Ik ben me daar ook bewust van, dat het geen 'belangrijke' beslissing is (maar wel iets belangrijker dan welk broodje ik wil eten tijdens de lunch), en waarschijnlijk zal ik best tevreden zijn met de keus die ik maak, maar goed, zoals ik al zei, ik neem teveel zaken mee in de beslissing en er zit geen/weinig haast achter, dus dan neem je sowieso al wat meer de tijdquote:Op maandag 12 januari 2009 14:47 schreef Cmonv het volgende:
Achja, beslissingen nemen.. vertel me er niets over
Probeer in te zien dat het geen belangrijke beslissing is welke TV je koopt. Of dat je uberhaubt een TV koopt. Het is niet zo dat je welzijn er vanaf hangt.
En trouwens, van de meeste beslissingen kun je toch pas achteraf weten of ze goed waren geweest. Dat kun je nog niet weten op het moment dat je ze maakt, anders zou je ze niet gemaakt hebben.
Foute beslissingen bestaan niet.
PS In een klooster is het volgens mij niet de bedoeling te ontsnappen aan het leven
Lijkt zo, maar is dat ook zo?quote:maar wel iets belangrijker dan welk broodje ik wil eten tijdens de lunch
Ik ben/was ook nogal een erge denker. Een paar keer ben ik daardoor in een diep gat terecht gekomen. Zoals 2 jaar geleden op vakantie. Ik ga elk jaar naar een soort culturele camping waar ik altijd veel mensen leer kennen en wat ik ervaar als een van de leukste tijden van het jaar. Maar dat jaar was ik er zo mee bezig dat ik me extreem depressief ging voelen, ik wou het zo graag maar ik kón echt geen geluk eruit halen. Tot de punten dat ik hele nachten nauwlijks sliep en ik huilend wakker schrok nadat ik net in slaap was gekomen.quote:Op woensdag 28 januari 2009 19:38 schreef NouMooiNiet het volgende:
* leest ook maar voelt zich nog niet anders *
Dat vraag ik me dus ook af, je kunt wel als enige zijn die op een bepaalde manier 'leeft' (zoals in t boek) maar wat dan?? Wat heb je daaraan? Of bedoel je dat niet?quote:Op woensdag 28 januari 2009 20:24 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
[quote]Ik merk trouwens dat tegenstanders/critici altijd beginnen over dat deze theorie niet aan te passen is in de praktijk. En hier twijfel ik dus ook aan. Moet je er zelf achterkomen hoe je dat moet doen? Kom je daar vanzelf achter als je er bekend mee bent? Ik snap dat je je verstand moet toepassen waarvoor het bedoelt is maar in hoeverre is dat mogelijk?
Je zou eens kunnen kijken op http://www.dutch.dhamma.org/ daar staat heel veel informatie.quote:Nog iets: Ik las een artikel van een man die een paar dagen in een klooster ging wonen (wat je volgens mij sowieso kan doen). Hij beschreef dat de mensen niks anders deden dan bidden, traditionele kerkdingen een paar keer per dag. Eten ging in stilte of terwijl een iemand iets uit de bijbel voorlas. In de kamers van de monniken waren enkel een stoel, een bed en een bureau. Is het een levenswerk voor deze mensen geworden om contant in het nu te leven?
Dat heeft niet zoveel met bijbels en kerkdiensten te makenquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:16 schreef NouMooiNiet het volgende:
Je zou eens kunnen kijken op http://www.dutch.dhamma.org/ daar staat heel veel informatie.
Dat klopt, ik doelde meer op de stilte en dat er dus plekken zijn om een aantal dagen dat mee te maken.. Zonder afleiding, in soberheid, en in t nu door meditatie zowat de hele dag etc etcquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:41 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Dat heeft niet zoveel met bijbels en kerkdiensten te maken
Christelijke monniken leven voor/door God en bijbelstudie.
Ik herken ook heel veel in t pijnlichaam gedeelte. Verlatingsangst, eenzaamheid, alles is mijn eigen schuld.. Wat ik me afvraag is WAAROM wil je verstand de negatieve kant in (of is dat niet belangrijk)>?quote:Op donderdag 29 januari 2009 10:42 schreef Take_A_Picture het volgende:
Pffff sommige dagen gaat het heel goed, andere dagen (zoals deze) is het weer mis en denk ik teveel na.
Daarbij komt dat ik ziek ben en dat mn menstruatie er weer aan zit te komen.
Ik lees nu ook 'De kracht van het nu'. Het andere boekje (De kracht van het nu in de praktijk) heb ik even laten liggen. Er wordt in het boek gesproken over het pijnlichaam en ik herken er zoveel in. Helaas herken ik ook het verzet van het verstand en van het pijnlichaam als ik me even helemaal bewust wil maken. Dat verzet is echt een kutgevoel.
Ik weet wat bij mij het pijnlichaam is. Vroeger vaak afgewezen, ouders zijn gescheiden.
Die scheiding kwam vorig jaar ineens omhoog, daarbij kwamen ook ineens allemaal kennissen met het nieuws dat ze gingen scheiden. Ineens werd mijn pijnlichaam wakker en ging ik het op mezelf betrekken. Ik heb een superlieve vriend, ik ben echt dol op hem en hij op mij, maar ik werd ineens bang dat ik hem zou verlaten.
En die angst heb ik nog steeds. In het boek worden bepaalde dingen beschreven die heel erg herkenbaar zijn.
Ik wil dan graag helemaal bewust worden maar op de een of andere manier gaat dat niet zomaar. Dat wordt ook in het boek beschreven.
Maar soms... soms wil ik gewoon hulp van iemand die het wel is gelukt. Ook al weet ik dat ik alleen alles kan veranderen.
Sorry voor dit verhaal hoor, maar ik ben even moe en word gek van mn gedachten.
Een menselijk verstand zal zich altijd hechten aan de dingen die je hebt. Maar hechting is gevaarlijk, want dingen veranderen immers altijd. Waarom die hechting er is, lijkt mij inderdaad niet belangrijk. Belangrijker is, dat het er inderdaad IS.quote:Op donderdag 29 januari 2009 11:54 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Ik herken ook heel veel in t pijnlichaam gedeelte. Verlatingsangst, eenzaamheid, alles is mijn eigen schuld.. Wat ik me afvraag is WAAROM wil je verstand de negatieve kant in (of is dat niet belangrijk)>?
Waar is PCP als je hem nodig hebt??
Wat is dan je referentiekader bij het maken van beslissingen? De beslissing maakt opzich niets uit, alle keuzes kunnen je geluk geven maar zodra je niet blindelings je beslissing maakt - zoals een voetbalspeler in die zogenaamde "flow" zonder na te denken perfect in de kruising schiet - komt je ego weer in actie.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:21 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Met zelf-controle bereik je idd heel veel en daar is ook niets mis mee. Maar je kunt die zelf dus ook "weghalen" en op die manier vol in het leven en ervaring te staan, ipv dat dat via een zelf moet lopen dat alles filtert aan de hand van een overtuigingssysteem.
Dat dacht ik ook, is het mogelijk zo erg in het nu te leven dat deze aspecten niks meer uitmaken?quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:32 schreef RRGJL het volgende:
Ben ik niet met je eens.
Welke baan je hebt bepaald je geluk omdat je er veel tijd doorbrengt.
Welke auto je hebt bepaald je geluk omdat het vervelend is telkens in een rammelbak te stappen en vaak ook nog eens niet start.
Welke route je naar school neemt is belangrijk omdat de ene drukker is dan de ander, en drukte kan weer leiden tot frustratie of gevaarlijke situaties.
Het principe waar het om gaat is dat je gelukkig kan zijn met wat je hebt. Ik vind het nou niet echt een belangrijke beslissing of ik geld uit ga geven aan een betere auto of niet. Ik doe het of ik doe het niet, maar gelukkiger word ik niet van een andere auto. Heb vorige week de auto nog aan staan duwen Kan mij niet schelen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:32 schreef RRGJL het volgende:
Ben ik niet met je eens.
Welke baan je hebt bepaald je geluk omdat je er veel tijd doorbrengt.
Welke auto je hebt bepaald je geluk omdat het vervelend is telkens in een rammelbak te stappen en vaak ook nog eens niet start.
Welke route je naar school neemt is belangrijk omdat de ene drukker is dan de ander, en drukte kan weer leiden tot frustratie of gevaarlijke situaties.
Ik denk niet dat je altijd in het nu kan leven. Dat doe ik nu ook niet want ik typ deze post voor jou, zodat jij 'm straks kan lezen . Ik weet niet of het in het boek staat dat dat wel kan, dat zou ik persoonlijk verwerpen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 18:27 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Dat dacht ik ook, is het mogelijk zo erg in het nu te leven dat deze aspecten niks meer uitmaken?
Het gaat trouwens al beter met me, ik ga maar verder lezen
Als het je niet trekt, is dat niet erg. Voor de ene werkt het wel voor de ander misschien niet. Het is immers een persoonlijk iets. Maar gelul is het zeker niet.quote:Op donderdag 29 januari 2009 18:31 schreef RRGJL het volgende:
Ik ga er ook eens mee verder vanavond denk ik. Heb nu een stuk of .... 25/30 bladzijden gelezen. Ben nog niet echt onder de indruk. Ik weet het allemaal wel, ik ken de theorieën, ik snap de gedachte achter het zweverige gelul ook wel (de psychologie ervan), maar het doet verder niets met mij, en ik doe er zelf ook niet veel mee.
Ja er zit helaas een new-age tintje aan. Dat jaagt veel mensen bij voorbaar al weg. Daarom probeer ik het hier ook iets duidelijker en logischer te brengen. Nogmaals: Radical Honesty is nog steeds 1 vd beste boeken ooit omdat het De Kracht vh nu zo goed aanvult door gebruik te maken van een andere invalshoek en dat is ook een veel praktischer invalshoek.quote:Op donderdag 29 januari 2009 21:53 schreef RRGJL het volgende:
Nou ik bedoelde ook niet dat het 'gelul' is, maar soms wel 'zweverig gelul' Hier en daar neigt het mij net iets teveel naar euhm... tja, alsof ze zich op dezelfde doelgroep richten die ook tarotkaarten legt. De essentie van de boodschap is volledig correct, maar door hoe ze het brengen vind ik het zo nu en dan een beetje jammer.
Radical Honesty, is dat boek alleen in het engels verschenen of is er ook een Nederlandse vertaling van?quote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ja er zit helaas een new-age tintje aan. Dat jaagt veel mensen bij voorbaar al weg. Daarom probeer ik het hier ook iets duidelijker en logischer te brengen. Nogmaals: Radical Honesty is nog steeds 1 vd beste boeken ooit omdat het De Kracht vh nu zo goed aanvult door gebruik te maken van een andere invalshoek en dat is ook een veel praktischer invalshoek.
Ik zal morgen of in het weekend even de tijd nemen om te reageren op de nieuwe reacties. Leuk dat het topic nog steeds loopt
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |