R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heb je toevallig een linkje naar dit artikel? Klinkt erg interessant.quote:Op zondag 8 februari 2009 04:13 schreef frenkck het volgende:
Vervolgens ging ik op een andere manier bekijken waar het probleem vandaan kwam, ik kwam met toeval een artikel tegen waarin een groep ADHD kinderen werd behandeld dmv meditatie iedere ochtend voordat hun school begon.
De resultaten waren volgens mij dat 75% na die periode niet meer gediagnostiseerd kon worden als ADHD'er.
quote:Vervolgens ben ik ook beginnen met meditatie en het lezen van 'de kracht van het nu'. Als conclusie hieruit heb ik getrokken dat de Westerse psychologie verschrikkelijk achtergesteld is en dat de vele labeltjes die verzonnen zijn gewoon complete bullshit zijn. Ik beschouw me nu ook niet meer als ADD'er, maar als een normaal persoon met een wat sterkere gedachtengang.
De ontwikkelingen vind ik zeer positief, ik kan zeker zeggen dat ik rustiger ben geworden in mijn doen en laten en dat ik daardoor veel meer onderneem op een dag. Het blijft gewoon zo ontzettend belangrijk om uit de slachtofferrol te stappen en het leven gewoon te gaan leven!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Thanks voor je posts.
Door t lezen van t boek ben ik wel bewuster geworden dat ik zoooveel denk, en probeer echt met de dingen bezig te zijn die ik aan t doen ben. Dat gaat redelijk goed. Ik voel me dan rustig en tevreden en doe dingen met een glimlach en zie ze niet zo zwaar.
Soms probeer ik ook echt om niks te denken, maar t rare is, DAN STOP IK MET ADEMEN...
Door t lezen van t boek ben ik wel bewuster geworden dat ik zoooveel denk, en probeer echt met de dingen bezig te zijn die ik aan t doen ben. Dat gaat redelijk goed. Ik voel me dan rustig en tevreden en doe dingen met een glimlach en zie ze niet zo zwaar.
Soms probeer ik ook echt om niks te denken, maar t rare is, DAN STOP IK MET ADEMEN...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
quote:Op zondag 8 februari 2009 15:41 schreef NouMooiNiet het volgende:
Thanks voor je posts.
Door t lezen van t boek ben ik wel bewuster geworden dat ik zoooveel denk, en probeer echt met de dingen bezig te zijn die ik aan t doen ben. Dat gaat redelijk goed. Ik voel me dan rustig en tevreden en doe dingen met een glimlach en zie ze niet zo zwaar.
Soms probeer ik ook echt om niks te denken, maar t rare is, DAN STOP IK MET ADEMEN...
Doet me denken aan die grap van t blondje met de koptelefoon op.
Maar waarschijnlijk forceer je dan nog teveel. Gewoon geduld hebben. Het gaat hier om realisatie. Je zult je bepaalde dingen moeten gaan realiseren voordat je ze je echt eigen kunt maken. Er is namelijk een verschil tussen iets kennen en iets realiseren. Kennis is meer oppervlakig. Realisatie gaat dieper en heeft een grotere invloed. Door veel kennis op te doen kun je uiteindelijk tot een bepaalde realisatie komen. Maar hier gaat dus tijd inzitten.
Geniet gewoon vh feit dat je iets inspirerends en interessants leest. Probeer af en toe je verstand te stoppen maar als het niet lukt dan geeft dat niet. Stapje voor stapje kom je er wel.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja maar dat is iets anders denk ik. Dat is gewoon helder zijn ofzo. Weet er geen goede naam voor.quote:Op zondag 8 februari 2009 15:11 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Daar ben ik het niet mee eens. De lange stukken tekst die ik heb geschreven in het begin van dit topic, die vloeiden er zo uit. Op zo'n moment zit ik wel in het nu omdat ik dan volledig opga in datgene waar ik mee bezig ben.
Soms ben ik klaar met een verhaal en sta ik er versteld van hoeveel ik heb getypt in een paar minuten.
In de rest van m'n leven helpt het wel om helderder te denken. Maar echt NU zijn, in volle rust; dat lukt bij mij alleen met meditatie. Ik denk niet dat je dat altijd kan zijn. Wel iets dat erop lijkt.
Als ik in zo'n state zit en er staat muziek aan ofzo dan hoor ik dat nieteens meer. Behalve als ik op mn gehoor focus.
@ Probably_on_pcp
Heb je naast De kracht van het Nu nog meer boeken die je aanraadt?
Heb de kracht van het nu gelezen, maar ook de kracht van het nu - in de praktijk.
Dat laatste boek leest wat prettiger. Allemaal een erg fijn leesmateriaal wat imo helpt bij het ontwikkelen van jezelf als persoon. Ikzelf loop ook erg veel tegen het feit aan dat ik teveel nadenk en zoals het boek van Tolle dit alles beschrijft is het makkelijker te verhelpen en zo (hopelijk) gelukkiger te worden.
Heb je naast De kracht van het Nu nog meer boeken die je aanraadt?
Heb de kracht van het nu gelezen, maar ook de kracht van het nu - in de praktijk.
Dat laatste boek leest wat prettiger. Allemaal een erg fijn leesmateriaal wat imo helpt bij het ontwikkelen van jezelf als persoon. Ikzelf loop ook erg veel tegen het feit aan dat ik teveel nadenk en zoals het boek van Tolle dit alles beschrijft is het makkelijker te verhelpen en zo (hopelijk) gelukkiger te worden.
Even een TVP plaatsen, heb een groot gedeelte gelezen, maar nog niet alles. Zag in januari toen dit topic en heb het boek ook besteld en ben erin begonnen. Tot nu toe vind ik het nog een erg zweverig verhaaltje. Op zich snap ik de insteek wel en sta ik er ook voor open, maar ik kan er eigenlijk niets mee, er wordt helemaal nergens verwezen naar concrete voorbeelden bijvoorbeeld. Ook vraag ik me af of je jezelf op die manier niet teveel voor de gek aan het houden bent en of het soms niet juist averechts werkt, het kost namelijk ook energie om "de kracht van het nu" te zien (en te blijven zien) en die energie kun je dus niet gebruiken voor andere dingen (bijvoorbeeld adequaat reageren op het moment) Ik krijg het idee dat je daardoor soms een beetje afwezig over kunt komen voor anderen. Maar ook het stop zetten van je verstand, doe je dit niet ook met je verstand? Dat wil dus zeggen dat je verstand toch niet stil staat... Misschien komt dit verder in het boek nog aan bod, maar tot nu toe kom ik er nog niet erg makkelijk doorheen.
Don't let my username fool you...
Je bekijkt het op de verkeerde manier. Het gaat vanzelf, het kost geen moeite. Alleen geduld 
Als je jezelf "dwingt" NU te zijn, dan ben je niet NU bezig omdat je wil dat je straks in het NU bent. Snap je wat ik bedoel? Je kan niet nu zijn terwijl je iets wil bereiken. Want iets bereiken ligt altijd in de toekomst.
Als gedachten komen, laat ze dan komen. Maar hecht er geen oordeel aan. Laat ze langswaaien. Dan verminderen ze vanzelf.
Het is niet zo dat je door minder denken in het NU komt, het is precies andersom. Als je in het NU komt ga je minder denken.
En omdat je geest zich dat aanleert, ga je bepaalde connecties tussen hersencellen veranderen en zullen je gedachtes ook in andere situaties veranderen. Het is een leerproces dat is zeker.
Een handige oefening waar ik ooit mee begon is het benoemen van mijn emoties. Soms is het heel lastig te voelen wat je echt voelt. Er zitten veel gedachtes overheen. Maar er zijn eigenlijk maar een paar basisemoties waar alles op terug te leiden is. Als je echt probeert te voelen zonder denken, zie je hoe gedachtes dit kunnen vertroebelen. Soms zeggen mensen dat ze emotioneel in de war zijn, maar eigenlijk zijn ze verstandelijk in de war. Emoties zijn niet moeilijk.
Ik zal het nog maar eens herhalen: Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik heb het specifieke boek niet gelezen. Maar ik kan me er wel enigsinds mee identificeren. Wat ik wil benadrukken is dat lezen van een boek alleen niets brengt. Je moet jezelf veranderen en dat kost gewoon tijd. Dat komt niet uit een boek, maar uit jezelf.
[ Bericht 6% gewijzigd door Cmonv op 09-02-2009 00:22:56 ]
Als je jezelf "dwingt" NU te zijn, dan ben je niet NU bezig omdat je wil dat je straks in het NU bent. Snap je wat ik bedoel? Je kan niet nu zijn terwijl je iets wil bereiken. Want iets bereiken ligt altijd in de toekomst. Als gedachten komen, laat ze dan komen. Maar hecht er geen oordeel aan. Laat ze langswaaien. Dan verminderen ze vanzelf.
Het is niet zo dat je door minder denken in het NU komt, het is precies andersom. Als je in het NU komt ga je minder denken.
En omdat je geest zich dat aanleert, ga je bepaalde connecties tussen hersencellen veranderen en zullen je gedachtes ook in andere situaties veranderen. Het is een leerproces dat is zeker.
Een handige oefening waar ik ooit mee begon is het benoemen van mijn emoties. Soms is het heel lastig te voelen wat je echt voelt. Er zitten veel gedachtes overheen. Maar er zijn eigenlijk maar een paar basisemoties waar alles op terug te leiden is. Als je echt probeert te voelen zonder denken, zie je hoe gedachtes dit kunnen vertroebelen. Soms zeggen mensen dat ze emotioneel in de war zijn, maar eigenlijk zijn ze verstandelijk in de war. Emoties zijn niet moeilijk.
Ik zal het nog maar eens herhalen: Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik heb het specifieke boek niet gelezen. Maar ik kan me er wel enigsinds mee identificeren. Wat ik wil benadrukken is dat lezen van een boek alleen niets brengt. Je moet jezelf veranderen en dat kost gewoon tijd. Dat komt niet uit een boek, maar uit jezelf.
[ Bericht 6% gewijzigd door Cmonv op 09-02-2009 00:22:56 ]
Radical Honesty is een echte aanraderquote:Op zondag 8 februari 2009 21:12 schreef Lamba het volgende:
@ Probably_on_pcp
Heb je naast De kracht van het Nu nog meer boeken die je aanraadt?
De materie in de Kracht vh Nu wordt vanuit een totaal andere invalshoek bekeken.Daarnaast heeft Tolle ook nog "A new earth" geschreven. Daarvan heb ik eigenlijk alleen het begin nog maar gelezen. Ook heeft Tolle een aantal lezingen gedaan die je wel kunt downloaden als mp3 of film. Best goed om te luisteren in de trein oid. Lekker makkelijk, hoef je ook niet te lezen.
edit: Ik bedenk me net dat Ontwaken in de droom van Leo Hartong ook een heel goed boek is. Hierin wordt op een heel heldere manier de staat van verlichting beschreven. Voor zover ik me kan herinneren is dit boek niet zo zweverig geschreven, maar je moet wel een beetje in staat zijn om abstract/intuitief te kunnen denken volgens mij. Anders gaat het allemaal langs je heen wat er vertelt wordt.
Toen ik dit boek voor de eerste keer las, ging het ook allemaal grotendeels langs me heen. Niet omdat het zweverig overkwam, maar gewoon omdat deze manier van kijken zo compleet nieuw voor me was. Later heb ik het boek nog twee keer gelezen en het is ook een geweldig boek
[ Bericht 31% gewijzigd door Probably_on_pcp op 09-02-2009 00:45:14 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het kost idd wel energie om jezelf er telkens aan te herinneren. Daar kwam ik al snel achter. Daarom heb ik het boek gewoon op de bank neergelegd en elke dag las ik er een stukje in. Vervolgens probeerde ik dan gewoon thuis om meer in het nu te komen.quote:Op zondag 8 februari 2009 23:31 schreef Metalfreak het volgende:
Op zich snap ik de insteek wel en sta ik er ook voor open, maar ik kan er eigenlijk niets mee, er wordt helemaal nergens verwezen naar concrete voorbeelden bijvoorbeeld. Ook vraag ik me af of je jezelf op die manier niet teveel voor de gek aan het houden bent en of het soms niet juist averechts werkt, het kost namelijk ook energie om "de kracht van het nu" te zien (en te blijven zien) en die energie kun je dus niet gebruiken voor andere dingen (bijvoorbeeld adequaat reageren op het moment) Ik krijg het idee dat je daardoor soms een beetje afwezig over kunt komen voor anderen. Maar ook het stop zetten van je verstand, doe je dit niet ook met je verstand? Dat wil dus zeggen dat je verstand toch niet stil staat... Misschien komt dit verder in het boek nog aan bod, maar tot nu toe kom ik er nog niet erg makkelijk doorheen.
Nu gaat het veel automatischer en met groter gemak. Er is dus idd wel wat energie voor nodig in eerste instantie maar dat is niet zo raar omdat je iets nieuws leert en dit probeert je eigen te maken.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dat vind ik wel een goeie, dat benoemen van die emoties. Dat moet ik ook eens wat meer gaan doen.quote:Op maandag 9 februari 2009 00:15 schreef Cmonv het volgende:
Een handige oefening waar ik ooit mee begon is het benoemen van mijn emoties. Soms is het heel lastig te voelen wat je echt voelt. Er zitten veel gedachtes overheen. Maar er zijn eigenlijk maar een paar basisemoties waar alles op terug te leiden is. Als je echt probeert te voelen zonder denken, zie je hoe gedachtes dit kunnen vertroebelen. Soms zeggen mensen dat ze emotioneel in de war zijn, maar eigenlijk zijn ze verstandelijk in de war. Emoties zijn niet moeilijk.
Welke boeken heb jij dan gelezen?quote:Ik zal het nog maar eens herhalen: Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik heb het specifieke boek niet gelezen. Maar ik kan me er wel enigsinds mee identificeren. Wat ik wil benadrukken is dat lezen van een boek alleen niets brengt. Je moet jezelf veranderen en dat kost gewoon tijd. Dat komt niet uit een boek, maar uit jezelf.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Diverse losse stukken uit boeken over Oosterse religies, vooral Boeddhistische. Als ik iets moest aanraden was het waarschijnlijk "Een stille woudvijver" van Ajahn Chah.
Allereerst vind ik het heel goed van je dit stuk te plaatsen. En vooral op zo'n uitgebreide wijze.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
<knip>
De kracht van het nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen (
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
[]bIk kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten.[/b] In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Succes
1. Ik ben het absoluut niet met je eens dat je je gedachten kan stopzetten. Er bestaat een vorm van het ontbreken van bewustzijn en dat is bewusteloos. Verder niet.
2. "Flow" ? Ik kan vanalles een naam geven, dus bedoel je hiermee de lichamelijke varianten ? adrenaline, endorfine enz of bedoel je de spirituele kant, zoals Ki of Chi of Jin Jang oid ?
Wat betreft het moment dat je beschrijft is eigenlijk een specieke bewustwording van een bepaalde situatie. Een verhoogde concentratie.
3.Classificatie is een onderdeel van ratio om om te gaan met input. Als je niet classificeert kan je niet herleiden, lokaliseren, onthouden, uitten enz. Het is essentieel.
Ik ben het wel met je eens dat mensen hun "Ik" en ego als het hetzelfde zien en daardoor die doom-denkerige houdingen kunnen aannemen. Zelf stel ik me regelmatig reflectievragen, om het onderscheid te maken tussen mijzelf en mijn ego en ook om op een bewust moment de "echte" motivatie van mijn interne redenering langs te gaan.
Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Niet per sé, maar teveel denken kan je wel in een spiraal zetten, dan is het soms bevrijdend er even uit te stappen, dat kan ook met 'positieve' denkpatronen waarmee je jezelf voorbij loopt. Het is vooral handig voor mensen die hun denkpatroon niet kunnen uitschakelen als ze dat willen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Sorry, maar bovenstaande is de rede waarom ik simpelweg niet eens gezien heb dat er meer dan 1 pagina wasquote:Op woensdag 11 februari 2009 [b] 04:16 schreef Dethroned het volgende:[/b]
Ik hoop dat mensen wel het onderscheid maken tussen denken en denkpatronen, tussen benoemen van emoties of voelen van emoties, tussen gedachtenbewustwording en "gedachtenstop".quote:Op woensdag 11 februari 2009 06:49 schreef elcastel het volgende:
[..]
Niet per sé, maar teveel denken kan je wel in een spiraal zetten, dan is het soms bevrijdend er even uit te stappen, dat kan ook met 'positieve' denkpatronen waarmee je jezelf voorbij loopt. Het is vooral handig voor mensen die hun denkpatroon niet kunnen uitschakelen als ze dat willen.
Kent iedereen het deja vu idee ? Denk het wel. Persoonlijk vind ik dat een aparte gewaarwording, waarbij het lijkt alsof het brein de capaciteit heeft voor te lopen op de werkelijkheid. Zelf, mits ik redelijk ben uitgerust en alert ben, heb wel eens zo bewust meegemaakt dat ik bij wijze kon proeven aan de nog tot stand komen van de gebeurtenissen. Een moment van hoog bewustzijn. Jammer genoeg blijft dat nooit lang.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ik kan ze dus wel stopzetten. Er is dan alleen observatie. En voor observatie heb je echt geen gedachten nodig hoor. Normaal gesproken geven je gedachten commentaar bij de observatie, maar dit is niet perse nodig.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
1. Ik ben het absoluut niet met je eens dat je je gedachten kan stopzetten. Er bestaat een vorm van het ontbreken van bewustzijn en dat is bewusteloos. Verder niet.
Flow is de staat waarbij je ahw 1 bent met alles. Je verstand verdwijnt naar de achtergrond. Dit kan bewerkstelligd worden door verhoogde concentratie en ook door bepaalde stoffen denk ik. Wanneer adrenaline door je lichaam gaat en je bent mentaal goed getraind, dan heb je de grootste kans om in die staat van flow te komen.quote:2. "Flow" ? Ik kan vanalles een naam geven, dus bedoel je hiermee de lichamelijke varianten ? adrenaline, endorfine enz of bedoel je de spirituele kant, zoals Ki of Chi of Jin Jang oid ?
Wat betreft het moment dat je beschrijft is eigenlijk een specieke bewustwording van een bepaalde situatie. Een verhoogde concentratie.
Classificatie is absoluut essentieel. Maar niet 24 uur per dag. Er is genoeg waarover je zult moeten nadenken, maar het is nou eenmaal zo dat het overgrote deel vh denken van mensen niet constructief is en eigenlijk gewoon nutteloos.quote:3.Classificatie is een onderdeel van ratio om om te gaan met input. Als je niet classificeert kan je niet herleiden, lokaliseren, onthouden, uitten enz. Het is essentieel.
Komt misschien ook omdat de meeste mensen nooit hebben leren omgaan met hun denken. En zoals ElCastel al zei, je komt in een spiraal terecht. Het verstand is een probleemoplosser, dus daarbij zit gelijk al heel veel negativiteit. Vooral omdat problemen door mensen als negatief worden ervaren ipv een kans om iets te leren, een uitdaging.quote:Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hoe kan je bewustzijn van het stoppen ? Wat bedoel je met ahw ? En 1 bent met alles ? Wat komt in de plaats van verstand ? En bedoelen we hetzelfde ? Ik bedoel met verstand dus bewustzijn. Ratio en emotie.quote:Op woensdag 11 februari 2009 13:06 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik kan ze dus wel stopzetten. Er is dan alleen observatie. En voor observatie heb je echt geen gedachten nodig hoor. Normaal gesproken geven je gedachten commentaar bij de observatie, maar dit is niet perse nodig.
[..]
Flow is de staat waarbij je ahw 1 bent met alles. Je verstand verdwijnt naar de achtergrond. Dit kan bewerkstelligd worden door verhoogde concentratie en ook door bepaalde stoffen denk ik. Wanneer adrenaline door je lichaam gaat en je bent mentaal goed getraind, dan heb je de grootste kans om in die staat van flow te komen.
[..]
Classificatie is absoluut essentieel. Maar niet 24 uur per dag. Er is genoeg waarover je zult moeten nadenken, maar het is nou eenmaal zo dat het overgrote deel vh denken van mensen niet constructief is en eigenlijk gewoon nutteloos.
[..]
Komt misschien ook omdat de meeste mensen nooit hebben leren omgaan met hun denken. En zoals ElCastel al zei, je komt in een spiraal terecht. Het verstand is een probleemoplosser, dus daarbij zit gelijk al heel veel negativiteit. Vooral omdat problemen door mensen als negatief worden ervaren ipv een kans om iets te leren, een uitdaging.
Om tot constructieve gedachten te komen op welk niveau dan ook, moet je classificeren. Het niet classificeren, of eigenlijk de losse flarden die "met lichtsnelheid" door je heen schieten is als het ware het sorteer/filter proces. Het is niet nutteloos en onoverkomelijk. Daarnaast kan je input simpelweg niet negeren.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Denken is niet synoniem voor bewustzijn. Denken is een onderdeel van bewustzijn. Door het denken hebben we zelfbewustzijn ontwikkeld, maar bewustzijn kan best bestaan zonder denken. Descartes zei "ik denk dus ik ben". Dat is een misvatting. Een dier is ook, maar denkt niet. Het heeft geen zelfbewustzijn (afhankelijk vh dier natuurlijk).quote:Op woensdag 11 februari 2009 13:22 schreef Dethroned het volgende:
Hoe kan je bewustzijn van het stoppen ? Wat bedoel je met ahw ? En 1 bent met alles ? Wat komt in de plaats van verstand ? En bedoelen we hetzelfde ? Ik bedoel met verstand dus bewustzijn. Ratio en emotie.
En met ahw bedoel ik dat je ervaart dat je 1 bent met alles. Alles is 1 groot 3-dimensionaal scherm met vormen en beweging maar alles is onderdeel van 1 groot iets. Wanneer je een schilderij ziet kun je de aparte elementen (personen, boten, stoelen, enz.) eruit lichten maar je kunt het ook als 1 schilderij zien. Dat is de ervaring die je hebt wanneer je je gedachten stopt... je bent 1 met het grote geheel. Je bent onlosmakelijk verbonden met het schilderij waarop je bent afgebeeld.
Wanneer jij je druk maakt over hoe je haar zit en over hoe je op anderen overkomt met die ene puist op je wang, dan is dat vrij nutteloos. Je wordt er alleen maar onzeker van en je kunt je tijd veel nuttiger besteden.quote:Om tot constructieve gedachten te komen op welk niveau dan ook, moet je classificeren. Het niet classificeren, of eigenlijk de losse flarden die "met lichtsnelheid" door je heen schieten is als het ware het sorteer/filter proces. Het is niet nutteloos en onoverkomelijk. Daarnaast kan je input simpelweg niet negeren.
En input wordt ook niet genegeerd, er wordt geen betekenis aangegeven wanneer je je verstand tijdelijk uitschakelt. Er is dan alleen observatie en er zijn geen gedachten die zich laten zien om datgene wat binnenkomt te beoordelen. Je ziet, je hoort, je ruikt, je voelt, je proeft... wat je dan precies ziet, hoort, ruikt, voelt of proeft is dan van ondergeschikt belang.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Bewustzijn zonder denken is het onderbewuste. Denken is trouwens niet gelijk aan classificeren of bepalen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 17:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Denken is niet synoniem voor bewustzijn. Denken is een onderdeel van bewustzijn. Door het denken hebben we zelfbewustzijn ontwikkeld, maar bewustzijn kan best bestaan zonder denken. Descartes zei "ik denk dus ik ben". Dat is een misvatting. Een dier is ook, maar denkt niet. Het heeft geen zelfbewustzijn (afhankelijk vh dier natuurlijk).
En met ahw bedoel ik dat je ervaart dat je 1 bent met alles. Alles is 1 groot 3-dimensionaal scherm met vormen en beweging maar alles is onderdeel van 1 groot iets. Wanneer je een schilderij ziet kun je de aparte elementen (personen, boten, stoelen, enz.) eruit lichten maar je kunt het ook als 1 schilderij zien. Dat is de ervaring die je hebt wanneer je je gedachten stopt... je bent 1 met het grote geheel. Je bent onlosmakelijk verbonden met het schilderij waarop je bent afgebeeld.
Wat betreft zelfbewustzijn, dieren die wel/niet denken.... das een heel andere kwestie. Ik weet zelf niet waar instinct eindigt en logica en creativiteit start bij elk dier.
Je vergelijking met het schilderij lijkt op holistisch denken, maar ik snap je punt niet. Dat je (en wanneer snap ik ook niet) opeens 1 bent met het grote geheel ? Welk geheel ? Bedoel je werelds of universeel ?
En dan heb je het opeens over je eigen beeld op het schilderij ? Graag even toelichten, want of je gaat nu wel heel zweferig doen of je moet ff het een-en-ander toelichten.
Ik heb nog een keer je stuk over de observeerder gelezen. In eerste instantie dacht ik dat wat ik bedoelde met het moment van filteren voor classificatie lijkt op dat observeren, maar daar verschillen we toch behoorlijk in.quote:Op woensdag 11 februari 2009 17:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Wanneer jij je druk maakt over hoe je haar zit en over hoe je op anderen overkomt met die ene puist op je wang, dan is dat vrij nutteloos. Je wordt er alleen maar onzeker van en je kunt je tijd veel nuttiger besteden.
En input wordt ook niet genegeerd, er wordt geen betekenis aangegeven wanneer je je verstand tijdelijk uitschakelt. Er is dan alleen observatie en er zijn geen gedachten die zich laten zien om datgene wat binnenkomt te beoordelen. Je ziet, je hoort, je ruikt, je voelt, je proeft... wat je dan precies ziet, hoort, ruikt, voelt of proeft is dan van ondergeschikt belang.
Hoe ik het zie is toch iets anders. Je heb input. Die input, hoe meer controle, hoe bewuster er je mee om kan gaan, kan je los laten. Je MOET niks, je MAG er iets mee doen. Hier start het eerste stuk. Je waarneemt middels je zintuigen en afhankelijk van de waarde (input) maakt jouw brein een selectie. Een primaire die je niet kan uitschakelen. Let op, NIET. Als iemand je hand aanraakt, kan je niet kiezen dat niet te voelen.
Met name audio en visuele input is input waar op allerlei niveau's gedachten over kunnen spelen door het ego.
Ego
Voor mij komt voor wat de betekenis van ego is, het volgende wel.
.quote:het Ego, een deel van ons waardoor we onszelf kunnen afzetten tegen anderen. Middels het Ego vergelijken we onszelf met anderen op alle facetten van het leven: uiterlijk, baan, geld, opleiding, sport, relaties, zelfontwikkeling etcetera.
That said kan je dus die rolbepaling steeds beter in de gaten houden en rekening houden met beslissingen die je maakt. Maak je die beslissing tenslotte vanuit jezelf of vanuit de Ego ?
Wat me ook opvalt is telkens die negatieve voorbeelden van de Ego. Beetje kort door de bocht om alleen die te noemen, terwijl de Ego ook de positieve kant kan weergeven.
De Ego is niks meer dan een overlevingsmechanisme gecreeerd in ons bewustzijn.
Dat laatste is eigenlijk een contradictie. Je geeft aan dat het belang is je alleen observeert, dus je zintuigen te laten waarnemen. Vervolgens geef je aan dat wat je precies waarneemt van ondergeschikt belang is.
Is het niet zo dat de bewustwording van de waarneming op gelijk niveau staat met WAT je aan het waarnemen bent.
Want het lijkt erop alsof jij gelijk met de kennis van de waarneming een hele riedel van gedachten er bewust wilt aankoppelen ....
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ik ben het overigens meer met jou eens dan met p_o_p en hoe verder ik kom in het boek, des te meer ik het er niet mee eens ben. Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.quote:Op woensdag 11 februari 2009 04:16 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Allereerst vind ik het heel goed van je dit stuk te plaatsen. En vooral op zo'n uitgebreide wijze.
1. Ik ben het absoluut niet met je eens dat je je gedachten kan stopzetten. Er bestaat een vorm van het ontbreken van bewustzijn en dat is bewusteloos. Verder niet.
2. "Flow" ? Ik kan vanalles een naam geven, dus bedoel je hiermee de lichamelijke varianten ? adrenaline, endorfine enz of bedoel je de spirituele kant, zoals Ki of Chi of Jin Jang oid ?
Wat betreft het moment dat je beschrijft is eigenlijk een specieke bewustwording van een bepaalde situatie. Een verhoogde concentratie.
3.Classificatie is een onderdeel van ratio om om te gaan met input. Als je niet classificeert kan je niet herleiden, lokaliseren, onthouden, uitten enz. Het is essentieel.
Ik ben het wel met je eens dat mensen hun "Ik" en ego als het hetzelfde zien en daardoor die doom-denkerige houdingen kunnen aannemen. Zelf stel ik me regelmatig reflectievragen, om het onderscheid te maken tussen mijzelf en mijn ego en ook om op een bewust moment de "echte" motivatie van mijn interne redenering langs te gaan.
Wat me opvalt is dat hier de meeste mensen teveel denken gelijk associeren met negativiteit en depressie.
Ook, zoals ik al eerder aanhaalde, heb ik een beetje moeite met zijn opvatting van tijd. Of eigenlijk het "beëindigen van de illusie van tijd". Hoe kan dat in de huidige maatschappij? Dat een vogel, die elke dag alleen maar hoeft te overleven, dat moet kunnen, snap ik. Maar mijn baas zal het niet op prijs stellen als ik tijdens mijn taken niet de tijd in de gaten houd (ook zal het hem worst wezen dat ik wel met alle inzet mijn taken heb uitgevoerd, maar het resultaat er niet naar is), ook zal ik voor mezelf de tijd in de gaten moeten houden, ik kan niet pas gaan slapen of opstaan als ik daar zin in heb, ik zal toch mijn aantal uren slaap moeten hebben, ik zal toch rekening moeten houden met openingstijden als ik boodschappen moet doen, sporten kan ik ook maar op bepaalde tijden enzovoorts. De momenten in de week dat je echt niet op de tijd hoeft te letten (en daar ook in je gedachtes rekening mee moet houden) zijn er bijna niet.
Nog iets waar ik moeite mee heb is dat hij heel makkelijk zegt dat je aan het resultaat van een actie in het nu geen waarde moet hechten en dat het niet uitmaakt of iets goed of slecht gaat. Wat ik me daarbij afvraag: word je dan niet een ruggegraatloze zak die geen eigen mening meer heeft? Als het je toch allemaal niets meer uitmaakt hoe iets verloopt, waarom zou je er dan ook nog moeite in steken? Doelen helpen je om scherp te blijven en om er beter uit te komen. Ik heb bijvoorbeeld ook het boek "Denk je sterk" gelezen en daarin wordt ook uitgegaan van je gedachten als een instrument, maar er wordt nooit de illusie gewekt dat je verstand uit kunt zetten, ik ben er nog niet van overtuigd dat dit ook echt kan. Zoals Dethroned al zegt, dit lijkt meer op opperste concentratie dan echt het uitschakelen van verstand. Ik kan me ook veel beter vinden in dat boek, ook omdat er veel meer praktische technieken worden gegeven om tot een ander denkpatroon te komen. In "De kracht van het nu" wordt er vanuit gegaan dat je het in één klap hebt.
Ik ga het zeker uitlezen, maar ik ben nogal kritisch over de theorie (die overigens wordt gepresenteerd als feiten) zoals je merkt.
Don't let my username fool you...
ik snap het probleem niet, ik heb het ook, ik slaap er minder door etc... echt veel en diep nadenken, eigenlijk constant, nou een paar uurtjes minder slaap zit ik niet mee, maar ik hecht wel heel erg veel waarde aan datgeen wat ik ondek als ik zo diep nadenk, vaak gaat het over iets wat iemand zei etc.. en later zie ik daar dan wat in en blijkt het toch echt anders te zitten dan die ander zei, in mijn gedachten, er klopt gewoon iets niet en dan ben ik er mee bezig.. 99% van de gevallen heb ik gelijk en geven mensen het toe dit gaat dan om mensen die dicht bij me staan, wat er verder vervelend aan is, is dat je er achter komt hoe mensen in bochten gaan liggen alleen om zich bv. beter voor te doen als ze zijn, wat ik onnodig vind.. nou iig ik vind het een soort van gave en zeker geen last, je kan het wel leren doseren, je conclusies iig, bv. een collega die iets raars zegt is wat anders dan je partner, verder kan lentis (ggz) je er wel mee helpen hoor..
Zo ervaar ik het dus niet. Wanneer ik mn gedachten uitschakel ben ik zeker nog wel bewust. Ik sta voor mijn gevoel wel meer in contact met mn onderbewuste. Eerder beschreef ik ook hoe ik mn fotografisch geheugen beter kan gebruiken door mn gedachten uit te schakelen.quote:Op woensdag 11 februari 2009 20:22 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Bewustzijn zonder denken is het onderbewuste.
Ik denk idd dat het richting holisme gaat. Ik weet niet al te veel van holistisch denken dus daar kan ik niet echt uitspraken over doen. En met geheel bedoel ik alles wat je op dat moment waarneemt. Je hebt dus datgene dat je waarneemt, een bepaald driedimensionaal beeld en daar ben je dan ahw onderdeel van. Ik weet dat dit ontzettend zweverig kan klinken. Daarom ben ik ook wel blij met je kritische vragen want dat dwingt me om er meer over na te denken.quote:Je vergelijking met het schilderij lijkt op holistisch denken, maar ik snap je punt niet. Dat je (en wanneer snap ik ook niet) opeens 1 bent met het grote geheel ? Welk geheel ? Bedoel je werelds of universeel ?
En dan heb je het opeens over je eigen beeld op het schilderij ? Graag even toelichten, want of je gaat nu wel heel zweferig doen of je moet ff het een-en-ander toelichten.
Ja je brein maakt een selectie omdat jij je laat leiden door je verstand. De observeerder identificeert zich met het verstand. Daarom lijkt het alsof je geen invloed uit kan oefenen op je gedachten. Door de identificatie met je verstand, met je gedachten te doorbreken, kun je de macht vh verstand weer overnemen. Dan kun je dus wel alleen input hebben en er niets mee doen. Het gaat er in dit topic dus over de controle over je verstand te hernemen ipv dat je verstand jou (de observeerder) controleert dmv het ego.quote:Hoe ik het zie is toch iets anders. Je heb input. Die input, hoe meer controle, hoe bewuster er je mee om kan gaan, kan je los laten. Je MOET niks, je MAG er iets mee doen. Hier start het eerste stuk. Je waarneemt middels je zintuigen en afhankelijk van de waarde (input) maakt jouw brein een selectie. Een primaire die je niet kan uitschakelen. Let op, NIET. Als iemand je hand aanraakt, kan je niet kiezen dat niet te voelen.
Met name audio en visuele input is input waar op allerlei niveau's gedachten over kunnen spelen door het ego.
Eerder noemde ik het ego al een communicatiemiddel. Je zult toch een "ik" moeten hebben anders kun je niet communiceren met anderen "ikken". Maar het ego is van handig instrument gegaan naar een soms erg destructief monster. Zelfmoord is doodsoorzaak nummer twee in West-Europa !! Je pleegt zelfmoord wanneer je niet meer met jezelf kunt leven. Vertaalt betekent dit dat de observeerder niet meer met het ego kan leven. Het ego kan zich ontwikkelen tot kwelgeest en kan er dus uiteindelijk voor zorgen dat mensen zichzelf van het leven beroven.quote:That said kan je dus die rolbepaling steeds beter in de gaten houden en rekening houden met beslissingen die je maakt. Maak je die beslissing tenslotte vanuit jezelf of vanuit de Ego ?
Wat me ook opvalt is telkens die negatieve voorbeelden van de Ego. Beetje kort door de bocht om alleen die te noemen, terwijl de Ego ook de positieve kant kan weergeven.
De Ego is niks meer dan een overlevingsmechanisme gecreeerd in ons bewustzijn.
Ik probeer aan te geven dat we niet altijd hoeven te denken. Het overgrote deel van ons denken is niet constructief en daarom nutteloos. We blijven vaak hangen in dezelfde gedachtenpatronen/cirkels. Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten ipv de mooie wereld om je heen? En om van de wereld om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig.quote:Dat laatste is eigenlijk een contradictie. Je geeft aan dat het belang is je alleen observeert, dus je zintuigen te laten waarnemen. Vervolgens geef je aan dat wat je precies waarneemt van ondergeschikt belang is.
Wanneer je een zonsondergang ziet, wordt die zonsondergang voor jou niet mooi wanneer er een gedachte komt "wat een mooie zonsondergang". De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was. Je hebt echt geen gedachten nodig, geen classificaties en etiketjes om van de wereld om je heen te genieten.
Dit is iets dat bij de een meer plaatsvindt dan bij de ander. Tuurlijk is het zo dat er veel input binnenkomt en dat we niet alles eruit kunnen lichten dmv gedachten. Ik probeer alleen te zeggen dat waarneming ook kan bestaan zonder gedachten. Je bent je dan ook bewust van die waarneming, zonder dat er dan dus gedachten zijn.quote:Want het lijkt erop alsof jij gelijk met de kennis van de waarneming een hele riedel van gedachten er bewust wilt aankoppelen ....
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Toch maar even snel een reactie voor het naar bedgaan, want helaas ben ik te sterk geprikkeld omdat ik je stukje heb gelezen. Allereerst hoop ik dat je wel je best doet om wat je zegt toch te berusten op enige feit of bron oid. Uiteraard mag je wel je eigen ding voeren, maar bijvoorbeeld je stelling over dat zelfmoord doodsoorzaak nummer 2 is in West Europa wil ik toch graag bevestigd zien. Mijn definitie van doodsoorzaak omvat dus ziekte, ongeval, misdaad, natuurlijke dood. Als dat voor jou ook geld en je houd je nog steeds aan je stelling, graag je bewijs hiervoor. Mijns inziens klopt dat voor geen meter.quote:Op woensdag 11 februari 2009 23:34 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Zo ervaar ik het dus niet. Wanneer ik mn gedachten uitschakel ben ik zeker nog wel bewust. Ik sta voor mijn gevoel wel meer in contact met mn onderbewuste. Eerder beschreef ik ook hoe ik mn fotografisch geheugen beter kan gebruiken door mn gedachten uit te schakelen.
[..]
Ik denk idd dat het richting holisme gaat. Ik weet niet al te veel van holistisch denken dus daar kan ik niet echt uitspraken over doen. En met geheel bedoel ik alles wat je op dat moment waarneemt. Je hebt dus datgene dat je waarneemt, een bepaald driedimensionaal beeld en daar ben je dan ahw onderdeel van. Ik weet dat dit ontzettend zweverig kan klinken. Daarom ben ik ook wel blij met je kritische vragen want dat dwingt me om er meer over na te denken.
[..]
Ja je brein maakt een selectie omdat jij je laat leiden door je verstand. De observeerder identificeert zich met het verstand. Daarom lijkt het alsof je geen invloed uit kan oefenen op je gedachten. Door de identificatie met je verstand, met je gedachten te doorbreken, kun je de macht vh verstand weer overnemen. Dan kun je dus wel alleen input hebben en er niets mee doen. Het gaat er in dit topic dus over de controle over je verstand te hernemen ipv dat je verstand jou (de observeerder) controleert dmv het ego.
[..]
Eerder noemde ik het ego al een communicatiemiddel. Je zult toch een "ik" moeten hebben anders kun je niet communiceren met anderen "ikken". Maar het ego is van handig instrument gegaan naar een soms erg destructief monster. Zelfmoord is doodsoorzaak nummer twee in West-Europa !! Je pleegt zelfmoord wanneer je niet meer met jezelf kunt leven. Vertaalt betekent dit dat de observeerder niet meer met het ego kan leven. Het ego kan zich ontwikkelen tot kwelgeest en kan er dus uiteindelijk voor zorgen dat mensen zichzelf van het leven beroven.
[..]
Ik probeer aan te geven dat we niet altijd hoeven te denken. Het overgrote deel van ons denken is niet constructief en daarom nutteloos. We blijven vaak hangen in dezelfde gedachtenpatronen/cirkels. Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten ipv de mooie wereld om je heen? En om van de wereld om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig.
Wanneer je een zonsondergang ziet, wordt die zonsondergang voor jou niet mooi wanneer er een gedachte komt "wat een mooie zonsondergang". De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was. Je hebt echt geen gedachten nodig, geen classificaties en etiketjes om van de wereld om je heen te genieten.
[..]
Dit is iets dat bij de een meer plaatsvindt dan bij de ander. Tuurlijk is het zo dat er veel input binnenkomt en dat we niet alles eruit kunnen lichten dmv gedachten. Ik probeer alleen te zeggen dat waarneming ook kan bestaan zonder gedachten. Je bent je dan ook bewust van die waarneming, zonder dat er dan dus gedachten zijn.
Het gekke is, is dat je een rationele benadering hebt met "...Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten..." en dan verder gaat met "...om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig....". Logica zou voorschrijven dat als je constateerd dat iets niet werkt, dat je een selectie maakt om te kijken of 1, kijken hoe het wel werkt of 2. kijken waarom wat niet werkt niet werkt.
Als je dus rationeel bezig bent en concludeerd dat je niet constructieve gedachten hebt (die je kennelijk wel bezit houden) zou je 1 moeten kijken hoe je ze constructief kan krijgen of 2 waarom ze niet constructief zijn.
Eigenlijk concludeer ik dan dat jij je steeds bewuster bent gaan voelen waardoor je bewust bent van gedachten die eerst in je onderbewustzijn plaatsvonden, maar dat je je filter nog niet hebt kunnen toepassen.
In andere woorden, je classificatieordening is nog niet op orde.
Misschien ben je ook wel bekend met het volgende proces. Eerst ben je
onbewust onbekwaam => bewust onbekwaam => onbewust bekwaam => bewust bekwaam
Mocht iemand willen dat ik dit toelicht, geen probs. Jij zit dan nog in de 2e fase.
Een wellicht intressante tekst die bij bovenstaande hoort
quote:Langzamerhand hebben we geleerd dat het levensproces heel veel meer is dan het ‘uitzitten’ van de tijd hier op Aarde. We kennen onszelf beter en durven te kijken naar onze eigen processen en groeipunten. We hebben manieren ontdekt om te groeien en onszelf te ontwikkelen, alleen zijn we ons niet bewust van het feit dat we ons dus in een volgend leerstadium bevinden. Niet alleen kennen we onze levensthema’s of zijn we die aan het ontdekken, maar we nemen ook daadwerkelijk actie om hier aan te werken en ons te ontwikkelen. Het blijft niet alleen bij inzicht en constatering, maar wordt opgevolgd door actie. We beginnen te begrijpen dat we verantwoordelijk zijn voor ons eigen levensproces, voor de gebeurtenissen van ons dagelijkse leven en kunnen anderen al zien als spiegels, in plaats van hen verantwoordelijk te houden voor de problemen in ons eigen leven.
Wat betreft je voorbeeld van zonsopgang en bewustzijn van een waarneming zonder gedachte.
Hoe kan je genieten zonder een constatering te doen van hetgeen je geniet ?
Deze stelling "De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was." valt op meerder manieren te interpreteren. Bedoel je
1. De zongsondergang automatisch mooi is en dat je pas bij de bewustwording van het event je daarna de constatering maakt
of bedoel je
2. Je ervaart een zonsondergang als mooi en daarbij hoef je niet verder na te denken ?
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Toch maar ook even jouw stukje gelezen. Ik heb het boek niet gelezen trouwens.quote:Op woensdag 11 februari 2009 21:40 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik ben het overigens meer met jou eens dan met p_o_p en hoe verder ik kom in het boek, des te meer ik het er niet mee eens ben. Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.
Ook, zoals ik al eerder aanhaalde, heb ik een beetje moeite met zijn opvatting van tijd. Of eigenlijk het "beëindigen van de illusie van tijd". Hoe kan dat in de huidige maatschappij? Dat een vogel, die elke dag alleen maar hoeft te overleven, dat moet kunnen, snap ik. Maar mijn baas zal het niet op prijs stellen als ik tijdens mijn taken niet de tijd in de gaten houd (ook zal het hem worst wezen dat ik wel met alle inzet mijn taken heb uitgevoerd, maar het resultaat er niet naar is), ook zal ik voor mezelf de tijd in de gaten moeten houden, ik kan niet pas gaan slapen of opstaan als ik daar zin in heb, ik zal toch mijn aantal uren slaap moeten hebben, ik zal toch rekening moeten houden met openingstijden als ik boodschappen moet doen, sporten kan ik ook maar op bepaalde tijden enzovoorts. De momenten in de week dat je echt niet op de tijd hoeft te letten (en daar ook in je gedachtes rekening mee moet houden) zijn er bijna niet.
Nog iets waar ik moeite mee heb is dat hij heel makkelijk zegt dat je aan het resultaat van een actie in het nu geen waarde moet hechten en dat het niet uitmaakt of iets goed of slecht gaat. Wat ik me daarbij afvraag: word je dan niet een ruggegraatloze zak die geen eigen mening meer heeft? Als het je toch allemaal niets meer uitmaakt hoe iets verloopt, waarom zou je er dan ook nog moeite in steken? Doelen helpen je om scherp te blijven en om er beter uit te komen. Ik heb bijvoorbeeld ook het boek "Denk je sterk" gelezen en daarin wordt ook uitgegaan van je gedachten als een instrument, maar er wordt nooit de illusie gewekt dat je verstand uit kunt zetten, ik ben er nog niet van overtuigd dat dit ook echt kan. Zoals Dethroned al zegt, dit lijkt meer op opperste concentratie dan echt het uitschakelen van verstand. Ik kan me ook veel beter vinden in dat boek, ook omdat er veel meer praktische technieken worden gegeven om tot een ander denkpatroon te komen. In "De kracht van het nu" wordt er vanuit gegaan dat je het in één klap hebt.
Ik ga het zeker uitlezen, maar ik ben nogal kritisch over de theorie (die overigens wordt gepresenteerd als feiten) zoals je merkt.
De illusie van tijd is dat het aan de ene kant heel abstract is en aan de andere kant een van de meest keiharde krachten is, zoniet de meest krachtige waar we aan gebonden of verbonden zijn.
Simpelweg kan je nagaan dat als je 80 jaar word, je dus 29220 dagen hebt, je 701280 uur hebt enz enz.
Als je jong bent, heb je geen tijdsbesef op dit niveau. Alles staat nog ver van je af. Op een gegeven moment kan het zijn dat je de grotere levensvragen eens gaat stellen of zelfs wat minder. Op een gegeven moment kan het ook zjin dat je beseft dat je er al een kwart ofzo van je leven erop hebt zitten en wat dan.
Dan speelt "de ilussie van tijd". Voor sommigen werkt het dan belemmerend omdat hij/zij de gedachte heeft dat het leven volgens een bepaalde orde hoort te gaan (helaas zijn er daar een hoop van).
Zoals vrouwen die een biologische klok hebben mbt kinderen. Opeens heb je een hele hoop niet gedaan of denk je dat het niet meer kan want tja "..die tijd is voorbij".
Vroeger zei ik tegen een vriend van me die studeerde dat hij maar beter wel snel klaar kon zijn, want elk jaar dat hij niet werkt kost hem 50.000 euro aan jaarsalaris en het kost hem 3000 euro aan studiekosten.
Nu ben ik zelf 26, heb alleen mijn mavo gedaan en kom tot de conclusie dat ik nou pas weet wat ik met mijn leven wil doen (quia beroep). Ondanks dat niet gebruikelijk is, zal dit toch voor mij inhouden dat ik weer terug ga naar school. Een fase die ik achter me gelaten heb. Eerst dacht ik ook heel even "die tijd is voorbij", maar waarom zou het ?
Wat betreft keuzes maken. Is het net als met wiskunde. Het gaat niet om de uitkomst, maar om de berekening, Of eigenlijk net als het leven. Het gaat niet om het sterven, maar om alles wat je doet na je geboorte.
Als ik mijn bovenstaande voorbeeld verder uitwerk gaat het dus om het maken van een keuze. Ik kan weer op mijn bek gaan op school, Ik kan uiteindelijk ook 4 jaar iets doen, waar ik uiteindelijk het misschien weer mis heb en misschien het werk helemaal niet zie zitten. Punt is dat wat er morgen of over 4 jaar gebeurd, ik geen invloed op kan uitoefenen. Ik kan alleen maar kiezen voor nu, en daarin heb ik bepaald dat ik meen gelukkig te worden als ik dat werk kan doen. Daarvoor moet ik nog iets doen (een opleiding volgen) en daarom kies ik ervoor. Niet andersom. Niet ik moet maar iets leren en dan zie ik later wel.q
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
De schrijver geeft ook aan dat hetgene dat hij probeert te beschrijven eigenlijk niet te vatten is in in woorden omdat je daarvoor de tijd nodig hebt. Dat is idd een paradox en dat wordt ook gelijk in het boek benoemd. Het is een paradox...quote:Op woensdag 11 februari 2009 21:40 schreef Metalfreak het volgende:
Er komen namelijk steeds meer tegenstrijdigheden in de theorie van de auteur naar voren en het blijft zweverig. Bij zijn verhaal over de psychologische tijd had ik dat helemaal, hij gaat uit van het "feit" dat wat je doet in het nu belangrijker is dan het resultaat in de toekomst, maar vervolgens geeft hij bijvoorbeeld aan "Aanwezigheid is de sleutel tot vrijheid, dus je kunt alleen nu vrij worden". De term "worden" geeft een moment in de toekomst aan en daarmee ook een doel (de aanwezigheid), maar volgens het hele boek mag je jezelf geen doelen stellen op dit gebied. Je blijft dus in een vicieuze cirkel zitten.
Het is een tjidje geleden dat ik het boek heb gelezen en dat deel van de psychologische tijd vond ik minder interessant. Ik kan er daarom nu niet al te veel over zeggen. Wat ik wel weet is dat de schrijver niet zegt dat tijd je vijand is. Je hebt de tijd nodig, bijv. om op tijd bij de supermarkt te zijn. Maar het gaat erom dat je meer in het nu leeft, dat je meer de macht overneemt van je verstand en je gedachten stilzet. Het gaat er niet om dat je dit altijd doet want dan kun je idd niet leven.quote:Ook, zoals ik al eerder aanhaalde, heb ik een beetje moeite met zijn opvatting van tijd. Of eigenlijk het "beëindigen van de illusie van tijd". Hoe kan dat in de huidige maatschappij? Dat een vogel, die elke dag alleen maar hoeft te overleven, dat moet kunnen, snap ik. Maar mijn baas zal het niet op prijs stellen als ik tijdens mijn taken niet de tijd in de gaten houd (ook zal het hem worst wezen dat ik wel met alle inzet mijn taken heb uitgevoerd, maar het resultaat er niet naar is), ook zal ik voor mezelf de tijd in de gaten moeten houden, ik kan niet pas gaan slapen of opstaan als ik daar zin in heb, ik zal toch mijn aantal uren slaap moeten hebben, ik zal toch rekening moeten houden met openingstijden als ik boodschappen moet doen, sporten kan ik ook maar op bepaalde tijden enzovoorts. De momenten in de week dat je echt niet op de tijd hoeft te letten (en daar ook in je gedachtes rekening mee moet houden) zijn er bijna niet.
Dat zou je idd wel denken en zo heb ik voor mijn gevoel ook een tijdje in het leven gestaan. Achteraf was dat gewoon een reactie op de jaren ervoor. Daarvoor heb ik mezelf gekweld met overal over nadenken en overal een mening over hebben enz. Daarna deed ik dus het tegenovergestelde maar zo heel lang heeft dat ook weer niet geduurd. Je hebt misschien een tijdje geen mening en wordt misschien wel apathisch maar dit is maar tijdelijk. Op een gegeven moment krijg je gewoon weer zin om je te verdiepen in dingen en dan vorm je vanzelf een mening.quote:Nog iets waar ik moeite mee heb is dat hij heel makkelijk zegt dat je aan het resultaat van een actie in het nu geen waarde moet hechten en dat het niet uitmaakt of iets goed of slecht gaat. Wat ik me daarbij afvraag: word je dan niet een ruggegraatloze zak die geen eigen mening meer heeft? Als het je toch allemaal niets meer uitmaakt hoe iets verloopt, waarom zou je er dan ook nog moeite in steken?
En als ik zeg dat ik dat wel kan, denk jij dan dat ik mezelf voor de gek houd?quote:Doelen helpen je om scherp te blijven en om er beter uit te komen. Ik heb bijvoorbeeld ook het boek "Denk je sterk" gelezen en daarin wordt ook uitgegaan van je gedachten als een instrument, maar er wordt nooit de illusie gewekt dat je verstand uit kunt zetten, ik ben er nog niet van overtuigd dat dit ook echt kan.
Het is echt geen opperste concentratie het is meer opperste relaxatie. Gewoon even lekker zijn. Niks anders doen dan zijn. Dit klinkt misschien vaag en zweverig maar probeer eens na te denken wat "zijn" nou precies is. Gewoon het "ik ben". Heel moeilijk te verwoorden dit, maar wanneer je je kunt verbazen over het "zijn" van de dingen, dan zet je een hele grote stap richting verlichting van je verstand.quote:Zoals Dethroned al zegt, dit lijkt meer op opperste concentratie dan echt het uitschakelen van verstand. Ik kan me ook veel beter vinden in dat boek, ook omdat er veel meer praktische technieken worden gegeven om tot een ander denkpatroon te komen. In "De kracht van het nu" wordt er vanuit gegaan dat je het in één klap hebt.
Kritisch zijn is altijd goedquote:Ik ga het zeker uitlezen, maar ik ben nogal kritisch over de theorie (die overigens wordt gepresenteerd als feiten) zoals je merkt.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Jij kunt er misschien beter mee omgaan. Ik kan die paar uur slaap die ik eerder miste toch echt wel goed gebruiken. Verder vind ik het niet zo belanrijk om veel gelijk te hebben. Ik vind het niet erg om ongelijk te hebben en geef het ook graag toe. Daarvan leer je. Verder ben ik intelligent genoeg om alleen een uitgesproken mening te uiten bij dingen waar ik veel van afweet.quote:Op woensdag 11 februari 2009 23:18 schreef mistdeja1 het volgende:
ik snap het probleem niet, ik heb het ook, ik slaap er minder door etc... echt veel en diep nadenken, eigenlijk constant, nou een paar uurtjes minder slaap zit ik niet mee, maar ik hecht wel heel erg veel waarde aan datgeen wat ik ondek als ik zo diep nadenk, vaak gaat het over iets wat iemand zei etc.. en later zie ik daar dan wat in en blijkt het toch echt anders te zitten dan die ander zei, in mijn gedachten, er klopt gewoon iets niet en dan ben ik er mee bezig.. 99% van de gevallen heb ik gelijk en geven mensen het toe dit gaat dan om mensen die dicht bij me staan
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
http://binnenland.nieuws.nl/51723quote:Op donderdag 12 februari 2009 01:32 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Toch maar even snel een reactie voor het naar bedgaan, want helaas ben ik te sterk geprikkeld omdat ik je stukje heb gelezen. Allereerst hoop ik dat je wel je best doet om wat je zegt toch te berusten op enige feit of bron oid. Uiteraard mag je wel je eigen ding voeren, maar bijvoorbeeld je stelling over dat zelfmoord doodsoorzaak nummer 2 is in West Europa wil ik toch graag bevestigd zien. Mijn definitie van doodsoorzaak omvat dus ziekte, ongeval, misdaad, natuurlijke dood. Als dat voor jou ook geld en je houd je nog steeds aan je stelling, graag je bewijs hiervoor. Mijns inziens klopt dat voor geen meter.
http://www.google.nl/search?hl=nl&q=doodsoorzaak+nr+2+zelfmoord&btnG=Google+zoeken&meta=
-------------------------------------------------------------------------------------------------
'Geestesziekten zijn Europa's stille moordenaars'
BRUSSEL - Elk jaar komen in Europa meer mensen om door zelfmoord dan in het verkeer. De gezondheidscommissaris van de Europese Unie, Markos Kyprianou, heeft dat woensdag gezegd bij het begin van een omvangrijke campagne die het bewustzijn over psychische stoornissen moet vergroten.
Ieder jaar plegen ongeveer 58.000 Europeanen zelfmoord, sterven er 50.700 in het verkeer en worden er 5.350 vermoord. "Psychische ziektes zijn net zo ernstig als kanker", zei Kyprianou. "Toch is er verbazingwekkend weinig aandacht voor de geestelijke gezondheidszorg."
Kyprianou riep Europese overheden op om psychische problemen hoger op de agenda te zetten. Hij kondigde aan dat de Europese Commissie een beleidsplan voorbereidt dat is bedoeld om in de hele EU een goede geestelijke gezondheid te promoten.
Bron: De Telegraaf 12/01/05
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kan zo niet echt officiele bronnen vinden. Maar als je zoekt op google vind je toch redelijk wat artikelen die zelfmoord hoog op de lijst hebben staan van doodsoorzaken. Of het nou nr 2 is of 3 interesseert me dan niet zoveel. Dat het hoog op de lijst staat is al verontrustend genoeg.
Het gaat hier om bewustzijn. Logica is een onderdeel van bewustzijn. Bewustzijn kan logica gebruiken om bewuster te worden. Maar logica en bewustzijn zijn niet hetzelfde.quote:Het gekke is, is dat je een rationele benadering hebt met "...Waarom zou je over straat lopen en je aandacht richten op niet constructieve gedachten..." en dan verder gaat met "...om je heen te genieten heb je echt geen gedachten nodig....". Logica zou voorschrijven dat als je constateerd dat iets niet werkt, dat je een selectie maakt om te kijken of 1, kijken hoe het wel werkt of 2. kijken waarom wat niet werkt niet werkt.
Ik heb het idee dat we langs elkaar heen praten.quote:Eigenlijk concludeer ik dan dat jij je steeds bewuster bent gaan voelen waardoor je bewust bent van gedachten die eerst in je onderbewustzijn plaatsvonden, maar dat je je filter nog niet hebt kunnen toepassen.
In andere woorden, je classificatieordening is nog niet op orde.
Dit schema ken ik zeker. En ik zit eerder in bewust bekwaam omdat ik dus bewust mijn gedachten kan uitschakelen.quote:Misschien ben je ook wel bekend met het volgende proces. Eerst ben je
onbewust onbekwaam => bewust onbekwaam => onbewust bekwaam => bewust bekwaam
Mocht iemand willen dat ik dit toelicht, geen probs. Jij zit dan nog in de 2e fase.
Je wordt je bewust van zonsondergang. Maar daar heb je geen gedachten voor nodig. Je observeert de zonsondergang met je bewustzijn. Je bewustzijn, dat is niet je gedachten, je bewustzijn is datgene dat de gedachten waarneemt. Jij bent dat bewustzijn, de observeerder van de gedachten. Het probleem is dus dat 99% vd mensen zich identificeert met de gedachten.quote:Wat betreft je voorbeeld van zonsopgang en bewustzijn van een waarneming zonder gedachte.
Hoe kan je genieten zonder een constatering te doen van hetgeen je geniet ?
Door observatie alleen is er ook bewustwording. Voor de bewustwording vh feit dat de zonsondergang mooi is, zijn geen gedachten nodig. Daar is alleen observatie voor nodig. Wanneer er alleen observatie is en dus geen classificatie door gedachten, dan komt die observatie nog steeds in je bewustzijn terecht.quote:Deze stelling "De zonsondergang was al mooi voordat die gedachte er was." valt op meerder manieren te interpreteren. Bedoel je
1. De zongsondergang automatisch mooi is en dat je pas bij de bewustwording van het event je daarna de constatering maakt
of bedoel je
2. Je ervaart een zonsondergang als mooi en daarbij hoef je niet verder na te denken ?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Vwb die zonsondergang; ik herken me daar vooral in omdat je zoveel mooie momenten langs je heen kunt laten gaan omdat je met je kop [ergens anders] zit op dat moment, in gedachten dus. Ik ben dat met fotograferen heel erg tegengekomen, je let op de leukste/grappigste/mooiste/frappantste momenten die je opeens wél ziet als je je focust op wat er werkelijk aan de hand is (elke dag weer ! gratis !). Het Nu dus.
En dat is dan alleen even dit voorbeeld hè, ik vind dat het boek vol staat met gewauwel, maar juist dat stevige en dwangmatige door blijven denken wat ik kan hebben wil ik leren begrijpen onder controle te houden. Je gedachte verzetten, pas op de plaats maken, voelen wat je werkelijk voelt, in het Nu.
Ik wil ook graag veel blijven nadenken, ik heb er meestal geen moeite mee. Sterker nog, ook ik meen veel voordeel te hebben van mijn gedachten, visie en denkpatronen. Maar als je er opeens wakker van gaat liggen, of je bent te vaak met je kop bij dingen die niet nu plaatsvinden, ga ik op zoek naar een hulpmiddeltje om daar uit te ontsnappen wanneer ik dat wil. Ik ben er ook nog niet uit of het lezen an sich nou mijn herkenning was (ik lees nauwelijks boeken) of dat ik het inhoudelijk herkende, ... ik denk beide.
En dat is dan alleen even dit voorbeeld hè, ik vind dat het boek vol staat met gewauwel, maar juist dat stevige en dwangmatige door blijven denken wat ik kan hebben wil ik leren begrijpen onder controle te houden. Je gedachte verzetten, pas op de plaats maken, voelen wat je werkelijk voelt, in het Nu.
Ik wil ook graag veel blijven nadenken, ik heb er meestal geen moeite mee. Sterker nog, ook ik meen veel voordeel te hebben van mijn gedachten, visie en denkpatronen. Maar als je er opeens wakker van gaat liggen, of je bent te vaak met je kop bij dingen die niet nu plaatsvinden, ga ik op zoek naar een hulpmiddeltje om daar uit te ontsnappen wanneer ik dat wil. Ik ben er ook nog niet uit of het lezen an sich nou mijn herkenning was (ik lees nauwelijks boeken) of dat ik het inhoudelijk herkende, ... ik denk beide.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Hier kan ik me dan beter in vinden, maar in het boek gaat hij er dieper op in, oftewel: het wordt vager. Maar goed, die 4 jaar school ga jij ook niet zonder een doel doen. Je moet er wel nu aan beginnen, dat snap ik, maar als het goed is doe je het met een reden, die reden ligt toch voor jou in de toekomst? Want ook zo'n opleiding is niet altijd zaligmakend, maar misschien is het werk erna het wel, alhoewel je dat dus niet met zekerheid kunt zeggen. Mijn leven gaat overigens ook niet "zoals het hoort", moet echt op mijn 26e nog steeds niet denken aan zo'n burgerlijk huisje-boompje-beestje leven...quote:Op donderdag 12 februari 2009 01:48 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Toch maar ook even jouw stukje gelezen. Ik heb het boek niet gelezen trouwens.
De illusie van tijd is dat het aan de ene kant heel abstract is en aan de andere kant een van de meest keiharde krachten is, zoniet de meest krachtige waar we aan gebonden of verbonden zijn.
Simpelweg kan je nagaan dat als je 80 jaar word, je dus 29220 dagen hebt, je 701280 uur hebt enz enz.
Als je jong bent, heb je geen tijdsbesef op dit niveau. Alles staat nog ver van je af. Op een gegeven moment kan het zijn dat je de grotere levensvragen eens gaat stellen of zelfs wat minder. Op een gegeven moment kan het ook zjin dat je beseft dat je er al een kwart ofzo van je leven erop hebt zitten en wat dan.
Dan speelt "de ilussie van tijd". Voor sommigen werkt het dan belemmerend omdat hij/zij de gedachte heeft dat het leven volgens een bepaalde orde hoort te gaan (helaas zijn er daar een hoop van).
Zoals vrouwen die een biologische klok hebben mbt kinderen. Opeens heb je een hele hoop niet gedaan of denk je dat het niet meer kan want tja "..die tijd is voorbij".
Ja, en door het vreselijk abstracte geneuzel, kan ik er dus niets mee. Misschien als hij met voorbeelden zou komen, zou ik het eerder snappen, maar bijna nergens wordt verwezen naar concrete voorbeelden.quote:Op donderdag 12 februari 2009 20:44 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
De schrijver geeft ook aan dat hetgene dat hij probeert te beschrijven eigenlijk niet te vatten is in in woorden omdat je daarvoor de tijd nodig hebt. Dat is idd een paradox en dat wordt ook gelijk in het boek benoemd. Het is een paradox...
Ja, hij stelt iets verder in het boek ook dezelfde vraag die ik eigenlijk stelde, maar voor mij kwam daar geen bevredigend antwoord op, hij praat veel, maar zegt weinig in dat gedeelte in mijn ogen. Dat in het nu leven klinkt ook aannemelijk, maar volgens mij zijn dat slechts zeldzame momenten dat je dat überhaupt zou kunnen.quote:[..]
Het is een tjidje geleden dat ik het boek heb gelezen en dat deel van de psychologische tijd vond ik minder interessant. Ik kan er daarom nu niet al te veel over zeggen. Wat ik wel weet is dat de schrijver niet zegt dat tijd je vijand is. Je hebt de tijd nodig, bijv. om op tijd bij de supermarkt te zijn. Maar het gaat erom dat je meer in het nu leeft, dat je meer de macht overneemt van je verstand en je gedachten stilzet. Het gaat er niet om dat je dit altijd doet want dan kun je idd niet leven.
Kijk, en daar heb ik dus wat moeite mee. Ik krijg inderdaad zo'n beeld van een apatisch persoon die maar wat voor zich uit zit te staren. Ik kan me niet voorstellen dat ik nergens meer een mening over heb, ik heb dat namelijk altijd heel sterk en ben er dan ook echt van overtuigd. En dat zie ik niet per se als iets negatiefs. Ik kan dus echt niet zeggen "zo, en nu oordeel ik daar niet meer over" want dan houd ik mezelf dus écht voor de gek, kan mezelf dat wel 1000x zeggen, maar toch zal ik dat nooit doen, hoe graag ik het ook zou willen. Misschien is die stap ook wel te groot, van heel veel nadenken naar helemaal niets. Het boek beschrijft ook geen geleidelijke verandering, maar je moet het in één klap hebben, ik heb het idee dat die stap te groot is. Heb jij daar misschien tips voor?quote:[..]
Dat zou je idd wel denken en zo heb ik voor mijn gevoel ook een tijdje in het leven gestaan. Achteraf was dat gewoon een reactie op de jaren ervoor. Daarvoor heb ik mezelf gekweld met overal over nadenken en overal een mening over hebben enz. Daarna deed ik dus het tegenovergestelde maar zo heel lang heeft dat ook weer niet geduurd. Je hebt misschien een tijdje geen mening en wordt misschien wel apathisch maar dit is maar tijdelijk. Op een gegeven moment krijg je gewoon weer zin om je te verdiepen in dingen en dan vorm je vanzelf een mening.
Tja, ik ben sowieso van mening dat niet iedereen hetzelfde is, maar ik denk gewoon niet dat ik dat kan. Er komen continu prikkels binnen en mijn hersenen doen daar vanzelf iets mee, hoe vaak ik ze ook zeg dat ze dat niet moeten doen.quote:[..]
En als ik zeg dat ik dat wel kan, denk jij dan dat ik mezelf voor de gek houd?
Ik zou eigenlijk heel graag een keer ervaren wat jij ervaart als "opperste relaxatie", dat is ook waarom ik dit boek ben gaan lezen. Maar is het niet zo dat als je je verbaast over het "zijn" van dingen dat je dan weer je verstand gebruikt? Is verbazing geen reactie van het verstand? Zo stelt de auteur ook dat als je je al bewust bent van je emoties en gedachten, dat je al een stap in de goede richting bent. Ik heb eigenlijk het idee dat ik zelfs heel erg bewust ben van mijn slechte emoties en gedachten, al lang overigens, maar ik heb nog geen manier gevonden om die weg te krijgen en ze blijven maar aanwezig. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen om ervan verlost te raken. Het alleen bewust zijn van die negatieve gedachten en emoties is voor mij dus niet voldoende om de uitgang te vinden.quote:[..]
Het is echt geen opperste concentratie het is meer opperste relaxatie. Gewoon even lekker zijn. Niks anders doen dan zijn. Dit klinkt misschien vaag en zweverig maar probeer eens na te denken wat "zijn" nou precies is. Gewoon het "ik ben". Heel moeilijk te verwoorden dit, maar wanneer je je kunt verbazen over het "zijn" van de dingen, dan zet je een hele grote stap richting verlichting van je verstand.
Dat sowieso, bedankt ook voor je uitgebreide antwoordenquote:[..]
Kritisch zijn is altijd goed
En ik vind het ook wel interessant om hierover te discussiëren, zo ga je er soms toch op een andere manier over nadenken, wie weet krijg ik hierdoor toch ineens het inzicht om dingen te verbeteren. Met vrienden kan ik deze materie niet echt bespreken, die vinden het toch maar allemaal "psychologisch geneuzel".
Don't let my username fool you...
Ok, nu heb ik ns ff bijna het hele topic doorgelezen. Ik heb een paar vragen. Je weet dat ik vaak onder de indruk ben van je posts dus voel je niet aangevallen door ietwat scherpe vragen over het topic, TS.
Je hebt het erover dat het verstand en het ego denken en dat de observer van die gedachten je echte "ik" is. Hoe zit die echte ik in elkaar dan, wat is het? De echte ik (observer) kan dus zelf niet denken? Hoe moet ik dat zien? Is dat dan niet een heel "beperkte" ik? Ik bedoel het kan in feite niets dan behalve observeren vanwege de zintuigen. Is dat een juiste benadering ervan? Kan je zelf (je echte ik, de observer dus) nog wel het geheugen benaderen en hoe herken je die staat van observatie dan, dus gedachtenloos? Ik merk bij mezelf als ik mezelf gedachteloos probeer te maken dat ik altijd wel denk aan iets. Al is het maar dat ik denk van "ik moet niets denken".. dan toch denk je daaraan. Of gaat dat herkennen al te ver? Omdat je het probeert te herkennen en je daarmee dus toch je gedachten weer gebruikt? Als ik mediteer bijvoorbeeld, is het erg moeilijk om echt helemaal gedachte loos te zijn. Tegen m'n oogleden aankijken en dus alleen het zwarte zien van de binnenkant van me ogen lukt soms nog wel eens. Maar het duurt nooit lang voordat er een gedachte op komt. Wat voor gedachte dan ook.
Naja, dieren hebben geen verstand of iig niet een echt zelfbewust zijn, is het dan volgens jou zo dat dieren altijd leven in die staat van observatie? Dus ze denken niets, maar voelen zich ook niet gelukkig omdat ze geen ijkpunt hebben. Ze weten niet beter.
Nu geef je dus ook aan dat, als je gedachteloos bent dat er een golf van geluk over je heen komt. Maarja gedachten bepalen grotendeels je gevoel?! Hoe kan je dan het ultieme geluk voelen zonder gedachten? Daarbij dus ook de vraag; Komen emoties ook van dat zgn "ego"? Of zijn emoties een trigger van iets anders? Het verstand wellicht?
Meditatietechnieken zijn ook gebaseerd op het "in het nu" leven. Hoezo is dat dan alleen bestrijding van symptomen. In feite is "jouw" benadering hetzelfde als vele meditatie technieken die er dus ook op gebaseerd zijn "geen gedachten" te hebben. Het los laten van gedachtenflow's. Hier ben ik dan al even mee bezig maar het lukt me niet echt goed. Misschien is het een idee om even 1 van die boeken te gaan lezen, met name de kracht van het nu. Ik heb ze al ns zien staan bij de boeddha-sectie's van boekenwinkels
Wat ik erg herkenbaar vind is "in het hoofd leven", ook die dagelijkse sleur en comfortzone. Alles wat daarbuiten valt is inderdaad "eng", unusual. Zij zitten op een geestelijk VEEL hoger niveau dan "wij". Time to do something about it.
Wat is jou visie op de pyramide van maslow?
Je hebt het erover dat het verstand en het ego denken en dat de observer van die gedachten je echte "ik" is. Hoe zit die echte ik in elkaar dan, wat is het? De echte ik (observer) kan dus zelf niet denken? Hoe moet ik dat zien? Is dat dan niet een heel "beperkte" ik? Ik bedoel het kan in feite niets dan behalve observeren vanwege de zintuigen. Is dat een juiste benadering ervan? Kan je zelf (je echte ik, de observer dus) nog wel het geheugen benaderen en hoe herken je die staat van observatie dan, dus gedachtenloos? Ik merk bij mezelf als ik mezelf gedachteloos probeer te maken dat ik altijd wel denk aan iets. Al is het maar dat ik denk van "ik moet niets denken".. dan toch denk je daaraan. Of gaat dat herkennen al te ver? Omdat je het probeert te herkennen en je daarmee dus toch je gedachten weer gebruikt? Als ik mediteer bijvoorbeeld, is het erg moeilijk om echt helemaal gedachte loos te zijn. Tegen m'n oogleden aankijken en dus alleen het zwarte zien van de binnenkant van me ogen lukt soms nog wel eens. Maar het duurt nooit lang voordat er een gedachte op komt. Wat voor gedachte dan ook.
Naja, dieren hebben geen verstand of iig niet een echt zelfbewust zijn, is het dan volgens jou zo dat dieren altijd leven in die staat van observatie? Dus ze denken niets, maar voelen zich ook niet gelukkig omdat ze geen ijkpunt hebben. Ze weten niet beter.
Nu geef je dus ook aan dat, als je gedachteloos bent dat er een golf van geluk over je heen komt. Maarja gedachten bepalen grotendeels je gevoel?! Hoe kan je dan het ultieme geluk voelen zonder gedachten? Daarbij dus ook de vraag; Komen emoties ook van dat zgn "ego"? Of zijn emoties een trigger van iets anders? Het verstand wellicht?
Meditatietechnieken zijn ook gebaseerd op het "in het nu" leven. Hoezo is dat dan alleen bestrijding van symptomen. In feite is "jouw" benadering hetzelfde als vele meditatie technieken die er dus ook op gebaseerd zijn "geen gedachten" te hebben. Het los laten van gedachtenflow's. Hier ben ik dan al even mee bezig maar het lukt me niet echt goed. Misschien is het een idee om even 1 van die boeken te gaan lezen, met name de kracht van het nu. Ik heb ze al ns zien staan bij de boeddha-sectie's van boekenwinkels
Wat ik erg herkenbaar vind is "in het hoofd leven", ook die dagelijkse sleur en comfortzone. Alles wat daarbuiten valt is inderdaad "eng", unusual.
Dat is ook de rede waarom boeddha's ook geen waarde hechten aan geld of materie.quote:Wanneer je je dat weet te beseffen dan ben je rijker dan ooit uit te drukken is in geld.
Zij zitten op een geestelijk VEEL hoger niveau dan "wij".Dit herken ik ook heel erg ja. Zo te lezen heeft mijn ego behoorlijk wat machtquote:Je ego is bezig met het overleven in de sociale wereld en hoe belangrijker je het vindt wat anderen van je denken hoe meer macht je het ego geeft.
Time to do something about it.FUCK YEA!quote:Eerlijkheid staat in mijn ogen voor respect, beleefdheid is eigenlijk respectloos. Wanneer je beleefd bent tegen iemand ipv dat je de waarheid zegt dan zeg je eigenlijk: "Jij bent te zwak om met de waarheid om te gaan en om jou daartegen te beschermen doe ik maar beleefd".
Wat is jou visie op de pyramide van maslow?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Misschien een beetje omsamenhangend stuk van mij, dat komt omdat ik tijdens het doorlezen van het topic steeds dingen neerzette voor mezelf die ik wilde vragen omdat ik het anders tijdens het lezen vergeet
Erg mooi topic. Chapeau Prolly_on_PCPLambo of Rekt
Oh, nog even iets;
Je had ook ergens een post over "dingen ontleren" misschien is dat ook wel interessant om toe te voegen, maar ik ben dat topic kwijt
Je had ook ergens een post over "dingen ontleren" misschien is dat ook wel interessant om toe te voegen, maar ik ben dat topic kwijt
Lambo of Rekt
veel psychologie en dit soort boeken zijn als het ware goocheltruccen.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
Volgens mij gaat het topic er juist om om je ware ik eruit te laten komen ipv de gedachte waarvan je denkt dat het je "ik" is terwijl dat niet zo is. En dus niet om voor je ware "ik" weg te lopen, maar die nep-ik wegduwen.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 15:43 schreef thestoryofus2009 het volgende:
veel psychologie en dit soort boeken zijn als het ware goocheltruccen.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
Lambo of Rekt
Ik denk dat het een soort van herkenning is. De schrijver zegt ook in zijn boek dat hij alleen wegwijzers kan aanbieden die wijzen in de richting van datgene wat hij beschrijft. Die staat van zijn in het Nu is tijdloos, daar bestaan even geen gedachten. Dat is dus niet te beschrijven in woorden. Vandaar dat je er alleen naar kunt wijzen met woorden. Om daar iets mee te kunnen moet je toch een beetje intuitief zijn of abstract kunnen denken. De 1 kan dat beter dan de ander. Zoals je misschien wel hebt gemerkt zijn er in dit topic een aantal mensen geweest die heel erg rationeel waren. Voor die mensen is het net ietsje moeilijker te bevatten denk ik, omdat alles beredeneerd moet kunnen worden. Iets is niet af als er een "gat" blijft in de theorie. Hier is dat gat die staat van zijn in het nu die dus niet te beschrijven is met de logica.quote:Op donderdag 12 februari 2009 21:21 schreef elcastel het volgende:
Ik wil ook graag veel blijven nadenken, ik heb er meestal geen moeite mee. Sterker nog, ook ik meen veel voordeel te hebben van mijn gedachten, visie en denkpatronen. Maar als je er opeens wakker van gaat liggen, of je bent te vaak met je kop bij dingen die niet nu plaatsvinden, ga ik op zoek naar een hulpmiddeltje om daar uit te ontsnappen wanneer ik dat wil. Ik ben er ook nog niet uit of het lezen an sich nou mijn herkenning was (ik lees nauwelijks boeken) of dat ik het inhoudelijk herkende, ... ik denk beide.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Met doelen stellen is niets mis. Maar als jouw doel jaren in de toekomst ligt, hoef je er niet elke minuut van elke dag mee bezig te zijn. Sowieso als het gaat om het oplossen van problemen dan verdwijnt het probleem van het overheersende ego. Bij het oplossen van een probleem wordt het verstand benut waarvoor het bedoeld is: problemen oplossen.quote:Op donderdag 12 februari 2009 23:07 schreef Metalfreak het volgende:
Hier kan ik me dan beter in vinden, maar in het boek gaat hij er dieper op in, oftewel: het wordt vager. Maar goed, die 4 jaar school ga jij ook niet zonder een doel doen. Je moet er wel nu aan beginnen, dat snap ik, maar als het goed is doe je het met een reden, die reden ligt toch voor jou in de toekomst? Want ook zo'n opleiding is niet altijd zaligmakend, maar misschien is het werk erna het wel, alhoewel je dat dus niet met zekerheid kunt zeggen. Mijn leven gaat overigens ook niet "zoals het hoort", moet echt op mijn 26e nog steeds niet denken aan zo'n burgerlijk huisje-boompje-beestje leven...
In dit topic gaat het er ook om dat het verstand dus een probleemoplosser is, maar zo gauw het niets te doen heeft, gaat het zelf problemen opzoeken, zelfs waar ze er eigenlijk niet zijn. Dit wordt in gang gezet door het ego, dat het overleven in de sociale wereld als doel stelt omdat het overleven mbt primaire levensbehoeften geen problemen meer oplevert in de westerse wereld. We hebben bijna allemaal genoeg eten en onderdak. Het ego gaat zich dan richten op sociaal overleven: status en macht worden dan belangrijk. Je uiterlijk geeft je status dus dit wordt een enorme last voor het ego. We willen niet ongelijk hebben omdat we ons dan minder voelen dus wringen we ons in rare bochten (het ego laat ons in rare bochten wringen).
Abstract ja, maar geneuzel vind ik geen goed woord. Ik snap dat je geneuzel noemt, maar bedenk je wel dat abstract denken erg moeilijk is. Veel grote ideeen zijn eerst voortgekomen vanuit abstract denken. Einstein was een abstracte denker die uiteindelijk zijn ideeen heeft kunnen omzetten naar formules. Daarom wordt zijn abstracte denken aanvaard. Het is te bewijzen met formules en experimenten. Helaas zie ik dat bij deze materie niet gebeuren.quote:Ja, en door het vreselijk abstracte geneuzel, kan ik er dus niets mee. Misschien als hij met voorbeelden zou komen, zou ik het eerder snappen, maar bijna nergens wordt verwezen naar concrete voorbeelden.
Het was voor mij geen boek om een uur lang te lezen. Af en toe tien minuten werkte beter voor mij. Anders wordt het een overload aan indirecte beschrijvingen en dan wordt het voor je gevoel al gauw vaag.quote:Ja, hij stelt iets verder in het boek ook dezelfde vraag die ik eigenlijk stelde, maar voor mij kwam daar geen bevredigend antwoord op, hij praat veel, maar zegt weinig in dat gedeelte in mijn ogen. Dat in het nu leven klinkt ook aannemelijk, maar volgens mij zijn dat slechts zeldzame momenten dat je dat überhaupt zou kunnen.
Ik hoop dat je zag dat ik zei dat het tijdelijk was? Het was meer een fase van onthaasting. Gewoon de druk van de ketel halen. De schrijver beschrijft ook in zijn boek dat hij heel lang niets anders heeft gedaan dan dolgelukkig op een bankje zitten in het park. Na lange tijd begon hij toch weer iets te voelen in de richting van nieuwsgierigheid, het graag iets willen doen in het leven. Dingen ervaren, enz.quote:Kijk, en daar heb ik dus wat moeite mee. Ik krijg inderdaad zo'n beeld van een apatisch persoon die maar wat voor zich uit zit te staren. Ik kan me niet voorstellen dat ik nergens meer een mening over heb, ik heb dat namelijk altijd heel sterk en ben er dan ook echt van overtuigd. En dat zie ik niet per se als iets negatiefs. Ik kan dus echt niet zeggen "zo, en nu oordeel ik daar niet meer over" want dan houd ik mezelf dus écht voor de gek, kan mezelf dat wel 1000x zeggen, maar toch zal ik dat nooit doen, hoe graag ik het ook zou willen.
Je kunt dus door zo'n fase heengaan, maar je komt er alleen maar beter uit! Ik krijg van vrijwel iedereen te horen dat ik altijd zo ontzettend rustig kan blijven. Ik hoor vaak dat ik zo'n ontzettend relaxed persoon ben. Dat komt door die onthaastingsfase. Ik ben niet apathisch, ik observeer en lach en huil om de dingen die ik zie. Impulsief emotioneel reageren dat doe ik bijna niet meer.
De schrijver zegt dat de stap eigenlijk heel klein is. Hij is heel simpel. Hij is zo klein en simpel dat wij hem niet zien. Daar ben ik het wel mee eens. Nu staat het me allemaal helder voor ogen en toen ik het voor het eerst zag dacht ik ook: "O natuurlijk!!!!". Het is een aha-erlebnis die je niet kunt forceren. Opeens zie je het gewoon.quote:Misschien is die stap ook wel te groot, van heel veel nadenken naar helemaal niets. Het boek beschrijft ook geen geleidelijke verandering, maar je moet het in één klap hebben, ik heb het idee dat die stap te groot is. Heb jij daar misschien tips voor?
Mijn tip zou zijn, forceer niets. Lees erover omdat je het interessant vindt. Het kwartje valt misschien pas later. Eerder snapte ik niet wat er zo leuk was aan geschiedenis, nu ik ouder en wijzer ben vind ik het hartstikke interessant! Je bent er klaar voor of niet denk ik. Misschien dat je op een punt in je leven bent dat je het niet kunt snappen omdat het niet in je referentiekader past. MIsschien ben je jong en heb je nog weinig ervaring met het verschuiven van je referentiekader en ben je daardoor iets meer star dan ik bijv. ben. Maar ik ben ook wel een tijdje erg star geweest in mn denken. Op een gegeven valt het kwartje, dat kan 1 week duren maar ook 1 jaar of langer.
Genetisch gezien zijn we in principe allemaal hetzelfde. We zijn allemaal mensen. We hebben allemaal dat overlevingsinstrument gekregen, het verstand, dat op een gegeven moment een ego vormt dat de controle van jou, de observeerder, overneemt.quote:Tja, ik ben sowieso van mening dat niet iedereen hetzelfde is, maar ik denk gewoon niet dat ik dat kan. Er komen continu prikkels binnen en mijn hersenen doen daar vanzelf iets mee, hoe vaak ik ze ook zeg dat ze dat niet moeten doen.
En wanneer jij tegen je gedachten zegt dat ze iets niet moeten doen, dan geef je een waardeoordeel. Je moet ze gewoon proberen te observeren. KIJK ernaar. Laat ze voorbijkomen als losstaande eenheden geproduceert door je verstand dat een ONDERDEEL is van jou. Jij bent NIET je verstand of je gedachten. Jij bent dat wat de gedachten voorbij ziet komen, wat de gedachten observeert. Maar zo gauw die observeerder zich identificeert met de gedachten alsof het die gedachten is, daar gaat het mis. De gedachte "ik ben lelijk" zegt helemaal niets over die observeerder. Het is een relatieve waarheid of onwaarheid, maar absoluut niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Zo wordt het wel opgevat wanneer de observeerder zich identificeert met die gedachte. Je gaat je neerslachtig voelen en minderwaardig en zo kan een neerwaartse spiraal ontstaan die je mee naar beneden trekt.
Ik ben eigenlijk geneigd te denken dat het niet perse een reactie is van het verstand. Je verstand is een onderdeel van je bewustzijn. Maar ik denk dat verbazing ook ervaren kan worden in het moment door je bewustzijn. Je wordt je bewust van de verbazing. Maar hier zijn geen gedachten voor nodig. Verder heb ik zelf de neiging om het verstand gelijk te stellen aan de hersenen. Dit is misschien niet correct. Observatie van een ervaring vind plaats dmv de hersenen, maar dat betekent niet automatisch dat je verstand er iets mee te maken moet hebben. Nogmaals: bewustzijn en verstand zijn 2 verschillende dingen denk ik. Je verstand is een onderdeel van je bewustzijn.quote:Ik zou eigenlijk heel graag een keer ervaren wat jij ervaart als "opperste relaxatie", dat is ook waarom ik dit boek ben gaan lezen. Maar is het niet zo dat als je je verbaast over het "zijn" van dingen dat je dan weer je verstand gebruikt? Is verbazing geen reactie van het verstand?
Het is altijd goed om je te verdiepen in dingen. Ook al ben je het er niet mee eens. Het brengt nuance aan in je meningen ipv alles zwart-wit te zien. Dit kan je uiteraard weer helpen je referentiekader mbt andere zaken makkelijker bij te stellen. Je leert je makkelijker openen op alle vlaken en volgens mij is dat de weg tot echte wijsheid en ook in eerste plaats volwassenheid en laten we geluk ook niet vergeten.quote:Dat sowieso, bedankt ook voor je uitgebreide antwoorden
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Scherpe vragen zijn juist goed. Daardoor word ik ook gedwongen om beter na te denken over datgene wat ik in dit topic schrijf.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 14:45 schreef EggsTC het volgende:
Ok, nu heb ik ns ff bijna het hele topic doorgelezen. Ik heb een paar vragen. Je weet dat ik vaak onder de indruk ben van je posts dus voel je niet aangevallen door ietwat scherpe vragen over het topic, TS.
Dat is idd een hele lastige vraag. Dat wat je bent is bewustzijn denk ik. Het verstand speelt een sleutelrol denk ik bij het ontstaan van zelfbewustzijn. Of misschien is dit wel helemaal niet zo. Misschien is het verstand erg handig omdat het tijd creeert. En daardoor kunnen we weer plannen, ook op de langere termijn. Dit is een gebied waarover nog veel ontdekt wordt en op het moment ben ik niet helder genoeg om daar goeie uitspraken over te doen.quote:Je hebt het erover dat het verstand en het ego denken en dat de observer van die gedachten je echte "ik" is. Hoe zit die echte ik in elkaar dan, wat is het? De echte ik (observer) kan dus zelf niet denken? Hoe moet ik dat zien? Is dat dan niet een heel "beperkte" ik? Ik bedoel het kan in feite niets dan behalve observeren vanwege de zintuigen.
Wat ik wel weet is dat bewezen is dat chimpansees een veel praktischer verstand hebben dat meer te maken heeft met het hier en nu. Laatst op Animal Planet was daar een goeie docu over. Chimpansees werden vergeleken met mensen kinderen. Het bleek dat mensenkinderen automatisch tegen observatie in gingen en bepaald gedrag gewoon klakkeloos kopieerden van de onderzoeker die het gedrag voordeed. Chimpansees hadden schijt aan het gedrag vd wetenschapper en gingen hun eigen weg. Ze gingen af op wat ze zagen.
De eerste fase vh experiment werd met een dichte doos gedaan. De wetenschapper pakte een stokje en klopte twee keer in een gaat aan de bovenkant. Dan nog 1 keer aan de voorkant en dan kwam er een snoepje uit. Dit deden en de chimpansees en de kinderen klakkeloos na. Bij de tweede fase vh experiment werd een doorzichtige doos gebruikt. Toen was te zien dat het 2 keer kloppen in het gat aan de bovenkant compleet nutteloos was. Het was gewoon een gat zonder link naar het mechanisme in het midden vd doos. De wetenschapper deed het nog een keer voor en klopte hierbij nog steeds 2 keer in het bovenste gat, ook al was dit nutteloos. De kinderen kopieerden dit klakkeloos ondanks dat ze konden zien dat het nutteloos was. De chimpansees kopieerden de wetenschapper niet en sloegen de eerste stap over en gingen gelijk voor het snoepje.
Dit geeft aan dat chimpansees toch meer een hier en nu intelligentie hebben misschien en dat wij mensen meer waarde hechten aan wat het verstand ons vertelt: kopieer wat de volwassene doet.
Bewustzijn is dus misschien "emerging". Het groeit... en meer kan ik er zo niet over zeggen. Als ik in het Nu ben ervaar ik mezelf zeker niet als dom. Eigenlijk heel alert. Het is gewoon heel lastig uit te leggen. Maar voor nu is het belangrijk dat ik me in het Nu ontzettend vrij voel en een compleet ander mens. De rest is leuk om over te filosoferen maar uiteraard komt de praktische toepassing eerst.
Vraag jezelf eens: "Ik ben benieuwd wat de volgende gedachte zal zijn...." en observeer dan alleen.quote:Ik merk bij mezelf als ik mezelf gedachteloos probeer te maken dat ik altijd wel denk aan iets. Al is het maar dat ik denk van "ik moet niets denken".. dan toch denk je daaraan. Of gaat dat herkennen al te ver? Omdat je het probeert te herkennen en je daarmee dus toch je gedachten weer gebruikt?
Een leuk trucje dat redelijk goed werkt
Tja, weer een moeilijke vraag. Ik weet wel dat een leeuwenfamilie er toch redelijk gelukkig uit kan zien na een lange dag waarbij er goed gegeten is. De manier waarop ze met elkaar omgaan doet je toch vermoeden dat er enige mate van bewustzijn is. En dan met name bewustzijn in het nu. Genietend van elkaar en van de welpen bijv.quote:Naja, dieren hebben geen verstand of iig niet een echt zelfbewust zijn, is het dan volgens jou zo dat dieren altijd leven in die staat van observatie? Dus ze denken niets, maar voelen zich ook niet gelukkig omdat ze geen ijkpunt hebben. Ze weten niet beter.
Die golf van geluk krijg je niet automatisch bij elke keer dat je gedachteloos bent hoor. Dat is voor sommige mensen een eerste reactie op het doorbreken vd identificatie met het verstand. Je breekt vrij van het verstand dat je jaren lang heeft gekweld. Dat is een enorme bevrijding en gaat dus gepaard met een overweldigend geluksgevoel. De mate van kwelling in voorgaande jaren draagt dus ook bij aan hoe zo'n overweldigend geluksgevoel je zult hebben. Die ervaring van mij was minder intens dan die vd schrijver van de Kracht vh nu.quote:Nu geef je dus ook aan dat, als je gedachteloos bent dat er een golf van geluk over je heen komt. Maarja gedachten bepalen grotendeels je gevoel?! Hoe kan je dan het ultieme geluk voelen zonder gedachten?
En hoe kan je het ultieme geluk voelen zonder gedachten? Misschien is het wel zo dat bewustzijn eerst komt en dan pas materie. De heersende gedachte is dat stoffen als serotonine je een gelukkig gevoel geven. Maar misschien komt de ervaring van geluk in het bewustzijn wel eerst en wordt er vervolgens serotonine vrijgemaakt. Gedachten zijn onze handvaten voor het omgaan met de materiele wereld. Het is een brug. Maar gedachten zijn niet de laatste waarheid over 1 van beide werelden. Gedachten zijn dus misschien een communitiemiddel tussen de stoffelijke wereld en de niet-stoffelijke. Maar om iets te ervaren in je bewustzijn, daarvoor heb je geen gedachten nodig.
Volgens de schrijver komen emoties idd van het ego. Daar wil ik dan gelijk bij zeggen dat geluk in mijn ogen niet perse een emotie is. Geluk is natuurlijk een ontzettend abstract begrip. Ik denk dat het geluk dat ik ervaar in het nu niet van emoties komt. Het is meer zo iets van: Je denkt niets en je hebt geen emoties op dat moment, dus het gaat niet goed met je en ook niet slecht. Het is meer neutraal, maar je ervaart wel een overweldigende vrijheid, een bepaalde volmaaktheid of volheid. Beter dat dit kan ik het op dit moment niet omschrijven.quote:Daarbij dus ook de vraag; Komen emoties ook van dat zgn "ego"? Of zijn emoties een trigger van iets anders? Het verstand wellicht?
Uiteindelijk zal de identificatie met het verstand doorbroken moeten worden. Jij, de observeerder, moet weer de baas worden over je verstand en niet andersom. Anders zul je nooit je gedachten onder controle kunnen krijgen.quote:Meditatietechnieken zijn ook gebaseerd op het "in het nu" leven. Hoezo is dat dan alleen bestrijding van symptomen.
Heb ik op school wel gehad. Ik kan er weinig mee. Zelfontplooiiing is juist belangrijk wanneer je geen erkening, waardering en vrienden hebt. Heb jij iets speciaals dan met die piramide?quote:Wat is jou visie op de pyramide van maslow?
Kracht vh Nu: 90-202-8230-1quote:Heeft iemand het ISBN van de kracht vh nu (in de praktijk) en Radical honesty?
Radical Honesty: 0-440-50754-5
Dank jequote:Erg mooi topic. Chapeau Prolly_on_PCP
Misschien wel mn eerste topic dat op slot gaat omdat het zo goed is! Normaal gaan ze op slot omdat ze zo bagger zijn
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Staat me iets van bij... weet zo niet meer welk topic dat was. Alles hier in dit ene topic plaatsen was al een hel. Die search van dit forum is gewoon kutquote:Op vrijdag 13 februari 2009 14:54 schreef EggsTC het volgende:
Oh, nog even iets;
Je had ook ergens een post over "dingen ontleren" misschien is dat ook wel interessant om toe te voegen, maar ik ben dat topic kwijt
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is geen "truc". En het is niet je verstand omzeilen. Het gaat er hier om dat je je verstand weer even op zijn plaats zet. Zoals een volwassene dat hoort te doen bij een doorjengelend kind. Het kind is niet de baas ook al is het een wonderkind met een IQ van 200.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 15:43 schreef thestoryofus2009 het volgende:
veel psychologie en dit soort boeken zijn als het ware goocheltruccen.
fascinerend als je de magie ziet en erin kunt geloven maar het blijft een truc om je verstand te omzeilen.
je gedachten en je ik vormen dat wat je bent, en vluchten voor jezelf kan tijdelijk maar niet altijd of je moet willen accepteren dat je nooit gelukkig word.
Het is ook geen vluchten voor jezelf. Het is jezelf juist terugvinden! Nu zoek je jezelf in je verstand. Door toe te passen wat er in dit topic wordt beschreven, kom je erachter dat je veel meer bent dan je verstand. Je bent het bewustzijn dat het verstand omvat, dat het verstand in eerste instantie heeft voortgebracht.
Er is niets mis met gedachten an sich. Er is wel iets mis met gedachten die niet constructief zijn. Gedachten die maar doorgaan, doorzeurend, nietsbereikend, je naar beneden brengend... daar is wel iets mis mee.quote:mijn gedachten zijn mijn kostbaarste bezit, net als mijn verstand.
het heeft me het grootste geluk gebracht en de grootste ellende.
Gedachten zijn ontzettend krachtig. Ze hebben ons naar de maan gebracht en ze ontrafelen de geheimen vh universum. Maar het zijn instrumenten, voortgebracht door het verstand dat ook een instrument is. 99% vd mensen identificeert zich met dit instrument. Ze zoeken hun identiteit in dit instrument, maar het is maar een instrument, een onderdeel van jou! Jij bent dat bewustzijn wat het verstand observeert, wat de gedachten voorbij ziet komen.
Jezelf zijn is heel belangrijk idd. Hoe eerlijker je bent over jezelf (ook naar jezelf toe uiteraard!) en hoe meer schijt je hebt aan wat andere mensen van je denken, hoe minder vat je ego op je heeft. Je ego kan dan geen deuk oplopen. Je hecht dan geen waarde meer aan status en macht. Je ego wordt op die manier machteloos. Dus echt jezelf zijn is idd een hele goede manier om goed om te gaan met je ego. Dit is iets wat heel goed wordt beschreven in Radical Honesty.quote:het probleem met alles is dat veel mensen zichzelf niet zijn en dan krijg je problemen, individueel en maatschappelijk.
Wat er dan alleen nog mist is het doorbreken van de identificatie met je verstand. Door jezelf te zijn kun je heel gelukkig worden, maar door ook nog die laatste stap te zettten en jezelf te bevrijden van je ego, dat kan je leven nog rijker maken dan dat het al was.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hoelang duurde het bij jou voordat dat kwartje viel dan?quote:Op een gegeven valt het kwartje, dat kan 1 week duren maar ook 1 jaar of langer.
Maar dat is dan al de volgende gedachte. Want je denkt aan wat de volgende gedachte zal zijn. Die gedachte blijft dan totdat de nieuwe gedachte komt. Ik kan me nog niet echt voorstellen hoe het is om echt gedachteloos te zijn. Ik probeer het wel maar weet niet "hoe" ik me moet focussen om dat doel te bereiken.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 21:43 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Vraag jezelf eens: "Ik ben benieuwd wat de volgende gedachte zal zijn...." en observeer dan alleen.
Een leuk trucje dat redelijk goed werkt
Ok, alsof je dus een jaar lang een baksteen moest dragen die je nu neer kan leggen. Last van de schouders af-ideequote:[..]
Die golf van geluk krijg je niet automatisch bij elke keer dat je gedachteloos bent hoor. Dat is voor sommige mensen een eerste reactie op het doorbreken vd identificatie met het verstand. Je breekt vrij van het verstand dat je jaren lang heeft gekweld. Dat is een enorme bevrijding en gaat dus gepaard met een overweldigend geluksgevoel. De mate van kwelling in voorgaande jaren draagt dus ook bij aan hoe zo'n overweldigend geluksgevoel je zult hebben. Die ervaring van mij was minder intens dan die vd schrijver van de Kracht vh nu.
De stof MDMA (XTC dus) spreekt dat tegen. Tenzij het zo is dat je die bevrijding krijgt DOOR de stof en dat DAAROM de serotonine losgelaten wordtquote:En hoe kan je het ultieme geluk voelen zonder gedachten? Misschien is het wel zo dat bewustzijn eerst komt en dan pas materie. De heersende gedachte is dat stoffen als serotonine je een gelukkig gevoel geven. misschien komt de ervaring van geluk in het bewustzijn wel eerst en wordt er vervolgens serotonine vrijgemaakt.achten zijn onze handvaten voor het omgaan met de materiele wereld. Het is een brug. Maar gedachten zijn niet de laatste waarheid over 1 van beide werelden. Gedachten zijn dus misschien een communitiemiddel tussen de stoffelijke wereld en de niet-stoffelijke. Maar om iets te ervaren in je bewustzijn, daarvoor heb je geen gedachten nodig.
[..]
Die perceptie kan je dan ook weer hebben ja.I'm trying...quote:[..]
Uiteindelijk zal de identificatie met het verstand doorbroken moeten worden. Jij, de observeerder, moet weer de baas worden over je verstand en niet andersom. Anders zul je nooit je gedachten onder controle kunnen krijgen.
[..]
Mja volgens mij zit jij tegen die laatste stap aan als ik dat zo lees. Trancendentie - wat de (normale mens) overstijgt.quote:Heb ik op school wel gehad. Ik kan er weinig mee. Zelfontplooiiing is juist belangrijk wanneer je geen erkening, waardering en vrienden hebt. Heb jij iets speciaals dan met die piramide?
[..]
Thx.quote:Kracht vh Nu: 90-202-8230-1
Radical Honesty: 0-440-50754-5
[..]
wheheheequote:Dank je
Normaal gaan ze op slot omdat ze zo bagger zijn
Lambo of Rekt
Veranderenquote:Op vrijdag 13 februari 2009 21:47 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Staat me iets van bij... weet zo niet meer welk topic dat was. Alles hier in dit ene topic plaatsen was al een hel. Die search van dit forum is gewoon kut
DAAR.
Lambo of Rekt
Ah die bedoelde je, met dat geweldige stuk uit Radical Honesty. Toch maar even hierneer gooien:quote:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waarom is het toch zo moeilijk voor mensen om te veranderen wanneer ze dit echt willen? Ik heb er jaren moeite mee gehad maar uiteindelijk is het me toch gelukt. Onder andere door het lezen van boeken en in 1 van deze boeken kwam ik de volgende passage tegen. Ik vind dit stuk tekst zo diep, zo raak en zo waar... Misschien dat anderen er wat mee kunnen. Ik ben sowieso benieuwd naar jullie mening hierover.
Het komt er op neer dat we onbewust helemaal niet willen veranderen omdat we dan buiten onze comfortzone moeten stappen en dat levert nog meer onzekerheid op dan de onzekerheid die we al ervaren.
"This examination of our subconsious desire to avoid change, and of what lies beneath the phony struggle, can get us “unstuck”. It also leads to a deeper place, a scarier place, than that of mere struggle to change. Struggling to change is what you do to hide from something worse. Struggling to change is a way to avoid facing the abyss, and if the abyss could be avoided, it would be a good idea.
The abysmal truth is that everything comes to nothing. No change matters. Whatever you don’t have is only important to you because you don’t have it. Something you want is very important to you until you get it, and then it’s nothing after a while. This movement from anticipation to accomplishment to disillusionment is inevitable. All change is futile. The alternative kind of life – conservative, preserving beliefs, avoiding change, a kind of stagnation within the protected bounds of first-learned concepts – is an equally futile way to live. Both ways to live are merely playing tiddlywinks between doom and predoom. Willingness to face the abyss of meaninglessness is the power required to accomplish change.
Whatever your main struggle is, it is insignificant in the face of your death; it is petty and unimportant and has no meaning at all. It is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing."
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Niet mee eens. Natuurlijk houden mensen zich vaak aan hun huidige situatie vast en zijn ze daardoor bang voor verandering, maar dat is denk ik niet de voornaamste reden dat verandering moeilijk is. Mensen kunnen niet veranderen omdat ze niet duidelijk voor ogen hebben waarom, of dat ze niet weten hoe dat moet.quote:Ik ben sowieso benieuwd naar jullie mening hierover.
Het geheel komt me ook erg nihilistisch over. Op dezelfde gronden zou ik een banken kunnen overvallen, daarbij mensen neerschieten etc. omdat het uiteindelijk toch niets uitmaakt want je gaat toch dood. Omdat ik ook nog een geweten hebt, gaat dat er bij mij niet in.
Mensen veranderen of willen niet veranderen omdat ze vaak genoeg een reden willen hebben. En voor veel mensen is reden afgeleid van ratio en derhalve logica. Die logica is gebaseerd op het referentiekader en dat is weer een link tot het verleden oftewel, die situatie die men al kent.
Afwijking is derhalve vaak of irrationeel of onlogisch of simpelweg niet gewenst.
Afwijking is derhalve vaak of irrationeel of onlogisch of simpelweg niet gewenst.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Pfff ik heb weer last van mn dwanggedachte... mn psych zei dat het bij mij het meeste omhoog komt door stress. Dat kan ook wel kloppen. Maar toch heb ik liever hoofdpijn door stress dan dat ik die stomme dwanggedachtes heb en dus weer teveel ga nadenken over iets waar ik niet over na moet denken! Grrr...
Tralalalaaa
Als je boos wordt op jezelf dat je over iets niet "na moet denken", werkt dat alleen maar averechts. Je bent dan namelijk nog steeds aan het nadenken. Als je over iets nadenkt waarvan je weet dat het nergens toe bijdraagt, laat het dan gewoon gaan. Veel makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Maar het is wel waar. Niets afdwingen, gewoon laten gaan.
Ik lees nu Practicizing the Power of Now als preview op google books en daar staat bijna precies wat ik ook ooit zelf ontdekt heb mbt emoties. Wat ik bedoelde kan je dus ook lezen hierrr Op pagina 24 en 25 Best wel goed te lezen boek, het sluit meer aan bij mijn visie dan ik in eerste instantie dacht op basis van jou postsquote:Op maandag 9 februari 2009 00:49 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dat vind ik wel een goeie, dat benoemen van die emoties. Dat moet ik ook eens wat meer gaan doen.
[..]
Welke boeken heb jij dan gelezen?
.Ik ga hem zometeen bestellen. Samen met Derren Brown's - Tricks of the Mind. Misschien is dat ook wat voor jou PCP. Derren Brown ken je misschien wel, dat is een illusionist. (tip: youtube) In dat boek legt hij uit hoe de menselijke geest reageert op hypnose, cold readings, illusies e.d. Erg interessant
[ Bericht 0% gewijzigd door Cmonv op 18-02-2009 11:09:27 ]
Heej herkenbaar.
Anderhalve week geleden ook bij de psycholoog geweest. Het was voor haar al snel duidelijk dat ik een duidelijk voorbeeld ben van een perfectionist. Ik weet niet of het de lading dekt, maar er zit wel wat in.
Bang zijn fouten te maken en er dus continu over na blijven denken en geen beslissing nemen. Daarnaast je ook nooit vrij voelen alsin het voelt alsof alles wat je doet verplicht is. Zo waren er nog meer kenmerken die ik opnoemde die volgens haar precies in het plaatje passen.
Meer mensen die hier wat in zien?
Meer ratio dan emotie lijkt me een logisch gevolg..... denk ik
Anderhalve week geleden ook bij de psycholoog geweest. Het was voor haar al snel duidelijk dat ik een duidelijk voorbeeld ben van een perfectionist. Ik weet niet of het de lading dekt, maar er zit wel wat in.
Bang zijn fouten te maken en er dus continu over na blijven denken en geen beslissing nemen. Daarnaast je ook nooit vrij voelen alsin het voelt alsof alles wat je doet verplicht is. Zo waren er nog meer kenmerken die ik opnoemde die volgens haar precies in het plaatje passen.
Meer mensen die hier wat in zien?
Meer ratio dan emotie lijkt me een logisch gevolg..... denk ik
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Herkenbaar, gedachtes die alles overnemen waardoor er niets meer van je terecht komt.
Maar op een gegeven moment was ik het zat en viel het kwartje. Ik zei bijna letterlijk "Fuck deze zooi, dit werkt niet". Vanaf toen pakte ik het anders aan. Beslissingen zijn doorgaans niet zo belangrijk, je weet op dit moment toch nooit hoe het ene of het andere uitpakt. De toekomst is nou eenmaal onvoorspelbaar, dus erover nadenken heeft ook eigenlijk geen nut. Toen dacht ik na een tijdje bij alles wat ik deed, "lekker boeiend, scheit aan alles" en dat ging weer iets te ver, maarja. Van dat gekmakende gepraat in m'n hoofd ben ik nu in ieder geval wel af.
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Maarja, wie ben ik Ik raad je in ieder geval wel aan om je wat meer te verdiepen, bijvoorbeeld hier. Misschien zit er voor jou ook wat in.
PS coole avater
Maar op een gegeven moment was ik het zat en viel het kwartje. Ik zei bijna letterlijk "Fuck deze zooi, dit werkt niet". Vanaf toen pakte ik het anders aan. Beslissingen zijn doorgaans niet zo belangrijk, je weet op dit moment toch nooit hoe het ene of het andere uitpakt. De toekomst is nou eenmaal onvoorspelbaar, dus erover nadenken heeft ook eigenlijk geen nut. Toen dacht ik na een tijdje bij alles wat ik deed, "lekker boeiend, scheit aan alles" en dat ging weer iets te ver, maarja. Van dat gekmakende gepraat in m'n hoofd ben ik nu in ieder geval wel af.
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Maarja, wie ben ik
Ik raad je in ieder geval wel aan om je wat meer te verdiepen, bijvoorbeeld hier. Misschien zit er voor jou ook wat in.PS coole avater
Ja dat heb ik ook geprobeerd om de "schijt aan alles" methode toe te passen. Ik werd daar zelf in ieder geval erg vrolijk vanquote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Maarja, wie ben ik
PS coole avater
Eindelijk geen twintig keer doordachte beslissingen. Probleem is echter dat ik daar toen een aantal weken in ondersteund werd door iemand die ik nu niet meer zie. Daarna is het me echter ook niet meer gelukt om die methode aan te houden.De psycholoog stelde een workshop voor om mijn onderbewuste gedachtes onder controle te krijgen. Ik zal eens kijken of het wat is. Baadt het niet dan schaadt het niet.
Je boekentip zal ik ook in de gaten houden. Oh en thx, mijn avatar is een combi van 2 dingen, vroeger speelde ik veel met lego... nu ben ik veel bezig met
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ik zeg toch 'soms'?quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Beetje erg generaliserend. Weet niet hoeveel ervaring je hebt met psychologen, maar het kan natuurlijk ook anders.
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Lambo of Rekt
quote:Op woensdag 18 februari 2009 14:03 schreef EggsTC het volgende:
[..]Lol, kende ik nog niet.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:In deze context is soms gekoppeld aan de 2e gedeelte van de zin. Het refereert naar het woord groter. De mogelijkheid dat 'groter' toepasselijk is, maar niet een gegeven feit.quote:Op woensdag 18 februari 2009 12:16 schreef Cmonv het volgende:
Ow en pas op voor psychologen want die leggen de aandacht op het probleem, waardoor het soms juist groter wordt. Ik heb kennissen er bijna aan onderdoor zien gaan.
Vandaar mijn opmerking.It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Ok, ik begrijp wat je bedoelt. Dan heb ik het verkeerd getypt. Ik bedoelde het in ieder geval geenszins generaliserend. Sowieso is het alleen maar gebaseerd mijn ervaring en mening. Maar zoals al gezegd, "baat het niet dan schaadt het niet" kan ook toepasselijk zijn.
Back on topic.
Back on topic.
Dat is geloof ik ook wat de bedoeling is in de workshop die ik ga volgen. Sinds ik het label heb gehad van de psycholoog en er over na ben gaan denken, merk ik dat ik veel meer vraagtekens die ik had over waarom ik zoveel last heb van bepaalde dingen, kan beantwoorden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 13:10 schreef Dethroned het volgende:
[..]
Naast de ontdekking dat je nu weet dat je perfectionist bent, is het denk ik van belang om te weten wat je innerlijke drijfveren zijn om zo te zijn. Wat is precies de rede waarom je de perfectionist uithangt, wat levert het je op en wat schaad het je (of wanneer schaad het je).
Als je niet goed weet hoe je gedragsrol eruit ziet, blijf je er altijd ook met name de nadelige kanten van zien.
De workshop heet 'Rationeel Emotieve Training'.
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Inderdaad tvp. Ik denk over alles te lang en te diep na waardoor ik veel te lang doe over het nemen van beslissingen. Vaak is het dan te laat en hebben problemen zich opgestapeld. Problemen waar een ander geen punt van maakt maar ik wel. Daarbij is het ook nog eens abnormaal vermoeiend en energievretend.quote:
Later het hele topic eens doorlezen.
"If nothing else works, a total pig-headed unwillingness to look facts in the face will see us through" General Melchett
Klik hier voor uw dagelijkse portie vitaminen.
Klik hier voor uw dagelijkse portie vitaminen.
Het houdt maar niet op... Ik wordt echt gestoord van gedachten die niet waar zijn, die me zeggen dingen te doen die ik helemaal niet wil. Kutdwanggedachten. Die gun ik echt niemand toe.
Tralalalaaa
Vond dit citaat wel erg mooi.quote:Op zondag 4 januari 2009 20:24 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Het interesseert me niet wat je doet voor de kost.
Ik wil weten waar je naar hunkert,
en of je ervan durft te dromen
het verlangen van je hart te vervullen.
Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico durft te nemen om voor gek te staan voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur echt te leven.
Het interesseert me niet welke planeten je dwarszitten.
Ik wil weten of je bent afgedaald in de kern van je eigen verdriet, of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven, of dat je bent verschrompeld,
je hebt afgesloten uit angst voor pijn.
Ik wil weten of je pijn kunt verdragen,
zowel die van mij als van jezelf, zonder die pijn weg te stoppen, er van weg te lopen, of er wat dan ook mee te doen.
Ik wil weten of je vreugde aankunt, die van mij én die van jezelf, of je kunt dansen met overgave, extase toe kunt laten tot in de toppen van je vingers en tenen, zonder toevlucht te nemen tot voorzichtigheid, tot realisme, of rekening te houden met menselijke beperkingen.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen, om eerlijk te zijn naar jezelf.
Of je de verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.
Ik wil weten of je zelfs zonder geloof durft te leven, zodat je zelf betrouwbaar kunt zijn.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien,
ook als die niet elke dag even mooi is,
en of je daarvan de bron hebt gemaakt waar je werkelijk uit leeft.
Ik wil weten of je met falen kunt leven,
zowel je eigen falen als dat van mij,
en nog steeds, aan de rand van het meer, uit volle borst ‘JA’ kunt schreeuwen tegen de zilveren maan.
Het interesseert me niet waar je woont en hoeveel geld je bezit.
Ik wil weten of je, na een nacht vol verdriet en vertwijfeling, moe en gekneusd tot op het bot, op kunt staan
en doen wat er gedaan moet worden voor de kinderen.
Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt.
Ik wil weten of je midden in het vuur naast me zult staan, als het er echt op aan komt en niet terug zult deinzen.
Het interesseert me niet waar, of wat, of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten, als al het andere wegvalt, wat het is wat je uiteindelijk draagt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn,
en of je dan met je hele hart kunt houden van jezelf.
Oriah Mountain Dreamer, een indiaanse oudste
Toen ik even googlede moest ik wel lachen. Had een oude indiaan verwacht met wat veren in zijn haar.
http://www.oriahmountaindreamer.com/home.html
Mooie vrouw en nog wijs ook.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Hoever gaan die dwanggedachtes dan? Ik heb hier ook al jaren last van maar dan op een andere manier, nu vooral herinnerd worden aan een verlies van een tijdje terug wat opgekropte angst etc omhoog brengt. Veel van die momenten dat ik er ineens aan MOET denken, en als ik het niet doe dan heb ik het gevoel "dat ik mezelf voor de gek hou" omdat ik het ontwijk of zo.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:45 schreef Take_A_Picture het volgende:
Het houdt maar niet op... Ik wordt echt gestoord van gedachten die niet waar zijn, die me zeggen dingen te doen die ik helemaal niet wil. Kutdwanggedachten. Die gun ik echt niemand toe.
Maar het gaat met die gedachtes al beter dan een half jaar terug, toen waren het echt slapeloze nachten..
:')
Mijn dwanggedachtes vertellen me dat ik mijn verloofde moet verlaten. Zo'n onzin! Want dat wil ik helemaal niet. Het voelt ook altijd alsof ik het dan niet helder kan zien. Als het goed met me gaat, voel ik me helder en dan denk ik ook niet raar over hem. maar soms blijft het maar wervelen tot ik op het punt ben dat ik bijna overtuigd ben dat ik bij hem weg moet gaan. Ik weet wel waardoor het komt hoor, maar dan toch... net als jij denk ik dat ik mezelf dan voor de gek houd.
Ik voel me erbij ook vaak heel erg beroerd. Kan geen rust in mn donder vinden. Op dit moment is het weer even wat helderder, ik hoop dat het verder weer wegtrekt. Gisteren was weer een echt dieptepunt in mn dip.
Ik voel me erbij ook vaak heel erg beroerd. Kan geen rust in mn donder vinden. Op dit moment is het weer even wat helderder, ik hoop dat het verder weer wegtrekt. Gisteren was weer een echt dieptepunt in mn dip.
Tralalalaaa
Ja het probleem van beslissen is er eentje waar je wel heel vaak mee geconfronteerd wordt idd. Ook erg lastig als je in een project zit waar erg veel opties zijn. Docenten die denken dat je totaal niet geinteresseerd bent omdat je niet opschiet. Ze zien niet dat het voor mij te lastig is om binnen dat korte tijdperk voor mezelf de juiste beslissingen te kunnen nemen omdat een beslissing van mij nou eenmaal langer duurt en daarna te weloverwogen wordt genomen.
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:34 schreef Take_A_Picture het volgende:
Mijn dwanggedachtes vertellen me dat ik mijn verloofde moet verlaten. Zo'n onzin! Want dat wil ik helemaal niet. Het voelt ook altijd alsof ik het dan niet helder kan zien. Als het goed met me gaat, voel ik me helder en dan denk ik ook niet raar over hem. maar soms blijft het maar wervelen tot ik op het punt ben dat ik bijna overtuigd ben dat ik bij hem weg moet gaan. Ik weet wel waardoor het komt hoor, maar dan toch... net als jij denk ik dat ik mezelf dan voor de gek houd.
En is elke keer dat zo een dwanggedachte opkomt een vlaag van angst of is het meer compleet vast in een hoekje gedreven?
:')
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzettenquote:
Ik zal binnenkort weer eens proberen te reageren. Ik heb sinds kort een vriendinnetje
dus daar besteed ik al mn tijd aan
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mijn verloofde heeft niks gedaan, dat is het 'm juist. Hij is juist geweldig, ik vind hem echt fantastisch. Hij is ook heel lief voor me als ik dan zo'n dwanggedachte heb.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:51 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Niet dat ik diep op jouw situatie wil ingaan, maar er is dus wel een reden voor die gedachtes? Iets wat je verloofde heeft gedaan of een reden waarom je bij hem zou kúnnen weggaan?
En is elke keer dat zo een dwanggedachte opkomt een vlaag van angst of is het meer compleet vast in een hoekje gedreven?
In de tijd dat het voor het eerst in mijn hoofd kwam, was ik net bezig met het verwerken van de scheiding van mijn ouders. Dat was 7 jaar daarvoor gebeurd, maar ik heb er nooit de tijd voor genomen om dat eens goed te verwerken. In die tussentijd had mijn moeder vaak onaardige dingen over mijn vader gezegd.
Nouja, doordat zij een nieuwe vriend kreeg en zich net zo gedroeg als toen ze bij ons wegging, kwam alles ineens omhoog. Dus ik was daar veel mee bezig. Daarbij kwam dat het leek alsof iedereen om mij heen uit elkaar ging. Kortom... ineens werd het, wat als ik dan bij hem wegga? Wat als ik als mijn moeder word?
Sowieso heb ik wel last van verlatingsangst, maar omdat ik 100% zeker wist/weet dat mijn vriend niet bij mij weg zou gaan, ging er iets in mn brein fout, en die draaide het om. Deze gaf ineens de gedachte dat ik bij hem weg zou gaan. Ik werd daar toen zo ziek van, ben er zo van geschrokken. Nouja en sinds toen zit het in mn hoofd. En ik WIL helemaal niet weg. Maar soms drijft die gedachte me zo ver dat ik nerveus van mn vriend wordt, bij alleen de gedachte al. Ben er ook overspannen van geraakt.
Nu las ik op overspannen.nl een forum met lotgenoten, die precies hetzelfde als mij hadden. Dezelfde gedachtes, dezelfde gevoelens. Zelfs iemand die al 25 jaar gelukkig getrouwd is, kreeg er last van. Het schijnt bij overspannen-zijn te horen.
Maar ik word er wel helemaal gek van af en toe.
Elke keer als de dwanggedachte opkomt voel ik me misselijk worden, en kan ik niks voelen, alleen verdriet en wanhoop. Het is een vlaag van angst die me meteen in een hoekje duwt.
Tralalalaaa
Nou ik zou zeggen, pik een van de genoemde boeken in dit topic op en ga aan de slag.
Wie weet werkt het ook voor jou.
Wie weet werkt het ook voor jou.
msn dan ?quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:45 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik ben aan t zoeken gegaan maar kan niet vinden waar ik die optie kan aanzetten
Ik zal binnenkort weer eens proberen te reageren. Ik heb sinds kort een vriendinnetje
Lambo of Rekt
Voor mijn workshop die ik ga volgen is het boek "Moeten maakt gek" van Albert Ellis en Wouter Backx, isbn 90-414-0456-2, aangeraden. Misschien ook wat voor sommigen hier?
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Hallo Probably_on_pcp
Heb het boek gekocht, zal het binnenkort gaan lezen. Las hier volgens mij iets over de term pijnlichaam. Wat wordt daar mee bedoeld?
Ben er zelf erg van overtuigd dat je je piekeren/denken los kan laten door naar je lichaam te gaan. Dus weer je basale emoties voelen en dat eerlijk uiten. Dus niet meer leven uit schuld/schaamte/op wat de ander wel niet van je zal vinden/angst voor wat er allemaal wel niet kan gebeuren etc.
Maar dat zijn best langzame processen als je al je hele leven anders doet. Gedragsverandering gaat langzaam, vooral omdat je hele lichaam zich al gevormd heeft naar die overtuiging. Als je altijd je boosheid hebt weggedrukt, zal je die misschien niet eens meer voelen.
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Heb het boek gekocht, zal het binnenkort gaan lezen. Las hier volgens mij iets over de term pijnlichaam. Wat wordt daar mee bedoeld?
Ben er zelf erg van overtuigd dat je je piekeren/denken los kan laten door naar je lichaam te gaan. Dus weer je basale emoties voelen en dat eerlijk uiten. Dus niet meer leven uit schuld/schaamte/op wat de ander wel niet van je zal vinden/angst voor wat er allemaal wel niet kan gebeuren etc.
Maar dat zijn best langzame processen als je al je hele leven anders doet. Gedragsverandering gaat langzaam, vooral omdat je hele lichaam zich al gevormd heeft naar die overtuiging. Als je altijd je boosheid hebt weggedrukt, zal je die misschien niet eens meer voelen.
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Hoi Goldmundquote:Op zaterdag 21 februari 2009 11:51 schreef Goldmund het volgende:
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
Succes
Klinkt wederom zeer bekend. In het gesprek bij de psycholoog had ik al aangegeven dat ik me 24/7 gespannen voel en nooit het idee heb dat ik 'vrij' leef, maar dat alles verplicht is. Met deze uitleg snap ik het al iets beter
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
- 's morgens reken ik meestal uit hoe lang ik idd nog kan liggen, terwijl ik aan de andere kant al direct de drang voel om er uit te moeten gaanquote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
- met semi-coupe gilette hoef ik me gelukkig weinig zorgen te maken over mijn haar
- ik heb dat voor het douchen al uitgezocht... tijdens het douchen is mijn hoofd een kookpan van gedachtes, maar gelukkig niet meer over wat ik aan moet trekken
- wat ik moet eten... dat probleem heb ik alleen als ik boodschappen ga halen, daarna is de keuze beperkt tot wat ik in huis heb, en das meestal niet zo heel veel
- en ja de klok continu in de gaten houden hoort er ook bij (en ondanks dat nog geregeld te laat komen, omdat je andere gedachtes heb die je nog ff moet checken)
maar ja ik snap je punt wel
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
En daar werd ik dus helemaal van.quote:
van.En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed.
Niet gewoon even een plan maken, nee al bijna letterlijk doordenken wat er gaat gebeuren. Achteraf snap ik daar niets van. Maar het is ook een soort van collectieve waanzin, want iedereen die ik goed genoeg ken doet het in min of meerdere mate.Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
Het komt er idd op neer dat je niet echt leeft omdat je met je hoofd continu al in de toekomst zit. Alles wat je doet plan je al 20 stappen vooruit. Alles waar je nu mee bezig bent heb je nog maar voor de helft aandacht voor.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:59 schreef Cmonv het volgende:
[..]
En daar werd ik dus helemaal [ afbeelding ] van.
En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed.
Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Dat vele piekeren waar jullie het over hebben, heb ik nu niet zo veel meer. Had dat eerst ook sterk. En maar nadenken over wat er allemaal kan gebeuren... pfff erg vermoeiend.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:34 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Hoi Goldmund
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
[..]
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.
Succes
Doe zelf emotioneel lichaamswerk. Soort yoga-oefeningen waar je langer in de oefeningen blijft om je spierspanningen los te laten. Hoofdlijnen zijn goed ademen, geluid geven aan het gevoel en je basale emoties weer voelen en laten gaan. Het gaat er vanuit dat je die basale emoties met spierspanningen hebt onderdrukt. Mensen hebben drie kompassen waar ze op kunnen leven. Je hoofd (dit zijn denkers/piekeraars/goed in analyseren etc), de ander (ik zeg dit maar niet, want dan vindt de ander me niet meer aardig etc) en als derde je buik. En je raadt het al. Dat laatste is het goede kompas.
Dat eerste herken ik wel. Die overlevingsstrategieën gaan in je lichaam zitten en zijn geen oprechte basale emoties. Wrok heb je bijvoorbeeld als je iemand niet goed je boosheid hebt getoond. Daarna ga je dus in wrok hangen. Eigenlijk heel oneerlijk naar jezelf en naar die ander.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
Boosheid vind ik een goede emotie. Het laat je grenzen zien. Het laat zien waar jij voor staat.
Maar of ik die dingen die hij noemt ook een opzichzelfstaande entiteit vind weet ik niet zo goed. Het is in elk geval een overlevingsstrategie die je ooit hebt geleerd om niet je ware gevoel te tonen. Als je dat ware gevoel weer gaat volgen zullen die vanzelf verdwijnen.
Geen idee of mensen met het volgende wat kunnen. Het is een populair boek, maar laat je daar svp niet door afschrikken. Dit boek/onderwerp heeft intussen ook wat fans, maar desalniettemin een intressante benadering voor onze beleving.
Handboek voor Spiegelogie.
ISBN 9789072455451
Het lijkt op een misplaatste spellingswijze, maar spiegelogie gaat wel degelijk over het menselijk reflecterend vermogen en de gevolgen hiervan.
Handboek voor Spiegelogie.
ISBN 9789072455451
Het lijkt op een misplaatste spellingswijze, maar spiegelogie gaat wel degelijk over het menselijk reflecterend vermogen en de gevolgen hiervan.
It's no use crying over spilt milk... Unless that was Jack Bauer's milk. Oh you are so screwed.
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
Een aantal boeddhistische opvattingen;
quote:Soms wordt in boeddhistische kringen met wedergeboorte niet verwezen naar het opnieuw (in een volgend leven) geboren worden na de dood. In dat geval verwijst het naar het ontstaan van een gevoel van 'ik', 'mijzelf', of 'ego' in het bewustzijn (of de geest). Sommige westerse boeddhisten hebben niet veel geloof in het bestaan van een leven na de dood. Deze mensen hebben echter wel vaak een groot vertrouwen in de leer van 'anatta' of niet-zelf, en passen het begrip wedergeboorte toe op het ontstaan van het zelf-concept in de geest.
quote:Jaag niet achter het verleden aan.
Verlang niet naar de toekomst.
Het verleden is niet meer.
De toekomst is nog niet begonnen.
quote:Bij zijn prediking legde de Boeddha steeds sterk de nadruk op het pad van heiliging. Wijsgerige kwesties liet hij met opzet onaangeroerd. Wel kwamen nu en dan jongeren tot hem met de vraag: Is de wereld eindig of niet-eindig, tijdelijk, of eeuwig; zijn ziel en lichaam verschillend of niet verschillend? Maar hierop gaf hij geen antwoord, want een uitspraak daaromtrent bevorderde zijns inziens niet de wandel in heiligheid. Hij vergeleek dergelijke vragers met iemand, die getroffen was door een vergiftige pijl en zijn wond niet wou laten behandelen voor hij alle bijzonderheden wist omtrent de schutter en het schot. "Wat zou het einde zijn? Dat de man aan zijn wond zou sterven." Al de aandacht van zijn volgelingen drong hij samen op dit ene punt: hoe komt de mens tot verlossing uit deze wereld van lijden. En daartoe gaf hij als weg aan: de zuivering van gemoed en denken.
Lambo of Rekt
Klopt ja. Buddhisten proberen met zenmeditatie dan ook gedachten onder controle te krijgen en rust in hun hoofd.quote:Op maandag 23 februari 2009 16:41 schreef EggsTC het volgende:
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
[..]
[..]
[..]
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Misschien had je in het begin nog hoop dat het boek wat met je zou doen, maar merk je aan het einde dat er toch niet zoveel is veranderd als je zou willen?quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
ウプピエ 八十三 << u-pu-pi-e hachi-ju-san, ik denk ik zeg het er maar ff bij :P
Ja, hier nog eentje. Ik moet me echt er doorheen worstelen op dit moment en Tolle begint me meer en meer te irriteren zelfs. Dit ook vanwege zijn steeds vaker voorkomende verwijzingen naar God, als overtuigd niet-gelovige heb ik daar wat moeite mee. Nu weet ik wel dat hij er niet een man met een baard mee bedoelt die op ons neerkijkt, maar eigenlijk alles om ons heen. Ik heb een wat natuurkundigere en nuchtere kijk op de wereld. Die hele term "het Ongemanifesteerde" begrijp ik ook totaal niet, het lijkt zelfs dat, hoe meer hij erover vertelt, hoe minder ik ervan lijk te begrijpen. Ik snap ook niet echt welke richting hij daarmee op wil.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Don't let my username fool you...
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Helemaal mee eens Cmonv, ik heb er ook gewoon alleen het - voor mij - bruikbare eruit gehaald.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
Nu, maanden verder weet ik al dat ik veel bereikt heb, ik ben rustiger en vrolijker maar ik zou mezelf niet gelukkiger noemen dan ik toen was. Eckhart heeft het over mislukking in het leven. Ik voel mezelf op dit moment in de mislukking-levenssituatie.
Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
Nu, maanden verder weet ik al dat ik veel bereikt heb, ik ben rustiger en vrolijker maar ik zou mezelf niet gelukkiger noemen dan ik toen was. Eckhart heeft het over mislukking in het leven. Ik voel mezelf op dit moment in de mislukking-levenssituatie.
Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
:')
quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:14 schreef Dunckie het volgende:
Ik tvp even, en wel onder iemand met Larry Bird in z'n signature!
.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Herkenbaar, ik heb aan t begin van dit topic een beetje mijn situatie uitgelegd, heb met een 'vriendengroep' gebroken en daarna werd alles heel leeg. Ik besefte dat het beter was om in die 'depressie' te blijven zitten, dan terug te gaan naar die 'comfort'zone' die me ook niet gelukkig maakte. Een paar weken geleden ben ik toch weer met die mensen omgegaan en er is alleen maar meer ellende uit voortgekomen. Nu heb ik voor mezelf definitief gebroken met hun en naarmate ik dat boek las, ben ik erop gaan vertrouwen dat ik op de juiste weg ben en vertrouw ik erop dat ik de juiste mensen ontmoet die goed voor me zijn.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:25 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Dus misschien is het niet leuk om in die nare toestand te verkeren, maar groeit er iets veel mooiers uit.
Ik denk dat je te hard probeert, het moet meer vanzelf gaan, en als t een keer fout gaat, dan gaat t de volgende keer misschien wel goed. Zo doe ik dat ook. Jammer dat mn gedachten soms afdwalen, maar ikweet ook ondertussen dat er periodes zijn dat ik me wel fijn voel.quote:Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Die pijn komt voor de acceptatie. Denk ik.quote:Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
I wish...quote:Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
quote:Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Me too.
Succes!!
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Nee, dat snap ik, maar als ik een hoop tekst zit te lezen waar ik geen hout van snap en niet eens begrijp waar de auteur met dat stuk tekst heen wil, snap ik wel dat iemand niet weet wat je er nu precies mee moet. Ik ben juist heel erg voor het zelf onderzoeken en juist daardoor ben ik het ook steeds minder eens met Tolle. En die technieken die jij noemt, die mis ik juist. Ja, wat meditatie/ontspanningsoefeningen, maar die kun je ook overal op internet al vinden. Misschien lees ik erover heen, maar ik krijg de indruk dat het juist ineens moet gebeuren, dat je het inziet of niet en als dat laatste het geval is, wordt het langzaam een vervelend boek. Volgens mij heb jij het wel ingezien en daarom zie je er het positieve van in. Een boek als "Denk je sterk" bevat veel meer zinnige technieken om gelukkiger te zijn, ook veel meer toepasbaar op het dagelijks leven.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Je zegt trouwens dat dat "Zijn" niet bijster interessant was, maar daar wordt in ongeveer driekwart van het boek naar verwezen. Het is iets dat niet in woorden te vatten is, iets heel abstracts dus en daar kan ik dus helemaal niets van maken. Heb altijd al veel moeite gehad met abstracte dingen. Als ik iets kan visualiseren vind ik dingen vrij eenvoudig te begrijpen, kan ik dat niet, gaat het volledig aan me voorbij. (toch bleek laatst uit een assessment dat ik goed was in abstracte opgaven, iets dat ik zelf totaal niet herkende
)Gaat er iemand ook een deel 2 openen?
Don't let my username fool you...
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.quote:
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?quote:
Nogmaals sorry dat ik niet reageer op de laatste posts in dit topic. Nog steeds erg druk op t moment. Wil voor het reageren er wel even voor gaan zitten en niet gaan antwoorden om het antwoorden zelf.
Deel 2 lijkt me een goed idee. Lijkt me prima om de aandacht te blijven vestigen op deze nieuwe manier van kijken naar jezelf. Ik weet nu door mensen in mn eigen omgeving maar ook door mensen op dit forum dat de stof uit o.a. De Kracht vh Nu, veel voor mensen kan betekenen. Het heeft mijn leven veranderd en ook dat van vele anderen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, en dat komt dus in de Kracht van het NU juist heel veel naar voren, denk dat dat ook het grote verschil is tussen beide boeken.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 18:15 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.
Maarr, ik geloof dat ik gisteren mijn eerste "Kracht van het nu"-moment heb gehad.
Ik werd me ineens bewust van dingen die ik zag die er altijd al waren, maar die ik altijd gewoon als aanwezig aannam. Klinkt ook vaag misschien, maar bijvoorbeeld de straatverlichting buiten: ik weet dat die lantaarnpalen er zijn, maar nu werd ik me pas bewust van de vormgeving, hoeveel er eigenlijk op het plein hiervoor stonden enz. Maar ook de bomen, hoe groot ze waren en dat het er meer waren dan ik eigenlijk dacht. Zelfs mijn strontlelijke vooroorlogse badkamer vond ik een bepaalde schoonheid hebben en iets anders uitstralen dan anders. Eigenlijk een vreemde gewaarwording, maar het gaf inderdaad een goed gevoel op de een of andere manier. Is dat nu het gevoel dat Tolle beschrijft in "De kracht van het nu"? Ik weet het natuurlijk niet zeker, ik ervaar het ook niet zo sterk zoals hij het beschrijft (misschien overdrijft hij er ook een beetje in om het interessanter te maken voor de lezer), maar ik denk dat het toch iets soortgelijks was.Maar hoe ik daar gekomen was?: gewoon eerst even alle apparaten uit die je elk moment proberen af te leiden (TV uit, radio uit, PC uit) en het licht dimmen zodat je zintuigen zich ook echt kunnen focussen op alles. En verder even helemaal de tijd proberen te vergeten, wetend dat je tijd zat hebt dus dat je je geen zorgen hoeft te maken over de tijd. En vervolgens gewoon waarnemen, niets gehaast doen en proberen elke spier in je lichaam te ontspannen. Tolle beschrijft het ook in zijn boek dat stilte een poort is naar die toestand. Stilte is ook iets dat we in deze maatschappij bijna niet meer kennen, ik moest ook echt een beetje wennen aan die stilte. Maar bijkomend: ik lijk het boek nu ook beter te begrijpen dan voorheen.
Het klinkt misschien heel erg zweverig, maar dat was het juist niet. Er kwam een bepaalde energie vrij, die veel zinvoller gebruikt kan worden. Vandaag heb ik dit ook nog een beetje door laten werken in mijn werk. Cmonv en p_o_p herkennen jullie iets soortgelijks?
Nog eentje en dan is het topic vol, wie maakt de nieuwe?
Don't let my username fool you...
http://messages.fok.nl/settings.phpquote:Op zondag 1 maart 2009 01:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?
Nogmaals sorry dat ik niet reageer op de laatste posts in dit topic. Nog steeds erg druk op t moment. Wil voor het reageren er wel even voor gaan zitten en niet gaan antwoorden om het antwoorden zelf.
Deel 2 lijkt me een goed idee. Lijkt me prima om de aandacht te blijven vestigen op deze nieuwe manier van kijken naar jezelf. Ik weet nu door mensen in mn eigen omgeving maar ook door mensen op dit forum dat de stof uit o.a. De Kracht vh Nu, veel voor mensen kan betekenen. Het heeft mijn leven veranderd en ook dat van vele anderen.
Edit, en nu precies dicht
!!1
Lambo of Rekt
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |