Jaarlijstjes 2008!

Het is sowieso tijdelijk omdat ik in de consultancy werkzaam ben. Daarnaast hoor ik het amper omdat ik geconcentreerd op mijn werk ben. En af-en-toe een Nederlandse hit zoals van Doe Maar is niet verkeerd.

Alleen Flappie komt nu mijn strot uit. Jammer dat dat beest al dood is, want ik had het zelf met liefde gedaan.

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 12:23 schreef teknomist het volgende:
.....Jammer dat dat beest al dood is, want ik had het zelf met liefde gedaan.

Is Youp van t Hek dood?

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 12:35 schreef cafca het volgende:

[..]

Is Youp van t Hek dood?

Nee, Flappie.

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 12:36 schreef teknomist het volgende:

[..]

Nee, Flappie.

Oh, dat beest

1. Legowelt - Dark Days 2
2. Sébastien Tellier - Sexuality
3. TV on the Radio - Dear Science
4. Extrawelt - Schone neue Extrawelt
5. The Black Dog - Radio Scarecrow
6. The Dears - Missiles
7. Portishead - Third
8. Fennesz - Black Sea
9. Fuck Buttons - Street Horrrsing
10. Boris - Smile

Appleblim & Peverelist – Soundboy’s Ashes Get Hacked Up And Spat Out In Disgust (Skull Disco)

Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill (Type Records)

Hercules and Love Affair – Hercules and Love Affair (DFA)

Flying Lotus – Los Angeles (Warp Records)

Robert Rich & Faryus – Zerkalo (Gears Of Sand)

Larry Heard – 25 Years From Alpha (Alleviated)

Beck – Modern Guilt (XL Recordings)

Filfla – Frolicfon (Weather / Headz)

The Black Dog – Radio Scarecrow (Soma Quality Recordings)

iTAL tEK – Cyclical (Planet Mu)

Ø – Oleva (Sähkö)

Syd Matters – Ghost Days (Because Music)

Arve Henriksen – Cartography (ECM Records)

Afefe Iku – Artifacts Of Pottery Vessels (Yoruba Records)

Shed – Shedding The Past (Ostgut Tonträger)

Christopher Bissonnette – In Between Words (Kranky)

Murcof – The Versailles Sessions (Leaf)

Move D & Benjamin Brunn – Songs From The Beehive (Smallville Records)

Ryoji Ikeda – Test Pattern (Raster Noton)

Emiliana Torrini – Me And Armini (Rough Trade)

Mathieu Ruhlmann & Celer – Mesoscaphe (Spekk)

En dan hier mijn lijstje, geen enkel emo album helaas. Of toch wel? Ik vond het een best teleurstellend jaar. Dit jaar was vooral van het debuutalbums, er zijn veel nieuwe bands opgedoken.

1. Sun Kil Moon - April
Het lijkt alsof dit album voor mij is geschreven, ik ban al jaren lang fan van meneer Kozelek en hij doet hier waar die goed in is(tevens het beste album onder Sun Kil Moon). De nummers klinken lekker duister en de zure teksten zijn ook weer aanwezig, en ze zijn allemaal lang zodat je in de sfeer blijft zitten. Veel hebben er weinig mee, ik vind het prachtig. Zonder bonusnummers biedt dit album al ruim 80 minuten luisterplezier.



2. Okkervil River - The Stand Ins
Ik was bang dat deze teleur zou stellen omdat ik weinig met The Stage Names heb. Dit album is een verlengstuk, en veel beter dan het eerste deel was. De nummers klinken een voor een lekker en hebben allemaal iets eigen.


3. No Age - Nouns
Lekkere noiseplaat met een poplaagje. Live een fenomenaal bandje en het album heeft aardig wat replaywaarde.


4. Beck - Modern Guilt
Beck probeert weer iets nieuws en het slaat weer aan. Dit maal met producer Danger Mouse. Het album zit vol met lekkere nummers die allemaal uniek zijn. Daar ben ik na maar liefst 40 luisterbeurten achter gekomen. Hij lijkt haast nooit te vervelen.


5. The Black Keys - Attack & Release
Het ruige mag er wel af zijn maar ze zijn nog steeds catchy en briljant als ze waren. Dit album leunt meer op de slow blues en dat valt erg lekker met de stem van Dan Auerbach. Het gitaarwerk mag er ook wezen.


6. The Gaslight Anthem - The 59' Sound
Een band die ik eigenlijk nog maar een paar weken geleden heb ontdekt. Ik ben zeer verrast over hoe catchy dit album is. Elk nummer slaat precies de juiste toon en ze mogen dan wel op elkaar lijken maar goed zijn ze wel. Ik ga ze in maart zien en ben zeer benieuwd.


7. Deerhunter - Microcastle / Weird Era Cont.
Deerhunter had met Cryptograms al een mooie plaat, en ik ben zeker niet vies van psychedelische pop. Dat is wat Cox namelijk bracht hiermee, het is een experimenteel en psychedelisch album gedipt in een poplaagje. De nummers luisteren lekker weg en mocht je het te poppy vinden, is er nog Weird Era Cont. De bonus cd biedt nog meer en is net wat ruiger.


8. Shearwater - Rook
Het heeft Palo Santo niet kunnen overtreffen om maar zo met de deur in huis te vallen, maar hij is zeker luisterbaar. Er staan stuk voor stuk weer prachtige nummers op en Meiburg's stem verveelt werkelijk nooit. Live is het album een heel genot en vooral als je je voorstelt dat het live nog mooier klinkt. Shearwater is een van mijn favoriete bands van dit decennium, dat is zeker.


9. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Mooie folk in een MMJ jasje. Je kunt ze met talloze dingen vergelijken, zelf zeggen ze niet naar CSN gekeken te hebben maar dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Mooi album van begin tot eind, verveelt geen enkel moment alleen door een overkill aan plays is die mij een beetje de keel uit gaan hangen. Nu komt die er weleens op elke week en dan is het fijn.


10. The Tallest Man On Earth - Shallow Grave
Deze Zweed is mij misschien wel de verrassing van het jaar. Ik zou het niet eens kunnen uitleggen want het moet gehoord worden. Hij tokkelt als geen ander en heeft een geweldige stem. Het album zakt een beetje af tegen het einde maar als geheel toch zeer mooi.

---
11. City and Colour - Bring Me Your Love
Fijne folk, mooie stem, zinnige teksten en vooral hele mooie nummers.

12. Jay Reatard - Matador Singles '08
Matador's jonge punk held.
13. Air France - No Way Down
Zweedse electronica, erg fijn voor op de gegeven momenten/situaties.
14. Wolf Parade - At Mount Zoomer
Goede opvolger op debuut.
15. Mark Kozelek 7 Songs Belfast
Mark Kozelek live, tijdloos.
16. {{{Sunset}}} - The Glowing City
Alternatieve hipster-indie.

---
17. Colour Haze - All
Heerlijk album, luistert lekker weg.
18. Neil Young - Sugar Mountain: Live at Canterbury House 1968
Neil Young in zijn jonge jaren, toekomstige klassiekers in ruwe fase. Voor de liefhebbers.
19. Women - Women
Goede plaat met net voldoende noise en pop.
20. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Jack White en zijn band kunnen haast niet teleurstellen, geweldige rock van begin tot eind(de solo's!)
21. Chad VanGaalen - Soft Airplane (2008)
Unieke singer-songwriter, heeft een stem als geen ander en combineert electronica goed met zijn gitaar.

---
22. Black Mountain - In the Future
Indrukwekkend, doet me aan Colour Haze denken soms, net wat bombastischer.
23. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
Art-school dropouts met leuke muziek.
24. Dungen - 4
De Zweden falen niet, mooi album met jazzy momenten.
25. Lambchop - OH (Ohio)
Vooral een mooi album, kan het alleen horen als ik in de mood ben.
26. Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Bevat een erg mooie live-cd met covers van onder andere Velvet Underground en Beatles.

---
27. Mount Eerie - Lost Wisdom
Mooie folk van de bekende Microphones man.
28. Destroyer - Trouble in Dreams
Bombastisch zoals we van hem gewend zijn, Daniel's stem blijft uniek.
29. Bon Iver - For Emma, Forever Ago
Een reissue, maar het melden waard anders zat die zeker in de top 10.
30. MGMT - Oracular Spectacular
Bon Iver verhaal alleen had dit album anders ook op 31 gestaan. Redelijke pop, heeft zijn momenten.
31. of Montreal - Skeletal Lamping
Kevin Barnes leek haast toegankelijker te worden na Hissing Fauna, dit album bewijst het tegendeel.

---
32. Nick Cave and the Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
Kan makkelijk in het rijtje, alleen niet zo goed als het dubbelalbum waar ik het mee vergelijk.
33. Blitzen Trapper - Furr
Nooit mis, af en toe Blitzen Trapper. Staan goede nummers op.
34. Fleet Foxes - Sun Giant EP
De introductie, hierna begon alles.
35. Cut Copy - In Ghost Colours
Typisch zo een album die je vanzelf leuk gaat vinden als je het vaak genoeg hoort.
36. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Fijne indie pop, mooi debuut voor ze.

---
37. Alaska in Winter - Holiday
Niet veel anders dan zijn voorganger, deze jongeman weet wel hoe die een fijne plaat in elkaar zet.
38.Drive-By Truckers - Brighter Than Creation's Dark
Redelijke plaat met een paar nummers die me totaal niet aanspreken.
39. Elliott Brood - Mountain Meadows
Zondagse country in een modern jasje.

Teleurstellende albums waren onder andere die van Kings of Leon, The Killers die doorgedraaid zijn en nog een paar. Op naar 2009.

[ Bericht 0% gewijzigd door emokid op 23-12-2008 15:08:41 ]

mooie lijst!

killers en kings of leon heb ik ook gekocht dit jaar (voornamelijk voor mijn vriendin), hadden beiden best een leuke single, maar het album is telkens twee keer niets. killers idd nog erger dan kings of leon.

sun kil moon en bon iver heb ik ondertussen ook binnen. Beiden konden ook wel in mijn top 10. Vooral die van sun kil moon, bijna zo goed als ghosts... Zeker het begin.

Mooi om nog iemand over Sun Kil Moon te horen. Ik vind alles wat die man maakt geweldig.

Tiny cities vond ik wel een pak minder dan ghosts of the great highway. Maar ghosts is dan ook een absoluut meesterwerk.

Ik heb ook mijn lijstje af.. het duurde even, vooral de uitleg, ik ben dan geen muziek recensent, maar ik vind dat het toch aardig is gelukt. Op naar 2009!


01. Maybeshewill - Not For Want Of Trying
Ik zou werkelijk niet weten hoe ik op deze band ben terecht gekomen, maar in ieder geval niet via de platenzaak. Not For Want Of Trying is het debuut van de Engels band Maybeshewill. Een combinatie van lekker de gitaren laten gaan, maar ook mooie, rustige piano stukken om weer even op adem te komen. Een mix van traditionele instrumenten met een fijne dosis elektronica. Het gebruik van goede samples (zoals de mannenstem op de titeltrack) scoort bij mij ook erg hoge punten. En laat ik niet vergeten, het gebruik van geniale titels als The Paris Hilton Sex Tape en We Called For An Ambulance, But An Fire Engine Came, maken dit album tot de terechte winnaar.


02. Mogwai - The Hawk Is Howling
Mogwai, volgens mijn Last.fm (en die heeft in dezen zeker gelijk) de band die ik het meeste luister, heeft in 2008 zijn 6e album uitgebracht. Dit moest de nummer 1 van het jaar worden, maar dat is het net niet geworden, en wel om het ietwat teleurstellende optreden in de Melkweg (rede kan ik niet verklaren, want ik heb genoten). Buiten dat is het één van hun beste albums, tippen aan Come On Die You kan het niet, maar het is genieten met de hoofdletter G.


03. Crystal Castles - Crystal Castles
Credits gaan hiernaar Eric van Eerdenburg (van Lowlands) voor het boeken van deze ‘band’, hierdoor ben ik ze gaan luisteren. Ik quote niet graag, maar deze quote vat de 8-bit sound en distorted vocals van CC in één zin samen: “ferocious, asphyxiating sheets of warped two-dimensional Gameboy glitches and bruising drum bombast pierce [the] skull with sheer shrill force, burrowing deep into the brain like a fever”. En zo voelt het ook!


04. This Will Destroy You - This Will Destroy You
Weer een post-rock band, maar wel weer een erg goede. Lekkere droomplaat wat melodisch ook sterk in elkaar steekt. Gewoon luisteren en je laten overdonderen! (wel een nominatie voor de lelijkste hoes van het jaar, hoewel andere hem fantastisch vinden.)


05. Sigur Rós - Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust
Met Sigur Rós heb ik een gekke band, tot ruim anderhalf jaar geleden, toen ik een beetje in de post-rock was geraakt, vond ik het niets, die stem.. yuk! Maar na het zien van de film Heima steeg deze band ineens in waarde. Nu zie ik het als een unieke groep artiesten, die niet evenaart kan worden. Með Suð í Eyrum Við Spilum Endalaust is veel opgewekter dan het voorgaande werk, maar het past goed. Gobblidigook, een nummer dat ze 5 jaar geleden niet gemaakt konden hebben, is een ware knaller.


06. Bloc Party - Intimacy
Lekker, weer een nieuwe Bloc Party. Deze band staat bij mij wel in het krijt. Ondanks dat ik zoveel negatieve dingen hoor over Intimacy, ben ik er wel goed over te spreken. Hoewel ik de vorige plaat niet beroerd vond, ben ik wel blij dat er weer iets meer electronica te horen is, als op het debuut. Goede plaat.


07. My Brightest Diamond - A Thousand Shark’s Teeth
Shara Worden (My Brightest Diamond) heeft een unieke stem en gebruikt deze om een mix van opera en rock muziek te maken. Haar roots in de klassieke muziek zijn duidelijk terug te horen, maar een swingend ritme (als in Apples) schroomt ze ook niet. Hierdoor is het een veelzijdig album geworden, die de kwaliteit van haar debuut minstens evenaart.


08. Blood Red Shoes - Box of Secrets
Op Metropolis festival ontdekt, waar het toch wel de headliner was. Ik had wel nummers van ze gehoord, maar nooit echt in verdiept. Ik stond er versteld van dat ze maar met z’n tweeën waren. Korte, maar krachtige nummers, die ook live goed blijven staan (2x gezien). Ben erg benieuwd wat de houdbaarheid van deze twee is, hopelijk is de tweede plaat van hetzelfde niveau.


09. Foals - Antidotes
Ik kan hier niet zoveel over zeggen eigenlijk. Dit hele, hele fijne debuut bevat lekkere indie rock/ dance punk nummers met invloeden uit oa de math rock. Goede nummers, die lekker blijven hangen. Erg jammer dat het nummer Hummer niet op de plaat staat, maar gelukkig is daar de bonus disc.. Live schijnt het ook een hele goede ervaring te zijn, maar dat moet ik nog een keer ondergaan.


10. Blackfilm - Blackfilm
Hoe ik op deze Londenaar terecht ben gekomen, is mij een raadsel, ik geloof dat deze plaat op een post-rock forum stond. Het komt in ieder geval uit een diepe krocht van het internet. Blackfilm; zoals de naam waarschijnlijk al zegt, gaat het hier om duistere, donkere muziek die niet zou misstaan in een film. Erg sfeervol en het bevat hele fijne samples. Ik betreur dat ik deze nog niet in m’n platenkast heb staan, maar dat is wel vaker met onbekende artiesten. Verdient eigenlijk hoger in m’n lijstje.


11. Shearwater - Rook
Een plaat die ik eigenlijk te laat heb ontdekt, maar wel vaak genoeg heb geluisterd om hem een mooie plaats te geven op mijn lijstje. De combinatie van folk en rock overdonderde mij totaal. Ga ik zeker nog vaker luisteren.

12. The Last Shadow Puppets - Age of the Understatement
Dat het een kwalitatief hoogstaand jaar is, blijkt wel doordat ik The Last Shadow Puppets op 12 heb staan. ‘Ontdekt’ (voor zover dat nog kan, wanneer Alex eraan meewerkt) tijdens mijn vakantie in London. De sound die neergezet wordt staat mij wel aan, anders dan de Arctic Monkeys, maar toch erg fijn (slecht dat ik hier verwijs naar AM, aangezien het natuurlijk een totaal ander project is, maar dat gaat automatisch). Kom maar op met de volgende!

13. Hadouken! - Music for the Accelerated Culture
Een verklaring voor mijn fascinatie voor Hadouken! heb ik niet. Het is muziek van nu, dat is duidelijk, over wat de jeugd op dit moment bezig houdt. Ik krijg geen genoeg van deze plaat, even lekker uit je bol en gedachteloos meebleren.

14. Santogold - Santogold
Tijdens mijn stage hoorde ik een aantal keer L.E.S. Artistes langskomen, steeds als dat nummer langs kwam, kijken wie het was, maar het stond daar verkeerd getagt denk ik, want de titel matchte nooit met dit nummer. Pas toen ik een Lowlands sampler ging maken, kwam ik toevalligerwijs erachter dat dit Santogold was. Zeer gevarieerd album, dit beloofd wat voor de toekomst!

15. Coldplay - Viva la Vida
De nieuwe sound spreekt mij erg aan, zeker naar het vorige album. Kan er niet veel over zeggen, gewoon een goede plaat. Favoriet is zonder twijfel Viva La Vida.

16. De Jeugd van Tegenwoordig – De Machine
De Jeugd van Tegenwoordig, een verhaal apart, ten tijden van Parels kon ik ze wel uitkotsen, ik heb iedereen vervloekt die naar de Jeugd ging op Lowlands (2005 was het geloof ik). Ik weet niet waarom, maar vanaf Shenkie kregen ze bij mij meer krediet en met De Machine zijn hebben ze voor mij de beste plaat van Neerlandsche bodem gemaakt. Dit was zeker geen eendagsvlieg!

17. Fuck Buttons - Street Horrrsing
De eerste luisterbeurten hiervan waren op de fiets, het deed mij toen niets, er gebeurde te weinig. Onlangs toch weer opnieuw geprobeerd, maar gewoon thuis. Toen kwam ik erachter dat deze plaat toch wel een soort magie in zich heeft. Lekkere noise waarop toch wel veel gebeurt.

18. The Raconteurs - Consolers of the Lonely
Goede plaat, misschien nog wel beter dan de vorige. Ik ben blij dat Jack White The Raconteurs als een volwaardige band ziet en niet als een side project van The White Stripes, wat mij toch een stuk minder bekoord.

19. Le Le - Flage
Geniale combinatie van verschillende talen en fijne beats. De nummers in camping- Frans passen het meest in mij straatje, maar een nummer als Hard doet er niets voor onder.

20. Get Cape. Wear Cape. Fly - Searching For The Hows and Whys
Deze 22 jarige jongeman houd ik al vanaf zijn debuut in de gaten. Get Cape. Wear Cape. Fly is mooie indie die mij aan het begin van het jaar goed in de greep heeft gehad. Bevat een groot aantal kwalitatieve nummers, zoals Postcards of Catalunya en Better Things (met Kate Nash).


21. The Gutter Twins - Saturnalia
Een samenwerking tussen Greg Dulli en Mark Lanegan kan toch niet anders dan goud worden. Saturnalia is ook zeker een fijne, donkere plaat geworden. Hij grijpt mij echter minder dan verwacht en komt dan ook niet verder dan de 21e plaats.

22. Emiliana Torrini - Me and Armini
De diversiteit van deze IJslandse Emiliana Torrini lijkt wel ongekend. Stond haar debuut in het teken van trip-hop, was haar tweede akoestisch, is Me and Armini vooral een popplaat. Hiermee bestempeld Emiliana Torrini haar diversiteit, Me and Armini bevat zelfs een aantal goed swingende nummers als Big Jumps en Jungle Drum.

23. A Silver Mt Zion - 13 Blues for Thirteen Moons
Een plaat met vier nummers (de eerste 12 zijn alleen wat tonen, als protest tegen de digitale wijze waarop muziek wordt verhandeld), maar wel elk van rond de 15 minuten lang (haast Godspeed-achtige lengtes). Een geslaagd album, dat is zeker waar, met veel variatie. Maar ik verkies toch He has left us… boven deze. Hoewel 1,000,000 Died To Make This Sound en BlindBlindBlind erg goede nummers zijn.

24. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday At Devil Dirt
De tweede samenwerking van Mark Lanegan in dit lijstje, deze keer met ex-Belle and Sebastian vocalist Isobel Campbell. Een zeer geslaagde combinatie van de rauwe zang van Lanegan en het liefelijke van Campbell. Helaas toch minder verrassend dan het debuut.

25. Cajun Dance Party - A Colourful Life
Gekocht vanwege de hoes (verdroogde zonnebloem) in combinatie met de bandnaam, ik was erg benieuwd welke muziek erachter schuil zat. Ik was thuis erg verrast met wat ik te horen kreeg, een goede dosis catchy popparels, door een vijftal 18- jarigen. Van nummers als The Race kan ik geen genoeg krijgen. Mooie verrassing, dit album.

26. Portishead - Third
Na tien jaar eindelijk een nieuwe Portishead. Op Third is, met succes, geprobeerd om van het label lounge muziek af te komen. Mooie plaat, maar te weinig geluisterd voor een goed oordeel.

27. Elbow - The Seldom Seen Kid
Fijne plaat om aan te zetten, bevat hele goede nummers, zijn stuk voor stuk hoogtepuntjes. Waarom niet hoger dan? Omdat het mij nog nooit gelukt is om de plaat in één keer te luisteren, op gegeven moment slaat te verveling toe.

28. Kings Of Leon - Only By The Night
De eerste vijf nummers vind ik echt goed, daarna gaat de kwaliteit toch achteruit.

29. Gnarls Barkley - The Odd Couple
Crazy is echt kapot gedraaid, maar verder had ik er nooit naar een volledige plaat van Danger Mouse en Cee-Lo geluisterd. The Odd Couple ben ik na aanleiding van de lijstjes hier gaan luisteren, wat een toffe plaat. Helaas te laat ontdekt voor een hogere notering.

30. P.O.D. - When Angels And Serpents Dance
P.O.D. heeft van ‘vroeger’ (Satellite-periode) nog ergens een plekje in mijn hart. Ik was dan ook zeer verrast dat ze, voor mij ineens, een nieuwe album hadden gemaakt. Ik kan met veel plezier naar When Angels And Serpents Dance luisteren, maar de kwaliteit van Satellite halen ze, helaas, niet meer.


Eervolle vermelding (beste EP van het jaar):

Ólafur Arnalds - Variations Of Static
Aangezien ik nooit EP's in m'n jaarlijstje zet, wil ik dit ook dit jaar niet doen, maar Variations Of Static van deze IJslandse alleskunner (drumt ook in twee hardcore bands en is onlangs aan een techno/minimal project begonnen) is prachtig. Vanaf het eerste nummer Fok tot het vijfde en laatse nummer blijf je gegrepen door de piano klanken in combinatie met minimalistische elektronica, 3 violen en een cello. Zijn doel met deze muziek: klassieke muziek toegankelijk maken, en dat is zeker gelukt! Deze kan groot worden.
Eigenlijk mijn nummer één van het jaar, maar het is helaas een EP...

quote:

Op maandag 22 december 2008 20:47 schreef Panic_A het volgende:

[..]

En de eerste dient zich al aan, dank u wel Pink_Floyd voor Port O'Brien. Die kan zo in mijn jaarlijstje.

Die had ik er ook al gewoon tussen staan hoor....

quote:

Op maandag 22 december 2008 19:56 schreef Pink_Floyd het volgende:
Van de 200+ gekochte albums en verkregen reviewplaten dit jaar een top 25, en dan zijn er nog zoveel lekkere platen die erna komen. Kortom, een zeer geslaagd muziekjaar!

200 albums uit 2008 gekocht? Da's wel heel erg veel! Hoe doe je dat, goedkope winkel, hoog salaris of zaten er veel reviewkrijgers bij?

De Pond ligt heel laag tegenwoordig. 1,08 euro.

En dan heb je dus op Amazon UK een album van Fleet Foxes voor geen geld

edit:

zelfde geldt voor een andere die ik vaak zie langskomen van Elbow

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 15:39 schreef kciR het volgende:


24. Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday At Devil Dirt
De tweede samenwerking van Mark Lanegan in dit lijstje, deze keer met ex-Belle and Sebastian vocalist Isobel Campbell. Een zeer geslaagde combinatie van de rauwe zang van Lanegan en het liefelijke van Campbell. Helaas toch minder verrassend dan het debuut.

Ik vond eigenlijk alleen het nummer Bombed verrassend. Die albums, hmwoah. Maar dat heb ik sowieso met Mark Lanegan. Als je al zijn briljante nummers samenvoegt kun je er een uitzonderlijk goed album van maken. Maar hij heeft toch wel erg vaak mindere momenten.

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 16:16 schreef methodmich het volgende:

[..]

200 albums uit 2008 gekocht? Da's wel heel erg veel! Hoe doe je dat, goedkope winkel, hoog salaris of zaten er veel reviewkrijgers bij?

Neeee joh, dan zou ik blut zijn als ik het moest kopen...200 = gekocht + reviewexemplaren, dus de grootste bulk is reviewmateriaal

Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo Kent niemand ze ?
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken

De lijstjesgekte heeft me dan toch overgehaald om eindelijk eens een account aan te maken met een beetje mazzel hoop ik nog vanavond mijn top zoveel te posten.

Heb al een hoop leuke lijstjes gezien! Goed om hier en daar ook Deerhunter hoog te zien eindigen, die zijn naar mijn idee door de Nederlandse 'critici' toch een beetje ondergewaardeerd.

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 17:18 schreef ranja het volgende:
Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo Kent niemand ze ?
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken

Ik heb 2 albums van ze, maar die laatste was me niet top 10 waardig genoeg.

Passover is een briljante plaat! De nieuwe vond ik iets minder eerlijk gezegd

Hm tijd om Passover ook eens te kopen dan. Ik was/ben al helemaal onder de indruk van die laatste, dus als 'iedereen' de 1e beter vind... ben benieuwd.

Ik was James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino vergeten in mijn lijstje.
Toch nog even toegevoegd op plek 9. Verdiende plek

Alleen die cover al.....

Hier dan mijn lijstje. Ik heb het bij een top10 + enkele eervolle vermeldingen gehouden, want nrs van 10 tm 50 ordenen vind ik een beetje onzin, ook omdat er dan teveel middelmatige platen in zouden staan.

1) Deerhunter - Microcastle/Weird Era Continued
Ik hoorde het album, zoals zovelen, lang voor de release, en was er meteen weg van. De dromerige, poppy melodieen gecombineerd met de toch wel scherpe productie zijn een schot in de roos. Sterk punt is vooral ook de opbouw van Microcastle, met name de manier waarop na het rustige middenstuk er weer wordt ingezet met Nothing Ever Happened en wordt opgebouwd naar het bombastische (epische!) slot van Twilight At Carbon Lake, is perfect. En alsof het nog niet genoeg was, bevat Weird Era Continued materiaal dat nauwelijks voor de hoofdschijf onder doet. Release van het jaar, wat mij betreft.

2) Vampire Weekend - Vampire Weekend
Deze plaat heeft gedurende de eerste helft van het jaar mijn ipod gedomineerd. Een ijzersterk debuut, gekenmerkt door originaliteit en louter sterke nummers. Niet alleen een leuke voorjaars/zomerplaat, want ook in de winter is het fijn om eens een fris en opgewekt geluid als dit aan te horen.

3) No Age - Nouns
Waar de eerste release van dit noiseduo, Weirdo Rippers, een combinatie was van wazig gitaargeruis en punky riffs die nogal hoekig in elkaar overgingen, wisten de mannen van No Age met Nouns beide elementen te smeden tot één geluid. Het resultaat mag er zijn: Nouns is een solide geheel dat boeiend blijft van begin tot einde. Ook live is No Age een hele belevenis, getuige hun optredens op Lowlands en Paradiso dit jaar.

4) The Dodos - Visiter
Een band met een bijzonder geluid, ook (vooral) live. Hoewel de band wat folky aandoet, is het geheel totaal niet te vergelijken met folk a la fleet foxes etc. Daarvoor is het te levendig, soms zelfs ronduit venijnig, mede door de opzwepende combinatie van drums en gedoseerde elektrische gitaar. Hoewel niet alle nummers van de plaat sterk zijn, zijn de zwakke momenten van korte duur, waardoor er heel veel overblijft om van te genieten.

5) M83 - Saturdays=Youth
Op zich heb ik niet zo veel met synthesizerpop, maar M83 vormt een uitzondering op deze regel. Saturdays=Youth is een gevarieerd album geworden, soms direct en stevig, soms juist vooral sfeervol, terwijl hier en daar ook wat sporen van shoegaze vallen te ontwaren. Hoogtepunten: de dikke, vette, poppy geluidsmuur van Graveyard Girl, en de waanzinnige climax van Coleurs.

6)Beck - Modern Guilt
Het verbaast me enigzins dat MG over het algemeen niet echt enthousiast is ontvangen. Het is een compact album geworden, met over het algemeen wel erg sterke songs. Vooral Gamma Ray mag er zijn! Uiteraard moeten er credits naar Danger Mouse gaan, wiens productie duidelijk bepalend is geweest voor het slagen van het album. Maarja wie er ook verantwoordelijk voor is: het eindproduct staat als een huis.

7) Crystal Castles - Crystal Castles
Ook dit jaar weer, tamelijk verrassend, een electroact hoog in mijn favorietenlijst. Was het vorig jaar Digitalism, nu strijkt Crystal Castles met de eer, simpelweg omdat het een van de meest opzwepende, catchy en (bij vlagen) ruige platen is die ik dit jaar heb gehoord.

8) The Walkmen - You & Me
De sfeer van You & Me wordt bepaald door het donkere, gruizige geluid van de band. Het is grotendeels tamelijk rustig album, zonder uptempo nummers als The Rat, maar wel met enkele nummers die een schitterende climax bereiken, zoals In the New Year en mijn persoonlijke favoriet On The Water. De stem van frontman Hamilton Leithauser draagt wederom het geheel. En ja, live is het zo mogelijk nog beter.

9) Portishead - Third
Tsja ik ben nooit echt fan geweest van Portishead, met name de fragiele stem van de zangeres stond me altijd een beetje tegen. Met dit album weet Portishead me echter toch te overtuigen, en hoe! Er staat een scala aan nummers op die je meteen grijpen, zoals o.a. The Rip, We Carry On en Machine Gun. De plaat doet een beetje duister en mysterieus aan, en gek genoeg vind ik de zang nu zelfs wel mooi...

10) Department of Eagles - In Ear Park
Sideproject van een (of twee?) leden van Grizzly Bear. Het verschil met die band is echter, dat Department of Eagles een stuk toegankelijker is, met geweldige nummers als No One Does it Like You en Teenager. Gave plaat. Hoop trouwens dat ze een keer in volle bezetting naar NL komen, want het akoestische optreden in de Vondelkerk viel nogal tegen omdat de sfeer van de plaat niet echt terug te horen was.

Eervolle Vermeldingen

En dan zijn er ook nog een aantal albums (in willekeurige volgore) die weliswaar niet de top10 hebben gehaald maar ook lang niet slecht waren:

Los Campesinos! - Hold On Now, Youngster - wel leuk en springerig. Ben benieuwd of het zich nog een beetje gaat doorontwikkelen want die tweede plaat van ze vond ik stukken minder. In ieder geval een van de weinige dingen uit de UK die me dit jaar konden boeien.
The Kills - Midnight Boom - Goede cd, wat levendiger dan hun oudere werk, en met wat meer variatie. Waar eerdere platen nog wel eens eentonig waren qua sound, en verschillend als het ging om het niveau, is het bij deze eerder omgekeerd. En dat is een goede zaak
Fuck Buttons - Street Horrsing - Vette elektronische noiseplaat, jammer dat ik zowel het LL als paradiso-optreden heb gemist
Be Your Own Pet - Get Awkward - Opzwepend punkplaatje van een jong gezelschap dat inmiddels uit elkaar is.
Vivian Girls - Lekkere garagerock met tamelijk valse, maar stiekem toch wel charmante samenzang. Goede sound in ieder geval.
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel - Het eenmansproject van Bradford Cox van Deerhunter heeft enkele fraaie nummers opgeleverd, op een af en toe wel al te ambient aandoende plaat.
Fleet Foxes - Fleet Foxes - Alom bejubeld, en ik moet toegeven, het is best een bijzondere cd met een aantal erg sterke nummers. Toch vind ik de hype een beetje overtrokken, zo briljant vind ik 'm ook weer niet.
Blitzen Trapper - Furr - Ik vind 'm zowaar beter dan Wild Mountain Nation. Het klinkt allemaal iets minder rauw vind ik, maar heeft in dit geval niet slecht uitgepakt.
MGMT - Oracular Spectacular - Ik heb even twijfelen of ik deze erbij zou zetten of niet. Ik vind namelijk maar de helft van de plaat goed. Als ze kant A als EP uitgebracht zouden hebben, zou hij hoog in m'n top10 gestaan hebben. Toch maar wel dus.
TV on the Radio - Dear Science - Beetje hetzelfde verhaal als bij Fleet Foxes hoewel ik de hype van TV on the Radio nog wel enigzins snap, het is nu eenmaal een aanstekelijk (en toegankelijk) album. Een aantal nummers zijn waanzinnig, zoals DLZ, voor de rest wel een leuke plaat, al valt ie net buiten mijn top10.

Hier houd ik het maar bij. Er zijn nog een aantal dingen die ik erbuiten heb gelaten omdat ik ze te laat heb leren kennen, of niet vaak genoeg heb geluisterd om er een geod oordeel over te kunnen vellen.

Mooie lijst hoor, Manta_Ray!

En Ólafur Arnalds ben ik nu wel erg benieuwd naar, morgen eens opzoeken.

Ik ben The Mars Volta compleet vergeten zie ik, in januari uitgebracht en compleet ondergesneeuwd album.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 10:32 schreef emokid het volgende:
Ik ben The Mars Volta compleet vergeten zie ik, in januari uitgebracht en compleet ondergesneeuwd album.

Nu je het er toch over hebt. Omar Rodriguez ben je ook vergeten

Hele mooie lijst, Manta_Ray

quote:

Op maandag 22 december 2008 22:28 schreef Scylla het volgende:
1) Blood Red Shoes - Box of Secrets
Deze fijne puntige plaat van het jonge Britse rockduo werd niet voor niets laaiend enthousiast ontvangen: op deze cd is werkelijk geen enkel nummer te vinden dat gaat vervelen. Simpel, maar o zo doeltreffend: met het frisse Box of Secrets hebben The Blood Red Shoes laten zien dat rockmuziek nog lang niet dood is.

2) Black Mountain - In the Future
Grijpt bovenstaand duo vooral terug op grunge uit de jaren '90, deze Canadese rockband springt nog enkele decennia terug in de tijd met het groots, meeslepende ]In The Future. Prachtige uitgesponnen rocksymfonieën die samen een overweldigend geheel vormen.

3) Emiliana Torrini - Me and Armini
Een stuk breekbaarder dan bovenstaande rockmachines, maar deze fijne singer/songwriter is met deze verzameling oorstrelende prachtige liedjes van harte welkom in de top drie. Een gevarieerde plaat van een ontwapenende schoonheid.

4) Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
Misschien wel de meest verrassende plaat van het afgelopen jaar, deze samenwerking van Alex Turner, zanger van de befaamde Arctic Monkeys en Miles Kane van de bevriende band The Rascals. Af en toe misschien wel heel erg cheesy, maar een heerlijke volle retro-popplaat.

5) Ten Kens - Ten Kens
De grote onbekende naam in dit lijstje, maar terecht er in opgenomen aangezien ondergetekende in geen tijden meer zulk een briljante debuutplaat tegen is gekomen. Deze zware ontoegankelijke muziek die de luisteraar door de duistere krochten van wanhoop en en geluk zal leiden zal ongetwijfeld nog lang in de obscuriteit verborgen blijven, maar dat maakt Ten Kens er niet minder briljant op.

6) Does it Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
Tussen al dit gitaargeweld ook nog even een zwaar dansbare plaat. De synthese die dit Britse trio van punk en elektroclash weet te maken is uiterst smaakvol, dansbaar en opzwepend. Het niveau wordt niet overal even hoog gehouden maar Does It Offend You, Yeah? weet in elk geval vernieuwend uit de hoek te komen.

7) The Black Keys - Attack & Release
Minder vernieuwend, maar minstens net zo smaakvol is dit bluesrockduo uit Akron, Ohio, die met deze zesde plaat commercieel succes weten te behalen met het eerlijk in het gehoor liggende 'Stange Times'. Ook de rest van de cd mag er zijn, en de band verstaat op een indrukwekkende wijze de techniek om van variaties op relatief simpele blues een oerdegelijk album te maken.

8) The Gutter Twins - Saturnalia
Twee oude rotten die elkaar euit de goot hebben moeten rapen, de studio in zijn getogen en een werkelijk juweeltje van een plaat hebben gemaakt. Mark Lanegan en Greg Dulli die samen een aantal hartverscheurende songs hebben geschreven over de diepste zieleroerselen van de beide getroebleerde rockers. Een en al pracht, hoewel weinig praal.

Oeh, een nieuw album van James Yorkston, had ik ff gemist.
Nog eentje om aan mijn "te luisteren"-lijstje toe te voegen

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 20:24 schreef ranja het volgende:
Hm tijd om Passover ook eens te kopen dan. Ik was/ben al helemaal onder de indruk van die laatste, dus als 'iedereen' de 1e beter vind... ben benieuwd.

Ik zet eigenlijk ook altijd Passover op in plaats van Directions to See a Ghost.

Leuk die lijstjes tot nu toe.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 15:09 schreef cafca het volgende:
Oeh, een nieuw album van James Yorkston, had ik ff gemist.
Nog eentje om aan mijn "te luisteren"-lijstje toe te voegen

Geen slechte plaat, maar voor mij toch wel een beetje de teleurstelling van het jaar. Vooral omdat ik had verwacht dat hij bij mij gewoon op 1 zou staan.

Ik hou me niet zo bezig met hedendaagse muziek, maar van deze plaatjes genoot ik intens:

Textures - Silhouettes
The Boss - Life Is Foreplay
Lone - Lemurian

.

Plaat van dit jaar.
Comeback van deze eeuw.

_{Merry Christmas and a Happy New Year.}

We Carry On is geniaal ja.

1. The Raconteurs - Consolers of the Lonely (2008)
2. Blood Red Shoes - Box of Secrets (2008)
3. Black Mountain - In the Future (2008)
4. Portishead - Third (2008)
5. Sigur Rós - Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust (2008)
6. Madrugada - Madrugada (2008)
7. Fleet Foxes - Fleet Foxes (2008)
8. Bloc Party - Intimacy (2008)
9. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement (2008)
10. TV on the Radio - Dear Science (2008)

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 15:39 schreef kciR het volgende:
Eervolle vermelding (beste EP van het jaar):
[ afbeelding ]
Ólafur Arnalds - Variations Of Static
Aangezien ik nooit EP's in m'n jaarlijstje zet, wil ik dit ook dit jaar niet doen, maar Variations Of Static van deze IJslandse alleskunner (drumt ook in twee hardcore bands en is onlangs aan een techno/minimal project begonnen) is prachtig. Vanaf het eerste nummer Fok tot het vijfde en laatse nummer blijf je gegrepen door de piano klanken in combinatie met minimalistische elektronica, 3 violen en een cello. Zijn doel met deze muziek: klassieke muziek toegankelijk maken, en dat is zeker gelukt! Deze kan groot worden.
Eigenlijk mijn nummer één van het jaar, maar het is helaas een EP...

Dit is dus waarom lijstjes geweldig (kunnen) zijn!
Ik heb Ólafur Arnalds even opgezocht en vind al z'n werk echt prachtig. Goede omschrijving ook, dankjewel kciR!

quote:

Op vrijdag 26 december 2008 14:29 schreef couleurs het volgende:
We Carry On is geniaal ja.

Die doet niet heel veel onder voor The Rip, Machine Gun en Magic Doors, inderdaad.

quote:

Op vrijdag 26 december 2008 14:46 schreef ipanema22 het volgende:

[..]

Dit is dus waarom lijstjes geweldig (kunnen) zijn!
Ik heb Ólafur Arnalds even opgezocht en vind al z'n werk echt prachtig. Goede omschrijving ook, dankjewel kciR!

Graag gedaan!

1. Stove Bredsky - The Black Ribbon Award
Stephen Brodksy van het wijlen Cave In zet de singer/songwriterpet op. 18 krakende en stuk voor stuk rake psychedelische popmelodieën. Geen enkele misser.



2. Pyramids - Pyramids
3. M83 - Saturdays=Youth
4. Made Out of Babies - The Ruiner
5. Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band - 13 Blues for Thirteen Moons
6. MGMT - Oracular Spectacular
7. AC Berkheimer - In a series of long days.
8. No Age - Nouns
9. Kayo Dot - Blue Lambency Downward
10. The Mars Volta - The Bedlam in Goliath

1 Mostly Autumn - Glass shadows
2 Josh & co. Limited - Through these eyes
3 Panic Room - Visionary position
4 Pendragon - Pure
5 Unitopia - The Garden
6 Beardfish - Sleeping in traffic part two
7 RPWL - The RPWL Experience
8 Magenta - Metamorphosis
9 The Tangent - Not as good as the book
10 Caamora - She

Zie ook de eindlijstjes op de fp: FOK! Jaarlijstjes 2008

Veel te weinig geluisterd dit jaar, maar in de top staan toch wel een aantal albums die mij nog heel lang gaan bij blijven.

1.) The Tallest Man on Earth – Shallow Graves
Het debuutalbum van de Zweedse singer-songwriter Kristian Matsson is al meerdere malen met de vroege folk van Bob Dylan, en ook ik zal dat niet nalaten. De belangrijkste overeenkomst zit hem niet zozeer in het minimalistische, akoestische gitaarwerk, maar vooral in de stem. Net als Dylan heeft de langste man op aarde nou niet echt een mooie zangstem, in tegendeel zelfs. Maar de krakerige vocalen zijn zo vol van emotie, dat je vanaf minuut 1 de wereld van Mattson wordt binnen gesleurd, waarna je hem nooit meer zal willen verlaten.

2.) Merz – Moi et mon Camion
Magisch, dromerig, betoverend. Er zullen nooit genoeg adjectieven zijn om de schoonheid van de derde plaat van de Britse singer-songwriter Conrad Lambert aka Merz recht te doen. Een betere combinatie van Britse folk, pop en een vleugje elektronica is ondenkbaar.

3.) Bon Iver – For Emma, Forever Ago
Net als Merz en The Tallest Man on Earth is het debuut van Bon Iver niet veel meer dan een man met zijn gitaar. Justin Vernon sloot zich, vol liefdesverdriet, drie maanden op in een afgelegen hutje in Wisconsin. For Emma, Forever Ago is breekbaar, intens en vooral ongelofelijk mooi. Aan de vrouw die Vernons hart heeft gebroken: bedankt.

4. ) Sigur Rós – Með suð í eyrum við spilum endalaust
Met opener Gobbledigook begint het vijfde album van de IJslanders behoorlijk verrassend. Ze tonen een andere kant van zichzelf, meer gitaren, energieker en met zowaar (min of meer) conventionele structuren. Gelukkig ontbreken dromerige symfonieën als Ára bátur ook niet. Zowel intiem als bombastisch en grotesk, maar altijd met een pure en natuurlijke schoonheid die alleen maar afkomstig kan zijn van dat bijna failliete eiland in de Atlantische Oceaan

5.) Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
De donkere en humoristische songs die het solodebuut van Amanda Palmer (Dresden Dolls) bevolken hebben stuk voor stuk een unieke feel, die ik nog niet helemaal heb weten te plaatsen. Krachtig en intiem, dreigend en romantisch, divers en toch een eenheid. Een dialectisch meesterwerkje.

6.) Okkervil River – The Stand Ins
Misschien niet zo goed als The Stage Names uit 2007, maar heel veel doet het nieuwe album van de indierockers uit Austin, Texas er niet voor onder. Misschien geen plaat die je voor eeuwig bij blijft, maar met songs als Singer Songwriter en afsluiter Bruce Wayne Campbell Interviewed... is er genoeg kwaliteit aanwezig om hoog in de jaarlijst te eindigen.

7.) TV on the Radio – Dear Science
De Talking Heads zijn terug! Dwingende ritmes en verschillende muziekstijlen komen als een wervelstorm op je af. Eclecticisme klonk sinds de jaren '80 niet meer zo goed.

8.) Girls in Hawaii – Plan your Escape
Het heeft vier jaar geduurd voordat de Walen weer meer een nieuwe plaat kwamen, maar het was het wachten waard. Heerlijke songs met catchy refreintjes en dromerige, gelaagde melodieën. Geen diepgaand meesterwerk zoals bijvoorbeeld de eerste drie platen in mijn jaarlijst, maar toch een zeer geslaagde indiepopplaat.

9.) Noah and the Whale – Peaceful the World Lays Me Down
Gewoon heerlijke indiepop, zoals het eigenlijk bedoeld is. Vol vrolijke, verslavende refreintjes.

10.) Portugal The Man – Censored Colors
Elk nummer van deze plaat bestaat weer uit 10 verschillende nummers. Verwarrend en niet altijd even goed, maar van elke song zijn er wel een aantal seconden of minuten die echt fantastisch zijn.

11.) James Yorkston – When The Haar Rolls In
12.) Jolie Holland – The Living and the Dead
13.) Plus/Minus – Xs on your eyes
14.) Portishead – Third
15.) The Last Shadow Puppets – The Age of the Understatement
16.) The Week That Was – s/t
17.) Destroyer – Trouble in Dreams
18.) Islands – The Arm
19.) Juana Molina – Un Dia
20.) Girl Talk – Feed the Animals

Paar mooie keuzes Jelle, met name Jolie Holland natuurlijk!

Ik moet mijn excuses maken voor het te vroeg inleveren van mijn lijstje
Na de post heb ik nog enkele zeer goede albums geluisterd die gewoon geschikt waren voor mijn eindlijst.
Hier de 'definitieve' lijst voor 2008:


01. Elbow - The Seldom Seen Kid
Top cd met alleen maar hoogtepunten. Instant klassieker naar mijn bescheiden mening.


02. The Miserable Rich - 12 Ways To Count
Viool, chello en gitaar. Eenvoudig gecomponeerde muziek vol gevoel. Uitermate geschikt voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Andrew Bird.


03. Cloud Cult - Feel Good Ghosts
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Dit album klinkt zoals de cover er uitziet. Zeer verfrissend en vernieuwend album met enkele zeer sterke nummers. Had bij mij enkele luisterbeurten nodig om te ‘settelen’, maar dat is - zo blijkt maar weer – een goede indicatie van de houdbaarheid.


04. Madrugada -Madrugada
Misschien niet het beste album van Madrugada, maar wel een die dit jaar een stevige positie inneemt in mijn top-20. De dood van Burås zorgt er misschien – direct of indirect – voor dat dit album het meest intense werk is van de band.


05. Birdmonster - From The Mountain To The Sea
Tussen de uptempo albums, staat deze. Een soort Bob Dylan, gehuld in een lieflijk en onschuldig jasje. Niet extreem spannend of hitgevoelig, wel overtuigend.


06. The Young Republic - 12 Tales from Winter City
Violen, strijkers, een aparte stem, goede teksten en een sfeervol geheel. Ingrediënten voor een top-album van een nog onbekend bandje uit de VS. Liefhebbers van Andrew Bird en/of bombastische folk moeten dit echt eens proberen!


07. The Features - Some Kind of Salvation
Weinigen kennen dit steengoede album. Een album dat bij de eerste luisterbeurt al goed zit. Het album staat bol van de dynamieke en verassende nummers, van begin tot eind. Ik ben geen fan van radiorock á la The Fratellis of The Killers, maar dit album ligt me erg goed. Een genot dat het niet door de radio is opgepikt.


08. Jeremy Messersmith - The Silver City
Het mierzoet openingsnummer “Welcome to Suburbia” opent de deur naar het moois dat er achter ligt. Een goed verhaal, een lekkere stem en een folky inslag maakt dit album tot een van de must-haves van 2008, alhoewel zijn vorige album nog een tikkie beter was. Wederom verplichte kost voor de fans van Sufjan Stevens.


09. Shearwater - Rook
De eerste 10 minuten van dit album zijn geweldig. Dat het daarna gewoon goed is, zorgt dat dit album niet op nummer 1 is beland. Het nummer Rooks staat in de top-10 van de beste nummers die ik de afgelopen 5 jaar heb gehoord.


10. James Yorkston - When the Haar Rolls In Domino
En dan dit album van de Engelse Yorkston. Indie/folk, leuke nummers, goede arrangementen. Heeft een tijdje nodig om te bezinken, maar het album is de tijd zeker waardig. Een raadsel waarom dit album niet is opgepikt en Fleet Foxes wel.

11. Death Cab for Cutie - Narrow Stairs
Deze kon natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst. Al vele jaren volg ik het werk van Ben Gibbard en zijn band op de voet. Het niveau van het oudere werk wordt niet gehaald, maar dit album is desondanks erg goed en staat vol leuke nummers. De eigen sound van DCfC is nog volop aanwezig en de wil om te ontdekken ook, bijvoorbeeld te merken aan het nummer ‘I Will Possess Your Heart’.

12. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Een hoge notering dankzij de originaliteit, de energie en het fungehalte. Dit lijkt me typisch een band die een geweldig debutalbum maakt en daarna verdwijnt in de vergetelheid. Laten we het niet hopen.

13. The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Een tikkie minder dan het debutalbum, dat bij mij op nummer 5 stond in 2007. De solo-albums van Brendan Benson heb ik al jaren in bezit en zijn kwalitatief erg goed. De catchyness en intelligentie van Benson gecombineerd met de energie en originaliteit van White blijken opnieuw een prima combinatie voor een sterk album.

14. The Disciplines - Smoking Kills
De volgende band is opnieuw een Scandinavische, deze keer uit Noorwegen. Dit album vol uptempo rock doet commerciëler aan dan het geval is. Onbekend in de rest van Europa, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog lang het geval zal zijn. De nummers zijn namelijk erg catchy en hit-pretentieus.

15. Bjorn Norestig - Hello Inside
Lekkere ‘glammy’ cd van deze nog onbekende zanger uit Zweden. Een cd vol met eersteklas ‘nietsaandehandnummers’ van hoge kwaliteit. Zijn wat schelle stem moet je liggen - maar als dat het geval is - is dit een toppertje!

16. Baal - Behind Your Echoes
De Noorse Madrugada. Zelfde type stem, zelf soort muziek (iets minder donker). Goed album dat meer luisteraars verdiend.

17. Phantom Planet - Raise The Dead
Ze bestaan al een tijdje, maar vorige albums konden me niet bekoren. Met deze is het anders. Een typisch Engelse sound gecombineerd met leuke melodieën. Ook bespeur ik hier en daar wat Radiohead invloeden.

18. Lost in the Trees - All Alone in an Empty House
Folk met een klassieke inslag. Stijkers all over the place en een aangename stem. Geen top-album, wel eentje die het noemen waard is van een artiest met potentie.

19. City And Colour - Bring Me Your Love
Gevoelige, maar sterke plaat van de leadman van Alexisonfire. Prima bij een glas wijn op de donkere avonden voor kerst.

20. At The Spine - Vita
Leuk "indie" album van een onbekende artiest.

Eervolle vermeldingen:
Cocoanut Groove - Madeleine Street
Islands - Arm's Way
Will Cookson - Songs for a Sunday
Okkervil River - The Stand Ins

Jij neemt lijstjes maken naar een heel ander niveau Moody! Mooi lijstje wel weer.

Interessant lijstje Moody!

quote:

Op zondag 28 december 2008 22:56 schreef Moody het volgende:
16. Baal - Behind Your Echoes
De Noorse Madrugada. Zelfde type stem, zelf soort muziek (iets minder donker). Goed album dat meer luisteraars verdiend.

Wil niet zeuren, maar is Madrugada niet Noors?

1. No Age - Nouns
Naast de muziek is de scene waar deze band uit komt interessant (LA), veganistische punks, hoe verzin je het. Fantastische plaat, fantastiche optreden.

2. White Denim - Exposion
Helemaal grijs gedraaid. Plaat wordt imho nderschat. Ik verwacht nog veel van deze band.

3. Santogold vs. Diplo - Top Ranking (Mixtape)
Op deze plaat kan je lekker rennen. Je krijgt er energie van, hij is moddervet om het zo te zeggen en daar hou ik wel van. En een erg leuke mix van redelijk verschillende stijlen.

4. Deerhunter - Weird Era Cont (Microcastle)
Ik vind Weird Era Cont denk ik beter dan Microcastle, maar beide zijn gewoon erg goed.

5. Walkmen - You & Me
Band met consistent goede output. Dit jaar eindelijk een keer live gezien. Ook dit is weer een heel goede plaat.

6. Little Joy - Little Joy
Een heerlijk luchtig niemendalletje van de voormalige Strokes drummer waar ik al weken niet genoeg van kan krijgen.

7. Quiet Village - Silent Movie
Ik weet niet zo goed wat het met deze plaat is maar hij spreekt me enorm aan. De meeste mensen aan wie ik hem laat horen vinden hem vreselijk saai, het eerste nummer doet hun aan 'Candlelight' denken en vervolgens haken ze af. ik niet.

8. Deerhoof - Offend Maggie
Ook eindelijk live gezien dit jaar, en wat mij betreft het beste optreden wat ik gezien heb in 2008. De plaat is toegankelijker dan al het vorige werk en was vooral live erg goed.

9. DJ Rupture - Uproot
Bijzondere mixplaat. Wazige plaatjes, dub, klassieke arrangementen, van alles wat.

10. Madlib - Beat Konducta Vol. 5: Dil Cosby Suite + Beat Konducta Vol. 6: Dil Withers Suite
Madlib is gewoon de man en dit twee prima plaatjes met een mooie 'wink' naar J. Dilla (r.i.p.).


Ook goed:
Shearwater - Rook
Belle and Sebastian - The BBC Sessions
Broken Social Scene ft. Brendan Canning - something for all of us ...
Flying Lotus - Los Angeles
Grouper – Dragging A Dead Deer Up A Hill
Chad VanGaalen - Soft Airplane (met mate)
Fuck Buttons - Street Horrrsing
Wale - The Mixtape About Nothing
Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel

quote:

Op dinsdag 23 december 2008 17:18 schreef ranja het volgende:
Ik vraag me wel af waarom mijn nummer 1 nergens in een lijst staat. Hoeft niet op 1, maar niet eens op 20 ofzo Kent niemand ze ?
The Black Angels dus, bespaart terug zoeken

Buiten dat ik ze verschrikkelijk op BRMC vind lijken en (ik meen dat je het daarover had) totaal niet op Velvet Underground vind ik het ook niet heel interessant.

Van de albums die hier heel veel langskomen vind ik vooralsnog alleen die van Elbow ook erg goed. Voor de rest vind ik veel albums die iéts briljants hebben vaak ook verschrikkelijk afgewisseld worden met matigheid (o.a. TV on the radio) of gewoon slecht (o.a. MGMT, Shearwater, Deerhunter)

(oh nee, ik mag natuurlijk niet op een directe manier bands afkraken van pfaf )

quote:

Op maandag 29 december 2008 11:56 schreef Z het volgende:

3. Santogold vs. Diplo - Top Ranking (Mixtape)
Op deze plaat kan je lekker rennen. Je krijgt er energie van, hij is moddervet om het zo te zeggen en daar hou ik wel van. En een erg leuke mix van redelijk verschillende stijlen.

Ik vind deze gasten op last.fm wel goed klinken