MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
In navolging van Jaarlijstjes 2004 Jaarlijstjes 2005! Jaarlijstjes 2006! en Jaarlijstjes 2007!
quote:Op maandag 13 december 2004 15:18 schreef pfaf het volgende:
Het is al weer 2 weekjes december en iedere muziek-site, forum en muziekblad staat vol met jaarlijstjes. Fok kan uiteraard niet achterblijven, dus post hier je favoriete albums van het afgelopen jaar.
TS Eerst! 
Een geweldig jaar moet ik zeggen. De geschiedenis zal leren hoe 2008 te boek gaat staan, maar voorlopig is het een historisch jaar. Enige smet wellicht het gebrek aan klassiekers, maar de hele 50 is dit jaar fenomenaal!
1. Thee Silver Mt Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La-Band 13 Blues for Thirteen Moons
Per album verwijdert Silver Mt Zion zich verder van zijn vorige albums. Het intieme muzikale piano neo-klassieke album Sparks.. lijkt al bijna uit een ver verleden. Het voornemen de nieuwe band op te richten om meer op persoonlijk leed te richten en het apocalyptische Godspeed You Black Emperor in de vriezer te zetten is maar deels gelukt. 13 blues is het meest groteske album sinds het debuut van Godspeed en allesbehalve intiem, stil of persoonlijk. Opener 1,000,000 Died To Make This Song onderstreept dat meteen. In een prachtige symbiose van schurende gitaren, gillende violen en krijsende zangers wordt ons weer eens vol woede duidelijk gemaakt dat de Wereld gedoemd is. De overige 3 nummers (De eerste 12 nummers van enkele seconden bestaande uit enkele piepjes niet meegerekend) ontstijgen het niveau van de het eerste nummer niet meer, maar blijven boeien, pijn doen en woede uitstralen. Ongekend hoe ieder album weer een stap in een verrassende richting is en ieder album een meesterwerk op zich kan zijn. Van de eerste piepjes tot de laatste ontroerende a capella gezongen noten op Blindblindblind.
2. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
Als één plaat de titel 'hype van het jaar' verdiend is het deze we. ( hoewel stiekem van vorig jaar) Don't believe the hype, maar deze keer wel. Z'n kenmerkende stemgeluid, minimalistische folksound en intieme ontboezemingen beklemmen en ontroeren ieder nummer weer. Opgenomen in een koud, afgelegen berghutje, maar toch straalt het een intieme warmte uit. Dit soort tegenstellingen maken For Emma, Forever Ago tot een oprecht, ontroerend dagboek die keer op keer interessant blijft.
3. Dodos - Visiter
Één van dé verrassingen van het jaar. Folky rock, met als leidraad een ritmesectie die je door het hele uur heen helpt. Als een soort drone glijd je door het album heen. De pure klasse van The Dodos komt naar boven in het tweede deel van de plaat, met The Season als ultiem hoogtepunt. Met minimale instrumentatie wordt een compleet drumensemble en een orkest aan gitaren nagebootst. Ieder nummer is herkenbaar, maar heeft toch z'n eigen geluid en werkt naar z'n eigen hoogtepunten toe. Debuut van het jaar.
4. No Age - Nouns
Ingredienten: Één drumstel met zanger, één gitarist.
Voorbereiding: Korte pakkende, ijzersterke nummers schrijven.
Bereiding: Alles in de mixer op standje noise en distortion.
Resultaat: Een geniale ovenschotel met herrie.
5. Max Richter - 24 Postcards in Full Colour
'We' hebben tegenwoordig geen tijd meer voor wonderschone neo-klassieke muziek, moet Max Richter gedacht hebben toen hij aan z'n laatste project begon te werken. Wat is het geniale concept wat daaruit volgt: houdt hetzelfde stramien aan als op de vorige platen, maar kort de nummers in zodat ze als ringtone kunnen worden gebruikt. 24 ringtones met dezelfde indringende piano- en strijkersstukken als voorheen. Geestig concept en ook nog eens uiterst goed gelukt!
6. Deerhunter - Microcastle
Ze lopen al een tijdje mee, maar een wijs gezegde luidt: "driemaal is scheepsrecht". En voor Deerhunter lijkt dat hun Magnus Opus te zijn geworden. Een heel muzikaal spectrum uitgesmeerd over één op uiterst aantrekkelijke wijze. Van het knallende Nothing Ever Happened tot rustieke Twilight at Carbon Lake, alles is raak. Met Never Stops als misschien wel de sterkste song van het jaar.
7a. Shearwater - Rook
Niet zo meesterlijk als zń voorganger. Vooral door het ontbreken van geniale, gekke nummers als Hail Mary. Desalniettemin een schitterende plaat vol countryrock zoals we dat van Shearwater kennen. Meiburgs betoverende zang gaat nog altijd door merg en been en de tempowisselingen tussen ingetogen en exploderende passages maken [\i]Rook[i] weer tot een meesterstukje.
7b. Haino Keji & Yoshida Tetsuya - Uhrfasudhasdd
Meteen bij de eerste tonen van opener Ryufoispjekkossd weet je dat dit een bijzonder album is. Niet vanwege de meesterlijke titels, maar omdat het een manisch werk is wat je niet los kan laten. Een mysterieus geheel, wat als een horrorfilm wegluistert. Akoestisch gepingel gaat over in een bakken met herrie, waarover weer luguber geschreeuw klinkt. Als muziek vermoord zou kunnen worden zou het klinken als in Ryufoispjekkossd. En dan komt het tweede nummer: Dhoidvophkjiff. Een elektronisch aanvoelend op de zenuwen werkend start-stop repeterend nummer. En zo valt over ieder nummer van Uhrfasudhasdd een boek te schrijven. Fenomenaal!
8. Blitzen Trapper - Furr
Op het eerste gehoor minder aanstekelijk dan het magnifieke debuut van vorig jaar, maar eigenlijk en stiekem net zo leuk als Wild Mountain Nation. Vooral veel vrolijke pop, maar ook country-achtige invloeden en er zijn zelfs hiphop-tintjes te herkennen her en der. Een complete plaat, die je gegarandeerd fluitend achterlaat.
9. Tallest Man On Earth - Shallow Grave
Folk op z'n schoonst. De Zweedse Kristian Matsson schrijft prachtige, eerlijke nummers die door merg en been kunnen gaan. Vooral z'n opmerkelijke, grofkorrelige stem onderscheidt hem hierin en is naast de sterke teksten, mooie melodieën de x-factor die de luisteraar tot ontroering brengt.
10. Deerhoof - Offend Maggie
Met Friend Opportunity was het voor het eerst gelukt mij een volledig Deerhoof-album aan de boxen gekluisterd te houden. Het album was vooral korter dan voorheen en leek beter in elkaar te steken. Nu is de kracht van Deerhoof misschien juist wel dat er geen peil op te trekken valt, maar ik was verkocht. Offend Maggie lijkt als het vervolg op Friend Opportunity gemaakt. Wederom een geweldig album dat zowel uitblinkt in z'n poppigheid als gekte. Na 10 albums blijven ze zo scherp als messen, waarvoor hulde!
11. Okkervil River - The Stand Ins
Eerlijk gezegd voelt The Stand Ins als een vuller in het geniale oeuvre van Okkervil River. De opvolger van The Stage Names (ook in thematiek en stijl) is op alle vlakken wat zwakker dan alle andere albums. Desalniettemin is het een album waar menig band van zal dromen en bevat het schitterende nummers als Singer Songwriter.
12. Parts & Labor - Receivers
Een nieuw bandlid, een nieuwe sound! Dat moeten de heren van Parts & Labor gedacht hebben. En als dat nieuwe lid dan een zeer leuk uitziende dame is, maken we de sound meteen wat rustiger. En zo komt het dat de noise van het oude P&L vervangen is door eenvoudige rock. Maar wel goede! Ieder nummer op Recievers is een aanstekelijke melodieuze rocksong die je neuriënd achter laat. De drums zijn als vanouds beresterk, waardoor alleen het geraamte al zorgt voor één van de grootste verrassingen van dit jaar. Notoire zeikerds zullen klagen dat door het verdwijnen van de noise de spanning weg is, maar daar is een lekkere gitarist voor in de plaats, dus niet miepen.
13. Damien Jurado - Caught in the Trees
Bij ieder album van Damien Jurado zijn m'n verwachtingen weer hooggespannen - en terecht. Ook deze keer is het 'm weer gelukt een schitterend album af te leveren. Per album wordt hij eclectischer, electrischer en minder lo-fi, maar z'n singer-songwriterkwaliteiten blijven sterk overeind. De kwaliteit lijkt deze keer zelfs gemiddeld hoger dan voorheen. Van de 13 nummers zit er geen enkele misser bij en dat alleen is al een topnotering waard.
14. José James - The Dreamer
Gezegend met een heerlijke, zwoele jazzstem, begeleid José James de luisteraar langs een rustig landschap van easy-listening jazz. Kunstjes met z'n stem, rappend en glijdend, kabbelende gitaarsolo's, orgels. Kortom perfect om bij achterover te leunen en met een glaasje wijn bij weg te dromen.
15a. Andrew Liles & Jean-Herve Peron - FINI!
Het eerste nummers van FINI! heeft de treffende titel The Drummer is on Valium. Een nummer wat kernachtig de strekking van het hele album weer geeft. Het hele album is een kakofonie van geluiden en dingen die voor geluid door moeten gaan. Soms neigt het richtig freejazz, maar vlak voor dat je gaat geloven dat er enige lijn in het album zit wordt je wakker geschud: de sax en het orgel stoppen en willekeurige geluiden en Franse teksten zetten het nummer weer op z'n kop. Een vermakelijk experiment van dit krankzinnige duo.
15b. TV On The Radio - Dear Science
Minder avontuurlijk dan de vorige twee. En met name natuurlijk debuutalbum Desperate Youth..., die destijds insloeg als een bom. Maar met het verdwijnen van het freejazz-achtige sfeertje is de muziek zeker aanstekelijker geworden. Creatief is het nog steeds en de nummers staan als een huis. En waar voorheen een album van Tv On The Radio minstens tien luisterbeurten nodig had voor het kwartje kon vallen, grijpt Dear Science je bij de strot bij de eerste luisterbeurt en dat is ook zeker wat waard.
16. Lukestar - Lake Töba
Een nieuw album van het Noorse Lukestar is altijd feest. Vrolijke popliedjes die knap in elkaar zitten en vooral een erg hoog meezing-, fluit- en neuriegehalte hebben. De mannen (Of zijn het vrouwen? Zelfs Gerard Joling klinkt mannenlijk vergeleken met de Lukstarzang) van Lukestar hebben voor de derde keer op rij een ongelofelijk aanstekelijk album weten te maken!
17. The Lord Dog Bird - The Lord Dog Bird
Tsja, ik begin soms in herhaling te vallen, maar dit is weer een typische Jagjaguwar-release. Iedere release zou ik blind (doof?) kunnen kopen en zo ook The Lord Dog Bird. Op een 4-track recorder opgenomen en dat is uiteraard goed te horen. Lo-fi en minimale instrumentatie op een zeer eigenzinnige manier in elkaar geplakt. Colin McCann's (van Wilderness) unieke, karakteristieke stemgeluid doet het goed en stoort nooit over de repeterende drums. Maar vooral door aparte instrumentkeuzes wordt het ritmische gedeelte versterkt.
18. Timesbold - Ill Seen Ill Sung
Met Ill Seen Ill Sung is Timesbold een lichtelijk nieuwe weg ingeslagen. De breekbare, intieme nummers zijn nog steeds aanwezig, maar her en der wordt er wat grotesker uitgepakt met uitgebreide instrumentatie en relatief veel bombarie. De nummers staan wel als vanouds als een huis en kenmerkend blijft nog steeds de emotionele zang van Merritt. Niet zo intens als voorheen, maar wel het meest complete album dusver.
19. Dungen - 4
Hoewel ik nog steeds geen Zweeds kan verstaan, kan de muziek van Dungen me blijven bekoren. Geen rigoureuze wijzigingen, maar gewoon weer de psychedelische rock met jazz-kantjes die we gewend zijn. Misschien wel het meest gemiddelde album tot dusver, in de zin dat het een mengelmoes lijkt van de experimentele albums en de pop-achtige en dat maakt het album juist weer niet gemiddeld, maar erg compleet.
20. Women - women
Typische indierock band in lijn van Pavement en wellicht door te trekken tot jaren 80 New York. Women van Women heeft soms verdacht veel weg van Velvet Underground, nog het best hoorbaar in (het overigens geweldige) Black Rice. Ritmisch gitaarspel, een fijn basloopje her en der, een belletje zus en zo en dan weer een muur aan noise. Verrassend sterk debuut!
21. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
Een mix van verschillende stijlen in een dancejasje op verschrikkelijk aanstekelijke manier samengebracht. Nummers als Blue Nile hebben een mythische, rustige danssfeer over zich, terwijl bijvoorbeeld First Communion klinkt alsof het zo van
Les Georges Leningrad komt, qua gekte en opwinding. Dit terwijl de zang in combinatie met sommige nummers zelfs even aan The Knife doet denken. Op deze manier blijft het album alle kanten op deinzen en hoef je je geen seconde te vervelen.
22. Autechre - Quaristice
20 nummers die ieder wat aparts brengen, maar toch voelen ze allemaal hetzelfde aan. Dat is de kracht van de nieuwste Autechre. De beats knallen weer onvoorspelbaar en snel door je oorschelpen en willen je doen bewegen, ook al is dat onmogelijk. Met mathematische precisie hebben de mannen van Autechre (weer) een retestrakke plaat afgeleverd.
23. Sun Kil Moon - April
Weinig schokkends te melden over de nieuwe Sun Kil Moon. Door de langere, diepere songs lijkt April nog het meest op Ghosts of the Great Highway. Nog steeds probeert Kozelek door middel van Neil Young-achtige songs de luisteraars in een diepe droevigheid achter te laten en wederom is dat uitstekend gelukt. De songs zijn weer droevig, prikkelend en bovenal erg mooi.
24. Tapes 'n Tapes - Walk it Off
De kracht van Tapes 'n Tapes is eigenlijk moeilijk te grijpen, maar misschien is dat wel de kracht. Twaalf degelijke indierocksongs, ietwat rauw, doodnormale zang, geen fratsen op een orgeltje her en der na... Nee, de heren van Tapes 'n Tapes weten gewoon hoe ze oerdegelijke, sterke songs kunnen schrijven en spelen. En daar is niets mis mee.
25. Jenny Lewis - Acid Tongue
Nu zonder de Watson Twins en daar heeft IndieBabe Lewis zeker goed aan gedaan. Hoewel de ietwat misleidende titel suggereert dat ze solo is gegaan heeft ze uiteraard een clubje collega's mee laten doen aan haar tweede album buiten Rilo Kiley. Haar songwriterskwaliteiten staan in ieder buiten kijf. 11 ijzersterke songs balancerend tussen country, pop en rock maken dat de poster van Lewis nog een tijdje boven m'n bed mag blijven hangen...
26. Girl Talk - Feed The Animals
Deze verschilt niet veel van de vorige. De hip hop mixtape is weer ijzersterk en de honderden nummers uit de muziekhistorie zijn een feest aan herkenning en herinneringen. Wederom een geweldige mix van hip hop en beats in combinatie met alle andere stijlen denkbaar.
27. The Dresden Dolls - No, Virginia
Een b-sides album heet dat dan. Maar met nummers als Night Reconnaissance, Lonesome Organist Rapes Page-Turner en The Kill doet de aanstekelijke rock-opera van No, Virginia helemaal niets onder ten opzichte van de 'echte' albums.
28. Times New Viking - Rip it Off
Niet zo goed als No Age, maar wel een heerlijke bak herrie, noise, distortion, ruis en geschreeuw. 16 nummers van één a twee minuutjes, precies genoeg voor een uitermate sterk punkalbum.
29. Motorpsycho - Little Lucid Moments
Vier nummers slechts deze keer. Maar wat voor 'n nummers! Vernieuwend als ze zijn mag Lucid Little Moments postrock heten, maar ook psychedelische indie, of gewoon jazzrockpop. De nummers zij alle vier boeiend van de eerste vlotte beats op Suite: Little Lucid Momentstot de laatste tel. Het toch al indrukwekkende oeuvre van Motorpsycho heeft er zoveelste pareltje bij.
30. Lindstrøm - Where You Go I Go Too
De vierde plaat van de Noorse Lindstrøm is er een die zich het best laat omschrijven en beleven door een trip. De ambient techno lijkt door de synthesizers haast op het geluid van een Amiga computerspel. Vooral tijdens het middelste nummer Grand Ideas moeten de oogjes even dicht. En dan het liefst op repeat, want de melodielijnen en structuren van Where You Go I Go Too zijn voor veel herhalingen vatbaar.
31. Maninkari - Art des Poussières
Toen ik vorig jaar per ongeluk over Le Diable avec Ses Cheveux van Maninkari struikelde was ik op slag verliefd. De opvolger is ook weer ongelofelijk boeiend. De nummers lopen weer erg uiteen. De ene keer een bombastische kakofonie van violen, drums en gitaren, dan weer een rustige soundscape die een pikzwarte sfeer weet te creëren. Een beangstigende plaat die je niet meer loslaat.
32. The Rosebuds - Life Like
Het vierde album van de duo is duidelijk hun sterkste, om de doodeenvoudige reden dat de sterkste punten uit de vorige albums gecombineerd zijn. Fijne dance, aanstekelijke pop en vrolijke rock. Luister maar eens naar Bow to the Middele zonder de voetjes van de vloer, of in ieder geval te knikkebollen.
33. Calexico - Carried To Dust
Het blijft een klassiek dilemma. In hoeverre mag je een band beoordelen op hun verleden? De heren van Calexico hebben met name met Feast Of Wire bewezen instant klassiekers te kunnen maken, maar de laatste jaren komt het er niet meer uit. De jazz is verdwenen, de Mexicano is weg, de intrigerende pianonummers foetsie. En wat dan over blijft is gewoon een goed en mooi americana-album. Maar waarom nou niet weer een Feast of Wire!?!?!
34. 友川かずき - 青い水赤い水 (Kazuki Tomokawa - Blauw water, rood water)
De muziek van 青い水赤い水 is nog het best te beschrijven als cabaret-singer/songwriter-musical. De uitbundige zang van Kazuki Tomokawa is de ruggengraat in z'n werk, maar ook muzikaal heeft hij genoeg in z'n mars. Emotionele nummers die op piano en gitaar steunen, maar ook instrumenten als fluiten en harmonica's dragen bij aan een boeiend geheel.
35. Sennen - Where The Lights Get In
Toen ik het album een paar maanden terug voor het eerst hoorde was ik compleet overdonderd. Ondertussen is dat eerlijk gezegd wel wat afgezwakt en is de toen toegedichte top tien plaats ver uit bereik gebleven. Maar nog steeds is het een enorm afwisselende plaat, met geniale popnummers als Falling For You naast stevige rocknummers als Just Wanted You To Know en A Lifetime Passed. Zeer sterke plaat, maar blijkbaar toch niet prikkelend genoeg om maanden lang te boeien.
36. MGMT - Oracular spectacular
De nieuwe naam heeft ze geen windeieren gelegd, met hun nieuwe album is de media-aandacht verhonderdvoudigd. In eerste instantie miste ik de reden daarvoor. Weekend Wars en The Youth stonden uiteraard hoog in de rotatie (beide nominatie voor song van het jaar), maar pas nadat ik ze live had gezien viel het kwartje echt. De psychedele van de rest had wat meer moeite nodig, maar ook ik doe nu mee aan de hype.
37. DJ Shadow & Cut Chemist - The Hard Sell
Het album van de sets die de twee legendes al een tijdje draaiden. Veel samples, maar zonder de felle beats die we vooral van beide kennen. Het tempo ligt dus niet te hoog, maar alle samples (en dat zijn er verrassend weinig) zijn feilloos en boeiend aan elkaar gemixt. Niet het beste wat ze ooit geproduceerd hebben, maar een heerlijk tussendoortje.
38. Vivian Girls - Vivian Girls
Typisch vrouwenpunkbandje zoals ze af en toe boven komen drijven. Geile, sexy, gemene, schattige, harde, garagepunk met zelfs zoete randjes, zoals te horen is op het melodieus aanstekelijke Wild Eyes.
39. The Notwist - The Devil, You + Me
Maar liefst zes jaar hebben we moeten wachten, maar zeker niet voor niets. De typische ietwat valse indiesound van The Notwist doet het na al die jaren nog steeds goed. Ruime instrumentatie van violen tot orgels en electronische beats maakt het een zeer diverse plaat. De acoustische singersongwritersong met de titel van het album bewijst zelfs dat ze enorm mooie, intieme, lieve nummers kun maken.
40. Dr. Dog - Fate
De heren van Dr. Dog zijn eigenlijk veertig jaar te laat geboren. Of ze zijn de reïncarnatie van wat overleden Beatles' leden met een gekloonde Brian Wilson. Helaas niet zo getalenteerde als hun voorgangers, maar wel in staat heerlijke melodische, psychedelische 60's pop te maken. The Old Days is één van de tofste nummers van het jaar, maar de beestengeluiden doen zó aan Wilson denken, dat die prijs wegens plagiaat niet uitgereikt zou mogen worden.
41. Conor Oberst - Conor Oberst
Zonder wat vaste vrienden, dus geen Bright Eyes maar gewoon Conor Oberst deze keer. De muziek heeft er gelukkig niet onder te lijden gehad. Voor de zoveelste keer in z'n nog prille carierre heeft Oberst ons getrakteerd op een prachtige plaat, boordevol dito nummers. Waar het andere wonderkind Ryan Adams naar mijn mening aan het afzwakken is ( niet eens de top 75 dit jaar), laat Oberst zien zonder moeite geweldige platen uit z'n mouw te kunnen schudden.
42. Madlib The Beat Konducta WLIB AM: King Of The Wigflip
Ik heb m'n handen te vol met van alles en nog wat om ook de hiphopwereld op de voet te kunnen volgen. Maar releases van bijvoorbeeld Madlib, Dangermouse, Doom, J Dilla en Edan kan ook ik niet langs mee heen laten gaan. En met z'n Baat Konducta reeks laat Madlib zien waarom. In een razend tempo worden de samples, beats en raps erdoor gegooid en tegen de tijd dat je alles kunt opnemen is het album alweer afgelopen.
43. Mount Eerie with Julie Doiron & Fred Squire - Lost Wisdom
The samenwerking tussen de drie pakt schitterend uit. De zang van Julie Doiron is een welkome toevoeging aan het anders vrij saaie en eentonige stemgeluid van Elverum. De nummers zijn simpel, doch erg effectief. Intiem zingen beide personen over een lichte instrumentatie de melangolische, melodieuze nummers in. Gouden greep, deze samenwerking!
44. Land of Talk - Some Are Lakes
Typte ik hierboven dat de heren van Dr. Dog 40 jaar te laat geboren waren, de dame en heren van Land Of Talk zijn het slechts 15 jaar. Typische jaren 90 garagerock zoals dat ongeevenaard door onze eigen Bettie Serveert ten gehore is gebracht. Echt venieuwend is Some Are Lakes zeker niet, maar in het genre weten ze een prima album neer te zetten. En een beetje nostalgie kan natuurlijk nooit kwaad.
45. Micah P Hinson - Micah P. Hinson and the Red Empire Orchestra
Een erg fraai country-folk album boordevol intense songs. De zware zang van Micah P Hinson geeft net dat beetje extra gewicht aan de songs. Voor een folkalbum is Micah P. Hinson and the Red Empire Orchestra verrassend divers. Het is zeker geen truukje wat nummer na nummer herhaald wordt. Nadeel hiervan is dat niet alle nummers even sterk zijn, maar de sterke nummers zijn wel erg sterk.
46. The Dead C - Secret Earth
Secret Earth komt 20 jaar na het eerste album van The Dead C. Na zo'n periode kan, mag en wil je ook geen stijlbreuk verwachten. Nog steeds maken de voorlopers van post-rock, drone en noise zware, donkere en vooral goed slechtgestructureerde herrie. Dat ze nog maar 20 jaar zo door kunnen en willen gaan!
47. Zita Swoon - Big Blueville
Een tussendoortje. Wat nieuwe nummers en enkele opnieuw opgenomen versies van nummers van het vorig jaar verschenen Big City. Dus veel Franse chansons op een funky manier vertolkt. Van de nieuwe nummers vallen vooral People can't stand the truth en Quand Même Content op. Al voegen de nieuwe opnames niet heel veel toe, het is weer een diverse en funky plaat geworden van (sinds dit jaar) dé voortrekkers van de Belgische muziek.
48. The Raconteurs - Consoler of the lonely
De eerste plaat van '[i]het zijproject van Jack White[i]' bevatte één, misschien twee goede nummers en de rest was zwaar onder de middelmaat. Maar daar hebben ze gelukkig van geleerd, want 'de tweede' is beresterk. Het gemiddelde niveau van de songs is opgetrokken en zelfs het flauwe en belegen You don't understand me weten ze spannend te maken. Daar komt na jaren middelmaat zowaar het talent van White weer naar boven.
49. dEUS - Vantage Point
Zie Calexico. Redelijk album, maar als je drie meesterlijke albums op je conto hebt en dan voor de tweede maal op rij met een relatief saai en matig album komt is het moeilijk het album objectief te beluisteren. Ik denk toch dat dEUS zonder SCK en Trouvé nooit meer zo magisch zal worden als tien jaar terug. Zelfs Held Mauro heeft daar dus niets aan kunnen veranderen. Kan hij niet weer een Evil Superstars- of Love Substitutes-plaat maken? dEUS in de 21e eeuw is zo'n zonde van zoveel talent.
50. DeVotchKa - A Mad and Faithful Telling
Knotsgekke zigeunergekte in de lijn van Gogol Bordello. Een en al vrolijkheid en feest, dus inhaken en ronddansen en hossen!
[ Bericht 0% gewijzigd door pfaf op 11-12-2008 13:57:46 ]
Een geweldig jaar moet ik zeggen. De geschiedenis zal leren hoe 2008 te boek gaat staan, maar voorlopig is het een historisch jaar. Enige smet wellicht het gebrek aan klassiekers, maar de hele 50 is dit jaar fenomenaal!
1. Thee Silver Mt Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La-Band 13 Blues for Thirteen Moons
Per album verwijdert Silver Mt Zion zich verder van zijn vorige albums. Het intieme muzikale piano neo-klassieke album Sparks.. lijkt al bijna uit een ver verleden. Het voornemen de nieuwe band op te richten om meer op persoonlijk leed te richten en het apocalyptische Godspeed You Black Emperor in de vriezer te zetten is maar deels gelukt. 13 blues is het meest groteske album sinds het debuut van Godspeed en allesbehalve intiem, stil of persoonlijk. Opener 1,000,000 Died To Make This Song onderstreept dat meteen. In een prachtige symbiose van schurende gitaren, gillende violen en krijsende zangers wordt ons weer eens vol woede duidelijk gemaakt dat de Wereld gedoemd is. De overige 3 nummers (De eerste 12 nummers van enkele seconden bestaande uit enkele piepjes niet meegerekend) ontstijgen het niveau van de het eerste nummer niet meer, maar blijven boeien, pijn doen en woede uitstralen. Ongekend hoe ieder album weer een stap in een verrassende richting is en ieder album een meesterwerk op zich kan zijn. Van de eerste piepjes tot de laatste ontroerende a capella gezongen noten op Blindblindblind.
2. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
Als één plaat de titel 'hype van het jaar' verdiend is het deze we. ( hoewel stiekem van vorig jaar) Don't believe the hype, maar deze keer wel. Z'n kenmerkende stemgeluid, minimalistische folksound en intieme ontboezemingen beklemmen en ontroeren ieder nummer weer. Opgenomen in een koud, afgelegen berghutje, maar toch straalt het een intieme warmte uit. Dit soort tegenstellingen maken For Emma, Forever Ago tot een oprecht, ontroerend dagboek die keer op keer interessant blijft.
3. Dodos - Visiter
Één van dé verrassingen van het jaar. Folky rock, met als leidraad een ritmesectie die je door het hele uur heen helpt. Als een soort drone glijd je door het album heen. De pure klasse van The Dodos komt naar boven in het tweede deel van de plaat, met The Season als ultiem hoogtepunt. Met minimale instrumentatie wordt een compleet drumensemble en een orkest aan gitaren nagebootst. Ieder nummer is herkenbaar, maar heeft toch z'n eigen geluid en werkt naar z'n eigen hoogtepunten toe. Debuut van het jaar.
4. No Age - Nouns
Ingredienten: Één drumstel met zanger, één gitarist.
Voorbereiding: Korte pakkende, ijzersterke nummers schrijven.
Bereiding: Alles in de mixer op standje noise en distortion.
Resultaat: Een geniale ovenschotel met herrie.
5. Max Richter - 24 Postcards in Full Colour
'We' hebben tegenwoordig geen tijd meer voor wonderschone neo-klassieke muziek, moet Max Richter gedacht hebben toen hij aan z'n laatste project begon te werken. Wat is het geniale concept wat daaruit volgt: houdt hetzelfde stramien aan als op de vorige platen, maar kort de nummers in zodat ze als ringtone kunnen worden gebruikt. 24 ringtones met dezelfde indringende piano- en strijkersstukken als voorheen. Geestig concept en ook nog eens uiterst goed gelukt!
6. Deerhunter - Microcastle
Ze lopen al een tijdje mee, maar een wijs gezegde luidt: "driemaal is scheepsrecht". En voor Deerhunter lijkt dat hun Magnus Opus te zijn geworden. Een heel muzikaal spectrum uitgesmeerd over één op uiterst aantrekkelijke wijze. Van het knallende Nothing Ever Happened tot rustieke Twilight at Carbon Lake, alles is raak. Met Never Stops als misschien wel de sterkste song van het jaar.
7a. Shearwater - Rook
Niet zo meesterlijk als zń voorganger. Vooral door het ontbreken van geniale, gekke nummers als Hail Mary. Desalniettemin een schitterende plaat vol countryrock zoals we dat van Shearwater kennen. Meiburgs betoverende zang gaat nog altijd door merg en been en de tempowisselingen tussen ingetogen en exploderende passages maken [\i]Rook[i] weer tot een meesterstukje.
7b. Haino Keji & Yoshida Tetsuya - Uhrfasudhasdd
Meteen bij de eerste tonen van opener Ryufoispjekkossd weet je dat dit een bijzonder album is. Niet vanwege de meesterlijke titels, maar omdat het een manisch werk is wat je niet los kan laten. Een mysterieus geheel, wat als een horrorfilm wegluistert. Akoestisch gepingel gaat over in een bakken met herrie, waarover weer luguber geschreeuw klinkt. Als muziek vermoord zou kunnen worden zou het klinken als in Ryufoispjekkossd. En dan komt het tweede nummer: Dhoidvophkjiff. Een elektronisch aanvoelend op de zenuwen werkend start-stop repeterend nummer. En zo valt over ieder nummer van Uhrfasudhasdd een boek te schrijven. Fenomenaal!
8. Blitzen Trapper - Furr
Op het eerste gehoor minder aanstekelijk dan het magnifieke debuut van vorig jaar, maar eigenlijk en stiekem net zo leuk als Wild Mountain Nation. Vooral veel vrolijke pop, maar ook country-achtige invloeden en er zijn zelfs hiphop-tintjes te herkennen her en der. Een complete plaat, die je gegarandeerd fluitend achterlaat.
9. Tallest Man On Earth - Shallow Grave
Folk op z'n schoonst. De Zweedse Kristian Matsson schrijft prachtige, eerlijke nummers die door merg en been kunnen gaan. Vooral z'n opmerkelijke, grofkorrelige stem onderscheidt hem hierin en is naast de sterke teksten, mooie melodieën de x-factor die de luisteraar tot ontroering brengt.
10. Deerhoof - Offend Maggie
Met Friend Opportunity was het voor het eerst gelukt mij een volledig Deerhoof-album aan de boxen gekluisterd te houden. Het album was vooral korter dan voorheen en leek beter in elkaar te steken. Nu is de kracht van Deerhoof misschien juist wel dat er geen peil op te trekken valt, maar ik was verkocht. Offend Maggie lijkt als het vervolg op Friend Opportunity gemaakt. Wederom een geweldig album dat zowel uitblinkt in z'n poppigheid als gekte. Na 10 albums blijven ze zo scherp als messen, waarvoor hulde!
11. Okkervil River - The Stand Ins
Eerlijk gezegd voelt The Stand Ins als een vuller in het geniale oeuvre van Okkervil River. De opvolger van The Stage Names (ook in thematiek en stijl) is op alle vlakken wat zwakker dan alle andere albums. Desalniettemin is het een album waar menig band van zal dromen en bevat het schitterende nummers als Singer Songwriter.
12. Parts & Labor - Receivers
Een nieuw bandlid, een nieuwe sound! Dat moeten de heren van Parts & Labor gedacht hebben. En als dat nieuwe lid dan een zeer leuk uitziende dame is, maken we de sound meteen wat rustiger. En zo komt het dat de noise van het oude P&L vervangen is door eenvoudige rock. Maar wel goede! Ieder nummer op Recievers is een aanstekelijke melodieuze rocksong die je neuriënd achter laat. De drums zijn als vanouds beresterk, waardoor alleen het geraamte al zorgt voor één van de grootste verrassingen van dit jaar. Notoire zeikerds zullen klagen dat door het verdwijnen van de noise de spanning weg is, maar daar is een lekkere gitarist voor in de plaats, dus niet miepen.
13. Damien Jurado - Caught in the Trees
Bij ieder album van Damien Jurado zijn m'n verwachtingen weer hooggespannen - en terecht. Ook deze keer is het 'm weer gelukt een schitterend album af te leveren. Per album wordt hij eclectischer, electrischer en minder lo-fi, maar z'n singer-songwriterkwaliteiten blijven sterk overeind. De kwaliteit lijkt deze keer zelfs gemiddeld hoger dan voorheen. Van de 13 nummers zit er geen enkele misser bij en dat alleen is al een topnotering waard.
14. José James - The Dreamer
Gezegend met een heerlijke, zwoele jazzstem, begeleid José James de luisteraar langs een rustig landschap van easy-listening jazz. Kunstjes met z'n stem, rappend en glijdend, kabbelende gitaarsolo's, orgels. Kortom perfect om bij achterover te leunen en met een glaasje wijn bij weg te dromen.
15a. Andrew Liles & Jean-Herve Peron - FINI!
Het eerste nummers van FINI! heeft de treffende titel The Drummer is on Valium. Een nummer wat kernachtig de strekking van het hele album weer geeft. Het hele album is een kakofonie van geluiden en dingen die voor geluid door moeten gaan. Soms neigt het richtig freejazz, maar vlak voor dat je gaat geloven dat er enige lijn in het album zit wordt je wakker geschud: de sax en het orgel stoppen en willekeurige geluiden en Franse teksten zetten het nummer weer op z'n kop. Een vermakelijk experiment van dit krankzinnige duo.
15b. TV On The Radio - Dear Science
Minder avontuurlijk dan de vorige twee. En met name natuurlijk debuutalbum Desperate Youth..., die destijds insloeg als een bom. Maar met het verdwijnen van het freejazz-achtige sfeertje is de muziek zeker aanstekelijker geworden. Creatief is het nog steeds en de nummers staan als een huis. En waar voorheen een album van Tv On The Radio minstens tien luisterbeurten nodig had voor het kwartje kon vallen, grijpt Dear Science je bij de strot bij de eerste luisterbeurt en dat is ook zeker wat waard.
16. Lukestar - Lake Töba
Een nieuw album van het Noorse Lukestar is altijd feest. Vrolijke popliedjes die knap in elkaar zitten en vooral een erg hoog meezing-, fluit- en neuriegehalte hebben. De mannen (Of zijn het vrouwen? Zelfs Gerard Joling klinkt mannenlijk vergeleken met de Lukstarzang) van Lukestar hebben voor de derde keer op rij een ongelofelijk aanstekelijk album weten te maken!
17. The Lord Dog Bird - The Lord Dog Bird
Tsja, ik begin soms in herhaling te vallen, maar dit is weer een typische Jagjaguwar-release. Iedere release zou ik blind (doof?) kunnen kopen en zo ook The Lord Dog Bird. Op een 4-track recorder opgenomen en dat is uiteraard goed te horen. Lo-fi en minimale instrumentatie op een zeer eigenzinnige manier in elkaar geplakt. Colin McCann's (van Wilderness) unieke, karakteristieke stemgeluid doet het goed en stoort nooit over de repeterende drums. Maar vooral door aparte instrumentkeuzes wordt het ritmische gedeelte versterkt.
18. Timesbold - Ill Seen Ill Sung
Met Ill Seen Ill Sung is Timesbold een lichtelijk nieuwe weg ingeslagen. De breekbare, intieme nummers zijn nog steeds aanwezig, maar her en der wordt er wat grotesker uitgepakt met uitgebreide instrumentatie en relatief veel bombarie. De nummers staan wel als vanouds als een huis en kenmerkend blijft nog steeds de emotionele zang van Merritt. Niet zo intens als voorheen, maar wel het meest complete album dusver.
19. Dungen - 4
Hoewel ik nog steeds geen Zweeds kan verstaan, kan de muziek van Dungen me blijven bekoren. Geen rigoureuze wijzigingen, maar gewoon weer de psychedelische rock met jazz-kantjes die we gewend zijn. Misschien wel het meest gemiddelde album tot dusver, in de zin dat het een mengelmoes lijkt van de experimentele albums en de pop-achtige en dat maakt het album juist weer niet gemiddeld, maar erg compleet.
20. Women - women
Typische indierock band in lijn van Pavement en wellicht door te trekken tot jaren 80 New York. Women van Women heeft soms verdacht veel weg van Velvet Underground, nog het best hoorbaar in (het overigens geweldige) Black Rice. Ritmisch gitaarspel, een fijn basloopje her en der, een belletje zus en zo en dan weer een muur aan noise. Verrassend sterk debuut!
21. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
Een mix van verschillende stijlen in een dancejasje op verschrikkelijk aanstekelijke manier samengebracht. Nummers als Blue Nile hebben een mythische, rustige danssfeer over zich, terwijl bijvoorbeeld First Communion klinkt alsof het zo van
Les Georges Leningrad komt, qua gekte en opwinding. Dit terwijl de zang in combinatie met sommige nummers zelfs even aan The Knife doet denken. Op deze manier blijft het album alle kanten op deinzen en hoef je je geen seconde te vervelen.22. Autechre - Quaristice
20 nummers die ieder wat aparts brengen, maar toch voelen ze allemaal hetzelfde aan. Dat is de kracht van de nieuwste Autechre. De beats knallen weer onvoorspelbaar en snel door je oorschelpen en willen je doen bewegen, ook al is dat onmogelijk. Met mathematische precisie hebben de mannen van Autechre (weer) een retestrakke plaat afgeleverd.
23. Sun Kil Moon - April
Weinig schokkends te melden over de nieuwe Sun Kil Moon. Door de langere, diepere songs lijkt April nog het meest op Ghosts of the Great Highway. Nog steeds probeert Kozelek door middel van Neil Young-achtige songs de luisteraars in een diepe droevigheid achter te laten en wederom is dat uitstekend gelukt. De songs zijn weer droevig, prikkelend en bovenal erg mooi.
24. Tapes 'n Tapes - Walk it Off
De kracht van Tapes 'n Tapes is eigenlijk moeilijk te grijpen, maar misschien is dat wel de kracht. Twaalf degelijke indierocksongs, ietwat rauw, doodnormale zang, geen fratsen op een orgeltje her en der na... Nee, de heren van Tapes 'n Tapes weten gewoon hoe ze oerdegelijke, sterke songs kunnen schrijven en spelen. En daar is niets mis mee.
25. Jenny Lewis - Acid Tongue
Nu zonder de Watson Twins en daar heeft IndieBabe Lewis zeker goed aan gedaan. Hoewel de ietwat misleidende titel suggereert dat ze solo is gegaan heeft ze uiteraard een clubje collega's mee laten doen aan haar tweede album buiten Rilo Kiley. Haar songwriterskwaliteiten staan in ieder buiten kijf. 11 ijzersterke songs balancerend tussen country, pop en rock maken dat de poster van Lewis nog een tijdje boven m'n bed mag blijven hangen...
26. Girl Talk - Feed The Animals
Deze verschilt niet veel van de vorige. De hip hop mixtape is weer ijzersterk en de honderden nummers uit de muziekhistorie zijn een feest aan herkenning en herinneringen. Wederom een geweldige mix van hip hop en beats in combinatie met alle andere stijlen denkbaar.
27. The Dresden Dolls - No, Virginia
Een b-sides album heet dat dan. Maar met nummers als Night Reconnaissance, Lonesome Organist Rapes Page-Turner en The Kill doet de aanstekelijke rock-opera van No, Virginia helemaal niets onder ten opzichte van de 'echte' albums.
28. Times New Viking - Rip it Off
Niet zo goed als No Age, maar wel een heerlijke bak herrie, noise, distortion, ruis en geschreeuw.
16 nummers van één a twee minuutjes, precies genoeg voor een uitermate sterk punkalbum.29. Motorpsycho - Little Lucid Moments
Vier nummers slechts deze keer. Maar wat voor 'n nummers! Vernieuwend als ze zijn mag Lucid Little Moments postrock heten, maar ook psychedelische indie, of gewoon jazzrockpop. De nummers zij alle vier boeiend van de eerste vlotte beats op Suite: Little Lucid Momentstot de laatste tel. Het toch al indrukwekkende oeuvre van Motorpsycho heeft er zoveelste pareltje bij.
30. Lindstrøm - Where You Go I Go Too
De vierde plaat van de Noorse Lindstrøm is er een die zich het best laat omschrijven en beleven door een trip. De ambient techno lijkt door de synthesizers haast op het geluid van een Amiga computerspel. Vooral tijdens het middelste nummer Grand Ideas moeten de oogjes even dicht. En dan het liefst op repeat, want de melodielijnen en structuren van Where You Go I Go Too zijn voor veel herhalingen vatbaar.
31. Maninkari - Art des Poussières
Toen ik vorig jaar per ongeluk over Le Diable avec Ses Cheveux van Maninkari struikelde was ik op slag verliefd. De opvolger is ook weer ongelofelijk boeiend. De nummers lopen weer erg uiteen. De ene keer een bombastische kakofonie van violen, drums en gitaren, dan weer een rustige soundscape die een pikzwarte sfeer weet te creëren. Een beangstigende plaat die je niet meer loslaat.
32. The Rosebuds - Life Like
Het vierde album van de duo is duidelijk hun sterkste, om de doodeenvoudige reden dat de sterkste punten uit de vorige albums gecombineerd zijn. Fijne dance, aanstekelijke pop en vrolijke rock. Luister maar eens naar Bow to the Middele zonder de voetjes van de vloer, of in ieder geval te knikkebollen.
33. Calexico - Carried To Dust
Het blijft een klassiek dilemma. In hoeverre mag je een band beoordelen op hun verleden? De heren van Calexico hebben met name met Feast Of Wire bewezen instant klassiekers te kunnen maken, maar de laatste jaren komt het er niet meer uit. De jazz is verdwenen, de Mexicano is weg, de intrigerende pianonummers foetsie. En wat dan over blijft is gewoon een goed en mooi americana-album. Maar waarom nou niet weer een Feast of Wire!?!?!
34. 友川かずき - 青い水赤い水 (Kazuki Tomokawa - Blauw water, rood water)
De muziek van 青い水赤い水 is nog het best te beschrijven als cabaret-singer/songwriter-musical. De uitbundige zang van Kazuki Tomokawa is de ruggengraat in z'n werk, maar ook muzikaal heeft hij genoeg in z'n mars. Emotionele nummers die op piano en gitaar steunen, maar ook instrumenten als fluiten en harmonica's dragen bij aan een boeiend geheel.
35. Sennen - Where The Lights Get In
Toen ik het album een paar maanden terug voor het eerst hoorde was ik compleet overdonderd. Ondertussen is dat eerlijk gezegd wel wat afgezwakt en is de toen toegedichte top tien plaats ver uit bereik gebleven. Maar nog steeds is het een enorm afwisselende plaat, met geniale popnummers als Falling For You naast stevige rocknummers als Just Wanted You To Know en A Lifetime Passed. Zeer sterke plaat, maar blijkbaar toch niet prikkelend genoeg om maanden lang te boeien.
36. MGMT - Oracular spectacular
De nieuwe naam heeft ze geen windeieren gelegd, met hun nieuwe album is de media-aandacht verhonderdvoudigd. In eerste instantie miste ik de reden daarvoor. Weekend Wars en The Youth stonden uiteraard hoog in de rotatie (beide nominatie voor song van het jaar), maar pas nadat ik ze live had gezien viel het kwartje echt. De psychedele van de rest had wat meer moeite nodig, maar ook ik doe nu mee aan de hype.
37. DJ Shadow & Cut Chemist - The Hard Sell
Het album van de sets die de twee legendes al een tijdje draaiden. Veel samples, maar zonder de felle beats die we vooral van beide kennen. Het tempo ligt dus niet te hoog, maar alle samples (en dat zijn er verrassend weinig) zijn feilloos en boeiend aan elkaar gemixt. Niet het beste wat ze ooit geproduceerd hebben, maar een heerlijk tussendoortje.
38. Vivian Girls - Vivian Girls
Typisch vrouwenpunkbandje zoals ze af en toe boven komen drijven. Geile, sexy, gemene, schattige, harde, garagepunk met zelfs zoete randjes, zoals te horen is op het melodieus aanstekelijke Wild Eyes.
39. The Notwist - The Devil, You + Me
Maar liefst zes jaar hebben we moeten wachten, maar zeker niet voor niets. De typische ietwat valse indiesound van The Notwist doet het na al die jaren nog steeds goed. Ruime instrumentatie van violen tot orgels en electronische beats maakt het een zeer diverse plaat. De acoustische singersongwritersong met de titel van het album bewijst zelfs dat ze enorm mooie, intieme, lieve nummers kun maken.
40. Dr. Dog - Fate
De heren van Dr. Dog zijn eigenlijk veertig jaar te laat geboren. Of ze zijn de reïncarnatie van wat overleden Beatles' leden met een gekloonde Brian Wilson. Helaas niet zo getalenteerde als hun voorgangers, maar wel in staat heerlijke melodische, psychedelische 60's pop te maken. The Old Days is één van de tofste nummers van het jaar, maar de beestengeluiden doen zó aan Wilson denken, dat die prijs wegens plagiaat niet uitgereikt zou mogen worden.
41. Conor Oberst - Conor Oberst
Zonder wat vaste vrienden, dus geen Bright Eyes maar gewoon Conor Oberst deze keer. De muziek heeft er gelukkig niet onder te lijden gehad. Voor de zoveelste keer in z'n nog prille carierre heeft Oberst ons getrakteerd op een prachtige plaat, boordevol dito nummers. Waar het andere wonderkind Ryan Adams naar mijn mening aan het afzwakken is ( niet eens de top 75 dit jaar), laat Oberst zien zonder moeite geweldige platen uit z'n mouw te kunnen schudden.
42. Madlib The Beat Konducta WLIB AM: King Of The Wigflip
Ik heb m'n handen te vol met van alles en nog wat om ook de hiphopwereld op de voet te kunnen volgen. Maar releases van bijvoorbeeld Madlib, Dangermouse, Doom, J Dilla en Edan kan ook ik niet langs mee heen laten gaan. En met z'n Baat Konducta reeks laat Madlib zien waarom. In een razend tempo worden de samples, beats en raps erdoor gegooid en tegen de tijd dat je alles kunt opnemen is het album alweer afgelopen.
43. Mount Eerie with Julie Doiron & Fred Squire - Lost Wisdom
The samenwerking tussen de drie pakt schitterend uit. De zang van Julie Doiron is een welkome toevoeging aan het anders vrij saaie en eentonige stemgeluid van Elverum. De nummers zijn simpel, doch erg effectief. Intiem zingen beide personen over een lichte instrumentatie de melangolische, melodieuze nummers in. Gouden greep, deze samenwerking!
44. Land of Talk - Some Are Lakes
Typte ik hierboven dat de heren van Dr. Dog 40 jaar te laat geboren waren, de dame en heren van Land Of Talk zijn het slechts 15 jaar. Typische jaren 90 garagerock zoals dat ongeevenaard door onze eigen Bettie Serveert ten gehore is gebracht. Echt venieuwend is Some Are Lakes zeker niet, maar in het genre weten ze een prima album neer te zetten. En een beetje nostalgie kan natuurlijk nooit kwaad.
45. Micah P Hinson - Micah P. Hinson and the Red Empire Orchestra
Een erg fraai country-folk album boordevol intense songs. De zware zang van Micah P Hinson geeft net dat beetje extra gewicht aan de songs. Voor een folkalbum is Micah P. Hinson and the Red Empire Orchestra verrassend divers. Het is zeker geen truukje wat nummer na nummer herhaald wordt. Nadeel hiervan is dat niet alle nummers even sterk zijn, maar de sterke nummers zijn wel erg sterk.
46. The Dead C - Secret Earth
Secret Earth komt 20 jaar na het eerste album van The Dead C. Na zo'n periode kan, mag en wil je ook geen stijlbreuk verwachten. Nog steeds maken de voorlopers van post-rock, drone en noise zware, donkere en vooral goed slechtgestructureerde herrie. Dat ze nog maar 20 jaar zo door kunnen en willen gaan!
47. Zita Swoon - Big Blueville
Een tussendoortje. Wat nieuwe nummers en enkele opnieuw opgenomen versies van nummers van het vorig jaar verschenen Big City. Dus veel Franse chansons op een funky manier vertolkt. Van de nieuwe nummers vallen vooral People can't stand the truth en Quand Même Content op. Al voegen de nieuwe opnames niet heel veel toe, het is weer een diverse en funky plaat geworden van (sinds dit jaar) dé voortrekkers van de Belgische muziek.
48. The Raconteurs - Consoler of the lonely
De eerste plaat van '[i]het zijproject van Jack White[i]' bevatte één, misschien twee goede nummers en de rest was zwaar onder de middelmaat. Maar daar hebben ze gelukkig van geleerd, want 'de tweede' is beresterk. Het gemiddelde niveau van de songs is opgetrokken en zelfs het flauwe en belegen You don't understand me weten ze spannend te maken. Daar komt na jaren middelmaat zowaar het talent van White weer naar boven.
49. dEUS - Vantage Point
Zie Calexico. Redelijk album, maar als je drie meesterlijke albums op je conto hebt en dan voor de tweede maal op rij met een relatief saai en matig album komt is het moeilijk het album objectief te beluisteren. Ik denk toch dat dEUS zonder SCK en Trouvé nooit meer zo magisch zal worden als tien jaar terug. Zelfs Held Mauro heeft daar dus niets aan kunnen veranderen. Kan hij niet weer een Evil Superstars- of Love Substitutes-plaat maken? dEUS in de 21e eeuw is zo'n zonde van zoveel talent.
50. DeVotchKa - A Mad and Faithful Telling
Knotsgekke zigeunergekte in de lijn van Gogol Bordello. Een en al vrolijkheid en feest, dus inhaken en ronddansen en hossen!
[ Bericht 0% gewijzigd door pfaf op 11-12-2008 13:57:46 ]
Ha, daar is-ie al 
Ik heb nog een album of 5 in bestelling dus ik wacht nog even met lijstje definitief maken. Ik weet niet eens of ik ze allemaal voor oudjaar binnen krijg, maar goed, rond de kerst moet mijn lijst wel compleet te maken zijn (voor dat moment dan).
In elk geval, ik heb 2 overeenkomsten met Pfaf en ik ga Land of Talk eens opzoeken, dat lijkt me wel wat.
Ik heb nog een album of 5 in bestelling dus ik wacht nog even met lijstje definitief maken. Ik weet niet eens of ik ze allemaal voor oudjaar binnen krijg, maar goed, rond de kerst moet mijn lijst wel compleet te maken zijn (voor dat moment dan).
In elk geval, ik heb 2 overeenkomsten met Pfaf en ik ga Land of Talk eens opzoeken, dat lijkt me wel wat.
Land of talk is leuk. Ik vind vooral 'Applause Cheer Boo Hiss' leuk. 'Some Are Lakes' is redelijk nieuw, heb ik nog niet heel vaak beleuisterd.
Aldus.
mijn voorlopige lijst, (er komt nog wel wat binnen, en er ligt nog wat in de winkel te wachten op mij):
1. drive-by truckers - brighter than creation's dark (meer variatie dan in menig verzamelaar)(lelijke hoes, dat wel)
2. Silver jews - lookout mountain, lookout sea (favoriete autoplaat van het jaar)
3. MGMT - oracular spectacular (Hype ze! allemaal!)
4. Elbow - the seldom seen kid (je zou denken dat het een tijdelijk jaren 90 bandje was, als je ze toen hoorde, maar ze blijven evolueren, in de zeer positieve zin)
5. port o'brien - the wind and the shell
6. ben weaver - the ax in the oak (een eerlijk album, leuke experimentjes)
7. Rachael Yamagata - elephants ... teeth sinking into sand (want rachael is , vooral teeth sinking into sand is leuk, elephants is toch een beetje té braaf)
8. Emylou harris - all I intented to be (gerijpt met de jaren! en van broken man's lament krijg ik kippenvel, tot uren na het nummer. Heerlijke mix ook van country en songwriting)
9. deus - the vantage point (gewoon een keigoeie cd)
10. tim vanhamel - welcome to the blue house (staan enkel goede nummers op. De stem is wat saai (soms vervelend), maar de gitaren zijn prachtig. Van achter naar voor en van voor naar achter even goed)
11. conor oberst (selftitled) (jammer van de debiele teksten ("I thought that monday was a doorframe" WTF), maar veel van de nummer kunnen rustig concurreren met het album wide awake)
12. nick cave and the bad seeds - Dig, lazarus, dig!!! (als nick cave pas op 12 staat, dan weet je wel hoe goed ik dit jaar vond. Vorig jaar stond grinderman nog op 1 bij mij, die was ook wel net iets beter)
13. tindersticks - the hungry saw
14. american music club - the golden age
15. the black keys - attack and release
16. robert forster - the evangelist
17. beck - modern guilt
18. lucinda williams - little honey
19. stephen malkmus & the jicks - real emotional trash
...
speciale vermeldingen voor: BBC sessions van belle and sebastian en bonnie 'prince' billie, en voor theme time from bob dylan's radio hour (wsch het meest van al gedraaid dit jaar) en the sound of the smiths, maar staan uit principe niet in de totaallijst.
tegenvallers: kills (de ting things toonden aan hoe makkelijk het wel beter na te doen is, en zelfs zij zijn niet leuk), cat power (dat kan beter, meisje), timesbold (nooit volg ik nog blindelings een tip die ik op fok! lees
), lambchop (5 keer na elkaar beluisterd, niks blijven hangen), martha wainwright (niks groeiplaat, het album enerveert me zelfs naarmate ik er meer naar luister)
[ Bericht 1% gewijzigd door Beregd op 11-12-2008 13:32:53 ]
1. drive-by truckers - brighter than creation's dark (meer variatie dan in menig verzamelaar)(lelijke hoes, dat wel)
2. Silver jews - lookout mountain, lookout sea (favoriete autoplaat van het jaar)
3. MGMT - oracular spectacular (Hype ze! allemaal!)
4. Elbow - the seldom seen kid (je zou denken dat het een tijdelijk jaren 90 bandje was, als je ze toen hoorde, maar ze blijven evolueren, in de zeer positieve zin)
5. port o'brien - the wind and the shell
6. ben weaver - the ax in the oak (een eerlijk album, leuke experimentjes)
7. Rachael Yamagata - elephants ... teeth sinking into sand (want rachael is
, vooral teeth sinking into sand is leuk, elephants is toch een beetje té braaf)8. Emylou harris - all I intented to be (gerijpt met de jaren! en van broken man's lament krijg ik kippenvel, tot uren na het nummer. Heerlijke mix ook van country en songwriting)
9. deus - the vantage point (gewoon een keigoeie cd)
10. tim vanhamel - welcome to the blue house (staan enkel goede nummers op. De stem is wat saai (soms vervelend), maar de gitaren zijn prachtig. Van achter naar voor en van voor naar achter even goed)
11. conor oberst (selftitled) (jammer van de debiele teksten ("I thought that monday was a doorframe" WTF), maar veel van de nummer kunnen rustig concurreren met het album wide awake)
12. nick cave and the bad seeds - Dig, lazarus, dig!!! (als nick cave pas op 12 staat, dan weet je wel hoe goed ik dit jaar vond. Vorig jaar stond grinderman nog op 1 bij mij, die was ook wel net iets beter)
13. tindersticks - the hungry saw
14. american music club - the golden age
15. the black keys - attack and release
16. robert forster - the evangelist
17. beck - modern guilt
18. lucinda williams - little honey
19. stephen malkmus & the jicks - real emotional trash
...
speciale vermeldingen voor: BBC sessions van belle and sebastian en bonnie 'prince' billie, en voor theme time from bob dylan's radio hour (wsch het meest van al gedraaid dit jaar) en the sound of the smiths, maar staan uit principe niet in de totaallijst.
tegenvallers: kills (de ting things toonden aan hoe makkelijk het wel beter na te doen is, en zelfs zij zijn niet leuk), cat power (dat kan beter, meisje), timesbold (nooit volg ik nog blindelings een tip die ik op fok! lees
), lambchop (5 keer na elkaar beluisterd, niks blijven hangen), martha wainwright (niks groeiplaat, het album enerveert me zelfs naarmate ik er meer naar luister)[ Bericht 1% gewijzigd door Beregd op 11-12-2008 13:32:53 ]
Land of Talk is wel met afstand de slechtste niet-lokale band die ik het afgelopen jaar live aan het werk heb gezien. De harde woorden van een 3voor12-collega waren dan ook niet mals: http://3voor12.vpro.nl/artikelen/artikel/40352284quote:Op woensdag 10 december 2008 13:40 schreef pfaf het volgende:
[/i]44. Land of Talk - Some Are Lakes
Typte ik hierboven dat de heren van Dr. Dog 40 jaar te laat geboren waren, de dame en heren van Land Of Talk zijn het slechts 15 jaar. Typische jaren 90 garagerock zoals dat ongeevenaard door onze eigen Bettie Serveert ten gehore is gebracht. Echt venieuwend is Some Are Lakes[i] zeker niet, maar in het genre weten ze een prima album neer te zetten. En een beetje nostalgie kan natuurlijk nooit kwaad.
Ik ga dit weekend nog damien jurado, sun kil moon, no age, the rosebuds, mount eerie en dr dog bestellen, pfaf. Bedankt voor het handige overzicht!
Leuk topic! 
Met Pfaf dubbel ik er 8. Wel grappig, bij Zita Swoon staan er maar een paar nieuwe songs op in vergelijking met Big City en degene die ik het best vind, noem jij dan weer niet.... Josieanna.
Mijn "Top gekocht in 2008" komt denk ik zo rond de 20e / 21e van deze maand. Wil namelijk voor die tijd nog één keer naar de platenboer voor 2008-spullen.
Met Pfaf dubbel ik er 8. Wel grappig, bij Zita Swoon staan er maar een paar nieuwe songs op in vergelijking met Big City en degene die ik het best vind, noem jij dan weer niet.... Josieanna.
Mijn "Top gekocht in 2008" komt denk ik zo rond de 20e / 21e van deze maand. Wil namelijk voor die tijd nog één keer naar de platenboer voor 2008-spullen.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Mooi pfaf dat je het geopend hebt ik zat al ongeduldig te wachten. Leuk om je lijst te lezen, ik dubbel er ongeveer 5 misschien iets meer misschien iets minder. Mijn lijst volgt zeker maar zit ook midden in de tentamens moet nog even zien wanneer waarschijnlijk rond kerst ofzo. Ik ben benieuwd naar de keuzes van mensen.
Mijn top 10:
1. vampire weekend - vampire weekend
2. bon iver - for emma, forever ago
3. cut copy - in ghost colours
4. deerhunter - microcastle
5. gang gang dance - saint dymphna
6. beach house - devotion
7. fleet foxes - fleet foxes
8. hercules and love affair - hercules and love affair
9. tv on the radio - dear science
10. lindstrom - where you go i go too
Een heel leuk jaar!
1. vampire weekend - vampire weekend
2. bon iver - for emma, forever ago
3. cut copy - in ghost colours
4. deerhunter - microcastle
5. gang gang dance - saint dymphna
6. beach house - devotion
7. fleet foxes - fleet foxes
8. hercules and love affair - hercules and love affair
9. tv on the radio - dear science
10. lindstrom - where you go i go too
Een heel leuk jaar!
night and day, you are the one
Wel leuk om even te gaan checken dit topic! Denk dat ik wel aan 10 moet kunnen komen
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
1) Deerhunter - Microcastle/Weird Era Cont
2) Fleet Foxes - Fleet Foxes
3) Lindstrom - Where You Go I Go Too
4) Gang Gang Dance - Saint Dymphna
5) Beach House - Devotion
6) Brightback Morning Light - Motion to Rejoin
7) Crystal Stilts - Crystal Stilts
8) Mount Eerie - Lost Wisdom
9) Crystal Castles - Crystal Castles
10) Extrawelt - Schone Neue Extrawelt
2) Fleet Foxes - Fleet Foxes
3) Lindstrom - Where You Go I Go Too
4) Gang Gang Dance - Saint Dymphna
5) Beach House - Devotion
6) Brightback Morning Light - Motion to Rejoin
7) Crystal Stilts - Crystal Stilts
8) Mount Eerie - Lost Wisdom
9) Crystal Castles - Crystal Castles
10) Extrawelt - Schone Neue Extrawelt
Jeuj, ik kan weer inspiratie op doen. Zal kijken of ik zelf nog iets kan fabriceren.
AFCA | Celtic FC | Nottingham Forrest FC | Last.fm
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
Mijn verukkelijke 15 van 2008:
1 Cloud Cult - Feel Good Ghosts (Tea-Partying Through Tornadoes)
2 Shearwater - Rook
3 Silver Jews - Lookout Mountain, Lookout Sea
4 Thomas Fersen - Trois petits tours
5 Fleet Foxes - Fleet Foxes
6 Dar Williams - Promised Land
7 Bon Iver - For Emma, Forever Ago
8 Get Well Soon - Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
9 Robert Forster - The Evangelist
10 Lucinda Williams - Little Honey
11 Robyn Hitchcock - Shadow Cat
12 Frightened Rabbit - The Midnight Organ Fight
13 The Dodos - Visiter
14 Boston Spaceships - Brown Submarines
15 The National Bank - Come on Over to the Other Side
[ Bericht 10% gewijzigd door cafca op 10-12-2008 20:58:42 ]
1 Cloud Cult - Feel Good Ghosts (Tea-Partying Through Tornadoes)
2 Shearwater - Rook
3 Silver Jews - Lookout Mountain, Lookout Sea
4 Thomas Fersen - Trois petits tours
5 Fleet Foxes - Fleet Foxes
6 Dar Williams - Promised Land
7 Bon Iver - For Emma, Forever Ago
8 Get Well Soon - Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
9 Robert Forster - The Evangelist
10 Lucinda Williams - Little Honey
11 Robyn Hitchcock - Shadow Cat
12 Frightened Rabbit - The Midnight Organ Fight
13 The Dodos - Visiter
14 Boston Spaceships - Brown Submarines
15 The National Bank - Come on Over to the Other Side
[ Bericht 10% gewijzigd door cafca op 10-12-2008 20:58:42 ]
Het was best een slecht muziek jaar voor mij maar er zijn me toch nog wat platen opgevallen.
01: Colour Haze - All
Toch wel de beste stoner plaat die ik dit jaar heb gehoord, en omdat ik ze ook nog eens live heb gezien mogen zij van mij op nummer unos.
02: Portishead - Third
Erg experimentele plaat in vergelijking met hun meesterwerk dummy. Toch doet deze er in mijn ogen zeker niet voor onder, en juist omdat het iets experimenteler is, vind ik hem misschien wel beter.
03: Beck - Modern Guilt
Ik ben Beck fan, ik wist niet wat ik van dit album moest verwachten maar hij speelde al flink wat nummers tijdens het concert en toen ik thuis de cd opzette werd ik verrast door weer een fijne psychedelische popplaat zonder echte missers.
04: Black Mountain - In The Future
Toen ik deze hoorde op mijn computer heb ik hem meteen op Vinyl aangeschaft. Psychedelische rock met leuke songs. Op lowlands waren ze ook leuk alleen kwam het niet echt tot zijn recht zo in de zon. De gitarist heeft ook een eigen project, pink mountaintops.. Die zou ik ook eens checken als je daar nog niet bekend mee bent.
05: Clark - Turning Dragon
Volgens musicmeter is deze nog van 2008, live gezien met Autechre. Deze plaat is wat minder sprookjesachtig dan bijvoorbeeld boy riddle. Het eerste nummer trapt je meteen in je gezicht en zou zo passen tijdens een kraakfeest.
06: Deerhunter Microcastles
07: A Silver Mt. Zion 13 Blues for Thirteen Moons
08: Earthless Roadburn 2008
Laatst uitgekomen na het concert op Roadburn. Briljant.
09: Grails - Doomsdayer's Holiday
Duistere Grails plaat met leuke experimentele stukken.
10: Earth - The Bees made hony in the lion's skull
Toffe drone als vanouds van deze pioniers.
11: Amen Ra - Mass IIII
12: Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
Eigenlijk iets te blij voor mij maar na zo'n concert op lowlands kan ik ze niet weglaten uit de lijst.
en in de achtervoling..
13: Autechre - Quaristice
14: Fuck Buttons - Street Horrrsing
15: Burning Star Core - Challenger
16: The Gutter Twins - Saturnalia
17: The Kills - Midnight Boom
18: Ufomammut - Idolum
19: Sunn 0))) - Domkirke
20: Boris - Smile
21: Bongripper - Hate Ashbury
22: These Arms Are Snakes - Tail Swallover and Dove
23: This Will Destroy You - This Will Destroy You
24: Torche - Neanderthal
25: Vampire Weekend - Vampire Weekend
26: Us Christmas - Eat The Lowdogs
28: The Raconteurs - Consolers of the lonely
29: Harvey Milk - Life. The best game in town
30: Jesu - Why we are not perfect (EP)
31: Mogwai - The Hawk is Howling
32: M38 - Satuday's = Youth
33: Nine Inch Nails - The Slip
34: Pentemple - 0))) Presents
35: Russian Circles - Station
36: Deus - Vantage Point
01: Colour Haze - All
Toch wel de beste stoner plaat die ik dit jaar heb gehoord, en omdat ik ze ook nog eens live heb gezien mogen zij van mij op nummer unos.
02: Portishead - Third
Erg experimentele plaat in vergelijking met hun meesterwerk dummy. Toch doet deze er in mijn ogen zeker niet voor onder, en juist omdat het iets experimenteler is, vind ik hem misschien wel beter.
03: Beck - Modern Guilt
Ik ben Beck fan, ik wist niet wat ik van dit album moest verwachten maar hij speelde al flink wat nummers tijdens het concert en toen ik thuis de cd opzette werd ik verrast door weer een fijne psychedelische popplaat zonder echte missers.
04: Black Mountain - In The Future
Toen ik deze hoorde op mijn computer heb ik hem meteen op Vinyl aangeschaft. Psychedelische rock met leuke songs. Op lowlands waren ze ook leuk alleen kwam het niet echt tot zijn recht zo in de zon. De gitarist heeft ook een eigen project, pink mountaintops.. Die zou ik ook eens checken als je daar nog niet bekend mee bent.
05: Clark - Turning Dragon
Volgens musicmeter is deze nog van 2008, live gezien met Autechre. Deze plaat is wat minder sprookjesachtig dan bijvoorbeeld boy riddle. Het eerste nummer trapt je meteen in je gezicht en zou zo passen tijdens een kraakfeest.
06: Deerhunter Microcastles
07: A Silver Mt. Zion 13 Blues for Thirteen Moons
08: Earthless Roadburn 2008
Laatst uitgekomen na het concert op Roadburn. Briljant.
09: Grails - Doomsdayer's Holiday
Duistere Grails plaat met leuke experimentele stukken.
10: Earth - The Bees made hony in the lion's skull
Toffe drone als vanouds van deze pioniers.
11: Amen Ra - Mass IIII
12: Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
Eigenlijk iets te blij voor mij maar na zo'n concert op lowlands kan ik ze niet weglaten uit de lijst.
en in de achtervoling..
13: Autechre - Quaristice
14: Fuck Buttons - Street Horrrsing
15: Burning Star Core - Challenger
16: The Gutter Twins - Saturnalia
17: The Kills - Midnight Boom
18: Ufomammut - Idolum
19: Sunn 0))) - Domkirke
20: Boris - Smile
21: Bongripper - Hate Ashbury
22: These Arms Are Snakes - Tail Swallover and Dove
23: This Will Destroy You - This Will Destroy You
24: Torche - Neanderthal
25: Vampire Weekend - Vampire Weekend
26: Us Christmas - Eat The Lowdogs
28: The Raconteurs - Consolers of the lonely
29: Harvey Milk - Life. The best game in town
30: Jesu - Why we are not perfect (EP)
31: Mogwai - The Hawk is Howling
32: M38 - Satuday's = Youth
33: Nine Inch Nails - The Slip
34: Pentemple - 0))) Presents
35: Russian Circles - Station
36: Deus - Vantage Point
Ik ga even kijken welke albums ik alweer beluisterd heb dit jaar. Extrawelt is me volledig ontgaan!
I HATE MUSIC
Sterker nog ze hebben dit jaar twee albums uitgebracht.quote:Op woensdag 10 december 2008 22:01 schreef pfaf het volgende:Een nieuwe Grails, die heb ik dit jaar helemaal gemist.
Hm eigenlijk viel-ie mij wat tegen. Sowieso kan-ie niet op tegen Lawn, en die komt al niet heel hoog bij mij, en zeker niet tegen Gomer Pyle, vandaag binnen gekregen en die gaat wel redelijk hoog komen (geen top 10, maar daar niet zo ver vandaan denk ik)quote:Op woensdag 10 december 2008 21:45 schreef On het volgende:
01: Colour Haze - All
Toch wel de beste stoner plaat die ik dit jaar heb gehoord, en omdat ik ze ook nog eens live heb gezien mogen zij van mij op nummer unos.
Hm ja ik heb wel een hart voor Colour Haze muziek en het is een erg relaxed album. Ik ben zelf meer fan van het s/t album en sounds de los krauts maar All heeft ook wel iets, en zo'n nummer als Moon is gewoon weer heerlijk.
Mijn lijstje komt ergens volgende week, nog wat plaatjes luisteren..
Ik kwam net op Last.fm ook top10 lijstjes (Songs, Artists, Albums) tegen (gebaseerd op het aantal unieke listeners) linkje
Artiest:
10. Santogold (375,424)
9. Does It Offend You, Yeah? (384,045)
8. Bon Iver (416,064)
7. Foals (423,629)
6. The Last Shadow Puppets (429,520)
5. Kate Perry (579,934)
4. Fleet Foxes (631,371)
3. Sara Bareilles (712,379)
2. The Ting Tings (1,025,318)
1. MGMT (1,505,263)
Albums:
10. Sigur Rós - Með suð í eyrum við spilum endalaust (748,492)
9. Jack Johnson - Sleep Trough Static (759,949)
8. Hot Chip - Made In The Dark (847,037)
7. Death Cad For Cutie - Narrow Stairs (923,117)
6. The Kooks - Konk (962,337)
5. The Ting Tings (1,025,318)
4. Nine Inch Nails - Ghosts I-IV (1,270,231)
3. Portishead - Third (1,301,346)
2. MGMT - Orcular Spectacular (1,501,263)
1. Coldplay - Viva La Vida Or Death And All His Friends (1,907,044)
Ik kwam net op Last.fm ook top10 lijstjes (Songs, Artists, Albums) tegen (gebaseerd op het aantal unieke listeners) linkje
Artiest:
10. Santogold (375,424)
9. Does It Offend You, Yeah? (384,045)
8. Bon Iver (416,064)
7. Foals (423,629)
6. The Last Shadow Puppets (429,520)
5. Kate Perry (579,934)
4. Fleet Foxes (631,371)
3. Sara Bareilles (712,379)
2. The Ting Tings (1,025,318)
1. MGMT (1,505,263)
Albums:
10. Sigur Rós - Með suð í eyrum við spilum endalaust (748,492)
9. Jack Johnson - Sleep Trough Static (759,949)
8. Hot Chip - Made In The Dark (847,037)
7. Death Cad For Cutie - Narrow Stairs (923,117)
6. The Kooks - Konk (962,337)
5. The Ting Tings (1,025,318)
4. Nine Inch Nails - Ghosts I-IV (1,270,231)
3. Portishead - Third (1,301,346)
2. MGMT - Orcular Spectacular (1,501,263)
1. Coldplay - Viva La Vida Or Death And All His Friends (1,907,044)
Ik heb even de totaalstand berekend, zegt nog niet zoveel, alhoewel de nummer 1 al een mooie voorsprong heeft.
De albums die daar aanspraak op kunnen maken staan dan ook niet in je lijst.quote:Op woensdag 10 december 2008 13:40 schreef pfaf het volgende:
Enige smet wellicht het gebrek aan klassiekers...
Geen Portishead? Geen TV on the Radio? Geen Hercules and Love Affair?
...dass wir fliegen.
Laat voorop staan dat geen van allen klassiekers zijn, maar ik zie nu hoe het komt dat ik gisterenmiddag plotseling nog maar 49 albums had. Tv on the Radio is verdwenen. Ik had het verhaaltje et cetera allemaal klaar, maar hij staat er inderdaad niet meer tussen. ( Zo rond plek 15 had ik 'm)quote:Op donderdag 11 december 2008 12:32 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
De albums die daar aanspraak op kunnen maken staan dan ook niet in je lijst.
Geen Portishead? Geen TV on the Radio? Geen Hercules and Love Affair?
Ach wat zijn klassiekers? Bedoel je dan voor iemand persoonlijk of voor 'algemeen'? Dat laatste weet je sowieso pas over een aantal jaar. Ik vraag me af of iemand in 1967 al wist dat Velvet Underground & Nico een klassieker was/zou worden. Of in 1988 (?) Pixies - Surfer Rosa.
Dat bedoel ik wel voor mij persoonlijk. Ik bedoelde met die zin dat ik niet de indruk heb dat ik over 10 jaar in de FOK! album top 100 een album uit 2008 in de lijst zal hebben.quote:Op donderdag 11 december 2008 12:42 schreef ranja het volgende:
Ach wat zijn klassiekers? Bedoel je dan voor iemand persoonlijk of voor 'algemeen'? Dat laatste weet je sowieso pas over een aantal jaar. Ik vraag me af of iemand in 1967 al wist dat Velvet Underground & Nico een klassieker was/zou worden. Of in 1988 (?) Pixies - Surfer Rosa.
Al kan het inderdaad altijd zijn dat ik er over 10 jaar compleet anders tegen aan kijk. ( Die kans is zelfs vrij groot.
)
quote:Op donderdag 11 december 2008 13:20 schreef -Dries- het volgende:
Leuk om alle lijstjes te lezen! Dacht dat je trouwens de laatste Shearwater goed vond pfaf?
Haastige spoed is zelden goed. Ik zie al dat er in de haast om de lijst zo snel mogelijk klaar te krijgen veel mis is gegaan. Rook staat dus 7e en is er ook tussenuit geglipt ergens in het proces tussen Calc-spreadsheet en het typen van de stukjes. Beetje kut dit.
Moet zeggen dat je manier van beschrijven van de albums mij toch wel aanstaat. Waar haal jij ook je inspiratie vandaan voor al die albums? En dan vooral de debuterende albums..
AFCA | Celtic FC | Nottingham Forrest FC | Last.fm
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
Pff, dat is een dagelijks lijstje van Pitchfork, KindaMuzik, TinyMixTapes, Indie-topic op FOK!, de sites van mń favoriete labels, 3voor12(luisterpaal) en wat weblogjes her en der.quote:Op donderdag 11 december 2008 13:52 schreef Breach het volgende:
Moet zeggen dat je manier van beschrijven van de albums mij toch wel aanstaat. Waar haal jij ook je inspiratie vandaan voor al die albums? En dan vooral de debuterende albums..
Pfaf man, je bent te snel geweest met openen. 7a en 15b...
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
1. Steven Wilson - Insurgentes
De man van Porcupine Tree met zijn solo album, waanzinnig mooi.
2. Exotic Animal Petting Zoo - I Have Made My Bed In Darkness
Debuut album van deze Amerikanen en wat voor een mathcore/shoegaze/progressive je hoort het allemaal.
3. Black Stone Cherry - Folkore And Superstition
Southern rockers komen met hun tweede album en die klinkt erg warm en opgewekt.
4. Jex Thoth - Jex Thoth
Retro doom met zangeres en een hammond orgel, heerlijk 70's.
5. Ten Kens - Ten Kens
Op de valreep deze nog ontdekt, alt-rock, aparte en mooie plaat.
6. a textbook tragedy - Intimidator
Hardste album in mijn lijstje, snoeiharde mathcore met enkele rustige passages. Deze jongens zijn nog geen twintig.
7. Dozer - Beyond Colossal
Derde en beste album van deze stoner band, een mix van Soundgarden en Kyuss.
8. The Verve - Forth
Comeback album van The Verve, staan weer bijzonder mooie liedjes op.
9. Distance - Repurcussions
Distance flikt het hem weer, dubstep van het hoogste nivo.
10.Fucked Up - The Chemistry Of Common Life
Hardcore/Punk maar dan anders, lekker ruig maar toch anders, melodieus maar toch anders, Fucked Up is gewoon Fucked Up.
11.Draconian - Turning Season Within
12.Grails - Take Refuge In Clean Living
13.Opeth - Watershed
14.Merz - Moi ET Mon Camion
15.Oasis - Dig Out Your Soul
16.iTal tEK - Cyclical
17.Textures - Silhouettes
18.Ufomammut - Idolum
19.A Storm Of Light - And We Wept the Black Ocean Within
20.Tim Van Hamel - Welcome To The Blue House
21.Beta Two Agonist - Autumn Perdue
22.U.S Christmas - Eat The Low Dogs
23.Communic - Payment Of Excistence
24.Melvins - Nude With Boots
25.2562 - Aerial
26.Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.U - Recurring Dream And Apocalypse Of Darkness
27.Spitfire - Cult Fiction
28.Farflung - A Wound In Eternity
29.AC/DC - Black Ice
30.5ive - Hesperus
31.Cavalera Conspiracy - Inflikted
32.Cult Of Luna - Eternal Kingdom
33.Zozobra - Bird Of Prey
34.Torche - Meanderthal
35.Anthony Rother - My Name Is Beuys Von Telekraft
36.Secret Machines - Secret Machine
37.Have a Nice Life - Deathconsciousness
38.Sascha Funke - Mango
39.East Of The Wall - Farmers Almanac
40.Headhunter - Nomad
De man van Porcupine Tree met zijn solo album, waanzinnig mooi.
2. Exotic Animal Petting Zoo - I Have Made My Bed In Darkness
Debuut album van deze Amerikanen en wat voor een mathcore/shoegaze/progressive je hoort het allemaal.
3. Black Stone Cherry - Folkore And Superstition
Southern rockers komen met hun tweede album en die klinkt erg warm en opgewekt.
4. Jex Thoth - Jex Thoth
Retro doom met zangeres en een hammond orgel, heerlijk 70's.
5. Ten Kens - Ten Kens
Op de valreep deze nog ontdekt, alt-rock, aparte en mooie plaat.
6. a textbook tragedy - Intimidator
Hardste album in mijn lijstje, snoeiharde mathcore met enkele rustige passages. Deze jongens zijn nog geen twintig.
7. Dozer - Beyond Colossal
Derde en beste album van deze stoner band, een mix van Soundgarden en Kyuss.
8. The Verve - Forth
Comeback album van The Verve, staan weer bijzonder mooie liedjes op.
9. Distance - Repurcussions
Distance flikt het hem weer, dubstep van het hoogste nivo.
10.Fucked Up - The Chemistry Of Common Life
Hardcore/Punk maar dan anders, lekker ruig maar toch anders, melodieus maar toch anders, Fucked Up is gewoon Fucked Up.
11.Draconian - Turning Season Within
12.Grails - Take Refuge In Clean Living
13.Opeth - Watershed
14.Merz - Moi ET Mon Camion
15.Oasis - Dig Out Your Soul
16.iTal tEK - Cyclical
17.Textures - Silhouettes
18.Ufomammut - Idolum
19.A Storm Of Light - And We Wept the Black Ocean Within
20.Tim Van Hamel - Welcome To The Blue House
21.Beta Two Agonist - Autumn Perdue
22.U.S Christmas - Eat The Low Dogs
23.Communic - Payment Of Excistence
24.Melvins - Nude With Boots
25.2562 - Aerial
26.Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.U - Recurring Dream And Apocalypse Of Darkness
27.Spitfire - Cult Fiction
28.Farflung - A Wound In Eternity
29.AC/DC - Black Ice
30.5ive - Hesperus
31.Cavalera Conspiracy - Inflikted
32.Cult Of Luna - Eternal Kingdom
33.Zozobra - Bird Of Prey
34.Torche - Meanderthal
35.Anthony Rother - My Name Is Beuys Von Telekraft
36.Secret Machines - Secret Machine
37.Have a Nice Life - Deathconsciousness
38.Sascha Funke - Mango
39.East Of The Wall - Farmers Almanac
40.Headhunter - Nomad
1. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
2. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
3. The Rascals - Rascalize
4. MGMT - Oracular Spectacular
5. dEUS - Vantage Point
6. The Fireman - Electric Arguments
7. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig Lazarus Dig
8. Oasis - Dig Out Your Soul
9. Kaiser Chiefs - Off With Their Heads
10. Blood Red Shoes - Box of Secrets
Lastige keuze allemaal, maar hoop het zo toch redelijk te benaderen. Mijn nummer 1 en 2 zitten heel dicht bij elkaar, de rest zit daar toch wel dik onder nog. Misschien sommige niet qua kwaliteit, maar gewoon voor m'n eigen luisterplezier.
2. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
3. The Rascals - Rascalize
4. MGMT - Oracular Spectacular
5. dEUS - Vantage Point
6. The Fireman - Electric Arguments
7. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig Lazarus Dig
8. Oasis - Dig Out Your Soul
9. Kaiser Chiefs - Off With Their Heads
10. Blood Red Shoes - Box of Secrets
Lastige keuze allemaal, maar hoop het zo toch redelijk te benaderen. Mijn nummer 1 en 2 zitten heel dicht bij elkaar, de rest zit daar toch wel dik onder nog. Misschien sommige niet qua kwaliteit, maar gewoon voor m'n eigen luisterplezier.
Ja, zo dubbel ik er één keer 3 met pfafquote:Op donderdag 11 december 2008 17:14 schreef methodmich het volgende:
Pfaf man, je bent te snel geweest met openen. 7a en 15b...
Nu ja, ik kom niet zo ver, dit jaar was dan ook niet zo bijzonder, of ik keek in de verkeerde plaatsen.
1. MGMT - Oracular Spectacular
2. Fleet Foxes - Fleet Foxes
3. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
4. Elbow - The Seldom Seen Kid
5. Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
6. M83 - Saturdays = Youth
7. Portishead - Third
8. Vampire Weekend - Vampire Weekend
9. TV On The Radio - Dear Science
10. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
En wat dan geen studio-albums zijn, maar (soort van) live albums, dus buiten mededinging:
Belle & Sebastian - The BBC Sessions
Justice - A Cross The Universe (stuk vetter dan Cross)
Muse - HAARP
David Bowie - Santa Monica '72
1. MGMT - Oracular Spectacular
2. Fleet Foxes - Fleet Foxes
3. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
4. Elbow - The Seldom Seen Kid
5. Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
6. M83 - Saturdays = Youth
7. Portishead - Third
8. Vampire Weekend - Vampire Weekend
9. TV On The Radio - Dear Science
10. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
En wat dan geen studio-albums zijn, maar (soort van) live albums, dus buiten mededinging:
Belle & Sebastian - The BBC Sessions
Justice - A Cross The Universe (stuk vetter dan Cross)
Muse - HAARP
David Bowie - Santa Monica '72
volgens mij keek jij niet verder dan Oorquote:Op donderdag 11 december 2008 22:02 schreef Gerbilking het volgende:
of ik keek in de verkeerde plaatsen.
Even snel een lijstje in elkaar geflanst en meer moeite ga ik ook niet doen
1. Benjamin Herman - Campert
2. Omar Rodriguez-Lopez Quintet - The apacolypse inside of an orange
3. Portishead - Third
4. Omar Rodriguez-Lopez - Old Money
5. Kubus and Bangbang - Pie and Mash
6. Radiohead - In Rainbows
7. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
8. The Mars Volta - The bedlam in goliath
9. De Jeugd van Tegenwoordig - De machine
10.Benjamin Herman - Hypochristmastreefuzz
[ Bericht 1% gewijzigd door wallofdolls op 12-12-2008 11:41:17 ]
1. Benjamin Herman - Campert
2. Omar Rodriguez-Lopez Quintet - The apacolypse inside of an orange
3. Portishead - Third
4. Omar Rodriguez-Lopez - Old Money
5. Kubus and Bangbang - Pie and Mash
6. Radiohead - In Rainbows
7. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
8. The Mars Volta - The bedlam in goliath
9. De Jeugd van Tegenwoordig - De machine
10.Benjamin Herman - Hypochristmastreefuzz
[ Bericht 1% gewijzigd door wallofdolls op 12-12-2008 11:41:17 ]
Fuck, is dat zo?quote:
Aarghh en mn nummer 1 is ook 2007. 23 december 2007 was de presentatie welliswaar, maar toch
Kwamen wel wat singles uit dit jaar van In Rainbows, maar je bent niet de enige die deze fout maakt.
Op willekeurige volgorde:
M83 – Saturdays = Youth
Portishead – Third
Late of the Pier – Fantasy Black Channel
Goldfrapp – Seventh Tree
Jeugd van Tegenwoordig – de Machine
Justice – A Cross The Universe
Mr Oizo – Lambs Anger
MGMT – Oracular Spectacular
Santogold – Santogold
Crystal Castles – Crystal Castles
Cut Copy – In Ghost Colours
M83 – Saturdays = Youth
Portishead – Third
Late of the Pier – Fantasy Black Channel
Goldfrapp – Seventh Tree
Jeugd van Tegenwoordig – de Machine
Justice – A Cross The Universe
Mr Oizo – Lambs Anger
MGMT – Oracular Spectacular
Santogold – Santogold
Crystal Castles – Crystal Castles
Cut Copy – In Ghost Colours
Erg fijn album ja! Helaas net m'n top 50 niet gehaald.quote:Op vrijdag 12 december 2008 14:32 schreef ipanema22 het volgende:
Dat album van Cut Copy is zooo goed...haast perfecte poppareltjes
Mwua, ik vond heel 2008 eigenlijk tegenvallen. Dan vond ik Lambs Anger toch wel een van de beteren. Er staan toch wel een aantal harde nummers tussen.quote:Op vrijdag 12 december 2008 14:14 schreef fretclick het volgende:
ik vind lambs anger echt keihard tegenvallen @ erotica
En Cut Copy klinkt erg lekker ja
Leuke verrassing voor me.
daarom, dacht dat er hier wel wat meer nuance wasquote:
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
want wanneer een plaat een hype wordt, wordt het meteen een slechte plaat?quote:Op vrijdag 12 december 2008 15:32 schreef Longmen het volgende:
[..]
daarom, dacht dat er hier wel wat meer nuance was
zeg ik dat? Ik ga de discussie niet aan verder hoor, ieder zn smaakquote:Op vrijdag 12 december 2008 15:36 schreef placebeau het volgende:
[..]
want wanneer een plaat een hype wordt, wordt het meteen een slechte plaat?
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Als ik die lijstjes lees zie ik dat ik altijd een boel weer mis, zonde... En dat terwijl ik wel elke week bij houd wat de laatst releases zijn.
Je mist altijd wel dingen, ik probeer nu een stuk of 15 albums 'in te halen' net voor ik mijn definitieve lijst opstel.
Is ook niet zo gek als je bedenkt dat de fysieke release pas in de laatste dagen van december 2007 in de winkels lag. Er is wat betreft iets voor te zeggen om die plaat gewoon te noemen.quote:Op vrijdag 12 december 2008 11:51 schreef emokid het volgende:
Kwamen wel wat singles uit dit jaar van In Rainbows, maar je bent niet de enige die deze fout maakt.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Dat is waar, zoals John Darnielle ook zo mooi zegt:
Labels who wait 'til November to unleash your heavy hitters: November is too late for a great record to really be able to assert itself, so get that stuff out by September. You may not have noticed but it's a new world.
Labels who wait 'til November to unleash your heavy hitters: November is too late for a great record to really be able to assert itself, so get that stuff out by September. You may not have noticed but it's a new world.
Ik heb dit jaar veel te weinig meegekregen van nieuwe platen. Ik maak derhalve geen top 10-15-of meer.
Wel zijn er een paar die ik wil noemen, omdat ze gewoon het beluisteren waard zijn en niet/nauwelijks genoemd zijn. In willekeurige volgorde:
Ray Lamontagne - Gossip in the rain (minder dan zijn voorganger, maar wel constanter in niveau)
The Black Angels - Directions to see a ghost (lekkere plaat!)
Lambchop - OH (ohio) (prachtig, maar niet draaien als je in een hele diepe depressie zit)
Gutter Twins - Saturnalia (al neemt de liefde wel af... Idle Hands blijft wel met gemak overeind)
Presidents of the USA - These Are The Good Times People (niks nieuws, wel gewoon leuk)
Ook de platen van o.a. Fleet Foxes, My morning jacket, Last shadow puppets, Elbow, enz. zijn prettig!
Wel zijn er een paar die ik wil noemen, omdat ze gewoon het beluisteren waard zijn en niet/nauwelijks genoemd zijn. In willekeurige volgorde:
Ray Lamontagne - Gossip in the rain (minder dan zijn voorganger, maar wel constanter in niveau)
The Black Angels - Directions to see a ghost (lekkere plaat!)
Lambchop - OH (ohio) (prachtig, maar niet draaien als je in een hele diepe depressie zit)
Gutter Twins - Saturnalia (al neemt de liefde wel af... Idle Hands blijft wel met gemak overeind)
Presidents of the USA - These Are The Good Times People (niks nieuws, wel gewoon leuk)
Ook de platen van o.a. Fleet Foxes, My morning jacket, Last shadow puppets, Elbow, enz. zijn prettig!
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Gutter Twins vond ik uiteindelijk toch een tegenvaller. Ben zelf nog her en der in de lijst aan het wikken en wegen.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Ach.....wikken en wegen..... ik zou er niet teveel tijd aan verspillen. Ik keek net mijn lijstje nog eens na, en volgens mij zijn de nummers 7 tot en met 13 redelijk uitwisselbaar qua plaats.quote:Op zaterdag 13 december 2008 19:43 schreef methodmich het volgende:
Ben zelf nog her en der in de lijst aan het wikken en wegen.
Stuk of 15 (!)... Ik ben nu bezig met 3 albums in te halen en dat kost al veel tijd.quote:Op zaterdag 13 december 2008 01:15 schreef emokid het volgende:
Je mist altijd wel dingen, ik probeer nu een stuk of 15 albums 'in te halen' net voor ik mijn definitieve lijst opstel.
Hoeveel draaibeurten heeft een album volgens jou dan nodig zodat je er een oordeel over kunt geven?
I HATE MUSIC
Zelfde geldt voor MGMT, die is ook uit 2007. De fysieke release is echter uit 2008.quote:Op zaterdag 13 december 2008 10:56 schreef peaceman het volgende:
[..]
Is ook niet zo gek als je bedenkt dat de fysieke release pas in de laatste dagen van december 2007 in de winkels lag. Er is wat betreft iets voor te zeggen om die plaat gewoon te noemen.
Na 2/3 draaibeurten weet ik het ongeveer, of ik het verder luister of zelfs al verwijder. Bij een paar albums stop ik al na een enkele draaibeurt.quote:Op zaterdag 13 december 2008 20:39 schreef FictionalFenna het volgende:
[..]
Stuk of 15 (!)... Ik ben nu bezig met 3 albums in te halen en dat kost al veel tijd.
Vandaag heb ik The Gaslight Anthem zitten luisteren en ze zijn veel beter dan ik had verwacht. Wat een stem ook van de zanger! Deze komt hoog, zo laat in het jaar.
Ik doe er veel langer over. Na 6-8 draaibeurten kan ik er een mening over geven. Na 2-3 draaibeurten vallen me steeds nieuwe dingen in nummers op, en een album klinkt voor mij dan ook nog te nieuw. Soms heeft een album meer tijd nodig, bijvoorbeeld Dear science. Daar deed ik erg lang over en het was zeker de moeite waard. Het is bij mij echt zeldzaam als ik na 2 draaibeurten meteen verliefd ben. Ik kan wel horen of een album na 1 luisterbeurt "potentie" heeft, dat heb ik nu met de nieuwe Extraweltquote:Op zondag 14 december 2008 00:11 schreef emokid het volgende:
[..]
Na 2/3 draaibeurten weet ik het ongeveer, of ik het verder luister of zelfs al verwijder. Bij een paar albums stop ik al na een enkele draaibeurt.
Vandaag heb ik The Gaslight Anthem zitten luisteren en ze zijn veel beter dan ik had verwacht. Wat een stem ook van de zanger! Deze komt hoog, zo laat in het jaar.
bijvoorbeeld. Maar ik moet het vaker horen zodat het ook echt in mijn systeem zit en ik niks anders kan en wil horen voor een tijdje.
I HATE MUSIC
Volgens mijn mediaplayer heb ik 170 uur aan muziek uit 2008. Heb vrijwel alles geluisterd maar lang niet alles goed genoeg om er een duidelijke mening over te geven. Komt een beetje omdat ik ben gaan studeren en ik geen nieuwe nummers meer op mijn mp-3 gepleurt krijg. Ik vond 2008 echt wel een heel goed muziekjaar. Ook zijn zo’n beetje alle genres waarvan ik houd goed vertegenwoordigd geweest.
Hier mijn lijstje.
1 No Age - Nouns
Op het eerste gehoor vond ik deze plaat helemaal niet zo boeiend. Here Should Be My Home, inmiddels vind ik hem dus het de beste van dit jaar. Concert in het Paridiso was een beetje het keerpunt.
2 Blood red shoes - Box Of Secrets
Tja dit album is flink gehyped maar ik kende ze al sinds hun EP I’ll Be Your Eyes. Volgens mij hebben ze de hype ook wel waar gemaakt door werkelijk overall te staan en over het algemeen een goede show weg te geven.
3 Foals - Antidotes
4 The Black Dog - Radio Scarecrow
Kende dit nog helemaal niet maar bij de eerste luisterbeurt was ik al verkocht. Ik vind het op de een of andere manier echt een old school feel hebben. Vooral Sillipher en Set To Receive vind ik heerlijk.
5 Clark - Turning Dragon
6 Bloc Party - Intimacy
Dit album was een echte groeier in het begin vond ik het allemaal minder dan eerder werk maar uiteindelijk vind ik het gewoon weer een heerlijk album. Al zulllen ze wel nooit meer kunnen tippen aan hun eerste
7 Late of the Pier - Fantasy Black Channel
8 TV on the Radio - Dear Science
Deze vond ik vanaf de eerste luisterbeurt al goed. Terwijl ik hun vorige albums zelfs na tig keer luisteren nog totaal niet kon waarderen. Inmiddels vind ik Desperate Youth and Blood Thirsty Babes ook heel fijn.
9 Motorpsycho - Little Lucid Moments
Ik zag deze naam dit jaar best vaak opduiken maar ik had echt geen idee waar ik moest beginnen met luisteren bij deze gasten. Toen kwam hun nieuwe album uit en dat heeft ervoor gezorgd dat ik Demon Box en Lobotomizer ook wel aardig ben gaan waarderen.
10 Colour Haze – All
Net als met Motorpsycho mijn introductie tot deze band ook een heel fijn album heb het supervaak opgezet als ik lekker ging slapen ( ik slaap altijd met muziek maar niet alles is even geschikt, stoner werkt meestal wel zelfs Sleep dat toch flink hard is heeft me zo aan het pitten.) Wakker ook heel goed natuurlijk anders stond hij niet in mijn top 10
11 Seamount - Seamount
Beetje Stoner/Doom-Metal een van de weinige onbekende bandjes waar ik tegenaan gelopen ben.
12 The Whip – X Marks Destination
13 The Kills - Midnight Boom
14 The Subways - All Or Nothing
15 Dead Meadow – Old Growth
16 The Muslims - The Muslims
Gedownload om de naam :’) nog nooit van gehoord. Maar uiteindelijk bleek dit dus gewoon een
heel fijn vrolijk indie zomeralbumpje.
17 Brant Bjork - Punk Rock Guilt
18 Mr. Oizo
19 Boris - Smile
20 Black Mountain - In The Future
21 M83 - Saturdays=Youth
Een van de bestte albumtitels ooit wat mij betreft
22 Merz - Moi Et Mon Camion
23 Parts And Labor - Recievers
24 Flying Lotus - Los Angeles
25 Le Le - Flage
26 Be Your Own Pet - Get Awkward
27 Zzz - Running With The Beast
28 Bon Iver - For Emma Forever Ago
29 Born Ruffians - Red, Yellow & Blue
30 The Rascals - Rascalize
31 De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
32 Ephrat - No One's Words
33 Ratatat - LP3
34 The Dodos - Visiter
35 The Raconteurs - Consolers of the Lonely
36 Laura Marling – Alas I Cannot Swim
37 Animal Alpha - You Pay for the Whole Seat, but You'll Only Need the Edge
38 Tapes ’n Tapes – Walk It Off
De teleurstellingen
The Killers - Day & Age
Ik was ten tijde van hun debuut echt groot fan maar wat is deze plaat nietszeggend ik kan hem wel 10x luisteren zonder dat ik ook maar warm of koud van word.
Kings of Leon - Only By The Night
Dat eerste en laatste album van ze vond ik superrelaxed maar deze plaat is echt bagger.
The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Ik had wel verwacht dat er uit deze samenwerking meer dan 1 tof nummer zou komen. Elke keer als ik hem weer een kans geef verveel ik me dood.
iForward, Russia! - Life Processes
Ze begonnen tof maar nu krijg ik er echt alleen nog hoofdpijn van
Witch - Paralyzed
Nadat ze in 2006 echt een heerlijk old school album afleverden is er deze keer echt niks boeiends aan het album te ontdekken.
Malcolm Middleton - Sleigh Of Heart
De eerder albums vond ik op hun eigen manier allemaal mooi. vooral A Brighter Beat dat op de een of andere manier toch iets opgewekts uitstraalde. Maar dit keer doet het me vrij weinig.
Justice - A Cross The Universe
Ik had een nieuwe Alive verwacht. Dat is het niet geworden want al zijn deze nummers wat mij betreft wel beter dan op Cross je hoort het publiek teveel en tussen elke mix zit een stukje pause. Wel leuk om het Master Of The Puppets stuk nu te hebben though.
Hier mijn lijstje.
1 No Age - Nouns
Op het eerste gehoor vond ik deze plaat helemaal niet zo boeiend. Here Should Be My Home, inmiddels vind ik hem dus het de beste van dit jaar. Concert in het Paridiso was een beetje het keerpunt.
2 Blood red shoes - Box Of Secrets
Tja dit album is flink gehyped maar ik kende ze al sinds hun EP I’ll Be Your Eyes. Volgens mij hebben ze de hype ook wel waar gemaakt door werkelijk overall te staan en over het algemeen een goede show weg te geven.
3 Foals - Antidotes
4 The Black Dog - Radio Scarecrow
Kende dit nog helemaal niet maar bij de eerste luisterbeurt was ik al verkocht. Ik vind het op de een of andere manier echt een old school feel hebben. Vooral Sillipher en Set To Receive vind ik heerlijk.
5 Clark - Turning Dragon
6 Bloc Party - Intimacy
Dit album was een echte groeier in het begin vond ik het allemaal minder dan eerder werk maar uiteindelijk vind ik het gewoon weer een heerlijk album. Al zulllen ze wel nooit meer kunnen tippen aan hun eerste
7 Late of the Pier - Fantasy Black Channel
8 TV on the Radio - Dear Science
Deze vond ik vanaf de eerste luisterbeurt al goed. Terwijl ik hun vorige albums zelfs na tig keer luisteren nog totaal niet kon waarderen. Inmiddels vind ik Desperate Youth and Blood Thirsty Babes ook heel fijn.
9 Motorpsycho - Little Lucid Moments
Ik zag deze naam dit jaar best vaak opduiken maar ik had echt geen idee waar ik moest beginnen met luisteren bij deze gasten. Toen kwam hun nieuwe album uit en dat heeft ervoor gezorgd dat ik Demon Box en Lobotomizer ook wel aardig ben gaan waarderen.
10 Colour Haze – All
Net als met Motorpsycho mijn introductie tot deze band ook een heel fijn album heb het supervaak opgezet als ik lekker ging slapen ( ik slaap altijd met muziek maar niet alles is even geschikt, stoner werkt meestal wel zelfs Sleep dat toch flink hard is heeft me zo aan het pitten.) Wakker ook heel goed natuurlijk anders stond hij niet in mijn top 10
11 Seamount - Seamount
Beetje Stoner/Doom-Metal een van de weinige onbekende bandjes waar ik tegenaan gelopen ben.
12 The Whip – X Marks Destination
13 The Kills - Midnight Boom
14 The Subways - All Or Nothing
15 Dead Meadow – Old Growth
16 The Muslims - The Muslims
Gedownload om de naam :’) nog nooit van gehoord. Maar uiteindelijk bleek dit dus gewoon een
heel fijn vrolijk indie zomeralbumpje.
17 Brant Bjork - Punk Rock Guilt
18 Mr. Oizo
19 Boris - Smile
20 Black Mountain - In The Future
21 M83 - Saturdays=Youth
Een van de bestte albumtitels ooit wat mij betreft
22 Merz - Moi Et Mon Camion
23 Parts And Labor - Recievers
24 Flying Lotus - Los Angeles
25 Le Le - Flage
26 Be Your Own Pet - Get Awkward
27 Zzz - Running With The Beast
28 Bon Iver - For Emma Forever Ago
29 Born Ruffians - Red, Yellow & Blue
30 The Rascals - Rascalize
31 De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
32 Ephrat - No One's Words
33 Ratatat - LP3
34 The Dodos - Visiter
35 The Raconteurs - Consolers of the Lonely
36 Laura Marling – Alas I Cannot Swim
37 Animal Alpha - You Pay for the Whole Seat, but You'll Only Need the Edge
38 Tapes ’n Tapes – Walk It Off
De teleurstellingen
The Killers - Day & Age
Ik was ten tijde van hun debuut echt groot fan maar wat is deze plaat nietszeggend ik kan hem wel 10x luisteren zonder dat ik ook maar warm of koud van word.
Kings of Leon - Only By The Night
Dat eerste en laatste album van ze vond ik superrelaxed maar deze plaat is echt bagger.
The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Ik had wel verwacht dat er uit deze samenwerking meer dan 1 tof nummer zou komen. Elke keer als ik hem weer een kans geef verveel ik me dood.
iForward, Russia! - Life Processes
Ze begonnen tof maar nu krijg ik er echt alleen nog hoofdpijn van
Witch - Paralyzed
Nadat ze in 2006 echt een heerlijk old school album afleverden is er deze keer echt niks boeiends aan het album te ontdekken.
Malcolm Middleton - Sleigh Of Heart
De eerder albums vond ik op hun eigen manier allemaal mooi. vooral A Brighter Beat dat op de een of andere manier toch iets opgewekts uitstraalde. Maar dit keer doet het me vrij weinig.
Justice - A Cross The Universe
Ik had een nieuwe Alive verwacht. Dat is het niet geworden want al zijn deze nummers wat mij betreft wel beter dan op Cross je hoort het publiek teveel en tussen elke mix zit een stukje pause. Wel leuk om het Master Of The Puppets stuk nu te hebben though.
Eindelijk. Eindelijk iemand die deze plaat noemt. Een van de beste platen van 2008. Je had hem wel wat hoger mogen zettenquote:Op zondag 14 december 2008 02:51 schreef Lord-Ronddraai het volgende:
36 Laura Marling – Alas I Cannot Swim
Tja, en ik 'vat' die dan weer totaal niet. Niks mis met electropop of synthpop an sich, maar ik mis iets urgents aan die cd van Cut Copy. Voor mij is het meer muzikaal behang dan dat er echt iets van uitstraalt waar ik enthousiast over kan worden. Smaken verschillen, zo blijkt maar weer.quote:Op vrijdag 12 december 2008 14:32 schreef ipanema22 het volgende:
Dat album van Cut Copy is zooo goed...haast perfecte poppareltjes
1. Bloc Party - Intimacy
2. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
3. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
4. Raphael - Je Sais Que La Terre Est Plate
5. R.E.M. - Accelerate
6. The Killers - Day & Age
7. Coldplay - Viva La Vida
8. Madonna - Hard Candy
9. Mercury Rev - Strange Attractor
10. The Streets - Everything Is Borrowed
Ben nog een aantal albums aan het inhalen en ook nog wat tweede/derde/twintigste kansen aan het geven, dus het kan voor het einde van het jaar nog veranderen.
[ Bericht 17% gewijzigd door crystaltrench op 14-12-2008 11:45:42 ]
2. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
3. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
4. Raphael - Je Sais Que La Terre Est Plate
5. R.E.M. - Accelerate
6. The Killers - Day & Age
7. Coldplay - Viva La Vida
8. Madonna - Hard Candy
9. Mercury Rev - Strange Attractor
10. The Streets - Everything Is Borrowed
Ben nog een aantal albums aan het inhalen en ook nog wat tweede/derde/twintigste kansen aan het geven, dus het kan voor het einde van het jaar nog veranderen.
[ Bericht 17% gewijzigd door crystaltrench op 14-12-2008 11:45:42 ]
1.The Walkmen - You & Me
2.The Gaslight Anthem - The '59 Sound
3.Elbow – The Seldom Seen Kid
4.Bloc Party – Intimacy
5.Vampire Weekend – Vampire Weekend
6.Blood Red Shoes - Box of Secrets
7.The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
8.M83 - Saturdays = Youth
9.Foals - Antidotes
10.Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Laatste week nog erg veel lopen schuiven binnen de top 10, maar denk dat ik 't nu maar zo laat
2.The Gaslight Anthem - The '59 Sound
3.Elbow – The Seldom Seen Kid
4.Bloc Party – Intimacy
5.Vampire Weekend – Vampire Weekend
6.Blood Red Shoes - Box of Secrets
7.The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
8.M83 - Saturdays = Youth
9.Foals - Antidotes
10.Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Laatste week nog erg veel lopen schuiven binnen de top 10, maar denk dat ik 't nu maar zo laat
Mwah... Is ook meer een tussenpost richting mijn definitieve lijst hoor, die ik deze week nog hoop aan te vullen met enkele platen en dan ga maken en plaatsen.quote:Op zaterdag 13 december 2008 20:37 schreef cafca het volgende:
[..]
Ach.....wikken en wegen..... ik zou er niet teveel tijd aan verspillen. Ik keek net mijn lijstje nog eens na, en volgens mij zijn de nummers 7 tot en met 13 redelijk uitwisselbaar qua plaats.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
1. Coldplay - Viva La Vida
2. Fleet Foxes - Fleet Foxes
3. Novastar - Almost Bangor
4. The Verve - Forth
5. The Last Shadow Puppets - The Age Of the Understatement
6. MGMT - Oracular spectacular
7. The Killers - Day & Age
8. Oasis - Dig Out Your Soul
9. Adele - 19
10. R.E.M. - Accelerate
11. Elbow - The Seldom Seen Kid
12. Snow Patrol - A Hundred Suns
13. a balladeer - Where Are You, Bambi Woods?
14. Kings of Leon - Only by The Night
15. Jamie Lidell - Jim
16. Voicst - A Tale of Two Devils
17. Joan as Police Woman - To Survive
18. The Ting Tings - We Started Nothing
19. The Kooks - Konk
20. The Fireman - Electric Arguments
[ Bericht 0% gewijzigd door Peter88Online op 15-12-2008 22:55:15 ]
2. Fleet Foxes - Fleet Foxes
3. Novastar - Almost Bangor
4. The Verve - Forth
5. The Last Shadow Puppets - The Age Of the Understatement
6. MGMT - Oracular spectacular
7. The Killers - Day & Age
8. Oasis - Dig Out Your Soul
9. Adele - 19
10. R.E.M. - Accelerate
11. Elbow - The Seldom Seen Kid
12. Snow Patrol - A Hundred Suns
13. a balladeer - Where Are You, Bambi Woods?
14. Kings of Leon - Only by The Night
15. Jamie Lidell - Jim
16. Voicst - A Tale of Two Devils
17. Joan as Police Woman - To Survive
18. The Ting Tings - We Started Nothing
19. The Kooks - Konk
20. The Fireman - Electric Arguments
[ Bericht 0% gewijzigd door Peter88Online op 15-12-2008 22:55:15 ]
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
quote:Op zondag 14 december 2008 22:33 schreef Peter88Online het volgende:
5. The Last Shadow Puppers - The Arguments Of the Understatement
Hehe, dankquote:
Live waren ze ook gewelding, wat een stem heeft die vent. Ook terug te zien op Fabchannel, zeker een aanrader!
Sorry maar ik ga over mn nek van Coldplay
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Ik was er bij in de Paradiso. Vond wel dat de band niet echt bij de muziek paste overigens.quote:Op zondag 14 december 2008 23:35 schreef Thijsssss het volgende:
[..]
Hehe, dank
Aldus.
1. MGMT - Oracular Spectacular
In eerste instantie dacht ik dat dit album zou vervelen. Maar nadat ik de LP had gekocht, ontdekte ik opeens allemaal pareltjes en hij werd steeds beter. Ben nu echt fan geworden van die psychedelische pop-muziek. Tis natuurlijk niet puur psychedelisch.
2. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Wat een verfrissende muziek. In het begin veel geluisterd en twee maanden geleden ben ik het weer gaan luisteren en het blijft goed.
3. Voicst - A Tale Of Two Devils
Van Nederlandse bodem was Moke goede muziek, zeker voor Nederlandse begrippen, maar die begon te vervelen. Voicst is echt goed, ook internationaal gezien, en het verveelt geen moment!
4. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Zeker niet zo goed als hun eerste album, maar nog steeds goed genoeg voor mij. Kan ook komen omdat Jack White niet zoveel verkeerd kan doen bij mij.
5. TV On The Radio - Dear Science
Dit was het album dat mij fan maakte van TV On The Radio. Ik luister het al een tijdje, maar het verveeld me nog geen moment. Ook weer heerlijke muziek voor elk moment.
6. The Zutons - You Can Do Anything
Niet het beste album van The Zutons, misschien zelfs de minste goede, want het is nog steeds lekkere muziek, en eindigt dus in mijn jaarlijstje 2008.
7. Kings Of Leon - Only By The Night
Al jaren maken ze goede muziek. En ze zijn veranderd, maar er niet slechter op geworden.
8. My Morning Jacket - Evil Urges
Ook weer een album wat je op elk moment kan draaien. Lekker gevarieerd album van een goede band.
9. Elbow - The Seldom Seen Kid
Staat misschien te laag, maar dat geldt ook voor de andere 9 albums en een aantal die er niet in staan. Het is gewoon goede muziek waar ik geen genoeg van kan krijgen.
10. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Mannen met baarden doen mij niet zoveel, maar wat een heerlijke muziek is dit. Ook weer heel verfrissend, hier wil volgend jaar wel meer van horen!
In eerste instantie dacht ik dat dit album zou vervelen. Maar nadat ik de LP had gekocht, ontdekte ik opeens allemaal pareltjes en hij werd steeds beter. Ben nu echt fan geworden van die psychedelische pop-muziek. Tis natuurlijk niet puur psychedelisch.
2. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Wat een verfrissende muziek. In het begin veel geluisterd en twee maanden geleden ben ik het weer gaan luisteren en het blijft goed.
3. Voicst - A Tale Of Two Devils
Van Nederlandse bodem was Moke goede muziek, zeker voor Nederlandse begrippen, maar die begon te vervelen. Voicst is echt goed, ook internationaal gezien, en het verveelt geen moment!
4. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Zeker niet zo goed als hun eerste album, maar nog steeds goed genoeg voor mij. Kan ook komen omdat Jack White niet zoveel verkeerd kan doen bij mij.
5. TV On The Radio - Dear Science
Dit was het album dat mij fan maakte van TV On The Radio. Ik luister het al een tijdje, maar het verveeld me nog geen moment. Ook weer heerlijke muziek voor elk moment.
6. The Zutons - You Can Do Anything
Niet het beste album van The Zutons, misschien zelfs de minste goede, want het is nog steeds lekkere muziek, en eindigt dus in mijn jaarlijstje 2008.
7. Kings Of Leon - Only By The Night
Al jaren maken ze goede muziek. En ze zijn veranderd, maar er niet slechter op geworden.
8. My Morning Jacket - Evil Urges
Ook weer een album wat je op elk moment kan draaien. Lekker gevarieerd album van een goede band.
9. Elbow - The Seldom Seen Kid
Staat misschien te laag, maar dat geldt ook voor de andere 9 albums en een aantal die er niet in staan. Het is gewoon goede muziek waar ik geen genoeg van kan krijgen.
10. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Mannen met baarden doen mij niet zoveel, maar wat een heerlijke muziek is dit. Ook weer heel verfrissend, hier wil volgend jaar wel meer van horen!
17 mei 2009: Bekerfinale: s.c. Heerenveen - FC Twente 2-2 (5-4)
Dat het nog bestaat, Oasis-fans die de recente albums kunnen waarderen!quote:
Wel jammer dat je albums over porno-actrices in je top 20 opneemt hoor Peter.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Was een typfoutje. Ik heb het inmiddels aangepast.quote:
wat een kritiek overigens op mijn lijstje
. Smaken kunnen nou eenmaal verschillen
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Uiteraard, maar ik vind het verwerpelijk om platen over Bambi Woods in een jaarlijst te plaatsen... Dan is het einde zoek.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
1. Steven Wilson - Insurgentes
2. Headphone - Ghostwriter
3. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
4. Metallica - Death Magnetic
5. Kings of Leon - Only by the Night
6. zZz - Running with the Beast
7. Voicst - A Tale of Two Devils
8. Kraak & Smaak - Plastic People
9. Johnny Berlin - Find what you love and let it kill you
10. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
[ Bericht 6% gewijzigd door Longmen op 15-12-2008 21:12:39 ]
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Dan vraag ik me af of je die plaat wel kent. Want die plaat gaat helemaal niet over Bambi Woods (slechts 1 song op het album), maar gaat over Amerika.quote:Op maandag 15 december 2008 20:24 schreef methodmich het volgende:
Uiteraard, maar ik vind het verwerpelijk om platen over Bambi Woods in een jaarlijst te plaatsen... Dan is het einde zoek.
“Tomorrow there’ll be sunshine, And all this darkness past”
Nou voor een typfoutje is het iets te groot, ik bedoel als je AGE wil typen, lijkt het me heel sterk als je per ongeluk ARGUMENTS typt. Daarvoor hoef ik toch zeker geen argumenten voor aan te voeren?quote:Op maandag 15 december 2008 19:35 schreef Peter88Online het volgende:
[..]
Was een typfoutje. Ik heb het inmiddels aangepast.
wat een kritiek overigens op mijn lijstje
Overigens is het nog steeds niet veranderd...
Wel goed lijstje, ik kan me in bijna alles wel vinden. Maar ik vond het nieuwe album van REM tegenvallen. Het was wel beter dan andere latere albums van hen. Maar ik laat ook al zien dat er ook mindere albums van bands toch nog in de top 10 kunnen komen. Als ik een top 20 had waren The Killers, The Kooks, Paul McCartneys Fireman, The Ting Tings, Snow Patrol, The Verve en Coldplay er ook bijgekomen. Dat album van Oasis heb ik wel op m'n computer staan, maar meer omdat het Oasis is, want ik vond het 'm verder niet goed...
17 mei 2009: Bekerfinale: s.c. Heerenveen - FC Twente 2-2 (5-4)
Hierbij mijn top 10 waarvan de bovenste 5 op de juiste plek staan, wat er onder staat is onderling redelijk inwisselbaar. De eerste twee heb ik hier nog niet genoemd zien worden 
01. Balmorhea - "Rivers Arms"
02. Jóhann Jóhannsson - "Fordlândia"
03. Sigur Rós - "Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust"
04. Elbow - "The Seldom Seen Kid"
05. Fleet Foxes - "Fleet Foxes"
06. Mogwai - "The Hawk is Howling"
07. Peter Broderick - "Float"
08. Novastar - "Almost Bangor",2008
09. Death Cab for Cutie - "Narrow Stairs"
10. Conor Oberst - "Conor Oberst"
[ Bericht 0% gewijzigd door alpeko op 16-12-2008 13:03:22 ]
01. Balmorhea - "Rivers Arms"
02. Jóhann Jóhannsson - "Fordlândia"
03. Sigur Rós - "Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust"
04. Elbow - "The Seldom Seen Kid"
05. Fleet Foxes - "Fleet Foxes"
06. Mogwai - "The Hawk is Howling"
07. Peter Broderick - "Float"
08. Novastar - "Almost Bangor",2008
09. Death Cab for Cutie - "Narrow Stairs"
10. Conor Oberst - "Conor Oberst"
[ Bericht 0% gewijzigd door alpeko op 16-12-2008 13:03:22 ]
En terecht!quote:Op dinsdag 16 december 2008 12:29 schreef emokid het volgende:
Die verrekte Steven Wilson staat ook bovenaan op rateyourmusic!
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
De zanger vanquote:
Porcupine Tree. Rateyourmusic is wat dat betreft ook totaal geen goede graadmeter. De albumlijsten worden daar altijd buitenproportioneel in de greep gehouden door liefhebbers van metal en progrock.
Toplijsten van afgelopen (halve)decennium op rateyourmusic zijn sowieso lachwekkend. Als je alleen al kijkt naar hoeveel #1's 2008 heeft gehad, van Amon Amarth tot Scar Symmetry . Man, alleen om de covers verdienen ze het al niet.
tot Scar Symmetry . Man, alleen om de covers verdienen ze het al niet.
Sowieso. Een hoop mensen geeft gewoon lage waardering aan albums die ze niet kennen maar waarvan ze de artiest niet mogen. Bv Britney Spears heeft honderden 1/2 ster waarderingen. Tja, hou je toch niet tegen.
http://rateyourmusic.com/charts/top/album/2009quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:42 schreef emokid het volgende:
Als je alleen al kijkt naar hoeveel #1's 2008 heeft gehad, van Amon Amarth
Case in point: deze plaat is nog niet eens uit, en heeft toch al 24 ratings. Toch knap.quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:47 schreef ranja het volgende:
Sowieso. Een hoop mensen geeft gewoon lage waardering aan albums die ze niet kennen maar waarvan ze de artiest niet mogen. Bv Britney Spears heeft honderden 1/2 ster waarderingen. Tja, hou je toch niet tegen.
http://rateyourmusic.com/(...)able_truth__part_2_/
Ik ga in dit topic ook maar vooral lezen welke albums ik gemist heb. En binnenkort even een lijstje samenstellen.quote:Op woensdag 10 december 2008 21:58 schreef FictionalFenna het volgende:
Ik ga even kijken welke albums ik alweer beluisterd heb dit jaar. Extrawelt is me volledig ontgaan!
Vows are spoken to be broken
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Tja voor ieder wat wils, dan kijk je er toch niet? Misschien is er voor jou een rapsite?quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:38 schreef Grobbel het volgende:
[..]
De zanger van
Rateyourmusic is wat dat betreft ook totaal geen goede graadmeter. De albumlijsten worden daar altijd buitenproportioneel in de greep gehouden door liefhebbers van metal en progrock.
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Oei, briljante comback!quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:19 schreef Longmen het volgende:
[..]
Tja voor ieder wat wils, dan kijk je er toch niet? Misschien is er voor jou een rapsite?
Als de site nu 'rateyourmetal' had geheten had je een punt gehad, maar in de huidige vorm heeft weinig met 'voor ieder wat wils' te maken. Ik vind rateyourmusic een fantastische site, alleen de jaarlijsten moet je daar nu eenmaal met een flinke korrel zout nemen. Gelukkig bestaan er ook filters om alle metalplaten uit de lijst te weren. Zo ziet de jaarlijst eruit zonder metal en progressive rock:
http://rateyourmusic.com/customchart?page=1&chart_type=top&type=album&year=2008&genre_include=0&genres=metal%2C+progressive+rock&include_child_genres=t&include=both&limit=none&countries=
Geef het beestje een naampje. Progrock is ook DE enige muziekquote:Op dinsdag 16 december 2008 15:29 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Oei, briljante comback!
Als de site nu 'rateyourmetal' had geheten had je een punt gehad, maar in de huidige vorm heeft weinig met 'voor ieder wat wils' te maken. Ik vind rateyourmusic een fantastische site, alleen de jaarlijsten moet je daar nu eenmaal met een flinke korrel zout nemen. Gelukkig bestaan er ook filters om alle metalplaten uit de lijst te weren. Zo ziet de jaarlijst eruit zonder metal en progressive rock:
http://rateyourmusic.com/customchart?page=1&chart_type=top&type=album&year=2008&genre_include=0&genres=metal%2C+progressive+rock&include_child_genres=t&include=both&limit=none&countries=
Elke site moet je met een korrel zout nemen vind ik. Alhoewel musicmeter.nl wel aardig is, vind ik.
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Grobbel, waarom moet je die met een korrel zout nemen? Alleen omdat er niks van jouw gading bij staat zeker.
LE-ZEN.quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:34 schreef trebremmit het volgende:
Waarom moet je die met een korrel zout nemen? Alleen omdat er niks van jouw gading bij staat zeker.
Musicmeter, rateyourmusic voor extreme Coldplay en Radiohead fans. Bah wat een stomme site. Dat customchart op rym is een hele uitvinding trouwens.
Zoals ze hier buitenproportioneel in de greep worden gehouden door Indie-Nerds?quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:38 schreef Grobbel het volgende:
[..]
De zanger van
Rateyourmusic is wat dat betreft ook totaal geen goede graadmeter. De albumlijsten worden daar altijd buitenproportioneel in de greep gehouden door liefhebbers van metal en progrock.
Doe ik en ik lees nergens een goed argument. Als er een lijstje van Oor staat vinden jullie het allemaal representatief maar zodra er metal of prog wordt genoemd is het allemaal niet objectief meer en stemmen er alleen maar metal liefhebbers.quote:
quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:43 schreef trebremmit het volgende:
[..]
Doe ik en ik lees nergens een goed argument. Als er een lijstje van Oor staat vinden jullie het allemaal representatief maar zodra er metal of prog wordt genoemd is het allemaal niet objectief meer en stemmen er alleen maar metal liefhebbers.
Stop nu maar, voor je jezelf nog belachelijker maakt.
pfafs antwoord is duidelijker, maar één belangrijke reden is dat de manier van berekening bij RYM-lijsten niet echt logisch is. Zie de huidige lijst maar:quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:34 schreef trebremmit het volgende:
Grobbel, waarom moet je die met een korrel zout nemen? Alleen omdat er niks van jouw gading bij staat zeker.
#3: Esoteric - The Maniacal Vale
Avg rating: 3.55 | Ratings: 377 | Reviews (total): 81
#5: TV on the Radio - Dear Science
Avg rating: 3.80 | Ratings: 1,317 | Reviews (total): 154
#7: Deerhunter - Microcastle / Weird Era Cont.
Avg rating: 3.80 | Ratings: 883 | Reviews (total): 140
#9: Fleet Foxes - Fleet Foxes
Avg rating: 3.77 | Ratings: 1,721 | Reviews (total): 191
Esoteric heeft én minder stemmen, én een significant lager gemiddelde dan het grootste deel van de top 50. Maar hoe komt die plaat dan in godsnaam op #3? Precies wat ik al eerder zei, door een buitenproportioneel grote groep fanatieke metalstemmers. Hoe vaker je namelijk stemt op RYM, des te sterker 'sterker' je stem gaat meetellen - wat het gevolg is dat de grote hoeveelheid 5 sterren-stemmers bij Esoteric ervoor zorgen dat die plaat veel hoger komt te staan dan platen met een significant hoger gemiddelde.Of, in omgekeerde richting, dat een veelstemmer die een halve ster geeft aan Fleet Foxes of TV on the Radio een veel grotere invloed uitoefent op de berekeningsscore dan een 'zondagsstemmer' die het vijf sterren geeft.
Het is een redelijk krom systeem dat de baggerstemmers (met opzet heel vaak extreem laag of heel hoog stemmen) alleen maar aanmoedigt, wat de lijst wat mij betreft een weinig betrouwbare graadmeter maakt.
Vandaar, dus.
[ Bericht 2% gewijzigd door Grobbel op 16-12-2008 15:54:57 ]
quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:43 schreef trebremmit het volgende:
Als er een lijstje van Oor staat vinden jullie het allemaal representatief
Kijk Grobbel legt het netjes uit daar kun jij nog wat van leren Pfaf. En dat is inderdaad een raar systeem.
Jij begon te schelden door te stellen dat ik me ook maar enigszins zou kunnen vinden in de OOR-lijst.quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:55 schreef trebremmit het volgende:
Kijk Grobbel legt het netjes uit daar kun jij nog wat van leren Pfaf. En dat is inderdaad een raar systeem.
Da's de dekmantel...quote:Op maandag 15 december 2008 20:44 schreef Peter88Online het volgende:
[..]
Dan vraag ik me af of je die plaat wel kent. Want die plaat gaat helemaal niet over Bambi Woods (slechts 1 song op het album), maar gaat over Amerika.
Alpeko, een behoorlijk IJslandse / Scandi / Koude landen lijst dit jaar!!! Vertel eens iets meer over die nummer 1 en 2 indien mogelijk.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
eh nee waarom? Ik kan me verder wel vinden in de meningen hier hoor. Zoals ik al aangaf: wienig sites zijn representatief omdat het een soort publiek aantrekt. Maar het laatste waar je over kan discussieren is smaak en laat dat nu muziek zijn.quote:Op dinsdag 16 december 2008 16:34 schreef ranja het volgende:
Binnenkort trebemmit en Longmen ook op Rateyoumusic?
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Er staan maar 3 Scandinavische acts in. Nummer 1 komt uit het zonovergoten Texas. Zowel nummer 1 en 2 zijn instrumentale albums. De eerste blinkt uit in melancholische composities van gitaar, strijkers (viool en cello), piano en een vleugje hoop. Ik ken mensen die ervan van mijn balkon zouden springenquote:Op dinsdag 16 december 2008 17:19 schreef methodmich het volgende:
Alpeko, een behoorlijk IJslandse / Scandi / Koude landen lijst dit jaar!!! Vertel eens iets meer over die nummer 1 en 2 indien mogelijk.
Post-rockachtig maar dan met opvallend korte composities voor dit genre; ca. 4min. per track. Eén van de betere tracks: 
Johann Johannsson maakt ijskoude neo-klassieke muziek; complete strijkorkesten, koren, kerkorgels, klarinet, piano en een mespuntje electronica. Dat leidt dan in wonderschone composities van in het geval van de openings- en slottrack meer dan 13 minuten waar je echt de tijd voor moet kunnen nemen. Een voorproefje: http://www.johannjohannsson.com/discography/Fordlandia.mp3
Ik vermoed dat beide niet echt in jouw straatje passen. Dat geldt denk ik voor mijn gehele top 10 afgezien van Fleet Foxes en Conor Oberst. Ik vermoed alleen niet dat die in jouw top 10 zullen staan.
Ik kon me erg terugvinden in de OOR-lijst, veel albums vond ik ook heel goed (maar ik vond hun albums van mislukte albums wat minder). Maar ik weet van mezelf dat ik gewoon een erg beperkte smaak heb. Ik hou niet van metal of dat soort achtige bands, en ook niet van de doorsnee hiphop. Mijn muziek wordt vaak gekwalificeerd als alternatief en indie en dat is OOR dus ook wel. Laten we dus elk lijstje met een korreltje zout nemen.quote:Op dinsdag 16 december 2008 15:50 schreef pfaf het volgende:
[..]
Ik kan ook niet wachten tot de OOR-lijst weer tot op de grond afgemaakt gaat worden.
En wat er wordt gezegd over RYM, daar kan ik me helemaal in vinden. Ik boycot die website, want ik word ziek van metalfans en progrockfans. Dat zijn van die sociaalgestoorde fundamentalisten die alles maar wat een beetje anders is al bij voorbaat afschrijven en dus nooit uit hun tunnel komen. Tot mijn zestiende was ik ook zo'n typje, toen viel ik ook alleen maar voor de bands met altijd dezelfde soort namen en covers (nooit iets vrolijks). Maarja, toen ging ik eens verder kijken dan mijn neus lang was en sindsdien hou ik niet meer van metal.
17 mei 2009: Bekerfinale: s.c. Heerenveen - FC Twente 2-2 (5-4)
1.Nada Surf – Lucky
Op het moment dat ik dit album eens goed ter handen had genomen wist ik direct al dat dit de grootste kanshebber zou worden om in mijn persoonlijke lijst op nummer 1 te komen. Het gehele album is ontzettend goed met vrolijke, gevoelige en nummers die je verdrietig kunnen maken. Een afwisselend album wat je eigenlijk in elk album zou willen. En ik denk dat ze het mooiste intieme nummer van de afgelopen tien jaar hebben gemaakt: “are you lightning?”. Zoiets verdiend gewoon een prijs.
Kortom, een en al lof voor een band dat al jaren bezig is.
2.My Morning Jacket - Evil Urges
Een totale bevreemding voor een boel mensen, wat mij betreft een logische stap na hun album Z. Evil Urges mag dan een boel fouten hebben en is wat mij betreft eerder een overgangs album naar een andere fase als je het vergelijkt met hun oudere werk. Prince-neigingen, minder samenzang en meer vlotter gemixt. Gelukkig hoor je ook nog een boel van hun roots terug (sec walkin, thank you..) ..Toch maakt dit de nummer twee mijn lijst, vanwege de viertal nummers van de 14 die het gehele album kunnen dragen. Dan moeten het of hele sterke nummers zijn of de nummers er tussen bouwen de boel op. Dat laatste is het geval.
3.The Young Knives – Superabundance
Nerveuze rock. En daarbij hebben ze het beste nummer afgeleverd van dit jaar; 'counters'. Qua compositie klopt alles daar. Hele energieke muziek wat ik niet eerder ben tegen gekomen. Voorheen vond ik ze irritant maar met dit album ben ik omgekeerd en kan ik vreemd genoeg ook genieten van hun vorig album.
4.Calexico - Carried to Dust
Sfeervolle rustiek. Als ik anderen moet geloven schijnt dit toch een van de wat mindere albums te zijn, maar aangezien dit mijn eerste aanraking met hun is bekijk ik het wat minder gekleurd. Een constante spanning met een heel lekkere zang er tussendoor. Verschillende stijlen er tussendoor... prachtig gewoon.
5.Black Mountain - In The Future
Hun vorig album was Magnus Opus maar goed, dit liegt er ook niet om. Hier wordt gewoon een lesje gelezen in wat psychedelische rock is. Niets meer en niets minder.
6.Portugal The Man – Censored Colors
Wat was ik verrast toen ik dit album ter ore nam. Ontzettend irritante geluiden en herhalingen die bevallen. 'The sounds of animals fighting' heeft dat ook dit jaar goed gedaan maar deze band pakt toch beter op en voegt er een aantal tandjes aan toe. De samenzang, hoge knijpende stem die mij doet denken aan de zanger van de blood brothers. Ohja.. orgeltjes enzo..die zijn altijd leuk.
7.Elbow – Seldom Seen Kid
Komt weer een beetje terug op de plek waar het zou moeten zijn. Maakt derhalve wel een ontzettende uitglijers met als beste voorbeeld het nummer 'on a day like this' waar de geloofwaardigheid ineens van het album wegvalt. Te jammer voor woorden.
8.Fleet Foxes – Fleet Foxes
Wel een hype, dat zeker. En of ze het volgende album nog beter kunnen is nog maar de vraag. Maar door hun hymnes komen ze een beetje in de buurt van My Morning Jacket. Een tweede verassing in de top tien. Benadert MMJ de zomer en herfst goed, FF doet die winterse aanpak voldoende.
9.The Sound of Animals Fighting - The Ocean and The Sun
Oceansize meets the Nurse (oceansizenummer) meets Pretty Girls Make graves. Er had wat mij betreft nog meer afwisseling in schreeuw en zang gekund en wat epischer. Maar goed, desalniettemin hoop ik dat er ook nog een volgend album komt die gewoon de nummer 1 kan halen. Af en toe laat men wat steken vallen. Bij My Morning Jacket is dat niet zo erg, hier wel omdat de nummers vooral een lange adem zijn. En die steken zijn dan vooral de afwisseling.
10.Vampire Weekend – Vampire Weekend
Tralalala. Bands die compacte vlotte nummers maken zijn fijn om naar te luisteren. De meesten vergeet je ook zomaar en dat geeft niet. Dit zal ook wel zo'n band zijn die wat mooie nummers maakt van af en toe slechts twee minuutjes. En wat maakt dat uit? Lekkere hoge gitaarrifles en fraaie zang waardoor je de repeat knop in gedrukt moet houden.
11.The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
12.M83 - Saturdays = Youth
13.The Rosebuds – Life Like
14.Shearwater – Rook
15.The Walkmen – You & Me
16.British Sea Power - Do You Like Rock Music?
17.TV on the Radio – Dear Science
18.Woven Hand - Ten Stones
19.Late of the Pier - Fantasy Black Channel
20.Does It Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
21.Bon Iver – For Emma, Forever Ago
22.dEUS - Vantage Point
23.Madrugada – Madrugada
24.Portishead – Third
25.Bloc Party – Intimacy
26.Conor Oberst – Conor Oberst
27.Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
28.Tindersticks - The Hungry Saw
29.Death Cab For Cutie – Narrow Stairs
30.Gnarls Barkley - The Odd Couple
31.Mercury Rev - Snowflake Midnight
32.She & Him - Volume One
33.T.Raumschmiere – I Tank U
34.MGMT – Oracular Spectacular
35.Weezer – Weezer
36.Women – Women
37.The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
38.Junkie XL - Booming back at you
39.Razorlight – Slipway Fires
40.AC/DC – Black Ice
41.The Verve – Forth
42.Goldfrapp - Seventh Tree
43.Sons and Daughters - This Gift
44.The Secret Machines – Secret Machines
45.Face Tomorrow – In The Dark
46.Kaiser Chiefs – Off With Their Heads
47.Cansei de Ser Sexy – Donkey
48.Hot Chip - Made in the Dark
49.Anathema – Hindsight
50.Foals – Antidote
RESPECT: een hele top 50 zeg... Ik kan me in de meeste wel vinden. Vampire Weekend is ook echt geweldig ja, maar het was een twijfelgeval van mij, omdat ik twijfel over de duurzaamheid van het album. Die clip van A-Punk is echt te goed! En British Sea Power, ik was al weer helemaal vergeten dat hun album pas in dat jaar verscheen. Ik had het gevoel alsof dat van vorig jaar was, hetzelfde heb ik met Gnarls Barkley en Hot Chip... Wat gaat de tijd toch snel..quote:Op dinsdag 16 december 2008 23:31 schreef Heathen. het volgende:
[ afbeelding ]
1.Nada Surf – Lucky
Op het moment dat ik dit album eens goed ter handen had genomen wist ik direct al dat dit de grootste kanshebber zou worden om in mijn persoonlijke lijst op nummer 1 te komen. Het gehele album is ontzettend goed met vrolijke, gevoelige en nummers die je verdrietig kunnen maken. Een afwisselend album wat je eigenlijk in elk album zou willen. En ik denk dat ze het mooiste intieme nummer van de afgelopen tien jaar hebben gemaakt: “are you lightning?”. Zoiets verdiend gewoon een prijs.
Kortom, een en al lof voor een band dat al jaren bezig is.
[ afbeelding ]
2.My Morning Jacket - Evil Urges
Een totale bevreemding voor een boel mensen, wat mij betreft een logische stap na hun album Z. Evil Urges mag dan een boel fouten hebben en is wat mij betreft eerder een overgangs album naar een andere fase als je het vergelijkt met hun oudere werk. Prince-neigingen, minder samenzang en meer vlotter gemixt. Gelukkig hoor je ook nog een boel van hun roots terug (sec walkin, thank you..) ..Toch maakt dit de nummer twee mijn lijst, vanwege de viertal nummers van de 14 die het gehele album kunnen dragen. Dan moeten het of hele sterke nummers zijn of de nummers er tussen bouwen de boel op. Dat laatste is het geval.
[ afbeelding ]
3.The Young Knives – Superabundance
Nerveuze rock. En daarbij hebben ze het beste nummer afgeleverd van dit jaar; 'counters'. Qua compositie klopt alles daar. Hele energieke muziek wat ik niet eerder ben tegen gekomen. Voorheen vond ik ze irritant maar met dit album ben ik omgekeerd en kan ik vreemd genoeg ook genieten van hun vorig album.
[ afbeelding ]
4.Calexico - Carried to Dust
Sfeervolle rustiek. Als ik anderen moet geloven schijnt dit toch een van de wat mindere albums te zijn, maar aangezien dit mijn eerste aanraking met hun is bekijk ik het wat minder gekleurd. Een constante spanning met een heel lekkere zang er tussendoor. Verschillende stijlen er tussendoor... prachtig gewoon.
[ afbeelding ]
5.Black Mountain - In The Future
Hun vorig album was Magnus Opus maar goed, dit liegt er ook niet om. Hier wordt gewoon een lesje gelezen in wat psychedelische rock is. Niets meer en niets minder.
[ afbeelding ]
6.Portugal The Man – Censored Colors
Wat was ik verrast toen ik dit album ter ore nam. Ontzettend irritante geluiden en herhalingen die bevallen. 'The sounds of animals fighting' heeft dat ook dit jaar goed gedaan maar deze band pakt toch beter op en voegt er een aantal tandjes aan toe. De samenzang, hoge knijpende stem die mij doet denken aan de zanger van de blood brothers. Ohja.. orgeltjes enzo..die zijn altijd leuk.
[ afbeelding ]
7.Elbow – Seldom Seen Kid
Komt weer een beetje terug op de plek waar het zou moeten zijn. Maakt derhalve wel een ontzettende uitglijers met als beste voorbeeld het nummer 'on a day like this' waar de geloofwaardigheid ineens van het album wegvalt. Te jammer voor woorden.
[ afbeelding ]
8.Fleet Foxes – Fleet Foxes
Wel een hype, dat zeker. En of ze het volgende album nog beter kunnen is nog maar de vraag. Maar door hun hymnes komen ze een beetje in de buurt van My Morning Jacket. Een tweede verassing in de top tien. Benadert MMJ de zomer en herfst goed, FF doet die winterse aanpak voldoende.
[ afbeelding ]
9.The Sound of Animals Fighting - The Ocean and The Sun
Oceansize meets the Nurse (oceansizenummer) meets Pretty Girls Make graves. Er had wat mij betreft nog meer afwisseling in schreeuw en zang gekund en wat epischer. Maar goed, desalniettemin hoop ik dat er ook nog een volgend album komt die gewoon de nummer 1 kan halen. Af en toe laat men wat steken vallen. Bij My Morning Jacket is dat niet zo erg, hier wel omdat de nummers vooral een lange adem zijn. En die steken zijn dan vooral de afwisseling.
[ afbeelding ]
10.Vampire Weekend – Vampire Weekend
Tralalala. Bands die compacte vlotte nummers maken zijn fijn om naar te luisteren. De meesten vergeet je ook zomaar en dat geeft niet. Dit zal ook wel zo'n band zijn die wat mooie nummers maakt van af en toe slechts twee minuutjes. En wat maakt dat uit? Lekkere hoge gitaarrifles en fraaie zang waardoor je de repeat knop in gedrukt moet houden.
11.The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
12.M83 - Saturdays = Youth
13.The Rosebuds – Life Like
14.Shearwater – Rook
15.The Walkmen – You & Me
16.British Sea Power - Do You Like Rock Music?
17.TV on the Radio – Dear Science
18.Woven Hand - Ten Stones
19.Late of the Pier - Fantasy Black Channel
20.Does It Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
21.Bon Iver – For Emma, Forever Ago
22.dEUS - Vantage Point
23.Madrugada – Madrugada
24.Portishead – Third
25.Bloc Party – Intimacy
26.Conor Oberst – Conor Oberst
27.Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
28.Tindersticks - The Hungry Saw
29.Death Cab For Cutie – Narrow Stairs
30.Gnarls Barkley - The Odd Couple
31.Mercury Rev - Snowflake Midnight
32.She & Him - Volume One
33.T.Raumschmiere – I Tank U
34.MGMT – Oracular Spectacular
35.Weezer – Weezer
36.Women – Women
37.The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
38.Junkie XL - Booming back at you
39.Razorlight – Slipway Fires
40.AC/DC – Black Ice
41.The Verve – Forth
42.Goldfrapp - Seventh Tree
43.Sons and Daughters - This Gift
44.The Secret Machines – Secret Machines
45.Face Tomorrow – In The Dark
46.Kaiser Chiefs – Off With Their Heads
47.Cansei de Ser Sexy – Donkey
48.Hot Chip - Made in the Dark
49.Anathema – Hindsight
50.Foals – Antidote
17 mei 2009: Bekerfinale: s.c. Heerenveen - FC Twente 2-2 (5-4)
Leuke lijst Heathen. MMJ deed 't 'm dit jaar wederom niet voor mij, Ik vind het te vermoeiend. Portugal. The Man is een erg fijne plaat ja, die had bij mij ook niet misstaan, maarja dan blijf ik a's en b's toevoegen en gaat mich klagen.
dEUS helemaal vergeten of was dat 2007?
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Nope, was 2008, maar zo'n ramp is dat niet.quote:Op woensdag 17 december 2008 08:56 schreef Longmen het volgende:
dEUS helemaal vergeten of was dat 2007?
Hadden die een zanger dan?quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:38 schreef Grobbel het volgende:
[..]
De zanger van
Rateyourmusic is wat dat betreft ook totaal geen goede graadmeter. De albumlijsten worden daar altijd buitenproportioneel in de greep gehouden door liefhebbers van metal en progrock.
.Het valt me ook altijd op dat progrock mensen áltijd '5 sterren' aan albums geven
.
Niemand kan om Allmusic heenquote:Op dinsdag 16 december 2008 15:33 schreef Longmen het volgende:
[..]
Geef het beestje een naampje. Progrock is ook DE enige muziek
Elke site moet je met een korrel zout nemen vind ik. Alhoewel musicmeter.nl wel aardig is, vind ik.
hap hap: dat is dus niet zo ga maar eens kijken.quote:Op woensdag 17 december 2008 09:12 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Hadden die een zanger dan?
Het valt me ook altijd op dat progrock mensen áltijd '5 sterren' aan albums geven
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Hap hap voor jou, ik ben zelf ook een progrockerquote:Op woensdag 17 december 2008 09:17 schreef Longmen het volgende:
[..]
hap hap: dat is dus niet zo ga maar eens kijken.
1. Cult Of Luna - Eternal Kingdom
2. Made Out Of Babies - The Ruiner
3. Earth - The Bees Made Honey In The Lion's Skull
4. Bohren & Der Club Of Gore - Dolores
5. Mogwai - The Hawk Is Howling
6. Kiss The Anus Of A Black Cat - The Nebulous Dream
7. Amenra - Mass IIII
8. Enslaved - Vertebrae
9. This Will Destroy You - This Will Destroy You
10. A Storm Of Light - And We Wept The Black Ocean Within
2. Made Out Of Babies - The Ruiner
3. Earth - The Bees Made Honey In The Lion's Skull
4. Bohren & Der Club Of Gore - Dolores
5. Mogwai - The Hawk Is Howling
6. Kiss The Anus Of A Black Cat - The Nebulous Dream
7. Amenra - Mass IIII
8. Enslaved - Vertebrae
9. This Will Destroy You - This Will Destroy You
10. A Storm Of Light - And We Wept The Black Ocean Within
you have time
you're doing fine
you're doing fine
01. Joan as Police Woman - To Survive
02. Elbow - The Seldom Seen Kid
03. Blood Red Shoes - Box of Secrets
04. Nina Kinert - Pets & Friends
05. Ane Brun - Changing of the Seasons
06. Goldfrapp - Seventh Tree
07. Al Green - Lay It Down
08. R.E.M. - Accelerate
09. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
10. The Black Keys - Attack & Release
11. Raphael Saadiq - The Way I See It
12. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday at Devil Dirt
13. Voicst - A Tale of Two Devils
14. Get Well Soon - Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
15. Los Campesinos! - Hold on Now, Youngster...
16. Beck - Modern Guilt
17. dEUS - Vantage Point
18. Fleet Foxes - Fleet Foxes
19. Oasis - Dig Out Your Soul
20. Zita Swoon - Big Blueville
[ Bericht 3% gewijzigd door F-Snake op 17-12-2008 13:48:06 ]
02. Elbow - The Seldom Seen Kid
03. Blood Red Shoes - Box of Secrets
04. Nina Kinert - Pets & Friends
05. Ane Brun - Changing of the Seasons
06. Goldfrapp - Seventh Tree
07. Al Green - Lay It Down
08. R.E.M. - Accelerate
09. Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
10. The Black Keys - Attack & Release
11. Raphael Saadiq - The Way I See It
12. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday at Devil Dirt
13. Voicst - A Tale of Two Devils
14. Get Well Soon - Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
15. Los Campesinos! - Hold on Now, Youngster...
16. Beck - Modern Guilt
17. dEUS - Vantage Point
18. Fleet Foxes - Fleet Foxes
19. Oasis - Dig Out Your Soul
20. Zita Swoon - Big Blueville
[ Bericht 3% gewijzigd door F-Snake op 17-12-2008 13:48:06 ]
Zou het leuk vinden als mensen ook hun motivatie weergeven. Die plaat van Johann Johannsson is idd prachtig heerlijk op de ipod, gaat ook hoog in mijn lijst eindigen, heb hem gisteren besteld hopelijk deze week nog in huis.
Mijn lijstje staat hier al boven, maar nog even wat toelichting dan:quote:Op woensdag 17 december 2008 21:25 schreef GeorgKacher het volgende:
Zou het leuk vinden als mensen ook hun motivatie weergeven. Die plaat van Johann Johannsson is idd prachtig heerlijk op de ipod, gaat ook hoog in mijn lijst eindigen, heb hem gisteren besteld hopelijk deze week nog in huis.
Joan as Police Woman is mijn absolute en onbetwiste nummer 1, omdat ze (wederom) een album heeft gemaakt waarop ze haar eenzaamheid en andere emoties zo prachtig en ingetogen weet te uiten via haar dan weer breekbare, dan weer stoere stem en haar piano; het wordt nooit zeikerig, ze weet de luisteraar telkens weer te raken. Soms klinken er heel subtiel duistere geluiden of dissonante akkoordjes en daarna laat ze je weer ademen. Een album als een melancholische reis.
Elbow op 2 omdat ze het zoveelste sterke album hebben afgeleverd. Ze krijgen in Engeland telkens weer meer waardering en dat is wat mij betreft terecht. Alleen al vanwege een nummer als The loneliness of a tower crane driver; wat geniaal opgebouwd en tevens een van de mooiste songtitels ooit.
Blood Red Shoes op 3. Ik lees hier dat ze een hype waren, maar daar houd ik me nooit zo mee bezig. Gewoon een album met een ouderwets vette rocksound en heerlijk gitaargeweld. Hard opzetten.
Nina Kinart op 4. Wat een betoverende, liefelijke stem. Maar laat je niet bedriegen, want soms zingt ze ook afschuwelijke dingen
Mooie pianoklanken ook weer op dit album. Van nummers als Beast en A-worn out word je stil; ze klinken engelachtig. En wat een geweldig luguber verhaal op I shot my man. Nina vliegt nooit uit de bocht en blijft voldoende ingetogen, net als mevrouw Wasser en daarom staat ze boven Ane Brun. Ik vind het bijna jammer dat Giel Beelen haar ook heeft ontdekt en haar aan het verpoppen is...Ane Brun, toch wel de nummer 1 vrouwelijke singer/songwriter van dit moment. Ik vond haar eerste twee albums beter, want die hadden veel meer een pure sound, een sound die je naar Scandinavië bracht. Toch zeker een goed genoeg album voor nummer 5, want ze heeft er een spannend experiment van gemaakt met drukke marimba's en dergelijke. Op nummers als Changing of the seasons en Linger with pleasure, hoor je Ane zoals ze echt is; in contact met haar roots.
De rest heeft geen toelichting nodig
Hmm, je inschattingen zijn juist inderdaad. Al speelt Oberst wel top 20 denk ik.quote:Op dinsdag 16 december 2008 20:59 schreef alpeko het volgende:
[..]
Er staan maar 3 Scandinavische acts in. Nummer 1 komt uit het zonovergoten Texas. Zowel nummer 1 en 2 zijn instrumentale albums. De eerste blinkt uit in melancholische composities van gitaar, strijkers (viool en cello), piano en een vleugje hoop. Ik ken mensen die ervan van mijn balkon zouden springen
Johann Johannsson maakt ijskoude neo-klassieke muziek; complete strijkorkesten, koren, kerkorgels, klarinet, piano en een mespuntje electronica. Dat leidt dan in wonderschone composities van in het geval van de openings- en slottrack meer dan 13 minuten waar je echt de tijd voor moet kunnen nemen. Een voorproefje: http://www.johannjohannsson.com/discography/Fordlandia.mp3
Ik vermoed dat beide niet echt in jouw straatje passen. Dat geldt denk ik voor mijn gehele top 10 afgezien van Fleet Foxes en Conor Oberst. Ik vermoed alleen niet dat die in jouw top 10 zullen staan.
En die mensen die van het balkon springen, die kan je dan beter niet blootstellen aan deze plaat.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Je bent zo voorspelbaarquote:Op donderdag 18 december 2008 19:16 schreef methodmich het volgende:
Hmm, je inschattingen zijn juist inderdaad. Al speelt Oberst wel top 20 denk ik.
Mijn lijst van 2008. Er zullen de komende weken nog wel wat dingen veranderen maar voor dit moment:
1 The Black Angels - Directions to See a Ghost
Vernoemd naar een nummer van de Velvet Underground, en dat hoor je ook. De invloed bedoel ik. Toen ik dit voor het eerst hoorde zette ik het meteen op 1 in de jaarlijst en daar is het niet weer afgekomen. Heerlijk.
2 Kay Hanley - Weaponize
Zangeres van Letters to Cleo met nog maar haar 2e volwaardige solo album. En wat voor een. Liet ze op haar solo debuut een wat ander geluid horen, nu is het weer terug naar de uptempo pop/rock waar LTC ook bekend om is. Eén minpuntje, de rap in het laatste nummer.
3 AC Berkheimer - In a Series of Long Days
Nederlands trots, gezien op Metropolis, meteen de cd gekocht en goed bevonden. Zoals in een recensie stond "als deze band uit de UK kwam dan waren ze al Heel Groot". Zeker wie The Nightblooms nog kent en destijds goed vond, deze zeker uitproberen. Maar ook verplichte kost voor liefhebbers van Bettie Serveert.
4 Juliana Hatfield - How to Walk Away
Juliana Hatfield staat altijd hoog in mijn jaarlijsten. Hoe hoog ze komt hangt vaak meer van de concurentie af (veel/weinig) dan van haarzelf. Dit album staat op 4. Wat zegt dat dan? Niet zoveel. Dit is een van Juliana's betere dus heeft ze het de concurentie extra moeilijk gemaakt. Iets ingetogener dan een hoop andere van haar albums maar dat is geen nadeel, vergelijkbaar met haar album uit 2000 Beautiful Creature.
5 Marike Jager - Celia Trigger
Hoge verwachtingen en volledig waargemaakt. Niet alleen op plaat gegroeid, ook op het podium. Als ik het optreden in De Helling vergelijk met dat half verlegen meisje dat op Lowlands zich onder haar hoedje verborg... Erg sterk album, mooi gezongen, goed gespeeld.
6 Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten
Hele hoge verwachtingen hiervan en voor het grootste deel waargemaakt. De zangstijl, daar hou je van of je haat het, ik hou er van, dat is duidelijk. Jammer van die vent die in het 1e nummer op een zeer irritante maniet denkt te moeten meezingen.
7 Ladytron - Velocifero
De nieuwe Ladytron past naadloos achter hun vorige aan. Maar waarom staat die vorige dan in m'n top 50 allertijden en komt deze in het jaaroverzicht niet hoger dan 7? Tja. Misschien pakt het iets minder, staan er iets minder 'hits' op. Geen idee.
8 Manu - Rendez-vous
De hoogst genoteerde afgevaardigde uit Frankrijk én 1 van de leukste hoezen. Een trio met zangeres, leuke (power)pop/rock. Goed voorbeeld van waarom ik zoveel Franse muziek luister tegenwoordig.
9 Laura Marling - Alas I Cannot Swim
Geheel onvoorbereid op Lowlands gezien. Ok, ik wist dat het een meisje met gitaar was. Maar dat is nog geen garantie voor succes (echt niet). Het optreden echter was heel goed, wel een stuk folkier dan ik gewend ben. Na thuiskomst merkte ik dat ik steeds zin had muziek van haar te draaien. Snel de cd gekocht dus.
10 Portishead - Third
Een nieuwe Portishead, lang verwacht, daarna niet meer verwacht en daarna toch nog gekomen. En hij is goed. Niet beter dan verwacht, maar wel net zo goed. Dat het album toch 'maar' op 10 staat zegt meer over de rest. Hoewel je nooit weet of het over 2 jaar niet heel anders is.
11 Ladyhawke - Ladyhawke
Een aantal nummers van dit album zouden zo van Ladytron kunnen zijn, een aantal andere van The Sounds of andere springbandjes. En ja, ook een paar die meer doen denken aan de Miami Vice soundtrack. De combinatie maakt het een erg fijn makkelijk in het gehoor liggend retro album.
12 Little - Little
Een Vietnamese mevrouw uit Frankrijk, heerlijke ontwapenende en zomerse pop. Heerlijk.
13 Emma Daumas - Le chemin de la maison
Emma Daumas is een Franse dame die uit de Franse versie van een tv programma afkomstig is. Popstars, x-factor, whatever. Waarom kan Nederland niet zulke talenten leveren? Dit is inmiddels haar 3e album. Een groot verschil met haar vorige die echte powerpop bevatte, dit is meer van alles wat, maar vooral goed.
14 Blood Red Shoes - Box of Secrets
Dit album had ik in December vorig jaar als mijn nummer 1 voorspeld. Niet uitgekomen. Waarom niet? De singles zijn briljant maar de rest, tja, daar staan teveel opvullers bij.
15 Lili Cros - La fille aux papillons
Nog een Franse mevrouw. Wat valt er over te zeggen, gewoon ook lekkere pop/rock.
16 Gram - Four-letter Word
Ex-zangeres van Seedling, heeft ook nog een poosje met About samengewerkt en nu haar 1e solo album. Soms hoor je nog wat scherpe randjes van Seedling, vaker is het 'gewoon' singer/songwriter. Haar stem is dan niet zo bijzonder als Marike of Roos dus komt ze toch wat lager in de lijst.
17 Gomer Pyle - Idiots Savants
Nederlands stoner rock band. 7 nummers in een uur. Dan weet je het wel, lekkere lange nummers woestijnrock.
18 M83 - Saturdays = Youth
Dit is een lastig te boordelen album. Het vliegt ook van hoog naar laag en weer terug in de lijst. Er staan een aantal geweldige nummers op (met name 3 en 4) en een aantal wel bijzondere maar ook 'moet je zin in hebben' nummers. Dus ja. Nummer 18 dan maar.
19 Manda Rin - My DNA
Ex-zangeres van Bis (en Data Panik en The Kitchen) doet precies wat je van haar verwacht. Electro pop, aanstekelijk maar toch heel anders dan bv Ladtreon en Ladyhawke.
20 Colour Haze - All
Stonerrock met een krautrandje, hun zoveelste album van redelijk constante kwaliteit. Vooral als dat kenmerkende gitaargeluid er bij komt, helemaal goed. Maar live nog beter.
21 The Duke Spirit - Neptune
Een van de meest doorsnee albums in deze lijst, gewoon een lekkere gitaarband-met-zangeres plaat. Niks meer maar zeker ook niet minder.
22 Cranes - Cranes
Een nieuwe Cranes, iets minder onverwacht en veelbelovend als de nieuwe Portishead, maar toch, wie zat hier nog op te wachten? Nou, ik wel. En het is ook een goed album, maar haalt het niet bij de vroegere. Meer een album van momenten.
23 Girlschool - Legacy
Ik kan hier hetzelfde bij zetten als bij de Cranes. Absoluut hoogtepunt is het nummer waarbij Lemmy zingt, dan klinkt de 'oude' Girlschool nog even lekker rockend.
24 Elsa - Elsa Lunghini
Deze franse dame heeft wat meer ballads dan ik gemiddeld genomen goed vind, maar met haar stem kan ze het hebben.
25 The B-52's - Funplex
Nog een nieuw album van een oude band. Een stuk electronischer dan vroeger, maar qua zang en plezier is er weinig veranderd. Gewoon lekker fun dus.
26 No Age - Nouns
Op Lowlands was dit een van de hoogtepunten. En dan het album. Op 26, valt dat dan tegen? Niet echt, maar om een of andere reden komen dit soort herrie plaatjes niet meer zo hoog bij mij.
27 t.A.T.u. - Веселые улыбки (Happy Smiles)
Ja, dit is dezelfde Tatu als van All the Things She Said en het songfestival. Hun 3e album alweer, en eigenlijk verandert er niet zoveel per album. Op dit album 2 of 3 engelstalige nummers, de rest in het russisch. Verder een hoop dansbare bombast. Of bombastische dansmuziek.
28 Les Shades - Le meurtre de Vénus
De Franse Beatles met een Tricatel sausje. Goed resultaat.
29 Jeremy's - O Yeah Aha Oh
Lekker uptempo punkpop album.
30 Vivian Girls - Vivian Girls
Men neme 60% Shop Assistants, 35% Flatmates en 5% Darling Buds, even mixen en je hebt The Vivian Girls. En toch blijft het niet echt hangen. Prima plaatje, maar geen topper.
geen commentaar:
31 Ida Maria - Fortress Round My Heart
32 Zoë Avril - Zoë Avril
33 Mademoiselle K - Jamais la paix
34 The Subways - All or Nothing
35 The Breeders - Mountain Battles
36 Lawn - Silver
37 Marie Mai - Dangereuse attraction
38 The Cuties - Ah-Ah-Aah
39 Loane - Jamais seule
40 Good Things End - Out of Nowhere
[ Bericht 0% gewijzigd door ranja op 19-12-2008 16:08:22 ]
1 The Black Angels - Directions to See a Ghost
Vernoemd naar een nummer van de Velvet Underground, en dat hoor je ook. De invloed bedoel ik. Toen ik dit voor het eerst hoorde zette ik het meteen op 1 in de jaarlijst en daar is het niet weer afgekomen. Heerlijk.
2 Kay Hanley - Weaponize
Zangeres van Letters to Cleo met nog maar haar 2e volwaardige solo album. En wat voor een. Liet ze op haar solo debuut een wat ander geluid horen, nu is het weer terug naar de uptempo pop/rock waar LTC ook bekend om is. Eén minpuntje, de rap in het laatste nummer.
3 AC Berkheimer - In a Series of Long Days
Nederlands trots, gezien op Metropolis, meteen de cd gekocht en goed bevonden. Zoals in een recensie stond "als deze band uit de UK kwam dan waren ze al Heel Groot". Zeker wie The Nightblooms nog kent en destijds goed vond, deze zeker uitproberen. Maar ook verplichte kost voor liefhebbers van Bettie Serveert.
4 Juliana Hatfield - How to Walk Away
Juliana Hatfield staat altijd hoog in mijn jaarlijsten. Hoe hoog ze komt hangt vaak meer van de concurentie af (veel/weinig) dan van haarzelf. Dit album staat op 4. Wat zegt dat dan? Niet zoveel. Dit is een van Juliana's betere dus heeft ze het de concurentie extra moeilijk gemaakt. Iets ingetogener dan een hoop andere van haar albums maar dat is geen nadeel, vergelijkbaar met haar album uit 2000 Beautiful Creature.
5 Marike Jager - Celia Trigger
Hoge verwachtingen en volledig waargemaakt. Niet alleen op plaat gegroeid, ook op het podium. Als ik het optreden in De Helling vergelijk met dat half verlegen meisje dat op Lowlands zich onder haar hoedje verborg... Erg sterk album, mooi gezongen, goed gespeeld.
6 Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten
Hele hoge verwachtingen hiervan en voor het grootste deel waargemaakt. De zangstijl, daar hou je van of je haat het, ik hou er van, dat is duidelijk. Jammer van die vent die in het 1e nummer op een zeer irritante maniet denkt te moeten meezingen.
7 Ladytron - Velocifero
De nieuwe Ladytron past naadloos achter hun vorige aan. Maar waarom staat die vorige dan in m'n top 50 allertijden en komt deze in het jaaroverzicht niet hoger dan 7? Tja. Misschien pakt het iets minder, staan er iets minder 'hits' op. Geen idee.
8 Manu - Rendez-vous
De hoogst genoteerde afgevaardigde uit Frankrijk én 1 van de leukste hoezen. Een trio met zangeres, leuke (power)pop/rock. Goed voorbeeld van waarom ik zoveel Franse muziek luister tegenwoordig.
9 Laura Marling - Alas I Cannot Swim
Geheel onvoorbereid op Lowlands gezien. Ok, ik wist dat het een meisje met gitaar was. Maar dat is nog geen garantie voor succes (echt niet). Het optreden echter was heel goed, wel een stuk folkier dan ik gewend ben. Na thuiskomst merkte ik dat ik steeds zin had muziek van haar te draaien. Snel de cd gekocht dus.
10 Portishead - Third
Een nieuwe Portishead, lang verwacht, daarna niet meer verwacht en daarna toch nog gekomen. En hij is goed. Niet beter dan verwacht, maar wel net zo goed. Dat het album toch 'maar' op 10 staat zegt meer over de rest. Hoewel je nooit weet of het over 2 jaar niet heel anders is.
11 Ladyhawke - Ladyhawke
Een aantal nummers van dit album zouden zo van Ladytron kunnen zijn, een aantal andere van The Sounds of andere springbandjes. En ja, ook een paar die meer doen denken aan de Miami Vice soundtrack. De combinatie maakt het een erg fijn makkelijk in het gehoor liggend retro album.
12 Little - Little
Een Vietnamese mevrouw uit Frankrijk, heerlijke ontwapenende en zomerse pop. Heerlijk.
13 Emma Daumas - Le chemin de la maison
Emma Daumas is een Franse dame die uit de Franse versie van een tv programma afkomstig is. Popstars, x-factor, whatever. Waarom kan Nederland niet zulke talenten leveren? Dit is inmiddels haar 3e album. Een groot verschil met haar vorige die echte powerpop bevatte, dit is meer van alles wat, maar vooral goed.
14 Blood Red Shoes - Box of Secrets
Dit album had ik in December vorig jaar als mijn nummer 1 voorspeld. Niet uitgekomen. Waarom niet? De singles zijn briljant maar de rest, tja, daar staan teveel opvullers bij.
15 Lili Cros - La fille aux papillons
Nog een Franse mevrouw. Wat valt er over te zeggen, gewoon ook lekkere pop/rock.
16 Gram - Four-letter Word
Ex-zangeres van Seedling, heeft ook nog een poosje met About samengewerkt en nu haar 1e solo album. Soms hoor je nog wat scherpe randjes van Seedling, vaker is het 'gewoon' singer/songwriter. Haar stem is dan niet zo bijzonder als Marike of Roos dus komt ze toch wat lager in de lijst.
17 Gomer Pyle - Idiots Savants
Nederlands stoner rock band. 7 nummers in een uur. Dan weet je het wel, lekkere lange nummers woestijnrock.
18 M83 - Saturdays = Youth
Dit is een lastig te boordelen album. Het vliegt ook van hoog naar laag en weer terug in de lijst. Er staan een aantal geweldige nummers op (met name 3 en 4) en een aantal wel bijzondere maar ook 'moet je zin in hebben' nummers. Dus ja. Nummer 18 dan maar.
19 Manda Rin - My DNA
Ex-zangeres van Bis (en Data Panik en The Kitchen) doet precies wat je van haar verwacht. Electro pop, aanstekelijk maar toch heel anders dan bv Ladtreon en Ladyhawke.
20 Colour Haze - All
Stonerrock met een krautrandje, hun zoveelste album van redelijk constante kwaliteit. Vooral als dat kenmerkende gitaargeluid er bij komt, helemaal goed. Maar live nog beter.
21 The Duke Spirit - Neptune
Een van de meest doorsnee albums in deze lijst, gewoon een lekkere gitaarband-met-zangeres plaat. Niks meer maar zeker ook niet minder.
22 Cranes - Cranes
Een nieuwe Cranes, iets minder onverwacht en veelbelovend als de nieuwe Portishead, maar toch, wie zat hier nog op te wachten? Nou, ik wel. En het is ook een goed album, maar haalt het niet bij de vroegere. Meer een album van momenten.
23 Girlschool - Legacy
Ik kan hier hetzelfde bij zetten als bij de Cranes. Absoluut hoogtepunt is het nummer waarbij Lemmy zingt, dan klinkt de 'oude' Girlschool nog even lekker rockend.
24 Elsa - Elsa Lunghini
Deze franse dame heeft wat meer ballads dan ik gemiddeld genomen goed vind, maar met haar stem kan ze het hebben.
25 The B-52's - Funplex
Nog een nieuw album van een oude band. Een stuk electronischer dan vroeger, maar qua zang en plezier is er weinig veranderd. Gewoon lekker fun dus.
26 No Age - Nouns
Op Lowlands was dit een van de hoogtepunten. En dan het album. Op 26, valt dat dan tegen? Niet echt, maar om een of andere reden komen dit soort herrie plaatjes niet meer zo hoog bij mij.
27 t.A.T.u. - Веселые улыбки (Happy Smiles)
Ja, dit is dezelfde Tatu als van All the Things She Said en het songfestival. Hun 3e album alweer, en eigenlijk verandert er niet zoveel per album. Op dit album 2 of 3 engelstalige nummers, de rest in het russisch. Verder een hoop dansbare bombast. Of bombastische dansmuziek.
28 Les Shades - Le meurtre de Vénus
De Franse Beatles met een Tricatel sausje. Goed resultaat.
29 Jeremy's - O Yeah Aha Oh
Lekker uptempo punkpop album.
30 Vivian Girls - Vivian Girls
Men neme 60% Shop Assistants, 35% Flatmates en 5% Darling Buds, even mixen en je hebt The Vivian Girls. En toch blijft het niet echt hangen. Prima plaatje, maar geen topper.
geen commentaar:
31 Ida Maria - Fortress Round My Heart
32 Zoë Avril - Zoë Avril
33 Mademoiselle K - Jamais la paix
34 The Subways - All or Nothing
35 The Breeders - Mountain Battles
36 Lawn - Silver
37 Marie Mai - Dangereuse attraction
38 The Cuties - Ah-Ah-Aah
39 Loane - Jamais seule
40 Good Things End - Out of Nowhere
[ Bericht 0% gewijzigd door ranja op 19-12-2008 16:08:22 ]
Interessant, genoeg te verkennen voor mij de komende tijd! Dat Kay met een nieuw album komt had je sowieso wel even in de Indie-Central mogen melden. 
Kay met een nieuw album komt had je sowieso wel even in de Indie-Central mogen melden.
Dat stond wel in mijn 'gitaarbands met zangeres' topic, moet je daar wat vaker kijkenquote:Op donderdag 18 december 2008 20:42 schreef pfaf het volgende:
Dat
Daar stond het 5 augustus al
[ Bericht 7% gewijzigd door ranja op 18-12-2008 20:58:53 ]
Lekker oppervlakkig jaarlijstje!
1. Hot Chip – Made in the Dark omdat je ze eigenlijk live moet zien en omdat het van cd toch ook wel weer lekker is, effe geluid wat harder
2. Elbow – The Seldom Seen Kid Blijft een topband met een mooi, vol geluid.
3. Kings of Leon – Only by the Night Omdat het me zo verbaasde na hun eerdere krijsalbums.
4. Black Keys, the – Attack & Release
5. Ane Brun – Changing of the Seasons
6. Neil Diamond – Home Before Dark
7. R.E.M. - Accelerate
8. Nick Cave & The Bad Seeds – Dig, Lazarus, Dig!!!
9. Raconteurs, the – Consolers of the Lonely
10. Woven Hand – Ten Stones
11. British Sea Power – Do You Like Rock Music?
12. Zutons, The – You can do Anything
13. Brian Eno & David Byrne – Everything That Happens, Will Happen Today
14. MGMT – Oracular Spectacular
15. Cansei de Ser Sexy – Donkey
16. Drive-by Truckers – Brighter Than Creations Dark
17. Coldplay – Viva la Vida Or Death And All Of His Friends
18. Ladyhawke – Ladyhawke
19. Black Mountain – In the Future
20. Calexico – Carried to Dust
1. Hot Chip – Made in the Dark omdat je ze eigenlijk live moet zien en omdat het van cd toch ook wel weer lekker is, effe geluid wat harder
2. Elbow – The Seldom Seen Kid Blijft een topband met een mooi, vol geluid.
3. Kings of Leon – Only by the Night Omdat het me zo verbaasde na hun eerdere krijsalbums.
4. Black Keys, the – Attack & Release
5. Ane Brun – Changing of the Seasons
6. Neil Diamond – Home Before Dark
7. R.E.M. - Accelerate
8. Nick Cave & The Bad Seeds – Dig, Lazarus, Dig!!!
9. Raconteurs, the – Consolers of the Lonely
10. Woven Hand – Ten Stones
11. British Sea Power – Do You Like Rock Music?
12. Zutons, The – You can do Anything
13. Brian Eno & David Byrne – Everything That Happens, Will Happen Today
14. MGMT – Oracular Spectacular
15. Cansei de Ser Sexy – Donkey
16. Drive-by Truckers – Brighter Than Creations Dark
17. Coldplay – Viva la Vida Or Death And All Of His Friends
18. Ladyhawke – Ladyhawke
19. Black Mountain – In the Future
20. Calexico – Carried to Dust
1. Los Campesinos! – Hold on Now, Youngster!
Band van het jaar! Zonder twijfel! Vrolijk, schreeuwerig en heel erg goed!
Ook de optredens die ik heb meegemaakt waren één groot feest!
2. Los Campesinos! – We Are Beatiful, We Are Doomed
Iets minder dansbaar misschien, maar nog steeds geniaal!
3. The Acorn – Glory Hope Mountain
Erg mooie folk! US-release is van 2008, dus hij mag lekker wel in het lijstje!
4. Born Ruffians – Red Yellow & Blue
Fijn album! Vrolijke liedjes! Album dat je makkelijk op repeat zet.
5. No Age – Nouns
Sterk debuut! Goed spul!
6. Noah and the Whale – Peaceful, the World Lays Me Down
7. Vampire Weekend – Vampire Weekend
8. Conor Oberst – Conor Oberst
9. Elbow – Seldom Seen Kid
10. MGMT – Oracular Spectacular
Band van het jaar! Zonder twijfel! Vrolijk, schreeuwerig en heel erg goed!
Ook de optredens die ik heb meegemaakt waren één groot feest!
2. Los Campesinos! – We Are Beatiful, We Are Doomed
Iets minder dansbaar misschien, maar nog steeds geniaal!
3. The Acorn – Glory Hope Mountain
Erg mooie folk! US-release is van 2008, dus hij mag lekker wel in het lijstje!
4. Born Ruffians – Red Yellow & Blue
Fijn album! Vrolijke liedjes! Album dat je makkelijk op repeat zet.
5. No Age – Nouns
Sterk debuut! Goed spul!
6. Noah and the Whale – Peaceful, the World Lays Me Down
7. Vampire Weekend – Vampire Weekend
8. Conor Oberst – Conor Oberst
9. Elbow – Seldom Seen Kid
10. MGMT – Oracular Spectacular
Je lijkt ranja wel.quote:Op vrijdag 19 december 2008 13:11 schreef Hexagon het volgende:
http://rogerv.hyves.nl/bl(...)laten_van_2008/LtyP/
Leuke lijst verder.
Ha ranja, leuke lijst weer met de nodige dames. We gaan er één dubbelen. Mijn top 72 zal morgen komen denk ik.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
De lijst van 3voor12 voor de liefhebbers:
http://3voor12.vpro.nl/programmas/afleveringen/41080855
http://3voor12.vpro.nl/programmas/afleveringen/41080855
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
-=-=- Mijn top 25 albums van 2008 -=-=-
01. Shearwater - Rook
Over mijn nummer één hoefde ik niet lang na te denken. Wat is deze plaat mooi en betoverend. Vanaf de eerste tellen grijpt de muziek je vast, om je pas na de laatste noot weer los te laten. Frontman Jonathan Meiburg wint het wat mij betreft dit jaar ruimschoots van zijn voormalige collega's van Okkervil River.
02. Elbow - The Seldom Seen Kid
Het laatste album van Elbow is ook meteen hun beste. Het is opvallend afwisselend, en de stem van zanger Guy Garvey ging nog nooit zó door merg en been. Bij elke luisterbeurt geeft de plaat weer nieuwe geheimen prijs en afsluiter "Friend of Ours".. die moet je gewoon een keer gehoord hebben.
03. dEUS - Vantage Point
Als je je er gewoon bij neerlegt dat dEUS geen tweede "In a Bar..." meer gaat maken kun je volop genieten van dit album. Je kunt goed horen dat alle bandleden hun zegje hebben kunnen doen over de composities, wat een mooi geheel oplevert. Bovendien komen de songwriter-talenten van Tom Barman nu eens goed bovendrijven. Het repertoire van dEUS heeft er weer wat klassiekers bij, waaronder het magistrale "Slow".
04. Madrugada - Madrugada
Het was een tragisch jaar voor Madrugada, vanwege het plotselinge overlijden van gitarist Robert Burås. Naast het persoonlijke verlies betekende het ook het einde van de band. De overgebleven leden besloten het laatste album af te maken, en een beter eerbetoon bestaat er niet. Het lijkt wel een best-of, zo hoog is het niveau van de songs. Afsluiter "Our Time Won't Live That Long" (gezongen door Burås) is luguber en ontroerend tegelijk.
05. Calexico - Carried to Dust
Een stuk beter dan voorganger "Garden Ruin", mede doordat er weer volop Calexico-tex-mex te horen is. Bijna elke song zorgt ervoor dat je alles neerlegt en geboeid blijft luisteren naar alle laagjes die ze erin gestopt hebben. En als je je ogen dichtdoet waan je je af en toe in een broeierige bar, ergens in de woestijn.
06. R.E.M. - Accelerate
Na drie (ook niet slechte) albums die voornamelijk pop-georienteerd waren is deze rocker een welkome afwisseling. Sterker nog, in sommige songs is weer de R.E.M. te horen uit de tijd van voordat drummer Bill Berry de band verliet (Automatic for the People, New Adventures in Hi-Fi). Met een song als "Until the Day Is Done" kan een album al eigenlijk niet meer stuk.
07. Nick Cave & the Bad Seeds - DIG, LAZARUS, DIG!!!
Je moet er echt voor gaan zitten, dit album. De magie zit hem namelijk in de teksten, de muzikale uitspattingen en natuurlijk Nick Cave himself, die af en toe de woorden door de speakers in je gezicht lijkt te spugen.
08. Sigur Rós - Með suð í eyrum við spilum endalaust
Voor Sigur Rós begrippen was het vorige album "Takk..." wel "oké". Op dit nieuwe album lijken ze echter weer helemaal terug in vorm. Misschien komt het doordat de band er vol voor gaat om eens een andere weg in te slaan: songs met een kop en een staart. Maar dan wel met de typische Sigur Rós-sfeer, natuurlijk.
09. Conor Oberst - Conor Oberst
Conor Oberst besloot het album uit te brengen onder zijn eigen naam, omdat hij het opnam zonder zijn vaste Bright Eyes-maatjes. Niet dat dit een heel ander geluid oplevert, overigens. Wel is er zoals altijd weer een hoop te genieten op deze CD.
10. Mick Flannery - White Lies
De verrassing van het jaar. Denk: Stephen Fretwell meets Ryan Adams. Klinkt als een erg goede combinatie en dat is het ook. Een dijk van een stem en een album vol eerlijke liedjes.
11. Peter Broderick - Home
Op "Docile" speelde dit lid van Efterklang al een album vol met zijn piano. Op dit nieuwe album greep hij naar het instrument waar hij naar eigen zeggen ook veel binding mee heeft: de akoestische gitaar. Hij ontpopt zich hier echter ook nog eens als een singer/songwriter die over een mooie stem beschikt. En die prachtige, sferische songs dekken de lading. Ideaal dus voor thuis, als het buiten sneeuwt.
12. Claw Boys Claw - Pajama Day
Een reunie kun je het niet noemen (de band is immers nooit écht weggeweest), maar dit album zet Claw Boys Claw wel weer op de kaart van de hedendaagse Nederlandse muziek. Een vleugje Nick Cave, een scheutje Mark Lanegan.. Wie durft er nog te beweren dat er geen spannende muziek uit eigen land komt?
13. William Fitzsimmons - The Sparrow and the Crow
De zoveelste Zanger-met-baard dit jaar. Maar wat voor één, dit album klinkt als een soort kruising tussen Iron & Wine en Sufjan Stevens. Af en toe dus een beetje té braaf, maar meestal kun je er alleen maar ademloos naar luisteren.
14. Martha Wainwright - I Know You're Married But I've Got Feelings Too
De bijtende teksten, de mooie melodieën en de stem van Martha die je bij elk woord naar de keel grijpt, ze zijn allemaal aanwezig. Maar helaas zijn er vergeleken met het debuut ditmaal een hoop toeters en bellen uit de kast getrokken, wat een deel van de betovering verbreekt.
15. Jóhann Jóhannsson - Fordlandia
Piano, strijkers en hier en daar een bliepje. Meer heeft deze IJslander niet nodig om je mee te slepen in zijn prachtige muzikale wereld. En meer woorden moet je er ook niet aan vuil maken.
16. Johnny Berlin - Find What You Love and Let It Kill You
Het Belgische Johnny Berlin verraste dit jaar in eigen land met deze goede plaat. De bandleden zijn nog jong, maar kennen duidelijk hun klassiekers (The Cure, Joy Division). De song "Echoes" heeft mij het nut van een repeat-knop na lange tijd weer eens duidelijk gemaakt.
17. Headphone - Ghostwriter
Hoewel de band zelf graag benadrukt dat ze een eigen geluid hebben kan er toch niet ontkend worden dat het op dit album lijkt alsof Soulwax en Radiohead in een blender zijn gestopt. Maar ik snap het ook wel, deze Belgische band heeft té veel kwaliteit om ze constant te blijven vergelijken met hun voorbeelden.
18. Okkervil River - The Stand-Ins
Okkervil River heeft ook dit jaar weer een puik album afgeleverd, hoewel mij toch telkens het gevoel bekruipt dat ik hem niet zo goed vind als "The Stage Names" (2007). Ik kan er niet precies de vinger op leggen, misschien vind ik het toontje van het album net wat te pretentieus.
19. Hallo Venray - Leather On My Soul
Hallo Venray trakteerde ons dit jaar op een dubbelalbum, hoewel het eigenlijk twee keer dezelfde plaat is. Op de eerste CD worden de songs uitgevoerd in een elektrische versie (gevalletje versterker op '11' en gaan) en op CD2 gaat de stekker eruit en komen de akoestische gitaren tevoorschijn. In beide settings voelt Hallo Venray zich kennelijk thuis, en een voorkeur heb ik dan ook niet echt.
20. Ane Brun - Changing of the Seasons / Sketches
Een dubbele notering voor Ane Brun, aangezien Sketches in feite dezelfde songs bevat als Changing of the Seasons, maar dan als demoversies. Sketches vind ik nét de beste van de twee, omdat Ane zonder al te veel poespas (alleen met gitaar) toch het beste tot haar recht komt. De song "My Star" is één van de mooiste van het jaar.
21. Blaudzun - Blaudzun
Deze Nederlandse troubadour heeft een prachtige stem én prachtige liedjes. Instrumentaal is het ook mooi ingevuld, maar af en toe mis ik toch wat spanning en scherpe randjes. Dat had deze CD naar een nog hoger plan kunnen tillen.
22. Death Cab For Cutie - Narrow Stairs
DCFC gaat weer iets meer op de indietour op dit album, vergeleken met de toch wel toegankelijke voorganger "Plans". Een single uitbrengen van acht en een halve minuut lang ("I Will Possess Your Heart") is al behoorlijk lef hebben. En de cello's aan het einde van "No Sunlight" zorgen altijd weer voor kippenvel.
23. Mates of State - Re-Arrange Us
Vrolijke man-vrouw pop in de stijl van o.a. The Hush Sound. Catchy melodieën, harmonische koortjes, echtpaar Kori Gardner en Jason Hammel hebben het er allemaal ingestopt.
24. Girls in Hawaii - Plan Your Escape
Melodische indiesongs met een Belgische twist, ik denk dat je zo het beste dit album kunt beschrijven. Live is de band nog beter, maar van deze songs valt toch genoeg te genieten.
25. Chop Wood - Chop Wood
De "In a Cabin With..." serie van Maarten Besseling, waarbij muzikanten op een bijzondere lokatie in korte tijd aan een album werken, levert van tijd tot tijd interessante dingen op. Zoals deze "Chop Wood" van Odilo Girod, in het dagelijks leven zanger van Coparck (opgenomen in Berlijn).
Niet in de lijst:
Zita Swoon - Big Blueville (niet nieuw)
Antony & the Johnsons - Another world (EP)
Bon Iver - For Emma, Forever Ago (te nieuw)
Teleurstelling van het jaar:
Guillemots - Red
[ Bericht 1% gewijzigd door BUG80 op 19-12-2008 21:21:11 ]
01. Shearwater - Rook
Over mijn nummer één hoefde ik niet lang na te denken. Wat is deze plaat mooi en betoverend. Vanaf de eerste tellen grijpt de muziek je vast, om je pas na de laatste noot weer los te laten. Frontman Jonathan Meiburg wint het wat mij betreft dit jaar ruimschoots van zijn voormalige collega's van Okkervil River.
02. Elbow - The Seldom Seen Kid
Het laatste album van Elbow is ook meteen hun beste. Het is opvallend afwisselend, en de stem van zanger Guy Garvey ging nog nooit zó door merg en been. Bij elke luisterbeurt geeft de plaat weer nieuwe geheimen prijs en afsluiter "Friend of Ours".. die moet je gewoon een keer gehoord hebben.
03. dEUS - Vantage Point
Als je je er gewoon bij neerlegt dat dEUS geen tweede "In a Bar..." meer gaat maken kun je volop genieten van dit album. Je kunt goed horen dat alle bandleden hun zegje hebben kunnen doen over de composities, wat een mooi geheel oplevert. Bovendien komen de songwriter-talenten van Tom Barman nu eens goed bovendrijven. Het repertoire van dEUS heeft er weer wat klassiekers bij, waaronder het magistrale "Slow".
04. Madrugada - Madrugada
Het was een tragisch jaar voor Madrugada, vanwege het plotselinge overlijden van gitarist Robert Burås. Naast het persoonlijke verlies betekende het ook het einde van de band. De overgebleven leden besloten het laatste album af te maken, en een beter eerbetoon bestaat er niet. Het lijkt wel een best-of, zo hoog is het niveau van de songs. Afsluiter "Our Time Won't Live That Long" (gezongen door Burås) is luguber en ontroerend tegelijk.
05. Calexico - Carried to Dust
Een stuk beter dan voorganger "Garden Ruin", mede doordat er weer volop Calexico-tex-mex te horen is. Bijna elke song zorgt ervoor dat je alles neerlegt en geboeid blijft luisteren naar alle laagjes die ze erin gestopt hebben. En als je je ogen dichtdoet waan je je af en toe in een broeierige bar, ergens in de woestijn.
06. R.E.M. - Accelerate
Na drie (ook niet slechte) albums die voornamelijk pop-georienteerd waren is deze rocker een welkome afwisseling. Sterker nog, in sommige songs is weer de R.E.M. te horen uit de tijd van voordat drummer Bill Berry de band verliet (Automatic for the People, New Adventures in Hi-Fi). Met een song als "Until the Day Is Done" kan een album al eigenlijk niet meer stuk.
07. Nick Cave & the Bad Seeds - DIG, LAZARUS, DIG!!!
Je moet er echt voor gaan zitten, dit album. De magie zit hem namelijk in de teksten, de muzikale uitspattingen en natuurlijk Nick Cave himself, die af en toe de woorden door de speakers in je gezicht lijkt te spugen.
08. Sigur Rós - Með suð í eyrum við spilum endalaust
Voor Sigur Rós begrippen was het vorige album "Takk..." wel "oké". Op dit nieuwe album lijken ze echter weer helemaal terug in vorm. Misschien komt het doordat de band er vol voor gaat om eens een andere weg in te slaan: songs met een kop en een staart. Maar dan wel met de typische Sigur Rós-sfeer, natuurlijk.
09. Conor Oberst - Conor Oberst
Conor Oberst besloot het album uit te brengen onder zijn eigen naam, omdat hij het opnam zonder zijn vaste Bright Eyes-maatjes. Niet dat dit een heel ander geluid oplevert, overigens. Wel is er zoals altijd weer een hoop te genieten op deze CD.
10. Mick Flannery - White Lies
De verrassing van het jaar. Denk: Stephen Fretwell meets Ryan Adams. Klinkt als een erg goede combinatie en dat is het ook. Een dijk van een stem en een album vol eerlijke liedjes.
11. Peter Broderick - Home
Op "Docile" speelde dit lid van Efterklang al een album vol met zijn piano. Op dit nieuwe album greep hij naar het instrument waar hij naar eigen zeggen ook veel binding mee heeft: de akoestische gitaar. Hij ontpopt zich hier echter ook nog eens als een singer/songwriter die over een mooie stem beschikt. En die prachtige, sferische songs dekken de lading. Ideaal dus voor thuis, als het buiten sneeuwt.
12. Claw Boys Claw - Pajama Day
Een reunie kun je het niet noemen (de band is immers nooit écht weggeweest), maar dit album zet Claw Boys Claw wel weer op de kaart van de hedendaagse Nederlandse muziek. Een vleugje Nick Cave, een scheutje Mark Lanegan.. Wie durft er nog te beweren dat er geen spannende muziek uit eigen land komt?
13. William Fitzsimmons - The Sparrow and the Crow
De zoveelste Zanger-met-baard dit jaar. Maar wat voor één, dit album klinkt als een soort kruising tussen Iron & Wine en Sufjan Stevens. Af en toe dus een beetje té braaf, maar meestal kun je er alleen maar ademloos naar luisteren.
14. Martha Wainwright - I Know You're Married But I've Got Feelings Too
De bijtende teksten, de mooie melodieën en de stem van Martha die je bij elk woord naar de keel grijpt, ze zijn allemaal aanwezig. Maar helaas zijn er vergeleken met het debuut ditmaal een hoop toeters en bellen uit de kast getrokken, wat een deel van de betovering verbreekt.
15. Jóhann Jóhannsson - Fordlandia
Piano, strijkers en hier en daar een bliepje. Meer heeft deze IJslander niet nodig om je mee te slepen in zijn prachtige muzikale wereld. En meer woorden moet je er ook niet aan vuil maken.
16. Johnny Berlin - Find What You Love and Let It Kill You
Het Belgische Johnny Berlin verraste dit jaar in eigen land met deze goede plaat. De bandleden zijn nog jong, maar kennen duidelijk hun klassiekers (The Cure, Joy Division). De song "Echoes" heeft mij het nut van een repeat-knop na lange tijd weer eens duidelijk gemaakt.
17. Headphone - Ghostwriter
Hoewel de band zelf graag benadrukt dat ze een eigen geluid hebben kan er toch niet ontkend worden dat het op dit album lijkt alsof Soulwax en Radiohead in een blender zijn gestopt. Maar ik snap het ook wel, deze Belgische band heeft té veel kwaliteit om ze constant te blijven vergelijken met hun voorbeelden.
18. Okkervil River - The Stand-Ins
Okkervil River heeft ook dit jaar weer een puik album afgeleverd, hoewel mij toch telkens het gevoel bekruipt dat ik hem niet zo goed vind als "The Stage Names" (2007). Ik kan er niet precies de vinger op leggen, misschien vind ik het toontje van het album net wat te pretentieus.
19. Hallo Venray - Leather On My Soul
Hallo Venray trakteerde ons dit jaar op een dubbelalbum, hoewel het eigenlijk twee keer dezelfde plaat is. Op de eerste CD worden de songs uitgevoerd in een elektrische versie (gevalletje versterker op '11' en gaan) en op CD2 gaat de stekker eruit en komen de akoestische gitaren tevoorschijn. In beide settings voelt Hallo Venray zich kennelijk thuis, en een voorkeur heb ik dan ook niet echt.
20. Ane Brun - Changing of the Seasons / Sketches
Een dubbele notering voor Ane Brun, aangezien Sketches in feite dezelfde songs bevat als Changing of the Seasons, maar dan als demoversies. Sketches vind ik nét de beste van de twee, omdat Ane zonder al te veel poespas (alleen met gitaar) toch het beste tot haar recht komt. De song "My Star" is één van de mooiste van het jaar.
21. Blaudzun - Blaudzun
Deze Nederlandse troubadour heeft een prachtige stem én prachtige liedjes. Instrumentaal is het ook mooi ingevuld, maar af en toe mis ik toch wat spanning en scherpe randjes. Dat had deze CD naar een nog hoger plan kunnen tillen.
22. Death Cab For Cutie - Narrow Stairs
DCFC gaat weer iets meer op de indietour op dit album, vergeleken met de toch wel toegankelijke voorganger "Plans". Een single uitbrengen van acht en een halve minuut lang ("I Will Possess Your Heart") is al behoorlijk lef hebben. En de cello's aan het einde van "No Sunlight" zorgen altijd weer voor kippenvel.
23. Mates of State - Re-Arrange Us
Vrolijke man-vrouw pop in de stijl van o.a. The Hush Sound. Catchy melodieën, harmonische koortjes, echtpaar Kori Gardner en Jason Hammel hebben het er allemaal ingestopt.
24. Girls in Hawaii - Plan Your Escape
Melodische indiesongs met een Belgische twist, ik denk dat je zo het beste dit album kunt beschrijven. Live is de band nog beter, maar van deze songs valt toch genoeg te genieten.
25. Chop Wood - Chop Wood
De "In a Cabin With..." serie van Maarten Besseling, waarbij muzikanten op een bijzondere lokatie in korte tijd aan een album werken, levert van tijd tot tijd interessante dingen op. Zoals deze "Chop Wood" van Odilo Girod, in het dagelijks leven zanger van Coparck (opgenomen in Berlijn).
Niet in de lijst:
Zita Swoon - Big Blueville (niet nieuw)
Antony & the Johnsons - Another world (EP)
Bon Iver - For Emma, Forever Ago (te nieuw)
Teleurstelling van het jaar:
Guillemots - Red
[ Bericht 1% gewijzigd door BUG80 op 19-12-2008 21:21:11 ]
Mijn mixtape: labtones.com/listener/JSP
Ik vraag me af: Kennen zo weinig mensen het nieuwe album van Ray Lamontagne of vindt men hier op Fok! er gewoon weinig aan?
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Heb hem er al in staan, maar vindt hem wel minder mooi dan de vorige twee. Het is mij allemaal te vrolijk.quote:Op vrijdag 19 december 2008 20:53 schreef peaceman het volgende:
Ik vraag me af: Kennen zo weinig mensen het nieuwe album van Ray Lamontagne of vindt men hier op Fok! er gewoon weinig aan?
Het is inderdaad een vrolijkere plaat dan de andere twee, maar top zeker een top 10-er voor dit jaar, aangezien er toch niet heel veel juweeltjes uit zijn gebracht.quote:Op zaterdag 20 december 2008 09:14 schreef GeorgKacher het volgende:
[..]
Heb hem er al in staan, maar vindt hem wel minder mooi dan de vorige twee. Het is mij allemaal te vrolijk.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Dan moet je beter zoekenquote:Op zaterdag 20 december 2008 09:16 schreef peaceman het volgende:
[..]
Het is inderdaad een vrolijkere plaat dan de andere twee, maar top zeker een top 10-er voor dit jaar, aangezien er toch niet heel veel juweeltjes uit zijn gebracht.
Ik vind bijv. die plaat van Dafnis Prieto duizend keer beter dan Ray Lamontagne. Maar die is alleen te krijgen bij CDbaby en dus kent niemand het. Zelfde geldt voor Rue Royale wat integenstelling tot Prieto in het zelfde straatje past als Lamontagne.
1000x nog wel... dan moet ie wel heel goed zijn! Ik zal t eens opzoekenquote:Op zaterdag 20 december 2008 09:23 schreef GeorgKacher het volgende:
[..]
Dan moet je beter zoeken
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Kijk, hier hebben ze het wél begrepen.quote:Op donderdag 11 december 2008 12:32 schreef De-oneven-2 het volgende:
Geen Portishead? Geen TV on the Radio? Geen Hercules and Love Affair?
En 'Blind' is inderdaad zonder twijfel de beste single van het jaar.
...dass wir fliegen.
Eens. Luister alle top 50 albums, dan kan niemand ook meer stellen dat 2008 een slecht jaar was.quote:Op zaterdag 20 december 2008 12:13 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Kijk, hier hebben ze het wél begrepen.
En 'Blind' is inderdaad zonder twijfel de beste single van het jaar.
night and day, you are the one
Nou, hier dan al mijn in 2008 aangeschafte albums op volgorde gezet, met omschrijving / motivatie.
72. QUINN WALKER – Laughter’s An Asshole / Lion Land
Breed uitgesponnen dubbelaar van een zanger die het best in de freakfolk-scene ingedeeld kan worden. Helaas veel te volgepropt, waardoor het zoeken is naar de enkele parels tussen de veelal onopvallende songs. Walker is een bijzonder talent, dat soms aan Devendra Banhart doet denken, maar had wellicht hogere ogen gegooid met een enkel album waarop de beste songs van deze twee platen hadden gestaan.
71. PANTALEIMON – Merry Oceans
Andria Degens werkte met diverse artiesten van naam, waarbij ze voornamelijk achtergrondzangeres was. Haar heldere vocalen dragen deze collectie folksongs, maar kabbelen uiteindelijk net iets teveel voort om echt een blijvende indruk te maken. Daar verandert ook de hulp van gerenommeerde gasten als Baby Dee, Isobel Campbell en John Contreras niets aan.
70. TIM VANHAMEL – Welcome To The Blue House
De man die bekend werd met Millionaire ging solo. Zijn leven was drastisch veranderd na het stuklopen van zijn relatie en dat had zijn weerslag op zijn muzikale koers. Waar Millionaire nog weleens over de top ging met beukende rocksongs, daar is Welcome To The Blue House vooral een ingetogen werkstuk. Vanhamel ontdekt zijn popkant, maar de liedjes blijven wat te oppervlakkig gezien de thematiek.
69. GENERAL MINDY – Delusions Of Grandeur
Weer een nieuwe band uit België en opnieuw klinken ze op de beste momenten interessant. Dan maakt General Mindy fijne popparels in de lijn van pakweg Sukilove. Niet verwonderlijk dus dat Pascal Deweze hielp met het produceren van de plaat. Zanger Johan Verckist en zijn mannen kunnen echter niet op alle nummers evenveel boeien en zijn dus vooral nog een belofte voor de toekomst.
68. THE IDEAL HUSBAND – No Bye No Aloha
Sandrine Collard, ex van de hier ook op enkele songs opduikende Daan, maakte samen met Louise Peterhoff een tijdloos plaatje vol folky luisterpop. De dames klinken als ze samen zingen heel soms als CocoRosie, maar vaker doet Peterhoff een geslaagde gooi naar een plaatsje op een zuchtmeisjesplaat van Guuz Hoogaerts. Dankzij de inzet van lapsteel en ukelele krijgen de niets aan de hand liedjes van deze dames een fijn ouderwets tintje.
67. COLIN MELOY – Sings Live!
De zanger van Decemberists doet het in zijn uppie en doet dat akoestisch. Het levert een plaat op waarop enkele bekende songs van zijn band in een uitgekleed jasje nog steeds prima klinken. Toch mis je af en toe de theatrale bombast van de band en zijn de songs natuurlijk stuk voor stuk al bekend. Dit maakt van Sings Live! een fijne plaat, maar doet ook weer verlangen naar nieuwe nummers.
66. GIRLS IN HAWAII – Plan Your Escape
Aan het begin van het jaar ontstond een korte storm aan media-aandacht voor deze Walen. Moet gezegd dat Plan Your Escape ook de nodige sterke songs bevat, maar een echte aanval op de heerschappij van Vlaanderen in muziekland België doet Girls In Hawaii ook met deze plaat nog niet. Desondanks is de eigenzinnigheid van de groep te prijzen en schuwen zij het avontuur ook niet.
65. STEPHEN MALKMUS & THE JICKS – Real Emotional Trash
Malkmus kan het nog steeds, zo bewees hij met deze plaat. Enkele fijne rocksongs glijden voorbij, terwijl men ook lekker lang door durft te gaan als ware men bezig met een jamsessie. En toch, van Malkmus verwacht je altijd net iets meer dan van ieder ander. Zijn werk met Pavement benadert hij ook met deze plaat weer niet, al is dat ook niet zo vreemd. Nu is het een aardige plaat geworden, waar Malkmus een topper in zich heeft.
64. THE RHYTHM CHIEFS – Ships Of Wonder
Drie jonge Dordtenaren zetten een opvallend volwassen geluid neer op deze plaat. De heren putten uit blues, folk, country en zelfs een beetje jazz. Toch is het vooral de blues die deze jonge mannen laten klinken, zonder zich daarbij te verliezen in onnodig uit de band gieren. Zanger Dusty Ciggaar moet qua zang nog wat groeien, maar zijn gitaarspel vergoedt veel. Belofte voor de toekomst!
63. TIMESBOLD – Ill Seen Ill Sung
Jason Merritt en zijn bandgenoten zijn terug, maar toch stelt dit album enigszins teleur. De snijd-je-polsen-door americana van de voorgaande platen is her en der nog aanwezig, maar heeft ook plaats gemaakt voor iets meer vrolijkheid en een wat modernere muzikale aanpak. Dat is wat mij betreft geen verbetering. Nog altijd zijn er mooie en ontroerende songs, maar ze zijn simpelweg minder talrijk dan je hoopt bij een Timesbold-plaat.
62. THE GUTTER TWINS – Saturnalia
Nog zo’n plaat die de hoge verwachtingen niet helemaal kan waarmaken. Van de samenwerking tussen Greg Dulli en Mark Lanegan was veel verwacht, zeker gezien de enkele songs die men eerder al samen op plaat zette. Uiteindelijk bevat Saturnalia het nodige sterke materiaal, maar over de hele linie is dit absoluut niet die wereldplaat die het had moeten worden. Gewoon een leuk samenwerkingsverband.
61. SUGARPLUM FAIRY – The Wild One
Deze Zweden putten uit de jaren zestig, waar ze vooral Beatles en Stones als voorbeelden hebben. Af en toe lijkt het wel schaamteloos kopiëren wat de band rond de broers Norén laat horen. Waarbij de songs meestal altijd wel catchy zijn en voor een glimlach op het gezicht zorgen. Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Helaas voor de mannen is de enige cover, Bus Stop van Hollies, wel gelijk de beste compositie.
60. ELLIOTT BROOD – Mountain Meadows
Elliott Brood is geen man, maar een band. Ze maken americana met een donker randje. Alsof Nick Cave een murder ballad komt zingen met muzikale begeleiding van pakweg Sixteen Horsepower. De schuurpapieren stem van zanger Marc Sasso kleurt perfect tussen de af en toe heftig klinkende gitaren en de lieflijk, dan wel gejaagd tokkelende banjo’s. Opvallende plaat.
59. CARLA BRUNI – Comme Si De Rien N’Était
De Franse presidentsvrouw komt hier met een heerlijke zuchtplaat. De melodieuze omlijsting past goed bij de ijl gezongen slaapkamersongs van Bruni, die op bepaalde momenten zeer positief weet te verrassen en bewijst ook platen te kunnen maken zonder op haar naam te teren. Helaas is dat niet overal het geval en staan er ook een paar nummers op die je snel weer vergeet.
58. THE COURTEENERS – St. Jude
De band rond zanger Liam Fray, gezegend met een fijne stem, zoekt het in een soort authentieke Britpop. Denk The Smiths, met wie het de voorliefde voor donkere en her en der absurde teksten deelt, maar dan met alle ingrediënten van de moderne tijd. Songs over de liefde, maar ook over profielensites op internet. Op de sterkste momenten laat deze band horen een belofte te zijn, maar de jonkies zijn er nog lang niet.
57. THE DODOS – Visiter
Opvallende plaat, waarop het ritme een belangrijke rol speelt. De drums van Logan Kroeber ondersteunen het gitaarspel en de zang van Meric Long. Een plaat die je de tijd moet geven om mooie dingen te ontdekken. Uiteindelijk verdrinkt men toch iets te vaak in uitgesponnen werkjes waarin het goed zoeken is naar het liedje. Als je dat liedje echter wel vindt, dan is het dikwijls ook direct een pareltje.
56. ADAM GREEN – Sixes & Sevens
De droogkomische zanger met de donkere stem is weer terug. Helaas is dit album niet zo sterk als zijn eerdere werk en missen we de echte toppers. De plaat duurt voor Green-begrippen ook lang en biedt ruimte voor nieuwigheden, maar juist die moderne snufjes zijn niets voor Green. Hij moet gewoon zijn ouderwetse Lee Hazlewood-achtige nummers maken en dan scoort hij hoger dan, jawel, de zesjes en zevens van dit album.
55. GALLON DRUNK – The Rotten Mile
Fans van Nick Cave die er van balen dat de Australiër steeds verder afdrijft van de muziek van The Birthday Party en de begindagen van The Bad Seeds is er Gallon Drunk. Frontman James Johnston werd niet voor niets al door Cave toegevoegd aan The Bad Seeds. Met zijn eigen band maakt Johnston een donker album, dat bij tijd en wijle lekker smerig klinkt, maar ook altijd een melodieus tintje houdt.
54. ARNO – Covers Cocktail
Coveren was in 2008 best wel populair. Diverse artiesten maakten een album waarop andermans werk werd vertolkt. Zo ook de Belg Arno Hintjens, die met zijn eigen rauwe stem twintig nummers bij de kladden grijpt en ze in de beste gevallen volledig naar zijn hand zet. Arno doet bijvoorbeeld Melanie, Beatles, Stones, Kinks, Abba, Queen, Bowie en Gainsbourg. Elke song is echter onmiskenbaar Arno en dat is knap.
53. ZITA SWOON – Big Blueville
Big Blueville is eigenlijk het album Big City, waarmee de band rond Stef Kamil Carlens vorig jaar hoge ogen gooide, maar dan speciaal voor de Franse markt. Dat betekent dat het Franstalige werk ruim vertegenwoordigd is. Enkele songs kregen een nieuwe bewerking, terwijl van de nieuwe nummers met name Josieanna een hoogtepunt is. Omdat het echter veelal ouder werk is niet opnieuw een topnotering, ondanks de kwaliteit.
52. THE MOUNTAIN GOATS – Heretic Pride
John Darnielle heeft weer een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan zijn rijke oeuvre. Heretic Pride is echter minder sterk dan zijn eerdere werk, hoewel hij bij vlagen weer heerlijk bijtend en boos klinkt. Desondanks weten The Mountain Goats niet opnieuw een plaat lang te overtuigen, zoals bijvoorbeeld met meesterwerk Tallahassee wel lukte. Darnielle kan beter, vandaar geen topnotering.
51. DR. DOG – Fate
Dr. Dog had een sixtiesband kunnen zijn. Net als bijvoorbeeld The Bees maken ze zorgeloze en vrij zonnige sixtiespop, waarop Beatles en Beach Boys doorklinken. Door de soms wat rauwe zang knipoogt Dr. Dog op dit album af en toe ook naar Small Faces of, wat eigentijdser, Gomez. Een sympathiek album voor liefhebbers van de jaren zestig, dat echter niet in de buurt komt van de geniale voorbeelden.
50. THE SPINTO BAND – Moonwink
The Spinto Band is zo’n band die al jaren niet echt groot kan worden, maar wel altijd aardige albums maakt. Moonwink is een nieuw voorbeeld van de mogelijkheden die de band rond de soms lekker onvast zingende Nick Krill heeft. Op de beste momenten klinkt men als een natuurlijke opvolger van Pavement, op andere momenten verliest men zich in teveel onnodige opsmuk en raak je de aandacht wat kwijt.
49. BLAUDZUN – Self Titled
Blaudzun is het pseudoniem van Johannes Sigmund, een Nederlandse singer / songwriter. Hij vernoemde zich naar een Deense wielrenner en beklimt hier regelmatig hoge pieken. Zijn zang doet dan denken aan pakweg Starsailor, Thom Yorke en de onvermijdelijke Jeff Buckley. Op zijn naar zichzelf vernoemde debuut staan elf melancholische en verstilde liedjes. Een zeer mooie luisterplaat van eigen bodem.
48. MARTINA TOPLEY-BIRD – The Blue God
Het voormalig liefje van Tricky laat zich op deze soloplaat horen als een door het leven gerijpte vrouw. Ze brengt een collectie uiterst dansbare songs, waarop de thematiek veelal donker is. Haar soepele stem kronkelt zich langs de producties van Danger Mouse. Geschikt voor zowel disco als buitenfeesten op exotische locaties, maar bovenal een mooi statement van een bijna vergeten zangeres.
47. THINGUMA*JIGSAW – (awakeinwhitechapel)
Bijzondere plaat van een Noors duo, man en vrouw. Niet alleen de bandnaam en de aparte spelling van de albumtitel bewijzen dat, ook de muziek doet dit. Geïnspireerd door de wijk waar Jack the Ripper zeker vijf vrouwen vermoord zou hebben brengen ze freakfolk van het zuiverste soort. Met de haast valse zang van de zangeres, een nummer in een verzonnen taal en de opmerkelijke instrumentatie is dit een plaat die je haat of omarmt.
46. MALCOLM MIDDLETON – Sleight Of Heart
Malcolm Middleton maakt een tussendoortje met restmateriaal van het eerder verschenen A Brighter Beat. Stiekem zijn deze songs echter sterker dan dat voorgaande album. Met zijn zware Schotse accent brengt de eeuwige droefsnoet wederom enkele klassiekers over eenzaamheid en mislukte liefdes, covert hij Madonna en klinkt hij zelfs lichtvoetig in Marguerita Red. Knap tussendoortje!
45. BECK – Modern Guilt
Tja, je zou maar Beck zijn. Wat moet je dan nog doen om te verrassen? Je hebt immers zo ongeveer alles al gedaan, van stoeien met elektronica en hiphop tot onvervalste folk tot uiterst dansbare discomuziek. Dan besluit je dus maar om alles op een hoop te gooien, hoewel Modern Guilt toch redelijk gelijkmatig is qua sound. Zeker geen slechte songs en Beck klinkt geïnspireerd, maar we hebben hem sterker gehoord.
44. LIAM FINN – I’ll Be Lightning
De zoon van Crowded House-frontman Neil Finn heeft de stembanden van zijn vader geërfd. Excelsior besloot om deze plaat in Nederland te distribueren en dat was een terechte beslissing. Finn laat namelijk veertien nummers lang horen fijne gitaarpop te kunnen maken, die knipoogt naar het werk van pa, maar even zo goed een eigen geluid heeft als hij wat elektronische invloeden of een portie rock invoegt.
43. NICK CAVE & THE BAD SEEDS – Dig, Lazarus, Dig!!!
Ook Nick Cave ontkomt niet aan het gegeven waar ook Beck en Stephen Malkmus mee kampten. Wie een dergelijk rijke discografie achter zijn naam heeft staan, moet wel met een echte topplaat komen om veel indruk te maken. Wel, die topplaat heeft Cave dus niet gemaakt. Opnieuw staan er enkele meesterlijke songs op die andere artiesten nooit zullen maken, maar zijn beste werk benadert hij over de hele linie geen moment.
42. ROB JUNGKLAS – Gully
Pas op! Rob Jungklas is namelijk nog altijd bezig zijn demonen te verdrijven en doet dat op Gully wederom indrukwekkend. Zijn donkere stem past prima bij de af en toe stevige begeleiding, maar Jungklas neemt op de juiste momenten gas terug. Hij vecht met alles en iedereen, zowel God als de duivel en hij wint nooit. Deze diepe ellende levert echter wel opnieuw een mooie en beklemmende plaat op.
41. dEUS – Vantage Point
Grote namen-syndroom deel zoveel. Ook dEUS ontkomt niet aan een vergelijking met het geniaal gestoorde en alle kanten opspringende eerdere werk en dan valt Vantage Point dus tegen. Wel een betere plaat dan voorganger Pocket Revolution en af en toe mooie nieuwe invloeden, maar de echte brille lijkt er vanaf. Tom Barman maakt nu gewoon mooie nummers en niet meer de songs die je van je stoel deden glijden.
40. DEREK MEINS – The Famous Poet Derek Meins
Voormalig Eastern Lane-bandlid Derek Meins gaat nu solo. Hij doet dat op opmerkelijke wijze, want hij presenteert zich als een soort dichter die aan de slag gaat met allerlei instrumenten en in amper een half uur een paar prima vondsten laat horen. Gesproken nummers over seks, uitgaan, drinken en alle ongemakken van de eenentwintigste eeuw komen voorbij, maar even makkelijk brengt hij zeemanskoortjes en een banjo.
39. CAT POWER – Jukebox
Oh ja, coveren was in 2008 populair. Ook Cat Power deed het. De zangeres laat in haar vertolkingen van andermans én eigen werk horen hoezeer ze zich ontwikkeld heeft van intens zingende vertwijfelde jonge vrouw tot een zekere jonge vrouw die durft te laten horen hoe mooi ze kan zingen. Toch twijfel ik of haar intense versie van Metal Heart op Moon Pix nu mooier vindt of de op deze plaat meer bijgeschaafde versie.
38. SHEARWATER – Rook
Wat was Palo Santo toch een mooie plaat en wat liet Jonathan Meiburg daar toch horen hoe goed hij songs kon schrijven. Nou, dat doet hij op Rook nog steeds, maar het geheel is toch net wat minder aangrijpend dan de voorganger. Toch slaagt Meiburg er met zijn band in om op de beste momenten betoverend mooi uit de hoek te komen. Wederom een geslaagd album dus, maar dat definitieve meesterwerk laat nog op zich wachten.
37. CHOP WOOD – In A Cabin With…
Mooi project, waaraan nu dus Coparck-zanger Odilo Girod meedeed. Opgesloten in een bepaalde ruimte, in dit geval het Berlijnse kunsthuis Tacheles, maakte hij een collectie van dertien songs. Die klinken grotendeels net zo warm als Coparck, mede door de uit duizenden herkenbare getergde stem van Girod, maar laten in alle eenvoud ook regelmatig nieuwe invloeden horen.
36. BODIES OF WATER – A Certain Feeling
Ha, dit zijn liefhebbers van Arcade Fire. Maar ook van The Mamas And The Papas! Dit viertal uit Californië, twee mannen en twee vrouwen, laat meerstemmige nummers horen die soms wat neigen naar de jaren zeventig, maar her en der ook de opwekkende kracht hebben van bijvoorbeeld The Polyphonic Spree. Of een op hol geslagen Low, zo u wilt. De harmonieuze zang is de grootste kracht van dit leuke album.
35. ARMS – Kids Aflame
Todd Goldstein is de man die bijna in zijn eentje Arms vormt, al heeft hij wel hulp van een drummer, bassist en een zangeres ingeroepen. Goldstein houdt van The Smiths, zoveel is duidelijk bij beluistering van Kids Aflame, dat dertien interessante liedjes bevat. De teksten knipogen regelmatig naar Morrissey, zeker in de nummers waarin Goldstein zich volmaakt gelukkig ongelukkig toont.
34. BONNIE ‘PRINCE’ BILLY – Lie Down In The Light
Will Oldham doet iets complete anders. De treurwilg van weleer klinkt in diverse nummers namelijk vrolijk. Dat pakt best goed uit, want zijn verzameling americana klinkt lekker ontspannen. Het album is ook minder lo-fi opgenomen, zodat opvalt dat Oldham behoorlijk goed zingt en er een bepaalde intimiteit vanaf spat. Geslaagde plaat dus, na enkele mindere worpen, maar zijn oudere en treurigere werk blijft toch net iets interessanter.
33. KAWADA – Shaving Your Beard On A Nice White Cloud
Met een dergelijke albumtitel kan je bijna alleen maar te maken hebben met Belgen. En ja, dat is ook zo. Frontman Joeri Cnapelinckx kreeg voor dit debuut de zegen van producer Pascal Deweze. Dat is terecht, want de nummers van Kawada klinken prima. Dan weer lekkere gitaarpop als de oude Soulwax of dEUS, dan weer intiem van achter de piano en ook de radiovriendelijkheid van een Sukilove ligt op de loer. Goed debuut!
32. AIDAN JOHN MOFFAT – I Can Hear Your Heart
De brombeer van Arab Strap doet aan spoken word. Moffat vertelt namelijk vooral op deze plaat. Uiteraard beschrijft hij weer tot in detail hoe het Schotse nachtleven aan hem voorbij trekt, inclusief de al dan niet geslaagde seks en de altijd maar weer terugkerende katers. Zijn intens trieste versie van Hungry Heart van Bruce Springsteen is indrukwekkend. Rock & roll kan ook zonder gitaren en zang, zo blijkt.
31. JOAN AS POLICE WOMAN – To Survive
Jammer. Joan Wasser maakte in 2006 met Real Life bijna de beste plaat van het jaar. To Survive had een waardig opvolger kunnen worden. Wasser verwerkt de dood van haar moeder, maar opvallend genoeg klinkt ze emotioneel minder diepgaand dan op het debuut en blijven sommige nummers zelfs wat op de vlakte. Nog altijd een goede plaat, maar er had meer ingezeten.
30. XIU XIU – Women As Lovers
Jamie Stewart gaat weer lekker tekeer op dit album. Zijn bijna angstige zang, zijn af en toe ronduit bizarre teksten en de af en toe manische uitspattingen, ze zijn er allemaal weer. Toch gaat Xiu Xiu minder vaak uit de bocht en vermoordt het daarmee de eigen liedjes minder. Sterker nog, je hoort de meeste songs nu eens zoals ze bedoeld zouden zijn. Met bizarre Queen & Bowie-cover Under Pressure als opmerkelijk hoogtepunt.
29. FLEET FOXES – Self Titled
Wat moet er nog gezegd worden over deze band? Ze maken een album dat teruggrijpt op de jaren zestig en zeventig, waarbij vooral de harmoniezang een sterke factor is. Dit levert soms uiterst interessante, dromerige songs op. Te vaak bekruipt je echter ook het gevoel dat je het allemaal al eens gehoord hebt en dan ook nog eens beter. Desondanks een sterk album dat de aandacht best wel verdient.
28. THE KEVIN COSTNERS – Come On In
Nederlandse band die mag debuteren op Excelsior. Met Joris van der Meulen en Bouke Zoete als componistentandem maakt The Kevin Costners een plaat die ook prima op dit label past. Fijne gitaarpop met af en toe een zonnig sfeertje. Sterke songs als You Will en Laid Me Loved Me laten horen dat deze band net als Kevin Costner in Robin Hood deed zijn pijlen recht naar het muziekhart wil afvuren.
27. RUBY THROAT – The Ventriloquist
Ah, Katie Jane Garside! De dame met de indrukwekkende stem is terug en nam samen met Chris Whittingham onder de naam Ruby Throat dit album op. Hierop laat Garside op een manier die doet denken aan Sandy Dillon horen wat haar allemaal dwars zit. Hoog zingend, maar vaak genoeg kreunend, piepend of krijsend maakt ze de luisteraar deel van haar beklemmende wereld. Interessante plaat.
26. ADEM – Takes
Had ik al gesteld dat coverplaten in 2008 in de mode waren? Wel, dit is de meest geslaagde wat mij betreft. Adem Ilhan bracht zelf ook al enkele interessante albums uit, waarop hij soms prachtig vals zingend als een soort Beck of Sparklehorse klonk. Hier eert hij diverse artiesten op eigenzinnige wijze en kiest hij met bijvoorbeeld PJ Harvey, Yo La Tengo, Pinback, Low, dEUS, Björk en Aphex Twin ook geen alledaagse artiesten uit om te coveren.
25. BABY DEE – Safe Inside The Day
De transgender Baby Dee brengt hier met hulp van bekende muzikanten als Matt Sweeney, John Contreras, Andrew WK en Will Oldham een collectie veelal van achter de piano gebrachte songs. Hierop brengt ze een aantal gedragen songs, waar haar af en toe zwaar aangezette zang voor een theatraal randje zorgt. Dit levert een interessant, maar bepaald niet alledaags album op.
24. MARTHA WAINWRIGHT – I Know You’re Married But I’ve Got Feelings Too
Een beetje hetzelfde verhaal als bij Joan As Police Woman. Martha Wainwright verbaasde met haar ijzersterke debuutplaat uit 2005. Daarop klonk zij als een zelfbewuste vrouw, die met een geheel eigen zangstijl haar nummers voortstuwde. Dat doet ze nu nog steeds, maar zo intens als op haar titelloze debuut klinkt ze na de sterke openingsfase van dit album niet meer.
23. ANGUS & JULIA STONE – A Book Like This
Een schitterend vormgegeven album van een Australische broer en zus. Ze maken een soort folk met een hippierandje. De wat loom en soms haast fluisterzacht zingende Angus en zijn met een doordringende en schelle stem gezegende zus Julia brengen hier een fijne collectie songs, die tijdloos en catchy klinkt. Soms iets te veel op het gemoed spelend, maar wel uiterst doeltreffend.
22. GORKI – Voor Rijpere Jeugd
Luc De Vos en zijn band doen opnieuw waar ze goed in zijn. Tijdloze gitaarpop maken met teksten die altijd wat weemoedig zijn en daardoor aangrijpend zijn. Gorki doet dus niets nieuws, maar dat hoeft ook niet. Wederom staan er een paar nummers op die zo kunnen worden toegevoegd aan de toppers uit het eigen oeuvre en wederom is een glimlach weer verzekerd door de fraaie zinnen van De Vos. Net als een traan overigens.
21. SIGUR RÓS – Med Sud I Eyrum Vid Spilum Endalaust
En daar is een nieuw hoofdstuk in het almaar groter wordende oeuvre van de IJslandse band, die een voorkeur heeft voor lang uitgesponnen dromerige songs, waarin onverstaanbaar ijle zang zich over haast klassiek aandoende muziek vlijt. Tot zover niets nieuws, maar toch is er iets veranderd. Sigur Rós maakt namelijk ook kortere en bondige songs en er klinkt zelfs Engels. Nog altijd meer kunst dan pop, maar ze zetten wel een stap in de richting van laatstgenoemde.
20. MARK OLSON & GARY LOURIS – Ready For The Flood
Ooit vormden ze samen de kern van The Jayhawks, die meesterlijke alt countryband. Het was de beste periode van die groep. Olson gaf er als eerste de brui aan, ging aan het werk met partner Victoria Williams, terwijl Louris nog even verder ging met een meer op pop gerichte Jayhawks. Nu zijn ze weer samen en brengen ze een verzameling melodieuze songs, waarop hun stemmen nog altijd prachtig samen kleuren. Dit smaakt naar een vervolg!
19. CONOR OBERST – Self Titled
Oberst zit niet bepaald stil. Na het vorig jaar onder de naam Bright Eyes verschenen Cassadaga is daar nu een album onder zijn eigen naam. De getalenteerde singer / songwriter zet weer enkele fantastische songs op plaat, waarbij hij de lijn van vorige albums, namelijk steeds luistervriendelijker en met minder uitschieters van de stem, moeiteloos voortzet. Bevat enkele pareltjes, maar ook enkele mindere nummers.
18. GRAM – Four-letter Word
Marg van Eenbergen is Gram. Simpel trucje, draai haar voornaam maar om. Na haar tijd in het helaas ter ziele gegane Seedling is er nu dus deze soloplaat. Die doet soms nog aan haar vorige band denken, maar laat ook nieuwe invloeden, met name qua elektronica, horen. Haar fijne zangstem, die je zo mooi bij de strot kan grijpen, doet vervolgens de rest voor dit sterke staaltje. Maar toch, ik mis die viool van Susanne Linssen nog steeds.
17. DESTROYER – Trouble In Dreams
“Blue flower, blue flame, a woman by another name, is not a woman”. Dat kan niet anders dan van Dan Bejar zijn, ook bekend van zijn werk met The New Pornographers en Swan Lake. In de band Destroyer deelt Bejar de lakens uit en heeft hij alle ruimte om zijn bijzondere teksten van een fraaie begeleiding te voorzien, die vooral in de categorie gitaarpop met een folkrandje valt. Bijzondere plaat.
16. PORT O’BRIEN – All We Could Do Was Sing
Van Pierszalowski en zijn geliefde Cambria Goodwin komen uit Alaska. En daar is, met alle respect, geen zak te doen. Logisch dus dat ze besloten een band op te richten. Port O’Brien doet aan indie met ruimte voor invloeden uit country en folk. De belevenissen van Pierszalowski in Alaska komen aan bod in songs die beurtelings ingetogen, haast schuchter, of zeer uitbundig klinken.
15. OF MONTREAL – Skeletal Lamping
Kevin Barnes leeft zich volledig uit op Skeletal Lamping. Als een jukebox schieten de vijftien songs voorbij, volgepropt met allerlei ideeën. Daardoor zijn de nummers lang, zijn de stijlwisselingen bruusk, soms te, en weet je soms niet meer waar je nu eigenlijk naar zit te luisteren. Barnes glorieert met zijn teksten over seks, depressies en relaties. Vooral sterk wanneer je de plaat in zijn geheel beluistert, want het geheel is hier duidelijk meer dan het som der delen. Komt ook omdat er zo veel delen zijn.
14. BON IVER – For Emma, Forever Ago
Justin Vernon sloot zich naar verluidt op in een hutje in Wisconsin bij het opnemen van deze plaat. Zou best kunnen, als je de beklemmende manier waarop hij zijn songs brengt hoort. Er straalt een bepaalde eenzaamheid vanaf en een hoop liefdesverdriet. De één verdrinkt het, de ander verdringt het en Vernon besloot er over te gaan zingen. Fascinerende plaat, met veelal slechts een stem en een gitaar als hoofdingrediënten.
13. PAULUSMA – iRecord
Jelle Paulusma gaat bepaald niet verder waar Daryll-Ann, één van de beste gitaarpopbands die ons land ooit kende, ophield. Dat bleek al op voorganger Here We Are, maar wordt op iRecord pas echt duidelijk. Paulusma rockt, zoekt gewaagde muzikale invalshoeken, zingt soms gewoon ouderwets als in Daryll-Ann en boeit eigenlijk in elke song. Eigenzinnige plaat.
12. ANDRÉ MANUEL & DE KETTERSE FANFARE – Op Verzoek Van De Goden
André Manuel neemt hier met een nieuwe band een aantal songs op die we al kenden van Krang. De Ketterse Fanfare zorgt voor een meer rockende begeleiding, waarin Manuel zich prima staande houdt. IJzersterke nummers als Hol, Junkie, Soogdier, Drinkebroer, Dorst, Kraaien en Krang blijven ook in deze setting ruimschoots overeind. Zijn interessante teksten maken het af, waarmee de opvallendste Nederlandstalige plaat van 2008 voor André Manuel is.
11. AMANDA PALMER – Who Killed Amanda Palmer?
Niet als Dresden Dolls, maar als zichzelf brengt Amanda Palmer een album dat nog altijd de nodige theatrale bombast kent. Geholpen door Ben Folds klinkt Palmer zelfbewust en zitten vrijwel alle songs prima in elkaar. Opgebouwd van achter de piano laat ze weer het nodige horen, waarbij veel niet is wat het lijkt. Zo gaat Oasis over een treurige abortus, maar is het refreintje vrolijker dan welke song ook. Intrigerend werkstuk!
10. OTIS GIBBS – Grandpa Walked A Picketline
Otis Gibbs is dit jaar de man die dé countryplaat van het jaar maakte. Met zijn pakkende verhalen, die naar Billy Bragg neigen, weet hij de luisteraar altijd te boeien. Zijn schurende stem, die je aan Tom Waits doet denken, maakt het af. “Here lies a good man, in a world that has few”, klinkt het in Bury Me On A Rainy Day. Otis Gibbs is een heuse ontdekking, die een weergaloze plaat maakt over pijn, ellende en hoop.
9. GET WELL SOON – Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
De Duitser Konstantin Gropper doet aan indie. Met hulp van diverse bevriende muzikanten maakt hij deze interessante plaat, die bol staat van de ingenieuze liedjes. Radiohead toen die band nog niet bevlogen was door bliepjes, Nick Cave-achtige refreinen, rijk georkestreerde openingen, idioot lange songtitels en een cover van Underworlds Born Slippy zetten deze Duitser op de kaart.
8. SCOTT MATTHEW – Self Titled
De bebaarde singer / songwriter Scott Matthew staart je vanaf de plaathoes enigszins wereldvreemd aan. Zijn songs klinken ook zo, alsof Matthew ergens in een kamer is opgesloten en nooit meer iets gehoord van de veranderende wereld om zich heen. Zijn collectieve tijdloze, met huilerige fluisterzang gebrachte songs zijn aangrijpend mooi. De soundtrack van cultfilm Shortbus profiteerde er al dankbaar van.
7. RACHEL UNTHANK & THE WINTERSET – The Bairns
De Engelse zussen Rachel en Becky Unthank delen een voorliefde voor aloude Engelse folk. Het is ook precies dat wat ze hier op plaat zetten, zonder de moderne snufjes of vreemde effecten die er free- of freakfolk van zouden maken. De warme toetsen van Belinda O’Hooley geven de schitterende songs van de zussen extra cachet. Zo had CocoRosie geklonken als zij in de middeleeuwen waren geboren.
6. BENJI HUGHES – A Love Extreme
Benji Hughes staart je aan vanaf de hoes en hij ziet er enigszins apart uit. Zonnebril met roodkleurende glazen, lang haar, baard. Bepaald niet iemand waar je dit soort muziek van verwacht. Want Hughes brengt op deze dubbelaar, die samen overigens maar net boven het uur klokt, een collectie songs die doen denken aan Beck, Eels en Adam Green. Waarbij hij ook niet schroomt om de liefde te verklaren aan diverse dames.
5. JOLIE HOLLAND – The Living And The Dead
Ja, Jolie Holland haalt haar invloeden nog altijd uit country, jazz, folk en blues. En soms lijkt ze qua stijl wel iets op Lucinda Williams op deze plaat. Maar bovenal is Jolie Holland compleet zichzelf. De manier waarop haar stem buigt, de songs inkleurt en zeggingskracht meegeeft is indrukwekkend. Alleen al de eerste zangregels op de plaat zijn prachtig mooi. Dat niveau houdt ze, met hulp van M. Ward en Marc Ribot, een plaat lang vast.
4. PORTUGAL. THE MAN – Censored Colors
2008 was niet alleen het jaar van de coveralbums, maar ook het jaar van de bands uit Alaska. Want na Port O’Brien is hier Portugal. The Man. Op Censored Colors gaat de band muzikaal gezien diverse kanten op, met de zang van John Baldwin Gourley als verbindend element. Koortjes, psychedelica, dromerige stukken, wereldmuziek, er zit van alles in. Sensationele luistertrip!
3. DEVOTCHKA – A Mad & Faithful Telling
Devotchka doet op deze plaat wat er al een tijd in zat, namelijk de perfecte mix vinden tussen de invloeden uit de Balkan en de meer westerse rockmuziek. De door merg en beende gaande zang van Nick Urata, die het van diep uit zijn binnenste laat komen, geeft de plaat een gedragen en weemoedige sfeer. Ondertussen glorieert de band met fantastische songs, waarin ruimte is voor zowel de lach als de traan.
2. RON SEXSMITH – Exit Strategy Of The Soul
Sexsmith werkte de laatste jaren verder aan zijn steeds groter groeiende discografie. Daarin werd zijn naam langzamerhand synoniem voor kwalitatief hoogwaardige en melodieuze muziek, waarin altijd een nostalgisch en weemoedig tintje zat. Op zijn best was hij op zijn vroegste werk. Op Exit Strategy Of The Soul is er iets nieuws. Want Sexsmith werkt meer met de piano en krijgt hulp van latino-vrienden. Uiterst fraai album!
1. THE KILLS – Midnight Boom
Jamie “Hotel” Hince en Alison “VV” Mosshart doen het. Ze maken eindelijk die van begin tot einde opwindende plaat, vol rauwe en energieke songs en zelfs een Velvet Underground-achtig rustpuntje tegen het einde. De samenzang is dik in orde, Mosshart klinkt op nummers als Tape Song en Last Day Of Magic opwinder dan ooit en de plaat is één grote adrenalinestoot. Flauw met zo’n bandnaam, maar toch: moordplaat!
72. QUINN WALKER – Laughter’s An Asshole / Lion Land
Breed uitgesponnen dubbelaar van een zanger die het best in de freakfolk-scene ingedeeld kan worden. Helaas veel te volgepropt, waardoor het zoeken is naar de enkele parels tussen de veelal onopvallende songs. Walker is een bijzonder talent, dat soms aan Devendra Banhart doet denken, maar had wellicht hogere ogen gegooid met een enkel album waarop de beste songs van deze twee platen hadden gestaan.
71. PANTALEIMON – Merry Oceans
Andria Degens werkte met diverse artiesten van naam, waarbij ze voornamelijk achtergrondzangeres was. Haar heldere vocalen dragen deze collectie folksongs, maar kabbelen uiteindelijk net iets teveel voort om echt een blijvende indruk te maken. Daar verandert ook de hulp van gerenommeerde gasten als Baby Dee, Isobel Campbell en John Contreras niets aan.
70. TIM VANHAMEL – Welcome To The Blue House
De man die bekend werd met Millionaire ging solo. Zijn leven was drastisch veranderd na het stuklopen van zijn relatie en dat had zijn weerslag op zijn muzikale koers. Waar Millionaire nog weleens over de top ging met beukende rocksongs, daar is Welcome To The Blue House vooral een ingetogen werkstuk. Vanhamel ontdekt zijn popkant, maar de liedjes blijven wat te oppervlakkig gezien de thematiek.
69. GENERAL MINDY – Delusions Of Grandeur
Weer een nieuwe band uit België en opnieuw klinken ze op de beste momenten interessant. Dan maakt General Mindy fijne popparels in de lijn van pakweg Sukilove. Niet verwonderlijk dus dat Pascal Deweze hielp met het produceren van de plaat. Zanger Johan Verckist en zijn mannen kunnen echter niet op alle nummers evenveel boeien en zijn dus vooral nog een belofte voor de toekomst.
68. THE IDEAL HUSBAND – No Bye No Aloha
Sandrine Collard, ex van de hier ook op enkele songs opduikende Daan, maakte samen met Louise Peterhoff een tijdloos plaatje vol folky luisterpop. De dames klinken als ze samen zingen heel soms als CocoRosie, maar vaker doet Peterhoff een geslaagde gooi naar een plaatsje op een zuchtmeisjesplaat van Guuz Hoogaerts. Dankzij de inzet van lapsteel en ukelele krijgen de niets aan de hand liedjes van deze dames een fijn ouderwets tintje.
67. COLIN MELOY – Sings Live!
De zanger van Decemberists doet het in zijn uppie en doet dat akoestisch. Het levert een plaat op waarop enkele bekende songs van zijn band in een uitgekleed jasje nog steeds prima klinken. Toch mis je af en toe de theatrale bombast van de band en zijn de songs natuurlijk stuk voor stuk al bekend. Dit maakt van Sings Live! een fijne plaat, maar doet ook weer verlangen naar nieuwe nummers.
66. GIRLS IN HAWAII – Plan Your Escape
Aan het begin van het jaar ontstond een korte storm aan media-aandacht voor deze Walen. Moet gezegd dat Plan Your Escape ook de nodige sterke songs bevat, maar een echte aanval op de heerschappij van Vlaanderen in muziekland België doet Girls In Hawaii ook met deze plaat nog niet. Desondanks is de eigenzinnigheid van de groep te prijzen en schuwen zij het avontuur ook niet.
65. STEPHEN MALKMUS & THE JICKS – Real Emotional Trash
Malkmus kan het nog steeds, zo bewees hij met deze plaat. Enkele fijne rocksongs glijden voorbij, terwijl men ook lekker lang door durft te gaan als ware men bezig met een jamsessie. En toch, van Malkmus verwacht je altijd net iets meer dan van ieder ander. Zijn werk met Pavement benadert hij ook met deze plaat weer niet, al is dat ook niet zo vreemd. Nu is het een aardige plaat geworden, waar Malkmus een topper in zich heeft.
64. THE RHYTHM CHIEFS – Ships Of Wonder
Drie jonge Dordtenaren zetten een opvallend volwassen geluid neer op deze plaat. De heren putten uit blues, folk, country en zelfs een beetje jazz. Toch is het vooral de blues die deze jonge mannen laten klinken, zonder zich daarbij te verliezen in onnodig uit de band gieren. Zanger Dusty Ciggaar moet qua zang nog wat groeien, maar zijn gitaarspel vergoedt veel. Belofte voor de toekomst!
63. TIMESBOLD – Ill Seen Ill Sung
Jason Merritt en zijn bandgenoten zijn terug, maar toch stelt dit album enigszins teleur. De snijd-je-polsen-door americana van de voorgaande platen is her en der nog aanwezig, maar heeft ook plaats gemaakt voor iets meer vrolijkheid en een wat modernere muzikale aanpak. Dat is wat mij betreft geen verbetering. Nog altijd zijn er mooie en ontroerende songs, maar ze zijn simpelweg minder talrijk dan je hoopt bij een Timesbold-plaat.
62. THE GUTTER TWINS – Saturnalia
Nog zo’n plaat die de hoge verwachtingen niet helemaal kan waarmaken. Van de samenwerking tussen Greg Dulli en Mark Lanegan was veel verwacht, zeker gezien de enkele songs die men eerder al samen op plaat zette. Uiteindelijk bevat Saturnalia het nodige sterke materiaal, maar over de hele linie is dit absoluut niet die wereldplaat die het had moeten worden. Gewoon een leuk samenwerkingsverband.
61. SUGARPLUM FAIRY – The Wild One
Deze Zweden putten uit de jaren zestig, waar ze vooral Beatles en Stones als voorbeelden hebben. Af en toe lijkt het wel schaamteloos kopiëren wat de band rond de broers Norén laat horen. Waarbij de songs meestal altijd wel catchy zijn en voor een glimlach op het gezicht zorgen. Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Helaas voor de mannen is de enige cover, Bus Stop van Hollies, wel gelijk de beste compositie.
60. ELLIOTT BROOD – Mountain Meadows
Elliott Brood is geen man, maar een band. Ze maken americana met een donker randje. Alsof Nick Cave een murder ballad komt zingen met muzikale begeleiding van pakweg Sixteen Horsepower. De schuurpapieren stem van zanger Marc Sasso kleurt perfect tussen de af en toe heftig klinkende gitaren en de lieflijk, dan wel gejaagd tokkelende banjo’s. Opvallende plaat.
59. CARLA BRUNI – Comme Si De Rien N’Était
De Franse presidentsvrouw komt hier met een heerlijke zuchtplaat. De melodieuze omlijsting past goed bij de ijl gezongen slaapkamersongs van Bruni, die op bepaalde momenten zeer positief weet te verrassen en bewijst ook platen te kunnen maken zonder op haar naam te teren. Helaas is dat niet overal het geval en staan er ook een paar nummers op die je snel weer vergeet.
58. THE COURTEENERS – St. Jude
De band rond zanger Liam Fray, gezegend met een fijne stem, zoekt het in een soort authentieke Britpop. Denk The Smiths, met wie het de voorliefde voor donkere en her en der absurde teksten deelt, maar dan met alle ingrediënten van de moderne tijd. Songs over de liefde, maar ook over profielensites op internet. Op de sterkste momenten laat deze band horen een belofte te zijn, maar de jonkies zijn er nog lang niet.
57. THE DODOS – Visiter
Opvallende plaat, waarop het ritme een belangrijke rol speelt. De drums van Logan Kroeber ondersteunen het gitaarspel en de zang van Meric Long. Een plaat die je de tijd moet geven om mooie dingen te ontdekken. Uiteindelijk verdrinkt men toch iets te vaak in uitgesponnen werkjes waarin het goed zoeken is naar het liedje. Als je dat liedje echter wel vindt, dan is het dikwijls ook direct een pareltje.
56. ADAM GREEN – Sixes & Sevens
De droogkomische zanger met de donkere stem is weer terug. Helaas is dit album niet zo sterk als zijn eerdere werk en missen we de echte toppers. De plaat duurt voor Green-begrippen ook lang en biedt ruimte voor nieuwigheden, maar juist die moderne snufjes zijn niets voor Green. Hij moet gewoon zijn ouderwetse Lee Hazlewood-achtige nummers maken en dan scoort hij hoger dan, jawel, de zesjes en zevens van dit album.
55. GALLON DRUNK – The Rotten Mile
Fans van Nick Cave die er van balen dat de Australiër steeds verder afdrijft van de muziek van The Birthday Party en de begindagen van The Bad Seeds is er Gallon Drunk. Frontman James Johnston werd niet voor niets al door Cave toegevoegd aan The Bad Seeds. Met zijn eigen band maakt Johnston een donker album, dat bij tijd en wijle lekker smerig klinkt, maar ook altijd een melodieus tintje houdt.
54. ARNO – Covers Cocktail
Coveren was in 2008 best wel populair. Diverse artiesten maakten een album waarop andermans werk werd vertolkt. Zo ook de Belg Arno Hintjens, die met zijn eigen rauwe stem twintig nummers bij de kladden grijpt en ze in de beste gevallen volledig naar zijn hand zet. Arno doet bijvoorbeeld Melanie, Beatles, Stones, Kinks, Abba, Queen, Bowie en Gainsbourg. Elke song is echter onmiskenbaar Arno en dat is knap.
53. ZITA SWOON – Big Blueville
Big Blueville is eigenlijk het album Big City, waarmee de band rond Stef Kamil Carlens vorig jaar hoge ogen gooide, maar dan speciaal voor de Franse markt. Dat betekent dat het Franstalige werk ruim vertegenwoordigd is. Enkele songs kregen een nieuwe bewerking, terwijl van de nieuwe nummers met name Josieanna een hoogtepunt is. Omdat het echter veelal ouder werk is niet opnieuw een topnotering, ondanks de kwaliteit.
52. THE MOUNTAIN GOATS – Heretic Pride
John Darnielle heeft weer een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan zijn rijke oeuvre. Heretic Pride is echter minder sterk dan zijn eerdere werk, hoewel hij bij vlagen weer heerlijk bijtend en boos klinkt. Desondanks weten The Mountain Goats niet opnieuw een plaat lang te overtuigen, zoals bijvoorbeeld met meesterwerk Tallahassee wel lukte. Darnielle kan beter, vandaar geen topnotering.
51. DR. DOG – Fate
Dr. Dog had een sixtiesband kunnen zijn. Net als bijvoorbeeld The Bees maken ze zorgeloze en vrij zonnige sixtiespop, waarop Beatles en Beach Boys doorklinken. Door de soms wat rauwe zang knipoogt Dr. Dog op dit album af en toe ook naar Small Faces of, wat eigentijdser, Gomez. Een sympathiek album voor liefhebbers van de jaren zestig, dat echter niet in de buurt komt van de geniale voorbeelden.
50. THE SPINTO BAND – Moonwink
The Spinto Band is zo’n band die al jaren niet echt groot kan worden, maar wel altijd aardige albums maakt. Moonwink is een nieuw voorbeeld van de mogelijkheden die de band rond de soms lekker onvast zingende Nick Krill heeft. Op de beste momenten klinkt men als een natuurlijke opvolger van Pavement, op andere momenten verliest men zich in teveel onnodige opsmuk en raak je de aandacht wat kwijt.
49. BLAUDZUN – Self Titled
Blaudzun is het pseudoniem van Johannes Sigmund, een Nederlandse singer / songwriter. Hij vernoemde zich naar een Deense wielrenner en beklimt hier regelmatig hoge pieken. Zijn zang doet dan denken aan pakweg Starsailor, Thom Yorke en de onvermijdelijke Jeff Buckley. Op zijn naar zichzelf vernoemde debuut staan elf melancholische en verstilde liedjes. Een zeer mooie luisterplaat van eigen bodem.
48. MARTINA TOPLEY-BIRD – The Blue God
Het voormalig liefje van Tricky laat zich op deze soloplaat horen als een door het leven gerijpte vrouw. Ze brengt een collectie uiterst dansbare songs, waarop de thematiek veelal donker is. Haar soepele stem kronkelt zich langs de producties van Danger Mouse. Geschikt voor zowel disco als buitenfeesten op exotische locaties, maar bovenal een mooi statement van een bijna vergeten zangeres.
47. THINGUMA*JIGSAW – (awakeinwhitechapel)
Bijzondere plaat van een Noors duo, man en vrouw. Niet alleen de bandnaam en de aparte spelling van de albumtitel bewijzen dat, ook de muziek doet dit. Geïnspireerd door de wijk waar Jack the Ripper zeker vijf vrouwen vermoord zou hebben brengen ze freakfolk van het zuiverste soort. Met de haast valse zang van de zangeres, een nummer in een verzonnen taal en de opmerkelijke instrumentatie is dit een plaat die je haat of omarmt.
46. MALCOLM MIDDLETON – Sleight Of Heart
Malcolm Middleton maakt een tussendoortje met restmateriaal van het eerder verschenen A Brighter Beat. Stiekem zijn deze songs echter sterker dan dat voorgaande album. Met zijn zware Schotse accent brengt de eeuwige droefsnoet wederom enkele klassiekers over eenzaamheid en mislukte liefdes, covert hij Madonna en klinkt hij zelfs lichtvoetig in Marguerita Red. Knap tussendoortje!
45. BECK – Modern Guilt
Tja, je zou maar Beck zijn. Wat moet je dan nog doen om te verrassen? Je hebt immers zo ongeveer alles al gedaan, van stoeien met elektronica en hiphop tot onvervalste folk tot uiterst dansbare discomuziek. Dan besluit je dus maar om alles op een hoop te gooien, hoewel Modern Guilt toch redelijk gelijkmatig is qua sound. Zeker geen slechte songs en Beck klinkt geïnspireerd, maar we hebben hem sterker gehoord.
44. LIAM FINN – I’ll Be Lightning
De zoon van Crowded House-frontman Neil Finn heeft de stembanden van zijn vader geërfd. Excelsior besloot om deze plaat in Nederland te distribueren en dat was een terechte beslissing. Finn laat namelijk veertien nummers lang horen fijne gitaarpop te kunnen maken, die knipoogt naar het werk van pa, maar even zo goed een eigen geluid heeft als hij wat elektronische invloeden of een portie rock invoegt.
43. NICK CAVE & THE BAD SEEDS – Dig, Lazarus, Dig!!!
Ook Nick Cave ontkomt niet aan het gegeven waar ook Beck en Stephen Malkmus mee kampten. Wie een dergelijk rijke discografie achter zijn naam heeft staan, moet wel met een echte topplaat komen om veel indruk te maken. Wel, die topplaat heeft Cave dus niet gemaakt. Opnieuw staan er enkele meesterlijke songs op die andere artiesten nooit zullen maken, maar zijn beste werk benadert hij over de hele linie geen moment.
42. ROB JUNGKLAS – Gully
Pas op! Rob Jungklas is namelijk nog altijd bezig zijn demonen te verdrijven en doet dat op Gully wederom indrukwekkend. Zijn donkere stem past prima bij de af en toe stevige begeleiding, maar Jungklas neemt op de juiste momenten gas terug. Hij vecht met alles en iedereen, zowel God als de duivel en hij wint nooit. Deze diepe ellende levert echter wel opnieuw een mooie en beklemmende plaat op.
41. dEUS – Vantage Point
Grote namen-syndroom deel zoveel. Ook dEUS ontkomt niet aan een vergelijking met het geniaal gestoorde en alle kanten opspringende eerdere werk en dan valt Vantage Point dus tegen. Wel een betere plaat dan voorganger Pocket Revolution en af en toe mooie nieuwe invloeden, maar de echte brille lijkt er vanaf. Tom Barman maakt nu gewoon mooie nummers en niet meer de songs die je van je stoel deden glijden.
40. DEREK MEINS – The Famous Poet Derek Meins
Voormalig Eastern Lane-bandlid Derek Meins gaat nu solo. Hij doet dat op opmerkelijke wijze, want hij presenteert zich als een soort dichter die aan de slag gaat met allerlei instrumenten en in amper een half uur een paar prima vondsten laat horen. Gesproken nummers over seks, uitgaan, drinken en alle ongemakken van de eenentwintigste eeuw komen voorbij, maar even makkelijk brengt hij zeemanskoortjes en een banjo.
39. CAT POWER – Jukebox
Oh ja, coveren was in 2008 populair. Ook Cat Power deed het. De zangeres laat in haar vertolkingen van andermans én eigen werk horen hoezeer ze zich ontwikkeld heeft van intens zingende vertwijfelde jonge vrouw tot een zekere jonge vrouw die durft te laten horen hoe mooi ze kan zingen. Toch twijfel ik of haar intense versie van Metal Heart op Moon Pix nu mooier vindt of de op deze plaat meer bijgeschaafde versie.
38. SHEARWATER – Rook
Wat was Palo Santo toch een mooie plaat en wat liet Jonathan Meiburg daar toch horen hoe goed hij songs kon schrijven. Nou, dat doet hij op Rook nog steeds, maar het geheel is toch net wat minder aangrijpend dan de voorganger. Toch slaagt Meiburg er met zijn band in om op de beste momenten betoverend mooi uit de hoek te komen. Wederom een geslaagd album dus, maar dat definitieve meesterwerk laat nog op zich wachten.
37. CHOP WOOD – In A Cabin With…
Mooi project, waaraan nu dus Coparck-zanger Odilo Girod meedeed. Opgesloten in een bepaalde ruimte, in dit geval het Berlijnse kunsthuis Tacheles, maakte hij een collectie van dertien songs. Die klinken grotendeels net zo warm als Coparck, mede door de uit duizenden herkenbare getergde stem van Girod, maar laten in alle eenvoud ook regelmatig nieuwe invloeden horen.
36. BODIES OF WATER – A Certain Feeling
Ha, dit zijn liefhebbers van Arcade Fire. Maar ook van The Mamas And The Papas! Dit viertal uit Californië, twee mannen en twee vrouwen, laat meerstemmige nummers horen die soms wat neigen naar de jaren zeventig, maar her en der ook de opwekkende kracht hebben van bijvoorbeeld The Polyphonic Spree. Of een op hol geslagen Low, zo u wilt. De harmonieuze zang is de grootste kracht van dit leuke album.
35. ARMS – Kids Aflame
Todd Goldstein is de man die bijna in zijn eentje Arms vormt, al heeft hij wel hulp van een drummer, bassist en een zangeres ingeroepen. Goldstein houdt van The Smiths, zoveel is duidelijk bij beluistering van Kids Aflame, dat dertien interessante liedjes bevat. De teksten knipogen regelmatig naar Morrissey, zeker in de nummers waarin Goldstein zich volmaakt gelukkig ongelukkig toont.
34. BONNIE ‘PRINCE’ BILLY – Lie Down In The Light
Will Oldham doet iets complete anders. De treurwilg van weleer klinkt in diverse nummers namelijk vrolijk. Dat pakt best goed uit, want zijn verzameling americana klinkt lekker ontspannen. Het album is ook minder lo-fi opgenomen, zodat opvalt dat Oldham behoorlijk goed zingt en er een bepaalde intimiteit vanaf spat. Geslaagde plaat dus, na enkele mindere worpen, maar zijn oudere en treurigere werk blijft toch net iets interessanter.
33. KAWADA – Shaving Your Beard On A Nice White Cloud
Met een dergelijke albumtitel kan je bijna alleen maar te maken hebben met Belgen. En ja, dat is ook zo. Frontman Joeri Cnapelinckx kreeg voor dit debuut de zegen van producer Pascal Deweze. Dat is terecht, want de nummers van Kawada klinken prima. Dan weer lekkere gitaarpop als de oude Soulwax of dEUS, dan weer intiem van achter de piano en ook de radiovriendelijkheid van een Sukilove ligt op de loer. Goed debuut!
32. AIDAN JOHN MOFFAT – I Can Hear Your Heart
De brombeer van Arab Strap doet aan spoken word. Moffat vertelt namelijk vooral op deze plaat. Uiteraard beschrijft hij weer tot in detail hoe het Schotse nachtleven aan hem voorbij trekt, inclusief de al dan niet geslaagde seks en de altijd maar weer terugkerende katers. Zijn intens trieste versie van Hungry Heart van Bruce Springsteen is indrukwekkend. Rock & roll kan ook zonder gitaren en zang, zo blijkt.
31. JOAN AS POLICE WOMAN – To Survive
Jammer. Joan Wasser maakte in 2006 met Real Life bijna de beste plaat van het jaar. To Survive had een waardig opvolger kunnen worden. Wasser verwerkt de dood van haar moeder, maar opvallend genoeg klinkt ze emotioneel minder diepgaand dan op het debuut en blijven sommige nummers zelfs wat op de vlakte. Nog altijd een goede plaat, maar er had meer ingezeten.
30. XIU XIU – Women As Lovers
Jamie Stewart gaat weer lekker tekeer op dit album. Zijn bijna angstige zang, zijn af en toe ronduit bizarre teksten en de af en toe manische uitspattingen, ze zijn er allemaal weer. Toch gaat Xiu Xiu minder vaak uit de bocht en vermoordt het daarmee de eigen liedjes minder. Sterker nog, je hoort de meeste songs nu eens zoals ze bedoeld zouden zijn. Met bizarre Queen & Bowie-cover Under Pressure als opmerkelijk hoogtepunt.
29. FLEET FOXES – Self Titled
Wat moet er nog gezegd worden over deze band? Ze maken een album dat teruggrijpt op de jaren zestig en zeventig, waarbij vooral de harmoniezang een sterke factor is. Dit levert soms uiterst interessante, dromerige songs op. Te vaak bekruipt je echter ook het gevoel dat je het allemaal al eens gehoord hebt en dan ook nog eens beter. Desondanks een sterk album dat de aandacht best wel verdient.
28. THE KEVIN COSTNERS – Come On In
Nederlandse band die mag debuteren op Excelsior. Met Joris van der Meulen en Bouke Zoete als componistentandem maakt The Kevin Costners een plaat die ook prima op dit label past. Fijne gitaarpop met af en toe een zonnig sfeertje. Sterke songs als You Will en Laid Me Loved Me laten horen dat deze band net als Kevin Costner in Robin Hood deed zijn pijlen recht naar het muziekhart wil afvuren.
27. RUBY THROAT – The Ventriloquist
Ah, Katie Jane Garside! De dame met de indrukwekkende stem is terug en nam samen met Chris Whittingham onder de naam Ruby Throat dit album op. Hierop laat Garside op een manier die doet denken aan Sandy Dillon horen wat haar allemaal dwars zit. Hoog zingend, maar vaak genoeg kreunend, piepend of krijsend maakt ze de luisteraar deel van haar beklemmende wereld. Interessante plaat.
26. ADEM – Takes
Had ik al gesteld dat coverplaten in 2008 in de mode waren? Wel, dit is de meest geslaagde wat mij betreft. Adem Ilhan bracht zelf ook al enkele interessante albums uit, waarop hij soms prachtig vals zingend als een soort Beck of Sparklehorse klonk. Hier eert hij diverse artiesten op eigenzinnige wijze en kiest hij met bijvoorbeeld PJ Harvey, Yo La Tengo, Pinback, Low, dEUS, Björk en Aphex Twin ook geen alledaagse artiesten uit om te coveren.
25. BABY DEE – Safe Inside The Day
De transgender Baby Dee brengt hier met hulp van bekende muzikanten als Matt Sweeney, John Contreras, Andrew WK en Will Oldham een collectie veelal van achter de piano gebrachte songs. Hierop brengt ze een aantal gedragen songs, waar haar af en toe zwaar aangezette zang voor een theatraal randje zorgt. Dit levert een interessant, maar bepaald niet alledaags album op.
24. MARTHA WAINWRIGHT – I Know You’re Married But I’ve Got Feelings Too
Een beetje hetzelfde verhaal als bij Joan As Police Woman. Martha Wainwright verbaasde met haar ijzersterke debuutplaat uit 2005. Daarop klonk zij als een zelfbewuste vrouw, die met een geheel eigen zangstijl haar nummers voortstuwde. Dat doet ze nu nog steeds, maar zo intens als op haar titelloze debuut klinkt ze na de sterke openingsfase van dit album niet meer.
23. ANGUS & JULIA STONE – A Book Like This
Een schitterend vormgegeven album van een Australische broer en zus. Ze maken een soort folk met een hippierandje. De wat loom en soms haast fluisterzacht zingende Angus en zijn met een doordringende en schelle stem gezegende zus Julia brengen hier een fijne collectie songs, die tijdloos en catchy klinkt. Soms iets te veel op het gemoed spelend, maar wel uiterst doeltreffend.
22. GORKI – Voor Rijpere Jeugd
Luc De Vos en zijn band doen opnieuw waar ze goed in zijn. Tijdloze gitaarpop maken met teksten die altijd wat weemoedig zijn en daardoor aangrijpend zijn. Gorki doet dus niets nieuws, maar dat hoeft ook niet. Wederom staan er een paar nummers op die zo kunnen worden toegevoegd aan de toppers uit het eigen oeuvre en wederom is een glimlach weer verzekerd door de fraaie zinnen van De Vos. Net als een traan overigens.
21. SIGUR RÓS – Med Sud I Eyrum Vid Spilum Endalaust
En daar is een nieuw hoofdstuk in het almaar groter wordende oeuvre van de IJslandse band, die een voorkeur heeft voor lang uitgesponnen dromerige songs, waarin onverstaanbaar ijle zang zich over haast klassiek aandoende muziek vlijt. Tot zover niets nieuws, maar toch is er iets veranderd. Sigur Rós maakt namelijk ook kortere en bondige songs en er klinkt zelfs Engels. Nog altijd meer kunst dan pop, maar ze zetten wel een stap in de richting van laatstgenoemde.
20. MARK OLSON & GARY LOURIS – Ready For The Flood
Ooit vormden ze samen de kern van The Jayhawks, die meesterlijke alt countryband. Het was de beste periode van die groep. Olson gaf er als eerste de brui aan, ging aan het werk met partner Victoria Williams, terwijl Louris nog even verder ging met een meer op pop gerichte Jayhawks. Nu zijn ze weer samen en brengen ze een verzameling melodieuze songs, waarop hun stemmen nog altijd prachtig samen kleuren. Dit smaakt naar een vervolg!
19. CONOR OBERST – Self Titled
Oberst zit niet bepaald stil. Na het vorig jaar onder de naam Bright Eyes verschenen Cassadaga is daar nu een album onder zijn eigen naam. De getalenteerde singer / songwriter zet weer enkele fantastische songs op plaat, waarbij hij de lijn van vorige albums, namelijk steeds luistervriendelijker en met minder uitschieters van de stem, moeiteloos voortzet. Bevat enkele pareltjes, maar ook enkele mindere nummers.
18. GRAM – Four-letter Word
Marg van Eenbergen is Gram. Simpel trucje, draai haar voornaam maar om. Na haar tijd in het helaas ter ziele gegane Seedling is er nu dus deze soloplaat. Die doet soms nog aan haar vorige band denken, maar laat ook nieuwe invloeden, met name qua elektronica, horen. Haar fijne zangstem, die je zo mooi bij de strot kan grijpen, doet vervolgens de rest voor dit sterke staaltje. Maar toch, ik mis die viool van Susanne Linssen nog steeds.
17. DESTROYER – Trouble In Dreams
“Blue flower, blue flame, a woman by another name, is not a woman”. Dat kan niet anders dan van Dan Bejar zijn, ook bekend van zijn werk met The New Pornographers en Swan Lake. In de band Destroyer deelt Bejar de lakens uit en heeft hij alle ruimte om zijn bijzondere teksten van een fraaie begeleiding te voorzien, die vooral in de categorie gitaarpop met een folkrandje valt. Bijzondere plaat.
16. PORT O’BRIEN – All We Could Do Was Sing
Van Pierszalowski en zijn geliefde Cambria Goodwin komen uit Alaska. En daar is, met alle respect, geen zak te doen. Logisch dus dat ze besloten een band op te richten. Port O’Brien doet aan indie met ruimte voor invloeden uit country en folk. De belevenissen van Pierszalowski in Alaska komen aan bod in songs die beurtelings ingetogen, haast schuchter, of zeer uitbundig klinken.
15. OF MONTREAL – Skeletal Lamping
Kevin Barnes leeft zich volledig uit op Skeletal Lamping. Als een jukebox schieten de vijftien songs voorbij, volgepropt met allerlei ideeën. Daardoor zijn de nummers lang, zijn de stijlwisselingen bruusk, soms te, en weet je soms niet meer waar je nu eigenlijk naar zit te luisteren. Barnes glorieert met zijn teksten over seks, depressies en relaties. Vooral sterk wanneer je de plaat in zijn geheel beluistert, want het geheel is hier duidelijk meer dan het som der delen. Komt ook omdat er zo veel delen zijn.
14. BON IVER – For Emma, Forever Ago
Justin Vernon sloot zich naar verluidt op in een hutje in Wisconsin bij het opnemen van deze plaat. Zou best kunnen, als je de beklemmende manier waarop hij zijn songs brengt hoort. Er straalt een bepaalde eenzaamheid vanaf en een hoop liefdesverdriet. De één verdrinkt het, de ander verdringt het en Vernon besloot er over te gaan zingen. Fascinerende plaat, met veelal slechts een stem en een gitaar als hoofdingrediënten.
13. PAULUSMA – iRecord
Jelle Paulusma gaat bepaald niet verder waar Daryll-Ann, één van de beste gitaarpopbands die ons land ooit kende, ophield. Dat bleek al op voorganger Here We Are, maar wordt op iRecord pas echt duidelijk. Paulusma rockt, zoekt gewaagde muzikale invalshoeken, zingt soms gewoon ouderwets als in Daryll-Ann en boeit eigenlijk in elke song. Eigenzinnige plaat.
12. ANDRÉ MANUEL & DE KETTERSE FANFARE – Op Verzoek Van De Goden
André Manuel neemt hier met een nieuwe band een aantal songs op die we al kenden van Krang. De Ketterse Fanfare zorgt voor een meer rockende begeleiding, waarin Manuel zich prima staande houdt. IJzersterke nummers als Hol, Junkie, Soogdier, Drinkebroer, Dorst, Kraaien en Krang blijven ook in deze setting ruimschoots overeind. Zijn interessante teksten maken het af, waarmee de opvallendste Nederlandstalige plaat van 2008 voor André Manuel is.
11. AMANDA PALMER – Who Killed Amanda Palmer?
Niet als Dresden Dolls, maar als zichzelf brengt Amanda Palmer een album dat nog altijd de nodige theatrale bombast kent. Geholpen door Ben Folds klinkt Palmer zelfbewust en zitten vrijwel alle songs prima in elkaar. Opgebouwd van achter de piano laat ze weer het nodige horen, waarbij veel niet is wat het lijkt. Zo gaat Oasis over een treurige abortus, maar is het refreintje vrolijker dan welke song ook. Intrigerend werkstuk!
10. OTIS GIBBS – Grandpa Walked A Picketline
Otis Gibbs is dit jaar de man die dé countryplaat van het jaar maakte. Met zijn pakkende verhalen, die naar Billy Bragg neigen, weet hij de luisteraar altijd te boeien. Zijn schurende stem, die je aan Tom Waits doet denken, maakt het af. “Here lies a good man, in a world that has few”, klinkt het in Bury Me On A Rainy Day. Otis Gibbs is een heuse ontdekking, die een weergaloze plaat maakt over pijn, ellende en hoop.
9. GET WELL SOON – Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
De Duitser Konstantin Gropper doet aan indie. Met hulp van diverse bevriende muzikanten maakt hij deze interessante plaat, die bol staat van de ingenieuze liedjes. Radiohead toen die band nog niet bevlogen was door bliepjes, Nick Cave-achtige refreinen, rijk georkestreerde openingen, idioot lange songtitels en een cover van Underworlds Born Slippy zetten deze Duitser op de kaart.
8. SCOTT MATTHEW – Self Titled
De bebaarde singer / songwriter Scott Matthew staart je vanaf de plaathoes enigszins wereldvreemd aan. Zijn songs klinken ook zo, alsof Matthew ergens in een kamer is opgesloten en nooit meer iets gehoord van de veranderende wereld om zich heen. Zijn collectieve tijdloze, met huilerige fluisterzang gebrachte songs zijn aangrijpend mooi. De soundtrack van cultfilm Shortbus profiteerde er al dankbaar van.
7. RACHEL UNTHANK & THE WINTERSET – The Bairns
De Engelse zussen Rachel en Becky Unthank delen een voorliefde voor aloude Engelse folk. Het is ook precies dat wat ze hier op plaat zetten, zonder de moderne snufjes of vreemde effecten die er free- of freakfolk van zouden maken. De warme toetsen van Belinda O’Hooley geven de schitterende songs van de zussen extra cachet. Zo had CocoRosie geklonken als zij in de middeleeuwen waren geboren.
6. BENJI HUGHES – A Love Extreme
Benji Hughes staart je aan vanaf de hoes en hij ziet er enigszins apart uit. Zonnebril met roodkleurende glazen, lang haar, baard. Bepaald niet iemand waar je dit soort muziek van verwacht. Want Hughes brengt op deze dubbelaar, die samen overigens maar net boven het uur klokt, een collectie songs die doen denken aan Beck, Eels en Adam Green. Waarbij hij ook niet schroomt om de liefde te verklaren aan diverse dames.
5. JOLIE HOLLAND – The Living And The Dead
Ja, Jolie Holland haalt haar invloeden nog altijd uit country, jazz, folk en blues. En soms lijkt ze qua stijl wel iets op Lucinda Williams op deze plaat. Maar bovenal is Jolie Holland compleet zichzelf. De manier waarop haar stem buigt, de songs inkleurt en zeggingskracht meegeeft is indrukwekkend. Alleen al de eerste zangregels op de plaat zijn prachtig mooi. Dat niveau houdt ze, met hulp van M. Ward en Marc Ribot, een plaat lang vast.
4. PORTUGAL. THE MAN – Censored Colors
2008 was niet alleen het jaar van de coveralbums, maar ook het jaar van de bands uit Alaska. Want na Port O’Brien is hier Portugal. The Man. Op Censored Colors gaat de band muzikaal gezien diverse kanten op, met de zang van John Baldwin Gourley als verbindend element. Koortjes, psychedelica, dromerige stukken, wereldmuziek, er zit van alles in. Sensationele luistertrip!
3. DEVOTCHKA – A Mad & Faithful Telling
Devotchka doet op deze plaat wat er al een tijd in zat, namelijk de perfecte mix vinden tussen de invloeden uit de Balkan en de meer westerse rockmuziek. De door merg en beende gaande zang van Nick Urata, die het van diep uit zijn binnenste laat komen, geeft de plaat een gedragen en weemoedige sfeer. Ondertussen glorieert de band met fantastische songs, waarin ruimte is voor zowel de lach als de traan.
2. RON SEXSMITH – Exit Strategy Of The Soul
Sexsmith werkte de laatste jaren verder aan zijn steeds groter groeiende discografie. Daarin werd zijn naam langzamerhand synoniem voor kwalitatief hoogwaardige en melodieuze muziek, waarin altijd een nostalgisch en weemoedig tintje zat. Op zijn best was hij op zijn vroegste werk. Op Exit Strategy Of The Soul is er iets nieuws. Want Sexsmith werkt meer met de piano en krijgt hulp van latino-vrienden. Uiterst fraai album!
1. THE KILLS – Midnight Boom
Jamie “Hotel” Hince en Alison “VV” Mosshart doen het. Ze maken eindelijk die van begin tot einde opwindende plaat, vol rauwe en energieke songs en zelfs een Velvet Underground-achtig rustpuntje tegen het einde. De samenzang is dik in orde, Mosshart klinkt op nummers als Tape Song en Last Day Of Magic opwinder dan ooit en de plaat is één grote adrenalinestoot. Flauw met zo’n bandnaam, maar toch: moordplaat!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Zo mooiquote:Op zaterdag 20 december 2008 19:45 schreef methodmich het volgende:
16. PORT O’BRIEN – All We Could Do Was Sing
Van Pierszalowski en zijn geliefde Cambria Goodwin komen uit Alaska. En daar is, met alle respect, geen zak te doen. Logisch dus dat ze besloten een band op te richten. Port O’Brien doet aan indie met ruimte voor invloeden uit country en folk. De belevenissen van Pierszalowski in Alaska komen aan bod in songs die beurtelings ingetogen, haast schuchter, of zeer uitbundig klinken.
AFCA | Celtic FC | Nottingham Forrest FC | Last.fm
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
Omdat er platen staan die je er niet had verwacht of ken je ze niet allemaal?quote:Op zaterdag 20 december 2008 19:48 schreef pfaf het volgende:
Mooie lijst! Opmerkelijk top10 wel trouwens.
Overigens is de top 10 natuurlijk heel droog gezien "de jaarlijst" zoals je die bij platenzaken en dergelijke zou inleveren.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Die stond bij mij op 7 van 2007quote:Op zaterdag 20 december 2008 19:45 schreef methodmich het volgende:
27. RUBY THROAT – The Ventriloquist
Ah, Katie Jane Garside! De dame met de indrukwekkende stem is terug en nam samen met Chris Whittingham onder de naam Ruby Throat dit album op. Hierop laat Garside op een manier die doet denken aan Sandy Dillon horen wat haar allemaal dwars zit. Hoog zingend, maar vaak genoeg kreunend, piepend of krijsend maakt ze de luisteraar deel van haar beklemmende wereld. Interessante plaat.
Erg goed album inderdaad al gaat er niets boven Queen Adreena.Vind je? Hm. Ik vind No Wow een stuk spannender dan deze. Nou heb ik 'm niet zo vaak gehoord, heb 'm zelf ook niet, maar ik heb wel het idee dat ze wat veranderd zijn en wat softer zijn geworden.quote:1. THE KILLS – Midnight Boom
Jamie “Hotel” Hince en Alison “VV” Mosshart doen het. Ze maken eindelijk die van begin tot einde opwindende plaat,
Beide. Een enkeling moet ik nog beluisteren, de cd's DeVotchKa en Portugal. The Man vind ik leuk, maar zeker niet meer dan dat. The Kills op één had ik helemaal niet verwacht, dan had ik eerder een singersongwriter van jou verwacht.quote:Op zaterdag 20 december 2008 19:53 schreef methodmich het volgende:
[..]
Omdat er platen staan die je er niet had verwacht of ken je ze niet allemaal?
Maar dat maakt het allemaal des te leuker natuurlijk.
Ik mis toch echt die van Ray Lamontagne en Lambchop in jouw lijst methodmich. Heb je die niet gekocht?
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Nee, ik ben niet zo van Ray Lamontagne.
Opvallend trouwens ranja, had jij Ruby Throat in 2007 als download of liep de Nederlandse markt een jaar achter?quote:Op zaterdag 20 december 2008 20:00 schreef ranja het volgende:
[..]
Die stond bij mij op 7 van 2007
[..]
Misschien spreekt me dat me juist meer aan, het zijn nu meer liedjes vind ik en ik vind dat VV beter zingt dan ooit.quote:Vind je? Hm. Ik vind No Wow een stuk spannender dan deze. Nou heb ik 'm niet zo vaak gehoord, heb 'm zelf ook niet, maar ik heb wel het idee dat ze wat veranderd zijn en wat softer zijn geworden.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
En ook niet van Lambchop?
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Ik heb een ltd edition, alleen via hun website verkocht en in notime uitverkocht. Een commerciele release (nou ja, voor zover van toepassing) was inderdaad pas in 2008: http://rateyourmusic.com/(...)t/the_ventriloquist/quote:Op zaterdag 20 december 2008 20:18 schreef methodmich het volgende:
Opvallend trouwens ranja, had jij Ruby Throat in 2007 als download of liep de Nederlandse markt een jaar achter?
Ik heb wel in 2008 een dvd met een aantal nummers van Ruby Throat gekocht, via hun franse fanclub, half officieel dus.
Ben ik met je eens. No Wow was imo veel rauwer en beter daardoor.quote:Op zaterdag 20 december 2008 20:00 schreef ranja het volgende:
[..]
Die stond bij mij op 7 van 2007
[..]
Vind je? Hm. Ik vind No Wow een stuk spannender dan deze. Nou heb ik 'm niet zo vaak gehoord, heb 'm zelf ook niet, maar ik heb wel het idee dat ze wat veranderd zijn en wat softer zijn geworden.
Thanks!quote:
Die van jou mag er ook zijn, Methodmich. Doet me er bovendien aan herinneren dat ik Kawada nog moest halen.
Mijn mixtape: labtones.com/listener/JSP
1. Elbow - The Seldom Seen Kid - Elk nummer heeft iets speciaals, en ze zijn bijna allemaal even goed. 
2. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement - Ondanks een paar zwakkere nummers erg goed. De sterkere nummers compenseren de zwakkere namelijk ruimschoots.
3. Triggerfinger - What Grabs Ya? - Gewoon gitaarmuziek in optima forma.
4. Oasis - Dig Out Your Soul - Gevarieerd, hard, zacht. Erg goed luisterbaar, en hij verveelt niet snel.
5. dEUS - Vantage Point - De minste van dEUS, maar zelfs een minder album van dEUS is nog gewoon erg goed.
6. Blood Red Shoes - Box of Secrets - Vrij standaard muziek, maar wel erg leuke standaard muziek.
7. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
8. TV on the Radio - Dear Science
9. The Black Keys - Attack & Release
10. Kings of Leon - Only by the Night - Ondanks de matige reacties heb ik me hier prima mee vermaakt. Ik hoor niet wat er nou zo matig aan zou moeten zijn.
[ Bericht 44% gewijzigd door TC03 op 21-12-2008 03:21:53 ]
2. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement - Ondanks een paar zwakkere nummers erg goed. De sterkere nummers compenseren de zwakkere namelijk ruimschoots.
3. Triggerfinger - What Grabs Ya? - Gewoon gitaarmuziek in optima forma.
4. Oasis - Dig Out Your Soul - Gevarieerd, hard, zacht. Erg goed luisterbaar, en hij verveelt niet snel.
5. dEUS - Vantage Point - De minste van dEUS, maar zelfs een minder album van dEUS is nog gewoon erg goed.
6. Blood Red Shoes - Box of Secrets - Vrij standaard muziek, maar wel erg leuke standaard muziek.
7. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
8. TV on the Radio - Dear Science
9. The Black Keys - Attack & Release
10. Kings of Leon - Only by the Night - Ondanks de matige reacties heb ik me hier prima mee vermaakt. Ik hoor niet wat er nou zo matig aan zou moeten zijn.
[ Bericht 44% gewijzigd door TC03 op 21-12-2008 03:21:53 ]
Ten percent faster with a sturdier frame
Kawada is inderdaad leuk. Moet wel te halen zijn bij PP en Ed denk ik!quote:Op zondag 21 december 2008 01:01 schreef BUG80 het volgende:
[..]
Thanks!
Die van jou mag er ook zijn, Methodmich. Doet me er bovendien aan herinneren dat ik Kawada nog moest halen.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Dit is de top 10 zoals ik hem ook bij Velvet hier in Dordt heb ingeleverd. Op papier.
1. The Samuel Jackson Five - Goodbye Melody Mountain
Met het album Easily Misunderstood toch wel gegroeid naar één van m'n favoriete bands. Het nieuwe album klinkt iets anders... en toch ook niet. Wat minder "harde" en wat meer "jazzy" stukjes. En wederom weer erg mooi en goed. Uit Noorwegen!
2. Ef - I am responsible
Begin dit jaar ontdekt tijdens een concert. Ik ging hoofdzakelijk voor This Will Destroy You en kende Ef eigenlijk alleen van naam. Live was het geweldig. Aan het eind van het concert toen maar 2 CD's gehaald, waaronder deze. Mooie post-rock. Uit Zweden!
3. Motorpsycho - Lucid little moments
Dit is mijn kennismakingsplaat met Motorpsycho. Ik moet wel in een langdradige stemming zijn geweest dit jaar, want dit is al het 3e album in mijn top tien met lange nummers. Wederom uit Noorwegen. Wat een Scandinavisch gedoe.
4. Deerhunter - Microcastle
Ik kende de band niet en ben eens bij de muziekboer dit album gaan luisteren. Daar vond ik hem al mooi en dit is thuis alleen maar gegroeid. Lekker om bij te gaan liggen met je ogen dicht. En zo.
5. The Presets - Apocalypso
Electro gedoe uit Australië. Beams vond ik al een tof album, Apocalypso vind ik even tof, zo niet, misschien wel toffer. Het knalt allemaal wel lekker door.
6. Fucked Up - The chemistry of common life
Om maar eens wat hardcore in de top 10 te zetten.
7. Mogwai - The hawk is howling
Zo'n album waarbij ik dacht "Hm, klinkt goed." en het alsmaar beter ben gaan vinden.
8. Cult Of Luna - Eternal kingdom
Salvation blijft m'n favoriete Cult Of Luna album. Deze mag er ook wezen. Goed spul uit wederom Scandinavië.
9. Sam Sparro - Sam Sparro
Lekkere stem, lekkere muziek, lekkere nummers.
10. These Arms Are Snakes - Tail swallower and dove
Tja, TAAS is ook wel één van m'n favoriete bandjes. Dit album vind ik toffer dan Easter, maar haalt het niet bij Oxeneers of de eerste EP.
Al met al dus een vrij Scandinavisch/post-rockerig jaartje.
1. The Samuel Jackson Five - Goodbye Melody Mountain
Met het album Easily Misunderstood toch wel gegroeid naar één van m'n favoriete bands. Het nieuwe album klinkt iets anders... en toch ook niet. Wat minder "harde" en wat meer "jazzy" stukjes. En wederom weer erg mooi en goed. Uit Noorwegen!
2. Ef - I am responsible
Begin dit jaar ontdekt tijdens een concert. Ik ging hoofdzakelijk voor This Will Destroy You en kende Ef eigenlijk alleen van naam. Live was het geweldig. Aan het eind van het concert toen maar 2 CD's gehaald, waaronder deze. Mooie post-rock. Uit Zweden!
3. Motorpsycho - Lucid little moments
Dit is mijn kennismakingsplaat met Motorpsycho. Ik moet wel in een langdradige stemming zijn geweest dit jaar, want dit is al het 3e album in mijn top tien met lange nummers
. Wederom uit Noorwegen. Wat een Scandinavisch gedoe.4. Deerhunter - Microcastle
Ik kende de band niet en ben eens bij de muziekboer dit album gaan luisteren. Daar vond ik hem al mooi en dit is thuis alleen maar gegroeid. Lekker om bij te gaan liggen met je ogen dicht. En zo.
5. The Presets - Apocalypso
Electro gedoe uit Australië. Beams vond ik al een tof album, Apocalypso vind ik even tof, zo niet, misschien wel toffer. Het knalt allemaal wel lekker door.
6. Fucked Up - The chemistry of common life
Om maar eens wat hardcore in de top 10 te zetten.
7. Mogwai - The hawk is howling
Zo'n album waarbij ik dacht "Hm, klinkt goed." en het alsmaar beter ben gaan vinden.
8. Cult Of Luna - Eternal kingdom
Salvation blijft m'n favoriete Cult Of Luna album. Deze mag er ook wezen. Goed spul uit wederom Scandinavië.
9. Sam Sparro - Sam Sparro
Lekkere stem, lekkere muziek, lekkere nummers.
10. These Arms Are Snakes - Tail swallower and dove
Tja, TAAS is ook wel één van m'n favoriete bandjes. Dit album vind ik toffer dan Easter, maar haalt het niet bij Oxeneers of de eerste EP.
Al met al dus een vrij Scandinavisch/post-rockerig jaartje.
"Bleach is healthy. It's mostly water. And we are mostly water. Therefore, we are bleach."
Uitstekende nummer 1 methodmitch! Overduidelijk de beste van The Kills. Komt waarschijnlijk ook bij mij op 1 (in een overigens kortere en muzikaal heel andere lijst), anders op 2.
Tvp voor later..
Tvp voor later..
Stay on my arm, you little charmer
Hé verdomd. Die heb ik dan toch weer gemist.quote:Op zondag 21 december 2008 18:00 schreef OMG het volgende:
Dit is de top 10 zoals ik hem ook bij Velvet hier in Dordt heb ingeleverd. Op papier.
1. The Samuel Jackson Five - Goodbye Melody Mountain
Ik vind het sowieso wel fijn dat je tegenwoordig je deur niet meer uit hoeft om rock-albums te kopenquote:Al met al dus een vrij Scandinavisch/post-rockerig jaartje.
Het was voor mij dit jaar vooral het jaar van de vele teleurstellingen. Ik had hoge verwachtingen van onder andere Bloc Party, Bromheads Jacket, The Killers, The Kooks, CSS, IForward Russia en Razorlight. Geen van deze albums kon me echt bekoren.
Albums die wel de moeite waard waren:
1. Elbow - The seldom seen kid
2. The Raconteurs - Consoler of the lonely
3. Conor Oberst - Conor Oberst
4. Blood Red Shoes - Box of Secrets
5. Late of the Pier – Fantasy Black Channel
6. The Streets - Everything Is Borrowed
7. Los Campesinos! – Hold on Now, Youngsters!
8. Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
9. Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
10. Vampire weekend - Vampire weekend
Maar gelukkig ontdek ik altijd alles een paar maanden later, dus ik ga weer de andere lijstjes doorspitten.
Albums die wel de moeite waard waren:
1. Elbow - The seldom seen kid
2. The Raconteurs - Consoler of the lonely
3. Conor Oberst - Conor Oberst
4. Blood Red Shoes - Box of Secrets
5. Late of the Pier – Fantasy Black Channel
6. The Streets - Everything Is Borrowed
7. Los Campesinos! – Hold on Now, Youngsters!
8. Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
9. Sigur Ros - Með suð í eyrum við spilum endalaust
10. Vampire weekend - Vampire weekend
Maar gelukkig ontdek ik altijd alles een paar maanden later, dus ik ga weer de andere lijstjes doorspitten.
Het blijft toch één van de leukste topics dit. Ik zal zeer binnenkort ook mijn lijstje eens in elkaar gaan schuiven ...
Erg mooie lijsten hier al en genoeg gemiste pareltjes om de kerstvakantie mee door te komen zie ik al
...Erg mooie lijsten hier al en genoeg gemiste pareltjes om de kerstvakantie mee door te komen zie ik al
Van de 200+ gekochte albums en verkregen reviewplaten dit jaar een top 25, en dan zijn er nog zoveel lekkere platen die erna komen. Kortom, een zeer geslaagd muziekjaar!
01. Port O'Brien - All We Could Do Was Sing
Een plaat waardoor je je meteen in het kale, koude Alaska waant. Een onthaastend, stemmig, hartverscheurend en atmosferisch geluidsdecor om te koesteren en keer op keer van te genieten! Rillingen...
02. Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
Dresden Doll Amanda liet zien dat ze solo eigenlijk nog beter is dan voorheen. Een gedreven plaat om je vingers bij af te likken, vol aanstekelijke en gedreven nummers die de ziel en humor van Amanda Palmer blootleggen.
03. Damien Jurado - Caught In The Trees
Een singer-songwriter die al jaren aan de weg timmert en met dit juweeltje een verpletterende indruk achterliet. Een songsmid die melodische, puntige, pakkende en fijnzinnige folkrockliederen smeedt.
04. Justice - Live A Cross The Universe
Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!
05. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Alex Turner is een soort nieuwe Lennon en McCartney in één en op deze plaat verdient Miles Kane ook zijn sporen. Prachtige composities die teruggrijpen naar het verleden en vol zitten met sublieme details en overgangen.
06. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Jack White wordt alleen maar beter zo lijkt het! Deze puike en vuige rockplaat laveert tussen grillig, intens en verslavend. Luister maar eens naar 'Carolina Drama' en je bent verkocht.
07. Blaudzun - Blaudzun
Een ware sensatie in Nederlands singer-songwriterland! Deze man roept kippenvel en pure emoties op met zijn ingetogen en zielsnijdende liederen. Prachtige melodietjes en overgangen!
08. Black Mountain - In The Future
Nu Wolfmother niet meer is, neemt Black Mountain het vaandel van Led Zep-a-likes over. Snedige bluesrock in epische proporties die je meenemen naar de jaren zeventig
09. Calexico - Carried To Dust
Na 'Feast Of Wire' de beste plaat van deze band. Americana-folk met een sausje dat als een toverbal werkt, zoveel kleuren en smaken. Maar allen prachtig!
10. Headphone - Ghostwriter
Kort maar krachtig: de Belgische Radiohead
11. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Harmonie en samenzang waardoor de hemel niet ver weg lijkt.
12. Micah P. Hinson - And the Red Empire Orchestra
Country/Americana met een indierandje waar je niet geheel je vinger op kan leggen. En die zware stem is wonderschoon.
13. Portishead - Third
Experimenteel, maar toch weer intrigerend. Hetzelfde kunstje zou saai geweest zijn. Dit bewijst dat de inspiratie gewoon door broedt in de hersenpannen van Portishead. En wat een verlichting om Beth na al die jaren weer te horen (ook live)!
14. Claw Boys Claw - Pajama Day
Geen jaren tachtig-werkje maar duistere, trage en filmische songs waarmee ze hun 'comeback' dubbel en dwars mee rechtvaardigen.
15. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
"Een goede winter", dat is het zeker. Vooral met een overvloed aan stemmige indie die perfect naast een fles whisky past. En Bon Iver mag naast een 15 y.o. islay single malt
16. dEUS - Vantage Point
Eindelijk weer eens een echt strak en interessant project van de Belgen dat zich kan meten met het werk uit de vorige eeuw. Prachtplaat!
17. The Uglysuit - The Uglysuit
Gevarieerd gerecht met gekruide folk, frisse roots en een vleugje indie.
18. Elbow - The Seldom Seen Kid
Wat voor Bon Iver geldt, geldt ook voor Elbow. Magistrale plaat waarop de aangetrokken spanningsbogen nauwelijks te tellen zijn en ook een fles drank niet misstaat.
19. Triggerfinger - What Grabs Ya?
Echte rock: vies, ruig, vuig, blues, snorren, drank, vrouwen etc...alle clichés uit de kast, maar godskolere wat een plaat!
20. Blood Red Shoes - Box Of Sectrets
De nieuwe White Stripes? Althans een goede poging en een album dat zeer beklijfd. Puntig en doeltreffend.
21. Tindersticks - Hungry Saw
Donker, macaber en roerend zoals we gewend zijn van ze. Hungry Saw is één van hun beste werken!
22. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
Soundscapes zoals eigenlijk alleen Sigur Rós ze kan maken. Balancerend tussen speels & fris en berustend & filmisch.
23. The Walkmen - You & Me
Goede New Yorkse indierock van de oude stempel die incidenteel door je ziel kan snijden, maar je vervolgens weer even helemaal wakker trapt.
24. Madrugada - Madrugada
De stem van Sivert blijft één van de mooiste die ik ken. Alsof God de mensen zelf toespreekt. Diep, laag, zuiver en bezwerend. Tel daar de prima rock bij op en je hebt een topband die al jaren goede platen produceert, dit jaar was het niet anders. Zelfs niet na hun grote verlies.
25. Woven Hand - Ten Stones
David Eugene Edwards blijft zijn ding doen. Ditmaal is de toonzetting echter nog grauwer en wordt de schemering wel erg vroeg ingezet. Niet voor suïcidaaltjes, maar oh zo heerlijk voor de wintermaanden.
En nog de 25 persoonlijk meest bevredigende concerten van dit jaar:
01. Sigur Rós - Lowlands
Anderhalf uur leefde je in een sprookjeswereld waarin je volledig voldaan en extatisch werd ontvangen door de zielbalsemende klanken van de Ijslandse band. Pure magie!
02. Portishead - HMH
Na jaren afwezigheid was daar eindelijk weer die overheerlijke stem van Beth Gibbons die door je ziel heen snijdt. Een intens, bezeten en behaaglijk klankenbad om in te verdrinken.
03. The Last Shadow Puppets - Paradiso
Niet alleen het album is magistraal, ook het optreden was een genot. De toevoeging van een heus orkest zorgde ervoor dat het kippenvel nog hoger kwam die avond. Hoge verwachtingen waargemaakt.
04. Amanda Palmer - Tivoli De Helling
De theatrale Amanda weet precies hoe ze een publiek moet bespelen, niet alleen met materiaal van haar prachtige solo-album maar ook met een poppenkast, een lach, een schreeuw en een verhaal.
05. Justice - Pinkpop
Tsja, Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!
06. dEUS - Melkweg
Deze zuiderburen staan bijna altijd garant voor een goede show, maar hier klopte bijna alles. Strak, intens, goede setlist met veel nieuw materiaal en een duister sfeertje. dEUS live gaat nooit vervelen!
07. Santana - Bospop
Een levende legende in de muziekwereld die 'het' nog steeds heeft. De boodschap van 'God' wordt er momenteel iets teveel door heen gewoven, maar het neemt niet weg dat deze man en zijn kompanen er live nog steeds een feestje van kunnen bouwen. Ook speciaal omdat ik met mijn pa naar dit concert ging.
08. Rage Against The Machine - Pinkpop
Adrenaline en testosteron vliegen door je lichaam tijdens het RATM-geweld. Killing In The Name en andere klassiekers werken als olie op het vuur. Nog harder, nog meer, nog bezetener.
09. Triggerfinger - Ekko
Net als het album, rock van de bovenste plank. Opstarten en vlammen maar
10. Pendulum Live - Lowlands
Gruwelijk harde set met band, pompende beats, energieke electro en grimmige distortionmuren...badend in het zweet en bekaf de tent weer uit.
en de rest even zonder commentaar
11. N*E*R*D - Lowlands
12. Newton Faulkner - Tivoli
13. Metallica - Pinkpop
14. Foo Fighters - Pinkpop
15. Lenny Kravitz - HMH
16. The Gutter Twins - Lowlands
17. Buddy Guy - Bospop
18. Duffy - Paradiso
19. Porcupine Tree - Pinkpop
20. Blood Red Shoes - Pinkpop
21. Mogwai - deBeschaving
22. KT Tunstall - Paradiso
23. Presidents of the USA - Tivoli
24. Black Mountain - Melkweg
25. Hooverphonic - Tivoli
01. Port O'Brien - All We Could Do Was Sing
Een plaat waardoor je je meteen in het kale, koude Alaska waant. Een onthaastend, stemmig, hartverscheurend en atmosferisch geluidsdecor om te koesteren en keer op keer van te genieten! Rillingen...
02. Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
Dresden Doll Amanda liet zien dat ze solo eigenlijk nog beter is dan voorheen. Een gedreven plaat om je vingers bij af te likken, vol aanstekelijke en gedreven nummers die de ziel en humor van Amanda Palmer blootleggen.
03. Damien Jurado - Caught In The Trees
Een singer-songwriter die al jaren aan de weg timmert en met dit juweeltje een verpletterende indruk achterliet. Een songsmid die melodische, puntige, pakkende en fijnzinnige folkrockliederen smeedt.
04. Justice - Live A Cross The Universe
Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!
05. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Alex Turner is een soort nieuwe Lennon en McCartney in één en op deze plaat verdient Miles Kane ook zijn sporen. Prachtige composities die teruggrijpen naar het verleden en vol zitten met sublieme details en overgangen.
06. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Jack White wordt alleen maar beter zo lijkt het! Deze puike en vuige rockplaat laveert tussen grillig, intens en verslavend. Luister maar eens naar 'Carolina Drama' en je bent verkocht.
07. Blaudzun - Blaudzun
Een ware sensatie in Nederlands singer-songwriterland! Deze man roept kippenvel en pure emoties op met zijn ingetogen en zielsnijdende liederen. Prachtige melodietjes en overgangen!
08. Black Mountain - In The Future
Nu Wolfmother niet meer is, neemt Black Mountain het vaandel van Led Zep-a-likes over. Snedige bluesrock in epische proporties die je meenemen naar de jaren zeventig
09. Calexico - Carried To Dust
Na 'Feast Of Wire' de beste plaat van deze band. Americana-folk met een sausje dat als een toverbal werkt, zoveel kleuren en smaken. Maar allen prachtig!
10. Headphone - Ghostwriter
Kort maar krachtig: de Belgische Radiohead
11. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Harmonie en samenzang waardoor de hemel niet ver weg lijkt.
12. Micah P. Hinson - And the Red Empire Orchestra
Country/Americana met een indierandje waar je niet geheel je vinger op kan leggen. En die zware stem is wonderschoon.
13. Portishead - Third
Experimenteel, maar toch weer intrigerend. Hetzelfde kunstje zou saai geweest zijn. Dit bewijst dat de inspiratie gewoon door broedt in de hersenpannen van Portishead. En wat een verlichting om Beth na al die jaren weer te horen (ook live)!
14. Claw Boys Claw - Pajama Day
Geen jaren tachtig-werkje maar duistere, trage en filmische songs waarmee ze hun 'comeback' dubbel en dwars mee rechtvaardigen.
15. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
"Een goede winter", dat is het zeker. Vooral met een overvloed aan stemmige indie die perfect naast een fles whisky past. En Bon Iver mag naast een 15 y.o. islay single malt
16. dEUS - Vantage Point
Eindelijk weer eens een echt strak en interessant project van de Belgen dat zich kan meten met het werk uit de vorige eeuw. Prachtplaat!
17. The Uglysuit - The Uglysuit
Gevarieerd gerecht met gekruide folk, frisse roots en een vleugje indie.
18. Elbow - The Seldom Seen Kid
Wat voor Bon Iver geldt, geldt ook voor Elbow. Magistrale plaat waarop de aangetrokken spanningsbogen nauwelijks te tellen zijn en ook een fles drank niet misstaat.
19. Triggerfinger - What Grabs Ya?
Echte rock: vies, ruig, vuig, blues, snorren, drank, vrouwen etc...alle clichés uit de kast, maar godskolere wat een plaat!
20. Blood Red Shoes - Box Of Sectrets
De nieuwe White Stripes? Althans een goede poging en een album dat zeer beklijfd. Puntig en doeltreffend.
21. Tindersticks - Hungry Saw
Donker, macaber en roerend zoals we gewend zijn van ze. Hungry Saw is één van hun beste werken!
22. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
Soundscapes zoals eigenlijk alleen Sigur Rós ze kan maken. Balancerend tussen speels & fris en berustend & filmisch.
23. The Walkmen - You & Me
Goede New Yorkse indierock van de oude stempel die incidenteel door je ziel kan snijden, maar je vervolgens weer even helemaal wakker trapt.
24. Madrugada - Madrugada
De stem van Sivert blijft één van de mooiste die ik ken. Alsof God de mensen zelf toespreekt. Diep, laag, zuiver en bezwerend. Tel daar de prima rock bij op en je hebt een topband die al jaren goede platen produceert, dit jaar was het niet anders. Zelfs niet na hun grote verlies.
25. Woven Hand - Ten Stones
David Eugene Edwards blijft zijn ding doen. Ditmaal is de toonzetting echter nog grauwer en wordt de schemering wel erg vroeg ingezet. Niet voor suïcidaaltjes, maar oh zo heerlijk voor de wintermaanden.
En nog de 25 persoonlijk meest bevredigende concerten van dit jaar:
01. Sigur Rós - Lowlands
Anderhalf uur leefde je in een sprookjeswereld waarin je volledig voldaan en extatisch werd ontvangen door de zielbalsemende klanken van de Ijslandse band. Pure magie!
02. Portishead - HMH
Na jaren afwezigheid was daar eindelijk weer die overheerlijke stem van Beth Gibbons die door je ziel heen snijdt. Een intens, bezeten en behaaglijk klankenbad om in te verdrinken.
03. The Last Shadow Puppets - Paradiso
Niet alleen het album is magistraal, ook het optreden was een genot. De toevoeging van een heus orkest zorgde ervoor dat het kippenvel nog hoger kwam die avond. Hoge verwachtingen waargemaakt.
04. Amanda Palmer - Tivoli De Helling
De theatrale Amanda weet precies hoe ze een publiek moet bespelen, niet alleen met materiaal van haar prachtige solo-album maar ook met een poppenkast, een lach, een schreeuw en een verhaal.
05. Justice - Pinkpop
Tsja, Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!
06. dEUS - Melkweg
Deze zuiderburen staan bijna altijd garant voor een goede show, maar hier klopte bijna alles. Strak, intens, goede setlist met veel nieuw materiaal en een duister sfeertje. dEUS live gaat nooit vervelen!
07. Santana - Bospop
Een levende legende in de muziekwereld die 'het' nog steeds heeft. De boodschap van 'God' wordt er momenteel iets teveel door heen gewoven, maar het neemt niet weg dat deze man en zijn kompanen er live nog steeds een feestje van kunnen bouwen. Ook speciaal omdat ik met mijn pa naar dit concert ging.
08. Rage Against The Machine - Pinkpop
Adrenaline en testosteron vliegen door je lichaam tijdens het RATM-geweld. Killing In The Name en andere klassiekers werken als olie op het vuur. Nog harder, nog meer, nog bezetener.
09. Triggerfinger - Ekko
Net als het album, rock van de bovenste plank. Opstarten en vlammen maar
10. Pendulum Live - Lowlands
Gruwelijk harde set met band, pompende beats, energieke electro en grimmige distortionmuren...badend in het zweet en bekaf de tent weer uit.
en de rest even zonder commentaar
11. N*E*R*D - Lowlands
12. Newton Faulkner - Tivoli
13. Metallica - Pinkpop
14. Foo Fighters - Pinkpop
15. Lenny Kravitz - HMH
16. The Gutter Twins - Lowlands
17. Buddy Guy - Bospop
18. Duffy - Paradiso
19. Porcupine Tree - Pinkpop
20. Blood Red Shoes - Pinkpop
21. Mogwai - deBeschaving
22. KT Tunstall - Paradiso
23. Presidents of the USA - Tivoli
24. Black Mountain - Melkweg
25. Hooverphonic - Tivoli
En de eerste dient zich al aan, dank u wel Pink_Floyd voor Port O'Brien. Die kan zo in mijn jaarlijstje.quote:Op maandag 22 december 2008 17:18 schreef Panic_A het volgende:
Maar gelukkig ontdek ik altijd alles een paar maanden later, dus ik ga weer de andere lijstjes doorspitten.
Na het vluchtig beluisteren van zo’n 300/400 albums en het aandachtig luisteren van zo’n 100 hiervan (ik zit dagelijks 1,5 uur op de fiets, dus heb er tijd genoeg voor ) heb ik de keuze gemaakt voor mijn top-20.
Alle hypes heb ik doorgespit en veel ervan, zoals Fleet Foxes, vond ik overgewaardeerd. Ik zal uitleggen waarom. Ik ben een liefhebber van albums die continu de aandacht vasthouden en minimaal verslappen. Op veel albums staan goede nummers, maar weinig albums vind ik als geheel goed. Met andere woorden, het kan zomaar zijn dat de top-10 van mijn beste nummers van dit jaar van veel albums komen die niet in deze top-20 voor komen.
Hier mijn 'Album Top-20' van 2008:
01. Elbow - The Seldom Seen Kid
Top cd met alleen maar hoogtepunten. Instant klassieker naar mijn bescheiden mening.
02. The Miserable Rich - 12 Ways To Count
Viool, chello en gitaar. Eenvoudig gecomponeerde muziek vol gevoel. Uitermate geschikt voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Andrew Bird.
03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Dit album klinkt zoals de cover er uitziet. Zeer verfrissend en vernieuwend album met enkele zeer sterke nummers. Had bij mij enkele luisterbeurten nodig om te ‘settelen’, maar dat is - zo blijkt maar weer – een goede indicatie van de houdbaarheid.
04. Madrugada -Madrugada
Misschien niet het beste album van Madrugada, maar wel een die dit jaar een stevige positie inneemt in mijn top-20. De dood van Burås zorgt er misschien – direct of indirect – voor dat dit album het meest intense werk is van de band.
05. The Features - Some Kind of Salvation
Weinigen kennen dit steengoede album. Een album dat bij de eerste luisterbeurt al goed zit. Het album staat bol van de dynamieke en verassende nummers, van begin tot eind. Ik ben geen fan van radiorock á la The Fratellis of The Killers, maar dit album ligt me erg goed. Een genot dat het niet door de radio is opgepikt.
06. Jeremy Messersmith - The Silver City
Het mierzoet openingsnummer “Welcome to Suburbia” opent de deur naar het moois dat er achter ligt. Een goed verhaal, een lekkere stem en een folky inslag maakt dit album tot een van de ontdekkingen van 2008. Wederom verplichte kost voor de fans van Sufjan Stevens.
07. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Een hoge notering dankzij de originaliteit, de energie en het fungehalte. Dit lijkt me typisch een band die een geweldig debutalbum maakt en daarna verdwijnt in de vergetelheid. Laten we het niet hopen.
08. Shearwater - Rook
De eerste 10 minuten van dit album zijn geweldig. Dat het daarna gewoon goed is, zorgt dat dit album niet op nummer 1 is beland. Het nummer Rooks staat in de top-10 van de beste nummers die ik de afgelopen 5 jaar heb gehoord.
09. James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino
En dan dit album van de Engelse Yorkston. Indie/folk, leuke nummers, goede arrangementen. Heeft een tijdje nodig om te bezinken, maar het album is de tijd zeker waardig. Een raadsel waarom dit album niet is opgepikt en Fleet Foxes wel.
10. Bjorn Norestig - Hello Inside
Lekkere ‘glammy’ cd van deze nog onbekende zanger uit Zweden. Een cd vol met eersteklas ‘nietsaandehandnummers’ van hoge kwaliteit. Zijn wat schelle stem moet je liggen - maar als dat het geval is - is dit een toppertje!
11. The Disciplines - Smoking Kills
De volgende band is opnieuw een Scandinavische, deze keer uit Noorwegen. Dit album vol uptempo rock doet commerciëler aan dan het geval is. Onbekend in de rest van Europa, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog lang het geval zal zijn. De nummers zijn namelijk erg catchy en hit-pretentieus.
12. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Deze kon natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Al vele jaren volg ik het werk van Ben Gibbard en zijn band op de voet. Het niveau van het oudere werk wordt niet gehaald, maar dit album is desondanks erg goed en staat vol leuke nummers. De eigen sound van DCfC is nog volop aanwezig en de wil om te ontdekken ook, bijvoorbeeld te merken aan het nummer ‘I Will Possess Your Heart’.
13. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Een tikkie minder dan het debutalbum, dat bij mij op nummer 5 stond in 2007. De solo-albums van Brendan Benson heb ik al jaren in bezit en zijn kwalitatief erg goed. De catchyness en intelligentie van Benson gecombineerd met de energie en originaliteit van White blijken opnieuw een prima combinatie voor een sterk album.
14. Birdmonster - From The Mountain To The Sea
Tussen de uptempo albums, staat deze. Bob Dylan verhalen gehuld in een lieflijk en onschuldig jasje. Niet verassend of hitgevoelig, wel vol overtuiging.
15. Travis - Ode To J Smith
Travis is een van de beter britrockgroepen uit de late jaren ’90. In mijn ogen wat ondergewaardeerd en bijvoorbeeld veel beter dan Oasis. Dit album haalt het niet bij de oudere albums, maar dankzij de nieuwe richting en enkele sterke nummers, heeft dit album toch een plekje in mijn top-20 veroverd.
16. Phantom Planet - Raise The Dead
Ze bestaan al een tijdje, maar vorige albums konden me niet bekoren. Met deze is het anders. Een typisch Engelse sound gecombineerd met leuke melodieën. Ook bespeur ik hier en daar wat Radiohead invloeden.
17. Matt Costa - Unfamiliar Faces
Lekkere pretentieloze pop/rock zonder ook maar enig scherp kantje of randje. Niemand vindt het slecht, maar niemand ook geweldig goed. Ik vind het gewoon een lekker pop-plaatje die je vrolijk stemt waar nodig. Muziek is er niet alleen om analytisch naar te luisteren, maar ook om je ‘dom’ te vermaken.
18. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.
19. Cocoanut Groove - Madeleine Street
Pas net ‘ontdekt’ en als het jaar wat langer had geduurd, had dit album misschien hoger gestaan. John Lennon meets Belle&Sebastian, dat zegt voldoende. Een goede sound gecombineerd met een originele inslag maakt dit album het luisteren zeker waard. En, jawel, alweer van een Zweedse artiest.
20. Islands - Arm's Way
Leuk, vlot album. Minder origineel dan een Vampire Weekend, maar met minstens zo’n hoog fungehalte.
[ Bericht 1% gewijzigd door Moody op 23-12-2008 22:17:25 ]
) heb ik de keuze gemaakt voor mijn top-20. Alle hypes heb ik doorgespit en veel ervan, zoals Fleet Foxes, vond ik overgewaardeerd. Ik zal uitleggen waarom. Ik ben een liefhebber van albums die continu de aandacht vasthouden en minimaal verslappen. Op veel albums staan goede nummers, maar weinig albums vind ik als geheel goed. Met andere woorden, het kan zomaar zijn dat de top-10 van mijn beste nummers van dit jaar van veel albums komen die niet in deze top-20 voor komen.
Hier mijn 'Album Top-20' van 2008:
01. Elbow - The Seldom Seen Kid
Top cd met alleen maar hoogtepunten. Instant klassieker naar mijn bescheiden mening.
02. The Miserable Rich - 12 Ways To Count
Viool, chello en gitaar. Eenvoudig gecomponeerde muziek vol gevoel. Uitermate geschikt voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Andrew Bird.
03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Dit album klinkt zoals de cover er uitziet. Zeer verfrissend en vernieuwend album met enkele zeer sterke nummers. Had bij mij enkele luisterbeurten nodig om te ‘settelen’, maar dat is - zo blijkt maar weer – een goede indicatie van de houdbaarheid.
04. Madrugada -Madrugada
Misschien niet het beste album van Madrugada, maar wel een die dit jaar een stevige positie inneemt in mijn top-20. De dood van Burås zorgt er misschien – direct of indirect – voor dat dit album het meest intense werk is van de band.
05. The Features - Some Kind of Salvation
Weinigen kennen dit steengoede album. Een album dat bij de eerste luisterbeurt al goed zit. Het album staat bol van de dynamieke en verassende nummers, van begin tot eind. Ik ben geen fan van radiorock á la The Fratellis of The Killers, maar dit album ligt me erg goed. Een genot dat het niet door de radio is opgepikt.
06. Jeremy Messersmith - The Silver City
Het mierzoet openingsnummer “Welcome to Suburbia” opent de deur naar het moois dat er achter ligt. Een goed verhaal, een lekkere stem en een folky inslag maakt dit album tot een van de ontdekkingen van 2008. Wederom verplichte kost voor de fans van Sufjan Stevens.
07. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Een hoge notering dankzij de originaliteit, de energie en het fungehalte. Dit lijkt me typisch een band die een geweldig debutalbum maakt en daarna verdwijnt in de vergetelheid. Laten we het niet hopen.
08. Shearwater - Rook
De eerste 10 minuten van dit album zijn geweldig. Dat het daarna gewoon goed is, zorgt dat dit album niet op nummer 1 is beland. Het nummer Rooks staat in de top-10 van de beste nummers die ik de afgelopen 5 jaar heb gehoord.
09. James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino
En dan dit album van de Engelse Yorkston. Indie/folk, leuke nummers, goede arrangementen. Heeft een tijdje nodig om te bezinken, maar het album is de tijd zeker waardig. Een raadsel waarom dit album niet is opgepikt en Fleet Foxes wel.
10. Bjorn Norestig - Hello Inside
Lekkere ‘glammy’ cd van deze nog onbekende zanger uit Zweden. Een cd vol met eersteklas ‘nietsaandehandnummers’ van hoge kwaliteit. Zijn wat schelle stem moet je liggen - maar als dat het geval is - is dit een toppertje!
11. The Disciplines - Smoking Kills
De volgende band is opnieuw een Scandinavische, deze keer uit Noorwegen. Dit album vol uptempo rock doet commerciëler aan dan het geval is. Onbekend in de rest van Europa, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog lang het geval zal zijn. De nummers zijn namelijk erg catchy en hit-pretentieus.
12. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Deze kon natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Al vele jaren volg ik het werk van Ben Gibbard en zijn band op de voet. Het niveau van het oudere werk wordt niet gehaald, maar dit album is desondanks erg goed en staat vol leuke nummers. De eigen sound van DCfC is nog volop aanwezig en de wil om te ontdekken ook, bijvoorbeeld te merken aan het nummer ‘I Will Possess Your Heart’.
13. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Een tikkie minder dan het debutalbum, dat bij mij op nummer 5 stond in 2007. De solo-albums van Brendan Benson heb ik al jaren in bezit en zijn kwalitatief erg goed. De catchyness en intelligentie van Benson gecombineerd met de energie en originaliteit van White blijken opnieuw een prima combinatie voor een sterk album.
14. Birdmonster - From The Mountain To The Sea
Tussen de uptempo albums, staat deze. Bob Dylan verhalen gehuld in een lieflijk en onschuldig jasje. Niet verassend of hitgevoelig, wel vol overtuiging.
15. Travis - Ode To J Smith
Travis is een van de beter britrockgroepen uit de late jaren ’90. In mijn ogen wat ondergewaardeerd en bijvoorbeeld veel beter dan Oasis. Dit album haalt het niet bij de oudere albums, maar dankzij de nieuwe richting en enkele sterke nummers, heeft dit album toch een plekje in mijn top-20 veroverd.
16. Phantom Planet - Raise The Dead
Ze bestaan al een tijdje, maar vorige albums konden me niet bekoren. Met deze is het anders. Een typisch Engelse sound gecombineerd met leuke melodieën. Ook bespeur ik hier en daar wat Radiohead invloeden.
17. Matt Costa - Unfamiliar Faces
Lekkere pretentieloze pop/rock zonder ook maar enig scherp kantje of randje. Niemand vindt het slecht, maar niemand ook geweldig goed. Ik vind het gewoon een lekker pop-plaatje die je vrolijk stemt waar nodig. Muziek is er niet alleen om analytisch naar te luisteren, maar ook om je ‘dom’ te vermaken.
18. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.
19. Cocoanut Groove - Madeleine Street
Pas net ‘ontdekt’ en als het jaar wat langer had geduurd, had dit album misschien hoger gestaan. John Lennon meets Belle&Sebastian, dat zegt voldoende. Een goede sound gecombineerd met een originele inslag maakt dit album het luisteren zeker waard. En, jawel, alweer van een Zweedse artiest.
20. Islands - Arm's Way
Leuk, vlot album. Minder origineel dan een Vampire Weekend, maar met minstens zo’n hoog fungehalte.
[ Bericht 1% gewijzigd door Moody op 23-12-2008 22:17:25 ]
01. Ratatat - LP3
02. The Boats - Faulty Toned Radio
03. Tape - Luminarium
04. Flying Lotus - Los Angeles
05. Max Richter - 24 Postcards In Full Colour
06. Peter Broderick - Home
07. Kangding Ray - Automne Fold
08. 2562 - Aerial
09. Lone - Lemurian
10. Deadbeat - Roots And Wire
02. The Boats - Faulty Toned Radio
03. Tape - Luminarium
04. Flying Lotus - Los Angeles
05. Max Richter - 24 Postcards In Full Colour
06. Peter Broderick - Home
07. Kangding Ray - Automne Fold
08. 2562 - Aerial
09. Lone - Lemurian
10. Deadbeat - Roots And Wire
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Tof!quote:Op maandag 22 december 2008 22:17 schreef teknomist het volgende:
05. Max Richter - 24 Postcards In Full Colour
Al vond ik deze plaat wat minder dan pakweg 'The Blue Notebooks'. Leuk concept (24 ringtones), maar als album vond ik het niet zo bevredigend als zijn normale albumwerk. Daar zijn de nummers toch iets te kort voor.
Het is ook hele mooie muziek.quote:Op dinsdag 23 december 2008 11:17 schreef kciR het volgende:
[..]
Wat een heldenhoes, alleen daarom ga ik hem gelijk even tjekken!
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Daar heb ik nog niet eens zoveel moeite mee. Het jammere vind ik dat de overgangen tussen de nummers zo abrupt is. Desalniettemin is de muziek nog steeds een 5e plaats waard, dat ben ik helemaal met teknomist eens!quote:Op maandag 22 december 2008 22:19 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Tof!
quote:Op maandag 22 december 2008 22:06 schreef Moody het volgende:
...
03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
.....
Leuke lijst, staat het een en ander in wat ik zeker nog zal checken (ik heb niet de tijd gehad om 300 nieuwe
albums te luisteren dit jaar.....)
Oja, en we hebben dezelfde nummer 19
en plaatjes van rateyourmusic doen het niet!
Jeetje, komen ineens wat lijstjes binnen zeg! Staan interessante tussen om te checken...
Maar hoe kunnen jullie in GODSNAAM 300 albums gekocht en/of geluisterd hebben in een jaar? :/ Als ik alleen al naar downloads kijk en daar nog mijn gekochte cd's bij optel kom ik misschien net aan 50 a 100 nieuwe albums, en ik luister al zeg ik het zelf best wel veel muziek..
Maar hoe kunnen jullie in GODSNAAM 300 albums gekocht en/of geluisterd hebben in een jaar? :/ Als ik alleen al naar downloads kijk en daar nog mijn gekochte cd's bij optel kom ik misschien net aan 50 a 100 nieuwe albums, en ik luister al zeg ik het zelf best wel veel muziek..
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Ik kom misschien ook aan 50 albums en dan ben ik er relatief druk mee. Maar ja, ik heb ook een fulltimebaan en andere hobby's dan muziek en een sociaal leven. Misschien is dat het verschil.quote:Op dinsdag 23 december 2008 11:48 schreef Norrage het volgende:
Jeetje, komen ineens wat lijstjes binnen zeg! Staan interessante tussen om te checken...
Maar hoe kunnen jullie in GODSNAAM 300 albums gekocht en/of geluisterd hebben in een jaar? :/ Als ik alleen al naar downloads kijk en daar nog mijn gekochte cd's bij optel kom ik misschien net aan 50 a 100 nieuwe albums, en ik luister al zeg ik het zelf best wel veel muziek..
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Afstuderen is de clue! De ganse dag met een koptelefoon muziek luisteren.quote:Op dinsdag 23 december 2008 11:56 schreef teknomist het volgende:
[..]
Ik kom misschien ook aan 50 albums en dan ben ik er relatief druk mee. Maar ja, ik heb ook een fulltimebaan en andere hobby's dan muziek en een sociaal leven. Misschien is dat het verschil.
Dan is het niet zo lastig om 1 a 2 nieuwe albums per dag te proberen én andere albums te blijven luisteren.
Kon dat maar op mijn werk.quote:Op dinsdag 23 december 2008 12:01 schreef pfaf het volgende:
[..]
Afstuderen is de clue! De ganse dag met een koptelefoon muziek luisteren.
Hier is het de gehele dag 100% NL.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Werk je bij Verdonk ofzo?
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Godskolere, dan zou ik ontslag overwegen!quote:Op dinsdag 23 december 2008 12:06 schreef teknomist het volgende:
[..]
Kon dat maar op mijn werk.
Hier is het de gehele dag 100% NL.
Kan me ook niet voorstellen dat zoiets de arbeidsethos doet stijgen...
Het is sowieso tijdelijk omdat ik in de consultancy werkzaam ben. Daarnaast hoor ik het amper omdat ik geconcentreerd op mijn werk ben. En af-en-toe een Nederlandse hit zoals van Doe Maar is niet verkeerd.
Alleen Flappie komt nu mijn strot uit. Jammer dat dat beest al dood is, want ik had het zelf met liefde gedaan.
Alleen Flappie komt nu mijn strot uit. Jammer dat dat beest al dood is, want ik had het zelf met liefde gedaan.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
quote:Op dinsdag 23 december 2008 12:23 schreef teknomist het volgende:
.....Jammer dat dat beest al dood is, want ik had het zelf met liefde gedaan.
Is Youp van t Hek dood?
Nee, Flappie.quote:
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
1. Legowelt - Dark Days 2
2. Sébastien Tellier - Sexuality
3. TV on the Radio - Dear Science
4. Extrawelt - Schone neue Extrawelt
5. The Black Dog - Radio Scarecrow
6. The Dears - Missiles
7. Portishead - Third
8. Fennesz - Black Sea
9. Fuck Buttons - Street Horrrsing
10. Boris - Smile
2. Sébastien Tellier - Sexuality
3. TV on the Radio - Dear Science
4. Extrawelt - Schone neue Extrawelt
5. The Black Dog - Radio Scarecrow
6. The Dears - Missiles
7. Portishead - Third
8. Fennesz - Black Sea
9. Fuck Buttons - Street Horrrsing
10. Boris - Smile
I HATE MUSIC
Appleblim & Peverelist – Soundboy’s Ashes Get Hacked Up And Spat Out In Disgust (Skull Disco)
Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill (Type Records)
Hercules and Love Affair – Hercules and Love Affair (DFA)
Flying Lotus – Los Angeles (Warp Records)
Robert Rich & Faryus – Zerkalo (Gears Of Sand)
Larry Heard – 25 Years From Alpha (Alleviated)
Beck – Modern Guilt (XL Recordings)
Filfla – Frolicfon (Weather / Headz)
The Black Dog – Radio Scarecrow (Soma Quality Recordings)
iTAL tEK – Cyclical (Planet Mu)
Ø – Oleva (Sähkö)
Syd Matters – Ghost Days (Because Music)
Arve Henriksen – Cartography (ECM Records)
Afefe Iku – Artifacts Of Pottery Vessels (Yoruba Records)
Shed – Shedding The Past (Ostgut Tonträger)
Christopher Bissonnette – In Between Words (Kranky)
Murcof – The Versailles Sessions (Leaf)
Move D & Benjamin Brunn – Songs From The Beehive (Smallville Records)
Ryoji Ikeda – Test Pattern (Raster Noton)
Emiliana Torrini – Me And Armini (Rough Trade)
Mathieu Ruhlmann & Celer – Mesoscaphe (Spekk)
Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill (Type Records)
Hercules and Love Affair – Hercules and Love Affair (DFA)
Flying Lotus – Los Angeles (Warp Records)
Robert Rich & Faryus – Zerkalo (Gears Of Sand)
Larry Heard – 25 Years From Alpha (Alleviated)
Beck – Modern Guilt (XL Recordings)
Filfla – Frolicfon (Weather / Headz)
The Black Dog – Radio Scarecrow (Soma Quality Recordings)
iTAL tEK – Cyclical (Planet Mu)
Ø – Oleva (Sähkö)
Syd Matters – Ghost Days (Because Music)
Arve Henriksen – Cartography (ECM Records)
Afefe Iku – Artifacts Of Pottery Vessels (Yoruba Records)
Shed – Shedding The Past (Ostgut Tonträger)
Christopher Bissonnette – In Between Words (Kranky)
Murcof – The Versailles Sessions (Leaf)
Move D & Benjamin Brunn – Songs From The Beehive (Smallville Records)
Ryoji Ikeda – Test Pattern (Raster Noton)
Emiliana Torrini – Me And Armini (Rough Trade)
Mathieu Ruhlmann & Celer – Mesoscaphe (Spekk)
En dan hier mijn lijstje, geen enkel emo album helaas. Of toch wel? Ik vond het een best teleurstellend jaar. Dit jaar was vooral van het debuutalbums, er zijn veel nieuwe bands opgedoken.
1. Sun Kil Moon - April
Het lijkt alsof dit album voor mij is geschreven, ik ban al jaren lang fan van meneer Kozelek en hij doet hier waar die goed in is(tevens het beste album onder Sun Kil Moon). De nummers klinken lekker duister en de zure teksten zijn ook weer aanwezig, en ze zijn allemaal lang zodat je in de sfeer blijft zitten. Veel hebben er weinig mee, ik vind het prachtig. Zonder bonusnummers biedt dit album al ruim 80 minuten luisterplezier.
2. Okkervil River - The Stand Ins
Ik was bang dat deze teleur zou stellen omdat ik weinig met The Stage Names heb. Dit album is een verlengstuk, en veel beter dan het eerste deel was. De nummers klinken een voor een lekker en hebben allemaal iets eigen.
3. No Age - Nouns
Lekkere noiseplaat met een poplaagje. Live een fenomenaal bandje en het album heeft aardig wat replaywaarde.
4. Beck - Modern Guilt
Beck probeert weer iets nieuws en het slaat weer aan. Dit maal met producer Danger Mouse. Het album zit vol met lekkere nummers die allemaal uniek zijn. Daar ben ik na maar liefst 40 luisterbeurten achter gekomen. Hij lijkt haast nooit te vervelen.
5. The Black Keys - Attack & Release
Het ruige mag er wel af zijn maar ze zijn nog steeds catchy en briljant als ze waren. Dit album leunt meer op de slow blues en dat valt erg lekker met de stem van Dan Auerbach. Het gitaarwerk mag er ook wezen.
6. The Gaslight Anthem - The 59' Sound
Een band die ik eigenlijk nog maar een paar weken geleden heb ontdekt. Ik ben zeer verrast over hoe catchy dit album is. Elk nummer slaat precies de juiste toon en ze mogen dan wel op elkaar lijken maar goed zijn ze wel. Ik ga ze in maart zien en ben zeer benieuwd.
7. Deerhunter - Microcastle / Weird Era Cont.
Deerhunter had met Cryptograms al een mooie plaat, en ik ben zeker niet vies van psychedelische pop. Dat is wat Cox namelijk bracht hiermee, het is een experimenteel en psychedelisch album gedipt in een poplaagje. De nummers luisteren lekker weg en mocht je het te poppy vinden, is er nog Weird Era Cont. De bonus cd biedt nog meer en is net wat ruiger.
8. Shearwater - Rook
Het heeft Palo Santo niet kunnen overtreffen om maar zo met de deur in huis te vallen, maar hij is zeker luisterbaar. Er staan stuk voor stuk weer prachtige nummers op en Meiburg's stem verveelt werkelijk nooit. Live is het album een heel genot en vooral als je je voorstelt dat het live nog mooier klinkt. Shearwater is een van mijn favoriete bands van dit decennium, dat is zeker.
9. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Mooie folk in een MMJ jasje. Je kunt ze met talloze dingen vergelijken, zelf zeggen ze niet naar CSN gekeken te hebben maar dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Mooi album van begin tot eind, verveelt geen enkel moment alleen door een overkill aan plays is die mij een beetje de keel uit gaan hangen. Nu komt die er weleens op elke week en dan is het fijn.
10. The Tallest Man On Earth - Shallow Grave
Deze Zweed is mij misschien wel de verrassing van het jaar. Ik zou het niet eens kunnen uitleggen want het moet gehoord worden. Hij tokkelt als geen ander en heeft een geweldige stem. Het album zakt een beetje af tegen het einde maar als geheel toch zeer mooi.
---
11. City and Colour - Bring Me Your Love
Fijne folk, mooie stem, zinnige teksten en vooral hele mooie nummers.
12. Jay Reatard - Matador Singles '08
Matador's jonge punk held.
13. Air France - No Way Down
Zweedse electronica, erg fijn voor op de gegeven momenten/situaties.
14. Wolf Parade - At Mount Zoomer
Goede opvolger op debuut.
15. Mark Kozelek 7 Songs Belfast
Mark Kozelek live, tijdloos.
16. {{{Sunset}}} - The Glowing City
Alternatieve hipster-indie.
---
17. Colour Haze - All
Heerlijk album, luistert lekker weg.
18. Neil Young - Sugar Mountain: Live at Canterbury House 1968
Neil Young in zijn jonge jaren, toekomstige klassiekers in ruwe fase. Voor de liefhebbers.
19. Women - Women
Goede plaat met net voldoende noise en pop.
20. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Jack White en zijn band kunnen haast niet teleurstellen, geweldige rock van begin tot eind(de solo's!)
21. Chad VanGaalen - Soft Airplane (2008)
Unieke singer-songwriter, heeft een stem als geen ander en combineert electronica goed met zijn gitaar.
---
22. Black Mountain - In the Future
Indrukwekkend, doet me aan Colour Haze denken soms, net wat bombastischer.
23. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
Art-school dropouts met leuke muziek.
24. Dungen - 4
De Zweden falen niet, mooi album met jazzy momenten.
25. Lambchop - OH (Ohio)
Vooral een mooi album, kan het alleen horen als ik in de mood ben.
26. Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Bevat een erg mooie live-cd met covers van onder andere Velvet Underground en Beatles.
---
27. Mount Eerie - Lost Wisdom
Mooie folk van de bekende Microphones man.
28. Destroyer - Trouble in Dreams
Bombastisch zoals we van hem gewend zijn, Daniel's stem blijft uniek.
29. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
Een reissue, maar het melden waard anders zat die zeker in de top 10.
30. MGMT - Oracular Spectacular
Bon Iver verhaal alleen had dit album anders ook op 31 gestaan. Redelijke pop, heeft zijn momenten.
31. of Montreal - Skeletal Lamping
Kevin Barnes leek haast toegankelijker te worden na Hissing Fauna, dit album bewijst het tegendeel.
---
32. Nick Cave and the Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
Kan makkelijk in het rijtje, alleen niet zo goed als het dubbelalbum waar ik het mee vergelijk.
33. Blitzen Trapper - Furr
Nooit mis, af en toe Blitzen Trapper. Staan goede nummers op.
34. Fleet Foxes - Sun Giant EP
De introductie, hierna begon alles.
35. Cut Copy - In Ghost Colours
Typisch zo een album die je vanzelf leuk gaat vinden als je het vaak genoeg hoort.
36. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Fijne indie pop, mooi debuut voor ze.
---
37. Alaska in Winter - Holiday
Niet veel anders dan zijn voorganger, deze jongeman weet wel hoe die een fijne plaat in elkaar zet.
38.Drive-By Truckers - Brighter Than Creation's Dark
Redelijke plaat met een paar nummers die me totaal niet aanspreken.
39. Elliott Brood - Mountain Meadows
Zondagse country in een modern jasje.
Teleurstellende albums waren onder andere die van Kings of Leon, The Killers die doorgedraaid zijn en nog een paar. Op naar 2009.
[ Bericht 0% gewijzigd door emokid op 23-12-2008 15:08:41 ]
1. Sun Kil Moon - April
Het lijkt alsof dit album voor mij is geschreven, ik ban al jaren lang fan van meneer Kozelek en hij doet hier waar die goed in is(tevens het beste album onder Sun Kil Moon). De nummers klinken lekker duister en de zure teksten zijn ook weer aanwezig, en ze zijn allemaal lang zodat je in de sfeer blijft zitten. Veel hebben er weinig mee, ik vind het prachtig. Zonder bonusnummers biedt dit album al ruim 80 minuten luisterplezier.
2. Okkervil River - The Stand Ins
Ik was bang dat deze teleur zou stellen omdat ik weinig met The Stage Names heb. Dit album is een verlengstuk, en veel beter dan het eerste deel was. De nummers klinken een voor een lekker en hebben allemaal iets eigen.
3. No Age - Nouns
Lekkere noiseplaat met een poplaagje. Live een fenomenaal bandje en het album heeft aardig wat replaywaarde.
4. Beck - Modern Guilt
Beck probeert weer iets nieuws en het slaat weer aan. Dit maal met producer Danger Mouse. Het album zit vol met lekkere nummers die allemaal uniek zijn. Daar ben ik na maar liefst 40 luisterbeurten achter gekomen. Hij lijkt haast nooit te vervelen.
5. The Black Keys - Attack & Release
Het ruige mag er wel af zijn maar ze zijn nog steeds catchy en briljant als ze waren. Dit album leunt meer op de slow blues en dat valt erg lekker met de stem van Dan Auerbach. Het gitaarwerk mag er ook wezen.
6. The Gaslight Anthem - The 59' Sound
Een band die ik eigenlijk nog maar een paar weken geleden heb ontdekt. Ik ben zeer verrast over hoe catchy dit album is. Elk nummer slaat precies de juiste toon en ze mogen dan wel op elkaar lijken maar goed zijn ze wel. Ik ga ze in maart zien en ben zeer benieuwd.
7. Deerhunter - Microcastle / Weird Era Cont.
Deerhunter had met Cryptograms al een mooie plaat, en ik ben zeker niet vies van psychedelische pop. Dat is wat Cox namelijk bracht hiermee, het is een experimenteel en psychedelisch album gedipt in een poplaagje. De nummers luisteren lekker weg en mocht je het te poppy vinden, is er nog Weird Era Cont. De bonus cd biedt nog meer en is net wat ruiger.
8. Shearwater - Rook
Het heeft Palo Santo niet kunnen overtreffen om maar zo met de deur in huis te vallen, maar hij is zeker luisterbaar. Er staan stuk voor stuk weer prachtige nummers op en Meiburg's stem verveelt werkelijk nooit. Live is het album een heel genot en vooral als je je voorstelt dat het live nog mooier klinkt. Shearwater is een van mijn favoriete bands van dit decennium, dat is zeker.
9. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Mooie folk in een MMJ jasje. Je kunt ze met talloze dingen vergelijken, zelf zeggen ze niet naar CSN gekeken te hebben maar dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Mooi album van begin tot eind, verveelt geen enkel moment alleen door een overkill aan plays is die mij een beetje de keel uit gaan hangen. Nu komt die er weleens op elke week en dan is het fijn.
10. The Tallest Man On Earth - Shallow Grave
Deze Zweed is mij misschien wel de verrassing van het jaar. Ik zou het niet eens kunnen uitleggen want het moet gehoord worden. Hij tokkelt als geen ander en heeft een geweldige stem. Het album zakt een beetje af tegen het einde maar als geheel toch zeer mooi.
---
11. City and Colour - Bring Me Your Love
Fijne folk, mooie stem, zinnige teksten en vooral hele mooie nummers.
12. Jay Reatard - Matador Singles '08
Matador's jonge punk held.
13. Air France - No Way Down
Zweedse electronica, erg fijn voor op de gegeven momenten/situaties.
14. Wolf Parade - At Mount Zoomer
Goede opvolger op debuut.
15. Mark Kozelek 7 Songs Belfast
Mark Kozelek live, tijdloos.
16. {{{Sunset}}} - The Glowing City
Alternatieve hipster-indie.
---
17. Colour Haze - All
Heerlijk album, luistert lekker weg.
18. Neil Young - Sugar Mountain: Live at Canterbury House 1968
Neil Young in zijn jonge jaren, toekomstige klassiekers in ruwe fase. Voor de liefhebbers.
19. Women - Women
Goede plaat met net voldoende noise en pop.
20. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Jack White en zijn band kunnen haast niet teleurstellen, geweldige rock van begin tot eind(de solo's!)
21. Chad VanGaalen - Soft Airplane (2008)
Unieke singer-songwriter, heeft een stem als geen ander en combineert electronica goed met zijn gitaar.
---
22. Black Mountain - In the Future
Indrukwekkend, doet me aan Colour Haze denken soms, net wat bombastischer.
23. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
Art-school dropouts met leuke muziek.
24. Dungen - 4
De Zweden falen niet, mooi album met jazzy momenten.
25. Lambchop - OH (Ohio)
Vooral een mooi album, kan het alleen horen als ik in de mood ben.
26. Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Bevat een erg mooie live-cd met covers van onder andere Velvet Underground en Beatles.
---
27. Mount Eerie - Lost Wisdom
Mooie folk van de bekende Microphones man.
28. Destroyer - Trouble in Dreams
Bombastisch zoals we van hem gewend zijn, Daniel's stem blijft uniek.
29. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
Een reissue, maar het melden waard anders zat die zeker in de top 10.
30. MGMT - Oracular Spectacular
Bon Iver verhaal alleen had dit album anders ook op 31 gestaan. Redelijke pop, heeft zijn momenten.
31. of Montreal - Skeletal Lamping
Kevin Barnes leek haast toegankelijker te worden na Hissing Fauna, dit album bewijst het tegendeel.
---
32. Nick Cave and the Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
Kan makkelijk in het rijtje, alleen niet zo goed als het dubbelalbum waar ik het mee vergelijk.
33. Blitzen Trapper - Furr
Nooit mis, af en toe Blitzen Trapper. Staan goede nummers op.
34. Fleet Foxes - Sun Giant EP
De introductie, hierna begon alles.
35. Cut Copy - In Ghost Colours
Typisch zo een album die je vanzelf leuk gaat vinden als je het vaak genoeg hoort.
36. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Fijne indie pop, mooi debuut voor ze.
---
37. Alaska in Winter - Holiday
Niet veel anders dan zijn voorganger, deze jongeman weet wel hoe die een fijne plaat in elkaar zet.
38.Drive-By Truckers - Brighter Than Creation's Dark
Redelijke plaat met een paar nummers die me totaal niet aanspreken.
39. Elliott Brood - Mountain Meadows
Zondagse country in een modern jasje.
Teleurstellende albums waren onder andere die van Kings of Leon, The Killers die doorgedraaid zijn en nog een paar. Op naar 2009.
[ Bericht 0% gewijzigd door emokid op 23-12-2008 15:08:41 ]
mooie lijst!
killers en kings of leon heb ik ook gekocht dit jaar (voornamelijk voor mijn vriendin), hadden beiden best een leuke single, maar het album is telkens twee keer niets. killers idd nog erger dan kings of leon.
sun kil moon en bon iver heb ik ondertussen ook binnen. Beiden konden ook wel in mijn top 10. Vooral die van sun kil moon, bijna zo goed als ghosts... Zeker het begin.
killers en kings of leon heb ik ook gekocht dit jaar (voornamelijk voor mijn vriendin), hadden beiden best een leuke single, maar het album is telkens twee keer niets. killers idd nog erger dan kings of leon.
sun kil moon en bon iver heb ik ondertussen ook binnen. Beiden konden ook wel in mijn top 10. Vooral die van sun kil moon, bijna zo goed als ghosts... Zeker het begin.
Tiny cities vond ik wel een pak minder dan ghosts of the great highway. Maar ghosts is dan ook een absoluut meesterwerk.
Ik heb ook mijn lijstje af.. het duurde even, vooral de uitleg, ik ben dan geen muziek recensent, maar ik vind dat het toch aardig is gelukt. Op naar 2009!
01. Maybeshewill - Not For Want Of Trying
Ik zou werkelijk niet weten hoe ik op deze band ben terecht gekomen, maar in ieder geval niet via de platenzaak. Not For Want Of Trying is het debuut van de Engels band Maybeshewill. Een combinatie van lekker de gitaren laten gaan, maar ook mooie, rustige piano stukken om weer even op adem te komen. Een mix van traditionele instrumenten met een fijne dosis elektronica. Het gebruik van goede samples (zoals de mannenstem op de titeltrack) scoort bij mij ook erg hoge punten. En laat ik niet vergeten, het gebruik van geniale titels als The Paris Hilton Sex Tape en We Called For An Ambulance, But An Fire Engine Came, maken dit album tot de terechte winnaar.
02. Mogwai - The Hawk Is Howling
Mogwai, volgens mijn Last.fm (en die heeft in dezen zeker gelijk) de band die ik het meeste luister, heeft in 2008 zijn 6e album uitgebracht. Dit moest de nummer 1 van het jaar worden, maar dat is het net niet geworden, en wel om het ietwat teleurstellende optreden in de Melkweg (rede kan ik niet verklaren, want ik heb genoten). Buiten dat is het één van hun beste albums, tippen aan Come On Die You kan het niet, maar het is genieten met de hoofdletter G.
03. Crystal Castles - Crystal Castles
Credits gaan hiernaar Eric van Eerdenburg (van Lowlands) voor het boeken van deze ‘band’, hierdoor ben ik ze gaan luisteren. Ik quote niet graag, maar deze quote vat de 8-bit sound en distorted vocals van CC in één zin samen: “ferocious, asphyxiating sheets of warped two-dimensional Gameboy glitches and bruising drum bombast pierce [the] skull with sheer shrill force, burrowing deep into the brain like a fever”. En zo voelt het ook!
04. This Will Destroy You - This Will Destroy You
Weer een post-rock band, maar wel weer een erg goede. Lekkere droomplaat wat melodisch ook sterk in elkaar steekt. Gewoon luisteren en je laten overdonderen! (wel een nominatie voor de lelijkste hoes van het jaar, hoewel andere hem fantastisch vinden.)
05. Sigur Rós - Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust
Met Sigur Rós heb ik een gekke band, tot ruim anderhalf jaar geleden, toen ik een beetje in de post-rock was geraakt, vond ik het niets, die stem.. yuk! Maar na het zien van de film Heima steeg deze band ineens in waarde. Nu zie ik het als een unieke groep artiesten, die niet evenaart kan worden. Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust is veel opgewekter dan het voorgaande werk, maar het past goed. Gobblidigook, een nummer dat ze 5 jaar geleden niet gemaakt konden hebben, is een ware knaller.
06. Bloc Party - Intimacy
Lekker, weer een nieuwe Bloc Party. Deze band staat bij mij wel in het krijt. Ondanks dat ik zoveel negatieve dingen hoor over Intimacy, ben ik er wel goed over te spreken. Hoewel ik de vorige plaat niet beroerd vond, ben ik wel blij dat er weer iets meer electronica te horen is, als op het debuut. Goede plaat.
07. My Brightest Diamond - A Thousand Shark’s Teeth
Shara Worden (My Brightest Diamond) heeft een unieke stem en gebruikt deze om een mix van opera en rock muziek te maken. Haar roots in de klassieke muziek zijn duidelijk terug te horen, maar een swingend ritme (als in Apples) schroomt ze ook niet. Hierdoor is het een veelzijdig album geworden, die de kwaliteit van haar debuut minstens evenaart.
08. Blood Red Shoes - Box of Secrets
Op Metropolis festival ontdekt, waar het toch wel de headliner was. Ik had wel nummers van ze gehoord, maar nooit echt in verdiept. Ik stond er versteld van dat ze maar met z’n tweeën waren. Korte, maar krachtige nummers, die ook live goed blijven staan (2x gezien). Ben erg benieuwd wat de houdbaarheid van deze twee is, hopelijk is de tweede plaat van hetzelfde niveau.
09. Foals - Antidotes
Ik kan hier niet zoveel over zeggen eigenlijk. Dit hele, hele fijne debuut bevat lekkere indie rock/ dance punk nummers met invloeden uit oa de math rock. Goede nummers, die lekker blijven hangen. Erg jammer dat het nummer Hummer niet op de plaat staat, maar gelukkig is daar de bonus disc.. Live schijnt het ook een hele goede ervaring te zijn, maar dat moet ik nog een keer ondergaan.
10. Blackfilm - Blackfilm
Hoe ik op deze Londenaar terecht ben gekomen, is mij een raadsel, ik geloof dat deze plaat op een post-rock forum stond. Het komt in ieder geval uit een diepe krocht van het internet. Blackfilm; zoals de naam waarschijnlijk al zegt, gaat het hier om duistere, donkere muziek die niet zou misstaan in een film. Erg sfeervol en het bevat hele fijne samples. Ik betreur dat ik deze nog niet in m’n platenkast heb staan, maar dat is wel vaker met onbekende artiesten. Verdient eigenlijk hoger in m’n lijstje.
11. Shearwater - Rook
Een plaat die ik eigenlijk te laat heb ontdekt, maar wel vaak genoeg heb geluisterd om hem een mooie plaats te geven op mijn lijstje. De combinatie van folk en rock overdonderde mij totaal. Ga ik zeker nog vaker luisteren.
12. The Last Shadow Puppets - Age of the Understatement
Dat het een kwalitatief hoogstaand jaar is, blijkt wel doordat ik The Last Shadow Puppets op 12 heb staan. ‘Ontdekt’ (voor zover dat nog kan, wanneer Alex eraan meewerkt) tijdens mijn vakantie in London. De sound die neergezet wordt staat mij wel aan, anders dan de Arctic Monkeys, maar toch erg fijn (slecht dat ik hier verwijs naar AM, aangezien het natuurlijk een totaal ander project is, maar dat gaat automatisch). Kom maar op met de volgende!
13. Hadouken! - Music for the Accelerated Culture
Een verklaring voor mijn fascinatie voor Hadouken! heb ik niet. Het is muziek van nu, dat is duidelijk, over wat de jeugd op dit moment bezig houdt. Ik krijg geen genoeg van deze plaat, even lekker uit je bol en gedachteloos meebleren.
14. Santogold - Santogold
Tijdens mijn stage hoorde ik een aantal keer L.E.S. Artistes langskomen, steeds als dat nummer langs kwam, kijken wie het was, maar het stond daar verkeerd getagt denk ik, want de titel matchte nooit met dit nummer. Pas toen ik een Lowlands sampler ging maken, kwam ik toevalligerwijs erachter dat dit Santogold was. Zeer gevarieerd album, dit beloofd wat voor de toekomst!
15. Coldplay - Viva la Vida
De nieuwe sound spreekt mij erg aan, zeker naar het vorige album. Kan er niet veel over zeggen, gewoon een goede plaat. Favoriet is zonder twijfel Viva La Vida.
16. De Jeugd van Tegenwoordig – De Machine
De Jeugd van Tegenwoordig, een verhaal apart, ten tijden van Parels kon ik ze wel uitkotsen, ik heb iedereen vervloekt die naar de Jeugd ging op Lowlands (2005 was het geloof ik). Ik weet niet waarom, maar vanaf Shenkie kregen ze bij mij meer krediet en met De Machine zijn hebben ze voor mij de beste plaat van Neerlandsche bodem gemaakt. Dit was zeker geen eendagsvlieg!
17. Fuck Buttons - Street Horrrsing
De eerste luisterbeurten hiervan waren op de fiets, het deed mij toen niets, er gebeurde te weinig. Onlangs toch weer opnieuw geprobeerd, maar gewoon thuis. Toen kwam ik erachter dat deze plaat toch wel een soort magie in zich heeft. Lekkere noise waarop toch wel veel gebeurt.
18. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Goede plaat, misschien nog wel beter dan de vorige. Ik ben blij dat Jack White The Raconteurs als een volwaardige band ziet en niet als een side project van The White Stripes, wat mij toch een stuk minder bekoord.
19. Le Le - Flage
Geniale combinatie van verschillende talen en fijne beats. De nummers in camping- Frans passen het meest in mij straatje, maar een nummer als Hard doet er niets voor onder.
20. Get Cape. Wear Cape. Fly - Searching For The Hows and Whys
Deze 22 jarige jongeman houd ik al vanaf zijn debuut in de gaten. Get Cape. Wear Cape. Fly is mooie indie die mij aan het begin van het jaar goed in de greep heeft gehad. Bevat een groot aantal kwalitatieve nummers, zoals Postcards of Catalunya en Better Things (met Kate Nash).
21. The Gutter Twins - Saturnalia
Een samenwerking tussen Greg Dulli en Mark Lanegan kan toch niet anders dan goud worden. Saturnalia is ook zeker een fijne, donkere plaat geworden. Hij grijpt mij echter minder dan verwacht en komt dan ook niet verder dan de 21e plaats.
22. Emiliana Torrini - Me and Armini
De diversiteit van deze IJslandse Emiliana Torrini lijkt wel ongekend. Stond haar debuut in het teken van trip-hop, was haar tweede akoestisch, is Me and Armini vooral een popplaat. Hiermee bestempeld Emiliana Torrini haar diversiteit, Me and Armini bevat zelfs een aantal goed swingende nummers als Big Jumps en Jungle Drum.
23. A Silver Mt Zion - 13 Blues for Thirteen Moons
Een plaat met vier nummers (de eerste 12 zijn alleen wat tonen, als protest tegen de digitale wijze waarop muziek wordt verhandeld), maar wel elk van rond de 15 minuten lang (haast Godspeed-achtige lengtes). Een geslaagd album, dat is zeker waar, met veel variatie. Maar ik verkies toch He has left us… boven deze. Hoewel 1,000,000 Died To Make This Sound en BlindBlindBlind erg goede nummers zijn.
24. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday At Devil Dirt
De tweede samenwerking van Mark Lanegan in dit lijstje, deze keer met ex-Belle and Sebastian vocalist Isobel Campbell. Een zeer geslaagde combinatie van de rauwe zang van Lanegan en het liefelijke van Campbell. Helaas toch minder verrassend dan het debuut.
25. Cajun Dance Party - A Colourful Life
Gekocht vanwege de hoes (verdroogde zonnebloem) in combinatie met de bandnaam, ik was erg benieuwd welke muziek erachter schuil zat. Ik was thuis erg verrast met wat ik te horen kreeg, een goede dosis catchy popparels, door een vijftal 18- jarigen. Van nummers als The Race kan ik geen genoeg krijgen. Mooie verrassing, dit album.
26. Portishead - Third
Na tien jaar eindelijk een nieuwe Portishead. Op Third is, met succes, geprobeerd om van het label lounge muziek af te komen. Mooie plaat, maar te weinig geluisterd voor een goed oordeel.
27. Elbow - The Seldom Seen Kid
Fijne plaat om aan te zetten, bevat hele goede nummers, zijn stuk voor stuk hoogtepuntjes. Waarom niet hoger dan? Omdat het mij nog nooit gelukt is om de plaat in één keer te luisteren, op gegeven moment slaat te verveling toe.
28. Kings Of Leon - Only By The Night
De eerste vijf nummers vind ik echt goed, daarna gaat de kwaliteit toch achteruit.
29. Gnarls Barkley - The Odd Couple
Crazy is echt kapot gedraaid, maar verder had ik er nooit naar een volledige plaat van Danger Mouse en Cee-Lo geluisterd. The Odd Couple ben ik na aanleiding van de lijstjes hier gaan luisteren, wat een toffe plaat. Helaas te laat ontdekt voor een hogere notering.
30. P.O.D. - When Angels And Serpents Dance
P.O.D. heeft van ‘vroeger’ (Satellite-periode) nog ergens een plekje in mijn hart. Ik was dan ook zeer verrast dat ze, voor mij ineens, een nieuwe album hadden gemaakt. Ik kan met veel plezier naar When Angels And Serpents Dance luisteren, maar de kwaliteit van Satellite halen ze, helaas, niet meer.
Eervolle vermelding (beste EP van het jaar):
Ólafur Arnalds - Variations Of Static
Aangezien ik nooit EP's in m'n jaarlijstje zet, wil ik dit ook dit jaar niet doen, maar Variations Of Static van deze IJslandse alleskunner (drumt ook in twee hardcore bands en is onlangs aan een techno/minimal project begonnen) is prachtig. Vanaf het eerste nummer Fok tot het vijfde en laatse nummer blijf je gegrepen door de piano klanken in combinatie met minimalistische elektronica, 3 violen en een cello. Zijn doel met deze muziek: klassieke muziek toegankelijk maken, en dat is zeker gelukt! Deze kan groot worden.
Eigenlijk mijn nummer één van het jaar, maar het is helaas een EP...
01. Maybeshewill - Not For Want Of Trying
Ik zou werkelijk niet weten hoe ik op deze band ben terecht gekomen, maar in ieder geval niet via de platenzaak. Not For Want Of Trying is het debuut van de Engels band Maybeshewill. Een combinatie van lekker de gitaren laten gaan, maar ook mooie, rustige piano stukken om weer even op adem te komen. Een mix van traditionele instrumenten met een fijne dosis elektronica. Het gebruik van goede samples (zoals de mannenstem op de titeltrack) scoort bij mij ook erg hoge punten. En laat ik niet vergeten, het gebruik van geniale titels als The Paris Hilton Sex Tape en We Called For An Ambulance, But An Fire Engine Came, maken dit album tot de terechte winnaar.
02. Mogwai - The Hawk Is Howling
Mogwai, volgens mijn Last.fm (en die heeft in dezen zeker gelijk) de band die ik het meeste luister, heeft in 2008 zijn 6e album uitgebracht. Dit moest de nummer 1 van het jaar worden, maar dat is het net niet geworden, en wel om het ietwat teleurstellende optreden in de Melkweg (rede kan ik niet verklaren, want ik heb genoten). Buiten dat is het één van hun beste albums, tippen aan Come On Die You kan het niet, maar het is genieten met de hoofdletter G.
03. Crystal Castles - Crystal Castles
Credits gaan hiernaar Eric van Eerdenburg (van Lowlands) voor het boeken van deze ‘band’, hierdoor ben ik ze gaan luisteren. Ik quote niet graag, maar deze quote vat de 8-bit sound en distorted vocals van CC in één zin samen: “ferocious, asphyxiating sheets of warped two-dimensional Gameboy glitches and bruising drum bombast pierce [the] skull with sheer shrill force, burrowing deep into the brain like a fever”. En zo voelt het ook!
04. This Will Destroy You - This Will Destroy You
Weer een post-rock band, maar wel weer een erg goede. Lekkere droomplaat wat melodisch ook sterk in elkaar steekt. Gewoon luisteren en je laten overdonderen! (wel een nominatie voor de lelijkste hoes van het jaar, hoewel andere hem fantastisch vinden.)
05. Sigur Rós - Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust
Met Sigur Rós heb ik een gekke band, tot ruim anderhalf jaar geleden, toen ik een beetje in de post-rock was geraakt, vond ik het niets, die stem.. yuk! Maar na het zien van de film Heima steeg deze band ineens in waarde. Nu zie ik het als een unieke groep artiesten, die niet evenaart kan worden. Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust is veel opgewekter dan het voorgaande werk, maar het past goed. Gobblidigook, een nummer dat ze 5 jaar geleden niet gemaakt konden hebben, is een ware knaller.
06. Bloc Party - Intimacy
Lekker, weer een nieuwe Bloc Party. Deze band staat bij mij wel in het krijt. Ondanks dat ik zoveel negatieve dingen hoor over Intimacy, ben ik er wel goed over te spreken. Hoewel ik de vorige plaat niet beroerd vond, ben ik wel blij dat er weer iets meer electronica te horen is, als op het debuut. Goede plaat.
07. My Brightest Diamond - A Thousand Shark’s Teeth
Shara Worden (My Brightest Diamond) heeft een unieke stem en gebruikt deze om een mix van opera en rock muziek te maken. Haar roots in de klassieke muziek zijn duidelijk terug te horen, maar een swingend ritme (als in Apples) schroomt ze ook niet. Hierdoor is het een veelzijdig album geworden, die de kwaliteit van haar debuut minstens evenaart.
08. Blood Red Shoes - Box of Secrets
Op Metropolis festival ontdekt, waar het toch wel de headliner was. Ik had wel nummers van ze gehoord, maar nooit echt in verdiept. Ik stond er versteld van dat ze maar met z’n tweeën waren. Korte, maar krachtige nummers, die ook live goed blijven staan (2x gezien). Ben erg benieuwd wat de houdbaarheid van deze twee is, hopelijk is de tweede plaat van hetzelfde niveau.
09. Foals - Antidotes
Ik kan hier niet zoveel over zeggen eigenlijk. Dit hele, hele fijne debuut bevat lekkere indie rock/ dance punk nummers met invloeden uit oa de math rock. Goede nummers, die lekker blijven hangen. Erg jammer dat het nummer Hummer niet op de plaat staat, maar gelukkig is daar de bonus disc.. Live schijnt het ook een hele goede ervaring te zijn, maar dat moet ik nog een keer ondergaan.
10. Blackfilm - Blackfilm
Hoe ik op deze Londenaar terecht ben gekomen, is mij een raadsel, ik geloof dat deze plaat op een post-rock forum stond. Het komt in ieder geval uit een diepe krocht van het internet. Blackfilm; zoals de naam waarschijnlijk al zegt, gaat het hier om duistere, donkere muziek die niet zou misstaan in een film. Erg sfeervol en het bevat hele fijne samples. Ik betreur dat ik deze nog niet in m’n platenkast heb staan, maar dat is wel vaker met onbekende artiesten. Verdient eigenlijk hoger in m’n lijstje.
11. Shearwater - Rook
Een plaat die ik eigenlijk te laat heb ontdekt, maar wel vaak genoeg heb geluisterd om hem een mooie plaats te geven op mijn lijstje. De combinatie van folk en rock overdonderde mij totaal. Ga ik zeker nog vaker luisteren.
12. The Last Shadow Puppets - Age of the Understatement
Dat het een kwalitatief hoogstaand jaar is, blijkt wel doordat ik The Last Shadow Puppets op 12 heb staan. ‘Ontdekt’ (voor zover dat nog kan, wanneer Alex eraan meewerkt) tijdens mijn vakantie in London. De sound die neergezet wordt staat mij wel aan, anders dan de Arctic Monkeys, maar toch erg fijn (slecht dat ik hier verwijs naar AM, aangezien het natuurlijk een totaal ander project is, maar dat gaat automatisch). Kom maar op met de volgende!
13. Hadouken! - Music for the Accelerated Culture
Een verklaring voor mijn fascinatie voor Hadouken! heb ik niet. Het is muziek van nu, dat is duidelijk, over wat de jeugd op dit moment bezig houdt. Ik krijg geen genoeg van deze plaat, even lekker uit je bol en gedachteloos meebleren.
14. Santogold - Santogold
Tijdens mijn stage hoorde ik een aantal keer L.E.S. Artistes langskomen, steeds als dat nummer langs kwam, kijken wie het was, maar het stond daar verkeerd getagt denk ik, want de titel matchte nooit met dit nummer. Pas toen ik een Lowlands sampler ging maken, kwam ik toevalligerwijs erachter dat dit Santogold was. Zeer gevarieerd album, dit beloofd wat voor de toekomst!
15. Coldplay - Viva la Vida
De nieuwe sound spreekt mij erg aan, zeker naar het vorige album. Kan er niet veel over zeggen, gewoon een goede plaat. Favoriet is zonder twijfel Viva La Vida.
16. De Jeugd van Tegenwoordig – De Machine
De Jeugd van Tegenwoordig, een verhaal apart, ten tijden van Parels kon ik ze wel uitkotsen, ik heb iedereen vervloekt die naar de Jeugd ging op Lowlands (2005 was het geloof ik). Ik weet niet waarom, maar vanaf Shenkie kregen ze bij mij meer krediet en met De Machine zijn hebben ze voor mij de beste plaat van Neerlandsche bodem gemaakt. Dit was zeker geen eendagsvlieg!
17. Fuck Buttons - Street Horrrsing
De eerste luisterbeurten hiervan waren op de fiets, het deed mij toen niets, er gebeurde te weinig. Onlangs toch weer opnieuw geprobeerd, maar gewoon thuis. Toen kwam ik erachter dat deze plaat toch wel een soort magie in zich heeft. Lekkere noise waarop toch wel veel gebeurt.
18. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Goede plaat, misschien nog wel beter dan de vorige. Ik ben blij dat Jack White The Raconteurs als een volwaardige band ziet en niet als een side project van The White Stripes, wat mij toch een stuk minder bekoord.
19. Le Le - Flage
Geniale combinatie van verschillende talen en fijne beats. De nummers in camping- Frans passen het meest in mij straatje, maar een nummer als Hard doet er niets voor onder.
20. Get Cape. Wear Cape. Fly - Searching For The Hows and Whys
Deze 22 jarige jongeman houd ik al vanaf zijn debuut in de gaten. Get Cape. Wear Cape. Fly is mooie indie die mij aan het begin van het jaar goed in de greep heeft gehad. Bevat een groot aantal kwalitatieve nummers, zoals Postcards of Catalunya en Better Things (met Kate Nash).
21. The Gutter Twins - Saturnalia
Een samenwerking tussen Greg Dulli en Mark Lanegan kan toch niet anders dan goud worden. Saturnalia is ook zeker een fijne, donkere plaat geworden. Hij grijpt mij echter minder dan verwacht en komt dan ook niet verder dan de 21e plaats.
22. Emiliana Torrini - Me and Armini
De diversiteit van deze IJslandse Emiliana Torrini lijkt wel ongekend. Stond haar debuut in het teken van trip-hop, was haar tweede akoestisch, is Me and Armini vooral een popplaat. Hiermee bestempeld Emiliana Torrini haar diversiteit, Me and Armini bevat zelfs een aantal goed swingende nummers als Big Jumps en Jungle Drum.
23. A Silver Mt Zion - 13 Blues for Thirteen Moons
Een plaat met vier nummers (de eerste 12 zijn alleen wat tonen, als protest tegen de digitale wijze waarop muziek wordt verhandeld), maar wel elk van rond de 15 minuten lang (haast Godspeed-achtige lengtes). Een geslaagd album, dat is zeker waar, met veel variatie. Maar ik verkies toch He has left us… boven deze. Hoewel 1,000,000 Died To Make This Sound en BlindBlindBlind erg goede nummers zijn.
24. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday At Devil Dirt
De tweede samenwerking van Mark Lanegan in dit lijstje, deze keer met ex-Belle and Sebastian vocalist Isobel Campbell. Een zeer geslaagde combinatie van de rauwe zang van Lanegan en het liefelijke van Campbell. Helaas toch minder verrassend dan het debuut.
25. Cajun Dance Party - A Colourful Life
Gekocht vanwege de hoes (verdroogde zonnebloem) in combinatie met de bandnaam, ik was erg benieuwd welke muziek erachter schuil zat. Ik was thuis erg verrast met wat ik te horen kreeg, een goede dosis catchy popparels, door een vijftal 18- jarigen. Van nummers als The Race kan ik geen genoeg krijgen. Mooie verrassing, dit album.
26. Portishead - Third
Na tien jaar eindelijk een nieuwe Portishead. Op Third is, met succes, geprobeerd om van het label lounge muziek af te komen. Mooie plaat, maar te weinig geluisterd voor een goed oordeel.
27. Elbow - The Seldom Seen Kid
Fijne plaat om aan te zetten, bevat hele goede nummers, zijn stuk voor stuk hoogtepuntjes. Waarom niet hoger dan? Omdat het mij nog nooit gelukt is om de plaat in één keer te luisteren, op gegeven moment slaat te verveling toe.
28. Kings Of Leon - Only By The Night
De eerste vijf nummers vind ik echt goed, daarna gaat de kwaliteit toch achteruit.
29. Gnarls Barkley - The Odd Couple
Crazy is echt kapot gedraaid, maar verder had ik er nooit naar een volledige plaat van Danger Mouse en Cee-Lo geluisterd. The Odd Couple ben ik na aanleiding van de lijstjes hier gaan luisteren, wat een toffe plaat. Helaas te laat ontdekt voor een hogere notering.
30. P.O.D. - When Angels And Serpents Dance
P.O.D. heeft van ‘vroeger’ (Satellite-periode) nog ergens een plekje in mijn hart. Ik was dan ook zeer verrast dat ze, voor mij ineens, een nieuwe album hadden gemaakt. Ik kan met veel plezier naar When Angels And Serpents Dance luisteren, maar de kwaliteit van Satellite halen ze, helaas, niet meer.
Eervolle vermelding (beste EP van het jaar):
Ólafur Arnalds - Variations Of Static
Aangezien ik nooit EP's in m'n jaarlijstje zet, wil ik dit ook dit jaar niet doen, maar Variations Of Static van deze IJslandse alleskunner (drumt ook in twee hardcore bands en is onlangs aan een techno/minimal project begonnen) is prachtig. Vanaf het eerste nummer Fok tot het vijfde en laatse nummer blijf je gegrepen door de piano klanken in combinatie met minimalistische elektronica, 3 violen en een cello. Zijn doel met deze muziek: klassieke muziek toegankelijk maken, en dat is zeker gelukt! Deze kan groot worden.
Eigenlijk mijn nummer één van het jaar, maar het is helaas een EP...
Mooie lijst emokid. En inderdaad, tof de bijschriften kciR, dat geeft dit topic toch altijd wat meerwaarde! En kan anderen overhalen sommige cd's ook te proberen!
Die had ik er ook al gewoon tussen staan hoor....quote:Op maandag 22 december 2008 20:47 schreef Panic_A het volgende:
[..]
En de eerste dient zich al aan, dank u wel Pink_Floyd voor Port O'Brien. Die kan zo in mijn jaarlijstje.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
200 albums uit 2008 gekocht? Da's wel heel erg veel! Hoe doe je dat, goedkope winkel, hoog salaris of zaten er veel reviewkrijgers bij?quote:Op maandag 22 december 2008 19:56 schreef Pink_Floyd het volgende:
Van de 200+ gekochte albums en verkregen reviewplaten dit jaar een top 25, en dan zijn er nog zoveel lekkere platen die erna komen. Kortom, een zeer geslaagd muziekjaar!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
De Pond ligt heel laag tegenwoordig. 1,08 euro.
En dan heb je dus op Amazon UK een album van Fleet Foxes voor geen geld
edit:
zelfde geldt voor een andere die ik vaak zie langskomen van Elbow
En dan heb je dus op Amazon UK een album van Fleet Foxes voor geen geld
edit:
zelfde geldt voor een andere die ik vaak zie langskomen van Elbow
Ik vond eigenlijk alleen het nummer Bombed verrassend. Die albums, hmwoah. Maar dat heb ik sowieso met Mark Lanegan. Als je al zijn briljante nummers samenvoegt kun je er een uitzonderlijk goed album van maken. Maar hij heeft toch wel erg vaak mindere momenten.quote:Op dinsdag 23 december 2008 15:39 schreef kciR het volgende:
24. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday At Devil Dirt
De tweede samenwerking van Mark Lanegan in dit lijstje, deze keer met ex-Belle and Sebastian vocalist Isobel Campbell. Een zeer geslaagde combinatie van de rauwe zang van Lanegan en het liefelijke van Campbell. Helaas toch minder verrassend dan het debuut.
Neeee joh, dan zou ik blut zijn als ik het moest kopen...200 = gekocht + reviewexemplaren, dus de grootste bulk is reviewmateriaalquote:Op dinsdag 23 december 2008 16:16 schreef methodmich het volgende:
[..]
200 albums uit 2008 gekocht? Da's wel heel erg veel! Hoe doe je dat, goedkope winkel, hoog salaris of zaten er veel reviewkrijgers bij?
Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo Kent niemand ze ?
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken
Kent niemand ze ?The Black Angels dus, bespaart terug zoeken
De lijstjesgekte heeft me dan toch overgehaald om eindelijk eens een account aan te maken met een beetje mazzel hoop ik nog vanavond mijn top zoveel te posten.
Heb al een hoop leuke lijstjes gezien! Goed om hier en daar ook Deerhunter hoog te zien eindigen, die zijn naar mijn idee door de Nederlandse 'critici' toch een beetje ondergewaardeerd.
met een beetje mazzel hoop ik nog vanavond mijn top zoveel te posten.Heb al een hoop leuke lijstjes gezien! Goed om hier en daar ook Deerhunter hoog te zien eindigen, die zijn naar mijn idee door de Nederlandse 'critici' toch een beetje ondergewaardeerd.
Ik heb 2 albums van ze, maar die laatste was me niet top 10 waardig genoeg.quote:Op dinsdag 23 december 2008 17:18 schreef ranja het volgende:
Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken
"Bleach is healthy. It's mostly water. And we are mostly water. Therefore, we are bleach."
Hm tijd om Passover ook eens te kopen dan. Ik was/ben al helemaal onder de indruk van die laatste, dus als 'iedereen' de 1e beter vind... ben benieuwd.
Hier dan mijn lijstje. Ik heb het bij een top10 + enkele eervolle vermeldingen gehouden, want nrs van 10 tm 50 ordenen vind ik een beetje onzin, ook omdat er dan teveel middelmatige platen in zouden staan.
1) Deerhunter - Microcastle/Weird Era Continued
Ik hoorde het album, zoals zovelen, lang voor de release, en was er meteen weg van. De dromerige, poppy melodieen gecombineerd met de toch wel scherpe productie zijn een schot in de roos. Sterk punt is vooral ook de opbouw van Microcastle, met name de manier waarop na het rustige middenstuk er weer wordt ingezet met Nothing Ever Happened en wordt opgebouwd naar het bombastische (epische!) slot van Twilight At Carbon Lake, is perfect. En alsof het nog niet genoeg was, bevat Weird Era Continued materiaal dat nauwelijks voor de hoofdschijf onder doet. Release van het jaar, wat mij betreft.
2) Vampire Weekend - Vampire Weekend
Deze plaat heeft gedurende de eerste helft van het jaar mijn ipod gedomineerd. Een ijzersterk debuut, gekenmerkt door originaliteit en louter sterke nummers. Niet alleen een leuke voorjaars/zomerplaat, want ook in de winter is het fijn om eens een fris en opgewekt geluid als dit aan te horen.
3) No Age - Nouns
Waar de eerste release van dit noiseduo, Weirdo Rippers, een combinatie was van wazig gitaargeruis en punky riffs die nogal hoekig in elkaar overgingen, wisten de mannen van No Age met Nouns beide elementen te smeden tot één geluid. Het resultaat mag er zijn: Nouns is een solide geheel dat boeiend blijft van begin tot einde. Ook live is No Age een hele belevenis, getuige hun optredens op Lowlands en Paradiso dit jaar.
4) The Dodos - Visiter
Een band met een bijzonder geluid, ook (vooral) live. Hoewel de band wat folky aandoet, is het geheel totaal niet te vergelijken met folk a la fleet foxes etc. Daarvoor is het te levendig, soms zelfs ronduit venijnig, mede door de opzwepende combinatie van drums en gedoseerde elektrische gitaar. Hoewel niet alle nummers van de plaat sterk zijn, zijn de zwakke momenten van korte duur, waardoor er heel veel overblijft om van te genieten.
5) M83 - Saturdays=Youth
Op zich heb ik niet zo veel met synthesizerpop, maar M83 vormt een uitzondering op deze regel. Saturdays=Youth is een gevarieerd album geworden, soms direct en stevig, soms juist vooral sfeervol, terwijl hier en daar ook wat sporen van shoegaze vallen te ontwaren. Hoogtepunten: de dikke, vette, poppy geluidsmuur van Graveyard Girl, en de waanzinnige climax van Coleurs.
6)Beck - Modern Guilt
Het verbaast me enigzins dat MG over het algemeen niet echt enthousiast is ontvangen. Het is een compact album geworden, met over het algemeen wel erg sterke songs. Vooral Gamma Ray mag er zijn! Uiteraard moeten er credits naar Danger Mouse gaan, wiens productie duidelijk bepalend is geweest voor het slagen van het album. Maarja wie er ook verantwoordelijk voor is: het eindproduct staat als een huis.
7) Crystal Castles - Crystal Castles
Ook dit jaar weer, tamelijk verrassend, een electroact hoog in mijn favorietenlijst. Was het vorig jaar Digitalism, nu strijkt Crystal Castles met de eer, simpelweg omdat het een van de meest opzwepende, catchy en (bij vlagen) ruige platen is die ik dit jaar heb gehoord.
8) The Walkmen - You & Me
De sfeer van You & Me wordt bepaald door het donkere, gruizige geluid van de band. Het is grotendeels tamelijk rustig album, zonder uptempo nummers als The Rat, maar wel met enkele nummers die een schitterende climax bereiken, zoals In the New Year en mijn persoonlijke favoriet On The Water. De stem van frontman Hamilton Leithauser draagt wederom het geheel. En ja, live is het zo mogelijk nog beter.
9) Portishead - Third
Tsja ik ben nooit echt fan geweest van Portishead, met name de fragiele stem van de zangeres stond me altijd een beetje tegen. Met dit album weet Portishead me echter toch te overtuigen, en hoe! Er staat een scala aan nummers op die je meteen grijpen, zoals o.a. The Rip, We Carry On en Machine Gun. De plaat doet een beetje duister en mysterieus aan, en gek genoeg vind ik de zang nu zelfs wel mooi...
10) Department of Eagles - In Ear Park
Sideproject van een (of twee?) leden van Grizzly Bear. Het verschil met die band is echter, dat Department of Eagles een stuk toegankelijker is, met geweldige nummers als No One Does it Like You en Teenager. Gave plaat. Hoop trouwens dat ze een keer in volle bezetting naar NL komen, want het akoestische optreden in de Vondelkerk viel nogal tegen omdat de sfeer van de plaat niet echt terug te horen was.
Eervolle Vermeldingen
En dan zijn er ook nog een aantal albums (in willekeurige volgore) die weliswaar niet de top10 hebben gehaald maar ook lang niet slecht waren:
Los Campesinos! - Hold On Now, Youngster - wel leuk en springerig. Ben benieuwd of het zich nog een beetje gaat doorontwikkelen want die tweede plaat van ze vond ik stukken minder. In ieder geval een van de weinige dingen uit de UK die me dit jaar konden boeien.
The Kills - Midnight Boom - Goede cd, wat levendiger dan hun oudere werk, en met wat meer variatie. Waar eerdere platen nog wel eens eentonig waren qua sound, en verschillend als het ging om het niveau, is het bij deze eerder omgekeerd. En dat is een goede zaak
Fuck Buttons - Street Horrsing - Vette elektronische noiseplaat, jammer dat ik zowel het LL als paradiso-optreden heb gemist
Be Your Own Pet - Get Awkward - Opzwepend punkplaatje van een jong gezelschap dat inmiddels uit elkaar is.
Vivian Girls - Lekkere garagerock met tamelijk valse, maar stiekem toch wel charmante samenzang. Goede sound in ieder geval.
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel - Het eenmansproject van Bradford Cox van Deerhunter heeft enkele fraaie nummers opgeleverd, op een af en toe wel al te ambient aandoende plaat.
Fleet Foxes - Fleet Foxes - Alom bejubeld, en ik moet toegeven, het is best een bijzondere cd met een aantal erg sterke nummers. Toch vind ik de hype een beetje overtrokken, zo briljant vind ik 'm ook weer niet.
Blitzen Trapper - Furr - Ik vind 'm zowaar beter dan Wild Mountain Nation. Het klinkt allemaal iets minder rauw vind ik, maar heeft in dit geval niet slecht uitgepakt.
MGMT - Oracular Spectacular - Ik heb even twijfelen of ik deze erbij zou zetten of niet. Ik vind namelijk maar de helft van de plaat goed. Als ze kant A als EP uitgebracht zouden hebben, zou hij hoog in m'n top10 gestaan hebben. Toch maar wel dus.
TV on the Radio - Dear Science - Beetje hetzelfde verhaal als bij Fleet Foxes hoewel ik de hype van TV on the Radio nog wel enigzins snap, het is nu eenmaal een aanstekelijk (en toegankelijk) album. Een aantal nummers zijn waanzinnig, zoals DLZ, voor de rest wel een leuke plaat, al valt ie net buiten mijn top10.
Hier houd ik het maar bij. Er zijn nog een aantal dingen die ik erbuiten heb gelaten omdat ik ze te laat heb leren kennen, of niet vaak genoeg heb geluisterd om er een geod oordeel over te kunnen vellen.
1) Deerhunter - Microcastle/Weird Era Continued
Ik hoorde het album, zoals zovelen, lang voor de release, en was er meteen weg van. De dromerige, poppy melodieen gecombineerd met de toch wel scherpe productie zijn een schot in de roos. Sterk punt is vooral ook de opbouw van Microcastle, met name de manier waarop na het rustige middenstuk er weer wordt ingezet met Nothing Ever Happened en wordt opgebouwd naar het bombastische (epische!) slot van Twilight At Carbon Lake, is perfect. En alsof het nog niet genoeg was, bevat Weird Era Continued materiaal dat nauwelijks voor de hoofdschijf onder doet. Release van het jaar, wat mij betreft.
2) Vampire Weekend - Vampire Weekend
Deze plaat heeft gedurende de eerste helft van het jaar mijn ipod gedomineerd. Een ijzersterk debuut, gekenmerkt door originaliteit en louter sterke nummers. Niet alleen een leuke voorjaars/zomerplaat, want ook in de winter is het fijn om eens een fris en opgewekt geluid als dit aan te horen.
3) No Age - Nouns
Waar de eerste release van dit noiseduo, Weirdo Rippers, een combinatie was van wazig gitaargeruis en punky riffs die nogal hoekig in elkaar overgingen, wisten de mannen van No Age met Nouns beide elementen te smeden tot één geluid. Het resultaat mag er zijn: Nouns is een solide geheel dat boeiend blijft van begin tot einde. Ook live is No Age een hele belevenis, getuige hun optredens op Lowlands en Paradiso dit jaar.
4) The Dodos - Visiter
Een band met een bijzonder geluid, ook (vooral) live. Hoewel de band wat folky aandoet, is het geheel totaal niet te vergelijken met folk a la fleet foxes etc. Daarvoor is het te levendig, soms zelfs ronduit venijnig, mede door de opzwepende combinatie van drums en gedoseerde elektrische gitaar. Hoewel niet alle nummers van de plaat sterk zijn, zijn de zwakke momenten van korte duur, waardoor er heel veel overblijft om van te genieten.
5) M83 - Saturdays=Youth
Op zich heb ik niet zo veel met synthesizerpop, maar M83 vormt een uitzondering op deze regel. Saturdays=Youth is een gevarieerd album geworden, soms direct en stevig, soms juist vooral sfeervol, terwijl hier en daar ook wat sporen van shoegaze vallen te ontwaren. Hoogtepunten: de dikke, vette, poppy geluidsmuur van Graveyard Girl, en de waanzinnige climax van Coleurs.
6)Beck - Modern Guilt
Het verbaast me enigzins dat MG over het algemeen niet echt enthousiast is ontvangen. Het is een compact album geworden, met over het algemeen wel erg sterke songs. Vooral Gamma Ray mag er zijn! Uiteraard moeten er credits naar Danger Mouse gaan, wiens productie duidelijk bepalend is geweest voor het slagen van het album. Maarja wie er ook verantwoordelijk voor is: het eindproduct staat als een huis.
7) Crystal Castles - Crystal Castles
Ook dit jaar weer, tamelijk verrassend, een electroact hoog in mijn favorietenlijst. Was het vorig jaar Digitalism, nu strijkt Crystal Castles met de eer, simpelweg omdat het een van de meest opzwepende, catchy en (bij vlagen) ruige platen is die ik dit jaar heb gehoord.
8) The Walkmen - You & Me
De sfeer van You & Me wordt bepaald door het donkere, gruizige geluid van de band. Het is grotendeels tamelijk rustig album, zonder uptempo nummers als The Rat, maar wel met enkele nummers die een schitterende climax bereiken, zoals In the New Year en mijn persoonlijke favoriet On The Water. De stem van frontman Hamilton Leithauser draagt wederom het geheel. En ja, live is het zo mogelijk nog beter.
9) Portishead - Third
Tsja ik ben nooit echt fan geweest van Portishead, met name de fragiele stem van de zangeres stond me altijd een beetje tegen. Met dit album weet Portishead me echter toch te overtuigen, en hoe! Er staat een scala aan nummers op die je meteen grijpen, zoals o.a. The Rip, We Carry On en Machine Gun. De plaat doet een beetje duister en mysterieus aan, en gek genoeg vind ik de zang nu zelfs wel mooi...
10) Department of Eagles - In Ear Park
Sideproject van een (of twee?) leden van Grizzly Bear. Het verschil met die band is echter, dat Department of Eagles een stuk toegankelijker is, met geweldige nummers als No One Does it Like You en Teenager. Gave plaat. Hoop trouwens dat ze een keer in volle bezetting naar NL komen, want het akoestische optreden in de Vondelkerk viel nogal tegen omdat de sfeer van de plaat niet echt terug te horen was.
Eervolle Vermeldingen
En dan zijn er ook nog een aantal albums (in willekeurige volgore) die weliswaar niet de top10 hebben gehaald maar ook lang niet slecht waren:
Los Campesinos! - Hold On Now, Youngster - wel leuk en springerig. Ben benieuwd of het zich nog een beetje gaat doorontwikkelen want die tweede plaat van ze vond ik stukken minder. In ieder geval een van de weinige dingen uit de UK die me dit jaar konden boeien.
The Kills - Midnight Boom - Goede cd, wat levendiger dan hun oudere werk, en met wat meer variatie. Waar eerdere platen nog wel eens eentonig waren qua sound, en verschillend als het ging om het niveau, is het bij deze eerder omgekeerd. En dat is een goede zaak
Fuck Buttons - Street Horrsing - Vette elektronische noiseplaat, jammer dat ik zowel het LL als paradiso-optreden heb gemist
Be Your Own Pet - Get Awkward - Opzwepend punkplaatje van een jong gezelschap dat inmiddels uit elkaar is.
Vivian Girls - Lekkere garagerock met tamelijk valse, maar stiekem toch wel charmante samenzang. Goede sound in ieder geval.
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel - Het eenmansproject van Bradford Cox van Deerhunter heeft enkele fraaie nummers opgeleverd, op een af en toe wel al te ambient aandoende plaat.
Fleet Foxes - Fleet Foxes - Alom bejubeld, en ik moet toegeven, het is best een bijzondere cd met een aantal erg sterke nummers. Toch vind ik de hype een beetje overtrokken, zo briljant vind ik 'm ook weer niet.
Blitzen Trapper - Furr - Ik vind 'm zowaar beter dan Wild Mountain Nation. Het klinkt allemaal iets minder rauw vind ik, maar heeft in dit geval niet slecht uitgepakt.
MGMT - Oracular Spectacular - Ik heb even twijfelen of ik deze erbij zou zetten of niet. Ik vind namelijk maar de helft van de plaat goed. Als ze kant A als EP uitgebracht zouden hebben, zou hij hoog in m'n top10 gestaan hebben. Toch maar wel dus.
TV on the Radio - Dear Science - Beetje hetzelfde verhaal als bij Fleet Foxes hoewel ik de hype van TV on the Radio nog wel enigzins snap, het is nu eenmaal een aanstekelijk (en toegankelijk) album. Een aantal nummers zijn waanzinnig, zoals DLZ, voor de rest wel een leuke plaat, al valt ie net buiten mijn top10.
Hier houd ik het maar bij. Er zijn nog een aantal dingen die ik erbuiten heb gelaten omdat ik ze te laat heb leren kennen, of niet vaak genoeg heb geluisterd om er een geod oordeel over te kunnen vellen.
Mooie lijst hoor, Manta_Ray!
En Ólafur Arnalds ben ik nu wel erg benieuwd naar, morgen eens opzoeken.
En Ólafur Arnalds ben ik nu wel erg benieuwd naar, morgen eens opzoeken.
night and day, you are the one
Ik ben The Mars Volta compleet vergeten zie ik, in januari uitgebracht en compleet ondergesneeuwd album.
Nu je het er toch over hebt. Omar Rodriguez ben je ook vergetenquote:Op woensdag 24 december 2008 10:32 schreef emokid het volgende:
Ik ben The Mars Volta compleet vergeten zie ik, in januari uitgebracht en compleet ondergesneeuwd album.
quote:Op maandag 22 december 2008 22:28 schreef Scylla het volgende:
1) Blood Red Shoes - Box of Secrets
Deze fijne puntige plaat van het jonge Britse rockduo werd niet voor niets laaiend enthousiast ontvangen: op deze cd is werkelijk geen enkel nummer te vinden dat gaat vervelen. Simpel, maar o zo doeltreffend: met het frisse Box of Secrets hebben The Blood Red Shoes laten zien dat rockmuziek nog lang niet dood is.
2) Black Mountain - In the Future
Grijpt bovenstaand duo vooral terug op grunge uit de jaren '90, deze Canadese rockband springt nog enkele decennia terug in de tijd met het groots, meeslepende ]In The Future. Prachtige uitgesponnen rocksymfonieën die samen een overweldigend geheel vormen.
3) Emiliana Torrini - Me and Armini
Een stuk breekbaarder dan bovenstaande rockmachines, maar deze fijne singer/songwriter is met deze verzameling oorstrelende prachtige liedjes van harte welkom in de top drie. Een gevarieerde plaat van een ontwapenende schoonheid.
4) Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
Misschien wel de meest verrassende plaat van het afgelopen jaar, deze samenwerking van Alex Turner, zanger van de befaamde Arctic Monkeys en Miles Kane van de bevriende band The Rascals. Af en toe misschien wel heel erg cheesy, maar een heerlijke volle retro-popplaat.
5) Ten Kens - Ten Kens
De grote onbekende naam in dit lijstje, maar terecht er in opgenomen aangezien ondergetekende in geen tijden meer zulk een briljante debuutplaat tegen is gekomen. Deze zware ontoegankelijke muziek die de luisteraar door de duistere krochten van wanhoop en en geluk zal leiden zal ongetwijfeld nog lang in de obscuriteit verborgen blijven, maar dat maakt Ten Kens er niet minder briljant op.
6) Does it Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
Tussen al dit gitaargeweld ook nog even een zwaar dansbare plaat. De synthese die dit Britse trio van punk en elektroclash weet te maken is uiterst smaakvol, dansbaar en opzwepend. Het niveau wordt niet overal even hoog gehouden maar Does It Offend You, Yeah? weet in elk geval vernieuwend uit de hoek te komen.
7) The Black Keys - Attack & Release
Minder vernieuwend, maar minstens net zo smaakvol is dit bluesrockduo uit Akron, Ohio, die met deze zesde plaat commercieel succes weten te behalen met het eerlijk in het gehoor liggende 'Stange Times'. Ook de rest van de cd mag er zijn, en de band verstaat op een indrukwekkende wijze de techniek om van variaties op relatief simpele blues een oerdegelijk album te maken.
8) The Gutter Twins - Saturnalia
Twee oude rotten die elkaar euit de goot hebben moeten rapen, de studio in zijn getogen en een werkelijk juweeltje van een plaat hebben gemaakt. Mark Lanegan en Greg Dulli die samen een aantal hartverscheurende songs hebben geschreven over de diepste zieleroerselen van de beide getroebleerde rockers. Een en al pracht, hoewel weinig praal.
Oeh, een nieuw album van James Yorkston, had ik ff gemist.
Nog eentje om aan mijn "te luisteren"-lijstje toe te voegen
Nog eentje om aan mijn "te luisteren"-lijstje toe te voegen
Ik zet eigenlijk ook altijd Passover op in plaats van Directions to See a Ghost.quote:Op dinsdag 23 december 2008 20:24 schreef ranja het volgende:
Hm tijd om Passover ook eens te kopen dan. Ik was/ben al helemaal onder de indruk van die laatste, dus als 'iedereen' de 1e beter vind... ben benieuwd.
Leuk die lijstjes tot nu toe.
Geen slechte plaat, maar voor mij toch wel een beetje de teleurstelling van het jaar. Vooral omdat ik had verwacht dat hij bij mij gewoon op 1 zou staan.quote:Op woensdag 24 december 2008 15:09 schreef cafca het volgende:
Oeh, een nieuw album van James Yorkston, had ik ff gemist.
Nog eentje om aan mijn "te luisteren"-lijstje toe te voegen
Ik hou me niet zo bezig met hedendaagse muziek, maar van deze plaatjes genoot ik intens:
Textures - Silhouettes
The Boss - Life Is Foreplay
Lone - Lemurian
Textures - Silhouettes
The Boss - Life Is Foreplay
Lone - Lemurian
.
Plaat van dit jaar.
Comeback van deze eeuw.
Merry Christmas and a Happy New Year.
.Plaat van dit jaar.
Comeback van deze eeuw.
Merry Christmas and a Happy New Year.
...dass wir fliegen.
1. The Raconteurs - Consolers of the Lonely (2008)
2. Blood Red Shoes - Box of Secrets (2008)
3. Black Mountain - In the Future (2008)
4. Portishead - Third (2008)
5. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust (2008)
6. Madrugada - Madrugada (2008)
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes (2008)
8. Bloc Party - Intimacy (2008)
9. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement (2008)
10. TV on the Radio - Dear Science (2008)
2. Blood Red Shoes - Box of Secrets (2008)
3. Black Mountain - In the Future (2008)
4. Portishead - Third (2008)
5. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust (2008)
6. Madrugada - Madrugada (2008)
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes (2008)
8. Bloc Party - Intimacy (2008)
9. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement (2008)
10. TV on the Radio - Dear Science (2008)
Dit is dus waarom lijstjes geweldig (kunnen) zijn!quote:Op dinsdag 23 december 2008 15:39 schreef kciR het volgende:
Eervolle vermelding (beste EP van het jaar):
[ afbeelding ]
Ólafur Arnalds - Variations Of Static
Aangezien ik nooit EP's in m'n jaarlijstje zet, wil ik dit ook dit jaar niet doen, maar Variations Of Static van deze IJslandse alleskunner (drumt ook in twee hardcore bands en is onlangs aan een techno/minimal project begonnen) is prachtig. Vanaf het eerste nummer Fok tot het vijfde en laatse nummer blijf je gegrepen door de piano klanken in combinatie met minimalistische elektronica, 3 violen en een cello. Zijn doel met deze muziek: klassieke muziek toegankelijk maken, en dat is zeker gelukt! Deze kan groot worden.
Eigenlijk mijn nummer één van het jaar, maar het is helaas een EP...
Ik heb Ólafur Arnalds even opgezocht en vind al z'n werk echt prachtig. Goede omschrijving ook, dankjewel kciR!
night and day, you are the one
Die doet niet heel veel onder voor The Rip, Machine Gun en Magic Doors, inderdaad.quote:Op vrijdag 26 december 2008 14:29 schreef couleurs het volgende:
We Carry On is geniaal ja.
...dass wir fliegen.
Graag gedaan!quote:Op vrijdag 26 december 2008 14:46 schreef ipanema22 het volgende:
[..]
Dit is dus waarom lijstjes geweldig (kunnen) zijn!
Ik heb Ólafur Arnalds even opgezocht en vind al z'n werk echt prachtig. Goede omschrijving ook, dankjewel kciR!
1. Stove Bredsky - The Black Ribbon Award
Stephen Brodksy van het wijlen Cave In zet de singer/songwriterpet op. 18 krakende en stuk voor stuk rake psychedelische popmelodieën. Geen enkele misser.
2. Pyramids - Pyramids
3. M83 - Saturdays=Youth
4. Made Out of Babies - The Ruiner
5. Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band - 13 Blues for Thirteen Moons
6. MGMT - Oracular Spectacular
7. AC Berkheimer - In a series of long days.
8. No Age - Nouns
9. Kayo Dot - Blue Lambency Downward
10. The Mars Volta - The Bedlam in Goliath
Stephen Brodksy van het wijlen Cave In zet de singer/songwriterpet op. 18 krakende en stuk voor stuk rake psychedelische popmelodieën. Geen enkele misser.
2. Pyramids - Pyramids
3. M83 - Saturdays=Youth
4. Made Out of Babies - The Ruiner
5. Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band - 13 Blues for Thirteen Moons
6. MGMT - Oracular Spectacular
7. AC Berkheimer - In a series of long days.
8. No Age - Nouns
9. Kayo Dot - Blue Lambency Downward
10. The Mars Volta - The Bedlam in Goliath
1 Mostly Autumn - Glass shadows
2 Josh & co. Limited - Through these eyes
3 Panic Room - Visionary position
4 Pendragon - Pure
5 Unitopia - The Garden
6 Beardfish - Sleeping in traffic part two
7 RPWL - The RPWL Experience
8 Magenta - Metamorphosis
9 The Tangent - Not as good as the book
10 Caamora - She
2 Josh & co. Limited - Through these eyes
3 Panic Room - Visionary position
4 Pendragon - Pure
5 Unitopia - The Garden
6 Beardfish - Sleeping in traffic part two
7 RPWL - The RPWL Experience
8 Magenta - Metamorphosis
9 The Tangent - Not as good as the book
10 Caamora - She
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Zie ook de eindlijstjes op de fp: FOK! Jaarlijstjes 2008
Veel te weinig geluisterd dit jaar, maar in de top staan toch wel een aantal albums die mij nog heel lang gaan bij blijven.
1.) The Tallest Man on Earth – Shallow Graves
Het debuutalbum van de Zweedse singer-songwriter Kristian Matsson is al meerdere malen met de vroege folk van Bob Dylan, en ook ik zal dat niet nalaten. De belangrijkste overeenkomst zit hem niet zozeer in het minimalistische, akoestische gitaarwerk, maar vooral in de stem. Net als Dylan heeft de langste man op aarde nou niet echt een mooie zangstem, in tegendeel zelfs. Maar de krakerige vocalen zijn zo vol van emotie, dat je vanaf minuut 1 de wereld van Mattson wordt binnen gesleurd, waarna je hem nooit meer zal willen verlaten.
2.) Merz – Moi et mon Camion
Magisch, dromerig, betoverend. Er zullen nooit genoeg adjectieven zijn om de schoonheid van de derde plaat van de Britse singer-songwriter Conrad Lambert aka Merz recht te doen. Een betere combinatie van Britse folk, pop en een vleugje elektronica is ondenkbaar.
3.) Bon Iver – For Emma, Forever Ago
Net als Merz en The Tallest Man on Earth is het debuut van Bon Iver niet veel meer dan een man met zijn gitaar. Justin Vernon sloot zich, vol liefdesverdriet, drie maanden op in een afgelegen hutje in Wisconsin. For Emma, Forever Ago is breekbaar, intens en vooral ongelofelijk mooi. Aan de vrouw die Vernons hart heeft gebroken: bedankt.
4. ) Sigur Rós – Með suð í eyrum við spilum endalaust
Met opener Gobbledigook begint het vijfde album van de IJslanders behoorlijk verrassend. Ze tonen een andere kant van zichzelf, meer gitaren, energieker en met zowaar (min of meer) conventionele structuren. Gelukkig ontbreken dromerige symfonieën als Ára bátur ook niet. Zowel intiem als bombastisch en grotesk, maar altijd met een pure en natuurlijke schoonheid die alleen maar afkomstig kan zijn van dat bijna failliete eiland in de Atlantische Oceaan
5.) Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
De donkere en humoristische songs die het solodebuut van Amanda Palmer (Dresden Dolls) bevolken hebben stuk voor stuk een unieke feel, die ik nog niet helemaal heb weten te plaatsen. Krachtig en intiem, dreigend en romantisch, divers en toch een eenheid. Een dialectisch meesterwerkje.
6.) Okkervil River – The Stand Ins
Misschien niet zo goed als The Stage Names uit 2007, maar heel veel doet het nieuwe album van de indierockers uit Austin, Texas er niet voor onder. Misschien geen plaat die je voor eeuwig bij blijft, maar met songs als Singer Songwriter en afsluiter Bruce Wayne Campbell Interviewed... is er genoeg kwaliteit aanwezig om hoog in de jaarlijst te eindigen.
7.) TV on the Radio – Dear Science
De Talking Heads zijn terug! Dwingende ritmes en verschillende muziekstijlen komen als een wervelstorm op je af. Eclecticisme klonk sinds de jaren '80 niet meer zo goed.
8.) Girls in Hawaii – Plan your Escape
Het heeft vier jaar geduurd voordat de Walen weer meer een nieuwe plaat kwamen, maar het was het wachten waard. Heerlijke songs met catchy refreintjes en dromerige, gelaagde melodieën. Geen diepgaand meesterwerk zoals bijvoorbeeld de eerste drie platen in mijn jaarlijst, maar toch een zeer geslaagde indiepopplaat.
9.) Noah and the Whale – Peaceful the World Lays Me Down
Gewoon heerlijke indiepop, zoals het eigenlijk bedoeld is. Vol vrolijke, verslavende refreintjes.
10.) Portugal The Man – Censored Colors
Elk nummer van deze plaat bestaat weer uit 10 verschillende nummers. Verwarrend en niet altijd even goed, maar van elke song zijn er wel een aantal seconden of minuten die echt fantastisch zijn.
11.) James Yorkston – When The Haar Rolls In
12.) Jolie Holland – The Living and the Dead
13.) Plus/Minus – Xs on your eyes
14.) Portishead – Third
15.) The Last Shadow Puppets – The Age of the Understatement
16.) The Week That Was – s/t
17.) Destroyer – Trouble in Dreams
18.) Islands – The Arm
19.) Juana Molina – Un Dia
20.) Girl Talk – Feed the Animals
Veel te weinig geluisterd dit jaar, maar in de top staan toch wel een aantal albums die mij nog heel lang gaan bij blijven.
1.) The Tallest Man on Earth – Shallow Graves
Het debuutalbum van de Zweedse singer-songwriter Kristian Matsson is al meerdere malen met de vroege folk van Bob Dylan, en ook ik zal dat niet nalaten. De belangrijkste overeenkomst zit hem niet zozeer in het minimalistische, akoestische gitaarwerk, maar vooral in de stem. Net als Dylan heeft de langste man op aarde nou niet echt een mooie zangstem, in tegendeel zelfs. Maar de krakerige vocalen zijn zo vol van emotie, dat je vanaf minuut 1 de wereld van Mattson wordt binnen gesleurd, waarna je hem nooit meer zal willen verlaten.
2.) Merz – Moi et mon Camion
Magisch, dromerig, betoverend. Er zullen nooit genoeg adjectieven zijn om de schoonheid van de derde plaat van de Britse singer-songwriter Conrad Lambert aka Merz recht te doen. Een betere combinatie van Britse folk, pop en een vleugje elektronica is ondenkbaar.
3.) Bon Iver – For Emma, Forever Ago
Net als Merz en The Tallest Man on Earth is het debuut van Bon Iver niet veel meer dan een man met zijn gitaar. Justin Vernon sloot zich, vol liefdesverdriet, drie maanden op in een afgelegen hutje in Wisconsin. For Emma, Forever Ago is breekbaar, intens en vooral ongelofelijk mooi. Aan de vrouw die Vernons hart heeft gebroken: bedankt.
4. ) Sigur Rós – Með suð í eyrum við spilum endalaust
Met opener Gobbledigook begint het vijfde album van de IJslanders behoorlijk verrassend. Ze tonen een andere kant van zichzelf, meer gitaren, energieker en met zowaar (min of meer) conventionele structuren. Gelukkig ontbreken dromerige symfonieën als Ára bátur ook niet. Zowel intiem als bombastisch en grotesk, maar altijd met een pure en natuurlijke schoonheid die alleen maar afkomstig kan zijn van dat bijna failliete eiland in de Atlantische Oceaan
5.) Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
De donkere en humoristische songs die het solodebuut van Amanda Palmer (Dresden Dolls) bevolken hebben stuk voor stuk een unieke feel, die ik nog niet helemaal heb weten te plaatsen. Krachtig en intiem, dreigend en romantisch, divers en toch een eenheid. Een dialectisch meesterwerkje.
6.) Okkervil River – The Stand Ins
Misschien niet zo goed als The Stage Names uit 2007, maar heel veel doet het nieuwe album van de indierockers uit Austin, Texas er niet voor onder. Misschien geen plaat die je voor eeuwig bij blijft, maar met songs als Singer Songwriter en afsluiter Bruce Wayne Campbell Interviewed... is er genoeg kwaliteit aanwezig om hoog in de jaarlijst te eindigen.
7.) TV on the Radio – Dear Science
De Talking Heads zijn terug! Dwingende ritmes en verschillende muziekstijlen komen als een wervelstorm op je af. Eclecticisme klonk sinds de jaren '80 niet meer zo goed.
8.) Girls in Hawaii – Plan your Escape
Het heeft vier jaar geduurd voordat de Walen weer meer een nieuwe plaat kwamen, maar het was het wachten waard. Heerlijke songs met catchy refreintjes en dromerige, gelaagde melodieën. Geen diepgaand meesterwerk zoals bijvoorbeeld de eerste drie platen in mijn jaarlijst, maar toch een zeer geslaagde indiepopplaat.
9.) Noah and the Whale – Peaceful the World Lays Me Down
Gewoon heerlijke indiepop, zoals het eigenlijk bedoeld is. Vol vrolijke, verslavende refreintjes.
10.) Portugal The Man – Censored Colors
Elk nummer van deze plaat bestaat weer uit 10 verschillende nummers. Verwarrend en niet altijd even goed, maar van elke song zijn er wel een aantal seconden of minuten die echt fantastisch zijn.
11.) James Yorkston – When The Haar Rolls In
12.) Jolie Holland – The Living and the Dead
13.) Plus/Minus – Xs on your eyes
14.) Portishead – Third
15.) The Last Shadow Puppets – The Age of the Understatement
16.) The Week That Was – s/t
17.) Destroyer – Trouble in Dreams
18.) Islands – The Arm
19.) Juana Molina – Un Dia
20.) Girl Talk – Feed the Animals
Paar mooie keuzes Jelle, met name Jolie Holland natuurlijk!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Ik moet mijn excuses maken voor het te vroeg inleveren van mijn lijstje
Na de post heb ik nog enkele zeer goede albums geluisterd die gewoon geschikt waren voor mijn eindlijst.
Hier de 'definitieve' lijst voor 2008:
01. Elbow - The Seldom Seen Kid
Top cd met alleen maar hoogtepunten. Instant klassieker naar mijn bescheiden mening.
02. The Miserable Rich - 12 Ways To Count
Viool, chello en gitaar. Eenvoudig gecomponeerde muziek vol gevoel. Uitermate geschikt voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Andrew Bird.
03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Dit album klinkt zoals de cover er uitziet. Zeer verfrissend en vernieuwend album met enkele zeer sterke nummers. Had bij mij enkele luisterbeurten nodig om te ‘settelen’, maar dat is - zo blijkt maar weer – een goede indicatie van de houdbaarheid.
04. Madrugada -Madrugada
Misschien niet het beste album van Madrugada, maar wel een die dit jaar een stevige positie inneemt in mijn top-20. De dood van Burås zorgt er misschien – direct of indirect – voor dat dit album het meest intense werk is van de band.
05. Birdmonster - From The Mountain To The Sea
Tussen de uptempo albums, staat deze. Een soort Bob Dylan, gehuld in een lieflijk en onschuldig jasje. Niet extreem spannend of hitgevoelig, wel overtuigend.
06. The Young Republic - 12 Tales from Winter City
Violen, strijkers, een aparte stem, goede teksten en een sfeervol geheel. Ingrediënten voor een top-album van een nog onbekend bandje uit de VS. Liefhebbers van Andrew Bird en/of bombastische folk moeten dit echt eens proberen!
07. The Features - Some Kind of Salvation
Weinigen kennen dit steengoede album. Een album dat bij de eerste luisterbeurt al goed zit. Het album staat bol van de dynamieke en verassende nummers, van begin tot eind. Ik ben geen fan van radiorock á la The Fratellis of The Killers, maar dit album ligt me erg goed. Een genot dat het niet door de radio is opgepikt.
08. Jeremy Messersmith - The Silver City
Het mierzoet openingsnummer “Welcome to Suburbia” opent de deur naar het moois dat er achter ligt. Een goed verhaal, een lekkere stem en een folky inslag maakt dit album tot een van de must-haves van 2008, alhoewel zijn vorige album nog een tikkie beter was. Wederom verplichte kost voor de fans van Sufjan Stevens.
09. Shearwater - Rook
De eerste 10 minuten van dit album zijn geweldig. Dat het daarna gewoon goed is, zorgt dat dit album niet op nummer 1 is beland. Het nummer Rooks staat in de top-10 van de beste nummers die ik de afgelopen 5 jaar heb gehoord.
10. James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino
En dan dit album van de Engelse Yorkston. Indie/folk, leuke nummers, goede arrangementen. Heeft een tijdje nodig om te bezinken, maar het album is de tijd zeker waardig. Een raadsel waarom dit album niet is opgepikt en Fleet Foxes wel.
11. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Deze kon natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Al vele jaren volg ik het werk van Ben Gibbard en zijn band op de voet. Het niveau van het oudere werk wordt niet gehaald, maar dit album is desondanks erg goed en staat vol leuke nummers. De eigen sound van DCfC is nog volop aanwezig en de wil om te ontdekken ook, bijvoorbeeld te merken aan het nummer ‘I Will Possess Your Heart’.
12. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Een hoge notering dankzij de originaliteit, de energie en het fungehalte. Dit lijkt me typisch een band die een geweldig debutalbum maakt en daarna verdwijnt in de vergetelheid. Laten we het niet hopen.
13. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Een tikkie minder dan het debutalbum, dat bij mij op nummer 5 stond in 2007. De solo-albums van Brendan Benson heb ik al jaren in bezit en zijn kwalitatief erg goed. De catchyness en intelligentie van Benson gecombineerd met de energie en originaliteit van White blijken opnieuw een prima combinatie voor een sterk album.
14. The Disciplines - Smoking Kills
De volgende band is opnieuw een Scandinavische, deze keer uit Noorwegen. Dit album vol uptempo rock doet commerciëler aan dan het geval is. Onbekend in de rest van Europa, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog lang het geval zal zijn. De nummers zijn namelijk erg catchy en hit-pretentieus.
15. Bjorn Norestig - Hello Inside
Lekkere ‘glammy’ cd van deze nog onbekende zanger uit Zweden. Een cd vol met eersteklas ‘nietsaandehandnummers’ van hoge kwaliteit. Zijn wat schelle stem moet je liggen - maar als dat het geval is - is dit een toppertje!
16. Baal - Behind Your Echoes
De Noorse Madrugada. Zelfde type stem, zelf soort muziek (iets minder donker). Goed album dat meer luisteraars verdiend.
17. Phantom Planet - Raise The Dead
Ze bestaan al een tijdje, maar vorige albums konden me niet bekoren. Met deze is het anders. Een typisch Engelse sound gecombineerd met leuke melodieën. Ook bespeur ik hier en daar wat Radiohead invloeden.
18. Lost in the Trees - All Alone in an Empty House
Folk met een klassieke inslag. Stijkers all over the place en een aangename stem. Geen top-album, wel eentje die het noemen waard is van een artiest met potentie.
19. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.
20. At The Spine - Vita
Leuk "indie" album van een onbekende artiest.
Eervolle vermeldingen:
Cocoanut Groove - Madeleine Street
Islands - Arm's Way
Will Cookson - Songs for a Sunday
Okkervil River - The Stand Ins
Na de post heb ik nog enkele zeer goede albums geluisterd die gewoon geschikt waren voor mijn eindlijst.
Hier de 'definitieve' lijst voor 2008:
01. Elbow - The Seldom Seen Kid
Top cd met alleen maar hoogtepunten. Instant klassieker naar mijn bescheiden mening.
02. The Miserable Rich - 12 Ways To Count
Viool, chello en gitaar. Eenvoudig gecomponeerde muziek vol gevoel. Uitermate geschikt voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Andrew Bird.
03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Dit album klinkt zoals de cover er uitziet. Zeer verfrissend en vernieuwend album met enkele zeer sterke nummers. Had bij mij enkele luisterbeurten nodig om te ‘settelen’, maar dat is - zo blijkt maar weer – een goede indicatie van de houdbaarheid.
04. Madrugada -Madrugada
Misschien niet het beste album van Madrugada, maar wel een die dit jaar een stevige positie inneemt in mijn top-20. De dood van Burås zorgt er misschien – direct of indirect – voor dat dit album het meest intense werk is van de band.
05. Birdmonster - From The Mountain To The Sea
Tussen de uptempo albums, staat deze. Een soort Bob Dylan, gehuld in een lieflijk en onschuldig jasje. Niet extreem spannend of hitgevoelig, wel overtuigend.
06. The Young Republic - 12 Tales from Winter City
Violen, strijkers, een aparte stem, goede teksten en een sfeervol geheel. Ingrediënten voor een top-album van een nog onbekend bandje uit de VS. Liefhebbers van Andrew Bird en/of bombastische folk moeten dit echt eens proberen!
07. The Features - Some Kind of Salvation
Weinigen kennen dit steengoede album. Een album dat bij de eerste luisterbeurt al goed zit. Het album staat bol van de dynamieke en verassende nummers, van begin tot eind. Ik ben geen fan van radiorock á la The Fratellis of The Killers, maar dit album ligt me erg goed. Een genot dat het niet door de radio is opgepikt.
08. Jeremy Messersmith - The Silver City
Het mierzoet openingsnummer “Welcome to Suburbia” opent de deur naar het moois dat er achter ligt. Een goed verhaal, een lekkere stem en een folky inslag maakt dit album tot een van de must-haves van 2008, alhoewel zijn vorige album nog een tikkie beter was. Wederom verplichte kost voor de fans van Sufjan Stevens.
09. Shearwater - Rook
De eerste 10 minuten van dit album zijn geweldig. Dat het daarna gewoon goed is, zorgt dat dit album niet op nummer 1 is beland. Het nummer Rooks staat in de top-10 van de beste nummers die ik de afgelopen 5 jaar heb gehoord.
10. James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino
En dan dit album van de Engelse Yorkston. Indie/folk, leuke nummers, goede arrangementen. Heeft een tijdje nodig om te bezinken, maar het album is de tijd zeker waardig. Een raadsel waarom dit album niet is opgepikt en Fleet Foxes wel.
11. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Deze kon natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Al vele jaren volg ik het werk van Ben Gibbard en zijn band op de voet. Het niveau van het oudere werk wordt niet gehaald, maar dit album is desondanks erg goed en staat vol leuke nummers. De eigen sound van DCfC is nog volop aanwezig en de wil om te ontdekken ook, bijvoorbeeld te merken aan het nummer ‘I Will Possess Your Heart’.
12. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Een hoge notering dankzij de originaliteit, de energie en het fungehalte. Dit lijkt me typisch een band die een geweldig debutalbum maakt en daarna verdwijnt in de vergetelheid. Laten we het niet hopen.
13. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Een tikkie minder dan het debutalbum, dat bij mij op nummer 5 stond in 2007. De solo-albums van Brendan Benson heb ik al jaren in bezit en zijn kwalitatief erg goed. De catchyness en intelligentie van Benson gecombineerd met de energie en originaliteit van White blijken opnieuw een prima combinatie voor een sterk album.
14. The Disciplines - Smoking Kills
De volgende band is opnieuw een Scandinavische, deze keer uit Noorwegen. Dit album vol uptempo rock doet commerciëler aan dan het geval is. Onbekend in de rest van Europa, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog lang het geval zal zijn. De nummers zijn namelijk erg catchy en hit-pretentieus.
15. Bjorn Norestig - Hello Inside
Lekkere ‘glammy’ cd van deze nog onbekende zanger uit Zweden. Een cd vol met eersteklas ‘nietsaandehandnummers’ van hoge kwaliteit. Zijn wat schelle stem moet je liggen - maar als dat het geval is - is dit een toppertje!
16. Baal - Behind Your Echoes
De Noorse Madrugada. Zelfde type stem, zelf soort muziek (iets minder donker). Goed album dat meer luisteraars verdiend.
17. Phantom Planet - Raise The Dead
Ze bestaan al een tijdje, maar vorige albums konden me niet bekoren. Met deze is het anders. Een typisch Engelse sound gecombineerd met leuke melodieën. Ook bespeur ik hier en daar wat Radiohead invloeden.
18. Lost in the Trees - All Alone in an Empty House
Folk met een klassieke inslag. Stijkers all over the place en een aangename stem. Geen top-album, wel eentje die het noemen waard is van een artiest met potentie.
19. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.
20. At The Spine - Vita
Leuk "indie" album van een onbekende artiest.
Eervolle vermeldingen:
Cocoanut Groove - Madeleine Street
Islands - Arm's Way
Will Cookson - Songs for a Sunday
Okkervil River - The Stand Ins
Interessant lijstje Moody!
Wil niet zeuren, maar is Madrugada niet Noors?quote:Op zondag 28 december 2008 22:56 schreef Moody het volgende:
16. Baal - Behind Your Echoes
De Noorse Madrugada. Zelfde type stem, zelf soort muziek (iets minder donker). Goed album dat meer luisteraars verdiend.
Mijn mixtape: labtones.com/listener/JSP
1. No Age - Nouns
Naast de muziek is de scene waar deze band uit komt interessant (LA), veganistische punks, hoe verzin je het. Fantastische plaat, fantastiche optreden.
2. White Denim - Exposion
Helemaal grijs gedraaid. Plaat wordt imho nderschat. Ik verwacht nog veel van deze band.
3. Santogold vs. Diplo - Top Ranking (Mixtape)
Op deze plaat kan je lekker rennen. Je krijgt er energie van, hij is moddervet om het zo te zeggen en daar hou ik wel van. En een erg leuke mix van redelijk verschillende stijlen.
4. Deerhunter - Weird Era Cont (Microcastle)
Ik vind Weird Era Cont denk ik beter dan Microcastle, maar beide zijn gewoon erg goed.
5. Walkmen - You & Me
Band met consistent goede output. Dit jaar eindelijk een keer live gezien. Ook dit is weer een heel goede plaat.
6. Little Joy - Little Joy
Een heerlijk luchtig niemendalletje van de voormalige Strokes drummer waar ik al weken niet genoeg van kan krijgen.
7. Quiet Village - Silent Movie
Ik weet niet zo goed wat het met deze plaat is maar hij spreekt me enorm aan. De meeste mensen aan wie ik hem laat horen vinden hem vreselijk saai, het eerste nummer doet hun aan 'Candlelight' denken en vervolgens haken ze af. ik niet.
8. Deerhoof - Offend Maggie
Ook eindelijk live gezien dit jaar, en wat mij betreft het beste optreden wat ik gezien heb in 2008. De plaat is toegankelijker dan al het vorige werk en was vooral live erg goed.
9. DJ Rupture - Uproot
Bijzondere mixplaat. Wazige plaatjes, dub, klassieke arrangementen, van alles wat.
10. Madlib - Beat Konducta Vol. 5: Dil Cosby Suite + Beat Konducta Vol. 6: Dil Withers Suite
Madlib is gewoon de man en dit twee prima plaatjes met een mooie 'wink' naar J. Dilla (r.i.p.).
Ook goed:
Shearwater - Rook
Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Broken Social Scene ft. Brendan Canning - something for all of us ...
Flying Lotus - Los Angeles
Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill
Chad VanGaalen - Soft Airplane (met mate)
Fuck Buttons - Street Horrrsing
Wale - The Mixtape About Nothing
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel
Naast de muziek is de scene waar deze band uit komt interessant (LA), veganistische punks, hoe verzin je het. Fantastische plaat, fantastiche optreden.
2. White Denim - Exposion
Helemaal grijs gedraaid. Plaat wordt imho nderschat. Ik verwacht nog veel van deze band.
3. Santogold vs. Diplo - Top Ranking (Mixtape)
Op deze plaat kan je lekker rennen. Je krijgt er energie van, hij is moddervet om het zo te zeggen en daar hou ik wel van. En een erg leuke mix van redelijk verschillende stijlen.
4. Deerhunter - Weird Era Cont (Microcastle)
Ik vind Weird Era Cont denk ik beter dan Microcastle, maar beide zijn gewoon erg goed.
5. Walkmen - You & Me
Band met consistent goede output. Dit jaar eindelijk een keer live gezien. Ook dit is weer een heel goede plaat.
6. Little Joy - Little Joy
Een heerlijk luchtig niemendalletje van de voormalige Strokes drummer waar ik al weken niet genoeg van kan krijgen.
7. Quiet Village - Silent Movie
Ik weet niet zo goed wat het met deze plaat is maar hij spreekt me enorm aan. De meeste mensen aan wie ik hem laat horen vinden hem vreselijk saai, het eerste nummer doet hun aan 'Candlelight' denken en vervolgens haken ze af. ik niet.
8. Deerhoof - Offend Maggie
Ook eindelijk live gezien dit jaar, en wat mij betreft het beste optreden wat ik gezien heb in 2008. De plaat is toegankelijker dan al het vorige werk en was vooral live erg goed.
9. DJ Rupture - Uproot
Bijzondere mixplaat. Wazige plaatjes, dub, klassieke arrangementen, van alles wat.
10. Madlib - Beat Konducta Vol. 5: Dil Cosby Suite + Beat Konducta Vol. 6: Dil Withers Suite
Madlib is gewoon de man en dit twee prima plaatjes met een mooie 'wink' naar J. Dilla (r.i.p.).
Ook goed:
Shearwater - Rook
Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Broken Social Scene ft. Brendan Canning - something for all of us ...
Flying Lotus - Los Angeles
Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill
Chad VanGaalen - Soft Airplane (met mate)
Fuck Buttons - Street Horrrsing
Wale - The Mixtape About Nothing
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel
Aldus.
Buiten dat ik ze verschrikkelijk op BRMC vind lijken en (ik meen dat je het daarover had) totaal niet op Velvet Underground vind ik het ook niet heel interessant.quote:Op dinsdag 23 december 2008 17:18 schreef ranja het volgende:
Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken
Van de albums die hier heel veel langskomen vind ik vooralsnog alleen die van Elbow ook erg goed. Voor de rest vind ik veel albums die iéts briljants hebben vaak ook verschrikkelijk afgewisseld worden met matigheid (o.a. TV on the radio) of gewoon slecht (o.a. MGMT, Shearwater, Deerhunter)
(oh nee, ik mag natuurlijk niet op een directe manier bands afkraken van pfaf
)
Ik vind deze gasten op last.fm wel goed klinkenquote:Op maandag 29 december 2008 11:56 schreef Z het volgende:
3. Santogold vs. Diplo - Top Ranking (Mixtape)
Op deze plaat kan je lekker rennen. Je krijgt er energie van, hij is moddervet om het zo te zeggen en daar hou ik wel van. En een erg leuke mix van redelijk verschillende stijlen.
De bandnaam komt van The Black Angels Death Song van het album The Velvet Underground & Nico.quote:Op maandag 29 december 2008 14:05 schreef wallofdolls het volgende:
Buiten dat ik ze verschrikkelijk op BRMC vind lijken en (ik meen dat je het daarover had) totaal niet op Velvet Underground vind ik het ook niet heel interessant.
Ook het logo van de band is een bewerking van een foto van Nico.
Een vergelijking met BRMC hoor ik helemaal niet, al ken ik de laatste albums van hun niet, alleen de eerste.
Oooh dat was hetquote:Op maandag 29 december 2008 14:19 schreef ranja het volgende:
[..]
De bandnaam komt van The Black Angels Death Song van het album The Velvet Underground & Nico.
Ook het logo van de band is een bewerking van een foto van Nico.
Een vergelijking met BRMC hoor ik helemaal niet, al ken ik de laatste albums van hun niet, alleen de eerste.
Trouwens, ik vind dat ze wel degelijk beinvloedt zijn door The Velvet Underground, dat wel
Alleen is het lastig een plaat uit 1967 en 2008 te vergeljjken, zo'n andere manier van produceren...
Alleen is het lastig een plaat uit 1967 en 2008 te vergeljjken, zo'n andere manier van produceren...
Ik vind t sowieso onzin om bands met elkaar te vergelijken - zoals te pas en te onpas en niet zelden zeer onterecht gedaan wordt. Of genres te benoemen.quote:Op maandag 29 december 2008 14:59 schreef ranja het volgende:
Trouwens, ik vind dat ze wel degelijk beinvloedt zijn door The Velvet Underground, dat wel
Alleen is het lastig een plaat uit 1967 en 2008 te vergeljjken, zo'n andere manier van produceren...
Grappig dat ik mezelf dan weer tegenspreek door dat zelf ook regelmatig te doen
Tja het is zo makkelijk om een referentie te geven Hoe leg je uit wat voor muziek een band maakt? Noem een band waar het enigzins op lijkt
Hoe leg je uit wat voor muziek een band maakt? Noem een band waar het enigzins op lijkt
Zoals singer-songwriters met een zeurderige stem al meteen worden gelinkt aan Bob Dylan, simpele rauwe rockbands met bluesroots al gauw naar The Rolling Stones zouden neigen, The White Strips op Jon Spencer lijken, alle vrolijke popbands precies op The Beatles lijken en Coldplay, Radiohead en Muse meestal in éen zin worden genoemd. Ik vind dat dat toch wat genuanceerder ligt en zie zeer zelden echt overeenkomsten. (ja of in het geval van Coldplay, Muse, Radiohead nou een hoge stem de overeenkomst maakt, ik mis die hele clue)quote:Op maandag 29 december 2008 15:13 schreef ranja het volgende:
Tja het is zo makkelijk om een referentie te geven
Grappig trouwens dat ik Chad Vangaalen al twee keer tegen kom. Ik heb die vorige plaat van hem, denk uit 2006 uit het hoofd. Die viel me wat tegen, dus die nieuwe niet meer gekocht. Maar wel een aanrader dus, Z?
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Ik vind dat hij bijzondere muziek maakt, ik kan niet zeggen dat ik hem heel veel beluister. Af en toe luister ik en word betoverd door zijn liedjes. Maar het is af en toe ook op het randje met z'n rare teksten en typische stem. Ik heb wel al zijn cd's, ze liggen altijd in de tweedehands bak bij de Velvet voor weinig. De laatste plaat vind ik net zo goed als de anderen.quote:Op maandag 29 december 2008 15:53 schreef methodmich het volgende:
Grappig trouwens dat ik Chad Vangaalen al twee keer tegen kom. Ik heb die vorige plaat van hem, denk uit 2006 uit het hoofd. Die viel me wat tegen, dus die nieuwe niet meer gekocht. Maar wel een aanrader dus, Z?
Aldus.
Chad VanGaalen heeft een uitstekende plaat uitgebracht dit jaar. Hij doet weer waar hij goed in is en dat is uniek zijn, zjin stem, zijn spel en met de nodige electronica Ik heb hem gezien met Women en het is echt een interessant mannetje.
Ik heb hem gezien met Women en het is echt een interessant mannetje.
Nou ja, als hij dus vergelijkbaar is, dan is het aan mij toch niet zo besteed denk ik. Wat Z zegt klopt wel, soms zit er wel een nummer tussen waarvan je denkt "wow", maar teveel van de vorige plaat vond ik niet zo interessant.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Inmiddels kan ik m'n 2009 lijst ook alvast opstellen.
Voorlopig op 1: The Suicidal Birds (zie luisterpaal)
Ook als enige in de lijst overigens
Voorlopig op 1: The Suicidal Birds (zie luisterpaal)
Ook als enige in de lijst overigens
1. M83 - Saturdays = youth
2. The Roots - Rising down
3. Fuck Buttons - Street Horrrsing
4. The Dodos - Visiter
5. The Fireman - Electric Arguments
6. The Streets - Everything is borrowed
7. Lil Wayne - Tha Carter III
8. Cut Copy - In ghost colours
9. Nina Kinert - Pets & Friends
10. Vampire Weekend - Vampire Weekend
11. Janelle Monae - Metropolis The Chase Suite (soort van EP)
12. Hercules and Love Affair - Hercules and Love Affair
13. Hot Chip - Made In The Dark
14. Noah and the whale - Peaceful The World Lays Me Down
15. Nick Cave & The bad seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
16. Ratatat - LP3
17. Benga - Diary Of An Afro Warrior
18. DJ Rupture - Uproot
2. The Roots - Rising down
3. Fuck Buttons - Street Horrrsing
4. The Dodos - Visiter
5. The Fireman - Electric Arguments
6. The Streets - Everything is borrowed
7. Lil Wayne - Tha Carter III
8. Cut Copy - In ghost colours
9. Nina Kinert - Pets & Friends
10. Vampire Weekend - Vampire Weekend
11. Janelle Monae - Metropolis The Chase Suite (soort van EP)
12. Hercules and Love Affair - Hercules and Love Affair
13. Hot Chip - Made In The Dark
14. Noah and the whale - Peaceful The World Lays Me Down
15. Nick Cave & The bad seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
16. Ratatat - LP3
17. Benga - Diary Of An Afro Warrior
18. DJ Rupture - Uproot
xxx
dat is niet de leadman van Alexisonfire. Dit is de gitarist en 2de zang.quote:Op zondag 28 december 2008 22:56 schreef Moody het volgende:
19. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.
dit zou mijn eindlijst zijn:
1.Underoath-Lost In The Sound Of Seperation
2.Our Last Night-The Ghosts Among Us
3.The Fall Of Troy-Phantom On The Horizon
4.Face Tomorrow-In The Dark
5.Textures-Silhouettes
6.This Is Hell-Misfortunes
7.Metallica-Death Magnetic
8.Funeral For A Friend-Memory And Humanity
9.H2O-Nothing To Prove
10.No Fun At All-Lowrider
oke...veel emo/hardcore/punk, maar toch...
Ik ben de laatste hand aan het leggen aan mijn jaarlijst. Vandaag of morgen zet ik hem online. Blijft leuk om te lezen, die lijstjes!
We are young but getting old before our time
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
1. The Last Shadow Puppets - The Age of Understatement
2. TV On The Radio - Dear Science
3. De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
4. Beck - Modern Guilt
5. Fleet Foxes - Fleet Foxes
6. The Gaslight Anthem - 59's Sound
7. Vampire Weekend - Vampire Weekend
8. Elbow - The Seldom Seen Kid
9. Deerhunter - Microcastle
10. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
11. Sun Kil Moon - April
12. Lykke Li - Youth Novel
13. Sigur Rós - Med sud i eyrum vid spilum endalaust
14. MGMT - Oracular Spectacular
15. Hot Chip - Made In The Dark
16. Foals - Antidotes
17. Jamie Lidell - Jim
18. The Walkmen - You & Me
19. Okkervil River - The Stand Ins
20. Late Of The Pier - Fantasy Black Channel
Ik zou graag bij elke plaat een redenatie in willen vullen, maar ik heb het echt te druk vandaag..
2. TV On The Radio - Dear Science
3. De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
4. Beck - Modern Guilt
5. Fleet Foxes - Fleet Foxes
6. The Gaslight Anthem - 59's Sound
7. Vampire Weekend - Vampire Weekend
8. Elbow - The Seldom Seen Kid
9. Deerhunter - Microcastle
10. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
11. Sun Kil Moon - April
12. Lykke Li - Youth Novel
13. Sigur Rós - Med sud i eyrum vid spilum endalaust
14. MGMT - Oracular Spectacular
15. Hot Chip - Made In The Dark
16. Foals - Antidotes
17. Jamie Lidell - Jim
18. The Walkmen - You & Me
19. Okkervil River - The Stand Ins
20. Late Of The Pier - Fantasy Black Channel
Ik zou graag bij elke plaat een redenatie in willen vullen, maar ik heb het echt te druk vandaag.
.
The Most Incredible, Baby
01. Last Shadow Puppets – Age of Understatement
02. Panic at the Disco - Pretty. Odd.
03. Jamie Lidell - Jim
04. Elbow - The Seldom Seen Kid
05. Fall Out Boy - Folie a Deux
06. Ray LaMontagne - Gossip in the Grain
07. Forgive Durden - Razia's Shadow, a musical
08. Black Mountain - In the Future
09. Volbeat - Guitar Gangsters & Cadillac Blood
10. Glasvegas - Glasvegas
11. The Fireman - Electric Arguments
12. The Gaslight Anthem - The '59 Sound
13. Joe Jackson – Rain
14. TV On The Radio - Dear Science
15. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
16. MGMT - Oracular Spectacular
17. Fleet Foxes - Fleet Foxes
18. Eagles of Death Metal - Heart on
19. The Verve - Forth
20. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
21. De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
22. Scars On Broadway - Scars on Broadway
23. Voicst - A Tale of Two Devils
24. Marillion - Happiness Is the Road
25. Little Joy - Little Joy
26. Novastar - Almost Bangor
27. Foxboro Hot Tubs - Stop Drop and Roll!!!
28. Oasis - Dig Out Your Soul
29. The Kooks - Konk
30. The Rascals - Rascalize
31. Pendulum - In Silico
32. The Killers - Day & Age
33. Hercules and Love Affair - Hercules and Love Affair
34. Paulusma - iRecord
35. Hadouken! - Music for an Accelerated Culture
36. Gotye - Like Drawing Blood
37. Snow Patrol - A Hundred Million Suns
38. AC/DC - Black Ice
39. Keane - Perfect Symmetry
40. Weezer - Weezer
41. Sun Kil Moon - April
42. Adele - 19
43. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
44. Laura Marling - Alas I Cannot Swim
45. Milow - Coming of Age
46. Shearwater - Rook
47. Solo - Before we part
48. Sia - Some People Have Real Problems
49. Razorlight - Slipway Fires
50. Kaiser Chiefs - Off with Their Heads
Uitleg volgt volgend jaar. Vandaag iets te druk...
02. Panic at the Disco - Pretty. Odd.
03. Jamie Lidell - Jim
04. Elbow - The Seldom Seen Kid
05. Fall Out Boy - Folie a Deux
06. Ray LaMontagne - Gossip in the Grain
07. Forgive Durden - Razia's Shadow, a musical
08. Black Mountain - In the Future
09. Volbeat - Guitar Gangsters & Cadillac Blood
10. Glasvegas - Glasvegas
11. The Fireman - Electric Arguments
12. The Gaslight Anthem - The '59 Sound
13. Joe Jackson – Rain
14. TV On The Radio - Dear Science
15. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust
16. MGMT - Oracular Spectacular
17. Fleet Foxes - Fleet Foxes
18. Eagles of Death Metal - Heart on
19. The Verve - Forth
20. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
21. De Jeugd van Tegenwoordig - De Machine
22. Scars On Broadway - Scars on Broadway
23. Voicst - A Tale of Two Devils
24. Marillion - Happiness Is the Road
25. Little Joy - Little Joy
26. Novastar - Almost Bangor
27. Foxboro Hot Tubs - Stop Drop and Roll!!!
28. Oasis - Dig Out Your Soul
29. The Kooks - Konk
30. The Rascals - Rascalize
31. Pendulum - In Silico
32. The Killers - Day & Age
33. Hercules and Love Affair - Hercules and Love Affair
34. Paulusma - iRecord
35. Hadouken! - Music for an Accelerated Culture
36. Gotye - Like Drawing Blood
37. Snow Patrol - A Hundred Million Suns
38. AC/DC - Black Ice
39. Keane - Perfect Symmetry
40. Weezer - Weezer
41. Sun Kil Moon - April
42. Adele - 19
43. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
44. Laura Marling - Alas I Cannot Swim
45. Milow - Coming of Age
46. Shearwater - Rook
47. Solo - Before we part
48. Sia - Some People Have Real Problems
49. Razorlight - Slipway Fires
50. Kaiser Chiefs - Off with Their Heads
Uitleg volgt volgend jaar. Vandaag iets te druk...
We are young but getting old before our time
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
1. Volbeat – Guitar Gangsters & Cadillac Blood
2. Airbourne - Runnin' Wild
3. Shinedown - The Sound Of Madness
4. Absence Of Concern - Absence Of Concern
5. Die Apokalyptischen Reiter – Licht
6. The Last Shadow Puppets – The Age of the Understatement
7. Backyard Babies – Backyard Babies
8. Hinder - Take It To The Limit
9. Vampire Weekend – Vampire Weekend
10. Anberlin – New Surrender
11. Kutless – To Know That You're Alive
12. Ben Folds – Way To Normal
13. Amanda Palmer – Who Killed Amanda Palmer
14. Alkaline Trio – Agony & Irony
15. Madcon - So Dark The Con Of Man
16. Mötley Crüe – Saints of Los Angeles
17. Late of the Pier - Fantasy Black Channel
18. Goldfrapp – Seventh Tree
19. Voicst – A Tale of Two Devils
20. Frightened Rabbit - The Midnight Organ Fight
21. Jamie Lidell – Jim
22. Jason Mraz - We Sing We Dance We Steal Things
23. Weezer – Weezer (Red Album)
Nog geen beschrijving en er missen nog behoorlijk wat albums die er zeker in thuishoren.
Enkele albums die een plekje verdienen, maar die nog niet genoeg beluisterd zijn:
Ratatat - LP3
Ursula 1000 - Undressed
Rise Against – Appeal To Reason
Oasis – Dig Out Your Soul
Kaiser Chiefs - Off With Their Heads
Fleet Foxes - Fleet Foxes
2. Airbourne - Runnin' Wild
3. Shinedown - The Sound Of Madness
4. Absence Of Concern - Absence Of Concern
5. Die Apokalyptischen Reiter – Licht
6. The Last Shadow Puppets – The Age of the Understatement
7. Backyard Babies – Backyard Babies
8. Hinder - Take It To The Limit
9. Vampire Weekend – Vampire Weekend
10. Anberlin – New Surrender
11. Kutless – To Know That You're Alive
12. Ben Folds – Way To Normal
13. Amanda Palmer – Who Killed Amanda Palmer
14. Alkaline Trio – Agony & Irony
15. Madcon - So Dark The Con Of Man
16. Mötley Crüe – Saints of Los Angeles
17. Late of the Pier - Fantasy Black Channel
18. Goldfrapp – Seventh Tree
19. Voicst – A Tale of Two Devils
20. Frightened Rabbit - The Midnight Organ Fight
21. Jamie Lidell – Jim
22. Jason Mraz - We Sing We Dance We Steal Things
23. Weezer – Weezer (Red Album)
Nog geen beschrijving en er missen nog behoorlijk wat albums die er zeker in thuishoren.
Enkele albums die een plekje verdienen, maar die nog niet genoeg beluisterd zijn:
Ratatat - LP3
Ursula 1000 - Undressed
Rise Against – Appeal To Reason
Oasis – Dig Out Your Soul
Kaiser Chiefs - Off With Their Heads
Fleet Foxes - Fleet Foxes
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Op de valreep zet ik Deerhunter nog op 18 bij mij. Dat is tussen Gomer Pyle en M83 in de lijst die ik eerder gepost heb.
1. The Kills - Midnight Boom
2. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
3. Portishead - Third
4. Blood Red Shoes - Box Of Secrets
5. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
6. Los Campesinos! - Hold On Now, Youngster...
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes
8. The Black Keys - Attack & Release
9. Late of the Pier - Fantasy Black Channel
10. Foals - Antidotes
Ik twijfel al het hele jaar tussen nummer 1 en 2, dat kan nog veranderen. Nouns van No Age zou ook op 9 of 10 kunnen, maar op dit moment vind ik die andere beter.
2. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
3. Portishead - Third
4. Blood Red Shoes - Box Of Secrets
5. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
6. Los Campesinos! - Hold On Now, Youngster...
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes
8. The Black Keys - Attack & Release
9. Late of the Pier - Fantasy Black Channel
10. Foals - Antidotes
Ik twijfel al het hele jaar tussen nummer 1 en 2, dat kan nog veranderen. Nouns van No Age zou ook op 9 of 10 kunnen, maar op dit moment vind ik die andere beter.
Stay on my arm, you little charmer
1. The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
2. The Fireman - Electric Arguments
3. The Rascals - Rascalize
4. The Streets - Everything Is Borrowed
5. Oasis - Dig Out Your Soul
6. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes
8. Ringo Starr - Liverpool 8
9. Boeijen/Hofstede/Vrienten - Aardige Jongens
1 t/m 4 klassiekers, 5 t/m 7 zeer goed, 8 en 9 leuke platen. Uitleg volgt misschien nog in 2009.
edit: En oh ja, omdat de track-lijst dit jaar véél interessanter is dan de album-lijst, zal ik die ook nog eens posten. Voor nu, alvast de enige echte onovertroffen single van het jaar:
The Last Shadow Puppets - Standing Next To Me
[ Bericht 11% gewijzigd door Aisumasen op 31-12-2008 18:51:36 ]
2. The Fireman - Electric Arguments
3. The Rascals - Rascalize
4. The Streets - Everything Is Borrowed
5. Oasis - Dig Out Your Soul
6. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes
8. Ringo Starr - Liverpool 8
9. Boeijen/Hofstede/Vrienten - Aardige Jongens
1 t/m 4 klassiekers, 5 t/m 7 zeer goed, 8 en 9 leuke platen. Uitleg volgt misschien nog in 2009.
edit: En oh ja, omdat de track-lijst dit jaar véél interessanter is dan de album-lijst, zal ik die ook nog eens posten. Voor nu, alvast de enige echte onovertroffen single van het jaar:
The Last Shadow Puppets - Standing Next To Me
[ Bericht 11% gewijzigd door Aisumasen op 31-12-2008 18:51:36 ]
Die kreeg vandaag zowaar een lovende recensie in de weekendbijlage van het AD. Opvallend dat ze dit album hebben gerecenseerd! Die man vergeleek het met André Manuel. Ben jij het daar mee eens?quote:Op donderdag 18 december 2008 20:38 schreef ranja het volgende:
[ afbeelding ]
6 Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten
Hele hoge verwachtingen hiervan en voor het grootste deel waargemaakt. De zangstijl, daar hou je van of je haat het, ik hou er van, dat is duidelijk. Jammer van die vent die in het 1e nummer op een zeer irritante maniet denkt te moeten meezingen.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Ben ik nog op tijd?
2008, het jaar van de prachtige debuutalbums en op een aantal uitzonderingen na zwaar teleurstellende vervolgalbums.
1. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
De onbetwiste nummer 1 van 2008. Staat sowieso hoog in mijn lijstje van 'Beste debuutalbums' en mede door het fenomenale optreden in Paradiso afgelopen jaar heeft dit album alleen maar meer waardering gekregen. Van mijn kant, in ieder geval. En wat is Re: Stacks toch een verdomd mooi nummer.
2. Elbow - The Seldom Seen Kid
Eigenlijk een schande dat ik deze band nooit zo apprecieerde tot ik ze op Lowlands zag. Kwartje is dit najaar gevallen en het is meer dan terecht dat dit album in vrijwel alle eindlijstjes voorkomt. Starlings en One Day Like This zijn de hoogtepunten.
3. The Dodos - Visiter
Ik snap nog steeds niet waarom ik de show in Vera twee maanden geleden aan me voorbij heb laten gaan. Geweldig album, hoogtepunt is Paint the Rust samen met een ander nummer wat ik nu vast weer vergeet te noemen.
4. Laura Marling - Alas I Cannot Swim
5. Fleet Foxes - Fleet Foxes
6. Novastar - Almost Bangor
7. Plants and Animals - Parc Avenue
8. Shearwater - Rook
9. Lucky Fonz III - Life is Short
10. Ryan Adams & The Cardinals- Cardinology
11. The National Bank - Come On Over To The Other Side
12. Okkervil River - The Stand-Ins
13. Malcolm Middleton - Sleight of Heart
13. Marike Jager - Celia Trigger
14. Guillemots - Red
15. Solo - Before We Part
16. I'm From Barcelona - Who Killed Harry Houdini?
17. Noah and the Wale - Peaceful, The World Lays Me Down
18. I Am Kloot - Play Moolah Rouge
19. Vampire Weekend - Vampire Weekend
20. The Kevin Costners - Come On In
Niet in aanmerking gekomen voor een top-20 notering:
- Counting Crows - Saturday Nights & Sunday Mornings
- Coldplay - Viva la Vida Or Death And All His Friends
- a balladeer - Where Are You, Bambi Woods?
Nog luisteren: Foals - Antidotes
2008, het jaar van de prachtige debuutalbums en op een aantal uitzonderingen na zwaar teleurstellende vervolgalbums.
1. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
De onbetwiste nummer 1 van 2008. Staat sowieso hoog in mijn lijstje van 'Beste debuutalbums' en mede door het fenomenale optreden in Paradiso afgelopen jaar heeft dit album alleen maar meer waardering gekregen. Van mijn kant, in ieder geval. En wat is Re: Stacks toch een verdomd mooi nummer.
2. Elbow - The Seldom Seen Kid
Eigenlijk een schande dat ik deze band nooit zo apprecieerde tot ik ze op Lowlands zag. Kwartje is dit najaar gevallen en het is meer dan terecht dat dit album in vrijwel alle eindlijstjes voorkomt. Starlings en One Day Like This zijn de hoogtepunten.
3. The Dodos - Visiter
Ik snap nog steeds niet waarom ik de show in Vera twee maanden geleden aan me voorbij heb laten gaan. Geweldig album, hoogtepunt is Paint the Rust samen met een ander nummer wat ik nu vast weer vergeet te noemen.
4. Laura Marling - Alas I Cannot Swim
5. Fleet Foxes - Fleet Foxes
6. Novastar - Almost Bangor
7. Plants and Animals - Parc Avenue
8. Shearwater - Rook
9. Lucky Fonz III - Life is Short
10. Ryan Adams & The Cardinals- Cardinology
11. The National Bank - Come On Over To The Other Side
12. Okkervil River - The Stand-Ins
13. Malcolm Middleton - Sleight of Heart
13. Marike Jager - Celia Trigger
14. Guillemots - Red
15. Solo - Before We Part
16. I'm From Barcelona - Who Killed Harry Houdini?
17. Noah and the Wale - Peaceful, The World Lays Me Down
18. I Am Kloot - Play Moolah Rouge
19. Vampire Weekend - Vampire Weekend
20. The Kevin Costners - Come On In
Niet in aanmerking gekomen voor een top-20 notering:
- Counting Crows - Saturday Nights & Sunday Mornings
- Coldplay - Viva la Vida Or Death And All His Friends
- a balladeer - Where Are You, Bambi Woods?
Nog luisteren: Foals - Antidotes
Don't think twice, it's all right.
Slechtste? Dat ook weer niet; het blijft natuurlijk wel een goede band. Maar 'Red' was wel een teleurstellende release.quote:Op zondag 4 januari 2009 18:04 schreef pfaf het volgende:
Ik zou dat het het slechtste album van het jaar willen noemen.
Nou ja, het is vooral de teleurstelling die ik dan mee neem in de beoordeling. En het potentieel van de band... Bovendien luister ik weinig slechte albums.
Absoluut minder dan hun debuut, maar uiteindelijk is het kwartje toch wel gevallen. Staan een paar hele toffe nummers op.quote:Op zondag 4 januari 2009 18:13 schreef pfaf het volgende:
Nou ja, het is vooral de teleurstelling die ik dan mee neem in de beoordeling. En het potentieel van de band... Bovendien luister ik weinig slechte albums.
En ik vond het, eerlijk gezegd, ook erg lastig om een lijstje over 2008 te maken. Heb het idee dat de nummer dertien ook maar zo een nummer vijf had kunnen zijn. Veel te dicht bij elkaar.
Don't think twice, it's all right.
1. Judy Wexler-Dreams & shadows
Deze plaat heeft het helemaal voor mij. Beter ben ik dit jaar niet tegengekomen. Zo ontiegelijk muzikaal hoor je ze zelden. Vanaf de eerste noot, die trompetsolo zit ik gevangen in deze muziek. Prachtige stem, sessiemuzikanten die stuk voor stuk klasbakken zijn, goede productie en het swingt vanaf de eerste noot de pan uit. Zeer lenige stem luister bijvoorbeeld naar Love in Vain of Pent up house en je begrijpt wat ik bedoel.
2. Jose James-The dreamer
Een meesterwerk. Een plaat die niet gaat vervelen. Het is van die heerlijke jazz/soul of hoe je het ook wil noemen, achteloos gezongen met topmuzikanten die het zaakje prachtig inkleuren. Ik ga me altijd relaxter voelen als ik hier naar luister. Paar covers, maar de meeste nummers zijn zelf geschreven. Muziek voor op de bank met je vriendin.
3. The OaKs- Songs for Waiting
Het leukste indieplaatje van 2008.. Met de beste track van 2008 genaamd Masood. De band heeft heel duidelijk een eigen sound en dus niet die dertien in een dozijn indie sound die mij zo ontzettend het strot uit is gaan hangen. Hele goede drumpartijen en veel fraaie percussiewerk. Hopelijk hebben ze inmiddels een platen contract. Met hun originele muziek en prima teksten verdienen ze dat!
4. Our Brother the native- make amends for we are merely vessels
Beklijvend, broeierig, sfeervol, donker zijn zo de eerste paar woorden die in mij op komen als ik aan deze plaat denk. Denk aan GYBE. De tracks zijn lang met gemiddeld bijna 10 minuten. De piano die je (vrjiwel) constant hoort is het enige wat houvast geeft, verder waaiert het alle kanten van het muzikale spectrum uit. Het beklijft en dat doet dit soort muziek bij mij zelden.
5. Star Anna- Crooked Path
Heel veel naar geluisterd en dus hoog in de lijst. Veel oprechte woede en eenzaamheid. Zo smaakvol als de cd klinkt zo wanstaltig is de hoes maar wat maakt dat uit als je zo’n prachtig eenzaam meesterwerkje maakt. Hele grote aanrader voor fans van Lucinda Williams. Een groot talent waarvan we hopelijk nog veel gaan horen. Jammer dat ze niet de aandacht krijgt die ze verdient maar winkelen bij CD Baby is blijkbaar niet overal populair.
6. Dafnis Prieto Sextet -taking the Soul for a Walk
Ook een cd die voorzover ik weet alleen bij CD Baby is te krijgen. Heb de man voor het eerst gezien op North Sea Jazz. Met een andere band, dat wel, maar hij viel door zijn geniale spel zo op dat ik graag wilde kennis maken met het solowerk, begreep in Rotterdam al dat dat ook zeer de moeite waard was. Cubaanse latin. Creatief en dansbaar. Heerlijke zomer muziek voor bij de barbecue.
7. Anathallo - Canopy Glow
Pas in 2009 echt ontdekt, nou ja eind 2008 maar pas in 2009 de cd gekocht, beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Je moet er wel tegen kunnen, het ligt in het straatje van Shearwater meets Sufjan Stevens. Pretentieuze muziek. Veel belletjes en veel strijkarrangementen. Veel wendingen/maatsoortwisselingen en ook bijzonder: echt zwakke nummers staan er niet op.
8. Justin Rutledge - Man Descending
In het begin vond ik er geen bal aan. Het kabbelde en duurde maar voort. Totdat na een luisterbeurt of 5 het kwartje wel viel. Een hele rustige plaat die gewoon moet groeien. De fluisterzachte stem en dito begeleiding maken grote indruk. De grote Svjatoslav Richter zei het lang geleden al : pp komt bij het publiek het hardste aan. Een waarheid als een koe. Aan hem moest ik dan ook vaak denken als ik deze cd weer eens opzette.
9. Ezra furman & the harpoons-Inside the Human Body
Opnieuw halen ze mijn top 10. Deze plaat is net een tikkeltje minder dan de vorige. Nog steeds klinkt het rauw en zeer emotioneel, hij zingt met een ietwat nassale stem en het gaat vanaf noot 1 door merg en been. Hele mooi plaat, rauw en echt, maar toch niet het meesterwerk waar ik op gehoopt had.
10. Rue Royale - Rue Royale
In het ‘herfstplatengenre’ de topper van 2008. Beter dan Bon Iver die tot mythische proporties werd gehyped. Zacht, breekbaar en zeer melodieus. Ideale muziek voor als ik op zaterdag naar mijn ouders reis. Niet geschikt als er brallerige studenten in de buurt zitten, daarvoor is het te zacht en te liefelijk. Een aanrader voor liefhebbers van Elliot Smith en Sufjan Stevens. Kippenvelmuziek.
11. Mugison - Mugiboogie
Mengeling van blues, rock, metal? in elk geval zit het er niet ver vandaan, een mengeling van allerlei stijlen die worden gemixt. En Wat een grafstem! Tom Waits komt onmiddelijjk in je op als je dit hoort, maar toch het is heel anders. Mooiste hoes ontwerp van 2008, geen twijfel over mogelijk. Dit begrijp je overigens alleen als je de cd hebt, zoiets aparts heb ik nog nooit gezien.
12. Shearwater - Rook
Veel naar geluisterd, de uithalen van de vocalen zijn prachtig en Okkervil River is veel minder spannend, veel minder leuk om naar te luisteren dan dit!
13. Eliza Carthy-Dreams of breathing underwater
Mooie plaat, veel invloeden, maar vind het niet zo afwijken van het vorige werk, integenstelling tot veel recensenten. Ja er klinkt een electronische gitaar in 1 nummer, maar is dat nou zo wereldschokkend? Rustige folk met heel af en toe wat kleine uitstapjes naar wereldmuziek, maar niet het meesterwerk wat de BBC er inzag. Wel een van de beste folkplaten van dit jaar dat absoluut wel.
14. Todd Sickafoose-Tiny Resistors
Er komt geen goede muziek meer uit en vernieuwend is het al helemaal niet. Je hoort het vaak. Helemaal onwaar is het niet. Veel gitaarbandjes zijn volstrekt inwisselbaar, ik hoor geen enkel verschil. Misschien is de Rock en Roll inderdaad dood. Maar dit is typisch zo’n cd met een unieke sound. Een jazz cd met een vleugje indie/folk. Sfeervol, onafhankelijk, aparte maatsoorten en intelligent zijn de kernwoorden van deze cd.
15. Fern Knight-Fern knight
Een cd waaraan ik in het begin best aan moest wennen. Kortweg Psychedelische folk maar deze muziek waaiert alle kanten uit. Ontdekt dankzij die ‘rare’ verkoper van de Magic Buzz. Mensen die wel eens in Groningen cd’s kopen weten wie ik bedoel. Lange uitgesponnen songs met rare teksten gegoten in die herkenbare Espers style.
16. The Roy Hargrove Quintet - Earfood
Prachtige Jazz cd van een geniale trompettist. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan en luistert makkelijk weg. Prima jazz cd voor in de trein. Op North Sea Jazz viel hij mij een beetje tegen, maar dit is een erg sterke plaat. Zou hem graag nog eens horen met Vinnie op drums.
17. Society of imaginary friends – sadness is a bridge to love
Experimenteel is deze plaat zeker. Heel in de verte een snufje Joanne Newsom maar dan toch wel 180 graden anders. Meer avant garde en minder folk zo zou je het kunnen samenvatten. Zeer unieke sound. Zeer experimenteel. Kan mij voorstellen dat mensen er niet tegen kunnen. Zelf vind ik het een plaatje wat heerlijk over de muzikale grenzen heengaat. Niet elk experiment is even geslaagd maar het is zeker een unieke plaat.
18. Gregory and the Hawk - Moenie and Kitchi
“deserving of your full attention” Als een van mijn favoriete sites dit meldt dan moet ik hem gewoon plukken van het net. Geen spijt van gekregen. Heeft wel iets weg van Cocorosie. Maar dan wel mooi want Cocorosie dat gekunstelde gedoe is niet aan mij besteed. Een gedurfde plaat is dit zeker, jammer dat er een aantal brave popnummers opstaan van om en nabij de 3 minuten. En afgaande op een review worden juist die nummers als single uitgebracht. WHY?! om maar met wijlen Ischa Meijer te spreken. Vergeet de popnummers en geniet van de durf en experimenten die zijn er meer dan voldoende!
19. Paulusma – iRecord
Als ik als hater van Nederlandse bands het mooi vindt zegt dat toch wel wat. Stories of love hoe vaak zal ik dat nummer gedraaid hebben? En dan blijven er nog veel prijsnummers over. Door het effect lijkt het af en toe net Fleet Foxes maar dan akoestisch. Weet iemand nog albums van deze man die aan te raden zijn?
20. Esperanza Spalding-Esperanza
Een wonderkind pur sang. Natuurlijk hoor je direct waarom zij op zeer jonge leeftijd op het beste constervatorium van de wereld afstudeerde. Het probleem: te enthousiast en het niveau is niet constant. Complimenten voor het cellospel dat is vreselijk briljant en dat zijn de momenten waarop je kunt horen waarom zij zo jong en met zulke geniale cijfers afstudeerde. Unaniem erkend als 1 van de grootste muzikale (jazz)talenten van de wereld, zie Jazztimes. Nu nog de belofte inlossen. Dan komt de nieuwe Kind of blue vanzelf.
21. Liz Durrett - Outside Our Gates
Erg mooie stem. Instant verliefdheid. De mannelijke liefhebber van mooie vrouwenstemmen kent het gevoel waarschijnlijk wel. Droompop is denk ik de beste omschrijving. Oom Vic Chesnutt doet trouwens ook mee. Vaak vind ik strijkers maar kitsch buiten de klassieke muziek om. Hier voegt het wat toe. Sfeervolle plaat.
22. Billy Bragg-Mr. Love & Justice
Ik moet een bekentenis doen: ik ken hem pas sinds dit jaar, terwijl hij niet ver van mijn voorkeuren afstaat. Goede plaat, maar weinig liedjes die als je hem lang niet beluisterd echt beklijven. Moet maar eens naar ouder werk op zoek gaan.
23. Ane Brun - Changing of the Seasons
Een zeer emotionele depressieve plaat. Het viborato is duidelijk aanwezig, net als de strijkers en die prachtige breekbare stem. Ideale herfstmuziek. De mindere nummers neem ik bij zo veel moois graag voor lief. Niet over de hele linie sterk, soms ietwat saai, maar veel mooie breekbare liedjes maken het voor mij weer goed.
24. Ray Lamontagne – Gossip in the train
Till the Sun Turns Back (de voorganger) is al jaren een heerlijke herfstplaat die ik graag draai. Met deze plaat heb ik nog steeds moeite. Ik hou om maar met Johan Derksen te spreken van muziek waarbij je de ramen dicht moet doen anders ga je springen. Dit is mij te vrolijk. Zijn stem is en blijft prachtig. Verder doet het mij gewoon te weinig om hoger te eindigen. Kindamuzik ‘ bij ons is elke plaat een meestwerk anders sturen ze ons niets meer toe’ had het over een genie. Ik heb het liever over een gemiste kans.
25. james Yorkston-When The Haar Rolls In
Deze plaat mist uiteindelijk toch de energie van de vorige platen. Niettemin een plaat die uitblinkt in desolaatheid, rust, breekbaarheid. Een groeiplaat, het duurt even voordat je het gaat waarderen. En leuk dat er zoveel bekenden meedoen
26. Sun kil moon- April
Lange winternummers van een man die ik dit jaar pas heb leren kennen. Vind zijn oudere werk overigens minder dan dit werk, ben dus op het juiste moment ingestapt. Die stem grijpt je naar de keel, het is zo persoonlijk (althans zo voelt het) dat het bijna pijnlijk wordt om naar te luisteren. Zeer mooie gevoelige plaat!
27. Peter Bradley Adams - Leavetaking
Een onbekend plaatje. Binnen het folkgenre een aanrader. Rustige akoestische folk met een warme stem, dat is denk ik de beste omschrijving. Typisch geval van een vergeten plaat. Jammer.
28. TV on the Radio-Dear Science
Een bevestiging van hun klasse. Niet afwijkend van hun voorganger uit 2006 en heel eerlijk ook iets minder dan de voorganger maar toch een erg fraaie plaat. Vernieuwend is het allemaal niet, andere wegen worden niet ingeslagen maar goed is het zeker wel!
29. Jeremy's- Oh Yeah Aha Oh
Omdat ze uit mijn geboortestad komen en ik een aantal bandleden vroeger dagelijks op school tegenkwam vond ik het gewoon leuk om ze erin te zetten. Vrolijke punkrock zonder pretenties. Tussen No Doubt en Greenday in. Leuk dat ze nationale aandacht hebben gehad in bijvoorbeeld de Oor.
30. Glasvegas-Glasvegas
Stadionrock. Zo zou ik deze muziek willen omschrijven. Misschien zit het wel tegen kitsch aan, zo te horen schuwen ze het grote gebaar niet. Of dat ook uit de teksten blijkt weet ik niet, heb me daar niet in verdiept. Geen plaat die ik zou kopen absoluut niet. Te clichématig. Maar wel lekker in de trein. Ook in de stampvolle trein van 15.44 uur (na 15.30 binnen = staan) vertrekkend vanuit het Groninger land op vrijdag kun je deze muziek prima horen zonder de Ipod hard te moeten zetten.
31. Silver Summit-Silver summit
Plaat die lijkt op die van Fern Knight. Droompop, folk, melancholiek en donker zijn de woorden die in mij op komen. Zitten hele leuke nummers tussen maar af en toe trek ik het gewoon niet. Haat liefde verhouding. Soms heel mooi maar soms vraag ik me af waar ik naar zit te luisteren.
32. Berry - Mademoiselle
Ik versta er geen zak van dat vooropgesteld. Mijn Frans is net zo goed als mijn Arabisch. Maar zij klinkt zo ontzettend lief dat het er gewoon in moest. Heel bijzonder is het eigenlijk niet. Moest mezelf in bescherming nemen om het niet ten onrechte veel hoger te zetten. Zo goed is het namelijk niet.Veel zaadnummers. Veel te glad ook. Radio 2 muziek voor tijdens de tour de france. Allemaal waar. Maar wat klinkt ze lief! Ik word verliefd!
33. The Tallest Man On Earth - Shallow Grave
34. The Dodos – Visiter
35. Kara Grainger-Grand and green river
36. Lucinda Williams - Little Honey
37. Timesbold - Ill Seen Ill Sung
38. Woodpigeon – Songbook
39. The Felice Brothers - The Felice Brothers
40. Get Well Soon- Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
41. Jóhann Jóhannsson- Fordlandia (hoort hoger te staan maar heb de cd niet ontvangen wordt telkens uitgesteld daar baal ik van, dan maar nummer 41 )
[ Bericht 0% gewijzigd door GeorgKacher op 11-01-2009 13:44:51 ]
Deze plaat heeft het helemaal voor mij. Beter ben ik dit jaar niet tegengekomen. Zo ontiegelijk muzikaal hoor je ze zelden. Vanaf de eerste noot, die trompetsolo zit ik gevangen in deze muziek. Prachtige stem, sessiemuzikanten die stuk voor stuk klasbakken zijn, goede productie en het swingt vanaf de eerste noot de pan uit. Zeer lenige stem luister bijvoorbeeld naar Love in Vain of Pent up house en je begrijpt wat ik bedoel.
2. Jose James-The dreamer
Een meesterwerk. Een plaat die niet gaat vervelen. Het is van die heerlijke jazz/soul of hoe je het ook wil noemen, achteloos gezongen met topmuzikanten die het zaakje prachtig inkleuren. Ik ga me altijd relaxter voelen als ik hier naar luister. Paar covers, maar de meeste nummers zijn zelf geschreven. Muziek voor op de bank met je vriendin.
3. The OaKs- Songs for Waiting
Het leukste indieplaatje van 2008.. Met de beste track van 2008 genaamd Masood. De band heeft heel duidelijk een eigen sound en dus niet die dertien in een dozijn indie sound die mij zo ontzettend het strot uit is gaan hangen. Hele goede drumpartijen en veel fraaie percussiewerk. Hopelijk hebben ze inmiddels een platen contract. Met hun originele muziek en prima teksten verdienen ze dat!
4. Our Brother the native- make amends for we are merely vessels
Beklijvend, broeierig, sfeervol, donker zijn zo de eerste paar woorden die in mij op komen als ik aan deze plaat denk. Denk aan GYBE. De tracks zijn lang met gemiddeld bijna 10 minuten. De piano die je (vrjiwel) constant hoort is het enige wat houvast geeft, verder waaiert het alle kanten van het muzikale spectrum uit. Het beklijft en dat doet dit soort muziek bij mij zelden.
5. Star Anna- Crooked Path
Heel veel naar geluisterd en dus hoog in de lijst. Veel oprechte woede en eenzaamheid. Zo smaakvol als de cd klinkt zo wanstaltig is de hoes maar wat maakt dat uit als je zo’n prachtig eenzaam meesterwerkje maakt. Hele grote aanrader voor fans van Lucinda Williams. Een groot talent waarvan we hopelijk nog veel gaan horen. Jammer dat ze niet de aandacht krijgt die ze verdient maar winkelen bij CD Baby is blijkbaar niet overal populair.
6. Dafnis Prieto Sextet -taking the Soul for a Walk
Ook een cd die voorzover ik weet alleen bij CD Baby is te krijgen. Heb de man voor het eerst gezien op North Sea Jazz. Met een andere band, dat wel, maar hij viel door zijn geniale spel zo op dat ik graag wilde kennis maken met het solowerk, begreep in Rotterdam al dat dat ook zeer de moeite waard was. Cubaanse latin. Creatief en dansbaar. Heerlijke zomer muziek voor bij de barbecue.
7. Anathallo - Canopy Glow
Pas in 2009 echt ontdekt, nou ja eind 2008 maar pas in 2009 de cd gekocht, beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Je moet er wel tegen kunnen, het ligt in het straatje van Shearwater meets Sufjan Stevens. Pretentieuze muziek. Veel belletjes en veel strijkarrangementen. Veel wendingen/maatsoortwisselingen en ook bijzonder: echt zwakke nummers staan er niet op.
8. Justin Rutledge - Man Descending
In het begin vond ik er geen bal aan. Het kabbelde en duurde maar voort. Totdat na een luisterbeurt of 5 het kwartje wel viel. Een hele rustige plaat die gewoon moet groeien. De fluisterzachte stem en dito begeleiding maken grote indruk. De grote Svjatoslav Richter zei het lang geleden al : pp komt bij het publiek het hardste aan. Een waarheid als een koe. Aan hem moest ik dan ook vaak denken als ik deze cd weer eens opzette.
9. Ezra furman & the harpoons-Inside the Human Body
Opnieuw halen ze mijn top 10. Deze plaat is net een tikkeltje minder dan de vorige. Nog steeds klinkt het rauw en zeer emotioneel, hij zingt met een ietwat nassale stem en het gaat vanaf noot 1 door merg en been. Hele mooi plaat, rauw en echt, maar toch niet het meesterwerk waar ik op gehoopt had.
10. Rue Royale - Rue Royale
In het ‘herfstplatengenre’ de topper van 2008. Beter dan Bon Iver die tot mythische proporties werd gehyped. Zacht, breekbaar en zeer melodieus. Ideale muziek voor als ik op zaterdag naar mijn ouders reis. Niet geschikt als er brallerige studenten in de buurt zitten, daarvoor is het te zacht en te liefelijk. Een aanrader voor liefhebbers van Elliot Smith en Sufjan Stevens. Kippenvelmuziek.
11. Mugison - Mugiboogie
Mengeling van blues, rock, metal? in elk geval zit het er niet ver vandaan, een mengeling van allerlei stijlen die worden gemixt. En Wat een grafstem! Tom Waits komt onmiddelijjk in je op als je dit hoort, maar toch het is heel anders. Mooiste hoes ontwerp van 2008, geen twijfel over mogelijk. Dit begrijp je overigens alleen als je de cd hebt, zoiets aparts heb ik nog nooit gezien.
12. Shearwater - Rook
Veel naar geluisterd, de uithalen van de vocalen zijn prachtig en Okkervil River is veel minder spannend, veel minder leuk om naar te luisteren dan dit!
13. Eliza Carthy-Dreams of breathing underwater
Mooie plaat, veel invloeden, maar vind het niet zo afwijken van het vorige werk, integenstelling tot veel recensenten. Ja er klinkt een electronische gitaar in 1 nummer, maar is dat nou zo wereldschokkend? Rustige folk met heel af en toe wat kleine uitstapjes naar wereldmuziek, maar niet het meesterwerk wat de BBC er inzag. Wel een van de beste folkplaten van dit jaar dat absoluut wel.
14. Todd Sickafoose-Tiny Resistors
Er komt geen goede muziek meer uit en vernieuwend is het al helemaal niet. Je hoort het vaak. Helemaal onwaar is het niet. Veel gitaarbandjes zijn volstrekt inwisselbaar, ik hoor geen enkel verschil. Misschien is de Rock en Roll inderdaad dood. Maar dit is typisch zo’n cd met een unieke sound. Een jazz cd met een vleugje indie/folk. Sfeervol, onafhankelijk, aparte maatsoorten en intelligent zijn de kernwoorden van deze cd.
15. Fern Knight-Fern knight
Een cd waaraan ik in het begin best aan moest wennen. Kortweg Psychedelische folk maar deze muziek waaiert alle kanten uit. Ontdekt dankzij die ‘rare’ verkoper van de Magic Buzz. Mensen die wel eens in Groningen cd’s kopen weten wie ik bedoel. Lange uitgesponnen songs met rare teksten gegoten in die herkenbare Espers style.
16. The Roy Hargrove Quintet - Earfood
Prachtige Jazz cd van een geniale trompettist. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan en luistert makkelijk weg. Prima jazz cd voor in de trein. Op North Sea Jazz viel hij mij een beetje tegen, maar dit is een erg sterke plaat. Zou hem graag nog eens horen met Vinnie op drums.
17. Society of imaginary friends – sadness is a bridge to love
Experimenteel is deze plaat zeker. Heel in de verte een snufje Joanne Newsom maar dan toch wel 180 graden anders. Meer avant garde en minder folk zo zou je het kunnen samenvatten. Zeer unieke sound. Zeer experimenteel. Kan mij voorstellen dat mensen er niet tegen kunnen. Zelf vind ik het een plaatje wat heerlijk over de muzikale grenzen heengaat. Niet elk experiment is even geslaagd maar het is zeker een unieke plaat.
18. Gregory and the Hawk - Moenie and Kitchi
“deserving of your full attention” Als een van mijn favoriete sites dit meldt dan moet ik hem gewoon plukken van het net. Geen spijt van gekregen. Heeft wel iets weg van Cocorosie. Maar dan wel mooi want Cocorosie dat gekunstelde gedoe is niet aan mij besteed. Een gedurfde plaat is dit zeker, jammer dat er een aantal brave popnummers opstaan van om en nabij de 3 minuten. En afgaande op een review worden juist die nummers als single uitgebracht. WHY?! om maar met wijlen Ischa Meijer te spreken. Vergeet de popnummers en geniet van de durf en experimenten die zijn er meer dan voldoende!
19. Paulusma – iRecord
Als ik als hater van Nederlandse bands het mooi vindt zegt dat toch wel wat. Stories of love hoe vaak zal ik dat nummer gedraaid hebben? En dan blijven er nog veel prijsnummers over. Door het effect lijkt het af en toe net Fleet Foxes maar dan akoestisch. Weet iemand nog albums van deze man die aan te raden zijn?
20. Esperanza Spalding-Esperanza
Een wonderkind pur sang. Natuurlijk hoor je direct waarom zij op zeer jonge leeftijd op het beste constervatorium van de wereld afstudeerde. Het probleem: te enthousiast en het niveau is niet constant. Complimenten voor het cellospel dat is vreselijk briljant en dat zijn de momenten waarop je kunt horen waarom zij zo jong en met zulke geniale cijfers afstudeerde. Unaniem erkend als 1 van de grootste muzikale (jazz)talenten van de wereld, zie Jazztimes. Nu nog de belofte inlossen. Dan komt de nieuwe Kind of blue vanzelf.
21. Liz Durrett - Outside Our Gates
Erg mooie stem. Instant verliefdheid. De mannelijke liefhebber van mooie vrouwenstemmen kent het gevoel waarschijnlijk wel. Droompop is denk ik de beste omschrijving. Oom Vic Chesnutt doet trouwens ook mee. Vaak vind ik strijkers maar kitsch buiten de klassieke muziek om. Hier voegt het wat toe. Sfeervolle plaat.
22. Billy Bragg-Mr. Love & Justice
Ik moet een bekentenis doen: ik ken hem pas sinds dit jaar, terwijl hij niet ver van mijn voorkeuren afstaat. Goede plaat, maar weinig liedjes die als je hem lang niet beluisterd echt beklijven. Moet maar eens naar ouder werk op zoek gaan.
23. Ane Brun - Changing of the Seasons
Een zeer emotionele depressieve plaat. Het viborato is duidelijk aanwezig, net als de strijkers en die prachtige breekbare stem. Ideale herfstmuziek. De mindere nummers neem ik bij zo veel moois graag voor lief. Niet over de hele linie sterk, soms ietwat saai, maar veel mooie breekbare liedjes maken het voor mij weer goed.
24. Ray Lamontagne – Gossip in the train
Till the Sun Turns Back (de voorganger) is al jaren een heerlijke herfstplaat die ik graag draai. Met deze plaat heb ik nog steeds moeite. Ik hou om maar met Johan Derksen te spreken van muziek waarbij je de ramen dicht moet doen anders ga je springen. Dit is mij te vrolijk. Zijn stem is en blijft prachtig. Verder doet het mij gewoon te weinig om hoger te eindigen. Kindamuzik ‘ bij ons is elke plaat een meestwerk anders sturen ze ons niets meer toe’ had het over een genie. Ik heb het liever over een gemiste kans.
25. james Yorkston-When The Haar Rolls In
Deze plaat mist uiteindelijk toch de energie van de vorige platen. Niettemin een plaat die uitblinkt in desolaatheid, rust, breekbaarheid. Een groeiplaat, het duurt even voordat je het gaat waarderen. En leuk dat er zoveel bekenden meedoen
26. Sun kil moon- April
Lange winternummers van een man die ik dit jaar pas heb leren kennen. Vind zijn oudere werk overigens minder dan dit werk, ben dus op het juiste moment ingestapt. Die stem grijpt je naar de keel, het is zo persoonlijk (althans zo voelt het) dat het bijna pijnlijk wordt om naar te luisteren. Zeer mooie gevoelige plaat!
27. Peter Bradley Adams - Leavetaking
Een onbekend plaatje. Binnen het folkgenre een aanrader. Rustige akoestische folk met een warme stem, dat is denk ik de beste omschrijving. Typisch geval van een vergeten plaat. Jammer.
28. TV on the Radio-Dear Science
Een bevestiging van hun klasse. Niet afwijkend van hun voorganger uit 2006 en heel eerlijk ook iets minder dan de voorganger maar toch een erg fraaie plaat. Vernieuwend is het allemaal niet, andere wegen worden niet ingeslagen maar goed is het zeker wel!
29. Jeremy's- Oh Yeah Aha Oh
Omdat ze uit mijn geboortestad komen en ik een aantal bandleden vroeger dagelijks op school tegenkwam vond ik het gewoon leuk om ze erin te zetten. Vrolijke punkrock zonder pretenties. Tussen No Doubt en Greenday in. Leuk dat ze nationale aandacht hebben gehad in bijvoorbeeld de Oor.
30. Glasvegas-Glasvegas
Stadionrock. Zo zou ik deze muziek willen omschrijven. Misschien zit het wel tegen kitsch aan, zo te horen schuwen ze het grote gebaar niet. Of dat ook uit de teksten blijkt weet ik niet, heb me daar niet in verdiept. Geen plaat die ik zou kopen absoluut niet. Te clichématig. Maar wel lekker in de trein. Ook in de stampvolle trein van 15.44 uur (na 15.30 binnen = staan) vertrekkend vanuit het Groninger land op vrijdag kun je deze muziek prima horen zonder de Ipod hard te moeten zetten.
31. Silver Summit-Silver summit
Plaat die lijkt op die van Fern Knight. Droompop, folk, melancholiek en donker zijn de woorden die in mij op komen. Zitten hele leuke nummers tussen maar af en toe trek ik het gewoon niet. Haat liefde verhouding. Soms heel mooi maar soms vraag ik me af waar ik naar zit te luisteren.
32. Berry - Mademoiselle
Ik versta er geen zak van dat vooropgesteld. Mijn Frans is net zo goed als mijn Arabisch. Maar zij klinkt zo ontzettend lief dat het er gewoon in moest. Heel bijzonder is het eigenlijk niet. Moest mezelf in bescherming nemen om het niet ten onrechte veel hoger te zetten. Zo goed is het namelijk niet.Veel zaadnummers. Veel te glad ook. Radio 2 muziek voor tijdens de tour de france. Allemaal waar. Maar wat klinkt ze lief! Ik word verliefd!
33. The Tallest Man On Earth - Shallow Grave
34. The Dodos – Visiter
35. Kara Grainger-Grand and green river
36. Lucinda Williams - Little Honey
37. Timesbold - Ill Seen Ill Sung
38. Woodpigeon – Songbook
39. The Felice Brothers - The Felice Brothers
40. Get Well Soon- Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon
41. Jóhann Jóhannsson- Fordlandia (hoort hoger te staan maar heb de cd niet ontvangen wordt telkens uitgesteld daar baal ik van, dan maar nummer 41 )
[ Bericht 0% gewijzigd door GeorgKacher op 11-01-2009 13:44:51 ]
Ik als oude Billy Bragg fan heb nog steeds niet naar Mr . Love and Justice geluisterd zal ik toch maar eens gaan doen
zal ik toch maar eens gaan doen
Ik dacht dat die nooit opgenoemd zou worden.quote:Op zondag 11 januari 2009 13:39 schreef GeorgKacher het volgende:
26. Sun kil moon- April
Lange winternummers van een man die ik dit jaar pas heb leren kennen. Vind zijn oudere werk overigens minder dan dit werk, ben dus op het juiste moment ingestapt. Die stem grijpt je naar de keel, het is zo persoonlijk (althans zo voelt het) dat het bijna pijnlijk wordt om naar te luisteren. Zeer mooie gevoelige plaat!
micah p hinson heb ik ondertussen ook binnen, die mag meteen op de eerste plaats wmb, wat een plaat!
Nog 2 albums die niet in mijn lijst stonden, maar daar wel thuis horen. Met dank aan dit topic trouwens.
En
En
Port O'Brien staat ook bij mij heel hoog. Geweldige cd vind ik zelf.quote:Op zaterdag 17 januari 2009 12:16 schreef Panic_A het volgende:
Nog 2 albums die niet in mijn lijst stonden, maar daar wel thuis horen. Met dank aan dit topic trouwens.
[ afbeelding ]
En
[ afbeelding ]
AFCA | Celtic FC | Nottingham Forrest FC | Last.fm
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
George St. Pierre, Lance Armstrong, Kanye West, Steven Gerrard, Mark Cavendish, Wanderlei Silva, Calvin Harris _O_
tvp
k zie geen enkele reden waarom iemand thuis een computer zou willen hebben.Ken Olson, stichter van Digital Equipment, 1977
|
|
