Ik kan het niet meer vinden.
Tijdens mijn vakantie heb ik één en ander uitgewerkt van iets waar ik vorig jaar al mee begonnen was.
Lekker met pen en papier voor de tent op de camping.
Nu zit ik hier achter de computer en ik blokkeer. Zelfs het simpelweg overtypen van wat ik op papier heb gezet kost me nogal veel moeite.
Verder is het tot nu toe redelijk bagger wat ik geproduceerd heb, maar het moet toch eerst in die computer gezet worden voordat ik er echt iets van kan maken. En dan ben ik nog zo dat ik het uit ga printen en dan met pen alles door ga krassen en veranderen en op andere blaadjes verder schrijven.
Waarom kan ik alleen met pen en papier schrijven?
quote:Daar kan maar één persoon antwoord op geven.Op dinsdag 15 september 2009 11:28 schreef Biancavia het volgende:
Waarom kan ik alleen met pen en papier schrijven?
Is het niet zo dat je dan pas echt het idee hebt dat je aan het schrijven bent? Met een computer ben je slechts wat bits aan het manipuleren.
Aan alle voorwaarden voor eigen plek en rustig kunnen schrijven zijn voldaan.
Misschien is de feng shui niet goed!
Niet bepaald bevorderend voor de gemoedsrust en inspiratie.
quote:Is het onderwerp schrijvers die over het schrijverschap schrijven niet een beetje cliché?Op dinsdag 15 september 2009 11:32 schreef Marble het volgende:
Klinkt alsof je het zwaar hebt. Dat leed kun je natuurlijk weer mooi in je literatuur verwerken. Zo wordt schrijven net de circle of life!
En dan nog iets: je ziet in films altijd van die oude schrijvers die dan met zo'n enorme tiepmasjien met van die hele grote knoppen waar ze keihard op moeten rammen zo de ene na de andere A4 eruit persen *pling*!
En allemaal in één keer perfect opgeschreven! Het hele verhaal van 230 pagina's!
HOE DEDEN ZE DAT!
quote:Geloof me, ziggo heeft niets met goddelijke interventie te maken.Op dinsdag 15 september 2009 11:38 schreef Biancavia het volgende:
Ik krijg nu zelfs aansporingen van hogerhand, want m'n internet valt steeds weg.
quote:UPC toch wel?
[..]
Geloof me, ziggo heeft niets met goddelijke interventie te maken.
Gras + handdoek + kladblok en een pen
Een jaar of 2 geleden had ik ook een heel verhaal (drama-roman) in m'n hoofd en ben met de auto toen naar Amsterdam gereden... middagje vondelpark. Heerlijk om daar te schrijven.
Alleen was het achteraf toch een **** verhaal
stap 2. Pak een lekker kopje koffie
stap 3. Zet een klassiek muziekje op (niet zo dat het je gaat irriteren)
stap 4. Begin met typen en dwing jezelf de eerste pagina volledig in 1x over te schrijven
stap 5. Hoop dat je koffie nog warm is en neem een slokje
quote:Op dinsdag 15 september 2009 11:58 schreef Soohr het volgende:
stap 1. Sluit FOK! af
stap 2. Pak een lekker kopje koffie
stap 3. Zet een klassiek muziekje op (niet zo dat het je gaat irriteren)
stap 4. Begin met typen en dwing jezelf de eerste pagina volledig in 1x over te schrijven
stap 5. Hoop dat je koffie nog warm is en neem een slokje
Weer 2 A4'tjes af.
In dit tempo komt in 2037 mijn debuut uit!
In e-book vorm natuurlijk.
Waar gaat dit boek over?
quote:Henk, de postbode
quote:Nee, Wim!
Of was het nou Piet?
quote:Piet lijkt natuurlijk veel te veel op Pieter Post.Op dinsdag 15 september 2009 16:18 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Nee, Wim!
Of was het nou Piet?
Even wat te drinken pakken en dan ga ik weer overtypen.
quote:Het schrijven van een boek is een lang proces. Als je dat niet kunt accepteren, kun je er beter helemaal niet aan beginnen. Dat betekent ook dat je de tekst steeds opnieuw moet lezen en verbeteren.Op dinsdag 15 september 2009 13:45 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Weer 2 A4'tjes af.
In dit tempo komt in 2037 mijn debuut uit!
In e-book vorm natuurlijk.
En je zou het eigenlijk als iets positiefs moeten zien; weer 2 a-4tjes dichter bij je doel.
Succes!
quote:Dat zou echt iets voor mij zijn inderdaad!
Maar maar, er zijn nu toch ook van die pentabletten waar je gewoon op schrijft maar wat als tekstbestand wordt weggeschreven op de pc? Ik zou eens informeren in een gespecialiseerde winkel. Ze kunnen je vast verder helpen en ben je in het vervolg niet meer gebonden aan 1 werkplek en kun je toch gewoon echt schrijven.
Succes!
Geloof je wel in je eigen schrijven? Dat lijkt me een belangrijke voorwaarde. Nu al roepen dat het niks is heeft geen zin.
quote:Nee, dat is ook wel een beetje het probleem...
Geloof je wel in je eigen schrijven? Dat lijkt me een belangrijke voorwaarde. Nu al roepen dat het niks is heeft geen zin.
Je had toen in no time een verhaaltje geschreven bij 'De cognitieve dissonanties van oud-inspecteur Veenstra' (waar je ook een prijs mee hebt gewonnen), dus je bent behoorlijk getalenteerd.
quote:Jij was met jouw geniale inzending mijn muze.
Ik heb er veel vertrouwen in, Bianca(via).
Je had toen in no time een verhaaltje geschreven bij 'De cognitieve dissonanties van oud-inspecteur Veenstra' (waar je ook een prijs mee hebt gewonnen), dus je bent behoorlijk getalenteerd.
Ik iig wel.
Dus stuur maar op die teksten: ik typ ze wel uit.
Of anders toch jezelf aanleren je vondsten meteen in Word te typen. Kan best zijn dat het went, en het heeft ook zijn voordelen, je kan tekstdelen makkelijk schuiven, en erg snel verbeteringen aanbrengen.
Als je maar gedisciplineerd doorwerkt, ontstaat er vanzelf wel een flow, waarin alles lukt, en het heel snel gaat. Het is een kwestie van door de zure appel heenbijten, in het begin: en uiteraard geloven in je eigen talent.
quote:Daar val ik alleen maar van in slaap!
Zelfde probleem hier. Drank helpt zo op zijn tijd.
Nee, het uittypen van het handgeschrevene is het probleem ook niet, tijdens dat proces verander ik ook al van alles.
Ik heb gisteren trouwens weer wat geschreven, maar dan blijft het weer bij een A4'tje.
Het grote probleem nu is eigenlijk ook dat ik geen ritme heb, ik werk onregelmatig en dat kost me op dit moment ook te veel stress en energie om echt te kunnen gaan zitten voor Het Boek.
In de vakantie ging dat dus wel redelijk...
Alleen ik heb mezelf voorgehouden om voor mijn 30e een boek geschreven te hebben, en dat duurt nog 15 maanden. Lijkt lang, maar dat is het natuurlijk op deze manier niet. Maar wel goed om eens een deadline te stellen.
Ik laat dat waar ik mee bezig was even in de kast liggen en ik ben ruim een week geleden met iets anders verder gegaan waar ik ooit jaren aan geleden begonnen was.
Het had zo'n 4000 woorden, dat gedeelte heb ik nu bijna volledig herschreven en ik ben alweer 6000 woorden verder, dus nu ben ik over de 10.000 heen!
Dus je zit gewoon al op 20 procent.
Schrijf je nog steeds met de hand?
quote:Ja, 50.000 is wel ongeveer mijn richtlijn, maar natuurlijk heeft een boek altijd zoveel woorden als het nodig blijkt te hebben.
Ik heb ff opgezocht hoeveel woorden een gemiddeld boek bevat, en dat blijken er 50.000 te zijn (bron: Biancavia op FOK! ).
Dus je zit gewoon al op 20 procent.
Schrijf je nog steeds met de hand?
Ik schrijf op de computer. Weg met pen en papier!
Ik vond schrijven op papier en dan overtikken trouwens ook schijtwerk. Want dat wordt het dan (voor mij): werk. De lol van het schrijven heb je al gehad en het is puur overschrijven nu. Bah.
Maar nu heb ik een netbook dus kan ik overal schrijven (en nu doe ik het natuurlijk niet
).
Mijn doel is steeds 5000 per week, maar vorige week liep ik dus al achter, want toen wilde ik 15.000 halen, en nu had ik vrijdag 20.000 willen hebben. (Vrijdag is mijn 'schrijf'dag, hoewel dat in de praktijk toch anders werkt.)
Nu komen ook de Kerst en Oud & Nieuw eraan (op vrijdag
), dus mijn doel is nu 25.000 voor het einde van het jaar. Hup, hup, ik wil vandaag nog richting de 30.000!
quote:RespectOp zondag 27 december 2009 13:51 schreef Biancavia het volgende:
27.000!!!
Hup, hup, ik wil vandaag nog richting de 30.000!
quote:Goed bezig!Op zondag 27 december 2009 13:51 schreef Biancavia het volgende:
27.000!!!
Hup, hup, ik wil vandaag nog richting de 30.000!
. Ik moet eigenlijk ook maar weer eens verder gaan met schrijven.
@DaMart: wat weerhoudt je?
quote:Ik zit een beetje vast in het verhaal bij het voor de zoveelste keer opnieuw beginnen. En ik heb ook andere verhalen in mijn hoofd, dus vraag me nu eerst af of ik wel het juiste verhaal aan het schrijven ben
Zoo, dat gaat als een tierelier!
@DaMart: wat weerhoudt je?
.DaMart, waarom moet je voor de zoveelste keer opnieuw beginnen?
quote:Ik zat telkens vast en bedacht dat het begin wel beter kon. Ik had inmiddels zo'n 4 versies van hoofdstuk 1, toen ik maar besloot door te schrijven en tot hoofdstuk 5 kwam. Begin dit jaar kon je tijdens Nightwriters Walhalla een manuscript voorleggen aan een uitgever, en dat heb ik dus gedaan. En die gaf aan dat het wel potentie heeft, maar dat er meer cadans in moet en dat ik te veel informatie in te korte tijd gaf op pagina 1. En dus moest het weer over, vond ik
Ik zit net over de 29.000.
DaMart, waarom moet je voor de zoveelste keer opnieuw beginnen?
.quote:Kun je dan niet beter alsnog verder schrijven en dan pas aan het einde van de rit het eerste hoofdstuk herschrijven?
[..]
Ik zat telkens vast en bedacht dat het begin wel beter kon. Ik had inmiddels zo'n 4 versies van hoofdstuk 1, toen ik maar besloot door te schrijven en tot hoofdstuk 5 kwam. Begin dit jaar kon je tijdens Nightwriters Walhalla een manuscript voorleggen aan een uitgever, en dat heb ik dus gedaan. En die gaf aan dat het wel potentie heeft, maar dat er meer cadans in moet en dat ik te veel informatie in te korte tijd gaf op pagina 1. En dus moest het weer over, vond ik
quote:Ik wil eerst het begin weer naar mijn zin hebben, voordat ik verder kan. Ook omdat ik wat dingen ga aanpassen die verderop in het verhaal terugkomen. En tijdens het schrijven ervaar ook ik soms dat het verhaal mij verrast en met ontwikkelingen op de proppen komt die ik vooraf niet voorzien had
[..]
Kun je dan niet beter alsnog verder schrijven en dan pas aan het einde van de rit het eerste hoofdstuk herschrijven?
.quote:Bij mij beginnen meteen bellen te rinkelenOp zondag 27 december 2009 22:32 schreef DaMart het volgende:
[..]
Ik zat telkens vast en bedacht dat het begin wel beter kon. Ik had inmiddels zo'n 4 versies van hoofdstuk 1, toen ik maar besloot door te schrijven en tot hoofdstuk 5 kwam. Begin dit jaar kon je tijdens Nightwriters Walhalla een manuscript voorleggen aan een uitgever, en dat heb ik dus gedaan. En die gaf aan dat het wel potentie heeft, maar dat er meer cadans in moet en dat ik te veel informatie in te korte tijd gaf op pagina 1. En dus moest het weer over, vond ik
Ik heb hetzelfde probleem: teveel informatie weggeven in het begin. Op zich is dat natuurlijk logisch, want je hebt het verhaal uitgedacht en in de beginhoofdstukken wil je zoveel mogelijk spuien. Ik weet niet of het bij jouw manuscript ook zo werkt, maar bij het mijne komt het erop neer dat sommige alinea's gemakkelijk hoofdstukken kunnen worden. Met andere woorden: ik geef in een paar zinnen een belangrijke gebeurtenis weg, terwijl die gebeurtenis op zichzelf gewoon een compleet verhaal is. Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, maar zelf noem ik het altijd 'passief' versus 'actief'. Als je teveel informatie weggeeft in korte tijd, is het een passieve tekst. Je vertelt het verhaal alsof het gaat om een samenvatting. Daar moet meer actie bij - de lezer moet zo'n passage voor zich zien als een film, en zo moet je het dus uitschrijven, compleet met dialoog, beschrijvingen van de omgeving, mensen die zich verplaatsen etc., zodat de gebeurtenis snelheid krijgt.
Ik praat nu ook tegen mezelf
Want precies deze veranderingen ga ik aanbrengen in mijn eigen tekst. Meer actieve scènes, die de lezer in het verhaal trekken. Passieve teksten moeten wel héél goed geschreven zijn, willen ze blijven boeien.quote:Op zich was het niet eens zozeer passief. Maar in de eerste alinea's introduceerde ik al te veel personen. De hoofdpersoon, haar moeder en toen ineens haar opa... en dat binnen een halve pagina. Dat is toch wat snel volgens de man van de uitgeverij. En in de eerste alinea refereerde ik aan de mythe over Alkyone en Keyx. Alleen is de kans dat mensen die mythe niet kennen en dus al snel afhaken erg groot. Dus daar ben ik in gaan schrappen.
[..]
Bij mij beginnen meteen bellen te rinkelen
Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, maar zelf noem ik het altijd 'passief' versus 'actief'. Als je teveel informatie weggeeft in korte tijd, is het een passieve tekst. Je vertelt het verhaal alsof het gaat om een samenvatting. Daar moet meer actie bij - de lezer moet zo'n passage voor zich zien als een film, en zo moet je het dus uitschrijven, compleet met dialoog, beschrijvingen van de omgeving, mensen die zich verplaatsen etc., zodat de gebeurtenis snelheid krijgt.
Maar bij het herschrijven bedacht ik inderdaad ook wel dat een verhaal dat in een alinea werd verteld, later beter tot zijn recht zou komen, bijvoorbeeld in een eigen hoofdstuk.
Maar ik moet ook maar eens kijken hoe ver ik al was met herschrijven. Dat rond ik dan eerst af en daarna ga ik weer verder. En misschien is het niet eens zo'n slecht idee om, als ik een ander idee krijg, ik daar ook alvast mee begin en het huidige verhaal even laat liggen. Als het schrijven van het andere verhaal me makkelijker afgaat, dan moet ik daar misschien eerst mee verder gaan
.quote:Ik heb het plot al uitgeschreven toen ik het aan een redacteur ging voorleggen. Alleen zijn er nog wel wat gaten die ik al schrijvende wil opvullen. Ik weet globaal wat er gaat gebeuren, maar in detail bedenk ik nog wel. En het is een plot waar ik al sinds 2004 mee bezig ben, en dat zich in mijn hoofd ook is blijven doorontwikkelen
Is het geen idee om je plot eerst uit te schrijven, DaMart, zodat het plot in ieder geval goed is voor je begint?
.Het 'plot' van het verhaal dat ik nu aan het schrijven bent stamt ook uit 2006, en toen kwam ik niet verder dan het tweede hoofdstuk, omdat het voor m'n gevoel vastliep.
Er zitten nog wat stukjes in die ik 'op moet vullen', die ik dus in het proces overgeslagen heb, maar daarmee ga ik niet tot de 50.000 komen.
Verder heb ik er absoluut geen voldaan gevoel van. Sterker nog, ik word er nerveus van, omdat ik weet dat ik echt het complete document wil gaan herschrijven. Dit is puur op het woordgebruik, zinnen die niet lekker lopen, enzovoort.
Ook qua inhoud schort het nog aan het een en het ander. Ik heb bovendien een zeer sterk
-gevoel bij het 'plot'. Wat zijn in vredesnaam de motieven van diegene 'die het gedaan heeft'? Ik weet het zelf niet eens, hoe moet dit dan bij een lezer overkomen?Het komt voor mijn gevoel allemaal nogal gekunsteld en ongeloofwaardig over.
Afgelopen week drong zich ondertussen een compleet ander soort verhaal zich aan mij op, waarmee ik vanmiddag begonnen ben met te schrijven. Hierbij verschenen er moeiteloos 1500 woorden op mijn beeldscherm.
En dat terwijl ik me bij mijn andere verhaal (wat ik als werktitel de naam van de hoofdpersoon 'Anne' heb gegeven) door de laatste 2000 woorden heen heb moeten worstelen.
Wat ik nu ga doen is Anne even een paar weken laat rusten, bezinken en er afstand van nemen.
Ondertussen kan ik verder met mijn nieuwe 'project'.
Afgelopen week heb ik ook een verhaal wat ik een paar jaar terug heb geschreven herschreven. Dit is een kinderverhaal en ik heb het uitgewerkt voor een wedstrijd. Ik laat dat ook nog even een paar dagen liggen en dan zet ik daarvan de puntjes op de i en dan stuur ik het in (hoewel ik vermoed dat ik enigszins de plank mis sla qua doelgroep, ik heb weinig kijk op AVI-niveaus).
Tot zover mijn update.
Ik heb nu een heel summier hoofdplot in mijn hoofd zitten, wat ik de komende tijd wat verder wil uitwerken. Ik moet mezelf nog wat vragen stellen, die het plot meer vorm kunnen geven. Maar bij dat verhaal kan ik meer putten uit mijn eigen herinneringen en ervaringen, bij het oude kwam het vooral aan op fantasie en zou ik toch ook wat research moeten gaan plegen op gebieden waarin ik niet echt thuis ben. Dus dat schuif ik even door naar later, en ik ga eerst eens met het nieuwe verhaal beginnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen.
. Maar goed, het zijn wel 288 blz waar echt tig uur werk inzit, dus ik ben er aan de andere kant ook wel trots op, al slaat ongeveer 80% van het verhaal nergens op.Maar m'n handen jeuken. Als ik een bepaald nummer hoor of een anekdote, dan wil ik schrijven. M'n hart en ziel uitstorten op papier.
Maar waarover?
Aan de ene kant wil ik een chicklit schrijven. Echt, zo ben ik gewoon. Blond en meisjesachtig met enorme domme doos-momenten en problemen.
Aan de andere kant zou ik het heel gaaf vinden om een beetje spannend verhaal te schrijven, met verrassende wendingen zonder dat ze lachwekkend zijn.
Ik wil schrijven
.Met regelafstand 0 en op Times 12p heb ik nu 76 pagina's. 43.000 woorden. En dat vind ik al enorm veel!
En waarom zou je geen domme doos-momenten met spanning kunnen combineren?
Ik probeer ook een beetje humor in mijn 'thriller' te gooien. Het moet gewoon allemaal niet zo serieus zijn.
Gewoon beginnen, echt waar. Je weet dat je het kunt, je hebt het al eerder gedaan.
quote:Ik heb dat probleem ook gehad; te serieus willen schrijven terwijl ik eigenlijk - net als jij - van het chicklittype ben. Geef eraan toe, zou ik zeggen. Dat heb ik ook gedaan en het werkt. Mijn boek is inmiddels verschenen en het krijgt zowaar binnen het genre supergoede recensies, dus waar zou ik moeilijk over doen?Op woensdag 27 januari 2010 23:56 schreef CherryLips het volgende:
Mensen, ik wil weer beginnen. Het verhaal waar ik in de zomer van 2005 aan ben begonnen heb ik nagekeken en het zuigt
Maar m'n handen jeuken. Als ik een bepaald nummer hoor of een anekdote, dan wil ik schrijven. M'n hart en ziel uitstorten op papier.
Maar waarover?
Aan de ene kant wil ik een chicklit schrijven. Echt, zo ben ik gewoon. Blond en meisjesachtig met enorme domme doos-momenten en problemen.
Aan de andere kant zou ik het heel gaaf vinden om een beetje spannend verhaal te schrijven, met verrassende wendingen zonder dat ze lachwekkend zijn.
Ik wil schrijven
Misschien lukt het over vijf jaar, tien jaar, twintig jaar wel om iets anders te schrijven. Schrijf nu gewoon het verhaal zoals dat bij je past en dan zal het ook goed zijn.
quote:Het is met Book Antiqua 12, regelafstand anderhalf, en 110.665 woorden
288 bladzijdes! Dat is knetterveel!
Met regelafstand 0 en op Times 12p heb ik nu 76 pagina's. 43.000 woorden. En dat vind ik al enorm veel!
En waarom zou je geen domme doos-momenten met spanning kunnen combineren?
Ik probeer ook een beetje humor in mijn 'thriller' te gooien. Het moet gewoon allemaal niet zo serieus zijn.
Gewoon beginnen, echt waar. Je weet dat je het kunt, je hebt het al eerder gedaan.
. Een en al geouwehoer geloof ik, maar goed.Het begin is vooral moeilijk. Hoe open je? De eerste paar regels zijn het belangrijkst heb ik eens geleerd (of geldt dat voornamelijk voor korte verhalen?). Ik vraag me nu af hoe ik dat bij eerdere verhalen heb gedaan, ik heb er nu drie geschreven in totaal en ik doe er steeds langer over.
quote:Je begint gewoon en als het helemaal af is, dan ga je als allerlaatste je eerste alinea herschrijven.
[..]
Het is met Book Antiqua 12, regelafstand anderhalf, en 110.665 woorden
Het begin is vooral moeilijk. Hoe open je? De eerste paar regels zijn het belangrijkst heb ik eens geleerd (of geldt dat voornamelijk voor korte verhalen?). Ik vraag me nu af hoe ik dat bij eerdere verhalen heb gedaan, ik heb er nu drie geschreven in totaal en ik doe er steeds langer over.
Ruim 110.000 woorden! Misschien dat als je al het overbodige geouwehoer er tussenuit schrapt, dat je dan wel een ijzersterk verhaal overhoudt.
De eerste versie moet je gewoon op papier knallen, hoe slecht het ook is. Met boetseren begin je ook met een bonk vormeloze klei, waar je steeds meer detail in aanbrengt Sowieso is op de vierkante millimeter werken in het begin niet zo handig, want vaak wordt het toch weer geschrapt, en als je er al zoveel tijd in hebt zitten, doet het schrappen ook meer pijn.
Ik probeer hier af en toe ook wat updates te geven hoe het me vergaat ( als dit mag natuurlijk, zoniet hoor ik dat graag! ). De komende twee maanden heb ik voldoende schrijf tijd en met dit weer moet dat zeker lukken gok ik
quote:Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doen
Nadenken hoef je pas te doen als het af is
Sowieso is op de vierkante millimeter werken in het begin niet zo handig, want vaak wordt het toch weer geschrapt, en als je er al zoveel tijd in hebt zitten, doet het schrappen ook meer pijn.
.quote:Ja, dat is ook de reden dat ik heel veel eerste hoofdstukken van ontzettend verschillende verhalen heb geschreven.
[..]
Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doen
quote:Ook heel herkenbaar!Op zaterdag 30 januari 2010 11:57 schreef DaMart het volgende:
[..]
Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doen
Het vertraagt je proces enorm en daardoor zakt de moed je op een gegeven moment in de schoenen. Ik schrijf nu zelf aan één stuk door zonder herschrijven, maar ik ken ook schrijvers die de volgende volgorde aanhouden:
- een stuk schrijven
- laten rusten
- volgende keer dat ze eraan werken het stuk van de keer ervoor herschrijven
- daarna verder schrijven
- keer daarna dat stuk weer herschrijven
- daarna verder schrijven
- enzovoort
Op die manier kun je wel een beetje tegemoet komen aan je perfectionistische aard, maar blijf je niet hangen in telkens hetzelfde stuk.
Tvp, schrijf zelf ook een boek.
quote:Klopt. Het gevolg is dat ik voorlopig het verhaal waar ik mee bezig was even in de koelkast heb gezet. Het verhaal is op zich goed, alleen krijg ik het vooralsnog niet op papier zoals ik het zou willen.
[..]
Ook heel herkenbaar!
Het vertraagt je proces enorm en daardoor zakt de moed je op een gegeven moment in de schoenen. Ik schrijf nu zelf aan één stuk door zonder herschrijven, maar ik ken ook schrijvers die de volgende volgorde aanhouden:
- een stuk schrijven
- laten rusten
- volgende keer dat ze eraan werken het stuk van de keer ervoor herschrijven
- daarna verder schrijven
- keer daarna dat stuk weer herschrijven
- daarna verder schrijven
- enzovoort
Op die manier kun je wel een beetje tegemoet komen aan je perfectionistische aard, maar blijf je niet hangen in telkens hetzelfde stuk.
Vorige week ben ik in de trein begonnen met het andere verhaal dat ik bedacht. Tot nu toe heb ik ruim 4.500 woorden geschreven.
Ik schrijf nu gewoon wat in me opkomt, en op een later moment lees ik het wel terug om bij te schaven. Ik heb nu ook alleen de grote lijnen in mijn hoofd zitten, en nog niet alle details. Maar dit is ook zo'n verhaal dat vooralsnog zichzelf schrijft. Ik dacht een bepaalde kant op te schrijven, maar ondertussen deed mijn hoofdpersoon eerst nog wat andere dingen
. Maar het mooie is dat ook ik zo eerst even op rustig kennis kan maken met de hoofdpersoon, net als de lezer dat straks zal moeten doen
.. Dit schrijft zo ook een stuk relaxter dan het verhaal dat in mijn hoofd al compleet is, en dat echt door mij wordt verteld, in plaats van dat het zich vanzelf ontwikkelt
.4500 woorden in een week is een goede start!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
en 48.175 woorden. quote:Netjes hoor! Hier schiet het nog niet op, maar ik voel met de dag inspiratie aankomenOp donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
quote:Ja, ik was eind november begonnen:
quote:
*update*
Ik laat dat waar ik mee bezig was even in de kast liggen en ik ben ruim een week geleden met iets anders verder gegaan waar ik ooit jaren aan geleden begonnen was.
Het had zo'n 4000 woorden, dat gedeelte heb ik nu bijna volledig herschreven en ik ben alweer 6000 woorden verder, dus nu ben ik over de 10.000 heen!
dinsdag 16 augustus 2005, 1:42:57
(het tijdstip waarop ik het bestand heb aangemaakt, zet ik altijd bovenaan, aan het eind het eindtijdstip
).quote:Netjes. Als je een proeflezer nodig hebt, mijn tarieven zijn heel schappelijk
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
quote:Op donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
Dat heb je waanzinnig gedaan! Voor iemand die elf weken geleden nog twijfelde of ze het kon... WAUW!
.quote:
[..]
Netjes. Als je een proeflezer nodig hebt, mijn tarieven zijn heel schappelijk
Volgens mij ben jij hartstikke streng. 1 ste versie schrijven, paar weken laten liggen, en dan met een frisse blik weer eens bekijken. Zelfs een schrijver van zijn kaliber, schrikt zich kennelijk vaak rot van zijn eigen eerste versie. Gemiddeld schrapt hij een 30% geloof ik door het inkorten van zinnen, weglaten van overbodige info etc.
Ook heeft hij geen groot bureau meer, dat werkte niet....hij heeft zijn buro nu weer in een hoek, onder de dakbalken. Van een mooi groot buro in het midden van de kamer, werd hij alleen maar verwaand zegt hij zelf.
.Ik heb laatst A Novel In A Year: A Novelist's Guide To Being A Novelist van Louise Doughty geleend van een vriendin, schijnt een leuk boek over het schrijven van verhalen te zijn
. Ik ben benieuwd. 1 van de dingen die hij ok zegt, is dat je het kan vergeten om ooit een schrijver te worden, als je niet minstens twee tot drie uur per dag schrijft of leest vanaf dat je jong bent. Anders heb je gewoon het gereedschap niet om iets fatsoenlijks te produceren als schrijver....
quote:Ja, maar mensen komen niet voor niets bij me terug met hun volgende boek, dus ze zullen wel iets aan mijn strengheid gehad hebben
[..]
Maar ik kan ook best lief zijn hoor, als je dat wil quote:QFT!
Jemig, als Stephen King 30% van �z'n overbodige verhaallijnen schrapt, wil ik niet weten hoe langdradig de eerste versies van veel van z'n boeken wel niet zijn
quote:
[..]
Ja, maar mensen komen niet voor niets bij me terug met hun volgende boek, dus ze zullen wel iets aan mijn strengheid gehad hebben
Als ik zover ben dat ik het aandurf zal ik je het je zeker laten weten.
quote:King vindt voor zover ik weet lezen zowat belangrijker dan schrijven. Filmpje wordt afgesloten met een briljante grap overigens.:Op vrijdag 12 februari 2010 11:14 schreef Captain_Fabulous het volgende:
'The Stand' is te koop in de korte en lange versie, dat geeft wel een beeld
1 van de dingen die hij ok zegt, is dat je het kan vergeten om ooit een schrijver te worden, als je niet minstens twee tot drie uur per dag schrijft of leest vanaf dat je jong bent. Anders heb je gewoon het gereedschap niet om iets fatsoenlijks te produceren als schrijver....
quote:Jaaa, nou op dat punt zat ik dus toen ik De Blauwe Tweeling van het illustere duo Jan en Sanne Terlouw gelezen had. Wat een ongeloofwaardig gedoe!
[..]
King vindt voor zover ik weet lezen zowat belangrijker dan schrijven. Filmpje wordt afgesloten met een briljante grap overigens.:
Wat zegt hij in dat filmpje nou helemaal als allerlaatste? Ik kan het echt niet verstaan.
quote:'And this got published.'Op zaterdag 13 februari 2010 13:45 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Jaaa, nou op dat punt zat ik dus toen ik De Blauwe Tweeling van het illustere duo Jan en Sanne Terlouw gelezen had. Wat een ongeloofwaardig gedoe!
Wat zegt hij in dat filmpje nou helemaal als allerlaatste? Ik kan het echt niet verstaan.
Maar ja, zo gaan die dingen. Boeken van Claudia de Breij worden uitgegeven - hoe slecht ze ook zijn - omdat er Claudia de Breij op staat. Voor gewone mensen is het toch nog steeds een kwestie van heel goed zijn.
quote:Dat is wel heel erg jammer.
Nu ik echt voor mijn werk schrijf, heb ik de puf niet meer om nog voor mijn plezier te schrijven. Heb zoveel lol beleefd aan de schrijfwedstrijden hier op Fok!, een paar jaar terug. Het gaat er vrees ik gewoon niet meer van komen.
Wat voor teksten schrijf je nu dan? Is het niet heel anders om zakelijke teksten of creatieve teksten te schrijven?
Die wedstrijden hier zijn voor mij echt de aanzet geweest tot meer schrijven.
Daarvoor was ik er ook halfslachtig wel een beetje mee bezig, maar die TTK-wedstrijden waren laagdrempelig om ook echt je verhaal door anderen te laten lezen en te beoordelen.
Ik heb er in elk geval heel veel aan gehad. En ik durfde daardoor ook aan andere schrijfwedstrijden mee te doen.
quote:Het grootste deel van mijn werk bestaat uit het schrijven van literatuurrecensies en uittreksels van romans. Vooral die recensies vergen al behoorlijk wat van mijn creativiteit. Bovendien heb ik door dit werk de laatste jaren zo verschrikkelijk veel gelezen, dat ik simpelweg ben gaan twijfelen over mijn eigen capaciteiten.Op zondag 14 februari 2010 08:43 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Dat is wel heel erg jammer.
Wat voor teksten schrijf je nu dan? Is het niet heel anders om zakelijke teksten of creatieve teksten te schrijven?
Die wedstrijden hier zijn voor mij echt de aanzet geweest tot meer schrijven.
Daarvoor was ik er ook halfslachtig wel een beetje mee bezig, maar die TTK-wedstrijden waren laagdrempelig om ook echt je verhaal door anderen te laten lezen en te beoordelen.
Ik heb er in elk geval heel veel aan gehad. En ik durfde daardoor ook aan andere schrijfwedstrijden mee te doen.
Wanneer ik vakantie heb en drie dagen niks hoef te schrijven, begint mijn eigen verhaal weer te broeien. Ben ik bezig met een veel zakelijkere tekst, dan gebeurt dat ook. Heel vreemd.
Ik schrijf zeker 20 uur per week. Daarnaast heb ik nog 20 uur peer week een 'gewone' baan (zekerheden en collega's vind ik toch wel erg fijn). Voor mijn schrijfwerk lees ik zeker twee romans per week, en dan sport ik ook nog drie avonden in de week.
Ik heb er ook al aan zitten denken om óf mijn 'gewone' baan óf mijn schrijfwerk te laten vallen. Maar beide opties hebben alleen maar grote nadelen. Als ik nou zeker wist dat ik het voor mekaar zou krijgen...
Het zou jammer zijn als je het nooit een echte kans zou geven.
quote:Het liefst zou ik gewoon 24-32 uur per week als communicatie-iets werken, en daarnaast schrijven voor mezelf, niet voor opdrachtgevers. Die droom heb ik na dik 100 sollicitatiebrieven maar laten varen. Toen heb ik besloten om een vaste baan te zoeken die niks met mijn opleiding te maken had, en om daarnaast te gaan freelancen zodat ik wel met mijn vakgebied bezig zou blijven.Op zondag 14 februari 2010 11:34 schreef Biancavia het volgende:
Is het niet dan niet mogelijk om een gedeelte van je schrijfwerk te laten vallen?
Het zou jammer zijn als je het nooit een echte kans zou geven.
Laat ik het freelancen (gedeeltelijk) vallen, dan denk ik dat ik mijn cv/publicatielijst redelijk naar de kl*te help en daar ben ik wat huiverig voor. Het schrijven nu, voor opdrachtgevers, doe ik puur om mijn cv niet uit te hollen. Mijn andere baan heeft dus echt niets met mijn opleiding te maken en zou zelfs tegen me kunnen gaan werken als er op mijn cv niets tegenover staat.
(Goh, mevrouw. Leg eens uit. Academisch geschoold en daarna gaan werken als receptioniste/administratief medewerker? Eerst hebt u nog als freelancer gewerkt, maar ik zie dat u uw bedrijfje heeft opgedoekt? Ah, u wilde een boek schrijven. Wat schattig. En dat is mislukt, en nu probeert u toch maar als communicatiemedewerker/redacteur/tekstschrijver aan de bak te komen? Weet u dat er 100 andere kandidaten voor de functie zijn, allemaal met relevante werkervaring?! )
Ik ben te laf
En is het dan niet mogelijk een dagdeel minder te gaan werken in je 'vaste' baan?
Wel een zeer vervelende situatie als je inderdaad na zoveel moeite en ook nu met een hoop ervaring niet voltijd in je eigen vakgebied aan de slag kan.
Klopt het dat je Nederlands gestudeerd hebt?
quote:Nee, dat is momenteel echt niet mogelijk...Op zondag 14 februari 2010 12:34 schreef Biancavia het volgende:
Ja, ik begrijp het.
En is het dan niet mogelijk een dagdeel minder te gaan werken in je 'vaste' baan?
Wel een zeer vervelende situatie als je inderdaad na zoveel moeite en ook nu met een hoop ervaring niet voltijd in je eigen vakgebied aan de slag kan.
Klopt het dat je Nederlands gestudeerd hebt?
Ik heb inderdaad Nederlands gestudeerd. Zes jaar geleden afgestudeerd, pffft, gaat hard.
quote:Ik ben even kwijt welke Nederlandse schrijfster het ooit gezegd heeft, maar in een stuk over schrijven zij zei:Op zondag 14 februari 2010 10:59 schreef _Arual_ het volgende:
Maar misschien is het ook gebrek aan tijd...
Ik schrijf zeker 20 uur per week. Daarnaast heb ik nog 20 uur peer week een 'gewone' baan (zekerheden en collega's vind ik toch wel erg fijn). Voor mijn schrijfwerk lees ik zeker twee romans per week, en dan sport ik ook nog drie avonden in de week.
Ik heb er ook al aan zitten denken om óf mijn 'gewone' baan óf mijn schrijfwerk te laten vallen. Maar beide opties hebben alleen maar grote nadelen. Als ik nou zeker wist dat ik het voor mekaar zou krijgen...
'Schrijven hard werken? Welnee, als je 20 zinnen per dag schrijft heb je binnen een jaar een roman.'
Nu heb ik gemerkt dat dat niet helemaal waar is, maar de eerste versie van je boek is daarmee zeker wel gerealiseerd.
Derhalve enkel een TVP.
quote:Inderdaad! Ik vind als beginner een jaar ook best lang. Een gevestigd schrijver kan het zich wel veroorloven om zoiets te roepen, er wordt dan tenslotte maar één keer per... vijf jaar of zo een boek van je verwacht. Maar als beginner is het fijn om te weten dat je kilometers maakt. Vooral omdat de eerste versie nog zoveel nodig heeft, meestal.Op maandag 15 februari 2010 00:27 schreef wonderer het volgende:
Een JAAR. Dan vind ik Biancavia's tempo toch iets beter
quote:Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.Op maandag 15 februari 2010 08:03 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Inderdaad! Ik vind als beginner een jaar ook best lang. Een gevestigd schrijver kan het zich wel veroorloven om zoiets te roepen, er wordt dan tenslotte maar één keer per... vijf jaar of zo een boek van je verwacht. Maar als beginner is het fijn om te weten dat je kilometers maakt. Vooral omdat de eerste versie nog zoveel nodig heeft, meestal.
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
quote:Hij zegt ook dat hij dan om 2 uur 's middags al klaar is voor die dag
Min held Stephen King schrijft geloof ik 1500 woorden per dag, en dan is hij 'vrij'. Lijkt me best wel veel...
quote:Wat betreft het steeds beginnen aan een boek, ideeën hebben en dan niet verder komen dan een eerste of tweede hoofdstuk, ben ik al sinds 2001 bezig.
[..]
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
Eind november 2009 heb ik besloten om iets écht af te gaan maken. Ik stelde mezelf het doel van 5000 woorden per week, waardoor ik nu dus een eerste versie van een manuscript van bijna 50.000 woorden bij elkaar geschreven heb.
quote:Ah, ja, dan is het wel logisch. Maar dat stond er dus niet bij
[..]
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
quote:Renate Dorrestein?Op zondag 14 februari 2010 22:47 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ik ben even kwijt welke Nederlandse schrijfster het ooit gezegd heeft, maar in een stuk over schrijven zij zei:
'Schrijven hard werken? Welnee, als je 20 zinnen per dag schrijft heb je binnen een jaar een roman.'
Nu heb ik gemerkt dat dat niet helemaal waar is, maar de eerste versie van je boek is daarmee zeker wel gerealiseerd.
Als het puur het schrijven van de zinnen is... Bij mij is schrijven 90 procent denkwerk.
quote:Dat begrijp ik wel, maar mij zou het niet motiveren. Een jaar vind ik een erg lange tijd.Op maandag 15 februari 2010 09:42 schreef Xessive het volgende:
[..]
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.
quote:Al veel langer, vermoedelijk, maar niet bewust met dit verhaal.Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
ik heb gisteren een plot bedacht en ik ben nu van plan dat uit te gaan werken maar ik kan me niet voorstellen dat ik zo snel als jullie schrijf.
Maar zijn er nog tips?
groetjes wout
Heb zelf ook dat ik minder makkelijk tot iets kom achter de computer, gewoon schrijvend in een rustgevende omgeving werkt zóveel beter.
Zelfde verhaal hier met webdesign, zolang ik andere vensters open heb staan schiet het echt niet op.
quote:Dat heb ik met vertalen ook, tijdens het opzoeken kom ik toch steeds even bij Fok oid terecht
Ik denk dat het komt doordat je dan compleet op je gemak bent, je hebt minder afleiding (biepende msn vensters, allerlei sites enz.) hebt en zodoende tot betere resultaten komt.
Heb zelf ook dat ik minder makkelijk tot iets kom achter de computer, gewoon schrijvend in een rustgevende omgeving werkt zóveel beter.
Zelfde verhaal hier met webdesign, zolang ik andere vensters open heb staan schiet het echt niet op.
En m'n bureau is echt een teringbende, dat helpt volgens mij ook niet echt.
quote:Ja...dat mag ik hopen. Anders wordt het zo'n onsamenhangend geheel.Op maandag 15 februari 2010 18:22 schreef _Arual_ het volgende:
[..]
Renate Dorrestein?
Als het puur het schrijven van de zinnen is... Bij mij is schrijven 90 procent denkwerk.
Maar eerlijk gezegd vind ik een jaar helemaal niet zo lang. Zeker niet als je het als hobby naast je andere werk doet. Je doet het toch voor de lol? Of gaan we hier allemaal voor de bestsellers?
Een bestseller hoeft het niet te worden, maar een tastbaar boek produceren is wel mijn ambitie.
zal ik het hieropzetten? Dan kunnen jullie zeggen of een beetje goed bezig ben.
Koning Kanayk had ineens Daruca aangevallen, maar ze wisten de aanval af te slaan en namen Kanayk en zijn troepen gevangen.
Ze werden opgesloten in een gevangenis waar ze nooit uit konden ontsnappen. Als het ze om de een of andere reden zou lukken om de tralies door te breken zou er een regen van pijlen uit de muur geschoten worden. Dat gebeurde alleen niet als de poort met de sleutel werd geopend. Echter de sleutel is kwijtgeraakt.
2. 5 jaar later
Shalath zat net op zijn troon toen zijn bediende een dwerg van ongeveer 1 meter 20 binnen kwam.
Koning we hebben de sleutel nergens kunnen vinden. Ik moet die sleutel hebben dacht Shalath. Ik heb Kanayk en zijn troepen nodig om Galosha over te nemen. De hoofdstad Valeche is de grootste economische stad in de wereld. En er zijn heel veel goudmijnen. Ik moet dat land hebben.
3. Karak was net aan het oefenen met boogschieten toen er een man ineens aankwamgelopen. Karak en zijn leraar Senga moeten bij de koning komen zij hij. Senga kwam net hun hut uit. Wat moeten we daar doen? Ik heb geen idee maar het was dringend.
Even later stonden ze voor de troon van de koning. Ik heb jullie laten komen voor een belangrijke opdracht. Jullie kunnen je vast wel de oorlog van 5 jaar geleden nog herinneren. Ze knikte. Kanayk en zijn troepen zijn toen gevangen genomen en opgesloten. Maar de sleutel waarmee de kerker kon worden opengemaakt was kwijtgeraakt. Maar ik heb hem weer gevonden en ik heb een opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie het gebergte over gaan en daar de boot nemen naar Galosha. Jullie vragen of jullie naar de koning mogen en geven hem de sleutel. Hier is hij en hij gaf hem aan Senga. Wees er heel erg voorzichtig mee. Shalath wil namelijk Kanayk bevrijden om Galosha over te nemen.
Senga mogen we eigenlijk mensen meenemen. Ja dat denk ik wel. Zal ik aan Fariam vragen of hij mee wil. Fariam is de beste vriend van Karak. En hij is een ridder in opleiding. Karak zelf is een boogschutter in opleiding. Zijn meester Senga is een heel ervaren boogschutter. Is goed ik vraag mijn vriend Tanath of hij mee wil we kunnen wel een goede ridder gebruiken. Karak ging op weg. Nog honderd meter lopen dan was hij bij Fariam.
Hee Fariam. Hoi. Fariam Senga en ik zijn op een missie gestuurt om een sleutel ergens heen te brengen. Wil je mee gaan? Ja is goed.
Oke morgen ochtend vertrekken we. Oke ik zal klaar staan.
let niet op de spelfouten enz.
quote:Zoals jullie zien duurt ieder hoofdstuk heel erg kort weten jullie hoe ik dit langer kan maken?1. 5 jaar geleden heerste er een grote oorlog tussen het het land Kreym en het land Daruca.
Koning Kanayk had ineens Daruca aangevallen, maar ze wisten de aanval af te slaan en namen Kanayk en zijn troepen gevangen.
Ze werden opgesloten in een gevangenis waar ze nooit uit konden ontsnappen. Als het ze om de een of andere reden zou lukken om de tralies door te breken zou er een regen van pijlen uit de muur geschoten worden. Dat gebeurde alleen niet als de poort met de sleutel werd geopend. Echter de sleutel is kwijtgeraakt.
2. 5 jaar later
Shalath zat net op zijn troon toen zijn bediende een dwerg van ongeveer 1 meter 20 binnen kwam.
Koning we hebben de sleutel nergens kunnen vinden. Ik moet die sleutel hebben dacht Shalath. Ik heb Kanayk en zijn troepen nodig om Galosha over te nemen. De hoofdstad Valeche is de grootste economische stad in de wereld. En er zijn heel veel goudmijnen. Ik moet dat land hebben.
3. Karak was net aan het oefenen met boogschieten toen er een man ineens aankwamgelopen. Karak en zijn leraar Senga moeten bij de koning komen zij hij. Senga kwam net hun hut uit. Wat moeten we daar doen? Ik heb geen idee maar het was dringend.
Even later stonden ze voor de troon van de koning. Ik heb jullie laten komen voor een belangrijke opdracht. Jullie kunnen je vast wel de oorlog van 5 jaar geleden nog herinneren. Ze knikte. Kanayk en zijn troepen zijn toen gevangen genomen en opgesloten. Maar de sleutel waarmee de kerker kon worden opengemaakt was kwijtgeraakt. Maar ik heb hem weer gevonden en ik heb een opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie het gebergte over gaan en daar de boot nemen naar Galosha. Jullie vragen of jullie naar de koning mogen en geven hem de sleutel. Hier is hij en hij gaf hem aan Senga. Wees er heel erg voorzichtig mee. Shalath wil namelijk Kanayk bevrijden om Galosha over te nemen.
Senga mogen we eigenlijk mensen meenemen. Ja dat denk ik wel. Zal ik aan Fariam vragen of hij mee wil. Fariam is de beste vriend van Karak. En hij is een ridder in opleiding. Karak zelf is een boogschutter in opleiding. Zijn meester Senga is een heel ervaren boogschutter. Is goed ik vraag mijn vriend Tanath of hij mee wil we kunnen wel een goede ridder gebruiken. Karak ging op weg. Nog honderd meter lopen dan was hij bij Fariam.
Hee Fariam. Hoi. Fariam Senga en ik zijn op een missie gestuurt om een sleutel ergens heen te brengen. Wil je mee gaan? Ja is goed.
Oke morgen ochtend vertrekken we. Oke ik zal klaar staan.
quote:Waarom heb je die spelfouten er dan niet eerst uitgehaald? Je wilt toch een goede indruk maken met je tekst, niet zomaar iets neerkwakken waar slecht over na is gedacht? Heb je het uberhaupt zelf teruggelezen nadat het "af" was?
wat vinden jullie?
let niet op de spelfouten enz.
Sorry, ik kwam niet verder dan halverwege. Lees de interpunctie regels eens, vooral voor dialogen, en verdiep je in het fenomeen "show don't tell". Het is onmogelijk om mee te leven met het verhaal en de personages, omdat je alles van buitenaf vertelt, niet van binnenuit. Het leest als een samenvatting, niet als een verhaal.
quote:Niet voor de lol, niet voor de bestseller. Maar er zit iets in mijn hoofd, en dat moet er gewoon een keer uit.Op dinsdag 16 februari 2010 10:34 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ja...dat mag ik hopen. Anders wordt het zo'n onsamenhangend geheel.
Maar eerlijk gezegd vind ik een jaar helemaal niet zo lang. Zeker niet als je het als hobby naast je andere werk doet. Je doet het toch voor de lol? Of gaan we hier allemaal voor de bestsellers?
<begint>.
quote:Zo ben ik nu ook begonnen. Ik type alles wat ik bedenk en wat mijns inziens in het verhaal past. Ik weet nu al dat ik uiteindelijk waarschijnlijk heel wat zal gaan schrappen en bijschaven, maar dat komt dan wel. Eerst maar eens een verhaal op papier zien te krijgen.
Nah. Misschien moet ik maar eens beginnen met 20 minuten per dag gewoon voor me uit te typen.
Ik heb me ook voorgenomen om deze week minimaal 500 woorden per dag te schrijven. Dat lijkt weinig, maar ik moet het vooral hebben van mijn treinreis en de avonduren.
En ik moet me ook wat minder laten afleiden door internet, MSN, en zo
.?quote:Vroeger gebruikte ik daar een schrift voor. Maar het was dubbel werk om dat weer over te typen, dus sinds vorig jaar gebruik ik een laptopOp dinsdag 16 februari 2010 21:26 schreef Tha_Erik het volgende:
Damart, schrijf je in de trein dan op papier of op een laptop
.?quote:Nee hoor. Ik ga vanwege (het gebrek aan) beenruimte meestal toch schuin zitten, blijkbaar wil niemand dan naast me zittenOp dinsdag 16 februari 2010 21:29 schreef Tha_Erik het volgende:
En stoor je je niet aan mensen die mee gaan zitten lezen als ze naast je zitten
. En als er wel iemand naast me gaat zitten, dan zit ik vaak zo opgepropt dat typen of schrijven sowieso wat minder handig gaat.quote:"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.
Nou, ik heb 20 minuten getikt daarstraks. Gewoon willekeurig zonder na te denken over het verhaal dat in mijn hoofd zit. Het associeert wel lekker verder, dus misschien voorlopig eens een tijdje volhouden zonder het idee dat er ook iets van een logische lijn in meot zitten.
quote:Al schreef ik maar 1 zo'n zin!Op dinsdag 16 februari 2010 22:28 schreef Biancavia het volgende:
[..]
"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.
quote:Ik vind het geen verhaal. Het is zoals wonderer zegt meer een samenvatting.
wat vinden jullie?
let niet op de spelfouten enz.
Ga anders eerst eens beginnen met het oefenen op korte verhalen te schrijven.
Ik let trouwens wel op spelfouten.
quote:Flink veel kroepoekpakken bestuderen.
quote:2 reizen naar Azië hebben me niet geholpen.Op dinsdag 16 februari 2010 22:35 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Flink veel kroepoekpakken bestuderen.
Of, zoals wijlen mijn oudtante zei toen ik vertelde dat ik naar Japan ging: Japan? Die spleetogen? Ik moet er niet aan denken meiske. Drie weken nasi, saté en kroepoek eten. Zorg dat je niet dik wordt!
quote:Alle goeie shit is al geschreven
[..]
"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.
.quote:Ja, dat is ook mijn excuus.Op dinsdag 16 februari 2010 22:42 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
quote:Ja...vooral knap dat die Confucius al zo goed Nederlands sprak in die tijd.Op dinsdag 16 februari 2010 22:42 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
quote:Volgens mij liepen wij hier nog rond in berenvellen of zo.Op dinsdag 16 februari 2010 22:57 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ja...vooral knap dat die Confucius al zo goed Nederlands sprak in die tijd.
Wat me terugbrengt naar het stukje dat ik vanavond in 20 minuten schreef, want dat ging over Neanderthalers en bontmutsen.
quote:Maar nog niet op mijn manier
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
quote:De nieuwsgierigheid is gewekt.
[..]
Volgens mij liepen wij hier nog rond in berenvellen of zo.
Wat me terugbrengt naar het stukje dat ik vanavond in 20 minuten schreef, want dat ging over Neanderthalers en bontmutsen.
Bedankt!
En jij succes met schrijven.
quote:Uit een topic als dit zijn dus ook de TTK-wedstrijden ontstaan!Op dinsdag 16 februari 2010 23:44 schreef I.R.Baboon het volgende:
Zo'n wedstrijdje voor fokkers lijkt me wel leuk.
Voor sommigen van ons ontzettend leuk om nu terug te lezen:
Een boek schrijven!
quote:
Hier inderdaad nog zo ééntje die wel zou willen schrijven, maar er veel te weinig mee doet.
Ik ben al drie keer aan een verhaal begonnen, maar elke keer vastgelopen, omdat ik niet van te voren een plot bedacht had.
Ik heb nu een aantal weken geleden in een nachtelijke brainwave sessie juist een compleet plot van een verhaal opgeschreven en zelfs al globaal uitgewerkt in hoofdstukken.
Nu is het alleen nog het hele uitwerken wat ik nog moet gaan doen.
quote:Wat goed!Op donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
En wat snel Heb je nog tips? Ik bedoel: heb je deze eerste versie uit de losse pols geschreven, of met een schema? Heb je veel aan de tekst geslepen of ging het in deze versie vooral om de kwantiteit (waarbij de kwaliteit er natuurlijk al in zit, maar nog niet in de perfecte vorm)? En moeilijke stukken, heb je die overgeslagen of toch maar meteen geschreven? Hoeveel versies worden het uiteindelijk, denk je?
quote:Op woensdag 17 februari 2010 01:05 schreef wonderer het volgende:
Hoe gaat het met jouw sneltreinvaart roman, Nadine?
Slecht Het lijkt wel of het leven er steeds tussen moet komen als ik een boek wil schrijven; de vorige keer overleed mijn moeder, nu ligt mijn vader op sterven. Zo slepen we ons voort. Ik heb op dit moment eigenlijk helemaal geen zin meer in dat boek, maar misschien begint het vanzelf weer te borrelen. Ik heb wel liedjes geschreven, of songteksten, en dat vind ik ongelooflijk leuk en inspirerend. Dat kan ik ook 'tussendoor' doen, dus bij wijze van afleiding.
Het project ligt noodgedwongen even stil, maar ik zal er binnenkort toch aan moeten geloven. Dat is het nadeel van een contract
Ik zal jullie op de hoogte houden quote:Dank jullie wel.Op woensdag 17 februari 2010 07:14 schreef p-etr-a het volgende:
Dat zijn niet de minste zaken die er tussen komen. Sterkte, inderdaad, ook met het schrijven als je dat binnenkort weer oppakt.
Ik heb het idee dat ik het schrijven wel weer móet oppakken binnenkort, en dat maakt het meteen zo'n opgaaf. Maar dat ligt nu natuurlijk aan de omstandigheden. Bij mijn vorige boek heb ik het schrijven juist ervaren als een aangename vlucht (uit de realiteit), maar het probleem met dit boek is dat het nog niet serieus op gang is gekomen. En dan is schrijven vooral keihard werken. Dat breng ik nu even niet op. Maar het is, nu de deadline-druk alleen maar toeneemt, wel goed om te lezen dat Biancavia in 3 maanden zo'n enorme prestatie heeft geleverd
Hopelijk kun je over een tijdje toch de draad weer oppakken.
Wat je vragen betreft: Ik heb niet met een schema gewerkt. Ik had alleen het begin en een vaag idee waar ik naar toe zou gaan, de rest heeft zichzelf ingevuld.
Ik heb nog niet veel aan de tekst zelf zitten sleutelen, alleen wel de eerste pagina is precies zoals ik hem hebben wil.
Voor de rest heb ik voornamelijk alleen maar door zitten typen. Ik ben er nog een keer doorheen gegaan om rare fouten en zinconstructies eruit te halen (ik had geloof ik zo'n vijftig keer het woord 'tenminste' erin staan en tenminste tachtig keer 'zo'n'
).Moeilijke stukken heb ik niet echt overgeslagen, wel een paar stukken die naar mijn idee saai waren. Die heb ik tijdens het schrijven globaal beschreven en op een later moment meer ingevuld, maar daar moet ik nu ook nog het nodige aan veranderen.
Verder heb ik aan het eind nog een soort achtergrond voor de gemenerik van het verhaal gemaakt en dat viel ook bepaald niet mee. Daar ben ik ook nog allerminst tevreden mee, moet nog heel veel aan gebeuren.
Ik weet ook nog niet of de vorm van hoe ik het nu in het verhaal gezet heb wel goed genoeg werkt.
Hoeveel versies het uiteindelijk worden? Geen idee! Ik heb een paar dagen terug versie 1 uitgeprint en die ligt keurig op een stapel van 122 pagina's op mij te wachten om bekrast, doorgehaald en vol onleesbare lettertjes volgeschreven te worden, maar ondertussen heb ik in het Word-document ook alweer een en ander zitten te veranderen...
quote:Het klinkt goedOp woensdag 17 februari 2010 09:15 schreef Biancavia het volgende:
Dat is inderdaad zeer vervelend, Nadine. Begrijpelijk dat je hoofd er even niet naar staat.
Hopelijk kun je over een tijdje toch de draad weer oppakken.
Wat je vragen betreft: Ik heb niet met een schema gewerkt. Ik had alleen het begin en een vaag idee waar ik naar toe zou gaan, de rest heeft zichzelf ingevuld.
Ik heb nog niet veel aan de tekst zelf zitten sleutelen, alleen wel de eerste pagina is precies zoals ik hem hebben wil.
Voor de rest heb ik voornamelijk alleen maar door zitten typen. Ik ben er nog een keer doorheen gegaan om rare fouten en zinconstructies eruit te halen (ik had geloof ik zo'n vijftig keer het woord 'tenminste' erin staan en tenminste tachtig keer 'zo'n'
Moeilijke stukken heb ik niet echt overgeslagen, wel een paar stukken die naar mijn idee saai waren. Die heb ik tijdens het schrijven globaal beschreven en op een later moment meer ingevuld, maar daar moet ik nu ook nog het nodige aan veranderen.
Verder heb ik aan het eind nog een soort achtergrond voor de gemenerik van het verhaal gemaakt en dat viel ook bepaald niet mee. Daar ben ik ook nog allerminst tevreden mee, moet nog heel veel aan gebeuren.
Ik weet ook nog niet of de vorm van hoe ik het nu in het verhaal gezet heb wel goed genoeg werkt.
Hoeveel versies het uiteindelijk worden? Geen idee! Ik heb een paar dagen terug versie 1 uitgeprint en die ligt keurig op een stapel van 122 pagina's op mij te wachten om bekrast, doorgehaald en vol onleesbare lettertjes volgeschreven te worden, maar ondertussen heb ik in het Word-document ook alweer een en ander zitten te veranderen...
Eigenlijk zou je nu het geduld moeten opbrengen om die 122 velletjes een tijdje (drie weken?) in een donkere la te leggen. Die la moet natuurlijk op slot
Het is afschuwelijk en heel pijnlijk om na die pauze je eigen tekst door te lezen - dat is tenminste mijn ervaring - maar het is belangrijk om afstand te scheppen. Je kunt je tekst dan in onbevangenheid lezen. Volgens mij blijft er op die manier méér intact van je manuscript dan wanneer je nu meteen (met een overvol hoofd) begint te lezen en te schrappen.quote:ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?Ik vind het geen verhaal. Het is zoals wonderer zegt meer een samenvatting.
veel schrijven, herschrijven en daarna nog eens herschrijven. En een paar uur lezen per dag.
quote:Heel veel lezen en heel veel blijven schrijven.
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
Zoek eens met google op 'schrijfoefeningen' en ga daar mee aan de slag.
quote:Leen of koop een schrijfboek waar de basis wordt uitgelegd.
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
quote:Misschien iets geks: kun je niet eens met je leraar Nederlands praten?Op woensdag 17 februari 2010 15:57 schreef antidood het volgende:
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
Ik was bar slecht in zinsontleding en grammatica, en om mijn cijfers voor die onderdelen te compenseren, mocht ik zoveel opstellen inleveren als ik maar wilde. Die beoordeelde hij dan wel streng, en met veel opbouwende kritiek. Ik weet niet of jouw leraar Nederlands ook zo'n enthousiasteling is, maar het zou zomaar kunnen.
(Door dat vele schrijven kwam het met zinsontleding en grammatica ook nog goed, en dat was toch maar mooi meegenomen!)
quote:Ja dat doe ik soms alMisschien iets geks: kun je niet eens met je leraar Nederlands praten?
Ik was bar slecht in zinsontleding en grammatica, en om mijn cijfers voor die onderdelen te compenseren, mocht ik zoveel opstellen inleveren als ik maar wilde. Die beoordeelde hij dan wel streng, en met veel opbouwende kritiek. Ik weet niet of jouw leraar Nederlands ook zo'n enthousiasteling is, maar het zou zomaar kunnen.
(Door dat vele schrijven kwam het met zinsontleding en grammatica ook nog goed, en dat was toch maar mooi meegenomen!)
Okee, heb nu tot en met de 2e hoofdstuk geschreven
hier een link (rapidshare)
http://rapidshare.com/files/351583014/Ermac.docx
. Maar ik schrijf ook nog vooral op wat op dat moment in me op komt. Ik probeer zo min mogelijk terug te lezen, omdat ik dan eigenlijk alweer wil gaan herschrijven. Ik weet nu ook al dat van wat ik tot nu toe heb geschreven, een hoop zal worden aangepast, voordat ik er zelf tevreden genoeg over ben. Maar het bevalt tot nu toe wel, het verhaal min of meer zichzelf laten vertellen.
Ik kom in ieder geval een stuk makkelijker vooruit dan het boek dat ik even naast me neer heb gelegd. Dat wilde ik toch in een te vroeg stadium te goed doen. Maar voor dat verhaal heb ik in 5 jaar zo'n 12.000 woorden op papier gekregen, nu zit ik in 3 weken al op 9.400.
Mocht mijn vader het verhaal ooit lezen, dan zal ik na die scene van gisteren vast wel gecorrigeerd worden omdat ik zijn jeugdavontuur niet 100% correct heb weergegeven
. Nu ga ik eerst een kort verhaal waar ik al weken mee bezig ben af maken. Ik heb nog nooit zoveel uren in een verhaal van 1500 woorden gestoken.
. Overigens loop ik ook altijd enorm vast op namen, en in dit geval,, de plaatsnaam voor mijn fictieve dorp
.quote:Is het van belang?Op vrijdag 19 februari 2010 09:56 schreef Tha_Erik het volgende:
Mijn eerste 500 woorden staan op het papier. Het is niet veel, maar toch. En het willen herschrijven meteen al is verschrikkelijk
Overigens loop ik ook altijd enorm vast op namen, en in dit geval,, de plaatsnaam voor mijn fictieve dorp
Ik heb er omheen weten te schrijven. Geen plaatsnamen gebruikt.
. Maar het hele verhaal speelt zich grotendeels in dat dorp af.Ik denk dat ik mijn laptop maar de trein in neem, misschien dat ik nog tot wat woorden kom onderweg
.quote:Ik gebruik tot nu toe ook alleen beschrijvingen, geen namen. Het gevaar van een echte plaatsnaam is dat je om het geloofwaardig te houden weinig speelruimte hebt m.b.t. de werkelijke indeling van het dorp en omgeving. En ook fictieve namen kennen een gevaar, namelijk dat een te vergezochte of overduidelijk niet bestaande plaatsnaam de geloofwaardigheid van het verhaal kan aantasten.
[..]
Is het van belang?
Ik heb er omheen weten te schrijven. Geen plaatsnamen gebruikt.
Bestaande plaatsen in de omgeving noem ik overigens wel gewoon. Maar daar speelt het verhaal zich ook niet af, al is het wel mogelijk om mijn eigen woonplaats aan te wijzen als de plaats waar het zich afspeelt (en daar is het dorp van mijn hoofdpersoon ook grotendeels op gebaseerd
).quote:hehe, daarom schrijf ik maar fantasy. gewoon random letters achter elkaar plakken voor plaatsnamen en namen in het algemeenOp vrijdag 19 februari 2010 10:06 schreef DaMart het volgende:
[..]
Ik gebruik tot nu toe ook alleen beschrijvingen, geen namen. Het gevaar van een echte plaatsnaam is dat je om het geloofwaardig te houden weinig speelruimte hebt m.b.t. de werkelijke indeling van het dorp en omgeving. En ook fictieve namen kennen een gevaar, namelijk dat een te vergezochte of overduidelijk niet bestaande plaatsnaam de geloofwaardigheid van het verhaal kan aantasten.
Bestaande plaatsen in de omgeving noem ik overigens wel gewoon. Maar daar speelt het verhaal zich ook niet af, al is het wel mogelijk om mijn eigen woonplaats aan te wijzen als de plaats waar het zich afspeelt (en daar is het dorp van mijn hoofdpersoon ook grotendeels op gebaseerd
quote:Tot je tijdens je boekpresentatie een stukje moet voorlezen en je de namen niet uit je bek krijgt
[..]
hehe, daarom schrijf ik maar fantasy. gewoon random letters achter elkaar plakken voor plaatsnamen en namen in het algemeen
Mijn boek speelt zich in Ridderkerk en Rotterdam af (en een stukje in Arnhem), maar afgezien van een paar "landmarks" heb ik alles verzonnen. Wel bestaande straatnamen gebruikt, maar de beschrijving van de huizen zal ongetwijfeld niet kloppen, want ik ben er niet geweest. Gewoon van googlemaps geplukt. Uiteindelijk zullen alleen mensen die Ridderkerk kennen het weten en ik denk niet dat dat er veel zullen zijn
. Heel handig quote:Inderdaad. Ik kan de plattegrond van Ridderkerk inmiddels zo uittekenen
google maps & google view
. In de trein trouwens weer aan 500 woorden gekomen.Ik ben nu begonnen in het ik-perspectief, dus de hoofdpersoon vertelt achteraf het verhaal. Nu heb ik van het weekend een boek over schrijven gelezen, waarin werd gezegd dat voor de spanning van een verhaal, perspectiefwisselingen een goed instrument zijn.
Nadeel van het ik-perspectief is echter dat perspectiefwisselingen wat lastig zijn. Tenzij de ik-persoon ineens iemand anders is. En als ik de hoofdpersoon op het randje van de dood laat balanceren, wat hij zelf achteraf vertelt, dan laat de uitkomst zich raden
. Ik twijfel dan ook of dit wel het juiste perspectief is. Op zich maakt het een verhaal ook wel levendiger om af en toe het verhaal vanuit iemand anders te vertellen.
Aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. De verteller weet meer dan de lezer, wat toch ook spanning met zich meebrengt. En je wordt als lezer nog iets persoonlijker bij de hoofdpersoon betrokken omdat je het verhaal vanuit zijn oogpunt ziet en niet vanuit het oogpunt van een alwetende verteller. En als er geen perspectiefwisselingen zijn, dan weet je ook net zo veel als de hoofdpersoon op dat moment. Zo heeft mijn hoofdpersoon een brief gekregen, maar hij weet niet van wie. Als lezer weet je dat dus ook niet, wat toch ook wel weer een zekere spanning met zich meebrengt.
Al met al toch nog wel even iets om over na te denken voor me, dus. Maar door het alleen al even met jullie te delen, heb ik in ieder geval alle voors en tegens even kunnen benoemen. Want elk perspectief heeft zo zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, natuurlijk...
quote:In het ik-perspectief kunnen er ook twee karakters zijn: de ik die het verhaal vertelt (meestal een alwetende verteller) en de ik waarover hij spreekt. Die verteller kun je eigenlijk niet vergeten bij dit perspectief. Als de verteller geen andere functie heeft dan de gebeurtenissen op een rij zetten, dan zou ik altijd voor het hij/zij perspectief gaan.Op maandag 22 februari 2010 20:34 schreef DaMart het volgende:
Kennen jullie dat? Dat je na 9.400 woorden gaat twijfelen of je wel vanuit het juiste perspectief schrijft?
Ik ben nu begonnen in het ik-perspectief, dus de hoofdpersoon vertelt achteraf het verhaal. Nu heb ik van het weekend een boek over schrijven gelezen, waarin werd gezegd dat voor de spanning van een verhaal, perspectiefwisselingen een goed instrument zijn.
Nadeel van het ik-perspectief is echter dat perspectiefwisselingen wat lastig zijn. Tenzij de ik-persoon ineens iemand anders is. En als ik de hoofdpersoon op het randje van de dood laat balanceren, wat hij zelf achteraf vertelt, dan laat de uitkomst zich raden
Ik twijfel dan ook of dit wel het juiste perspectief is. Op zich maakt het een verhaal ook wel levendiger om af en toe het verhaal vanuit iemand anders te vertellen.
Aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. De verteller weet meer dan de lezer, wat toch ook spanning met zich meebrengt. En je wordt als lezer nog iets persoonlijker bij de hoofdpersoon betrokken omdat je het verhaal vanuit zijn oogpunt ziet en niet vanuit het oogpunt van een alwetende verteller. En als er geen perspectiefwisselingen zijn, dan weet je ook net zo veel als de hoofdpersoon op dat moment. Zo heeft mijn hoofdpersoon een brief gekregen, maar hij weet niet van wie. Als lezer weet je dat dus ook niet, wat toch ook wel weer een zekere spanning met zich meebrengt.
Al met al toch nog wel even iets om over na te denken voor me, dus. Maar door het alleen al even met jullie te delen, heb ik in ieder geval alle voors en tegens even kunnen benoemen. Want elk perspectief heeft zo zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, natuurlijk...
[ Bericht 0% gewijzigd door Xessive op 22-02-2010 23:13:07 ]
.quote:Als het goed gedaan is, vind ik het ook geen probleem verder. Maar het is dus niet altijd goed gedaan. Ik denk ook dat je je er als beginner nog niet aan moet wagen. Zeker niet als je een scene met een spiegel gebruikt om je lezer te laten weten hoe de HP eruit ziet (en ja, daar heb ik me ook schuldig aan gemaakt
Oh ik vind het heerlijk om uit eerste persoon verhalen te lezen
)., al heb ik nog geen spiegelscene gehad . Sowieso loop ik achter op schrijfschema, maar er komen privé dingen tussen.
Wie weet ligt het jou wel heel erg.quote:Dat is waar, maar de verteller vertelt in dit geval over zichzelf
[..]
In het ik-perspectief kunnen er ook twee karakters zijn: de ik die het verhaal vertelt (meestal een alwetende verteller) en de ik waarover hij spreekt. Die verteller kun je eigenlijk niet vergeten bij dit perspectief. Als de verteller geen andere functie heeft dan de gebeurtenissen op een rij zetten, dan zou ik altijd voor het hij/zij perspectief gaan.
. En met alwetend bedoel ik dat de verteller voorkennis heeft over de verdere gebeurtenissen. En aangezien ik in de verleden tijd schrijf, kom je al snel bij de alwetende verteller uit, dus .quote:De ik in mijn verhaal blikt terug en vertelt zo het verhaal. Maar ik gebruik de ik eigenlijk ook om de achtergrond van de hoofdpersoon te kunnen schetsen. Hij blikt terug en zijn gedachten dwalen af en toe een beetje af, waarbij hij weer wat extra informatie over zichzelf geeft. Informatie die veelal later in het verhaal een rol zal gaan spelen, overigens. Maar de eerste twee hoofdstukken zijn eigenlijk vooral bedoeld als kennismaking met de hoofdpersoon.
Ik vind verhalen in de eerste persoon vaak gekunsteld, omdat ze veel meer informatie geven dan logisch zou zijn. Zeker dagboeken hebben dat euvel, omdat je de lezer ook moet informeren. Hou ik niet zo van.
Ik heb overigens ook niet heel bewust voor de ik-verteller gekozen. Ik begon met schrijven en daar was hij ineens
. En het verhaal schrijft lekker weg tot nu toe. Misschien ook wel omdat ik de hoofdpersoon losjes heb geboetseerd naar mijn eigen voorbeeld. Wellicht dat daar de ik ook wel vandaan komt dus . Maar als ik even naga wat ik in de boekenkast heb staan hier, kan ik van de ruim 100 boeken maar twee benoemen die in de ik-vorm geschreven zijn: On the road en Catcher in the rye. De rest is allemaal in de derde persoon geschreven.
Maar ik denk dat ik even wat ga uitproberen. Ik wil alleen het eerste hoofdstuk herschrijven naar de derde persoon en zo kijken of ik vanuit dat perspectief nog steeds hetzelfde verhaal kan vertellen, of dat het wezenlijk anders wordt
.quote:Ik heb net in de trein wat zitten herschrijven, met name de 'ik' overal door 'hij' vervangen. Maar dan komt de tekst ineens een stuk houterige over, terwijl als het vanuit de eerste persoon wordt geschreven, het een stuk vloeiender wegleest. Het is ook vooral een relaas vanuit de gedachten van de hoofdpersoon, en ook zo opgeschreven. Dus misschien vertelde ik het verhaal toch al vanuit het perspectief dat er bij hoort.
Maar ik denk dat ik even wat ga uitproberen. Ik wil alleen het eerste hoofdstuk herschrijven naar de derde persoon en zo kijken of ik vanuit dat perspectief nog steeds hetzelfde verhaal kan vertellen, of dat het wezenlijk anders wordt
Ik denk dat ik er uiteindelijk wel goed aan gedaan heb.
Gebruik gewoon het ik-perspectief als je vindt dat dat bij het verhaal hoort, DaMart. Het is jouw verhaal en je merkt nu zelf al dat het bij 'hij' houteriger overkomt.
Zelf heb ik trouwens niet echt een voorkeur voor perspectief in boeken, ik lees alles.
.quote:Ik vind dat je bij gerezen twijfel toch even de alternatieven moet bekijken. Al neig ik er nu ook naar om bij mijn ik te blijven hoor.
http://www.boekscout.nl/index.asp
quote:Zonder het aan te klikken: wat denk je zelf? Is dit niet zo'n POD-uitgeverij?Op dinsdag 23 februari 2010 14:45 schreef antidood het volgende:
ik heb een uitgeverij gevonden waar staat dat er 85% van alle boeken worden aangenomen is dit denken jullie een goede uitgeverij?
http://www.boekscout.nl/index.asp
quote:De juiste uitgever vinden.
goeie vraag: stel dat ik m'n boek compleet maak, wat is de beste mainer om meteen zo goed mogelijk in de markt te komen?
En boekscout is een POD, dat is geen uitgever maar een drukker.
. Eerst maar eens doorschrijven. De treinreis was goed voor een dikke 1000 woorden vandaag.quote:Dat lijkt me vrij logisch dat de verteller bij een ik-perspectief over zichzelf verteld. Wat ik bedoel is dat de ik waarover wordt verteld niet gelijk is aan de ik die vertelt. De gebeurtenissen uit het verhaal zullen de hoofdpersoon vormen tot de verteller en de verteller weet waar de keuzes van zijn vroegere ik toe geleid hebben. Die kennis heeft de ik in het verhaal niet. Daarom zeg ik: als je die scheiding mooi weet weer te geven kan het ik-perspectief een prachtig verhaal opleveren met verschillende lagen. Als je die scheiding niet wilt maken kun je beter een perspectief kiezen waarbij de verteller op de achtergrond blijft.Op dinsdag 23 februari 2010 06:59 schreef DaMart het volgende:
[..]
Dat is waar, maar de verteller vertelt in dit geval over zichzelf
quote:Ah, op die fiets
[..]
Dat lijkt me vrij logisch dat de verteller bij een ik-perspectief over zichzelf verteld. Wat ik bedoel is dat de ik waarover wordt verteld niet gelijk is aan de ik die vertelt. De gebeurtenissen uit het verhaal zullen de hoofdpersoon vormen tot de verteller en de verteller weet waar de keuzes van zijn vroegere ik toe geleid hebben. Die kennis heeft de ik in het verhaal niet. Daarom zeg ik: als je die scheiding mooi weet weer te geven kan het ik-perspectief een prachtig verhaal opleveren met verschillende lagen. Als je die scheiding niet wilt maken kun je beter een perspectief kiezen waarbij de verteller op de achtergrond blijft.
. Maar de ik in het verhaal vertelt achteraf over gebeurtenissen die een behoorlijke impact op zijn leven hebben gehad. Hij was ten tijde van het verhaal dus inderdaad een andere persoon dan op het moment van vertellen. Dus wat jij ierboven beschrijft, gaat wel op, inderdaad
. Ik heb na wat wikken en wegen overigens besloten om bij de ik-verteller te blijven. Die past mijns inziens een stuk beter bij het verhaal dat ik schrijf, dan een verteller in de derde persoon
.theater, taal & kunst heb ik hier destijds mijn zegje over gedaan. Louter positieve reacties op gekregen, ook.
Mijn werken kennen veel variatie en zijn niet bedoeld voor het grote publiek. Klasse is niet voor één ieder weggelegd, besef dat goed tijdens de publicatie en de tijden van bekritisering die ongetwijfeld volgen. Mogelijk uit onverwachte hoek. Ik heb dit topic niet in zijn geheel gelezen maar ik ben in staat, en heb op dit moment ook de tijd en zin, om eventuele vragen te beantwoorden over het schrijfproces.
quote:Ik heb een vraag over het schrijfproces.Op vrijdag 26 februari 2010 01:20 schreef wiggahlipz het volgende:
Ik publiceer al langere tijd literaire boeken, enkel fictie. In enkele oudere posts op dit front voor
theater, taal & kunst heb ik hier destijds mijn zegje over gedaan. Louter positieve reacties op gekregen, ook.
Mijn werken kennen veel variatie en zijn niet bedoeld voor het grote publiek. Klasse is niet voor één ieder weggelegd, besef dat goed tijdens de publicatie en de tijden van bekritisering die ongetwijfeld volgen. Mogelijk uit onverwachte hoek. Ik heb dit topic niet in zijn geheel gelezen maar ik ben in staat, en heb op dit moment ook de tijd en zin, om eventuele vragen te beantwoorden over het schrijfproces.
Meerdere, eigenlijk wel, maar laat ik me tot de belangrijkste beperken.
Hoe begin je. Hoe moet je je eerste zin neerschrijven.
De eerste zin is nooit goed. En dan blijf je maar schrappen en opnieuw beginnen.
quote:
Ik publiceer al langere tijd literaire boeken, enkel fictie. In enkele oudere posts op dit front voor
theater, taal & kunst heb ik hier destijds mijn zegje over gedaan. Louter positieve reacties op gekregen, ook.
Mijn werken kennen veel variatie en zijn niet bedoeld voor het grote publiek. Klasse is niet voor één ieder weggelegd, besef dat goed tijdens de publicatie en de tijden van bekritisering die ongetwijfeld volgen. Mogelijk uit onverwachte hoek. Ik heb dit topic niet in zijn geheel gelezen maar ik ben in staat, en heb op dit moment ook de tijd en zin, om eventuele vragen te beantwoorden over het schrijfproces.
Moet natuurlijk niet je achternaam met je woonplaats verwarren
quote:Ja vast wel, maar ik zou het liever horen van dingeslips want die schrijft literiare boeken.Op vrijdag 26 februari 2010 01:34 schreef wonderer het volgende:
Je eerste zin schrijf je pas als het hele manuscript af is.
quote:Sorry. Het is wiggahlipz. Sorry wiggahlipzOp vrijdag 26 februari 2010 01:38 schreef OllieA het volgende:
[..]
Ja vast wel, maar ik zou het liever horen van dingeslips want die schrijft literiare boeken.
quote:Ik ook. Maar ik ben ook wel benieuwd naar zijn antwoord. Elke schrijver doet het namelijk weer anders
[..]
Ja vast wel, maar ik zou het liever horen van dingeslips want die schrijft literiare boeken.
quote:Je hebt em afgeschrokken.Op vrijdag 26 februari 2010 01:41 schreef wonderer het volgende:
[..]
Ik ook. Maar ik ben ook wel benieuwd naar zijn antwoord. Elke schrijver doet het namelijk weer anders
quote:Sorry
.Heb zelf ook al tijden een verhaal in mijn hoofd, en heb ook al het plot uitgedacht.
Desondanks heb ik nooit zin om er echt mee te beginnen.
Ik kon me niet bedwingen en heb vandaag mijn hele manuscript achter elkaar doorgelezen.
Het is een verhaal. Het voelt als een verhaal. Het is geen roman. Ik zou de diepte in kunnen gaan, de achtergrond en de relaties van de hoofdpersoon verder uit gaan werken in uitgebreide flashbacks.
Maar wil ik dat wel? Want als ik dat doe, maak ik dus het hele 'plot' waar het nu om draait volkomen banaal.
quote:Probeer het te lezen als de lezer en niet als de schrijver. Verrot moeilijk dat wel, maar dan zou je misschien merken waar je iets mist. De diepte in, alleen om de diepte in te gaan komt het verhaal meestal niet ten goede. Het moet passen binnen het geheel en iets toevoegen.Op zondag 28 februari 2010 16:13 schreef Biancavia het volgende:
Goed. Oké.
Ik kon me niet bedwingen en heb vandaag mijn hele manuscript achter elkaar doorgelezen.
Het is een verhaal. Het voelt als een verhaal. Het is geen roman. Ik zou de diepte in kunnen gaan, de achtergrond en de relaties van de hoofdpersoon verder uit gaan werken in uitgebreide flashbacks.
Maar wil ik dat wel? Want als ik dat doe, maak ik dus het hele 'plot' waar het nu om draait volkomen banaal.
quote:Ja, dat is het hem ook. Ik had het misschien nog een paar weken moeten laten liggen, ik zit er nog veel te veel in.
[..]
Probeer het te lezen als de lezer en niet als de schrijver. Verrot moeilijk dat wel, maar dan zou je misschien merken waar je iets mist.
quote:Ik denk wel dat het iets toevoegt, omdat ik nu het idee heb dat het verhaal dat juist mist. Ik ben er alleen denk ik niet zo goed in om zoiets uit te werken.De diepte in, alleen om de diepte in te gaan komt het verhaal meestal niet ten goede. Het moet passen binnen het geheel en iets toevoegen.
quote:Maar op zich is het natuurlijk al heel mooi dat het een verhaal isOp maandag 1 maart 2010 23:50 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Ja, dat is het hem ook. Ik had het misschien nog een paar weken moeten laten liggen, ik zit er nog veel te veel in.
[..]
Ik denk wel dat het iets toevoegt, omdat ik nu het idee heb dat het verhaal dat juist mist. Ik ben er alleen denk ik niet zo goed in om zoiets uit te werken.
. Van een verhaal kun je een roman maken, of het blijft gewoon een (lang) verhaal, dat is ook mooi. Ik zou het manuscript nu opnieuw even opzij leggen en lekker gaan lezen. Een beetje in de hoek/het genre waarin je zelf (met dit boek) denkt thuis te horen; waarschijnlijk krijg je genoeg ideeën en invallen die je verder kunnen helpen. Juist voor dit soort technische dingen (diepte aanbrengen, bijvoorbeeld) kun je op andere schrijvers leunen. Of misschien denk je uiteindelijk wel: dit moet een verhaal blijven, precies zoals het is.Ik heb zelf nu een week of twee amper geschreven aan het verhaal. Ik ben vooral aan het lezen geweest. Maar als het even kan wil ik komend weekend wel weer wat verder zien te komen.
quote:Ik heb me voorgenomen om eerst de eerste versie te gaan schrijven, en daarna pas te herschrijven. En mezelf kennende ga ik als ik nu iets post, meteen opmerkingen verwerken, waardoor ik dus alsnog ga herschrijven
Ik zit me vooral af te vragen wanneer we een stukje van de pennenvruchten te lezen krijgen.
.quote:Eens hoor. Je zou het eigenlijk pas moeten laten lezen als je er zelf tevreden over bent. Als je zelf achter je verhaal staat, kun je ook beter met eventuele kritiek omgaan en beter inschatten of de kritiek onzin is, of dat je er wat aan hebt.Op vrijdag 12 maart 2010 23:29 schreef DaMart het volgende:
[..]
Ik heb me voorgenomen om eerst de eerste versie te gaan schrijven, en daarna pas te herschrijven. En mezelf kennende ga ik als ik nu iets post, meteen opmerkingen verwerken, waardoor ik dus alsnog ga herschrijven
Maar toch...nou ja misschien komt de TS nog met wat teasers.
quote:Klopt. En op dit moment schrijf ik vooral wat op het moment van schrijven in me opkomt. Ik heb ook het streven om in de eerste versie minimaal op zo'n 75.000 woorden uit te komen, omdat ik verwacht dat ik aardig wat zal gaan schrappen en ik wel op een redelijk aantal woorden wil uitkomen uiteinden
[..]
Eens hoor. Je zou het eigenlijk pas moeten laten lezen als je er zelf tevreden over bent. Als je zelf achter je verhaal staat, kun je ook beter met eventuele kritiek omgaan en beter inschatten of de kritiek onzin is, of dat je er wat aan hebt.
.quote:Een preview van m'n manuscript kan nog wel even op zich laten wachten, maar voorlopig kun je het doen met een column van mijn hand op de fp. Wat is dan het onderwerp, vraag je je nu natuurlijk af!
Ik zit me vooral af te vragen wanneer we een stukje van de pennenvruchten te lezen krijgen.
De laatste tijd ben ik nogal tegendraads. Anderen publiceren eerst hun boek en gaan dan smachtend zitten wachten op een Uitnodiging voor Het Boekenbal, ik duikel er zomaar in en kan dat onderdeel van mijn carrière alvast van mijn to-do-lijstje afschrappen.
Het verslag kun je hier lezen.
quote:Jij zit ook op Sol
[..]
Een preview van m'n manuscript kan nog wel even op zich laten wachten, maar voorlopig kun je het doen met een column van mijn hand op de fp. Wat is dan het onderwerp, vraag je je nu natuurlijk af!
De laatste tijd ben ik nogal tegendraads. Anderen publiceren eerst hun boek en gaan dan smachtend zitten wachten op een Uitnodiging voor Het Boekenbal, ik duikel er zomaar in en kan dat onderdeel van mijn carrière alvast van mijn to-do-lijstje afschrappen.
Het verslag kun je hier lezen.
quote:Oh, ik dacht dat het kwartje bij jou ook al wel gevallen was.
quote:Nee, ik ben nogal traag met dat soort dingen
[..]
Oh, ik dacht dat het kwartje bij jou ook al wel gevallen was.
quote:Met zo'n doorzichtige nick.
[..]
Nee, ik ben nogal traag met dat soort dingen
Nou ga ik slapen.
Truste
Het blijft overigens intrigerend hoe het verhaal zijn eigen weg kan gaan. Ik had een bepaald einde in mijn hoofd, maar een ontmoeting die plaatsvindt in wat ik vandaag heb geschreven, biedt eigenlijk weer ruimte aan een heel andere ontwikkeling, en dus einde, waar ik nog geen rekening mee had gehouden.
De ik-verteller werkt overigens nog wel steeds, is mijn gevoel. Of je nu schrijft 'Hij twijfelde toen hij het nummer intoetste.' of 'Ik twijfelde toen ik het nummer intoetste.' (om maar een willekeurige voorbeeldzin te noemen), voor het verloop van het verhaal maakt dat niets uit. Sterker nog, ik denk dat het juist positief is dat je als lezer precies weet wat de hoofdpersoon weet, door in zijn gedachten achteraf mee te kijken
.quote:Goed bezig!Op zondag 28 maart 2010 21:25 schreef DaMart het volgende:
Dat was een productief dagje vandaag. Ik heb zo'n 2.500 woorden geschreven aan het boek, en zit nu op ruim 17.800 woorden.
Het blijft overigens intrigerend hoe het verhaal zijn eigen weg kan gaan. Ik had een bepaald einde in mijn hoofd, maar een ontmoeting die plaatsvindt in wat ik vandaag heb geschreven, biedt eigenlijk weer ruimte aan een heel andere ontwikkeling, en dus einde, waar ik nog geen rekening mee had gehouden.
De ik-verteller werkt overigens nog wel steeds, is mijn gevoel. Of je nu schrijft 'Hij twijfelde toen hij het nummer intoetste.' of 'Ik twijfelde toen ik het nummer intoetste.' (om maar een willekeurige voorbeeldzin te noemen), voor het verloop van het verhaal maakt dat niets uit. Sterker nog, ik denk dat het juist positief is dat je als lezer precies weet wat de hoofdpersoon weet, door in zijn gedachten achteraf mee te kijken
En het is inderdaad apart dat het verhaal zichzelf soms lijkt te schrijven en je het gevoel krijgt dat je alleen maar een doorgeefluik bent.
quote:Heerlijk, dat is het zeker ja!
Heerlijk is dat he, dat je verhaal zichzelf schrijf en jou ook verrast?
. Ik had een cd op de achtergrond aanstaan, een kop thee bij de hand en ben gaan zitten met alleen Word aan. En toen kwam ik in zo'n heerlijke schrijftrance. De tijd vloog voorbij, en voor ik het wist was ik dus ook 2.500 woorden en een hoofdstuk verder.
Ik begon overigens met het begin in mijn hoofd, en heel vaag het einde. Het tussenstuk wilde ik al schrijvende invullen, en dat gaat wel erg makkelijk als het verhaal min of meer zichzelf schrijft. Ik ben zelf ook wel benieuwd hoe het eindigt nu
.Maar ik gebruik de tijd als een soort spanningverhogende factor. Het verhaal begint een week voor Kerst, en als lezer weet je al snel dat in januari iets zal plaatsvinden wat mogelijk belangrijk kan zijn voor de hoofdpersoon.
Het worden veelal korte hoofdstukken, waarvan ik er nu zo'n negen heb geschreven. Daarin worden een aantal verhaallijnen rond de hoofdpersoon uitgezet. De op handen lijkende confrontatie in januari, het zoeken naar de identiteit van een onbekend persoon die de hoofdpersoon van informatie voorziet over de januarigebeurtenis en een unieke kans om een droom te verwezenlijken. En dat alles komt op een gegeven moment uiteraard samen. En dat nog naast de persoonlijke ontwikkeling die de hoofdpersoon zal doormaken. Hij gaat wat dingen doen, die niemand ooit achter hem gezocht had, maar die wel beslissend zullen zijn voor het verloop van het verhaal na datgene wat zich in januari gaat afspelen
.Publiceren jullie die op een website oid? Ben best benieuwd
Mijn tweede boek is net een week uit. Maar toen je pas begon, liet je het door anderen lezen die je kende of publiceerde je het zelf ofzo?
De korte verhaaltjes en dergelijke.
Gisteren heb ik nog een verhaal naar ikvertel.nl gestuurd: http://www.ikvertel.nl/tableaux/index.php?intromenu=1&newestCatId=7
En ik zit in de zenuwen voor woensdag, dan krijg ik te horen of er een boekje van een verhaal van mij gemaakt gaat worden (ik ben 'door' naar de tweede ronde, woensdag is de uitslag).
Ringo, ik begrijp je niet.
quote:Biancavia, ik zei maar wat.
Het is natuurlijk een eeuwig geklungel, die romanschrijverij. Iedereen wil maar dikke boeken maken. En er verschijnen er al zoveel. Waarvan de meeste rommel. Doch het moest blijkbaar, al die dikkeboekenmakerij, het was de innerlijke drang die de schrijver dat ene wijdlopige verhaal liet vertellen van bladzijde 1 tot en met bladzijde 287.
Ik bedoelde dus te zeggen, schrijf gewoon korte verhalen als dat is wat je van nature doet. Schrijf er veel, en zorg dat ze goed zijn. Waarom zou je per se een uitstekend verhaal in een middelmatige roman willen omzetten? Omdat dat beter staat op je cv?
Of schrijf gedichten. Daar word je zeker niet rijk van maar vast gelukkig.
quote:ik zette de hoofdstukken eerst op internet ja... Maar dat doe ik nu niet meer. Goede proeflezers zijn ook heel onmisbaar.Op maandag 29 maart 2010 10:32 schreef YellowBag het volgende:
Dat is natuurlijk het uiteindelijke doel
Maar toen je pas begon, liet je het door anderen lezen die je kende of publiceerde je het zelf ofzo?
De korte verhaaltjes en dergelijke.
Ik heb nog een kort verhaal dat ik voor volgende week in ga sturen, dan laat ik de schrijfwedstrijden even voor wat het is en ga ik me weer op m'n manuscript storten.
.quote:Dat werkte bij mij totaal niet moet ik zeggen, zodra ik mezelf verplichtingen ga opleggen loopt het verhaal gelijk minder en verlies ik de lol erin.Op maandag 12 april 2010 10:14 schreef DaMart het volgende:
Ik zet nu maar wat meer druk op het schrijven dan ik gewend ben. Normaal gesproken schrijf ik als ik er zin in heb, maar nu heb ik mezelf het doel gesteld om minimaal 5.000 woorden per week te schrijven, om te voorkomen dat het weer eens weken blijft liggen. Op die manier heb ik gisteren de 25.000-woordengrens overschreden. Nog minimaal zo'n 40.000 te gaan nu
quote:Vooralsnog werkt het wel aardig voor mij hoor. Maar in grote lijnen heb ik het verdere verhaal ook al in mijn hoofd zitten. De eerste versie is trouwens puur een kwestie van alles wat ik kan bedenken opschrijven. Daarna lees ik het wel terug, kan ik overbodige informatie schrappen, zinnen omgooien die niet lekker lopen, eventuele fouten uit het verhaal halen, etc.
[..]
Dat werkte bij mij totaal niet moet ik zeggen, zodra ik mezelf verplichtingen ga opleggen loopt het verhaal gelijk minder en verlies ik de lol erin.
Bij voorkeur eindig ik met de eerste versie dan ook op minimaal 75.000 woorden, want ik verwacht nog wel aardig wat tekst te verliezen bij het redigeren
.quote:Daar heb ik ook ooit een schrijfinstructie opgevraagd... niks meer mee gedaan verder.Op donderdag 8 april 2010 14:34 schreef Biancavia het volgende:
Ik ga het over een andere boeg gooien, zojuist heb ik een proeftekst naar een uitgeverij van doktersromannetjes gestuurd. Ik ben benieuwd!
Leuk dat het voor jou ook zo werkt. En nu weet je dat als je zo doorgaat dat dan over twee maanden de eerste complete versie af is. Da's ook een goede motivatie.
quote:Zag je het niet zitten om binnen een vast concept te werken? Heb je ooit eens van die boekjes gelezen?
[..]
Daar heb ik ook ooit een schrijfinstructie opgevraagd... niks meer mee gedaan verder.
Ik had vrijdag al een reactie terug:
quote:Dus afgelopen weekend heb ik een paar van die boekjes gekocht en gelezen. Mensen met een hersentumor die na een week alweer vrolijk het ziekenhuis uithuppelen!De schrijfstijl in jouw proeftekst wijkt nogal af van die in onze boekjes: tegenwoordige tijd i.p.v. verleden tijd, veel minder dialogen en veel gedachten, weinig actie. Ik raad je aan om eerst een paar boekjes uit onze series te lezen, zodat je een indruk krijgt van wat ik bedoel.
Geweldig.Afijn, ik heb me gestort op een nieuwe proeftekst die ik eerst laat lezen door iemand die ook voor hen schrijft en als zij het 'goedkeurt' dan stuur ik die weer op.
quote:Ik heb ook een aantal boekjes gekocht destijds, want is was er niet mee bekend. Ik heb er eigenlijk geen goede reden voor waarom ik het toch niet ben gaan doen, misschien dat ik het toch nog eens ga doen.Op maandag 12 april 2010 11:23 schreef Biancavia het volgende:
Goed bezig DaMart, dat was ook mijn tactiek!
En nu weet je dat als je zo doorgaat dat dan over twee maanden de eerste complete versie af is. Da's ook een goede motivatie.
[..]
Zag je het niet zitten om binnen een vast concept te werken? Heb je ooit eens van die boekjes gelezen?
Ik had vrijdag al een reactie terug:
[..]
Dus afgelopen weekend heb ik een paar van die boekjes gekocht en gelezen. Mensen met een hersentumor die na een week alweer vrolijk het ziekenhuis uithuppelen!
Afijn, ik heb me gestort op een nieuwe proeftekst die ik eerst laat lezen door iemand die ook voor hen schrijft en als zij het 'goedkeurt' dan stuur ik die weer op.
quote:Klopt
Goed bezig DaMart, dat was ook mijn tactiek!
En nu weet je dat als je zo doorgaat dat dan over twee maanden de eerste complete versie af is. Da's ook een goede motivatie.
. Ik heb vandaag zelfs een schema gemaakt, dat uitgaat van 5.000 woorden per week. Aanstaande zondag zou ik op 30.000 moeten zitten, nog zo'n 400 te gaan nu .(heb vorig jaar boekje uitgegeven
)50.641 woorden.
quote:MooiOp zondag 18 april 2010 20:30 schreef Biancavia het volgende:
Ik heb zojuist de laatste hand gelegd aan enkele veranderingen en hiermee besloten dat de tweede versie van mijn manuscript klaar is om uitgeprint te worden.
50.641 woorden.
Ik wil ook (uitprinten, dus)Ik ploeg lekker verder en zit nu rond de 25.000 woorden, volgende week moeten dat er ongeveer 30.000 zijn en dan ga ik printen en versturen (naar de uitgever en de agent). Het eerste deel (30.000 woorden dus) wil niet echt soepel van de grond komen, maar ik houd me vast aan de optimistische gedachte dat wat goed is, niet per se gemakkelijk tot stand hoeft te komen
Niet zo leuk. Ik heb er tot nu toe weinig plezier in, waar dat aan ligt snap ik zelf niet helemaal. Misschien is het gewoon een mislukt eerste deel 
Maar misschien ook niet 
Kortom: ik kan het zelf niet meer beoordelen, dat laat ik anderen maar doen. Na de vakantie (half mei) verder met deel 2 (ook ongeveer 30.000 woorden). Dat gaat hopelijk wat sneller en gemakkelijker.quote:Maar op deze manier kan je wel je boek snel en voor niks op de markt laten komen
De juiste uitgever vinden.
En boekscout is een POD, dat is geen uitgever maar een drukker.
De drempel is lager dan een gewone uitgever. Ik heb alleen maar goeie ervaringen met het uitgeven van mijn boekje en bovendien geven zij ook een boekje uit met tips voor promotie
[ Bericht 3% gewijzigd door DaMart op 20-04-2010 19:51:08 (Link weggehaald) ]
.quote:Ik ga toch liever voor de gewone uitgever, als mijn boek klaar is. Gevoelsmatig geeft het mij een stuk meer voldoening als een uitgever het boek goed genoeg vindt om uit te geven, dan wanneer ik gebruik zou maken van POD.
[..]
Maar op deze manier kan je wel je boek snel en voor niks op de markt laten komen
De laatste dagen ben ik weer aardig opgeschoten, trouwens. Zit nu rond de 33.000 woorden. Sommige stukken ben ik nog niet echt tevreden over, maar dat komt wel goed als ik ga herschrijven.
quote:En werkt het voor jou niet om dan wat verder in het verhaal te beginnen, en het begin later te schrijven?
Ik zit tegen het begin op te hikken... Ik wilde vorige week al begonnen zijn
quote:Nee, ik bedoel er echt mee te beginnen... dus de hoofdstukken indelen en het plot opzetten enzo.
[..]
En werkt het voor jou niet om dan wat verder in het verhaal te beginnen, en het begin later te schrijven?
En als ik eenmaal bezig ben, dan komt het wel, maar mezelf ertoe zetten om te beginnen... daar ben ik niet zo goed in
quote:Ja!
Maak effe een nieuw topic voor jouw project, Nadine *liefkijk*
quote:Het is je al vaker gelukt, dus gaat het nu ook wel goedkomen.
[..]
Nee, ik bedoel er echt mee te beginnen... dus de hoofdstukken indelen en het plot opzetten enzo.
En als ik eenmaal bezig ben, dan komt het wel, maar mezelf ertoe zetten om te beginnen... daar ben ik niet zo goed in
Ik heb mijn manuscript gisteren achtergelaten bij m'n allereerste en waarschijnlijk zeer milde proeflezer.
SPOILERMijn moeder.
Maar ik moest nog wel even wachten, want ze moest eerst de laatste Nicci French nog uitlezen.
Hoeveel bladzijdes heeft je manuscript? (Of hoeveel woorden?)
Waarom ben je angstig om het eventueel uit te geven?
Je kunt onafhankelijke proeflezers inschakelen (of zo'n manuscriptbureau) voor neutraal advies, als je je bekenden niet vertrouwt, en kijken wat zij zeggen.quote:Ik bevond me de afgelopen weken in de 'holbewoner'-fase, dat wil zeggen: alleen maar schrijven en verder niks, dus ik kwam er niet aan toe. Maar het tweede deel is aangemaaktOp dinsdag 20 april 2010 00:17 schreef wonderer het volgende:
Maak effe een nieuw topic voor jouw project, Nadine *liefkijk*
Ik ben zelf maandag begonnen met mijn derde boek. De aanloop was even lastig, maar ik begin er steeds meer zin in te krijgen. Ik hou van Arthur
Ben je nog met de opzet bezig, of ook echt al aan het schrijven geslagen?
Mijn moeder (die aan het proeflezen is), belde me zojuist op dat ze op de helft van m'n manuscript was en tevens in totale verwarring.
Er zijn inderdaad bepaalde delen die ik opzettelijk vaag heb gehouden, maar dit is ook niet de bedoeling...
Wel bijzonder nuttige feedback, zelf dacht ik namelijk dat het wel duidelijk genoeg was.
. Ik ben zelf ook alweer aardig opgeschoten, de afgelopen twee weken zit ik op zo'n 10.000 woorden per week, en in totaal heb ik er nu zo'n 42.000... ongeveer op de helft van wat een mooi aantal voor een boek zou zijn, dus.
quote:Ben stiekem al aan het schrijven
Joepie voor wonderer en Arthur!
Ben je nog met de opzet bezig, of ook echt al aan het schrijven geslagen?
Mijn moeder (die aan het proeflezen is), belde me zojuist op dat ze op de helft van m'n manuscript was en tevens in totale verwarring.
Er zijn inderdaad bepaalde delen die ik opzettelijk vaag heb gehouden, maar dit is ook niet de bedoeling...
Wel bijzonder nuttige feedback, zelf dacht ik namelijk dat het wel duidelijk genoeg was.
Terwijl ik eigenlijk eerst het plot wilde opzetten in verband met feiten (liep voor het eerste hoofdstuk al tegen problemen aan namelijk dus de eerste 400 woorden kon ik meteen weer weggooien). Maar research is kut quote:
Goed om te zien dat iedereen nog steeds druk aan het schrijven is
Ik ben zelf ook alweer aardig opgeschoten, de afgelopen twee weken zit ik op zo'n 10.000 woorden per week, en in totaal heb ik er nu zo'n 42.000... ongeveer op de helft van wat een mooi aantal voor een boek zou zijn, dus.
Wat ontzettend goed! De helft? met 60.000 heb je in mijn ogen al een volwaardig boek...
Wat ben je eigenlijk voor genre aan het schrijven? Je zal het vast wel ergens gemeld hebben, maar ik weet het niet meer.
Ik zit nog steeds net boven de 50.000 woorden, maar ik ga het niet zitten uitbreiden alleen maar om te rekken. Toch heb ik wel een aantal scenes die ik wellicht veel meer zou kunnen uitbreiden, maar ik wacht even tot mijn eerste proeflezeres aan kan geven of het wat toe zou voegen aan het verhaal.
quote:Oh, deze had ik gemist.
Goed om te zien dat iedereen nog steeds druk aan het schrijven is
Ik ben zelf ook alweer aardig opgeschoten, de afgelopen twee weken zit ik op zo'n 10.000 woorden per week, en in totaal heb ik er nu zo'n 42.000... ongeveer op de helft van wat een mooi aantal voor een boek zou zijn, dus.
Goed man, dat zijn echt veel woorden in een week. Ik denk dat je je niet zo moet blindstaren op het totaal aantal woorden, maar een beetje een richtlijn is volgens mij wel fijn, weet je ook de indeling beter. Je kunt nu natuurlijk niet al naar de climax toewerken als je nog 40k moet
quote:Het wordt een roman, of dat zou het moeten worden, over een man die probeert zijn leven en zichzelf te veranderen, om maar uit de sleur van het alleen zijn te komen. Hij vertelt in het verhaal hoe zijn leven op zijn kop werd gezet door een aantal gebeurtenissen, die eigenlijk begonnen met een tip over iets wat in het verleden is gebeurd, en wat hij nooit heeft begrepen. Er lopen nu drie verhaallijnen met dezelfde hoofdpersoon door elkaar, en die komen uiteindelijk allemaal samen.
[..]
Wat ontzettend goed! De helft? met 60.000 heb je in mijn ogen al een volwaardig boek...
Wat ben je eigenlijk voor genre aan het schrijven? Je zal het vast wel ergens gemeld hebben, maar ik weet het niet meer.
Ik zit nog steeds net boven de 50.000 woorden, maar ik ga het niet zitten uitbreiden alleen maar om te rekken. Toch heb ik wel een aantal scenes die ik wellicht veel meer zou kunnen uitbreiden, maar ik wacht even tot mijn eerste proeflezeres aan kan geven of het wat toe zou voegen aan het verhaal.
In het begin wordt al duidelijk dat een bepaalde datum belangrijk wordt voor de hoofdpersoon. Hij vertelt het verhaal vanaf een dag ongeveer drie a vier weken voor die belangrijke datum en over iedere dag heeft hij wel wat te zeggen. Ik zit nu alleen nog te twijfelen of ik het ook laat eindigen op die belangrijke datum, of dat het nog wat doorloopt tot de periode daarna.
En 60.000 vind ik ook een mooi aantal hoor. Alleen ben ik nog niet over alles tevreden, en twijfel ik of ik sommige passages ga laten staan. Alleen heb ik me ook voorgenomen om nu in één keer door te schrijven, en niet telkens een hoofdstuk zes keer te herschrijven voor ik aan het volgende begin. Zo blijf ik veel beter in het verhaal zitten ook. Maar ik verwacht dat versie 1 nog aardig herschreven zal gaan worden, en wil dus vooral tussen de 70.000 en 80.000 woorden uitkomen, zodat ik dan een buffer heb om flink te schrappen waar nodig is, en ook nog genoeg tekst over te houden om het een boek te kunnen noemen
. quote:Ik stop uiteraard ook wel als het verhaal klaar is. Dan is woorden toevoegen voor het toevoegen ook niet handig. Alleen denk ik dat ik zeker nog wel 25.000 tot 30.000 woorden nodig heb om de rest van het verhaal te kunnen vertellen
[..]
Oh, deze had ik gemist.
Goed man, dat zijn echt veel woorden in een week. Ik denk dat je je niet zo moet blindstaren op het totaal aantal woorden, maar een beetje een richtlijn is volgens mij wel fijn, weet je ook de indeling beter. Je kunt nu natuurlijk niet al naar de climax toewerken als je nog 40k moet
.Bij mijn vorige boek heb ik in totaal (afgezien van een heel hoofdstuk) iets van 8000 woorden geschrapt. Ik schrijf al redelijk compact dus schrappen is voor mij best moeilijk
DaMart, het klinkt zeer interessant, het gegeven op zich en dan drie verhaallijnen die door elkaar lopen. Je hebt gelijk dat je veel beter door kunt schrijven en later te gaan schrappen. Tussendoor hoofdstukken gaan herschrijven heeft denk ik ook niet heel veel nut, je weet immers niet eens wat er allemaal tussendoor nog kan gaan gebeuren.
Heb net dus dat eerste boek af, een uitgebreide biografie over een componisten familie die begint in de 15de eeuw en eindigt in de 21e eeuw. Vele familie leden komen aan bod, maar de rode draad is muziek. Het 2de boek wil ik geheel wijden aan een vertakking van de familie van begin 19de eeuw. Wel een andere achternaam, maar weer met muziek, maar nu meer de nadruk op het gewone leven. Alleen ik kom nauwelijks vooruit.
Wat wel een leuke toevoeging is aan het eerste boek, namelijk een uitgebreid familie stamboom met echt alle leden van 1450 tot 2010. En alles klopt als een bus. Is dat een leuke toevoeging bij een eventuele uitgave van het boek?
quote:Yeah, als je iemands hele leven wil beschrijven, heb je daar best wat woorden voor nodig
Da's ook flink veel, wonderer.
DaMart, het klinkt zeer interessant, het gegeven op zich en dan drie verhaallijnen die door elkaar lopen. Je hebt gelijk dat je veel beter door kunt schrijven en later te gaan schrappen. Tussendoor hoofdstukken gaan herschrijven heeft denk ik ook niet heel veel nut, je weet immers niet eens wat er allemaal tussendoor nog kan gaan gebeuren.
Wat herschrijven betreft, helemaal mee eens
quote:Heb je zelf een idee hoe het kan komen dat je nauwelijks vooruit komt met het vervolg?
Ik zit momenteel in een blokkade.
Heb net dus dat eerste boek af, een uitgebreide biografie over een componisten familie die begint in de 15de eeuw en eindigt in de 21e eeuw. Vele familie leden komen aan bod, maar de rode draad is muziek. Het 2de boek wil ik geheel wijden aan een vertakking van de familie van begin 19de eeuw. Wel een andere achternaam, maar weer met muziek, maar nu meer de nadruk op het gewone leven. Alleen ik kom nauwelijks vooruit.
Wat wel een leuke toevoeging is aan het eerste boek, namelijk een uitgebreid familie stamboom met echt alle leden van 1450 tot 2010. En alles klopt als een bus. Is dat een leuke toevoeging bij een eventuele uitgave van het boek?
Een uitgebreide stamboom zal zeker een leuke toevoeging zijn. Kun je niet eens gaan kijken naar wat voor uitgeverijen er bij jouw boek zouden passen?
Ik vond het heel spannend om het hele manuscript door iemand te laten lezen, maar de feedback is zeer waardevol en ik ben weer gemotiveerd om een en ander te gaan verwerken.
Ondertussen was ik namelijk al weer met een heel nieuw verhaal begonnen en daar heb ik nu zo'n 8500 woorden in mijn worddocument geknald, maar ik ga weer eerst aan de slag met mijn eerste project. Ik ben anders bang dat ik het ga laten liggen en dat is natuurlijk écht niet de bedoeling.
Sinds ik een schrijfschema heb gemaakt (planning van 5.000 woorden per week), is het tempo wat teruggezakt. De laatste twee weken heb ik me te veel laten afleiden door andere zaken. Maar net wel een hoofdstuk afgerond, dat voor de ontwikkeling van de hoofdpersoon erg belangrijk is, en daarmee ook voor het verhaal. Hiermee is definitief een omslagpunt bereikt, waarmee het verhaal naar het einde toe gaat werken. Vragen worden geleidelijk antwoorden vanaf nu
. Inmiddels zit ik overigens op ruim 51.000 woorden en ik heb geen idee hoeveel er nog bij gaan komen
.Maar uiteindelijk is het verhaal natuurlijk wel het belangrijkst. Is het verhaal klaar, dan is het klaar en schrijf ik ook geen woord meer. Maar goed, het verhaal waar ik mee bezig ben, is nog niet klaar, er moeten nog genoeg dingen plaatsvinden voordat het verhaal is afgelopen
.quote:Op zondag 16 mei 2010 23:08 schreef Gellius het volgende:
Ongetwijfeld een domme vraag, maar waar komt die betrokkenheid bij het aantal woorden vandaan? Ik ben een lezer, geen schrijver, maar ik heb nog nooit bij het consumeren van een roman, of novelle, de aanvechting gehad om op woordschaal te kwantificeren.
quote:Zo voelt het voor mij ook. Bovendien kun je een woordenaantal vrij direct omzetten in een pagina-aantal. Een pagina in een boek is tussen de 300 en 400 woorden, dus voor een vrij ruim gezet boek van 200 pagina's heb je al 60.000 woorden nodig. Als je dat weet, is het wel prettig om daarnaartoe te werken.Op maandag 17 mei 2010 00:13 schreef wonderer het volgende:
Voor mij is het gewoon het kwantificeren van de eerste versie. "Ik heb hard gewerkt", dat idee.
Het woordenaantal is voor mij ook een stimulans. Als ik op een dag duizend woorden heb geschreven, heb ik het echt goed gedaan. Ik tel altijd pas als ik klaar ben en dan is het leuk om te weten hoeveel ik ben opgeschoten.
En geloof me, als schrijver krijg je nog wel gekkere gewoontes dan het woordentellen.
Maar het is wel handig om van tevoren te weten wat je wilt maken, een roman, een novelle, een kort verhaal etc. En als je met een schema werkt, kun je van tevoren redelijk inschatten hoeveel hoofdstukken je nodig denkt te hebben, en dus hoeveel pagina's/woorden. Bij de roman waaraan ik nu werk, heb ik zelf het idee dat het 200 pagina's worden (of 180, of 220, maar geen 600, bedoel ik) en dat moet je ook weten, omdat je het ritme erop afstemt. Dat geldt voor een schrijver, maar ook voor een lezer: als je een heel dikke roman van 800 pagina's koopt, heb je andere verwachtingen dan bij een boekje van 140 pagina's. Over ritme gesproken: ik kan aan het aantal woorden nu al zien dat mijn introductie te lang is. Als ik 200 pagina's wil schrijven, moet ik na 40 bladzijden wel zo'n beetje klaar zijn met het introduceren van alle personages en verhaallijnen. Het verhaal moet LOS. Maar helaas, het duurt langer. Dat ga ik straks dus oplossen door een x aantal woorden te schrappen, of ik maak er flashbacks van die ik verderop in het verhaal gebruik, zodat het eigenlijke verhaal sneller op gang komt. Dus ja, voor het ritme heb ik het woordenaantal wel nodig.
Verder vind ik het woorden tellen een beetje irritant, omdat ik merk dat het bijna een doel op zich wordt. Ik probeer er zo min mogelijk op te letten tijdens het schrijven, omdat het schrappen anders zoveel pijn doet: o god, daar gaan 700 woorden!
. Maaaaaar ik heb binnenkort een eigen kamer (ipv ouderlijk huis) dus misschien dat ik dan wat meer tijd heb om er weer eens goed aan te zitten.Moet ook nog een kort verhaal schrijven voor een wedstrijd en dat ga ik eerst maar een keer (af)maken en misschien dat ik wat mensen van hier tzt dan vraag of ze willen proeflezen
. Maar dat zien we dan nog wel.
.quote:
Voor mij is het gewoon het kwantificeren van de eerste versie. "Ik heb hard gewerkt", dat idee.
quote:Ook dat speelt ook bij mij een rol, inderdaad. Aan de ene kant is het aantal woorden een handig hulpmiddel om de voortgang in een week te meten en jezelf doelen te stellen, aan de andere kant geeft het ook wel houvast aan hoe je vordert met het boek.
[..]
[..]
Zo voelt het voor mij ook. Bovendien kun je een woordenaantal vrij direct omzetten in een pagina-aantal. Een pagina in een boek is tussen de 300 en 400 woorden, dus voor een vrij ruim gezet boek van 200 pagina's heb je al 60.000 woorden nodig. Als je dat weet, is het wel prettig om daarnaartoe te werken.
Het woordenaantal is voor mij ook een stimulans. Als ik op een dag duizend woorden heb geschreven, heb ik het echt goed gedaan. Ik tel altijd pas als ik klaar ben en dan is het leuk om te weten hoeveel ik ben opgeschoten.
En geloof me, als schrijver krijg je nog wel gekkere gewoontes dan het woordentellen.