R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik lees nu Practicizing the Power of Now als preview op google books en daar staat bijna precies wat ik ook ooit zelf ontdekt heb mbt emoties. Wat ik bedoelde kan je dus ook lezen hierrr Op pagina 24 en 25 Best wel goed te lezen boek, het sluit meer aan bij mijn visie dan ik in eerste instantie dacht op basis van jou postsquote:Op maandag 9 februari 2009 00:49 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dat vind ik wel een goeie, dat benoemen van die emoties. Dat moet ik ook eens wat meer gaan doen.
[..]
Welke boeken heb jij dan gelezen?
.Ik ga hem zometeen bestellen. Samen met Derren Brown's - Tricks of the Mind. Misschien is dat ook wat voor jou PCP. Derren Brown ken je misschien wel, dat is een illusionist. (tip: youtube) In dat boek legt hij uit hoe de menselijke geest reageert op hypnose, cold readings, illusies e.d. Erg interessant
[ Bericht 0% gewijzigd door Cmonv op 18-02-2009 11:09:27 ]
Heej herkenbaar.
Anderhalve week geleden ook bij de psycholoog geweest. Het was voor haar al snel duidelijk dat ik een duidelijk voorbeeld ben van een perfectionist. Ik weet niet of het de lading dekt, maar er zit wel wat in.
Bang zijn fouten te maken en er dus continu over na blijven denken en geen beslissing nemen. Daarnaast je ook nooit vrij voelen alsin het voelt alsof alles wat je doet verplicht is. Zo waren er nog meer kenmerken die ik opnoemde die volgens haar precies in het plaatje passen.
Meer mensen die hier wat in zien?
Meer ratio dan emotie lijkt me een logisch gevolg..... denk ik
Anderhalve week geleden ook bij de psycholoog geweest. Het was voor haar al snel duidelijk dat ik een duidelijk voorbeeld ben van een perfectionist. Ik weet niet of het de lading dekt, maar er zit wel wat in.
Bang zijn fouten te maken en er dus continu over na blijven denken en geen beslissing nemen. Daarnaast je ook nooit vrij voelen alsin het voelt alsof alles wat je doet verplicht is. Zo waren er nog meer kenmerken die ik opnoemde die volgens haar precies in het plaatje passen.
Meer mensen die hier wat in zien?
Meer ratio dan emotie lijkt me een logisch gevolg..... denk ik
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Herkenbaar, gedachtes die alles overnemen waardoor er niets meer van je terecht komt.
Maar op een gegeven moment was ik het zat en viel het kwartje. Ik zei bijna letterlijk "Fuck deze zooi, dit werkt niet". Vanaf toen pakte ik het anders aan. Beslissingen zijn doorgaans niet zo belangrijk, je weet op dit moment toch nooit hoe het ene of het andere uitpakt. De toekomst is nou eenmaal onvoorspelbaar, dus erover nadenken heeft ook eigenlijk geen nut. Toen dacht ik na een tijdje bij alles wat ik deed, "lekker boeiend, scheit aan alles" en dat ging weer iets te ver, maarja. Van dat gekmakende gepraat in m'n hoofd ben ik nu in ieder geval wel af.
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Maarja, wie ben ik Ik raad je in ieder geval wel aan om je wat meer te verdiepen, bijvoorbeeld hier. Misschien zit er voor jou ook wat in.
PS coole avater
Maar op een gegeven moment was ik het zat en viel het kwartje. Ik zei bijna letterlijk "Fuck deze zooi, dit werkt niet". Vanaf toen pakte ik het anders aan. Beslissingen zijn doorgaans niet zo belangrijk, je weet op dit moment toch nooit hoe het ene of het andere uitpakt. De toekomst is nou eenmaal onvoorspelbaar, dus erover nadenken heeft ook eigenlijk geen nut. Toen dacht ik na een tijdje bij alles wat ik deed, "lekker boeiend, scheit aan alles" en dat ging weer iets te ver, maarja. Van dat gekmakende gepraat in m'n hoofd ben ik nu in ieder geval wel af.
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Maarja, wie ben ik
Ik raad je in ieder geval wel aan om je wat meer te verdiepen, bijvoorbeeld hier. Misschien zit er voor jou ook wat in.PS coole avater
Ja dat heb ik ook geprobeerd om de "schijt aan alles" methode toe te passen. Ik werd daar zelf in ieder geval erg vrolijk vanquote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Maarja, wie ben ik
PS coole avater
Eindelijk geen twintig keer doordachte beslissingen. Probleem is echter dat ik daar toen een aantal weken in ondersteund werd door iemand die ik nu niet meer zie. Daarna is het me echter ook niet meer gelukt om die methode aan te houden.De psycholoog stelde een workshop voor om mijn onderbewuste gedachtes onder controle te krijgen. Ik zal eens kijken of het wat is. Baadt het niet dan schaadt het niet.
Je boekentip zal ik ook in de gaten houden. Oh en thx, mijn avatar is een combi van 2 dingen, vroeger speelde ik veel met lego... nu ben ik veel bezig met
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ik zeg toch 'soms'?quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Lambo of Rekt
quote:Op woensdag 18 februari 2009 14:03 schreef EggsTC het volgende:
[..]Lol, kende ik nog niet.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:In deze context is soms gekoppeld aan de 2e gedeelte van de zin. Het refereert naar het woord groter. De mogelijkheid dat 'groter' toepasselijk is, maar niet een gegeven feit.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Vandaar mijn opmerking.It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ok, ik begrijp wat je bedoelt. Dan heb ik het verkeerd getypt. Ik bedoelde het in ieder geval geenszins generaliserend. Sowieso is het alleen maar gebaseerd mijn ervaring en mening. Maar zoals al gezegd, "baat het niet dan schaadt het niet" kan ook toepasselijk zijn.
Back on topic.
Back on topic.
Dat is geloof ik ook wat de bedoeling is in de workshop die ik ga volgen. Sinds ik het label heb gehad van de psycholoog en er over na ben gaan denken, merk ik dat ik veel meer vraagtekens die ik had over waarom ik zoveel last heb van bepaalde dingen, kan beantwoorden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
De workshop heet 'Rationeel Emotieve Training'.
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Inderdaad tvp. Ik denk over alles te lang en te diep na waardoor ik veel te lang doe over het nemen van beslissingen. Vaak is het dan te laat en hebben problemen zich opgestapeld. Problemen waar een ander geen punt van maakt maar ik wel. Daarbij is het ook nog eens abnormaal vermoeiend en energievretend.quote:
Later het hele topic eens doorlezen.
"If nothing else works, a total pig-headed unwillingness to look facts in the face will see us through" General Melchett
Klik hier voor uw dagelijkse portie vitaminen.
Klik hier voor uw dagelijkse portie vitaminen.
Het houdt maar niet op... Ik wordt echt gestoord van gedachten die niet waar zijn, die me zeggen dingen te doen die ik helemaal niet wil. Kutdwanggedachten. Die gun ik echt niemand toe.
Tralalalaaa
Vond dit citaat wel erg mooi.quote:Op zondag 4 januari 2009 20:24 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Het interesseert me niet wat je doet voor de kost.
Ik wil weten waar je naar hunkert,
en of je ervan durft te dromen
het verlangen van je hart te vervullen.
Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico durft te nemen om voor gek te staan voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur echt te leven.
Het interesseert me niet welke planeten je dwarszitten.
Ik wil weten of je bent afgedaald in de kern van je eigen verdriet, of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven, of dat je bent verschrompeld,
je hebt afgesloten uit angst voor pijn.
Ik wil weten of je pijn kunt verdragen,
zowel die van mij als van jezelf, zonder die pijn weg te stoppen, er van weg te lopen, of er wat dan ook mee te doen.
Ik wil weten of je vreugde aankunt, die van mij én die van jezelf, of je kunt dansen met overgave, extase toe kunt laten tot in de toppen van je vingers en tenen, zonder toevlucht te nemen tot voorzichtigheid, tot realisme, of rekening te houden met menselijke beperkingen.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen, om eerlijk te zijn naar jezelf.
Of je de verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.
Ik wil weten of je zelfs zonder geloof durft te leven, zodat je zelf betrouwbaar kunt zijn.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien,
ook als die niet elke dag even mooi is,
en of je daarvan de bron hebt gemaakt waar je werkelijk uit leeft.
Ik wil weten of je met falen kunt leven,
zowel je eigen falen als dat van mij,
en nog steeds, aan de rand van het meer, uit volle borst ‘JA’ kunt schreeuwen tegen de zilveren maan.
Het interesseert me niet waar je woont en hoeveel geld je bezit.
Ik wil weten of je, na een nacht vol verdriet en vertwijfeling, moe en gekneusd tot op het bot, op kunt staan
en doen wat er gedaan moet worden voor de kinderen.
Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt.
Ik wil weten of je midden in het vuur naast me zult staan, als het er echt op aan komt en niet terug zult deinzen.
Het interesseert me niet waar, of wat, of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten, als al het andere wegvalt, wat het is wat je uiteindelijk draagt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn,
en of je dan met je hele hart kunt houden van jezelf.
Oriah Mountain Dreamer, een indiaanse oudste
Toen ik even googlede moest ik wel lachen. Had een oude indiaan verwacht met wat veren in zijn haar.
http://www.oriahmountaindreamer.com/home.html
Mooie vrouw en nog wijs ook.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Hoever gaan die dwanggedachtes dan? Ik heb hier ook al jaren last van maar dan op een andere manier, nu vooral herinnerd worden aan een verlies van een tijdje terug wat opgekropte angst etc omhoog brengt. Veel van die momenten dat ik er ineens aan MOET denken, en als ik het niet doe dan heb ik het gevoel "dat ik mezelf voor de gek hou" omdat ik het ontwijk of zo.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:45 schreef Take_A_Picture het volgende:
Het houdt maar niet op... Ik wordt echt gestoord van gedachten die niet waar zijn, die me zeggen dingen te doen die ik helemaal niet wil. Kutdwanggedachten. Die gun ik echt niemand toe.
Maar het gaat met die gedachtes al beter dan een half jaar terug, toen waren het echt slapeloze nachten..
:')
Mijn dwanggedachtes vertellen me dat ik mijn verloofde moet verlaten. Zo'n onzin! Want dat wil ik helemaal niet. Het voelt ook altijd alsof ik het dan niet helder kan zien. Als het goed met me gaat, voel ik me helder en dan denk ik ook niet raar over hem. maar soms blijft het maar wervelen tot ik op het punt ben dat ik bijna overtuigd ben dat ik bij hem weg moet gaan. Ik weet wel waardoor het komt hoor, maar dan toch... net als jij denk ik dat ik mezelf dan voor de gek houd.
Ik voel me erbij ook vaak heel erg beroerd. Kan geen rust in mn donder vinden. Op dit moment is het weer even wat helderder, ik hoop dat het verder weer wegtrekt. Gisteren was weer een echt dieptepunt in mn dip.
Ik voel me erbij ook vaak heel erg beroerd. Kan geen rust in mn donder vinden. Op dit moment is het weer even wat helderder, ik hoop dat het verder weer wegtrekt. Gisteren was weer een echt dieptepunt in mn dip.
Tralalalaaa
Ja het probleem van beslissen is er eentje waar je wel heel vaak mee geconfronteerd wordt idd. Ook erg lastig als je in een project zit waar erg veel opties zijn. Docenten die denken dat je totaal niet geinteresseerd bent omdat je niet opschiet. Ze zien niet dat het voor mij te lastig is om binnen dat korte tijdperk voor mezelf de juiste beslissingen te kunnen nemen omdat een beslissing van mij nou eenmaal langer duurt en daarna te weloverwogen wordt genomen.
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:34 schreef Take_A_Picture het volgende:
Mijn dwanggedachtes vertellen me dat ik mijn verloofde moet verlaten. Zo'n onzin! Want dat wil ik helemaal niet. Het voelt ook altijd alsof ik het dan niet helder kan zien. Als het goed met me gaat, voel ik me helder en dan denk ik ook niet raar over hem. maar soms blijft het maar wervelen tot ik op het punt ben dat ik bijna overtuigd ben dat ik bij hem weg moet gaan. Ik weet wel waardoor het komt hoor, maar dan toch... net als jij denk ik dat ik mezelf dan voor de gek houd.
En is elke keer dat zo een dwanggedachte opkomt een vlaag van angst of is het meer compleet vast in een hoekje gedreven?
:')
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzettenquote:
Ik zal binnenkort weer eens proberen te reageren. Ik heb sinds kort een vriendinnetje
dus daar besteed ik al mn tijd aan
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mijn verloofde heeft niks gedaan, dat is het 'm juist. Hij is juist geweldig, ik vind hem echt fantastisch. Hij is ook heel lief voor me als ik dan zo'n dwanggedachte heb.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:51 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?
En is elke keer dat zo een dwanggedachte opkomt een vlaag van angst of is het meer compleet vast in een hoekje gedreven?
In de tijd dat het voor het eerst in mijn hoofd kwam, was ik net bezig met het verwerken van de scheiding van mijn ouders. Dat was 7 jaar daarvoor gebeurd, maar ik heb er nooit de tijd voor genomen om dat eens goed te verwerken. In die tussentijd had mijn moeder vaak onaardige dingen over mijn vader gezegd.
Nouja, doordat zij een nieuwe vriend kreeg en zich net zo gedroeg als toen ze bij ons wegging, kwam alles ineens omhoog. Dus ik was daar veel mee bezig. Daarbij kwam dat het leek alsof iedereen om mij heen uit elkaar ging. Kortom... ineens werd het, wat als ik dan bij hem wegga? Wat als ik als mijn moeder word?
Sowieso heb ik wel last van verlatingsangst, maar omdat ik 100% zeker wist/weet dat mijn vriend niet bij mij weg zou gaan, ging er iets in mn brein fout, en die draaide het om. Deze gaf ineens de gedachte dat ik bij hem weg zou gaan. Ik werd daar toen zo ziek van, ben er zo van geschrokken. Nouja en sinds toen zit het in mn hoofd. En ik WIL helemaal niet weg. Maar soms drijft die gedachte me zo ver dat ik nerveus van mn vriend wordt, bij alleen de gedachte al. Ben er ook overspannen van geraakt.
Nu las ik op overspannen.nl een forum met lotgenoten, die precies hetzelfde als mij hadden. Dezelfde gedachtes, dezelfde gevoelens. Zelfs iemand die al 25 jaar gelukkig getrouwd is, kreeg er last van. Het schijnt bij overspannen-zijn te horen.
Maar ik word er wel helemaal gek van af en toe.
Elke keer als de dwanggedachte opkomt voel ik me misselijk worden, en kan ik niks voelen, alleen verdriet en wanhoop. Het is een vlaag van angst die me meteen in een hoekje duwt.
Tralalalaaa
Nou ik zou zeggen, pik een van de genoemde boeken in dit topic op en ga aan de slag.
Wie weet werkt het ook voor jou.
Wie weet werkt het ook voor jou.
msn dan ?quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzetten
Ik zal binnenkort weer eens proberen te reageren. Ik heb sinds kort een vriendinnetje
Lambo of Rekt
Voor mijn workshop die ik ga volgen is het boek "Moeten maakt gek" van Albert Ellis en Wouter Backx, isbn 90-414-0456-2, aangeraden. Misschien ook wat voor sommigen hier?
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Hallo Probably_on_pcp
Heb het boek gekocht, zal het binnenkort gaan lezen. Las hier volgens mij iets over de term pijnlichaam. Wat wordt daar mee bedoeld?
Ben er zelf erg van overtuigd dat je je piekeren/denken los kan laten door naar je lichaam te gaan. Dus weer je basale emoties voelen en dat eerlijk uiten. Dus niet meer leven uit schuld/schaamte/op wat de ander wel niet van je zal vinden/angst voor wat er allemaal wel niet kan gebeuren etc.
Maar dat zijn best langzame processen als je al je hele leven anders doet. Gedragsverandering gaat langzaam, vooral omdat je hele lichaam zich al gevormd heeft naar die overtuiging. Als je altijd je boosheid hebt weggedrukt, zal je die misschien niet eens meer voelen.
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Heb het boek gekocht, zal het binnenkort gaan lezen. Las hier volgens mij iets over de term pijnlichaam. Wat wordt daar mee bedoeld?
Ben er zelf erg van overtuigd dat je je piekeren/denken los kan laten door naar je lichaam te gaan. Dus weer je basale emoties voelen en dat eerlijk uiten. Dus niet meer leven uit schuld/schaamte/op wat de ander wel niet van je zal vinden/angst voor wat er allemaal wel niet kan gebeuren etc.
Maar dat zijn best langzame processen als je al je hele leven anders doet. Gedragsverandering gaat langzaam, vooral omdat je hele lichaam zich al gevormd heeft naar die overtuiging. Als je altijd je boosheid hebt weggedrukt, zal je die misschien niet eens meer voelen.
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Hoi Goldmundquote:Op zaterdag 21 februari 2009 11:51 schreef Goldmund het volgende:
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
Succes
Klinkt wederom zeer bekend. In het gesprek bij de psycholoog had ik al aangegeven dat ik me 24/7 gespannen voel en nooit het idee heb dat ik 'vrij' leef, maar dat alles verplicht is. Met deze uitleg snap ik het al iets beter
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
- 's morgens reken ik meestal uit hoe lang ik idd nog kan liggen, terwijl ik aan de andere kant al direct de drang voel om er uit te moeten gaanquote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
- met semi-coupe gilette hoef ik me gelukkig weinig zorgen te maken over mijn haar
- ik heb dat voor het douchen al uitgezocht... tijdens het douchen is mijn hoofd een kookpan van gedachtes, maar gelukkig niet meer over wat ik aan moet trekken
- wat ik moet eten... dat probleem heb ik alleen als ik boodschappen ga halen, daarna is de keuze beperkt tot wat ik in huis heb, en das meestal niet zo heel veel
- en ja de klok continu in de gaten houden hoort er ook bij (en ondanks dat nog geregeld te laat komen, omdat je andere gedachtes heb die je nog ff moet checken)
maar ja ik snap je punt wel
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
En daar werd ik dus helemaal van.quote:
van.En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed.
Niet gewoon even een plan maken, nee al bijna letterlijk doordenken wat er gaat gebeuren. Achteraf snap ik daar niets van. Maar het is ook een soort van collectieve waanzin, want iedereen die ik goed genoeg ken doet het in min of meerdere mate.Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
Het komt er idd op neer dat je niet echt leeft omdat je met je hoofd continu al in de toekomst zit. Alles wat je doet plan je al 20 stappen vooruit. Alles waar je nu mee bezig bent heb je nog maar voor de helft aandacht voor.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:59 schreef Cmonv het volgende:
[..]
En daar werd ik dus helemaal [ afbeelding ] van.
En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed.
Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Dat vele piekeren waar jullie het over hebben, heb ik nu niet zo veel meer. Had dat eerst ook sterk. En maar nadenken over wat er allemaal kan gebeuren... pfff erg vermoeiend.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:34 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Hoi Goldmund
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
[..]
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.
Succes
Doe zelf emotioneel lichaamswerk. Soort yoga-oefeningen waar je langer in de oefeningen blijft om je spierspanningen los te laten. Hoofdlijnen zijn goed ademen, geluid geven aan het gevoel en je basale emoties weer voelen en laten gaan. Het gaat er vanuit dat je die basale emoties met spierspanningen hebt onderdrukt. Mensen hebben drie kompassen waar ze op kunnen leven. Je hoofd (dit zijn denkers/piekeraars/goed in analyseren etc), de ander (ik zeg dit maar niet, want dan vindt de ander me niet meer aardig etc) en als derde je buik. En je raadt het al. Dat laatste is het goede kompas.
Dat eerste herken ik wel. Die overlevingsstrategieën gaan in je lichaam zitten en zijn geen oprechte basale emoties. Wrok heb je bijvoorbeeld als je iemand niet goed je boosheid hebt getoond. Daarna ga je dus in wrok hangen. Eigenlijk heel oneerlijk naar jezelf en naar die ander.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
Boosheid vind ik een goede emotie. Het laat je grenzen zien. Het laat zien waar jij voor staat.
Maar of ik die dingen die hij noemt ook een opzichzelfstaande entiteit vind weet ik niet zo goed. Het is in elk geval een overlevingsstrategie die je ooit hebt geleerd om niet je ware gevoel te tonen. Als je dat ware gevoel weer gaat volgen zullen die vanzelf verdwijnen.
Geen idee of mensen met het volgende wat kunnen. Het is een populair boek, maar laat je daar svp niet door afschrikken. Dit boek/onderwerp heeft intussen ook wat fans, maar desalniettemin een intressante benadering voor onze beleving.
Handboek voor Spiegelogie.
ISBN 9789072455451
Het lijkt op een misplaatste spellingswijze, maar spiegelogie gaat wel degelijk over het menselijk reflecterend vermogen en de gevolgen hiervan.
Handboek voor Spiegelogie.
ISBN 9789072455451
Het lijkt op een misplaatste spellingswijze, maar spiegelogie gaat wel degelijk over het menselijk reflecterend vermogen en de gevolgen hiervan.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
Een aantal boeddhistische opvattingen;
quote:Soms wordt in boeddhistische kringen met wedergeboorte niet verwezen naar het opnieuw (in een volgend leven) geboren worden na de dood. In dat geval verwijst het naar het ontstaan van een gevoel van 'ik', 'mijzelf', of 'ego' in het bewustzijn (of de geest). Sommige westerse boeddhisten hebben niet veel geloof in het bestaan van een leven na de dood. Deze mensen hebben echter wel vaak een groot vertrouwen in de leer van 'anatta' of niet-zelf, en passen het begrip wedergeboorte toe op het ontstaan van het zelf-concept in de geest.
quote:Jaag niet achter het verleden aan.
Verlang niet naar de toekomst.
Het verleden is niet meer.
De toekomst is nog niet begonnen.
quote:Bij zijn prediking legde de Boeddha steeds sterk de nadruk op het pad van heiliging. Wijsgerige kwesties liet hij met opzet onaangeroerd. Wel kwamen nu en dan jongeren tot hem met de vraag: Is de wereld eindig of niet-eindig, tijdelijk, of eeuwig; zijn ziel en lichaam verschillend of niet verschillend? Maar hierop gaf hij geen antwoord, want een uitspraak daaromtrent bevorderde zijns inziens niet de wandel in heiligheid. Hij vergeleek dergelijke vragers met iemand, die getroffen was door een vergiftige pijl en zijn wond niet wou laten behandelen voor hij alle bijzonderheden wist omtrent de schutter en het schot. "Wat zou het einde zijn? Dat de man aan zijn wond zou sterven." Al de aandacht van zijn volgelingen drong hij samen op dit ene punt: hoe komt de mens tot verlossing uit deze wereld van lijden. En daartoe gaf hij als weg aan: de zuivering van gemoed en denken.
Lambo of Rekt
Klopt ja. Buddhisten proberen met zenmeditatie dan ook gedachten onder controle te krijgen en rust in hun hoofd.quote:Op maandag 23 februari 2009 16:41 schreef EggsTC het volgende:
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
[..]
[..]
[..]
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Misschien had je in het begin nog hoop dat het boek wat met je zou doen, maar merk je aan het einde dat er toch niet zoveel is veranderd als je zou willen?quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Ja, hier nog eentje. Ik moet me echt er doorheen worstelen op dit moment en Tolle begint me meer en meer te irriteren zelfs. Dit ook vanwege zijn steeds vaker voorkomende verwijzingen naar God, als overtuigd niet-gelovige heb ik daar wat moeite mee. Nu weet ik wel dat hij er niet een man met een baard mee bedoelt die op ons neerkijkt, maar eigenlijk alles om ons heen. Ik heb een wat natuurkundigere en nuchtere kijk op de wereld. Die hele term "het Ongemanifesteerde" begrijp ik ook totaal niet, het lijkt zelfs dat, hoe meer hij erover vertelt, hoe minder ik ervan lijk te begrijpen. Ik snap ook niet echt welke richting hij daarmee op wil.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Don't let my username fool you...
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Helemaal mee eens Cmonv, ik heb er ook gewoon alleen het - voor mij - bruikbare eruit gehaald.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
Nu, maanden verder weet ik al dat ik veel bereikt heb, ik ben rustiger en vrolijker maar ik zou mezelf niet gelukkiger noemen dan ik toen was. Eckhart heeft het over mislukking in het leven. Ik voel mezelf op dit moment in de mislukking-levenssituatie.
Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
Nu, maanden verder weet ik al dat ik veel bereikt heb, ik ben rustiger en vrolijker maar ik zou mezelf niet gelukkiger noemen dan ik toen was. Eckhart heeft het over mislukking in het leven. Ik voel mezelf op dit moment in de mislukking-levenssituatie.
Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
:')
quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:14 schreef Dunckie het volgende:
Ik tvp even, en wel onder iemand met Larry Bird in z'n signature!
.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Herkenbaar, ik heb aan t begin van dit topic een beetje mijn situatie uitgelegd, heb met een 'vriendengroep' gebroken en daarna werd alles heel leeg. Ik besefte dat het beter was om in die 'depressie' te blijven zitten, dan terug te gaan naar die 'comfort'zone' die me ook niet gelukkig maakte. Een paar weken geleden ben ik toch weer met die mensen omgegaan en er is alleen maar meer ellende uit voortgekomen. Nu heb ik voor mezelf definitief gebroken met hun en naarmate ik dat boek las, ben ik erop gaan vertrouwen dat ik op de juiste weg ben en vertrouw ik erop dat ik de juiste mensen ontmoet die goed voor me zijn.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:25 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Dus misschien is het niet leuk om in die nare toestand te verkeren, maar groeit er iets veel mooiers uit.
Ik denk dat je te hard probeert, het moet meer vanzelf gaan, en als t een keer fout gaat, dan gaat t de volgende keer misschien wel goed. Zo doe ik dat ook. Jammer dat mn gedachten soms afdwalen, maar ikweet ook ondertussen dat er periodes zijn dat ik me wel fijn voel.quote:Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Die pijn komt voor de acceptatie. Denk ik.quote:Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
I wish...quote:Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
quote:Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Me too.
Succes!!
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Nee, dat snap ik, maar als ik een hoop tekst zit te lezen waar ik geen hout van snap en niet eens begrijp waar de auteur met dat stuk tekst heen wil, snap ik wel dat iemand niet weet wat je er nu precies mee moet. Ik ben juist heel erg voor het zelf onderzoeken en juist daardoor ben ik het ook steeds minder eens met Tolle. En die technieken die jij noemt, die mis ik juist. Ja, wat meditatie/ontspanningsoefeningen, maar die kun je ook overal op internet al vinden. Misschien lees ik erover heen, maar ik krijg de indruk dat het juist ineens moet gebeuren, dat je het inziet of niet en als dat laatste het geval is, wordt het langzaam een vervelend boek. Volgens mij heb jij het wel ingezien en daarom zie je er het positieve van in. Een boek als "Denk je sterk" bevat veel meer zinnige technieken om gelukkiger te zijn, ook veel meer toepasbaar op het dagelijks leven.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Je zegt trouwens dat dat "Zijn" niet bijster interessant was, maar daar wordt in ongeveer driekwart van het boek naar verwezen. Het is iets dat niet in woorden te vatten is, iets heel abstracts dus en daar kan ik dus helemaal niets van maken. Heb altijd al veel moeite gehad met abstracte dingen. Als ik iets kan visualiseren vind ik dingen vrij eenvoudig te begrijpen, kan ik dat niet, gaat het volledig aan me voorbij. (toch bleek laatst uit een assessment dat ik goed was in abstracte opgaven, iets dat ik zelf totaal niet herkende
)Gaat er iemand ook een deel 2 openen?
Don't let my username fool you...
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.quote:
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?quote:
Nogmaals sorry dat ik niet reageer op de laatste posts in dit topic. Nog steeds erg druk op t moment. Wil voor het reageren er wel even voor gaan zitten en niet gaan antwoorden om het antwoorden zelf.
Deel 2 lijkt me een goed idee. Lijkt me prima om de aandacht te blijven vestigen op deze nieuwe manier van kijken naar jezelf. Ik weet nu door mensen in mn eigen omgeving maar ook door mensen op dit forum dat de stof uit o.a. De Kracht vh Nu, veel voor mensen kan betekenen. Het heeft mijn leven veranderd en ook dat van vele anderen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, en dat komt dus in de Kracht van het NU juist heel veel naar voren, denk dat dat ook het grote verschil is tussen beide boeken.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 18:15 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.
Maarr, ik geloof dat ik gisteren mijn eerste "Kracht van het nu"-moment heb gehad.
Ik werd me ineens bewust van dingen die ik zag die er altijd al waren, maar die ik altijd gewoon als aanwezig aannam. Klinkt ook vaag misschien, maar bijvoorbeeld de straatverlichting buiten: ik weet dat die lantaarnpalen er zijn, maar nu werd ik me pas bewust van de vormgeving, hoeveel er eigenlijk op het plein hiervoor stonden enz. Maar ook de bomen, hoe groot ze waren en dat het er meer waren dan ik eigenlijk dacht. Zelfs mijn strontlelijke vooroorlogse badkamer vond ik een bepaalde schoonheid hebben en iets anders uitstralen dan anders. Eigenlijk een vreemde gewaarwording, maar het gaf inderdaad een goed gevoel op de een of andere manier. Is dat nu het gevoel dat Tolle beschrijft in "De kracht van het nu"? Ik weet het natuurlijk niet zeker, ik ervaar het ook niet zo sterk zoals hij het beschrijft (misschien overdrijft hij er ook een beetje in om het interessanter te maken voor de lezer), maar ik denk dat het toch iets soortgelijks was.Maar hoe ik daar gekomen was?: gewoon eerst even alle apparaten uit die je elk moment proberen af te leiden (TV uit, radio uit, PC uit) en het licht dimmen zodat je zintuigen zich ook echt kunnen focussen op alles. En verder even helemaal de tijd proberen te vergeten, wetend dat je tijd zat hebt dus dat je je geen zorgen hoeft te maken over de tijd. En vervolgens gewoon waarnemen, niets gehaast doen en proberen elke spier in je lichaam te ontspannen. Tolle beschrijft het ook in zijn boek dat stilte een poort is naar die toestand. Stilte is ook iets dat we in deze maatschappij bijna niet meer kennen, ik moest ook echt een beetje wennen aan die stilte. Maar bijkomend: ik lijk het boek nu ook beter te begrijpen dan voorheen.
Het klinkt misschien heel erg zweverig, maar dat was het juist niet. Er kwam een bepaalde energie vrij, die veel zinvoller gebruikt kan worden. Vandaag heb ik dit ook nog een beetje door laten werken in mijn werk. Cmonv en p_o_p herkennen jullie iets soortgelijks?
Nog eentje en dan is het topic vol, wie maakt de nieuwe?
Don't let my username fool you...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |