R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als mensen zeggen dat je je gedachtes niet uit kunt zetten moet je dat negeren, want het slaat nergens opquote:Op donderdag 1 januari 2009 14:45 schreef ErikT het volgende:
Als mensen zeggen dat je niet teveel moet nadenken dan moet je dat negeren, want het slaat nergens op. Gedachtes kan je niet uitzetten. Wel sturen.
Kun je ook uitleggen waarom je volgens jou je gedachtes niet uit kunt zetten? Ik kan het namelijk wel.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Jij kan niks denken?quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:54 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Als mensen zeggen dat je je gedachtes niet uit kunt zetten moet je dat negeren, want het slaat nergens op
Kun je ook uitleggen waarom je volgens jou je gedachtes niet uit kunt zetten? Ik kan het namelijk wel.
Misschien heb ik het topic-onderwerp niet helemaal goed begrepen en gaat het je meer om de soort gedachtes dan de hoeveelheid.
Yeah, well, that's just, like, your opinion, man.
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
Je comfortzone is je gedrag waar je aan gewend bent geraakt. Je overtuigingssysteem dat je handelen en denken bestuurt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:41 schreef Verluste het volgende:
[..]
Die comfortzone, doel je daarbij op de piramide van Maslow?
[ afbeelding ]
Op een gegeven moment lopen sommigen mensen tegen een muur aan en dat is voor hen een eerste teken dat hun overtuigingssysteem gebrekkig is. Een extreem voorbeeld is iemand die met de politie in aanraking komt en de cel in moet. Dan pas zien sommigen van hen in dat ze verkeerd bezig waren en dat ze de verkeerde weg eigenlijk al jaren terug waren ingeslagen.
Voor "gewone" mensen is dat raar omdat wij vanaf een afstandje al zagen dat die persoon verkeerd bezig was. Maar zo werkt een overtuigingssysteem nou eenmaal: overtuigingen filteren die informatie eruit die het systeem ondersteunt en alle andere informatie wordt niet gezien.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Herkenbaar. Als ik tegenwoordig een beslissing neem, haal ik er allerlei randzaken bij en het problematische: ik laat ze allemaal even zwaar wegen. Prioriteiten stellen kost echter ook weer energie en tijd. Als het me toch lukt om een snelle, simpele beslissing te nemen loopt het naderhand ook altijd goed af. Niet slechter als wanneer ik er lang over nadenk althans. Toch is het altijd de perfectionist in mezelf die het toch weer overneemt.quote:Op donderdag 1 januari 2009 13:47 schreef Yi-Long het volgende:
Tja, ik heb ook het probleem dat ik 'teveel' en te 'diep' nadenk. Het lijkt steeds moeilijker te worden simpele beslissingen te nemen, omdat je teveel zaken gaat meewegen in je beslissing. Het werkt nogal verlammend moet ik zeggen, en het is irritant.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
Ik kan mn gedachten voor langere tijd stilzetten jaquote:
In het begin kon ik dat maar 2 seconden, toen 5 en nu.... veel langer. Ik heb het nooit getimed eigenlijk.
Op zo'n moment is er alleen observatie. Je zintuigen hebben geen gedachten nodig om te werken. Je gedachten geven een betekenis aan je observaties. Maar observatie kan absoluut bestaan zonder gedachtes.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Moe van mezelf doet in ieder geval wat belletjes rinkelen en ik bemerk ook wel eens dat ik me afvraag wanneer alles nou eens stopt als het ware, wanneer ik nou eens tijd heb om alle gedachten te ordenen om tot een soort conclusie te komen ofzo 
Niet zozeer dat ik zo actief bezig ben met iets, maar in m'n hoofd ben ik met tigduizend dingen bezig waardoor ik in een weekje vrij nog steeds het idee heb dat ik geen tijd heb voor dingen, omdat ik constant bezig ben in m'n hoofd en ik vaak wel iets probeer te doen met de ideeen die ik heb ( om de verveling te verdrijven en voor de lol)
Maarja, geen tijd he? Ik heb harde schijven vol half werk dat voortkomt uit hersenspinsels (van de uiteenzetting van een supermoderne pretpark attractie tot een serie luchtige relatiegeschenken), maar het lijkt net alsof ik er niet aan toekom. M'n interesse in dingen is doorgaans ook heel heftig en heel kort, en dan wordt het weggelegd en vergeten.
En dan heb ik het nog niet over de onzinnige gedachten over het leven, het universum de duvel en z'n ouwe moer
Resultaat is dat ik bijna altijd gestressed ben, maar ook dat de dagen voorbij gaan zonder dat ik ooit ergens tijd of ruimte voor denk te hebben.
Dat moet beter kunnen.
Niet zozeer dat ik zo actief bezig ben met iets, maar in m'n hoofd ben ik met tigduizend dingen bezig waardoor ik in een weekje vrij nog steeds het idee heb dat ik geen tijd heb voor dingen, omdat ik constant bezig ben in m'n hoofd en ik vaak wel iets probeer te doen met de ideeen die ik heb ( om de verveling te verdrijven en voor de lol)
Maarja, geen tijd he?
Ik heb harde schijven vol half werk dat voortkomt uit hersenspinsels (van de uiteenzetting van een supermoderne pretpark attractie tot een serie luchtige relatiegeschenken), maar het lijkt net alsof ik er niet aan toekom. M'n interesse in dingen is doorgaans ook heel heftig en heel kort, en dan wordt het weggelegd en vergeten.En dan heb ik het nog niet over de onzinnige gedachten over het leven, het universum de duvel en z'n ouwe moer
Resultaat is dat ik bijna altijd gestressed ben, maar ook dat de dagen voorbij gaan zonder dat ik ooit ergens tijd of ruimte voor denk te hebben.
Dat moet beter kunnen.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Komt me ook bekend voor. Ik vind het best leuk om korte verhalen te schrijven (zou ook best schrijver o.i.d. willen worden), ik heb alleen téveel inspiratie. Wat ik gisteren leuk vond, vind ik vandaag saai en wat ik vandaag leuk vindt, is morgen weer uit mijn hoofd verdwenen. Het resultaat is een map vol korte, onafgemaakte verhaaltjes. Misschien moet ik ze maar een keer uitbrengen als een soort gedichtenbundel of zo.quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:07 schreef Pappie_Culo het volgende:
Maarja, geen tijd he?
Heeft misschien ook te maken met mijn perfectionisme. Een verhaal moet gaan zoals ik het wil, dus heb ik al heel snel de neiging om oude verhalen te laten voor wat ze zijn. Ik ben mezelf nu wel aan het leren om meer aandacht te schenken aan de continuïteit van een verhaal - zodat ik er eens langer dan twee dagen aan kan werken - maar het lukt me nog niet echt.
Nu ik er over nadenk (ironisch) valt het allemaal terug te voeren om die constante gedachtenstroom in mijn hoofd. Het belemmert me soms, want dan zit ik er zo in 'gevangen' dat ik simpelweg geen tijd meer heb voor andere, belangrijkere zaken.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:39 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Er zijn ontzettend veel mensen die met dit probleem rondlopen. De kracht vh nu is niet voor niets een internationale bestseller die in vele talen is vertaald.
En waarom mensen gelukkiger worden door zichzelf anders voor te doen? Sociale druk. Een mens heeft nog altijd behoefte aan warmte, aan sociaal contact. Hoe meer je bent zoals anderen, hoe meer je erbij kunt horen en hoe meer "warmte" je krijgt. Dit is iets dat mensen vooral op jongere leeftijd meemaken maar ook als mensen ouder worden gebeurt dit nog op grote schaal.
Sommigen zien op een gegeven moment in dat je gelukkiger zult worden wanneer je je eigen hart volgt en doen dit vervolgens dan ook. Anderen zouden dit graag willen, maar durven niet uit hun comfortzone te stappen. Niets is enger dan uit je comfortzone stappen omdat we dan erg kwetsbaar zijn of ons in ieder geval erg kwetsbaar voelen. Helaas is het gewoon zo dat wanneer je wil veranderen je uit je comfort zone zult moeten stappen. Je zult je eerst slechter voelen dan voorheen en voor sommigen is dit de reden om weer terug te rennen naar die comfort zone. Anderen houden wel vol en maken wel "de oversteek" naar die nieuwe zone waar ze willen zijn en die na verloop van tijd uit zal groeien tot nieuwe comfortzone. Wanneer je dan terugkijkt op je oude comfortzone dan begrijp je vaak niet wat je bezielde
Belangrijk om te weten is dat wanneer je succesvol uit je oude comfortzone wil stappen je weet waar je heen wil natuurlijk. DAAROM is het lezen van boeken erg belangrijk en het contact zoeken met mensen dmv een forum bijv. erg belangrijk.
Kennis=macht!!
In dit geval is de kennis die je opdoet een soort van vuurtoren of wegwijzers die je op je weg helpen. Ze kunnen je niet in 1 keer naar die ene plek brengen. Dat zul je zelf moeten doen. Maar die door die wegwijzers (kennis) sta je niet machteloos en maak je een grotere kans om te veranderen en aan te komen op je bestemming.
Ik heb besloten niet langer met 'slechte vrienden' om te gaan, die niks lijken te willen bereiken in hun leven en alleen maar oppervlakkig te willen zijn (uitgaan, werkeloos etc). Nu zijn er nog geen nieuwe mensen voor in de plaats gekomen. Het is ook heel moeilijk om die mensen te 'vinden' die op dezelfde manier in t leven staan als ik. Daardoor voel ik me behoorlijk eenzaam en denk ik er soms aan om toch maar weer naar 'hun' terug te keren, maar daar voel ik me ook niet goed bij. Dus blijf ik vaak alleen thuis.
Momenteel 'hoor ik nergens bij en voel me anders dan anderen'.
Omdat ik niet goed weet wat ik nu wel wil, zit ik een beetje vast.
Ben blij dat ik nu een topic lees waar veel herkenbare dingen in staan.
Thanks!
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Oh dat over die dingen half afmaken dat heb ik ook.
Dan begin ik ergens aan, en dan halverwege zie ik iets anders liggen wat interessanter is, wat ik vervolgens ook weer in de hoek smijt.
Ik heb ook weleens dat ik begin met koken, dan iets ga doen, en opeens besef dat er een pan zwarte pijnboompitten op het vuur staat...
Dan begin ik ergens aan, en dan halverwege zie ik iets anders liggen wat interessanter is, wat ik vervolgens ook weer in de hoek smijt.
Ik heb ook weleens dat ik begin met koken, dan iets ga doen, en opeens besef dat er een pan zwarte pijnboompitten op het vuur staat...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Heel herkenbaarquote:Op donderdag 1 januari 2009 15:07 schreef Pappie_Culo het volgende:
Moe van mezelf doet in ieder geval wat belletjes rinkelen en ik bemerk ook wel eens dat ik me afvraag wanneer alles nou eens stopt als het ware, wanneer ik nou eens tijd heb om alle gedachten te ordenen om tot een soort conclusie te komen ofzo
En dan heb ik het nog niet over de onzinnige gedachten over het leven, het universum de duvel en z'n ouwe moer
Resultaat is dat ik bijna altijd gestressed ben, maar ook dat de dagen voorbij gaan zonder dat ik ooit ergens tijd of ruimte voor denk te hebben.
Dat moet beter kunnen.
Maar dat is dus het verstand dat zich met alles wil bemoeien, zoals al eerder beschreven is in dit topic. Verder zijn gedachten over het leven en het universum verre van onzinnig. Het zijn de meest zinnige gedachten die je kunt hebben.
Door na te denken over dat soort dingen kun je juist tot levensveranderende inzichten komen. Ten eerste zie je door de onwaarschijnlijkheid en bizarheid van het leven en het universum, dat dingen indelen in normaal en raar, eigenlijk heel raar is
We wonen op een kleine blauwe bol die op een enorme afstand om een enorme vuurbol heendraait. We zijn geevolueerd vanuit eencellige organismen over honderdernmiljoenen jaren. Alles wat wij zien bestaat uit elementaire deeltjes en voor een groot deel uit niets. Wanneer je alle atomen van alle mensen op aarde samenperst totdat er geen "niets" meer tussen zit, dan krijg je een object ter grote van 1 enkele appel. En als laatste is dit alles ontstaan vanuit 1 enkele grote explosie, de big bang.
Dit alles leert ons dat het leven onwaarschijnlijk bizar is en dat het daarom misschien niet zo'n verkeerd idee is ons wat meer open-minded op te stellen. Om dit even terug te koppelen naar dit topic: Misschien klinkt het allemaal erg vaag en zweverig wat allemaal verteld wordt in dit topic, maar "raar" kan het onmogelijk zijn. Neem dus de tijd om je wat meer te verdiepen in het verstand.
Het is net zoals de eerste keer toen wij een foto vd aarde vanuit de ruimte zagen. We zagen onszelf in een ander licht, vanaf een hoger niveau. Dit kan ook met het verstand gebeuren. We zien het verstand met zijn gedachten nu als middelpunt van onszelf. Maar misschien wanneer we met de juiste kennis een stap terug weten te zetten waar we dat nooit voor mogelijk hielden, misschien zien we dan wel een heel andere kant van onszelf. Eentje waarvan we nooit hebben geweten dat die er was.
Het is heel makkelijk voor ons om te denken dat we alles weten, maar dat is vooral omdat we niet in de toekomst kunnen kijken. We kunnen alleen terug kijken en zien dat we slimmer zijn dan ooit. Maar de les die we juist moeten leren hieruit, is dat "slimheid" maar relatief is omdat het onderhevig is aan verandering door alsmaar groter wordende kennis.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Om het nog herkenbaarder te maken: Ik zit in precies dezelfde situatie als jijquote:Op donderdag 1 januari 2009 15:26 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.
Ben blij dat ik nu een topic lees waar veel herkenbare dingen in staan.
Thanks!
Maak je niet te druk zou ik zeggen. Toen ik 2 jaar lang in het buitenland zat, weg uit mn oude wereldje, heb ik de gelukkigste tijd van mn leven gehad. Dat was niet allleen omdat zo'n ervaring spanned is, maar ook omdat ik gewoon mezelf kon zijn. Ik kon eindelijk mn nieuwe ideeen, over hoe het leven hoort te zijn en over hoe ik ben, in de praktijk brengen. En dat was bevrijdend en in vrijheid vind je geluk
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het probleem, creatief gezien, is dat ik heel veel dingen in me hoofd heb, wat betreft ideeen enzo (echt heel veel, op alle mogelijke gebieden etc), en dat ik gewoon geen ZIN heb om het uit te voeren, omdat het, bij wijze van spreken, al bestaat in mijn hoofd (het is dus al 'gecreeerd'), maar als ik het moet gaan uitvoeren, dan kost dat weer moeite en loop je tegen allemaal randzaken aan waar ik niets mee te maken wil hebben enzo.
Ik zit er wel over na te denken wat filmscripts op papier te gooien, te verkopen, en dan zien ze verder maar wat ze er mee doen, maar aan de andere kant wil je dan over zoiets ook wel weer de controle houden zodat ze het niet compleet verkrachten enzo...
Ik zit er wel over na te denken wat filmscripts op papier te gooien, te verkopen, en dan zien ze verder maar wat ze er mee doen, maar aan de andere kant wil je dan over zoiets ook wel weer de controle houden zodat ze het niet compleet verkrachten enzo...
quote:Op donderdag 1 januari 2009 16:12 schreef Radjesh het volgende:
tvp
Children of the night. What music they make.
Ik ben wel benieuwd wat jullie denken over de oorzaak van dit vele nadenken. Als je het van jongs af aan denkt te hebben is die misschien wat lastiger te vinden. Maar als je nog niet lang veel nadenkt kan het misschien door een bepaalde gebeurtenis/periode komen.
Zelf heb ik het idee dat het denken bij ook lastig is te stoppen omdat je motivatie moet creeëren om het niet te doen. Wel denken is veel makkelijker. Bij mij treed er soms een gevoel van woede/wanhoop op, waardoor ik erg somber wordt en het idee krijg dat het toch niet meer gaat lukken. Vooral de gedachten dat ik het stom vind dat ik me niet gewoon voel zoals ik wil spelen een grote rol.
Zelf heb ik het idee dat het denken bij ook lastig is te stoppen omdat je motivatie moet creeëren om het niet te doen. Wel denken is veel makkelijker. Bij mij treed er soms een gevoel van woede/wanhoop op, waardoor ik erg somber wordt en het idee krijg dat het toch niet meer gaat lukken. Vooral de gedachten dat ik het stom vind dat ik me niet gewoon voel zoals ik wil spelen een grote rol.
Dat geloof ik meteen. Alleen ik heb momenteel niet de mogelijkheid om een reis te maken. Maar ergens denk ik ook dat weggaan van hier een vlucht is en je kunt niet vluchten van jezelf. Dus die gedachten en angsten en onzekerheden neem je ook mee op vakantie. Vraag me af hoe dat bij jou is verlopen.quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:35 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Om het nog herkenbaarder te maken: Ik zit in precies dezelfde situatie als jij
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Ik geloof dat het voortkomt uit onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Hoe denken anderen over je? Wat vinden anderen van je? Wat zal die en die zeggen als ik me zo kleedt? etc etc.quote:Op donderdag 1 januari 2009 19:40 schreef BioloogjeT het volgende:
Ik ben wel benieuwd wat jullie denken over de oorzaak van dit vele nadenken. Als je het van jongs af aan denkt te hebben is die misschien wat lastiger te vinden. Maar als je nog niet lang veel nadenkt kan het misschien door een bepaalde gebeurtenis/periode komen.
Zelf heb ik het idee dat het denken bij ook lastig is te stoppen omdat je motivatie moet creeëren om het niet te doen. Wel denken is veel makkelijker. Bij mij treed er soms een gevoel van woede/wanhoop op, waardoor ik erg somber wordt en het idee krijg dat het toch niet meer gaat lukken. Vooral de gedachten dat ik het stom vind dat ik me niet gewoon voel zoals ik wil spelen een grote rol.
Je constant bewust zijn van wat je denkt en dan daar proberen een andere gedachte (positieve) voor in de plaats te zetten. Het is heel vermoeiend en frustrerend. Dan word ik vaak ook nog boos op mezelf en als ik niet uitkijk ook op iedereen om me heen, omdat die maar moeten ruiken dat ik het moeilijk heb...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Zou inderdaad goed kunnen dat het een gebrek aan zelfvertrouwen is. Ik denk ook vaak zo ver vooruit, omdat ik het iedereen naar de zin wil maken. Niemand mag last hebben van mijn keuzes, zeg maar. Terwijl dat natuurlijk onmogelijk is. En als puntje bij paaltje komt maakt het andere mensen ook geen donder uit of ze even benadeelt zijn. Oké, een moment misschien, maar ze blijven je er niet mee achtervolgen. En dat idee heb ik vaak wel van te voren.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
dat ben ik helemaal met je eens, dat heb ik ook steeds,dat gevoel dat het goed gaat EN Ddan gaat het gewoon weer mis en voel je je nog rotter dan daarvoor..quote:Op donderdag 1 januari 2009 14:21 schreef Countess het volgende:
Een fout die ik zelf vaak maak, is op het moment dat het goed gaat, ik erop probeer te vertrouwen dat alles maar weer vanzelf moet gaan.
Ik kan mezelf dus niet behoeden tegen een soort ´zwart gat´.
Ik weet precies hoe het verloopt: Het gaat goed- dan leef ik op dat gevoel- en vervolgens komt er een dag of een aanleiding dat ik hard terugval in het nadenken over mezelf- en vervolgens beland ik in een zwart gat, omdat het nadenken over mezelf nog erger is dan dáárvoor en na een periode van rust als een extra harde klap komt.
erg vervelend, maarja wat eraan te doen"? ik weet het echt niet
het lijkt simpel, en dat is het ook..
hmmm.. interesting. Ik word af en toe ook geschift door alles wat er door m'n hoofd ciculeert en op sommige gebieden belemmert het mijn doen en laten. Ik hou het in de gaten hier.
You want more mysterious? I'll just try and think, "Where the hell's the whiskey?
ja ik ken het ... en wat moet je ermee? nou het komt vanzelf goed, je zult mensen ontmoeten die niet zo ''kansloos'' met het leven omgaan..die je gewoon waarderen hoe je bent en waar je niet ''stoer'' voor hoert te zijn.. maar sluit je zelf niet op in huis! dat werkt ook niet, daar word het ook niet beter van , ga je alleen maar meer in je hoofd malen en malen ...Er staaan inderdaad interessante dingen in deze topic.. die best kunnen werken bij het 'weer vinden van jezelf'quote:Op donderdag 1 januari 2009 15:26 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Hier zit ik nu midden in. Het is een erg eenzame plek kan ik je vertellen.
Ik heb besloten niet langer met 'slechte vrienden' om te gaan, die niks lijken te willen bereiken in hun leven en alleen maar oppervlakkig te willen zijn (uitgaan, werkeloos etc). Nu zijn er nog geen nieuwe mensen voor in de plaats gekomen. Het is ook heel moeilijk om die mensen te 'vinden' die op dezelfde manier in t leven staan als ik. Daardoor voel ik me behoorlijk eenzaam en denk ik er soms aan om toch maar weer naar 'hun' terug te keren, maar daar voel ik me ook niet goed bij. Dus blijf ik vaak alleen thuis.
Momenteel 'hoor ik nergens bij en voel me anders dan anderen'.
Omdat ik niet goed weet wat ik nu wel wil, zit ik een beetje vast.
Ben blij dat ik nu een topic lees waar veel herkenbare dingen in staan.
Thanks!
het lijkt simpel, en dat is het ook..
Ik heb me nog wat meer in de OP verdiept, en in dat "De kracht van het nu" gebeuren.
De tering, wat een naïef gezwam is dat.
1. Wat er wordt omschreven ken ik simpelweg als: genieten van het moment.
2. Het is volkomen onrealistisch om nooit met verleden en toekomst bezig te zijn. En het levert al helemaal geen geluk op. Van het verleden kan je leren (en genieten) en de toekomst moet je toch enigszins plannen, anders is er morgen niks te eten. Het is net alsof er een drugsverslaving gepromoot wordt, maar dan zonder de lichamelijke nadelen.
De tering, wat een naïef gezwam is dat.
1. Wat er wordt omschreven ken ik simpelweg als: genieten van het moment.
2. Het is volkomen onrealistisch om nooit met verleden en toekomst bezig te zijn. En het levert al helemaal geen geluk op. Van het verleden kan je leren (en genieten) en de toekomst moet je toch enigszins plannen, anders is er morgen niks te eten. Het is net alsof er een drugsverslaving gepromoot wordt, maar dan zonder de lichamelijke nadelen.
Yeah, well, that's just, like, your opinion, man.
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
