Boek aan het schrijven

quote:

Op vrijdag 12 maart 2010 23:50 schreef Xessive het volgende:

[..]

Eens hoor. Je zou het eigenlijk pas moeten laten lezen als je er zelf tevreden over bent. Als je zelf achter je verhaal staat, kun je ook beter met eventuele kritiek omgaan en beter inschatten of de kritiek onzin is, of dat je er wat aan hebt.

Klopt. En op dit moment schrijf ik vooral wat op het moment van schrijven in me opkomt. Ik heb ook het streven om in de eerste versie minimaal op zo'n 75.000 woorden uit te komen, omdat ik verwacht dat ik aardig wat zal gaan schrappen en ik wel op een redelijk aantal woorden wil uitkomen uiteinden .

quote:

Op zaterdag 13 maart 2010 01:58 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Een preview van m'n manuscript kan nog wel even op zich laten wachten, maar voorlopig kun je het doen met een column van mijn hand op de fp. Wat is dan het onderwerp, vraag je je nu natuurlijk af!
De laatste tijd ben ik nogal tegendraads. Anderen publiceren eerst hun boek en gaan dan smachtend zitten wachten op een Uitnodiging voor Het Boekenbal, ik duikel er zomaar in en kan dat onderdeel van mijn carrière alvast van mijn to-do-lijstje afschrappen.

Het verslag kun je hier lezen.

Jij zit ook op Sol

quote:

Op zaterdag 13 maart 2010 02:17 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Oh, ik dacht dat het kwartje bij jou ook al wel gevallen was.

Nee, ik ben nogal traag met dat soort dingen

Ja, doe dan ook geen lama maar een hond met tennisballen. Dan had ik het wel geweten.

Truste

Dat was een productief dagje vandaag. Ik heb zo'n 2.500 woorden geschreven aan het boek, en zit nu op ruim 17.800 woorden.

Het blijft overigens intrigerend hoe het verhaal zijn eigen weg kan gaan. Ik had een bepaald einde in mijn hoofd, maar een ontmoeting die plaatsvindt in wat ik vandaag heb geschreven, biedt eigenlijk weer ruimte aan een heel andere ontwikkeling, en dus einde, waar ik nog geen rekening mee had gehouden.

De ik-verteller werkt overigens nog wel steeds, is mijn gevoel. Of je nu schrijft 'Hij twijfelde toen hij het nummer intoetste.' of 'Ik twijfelde toen ik het nummer intoetste.' (om maar een willekeurige voorbeeldzin te noemen), voor het verloop van het verhaal maakt dat niets uit. Sterker nog, ik denk dat het juist positief is dat je als lezer precies weet wat de hoofdpersoon weet, door in zijn gedachten achteraf mee te kijken .

Heerlijk is dat he, dat je verhaal zichzelf schrijf en jou ook verrast?

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:25 schreef DaMart het volgende:
Dat was een productief dagje vandaag. Ik heb zo'n 2.500 woorden geschreven aan het boek, en zit nu op ruim 17.800 woorden.

Het blijft overigens intrigerend hoe het verhaal zijn eigen weg kan gaan. Ik had een bepaald einde in mijn hoofd, maar een ontmoeting die plaatsvindt in wat ik vandaag heb geschreven, biedt eigenlijk weer ruimte aan een heel andere ontwikkeling, en dus einde, waar ik nog geen rekening mee had gehouden.

De ik-verteller werkt overigens nog wel steeds, is mijn gevoel. Of je nu schrijft 'Hij twijfelde toen hij het nummer intoetste.' of 'Ik twijfelde toen ik het nummer intoetste.' (om maar een willekeurige voorbeeldzin te noemen), voor het verloop van het verhaal maakt dat niets uit. Sterker nog, ik denk dat het juist positief is dat je als lezer precies weet wat de hoofdpersoon weet, door in zijn gedachten achteraf mee te kijken .

Goed bezig!

En het is inderdaad apart dat het verhaal zichzelf soms lijkt te schrijven en je het gevoel krijgt dat je alleen maar een doorgeefluik bent.

quote:

Op zondag 28 maart 2010 21:28 schreef wonderer het volgende:
Heerlijk is dat he, dat je verhaal zichzelf schrijf en jou ook verrast?

Heerlijk, dat is het zeker ja! .

Ik had een cd op de achtergrond aanstaan, een kop thee bij de hand en ben gaan zitten met alleen Word aan. En toen kwam ik in zo'n heerlijke schrijftrance. De tijd vloog voorbij, en voor ik het wist was ik dus ook 2.500 woorden en een hoofdstuk verder.

Ik begon overigens met het begin in mijn hoofd, en heel vaag het einde. Het tussenstuk wilde ik al schrijvende invullen, en dat gaat wel erg makkelijk als het verhaal min of meer zichzelf schrijft. Ik ben zelf ook wel benieuwd hoe het eindigt nu .

Maar ik gebruik de tijd als een soort spanningverhogende factor. Het verhaal begint een week voor Kerst, en als lezer weet je al snel dat in januari iets zal plaatsvinden wat mogelijk belangrijk kan zijn voor de hoofdpersoon.

Het worden veelal korte hoofdstukken, waarvan ik er nu zo'n negen heb geschreven. Daarin worden een aantal verhaallijnen rond de hoofdpersoon uitgezet. De op handen lijkende confrontatie in januari, het zoeken naar de identiteit van een onbekend persoon die de hoofdpersoon van informatie voorziet over de januarigebeurtenis en een unieke kans om een droom te verwezenlijken. En dat alles komt op een gegeven moment uiteraard samen. En dat nog naast de persoonlijke ontwikkeling die de hoofdpersoon zal doormaken. Hij gaat wat dingen doen, die niemand ooit achter hem gezocht had, maar die wel beslissend zullen zijn voor het verloop van het verhaal na datgene wat zich in januari gaat afspelen .

Klinkt errug interessant. Ben heel benieuwd of het verhaal zich nog gaat ontwikkelen in een richting die je niet had verwacht

wat doen jjullie eigenlijk met de verhalen die jullie schrijven??
Publiceren jullie die op een website oid? Ben best benieuwd

Opsturen naar een uitgever Mijn tweede boek is net een week uit.

Dat is natuurlijk het uiteindelijke doel

Maar toen je pas begon, liet je het door anderen lezen die je kende of publiceerde je het zelf ofzo?
De korte verhaaltjes en dergelijke.

Ik zou zeggen, de roman is dood. Dood als steen. Zelfs mij lukt het al zeker zestien jaar niet om er een te schrijven, ondanks welwillende ambities. Vergeet het, Biancavia. Jouw talent reikt verder, net als het mijne.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 14:49 schreef Biancavia het volgende:
Ringo, ik begrijp je niet.

Biancavia, ik zei maar wat.
Het is natuurlijk een eeuwig geklungel, die romanschrijverij. Iedereen wil maar dikke boeken maken. En er verschijnen er al zoveel. Waarvan de meeste rommel. Doch het moest blijkbaar, al die dikkeboekenmakerij, het was de innerlijke drang die de schrijver dat ene wijdlopige verhaal liet vertellen van bladzijde 1 tot en met bladzijde 287.
Ik bedoelde dus te zeggen, schrijf gewoon korte verhalen als dat is wat je van nature doet. Schrijf er veel, en zorg dat ze goed zijn. Waarom zou je per se een uitstekend verhaal in een middelmatige roman willen omzetten? Omdat dat beter staat op je cv?

Of schrijf gedichten. Daar word je zeker niet rijk van maar vast gelukkig.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 10:32 schreef YellowBag het volgende:
Dat is natuurlijk het uiteindelijke doel

Maar toen je pas begon, liet je het door anderen lezen die je kende of publiceerde je het zelf ofzo?
De korte verhaaltjes en dergelijke.

ik zette de hoofdstukken eerst op internet ja... Maar dat doe ik nu niet meer. Goede proeflezers zijn ook heel onmisbaar.

If it doesn't kill you, it makes you stronger.

Ik zet nu maar wat meer druk op het schrijven dan ik gewend ben. Normaal gesproken schrijf ik als ik er zin in heb, maar nu heb ik mezelf het doel gesteld om minimaal 5.000 woorden per week te schrijven, om te voorkomen dat het weer eens weken blijft liggen. Op die manier heb ik gisteren de 25.000-woordengrens overschreden. Nog minimaal zo'n 40.000 te gaan nu .