SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 48% gewijzigd door Countess op 01-01-2009 13:59:53 ]Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
De huidige (westerse) psychologie schiet idd heel erg te kort. Goed om te horen dat je je geen stoornis laat aanpratenquote:Op donderdag 1 januari 2009 13:51 schreef Countess het volgende:
Mijn verhaal.
Ik zit er net zo mee, al van kleins af aan is dit problematisch.
Het is ontzettend moeilijk om je op het hier en nu te richten zonder bijgedachten te hebben; ik kan mijn gedachten en zelfbewustzijn nauwelijks uitschakelen.
Ik vind het bovendien vermoeiend om altijd observator van mezelf te zijn. Af en toe lijd ik er heel erg onder.
Ik ben weleens bij een psycholoog geweest om mijn zelfbewustzijn te bespreken, maar het is jammer dat veel psychologen zich op de symptomen richten, en niet op het probleem zelf.
Omdat ik er zo onder geleden heb, had de psycholoog het over een depressie of dysthyme stoornis, terwijl ik dat helemaal niet heb. Ik voel heel duidelijk dat als ik teveel over mezelf en het leven nadenk, dat ik dan wegzak in een gevoel van wanhoop, maar geen depressie.
Ik ben me er zo ontzettend van bewust wat wél de oorzaak is, maar helaas is het voor de huidige psychologie niet een tastbaar onderwerp.
Ja dat probleem ken ik ook. Bij mij gaat het dan ook vooral over wat de beste beslissing is waar je het meest gelukkig van wordt. Mijn besluiteloosheid komt dan ook voort uit het feit dat ik eigenlijk heel goed weet dat geluk niet zo veel te maken heeft met het maken vd juiste beslissingen.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:47 schreef Yi-Long het volgende:
Tja, ik heb ook het probleem dat ik 'teveel' en te 'diep' nadenk. Het lijkt steeds moeilijker te worden simpele beslissingen te nemen, omdat je teveel zaken gaat meewegen in je beslissing. Het werkt nogal verlammend moet ik zeggen, en het is irritant.
Dank je wel voor de reactie. Ja, ik weet dat alles buiten de reguliere psychologie als ´zweverig´ afgedaan wordt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:05 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
De huidige (westerse) psychologie schiet idd heel erg te kort. Goed om te horen dat je je geen stoornis laat aanpraten
Misschien dat je de kracht vh nu eens moet gaan lezen? Ik wil daarbij zeggen dat ik dit topic niet heb geopend omdat ik wil dat mensen mijn ideeen klakkeloos overnemen. Ik hoop alleen dat mensen bijv. dat boek gaan lezen of een ander boek en op onderzoek uit gaan.
En Countess, ik hoop dat je op een gegeven moment inziet dat het pas vermoeiend is om observator te zijn van jezelf wanneer je je identificeert met je gedachten. Geloof het of niet, maar hierdoor, door deze frustratie ben je dichter bij de doorbraak dan vele anderen. Ik weet dat het vaag klinkt: "de identificatie met je ego doorbreken en alleen de observator zijn" maar ik ben hier ook nog maar een aantal jaar mee bezig en in 1 topic op fok! kan ik niet goed genoeg duidelijk maken hoe dit moet. Mijn woorden zijn niet toereikend. Daarom is het lezen van de kracht vh nu een goede eerste stap.
Ik zou zeggen maak een begin en wie weet volgen we je..quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:09 schreef Re het volgende:
De kracht van het nu....
verdient dat tegenwoordig niet zijn eigen topic onderhand?
Met zelf-controle bereik je idd heel veel en daar is ook niets mis mee. Maar je kunt die zelf dus ook "weghalen" en op die manier vol in het leven en ervaring te staan, ipv dat dat via een zelf moet lopen dat alles filtert aan de hand van een overtuigingssysteem.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:38 schreef AlexanderPato het volgende:
leuk stuk en iets waar ik ook al mn hele leven mee bezig ben. Toch vind ik die hele splitsing van je ego en de observeerder wat ver gaan. Ik ben blij dat het voor jou helpt, maar in mijn ogen ben je wie je bent. Je gedachten, je lichaam en je handelingen zijn één. Wat jij beschrijft als handelen als de observeerder is in mijn ogen niks meer dan zelf-controle.
quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:09 schreef Re het volgende:
De kracht van het nu....
verdient dat tegenwoordig niet zijn eigen topic onderhand?
Klinkt wel alsof je dan puur leeft, om het maar zo te zeggen. Tot het uiterste.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:32 schreef Verluste het volgende:
Zijn en schijn zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden volgens Nietzsche. Ik denk, dat al wil je het leven ten volle leven, zoals de Romantici dat deden, dat je dan je observeerder moet vastlijmen aan je ego zodat er een abstracte symbiose ontstaat van 2 werelden waardoor je je gevoel (je zintuigen) immer verbonden houdt met je ego en de wereld om je heen. Dit kan destructief voor jezelf zijn, maar je lééft wel op zo'n unieke manier anders dan iedereen.
ik ga er even over nadenken, misschien icm de PR dat ik er nog iets leuks omheen kan verzinnenquote:
Het lullige is dat ik dat allemaal snap en weet, uiteraard, maar wanneer ik een nieuwe TV wil/moet uitzoeken, of een nieuwe PC, dat je dan helemaal gek wordt van alle randzaken etc waar je rekening mee houdt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:15 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ja dat probleem ken ik ook. Bij mij gaat het dan ook vooral over wat de beste beslissing is waar je het meest gelukkig van wordt. Mijn besluiteloosheid komt dan ook voort uit het feit dat ik eigenlijk heel goed weet dat geluk niet zo veel te maken heeft met het maken vd juiste beslissingen.
Hoe vaag en zweverig het ook klinkt: geluk is iets waar je ten alle tijde toegang tot hebt. Geluk is die staat van zijn, los van je gedachten. Je gedachten fragmenteren de wereld, wat heel handig kan zijn in sommige gevallen, maar het is niet iets wat je 24 uur per dag moet willen. Wanneer je jezelf afsnijdt van echte simpele ervaring dan zul je nooit echt geluk kennen. Wanneer je in het nu leeft, geniet je van het moment en ben je even 1 met de wereld. Nogmaals: dit is niet zweverig bedoeld, dit is iets wat je ECHT kunt ervaren.
Zelf-controle is eigenlijk tegen-natuurlijk, we leren het van onze omgeving. De discipline over onszelf wordt er langzaam maar zeker in ons verstand ingevoerd, ik denk dat het moraal hier een grote factor in heeft. Het zit hem ook in het woord discipline, het is een opgelegd systeem van tucht. Het zit niet in ons ware zelf.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:21 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Met zelf-controle bereik je idd heel veel en daar is ook niets mis mee. Maar je kunt die zelf dus ook "weghalen" en op die manier vol in het leven en ervaring te staan, ipv dat dat via een zelf moet lopen dat alles filtert aan de hand van een overtuigingssysteem.
Er zijn ontzettend veel mensen die met dit probleem rondlopen. De kracht vh nu is niet voor niets een internationale bestseller die in vele talen is vertaald.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:25 schreef Countess het volgende:
Ik vraag me trouwens altijd af of er mensen in de omgeving zijn die er net zoveel last van hebben als ik.
Want ik weet zeker dat ze het van mij ook niet zullen geloven dat ik met dit ´probleem´ rondloop.
Ik vraag me af of anderen net zo bij zichzelf nadenken als ik, en waarom de ene mens dit heeft en de ander niet.
Ik kan me niet anders dan voorstellen dat ´aanstellers´ wel degelijk een groot zelfbewustzijn hebben, omdat zij zich echt anders voordoen dan ze zijn.
Maar hoe mensen gelukkig worden door zichzelf anders voor te doen, dat begrijp ik totaal niet.
Die comfortzone, doel je daarbij op de piramide van Maslow?quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:39 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Er zijn ontzettend veel mensen die met dit probleem rondlopen. De kracht vh nu is niet voor niets een internationale bestseller die in vele talen is vertaald.
En waarom mensen gelukkiger worden door zichzelf anders voor te doen? Sociale druk. Een mens heeft nog altijd behoefte aan warmte, aan sociaal contact. Hoe meer je bent zoals anderen, hoe meer je erbij kunt horen en hoe meer "warmte" je krijgt. Dit is iets dat mensen vooral op jongere leeftijd meemaken maar ook als mensen ouder worden gebeurt dit nog op grote schaal.
Sommigen zien op een gegeven moment in dat je gelukkiger zult worden wanneer je je eigen hart volgt en doen dit vervolgens dan ook. Anderen zouden dit graag willen, maar durven niet uit hun comfortzone te stappen. Niets is enger dan uit je comfortzone stappen omdat we dan erg kwetsbaar zijn of ons in ieder geval erg kwetsbaar voelen. Helaas is het gewoon zo dat wanneer je wil veranderen je uit je comfort zone zult moeten stappen. Je zult je eerst slechter voelen dan voorheen en voor sommigen is dit de reden om weer terug te rennen naar die comfort zone. Anderen houden wel vol en maken wel "de oversteek" naar die nieuwe zone waar ze willen zijn en die na verloop van tijd uit zal groeien tot nieuwe comfortzone. Wanneer je dan terugkijkt op je oude comfortzone dan begrijp je vaak niet wat je bezielde
Belangrijk om te weten is dat wanneer je succesvol uit je oude comfortzone wil stappen je weet waar je heen wil natuurlijk. DAAROM is het lezen van boeken erg belangrijk en het contact zoeken met mensen dmv een forum bijv. erg belangrijk.
Kennis=macht!!
In dit geval is de kennis die je opdoet een soort van vuurtoren of wegwijzers die je op je weg helpen. Ze kunnen je niet in 1 keer naar die ene plek brengen. Dat zul je zelf moeten doen. Maar die door die wegwijzers (kennis) sta je niet machteloos en maak je een grotere kans om te veranderen en aan te komen op je bestemming.
Dit kan idd vervelend worden. Wat voor mij het beste werkt in deze is zelfspot. En volgens mij zijn van die reflectieperiodes wel nuttig. Om bv een midlife crisis te voorkomen. Ik bedoel: je komt niet echt voor verrassingen te staan. Dat is toch ook weer een aardig voordeel.quote:Ik vind het bovendien vermoeiend om altijd observator van mezelf te zijn. Af en toe lijd ik er heel erg onder.
Wat ik verder wil zeggen met dit topic is dat je wanneer je de identificatie met je verstand doorbreekt je de macht weer terugpakt van je verstand en je ego.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:32 schreef Verluste het volgende:
Zijn en schijn zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden volgens Nietzsche. Ik denk, dat al wil je het leven ten volle leven, zoals de Romantici dat deden, dat je dan je observeerder moet vastlijmen aan je ego zodat er een abstracte symbiose ontstaat van 2 werelden waardoor je je gevoel (je zintuigen) immer verbonden houdt met je ego en de wereld om je heen. Dit kan destructief voor jezelf zijn, maar je lééft wel op zo'n unieke manier anders dan iedereen.
Als mensen zeggen dat je je gedachtes niet uit kunt zetten moet je dat negeren, want het slaat nergens opquote:Op donderdag 1 januari 2009 14:45 schreef ErikT het volgende:
Als mensen zeggen dat je niet teveel moet nadenken dan moet je dat negeren, want het slaat nergens op. Gedachtes kan je niet uitzetten. Wel sturen.
Jij kan niks denken?quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:54 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Als mensen zeggen dat je je gedachtes niet uit kunt zetten moet je dat negeren, want het slaat nergens op
Kun je ook uitleggen waarom je volgens jou je gedachtes niet uit kunt zetten? Ik kan het namelijk wel.
Je comfortzone is je gedrag waar je aan gewend bent geraakt. Je overtuigingssysteem dat je handelen en denken bestuurt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:41 schreef Verluste het volgende:
[..]
Die comfortzone, doel je daarbij op de piramide van Maslow?
[ afbeelding ]
Herkenbaar. Als ik tegenwoordig een beslissing neem, haal ik er allerlei randzaken bij en het problematische: ik laat ze allemaal even zwaar wegen. Prioriteiten stellen kost echter ook weer energie en tijd. Als het me toch lukt om een snelle, simpele beslissing te nemen loopt het naderhand ook altijd goed af. Niet slechter als wanneer ik er lang over nadenk althans. Toch is het altijd de perfectionist in mezelf die het toch weer overneemt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:47 schreef Yi-Long het volgende:
Tja, ik heb ook het probleem dat ik 'teveel' en te 'diep' nadenk. Het lijkt steeds moeilijker te worden simpele beslissingen te nemen, omdat je teveel zaken gaat meewegen in je beslissing. Het werkt nogal verlammend moet ik zeggen, en het is irritant.
Ik kan mn gedachten voor langere tijd stilzetten jaquote:
Komt me ook bekend voor. Ik vind het best leuk om korte verhalen te schrijven (zou ook best schrijver o.i.d. willen worden), ik heb alleen téveel inspiratie. Wat ik gisteren leuk vond, vind ik vandaag saai en wat ik vandaag leuk vindt, is morgen weer uit mijn hoofd verdwenen. Het resultaat is een map vol korte, onafgemaakte verhaaltjes. Misschien moet ik ze maar een keer uitbrengen als een soort gedichtenbundel of zo.quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:07 schreef Pappie_Culo het volgende:
Maarja, geen tijd he? Ik heb harde schijven vol half werk dat voortkomt uit hersenspinsels (van de uiteenzetting van een supermoderne pretpark attractie tot een serie luchtige relatiegeschenken), maar het lijkt net alsof ik er niet aan toekom. M'n interesse in dingen is doorgaans ook heel heftig en heel kort, en dan wordt het weggelegd en vergeten.
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:39 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Er zijn ontzettend veel mensen die met dit probleem rondlopen. De kracht vh nu is niet voor niets een internationale bestseller die in vele talen is vertaald.
En waarom mensen gelukkiger worden door zichzelf anders voor te doen? Sociale druk. Een mens heeft nog altijd behoefte aan warmte, aan sociaal contact. Hoe meer je bent zoals anderen, hoe meer je erbij kunt horen en hoe meer "warmte" je krijgt. Dit is iets dat mensen vooral op jongere leeftijd meemaken maar ook als mensen ouder worden gebeurt dit nog op grote schaal.
Sommigen zien op een gegeven moment in dat je gelukkiger zult worden wanneer je je eigen hart volgt en doen dit vervolgens dan ook. Anderen zouden dit graag willen, maar durven niet uit hun comfortzone te stappen. Niets is enger dan uit je comfortzone stappen omdat we dan erg kwetsbaar zijn of ons in ieder geval erg kwetsbaar voelen. Helaas is het gewoon zo dat wanneer je wil veranderen je uit je comfort zone zult moeten stappen. Je zult je eerst slechter voelen dan voorheen en voor sommigen is dit de reden om weer terug te rennen naar die comfort zone. Anderen houden wel vol en maken wel "de oversteek" naar die nieuwe zone waar ze willen zijn en die na verloop van tijd uit zal groeien tot nieuwe comfortzone. Wanneer je dan terugkijkt op je oude comfortzone dan begrijp je vaak niet wat je bezielde
Belangrijk om te weten is dat wanneer je succesvol uit je oude comfortzone wil stappen je weet waar je heen wil natuurlijk. DAAROM is het lezen van boeken erg belangrijk en het contact zoeken met mensen dmv een forum bijv. erg belangrijk.
Kennis=macht!!
In dit geval is de kennis die je opdoet een soort van vuurtoren of wegwijzers die je op je weg helpen. Ze kunnen je niet in 1 keer naar die ene plek brengen. Dat zul je zelf moeten doen. Maar die door die wegwijzers (kennis) sta je niet machteloos en maak je een grotere kans om te veranderen en aan te komen op je bestemming.
Heel herkenbaarquote:Op donderdag 1 januari 2009 15:07 schreef Pappie_Culo het volgende:
Moe van mezelf doet in ieder geval wat belletjes rinkelen en ik bemerk ook wel eens dat ik me afvraag wanneer alles nou eens stopt als het ware, wanneer ik nou eens tijd heb om alle gedachten te ordenen om tot een soort conclusie te komen ofzo
En dan heb ik het nog niet over de onzinnige gedachten over het leven, het universum de duvel en z'n ouwe moer
Resultaat is dat ik bijna altijd gestressed ben, maar ook dat de dagen voorbij gaan zonder dat ik ooit ergens tijd of ruimte voor denk te hebben.
Dat moet beter kunnen.
Om het nog herkenbaarder te maken: Ik zit in precies dezelfde situatie als jij Maak je niet te druk zou ik zeggen. Toen ik 2 jaar lang in het buitenland zat, weg uit mn oude wereldje, heb ik de gelukkigste tijd van mn leven gehad. Dat was niet allleen omdat zo'n ervaring spanned is, maar ook omdat ik gewoon mezelf kon zijn. Ik kon eindelijk mn nieuwe ideeen, over hoe het leven hoort te zijn en over hoe ik ben, in de praktijk brengen. En dat was bevrijdend en in vrijheid vind je gelukquote:Op donderdag 1 januari 2009 15:26 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.
Ben blij dat ik nu een topic lees waar veel herkenbare dingen in staan.
Thanks!
quote:Op donderdag 1 januari 2009 16:12 schreef Radjesh het volgende:
tvp
Dat geloof ik meteen. Alleen ik heb momenteel niet de mogelijkheid om een reis te maken. Maar ergens denk ik ook dat weggaan van hier een vlucht is en je kunt niet vluchten van jezelf. Dus die gedachten en angsten en onzekerheden neem je ook mee op vakantie. Vraag me af hoe dat bij jou is verlopen.quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:35 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Om het nog herkenbaarder te maken: Ik zit in precies dezelfde situatie als jij Maak je niet te druk zou ik zeggen. Toen ik 2 jaar lang in het buitenland zat, weg uit mn oude wereldje, heb ik de gelukkigste tijd van mn leven gehad. Dat was niet allleen omdat zo'n ervaring spanned is, maar ook omdat ik gewoon mezelf kon zijn. Ik kon eindelijk mn nieuwe ideeen, over hoe het leven hoort te zijn en over hoe ik ben, in de praktijk brengen. En dat was bevrijdend en in vrijheid vind je geluk
Ik geloof dat het voortkomt uit onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Hoe denken anderen over je? Wat vinden anderen van je? Wat zal die en die zeggen als ik me zo kleedt? etc etc.quote:Op donderdag 1 januari 2009 19:40 schreef BioloogjeT het volgende:
Ik ben wel benieuwd wat jullie denken over de oorzaak van dit vele nadenken. Als je het van jongs af aan denkt te hebben is die misschien wat lastiger te vinden. Maar als je nog niet lang veel nadenkt kan het misschien door een bepaalde gebeurtenis/periode komen.
Zelf heb ik het idee dat het denken bij ook lastig is te stoppen omdat je motivatie moet creeëren om het niet te doen. Wel denken is veel makkelijker. Bij mij treed er soms een gevoel van woede/wanhoop op, waardoor ik erg somber wordt en het idee krijg dat het toch niet meer gaat lukken. Vooral de gedachten dat ik het stom vind dat ik me niet gewoon voel zoals ik wil spelen een grote rol.
dat ben ik helemaal met je eens, dat heb ik ook steeds,dat gevoel dat het goed gaat EN Ddan gaat het gewoon weer mis en voel je je nog rotter dan daarvoor..quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:21 schreef Countess het volgende:
Een fout die ik zelf vaak maak, is op het moment dat het goed gaat, ik erop probeer te vertrouwen dat alles maar weer vanzelf moet gaan.
Ik kan mezelf dus niet behoeden tegen een soort ´zwart gat´.
Ik weet precies hoe het verloopt: Het gaat goed- dan leef ik op dat gevoel- en vervolgens komt er een dag of een aanleiding dat ik hard terugval in het nadenken over mezelf- en vervolgens beland ik in een zwart gat, omdat het nadenken over mezelf nog erger is dan dáárvoor en na een periode van rust als een extra harde klap komt.
ja ik ken het ... en wat moet je ermee? nou het komt vanzelf goed, je zult mensen ontmoeten die niet zo ''kansloos'' met het leven omgaan..die je gewoon waarderen hoe je bent en waar je niet ''stoer'' voor hoert te zijn.. maar sluit je zelf niet op in huis! dat werkt ook niet, daar word het ook niet beter van , ga je alleen maar meer in je hoofd malen en malen ...Er staaan inderdaad interessante dingen in deze topic.. die best kunnen werken bij het 'weer vinden van jezelf'quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:26 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.
Ik heb besloten niet langer met 'slechte vrienden' om te gaan, die niks lijken te willen bereiken in hun leven en alleen maar oppervlakkig te willen zijn (uitgaan, werkeloos etc). Nu zijn er nog geen nieuwe mensen voor in de plaats gekomen. Het is ook heel moeilijk om die mensen te 'vinden' die op dezelfde manier in t leven staan als ik. Daardoor voel ik me behoorlijk eenzaam en denk ik er soms aan om toch maar weer naar 'hun' terug te keren, maar daar voel ik me ook niet goed bij. Dus blijf ik vaak alleen thuis.
Momenteel 'hoor ik nergens bij en voel me anders dan anderen'.
Omdat ik niet goed weet wat ik nu wel wil, zit ik een beetje vast.
Ben blij dat ik nu een topic lees waar veel herkenbare dingen in staan.
Thanks!
Bron: Telegraafquote:Nadenken maakt dik
door Jenny van der Zijden
AMSTERDAM - Wie te veel nadenkt wordt dik. Zware denkers eten meer dan ontspannen personen. Door stress, die ontstaat door diep en lang nadenken, wordt sneller naar extra calorieën gegrepen.
Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Quebec in Canada. Volgens onderzoekers zijn er na zware intellectuele arbeid grotere schommelingen in glucose- en insulinewaarden. Zonder fysieke arbeid komen de kilo's er snel aan.
maar het denken komt altijd terug, dus doe jij óók aan symptoombestrijding (aangezien het geen lange-termijn oplossing betreft, maar korte relief van vervelende gedachten).quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:00 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik kan mn gedachten voor langere tijd stilzetten ja
In het begin kon ik dat maar 2 seconden, toen 5 en nu.... veel langer. Ik heb het nooit getimed eigenlijk.
Op zo'n moment is er alleen observatie. Je zintuigen hebben geen gedachten nodig om te werken. Je gedachten geven een betekenis aan je observaties. Maar observatie kan absoluut bestaan zonder gedachtes.
Waarom is het naief gezwam? Heb je het boek gelezen bijvoorbeeld?quote:Op zondag 4 januari 2009 12:35 schreef ErikT het volgende:
Ik heb me nog wat meer in de OP verdiept, en in dat "De kracht van het nu" gebeuren.
De tering, wat een naïef gezwam is dat.
Ja klopt. Het is ook genieten vh moment. De ene mens is daar misschien beter in dan de andere. Een ander kan misschien niet zo goed vh moment genieten als jij omdat bij die andere persoon tijdens zo'n moment weer allerlei obsessieve gedachten naar boven komen die die persoon uit dat moment halen.quote:1. Wat er wordt omschreven ken ik simpelweg als: genieten van het moment.
Wie zegt dat je je nooit met het verleden bezighoudt wanneer je toepast wat er in de kracht vh nu staat? Tuurlijk moet je je lessen trekken uit het verleden. Veel mensen denken aan het verleden maar laten het niet achter zich. Ze trekken geen conclusies uit het verleden om het vervolgens achter zich te laten.quote:2. Het is volkomen onrealistisch om nooit met verleden en toekomst bezig te zijn. En het levert al helemaal geen geluk op. Van het verleden kan je leren (en genieten) en de toekomst moet je toch enigszins plannen, anders is er morgen niks te eten. Het is net alsof er een drugsverslaving gepromoot wordt, maar dan zonder de lichamelijke nadelen.
Klopt. En dat is iets waar ik voor nu genoegen mee neem. Aangezien ik een heel andere tijd heb meegemaakt, vind ik wat ik nu doe goed genoeg. Ik vind zelf dat ik er meer mee bezig moet zijn, maar door omstandigheden heb ik daar de laatste drie jaar geen tijd voor gehad. Uiteindelijk wil ik wel naar die staat van zijn toe waarbij ik me niet meer identificeer met mn ego. Het lijkt me ook best interessant om een tijd naar een boedhistisch klooster te gaan om me volop bezig te houden met "verlichting".quote:Op zondag 4 januari 2009 13:45 schreef m-niki het volgende:
[..]
maar het denken komt altijd terug, dus doe jij óók aan symptoombestrijding (aangezien het geen lange-termijn oplossing betreft, maar korte relief van vervelende gedachten).
Gaaf Ik zit er zelf ook nog steeds aan te denken om psychologie te studeren en nu ik dit van jou hoor motiveert het me alleen maar meer. Waar heb je gestudeerd?quote:Overigens lees ik een paar keer dat de reguliere psychologie niets met bovenstaande informatie doet (uit de OP) en dan heb ik toch goed nieuws
Bijvoorbeeld de informatie uit De kracht van het Nu wordt tegenwoordig derde generatie gedragstherapie genoemd, waarin een eeuw lang verzamelde gedragsanalytische kennis wordt gecombineerd met oosterse invloeden/technieken als meditatie.
Ik ben zelf psycholoog en maak gebruik van de Acceptance and Commitment Therapy methodiek (ACT), draait er om hoe je onder de invloed van negatieve gedachten, emoties en herinneringen uit kunt komen, je meer richt op wat er hier en nu gebeurt (mindfulness of aandachtsbewustzijn) zonder oordelen (dus alleen observeren) en hoe jij kunt bereiken wat je nog wilt bereiken (omdat er vanuit gegaan wordt dat waardevol leven meer 'geluk' brengt dan steeds dat te doen wat je eigenlijjk niet wilt).
Ik ben in 2005 afgestudeerd en was toen nog een van de weinige psychologen die zich deze methodiek in Nederland eigen had gemaakt, tegenwoordig worden er vele post-doc cursussen gegeven voor andere psychologen en psychotherapeuten en heeft ook de GGZ deze methodiek ontdekt!
Goed nieuws dus!!
Ik heb ze beide, maar aangezien ik eerst de eerste heb gelezen weet ik niet goed of de kracht vh in de praktijk het juiste boek is om te beginnen. Uiteindelijk staat dezelfde info in beide boeken. In deel 1 wordt alleen alles vaker herhaald en er wordt misschien iets dieper op dingen ingegaan. Dat kan goed zijn wanneer je nog een leek bent in de materie.quote:Op zondag 4 januari 2009 13:35 schreef NEUTE het volgende:
Ik heb de kracht van het nu in de praktijk besteld, is dat ook ok of moet ik de 1e versie hebben?
Ik wil hier ook nog even aan toevoegen dat ik met mn drukke leven meer heb aan "Radical Honesty". Het beschrijft hoe je door eerlijk zijn de macht over je ego terug kunt winnen.quote:Op zondag 4 januari 2009 13:45 schreef m-niki het volgende:
[..]
maar het denken komt altijd terug, dus doe jij óók aan symptoombestrijding (aangezien het geen lange-termijn oplossing betreft, maar korte relief van vervelende gedachten).
Hoe onzekerder je bent, hoe meer je verstand zal proberen je uit deze situatie weg te denken als het ware. Het probeert een plan te bedenken. Het verstand is nog steeds opgezadeld met je overleving in deze wereld.quote:Op donderdag 1 januari 2009 19:40 schreef BioloogjeT het volgende:
Ik ben wel benieuwd wat jullie denken over de oorzaak van dit vele nadenken. Als je het van jongs af aan denkt te hebben is die misschien wat lastiger te vinden. Maar als je nog niet lang veel nadenkt kan het misschien door een bepaalde gebeurtenis/periode komen.
Raar is dat eigenlijk he? Dat nadenken makkelijker is dan stoppen met denken. Je zou toch zeggen dat het natuurlijker is voor ons om energie te besparen. Dat is in ieder geval wat de evolutie zou willen zien.quote:Zelf heb ik het idee dat het denken bij ook lastig is te stoppen omdat je motivatie moet creeëren om het niet te doen. Wel denken is veel makkelijker. Bij mij treed er soms een gevoel van woede/wanhoop op, waardoor ik erg somber wordt en het idee krijg dat het toch niet meer gaat lukken. Vooral de gedachten dat ik het stom vind dat ik me niet gewoon voel zoals ik wil spelen een grote rol.
Het probleem is dus je denken. Psychologie analyseert het denken. Wanneer je kennis hebt van een probleem heb je meer kans het probleem op te lossen, dus mijn advies aan jou is: ga je verdiepen in psychologie. Dat hoeft niet perse 1 vd boeken te zijn die ik noemde. Er zijn ook hele interessante boeken over positief denken, hypnose enz.quote:Op zondag 4 januari 2009 11:31 schreef pluutje104 het volgende:
[..]
dat ben ik helemaal met je eens, dat heb ik ook steeds,dat gevoel dat het goed gaat EN Ddan gaat het gewoon weer mis en voel je je nog rotter dan daarvoor..
erg vervelend, maarja wat eraan te doen"? ik weet het echt niet
Ik ben opgegroeid in een klein dorp waar je je moet conformeren. Uiteindelijk ben ik tijdens mijn reis in een wereldstad beland waar juist eenheidsworst saai is en mensen met andere ideeen interessant. Een omgekeerde wereld dus. Daar kwam bij dat ik al heel veel had gelezen over positief denken, hypnose, leven in het nu enz.quote:Op donderdag 1 januari 2009 19:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat geloof ik meteen. Alleen ik heb momenteel niet de mogelijkheid om een reis te maken. Maar ergens denk ik ook dat weggaan van hier een vlucht is en je kunt niet vluchten van jezelf. Dus die gedachten en angsten en onzekerheden neem je ook mee op vakantie. Vraag me af hoe dat bij jou is verlopen.
Veel boeken lezen Vooral over psychologie. Maar ook documentaires over wetenschap, filosofie, sociologie enz. bekijken. Ik ben gek op docu'squote:Op zondag 4 januari 2009 19:37 schreef NouMooiNiet het volgende:
Zeer interessant wat je allemaal schrijft.
Ik heb een aantal vragen:
1 waar haal je dat allemaal vandaan?
Zie bovenstaande postquote:2 een paar bladzijdes terug reageerde je op mijn post, ben nog steeds wel benieuwd hoe jij ermee omgaat (het ging over reizen, dat je dat als heel bevrijdend hebt ervaren, maar ik denk dat je juist op reis jezelf meeneemt en daarmee je problemen, angsten, gedachten..)
Ligt er een beetje aan hoe zich dat uit. Wanneer je heel negatief bent en alleen maar zeurt dan lijkt het me normaal dat mensen moe van je worden. Wanneer je negatief bent maar wel aangeeft dat je er constructief mee bezig bent dan hoeven mensen zich niet van je af te keren. Doen ze dit wel dan heb je dus weinig aan ze.quote:3 als je in je omgeving de enige bent die zo in het leven wil gaan staan, zoals ik nu dus, krijg je van je omgeving niet echt begrip, ik word raar gevonden en krijg conflicten en mensen keren zich van mij af. nu ben ik opeens degene met problemen, hoe denk je daar over?
De praktische toepassing ervan is heel lastig, vooral wanneer je erg druk bent. Ook ben ik niet iemand die heel veel zelfdiscipline heeft, maar er zullen vast mensen zijn die op een drukke dag op het werk tijdens een moment voor zichzelf, zich even op het nu focussen en het verstand even stil laten zijn.quote:Op zondag 4 januari 2009 22:27 schreef m-niki het volgende:
Het boek dat je aanhaalt, ken ik niet (dus kan ook geen antwoord geven op wat deze psycholoog ervan vindt )
Persoonlijk vind ik wel dat je erg ver gaat in de theorie.. hoe zit het met de praktische toepassing ervan?
De praktijk is idd het belangrijkst, maar het uitleggen van hoe dit toegepast moet worden, daar ben ik niet zo goed in. In dit topic probeer ik mensen te interesseren, zodat ze vervolgens zelf op zoek gaan. Daar komt bij dat veel uit de Kracht vh nu je op een intuitief, op een abstracter niveau raakt. Voor sommige mensen werkt dat niet, dat weet ik ook uit ervaring. Sommige mensen die ik dit boek heb aangeraden vinden het helemaal geweldig en anderen kunnen er niets mee. En laat het nou net die wat intuitieve en creatieve mensen zijn die het boek wel snappen en de echt logisch redenerende mensen die niet veel met het boek kunnen.quote:Je noemt ook steeds het onderscheid tussen 'ego' en 'jij' (of 'ik' eigenlijk), ik denk dat ik dat onderscheid ook maak, maar noem het niet zo. Ik vind namelijk dat theorie erg leuk en aardig is, maar dat de praktijk belangrijker is.
Positief denken werkt wel, het heeft in ieder geval een tijd lang voor mij ontzettend goed gewerkt! Alleen die zelfdiscipline van mijquote:Overigens geloof ik niet in positief denken (best vaag dat je dat ergens aanhaalt, als je zegt dat jij juist macht moet hebben over het ego en vervolgens dat ego heel veel macht toeschrijft - als het maar positief is). Het gevaar daarvan is namelijk dat als je heel positief denkt en je hebt toch ongeluk (wat heel gewoon is, dat kun je nu eenmaal niet voorkomen, hoort bij het leven) dan 'heb je niet hard genoeg je best gedaan'. Extra pech dus terwijl dat niet nodig is.
Het probleem is misschien dat sommige mensen pas iets kunnen doen, wanneer ze het grote plaatje snappen. Ik hou er niet van dingen te doen wanneer ik het grote geheel niet kan overzien. Daarom heb ik ook een hekel aan zelfhelpboeken. Boeken die je vertellen wat je moet doen, maar niet ver de diepte ingaan om je een inzicht te geven in de achterliggende processen. Ik ben gewoon achterdochtig als het op autoriteit aankomt en wil zelf iets eerst snappen voor dat ik bijv. naar een psycholoog zou luisteren.quote:Ik ben voorstander van het doen uitkomen van je dromen door gerichte handelingen te doen. Je niet tegen te laten houden door je gedachten (over wat er eventueel in de toekomst voor narigheid zou kunnen gebeuren). Jij bent niet je gedachten en jouw gedachten zijn niet jou. Jij bent jij en tja, het denken is iets dat er altijd zal zijn, naast je, met jou, waar je ook gaat, waar je ook staat, maar jij bent de baas en niet je verstand.
Waar het uiteindelijk allemaal om draait is in mijn ogen geluk. Geluk is wat ons allemaal motiveert bij elke kleine beslissing die we nemen. Maar wat is geluk? Dat is de belangrijkste vraag van onze tijd. In het westen komen we met allerlei soorten van uitleg, die soms mooi zijn, maar vaak zijn ze ook mooi omdat ze weinig concreet zijn. In de oosterse filosofie duidt de uitleg van geluk meer in 1 richting en daar gaat men ook veel meer de diepte in bij de uitleg van dit voor ons erg abstracte begrip. En in mijn ogen vind je geluk wanneer je voorbij gaat aan je verstand en emoties. Wanneer je de identificatie met je verstand doorbreekt, wanneer je verlicht bent. En verlicht zijn is voor velen weer zo'n zweverig begrip, maar ik ben er van overtuigd dat we over vele jaren (tientallen? honderden?) allemaal verlicht zijn en dat dit als normaal wordt ervaren en dat andere, zoals we het nu doen, als primitief.quote:Zo kun je EN ontzettend bang zijn om af te gaan tijdens die presentatie op je werk EN het toch doen omdat jij dat graag wil. En daar draait het om.
Hoe lang ben je nu al aan het werk? En wat voor master heb je gedaan?quote:Ik heb gestudeerd in Nijmegen, maar je zult het jezelf eigen moeten maken (net als alle andere stromingen binnen de psychologie, je krijgt slechts de basis op de uni en de rest moet je door ervaring onder de knie krijgen uiteraard!)
Nee, ik kwam in dit topic omdat het ging over te veel nadenken. Bij nader inzien gaat het daar helemaal niet over, het gaat over de soort gedachtes die je hebt, en die blijkbaar niet fijn zijn ofzo.quote:Op zondag 4 januari 2009 15:00 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Waarom is het naief gezwam? Heb je het boek gelezen bijvoorbeeld?
Hoe kan je nou een levensovertuiging vergelijken met wetenschap? Kijk en dit is nou precies mijn probleem met dit soort zaken. Ze zijn niet wetenschappelijk onderbouwd, maar dat wordt wel altijd zo gepresenteerd, zo niet expliciet dan wel impliciet. Dat is gevaarlijk, want het is misleidend.quote:Wanneer je honderden jaren geleden zei dat de aarde rond was werd je ook uitgelachen. Door te kijken naar schepen op zee had je al wat tastbaar bewijs dat de aarde idd rond is of in ieder geval een kromming heeft. Maar pas toen wij de ruimte in gingen en een foto van onze aarde maakten, toen was dit feit van een ronde aarde pas toegankelijk voor iedereen, dus ook voor de domme mensen die er maar niet aan wilden. Of de aarde rond of plat is, is nu geen intellectuele oefening meer, maar je hoeft enkel en alleen maar naar een foto te kijken.
Ik ben over het algemeen in heel veel geïnteresseerd en ik sta voor heel veel zaken open. Zo heb ik me hier ook weer in verdiept, en ik kan niet anders dan kritisch zijn. Dit voegt helemaal niks toe aan wat je allang kan weten.quote:Mijn punt is: trek niet te snel je conclusies over dingen die niet heel duidelijk zijn.
Ja, da's lekker makkelijk. Maar je beschuldigt me nu van iets dat je zelf net zo hard doet. No offense, maar ik ken helemaal niemand die totaal niet in staat is van het moment te genieten en zo af en toe in het nu te leven.quote:Ja klopt. Het is ook genieten vh moment. De ene mens is daar misschien beter in dan de andere. Een ander kan misschien niet zo goed vh moment genieten als jij omdat bij die andere persoon tijdens zo'n moment weer allerlei obsessieve gedachten naar boven komen die die persoon uit dat moment halen.
Wanneer jij daar geen last van hebt, hartstikke mooi, maar maak niet de fout om jouw belevingswereld als de norm te beschouwen. Jouw belevingswereld is jouw norm, maar niet de laatste waarheid over hoe de wereld eruit ziet of over hoe mensen in elkaar zitten.
Aha.quote:Wie zegt dat je je nooit met het verleden bezighoudt wanneer je toepast wat er in de kracht vh nu staat? Tuurlijk moet je je lessen trekken uit het verleden. Veel mensen denken aan het verleden maar laten het niet achter zich. Ze trekken geen conclusies uit het verleden om het vervolgens achter zich te laten.
Aha.quote:De kracht vh nu gaat niet over het vergeten van verleden en toekomst maar het gaat om het leven in het nu als uitvalsbasis en niet andersom.
Uiteindelijk gaat het je blijkbaar dus toch om resultaten in het dagelijks leven. Vrouwen, succes, whatever. How shallow is that, als je met zo'n spiritueel verhaal komt. 1 met de wereld, ammehoela.quote:Als voorbeeld uit mn eigen leven: Ik was eerder niet heel goed met vrouwen. Mn vrienden waren eigenlijk beter. Die rol is nu eigenlijk omgedraaid Zij zijn stil blijven staan en hebben daardoor niet echt een karakter opgebouwd, maar zij zijn alleen maar blijven hangen in hun starre wereldje waarin alles heel beheersbaar was. Probleem is dat dit wereldje was ontworpen in de puberteit/adolescentie. Toen werkte het allemaal prima, maar op latere leeftijd begint die "machine" te haperen. De machine is dan het overtuigingssysteem.
Dus het is inderdaad een doel. Een doel gedefinieerd in de huidige maatschappij. En dan wordt er gepretendeerd dat er een heel nieuwe manier van naar dingen kijken is, maar het doel is nog steeds hetzelfde. Dat piept en kraakt aan alle kanten.quote:Waar het uiteindelijk allemaal om draait is in mijn ogen geluk. Geluk is wat ons allemaal motiveert bij elke kleine beslissing die we nemen. Maar wat is geluk? Dat is de belangrijkste vraag van onze tijd.
Ok, maar dan ben ik benieuwd naar jouw uitleg over waarom het nu belangrijk is?quote:Op zondag 4 januari 2009 23:39 schreef ErikT het volgende:
[..]
Nee, ik kwam in dit topic omdat het ging over te veel nadenken. Bij nader inzien gaat het daar helemaal niet over, het gaat over de soort gedachtes die je hebt, en die blijkbaar niet fijn zijn ofzo.
Daarna heb ik me even verdiept in de "filosofie" in dat boek, en ik vind het niet meer dan spiritueel gebrabbel waarmee je niet zoveel kan. Het "nu" is belangrijk. Ja goh. Dat is toch geen nieuws?
Ik vergelijk het niet met wetenschap, ik wil enkel en alleen laten zien dat perspectieven veranderen. Mensen werden vroeger gedood of verbannen als ze zeiden dat de aarde niet in het middelpunt van het universum stond. Moet je kijken waar we vandaag de dag staan. Alles is aan verandering onderhevig, waarom de inzichten in onze eigen psychologie niet?quote:Hoe kan je nou een levensovertuiging vergelijken met wetenschap? Kijk en dit is nou precies mijn probleem met dit soort zaken. Ze zijn niet wetenschappelijk onderbouwd, maar dat wordt wel altijd zo gepresenteerd, zo niet expliciet dan wel impliciet. Dat is gevaarlijk, want het is misleidend.
Kritisch zijn is altijd goed en het is ook echt niet mijn doel om mensen over te halen mijn overtuigingen aan te gaan hangen. Ik wil mensen aan het denken zetten.quote:Ik ben over het algemeen in heel veel geïnteresseerd en ik sta voor heel veel zaken open. Zo heb ik me hier ook weer in verdiept, en ik kan niet anders dan kritisch zijn. Dit voegt helemaal niks toe aan wat je allang kan weten.
Ik beschuldig je niet hoor. Ik zei ook misschien. En ik ken dus wel van die mensen die niet in staat zijn van het nu te genieten. Maar stel nu dat mensen nog meer in het nu kunnen leven en er nog meer van kunnen genieten als ze toepassen wat ik beschrijf... wat is er dan mis mee?quote:Ja, da's lekker makkelijk. Maar je beschuldigt me nu van iets dat je zelf net zo hard doet. No offense, maar ik ken helemaal niemand die totaal niet in staat is van het moment te genieten en zo af en toe in het nu te leven.
Ik ben er gelukkig door geworden en heb mijn leven van negatief naar positief verandert. Ik ken mensen in mijn directe omgeving die veel aan het boek De kracht vh nu hebben gehad en op internet zijn er genoeg verhalen te vinden van mensen die er ook iets aan hebben gehad. In mijn ogen heeft het dus genoeg toegevoegde waarde.quote:Ik zie nog steeds de toegevoegde waarde niet.
Hoe lang heb jij je precies verdiept in deze materie? Ik vind het gevaarlijker als mensen heel snel met conclusies komen en dan met name als die conclusie is: dit is gevaarlijk. Maar goed ik heb het vermoeden dat je nog vrij jong bent?quote:En ik vind het dus nog steeds naïef gezwam. Nee, ik vind het zelfs gevaarlijk.
Er wordt niemand een probleem aangepraat hier. Veel van de mensen die in dit topic gereageerd hebben, zagen hun dwangmatige denken al als een probleem. Of vind jij dwangmatig denken geen probleem?quote:Want er wordt je eerst een probleem aangepraat (je bent niet gelukkig) en daarna komt er een oplossing (je moet in het nu leven) die iedere eppo je kan aanbevelen. Maar dan verpakt in allerlei mooie terminologie over ego's en gedachtes, en weet-ik-wat-niet-meer.
Jij bent wel heel erg kort door de bocht zeg Ik ben me met psychologie gaan bezig houden omdat het niet goed met me ging. Ik was gewoon doodongelukkig. DAT was de motivatie om te veranderen. Voordat ik begon met veranderen, om het zo maar even te zeggen, had ik echt geen 100% uitgedacht plan hoor. Alles ging stapje voor stapje en soms deed je een stapje terug. Achteraf kan ik gewoon aan mensen uitleggen wat het proces was en waar ik uiteindelijk terecht ben gekomen.quote:Op zondag 4 januari 2009 23:46 schreef ErikT het volgende:
[..]
Uiteindelijk gaat het je blijkbaar dus toch om resultaten in het dagelijks leven. Vrouwen, succes, whatever. How shallow is that, als je met zo'n spiritueel verhaal komt. 1 met de wereld, ammehoela.
Het is een andere manier van kijken naar het bereiken van geluk. Het doel is idd hetzelfde, maar vanuit een ander licht bekeken. Wat is daar mis mee?quote:Dus het is inderdaad een doel. Een doel gedefinieerd in de huidige maatschappij. En dan wordt er gepretendeerd dat er een heel nieuwe manier van naar dingen kijken is, maar het doel is nog steeds hetzelfde. Dat piept en kraakt aan alle kanten.
Ik ben het met je eens dat leven volgens de norm in veel gevallen niet geluksverhogend is. Maar dit topic gaat wel degelijk over mensen die teveel nadenken en daardoor inactief worden. Paralysation by analysis wordt dat ook wel genoemd.quote:Volgens mij gaat dit topic helemaal niet over teveel nadenken, maar over te weinig nadenken. Mensen die te weinig nadenken over wat ze willen lopen uiteindelijk tegen een muur op, aangezien ze leven volgens de norm, whatever die is. En dat moet je dus niet doen, want dan doe je niet waar je gelukkig van wordt. Goh.
Wat is jouw indentificatie dan? Daarbij laat je toch je gedachten beslissen.quote:het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
The Power of now van Eckhart Tolle. Ook een aanrader is Radical Honesty. Helaas is deze alleen nog maar in het engels vertaald. Dit boek gaat erg diep af en toe en daarom is een goed niveau van engels wel handig. Bovendien is Radical Honesty ook nog eens goed voor de lachspierenquote:Op maandag 5 januari 2009 00:10 schreef Dzy het volgende:
TVP en omdat mn engels bijna even goed is als m'n Nederlands (maar nog niet even goed) vroeg ik me af wat de engelse titel is van het boek en waar ik die kan kopen?
Goed opgemerkt. Dat is een beetje de paradox. Want zo gauw je dit alles wil gaan uitleggen, zul je toch weer naar de taal moeten grijpen en dan ontsnap je niet aan het onderverdelen van dingen in bijvoorbeeld "jij" en "ik". Het ego is dan ook niet compleet nutteloos. In de onderlinge communicatie met mensen moet je nou eenmaal via het ego communiceren. Misschien is dat wel een goede analogie: Het ego is een communicatiemiddel. Het is wat jou verbindt met de wereld om je heen. Maar het is dus niet de laatste waarheid over wie je bent.quote:Op maandag 5 januari 2009 00:15 schreef Plots het volgende:
[..]
Wat is jouw indentificatie dan? Daarbij laat je toch je gedachten beslissen.
Snap de term niet helemaal.
Hehe, succesquote:En ik ga het "Kracht van het nu" ook kopen, wil een mentale orgasme
Deze discussie wil je echt niet met me aangaan, dus zullen we de wetenschap nu maar laten voor wat ie is?quote:Einstein had in eerste instantie een hekel aan de quantummechanica en vocht er tegen omdat het niet in zijn wereldbeeld paste. Inmiddels heeft de quantummechanica zich wel bewezen.
Die wil ik wel met je aangaan hoorquote:Op maandag 5 januari 2009 00:35 schreef ErikT het volgende:
Deze discussie wil je echt niet met me aangaan, dus zullen we de wetenschap nu maar laten voor wat ie is?
Dan moet ik je wel even vertellen dat ik afstudeer op die ongein. Op die discussies in de natuurkunde.quote:Op maandag 5 januari 2009 01:20 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Die wil ik wel met je aangaan hoor
Ja, dat is dus al onzin. Hij is om te beginnen één van de grondleggers (foto-elektrisch effect bv. Voor zijn bijdragen aan de QM heeft hij zijn nobelprijs gekregen. Niet voor de relativiteitstheorie zoals iedereen altijd denkt.) Einstein had een probleem met Bohr's interpretatie van de QM. En met die van Heisenberg, Born en Pauli, die ook allemaal weer net anders waren.quote:Verder is er volgens mij niet zoveel te discussieren. Einstein had het niet zo op de quantummechanica als ik de BBC mag geloven (documentaire Atom).
Zijn zoektocht naar unificatie heeft er eigenlijk weinig mee te maken. Het is wel zo dat hij traditionele waarden binnen de natuurkunde als localiteit en determinisme hoog in het vaandel had, in tegenstelling tot bv Bohr.quote:Einstein was iemand van de oude stempel, dat was ook terug te vinden in zijn zoektocht naar de unification theorie.
Nope. Die constante zit weer in de Algemene Relativiteitstheorie, die voerde hij in om iets kloppend te maken (een statisch heelal). Later bleek dus dat het heelal uitdijdt. Maar die constante is nog steeds nuttig in de kosmologie, voor de mate van uitdijing.quote:Hij kwam volgens mij met een kosmische constante, naar alle waarschijnlijkheid omdat een constante beter in zijn beeld vd wetenschap paste.
Stringtheorie en parallele werelden zijn van die heerlijke theoriën die niet experimenteel te verifiëren zijn. Ik heb er dan ook grote moeite mee dit als wetenschappelijk te zien. Stringtheorie is overigens vooral een wiskundig bouwsel, parallele werelden volgen uit een (zeer omstreden niet verifieerbare) interpretatie van de QM.quote:Ik wil ook alleen maar aangeven dat kennis zich ontwikkelt en dat er opeens hele andere werelden naar voren kunnen komen, werelden waarvan wij in onze stoutste dromen niet zouden durven dromen. Denk aan stringtheorie met zijn elf dimensies, paralelle werelden enz.
Maar was het probleem met Bohr's theorie dan dat die te ver van de normale wiskunde af stond volgens Einstein? Kan best zijn dat ik stoned was toen ik de docu keek en daarom niet alles goed heb meegekregenquote:Op maandag 5 januari 2009 01:45 schreef ErikT het volgende:
Ja, dat is dus al onzin. Hij is om te beginnen één van de grondleggers (foto-elektrisch effect bv. Voor zijn bijdragen aan de QM heeft hij zijn nobelprijs gekregen. Niet voor de relativiteitstheorie zoals iedereen altijd denkt.) Einstein had een probleem met Bohr's interpretatie van de QM. En met die van Heisenberg, Born en Pauli, die ook allemaal weer net anders waren.
Ja klopt. Ik kan me idd nog herinneren dat hij zijn constante eerst als grootste fout betitelde maar dat men later toch nog een nut er voor vond.quote:Nope. Die constante zit weer in de Algemene Relativiteitstheorie, die voerde hij in om iets kloppend te maken (een statisch heelal). Later bleek dus dat het heelal uitdijdt. Maar die constante is nog steeds nuttig in de kosmologie, voor de mate van uitdijing.
Dat ben ik helemaal met je eens. De enige reden dat ik de stringtheorie noemde is omdat grote namen in de wetenschap zich er mee bezig houden toch? Daardoor is het nog enigszins serieus te nemen.quote:Stringtheorie en parallele werelden zijn van die heerlijke theoriën die niet experimenteel te verifiëren zijn. Ik heb er dan ook grote moeite mee dit als wetenschappelijk te zien. Stringtheorie is overigens vooral een wiskundig bouwsel, parallele werelden volgen uit een (zeer omstreden niet verifieerbare) interpretatie van de QM.
Neuh, het is meer de interpretatie, Bohr's zogenaamde complementariteit. Die stelt dat je niet alles tegelijk kunt meten (en dus weten). Bohr vond dat het bestaan van het quantum deze beperking oplegt aan ons weten, dat het dus een logisch gevolg is. Einstein weigerde dit als een eindpunt te zien.quote:Op maandag 5 januari 2009 02:19 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Maar was het probleem met Bohr's theorie dan dat die te ver van de normale wiskunde af stond volgens Einstein? Kan best zijn dat ik stoned was toen ik de docu keek en daarom niet alles goed heb meegekregen
Er zijn inderdaad grote namen mee bezig, het is een, zo niet de, leidende stroming in de theoretische fysica. Ik ben echter van mening dat het helemaal nergens heen gaat.quote:Dat ben ik helemaal met je eens. De enige reden dat ik de stringtheorie noemde is omdat grote namen in de wetenschap zich er mee bezig houden toch? Daardoor is het nog enigszins serieus te nemen.
Ja, dat is ook zo'n verhaal. Ik ben eigenlijk wel down met Bohr. Wetenschap gaat over wat je kunt weten, niet over hoe de wereld is. Dat betekent dat een observatie je kennis oplevert over de wereld. De kennis die je krijgt ligt aan de vraag die je stelt (= de observatie die je doet). Het idee is uiteindelijk dat je niet impuls en plaats van een deeltje tegelijkertijd kunt weten, omdat je ze niet kunt meten.quote:Als afsluiter ben ik heel erg benieuwd hoe jij denkt over het meetprobleem? Dat observatie meting zou beinvloeden. Hoeft geen uitgebreid antwoord hoor anders raken we offtopic.
Kijk, daarvoor open ik dit soort topicsquote:Op dinsdag 6 januari 2009 10:47 schreef Take_A_Picture het volgende:
Hoe bizar. Maanden zit ik al met mn eigen gedachtes in de knoop, psychotherapie hielp wel, maar wat beperkt. Nu heb ik een deel van het boekje 'De kracht van nu in de praktijk' gelezen en ineens klikt er iets en voel ik me echt veel beter
Heerlijk gevoel.
bezig met nadenken zekerquote:Op dinsdag 6 januari 2009 16:26 schreef Take_A_Picture het volgende:
Nee hoor, ben altijd wel bezig, dus dat gaat niet op
Dat herken ik ook Dat is echt heel erg bij mij. Komt ook een beetje door wat je net zei denk ik:quote:Op dinsdag 6 januari 2009 16:03 schreef Take_A_Picture het volgende:
Het stomme is... ik heb het boekje nu al een maand in mijn bezit. Maar toen ging het weer wat beter met me, dus liet ik het voor wat het was.
Er is gewoon een enorme last van je schouders gevallen, net zoals bij mij. Heb jij ook, wanneer je in het nu zit, dat je automatisch een hele diepe "volle" ademhaling krijgt? Of bij mij is het eigenlijk 1 enkele hele "volle" ademhaling. Weet niet zo goed hoe ik dat volle kan omschrijven, maar begrijp je wat ik bedoel? Een ademhaling die niet beter en dieper kan zeg maar?quote:Wat mij een goed gevoel geeft is dat ik nu weet dat ik niet gek aan het worden ben.
Ach, de psychologie loopt altijd achter de feiten aan, dat was al langer bekend.quote:Op dinsdag 6 januari 2009 10:47 schreef Take_A_Picture het volgende:
Hoe bizar. Maanden zit ik al met mn eigen gedachtes in de knoop, psychotherapie hielp wel, maar wat beperkt. Nu heb ik een deel van het boekje 'De kracht van nu in de praktijk' gelezen en ineens klikt er iets en voel ik me echt veel beter
Heerlijk gevoel.
minder geld op je bankrekeningquote:Op woensdag 7 januari 2009 00:12 schreef lennartb.nl het volgende:
Ik heb nog niet alles gelezen (alleen de op), maar wat is het verschil tussen 'de kracht van het nu' en 'de kracht van het nu in de praktijk'?
je verwart mijn sarcasme met oprechte interesse,...wel helder blijven nadenken hequote:Op woensdag 7 januari 2009 10:55 schreef Take_A_Picture het volgende:
De kracht van nu in de praktijk schijnt wat toegankelijker te zijn. Ik ga het zelf ontdekken, ik heb de ander ook besteld, gewoon uit interesse.
Voor al die mensen die hier reageren met opmerkingen zoals die boven deze:
Weetje, wellicht is het inderdaad iets waarvan je denkt, 'ach het enige wat het doet is geld van je bankrekening afhalen' of iets van 'die info wist je allang al zelf', maar in sommige gevallen (zoals bij mij) heb je net dat ene zetje weer nodig om weer helder na te kunnen denken. Als het ons nou helpt, wat kan het jou dan schelen? Het is jouw geld toch niet?
Volgens mij is het juist andersom. Hoe minder je doet, hoe minder je denkt. Af en toe moet je eens langzaam leven. In de trein geen mp3speler in je oren, krantje en koffie maar gewoon kijken hoe het er buiten uitziet, of wat dat betreft hoe de vloer eruit ziet. Dan kan je merken dat je meer ziet en dat stelt mij in ieder geval gerust.quote:Op dinsdag 6 januari 2009 16:23 schreef MooieLuL het volgende:
teveel nadenken, waarom? omdat je te weinig doet.
/slotje.
Ook halloquote:Op donderdag 8 januari 2009 23:20 schreef Cmonv het volgende:
Hallo allemaal,
En Hoi PCP,
ik vind dat je een hoop goeie dingen schrijft en hopelijk helpt het een paar mensen.
Ik ben het niet overal mee eens, maar over het algemeen, bravo.
Ook ik heb een periode meegemaakt dat ik veel teveel nadacht. Ik dacht dat ik er gek van werd, tot ik tot de conclusie kwam dat ik het al was. Zelfs in slaap vallen werd steeds moeilijker. Gelukkig ben ik daar nu van af, grotendeels door dezelfde denkwijze die jij aanhoudt.
.......................
Groeten,
Simon
quote:Op vrijdag 9 januari 2009 01:40 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben de kracht van het nu ook aan het lezen en dat helpt me wel in deze matige/slechte tijden. Ik merk dat het 'vinden' van het nu steeds beter gaat etc.
Wacht maar tot je op de volgende pagina's komtquote:Maar nu nog een TVP, ik lees het topic helemaal door (al is die OP wel een monster..)
Dat is iets wat de meesten denken, dat het gewoon bij iemand hoort. Maar echt slimme mensen zijn kritisch en onderzoekend dus wat let ons om te onderzoeken of dit nou echt gewoon bij ons hoort of niet? Er zijn aanwijzingen voor dat het misschien niet gewoon bij ons hoort en aangezien mensen nieuwsgierig en onderzoekend zijn moeten we die mogelijjkheid bekijken.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 01:49 schreef Druuna het volgende:
En wat als dit nu gewoon bij je hoort?
In dit geval zijn nadenken en denken dan ook verschillende dingen. Nadenken is in mijn ogen meer gericht op een probleem en het vinden van een oplossing. In dit topic gaat het vooral over dat andere denken: het dwangmatige, niet oplossingsgerichte denken.quote:Ik sprak ooit enkele mensen die dus nooit nadenken, dat vond ik echt vreemd.
Een hele goeie morgen,quote:
Goed plan! Ik doe met je mee.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 02:39 schreef ilona-scuderia het volgende:
Ik merk ook dat ik de laatste tijd onnodig veel pieker en daar moet nu maar eens verandering in komen
'Niet denken maar doen' is makkelijk gezegd maar laat ik dat nu maar eens echt gaan doen dan...
Het verstand is een onderdeel van de observeerder. Het is wat veel om alles te lezen, maar eerder in dit topic heb ik een vergelijking gemaakt tussen het verstand en de observeerder en de timmerman en zijn hamer. Die relatie is eigenlijk hetzelfde.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 00:36 schreef Man-E-Faces het volgende:
heh, dus de observeerder is nogsteeds het verstand?
Niet teveel nadenken, jijquote:heh, dus de observeerder is nogsteeds het verstand?
Het gaat idd niet vanzelf dus je zult er vooral in het begin redelijk wat energie in moeten steken. Wat voor mij erg goed werkt is eerlijk zijn. In het boek Radical Honesty wordt een andere weg gegeven om de macht van je verstand te verminderen, namelijk goudeerlijk zijn over zoveel mogelijk dingen. Je ego is bezig met het overleven in de sociale wereld en hoe belangrijker je het vindt wat anderen van je denken hoe meer macht je het ego geeft. Wanneer je gewoon eerlijk bent over alles, saboteer je het ego. Wanneer je eerlijk bent is er geen reden meer om een bepaald beeld van jezelf in stand te houden.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 17:37 schreef PeoplesFernandez het volgende:
maar word je er niet moe van om telkens in the now proberen te blijven? ik vind het ook helemaal niet erg om te dagdromen of niet in the now te zitten als ik er maar niet negatieve gevoelens van krijg.
Daar heb je een goeie...quote:Op zaterdag 10 januari 2009 19:02 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Eerlijkheid staat in mijn ogen voor respect, beleefdheid is eigenlijk respectloos. Wanneer je beleefd bent tegen iemand ipv dat je de waarheid zegt dan zeg je eigenlijk: "Jij bent te zwak om met de waarheid om te gaan en om jou daartegen te beschermen doe ik maar beleefd".
We staan op scherp nu heurquote:Op maandag 5 januari 2009 01:45 schreef ErikT het volgende:
[..]
Dan moet ik je wel even vertellen dat ik afstudeer op die ongein. Op die discussies in de natuurkunde.
[..]
how tackyquote:Op zondag 11 januari 2009 03:11 schreef Probably_on_pcp het volgende:
En nog een leuke die ik tegenkwam op het net:
Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift, that's why it's called the present!
Ja klopt. En die nuance ligt hem volgens mij in het verschil tussen het geven van je mening en het uitspreken van een oordeel. Wanneer je eerlijk bent tegen anderen, zul je natuurlijk ook eerlijk moeten zijn tegenover jezelf. Anders ben je gewoon schijnheilig. En wanneer je eerlijk bent tegenover jezelf, zul je er na verloop van tijd toch moeten achter komen dat wat jij denkt helemaal niet zo belangrijk is.quote:Op zondag 11 januari 2009 10:46 schreef RRGJL het volgende:
Met dat stukje over respect ben ik het in principe wel eens. Echter met de nuance dat het hier om eerlijkheid gaat en dus niet om doelbewust kwetsen. Je kunt prima op een genuanceerde manier iemand de waarheid zeggen. Om de een of andere reden denken sommige mensen dat wanneer je normaliter 'beleefd' gedrag zou vertonen, de waarheid te kwetsend moet zijn. Dat ligt echter puur aan jouw manier van overbrengen van die waarheid.
quote:
Wat is volgens jou dan het machtigste instrument dat de evolutie heeft voortgebracht? Door het verstand kunnen we op een bepaalde manier met onze wereld omgaan. We kunnen kennis opdoen en deze toepassen. Een dinosaurus zou een mens aan stukken scheuren, maar een mens zou met technologie de dinosaurus makkelijk aankunnen. Desnoods sturen we een op afstandsbestuurbare spyplane om zijn positie te bepalen en dan nuken we hemquote:-edit: er staat in de OP dat het verstand "het machtigste instrument is wat de evolutie heeft voortgebracht". Da's onzin. Het heeft ons zaken als kunst, wetenschap en religie gegeven. Maar dat maakt de mens niet "machtig" in evolutionair opzicht. Hooguit anders. Bewustzijn is een eigenschap die ons kan laten terugkoppelen op datgene wat we doen, en daarom kunnen we ons als "heul bijzonder" zien. Wat erg verraderlijk is, gezien bijvoorbeeld de antropocentrische claims die bepaalde religies maken.
In de Kracht vh nu wordt er niet gedweept met de quantumfysica. Ook in Radical Honesty niet. Daarbij ben ik ook niet zo'n fan van het begrip new-age. Ik weet niet of je deels op dit topic doelde, maar voor mij is dit alles new psychology.quote:Ook ik vind het jammer dat er vaak bij dit soort zaken fysische claims worden gesleept die er niks mee te maken hebben. Ik moet het eerste boek in de new-age hoek nog tegenkomen waarin niet wordt gedweept met quantumfysica.
Dat is lastig te zeggen. Eigenschappen komen, zover ik de evolutietheorie begrijp, uit willekeurige processen die door de omgeving worden "getoetst". Natuurlijke selectie zorgt er vervolgens voor dat een dergelijke eigenschap wordt overgedragen op het nageslacht.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Wat is volgens jou dan het machtigste instrument dat de evolutie heeft voortgebracht? Door het verstand kunnen we op een bepaalde manier met onze wereld omgaan. We kunnen kennis opdoen en deze toepassen. Een dinosaurus zou een mens aan stukken scheuren, maar een mens zou met technologie de dinosaurus makkelijk aankunnen. Desnoods sturen we een op afstandsbestuurbare spyplane om zijn positie te bepalen en dan nuken we hem
Ik denk dat je volgens de evolutietheorie niet anders kunt dan een dergelijk statement ontkennen; het is een hol statement. We hebben niks "gewonnen". We zijn door ons bewustzijn er in geslaagd om ons snel te distantieren van andere primate soorten. Maar voor dergelijke zaken zou je mensen in WFL moeten vragen die zich er meer mee bezig hebben gehouden.quote:Dat het verstand het machtigste instrument is, betekent niet dat wij beter zijn of verheven boven andere levensvormen, maar je kunt toch niet ontkennen dat de mens overduidelijk de survival of the fittest heeft gewonnen? En dat komt door ons verstand.
[..]
Mja, ik schuif zaken al gauw onder de noemer "new age".quote:In de Kracht vh nu wordt er niet gedweept met de quantumfysica. Ook in Radical Honesty niet. Daarbij ben ik ook niet zo'n fan van het begrip new-age. Ik weet niet of je deels op dit topic doelde, maar voor mij is dit alles new psychology.
Hoi Geartsjuh!quote:Op zondag 11 januari 2009 21:05 schreef Geartsjuh het volgende:
Sorry, ben bezig geweest. Ik ga nog wel ff kijken binnenkort.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Helaas is Erik nergens meer te bekennen. Hij zou nog ingaan op een post...
Sorry hee, ik wist niet dat het vervelend was als iemand z'n referentiekader geeft.quote:Op zondag 11 januari 2009 13:28 schreef Haushofer het volgende:
We staan op scherp nu heur
Kijk, hierover zijn we het eens.quote:Ook ik vind het jammer dat er vaak bij dit soort zaken fysische claims worden gesleept die er niks mee te maken hebben. Ik moet het eerste boek in de new-age hoek nog tegenkomen waarin niet wordt gedweept met quantumfysica.
Hoi Erik,quote:Ik heb me nog wat meer in de OP verdiept, en in dat "De kracht van het nu" gebeuren.
De tering, wat een naïef gezwam is dat.
1. Wat er wordt omschreven ken ik simpelweg als: genieten van het moment.
2. Het is volkomen onrealistisch om nooit met verleden en toekomst bezig te zijn. En het levert al helemaal geen geluk op. Van het verleden kan je leren (en genieten) en de toekomst moet je toch enigszins plannen, anders is er morgen niks te eten. Het is net alsof er een drugsverslaving gepromoot wordt, maar dan zonder de lichamelijke nadelen.
Heyquote:
Dat bedoel ik inderdaad. Zo heb ik het ook ervaren. Zodra ik naar mijn gedachten wou kijken was het opeens stil. Acceptatie is een krachtig iets wat dat betreft. Werkt bij alles wat je wil veranderen. Of eigenlijk: zodra je het accepteert zoals het is en het niet meer wil veranderen, gaat het opeens veranderen .quote:[..]
Zodra je je gedachten de vrijheid geeft, verdwijnen ze inderdaad. Net wat jij zegt. Toen ik begon met mediteren, probeerde ik m'n gedachtes weg te duwen. Ik kreeg ze maar niet weg, hoewel ik dat wel wilde. Na heel heel heel veel proberen was ik het zat en dacht ik, okee.. kom maar op met die gedachtes, jij gekke geest. Ik ging ervoor zitten en toen....... stilte. Het was zo stil dat ik ervan schrok en dus weer begon te denken, maar het begin was er.
Dat is een hele goejequote:Op zondag 11 januari 2009 21:05 schreef Geartsjuh het volgende:Doe de hele dag steeds maar één ding tegelijk en probeer dat ene ding volledig bewust te doen. Dus ga niet bij het afwassen al nadenken over wat je straks doet, maar besteed AL je aandacht aan datgene waar je op dat moment mee bezig bent. Je aandacht focussen op het nu zorgt ervoor dat je niet kan piekeren.
Misschien denk je teveel vanuit wat er allemaal aangeboden wordt en te weinig vanuit wat je zelf wilt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:36 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Het lullige is dat ik dat allemaal snap en weet, uiteraard, maar wanneer ik een nieuwe TV wil/moet uitzoeken, of een nieuwe PC, dat je dan helemaal gek wordt van alle randzaken etc waar je rekening mee houdt.
Nee, ik weet wel wat ik wil, alleen hou ik gewoon met teveel zaken rekening. Niet alleen directe zaken bij de TV (zoals specs, prijs, nieuwe modellen die straks uitkomen, etc), maar ook over zaken daarbuiten, als ga ik binnenkort nog emigreren, verhuizen, hoe krijg je zo'n plasma de trap op wanneer hij niet meer dan 10% mag 'hellen', neem ik digitale TV via de kabel of via de schotel, en zal dat binnenkort veranderen, wil ik er een laptop/mediabox op kunnen aansluiten, moet ik er een nieuwe TV-meubel voor kopen, en als ik al zoveel nieuwe spulln ga kopen, kan ik dan niet beter eerst de vloer en het behang aanpassen... etc etc etc etc.quote:Op maandag 12 januari 2009 13:37 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Misschien denk je teveel vanuit wat er allemaal aangeboden wordt en te weinig vanuit wat je zelf wilt.
Ik ben me daar ook bewust van, dat het geen 'belangrijke' beslissing is (maar wel iets belangrijker dan welk broodje ik wil eten tijdens de lunch), en waarschijnlijk zal ik best tevreden zijn met de keus die ik maak, maar goed, zoals ik al zei, ik neem teveel zaken mee in de beslissing en er zit geen/weinig haast achter, dus dan neem je sowieso al wat meer de tijdquote:Op maandag 12 januari 2009 14:47 schreef Cmonv het volgende:
Achja, beslissingen nemen.. vertel me er niets over
Probeer in te zien dat het geen belangrijke beslissing is welke TV je koopt. Of dat je uberhaubt een TV koopt. Het is niet zo dat je welzijn er vanaf hangt.
En trouwens, van de meeste beslissingen kun je toch pas achteraf weten of ze goed waren geweest. Dat kun je nog niet weten op het moment dat je ze maakt, anders zou je ze niet gemaakt hebben.
Foute beslissingen bestaan niet.
PS In een klooster is het volgens mij niet de bedoeling te ontsnappen aan het leven
Lijkt zo, maar is dat ook zo?quote:maar wel iets belangrijker dan welk broodje ik wil eten tijdens de lunch
Ik ben/was ook nogal een erge denker. Een paar keer ben ik daardoor in een diep gat terecht gekomen. Zoals 2 jaar geleden op vakantie. Ik ga elk jaar naar een soort culturele camping waar ik altijd veel mensen leer kennen en wat ik ervaar als een van de leukste tijden van het jaar. Maar dat jaar was ik er zo mee bezig dat ik me extreem depressief ging voelen, ik wou het zo graag maar ik kón echt geen geluk eruit halen. Tot de punten dat ik hele nachten nauwlijks sliep en ik huilend wakker schrok nadat ik net in slaap was gekomen.quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:38 schreef NouMooiNiet het volgende:
* leest ook maar voelt zich nog niet anders *
Dat vraag ik me dus ook af, je kunt wel als enige zijn die op een bepaalde manier 'leeft' (zoals in t boek) maar wat dan?? Wat heb je daaraan? Of bedoel je dat niet?quote:Op woensdag 28 januari 2009 20:24 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
[quote]Ik merk trouwens dat tegenstanders/critici altijd beginnen over dat deze theorie niet aan te passen is in de praktijk. En hier twijfel ik dus ook aan. Moet je er zelf achterkomen hoe je dat moet doen? Kom je daar vanzelf achter als je er bekend mee bent? Ik snap dat je je verstand moet toepassen waarvoor het bedoelt is maar in hoeverre is dat mogelijk?
Je zou eens kunnen kijken op http://www.dutch.dhamma.org/ daar staat heel veel informatie.quote:Nog iets: Ik las een artikel van een man die een paar dagen in een klooster ging wonen (wat je volgens mij sowieso kan doen). Hij beschreef dat de mensen niks anders deden dan bidden, traditionele kerkdingen een paar keer per dag. Eten ging in stilte of terwijl een iemand iets uit de bijbel voorlas. In de kamers van de monniken waren enkel een stoel, een bed en een bureau. Is het een levenswerk voor deze mensen geworden om contant in het nu te leven?
Dat heeft niet zoveel met bijbels en kerkdiensten te makenquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:16 schreef NouMooiNiet het volgende:
Je zou eens kunnen kijken op http://www.dutch.dhamma.org/ daar staat heel veel informatie.
Dat klopt, ik doelde meer op de stilte en dat er dus plekken zijn om een aantal dagen dat mee te maken.. Zonder afleiding, in soberheid, en in t nu door meditatie zowat de hele dag etc etcquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:41 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Dat heeft niet zoveel met bijbels en kerkdiensten te maken
Christelijke monniken leven voor/door God en bijbelstudie.
Ik herken ook heel veel in t pijnlichaam gedeelte. Verlatingsangst, eenzaamheid, alles is mijn eigen schuld.. Wat ik me afvraag is WAAROM wil je verstand de negatieve kant in (of is dat niet belangrijk)>?quote:Op donderdag 29 januari 2009 10:42 schreef Take_A_Picture het volgende:
Pffff sommige dagen gaat het heel goed, andere dagen (zoals deze) is het weer mis en denk ik teveel na.
Daarbij komt dat ik ziek ben en dat mn menstruatie er weer aan zit te komen.
Ik lees nu ook 'De kracht van het nu'. Het andere boekje (De kracht van het nu in de praktijk) heb ik even laten liggen. Er wordt in het boek gesproken over het pijnlichaam en ik herken er zoveel in. Helaas herken ik ook het verzet van het verstand en van het pijnlichaam als ik me even helemaal bewust wil maken. Dat verzet is echt een kutgevoel.
Ik weet wat bij mij het pijnlichaam is. Vroeger vaak afgewezen, ouders zijn gescheiden.
Die scheiding kwam vorig jaar ineens omhoog, daarbij kwamen ook ineens allemaal kennissen met het nieuws dat ze gingen scheiden. Ineens werd mijn pijnlichaam wakker en ging ik het op mezelf betrekken. Ik heb een superlieve vriend, ik ben echt dol op hem en hij op mij, maar ik werd ineens bang dat ik hem zou verlaten.
En die angst heb ik nog steeds. In het boek worden bepaalde dingen beschreven die heel erg herkenbaar zijn.
Ik wil dan graag helemaal bewust worden maar op de een of andere manier gaat dat niet zomaar. Dat wordt ook in het boek beschreven.
Maar soms... soms wil ik gewoon hulp van iemand die het wel is gelukt. Ook al weet ik dat ik alleen alles kan veranderen.
Sorry voor dit verhaal hoor, maar ik ben even moe en word gek van mn gedachten.
Een menselijk verstand zal zich altijd hechten aan de dingen die je hebt. Maar hechting is gevaarlijk, want dingen veranderen immers altijd. Waarom die hechting er is, lijkt mij inderdaad niet belangrijk. Belangrijker is, dat het er inderdaad IS.quote:Op donderdag 29 januari 2009 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Ik herken ook heel veel in t pijnlichaam gedeelte. Verlatingsangst, eenzaamheid, alles is mijn eigen schuld.. Wat ik me afvraag is WAAROM wil je verstand de negatieve kant in (of is dat niet belangrijk)>?
Waar is PCP als je hem nodig hebt??
Wat is dan je referentiekader bij het maken van beslissingen? De beslissing maakt opzich niets uit, alle keuzes kunnen je geluk geven maar zodra je niet blindelings je beslissing maakt - zoals een voetbalspeler in die zogenaamde "flow" zonder na te denken perfect in de kruising schiet - komt je ego weer in actie.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:21 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Met zelf-controle bereik je idd heel veel en daar is ook niets mis mee. Maar je kunt die zelf dus ook "weghalen" en op die manier vol in het leven en ervaring te staan, ipv dat dat via een zelf moet lopen dat alles filtert aan de hand van een overtuigingssysteem.
Dat dacht ik ook, is het mogelijk zo erg in het nu te leven dat deze aspecten niks meer uitmaken?quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:32 schreef RRGJL het volgende:
Ben ik niet met je eens.
Welke baan je hebt bepaald je geluk omdat je er veel tijd doorbrengt.
Welke auto je hebt bepaald je geluk omdat het vervelend is telkens in een rammelbak te stappen en vaak ook nog eens niet start.
Welke route je naar school neemt is belangrijk omdat de ene drukker is dan de ander, en drukte kan weer leiden tot frustratie of gevaarlijke situaties.
Het principe waar het om gaat is dat je gelukkig kan zijn met wat je hebt. Ik vind het nou niet echt een belangrijke beslissing of ik geld uit ga geven aan een betere auto of niet. Ik doe het of ik doe het niet, maar gelukkiger word ik niet van een andere auto. Heb vorige week de auto nog aan staan duwen Kan mij niet schelen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:32 schreef RRGJL het volgende:
Ben ik niet met je eens.
Welke baan je hebt bepaald je geluk omdat je er veel tijd doorbrengt.
Welke auto je hebt bepaald je geluk omdat het vervelend is telkens in een rammelbak te stappen en vaak ook nog eens niet start.
Welke route je naar school neemt is belangrijk omdat de ene drukker is dan de ander, en drukte kan weer leiden tot frustratie of gevaarlijke situaties.
Ik denk niet dat je altijd in het nu kan leven. Dat doe ik nu ook niet want ik typ deze post voor jou, zodat jij 'm straks kan lezen . Ik weet niet of het in het boek staat dat dat wel kan, dat zou ik persoonlijk verwerpen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 18:27 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Dat dacht ik ook, is het mogelijk zo erg in het nu te leven dat deze aspecten niks meer uitmaken?
Het gaat trouwens al beter met me, ik ga maar verder lezen
Als het je niet trekt, is dat niet erg. Voor de ene werkt het wel voor de ander misschien niet. Het is immers een persoonlijk iets. Maar gelul is het zeker niet.quote:Op donderdag 29 januari 2009 18:31 schreef RRGJL het volgende:
Ik ga er ook eens mee verder vanavond denk ik. Heb nu een stuk of .... 25/30 bladzijden gelezen. Ben nog niet echt onder de indruk. Ik weet het allemaal wel, ik ken de theorieën, ik snap de gedachte achter het zweverige gelul ook wel (de psychologie ervan), maar het doet verder niets met mij, en ik doe er zelf ook niet veel mee.
Ja er zit helaas een new-age tintje aan. Dat jaagt veel mensen bij voorbaar al weg. Daarom probeer ik het hier ook iets duidelijker en logischer te brengen. Nogmaals: Radical Honesty is nog steeds 1 vd beste boeken ooit omdat het De Kracht vh nu zo goed aanvult door gebruik te maken van een andere invalshoek en dat is ook een veel praktischer invalshoek.quote:Op donderdag 29 januari 2009 21:53 schreef RRGJL het volgende:
Nou ik bedoelde ook niet dat het 'gelul' is, maar soms wel 'zweverig gelul' Hier en daar neigt het mij net iets teveel naar euhm... tja, alsof ze zich op dezelfde doelgroep richten die ook tarotkaarten legt. De essentie van de boodschap is volledig correct, maar door hoe ze het brengen vind ik het zo nu en dan een beetje jammer.
Radical Honesty, is dat boek alleen in het engels verschenen of is er ook een Nederlandse vertaling van?quote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ja er zit helaas een new-age tintje aan. Dat jaagt veel mensen bij voorbaar al weg. Daarom probeer ik het hier ook iets duidelijker en logischer te brengen. Nogmaals: Radical Honesty is nog steeds 1 vd beste boeken ooit omdat het De Kracht vh nu zo goed aanvult door gebruik te maken van een andere invalshoek en dat is ook een veel praktischer invalshoek.
Ik zal morgen of in het weekend even de tijd nemen om te reageren op de nieuwe reacties. Leuk dat het topic nog steeds loopt
Er staat ook duidelijk in het boek dat je hetwsl snel herkent, maar de momenten van observatie niet lang kunt vasthouden in het begin. Dat verbetert vanzelf, zie het maar als 'oefening baart kunst'. Althans zo heb ik het opgevat, ik heb overigens hetzelfde 'probleem'. Ik ben momenteel te ontspannen om me druk te maken, dan vind je dat 'nu' ook moeilijker omdat je er misschien al (deels) bent.quote:Op woensdag 4 februari 2009 12:36 schreef J0kkebr0k het volgende:
Ik ben ook maar eens begonnen in dit boek. Heb er nu een pagina'tje of 70 opzitten. Moet zeggen dat ik het allemaal wel vrij logisch vind klinken, maar om het ook in de praktijk te brengen lijkt me zeer moeilijk. Zeker omdat je je al tig jaar door je gedachten laat leiden en omdat alles wat je leest eigenlijk tegen de natuur indruist. Continu je gedachten waarnemen, je ego observeren, je emoties waarnemen.... best pittig.
Het zal inderdaad wel even duren voor je het 'onder controle hebt'. Wat Tolle ook schrijft is dat je alles om je heen eigenlijk een wonder is en dat je dat ook zo moet proberen te interpreteren. Maar what the fuck zeg: Alles is al jaren eigenlijk zo vanzelfsprekend, dat ik me nu niet ineens kan verwonderen over alles wat er is. Het is er gewoon, in mijn optiek. Tuurlijk weet ik dat alle materie heel bijzonder is, maar om het ook zo te gaan ervaren is wat mij betreft een beetje aan de zweverige kant.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:15 schreef elcastel het volgende:
[..]
Er staat ook duidelijk in het boek dat je hetwsl snel herkent, maar de momenten van observatie niet lang kunt vasthouden in het begin. Dat verbetert vanzelf, zie het maar als 'oefening baart kunst'. Althans zo heb ik het opgevat, ik heb overigens hetzelfde 'probleem'. Ik ben momenteel te ontspannen om me druk te maken, dan vind je dat 'nu' ook moeilijker omdat je er misschien al (deels) bent.
Mee eens, ik lees het dan ook puur om mijn gedachten te kunnen verzetten áls ik teveel ga nadenken, Als dat nu niet is, dan is dat in de toekomst (misschien) handig. Ik ben ook niet het type dat alles letterlijk uit het boek gaat overnemen, ik pik er wat van mee.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:23 schreef J0kkebr0k het volgende:
Het zal inderdaad wel even duren voor je het 'onder controle hebt'. Wat Tolle ook schrijft is dat je alles om je heen eigenlijk een wonder is en dat je dat ook zo moet proberen te interpreteren. Maar what the fuck zeg: Alles is al jaren eigenlijk zo vanzelfsprekend, dat ik me nu niet ineens kan verwonderen over alles wat er is. Het is er gewoon, in mijn optiek. Tuurlijk weet ik dat alle materie heel bijzonder is, maar om het ook zo te gaan ervaren is wat mij betreft een beetje aan de zweverige kant.
Ja, ik denk ook dat ik er zo mee om zal gaan. Daarnaast denk ik dat het uiteindelijk allemaal weer wegebt en ik gewoon weer in mijn dagelijkse patroon verval. Leuk zo'n boek, maar vasthouden is nog niet zo makkelijk.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:30 schreef elcastel het volgende:
[..]
Mee eens, ik lees het dan ook puur om mijn gedachten te kunnen verzetten áls ik teveel ga nadenken, Als dat nu niet is, dan is dat in de toekomst (misschien) handig. Ik ben ook niet het type dat alles letterlijk uit het boek gaat overnemen, ik pik er wat van mee.
Hij is er alleen nog in het Engels en wat andere talen. Volgens mij wordt er wel gewerkt aan een Nederlandse versie. Ik wilde het net checken op de site van radical honesty maar er is een error op die pagina.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:19 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Radical Honesty, is dat boek alleen in het engels verschenen of is er ook een Nederlandse vertaling van?
Dat is denk ik bij heel veel mensen het geval, ik heb dat idee nu al af en toe, dat ik een druk weekend heb en er nauwlijks aan denk.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:36 schreef J0kkebr0k het volgende:
[..]
Ja, ik denk ook dat ik er zo mee om zal gaan. Daarnaast denk ik dat het uiteindelijk allemaal weer wegebt en ik gewoon weer in mijn dagelijkse patroon verval. Leuk zo'n boek, maar vasthouden is nog niet zo makkelijk.
Zijn er hier mensen die echt met grote regelmaat in het Nu leven en die hun oude patronen hebben doorbroken?
Waarom? Dat is dus je alsmaar analyserende verstand. Ik hoop dat je hier in dit topic wat antwoorden kunt vinden of dat je in ieder geval gemotiveerd wordt om zelf op onderzoek uit te gaan. Een boek lezen kan nooit kwaad natuurlijk. Ook al vind je het achteraf een slecht boek.quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:49 schreef Fredo55 het volgende:
Ja, ook ik denkt teveel na.
Om de kleinste dingen denk ik teveel na,
zodat die kleine dingen dan moeilijker uit te voeren zijn.
Niet alleen ik heb er last van, ook mijn naaste omgeving.
Waarom?
Geen idee.
Een radicale verandering kun je niet zomaar inpassen in een bestaand systeem. Je kunt niet vd ene op de andere dag overstappen van een dictatuur op een volwaardige democratie. Daar gaat tijd overheen en dat moet stap voor stap gebeuren.quote:Op woensdag 28 januari 2009 20:24 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik merk trouwens dat tegenstanders/critici altijd beginnen over dat deze theorie niet aan te passen is in de praktijk. En hier twijfel ik dus ook aan. Moet je er zelf achterkomen hoe je dat moet doen? Kom je daar vanzelf achter als je er bekend mee bent? Ik snap dat je je verstand moet toepassen waarvoor het bedoelt is maar in hoeverre is dat mogelijk?
Voor boedhistische monniken is dat wel het geval denk ik.quote:Nog iets: Ik las een artikel van een man die een paar dagen in een klooster ging wonen (wat je volgens mij sowieso kan doen). Hij beschreef dat de mensen niks anders deden dan bidden, traditionele kerkdingen een paar keer per dag. Eten ging in stilte of terwijl een iemand iets uit de bijbel voorlas. In de kamers van de monniken waren enkel een stoel, een bed en een bureau. Is het een levenswerk voor deze mensen geworden om contant in het nu te leven?
Gewoon blijven volhouden. Soms zet je 1 stap naar voren en dan weer 2 terug. Dat heb ik een aantal jaar moeten doen. Maar uiteindelijk blijft dat nieuwe wat je leert steeds beter hangen en zul je het automatischer gaan toepassen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 10:42 schreef Take_A_Picture het volgende:
........
Sorry voor dit verhaal hoor, maar ik ben even moe en word gek van mn gedachten.
Dat komt ook omdat emoties verslavend zijn. De chemicalien die vrijkomen bij emoties zijn erg verslavend, dat is de lichamelijke component.quote:Op donderdag 29 januari 2009 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Ik herken ook heel veel in t pijnlichaam gedeelte. Verlatingsangst, eenzaamheid, alles is mijn eigen schuld.. Wat ik me afvraag is WAAROM wil je verstand de negatieve kant in (of is dat niet belangrijk)>?
Zie het posticoontjequote:Waar is PCP als je hem nodig hebt??
Ik vind uiterlijke verzorging idd een stuk minder belangrijk dan eerder. Maar ik doe er nog wel gewoon aan hoor. Ik weet niet eens of dat perse wat met je ego te maken heeft.quote:Op donderdag 29 januari 2009 15:58 schreef illusions het volgende:
[..]
Wat is dan je referentiekader bij het maken van beslissingen? De beslissing maakt opzich niets uit, alle keuzes kunnen je geluk geven maar zodra je niet blindelings je beslissing maakt - zoals een voetbalspeler in die zogenaamde "flow" zonder na te denken perfect in de kruising schiet - komt je ego weer in actie.
Als je je ego buiten wilt sluiten van je beslissingen waarom zou je dan nog nadenken over uiterlijke verzorging e.d. want daarmee schakel je je ego weer in, wat een stap achteruit zou zijn omdat je niet objectief beslissingen kunt nemen.
Het ego/observeerder verhaal gaat ook over dat je je identiteit voorbij je ego moet zoeken. Intelligentie is meer dan denken. Waneer jij een zonsondergang ziet, hoef je niet eerst te analyseren waarom die zonsondergang nou zo mooi is om vervolgens tot de conclusie te komen dat ie mooi is en dat je er dan pas van kan genieten.quote:Hoe kun je uberhaupt 100% objectief beslissingen nemen welke de mooiste broek is, zonder dat je ego zich inschakelt? Ik vind het ego/observeerder verhaal een beetje wazig, als je er dieper over gaat nadenken klopt het gewoon niet.
Uitleg iemand?
Mee eens en het boek onderschrijft dat ook constant volgens mij. Ik heb het net uit overigens; geen verwachtingen, wel nieuwe inzichten. Ik zie wel welke aspecten ik overneem of toepas, ik vond het heel verhelderend om te lezen i.i.g.quote:Op zondag 8 februari 2009 14:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Je moet eerst een heleboel "ontleren" voordat je je de nieuwe manier eigen kunt maken.
quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:32 schreef RRGJL het volgende:
Ben ik niet met je eens.
Welke baan je hebt bepaald je geluk omdat je er veel tijd doorbrengt.
Welke auto je hebt bepaald je geluk omdat het vervelend is telkens in een rammelbak te stappen en vaak ook nog eens niet start.
Welke route je naar school neemt is belangrijk omdat de ene drukker is dan de ander, en drukte kan weer leiden tot frustratie of gevaarlijke situaties.
Ik denk dat het wel mogelijk is, maar misschien nog niet voor ons. Daarvoor zijn wij teveel gewend geraakt om ons te verliezen in de wereld om ons heen en ons over te geven aan onze gedachten.quote:Op donderdag 29 januari 2009 18:27 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Dat dacht ik ook, is het mogelijk zo erg in het nu te leven dat deze aspecten niks meer uitmaken?
Het gaat trouwens al beter met me, ik ga maar verder lezen
Daar ben ik het niet mee eens. De lange stukken tekst die ik heb geschreven in het begin van dit topic, die vloeiden er zo uit. Op zo'n moment zit ik wel in het nu omdat ik dan volledig opga in datgene waar ik mee bezig ben.quote:Op donderdag 29 januari 2009 21:03 schreef Cmonv het volgende:
Ik denk niet dat je altijd in het nu kan leven. Dat doe ik nu ook niet want ik typ deze post voor jou, zodat jij 'm straks kan lezen . Ik weet niet of het in het boek staat dat dat wel kan, dat zou ik persoonlijk verwerpen.
Dat is iets waar ik nooit echt bewust mee bezig was, maar ik merkte af en toe wel dat ik idd meer een lichaamsbewustzijn kreeg.quote:Op woensdag 4 februari 2009 01:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Zoals ik eerder zei was ik mijn halve leven vervreemd van mijn lichaam en is het 'nu' vinden onmogelijk als je buiten je lichaam probeert te treden. Weer 'in' mijn lichaam treden gaat langzaam maar het lukt me. Ik probeer waar mogelijk mijn binnenste te voelen en me weer in mijn lichaam te voelen zegmaar. Iemand zelfde ervaring?
Dat lijkt zweverig omdat de rest vd wereld niet zo denkt. Je voelt je al gauw raar en alleen wanneer je een weg inslaat die niet veel anderen inslaan. We zijn toch geneigd de kudde te volgen. Normaal zijn is heel belangrijk voor ons, zelfs als dat niet wenselijk is.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:23 schreef J0kkebr0k het volgende:
[..]
Het zal inderdaad wel even duren voor je het 'onder controle hebt'. Wat Tolle ook schrijft is dat je alles om je heen eigenlijk een wonder is en dat je dat ook zo moet proberen te interpreteren. Maar what the fuck zeg: Alles is al jaren eigenlijk zo vanzelfsprekend, dat ik me nu niet ineens kan verwonderen over alles wat er is. Het is er gewoon, in mijn optiek. Tuurlijk weet ik dat alle materie heel bijzonder is, maar om het ook zo te gaan ervaren is wat mij betreft een beetje aan de zweverige kant.
Dat is in mijn ogen idd de beste manier. Niet gaan forceren. Gewoon lezen wanneer je tijd hebt en je pikt idd het een en ander wel mee. Later op de dag of in de week denk je vervolgens over datgene na en heb je er vragen bij die je op dat moment niet kunt beantwoorden. Als je dan later dat boek weer oppakt en je komt bij een passage die jouw vragen die je had behandeld, dan zul je veel sneller leren en dingen zullen veel beter blijven hangen.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:30 schreef elcastel het volgende:
[..]
Mee eens, ik lees het dan ook puur om mijn gedachten te kunnen verzetten áls ik teveel ga nadenken, Als dat nu niet is, dan is dat in de toekomst (misschien) handig. Ik ben ook niet het type dat alles letterlijk uit het boek gaat overnemen, ik pik er wat van mee.
Ik ben wel redelijk op weg nu, maar ik verlies mezelf ook nog heel vaak in mn verstand hoor. Komt ook omdat ik de afgelopen drie jaar weinig rust en vastigheid in mn leven heb gehad. Nieuwe en veranderende situaties eisen toch veel van je aandacht op.quote:Op woensdag 4 februari 2009 13:36 schreef J0kkebr0k het volgende:
[..]
Zijn er hier mensen die echt met grote regelmaat in het Nu leven en die hun oude patronen hebben doorbroken?
Gewoon af en toe blijven lezen. Ik heb het nu tien keer gelezen denk ik. Gewoon lekker relaxed elke keer een klein stukje. Langzaamaan komt alles je dan veel helderder voor ogen te staan.quote:Op zondag 8 februari 2009 15:05 schreef elcastel het volgende:
[..]
Mee eens en het boek onderschrijft dat ook constant volgens mij. Ik heb het net uit overigens; geen verwachtingen, wel nieuwe inzichten. Ik zie wel welke aspecten ik overneem of toepas, ik vond het heel verhelderend om te lezen i.i.g.
Ook al kijken we met zn allen wat raar naar dit soort technieken ik denk dat er heel wat wijsheid in verscholen zit. Zoals die ademhalingstechnieken ook. Een vriend van mij zegt altijd dat ik rook omdat het een soort van mediteren is. Het is niet de nicotine die het voor mij doet, het is de gewoonte zelf samen met het ademhalen denk ik idd. Het valt me namelijk op dat ik altijd op dezelfde manier inhaleer en uitblaas.quote:Op zaterdag 7 februari 2009 17:40 schreef HenryKissinger het volgende:
Interessant therapievormen die direct naar het voelen gaan zijn gericht op het ademen (Bio-Energetica, Reichiaans lichaamswerk, etc.). Door heel diep te ademen kom je bij gevoelens die lang onderdrukt zijn en die soms pijnlijk zijn maar zelfs die pijnlijke gevoelens geven je het gevoel dat je leeft.
Om een lang en wellicht pretentieus verhaal kort te maken: Een teveel aan denken kun je proberen op te lossen door nog meer te denken of het proberen in te dammen en te beheersen met bepaalde technieken, maar dit zullen altijd lapmiddeltjes zijn.
Ik hou het eerst hierbij..ik hoop dat al dit gezwam enige toegevoegde waarde heeft.
Heb je toevallig een linkje naar dit artikel? Klinkt erg interessant.quote:Op zondag 8 februari 2009 04:13 schreef frenkck het volgende:
Vervolgens ging ik op een andere manier bekijken waar het probleem vandaan kwam, ik kwam met toeval een artikel tegen waarin een groep ADHD kinderen werd behandeld dmv meditatie iedere ochtend voordat hun school begon.
De resultaten waren volgens mij dat 75% na die periode niet meer gediagnostiseerd kon worden als ADHD'er.
quote:Vervolgens ben ik ook beginnen met meditatie en het lezen van 'de kracht van het nu'. Als conclusie hieruit heb ik getrokken dat de Westerse psychologie verschrikkelijk achtergesteld is en dat de vele labeltjes die verzonnen zijn gewoon complete bullshit zijn. Ik beschouw me nu ook niet meer als ADD'er, maar als een normaal persoon met een wat sterkere gedachtengang.
De ontwikkelingen vind ik zeer positief, ik kan zeker zeggen dat ik rustiger ben geworden in mijn doen en laten en dat ik daardoor veel meer onderneem op een dag. Het blijft gewoon zo ontzettend belangrijk om uit de slachtofferrol te stappen en het leven gewoon te gaan leven!
quote:Op zondag 8 februari 2009 15:41 schreef NouMooiNiet het volgende:
Thanks voor je posts.
Door t lezen van t boek ben ik wel bewuster geworden dat ik zoooveel denk, en probeer echt met de dingen bezig te zijn die ik aan t doen ben. Dat gaat redelijk goed. Ik voel me dan rustig en tevreden en doe dingen met een glimlach en zie ze niet zo zwaar.
Soms probeer ik ook echt om niks te denken, maar t rare is, DAN STOP IK MET ADEMEN...
Ja maar dat is iets anders denk ik. Dat is gewoon helder zijn ofzo. Weet er geen goede naam voor.quote:Op zondag 8 februari 2009 15:11 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Daar ben ik het niet mee eens. De lange stukken tekst die ik heb geschreven in het begin van dit topic, die vloeiden er zo uit. Op zo'n moment zit ik wel in het nu omdat ik dan volledig opga in datgene waar ik mee bezig ben.
Soms ben ik klaar met een verhaal en sta ik er versteld van hoeveel ik heb getypt in een paar minuten.
Radical Honesty is een echte aanrader De materie in de Kracht vh Nu wordt vanuit een totaal andere invalshoek bekeken.quote:Op zondag 8 februari 2009 21:12 schreef Lamba het volgende:
@ Probably_on_pcp
Heb je naast De kracht van het Nu nog meer boeken die je aanraadt?
Het kost idd wel energie om jezelf er telkens aan te herinneren. Daar kwam ik al snel achter. Daarom heb ik het boek gewoon op de bank neergelegd en elke dag las ik er een stukje in. Vervolgens probeerde ik dan gewoon thuis om meer in het nu te komen.quote:Op zondag 8 februari 2009 23:31 schreef Metalfreak het volgende:
Op zich snap ik de insteek wel en sta ik er ook voor open, maar ik kan er eigenlijk niets mee, er wordt helemaal nergens verwezen naar concrete voorbeelden bijvoorbeeld. Ook vraag ik me af of je jezelf op die manier niet teveel voor de gek aan het houden bent en of het soms niet juist averechts werkt, het kost namelijk ook energie om "de kracht van het nu" te zien (en te blijven zien) en die energie kun je dus niet gebruiken voor andere dingen (bijvoorbeeld adequaat reageren op het moment) Ik krijg het idee dat je daardoor soms een beetje afwezig over kunt komen voor anderen. Maar ook het stop zetten van je verstand, doe je dit niet ook met je verstand? Dat wil dus zeggen dat je verstand toch niet stil staat... Misschien komt dit verder in het boek nog aan bod, maar tot nu toe kom ik er nog niet erg makkelijk doorheen.
Dat vind ik wel een goeie, dat benoemen van die emoties. Dat moet ik ook eens wat meer gaan doen.quote:Op maandag 9 februari 2009 00:15 schreef Cmonv het volgende:
Een handige oefening waar ik ooit mee begon is het benoemen van mijn emoties. Soms is het heel lastig te voelen wat je echt voelt. Er zitten veel gedachtes overheen. Maar er zijn eigenlijk maar een paar basisemoties waar alles op terug te leiden is. Als je echt probeert te voelen zonder denken, zie je hoe gedachtes dit kunnen vertroebelen. Soms zeggen mensen dat ze emotioneel in de war zijn, maar eigenlijk zijn ze verstandelijk in de war. Emoties zijn niet moeilijk.
Welke boeken heb jij dan gelezen?quote:Ik zal het nog maar eens herhalen: Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik heb het specifieke boek niet gelezen. Maar ik kan me er wel enigsinds mee identificeren. Wat ik wil benadrukken is dat lezen van een boek alleen niets brengt. Je moet jezelf veranderen en dat kost gewoon tijd. Dat komt niet uit een boek, maar uit jezelf.
Allereerst vind ik het heel goed van je dit stuk te plaatsen. En vooral op zo'n uitgebreide wijze.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
<knip>
De kracht van het nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen ( ) aangezien ik nog nooit in mn leven een mentaal orgasme had gehad.
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
[]bIk kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten.[/b] In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Succes
Niet per sé, maar teveel denken kan je wel in een spiraal zetten, dan is het soms bevrijdend er even uit te stappen, dat kan ook met 'positieve' denkpatronen waarmee je jezelf voorbij loopt. Het is vooral handig voor mensen die hun denkpatroon niet kunnen uitschakelen als ze dat willen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
Sorry, maar bovenstaande is de rede waarom ik simpelweg niet eens gezien heb dat er meer dan 1 pagina wasquote:Op woensdag 11 februari 2009 [b] 04:16 schreef Dethroned het volgende:[/b]
Ik hoop dat mensen wel het onderscheid maken tussen denken en denkpatronen, tussen benoemen van emoties of voelen van emoties, tussen gedachtenbewustwording en "gedachtenstop".quote:Op woensdag 11 februari 2009 06:49 schreef elcastel het volgende:
[..]
Niet per sé, maar teveel denken kan je wel in een spiraal zetten, dan is het soms bevrijdend er even uit te stappen, dat kan ook met 'positieve' denkpatronen waarmee je jezelf voorbij loopt. Het is vooral handig voor mensen die hun denkpatroon niet kunnen uitschakelen als ze dat willen.
Ik kan ze dus wel stopzetten. Er is dan alleen observatie. En voor observatie heb je echt geen gedachten nodig hoor. Normaal gesproken geven je gedachten commentaar bij de observatie, maar dit is niet perse nodig.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
1. Ik ben het absoluut niet met je eens dat je je gedachten kan stopzetten. Er bestaat een vorm van het ontbreken van bewustzijn en dat is bewusteloos. Verder niet.
Flow is de staat waarbij je ahw 1 bent met alles. Je verstand verdwijnt naar de achtergrond. Dit kan bewerkstelligd worden door verhoogde concentratie en ook door bepaalde stoffen denk ik. Wanneer adrenaline door je lichaam gaat en je bent mentaal goed getraind, dan heb je de grootste kans om in die staat van flow te komen.quote:2. "Flow" ? Ik kan vanalles een naam geven, dus bedoel je hiermee de lichamelijke varianten ? adrenaline, endorfine enz of bedoel je de spirituele kant, zoals Ki of Chi of Jin Jang oid ?
Wat betreft het moment dat je beschrijft is eigenlijk een specieke bewustwording van een bepaalde situatie. Een verhoogde concentratie.
Classificatie is absoluut essentieel. Maar niet 24 uur per dag. Er is genoeg waarover je zult moeten nadenken, maar het is nou eenmaal zo dat het overgrote deel vh denken van mensen niet constructief is en eigenlijk gewoon nutteloos.quote:3.Classificatie is een onderdeel van ratio om om te gaan met input. Als je niet classificeert kan je niet herleiden, lokaliseren, onthouden, uitten enz. Het is essentieel.
Komt misschien ook omdat de meeste mensen nooit hebben leren omgaan met hun denken. En zoals ElCastel al zei, je komt in een spiraal terecht. Het verstand is een probleemoplosser, dus daarbij zit gelijk al heel veel negativiteit. Vooral omdat problemen door mensen als negatief worden ervaren ipv een kans om iets te leren, een uitdaging.quote:Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
Hoe kan je bewustzijn van het stoppen ? Wat bedoel je met ahw ? En 1 bent met alles ? Wat komt in de plaats van verstand ? En bedoelen we hetzelfde ? Ik bedoel met verstand dus bewustzijn. Ratio en emotie.quote:Op woensdag 11 februari 2009 13:06 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik kan ze dus wel stopzetten. Er is dan alleen observatie. En voor observatie heb je echt geen gedachten nodig hoor. Normaal gesproken geven je gedachten commentaar bij de observatie, maar dit is niet perse nodig.
[..]
Flow is de staat waarbij je ahw 1 bent met alles. Je verstand verdwijnt naar de achtergrond. Dit kan bewerkstelligd worden door verhoogde concentratie en ook door bepaalde stoffen denk ik. Wanneer adrenaline door je lichaam gaat en je bent mentaal goed getraind, dan heb je de grootste kans om in die staat van flow te komen.
[..]
Classificatie is absoluut essentieel. Maar niet 24 uur per dag. Er is genoeg waarover je zult moeten nadenken, maar het is nou eenmaal zo dat het overgrote deel vh denken van mensen niet constructief is en eigenlijk gewoon nutteloos.
[..]
Komt misschien ook omdat de meeste mensen nooit hebben leren omgaan met hun denken. En zoals ElCastel al zei, je komt in een spiraal terecht. Het verstand is een probleemoplosser, dus daarbij zit gelijk al heel veel negativiteit. Vooral omdat problemen door mensen als negatief worden ervaren ipv een kans om iets te leren, een uitdaging.
Denken is niet synoniem voor bewustzijn. Denken is een onderdeel van bewustzijn. Door het denken hebben we zelfbewustzijn ontwikkeld, maar bewustzijn kan best bestaan zonder denken. Descartes zei "ik denk dus ik ben". Dat is een misvatting. Een dier is ook, maar denkt niet. Het heeft geen zelfbewustzijn (afhankelijk vh dier natuurlijk).quote:Op woensdag 11 februari 2009 13:22 schreef Dethroned het volgende:
Hoe kan je bewustzijn van het stoppen ? Wat bedoel je met ahw ? En 1 bent met alles ? Wat komt in de plaats van verstand ? En bedoelen we hetzelfde ? Ik bedoel met verstand dus bewustzijn. Ratio en emotie.
Wanneer jij je druk maakt over hoe je haar zit en over hoe je op anderen overkomt met die ene puist op je wang, dan is dat vrij nutteloos. Je wordt er alleen maar onzeker van en je kunt je tijd veel nuttiger besteden.quote:Om tot constructieve gedachten te komen op welk niveau dan ook, moet je classificeren. Het niet classificeren, of eigenlijk de losse flarden die "met lichtsnelheid" door je heen schieten is als het ware het sorteer/filter proces. Het is niet nutteloos en onoverkomelijk. Daarnaast kan je input simpelweg niet negeren.
Bewustzijn zonder denken is het onderbewuste. Denken is trouwens niet gelijk aan classificeren of bepalen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 17:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Denken is niet synoniem voor bewustzijn. Denken is een onderdeel van bewustzijn. Door het denken hebben we zelfbewustzijn ontwikkeld, maar bewustzijn kan best bestaan zonder denken. Descartes zei "ik denk dus ik ben". Dat is een misvatting. Een dier is ook, maar denkt niet. Het heeft geen zelfbewustzijn (afhankelijk vh dier natuurlijk).
En met ahw bedoel ik dat je ervaart dat je 1 bent met alles. Alles is 1 groot 3-dimensionaal scherm met vormen en beweging maar alles is onderdeel van 1 groot iets. Wanneer je een schilderij ziet kun je de aparte elementen (personen, boten, stoelen, enz.) eruit lichten maar je kunt het ook als 1 schilderij zien. Dat is de ervaring die je hebt wanneer je je gedachten stopt... je bent 1 met het grote geheel. Je bent onlosmakelijk verbonden met het schilderij waarop je bent afgebeeld.
Ik heb nog een keer je stuk over de observeerder gelezen. In eerste instantie dacht ik dat wat ik bedoelde met het moment van filteren voor classificatie lijkt op dat observeren, maar daar verschillen we toch behoorlijk in.quote:Op woensdag 11 februari 2009 17:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Wanneer jij je druk maakt over hoe je haar zit en over hoe je op anderen overkomt met die ene puist op je wang, dan is dat vrij nutteloos. Je wordt er alleen maar onzeker van en je kunt je tijd veel nuttiger besteden.
En input wordt ook niet genegeerd, er wordt geen betekenis aangegeven wanneer je je verstand tijdelijk uitschakelt. Er is dan alleen observatie en er zijn geen gedachten die zich laten zien om datgene wat binnenkomt te beoordelen. Je ziet, je hoort, je ruikt, je voelt, je proeft... wat je dan precies ziet, hoort, ruikt, voelt of proeft is dan van ondergeschikt belang.
.quote:het Ego, een deel van ons waardoor we onszelf kunnen afzetten tegen anderen. Middels het Ego vergelijken we onszelf met anderen op alle facetten van het leven: uiterlijk, baan, geld, opleiding, sport, relaties, zelfontwikkeling etcetera.
Ik ben het overigens meer met jou eens dan met p_o_p en hoe verder ik kom in het boek, des te meer ik het er niet mee eens ben. Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Allereerst vind ik het heel goed van je dit stuk te plaatsen. En vooral op zo'n uitgebreide wijze.
1. Ik ben het absoluut niet met je eens dat je je gedachten kan stopzetten. Er bestaat een vorm van het ontbreken van bewustzijn en dat is bewusteloos. Verder niet.
2. "Flow" ? Ik kan vanalles een naam geven, dus bedoel je hiermee de lichamelijke varianten ? adrenaline, endorfine enz of bedoel je de spirituele kant, zoals Ki of Chi of Jin Jang oid ?
Wat betreft het moment dat je beschrijft is eigenlijk een specieke bewustwording van een bepaalde situatie. Een verhoogde concentratie.
3.Classificatie is een onderdeel van ratio om om te gaan met input. Als je niet classificeert kan je niet herleiden, lokaliseren, onthouden, uitten enz. Het is essentieel.
Ik ben het wel met je eens dat mensen hun "Ik" en ego als het hetzelfde zien en daardoor die doom-denkerige houdingen kunnen aannemen. Zelf stel ik me regelmatig reflectievragen, om het onderscheid te maken tussen mijzelf en mijn ego en ook om op een bewust moment de "echte" motivatie van mijn interne redenering langs te gaan.
Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
Zo ervaar ik het dus niet. Wanneer ik mn gedachten uitschakel ben ik zeker nog wel bewust. Ik sta voor mijn gevoel wel meer in contact met mn onderbewuste. Eerder beschreef ik ook hoe ik mn fotografisch geheugen beter kan gebruiken door mn gedachten uit te schakelen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 20:22 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Bewustzijn zonder denken is het onderbewuste.
Ik denk idd dat het richting holisme gaat. Ik weet niet al te veel van holistisch denken dus daar kan ik niet echt uitspraken over doen. En met geheel bedoel ik alles wat je op dat moment waarneemt. Je hebt dus datgene dat je waarneemt, een bepaald driedimensionaal beeld en daar ben je dan ahw onderdeel van. Ik weet dat dit ontzettend zweverig kan klinken. Daarom ben ik ook wel blij met je kritische vragen want dat dwingt me om er meer over na te denken.quote:Je vergelijking met het schilderij lijkt op holistisch denken, maar ik snap je punt niet. Dat je (en wanneer snap ik ook niet) opeens 1 bent met het grote geheel ? Welk geheel ? Bedoel je werelds of universeel ?
En dan heb je het opeens over je eigen beeld op het schilderij ? Graag even toelichten, want of je gaat nu wel heel zweferig doen of je moet ff het een-en-ander toelichten.
Ja je brein maakt een selectie omdat jij je laat leiden door je verstand. De observeerder identificeert zich met het verstand. Daarom lijkt het alsof je geen invloed uit kan oefenen op je gedachten. Door de identificatie met je verstand, met je gedachten te doorbreken, kun je de macht vh verstand weer overnemen. Dan kun je dus wel alleen input hebben en er niets mee doen. Het gaat er in dit topic dus over de controle over je verstand te hernemen ipv dat je verstand jou (de observeerder) controleert dmv het ego.quote:Hoe ik het zie is toch iets anders. Je heb input. Die input, hoe meer controle, hoe bewuster er je mee om kan gaan, kan je los laten. Je MOET niks, je MAG er iets mee doen. Hier start het eerste stuk. Je waarneemt middels je zintuigen en afhankelijk van de waarde (input) maakt jouw brein een selectie. Een primaire die je niet kan uitschakelen. Let op, NIET. Als iemand je hand aanraakt, kan je niet kiezen dat niet te voelen.
Met name audio en visuele input is input waar op allerlei niveau's gedachten over kunnen spelen door het ego.
Eerder noemde ik het ego al een communicatiemiddel. Je zult toch een "ik" moeten hebben anders kun je niet communiceren met anderen "ikken". Maar het ego is van handig instrument gegaan naar een soms erg destructief monster. Zelfmoord is doodsoorzaak nummer twee in West-Europa !! Je pleegt zelfmoord wanneer je niet meer met jezelf kunt leven. Vertaalt betekent dit dat de observeerder niet meer met het ego kan leven. Het ego kan zich ontwikkelen tot kwelgeest en kan er dus uiteindelijk voor zorgen dat mensen zichzelf van het leven beroven.quote:That said kan je dus die rolbepaling steeds beter in de gaten houden en rekening houden met beslissingen die je maakt. Maak je die beslissing tenslotte vanuit jezelf of vanuit de Ego ?
Wat me ook opvalt is telkens die negatieve voorbeelden van de Ego. Beetje kort door de bocht om alleen die te noemen, terwijl de Ego ook de positieve kant kan weergeven.
De Ego is niks meer dan een overlevingsmechanisme gecreeerd in ons bewustzijn.
Ik probeer aan te geven dat we niet altijd hoeven te denken. Het overgrote deel van ons denken is niet constructief en daarom nutteloos. We blijven vaak hangen in dezelfde gedachtenpatronen/cirkels. Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten ipv de mooie wereld om je heen? En om van de wereld om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig.quote:Dat laatste is eigenlijk een contradictie. Je geeft aan dat het belang is je alleen observeert, dus je zintuigen te laten waarnemen. Vervolgens geef je aan dat wat je precies waarneemt van ondergeschikt belang is.
Dit is iets dat bij de een meer plaatsvindt dan bij de ander. Tuurlijk is het zo dat er veel input binnenkomt en dat we niet alles eruit kunnen lichten dmv gedachten. Ik probeer alleen te zeggen dat waarneming ook kan bestaan zonder gedachten. Je bent je dan ook bewust van die waarneming, zonder dat er dan dus gedachten zijn.quote:Want het lijkt erop alsof jij gelijk met de kennis van de waarneming een hele riedel van gedachten er bewust wilt aankoppelen ....
Toch maar even snel een reactie voor het naar bedgaan, want helaas ben ik te sterk geprikkeld omdat ik je stukje heb gelezen. Allereerst hoop ik dat je wel je best doet om wat je zegt toch te berusten op enige feit of bron oid. Uiteraard mag je wel je eigen ding voeren, maar bijvoorbeeld je stelling over dat zelfmoord doodsoorzaak nummer 2 is in West Europa wil ik toch graag bevestigd zien. Mijn definitie van doodsoorzaak omvat dus ziekte, ongeval, misdaad, natuurlijke dood. Als dat voor jou ook geld en je houd je nog steeds aan je stelling, graag je bewijs hiervoor. Mijns inziens klopt dat voor geen meter.quote:Op woensdag 11 februari 2009 23:34 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Zo ervaar ik het dus niet. Wanneer ik mn gedachten uitschakel ben ik zeker nog wel bewust. Ik sta voor mijn gevoel wel meer in contact met mn onderbewuste. Eerder beschreef ik ook hoe ik mn fotografisch geheugen beter kan gebruiken door mn gedachten uit te schakelen.
[..]
Ik denk idd dat het richting holisme gaat. Ik weet niet al te veel van holistisch denken dus daar kan ik niet echt uitspraken over doen. En met geheel bedoel ik alles wat je op dat moment waarneemt. Je hebt dus datgene dat je waarneemt, een bepaald driedimensionaal beeld en daar ben je dan ahw onderdeel van. Ik weet dat dit ontzettend zweverig kan klinken. Daarom ben ik ook wel blij met je kritische vragen want dat dwingt me om er meer over na te denken.
[..]
Ja je brein maakt een selectie omdat jij je laat leiden door je verstand. De observeerder identificeert zich met het verstand. Daarom lijkt het alsof je geen invloed uit kan oefenen op je gedachten. Door de identificatie met je verstand, met je gedachten te doorbreken, kun je de macht vh verstand weer overnemen. Dan kun je dus wel alleen input hebben en er niets mee doen. Het gaat er in dit topic dus over de controle over je verstand te hernemen ipv dat je verstand jou (de observeerder) controleert dmv het ego.
[..]
Eerder noemde ik het ego al een communicatiemiddel. Je zult toch een "ik" moeten hebben anders kun je niet communiceren met anderen "ikken". Maar het ego is van handig instrument gegaan naar een soms erg destructief monster. Zelfmoord is doodsoorzaak nummer twee in West-Europa !! Je pleegt zelfmoord wanneer je niet meer met jezelf kunt leven. Vertaalt betekent dit dat de observeerder niet meer met het ego kan leven. Het ego kan zich ontwikkelen tot kwelgeest en kan er dus uiteindelijk voor zorgen dat mensen zichzelf van het leven beroven.
[..]
Ik probeer aan te geven dat we niet altijd hoeven te denken. Het overgrote deel van ons denken is niet constructief en daarom nutteloos. We blijven vaak hangen in dezelfde gedachtenpatronen/cirkels. Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten ipv de mooie wereld om je heen? En om van de wereld om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig.
Wanneer je een zonsondergang ziet, wordt die zonsondergang voor jou niet mooi wanneer er een gedachte komt "wat een mooie zonsondergang". De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was. Je hebt echt geen gedachten nodig, geen classificaties en etiketjes om van de wereld om je heen te genieten.
[..]
Dit is iets dat bij de een meer plaatsvindt dan bij de ander. Tuurlijk is het zo dat er veel input binnenkomt en dat we niet alles eruit kunnen lichten dmv gedachten. Ik probeer alleen te zeggen dat waarneming ook kan bestaan zonder gedachten. Je bent je dan ook bewust van die waarneming, zonder dat er dan dus gedachten zijn.
quote:Langzamerhand hebben we geleerd dat het levensproces heel veel meer is dan het ‘uitzitten’ van de tijd hier op Aarde. We kennen onszelf beter en durven te kijken naar onze eigen processen en groeipunten. We hebben manieren ontdekt om te groeien en onszelf te ontwikkelen, alleen zijn we ons niet bewust van het feit dat we ons dus in een volgend leerstadium bevinden. Niet alleen kennen we onze levensthema’s of zijn we die aan het ontdekken, maar we nemen ook daadwerkelijk actie om hier aan te werken en ons te ontwikkelen. Het blijft niet alleen bij inzicht en constatering, maar wordt opgevolgd door actie. We beginnen te begrijpen dat we verantwoordelijk zijn voor ons eigen levensproces, voor de gebeurtenissen van ons dagelijkse leven en kunnen anderen al zien als spiegels, in plaats van hen verantwoordelijk te houden voor de problemen in ons eigen leven.
Toch maar ook even jouw stukje gelezen. Ik heb het boek niet gelezen trouwens.quote:Op woensdag 11 februari 2009 21:40 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik ben het overigens meer met jou eens dan met p_o_p en hoe verder ik kom in het boek, des te meer ik het er niet mee eens ben. Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.
Ook, zoals ik al eerder aanhaalde, heb ik een beetje moeite met zijn opvatting van tijd. Of eigenlijk het "beëindigen van de illusie van tijd". Hoe kan dat in de huidige maatschappij? Dat een vogel, die elke dag alleen maar hoeft te overleven, dat moet kunnen, snap ik. Maar mijn baas zal het niet op prijs stellen als ik tijdens mijn taken niet de tijd in de gaten houd (ook zal het hem worst wezen dat ik wel met alle inzet mijn taken heb uitgevoerd, maar het resultaat er niet naar is), ook zal ik voor mezelf de tijd in de gaten moeten houden, ik kan niet pas gaan slapen of opstaan als ik daar zin in heb, ik zal toch mijn aantal uren slaap moeten hebben, ik zal toch rekening moeten houden met openingstijden als ik boodschappen moet doen, sporten kan ik ook maar op bepaalde tijden enzovoorts. De momenten in de week dat je echt niet op de tijd hoeft te letten (en daar ook in je gedachtes rekening mee moet houden) zijn er bijna niet.
Nog iets waar ik moeite mee heb is dat hij heel makkelijk zegt dat je aan het resultaat van een actie in het nu geen waarde moet hechten en dat het niet uitmaakt of iets goed of slecht gaat. Wat ik me daarbij afvraag: word je dan niet een ruggegraatloze zak die geen eigen mening meer heeft? Als het je toch allemaal niets meer uitmaakt hoe iets verloopt, waarom zou je er dan ook nog moeite in steken? Doelen helpen je om scherp te blijven en om er beter uit te komen. Ik heb bijvoorbeeld ook het boek "Denk je sterk" gelezen en daarin wordt ook uitgegaan van je gedachten als een instrument, maar er wordt nooit de illusie gewekt dat je verstand uit kunt zetten, ik ben er nog niet van overtuigd dat dit ook echt kan. Zoals Dethroned al zegt, dit lijkt meer op opperste concentratie dan echt het uitschakelen van verstand. Ik kan me ook veel beter vinden in dat boek, ook omdat er veel meer praktische technieken worden gegeven om tot een ander denkpatroon te komen. In "De kracht van het nu" wordt er vanuit gegaan dat je het in één klap hebt.
Ik ga het zeker uitlezen, maar ik ben nogal kritisch over de theorie (die overigens wordt gepresenteerd als feiten) zoals je merkt.
De schrijver geeft ook aan dat hetgene dat hij probeert te beschrijven eigenlijk niet te vatten is in in woorden omdat je daarvoor de tijd nodig hebt. Dat is idd een paradox en dat wordt ook gelijk in het boek benoemd. Het is een paradox...quote:Op woensdag 11 februari 2009 21:40 schreef Metalfreak het volgende:
Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.
Het is een tjidje geleden dat ik het boek heb gelezen en dat deel van de psychologische tijd vond ik minder interessant. Ik kan er daarom nu niet al te veel over zeggen. Wat ik wel weet is dat de schrijver niet zegt dat tijd je vijand is. Je hebt de tijd nodig, bijv. om op tijd bij de supermarkt te zijn. Maar het gaat erom dat je meer in het nu leeft, dat je meer de macht overneemt van je verstand en je gedachten stilzet. Het gaat er niet om dat je dit altijd doet want dan kun je idd niet leven.quote:Ook, zoals ik al eerder aanhaalde, heb ik een beetje moeite met zijn opvatting van tijd. Of eigenlijk het "beëindigen van de illusie van tijd". Hoe kan dat in de huidige maatschappij? Dat een vogel, die elke dag alleen maar hoeft te overleven, dat moet kunnen, snap ik. Maar mijn baas zal het niet op prijs stellen als ik tijdens mijn taken niet de tijd in de gaten houd (ook zal het hem worst wezen dat ik wel met alle inzet mijn taken heb uitgevoerd, maar het resultaat er niet naar is), ook zal ik voor mezelf de tijd in de gaten moeten houden, ik kan niet pas gaan slapen of opstaan als ik daar zin in heb, ik zal toch mijn aantal uren slaap moeten hebben, ik zal toch rekening moeten houden met openingstijden als ik boodschappen moet doen, sporten kan ik ook maar op bepaalde tijden enzovoorts. De momenten in de week dat je echt niet op de tijd hoeft te letten (en daar ook in je gedachtes rekening mee moet houden) zijn er bijna niet.
Dat zou je idd wel denken en zo heb ik voor mijn gevoel ook een tijdje in het leven gestaan. Achteraf was dat gewoon een reactie op de jaren ervoor. Daarvoor heb ik mezelf gekweld met overal over nadenken en overal een mening over hebben enz. Daarna deed ik dus het tegenovergestelde maar zo heel lang heeft dat ook weer niet geduurd. Je hebt misschien een tijdje geen mening en wordt misschien wel apathisch maar dit is maar tijdelijk. Op een gegeven moment krijg je gewoon weer zin om je te verdiepen in dingen en dan vorm je vanzelf een mening.quote:Nog iets waar ik moeite mee heb is dat hij heel makkelijk zegt dat je aan het resultaat van een actie in het nu geen waarde moet hechten en dat het niet uitmaakt of iets goed of slecht gaat. Wat ik me daarbij afvraag: word je dan niet een ruggegraatloze zak die geen eigen mening meer heeft? Als het je toch allemaal niets meer uitmaakt hoe iets verloopt, waarom zou je er dan ook nog moeite in steken?
En als ik zeg dat ik dat wel kan, denk jij dan dat ik mezelf voor de gek houd?quote:Doelen helpen je om scherp te blijven en om er beter uit te komen. Ik heb bijvoorbeeld ook het boek "Denk je sterk" gelezen en daarin wordt ook uitgegaan van je gedachten als een instrument, maar er wordt nooit de illusie gewekt dat je verstand uit kunt zetten, ik ben er nog niet van overtuigd dat dit ook echt kan.
Het is echt geen opperste concentratie het is meer opperste relaxatie. Gewoon even lekker zijn. Niks anders doen dan zijn. Dit klinkt misschien vaag en zweverig maar probeer eens na te denken wat "zijn" nou precies is. Gewoon het "ik ben". Heel moeilijk te verwoorden dit, maar wanneer je je kunt verbazen over het "zijn" van de dingen, dan zet je een hele grote stap richting verlichting van je verstand.quote:Zoals Dethroned al zegt, dit lijkt meer op opperste concentratie dan echt het uitschakelen van verstand. Ik kan me ook veel beter vinden in dat boek, ook omdat er veel meer praktische technieken worden gegeven om tot een ander denkpatroon te komen. In "De kracht van het nu" wordt er vanuit gegaan dat je het in één klap hebt.
Kritisch zijn is altijd goedquote:Ik ga het zeker uitlezen, maar ik ben nogal kritisch over de theorie (die overigens wordt gepresenteerd als feiten) zoals je merkt.
Jij kunt er misschien beter mee omgaan. Ik kan die paar uur slaap die ik eerder miste toch echt wel goed gebruiken. Verder vind ik het niet zo belanrijk om veel gelijk te hebben. Ik vind het niet erg om ongelijk te hebben en geef het ook graag toe. Daarvan leer je. Verder ben ik intelligent genoeg om alleen een uitgesproken mening te uiten bij dingen waar ik veel van afweet.quote:Op woensdag 11 februari 2009 23:18 schreef mistdeja1 het volgende:
ik snap het probleem niet, ik heb het ook, ik slaap er minder door etc... echt veel en diep nadenken, eigenlijk constant, nou een paar uurtjes minder slaap zit ik niet mee, maar ik hecht wel heel erg veel waarde aan datgeen wat ik ondek als ik zo diep nadenk, vaak gaat het over iets wat iemand zei etc.. en later zie ik daar dan wat in en blijkt het toch echt anders te zitten dan die ander zei, in mijn gedachten, er klopt gewoon iets niet en dan ben ik er mee bezig.. 99% van de gevallen heb ik gelijk en geven mensen het toe dit gaat dan om mensen die dicht bij me staan
http://binnenland.nieuws.nl/51723quote:Op donderdag 12 februari 2009 01:32 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Toch maar even snel een reactie voor het naar bedgaan, want helaas ben ik te sterk geprikkeld omdat ik je stukje heb gelezen. Allereerst hoop ik dat je wel je best doet om wat je zegt toch te berusten op enige feit of bron oid. Uiteraard mag je wel je eigen ding voeren, maar bijvoorbeeld je stelling over dat zelfmoord doodsoorzaak nummer 2 is in West Europa wil ik toch graag bevestigd zien. Mijn definitie van doodsoorzaak omvat dus ziekte, ongeval, misdaad, natuurlijke dood. Als dat voor jou ook geld en je houd je nog steeds aan je stelling, graag je bewijs hiervoor. Mijns inziens klopt dat voor geen meter.
Het gaat hier om bewustzijn. Logica is een onderdeel van bewustzijn. Bewustzijn kan logica gebruiken om bewuster te worden. Maar logica en bewustzijn zijn niet hetzelfde.quote:Het gekke is, is dat je een rationele benadering hebt met "...Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten..." en dan verder gaat met "...om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig....". Logica zou voorschrijven dat als je constateerd dat iets niet werkt, dat je een selectie maakt om te kijken of 1, kijken hoe het wel werkt of 2. kijken waarom wat niet werkt niet werkt.
Ik heb het idee dat we langs elkaar heen praten.quote:Eigenlijk concludeer ik dan dat jij je steeds bewuster bent gaan voelen waardoor je bewust bent van gedachten die eerst in je onderbewustzijn plaatsvonden, maar dat je je filter nog niet hebt kunnen toepassen.
In andere woorden, je classificatieordening is nog niet op orde.
Dit schema ken ik zeker. En ik zit eerder in bewust bekwaam omdat ik dus bewust mijn gedachten kan uitschakelen.quote:Misschien ben je ook wel bekend met het volgende proces. Eerst ben je
onbewust onbekwaam => bewust onbekwaam => onbewust bekwaam => bewust bekwaam
Mocht iemand willen dat ik dit toelicht, geen probs. Jij zit dan nog in de 2e fase.
Je wordt je bewust van zonsondergang. Maar daar heb je geen gedachten voor nodig. Je observeert de zonsondergang met je bewustzijn. Je bewustzijn, dat is niet je gedachten, je bewustzijn is datgene dat de gedachten waarneemt. Jij bent dat bewustzijn, de observeerder van de gedachten. Het probleem is dus dat 99% vd mensen zich identificeert met de gedachten.quote:Wat betreft je voorbeeld van zonsopgang en bewustzijn van een waarneming zonder gedachte.
Hoe kan je genieten zonder een constatering te doen van hetgeen je geniet ?
Door observatie alleen is er ook bewustwording. Voor de bewustwording vh feit dat de zonsondergang mooi is, zijn geen gedachten nodig. Daar is alleen observatie voor nodig. Wanneer er alleen observatie is en dus geen classificatie door gedachten, dan komt die observatie nog steeds in je bewustzijn terecht.quote:Deze stelling "De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was." valt op meerder manieren te interpreteren. Bedoel je
1. De zongsondergang automatisch mooi is en dat je pas bij de bewustwording van het event je daarna de constatering maakt
of bedoel je
2. Je ervaart een zonsondergang als mooi en daarbij hoef je niet verder na te denken ?
Hier kan ik me dan beter in vinden, maar in het boek gaat hij er dieper op in, oftewel: het wordt vager. Maar goed, die 4 jaar school ga jij ook niet zonder een doel doen. Je moet er wel nu aan beginnen, dat snap ik, maar als het goed is doe je het met een reden, die reden ligt toch voor jou in de toekomst? Want ook zo'n opleiding is niet altijd zaligmakend, maar misschien is het werk erna het wel, alhoewel je dat dus niet met zekerheid kunt zeggen. Mijn leven gaat overigens ook niet "zoals het hoort", moet echt op mijn 26e nog steeds niet denken aan zo'n burgerlijk huisje-boompje-beestje leven...quote:Op donderdag 12 februari 2009 01:48 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Toch maar ook even jouw stukje gelezen. Ik heb het boek niet gelezen trouwens.
De illusie van tijd is dat het aan de ene kant heel abstract is en aan de andere kant een van de meest keiharde krachten is, zoniet de meest krachtige waar we aan gebonden of verbonden zijn.
Simpelweg kan je nagaan dat als je 80 jaar word, je dus 29220 dagen hebt, je 701280 uur hebt enz enz.
Als je jong bent, heb je geen tijdsbesef op dit niveau. Alles staat nog ver van je af. Op een gegeven moment kan het zijn dat je de grotere levensvragen eens gaat stellen of zelfs wat minder. Op een gegeven moment kan het ook zjin dat je beseft dat je er al een kwart ofzo van je leven erop hebt zitten en wat dan.
Dan speelt "de ilussie van tijd". Voor sommigen werkt het dan belemmerend omdat hij/zij de gedachte heeft dat het leven volgens een bepaalde orde hoort te gaan (helaas zijn er daar een hoop van).
Zoals vrouwen die een biologische klok hebben mbt kinderen. Opeens heb je een hele hoop niet gedaan of denk je dat het niet meer kan want tja "..die tijd is voorbij".
Ja, en door het vreselijk abstracte geneuzel, kan ik er dus niets mee. Misschien als hij met voorbeelden zou komen, zou ik het eerder snappen, maar bijna nergens wordt verwezen naar concrete voorbeelden.quote:Op donderdag 12 februari 2009 20:44 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
De schrijver geeft ook aan dat hetgene dat hij probeert te beschrijven eigenlijk niet te vatten is in in woorden omdat je daarvoor de tijd nodig hebt. Dat is idd een paradox en dat wordt ook gelijk in het boek benoemd. Het is een paradox...
Ja, hij stelt iets verder in het boek ook dezelfde vraag die ik eigenlijk stelde, maar voor mij kwam daar geen bevredigend antwoord op, hij praat veel, maar zegt weinig in dat gedeelte in mijn ogen. Dat in het nu leven klinkt ook aannemelijk, maar volgens mij zijn dat slechts zeldzame momenten dat je dat überhaupt zou kunnen.quote:[..]
Het is een tjidje geleden dat ik het boek heb gelezen en dat deel van de psychologische tijd vond ik minder interessant. Ik kan er daarom nu niet al te veel over zeggen. Wat ik wel weet is dat de schrijver niet zegt dat tijd je vijand is. Je hebt de tijd nodig, bijv. om op tijd bij de supermarkt te zijn. Maar het gaat erom dat je meer in het nu leeft, dat je meer de macht overneemt van je verstand en je gedachten stilzet. Het gaat er niet om dat je dit altijd doet want dan kun je idd niet leven.
Kijk, en daar heb ik dus wat moeite mee. Ik krijg inderdaad zo'n beeld van een apatisch persoon die maar wat voor zich uit zit te staren. Ik kan me niet voorstellen dat ik nergens meer een mening over heb, ik heb dat namelijk altijd heel sterk en ben er dan ook echt van overtuigd. En dat zie ik niet per se als iets negatiefs. Ik kan dus echt niet zeggen "zo, en nu oordeel ik daar niet meer over" want dan houd ik mezelf dus écht voor de gek, kan mezelf dat wel 1000x zeggen, maar toch zal ik dat nooit doen, hoe graag ik het ook zou willen. Misschien is die stap ook wel te groot, van heel veel nadenken naar helemaal niets. Het boek beschrijft ook geen geleidelijke verandering, maar je moet het in één klap hebben, ik heb het idee dat die stap te groot is. Heb jij daar misschien tips voor?quote:[..]
Dat zou je idd wel denken en zo heb ik voor mijn gevoel ook een tijdje in het leven gestaan. Achteraf was dat gewoon een reactie op de jaren ervoor. Daarvoor heb ik mezelf gekweld met overal over nadenken en overal een mening over hebben enz. Daarna deed ik dus het tegenovergestelde maar zo heel lang heeft dat ook weer niet geduurd. Je hebt misschien een tijdje geen mening en wordt misschien wel apathisch maar dit is maar tijdelijk. Op een gegeven moment krijg je gewoon weer zin om je te verdiepen in dingen en dan vorm je vanzelf een mening.
Tja, ik ben sowieso van mening dat niet iedereen hetzelfde is, maar ik denk gewoon niet dat ik dat kan. Er komen continu prikkels binnen en mijn hersenen doen daar vanzelf iets mee, hoe vaak ik ze ook zeg dat ze dat niet moeten doen.quote:[..]
En als ik zeg dat ik dat wel kan, denk jij dan dat ik mezelf voor de gek houd?
Ik zou eigenlijk heel graag een keer ervaren wat jij ervaart als "opperste relaxatie", dat is ook waarom ik dit boek ben gaan lezen. Maar is het niet zo dat als je je verbaast over het "zijn" van dingen dat je dan weer je verstand gebruikt? Is verbazing geen reactie van het verstand? Zo stelt de auteur ook dat als je je al bewust bent van je emoties en gedachten, dat je al een stap in de goede richting bent. Ik heb eigenlijk het idee dat ik zelfs heel erg bewust ben van mijn slechte emoties en gedachten, al lang overigens, maar ik heb nog geen manier gevonden om die weg te krijgen en ze blijven maar aanwezig. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen om ervan verlost te raken. Het alleen bewust zijn van die negatieve gedachten en emoties is voor mij dus niet voldoende om de uitgang te vinden.quote:[..]
Het is echt geen opperste concentratie het is meer opperste relaxatie. Gewoon even lekker zijn. Niks anders doen dan zijn. Dit klinkt misschien vaag en zweverig maar probeer eens na te denken wat "zijn" nou precies is. Gewoon het "ik ben". Heel moeilijk te verwoorden dit, maar wanneer je je kunt verbazen over het "zijn" van de dingen, dan zet je een hele grote stap richting verlichting van je verstand.
Dat sowieso, bedankt ook voor je uitgebreide antwoorden En ik vind het ook wel interessant om hierover te discussiëren, zo ga je er soms toch op een andere manier over nadenken, wie weet krijg ik hierdoor toch ineens het inzicht om dingen te verbeteren. Met vrienden kan ik deze materie niet echt bespreken, die vinden het toch maar allemaal "psychologisch geneuzel".quote:[..]
Kritisch zijn is altijd goed
Dat is ook de rede waarom boeddha's ook geen waarde hechten aan geld of materie. Zij zitten op een geestelijk VEEL hoger niveau dan "wij".quote:Wanneer je je dat weet te beseffen dan ben je rijker dan ooit uit te drukken is in geld.
Dit herken ik ook heel erg ja. Zo te lezen heeft mijn ego behoorlijk wat macht Time to do something about it.quote:Je ego is bezig met het overleven in de sociale wereld en hoe belangrijker je het vindt wat anderen van je denken hoe meer macht je het ego geeft.
FUCK YEA!quote:Eerlijkheid staat in mijn ogen voor respect, beleefdheid is eigenlijk respectloos. Wanneer je beleefd bent tegen iemand ipv dat je de waarheid zegt dan zeg je eigenlijk: "Jij bent te zwak om met de waarheid om te gaan en om jou daartegen te beschermen doe ik maar beleefd".
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Misschien een beetje omsamenhangend stuk van mij, dat komt omdat ik tijdens het doorlezen van het topic steeds dingen neerzette voor mezelf die ik wilde vragen omdat ik het anders tijdens het lezen vergeet
Erg mooi topic. Chapeau Prolly_on_PCPLambo of Rekt
Volgens mij gaat het topic er juist om om je ware ik eruit te laten komen ipv de gedachte waarvan je denkt dat het je "ik" is terwijl dat niet zo is. En dus niet om voor je ware "ik" weg te lopen, maar die nep-ik wegduwen.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 15:43 schreef thestoryofus2009 het volgende:
veel psychologie en dit soort boeken zijn als het ware goocheltruccen.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
Ik denk dat het een soort van herkenning is. De schrijver zegt ook in zijn boek dat hij alleen wegwijzers kan aanbieden die wijzen in de richting van datgene wat hij beschrijft. Die staat van zijn in het Nu is tijdloos, daar bestaan even geen gedachten. Dat is dus niet te beschrijven in woorden. Vandaar dat je er alleen naar kunt wijzen met woorden. Om daar iets mee te kunnen moet je toch een beetje intuitief zijn of abstract kunnen denken. De 1 kan dat beter dan de ander. Zoals je misschien wel hebt gemerkt zijn er in dit topic een aantal mensen geweest die heel erg rationeel waren. Voor die mensen is het net ietsje moeilijker te bevatten denk ik, omdat alles beredeneerd moet kunnen worden. Iets is niet af als er een "gat" blijft in de theorie. Hier is dat gat die staat van zijn in het nu die dus niet te beschrijven is met de logica.quote:Op donderdag 12 februari 2009 21:21 schreef elcastel het volgende:
Ik wil ook graag veel blijven nadenken, ik heb er meestal geen moeite mee. Sterker nog, ook ik meen veel voordeel te hebben van mijn gedachten, visie en denkpatronen. Maar als je er opeens wakker van gaat liggen, of je bent te vaak met je kop bij dingen die niet nu plaatsvinden, ga ik op zoek naar een hulpmiddeltje om daar uit te ontsnappen wanneer ik dat wil. Ik ben er ook nog niet uit of het lezen an sich nou mijn herkenning was (ik lees nauwelijks boeken) of dat ik het inhoudelijk herkende, ... ik denk beide.
Met doelen stellen is niets mis. Maar als jouw doel jaren in de toekomst ligt, hoef je er niet elke minuut van elke dag mee bezig te zijn. Sowieso als het gaat om het oplossen van problemen dan verdwijnt het probleem van het overheersende ego. Bij het oplossen van een probleem wordt het verstand benut waarvoor het bedoeld is: problemen oplossen.quote:Op donderdag 12 februari 2009 23:07 schreef Metalfreak het volgende:
Hier kan ik me dan beter in vinden, maar in het boek gaat hij er dieper op in, oftewel: het wordt vager. Maar goed, die 4 jaar school ga jij ook niet zonder een doel doen. Je moet er wel nu aan beginnen, dat snap ik, maar als het goed is doe je het met een reden, die reden ligt toch voor jou in de toekomst? Want ook zo'n opleiding is niet altijd zaligmakend, maar misschien is het werk erna het wel, alhoewel je dat dus niet met zekerheid kunt zeggen. Mijn leven gaat overigens ook niet "zoals het hoort", moet echt op mijn 26e nog steeds niet denken aan zo'n burgerlijk huisje-boompje-beestje leven...
Abstract ja, maar geneuzel vind ik geen goed woord. Ik snap dat je geneuzel noemt, maar bedenk je wel dat abstract denken erg moeilijk is. Veel grote ideeen zijn eerst voortgekomen vanuit abstract denken. Einstein was een abstracte denker die uiteindelijk zijn ideeen heeft kunnen omzetten naar formules. Daarom wordt zijn abstracte denken aanvaard. Het is te bewijzen met formules en experimenten. Helaas zie ik dat bij deze materie niet gebeuren.quote:Ja, en door het vreselijk abstracte geneuzel, kan ik er dus niets mee. Misschien als hij met voorbeelden zou komen, zou ik het eerder snappen, maar bijna nergens wordt verwezen naar concrete voorbeelden.
Het was voor mij geen boek om een uur lang te lezen. Af en toe tien minuten werkte beter voor mij. Anders wordt het een overload aan indirecte beschrijvingen en dan wordt het voor je gevoel al gauw vaag.quote:Ja, hij stelt iets verder in het boek ook dezelfde vraag die ik eigenlijk stelde, maar voor mij kwam daar geen bevredigend antwoord op, hij praat veel, maar zegt weinig in dat gedeelte in mijn ogen. Dat in het nu leven klinkt ook aannemelijk, maar volgens mij zijn dat slechts zeldzame momenten dat je dat überhaupt zou kunnen.
Ik hoop dat je zag dat ik zei dat het tijdelijk was? Het was meer een fase van onthaasting. Gewoon de druk van de ketel halen. De schrijver beschrijft ook in zijn boek dat hij heel lang niets anders heeft gedaan dan dolgelukkig op een bankje zitten in het park. Na lange tijd begon hij toch weer iets te voelen in de richting van nieuwsgierigheid, het graag iets willen doen in het leven. Dingen ervaren, enz.quote:Kijk, en daar heb ik dus wat moeite mee. Ik krijg inderdaad zo'n beeld van een apatisch persoon die maar wat voor zich uit zit te staren. Ik kan me niet voorstellen dat ik nergens meer een mening over heb, ik heb dat namelijk altijd heel sterk en ben er dan ook echt van overtuigd. En dat zie ik niet per se als iets negatiefs. Ik kan dus echt niet zeggen "zo, en nu oordeel ik daar niet meer over" want dan houd ik mezelf dus écht voor de gek, kan mezelf dat wel 1000x zeggen, maar toch zal ik dat nooit doen, hoe graag ik het ook zou willen.
De schrijver zegt dat de stap eigenlijk heel klein is. Hij is heel simpel. Hij is zo klein en simpel dat wij hem niet zien. Daar ben ik het wel mee eens. Nu staat het me allemaal helder voor ogen en toen ik het voor het eerst zag dacht ik ook: "O natuurlijk!!!!". Het is een aha-erlebnis die je niet kunt forceren. Opeens zie je het gewoon.quote:Misschien is die stap ook wel te groot, van heel veel nadenken naar helemaal niets. Het boek beschrijft ook geen geleidelijke verandering, maar je moet het in één klap hebben, ik heb het idee dat die stap te groot is. Heb jij daar misschien tips voor?
Genetisch gezien zijn we in principe allemaal hetzelfde. We zijn allemaal mensen. We hebben allemaal dat overlevingsinstrument gekregen, het verstand, dat op een gegeven moment een ego vormt dat de controle van jou, de observeerder, overneemt.quote:Tja, ik ben sowieso van mening dat niet iedereen hetzelfde is, maar ik denk gewoon niet dat ik dat kan. Er komen continu prikkels binnen en mijn hersenen doen daar vanzelf iets mee, hoe vaak ik ze ook zeg dat ze dat niet moeten doen.
Ik ben eigenlijk geneigd te denken dat het niet perse een reactie is van het verstand. Je verstand is een onderdeel van je bewustzijn. Maar ik denk dat verbazing ook ervaren kan worden in het moment door je bewustzijn. Je wordt je bewust van de verbazing. Maar hier zijn geen gedachten voor nodig. Verder heb ik zelf de neiging om het verstand gelijk te stellen aan de hersenen. Dit is misschien niet correct. Observatie van een ervaring vind plaats dmv de hersenen, maar dat betekent niet automatisch dat je verstand er iets mee te maken moet hebben. Nogmaals: bewustzijn en verstand zijn 2 verschillende dingen denk ik. Je verstand is een onderdeel van je bewustzijn.quote:Ik zou eigenlijk heel graag een keer ervaren wat jij ervaart als "opperste relaxatie", dat is ook waarom ik dit boek ben gaan lezen. Maar is het niet zo dat als je je verbaast over het "zijn" van dingen dat je dan weer je verstand gebruikt? Is verbazing geen reactie van het verstand?
Het is altijd goed om je te verdiepen in dingen. Ook al ben je het er niet mee eens. Het brengt nuance aan in je meningen ipv alles zwart-wit te zien. Dit kan je uiteraard weer helpen je referentiekader mbt andere zaken makkelijker bij te stellen. Je leert je makkelijker openen op alle vlaken en volgens mij is dat de weg tot echte wijsheid en ook in eerste plaats volwassenheid en laten we geluk ook niet vergeten.quote:Dat sowieso, bedankt ook voor je uitgebreide antwoorden En ik vind het ook wel interessant om hierover te discussiëren, zo ga je er soms toch op een andere manier over nadenken, wie weet krijg ik hierdoor toch ineens het inzicht om dingen te verbeteren. Met vrienden kan ik deze materie niet echt bespreken, die vinden het toch maar allemaal "psychologisch geneuzel".
Scherpe vragen zijn juist goed. Daardoor word ik ook gedwongen om beter na te denken over datgene wat ik in dit topic schrijf.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 14:45 schreef EggsTC het volgende:
Ok, nu heb ik ns ff bijna het hele topic doorgelezen. Ik heb een paar vragen. Je weet dat ik vaak onder de indruk ben van je posts dus voel je niet aangevallen door ietwat scherpe vragen over het topic, TS.
Dat is idd een hele lastige vraag. Dat wat je bent is bewustzijn denk ik. Het verstand speelt een sleutelrol denk ik bij het ontstaan van zelfbewustzijn. Of misschien is dit wel helemaal niet zo. Misschien is het verstand erg handig omdat het tijd creeert. En daardoor kunnen we weer plannen, ook op de langere termijn. Dit is een gebied waarover nog veel ontdekt wordt en op het moment ben ik niet helder genoeg om daar goeie uitspraken over te doen.quote:Je hebt het erover dat het verstand en het ego denken en dat de observer van die gedachten je echte "ik" is. Hoe zit die echte ik in elkaar dan, wat is het? De echte ik (observer) kan dus zelf niet denken? Hoe moet ik dat zien? Is dat dan niet een heel "beperkte" ik? Ik bedoel het kan in feite niets dan behalve observeren vanwege de zintuigen.
Vraag jezelf eens: "Ik ben benieuwd wat de volgende gedachte zal zijn...." en observeer dan alleen.quote:Ik merk bij mezelf als ik mezelf gedachteloos probeer te maken dat ik altijd wel denk aan iets. Al is het maar dat ik denk van "ik moet niets denken".. dan toch denk je daaraan. Of gaat dat herkennen al te ver? Omdat je het probeert te herkennen en je daarmee dus toch je gedachten weer gebruikt?
Tja, weer een moeilijke vraag. Ik weet wel dat een leeuwenfamilie er toch redelijk gelukkig uit kan zien na een lange dag waarbij er goed gegeten is. De manier waarop ze met elkaar omgaan doet je toch vermoeden dat er enige mate van bewustzijn is. En dan met name bewustzijn in het nu. Genietend van elkaar en van de welpen bijv.quote:Naja, dieren hebben geen verstand of iig niet een echt zelfbewust zijn, is het dan volgens jou zo dat dieren altijd leven in die staat van observatie? Dus ze denken niets, maar voelen zich ook niet gelukkig omdat ze geen ijkpunt hebben. Ze weten niet beter.
Die golf van geluk krijg je niet automatisch bij elke keer dat je gedachteloos bent hoor. Dat is voor sommige mensen een eerste reactie op het doorbreken vd identificatie met het verstand. Je breekt vrij van het verstand dat je jaren lang heeft gekweld. Dat is een enorme bevrijding en gaat dus gepaard met een overweldigend geluksgevoel. De mate van kwelling in voorgaande jaren draagt dus ook bij aan hoe zo'n overweldigend geluksgevoel je zult hebben. Die ervaring van mij was minder intens dan die vd schrijver van de Kracht vh nu.quote:Nu geef je dus ook aan dat, als je gedachteloos bent dat er een golf van geluk over je heen komt. Maarja gedachten bepalen grotendeels je gevoel?! Hoe kan je dan het ultieme geluk voelen zonder gedachten?
Volgens de schrijver komen emoties idd van het ego. Daar wil ik dan gelijk bij zeggen dat geluk in mijn ogen niet perse een emotie is. Geluk is natuurlijk een ontzettend abstract begrip. Ik denk dat het geluk dat ik ervaar in het nu niet van emoties komt. Het is meer zo iets van: Je denkt niets en je hebt geen emoties op dat moment, dus het gaat niet goed met je en ook niet slecht. Het is meer neutraal, maar je ervaart wel een overweldigende vrijheid, een bepaalde volmaaktheid of volheid. Beter dat dit kan ik het op dit moment niet omschrijven.quote:Daarbij dus ook de vraag; Komen emoties ook van dat zgn "ego"? Of zijn emoties een trigger van iets anders? Het verstand wellicht?
Uiteindelijk zal de identificatie met het verstand doorbroken moeten worden. Jij, de observeerder, moet weer de baas worden over je verstand en niet andersom. Anders zul je nooit je gedachten onder controle kunnen krijgen.quote:Meditatietechnieken zijn ook gebaseerd op het "in het nu" leven. Hoezo is dat dan alleen bestrijding van symptomen.
Heb ik op school wel gehad. Ik kan er weinig mee. Zelfontplooiiing is juist belangrijk wanneer je geen erkening, waardering en vrienden hebt. Heb jij iets speciaals dan met die piramide?quote:Wat is jou visie op de pyramide van maslow?
Kracht vh Nu: 90-202-8230-1quote:Heeft iemand het ISBN van de kracht vh nu (in de praktijk) en Radical honesty?
Dank je Misschien wel mn eerste topic dat op slot gaat omdat het zo goed is!quote:Erg mooi topic. Chapeau Prolly_on_PCP
Staat me iets van bij... weet zo niet meer welk topic dat was. Alles hier in dit ene topic plaatsen was al een hel. Die search van dit forum is gewoon kutquote:Op vrijdag 13 februari 2009 14:54 schreef EggsTC het volgende:
Oh, nog even iets;
Je had ook ergens een post over "dingen ontleren" misschien is dat ook wel interessant om toe te voegen, maar ik ben dat topic kwijt
Het is geen "truc". En het is niet je verstand omzeilen. Het gaat er hier om dat je je verstand weer even op zijn plaats zet. Zoals een volwassene dat hoort te doen bij een doorjengelend kind. Het kind is niet de baas ook al is het een wonderkind met een IQ van 200.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 15:43 schreef thestoryofus2009 het volgende:
veel psychologie en dit soort boeken zijn als het ware goocheltruccen.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
Er is niets mis met gedachten an sich. Er is wel iets mis met gedachten die niet constructief zijn. Gedachten die maar doorgaan, doorzeurend, nietsbereikend, je naar beneden brengend... daar is wel iets mis mee.quote:mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
Jezelf zijn is heel belangrijk idd. Hoe eerlijker je bent over jezelf (ook naar jezelf toe uiteraard!) en hoe meer schijt je hebt aan wat andere mensen van je denken, hoe minder vat je ego op je heeft. Je ego kan dan geen deuk oplopen. Je hecht dan geen waarde meer aan status en macht. Je ego wordt op die manier machteloos. Dus echt jezelf zijn is idd een hele goede manier om goed om te gaan met je ego. Dit is iets wat heel goed wordt beschreven in Radical Honesty.quote:het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
Hoelang duurde het bij jou voordat dat kwartje viel dan?quote:Op een gegeven valt het kwartje, dat kan 1 week duren maar ook 1 jaar of langer.
Maar dat is dan al de volgende gedachte. Want je denkt aan wat de volgende gedachte zal zijn. Die gedachte blijft dan totdat de nieuwe gedachte komt. Ik kan me nog niet echt voorstellen hoe het is om echt gedachteloos te zijn. Ik probeer het wel maar weet niet "hoe" ik me moet focussen om dat doel te bereiken.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 21:43 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Vraag jezelf eens: "Ik ben benieuwd wat de volgende gedachte zal zijn...." en observeer dan alleen.
Een leuk trucje dat redelijk goed werkt
Ok, alsof je dus een jaar lang een baksteen moest dragen die je nu neer kan leggen. Last van de schouders af-ideequote:[..]
Die golf van geluk krijg je niet automatisch bij elke keer dat je gedachteloos bent hoor. Dat is voor sommige mensen een eerste reactie op het doorbreken vd identificatie met het verstand. Je breekt vrij van het verstand dat je jaren lang heeft gekweld. Dat is een enorme bevrijding en gaat dus gepaard met een overweldigend geluksgevoel. De mate van kwelling in voorgaande jaren draagt dus ook bij aan hoe zo'n overweldigend geluksgevoel je zult hebben. Die ervaring van mij was minder intens dan die vd schrijver van de Kracht vh nu.
De stof MDMA (XTC dus) spreekt dat tegen. Tenzij het zo is dat je die bevrijding krijgt DOOR de stof en dat DAAROM de serotonine losgelaten wordt Die perceptie kan je dan ook weer hebben ja.quote:En hoe kan je het ultieme geluk voelen zonder gedachten? Misschien is het wel zo dat bewustzijn eerst komt en dan pas materie. De heersende gedachte is dat stoffen als serotonine je een gelukkig gevoel geven. misschien komt de ervaring van geluk in het bewustzijn wel eerst en wordt er vervolgens serotonine vrijgemaakt.achten zijn onze handvaten voor het omgaan met de materiele wereld. Het is een brug. Maar gedachten zijn niet de laatste waarheid over 1 van beide werelden. Gedachten zijn dus misschien een communitiemiddel tussen de stoffelijke wereld en de niet-stoffelijke. Maar om iets te ervaren in je bewustzijn, daarvoor heb je geen gedachten nodig.
[..]
I'm trying...quote:[..]
Uiteindelijk zal de identificatie met het verstand doorbroken moeten worden. Jij, de observeerder, moet weer de baas worden over je verstand en niet andersom. Anders zul je nooit je gedachten onder controle kunnen krijgen.
[..]
Mja volgens mij zit jij tegen die laatste stap aan als ik dat zo lees. Trancendentie - wat de (normale mens) overstijgt.quote:Heb ik op school wel gehad. Ik kan er weinig mee. Zelfontplooiiing is juist belangrijk wanneer je geen erkening, waardering en vrienden hebt. Heb jij iets speciaals dan met die piramide?
[..]
Thx.quote:Kracht vh Nu: 90-202-8230-1
Radical Honesty: 0-440-50754-5
[..]
wheheheequote:Dank je Misschien wel mn eerste topic dat op slot gaat omdat het zo goed is!
Normaal gaan ze op slot omdat ze zo bagger zijn
Veranderenquote:Op vrijdag 13 februari 2009 21:47 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Staat me iets van bij... weet zo niet meer welk topic dat was. Alles hier in dit ene topic plaatsen was al een hel. Die search van dit forum is gewoon kut
Ah die bedoelde je, met dat geweldige stuk uit Radical Honesty. Toch maar even hierneer gooien:quote:
Niet mee eens. Natuurlijk houden mensen zich vaak aan hun huidige situatie vast en zijn ze daardoor bang voor verandering, maar dat is denk ik niet de voornaamste reden dat verandering moeilijk is. Mensen kunnen niet veranderen omdat ze niet duidelijk voor ogen hebben waarom, of dat ze niet weten hoe dat moet.quote:Ik ben sowieso benieuwd naar jullie mening hierover.
Ik lees nu Practicizing the Power of Now als preview op google books en daar staat bijna precies wat ik ook ooit zelf ontdekt heb mbt emoties. Wat ik bedoelde kan je dus ook lezen hierrr Op pagina 24 en 25 Best wel goed te lezen boek, het sluit meer aan bij mijn visie dan ik in eerste instantie dacht op basis van jou posts .quote:Op maandag 9 februari 2009 00:49 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dat vind ik wel een goeie, dat benoemen van die emoties. Dat moet ik ook eens wat meer gaan doen.
[..]
Welke boeken heb jij dan gelezen?
Ja dat heb ik ook geprobeerd om de "schijt aan alles" methode toe te passen. Ik werd daar zelf in ieder geval erg vrolijk van Eindelijk geen twintig keer doordachte beslissingen. Probleem is echter dat ik daar toen een aantal weken in ondersteund werd door iemand die ik nu niet meer zie. Daarna is het me echter ook niet meer gelukt om die methode aan te houden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Maarja, wie ben ik Ik raad je in ieder geval wel aan om je wat meer te verdiepen, bijvoorbeeld hier. Misschien zit er voor jou ook wat in.
PS coole avater
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Ik zeg toch 'soms'?quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Lambo of Rekt
quote:Op woensdag 18 februari 2009 14:03 schreef EggsTC het volgende:
[..]Lol, kende ik nog niet.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:In deze context is soms gekoppeld aan de 2e gedeelte van de zin. Het refereert naar het woord groter. De mogelijkheid dat 'groter' toepasselijk is, maar niet een gegeven feit.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Vandaar mijn opmerking.It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Dat is geloof ik ook wat de bedoeling is in de workshop die ik ga volgen. Sinds ik het label heb gehad van de psycholoog en er over na ben gaan denken, merk ik dat ik veel meer vraagtekens die ik had over waarom ik zoveel last heb van bepaalde dingen, kan beantwoorden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
Inderdaad tvp. Ik denk over alles te lang en te diep na waardoor ik veel te lang doe over het nemen van beslissingen. Vaak is het dan te laat en hebben problemen zich opgestapeld. Problemen waar een ander geen punt van maakt maar ik wel. Daarbij is het ook nog eens abnormaal vermoeiend en energievretend.quote:
Vond dit citaat wel erg mooi.quote:Op zondag 4 januari 2009 20:24 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Het interesseert me niet wat je doet voor de kost.
Ik wil weten waar je naar hunkert,
en of je ervan durft te dromen
het verlangen van je hart te vervullen.
Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico durft te nemen om voor gek te staan voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur echt te leven.
Het interesseert me niet welke planeten je dwarszitten.
Ik wil weten of je bent afgedaald in de kern van je eigen verdriet, of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven, of dat je bent verschrompeld,
je hebt afgesloten uit angst voor pijn.
Ik wil weten of je pijn kunt verdragen,
zowel die van mij als van jezelf, zonder die pijn weg te stoppen, er van weg te lopen, of er wat dan ook mee te doen.
Ik wil weten of je vreugde aankunt, die van mij én die van jezelf, of je kunt dansen met overgave, extase toe kunt laten tot in de toppen van je vingers en tenen, zonder toevlucht te nemen tot voorzichtigheid, tot realisme, of rekening te houden met menselijke beperkingen.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen, om eerlijk te zijn naar jezelf.
Of je de verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.
Ik wil weten of je zelfs zonder geloof durft te leven, zodat je zelf betrouwbaar kunt zijn.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien,
ook als die niet elke dag even mooi is,
en of je daarvan de bron hebt gemaakt waar je werkelijk uit leeft.
Ik wil weten of je met falen kunt leven,
zowel je eigen falen als dat van mij,
en nog steeds, aan de rand van het meer, uit volle borst ‘JA’ kunt schreeuwen tegen de zilveren maan.
Het interesseert me niet waar je woont en hoeveel geld je bezit.
Ik wil weten of je, na een nacht vol verdriet en vertwijfeling, moe en gekneusd tot op het bot, op kunt staan
en doen wat er gedaan moet worden voor de kinderen.
Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt.
Ik wil weten of je midden in het vuur naast me zult staan, als het er echt op aan komt en niet terug zult deinzen.
Het interesseert me niet waar, of wat, of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten, als al het andere wegvalt, wat het is wat je uiteindelijk draagt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn,
en of je dan met je hele hart kunt houden van jezelf.
Oriah Mountain Dreamer, een indiaanse oudste
Hoever gaan die dwanggedachtes dan? Ik heb hier ook al jaren last van maar dan op een andere manier, nu vooral herinnerd worden aan een verlies van een tijdje terug wat opgekropte angst etc omhoog brengt. Veel van die momenten dat ik er ineens aan MOET denken, en als ik het niet doe dan heb ik het gevoel "dat ik mezelf voor de gek hou" omdat ik het ontwijk of zo.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:45 schreef Take_A_Picture het volgende:
Het houdt maar niet op... Ik wordt echt gestoord van gedachten die niet waar zijn, die me zeggen dingen te doen die ik helemaal niet wil. Kutdwanggedachten. Die gun ik echt niemand toe.
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:34 schreef Take_A_Picture het volgende:
Mijn dwanggedachtes vertellen me dat ik mijn verloofde moet verlaten. Zo'n onzin! Want dat wil ik helemaal niet. Het voelt ook altijd alsof ik het dan niet helder kan zien. Als het goed met me gaat, voel ik me helder en dan denk ik ook niet raar over hem. maar soms blijft het maar wervelen tot ik op het punt ben dat ik bijna overtuigd ben dat ik bij hem weg moet gaan. Ik weet wel waardoor het komt hoor, maar dan toch... net als jij denk ik dat ik mezelf dan voor de gek houd.
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzettenquote:
Mijn verloofde heeft niks gedaan, dat is het 'm juist. Hij is juist geweldig, ik vind hem echt fantastisch. Hij is ook heel lief voor me als ik dan zo'n dwanggedachte heb.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:51 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?
En is elke keer dat zo een dwanggedachte opkomt een vlaag van angst of is het meer compleet vast in een hoekje gedreven?
msn dan ?quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzetten
Ik zal binnenkort weer eens proberen te reageren. Ik heb sinds kort een vriendinnetje dus daar besteed ik al mn tijd aan
Hoi Goldmundquote:Op zaterdag 21 februari 2009 11:51 schreef Goldmund het volgende:
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
- 's morgens reken ik meestal uit hoe lang ik idd nog kan liggen, terwijl ik aan de andere kant al direct de drang voel om er uit te moeten gaanquote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
En daar werd ik dus helemaal van.quote:
Het komt er idd op neer dat je niet echt leeft omdat je met je hoofd continu al in de toekomst zit. Alles wat je doet plan je al 20 stappen vooruit. Alles waar je nu mee bezig bent heb je nog maar voor de helft aandacht voor.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:59 schreef Cmonv het volgende:
[..]
En daar werd ik dus helemaal [ afbeelding ] van.
En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed. Niet gewoon even een plan maken, nee al bijna letterlijk doordenken wat er gaat gebeuren. Achteraf snap ik daar niets van. Maar het is ook een soort van collectieve waanzin, want iedereen die ik goed genoeg ken doet het in min of meerdere mate.
Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
Dat vele piekeren waar jullie het over hebben, heb ik nu niet zo veel meer. Had dat eerst ook sterk. En maar nadenken over wat er allemaal kan gebeuren... pfff erg vermoeiend.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:34 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Hoi Goldmund
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
[..]
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.
Succes
Dat eerste herken ik wel. Die overlevingsstrategieën gaan in je lichaam zitten en zijn geen oprechte basale emoties. Wrok heb je bijvoorbeeld als je iemand niet goed je boosheid hebt getoond. Daarna ga je dus in wrok hangen. Eigenlijk heel oneerlijk naar jezelf en naar die ander.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
quote:Soms wordt in boeddhistische kringen met wedergeboorte niet verwezen naar het opnieuw (in een volgend leven) geboren worden na de dood. In dat geval verwijst het naar het ontstaan van een gevoel van 'ik', 'mijzelf', of 'ego' in het bewustzijn (of de geest). Sommige westerse boeddhisten hebben niet veel geloof in het bestaan van een leven na de dood. Deze mensen hebben echter wel vaak een groot vertrouwen in de leer van 'anatta' of niet-zelf, en passen het begrip wedergeboorte toe op het ontstaan van het zelf-concept in de geest.
quote:Jaag niet achter het verleden aan.
Verlang niet naar de toekomst.
Het verleden is niet meer.
De toekomst is nog niet begonnen.
quote:Bij zijn prediking legde de Boeddha steeds sterk de nadruk op het pad van heiliging. Wijsgerige kwesties liet hij met opzet onaangeroerd. Wel kwamen nu en dan jongeren tot hem met de vraag: Is de wereld eindig of niet-eindig, tijdelijk, of eeuwig; zijn ziel en lichaam verschillend of niet verschillend? Maar hierop gaf hij geen antwoord, want een uitspraak daaromtrent bevorderde zijns inziens niet de wandel in heiligheid. Hij vergeleek dergelijke vragers met iemand, die getroffen was door een vergiftige pijl en zijn wond niet wou laten behandelen voor hij alle bijzonderheden wist omtrent de schutter en het schot. "Wat zou het einde zijn? Dat de man aan zijn wond zou sterven." Al de aandacht van zijn volgelingen drong hij samen op dit ene punt: hoe komt de mens tot verlossing uit deze wereld van lijden. En daartoe gaf hij als weg aan: de zuivering van gemoed en denken.
Klopt ja. Buddhisten proberen met zenmeditatie dan ook gedachten onder controle te krijgen en rust in hun hoofd.quote:Op maandag 23 februari 2009 16:41 schreef EggsTC het volgende:
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
[..]
[..]
[..]
Misschien had je in het begin nog hoop dat het boek wat met je zou doen, maar merk je aan het einde dat er toch niet zoveel is veranderd als je zou willen?quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Ja, hier nog eentje. Ik moet me echt er doorheen worstelen op dit moment en Tolle begint me meer en meer te irriteren zelfs. Dit ook vanwege zijn steeds vaker voorkomende verwijzingen naar God, als overtuigd niet-gelovige heb ik daar wat moeite mee. Nu weet ik wel dat hij er niet een man met een baard mee bedoelt die op ons neerkijkt, maar eigenlijk alles om ons heen. Ik heb een wat natuurkundigere en nuchtere kijk op de wereld. Die hele term "het Ongemanifesteerde" begrijp ik ook totaal niet, het lijkt zelfs dat, hoe meer hij erover vertelt, hoe minder ik ervan lijk te begrijpen. Ik snap ook niet echt welke richting hij daarmee op wil.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:14 schreef Dunckie het volgende:
Ik tvp even, en wel onder iemand met Larry Bird in z'n signature!
Herkenbaar, ik heb aan t begin van dit topic een beetje mijn situatie uitgelegd, heb met een 'vriendengroep' gebroken en daarna werd alles heel leeg. Ik besefte dat het beter was om in die 'depressie' te blijven zitten, dan terug te gaan naar die 'comfort'zone' die me ook niet gelukkig maakte. Een paar weken geleden ben ik toch weer met die mensen omgegaan en er is alleen maar meer ellende uit voortgekomen. Nu heb ik voor mezelf definitief gebroken met hun en naarmate ik dat boek las, ben ik erop gaan vertrouwen dat ik op de juiste weg ben en vertrouw ik erop dat ik de juiste mensen ontmoet die goed voor me zijn.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:25 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Ik denk dat je te hard probeert, het moet meer vanzelf gaan, en als t een keer fout gaat, dan gaat t de volgende keer misschien wel goed. Zo doe ik dat ook. Jammer dat mn gedachten soms afdwalen, maar ikweet ook ondertussen dat er periodes zijn dat ik me wel fijn voel.quote:Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Die pijn komt voor de acceptatie. Denk ik.quote:Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
I wish...quote:Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
quote:Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Nee, dat snap ik, maar als ik een hoop tekst zit te lezen waar ik geen hout van snap en niet eens begrijp waar de auteur met dat stuk tekst heen wil, snap ik wel dat iemand niet weet wat je er nu precies mee moet. Ik ben juist heel erg voor het zelf onderzoeken en juist daardoor ben ik het ook steeds minder eens met Tolle. En die technieken die jij noemt, die mis ik juist. Ja, wat meditatie/ontspanningsoefeningen, maar die kun je ook overal op internet al vinden. Misschien lees ik erover heen, maar ik krijg de indruk dat het juist ineens moet gebeuren, dat je het inziet of niet en als dat laatste het geval is, wordt het langzaam een vervelend boek. Volgens mij heb jij het wel ingezien en daarom zie je er het positieve van in. Een boek als "Denk je sterk" bevat veel meer zinnige technieken om gelukkiger te zijn, ook veel meer toepasbaar op het dagelijks leven.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.quote:
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?quote:
Ja, en dat komt dus in de Kracht van het NU juist heel veel naar voren, denk dat dat ook het grote verschil is tussen beide boeken.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 18:15 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.
http://messages.fok.nl/settings.phpquote:Op zondag 1 maart 2009 01:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?
Nogmaals sorry dat ik niet reageer op de laatste posts in dit topic. Nog steeds erg druk op t moment. Wil voor het reageren er wel even voor gaan zitten en niet gaan antwoorden om het antwoorden zelf.
Deel 2 lijkt me een goed idee. Lijkt me prima om de aandacht te blijven vestigen op deze nieuwe manier van kijken naar jezelf. Ik weet nu door mensen in mn eigen omgeving maar ook door mensen op dit forum dat de stof uit o.a. De Kracht vh Nu, veel voor mensen kan betekenen. Het heeft mijn leven veranderd en ook dat van vele anderen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |