15 december 2009 17:24 schreef Siddartha het volgende:
ik heb deze som al eens eerder opgelost, maar nu kom ik er gewoon niet op.
Ik heb deze formule:
Q= 100P^(-2)
En moet dan wiskundig laten zien dat de prijs elasticiteit altijd -2 is.
Ok, dan krijg ik de -2.quote:Op dinsdag 15 december 2009 17:26 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Wat is dQ/dP? En wat krijg je als je dat *P/Q doet?
DOH!quote:Op dinsdag 15 december 2009 17:36 schreef Dzy het volgende:
De richtingscoefficient is natuurlijk de afgeleide van een functie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |