LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik ben even kwijt welke Nederlandse schrijfster het ooit gezegd heeft, maar in een stuk over schrijven zij zei:quote:Op zondag 14 februari 2010 10:59 schreef _Arual_ het volgende:
Maar misschien is het ook gebrek aan tijd...
Ik schrijf zeker 20 uur per week. Daarnaast heb ik nog 20 uur peer week een 'gewone' baan (zekerheden en collega's vind ik toch wel erg fijn). Voor mijn schrijfwerk lees ik zeker twee romans per week, en dan sport ik ook nog drie avonden in de week.
Ik heb er ook al aan zitten denken om óf mijn 'gewone' baan óf mijn schrijfwerk te laten vallen. Maar beide opties hebben alleen maar grote nadelen. Als ik nou zeker wist dat ik het voor mekaar zou krijgen...
'Schrijven hard werken? Welnee, als je 20 zinnen per dag schrijft heb je binnen een jaar een roman.'
Nu heb ik gemerkt dat dat niet helemaal waar is, maar de eerste versie van je boek is daarmee zeker wel gerealiseerd.
Een JAAR. Dan vind ik Biancavia's tempo toch iets beter 
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik zou al tevreden zijn met een beklemmende novelle maar mijn meeste schrijfsels gaan over schlemielen op wie ik al mijn autobiografische tekortkomingen projecteer, dus voorlopig schiet het nog niet op.
Derhalve enkel een TVP.
Derhalve enkel een TVP.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Inderdaad! Ik vind als beginner een jaar ook best lang. Een gevestigd schrijver kan het zich wel veroorloven om zoiets te roepen, er wordt dan tenslotte maar één keer per... vijf jaar of zo een boek van je verwacht. Maar als beginner is het fijn om te weten dat je kilometers maakt. Vooral omdat de eerste versie nog zoveel nodig heeft, meestal.quote:Op maandag 15 februari 2010 00:27 schreef wonderer het volgende:
Een JAAR. Dan vind ik Biancavia's tempo toch iets beter
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.quote:Op maandag 15 februari 2010 08:03 schreef p-etr-a het volgende:
[..]
Inderdaad! Ik vind als beginner een jaar ook best lang. Een gevestigd schrijver kan het zich wel veroorloven om zoiets te roepen, er wordt dan tenslotte maar één keer per... vijf jaar of zo een boek van je verwacht. Maar als beginner is het fijn om te weten dat je kilometers maakt. Vooral omdat de eerste versie nog zoveel nodig heeft, meestal.
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
Min held Stephen King schrijft geloof ik 1500 woorden per dag, en dan is hij 'vrij'. Lijkt me best wel veel...
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Hij zegt ook dat hij dan om 2 uur 's middags al klaar is voor die dagquote:Op maandag 15 februari 2010 10:22 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Min held Stephen King schrijft geloof ik 1500 woorden per dag, en dan is hij 'vrij'. Lijkt me best wel veel...
Tap tap tap
ja, maar hij neemt geen vrij op zijn verjaardag en kerst 
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Hoewel ik nooit een roman van King gelezen heb en ook weinig behoefte heb in die richting vond ik zijn On Writing wel erg vermakelijk inderdaad. Het heeft wel geholpen om het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden wat te beperken.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Wat betreft het steeds beginnen aan een boek, ideeën hebben en dan niet verder komen dan een eerste of tweede hoofdstuk, ben ik al sinds 2001 bezig.quote:
[..]
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
Eind november 2009 heb ik besloten om iets écht af te gaan maken. Ik stelde mezelf het doel van 5000 woorden per week, waardoor ik nu dus een eerste versie van een manuscript van bijna 50.000 woorden bij elkaar geschreven heb.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ah, ja, dan is het wel logisch. Maar dat stond er dus niet bijquote:
[..]
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.
Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Renate Dorrestein?quote:Op zondag 14 februari 2010 22:47 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ik ben even kwijt welke Nederlandse schrijfster het ooit gezegd heeft, maar in een stuk over schrijven zij zei:
'Schrijven hard werken? Welnee, als je 20 zinnen per dag schrijft heb je binnen een jaar een roman.'
Nu heb ik gemerkt dat dat niet helemaal waar is, maar de eerste versie van je boek is daarmee zeker wel gerealiseerd.
Als het puur het schrijven van de zinnen is... Bij mij is schrijven 90 procent denkwerk.
Dat begrijp ik wel, maar mij zou het niet motiveren. Een jaar vind ik een erg lange tijd.quote:Op maandag 15 februari 2010 09:42 schreef Xessive het volgende:
[..]
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat als je weinig tijd hebt om te schrijven, het beter is om dan een kort stukje te schrijven iedere dag in plaats van het uit te stellen in de hoop dat je ooit wel een keer tijd hebt om lange stukken te schrijven, waardoor het er misschien nooit van komt.
Al veel langer, vermoedelijk, maar niet bewust met dit verhaal.quote:Overigens zie ik in de OP dat Biancavia al meer dan een jaar bezig is, dus wat dat betreft...
hallo,
ik heb gisteren een plot bedacht en ik ben nu van plan dat uit te gaan werken maar ik kan me niet voorstellen dat ik zo snel als jullie schrijf.
Maar zijn er nog tips?
groetjes wout
ik heb gisteren een plot bedacht en ik ben nu van plan dat uit te gaan werken maar ik kan me niet voorstellen dat ik zo snel als jullie schrijf.
Maar zijn er nog tips?
groetjes wout
Ik denk dat het komt doordat je dan compleet op je gemak bent, je hebt minder afleiding (biepende msn vensters, allerlei sites enz.) hebt en zodoende tot betere resultaten komt.
Heb zelf ook dat ik minder makkelijk tot iets kom achter de computer, gewoon schrijvend in een rustgevende omgeving werkt zóveel beter.
Zelfde verhaal hier met webdesign, zolang ik andere vensters open heb staan schiet het echt niet op.
Heb zelf ook dat ik minder makkelijk tot iets kom achter de computer, gewoon schrijvend in een rustgevende omgeving werkt zóveel beter.
Zelfde verhaal hier met webdesign, zolang ik andere vensters open heb staan schiet het echt niet op.
Hoeveel woorden staan er eigenlijk in de gemiddelde roman?
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Dat heb ik met vertalen ook, tijdens het opzoeken kom ik toch steeds even bij Fok oid terechtquote:
Ik denk dat het komt doordat je dan compleet op je gemak bent, je hebt minder afleiding (biepende msn vensters, allerlei sites enz.) hebt en zodoende tot betere resultaten komt.
Heb zelf ook dat ik minder makkelijk tot iets kom achter de computer, gewoon schrijvend in een rustgevende omgeving werkt zóveel beter.
Zelfde verhaal hier met webdesign, zolang ik andere vensters open heb staan schiet het echt niet op.
En m'n bureau is echt een teringbende, dat helpt volgens mij ook niet echt.
Tap tap tap
Ja...dat mag ik hopen. Anders wordt het zo'n onsamenhangend geheel.quote:Op maandag 15 februari 2010 18:22 schreef _Arual_ het volgende:
[..]
Renate Dorrestein?
Als het puur het schrijven van de zinnen is... Bij mij is schrijven 90 procent denkwerk.
Maar eerlijk gezegd vind ik een jaar helemaal niet zo lang. Zeker niet als je het als hobby naast je andere werk doet. Je doet het toch voor de lol? Of gaan we hier allemaal voor de bestsellers?
Ik zie het als een serieuze hobby, waar ik heel veel plezier aan beleef, maar het is zeker wel mijn doel om gepubliceerd te worden uiteindelijk.
Een bestseller hoeft het niet te worden, maar een tastbaar boek produceren is wel mijn ambitie.
Een bestseller hoeft het niet te worden, maar een tastbaar boek produceren is wel mijn ambitie.
Ja, die met de ballen in de bek.
ik heb een klein beginnetje geschreven.
zal ik het hieropzetten? Dan kunnen jullie zeggen of een beetje goed bezig ben.
zal ik het hieropzetten? Dan kunnen jullie zeggen of een beetje goed bezig ben.
1. 5 jaar geleden heerste er een grote oorlog tussen het het land Kreym en het land Daruca.
Koning Kanayk had ineens Daruca aangevallen, maar ze wisten de aanval af te slaan en namen Kanayk en zijn troepen gevangen.
Ze werden opgesloten in een gevangenis waar ze nooit uit konden ontsnappen. Als het ze om de een of andere reden zou lukken om de tralies door te breken zou er een regen van pijlen uit de muur geschoten worden. Dat gebeurde alleen niet als de poort met de sleutel werd geopend. Echter de sleutel is kwijtgeraakt.
2. 5 jaar later
Shalath zat net op zijn troon toen zijn bediende een dwerg van ongeveer 1 meter 20 binnen kwam.
Koning we hebben de sleutel nergens kunnen vinden. Ik moet die sleutel hebben dacht Shalath. Ik heb Kanayk en zijn troepen nodig om Galosha over te nemen. De hoofdstad Valeche is de grootste economische stad in de wereld. En er zijn heel veel goudmijnen. Ik moet dat land hebben.
3. Karak was net aan het oefenen met boogschieten toen er een man ineens aankwamgelopen. Karak en zijn leraar Senga moeten bij de koning komen zij hij. Senga kwam net hun hut uit. Wat moeten we daar doen? Ik heb geen idee maar het was dringend.
Even later stonden ze voor de troon van de koning. Ik heb jullie laten komen voor een belangrijke opdracht. Jullie kunnen je vast wel de oorlog van 5 jaar geleden nog herinneren. Ze knikte. Kanayk en zijn troepen zijn toen gevangen genomen en opgesloten. Maar de sleutel waarmee de kerker kon worden opengemaakt was kwijtgeraakt. Maar ik heb hem weer gevonden en ik heb een opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie het gebergte over gaan en daar de boot nemen naar Galosha. Jullie vragen of jullie naar de koning mogen en geven hem de sleutel. Hier is hij en hij gaf hem aan Senga. Wees er heel erg voorzichtig mee. Shalath wil namelijk Kanayk bevrijden om Galosha over te nemen.
Senga mogen we eigenlijk mensen meenemen. Ja dat denk ik wel. Zal ik aan Fariam vragen of hij mee wil. Fariam is de beste vriend van Karak. En hij is een ridder in opleiding. Karak zelf is een boogschutter in opleiding. Zijn meester Senga is een heel ervaren boogschutter. Is goed ik vraag mijn vriend Tanath of hij mee wil we kunnen wel een goede ridder gebruiken. Karak ging op weg. Nog honderd meter lopen dan was hij bij Fariam.
Hee Fariam. Hoi. Fariam Senga en ik zijn op een missie gestuurt om een sleutel ergens heen te brengen. Wil je mee gaan? Ja is goed.
Oke morgen ochtend vertrekken we. Oke ik zal klaar staan.
Koning Kanayk had ineens Daruca aangevallen, maar ze wisten de aanval af te slaan en namen Kanayk en zijn troepen gevangen.
Ze werden opgesloten in een gevangenis waar ze nooit uit konden ontsnappen. Als het ze om de een of andere reden zou lukken om de tralies door te breken zou er een regen van pijlen uit de muur geschoten worden. Dat gebeurde alleen niet als de poort met de sleutel werd geopend. Echter de sleutel is kwijtgeraakt.
2. 5 jaar later
Shalath zat net op zijn troon toen zijn bediende een dwerg van ongeveer 1 meter 20 binnen kwam.
Koning we hebben de sleutel nergens kunnen vinden. Ik moet die sleutel hebben dacht Shalath. Ik heb Kanayk en zijn troepen nodig om Galosha over te nemen. De hoofdstad Valeche is de grootste economische stad in de wereld. En er zijn heel veel goudmijnen. Ik moet dat land hebben.
3. Karak was net aan het oefenen met boogschieten toen er een man ineens aankwamgelopen. Karak en zijn leraar Senga moeten bij de koning komen zij hij. Senga kwam net hun hut uit. Wat moeten we daar doen? Ik heb geen idee maar het was dringend.
Even later stonden ze voor de troon van de koning. Ik heb jullie laten komen voor een belangrijke opdracht. Jullie kunnen je vast wel de oorlog van 5 jaar geleden nog herinneren. Ze knikte. Kanayk en zijn troepen zijn toen gevangen genomen en opgesloten. Maar de sleutel waarmee de kerker kon worden opengemaakt was kwijtgeraakt. Maar ik heb hem weer gevonden en ik heb een opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie het gebergte over gaan en daar de boot nemen naar Galosha. Jullie vragen of jullie naar de koning mogen en geven hem de sleutel. Hier is hij en hij gaf hem aan Senga. Wees er heel erg voorzichtig mee. Shalath wil namelijk Kanayk bevrijden om Galosha over te nemen.
Senga mogen we eigenlijk mensen meenemen. Ja dat denk ik wel. Zal ik aan Fariam vragen of hij mee wil. Fariam is de beste vriend van Karak. En hij is een ridder in opleiding. Karak zelf is een boogschutter in opleiding. Zijn meester Senga is een heel ervaren boogschutter. Is goed ik vraag mijn vriend Tanath of hij mee wil we kunnen wel een goede ridder gebruiken. Karak ging op weg. Nog honderd meter lopen dan was hij bij Fariam.
Hee Fariam. Hoi. Fariam Senga en ik zijn op een missie gestuurt om een sleutel ergens heen te brengen. Wil je mee gaan? Ja is goed.
Oke morgen ochtend vertrekken we. Oke ik zal klaar staan.
Zoals jullie zien duurt ieder hoofdstuk heel erg kort weten jullie hoe ik dit langer kan maken?quote:1. 5 jaar geleden heerste er een grote oorlog tussen het het land Kreym en het land Daruca.
Koning Kanayk had ineens Daruca aangevallen, maar ze wisten de aanval af te slaan en namen Kanayk en zijn troepen gevangen.
Ze werden opgesloten in een gevangenis waar ze nooit uit konden ontsnappen. Als het ze om de een of andere reden zou lukken om de tralies door te breken zou er een regen van pijlen uit de muur geschoten worden. Dat gebeurde alleen niet als de poort met de sleutel werd geopend. Echter de sleutel is kwijtgeraakt.
2. 5 jaar later
Shalath zat net op zijn troon toen zijn bediende een dwerg van ongeveer 1 meter 20 binnen kwam.
Koning we hebben de sleutel nergens kunnen vinden. Ik moet die sleutel hebben dacht Shalath. Ik heb Kanayk en zijn troepen nodig om Galosha over te nemen. De hoofdstad Valeche is de grootste economische stad in de wereld. En er zijn heel veel goudmijnen. Ik moet dat land hebben.
3. Karak was net aan het oefenen met boogschieten toen er een man ineens aankwamgelopen. Karak en zijn leraar Senga moeten bij de koning komen zij hij. Senga kwam net hun hut uit. Wat moeten we daar doen? Ik heb geen idee maar het was dringend.
Even later stonden ze voor de troon van de koning. Ik heb jullie laten komen voor een belangrijke opdracht. Jullie kunnen je vast wel de oorlog van 5 jaar geleden nog herinneren. Ze knikte. Kanayk en zijn troepen zijn toen gevangen genomen en opgesloten. Maar de sleutel waarmee de kerker kon worden opengemaakt was kwijtgeraakt. Maar ik heb hem weer gevonden en ik heb een opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie het gebergte over gaan en daar de boot nemen naar Galosha. Jullie vragen of jullie naar de koning mogen en geven hem de sleutel. Hier is hij en hij gaf hem aan Senga. Wees er heel erg voorzichtig mee. Shalath wil namelijk Kanayk bevrijden om Galosha over te nemen.
Senga mogen we eigenlijk mensen meenemen. Ja dat denk ik wel. Zal ik aan Fariam vragen of hij mee wil. Fariam is de beste vriend van Karak. En hij is een ridder in opleiding. Karak zelf is een boogschutter in opleiding. Zijn meester Senga is een heel ervaren boogschutter. Is goed ik vraag mijn vriend Tanath of hij mee wil we kunnen wel een goede ridder gebruiken. Karak ging op weg. Nog honderd meter lopen dan was hij bij Fariam.
Hee Fariam. Hoi. Fariam Senga en ik zijn op een missie gestuurt om een sleutel ergens heen te brengen. Wil je mee gaan? Ja is goed.
Oke morgen ochtend vertrekken we. Oke ik zal klaar staan.
Waarom heb je die spelfouten er dan niet eerst uitgehaald? Je wilt toch een goede indruk maken met je tekst, niet zomaar iets neerkwakken waar slecht over na is gedacht? Heb je het uberhaupt zelf teruggelezen nadat het "af" was?quote:
wat vinden jullie?
let niet op de spelfouten enz.
Sorry, ik kwam niet verder dan halverwege. Lees de interpunctie regels eens, vooral voor dialogen, en verdiep je in het fenomeen "show don't tell". Het is onmogelijk om mee te leven met het verhaal en de personages, omdat je alles van buitenaf vertelt, niet van binnenuit. Het leest als een samenvatting, niet als een verhaal.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Niet voor de lol, niet voor de bestseller. Maar er zit iets in mijn hoofd, en dat moet er gewoon een keer uit.quote:Op dinsdag 16 februari 2010 10:34 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ja...dat mag ik hopen. Anders wordt het zo'n onsamenhangend geheel.
Maar eerlijk gezegd vind ik een jaar helemaal niet zo lang. Zeker niet als je het als hobby naast je andere werk doet. Je doet het toch voor de lol? Of gaan we hier allemaal voor de bestsellers?
Nah. Misschien moet ik maar eens beginnen met 20 minuten per dag gewoon voor me uit te typen.
<begint>.
<begint>.
Zo ben ik nu ook begonnen. Ik type alles wat ik bedenk en wat mijns inziens in het verhaal past. Ik weet nu al dat ik uiteindelijk waarschijnlijk heel wat zal gaan schrappen en bijschaven, maar dat komt dan wel. Eerst maar eens een verhaal op papier zien te krijgen.quote:
Nah. Misschien moet ik maar eens beginnen met 20 minuten per dag gewoon voor me uit te typen.
Ik heb me ook voorgenomen om deze week minimaal 500 woorden per dag te schrijven. Dat lijkt weinig, maar ik moet het vooral hebben van mijn treinreis en de avonduren.
En ik moet me ook wat minder laten afleiden door internet, MSN, en zo
.
Damart, schrijf je in de trein dan op papier of op een laptop ?
?
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Vroeger gebruikte ik daar een schrift voor. Maar het was dubbel werk om dat weer over te typen, dus sinds vorig jaar gebruik ik een laptopquote:Op dinsdag 16 februari 2010 21:26 schreef Tha_Erik het volgende:
Damart, schrijf je in de trein dan op papier of op een laptop
.
En stoor je je niet aan mensen die mee gaan zitten lezen als ze naast je zitten ?
?
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Nee hoor. Ik ga vanwege (het gebrek aan) beenruimte meestal toch schuin zitten, blijkbaar wil niemand dan naast me zittenquote:Op dinsdag 16 februari 2010 21:29 schreef Tha_Erik het volgende:
En stoor je je niet aan mensen die mee gaan zitten lezen als ze naast je zitten
. En als er wel iemand naast me gaat zitten, dan zit ik vaak zo opgepropt dat typen of schrijven sowieso wat minder handig gaat.
Nou, ik heb 20 minuten getikt daarstraks. Gewoon willekeurig zonder na te denken over het verhaal dat in mijn hoofd zit. Het associeert wel lekker verder, dus misschien voorlopig eens een tijdje volhouden zonder het idee dat er ook iets van een logische lijn in meot zitten.
"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.quote:
Nou, ik heb 20 minuten getikt daarstraks. Gewoon willekeurig zonder na te denken over het verhaal dat in mijn hoofd zit. Het associeert wel lekker verder, dus misschien voorlopig eens een tijdje volhouden zonder het idee dat er ook iets van een logische lijn in meot zitten.
Ja, die met de ballen in de bek.
Al schreef ik maar 1 zo'n zin!quote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:28 schreef Biancavia het volgende:
[..]
"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.
Ik vind het geen verhaal. Het is zoals wonderer zegt meer een samenvatting.quote:
wat vinden jullie?
let niet op de spelfouten enz.
Ga anders eerst eens beginnen met het oefenen op korte verhalen te schrijven.
Ik let trouwens wel op spelfouten.
Ja, die met de ballen in de bek.
2 reizen naar Azië hebben me niet geholpen.quote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:35 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Flink veel kroepoekpakken bestuderen.
Of, zoals wijlen mijn oudtante zei toen ik vertelde dat ik naar Japan ging: Japan? Die spleetogen? Ik moet er niet aan denken meiske. Drie weken nasi, saté en kroepoek eten. Zorg dat je niet dik wordt!
Alle goeie shit is al geschrevenquote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:28 schreef Biancavia het volgende:
[..]
"Zelfs de langste reis begint met de eerste stap." Confucius 551 BC - 479 BC.
.
Tap tap tap
Daar waren ze in het postmodernisme ook al achter, dat alles wat geschreven wordt niets meer is dan een herhaling van wat al geschreven is.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Ja, dat is ook mijn excuus.quote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:42 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
Ja...vooral knap dat die Confucius al zo goed Nederlands sprak in die tijd.quote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:42 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
Volgens mij liepen wij hier nog rond in berenvellen of zo.quote:Op dinsdag 16 februari 2010 22:57 schreef Xessive het volgende:
[..]
Ja...vooral knap dat die Confucius al zo goed Nederlands sprak in die tijd.
Wat me terugbrengt naar het stukje dat ik vanavond in 20 minuten schreef, want dat ging over Neanderthalers en bontmutsen.
Maar nog niet op mijn manierquote:
[..]
Alle goeie shit is al geschreven
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
De nieuwsgierigheid is gewekt.quote:
[..]
Volgens mij liepen wij hier nog rond in berenvellen of zo.
Wat me terugbrengt naar het stukje dat ik vanavond in 20 minuten schreef, want dat ging over Neanderthalers en bontmutsen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Je brengt me op de een of andere manier op een idee... Tenmisnte, niet om een boek te schrijven, maar ik wil nu in al mijn afbeeldingsmappen een verslag schrijven van de gebeurtenis waar de foto's zijn gemaakt (vakanties, feesten, school, verjaardagen, sport, etc.).
Bedankt!
En jij succes met schrijven.
Bedankt!
En jij succes met schrijven.
Nederlander in München, met voorliefde voor Taiwan en auti's gonna aut.
Uit een topic als dit zijn dus ook de TTK-wedstrijden ontstaan!quote:Op dinsdag 16 februari 2010 23:44 schreef I.R.Baboon het volgende:
Zo'n wedstrijdje voor fokkers lijkt me wel leuk.
Voor sommigen van ons ontzettend leuk om nu terug te lezen:
Een boek schrijven!
quote:Op woensdag 28 september 2005 11:37 schreef Biancavia het volgende:
Hier inderdaad nog zo ééntje die wel zou willen schrijven, maar er veel te weinig mee doet.
Ik ben al drie keer aan een verhaal begonnen, maar elke keer vastgelopen, omdat ik niet van te voren een plot bedacht had.
Ik heb nu een aantal weken geleden in een nachtelijke brainwave sessie juist een compleet plot van een verhaal opgeschreven en zelfs al globaal uitgewerkt in hoofdstukken.
Nu is het alleen nog het hele uitwerken wat ik nog moet gaan doen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Wat goed!quote:Op donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes enen 48.175 woorden.
En wat snel 
Heb je nog tips? Ik bedoel: heb je deze eerste versie uit de losse pols geschreven, of met een schema? Heb je veel aan de tekst geslepen of ging het in deze versie vooral om de kwantiteit (waarbij de kwaliteit er natuurlijk al in zit, maar nog niet in de perfecte vorm)? En moeilijke stukken, heb je die overgeslagen of toch maar meteen geschreven? Hoeveel versies worden het uiteindelijk, denk je?
Hoe gaat het met jouw sneltreinvaart roman, Nadine?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
quote:Op woensdag 17 februari 2010 01:05 schreef wonderer het volgende:
Hoe gaat het met jouw sneltreinvaart roman, Nadine?
Slecht Het lijkt wel of het leven er steeds tussen moet komen als ik een boek wil schrijven; de vorige keer overleed mijn moeder, nu ligt mijn vader op sterven. Zo slepen we ons voort. Ik heb op dit moment eigenlijk helemaal geen zin meer in dat boek, maar misschien begint het vanzelf weer te borrelen. Ik heb wel liedjes geschreven, of songteksten, en dat vind ik ongelooflijk leuk en inspirerend. Dat kan ik ook 'tussendoor' doen, dus bij wijze van afleiding.
Het project ligt noodgedwongen even stil, maar ik zal er binnenkort toch aan moeten geloven. Dat is het nadeel van een contract
Ik zal jullie op de hoogte houden
Kut voor je ... sterkte met je vader enzo... 
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat zijn niet de minste zaken die er tussen komen. Sterkte, inderdaad, ook met het schrijven als je dat binnenkort weer oppakt.
Dank jullie wel.quote:Op woensdag 17 februari 2010 07:14 schreef p-etr-a het volgende:
Dat zijn niet de minste zaken die er tussen komen. Sterkte, inderdaad, ook met het schrijven als je dat binnenkort weer oppakt.
Ik heb het idee dat ik het schrijven wel weer móet oppakken binnenkort, en dat maakt het meteen zo'n opgaaf. Maar dat ligt nu natuurlijk aan de omstandigheden. Bij mijn vorige boek heb ik het schrijven juist ervaren als een aangename vlucht (uit de realiteit), maar het probleem met dit boek is dat het nog niet serieus op gang is gekomen. En dan is schrijven vooral keihard werken. Dat breng ik nu even niet op. Maar het is, nu de deadline-druk alleen maar toeneemt, wel goed om te lezen dat Biancavia in 3 maanden zo'n enorme prestatie heeft geleverd
Dat is inderdaad zeer vervelend, Nadine. Begrijpelijk dat je hoofd er even niet naar staat.
Hopelijk kun je over een tijdje toch de draad weer oppakken.
Wat je vragen betreft: Ik heb niet met een schema gewerkt. Ik had alleen het begin en een vaag idee waar ik naar toe zou gaan, de rest heeft zichzelf ingevuld.
Ik heb nog niet veel aan de tekst zelf zitten sleutelen, alleen wel de eerste pagina is precies zoals ik hem hebben wil.
Voor de rest heb ik voornamelijk alleen maar door zitten typen. Ik ben er nog een keer doorheen gegaan om rare fouten en zinconstructies eruit te halen (ik had geloof ik zo'n vijftig keer het woord 'tenminste' erin staan en tenminste tachtig keer 'zo'n' ).
Moeilijke stukken heb ik niet echt overgeslagen, wel een paar stukken die naar mijn idee saai waren. Die heb ik tijdens het schrijven globaal beschreven en op een later moment meer ingevuld, maar daar moet ik nu ook nog het nodige aan veranderen.
Verder heb ik aan het eind nog een soort achtergrond voor de gemenerik van het verhaal gemaakt en dat viel ook bepaald niet mee. Daar ben ik ook nog allerminst tevreden mee, moet nog heel veel aan gebeuren.
Ik weet ook nog niet of de vorm van hoe ik het nu in het verhaal gezet heb wel goed genoeg werkt.
Hoeveel versies het uiteindelijk worden? Geen idee! Ik heb een paar dagen terug versie 1 uitgeprint en die ligt keurig op een stapel van 122 pagina's op mij te wachten om bekrast, doorgehaald en vol onleesbare lettertjes volgeschreven te worden, maar ondertussen heb ik in het Word-document ook alweer een en ander zitten te veranderen...
Hopelijk kun je over een tijdje toch de draad weer oppakken.
Wat je vragen betreft: Ik heb niet met een schema gewerkt. Ik had alleen het begin en een vaag idee waar ik naar toe zou gaan, de rest heeft zichzelf ingevuld.
Ik heb nog niet veel aan de tekst zelf zitten sleutelen, alleen wel de eerste pagina is precies zoals ik hem hebben wil.
Voor de rest heb ik voornamelijk alleen maar door zitten typen. Ik ben er nog een keer doorheen gegaan om rare fouten en zinconstructies eruit te halen (ik had geloof ik zo'n vijftig keer het woord 'tenminste' erin staan en tenminste tachtig keer 'zo'n'
).Moeilijke stukken heb ik niet echt overgeslagen, wel een paar stukken die naar mijn idee saai waren. Die heb ik tijdens het schrijven globaal beschreven en op een later moment meer ingevuld, maar daar moet ik nu ook nog het nodige aan veranderen.
Verder heb ik aan het eind nog een soort achtergrond voor de gemenerik van het verhaal gemaakt en dat viel ook bepaald niet mee. Daar ben ik ook nog allerminst tevreden mee, moet nog heel veel aan gebeuren.
Ik weet ook nog niet of de vorm van hoe ik het nu in het verhaal gezet heb wel goed genoeg werkt.
Hoeveel versies het uiteindelijk worden? Geen idee! Ik heb een paar dagen terug versie 1 uitgeprint en die ligt keurig op een stapel van 122 pagina's op mij te wachten om bekrast, doorgehaald en vol onleesbare lettertjes volgeschreven te worden, maar ondertussen heb ik in het Word-document ook alweer een en ander zitten te veranderen...
Ja, die met de ballen in de bek.
Het klinkt goedquote:Op woensdag 17 februari 2010 09:15 schreef Biancavia het volgende:
Dat is inderdaad zeer vervelend, Nadine. Begrijpelijk dat je hoofd er even niet naar staat.
Hopelijk kun je over een tijdje toch de draad weer oppakken.
Wat je vragen betreft: Ik heb niet met een schema gewerkt. Ik had alleen het begin en een vaag idee waar ik naar toe zou gaan, de rest heeft zichzelf ingevuld.
Ik heb nog niet veel aan de tekst zelf zitten sleutelen, alleen wel de eerste pagina is precies zoals ik hem hebben wil.
Voor de rest heb ik voornamelijk alleen maar door zitten typen. Ik ben er nog een keer doorheen gegaan om rare fouten en zinconstructies eruit te halen (ik had geloof ik zo'n vijftig keer het woord 'tenminste' erin staan en tenminste tachtig keer 'zo'n'
Moeilijke stukken heb ik niet echt overgeslagen, wel een paar stukken die naar mijn idee saai waren. Die heb ik tijdens het schrijven globaal beschreven en op een later moment meer ingevuld, maar daar moet ik nu ook nog het nodige aan veranderen.
Verder heb ik aan het eind nog een soort achtergrond voor de gemenerik van het verhaal gemaakt en dat viel ook bepaald niet mee. Daar ben ik ook nog allerminst tevreden mee, moet nog heel veel aan gebeuren.
Ik weet ook nog niet of de vorm van hoe ik het nu in het verhaal gezet heb wel goed genoeg werkt.
Hoeveel versies het uiteindelijk worden? Geen idee! Ik heb een paar dagen terug versie 1 uitgeprint en die ligt keurig op een stapel van 122 pagina's op mij te wachten om bekrast, doorgehaald en vol onleesbare lettertjes volgeschreven te worden, maar ondertussen heb ik in het Word-document ook alweer een en ander zitten te veranderen...
Eigenlijk zou je nu het geduld moeten opbrengen om die 122 velletjes een tijdje (drie weken?) in een donkere la te leggen. Die la moet natuurlijk op slot
Het is afschuwelijk en heel pijnlijk om na die pauze je eigen tekst door te lezen - dat is tenminste mijn ervaring - maar het is belangrijk om afstand te scheppen. Je kunt je tekst dan in onbevangenheid lezen. Volgens mij blijft er op die manier méér intact van je manuscript dan wanneer je nu meteen (met een overvol hoofd) begint te lezen en te schrappen.
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?quote:Ik vind het geen verhaal. Het is zoals wonderer zegt meer een samenvatting.
@ antidood
veel schrijven, herschrijven en daarna nog eens herschrijven. En een paar uur lezen per dag.
veel schrijven, herschrijven en daarna nog eens herschrijven. En een paar uur lezen per dag.
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Heel veel lezen en heel veel blijven schrijven.quote:
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
Zoek eens met google op 'schrijfoefeningen' en ga daar mee aan de slag.
Ja, die met de ballen in de bek.
Leen of koop een schrijfboek waar de basis wordt uitgelegd.quote:
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Misschien iets geks: kun je niet eens met je leraar Nederlands praten?quote:Op woensdag 17 februari 2010 15:57 schreef antidood het volgende:
[..]
ik zei al dat ik verder nog helemaal geen ervaring had ik ben ook pas 15 maar ik denk dat als ik iets schrijf dat het 2e verhaal dan altijd wel beter zal zijn. maar ik zette het ook hier om te vragen om tips dus weet jij of iemand anders hoe ik kan zorgen dat het dan niet op een samenvatting lijkt?
Ik was bar slecht in zinsontleding en grammatica, en om mijn cijfers voor die onderdelen te compenseren, mocht ik zoveel opstellen inleveren als ik maar wilde. Die beoordeelde hij dan wel streng, en met veel opbouwende kritiek. Ik weet niet of jouw leraar Nederlands ook zo'n enthousiasteling is, maar het zou zomaar kunnen.
(Door dat vele schrijven kwam het met zinsontleding en grammatica ook nog goed, en dat was toch maar mooi meegenomen!)
Hee bedankt voor jullie tips
Ja dat doe ik soms alquote:Misschien iets geks: kun je niet eens met je leraar Nederlands praten?
Ik was bar slecht in zinsontleding en grammatica, en om mijn cijfers voor die onderdelen te compenseren, mocht ik zoveel opstellen inleveren als ik maar wilde. Die beoordeelde hij dan wel streng, en met veel opbouwende kritiek. Ik weet niet of jouw leraar Nederlands ook zo'n enthousiasteling is, maar het zou zomaar kunnen.
(Door dat vele schrijven kwam het met zinsontleding en grammatica ook nog goed, en dat was toch maar mooi meegenomen!)
okee, even een schaamteloze crosspost van mijn topic: Zelf een boek schrijven aangezien ik niet wist dat er al een topic over liep
Okee, heb nu tot en met de 2e hoofdstuk geschreven
hier een link (rapidshare)
http://rapidshare.com/files/351583014/Ermac.docx
Okee, heb nu tot en met de 2e hoofdstuk geschreven
hier een link (rapidshare)
http://rapidshare.com/files/351583014/Ermac.docx
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Gisterenavond schoot het ineens op met schrijven. Ik had mezelf deze week als doel gesteld om iedere dag minimaal 500 woorden te schrijven. Alleen eergisteren redde ik dat niet. Gisteren had ik de trein al wat zitten typen, maar gisterenavond wilde ik het hoofdstuk toch even afmaken. Voor ik het wist was ik 2.000 woorden verder .
Maar ik schrijf ook nog vooral op wat op dat moment in me op komt. Ik probeer zo min mogelijk terug te lezen, omdat ik dan eigenlijk alweer wil gaan herschrijven. Ik weet nu ook al dat van wat ik tot nu toe heb geschreven, een hoop zal worden aangepast, voordat ik er zelf tevreden genoeg over ben. Maar het bevalt tot nu toe wel, het verhaal min of meer zichzelf laten vertellen.
Ik kom in ieder geval een stuk makkelijker vooruit dan het boek dat ik even naast me neer heb gelegd. Dat wilde ik toch in een te vroeg stadium te goed doen. Maar voor dat verhaal heb ik in 5 jaar zo'n 12.000 woorden op papier gekregen, nu zit ik in 3 weken al op 9.400.
. Maar ik schrijf ook nog vooral op wat op dat moment in me op komt. Ik probeer zo min mogelijk terug te lezen, omdat ik dan eigenlijk alweer wil gaan herschrijven. Ik weet nu ook al dat van wat ik tot nu toe heb geschreven, een hoop zal worden aangepast, voordat ik er zelf tevreden genoeg over ben. Maar het bevalt tot nu toe wel, het verhaal min of meer zichzelf laten vertellen.
Ik kom in ieder geval een stuk makkelijker vooruit dan het boek dat ik even naast me neer heb gelegd. Dat wilde ik toch in een te vroeg stadium te goed doen. Maar voor dat verhaal heb ik in 5 jaar zo'n 12.000 woorden op papier gekregen, nu zit ik in 3 weken al op 9.400.
Overigens heb ik nu ook wel profijt van het luisteren naar andere mensen. Als iemand over een ervaring of geberutenis vertelt, dan blijft daar vaak aardig wat van hangen bij mij. En dat levert nu toch ook wel aardig wat inspiratie op voor gebeurtenissen in het verhaal.
Mocht mijn vader het verhaal ooit lezen, dan zal ik na die scene van gisteren vast wel gecorrigeerd worden omdat ik zijn jeugdavontuur niet 100% correct heb weergegeven.
Mocht mijn vader het verhaal ooit lezen, dan zal ik na die scene van gisteren vast wel gecorrigeerd worden omdat ik zijn jeugdavontuur niet 100% correct heb weergegeven
.
Goed bezig allemaal. 
Nu ga ik eerst een kort verhaal waar ik al weken mee bezig ben af maken. Ik heb nog nooit zoveel uren in een verhaal van 1500 woorden gestoken.
Nu ga ik eerst een kort verhaal waar ik al weken mee bezig ben af maken. Ik heb nog nooit zoveel uren in een verhaal van 1500 woorden gestoken.
Ja, die met de ballen in de bek.
Mijn eerste 500 woorden staan op het papier. Het is niet veel, maar toch. En het willen herschrijven meteen al is verschrikkelijk 
.
Overigens loop ik ook altijd enorm vast op namen, en in dit geval,, de plaatsnaam voor mijn fictieve dorp
.
. Overigens loop ik ook altijd enorm vast op namen, en in dit geval,, de plaatsnaam voor mijn fictieve dorp
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Is het van belang?quote:Op vrijdag 19 februari 2010 09:56 schreef Tha_Erik het volgende:
Mijn eerste 500 woorden staan op het papier. Het is niet veel, maar toch. En het willen herschrijven meteen al is verschrikkelijk
Overigens loop ik ook altijd enorm vast op namen, en in dit geval,, de plaatsnaam voor mijn fictieve dorp
Ik heb er omheen weten te schrijven. Geen plaatsnamen gebruikt.
Ja, die met de ballen in de bek.
Nog niet. Misschien komt het wel nooit aan bod . Maar het hele verhaal speelt zich grotendeels in dat dorp af.
Ik denk dat ik mijn laptop maar de trein in neem, misschien dat ik nog tot wat woorden kom onderweg.
. Maar het hele verhaal speelt zich grotendeels in dat dorp af.Ik denk dat ik mijn laptop maar de trein in neem, misschien dat ik nog tot wat woorden kom onderweg
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Dan noem je het toch voorlopig even Nieuwdorp of zoiets. Je komt later vanzelf wel iets tegen wat er bij past.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik gebruik tot nu toe ook alleen beschrijvingen, geen namen. Het gevaar van een echte plaatsnaam is dat je om het geloofwaardig te houden weinig speelruimte hebt m.b.t. de werkelijke indeling van het dorp en omgeving. En ook fictieve namen kennen een gevaar, namelijk dat een te vergezochte of overduidelijk niet bestaande plaatsnaam de geloofwaardigheid van het verhaal kan aantasten.quote:
[..]
Is het van belang?
Ik heb er omheen weten te schrijven. Geen plaatsnamen gebruikt.
Bestaande plaatsen in de omgeving noem ik overigens wel gewoon. Maar daar speelt het verhaal zich ook niet af, al is het wel mogelijk om mijn eigen woonplaats aan te wijzen als de plaats waar het zich afspeelt (en daar is het dorp van mijn hoofdpersoon ook grotendeels op gebaseerd
).
hehe, daarom schrijf ik maar fantasy. gewoon random letters achter elkaar plakken voor plaatsnamen en namen in het algemeenquote:Op vrijdag 19 februari 2010 10:06 schreef DaMart het volgende:
[..]
Ik gebruik tot nu toe ook alleen beschrijvingen, geen namen. Het gevaar van een echte plaatsnaam is dat je om het geloofwaardig te houden weinig speelruimte hebt m.b.t. de werkelijke indeling van het dorp en omgeving. En ook fictieve namen kennen een gevaar, namelijk dat een te vergezochte of overduidelijk niet bestaande plaatsnaam de geloofwaardigheid van het verhaal kan aantasten.
Bestaande plaatsen in de omgeving noem ik overigens wel gewoon. Maar daar speelt het verhaal zich ook niet af, al is het wel mogelijk om mijn eigen woonplaats aan te wijzen als de plaats waar het zich afspeelt (en daar is het dorp van mijn hoofdpersoon ook grotendeels op gebaseerd
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Tot je tijdens je boekpresentatie een stukje moet voorlezen en je de namen niet uit je bek krijgtquote:
[..]
hehe, daarom schrijf ik maar fantasy. gewoon random letters achter elkaar plakken voor plaatsnamen en namen in het algemeen
Mijn boek speelt zich in Ridderkerk en Rotterdam af (en een stukje in Arnhem), maar afgezien van een paar "landmarks" heb ik alles verzonnen. Wel bestaande straatnamen gebruikt, maar de beschrijving van de huizen zal ongetwijfeld niet kloppen, want ik ben er niet geweest. Gewoon van googlemaps geplukt. Uiteindelijk zullen alleen mensen die Ridderkerk kennen het weten en ik denk niet dat dat er veel zullen zijn
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Inderdaad. Ik kan de plattegrond van Ridderkerk inmiddels zo uittekenenquote:
google maps & google view
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat is natuurlijk wel een idee, want mijn fictieve dorp moet wel (in mijn hoofd in ieder geval) een beetje een indeling krijgen. Dan kan ik ook gewoon globaal een ander dorpje stelen . In de trein trouwens weer aan 500 woorden gekomen.
. In de trein trouwens weer aan 500 woorden gekomen.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Kennen jullie dat? Dat je na 9.400 woorden gaat twijfelen of je wel vanuit het juiste perspectief schrijft?
Ik ben nu begonnen in het ik-perspectief, dus de hoofdpersoon vertelt achteraf het verhaal. Nu heb ik van het weekend een boek over schrijven gelezen, waarin werd gezegd dat voor de spanning van een verhaal, perspectiefwisselingen een goed instrument zijn.
Nadeel van het ik-perspectief is echter dat perspectiefwisselingen wat lastig zijn. Tenzij de ik-persoon ineens iemand anders is. En als ik de hoofdpersoon op het randje van de dood laat balanceren, wat hij zelf achteraf vertelt, dan laat de uitkomst zich raden.
Ik twijfel dan ook of dit wel het juiste perspectief is. Op zich maakt het een verhaal ook wel levendiger om af en toe het verhaal vanuit iemand anders te vertellen.
Aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. De verteller weet meer dan de lezer, wat toch ook spanning met zich meebrengt. En je wordt als lezer nog iets persoonlijker bij de hoofdpersoon betrokken omdat je het verhaal vanuit zijn oogpunt ziet en niet vanuit het oogpunt van een alwetende verteller. En als er geen perspectiefwisselingen zijn, dan weet je ook net zo veel als de hoofdpersoon op dat moment. Zo heeft mijn hoofdpersoon een brief gekregen, maar hij weet niet van wie. Als lezer weet je dat dus ook niet, wat toch ook wel weer een zekere spanning met zich meebrengt.
Al met al toch nog wel even iets om over na te denken voor me, dus. Maar door het alleen al even met jullie te delen, heb ik in ieder geval alle voors en tegens even kunnen benoemen. Want elk perspectief heeft zo zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, natuurlijk...
Ik ben nu begonnen in het ik-perspectief, dus de hoofdpersoon vertelt achteraf het verhaal. Nu heb ik van het weekend een boek over schrijven gelezen, waarin werd gezegd dat voor de spanning van een verhaal, perspectiefwisselingen een goed instrument zijn.
Nadeel van het ik-perspectief is echter dat perspectiefwisselingen wat lastig zijn. Tenzij de ik-persoon ineens iemand anders is. En als ik de hoofdpersoon op het randje van de dood laat balanceren, wat hij zelf achteraf vertelt, dan laat de uitkomst zich raden
. Ik twijfel dan ook of dit wel het juiste perspectief is. Op zich maakt het een verhaal ook wel levendiger om af en toe het verhaal vanuit iemand anders te vertellen.
Aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. De verteller weet meer dan de lezer, wat toch ook spanning met zich meebrengt. En je wordt als lezer nog iets persoonlijker bij de hoofdpersoon betrokken omdat je het verhaal vanuit zijn oogpunt ziet en niet vanuit het oogpunt van een alwetende verteller. En als er geen perspectiefwisselingen zijn, dan weet je ook net zo veel als de hoofdpersoon op dat moment. Zo heeft mijn hoofdpersoon een brief gekregen, maar hij weet niet van wie. Als lezer weet je dat dus ook niet, wat toch ook wel weer een zekere spanning met zich meebrengt.
Al met al toch nog wel even iets om over na te denken voor me, dus. Maar door het alleen al even met jullie te delen, heb ik in ieder geval alle voors en tegens even kunnen benoemen. Want elk perspectief heeft zo zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, natuurlijk...
In het ik-perspectief kunnen er ook twee karakters zijn: de ik die het verhaal vertelt (meestal een alwetende verteller) en de ik waarover hij spreekt. Die verteller kun je eigenlijk niet vergeten bij dit perspectief. Als de verteller geen andere functie heeft dan de gebeurtenissen op een rij zetten, dan zou ik altijd voor het hij/zij perspectief gaan.quote:Op maandag 22 februari 2010 20:34 schreef DaMart het volgende:
Kennen jullie dat? Dat je na 9.400 woorden gaat twijfelen of je wel vanuit het juiste perspectief schrijft?
Ik ben nu begonnen in het ik-perspectief, dus de hoofdpersoon vertelt achteraf het verhaal. Nu heb ik van het weekend een boek over schrijven gelezen, waarin werd gezegd dat voor de spanning van een verhaal, perspectiefwisselingen een goed instrument zijn.
Nadeel van het ik-perspectief is echter dat perspectiefwisselingen wat lastig zijn. Tenzij de ik-persoon ineens iemand anders is. En als ik de hoofdpersoon op het randje van de dood laat balanceren, wat hij zelf achteraf vertelt, dan laat de uitkomst zich raden
Ik twijfel dan ook of dit wel het juiste perspectief is. Op zich maakt het een verhaal ook wel levendiger om af en toe het verhaal vanuit iemand anders te vertellen.
Aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. De verteller weet meer dan de lezer, wat toch ook spanning met zich meebrengt. En je wordt als lezer nog iets persoonlijker bij de hoofdpersoon betrokken omdat je het verhaal vanuit zijn oogpunt ziet en niet vanuit het oogpunt van een alwetende verteller. En als er geen perspectiefwisselingen zijn, dan weet je ook net zo veel als de hoofdpersoon op dat moment. Zo heeft mijn hoofdpersoon een brief gekregen, maar hij weet niet van wie. Als lezer weet je dat dus ook niet, wat toch ook wel weer een zekere spanning met zich meebrengt.
Al met al toch nog wel even iets om over na te denken voor me, dus. Maar door het alleen al even met jullie te delen, heb ik in ieder geval alle voors en tegens even kunnen benoemen. Want elk perspectief heeft zo zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, natuurlijk...
[ Bericht 0% gewijzigd door Xessive op 22-02-2010 23:13:07 ]
Je kunt ook vanuit de derde persoon vertellen zonder dat het een alwetende verteller wordt. En als alwetende verteller kun je natuurlijk sowieso kiezen wat je wel en niet laat weten. Ik schrijf in de derde persoon, maar de lezer weet alleen wat de hoofdpersoon weet. Dit betekent onder andere dat de waarneming gekleurd is. Bekender voorbeeld hiervan is Harry Potter. je kijkt door zijn ogen en zijn mening (over bijvoorbeeld Snape) kleurt de waarneming, waardoor je als lezer ook automatisch denkt dat hij de slechterik is.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik schrijf vanuit de ik, maar dat heeft in mijn verhaal een reden omdat het een reis door herinneringen is waar hij (de hoofdpersoon) als het ware op terugkijkt en er nieuwe conclusies of waarnemingen in maakt.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Ik vind verhalen in de eerste persoon vaak gekunsteld, omdat ze veel meer informatie geven dan logisch zou zijn. Zeker dagboeken hebben dat euvel, omdat je de lezer ook moet informeren. Hou ik niet zo van.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Oh ik vind het heerlijk om uit eerste persoon verhalen te lezen .
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Als het goed gedaan is, vind ik het ook geen probleem verder. Maar het is dus niet altijd goed gedaan. Ik denk ook dat je je er als beginner nog niet aan moet wagen. Zeker niet als je een scene met een spiegel gebruikt om je lezer te laten weten hoe de HP eruit ziet (en ja, daar heb ik me ook schuldig aan gemaaktquote:
Oh ik vind het heerlijk om uit eerste persoon verhalen te lezen
).
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Je ontmoedigt me een klein beetje Wonderer , al heb ik nog geen spiegelscene gehad . Sowieso loop ik achter op schrijfschema, maar er komen privé dingen tussen.
, al heb ik nog geen spiegelscene gehad . Sowieso loop ik achter op schrijfschema, maar er komen privé dingen tussen.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Gewoon doorgaan en niks van me aantrekken 
Wie weet ligt het jou wel heel erg.
Wie weet ligt het jou wel heel erg.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat is waar, maar de verteller vertelt in dit geval over zichzelfquote:
[..]
In het ik-perspectief kunnen er ook twee karakters zijn: de ik die het verhaal vertelt (meestal een alwetende verteller) en de ik waarover hij spreekt. Die verteller kun je eigenlijk niet vergeten bij dit perspectief. Als de verteller geen andere functie heeft dan de gebeurtenissen op een rij zetten, dan zou ik altijd voor het hij/zij perspectief gaan.
. En met alwetend bedoel ik dat de verteller voorkennis heeft over de verdere gebeurtenissen. En aangezien ik in de verleden tijd schrijf, kom je al snel bij de alwetende verteller uit, dus .De ik in mijn verhaal blikt terug en vertelt zo het verhaal. Maar ik gebruik de ik eigenlijk ook om de achtergrond van de hoofdpersoon te kunnen schetsen. Hij blikt terug en zijn gedachten dwalen af en toe een beetje af, waarbij hij weer wat extra informatie over zichzelf geeft. Informatie die veelal later in het verhaal een rol zal gaan spelen, overigens. Maar de eerste twee hoofdstukken zijn eigenlijk vooral bedoeld als kennismaking met de hoofdpersoon.quote:
Ik vind verhalen in de eerste persoon vaak gekunsteld, omdat ze veel meer informatie geven dan logisch zou zijn. Zeker dagboeken hebben dat euvel, omdat je de lezer ook moet informeren. Hou ik niet zo van.
Ik heb overigens ook niet heel bewust voor de ik-verteller gekozen. Ik begon met schrijven en daar was hij ineens
. En het verhaal schrijft lekker weg tot nu toe. Misschien ook wel omdat ik de hoofdpersoon losjes heb geboetseerd naar mijn eigen voorbeeld. Wellicht dat daar de ik ook wel vandaan komt dus . Maar als ik even naga wat ik in de boekenkast heb staan hier, kan ik van de ruim 100 boeken maar twee benoemen die in de ik-vorm geschreven zijn: On the road en Catcher in the rye. De rest is allemaal in de derde persoon geschreven.
Maar ik denk dat ik even wat ga uitproberen. Ik wil alleen het eerste hoofdstuk herschrijven naar de derde persoon en zo kijken of ik vanuit dat perspectief nog steeds hetzelfde verhaal kan vertellen, of dat het wezenlijk anders wordt
.
Ik heb net in de trein wat zitten herschrijven, met name de 'ik' overal door 'hij' vervangen. Maar dan komt de tekst ineens een stuk houterige over, terwijl als het vanuit de eerste persoon wordt geschreven, het een stuk vloeiender wegleest. Het is ook vooral een relaas vanuit de gedachten van de hoofdpersoon, en ook zo opgeschreven. Dus misschien vertelde ik het verhaal toch al vanuit het perspectief dat er bij hoort.quote:
Maar ik denk dat ik even wat ga uitproberen. Ik wil alleen het eerste hoofdstuk herschrijven naar de derde persoon en zo kijken of ik vanuit dat perspectief nog steeds hetzelfde verhaal kan vertellen, of dat het wezenlijk anders wordt
God ja. Ik ben mijn manuscript ook begonnen met ik-perspectief, maar toen heb ik het vrij snel naar 'zij' omgegooid. Dit omdat ik meer afstand wilde scheppen, omdat ik het idee had dat de HP nogal maffe trekjes ging krijgen. Is wel een beetje, maar niet zo heel erg.
Ik denk dat ik er uiteindelijk wel goed aan gedaan heb.
Gebruik gewoon het ik-perspectief als je vindt dat dat bij het verhaal hoort, DaMart. Het is jouw verhaal en je merkt nu zelf al dat het bij 'hij' houteriger overkomt.
Zelf heb ik trouwens niet echt een voorkeur voor perspectief in boeken, ik lees alles.
Ik denk dat ik er uiteindelijk wel goed aan gedaan heb.
Gebruik gewoon het ik-perspectief als je vindt dat dat bij het verhaal hoort, DaMart. Het is jouw verhaal en je merkt nu zelf al dat het bij 'hij' houteriger overkomt.
Zelf heb ik trouwens niet echt een voorkeur voor perspectief in boeken, ik lees alles.
Ja, die met de ballen in de bek.
Dat houterige komt vooral doordat eigenlijk de hele structuur op de schop moet om uit de gedachtegang van de ik-persoon te komen. En dat betekent dus ook dat de inhoud mogelijk moet worden aangepast. Maar ik heb het nu simpel herschreven, ik wil toch ook kijken hoe het wordt als ik de hele structuur omgooi, zonder de inhoud aan te tasten. Dan kan ik wat beter vergelijken.
Ik blijf bij mijn ik 
.
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Ik vind dat je bij gerezen twijfel toch even de alternatieven moet bekijken. Al neig ik er nu ook naar om bij mijn ik te blijven hoor.quote:
ik heb een uitgeverij gevonden waar staat dat er 85% van alle boeken worden aangenomen is dit denken jullie een goede uitgeverij?
http://www.boekscout.nl/index.asp
http://www.boekscout.nl/index.asp
Zonder het aan te klikken: wat denk je zelf? Is dit niet zo'n POD-uitgeverij?quote:Op dinsdag 23 februari 2010 14:45 schreef antidood het volgende:
ik heb een uitgeverij gevonden waar staat dat er 85% van alle boeken worden aangenomen is dit denken jullie een goede uitgeverij?
http://www.boekscout.nl/index.asp
goeie vraag: stel dat ik m'n boek compleet maak, wat is de beste mainer om meteen zo goed mogelijk in de markt te komen?
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
De juiste uitgever vinden.quote:
goeie vraag: stel dat ik m'n boek compleet maak, wat is de beste mainer om meteen zo goed mogelijk in de markt te komen?
En boekscout is een POD, dat is geen uitgever maar een drukker.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
