LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Op zich was het niet eens zozeer passief. Maar in de eerste alinea's introduceerde ik al te veel personen. De hoofdpersoon, haar moeder en toen ineens haar opa... en dat binnen een halve pagina. Dat is toch wat snel volgens de man van de uitgeverij. En in de eerste alinea refereerde ik aan de mythe over Alkyone en Keyx. Alleen is de kans dat mensen die mythe niet kennen en dus al snel afhaken erg groot. Dus daar ben ik in gaan schrappen.quote:Op maandag 28 december 2009 00:13 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Bij mij beginnen meteen bellen te rinkelenIk heb hetzelfde probleem: teveel informatie weggeven in het begin. Op zich is dat natuurlijk logisch, want je hebt het verhaal uitgedacht en in de beginhoofdstukken wil je zoveel mogelijk spuien. Ik weet niet of het bij jouw manuscript ook zo werkt, maar bij het mijne komt het erop neer dat sommige alinea's gemakkelijk hoofdstukken kunnen worden. Met andere woorden: ik geef in een paar zinnen een belangrijke gebeurtenis weg, terwijl die gebeurtenis op zichzelf gewoon een compleet verhaal is.
Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, maar zelf noem ik het altijd 'passief' versus 'actief'. Als je teveel informatie weggeeft in korte tijd, is het een passieve tekst. Je vertelt het verhaal alsof het gaat om een samenvatting. Daar moet meer actie bij - de lezer moet zo'n passage voor zich zien als een film, en zo moet je het dus uitschrijven, compleet met dialoog, beschrijvingen van de omgeving, mensen die zich verplaatsen etc., zodat de gebeurtenis snelheid krijgt.
Maar bij het herschrijven bedacht ik inderdaad ook wel dat een verhaal dat in een alinea werd verteld, later beter tot zijn recht zou komen, bijvoorbeeld in een eigen hoofdstuk.
Maar ik moet ook maar eens kijken hoe ver ik al was met herschrijven. Dat rond ik dan eerst af en daarna ga ik weer verder. En misschien is het niet eens zo'n slecht idee om, als ik een ander idee krijg, ik daar ook alvast mee begin en het huidige verhaal even laat liggen. Als het schrijven van het andere verhaal me makkelijker afgaat, dan moet ik daar misschien eerst mee verder gaan
.Ik heb het plot al uitgeschreven toen ik het aan een redacteur ging voorleggen. Alleen zijn er nog wel wat gaten die ik al schrijvende wil opvullen. Ik weet globaal wat er gaat gebeuren, maar in detail bedenk ik nog wel. En het is een plot waar ik al sinds 2004 mee bezig ben, en dat zich in mijn hoofd ook is blijven doorontwikkelenquote:
Is het geen idee om je plot eerst uit te schrijven, DaMart, zodat het plot in ieder geval goed is voor je begint?
.
Ja, misschien kun je het dan beter even laten liggen.
Het 'plot' van het verhaal dat ik nu aan het schrijven bent stamt ook uit 2006, en toen kwam ik niet verder dan het tweede hoofdstuk, omdat het voor m'n gevoel vastliep.
Het 'plot' van het verhaal dat ik nu aan het schrijven bent stamt ook uit 2006, en toen kwam ik niet verder dan het tweede hoofdstuk, omdat het voor m'n gevoel vastliep.
Ja, die met de ballen in de bek.
Goed. Het verhaal is min of meer geschreven. Het heeft nu in totaal bijna 38.500 woorden.
Er zitten nog wat stukjes in die ik 'op moet vullen', die ik dus in het proces overgeslagen heb, maar daarmee ga ik niet tot de 50.000 komen.
Verder heb ik er absoluut geen voldaan gevoel van. Sterker nog, ik word er nerveus van, omdat ik weet dat ik echt het complete document wil gaan herschrijven. Dit is puur op het woordgebruik, zinnen die niet lekker lopen, enzovoort.
Ook qua inhoud schort het nog aan het een en het ander. Ik heb bovendien een zeer sterk
-gevoel bij het 'plot'. Wat zijn in vredesnaam de motieven van diegene 'die het gedaan heeft'? Ik weet het zelf niet eens, hoe moet dit dan bij een lezer overkomen?
Het komt voor mijn gevoel allemaal nogal gekunsteld en ongeloofwaardig over.
Afgelopen week drong zich ondertussen een compleet ander soort verhaal zich aan mij op, waarmee ik vanmiddag begonnen ben met te schrijven. Hierbij verschenen er moeiteloos 1500 woorden op mijn beeldscherm.
En dat terwijl ik me bij mijn andere verhaal (wat ik als werktitel de naam van de hoofdpersoon 'Anne' heb gegeven) door de laatste 2000 woorden heen heb moeten worstelen.
Wat ik nu ga doen is Anne even een paar weken laat rusten, bezinken en er afstand van nemen.
Ondertussen kan ik verder met mijn nieuwe 'project'.
Afgelopen week heb ik ook een verhaal wat ik een paar jaar terug heb geschreven herschreven. Dit is een kinderverhaal en ik heb het uitgewerkt voor een wedstrijd. Ik laat dat ook nog even een paar dagen liggen en dan zet ik daarvan de puntjes op de i en dan stuur ik het in (hoewel ik vermoed dat ik enigszins de plank mis sla qua doelgroep, ik heb weinig kijk op AVI-niveaus).
Tot zover mijn update.
Er zitten nog wat stukjes in die ik 'op moet vullen', die ik dus in het proces overgeslagen heb, maar daarmee ga ik niet tot de 50.000 komen.
Verder heb ik er absoluut geen voldaan gevoel van. Sterker nog, ik word er nerveus van, omdat ik weet dat ik echt het complete document wil gaan herschrijven. Dit is puur op het woordgebruik, zinnen die niet lekker lopen, enzovoort.
Ook qua inhoud schort het nog aan het een en het ander. Ik heb bovendien een zeer sterk
-gevoel bij het 'plot'. Wat zijn in vredesnaam de motieven van diegene 'die het gedaan heeft'? Ik weet het zelf niet eens, hoe moet dit dan bij een lezer overkomen?Het komt voor mijn gevoel allemaal nogal gekunsteld en ongeloofwaardig over.
Afgelopen week drong zich ondertussen een compleet ander soort verhaal zich aan mij op, waarmee ik vanmiddag begonnen ben met te schrijven. Hierbij verschenen er moeiteloos 1500 woorden op mijn beeldscherm.
En dat terwijl ik me bij mijn andere verhaal (wat ik als werktitel de naam van de hoofdpersoon 'Anne' heb gegeven) door de laatste 2000 woorden heen heb moeten worstelen.
Wat ik nu ga doen is Anne even een paar weken laat rusten, bezinken en er afstand van nemen.
Ondertussen kan ik verder met mijn nieuwe 'project'.
Afgelopen week heb ik ook een verhaal wat ik een paar jaar terug heb geschreven herschreven. Dit is een kinderverhaal en ik heb het uitgewerkt voor een wedstrijd. Ik laat dat ook nog even een paar dagen liggen en dan zet ik daarvan de puntjes op de i en dan stuur ik het in (hoewel ik vermoed dat ik enigszins de plank mis sla qua doelgroep, ik heb weinig kijk op AVI-niveaus).
Tot zover mijn update.
Ja, die met de ballen in de bek.
Laten rusten is sowieso wel handig. Als je er straks weer fris naar kijkt, krijg je misschien nieuwe ingevingen enzo. Verder helpt het mij altijd om tegen iemand aan te praten die niks van het plot en de personages weet. Gewoon uitleggen wat er aan de hand is. Ik denk dat je dan behoorlijk wat inzicht zal krijgen in de motieven, zeker als je "klankbord" een beetje goeie vragen stelt.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik denk dat ik het verhaal waar ik mee bezig ben voorlopig toch echt ga laten liggen. Een paar dagen geleden vielen ineens wat puzzelstukjes op hun plek bij mij. Ik had de laatste tijd wat vage dromen en wat filosofische buien, en daardoor twijfelde aan dit verhaal. Maar door een recent bezoek aan Hyves viel alles op zijn plek en kwamen al die dromen en gedachten samen tot een nieuw verhaalidee, dat denk ik minder moeite zal kosten om te schrijven.
Ik heb nu een heel summier hoofdplot in mijn hoofd zitten, wat ik de komende tijd wat verder wil uitwerken. Ik moet mezelf nog wat vragen stellen, die het plot meer vorm kunnen geven. Maar bij dat verhaal kan ik meer putten uit mijn eigen herinneringen en ervaringen, bij het oude kwam het vooral aan op fantasie en zou ik toch ook wat research moeten gaan plegen op gebieden waarin ik niet echt thuis ben. Dus dat schuif ik even door naar later, en ik ga eerst eens met het nieuwe verhaal beginnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen.
Ik heb nu een heel summier hoofdplot in mijn hoofd zitten, wat ik de komende tijd wat verder wil uitwerken. Ik moet mezelf nog wat vragen stellen, die het plot meer vorm kunnen geven. Maar bij dat verhaal kan ik meer putten uit mijn eigen herinneringen en ervaringen, bij het oude kwam het vooral aan op fantasie en zou ik toch ook wat research moeten gaan plegen op gebieden waarin ik niet echt thuis ben. Dus dat schuif ik even door naar later, en ik ga eerst eens met het nieuwe verhaal beginnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen.
Mensen, ik wil weer beginnen. Het verhaal waar ik in de zomer van 2005 aan ben begonnen heb ik nagekeken en het zuigt 
. Maar goed, het zijn wel 288 blz waar echt tig uur werk inzit, dus ik ben er aan de andere kant ook wel trots op, al slaat ongeveer 80% van het verhaal nergens op.
Maar m'n handen jeuken. Als ik een bepaald nummer hoor of een anekdote, dan wil ik schrijven. M'n hart en ziel uitstorten op papier.
Maar waarover?
Aan de ene kant wil ik een chicklit schrijven. Echt, zo ben ik gewoon. Blond en meisjesachtig met enorme domme doos-momenten en problemen.
Aan de andere kant zou ik het heel gaaf vinden om een beetje spannend verhaal te schrijven, met verrassende wendingen zonder dat ze lachwekkend zijn.
Ik wil schrijven
.
. Maar goed, het zijn wel 288 blz waar echt tig uur werk inzit, dus ik ben er aan de andere kant ook wel trots op, al slaat ongeveer 80% van het verhaal nergens op.Maar m'n handen jeuken. Als ik een bepaald nummer hoor of een anekdote, dan wil ik schrijven. M'n hart en ziel uitstorten op papier.
Maar waarover?
Aan de ene kant wil ik een chicklit schrijven. Echt, zo ben ik gewoon. Blond en meisjesachtig met enorme domme doos-momenten en problemen.
Aan de andere kant zou ik het heel gaaf vinden om een beetje spannend verhaal te schrijven, met verrassende wendingen zonder dat ze lachwekkend zijn.
Ik wil schrijven
.
Tap tap tap
288 bladzijdes! Dat is knetterveel! 
Met regelafstand 0 en op Times 12p heb ik nu 76 pagina's. 43.000 woorden. En dat vind ik al enorm veel!
En waarom zou je geen domme doos-momenten met spanning kunnen combineren?
Ik probeer ook een beetje humor in mijn 'thriller' te gooien. Het moet gewoon allemaal niet zo serieus zijn.
Gewoon beginnen, echt waar. Je weet dat je het kunt, je hebt het al eerder gedaan.
Met regelafstand 0 en op Times 12p heb ik nu 76 pagina's. 43.000 woorden. En dat vind ik al enorm veel!
En waarom zou je geen domme doos-momenten met spanning kunnen combineren?
Ik probeer ook een beetje humor in mijn 'thriller' te gooien. Het moet gewoon allemaal niet zo serieus zijn.
Gewoon beginnen, echt waar. Je weet dat je het kunt, je hebt het al eerder gedaan.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik heb dat probleem ook gehad; te serieus willen schrijven terwijl ik eigenlijk - net als jij - van het chicklittype ben. Geef eraan toe, zou ik zeggen. Dat heb ik ook gedaan en het werkt. Mijn boek is inmiddels verschenen en het krijgt zowaar binnen het genre supergoede recensies, dus waar zou ik moeilijk over doen?quote:Op woensdag 27 januari 2010 23:56 schreef CherryLips het volgende:
Mensen, ik wil weer beginnen. Het verhaal waar ik in de zomer van 2005 aan ben begonnen heb ik nagekeken en het zuigt
Maar m'n handen jeuken. Als ik een bepaald nummer hoor of een anekdote, dan wil ik schrijven. M'n hart en ziel uitstorten op papier.
Maar waarover?
Aan de ene kant wil ik een chicklit schrijven. Echt, zo ben ik gewoon. Blond en meisjesachtig met enorme domme doos-momenten en problemen.
Aan de andere kant zou ik het heel gaaf vinden om een beetje spannend verhaal te schrijven, met verrassende wendingen zonder dat ze lachwekkend zijn.
Ik wil schrijven
Misschien lukt het over vijf jaar, tien jaar, twintig jaar wel om iets anders te schrijven. Schrijf nu gewoon het verhaal zoals dat bij je past en dan zal het ook goed zijn.
Het is met Book Antiqua 12, regelafstand anderhalf, en 110.665 woordenquote:Op donderdag 28 januari 2010 11:29 schreef Biancavia het volgende:
288 bladzijdes! Dat is knetterveel!
Met regelafstand 0 en op Times 12p heb ik nu 76 pagina's. 43.000 woorden. En dat vind ik al enorm veel!
En waarom zou je geen domme doos-momenten met spanning kunnen combineren?
Ik probeer ook een beetje humor in mijn 'thriller' te gooien. Het moet gewoon allemaal niet zo serieus zijn.
Gewoon beginnen, echt waar. Je weet dat je het kunt, je hebt het al eerder gedaan.
. Een en al geouwehoer geloof ik, maar goed.Het begin is vooral moeilijk. Hoe open je? De eerste paar regels zijn het belangrijkst heb ik eens geleerd (of geldt dat voornamelijk voor korte verhalen?). Ik vraag me nu af hoe ik dat bij eerdere verhalen heb gedaan, ik heb er nu drie geschreven in totaal en ik doe er steeds langer over.
Tap tap tap
Je begint gewoon en als het helemaal af is, dan ga je als allerlaatste je eerste alinea herschrijven.quote:
[..]
Het is met Book Antiqua 12, regelafstand anderhalf, en 110.665 woorden
Het begin is vooral moeilijk. Hoe open je? De eerste paar regels zijn het belangrijkst heb ik eens geleerd (of geldt dat voornamelijk voor korte verhalen?). Ik vraag me nu af hoe ik dat bij eerdere verhalen heb gedaan, ik heb er nu drie geschreven in totaal en ik doe er steeds langer over.
Ruim 110.000 woorden! Misschien dat als je al het overbodige geouwehoer er tussenuit schrapt, dat je dan wel een ijzersterk verhaal overhoudt.
Ja, die met de ballen in de bek.
Nadenken hoef je pas te doen als het af is De eerste versie moet je gewoon op papier knallen, hoe slecht het ook is. Met boetseren begin je ook met een bonk vormeloze klei, waar je steeds meer detail in aanbrengt
Sowieso is op de vierkante millimeter werken in het begin niet zo handig, want vaak wordt het toch weer geschrapt, en als je er al zoveel tijd in hebt zitten, doet het schrappen ook meer pijn.
De eerste versie moet je gewoon op papier knallen, hoe slecht het ook is. Met boetseren begin je ook met een bonk vormeloze klei, waar je steeds meer detail in aanbrengt Sowieso is op de vierkante millimeter werken in het begin niet zo handig, want vaak wordt het toch weer geschrapt, en als je er al zoveel tijd in hebt zitten, doet het schrappen ook meer pijn.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Mede door dit topic heb ik de inspiratie gevonden om te beginnen met een verhaal wat ooit een boek zal worden? Ik heb 0,0 ervaring met het schrijven van lange verhalen/boeken, maar ik ben wel een aantal jaren actief geweest in het schrijven van columns.
Ik probeer hier af en toe ook wat updates te geven hoe het me vergaat ( als dit mag natuurlijk, zoniet hoor ik dat graag! ). De komende twee maanden heb ik voldoende schrijf tijd en met dit weer moet dat zeker lukken gok ik
Ik probeer hier af en toe ook wat updates te geven hoe het me vergaat ( als dit mag natuurlijk, zoniet hoor ik dat graag! ). De komende twee maanden heb ik voldoende schrijf tijd en met dit weer moet dat zeker lukken gok ik
Eens is de eerste keer, Drassss. Biancavia heeft onlangs al haar persoonlijke records gebroken dus het is mogelijk om zonder lange-verhalenervaring (maar met discipline) een boek te schrijven. Succes!
Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doenquote:
Nadenken hoef je pas te doen als het af is
Sowieso is op de vierkante millimeter werken in het begin niet zo handig, want vaak wordt het toch weer geschrapt, en als je er al zoveel tijd in hebt zitten, doet het schrappen ook meer pijn.
.
Ja, dat is ook de reden dat ik heel veel eerste hoofdstukken van ontzettend verschillende verhalen heb geschreven.quote:
[..]
Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doen
Ja, die met de ballen in de bek.
Ook heel herkenbaar!quote:Op zaterdag 30 januari 2010 11:57 schreef DaMart het volgende:
[..]
Dat zou best wel eens een reden kunnen zijn waarom ik telkens vastloop. Dan heb ik wat geschreven, ben ik er niet tevreden over en ga ik meteen herschrijven. Misschien wil ik het te snel te goed doen
Het vertraagt je proces enorm en daardoor zakt de moed je op een gegeven moment in de schoenen. Ik schrijf nu zelf aan één stuk door zonder herschrijven, maar ik ken ook schrijvers die de volgende volgorde aanhouden:
- een stuk schrijven
- laten rusten
- volgende keer dat ze eraan werken het stuk van de keer ervoor herschrijven
- daarna verder schrijven
- keer daarna dat stuk weer herschrijven
- daarna verder schrijven
- enzovoort
Op die manier kun je wel een beetje tegemoet komen aan je perfectionistische aard, maar blijf je niet hangen in telkens hetzelfde stuk.
Klopt. Het gevolg is dat ik voorlopig het verhaal waar ik mee bezig was even in de koelkast heb gezet. Het verhaal is op zich goed, alleen krijg ik het vooralsnog niet op papier zoals ik het zou willen.quote:
[..]
Ook heel herkenbaar!
Het vertraagt je proces enorm en daardoor zakt de moed je op een gegeven moment in de schoenen. Ik schrijf nu zelf aan één stuk door zonder herschrijven, maar ik ken ook schrijvers die de volgende volgorde aanhouden:
- een stuk schrijven
- laten rusten
- volgende keer dat ze eraan werken het stuk van de keer ervoor herschrijven
- daarna verder schrijven
- keer daarna dat stuk weer herschrijven
- daarna verder schrijven
- enzovoort
Op die manier kun je wel een beetje tegemoet komen aan je perfectionistische aard, maar blijf je niet hangen in telkens hetzelfde stuk.
Vorige week ben ik in de trein begonnen met het andere verhaal dat ik bedacht. Tot nu toe heb ik ruim 4.500 woorden geschreven.
Ik schrijf nu gewoon wat in me opkomt, en op een later moment lees ik het wel terug om bij te schaven. Ik heb nu ook alleen de grote lijnen in mijn hoofd zitten, en nog niet alle details. Maar dit is ook zo'n verhaal dat vooralsnog zichzelf schrijft. Ik dacht een bepaalde kant op te schrijven, maar ondertussen deed mijn hoofdpersoon eerst nog wat andere dingen
. Maar het mooie is dat ook ik zo eerst even op rustig kennis kan maken met de hoofdpersoon, net als de lezer dat straks zal moeten doen
.
Heerlijk toch, een verhaal dat zichzelf schrijft? Heb je er zelf ook nog lol van
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zeker! Ik wijd nu ook meer uit over dingen dan ik voorheen deed. En op zich komt dat de leesbaarheid best ten goede, vind ik. En soms dan schrijf ik iets, waarvan ik meteen bedenk dat dat verderop in het verhaal terug gaat komen .
Dit schrijft zo ook een stuk relaxter dan het verhaal dat in mijn hoofd al compleet is, en dat echt door mij wordt verteld, in plaats van dat het zich vanzelf ontwikkelt.
. Dit schrijft zo ook een stuk relaxter dan het verhaal dat in mijn hoofd al compleet is, en dat echt door mij wordt verteld, in plaats van dat het zich vanzelf ontwikkelt
.
Mooi is dat inderdaad, dat je zelf nog niet weet wat er allemaal gaat gebeuren.
4500 woorden in een week is een goede start!
4500 woorden in een week is een goede start!
Ja, die met de ballen in de bek.
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en en 48.175 woorden.
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
en 48.175 woorden.
Ja, die met de ballen in de bek.
Netjes hoor! Hier schiet het nog niet op, maar ik voel met de dag inspiratie aankomenquote:Op donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
Ja, ik was eind november begonnen:quote:
quote:
*update*
Ik laat dat waar ik mee bezig was even in de kast liggen en ik ben ruim een week geleden met iets anders verder gegaan waar ik ooit jaren aan geleden begonnen was.
Het had zo'n 4000 woorden, dat gedeelte heb ik nu bijna volledig herschreven en ik ben alweer 6000 woorden verder, dus nu ben ik over de 10.000 heen!
Ja, die met de ballen in de bek.
Jemig zeg. Dat verhaal van mij heeft als begindatum:
dinsdag 16 augustus 2005, 1:42:57
(het tijdstip waarop ik het bestand heb aangemaakt, zet ik altijd bovenaan, aan het eind het eindtijdstip ).
dinsdag 16 augustus 2005, 1:42:57
(het tijdstip waarop ik het bestand heb aangemaakt, zet ik altijd bovenaan, aan het eind het eindtijdstip
).
Tap tap tap
Netjes. Als je een proeflezer nodig hebt, mijn tarieven zijn heel schappelijkquote:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
quote:Op donderdag 11 februari 2010 14:59 schreef Biancavia het volgende:
Joechei!
Slingers, taart en limonade!
De allereerste complete versie van mijn manuscript is officieel af.
Elf weken, ontzettend veel uren, liters zweet, heel veel koekjes en
Dat heb je waanzinnig gedaan! Voor iemand die elf weken geleden nog twijfelde of ze het kon... WAUW!
Goed, ik ga het ook weer proberen, heb nu 3000 woorden en het gaat deels over een onderwerp waar ik 's avonds laat liever niet mee bezig ben, dus ik kap er voor vandaag even mee .
.
Tap tap tap
quote:
[..]
Netjes. Als je een proeflezer nodig hebt, mijn tarieven zijn heel schappelijk
Volgens mij ben jij hartstikke streng.
Ja, die met de ballen in de bek.
Kennen julie de autobiografie van Stephen King over het schrijven? Is heel goed...hij is daar ook heel duidelijk over zijn eigen process:
1 ste versie schrijven, paar weken laten liggen, en dan met een frisse blik weer eens bekijken. Zelfs een schrijver van zijn kaliber, schrikt zich kennelijk vaak rot van zijn eigen eerste versie. Gemiddeld schrapt hij een 30% geloof ik door het inkorten van zinnen, weglaten van overbodige info etc.
Ook heeft hij geen groot bureau meer, dat werkte niet....hij heeft zijn buro nu weer in een hoek, onder de dakbalken. Van een mooi groot buro in het midden van de kamer, werd hij alleen maar verwaand zegt hij zelf.
1 ste versie schrijven, paar weken laten liggen, en dan met een frisse blik weer eens bekijken. Zelfs een schrijver van zijn kaliber, schrikt zich kennelijk vaak rot van zijn eigen eerste versie. Gemiddeld schrapt hij een 30% geloof ik door het inkorten van zinnen, weglaten van overbodige info etc.
Ook heeft hij geen groot bureau meer, dat werkte niet....hij heeft zijn buro nu weer in een hoek, onder de dakbalken. Van een mooi groot buro in het midden van de kamer, werd hij alleen maar verwaand zegt hij zelf.
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Jemig, als Stephen King 30% van z'n overbodige verhaallijnen schrapt, wil ik niet weten hoe langdradig de eerste versies van veel van z'n boeken wel niet zijn .
Ik heb laatst A Novel In A Year: A Novelist's Guide To Being A Novelist van Louise Doughty geleend van een vriendin, schijnt een leuk boek over het schrijven van verhalen te zijn . Ik ben benieuwd.
.Ik heb laatst A Novel In A Year: A Novelist's Guide To Being A Novelist van Louise Doughty geleend van een vriendin, schijnt een leuk boek over het schrijven van verhalen te zijn
. Ik ben benieuwd.
Tap tap tap
'The Stand' is te koop in de korte en lange versie, dat geeft wel een beeld 
1 van de dingen die hij ok zegt, is dat je het kan vergeten om ooit een schrijver te worden, als je niet minstens twee tot drie uur per dag schrijft of leest vanaf dat je jong bent. Anders heb je gewoon het gereedschap niet om iets fatsoenlijks te produceren als schrijver....
1 van de dingen die hij ok zegt, is dat je het kan vergeten om ooit een schrijver te worden, als je niet minstens twee tot drie uur per dag schrijft of leest vanaf dat je jong bent. Anders heb je gewoon het gereedschap niet om iets fatsoenlijks te produceren als schrijver....
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Ja, maar mensen komen niet voor niets bij me terug met hun volgende boek, dus ze zullen wel iets aan mijn strengheid gehad hebbenquote:
[..]
Maar ik kan ook best lief zijn hoor, als je dat wil
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
QFT!quote:
Jemig, als Stephen King 30% van �z'n overbodige verhaallijnen schrapt, wil ik niet weten hoe langdradig de eerste versies van veel van z'n boeken wel niet zijn
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
quote:
[..]
Ja, maar mensen komen niet voor niets bij me terug met hun volgende boek, dus ze zullen wel iets aan mijn strengheid gehad hebben
Als ik zover ben dat ik het aandurf zal ik je het je zeker laten weten.
Ja, die met de ballen in de bek.
King vindt voor zover ik weet lezen zowat belangrijker dan schrijven. Filmpje wordt afgesloten met een briljante grap overigens.:quote:Op vrijdag 12 februari 2010 11:14 schreef Captain_Fabulous het volgende:
'The Stand' is te koop in de korte en lange versie, dat geeft wel een beeld
1 van de dingen die hij ok zegt, is dat je het kan vergeten om ooit een schrijver te worden, als je niet minstens twee tot drie uur per dag schrijft of leest vanaf dat je jong bent. Anders heb je gewoon het gereedschap niet om iets fatsoenlijks te produceren als schrijver....
Jaaa, nou op dat punt zat ik dus toen ik De Blauwe Tweeling van het illustere duo Jan en Sanne Terlouw gelezen had. Wat een ongeloofwaardig gedoe!quote:
[..]
King vindt voor zover ik weet lezen zowat belangrijker dan schrijven. Filmpje wordt afgesloten met een briljante grap overigens.:
Wat zegt hij in dat filmpje nou helemaal als allerlaatste? Ik kan het echt niet verstaan.
Ja, die met de ballen in de bek.
'And this got published.'quote:Op zaterdag 13 februari 2010 13:45 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Jaaa, nou op dat punt zat ik dus toen ik De Blauwe Tweeling van het illustere duo Jan en Sanne Terlouw gelezen had. Wat een ongeloofwaardig gedoe!
Wat zegt hij in dat filmpje nou helemaal als allerlaatste? Ik kan het echt niet verstaan.
Maar ja, zo gaan die dingen. Boeken van Claudia de Breij worden uitgegeven - hoe slecht ze ook zijn - omdat er Claudia de Breij op staat. Voor gewone mensen is het toch nog steeds een kwestie van heel goed zijn.
Nu ik echt voor mijn werk schrijf, heb ik de puf niet meer om nog voor mijn plezier te schrijven. Heb zoveel lol beleefd aan de schrijfwedstrijden hier op Fok!, een paar jaar terug. Het gaat er vrees ik gewoon niet meer van komen.
Dat is wel heel erg jammer.quote:
Nu ik echt voor mijn werk schrijf, heb ik de puf niet meer om nog voor mijn plezier te schrijven. Heb zoveel lol beleefd aan de schrijfwedstrijden hier op Fok!, een paar jaar terug. Het gaat er vrees ik gewoon niet meer van komen.
Wat voor teksten schrijf je nu dan? Is het niet heel anders om zakelijke teksten of creatieve teksten te schrijven?
Die wedstrijden hier zijn voor mij echt de aanzet geweest tot meer schrijven.
Daarvoor was ik er ook halfslachtig wel een beetje mee bezig, maar die TTK-wedstrijden waren laagdrempelig om ook echt je verhaal door anderen te laten lezen en te beoordelen.
Ik heb er in elk geval heel veel aan gehad. En ik durfde daardoor ook aan andere schrijfwedstrijden mee te doen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Het grootste deel van mijn werk bestaat uit het schrijven van literatuurrecensies en uittreksels van romans. Vooral die recensies vergen al behoorlijk wat van mijn creativiteit. Bovendien heb ik door dit werk de laatste jaren zo verschrikkelijk veel gelezen, dat ik simpelweg ben gaan twijfelen over mijn eigen capaciteiten.quote:Op zondag 14 februari 2010 08:43 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Dat is wel heel erg jammer.
Wat voor teksten schrijf je nu dan? Is het niet heel anders om zakelijke teksten of creatieve teksten te schrijven?
Die wedstrijden hier zijn voor mij echt de aanzet geweest tot meer schrijven.
Daarvoor was ik er ook halfslachtig wel een beetje mee bezig, maar die TTK-wedstrijden waren laagdrempelig om ook echt je verhaal door anderen te laten lezen en te beoordelen.
Ik heb er in elk geval heel veel aan gehad. En ik durfde daardoor ook aan andere schrijfwedstrijden mee te doen.
Wanneer ik vakantie heb en drie dagen niks hoef te schrijven, begint mijn eigen verhaal weer te broeien. Ben ik bezig met een veel zakelijkere tekst, dan gebeurt dat ook. Heel vreemd.
Maar misschien is het ook gebrek aan tijd...
Ik schrijf zeker 20 uur per week. Daarnaast heb ik nog 20 uur peer week een 'gewone' baan (zekerheden en collega's vind ik toch wel erg fijn). Voor mijn schrijfwerk lees ik zeker twee romans per week, en dan sport ik ook nog drie avonden in de week.
Ik heb er ook al aan zitten denken om óf mijn 'gewone' baan óf mijn schrijfwerk te laten vallen. Maar beide opties hebben alleen maar grote nadelen. Als ik nou zeker wist dat ik het voor mekaar zou krijgen...
Ik schrijf zeker 20 uur per week. Daarnaast heb ik nog 20 uur peer week een 'gewone' baan (zekerheden en collega's vind ik toch wel erg fijn). Voor mijn schrijfwerk lees ik zeker twee romans per week, en dan sport ik ook nog drie avonden in de week.
Ik heb er ook al aan zitten denken om óf mijn 'gewone' baan óf mijn schrijfwerk te laten vallen. Maar beide opties hebben alleen maar grote nadelen. Als ik nou zeker wist dat ik het voor mekaar zou krijgen...
Is het niet dan niet mogelijk om een gedeelte van je schrijfwerk te laten vallen?
Het zou jammer zijn als je het nooit een echte kans zou geven.
Het zou jammer zijn als je het nooit een echte kans zou geven.
Ja, die met de ballen in de bek.
Het liefst zou ik gewoon 24-32 uur per week als communicatie-iets werken, en daarnaast schrijven voor mezelf, niet voor opdrachtgevers. Die droom heb ik na dik 100 sollicitatiebrieven maar laten varen. Toen heb ik besloten om een vaste baan te zoeken die niks met mijn opleiding te maken had, en om daarnaast te gaan freelancen zodat ik wel met mijn vakgebied bezig zou blijven.quote:Op zondag 14 februari 2010 11:34 schreef Biancavia het volgende:
Is het niet dan niet mogelijk om een gedeelte van je schrijfwerk te laten vallen?
Het zou jammer zijn als je het nooit een echte kans zou geven.
Laat ik het freelancen (gedeeltelijk) vallen, dan denk ik dat ik mijn cv/publicatielijst redelijk naar de kl*te help en daar ben ik wat huiverig voor. Het schrijven nu, voor opdrachtgevers, doe ik puur om mijn cv niet uit te hollen. Mijn andere baan heeft dus echt niets met mijn opleiding te maken en zou zelfs tegen me kunnen gaan werken als er op mijn cv niets tegenover staat.
(Goh, mevrouw. Leg eens uit. Academisch geschoold en daarna gaan werken als receptioniste/administratief medewerker? Eerst hebt u nog als freelancer gewerkt, maar ik zie dat u uw bedrijfje heeft opgedoekt? Ah, u wilde een boek schrijven. Wat schattig. En dat is mislukt, en nu probeert u toch maar als communicatiemedewerker/redacteur/tekstschrijver aan de bak te komen? Weet u dat er 100 andere kandidaten voor de functie zijn, allemaal met relevante werkervaring?! )
Ik ben te laf
Ja, ik begrijp het.
En is het dan niet mogelijk een dagdeel minder te gaan werken in je 'vaste' baan?
Wel een zeer vervelende situatie als je inderdaad na zoveel moeite en ook nu met een hoop ervaring niet voltijd in je eigen vakgebied aan de slag kan.
Klopt het dat je Nederlands gestudeerd hebt?
En is het dan niet mogelijk een dagdeel minder te gaan werken in je 'vaste' baan?
Wel een zeer vervelende situatie als je inderdaad na zoveel moeite en ook nu met een hoop ervaring niet voltijd in je eigen vakgebied aan de slag kan.
Klopt het dat je Nederlands gestudeerd hebt?
Ja, die met de ballen in de bek.
Nee, dat is momenteel echt niet mogelijk...quote:Op zondag 14 februari 2010 12:34 schreef Biancavia het volgende:
Ja, ik begrijp het.
En is het dan niet mogelijk een dagdeel minder te gaan werken in je 'vaste' baan?
Wel een zeer vervelende situatie als je inderdaad na zoveel moeite en ook nu met een hoop ervaring niet voltijd in je eigen vakgebied aan de slag kan.
Klopt het dat je Nederlands gestudeerd hebt?
Ik heb inderdaad Nederlands gestudeerd. Zes jaar geleden afgestudeerd, pffft, gaat hard.
